နောက်မီး နီနီ လင်းနေသည် (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - လူလူ
ကျော်သိန်းသည် ဒီညနေ သင်္ဘောထွက်မှာမို့ ခွဲနေရမဲ့ အချိန်တွေအတွက် အတိုးချပြီး သူ့ရဲ့သမီးအရွယ် ဇနီးသည်လေး နီနီကို ကောင်းကောင်းကြီး စပ်ရှက်သွားမည်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည် ..။
ရေချိုးပြီးလို့ ထမိန်ရင်လျားလေးနဲ့ ထွက်လာတဲ့ နီနီကို ကျော်သိန်း လှမ်းဆွဲကာ ဖက်လိုက်သည် ..။ နီနီကို သူလက်ထပ်တာ တစ်နှစ်ကျော်ကျော်ဘဲ ရှိသေး သည် ..။ ငွေနဲ့ပေါက်ပြီး ယူသည်လို့ လူတွေ ပြောကြတာကို ကျော်သိန်း ဂရုမစိုက်ပါ ။ သူက အသက် ၅၀၊ နီနီ က ၂၃ ..။
ကျော်သိန်းက နီနီ့မိဘတွေ တင်နေတဲ့ အကြွေးတွေကို ဆပ်ပေးခဲ့ပြီး မြို့ပြင်က မြို့သစ်တစ်ခုရဲ့ ရပ်ကွက်လေးထဲ တဲသာသာ အိမ်လေးနဲ့ နေရတဲ့ နီနီတို့ကို ရန်ကုန်မြို့ ကျောက်မြောင်းရပ်ကွက်ထဲ တိုက်ခန်းနဲ့ နေစေသည်။ ပြီးတော့ နီနီ့ကို ယူသည်။ နီနီနဲ့ ကျော်သိန်းကတော့ လမ်း ၅၀ ထဲမှာ သီးခြားနေသည် ။ ကျော်သိန်းက ဇနီးမယား အသစ်စက်စက်လေးနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေလိုသည် ..။
နီနီသည် အသားမဲမဲ ဗိုက်ပူပူနဲ့ အသက် ၅၀ အရွယ် ကျော်သိန်းကို မကြိုက်ပေမဲ့ အောင့်ကာနမ်း လက်ခံခဲ့သည် ..။ ကျော်သိန်းက သင်္ဘောသားမို့ အသုံးကြမ်းသည် ..။ နီနီ ဘာဘဲလိုလို ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင် သည် မဟုတ်ပါလား …။ ဒါကြောင့် နီနီလည်း ကျော်သိန်း လိုအပ်နေတာတွေကို အပြန်အလှန်သဘောနဲ့ ဖြည့်ဆည်းပေးလေသည်။
ကျော်သိန်းသည် နီနီရဲ့ အပျိုစင်စောက်ပတ်လေးကို လိုးရတာ ( ဝက်သားဒုတ်ထိုး စားရသလို တထုတ်ထုတ်နဲ့ ဗျ) လို့ အရက်မူးလာရင် ဘော်ဒါတွေကို ကြွားလေ့ရှိသည်။ ကျော်သိန်းသည် နီနီက ရုပ်ကလေးက ချစ်စရာကောင်းတဲ့အပြင် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ရွှေဘိုမင်းကြိုက်လို့ ဆိုလေ့ရှိတဲ့ ပေါင်တန်ရှည်ရှည်၊ ခါးသေးသေး၊ ရင်ထွားထွား၊ တင်ကားကားလေးမို့ အရမ်းသဘောကျကာ သင်္ဘောတောင် ချက်ချင်းပြန်မထွက်ဘဲ နီနီနဲ့ တော်တော်ကြာကြာ အတူနေနေလေသည် ..။ နီနီ နဲ့ စအိပ်ကြတဲ့ မင်္ဂလာဦးညမှာ နီနီ သွေးထွက်ပြီး အိပ်ရာခင်းတွေ သွေးစတွေ ပေစွန်းခဲ့တာကို ကျော်သိန်း အလွန်ဘဲ ဂုဏ်ယူခဲ့လေသည် ။ သူငယ်ချင်း သင်္ဘောသားတွေနဲ့ အရက်အတူတူ သောက်ကြရင် သူဟာ ( ပါကင် ) ကို ရကြောင်း ကြွားမဆုံးတော့ ..။
သင်္ဘောသား သဘာ၀ ကြာကြာနားနေရင် ဘိုင်တွန်လာသည့် သဘာ၀အရ ကျော်သိန်းလည်း စားလိုက်သောက်လိုက်နဲ့ ကြာလာတော့ ပရုပ်လုံးလို လုံးပါးပါးလာတော့သည် ..။ နီနီဘက်က မိသားစုကလည်း အမြဲတစေ လိုနေတဲ့ ( ပေးမလောက် အုပ်စု ) တွေ ဖြစ်တာကြောင့် ကျော်သိန်းလည်း ပြတ်လပ်လာသည် ..။ ရှာထားတာတွေ ကုန်ခါနီး ဖြစ်လာသည် ။ သင်္ဘောပြန်ထွက်ဖို့ လုပ်ရတော့သည် ..။ အသက်ကလည်း ရလာပြီမို့ သင်္ဘောကုမ္ပဏီတွေက အသက် ၅၀ ဖြစ်လာရင် သိပ်မလိုချင်ကြတော့လို့ ကျော်သိန်း မနည်းလိုက်လုပ်ရ သည် …။
နီနီကလည်း လင်ဖြစ်သူ သူမကို အတိုးချပြီး လိုးတော့မည်ဆိုတာ သိထားလို့လည်း ရေတဝချိုးကာ သန့်စင်ထားခဲ့ဖြစ်သည် ။ ကျော်သိန်းက ထမိန်ရင်လျားကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်သည် ..။ ဝင်းဝါတဲ့ အသားဆိုင် ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်နဲ့ နီနီရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှတွေက အလွန်တပ်မက်စရာပါဘဲ..။ နို့ဖြူဖြူတွေက ကော့ထောင်နေသည် ။ နီနီက ကျော်သိန်းကို ညုတုတုလေး လုပ်ပြီး
( အစ်ကိုကြီး.. နီနီ့ ကိုယ်လုံးလှသေးရဲ့လားဟင် …)
လို့ မေးလိုက်ရာ ကျော်သိန်းလည်း
( အို.. ဘယ့်နှယ်ပြောလိုက်ပါလိမ့် ….။ နီနီ့ကိုယ်လုံးက စူပါဘဲ..။ အစ်ကိုကြီးဖြင့် စိတ်တွေ ဝုန်းကနဲ ထကြွလာရတယ် နီနီရယ် ….)
လို့ ပြောရင်း နီနီ့ရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့တွေကို ပွတ်သပ် ဆုပ်ကိုင်နေလေသည် ..။
အချိန်က ၃ နှစ်တစ်ခါ ကားသွင်းခွင့်ပေးတဲ့ မ.ဆ.လ အချိန်ကာလဖြစ်ပြီး ကျော်သိန်းလည်း ကားသွင်းဖို့ အချိန်ကလည်း တန်နေပြီဆိုတော့ မထွက်ချင်ပေမဲ့လည်း ထွက်ရတော့မည် ။ တောင့်တင်းချောမောတဲ့ နီနီဆိုတဲ့ သူ့ဇနီးလေးကို ထားခဲ့ရမှာ ကျော်သိန်း စိတ်မချ ဖြစ်နေသည် ..။ နီနီရဲ့နို့သီးခေါင်း နီညိုညိုလေးတွေကို သူစို့သည် …။
( အစ်ကိုကြီး … သင်္ဘောပေါ်မှာ နီနီကို သတိရနေမှာလားဟင် ..)
( အို.. ဒါပေါ့.. အစ်ကိုကြီးက ဒီလောက်မိုက်တဲ့ ဇနီးချောလေးကို သတိမရဘဲ ဘယ်နေမလဲ…။ နီနီကရော… အစ်ကိုကြီးကို လွမ်းနေမှာလားဟင် …)
( အင်းပေါ့.. အစ်ကိုကြီးကလည်း.. လွမ်းနေမှာပေါ့ …)
ကျော်သိန်းသည် နီနီရဲ့ အမွှေးစုစုနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်ဝါးကြီးနဲ့ ပွတ်သပ်နေသည် ..။ ကျော်သိန်းရဲ့ဖွားဖက်တော် လီးဟာ မတ်မတ်တောင်နေပြီ ။
( နီနီလေး .. အစ်ကိုကြီးကို လီးစုတ်ပေးပါလားကွယ် …)
နီနီလည်း ပြုံးပြုံးလေးနဲ့
( ဟုတ်ကဲ့ အစ်ကိုကြီး ..)
လို့ဖြေပြီး ကျော်သိန်းရဲ့ လီးကို သူမလက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းနှစ်မွှာနဲ့ ငုံလိုက်တော့သည် …။ နီနီ့အဖို့ ကျော်သိန်းရဲ့လီးတန်က နံပုတ်ကာ ငန်ကျိကျိအရသာ ရနေတာကြောင့် စိတ်မလာသည့်အပြင် စိတ်မပါ ရွံရှာနေလေသည် ..။ သို့ပေမဲ့ မကြာခင်ဘဲ ကျော်သိန်းသည် နှစ်နဲ့ချီပြီး ခွဲသွားမှာကြောင့် ခဏလေး အောင့်ရတာဘဲလို့ တွေးပြီး မချိသွားဖြဲနဲ့ လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပြနေပေ သည်။
ကျော်သိန်းကတော့ ဇနီးမယားလေးက သူ့အလိုကျ လီးကို စုပ်ပေးနေလို့ အလွန်ဘဲ ကျေနပ်နေတော့သည် ။ နီနီ သူ့လီးကို စုပ်နေတုန်း ကျော်သိန်းလက်တွေက နီနီရဲ့ တင်ပါးသားတွေကို ဆုပ်နယ်နေလေသည် ..။
( နီနီ့ဖင်တွေကိုရော ကြိုက်လားဟင်.. အစ်ကိုကြီး..)
(သိပ်ကြိုက်တာပေါ့ နီနီရယ် .. လှလိုက်တဲ့ ဖင်ကြီးတွေ …)
နီနီ့ဖင်ကားကားတွေကို ကျော်သိန်း ဖျန်းကနဲ ဖျန်းကနဲ ရိုက်လိုက်သည် ။နီနိလည်း သူပြီးသွားရင်အေးရော ဆိုပြီး ကျော်သိန်းရဲ့လီးကို လျှာနဲ့ ထိုးဆွကာ အသက်အောင့်ပြီး စုပ်ပါတော့သည် …။
( အို …. အား …. ကောင်းလိုက်တာ … နီနီရယ် …. အီး… ရှီး … ရေရေလည်လည် ကောင်းလွန်းတယ် …. တော်… တော်ပြီ …. ရပ်တော့ … အစ်ကိုကြီး လိုးချင်ပြီ …)
နီနီလည်း အစုပ်ရပ်လိုက်သည် ..။ ကျော်သိန်းရဲ့ လီးကြီးက တရမ်းရမ်းနဲ့ မကြာခင် စောက်ဖုတ်နဲ့ တွေ့တော့မှာ သိနေသလိုဘဲ…။
( ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ဟင်.. အစ်ကိုကြီး …)
( ဖင်ကုန်းပေး..)
နီနီက ကျော်သိန်းအလိုကျ ဖင်ကြီးတွေကို ထောင်ကာ ကုန်းပေးလိုက်လေသည် ။ ဖင်ကားကားနှစ်လုံး က တပ်မက်စရာ ကောင်းလှသလို ဖင်ကြားက ဖောင်းဖောင်းကြီး ပြူထွက်နေသော နီနီရဲ့ စောက်ဖုတ်က လာပြီးလိုးလည့်ပါတော့လို့ ဖိတ်ခေါ်နေပေသည် ..။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက စောက်ရည်တွေနဲ့ စိုလူးနေသည် ။ ဖင်ပေါက်နီနီလေးက ကျော်သိန်း စိတ်တွေကို ပိုပြီး ထကြွစေသည် ..။ ကျော်သိန်းလည်း သူ့လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးမြုပ်လိုက်သည် ..။
( ဗြိ.. ဗျစ် .. အိုး ….. အားပါးပါး …..)
ကျော်သိန်းသည် မညှာမတာ လိုးသွင်းလိုက်တာကြောင့် နီနီလန့်ကာ အော်သည် ..။ လီးတဆုံး ဝင်ရောက်သွားသည် ..။နီနီရဲ့ စောက်မွှေးတွေနဲ့ ကျော်သိန်းရဲ့ လမွှေးတွေ ရောယှက်ပူးကပ်သွားပြီး နှစ်ကိုယ့်တစ်ကိုယ် ဖြစ်သွားလေသည် …။ ကျော်သိန်း က နည်းနည်းပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်ပါတော့သည် …။
(အင့်.. အင့်….. ဖွတ်ဖွတ်.. ဖပ်ဖပ် … ဖွတ်ဖွတ် ..)
ကျော်သိန်း လိုးပြီ..။ ခပ်သွက်သွက် လိုးပြီ ….။ နီနီ့ဖင်တုံးတွေကို ကိုင်ပြီး ဆောင့်သည် …။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း နီနီနို့တွေ ရမ်းခါနေသည် ။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း တဖွတ်ဖွတ် တဖပ်ဖပ် အသံတွေ ဆူညံနေ သည်။ ကျော်သိန်း ပြီးခါနီးမှာ သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး နီနီရဲ့ ဖင်တုံးတွေပေါ်မှာ သုတ်ရည်တွေကို ထုတ်လိုက်သည် ။
ကျော်သိန်း ပြီးသွားပေမဲ့ နီနီကတော့ မပြီးသေး ..။ ကျော်သိန်းသည် နီနီ ပြီးမပြီးကို ဂရုမစိုက်ပေ ..။ နီနီ မကျေနပ်။ ကျော်သိန်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားချိန် နီနီသည် အာသာမပြေသေးဘဲ လှိုက်လှိုက်ယားနေဆဲ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဝါးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ခံချင်စိတ်တွေ ရှိနေဆဲဖြစ်သည်..။
………………………………………………………….
ကျော်သိန်း ထွက်သွားတာ တစ်လ ကြာသွားပါပြီ ..။ နီနီ လမ်းတစ်လှမ်းချင်း လျှောက်နေသည် ။ စွင့်ကားသော တင်သားစိုင်တွေ လှုပ်ခါနေသည် ..။ အနက်ရောင်လက်ပြတ် ဘလောက်စ်ကြောင့် လက်မောင်းသား ဝင်းဝင်းလေးတွေ ပေါ်နေသည် ။ မီးခိုးရောင်အဖျော့ ဆဲဗင်းဒေးသား ထမိန် ဝတ်ထားသည် ..။ တင်ကားကား နေရာမှာ ပင်တီအရာက ထင်းနေသည် ..။ ခွါမြင့်ဖိနပ်ကြောင့် တင်တွေရဲ့ အလှက ပိုပေါ်လွင်နေရော့သလား မသိ …။
ဗိုလ်ချုပ်ဈေး အနောက်ဖက်တန်း ..။ နေပြင်းပြင်း ပူနေတဲ့ စနေနေ့ နေ့လည် ..။ လူစည်ကားသည် ..။ ကားတွေ ကြပ်နေသည် …။ မိန်းမလှလေးတွေ အများကြီး လမ်းသလားနေကြသည် ….။ ကျောက်ပွဲစားတွေ စုစု စုစု တွေ့နေရသည် ..။ နီနီ့ကို စူးစူးဝါးဝါး ငမ်းနေသော ဖိုသတ္တဝါတွေ တပုံကြီး ..။ နီနီ့တင်တွေကို ငေးရင်း အနောက်က လိုက်နေသည့် ( တင်ကြုံစီး ) နေသော ကောင်လေးတွေ တီးတိုးပြောနေကြသည် ..။ နီနီ့အကြောင်း …။ ကောင်လေး ၃ ယောက် နီနီ့နောက်က လျှောက်လိုက်နေသည် …။
( ဖိုးတာ .. ပစ္စည်း ကောင်းလှချည်လားကွာ …)
( ထွန်းထွန်း …. အဲဒါ သင်္ဘောသား မယားကွ… ဘဲကြီး မရှိဘူး …. ဘဲကြီးက သင်္ဘောလိုက်နေတယ်….. ဒီဆော် လွတ်နေတယ်.. ဆာနေတယ် …)
( ဝါးလိုက်ရရင်တော့ ရေရေလည်လည် ငြိမ့်မှာဘဲ ….။ ဖိုးတာ မင်းဖန်ပါလား .. မင်းရူပါနဲ့ဆို ရနိုင်တယ် …)
( ငါကတော့ ဒီလိုဆော်မျိုးကို မုဒိန်းကျင့်ချင်တာ …)
( ဇေကြီးရာ .. မင်းကတော့လုပ်ပြီ … ဒါကြောင့်လည်း မင်းကို ၃၇၆ လို့ ခေါ်ကြတာထင်ပါရဲ့..)
ကောင်လေး ၃ ယောက် နီနီ့နောက်ကို တကောက်ကောက် လိုက်နေကြသည် ..။ နီနီ့ကို စိတ်ကူးနဲ့ အဝတ်တွေ ချွတ်ကြည့်နေကြသည် ..။ စိတ်နဲ့ ပြစ်မှားနေကြသည် ..။ နီနီ အုန်းနို့ကျောက်ကျောဆိုင်မှာ ဝင်ထိုင်သည် ..။ ကောင်လေး ၃ ယောက်က နဘေးက ဆီချက်ခေါက်ဆွဲဆိုင်မှာ ထိုင်သည် ..။
နီနီ သူမနောက်ကို တကောက်ကောက် လိုက်နေကြတဲ့ ကောင်လေးတွေကို သတိထားမိသည် ..။ ၃ ယောက်အနက် သူမ စိတ်ဝင်စားတာက အရပ်မြင့်မြင့် ဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့ ကောင်လေး …။ သူ့ရုပ်က ရုပ်ပြဇာတ်လမ်း စာအုပ်တွေထဲက ဇာတ်လိုက်လေးလို ဒီဇိုင်း ..။ နီနီ ဈေးထဲက ထွက်သည် ..။ ဗိုလ်ချုပ်လမ်းမကြီးကို ဖြတ်သည် ။ ( ထိုအချိန်က သံဇကာကာပြီး တံတားထိုးထားတာ မရှိသေး ..) မျဉ်းကြား ကနေ ဖြတ်သည်..။ ကောင်လေးတွေ အနောက်က ပါမလာတော့ ..။ နီနီ စိတ်ပျက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည် ။ ကောင်ချောလေး သူမကို လိုက်နေတာ သာယာသလိုဘဲ ..။
ဘတ်စ်ကား မှတ်တိုင်မှာ နီနီ ရပ်နေသည် ..။ မိုးပြာရောင် နစ်ဆန်း ဆန်နီ ပစ်ကပ် ကားလေးတစ်စီး ထိုးဆိုက်လာသည် ..။ ကားထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ့နောက်က စောစောက တကောက်ကောက် လိုက်နေတဲ့ သုံးယောက်ထဲက ကောင်ချောလေး …။
နီနီရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ပျော်သွားသည် ..။ ပြုံးမိသွားသည် ။ သူ… သူ ရောက်လာသည် ..။ သူတစ်ယောက်ထဲ .. ကားလှလှလေးနဲ့ ..။
( မမ .. တက်လေ ..)
( ဟင့်အင်း.. နေပါစေ … ရတယ်…)
( နေပူတယ်.. ကားကြပ်တယ် …. မမ သွားလိုရာ ကျနော် လိုက်ပို့ပါရစေ …)
သူက ကားတံခါးကို ဖွင့်ပေးသည် ။ လူတွေလည်း ဝိုင်းကြည့်နေသည်လို့ စိတ်ထဲထင်မိသည် ..။ ရှက်ရှက်နဲ့ သူ့ကားလေးထဲ ဝင်လိုက်သည် ။ သူက ကားမောင်းထွက်လိုက်ရင်း နီနီ့ကို ပြုံးပြသည် ..။ သူ့ကားလေးထဲ မွှေးနေသည် ..။ လေအေးစက်ကလည်း အေးနေသည် ..။
( ကျနော့်နာမည်က ကျော်ဇင်လတ် ..။ ဘော်ဒါတွေကတော့ အိမ်နာမည် .. ဖိုးတာလို့ ခေါ်ကြတယ် ..)
နီနီက အသိအမှတ်ပြုသည်လို့ ခေါင်းညှိမ့်ပြကာ ပြုံးပြတော့ သူက
( မမ က …)
လို့ မေးသည် ။
( နီနီမျိုုးစိန် .. လူတွေက နီနီလို့ အခေါ်များတယ် …)
( မမနဲ့ အခုလို သိရတာ.. ဆုံရတာ .. ကျနော် သိပ် ဝမ်းသာတယ် …)
( မမလည်း ဝမ်းသာပါတယ် …)
နီနီ စိတ်ထဲမှာ ပျော်တာ အမှန် ..။ လတ်တလော သူ့ဘဝမှာ မချစ်ဘဲ အောင့်ကာနမ်းလိုက်ရသော လင်ကြီး ကိုကျော်သိန်းကိုလည်း မေ့သွားသည် ..။ ကားလှလှလေးထဲ ခပ်မိုက်မိုက် ကောင်လေးနဲ့ လိမ့်နေသည် ။ ခဏတာ သူမဘ၀ကို မေ့ထားလိုသည် …။
( မမနီ… ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဆိုင် ထိုင်မလား … ဘာသောက်မလဲဟင် ..)
( မမ ခုနကဘဲ စားလာလို့ မဆာဘူး ..)
( မမက ဘယ်မှာနေတာလဲ ဟင် .. ကျနော်က ဗဟန်းမှာ နေတယ် …)
( မမက လမ်း ၅၀ မှာ နေတယ် ..)
နီနီ သူမမှာ လင်ရှိကြောင်းပြောဖို့ ဝန်လေးနေသည်။ ဖိုးတာက ကန်တော်ကြီးစောင်းက ကရဝိတ်ဟိုတယ် အနားကို မောင်းသည် ..။ ကားရပ်ကာ လမ်းဆင်းလျှောက်ကြပြီး စကားပြောကြသည် ။ ဖိုးတာက ကရဝိတ် ရေခဲမုန့် ပြေးဝယ်သည် ။ ရေခဲမုန့်စားရင်း သူ့အကြောင်း ကိုယ့်အကြောင်း ပြောကြသည် ..။
ဖိုးတာရဲ့ မိဘတွေက ကုန်သည်တွေ။ မြစ်၀ကျွန်းပေါ်ကိုသွားတဲ့ လူစီးသင်္ဘောတွေ ပိုင်သည်တဲ့ ..။ အပြန်မှာ ဖိုးတာက နီနီကို လမ်းထိပ်မှာ ကားရပ်ပေးသည် ..။ ဖုန်းနံပါတ်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြသည် …။
…………………………………………………..
နီနီ အိပ်မပျော် ..။ ကျော်သိန်း သင်္ဘောသွားနေတုန်း နီနီတစ်ယောက်ထဲ တော်တော်အထီးကျန်ဆန် သည် …။ နီနီ အိပ်ရာထဲ လူးလွန့်နေပြီး အိပ်လို့မရ ..။ တစ်ခုခုကို တောင့်တနေသလို …။
ဖိုးတာနဲ့ တွေ့အပြီး အပြန်မှာ သူနဲ့ ခွဲခွာရတာကို ဝန်လေးနေခဲ့တာ သူမဘာသာ သတိပြုမိခဲ့သည်။ ဒီကောင်လေးကို နီနီ စိတ်ဝင်စားမိသွားတာ အမှန် ..။ ကျော်သိန်းကို သူမမိသားစုကို လိုတာအားလုံး တာဝန်ယူပေးလို့ မယားအဖြစ် သူမကိုယ်ကို ပေးဆပ်ခဲ့ရပေမဲ့ နည်းနည်းမှ မချစ်မိခဲ့ ..။ စိတ်မလှုပ်ရှားခဲ့ ..။ သူမ မိသားစုအတွက် အဆင်ပြေစေဖို့လုပ်တာလို့ ယူဆသည် ။
ကျော်သိန်းနဲ့ ကာမစပ်ယှက်ရတာလည်း နီနီ စိတ်မပါ ..။ တခါတလေ ပါသလိုလို ရှိလာတော့လည်း ကျော်သိန်းက သူပြီးရင်ပြီးရော နီနီဖက်ကို နည်းနည်းမှ ထည့်မတွက် ..။ နီနီအားမရ မကျေနပ်ဘဲ ကျိတ်မှိတ်နေခဲ့ရတာ ခဏခဏ …။
နောက်တစ်နေ့မှာ ဖိုးတာများ သူမကို ဖုန်းခေါ်လေမလားဆိုပြီး တမျှော်မျှော် ဖြစ်နေမိသည် ..။ မျှော်တုန်းမျှော်ဆဲ ဖိုးတာ ခေါ်ပြီ …။ နီနီ ထိတ်ကနဲ ဝမ်းသာသွားသည် …။ ဖိုးတာက မမနဲ့ တွေ့ချင် သည်.. တဲ့ ..။
ဖိုးတာနဲ့ နီနီ ရုပ်ရှင်ဝင်ကြည့်ကြသည် ..။ မြို့လည်က ရုံတွေမှာတော့ မဟုတ် ..။ မင်္ဂလာဒုံမှာ ကြည့်တာ ..။ စားတော့ မရမ်းကုန်းက ခြံကြီးတစ်ခုထဲ ဖွင့်ထားတဲ့ ဆိုင်ကြီးတစ်ခုမှာ …။ ဖိုးတာက ( မမ ) ( မမ ) နဲ့ သူမကို အရမ်းဂရုစိုက်ပြသည် ..။ စားသောက်ဆိုင်ကြီးရဲ့ သီးသန့်အခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲဆိုတော့ သမီးရည်းစားလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ပေါ့ ..။
ဒီနေ့ ဖိုးတာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး နီနီ ရင်တအားခုန်သွားခဲ့ရတာတွေ ရှိသည် ..။ ဖိုးတာနဲ့ အတူသွားလာတော့ ထိမိကိုင်မိတာလေးတွေ ရှိသည် ..။ လမ်းဖြတ်အကူးမှာ အရှိန်ပြင်းပြင်း မောင်းလာသော ကားတစ်စီးကြောင့် ဖိုးတာက နီနီ့ကို ဆွဲဖက်ထားလိုက်တာမျိုးပေါ့ ..။
ဖိုးတာက နီနီ့ကို ပြန်ပို့တော့ လမ်းထိပ်မှာ ရပ်ပေးပြီး တော်တော်နဲ့ ကားမောင်းထွက်မသွားသေးဘဲ
( မမနီကို နေ့တိုင်း တွေ့ချင်နေတော့တာဘဲ ဗျာ .. မနက်ဖြန်ကော တွေ့ကြရအောင်လား …)
လို့ ပြောလေသည် ။ နီနီလည်း
( မမနီလည်း ဖိုးတာကို တွေ့ချင်တာပါဘဲကွာ ..)
လို့ နီနီကလည်း အသံလေး တုန်တုန်နဲ့ သူ့ကို ပြန်ပြောလိုက်မိသည် ..။
( ဒါဆို မနက်ဖြန် တွေ့ကြမယ်နော် မမနီ…)
နီနီ ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်သည် ..။ ဖိုးတာ ပြုံးသွားသည် …။
( မမနီရယ် … သိပ်ချောတာဘဲ..)
ဖိုးတာက နီနီကို စိုက်ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည် ..။ မိန်းမ သဘာဝအရ ကိုယ့်ကို ချောတယ်လို့ ပြောရင် မကြိုက်တဲ့ မိန်းမ မရှိ ..။ နီနီ ကျေနပ်သည် ..။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို လင်ရှိမယားတစ်ယောက်ဆိုတာ နီနီ မေ့နေပြီ ..။ အပျိုဖျန်းလေးတစ်ယောက်လိုဘဲ ရင်တွေခုန်နေသည် ..။ ကျော်သိန်းကို သစ္စာဖောက်နေသည်လို့လည်း သူမ မစဉ်းစားမိပါ ..။
ဒီတခါ ချိန်းတော့လည်း ရုပ်ရှင် ကြည့်ကြပြန်သည် …။ ရုပ်ရှင်ကြည့်တော့ ဖိုးတာက မီးမှောင်သွားတာနဲ့ နီနီ့လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည်..။ လက်ဖမိုးကို ဆွဲယူကာ နမ်းသည် …။ အဆိုတော် ပုလဲရဲ့ သီချင်းစာသားလို လက်ကလေးပြီးတော့ ပါးကလေးပေါ့ ဆိုတာလိုဘဲ နီနီ့ပါးပြင်ကို သူနမ်းသည် …။ ပါးကလေးပြီးတော့ နီနီရဲ့ ပြည့်တင်းနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွေ ..။ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုတ်တော့ နီနီ ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့ ဖိုးတာကို ပြန်ဖက်ထားမိလေသည် ..။ ဖိုးတာရဲ့လက်က နီနီ့ကို ဖက်ထားရင်း ဘလောက်စ်ပွပွ အောက်ကနေ နို့တွေကို စမ်းနေသည်..။ နှုတ်ခမ်းချင်းအခွာ နီနီက
(လူတွေရှိတယ်.. ဖိုးတာရယ် … မကောင်းပါဘူး ..)
လို့ ပြောသည်။
( ဒါဆိုလည်း လူတွေမရှိတဲ့ နေရာကို သွားကြရအောင် …)
ဖိုးတာက နီနီ့လက်ကိုဆွဲကာ ရုပ်ရှင်ရုံထဲက ထွက် လေသည် ..။ ပုဇွန်တောင်က ဖိုးတာမိဘတွေရဲ့ ဂိုဒေါင်ကြီးဆီကို ဖိုးတာ မောင်းလာတုန်း နီနီလည်း သူ့လက်မောင်းကို ဖက်တွယ်ပြီး လိုက်လာသည် ..။ စိတ်ထဲမှာ ဖိုးတာရဲ့ အကိုင်အတွယ် အထိအတွေ့တွေကို မကြာခင် ကြုံရတော့မယ်ဆိုတာ သိနေလို့ နီနီ ရင်ခုန်နေသည် ။ ဖိုးတာရဲ့ ဘောင်းဘီဂွဆုံမှာလည်း ဖုဖောင်းဖောင်းကြီး ဖြစ်နေလို့ ဖိုးတာလည်း တော်တော် ထန်နေပုံရသည် …။
ဂိုဒေါင်ကြီးဆီ ရောက်လာသည် ..။ ဂိုဒေါင်ကြီးထဲ ဖိုးတာနဲ့ နီနီ ဝင်ခဲ့တော့ ဂိုဒေါင်အစောင့် အာဝါးနဲ့ တွေ့ သည် ..။ ဖိုးတာက အာဝါးကို ပိုက်ဆံထုတ်ပေးပြီးမြို့ထဲမှာ နေ့လည်စာ သွားစားခိုင်းသည် ..။ သူတို့အတွက်လည်း ဒန်ပေါက်ထမင်း ဝယ်လာခိုင်းလိုက်သည် ။
ဂိုဒေါင်ကြီးရဲ့ထပ်ခိုးမှာ ဖိုးတာတို့ အိပ်ခန်းနဲ့ ရုံးခန်းတွေ ဆောက်ထားသည် ..။ ဖိုးတာသည် နီနီလက်ကို ဆွဲကာ ထပ်ခိုးပေါ်ကို တက်ခဲ့လေသည် ။ အိပ်ခန်းလေးသည် သေးပေမဲ့ သပ်သပ်ရပ်ရပ် ရှိသည် ..။ ကုတင်လေးတစ်လုံးနဲ့ စားပွဲလေးတစ်လုံး၊ ရေခဲသေတ္တာလေးတစ်လုံး ရှိနေသည် ..။ ဖိုးတာက ကုတင်ပေါ် အတူထိုင်ကြရင်း နီနီနှုတ်ခမ်းတွေကို စပြီး နမ်းလေသည် ..။ နီနီလည်း စိတ်ကို လွှတ်လိုက်ပြီ ..။ ဖိုးတာကို ပြန်လည် နမ်းစုပ်နေမိသည်။
ဖိုးတာသည် အနမ်းကျွမ်းသူတစ်ယောက်ဆိုတာ တွေ့ရသည် ..။ ဖိုးတာရဲ့ လက်တွေက နီနီရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်နေသည် ..။ နီနီလည်း လင်ရခဲ့ပေမဲ့ အခုလို ကိုယ့်စိတ်ကြိုက်ယောင်္ကျား မဟုတ်ခဲ့ဘဲ ပုံပျက်ပန်းပျက် အရုပ်ဆိုးဆိုး အသက်ကြီးကြီးကို ငွေမျက်နှာနဲ့ ယူခဲ့ရတာမို့ အခုတော့ ဖိုးတာနဲ့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်မို့ ဖိုးတာ သူ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်နေတာကို ကူညီပြီး ချွတ်ပစ်မိတော့သည် ..။
မကြာခင် နီနီ့ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ဆိုလို့ ချည်တစ်မျှင်တောင် မရှိတော့ ..။ ဝင်းဖြူပြီး အချိုးကျလှတဲ့ နီနီ့ကိုယ်လုံးတီး ကိုယ်ခန္ဒာကို ဖိုးတာ မြင်ရသောအခါ ဖိုးတာမှာ သူ့ အဝတ်တွေကို အမြန်ဆုံးနည်းနဲ့ ချွတ်ခွာလိုက်လေသည် ..။ နီနီမှာလည်း ဖိုးတာလို ပိန်ပိန်သွယ်သွယ် ကောင်လေးရဲ့ပေါင်ကြားမှာ သူမ အခုတွေ့မြင်လိုက်ရတဲ့ လီးတန်ရှည်ရှည်တုတ်တုတ်ကြီး ရှိနေလိမ့်မယ်လို့ မထင်ထားမိခဲ့ပေ ..။ လင်ဖြစ်သူ ကျော်သိန်းရဲ့လီးထက် ကြီးမားပြီး အောင်မြင်လှတဲ့ ဖိုးတာလီးကြီးကို ကြည့်ကာ ကြောက်လည်းကြောက် ပီတိလည်း ဖြစ်မိနေသည် ..။
ဖိုးတာက နီနီ့ကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲချလိုက်ပြီး ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲကားကာ အပေါ်မှ တက်မှောက်ကာ နေရာယူလိုက်သည် ..။ နီနီ့ရဲ့ ဆူဖြိုးလုံးဝန်းသော နို့တွေကို အငမ်းမရ စို့သည် ..။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ နို့တစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်နေသလို ကျန် လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ နီနီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဖိကာ ပွတ်သည် ..။
ခုံးမောက်နေသော နီနီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ တဏှာရေကြည်တွေ စိုစိုရွှဲနေသည်..။ ဖိုးတာ လီးဒစ်ပြဲကြီးနဲ့ ဖိပွတ်တာကြောင့် ဒစ်ကြီးမှာ အရည်တွေနဲ့ ပေလူးနေပြီ ..။ စောက်နှုတ်ခမ်းတွေ အလယ်ကို တေ့ချိန်ကာ ဖိသွင်းလိုက်ရာ ပြိဗျိ ဆိုပြီး ဒစ်ကြီး မြုပ်ဝင်သွားသည် ..။ နီနီလည်း အီး….ဟီး… ဆိုပြီး ကြောက်လန့်တကြား ဖိုးတာကို လှမ်းဖက်လိုက်သလို ပေါင်တွေကိုလည်း အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးလိုက်မိသည် ။ နို့ကြီးတွေကို သူ့မျက်နှာနဲ့ လူးလှိမ့်ကာ နမ်းရှုံ့ ရင်း လီးကို ထပ်မံဖိသွင်းလိုက်ပြန်ရာ လီးကြီးမှာ တင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ တဖြစ်ဖြစ် စောက်ခေါင်းနံရံတွေကို ပွတ်တိုက်ကာ ဝင်သွားလေသည် ..။
(အို… အို……. ဖိုးတာ….. မမသက်.. ဟာ ပြဲပြီလားကွယ် …… နာ… နာတယ် ….)
( မပြဲပါဘူး .. မမနီရယ် .. မကြာခင် အနာပျောက်ပြီး သိပ်ကောင်းလွန်းတဲ့ ကာမအရသာတွေ မမနီ ရလာမှာပါ …။ ကျနော် ဖြေးဖြေးချင်း လိုးပေးမယ် မမနီ.)
ဖိုးတာက နီနီရဲ့ ဖင်တုံးတွေကို လက်နဲ့ စုံဆုပ်ကိုင်ညှစ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း လိုးပေးပါတော့သည်..။ စိတ်ထဲမှာလည်း လှပကျော့ရှင်းသည့် နီနီကို အခုလို စိတ်ကြိုက် တက်လိုးနေရတာကို အရမ်းကြီး ကျေနပ်နေပေသည် …။ သူ့လီးကြီးဟာ နီနီ့စောက်ဖုတ်ထဲကို တင်းတင်းစီးစီးကြီး ဝင်နေသည် ..။
ဖြေးဖြေး အသွင်းအထုတ် လုပ်နေရင်း နီနီသည် အံကြိတ်ကာ ပေါင်ဖြဲကားလျက် ခံနေပေမဲ့ မြန်မြန်ဆောင့်သောအခါ အသံတွေ ဆူညံအောင် အော်ဟစ်တာကြောင့် ဖိုးတာလည်း ထိုကဲ့သို့ နီနီအော်ဟစ်တာကို စိတ်ထဲ ပိုသဘောကျပြီး ခပ်မြန်မြန် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးဆောင့်ပေးတော့သည်..။
( အား…. အား… အိ… ဟို့ဟို့ ….)
(ဖွတ်… ဖွတ်… ဖွတ်)
( ဆောင့်.. ဆောင့်… တအား.. တအား …. ဆောင့်…..)
နီနီ ပြီးခါနီးလာပြီး ဖိုးတာကို အောက်ကနေ ဖင်ကြီးတွေ ဝေ့ကာဝိုက်ကာနဲ့ ကော့ကော့ပေးနေသည် …။ ဖိုးတာ အားရပါးရ လိုးဆောင့်ရာ မကြာခင် နီနီမှာ လင်ကြီးနဲ့ မရနိုင်ခဲ့တဲ့ ကာမစည်းစိမ်တွေကို အပြည့်အ၀ရရှိကာ ကာမလမ်းဆုံး ပြီးခြင်းကို ရောက်ရှိရလေတော့သည်…။
( အို… အို… အိုး …. ကောင်း… ကောင်းလိုက်တာ…. မမ…. မမ… ကောင်း…. ကောင်းသွားတယ်……. အို..ဟင်းဟင်း ……… အီး …….)
ဖိုးတာလည်း နီနီပြီးသွားတာ တွေ့ရလို့ အင်မတန်မှ သဘောကျ ကျေနပ်သွားပြီး ဒလစပ် ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုက်ပြီး နီနီ့စောက်ခေါင်းထဲကို သုတ်ရည်တွေ ဒလဟော ပန်းထုတ်ကာ သူလည်း ပြီးသွားတော့သည် ။
( အား ……. ကောင်း… ကောင်းလိုက်တာ မမနီရယ် ……..)
……………………………………………………….
ရေချိုးခန်းထဲမှာ ဖိုးတာသည် ရေစည်ဘေးမှာ မတ်တပ်ရပ်နေကာ အခုဘဲလိုးပြီးသွားလို့ ခပ်ငိုက်ငိုက်ကြီး ဖြစ်နေသော လီးကြီးကို နီနီက တယုတယ ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်တိုက် ဆေးကြောပေးနေသည် ..။
( ထွားလိုက်တဲ့ အကောင်ကြီး .. ကွယ်……)
လို့ သဘောကျသလို ပြောလိုက်ရာ ဖိုးတာလည်း
( မမနီ ကြိုက်လား….)
လို့ မေးသည် ..။ နီနီလည်း
(အင်း .. ကြိုက်တယ် … တင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်နဲ့ အရသာ အပြည့်အဝပါဘဲကွာ ..)
လို့ ဖြေရင်း လီးကြီးကို ချစ်စနိုး ဖျစ်ညှစ်လိုက်လေသည် ..။
( မမနီ စုပ်ပေးမလားဟင် …)
( အင်း …)
ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးလေးထောက်ပြီး ဖိုးတာ လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံပေးလိုက်သည် ..။ နီနီ့ပါးစပ်ထဲလီးကြီးဟာ မဆန့်မပြဲ ဖြစ်နေသည် …။ နီနီ စုပ်ပြီ ..။ ကျော်သိန်းကို လီးစုပ်ပေးနေကြမို့ နီနီ လီးစုတ်တာ ကျွမ်းပြီးသားမို့ လျှာလေးနဲ့ လီးကြီးရဲ့ ဒစ်ကြားကို ရစ်ပတ်ပွတ်ဆွဲကာ ဖိုးတာ ကောင်းအောင် ပြုစုပေးလိုက်ရာ ဖိုးတာမှာ နီနီရဲ့ ပုလွေအပေးကို အစွဲကြီး စွဲသွားရလေသည် ။ နီနီ အစုပ်ကောင်းလွန်းလို့ ဖိုးတာမှာ ပြီးခါနီး ဖြစ်လာပြီး
( တော်ပြီ မမနီ… တော်ပြီ ….)
လို့ ရပ်ခိုင်းတော့ နီနီက
(ဘာလို့လဲဟင်.. ဖိုးတာ.. မမနီ စုပ်တာ မကြိုက်လို့လား …)
လို့မေးသည် ။
( ဟား… ကြိုက်တာပေါ့ .. မမနီ စုပ်ပေးတာ အရမ်း ကောင်းတယ် …. ပြီးသွားမှာစိုးလို့ ထုတ်ချင်တာ ..)
( ပြီးလည်းပြီးပါစေပေါ့ ဖိုးတာရယ် .. မမနီ ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးလိုက်လို့လည်း ရပါတယ် ….)
( ဟင့်အင်း .. မမနီ …… လိုးကြဦးမယ်လေ .. လာ .. ထ.. မမ .. အခန်းထဲ သွားလိုးကြရအောင် ….)
ဖိုးတာက နီနီ့ကို ဆွဲထူကာ ခါးမှဖက်ရင်း အိပ်ခန်းထဲကို ပြန်ဝင်လာကြပေသည် ..။
သူတို့လုပ်ရပ် အားလုံးကို အစအဆုံး ချောင်းနေတဲ့ အာဝါးမှာ လီးကြီး တအားတောင်နေပြီး သူ့လီးကြီးကို လက် နဲ့ ကွင်းတိုက်နေပေသည် ။ တောင့်တင်း အချိုးကျတဲ့ နီနီ့ကိုယ်ခန္ဒာကို အာသာတငမ်းငမ်းနဲ့ ချောင်းနေရင်း သူ့လီးကြီးကို ပွတ်သပ်ကာ ကာမစိတ်တွေ ထိန်းသိမ်းလို့ မရလောက်အောင်ဘဲ ထကြွနေပေသည် ။ အာဝါးသည် နီနီ့ကို အရမ်းဘဲ လိုးချင်သွားသည် ..။ အာဝါး အကြံထုတ်နေပြီ …။
…………………………………………………….
တစ်နေကုန် တဝကြီး လိုးကြပြီး နီနီ အိမ်ပြန်လာတော့ တကိုယ်လုံး နာကျင်နေသည် ..။ ဖိုးတာရဲ့ ကြီးမားတဲ့ လီးကိုရော သူ့ရဲ့ အနမ်း အစုပ် အကိုင်အတွယ်နဲ့ လိုးဆောင့်တာတွေကို နီနီ စွဲလန်း သွားရလေပြီ ..။ နောက်ဆုံးတစ်ချီ ဖိုးတာလိုးတာ အရမ်းကြမ်းသည် ။ နီနီ့ကို ဖင်ထောင်ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ ခါးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးတာဖြစ်သည် ။ ဖိုးတာရဲ့လီးက ရှည်တော့ နီနီ့သားအိမ်ကို ထိပုံရသည် ..။ နီနီလည်း လင်ဖြစ်သူနဲ့ မကောင်းခဲ့သမျှ ဖိုးတာနဲ့ ကာမအရသာတွေ အပြည့်အ၀ ရရှိလေသည် ။ ဒါပေမဲ့ ဖိုးတာ တအားဆောင်ဆောင့် လိုးထားလို့ နီနီ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ကျိန်းစပ် နာကျင်နေသည် ။
ဖိုးတာလည်း နီနီ့ကို လမ်း ၅၀ ထိပ်မှာ ချထားလိုက်ပြီး သူငယ်ချင်းတွေ စတဲချသော ဂွတ္ထလစ် လမ်းမကြီးပေါ်က ( ရွှေလျံ လဘက်ရည်ဆိုင် ) ကို မောင်းခဲ့သည် ..။ သူ့သူငယ်ချင်းတွေ ထိုင်နေကြပြီ ..။ ဂယ်လဘယ်လို့ခေါ်တဲ့ ထွန်းထွန်း၊ ၃၇၆ လို့ ခေါ်တဲ့ ဇေကြီးတို့ ဆေးပေါ့လိပ်တွေ တထောင်းထောင်းဖွာရင်း ထိုင်နေတာကို တွေ့ရသည် ။
(ဟေ့ကောင် ဖိုးတာ .. ပျောက်ချက်သား ကောင်းလှချည်လား .. ဘာတွေလုပ် ဘာတွေမှုတ်နေလဲ….)
( အေးကွာ … ဖိုးတာ .. ဒို့လည်း မင်းကို မျှော်နေတာ .. လာကွာ.. ဘာသောက်မလဲ ..)
( နို့ကြက်ဥ …..)
စားပွဲထိုးလေးက ပြုံးစိစိနဲ့
( အစ်ကိုကြီး အားကုန်လာတယ်ထင်တယ် ….)
လို့ ပြောရင်း
(နို့ကြက်ဥတစ်ပွဲ)
လို့ လှမ်းမှာပေးသည် ..။ ဇေကြီးက
( ဖိုးတာ … မင်း ဘယ်သူနဲ့ ဝါးလာလဲ..။ ဆင်မလိုက် က သီတာလား ….)
လို့ မေးသည် ..။ ဖိုးတာက ပြုံးလျက်
( မင်းတို့သိရင် လုံး၀ ဖြုန်သွား.. ဖျားသွားမယ် ….)
လို့ ပြောလိုက်သည် ..။ ဂယ်လဘယ်လ်က
( ဖိုးတာ ပြောမဲ့ဟာ မြန်မြန် ပြောစမ်းပါကွာ….။ ဘယ်ဆော်လဲ ….)
လို့ စိတ်မရှည်တော့ဘဲ မေးသည်…။ ဖိုးတာလည်း
( မင်းတို့နဲ့ စကော့ဈေးထဲ လိုက်ရှိုးတဲ့ ဆော်လေကွာ.. သင်္ဘောသားမယားလေ …..)
လို့လည်း ပြောလိုက်ရော နှစ်ကောင်လုံး ဟာတွေ ဟင်တွေ ဖြစ်ပြီး အံ့သြကုန်လေသည် …။
( ဖိုးတာ .. မြန်လှချည်လား … ဘယ်တုန်းက ညိသွားတာလဲ …)
( အဲဒီနေ့က လိုက်ဖန်တာလေ .. မင်းတို့လည်း သိတာဘဲ ….)
( မြန်လိုက်တာကွာ … ကဲကွာ.. ဇာတ်စုံခင်းပါဦး .. ဆော်ကြီးက တော်တော်မိုက်လား.. ဘယ်ဘိခေါ်သွားလဲ.. ဘယ်နှစ်ချီတောင် ဝါးလိုက်လဲ ….)
ဖိုးတာက သူ့ အတွေ့အကြုံတွေကို ပြောပြလေတော့သည် ။
( ဟာ.. မိုက်လှချည်လားကွာ… ဆော်ကြီးက တော်တော့်ကို ဆာနေပုံရတယ်…)
( အေးကွ.. ကြည့်ရတာ သူ့လင်သင်္ဘောသားဆိုတဲ့ လူကြီးနဲ့က အာသာပြေပုံ မရဘူး ..)
( ဖိုးတာ … မင်း နောက်တစ်ခါ ဝါးရင် ဗီဒွီယို ရိုက်ထားလိုက်ပါလား ….။ ဒါဆို မင်းလက်ခုပ်ထဲ ဒီဆော် ရောက်လာမယ်..။ သွန်ချင်သွန် မှောက်ချင်မှောက် .. မင်း ခိုင်းစားလို့တောင်ရမယ် …။ ဟိုတခါကလိုပေါ့ကွာ…)
ဇေကြီးက ဖိုးတာ လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်လောက်က ကျောင်းဆရာမ အပျိုကြီးတစ်ယောက်နဲ့ ညိတုန်းက ပုံတွေခိုးရိုက်ပြီး ဇေကြီးတို့က ဒီပုံတွေကိုပြပြီး ခြိမ်းခြောက်ကာ လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်ခဲ့ကြသည် ..။ ကျောင်းဆရာမ အပျိုကြီးမှာ သူတို့အားလုံး လိုးသမျှကို ခံရတဲ့အပြင် သူတို့ ကုန်းခိုင်းရင်လည်း ဘယ်သူနဲ့ဖြစ်ဖြစ် ကုန်းရတဲ့ဘ၀ ရောက်ခဲ့ရလေသည် ..။ နောက်ဆုံး နိုင်ငံခြားသား အဖိုးကြီးတစ်ယောက်နဲ့ ရပြီး နိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားတော့မှ ဇာတ်လမ်းဆုံးသည် ..။
ဖိုးတာသည် ဇေကြီးတို့ ပြောသလို နီနီ့ကို မလုပ်ရက်ပေ ..။ မလုပ်ချင်ပေ ..။ သို့ပေမဲ့.. သူငယ်ချင်း ဇေကြီးတို့က သူတို့ အကွက်ကောင်း ရခဲ့တုန်းကလည်း သူ့ကိုပေးကျွေးခဲ့တာ အခါခါဆိုတော့ သူ့အလည့်မှာ ငြင်းဖို့ ခက်နေသည် ..။ ဇေကြီးက နောက်တစ်ခါ ချိန်းရင် သူ့တိုက်ခန်းမှာ ချိန်းဖို့ ပြောသည် ..။ သူ မျက်နှာကျက်မှာ ကင်မရာ ဆင်မည်တဲ့ ..။ ဖိုးတာလည်း ကြည့်လုပ်ကြတာပေါ့ကွာ လို့ ပြောလိုက် သည် ။
ဇေကြီးသည် ဗိုလ်ချုပ်ဈေးမှာ တွေ့ဖူးကတည်းက နီနီကို ရေရေလည်လည် ဖြုတ်ချင်နေသူ ဖြစ်သည် ။
…………………………………………………………
နောက်တစ်နေ့ နီနီ ရေချိုးရင်း ကျိန်းစပ်နေဆဲ သူမ စောက်ဖုတ်ကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်သပ်နေရင်း ဖိုးတာရဲ့ လီးကြီးကို ပြန်လည်မြင်ယောင်ကာ ကာမစိတ်တွေ နိုးကြွလာပြန်သည် …။ စောက်ဖုတ်က နာကျင်နေတုန်းမို့ ခဏနားလိုက်ဦးမည်လို့ နီနီ တွေးနေသည် …။
ရေချိုးပြီး ထမိန်ကို ရင်လျားလိုက်ပြီး မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီး ခြုံကာ အိပ်ခန်းထဲကို ပြန်လာပြီး စိုနေတဲ့ ဆံပင်ကို သေသေချာချာသုတ်သည် …။ လူခေါ်ခေါင်းလောင်းဘဲလ် အသံ တံခါး၀က ကြားလိုက်ရသည် ..။ ချောင်းကြည့်တဲ့အပေါက်က ကြည့်လိုက်တော့ မနေ့က ဖိုးတာနဲ့ သွားခဲ့တဲ့ ဂိုဒေါင်ကြီးက အစောင့်ကောင်လေး အာဝါး ဖြစ်နေသည် ..။ တံခါးမဖွင့်သေးဘဲ အထဲကနေ မေးလိုက်သည် ..။
( ဘာကိစ္စရှိလဲ …)
အပြင်က အာဝါးက
( ကျနော် အာဝါးပါ..။ ကိုဖိုးတာ လွှတ်လိုက်လို့ .. အရေးတကြီး ပြောစရာ ရှိလို့ပါ… အစ်မ)
လို့ ပြောသည် ..။ ဖိုးတာက ဖုန်းဆက်ရင် ရရဲ့သားနဲ့ ဘာကြောင့် လူလွှတ်သလဲ ..။ နီနီ စဉ်းစားမိပေမဲ့ တံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်မိသည် ..။ အာဝါး ဝင်လာသည် …။
( ကဲ ဘာအရေးကြီးလဲ.. ပြောပါဦး ..)
နီနီ တံခါးကို ပြန်ပိတ်ပြီး အာဝါးဆိုတဲ့ ပိန်ညှောင်ညှောင် ကောင်လေးကို မေးသည်။
( ဒီလိုပါ အစ်မ ..။ အစ်မနဲ့ ကိုဖိုးတာတို့ ဘာတွေ လုပ်ကြတယ်ဆိုတာ ကျနော် အစအဆုံး အားလုံး မြင်တယ်…။ ကျနော်က အစ်မလင်ကြီး ကိုကျော်သိန်းရဲ့ သင်္ဘောနာမည်နဲ့ လိပ်စာ အားလုံးရပြီး သူ့ဆိကို အစ်မဘာတွေ လုပ်နေတယ်ဆိုတာ ပြန်ပြောဖို့.. စာရေးထားတယ် ..။ ဟောဒီမှာ စာ…။ ဒါ အစ်မ သိအောင် ပြောပြရတာ …)
( ဘာ .. မင်း.. မင်း.. တော်တော် ယုတ်မာပါလား ..။ မင်းက ဘယ်လို အထောက်အထားပြမလဲ ..။ မင်းမှာ ဓါတ်ပုံရှိလို့လား ..)
( မရှိဘူး .. ကျနော် စာရေးရင် လုံလောက်မယ် ထင်တာဘဲ ….)
တကယ်တော့ နီနီသည် ဟန်ဆောင်နေတာ ဖြစ်သည် ။ လင်ကြီး သိသွားမှာကိုတော့ သေမလောက် ကြောက်သည် ..။ သူမလင်ကြီး ကိုကျော်သိန်းသည် အလွန်သဝန်တိုတတ်တာ သူမ အသိဆုံး ..။ သူမဖောက်ပြန်တာ သိရရင် သူမကို မောင်းထုတ်ပစ်မှာ သေချာသည် ..။ လတ်တလော ကို ကျော်သိန်း စောင့်ရှောက်ထားတဲ့ သူ့မိသားစုလည်း အခက်ကြုံမည် ..။ သူလည်း ဘဝပျက်မည် ..။ ဟန်ကိုယ့်ဖို့လုပ်ကာ..
(မင်းပြောရင်လည်း ငါ့လင်ကြီးက ယုံပါ့မလား …. မင်းထွက်သွားရင် ကောင်းမယ် ….)
ဆိုပြီး တံခါးဖွင့်ကာ ထိုလူကို တွန်းထုတ်ဖို့ ကြိုးစားလေသည် …။
( အင်းလေ အစ်မ ဂရုမစိုက်ရင်လဲ ကျနော် ဒီစာကို အစ်မလင်ကြီးဆီ ပို့လိုက်ရမှာဘဲ …)
အာဝါးက ကိုကျော်သိန်းကို လိပ်စာတတ်ထားသည့် စာအိပ်ကို ထောင်ပြလေသည် ..။ နီနီ တကယ်ပို့လိုက်မှာကို မလိုလားပေ ..။ သူ့ကို တုန်ရီတဲ့ အသံနဲ့ မေးလိုက်သည် ။
( မင်း.. မင်းက ငွေဘယ်လောက် လိုချင်လို့လဲ ….)
( ဟားဟားဟား … သဘောကျတယ် အစ်မရယ် ….။ ကျနော်က ဆင်းရဲပါတယ် ..။ ငွေမရှိလို့ သူများဆီမှာ ဂိုဒေါင်စောင့် လာလုပ်နေတာပေါ့ …။ ဒါပေမဲ့ … ကျနော် ငွေမလိုချင်ဘူးဗျ …)
( ဒီ..ဒီ .. ဒီတော့ .. မင်း.. မင်းက ဘာလိုချင်တုန်း ….)
နီနီ အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့နဲ့ မေးလိုက်သည် ..။ အာဝါး ပြန်ဖြေတာကို သူမ ကြားလိုက်ရတော့ အလွန်အမင်း တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသွားရတော့သည် ။
( အစ်မ …. အစ်မကို လိုချင်တာ.. အဲ .. လိုးချင်တာ…။ အစ်မ .. အစ်မနဲ့ ကိုဖိုးတာနဲ့ လိုးကြတာ ကျနော် အားလုံးမြင်တယ် …။ အစ်မရဲ့ နို့တွေ.. အစ်မရဲ့ စောက်ပတ်ကြီး… အစ်မရဲ့ ဖင်ကြီးတွေ .. အိုဗျာ.. အစ်မ လီးစုပ်ပေးတာရော ကျနော် အားလုံးမြင်ရပြီး ကျနော်လည်း လိုးချင်တယ်… လီးအစုပ်ခံချင်တယ် …။ အစ်မ ပေးလိုးမယ်ဆိုရင် ဘာမှမနှောက်ယှက်ဘူး …။ အင်း.. ပေးမလိုးဘူးဆိုရင်တော့ အစ်မလင် ကိုကျော်သိန်းဆီ စာရေးထားတာ ပို့ရုံဘဲ …)
( မင်း.. မင်းကွာ.. တော်တော် ယုတ်မာတဲ့ ကောင် …)
( အစ်မ ကြိုက်သွားမှာပါ ဗျာ..။ ကျနော့်ငပဲကလည်း ကိုဖိုးတာလိုဘဲ ကြီးတယ်..။ ကဲ ဒီမှာကြည့် ..)
ဆိုပြီး သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးပုံ ချွတ်ချလိုက်လေသည် ..။ အာဝါးရဲ့ ပေါင်ကြားက အမွှေးမဲမဲကြားက တွဲလောင်းကျနေတဲ့ လီးမဲမဲကြီးက မတောင်သေးတာတောင် မြင်းလီးကြီးလိုဘဲ အရှည်ကြီး ဖြစ်သည် ..။ နီနီ သူ့လီးကြီးကို တအံ့တသြ ကြည့်နေတာ သူတွေ့သွားပြီး …
( အစ်မကို ကောင်းအောင် လိုးပေးမှာပါဗျာ.. စိတ်ချပါ.. စောက်ပတ်လည်း ယက်ပေးမှာ …)
လို့ ထပ်ပြောသည် ..။ လီးကြီးက ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်လာသည် ။ အကြောကြီးတွေ ထောင်ထနေတဲ့ လီးကြီးသည် လုံးပတ် တော်တော်တုတ်သည်။ လီးကြီးကို နီနီ မြင်ရတာနဲ့ သူမစောက်ခေါင်းထဲက ဆစ်ကနဲ ဆစ်ကနဲ ယားယံလာသည် ။
( ခက်တယ်ကွာ… မင်းလုပ်တာ.. ငါတော့ သေတောင် သေလိုက်ချင်တော့တာဘဲ …)
( အစ်မရယ်.. ဘယ်သူမှ သိတဲ့ ကိစ္စမှ မဟုတ်တာ .. လာပါဗျာ.. လိုးကြရအောင် …)
( အို… လွှတ်.. လွှတ် .. မင်း… မင်း.. သိပ်ရဲတာဘဲ …)
အာဝါးက တော်တော်သန်မာသည် ..။ နီနီကို အတင်းဝင်ဖက်ကာ အတွင်းခန်းကို ဆွဲခေါ်လေသည်..။ နီနီ ရွေးစရာ လမ်းကမရှိ ..။ ကိုကျော်သိန်းသိရင် မိုးမီးလောင်မည် ..။ သူ့ကို ပေးလိုးပြီး နှုတ်ပိတ်ရတော့မှာဘဲ …။
( ကဲ.. ကဲ.. တအား မလုပ်နဲ့ကွာ.. ငါ့အသားတွေ အညိုအမဲ စွဲကုန်မယ်… မင်းလိုချင်တာ ယူသွား.. ဟုတ်ပြီလား …)
အာဝါး သူဆင်တဲ့ အကွက်ထဲ ဝင်လာပြီမို့ အရမ်း ဝမ်းသာသွားလေသည် ..။ သူ အပင်ပန်းခံပြီး သင်္ဘောသားတွေဆီက ကိုကျော်သိန်းရဲ့ သင်္ဘောလိပ်စာရအောင် လုပ်ရတာ တန်သွားပြီ ..။ ဒီလိုချောလှပြီး တောင့်တင်းတဲ့ မိန်းမမျိုး သူလိုးရဖို့ဆိုတာက မလွယ်လှ ..။
နီနီလည်း ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်လိုက်ပြီး ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်ကို အသာလေးမဟကာ ..
(လာ..လာ..လုပ် …)
ဆိုပြီး ပေါင်ကို ကားပေးလိုက်သည် ..။ အာဝါးကလည်း လူလည်။
( ဒီလို ပန်းဆိုးတန်း ကုန်းတံတားအောက်က တရှဲတမတ်ပြတဲ့ အပေါစား ဖာသည်လို မလုပ်နဲ့လေ။ အစ်မ ထမိန်ကို အားလုံးချွတ်လိုက်ပါဗျာ …)
( မင်း.. သိပ်လည်တယ် …)
နီနီ သူ့ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီး ထမိန်ကို ကွင်းလုံးပုံ ချွတ်ချလိုက်လေသည် ..။ မီးရောင်အောက်မှာ ဖြူဖွေးလှပတဲ့ နီနီရဲ့ ဝတ်လစ်စားလစ် ကိုယ်အလှကို အာဝါး တွေ့လိုက်ရသောအခါ သူ့ပေါင်ကြားက ငပဲကြီးမှာ မတ်မတ်ကြီး တောင်လာသည် ..။ နီနီလည်း ဖိုးတာရဲ့ လီးထက်တောင်ရှည်တဲ့ အာဝါးရဲ့ လီးမဲမဲကြီးကို ကြည့်ကာ ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်း ထလာပြီး စိတ်ဝင်စားမိရသည် ..။
လီးကြီးသည် အဝတ်မဲ့နေသော နီနီ့ကို တွေ့လိုက်တာနဲ့ တဆတ်ဆတ် လှုပ်ခါရလောက်အောင် ထကြွလာလေသည် ..။
( အို.. နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူးကွာ.. မမ ကြောက်တယ် ..)
( မကြောက်ပါနဲ့ ဗျာ..။ မမ ခံနိုင်တာ ကျနော် တွေ့ဖူးတာဘဲ .. ကိုဖိုးတာ တအားဆောင့်ပေးတာ မမ ခံနိုင်တာဘဲ …)
ဆိုပြီး ပက်လက်လေး လှဲချပေးတဲ့ နီနီရဲ့ ပေါင်တွေကို ဆွဲကားပြီး ကိုယ်ပေါ်ကို တက်ခွမှောက်လိုက်လေသည် ..။ အာဝါးရဲ့ လဒစ်ကြီးက မှိုပွင့်ကြီးလို ကားနေသည် ..။
(ဗြိ.. ပြိ..)
(အိ……. အင်း.. အဟား… ကြီးလိုက်တဲ့ ဒစ်ကြီးဟာ …)
လီးကြီးတိုးဝင်လာချိန် သူမရဲ့ စောက်နံရံတွေကို တထစ်ထစ် ပွတ်ဆွဲသွားလို့ နီနီ တော်တော်အီဆိမ့်သွားသည် ..။ စောက်ရည်တွေလည်း တအားထွက်သည်လို့ ထင်မိသည် ..။ လီးတုတ်တုတ်ကြီး တင်းတင်းကြီး စိုက်ဝင်နေသည် ..။ အာဝါးက ဆက်ပြီး ဖိသွင်းသည် …။
(အား… ဖြေးဖြေး……)
အာဝါးက လီးကြီးကို အသာဆွဲနုတ်ပြီး ပြန်ထိုးသွင်းပြန်သည် ..။ စောစောက ရေချိုးရင်း လီးဆာလာတာ အခု လီးကြီးတစ်ချောင်းက ပီပီပြင်ပြင် သူမကို လိုးနေပြီ ..။ ကိုကျော်သိန်းနဲ့ အလိုးခံရတာ မကျေမနပ် ဖြစ်ခဲ့ရသလောက် အခု လီးတုတ်တုတ်ကြီးတွေနဲ့ အလိုးခံနေရပြီ ..။ အာဝါးဆိုတဲ့ ကောင်လေးသည် လူနံပိန် ကျွဲဂျိုလိန် ဆိုသလိုဘဲ လူသာ ငယ်တယ်ထင်ရပေမဲ့ နာမည်က တုတ်ကြီးဆိုတဲ့ စကားလိုပါဘဲ ..။ လူနဲ့ မလိုက်အောင် ရှည်ပြီးတုတ်တဲ့ လီးကြီးနဲ့ လိုးနေပါပြီ ..။
ကောင်လေး ကြည့်ရတာ မိန်းမအလိုး တော်တော် အတွေ့အကြုံ ရှိဖူးသည် ထင်သည် ..။ နီနီ့ကို အပီအပြင်ကို လိုးနေပြီ ..။ ဖတ်ကနဲ.. ဖတ်ကနဲ လိုးဆောင့်ချက်တွေက ထိမိလှသည် …။ သူဆောင့်လိုက်တိုင်း နီနီလည်း ပြန်ပြန်ကော့ပေးမိသည် …။ သူမ ဖင်ကြီးတွေကို ဝေ့ကာဝိုက်ကာ ပေးနေသည် ..။ အာဝါးက ဘယ်ညာပြေးနေသော ဖင်ဖြူဖြူကြီးတွေကို လက်နဲ့ ချုပ်ကိုင်ထားပြီး တဖန်းဖန်း လိုးဆောင့်လေသည်..။
( ကောင်းလား …)
( အင်း.. အင်း ..)
လိုးဆောင့်တဲ့ လူက ဆောင့်သလို အောက်ကခံတဲ့ သူကလည်း ကော့ပေးလိုက် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေကို ညှစ်ပေးလိုက်နဲ့ တက်ညီလက်ညီ လိုးကြရာ မကြာခင်မှာဘဲ နှစ်ဦးစလုံး ပြိုင်တူ ပြီးသွားကြလေတော့သည် ..။ အာဝါးလည်း လီးကြီးကို နီနီ့စောက်ဖုတ်ထဲက ပြန်မထုတ်ဘဲ တဆုံးသွင်းထားကာ နီနီ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဖိရက်ကြီး မျက်စိတွေပိတ်ကာ နားနေလေသည် ..။
(ဖယ်ဦးကွယ်.. မင်း.. ကိုယ်ကြီးက လေးလိုက်တာ…)
( နောက်တစ်ခါ လိုးဦးမှာ …)
( လိုးရမှာပါကွာ.. မမလည်း မင်းလိုးတာ ကောင်းလွန်းလို့ ထပ်ခံချင်ပါသေးတယ် …)
အာဝါးလည်း လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ..။ စောစောက စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်ထားတဲ့ လီးရည်တွေ နီနီ့စောက်ပတ်ထဲက စီးကျလာလို့ နီနီလည်း လက်ဝါးလေးနဲ့အုပ်ပြီး ရေချိုးခန်းဆီကို ပြေးလေတော့သည် ။ အာဝါးကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကြီး မှိန်းနေသည် ။ သူမစောက်ဖုတ်ကို ရေဆေးပြီး မျက်နှာသုတ်ပုဝါစငယ် တစ်ခုကို ရေဆွတ်ကာ ယူလာပြီး အာဝါးရဲ့ ပေကျံနေတဲ့ ပျော့ခွေနေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို သေသေချာချာ ပွတ်သပ် သုတ်သင်ပေးလေသည် …။
( မမ .. နောက်တစ်ခါ လိုးကြဦးမယ်နော် …..)
( အင်းပါ …. မင်းလေးက သိပ်အလိုးကောင်းတော့ မမလည်း ထပ်လိုးချင်ပါတယ်ကွာ ….)
………………………………………………..
ကျော်သိန်းတို့သင်္ဘောသည် ဟောင်ကောင်နဲ့ ဂျပန် ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန် ပြေးဆွဲကာ နေရာက ဟောင်ကောင်ပြန်အရောက် ယခင်ရနေတဲ့ ကုန်တွေ မရ တော့ဘူးဆိုပြီး ဟောင်ကောင်မှာ ကျောက်ချထားပြီး ကုန်ဘယ်မှာ တင်နိုင်မလဲ ရှာဖွေနေသည် ..။ နှစ်ရက်လောက်အကြာ ကုန်ရပြီဆိုပြီး ဟောင်ကောင် ဆိပ်ကမ်းက ခွာသည် ။ သင်္ဘောမာလိန်မှူး ကပ်ပတိန်က မြန်မာပြည် ရန်ကုန်မြို့ကိုဝင်ပြီး ကုန်တင်ရမည်လို့ ပြောသည် ..။ မြန်မာသင်္ဘောသားတွေမို့ ရန်ုကုန်ကို ပြန်ဝင်မည်ဆိုတော့ အလွန်ဘဲ ဝမ်းသာ သွားကြလေသည် ..။
ဒီကြေငြာချက်ကို မာလိန်မှူးက သင်္ဘော ရန်ကုန်ကို စဦးတည် ခုတ်မောင်းတော့မှ ထုတ်ပြန်လိုက်တာဖြစ်လို့ သင်္ဘောသားများသည် မိမိတို့ဇနီးမယား မိသားစုတွေကို ဖုန်းဆက် အကြောင်းမကြားလိုက်နိုင်ကြပေ။ ရန်ကုန်ရောက်မှဘဲ မိသားစုတွေကို အံ့အားသင့်သွားအောင် ရုတ်တရက် အိမ်ပြန်သွားကြရမယ်လို့ သင်္ဘောသား အားလုံးက တိုင်ပင်နေကြသည် ..။
ကျော်သိန်းတို့ ရန်ကုန်ရောက်တော့ ပန်းဆိုးတန်း ဆိပ်ကမ်းမှာ သင်္ဘောကပ်လေသည် ..။ ကျော်သိန်းက လေးဘီးအငှားကားကို တခြားသင်္ဘောသားတွေနဲ့ အတူ ပေါင်းငှားလာပြီး လမ်း ၅၀ ထိပ်တွင် သူက ဆင်းကျန်ခဲ့သည် ..။
ဒီအချိန်မှာ နီနီသည် ဖိုးတာ လာခေါ်မည်ဆိုလို့ လမ်း ၅၀ ထိပ်တွင် ရပ်စောင့်နေပေသည် ..။ မလှမ်းမကမ်းမှာ ထိုးဆိုက်လာတဲ့ လေးဘီးကား ပေါ်က ဆင်းလာသော ကျော်သိန်းကို နီနီက စပြီး မြင်လိုက်သည် …။
( ဟင်.. အစ်ကိုကြီး …)
နီနီ ပြေးသွားပြီး ကျော်သိန်းကို နှုတ်ဆက်လိုက် သည် ..။
( ဟင်… နီနီ.. ဘယ်သွားမလို့လဲ ..)
( နီနီ ဈေးသွားမလို့လေ … အစ်ကိုကြီး … အစ်ကိုကြီးကို တွေ့လိုက်လို့ .. အစ်ကိုကြီး ပြန်လာမှာ အကြောင်းလည်း မကြားပါလား …..)
( အပြီးပြန်လာတာ မဟုတ်ဘူး …. ရန်ကုန်မှာ ကုန်လာတင်တာ.. နီနီရဲ့ ….)
နီနီသည် အရင်လိုဘဲ ဟန်ဆောင်ပြီး အမူအရာ ပိုပိုနဲ့ ညုတုတုလေး
( ပျော်လိုက်တာ.. ငါ့အစ်ကိုကြီး ပြန်လာပြီ …)
ဆိုပြီး ကျော်သိန်းရဲ့ လက်မောင်းကို တွဲခိုကာ သူတို့ လမ်းထဲကို လျှောက်ဝင်ကြလေသည်..။ ဒီအချိန်မှာ နီနီကို လာခေါ်သော ဖိုးတာသည် လမ်းထဲကို လင်ကြီးလက်မောင်းကို တွဲခိုကာ လျှောက်ဝင်သွားတဲ့ နီနီ့ကို တွေ့လိုက်လေသည် …။
( ဟာ… ဘဲကြီး ပြန်ရောက်နေပါလား ….)
တိုက်ခန်းထဲကို ရောက်တော့ နီနီက ကျော်သိန်းအတွက် ရေခဲသေတ္တာထဲက စပတ်ကလင် အအေး ပုလင်း ပြေးယူကာ ပေးသည် ..။ အလိုက်သိသော မယားလေးကို ကျော်သိန်း သဘောကျ ကျေနပ်နေသည် ..။ အင်း.. ခဏကြမှ ခွဲခွာတာ ကြာတာကို အတိုးချပြီး လိုးမည်လို့ တွေးနေသည် ..။
(အစ်ကိုကြီး ဘာစားမလဲဟင်.. အစ်ကိုကြီး ပြန်လာမယ်ဆိုတာ မသိတော့ နီနီလည်း ဘာမှ ချက်ပြုတ်မထားဘူး.. အစ်ကိုကြီးရဲ့ ..)
( ဘာမှချက်စရာ မလိုပါဘူး.. နီနီရယ်.. အစ်ကိုကြီးတို့ ဆိုင်ကဘဲ ဝယ်စားကြတာပေါ့ …)
ကျော်သိန်းက သူ့အနားက ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့ နီနီရဲ့ စွင့်ကားတဲ့ တင်သားတွေကို ဖြန်းကနဲ ရိုက်လိုက်တာကြောင့် နီနီက
( အား… နာတယ်.. အစ်ကိုကြီး……)
ဆိုပြီး ညုတုတုနဲ့ အော်လိုက်သည် ။ ကျော်သိန်းး ရေချိုးသည် ..။ ရေချိုးပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ နီနီက သူ့တကိုယ်လုံးကို မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးနဲ့ ရေသုတ်ပေးသည် ..။ သူ့ကိုပြုစုတဲ့ မယားလေးကို ကျော်သိန်း ကြည့်ရင်း ကာမစိတ်တွေ နိုးကြွလာလေသည် ..။
( အစ်ကိုကြီးကို စုပ်ပေးမလားဟင်..)
( စုပ်ပေးမှာပေါ့ .. အစ်ကိုကြီးရဲ့ …)
နီနီက ကျော်သိန်းရှေ့မှာ ဒူးလေးထောက်လိုက်ပြီး ကျော်သိန်းရဲ့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ငုံလိုက်သည်။ ပြတ်လပ်တာ ကြာနေလို့ ကျော်သိန်းသည် တဏှာ အလွန်ထန်နေပြီး စုပ်ပေးနေတဲ့ နီနီ့ပါးစပ်ကို ကော့ကော့ထိုးနေသည် ..။ နီနီလည်း သူမပါးစပ်ထဲ ဝင်ဝင်လာတဲ့ လီးကြီးကို လျှာနဲ့ထိုးပေးကာ စုပ်နေသည် ..။ မကြာခင်မှာဘဲ ကျော်သိန်း သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားသည် ..။….
( အား …… ဟားဟား……)
………………………………………………
ကျော်သိန်း သင်္ဘောက ၄ ရက်ကြာအောင် ကုန်တွေ တင်အပြီး နောက်တစ်နေ့ ပြန်ထွက်ရတော့မည်လို့ သိရသည် ..။ ကျော်သိန်းလည်း နေ့တိုင်းလိုလို နီနီ့ကို လိုးသည် ..။ တချို့နေ့တွေမှာ ၃ ချီ ၄ ချီ လိုးသည် ..။ နီနီလည်း လင်ကျေနပ်အောင် သူလိုချင်သလို အားလုံး လုပ်ပေးလေသည် ။ ယခုလည်း သင်္ဘော မကြာခင် ထွက်တော့မှာ သိတော့ မသွားခင် မယားလေးကို အားရပါးရ လိုးလိုက်ဦးမယ်ဆိုပြီး နီနီ့ကို အိပ်ခန်းအတွင်းကို ဆွဲခေါ်သွားလေသည်။
( အစ်ကိုကြီးကလည်း နေ့ရောညရော လိုးပြီးပြီဘဲ… ထပ်လိုးဦးမလို့လား ဟင် …. ကိုကြီးက သိပ်အားကြီးတာဘဲ ဟင့်…)
နီနီက ညုတုတုနဲ့ ကျော်သိန်းကို ပြောရင်း သူမအဝတ်တွေ အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် …။ ကျော်သိန်းက ဘယ်လက်နဲ့ နီနီ့နို့တစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်နေပြီး ညာလက်နဲ့ ဖင်တုံးတွေကို နယ်သည်…။
( အင်း… လိုးဦးမယ် …. ပင်လယ်ထဲမှာ အကြာ ကြီး.. မလိုးရဘဲ ပြတ်လပ်နေမှာ နီနီရဲ့ ….)
ကျော်သိန်းက သူ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည် ..။ ကျော်သိန်းရဲ့ လီးမဲမဲကြီးက ငေါငေါကြီး မတောင်တတောင် ဖြစ်နေသည် ..။ နီနီက အလိုက်သိစွာနဲ့ ကျော်သိန်းရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး လီးကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်သည် ..။ နီနီ့ စိတ်ထဲမှာတော့ ဖိုးတာတစ်ယောက် မတွေ့ရတာကြာလို့ တအားလိုးချင်နေမှာဘဲလို့ တွေးနေသည် …။
( လျှာနဲ့ထိုးလေ.. နီနီ..)
ကျော်သိန်း အသံကြီးကြောင့် သူ့စိတ်တိုင်းကျ နီနီ လျှာနဲ့ လီးကြီးထိပ်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ ထိုးထိုးပေးနေလိုက်သည် ..။
( စုပ်.. စုပ်….. အား… ကောင်းတယ် .. လီး.. အခုမှ… တအားမာတောင်လာတယ်… စုပ်.. စုပ် ….)
ကျော်သိန်းလည်း နီနီ့ပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ..။
( လိုးမယ် .. နီနီ … ဖင်ကုန်းပေး…)
နီနီလည်း လေးဘက်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်ပြီး သူမဖင်ကြီးတွေကို ထောင်ပေးသည်…။ နီနီ့စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးသည် ဖင်ကြီးတွေကြားက ပြူးထွက်နေသည် ..။ ဖြူဖွေးသော ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြားမှာ နီညိုညိုစောက်ဖုတ်ကြီးက ထင်းထင်းကြီး တွေ့နေရ သည် ..။ ကျော်သိန်းမှာ စိတ်တွေထလာပြီး နီနီ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကုန်းယက်လေတော့သည် …။
(ပလပ်.. ပလပ်.. ပြတ်.. ပြတ် ….)
( အို.. ဟင့်… ဟင့်..)
နီနီ ဖင်ကြီးတွေ ရမ်းခါနေသည် ။
( အို့.. ကိုကြီးရယ် …. ဘာလို့ယက်နေတာလဲလို့ …. ဟင့်ဟင့် …)
ကျော်သိန်းက ဖင်ကြီးတွေကို ဆွဲဖြဲကာ ဖင်ပေါက်နီနီလေးကိုပါ လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးဆွလေသည် ..။ နီနီမှာ တစ်ခါမှ ထိုကဲ့သို့ ဖင်ပေါက်ကို လျှာထိပ်နဲ့ထိုးတာ မခံဖူးလို့ တဆတ်ဆတ် ခါနေသည် ..။ ဖင်တုံးကြီးတွေ တုန်ခါနေသည် ။ ကျော်သိန်းက စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လျှာကြီး ထိုးသွင်းပြန်သည် ..။ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လျှာကို မွှေနှောက်သည် ..။
( အို.. ရှီး…. ရှီး……… အာ့အာ့………. အာ့…. ရှီး…)
နီနီ သုတ်ရည်တွေ စီးကျကာ ပြီးသွားရသည် …။
( ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ် …. အသဲခိုက်သွားတာဘဲ….)
( ကဲ လိုးကြစို့ နီနီ ….)
( ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ လိုးမှာလဲ ကိုကြီး …)
( နီနီကလည်း .. ကိုကြီး ဘယ်လိုပုံကြိုက်လဲ သိသားနဲ့… ဟဲဟဲ……)
ကိုကျော်သိန်းသည် ဖင်ထောင်ခိုင်းပြီး အနောက်က ဆောင့်ရတာကို အင်မတန်မှ ကြိုက်သည် ..။ ငပိသံကြီးနဲ့ ဒေါ်ဂီစတိုင်လို့ ဘိုလို မှုတ်သေးသည် ..။ နီနီ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးလိုက်သည် ..။ ကျော်သိန်း နီနီ့ဖင်ကြီးတွေကို တဖြန်းဖြန်း ရိုက်သည် ..။
(ဟင့်.. ကိုကြီး….ဘာလို့ရိုက်တာလဲ … လို့..)
( မိုက်လို့… မိုက်လို့.. ရိုက်တာ…)
( ဟင့် မိုက်ရင် ထောင်ကျမှာပေါ့ လို့ ….)
( ထောင်မကျခင် ထောင်ချလိုက်မယ် …)
ကျော်သိန်း နီနီ့ဖင်နောက်မှာ နေရာယူလိုက်ပြီး နီနီရဲ့ ပြူးထွက်နေတဲ့ အလှရတနာ အဖုတ်ကြီးကို ငုံ့ကြည့်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ထိုးထည့်လေသည် ..။
( အင်း………………………………)
( ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ် …)
ကျော်သိန်း ရေရေလည်လည် ဆောင့်လိုးသည် ..။ အားကုန် ဆောင့်သည် ..။ ဆက်တိုက် ဆောင့်သည်…။ အချက် ၅၀ လောက် ဒလကြမ်း ဆောင့်ပြီး သုတ်ရည်တွေ နီနီ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်ကာ ပြီးသွားလေသည်…။ ကျော်သိန်း သုတ်ရည်တွေ ပေလူးနေတဲ့ လီးတန်းလန်းကြီးနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သည် ..။
( နီနီ ….)
( ရှင် ….. အစ်ကိုကြီး …..)
( အစ်ကိုကြီး .. ဒိန်ချဉ် သောက်ချင်တယ်ကွာ … ဒိန်ချဉ် သွားဝယ်ပေးပါလား ……)
( ဟုတ်ကဲ့ … အစ်ကိုကြီး ……)
နီနီ အဝတ်အစား ပြန်ဝတ်ပြီး တိုက်ပေါ်က ဆင်းခဲ့သည် ..။ ဒိန်ချဉ်ဆိုင်က တစ်လမ်းကျော်မှာ …။ ဒိန်ချဉ်ဆိုင်ဘေးက စာအုပ်ဆိုင်က ဖုန်းနဲ့ ဖိုးတာကို နီနီ ဖုန်းဆက်လိုက်သည် …။ ဖိုးတာက မမနီကို သိပ် လွမ်းနေတယ်တဲ့ …။ နီနီက မနက်ဖြန် ညနေဆို ကျော်သိန်း သင်္ဘောထွက်မှာမို့ မနက်ဖြန် ညဦးပိုင်းမှာ ချိန်းလိုက်သည် …။
နီနီ ဒိန်ချဉ် ပါဆယ်ထုပ်လေး ဆွဲပြီး အိမ်ပြန်လာရင်း အလိုးကောင်းသော အာဝါးဆိုတဲ့ ဂိုဒေါင်စောင့် ကောင်လေးကိုလည်း သတိရမိနေပြီး ဖိုးတာ မအားတဲ့ အချိန်တွေမှာ အာဝါးကို ချိန်းပြီး လိုးခိုင်းဦးမယ်လို့ တွေးနေမိရသည် ။
………………………………………………
နောက်တစ်နေ့ ညနေ …။
ကျော်သိန်းရဲ့ သင်္ဘော ပြန်ထွက်ပြီ ..။ ပန်းဆိုးတန်း ဆိပ်ကမ်းကနေ သင်္ဘောကြီး ပြန်ထွက်သည် ..။ ကျော်သိန်းက တက်မကိုင် တာဝန်ကျသည် ..။ ရန်ကုန်မြို့ကြီးကို သူ တက်မကိုင်နေရင်း မြင်နေရသည် ..။ ရန်ကုန်မြစ်အတိုင်း ပင်လယ်၀ကို ပြန်ထွက်လာသည် ..။ သီလဝါအရောက် ရေကြောင်းပြက ဆက်မထွက်နိုင်တော့ ..။ ရေကျနေသည်။ သောင်နဲ့ မလွတ်ဆိုပြီး ကျောက်ချခိုင်းသည် ..။ ဒီည ဒီမှာဘဲ ကျောက်ချထားပြီး မနက်ကြမှ ရေတက် ရေကျကို ကြည့်ပြီး သင်္ဘောထွက်မည်လို့ ပြောသည် ..။ တစ်ည အိပ်ဦးမှာမို့ ရန်ကုန်ကိုပြန်မဲ့ ရေကြောင်းပြနဲ့ လိုက်ချင်တဲ့ သင်္ဘောသားတွေ ပြန်လိုက်သွားပြီး မနက်ကြမှ ရေကြောင်းပြလာမဲ့ မော်တော်လေးနဲ့ ပြန်လိုက်လာလို့ရကြောင်း မာလိန်မှူးက ပြောသည် ..။
ကျော်သိန်းလည်း ဒီတစ်ည မယားလေးနဲ့ ထပ်အိပ်နိုင်သေးလည်း မနည်းဘူးဆိုပြီး မာလိန်မှူးကို သူလည်း ပြန်လိုကြောင်း ပြောလိုက်လေသည် ….။ ကျော်သိန်း အပါအဝင် ၄ ယောက် ပြန်လိုက်သွားကြသည် …။ ကျော်သိန်း သင်္ဘောထွက်တာ ပန်းဆိုးတန်း ဆိပ်ကမ်းက ဆိုတော့ နီနီ လိုက်ပို့သည် ..။ သင်္ဘောကြီး ကမ်းကခွာတော့ ကျော်သိန်းက တက်မကိုင်တာမို့ တက်မခန်း (ဝှီးဟောက်စ် ) ကနေ နီနီ လက်ပြကျန်ခဲ့တာ ကျော်သိန်း တွေ့နေရသည် ။
နီနီလည်း ကျော်သိန်း သင်္ဘောကြီး မြစ်ထဲ ခုတ်မောင်းသွားတာ မျက်စိတဆုံး လိုက်ကြည့်နေရင်း စိတ်ပေါ့သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည် ..။ လင်ကြီးတော့ သွားပြီ …။ လင်ငယ်လေး ဖိုးတာဆီကို ဖုန်းထပ်ခေါ်ရဦးမည် ..။ ကျော်သိန်းထက် လီးကြီးပြီး ကျော်သိန်းထက် အားသန် လိုးနိုင်သော ဖိုးတာရဲ့ အပြုအစုတွေကို ခံရတော့မှာမို့ နီနီ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေသည် ..။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ နီနီ ရေချိုးသည် ..။ တကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာမွှေးနဲ့ နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် ပွတ်တိုက် ဆေး ကြောသည် ..။ အထူးသဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြား ဖင်တွေကြားပေါ့ ..။ ဖိုးတာ နမ်းရင် စုပ်ရင် အနံ့မနံအောင်ပေါ့ ..။ ညနေက ကျော်သိန်းကို လိုက်ပို့ပြီး အပြန် ဖိုးတာကို ဖုန်းဆက်ပြီး လာခေါ်ဖို့ ပြောထားသည် ..။ လင်ကြီးလည်း အခုလောက်ဆို အိန္ဒိယသမုဒ္ဒရာထဲ ရောက်နေလောက်ပြီမို့ ဖိုးတာကို တိုက်ရှေ့ကိုဘဲ လာခေါ်ဖို့ မှာထားလေသည် …။
ကျော်သိန်းတို့ ပြန်လိုက်လာတဲ့ မော်တော်ဘုတ်ကလေးသည် ဖွတ်ချက်ဖွတ်ချက်နဲ့ ရန်ကုန်မြစ်အတိုင်း ပြန်ခုတ်လာသည် ..။ အမှောင်ထု လွှမ်းခြုံလာပြီ ..။ ပန်းဆိုးတန်းဆိပ်ကမ်းကိုဘဲ မော်တော်လေးက ပြန်ဆိုက်သည် …။ ရေကြောင်းပြ အဖိုးကြီးက မနက်ကို စောစော ဒီဆိပ်ကမ်းကိုဘဲ ပြန်လာခဲ့ဖို့ ပြောသည် ..။
ကျော်သိန်းတို့ အငှားကားတစ်စီး စုပြီး ငှားလိုက်ကြပြန်သည် ..။ ကျော်သိန်းသည် စုငှားလာတဲ့ အငှားကားကို လမ်းထိပ်မှာ ရပ်ခိုင်းပြီး ဆင်းလျှောက်ခဲ့သည် ..။ နီနီ သူ့ကိုတွေ့ရင် အရမ်း အံ့သြသွားမှာဘဲ ဆိုပြီး နီနီ့ကိုခေါ်ကာ တရုတ်တန်းဘက် တစ်ခုခု သွားစားမည်လို့ မှန်းထားသည် ..။
ကျော်သိန်း သူနေတဲ့တိုက်ကို လှမ်းမြင်ရတဲ့ နေရာ ရောက်လာတော့ သူတို့တိုက် လှေခါးရှေ့မှာ နစ်ဆန်း ဆန်နီ ပစ်ကပ် အပြာရောင် ကားတစ်စီး ရပ်ထားတာ တွေ့နေရသည် ..။ လှေခါးပေါ်က ဆင်းလာတဲ့ နီနီ့ကို သူ ထပ်တွေ့လိုက်ရသည် ..။ သူ လှမ်းခေါ်မည် အလုပ် နီနီက နစ်ဆန်းကားအပြာလေးထဲကို လှမ်းဝင်လိုက်တာ တွေ့လိုက်ရသည် …။
နီနီသည် ကားထဲက ကားမောင်းသူကို ရယ်ပြီး စကားပြောနေသည် ..။ ကျော်သိန်း သူ အမြန်ပြေးသွားသည် ..။ ကားလေးက ဝူးကနဲ မောင်းထွက်သွားသည် ..။ သူ မမှီလိုက်တော့ …။ နစ်ဆန်းဆန်နီပစ်ကပ်လေးရဲ့ လင်းနေတဲ့ နောက်မီးနီနီတွေကို သူ ငေးကြည့်နေမိသည် …။
နောက်မီး နီနီ လင်းနေသည် ။ ကျော်သိန်း ချွေးသီး ချွေးပေါက်တွေ ကျကာ မောနေသည် ..။ မျက်လုံးတွေထဲက ကျလာတာ မျက်ရည်တွေလား ချွေးတွေလား သူ မသိတော့ ..။ သူ့ပါးစပ်က
( သြော်… မိန်းမ မိန်းမ ..)
လို့ ရေရွတ်နေပေတော့သည်…။
ပြီးပါပြီ။
