သူတို့အိမ်မှာ အပိုင်း ( ၁ )

သူတို့အိမ်မှာ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသူ . နတ်သား

အခန်း ( ၁ )

နန်းကျင်းမူသည် အသက် (၃၆) နှစ်ခန့်ရှိသည်။ လင်ယောကျ်ား သေဆုံးသွားသော မုဆိုးမ ဘဝဖြင့် နေခဲ့ရာမှ၊ ကျောက်ပွဲစား ကိုဘမောင်နှင့် နောက်အိမ်ထောင်ယူခဲ့သည်။ 

ကိုဘမောင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျသည့်အချိန်တွင် နန်းကျင်းမူတွင် သမီးရှိ၏။ ထို့အတူ ကိုဘမောင်တွင်လည်း သားတစ်ယောက် ရှိလေသည်။ကိုဘမောင်နှင့် အိမ်ထောင်ပြုချိန်တွင် နန်းကျင်းမူ၏ သမီးကြီး ဆိုင်းနောင်က အသက် ၁၈ နှစ် ပြည့်ပြီးခါစဖြစ်သလို၊ လင်ပါသားငယ် ထွန်းထွန်းကလည်း အသက် ၁၈နှစ်သာသာမျှ ရှိနေကြသည်။ 

လူ့သဘာဝအကြောင်း စူးစမ်းသိရှိလိုကြသည့် အပျံသင်ကာစ အရွယ်ကလေးများပင်။နန်းကျင်းမူက အရွယ်တင်သည်။ အသက် (၃၆) နှစ် ရှိပြီ ဖြစ်သော်လည်း သုံးဆယ်စွန်းစွန်း သာသာခန့်သာထင်ရသည်။ ရုပ်ချောသည်။ ရှမ်းတရုတ်မပီပီ အသားကဖွေးအုနေသည်။ 

ကာယလေ့ကျင့်ခန်း စနစ်တကျ လုပ်သည့်အတွက်၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် တောင့်တင်းဆူဖြိုးသည်။ ၃၅-၂၃-၃၆ ဆိုက်အထက်ရှိသည်။

ကိုဘမောင်နှင့် နန်းကျင်းမူတို့ ကာမစပ်ယှက်နေသည်ကို ချောင်းကြည့်မိရာမှ ဆိုင်းနောင်နှင့် သွေးမသော် သားမစပ်သည့် ထွန်းထွန်းတို့ ဘင်္ဂလားမောင်နှမနှစ်ယောက်သည် သွေးသားတွေ နိုးကြွလှုပ်ရှားကာ ရမက်ထန်ပြီး မှားယွင်းခဲ့ကြသည်။ လိုးခဲ့ကြသည်။ ကာမ ရမက်နွံမှ ရုန်းမထွက်နိုင်ကြတော့ပဲ အခွင့်ရတိုင်း လစ်လျှင်လစ်သလို လုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ 

သွေးသားဆူဖြိုးသော အရွယ်တွင် ကာမစပ်ယှက်မှု ကောင်းစွာ ခံနေရသောကြောင့် ဆိုင်းနောင်၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်သည် လျှင်မြန်စွာ ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးလာခဲ့ရာ မိခင်နှင့် တန်းတူရည်တူ ရင် ၃၅၊ ခါး ၂၃ ၊ တင် ၃၆ အချိုးအဆက်ပင် ရှိလာသည်။

မယားပါသမီးလေး တစ်နေ့တစ်ခြား ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ထွားကြိုင်းဆူဖြိုးလာသည်ကို ပထွေး ကိုဘမောင်က ကြိတ်ငမ်းနေရာမှ နောက်ဆုံးတွင် အရချိုင်လေတော့သည်။ဆိုင်းနောင်က ရှောင်တိမ်းနေသေးသည်။ သို့သော် ကြာရှည် မရှောင်နိုင်ပဲ ပထွေးနှင့် မယားပါသမီး “ဖြစ်“ သွားကြလေတော့သည်။

ဆိုင်းနောင်နှင့် ထွန်းထွန်းတို့ နှစ်ယောက်သည် ကိုဘမောင်တို့ လိုးကြသည်ကို ချောင်းကြည့်ခဲ့ရာမှ စပြု၍ ရမက်နွံထဲ ကျွံဝင်ခဲ့ကြပေရာ ။မိမိတို့ကိုယ်တိုင် ကာမစပ်ယှက်လိုးခံရတာကို သဘောတွေ့သလို၊ သူတစ်ပါးလိုးတာ ဆော်တာကိုလည်း ကြည့်ရှူ အရသာခံ၍ ဖီလင်ယူချင်ကြသည်။

ထွန်းထွန်းသည် ဘိုကပြားမလေး အယ်လင်နာကို “ရှိတ်“ နေရာ အတော်ပြေလည်နေပြီ ဖြစ်သည်။ အယ်လင်နာကို အကြံအဖန် မိအောင် ကျုံးသွင်းပြီး၊ အစ်မဖြစ်သူ ချောင်းကြည့်နိုင်ရန် ကောင်းကောင်းလိုးပြဖို့ ထွန်းထွန်းက အကြံကြီး ကြံထားသည်။

သို့သော် ထွန်းထွန်း အယ်လင်နာကို “မ“ မလာနိုင်မီ၊ ဆိုင်းနောင်နှင့် ကိုဘမောင်တို့က အရင်အလုပ်ဖြစ်သွားကြသည်။ သည်တော့ ထွန်းထွန်းသည် သူ့သွေးမတော်သည့်အစ်မ ဆိုင်းနောင်ကို အဖေဖြစ်သူ ကိုဘမောင် လိုးတာကိုပဲ ပုန်းအောင်း ချောင်းကြည့်ခဲ့သည်။ချောင်းကြည့်ရုံတင်မဟုတ်၊ အဖေဖြစ်သူနှင့် အတူတူတွဲကာ ဆိုင်းနောင်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ပင် လိုးခဲ့လေသေးသည်။

ပထွေးနှင့် ပထွေးပါမောင်မောင် ထွန်းထွန်းတို့က ဆိုင်းနောင်ကို နှစ်ယောက်ညှပ်ကာ ဖင်နှင့်စောက်ဖုတ်ကို ပြိုင်တူ လိုးပေးမှုမျိုးပင် လုပ်ခဲ့သည်။ထိုသို့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပြီးသည့်နောက်တွင် ပထွေးကိုဘမောင်သည် မယားပါသမီးလေး ဆိုင်းနောင်ကို တစ်ရက်ခြား တစ်ခါလောက်ဆိုသလို အခွင့်ရတိုင်း လိုးနေလေတော့သည်။ 

ထို့ပြင် မိမိ၏ မယား (ဆိုင်းနောင်၏ အမေ) နန်းကျင်းမူကို လိုးတာကို မယားပါသမီးနှင့် မိမိ၏ သားတို့ ကျကျနန ဇိမ်ရှိရှိ ကြည့်နိုင်စေရန် ဆိုင်းနောင်၏ အိပ်ခန်းနှင့် မိမိတို့ လင်မယား အိပ်သည့်အခန်း ကြားအုတ်နံရံတွင် တစ်ဘက်မြင် မှန်ချပ်ကြီး တစ်ခုကို ကျကျနနပင် တပ်ဆင်ပေးသည်။

ကိုဘမောင်တို့ လင်မယားအိပ်ခန်းထဲမှဆိုလျှင်တော့ ထိုမှန်ချပ်ကြီးမှာ လူသုံးလေးယောက်စာ ကောင်းကောင်းကြည့်၍ ရသောကြည့်မှန်ကြီးသာ ဖြစ်သည်။

တစ်ဘက်ရှိ ဆိုင်းနောင်၏ အိပ်ခန်းဘက်မှ ကြည့်လျှင်တော့၊ ကိုဘမောင်တို့ လင်မယား အိပ်သည့် ခံတင်ကို ကျကျနန တန်းနေအောင် မြင်ရသည့် မြင်ကွင်းကျယ် မှန်ကြီး ဖြစ်နေသည်။ဤသို့ တစ်ဘက်မြင် မှန်ချပ်ကြီး တပ်ဆင်မှုကို နန်းကျင်းမူ မသိရအောင် စနစ်တကျ လျှို့ဝှက်စွာ ပြုလုပ်ရပေရော၊ ငွေကုန်ကြေးကျလည်း အတော်များသည်။ 

ဆိုင်းနောင်၏ အိပ်ခန်းဘက်မှ ကြည့်၍ မြင်နိုင်သည့် မှန်ချပ်နေရာကို၊ အဝတ်ဘီရိုကြီး တစ်ခုဖြင့် ကာရံ၍ ဖုံးကွယ်ထားသည်။ ထိုအဝတ်ဘီဒိုကြီး အောက်ခြေတွင် ဘီးများတပ်ဆင်ထားရာ ဘေးသို့အလွယ်တကူ တွန်းရွှေ့ဖယ်ရှားပစ်နိုင်သည်။

ကိုဘမောင်တို့ လင်မယား လိုးကြဆော်ကြသည်ကို၊ သည်ဘက်ခန်းထဲမှ ကြည့်လိုလျှင်၊ အဝတ်ဘီဒိုကြီးကို ဘေးသို့ အသာတွန်းရွှေ့ဖယ်ပစ်လိုက်ရုံသာ ရှိပေသည်။ ကိုဘမောင်သည် ကျောက်ကြီး ကျောက်ကောင်းအလီကြီးများ အလုပ်ဖြစ်နေသောကြောင့် ငွေလည်းအပြတ်ထောနေရာ ငွေပုံသြ၍ သုံးနိုင်ခဲ့သည်။

ထိုမှန်ချပ်ကြီးတပ်ပြီးနောက် ညစဉ်ညတိုင်းလိုလို ကိုဘမောင်တို့ လင်မယားလိုးကြချိန်တွင် ထွန်းထွန်းက ဆိုင်းနောင်၏ အခန်းဘက်သို့ ကူးလာပြီး နှစ်ယောက်သား အားရပါးရ ကြည့်ရှူကြသည်။ သူတို့အချင်းချင်းလည်း လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ကိုဘမောင်သည် မိမိ၏ မယားကို လက်တွေ့လိုးပြဆော်ပြသည်သာမက အပြာဓါတ်ပုံစာအုပ်များ၊ အပြာဝတ္ထုစာအုပ်များကိုပါ ဆိုင်းနောင်တို့ကို ပေး၍ ကြည့်ရှူဖတ်စေသည်။

ထို့ကြောင့် ဆိုင်းနောင်နှင့် ထွန်းထွန်းတို့သည် အသက်အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင်ပင် ကာမမှုကိစ္စများတွင် တတ်သိနေကြလေတော့သည်။

တစ်ဘက်တွင်လည်း ထွန်းထွန်းသည် ကပြားမလေး အယ်လင်နာနှင့် ကြည်၍သွားသည်။ ထွန်းထွန်းက နှစ်ယောက်ချင်းတွေ့ဆုံရအောင် ချိန်းဆိုရာ အယ်လင်နာသည် (မိန်းကလေးတို့ထုံးစံ) တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ်မျှ အိုက်တင်ခံ ငြင်းပယ်ပြီးနောက် လက်ခံလိုက်သည်။နေ့လည်ပိုင်း တစ်ချိန်ချိန်တွင် အယ်လင်နာကို အိမ်သို့အသာ”မ”လာကာ ဖြုတ်ဖို့ ထွန်းထွန်းက စီစဉ်သည်။ ဆိုင်းနောင်က ချောင်း၍ ကြည့်ပြီးနောက် ကိုယ်တိုင်လည်း ဝင်ကျဲမည်ဖြစ်၏။ 

ဤကိစ္စကို ကိုဘမောင် မသိရအောင် မောင်နှမနှစ်ယောက်ကြိတ်၍ လျှို့ဝှက်စွာ လုပ်နေကြသည်။ သို့သော် ကျောက်ပွဲစား လုပ်နေသော ကိုဘမောင်မှာ အလွန်ပင်ဖျံကျပြီး အစူးအစမ်း အကဲဖမ်းကောင်းလှပေရာ ထွန်းထွန်းတို့ ဘာတွေ ကြိတ်ကြံနေကြသည်ကို ကောင်းကောင်းကြီး သိနေသည်။သို့သော် သူ့တွင်လည်း ဂွင်ချထားမှုက ရှိနေလေရော ဆိုင်းနောင်တို့ စီစဉ်နေသည်ကို မသိဟန်ပင် ဆောင်နေသည်။

ဒီအစီအစဉ်သည် သူ့အတွက် ရတနာပုံဆိုက်စရာ ဖြစ်သည်ကို ကိုဘမောင်က ကောင်းကောင်းသိ၏။ သူ့အတွက် စားပေါက်ခွင်ကိုလည်း ကျကျနနပင် ကြံစည်စိတ်ကူး၍ ထားသည်။ ထို့ကြောင့် ထွန်းထွန်းတို့၏ အစီအစဉ် အောင်မြင်ရလေအောင် တစ်ဘက်လှည့်ဖြင့် မသိမသာ အကွက်ဖန်ပေးလေရာ အစစပင် အဆင်ချောမော၍ နေပေသည်။

ဆိုင်းနောင်တွင်လည်း အကြံလေးတစ်ခု ရှိနေပြန်သည်။ သူမသည် ရာဂကြွယ်ပြီး ရမက်ထန် တဏှာပြင်းသည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက် ဖြစ်ရာ မိန်းမချင်း အချစ်ပလူးမှုကိုလည်း လက်တည့်စမ်းကာ လုပ်ကြည့်ချင်နေသည်။ 

ထို့ကြောင့် ထွန်းထွန်းနှင့် အယ်လင်နာတို့ ချိန်းတွေ့ဖို့ စီစဉ်နေကြသည့်အကြောင်းကို သူငယ်ချင်း ကျင်ကျင်ယုအား တိတ်တဆိတ်ပြောပြထားကာ ချောင်းကြည့်ဖို့ အဖော်စပ်ထားသည်။ မိမိနှင့် ထွန်းထွန်းတို့နှစ်ယောက် “ဖြစ်“နေကြသည့် အကြောင်းကိုတော့ ပြောမပြပါ။ ထွန်းထွန်းနှင့် အယ်လင်နာတို့ လိုးကြတာကိုကြည့်ပြီး ကျင်ကျင်ယု ဖီလင်တက်စိတ်ရွလာတော့မှ မိမိကအရကိုင်ကာ အချစ်ပလူးရင်းမှ

အသိပေးပြီး ကျင်ကျင်ယုကိုလည်း ထွန်းထွန်းနှင့်လိုးဖြစ်အောင် ဖန်ပေးလိုက်မည်ဟု စိတ်ကူးထားသည်။ ကာမ ရမက်ဆန္ဒအရမ်းနိုးကြွနေချိန်တွင် သူမနှင့် ထွန်းထွန်း၏ ကိစ္စကို ဖွင့်ပြောလိုက်လျှင် ကျင်ကျင်ယုအနေဖြင့်လည်း အထူးတလည် အလေးအနက်ထားမည်မဟုတ်ဟု ဆိုင်းနောင်က တွက်သည်။

.......................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

ဆိုင်းနောင်နှင့် ကာမမှု ကိစ္စများအကြောင်းပါ ပြောဆိုကြသည် အထိ ရင်းနှီးနေသော မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းများမှာ မန္တလေးသူ ခင်မမ၊ ရှမ်းတရုတ်မ ကျင်ကျင်ယုနှင့် တရုတ်ကပြားမ ခင်ခင်စန်းတို့ ရှိကြရာ ကျင်ကျင်ယုသည် အထဆုံး အရွဆုံးဖြစ်လျှက်၊ 

ဆိုင်းနောင်ကိုလည်း ဖက်လားယမ်းလား၊ နို့ကိုင်လား ဖင်ဆိတ်လား မသိမသာလုပ်ခဲ့လေရာ၊ မိန်းမချင်းအချစ်ပလူးရေးတွင် ကျင်ကျင်ယုကို သိမ်းသွင်းတာက အလွယ်ဆုံး ဖြစ်မည်ဟု ဆိုင်းနောင်က ဆုံးဖြတ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆိုင်းနောင်၏ မိခင်မှာ ရှမ်းတရုတ်မ ဖြစ်ပေရာ ဆိုင်းနောင်အနေဖြင့်လည်း ရှမ်းတရုတ်မ ကျင်ကျင်ယုကို ပို၍ တပ်မက်စိတ်ဝင်စားပေသည်။

ဤသို့ ကိုယ့်အထာနှင့်ကိုယ် ကြိတ်ကြံထားခဲ့ရာ ချိန်းဆိုထားသည့်နေ့ကိုပင် ရောက်ရှိလာခဲ့ပေတော့သည်။ချိန်းဆိုထားသည့်နေ့တွင် ကိုဘမောင်ရော နန်းကျင်းမူတို့ပါ အိမ်တွင် မရှိကြပေ။ နန်းကျင်းမူက ရန်ကုန်ကို အရောင်းအဝယ်ကိစ္စအတွက် ဆင်းသွားသည်။ ငါးရက်ခန့်ကြာမည် ဖြစ်သည်။ 

ကိုဘမောင်ကလည်း မနက်စောစောကတည်းက မြင်းခြံဘက်သွားမည်ဆိုကာ ထွက်သွားသည်။ မိုးချုပ်မှ ပြန်ရောက်မည်ဟုလည်း မှတ်မှတ်ရရ မှာကြားသွားခဲ့သည်။ တကယ်တော့ ကိုဘမောင်သည် မြင်းခြံမသွားပါ။ တမင်သက်သက် ခွင်ချနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆိုင်းနောင်က ကျင်ကျင်ယုကို ကြိုတင်ခေါ်ယူထားကာ၊ မိမိအိပ်ခန်းလေးထဲတွင် အသာဝင်အောင်းကာ ထွန်းထွန်းတို့ စုံတွဲရောက်အလာကို စောင့်နေကြသည်။ 

ထွန်းထွန်းသည် ကိုဘမောင်နှင့် နန်းကျင်းမူတို့၏ အိပ်ခန်းထဲတွင် အယ်လင်နာကို ဖိုက်မည်ဖြစ်ပြီး ဆိုင်းနောင်တို့က သည်ဘက်အိပ်ခန်းလေးထဲမှနေ၍ တစ်ဘက်မြင်မှန်ချပ်ကြီးမှတဆင့် အားရပါးရ ကြည့်ရှူကြမည် ဖြစ်သည်။ 

ကိုဘမောင်တို့၏ အိပ်ရာကြီးပေါ် တက်လိုးသွားကြောင်း ခြေရာလက်ရာ အစအနများ မကျန်ရှိရလေအောင်၊ အိပ်ရာခင်းပေါ်တွင် နောက်ထပ်အိပ်ရာခင်းတစ်ထပ်နှင့် အိပ်ရာဖုံးတစ်ထပ် ထပ်၍ ခင်းထားပြီးဖြစ်သည်။ကိစ္စတွေပြီးလျှင် အပေါ်မှ ထပ်ခင်းထားသော အိပ်ရာခင်းနှင့် အိပ်ရာဖုံးတွေကို ရုတ်သိမ်းဖယ်ခွာလိုက်ရုံသာ ဖြစ်သည်။

ဆိုင်းနောင်၏ စိတ်ထဲတွင် ကြိတ်ကာကြံစည်ထားမှုရှိသလို ကျင်ကျင်ယုကလည်း သူ့စိတ်ကူးနှင့်သူ ရှိနေခဲ့ပေသည်။ ကျင်ကျင်ယုမှာ ရှမ်းတရုတ်မတစ်ယောက်ဖြစ်သည့် အားလျှော်စွာ ကာမမှုကိစ္စများကို အပျိုဖော်ဝင်စအရွယ်ကပင် နားလည်နေခဲ့သည်။

သူမသည် ကိုးကန့်ဇာတိဖြစ်ကာ ဆယ်တန်းရောက်မှ မန္တလေးသို့ ပြောင်းရွှေ့ရောက်လာခဲ့သည်။ ကိုးကန့်နယ်တွင် ကာမမှုကိစ္စတို့တွင် အတော်လေးပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရှိကြသည်။

တရားဝင်မဟုတ်သည့်တိုင် ဇိမ်နန်းများကို ပေါ်တင်ပင် ဖွင့်ကာ၊ ကာမမှုအရောင်းအဝယ်လုပ်ကြသည်။အပြာဓါတ်ပုံများ၊ စာအုပ်များ၊ ဗီဒီယိုတိတ်ခွေများသာမက ကာမစပ်ယှက်မှုတွင်သုံးသော ပစ္စည်းကိရိယာများကိုလည်း (တိတ်တိတ်ပုန်း ရောင်းချသည်ဆိုသော်လည်း) သိပ်အခက်အခဲမရှိ ဝယ်ယူရရှိနိုင်သည်။

သည်တော့ ကျင်ကျင်ယုတစ်ယောက် ထိုအချိန်ကတည်းကပင် ယောကျ်ားနှင့် မိန်းမတို့ ကာမစပ်ယှက်ကြပုံ အကြောင်းများကို နားယဉ်နေခဲ့သည်။ မျက်စိလည်း ယဉ်နေခဲ့သည်။ ကြားဖူးနားဝသာမဟုတ် ကိုယ်တွေ့မျက်မြင်လည်း တွေ့ခဲ့ဖူးသည်။ အပြာပုံတွေ အပြာစာအုပ်တွေကိုတော့ အများကြီး ကြည့်ဖူးဖတ်ဖူးသည်။ 

မိမိကိုယ်တိုင်ကြည့်ခဲ့သည်သာမက၊ သူငယ်ချင်းမလေးတွေဖြစ်ကြသော ဆိုင်းနောင် ခင်မမနှင့် ခင်ခင်စန်းတို့ကိုပါ ပြသခဲ့သည်။ မိမိတွေ့မြင်ကြားသိဖူးသည်များကိုလည်း ပြန်လည်ဖောက်သည်ချကာ ပြောပြခဲ့သည်။တစ်ခုတော့ ဆန်းသည်။ ကျင်ကျင်ယုသည် ကာမမှုကိစ္စများတွင် များစွာ ဗဟုသုတရှိနေသော်လည်း ယင်ဖိုမှ မသန်းဖူးသေးသော တကယ့်အပျိုစစ်စစ်တစ်ယောက်ဖြစ်နေသည်။

ကျင်ကျင်ယုသည် ရည်းစားထားကာ အနမ်းခံ၊ အကိုင်အတွယ် အနှိုက်အပွတ်ခံ၊ နောက်ဆုံး ဝက်ဝက်ကွဲအောင် အလိုးခံ .. သည်လိုတွေ လုပ်လိုသည့် စိတ်ဆန္ဒတွေကတော့ အပြတ်ကို ရှိနေသည်။ ဒါပေမယ့် သူမက မိန်းကလေးမဟုတ်လား။ပြီးတော့ က္ကန္ဒြေထိန်းသိမ်းမှုတွင် အထူးစည်းကမ်းကြီးလှသည့် မန္တလေးရွှေမြို့တော်သို့လည်း ရောက်နေသည် မဟုတ်ပါလား။ သည်တော့ သိပ်ပျံ့နံ့ပြနေလို့ကမဖြစ်။ 

အသာလေး အထာကိုင်နေရသည်။ “စ“ လာသူ တစ်ယောက်ရှိလျှင်တော့ ကျင်ကျင်ယုက အပြတ်ကြွေကာ ပါသွားမည်လားတော့ မပြောတတ်။ 

ကံကြမ္မာက မျက်နှာသာမပေးလို့လားတော့ မပြောတတ်။ အခုထက်ထိ ကျင်ကျင်ယုသည် အတော်ပင် ကြည့်ကောင်းသော်လည်း သူမကို စိတ်ဝင်စားသူ မရှိသေးပါ။ မပြင်တတ်၊ မဝတ်တတ်လို့လားတော့ မပြောတတ်။လူပျိုလူရွယ် ကာလသားတို့သည် ထိုခေတ်က အလှသွေးကြွယ်နေပြီဖြစ်သည့် မိန်းကလေးများကိုသာ အလေးအနက်ထား၍ ပိုးကြပန်းကြသည်။ လိုက်ကြ ရှိတ်ကြသည်။ 

ကျင်ကျင်ယု၏ ပုံစံကလည်း ဆံပင်တိုတို၊ မျက်နှာကလည်း ခပ်တင်းတင်းအနေအထားမို့လို့လားတော့ မသိ။ သူမကို လာရောက်ချဉ်းကပ်သူ မရှိကြ။ထို့အတွက်ကြောင့် ကျင်ကျင်ယုမှာ ကာမစပ်ယှက်ဖို့ အားသန်နေသည့်တိုင် သူမကို လုပ်ပေးမည့် ယောကျ်ားက အနားရောက်မလာသေးသည့် ဘဝကို ရောက်နေရသည်။ 

မန္တလေးကို ပြောင်းလာကြသည့် သူမ၏ အမေနှင့် အဖေကိုတောင် စိတ်ကောက်ရတော့မလို ဖြစ်နေသည်။ ဘယ်လိုနေရာကို ရောက်နေရတာလဲလို့တောင် တခါတလေ သူမတွေးမိသည်။ ကိုးကန့်မှာသာဆိုလျှင် အခုအချိန်လောက်တွင် ကိစ္စပြတ်နေပြီ ဖြစ်သည်။

ယောကျ်ားသားများနှင့် အလုပ်ဖြစ်ဖို့ အခြေအနေကလည်း မပေး၊ အခွင့်အလမ်းကလည်း မသာသည့်အတွက် ကျင်ကျင်ယုသည် မိန်းကလေးချင်းချင်း အချစ်ပလူးကြည့်လိုစိတ် အားသန်၍လာသည်။မိန်းကလေးအချင်းချင်း အချစ်ပလူးနေကြပုံ အပြာဓါတ်ပုံများ၊ အပြာဗီဒီယိုကားများကို ကျင်ကျင်ယု ကြည့်ဖူးသည်။ အပြာစာအုပ်များတွင် ရေးထားသည်ကိုလည်း ဖတ်ဖူးသည်။

သူငယ်ချင်းမလေးများ ဖြစ်သော ဆိုင်းနောင်၊ ခင်မမနှင့် ခင်ခင်စန်းတို့ကို အပြာပုံတွေ၊ အပြာစာအုပ်တွေ ယူလာပြပြီး ကာမမှုကိစ္စများအကြောင်း ပြောဆိုနေသည်ကလည်း သည်သူငယ်ချင်း သုံးယောက်ထဲက တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ညိမိချိတ်မိပြီး အချစ်ပလူးရခဲ့တဲ့ အခြေအထိရောက်လာအောင် ခွင်ချနေခြင်း ဖြစ်သည်။ 

သူငယ်ချင်းမသုံးယောက်တွင် ဆိုင်းနောင်က ရုပ်လည်းအချောဆုံး၊ ဘော်ဒီကလည်း အဖြိုးဆုံး၊ တင်တွေရင်တွေ ပေါင်လုံးတွေက အတောင့်ဆုံး အဖြောင့်ဆုံးမို့ ကျင်ကျင်ယုသည် ဆိုင်းနောင်ကို စိတ်အဝင်စားဆုံးဖြစ်သည်။

ဆိုင်းနောင်ကို အပြတ်ပွေ့ဖက် စုပ်နမ်းပြီး၊ ဖင်ကြီးကိုပွတ်၊ နို့ကြီးကိုကိုင်လုပ်ပေးရရင် အပြတ်ခိုက်မှာ မိုက်မှာပဲဟုလည်း မကြာမကြာ တွေးကာ အာသာငမ်းငမ်း ဖြစ်၍ နေတတ်သည်။ သည်တော့ ဆိုင်းနောင်က သူ့ပထွေးပါမောင် ထွန်းထွန်းက သူ့အဆက် အယ်လင်နာဆိုသည့် ဘိုကပြားမလေးကို ချိန်းတွေ့ပြီး ဖြုတ်တာကို ချောင်းကြည့်ရန် ခေါ်လာသောအခါ ရတနာပုံဆိုက်လေပြီဟု အထူးပင် ဝမ်းသာ၍ နေလေ၏။ 

အခြားစုံတွဲ ကာမစပ်ယှက်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ရင်း ရင်တွေခုန် ဘဝင်တွေခုန်ပြီး၊ ချောင်းကြည့်သူတွေလည်း ကာမစိတ် အရမ်းကို နိုးကြွလာသည်ဆိုခြင်းကို ကျင်ကျင်ယု ကောင်းကောင်းသိသည်။ 

ထိုသို့ ကာမစိတ်နိုးကြွနေချိန်တွင် ဆိုင်းနောင်ကို ဖက်လိုက် ကိုင်လိုက် နှိုက်လိုက်သည်နှင့် ခွင်ဝင်သွားပြီ။ အချစ်ပလူးဖို့ အဆင့်သို့ အလွယ်ပင် တက်လှမ်းရောက်ရှိနိုင်ပေမည်။

ထို့ကြောင့် ဆိုင်းနောင်၏ ဖိတ်ခေါ်ချက်ကို ဟန်ဆောင်၍မျှပင် ငြင်းဆန်မနေပဲ အားရဝမ်းသာပင် ခေါင်းညိတ်လက်ခံခဲ့သည်။ ထို့ပြင် ချိန်းဆိုထားသည့်နေ့တွင် ဆိုင်းနောင်တို့ထဲသို့လာရာ၌ (လိုရမယ်ရ အသုံးချနိုင်ရန်) နှစ်ဘက်ချွန်ရာဘာလီးတန်ရှည်အပါအဝင် မိန်းမချင်း အချစ်ပလူးရာတွင် အသုံးချနိုင်သော ကာမမှုကိရိယာပစ္စည်းများကို သားရေသေတ္တာပြားလေးတစ်ခုနှင့်ထည့်ကာ ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ 

သည်ပစ္စည်းကိရိယာတွေကို ကျင်ကျင်ယု ဝယ်ယူသိမ်းထားခဲ့သည်က ကြာပြီ။ 

မိမိနှင့် အချစ်ပလူးနိုင်မည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ယောက် ရှာတွေ့ ဂွင်မိသွားလျှင် အသုံးချနိုင်ရန် ရည်ရွယ်၍ ဝယ်ယူသိမ်းဆည်းထားခြင်း ဖြစ်သည်။ သည်နေ့တွင်တော့ သည်ပစ္စည်းတွေ ကောင်းကောင်း အသုံးချရပေတော့မည်။

.........................................................................................................................

အခန်း  ( ၃ )

သိပ်ကြာကြာတော့ မစောင့်ရပါ ....။

ဆိုင်းနောင်တို့ အိမ်သို့ ကျင်ကျင်ယု ရောက်ရှိလျှက်၊ ဆိုင်းနောင်၏ အိပ်ခန်းထဲတွင် ဝင်ရောက်ပုန်းအောင်း စောင့်ဆိုင်းနေပြီး ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့်အကြာတွင် ထွန်းထွန်းနှင့် အယ်လင်နာတို့ စုံတွဲ အိမ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာကြသည်။သူတို့စုံတွဲသည် အိပ်ခန်းထဲသို့ တန်း၍ မဝင်ပါ။ ဧည့်ခန်းတွင် ထိုင်ကာ စကားပြောနေကြသည်။ နောက်တော့ ကက်ဆက်ဖွင့်ကာ “ရက်ပ်“ ကကြသည်။ 

သည်ဘက်အိပ်ခန်းထဲမှ ဆိုင်းနောင်နှင့် ကျင်ကျင်ယုတို့မှာမူ အတော်လေးကို မချင့်မရဲဖြစ်နေကြသည်။ ယခုမှ စတင်ချိန်းတွေ့သည့် ရည်းစားကို တစ်ခါတည်းအိပ်ခန်းထဲ တန်းခေါ်သွားလို့ မရနိုင်သေးသည့်အတွက် ထွန်းထွန်းက အထာပြဂွင်ချကာ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ကနေခုန်နေခြင်းဖြစ်ကြောင်းကိုတော့ သူတို့နားလည်ကြပါသည်။

သို့သော် ထွန်းထွန်းနှင့် အယ်လင်နာတို့ လိုးကြဆော်ကြမည်ကို ကြည့်လိုမြင်လိုသည့်စိတ်က ထက်သန်နေကြသည့်အပြင် ထိုသို့ကြည့်ရင်း မိမိတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ် နမ်းစုတ်ကြရမည့် အရေးကိုလည်း စိတ်စောနေကြသည်မို့ ၊ ဆိုင်းနောင်ရော ကျင်ကျင်ယုပါ မချင့်မရဲနှင့် ရှိနေကြသည်။

အိပ်ခန်းထဲ မြန်မြန်ဝင်ကြပါတော့ဟုလည်း ကြိတ်၍ပြောဆိုနေမိကြလေသည်။ သူတို့ရှိနေကြောင်းကို ကောင်မလေး ရိပ်မိသွားမည်စိုးရသည့်အတွက်ကြောင့် ဆိုင်းနောင်တို့မှာ ဧည့်ခန်းထဲတွင် မည်သို့ ဖြစ်ပျက်နေသည်ကို အတိအလင်း ကျကျနန ချောင်းမကြည့်ရဲကြ။

အိပ်ခန်း၏ သော့ပေါက်မှသာ ချောင်း၍ ကြည့်နိုင်ကြသည်။ မြင်ကွင်းလမ်းကြောင်းကတော့ သိပ်မကောင်း။ အပီအပြင် မမြင်ရ။ ရံဖန်ရံခါမှသာ ခေတ္တခဏလောက် မြင်နိုင်သည်။

ကရင်းခုန်ရင်း ထွန်းထွန်းက ဘိုကပြားမလေးကို ပွေ့လိုက်ဖက်လိုက်၊ ဖင်ကိုင်လိုက် နို့စမ်းလိုက် လုပ်တာများကို ဖြိုးကနဲ ဖြတ်ကနဲ ခေတ္တခဏမျှသာ မြင်ရတွေ့ရတာမျိုး ရှိသည်။ သည်မျှလောက် ကြည့်ရသည်ကိုပင် ဆိုင်းနောင်တို့ သူငယ်ချင်းမနှစ်ယောက်၏ စိတ်များကို အတော်လေး လှုပ်ရှားနေစေခဲ့သည်။

အယ်လင်နာမှာ အဖေပြင်သစ် အမေကရင်ကုလားကပြားတို့မှ မွေးဖွားလာသည့် ဘိုကပြားမကလေး ဖြစ်သည်။ အသက်အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင်ပင် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က ထွားကြိုင်းပြည့်ဖြိုးသည်။အရပ်ငါးပေ ငါးလက်မလောက် မြင့်သည်။ ရင်သားဆိုက်တွေက သုံးဆယ့်ငါးလက်မလောက်ကိုကြီးသည်။ ခါးကတော့ သေးကျင်ကာ ၂၃ လက်မသာသာလောက်သာ ရှိမည်။ 

တင်ပါးဆုံကြီးကတော့ သုံးဆယ့်ခုနှစ်လက်မလောက်နည်းပါး ကားအိပြည့်တင်းသည်။ ပေါင်တန်များ ရှည်ကာ အရင်းတုတ်အဖျားသွယ်လျှက် တောင့်တင်းဖြောင့်စင်းသည့် ခြေသလုံးများက သိပ်မတုတ်။ ခပ်သေးသေး ခပ်သွယ်သွယ်။အယ်လင်နာသည် နိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းနေသူ ဖြစ်သည်။ မြန်မာပြည်သို့ ခေတ္တမျှသာ အလည်လာလေ့ရှိသည်။

ယခုမှသာ မြန်မာစာ ကောင်းကောင်းတတ်မြောက်စေရန် မန္တလေးရှိ ဦးလေး (မိခင်၏ မောင်အငယ်)ထံတွင် လာရောက် နေထိုင် စာသင်နေရာမှ ထွန်းထွန်းနှင့်ဆုံမိကာ ပြေလည်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။

နိုင်ငံခြားမှာ နေထိုင်ကြီးပြင်းလာခဲ့သူကလေးမို့ အယ်လင်နာသည် အပျိုစစ်ကလေး မဟုတ်တော့ပါ။ ကာမစပ်ယှက်မှု အတွေ့အကြုံများ ကောင်းစွာ ရှိခဲ့သည်။ မန္တလေးသို့ ရောက်နေခဲ့သည်မှာ ခြောက်လကျော်ကြာမြင့်သည့် အချိန်အတွင်းမှာတော့ အယ်လင်နာအဖို့ ကာမမှုနှင့် ကင်းကွာနေခဲ့သည်။

ထို့ကြောင့် ကာမအရသာကို သိရှိနေသော သွေးသားအာရုံကြောများက ဖိုဓါတ်နှင့် ကာမမှုတို့ကို တမ်းတနေခဲ့ရာ၊ ထွန်းထွန်း၏ ချဉ်းကပ်မှုကလည်း အထာမိသောကြောင့် အဆင်ချော ဂွင်ဝင်သွားခြင်း ဖြစ်သည်။အထာပေါက်နေသော ခေတ်ရှေ့ပြေး ဘိုကပြားမလေးပီပီ၊ မိမိကို ထွန်းထွန်းက ဘာလုပ်ဖို့ သည်လိုချိန်းဆိုကြောင်းကို အယ်လင်နာက ကောင်းကောင်းသိသည်။

သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း ကာမစပ်ယှက်မှု မပြုရသည်မှာ ခြောက်လနည်းပါးပင် ကြာမြင့်နေပြီမို့ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ အရမ်းဖြစ်နေသည်။ထို့ပြင် သူမသည် ပြင်သစ်၊ အမေရိကန်၊ အင်္ဂလိပ်စသော ဘိုယောကျ်ားလေးများနှင့်သာ လိုးဖူးခံဖူးပေရာ၊ မြန်မာပြည်မှ လီးက ဘယ်လိုအရသာထူးမည်နည်းဟုလည်း စူးစမ်းသိရှိလိုနေသည်။

ကက်ဆက်ဖွင့်ပြီး ကခုန်ရင်း ထွန်းထွန်းက၊ ဟိုကိုင်သည်ကိုင် နှိုက်လုပ်လာသည်ကို လိုလိုလားလား လိုက်လျောသည်။ ကျကျနန ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ပွတ်နိုင်၊ နှိုက်နိုင်အောင်လည်း အထာပြကာ မသိမသာလေး လိုက်လျောလုပ်ဆောင်ပေးသည်။

ထွန်းထွန်းသည် အသက်နှင့်မလိုက်အောင် ကာမမှုကိစ္စတွင် အတော်လေး ကျွမ်းကာ၊ ကောင်းကောင်းကြီး စွမ်းဆောင်နိုင်မည် ဖြစ်ကြောင်းကို မြွေ မြွေချင်း ခြေမြင် ဆိုသကဲ့သို့ အယ်လင်နာက အကဲခတ်မိသည်။ထွန်းထွန်းက အိပ်ခန်းထဲသို့ အသာခေါ်သွားသောအခါတွင်လည်း၊ အယ်လင်နာသည် ဟန်ဆောင်လေးမျှပင် ငြင်းပယ်ခြင်း မပြုတော့ပဲ လိုလိုလားလားပင် ရဲတင်းစွာ လိုက်ပါ၍ သွားလေတော့သည်။

.................................................................................................................

တစ်ဘက်မြင်မှန်ချပ်ကြီး၏ သည်ဘက်ပိုင်းကို ကာကွယ်၍ထားသော ဘီဒိုကို ဆွဲရွှေ့ဖယ်ရှားထားလေပြီမို့၊ ဆိုင်းနောင်၏ အိပ်ခန်းထဲမှနေ၍ တစ်ဘက်အိပ်ခန်းကြီးထဲသို့ ကောင်းစွာ ကြည့်၍မြင်ရသည်။

ထွန်းထွန်းနှင့် အယ်လင်နာတို့ တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက်ဖက်၍ အိပ်ခန်းထဲဝင်လာသည်ကို မြင်သည်နှင့်၊ သည်ဘက်အိပ်ခန်းလေးထဲရှိ ဆိုင်းနောင်နှင့် ကျင်ကျင်ယုတို့ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်သည် မျက်လုံးများ ပြူးလျှက်၊ သေသေချာချာကို မလွတ်တမ်းကြည့်လေတော့သည်။

အယ်လင်နာဝတ်စားထားပုံကလည်း အပြတ်“ဟော့“သည်။ အေရိုးဘစ်ဘောင်းဘီရှည် အနက်ရောင်နှင့်၊ အစိမ်းရင့်ရောင် ဂျိုင်းပြတ်ပခုန်းဖော် စွပ်ကျယ်တို့ကိုဝတ်ထားသည်။ ဆံပင်ကို ဂုတ်ထောက်ယုံ ခပ်တိုတိုညှပ်၍ထားရာ၊ ခပ်ဝိုင်းဝိုင်းမျက်နှာလေးနှင့်လိုက်ဖက်သည်။ 

ထူထဲသော်လည်း၊ ပျော့ပြောင်းတင်းကြပ်စွာ အသားတွင်ကပ်နေသော အေရိုးဘစ်ဘောင်းဘီရှည်သည် တင်းရင်းဖြောင့်စင်းသော ပေါင်တံအလှကိုသာမက၊ တင်ပါးဆုံကြီး၏ အကားအစွင့်ကိုလည်း မပေါ်တပေါ် မမြင့်တမြင်လေးဖြစ်အောင် ဖော်ပေးထားပေသည်။

ချိုင်းပြတ်စွပ်ကျယ်၏ အပြင်ဘက်တွင်ရှိနေသာ ပခုန်းသားများက ပြည့်ဖြိုးတင်းရင်းသလို လက်မောင်းသားများကလည်း ချောမွတ်အိစက်နေသည်။ အယ်လင်နာ၏ အသားရောင်သည် ဆွတ်ဆွတ်ဖြူဖြူ ဖွေးဖွေးကြီး မဟုတ်။ 

အဝါရောင်ရောစွပ်လျှက်၊ တင်းရင်းစိုပြေသော ဆင်စွယ်နှစ်ရောင်ဖြစ်သည်။ အတွင်းခံ ဘရာစီယာ ခပ်ပါးပါး ခပ်ပျော့ပျော့ကို လျှော့ရဲရဲ စည်းထားကာ၊ စွပ်ကျယ်သားကလည်း ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ရှိလေသောကြောင့်၊ မို့ဝန်းသော ရင်သားဆိုင်တို့၏ ကောက်ကြောင်းနှင့် အတင်းအရင်း အမို့အဝန်းတို့ကို သိသာမြင်သာနေသည်။ဂွင်မိကာနေလေပြီမို့ ထွန်းထွန်းကလည်း အချိန်သိပ်ဆွဲမနေတော့ပါ။ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်မိသည်နှင့် လက်မြန်ခြေမြန်ပင် လုပ်ငန်းစလေတော့သည်။

ထွန်းထွန်းနှင့် အယ်လင်နာတို့သည် ခံတင်ဘေးနားတွင် မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ ရပ်ကြသည်။ ထွန်းထွန်းက အယ်လင်နာဝတ်ထားသော ချိုင်းပြတ်စွပ်ကျယ် အစိမ်းရင့်ရောင်၏ ပခုန်းသိုင်းနှစ်ခုကို၊ လုံးဝန်းအိမွှတ်သော ပခုန်းနှစ်ခုထက်မှနေ၍၊ အောက်သို့ အသာလေး ဆွဲချသည်။ 

ပျော့ပျောင်းပြီး ဆွဲနိုင်ဆန့်နိုင်သော အသားဖြင့် ချုပ်လုပ်ထားသည်မို့၊ ဝတ်ထားလျှင် ကိုယ်အထက်ပိုင်းတွင် ရင်သားအလှပေါ်အောင် ကိုယ်နှင့်ကပ်လျှက် ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်ရှိလေသော စွပ်ကျယ်သည် လက်မောင်းသားတစ်လျှောက် တတောင်ဆစ်နားအထိ အလွယ်ပင် လျှောကျသွားသည်။ 

ဘရာစီယာဖြင့် မလုံ့တလုံ စည်းနှောင်ထားလေသော ရင်သားများ ပေါ်လာသည်။ ထွန်းထွန်းက လက်သွက်သွက်ဖြင့်ပင် ဘရာစီယာရင်ဘုံများကို အောက်သို့အသာ ဆွဲချဖယ်လှန်သည်။ပျော့အိသော နိုင်လွန်သား ရင်ဘုံများ အလွယ်တကူပင်လိပ်ကာ၊ ရင်သားအောက်ခြေသို့ ရောက်သည်။ မို့ဝန်းစူကြွနေလေသည့် နို့အုံနှစ်ခုသည်၊ အကွင်းသား အရှင်းသားပင် ပေါ်၍ လာလေပြီ။ 

ထွန်းထွန်းသည် အယ်လင်နာ၏ ဖြိုးဖြိုးရွှေရင်နှစ်မွှာ၏ အညှာနေရာဖြစ်သော ရင်ညွန့်အထက်ပိုင်းကို ကုန်း၍နမ်းသည်။ နှာခေါင်းဖြင့် ရွှတ်ကနဲနေအောင် ဖိနမ်းလိုက်သလို ပါးစပ်ဖြင့်လည်း ပြွတ်ကနဲ မြည်အောင် စုပ်နမ်းသည်။

“အို .. ထွန်းရယ် ..“

အယ်လင်နာ၏ နှုတ်ဖျားမှ အသံလေးသဲ့သဲ့ပေါ်ထွက်သည်။ မျက်တောင်များ မှေးစင်းကျသွားသလို၊ မိမိ၏ ရင်ညွှန့်အညှာကို ကုန်းနမ်းစုပ်နေလေသော ထွန်းထွန်း၏ လည်ဂုတ်ကိုလည်း သွယ်ပျောင်းသော လက်ချောင်းကလေး ဆယ်ချောင်းဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။

......................................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

သူတို့ရပ်နေကြသည့်နေရာသည် အိပ်ခန်းနှစ်ခုအကြားမှ ကိုယ်လုံးပေါ် (တစ်ဘက်မြင်) မှန်ချပ်ကြီးနှင့် ဘေးတိုက်ဖြစ်ပေရာ၊ သည်ဘက်ခန်းမှ ချောင်းကြည့်နေကြသော မိန်းကလေးနှစ်ယောက်အနေဖြင့်၊ ထင်ရှားပီပြင်စွာပင် တွေ့မြင်နေရသည်။

ထွန်းထွန်း၏ ကုန်း၍ စုပ်နမ်းမှုနှင့်၊ အယ်လင်နာတစ်ယောက် ရမက်ဇော နိုးကြွစပြုလာသည့် ဟန်ပန်များကိုလည်း အတိုင်းသားပင် တွေ့ရသည်။သို့သော် အယ်လင်နာ၏ လက်မောင်းနှင့် ကွယ်နေလေသည်မို့၊ အယ်လင်နာ၏ နို့အုံသား ဖြူဖြူနုနု အိအိထွားထွားများကိုကား အရှင်းသား မမြင်နိုင်သေး။

မမြင်တစ်ချက် မြင်တစ်ချက်၊ တစ်ဝက်တစ်ပျက်သာသာလောက်ကိုသာ ရိုးတိုးရိပ်တိတ် တွေ့ရသည်။ တင်းရင်း မို့ဝန်းသော ရင်သားဆိုင်များ ဖြစ်ကြကြောင်းကိုတော့ ကောင်းစွာ ခန့်မှန်းနိုင်ကြပေသည်။ကျင်ကျင်ယုသည် တစ်ဘက်အိပ်ခန်းကြီးထဲမှ အယ်လင်နာနှင့် ထွန်းထွန်းတို့၏ လုပ်ဆောင်မှုများကို မလွတ်တမ်းကြည်ရင်း၊ သူမဘေးနားရှိ ဆိုင်းနောင်နှင့် ပိုနီးကပ်အောင် အသာတိုးလာသည်။ 

အသားချင်း ထိမိကြသည်။ ကျင်ကျင်ယု၏ တင်းရင်းသော ညာဘက်ပေါင်ကြီးနှင့် အိကနဲနေအောင် ထိနေကြသလို၊ ကျင်ကျင်ယု၏ ညာဘက်လက်မောင်းကလည်း၊ ဆိုင်းနောင်၏ ဘယ်လက်မောင်းနှင့် အပြတ်ထိနေသည်။

မိန်းကလေးနှစ်ယောက်လုံး လက်ပြတ်အင်္ကျီကလေးများ ဝတ်ထားကြပေရာ၊ မည်သည့် အဝတ်အစား အကာအကွယ်မျှမရှိ၊ တင်းရင်း ချောမွတ်လေသော လက်မောင်းသားချင်း အပြတ်ထိမိနေကြရာ ထိတွေ့မှု အရသာက အပြတ်ကို ကောင်း၏။

ထွန်းထွန်းက အယ်လင်နာ၏ ချိုင်းပြတ်စွပ်ကျယ်ကို အောက်သို့ဆွဲ၍ ချွတ်ချယူသည်။ ဘိုကပြားမလေး အယ်လင်နာကလည်း လက်နှစ်ဘက်ကို အလိုက်သင့်လျှိုကာဆွဲထုတ်လိုက်ရာ၊ ချိုင်းပြတ်စွပ်ကျယ်သည် ခါးဆီသို့ လိပ်ဆင်း၍ ကျသွားသည်။

ထွန်းထွန်းသည် မို့ဝန်းသော ရင်သားဆိုင်ကြီးနှစ်ခု၏ အလယ်ပိုင်းနေရာကို ကုန်းနမ်းကာ၊ ခေါင်းကို ဘယ်ညာလှည့်ပတ်လှုပ်ရှားကာ၊ ရင်သားနှစ်ခုကို ပါးဖြင့်ထိပွတ်နေသည်။

ထိုသို့ပြုရင်းက အယ်လင်နာဝတ်ထားသော ဘရာစီယာ၏ နောက်ကျောချိတ်ကို လက်လှမ်း၍ ဆွဲချွတ်သည်။ချိုင်းပြတ်စွပ်ကျယ်ကို ဆွဲချစဉ်က၊ ဘရာစီယာ၏ ပခုန်းသိုင်းကြိုးများပါ၊ အောက်သို့ ပြေလျှာကျလာကြသည် ဖြစ်ရာ၊ နောက်ကျောချိတ် ဖြုတ်လိုက်သောအခါ ဘရာစီယာလေးသည် အိပ်ခန်းကြမ်းပြင်တွင် ခင်းထားသော ကော်ဇောပေါ်သို့ ဖုတ်ကနဲပင် ပြုတ်ကျသွားလေတော့၏။

ဘရာစီယာနောက်ကျောချိတ်ကို ဖြုတ်ပစ်ချွတ်ချလိုက်ပြီးနောက်၊ ထွန်းထွန်းသည် ဘိုကပြားမလေး၏ ခါးကျင်ကျင်လေးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လျှက်၊ ရင်သားဆိုင်ကြီးနှစ်ခု အကြားနေရာသို့ လျှာဖြင့် အသာအယာရက်ကာ ပါးစပ်ဖြင့်လည်း တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စုပ်နမ်းသည်။ 

အယ်လင်နာ၏ လက်နှစ်ဘက်ကတော့ ထွန်းထွန်း၏ လည်ဂုတ်ကို ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်နေသည်။ ထွန်းထွန်းသည် အယ်လင်နာထက် အရပ်အနည်းငယ်မျှ ပိုမြင့်လေရာ၊ ရင်သားများ ကြားနေရာကို နမ်းစုပ်ပေးသောအခါ၊ ဒူးကွေးညွှတ်၍ ကိုယ်က ခပ်ကိုင်းကိုင်းဖြစ်နေသည်။ 

ထွန်းထွန်း၏ လည်ဂုတ်ကို လှမ်းကိုင်ပွတ်ပေးနေသော အယ်လင်နာ၏ လက်သည်လည်း အောက်သို့ ခပ်ကျကျဖြစ်လာရာ၊ ရင်သားဆိုင်ကို လက်မောင်းဖြင့် ကွယ်မနေတော့။ 

သည်ဘက်ခန်းမှ ချောင်းကြည့်နေကြလေသော ဆိုင်းနောင်နှင့် ကျင်ကျင်ယုတို့အဖို့၊ အယ်လင်နာ၏ ညာဘက်နို့ကြီးကို ကောင်းမွန်ထင်ရှားစွာ မြင်ရသည်။ ရင်သားဆိုင်ကြီးသည် မို့ဝန်းကာ ဆူဖြိုးလှသည်။ ကြီးမားသော်လည်း အိတွဲကျမနေ။

“ဒီ ကပြားမရဲ့နို့ကြီးတွေက တယ်ကြီးပါလား ကွ .. နောင်နောင် .. မင့်ထက်များ ပိုထွားလေးမလား မသိဘူး ..“

ကျင်ကျင်ယုက ဆိုင်းနောင် နား နားသို့ အသာကပ်ကာ ပြောသည်။ ထိုသို့ပြောရင်းက ဆိုင်းနောင်၏ နားရွက်ဖျားလေးကို မထိတထိ လျှာဖျားလေးနှင့် လှမ်းတို့ရက်ပေးလိုက်ရာ ဆိုင်းနောင်ခမြာ ဆတ်ကနဲပင် တွန့်သည်။ထိုသို့ အတွန့်တွင် ဘယ်လက်မောင်းကလည်း လှုပ်သွားလေရာ ကျင်ကျင်ယု၏ ညာဘက်ရင်သားကို အိကနဲနေအောင် သွားထိမိသည်။

ကျင်ကျင်ယု ရင်ထဲ ဖိန်းရှိန်းသွားသလို၊ ဆိုင်းနောင်မှာလည်း ရင်ဒိန်းကနဲခုန်သည်။ ဆိုင်းနောင်သည် မိမိနို့ကို ကိုဘမောင်နှင့်၊ ထွန်းထွန်းတို့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်နမ်းစုပ် ဆွဲကိုင်တာ အပြတ်ခံဖူးပြီး ဖြစ်သော်လည်း သူစိမ်း မိန်းမတစ်ယောက်၏ နို့ကို ကိုင်တွယ်ထိတွေ့ရမှု မရှိလှပေ။ 

ကျင်ကျင်ယုကလည်း အကဲပါလာသည်။ ဆိုင်းနောင်၏ ကျောပြင်ကို အသာသိုင်းဖက်သည်။ ဖက်သည်က ရိုးရိုးမဟုတ်။ ကျောပြင်အလယ်ပိုင်းလောက်ကို အသာလက်ဝါးနှင့်ပွတ်ကာ၊ ဆိုင်းနောင်ဝတ်ထားသော ဘရာစီယာ၏ နောက်ကျောသိုင်းကြိုးကို အသာစမ်းပြီးမှ၊ ပခုန်းကို လှမ်းသိုင်းဖက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

ဤသို့ ညာဘက်လက်ဖြင့် ဆိုင်းနောင်၏ ပခုန်းကို လှမ်းသိုင်းဖက်လိုက်သောအခါ၊ ဆိုင်းနောင်၏ ကိုယ်တစ်ခြမ်းသည် ကျင်ကျင်ယု၏ ညာဘက်ရင်ခွင်ထဲသို့ အလိုလိုရောက်၏။ ကျင်ကျင်ယု၏ ညာဘက်ရင်သားဆိုင်သည် ဆိုင်းနောင်၏ ဘယ်ဘက်ကျောပြင်နှင့် ကျကျနန ထိကပ်မိသည်။ နုထွတ်တင်းမာလေသော ကျင်ကျင်ယု၏ ရင်သားဆိုင် ထိတွေ့မှုသည် ဆိုင်းနောင်ကို ကြက်သီးဖျန်းကနဲ ထစေသည်။

ဖိုနှင့်မ ထိတွေ့မှုမျိုး မဟုတ်ပဲ  မိန်းမသားချင်း ထိတွေ့မှု ဖြစ်ပါလျှက် စိတ်လှုပ်ရှားကာ ရမက်ဇော နိုးကြွလာစေသည်ကို ဆိုင်းနောင် အံ့သြမိသည်။ 

ဆိုင်းနောင်သာ မဟုတ်၊ ကျင်ကျင်ယုကိုယ်တိုင်မှာလည်း မိမိ၏ ရင်သားဆိုင်တစ်ဘက်နှင့် ဆိုင်းနောင်၏ ကျောပြင်တစ်ခြမ်း ကျကျနန ထိမိကာ၊ ဆိုင်းနောင်၏ ညာဘက်ပခုန်းသား လုံးလုံးအိအိကို မိမိ၏ ညာဘက်လက်ဖြင့် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် သိုင်းဖက်ထားရမှုက ရမက်အာရုံကို နှိုးဆွ၍ ပေးနေလေသည်။

“နင့်နို့ကကော အဲဒီ ဘိုကပြားမလောက် ကြီးလား ..“

ကျင်ကျင်ယုက ဆိုင်းနောင်၏ နား နားသို့ အသာကပ်ကာ ခပ်တိုးတိုး ပြောပြန်သည်။ ကျင်ကျင်ယု၏ နှာဝမှ ထွက်လာသော လေကြောင့် ဆိုင်းနောင်ပါးပြင် နွေးကနဲ ဖြစ်သည်။

“အိုး … ဘယ်သိမှာလဲ …“

ဆိုင်းနောင် ရှက်သလိုလို ဖြစ်လာသည်။

“ငါ ကိုင်ကြည့်မယ်နော် …“

“ဟာ ..မိယုကလဲ ..“

ကျင်ကျင်ယုက ဆိုင်းနောင်၏ နား နားသို့ အသာကပ်၍ ခပ်တိုးတိုးပြောရာ၊ ဆိုင်းနောင်က ရှက်စိတ်ဖြင့် ခေါင်းကို ခါယမ်းလိုက်သည်တွင်၊ ကျင်ကျင်ယု၏ နှာခေါင်းနှင့် ဆိုင်းနောင်၏ ပါးတို့ ထိမိသွားကြသည်။

ကျင်ကျင်ယုကလည်း အကွက်ကောင်းကို အပြတ်သုံးကာ နှာခေါင်းနှင့် ထိကပ်မိလေသော၊ ဆိုင်းနောင်၏ ပါးပြင်နုနုညက်ညက်ကလေးကို ရွှတ်ကနဲ မွှေးမွှေးပေးလိုက်လေ၏။ထို့ပြင် ကျင်ကျင်ယု၏ လက်ကလည်း ဆိုင်းနောင်၏ နို့ကိုကိုင်ရန် ချိုင်းကြားထဲ တိုးဝင်လာသည်။

ဆိုင်းနောင်မှာ ရှက်ရွံ့နေသော်လည်း နို့အကိုင်ခံလိုသည့် စိတ်ကလည်း ပြင်းထန်တက်ကြွနေလေရာ၊ ချိုင်းကို မသိမသာ ကြွပေးရာ ကျင်ကျင်ယု၏ လက်သည် ချိုင်းအောက်တိုးဝင်ကာ ဆိုင်းနောင်၏ နို့ကြီးတစ်ဘက်ကို အိကနဲ ဆုပ်ကိုင်သည်။

တစ်ဘက်အိပ်ခန်းကြီးထဲတွင်တော့ ထွန်းထွန်းသည် အယ်လင်နာ၏ နို့အုံကြီးနှစ်ခုကြားကို ကုန်း၍ နမ်းစုပ်ပေးနေရာမှ၊ ပါးစပ်၊ နှာခေါင်းနှင့် လျှာတို့ကို အောက်ဘက်သို့ တစစ လျှောကျဆင်းလာသည်။ နို့အုံအောက်ခြေပိုင်း နေရာကို ရက်ပေး စုပ်ပေး နမ်းပေးသည်။ ပြီးတော့ ဝမ်းပျဉ်ဆီသို့ တဖြေးဖြေးဆင်းလာ၏။

“အို .. ဟင့် ဟင့် .. ထွန်းရယ် ..“

အယ်လင်နာ ခပ်သာသာလေး ရေရွတ်မြည်တမ်းရင်း၊ ခေါင်းမော့ ရင်ကော့၍ သွားသည်။ ဝမ်းပျဉ်သား အထက်ပိုင်းကို ထွန်းထွန်းက စုပ်နမ်းရက်ပေးချိန်တွင်၊ ထွန်းထွန်း၏ ပန့်ကေဆံပင်ထိပ်ပိုင်း ထိုးထိုးထောင်ထောင်များက အယ်လင်နာ၏ နို့အုံသား အိအိဝင်းဝင်းကြီးကို ထိုးမိထိမိနေလေရာ ဘိုကပြားမလေးကို ပို၍ ယားကျိကျိဖြစ်လျှက် ရမက်ဆူဝေလာရလေအောင် နှိုးဆွဖန်တီးပေးသလို ဖြစ်၍ နေလေသည်။

 

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>