Sunday, March 31, 2024

အကြံကောင်းတော့ တစ်ချက် (စ/ဆုံး)

အကြံကောင်းတော့ တစ်ချက်  (စ/ဆုံး)

မူရင်းရေးသားသူ ► Ko Jhon (MMi)

တင်ထွဋ် အကြံထုတ်နေသည်။ ဘာအကြံလည်း ဆိုတော့ သူနဲ့တစ်စက်မှ မတည့်သော ယောက်ခမ ဒေါ်မိုးအား လိုးမည့်အကြံ ဖြစ်သည်။

“ စောက်ခွက်ကို မကြည့်ချင်တာပါ အေ ”

“ အို ... အမေရယ် ကိုကိုထွဋ်က အမေ့ကို ဘာများလုပ်နေလို့လည်းလို့ ”

“ သြော် ကျုပ်ကို လာလုပ်လို့ ရမလား လုပ်ချင်ရင် သူ့မယား ညည်းကို တတ်လုပ်ပေါ့ ”

“ ဟယ် အမေရယ်..ဘယ်လိုကြီးတွေပြောနေမှန်းလည်း မသိပါဘူး ”

“ အေး အေး..မသိနဲ့ ပြောချင်တာက ဘာ စောက်လုပ်မှ မယ်မယ်ရရ မလုပ်လို့ ဟေး .. ဟိုဟာ မလုပ်ချင်ရတာနဲ့ ဒီဟာက အဆင်မပြေတာနဲ့ ဖင်နာတာနဲ့ ခေါင်းနာတာနဲ့ သေသေချာချာ လုပ်တာဆိုလို့ ညည်းစောက်ပက်ပဲ ရှိတယ်ထင်တယ် ...ဒါတောင် တေ့ပေးနေရလား မသိပါဘူး ”

“ အမလေးလေး ပြောထဲ့လိုက်တာ သမီးလည်းရစရာကို မရှိတော့ပါဘူး အမေရဲ့ ”

“ အေးဟေ မကျေနပ် လဲသေလိုက်လို့ ”

“ အမေကလည်းးးးကိုကိုက အလုပ်မရှိသေးပေမယ့် သမီးကိုတစ်လ ၃ သိန်းပေးနေတာပဲဟာ ”

“ ဟဲ့ အဲ့ဒါ သူရှာမဟုတ်ဘူး ..သူ့အဖေရှာတာာ ”

“ သူက တောင်းပြီးညည်းကိုပေးနေတာ ကိုယ့်အစွမ်းအစနဲ့ ကိုယ်ရှာပေါ့အေ ..ငါပြောတာ သဘာဝ မကျဘူးလား ”

အစရှိသဖြင့် @#*$¿@!£€%©$#@&@#*$¿@!£€%©$#@& တနေ့တနေ့ မရိုးရအောင်ပွားနေသော ဒီသောက်ယွခမကိုမှ ယိုးချင်နေသည့် သူ့ကိုယ်သူလည်း အံ့သြမိလေသည်။

“ အချစ်ရေ ကိုကိုထွဋ် အပြင် ခဏ သွားလိုက်ဦးမယ်နော် ”

အပြင်က ရေဒီယို အစုတ်ကြီးခေတ္တပိတ်သွားပြီး

“ ဟုတ်ဟုတ် ကိုကို သွားလေ ဘယ်သွားမလို့လည်းးး ”

“ သြော် အလုပ်ကလေးတစ်ခုပြောထားတာလေ အ့ ဒီနေ့ပြန်လာဖို့ခေါ်ထားလို့ပါ ”

အမှန်က လဘ္ကရည်ဆိုင်မှာ Facebook သွားသုံးမလို့ ဖြစ်သည်။ အိမ်မာ အာရုံနောက်သည် မဟုတ်လား။ အလုပ်ကိစ္စအကြောင်းပြထားတော့ လည်ဂတုံး ယောပုဆိုးလေးနက် သြဂတီဘာလေးစီးလို့ လိမ့်ရပေတော့မည်။

“ ဟင်းဟင်းဟင်း လူပုံကတော့ မင်းသားရှုံးပါတယ် သောက်သုံးမကျတာလေးတစ်ခုပါပဲ ”

မဲ့ရွဲ့ကာ မကြားတစ်ကြားအပစ်ခံရသေးသည်။ ပြောချင်တာသာပြော ကိုယ်တေကောင်တေကလည်း Don't Care Baby အကွက်လေးခင်းပြီးသား

“ အဟဲ မေမေရေ သားကြည့်လို့ ကောင်းတယ်မလား ”

လှမ်းပြီးချော်တောငေါ့ပလိုက်သည်။

“ အိုအို လှပ့ကွယ် အလုပ်မရလည်း ဘာမှမဖြစ်ဘူးနော်...သားလေး မင်းရုပ်မင်းရည်လေးနဲ့ရှောက်သီးဆေးပြားရောင်းစားရင် လက်လည်မှ...ာမဟုတ်ပါဘူးကွယ် ..အဟင်းဟင်းဟင်း ”

“ ခွီးးး ”

တင်ထွဋ်တစ်ယောက်ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ။

“ ခ်ခ်ခ်ခ် ကဲပါကိုကိုရယ် လာ လာ နောက်ကျနေဦးမယ် စန္ဒီခြံဝလိုက်ပို့ပေးမယ်နော် ”

ချစ်ဇနီးလေး၏ သံခင်းတမန်ခင်းလေးက ထုံးစံအတိုင်းဝင်လာပြီး ခြံဝသို့ လိုက်ပို့လေသည်။

“ စန္ဒီ ….. အချစ်ကလေး အခုလေ လဘ္ကရည်ဆိုင်သွားမို့နော် ဘာအလုပ်မှ ကိုကို့ကိုမခေါ်ထားပုသိလား ဟီဟိ ”

“ ခိခိ သိပ့တော် သိပ့ ”

“ အ့ဆွင်ဂိုးပီနော် အာဘွား ”

စန္ဒီနှင့်သူက state ကျောင်းသားဘဝကတည်းက ခင်မင်လာခဲ့ပြီး တက္ကသိုလ်ရောက်တော့ မေဂျာလည်းတူ သွားအတူ လာအတူ နောက်ဆုံးတော့ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ စန္ဒီတို့က သားအမိနှစ်ယောက်တည်းဖြစ်သည်။ စန္ဒီဦးလေး ဒေါ်မိုးအကို၏ လစဉ်ထောက်ပံ့ငွေလေးဖြင့်သာ ဘဝကို ရပ်တည်နေရသူများဖြစ်သည်။

ယခု သူနှင့်အိမ်ထောင်ကျတော့ ပါပါးက သူ့အကြောင်းသိ၍ အလုပ် တည်တည်တံ့တံ့ မရသေးခင်အထိ တစ်လ ၃ သိန်း စန္ဒီနာမည်ဖြင့် ငွေပို့ပို့ပေးသည်။ မာမားက စန္ဒီ နှင့် သူ့အတွက် တစ်ယောက် ၅ သောင်း နှုန်းဖြင့်လစဉ်မုန့်ဖိုးထပ်ပေးသေးသည်။

“ ဟေ့ရောင် ဘာတွေတွေးနာလည်းဟ ”

“ ဟားးးးး ကိုဂျွန် မျှော်လိုက်ရတာဗျာာာာ...ဖုန်းဆက်တော့လည်း ဆက်သွယ်မှုဧရိယာပြင်ပ အွန်လိုင်းမှာကျပြန်တော့လည်း အကောင့်ကခနခန Fb user လဘ္ကရည်ဆိုင်လာမလားပေါ့ အဲ့ဒါလည်းပေါ်မလာဘူး ဘယ်လိုလူကြီးလည်းဗျာ ရက်ရက်စက်စက်ကိုးပစ်ထားပ့လားဗျ ”

“ အာ..ငထွဋ်ရာာာ ညေးလည်းအသိပဲဟာ တင်လိုက်တဲ့ video တွေဆိုတာ သောက်သောက်လဲပါကွာာ .Cbox ကနေလာလာတောင်းတယ် ငါ့မှာကွာ ဒေါင်းတော့လည်း ဘေလ်ကုန်တယ် Gp တွေမှာတင်တော့လည်းဘေလ်ကုန်တယ်.. အဲ့ဒါကွာ Cbox ကနေပါပို့ပေးရမယ်ဆိုတော့ နေတော့ကွာ စိတ်ဆိုးချင်လည်းဆိုး မတတ်နိုင်ဘူးလေ မင်းစဉ်းစားကျိဇမ်း အဲ့လို Non-Stop တင်နေတာတောင် လီးလားကွ ဘယ်မှာဒုန်း ငါကဘယ်လိုကြည့်ရမှာလည်းကွ Cb ကနေ ပို့ပေးပါ ကြည့်လို့မရဘူးကွ လီးလိုပဲ Comment မှာ အ့လိုစောက်ပြောကခံရသေးတယ် ဒီကြားထဲမကျေနပ်တဲ့ ကောင်တွေက Report ထုသေးတယ်ဟ ”

“ ဟားဟားဟားဟားယဖြစ်ရလေဗျာ

“ အေးပါကွာ ရီဘာ ရီဘာ ငိုးမ မင်းကတော့သာယာပါတယ် ”

“ ဟီး ဘယ်ကသာယာရမာ၃ဗျ နားမဒိန်းတရစပ်အကျင့်ခံနေရတယ် အကိုရေ့ ”

“ ဟေ ဟုလား ပြောစမ်းပြောစမ်း ဘာတေဖစ် ”

ဒီလို အကိုရေဟု a to z အကုန်ပြောပြနေသည်ကို …ကိုဂျွန်တစ်ယောက် စိတ်ပါလက်ပါ နားထောင်ဖြစ်သည်။စိတ်အဝင်စားဆုံးကတော့ သူ့နဲ့မတည့်တဲ့ ယွခမကိုမှဆွဲချင်နေသည့် ကိစ္စဖြစ်သည် ။

“ ကဲ ... ကိုဂျွန် ကျနော့်ပြသနာကတော့အ့ပဲဗျ ယွခမကမိုက်တယ်ဗျ ..သူရေချိုးနေတာ ကျနော် ခနခနချောင်းကြည့်ဖြစ်တယ် ကိုယ်လုံးတီးဆိုတော့အကုန်မြင်ဘူးတယ်လေ။ နို့လုံးကြီးတေဆို ခုထိတင်းနေတုန်းနော်စောက်ဖုတ်ကြီးကို အမြဲတမ်းပြောင်နေအောင် ရိတ်ထားတတ်တယ် ဖောင်းနေတာပဲ အသက်ကအခုမှ ၄၁ ဗျာစန္ဒီနဲ့အပြင်သွားရင် ညီအမလို့ပဲ ထင်မှာနော် ”

“ သြော် ဟုပီဟုပီ ငါသိပြီ ဟိုတစ်ခါ ရန်ကင်းစီးတီမတ်မှာဆုံတဲ့ဆော်ကြီးလား ”

“ ဟားးးး ဟုပ့ ဟုပ့ very ဟု ”

“ အိုခေ မင်းကို ငါကူညီမယ်ကွာ ငါလည်းအခု Myanmar Incest Group မှာစာလေးနဲပါးရေးနာဟ မင့်ကိုဘယ်လိုကူညီရကောင်းမလဲဆိုတာ ငါ စဉ်းစားလိုက်အူးမေ သဘက်ခါပြန်ဆုံမေ အိုခီ

“ အိုခီ အိုခီ ကျိုင်းဇူးဘာဂျာာာ ”

“ CU the day after tomorrow ညေး ခုတော့လစ်pဟ ”

“ သာယာသုခဤဘဝ (incest novel) လေး ရေးနေလို့ အားသေးပုညေးရေ ”

“ ဟုဟု CU ကိုဂျွန်ရေ့ အာဘွား ”

“ အာာာ ငိုးမ @#%*¿$£€©@#!&  ”

.....................................................................................

“ ဟဲဟဲ ”

“ ဘာ ဟဲဟဲ ”

“ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ညေးကိုအကြံယေးပေးမေဆို အ့လေး အ့လေး ဟဲဟဲဟဲ ”

“ အေ့ဘာကွာ ”

“ စမင်ကပ်ထှာ မျနဘိုးသပ်ပါအူးဟ  ”

“ ငါပြောပြမယ် ဒီလိုရွှေ့ကျိ %%%%@#¿¿¿????@%@!% ”

“ OoooooK အ့ဖစ်နိုင်ဒေ ဖစ်နိုင်ဒေ မြန်မြန်ရွှေ့မေဗျာ ပြီးရင်ပြန်ပြောပြမယ် ဟီ ဟီ ”

“ ကိုကို စန္ဒီသွားမယ်နော် မေမေနဲ့တည့်အောင်နေနော် အိမ်မှာပဲ နေကြားလား ပြန်လာရင်အိမ်မှာ ရှိနေတာပဲ မြင်ချင်တယ်နော် ”

“ အေ့ပါကွာာ သွားစာရှိတာသွားပါ စိတ်ချလက်ချသွား အိုခေနေဇေရမေ ဟုပီလား ”

“ ပြီးရော ပြီးရော အ့ဆိုချစ်သွားတော့မယ်နော်။ ညနေ ၄ နာရီလောက် ကားဂိတ်မှာ လာကြိုပေးနော်ကို ”

“ ရက်စ်ရက်စ်ရက်စ် အာဘွား ”

“ အမေ့ ”

“ ဘာလည်း ငါဒီမှာစောက်လုပ်ရှုပ်နေတာ ဟဲ့ ”

“ ဘာတွေရှုပ် ”

“ ဟဲ့ နှစ်လုံးထီအတိတ်စိမ်း ကြည့်နေတယ်လေဟယ် အာရုံလာမနောက်နဲ့ဟယ် ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ရောက်နေပြီ။ တစ်ချက်မှမထိသေးလို့စိတ်ရှုပ်နေတာပါဆို ”

“ သြ ဟုဟု ”

မထုံတတ်တေးနှင့် ထူးထူးဆန်းဆန်းပင် သူမအားစကားတွေလာပြောနေပြီး အနားမှာရစ်သီရစ်သီလုပ်နေသောရွှေသမက်အား

“ ကဲ ပြော ဘာပြောစရာရှိလို့လည်း  ”

ဟု စကားစပေးလိုက်သည်။

“ ဟု ဟု ပြောလည်းပြောချင်တယ် ပြောလည်းမပြောရဲဘူးဖြစ်နေတာ အမေရ နောက်ပြီး သားပြောမှာက အမေ့အတွက်ရယ်ပါ  ”

“ အံမယ် ကျားသားမိုးကြိုး ငါ့အတွက်ပေါ့လေ ဟုတ်လား ”

“ ဟုတ် အမေ့အတွက်ပါ တစ်ကယ် ”

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကိုယ့်အတွက်ပါဆိုလျင် လူတိုင်းနှစ်သက်တတ်ကြတာသဘာဝပေ။

“ ကဲပါပြောစမ်းပါဦး ငါ့ အတွက်ဆိုတာ ဘာများလည်းဟဲ့ ”

“ အင်း ပြောချင်တယ် ကြောက်လည်းကြောက်နေလို့ပါ အမေရ ”

“ ရော် ခက်ချေပြီ ဒါမျိုးလာပြောတော့ မသိချင်တဲ့မိန်းမရှိရိုးလားလေ  ”

သားမက်ပုံစံက တစ်ကယ်ကြောက်နေတဲ့ပုံစံမို့မိမိဖက်က တစ်ရစ်လျော့မှသူဘာပြောမလည်းသိရမည့်ပုံ

“ အေအေ နင့် ငါမဆူဘူး ကဲပြောတော့ ”

“ တစ်ကယ်နော် အမေ ဂတိပေးလား ”

“ ဟယ် ငါတုတ်ထဲ့လိုက်ရ နင့်ငါမဆူပါဘူးဆို ကဲပြောတော့ ဘာကိစ္စလည်း ”

“ ဟုဟု ဒီလိုအမေရ အခုလေ Facebook မှာ ဂရုတွေရှိမဟုတ်လား ”

“ အေးလေ အဲ့ဒါဘာဖြစ်လည်း ”

“ ဒီဂရုလိုဟာမျိုးကျတော့ လွယ်လွယ်ရှာလို့မရဘူး အမေရ။ သူက မန်ဘာဖြစ်ဖို့ မန်ဘာကြေးသွင်းရတာတို့ ကိုယ့်အချက်အလက်အမှန်တချို့ကို ပို့ပေးရတာတို့ရှိတယ်လေ  ”

“ အင်း ဆက်ပြော ”

ကောင်လေး ဘာပြောချင်နေမှန်းခုထိမသိ…သို့သော် သူပြောသလောက်ကျမနားလည်နေသေးသည်။ ခုထိ မရှင်းလင်းတာ မရှိသေးပေ။

“ အ့ သားက အဲ့ဂရုမှာ မန်ဘာလေ အခု သားတို့ ဂရုမှာ ပြိုင်ပွဲ ၃ ခုရှိတယ် အမေရ ”

“ အင်း အဲ့ဒါ ငါနဲ့ဘာဆိုင်လို့လည်း ”

“ အော် လာပြီလေအမေရ အခုပြောပြတော့မယ်  ”

ပြောရင်းတတ်ကြွလာသော သားမက်လုပ်သူပုံစံကိုကြည့်ရင်းသိချင်စိတ်ပိုမိုလာသည်။

“ ပြိုင်ပွဲကာလက 7 ရက်ပဲအမေ ကြိုက်တဲ့ရက် ဝင်ပြိုင်လို့ရတယ် ပြိုင်ပွဲအားလုံးကိုဝင်ပြိုင်လည်း ရတယ် ပြိုင်ချင်တဲ့ပွဲကို ဝင်ပြိုင်လည်းရတယ် မပြိုင်ပဲဖြစ်တဲ့ မန်ဘာတွေကတော့ ပြိုင်ပွဲ ကာလအတွင်း ဂရုနေခေတ္တဖယ်ရှားထားမှာတဲ့ ပြိုင်ပွဲပီးမှ Admin တွေက group ထဲပြန်ဆွဲထည့်ပေးမယ် အ့ဲလို ”

“ အေး သဘောပေါက်ပြီ နင့်ပြိုင်ပွဲ ဆုနဲ့ ဘာပြိုင်ရမှာလည်းဆိုတာပြောတော့ ”

ငထွဋ်တစ်ယောက် ကြိတ်ပျော်နေလေသည်။ဒေါ်မိုးကတော့ မိမိတို့ရွှေ့တဲ့အကွက်ထဲတစ်ထစ်ခြင်းဝင်လာပြီဖြစ်လေ၏။

“ ဆုကြေးတွေကတော့ အတူတူပဲအမေ ပထမဆု ၁၀ သိန်း ဒုတိယဆု ၈ သိန်း တတိယဆု ၆ သိန်း နှစ်သိမ့်ဆု ၃ သိန်း ၃ ပွဲစလုံးပထမရရင် အမေ သိန်း ၃၀ရပြီ။ ၃ ပွဲစလုံး နှစ်သိမ့်ဆုလေးရရင်တောင် ၉ သိန်းနော် ”

“ ဟယ် ရှယ်ပဲတော့...ပြောပြောပြော ဘာပြိုင်ရမလည်းဆိုတာ ယောက္ခမနို့ကို စို့နေတဲ့ video ပြိုင်ပွဲ ယောက်ခမစောက်ဖုတ်ကိုမှုတ်နေတဲ့ video ပြိုင်ပွဲ ယောက်ခမစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးတံ တစ်လက်မလောက် အနည်းဆုံးဝင်နေတဲ့ video ပြိုင်ပွဲစုစုပေါင်း ၃ပွဲပေါ့ ။ အဲ့ဒါပဲ အမေ  ”

“ အမလေးလေး  ”

ကျမ ခေါင်းတွေကျိန်းသွားလိုက်တာမျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်းရှက်လို့ ထူအမ်းအမ်းဖြစ်နေတာပေါ့ ။

“ ဟယ် နေ နေ နေပါစေတော့ဟယ် နင့်ဟာကလည်း မဖြစ်နိုင်တာ ”

“ သြော် အမေကလည်း ဘာလို့မဖြစ်နိုင်ရမှာလည်းလို့ ဒီမှာကြည့်ကြည့် သူများတွေ စတင်နေပြီ ဒါက သားသူငယ်ချင်းအကောင့်နဲ့ဝင်ကြည့်နေတာအမေရ သားကပြိုင်ပွဲဝင် မဟုတ်တော့ သူတို့ဘာတွေတင်နေလည်းဆိုတာ မသိနိုင်ဘူးလေ သူကတော့ သူ့ယောက္ခမနဲ့သဘောတူပြီးစပြိုင်နေပြီ ပြိုင်ပွဲတစ်ခုကို video 3 file ပို့ခွင့်ပေးထားတယ် ဒီမှာတွေ့လား သူတင်ထားတာ လွန်ခဲ့တဲ့ ၂နာရီလောက်လေးကမှနော် ”

ကောင်လေးက အခိုင်အမာပြောလာသဖြင့် စိတ်တော့နဲနဲပါလာသည် ။ဒေါ်မိုးပုံစံကြည့်ရတာသူ့ ချသည့်ဆိုဒ်ထဲ ဝင်ချင်နေပြီဟုထင်သည်။ထပ်လှော်ပေးရမည်။

“ ပြိုင်လိုက်ပါလား အမေရာ အနည်းဆုံး တစ်ပွဲတော့ ဝင်ပြိုင်လိုက်သင့်တယ်။ နိုင်မယ်လို့ ထင်နေတယ်ဗျ ”

“ ပြောကြည့်စမ်းဟယ် ဘယ်ပွဲလည်းလို့ နို့စို့တဲ့ပွဲလေ အဲ့ဒါပြိုင်မလား။ အမေ့နို့တွေက အခုထိလှတုန်းပဲဟာလုံးပြီးတင်းးးနေတာာဗျ။စန္ဒီထက်တောင်လှတယ် ”

“ ဟယ် နင်က ငါ့နို့တွေ့ဘူးလို့လား ”

“ သြ အခုမြင်နေတယ်လေ။အခုကို ကြည့်ရတာ ရင်ခုန်စရာလေး ”

ယောက္ခမရင်သားတွေကို သေသေချာချာကြည့်ရင်းတစ်လုံးထည့်လိုက်သည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အခုလိုပြောနေခြင်းကိုက လိင်စိတ်အနည်းငယ်ကြွနေခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်ကို သဘောပေါက်သည်။

“ ဒါမှမဟုတ် .... အမေ့စောက်ဖုတ်ကို မှုတ်ပေးမယ်လေ ”

“ သားကို အားမနာပါနဲ့ ရတယ် အမေ နိုင်ဖို့ အဓိက ”

အမလေးလေး တစ်လုံးခြင်း တစ်လုံးခြင်း ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်ကို ပြောနေသည့် သမက် သူမစို့ခင် နို့တွေ တင်းလာသလိုလို စောက်ဖုတ်လည်း ယွလာသလိုလို ခံစားနေရသည်။ ယောက္ခမအရည်စိမ့်လာအောင် ထိရာက်သေ ာဝေါဟာရတွေဖြင့် မြှောက့်ပင့်ပြောနေလို့ ပြောနေမှန်းမသိအောင် ဆက်တွန်းရတော့မည်။

“ အမေနဲ့က သိပ်ပြီး စကားမပြောဖြစ်လို့ပါ အမေနဲ့ စန္ဒီနဲ့ အပြင်အတူတူသွားပြီဆို ညီအမလို့ပဲ ထင်ရတယ်ဗျ ”

“ ဟယ် ငထွဋ်ရယ် နင် အဲ့ဒါတော့ သက်သက်မဲ့လာမြှောက်နေတာပါဟယ် ခ်ခ် ”

ဝို ဝိုးးး ယွခမ ပါစပြုလာပြီ။ ဆက်ပို့ပေးမှဟုတွေးရင်း

“ အမေသိလား သားပြောပြမယ်နော် သားကိုစိတ်မဆိုးနဲ့နော် အမေမသိသေးတာတခုရှိတယ် ခိခိ ”

“ အင်း မဆိုးပါဘူး ပြောပြော ”

“ ဟိုတခါ ရန်ကင်းစင်တာ မှာ သား အသိတစ်ယောက်နဲ့ ဆုံသေးတာ မှတ်မိလား ”

“ အင်း မှတ်မိသလိုလိုပဲ ”

“ အင်း ထားပါ အ့တုန်းကလေ သားအသိ အကိုကြီးက အမေ့ကို စန္ဒီအမလားတဲ့ သူ့မိတ်ဆက်ပေးပါလားလုပ်နေတာဗျ ။နောက် ဘီယာတွေမူးပြီး ဘာလာပြောလည်းသိလား ”

“ ဟှောင့် ငထွဋ် မင်းက ပက်ထိန်းလားတဲ့ ”

“ အမ် အ့ဘာပြောတာလည်း ပက်ထိန်းဆိုတာ ”

“ ခိခိ ပက်ထိန်းဆိုတာ စက်ပက်ထိန်းသိမ်းသူလားပေါ့ အမေရာ ”

“ ဟား ဟား ဟားဟားဟား ”

“ အယ် ခ်ခ်ခ်ခ်ခ် နေပါဦးသားရဲ့ သူက ဘာလို့ အဲ့လိုပြော ”

ဝါး ဝါး ဝါး သားတွေ ဘာတွေဖြစ်ကုန်ပြီဟ ဟု တွေးရင်း

“ အင်းဆက်ပြောပြမယ် အ့သူဘာဆက်ပြောလည်းဆိုတော့ မင်းမရီးကို ငါ လိုးချင်လိုက်တာကွာတဲ့ ငါ့မှာ အဲ့နေ့ကစပြီး မင်းမရီးကို မှန်းမှန်းထုနေရတာ လီးတောင် ညောင်းပြီး ကျိန်းရပါတယ်တဲ့ ”

ပက်ပက်စက်စက်ထည့်ပေးလိုက်သည်နောက်တလုံး။ဒေါ်မိုးမှာ သူလိုကလေးအမေ အသက်လေးဆယ်ကျော်ကို အခုလိုမှန်းပြီးထုနေသူရှိပါလားဟူ၍ ရှက်သွေးတွေဖြာရင်း

“ သားရယ် နင့်ဟာကလည်းဟယ် ရှက်စရာကြီး ”

“ အာာ အမေကလည်းဗျာ သားတို့ကယောကျ်ားလေဗျာ ယောကျ်ားအလုပ် ယောကျ်ားလုပ်တာပဲဟာ ကြိုက်တယ် မှန်းတယ် ထုတယ် လိုးချင်တယ် အမေတို့ မိန်းမတွေလည်း မိန်းမသဘာဝ ခံဖို့ပဲမဟုလား ဟုတ်တယ်မလား ရှက်မနေပါနဲ့ အမေရာ အမေလည်း အလိုးမခံဘူးတာကျနေတာပဲ ”

ပြောရင်း ဒေါ်မိုးပေါင်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သည်။

“ အင်း အင်းလေ အဲ့ဒါတော့ အဲ့ဒါပေါ့ဟယ် ”

“ နေဦးဟယ် ငါစဉ်းစားဦးမယ် ”

“ နင့်ဟာကလည်း စားရမှာလည်း သဲနဲ့ရှပ်ရှပ် ပစ်ရမှာလည်း အဆီနဲ့တဝင်းဝင်းဆိုသလိုဖြစ်နေပါပြီ ”

ဒေါ်မိုးတစ်ယောက် ရှက်ရကောင်းမှန်းမသိအောင် စကားလက်ဆုံ ကျသွားသည်ကို အံသြနေမိသည်။ သူမ၏ ငုတ် လျိုးနေသော တဏှာပိုးတွေ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် သွေးကြောတွေထဲ ကိုက်ခဲနေလေပြီ။ မရတော့ဘူး မရတော့ဘူး အခန်းထဲခနဝင်မှပဲ ရင်ထဲမှာလှပ်လှပ်လှပ်လှပ်ဖြင့် နေရခက်နေသည်။

“ သားလေး အမေခန လှဲလိုက်ဦးမယ်ကွယ် နေ့လည်လောက်ကျရင်ဆက်ပြောမယ် ပြိုင်ပွဲအကြောင်း ဟုတ်ပြီလား ခုတော့ ခေါင်းနဲနဲမူးလာလားလို့

“ ဟင် ဟုတ်လား လာ လာ သားလိုက်ပို့ပေးမယ် အခန်းထဲ ”

“ နေ နေ အမေ့ဖာသာ သွားမယ် ”

“ သြော် လာပါဗျာ တော်တော်ကြာ လှေကားပေါ်ကချော်ကျနေပါ့မယ် လာ လာ ”

ပြောရင်းဆိုရင်း ယောက္ခမ၏လက်မောင်းလေးကိုဆွဲယူသူ့ပုခုံးပေါ်တင် ညာဖက်လက်က ခါးသိမ်သိမ်လေးကိုဖက်ရင်း အိပ်ခန်းထဲထိ တွဲလာလိုက်သည်။ ဖို-မ အထိအတွေ့ ၊ တိတ်ဆိတ်သည့်အချိန်အခါ ၊ ဘယ်သူမှမသိနိုင်သောအခြေအနေ ၂ ယောက်စလုံး ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်နေသည်မှာ စာဖတ်သူတို့ ကျိန်းသေသိပေလိမ့်မည်။

ကိုဂျွန်သေချာပြောထားသည်။ လဖ္ကက်ကောင်းစားချင်ရင် ပလောင်တောင်တတ်နှေးရမည်တဲ့ ။ ဒီအနေအထားရောက်လာမည်ဟုကြို တင်ပြောထားပြီးသား ဖြစ်သည် ။ လုံးဝ မထိသေးဖို့လည်း တားထားသည်။ သူ့သဘောအရဆို ဆွဲစားလိုက်ခြင်ပြီဖြစ်သည်။ ကိုဂျွန်ကသေသေချာချာမှာထား၍သာ။ယောက္ခမကြီးအားကုတင်ပေါ်အသာအယာလေးချပေးလိုက်သည်။

“ အမေ သားနှိပ်ပေးရမလား

“ ဟင့်အင်း မလိုဘူး ခနလေး လှဲမယ်ကွယ် ”

“ သား သွားတော့ရပြီ ကျေးဇူးနော် ”

“ အာ မဟုတာ အ့ာဆိုသားသွားမယ်နော်...တခုခုဆို လှမ်းအော်လိုက်သိလား ”

“ အင်းအင်း ရပြီ သွားတော့ ”

ငိုးမ ခုလုပ်လိုက်ရင်ရနေလောက်ပြီဟာ ဘာတေ အချိန်ဆွဲနေမှန်းမသိဘူး ကိုဂျွန့်အားစိတ်ထဲမှ မကျေမနပ် ပြောရင်း ဧည့်ခန်းထဲဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်။

ပေါင်ကြားထဲက စိုစိစိုစိအရည်တွေရယ် တလှပ်လှပ်ခုန်လာတဲ့ ရင်ရယ်ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ရဲ့ ယုယမှုရယ်ကသူမအား ရာဂမီးတွေ တောက်လောင်ပြီးရင်း တောက်လောင်နေစေသည်။ သူမ၏ ရင်အစုံကို စူးစူးရဲရဲကြည့်ပြီး  အခုမြင်နေတာပဲလေ ဟုပြောတုန်းကဘာဖြစ်သွားမှန်းမသိခဲ့။ ဒါမှမဟုတ် အမေ့စောက်ဖုတ်ကို မှုတ်ပေးမယ်လေ သားကိုအားမနာပါနဲ့ ရပါတယ် အမေ နိုင်ဖို့အဓိက ... တဲ့။

“ အီးးးးး အူယားလိုက်တာနော် ”

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမ တဒင်္ဂတော့ သာယာသွားသည်။

အိပ်ခန်းထဲ တွဲပို့တုန်းကလည်း မေ့စပြုနေပြီဖြစ်သော အထိအတွေ့ယုယမှုလေးတွေ ရလိုက်သည်။ မထိတာကြာပြီဖြစ်သော စောက်စိကိုစမ်းရင်း ပွတ်ရင်း ခြေရင်း လက်ခလယ်လေးပါအဆစ်ပါတော့သည်။

“ အင်း ဟင်း ဟင်းး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ”

ပါးစပ်ကနေ တီးတိုးညည်းငြူသံလေးပါ အဆစ်ပါလာလေသည် ။သူမ အကျေနပ်ဆုံးက သမက်ကလေးသည်အခွင့်အရေးသမားမဟုတ်ခြင်းပင်။ အဲ့စိတ်လေးကို နှစ်သက်မိတာကတော့အမှန်ပင်။အတွေးများနှင့် ချာချာလည်ပြီးကုတင်ပေါ်ဝယ် မပဋာမြေလူးဖြစ်နေလေသည်။

.............................................................................................................

2D ကလည်းမပေါက် ဒီကြားထဲ ပါတ်ရှင်းထိုးမိ၍ အကြွေး ၅ သိန်းနီးပါးတင်နေသည့်ကိစ္စအားပြိုင်ပွဲဝင်ပြီးရလာမည့်ဆုကြေးဖြင့်ဆပ်ရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်တော့သည်။

“ ဟော သက်သာသွားပြီလား အမေ ”

“ အင်း ဆိုပါတော့ကွယ် ”

“ အမေမေးပါဦးမယ် သားရယ် အဲ့ပြိုင်ပွဲက အမေဝင်ပြိုင်ရင် အခြေအနေ ကောင်းပါ့မလား ဟဲ့ တော်ကြာ ဘာမှမရပဲ အရှက်တွေ ကွဲနေပါ့မယ်ဟယ်။ ငါပိုက်ဆံတော့ တကယ်လိုနေတာဟဲ့ ”

ယောက္ခမအတွက် ဆုကြေးကိစ္စအား ကိုဂျွန်ညွှန်ကြားထားသည့်အတိုင်း သူစီစဉ်ပြီးဖြစ်၏။ မာမားကို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဆီက ယူထားသည့်အကြွေး ယခု အသဲအသန် ပြန်တောင်းနေ၍ ပေးရပါတော့မည်ဟု အပူကပ်ပြီး ၁၀ သိန်း ရှာထားပြီးဖြစ်သည်။

ယောက္ခမအား အနည်းဆုံးတော့ နှစ်သိမ့်ဆုရသည်ဆိုပြီး ၃ သိန်း ပေးမည်။ အခြေအနေအရ ၆ သိန်းလည်းဖြစ်ချင်ဖြစ်မည်။ ၉ သိန်းလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မည်။ ကိုဂျွန့် Idea အရဆိုလျှင် ဒါကရေရှည်စီမံကိန်း ဖြစ်သဖြင့် ၉ သိန်းလည်းပေးပျော်သည်ဟုခံယူထားသည်။

“ ဟုတ်လားးး အမေ နှစ်လုံးထီရှုံးနေလို့လားဟင် ”

“ အင်းပေ ါ့သားရယ် အမေလည်းတိုင်တွေပါတ်နေတာ အရမ်းပဲဟယ် ”

“ ဟုပါ အမေဝင်ပြိုင်လိုက်ဗျာ သားကတော့ ဆုရမယ်ထင်တာပဲ ယုံတယ်ဗျာ အမေနိုင်မှာပါ ”

ယောက္ခမ၏ လက်လေးကိုညင်သာစွာဆုပ်ကိုင်ရင်း တစ်ကယ့်ကယ်တင်ရှင်ကြီးသဖွယ် ကြင်နာပြလိုက်သည်။

“ ကဲ ဒါဆို အမေတို့ ဘယ်ကစမလည်း တစ်ပွဲပဲပြိုင်မယ်ဟယ် နို့စို့တဲ့ပွဲ ”

“ ဒါနဲ့နေဦး ဆုက ဘယ်နေ့ကြေငြာမှာလည်းဟင် ”

“ ဒီနေ့စတာလေအမေ အင်းးး ဒီနေ့ဘာနေ့ 18-6-2017 မဟုတ်လားးးအ့ဆို 24 ရက်နေ့ပြိုင်ပွဲပီးမယ် အမေရယ် ။ 25 ရက်နေ့လောက်ဆို သိရမယ် ထင်တယ် ။ Admins တွေက ဆုပေးမယ့်ရက်နဲ့ ဆုစာရင်းကြေငြာမယ့်ရက် ခွဲလုပ်ရင်ကောင်းမလား တစ်ရက်တည်း လုပ်ရင်ကောင်းမလားဆိုတာ ကြားရက်မှာ အဖြေပေးမယ်ပြောထားတယ်အမေရ။ ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်လေ 25 - 26 တစ်ရက်ရက်မှာဆုပေးမှာပါ ။စိတ်မပူပါနဲ့အမေ။ အ့ သားတာဝန်ထားလိုက်...နော်.. ရတာပဲလေ တစ်ပွဲတည်းလည်းရတယ်။ ပြိုင်သာပြိုင် အမေရေ နိုင်မှာပါဆို ”

တစ်ဆင့်တတ်သည့်သဘောဖြင့် ယောက္ခမပေါင်လုံးကြီးအား ဖြစ်ညှစ်ရင်း ပြုံးပြုံးကြီးပြောလိုက်သည်။ နို့စို့တဲ့ပွဲပဲပြိုင်မည်ဆိုတာလည်းသိထားပြီးသား ဟဲဟဲ။ ပြီးးးးမှ အရှိန်တတ်လာတုန်း နောက်ပွဲတွေဆက်ပြိုင်ဖို့မြူဆွယ်မှာဗျ ဟီဟိ။

ရင်တွေတဒုန်းဒုန်းခုန်နေသည်။ သမီးလုပ်သူ၏ လင်အား နို့ပေးစို့ရတော့မည် ဖြစ်သည်။ သင့်တော်ပါ့မလားဟု မတွေးချင်တော့ပြီ။ နို့သီးခေါင်းတွေလည်းယားးးလို့နေတာအရမ်း။

“ ကဲ စမယ်လေ အမေ ”

“ ဟယ် ဧည့်ခန်းကြီးထဲမှာလားးး ”

“ အာာ ဟုပုလေ အမေ့အခန်းထဲသွားမယ်လေ လာ လာ ”

ယောက္ခမအား ရုတ်တရက်စွေ့ကနဲပွေ့ချီယူလိုက်သည်။

“ ဟယ် ဟယ် နေဘာာာာ ဖယ် ဖယ် အမေ့ဖာသာလမ်းလျောက်မယ် ”

“ အင်င်င် ကြာလို့အမေရယ် ငြိမ်လေးနေ ”

ဒေါ်စန်းဘာမှပြန်မပြောတော့ သူပြောသည့်အတိုင်းလိုက်နာနေလေသည်။

“ အင့် ရပြီ ”

ကုတင်ပေါ်ညင်သာစွာ တင်လိုက်သည်။ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက Note4 ကို ထုတ်၍ Video Recording လုပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် လက်တွေက စက်တပ်ထားသလို သွက်လက်စွာဖြင့် အကျီကိုချွတ်လိုက်သည် ။ ဘော်လီအောက်ကနေတွန်းကန်နေသည့် နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုကထင်းနေသည်။

“ မွ

ဘော်လီအပေါ်ကနေ ယွယွလေးတစ်ချက်နမ်းလိုက်သည်။

“ ခိခိခိခိ ယားလိုက်တာ ဟယ် ”

“ ခိခိ မွှေးနေတာပဲနော် အမေက စန္ဒီထက်တောင် မိုက်စ် ”

“ အဟင်းဟင်းဟင်း မသာလေး လာမြှောက်နေတယ် ”

“ အေးနော် ဆုရမှဖြစ်မယ် သိလား ”

“ အင်းပါ အမေရဲ့ သား ကြိုးစားပေးပါ့မယ်ဗျ ”

ဒေါ်မိုးက ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လျက်အနေအထား။ သူက ဒေါ်မိုးအရှေ့တွင် မတ်တပ်ရပ်ရင်း ဝတ်ထားသော အကျီကို မလိုက်သည်။

“ အမေ သားကို ချွတ်ပေးလေ ”

“ အင် မင်းကလိုလို့လား? ”

“ အင်းပေါ့ လိုတာပေါ့ ”

“ ပြီးရောကွယ် ”

အခုမှ သေချာကြည့်မိသည်။ မို့မောက်နေသောရင်အုပ် ချပ်ယပ်နေသော ဗိုက်သား နှင့် ကာယဗလမောင်တွေလိုမဟုတ်သော်လည်း အထိုက်အသင့်ရှိနေသော ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားများ လျံတတ်နေသော ဆီးခုံမွှေးတွေအကျီချွတ်ရင်း လျောက်ကြည့်မိနေသည့်သူမအားရုတ်တရက်ဖက်လိုက်သဖြင့်

“ ဟဲ့ဟဲ့ အမလေး လန့်သွားတာပဲငထွဋ်ရယ် ခ်ခ် ”

“ ဟိဟိ အမေက သားကိုကြည့်နေတာကိုးဗျ အသဲယားတာပေါ့လို့  ”

ဖက်ရင်း ပြောလိုက်ရင်း ဒေါ်မိုး၏နှဖူးလေးအား နမ်းချလိုက်သည်။ မရည်ရွယ်ပဲ အနမ်းခံရ၍ ရှိန်းတိမ်းဖိန်းတိမ်းလေးဖြစ်သွားသော်လည်း သဘောကျမိသား။ ဖက်လျက်အနေအထားဖြင့် ဘော်လီဂျက်ကို ဖြုတ်နေသည့် သမက်လေး၏ ရင်ခွင်နှင့်သူမ၏ ညာဖက်နားလေးကို ကပ်နားထောင်လိုက်ရာ ဒိတ် ဒိတ် ဒိတ် ဒိတ် ဟူသောအသံတွေက အတိုင်းသားကြားနေရလေသည်။

“ အမေ ...သားကို ဖက်ထားပေးလေ အ့မှသရုပ်ပါမှာပေါ့ ဟုတယ်မလား ”

“ ဟွန့် လူလည်လေး ကဲ စို့တော့ ဟယ် ”

“ ဟုဟု မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားနော် အမေ လှဲချလိုက် လှဲချလိုက် ဖြေးဖြေး အိုးးးးး ခေ ရပီ ရှယ်ကြီး အမေရယ် ”

“ ဟက် ဘာရှယ်လဲ့ မင်းနော် ”

“ ဒါ အလုပ်သဘောအရလေ ဟွန်းးး ”

ချူတူတူအသံလေးဖြင့်ပြန်ပြောနေသော ဒေါ်မိုးအား ဒေါ်မိုး အသေလိုး မယ်ဟု စိတ်ထဲက ကြိမ်းဝါးလိုက်သည်။ ဒေါ်မိုး၏ညာဖက်ပုခုံးနားဒူးထောက်လိုက်ပြီးလုံး၍ တင်းနေသေ ာညာဖက်နို့သီးခေါင်းလေးကို ဖမ်းငုံလိုက်သည်။

“ အင်းးးးး ”

လျာလေးဖြင့် ငုံထားသော နို့သီးခေါင်းလေးအား ထိုးထိုး ကလိရင်း ဘယ်ဖက်လက်က ဗိုက်သား နှင့် ရင်အုံကိုပွတ်သပ်နေသည်။

“ အင်းးး ဟင်းးးး ”

ဘယ်ဖက်လက်ကပွတ်သပ်နေရာကနေ ဘယ်ဖက်နို့အုံအား အသာဖြစ်ညှစ်လိုက်နို့သီးခေါင်းကလေးတွေကိုလက်ညိုး လက်မတို့ဖြင့်ဖွဖွယွယွလေး လှည့်ခြေပေးနေလိုက်သည်။ ဒေါ်မိုးမှာရင်အုံကို ကော့ကော့တင်ပေးနေသည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးစုပ်စို့ ...စို့ပေးစေချင်သည့်အထာဖြစ်သည်။သူလည်းအဲ့လောက်ကတော့မိုင်နာပါ။ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးစုပ်ယူစို့လိုက်သည်။

“ အင်းးဟင်းဟင်း ”

“ အာာာာာ ကောင်းလိုက်တာာာနော့ ”

“ အွန်းးးး ဟွန်းဟွန်း စို့ စို့ ကောင်းတယ်သားလေး ”

“ အမေ့နို့က စို့လို့ကောင်းလားဟင် ”

“ ဟားးး ဘယ်လို ပြောလိုက်တာလည်း အမေရယ် စန္ဒီ့ နို့နဲ့ တစ်ခြားစီနော့ ခနခနပေးစို့ရင် သိပ် ကောင်းမှာပဲ ”

“ အွန်းးး ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ”

စကားပြောပြီး ကမန်းကတန်း နို့ကိုပြန်စို့ နေသေ ာသမက်လေးကိုကြည့်ရတာ အရမ်းဖီးလ်လာလေသည်။ဟုတ်ဟုတ် မဟုတ်ဟုတ် မိမိနို့ကို စို့ရတာအရမ်းကောင်းသည်ပြောတာတော့ကျေနပ်ပါပေ့။

“ သားလေးးး ဘယ်ဖက်ကို စို့ပေးပါဦးလို့် ”

“ ဟုတ် ဟုတ် ”

အရှေ့ကို အနည်းငယ် ကိုင်းလိုက်တော့ ဘယ်ဖက်နို့ကိုမှီသွားသည်။ မိမိ၏ ဘယ်ဖက်ရင်အုံက ဒေါ်မိုးမျက်နှာပေါ်ရောက်နေသည်။ မထင်ထားသော အထိအတွေ့တခုရောက်လာသည်။ အောက်ကနေ မိမိ ဘယ်ဖက် နို့သီးခေါင်းလေးကို လျာလေးဖြင့် ကလိပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

“ ဟားးးး အရမ်းကောင်းတယ်အမေ ဟားးးအမေက အရမ်းတော်တာပဲနော် စန္ဒီ့ဆီက အ့မျိုးမရဘူးဘူးဗျ..အ့ ဝိုးးးး ကောင်းလိုက်တာအမေရယ် အီးးးး ဝှီးးးး ”

အပြန်အလှန်နို့စို့ပေးတာ ၁၀ မိနစ်ခန့်ရှိပြီမို့ခနနားလိုက်သည်။

“ ဟူးးး ကောင်းလိုက်တာ အမေရယ် ”

“ အမေရော ဘယ်လိုနေလည်းကောင်းလားဟင် သားစို့ပေးတာ ”

“ အင်းးး အရမ်းကောင်းတယ် မင်းတော်တယ်သိလား ခိခိခိခိ ”

................................................................................................

“ အမေ နောက်တစ်ပွဲပြိုင်မယ်လေ နော် ...နော် ”

“ အင်း ဘာပြိုင်မလည်း ”

“ အမေ့စောက်ပက်ကိုသားလျက်ပေးမယ်လေ အဲ့ပွဲပြိုင်ရအောင်အမေ နော်....နော် ”

ပြောရင်း ဒေါ်မိုးကို ဖက်လည်းဖက်၎င်း၏ နို့ကို အငမ်းမရစို့ပေးလိုက်သည်။ ကျန်နေသေ ာထမီကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီးလက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားထဲထိုးထည့်လိုက်သည် ပေါင်ကြားထဲ ရုတ်တရက်ဝင်လာသောလက်ကို ပေါင်နှစ်လုံးဖြင့်ဖမ်းညှပ်ရင်း စောက်ရည်တွေရွှဲနေသည့်စောက်ဖုတ်ကို ကာကွယ်ရသည်။

“ အို အို ခနနေပါဦးသားရယ် ...အ့စဉ်းစားး ”

“ ဟာာာ စဉ်းစားမနေပါနဲ့တော့ဆို ပြိုင်လိုက်ပါနော် အမေနော်..........နော် ”

ပြောတာကသပ်သပ် အတင်း ထိုးထည့်နေသည့် လက်ကသပ်သပ် ယောကျ်ားနှင့်မိန်းမ အားမမျှပါလေ။ ဖီးလ်ပေါင်းစုံတတ်ပြီးသည့်သကာလ ဒေါ်မိုးကလည်း ငြိမ်ခံနေလိုက်တော့သည်။ ဒေါ်မိုးငြိမ်သွားပြီး သူမ၏ ပေါင်နှစ်ခြမ်းအား ဖြဲပေးလာသည်။ စောက်ပါက်တခုလုံး အရည်တွေရွှဲပြီးအပြင်ကိုပါ လျံကျနေသည်။လျာပြားကြီးဖြင့်စောက်ပက်တစ်ပြားလုံးကို လျက်ပစ်လိုက်သည်။

“ ပလပ် ပလပ် ပလပ် ”

“ အမလေး အီးးး ကောင်းလိုက်တာဟယ် ”

ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးဆက်လျက်သည်။

“ ပလပ် ... ပလပ် ... ပလပ် ..အူး ••••• ရှီးးးး

ဆီးခုံကြီးကို ကော့ကော့ပေးတော့ စောက်ပက်နှင့်မျက်နှာကို ပွတ်နေသလိုလိုပင်။ လက်နှစ်ဖက်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ခြေခြင်းနို့အုံကို အနေတော်လေးအားထည့်ညှစ်ခြင်းတို့လုပ်ပေးလိုက်သည်။

“ အမေ သားခေါင်းကို အမေ့လက်နဲ့ဖိပြီး အမေ့စောက်ပက်နဲ့ပွတ်ပေးလေ အခု ”

“ နာနာလေးပွတ် သိလား ”

“ အင်း အင်း အားးး ကောင်း ”

“ အမလေးး ကောင်းတယ် အားးးစုပ်စုပ် အစိကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးစုပ် အားးးအမလေးးးအရမ်း အရမ်း အရမ်းကောင်းနေပြီးးခနလေး ခနလေး ငါ သေးတွေထွက်တော့မယ်

“ အားးးး မရတော့ဘူးးးးရှူးးးးး  ”

ဟူသော အသံနှင့်အတူစောက်ပက်ထဲမှ သေးတွေကျနော့မျက်နှာကို လာရွှဲတော့လေသည်။ ပါးစပ်ထဲတွေလည်းဝင်ကုန်ပြီးမျိုချလိုက်မိလေသည်။ တခါမှမခံစားဘူး၍ အထူးအဆန်းဖြစ်သွားပြီး သေးထွက်လာခြင်းကိုသဘောကျသွားမိသည်။

ကျမ သမက်ကလေးကို အရမ်းအားနာသွားသည်။ ဖီးလ်အလွန်တတ်လာပြီးပြီးတာနဲ့ သေးထွက်တာနဲ့တစ်ပြိုင်တည်းဆုံသွားခြင်းဖြစ်သည်။

“ သားလေး သား အမေ တောင်းပန်ပါတယ်နော်...သားမှုတ်ပေးတာ အရမ်းကောင်းတော့ အမေဖီးလ်အရမ်းဖြစ်သွားပြီး ပြီးသွားတာပါ ပြီးလည်းပြီး သေးလည်းတန်းထွက်သွားတာ ”

“ ဟုဟု ရတယ် အမေ သားလည်းအဲ့လိုတစ်ခါမှမကြုံဘူးဘူး သိလား သားကြိုက်တယ် အမေ တကယ်ပြောတာ ”

ပြောရင်း ကျမစက်ပက်ကို သူထပ်လျက်ပေးတယ်လေ။ ကျန်နေတဲ့သေးစက်လေးတွေကိုပါ သူမျိုချနေတာ ကျမတအံတသြနဲ့ကြည့်ရင်း ရင်ထဲမှာကြည်နူးမိတယ်။ ကျနော့်ဘဝမှာ စောက်ပက်ကို လျက်ရတာ ဒီတစ်ခါအကောင်းဆုံးဖြစ်ခဲ့ပါပြီ။ကျနော် မရပ်နိုင်တော့ဘူးဗျာ။ တောက်လျောက်မှုတ်နေမိတယ် ။

ယောက္ခမကြီးလည်း နောက်တစ်ချီဖီးလ်ပြန်လည်လာတယ် ထင်ပါရဲ့။ သူ့စောက်ပက်ထဲကနေ အရည်တွေ ထပ်ထွက်လာတယ်လေ။ အပြင်ကိုပါ စိမ့်လာတယ်ဗျ။ လျှံကျနေသော စောက်ရည်တွေကို လက်ခလယ်ဖြင့်ကလော်ယူလိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေမှာ သုတ်လိုက် ကုန်းစို့လိုက် လုပ်ပေးနေသည်ကို ဒေါ်မိုးတစ်ယောက် အမှန်အကန် ခိုက်နေတော့သည်။ တချက်တချက် မိမိစောက်ရည်တွေကို မိမိနှုတ်ခမ်းတွေမှာ လာလာသုတ်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲနေသေးသည့် သမက်ကလေးအား အသဲယားလွန်းလှသည်။တင်ထွဋ်တစ်ယောက် ဝတ်ထားသောရှော့ပင်အားဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး

“ အမေ သားလီးကို ကိုင်ပေးပါနော် ”

“ အင်းးး ”

ပြောရင်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရာ 

“ ဝှါးးးးးးး ကြီးလိုက်တဲ့ လီး  ”

တုတ်တုတ်ကြီးဖြစ်သည် ။ အရှည်ကတော့ ၅လက်မဝန်းကျင်လောက်သာ။ ဒါမယ့် လီးရှည်တာထက် လီးတုတ်တာကို မိန်းမတွေပိုနှစ်သက်လေသည်မို့လား။

“ ဟယ် အကြီးကြီးနော် ငါ့သမီးလေးတော့ စပက်ပြဲပီ ထင်ပါတယ်ဟယ် ”

“ ဟား ဟား ဟားဟား စိုးရိမ်မနေပါနဲ့ အမေရယ် သူက သားလီးကို ချစ်နေတာပါဗျ ”

“ ခ်ခ်ခ်ခ် ဟုတ်မှာပေါ့ ဟုတ်မှာပေါ့ ”

ပြောရင်း မိမိလီးကိုယွယွလေးကိုင်ရင်းထုပေးနေလေသည်။

“ အမေ ”

“ အင်းးးးး ”

“ လီးစုပ်ချင်လားဟင် သားကို မချစ်ဘူးလားဟင် ”

စောက်စိလေးကိုပွတ်ပေးရင်းမေးလိုက်၏။

“ အင်း အစကမချစ်ဘူး ခုတော့ ချစ်လာသလိုလို ခ်ခ် ”

“ အ့ဆို လီးစုပ်ပေးပါနော် နော် နော် ”

“ အင်င်င် သားလည်းကွာာာ ”

“ နော် နော် ”

ပြောရင်းဆိုရင်း သူ့လီးကြီးကို ကျမရဲ့ ပါးစပ်မှာ လာတေ့တယ်လေ ။ ကျမမနေနိုင်တော့ဘူး။ အားရပါးရသာစုပ်မိပါတော့တယ်။

“ ဝို ဝိုးးးးး ”

“ ကောင်းလိုက်တဲ့စုပ်ချက်တွေ အရမ်းကောင်းတယ် အမေရယ် ”

“ ဟားးးး ကောင်လိုက်တဲ့လျာလေး ”

“ ဝှီးးးးး နေ့တိုင်း လီးစုပ်ပေးပါတော့ အမေရဲ့အားးးးး အားးးးး အရမ်းကောင်းတယ် ”

“ ခနခန ခနလေးအမေ အမေ ဆက်စုပ်နေရင်သား လရည်ထွက်တော့မယ် ခနလေးနော် အာာဘွာားးး သားတော့အမေ့ကိုချစ်သွားပြီ ”

“ ဟွန်း အပိုတွေ ”

“ တကယ်ပါ အရမ်းချစ်သွားပြီဗျာ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ သမီးလေးရဲ့ အမေပဲဟာ မချစ်ပဲ မနေနိုင်တော့ပါဘူးလေ ”

“ ခ်ခ်ခ်ခ် မင်းနော် တော်တော်စကားတတ်တယ် ”

“ အမေ နောက်တစ်ပွဲဆက်ပြိုင်မယ်နော် သိလား ”

“ အင်း ပြိုင်မယ်ကွာ မထူးတော့ပါဘူးလေ ”

“ အာဘွား ချစ်ဖို့ ကောင်းတယ်ကွာ ”

“ ခ်ခ်ခ်ခ် အေးအေး ချစ် ချစ် ”

ဒေါ်မိုး၏ ပေါင်နှစ်ကြားထဲမှာဒူးထောက်လိုက်သည်။ လီးကို စောက်ပက်အဝ၌ တေ့ရင်း ဒစ်မြုပ်ယုံလေးသာအရင်ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ပြိုင်ပွဲ၏စည်းမျဉ်းကိုကျနော် ကျော်ခဲ့လေပြီ။ မထင်ရလောက်အောင် နူးညံ့၍ ကျပ်ကျပ်ထုပ်ထုပ်ကလေး ဖြစ်နေသည်မှာ မှိုအဖူးလေးများကိုက်ရသလို ထုတ် ထုတ် ထုတ် ထုတ်နှင့်ဖြစ်လေသည်။

တစ်ချက်ခြင်း ........

တစ်ချက်ခြင်း ....

မိုးဇတ်၏ တယောသံလို စည်းချက်ညီညာစွာ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ဖြင့်ကဗျာဆန်သော လိုးပွဲဆီသို့အတိုင်အဖောက်ညီညာစွာဖြင့် တတ်လှမ်းနေတော့သည်။ လရည်နှင့်စောက်ပက်ရည်အခံရှိထားသဖြင့်ကျပ်ကျပ်ကလေးပေမယ့် သက်တောင့်သက်သာညင်သာ တိတ်ဆိတ်စွာဖြင့်သမက်ကလေး၏ ဒစ်ကားကြီးကျမ၏ စောက်ပက်ထဲသို့ ရဲတင်းစွာဝင်လာပုံက ကျမရဲ့ဘဝကို အပိုင်သိမ်းလိုက်သလိုလိုပါ။

တစ်လက်မလောက်ဝင်ရင်ရပြီ ဆိုတာ မကြားခဲ့သလိုလိုပေါ့ ။ တချက်ခြင်းအန္ဒြေရရ ဖြင့်စောက်ပက်ထဲသို့ဝင် ထွက်နေသောလီးကြီးအား ကျမသိပ်နှစ်သက်နေတာဝန်ခံပါရစေ။ ကျမသူ့မျက်နှာလေးကိုငေးကြည့်ပြီးအရမ်းဖီးလ်နေမိတယ်လေ။ ကျမရွှေရင်အစုံကို အားပြုကိုင်ရင်း မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး တစ်ချက်ခြင်းဆောင့် ဆောင့်ပေးနေတာ စေတန်ရဲ့သားတော်များအလား။

“ ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်

စောက်ရည်တွေက control လို့ မရတော့ပြီ ။ အထိန်းအကွပ်မဲ့စွာ ထွက်၍ နေတော့သဖြင့် အသံတွေစုံနေလေသည်။

“ အင်းးးးအင်းးးးးးအ့ အ့ အီးးးးး

အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးနေသဖြင့် ဆောင့်ရတာ ပိုမိုထိရောက်နေပြီး အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်လုနီးပြီဖြစ်လေသည်။

“ အားးးး ဟွားးးး ဟူးးးဇွတ် ဇွတ် ဇွတ်ဗျိ ဗျိ ဗျိ ”

“  အား အမလေး ကောင်းလိုက်တာနော့ အီး ”

“ အူးးး ဟူးးး ပြီးတော့မယ် အမေ အားးး ”

“ ဗြုတ် ဗြုတ် ဗြုတ် ဗြုတ် ဗြုတ်အီး အိုးးး အမလေ့ သေပါပြီ အားး ပြီးတော့မယ် ”

“ ပြီးတော့မယ် အသေဆောင့် အသေဆောင့် အမလေး အားးးးဟားးး ထွက်တော့မယ် အားးးအီးးး ရှီးးး ပြီးအားးး ပြီး ... ပြီး ပြီးပြီး ”

“ အွားးးး ထွက်ပြီ ထွက်ပြီ အမေရေ့ ဟားးးးး ”

လီးတံကြီးမှာ တဆက်ဆက်ရုန်းကန်ရင်း သားအိမ်ဝကို မီးသတ်ပိုက်ဖြင့်ထိုးသလို လရည်တွေပန်းလိုက်သဖြင့် ယောက္ခမကြီးမှာ မျက်လုံးပါပြူးပြီး သူ့အားဆွဲဖက်ထားလိုက်တာ သူရုန်းလို့မရပါ။ လီးတချောင်းလုံးလည်း တဆက်ဆက်တုန်ရင်း ဆွဲထုတ် မရသေးပေ။ အလွန်အားကောင်းသော ကြွက်သားများဖြင့် ဆွဲညှစ်ထားသည်မှာ မျက်လုံးပါပြူးရလေသည်။ မျော့ …. မျော့ ဆိုတာဒါများလား။

“ ဟားးးးး ကောင်းလိုက်တာ အမေရယ် အဲ့ဒါ မျော့ဆိုတာများလားဟင် ”

“ အင်း ဟုတယ် ”

“ ခိခိ မောလိုက်တာကွယ် အလိုးမခံရတာကြာပြီ ဘဝမှာ ဒီတခါလောက် အရသာရှိရှိ အလိုးခံရတာ မရှိဘူးဘူးသားရယ် ”

“ ချစ်လိုက်တာနော့ မွ မွ မွ

“ ဟုတ်တယ်လေ မျော့ဆိုတာ အဲ့ဒါသားရဲ့ ခ်ခ်ခ်ခ် ”

“ ဟားးးး အာဘွား  ”

“ အရမ်းချစ်တယ် အမေရယ် စန္ဒီမသိအောင် သားတို့ခနခန လိုးရအောင်နော် နော်  😁 ”

“ ခ်ခ် သွား လူဆိုးလေး ☺ ”

“ အင်းလိုးမယ် လိုးမယ် ခနခန ခ်ခ်ခ်ခ် ”



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။



Sunday, March 24, 2024

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် အပိုင်း ( ၂ )

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် အပိုင်း ( ၂ )

ဦးညွန့် ရေးသည်။

ထိုညက ဦးခင်မောင်တင့် ခေါ် ဒက်ဒီတင့် ပြန်သွားပြီးနောက် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ခမျာ မချင့်မရဲ ကြိတ်မနိုင် ခဲမရ ဖြစ်ကာ ရာဂသွေးများ ဆူပွက်လွုပ်ရှားနေသဖြင့် တော်တော်နှင့် အိပ်မပျော်ရှာ။ သို့ဖြင့် ညဂျူတီကျပြီးနောက်တရက် ရုံးမသွားရဘဲ နေ့တဝက်အနားရသဖြင့် ကလေးများ ကျောင်းသွားခိုက် အိမ်က ယောင်္ကျား ကို ပွတ်သီးပွတ်သပ်မြှူဆွယ် နိုးဆွပြီး တချီအလိုးခံ၍ အာသာဖြေလိုက်ရလေသည်။

သို့သော် အစွမ်းကုန် အာညောင်းအောင် လီးတောင်ထလာဘို့ ကုန်းစုပ်ပေးသော်လည်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူအဖိုးကြီး၏ လီးမှာ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းရုံမျှသာ မတောင့်တတောင်ဖြစ်နေသဖြင့် အပေါ်မှတက်ခွကာစောက်ခေါင်းအတွင်း အတင်းဖိသွင်း၍ ဖိကြိတ်ကပ်ပွတ်ခါ မနည်း အာသာ ဖြေလိုက်ရလေသည်။

သို့သော် ထိုနေ့မှ တရက်ကျော် ကြာသပတေးနေ့တွင်ပင် ဒက်ဒီတင့်၏ ရုံးခန်းအတွင်း နေ့ခင်းဘက်ကြီးတွင် အခန်းတံခါးပိတ်၍ အာသာပြေကျေနပ် တင်းတိမ်သွားအောင် ကောင်းကောင်းကြီး အလိုးခံခွင့် ရလိုက်လေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့ ဌာနအနေဖြင့် လက်အောက်ခံ မြို့နယ်အသီးသီးရှိ မြို့နယ်ရုံးများသို့ ရံဖန်ရံခါ သွားရောက်စစ်ဆေးရလေ့ ရှိပါသည်။

သို့သော် ဤကိစ္စမှာ အရေးကြီးလှသည် မဟုတ်ဘဲ များသော အားဖြင့် မြို့နယ်ရုံးများမှ အစီရင်ခံလျင်လည်းရပါသည်။ ထို့ကြောင့် စစ်ဆေးရေး မသွားရသည်မှာလည်း ကြာလှပါပြီ။ ယခုကျမှ ရုံးစောင့်သာချန်၍ စစ်ဆေးရေးသွားရောက်ကြပြီး ညနေတွင်ပြန်လာ၍ အစီရင်ခံရန် ဦးခင်မောင်တင့်က ညွွန်ကြားလေသည်။

ထိုသတင်းကြားသည်နှင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်က ဒက်ဒီတင့်တယောက် သူမနှင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ရဘို့ ဂွင်ဆင်ခြင်းဖြစ်ကြောင်း တန်းရိပ်မိလေသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ရုံးစောင့်အဖြစ် ချန်ထားရစ်သူများထဲတွင် သူမအပါအဝင် ခပ်ထိုင်းထိုင်းခပ်အအ စာရေးမ နှစ်ယောက်သုံးယောက်သာ ပါသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။

စစ်ဆေးရေးသွားမည့် သူများ ထွက်သွားပြီး မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်း အစီရင်ခံစာရေးရန် ဟု အကြောင်းပြကာ ဒက်ဒီတင့်က သူမကို ရုံးခန်းအတွင်းသို့ ခေါ်လေသည်။

ဒက်ဒီတင့်မှ သူမကို ခေါ်လိုက်သည်နှင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှ ပီတိဖြာသွားပြီး ရင်ဖိုလွုပ်ရှားလျက် အိမ်သာသို့ အရင်ဝင်လိုက်သည်။ ကနေ့အဖို့ ဘာကိုမှကြို မျှော်လင့်မထားသည် ဖြစ်သဖြင့် သူမဝင်လာသော အတွင်းခံပင် တီကလေးကိုချွတ်လိုက်ပြီး လုံးထွေး၍ အသင့်ပါလာသော သတင်းစာစက္ကူဖြင့် ခပ်ကျစ်ကျစ် ထုပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမစောက်ပတ်တအုံလုံးနှင့် ပေါင်ကြားဖင်ကြားပါမကျန် ဆပ်ပြာဖြင့် သေချာပွတ်တိုက် ဆေးကြောလိုက်သည်။

ထို့နောက် ထမိန်ဖြင့်ပင် ရေခြောက်အောင်သုတ်၍ ဒက်ဒီတင့်အခန်းထဲ ဝင်လိုက်လေသည်။ ဒက်ဒီတင့်အခန်းတွင်းဝင်လိုက်သည်နှင့် ဒက်ဒီတင့်က ထိုင်ခုံမှထ၍ ကိုယ်ဟန်လက်ဟန်ဖြင့် တံခါးကို ပိတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်လည်း တံခါးကို ဂျက်ထိုးပိတ်ရုံမက ကုလားထိုင်တလုံးဖြင့် ခံထားလိုက်လေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် တံခါးပိတ်ပြီးလှည့်လိုက်သည်နှင့် ဒက်ဒီတင့်မှာ ပုဆိုးကြီး ချွတိချပြီး ဖြစ်လေသည်။

ပေါင်ကြားမှ ဒက်ဒီတင့် လီးကြီးမှာ လီးပြဲကြီးဖြစ်ပြီး ငေါက်တောက်ကြီး ဖြစ်နေသော်လည်း အစွမ်းကုန်ထောင်မတ်ခြင်းမရှိဘဲ ခပ်ပျော့ပျော့ ဖြစ်နေလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဒက်ဒီတင့်ရင်ခွင်အတွင်း ဝင်၍ ဒက်ဒီတင့်၏ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နမ်းရွုံ့ခြင်းကို ခံရင်း လီးကြီးကို ကိုင်တွယ်ဖြစ်ညှစ် နွိုးဆွပေးလေသည်။

သို့သော် ဒက်ဒီတင့်လီးကြီးမှာ စိတ်တိုင်းကျလောက်အောင် တောင့်ထလာခြင်းမရှိသဖြင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဒက်ဒီတင့်၏ လီးကြီးကို အသာငုံ၍ စုပ်ယူလိုက်လေသည်။ အသာလေးလီးတချောင်းလုံးကို ပါးစပ်အတွင်းငုံထားပြီး လီးဒစ်နေရာတဝိုက်ကို လျှာဖြင့် နွိုးဆွကာ ယက်ပေးလေသည်။

ယနေ့ ဒက်ဒီတင့်၏ လီးကြီးကို စုပ်ပေးရာတွင် ဟိုတရက်အိမ်က ယောင်္ကျား ကို လီးစုပ်ပေးသလို လီးတောင်ရုံ ဝတ်ကျေတန်းကျေစုပ်ပေးသည် မဟုတ်ဘဲ စေတနာထက်သန်စွာဖြင့် လီးစုပ်ခံရသူ ဒက်ဒီတင့်အရသာ ထိထိမိမိ ခံစားနိုင်စေရန် စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးလေသည်။

လီးစုပ်ပေးရင်း သူမ စောက်ပတ်ကလည်း ပွစိပွစိဖြင့်စောက်ရည်များ ယိုစိမိ့ထွက်လာချေပြီ။ တကယ်တော့ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည် လင်နှင့်အားမရဘဲ လူစိမ်းများနှင့် အလိုးခံလေ့ရှိသော်လည်း တွေ့ရာလူကို အလိုးခံသည်တော့ မဟုတ်ပါချေ။

သူမ ကိုယ်တိုင်က အချစ်သက်ဝင်နှစ်သက်မိသူဖြင့်သာ အလိုးခံသော မိန်းမတယောက် ဖြစ်ပေသည်။ ယခုလည်း ဒက်ဒီတင့်အပေါ် အလိုးခံချင်သော ကာမစိတ်သက်သက်ဖြင့်သာ မဟုတ်ဘဲ လူကိုလည်းချစ်ခင်နှစ်သက်မိသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ သို့သော် ထိုသို့ချစ်နှစ်သက်မိသော ယောင်္ကျား များကလည်း သူမဘဝတွင် များပြားလှလေသည်တကား။

တည့်တည့် ပြောရလျင်တော့ သူမ ကြိုက်သူကိုသာကုန်းသော(အလိုးခံသော)ကြိုက်ကုန်းသာ ဖြစ်ပေသည်။

" ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ်"

" အား ကောင်းလိုက်တာ...မီးလေးရယ် မီးလေးက..လီးစုပ်တာ...တော်ပါပေတယ်.... အား ကျွတ် ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာကွာ ...တကိုယ်လုံးကို...တဖျင်းဖျင်းနဲ့...အီစိမ့်လာတာ..ဘဲ "

မီးလေးကလည်း ဒက်ဒီတင့်လီးကြီးကို နုတ်ခမ်းထူထူလေးဖြင့်ဖိညှပ်၍ ရှေ့တိုးနောက်ငင် အသွင်းအထုတ်ပြုလုပ်ကာ လိုးသလိုလုပ်ပေးလေသည်။ မီးလေးက လီးစုပ်ရင်း ဒက်ဒီတင့်၏ ဂွေးစိကြီးများကို တလုံးပြီးတလုံး ဆုပ်နယ်ကာ လက်ဖဝါးအတွင်းထည့်၍ ကစားပေးလေသည်။

" အား ကောင်းလိုက်တာ..မီးလေးရယ် စိမ့်နေတာဘဲ.. မီးလေး လီးစုပ်တာတော့ အိမ်က.မိန်းမ ထက်..သာတယ်..သိလား"

ဟွန်း အိမ်က မိန်းမလည်း သူ့လင်ငယ်ကို လီးစုပ်ပေးရင်တော့ မီးလေးလိုဘဲ ထိထိမိမိစုပ်ပေးနိုင်မှာပေါ့ ဟုစိတ်တွင်းမှကြိတ်၍ ပြောလိုက်မိလေသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ဒက်ဒီတင့်၏ မိန်းမကြီး ဒေါ်လီမြင့် သည်လည်း မိသားစု ကားဒရိုင်ဘာနှင့်လင်ငယ်နေ ပလူးနေကြောင်း ရိုးတိုးရိပ်တိတ်ပြောသံ ကြားထားရသဖြင့် ဖြစ်လေသည်။ ဒက်ဒီတင့် ကတော့ သိပုံမရပါ။

ဒက်ဒီတင့်၏ လီးကြီးပါးစပ်အတွင်းဝယ် အစွမ်းကုန် တောင်မတ်လာသည်နှင့် မီးလေးလည်း ပါးစပ်အတွင်းမှထုတ်ကာ ဂွေးစိကြီးနှစ်လုံးကို တချက်နှစ်ချက်ဖြစ်ပေးလိုက်ပြီး ဒက်ဒီတင့်ကို ဖိတ်ခေါ်သောအကြည့်ဖြင့် ကြာကြည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ရုံးခန်းအတွင်း ဧည့်သည်လာလျင်ထိုင်သော ဆက်တီများရှိရာသို့ ခပ်သွက်သွက် လှမ်းသွားလိုက်သည်။

ကာမစိတ် ပြည့်လျံတက်ကြွနေသော မိန်းမတို့ ထုံးစံအတိုင်း ရဲရဲဝံ့ဝံ့ လျှောက်လှမ်းပြီး သုံးယောက်ထိုင်ဆိုဖာဆက်တီကြီးပေါ်တွင် ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်လေသည်။ ဒက်ဒီတင့်မှာလည်း ပြည့်ဖြိုးတောင့်တင်ကျစ်လစ်သော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ၏ တင်ပဆုံသားများ ထက်အောက်တုန်ခါလွုပ်ရှားပုံကို အရသာခံ ကြည့်ရွုရင်းနောက်မှ လိုက်သွားလေသည်။

တိတ်တိတ်ပုန်း အလိုးခံရသည်ကို အရသာခံတတ်နေပြီ ဖြစ်သော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည် ဆိုဖာပေါ်ပက်လက်လှန်ပြီးသည်နှင့် မရှက်မကြောက် ထမီလေးကိုမ၍ ဗိုက်ပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဒူးနှစ်လုံးကို ထောင်လျက် ပေါင်များကို တဖက်တချက် ကားပေးလိုက်လေသည်။ ထိုအခါ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ စောက်ပတ်ကလေးမှာ ဟပြဲကလေးဖြစ်၍ အတွင်းသား နီနီရဲရဲလေးများပေါ်ကာ စောက်ရည်များကလည်း ရွွဲနစ်နေပြီ ဖြစ်လေသည်။

ဒက်ဒီတင့်ကလည်း ဆိုဖာပေါ်သို့ တက်ခါ အလိုက်တသိ ကားပေးထားသော ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ ဝင်ကာသူ၏ လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ထောင်ထနေသော မီးလေး၏ စောက်စိလေးကို လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးရင်း စောက်ဖုတ်လေးကို သေချာကြည့်မိလေသည်။

မီးလေး၏ စောက်ပတ်ကလေးမှာ ခပ်ဟဟသာပြဲ နေပြီးစောက်ပတ် နခမ်းကြွက်နားရွက်ကလေးများမှာ အကြီးကြီး မဟုတ်လှဘဲ သေးငယ်ကာ တွန့်လိပ်လျက်ရှိသည်ကို အသည်းယားစဘွယ် တွေ့ရလေသည်။ မီးလေးကလည်း သူမစောက်ပတ်ကို ဒက်ဒီတင့်အာသာငမ်းငမ်းကြည့်နေသည်ကို သိသဖြင့် သူမ၏ သန်မာသော စောကြောများကိုသုံး၍ စောက်ပတ်ကလေးကို ရွုံ့ပွရွုံ့ပွလုပ်ပြလိုက်လေသည်။

ဒက်ဒီတင့်လည်း ရွုံ့ချည်ပွချည်လုပ်ပြနေသော မီးလေး၏ စောက်ပတ်ကလေးကို မြင်ရသည်နှင့်အသည်းယားလာကာ သူ၏ လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်း လိုးထည့်လိုက်လေသည်။

" ဗြွတ် ဗြိ ဗြိ ဗြစ်"

" အား ..အီး အဟင့် ဟင့် ရှီးအား လိုးပါ...ဒက်ဒီတင့်ရယ် မီးလေးရဲ့ စောက်ပတ်ကို...လိုးပေးပါ"

" တိုးတိုးလေး..အလိုးခံပါ မီးလေးရယ် ...အပြင်ဘက်ကလူတွေ..ကြားပါ့မယ်"

" အွတ် အင့် အားဟား ဟား ဒက်ဒီတင့်လိုးတာက တအားကောင်းတာကိုး ..ကောင်းလွန်းလို့...ညီးမိတာပါ ..ဒက်ဒီတင့်ရယ် အင့် အဟစ် ..ဟစ်ကောင်းလိုက်တာနော် မီးလေးရဲ့...စောက်ပတ်ထဲက...တအားအလိုးခံလို့ကောင်းတာဘဲ.. လိုးလိုး လိုးပါ...ဒက်ဒီတင့်ရယ်"

" ပြွတ်ဗလွတ် ပြွတ်စွပ်စွပ်"

ဒက်ဒီတင့်က အပေါ်မှကုန်း၍ အောက်မှဖြဲပေးထားသော မီးလေး၏ စောက်ပတ်ကို မှန်မှန် ဆောင့်လိုးပေးနေလေသည်။ လီးဖြင့် စောက်ခေါင်းအတွင်း လိုးသွင်းလိုက်တိုင်း သူ၏ တွဲလဲကျနေသော ဂွေးစိကြီးများကကော့ပေးထားသော မီးလေး၏ ဖင်စအိုဝကို တဘတ်ဘတ်ဖြင့် ရိုက်ပေးနေသောကြောင့် မီးလေးခမျာ ချိုဆိမ့်သော ကာမအရသာကို တဝကြီး ခံစားနေရလေသည်။

" အင့် အားရှီ အဟင့်"

" လိုးပါ .. ဒက်ဒီတင့်. ရယ် ...လိုးပေးပါ... မီးငယ်  ..စောက်ဖုတ်ကြီးကို  လိုးလိုက်စမ်းပါ.. အီး...အဟာ့ ...ဟား"

" ကောင်းလား...မီးလေး ..ဒက်ဒီ...လိုးပေးတာကောင်းရဲ့လား...မီးလေး.ယောင်္ကျား.ကြီးလိုးပေးတာနဲ့...ဘယ်ဟာ...ပိုကောင်းလဲ "

" အင့် အွတ် ဟင့် ဟင့် ဒက်ဒီကလဲ ဒက်ဒီ..လိုးပေးတာ...ပိုကောင်းတာပေါ့လို့ အိမ်က...ဘဲကြီးနဲ့..လိုးရာတာအားမရတာ...ကြာလှပေါ့ ...ဟွန့်"

မီးလေးသည် ပြောရင်းဆိုရင်း အလိုခံရင်းဖြင့် အားမရနိုင်အောင် ဖြစ်လာသဖြင့် ဖင်ကြီးကို ကော့၍ ခြေထောက်နှစ်ချောင်း ဖြင့် ဒက်ဒီတင့်ခါးကြီးကို တအားကြုံးချိတ်ထားကာ အဆုံးထိ အချောင်းလိုက် ဝင်နေသော လီးကြီးကို သူမ၏ သန်မာသော စောက်ခေါင်း အတွင်းကြောများဖြင့် တယွယွရစ်ပတ်စုပ်ယူပေးနေလေသည်။

" အား ကောင်းလိုက်တာ  မီးလေးရယ် ...မီးလေး စောက်ပတ်က...ညှစ်ပေးနေတာ ဒက်ဒီလီးကြီး..အီစိမ့်နေအောင်....ကောင်းတယ်"

မီးလေး၏ သန်မာသော စောက် မျှော့ ကြောများ၏ စုပ်ယူပေးမွုကို လီးတဆုံးသွင်းကာ ဇိမ်ခံရင်း သူ၏ လီးကြီးကလည်း စောက်ခေါင်းအတွင်း ဇတ်ခနဲဇတ်ခနဲ တငေါ့ငေါ့လွုပ်ရှားပေးရင်း လီးနှင့်စောက်ပတ်အချစ်ပြိုင်နေကြလေသည်။

မီးလေးခမျာလည်း သူမ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်း ဒက်ဒီတင့်လီးကြီးစိမ်ထားရင့် တဆတ်ဆတ် ကော့တောင်နေသည်ကို အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်ခါဒက်ဒီတင့်ကျောကြီးကို သိုင်းဖက်လျက် ဖင်ကြီးကို ကော့တင်ပေးကာ ဆီးခုံချင်း ထိကပ်လျက် နက်ရွိုင်းသောကာ မတဏှာအရသာကိုချိုမြိန်စွာ ခံစားနေကြလေသည်။

ထိုသို့ အချိန်ကြာမြင့်စွာ လီးကို စိမ်ထားလျက် ပူးကပ်နေကြရာမှ လီးကို အသွင်းအထုတ်မပြုလုပ်သောကြောင့် မီးလေး၏ စောက်ခေါင်းနံရံများ တစစ်စစ်ယားယံလာပြန်သဖြင့် ဒက်ဒီတင့် ခါးကို ချိတ်ထားသော သူမခြေထောက်များကို ပြန်လျှော့ပေးလိုက်လေသည်။ 

သူ၏ ခါးကို ဆွဲချိတ်ထားသော ခြေထောက်များကို မီးလေးက လျှော့ပေးလိုက်သည်နှင့် လိုးပါးဝနေပြီ ဖြစ်သော ဒက်ဒီတင့်သည် လက် ၂ ဘက်ထောက်လျက် ခါးကော့ကာ မီးလေးစောက်ပတ်ကို တဘုန်းဘုန်းဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်လေသည်။

" မီးလေး ရေ မီးလေး..စောက်ပတ်ကို...လိုးနေပြီနော် ...အား "

" အီး ...လိုးပါ  ဒက်ဒီတင့်ရယ်... မီးလေး...စောက်ပတ်ကြီးကို တအားဖြဲပေးထားတယ် ..လိုးသာလိုးပါ ...ညှာမနေပါနဲ့ ..ဆောင့်သာလိုးလိုက်ပါတော့ ..အင့် အဟစ် အဟစ် ...အီး အဟင့်"

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာ လင်ကိုယ်မယား နှစ်ယောက်သား အေးအေးဆေးဆေး အလိုးခံရသည်ထက် အခုလိုခိုးကြောင်ခိုးဝှက် အလိုးခံရသည်က ပိုမိုအရသာရှိသည် ဟု ထင်လေသည်။ ယခုလည်း ဒက်ဒီတင့်နှင့်တိတ်တခိုး လိုးပွဲကြီး ဆင်နွွဲရသည်ကြောင့် ရင်တလှပ်လှပ်ဖြင့် အရသာ အတွေ့ကြီးတွေ့ကာ ဒက်ဒီတင့် က သူ၏ လီးရည်များကို သူမစောက်ပတ်အတွင်း တဖျင်းဖျင်းပန်းထည့်လိုက်သည်နှင့် သူမစောက်ပတ်ကလည်း ပွစိပွစိဖြစ်ကာ စောက်ရည်များပန်းထွက်လျက် ကာမအထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားလေသည်။

ထို့နောက် ဒက်ဒီတင့်က မှောက်ရက်ကြီး သူမရင်ခွင်တွင်မျက်နှာအပ်လျက် ငြိမ်သက်သွားစဉ် သူမကဒက်ဒီတင့်ကို သိုင်းဖက်လျက် ဝက်မှိန်းမှိန်းရင်း ခိုးစားရသောအရသာကို အပြည့်အဝခံစားနေလေသည်။ဒက်ဒီတင့်၏ လရည်များက သူမစောက်ပတ်တွင်းပြည်လျံလျက် ဖင်ကြားသို့ တလိမ့်လိမ့် စီးကျလာသောအရသာကို ယားကျိကျိဖြင့် ခံစားရင်းဇိမ်ယစ်နေလေတော့သတည်း ။

...........................................................................................................................

ဤသို့ဖြင့် ဒက်ဒီတင့်ဟုခေါ်သော ဦးခင်မောင်တင့်နှင့် မီးလေးဖြစ်သူ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့သည် အစရှိလျင်နောက်နောင်ဆိုသည့်အတိုင်း နေ့ခင်းဘက်များတွင် လွတ်လပ်မွုရှိသော ဦးခင်မောင်တင့်၏ ရုံးခန်းအတွင်းတွင် နေ့လည်ဘက်ထမင်းစားချိန်များ၌ လိုးပွဲများ မကြာခဏ ဆင်နွွဲဖြစ်ကြလေသည်။

နေ့လည်ဘက်များတွင် canteen သွားသူသွား လက်ဘက်ရည်ဆိုင် ထွက်သူထွက်ဖြင့် ရုံးအတွင်းလူရှင်းချိန်များတွင် ဒက်ဒီတင့်နှင့် လိုးကြခြင်းဖြစ်လေသည်။ အစကတည်းက လူကြီးဖြစ်သူ ဦးခင်မောင်တင့် ရုံးခန်းသို့ မခေါ်ပါဘဲ မဝင်ရဲခြင်းသည်လည်း သူတို့နှစ်ဦးအဖို့ ပိုလွတ်လပ်စေလေသည်။ ရုံးခန်းအတွင်း လိုးကြသည်ဆိုသော်လည်း မကြာခဏလိုးကြသည် မဟုတ်မူဘဲ ခိုးစားကြသူများပီပီ ဆင်ဆင်ခြင်ခြင်ဖြင့် တပါတ်မှတခါလောက်သာ လိုးကြသည်ဖြစ်သဖြင့် အများစုကြီးက မရိပ်မိကြချေ။

ရိပ်စားမိသူ တယောက်တလေ ရှိသော်လည်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာ သွက်လက်ဖြတ်လတ်ပြီး အလုပ်ကြိုးစားသူဖြစ်ခါ အဆင့်အတန်းမရွေးကူညီပေးတတ်သူ ဖြစ်ခြင်းနှင့် ဦးခင်မောင်တင့်မှာလည်း အရှိန်အဝါကြီးမားသော ဌာနဆိုင်ရာအကြီးအကဲ တယောက်ဖြစ်ခြင်းကြောင့် မည်သူမျှ ထိုကိစ္စကို ပါဝင်ပတ်သက်ပြောဆိုခြင်း မရှိကြပေ။

ဤသို့ဖြင့် တပါတ်တကြိမ် လိုးပွဲဆင်နွွဲကြရာ အစပိုင်းတွင် စကပ်အောက်ခံသာ ဝတ်ထားသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှ ထမိန်နှင့်စကပ်ကို မတင်လှန်ပေးလျက် ဖင်ကုန်းအလိုးခံသည်ကသာ များလေသည်။ ဒက်ဒီတင့်ကလည်း သူ့ပုဆိုးကိုလှန်လျက်နောက်ကလိုးပေးသည်သာ များလေသည်။ တခါတလေ သုံးယောက်ထိုင်ဆက်တီဆိုဖာကြီးပေါ်တွင် ပက်လက်လှန် ပေါင်ကား အလိုးခံသော်လည်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်က ထမိန်နှင့်စကပ်ကို ဗိုက်ပေါ်မတင်ပေးပြီးအလိုးခံသည်သာများလေသည်။

သို့မှသာ အရေးအကြောင်းဆိုလျင် ဖုံးဖိ၍အိန္ဒြေမပျက် တံခါးဖွင့်ပေးနိုင်မည်ဖြစ်လေသည်။ ဤသို့ လိုးကြရာတွင် မလိုးမီဒက်ဒီတင့်၏ လီးကြီးကိုတောင်ထလာအောင် စုပ်ပေးရသည်ကလည်း မီးလေးအဖို့ နှစ်ခြိုက်လိုလားသော အလုပ်တခုဖြစ်လေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်အနေဖြင့် နှစ်ပေါင်းများစွာ ပေါင်းသင်းလာသည့်ယောင်္ကျား ဖြစ်သူ အိမ်ကဘဲကြီး၏ လီးကိုစုပ်ပေးရန်စိတ်မရှည်ဘဲ စုပ်မပေးသည်မှာလည်း ကြာလှပြီဖြစ်လေသည်။ ယခုတိတ်တိတ်ပုန်းနောက်မီးလင်းနေသူဒက်ဒီတင့်၏လီးကြီးကိုမူစိတ်ရှည်လက်ရှည်တယုတယစုပ်ပေးနေလေပြီ။

သူမ၏ ယုယပြုစုမွုကြောင့် ဒီလီးကြီးမာတောင်လာသလောက် အလိုးခံသည့်အခါ သူမအနေဖြင့် လောကီစည်းစိမ်ကို ပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားနိုင်မည် မဟုတ်ပါလား။ ထို့ကြောင့်နောက်ပိုင်းတွင် မလိုးဖြစ်သော်လည်းဒက်ဒီတင့်ရုံးခန်းအတွင်းဝင်၍ ဒက်ဒီတင့်စားပွဲအောက်မှဝင်ကာ ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်နေသော ဒက်ဒီတင့်ပုဆိုးကိုလှန်လျက် ဒက်ဒီတင့်လီးကြီးကို မကြာခဏ လိုလိုလားလားနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် စုပ်ပေးတတ်လေသည်။

ဤသို့ စုပ်ပေးသည့်အခါ သူမ၏ လျှာအစွမ်းကြောင့် ဒက်ဒီတင့်လရည်များကိုလည်း လောဘတကြီးမြိုချပေးတတ်လာလေသည်။ သူမ၏အပြုအစုကြောင့် ဒက်ဒီတင့် မှ လီးရည်များပန်းထည့်ပြီးစီးသွားသည်ဆိုလျင်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှ ာများစွာကျေနပ်အားရပျော်ရွွင်မိလေသည်။ ဤသို့ဖြင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာ ဒက်ဒီအတင့်အပေါ် ကာမဆန္ဒတပ်မက်မွုသာမကဘဲ စွဲလန်းချစ်ခင်ချစ်စိတ်ဝင်မိလေသည်။

ထိုနေ့ကတော့ ဒက်ဒီတင့်ရုံးခန်းသို့ အသက်နှစ်ဆယ် ကောင်မလေးတယောက် ရောက်ရှိလာလေသည်။ ထိုကောင်မလေးမှာ အသက်ငယ်ရွယ်သူဖြစိသည့်အတိုင်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တစ်တစ်ရစ်ရစ်ကလေးဖြင့် အချိုးအစားကျနလှပသူလေး ဖြစ်ပါသည်။ အဝတ်အစားကို သာမန်မျှသာဝတ်ဆင်ထားနိုင်သော်လည်းလှသွေးကြွစ တောင့်တောင့်တင်းတင်းဖြင့် ယောက်ကျားများစိတ်ကစားချင်စရာ အကိတ်ကလေးဖြစ်ါသည်။

ထိုကောင်မလေးမှာ ဒက်ဒီတင့် ညနေ ဂေါက်ရိုက်လျင်နောက်မှ လိုက်ရသည့် ဂေါက်သီးအိတ် ထမ်းသော ကယ်ရီကောင်မလေး ဖြစ်လေသည်။ ကောင်မလေးဝင်သွားသည်ကို သတိထားကြည့်နေသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် မှာ မကြာမီ ဒက်ဒီတင့်အခန်းထဲမှ ကောင်မလေး၏ တခစ်ခစ်ရီသံများ ကြားရသဖြင့် မရိုးမရွဖြစ်လာလေသည်။ မကြာမီပင် ရုံးခန်းတံခါးကို ချက်ချသံကြားလိုက်ရသောကြောင့်ပို၍ ဂဏှာမငြိမ်ဖြစ်မိလေသည်။

ကိုယ်တိုင်လည်း ဒီလို အဖြစ်မျိုးကြုံတွေ့ဘူးသောကြောင့် ဒက်ဒီတင့် ကောင်မလေးကိုလိုးနေပြီ ဟု ထင်ရလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ရင်ထဲဝယ် ဒိန်းတလိန်းနတ်ဖမ်းစားလျက် ဒက်ဒီတင့်အပေါ်အကြီးအကျယ် ဒေါသထွက်မိလေသည်။

သို့သော် စိတ်ကို ချုပ်တည်း၍ စောင့်ကြည့်နေရာ အဆိုပါ ကောင်မလေးမှာ ဒက်ဒီတင့်ဆီသို့ တပါတ်လျင်တကြိမ်လာလေ့ရှိကြောင်း တွေ့လာရလေသည်။ ကောင်မလေးလာပြီးကထဲက ဒက်ဒီတင့်သည် သူမကို တပါတ်တကြိမ် မှန်မှန်လိုးမပေးနိုင်တော့သည်ကို ခံစားလာရလေသည်။ ထို့ပြင် ဒက်ဒီတင့်ရုံးခန်ထဲမှ ပြန်ရန်ထွက်လာသော ကောင်မလေး၏ မျက်နှာနှင့်ကိုယ်ဟန်အမူအရာကိုကြည့်လိုက်လျင် အလိုးခံခဲ့ပြီဖြစ်ကြောင်း မြွေမြွေချင်းခြေမြင်လေသည်။

ထို့အပြင် ဒက်ဒီတင့်ထံသို့ အခွန်ကိစ္စအကြောင်း ပြကာမကြာခနလာလေ့ရှိသော ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်ကတော်တယောက် ရှိသေးသည်။ ထိုကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်၏ မိန်းမမှာလည်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့ အရွယ်ခန့်ပင်ဖြစ်ကာအရပ်မြင့်ပြီးရှည်လျားသွယ်တန်းသော ပေါင်တံများကို သူမ၏ပိုးပျော့ထမိန်အောက်မှအထင်းသား မြင်ရလေသည်။ ထိုမိန်းမမှာ င်္ကျီဂျိုင်းပြတ်ကို ခပ်ဟောဟော့ဝတ်စားတတ်သဖြင့် သူမ၏ လှပသော လက်မောင်းကလေးများနှင့် ဖွံ့ထွားသောရင်အစုံမှာ စွဲမက်ဖွယ်ရာ ဖြစ်လေသည်။

ထို မိန်းမသည်လည်း ဒက်ဒီတင့်ထံ မကြာခဏလာရောက်၍ အလိုးခံနေကြောင်း ကိစ္စပြီး၍ ထွက်လာသောမျက်နှာနှင့်ဟန်အမူအရာကို ကြည့်၍ တပ်အပ်သိလေသည်။

ထိုသို့ ကယ်ရီကောင်မလေးဝင်သွားလျင်၎င်း ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်မိန်းမဝင်သွားလျင်၎င်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ရင်ထဲမှာ တင်းကြပ်လျက်အသဲနာမိသော်လည်း သွေးသားများကတော့ ထူးဆန်းစွာ ဆူပွက်လွုပ်ရှားလာလေသည်။ ထိုအခန်းထဲမှာ သူတို့လိုးနေကြပြီဟု သူမနှင့်ယှဉ်၍ စဉ်းစားကာ ပေါင်နှစ်လုံးကိုချိတ်လိမ်လျက်စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာတတ်လေသည်။

ဤသို့ဖြင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်နှင့် ဒက်ဒီတင့်တို့၏ နောက်မီးလင်း လိုးဇတ်လမ်းမှာ ပြတ်တောင်း ပြတ်တောင်းဖြင့်ရပ်သွားလေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်အနေဖြင့် အသည်းနာမိသော်လည်း ထိုထက်ဆိုးသည်မှာ သူမ၏ ကာမဆန္ဒများပြန်လည် ထကြွလာခြင်းဖြစ်လေသည်။ တပါတ်တခါ လင်ငယ်ထား၍ အပြည့်အဝအလိုးခံခဲ့သော သူမစောက်ပတ်ကြီးမှာ ရွစိရွစိ ဖြစ်လာပြန်လေသည်။

ဒက်ဒီတင့်နှင့် လင်ငယ်မနေခင်ကတည်းက အိမ်က လင်ကြီးကလိုးပေးသည်ကို အားမရ မတင်းတိမ်ခဲ့သော်လည်း ယခုလို တပါတ်တကြိမ် အလိုးခံနေရာမှပြတ်လပ်သွားသောအခါ သွေးသားတောင့်တမွုကို ပိုမိုပြင်းထန်စွာခံစားရရှာလေသည်။ ရှင်းရှင်းဆိုရလျင်တော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာအကြီးအကျယ် ရွစိတက်ခါ ဆာလောင်နေလေပြီ။ ဘာကို ဆာတာလည်းဆိုတော့ လီးကို ဆာနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ ယခုတော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တယောက် ယောက််ယက်ခတ်မျှသွေးသားသောင်းကျန်းနေလေပြီ။

ထိုအချိန်တွင်ပင် သူမတို့ဌာနသို့ လက်/ညွွန် အသစ်ကလေးတယောက် ပြောင်းရွွေ့ရောက်ရှိလာလေသည်။သူ့နာမည်က ကိုမင်းဇော်ဖြစ်ပြီး အသက် ၂၈ နှစ်ခန့်ရှိလေသည်။ အရပ်အသင့်အတင့် အသားညိုညိုဖြစ်ပြီးလူရွယ်တဦးပီပီ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကျစ်လစ်တောင့်တင်းလေသည်။ အိမ်ထောင်သည်တဦးဖြစ်ပြီးသားသမီးမထွန်းကားသေးချေ။ သူ၏ ဇနီးမှာကျောင်းဆရာမယောက်ဖြစ်ပြီး မူလ သူတာဝန်ကျရာမြို့တွင်ကျန်ရစ်လေသည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ရုံးချုပ်ဝန်းအတွင်းပစ္စည်းဟောင်းများထားသော စတိုခန်းနှင့်ကပ်ရက်အခန်းငယ်တခန်းတွင် ခေတ္တနေထိုင်လေသည်။

အသစ်ရောက်ရှိလာသော ကိုမင်းဇော်သည် ဌာနသစ်တွင်အသားကျအောင် လုပ်ကိုင်ရင်း ဌာနအတွင်းမှထူးထူးခြားခြား ကိုယ်ဟန်ပြေပြစ်တောင့်တင်းသူ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကို သတိထားမိလေသည်။ ပြီးတော့ ဒက်ဒီတင့် နှင့်မီးလေးတို့၏ဇာတ်လမ်းကိုလည်း တစွန်းတစကြားမိသဖြင့် ပို၍စိတ်ဝင်စားမိလေသည်။ 

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကလည်း ကိုယ့်၏ အထက်အရာရှိဖြစ်သော်လည်း ကိုယ့်ထက် ငယ်ရွယ်သူ ကိုမင်းဇော်ကိုအမြင်အားဖြင့် သဘောကျနေလေပြီ။ ထို့အပြင် ငယ်ငာ်ရွယ်ရွယ်နှင့်အိမ်ထောင်ဖြင့်ခွဲနေရသူ ကိုမင်းဇော်အပေါ် အသနားပိုကာ အနေအစားဆင်းရဲသည်ဟုဆိုကာ ဟင်းအပိုများချက်ထည့်လာပေးလေသည်။

ထို့နောက်တော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် နှင့် ကိုမင်းဇော်မှာအလျင်အမြန်ရင်းနှီးကျွမ်းဝင် သွားကြလေသည်။ တဦးအလိုဆန္ဒကိုလည်း တဦးကရိပ်စားသိရှိမိလေပြီ။ နောက်တော့ အသက်ငယ်ရွယ်သူ ကိုမင်းဇော်က မမ မမဖြင့် ပါးစပ်ဖျားကမချခေါ်ဝေါ်သလို ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကလည်း မောင်လေးဟုခေါ်ကာ လူမရှိလျင်တော့ မောင်ဟု ပင်ခေါ်လေပြီ။

ယခုတော့ မိန်းမနှင့်ခွဲနေရသူ ကိုမင်းဇော်နှင့်လင်ရှ်လျက်နှင့် ခြံခုန်ဘူးသူ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့မှာ ကြောင်ခံတွင်းပျက်နှင့်ဇရက်တောင်ပံကျိုး ဇတ်လမ်း စတင်တော့မည်ဖြစ်ပါသည်။

သဘာဝအရ မိန်းမများသည်ဏှာပူးသူ ယောက်ကျားများကိုနှစ်သက်တတ်သလို ယောက်ကျားများကလည်းရာဂကြီးသူမိန်းမများကိုသဘောကျတတ်သည်မဟုတ်ပါလား။

...................................................................................................................

အသစ်ပြောင်းရွွေ့ရောက်ရှိလာသော ကိုမင်းဇော်နှင့်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့မှာ အလွန်မြန်ဆန်စွာ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သွားသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မှာ sexy ကျုလှသလို ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ မျက်နှာပေးကလေးမှာလည်း sexy ဆန်လှသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ မျက်လုံးကလေးများသည်လည်းကြာအကြည့်ကြည့်တတ်ပြီး ဖိတ်ခေါ်သော မျက်လုံးလေးများ ဖြစ်လေသည်။ ဤသို့ဖြင့်မမနှင့်မောင်၏ တိတ်တခိုးဇတ်လမ်းကလေးစလေပြီ။

မိန်းမနှင့်ခွဲနေရသဖြင့် အချိန်ရှိသရွေ့ လိင်ဆက်ဆံလိုစိတ်ပြင်းပြနေသော ကိုမင်းဇော်သည်လည်းခပ်ခေခေတော့မဟုတ်ချေ။ လူပျိုဘဝကမိန်းမရွုပ်လှသလို လက်ရှိမိန်းမနှင့်အိမ်ထောင်ကျပြီးနောက်ပိုင်းတွင်လည်း လစ်လျင်လစ်သလို အပျိုရောအအိုပါဖန်စားတတ်သူဖြစ်လေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာလည်း ဒက်ဒီတင့်နှင့်အဆက်အသွယ်ပြတ်သလိုလိုဖြစ်သွားသဖြင့် လိင်ဆက်ဆံလိုစိတ်ပြင်းထန်နေသူ ဖြစ်လေသည်။ ထို့အပြင်အကြိမ်ကြိမ်ခြံခုန်ဘူးသောအတွေ့အကြံူအရ တိတ်တခိုးအချစ်ဇတ်ခင်းရသောအရသာကိုနှစ်သက်မက်မောမိသူလေးဖြစ်လေသည်။

တနေ့ရုံးဆင်းချိန် လူရှင်းသွားပြီဖြစ်သော်လည်း မပြီးပြတ်သေးသော အစီရင်ခံစာကို ရေးနေရသဖြင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်နှင့် အခြားတယောက်သာ ရုံးတွင်ကျန်နေချိန်ဖြစ်လေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဒက်ဒီတင့်မှာလည်းအိမ်မပြန်သေးဘဲ သူ၏ရုံးခန်းထဲတွင် ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်ကတော်နှင့်နှစ်ယောက်ထဲ ရှိနေလေသည်။

မပြီးပြတ်သေးသော အစီရင်ခံစာကို ထိုင်ရေးရင်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်စိတ်က ဒက်ဒီတင့်ရုံးခန်းထဲသို့သာအာရုံ ရောက်နေလေသည်။ တချိန်က သူမကိုရုံးခန်းအတွင်းခေါ်လိုးသလို ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်မိန်းမကိုလည်းလိုးနေလောက်ပြီဟု စဉ်းစားကာ မနာလိုခံပြင်းစိတ်နှင့်အတူ တဏှာရာဂစိတ်များထကြွလျက် အောက်က စောက်ပတ်ကလေးက တစိုစို စ်နေရှာလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ကိုမင်းဇော်ရုံးခန်းထဲသို့ ပြန်ရောက်လာလေသည်။ သူယာယီနေထိုင်သော အခန်းမှာရုံးဝင်းအတွင်း၌ပင် ရှိသဖြင့်အဝတ်အစားလဲကာ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကို ပြန်လာချောင်းခြင်းဖြစ်လေသည်။

" ဟာ မမ မပြန်ရသေးဘူးလား"

စာထိုင်ရေးနေသေ ာဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် နောက်မှ ကပ်ခါ ပခုံးလေးပေါ်လက်တင်ရင်း တိုးတိုး မေးလိုက်လေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာ ကိုမင်းဇော် ရောက်လာမှန်းသိသည်နှင့် ဒိတ်ခနဲ ရင်ခုန်သွားကာ ရွွင်လန်းတက်ကြွသွားပြီး မလှမ်းမကမ်းစားပွဲတွင် ထိုင်စာရေးနေသော စာရေးမကိုကြည့်လိုက်သည်။ ထိုတယောက်ကတော့ သူ့စာသူငုံ့ရေနေပြီး သူတို့ကိုသတိထားမိဟန်မတူပါ။

" ဟုတ်တယ် မောင်ရဲ့... ဒါပေမဲ့..အခုဘဲပြီးတော့မှာပါ ခဏလေးနော် မောင်"

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည် သူမပခုံးကို ဖြစ်ညှစ်ကိုင်ထားသောကိုမင်းဇော်၏ လက်ကို အပေါ်မှအုပ်ကိုင်ရင်း ခပ်ချိုချိုကလေးဖြေကြားလိုက်လေသည်။ ကိုမင်းဇော်သည် သူလက်ကို ပြန်လည်ဆုပ်ကိုင်ထားသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် လက်ဖျားလေးကို ဆွဲယူဆုပ်ကိုင်ရင်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ချလိုက်လေသည်။

" ခဏ နော်မောင် မမ ..ရေးပြီးတော့မယ်"

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည် အစီရင်ခံစာကို အဆုံးသတ်လိုက်ပြီး စာရွက်များကိုထပ်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် အခြားစားပွဲမှ စာရေးမလေးသည်လည်း သူ့ရေးနေသည်ကို အဆုံးသတ်လျက် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ထံလာပေးလျက်

" မမနွယ် ..ဖြူဖြူပြန်တော့မယ်...နော်"

ဟု ဆိုကာ ကိုမင်းဇောကို ပြုံး၍နွုတ်ဆက်ရင်း လက်ဆွဲခြင်းကလေးဆွဲလျက် ထွက်သွားလေသည်။ ကိုမင်းဇော်က စာရေးမလေးထွက်သွားသည်နှင့် မတ်တပ်ရပ်ကာ ဒေါ်နွယ်တင့်ကို လက်မောင်းနှစ်ဘက်မှဆွဲထူရင်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ ပွင့်အာငံ့လင့်နေသောနွုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို စုပ်ယူလိုက်သည်။

" အာ့ အိ ဟင့်"

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည် ကိုမင်းဇော်၏အနမ်းကို အလိုက်သင့် တုံ့ပြန်ရင်းသူမ၏ လျှာပါးပါးလေးကို ကိုမင်းဇော်၏ ပါးစပ်တွင်းသို့ ဦးအောင် ထိုးထည့်လိုက်သည်။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကလေးကတော့ ပျော့အိလျက်ကိုမင်းဇော်၏ ရင်ခွင်အတွင်းမှီကျသွားသည်။ လက်များကတော့ ကိုမင်းဇော်၏ကျောပြင်ကြီးကို သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ မောင်ကလည်းသူ၏ ပါးစပ်တွင်းတိုးဝင်လာသည့် မမ၏ လျှာကလေးကိုသူ့လျှာဖြင့်ပွတ်သပ်စုပ်ယူရင်း တင်းရင်းကျစ်လဲဆဲဖြစ်သော မမ၏ တင်ပါးကလေးများကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။

" အင့် အဟင့် ဟင့် မောင်ရယ် "

မမက ဏှာတွန်သံကလေးဖြင့် ချွဲနွဲ့ညီးညူလိုက်ရင်း သူမ၏ခါးလေးကို ကော့လျက်ဆီးခုံလေးကို ကပ်ပေးလိုက်သည်။ မောင့်ရဲ့ မာတောင်နေသေ ာလီးကြီးက သူမဆီးခုံလေးကို ထောက်ထားပေးနေလေပြီ။ မမရဲ့စောက်ပတ်ကလေးကလည်း စောက်ရည်များစိုစိမ့်ထွက်ခါရွွဲနေလေပြီ။ တဦးနှင့်တဦး ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်ရင်းအသက်ရွုသံများပြင်းသည် ထက်ပြင်းကာအနမ်းများကလည်း ကြမ်းလာချေပြီ။

ထိုအချိန်တွင် ဦးခင်မောင်တင့် ရုံးခန်းမှ ကျယ်လောင်သော ရီမောသံများနှင့်တံခါးဖွင့်သံ ကြားလိုက်ရသဖြင့်ကမန်းကတန်းလူုခြင်းခွါလိုက်ရသည်။

" ဟာမီးလေး မပြန်ရသေးဘူးလား အော်မောင်မင်းဇော်လည်း ရောက်နေတာကိုး"

ရုံးခန်းအတွင်းမှ ကော့ကော့ကလေးထွက်လာသော ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်ကတော်နောက်မှ လိုက်ထွက်လာရင်းဒက်ဒီတင့်က နွုတ်ဆက်လိုက်သည်။

" ဟုတ် ဟုတ် ဒက်ဒီတင့် ပြန်တော့မှာပါ ပြီးပါပြီရှင့်"

အနည်းငယ်မူပျက်နေသော သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်၍ ဒက်ဒီတင့်ကအတွေးပေါက်သွားဟန် ခပ်မိန့်မိန့်ပြုံးလိုက်သည်။

" အိုကေ ဒို့တော့သွားပြီဟေ့ ဆီးယူ...မောင်မင်းဇော် "

ဒက်ဒီတင့်တို့ နှစ်ယောက်ထွက်သွားသည်နှင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည် ကိုမင်းဇော်၏ ပါးကလေးကို ရွွတ်ခနဲ တချက်နမ်းလိုက်ရင်းလက်ကလေးကို ကိုင်ကာ

" နောက်များမှပေါ့ မောင်ရယ် ...အခုကသိပ်နောက်ကျနေပြီ  အိမ်က ဘဲကြီးရိပ်မိသွားမှာစိုးလို့ သွားတော့မယ် နော်"

ထိုနေ့မှစ၍ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်နှင့် ကိုမင်းဇော်တို့နှစ်ယောက် ပိုမိုပွင့်လင်းသွားကာ ရုံးအတွင်းလစ်လျင်လစ်သလို ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တင်ပါးကြီးကို ဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်ပေးခြင်း တိတ်တခိုး အနမ်းများပေးခြင်းအထိရဲတင်းလာကြလေသည်။

တနေ့တွင်တော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာ ရုံးတွင် ညဂျူတီကျလေသည်။ ထိုညတွင်လည်း ဟိုတခါကလိုစာရေးမကြီးမဖွေးဖွေးနှင့်အတူ ဖြစ်လေသည်။ ထိုညကည ၈ နာရီကျော်ကျော်တွင် ကိုမင်းဇော်တယောက် ခေါက်ဆွဲကြော်ထုပ်များဝယ်လျက် ရောက်ချလာပြီး ဝိုင်းဖွဲ့၍စားသောက်ကြလေသည်။ ထိုစားဝိုင်းအတွင်းဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် က ကိုမင်းဇော်ကို လင်သားတယောက်လို အသားဖတ်များထည့်ပေးခြင်း ရေနွေးကြမ်းငှဲ့ပေးခြင်းတို့ဖြင့် ပြုစုယုယလေသည်။ ထို့နောက် သုံးယောက်သားဝိုင်းဖွဲ့၍ ရောက်တတ်ရာရာစကားပြောကြလေသည်။

ည ဆယ်နာရီကျော်သော်စာရေးမကြီးက အိပ်ချင်ပြီဟုဆိုကာထသွားသဖြင့် နှစ်ယောက်ထဲသာ ကျန်ခဲ့လေသည်။ နှစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့သောအခါ စားပွဲပေါ်တွင် တယောက်လက်တယောက်ဖြစ်ညှစ်စုပ်ကိုင်ရင်း ကာမကို ဆာလောင်မွတ်သိပ်သောမျက်လုံးခြင်းဆုံမိကြလေသည်။ သို့သော် ဒက်ဒီတင့်နှင့်တုန်းကလို ရုံးခန်းအပိုင်မရှိသဖြင့် လိုးကြဘို့ဆိုတာတော့မဖြစ်နိုင်ချေ။ အခြားလုံခြုံရေးများလည်းအပြင်တွင်ရှိနေသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။

ထို့ကြောင့် စားပွဲခုံအောက်မှ လက်လျှို၍ မောင်ကမမ၏ ပေါင်တံတုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ရင်း အောက်ခံပင်တီပေါ်မှ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်ပေးသလို မမကလည်းမောင်၏ မာတောင်နေသော လီးကြီးကို အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်မှကိုင်ပေးလေသည်။ ထို့နောက် မမရောမောင်ပါ အတွင်းခံများကိုလျောချလိုက်ပြီးစောက်ဖုတ်နှင့်လီးကိုတိုက်ရိုက်ကိုင်တွယ်ကြလေသည်။

မမကမောင့်လီးကြီးကို ဖြစ်ညှစ်ပွတ်သပ်ဂွင်းထုပေးလိုက် မောင့်ဂွေးစိကြီးများကို ဆုပ်နယ်ကစားလိုက်ပြုလုပ်ပေးလေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်အဖို့ ထူးခြားတာတခုကတော့ ကိုမင်းဇော်၏ လီးကြီးသည် အရင်သူမကြုံတွေ့ခဲ့ဘူးသော လီးများလို ဒစ်ပင်မပေါ်သေးဘဲ လငုံထိပ်ပိတ်ကြီးဖြစ်နေခြင်းပင်။ မေးသိုင်းကြိုးကလည်းမပြုတ်သေးဘဲ လီးထိပ်လက်တလုံးခန့်သာပေါ်သေးသဖြင့် စိတ်ဝင်စားစရာကြီး ဖြစ်နေလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်က ကိုမင်းဇော်လီးကြီးကို အသာလေးဆွဲဖွင့်လိုက်ပြန်ပိတ်ပေးလိုက်ဖြင့်ကစားပေးရင်း တဏှာသွေးများကြွကာ အလိုးခံချင်စိတ်များတဖွားဖွားပေါ်လာလေသည်။

မောင်ကလည်း အတွင်းခံမပါသော မမစောက်ဖုတ်နခမ်းသားများကို ဖြဲပေးလိုက် အသာပွတ်ပေးလိုက် စောက်စေ့လေးကို ကလိလိုက် စောက်ခေါင်းအတွင်းလက်ညိုးနှင့်လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်ဖြင့် မလိုးရသော်လည်းအာသာပြေ လုပ်ပေးနေသဖြင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ခမျာ တွန့်လိန်ကောက်ကွေးရင်း စောက်ရည်ဖြူပျစ်ပျစ်များပန်းထွက်ရရှာလေသည်။

ထို့အတူ ကိုမင်းဇော်ခမျာလည်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်က သူမလီးကြီးကို ညင်သာစွာစည်းချက်မှန်မှန်ဂွင်းထုပေးသောကြောင့် လီးရည်များထောင်ပန်းမိလေသည်။ ထိုပန်းထွက်လာသော လီးရည်မျာကို ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကလက်ဝါးဖြင့်ခံယူပြီး သူမစောက်ဖုတ်အုံကြီးကို ပွတ်သပ်လိမ်းကျံလျက် အပြင်းအထန်တောက်လောင်နေသေ ာရမ္မက်မီးကို အာသာဖြေဖျောက်ရလေသည်။

တချီစီပြီးသွားပြီးနောက်မှတော့ wet tissue ဖြင့် အပြန်အလှန်လီးနှင့်စောက်ဖုတ်ကို သန့်ရှင်ရေးပြုလုပ်ပြီးတဏှာစကားများ ပြောကြပြန်လေသည်။ လိင်အတွေ့အကြုံများပြားသော အိမ်ထောင်သည်နှစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အတိုင်း တွေ့ကြုံခဲ့ရသည်များကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပက်ပက်စက်အပြန်အလှန်ပြောပြကြရန်သဘောတူပြီး ကာမဆန္ဒများဖြေဖျောက်ကြလေသည်။

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကလည်း သူမအပျိုဖြစ်စဦးလေးကြီး စောက်ပတ်ယက်ပေးရင်း အလိုခံပုံက အစ တက္ကသိုလ်တွင် ရီးစားတယောက်ပြီးတယောက်ထားပြီး အလိုးခံပုံအလယ် အိမ်ထောင်ကျပြီး လင်ငယ်နေနောက်မီးလင်းသည်များကို ပက်ပက်စက်စက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြလေသည်။

ထို့အတူ ကိုမင်းဇော်ကလည်း အပျိုစစ်စစ်ကို ပါကင်ဖောက် လိုးပုံ ဆာလောင်နေသော မမကြီးများကို ကြာကူလီရိုက်လိုးပေးပုံနှင့် မမကြီးများအပေးကောင်းပုံများကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းပြောပြရင်း ထိုညဖို့ ကာမအာသာဖြေကြလေသတည်း ။

......................................................................................................

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ရုံးတွင် ညတာဝန်မွုးတာဝန်ကျပြီး ၃ ရက်အကြာနေ့သည်သောကြာနေ့ ဖြစ်လေသည်။ယခုဆို လျင်ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်နှင့် ကိုမင်းဇော်တို့သည် ကိုမင်းဇော်အလုပ်စားပွဲတွင်၎င်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်အလုပ်စားပွဲတွင်၎င်း မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်လျက်အလုပ်အားတိုင်း စကားပြောနေကြသည်ကို တွေ့မြင်နိုင်လေသည်။ သူတို့စကားပြောလျင်လေသံနှိမ့်ပြောကြသည်ဖြစ်သဖြင့် သူတို့အနားကပ်နားမထောင်လျင်ဘာမှကြားရမည်မဟုတ်ချေ။

အဝေးမှကြည့်လျင်တော့ မိတ်ဆွေရင်းနှီးသူချင်းစကားစမြည် ပြောနေကြသည်ဟု ထင်စရာရှိလေသည်။အမှန်စင်စစ်တော့ သူတို့နှစ်ဦးပြောနေကြသည်မှာ တဏှာစကားများသာဖြစ်လေသည်။ တယောက်နှင့်တယောက် လိင်ဆက်ဆံခြင်းအတွေ့အကြုံများကို ပက်ပက်စက်စက်ပြောပြီး လီးတတောင်တောင် စောက်ပတ်တယားယားဖြင့် အာသာဖြေနေကြခြင်းသာဖြစ်လေသည်။ တနည်းအားဖြင့် တကယ်မလိုးရမီစပ်ကြား ဒီလို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ပြောပြခြင်းဖြင့် စိတ်အာသာဖြေနေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။

သို့ဖြင့် ထိုသို့ ပြောဆိုရခြင်းကို နှစ်ဦးသားစွဲလန်းနှစ်သက်ခါ တနေ့လျင် အနည်းဆုံးတကြိမ်မပြောရလျင်ပင် မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်လာကြချေပြီ။

သို့ဖြင့် သောကြာနေ့သို့ ရောက်လာခဲ့ပြီး နေ့လည်ပိုင်းအလုပ်ပါးချိန်တွင် ခါတိုင်းလိုနှစ်ဦးသား တွတ်ထိုးရင်း မင်းဇော်က

" မမ အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်ဘူးလား"

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်က ဆိုလိုရင်းကိုဒက်ခနဲနားလည်လိုက်သော်လည်း ရေလာမြောင်းပေးစကားဖြင့်

" ဟင် မောင်ကလဲ မမဘယ်လိုလုပ် သိမှာလဲ"

" ဒါဆိုတနင်္ဂနွေနေ့ကျ မောင့်အခန်းကိုလာခဲ့.. မမကို ကထွဋ်အထိပ်ကို မောင်ပို့ပေးမယ်"

မင်းဇော်မှာ ရုံးဝင်းအတွင်း ပစ္စည်းစတိုဘေးကပ်ရက် အခန်းတွင်တစ်ဦးသည် ခေတ္တနေထိုင်နေထိုင်သဖြင့်ရုံးပိတ်ရက်ဆို လျင်လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှိမှန်း သိနေသဖြင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် မှာရင်ခုန်လွုပ်ရှားပီတိဖြာသွားလေသည်။ တနေ့ဓူဝ တဏှာအကြောင်းအပြနိအလှန်ပြောရင်းဖြင့်စုပုံပြည့်လျှံလာပြီ ဖြစ်သောတဏှာစိတ်များကိုဖောက်ချခွင့်ကြုံလာပြီ မဟုတ်ပါလား ။

သို့ဖြင့် တနင်္ဂနွေနေ့တွင် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တယောက် စောစောစီးစီးထ၍ ရေမိုးချိုးထမင်းစား၍ ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ပြီး သူငယ်ချင်းတယောက်နေမကောင်း၍ လူနာသွားမေးမည် ဟု အကြောင်းပြကာ ဆိုင်ကယ်ကလေးဖြင့်ထွက်လာခဲ့လေသည်။

တဖန် လူနာအတွက်ဟု ဆိုကာ ကြက်ဥများနှင့်နွားနို့တပုလင်းလည်း ဝယ်ထည့်လာခဲ့လေသည်။ ရုံးအနီးသို့ရောက်သောအခါ ဤရုံးတွင် နှစ်ကာလရှည်ကြာစွာ အလုပ်လုပ်လာသူ ပီပီလုံခြုံရေးဂိတ်ရှိသော ဝင်ပေါက်တံခါးမကြီးမှမဝင်ဘဲ ရုံးဘေးလမ်းကြားရှိ လူတစ်ယောက်ဝင်သာ ရုံအပေါ်မှချိတ်ထားသောဂလန့်ကို လက်လျှိုဖွင့်ပြီးအသာဝင်လာခဲ့လေသည် ။ ကိုမင်းဇော် အခန်းရေှ့သို့ ရောက်သောအခါ အခန်းအပြင်ထွက်၍အသင့်စောင့်ဆိုင်းနေသူမင်းဇော်ကိုတွေ့ရလေသည်။

" လာ မမ ဆိုင်ကယ်ကို အခန်းထဲ သွင်းလိုက်"

မမက ဆိုင်ကယ်ကို တွန်း၍ အခန်းတွင်သို့ ဝင်သွားသည်နှင့် မောင်ကလည်း မမနောက်မှ ကပ်လျက်လိုက်လာပြီး အခန်းတံခါးကို ချက်ချပိတ်ထားလိုက်လေသည်။ အခန်းမှာ ခေတ္တနေထိုင်သော အခန်းဖြစ်သဖြင့် ရှေ့ပိုင်းတွင် ပလပ်စတစ်စားပွဲတလုံးနှင့် ပလပ်စတစ်ကုလားထိုင်သုံးလေးလုံးရှိပြီး အခန်းအလယ်တွင်လိုက်ကာ ကာထား၍ လိုက်ကာနောက်တွင် မင်းဇောအိပ်သော ကုတင်နှင့်စာရေးစားပွဲ ကုလားထိုင်တလုံးရှိလေသည်။ ထို့နောက်ကမှ မီးဖိုခန်းနှင့်အိမ်သာရေးချိုးခနိးရှိလေသည်။

မမလည်း ဆိုင်ကယ်ကို ဒေါက်ထောက်ပြီးသည်နှင့် မီးဖိုခန်းထဲ တန်းဝင်သွားပြီး ယူလာသော ကြက်ဥများကိုနွားနို့နှင့် ရောကျိုရန်ပြင်ဆင်နေလေသည်။ မောင်သည်လည်း မီးဖိုခန်းထဲလိုက်သွားပြီး နွားနို့ကျိုနေသောမမကိုနောက်မှသိုင်းဖက်ပြီး မမ၏ ဂုတ်သားများကို နမ်းရွုံ့ပေးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဂုတ်သားဝင်းဝင်းလေးကိုသွားဖြင့်ခပ်ဖွဖွကိုက်ပေးလိုက်လေသည်။ လက်များကတော့ ဘလောက်စ်ဝတ်လာသောမမ၏ ရင်သားများကိုအပေါ်မှကိုင်တွယ်ဖြစ်ညှစ်ပေးလေသည်။

ထို့အပြင် လုံးကျစ်တင်းမာနေသော လုံးဝန်းသည့်မမ၏ တင်ပါးနှစ်လုံးကြားသို့သူ၏ တောင်ထလာပြီဖြစ်သောလီးမာမာကြီးဖြင့်ထမီအပေါ်မှထောက်ထားလိုက်လေသည်။

" အဟင့် ဟင့် မောင်က သိပ်ကဲတာ ဘဲကွယ် အင့်"

မမလည်း သူမ၏ တင်ပါးကြီးများကို နောက်သို့ ပူးကပ် ကော့ပေးလိုက်ရင်း ဏှာသံကလေးဖြင့်ချွဲနွဲ့လိုက်လေသည်။ မောင်သည် ပုဆိုးအောက်မှ လီးတောင်တောင်ကြီးဖြင့် မမကော့ပေးထားသောဖင်နှစ်လုံးကြားမှစောက်ဖုတ်လေးရှိရာကို ဒူးကွေး၍ ထမီပေါ်မှ ကပ်ညေှာင့် ပေးလိုက်လေသည်။ မမမှာ အသဲယားလာဟန်ဖြင့် ကြက်သီးများတဖြန်းဖြန်းထလျက် မီးဖိုမီးကို ပိတ်ကာနောက်သို့လှည့်၍မောင့်လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်လိုက်လေသည်။

မမ၏ စောက်ပတ်ကလေးကတော့ စောက်ရည်လေးများ စိုစပြ်နေလေပေပြီ။ မောင်ကလည်း သူ့ဖက်သို့ လှည့်လာကာ မော့မော့ကလေးဖြစ်နေသော မမမျက်နှာထက်မှ မဟတဟနွုတ်ခမ်းနီနီထွေးထွေးလေး ကို သူ့ပါးစပ်ကြီးဖြင့်ငုံ၍အာသာပြင်းပြင်းစုပ်ယူလိုက်လေသည်။ မမသည်ခြေဖျားကလေးထောက်၍မောင့်လည်ပင်းကို ဖက်ကာပြင်းထန်သော နွုတ်ခမ်းစုပ်ယူမွုကိုခံယူရင်း မောင့်ပါးစပ်ကြီးအတွင်းသို့ သူမ၏ လျှာပါးပါးလေးကို ဦးအောင်ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

မောင်လည်း သူ့ပါးစပ်အတွင်းဝင်လာသော မမ လျှာကလေးကို ငုံခဲ၍ လျှာခင်း ပွတ်သပ်ပေးလိုက်လေသည်။ သူ၏ လက်များကတော့ မမ တကိုယ်လုံးပေါ်လွုပ်ရှားပွတ်သပ်ရင်း မမ၏ ထမိန်လေးကို အသာဆွဲ ချံတ်လိုက်လေသည်။ တမင် ရည်ရွယ်၍ ထမီမထူ့တထူလေးကိုသာ တထပ်တည်း ဝတ်လာခဲ့သော မမမှာဖင်တုံလေးများအေးခနဲ ဖြစ်သွားကာ စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းမှ တစစ်စစ် ယားယံလာချေပြီ။ ညီးတွားသံလေးမှာ နွုတ်ခမ်းကိုစုပ်ယူထားခြင်းခံရသဖြင့်

" အွန့်"

ကနဲသာ ထွက်လာရှာနိုင်လေသည်။ မမကလည်း မောင့်လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ထားသော လက်တဖက်ကိုဖြုတ်ခါ မောင့်ပေါင်ကြား အတွင်း လက်သွင်း၍ တောင်ထနေသောမောင့်လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ အားရပါးရဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ အမယ်လေး သူ့လီးကြီးက မာလိုက်တာနော်။

မောင်သည် အောက်ပိုင်း ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားသော မမပေါင်ကြားအတွင်းရှိ စောက်ပတ်လေးကို ခပ်ရွရွလေးပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ စောက်ရည်များစိုရွွဲနေသော စောက်မွှေးဘုတ်သိုက်လေးကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးဆွကစားပေးလေသည်။ ထို့အပြင် အနည်းငယ်ပြဲဟနေသော စောက်ပတ်နခမ်းသားလေးများကို ခပ်ဖိဖိပွတ်သပ်ပေးရင်း ငေါက်တောက်ကလေး တောင်ထနေသော စောက်စိလေးကိုလက်ညိုးဖြင့် မထိတထိ တို့ထိကစားလိုက်လေသည်။

" အာ့ ဟာ အိ အဟစ် ဟစ် မောင်ရယ်"

ဒီတခါတော့ မမခမျာမောင်စုပ်ထားသော နွုတ်ခမ်းကို အတင်းခွါပြီး ကြာသံလေးပေးကာ ချွဲနွဲ့လိုက်မိလေတော့သည်။ လက်ကလည်းတောင်ထနေသော မောင့်လီးကြီးကို အတင်းကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေမိလေတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် မောင်ကမမပခုံးလေးကိုဖိချလိုက်သလို သူ၏ ပုဆိုးကြီးကိုလည်းဂွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်ချလိုက်လေသည်။

ထို့ကြောင့် မမခမျာမောင့် ရှေ့တွင် ဒူးထောက်ရက်ကလေး ဖြစ်သွားကာ မျက်နှာကလည်း တဆတ်ဆတ်တောင်ထနေသော မောင့်လီးကြီးနှင့် နတန်းတည်းဖြစ်သွားလေသည်။ မမအနေဖြင့် ယခင်က မောင့်လီးကြီးကို စားပွဲအောက်မှ နေ၍ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆုပ်နယ်ကစားပြီးလီးရည်ဖြူပြစ်ပြစ်များထောင်ပန်းသည်အထိအကြိမ်ကြိမ်ဂွင်းထုပေးခဲ့သော်လည်း အသေအချာမမြင်ဘူးခဲ့ပါ။ ယခုမှ သေချာကြည့်လိုက်တော့မှ မောင့်လီးကြီးမှာ စိမ်းညို့ညို့ကြီး ဖြစ်လေသည်။

ပုံမှန်မှာ လီးအမဲရောင်ကြီးသည် သွေးကြောများဖုထစ်လာအောင် သွေးများစိမ့်ဝင်စီးဆင်းနေသောကြောင့်အစိမ်းပုပ်ရောင်ဖြစ်လာခြင်းဖြစ်မည် ဟု မမအနေဖြင့် တွေးထင်မိလေသည်။ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် စိမ်းညို့နေအောင်သွေးများစီးဝင်နေသော မောင့်လီးကြီးသည်အရမ်းအားရှိမယ့်ပုံဘဲ ဟု ဝမ်းသာအားရ တွေးတောမိပြီးလီးတောင်တောင်ကြီးကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ငုံစုပ်ပေးလိုက်လေသည်။

" ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ်"

" အား မမရယ် ကောင်းလိုက်တာမမရယ်"

မမကလည်း လီငုံထိပ်ပိတ်လုလုဖြစ်နေသော လီးအရည်ပြားကိုနွုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိညှပ်ခဲ၍ တွန်းဖွင့်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဒစ်ပတ်လည်ကို လျှာလေးဖြင့် ဝိုင်းပတ်ယက်ပေးလိုက် ဒစ်ဖျားအောက် မေးသိုင်းကြိုးနေရာကို လျှာဖြင့်ပွတ်ဆွဲနေလေရာ မောင်ခမျာမတော့တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်သွားရှာလေသည်။ မမကလည်း သူ၏ လျာစောင်းဒဏ်ကိုအလူးအလဲခံနေရသောမောင့်ကိုကြည့်၍ စောက်ပတ်တွင်းမှစောက်ရည်များတစက်စက်ကျနေလေပြီ။

" အား မမ မောင်မရတော့ဘူး လိုးကြရအောင်နော်"

" အင်းပါ လိုးလေ မောင်"

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်လည်း သူမပါးစပ်အတွင်းမှ မင်းဇော်၏ စိမ်းပုပ်ပုပ်အရောင်လီးကြီးကို ထုတ်ခါ ကုတင်ရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းသွားလေသည် ။ ကျစ်လစ်တင်းရင်းသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ ဖင်နှစ်လုံးတုံခါသွားသည်ကို ကျေနပ်အားရစွာကြည့်ရင်း မင်းဇော်လည်းနောက်မှ လီးကြီးထောင်မတ်လျက်လိုက်သွားလေသည်။

ကုတင်အနီးသို့ ရောက်သော အခါ မမသည် ဘလောက်စ် အင်္ကျီနှင့်ဘရာစီယာကို ချွတ်လိုက်သဖြင့် တကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားလေပြီ။ ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်သို့ ကန့်လန့်ဖြတ်လှဲချလိုက်ပြီး တင်ပါးကို ကုတင်စောင်းဖြင့်ချိတ်၍ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုလည်း ကုတင်စောင်းတွင်တေ်၍ ပေါင်ကို ကားလိုက်သဖြင့် စောက်ပတ်ကလေးမှ ာခပ်ပြဲပြဲဖြစ်သွားကာ အလိုးခံရန် အသင့်ဖြစ်နေလေပြီ။ ဒီလို အလိုးခံသော နည်းမှာ လိုးပေးသူ ယောင်္ကျားမှာ မတ်တပ်ရပ်ရက် လိုးရသဖြင့် ခါးအားကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်သုံးပြီး လိုးနိုင်ဆောင့်နိုင်သဖြင့် ခံရသူမိန်းမအဖို့ အရသာအပြည့်အဝရ ရှိကြောင်းဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် သိထားပြီး ဖြစ်လေသည်။

မင်းဇော်လည်း ခေါင်အုံးတလုံးကို ယူလျက် ကုတင်စောင်းတွင် ချိတ်တင်ပေးထားသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ တင်ပါးအောက်သို့ ခုပေးလိုက်လေသည်။ သို့မှသာသူ၏ ဆောင့်အားညှောင့်အားကို ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ခံနိုင်ရည်ရှိမည်ဖြစ်လေသည်။ မင်းဇော်သည် ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်နေသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ နို့နှစ်လုံးကို အရင်ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်လေသည်။

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ နို့နှစ်လုံးမှာ ကလေးသုံးယောက်အမေဖြစ်သော်လည်း ကျစ်လစ်တင်းမာဆဲ ဖြစ်သည်ကို အံ့သြဘွယ်သိရှိရလေသည်။ နို့သီးခေါင်းများကတော့ ညိုညိုမဲမဲကလေးဖြစ်နေပြီး လက်မလက်သည်းခွံအရွယ်ရှိကာ ကာမစိတ်များထကြွနေသောကြောင့် မာတင်း၍နေလေပြီ။

" မောင် မောင်တွေ့လားလို့ ဟင် မမ...ဟာလေးရွနေတာကို..မောင်တွေ့ရဲ့လား"

ဟုတ်ပါသည်။ မောင်ကလီးကို လိုးသွင်းရန် မမစောက်ပတ်လေးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သော အခါ ဖြဲပေးထားသေ မမစောက်ပတ်ကလေးသည် ပွစိပွစိဖြင့် ရွထပြီးလီးကို ဖိတ်ခေါ်နေသလို တွေ့ရလေသည်။ ထို့အပြင် စောက်ပတ် အကွဲကြောင်း အောက်အနားစပ်တွင် လက်သည်းခွံခန့် ပန်းရောင်အသားစလေးအပြင်သို့ ထွက်နေသောစောက်ပတ်လျှာလေးကို တွေ့ရလေသည်။

ထိုလျှာကလေးသည် လိုးပေးသောယောက်ကျား၏ ဒစ်အစပ်မေးသိုင်းကြိုးကို ထိတွေ့ပွတ်သပ်ပြီး ယောင်္ကျားး ဖြစ်သူကို ထူးကဲသော အရသာ ခံစားစေနိုင်ကြောင်း အရင်က ကြားခဲ့ဘူးသော်လည်း ယခုမှနဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့လိုးရတော့မည် ဖြစ်လေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကား ကာမဂုဏ်ခံစားရန် ထူးခြားချက်များ အလိုလိုပါလာသဖြင့် ကံထူးလေးစွ ဟုစဉ်းစားမိလေသည်။ တဖန် ထိုမိန်းမမျိုးကို တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်လိုးခွင့်ရသောမိမိမှာလည်း ကံထူးလှသည်ဟု စဉ်းစားမိပြန်လေသည်။

မောင်သည် စိမ်းညို့ညို့ရောင်သူ၏ လီးကြီးကို လက်ဖြင့်ထိန်း၍ ရွထနေသော မမစောက်ခေါင်းအတွင်းဖြေးဖြေးချင်းထိုးသွင်းလိုက်လေသည်

ပြွတ် ပလပ် ပလပ် စွပ်

" အား အု ကောင်းလိုက်တာ...မောင် ရယ် ရင်ခေါင်းထဲ...အထိ...ပြည့်အင့်သွားတာဘဲ... ဟင့် အဟင့် ဟင့်"

မောင်၏ လီးကြီး မမစောက်ခေါင်းအတွင်း လိုးသွင်းလိုက်သည်နှင့် ကာမဂုဏ်အာရုံခံစားဘို့ အကျိုးပေးသန်လှသော စောက်မျှော့ ကြွက်သားများသည် အလိုလျောက် မောင်၏ လီးတံအချောင်းကြီးကို ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူလေတော့သည်။

" မောင် ...သိလား ဟင်..မောင် သိရဲ့လား မမ စောက်ပတ်ကြီးက .မောင့်....လီးကြီးကို တအား...စုပ်ပေးနေတာ သိရဲ့လားလို့"

မမ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသား လွိုင်းတွန့်ကြွက်သားလေးများ၏ ဖိညှပ်စုပ်ယူမွုကြောင့် လီးရည်ပန်းထွက်ပြီးစီးသွားမည် စိုးသဖြင့် အတင်းထိန်းချုပ်ရင်း မောင်တယောက်ကား ချွေးပြန်လျက်ရှိချေပြီ။

" အာ့ အီး သိ သိပါတယ်...မမရဲ့ အင်း အဟင်းဟင်း"

မောင်က အတင်း လိုးညှောင့်နေရာမှ လီးကို တဆုံး ထိုးသွင်းကာစိမ်ထားလျက် သူ့လီးကို ဆွဲစုပ်ယူနေသောစောက်ပတ်မျှော့ ကြွက်သားများကို အရသာ ခံနေလေသည်။

" တွေ့လား..မောင် မမစောက်ဖုတ်ကြီးက မောင့်..လီးကြီးကို ခဲကိုက်ထားတာလေ တွေ့ဘူးရဲ့လား.. ဒီလို စောက်ဖုတ်မျိုးကြီး "

" ဟုတ် ကောင်းတယ်...မမ တအား...ကောင်းတာဘဲ ဟုတ်တယ် မမ...မမဟာ လိုမျိုးစောက်ဖုတ်...မောင်တခါမှမလိုးဘူးသေးဘူး အားအဟစ် ဟစ်"

ထို့ နောက်တွင်ကား မင်းဇော်သည် စိတ်အာရုံကို စုစည်း၍ ပြီးချင်းစိတ်ကိုထိန်ချုပ်ရန်အတွက် လီးကိုမျှင်း၍ စုပ်ယူနေသော စောက်ပတ်အတွင်းဇိမ်ခံစိမ်ထားတော့ဘဲ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်၍ လိုးလေတော့သည်။

" ဖုန်း ဖန်း ဖန်း ပြွတ် ပလွပ် စွပ် စွပ် ဖတ် ဒုတ်"

ဒီတခါ အော်ဟစ် ညီးညူရသည်ကတော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ဖြစ်လေတော့သည်။

" အမလေး မောင်ရယ် ..မောင့်လီးကြီးက မမ..သားအိမ်ခေါင်းကို လာလာဆောင့်တာ တဒုဒုနဲ့ အောင့်သွားတာဘဲ မောင် …အောင့်ကောင်းကြီး...မောင်ရဲ့...အာ အီး လိုးပါမောင်ရယ်...မမစောက်ပတ်ကြီးကို...တအားဆောင့်....လိုးလိုက်စမ်းပါ အား အီး....အစ် အစ်"

မောင်မှာလည်း တအားဆောင့်လိုးနေပြန်တော့ မမ စောက်ပတ်အောက်နခမ်းစပ်မှ အသားပို လျှာကလေးဖြင့် လီးမေးသိုင်းကြိုးကို ပွတ်ဆွဲနေသလိုဖြစ်ပြီး လီးရည် ပန်းချင်လာပြန်လေသည်။

" အား လိုးပါမောင်ရယ် လိုးလိုး နို့ကိုကိုင်လေ...မောင် မိန်းမဆိုတာနို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးမှကြိုက်တာ အီးကောင်းတယ်မောင် ရော့ ရော့ပါ လိုးလိုက်စမ်းပါ...မောင် မမစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးထည့်လိုက်စမ်းပါ..ဟယ်"

ဤသို့ဖြင့် မောင်နှင့်မမသည် အပြင်းအထန်ဆောင့်ရင်း လိုးညှောင့်ရင်းဖြင့်မောင်က လီးရည်ပူများမမစောက်ခေါင်းအပြည့် ပန်းထုတ်ကာပြီးသွားသလို မမကလည်းဖင်ကြီးကော့၍ စောက်ပတ်ကလေး ရွုံ့ပွရွုံ့ပွဖြင့်စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပြီးစီးသွားကြလေသည်။

ထို့နောက် ကြက်ဥနွားနို့များသောက်စား၍ ခဏ အပန်းဖြေကြပြီး မမက မောင့်အပေါ်တက်ဆောင့်၍ နှစ်ယောက်စလုံး အဆုံးအစွန်ထိရောက်ရှိသွားကြချိန်တွင် နေအတော်စောင်းနေပေပြီ။ ထို့နောက် မင်းဇောက်က အပြင်ထွက်၍ လူအရိပ်အခြေကြည့်ပြီး ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်က ဆိုင်ကယ်လေးဖြင့်လှစ်ခနဲ ပြန်ထွက်သွားလေသည်။

ထိုနေ့က ထမိန်တထပ်ထဲသာ ဝတ်သွားသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ခမျာ အိမ်ရောက်၍ ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှ ဆင်းသော အခါ ဆိုင်ကယ်ကုန်း မှာစိုရွွဲနေသော သူမ၏ စောက်ရည်များနှင့် မင်းဇော်လိုးသွင်းပန်းထည့်လိုက်သောလီးရည်များကို ကပျာကယာဖြင့်ထမိန်ဖြန့်၍ သုတ်လိုက်ရသော ဟူ၏။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် အပိုင်း ( ၁ )

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် အပိုင်း ( ၁ )

ဦးညွန့် ရေးသားသည်။  

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် သည် ဌာနဆိုင်ရာ ရုံးကြီးတရုံးမှ ဦးစီးအရာရှိတဦး ဖြစ်လေသည်။ အသက် ၃၄ နှစ်ကျော်ကျော် အသက် ၃၅ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ကလေးသုံးယောက် အမေအိမ်ထောင်သည် တဦးဖြစ်သည်။ အရပ်ခပ်ပြတ်ပြတ်ဖြစ်သော်လည်း အချိုးအစားကျနသော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကြောင့် အပျိုလေလား ထင်မှတ်မှားရလေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် မှာ ကလေးသုံးယောက်အမေဟု ဆိုသော်လည်း အဆီပိုမရှိ ချပ်ရပ်သောဝမ်းဗိုက်ကလေးနှင့် သေးကျင်သောခါးတို့ကြောင့် ရှိရင်းစွဲအသက်ထက် ပိုမိုငယ်ရွယ်သည်ဟု ထင်ရလောက်ပေသည်။

အိမ်ထောင်သည် ကလေးတယောက် အမေဖြစ်သော်လည်း ရှေးကုသိုလ်ကံကြောင့် သေးကျင်သောခါးကလေးအောက်မှ လုံးဝန်းဖုထစ်သော တင်ပါးကလေးမှာ အိကျပျော့တွဲခြင်းမရှိဘဲ ပကတိကျစ်လစ်စွင့်ကားလျက်ရှိလေသည်။ ထို့အပြင် ရင်သားမို့မို့ကလေးမှာလည်း အခြားကလေးအမေတွေလို ကြီးထွားပျော့အိခြင်းမရှိဘဲ အနေတော်ကလေးသာ လုံးကျစ်မို့မောက်လျက် ရှိလေသည်။

ထို့ကြောင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ရုံးတက်သောအခါ ဆံထုံးလေး သပ်သပ်ရပ်ရပ်ထုံးလျက် ရင်ဖုံးအင်္ကျီ ၀တ်လျက်ခါးပေါ်တွင် ထမိန်ကို တင်းနေအောင် ကျစ်ကျစ်ကလေး ဝတ်ထားသောကြောင့် စွင့်ကားသော တင်ပါးအစုံမှာ လုံးဝန်းဖုထစ်မို့မောက်လျက် မြင်ရသူ ယောင်္ကျားသားများအဖို့ ရင်ဖိုစွဲလန်းဘွယ်ရာ ဖြစ်နေလေသည်။ ထို့အပြင် တင်းနေအောင်ဝတ်ထားသော ရုံးယူနီဖောင်းပြောင်ထမိန်လေးအောက်တွင်အနားသတ်ကလေးများ ပေါ်နေသော အတွင်းခံပင်တီလေးကြောင့် ပိုမို၍ ဆွဲဆောင်အားကောင်းနေလေသည်။

ထိုသို့ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအဆက် ကျနပြီး အပျိုစင်ကလေးသဖွယ် ထင်မှတ်ရသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာ အမြဲလိုလို ပြုံးချိုသောမျက်နှာပေးရှိသဖြင့် ယောင်္ကျား မိန်းမမဟူ တဘက်သားကို ဆွဲဆောင်နိုင်လေသည်။ ထို့အပြင် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာ သွက်လက်ထက်မြက်ပြီး ရုံးလုပ်ငန်းဟူသမျှကို မတွက်ကပ်ဘဲ တက်တက်ကြွကြွလုပ်ကိုင်ပေးတတ်သောကြောင့် ကျားမ မရွေးတရုံးလုံးက ဝိုင်းဝန်းချစ်ခင်ခြင်းခံရသူလေး ဖြစ်လေသည်။

သို့သော် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာလည် းအားနည်းချက်ရှိပါသည်။ သူမသည် ဖခင်ဆုံးပြီးနောက် မိန်းမသားချည်းသာရှိသော သူမတို့ မိသားစုကို စောင့်ရှောက်ရန် ရောက်လာသော ဖခင်၏ ညီအရင်းဦးလေးဖြစ်သူနှင့်အနေနီးစပ်ကာအသက် ၁၇ နှစ်အရွယ်ကပင် လွန်ကြူးမိခဲ့ဘူးလေသည်။

နောက်ပိုင်း တက္ကသိုလ်မှဘွဲ့ရပြီး ယခုရုံးတွင် စာရေးမအဖြစ် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ရင်း ဦးလေးဖြစ်သူနှင့်အလွန်အကျွံ ကာမဇတ်လမ်းခင်းမိသဖြင့် ဗိုက်ကြီးကာဦးလေးနှင့် လူသိရှင်ကြားတရားဝင် လက်ထပ်ယူခဲ့ရာမှ ယခုဆိုလျင် သားသမီးသုံးယောက်ရှိလေပြီ။

ထို့ကြောင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ အားနည်းချက်မှာကာမဂုဉ်အာရုံကို လိုက်စားနှစ်ခြိုက်ပျော်မွေ့ခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ ဤသည်မှာလည်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် တဦးတည်း၏ အားနည်းချက်ဟု မဆိုသာပါ။ အရွယ်ရောက်ပြီး ကျန်းမာရေးကောင်းမွန်သန်စွမ်းသူ ယောင်္ကျားမိန်မမှန်သမျှ လိုလားတောင့်တဖြစ်ပေါ်နေသော တဏှာစိတ်ကို အိန္ဒြေသိက္ခာစသည်တို့ဖြင့် ချုပ်တည်း ဟန်ဆောင်ဖုံးကွယ်ထားတတ်ကြပြီး အခြေအနေအချိန်အခါ အခွင့်ကောင်းရပါက ဘယ်သူမှမသိဘူးဆိုလျင် ကျူးလွန်ကြမည့်သူချည်းသာဖြစ်လေသည် မဟုတ်ပါလော။

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည် ဆယ်တန်းမအောင်ခင်ကပင် ဦးလေးဖြစ်သူနှင့် လွန်ကျူးခဲ့ဘူးသည်သာမက တက္ကသိုလ်ရောက်ပြီးနောက်ပိုင်းတွင်လည်း ရည်းစားသုံးလေးယောက်ထားကာ အယောက်တိုင်းနှင့်လက်တွေ့အချစ်ပွဲဆင်နွွဲကာ အလိုးခံခြင်း အရသာကို နှစ်ခြိုက်တပ်မက်ခဲ့ဘူးလေသည်။

နောက်ပိုင်း အိမ်ထောင်ကျပြီးနောက် နည်းနည်းငြိမ်ကျသွားသလိုရှိသော်လည်း ဒုတိယသမီး ကိုယ်ဝန်ရှိခါစ နှစ်လသုံးလလောက်တွင် လုပ်ငန်းဆိုင်ရာ သင်တန်းတခုတက်ရင်း သင်တန်းသားအိမ်ထောင်ရှင်တယောက်နှင့် တိတ်တိတ်ပုန်း လိုးပွဲသုံးလေးကြိမ်မျှဆင်နွဲခဲ့ဘူးလေသည်။ နောက်ပိုင်း ကိုယ်ဝန်ရင့်လာပြီးအတော်လေး ထင်ပေါ်လာတော့မှသာရပ်ဆိုင်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။

ယခုတော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည် လွန်ခဲ့သော လေးနှစ်ခန့်က နောက်ဆုံးကလေး မီးဖွားပြီးသားကြောဖြတ်လိုက်သောကြောင့် ဗိုက်ကြီးမည်ကို ကြောက်စရာမလိုတော့သဖြင့် ပိုလွတ်လပ်ကာ စိတ်အတွင်းမှ နဂိုအရင်းခံ ဏှာစိတ်များတိုးများလာပြီး ကြိတ်၍ ထကြွနေလေသည်။

ထို့အပြင် သူမထက်အသက် ၁၈ နှစ်ကျော်ကျော်ကြီးသော ဦးလေးတော်သူ ခင်ပွန်းလင်မှာ အရင်ကလိုကျေနပ်လောက်အောင် လိုးမပေးနိုင်သဖြင့် အရွယ်ကောင်းသာ ရှိသေးသူ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာ အာသာမပြေလိုဘမပြေ့ဝဘဲ ကြိတ်၍ ကာမဆန္ဒများထကြွနေချေပြီ။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူမှာ မိမိထက် အသက်ငယ်ရွယ်သူချစ်ဇနီးလေး ဆန္ဒပြေပျောက်စေရန် ချစ်ဇနီး၏ စောက်ပတ်ကို အမြဲတစေပွတ်ယက်ပေးလေ့ ရှိလေသည်။

ပထမပိုင်းတွင် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် အနေဖြင့် စောက်ပတ်ယက် စောက်စိအစုပ်ခံရသဖြင့် အရသာပြည့်ဝအာသာပြေသွားသလိုလို ရှိသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် မာတောင်နေသောလီးဖြင့် အလိုးခံဘို့သာ တောင့်တမိလေသည်။ ထို့ကြောင့် အသက်ကြီးကြီး လင်ဖြစ်သူက ပွတ်သပ်နိုးဆွ၍ စောက်ပတ်ကို စုပ်ယက်ပေးသော်လည်း အဆုံးစွန်အထိ မခံစားရသည့်အပြင် ရှိရင်းစွဲတဏှာဆန္ဒကို နိုးဆွပေးသလိုသာ ဖြစ်သဖြင့် လီးမာမာဖြင့် အလိုးခံချင်စိတ်များသာ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ ရင်အတွင်းဝယ် ထကြွသောင်းကျန်းလျက် ရှိလေသည်။

ဤသို့ ကာမရာဂစိတ်များ ကြိတ်ပြီးထကြွသောင်းကျန်းလျက် ရှိနေချိန်တွင် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့ ဌာနသို့ ဌာနမှူး အသစ်တယောက် ပြောင်းရွေ့ရောက်ရှိလာမည်ဟု သိရလေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့ရုံးမှာ ရုံးကြီးတခုဖြစ်ကာ ရုံးအတွင်းဌာနပေါင်းများစွာဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်ဖြစ်ပြီး ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် အလုပ်သောဌာနမှာ ရုံးမကြီး၏ အဆောင်တဆောင်တွင် တည်ရှိလေသည်။ သူတို့ ဌာနတွင်ဌာနမှူးတယောက်ကအုပ်ချုပ်ပြီး ထိုသူအောက်တွင် အဆင့်အသီးသီး ရှိလေသည်။

" မမ သိပြီးပြီလား ညီမတို့..ဌာနမှူးပင်စင်သွားရင် (.....) မြို့ကဌာနမှူး အသစ်တယောက် ပြောင်းလာမယ်တဲ့.."

တနေ့ ဌာနအတွင်းစာရေးမလေးများ အရာရှိမမများ ထမင်းစုစားချိန်၌ စာရေးမလေး အေးအေးက ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။

" အမယ်လေး သိပါ့တော်.. အဲဒီလူကြီးကဒို့အရင် (....) မြို့မှာ အလုပ်လုပ်ခဲ့တုန်းကလည်း တို့လူကြီးဘဲ"

စာရေးမလေး ပြောလိုက်သောစကားကို အရာရှိမမ တယောက်က ဝင်ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ထို့နောက် ဆက်၍

" အဲဒီ လူကြီးက နာမည်ကြီးဘဲ..သူ့အကြောင်းများ ငါအရာရှိမဖြစ်ခင်ကထဲက သိပါ့တော်.."

" ဟုတ်လား မမဖြူ ဘာ နာမည်ကြီးတာလဲ"

" ဟဲ့ သူက ဏှာဘူးကြီး တဲ့.. အဲဒီဘက်မှာ နာမည်ကြီးပေါ့..မိန်းမဆို ဘယ်မိန်းမမှ မရှောင်ဘူး တဲ့။"

" ခစ်ခစ် ဟုတ်လား မမ...စိတ်ဝင်စားသွားပြီ..မမနဲ့ဆုံခဲ့ဘူတယ်ဆိုတော့ မမနဲ့ရော လွတ်ရဲ့လာ ခ်ခ်"

" ဟယ် တော်စမ်း ပေါက်ကရတွေ"

အရာရှိမမ အပျိုကြီးက အေးအေးကို မျက်စောင်းထိုး၍ ဟန့်တားလိုက်သော်လည်းငြင်းဆန်ခြင်းတော့ မပြုပေ။ စာရေးမဘဝက ပြေပြစ်သင့်တင့်သော ထိုအပျိုကြီးမှာ ခုတော့ခါးတုတ်ဗိုက်စူလျက် ဝဝဖိုင့်ဖိုင့်ကြီး ဖြစ်နေရှာလေပြီ။

ဘေးမှာ နားထောင်နေသေ ာဒေါ်ခင်ခင်တင့်မှာ အဲဒီလူကြီးက ဏှာဘူးကြီးတဲ့ ဟူသော စကားကြားလိုက်ရသည်နှင့် ရင်ထဲတွင် လှပ်ခနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။ ထို့နောက် ဆက်၍ မိန်းမဆို ဘယ်မိန်းမမှ မရှောင်ဘူး ဆိုသော စကားကို ကြားလိုက်ရသောအခါ ကိုယ်အတွင်းမှ သွေးများဆူပွက်လာပြီး အမျိုးအမည် မသိသော ဝေဒနာတရပ် ခံစားလိုက်ရသလိုလို။ မကြာမီရက်ပိုင်းအတွင်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့ ဌာနသို့ ဌာနမှူးအသစ်အရာရှိကြီး ပြောင်းရွေ့လာလေသည်။

အရာရှိကြီးမှာ အသက် ၅၀ ကျော်ကျော် ၅၄ - ၅၅ နှစ်ခန့်ရှိမည်ဖြစ်ပြီး သန့်ပြန့်ရည်မွန်သားနားလျက် စတိုင်ကျပါသည်။ ဗိုက်အနည်းငယ် ရွဲသော်လည်း အရပ်မြင့်သောကြောင့် မသိသာလှပါ။ ရောက်လာသောနေ့တွင်ပင် ဌာနတွင်း၌ လက်ဘက်ရည်ပွဲ တည်ခင်း၍ လက်အောက်ဝန်ထမ်းအားလုံး တယောက်ချင်းစီ ထိုဌာနမှူးနှင့် မိတ်ဆက်စကား ပြောရလေသည်။ နောက်နေ့တွင်တော့ ထိုဌာနမှူးအသစ်မှ ဆိုင်တဆိုင်တွင် ဝန်ထမ်းအားလုံးကို ညနေစာကျွေးမွေးလေသည်။

ထိုရက်ပိုင်းတွင်ပင် ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားပြေပြစ်လှပပြီး မျက်နှာထားချိုကာ သွက်လက်ဖြတ်လတ်သောဦးစီးအရာရှိလေး ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကို ဌာနမှူးအသစ်မှသတိထားမိလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကို များစွာအရေးပေးလျက် ရင်းနှီးစွာ ဆက်ဆံလေသည်။

အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာ၍လည်း သူ၏ သီးသန့်သဖွယ် ဖြစ်နေသော ရုံးခန်းအတွင်းသို့ ခေါ်တတ်လေသည်။ သူ၏ ရုံးခန်းမှာ အဲယားကွန်းတပ်ဆင်ထားသဖြင့် တံခါးမှာ အော်တိုဒိုးလော့ခ်ဖြစ်ခါ တွန်းဖွင့်ဝင်ရပြီးတံခါးက အလိုလို ပိတ်သွားလေသည်။ ပြီးတော့ ထိုအရာရှိကြီး၏ ရုံးခန်းအတွင်းသို့ မခေါ်ဘဲနှင့် မည်သူမျှ ဝင်ရဲသည် မဟုတ်ချေ။

အိမ်ထောင် မကျခင်ကထဲက ယောင်္ကျား လေးငါးယောက်နှင့် ရင်းနှီးခဲ့ဘူးသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာ ဤလူကြီး သူကိုချဉ်းကပ်နေသည်ကို အလိုလိုသိပါသည်။ ထို့အပြင် သူက ဏှာဘူးကြီး ဘယ်မိန်းမမှ မရှောင်ဘူးဆိုသော ကြိုသိနေသည့်သတင်းစကားကလည်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကို ပိုမိုရဲတင်း သွေးကြွစေလေသည်။သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း ဏှာဘူးသည်ကို ခံချင်နေသည် မဟုတ်ပါလား။

သူမအနေဖြင့် အိမ်ကဘဲကြီးကို ရိုးအီနေသည်မှာ ကြာလှပြီ ဖြစ်သောကြောင့် အသစ်အဆန်းကို လိုလားတောင့်တလျက် ရှိနေလေပြီ။

တနေ့တော့

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ကို စာရင်းတခုမရှင်း၍ဟု ဆိုကာ ရုံးခန်းတွင်းသို့ ခေါ်ထားလေသည်။ စာနေကြ ကြောင်ပါးကြီးဖြစ်သော သူကလည်း ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ အမူအယာမျက်နှာပေးကိုကြည့်၍ အလွယ်တကူ သိမ်းသွင်းနိုင်ကြောင်း သိနေလေပြီ။ ဘာမှမဟုတ်သော စာရင်းလေးတခုကို မေး၍ သူ့ဘေးနားသို့ကပ်၍ စာရင်းစာအုပ်ပေါ် လက်ထောက်ရှင်းပြနေသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ လက်ကလေးကို လက်ဖမိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

မတ်တပ်ရပ်နေသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ သူမမျက်ဝန်းနက်နက်ထဲမှ လိုလားကြိုဆိုသော အရိပ်အရောင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်နှင့် သူပါထရပ်လိုက်ခါ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်၏ ခါးကလေးကိုသိုင်းဖက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် မော့မော့ကလေး ဖြစ်နေသောမျက်နှာလေးကို နေရာအနှံ့ မွှေးမွှေးပေးပြီး နီတာတာ နုတ်ခမ်းလေးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ခမျာ သူ့ရင်ခွင်ထဲဝယ် ကော့ကော့ကလေးအနမ်းခံရင်း သွေးသားများ ဆူပွက်လှုပ်ရှားလာချေပြီ။ ပြီးတော့ စောက်ပတ်ကလေးက စိုသည်ဆိုရုံမျှ အရည်လေးများ စိမ့်ထွက်လာလေသည်။

သူက နုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ပေးရင်း ကျစ်လစ်လုံးဝန်းသော ဖင်တုံးကလေးကို ဖြစ်ညှစ်ပွတ်သပ်ပေးလေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ခမျာ ကတုန်ကယင်ဖြင့် သူ့ကျောကြီးကို သိုင်းဖက်ထားမိလေသည်။ သူက အရပ်မြင့်သောကြောင့် ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်ထလာသော လီးကြီးသည် သူမဆီးစပ်အထက် ဝမ်းဗိုက်နေရာကိုထောက်ထာသသည်ကို ပူပူနွေးနွေးကြီး ခံစားသိရှိရလေသည်။

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးများကလည်း တရွရွဖြစ်နေလေပြီ။ မိမိ ယောင်္ကျား မဟုတ်သော သူစိမ်း ယောင်္ကျားတယောက်နှင့် လိင်ဆက်ဆံရသော ရင်ဖိုလှိုက်မောဘွယ် ကာမအရသာကို ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် သိပါသည်။

" ဟွန်း လူကို ဘာမှလည်း မပြောဘဲနဲ့ အတင်း ဖက်နမ်းတယ်"

" ပြောစရာ လိုသေးလို့လား သမီးရယ် ..သမီးလိုနေတာကို ဒက်ဒီသိသလို..ဒက်ဒီလိုနေတာကိုလည်း..သမီးသိပါတယ်"

စားနေကျ ကြောင်ပါးကြီး ဦမောင်မြင့်မှာ အရင်မလိုပါ။ နမ်းစုပ်ပြီးနောက် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ကိုယ်လုံးလေးကို အသာပွတ်ပေးလိုက်သည်။

" သမီး ဘယ်နေ့ဂျူတီကျသလဲ"

" အင်္ဂါနေ့ ဒက်ဒီ"

ထိုစဉ်က ရုံးများတွင်အလှည့်ကျ အရာရှိများ အပါအဝင် ရုံးတွင်ညအိပ်၍ တာဝန်မှုုးတာဝန်ယူကြရသည်။အိမ်ထောက်သည် အမျိုးသမီးများလည်းပါသည် ။ နှစ်ယောက် တတွဲဖြစ်သည်။

" ဟုတ်ပြီ အဲဒီည ဒက်ဒီ လာခဲ့မယ်"

လူကြီး၏ ရုံးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ခမျာ စိတ်ကြွရင်ခုန်လျက် ကနေ့ညသည်ပင် အင်္ဂါည ဖြစ်လိုက်ပါတော့ဟု တောင့်တမိလေသည်။

.........................................................................................................................

သို့ဖြင့် မျှော်လင့်ရသောအင်္ဂါနေ့သို့ ရောက်လာသည်။ ထို့နေ့ ညအဖို့ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် နှင့်အတူ ဒေါ်ဖွေးဖွေးဆိုသည့် အသက် ၄၂ နှစ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သော အိမ်ထောင်သည်စာရေးမကြီး တယောက်ဂျူတီကျသည်။ ဒေါ်ဖွေးဖွေးမှာ အသားဖြူဖြူဝတုတ်ကြီး ဖြစ်သည်။ သူ့ယောင်္ကျားမှာဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်တို့ရုံးဌာနတွင်ပင် ယဉ်မောင်းဖြစ်သည်။

ဒေါ်ဖွေးဖွေးမှာ ခပ်ရိုးရိုးခပ်အေးအေး အအိပ်အစားမက်သူ ဖြစ်သည်။ ယနေ့ည တာဝန်မှူးကတော့ ဦးစီးအရာရှိဖြစ်သော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ဖြစ်သည်။

ထိုစဉ်က ညတာဝန်ကျသည်ဆိုသော်လည်း တကယ်တော့ ဖုန်းစောင့်ရခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ ထိုခေတ်ကတော့ အခုလိုလက်ကိုင်ဖုန်းများ ပေါပေါများများ မပေါ်သေးပါ။ တာဝန်ကျသူများသည် ရုံးဖုန်းကို သုံးပြီးတယ်လီဖုန်းရှိသော ဆွေမျိုးများ မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းများထံ ဖုန်းဆက်ပြီး တဝပြောကြသည်။ ထို့နောက် အိပ်ကြသည်သာ ဖြစ်ပါသည်။ များသောအားဖြင့် ထွေထွေထူးထူး ကိစ္စမရှိတတ်ပါ။

ထိုတာဝန်ကျသည့် ညက ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ညအဆာပြေစားရန် လက်ဘက်သုတ် ဂျင်းသုတ် စသည်များမယူလာခဲ့ဘဲ တရုတ်ခေါက်ဆွကြော်ဆိုင်မှ ဝက်သားခေါက်ဆွဲကြော် ၂ ထုပ် ဝယ်လာခဲ့သည်။ အစားမက်သူ ဒေါ်ဖွေးဖွေးကို အဝကျွေးလိုက်လျင် အဝစားပြီး စောစောစီးစီး အိပ်ပျော်သွားတတ်သည်ကို ယခင်အတွေ့အကြုံများအရ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်က သိရှိပြီး ဖြစ်သည်။

ပြီးတော့ လူကြီးဖြစ်သူ ဦးခင်မောင်တင့် လာမည်ဆိုထားသည် မဟုတ်ပါလား။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် တို့ ရုံးဌာနတခုလုံးက တရုံးလုံးတွင် ရာထူးအကြီးဆုံးဖြစ်ပြီး အသက်လည်း အကြီးဆုံးဖြစ်သူ ဌာနမှူးဦးခင်မောင်တင့်ကို ဒက်ဒီတင့်ဟု ခေါ်ကြသည်။ အထူးသဖြင့်တော့ အမျိုးသမီးဝန်ထမ်းများက ဖြစ်သည်။ အမျိုးသားများကတော့ဆရာ သို့မဟုတ် အဘ ဟု ခေါ်ကြသည်က များသည်။

ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် တယောက်ကတော့ ကနေ့ညအတွက် ရင်ဖို လှုပ်ရှားစိတ်ကစားနေမိသည်။ သူမအဖို့ အိမ်ကဘဲကြီးနှင့် ကာမဆက်ဆံနေရသည်မှာ ရိုးအီပြီး ငြီးငွေ့နေပြီဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ယခုအသက် ၃၅ နှစ်ရောက်သည်အထိ ယောင်္ကျားး ၃ ယောက် ၄ ယောက်ဖြင့် လိင်ဆက်ဆံဘူးခဲ့သည်ဖြစ်သဖြင့် မတူညီသော ကာမအရသာများကို ကောင်းကောင်း ခံစားတတ်နေပြီ ဖြစ်သည်။

အထူးသဖြင့် သူမအဖို့ သမီးဦး ကိုယ်ဝန်ရှိခါစက သင်တန်းတက်ရင်း အိမ်ထောင်သည် အမျိုးသားတယောက်နှင့် နောက်မီးလင်းခဲ့ပြီးနောက် ခင်ပွန်းဖြစ်သူအဖိုးကြီးမှလွဲ၍ မည်သည့် ယောင်္ကျား နှင့်မှ မတွေ့ကြုံရတော့ပေ။ ယခုဆိုလျင် သမီးဦးပင် အသက် ၁၂ နှစ်ကျော်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် အဖို့ အခြားသော တစိမ်း ယောင်္ကျား တယောက်ယောက်နှင့် မ ကြုံတွေ့ရသည်မှာ ကြာလှပြီ ဖြစ်လေသည်။

ခင်ပွန်းသည် အဖိုးကြီးကလည်းယခု ၁ နှစ် ၂ နှစ်အတွင်း သူမ၏ အလိုဆန္ဒကို ကောင်းစွာ မဖြည့်ဆီးပေးနိုင်တော့သဖြင့် အခြားသော ယောင်္ကျား များနှင့် စိတ်ကြိုက်ဆက်ဆံခဲ့ဘူးသော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်အဖို့ တနေ့ထက်တနေ့ အလိုရမ္မက်များ ပြင်းထန်ထကြွနေပြီ ဖြစ်လေသည်။

ညဦးပိုင်းရုံးသို့ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ရောက်တော့ အတူတာဝန်ကျသူ ဒေါ်ဖွေးဖွေးကရောက်နေနှင့်ပြီ ဖြစ်သည်။ဝယ်လာသော ခေါက်ဆွဲထုပ်များကို ဒေါ်ဖွေးဖွေးလက်ထဲသို့ အပ်လိုက်ပြီး တာဝန်မှူးတဦးအနေ ဖြင့်ရောက်ရှိကြောင်း လူကြီးဖြစ်သူ ဒက်ဒီတင့် ထံဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

တကယ်တော့ တဆင့်မြင့်သူ ဒု/ညွှန်မှူးထံ ဖုန်းဆက် အစီရင်ခံနေကြ ဖြစ်သော်လည်း ယခုမူ ရာထူးအကြီးဆုံး ဒက်ဒီတင့်ထံ တမင်ဆက်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ကနေ့အင်္ဂါနေ့ဆိုတာကို မေ့သွားမည်စိုး၍ ဖြစ်သည်။တယ်လီဖုန်း ခေါ်နေစဉ် ဒေါ်နွယ်နွယ်ထွန်းသည် အပျိုဖြန်းကလေးလို ရင်တဒိတ်ဒိတ်ခုံနေလေသည်။

" ဟယ်လို "

" ဟုတ်ကဲ့ ပြောပါရှင်"

" ဟုတ် ( - - ) ဌာနကပါ ။ဌာနမှူးနဲ့ စကားပြောချင်လို့ပါရှင်.. ကျွန်မ ဦးစီး နွယ်နွယ်ထွန်းပါ"

" ဟုတ်ကဲ့ ခဏ ကိုင်ထားပါ ရှင်"

တဘက်မှ အမျိုးသမီးတယောက် ဖုန်းလာကိုင်သည်။ ကြည့်ရတာက ဒက်ဒီတင့် ဇနီးဖြစ်မည် ထင်သည်။ ဒက်ဒီတင့်အမျိုးသမီးကလည်း အကိတ်ကြီးဖြစ်သည်။ ဒက်ဒီတင့်ထက် ဆယ်နှစ်ငယ်သည်ဟု သိထားသဖြင့် အသက် ၄၄ - ၄၅ ခန့်သာ ရှိပေဦးမည်။ ဗိုက်တွင်အဆီအနည်းငယ်စု၍ ခပ်ဖိုင့်ဖိုင့်ဖြစ်သော်လည်းအလန်းကြီး ရှိနေသေးသည်။

" ဟယ်လို မီးလား"

တဘက်မှ ဒက်ဒီတင့်က အသံခပ်တိုးတိုးဖြင့် ပြောသည်။

" ဟုတ် မီးလေးပါ မီးရုံးမှာ ရောက်နေပြီ လို့ "

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်က ဖုန်းခွက်ကို အုပ်ကိုင်၍ တိုးတိုးကလေး ချွဲလိုက်သည်။

" အိုကေ ဒါဆိုရင် ဒို့ကိုယ်တိုင် တနာရီအတွင်းလာစစ်ဆေးမယ်.. ကိုမြင့်ဦးလည်း ခေါ်ထားလိုက်"

တဘက်မှ ဒက်ဒီတင့်ကအသံကို မြှင့်လျက် ခပ်ကျယ်ကျယ်ပြောလိုက်သည်။ ပြီးမှ အသံနှိမ့်၍

" ခုနက ပြောတာမဟုတ်ဘူး လာခဲ့မယ် မီးလေး"

ဒက်ဒီတင့် ဂွင်ဆင်နေပြီဖြစ်ကြောင်း ခိုးစားနေကျ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် ဒက်ခနဲ သဘောပေါက်လိုက်သည်။ထို့ကြောင့်

" ဟုတ်"

ဟု တိုးတိုး ပြန်ပြောရင်း ဖုန်းချလိုက်သည်။ မျက်နှာကတော့ ကြည်ရွင်ဝင်းပ တဏှာသွေးများကြွလျက်အနည်းငယ် နီရောင်သန်းလာသည်။ ဒယ်ဒီတင့်၏ ဇနီးနှင့် ဖုန်းပြောလိုက်ရသည်ကပင် သူမစိတ်ထဲ တွင်ဒိတ်ခနဲ ဖြစ်လျက် ရမ္မက်သွေး ပိုကြွစေလေသည်။

အင်း အခုတော့ ဟိုအစားပုပ်ကို ခေါက်ဆွဲအဝကျွေးလျက် တနင့်တပိုး အဆီရစ်လာစေလျင် အိပ်ခိုင်းဘို့သာ လိုတော့သသည်။ ထို့နောက် ခေါက်ဆွဲထုပ်များကိုဖြည်၍ ခေါက်ဆွဲကြော်စားကြသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်က ရင်ပြည့်နေ၍ဟု ဆိုကာ စာရေးမကြီး ဖွေးဖွေးပန်းကန်ထဲသို့ထည့် ထည့်ပေးသည်။ စာရေးမကြီးကလည်း အလကားရသော ရုံးဖုန်းဖြင့် ရှိရှိသမျှသော ဆွေမျိုးပေါင်းစုံနှင့် ဖုန်းပြောရင်း ထည့်ပေးသမျှ ခေါက်ဆွဲကြော်ကို အကုန်စားသည်။ မကြာခင်ဖုန်းလည်းပြောပြီး ခေါက်ဆွဲကြော်များလည်း ပြောင်တလင်းခါသွားသည်။

ဦးခင်မောင်တင့် ရောက်လာတော့ ခေါက်ဆွဲကြော်တဝတပြဲ စားထားသော စာရေးမကြီးမှာ မျက်လုံးများမှေးစင်း၍ အိပ်ငိုက်နေလေပြီ။ အချိန်ကတော့ ညကိုးနာရီ။ ဦးခင်မောင်တင့်က မနက်ဖြန် ရုံးချုပ်သို့ အမြန်တင်ရမည့် အစီရင်ခံစာကို ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်နှင့် ရေးဦးမည်ဟု ဆိုကာ စာရေးမကြီးကို အိပ်ခွင့်ပြုလိုက်သည်။ ဒေါ်ဖွေးဖွေးလည်း ဝမ်းသာအားရ စာရေးများအခန်းထောင့်ရှိ တန်းလျားပေါ်တွင် အိပ်ယာလိပ်ကလေး ဖြန့်ခင်းကာ လှဲချလိုက်သည်။

မကြာမီမှာပင် စာရေးမကြီး ဒေါ်ဖွေးဖွေးထံမှ ဟောက်သံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ဦးခင်မောင်တင့်က ပြုံးပြုံးကြီး ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ပါးကို ကုန်းနမ်း၍

" မီးလေး ရုံးရှေ့တံခါးတွေ သေချာသွားပိတ်လိုက်"

" ဟုတ် ဒက်ဒီတင့်"

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် တံခါးများပိတ်ပြီး ပြန်လာတော့ ဒက်ဒီတင့်ကခါးလေးကို ဖက်၍ သူ့ရုံးခန်းထဲသို့ အသာ တွန်းဝင်သွားကြသည်။ ရုံးခန်းအတွင်းရောက်တော့

" ဒီ အခန်းတံခါးတွေလည်း ထပ်ပိတ်လိုက်ဦး ..တံခါးချက်ချပြီး ကုလားထိုင်လေးနဲ့ ခံထားလိုက် မီးလေး"

မီလေး ဖြစ်သူ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် တံခါးပိတ်ပြီး ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဒက်ဒီတင့်က ပုဆိုးကြီးချွတ်ချလိုက်သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ မပါသဖြင့် ဒက်ဒီတင့်လီးကြီးက ငေါက်ငေါက်ကြီး။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာရင်ထဲတွင် ဖိုခနဲဖြစ်သွားကာ ဒက်ဒီတင့်လီးကြီးကို တချက်စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ လီးအရွယ်အစားမှာ အိမ်ကလူကြီးနှင့် ဘာမှသိပ်မကွာပါ။ သို့သော် ဒက်ဒီတင့်လီးကြီးမှာ မေးသိုင်းကြိုးပြုတ်ကျခါ လပြဲကြီးဖြစ်သည်။

ဟင် ဒက်ဒီတင့်လီးကြီးက ဒစ်ကြီးလည်း မပါဘူး။ သူ့ဒစ်ကြီးက မိန်းမတွေကို လိုးလွန်းလို့ဘဲ မရှိတော့တာလား။ အစကထဲက မပါတာလား ဟု စဉ်းစားနေမိသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်သည် မကြာမီ သူမ၏ စောက်ပတ်ကို လိုးတော့မည့်လီးကြီးအကြောင်း စဉ်းစားရင်လက် ဆန့်တန်းပေးထားသော ဒက်ဒီတင့်ရင်ခွင်အတွင်း တိုးဝင်လိုက်သည်။ ဒက်ဒီတင့်ကလည်း လုံးဝန်းသော မီး၏ နုတ်ခမ်းထူထူလေးကို ငုံစုပ်ရင်း တောင့်တင်းကျစ်လစ်ဆဲ ဖင်တုံကလေးများကို ပွတိသပ်ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။

" အိ အဟင့် အဟင့် ဒက်ဒီတင့် ရယ်"

ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်ကလည်း ရင်ခွင်အတွင်း တိုးဝင်၍ သူမနို့အုံကြီးနှင့် ဖိကပ်ပွတ်ပေးရင်း အောက်က ငေါက်ငေ်က်ကြီး ဖြစ်နေသော ဒက်ဒီတင့်လီးကြီးကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ် ဖြစ်ညှစ်ပေးလိုက်သည်။ ဒက်ဒီတင့်လီးကြီးမှာ ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့် စိတ်ကြိုက်ဖြစ်လောက်အောက် မာကြောခြင်းမရှိလှပေ။

သို့သော် လီးအသစ်ဖြစ်ပြီး တစိမ်း ယောင်္ကျား တယောက်နှင့် ပထမဆုံးလိင်ဆက်ဆံရမည် ဖြစ်သဖြင့်ရမ္မက်သွေးများ ဆူပွက်ထကြွစေလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဒက်ဒီတင့်လီးကြီးကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သောအခါ လီးကြီးမှာ အတော်လေး မာကြောတောင်ထလာနြေြပီ။ ဤလို ကိစ္စများတွင် အတွေ့အကြုံများလှပြီဖြစ်သော ဒေါ်နွယ်နွယ်တင့်မှာ ယောင်္ကျားတယောက်၏ လီးမာကြောတောင်ထလာအောင် ပြုစုပေးတတ်သည် ဖြစ်ပါ၏။

လီးချောင်းကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက် ဂွေးစိကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်ဖွဖွ ဆုပ်နယ်ကိုင်တွယ်ပေးလိုက် လီးထိပ်နားက မေးသိုင်းကြိုးနေရာလေးကို လက်ညိုးလေးဖြင့် တယုတယလုပ်ပေးလိုက်ဖြင့် နွိုးဆွပေးနေလေသည်။တကယ်တော့ ဒေါ်ခင်ခင်တင့်သည် သူမ ယောင်္ကျားအိမ်က ဘဲကြီးကို ဒီမျှလောက် နွိုးဆွကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးခြင်း မရှိတော့သည်မှ ာကြာလှချေပြီ။ တခါ အလိုးခံဘို့အရေး ဤမျှလောက် စိတ်မရှည်နုိင်တော့ပါ။

ယခုသာ လီးအစိမ်း ဖြစ်သဖြင့် ကာမဇော ထကြွကာ ပွတ်သပ်ယုယ နေခြင်းဖြစ်လေသည်။ လီးကို ကိုင်တွယ်နွိုးဆွပေးနေရင်း သူမကိုယ်တိုင်လည်း အလိုးခံလိုသော ရာဂစိတ်များထကြွကာ စောက်ရည်များရွွဲနေအောင်ထွက်နေပြီ ဖြစ်လေသည်။

" အား မီးလေးရယ် မီးလေးက တကယ်လုပ်တတ်တာဘဲ အီး...မရတော့ဘူး မီးလေက...အပြုအစုတကယ်ကောင်းတာဘဲ အင့်.... အား "

ဒက်ဒီတင့်က မီးလေးနှင့် ကိုယ်ချင်းခွါလိုက်ပြီး မီးလေးကိုယ်လေးကို တွန်းလှည့်၍ သူ့ကို ကျောခိုင်းစေလိုက်သည်။ ဒါမျိုးကို တွေ့ကြုံဘူးပေါင်းများလှပြီ ဖြစ်သော မီးလေးကလည်း သူမလှည့်လိုက်သော ရှေ့ရှိစားပွဲကို လက်ထောက်ကာ ပြည့်ဖြိုး လုံးဝန်းကျစ်လစ်သော တင်ပါးကလေးကို နောက်သို့ ကော့ပေးလိုက်သည်။

မီးလေးက စားပွဲလက်ထောက်၍ ဖင်ကလေး ကုန်းပေးလိုက်သည်နှင့် နောက်မှ ဒက်ဒီတင့်သည် မီးလေး၏ ထမိန်ကို အောက်မှလှန်မကာ ခါးပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ အစကထဲက ဒီညအလိုးခံတော့မည် ဟုကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားသော မီးလေးကလည်း ကနေ့အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်မလာခဲ့ပါ။ အောက်ခံစကပ်တထည်သာ ဝတ်လာခဲ့သည်။

ထို့ကြောင့် ဒက်ဒီတင့်က စကပ်ကိုပါ လှန်မလိုက်ပြီး ခါးပေါ်တင်လိုက်သောအခါ လုံးဝန်းကျစ်လစ်သော ဖင်တုံလေးနှစ်လုံးကြားမှ စောက်ရည်စိုရွွဲနေသော မီးလေး၏စောက်ပတ်သည် ခပ်ဟဟကလေးပေါ်လာသည်။ မီးလေးက ကနေ့ အထူးအနေနှင့် စောက်မွွေးများကို ရိတ်လာခဲ့သဖြင့် ရာဂသွေးများစီးဝင်နေသောစောက်ဖုတ်အုံကြီးကို မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကြီး မြင်လိုက်ရလေသည်။ စောက်ပတ်အတွင်းနခမ်းများမှာ လီးများဖြင့် ဖိကပ်ပွတ်ကြိတ်အလိုးခံရဖန်များသဖြင့် အညိုရင့်ရောင်သန်းနေသော်လည်း ပြဲဟနေသော စောက်ပတ်အတွင်းသားကလေးများမှာမူ အနီရောင်သန်းနေပြီး စောက်ရည်များ စိုရွဲနေလေသည်။

ဒက်ဒီတင့်က တောင်ထနေသော သူ၏ လီးကြီးကိုလက်ဖြင့် ကိုင်ပြီးစောက်ဖုတ်အပေါ်မှ တောင်ထွက်နေသောစောက်စိလေးကို တချက်နှစ်ချက်ဖိပွတ်ပေးကာ မီးလေး၏ စောက်ခေါင်းအတွင်း လီးကို လိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

" ဘွတ် ဖလွတ် စွပ် ပြွတ်"

" အား အိ အဟင့် ဟင့် ဒယ်ဒီတင့် ရယ် ..ကောင်းလိုက်တာနော်..အား ရှီး ကျွတ်... ကျွတ်"

စောက်ခေါင်းထဲသို့ ပွတ်တိုက်ဝင်လာသော လီးကြီး၏ အရသာကို ခံစားညီးတွားရင်း မီးလေးသည် သူမဖင်ကြီးကို နောက်သို့ပြန်၍ ဆောင့်ပေးလိုက်သဖြင့် လီးကြီးမှာ စောက်ခေါင်းထဲ တဆုံးဝင်သွားလေသည်။

" ပြွတ်ဖွတ် စွပ် စွပ် ဗြစ် စွိ "

လီးကြီးဝင်လာသည်နှင့် မီးလေး၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သန်မာသော ကြွက်သားများက လီးကို ရစ်ပတ်စုပ်ယူလိုက်လေသည်။ ဒက်ဒီတင့်မှာ ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူလိုက်သော စောက်ကြောများ၏ အရသာကို အသဲခိုက်အောင် ခံစားရင်း မိန်းမများစွာကို လိုးခဲ့ဘူးသူပီပီ မီးလေးစောက်ပတ်မှာ သာမန်စောက်ပတ် မဟုတ် မျှော့ ပါသော စောက်ပတ်ဖြစ်ကြောင်း ချက်ခြင်းသိရှိလိုက်လေသည်။ ထို့ကြောင့် လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်း စိမ်ထားပြီး စောက်ပတ်အတွင်းမှ စောက်ကြောများ၏ စုပ်ယူမှုကို အရသာ ခံနေလေသည်။

မီးလေးမှာလည်း ဒက်ဒီတင့်မှာ သူမစောက်ခေါင်းအတွင်း လီးတဆုံးသွင်းလျက် စောက်ကြောများ၏ ဖြစ်ညှစ်မွုကို ကောင်းစွာ အရသာခံစားနေကြောင်း သိရှိရိပ်မိသဖြင့် အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်ကာ ယောင်္ကျားးတိုင်းကို စွဲလန်းနှစ်ခြိုက်စေသောစောက်ကြော မျှော့ များဖြင့်အကြီးအကျယ် ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူ ပေးနေလေသည်။

ဤသို့ အချိန်အတော်ကြာ လီးကို စိမ်ပေးထားစဉ် မီးလေးမှာ စောက်ခေါင်းနံရံအတွင်းသားများ ယားတက်လာပြီး လီးဖြင့် ပြန်လိုးပေးသည်ကို ခံစားလိုပြန်သဖြင့် ဖင်ကြီး တရမ်းရမ်းဖြင့် နောက်သို့ ပင့်ကော်ကာအချက်ပြလိုက်လေသည်။

ဒက်ဒီတင့်ကလည်း မီးလေးအချက်ပြသည်ကို ချက်ခြင်းသဘောပေါက်ကာ သူ၏လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ ထုတ်ချည်သွင်းချည်ဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လေသည်။

" ဖန်း ဖုန်း ပြွတ် စွပ် ဘလွတ် ဘွတ် စွပ် စွပ်"

" အောင်မလေး ဒက်ဒီတင့် ရယ်.. ကောင်းလိုက်တာ ဒက်ဒီတင့်..လိုးပေးတာ မီးလေးစောက်ပတ်ထဲမှာ သိပ်ကောင်းတာဘဲ ..လိုးပါ...ဒက်ဒီ တင့်ရယ် ..လိုးပါ လိုးပေးပါ..ဒက်ဒီတင့် ရယ် ..မီးလေး...စောက်ပတ်ကြီးကို..လိုးပေးပါ"

ဤသို့ တဖုန်းဖုန်း တခွမ်းခွမ်းဖြင့် ဒက်ဒီတင့်နှင့် မီးလေးတို့ နှစ်ဦးသား အပေးအယူမျှမျှဖြင့် တက်ညီလက်ညီလိုးပွဲကြီး ဆင်နွဲ နေကြစဉ်မှာပင် အခန်းအပြင်မှ ရုံးတယ်လီဖုန်းက အကြီးအကျယ် ထမြည်လေတော့သည်။

" ဂလင် ဂလင် လင် လင်"

နှစ်ယောက်သား ကမန်းကတန်း အလိုးရပ်လိုက်ခါ ဒက်ဒီတင့်က သူ့ပုဆိုးကို ကောက်ဝတ်လိုက်သလို မီးလေးကလည်း ခါးပေါ်ရောက်နေသည့် ထမီနှင့် စကပ်ကို ဆွဲချကာ အပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့ကြရလေသည်။ အပြင်တွင်တော့ အိပ်ချင်မူတူးဖြင့် အိပ်ယာမှ ထထိုင်နေသော စာရေးမကြီး ဒေါ်ဖွေးဖွေကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ထို့နောက်တော့ ဒက်ဒီတင့်က မချိပြုံးဖြင့် နုတ်ဆက်ခါ ကားစက်နိုး၍ ပြန်သွားလေတော့သတည်း။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



Saturday, March 23, 2024

အမေပေးတဲ့ လယ်တစ်ကွက် (စ/ဆုံး)

အမေပေးတဲ့ လယ်တစ်ကွက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ဟေမာန် တစ်ယောက် ဈေးဆိုင်လေးကို တိုးချဲ့ရင်း တစ်စုံတစ်ဦးကို သတိရ လိုက်တယ်။ သတိရမိသူက တချိန်က ပတ်သက်ခဲ့ဖူးတဲ့ သူ။ ဆရာ့နာမည်က ဦးနေလ။ ဆရာ့ကို ရန်ကုန်မှာတွေ့ပြီး ဟေမာန့်ဘဝကို ခုလို ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးခဲ့သူ။ တွေးမိပြီး အရင်ကအကြောင်းတွေကို ပြန်သတိရလာမိသည်။

တကယ်တော့ ဒီလိုဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းကတော့ ဟေမာန် တစ်ယောက်ဆရာ့ဆီက အလုပ်ထွက်ပြီးမှအထည်ချုပ်တစ်ခု မှ ာအလုပ်ဝင်လုပ်လုပ်ခဲ့ပြီးမှ အမေ့ကျန်းမာရေးကချို့ယွင်း လာခဲ့တယ်။ အမေ့ကို ပြုစုနေရ လို့ အလုပ်ပျက်ရက်များလာတဲ့အခါ အလုပ်က ထွက်လိုက်ရတယ်။

အလုပ်ကလဲမရှိသလို အမေ့ဆေးဘိုး၊ အိမ်ငှားခ၊ စားစရိတ်တွေကြောင့် လက်ထဲငွေမရှိတဲ့ အခါမှာတော့ ချေး ငှားသုံးစွဲရတယ်။ ပေါင်စရာမရှိတော့ အလွတ်ချေးရတဲ့အခါ အတိုး ကများလွန်းတဲ့ အတွက် ဟေမာန် တစ် ယောက်ကြံရာမရ ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ရှိတဲ့ မာနကို ခဝါချ ပြီး အရင်အလုပ်ရှင်ဖြစ်သူ ဆရာနေလ ဆီကိုပဲ အကူအညီတောင်းရတော့တယ်။ 

“ ဆရာ သမီးကို ကူညီပါဦး” 

“ ဘာလဲ ဟေမာန် ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ သမီးငွေ နည်းနည်း လိုနေလို့” 

“ ဟမ် ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ”

“ သမီး အမေ နေမကောင်းလို့ပါဆရာ” 

“ အင်းပါ ဟေမာန် နင်ငါ့ဆီက အလုပ် ထွက်ပြီးအထည်ချုပ်မှာ လုပ်နေတယ် မဟုတ်လား”

“ ဟုတ်ပါတယ် ဆရာ” 

“ အဲဒီက ပိုက်ဆံပိုရလို့ ပြောင်းသွား ပြီး အခုဘာလို့ ပိုက်ဆံလိုတာလဲ”

“ သမီးအမေ..နေမကောင်းတော့..သမီး အလုပ်က နားလိုက်ရတယ်..ရှိတဲ့ ပိုက်ဆံလဲ ကုန်ပြီ ဆရာ..အကူအညီ တောင်းစရာဆိုလို့ ဆရာပဲရှိတာမို့ သမီးအကူအညီတောင်းရတာပါ” 

“ အေးလေ ဘယ်လောက်လိုလဲ”

“ တစ်သိန်းလောက်ပါ ဆရာ”

“ အေး ယူသွားလိုက်..ဒါနှင့် ဘယ် တော့ ပြန်ဆပ်မလဲ” 

“ သမီး..အလုပ်ပြန်လုပ်လို့ရတဲ့ နေ့ပြန် ဆပ်ပါ့မယ်” 

“ အေးပါ ယူသွား ယူသွား၊ရော့”

မိုးဟေမာန် တစ်ယောက်ဆရာ့ကိုမျက် နှာပူစွာနှင့်အကူအညီတောင်းလိုက် ရတယ်။ ဆရာက သဘောကောင်းပါတယ်။ အပြောကတော့ ဆိုးတယ်။ ယောက်ျားလေးတွေကို ပေါက်က ရပြောပေမယ့် မိန်းကလေးတွေကျ ရင်တော့ မပြောဘူး၊ အလုပ်မှာစကားများနေရင်တော့ အဆဲခံရပြီ၊ ပေးတာကမ်းတာကျွေးမွေးတာ တော့အမြဲလုပ်တယ်။ပင်ပန်းတဲ့နေ့တွေဆိုရင် အမြဲကျွေးမွေးတတ် တယ်။

မိုးဟေမာန် ဧရာဝတီတိုင်းကနေ ရန်ကုန်ကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ မိုးဟေမာန် မှာ အမေပဲရှိပြီး စက်နည်း နည်းပါးချုပ်တတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် နယ်မှာစီးပွားရှာရတာက မလွယ်တာ မို့ရန်ကုန်ကိုလာခဲ့တာပါ။ မိုးဟေမာန် တို့ရဲ့ဆွေမျိုးတော်စပ်တဲ့ဦးလေးက ရန်ကုန်မှာ ဆရာ့အလုပ်မှာလုပ်နေ ပြီး ဆရာကနေစရာပေးထားတဲ့အတွက် ဆရာ့ကိုအကျိုးအကြောင်း ပြောပြပြီးခေါ်တော့ ရန်ကုန်ကိုရောက်လာခဲ့တယ်။ အလုပ်ရှာရင်းဆရာ့ အလုပ်မှာအလုပ်ကြမ်းသမားအဖြစ် လုပ်ခဲ့တယ်။ အဲဒီမှာနှစ်လလောက် ကြာတော့ဆရာ့နဲ့ ရင်းနီးလာခဲ့တယ်။

ဆရာ ဆိုပေမယ့်အသက်အရမ်းကြီး တဲ့ လူမဟုတ်ဘူး။ အသက်သုံးဆယ့် ငါးလောက်ရှိနေပြီ၊ မိုးဟေမာန် က တော့ အသက်နှစ်ဆယ့်နှစ်ထဲရောက်နေပြီ။ အသား ဖြူတယ်။ ရုပ်ရည် လေးကလဲ မဆိုးပါဘူး။ခန္ဓာကိုယ်အ ချိုးအစားကတော့ သူ့နေရာနှင့်သူရှိ တာပဲ။ ဆရာ့အလုပ်မှ ာလုပ်တုန်းကတော့ အဝတ်အစားအဟောင်းတွေ နှင့် ဖိုသီဖတ်သီပေါ့။ ဒါပေမယ့်မိုးဟေမာန် ရဲ့အလှကိုတော့ မဖုံးလွှမ်းခဲ့ပါဘူး။ ဦးလေးရှိလို့သာမိုးဟေမာန် ကိုမစနောက်ရဲကြပါဘူး။

အမေနေမကောင်းတော့ မိုးဟေမာန် ဦးလေးဆီက ပိုက်ဆံချေးမလို့လာခဲ့ပေမယ့် ဦးလေးကနယ်ကို ရောက်နေတယ်။ ဦးလေးမိန်းမဆီကတော့ မချေးရဲဘူး။ ဆရာ့ကိုတွေ့တော့ ရှေ့မျက်နှာ နောက်ထားပြီး မိမိအခက်အခဲပြေ လည်အောင်ချးရတော့တယ်။ မတတ်သာတဲ့အဆုံး ချေးရတော့တယ်။ မတတ်နိူင်ဘူးလေ။

အခြေခံလူ တန်းစားတို့ဘဝမှာလက်လုပ်မှပါး စပ်လှုပ်ရတာ မဟုတ်လား။ ဆရာ့ဆီကရတဲ့ ပိုက်ဆံကို အမေ့ကိုဆေးခန်း ပြ၊စားသောက်တာနှင့်တပတ်ကြာတော့ ကုန်ပြန်တယ်။ အရေးထဲအရာပေါ်ဆိုတာ တကယ်ပါပဲ၊ပိုက်ဆံကမရှိ၊ အမေက နေမကောင်းရတဲ့အထဲ အိမ်လခတောင်းတော့ မိုးဟေမာန် စိတ်ညစ်ပြန်တယ်။ နောက်ဆုံးတော့လဲ ဆရာ့ဆီအကူအညီတောင်းရပြန်တယ်။

“ ဆရာရယ် ..သမီးကို ကူညီပါဦး ဆရာ”

“ နင့်..အမေ နေမကောင်းသေးဘူးလား” 

“ မကောင်းသေးပါဘူး ဆရာရယ်” 

“ အော်  အေးပါ ဘယ်လောက်ယူမလဲ” 

“ သုံးသိန်းလောက်ပါ ဆရာ”

“ များလှချည်လား” 

“ အိမ်လခပါ ပေးစရာရှိလို့ ဆရာ” 

“ အေးပါ...ဒါနဲ့ဆိုလေးသိန်းရှိပြီ၊ မှတ်ထားဦး” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

အိမ်လခပေး၊ အမေ့ဆေးခန်းပြ၊ အမေ့ရောဂါက တရှောင်ရှောင်နဲ့၊ အားရှိမယ့် ဓါတ်စာလေးတွေဝယ်တာနှင့် နှစ်သိန်းနီးနီးပြုတ်ပြန်တယ်။ ကျန် တဲ့တစ်သိန်းကျော်ကိုချွေတာစားပေမယ့် သုံးပတ်ကျော်သာခံတယ်။ အမေ့ရောဂါက မပျောက်ဘူး။ ဒီတော့လဲဆရာ့ဆီ လာရပြန်တယ်။ 

“ ဘာလဲဟေ့ ဟေမာန် ၊ငွေလိုပြန်ပြီလား”

“ ဟုတ်တယ် ဆရာ”

“ နင့်အမေက မပျောက်သေးဘူးလား” 

“ မပျောက်သေးဘူး ဆရာ” 

“ ဆေးသေသေချာချာစစ်ပြီးကုလေ ဟ၊ကြာလေလူနာက အားနည်းပြီး ရောဂါကုရခက်လေဖြစ်မှာ” 

“ ဆရာရယ်...ဆေးစစ်ဖို့ဆိုတာအထူးကု ဆေးခန်းမှာပြမှဖြစ်မှာ..လော လောဆယ်ငွေမရှိတော့ သမီးမပြနိူင်ဘူးလေ” 

“ နင့်ဟာက..အချိန်ကုန်၊ငွေကုန်လူ ပမ်းဖြစ်နေပြီ၊အထူးကုမှာသာပြ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

“ ခု ဘယ်လောက်ယူမလဲ”

“ ဖြစ်နိုင်ရင်လေးသိန်းလောက် ထပ်ပေးပါဆရာ” 

“ အေး..နင့်ကို..အရင်ပေးတဲ့ပိုက်ဆံ လေးသိန်းရှိပြီးပြီ ဘယ်တော့ပြန်ရမလဲ”

“ ဆရာရယ်ခနလောက်စောင့်ပေးပါ” 

“ ငါလဲ အဆင်သိပ်ပြေတာမဟုတ်ဘူး ..ငါ့အလုပ်တွေက အရစ်ခံနေရာနဲ့ ငွေကထွက်မလာလို့ဟ”

“ ကြားပါတယ် ဆရာ..အားလဲနာပါတယ်..သမီးလဲမတတ်သာလို့..ဆရာ့ဆီကို..အကူအညီတောင်းရတာပါ ဆရာ” 

“ အေးငါပြောမယ်ဒီတစ်ခါထပ်ကူညီမယ်။နောက်လကုန်ရင်ပြန်ပေး ရ မယ်” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လောလောဆယ်မှာ ပိုက်ဆံရဖို့က အရေးကြီးတယ်။ အမေကအရေးကြီးတော့ ဂတိတစ်ခု မြန်မြန်ပေးလိုက်တယ်။ ဆရာကငွေ လေးသိန်းထပ်ပေးတယ်၊ ငွေယူပြီး အမေ့ကို ဆေးခန်းပြရပြန်တယ်။ အမေ့ကိုဆေး စစ်၊ဆေးကု၊ ဆေးဝယ်၊ အိမ်လခပေးနှင့်သုံးပတ်ပဲ နေရတယ် ကုန်ပြန်ပြီ၊ လကုန်တော့ ဆရာ့ဆီက ဖုန်းလာတယ်။ ဘာမှအထွေအထူး မပြောပေမယ့် ဟေမာန့်မှာငွေလိုချိန် ဖြစ်နေတော့ အရမ်းဝမ်းသာသွား ကာ ဆရာ့ဆီသွားလိုက်တယ်။

“ ဟေမာန် ဘယ်လိုလဲ လကုန်လို့ အကြွေးပြန်ဆပ်မလို့လား” 

“ ပြန်ပေးဖို့နေနေသာသာ ဆရာရယ် ခုတောင်ငွေထပ်လိုလို့ ဆရာဆီ ထပ်လာခဲ့တာ”

“ အဲဒါကြောင့် ပြောတာဖြစ်မယ်၊ ဆင်းရဲရင်ကတိမတည်ဘူးဆိုတာ” 

“ အဲလိုမဟုတ်ရပါဘူး ဆရာ၊မရှိလို့ မပေးနိုင်တာပါ ဆရာ” 

“ အေးလေ ငါကလဲ မရှိလို့မပေးနိုင်တဲ့ အခါ ကတိမတည်နိုင်တာကို ပြောတာပါ” 

“ ဟုတ်ပါတယ် ဆရာ..သမီးဘယ်လို နည်းနဲ့ဖြစ်ဖြစ်ပြန်ဆပ်ပါရစေ” 

“ အင်း အဲလိုပြောရင်တော့..ငါပဲမကောင်း ဖြစ်ဦးမယ်” 

“ ရှင် ဆရာဘာကို ပြောတာလဲ” 

“ အင်း ငါပြောလိုက်ရ’ 

“ အာ ဆရာကလဲ” 

ဟေမာန် ရှက်သွားမိသည်။ ဆရာပြော တာကို ဟေမာန် နားလည်သည်။ အရင်က ဆရာ ရွှတ် နောက်နောက် ပြောသံ ကြားဖူးသည်သည်။ 

“ ဟုတ်တယ်..မဟုတ်လား..သိမ်းထားတဲ့..အမေပေးတဲ့..လယ်တကွက်ကို ထုတ်ရောင်းတာနဲ့ ရပြီ” 

“ ဆရာကလဲ..ဗိုက်နာဈေးကမရဘူး ဆရာ..အဲဒါလုပ်လို့လဲ တနေ့ဘယ် လောက်ရမလဲ..ဆရာ့ငွေကိုအဲဒီ လောက်နဲ့ခနအတွင်းပြန်မရနိုင်ဘူး”

“ ငါကတော့ အဲဒီပိုက်ဆံကိုဘယ်လို ပြန်ရမလဲ စဉ်းစားနေတာ” 

“ ဆရာရယ် အခုအချိန်ကတော့ သမီး အသားပဲလှီးယူမှ ရတော့မယ် ခစ် ခစ်” 

“ နင့်အသားကို ငါဘာလုပ်လို့ရမလဲဟ၊ လုပ်လို့ရတာဆိုရင်တော့ တမျိုးပေါ့” 

“ ဆရာသာကျမအကြွေး တွေကို လျှော်ပစ်မယ်ဆိုရင် ဆရာ့စိတ်တိုင်း ကျသာ ခိုင်းပါဆရာ”

“ ကဲ နင် တကယ် လုပ်ပေးမှာလား”

“ ခုသမီးမှာ ရွေးချယ်စရာသိပ်မရှိဘူး ဆရာ” 

“ ဒါဖြင့်လဲပြီးရော၊ခုသွားမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ” 

ဟေမာန့်မှာရွေးချယ်စရာမရှိပါဘူး၊ ဒီအတွက်လဲဆရာ့ကို စိတ်မဆိုးမိဘူး။ အကြွေးနဲ့လူကို ပေးဆပ်ရတယ်လို့လဲ မတွေးမိဘူး။ ကိုယ့်ဝမ်းနာကိုယ် သာသိတယ်။ ပေးဆပ်ရပေမယ့်ကျေ နပ်တယ်။ လောလောဆယ်အမေ့ဆေးဘိုးရယ် စားဝတ်နေရေးအဆင်ပြေဖို့ရယ်ပဲ တွေးမိတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လော လောဆယ်အဆင်ပြေဖို့လိုအပ် တယ်မဟုတ် လား။ ဆရာ့နောက်ကို လိုက်ခဲ့တယ်။

ဆရာလဲ လောကီသား ပဲ၊ သူလိုအပ်တာကိုဖြည့်ပေးနိုင်ရင် ဟေမာန် ဒုက္ခတချို့တဝက်ပြေလည် ပြီ။ အပျိုစင်ဘဝကိုနှမြော ပေမယ့် အမေ့အတွက် ပိုအရေးကြီးတာမို့ ဟေမာန် အပျိုစင်ပန်းဦးကိုစွန့်လွှတ်လိုက်တော့မယ်။ မိမိဒုက္ခရောက်စဉ်မှာ မိမိရဲ့အခက်အခဲကို ကူညီပေးသော ဆရာ့အတွက် မိမိတတ်နိုင်တဲ့ အရာကို ပြန်လည်ပေးဆပ်ဖို့အတွက်ပဲ စဉ်းစားပြီး ဆရာခေါ်ရာနောက် ကိုလိုက်ခဲ့ရပြီ။ ဆရာကဆေးဆိုင်တဆိုင်ကိုဝင်ပြီးမှ ဟိုတယ်ကိုသွားခဲ့ တယ်။

ဆရာက ဟေမာန့်ကိုကားပေါ် ထားခဲ့ပြီးအခန်းငှားပြီးမှ ဟေမာန် ကိုလာခေါ်တယ်။

“ ဟေမာန် ရပြီလိုက်ခဲ့” 

ဟေမာန် ကားပေါ်ကဆင်းပြီးလိုက် သွားရတယ်။ ရင်ထဲမှာတော့တမျိုး ကြီးခံစားနေရပြီး ရင်ထိတ်သလိုလိုစိုးရိမ်သလိုလို ဖြစ်နေတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး

“ ဟေမာန် ရေချိုးလိုက်လေ”

“ ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ” 

လိုင်းကားစီးလာရသူဖြစ်တဲ့အတွက် ချွေးထွက်ခဲ့တယ်။ ဆရာ့ကားစီး တော့မှချွေးကတိတ်တယ်။ ဒါပေမယ့်ချွေးနံကတော့ ရှိနေပြန်တယ်။ ရေချိုးဖို့ရေချိူးခန်းထဲဝင်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းရောက်တော့ သက်ပြင်း လေးချလိုက်ကာအဝတ်တွေချွတ် ပြီးနောက်ရေပန်းဖွင့်ပြီးရေချိုး လိုက်တယ်။ တကိုယ်လုံးဆပ်ပြာ တိုက်ပြီးအဖုတ်ကိုပါရေဆေးချ လိုက်တယ်။ ရေချိုးပြီးသဘက်ပတ်ကာ အပြင်ကိုထွက်လာတော့ ဆရာက 

“ ငါလဲ ရေဝင်ချိုးလိုက်ဦးမယ်” 

ဟေမာန် ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီးရေဆာသလို လိုသေးပေါက်ချင်သလိုလိုဖြစ်နေ တယ်။ ဆရာရေချိုးခန်းက ထွက်လာ တော့ဟေမာန် ရေချိုးခန်းထဲပြန်ဝင်ပြီး ဘိုထိုင်ပေါ်ထိုင်ကာသေးပေါက်ချင် သလိုဖြစ်နေတာကို ညှစ်ပေါက်ပေမယ့် ထွက်မလာတော့ အဖုတ်ကိုရေ ပြန်ဆေးပြီးထွက်ခဲ့တယ်။

ဆရာက ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး စောင့်နေတယ်။ ဆရာ့တကိုယ်လုံး အဝတ်တွေမရှိတော့ဘူး၊ ဆရာ့ပေါင် ကြားကိုသာမျက်လုံးဝေ့ပြီးကြည့် လိုက်တေ ာ့လီးကြီးကထောင်နေတယ်။ ရင်ဘတ်ကိုအသာဖိပြီးတံ တွေးကိုမြိုချလိုက်မိတယ်။ တကယ်တမ်း အရွယ်ရောက်ကတည်းက ဒီကိစ္စမျိုးကို သိပေမယ့် လက်တွေ့မ ကြုံဖူးသေးပါဘူး။ နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ မြင်ရတဲ့အခါ ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြစ် ရတော့တယ်။

“ ဟေမာန် ကြောက်နေတာလား” 

“ ဟုတ်တယ် ဆရာ” 

“ ဘာကို ကြောက်တာလဲ” 

“ မသိတော့ပါဘူး ဆရာရယ်” 

“ မကြုံဖူးလို့လား” 

“ ဟင့်အင်း ဆရာ”

“ ဆရာက ကြုံဖူးလို့လား”

“ လူပျိုဝင်ကတည်းက စမ်းဖူးတယ်”

“ ကြုံဖူးတယ်ဆိုတော့..ဆရာကလူပျို မစစ်ဖူးပေါ့” 

“ ဘယ်ကစစ်မှာလဲ..ခုခေတ်က မိန်းကလေးယောက်ျား လေးလူပျို၊အပျို စစ်တယ်ဆိုတာတော်တော်ရှားသွား ပြီ”

“ ဆရာကလဲ ရှိပါသေးတယ်” 

“ ဒါဆိုဟေမာန် အပျိုစစ်စစ်လေးပဲရှိသေးတာပေါ့”

“ ဟုတ်တယ် ဆရာ”

ဆရာကဟေမာန့်ပတ်ထားတဲ့ သဘက်ကို လှမ်းဆွဲယူပြီးချွတ်ချလိုက်တော့ဟေမာန် လက်နှစ်ဘက်ကိုရင်ဘတ် ပေါ်ကိုယှက်ပြီးအုပ်လိုက်မိတယ်။ ရင်သားကိုကာလိုက်ပေမယ့်မလုံပေ။ သိပ်မကြီးပေမယ့်ဝိုင်းစက်လှပတဲ့နို့တွေကလက်ကြားကမြင်နေနိူင်တယ်။ သဘက်မရှိပေမယ့်ဟေမာန့်အဖုတ်ကိုတော့ ဆရာမမြင်နိုင် ပေ။ ဒူးကိုပူးစေ့ပြီးဒူးထောက်ထိုင်ထားတဲ့ အတွက်မမြင်ရတာပါ။ ဆရာကသူ့လက်ကိုဆွဲယူပြီး သူ့လီးပေါ်ကိုတင် ပေးတယ်။ ဟေမာန် လဲ ဘူမသိကိုးမသိ ယောင်နနနှင့်ကိုင်ပေးထားလိုက်တယ်။ အစကတော့ ရှက်တယ်လေ။ 

“ ဟေမာန် ကွင်းတိုက်ပေးလေဟာ” 

“ ဘယ်လို လုပ်ရမှာလဲ ဆရာ”

“ ဒီလိုလုပ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ”

ဆရာပြတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးတော့ ဆရာ့လီးထိပ်ကအရည်ကြည် ကြည် လေးတွေထွက်လာသလို၊ လီးကြီးက လည်းအကြောတပျိုင်းပျိုင်းထကာ အရမ်းကိုကြီးပြီးမာလာတယ်။ ဆရာ့လီးထိပ်ကပဲအရည်ထွက်တာ မဟုတ်ဘူး၊ ဆရာ့လီးကိုကိုင်ရင်းဟေမာန် အဖုတ်ကလည်းစိုစိစိဖြစ်လာ တယ်။

“ အိပ်လိုက်လေ ဟေမာန် ” 

“ ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ” 

ဟေမာန် အိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်တယ်။ ဟေမာန် စိတ်ထဲမှာတော့ ဆရာကလုပ်တော့မယ်ထင်ခဲ့တာ။မျက်လုံးမှိတ် ပြီးပေါင်ကားပေးလိုက်တယ်။ ဒီ လောက်တော့ ဟေမာန် ကြားဖူးနားဝရှိတယ်။ တကယ်တမ်းကျတော့ အဲဒီလိုမဟုတ်ဘူး၊ ဆရာကမလုပ်ပဲ ဟေမာန့်နို့ကိုလာစို့တယ်။ ဟေမာန် ရှက်သွားရတယ်။

ဆရာက ဟေမာန့်နို့ကို လျှာဖျားလေးနှင့်ထိတွေ့ လိုက်တော့ ဟေမာန် နို့သီးခေါင်းလေးကချွန် လာသလိုနို့တအုံလုံးကြက်သီးဖု တွေထသွားရပြန်တယ်။ ကျင်တက် တက်ခံစားမှု့နှင့်အတူ အထိအတွေ့ ရဲ့ ခံစားမှု့ရသတမျိုးကို ခံစားလိုက်ရ ပြန်တယ်။အလိုလိုညည်းမိတယ်။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

“ အာ့ အင်းးဟင်းးဟင်းးး”

“ အာ့ ဆရာ သမီးမနေတတ်ဘူး” 

ဆရာကနို့သီးခေါင်းဖျားလေးကို လျှာနှင့်ထိုးမွှေပြီးယက်လိုက် နို့အုံ တစ်ခုလုံးကိုစို့လိုက်နဲ့ လုပ်လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ဟေမာန် တစ်ယောက် အော်ညည်းသံများထွက်၍ပင်လာသည်။ ဆရာရဲ့ လက်ကဟေမာန် ရဲ့ အဖုတ်အပေါ်ကနေ အုပ်ကာပွတ် ပေးလေတော့ ဟေမာန် တွန့်ကနဲ့ဖြစ် သွားပြီး အဖုတ်တအုံလုံးစိုသွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီးရင်ထဲ သိမ့်သိမ့်တုန် သွားရသည်။ 

အပေါ်မှပွတ်ရုံမက အကွဲကြောင်းတ လျောက်တဖြေးဖြေးပွတ်ပေးရာအ ဖုတ်တအုံလုံးကြွတက်လာလေသလား ဟု ပင်ထင်မှတ်ရအောင်ဖောင်း ကြွလာခဲ့ သည်။ အကွဲကြောင်းတ လျောက်စုံဆန်လှုပ်ရှားပြီးနောက်မှာအကွဲကြောင်းအပေါ်နားအစေ့နေရာနားကို လက်ခလယ်ဖြင့်ဖြေးဖြေး ချင်းပွတ်ပေးပြန်ရာစိတ် တို့ထကြွ ပြီးညည်းလိုက်သည်။

“ အာ့! အင်း ဟင်းး” 

မိမိလုပ်ဖူးသော်လည်း ယခုအထိအတွေ့နှင့်မတူပေ၊ စိတ် တို့ချက်ချင်းထကြွလာသည်။ မျက်လုံးစုံ မှိတ်၍ ဟေမာန် အော်ညည်းမိသည်။ ထိုစဉ်မှာပင်ဆရာက ဟေမာန့်နှုတ်ခမ်းအားစုပ်နမ်းလေရာ ဟေမာန်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ ပြန်လည်စုပ်နမ်း လိုက်တော့သည်။ ဟေမာန် ရှက်သွားရတယ်။

သူကဟေမာန့်နို့ကိုလျှာဖျားလေးနှင့်ထိတွေ့လိုက်တော့ ဟေမာန့်နို့သီးခေါင်းလေးကချွန်လာသလို နို့တအုံလုံးကြက် သီးဖုတွေ ထသွားရပြန်တယ်။ကျင်တက်တက်ခံစားမှု့နှင့်အတူ အထိအတွေ့ရဲ့ ခံစားမှု့ရသတမျိုးကိုခံစားလိုက်ရပြန်တယ်။ အလိုလိုညည်းမိတယ်။ 

“ ပြွတ်..”

“ အာ့ အင်းးဟင်း”

“ ပြွတ်..”

“ အာ့!အင်း..ဟင်းးး” 

ညည်းသံတွေ ထွက်ပြီးအဖုတ်တစ်ခုလုံး စိုရွှဲသွားမှန်းဟေမာန် သိလိုက် တယ်။

“ ဟေမာန် ”

“ ရှင်” 

“ ငါ့ စုပ်ပေးပါလား” 

“ ဟုတ်ကဲ့”

အပိုမဆိုတော့ပေ။ လုပ်ပေးရမည် မှန်းသိပြီးနေတော့ အိပ်ရာကထပြီး ဆရာ့လီးကို တတ်သမျှ မှတ်သမျှ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေး လိုက်သည်။ ဒစ်ကြီးကိုငုံ၍စုပ်ရသည်ကိုလည်း အားရသည်။ လျှာ ဖျားနှင့်ထိုးမွှေပေးလိုက်သည်။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” 

“ အားးရှီးးးရှီးးးကောင်းလိုက်တာ ဟေမာန် ရယ်” 

တရှီးရှီးတအားအား ညည်းနေသ ဖြင့်ဆရာအရမ်းကြိုက်သည်ဟု ထင်လိုက်သည်။ ပိုအားရပြီးစုပ်ပေး လိုက်သည်။ လဥကလေးကိုဆုပ် ကိုင်ညှစ်ရသည်ကိုလည်းအရသာ တွေ့သလိုခံစားရသည်။

“ ဟေမာန် ရေကောင်းလိုက်တာ ဟာ၊ နတ်စည်းစိမ်ခံစားနေရသလိုပဲ” 

“ ဆရာ ကလဲ...သမီးအဲလောက်မလုပ် တတ်သေးပါဘူး”

“ တော်ပြီ ဆက်လုပ်နေရင်ပြီးသွား လိမ့်မယ်။ လိုးရအောင်ဟေမာန် ” 

လိုးရအောင် ဟုပြောသောအခါဟေမာန် စိတ်ကိုတမျိုးတဖုံဖြစ်ရစေ သည်။ ဟေမာန် ကပေါင်ကို ကားပေး လိုက်ရာဆရာကဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ဟေမာန့်အဖုတ်အဝကိုတေ့ပြီး အသာဖိထည့်တော့ 

“ ဗျစ် ဗျစ်ဗြိ”

“ အာ့! နာတယ်ဆရာ” 

အလိုးခံရပြီဆိုတဲ့အသိက ရင်ထဲ လှိုက်ကနဲ ဝင်လာပြီး အပျိုရည်ပျက် ပြီဆိုပြီးစိတ်ထဲခံစားရပြီး ဗိုက်ကြီး မှာလဲစိုးရိမ်သွား ရသည်။ သို့သော် ဆရာက ဟေမာန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်း ပြန်တယ်။ စိတ်ထဲဘယ်လိုဖြစ်ရ သည်ကိုနားမလည်နိုင်ပေ။ စိုးရိမ်စိတ်တို့လျော့ပါးလာပြီး ကမစိတ်တို့ပြန်သက်ရောက်လာကာ ပြန်ပြီးစုပ်နမ်းမိတော့တယ်။

နာကျင်ခြင်းဝေဒနာကအဖုတ်ထဲ မသက်ရောက်တော့ပဲ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့နဲ့အတူ အဖုတ်အတွင်းသား စုပ်ယူသလို လှုပ်ရှားလာတော့ ဟေမာန် လဲအံ့ဩမိတယ်။ ဆရာကတော့ ဟေမာန် နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပြီးနောက်မှာ ဆတ်ကနဲ့လှုပ်ရှားပြီးဖိသွင်းလိုက်တယ် ။

“ ဗျစ် ဗျစ် ဖောက် ဗျိ”

“ အာ့! အိုး အင်းကျွတ် ကျွတ်” 

တိုးဝင်လာတဲ့လီးကြောင့်အပျိုမှေး ဖောက်သွားတာကိုသိလိုက်ပြီးဟေမာန် မှာစပ်ဖျင်းဖျင်းဝေဒနာကို ခံစားလိုက်ရသလို ထူးဆန်းတဲ့ အရသာတမျိုးကိုပါပူးတွဲသိလိုက်ရတယ်။ ဆက်ပြီးလိုးးမှာကိုလဲ ကြောက်နေတယ်။ ဆရာကတော့ ဆက်ပြီးမလှုပ်ရှားပဲလီးကို အဆုံးထိ သွင်းထားပြီး ဟေမာန့်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ် နမ်းနေပြန်တယ်။

တင်းကျပ်ကျပ် တစ်ဆို့ဆို့အရသာ နှင့်အတူ အထုတ်အတွင်းသားလှုပ် ရှားလာပြီး အရည်တွေပို ထွက်သလိုခံစားရလာတယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့် စိတ်ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်တာမှန်းမသိ တော့ပါဘူး ။ ဆက်ပြီးလိုးတဲ့ အရသာကိုလိုချင်လာပြန်တယ်။ လီးကအဆုံးထိဝင်သွားတော့ဟေမာန် လဲခံနိုင်ပါပြီ။

သို့သော်ဆရာကဆက်မလှုပ်ရှားပဲ ဟေမာန် ရဲ့နို့တွေကိုပါပွတ် သပ်ပေးတဲ့အခါ အလိုလိုညည်း သံပေးမိတယ်။ ညည်းသံထွက်မှ ဆရာကလီးကို တဖြေးဖြေးနှင့်နှုတ် ယူပြီးဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ် လုပ်တော့တယ်။ အစေ့ကိုလဲထိသလိုအတွင်းနှုတ်ခမ်းသားများကို ပွတ် ဆွဲသွားတဲ့ ဆရာ့လီးကြောင့်အဖုတ်ကအရသာတမျိုးကိုပါခံစားလိုက်ရ သည်။ 

“ ဖွတ်!ဖတ်..” 

ဆီးခုံချင်းတဖတ်ဖတ်ရိုက်မိနေသလို လီးကတဇွိ ဇွိ တဗျိဗျိ ဝင်နေတယ်။ ဆရာ့ရဲ့ ဂွေးဥကလည်း ဟေမာန့်ဖင်ကြီးကို တဖတ်ဖတ်ရိုက် ခတ်နေပြန်တော့မျက်လုံးကိုစုံမှိတ် ပြီးညည်းမိရပြန်တော့တယ်။ နည်းနည်းမြန်လေအရသာ တွေ့လေပိုပြီးညည်းမိပြန်တယ်။ 

“ ဗျစ်! ဘွတ် !ဖတ်! ဖန်းး”

“ အင့်! အိုးးအင်းးဟင်းးဟင်းး” 

ဘယ်လိုသဘောကြောင့်ရယ်မသိတော့ ။ ဆရာ့ခါးကို သာအတင်း ဖက်ထားပြီး နေချင်တော့တယ်။ ခါးကိုလှမ်းဖက်တော့ လိုးတဲ့အရှိန် နှေးချိန်မှာတော့အားမရသလိုခံစား လာရပြန်တယ်။ ခါးကိုလွှတ်လိုက် ပြီးမြန်မြန်ဆောင့်စေဖို့သာခါးကို လှမ်းဆွဲပြန်တွန်းတဲ့ အမှု့ကို မသိ စိတ်ထဲကလုပ်ပေးနေမိပြီး ဆရာ ကမြန်လာသည်နှင့်အမျှအရမ်းကို ကောင်းတဲ့ အထိအတွေ့ကို ခံစားမိရတော့တယ်။

“ ဖွတ် ဖတ် ဗျိ ..ဗျစ်ဖန်းးးဖန်းဖန်း” 

“ အာ့!ရှီးးရှီးးး အိုးးအားအင်းဟင်းး” 

ကြားဖူးနေသောပြီးတယ်ဆိုတာ ဒီလိုမျိုး ပြောတာဖြစ်မယ်ဟုတွေးမိလိုက် ပြီးဟေမာန် ပြီး ခါနီးသို့ ရောက်နေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရတော့တယ်။ 

“ ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖန်း ဖန်းးဖန်း”

“ အားရှီးးအိုးးး” 

အဖုတ်အတွင်းလှုပ်ရှားမှု့များနှင့်အတူ ဟေမာန် မှာ အရည်တွေ စီးဆင်း သွားသလို ခံစားလိုက်တယ်။ ဆက်ပြီးမညည်းနိုင်တော့လောက် အောင်အားအင်ကုန်ခမ်းသလို ဖြစ်သွားပြီးငြိမ်သွားရတယ်။ ဆရာကတော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ဆက်လုပ်ရာဟေမာန် မှာငြိမ်ပြီးနေပေးလိုက်ရတော့တယ်။ တခါမှ အလိုးမခံဖူးသေးပဲတစ်ခါဆို တစ်ခါအလျောက် ဆရာ့အလိုးကိုခံရ တဲ့ အခါ ဟေမာန် မှာကမအရသာကောင်းကောင်းကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ငါးမိနစ်ခန့်ကြာသောအခါမှာတော့ ဆရာ့ဆီက 

“ အင်း....းအားးး ရှီးးးရှီး ဟားးး” 

တနှာသံထွက်လာပြီးအတင်းလိုး တော့တယ်။ မကြာပါဘူး၊အဖုတ်ထဲ ပူနွေးနွေးသုတ်တွေဝင်လာပြီး ဆရာ့ကလီးကို အဆုံးထိသွင်းပြီးဆီးခုံထိကပ်ထားကာ ကော့ပြီးပန်းထည့်လိုက်တော့ အဖုတ်ထဲသုတ်ရည်တို့ ပြည့်လျှံသွားတော့တယ်။ဟေမာန် ထိုအခါမှ စိုးရိမ်စိတ်ဝင်သွားပြီးဆေး ဘယ်လိုဝယ်ရမလဲတွေးနေစဉ် မှာ ဆရာကဟေမာန် နံဘေးဝင်အိပ်ကာ

“ ဟေမာန် နာလား” 

“ အရမ်းတော့ မနာပါဘူး ဆရာ” 

“ ကောင်းရော ကောင်းရဲ့လား”

“ သမီး ဒီတံခါပဲ အလုပ်ခံဖူးတယ် ဆရာ”

“ အေးပါ” 

“ ဆရာ သမီးဗိုက်ကြီးလို့မဖြစ်ဘူး ဆရာ”

“ အေးပါ ငါနင့်အတွက် ဆေးဝယ်လာတယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ”

ဟေမာန် ထိုအခါမှစိတ်အေးရတော့ သည်။ အဖုတ်ထဲသုတ်ရည်များစေး ကပ်နေသဖြင့်ဟေမာန် မနေတတ်ပေ။ထို့ကြောင့်ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးရေ သွားဆေးပြီးပြန်ထွက်လာတော့ 

“ ဟေမာန် နင့်အမေ ဆေးခန်းပြတာ အခြေအနေဘယ်လိုရှိလဲ” 

“ သက်သာလာပါတယ် ဆရာ” 

“ အေးလေ၊ငါကိုယ်ချင်းစာပါတယ်။ နောက်ငွေလိုရင်ပြောပေါ့” 

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ” 

ဟေမာန် မှာ ယနေ့ဆရာကြောင့်အပျို စင်ဘဝကို စွန့်လွှတ်လိုက်ရပြီဆိုပေမယ့် ဆရာ့ကို ဗွေမယူခဲ့ပါဘူး။ ငွေရေးကြေးရေးနဲ့ ယခုလို အလုပ်မျိုး ဟေမာန် မလုပ်ချင်ပါ။ ပြည့်တန်ဆာလုံးလုံး ဖြစ်သွားလိမ့်မည်..ဟု တွေးမိသည်။ အမေနေကောင်းလျှင် မိမိလုပ်နေသော အထည်ချုပ် အလုပ်ကို အလုပ်သစ်ရှာမည်..ဟု တွေး ထားလိုက်သည်။ ဒီနေ့တော့ မတတ် သာသည့်အဆုံး ဆရာစိတ်တိုင်းကျ စေရန်သာရည်မှန်းထားလိုက်သည်။

ဆရာကအမောပြေသွားပြီးဖြစ်၍ ဟေမာန် နို့ကို ကိုင်၍ ကလိပြန်သည်။ ဟေမာန် မှာယားသလိုလို စိတ်လာသ လိုလိုဖြစ်ရပြန်သည်။ ထို့နောက်ဆ ရာကနို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့ပြန်ရာ ဟေမာန် မှာ စိတ်ပြန်ထလာပြီး ဆရာနဲ့ထပ်နေချင်သောဆန္ဒဖြစ်လာရပြန်သည်။ ဆရာ့လီးကလည်းပြန်လည်မာလာသလို ဖြစ်သဖြင့် ဆရာ့ကိုမေး လိုက်သည်။

“ ဆရာ ထပ်လုပ်ဦးမလို့လား” 

“ အင်း လုပ်ဦးမှာ ဟေမာန် ”

“ ဒါဆို သမီးစုပ်ပေးမယ်”

“ အင်း” 

ဟေမာန် ဒီတစ်ခါတော့ ကိုယ်ကိုတိုင်က လိုလိုချင်ချင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ လီးကသုတ်နံ့များ ရသေးရာဟေမာန် ကတစ်ရှူးစယူကာသုပ်ပစ်ပြီးဆရာ့ လီးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်တော့သည်။ ဆရာလီးကဟေမာန် အာခံတွင်း အတွင်းပြန်တောင်ကမာကျောလာ ပြန်သည်၊စုပ်ရသည်ကိုလည်းတ မျိူးခံစားရပြီး ကြိုက်ချင်သလိုဖြစ် လာသည်။ လီးထိပ်အပေါက်ဝလေး ကိုလျှာနှင့်ထိုး မွှေပြီးစုပ်ပေးလိုက် သည်။ 

“ ပြွတ် ..ပြွတ် ပြွတ်” 

“ အိုးးရှီးးရှီးးးကောင်းလိုက်တာ ဟေမာန် ရေ” 

လီးကချက်ချင်းပင်အကြောတပျိုင်း ပျိုင်းထ၍ကြီးလာ ပြန်သည်။

“ ကုန်းပေးပါလား ဟေမာန် ” 

“ ဟုတ်ဆရာ”

ကုန်း၍ခံသည်ဟေမာန် ကိုကြားဖူး သည်။ ကြောက်တော့ ကြောက်သည် အောင့်သည်ဟုလည်းကြားဖူးသည်၊ ထိုအချိန် တွင်အောင့်ရင်လည်း အောင့်စေတော့ဟုသဘောထား လိုက်သည်၊ ဆရာခိုင်းသောပုံစံ မျိုးကိုမှန်း၍ကုန်းလိုက်သည်။ ဆရာကဟေမာန် ခါးကိုဖိ၍ခွက် ခိုင်းသည်၊ ထိုသို့ခါးခွက်လျှင်ပိပိနှုတ် ခမ်းသားတို့ နောက်ပစ်ထွက်မည်ကို သိသည်၊ လီးကပိပိနှုတ်ခမ်းကြားတရစ်ရစ်နဲ့တိုးဝင်လာသည်။

အဆုံးထိမရောက်ခင်ပင် နည်းနည်းအောင့် သည်။ အဆုံးထိဝင်သွားမှန်းဆရာ့ ဆီးခုံကဟေမာန် ဖင်ကိုကပ်နေတော့ သိလိုက်ရသည်။ ဆရာကသူ့လီး ကိုပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းထုတ်လုပ်သည်။ တဖြေးဖြေး နှင့်ဟေမာန် အရသာတွေ့လာသည်။

“ ဘွတ် ဖွတ် ဖတ်” 

“ အာ့ အင်းးဟင်းးး” 

ခါးကိုကိုင်ဆွဲပြီးတချက်ချင်း ဆောင့် လာသည်။ တင်သားများကို ပွတ်ပေး ပြီးဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးလာသည်။ ပုံစံမတူသောအရသာကိုရရှိုပြန် သည်။ လီးကပိုဝင်သလိုခံစားရသည် တဖတ်ဖတ်တဖွတ်ဖွတ်နှင့်အသံ ထွက်သလိုဟေမာန် ညည်းမိရပြန် သည်။

“ ဖွတ်ဘွတ် ဖန်း ဖန်းးဖန်းး” 

“ ဟင်းးးအာ့..ရှီးးအား”

ဆရာဒီတခါအလွန်ကြာသည်။ ဆောင့်ချက်တို့ပိုမြန်လာပြီးနောက် ဟေမာန် မှာကောင်းလွန်း သဖြင့် တအာ့အာ့တရှီးးရှီး အော်ပြီး ဒုတိယအကြိမ်ပြီးသွားရ တော့သည်။ ဟေမာန် ကမအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားဖူးလိုက်သည်။ ထို့နေ့ကတော့ ဆရာနှင့် နှစ်ကြိမ်လုပ်ဖြစ်ခဲ့ပြီး ဆရာက ဟေမာန့်ကို ဆေးတိုက်ပြီး အိမ်အပြန်လိုက်ပို့ခဲ့သည်။ ပိုက်ဆံသုံးသိန်း လဲပေးခဲ့သည်။ အခက်အခဲများ ကိုဖြေရှင်းရပြန်တယ်။ ဒီလိုနှင့်အမေ သက်သာလာတော့ ဟေမာန် အလုပ်ရှာ ရတယ်။ အလုပ်ရလာတော့ပထမ ဆုံးအမေ့ကိုပြောခဲ့ပြီးဆရာ့ကိုဖုန်း ဆက်လိုက်တယ်။

“ ဆရာ သမီး အလုပ်ရပြီ သိလား” 

“ ဟုတ်လား” 

“ သမီး အခုအလုပ်ကလခလဲကောင်း တယ်ဆရာ” 

“ အင်း...လခကောင်းတော့ ပိုအဆင် ပြေတာပေါ့” 

“ ဆရာ့ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်တယ်၊ ဆရာ”

“ ငါကလဲ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဟာ” 

“ ဆရာ အခုဘယ်မှာလဲ” 

“ အလုပ်ထဲသွားနေတာ” 

“ သမီးတို့ လမ်းဘက်ခနလာခဲ့လိုက် လေ၊သမီးလဲဆရာနှင့်တွေ့ချင်နေ တာ” 

“ အေး လာခဲ့မယ်လေ” 

ဆရာ့အလာကို ဟေမာန် မျှော်နေမိတယ်။ ဆရာနှင့်တွေ့ပြီး လုပ်ဖူးကတည်းက ဟေမာန် ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး ။ ဆရာ့ကို သတိရနေတယ်။ ဆရာ့နှင့် လုပ်ခဲ့စဉ်ကအရာတွေကို လဲ သတိရတယ်။ သတိရတိုင်းလဲ အဖုတ်ထဲက စိုလာတယ်။ ဟေမာန် အဝတ်အစားတွေလဲပြီးဆရာ့ကို မျှော်နေစဉ် ဆရာ့ဆီကဖုန်းလာလို့ လမ်းထိပ် ကိုထွက်ခဲ့တယ်။ဆရာ့ကားကိုမြင် တော့ကားပေါ်တက်ရင်း 

“ ဆရာ ဘယ်သွားချင်လဲ၊သမီးလိုက် မယ်” 

“ တနေ့က ဟိုတယ်ကိုသွားရင် ကောင်းမလားလို့”

“ ဆရာကြိုက်တဲ့နေရာကို သွားပါ” 

ဒီတစ်ခါတော့ ဟေမာန် ပျော်နေပြီ။ ဟေမာန် ဆရာ့ဆီယူပြီးလိုက်ကုန်းနေ သည်မဟုတ်။ မိမိဆန္ဒအလျောက်သာ ဆရာ့ကိုပေးဆပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီလိုနှင့်ခြောက်လလောက်အထိ ပိတ်ရက်တိုင်း ဆရာနှင့်တွေ့သည်။ သံယောဇဉ်ဖြစ်လာသည်။ ဆရာ့ စိတ်အလိုကျနေပေးရင်းတခါတခါလည်း ဒီလိုလုပ်နေသည်က မှားမှန်းသိ သော်လည်း ရုန်းထွက်မရချေ။ ဆရာခေါ်လျှင်ဟေမာန် သွားလိုက်သည်။ ယခုတလောဆရာစိတ်ရှုပ်ထွေးနေပုံပေါက်သဖြင့်မေးမြန်းလိုက်သည်။ 

“ ဆရာ မရွှင်မလန်းနဲ့ ဟေမာန့်ကိုများ စိတ်ကုန်နေတာလား” 

“ မဟုတ်ရပါဘူးဟေမာန် ရယ်၊အလုပ် ကြောင့်လေ၊လုပ်ထားတဲ့ အလုပ်တွေက ငွေပြန်မရသေးဘူး” 

“ အရစ်ခံနေရတာလား ဆရာ” 

“ အေးလေ” 

“ ပိုက်ဆံပေးလို့မရဘူးလား” 

“ သူကပိုက်ဆံရှိတယ်၊သူနဲ့အဆင် ပြေဖို့ကသူ့အကြိုက်လိုက်မှရမှာ” 

“ သူကဘာ ကြိုက်လို့လဲ” 

“ မိန်းမလေ”

“ ဟင် “ 

“ အဲလူက မိန်းမ မရှိဘူးလား” 

“ ခု မိန်းမနဲ့ကွဲနေတာ၊လွတ်ချင်တိုင်းလွတ်နေတော့ ပိုဆိုးနေတာ” 

“ ဟင် မိန်းမရှိလျက်သားနဲ့” 

“ ဟုတ်တယ် ဟေမာန် လူဆိုတာက အကြိုက်တမျိုးစီလေ”

“ အဲဒါဆိုလဲရှာပေးလိုက်တော့” 

“ လွယ်တာကျနေတာပဲ” 

“ ဆရာ့ အလုပ်အဆင်ပြေဖို့အရေး ကြီးတာပဲ” 

“ သူကြိုက်မှ လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ လူမျိုး” 

“ သောက်ဂျီးကပွလိုက်သေး” 

“ ဟုတ်တယ်၊အဲဒါကြောင့်ပြောတာ” 

“ ဟေမာန့်အဲလူကြီးကိုမြင်ဖူးချင်တယ်ဆရာ” 

“ တော်ကြာအဲလူကကြိုက်သွားမှ ကိုယ်ကမဖန်တီးပေးနိုင်တဲ့အခါ သောက်ပြသနာရှာမယ့်လူ” 

“ ဟေမာန့်ကိုပြကြည့်ဆရာ”

“ အေးဒီလိုလုပ်၊ညနေငါတို့အပြင် မှာတစ်ခုခုစားမယ်။သူထိုင်တဲ့ဆိုင် မှာပေါ့”

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ” 

ဆရာနှင့်တနေ့ခင်းလုံးနေပြီးတော့ ညနေစောင်းတဲ့အခါဘီယာဆိုငိတစ် ခုသွားလိုက်တယ်။ ဆရာက 

“ ဟေမာန် ဒီမှာခနထိုင်ဦး၊အဲလူကိုနှုတ် ဆက်လိုက်ဦးမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

ဆရာက ထွက်သွားပြီး တဖက်စားပွဲ ဝိုင်းကိုသွားပြီးရယ်ရယ်မောမော နဲ့ စကားပြောနေတယ်။ ဟိုလူကြီးက ဟေမာန် ဘက်ကိုခနခနလှမ်းကြည့်ပြီး ပြောတယ်။ ဆရာက ဟေမာန် ကိုလှမ်း ကြည့်ပြီး ငြင်းနေသလိုပါပဲ။ ပြီးတော့ ရယ်ရယ်မောမောနဲ့ ဟေမာန့်ဆီပြန် လာတယ်။ 

“ ဟေမာန် ရေ   ပြဿနာ ပဲ:” 

“ ဘာလို့လဲ ဆရာ”

“ နွားမြင်တိုင်းလက်ညှိုးထိုးတတ်သူ ကြီးလေ” 

“ ခစ် ခစ် ဘာပြောလို့လဲ ဆရာ” 

“ ဟေမာန် ကိုသဘောကျလို့တဲ့၊ကျနော့် တပည့်မလေးပါဆရာလို့ ခပ်တည် တည်နဲ့ငြင်းခဲ့တယ်”

“ မလွယ်ဘူးနှော် ဆရာ” 

“ အေးလေ..အဲဒါကြောင့်ပြောတာ..သူကအလုပ်တွေပေးနိုင်တာလေ...အဲဒါကြောင့် ငါတို့မှာမချစ်သော်လည်း အောင့်ကာနမ်းနေရတာပေါ့” 

“ ဆရာအရမ်းခက်ခဲနေရင်၊ဆရာ့အလုပ်တွေ အဆင်ပြေအောင် သမီးကူညီပေးပါ့မယ်”

“ နင်အရမ်း နစ်နာမှာပေါ့ဟ”

“ မထူးပါဘူးဆရာ၊စို့စို့ပို့ပို့လေးရ အောင်သာလုပ်ဆရာ...ဆရာသာ ဟေမာန် ကိုပစ်မ ထားနဲ့” 

“ ပစ်မထားပါဘူးဟာ..တကယ်လို့..နင်လုပ်ပေးမယ်ဆိုရင် ငါနှစ်ဆယ် ပေးမယ်...ကျန်တာ..သူ့ဆီက ညှစ်” 

“ လုပ်လိုက်လေ ဆရာ”

ဒီအလုပ်ကို စိတ်က မလုပ်သင့်ဘူးလို့တွေးပေမယ့် ဆရာ့ကြောင့်တော့လုပ် ဖြစ်တော့ မည်ဟု ထင်သည်။သိန်းနှစ်ဆယ်ဆိုတာလဲ ဟေမာန် တို့လို လက်လုပ်လက်စားဘဝမှာ လွယ်တကူရဖို့ မလွယ်လောက်ဘူးလေ။ ဒီဘဝကို မကြိုက်သော်လည်းဆရာ့ ကြောင့်ဖြစ်ရတယ်လို့ မထင်မိပေ။ ဆရာကအတင်းအကြပ်တိုက်တွန်း ခြင်းမရှိ၊မိမိသာလျှင်သိန်းနှစ်ဆယ် ကို လိုချင်၍ဖြစ်ရသည် မဟုတ်လား။ 

ဒီလိုနဲ့ဆရာဆီက ဟေမာန့်ကို သိန်းနှစ် ဆယ်ထုတ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့အ ဝတ်အစားနှင့်မိတ်ကပ်တွေ ရေမွှေး တွေဝယ်ပေး သေးတယ်။ ဝယ်ပေးတဲ့ ပစ္စည်းတွေကဟေမာန် မြင်တောင် မမြင်ဖူးတဲ့ အကောင်းစားတွေ တပတ်လောက်ကြာတော့ ဆရာ့ဆီက ဖုန်းလာတယ်။ 

“ ဟေမာန် ရေ နင်ငါအလုပ်ထဲကစောင့် ရုံးခန်းထဲမှ ာထိုင်နေ၊ငါဟိုလူကိုခေါ် ပြီးလာခဲ့မယ်၊ နင်ကငါ့ဆီက ဝန်ထမ်း လို့ပြောထားတယ်နှော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

ဟေမာန် လဲ ဆရာ့ရုံး ကိုသွားပြီးရုံးခန်း ထဲထိုင်နေတယ်။ ဆရာနှင့်ဟိုလူ ရောက်လာပြီးရုံးခန်းထဲ ဝင်လာ တယ်။ 

“ ဟေမာန် ဒီဆရာ့အတွက်အအေးလုပ် ပါဦး” 

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ” 

ဟေမာန် အအေးဘူးတွေနှင့်အသီးတွေ တည်ခင်းဧည့်ခံပေးလိုက်တယ်။ 

“ ဘောစိ တပည့်ကတော် လှချည် လား” 

“ ဆရာကလဲဗျာ၊ဘောစိမဟုတ်ရပါဘူးဗျာ”

“ ခင်များကလည်းကျနော်ပြောထားလျက်နဲ့ဗျာ၊ဆရာမခေါ်ပါနဲ့ဆို၊အခု ခင်များအလုပ်တွေကို စစ် ပြီးပြီ၊ ကျနော်အားတဲ့ တနေ့လက်မှတ်ထိုး ပေးပါ့မယ်” 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ..အကို” 

“ ကျနော်ပြောထားတဲ့ကိစ္စရောအ ဆင်ပြေမလား” 

“ ကျနော်ကြိုးစားနေပါတယ် အကို” 

“ ခင်များဘက်ကအိုကေရင်ကျနော့် ဘက်ကလည်းအိုကေပါတယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့နားလည်ပါတယ်အကို”

“ ဒါနှင့်သူက ဘယ်သူ”

“ ဟေမာန် ပါဆရာသမား” 

“ အင်း ၊ဟေမာန် ငါ့နာမည်လဲမှတ်ထား ရန်နိုင်ထွန်းတဲ့” 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ..ဆရာ” 

“ ငါ့ကို ဆရာလို့မခေါ်နှင့်ဟ၊ဆရာလို့ ခေါ်ရင်ဆရာဂုဏ်နဲ့ညီအောင်နေရတယ်၊ ငါ အခေါ်မခံနိုင်သေးဘူး”

“ ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး” 

“ ခင်များ တပည့်ကောင်းရထားတယ်ဗျာ။ဟေမာန် ကအရမ်းတော်တယ်” 

“ ဟုတ်ကဲ့ကျေးဇူးပါရှင့်” 

ထို့နောက် ဆရာနှင်ရန်နိုင်ထွန်း ဆိုသောလူကြီးထွက်သွားကြသည်။ညရောက်တော့ 

“ ဟေမာန် ရေ ဟိုဘဲကမရမကဖြစ်နေပြီ” 

“ ဟုတ်လားဆရာ” 

“ ဆရာကိုသူကဘာတွေပြောနေလဲ” 

“ ရအောင်လုပ်ပေးပါတဲ့၊သူကဟေမာန့်ဘဝ အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးနိုင်တယ်တဲ့”

“ ခစ် ခစ် သမီးကိုသူကစပွန်ဆာများ ပေးချင်နေလားမသိဘူး” 

“ အင်းငါကပြောထားတယ်၊ နင့်ကို ငါ့အလုပ်အဆင်ပြေ အောင်သာ အားနာနာနဲ့စည်းရုံးကြည့်ရတာလို့၊ နင်ကဒါမျိုးမလုပ်ဘူးလို့၊ အခုနင့်မှာ အမေနေမကောင်းလို့ စားဝတ်နေ ရေးခက်ခဲလို့လုပ်ရတာလို့၊လိုင်းပေါ်ဟာ မဟုတ်ဘူးလို့” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

“ ဟေမာန် အဆင်ပြေရင်တပတ် လောက်ခွာချိန်းလိုက်မယ်” 

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ” 

ဒီလိုနဲ့ နောက်တပတ်ရောက်လာ တော့ဟေမာန့်ကို ဆရာလာခေါ်သည်။ 

“ ဟေမာန် ဒီဘဲကိုစွဲလန်းနေအောင်လုပ်ပေးတော့” 

“ ဆရာ သမီးဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ” 

“ အဓိက တော်ကီပဲ”

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ” 

တပတ်လောက်ကြာတော့ ဆရာ ရောက်လာပြီး ဟိုတယ်မှာ ဟေမာန့်ကိုထား ခဲ့တယ်။ နောက်ထပ် နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ကိုရန်နိုင်ထွန်းဆိုတဲ့လူ ကြီးရောက်လာတယ်။

“ ဟေမာန် ရောက်တာ ကြာပြီလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ ကြာပြီအကို” 

“ နင်နင့်ဆရာဆီကဘယ်လောက်ရ လိုက်လဲ” 

“ အဲဒါပြောဖို့လိုလို့လား၊ဟေမာန် က ခုအရမ်းခက်ခဲနေလို့လုပ်ရတာ”

“ ငါသိပါတယ်ဟာ” 

“ ဟေမာန် က ခုအလုပ်လုပ်ပြီးရင် ဆရာ့ အလုပ်က ထွက်မှရတော့မှာ”

“ ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ” 

“ ဆရာရှေ့ဘယ်လိုမျက်နှာနဲ့ ဟေမာန် နေရဲမလဲ” 

“ အဲဒါဆို ဟေမာန် အလုပ်ထွက်ရတော့ မှာပေါ့” 

“ မတတ်နိုင်ဘူး..အကိုရယ်၊ ဟေမာန့် အမေနေမကောင်းလို့သာ လောလောဆယ် အဆင်ပြေအောင် လုပ်ရတာ၊ ဆေးကုပြီးရင်ရွာပြန်မယ်” 

“ မပြန်ပါနဲ့ဟေမာန် ၊ငါနင်အဆင်ပြေ အောင်စီစဉ်ပေးပါ့မယ်” 

“ အကိုကဟေမာန် အဆင်ပြေအောင် ဘယ်လိုစီစဉ်ပေးမှာလဲ” 

“ ငါတလကို ငါးသိန်းပေးမယ်ဟာ” 

“ တလငါးသိန်းနဲ့ နေ့တိုင်းအကိုနဲ့ နေရမယ်ဆို မတန်ပါဘူး” 

“ မဟုတ်ဘူးလေ၊တပတ်ကိုတရက် လောက်ပေါ့” 

“ အင်း အဲဒါဆို မဆိုးဘူးပေါ့” 

“ အကိုဟေမာန် ဝမ်းသာအောင်လုပ်ပြီး ခုကိစ္စပြီးတာနဲ့ဟေမာန့်မေ့သွားမယ့် အရာတွေပါ” 

“ ငါ တကယ်ပြောတာပါ” 

“ ကတိနှော် အကို” 

“ ကတိ” 

ထိုစဉ်မှာပင်ရန်နိုင်ထွန်းက အဝတ်အ စားတွေချွတ်နေပါပြီ။

“ အကိုဟေမာန် ကူချွတ်ပေးမယ်လေ”

ဟေမာန် သူ့အဝတ်အစားတွေကိုကူ ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ သွားကြီး တဖြီးဖြီးနဲ့ကျေနပ်နေသည်။

“ ဟေမာန် လဲအဝတ်တွေတလွှာချင်း ဖြေးဖြေးချင်းချွတ်ကွာ” 

“ ဟင်ဘယ်လိုကြီးလဲ အကို” 

“ ဟေမာန့်အလှကိုတဖြေးဖြေးခံစား မလို့ပါဟေမာန် ”

“ ကဗျာ ဆန်တာလားအကို ဟေမာန် ရှက်တယ်”

“ ရှက်ပါနဲ့ဟေမာန် ရယ်” 

ဟေမာန် တလွှာချင်းချွတ်ပေးလိုက် တယ်။

“ ဟာ  အရမ်းလှလိုက်တာ ဟေမာန် ရယ်” 

ဟေမာန် နို့ကို ကြည့်ပြီးကိုရန်နိုင်ထွန်းကဆိုတယ်၊ဟေမာန် ရှက်ပြုံးလေးပြုံး ရင်း

“ ဟာ အကိုကလဲ ဟေမာန် ရှက်ပါတယ် ဆိုမှကြာ” 

ဟေမာန် အနားကိုကပ်ပြီးဟေမာန် အား ဖက်ထားလေသည်။ ဟေမာန် ကရှက် သလိုလုပ်ရင်းပြန်ဖက်သည်။ 

“ လာကွာ ဟေမာန် ၊အကို့လီးကိုစုပ်ပေး” 

“ ဟင့်ဟေမာန် မလုပ်ရဲဘူး..အကိုရယ်၊ ဟေမာန့်ကိုသနားရင်မလုပ်ပါရစေနှင့်” 

“ ဟေမာန် ကလည်းကွာဒါလုပ်တာဘာ ခက်တာမှတ်လို့” 

“ ဟေမာန် က ဟိုဟွာပဲလုပ်ရမယ်ထင် လို့လက်ခံမိတာအကို” 

“ ဟေမာန် ကလဲကွာ၊ဟေမာန် ကောင်း အောင်လဲအကိုပြန်လုပ်ပေးပါ့မယ်” 

ဟေမာန် သိလိုက်ပြီ ဒီလူဒါကိုအရူးအ မူးဖြစ်မှန်းကိုပါ။ 

“ ဟေမာန် မလုပ်ရဲလို့နှော် အကို” 

“ အကိုအရင်လုပ်ပေးရင် ဟေမာန် ပြန် လုပ်ပေးမလား” 

“ အဲလိုသာဆို ဟေမာန် ပြန်လုပ်ပေး ပါ့မယ်” 

ကိုရန်နိုင်ထွန်းကတဏှာကြီးမှန်းသိ တော့ဟေမာန် ကတမင်ပင်ပြောလိုက် သည်။ 

“ လာအဲဒါဆိုဟေမာန် ပက်လက်လေး အိပ်လိုက်၊အကိုအရင်ပြုစုပေးမယ်” 

ဟေမာန် အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လှန်၍ လှဲချလိုက်သည်။ ကိုရန်နိုင်ထွန်းက ကုတင်ပေါ်ဝ မ်းလျှားမှောက်ပြီးဟေမာန့် ပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ ဟေမာန့် အဖုတ်အား လျှာအပြားလိုက်ယက်လေသည်။ အကွဲကြောင်းတလျှေက်စုံဆန်ယက်ပြီးဟေမာန် ပေါင်ကို မ တင်ကာဟေမာန့်အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲအား လျှာကိုစုချွန်ပြီးထိုးမွှေသည်။

“ ပလပ် ပလပ်” 

“ အားးး! အားးး ” 

ဟေမာန် မှာ လူက တုန်ယင်သွားသည်၊ ပူနွေး စိုစွတ်သောလျှာက အကွဲ ကြောင်းတလျောက် ထိထိမိမိယက်သွားချေသည်။ ထိုနောက်လျှာဖျားကပူးကပ်နေသောနှတ်ခမ်းနှစ်လွှာအကွဲကြောင်းတလျောက် တိုးဝင် လာပြီးနှုတ်ခမ်းသားများအားပွတ်ဆွဲသွားပြန်သည်။စောက်စေ့ကိုစုပ်ဆွဲပြန်သည်။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” 

“ အားးးအီးးဟီးးဟီးးး”

ခါးကလေပေါ်ကြွသွားသည်။ အဖုတ်က မော့ဖောင်းလာသည်။ လက်က အိပ်ရာခင်းကိုသာ တင်းတင်းဆုပ် ကိုင်မိတော့သည်။ ပေါင်ကိုမြှောက်တင်ပြီးအဖုတ်သာမကဖင်ကိုပါ ယက်ပြန်သည်။ 

“ ပလပ် ပလပ် “

“ အာ့! အင်းးဟင်းးးဟင်းးးရှီးးရှီးး” 

တရှီးရှီးနဲ့အရမ်းကောင်း နေသည်။ အစေ့ကိုလျှာနှင့်ထိုးမွှေပြီးတပြွတ် ပြွတ်စုပ်ပြန်သည်။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” 

“ အာ့အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးးအားး” 

“ အား အားးရှီးးရှီးးးအားအကို အိုးအကို အားရှီးးရှီးးး အားး” 

တကယ်ပါဒီလိုပြီးသောအရာသာ မျိုးမတွေ့ဖူးသေးသောဟေမာန့်အဖို့ စိတ်ထဲကသဘောကျမိတော့သည်၊ 

“ ဟေမာန် နင့်အလှည့်ရောက် ပြီ” 

ဟေမာန် အိပ်ရာကထပြီး သူ့လီးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်သည်။ ထုံးစံအတိုင်း လျှာဖျားနှင့်ရစ်ပတ်မွှေပေးလိုက် သည်။ ဂွင်းတိုက်ပေးပြီးစုပ်ပေး လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲရောက်လာ သော အရည်များကိုလီးထိပ်ပေါ် ထွေးချပြီးကွင်းတိုက်ရင်းစုပ်ပေးလိုက်ရာ ကိုရန်နိုင်ထွန်းလီးကလဲ တော်တော်တောင်လာသည်။ သူ့လီး က ဆရာလီးလောက်မကြီးပေ။ တော်တော်လေးမာလာသောအခါ ..

“ အကိုဟေမာန် အာညောင်းပြီ” 

“ အေးရပြီ ဟေမာန် ” 

“ အကိုလုပ်ရင်ကွန်ဒုံးလေးသုံးပေး လား”

“ ငါကကွန်ဒုံးသုံးရင်အားမရဘူး..ဟေမာန် ” 

“ သမီးကြောက်လို့” 

“ ကြောက်မနေနဲ့၊ငါကလုပ်မှတော့ အားရအောင်လုပ်မယ်”

မဟေမာန် ပြောသော်လည်းမရပေ၊ မည်သည့် အကွာအကွယ်မှမလုပ် မယ့်ပုံမျိုးမပေါ်ပေ။

“ ပက်လက်လှန်လိုက်လေဟေမာန် ”

“ ဟုတ်..အကို..ဖြေးဖြေးလုပ်နှော်” 

“ အင်းပါ ဟေမာန် ” 

ကိုရန်နိုင်ထွန်းကဟေမာန့်ပေါင်ကြား ဝင်ပြီးပိပိ အဝကို လီးတည့်ကာ တဖြေးဖြေးနှင့်ဖိသွင်းလိုက် သည် ။

“ ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်”

“ အာ့ ဖြေးဖြေး၊နာတယ်အကိုဟာကအ ကြီးကြီး၊သူများဟာကွဲသွားပြီလားမသိဘူး” 

နာတယ်ပြောပြီး ဟေမာန် ကညှစ်ထားသည်။ ကိုရန်နိုင်ထွန်းကလည်းဟေမာန် နို့ကိုစို့ပြီး အဆုံးထိ အထဲကို ဖိထည့် လိုက်ရာလီးကတင်းကြပ်ကြပ်ဆို့ဆို့ ကြီးဝင် သွားရသည်။

“ အားသေပါပြီ..အကိုရယ်” 

မနာသော်လည်းဟန်လုပ်၍ ရန်နိူင်ထွန်းသဘောကျရန် ပြောလိုက်သည် ။

“ ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ” 

“ အာ့! နာတယ် အကို စူးပြီးအောင့်နေ တာ ပဲ.ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ” 

လီးကိုတဆုံးအထိသွင်းပြီးဟေမာန့် ခါးကိုမဆွဲ၍အားထည့်ပြီးဆောင့် သည်။

“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဗြိ ဗျစ်”

“ အာ့!အီးး အားးး” 

ဟေမာန် အသည်းအသန်အော်ညည်းလိုက်ရတော့သည်။ အဖုတ်တခုလုံးမီးစနှင့်ထိုးသလိုပင် ခံစားလိုက်ရ သည်။ သို့သော် အတွေ့အကြုံတစ်ခုအနေနဲ့ကြမ်းကြမ်းတမ်း တမ်းဆက် ဆံခြင်းကလည်းတမျိုးတဖုံကောင်းနေသည်။ ယခုကိစ္စမှာငွေကြောင့်ဖြစ် သော်ငြားလည်း ကာမစိတ်များဖြစ် ပေါ်နေသည်ကို ဟေမာန် ထူးဆန်းစွာ သိလိုက်သည်။ ခနတာမျှသာနာပြီး ကောင်းလာသည်။ စိတ်တို့ မတရားထန်လာသည်။

ကိုရန်နိုင်ထွန်းက တဖတ်ဖတ်နှင့်လိုးပြီးမှ ဟေမာန့်ခါးကို လွှတ်ချလိုက် သည်။ ပုခုံးသားကို လှမ်းဆွဲပြီးအသားကုန်လိုးသည်။ ဟေမာန် ရဲ့စိတ်တို့ ထန်ပြီးအဖုတ်ထဲမှ ပိပိနံရံတို့လှုပ်ရှားကာ ညှစ်သကဲ့သို့ ဖြစ်လာသည်။ လီးဝင်သံကတဇွိ တဗြိဗြိမြည်လာသည်။ ပေါင်ချင်းထိကပ်သံ တဖန်းဖန်းကြားလာရသည်။ သို့သော်မကြာမှီပင်ကိုရန်နိုင်ထွန်း လီးမှသုတ်များပန်းထွက်သွားသည်ကိုသိလိုက်သည်။ ဟေမာန် မှာ ပြီးမြောက်ခြင်းမရှိပေ။ 

“ အကို ပြီးသွားပြီလားဟင်” 

“ ဟုတ်တယ် ဟေမာန် ၊မလုပ်ရတာကြာ ပြီမို့လားမသိဘူး၊အရမ်းမြန်နေသလိုပဲ” 

“ဟင် အကိုကလဲအကြာကြီးပဲကို၊ဟေမာန် ဖြင့် သေပီမှတ်နေတာ” 

“ ဟားးဟားးး၊ကိုယ်လိုးတာ ကောင်းလား” 

“ သွားမသိဘူး ဘာတွေလာမေးမှန်း ဒီမှာတော့ သေလုမျောပါးပဲ” 

“ ဟားးဟားး” 

ရန်နိုင်ထွန်း သဘောကျစွာဖြင့်ရယ် မောနေတော့သည်။ ကိုရန်နိုင်ထွန်း ခနနားသော်လည်း လီးကပြန်၍ မာ လာခြင်းမရှိပေ။သို့သော်ဇိမ်ယူချင်သဖြင့်

“ ဟေမာန် အကို့လီးကို ပြန်စုပ်ပေး ပါဦးကွာ” 

ဟေမာန် ရန်နိုင်ထွန်း သဘောကျစေရန် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ကိုရန်နိုင် ထွန်းလက်ကလည်း အငြိမ်မနေပေ။ ဟေမာန့် စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ နှိုက် ရင်းကလိနေသည်။ ထိုသို့လုပ်နေစဉ်ဖုန်းဝင်လာသဖြင့် ဟေမာန့်ကို လက်ကာပြပြီးရပ်ရန် ပြောသည်။ ဖုန်းပြောပြီး ဟေမာန် ကထပ်မံစုပ်ပေးသော်လည်း လီး က တောင်လာခြင်းမရှိသဖြင့်ကိုရန်နိုင်ထွန်းလက်လျှော့ပြီး 

“ ဟေမာန် ၊နင့်ဆရာကိုခေါ်လိုက်တော့ ငါသွားမှ ရတော့မယ်”

“ ဟွန်း..အပိုပြောတုန်းကတော့ မိုးကြီးလေကြီးနဲ့ တလကို ငါးသိန်းပေးမယ် ဘာမယ်နဲ့ ဆရာကသာ သိန်းနှစ်ဆယ် ပေးပြီးဟေမာန့်ကို အားနာနာနဲ့လုပ် ခိုင်းရတာ၊ အခုတော့ အကိုက ပြေးပြီ” 

“ မဟုတ်ရ ဘူးဟေမာန် ရယ်တကယ် ကိစ္စရှိလို့သာပါ”

“ အဲဒါဆို နောက်မတွေ့တော့ဘူးမ ဟုတ်လား” 

“ တွေ့မှာပေါ့ဟေမာန် ” 

“ တွေ့မယ်ဆိုဟေမာန် ကဟေမာန့်ဆရာ့ဆီဘယ်လို တောင်းရမှာလဲ” 

“ အကို ပေးခဲ့ပါ့မယ်” 

“ တကယ်ပေးမှာလား အကို” 

“ တကယ်ပေါ့ ဟေမာန် ” 

“ အကို..ပေးမှအကိုနဲ့တွေ့တဲ့အခါဟေမာန် ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဝတ်စား ပြီးလာလို့ ရမှာ”

“ အေးပါ ရော့” 

ငါး ထောင်တန်တစ်အုပ်ကိုပေးသ ဖြင့်ဟေမာန် လှမ်းယူလိုက်ပြီး 

“ ဟေမာန် ရော အခုအကိုနဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့ရ မလား” 

“ မလိုက်နဲ့ဟေမာန် နင့်ဆရာကိုနေလကို ခေါ်ခိုင်းလိုက်မယ်” 

“ ဟုတ်ကဲ့ အကို” 

ကိုရန်နိုင်ထွန်းဆရာ့ဆီကို ဖုန်းဆက် ၍ခေါ်သည်။ ပြီးလျှင်အဝတ်အစား များဝတ်ပြီးအခန်းထဲမှ ထွက်သွား သည်။ ဟေမာန် မှာ အခန်းထဲကျန်နေ ခဲ့ရတော့သည်။မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့် ကြာသောအခါ ဆရာရောက်လာပြီး

“ ဟေမာန် အဆင်ပြေလား”

“ ပြေပါတယ် ဆရာ” 

“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဟေမာန် ၊ငါ့အခက်အခဲတွေကိုကူညီပေးလို့” 

ဟေမာန် ကငါးထောင်တန်အုပ်ကို လက်ကပြရင်း 

“ ဆရာ့ကို ပိုကျေးဇူးတင်တယ်၊ ဟေမာန် ပိုက်ဆံတွေစုမိရင်ရွာပြန် မယ် ဈေးဆိုင်လေးနဲ့ စက်ဆိုင်တွဲလုပ်မယ် အခုအမေလဲနေကောင်းပြီဆိုတော့ ငွေစုလို့ရပြီ” 

“ အော် အေးကောင်းတာပေါ့...ဟေမာန် ငါဝမ်းသာတယ်၊နင်ပြန်တော့မယ် ဆိုရင်ပြောပေါ့၊ငါလည်းနင့်အတွက် တခုခုစီစဉ်ပေးပါ့မယ်”

“ အာ ရပါတယ်ဆရာ”

“ နင်ပြန်တော့မလား” 

“ သမီးကအချိန်ရပါတယ်၊ဆရာသာ မအားရင်ပြန်၊နေချင်သေးတယ်ဆို ရင်တော့နေလေဆရာ”

“ ခန နေကြသေးတာပေါ့” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” 

ဟေမာန် နားလည်သဘောပေါက်ပါသည်။ ဆရာ့အဝတ်အစားတွေကို ကူ ချွတ်ပေးပြီးနောက် 

“ ဆရာ သမီး...ရေဆေး လိုက်ဦးမယ်” 

“ အေးပါ ဟေမာန် ” 

ဟေမာန် နှင့်ဆရာအတူ နေလိုက်ပြီး ဟေမာန့်ရဲ့မပြီးဆုံးခဲ့သော ကာမဆန္ဒကို ဆရာကပြီးဆုံးသည့်တိုင်အောင် လုပ်ပေးလိုက် သည်။ ဟေမာန် ထို့ ကြောင့်ပင်ဆရာနဲ့ နေချင်သည်။ ဆရာက သူ့ဆန္ဒထက် ဟေမာန့်ဆန္ဒကို အရင်ဖြည့်ပေးပြီးမှ သူလိုရာကို အရောက်သွားသည်။

ထို့ကြောင့် ဆရာ့ ခေါ်လျှင် ဟေမာန် သွားလိုက်သည် မဟုတ်လား။ ဒီလိုနဲ့ ကိုရန်နိုင်ထွန်းနှင့်ခြောက်လ ခန့်တပတ်လျှင်တန့တာမျှ နေပေးခဲ့ ပြီး တစ်လ ငါးသိန်းသာမက မုန့်ဘိုး လည်းရသဖြင့်ဟေမာန်မှာ ငွေသိန်း ခြောက်ဆယ်ခန့် ရခဲ့သည်။ ဟေမာန် ပြန်ခါနီးငါးသိန်းထပ်ပေးသည်။ ဆရာဆီသွားပြီး

“ ဆရာ သမီး...ပြန်တော့မယ်”

“ အော်အေး ပြန်မယ်ဆိုတော့လဲ ရော့..မုန့်ဖိုး” 

ငွေငါးသိန်းထပ်ပေးသည်။ 

“ ဆရာ့ကို ကန်တော့ခဲ့မယ် ဆရာ” 

“ မကန်တော့နဲ့ဟေမာန် ၊ငါက နင်နဲ့ပတ်သက်ပြီးကန်တော့ခံနိုင်တဲ့ လူမျိုးမှ မဟုတ်တာ”

“ ဟာဆရာကလည်းဆရာ့ကျေးဇူး ဟေမာန့်မှာအများကြီးရှိပါတယ်”

“ နင့်ခန္ဓာကိုယ်၊ နင့်သွေးသားနဲ့ရင်းနီး ခဲ့ရတာတွေ အများကြီးပါ ဟေမာန် ၊ ငါကိုယ်တိုင်လည်း တာဝန်မကင်း ဘူးလေ” 

“ ဆရာ့ အတွက်သမီးကြည်ဖြူပြီး သားဆရာ” 

“ အေးပါ မကန်တော့နဲ့အစစအရာရာ အဆင်ပြေပါစေဟာ” 

“ ဆရာ ဒီနေ့မအားဘူးလား”

“ အားပါတယ်” 

“ သမီးဒီနေ့ နောက်ဆုံးအနေနဲ့တွ့ချင်ပါတယ် ဆရာ” 

“ ကောင်းပြီလေ သွားကြတာပေါ့” 

ဆရာနှင့် နောက်ဆုံး တွေ့ဆုံခြင်းဖြစ် လေတော့ ဟေမာန် ကပဲ အစစအရာရာ ကို ဦးဆောင်လိုက်တယ်။ စုပ်ပေးတာရော လိုးတာရော ဦးဆောင်ပြီးနှစ် ကြိမ်ပြီးတဲ့အထိ နေလိုက်ပြီးညနေ စောင်းမှဟေမာန် အိမ်ပြန်တယ်။

နောက်တနေ့နံနက် ရွာကိုခရီးထွက်ခဲ့ ပါတယ်။ ရွာမှာဆိုင်လေးတည်ရင်း ဈေးရောင်းစက်ချုပ်နေခဲ့တာ ခြောက်လလောက်မှာ ရွာက ကိုသက်နောင်က လက်ထပ်ခွင့် တောင်းတော့တယ်။ အမေကလည်းသူ အသက်ကြီးပြီဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ် ထောင်ပြုစေချင်နေပြီလေ။ 

“ သမီးကညာ အခါမလင့်စေနဲ့တဲ့၊ မောင်သက်နောင်က ရိုးသားကြိုး စားတဲ့သူ တယောက်မို့ အမေက သ ဘောတူတယ်၊မြန်မြန်သာ လက်ထပ်လိုက်ပါ၊ အမေလည်းသမီးကို စိတ်ချချင်နေပြီ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ အမေ” 

ကိုသက်နောင်ကို အမေက သဘောတူကြောင်း ပြောတော့ လက်ထပ်ဖို့ ရာကြိုးစားကြတော့တယ်။ မင်္ဂလာ ဆောင်ခါနီး ဆရာဆီ ဖုန်းဆက်ပြီး အကြောင်းကြားလိုက်တယ်။ မင်္ဂလာဆောင်ကို လက်ဖွဲ့တွေ အ များကြီးနဲ့ရောက်လာပေးတယ်။ ဟေမာန် ကဆရာ့ကိုဒီ အကြိမ်မှာတော့ ကန်တော့ခွင့် ရလိုက်တယ်။ 

“ ကဲ ... ဒီလင်ဒီမယား အိုအောင်မင်း အောင် ပေါင်းနိုင်ကြပါစေဗျာ” 

“ ပေးတဲ့ဆုနဲ့ပြည့်ပါစေ ဆရာ” 

ဆရာ ပေးတဲ့ ဆုတောင်းရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို ဟေမာန် သိလိုက်တယ်။ ဟေမာန် ပြုံး နေလိုက်တယ်။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ဟေမာန် တို့က လက်မထပ်ခင် ကတည်းက အတူနေပြီးပြီလေ၊ ဘာပြဿနာမှ မရှိပါဘူး၊ ကိုသက်နောင်က ရိုးသားပါတယ်။ ကိုသက်နောင်ကို ပြောပြပြီးသား ရန်ကုန်မှာ ရည်းစား ရှိခဲ့ဖူးတယ်လို့ပေါ့။ ကိုသက်နောင်က ခွင့်လွှတ်ပါတယ်။ ဒီတော့လည်းဘာ ပြဿနာမှပေါ်လာစရာ အကြောင်းမရှိပါဘူးလေ။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။