တစ်ခန်းရပ် ၀တ္ထုတိုများ အမှတ် (၃)
01.နတ်သမီး အိမ်မက်
ရေးသားသူ - ဆူးရစ်နွယ်
တပေါက်ပေါက်ကျနေသော ရေစက်ရေပေါက်များကို ငေးကြည့်ရင်း အတွေးပေါင်းစုံ လွင့်မျောနေသော နွယ်
" နွယ်ရေ သမီး ရေချိုးနေတာကြာပြီနော်။ရုံးချိန် နီးပြီ"
" ဟုတ် မေမေ"
မေမေ့ အသံကြားမှ သတိဝင်လာပြီးရေချိုး အလှပြင်ကာ ရုံးချိန်အမှီ ထွက်လာခဲ့ပါသည်။ ရုံးရောက်ပြီ ဆိုသည်နှင့် ပူဆွေးမှုများကို ဖုံးကွယ်ရင်း ဟန်လုပ်ပြုံးနေရသည်။ တနေ့တာကုန်လွန်ခဲ့သော်လည်း မောင့်အပေါ်ထားရှိမိသော ချစ်ခြင်းတရားနှင့် အလွမ်းတွေကို မေ့ပျောက်နိုင်စွမ်း မရှိခဲ့ပါ။
တပါးသူနှင့် ပျော်မြူးနေသော မောင့်ပုံရိပ်များသာ နွယ့်အမြင်အာရုံအတွင်း စွဲထင်နေခဲ့ပါသည်။ ချစ်ခြင်းနှင့် မုန်းခြင်းလွန်ဆွဲပွဲတွင် အနိုင်ရခဲ့သောမုန်းခြင်းကြောင့် ခွဲခွါခဲ့သော်လည်း ပူလောင်စွာ ခံစားနေမြဲဖြစ်သည်။
" မတစ်ယောက်ပဲချစ်တာပါ ။sexကိစ္စနဲ့ အချစ်နဲ့ တခြားစီပါမရယ်။သာယာမှုကို ရှာတိုင်း အချစ်မဟုတ်ပါဘူး။မကို မခွဲပါရစေနဲ့"ဆိုသောမောင့် စကားသံများ အကြားအာရုံတွင်းဝင်ရောက်လာသည်နှင့် ခေါင်းကို ခါယမ်းမိသည်။
စိတ်နဲ့ ကိုယ်နဲ့ မကပ်သော နေ့စွဲများစွာကို အားတင်းကျော်ဖြတ်ရဦးတော့မည်။ အမေတခုသမီးတခု ဖြစ်ပြီး မြိုသိပ်ခြင်းမှာ နေသားကျနေသော သူမအတွက် ရင်ဖွင့်ဖော်က ရှားပါးလှသည်။ မောင်နှင့် မိမိ၏အကြောင်းကို မသိသော ပတ်ဝန်းကျင်တခု၌ စိတ်ထွက်ပေါက်ရှာရန်အတွက် အကောင့်တုတခု ဖွင့်သုံးဖြစ်ခဲ့ပါသည်။
စိတ်ပြေလက်ပျောက် သုံးရာမှ အထီးကျန်ဆန်သောနွယ်တစ်ယောက် အားလပ်ချိန်တိုင်းသုံးရင်းဖြင့် အကောင့်တုတွင် နေသားကျလာခဲ့သည်။
သူငယ်ချင်းမျိုးစုံ လက်ခံခြင်း၏ အကျိုးဆက်အဖြစ် နယ်ပယ်ပေါင်းစုံမှ လူတန်းစားမျိုးစုံနှင့် တွေ့ကြုံခဲ့ရသည်။
အကောင့်မှန်ဖြစ်နေသော်လည်း မမြင်ကွယ်ရာတွင် ရိုင်းစိုင်းသောသူများ၊
Sex acc ပါဟု တရားဝင်ကြော်ငြာထားသော်လည်း စည်းကမ်းရှိသူများ စသည်ဖြင့် အမျိူမျိုးသော acc များကြားတွင် နွယ့်စိတ်နှင့်ကိုက်ညီစွာ စကားပြန်ပြောဖြစ်သူဆို၍ လူနည်းစုသာရှိခဲ့သည်။
လက်ချိုးရေတွက်၍ရသော လူများထဲတွင်မှ ဇွဲဆိုသော လူငယ်လေး တစ်ယောက်ဖြင့် ညစဉ်ညတိုင်း စကားပြောဖြစ်ခဲ့သည်။
Queen ဆိုသော အကောင့်နာမည်တခုမှ လွဲ၍ မသိသော်လည်း နွယ့်အကြောင်းစပ်စုခြင်းကင်းသောကြောင့် နွယ်သဘောကျမိခြင်းလည်းဖြစ်နိုင်သည်။
နွယ့်အကြောင်း မစပ်စုသော်လည်း သူ့အကြောင်းများအား ယုံယုံကြည်ကြည် ဖွင့်ပြောတိုင်ပင်တတ်သဖြင့် တမြို့တည်းအတူ နေကြောင်း နွယ်သိထားခဲ့သည်။
စကားလက်စုံကျရင်းဖြင့် နွယ်သိလိုသည်များကို မေးတိုင်း စိတ်ရှည်ရှည် ရှင်းပြတတ်သည်။
သူမသိပါကလည်း
" မမ ကျနော်ရှာပေးမယ်နော်"ဟုဆိုကာ ရှာဖွေပေးတတ်သော သူ့ကို သဘောကျစိတ်ကပိုလာခဲ့သည်။
သူ၏ဖုန်းနံပါတ်ကို ပေးထားသော်လည်း တကြိမ်တခါမှ နွယ်ဆက်သွယ်ခြင်းမရှိခဲ့ပါ။ ရင်းနှီးမှုပိုလာရာမှ နွယ့်အပေါ် စိတ်လှုပ်ရှားနေကြောင်း နွယ်ခံစားသိခဲ့သည်။ မထိတထိ စကားလုံးများဖြင့်စနောက် တတ်လာသော်လည်း နွယ် စိတ်ဆိုးခြင်းမရှိပါ။
နွမ်းပါးပြီး အလုပ်လုပ်ရင်း ကျောင်းတက်နေရသော လူငယ်တစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် ချစ်သူတစ်ယောက်အတွက် ငွေကြေးနှင့်အချိန်ကို အသုံးမချနိုင်ကြောင်းများ တခါတရံ ညီးညူရင်း ပွင့်ထွက်လာတတ်သည်။
staff partyအတွက် စားသောက်ဆိုင်တခုသို့ သွားရောက်ရင်း ဟိုတယ်တခုမှ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် အတူတူရယ်မော ပျော်ရွှင်စွာထွက်လာသော မောင့်ကိုမြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။ အေးခဲ တည်ငြိမ်နေပြီဟု ထင်ထားသော ခံစားချက်များ ဆူဝေပေါက်ကွဲလာသည်။
အပေါင်းအဖော်များရှေ့တွင် ဟန်ဆောင်နေရသော်လည်း မွန်းကြပ်လာသည့် ခံစားချက်ကို ဖောက်ထွက်ချင်လာသည်။
Contact listတွင် ရှိသော်လည်း တခါမှ မဆက်ဘူးသော ဖုန်းနံပါတ်တခုကို ဆက်သွယ်မိသည်။
" ဟယ်လို" ဟူသော ထူးသံအကြား
" ဇွဲလား မမပါ"
" မမ queen လား"
" အင်း ဘယ်လိုသိ"
" ဇွဲလို့ခေါ်ပြီး မမပါလို့ တရင်တနှီးပြောမယ့်သူက မမတစ်ယောက်ပဲရှိတယ်။ကျနော့်ဖုန်းနံပါတ်သိတဲ့သူကလည်း လူနည်းစုပဲရှိတာလေမမ"
" ခု ဇွဲ အားလား ဟင်"
" ဟုတ်မမ"
" မမကို လာတွေ့ချင်စိတ်ရှိရင် နာရီဝတ်အတွင်း ထွက်လာခဲ့လို့ ရမလား"
" ဟုတ် လာခဲ့မယ် မမ"
လာရမည့်ဆိုင်နာမည်နဲ့ လိပ်စာကိုပြောပြီး စားပွဲတွင်ပြန်ထိုင်ရင်း စောင့်နေခဲ့သည်။ ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် အကြာ ဇွဲဖုန်းဝင်လာခဲ့ပြီး
" မမ ဆိုင်အပြင်ရောက်နေပြီ"
" ခဏနော် စကားဖြတ်ဦးမယ်"
" မမကို တခါမှ မမြင်ဖူးတာ ဘယ်လိုသိမလဲ"
" အပြင်ရောက်ရင် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်"
" ဟုတ်မမ စောင့်နေမယ်"
ပွဲပြီးအောင်မနေတော့ပဲ ပြန်နှင့်မည် ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။ အပြင်ရောက်သည်နှင့် ဇွဲကို ဖုန်းဆက်သော်လည်း လိုင်းမအားခဲ့ ။ ၃ မိနစ်ခန့် ဆက်တိုက်ခေါ်သော်လည်း မရသည်နှင့် အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်သည်။ လမ်းတွင် ဇွဲဆီမှ ဖုန်းပြန်ခေါ်သော်လည်း မကိုင်မိတော့။ အိမ်ပြန်ရောက်၍ အနားယူရင်း လိုင်းဖွင့်ကြည့်မှ ဇွဲပို့ထားသော စာများ ဝင်လာခဲ့သည်။
“ မမ
စိတ်မဆိုးပါနဲ့
သူငယ်ချင်းက ဖုန်းယူပြောနေလို့ပါ
မမကို မြင်လိုက်တယ်။
အင်္ကျီ ပန်းရောင်လေးနဲ့ စကပ်အနီဝတ်ထားတာမှတ်လား
ကျနော် လမ်းတဖက်က ပြေးလာတာ မမှီတော့ဘူး”
“ မမရေ
မမမောင်းသွားတာ အရမ်းမြန်တယ်။
ကျနော်ဆိုင်ကယ်အစုတ်လေးနဲ့ နောက်ကလိုက်တာ မမှီဘူး။
ကွေ့သွားတာပဲ မြင်ရတယ်။
မတွေ့တော့ဘူး”
“ အင်း ဟုတ်တယ်။ မမမှန်းဘယ်လိုသိ။
စိတ်မရှည်တဲ့ပုံနဲ့ ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ကြည့်နေတာမြင်လို့ပါ။
အဲ့ဒီအချိန်က စားသောက်ဆိုင်ကထွက်လာတာလည်း မမတစ်ယောက်ထဲ ရှိတာလေ”
“ အင်း ဟုတ်တယ်”
“ မမပြောတော့ မမက မလှဘူးဆို တော်တော်လေးကို လှပါတယ်။ မမပြောတဲ့ သုံးဆယ်ကျော်ဆိုတာ ဟုတ်ရောဟုတ်လို့လား။”
“ သေချာမမြင်ပဲ လျှောက်ပြောနေတယ်။”
“ မြင်လိုက်လို့ပြောနိုင်တာပေါ့ ။မမပြန်ထွက်ခဲ့ပါလားဟင်။ကျနော်တွေ့ချင်လို့ပါ။”
“ ရိုးရိုးလား။ဆန်းဆန်းလား။”
မမခွင့်ပြုရင် အကုန်။
စကားကျွံမိသွားပြီး ရှက်သလို ထိတ်လန့်သလိုနှင့် လိုင်းပေါ်က ဆင်းလိုက်တော့သည်။
ညသည် နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်ပျော်ရန် ခဲယဉ်းလှပေသည်။ရုံးပိတ်ရက်လည်းဖြစ်သဖြင့် အချိန်နောက်ကျမှ အိပ်ယာထပြီး အိပ်ယာထဲ ဆက်လှဲရင်း လိုင်းသုံးမိသည်။ဇွဲပို့ထားသော စာများစွာရှိနေသော်လည်းအကြောင်းအရာကတော့ အပြင်မှာတွေ့ရန်နှင့် စိတ်မဆိုးရန်သာ
ဇွဲ မမ ဘယ်လာခေါ်ရမလဲ။
5 မိနစ်အတွင်း အကြောင်းပြန်။
ချက်ချင်း seenဖြစ်ပြီး အဆောင်လိပ်စာတစ်ခု ပြောလာသည်။
အဆင်သင့်စောင့်နေပေး လာခေါ်မယ်။
ကြာချင်ကြာမယ် မြန်ချင်မြန်မယ်။
စောင့်နေ
ဟုတ်ကဲ့မမ
အိပ်ယာထ ရေချိုးပြီး အလှပြင်ရန် ဆန္ဒမရှိ၍ အတော်အသင့် ဝတ်စုံသာဝတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
အဆောင်ရှေ့ရောက်သည်နှင့် ဟွန်းတီးမိသည်။
ပြေးထွက်လာသောဇွဲ တံခါးနားပြေးကပ်လာသည်။
" ကားမောင်းတတ်လား ဇွဲ"
" ဟုတ် မမ"
" လာမောင်း "
" မမ ဘယ်သွားမလဲ"
" မင်း ဘယ်သွားချင်လဲ"
" ကျနော် ဘယ်မှ မရောက်ဖူးဘူး မမ"
" မြို့ပြင်ဖက်ပဲ မောင်းလိုက်။ဟိုတယ်တခုခုတော့ရှိမှာပါ"
" သူငယ်ချင်းတွေ သွားတတ်တဲ့ တည်းခိုခန်းတော့ရှိတယ် သိပ်တော့ မကောင်းဘူး။မမသွားချင်တာရှိရင်လည်း သွားလေ ကျနော့်မှာ ငါးသောင်းလောက်တော့ရှိတယ်။"
" ကျောင်းလခ လား"
" ဟုတ်ပါဘူး မမကလည်း သူငယ်ချင်းဆီက ယူလာတာပါ"
" သွားပါ တည်းခိုခန်းပဲ ပြဿနာမရှိပါဘူး။"
" ဟုတ်မမ"
တည်းခိုခန်းရောက်ပြီး အခန်းယူပြီးတော့ ဇွဲကရှိန်နေသေးသည်။
" မမ ကျွန်တော် အိမ်မက်မက်နေတာလား"
" မီးပိတ်လိုက်"
" ဟုတ်"
မီးပိတ်ပြီး အနားလာထိုင်ရင်း ဇွဲက လာဖက်တော့
" ခဏဇွဲ မမ အဝတ်စားချွတ်ဦးမယ်"
ဝိုးတဝါး အလင်းအောက်တွင် မိမိနှင့်အတူ အဝတ်အစားချွတ်နေသော ဇွဲကိုလည်း မြင်ရသည်။ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်ပြီး
" ဇွဲလာလေ။ဇွဲ ဖြစ်ချင်တာ အဆင်ပြေသလို စိတ်တိုင်းကျနေပါ"
" မမ ဇွဲကို စိတ်မဆိုးနဲ့နော်"
" အင်း"
တရွေ့ရွေ့ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နေသော ဇွဲ၏လက်များ ခေါ်ဆောင်ရာနောက်သို့ စီးမျောမိသည်။
အတွေ့အကြုံ မရှိမှန်းသိသာ အစီစဉ်မကျသော အထိတွေ့များကြောင့် ရမ္မက်ထန်မလာသော်လည်း အဆုံးအစွန်းထိသွားမည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်သောကြောင့် ဇွဲ၏နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းမိသည်။
ပြန်လှန်နမ်းမလာပဲ ခေါင်းကို ရှောင်ဖယ်လိုက်သောကြောင့် စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ကြာကြာတွေးချိန်တော့မရလိုက်ပဲ လျောဆင်းသွားပြီး ဝမ်းဗိုက်သားတလျောက်မှ နွေးထွေးသောထွက်သက်နှင့်အတူ ပူနွေးစိုစွတ်သော လျှာ၏ အထိအတွေ့ကြောင့် အရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ကျလာသည်။
" အင်း ဟင်း"
အသံပါးပါးထွက်၍ ညီးမိသည်။ ညီးသံက ဇွဲကို အားပေးရာရောက်လားမသိ ပြင်းပြင်းရှရှ အနမ်းများ သက်ရောက်လာသည်။
အနမ်းများနောက် စီးမျောလိုက်ပါရင်း လေဟာနယ်ထဲ လွင့်မျော သွားခဲ့သည်။
အမြင့်ကြီးဆီမှ ထိုးကျလာသလို ရင်တလှပ်လှပ် ခုန်ရင်း ပြီးဆုံးခြင်းတိုင်ခဲ့သည်။
" မမ ကျွန်တော့ကို ခွင့်ပြုပါနော်"
" အင်း"
ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာသော ကြပ်တည်းသော အထိအတွေ့နှင့်အတူ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းကြောင့် အိပ်ယာခင်းအားဆုပ်ထားမိသည်။
" အ့"
သားအိမ်ကို လာဆောင့်သော အထိအတွေ့ကြောင့် အသံထွက်သွားမိသည်။ နှေးလိုက် မြန်လိုက် ဖြစ်နေသော ဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ ရင်ခုန်သံလည်း လိုက်ပါစီးမျောနေသည်။
" မမ အပေါ်ကနေပေးပါ့လား"
" အင်း"
ပက်လက်လှန်ထားသော သူ့အပေါ်မှ ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးတိုင် ထိုင်ချလိုက်သည်။
" အားမမရေ"
အသံနှင့်အတူ လက်များက ရင်သားကို ထိတွေ့ကိုင်တွယ်လာသည်။ မျက်လုံးကိုမှိတ် အံကြိတ်ရင်း ပညာစုံထုတ်သုံးနေမိသည်။ နှစ်ဦးလုံး၏ အသက်ရှူသံများ မြန်ဆန်လာပြီးနောက် အရှိန်နှင့် ပန်းထွက်လာသော သုတ်ရည်များ၏ အထိအတွေ့ကြောင့် ဒုတိယအကြိမ် အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့ပြန်သည်။
ဇွဲ ကိုယ်လုံးပေါ် မှောက်ချပြီး အမောဖြေနေမိသည်။
ခဏကြာတော့
" မမ ဖယ်ပါဦး"
" အင်း"
" သန့်ရှင်းရေး လုပ်ချင်လို့"
ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်နှင့် မီးဖွင့်၍ တဘက်ယူပတ်ပြီး အဝတ်အစားများယူကာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်မိသည်။
ဇွဲပြန်ထွက်လာသည်နှင့် ရေချိုးခန်းအတွင်းဝင် သန့်ရှင်းရေးလုပ် အဝတ်အစားများဝတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
" မမ မနားတော့ဘူးလား"
" အင်း ပြန်မယ်လေ"
ဇွဲ အဝတ်အစား ဝတ်ပြီးသည်နှင့် အတူထွက်ခဲ့ပြီး အဆောင်သို့ပြန်ပို့ကာ အိမ်ပြန်ခဲ့သည်။ မှားလား မှန်လား မတွေးချင်ခဲ့ပေမယ့် ဇွဲနှင့်အတူ နေမိသည်ကို နောင်တရချင်မိသည်။
ဇွဲ မိမိအပေါ် ဆက်ဆံခြင်း၌ လေးစားမှုမပါပဲ ဆန္ဒတစ်ခုနောက်သို့သာ အဆုံးလိုက်သွားခဲ့ခြင်းဟု ခံစားနေမိသည်။
ဇွဲနှင့် ဆက်ဆံမိခြင်းမှာ မိမိ၏ သွေးသားဆန္ဒကြောင့်လား။ အခြားသော အကြောင်းရင်းကြောင့်လား ဆိုသည်မှာ အဖြေရှာမရ။
မိမိကိုယ်ကို မှန်ထဲကြည့်ရင်း မသတီခြင်းကို ခံစားရသည်။
ဇွဲ သူရော မိမိကို မသတီ ရွံရှာခြင်းကြောင့် အနမ်းများကို ရှောင်လွဲသွားသည်လား။
မောင်ပြောခဲ့သော သာယာမှုကိုရှာတိုင်း အချစ်မဟုတ်ပါဘူးဆိုသည့် စကားကိုသာ အထပ်ထပ်ကြားယောင်မိသည်။
မျက်ရည်ပူများကျဆင်းလာရင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။
ည အချိန်အတော်လင့်မှ နိုးလာခဲ့သည်။
မမ ကျနော့်ကို အထင်လွဲသွားလား။
ကျနော် မမနဲ့ နေခွင့်ရတာ အရမ်းပျော်ပါတယ်။
ကျနော့်အတွက် နတ်သမီး အိမ်မက်မက်နေသလိုပါပဲ။
မတွေ့ဖူးမကြုံဖူးတဲ့ အထိအတွေ့တွေကို မမဆီက ရလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မမရယ်
မမ စကားနည်းသွားတာလည်း ကျနော်သိတယ်။
မမနမ်းလို့ ကျနော်ခေါင်းရမ်းလိုက်မိတာ အားနာလို့ပါ။
ကျနော် ကွမ်းစားထားမိလို့ပါ။
မမ ထင့်သွားတာ မမြင်ရပေမယ့် ကျနော်ခံစားမိပါတယ်။
မမ ကျနော့်ကို စာပြန်ပါနော် မမ။
ပလူပျံအောင်ရောက်နေသောစာများ
အင်း
မမ စကားတော့ပြောပါကွာ။အင်းပဲ မလုပ်ပါနဲ့။
မမစိတ်ဆိုးနေရင်လည်း ပြောပါ။
ကျနော်မှားတာရှိရင်လည်း ပြောပါ။
ဟင့်အင် မမှားပါဘူး။
လိုင်းပေါ်က ပေါပေါပဲပဲရတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက်ကို ဆက်ဆံတာ ဘာတွေ ထပ်မျှော်လင့်စရာရှိလို့လဲ။
မဟုတ်ပါဘူး မမရယ်။
မမအပေါ် အဲဒီလို သဘောထားမရှိပါဘူး။
မမ ဘာလဲ ဘယ်သူလဲ ကျနော် သိလည်းမသိဘူး။သိအောင်လည်း မစုံစမ်းဘူး။
ဒါပေမယ့် မမနဲ့ စကားပြောရင်း မမအတွေးအခေါ်တွေကို နားထောင်ရင်း ကျနော်ပြသနာတွေ ကို အကြံပေးတတ်တာတွေကြည့်ရင်း မမ အဆင့်အတန်းကို မှန်းလို့ရပါတယ်။
မမအပေါ် မရိုမသေ သဘောထား မထားပါဘူး။
အိုဒီလို အနေအထားတခု ဖြစ်မှတော့ လေးစားမှုဆိုတာ ရှိပါ့မလား။
ကျနော် မှားမှား မမှားမှား တောင်းပန်ပါတယ် မမရယ်။
ကျနော့် စိတ်ရင်းအမှန်ကို မမလည်း သိသင့်သလောက်သိပါတယ်။
မမအပေါ်ကွယ်ဝှက်ထားတာတွေ မရှိပါဘူး။
မမခွင့်ပြုခဲ့လို့ ကျနော် အရမ်ပျော်ပါတယ်။
မမအပေါ် မရိုးမသားစိတ်ရှိတယ်ဆိုတာလည်း ဝန်ခံပါတယ်။
မမကို လေးစားတဲ့စိတ်လည်း ရှိတယ်။
ချစ်ခင်ကြင်နာတဲ့စိတ်လည်းရှိပါတယ်။
အတွေ့အကြုံမရှိပေမယ့် မမကို ကောင်းစေချင်တဲ့ စေတနာနဲ့ ပြုစုပေးခဲ့တာ မမ သိသင့်ပါတယ်။
မမ မလိုရင် တွယ်ကပ်မနေပါဘူး မမရယ်။
မမလိုရင် သုံးပါ မမအတွက်အဆင်သင့်ပါ။
ပြန်အိပ်တော့မယ်။
ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ။
နောက်နေ့တွေမှာ အဆက်အသွယ်မပြတ် စကားတွေ ပြောနေမိသော်လည်း မိမိဘက်မှ နွေးထွေးမှု ပျောက်ဆုံးနေခဲ့မိသည်။
ဒီလိုနှင့် အခြားမြို့သို့ ပြောင်းရွှေ့ရန် အမိန့်စာရောက်လာခဲ့သည်။
မနက်ကျ အိမ်မက် ထပ်မက်မလား စာပြန်ထားပေး
ဇွဲဆီ စာပို့ပြီး အိပ်လိုက်သည်။
ပြန်လာမည့်စာကို ဖတ်စရာမလိုပဲ သိရှိပြီးဖြစ်သည်။
မနက်ခင်း အလှဆုံးပြင်ဆင်၍ ဇွဲကို သွားခေါ်ခဲ့ပြီး ယခင် နေရာသို့ပင် ထွက်ခဲ့သည်။
အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဇွဲက
" မီးပိတ်လိုက်မယ် မမ"
" ဇွဲက မမကို မမြင်ချင်ပိတ်လေ"
" အာ မမရှက်နေမှာစိုးလို့လေ"
" မပိတ်နဲ့ လာ မမ အဝတ်တွေ ချွတ်ပေး"
အပြေးအလွှား ကတုန်ကယင်နှင့် အဝတ်များကို ချွတ်ပေးရင်း
" လှလိုက်တာ မမရယ် တကယ် ကျနော့်ရဲ့ နတ်သမီးပါဗျာ။မမလို လူမျိုးနဲ့ ဆုံနိုင်ဖို့ဆိုတာ မလွယ်ပါဘူး"
" ကံပါလို့တွေ့တာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား"
" မဟုတ်ဘူးမမ ရေစက်ပါတာ"
" ခစ်ခစ် သူလေ စကားတက်"
ဖြေးဖြေးချင်းလှဲချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းအစုံကို ပြင်းပြင်းရှရှ လာနမ်းသည်။
" အား မုတ်ဆိတ်တွေက ယားတယ်။"
" မမ ပစ်ထားလို့"
" အပိုတွေ"
နှုတ်ခမ်းဆီမှ လည်တိုင်တလျှောက် အနမ်းမိုးရွာပြန်သည်။တရွေ့ရွေ့ ဆင်းလာသော အထိအတွေ့များက ရင်သားအစုံတွင်ရပ်တန့်သွားသည်။ တဖက်ကို စို့ရင်း လက်တဖက်ဖြင့် ယွယွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ အလူးအလဲ ခံစားနေရသည်။
" ဇွဲရေ"
ကော့တက် လာသည်။ ဝမ်းပျဉ်သားတလျှောက် လျှာနှင့်လျှက်ရင်း ပေါင်တံများကို ဆွဲမလာသည်။ ခပ်ပြင်းပြင်းတချက် စုပ်လိုက်သည်နှင့်
"အ့"
ဇွဲ ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်မိသွားသည်။လျှာကစားရင်း ဝလုံးရေးလိုက် ပြင်းပြင်းစုပ်လိုက် ကစားစရာတခုလို အမျိုးစုံ လုပ်နေသော ဇွဲကြောင့် ခြေ လက်များ ကုပ်ကွေးသွားမိသည်။
" ဇွဲရေ တော်ပါတော့ မမအရမ်း လိုချင်ပြီ"
" ဟုတ်မမ"
ဖြည်းဖြည်းချင်း တရစ်ရစ် ဝင်ရောက်လာသော အထိအတွေ့ ကို အားမလို အားမရနှင့် ကော့လိုက်မိတော့
" အား မမ"
နှစ်ဦးလုံး ကောင်းသွားခဲ့သည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း အရှိန်ရလာခဲ့ပြီ။
" မမ ကုန်းပေးမလား"
" အင်း"
ခပ်သွက်သွက်ပုံစံပြောင်းရင်း နောက်မှထည့်လိုက်တော့ ပို ခံစားရသည်။ ဆောင့်ချက်တိုင်း အသဲခိုက်အောင် ခံစားရသည်။
" ဇွဲရေ မြန်မြန်"
" အမေ့"
ညီးတွားသံမျိုးစုံနှင့် ပြီးဆုံးခြင်းကို တက်လှမ်းလိုက်သည်။ ခြေမခိုင်ပဲ ယိုင်ချင်နေသည်ကို အားတင်းထိန်းထားရင်း ဇွဲ၏ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ ပူနွေးသော သုတ်ရည်များ ဝင်ရောက်လာသည်ကို ခံစားသိလိုက်ပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားခြင်းခံလိုက်ရသည်။
တနေကုန် ပုံစံအမျိူမျိုးနှင့် ခရီးဆုံးကို အကြိမ်ကြိမ် တက်လှမ်းခဲ့ပြီး နွမ်းနယ်သော ခံစားချက်နှင့် လမ်းခွဲ ခဲ့ကြသည်။
ည
ဇွဲရေ
ဟုတ်မမ
မမတို့ လမ်းခွဲဖို့ အချိန်ရောက်ပြီ အိမ်မက်ဆိုရင်လည်း နိုးသင့်ပြီ။
တချိန်ချိန် ကြုံဖို့ မျှော်လင့်ထားပြီးသားပါ မမရယ်။အခြေနေတခုအတွက်လည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
မမတို့ အဆက်အသွယ်ရပ်လိုက်ကျစို့။အကောင့်ဖျက်လိုက်တော့မယ်နော်။
ကျနော်ပို့ပေးတဲ့ စာပိုဒ်လေး ဖတ်ပေးပါမမ။
ကျနော် အမြဲမျှော်လင့်နေပါရစေ။
" မွေ့ယာပေါ်မှာ အိပ်မှမဟုတ်ပါဘူး။
ကျောက်လမ်းပေါ်မှာ အိပ်သူလည်း
နတ်သမီး အိမ်မက် မက်ခွင့်ရှိတယ်"
# တာရာမင်းဝေ
ပြီးပါပြီ
`````````````````````````````````````````````````````````````````````````
ချစ်သလားလို့ မမေးပါနဲ့
ရေးသားသူ - ဆူးရစ်နွယ်
" ကိုထွန်း"
" ပြော မင်းမင်း"
" အငယ်ကောင်ကို ကြည့်ထိန်းဦး"
" အပြင်မှာပဲ အချိန်ကုန်နေတယ်"
" မင်းပြောလိုက်လည်းရတာကို"
" အငယ်ကောင်က ကျနော်ပြောလို့ တခွန်းနဲ့ မရဘူး။ကိုထွန်းပြောမှ မီးသေတာ"
" အေးပါကွာ"
ပွစိပွစိ ရေရွတ်ရင်း ဂိတ်ကို ထွက်သွားသော မင်းမင်းကိုကြည့်ရင်း ဒီကောင် မိန်းမကြီးနဲ့ တူလာပြီလို့ တွေးမိသည်။ ရေးလက်စ စာမူကို ဆက်ရေးရင်း အငယ်ကောင်ပြန်အလာကို စောင့်နေမိသည်။
" ကိုကြီး"
မျက်ခုံးပင့်ပြီ ကြည့်လိုက်တော့ သန့်ပြန့်သားနားနေသော စောမွန်ကို တွေ့ရတော့
" ဘယ် အလှူက ပြန်လာတာတုန်း အစော"
" ဟီးဟီး ဟုတ်ပါဘူး ကိုကြီး လမ်းထိပ်တင်ပါ"
" ရည်းစားထား နေပြီလား"
" မထားပါဘူး ကိုကြီး"
" အလတ်ကောင်က အစော ခြေရှည်တာ မကြိုက်ဖြစ်နေတယ်။ဆင်ခြင်ဦး"
" သူကျ ကားတစ်စီးနဲ့ လျှောက်သွားနေပြီး။အစောက ကျောင်းပိတ်ထားတုန်းပဲ အပြင်သွားတာပါ။"
" အေးပါ ကိုကြီးသိပါတယ်။"
မိဘနှစ်ပါး ဆုံးပါးသွားပြီးကတည်းက ထွန်းထွန်း၊မင်းမင်းနှင့် စောမွန်တို့ သုံးဦးတည်းသာ ဖြတ်သန်းခဲ့သည်။
အကြီးဆုံးဖြစ်သောထွန်းထွန်းက စာရေးခြင်း၊ဇာတ်ညွှန်းရေးခြင်းများ လုပ်ကိုင်ပြီး အလတ်ဖြစ်သော မင်းမင်းကတော့ ဝါသနာပါသော ကားမောင်းခြင်းလုပ်ငန်းအား လုပ်ကိုင်သည်။
အငယ်ဆုံး စောမွန်မှာတော့ ကျောင်းတက်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ မိဘထားခဲ့သော အမွေအနှစ်များကို ထုခွဲရောင်းချပြီး ဘဏ်အပ်ငွေမှ အတိုးကပင် ၎င်းတို့သုံးဦးအတွက် လုံလောက်ယုံမက ပိုလျှံပေသည်။
မိမိဝါသနာပါရာ အလုပ်များကို လုပ်ကိုင်ရင်း ဘဝကို အေးချမ်း သာယာစွာ ဖြတ်သန်းနေထိုင်ခဲ့သည်။ မင်းမင်းကတော့ ကားအငှားလိုက်ရင်း နယ်တကာပတ်၍ ပွေရှုပ်နေခဲ့သည်။
..........._..........._............_..........
အပြင်မှပြန်လာသော ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် မင်းမင်း၏ကားကို မြင်လိုက်ရ၍
" ကားအငှားမထွက်ဘူးထင်တယ်" ဟုတွေးလိုက်မိပြီး အိမ်အတွင်းလှမ်းဝင်ခဲ့သည်။
မင်းမင်း၏ အိပ်ခန်းဝတွင်ရပ်နေသော စောမွန်ကိုတွေ့လိုက်ရပြီး လှမ်းခေါ်မည်လုပ်ပြီးမှ ထူးခြားနေသော စောမွန်၏အမူအယာကြောင့် အနားသို့ တိုးကပ်သွားမိသည်။
ဟနေသော တံခါးဆီမှ အတွင်းကို လှမ်းကြည့်ရင်း ချောင်းနေသော စောမွန်ကြောင့် ထွန်းထွန်းလည်း တိတ်တဆိတ် တိုးကပ်သွားမိသည်။
မင်းမင်း၏ ကုတင်ပေါ်တွင် စောမွန်၏ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ မျိုးလေး ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ပက်လက်အိပ်နေသော မင်းမင်း၏ လိင်တံကို အားပါးတရ စုပ်နေသော မျိုးလေး ၏ ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် မင်းမင်း ညီးညူနေသည်။
" ကောင်းတယ်ညီ ပြင်းပြင်းလေး"
ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ကော့ထိုးနေသော မင်းမင်းကြောင့် မျိုးလေး အသက်ရှူချိန် ရမှရပါစ။
" ကိုလတ် ညီအပေါ်က ဆောင့်ရမလား"
" အေး"
စကားသံနှင့်အတူ မင်းမင်း၏အပေါ်သို့တက်ခွပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်နေသော မျိုးလေးအသွင်က သက်တောင့်သက်သာရှိလှသည်။ ပထမအကြိမ်တော့ မဟုတ်နိုင်။ သွက်လက်သော ဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ
" ညီ ကုန်းပေး" ဆိုပြီး မျိုးလေးနောက်မှ ပြောင်းဆောင့်နေသော မင်းမင်းတို့အတွဲကို တချက်ကြည့်လိုက်ရင်း စောမွန်ပခုံးပေါ် လက်တင်လိုက်သည်။
စောမွန်တစ်ယောက် တကိုယ်လုံးတုန်သွားကာ မိမိအား ကြောက်ရွံစွာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ စောမွန်ခေါင်းအားပုတ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းပေါ်လက်တင်ကာ တိတ်တိတ်နေဖို့ အမူအရာပြရင်း မိမိအခန်းထဲသို့ ထွန်းထွန်း ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။
ထွန်းထွန်းစိတ်ထဲတွင် မင်းမင်း၏အမူအရာများနှင့် စိတ်ဝင်တစားကြည့်ပြီး နီးမြန်းနေသော စောမွန်၏မျက်နှာကို မြင်ယောင်နေမိသည်။
စောမွန်၏ ရမ္မက်သွေးကြွနေသော မျက်နှာကို မြင်ယောင်ရင်း တကြောင်းလျော့လိုက်သည်။ လက်သမားလုပ်၍ ပြီးဖူးသမျှထဲ အကောင်းဆုံးသော အကြိမ် ဖြစ်သည်။
..........._..........._............_..........
သုံးယောက်အတူဆုံချိန်တွင် မလုံမလဲဖြစ်ရင်း မိန်းမဆန်စွာ ရှက်ရွံနီးမြန်းနေသော မျက်နှာနှင့်ရှက်အမ်းအမ်းအမူအရာကြောင့် ချစ်ဖို့ကောင်းနေသော စောမွန်ကို ကြည့်ပြီး သဘောကျစွာပြုံးလိုက်မိသည်။
" မင်းမင်း အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ဦး။အိမ်ခေါ်တာကိစ္စမရှိဘူး။ တံခါးတော့ပိတ်"
" ကိုကြီး အားကျနေတာလား"
" လျှောက်ပြောမနေနဲ့ မိန်းမရော ယောကျာ်းရော အလွတ်မပေးရင် မင်းရောဂါဖြစ်မှ နောင်တမရနဲ့။"
" ကိုထွန်းရာ မင်းမင်းက မနူးမနပ်မဟုတ်ဘူး။ကိုထွန်းတို့ အငယ်ကောင်တို့သာ ထိန်းရမှာ။အငယ်ကောင်လည်း မျိုးလေးတို့နဲ့ပေါင်းပြီး လျှောက်လုပ်နေမယ်။ကိုထွန်းမေးဦး"
" အစော ဟုတ်လား"
" မဟုတ်ပါဘူး ကိုကြီး ဒီတိုင်းပဲပေါင်းတာပါ။အစော ဘာမှ မဟုတ်တာမလုပ်ပါဘူး။မျိုးလေးနဲ့ ကိုလတ်ဖြစ်နေတာလဲ အစောမသိပါဘူး ကိုကြီး"
" အေး မင်းလီးသရမ်းတာနဲ့ စောမွန်ကိုဆွဲမထည့်နဲ့"
" မထည့်ပါဘူးဗျာ မထည့်ပါဘူး။တွေ့ကရာလီးနဲ့ ဖင်ခံလာပြီး ရောဂါဖြစ်မှ ကိုထွန်းလိုက်ကုပေးလိုက်"
" ပြောလေဆိုးလေပဲ မင်းမင်း..ငါက မင်းကို အပြစ်တင်နေတာမဟုတ်ဘူး။အငယ်ကောင် အတုယူမှားမှာ စိုးလို့ ပြောနေတာ။မင်းအန္တရာယ် မင်းရှင်းနိုင်ပေမယ့် အငယ်ကောင်က မင်းလိုလိုက်လုပ်ရင် ပြဿနာတက်မယ်"
" ကိုကြီးတို့ကလည်းတော်ပါတော့ အစောမလုပ်ပါဘူး"
ထထွက်သွားသော စောမွန်ကျောပြင်ကို ကြည့်ရင်း
" မင်းမင်း ကြာပြီလား'
" မကြာသေးဘူး ကိုထွန်း ၂ခါ ၃ခါပဲ ရှိသေးတယ်။အဲဒါကြောင့် အငယ်ကောင်ကို ထိန်းဖို့ ကိုထွန်းကိုပြောတာ"
" ဟ ဘာဆိုင်လို့တုန်းကွ"
" မျိုးလေး တို့အုပ်စုက ပတ်လိုး ပတ်ခံတွေ ကိုထွန်း ခုထိ အငယ်ကောင် မပါသေးပေမယ့် နောက်ကျရင် မပါဘူးလို့ပြောမရဘူး"
" အင်း"
" ကျနော်ကရှင်းတယ် ရရင်တော့ စားမှာပဲ။အငယ်ကောင် ဖင်သရမ်းတတ်မှ နောင်တမရနဲ့"
မင်းမင်းစကားများကို တွေးရင်းဖြင့် နောက်ရက်များတွင် စောမွန်ကို လေ့လာနေမိသည်။ ပုံမှန်ထက် အလှအပပိုကြိုက်ပြီး အပြင်က ပြန်လာတိုင်း မိမိကြည့်မိသည်နှင့် မလုံမလဲ ဖြစ်တတ်သော စောမွန်၏ အမူအရာများက အကဲ ဖမ်းရခက်လှသည်။
စောမွန်၏အပေါင်းအသင်းများကြားလေ့လာ ရသလောက်လည်း စောမွန်တွင် ချစ်သူ ရီးစားမရှိကြောင်း သိရသည်။ အလှအပပိုကြိုက်လာပြီး အပြင်ထွက်ချိန်များလည်း များလာသည်။
မင်းမင်းနှင့် မျိုးလေးတို့ အကြောင်းအရာကို ပြန်စဉ်းစားရင်း တခြားတယောက်နှင့် စောမွန်သာဆိုလျှင်ဟူသော အတွေးကြောင့် ခေါင်းများ ပူထူလာသည်။
" မင်းမင်း မင်းမင်းငါ့ကို တော်တော် ဒုက္ခပေးတဲ့ကောင်"
..........._..........._............_..........
စောမွန်တစ်ယောက် ကိုလတ်တို့ ချစ်ပွဲကို မြင်ပြီးကထဲက မျိုးလေးကို အားကျမိသလို ကိုကြီး အပေါ်တွင်လည်း မရိုးမသားစိတ်များ စတင်ခံစားနေရသည်။
ကိုကြီးထွန်းထွန်းနှင့် ဆုံမိသည့်အခါတိုင်း မနေတတ်မထိုင်တတ်ဖြစ်မိသည်။ ကိုကြီးရှေ့တွင်လည်း ပို လှချင်လာမိသည်။ နှစ်ဦးတည်းရှိသည့် အချိန်များတွင် ကိုကြီးနှင့် အကြိမ်ကြိမ် ချစ်ပွဲဝင်ကြောင်း တွေးမိနေသည်။
ကိုကြီးရှေ့တွင်နေတိုင်း ရင်တွေခုန်ပြီး အာခေါင်များ ခြောက်သွေ့သော ခံစားချက်ကို ခံစားနေရသည်။ ကိုကြီး မိမိကိုလေ့လာနေသည်ကို သိလေ ခံစားချက်များကို သိရှိသွားမှာ ကြောက်မိလေဖြစ်သည်။
အိမ်အပြင်ထွက်နေချိန်များ များလာပြီး ကိုလတ်ကလည်း စောမွန်ကို မကြည်ပဲ ဆူဆဲလာခဲ့သည်။ကိုကြီးမှလည်း စောမွန်ကို စောင့်ကြည့်ပြီး တခုခုပြောချင်နေမှန်း ခံစားသိရသည်။ စောမွန်စိတ်များ မွန်းကြပ်လာခဲ့သည်။
မျိုးလေးတို့သောက်နေသော အရက်ဝိုင်းဘေးဝင်ထိုင်ရင်း စောမွန် ငူငူငိုင်ငိုင်ထိုင်နေမိသည်။
" အစော မင်း ဘာဖြစ်နေတာတုန်း။ခုတလော မင်းမျက်နှာ မရွှင်ဘူး"
" ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူးကွာ"
" အေး ဘာမှ မဖြစ်လည်းပြန်တော့ ငါတို့မူးတော့မယ်"
" ငါ့လည်း တခွက်တိုက်"
" ဟျောင့် ကိုလတ်က သက်အောင်မလုပ်နဲ့ ငါနဲ့ ကိုလတ် ပြဿနာမဖြစ်ချင်ဘူး"
" မတိုက်ရင် မပြန်ဘူးကွာ"
" မျိုးလေး တခွက် မြန်မြန်တိုက်လိုက် မဟုတ်လို့ရစ်နေရင် ငါတို့ ကောင်းကောင်းသောက်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။"
အရက်လက်နှစ်လုံးလောက်နှင့် အချိုရည်ရောပေးသော တခွက်ကို မော့သောက်လိုက်သည်။
" သွားသွား မြန်မြန်ပြန်တော့ အစော"
" ဇွတ်တွန်းလွှတ်မနေနဲ့ ပြန်ပြီ"
ပြောတော့ အရက်သောက်ရင် မူးတယ်တဲ့။
မူးလည်းမမူးပါဘူး။မမူးတဲ့ အရက်သောက်ပြီး ပိုတောင်စိတ်ညစ်မိသည်။ ဟွန့် အနံ့ထွက်တာပဲရှိတယ်။ မူးလည်းမမူးတဲ့အရက်များ သောက်နေကျသေးတယ်။
အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်တော့ စာရေးနေသော ကိုကြီးက လှမ်းကြည့်သည်။သွားပြီ ယခုမှ ကြောက်ရမှန်းသတိရသွားသည်။အခန်းဆီသို့ မြန်မြန်လျှောက်လာခဲ့သည်။ ကိုကြီးကို မကြည့်ဝံ့။
" အစော ခဏ"
စောမွန်အနား လျှောက်လာသော ကိုကြီးနီးလာသည်နှင့် စောမွန်၏ခေါင်း ငုံ့သထက်ငုံ့လာသည်။ စောမွန်ဆီမှ အရက်နံ့ရသွားသည်နှင့်
" မေစောမွန်မောင်"
ပခုံးကိုကိုင်လှုပ်ရင်း ဒေါသတကြီး အော်ဟစ်လာသော ထွန်းထွန်းကြောင့် မျက်ရည်များရစ်ဝိုင်းလာပြီး မော့ကြည့်ရင်း
" ကိုကြီး"
" နင့်ကိုနင် မိန်းကလေးဆိုတာရော သတိရသေးလား။အကိုတွေဆိုပြီး နင့်ကို ချုပ်ချယ်ဘူးလား။နင်အရက်သောက်တာ မိန်းကလေးအလုပ်လား"
" ဟင့်အင် ဟင့်အင်"
" လွတ်လပ်ခွင့်ပေးထားတိုင်း အလွဲသုံးစားမလုပ်သင့်ဘူး။နင့်ကို နင့်ဦးနှောက်နဲ့ ရှင်သန်ခွင့်ပေးခဲ့တယ်။တားမြစ်ပိတ်ပင်တာ ဘာမှမရှိဘူး။မင်းမင်း ပြောရင်တောင် အငယ်ဆုံးလေးဆိုပြီး ငါက ရှေ့ကကာကွယ်ခဲ့တယ်"
" မဟုတ်ပါဘူး "
" နင့်ကို လွတ်လပ်ခွင့်ပေးတာ ငါမှားပြီလို့ လူတိုင်း လက်ညှိုးထိုးစေချင်တာလား မေစောမွန်မောင်"
" ကိုကြီး အစော အ့လိုမရည်ရွယ်ပါဘူး"
" နင်ဘာဖြစ်ချင်တာလည်း အစော ပွေချင်ရှုပ်ချင်တာလား မင်းမင်းလိုနေချင်တာလား လင်လိုချင်နေတာလား ဟင်"
" ကိုကြီး အစောလက်တွေနာတယ်"
" အရက်တောင်သောက်လာပြီး ဒါကျတော့နာလား"
" တောက်"
လက်ကိုဆွဲပြီး အခန်းတံခါးဖွင့်ကာ ခုတင်ပေါ် ဆောင့်တွန်းချခံလိုက်ရသည်။
" နင် ဒီနေ့ကစ အပြင်မထွက်နဲ့။အလိုလိုက်လို့ အမိုက်စော်ကားတဲ့ ကောင်မ"
ဒေါသတကြီးနှင့် အဝတ် ဘီရိုမှန်ကို လက်သီးနှင့်ထိုးခွဲလိုက်သော ကိုကြီးလက်မှ သွေးများဖြာကျလာသည်။စောမွန် ကိုကြီးအား ဆွဲဖက်ထားမိသည်။
" ကိုကြီး မလုပ်ပါနဲ့။
" ဖယ်စမ်း"
" ကိုကြီး အစောကိုထိုးပါ ကိုကြီးမကျေနပ်ရင် အစောကိုသေအောင်သက်ပါ။အ့လိုကြီးမလုပ်ပါနဲ့"
" နင်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ အစော"
" ဟင့်အင် ဟင့်အင်"
" ကိုကြီးကို အစော ဘာဖြစ်နေလဲ။မင်းမင်းကိစ္စပြီးကတည်းက အစော မူမမှန် ဖြစ်နေတာ။မျိုးလေး နဲ့ အစောက ရီးစားတွေလား"
" မဟုတ်ဘူးကိုကြီး"
" နင်ဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ အစောရာ တောက်"
" ကိုကြီး ကိုကြီးကို အစောချစ်တယ်"
နောက်ကျောကို မျက်နှာအပ်ရင်း ကိုကြီး ခါးကိုဇွတ်ဖက်ထားလိုက်သည်။အရဲစွန့်ပြောမိပြီးနောက် မျက်နှာမပြရဲတော့။ကိုကြီး စောမွန်အပေါ် ဘယ်လိုတုန့်ပြန်မလဲ။စောမွန်ကို အထင်သေးသွားလား။စောမွန်ကို ဒေါသတကြီး ရိုက်နှက်မည်လား။
ဘယ်လိုပဲ တုန့်ပြန်သည်ဖြစ်စေ စောမွန်အချစ်ကို ဖွင့်ဟဝန်ခံမိပြီး ကိုကြီး သိသွားရင်ပဲ စောမွန်ကျေနပ်ပါပြီ။ခဏတာ ငြိမ်သက်သွားသော ကိုကြီးကိုဖက်ထားရင်း ကိုကြီး၏ရင်ခုန်သံများ ကြားနေရသည်။ခါးမှလက်များကို ဖယ်ချခံလိုက်ရပြီ စောမွန်ဖက် တဖြည်းဖြည်း လှည့်လာသော ကိုကြီးကို စောမွန် မကြည့်ရဲ။
" အစော အငယ်လေး"
နူးညံ့သော အသံ စောမွန်အမြဲ ရင်ခုန်ရသော အသံ
" ကိုကြီး"
" အစောကိုလည်း ကိုကြီးချစ်တာပေါ့ ကိုကြီးရဲ့ညီမလေးကို ကိုကြီးချစ်တာပေါ့"
" ဟင် အ့လိုဟုတ်ဘူးလေ"
မော့ကြည့်မိတော့ ချစ်စနိုးနှင့် ပြုံးရယ်နေသော ကိုကြီး မျက်ဝန်းများက ရွှန်းလက်နေပြီး စောမွန်ကို စချင်နောက်ချင်နေဟန်အထင်းသား ပေါ်လွင်နေသည်။
" ဒါဆို ဘယ်လိုလဲ ပြောလေ အစော"
" အာ မသိတော့ဘူး"
ခြေစောင့်ပြီး ကုတင်ပေါ်သွားထိုင်ရင်း စူပုတ်ကောက်ချိတ်နေမိသည်။ကိုကြီးရယ်လေ စောမွန်ဘေးကို ဝင်ထိုင်ပြီး တင်းတင်းလေးဖက်ထသည်။
" အစော"
" ဟုတ်"
" အဲ့လို မဟုတ်ဘူးဆိုရင် ကိုကြီး လိုချင်တာ ပေးရမှာနော်"
" မသိဘူး"
" မိန်းကလေးနဲ့တူလာပြီ"
" ကိုကြီးနော် အစောကဘယ်တုန်းက မိန်းကလေး မဟုတ်လို့လဲ"
" အင်း မိန်းကလေးဟုတ်တယ် ကိုကြီးရဲ့မိန်းကလေး ဟုတ်လား"
" သွားပါ မသိဘူး"
" မသိတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို "
နှစ်ဦးသားကြားက စကားသံများ တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့သည်။ငြင်သာသော အနမ်းများ နှုတ်ခမ်းပေါ်ကျရောက်လာခဲ့သည်။
စောမွန် အမြဲတွေးတောနေသော ကိုကြီး၏ အနမ်းများကို ကျေနပ်စွာ ခံယူမိသည်။ကိုကြီး၏လက်များက စောမွန်၏နောက်ကျောဆီသို့ ရောက်လာပြီး အတွင်းခံချိတ်များဖြုတ်လိုက်သည်။အနမ်းများကိုခွာပြီး တီရှပ်လေးကို ဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရသည်။မျက်လုံးကိုသာ စုံမှိတ်ထားမိသည်။ကိုကြီးလက်များက အစော၏ တကိုယ်လုံး အစုန်အဆန်ရွေ့လျားနေသည်။နှုတ်ခမ်းများကလည်း အငြိမ်မနေ နှုတ်ခမ်း လည်ပင်းနှင့် ရင်ညွန့်များဆီ ကူးချည်သန်းချည်နှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။
အစော၏ အဆီပိုမရှိသော ဝမ်းပျဉ်သားချပ်ချပ်ပေါ်သို့ ကိုကြီး၏နှုတ်ခမ်းများ ရွေ့လျားလာပြီး ချက်ပေါက်လေးအား လျှာနှင့်ထိုးလိုက်သောအခါ
" အား ကိုကြီး အစောယားတယ်"
ကိုကြီး၏လက်များက အစော၏ပေါင်တံ ဖွေးဖွေးလေးများအားပွတ်သပ်ပေးနေပြီး ဆီးခုံရှိ အမွှေးနုနုလေးများအား ဆော့ကစားနေပြန်သည်။အစော စိတ်များ တိမ်လို လွင့်မျောနေမိသည်။
ကိုကြီး၏နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ပွင့်ဖတ်လွှာလေးများအား စုပ်ယူလိုက်သောအခါ အစောကိုကြီးခေါ်ဆောင်ရာနောက်ကို တမက်တမော လိုက်မိသွားလေပြီ။ကိုကြီး၏အယုအယများအောက်တွင် အရည်ပျော်ဆင်းခဲ့လေပြီ။
" အစောလေး ကိုကြီး ထည့်ရမလား"
" အွန်း"
မပွင့်တပွင့်ပြောရင်း ခေါင်းညိတ်မိသည်။
ရွှဲရွှဲစိုနေသော ပန်းဖူးလေးထဲ နစ်ဝင်လာသော ခံစားချက်နှင့် တစ်စို့သောခံစားချက်နှင့် အနည်းငယ်နာကျင်မှုကို ခံစားရသည်။
ဖြည်းဖြည်းလေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း တရစ်ချင်း တရစ်ချင်း ထပ်တိုးဝင်ရောက်လာသော ခံစားချက်ကို ရရှိသည်။မဆုံးနိုင်အောင် ရှည်လျားလှသည်။အဆုံးထိဝင်ရောက်နေရာယူပြီး အနည်းငယ်အသွင်းအထုတ်လုပ်နေသော ကိုကြီးကို
" ကိုကြီး အမြှေးပါးပေါက်ရင် နာတယ်ဆို အစောကျဘာလို့ မနာတာလဲ"
" အစောက ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းနေလို့ အပျိုမြှေးမရှိတော့တာ။ မနာတာ မကောင်းဘူးလား ကလေး"
" မသိဘူးလေ ကိုကြီးက အပျိုမစစ်ဘူး ထင်မှာပေါ့"
" ကိုကြီး မျက်စိအောက်က ကလေးလေး အပျိုစစ် မှန်းသိပြီသားပါ။သူများယူမှာစိုးရိမ်ရ ကိုယ်တိုင် ချွေဖို့ အောင့်အီးရနဲ့ ကိုကြီး ရင်ထဲ ဗလောင်ဆူနေခဲ့တာပါ။"
" အိပ်ပြီးမှ ပြောပါ့လား ကိုကြီး"
" အစော လေးနော်။ စကားနာထိုးရင် မညှာတော့ဘူး"
ပြောပြောဆိုဆို ပြင်းထန်လာသော ဆောင့်ချက်များကြောင့် အစောညီးညူးနေရသည်။
" ကိုကြီး အောင့်တယ် အ့"
" ခဏလေး ကြိတ်ခံ အစောလေး"
အစောအပေါ် အမြဲနူးညံစွာ ဆက်ဆံတတ်သော ကိုကြီး ဒီတခါတော့ ညှာမည်မထင်တော့။စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဆောင့်ချက်များကြား အစော အကြိမ်ကြိမ် ပြီးဆုံးခဲ့သည်။
" အား ကလေးရယ်"
ကိုကြီးဆီမှ ပူနွေးသော သုတ်ရည်များ၏ အထိအတွေ့ကလည်း အစောကို အားအင်ကုန်ခမ်းစေခဲ့ပြန်သည်။
အစောကို ဖက်ထားပြီး ငြိမ်နေရင်းမှ
" အစော သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဦးမလား"
" မလှုပ်ချင်ဘူး ကိုကြီး နည်းနည်းလည်း စပ်တယ်"
" ကိုကြီး လုပ်ပေးမယ်။"
ရေစိုအဝတ်နှင့် အစောကို ယုယုယယ သန့်ရှင်းပေးသည်။အစောကိုယ်ပေါ်စောင်ခြုံပေးရင်း
" အစော နားဦး အိပ်ချင်အိပ်လိုက်"
" ကိုကြီးအခန်းပြန်လေ ကိုလတ်ပြန်လာရင်သိလိမ့်မယ်"
" နောက်လည်း သိမှာပဲ။မပြန်တော့ဘူး အစောနဲ့ပဲ အိပ်တော့မယ်"
" ကိုလတ်က အစောကို တောင်းနေရင် ကိုကြီး ဘယ်လိုလုပ်"
" မပေးနိုင်ပါဘူးဗျာ ညီမအနေနဲ့သာ နှစ်ယောက်လုံးနဲ့ဆိုင်တာ ဇနီးလေးကတော့ ကိုကြီးအတွက်ပဲ"
" အာ ကိုကြီးနော် ချစ်တာလည်းမဟုတ်ပဲနဲ့ ။အစောက စပြောမှ သနားလို့ ချစ်တာများ"
" အစောရယ် ကိုကြီး အစောကို ချစ်သလားလို့ မေးစရာမလိုအောင်ကို ချစ်ပြထားတာ အစောမမြင်လို့လား"
" သိဘူးလေ ညီမလိုပဲ ထင်တာကို"
" ညီမလိုရော ဇနီးလိုရောဆိုတာ သိအောင် တညလုံးချစ်ပြမယ်။"
" အာ ကိုကြီးနော် "
" မရတော့ဘူး ကောင်မလေး"
" ခိခိ"
ရယ်သံများနှင့်အတူ အချစ်ရနံများထုံလွှမ်းရင်း အချစ်ပင်လယ်ထဲသို့ မောင်နှမနှစ်ဦး မမောနိုင်မပန်းနိုင် ကူးခတ်နေတော့သည်။
ပြီးပါပြီ။
```````````````````````````````````````````````````````````
နှင်းနှင်းရယ်...
ရေးသားသူ - အမည်မသိ
ကျွန်တော်သည် ညပိုင်း (၉) ထိုးသဖြင့် ထိုးနေကျဟိုတယ်မှ ကားဖြင့်အိမ်သို့ပြန်လာကာ မအိပ်ချင်သေးသောကြောင့် ကျုံးတောင်ဘက်ဘေးတွင် ကားရပ်ကာ ပလက်ဖေါင်းပေါ်သွားထိုင်နေလိုက်သည်။ ဟိုအကြောင်း, ဒီအကြောင်းများတွေးရင်း သွားနေကျမာဆက်သွားရင် ကောင်းမလားဟု စဉ်းစားမိသည်။
ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကျန်းမာရေးကလည်း နေ့လည်လောက်ကတည်းက ညောင်းညာနေကာ ဖျားချင်သလိုဖြစ်နေသည်။ မာဆတ်သွားလို့ရောက်လျှင်လည်း ကျွန်တော့်ခေါ်နေကျ ကောင်မလေးက ကိုယ်ကိုနှိပ်ပေးမှာထက် သူ့လက်များနဲ့ လီးကြီးနဲ့ကိုယ်အနှံ့ဖီးလာအောင်လုပ်ပေးပြီး သူကောင်းကိုယ်ကောင်း လိုးကြမည်မှာ သေချာသည်။ ယခု ကျွန်တော် အားအင်အပြည့်မရှိသဖြင့် မသွားတော့ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ လမ်းပေါ်ဖြတ်သွားသော မိန်းကလေးများကိုကြည့်ကာ လိုးခဲ့ဖူးသောမိန်းမများအကြောင်းတွဲတွေးပြီး မိန်းမမယူရသေးသော လူပျိုလေးကျွန်တော်သည် ဖီလင်ယူနေသည်။
" အစ်ကို...အစ်ကို "
အနီးနားမှခေါ်သံကြားသဖြင့် ကျွန်တော်လည်းလန့်သွားပြီး ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်သည်။ ရိုးရှင်းသောအဝတ်အစားကို သတ်သတ်ရပ်ရပ်ဝတ်ထားသော မိန်းမပျိုတစ်ယောက်ကို ကလေးငယ်ငယ်လေးချီလျှက်တွေ့လိုက်ရာ Sexy အတွေးများစိတ်ကူးယဉ်ကာ လီးကြီးကိုပွတ်ကိုင်သော လက်ကိုအမြန်ရုပ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ယှဉ်လျှက်ရပ်လိုက်သည်။
" ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ, ဘာပြောချင်လို့လဲ "
" ဒီလိုပါရှင့် , ကျမ ဒီညတည်းစရာ တည်းခိုခန်းလေးရှာနေလို့ပါ , အဲဒါ လိုက်ပို့လို့ရမလားလို့ , ကျမက ဒီမြို့က မဟုတ်လို့ပါရှင့်, အချိန်ကလည်း မရှိတော့လို့ပါ " ဟု သူမက ပြောလာသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူမကို ခြေအဆုံးခေါင်းအဆုံးသေချာကြည့်ရင်း စဉ်းစားနေသည်။ သူမ ကြည့်ရသည်မှာ ကလေးနဲ့ဆိုတော့ မိန်းမပျက်တော့မဟုတ်တာသေချာသည်။ လူလိမ်မများဖြစ်နေမလားဟု တွေးနေစဉ်
" အစ်ကို ကျွန်မက တစ်ကယ်မသိလို့ပါ, ကလေးကလည်း အိပ်ချင်နေပြီ, ဒီထက်မှောင်ရင်လည်း ပိုဆိုးမှာမို့ပါ, ကျွန်မ မိန်းမကောင်းတစ်ယောက်ပါရှင့် , ကူညီပေးပါ "
" ဟုတ်ပါပြီ , ကျွန်တော်က ကားအငှားလိုက်တာ , ဘယ်လိုအဆင့်မျိုး လိုချင်သလဲဗျ "
" ရပါတယ် အစ်ကို ကားခပေးပါ့မယ် , နီးနီးလေးနဲ့ လုံခြုံရင်ရပါတယ် , ဒီတစ်ညပါပဲ "
" ဟုတ်ပြီ , ကားပေါ်တက်ပါ " ဟုပြောပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို နောက်မှာတင်ကာ အနီးနားရှိတည်းခိုခန်းများအကြောင်း စဉ်းစားကာ မောင်းလာသည်။
" အစ်ကို လိပ်စာကဒ်လေး ယူပါရစေ " ဟု သူမပြောကာ ကားနောက်ခန်းတွင် ချိတ်ပေးထားသော ကျွန်တော့်ကဒ်ကို သူယူလိုက်ပြီး မနက်ကျလည်း လိုရင်ခေါ်အုံးမည်ဟု သူမ ပြောသည်။(၁၀) မိနစ်လောက်ကြာတော့ရပ်ကွက်ထဲရှိ တည်းခိုခန်းအဆင့်ရှိသော နေရာသို့ရောက်သည်။
ကျွန်တော်လည်း ကားပေါ်ကအရင်ဆင်းပြီး အိမ်ထဲဝင်ကာ အခန်းတစ်ခန်းရနိုင်မလားမေးလိုက်သည်။ ကောင်တာမှ ရမည်ပြောသဖြင့် ကားဆီပြန်သွားကာ သူမကိုပြောပြလိုက်သည်။
သူမက ကားခဘယ်လောက်လဲ မေးလာသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကလေးတစ်ယောက်နဲ့ဖြစ်သော အမျိုးသမီးကို ကောင်းမောင်းလာတုန်းကတည်းက ဘက်မှန်မှသေချာကြည့်နေခဲ့သည်။
သူမပုံစံသည် စိတ်ရှုပ်နေပုံမျက်နှာနဲ့ ဖြစ်နေသည်ဟု ယူဆမိသည်။ ထို့ကြောင့် ခဏပဲမောင်းလိုက်ရသော ကားခကို မတောင်းချင်တော့ပေ။
" မပေးနဲ့တော့ အစ်မ, အိမ်ပြန်တာနဲ့ လမ်းကြုံနေလို့ပါ, မယူတော့ဘူး " ဟုပြောပြီး ကားထဲဝင်ကာ တစ်ခါးပိတ်စက်နှိုးလိုက်သည်။
သူမလည်း တစ်ဖက်က ကလေးချီထားပြီ တစ်ဖက်တွင်လွယ်ထားသော အိပ်ထဲကို ပြာပြာသလဲနှိုက်နေသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကားစထွက်မည်အပြုတွင် ကားမှန်ကို လက်ဖြင့်လှမ်းခေါက်သည်။ ကျွန်တော်လည်း မှန်ချလိုက်ပြီး
" ရတယ် အစ်မ, လုံးဝမယူတော့ဘူး , တည်းခိုခန်းထဲဝင်တော့, ညည့်နက်နေပြီ "
" ခဏစောင့်ပါ အစ်ကိုရယ် , ကားခလေးပေးပါရစေ " ဟု နူးညံ့သောအသံကလေးဖြင့် တောင်းပန်နေရှာသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူမမျက်နှာကို သေချာကြည့် ပြုံးပြလိုက်ကာ သွားပြီဟုနှုတ်ဆက်ပြီး အမြန်မောင်းထွက်လာလိုက်သည်။ ကားဘက်မှန်ထဲမှ သူမကိုအထဲဝင်သွားပြီလားဟု ကြည့်နေမိသည်။
သူမလည်း ကျွန်တော့်ကားကို လိုက်ကြည့်နေပြီး အတော်ကြာမှ တည်းခိုခန်းဘက် ခြေစလှမ်းသွားသည်
ကျွန်တော်လည်း အိမ်ကိုဦးတည်ပြီး ကားကိုဖြည်းဖြည်းမောင်းခဲ့သည်။ ကျုံးဘေးထိုင်တုန်းက Sexy အတွေးများကို ပြန်စဉ်းစားပြီးတွေးမည်လုပ်စဉ် ကလေးချီထားသော မိန်းမပျိုကို အတွေးရောက်သွားသည်။ သူမပုံစံသည် အနေတော် အရပ်အမောင်းနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ဖြစ်သည်။ သူမ နားတွင်လည်း နားကပ်ဝတ်ထားပြီး ရွှေဆွဲကြိုးလည်းဆွဲထားသည်။
ဘေးလွယ်အဝတ်အိပ်ကိုလွယ်ထားပြီး သူမချီထားသောကလေးမှာလည်း လမ်းလျှောက်တတ်ခါစလောက်ပဲရှိလိမ့်မည်ဟု ထင်မိသည်။ သူမရော ကလေးရော အသားအရေ ဖြူကာ ကြည့်ကောင်းသည် လူရည်သန့်ပုံစံမျိုးဖြစ်သည်။ သူမမျက်နှာသည် ဝိုင်းဝန်းကာ မျက်ဝန်း, နှာတံ အကုန်ကြည့်လို့ကောင်းသည်။ ဒါပေမယ့် ခုဏကားစီးနေတုန်းက သူမမျက်နှာသည် စိတ်ညစ်စရာ ကြုံတွေ့နေသည်ဟု စဉ်းစားမိသည်။
ထိုသို့ သူမအကြောင်းစဉ်းစားနေစဉ် ကျွန်တော့်ဖုန်းသံမည်လာသည်။ ဖုန်းနံပါတ်ကြည့်လိုက်တော့ ကြိုးဖုန်းဂဏန်းမျာ့း ကျွန်တော်မသိ, အချိန်ကြည့်လိုက်တော့ (၁၀)နာရီထိုးနေပြီ, မာဆတ်ကကောင်မလေးဆက်တာများလားဟုတွေးကာ မကိုင်ပဲထားလိုက်သည်။ ဒီညအဖို့ ကျွန်တော် သေချာပေါက် လိုးနိုင်မည်မဟုတ်ပေ, အားနဲနေသည်။
ဖန်ုးသံထက်ပြီး မည်လာပြန်သည်, မကိုင်ပဲထားလိုက်ပြန်သည်။ (၃) ကြိမ်မြောက်မည်လာပြန်သည်, မာဆတ်ကကောင်မလေးကတော့ဒီလောက်အကြိမ်များများ မခေါ်တတ်ပါ , ကျွန်တောက ပြန်ခေါ်ပြီးတော့စကားပြောကြသည်။ ယခုဖုန်းတောက်လျောက်မည်နေသဖြင့် ကိုင်လိုက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ
" ဟလို, ပြောပါခင်ဗျ "
" ခဏလေး ကိုင်ထားပါနော် အစ်ကို " ယောက်ျားတစ်ယောက်သံကြားရသည်။ ပြီးလျှင် မိန်းမသံဖြင့် စကားပြောလာသည်။
" ဟလို , အစ်ကို့.. ကျွန်မပါ , ခုဏ အစ်ကိုကားပေါ်စီးခဲ့တဲ့ သူပါရှင့် "
" ဟုတ်ကဲ့ပြောပါ , မှတ်မိပါတယ် , ကားပေါ်ပစ္စည်းကျန်ခဲ့လို့လားဗျ "
" မကျန်ပါဘူးရှင့် , အစ်ကို ဒီပြန်လာပေးအုံးနော် "
" ဘာဖြစ်လို့လည်းဗျ, တည်းခိုခန်းအဆင်မပြေလို့လားဗျ "
" မဟုတ်ပါဘူး , ပြန်လာပေးပါနော် အစ်ကို , ေ့ရှထွက်စောင့်နေပါ့မယ် , ဒါပဲနော် " ဟုပြောကာ သူမဘက်က ဖုန်းချသွားသည်။
သူမပြောသောလေသံသည် ကျွန်တော်မလာမှာကို စိုးရိမ်နေပုံရပြီး အေ့ရှမှာပဲထွက်စောင့်မည်ဟုပါ ပြောသဖြင့် သူမရဲ့ မိန်းမသားဘဝလုံခြုံမှုကို ကျွန်တော်စိုးရိမ်သွားကာ ကားကိုပြန်လှည့်ပြီး အမြန်မောင်းခဲ့ရာ (၁၀) မိနစ်အတွင်း တည်းခိုခန်းေ့ရှရောက် သွားသည်။ ကားပေါ်က အမြန်ဆင်းကာ စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့်
" ဘာဖြစ်လို့လဲ အစ်မ "
" ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး အစ်ကို, ကျွန်မ ကူညီပါနော် အစ်ကို, ကျွန်မ အိမ်က အမြန်ထွက်လာခဲ့တော့ဖုန်းနဲ့ပိုက်ဆံအိတ်တွေ မေ့ကျန်ခဲ့တယ်ရှင်, ဒီမှာ တည်းခိုခန်းခပေးမယ်ဆိုပြီးထုတ်တော့ မပါခဲ့ဘူးရှင်, အစ်ကို ကျွန်မရဲ့ ဆွဲကြိုးကို အစ်ကို့ကို ဒီတစ်ညပေးထားပြီး ပိုက်ဆံ (၅၀၀၀၀) လောက်ချီးပေးပါလားဟင်, မနက်ကျရင် ဒီကို အစ်ကိုလာခေါ်ပါ, ပြီးရင် ဒီဆွဲကြိုးကို သွားရောင်းပြီးပြန်ပေးပါ့မယ်နော် " ဟု တောင်းပန်သောမျက်နှာလေးနဲ့ သူမပြောနေရှာသည်။
" ကျွန်တော်လည်း ပိုက်ဆံက (၁၀၀၀၀)ကျော်ကျော်ပဲပါတာဗျ, ခဏလေး အစ်မ " ဟုပြောကာ ကျွန်တော်လည်း တည်းခိုခန်းထဲဝင်သွားပြီး ကောင်တာမှ ညီလေးကို ဆွဲကြိုးယူထားပြီး တည်းခွင့်ပြုဖို့ပြောပေးလိုက်သည်။
ကောင်တာမှ ကောင်လေးကလည်း မယူရဲဘူးဆိုပြီး ဇွတ်ငြင်းနေသဖြင့် အပြင်ပြန်ထွက်ကာ သူမအနားသွားလိုက်သည်။
" အစ်ကို ညီမကို အဆင်ပြေအောင်စဉ်းစားပေးပါအုံးနော် , ကလေးနဲ့ဆိုတော့ ပိုဆိုးပါတယ်ရှင် "
" အေးဗျာ , ကျွန်တော်ကလည်း တစ်ကယ်မပါလာဘူးဗျ, ဒီလိုလုပ်ဗျာ တည်းခတော့စျေးနဲနဲပိုမယ်, ကျွန်တော် ကားထိုးနေကျဟိုတယ်ရှိတယ်, သွားမလား "
" ရတယ် အစ်ကို , ဟိုတယ်ကို ဆွဲကြိုးပေးထားလိုက်, မနက်ပိုင်းအတွင်း ရောင်းပြီးပေးမယ်ပြောလိုက်ပါ, ကတိပေးပါတယ် "
" ရပါတယ် အစ်မ, ကလေးသွားခေါ်လိုက်, ဟိုတယ်က နဲနဲဝေးတယ် "
" ကျေးဇူးပါ အစ်ကိုရယ် " ပြောကာ သူမ၏မျက်နှာသည် ပျော်ရွှင်သွားပြီးအထဲပြေးဝင်သွားကာ ကလေးအိပ်နေသည်ကိုပွေ့ကာ ပြန်ထွက်လာသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကားမောင်းနေရင်း
" အစ်မ , မနက်ဘယ်အချိန်လာခေါ်ရမလဲ "
" ရတယ် အစ်ကို, လာချင်တဲ့အချိန်လာခဲ့ပါ, ဆွဲကြိုးယူထားပါနော် "
" မယူပါဘူးအစ်မရယ်, တာဝန်ကြီးလို့ပါ, အစ်မကို ယုံကြည်ပါတယ် "
" ကျေးဇူးပါ အစ်ကိုရယ်, ကျွန်မ ဒုက္ခတွေနဲ့ပူလောင်တဲ့ညမှာ သူတော်ကောင်းနဲ့တွေ့ရတာ ကံကောင်းလိုက်တာရှင် "
" မဟုတ်တာ အစ်မရယ်, နေရခက်အောင် မလုပ်ပါနဲ့ "
" တစ်ကယ်ပါ, ကျွန်မက ဒီမြို့ကမဟုတ်ဘူး, မော်လမြိုင်ဘက်ကလာတာ, ဒီနေ့ညနေမှ ဒီရောက်တာလေ, ကားစီးလာရတော့ခရီးကလည်းပန်း, ပြီးတော့ယောင်္ကျားနဲ့စိတ်ဆိုးပြီး ချက်ချင်းအမြန်ထွက်လာခဲ့ရတာလေ "
" ဘာလို့ စိတ်ဆိုးကြတာလဲဗျာ, သူလိုက်ရှာနေမှာပေါ့, ကလေးကိုလည်း စိတ်ပူနေမှာပေါ့, အိမ်လိပ်စာပြော ကျွန်တော်အလကားလိုက်ပို့ပေးမယ် "
" ကျမ ယောင်္ကျားကို ဘယ်တော့မှပြန်ရင်မဆိုင်တော့ဘူး, အပွင့်လင်းဆုံးပြောပြရရင် ကျွန်မယောင်္ကျားက မန္တလေးကားဂိတ်မှုး, မော်လမြိုင်နဲ့ ကုန်ကားပြေးတာလေ, အခုညတင် သူနဲ့ သူ့စာရေးမဖောက်ပြန်နေတာ မျက်စိနဲ့မြင်တော့ကျမ ရှက်လည်းရှက်, ဒေါသလည်းအတော်ထွက်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကို နီးရာပစ္စည်းနဲ့ပေါက်ပြီး အမြန်ထွက်ပြေးလာခဲ့တာ အစ်ကိုနဲ့တွေ့တာလေ, ကယ်တင်ရှင်နဲ့ ကျမကံကောင်းသွားတယ် "
" သူကတော့ အစ်မတို့သားအမိကို လိုက်ရှာနေလောက်ပြီ " ဟူ၍ စကားများပြောကာ ကျွန်တော့်ကားထိုးနေသော ဟိုတယ်ကြီးသို့ ရောက်လာသည်။ သူတို့သားအမိကို ကောင်တာသို့ခေါ်ကာ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းကိုပြောပြီး အဆင်ပြေအောင်စီစဉ်ပေးလိုက်သည်။ သူမမှတ်ပုံတင်ထုတ်ပေးမှ နာမည်ကြည့်မိရာ သူမနာမည်မှာ " မနှင်းနှင်း " ဟု သိလိုက်ရသည်။ သူမတို့သားအမိကို ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ပါလိုက်ပြီး အခန်းထဲထိပို့ပေးလိုက်သည်။
" အစ်ကို ညီမတို့အတွက် စားစရာဟိုတယ်မှာ မှာပေးပါအုံးနော် "
" ည(၁၂) နာရီရောက်နေတော့ ဘာမှမရတော့ဘူးဗျ " ဟု သူငယ်ချင်းကပြောသည်။
" ဟုတ်လား, ကျမတို့သားအမိ ညစာမစားရသေးဘူး , ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ "
" ကဲဗျာ ကျွန်တော် အပြင်သွားဝယ်ပေးမယ်, ဘာစားမလဲပြော " ဟုမေးကာ သူတို့စားချင်သည်များဝယ်ပေးရန် ပြန်ထွက်ခဲသည်။ သူငယ်ချင်းက ကျွန်တော်ကို မင်းဒီတခါ နောက်တွဲတွေရောပါလာပါလားဟု စနေသေးသည်။
ကျွန်တော် ဝယ်ပြီးပြနလာကာ သူတို့အခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။
" ဘယ်သူလဲ "
" ကားဆရာပါ အစ်မ " ဟုပြောပြီးနောက် တံခါးဖွင့်ပေးလာသည်။ သူမတို့မှာသည်များကို အခန်းဝမှပေးလိုက်ရာ
" အထဲဝင်ထိုင်ပါအုံး အစ်ကို , နားပါအုံး " ဇွတ်အတင်းခေါ်နေသဖြင့် ထိုင်ခုံတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
" မိုးတော့ချုပ်နေပြီ, အစ်ကို့ဇနီးကတော့မျော်နေတော့မှာပဲ , ဖုန်းဆက်ထားလိုက်သေးလား "
" ကျွန်တော်က လူပျိုပါဗျ "
" ဟယ် တစ်ကယ်ကြီး, ဒီလောက်စိတ်ထားကောင်းတဲ့ သူကလေ " ဟု သူမနဲ့ကျွန်တော် စကားပြောရင်း သူ့ကလေးကို ထမင်းကျွေးနေသည်။
ကျွန်တော်မျက်စိတွင်လည်း သူမရေချိုးပြီးကာစ ဘာမှလိမ်းမထားသော မျက်နှာသည်ပင် ကြည်လင်ပြီးကြည့်ကောင်းနေသည်။ ခဏကြာတော့သူ့ရင်ခွင်ထဲက ကလေးက အစာများကို အတော်များများပြန်အန်ချလိုက်ရာ ကလေးရော, သူမအဝတ်တွေရော ပေရေကုန်သည်။
" ဟယ် ဒုက္ခပါပဲ, ဘာဖြစ်တာပါလိမ့် " နှင်းနှင်းပြောကာ သူ့ကလေးနဖူးနဲ့ ကိုယ်ကို စမ်းသပ်နေသည်။
" ဟယ် အစ်ကို , ကလေးက ဖျားနေတာ, ဘာလုပ်ရပါ့ "
" ဆေးခန်းတွေလည်း ပိတ်လောက်ပြီ အစ်မ, ဟိုတယ်ကောင်တာမှာ ဆေးသွားမေးပြီး ယူလာခဲ့မယ်, သူ့အဝတ်ပေတာတွေ လဲထားပေးလိုက်နော် " ဟုပြောကာ ကျွန်တော်ထွက်လာခဲ့သည်။ ကျွန်တော် သူမအခန်းကိုပြန်လာပြီး ယူလာသောဆေးများကို ပေးလိုက်ပြီး ကလေးကို ဆေးတိုက်လိုက်သည်။
" မနှင်းနှင်း, အဝတ်ပေတွေလဲလိုက်တော့လေ "
" ကျမနာမည် ဘယ်လိုသိလာလည်း , မိတ်တောင်မဆက်ရသေးဘူး, အပူတွေနဲ့ဆိုတော့ပြောဖို့မေ့နေတာ "
" ကောင်တာမှာပေးတုန်းက သိလိုက်တာပါ , ကျွန်တော့်နာမည်က ဖြိုးသူပါခင်ဗျ "
" ကိုဖြိုးသူ , မင်္ဂလာပါ အစ်ကို, နှင်းထက် အသက်ကြီးလောက်တယ် "
" နဲနဲပါပဲ , ဒါနဲ့ အဝတ်သွားလဲတော့လေ မနှင်း , ကလေးကို ကြည့်ထားပေးမယ် " ဟု ကျွန်တော်ထပ်ပြောလိုက်တော့မှ သူခေါင်းညိမ့်သည်။ ကျွန်တော်လည်း ကလေးဘက်ကိုလှည့်ကာ ဂရုစိုက်ပေးလိုက်သည်။
" ကဲ ကိုဖြိုးသူ , အဝတ်လဲလိုက်ပါပြီရှင့် " ဟု မနှင်းပြုံးကာ ပြောလာသည်။
" ဟာ ဘယ်လိုကြီးလည်း, ခုတင်အခင်း ပိတ်ဖြူစကြီးကို ပတ်ထားတယ် "
" နှင်းမှာ အဝတ်အပိုတစ်စုံပဲပါတာ, ရေချိုးတုန်းက ညတုန်းကတစ်စုံလျှော်လှန်းထားပြီးပြီ , နောက်တစ်စုံပေတော့ မရှိတော့ဘူးလေ " ဟု မနှင်းက ရှင်းပြနေသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူကိုကြည့်ရင်း အခန်းတစ်ခါးဖွင့်ထားသည်ကို သတိထားမိသည်။ မနှင်းလည်း ဒါကိုသိသည်ထင်သည်။
" ကိုဖြိုးသူ , ဒီအဝတ်နဲ့ဆို အခန်းတံခါးသွားပိတ်ထားလိုက်မယ်နော် " ဟု မနှင်းပြောကာ တံခါးဆီကို လှည့်ထွက်သွားသည်။ ကျွန်တော့်အကြည့်များသည် မနှင်းရဲ့နောက်ကျောပြင်ကို ကြည့်နေမိရင်း ပြုံးနေမိသည်။ တံခါးပိတ်ပြီး ပြန်လှည့်လာသော မနှင်းရဲ့ အေ့ရှပိုင်းကိုလည်း ကျွန်တော်ကြည့်နေဆဲပင် ဖြစ်သည်။
" ကိုဖြိုးသူ , ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ , မနှင်းပုံက ရီစရာကြီးဖြစ်နေလို့လား "
" မဟုတ်ပါဘူးဗျာ , အဆင်ပြေသွားအောင် လုပ်တတ်လို့သဘောကျလို့ပါ " ဟုကျွန်တော် ပြောလိုက်သည်။ မနှင်းလည်း သူ့ကလေးဘေးနား လာထိုင်ပြီးကလေးကိုစမ်းသပ်နေသည်။
အခင်းစကို ထမိန်ရေလျားလိုပတ်ထားသောကြောင့် မနှင်းပုခုံးသားများနဲ့ လည်တိုင်ဖြူဖြူလေးကို အနီးကပ်မြင်နေရသော ကျွန်တော်သည် ရင်တွေခုံလာပြီး စိတ်တွေထန်လာသဖြင့် သက်ပြင်းချမိသည်။
" မနှင်း ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်, ကလေးလည်း သက်သာသွားပြီ, မနက်ကျ ဘယ်အချိန်လာရမလဲ "
" ဟယ် အခုတောင် မိုးလင်းတော့မယ် , ဟိုဘက်ခုတင်မှာ အိပ်လိုက်တော့နော် " ဟု မနှင်းဇွတ်တားသည်။ ကျွန်တော် နာရီကြည့်လိုက်တော့အချိန်အားဖြင့်လည်း (၄) နာရီထိုးနေပြီ, (၆) နာရီဆို မိုးလင်းပြီ, မနှင်းအနေနဲ့ ကျွန်တော့်ကိုလည်း ယုံကြည်ပုံရ၍ အိပ်ခိုင်းသောကြောင့်
" ဟုတ်ပါပြီ, လိုအပ်တာရှိရင် နှိုးနော်, အားမနာနဲ့ " ဟုပြောကာ ဘေးကခုတင်ပေါ်တက်ပြီး အိပ်ဖို့လုပ်လိုက်သည်။
ကျွန်တော် ကိုယ်ခန္ဒာသည်လည်း ညောင်းကိုက်နေပြီး ဖျားချင်သလိုဖြစ်နေသည်။ အိပ်မပျော်ခင် အတွေးထဲမှာ ပိတ်စဖြူလေးအောက်က မနှင်းကိုယ်လုံးလေးကို ပုံဖေါ်စိတ်ကူးယာဉ်နေမိရင်း အိပ်ဖို့ကျိုးစားနေမိသည်။
ကျွန်တော့် ခြေထောက်တွေကို တစ်ခုခုထိနေသလို ခံစားလာမိသည်။ အိပ်မက်ထဲမှာလိုပဲ ထင်နေမိရာက လန့်နိုးလာသည်။ ချက်ချင်း ကျွန်တော်လည်း အောက်ကိုလှန်းကြည့်လိုက်ရာ မနှင်းသည် ကျွန်တော့်ပေါင်ကို နှိပ်ပေးနေသည်ကို မြင်ရသည်။
" ဟာ မနှင်း, ဘာလုပ်တာလည်း, အားနာစရာကြီး " ဟုကျွန်တော်လည်းအမြန်ခြေထောက်ကို ရုပ်သိမ်းလိုက်သည်။
မနှင်းရဲ့ လက်များကလည်း ကျွန်တော့်ပေါင်ကို ဆွဲဖိကိုင်ထားသဖြင့် လျော့ကျနေသော ကျွန်တော့်ပုဆိုးကွင်းသည် ကျွတ်ကျန်ခဲ့သလို အောက်လျောသွားသောကြောင့် ကာမအကြောင်းစိတ်ကူးယဉ်အိပ်ပျော်ခဲ့သော ကျွန်တော့် လီးအချောင်းကြီးသည် ထင်းခနဲပေါ်သွားသည်။
" ဟာ , ဒုက္ခပါပဲ မနှင်းရယ် , အားနာပါတယ် " ဟုပြောကာ တင်းတောင်နေသော လီးတံကို ပုဆိုးဖြင့်အမြန်ပြန်ဖုံးလိုက်သည်။
" ရပါတယ် ကိုဖြိုးသူရယ်, မနှင်းက အိမ်ထောင်သည်ပါ, ကလေးအမေပါ, အနေခက်မနေပါနဲ့ လူပျိုကြီးရယ် " ဟုပြောကာ ရယ်နေရင်း ဆက်နှိပ်မည်လုပ်သည်။
" မနှိပ်ပါနဲ့ မနှင်းရယ်, သွားနားပါ ,ကျွန်တော်မညောင်းပါဘူး "
" ကိုဖြိုးသူ, ညောင်းလွန်းလို့ ညီးညူနေတာလေ, အင်း...ညောင်းလိုက်တာ, အင်း...အင်း, နဲ့ ညည်းနေပြီး ကျွန်မနာမည်တောင် ခေါ်နေလိုက်သေးတယ် "
" ဟင် ဟုတ်လား, ထားပါလေ , အခုမညောင်းတော့ဘူးနော် , မနှိပ်နဲ့တော့ "
" ဟုတ်ပါပြီ , မနှိပ်တော့ဘူး , ဒါပေမယ့် မနှင်း မအိပ်ချင်ဘူး, စကားပြောရအောင်နော် " ဟု မနှင်းက ပြောပြီး သူမလက်တွေက ကျွန်တော့်ပေါင်ကို လှုပ်လိုက်သည်။
" ပြောမယ်လေ , ဟိုထိုင်ခုံမှာ သွားထိုင်ရအောင်လေ " ဟု ကျွနတော်ပြောလိုက်ရာ မနှင်းသည် ပျော်သွားပြီး ကျွန်တော့်ခုတင်ပေါ်မှ အမြန်လှည့်ဆင်းလိုက်စဉ် သူမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှပတ်ဝတ်ထားသော အိပ်ယာခင်းစသည် ကျွန်တော့်ကိုယ်နဲ့ဖိထားမိသလိုဖြစ်ပြီး အကုန်ကျွတ်ကျသွားသည်။
မနှင်းသည် ခုတင်ဘေးတွင် ကိုယ်လုံးတီးပုံစံ မတ်တပ်ရပ်ကြီး အရှင်းသားဖြစ်သွားသည်။
" ဟာ မနှင်း, ဒုက္ခပါပဲဗျာ , အားနာလိုက်တာ , ကျွန်တော်ကိုယ်အောက်မှာ အစဖိထားမိလို့ဖြစ်သွားတာ, တောင်းပန်ပါတယ်နော် "
" ရပါတယ် ကိုဖြိုးရယ် , အမှတ်မထင်ဖြစ်သွားတာပဲ " ဟု မနှင်းပြန်ပြောကာ အဝတ်စကို ကုန်းကောက်ပြီး ပြန်ပတ်နေသည်။ ကျွန်တော့်အကြည့်များသည် သူကုန်းပြီး အဝတ်ကောက်နေစဉ် မနှင်းဖင်စုံကြီးကို မြင်ရသည်မှာ အားရလွန်းသည်။
မနှင်းပုံစံမှာ စိတ်ဆိုးသည့်ပုံမပေါက်ပေ, ထိုင်ခုံဆီသွားသည်။ ကျွန်တော်လည်း မနှင်းနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်လိုက်သည်
" ကိုဖြိုး အနေမခက်ပါနဲ့, စကားလေးဘာလေးပြောပါအုံး "
" မနှင်းအတွက် အားနာလို့ပါ , ကျွန်တော် ပြန်လိုက်တော့မယ် " ဟုဂမနှင်းကိုကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
" ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးဆိုနေ, မနှင်း နားလည်ပါတယ် , ပျင်းနေလို့ပါ , စကားပြောရအောင်နော် ကိုဖြိုး " ဟု ပြောကာ ကျွန်တော့်လက်ကို လှမ်းဆွဲပြီးတားနေသည်။ မနှင်းေ့ရှသို့ကုန်းလာပြီး ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲနေစဉ် သူမရဲ့ နို့အုံအစုံက ပတ်ဝတ်ထားသော အဝတ်ကလျော့နေသောကြောင့် တော်တော်မြင်နေရသည်။ ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ဘလောင်ဆူနေပြီး ကာမစိတ်တွေပြင်းထန်နေသဖြင့် သုတ်ထွက်သွားပါမှ ပြီးပေတော့မည်။
" ကတိပေးပါတယ် , မပြန်တော့ဘူး, အိမ်သာသွားလိုက်အုံးမယ် "
" ကျေးဇူးပါ အစ်ကို " မနှင်း ပြောကာ ပျော်နေပုံရသည်။ကျွန်တော်လည်း အိမ်သာဆီသွားသည်။
" ကိုဖြိုး , အစ်ကိုလည်း မနှင်းလို ပိတ်ဖြူပတ်လိုက်တော့, ပုဆိုးနောက်မှာ အရည်ကွက်ကြီး အကြီးကြီးပဲ , ချွတ်လှန်းလိုက်တော့နော် " ဟု ပြောကာ မနှင်းရယ်နေသည်။
ကျွန်တော်လည်း ခုတင်ပေါ်က အခင်းပိတ်စဆွဲယူကာ အိမ်သာထဲဝင်လိုက်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်သည်။ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး တင်းတောင်နေသော လီးကြီးကို ကိုင်လိုက်ကာ သုတ်ထွက်သွားအောင် ဂွင်းတိုက်ဖို့စိတ်ကူးလိုက်သည်။
ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲတွင် မနှင်းကိုလိုးချင်နေမိသည်။ ကောင်းပါ့မလားလို့လည်း ပြန်တွေးရင်း လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းဆော့ပေးနေရင်း ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မလဲဟု ပြန်စဉ်းစားနေမိသည်။
နောက်ဆုံး မနှင်းကို လိုးချင်လွန်းသောစိတ်ကထက်သန်နေသဖြင့် သုန်ထွက်အောင်မလုပ်တော့ပဲ ပိတ်ဖြူအခင်းကိုပတ်ကာ ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ မနှင်းရှိရာ လမ်းလျောက်သွားသော ကျွန်တော်ကို မနှင်းက ပြုံးပြီးကြည့်နေကာ
" အခုတော့ နှစ်ယောက်လုံး လူရိုင်းခေတ်ပြန်ရောက်သွားပြီပေါ့ကွယ် " ဟုပြောကာ သူမရယ်နေသည်။
" ဟုတ်ပါပြီ, မနှင်းကို ကျွန်တော်တစ်ခုပြောမယ် , စိတ်ဆိုးလည်းရပါတယ် , တောင်းဆိုစရာလေး ရှိလို့ပါ " ဟု မနှင်းရဲ့ မျက်ဝန်းကို သေချာစိုက်ကြည့်ပြီး ကျွန်တော်ပြောလိုက်သည်။
" ပြောပါ ကိုဖြိုး, ဘာစိတ်ဆိုးရမှာလဲ , မနှင်းကို ကူညီပေးနေတဲ့ အစ်ကိုပဲဟာ "
" ကျွန်တော်လေ...အခု မနှင်းနဲ့ အတူနေချင်လို့ပါ, စိတ်မထိန်းနိုင်တော့လို့ ပြောမိတာပါ "
" အယ်...ကိုလူပျိုကြီးကလည်းနော်, ဟုတ်ပါပြီ, ကိုဖြိုး တစ်ကယ် လုပ်ချင်တာလား, မနှင်းအတွက်က မထူးဆန်းပါဘူး, ရတယ်, ကိုဖြိုးသဘောပါရှင် " ဟု မနှင်း စိတ်မဆိုးပဲ ပြုံးပြုံးလေးနဲါ ခွင့်ပြုလာသည်။
" ကျေးဇူးပါ မနှင်းရယ်, အားနာပါတယ်, မနေနိုင်တော့လို့ပါ " ဟု ကျွန်တော်ပြောကာ သူမထိုင်နေသည့်အနားသွားပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က ပတ်ထားသောအဝတ်စကို ဖြေးဖြေးချင်းချွတ်ချလိုက်သည်။
ပြီးလျှင်ကျွနတော့်လက်တစ်ဖက်က မနှင်းပေါင်တွေပေါ်ပွတ်ပေးရင်း မနှင်းဖီးလာအောင် သူမရဲ့ စောက်ပတ်ပတ်လည်ကို ဆွပေးမည်ဟူ၍ လက်နှိုက်လိုက်သည်။ ကျွန်တော့်လက်တွင် မနှင်းရဲ့ စောက်ရည်များ ချက်ချင်းစိုရွှဲသွားသည်။ မနှင်းကလည်း ရည်လိုက်ကာ
" ကိုဖြိုး, စပြီးလိုးလို့ရပြီ , မနှင်းကအဆင်သင့်ပဲ, ဒါနဲ့ မိုးလင်းသွားလိမ့်မယ် "
" ကျေးဇူးပါမနှင်း " ဟု ပြောပြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ ကျွန်တော့်အဝတ်ကို ချွတ်မည်ဟုလုပ်စဉ် ခုတင်ပေါ်အိပ်နေသော ကလေးကို ကြည့်မိသွားသည်။
" ရတယ် ကိုဖြိုး, ကလေးက ဘာမှမသိသေးဘူး, ချွတ်ပါ " ဟု မနှင်းက အားမရသည့်လေသန်ဖြင့် ပြောလာသည်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အကုန်ချွတ်ချလိုက်ရာ လီးတံအချောင်းကြီးသည် ေ့ရှသို့ထိုးထွက်လာသည်။ မနှင်းလည်း မတ်တပ်ရပ်လာပြီး သူ့လက်နဲ့ ကျွန်တော့် လီးတံကို ပွတ်ဆွပေးနေရင်း
" အဆင်သင့်ပဲပေါ့နော် , ကဲ စလုပ်ကြစို့ , ဘယ်လိုနေပေးရမလဲပြော "
" မနှင်း လှည့်ပြီး ကုန်းပေးပါလား " ကျွန်တော်ပြောလိုက်ရာ ကလေးအိပ်နေသော ခုတင်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး မနှင်းကုန်းပေးထားသည်။ မနှင်းဖင်ဆုံကြီးကို ကြည့်ပြီး အားရလွန်းလှသည်။
လီးကြီးကို ကျွန်တော့်လက်နဲ့ဆွပေးပြီး သူမနောက်သို့ကပ်ကာ မနှင်းရဲ့ စောက်ပတ်ပေါက်ဝကို လီးထိပ်နဲ့တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းစထည့်ကာ သွင်းလိုက်သည်။
မနှင်းရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးကိုလည်း လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွန်သပ်ပေးရင်း ဖြေးဖြေးချင်းပိုသွက်ကာ လီးကြီးအဆုံးထိဝင်သွားအောင် သွင်းနေလိုက်သည်။ ကျွန်တော့် လီးအချောင်းကြီး မနှင်းစောက်ပတ်ထဲ အကုန်သွင်းပြီး မနားတမ်းခပ်မှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးနေရာ မနှင်း ဆီမှ ညည်းသံလေးတွေ ကြားလာရသည်။
" မနှင်း နာရင်ပြောနော် , နားချင်ရင်ပြောပါ "
" ရတယ် ကိုဖြိုး, ခံလို့ကောင်းတယ်, ဆက်လုပ်ပါ " ဟု မနှင်းသည် ဖီးရှိသည့် အသံလေးဖြင့် ပြောလာသည်။ ကျွန်တော်ဆောင့်လိုးနေရာ အချက် (၆၀) လောက်အရောက်တွင် မနှင့်လက်တစ်ဖက်သည် သူ့စောက်ပတ်ဝကို ကလိပေးနေပြီး
" ကိုဖြိုး, အားထည့်ပြီး ဆောင့်ပေးပါ, မနှင်း ပြီးချင်လာပြီ " ဟု တောင်းဆိုလာသောကြောင့် သူမရဲ့ ဖင်စုံကြီးကို ဆွဲဆွဲပြီးဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ ခဏအကြာတွင် မနှင်းပြီးသွားသည်။
" ကောင်းလိုက်တာ ကိုဖြိုးရယ်, မနှင်း ယောင်္ကျားနဲ့ မလုပ်ရတာ (၅) လကျော်ကြာနေပြီ, ကိုဖြိုး မောသွားပြီလား "
" မမောပါဘူး, စိတ်က သိပ်ထန်နေတာလေ , ခုတင်ပေါ်သွားရအောင်နော် မနှင်း " ဟုပြောကာ နောက်မှသိုင်းဖက်ပြီး ခုတင်ပေါ်မနှင်းကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကိုကားလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ဝကို လီးထိပ်နဲ့တေ့ကာ အဆုံးထိဝင်အောင် ဖိချလိုက်သည်။
မနှင်းလည်း ညည်းသံလေးထွက်လာသည်။ လီးကို ေ့ရှနောက် မဆော့သေးပဲ မနှင်းရဲ့ နို့အုံကြီးများကို အားရပါးရစုပ်ယူနေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ မနှင်းသည် အောက်ကနေ ကော့ပေးလာပြီး ဖီးအတော်လာနေပုံဖြစ်နေသည်။
" ကိုဖြိုး လုပ်ရစို့နော် , ကောင်းနေပြီ " ဟုမနှင်း ပြောလာသည်နှင့် နို့များကို မစို့တော့ပဲ လက်ထောက်ပြီး ကုန်းလိုက်ကာ ဆက်တိုက်အားထည့်ပြီး မနားတမ်းဆောင့်ပေးလိုက်ရာ အချိန် (၁၅) မိနစ်အကြာလေညက်တွင် မနှင်း ဒုတိယအကြိမ်ပြီးသွားပြန်သည်။
" ကိုဖြိုး မပြီးသေးဘူးလား, မနှင်းတောင် နှစ်ခါရှိပြီ , လုပ်လို့ မကောင်းလို့လားဟင် "
" မဟုတ်ပါဘူး, ကောင်းလွန်းလို့ မပြီးအောင်ထိန်းထားတာလေ , လုပ်ချင်သေးတယ်, ကြိုက်တယ် "
" ကဲ ဟုတ်ပါပြီ, ကိုဖြိုးနားအုံး, မနှင်း အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးမယ် " ဟုပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ပက်လက် လှန်ခိုင်းပြီး အပေါ်မှ မနှင်းတက်ခွကာ လီးအချောင်းကြီးကို သူလက်နဲ့ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်ဝကို တေ့ကာဖိချလိုက်သည်။
ထို့နောက် မနှင်းသည် ကျွကျွတက်သွားအောင်ဆောင့်ပေးနေရာ သူမရဲ့ နို့အုံအစုံသည် လှုပ်ခါရမ်းနေတော့သည်။
ကျွနတော်လည်း မနှင်းရဲ့ စောက်စိကို လက်နဲ့ကလိပေးနေသည်။
ဒီလိုနဲ့ မနှင်းသည် အသက်ရှူသံများပြင်းလာပြီး နှုတ်ခမ်းသားချင်းဖိကိုက်ကာ လီးအချောင်းထိပ်ပေါ်ခါနီးလောက်ထိမြင့်တက်လာပြီး အားကုန်ပြန်ဆောင့်ချနေလိုက်ရာ အချက် (၅၀) လောက်အရောက်တွင် ညည်းသံမှားဆက်တိုက်ထွက်လာကာ မနှင်း နောက်တစ်ကြိမ်ပြီးသွားပြီး ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချကာ အမောဖြေနေသည်။
" ကိုဖြိုး ကောင်းလားဟင် "
" သိပ်ကောင်းတာပေါ့ " ဟုပြောကာ သူမရဲ့ ဆံပင်များနဲ့ ကျောပြင်ကို ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။
" ကိုဖြိုးကို မေးရအုံးမယ် , လူပျိုပေမယ့် ဒီလောက်အကြာကြီးလုပ်တာတောင် မပြီးနိုင်ဘူးနော် ,
ဒီက အအိုမိန်းမက (၃) ခါရှိပြီ ပြီးသွားတာ , ဘယ်လိုလူပျိုလဲပြောနော် " ဟု မနှင်းက အံ့သြစွာမေးလာသည်။ ကျွန်တော်လည်းပြုံးလိုက်ကာ
" ဒီတသ်ခါ ပြီးသွားအောင်လုပ်မယ် " ဟု ကျွန်တော်ပြောကာ မနှင်းကို စားပွဲပေါ်ထိုင်စေပြီး သူမပေါင်တစ်ချောင်းကို ဆွဲမလိုက်ပြီး တစ်စောင်းပုံစံမျိုးနဲ့ လီးကြီးကို စသွင်းလိုက်သည်။
ကျွန်တော့်လက်တစ်ဖက်က သူမရဲ့ပေါင်တံကို ဆွဲယူထားပြီး နောက်တစ်ဖက်က သူမနို့အုံကြီးကို အားထည့်ကာ ပွတ်ချေပေးနေလိုက်သည်။ ကြာလာတော့သူမရဲ့ လက်တစ်ဖက်က စောက်စိကိုပွတ်ပေးနေပြီး မနှင်းစောက်ပတ်အုံပတ်လည်တွင် အဖြူရည်များပေပွနေတော့သည်။
" ကိုဖြိုး ဆောင့်ပေးပါ, ကောင်းနေပြီ , အင်း...အင်း " ဟု ညည်းသံများပေးလာသည်နှင့် ကျွန်တော်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်များပြင်းထန်ပေးလိုက်ရာ မနှင်း (၄) ကြိမ်မြောက်ပြီးသွားပြန်သည်။
မနှင်းပြီးသွားပေမယ့် ကျွန်တော့် လီးအချောင်းကို ပြန်မနှုတ်တော့ပဲ သူမရဲ့ ခြေထောက်မထားသည်ကို ပြန်ချပေးကာ မနှင်းပေါင်နှစ်ဖက်ကို ညီညာစွာကားထားပြီး ခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်လိုးပေးနေလိုက်သည်။
မနှင်းစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးတွင် မနှင်း ခုဏကပြီးလို့ထွက်ကျလာသော စောက်ရည်များသည် လီးကြီးဆက်တိုက်မနားတမ်းလှုပ်ရှားနေသဖြင့် အမြှုပ်ပုံများပင် ဖွေးဖြူနေသည်။ မနှင်းရဲ့ လက်ကလည်း စောက်စိကို ကလိပေးနေရင်း
" ကိုဖြိုး မနှင်း စောက်ပတ်က ထုံနေသလိုဖြစ်နေပြီ, ကောင်းသလိုလို, ပြီးတော့မလိုလိုနဲ့ မပြီးနိုင်ဘူး ဖြစ်နေတယ် " ဟု မနှင်း ညည်းတွားနေသည် ။
မနှင်းပြောနေသော်လည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆောင့်လိုးပေးနေသည်မှာ အရှိန်မလျော့ပေးပေ။
" ကိုဖြိုးရယ် ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိတော့ဘူး , ခဏနားရအောင်နော် " ဟု မနှင်းပြောကာ ကျွန်တော့်ဗိုက်ကို သူမရဲ့လက်တွေက တွန်းထားသလိုမျိုးလုပ်လာသည်။
" ကျွန်တော်ပြီးတော့မှာပါ နှင်းရယ်, သိပ်ကောင်းလွန်းနေပြီ " ဟုပြောကာ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ေ့ရှကပ်လိုက်ပြီး သူမနို့အုံကို ကုန်းပြီးစို့လိုက်ကာ မနှင်းရဲ့ ဖင်အစုံအောက်ကိုလက်ထည့်လိုက်ပြီး သူမကို စားပွဲပေါ်က ဆွဲမလိုက်ကာ မတ်တပ်ချီပွေ့ပြီး ဆွဲဆွဲဆောင့်နေလိုက်သည်။
ကျွန်တော် ပွေ့ချီထားသဖြင့် မနှင်းရဲ့ကိုယ်သည် တစ်သားတည်းကပ်နေကာ တွန်းကန်ဖို့ခက်သွားသဖြင့် ကျွန်တော့်ဂုတ်ကို သူ့လက်များက သိုင်းဖက်ထားသည်။ မနှင်းနို့ကြီးကို ပါးစပ်နဲ့အပြည့်တစ်ဝကြီးငုံစို့ထားလိုက်ပြီး သူမရဲ့ ဖင်စုံကြီးကို ပွေ့ထားသောလက်များနဲ့ ဆွဲဆွဲကပ်ယူပြီး အားရပါးရ လိုးနေလိုက်ရာ မနှင်းရဲ့ ဦးခေါင်းသည် ရမ်းခါနေပြီးမကြာမှီ
" ပြီးပြန်ပြီ ကိုဖြိုးရယ် , ကောင်းလိုက်တာနော်...,အင်း...အင်း... "
ဟုမနှင်း တိုးတိုးလေး ပြောလာပြီး သူမ (၅) ကြိမ်မြောက် ခက်ခဲစွာပြီးသွားရှာသည်။ မနှင်း နောက်ဆုံးပြီးသည်မှာ အားတင်းသည့် ညှစ်အားများပါလာသဖြင့် ကျွန်တော့် လီးအတံချောင်းကို ဇွတ်ညှစ်သလိုဖြစ်လာသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း တစ်ပြိုင်တည်း တူတူပြီးသွားတော့သည်။
မနှင်းကို စားပွဲပေါ်ပြန်တင်ပေးရင်း ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ မနှင်းရဲ့ စောက်ရည်များနဲ့ ကျွနတော့်ရဲ့ သုတ်ရည်များသည် စောက်ပတ်ပေါက်ဝမှ အများကြီးထွက်ကျလာရာ စားပွဲပေါ်တွင် ပြန့်ကျဲသွားပေတော့သည်။
နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ (၆) နာရီကျော်နေပေပြီ, မနှင်းကိုအိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော်လည်း အိမ်ပြန်ခဲ့တောသည်။
ဒုက္ခများနဲ့ စတွေ့ခဲ့သော မနှင်းကို ကျွန်တော်က သူမငတ်မွတ်နေသော သုခ အရသာလက်ဆောင်ပေးခဲ့လိုက်ပါတော့သည်။ ။
ပြီးပါပြီ။
````````````````````````````````
