အသက်နှင့်ရမ္မက် (စ/ဆုံး)

 အသက်နှင့်ရမ္မက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ကမ္ဘာကျော်ရတနာဝင်းထိန်

သန်လျင်-ကူးတို့သင်္ဘောဆိပ်သို့ ရောက်သောအခါ သူတို့မျှော်လင့် ထားသလို “သီတာ” တစ်နှစ်တို့က မရှိ ဒေါက်တင်ထားသည်ဆို၍ အသင့်ရှိနေသော တိုင်းလုံးကျော် ပေါ်သို့ အပြေးအလွှား တက်ခဲ့ကြရသည်။ သင်္ဘောအပေါ်ထပ်က လူအနည်းငယ်ချောင်သဖြင့် ဦးပိုင်းခရီးဝေးသွား အိပ်ခန်းများနောက် ကပ်လျက်မှာ နေရာယူကြသည်။

အဲ… ရုတ်တရက် လေပြင်းဝှေ့လိုက်သဖြင့် ပင်လယ်သို့ ဦးတည်ထားသော သင်္ဘောဦးက လည်သွားသည်။ လေက ပြင်းလာသည်။ မိုးပေါက်လေးများ ကျလာသည်။ ကြပ်သိပ်နေသော ခရီးသည်များက တဖက်သို့ စုပြုံတိုးဝှေ့နေကြ၏။ ဝေလွင် နှင့် ချိုမာ တို့ တသိုက်က ရီလေးနွယ်ကို ဝင်းနောင် ရင်ခွင်ထဲသို့ မရောက်ရောက်အောင် ဖိတိုးပေးကြသည်။

“ဘာမှန်းလဲမသိဘူး……. တအားတိုးတာဘဲ”

“မိုးပက်တယ်ဟ…….”

“တောက်….. သူများသားသမီးတွေများ ကောင်းစားနေလိုက်တာ..”

“မိုးထဲ လေထဲမှာ အဲဒီအနွေးထည်က အကောင်းဆုံးဘဲ”

မထိတထိ နောက်ပြောင်နေကြသော လူငယ်တစ်သိုက်အသံကို အားလုံးကြားနေကြသော်လည်း ဂရုမစိုက်ကြချေ။ ဝေလွင်….. ချိုမာ… သက်သက်နှင့် မိသူတို့ အုပ်စုက သင်္ဘောဦးခန်းဒေါင့်ရှိ ဝင်းနောင်နှင့် ရီလေးနွယ်တို့ အတွဲကိုသာ ဖိတိုးပေးနေကြသည်။

ထိုစဉ် အသက် (၃၀) ကျော် ဒေါင်ကောင်းကောင်းနှင့် ကုလားဒိန် တစ်ယောက်က ချိုမာ၏ ပြည့်ဝန်းကြီးမားသော တင်ပါးကို မသိမသာ ဖိကပ်တိုးနေသည်။ ပထမတော့ ချိုမာ သတိမထားမိသေး။နောက်မှ သိသိသာသာကြီး ပေါင်နှစ်လုံးဖြင့် ခွကာ တင်ပါးကြီးကို ကပ်တိုးဝှေ့နေသော ကုလားဒိန်ကို သတိထားမိသွားသည်။ ခိုးလုခိုးလုနှင့် ကြီးမားသော ပေါင်ကြားမှ သူ့လီးကြီးက ချိုမာ့ဖင်ကြားသို့ တိုးဝင်လာမှ ချိုမာ ရှက်ဒေါသနှင့်

“ဘယ်လို ဖြစ်နေတာလဲ…. ပါးကြိုးသွားမယ်…… ဟင်း…”

အကျယ်ကြီးလည်း မအော်ရဲ။ သင်္ဘောပေါ် လူလည်ခေါင် အနှိုက်ခံရသည်ဟူသော ပြဿနာမျိုးလည်း ချိုမာ မဖြစ်ရဲ။

“ဆော်ရီးနော်….. မိုးပက်လို့ တိုးမိတာ….. ခွင့်လွှတ်ပါ…”

အံမယ် အသံက တကယ့်ပညာတတ် လူ့ယဉ်ကျေးတစ်ယောက်ရဲ့ တောင်းပန်တိုးလျှိုးသံမျိုး…။

“မိုးပက်ရင် ဟိုဘက်တိုးပေါ့….. နှမချင်းမစာမနာ…”

“ဒေါသက အရမ်းကြီးတာဘဲနော်….. ဒေါသအရမ်းကြီးတာ မကောင်းဘူး”

ခွေးကုလား ချိုမာ့နားဝကို တိုးကပ်ပြီး ဘာတွေပြောနေမှန်း မသိ…။ ဝေလွင်၊ မိသူနဲ့ သက်သက်တို့က ချိုမာ့အဖြစ်ကို သတိမထားမိကြချေ။ ရီလေးနှင့် ဝင်းနောင်တို့ကိုသာ စုပြုံတိုးဝှေ့ရင်း နောက်ပြောင်နေကြသည်။ ရီလေးဝတ်ထားသော Hawaii ရှပ်ကလေးပေါ်မှ ပင်လယ်ကမ်းခြေ ရွက်လှေပြိုင်ပွဲ ဒီဇိုင်းလေးထဲမှ မောင်နှံနှစ်ဖော်ကဲ့သို့ ကပ်ဖိနေအောင်ပင် တိုးဝှေ့နေကြ၏။ မိုးက ဝေါကနဲ သည်းသည်းထန်ထန် ရွာသည်။ လေနှင့်မိုးရော၍ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ပက်သွင်းနေ၏။

“ဟိုမှာ သင်္ဘောအလယ်ခုံက အတွဲလည်း ယိုသုတ်ထားတဲ့ ပေါင်မုံ့နှစ်ချပ်လို ခွာလို့ မရတော့ဘူး တွေ့လား။ အဲဒါ နင်တို့ မိုးကို ကျေးဇူးတင်။”

မိသူက တစ်ဖက်မှ ဝင်ကစ်ပြန်သည်။ ဝင်းနောင်ကတော့ ရီလေးကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားရင်းမှ သန်လျင်စွန်းဘက် ပင်လယ်ပြင်ဆီသို့ မျက်မှောင်ကုတ်ကြည့်နေ၏။

“လေ…. အရမ်းပြင်းတယ်…. နော်..”

သူ့အသံက စိုးရိမ်သံပါသည်။ မိန်းကလေးများက သူ့အသံကိုမကြား။ ဝေါကနဲ လေနှင့်မိုး တစ်ချက်ပက်သွင်းလိုက်တိုင်း စီကနဲညံအောင် အော်လိုက်ကြသည်။

ချိုမာတစ်ယောက်တော့ ပြဿနာတက်နေရသည်။ ဗလကောင်းကောင်း လူရည်သန့်သန့် ကုလားကလည်း မျက်ဖြူဆိုက်လေ ဆရာကြိုက်လေ မိုးပက်သွင်းလေတိုင်း ချိုမာ့ဖင်ကြီးကို သူ့ပစ္စည်းကြီးဖြင့် အတင်းခွတိုးနေ၏။ ထီးပါသူက ထီးဖွင့်ကာသည့်နှယ် မိုးကာပါသူတွေကလည်း မိုးကာကို ခေါင်းမြီးခြုံကာ ကုတ်နေကြသည်မို့ ချိုမာနှင့် ကုလားဒိန်အဖြစ်ကို သတိမထားမိကြ။

ချိုမာ့တစ်ကိုယ်လုံး နတ်ပူးနေသလို တုန်ရင်လာသည်။ ရှက်စိတ် ကြောက်စိတ်ဖြင့်လည်း အသံက မထွက်တော့….။ တောက် ဒီနေ့မှ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးလည်း ဝတ်မလာမိ။ သင်္ဘောလက်ရမ်းကို ကျစ်ကျစ်ကိုင်ပြီး ဘေးစောင်းလည့်၏။ ထိုအခါမှ ကိုရွှေကုလားက ပေါ်တင်ကြီးကို နို့နှိုက်လေ၏။

“အိုး…… ရှင်… ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ…..”

“မင်းနို့လေးတွေက ကိုင်ချင်စရာ လုံးကျစ်နေတာကိုး….”

“ရှင်… ရှင်… မစော်ကားနဲ့နော်…. ကျမ… အော်လိုက်မှာ…”

ကုလားလက်တွေက သိပ်ကျွမ်းကျင်သည်။ ချိုမာ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အင်္ကျီအပေါ်ကနေ ရှာတွေ့နိုင်သည်။ ခပ်ညှစ်ညှစ်လေး ဆတ်ကနဲ ချေပစ်လိုက်သည်။ ချိုမာ့ရင်ထဲ မိုးကြိုးပစ်လိုက်သလို ဒိန်းကနဲ ခုန်ဆောင့်သွားပြီး ဒူးတွေ ညွတ်ချင်သွားသည်။

“ဝေါ…. ဝေါ… ဝူး….. ဟေး……. ဟေး…”

မိုးသံလေသံတွေနဲ့ ခရီးသည်တွေအသံက ဆူညံနေသည်။ သင်္ဘောတစ်ဖက်ထဲကို စုပြုံတိုးဝှေ့နေကြသည်။ ကုလားက သူ့ဂျာကင်အင်္ကျီနဲ့ ချိုမာ့မျက်နှာလေးကို ဆွဲဖုံးလိုက်သည်။ ချိုမာ ရုန်းကန်ဖယ်ရှားဖို့ အချိန်မရခင်မှာဘဲ ပူနွေးတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးတွေက ချိုမာ့ နှုတ်ခမ်းပါးလှပ်လှပ်လေးကို အုပ်ယူ ငုံခဲပြီး စုပ်နေသည်။

“ပြွတ်….ပြွတ်……ဟင်း…”

“ဝေါ… ဝူး… ဟေး… သင်္ဘောစောင်းနေတယ်ဟေ့….”

ချိုမာ တချို့အသံတွေ ကြားတယ်။ တချို့ မမှတ်မိတော့ဘူး။ ချိုမာ့နှုတ်ခမ်းကို အကြာကြီး စုပ်နမ်းနေတဲ့ ကုလားဒိန်ဟာ ချိုမာ့ဖင်ကြားထဲသို့ မာတောင်နေတဲ့ သူ့လီးတန်ကြီးကိုပါ ထိုးသွင်းချလိုက်ပါတယ်။ လူကြားသူကြားမှာ ချိုမာ့မှာ ရှက်လိုက်တာ…….။

“ဝေါ… ဝူး… အပေါ်ထပ်က လူတွေ မျှထိုင်ကြပါ….”

သင်္ဘောအမှုထမ်းတွေ ပြာယာခပ် ပြေးလွှား အော်ဟစ်နေကြသည်။ တစ်ဖက်တည်း စုပြုံတိုးဝှေ့တဲ့ ခရီးသည်တွေကိုလည်း မျှထိုင်ကြဖို့ လိုက်ပြောနေကြသည်။

“ပြွတ်….. ပြွတ်… မင်းလေးကို လိုးချင်လိုက်တာကွာ..”

သေရေးရှင်ရေးကြားမှာ ကုလားက နှာထနေသည်မို့ ချိုမာ သူ့ရင်ဘတ်ကို ဆောင့်တွန်းပြီး…

“ရှင်…. ရှင်…. အရမ်းလွန်နေပြီနော်…. ကျမ….. ကျမ… အင့်…”

“ပြွတ်……ပြွတ်…….ပြွတ်…..”

ချိုမာ အသံမထွက်တော့ဘူး။ ကျွမ်းကျင်တဲ့ ကုလားရဲ့ နှုတ်ခမ်းစုပ်ခြင်းကို ခံလိုက်ရတယ်ဆိုရင်ဘဲ ဆီးခုံလေးမှာ ဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် မောက်ကြွပြီး ခြေဖျားလေးတွေ မြောက်တက်သွားရတော့တယ်။

မိုးနှင့်လေကလည်း ပြင်းထန်လာပြီး သန်လျင်ဘက်ကမ်းက ပန်းတန်းတွေနဲ့ နီးကပ်နေတယ် ဆိုတာလောက်တော့ ဝင်းနောင် ခန့်မှန်း၍ရသည်။ သန်လျင်ရေနံချက်စက်ရုံကို မှုံမှုံဝါးဝါး မြင်လိုက်ရပြီ။

“ဝေါ…….ဝေါ…..ဝူး….”

“ဟေး… သတိထားကြ….. သင်္ဘောမှောက်ပြီ…..”

လှိုင်းပုတ်သံ ကြားနေရတယ်။ ဝမ်းဗိုက်ထဲကို ရေတွေဝင်နေလို့ မအီမလယ်ကြီး ခံစားနေရတယ်။ မျက်လုံးကို အားယူပြီး ဖွင့်လိုက်တော့ အသက်ကယ်ဘော ဘေးမှာ ကိုရွှေကုလားက လုံချည်မရှိဘူး….. ပက်လက်ကြီး…..။ ဓနိပင်တွေက အုပ်နေတယ်……။ ဟယ်…… ချိုမာထဘီလည်း မရှိတော့ပါလား ဒုက္ခဘဲ…… ပြဿနာ။ ကုလားဆီးခုံဟာ အမွှေးတွေ ထူထပ်မဲနက်နေတယ်…..။ သူ သတိရနေပုံရတယ်။ ချိုမာ့ကိုယ်လည်း သူကယ်လာပုံဘဲ……။

“ဒီမှာ… ရှင်သတိရလား…… ဟင်”

ချိုမာ အရဲစွန့်ပြီး မေးလိုက်ရတယ်….။ သူ ဖင်ပိုင်းကို ရေထဲမှာ နှစ်ထိုင်ထားပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ပူးကပ်ထားတယ်။

“ကိုယ်… သတိရတာကြာပြီ…..။ အမိ….. သတိလစ်နေတာကြာပြီ….”

“အို….. ဟင်…… ဒါဖြင့်……. ရှင်…..”

“ဟုတ်တယ်…….. ကိုယ်…. မင်းကို တချီလိုးပြီးသွားပြီ….”

ချိုမာ ရှက်ဒေါသနဲ့ သူ့မျက်နှာကို ရွှံ့တွေနဲ့ ကောက်ပေါက်ပစ်နေမိတယ်။ သူ မရှောင်ဘူး.။ ဒေါသကြီးတတ်တဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ကို ကြည့်နေပုံမျိုးနဲ့ ကြည့်နေတယ်….။

ချိုမာ့လက်တွေ ညောင်းကိုက်လာတဲ့အထိ သူ့ကိုရွှံ့တွေနဲ့ ကုတ်ခြစ်ပြီး ပေါက်လို့ အားရတော့ ဟီးချပြီး ငိုပစ်လိုက်မိသည်။

“ရက်စက်လိုက်တာ…… ရက်စက်လိုက်တာ….”

ပါးစပ်မှ ဒီစကားကိုလည်း ထပ်ခါထပ်ခါ ရွတ်ဆိုမိတယ်။ ကုလားက ချိုမာ့ပုခုံးလေးကို ညင်ညင်သာသာလေးကိုင်ရင်း……

“ချစ်လို့ပါ ကလေးရယ်……။ ကိုယ့်အပြစ်ကို ဝန်ခံပါတယ်…..။ နှစ်ယောက်အတူတူ အသက်ကယ်ဘောနဲ့ မျောလာပြီး ဒီမှာလာတင်နေတော့ မင်းမှာလည်း ထဘီမရှိ… ကိုယ်လည်း လုံချည် မရှိဆိုတော့ လုပ်မိတာပါ…..။ ခွင့်လွှတ်နော်…… နော်……. ကလေး…”

ဂုတ်သားဖွေးဖွေးကို ယုယုယယလေး ဒူးထောက်နမ်းနေတဲ့ ကုလားပေါင်ကြားက လီးကြီးဟာ နွံတွေရွှံ့တွေနဲ့ မတ်ထောင်ပြီး ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုန်နေတယ်…။ ချိုမာ့မျက်စိဟာ လီးကြီးကို စွေစောင်းကြည့်လိုက်မိတယ်။ လုံးပတ်အရှည်တွေဟာ ရင်စို့ချင်စရာ တုတ်ခဲရှည်လျားတယ်။ ဒါ…. ဒါကြီး….. ငါ့စောက်ပတ်ထဲ လိုးဝင်ပြီးပြီတဲ့။

စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ အလိုးခံထားရလို့ထင်ပါရဲ့…. နွံတွေထဲမှာ နစ်ပြီး ပုန်းကွယ်နေသည်။ ချိုမာ အားရပါးရ ငိုပြီး မောလာသည်။ အလိုလို ပျော့ခွေလာပြီး ကုလားရင်အုပ်ကြီးထဲကို လှဲချမှီတွယ်လိုက်သည်။

ကုလားက ဘောကွင်းကြီးကိုယူပြီး ချိုမာ့ဖင်အောက်ကို ထိုးထည့်ပေးတယ်….။ ထိုင်ဖို့ပေါ့လေ။ မထူးတော့ဘူးလေ…… ချိုမာ အပျိုပြန်ဖြစ်မှာမှ မဟုတ်ဘဲ ဝမ်းနည်းနေလို့ကော ဘာထူးဦးမှာလဲ။ အသက်ဘေးက လွတ်ခဲ့တာပဲ… တော်လှပြီလေ။ ရီလေးတို့ ဝေလွင်၊ မိသက်နှင့် မိသူ၊ ကိုဝင်းနောင်တို့ရော အန္တရာယ်ကင်းကြရဲ့လား။ မိမိလက်ရှိ အခြေအနေကလည်း ကုလားသနားမှ အသက်ချမ်းသာရမည့် အနေအထား။

ချိုမာ ကြားဖူးခဲ့သည်။ တွံတေးတူးမြောင်းအတွင်း သင်္ဘောနစ်စဉ်က ဆောင်းအငြိမ့်မင်းသမီး ဝင်းဝင်းအေးအား ရေထဲမှ ဆယ်ယူပြီး မုဒိမ်းသမားလေးယောက် စိပ်ပြေနပြေ အားရအောင် စပ်ယှက်ပြီးမှ သတ်ပစ်လိုက်သော သတင်းကို လှစ်ကနဲ သတိရလိုက်သည်။ ယခုလည်း ဤကုလားကို ကလန်ကဆန်လုပ်နေခြင်းထက် အလိုက်သင့် ဆက်ဆံ စပ်ယှက်ခြင်းကို ခံလိုက်ခြင်းက ချိုမာ့အတွက် အခြေအနေကောင်းများ ဖန်တီးယူနိုင်သည်။

ကုလားထိုးပေးသော ဘောကွင်းအလယ်ကို ဖင်ထိုင်ချလိုက်သောအခါ ပေါင်နှစ်ဖက်က အလိုအလျောက် ဘေးသို့ ကားတင်ထားသလို ပြဲနေသည်။ ရွှံ့နွှံများ ပေကျံနေသော ချိုမာ့ပေါင်များ၊ ဗိုက်သားများကို ရေနှင့် ပက်ဆေးနေသော ကုလားမျက်နှာက တကယ်ကြင်နာယုယနေဟန် ထင်ရှားနေ၏။ ဘောကွင်း တစ်ဖက်ဆီကို လက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ကုလားလုပ်သမျှကို တွေတွေလေး ကြည့်နေသော ချိုမာ့မျက်နှာမှာ ရှက်ခြင်း၊ အားနာခြင်း၊ ထိတ်လန့်ခြင်းတို့ ရောထွေး ယှက်သန်းနေသည်။ ဘာပြောရမှန်း မသိအောင် ဝေဒနာပေါင်းစုံ ခံစားနေရသည်။

ကုလားက နွံထဲတွင် ဒူးထောက်ရင်း ချိုမာ့စောက်ဖုတ်ကြီးအား မြစ်ရေဖြင့် ကုန်းကုန်းပက်ကာ ပွတ်သပ်ဆေးကျောနေ၏။ ပင်ကိုယ်အသားဖြူဖွေးစွတ်နေသော ချိုမာ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သာမန်မိန်းကလေးများ စောက်ဖုတ်ထက် (၂) ဆခန့် ကြီးနေလေသည်။

“ဘာလို့… .ဟို….. ရေဆေးနေတာလဲလို့……”

“ယက်ပေးမလို့လေ…… မကြိုက်ဘူးလား…. ဟင်…..”

“ဟာ…. သေရေးရှင်ရေး… ကြားထဲမှာ… ဟင့်အင်း… ဟင့်အင်း…”

“သေရေး….. ရှင်ရေးမို့ လုံချည်မပါ….. ထဘီမပါဘဲ လျှောက်ပြေးနေတာထက် ဒီလို လူသူကင်းတဲ့နေရာလေးမှာ အားရပါးရလိုးပြီးမှ ဘာလုပ်ကြမလဲ… ဘယ်သွားကြမလဲ စဉ်းစားကြရတာက ပိုပြီး နေသာထိုင်သာ ရှိတာပေါ့….”

ချိုမာ ပေါင်နှစ်လုံးကို စေ့ပစ်လိုက်ရင်း ခေါင်းခါလိုက်၏။

“ရှင်… အားရအောင် လုပ်ပြီးပြီဘဲ….. ရှင်….. တော်ပါတော့……..”

“ကိုယ်မှမဝသေးတာ…. မင်း အေးအေးဆေးဆေး အလိုးခံရင် ကိုယ်မင်းအတွက် အစစအရာရာ တာဝန်ယူမယ်။ ဒါမှမဟုတ်ရင်တော့ မင်းတစ်ယောက်ထဲ ဓနိတောထဲမှာ နေခဲ့ပေတော့……။ အေး….. မသမာသူ (၁၀) ယောက်လောက်နဲ့ တွေ့လိုက်ရင် မင်းပစ္စည်းလေး စုတ်ပြတ်သွားမယ်…… အစဉ်မသင့်ရင်လည်း ရေထဲမျောပစ်ချင် မျောကြမှာ….”

“အို……… တော်စမ်းပါ……”

ကုလားပစ်မှတ်က ချိုမာ့ရင်ကို တိုက်ရိုက်ထိမှန်သည်။ ထိတ်လန့်တကြား ကုလားစကားကို လှမ်းပိတ်ရင်း ခြောက်ခြားစွာ ဝဲယာသို့ မျက်လုံးဝိုင်းလေးနှင့် ကြည့်၏။ ဘယ်ကြည့်ကြည့် ဓနိတောက ပိတ်အုပ်နေလေသည်။ တညင်ဘက်ကမ်းဆိုသည်ကိုတော့ ယေဘုယျတွက်မိသည်။ ရန်ကုန်ဘက်ကမ်းတွင် ဓနိတောမရှိ။ ဘယ်နေရာရောက်နေသလဲ ဆိုသည်ကိုလည်း မဝေခွဲတတ်။ ခက်သည်က မိုးသည်းထန်နေဆဲပင်။

“ကျမတို့ အအေးပတ်ပြီး သေကုန်လိမ့်မယ် သိလား……”

သူ့ကြည့်ရတာ လီးကြီးတစ်ကိုင်ကိုင်ဖြင့် ချိုမာ့ကို လိုးရန်သာ အာသာပြင်းပြနေဟန်ရှိသည်။ တခြားဘာကိုမျှ တွေးတောမိပုံ မရချေ။ ချိုမာ နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ထားလိုက်၏။ ဒေါသမျက်လုံးစူးစူးလေးဖြင့် သူ့မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်လိုက်၏။ ရင်ဘတ်မှ လမွှေးအုံကြီးအထိ အမွှေးတွေက ဆက်နေသည်။ ကြီးမားခိုင်ခန့်သော ရင်အုပ်ကြီးကြားမှ ရင်ဘတ်မွှေးကြမ်းကြီးများက ချိုမာ့နို့ကြီးများကို ခွလျက် မထိတထိ ပွတ်သပ်နေသည်။ အမွှေးကြမ်းကြီးများ အထိအတွေ့က ချိုမာ့ရင်ကို ဖိုကနဲ လှိုက်ကနဲ ခံစားနေရပြီး မဲနက်ကြီးမားသော သူ့လီးကြီးက ဗိုက်ကို၎င်း ပေါင်ခြံနှင့် ဆီးခုံမို့မို့လေးကို၎င်း တရွရွ ပွတ်သပ်ပေးနေပေရာ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထရင်း လက်နှစ်ဖက်က ဘောကွင်းကိုသာ ခွကိုင်ကာ တွန့်လိမ်ကော့ပျံနေမိရှာသည်။

မြစ်ရေက ဝေါကနဲ တက်လာလိုက် ပြန်ကျသွားလိုက်ဖြင့် ဆူညံနေသကဲ့သို့ မိုးနှင့်လေကလည်း မရပ်မနားတမ်း တိုက်ခတ်ရွာသွန်းလျက် ရှိနေပြန်ပါသည်။ သဘာဝသည် သူ့အား အလိုတူအလိုပါ အားပေးအားမြှောက် လုပ်ပေးနေသည်။ သူ့အသက်ရှူသံက ပိုမိုပြင်းထန်လာသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို တဝကြီး ငုံ့ကြည့်နေသော သူ့မျက်လုံးများက ဝင်းလက်တောက်ပနေသည်။

ယခု အချိန်တွင် သူ့လက်ထဲရှိ ချိုမာ့ကိုယ်ခန္ဒာကို လုပ်ချင်သလိုသာလုပ် ငုတ်တုတ်ထိုင်ကြည့်နေရုံပဲ တတ်နိုင်သည်။ ထူအမ်းအမ်း စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားကို သူက ပူနွေးစိုစွတ်သော လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် “ပြွတ်” ကနဲ ယက်လိုက်လေရာ နွေးကနဲဖြစ်သွားပြီး စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးမှာ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားရ၏။ ချွန်မြသောလျှာကို စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်းကြားသို့ ထိုးသွင်း၍ အကွဲကြောင်းအတိုင်း ဆုန်ချီဆန်ချီ ယက်နေပြန်ရာ ချိုမာမှာ တင်းမထားနိုင်တော့ဘဲ စောက်ပတ်လေး ဟစိဟစိ ဖြစ်သွားရပြန်လေသည်။

စင်စစ် ချိုမာသည် လီးနံ့ပင် မရဖူးသေးသော အပျိုစင် အပျိုစစ်စစ်လေးတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ယခုကဲ့သို့ စောက်ဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး အယက်ခံရလေသောအခါ မရိုးမရွ ခံချင်စိတ်မှာ တားမရဆီးမရ ပြင်းထန်လာပေရာ လက်ဖြူဖြူလေးများက ကုလား၏လီးအား မရဲတရဲ လှမ်းကိုင်ရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေမိလေသည်။ ကုလားကလည်း ချိုမာ ခံချင်လာမှန်း သိလိုက်သည်နှင့် လီးကြီးကို ချိုမာ့စောက်ဖုတ်ကြီး အပေါ်သို့ တေ့တင်ပြီး ပွတ်သပ်နေ၏။

“အင့်…. အင်း….. အ…. အား…… ကျွတ်… ကျွတ်….. ဟင်း…. ဟင်း…”

မရှိးမရွခံစားနေရသော ချိုမာ့မျက်နှာလေးမှာ ရေစိုနေသော ဆံနွယ်များ ဖယိုဖရဲ ဖုံးအုပ်ထား၍ တမျိုးပင် လှပနေပြန်သည်။ ကုလား၏ နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများက မို့မောက်လုံးကျစ်နေသော ချိုမာ့နို့သီးခေါင်းလေးများကို ငုံခဲပြီး လျှာဖြင့် ကလိပေးနေပြန်ရာ ချိုမာ မနေတတ်တော့ပါ။

“အောင့်မလေး…. နော်…. အင်း…. ဟင်း… ဟင်း… ကျွတ်… ကျွတ်…… အား..”

ဓနိတောကို ဖြတ်သန်းတိုက်ခတ်လာသော မိုးသက်လေပြင်းက ချိုမာ၏ဝေဒနာကို ပျက်ရယ်ပြုနေသယောင် ဆူညံစွာ မြည်ဟီးနေသည်။ သူ့မျက်နှာမှ ခံစားမှုကလည်း တဖြေးဖြေး အရှိန်မြင့်မားလာဟန်တူသည်။ ပါးစပ်မှ “ဟင်း ဟင်း” ဟူသော အံကြိတ်ထားသည့်ကြားမှ ပေါက်ကွဲလွင့်စင်လာသော ကာမဓာတ်လွှမ်းခြုံမှုက အရှိန်ပြင်းစွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။

ချိုမာ သူ့မျက်နှာကို မဝံ့မရဲလေး မော့ကြည့်မိသည်။ အငမ်းမရ လှုပ်ရှားနေသော်လည်း သူ့အမူအယာက မတရား အနိုင်ကျင့်လိုစိတ် ကင်းမဲ့နေသည်။ တစ်ခါတရံ ချိုမာ ဆတ်ကနဲ ခါးလေးကော့တက်သွားလေတိုင်း လှုပ်ရှားမှုမှန်သမျှ ရပ်တန့်ပြီး ချိုမာအား နာသွားသလား ဆိုသော အကြည့်မျိုးလေးဖြင့် ကြည့်တတ်သည်။ လုံးပတ်ကြီးမားလှသော သူ့တန်ဆာကြီးမှာ ချိုမာ့စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ပြီးပြီဟု သူပြောလို့သာ ချိုမာယုံရသည်။ ဤထုထည်ပမာဏနှင့် ချိုမာ့ပစ္စည်းလေးမှာ ဘယ်လို့မှ ဘယ်သို့မှ မတန်မရာဖြစ်သည်။

ဒစ်အထက်ပိုင်း လိင်တန်ခေါင်းကြီးက နီရဲပြောင်တင်းလျက် လိင်တန်တစ်ခုလုံးကို ငိုက်မှေးနေအောင် လေးလံကြီးမားလွန်းလှသည်။ ကုလားလူမျိုးပီပီ သူ့လိင်တန်တစ်လျှောက် အမွှေးအမျှင်များ ကျိုးတို့ကျဲတဲ ပေါက်နေပုံကြီးက ချိုမာ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကို ဘယ်သို့ဘယ်ပုံ ပွတ်သပ်နှိုးဆွအား ကောင်းလေမည်လည်းဟု တွေးကြည့်ရုံနှင့် ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထချင်စရာ ကြီးမား မာတောင်နေ၏။ အကြောကြီးများ ထောင်ထနေသော လိင်တန်တစ်လျှောက် အချို့နေရာများတွင် ရွှံ့နွံများပေကျံနေဆဲပင် ရှိသေးသည်။

ရေရှည် ကလိခြင်း နှိုးဆွခြင်းကို ချိုမာ မခံချိမခံသာ မအီမလည်ကြီး ဖြစ်လာသည်။ စောက်ခေါင်းလေး ထဲမှ စိမ့်ကျင်ပြီး ဆီးသွားချင်စိတ်ကိုပင် မနည်းထိန်းထားနေရ၏။

“ဆီးသွားချင်လာပြီ…”

မတတ်သာသည့်အဆုံး ချိုမာ ရှက်ရှက်နှင် သူ့အား ပြောလိုက်၏။

“ပေါက်ချလိုက်ပေါ့……. ဘာဖြစ်လဲ…… ပေါက်လေ……”

“အာ…….. ထိုင်ပြီးပဲ…… ပေါက်တတ်တယ်…..”

“ဒီလိုပဲ ပေါက်လိုက်လဲရတာပဲကွာ….”

သူ့အမူအယာက လူပမာတစ်ဦးကို ချော့မြူ ပြောဆိုနေသည်ကဲ့သို့၎င်း…. စိတ်ကောက်နေသော ကလေးတစ်ယောက်ကို သေးတည်နေသကဲ့သို့၎င်း ညင်သာ၍ ဂရုဏာပြည့်လှလေ၏။ နှစ်ယောက်ထဲ တစ်ယောက်လိင်အင်္ဂါကို တစ်ယောက် ရှင်းလင်းစွာ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နေရာမှ သေးပေါက်တာလောက်တော့ ရှက်စရာမဟုတ်တော့ဟု ချိုမာ သဘောထားက ဘောကွင်းလေးအတွင်း ပက်လက်ကလေးထိုင်ရင်းမှပင် သေးပေါက်လိုက်ရ၏။

သူက စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကို အသာလေးဖြဲပေးထားရာ ယခုကဲ့သို့ သေးပေါက်ရသည်မှာ အရသာရှိကြောင်း ချိုမာတစ်ခါမှ မခံစားခဲ့ရဖူးချေ။ စောက်စိလေးမှ သေးများ တသွင်သွင်ကျဆင်းလာနေသည်ကိုပင် သူက မမြင်ဖူးသည့်အလား အတန်ကြာ စိုက်ကြည့်နေရာ ချိုမာ့ခင်မျာ သေးကို မနည်းကြီး ညှစ်ပြီး ပေါက်လိုက်ရလေသည်။

“ဘာမှန်းလဲမသိဘူး…… သေးပေါက်တာလည်း ကြည့်နေတာပဲ…”

ဟု ချိုမာက သူ့ပုခုံးကို ဆတ်ကနဲတွန်းရင်း မာန်မဲသလို ပြော၏။ သူက ရှက်မျက်နှာကြီးဖြင့် ဟီးကနဲ တစ်ချက်ရယ်လိုက်သည်။

“ဖင်ကို နည်းနည်းကြွထားနော်…. ဒါမှ လီးဝင်တဲ့အခါ မနာမှာ”

“ဟင် လုပ်မလို့လား..”

“အင်းလေ… လိုးကြရအောင်… သိပ်ချမ်းလာပြီ”

သူက အကြောင်းပြချက်ဖြင့် ချိုမာ့ကို စလိုးပါလေပြီ။ လီးထိပ်ကြီးက အဆမတန် ကြီးမားနေသဖြင့် မဝင်ပဲ တစ်နေရာ ချိုမာက စောက်ပတ်ကို အသာ မရဲတရဲ ဖြဲပေး၏။

“ပြွတ်…. ပြစ်…”

“အီး… အီး…. အ…. အား….. မဝင်ဘူး… မဝင်ဘူး….”

“မဝင်ဘူး… အား…. အား…. နာတယ်…. အရမ်းနာတယ်…..”

မဝင်ပါ လုံးဝကြီး အပေါက်နှင့် မတည့်သော လီးထိပ်ကြီးက ချိုမာ့ စောက်ခေါင်းအဝတွင် တစ်တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ဖြစ်နေ၏။ သူက လက်မလျှော့။ ချိုမာ့စောက်စိလေးကို ကဗျာကယာ တထုတ်ထုတ် မြည်အောင် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ ကျင်စိမ့်သွားသော အရသာကို စောက်စိလေးမှ ခံစားနေရ၍ ချိုမာ မျက်စိလေးမှိတ်ကာ အံကြိတ်ခံနေစဉ်

“ဗြစ်…. ပြွတ်…. အား… အား….”

ရုတ်တရက်ကြီး သူ့လီးကို ဆောင့်သွင်းချလိုက်လေသည်။ မဆန့်မပြဲကြီး ဝင်သွားသဖြင့် နာကျင်လှသော်လည်း စောက်ပတ်အတွင်းပိုင်းမှ မခံစားဖူးသော ကာမအရသာ ထူးခြားမှုကို “ရှီး” ကနဲ ပါးစပ်မှ အသံထွက်အောင် ခံစားလိုက်မိလေတော့သည်။ အပြင်လောက၏ သဘာဝအအေးဒါဏ်သည် အံသြဖွယ် ကောင်းလှစွာ လွင့်ပျံကွယ်ပျောက်သွားကြပြီး ထူးဆန်းသော ကာမဓာတ်အပူရှိန်များက စောက်ပတ်ဝမှတစ်ဆင့် ကိုယ်အနှံ့အပြား ပူနွေးဖိန်းရှိန်းလျက် စီးဝင်ပျံ့နှံ့သွားလေရာ ချိုမာ့လက်များက ထိုကုလားဒိန်၏ အမွှေးထူလဗြစ်နှင့် ဖင်ကြီးအား ကုတ်တွယ်ဖက်ထားမိကာ ငရံ့ပြာလူး တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးနေပေတော့သည်။

“ပြွတ်…. စွတ်….. ဖွတ်….. ပြွတ်…”

“အား… အင်း…. ဖလူး…. ဖူး… အင်း… အင်း”

ကုလားဒိန် ဆောင့်ချက်တိုင်း အသက်ပါသွားမတတ် ပြင်းထန်လှသည်။ ချိုမာ့ကဲ့သို့ အပျိုစင်လေးကိုမဆိုထားဘိ ကလေးတစ်ယောက်အမေပင် စအိုရှုံ့သွားအောင် ပြင်းထန်လှသော လိုးချက်များဖြစ်ရာ ချိုမာ့ခင်မျာ သတိမေ့မျောမတတ် ဖျတ်ဖျတ်လူးလျက် မချိမဆန့် ခံစားနေရပါတော့သည်။

“ဖြေးဖြေးလုပ်ပါရှင်…. ကျမ အသက်ပါထွက်သွားဦးမယ်…. အမလေးနော်… အင်း… ဟင်း…. ဟင်း… ဟင်း…. အား…. အား…”

“အစမို့လို့ နာနေတာပါကွာ… နောက်တော့ ချောင်သွားမှာပါ။ မင်းစောက်ဖုတ်ကြီးက နည်းနည်းနောနောမှ မဟုတ်တာ……”

“ဒါနဲ့ ရှင်ပြောတော့ ကျမသတိလစ်နေတုန်း ရှင်လုပ်ပြီးသွားပြီဆို ဘာလို့အခု အရမ်းကြပ်နေလဲ…..”

“အလကားပြောတာပါ….. မင်းမခံမှာစိုးလို့ ကိုယ်ပြောတာ။ မင်းသတိရတော့ မင်းစောက်ဖုတ်မှာ ရွှံ့တွေပေနေတဲ့ဥစ္စာ မင်းသတိမထားမိလို့ပါ”

“ကြည့်စမ်း… အ…. အ….. လူလည်ကြီး…. ဟင်း… ဒီက သတိလစ်နေတုန်း လိုးပြီးသားပဲလေ မထူးတော့ပါဘူးဆိုပြီး ခံတာ သိလား…… ဟွန်း….”

“ဟဲ ဟဲ အခုတော့ ခံလို့ကောင်းနေပြီမို့လားကွာ…”

“တော်ပါ… လူကိုညာလိုးတာ…. သိပ်မုန်းတယ် သိလား…”

“အဲဒီ…. ညာလိုးရတဲ့ အရသာမှ ပိုကောင်းတာ သိလား… ဟားဟား..”

“ပြွတ်…. ပြွတ်…. စွတ်…. စွတ်…. ဖွတ်…”

“အ… အင့်…. အင့်… အာ…. အား… ဟင်း…. ဟင်း… ဟင်း…. ကျွတ်….. ကျွတ….”

ကုလားဒိန်ဆောင့်လိုက်တိုင်း လီးကြီးက ရှည်လျားလွန်းသောကြောင့် မသိမသာ ကွေးသွားပြီးမှ “ပြွတ်” ကနဲဝင်သွားလေ့ရှိရာ ချိုမာ့ခင်မျာ အသဲနှလုံးကို လက်တံရှည်ရှည်ကြီးဖြင့် ဆတ်ကနဲ ဆွဲနှုတ်ခံလိုက်ရသလို ဆက်တိုက်ကြီး ခံစားနေရပြီး မနားတမ်း ဆောင့်လိုးလိုက်သော လီးကြီးဒဏ်ကြောင့် စောက်ပတ်လေးမှာ ကျိန်းစပ်နာကျင်လာပြီး စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ ဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် ကောင်းသော အရသာကို သွားလေးများ ကျစ်ကျစ်မြည်အောင် ခံစားရင်း သုတ်ရေများပင် ပန်းထုတ်လိုက်မိလေတော့သည်။

ကုလားဒိန်၏ လီးမဲမဲကြီးမှာလည်း ချိုမာ၏ သုတ်ရေများဖြင့် သံမဏိချောင်းကြီးပမာ ပိုမိုမာတောင် ပြောင်တင်းလာပြီး မကြာခင် ဝင်းကနဲ ဆတ်ကနဲဖြစ်ကာ စူးရှပြင်းထန်သော အရှိန်ဖြင့် ချိုမာ့စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လီးရည်များ ပန်းထည့်လိုက်သည်ကို ပူကနဲ ပူကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး နှစ်ဦးသား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားမိကြလေတော့သည်။

———————————————–

မိသူ ဇဝေဇဝါဖြင့် ဆွဲမိဆွဲရာကို ဆွဲလာမိသည်။ မြစ်ရေ နောက်ကျိကျိတို့က ခေါင်းကို မကြာခဏ ဖုံးလွှမ်းစေသဖြင့် အသက်ရှူမှားမတတ် ခံစားနေရ၏။ သက်သက်နှင့်မိသူ မလှမ်းမကမ်းမှ သက်ကယ်ပျဉ်ချပ်ကြီးကို ဆွဲကိုင်မိကြသည်။ အလားတူ ဆွဲကိုင်လာသူများကြားဝယ် အသက်ငါးဆယ်ခန့်တရုပ်ကြီးမှာလည်း ဖြူဖတ်ဖြူရော် မျက်နှာဖြင့် ပါးစပ်မှ တွေ့ကရာ အော်ဟစ်အကူအညီတောင်းနေသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်သည် ငရဲပွက်နေသည်။ ငိုသံအော်ဟစ်သံ စူးစူးရှရှ အော်နေရင်းမှ ရေမွန်းသွားတော့ ဝူးဝူးဝါးဝါး အော်သံများဖြင့် ရှုပ်ရှုက်ခပ်နေလေသည်။

မိသူနှင့်သက်သက်တို့ ဆွဲကိုင်မိထားသော အနီအဖြူကြား ဆေးသုတ်ထားသော အသက်ကယ် ပျဉ်ချပ်ကြီးသည် သင်္ဘောမှောက်ချိနတွင်အဝေးကို လွင့်စင်သွားဟန်တူသည်။ တွယ်ယူသူ နည်းပါးလှသည်။ မိသူမျက်နှာလေးမှာ အားရပါးရ အော်ဟစ်ပြီး အကြောက်လွန်ကာ ငိုကြွေးထား သောကြောင့် မျက်ခွံလေးများ မို့အမ်းနေသည်။ တစ်ချီတစ်ချီ ဝေါကနဲ ပုတ်တင်လိုက် သော လှိုင်းအရှိန်ကြောင့် လက်မှဆွဲကိုင်ထားသော အသက်ကယ်ပျဉ်ချပ်ကြီး လွတ်မထွက်ရန် တင်းတင်းကြီး ကိုင်ထားနေရသည်။ ငိုချင်စိတ်ဖြင့်လည်း မျက်နှာလေးမှာ အားကိုးရာမဲ့ ငိုမဲ့မဲ့လေး ဖြစ်နေရှာလေသည်။

မိသူမှာ တရုတ်စစ်စစ် ဖြစ်ပြီး အဖေတရုတ်၊ အမေတရုတ် စစ်စစ်ဖြစ်ရာ တရုတ်စကားကိုလည်း ကျွမ်းကျင်စွာ ပြောတတ်သူဖြစ်လေသည်။

“မိသူ….. နင့်ဘေးက တရုတ်ကြီးကို အကပ်မခံနဲ့ ကြောက်အားလန့်အား ဖက်လိုက်ရင် နှစ်ယောက်လုံး နစ်သွားလိမ့်မယ်။ ငါပြောတာကြားရဲ့လား”

သက်သက်က အားကစားမယ်ပီသစွာ စိတ်ဓာတ်ခိုင်မာသည်။ အခြေအနေကို ယထာဘူတကျကျ ခေါင်းအေးအေးဖြင့် စဉ်းစားဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။ သို့သော် ပညာရှိမကြီး သတိပေးချိန်မှာ မိသူအတွက် သိပ်နောက်ကျခဲ့ပြီ ဖြစ်လေသည်။ ရေအောက်ထဲတွင် တရုတ်ကြီး၏အောက်ပိုင်းက မိသူဖင်ကြီးကို မညှာတမ်း ဖိကပ်တွယ်မိသွားသည်။ ရေနစ်နေသူဝါးကို ထိုးမည့်သူတွေကလည်း ပေါပါဘိ။ မိသူ ကြိုးစားရုန်းကန်သော်လည်း တရုတ်ကြီးက တကယ်ဘဲ ကြောက်ရွံ့လေသလား တမင်ပြုလေသလားတော့ မသိ။ မိသူ၏နောက်မှ ကျောပိုးအိတ်လို ပိုးပြီးခွထား၏။ မိသူ လက်ကလည်း မလွှတ်ရဲသဖြင့် တရုတ်ကြီးအား တတောင်ဆစ်ဖြင့်သာ တွန်းဖယ်ရုံသာ ပြုနိုင်လေသည်။

“ဦးလေးကို ကူညီပါကွာ…. ဦးလေး ရေမကူးတတ်လို့ပါ……”

တရုတ်ကြီးအသံက တုန်တုန်ခိုက်ခိုက်ရှိလှသည်။

“ဦးလေးလက်ကြီးက ဒီပျဉ်ချပ်ကြီးကို ကိုင်ပါလား။ ဘာလို့ ရေနစ်သူချင်း လိုက်တွယ်နေရတာလဲ။ အကုန်သေကုန်လိမ့်မယ် သိလား….”

ကြောက်စိတ်ကြားမှ ဒေါသလေးက ခေါင်းထောင်လာသည်။ သက်သက်ကလည်း အခြေအနေကို အကဲခပ်မိဟန်တူသည်။ အသက်ကယ် ပျဉ်ချပ်တစ်ဘက်မှ မိသူတို့ ရှိရာသို့ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက် စောင်းသွားလိုက် ဖြစ်နေသော ပျဉ်ချပ်ကြီးကို ဖက်တွယ်ပြီး ရောက်လာသည်။

“ဦးလေးက ယောကျ်ားကြီးပဲ ကိုယ့်ဘာသာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွယ်ပါလား။ အရေးထဲမှာ အခွင့်အရေး မယူစမ်းပါနဲ့…”

တရုတ်ကြီးမျက်နှာ ဟင်းကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သက်သက်ကိုလည်း ဒေါသမျက်လုံးဖြင့် ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။

“ငါ တကယ်ရေမကူးတတ်လို့ ဖက်မိတာပဲ။ နင်တို့က ငါ့ကို အရမ်းစွပ်စွဲနေကြတာဘဲ”

မိသူ(ကူကူး) လည်ပင်းမှ တရုတ်ကြီးလက်က ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်ဖြင့် အသက်ကယ်ဘော ပျဉ်ချပ်ကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ လှိုင်းတစ်လုံး ဝင်အဆောင့်နှင့် ကြုံလိုက်ရသည်။

“ဟင်…… လူကြီးပြီး…. အချိန်မစီးတဲ့ခွေးကြီး…. ကဲ… ဖြန်း…”

ကြက်ခြင်းထဲမှ ကြက်များ အချင်းချင်း ထခွပ်ကြသည်ကို မြင်ဖူးကြပေလိမ့်မည်။ အန္တရာယ်စက်ကွင်းသို့ စုံးစုံးနစ်နစ် ရောက်နေကျသည့်တိုင် လူ့မာနတို့ မလျှော့ကြပေ။

“မသာမလေး…. မတော်လို့ဖြစ်တာ… ငါ့ကို ပါးရိုက်တယ်ပေါ့…. သေပေတော့”

တရုတ်ကြီးလည်း လူပေဘဲ ဒေါသ၊ မာနနှင့် ယောကျ်ားဆိုသော မာနဖြင့် သက်သက်ကို ဖက်သည်။ ပထမတော့ သက်သက် အံအားသင့်နေသည်။ တရုတ်ကြီး ဤမျှလျင်မြန်စွာ သူ့အား ပြန်လည်တုန့်ပြန်လိမ့်မည်ဟု ထင်မှတ်မထားခဲ့ပေ။ တရုတ်ကြီးက သက်သက်နှုတ်ခမ်းလေးများကို ဖိစုပ်လေတော့သည်။ တချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်းမှာပင် မာတောင်နေသော လီးကြီးက သက်သက်ဗိုက်သားလေးကို ထောက်မိသွား၏။ ကူကူး သက်သက်အဖြစ်ကို အသက်အောင့်၍ ငေးကြည့်နေရုံမှတပါး ဘာမှ မကူညီနိုင်ဖြစ်နေလေသည်။

ခဏအကြာတွင် သက်သက်ထံမှ “အင့်” ကနဲ ရှိုက်သံ လှိုက်လှိုက်လေး ထွက်ပေါ်လာပြီး ဝမ်းနည်းကြေကွဲသော မျက်လုံးလေးများက ကူကူးအား ဝေရီမှုံဝါးစွာ ကြည့်နေရှာ၏။ တရုတ်ကြီးကိုယ်ခန္ဒာမှာ လျှပ်စစ်ဓါတ်အား ကောင်းကောင်းစီးဝင်ခံရသော သံမဏိစက်ရုပ်ကြီးအလား တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး သက်သက်လေးကို အားရပါးရကြီး အီးကနဲ အီး ကနဲ ပါးစပ်မှအော်ကာ ညောင့်နေသည်ကို ကူကူး အံလေးကြိတ်ကာ မျက်ရည်များကြားမှ ကြည့်နေမိရလေသည်။

တရုတ်ကြီးလက်တစ်ဖက်က ပျဉ်ချပ်ကို မြဲမြံစွာ ကိုင်ထားသကဲ့သို့ အခြားတစ်ဖက်က သက်သက်ကိုယ်လေးကို ကျိုးကြေသွားမတတ် ကိုင်တွယ်ကာ ရေအောက်မှ ဖင်နှစ်ခု ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ညောင့်နေသည်ကို ကူကူးခင်မျာ မကြည့်ချင် မြင်နေရလေသည်။ အသက် (၁၈) နှစ်သာရှိသေးသော သက်သက်လေးသည် အားကစားမှလွဲ၍ ဘာမှ စိတ်ဝင်စားခဲ့သူ မဟုတ်ချေ။ ယခုကဲ့သို့ အန္တရာယ်ကြားတွင် အဓမ္မအကျင့်ခံနေရခြင်းမှာ နှမြောဖွယ် ကြေကွဲဖွယ်ကောင်းလှချေတော့သည်။

“အဟီး… အဟဲဟဲ.. ဟဲဟဲ…. ဝူး… ဖလူး”

မြစ်ရေများကို ပါးစပ်မှ မှုတ်ထုတ်ရင်း တရုတ်ကြီးက သွားဖြဲကြီးနှင့် အားရပါးရကြီး ရယ်လေသည်။ သူ့ကိစ္စ ပြီးသွားဟန်တူလေသည်။ မျက်နှာကြီးက ကူကူးဘက်သို့ လှည့်လာနေသည်။ ကူကူး ရင်ထိတ်သွားသည်။ တရုတ်ကြီးအသွင်မှာ အသက်အန္တရာယ် ကို သတိမရနိုင်တော့ဘဲ ကာမမီးတောက်နေသော မျက်လုံးကြီးများဖြင့် ကူကူးထံသို့ တရွေ့ရွေ့ ချဉ်းကပ်လာနေပေသည်။

ကူကူး အတတ်နိုင်ဆုံး လှုပ်ရှား ရှောင်ဖယ်သော်လည်း သန်မာသော တရုတ်ကြီးလက်တစ်ဖက်က နို့လေးကို မိမိရရ လှမ်းဆွဲခြင်း ခံလိုက်ရသော တခဏတွင် ကူကူး မျက်စိ့လေးများ ပြာဝေသွားလေသည်။ ရေအောက်ထဲတွင် တွန်းထိုးလှုပ်ရှားနေသော ဖင်ပိုင်းကို မိမိရရကြီးခွယူကာ လီးကြီးက ကူကူးပေါင်ကြားသို့ တိုးဝင်ဖိသွင်းလာသည်။ ကူကူးဖင်ကို လိမ်ရှောင်နေသည်မို့ လီးကြီးက ရုတ်တရက် မဝင်ပဲဖြစ်နေရာ တရုတ်ကြီးက စိတ်မရှည်သောဟန်ဖြင့် ကူကူးတစ်ကိုယ်လုံးကို လှမ်းဖက်ရန် ဘောမှလက်ကို လွှတ်လိုက်လေ၏။

ကူကူး မျက်စိကို တင်းကနဲ ပိတ်ထားမိ၏။ သို့သော် တရုတ်ကြီး သူ့ထံသို့ ရောက်မလာ။ မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သောအခါ သက်သက်နှင့် တရုတ်ကြီးတို့ လုံးထွေး၍ လှိုင်းတွေကြားတွင် နစ်မြုပ်သွားသည်ကို ကူကူး နောက်ဆုံးတွေ့လိုက်ရလေသည်။

“သက်သက်……… သက်သက်…”

အာခေါင်ခြစ်၍ စူးစူးရှရှ အော်လိုက်သော ကူကူးအသံလေးမှာ အခြားသော ကယ်ပါ… ယူပါ…. အသံများနှင့်အတူ လှိုင်းလေအသံများကြားတွင် နစ်မြုပ် ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။

“သူငယ်ချင်းအတွက် အသက်ပေးသွားတာလား သက်သက်ရယ်…….”

———————————————–

“ဟာ… အဖြစ်တွေကတော့ အမျိုးမျိုးပဲ ကျော်သီဟ”

“ဒါနဲ့ မင်းဆော်လေး ဟို… ရီလေးနွယ်ကရော……”

“သင်္ဘောနစ်ပြီဟေ့ ဆိုကတည်းက လူတွေက ရောထွေးကုန်တယ်….။ အချို့က အရမ်းဖက်ထားကြတာလေ။ ဘောကွင်းတစ်ခုယူပြီး ရီလေးနွယ်ပဲဆိုပြီး လက်ဆွဲ သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချခဲ့တာ…”

“ရီလေးနွယ် မဟုတ်ဘူးပေါ့”

“မဟုတ်ဘူး…. သူစိမ်း မိန်းကလေးတစ်ဦး ဖြစ်နေတယ်”

“ဟာ… မနေ့ကတော့ ကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့က ဆယ်လာတဲ့ အလောင်းတွေ သွားကြည့်တယ်….”

“မင်းရဲ့ ရီလေးနွယ် ပါလာလား….”

“အင်း… ရီလေးနွယ် ဝတ်ထားတဲ့ ရွက်လှေဒီဇင်းနဲ့ အင်္ကျီတစ်ခုကလွဲပြီး ကိုယ်က ပွယောင်းနေတော့ သူ့မိဘတွေကရော ရီလေးအလောင်းကို သိပ်မမှတ်မိကြဘူး”

“ဟား… စိတ်ညစ်စရာ ကောင်းလိုက်တာ…”

ပန်းလျသော နှုတ်ခမ်းအစုံကို ဟားကနဲ ဖွင့်ပြီး မျက်လုံးအစုံကို မှေးမှိတ်ကာ ကုလားထိုင်နောက်မှီပေါ်သို့ ခေါင်းကိုတင်ပြီး ညီးညူလိုက်သော နန္ဒာအောင်အား ဝင်းနောင် တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။

“ညစ်တယ်… ငါလည်းညစ်တာပဲ။ ဒါပေမဲ့ အချစ်ကို လျှပ်တပျက် အရှုံးခံလိုက် အဆုံးခံလိုက်ရလို့ ထိုင်ပြီးလွမ်းနာကျရမဲ့ အဓိပ္ပါယ်မဲ့ဘဝကို ငါလက်မခံဘူး”

“မင်းက ငါ့ဘက် မြားဦးလှည့်တာပေါ့လေ”

“ဟုတ်တယ်… မင်းလိုပဲ ခံစားနေကြရတဲ့ အဖြစ်တွေ လောကကြီးမှာ ဒုနဲ့ဒေးရှိတယ်။ ရင်ထဲက ဝေဒနာကို အနုပညာ ပုံရိပ်တွေအဖြစ် ဖန်တီးယူတတ်ခြင်းဟာ ဘဝရဲ့တန်ဖိုးကို မြင့်တင်ပေးတာပဲ”

“အင်းပါ… သူဌေးမင်းရယ်…. မင်းငှားပေးထားတဲ့ အိမ်ကြီးမှာဘဲ ငါသွားနေပြီး ပန်းချီကားတွေ ဆွဲပါတော့မယ်”

“အေးပါ… အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိ အသက်ရှင်စမ်းပါ နန္ဒာရယ်…”

ဝင်းနောင်က ခိုင်မာသန်စွမ်းသော ယောကျ်ားကြီးစိတ်ဓာတ် အပြည့်အဝ နန္ဒာအောင် ရင်တွင်းသို့ သွတ်သွင်းပေးခဲ့လေသည်။

ဒီနေရာက အလွန်သာယာသည်။ ကျိုက်ခေါက်စေတီမှ ဆည်းလည်းသံ လွင်လွင်ကိုလည်း မပြတ် ကြားနေရတတ်သည်။ သန်လျင် ဘီအိုစီကျော်၍ ဖွေးဖွေးလက်လက် ပင်လယ်ဝကိုလည်း တွေ့နိုင်သည်။ ဤလွမ်းမောဖွယ် မြင်ကွင်းမှာဘဲ နန္ဒာ နစ်မျောချင်နေ၏။ ဝင်းနောင် တကူးတက ရှာပေးထားသော ဤနှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင် အိမ်ဝန်းကျယ်ကြီးကိုမူ တိတ်ဆိတ်ခြင်းမှလွဲ၍ နန္ဒာ သိပ်မနှစ်သက်ချင်။ ပန်းနွယ် ပွတ်လုံးများဖြင့် ခြံရံတည်ဆောက်ထားသော အိမ်ကြီးအသွင်အပြင်က အိမ်တစ်ဆောင်ထက် ဘုန်းကြီးကျောင်းကြီး တစ်ကျောင်းနှင့် ပိုမိုနီးစပ်နေသည်ထင်၏။ တဟဲဟဲ တောတိုးသံကြီးများ အဆက်မပြတ် ကြီးစိုးနေသော ဝါးရုံ၊ သီဟိုဋ္ဌ်၊ သရက်၊ သြဇာ၊ မာလကာများ စုရုံးရောနှော ပေါက်ရောက်နေသော ခြံဝန်းကျယ်ကြီးအလယ်တွင် ရေနံဝနေသော အိမ်ကြီးအသွင်က ခြောက်ခြားဖွယ်ပင်။

“ဆရာလေး…. တစ်ယောက်ထဲ နေရဲရဲ့လားဗျာ…..”

ထမင်းချက်အဖိုးကြီး ဦးစံအေးက နန္ဒာ့ကို မေးလိုက်၏။

“ကျနော့်အတွက် တစ္ဆေသူရဲဆိုတာ ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်တွေထဲမှာဘဲ ရှိတာလို့ သိထားသူဆိုတော့ ဘယ်နေရာမဆို ကျနော် နေရဲပါတယ်… ဘကြီးစံအေး…”

ဒီတုန်းက ဦးစံအေး သက်ပြင်းကြီး တစ်ချက်ရှိုက်လိုက်သံကို နန္ဒာအောင် ခပ်သဲ့သဲ့ကြားခဲ့၏။ တောနေလူတန်းစားတို့သဘာဝ ဝိညာဉ်ကို ကြောက်ရွံ့ကြ၏။ ထမင်းချက်ဦးစံအေး ပြန်သွားလျှင် နန္ဒာတစ်ယောက် ပန်းချီဆွဲချင်ဆွဲမည် သို့မဟုတ် ဝင်းနောင် ဟိုတစ်ခေါက်လာစဉ်က ယူလာသော ဆန်နီအမျိုးအစား ကက်ဆက်ကြီးကိုဖွင့်၍ မာမာအေးဖြစ်ဖြစ် ကိုတင်လှိုင်ဖြစ်ဖြစ် နှလုံးသားရသ အပီအပြင် သီချင်းလေးများ တိုးတိုးညင်ညင်သာသာလေး ပျံ့လွင့်ခံစားနိုင်ရန် ဖွင့်ထားရင်း မှိန်းနေမည်။ ဤသို့သော သီးခြားအနုပညာကမ္ဘာလေးကို ပြည့်ဝစွာ တည်ဆောက်နိုင်ရန် ဝင်းနောင် စီစဉ်ပေးထားခဲ့၏။

ဝင်းနောင်သည် တကယ်တော့ နန္ဒာအောင်၏ ကျေးဇူးရှင်။ သူ့အလိုကျ အသက်ဝင်သော ပန်းချီကားချပ်လေးများ ရေးဆွဲပေးရမည်က နန္ဒာ့ တာဝန်။ ထို့ကြောင့် သာမန် အရောင်အသွေး အမြင်အယူအဆတွေထက် ဆန်းသစ်သော ပန်းချီကားမျိုးကိုသာ နန္ဒာရေးဆွဲရန် ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ယခုလည်း အပေါ်စီးမှ ဖွေးဖွေးလှုပ်လှုပ် မွှေးကြိုင်သင်းပျံ့စွာ ပွင့်နေသော စကားပင်ကို ဇတ်ကောင်ထား၍ ပန်းချီကားတစ်ချပ် ရေးဆွဲရန် ခဲဖြင့် ကောက်ကြောင်း ရေးဆွဲရင်း ဟိုးအဝေးသို့ ငေးမိခြင်းဖြစ်သည်။

ရန်ကုန်မြစ်ဝမှ လှေသင်္ဘောများကို သေးကွေးစွာတွေ့ရသည်။ တစ်ချိန်က… ရှင်မွေးလွန်းဆိုသော သူငယ်မလေး မင်းနန္ဒာအား ဒဂုံဘက်ကမ်းသို့ မျှော်နေလျှင်လည်း ဤသို့ပင် မှုံမှုံရီရီပင် တွေ့ရလိမ့်မည်ထင်သည်။ အော်…. ဝေဝါးမှုံရီသော မြင်ကွင်းကြားမှ ချစ်ရသူကို တမ်းတလွမ်းမျှော်ရခြင်း ဝေဒနာကို ရှင်မွေးလွန်းခင်မျာ ခါးဆီးခံခဲ့ရရှာပေသည်။ နန္ဒာအောင် ရှင်မွေးလွန်းကို ကိုယ်ချင်းစာမိသည်။ ဤသို့နှယ် ချစ်ရသူကို လွမ်းတရသော သောကဝေဒနာမျိုး နန္ဒာအောင်ကိုယ်တိုင် ခံစားခဲ့ရဘူးသည်လေ။

————————————————

“ကသစ်ကုန်းကို ပြန်ထွက်မှာလား ဘကြီး”

“မထွက်တော့ဘူး ကောင်လေးရဲ့…. မိုးတွေကျလာပြီ….”

နန္ဒာအောင် ကျောင်းလွယ်အိတ်ကို ပိုက်လျက် ကမ်းတန်းမှ ကျောင်းရှိရာသို့ ပြန်လှည့် ပြေးခဲ့ရသည်။ ကျောင်းတက်ရသည်မှာ ဒုက္ခရောက်လှသည်။ (၈) တန်းအောင်ပြီး မြို့ကျောင်းကို တက်ရသည့်အချိန်မှစ၍ နန္ဒာ့ကဲ့သို့ ဒုက္ခကြုံတွေ့ရသူ သုံးလေးဦး ရှိသည်။ ဒီအထဲ “ကသစ်ကုန်း” မှ အလုပ်လာလုပ်ကြသူတွေလည်းပါသည်။ မိုးမစဲသေးသဖြင့် ရပ်ပြီး ကွမ်းယာဆိုင်တွင် မိုးခိုရင်း ကသစ်ကုန်းကို ထွက်မည့် လှေကို ရှာနေမိသည်။

ထိုစဉ် ရန်ကုန်မှ ဘတ်(စ်)ကားတစ်စီး ဆိုက်လာသည်။ ကားပေါ်မှ ထီးများ မိုးကာများဆောင်း၍ နီးစပ်ရာ ဈေးဆိုင်များအတွင်းသို့ ခရီးသည်များ အပြေးဝင်ကုန်ကြသည်။

“ကသစ်ကုန်းသွားတဲ့ လှေဆိပ် ဘယ်နားမှာလဲ.. ဟင်”

အသံကိုကြားရုံမျှဖြင့် နန္ဒာ စိတ်ဝင်စားခဲ့ရလေသည်။ ချောယဉ်သော မမ၏အလှက နန္ဒာအောင် နှလုံးသားကို ကိုင်လှုပ်ရမ်းပစ်နေသည်။ ဝင်းပ ရွှမ်းစိုသော မျက်နှာလေးမှ အပြုံး…။ ပြုံးလေတိုင်း ခွက်ဝင်သွားသော ပါးချိုင့်လေးနှစ်ဘက်၊ ကနုကမာသွေး ဖြူစင်သော သန္တာသွယ် သွားလေးများ၊ ဝင်းဝင်းဝိုင်းဝိုင်း မျက်ဝန်းနက်လေးများ၊ ပါးမို့မို့…. လွင်လွင်…. ရင်အလှမှ ကားစွင့်ဖွံ့ထွားလှသော တင်ပါးသား ဝိုင်းဝိုင်းကြီးများက မိုးရေရွှဲစိုကပ်နေကြသည်။

“ ငါ့တူမက ဘယ်သူ့အိမ်သွားမှာလဲကွဲ့”

ထုံးစံအတိုင်း ကွမ်းကုန်သည် ဒေါ်စပ်စုက မေးလေသည်။

“ဦးအောင်ရင်၊ ဒေါ်မြရင်တို့အိမ်ကို သွားမလို့ပါ”

“အော်… ဒါသူတို့ သားလေးလေကွယ်….။ သူလည်း ရွာကိုပြန်မှာ….”

မမမျက်လုံးများ နန္ဒာအောင်ကို စူးစမ်းကြည့်လျက်

“ကျမ မမှတ်မိတော့ဘူး နန္ဒာက လူကြီးဖြစ်နေတာကိုး”

နန္ဒာအောင် ဒီအထိ စကားပြန်ပြောရကောင်းမှန်းမသိ။ မမ အလှတွင်သာ ရင်တခုန်ခုန် မိန်းမူးနေသည်။

“နန္ဒာ… မမကို မှတ်မိလား.. ဟင်….”

မမ မေးခွန်းလေးထဲတွင် မျှော်လင့်ချက်လေးများ ရောစွက်နေသည်မို့ မမှတ်မိဘူးဟု ဖြေရမှာ နန္ဒာ အားနာနေမိ၏။

“အေးလေ… မင်းက မှတ်မိမှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး…..။ မမ… ရွာကထွက်သွားတာပဲ (၁၀) နှစ်ကျော်နေပြီ….. ဟာပဲ…”

မမ ရွာကထွက်သွားတာ (၁၀) နှစ်တောင် ဆိုပါလား…။ နန္ဒာအတွေးအာရုံထဲ နစ်မျောနေစဉ်…..

”ဟဲ့… နန္ဒာ… ဟိုမှာ ကိုခွေးရဲ့လှေ ရွာပြန်မလို့တဲ့။ မင်းတို့ မောင်နှမတွေ လိုက်သွားကြလေ”

ဒေါ်စပ်စုကို ကျေးဇူးတင်ရမည်။ မမ၏ခရီးဆောင် သားရေအိတ်ကလေးကို ဝိုင်းဆွဲကိုင်ပေးရင်း လှေဆီသို့ ဆင်းခဲ့ကြ၏။ မိန်းမဆောင်း ထီးလေးတစ်လက်ကို မမကိုယ်ငွေ့နွေးနွေးလေးဖြင့် ပထမဆုံး ပူးပူးကပ်ကပ် နေရသည့် အတွေ့အကြုံမှာ နန္ဒာအောင်အတွက် တစ်သက်လုံး မေ့မရနိုင်သည့် အထိအတွေ့ ဖြစ်သည်။

“အရမ်းချမ်းနေလား….. မောင်လေး… ဟင်..”

“အင်း… ဟင်း… ဒီနေ့မှ… မိုးကာ… မေ့ကျန်ရစ်တယ်….”

မမက တမင် ပူးကပ်တိုးပေးရင်း ဂရုဏာစိတ်ဖြင့် ထီးမိုးပေးသည်ကို ငအောင်တို့ ဖောက်ပြန်လိုက်ပုံက လီးတောင်နေ၏။ မတတ်နိုင်။ ပေါင်နှစ်လုံးဖြင့် လီးပူပူကြီးကို ဖိညှပ်အုပ်ထိန်းထားရင်း စိတ်ကို မနည်းငြိမ်အောင် ထားနေခဲ့ရသည်။

မမ… ငအောင်တို့အိမ်တွင် တစ်လကျော်ခန့်အထိ နေရင်း ပညာရေးဌာနမှ ကျလာမည့် အလုပ်ခန့်စာကို စောင့်နေခဲ့သည်။ ကသစ်ကုန်း မူလတန်းတွင်လည်း စေတနာဆရာမအဖြစ် လုပ်အားပေးရင်း အမေတို့နှင့်လည်း ကောက်စိုက်ဆင်း လိုက်သွားတတ်သေးသည်။ မမမှာ အမေ့သူငယ်ချင်း ဒေါ်တင်အုန်း၏သမီးဖြစ်ပြီး မိခင် နောက်အိမ်ထောင်ပြုသွားသဖြင့် အမေ့ထံတွင် တစ်လမျှ နေခဲ့သေးသည်ဆို၏။ ထိုစဉ်က နန္ဒာအောင်က (၄) နှစ်သားလောက်ရှိမည် ဖြစ်သော်လည်း အဖွားအိမ်တွင် အနေများခဲ့သည်။ အမှတ်မထင်ဘဲ တစ်အိမ်ထဲ အတူနေရသော မမကို နန္ဒာအောင် သနားပြီး သံယောဇဉ်တွယ်ခဲ့ရ၏။ နန္ဒာအောင်အပေါ်တွင်လည်း မောင်အရင်းပမာ ဂရုစိုက်ပြီး စာပြပေးတတ်သဖြင့်လည်း ရင်းနှီးမှုမြန်ခဲ့ကြ၏။

တစ်နေ့ နန္ဒာအောင် အိမ်သာတက်နေစဉ် မမ အမှတ်တမဲ့ အိမ်သာတံခါးလာဖွင့်တာ လန့်အော်ခဲ့ရသည်။

“အမလေး…. လန့်လိုက်တာဟယ်… နန္ဒာကလဲ…”

အိမ်သာထဲမှာရှိနေသည်က နန္ဒာ။ တံခါးလာဖွင့်သူက မမဖြစ်ပြီး သူကပင် လန့်နေလေတော့သည်။

“မမကလဲ ကျနော်က လန့်ရမဲ့ဟာကို…. ဟား.. ဟား…”

“ခွေးလေး… လူရှိတယ်လို့ အသံပေးပါလား… ဟွန်း…. အခုတော့ ရင်တွေကို တုန်သွားတာပဲ….. ဟင်း…..”

မမမျက်နှာလေး နီမြန်းပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေ တုန်နေသည်။ ထိုနေ့မှစ၍ မမ… နန္ဒာ့ကို မသိမသာ ခပ်ရှောင်ရှောင် လုပ်တတ်၏။ တစ်ခါတလေလည်း ငေးတေးတေးလေး တွေးနေတတ်သည်။

ထိုနေ့က မိုးသည်းထန်နေသည်။ မနေ့က ကောက်စိုက်လိုက်သွားပြီး အအေးပတ် အဖျားဝင်နေသဖြင့် အိမ်တွင် မမနှင့် ကျနော်ပဲ ရှိနေသည်။ အဖေနှင့် အမေက လယ်ထဲ ဆင်းသွားခဲ့ကြသည်။

“ဟင်း… ဟင်း… ချမ်းလိုက်တာ… ဟင်း.. ဟင်း…”

မမ လူမှန်းမသိအောင် ဖျားနေသည်မို့ နန္ဒာ ဆေးတစ်ခွက် ဖျော်တိုက်ခဲ့သည်။ အိမ်ရှေ့တံခါး၊ ပြတင်းပေါက်များကို လိုက်ပိတ်လိုက်သည်။ မိုးက လေနှင့်ရော၍ သည်းထန်စွာ တိုက်နေသည်။ အိမ်ရှေ့ ရေတံလျှောက်မှ ရေကျသံမှာ အုန်းအုန်းနဲ့ ဆူညံနေ၏။

“ကျနော်… ခြင်ထောင်ချလိုက်မယ်နော်… မမ…။ လေတွေက အရမ်းတိုက်နေတာ…. ဆေးထပ်သောက်ဦးမလား… ဟင်… မမ….”

စေတနာတွေပိုနေမိသော နန္ဒာအောင် အမှတ်မထင် ခြင်ထောင်ချလိုက်သည်။ ခြင်ထောင်ထဲတွင် မမနှင့် နှစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်နေသည်။ နန္ဒာ ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်နေမိသည်။ မမက ဂွမ်းစောင်ကို ခြုံထားရင်း မမကိုယ်ပေါ်တွင် ဟိုမှသည်မှ ဖြတ်သန်းလှုပ်ရှားနေသော နန္ဒာအောင်ကို မလှုပ်မယှက် လိုက်ကြည့်နေ၏။ မမ မျက်နက်ဝန်းလေးများမှာ အရည်လဲ့နေသည်။ အဖျားကျသွားသော်လည်း မမ…. မလှုပ်မရှားချင် ဖြစ်နေဟန်တူသည်။

“နန္ဒာ… ကျောင်းမသွားရဘူးလား… ဟင်”

“မသွားတော့ပါဘူး… ဘယ်လှေမှလည်း လိုက်ပို့မှာ မဟုတ်ဘူး……”

အိမ်အပြင်တွင် ဝူးကနဲ ဝေါကနဲ လေက ဆောင့်တိုက်နေ၏။

“ မိုးတွေ လေတွေနဲ့ ဒေါ်လေးတို့ ပြန်လာဖို့ ကောင်းတာ…..”

“လမ်းမှာ မိုးခိုတဲလေးရှိတယ်လေ…..။ တစ်ခါတစ်လေ မိုးတွေ အရမ်းသည်းနေရင် အဖေနဲ့အမေ အဲဒီတဲမှာဘဲ တစ်နေကုန်အိပ်ပြီးမှ ပြန်လာကြတာ မမရဲ့…”

“အိုး……”

မမက ဘယ်လို အတွေးပေါက်သွားတယ် မသိဘူး။ အိုး….ကနဲငြီးတွားရင်း တဖက်ကိုစောင်းရင်း ပြုံးယောင်ယောင် လုပ်နေတယ်….။ နန္ဒာပြောတဲ့ စကားထဲမှာ ဘာမှ အထူးအဆန်း မပါတာတော့ အမှန်ပဲလို့ ထင်တယ်။

“နန္ဒာ ခြင်ထောင်ထဲက ထွက်တော့လေ…”

“ဟာ… အပြင်က အရမ်းချမ်းတယ် မမရဲ့..။ မမနားမှာ နေတာကမှ သက်သာဦးမယ်… အဟင်း…”

အလိုက်ကမ်းဆိုးမသိတဲ့ နန္ဒာအောင်ကို မမ ငိုမလို တောင်းပန်အကြည့်လေးနဲ့ ကြည့်ရင်း….

“မကောင်းပါဘူး… နန္ဒာရဲ့…။ မင်းက ကလေးမှ မဟုတ်တာ….. ထွက်ကွာ…”

အော်.. မမဆိုလိုတာကို နန္ဒာ သဘောပေါက်ပြီ။

“ဘယ်သူမှရှိတာမှ မဟုတ်တာ”

နန္ဒာက ပေကပ်ကပ်လုပ်နေတော့ မမက ဆောင့်ဆောင့်အောင့်အောင့်လေး ခြင်ထောင် အပြင်ကိုထွက်တယ်။ ဒီမှာတင် တင်ပါးအောက်အထိ လျှောကျနေတဲ့ ထဘီအောက်က တင်ပါးဖွေးဖွေးကြီးဟာ နန္ဒာ့ကို ဖိတ်ခေါ်တော့တာပါဘဲ။ ဖင်အကွဲအစထိ မြင်လိုက်ရတဲ့ နန္ဒာဟာ ကျားရဲလေးတစ်ကောင်လို မမကို ခုန်အုပ်ပြီး အိပ်ယာပေါ်ကို ဆွဲလှဲလိုက်တယ်။

“ဟဲ့….. အို… နန္ဒာ….. အာ….. ကွာ…”

မမလည်း ထဘီကို လုံးထွေးဆွဲတင်ရင်း နန္ဒာ့လက်က ရုန်းကန်ဖို့ ကြိုးစားရှာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ရာဂမီးတောက်ကြီး နန္ဒာ့ကို အင်အားကြီးမားစေခဲ့ပါတယ်။ မမ အောက်ပိုင်း ဖင်ကြီးတပြင်လုံး ဖွေးကနဲ ပေါ်လာပြီး နန္ဒာ့ပေါင်နှစ်ဖက်ခွထားတဲ့ အောက်မှာ မလှုပ်သာ မလူးသာ ဖိချထားခြင်းကို ခံလိုက်ရရှာတယ်။

“နန္ဒာ… မောင်လေး… မလုပ်ကောင်းဘူးနော်… မောင်လေး..”

မမဟာ နန္ဒာ့ရင်ကို တွန်းဖယ်ရင်း တတွတ်တွတ် ပြောနေပေမဲ့ အားနည်း ပျော့နွဲ့လွန်းနေပါတယ်။ ဒီကောင်လေး ထွားကြိုင်းကြီးမားသော အနေအထားကို မိမိကိုယ်တိုင် အိမ်သာတွင် တစ်ကြိမ် အိပ်ခန်းထဲတွင် အိပ်နေစဉ်တစ်ကြိမ် မြင်ဖူးပြီးပြီ။ လူပျိုပေါက်လေးဆိုပေမဲ့ လိင်တန်က လက်ဆော့လွန်းတာကြောင့် ကြီးမားထွားကြိုင်းပြီး ဒစ်ကြီးက နီရဲပြဲလန်နေတာကို တွေ့မိကတည်းက စိတ်မှာ လှုပ်ရှားခဲ့ရတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ နန္ဒာရေချိုးနေရင်း ပေါင်ကြားကို မသိမသာ ခိုးကြည့်တဲ့အခါ အမြောင်းလိုက် ခုံးထနေတဲ့ လိင်တန်ကြီးရဲ့ အရွယ်ပမာဏဟာ ရင်ခုံစရာကြီး ဖြစ်နေခဲ့တယ်လေ…။

အလှတကာတွေထက် ရင်ခုန်စရာ အဆီအနှစ်ကြီး ဖြစ်တဲ့ မမစောက်ဖုတ်ကြီးဟာ စောက်မွှေးလေးပါးပါးနဲ့ ခုံးကြွမောက်မို့နေတာကို ပထမဆုံး တွေ့ရတယ်။ စောက်ပတ်ကြီးဟာ တစ်ခါမှ အလိုးမခံရသေးတာမို့ ဖြူစင်ဝင်းပပြီး တင်းမာနေတယ်။ စောက်စိခေါင်းလေးကအစ မသိမသာ ခပ်ပြူပြူလေး ထွက်နေတယ်။ နန္ဒာဟာ မမစောက်ခေါင်းထဲကို သူလီးကြီးကို လိုးသွင်းဖို့ တေ့လိုက်တဲ့အခါမှာ မမဟာ စောင်စကိုဆွဲယူပြီး မျက်နှာပေါ်ကို ဆွဲတင်ဖုံးအုပ်ထားရှာတယ်။

“ပြွတ်” ကနဲ လီးဝင်သံနဲ့အတူ မမဒူးနှစ်ချောင်းဟာ ပြိုင်တူ ဆတ်ကနဲ ထောင်သွားတယ်။

“အ….အား…အား…”

လို့လည်း ပါးစပ်က တိုးတိုးလေး ငြီးတွားတယ်။

“ဝင်သွားပြီလား… မမ…. ဟင်….”

“အင်း….ဟင်း…ဟင်း..”

မျက်နှာကို စောင်စနဲ့ အုပ်ထားရင်းက မမဟာ ရှက်ရှက်နဲ့ ခေါင်းကို တဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ပြရှာတယ်။ နန္ဒာလေ… မမရဲ့ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးနေတဲ့ အပြုံးလေးကို မြင်ချင်လာတယ်။ လီးကို အဆုံးထိ မသွင်းသေးပဲ ရပ်ထားရင်းက မမစောက်မွှေးလေးတွေကို ဆွဲဆွဲပြီး ဖွကစားနေမိတယ်။

“ဘာလုပ်နေတာလဲ… နန္ဒာ…. တော်ကြာ ဦးလေးတို့ ပြန်လာလို့တွေ့သွားရင်… မမ…. ခွေးဖြစ်မှာ သိလား… ဟင်းဟင်း…”

စောင်ကြားက အသံလုံးကြီးနဲ့ မမပြောနေတဲ့ အသံဟာ ငိုသံတစ်ဝက်စွက်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှား မောဟိုက်သံကြီးတွေနဲ့ လုံးထွေးလို့နေပြန်တယ်။ နန္ဒာ သနားသွားတယ်လေ။

“မမကို… နန္ဒာ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးယူမှာ…. သိလား… အ… အား”

လီးကို ဆက်လိုးသွင်းရင်း ပြောလိုက်တဲ့ နန္ဒာ့စကားဟာ မမအတွက် အမျက်ဖြေလင်္ကာ ဖြစ်မလာခဲ့ဘူး။

“အင်…. အား…. အ.. မင်းက ငါ့ကိုယူမယ်…. အ… အ… နင့်ကို ငါယူရင်… ငါက ကလေးကို မုန့်ပေးကြိုက်သလို ဖြစ်သွားမှာပေါ့…. နန္ဒာရယ်… အင့်… အဟင့်…”

လိုးနေရင်းက မမမျက်ရည်တွေ ပါးပြင်မို့မို့ပေါ်ကို ဖြတ်သန်းစီးဆင်းလာကြတယ်။

“မမရယ်… နန္ဒာ… မမ့ကို တကယ်ချစ်တာပါ….”

“ပြွတ်…. ပြလွတ်…. ပြွတ်…. စွတ်…. စွတ်…. ပြွတ်….”

အဆက်မပြတ် ဆောင့်ထည့်လိုက်တဲ့ နန္ဒာ့ဆောင့်ချက်က ပြင်းထန်လေတာမို့ မမ စကားမတုန့်ပြန်နိုင်ရှာပါဘူး။

“အင့်…. အ… အဟင့်…. အွန့်…. အင့်…. အား… လား….”

မမရဲ့ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးဟာ နန္ဒာ့ကိုယ်ကို တစ်ခါတလေ ညှပ်ပြီး တင်းတင်းကြီး ဆွဲညှစ်ထားတယ်။ လက်နှစ်ဖက်က စောင်ကြီးကို ဆွဲယူပြီး မျက်နှာကို အုပ်ထားတာမို့ နန္ဒာ ဆွဲဖယ်လိုက်တယ်။

“ဟင့်အင်း.. ကွယ်….. မမ…. ရှက်တယ်….. ဟင်… အင်းဆို…..”

မမဟာ စောင်ကို အတင်းပဲ ဆွဲကပ်ထားတာမို့ နန္ဒာဆောင့်ဆွဲပြီး ခွာပစ်လိုက်တယ်။ အခုနက အရှက်မျက်နှာ ဒေါသတွေနဲ့ စီးကျလာတဲ့ မျက်ရည်တွေ ခြောက်နေပါပြီ။ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ခပ်ဖိဖိလေး ကိုက်ရင်း နန္ဒာ့ကို မျက်လုံးလေး မှေးကြည့်နေတဲ့ မမမျက်နှာလေးဟာ အသဲပြင်မှာ တသက်တာ ဖျက်မရအောင် စွဲထင်ခဲ့ရတော့တယ်။

“ကောင်းလိုက်တာ…. မမရယ်…. နန္ဒာ…. ပထမဆုံး လုပ်ဖူးတာ..”

“ဟိတ်….. ဒါ… အစ်မကို ပြောတဲ့ စကားလား…… သွား….”

“မမက နန္ဒာ့မယားဖြစ်သွားပြီပဲ ဥစ္စာ….”

“ကျွတ်…. ကျွတ်…. နန္ဒာ… အရမ်းစကားများတာပဲ….. မြန်မြန်လုပ်…”

မြန်မြန်လုပ်လို့ပြောရင်း မမဟာ အောက်ကနေပြီး သုံးလေးချက်လောက်ကော့ ဆောင့်လိုက်တာမှာ နန္ဒာ့ ဆီးစပ်တစ်ခုလုံး ကျင်စိမ့်သွားပြီး ဘယ်လိုက ဘယ်လို အရည်တွေ ထွက်သွားတယ်ဆိုတာတောင် နန္ဒာ ကောင်းကောင်းမမှတ်မိဘူး။ မမဟာလည်း နန္ဒာ့ဖင်ကြီးကို တအားဆွဲယူ ကော့ဆောင့်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ကော့လိမ် တွန့်ပျံပြီး အားရပါးရကြီး ခံလိုက်တော့တာပါပဲ။ ဒါပေမဲ့…… မမရဲ့ ပါးပြင်က ဒုတိယအကြိမ်မြောက် စီးကျလာတဲ့ မျက်ရည်ဟာ ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲလို့ နန္ဒာ အဓိပ္ပါယ် မကောက်မိခဲ့ပါဘူး။ အပြောင်းအလဲ မြန်တဲ့ မမဟာ အခုနလို ရှက်ရွံ့ရွံ့လေး မဟုတ်တော့ပဲ နန္ဒာ့ရှေ့မှာ ဖင်ကြီးပြောင်နေအောင် လေးဘက်ကြီးထောက်ပေးပြန်တာမို့ ပြူးထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နန္ဒာ ဒုတိယအကြိမ် လိုးမိပြန်တယ်။

အဲ့ဒီလို အကြိမ်ကြိမ် စိတ်ရှိတိုင်း လိုးပြီးမှ မမဟာ နန္ဒာ့ခေါင်းလေးကို နို့ကြီးနှစ်လုံးကြားမှာ ဖိကပ်ထားပြီး အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ရှိုက်ငိုခဲ့ပြန်တယ်….။ လိုးတာတစ်ခုပဲ နားလည်ခဲ့တဲ့ နန္ဒာဟာ အဲ့ဒီအချိန်က ဘာဆိုဘာမှ မတွေးဖြစ်ခဲ့ဘူး။ နောက်ဆုံးအချီ နန္ဒာ့ကို တယုတယ်လေး ပက်လက်လှန်ပြီး မမက အပေါ်ကနေ လီးကြီးတည့်တည့် ခွထိုင်ပြီး ဖိချလိုက်တဲ့ အရသာဟာ နန္ဒာ့ဘဝကို မမ အုပ်စိုးခဲ့တာပါဘဲ။

ကုန်းကုန်းကွကွကြီး လီးနဲ့စောက်ပတ် အဝင်အထွက်ကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ထဘီကို ဗိုက်ပေါ်ဆွဲတင်ပြီး ဖင်ကြီးကို မြောက်မြောက်ပြီး လိုးပေးသွားတဲ့ မမနို့ကြီးနှစ်လုံးကို စုံကိုင်နယ်ဖတ်ရင်း နန္ဒာဟာ မမကို အစွဲလန်းကြီး စွဲလန်းခဲ့ရပါတယ်……..။

“မမကို…. ဝအောင်လိုးနော်… နန္ဒာ… သိလား…”

“ဝအောင်လိုး” ဆိုတဲ့ ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ် စကားကို မမက နန္ဒာ့နားဝမှာ ကပ်ပြောရင်း ထမီကို ဗိုက်ပေါ်ဆွဲတင်ပြီး လှန်ပေးတယ်။ ပေါင်နှစ်လုံးကိုလည်း ဒူးကွေးပြီး ဖြဲပေးတာမို့ စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ ရဲရဲနီနီကြီး ပြဲအက်လာပြန်တယ်။

“အို…….”

နန္ဒာဆိုတာလည်း မမရဲ့ စောက်ဖုတ်အပေါ်မှာ… အားရပါးရကြီး ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ လိုးလိုက်မိတော့တာပါပဲ…။

“အား…. လား…. လား….. ကောင်းလိုက်တာ… မောင်လေးရယ်….”

“အင်း…. အင်း…. အား…. အား… ကောင်းလိုက်တာ…. မမ…. ရယ်……”

ပြီးပါပြီ။

သာတူညီမျှ ( ၄ )

သာတူညီမျှ  ( ၄ )

( သူငယ်ချင်းတွေ ဇာတ်လမ်း)

ရေးသူ -  လင်းစက်နိုင် 

သူငယ်ချင်းတွေ မိတ်ဆုံ စားပွဲ အပြီး ကျွန်နော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေ အရင်ကထက် အဆက်အသွယ် ပိုရှိလာခဲ့တယ်။ အထူးသဖြင့် ဖေ့ဘွတ် အကောင့်တွေ အက် ထားကြပီး အွန်လိုင်းမှာ စကားပြောဖြစ်လာကြတယ် ။တစ်ယောက်စီတိုင်းမှာ အလုပ်အကိုင်တွေ မတူကြပေမယ့် အွန်လိုင်းမှာ တော့ စာတွေ လှမ်းလှမ်း ပို့ ဖြစ်တယ် ။ တစ်ယောက်တလဲ ရင်ဖွင့်စရာတွေ ပြောဖြစ်လာကြတယ် ။ ဒီအထဲမှာမှ ကျွန်နော့် ငယ်သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ စုစု ရယ် နီလာ ရယ် နဲ့ ပိုပီး စကားပြောဖြစ်တယ် ။ 

သူတို့ နှစ်ယောက်လုံးက အိမ်ထောင်သည်တွေချည်းပါပဲ ။ ကျွန်နော်လည်း အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ပဲလေ ။ အိမ်ထောင်သည်ချင်းဆိုတော့ နားလည်မှု ပိုရှိတဲ့ သဘောပေါ့ ။ နီလာက ကျောင်းဆရာမ။ သူ့ယောင်္ကျားကတော့ မြစ်ကြီးနား ဘက်မှာ တာဝန်ကျတယ် ။ 

အတူတူ လိုက်မနေဖြစ်ဘူး ။ တစ်ခါတခါ မှ လိုက်သွားလေ့ ရှိတယ် ။ စုစု ကတော့ စီးပွားရေးသမား ။ သူ့ယောင်္ကျားက လည်း စီးပွားရေးသမား အတူတူ ချင်း ဆိုတော့ အတူတူ နေကြတယ် ။ စုစု မှာတော့ သမီးလေး တစ်ယောက်ရှိတယ် ။ နီလာကတော့ ကလေး မရသေး ။ ကျွန်နော်က လည်း ကလေး တစ်ယောက် ရပီ ။ 

မိန်းမက တော့ သူ့မိဘအိမ်နဲ့ ကျွန်နော့် ဆီ သွားလိုက်ပြန်လိုက်ပါပဲ ။ ညတိုင်းလိုလို ကျွန်နော် ကလည်း အားနေတော့ အွန်လိုင်းတက် နီလာနဲ့ စကားပြော ။ သူမအားရင်လည်း စုစု နဲ့ စကားပြောပေါ့ ။ အသက်တွေလည်း သုံးဆယ်ကျော်ကြပီ ဆိုတော့ လူကြီး ဆန်ဆန် ဖြစ်လာကြတယ် ။ 

နီလာ နဲ့ တော့ ပိုပီး အွန်လိုင်းမှာ တွေ့ ဖြစ်တယ် ။ တစ်နေ့ သူ့ ဖေ့ဘွတ် မှာ စိတ်ညစ် တဲ့ အကြောင်းတွေ ရေးထားတာ တွေ့လို့ အွန်လိုင်း တက်ရင်း မေးမိတယ် ။ ဒီတော့ နီလာက သူ့ယောင်္ကျား နဲ့ အဆင် မပြေဖြစ်တဲ့ အကြောင်းတွေ ပြောပြတယ် ။ 

သူက ကလေး လိုချင်တယ် သူ့ ယောင်္ကျားက မလိုချင်သေးတဲ့ အကြောင်း ။ ယောက္ခမ နဲ့ အဆင်မပြေတဲ့အကြောင်း အသေးစိတ်ပြောပြပါလေရော ။ ဒါနဲ့ ကျွန်နော်လည်း သူ့ကို အားပေးနှစ်သိမ့် ရတာပေါ့ ။ အိမ်ထောင်ရေး အကြောင်းတွေ ပြောပြကြတာပေါ့ ။ 

ဒီလို နဲ့ နီလာနဲ့ ကျွန်နော် ပိုပီး ရင်နှီးလာသလို ခံစားလိုက်ရတယ် ။ငယ်ငယ်က စာသင်ခန်းထဲ အတူတူ ဆိုပေမယ့် မိန်းကလေး တော်တော် များများ နဲ့ မပေါင်းတတ်တဲ့ ကျွန်နော့် အကျင့်ကြောင့် အရင်တုန်းက သိပ်မရင်နှီးခဲ့ဘူး ။ 

ထားပါတော့ ဒီလို နဲ့ ကျွန်နော် နဲ့ နီလာ အပြင်မှာ ကော်ဖီသောက် မုန့်စား နဲ့ သုံးလေးခါလောက် ထပ်တွေ့ ဖြစ်တယ် ဒီအထိ ရိုးရိုးသားသားပါပဲ ။ ဒါနဲ့ မပြောမပီး ဆိုသလိုပဲ နီလာရဲ့ ပုံစံ ကို ပြောပြရဦးမယ် ။ နီလာက အသားက ညိုစိမ့်စိမ့် ။ ဘော်ဒီကတော့ ငယ်ငယ်တုန်းကတည်းက ကျောင်းခန်းထဲမှာ အလှဆုံးပဲ ။ တင်ကောက်ကောက် ရင်ချီချီ နဲ့ ။ အရပ်က ငါးပေ နှစ် လောက်တော့ ရှိမယ်ဗျ ။ ဆံပင် အုံထူထူ နဲ့ မျက်ခုံးပါးပါး နှာတံ စင်းစင်းလေး ။ နောက်ကနေ ကြည့်လိုက်ရင် ဂစ်တာရှိတ် ဆိုတာမျိုးပေါ့ ။ အခုအချိန်ထိ ယောင်္ကျားသာ ရသွားတယ် ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားက သိပ်မရွဲသေးဘူး ။ 

နောက်ကနေကြည့်ရင် တံတွေး မျိုချရတုန်းပဲ ။ တစ်ရက် နီလာ နဲ့ အတူတူ လမ်းမှာတွေ့တော့ ကော်ဖီ သွားသောက်ကြရင်း သူက ရှေ့ကသွားတယ် ကျွန်နော်က နောက်က လိုက်လာတာ အဲ့ဒီမှာပဲ ကော်ဖီဆိုင်က လှေခါးထစ်နဲနဲ တက်ရတော့ နောက်ကနေ ကြည့်ပီး ကျွန်နော့်မှာ စိတ်ရိုင်းတွေ ထလာတော့တာပဲ ။ အဲ့နေ့က စပီး နီလာ့ ဖင် ကို မှန်းပီး ခနခန ထု ဖြစ်နေတော့တာပါပဲဗျာ ။နောက်ပိုင်း ကျွန်နော့် စိတ်တွေက နီလာ့ အပေါ် မရိုးမသားဖြစ်လာခဲ့တယ် ။ 

ကျွန်နော့် မှာလည်း အိမ်ထောင်နဲ့ သူလည်း အိမ်ထောင်သည် ဒါပေမယ့်လည်း ကျွန်နော့် စိတ်တွေ ကို ဘယ်လို မှ ထိန်းချုပ်မရနိုင်ခဲ့ဘူး ။ ကျွန်နော် အနေနဲ့ မိန်းမ နဲ့ တစ်လ တစ်ခါလောက်တွေ့ဖြစ် နေဖြစ်နေပေမယ့်လည်း နီလာ့ ကို တမ်းတမိနေတဲ့ အဖြစ် မထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့ဘူး ။ 

နောက်ဆုံး မိန်းမ နဲ့ လိုးနေရင်း နဲ့တောင်နီလာ့ဖင်ကြီး ကို မှန်းမှန်း ပီး လိုးဖြစ်တဲ့ အထိ ဖြစ်လာခဲ့ရတယ် ။ နီလာ့ နာမည် ကို ပါးစပ်က မထွက်မိအောင်တောင် မနဲထိန်းချုပ်နေရတယ် ။ ဘယ်လို မှ မထိန်ချုပ်နိုင်တော့ တဲ့ အဆုံးမှာ အွန်လိုင်း တက်တိုင်း နီလာ့ ကို မထိတထိတွေ ပြောခဲ့တယ် ။ နီလာ ကလေးမရလို့ စိတ်ညစ်နေတယ် ဆိုတဲ့ အကြောင်းကို ပဲ အစဖော်ကာ ကလေးရအောင် ဘယ်လို လုပ်ရတယ် ဘယ်လိုနေရတယ် စသဖြင့် ညာရွှီးအာရွှီးလျောက်ပြောရတာပေါ့ ။

သူ့စိတ်က ဘယ်လို ရှိတယ် မသိနိုင်ပေမယ့် ကျွန်နော် ပြောတာတွေ ကို စိတ်မဆိုးဘူး သေချာ နားထောင်တယ် ။ တကယ်ကို နီလာက ကလေးလိုချင်နေတာ တစ်ပိုင်းကိုသေလို့ ။ ကျွန်နော်က လျောက်ပြော လည်း လက်ခံတယ် ။ 

လိင်ဆက်ဆံတိုင်း စိတ်ကို သေချာနှစ်ပီး ဆက်ဆံဘို့လည်းပြောင်း သုတ်ရည်တွေကို အထဲထိ သေချာ ဝင်အောင်နေရမယ် ၊ ပီးပီးချင်း ရေမဆေးဘို့ ၊ လေးဘက်ကုန်းပီး ခန္ဓာကိုယ်ကို အောက်ကို သေချာစိုက်ပီး လုပ်ဘို့ အဲ့လိုတွေ အကုန်လျောက်ပြောတော့ သူက အကုန်စမ်းကြည့်ပီးပီ တဲ့လေ ။ 

အရင်က သူ တားဆေး သောက်ထားတဲ့ ဒဏ်တွေ ကြောင့် ကလေး မရနိုင် ဖြစ်နေတာ လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်နော်လည်း ရမှာပါ ကြိုးစာပေါ့ ပြောတာပေါ့ ။ တစ်ပါတ် ကို တခါ နှစ်ခါလောက် သူနဲ့ လိင်ကိစ္စတွေ ပြောဖြစ်ကြတယ် ။ သူနဲ့ အဲ့လို ပြောရင်း ကျွန်နော်က နီလာ့ဖင်ကြီးကို မှန်းပီး ဂွင်းတိုက်ဖြစ်တာပေါ့ ။ 

ဖေ့ဘွတ်မှာတင်ထားတဲ့ သူ့ အလှပုံတွေကို ကျွန်နော့် ကွန်ပျူတာထဲ သိမ်းထားပီး ကြည့်လိုက်ထုလိုက်နဲ့ ပဲ စိတ်ဖြေနေဖြစ်တယ် ။ ဒါပေမယ့် အပြင်မှာ တွေ့ရင်တော့ ပုံမှန်အတိုင်း ရိုးရိုးတန်းတန်း စကားတွေပဲ ပြောဖြစ်တယ် ။ ကျွန်နော့် ရဲ့ သူငယ်ချင်း ခင်မင်မှုလေး ပျက်သွားမှာလည်း စိုးရိမ်တော့ ထိန်းထားရတာပေါ့ ။ 

နီလာ့ ကို ဘယ်လို တွယ်ရမလဲ စဉ်းစားနေတုန်း မှာပဲ တစ်နေ့ စုစု နဲ့ တွေ့ ဖြစ်ကြတယ် ။ စုစု မျက်နှာ မကောင်း ။ ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ ထိုင်ဖြစ်ကြရင်း ဘာဖြစ်တာလဲ မေးတယ် မရဘူး ။ အဆင်ပြေပါတယ်ချည်းပဲ ပြောတယ် ။

ည ဘက် လိုင်းပေါ်မှာ ထပ်တွေ့ဖြစ်တော့လည်း မေးကြည့်တယ် ။ နောက်တော့မှ သူက မနက်ဖြန် အပြင်မှာ တွေ့မယ် ပြောပြမယ် လုပ်တယ် ။ ဒါနဲ့ နောက်နေ့ နေ့လည် ပိုင်းလောက်မှာ အလုပ်ကိစ္စလေးတွေ ဖြတ်ပီး စုစု ဆီ ကို ရောက်သွားဖြစ်တယ် ။ 

သူ့ဆိုင်က အရောင်းစာရေးမလေး ကို မှာစရာရှိတာတွေ မှာနေတယ်။စုစုက အသား ဖြူဖြူ ဆံပင်တွေက ဖြောင့်စင်းပီး ခါးလည်လောက်ရှိမယ် ။ မျက်ခုံးထူထူ နှာတံ ပိပိလေး ။ထူးခြားတာက နုတ်ခမ်းလေး ။ မထူမပါး နဲ့ တော်တော် လှတယ်ဗျ ။ နုတ်ခမ်းနီ ရဲရဲလေး စိုးထားတာ များ အသည်းယားစရာ ။ အရပ်က ကျွန်နော့် ထပ် တော်တော်လေး ပုတယ် ထင်ရတယ် ။ 

အဲ့နေ့က စုစုက ထမိန်စကပ် အနက်ပြောင်လေး နဲ့ ဘလောက်စ် အကျီ အနီလေး ဝတ်ထားတယ် ။ ဆိုင်ရှေ့က စောင့်နေတဲ့ ကျွန်နော့် ဆီကို ပြုံးပြပီး လှမ်းလိုက်တဲ့ ခြေလှမ်းမှာ ထမိန်စကပ်အကွဲကြောင်းမှ သလုံးသားဖွေးဖွေးလေးက လှစ်ခနဲ ပေါ်သွားတာ ကျွန်နော့် ရင်ခုန်သံတွေ မြန်သွားတယ် ။ အော် .. ခက်ပီ ကျွန်နော့်မှာလည်း ဒီသူငယ်ချင်းမ တွေ နဲ့မှ ဘယ်လို ဖြစ်မှန်း မသိ ဖြစ်နေရပီ

``ဟဲ့ အောင်လေး ဘာငေးနေတာလဲ သွားမယ် ``

``အော် ..အေးအေး ``

ကျွန်နော် ကားစက်နှိုးလိုက်ပီးထွက်လာခဲ့လိုက်တယ် ။

`` စုစု ဘယ်သွားမလဲ ``

``ဘယ်မှ မသွားချင်ဘူး ငါ့အိမ်ကိုမောင်း ``

``အော် အေးးအေးး``

စုစု အိမ်ရှေ့ ရောက်တော့ သူက ခြံတခါး ဆင်းဖွင့်ပေးပီး ကားလေး မောင်းဝင်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်တံခါးဖွင့်နေတဲ့ စုစု ရဲ့ နောက်ပိုင်း အလှကလည်း နီလာ့ကို မမှီပေမယ့် ပြစ်မှားချင်စရာပဲဗျ ။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ စုစုက ထိုင်လိုက်တယ်

``စုစု ပြောပါဦး နင်ဘာတွေ ဖြစ်နေလဲဆိုတာ ``

ကျွန်နော် စကား အစချီလိုက်တော့ စုစု မျက်နှာလေး ညှိုးသွားပီး ပြောပြတော့တယ် ။ သူ့ယောင်္ကျားနဲ့သူ အခု လမ်းခွဲထားကြတယ်တဲ့ ။ အတိအလင်းတော့ မဟုတ်ပေမယ့် အတူတူ မနေတော့တာ ငါးလကျော်ပီး ဖြစ်ကြောင်း ၊ သူ့ယောင်္ကျားက ကေတီဗီက ကောင်မလေး တစ်ယောက်နဲ့ ရှုပ်ပီး အခု အဲ့ကောင်မလေး ကို စပွန်ဆာပေးကာ မန်းလေးမှာ နေနေ တဲ့အကြောင်း ပြန်ခေါ်ပေမယ့်လည်း မရတဲ့ အကြောင်း ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ပြောပြတော့တာပါပဲ ။ 

သူ့မှာ ကလေး တစ်ဘက် အလုပ်တစ်ဘက် နဲ့ အရမ်းပင်ပန်းနေပီဖြစ်ကြောင်း ။ ကလေးက ကေဂျီတက်နေပီမို့ နေ့လည်ပိုင်းလေး အလုပ်လုပ်နိုင်လို့သာတော်သေးကြောင်း ပြောရင်း ပြောရင်း နဲ့ ဝမ်းနည်းလာပီး ငိုတော့တာပါပဲ ။

``ငါလည်း မှားတာပါပဲ အောင်လေးရယ် ငါတကယ်ချစ်တဲ့ သူကို ငါပစ်ခဲ့ပီး လုပ်ငန်းတူတဲ့ သူနဲ့ ယူလိုက်မိတာ အခု ငါ ပြန် ဝဋ်လည်ပီထင်ပါတယ်ဟာ ``

မှန်သည် ။ စုစု က ကျောင်းတုန်းက ရည်းစား တစ်ယောက် ရှိခဲ့သည် ။ သူတို့ နှစ်ယောက် ငါးနှစ်လောက်တွဲ ခဲ့ကြတာ ကျွန်နော် မှတ်မိသေးသည် ။ နောက်ပိုင်း စုစု နဲ့ ကျွန်နော် အဆက်အသွယ်ပြတ်ပီး သူ အခု အိမ်ထောင် နဲ့ ရသွားကြောင်း တော်တော်လေး ကြာမှ သိလိုက်ရသည် ။

``စိတ်မညစ်ပါနဲ့ စုစု ရယ် ငါနင့်ကို ကိုယ်ချင်းစာပါတယ် ငါလည်း နင့်လိုပဲ ငယ်ချစ်ဦး ကို ထားပစ်ခဲ့ပီး အိမ်က ပေးစားတဲ့ သူနဲ့ ယူလိုက်တာပဲလေ ``

ဟုတ်သည် ။ကျွန်နော်လည်း ကျွန်နော့် ငယ်ချစ်ဦးကို စွန့်ပစ်ခဲ့ကာ အိမ်က ပေးစားတာကို ယူခဲ့မိသည် ။ ပြောရမည် ဆိုလျှင် စုစု က ကျွန်နော် နဲ့ ဝေေ၀လှိုင် တို့ရဲ့ အောင်သွယ်တော် ။ ဆယ်တန်း ကတည်းက ကျွန်နော့် ကို စုစု က အောင်သွယ် လုပ်ပေးခဲ့တာလေ ။ ဒါတွေ စုစု အကုန်သိသည် ။ စုစုကို ကျွန်နော့် အိတ်ကပ်ထဲက လက်ကိုင်ပုဝါလေး ထုတ်ပေးလိုက်တော့ မျက်ရည်စ တို့ သုတ်လိုက်သည်

``ခန နော် အောင်လေး ငါ ကော်ဖီ သွားဖျော် လိုက်ဦးမယ်``

``ရပါတယ်ဟာ ဖျော်မနေပါနဲ့ ငါ မသောက်တော့ပါဘူး ``

စုစုလက်လေး ကို လှမ်းကိုင်ရင်း ပြောမိလိုက်သည် ။ စုစု က မရုန်း

``အောင်လေးရယ် ငါလေ အရမ်းပင်ပန်းနေပီ စိတ်တွေလည်း ညစ်တယ် စီးပွားရေးကလည်း အရင်လောက်မကောင်း ``

ဟုဆိုကာ ငိုပြန်လေသည် ။ ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လို ဖြစ်သွားသည်မသိ ကျွန်နော်လည်း စုစုဘေးနား သွားထိုင်လိုက်ကာ စုစု ကို ပွေ့ဖက်မိလိုက်တော့ စုစုက ကျွန်နော့် ရင်ဘက်ကို မျက်နှာအပ်ကာ ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုလေတော့သည် ။ 

တစ်အိမ်လုံးမှာ သူနဲ့ ကျွန်နော် နှစ်ယောက်ထဲ အခု စုစုက ကျွန်နော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ ငိုနေတယ် ။ ဆယ်မိနစ် ကျော်ကျော်လောက် ငိုသည် ။ ထို့ နောက် အသံ တိတ်သွားပီး မျက်ဝန်းစိုစိုတွေ နဲ့ ကျွန်နော့် ကို မော့ကြည့်လေသည် ။ အားပေးတဲ့ အကြည့်တွေ နဲ့ ပြန်ကြည့်ရင်း

``စိတ်မညစ်နဲ့တော့နော် စုစု ``

ဖက်ထားတဲ့ ကျွန်နော့်လက်တွေက တော့ မလွှတ်သေး စုစုကလည်း ကျွန်နော့် ရင်ခွင်ထဲမှာသာ ရှိနေသေးသည် ။ တကယ်တော့ စုစုမှာ မျက်နှာအပ် ငိုစရာ ရင်ခွင်တစ်ခု လိုနေချိန် ကျွန်နော့ ရင်ခွင်က သူ့ အတွက်နွေးထွေးသွားသည် ထင်သည် ။  ကျွန်နော့် ရင်ခွင်ထဲမှ စုစု ရုန်းထွက်မသွားသေး ။ 

ကျွန်နော် ကလည်း ဖက်ထားဆဲ ။ လက်တစ်ဘက်က ခါးလေး တဘက်က ပုခုံးလေး ကို ဖက်ထားဆဲ ။ အငိုတိတ်ခါစ စိုရွဲရွဲ မျက်ဝန်းများ နဲ့ ကျွန်နော် တို့ မျက်လုံးချင်း အတန်ကြာအောင်စုံ ပီး ကြည့်မိနေခဲ့တယ် ။ ဘာစကားမှ ထွက်မလာသေး ။ ကျွန်နော့် ရင်တွေ ခုန်လာတယ် ။ စောစောက တွေ့ခဲ့တဲ့ စုစု ရဲ့ သလုံးသားဖြူဖြူလေးက လည်း မျက်စိ ထဲ ပြန်မြင်လာတယ် ။ ခါးမှာ ဖက်ထားတဲ့ ကျွန်နေ်ာ့လက်တစ်ဘက်က အလိုလို စုစုရဲ့ တင်ပါးလေးတွေ ဆီ ရောက်သွားတယ် ။

နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာဆက်တီ ပေါ်မှာ စုစု နဲ့ ကျွန်နော် နဲ့ ဖက်ထားတယ် ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ရုတ်တရတ် ကျွန်နော့် မှာ စိတ်ရိုင်းတွေ ပြန်ဝင်လာကာ စုစု နုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲယူပီး နမ်းပစ်လိုက်မိတော့တယ် ။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

စုစု က ရုန်းတယ် ကျွန်နော် က လည်း နုတ်ခမ်းတွေ ကို မခွာ ငါးမိနစ်လောက်နေတော့ ငြိမ်ကျသွားတယ် ။ ကျွန်နော့်လက်တွေက စုစုရဲ့ ထမိန်စကပ် အကွဲ လေးမှ တဆင့် ပေါင်သားလေးတွေ ကို ပွတ်ပေးနေမိတယ် ။

``အောင်လေး …ငါတို့ မှားလိမ့်မယ် အွပ်….``

စကား အဆက်မခံပဲ နုတ်ခမ်းထွေးထွေးလေးတွေကို စွေး ပစ်လိုက်မိတယ်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``ဟင်းးး အင်းးး ပြွတ် ``

စုစု လက်တွေက ကျွန်နော့် ကျောကို သိုင်းဖက်လာသည် ။ ညည်းတွားသံ လေမှုတ်သံ အသက်ရှူသံတွေ လည်း တဖြေးဖြေး ပြင်းသထက်ပြင်လာတယ်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

စုစု တင်ပါးတွေကို ဖျစ်ညှစ်နေရင် နုတ်ခမ်းတွေက လည်း အဆက်မပြတ် အောင် နမ်းနေမိတယ် နုတ်ခမ်းက တဆင့် လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးတွေ ဆီ

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``ဟူးးးး အားးးအင်းးးးး အောင်လေးးး အားးး``

ထမိန်စကပ် အကွဲကြောင်းမှ အတွင်းထဲ သို့ လက်နှိုက်လိုက်ကာ စုစု အဖုတ်နေရာ ကို စမ်းကြည့်လိုက်တယ် ။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ခွကြားနေရာမှာ စိုစိစိ ဖြစ်နေပီ အဖုတ်နေရာကို လက်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ စုစု တစ်ယောက် တွန့်လိမ် သွားပီး ကျွန်နော့် နုတ်ခမ်းတွေ ကို အတင်း လာစွဲစုပ်တော့တယ်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

စုစု ထမိန်စကပ် မှ ဇစ်ကို ဆွဲ ချလိုက်ကာ ချိတ်လေးကို ဖြုတ်လိုက်ပီး ထမိန်ကို အောက်ထိ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ဖြူစင်ဝင်းညက်နေသည့် ပေါင်တံလေးတွေက အသည်းယားစရာ ။ အနီရောင် ပင်တီ လေး နဲ့ လည်း လိုက်ဖက်လွန်းလှတယ် ။ 

ကျွန်နော့် ပုဆိုးကလည်း ဘယ်အချိန်က ကျွတ်နေမှန်းတောင် ကိုယ်တိုင် မသိတော့ဘူး ။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအောက်က လီးတံက အပြင်ကို ရုန်းထွက်နေပီ ။ အတွင်းခံ ပင်တီလေး အတွင်း ကို လက်နှိုက်လိုက်တော့ ကြမ်းရှရှ အမွှေးအမျှင် တွေရဲ့ အဆုံးမှာ ပျော့ပြောင်းနူညံစိုထွေးလှတဲ့ အထိအတွေ့ ကို ခံစားလိုက်ရတယ် ။ 

ကျွန်နော့် လည်ပင်းကို တွဲခိုထားရင်း စုစုတစ်ယောက် ကျွန်နော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းသွားကာ ညည်းသံ တွေ ထွက်လာတယ်

``အားးးး အောင်လေးးး ဟင်းးးအင်းးးးးဟူးးးး``

ပင်တီလေး ကို ဆွဲ ချွတ်လိုက်တော့ အလိုက်သင့် တင်ပါးလေး ကြွလာတယ် ။ ဖြူဖွေးဖွေး ပေါင်တံကြားက မဲနက်နက် အမွှေးတို့ရဲ့ အောက်မှာ စိုလဲ့လဲ့ အဖုတ်ထိပ်သားလေး ကို မြင်နေရတယ်။ လက်ညိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ အတွင်း သားထဲ ကို ထိုးထည့်လိုက်တယ်။

``အားးးး အောင်လေးးး အားးးဟင်းအင်းးးးအင်းးးး ``

ညည်းညူသံနဲ့အတူ ကျွန်နော့် ကို တအားဖက်ထားတော့တယ်။ ကျွန်နော့်လက်ချောင်းတွေက အဖုတ်အတွင်းသား နံရံတွေရဲ့ အစို ဓါတ်ကို ရရှိခံစားနေရတယ် ။ ငါးမိနစ်သာသာလောက် ကျွန်နော့် လက်ချောင်းတွေ က အဖုတ်အတွင်းသားတွေ ထဲ ပြေးလွှားနေတယ် ။ အစိုဓါတ်တွေ ပိုပိုလာသလို အသံတွေ လည်း မြည်လာတယ်။

``ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ``

``အားးး အ အားးး``

ဆိုဖာဆက်တီကို ကျောမှီထားလျှက်ပဲ စုစု ကို ကျွန်နော့် ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်တော့ စုစုက ကျွန်နော့် အပေါ် ခွလျှက်သား ဖြစ်သွားတယ် ။ ကျွန်နော့် အောက်ခံ ဘောင်းဘီ အတွင်းမှ လီးတံ ကို အပြင်ဆွဲထုတ်လိုက်ရင် အောက်ခံဘောင်းဘီကို အောက် ဘက် ကို အနဲငယ် ချောချလိုက်တော့ လီးတံ က ငေါက်ခနဲ ထွက်လာကာ စုစု အဖုတ် နဲ့ သွားကပ်မိတယ် ။ 

လီးဒစ်ထိပ်ကို စုစု အဖုတ်မှ အရည် တချို့ လာထိပီး စေးကပ်ကပ်လေး ဖြစ်သွားတယ် ကျွန်နော့် ပုံခုံး ကို မေးတင်ထားကာ ကျွန်နေ်ာ့ ကို ဖက်ထားတဲ့ စုစု ကို

``စုစု ထည့်လိုက်တော့မယ် နော် `` ဆိုတော့ ခေါင်းညိမ့်ပြတယ် ။ လက်နဲ့ ကလိထားတာရော ခွထိုင်ထားတဲ့ပုံစံရော ဆိုတော့ စုစု အဖုတ်လေး အတွင်းကို လီးဒစ်က ချောချောချူချူ ဝင်သွားတယ်

``ပလွတ် …….``

``အားးးးး အားးးးရှီးးးးး``

တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကို လက်နဲ့ ဆွဲကိုင်ကာ အောက်ကနေ ညှောင့်ပေးနေမိတယ်

`` ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး အောင်လေးးး အားးးး``

ကျွန်နော့် နုတ်ခမ်းတွေ ကို အတင်း လာဆွဲစုပ်ရင်း စုစုလည်း ခါးလေး လှုပ်ကာ ပြန်စောင့်ပေးတယ်

``ကောင်းလား စုစု ``

``အင်းးး ကောင်းတယ် အားးးး``

``ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် ``

``ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး အ အားးးရှီးးး အားးး``

ကျွန်နော့်လက်တွေက တင်ပါး နှစ်ခြမ်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖျစ်ညှစ်ထားရင်း တစ်ချက် တစ်ချက် စအိုပေါက်လေး ကို ပွတ်ပေးကာ အောက်ကနေ ညှောင့်လိုးပေးနေတယ် ။ အခု အချိန်ထို စုစုနဲ့ ကျွန်နော် လိုးနေကြပေမယ့် အောက်ပိုင်းကသာ ဗလာကျင်းနေကြတာ အကျီတွေ နှစ်ယောက်လုံး မချွတ်ထားသေး ။ ကျွန်နော့် ပေါ်မှာ ခွထိုင်က ညှောင့်ပေး နေတာကြောင့် ညှောင့်လိုးချက်တွေက သိပ်အားမပါလှသော်လည်း အဖုတ်ထဲသို့ လီးကတော့ အဝင်နက်လှပေသည် ။ 

ဆက်တီပေါ် ကျောမှီထားသော ကျွန်နော့် ကို ဖက်ထားပီး ဖင်လုံးကြီး တအိအိ ဒူးလေး ကွေးကာ စောက်ခေါင်းအတွင်းထိ လီးဒစ်ကြီး ဝင်သွားအောင် ညှောင့်ပေးနေသော စုစုမှာ လည်း ရမ္မက်စိတ်တွေ ပြည့်လျံနေတာ သိသာ လှပေသည် ။ 

ချွဲပျစ်ပျစ် အဖုတ်ရည်တွေ နှင့် ကျွန်နော့် လီးတံကြီးက ချောမွတ်ကာ ဝင်ထွက်နေတယ် ။ လက်နှစ်ဘက် နဲ့ စုစု တင်ပါး နှစ်ခြမ်းကာ ထိန်းမ ပေးထားကာ စောင့်ချက်တွေ စည်းချက်မှန်မှန်လုပ်နိုင်အောင် ထိန်းပေးထားရင် အောက်က ညှောင့်ပေးနေမိတယ်။

``ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး ရှီးးး အားးး ``

`` ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဇွပ် …ပလွတ် ``

စောင့်ချက် က နဲနဲ ချော် ထွက်သွားက လီးတံ က အဖုတ်အပြင်ဘက်ကို ရောက်သွားပီး တင်ပါး နှစ်ခြမ်းကြား အတန်းလိုက် ဖြစ်သွားသည် ။ စုစုက လက် ကို နောက်ပြန်လှမ်းလိုက်ကာ လီး တံကို ကိုင်ရင်း အဖုတ်ထဲ သို့ ပြန်သွင်းလိုက်သည်။

``ပလွတ် အားးးးး``

``အင့် အင့် အင့် အင့် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

ကျွန်နော့် လက်ခလယ်လေး ဖြင့် တင်နှစ်ခြမ်းကြား အမြှောင်းလိုက် စွဲလိုက်သည် ။ 

ခနက လီးတံ ကျွတ်ထွက်သွားစဉ် စအို၀ ကို လီးချောင်း က ထိမိထားသဖြင့် စအို ဘေးနား တစ်ဝိုက်မှာ အရည် စိုစို လေး များဖြင့် ချောမွတ်နေသဖြင့် လက်ခလယ်လေး ဖြင့် စအိုသားလေးတွေ ကို ဆက်တိုက် ပွတ်ပေးလိုက်တော့ စုစု တစ်ယောက် တွန့်တွန့်လူးကာ ညည်းတွားလာသည်။

``အားးးး အောင်လေးးး အားးး``

``အင့် အင့် အင့် အားးး``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

စောင့် ချက်တွေက ပိုမိုမြန်ဆန်လာသည် ။

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``ဖတ် ဖတ် ဖတ် အားးး ဖတ် ဖတ် ``

စအိုပေါက်လေး ထဲကို လက်ခလယ်လေး တစ်ဆစ် ထိုသွင်းပေးလိုက်သည်။

``အားးး အောင်လေးးးးအားးးး အီးးး အင့် အင့် အင့် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

ကျွန်နော့် ခေါင်း ကို ကိုင်ကား နုတ်ခမ်းတွေ ကို ကစ်ဆင် ဆွဲရင်း စုစု စောင့်ချက်တွေ က ပိုပို ပြင်းလာသည်။အချက် သုံးလေးဆယ်လောက် ဆက်တိုက် စောင့်နေရင်း ကျွန်နော့် လီးထိပ်က ကျဉ်တက်လာသည် ။

``စုစု ငါ ပီးတော့မယ် အားးးး ``

``အင်း အင့်အင့်အင့် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

ဘယ်လိုမှ ထိန်းမထားနိုင်တော့ပဲ စုစု စောက်ဖုတ်ထဲကို လရေတွေ ဖြန်းခနဲ ဖြန်းခနဲ ပန်းလိုက်ပစ်လိုက်မိတော့သည်

``အားးး ဟူးးးးးး အားးးးး``

လီးတံ အဆုံးထိ အဖုတ် နှင့် ဖိကပ် ထားကာ ကျွန်နော့် နုတ်ခမ်းတွေ ကို သာသာဖွဖွလေး နမ်းလေသည်။ ထို့နောက် ကျွန်နော့် ရင်ခွင်ထဲသို အားပျော့ကာ လှဲ မှီလိုက်လေသည် ။ ရင် ဘက်ထဲမှ တဒိတ်ဒိတ်အသံတွေကို စုစု ကြားနေမည်ထင်သည် ။ ဆယ်မိနစ် ကြာလောက် ကျွန်နော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ မှိန်းနေရာမှ ခေါင်းလေး ထောင်လာပီး ကျွန်နော့်ကို ကြည့်သည်။

``ငါ့ကို အထင်သေးသွားလား အောင်လေး ``

``မသေးပါဘူး စုစု ရယ် ငါက မေးရမယ့် မေးခွန်းပါ ``

ခပ်ပြုံးပြုံးလေး ပြုံရင်း ကျွန်နော့် ပါးလေး ကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းကာ ဖင်လေး ကြွလိုက်တော့ လီးတံ က အဖုတ်ထဲ မှ ပလွတ်ခနဲ ထွက်သွားသည် ။

``မျက်စိမှိတ်ထား မကြည့်နဲ့ ရှက်တယ် `` 

ဆိုပီး အောက်ကို ဆင်းကာ ဘေးနားမှ ထမိန်စကပ်ကို ကောက်ကာ ကန့်လတ်ဖြတ် ပတ်လိုက်ရင်း နောက်ထဲသို့ ခပ်သွက်သွက်လေး ဝင်သွားသည်။

လီးတံကို ကြည့်လိုက်တော့ အစာ၀ သွားလို့ ငြိမ်သက်သွားသလို အနေအထားနဲ့ လီးတံ နဲ့ ဥတွေမှာ စုစု ရဲ့ အရည်တွေ ချွဲစိုနေတာ တွေ့လိုက်ရသည် ။ စားပွဲပေါ်မှ တစ်ရှူး စ ကို ထုတ်ယူကာ ပွတ်သုတ်လိုက်ပီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ကို ဆွဲ တင်ကာ ပုဆိုးကို ပြန်ကောက်ဝတ်လိုက်သည် ။ တော်တော်လေးကြာတော့ စုစု ပြန်ထွက်လာသည် ။

ခုနက အဝတ်အစားတွေ မဟုတ်တော့ ပဲ အပေါ်အောက် ဝမ်းဆက် ပါတိတ် အနီဝတ်စုံလေး ဖြင့် မြန်မာဆန်ဆန်လေး ဖြစ်နေသည် ။ လက်ထဲမှာ အအေးခွက်လေး ကိုင်ထားကာ

``ရော့ သောက်လိုက်ဦး အမောပြေ ``

မျက်နှာလေး က လန်းနေသယောင် ။ ခုနကလို ညိူးနွမ်း မနေတော့ ။ အအေးတစ်ချိုက် မော့သောက်လိုက်ပီး စုစု ကို ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားလိုက်သည် ။ ဘာစကားမှ မပြောမိပဲ ဆယ်ငါးမိနစ်လောက် နေနေဖြစ်သည် ။ ခန နေတော့

``ကလေး သွားကြိုရဦးမယ် လိုက်ပို့ဦး ``

စုစု သားလေး ကို လိုက်ကြိုပေးပီး အိမ်တွင် ချ ပေးခဲ့ကာ ပြန်လာခဲ့လိုက်လေ သည်။ ည ဘက်ရောက်တော့ စုစု နဲ့ အကြာကြီး ဖုန်းပြောဖြစ်သည် ။ စီးပွားရေး ကိစ္စ တွေလည်း ပြောဖြစ်သည် ။ သူ့ လုပ်ငန်း တွေ အဆင် မပြေတဲ့ အကြောင်းတွေ ပြောမိတော့ ကျွန်နော် လည်း ခင်မင်တဲ့ အသိမိတ်ဆွေ တစ်ယောက်ရှိတာ သတိရသွားသည် ။ သူက စုစု တို့နှင့် လုပ်ငန်းတူသူပဲ စီးပွားရေး ကောင်းသူ တစ်ယောက် သူ နဲ့ ချိတ်ဆက်မေးပေးမည်ဟု ပြောဖြစ်သည် ။ 

နောက် ရက်တွေ မှာ ကျွန်နော့် မိတ်ဆွေဖြစ်သူ ကိုစိုးခိုင်  ထံ သွားကာ စုစုရဲ့  စီးပွားရေး ကိစ္စတွေ တိုင်ပင်ပီး ကူညီပေးရန် တောင်းဆိုတော့ လိုလိုလားလား လက်ခံသည် ။ ကိုစိုးခိုင်က စီးပွားရေး ကျွမ်းကျင်သူတစ်ယောက် ။ငွေရေးကြေးရေးလည်း အဆင်ပြေသည် ။ အသက်က အောင်စိုးထက် ငါးနှစ်ကျော် ခြောက်နှစ်လောက်ကြီးသည် ။ အိမ်ထောင်သည် တစ်ယောက်ပဲ ။ သူ့မိန်းမ နဲ့တော့ တစ်ခါနှစ်ခါ ဆုံဖူးသည် ။ တော်တော် လှတယ်လို့ ပြောလို့ရတယ် ။ 

အကောင်းစားမိတ်ကပ် နာမည်ကြီး တံဆိပ်တွေ သုံးကာ ယောင်္ကျားလုပ်စာ နဲ့ နေသူမို့ထင်သည် ဖြူဖွေးနုရွနေသည်။သားသမီးတော့ မထွန်းကားသေး ။ ကိုစိုးခိုင် နဲ့ လုပ်ငန်းအကြောင်းတွေ ပြောကြပီးနောက် စုစု နဲ့ တစ်နေရာမှာ ဆုံကာ မိတ်ဆက်ပေးရင်း စီးပွားရေး ကိစ္စ တွေ တိုင်ပင်ကြ ဆွေးနွေးကြသည် ။ 

လိုအပ်သောအရင်းအနှီး နဲ့ လုပ်ငန်းကိစ္စတွေကို ကိုစိုးခိုင်က ကူညီပါ့မယ်လို့ ကတိပြုခဲ့သည် ။ဒီကြားထဲမှာ ကျွန်နော့် မိန်းမ လာလည်သည် မို့ ကျွန်နော် လည်း အပြင်သိပ်မထွက်ဖြစ်ပဲ စုစု နဲ့ လည်း သိပ်မတွေ ဖြစ်တော့ ။ နှစ်ပတ်ကျော်ကျော်လောက် ကြာတော့ မိန်းမ လည်း ပြန်သွားသဖြင့် စုစု တို့ ဆိုင်ဘက်ကို ခြေဦး လှည့် ဖြစ်လိုက်သည် ။

``ပေါ်တော်မူကြီး မိန်းမ ရောက်နေတာနဲ့ ငါ့ ဆီတောင် မလာဘူးပေါ့ ဟွန်း ``

တွေ့တွေ့ချင်း နုတ်ခမ်းလေး စူကာ စိတ်ကောက်သည့် ပုံစံ ပြောသည် ။ တကယ် စိတ်မကောက်မှန်း သိသာလှသည် ။ ခပ်ပြုံးပြုံးလေး ပြုံးပြရင် ဆိုင် ထဲ မှာ ဝင်ထိုင်ဖြစ်သည်။

``အင်းပါ အလုပ်တွေကော အဆင်ပြေလား စုစု ``

``အင်း နင့် အဆက်အသွယ်နဲ့ ငါ အခု တော်တော် အဆင်ပြေလာတယ် ``

``အေးပါ အဆင်ပြေတယ် ပြောလို့ ဝမ်းသာပါတယ် အခု လို နင် မျက်နှာ လန်းနေတာ တွေ့ရတော့ ကြည်နူးဝမ်းသာမိတယ် ``

``အင်းပါ နင့်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် .. ဒါနဲ့ နင်ဒီနေ့ အားလား အားရင် အကူအညီတောင်းမလို့ ``

``အင်း ပြောလေ ``

``ငါ အလုပ်ကိစ္စ နဲ့ တောင်ငူ ကို သွားစရာရှိလို့ နင်လိုက်ပို့ပေးနိုင်မလား လို့ပါ နင်အားမှပါ ``

``ရပါတယ် အားပါတယ် အခုသွားမလား ဒီနေ့ကော မနက်ဖြန်ရော ရုံးပိတ်ရက်ဆိုတော့ အေးဆေးပဲ ``

``အင်းး… ကျေးဇူး ငါ မှာစရာရှိတာတွေ မှာလိုက်ဦးမယ် ခန `` 

ဆိုပီး ဆိုင်ဝန်ထမ်းတွေကို မှာစရာရှိတာ မှာတယ် ။ ဆိုင်အပြင်ဘက် ကော်ရစ်တာမှာ စီးကရက် ထွက်သောက်ရင်း စုစု ကို ငေးနေမိတယ် ။ စုစု က တကယ်သွက်လက်ချက်ခြာတဲ့ မိန်းကလေး တစ်ယောက် ။ အသားအရည်ဖြူဝင်းပီး ခန္ဓာကိုယ်တင်းရင်းပြည့်ဖြိုးတဲ့ အလှအပပြည့်စုံသူ မိန်းကလေး တစ်ယောက် ဆိုတာ ငြင်းလို့မရ ။

ပျော်ပျော်ရွှင်ရွင် နေတတ်တဲ့ သူပုံစံလေးက လည်း ချစ်စရာကောင်းလှသည် ။ ဝန်ထမ်းတွေ မရိတ်မိအောင်ထင်သည် ကျွန်နော့် ကို အရင်က ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလို ပုံစံ နဲ့ ။ တော်ကြာနေတော့ ထွက်လာပီး သူ့အိမ်ကို လိုက်ပို့ ခိုင်းသည် ။ အိမ်ရောက်တော့ သူ့ အမေလည်း ရှိသည် ။ 

အရင်ကတည်း သိပြီးသား မို့ ပြုံးပြ နုတ်ဆက်ပီး ကားပေါ်မှာ ပဲ ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည် ။ အထုတ်တစ်ထုပ် ဆွဲကာ အိမ်ရှေ့ထွက်လာတော့ သူ့ အမေ က လိုက်ပို့သည်။ မြန်မာဆန်ဆန် ရင်ဖုံးအကျီ အညိုရင့်ရောင် ဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ထားကာ မိတ်ကပ် ခပ်ပါးပါးလေး နှင့် နုတ်ခမ်းနီ ရဲရဲလေး ဆိုးထားသော စုစု မှာ အပျိုမလေး တစ်ယောက်အလား လှပနေသည် ။ ခြေဖဝါးတွင် လေးဒီရှူး အနက်ရောင်လေး နှင့် လိုက်ဖက်လွန်းလှသည် ။

``အမေ ညနေ သားလေးကို ကြိုဘို့ မမေ့ နဲ့နော် နောက်မကျစေနဲ့ဦး ပြန်လာတာ နဲ့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ပူတင်းမုန့်ကို ကျွေး ချိုချဉ်တွေ မစားစေနဲ့နော် အလိုတအားမလိုက်နဲ့ အမေ နဲ့ ဆို သားလေးက ဆိုးတယ် အမေကလည်း အလိုလိုက် ``

``အေးပါ သမီးရယ် ကိုယ့် အလုပ်ကိစ္စ ကို အာရုံစိုက်ပီး လုပ်ပါ ငါ့မြေးကို ငါ ဂရုစိုက်ပါမယ် ဒီနေ့ နေ့ချင်းကိစ္စပြီးတယ်ဆိုလဲ ပြန်လာခဲ့ … မောင်အောင်စိုးရေ မင်းကို လည်း အားနာလိုက်တာ အလုပ်တွေကော အားရဲ့လား ကိုယ့်ဘာသာ သွားလဲရရဲ့သားနဲ့ မင့်ကို ချောဆွဲလာတယ်ထင်ပါ့ လမ်းမှာ ကားလည်း ဖြေးဖြေးမောင်းကြဦး ``

``ဟုတ်ကဲ့ အန်တီ ရပါတယ် သူငယ်ချင်းတွေပဲ ကျွန်နော် လည်း ရုံးပိတ်ရက်အားတာ မို့လိုက်ပို့တာပါ ``

``အေးအေး ကျေးဇူးပါကွယ် သွားသွား ဖြေးဖြေး မောင်းကြ ``

ကားလေး နဲ့ တောင်ငူ ဘက်ကို ထွက်လာခဲ့ကြတော့တယ် ။ လမ်းမှာ စုစုက သူ့ အလုပ်ကိစ္စတွေ အဆင်ပြေလာကြောင်း ကျွန်နော့် မိတ်ဆွေ ဆက်စပ်ပေးတဲ့ အတွက် ပိုပီး အဆင်ပြေကြောင်း ကျေးဇူးတင်ကြောင်းတွေ တစ်တွက်တွက်ပြောတယ်

``အေးပါ စုစု ရယ် ကျေးဇူးတွေ စွတ်တင်နေတော့တာပဲ ``

``ဟဲ့ ငါက တကယ်ကျေးဇူးတင်တာပါ ``

``အေးပါ အာ့ဆိုလည်း ကျေးဇူးတင်ရင် ကျေးဇူး ပြန်ဆပ်ပေါ့ ``

စုစု မျက်နှာကို ကြည့်ပီး ပြောလိုက်တော့ စုစုက နှခေါင်းလေး ရှုံ့ပီး ကျွန်နော့် လက်မောင်းကိုလှမ်းထုလိုက်ကာ

``နှာဘူး ..ဟွန်းးးး ``

ကျွန်နော် စုစု လက်လေး ကို လှမ်းကိုင်ထားလိုက်မိတယ် ။ ကားမောင်းနေတဲ့ ကျွန်နော့် ပုံခုံးလေး ကို လှမ်းမှီရင်း

``ဖြေးဖြေးမောင်း တောင်ငူရောက်ပီး အလုပ်ကိစ္စတွေ ပြီးမှ ကျေးဇူးဆပ်မယ် ``

စုစု ခေါင်းလေး ကို လှမ်းပီး နမ်းမိလိုက်တယ် ။ ရှန်ပူရနံ့သင်းသင်းလေး မွှေးနေသည်

``နင်ပျော်နေတယ်ဆို ငါ ဝမ်းသာပါတယ် နင်အဆင်ပြေတယ်ဆို ငါဝမ်းသာပါတယ် စုစုရယ် ``

ဟိုင်းဝေး ကားလမ်းမကြီးမှာ ဟွန်ဒါအင်စိုက်အဖြူရောင်လေးဟာ လေအဟုန်ကို ထိုးခွင်းရင်း တောင်ငူမြို့ကြီး ဆီသို့ ဦးတည် မောင်းနှင်နေတော့တယ် ။ 

ကားလေးထဲမှာတော့ သူငယ်ချင်းလား ချစ်သူတွေလား မိတ်ဆွေတွေလား လင်မယားတွေလား မကွဲပြားတော့တဲ့ ကျွန်နော့် တို့ နှစ်ယောက် ပေါ့ ။

…….

……

……

တောင်ငူရောက်တော့ တစ်နေ့လုံး စုစု သွားချင်တဲ့ နေရာတွေ လိုက်ပို့ ။ သူ့ အလုပ်အတွက် ကုမ္ပဏီ တွေ လိုက်ချိတ်ဆက် နဲ့ ကျွန်နော်က တော့ ကားပေါ်က ပဲ ထိုင်စောင့်ဖြစ်တယ် ။ တစ်နေရာဝင်လိုက် တစ်နာရီဝန်းကျင်လောက် နေတော့ ပြန်ထွက်လာလိုက်နှင့် အလုပ်အပေါ် တက်ကြွနေသော စုစု ကို ကြည့်မိပီး ဝမ်းသာနေမိသည် ။ ဒီလိုနဲ့ ညနေ လေးခွဲလောက်ကျတော့ အလုပ်တွေ တော်တော်ပီး ပြတ်သွားပီ ထင်သည်။

``မောနေပီ လား စုစု ``

``မမောပါဘူး အလုပ်ကိစ္စတွေ အားလုံး လိုလို အဆင်ပြေလို့ လာရကျိုး နပ်ပါတယ် အခု တို့ တစ်နေရာရာ မှာ တည်းရအောင်လေ ``

``အင်း ရိုင်ရယ်ကေတုမှာ တည်းမယ်လေ ``

``အင်း သွားလေ ``

ရိုင်ရယ်ကေတု ရောက်တော့ ရီဆက်ရှင်မှာ စုစု နားကို တိုးတိုးလေး မေးကြည့်လိုက်သည်။

``double room ယူလိုက်မယ်နော် `` 

ဆိုတော့ စုစု က ပြုံးပြုံးလေး ခေါင်းငြိမ့်ပြသည် ။ လမ်းမ ဘက် မျက်နှာ မူထားသော နှစ်ထပ် လေးခန်းပါ ဟိုတယ် အခန်းလေးရဲ့ အပေါ်ထပ် အခန်းကို လှမ်းဝင်မိလိုက်သည် ။ ကျွန်းကုတင် ကျွန်းဗီဒိုကြီးတွေ ကျွန်းစားပွဲ တွေ နှင့် အလှဆင်ထားသော အခန်းကြီးက နန်းတော် အိပ်ဆောင်ကြီးအလား ခန့်ညားလှသည် ။ 

နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင် မွှေယာ ထူထူ ကြီး မှာ သန့်ရှင်း လှသော အိပ်ယာခင်းတို့နှင့် ။ အထုပ်တွေ လိုက်ပို့ပေးသော ဝိတ်တာ ကောင်လေး ထွက်သွားသည်နှင့် အခန်း ကို လော့ချလိုက်ပီး စုစုကို နောက်ကနေ ပွေ့ဖက်လိုက်သည်

``ရေချိုးချင်သေးတယ် အောင်လေး``

``အင်း ပါ လန်းသွားအောင်ရေနွေးလေး နဲ့ ချိုးလိုက်လေ ဘိုက်ဆာပီမလား တစ်ခုခု မှာ ထားလိုက်မယ် ``

ညစာ စားဘို့ အချိန်လည်း မရောက်သေးတာမို့ ဆန်းဒဝစ် တစ်ပွဲ မှာ ကာ အခန်းထဲရှိ ရေနွေဓါတ်ဗူး နဲ့ ကော်ဖီ ထုတ်လေး တွေ ကို ဖွင့် ကာ ကော်ဖီ နှစ်ခွက် ဖျော်လိုက်သည် ။ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် နေတော့ စုစုက ရေချိုးခန်းထဲမှ တဘက်အဖြူကြီးကိုပတ်ပီး ထွက်လာသည် ။

``အောင်လေး ရေချိုးလေ ``

``အေးအေး ငါလည်း ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် ညည်းစီနေပီ ``

ရေနွေးနွေးလေး စပ်ကာ ရေချိုးပီး ထွက်လာတော့ စုစု က မှန်တင်ခုံမှာ ထိုင်ပီး နုတ်ခမ်းနီလေး ဆိုးနေသည် ။ခပ်ပျော့ပျော့ ဂါဝန်အနီရောင်လေး နှင့် အသားဖြူဖြူ လိုက်ဖက်လွန်းလှသည် ။ စားပွဲပေါ်မှ ဆန်းဒဝစ် နှစ်ခုမှာ တစ်ခု က မရှိတော့ ။မှန်တင်ခုံမှာ ထိုင်နေတဲ့ စုစု ကို လှမ်းဖက်လိုက်သည် ။ တဘက်ပတ်ထားသော အောက်မှ လီးတံက စုစု ကျော ကို ထောက်မိထားသည် ။

``မုန့် စားဦးလေ ``

``စားချင်သေးဘူး မုန့် မဆာသေးဘူး ဟိုဟာပဲ စားချင်တာ ``

စုစုက ကျွန်နော့် ဘက်လှည့်ကာ နှာခေါင်းလေး ရှုံ့ ပြရင်း

``နှာဘူးကြီး ဟွန်း `` ဆိုကာ မတ်တပ်ရပ်ပီး ကျွန်နော့် ကို ဖက်လိုက်သည် ။

``စုစု က လှလွန်းတော့ ဘူးချင်တာပေါ့လို့ ``

``ဟွန်း သွားပါ သူ့ မိန်းမ လာတော့ မေ့နေပီးတော့များ``

``စုစု လည်း အလုပ်တွေ မအားလို့ မေ့နေတာ မလား ``

``စု က မမေ့ ပါဘူး ညတိုင်းလိုလို သတိရနေတာ ``

``ဟင် ..ဟုတ်လား တကယ် လား``

``အွန်းးးး တကယ်ပေါ့ မောင် ရဲ့ ``

``မောင်လို့ ခေါ်တယ် အားးး ချစ်လိုက်တာ ``

``အင်းလေ ..အခု လက်ရှိ အချိန်မှာ မောင်က စုရဲ့ ယောင်္ကျား စုက မောင့်ရဲ့ မိန်းမ ပေါ့ မဟုတ်ဘူးလားး ``

``အိုးးးး ချစ်လိုက်တာ စုရယ်``

နုတ်ခမ်းလေးကို ကစ်လှမ်းပေးလိုက်သည် ။

``ပြွတ် ပြွ၊တ် ပြွတ် ``

ဂါဝန်ပျော့ပျော့လေးပေါ်မှ တင်ပါးတွေကို ပွတ်ချေလိုက်ရင်း ကစ်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်နော့် အနမ်းတွေ ကို ပြန်တုန့်ပြန်ရင်း ကျွန်နော့် ခါးမှာ ပတ်ထားသော တဘက်ကြီးကို စုစုက ဖြေချပစ်လိုက်တယ် ။ အောက်က လီးတံက ငေါက်ခနဲ ထောင်ထလာတာ လီးထိပ်မှာတောင် အရည်ကြည်လေး ကို သီးနေသည် ။ 

အိမ်ထောင်သည် နှစ်ယောက်ရဲ့ ဒုတိယ အကြိမ်တွေ့ ဆုံမှုက အရာရာ ပွင့်လင်းတော့မယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် တပ်အပ် သိနေမိတယ် ။ ကျွန်နော့် လီးတံ ကို ကိုင်ကာ ရှေ့ တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေရင်း အနမ်းတွေ ပေးနေမိတယ် ။ 

ဂါဝန်စ ကို အပေါ် ဆွဲ တင်လိုက်ပီး တင်ပါးတွေ ကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည် ။ အောက်ခံ ပင်တီ ဝတ်မထား ။ စုစု က ကျွန်နော့် ရင်ဘက် ရှေ့ သို့ လက်ဝါးနှစ်ဘက်ဖြင့် တွန်းချလိုက်တော့ ကုတင်ပေါ် တွင် ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားတယ် ။ ကုတင်အောက်မှာ မတ်တပ်လေး ရပ်ရင်း ဂါဝန်ကို ခေါင်းမှ မ ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဘေးသို့ လှစ်ပစ်လိုက်သည်

``အိုးးးး အရမ်း မိုက်တယ်ပဲ စုရယ် ``

ရင်ဘတ် နို့အုံကြီးတွေ မှာ ဖောင်းကားနေသည် ။ ပေါင်ခွကြားမှ အဖုတ်မွှေးလေးတွေ မဲမဲလေးတွေက အသားအရည် ဖြူဝင်းလှသဖြင့် အထင်းသား

``မောင့် ကို ဒီည အစွမ်းကုန် ပြုစုမယ် အလုပ်တွေက ပီးသွားပီ မနက်ဖြန် ညနေ မှပြန်မယ် ကျေနပ်လား ``

ပြောရင်း နဲ့ ကုတင်ပေါ်ကို တက်လာပီး ကျွန်နော့် နတ်ခမ်းတွေ ကို ဆွဲ စုပ်တော့မယ်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

ကျွန်နော့် ရင်ဘက်တွေကို လည်း သူ့လက်သည်းချွန်ချွန်လေးတွေ နဲ့ ပွတ်သပ်နေတယ် ။ စုစု နို့ အုံ အိအိ ကြီးတွေမှာ လည်း ကျွန်တော့် လက်တွေက အပြေးအလွှား ဖျစ်ညှစ် ပေးနေမိတယ် ။ နုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းနေရင်းမှ တဖြေးဖြေး အောက်သို့ လျောချလာကာ ကျွန်နော့် ရင်ဘက် တစ်ဝိုက်ကော နို့သီးတွေကို ကောပါ ယက်နေတယ်။

``အားးး စုရယ် အားးး``

ကျွန်နော့် လီးတံကြီးကလည်း အစွမ်းကုန် မာတောင့် လာတယ် ။ ပက်လက်လှန်ထားတာ မို့ လီးတံ က ချက်နားအထိ မာတောင့် ကာ တစ်ဆက်ဆက် တုန်နေတယ်။

``အားးး ရှီးးး အားးးးး စု အားးးး``

တဖြေးဖြေး အောက်ကို လျောဆင်း လာတဲ့ စုစု ရဲ့ နုတ်ခမ်းတွေက ကျွန်နော့် ဘိုက်သား နားမှ တဆင့် လီးတံ နားကို ရောက်လာပီ ။ ကျွန်နော့် ဥ တွေကို စုစု လက်ဖဝါးလေးနဲ့ အသာ ပွတ်လိုက်တယ် ။

``အားးးးး အားးးရှီးးးး ``

စုစု က နုတ်ခမ်းလေး ခပ်စူစူ လေး လုပ်ပီး ကျွန်နော့် ဒစ် ထိပ်ဖျားကို ပွတ်ဆွဲ လိုက်တယ် ။ ပီးတော့ မှ လျာလေး ထုတ်ကာ လီးတံ အရင်းမှ အဖျားဆီသို့ လျာဖျားလေး နဲ့ ဒရွတ်တိုက် ဆွဲ ပေးတော့တယ်။

``အားးးး စု ရယ် အားးးး``

ကျွန်နော် ရင်ဘက်ထဲ တဒိန်းဒိန်း ဆူညံကာ လီးတံကလည်း တဆက်ဆက် ဖြစ်နေတော့တယ် ။ ကျွန်နော့် လီးတံကို မငုံစုပ်ပေးသေးပဲ အပေါ်အောက် လီးချောင်းပေါ်မှာ လျာဖျားလေး နဲ့ စုန်ဆန် ကာဆွဲ ယက်နေတယ် ။

``အားးး ကောင်းတယ် စု အားးး မိန်းမ ``

တော်တော် ကြာအောင် ယက်နေပီးမှ ကျွန်နော့် လီးတံကို ကိုင်လိုက်ကာ ဒစ်ထိပ်ဖျားကို နုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ထဲ ငုံပေးလိုက်တယ်

``အားးး နွေးသွားတာပဲ စုရယ် အားးး ``

ဒစ်ဖျား ကွမ်းသီးခေါင်းလေးမှာ စုစု ရဲ့ ပါးစပ် အတွင်း မှ လျာဖြင့် ရွှေ့လျား ပွတ်သပ်ပေးနေမှုကြောင်း ပိုပီး တင်းကားလာတယ်။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

အိမ်ထောင်သည် တစ်ယောက်ရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုက ဘယ်အပျိုတွေ မှ လိုက်မမှီဘူးဗျာ

ပထမ တစ်ရက်က အစ မို့ အဖုတ်နဲ့လီး သာ တွေ့လိုက်ရပေမယ့် အခုတော့ စုစု နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာ ကျွန်နော့် လီး ကြီး ဝင်ထွက်နေပီ။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

ရှေ့ တို့ နောက်ဆုတ်ဖြင့် ကျွန်နော့် လီး ကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေသည် ။ ကျွန်နော် ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်နော့် ပေါင်ခွကြားမှာ ကုန်းကုန်းလေး စုပ်နေတဲ့ စုစု ကလည်း မျက်လုံးလေး လှန်ပီး ကြည့်သည် ။ ထို့နောက် လီးတံကို ပါးစပ်ထဲ မှ ပြန်ထုတ်ပီး။

``ကောင်းလား မောင် `` လို့ မေးတယ်

``အင်း ကောင်းတယ် အရင်း ထိ စုပ်ပေး တအား ကောင်းတယ် စု ``

ခေါင်းလေး ငြိမ့် ပြ ကာ ပါးစပ်ထဲ လီး ပြန်သွင်းရင်း စုစု တအား စုပ်တော့သည်

``အားးး ကောင်းတယ် မိန်းမ အားးး ရှီးးး ``

`` ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

ခေါင်းလေး နိမ့်တုန်မြင့်တုန်ဖြင့် စွဲစုပ်လိုက် ပြန်ထုတ်လိုက် ထိပ်ဖျားလေးကို လျာဖျားလေး နဲ့ ရစ်သပ်လိုက် စုပ်ပေးနေသည်။

`` ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

`` ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် ``

စုစုခေါင်းလေးကို လှမ်းကိုင်ပီး လီးတံကြီးကိုလည်း ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်

`` ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးးရှီးးးးး အားးးး``

`` ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

စုစု လက်တွေကလည်း အောက်က ဥလေးတွေကို ဖွဖွလေး စုပ်နယ်ပေးနေတယ်။

`` ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားး စုစု ရပ်လိုက်တော့ ငါ ပီးသွားလိမ့်မယ် လိုးချင်ပီ ``

လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် ထပ်စုပီးတော့ စုစု က ရပ်လိုက်သည် ။ ကျွန်နော့် လီး တံမှာ စုစု တံတွေး တွေ နဲ့ ချွဲနစ်နေတယ် ။စုစု ကို အပေါ် ဘက်သို့ လှမ်းဆွဲ မလိုက်ရင်း နုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ် ။ ချွဲနစ်နေတဲ့ နုတ်ခမ်းတွေကို တပြွတ်ပြွတ် နမ်းဆုတ်ပေးလိုက်ပီး

``လိုးချင်ပီ လေးဘက်ကုန်းလိုက်နော် စု ``

``အင်းးး မောင့်သဘော ဒီနေ့ စုက မောင့်မိန်းမ မောင်ပိုင်တယ် စိတ်ကြိုက်လုပ် ``

`` အင်း ဖင်ကုန်းလိုက် တော့ နော် ``

စုစုက ကျွန်နော့် ရင်ခွင် ထဲမှ ဆင်းကာ ဘေးမှာ လေးဘက်လေး ကုန်းလိုက်သည် ။ လေးဘက်ကုန်းလိုက်တော့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်လုံးကြီးတွေက အားရစရာကြီး ။ စုစု နောက်မှာ ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ပီး စုစု အဖုတ် ကို လက်နဲ့ တစ်ချက် နှိုက်လိုက်သည်။

``အားးး မောင် ``

အဖုတ်မှာ အရည်တွေ ရွှဲနစ်နေသည် ။ ဒစ်ဖျား ကို အဖုတ် မှာ အသာထောက်လိုက်ပီး ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးသွင်း ဖိချလိုက်သည်

``အားးးး မောင်ရယ် ``

အရည်တွေ ရွဲစိုနေတာကြောင့် ချောချောချူချူရှိလှသည် ။ အပျို အဖုတ် မဟုတ်တဲ့ အတွက် ကြပ်တာတွေ စီးတာတွေ တော့ မရှိ သို့ပေမယ့် ဖြူဖွေးဖွေး စွံ့ကားကား တင်ပဆုံကြီးတွေ ကြောင့် ပိုပီး စိတ်ပါလာသည် ။

`` ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖက် ဖက် ဖက် ```

``အင့် အင့် အင့် ``

``အားးးရှီးးးး အားးး ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖက် ``

``အင့် အားးးး ကောင်းတယ် အားးးး``

``အင်းးး အားးး ထိ တယ် အားးးး အ အားးးး``

``ဖွတ် ဖွတ် ဖက် ဖက် ဖက် ``

ဖြူဖွေးဖွေး ဖင်တုံးကြီး ကို ကြည့်ကာ ခါးလေး ကို ကိုင်ရင်း အားရပါးရ စောင့်ပေးလိုက်တယ်။

``ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

ကျွန်နော့် လီးက အရမ်းကြီး မတုတ်ပဲ ရှည်သဖြင့် စုစု သားအိမ်ခေါင်းထိ စောင့်ထိသွင်းမိနေတယ်။

``အားးး ထိလိုက်တာ မောင်ရယ် အမလေးးး ``

``အားးး စုစု နင့်ဖင်ကြီး က ဖြူဖွေးနေတာ ပဲ လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ အင့်အင့် အင့် ``

``အင့် အင့် အားးး လိုးကွာ စိတ်ကြိုက်လုပ် အားးး``

``အားးး နင့် အဖုတ်က လည်း အရည်ရွှမ်းနေတာပဲ လိုးလို့ ကောင်းတယ် အားးး နင် လီးဘယ်နှချောင်း ခံဖူးလဲ ``

``အားးး သုံးယောက်ခံဖူးတယ် ငါ့ယောင်္ကျားရယ် ရည်းစားဟောင်းရယ် အခု နင်ရယ် အားးးး လိုးကွာ``

လေးဘက်ထောက် ခါးလေး ကော့ကာ အလိုးခံရင်း ကျွန်နော် မေးတာ တွေ ကို ပြန်ဖြေသည်။

``ဘယ်သူ့ လီး အကြိုက်ဆုံးလဲ အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားး ကြိုက်တယ် သုံးယောက်လုံး ကို ကြိုက်တယ် အားးး အီးးး အားးး``

``အားးးအီး အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``မောင် ကော ဘယ်နှယောက် လိုးဖူးတာလဲ အီးးး အားးး``

``ငါ က နင်အပါအဝင် ကိုးယောက်ရှိပီ အားးး  အီးးး ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

``အမလေးးး နင် တော်တော် နှာဘူးထ တာပဲ ငါ့ ကို ရော ဘယ်အချိန်ထဲက လိုးချင်နေတာလဲ မှန်မှန် ပြော ``

``အားးး သူငယ်ချင်းတွေ ပြန်ဆုံတဲ့ နေ့ကတည်ကး လိုးချင်နေတာ နင်က အရင်ထက် လှလာတယ်လေ အားးး ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် အဲ့နေ့က နင့်ဖင်ကို ငါခိုးခိုးကြည့်နေတာလေ နင်မသိဘူး မလား``

``အင်းးးး မသိလိုက်ဘူး အင်းးး အားးး လိုး ``

ပြောလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် စကားတွေ ပြောရင်း လိုးနေရတာ လဲ အရသာ တစ်မျိုး ဖြစ်နေသည် ။ စုစု တင်ပါးကြီး ကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်ရင် ရဲတွတ်သွားတယ် ။ အသားဖြူတော့ ဖျစ်ညှစ်လိုက်တာ နဲ့ အနီစင်းတွေ ချက်ချင်း ထင်သွားတယ်။

``အင့် အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး စုစု ကောင်းလား ငါ့လီးကြိုက်ရဲ့လားးး ``

``အားးး ကောင်းတယ် ကြိုက်တယ် စောင့်ပေး အထဲက ထိတယ် အားးးရှီးးးး``

``အင့် အင့် အင့် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``ငါ ပက်လက်လှန်လိုက်မယ် အပေါ်က တက်စောင့်ပေး ``

``အင်းးး အားးးး ``

ကျွန်နော် လည်း ပက်လက်လှန်လိုက်ပီး လီးကို ကိုင်ကာ ထောင်ပေးထားလိုက်တော့ စုစုက အပေါ် က တက်ခွပီး တက်စောင့်တယ် ။ စုစု ရဲ့ နို့ နှစ်လုံးကို ပင့်ကိုင်ပေးထားပီး အောက်ကနေ ညှောင့်ပေးလိုက်တယ်။

``အင့် အင့် အင့် အာာားးး``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``စုစု ရယ် နင့် အဖုတ်က ချောမွတ်ပီး နူးညံ့နေတာပဲ လိုးရတာ ကောင်းလိုက်တာ ``

``အင်း နင့် လီးကလည်း ငါ့ယောင်္ကျား လီးထက်ရှည်တယ် အတွင်းထဲ တအား ထိတာပဲ အားးး ``

``အင်း နင် လည်း ငါ့ မိန်းမထက်တောင် အရည်ရွှမ်းတယ်  လီးစုပ်တာလည်း ကောင်းတယ် ``

``ဟုတ်လား နင့်မိန်းမ ထက် ကောင်းအောင် ခံပေးမယ်နော် နင့်စိတ်ကြိုက်လုပ် နင့်လီး ကို ထပ်စုပ်ပေးရဦးမလား ချွတ်လိုက်မယ်လေ အဖုတ်လည်း ပူနေပီ ``

``အင်း နင့် အဖုတ် ငါ့မျက်နှာပေါ်ခွလိုက် ငါလည်း ယက်မယ် စုစု ``

စုစုက ကျွန်နော့် မျက်နှာပေါ် ဖင်ကြီး ခွလိုက်ပီး 69 အနေအထာဖြင့် အရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတဲ့ လီး ကို မနားတမ်း စုပ်တော့တယ်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

ကျွန်နော်လည်း အမွှေးမဲမဲ တွေ ကြားက အဖုတ်ကြီး ကို ဖြဲပီး ယက်ပစ်လိုက်တယ် ။ အရည်တွေ ကလည်း ထွက်လိုက်တာ ပြောမနေနဲ့ ငံကျိကျိ အရသာ နဲ့ ။

``ပလက် ပလက် ပလက် ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်``

ကျွန်နော့် ပါးစပ် တွေ ပေပွနေအောင် ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ ကျွန်နော် ယက်လေလေ အရည် ပိုထွက်လေပဲ ။ ခုနက လို စကား မပြောနိုင်တော့ နှစ်ယောက်လုံး ပါးစပ်တွေ မအားတော့ ။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``ပလက် ပလက် ပလက် ပြွတ် ``

စုစု အစိက သိပ်မကြီးဘူး အတွင်းထဲ ကို ဝင်နေပီး ငုတ်တိုလေး လျာ နဲ့ ထိအောင် မနဲ စုပ်ရတယ် ။ စုစု ပေါင်တံတွေ ထိ အရည်တွေ စီးကျလာတယ် ။ ကျွန်နော် လိုးဖူးသမျှတွေ ထဲ စုစု က အရည်အရွှမ်းဆုံးပဲဗျာ ။

``ပလက် ပလက် ပြွတ် ရွတ် … အားးး``

``အားးး စုစု ထပ်လိုးရအောင် ကုတင်ဇောင်းမှာ ကုန်းလိုက်နော် ``

ကျွန်နော် ပြောတဲ့ အတိုင်း တသွေမတိမ်းပဲ ကုတင်ဇောင်းလေး မှာ လက်ထောက်ပီး ကုန်းပေးတယ်။ ကျွန်နော်လည်း ကုတင်အောက်ဆင်း စုစုနောက်ကနေ တင်ပါးလေး ကို အသာဖြဲပီး ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

``ဘွတ် ``

``အားးးး ဖြေးဖြေး ဒီအတိုင်းက အရမ်းထိတာ အထဲက အောင့်တယ် ``

ဖြေးဖြေး ချင်း အသွင်း အထုတ် လုပ်လိုက်တော့ စုစု လည်း ဖင်လေး ကော့ပီး နောက်ပြန်ဆောင့်လာတယ်။

``အင့် အင့် အင့်``

``ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

``စုစု ခြေထောက် နဲနဲ ကားလိုက် ခါးလေး ခွက်ထား ``

``အင်းးး ရပီလား ``

``အင်း အားးး ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး မောင် ဆောင့်တော့ ခံနိုင်လာပီ အားးး ``

ကျွန်နော့် ဆီးခုံ နဲ့ ရိုက်ချက်တွေ ကြောင့် စုစု တင်ပါး ရဲစပ်လာတယ်

ခပ်ညိုညို စအိုပေါက်လေး ထဲကို လက်မလေး ထိုနှစ်လိုက်တယ်

``အ … ``

လက်မ ကို စအို ပေါက်ထဲ မှာ ထိုးမွှေ ရင်း နောက်က နေ အားပြင်းပြင်း နဲ့ ဆောင့်လိုး နေမိတယ်။

``အင့် အင့် အင့် အင့် ``

``အားးးး မောင် အားးးးး ကောင်းတယ် အားးးအမလေးးးး``

``အင်းးး အားးး စု ငါ ပီးတော့မယ် အရည်တွေ ထည့်လိုက်မယ်နော် အားးး``

``အင်း ထည့်လိုက် ငါ ဆေးသောက်ထား တယ် အားးး``

``အင်း အင်း အားးးး အင့် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖက် ဖက် ဖက် ``

``အားး အားးး အ အင်းးး အားးး ``

``ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

အချက် နှစ်ဆယ်ကျော်လောက် မနားတမ်း ဆက်တိုက်လိုးပီး လီးထိပ်က ကျဉ်တက်လာကာ လရေတွေ စုစု စောက်ဖုတ် အတွင်း အားကုန် ပန်းပစ်လိုက်သည်။

``အားးး ထွက်ပီ အားးးစုစု အားးးးး ထွက်ကုန်ပီ အားးး အမလေးးး ``

စုစု ဖင်ကြီး ကို အတင်းဆွဲယူလိုက်ကာ ကျွန်နော့် ဆီးခုံနှင့် ဖိကပ်ထားရင်း စုစုအပေါ် မှောက်ချလိုက်မိသည်။

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ စုစု ရယ် အားးးး ဟူးးး``

``အင်းး ငါလည်း ပီးသွားပီ အားးးး ``

``အင်းးးး ကောင်းရဲ့လား စုစု ``

``အင်းးးကောင်းတယ် ``

``နင်လည်း တော်တော် အပေးကောင်းတယ် မိုက်တယ် ငါ အရမ်းခိုက်သွားပီ ``

``ဟွန်းးးး ချစ်လို့ ပေးတာနော် ``

``အင်း..ပါ သိပါတယ် နင်က ကလေးတစ်ယောက် အမေသာ ပြောတယ် ဖင်တွေ ရင်တွေလည်း မကျသေးဘူး အဖုတ်လေးက လည်း စီးတွဲတွဲလေး အရမ်းလိုးလို့ ကောင်းတာပဲ ``

``ဟွန်းးးး နင်က မိန်းမ တွေ ကိုးယောက်တောင် လိုးဖူးတယ်ပေါ့ တော်တော် လီးသရမ်းတာပဲနော် ဟွန်းးးး``

``ငါ တခြား မိန်းကလေးတွေ နဲ့ ထပ်လိုးရင်ကော နင်စိတ်ဆိုးမှာလား``

``နင် ငါ့ ကို မေ့မသွား ပစ်မထားရင် ရတယ် နင့်စိတ်ကြိုက်လုပ် ပေါ့``

``စိတ်ချပါ ခနခန လာလိုးပေးမယ် နင့်ယောင်္ကျား ပြန်လာခဲ့ရင်ကော ငါ့ ကို အလိုးခံပေးဦးမှာလား ``

``ပြန်မလာလေ ကောင်းလေပဲ နင်နဲ့ပဲ အလိုးခံချင်တယ် နင်လိုးပေးတာ စွဲသွားပီ ``

စကားတွေ ပြောရင်း စုစုစောက်ဖုတ်လေး ထဲ လီးစိမ်ထားကာ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် မှိန်းနေကြပီး ရေချိုးခန်းဝင်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ် အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ကာ ညနေစာ ရေကူးကန်ဘေးက စားသောက်ခန်းမှာ ဝိုင်သောက်ရင်း စားဖြစ်ကြတယ် ။ ညစာ စားပီးတော့ ည ၈ နာရီ ကျော်လောက်ရှိသွားပီ ။

ကျွန်နော် နဲ့ စုစု အခန်းကို ပြန်လာခဲ့ကြတယ် ။ အဲ့ညက စုစု နဲ့ကျွန်နော် လေးချီလောက် ထပ်ဆွဲ ဖြစ်လိုက်ကြတယ်။ တစ်ညလုံး အဝတ်အစား မကပ်နိုင်ကြ။ဖင်ကုန်းလိုက်တမျိုး ပလက်လှန်ကာတစ်ချီ ပုံစံတွေ မရိုးအောင်လိုးခဲ့ကြသည် ။ကျွန်နော် နေခိုင်းတဲ့ ပုံစံတွေ အတိုင် မငြီးမညူ ခံပေးတယ် ။

စုစုကလည်း တဏှာစိတ် ထန်တဲ့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ် ။ မနက် ကိုးနာရီလောက်ကျမှ နိုးလာပီး မျက်နှာတောင် မသစ်နိုင်သေးပဲတစ်ချီ ထပ်ဆွဲကာ ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲပီး ကျွန်နော် တို့ ပြန်လာဖြစ်ခဲ့ကြတယ် ။ စုစုက ကျွန်နော့် ကို အပြင်မှာ သူငယ်ချင်းလိုပဲ ခေါ်မယ်ပြောမယ် တဲ့ ။ 

ဒါပေမယ့် မိန်းမ မရှိလို့ ဆာရင် လာခဲ့လို့ ပြောတယ် ။ အမှန်တကယ် လိုးချင်နေတာက နီလာ့ ကို လိုးဖြစ်သွားတာ က စုစု နဲ့ ဒါပေမယ့် ကျွန်နော် နီလာ့ ကို လိုး ဘို့ ဘယ်လို စည်းရုံးရမလဲ ဆိုတာ စဉ်းစားနေတုန်းပဲ ။ပြောရမယ်ဆိုရင် စုစုက ဖင်အိုး တောင့်တယ် ဆိုပေမယ့်လည်း နီလာ့ လောက်တော့ မတောင့် ။ နီလာ့ ဖင်က ကြည့်ရုံနဲ့တင် ခပ်တင်းတင်း ရှိတဲ့ ဖင်မျိုး ။ 

စုစု ကတော့ နဲနဲ ပျော့တယ်လို့ ဆိုနိုင်တယ် ။ လောလောဆယ်တော့ စုစု က ကျွန်နော့် ရဲ့ မယားငယ် ဖြစ်သွားပီ ။ နီလာ့ ကိုလည်း ကျွန်နော့် ရဲ့ မယားငယ်လေး တစ်ယောက် ဖြစ်လာအောင် စည်းရုံးရဦးမည်လေ ..တစ်ည နီလာ နဲ့ အွန်လိုင်းမှာ တွေ့ စကားတွေ ပြောဖြစ်ကြရင်း ထုံးစံ အတိုင်း ကလေး ယူဘို့ ကိစ္စ ရောက်သွားတယ် ။ စာရိုက်ပီး ပြောရတာ ကြာတယ် ဖုန်းခေါ်လိုက်မယ် ဆိုတော့ နီလာ ခေါ်လိုက် တဲ့

``တူ ..တူ…``

``အေး သူငယ်ချင်း ``

``အေး .. နီလာ နင် ကလေး ရနိုင်ဘို့ ကိစ္စ ကို ငါ တစ်ခု အကြံပေးချင်တာ ငါ့အသိ ဆရာဝန် နေ့ တွေ့တော့ မေးကြည့်တာလေးပါ ``

``အင်း ပြောပါဦး ``

``အင်း အဓိက ပြသနာ က နင် တားဆေးသုံးထားတာ ပြဿနာ ထင်တာပဲ တားဆေး ဆက်တိုက် သုံးထားတော့ နင့် အမမျိုးဥ က မအောင် ဘူး ထင်တယ်လို့ ပြောတယ် ``

``အင်း ဟုတ်တယ် ငါလည်း အဲ့ဒါ စိတ်ညစ်နေတာပေါ့ ဘယ်လို လုပ်ရမှန်း ကို မသိဘူး ``

``အင်းးး ငါတို့ အိမ်ထောင်သည်ချင်း မို့ ငါ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောမယ်နော် ဖြစ်တယ်မလား ``

``အေးပါ ရပါတယ် ဟ ပြောပါ ငါဘာလုပ်ရမလဲ ``

``အေး အဓိက က နင် ယောင်္ကျား နဲ့ နင် အကြိမ်များများ ဆက်ဆံ ရမယ် တဲ့ ``

``အာ ..နင်ကလဲ ငါတို့ တစ်လ တစ်ကြိမ်လောက်ပဲ တွေ့ ဖြစ်တာ ``

``အေးလေ ဆရာဝန်ပြောတာပဲ အကြိမ်များများ ဆက်ဆံမှ နင့် ရဲ့ အမ သုတ်ကောင် သုတ်ရည်တွေ က ကျန်းမာလာမယ် ဒါမှ ကလေး ရနိုင်မယ်တဲ့ ``

``ဟင်း အာ့ဆို မျှော်လင့်ချက်တောင် မရှိတော့ဘူး ထင်ပါတယ်ဟယ် ဒုက္ခပါပဲ ``

``အင်း တစ်ခု တော့ ရှိတယ်ဟ အဓိက က နင့် သုတ်ရည် ခနခန ထွက် ဘို့ လိုအပ်တာ ``

``ဟင် .. ဘယ်လို ဘယ်လို ``

`` ဒီလိုဟာ နင်တို့ ဆက်ဆံတိုင်း နင့် ထဲက အရည် တွေ ထွက်တယ် မလား သုတ်ရည်လေ အဲ့လို ခနခန ထွက်အောင် ကြိုးစားရမှာ တဲ့ ``

``ဟဲ့ ငါက ယောင်္ကျား နဲ့ မနေ ပဲ နဲ့ ဘယ်လို လုပ် သုတ်ရည်က ထွက်မှာ လဲ ဟဲ့``

``ဟာ…. နည်းလမ်းတွေ ရှိပါတယ် ဟ ``

``အင်း .. လုပ်ပါဦး ဘယ်လို နည်းလမ်းလဲ``

``အင်း… ငါ ပြောတော့ ပြောချင်တယ် ဟ နင့် ကို အားလည်း နာတယ် ``

``အောင်စိုးကလဲ ပြောပါ ဆို အိုင်တင်ခံနေသေးတယ် ပြော ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ငါ့ယောင်္ကျား နဲ့ငါ ကလေး ရနိုင်မယ့် နည်းလမ်း ရရင် ပီးရော ဘာဖြစ်ဖြစ် လုပ်မယ် ``

``အေး အာ့ဆိုလဲ ပြောပြမယ် ဒီလိုဟာ နင့်ယောင်္ကျား နဲ့ ဝေးနေပေမယ့် သူ နဲ့ အတူတူ လိင်ဆက်ဆံတဲ့ အကြောင်းတွေးတာတို့ ကိုယ့်ဘာသာ အာသာဖြေတာတို့ နင် လုပ်ဖြစ်လား ``

``ဟာ ..အင်းးးး ဘယ်လို ပြောရမလဲ ရှက်လဲ ရှက်ပါတယ် ရှက်လဲရှက်တော့ပါဘူး ဟယ် တစ်ခါတလေ တော့ လုပ်ဖြစ်ပါတယ် ကိုယ့်ဘာသာ အာသာ ဖြေတာ တော့ မလုပ်ဖြစ်ပါဘူး သူနဲ့ အတူတူ နေတဲ့အကြောင်း စဉ်းစားရင်တော့ အရည် နဲနဲ ထွက်တယ်``

`` အေး အဲ့လို များများ လုပ် အရည် အထွက် နဲရင်လဲ ဟို အပြာကားတွေ ဘာတွေ ကြည့်တာ တို့ လုပ်သင့်တယ် တဲ့ ``

``အင်းးး``

``ပီးတော့ နင်တို့ တွေ ဆက်ဆံရင် ဒီအတိုင်းပဲ လုပ်ကြတာလား ``

``ဟဲ့ ဒီအတိုင်း မဆက်ဆံလို့ ဘယ်အတိုင်းဆက်ဆံ ရမှာတုန်း ``

``နင်ကလည်း ဒီလိုရှိတယ် လေဟာ ဟိုလိုလေ အင်း ဟိုဒါ လုပ်တာတို့ ဘာတို့ ``

``ဘာလဲအောင်စိုးရာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရတယ် ကိစ္စ မရှိဘူး ``

``ဒီလိုဟာ မလုပ်ခင် နမ်းတာတို့ ဘာတို့ပေါ့ ``

``ကိုယ်ယောင်္ကျားနဲ့ကိုယ် ပဲ နမ်းတာပေါ့ဟဲ့``

``ဟာ နီလာကလဲ ငါပြောတာ က နတ်ခမ်းချင်း နမ်းတာ ကို ပြောတာ မဟုတ်ဘူး ``

``ဟဲ့ နုတ်ခမ်းချင်း မနမ်းလို့ ဘယ်လို နမ်းရမှာတုန်း ``

``အေး ဟေ့ နင်က တော်တော် ပိန်းတာပဲ မလုပ်ခင် နင့်ယောင်္ကျားက နင့် အဖုတ်ကို ယက်ပေးတာ နင်က သူ့လီးကို စုပ်ပေးတာ ကို ပြောတာ ရိုင်းသွားလဲ ခွင့်လွှတ်တော့ဟာ ``

``အာ….``

နီလာ့ ဘက်က အသံ တိတ်သွားတယ် ။ အမှန် က ကျွန်နော့် ဘက်သူ စိတ်ထဲ ထင်ရာတွေ လျောက်ပြောနေတာပါ ဘယ်က ကျွန်နော့် အသိဆရာဝန်ဆီမှာ မှ မမေး ဖူးပါဘူး ။

``ဟဲ့ နီလာ ဘာဖြစ်သွားတာတုန်း အသံက တိတ်သွားလို့ ``

``အင်းးး ဘာမှ ဖြစ်ပါဘူး ငါ နဲနဲ ရှက်သွားလို့ အင်း ဟာ နင့် ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပဲ တိုင်ပင်တော့မယ် သူနဲ့ငါ အရင်ကတော့ အဲ့လို တခါ နှစ်ခါ လုပ်ဖူးတယ် အခု နောက်ပိုင်းတော့ မလုပ်ဖြစ်တော့ဘူး အဲ့လို လုပ်တာ နဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ``

``အဲ့လို လုပ်တော့ နင် တို့ရဲ့ ကာမစိတ်က ပိုတက်ကြွလာပီး သုတ်ရည်ထွက် နှုန်း များလို့ ပြောတာ ``

``အော် အဲ့လို လား ``

``အေး ငါပြောတာတွေ ရိုင်းနေရင် စိတ်မဆိုးနဲ့နော် ``

``အေးပါ အောင်စိုးရယ် နင်ကလဲ ``

``အေးပါ ငါက နင့် ကို လက်တွေ့ ကူညီလို့ မရလို့ တတ်နိုင်သလောက် ကူညီ ပြောပြပေးတာပါ ``

``အမလေး လက်တွေ့ ကျကျ ကူညီရင် နင်နဲ့ရတဲ့ ကလေး ထွက်လာမှာပေါ့ ``

``ဟဟားးးး``

``အေးပါ နင် အခု တားဆေးတွေ မသောက် နဲ့တော့ နော် နီလာ ``

``မသောက်တာ ကြာပါပီ ဟ ``

``ငါပြောတဲ့ အတိုင်း နင့်ယောင်္ကျား နဲ့ အတူတူ မနေဖြစ်ပေမယ့် သုတ်ရည်ထွက်အောင် ကြိုးစားကြည့်ပေါ့ ``

``အင်းပါ ``

``ပီး တော့ နင့်ယောင်္ကျား နဲ့ အတူတူ နေရင် ပလက်လှန်ပီး မနေနဲ့ လေးဘက်ထောက်ဖင်ကုန်းပီး နေပေး ဒါမှ နင့် သားအိမ်ထဲကို သုတ်ရည် များများ ဝင်မှာ ``

``အင်းပါ နင်ပြောတဲ့ အတိုင်း နေပါမယ် စိတ်ချ ``

``နင်ကလဲ ဆရာမ ဆိုပီး အရှက်အကြောက်တွေ များ မနေနဲ့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း နေ ယောင်္ကျား ကို စိတ်ထ အောင် လုပ်ပြ ``

``အေးပါ ဟ နင်ကလဲ ``

``ငါ ဖတ် ဖူးတာ တစ်ခု ရှိတယ် တင်ပါးကြီးတဲ့ မိန်းကလေးတွေ က ကလေးများများ မွေးနိုင်တယ်တဲ့ နင်က တင်ပါးကြီးတဲ့ သူ ဆိုတော့ အများကြီး ရမှာ ပါ စိတ်ချ ``

``အောင်စိုး နော် နင်က ငါ့ တင်ပါး ကို လိုက်ကြည့်နေတယ်ပေါ့ ဟွန်းးး``

``ဟီးးး တစ်ခါ နှစ်ခါပါဟာ ``

``သေနာ ကောင် ``

``နင် အခု အိပ်ယာထဲမှာ မလား ``

``အင်းလေ ဘာပြုလို့လဲ``

``အခု နင်နဲ့ငါ ဒီအကြောင်းတွေ ပြောနေတော့ စိတ်မဖြစ်ဘူးလား ``

``ဟင် ဘာကို ပြောတာလဲ ``

``အခု နင့် ဟိုဟာမှာ စိုနေလား လို့ မေးတာ  ``

``ဟင် ………..``

နီလာ့ ဘက်က အသံ တော်တော် ကြာအောင် တိတ်သွားပြန်တယ်

``ဟလို …ဟလို နီလာ``

``အင်း ပြော ``

``ငါ မေးနေတာ ဖြေဦးလေ ``

`` အင်းးးး ဟာ သိဘူး နင်ကလဲ ဘာမှန်းမသိဘူး ``

``ရှက်မနေပါနဲ့ နင်နဲ့ငါ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပေါ့ ``

``အင်း ငါ ဘယ်လိုပြောရမလဲ တမျိုးကြီးတော့ ဖြစ်လာတယ် ဘယ်လိုလဲမသိဘူး နေချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာသလိုလိုပဲ ``

``အင်း အာ့ ဆို စိတ်ဖြေလိုက်လေ လက်နဲ့ ပွတ်ပီး စိတ်ဖြေလိုက် ``

``ဟာ … နင်ကလဲ  ``

ထို့နောက် အသံတိတ်သွားပီး နီလာ့ ဘက်က အသံရှူသံ မြန်လာတဲ့ အသံလိုလို ငြီးသံလိုလို ကြားနေရတယ် ။ သေချာတာတော့ ပွတ်နေပီ ဆိုတာ ပဲ ။

``နီလာ နင် ပွတ်နေတာလား ``

``အင်းးး ဟုတ်တယ် ငါ စိတ်တွေဖြစ်နေသလိုပဲဟယ် ``

`` အင်းးးငါလည်း အတူတူပဲ စိတ်တွေ ဖြစ်လာတယ် ငါလည်း ကိုယ့်ဘာသာ ကိုင်ပွတ်နေရတယ်``

``အင်…ငါယောင်္ကျားနဲ့ အတူတူ နေခဲ့တာတွေ သတိရနေမိတယ် ``

``ဟုတ်တယ် ငါလည်း ငါ့မိန်းမ နဲ့ နေချင်နေတယ် တအားတောင်နေတယ် ``

``အင်းးးး ဟင်းးးဟင်းးးဟီးးး``

နီလာ့ဘက်မှ အဖျားတက်လို့ ညီးသံလိုလို မျိုးထွက်လာတယ်

``နီလာ နင်ပွတ်နေလား အရည်တွေ ထွက်နေတာလား``

``ဟင်းး ဟုတ်တယ် အရည်တွေ တအားစိုနေတယ် ``

``အင်းးး နင့်ယောင်္ကျားက နင့်ကို လိုးပေးနေတယ်လို့ မှန်းပီး ပွတ်နော် ငါလည်း ငါ့မိန်းမ အဖုတ်ကို လိုးနေတယ်လို့ မှန်းပီး လီးကိုင်းပီး ဂွင်းထုနေတယ် အားးးး``

``အားးးး ဟင်းးးးဟီးးးဟင်းးးးးးရှီးးးးး``

``နီလာ နင် ထမိန်ချွတ်ထားလား ငါလည်း ပုဆိုးချွတ်ပီး ထုနေတယ် ``

``အင်းးးပေါ့ ချွတ်ထားပီး ပွတ်နေတာပေါ့ ``

``ဟုတ်လား နီလာ နင်ပွတ်နေတဲ့ ပုံစံကို ငါ့မျက်စိထဲ မြင်ယောင်လာတယ် ``

``ဟာ…နင်နော် နင့်မိန်းမ ကိုပဲ မြင်ယောင်လေဟာ နင်ကလဲ ``

``အခု နင်နဲ့ ဖုန်းပြောရင်း ထုနေတာ ဆိုတော့ နင့်ကို မြင်ယောင်နေမိတာပေါ့ ငါ နင့်ဖင်လုံးလုံးကြီး ကို မြင်ဖူးချင်လိုက်တာ ``

``နင်ခနခနငါ့နောက်ကနေ ခိုး ကြည့်နေတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား ဟွန်း``

``အပြင်မှာ နင့်ဖင်လုံးကြီးကို ဘာမှမဝတ်ထဲ ပဲ မြင်ဖူးချင်တာ ပြောတာပါ ``

``ဟာ… နင်နော် ရှက်ပါတယ်ဆို ဘာမှန်းမသိဘူး ``

``နီလာ ငါလေ စိတ်တွေတအားဖြစ်နေတယ် လီးလည်း အရမ်းတောင်နေတယ် နင့်ဖင်လုံးကြီးကို မှန်းပီး ထုမယ်နော် ``

``ဟာ…. နင်နော် …``

``နင့် အဖုတ်မှာ အမွှေးတွေ အများကြီးနဲ့လှနေမှာပဲနော် အားးးး``

``တိုတိုလေးတွေပါ ..ဟာ..ဘာတွေလျောက်မေးနေတာလဲ ``

``အားး နီလာရယ် နင့်ကို တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်ပီး ဖင်ကုန်းပီး နောက်ကနေ နင့်ဖင် အယ်အယ်ကြီးတွေကိုကိုင်ပီး ဆောင့်လိုးပေးချင်လိုက်တာ အားးးရှီးးးး``

``ဟာ .. နင်နဲ့ ငါ သူငယ်ချင်းတွေ နော် ပီးတော့ အိမ်ထောင်သည်တွေလေ``

``သူငယ်ချင်းမှန်း တော့ သိပါတယ်ဟ..အခုတော့ နင်ငါ့ကို နင့်ယောင်္ကျား လို့ ခန သဘောထားပေးလေ နင် စိတ်ပိုလာပီး အရည် ပို ထွက်အောင် လုပ်ပေးမယ် ``

``အင်း အား မသိတော့ဘူးဟာ``

`` အခု စိတ်ကူးလေး နဲ့ နင် နဲ့ ငါ ဆက်ဆံကြမယ်လေ``

``ဟင်းးးး ရှက်တယ်ဟယ်``

နီလာ့ စိတ်ထဲမှာ ရှက်သလိုလို ဖြစ်နေသလိုလို ပေမယ့်လည်း စိတ်ထဲတော့ ကာမစိတ်တွေ တက်နေကာ ရင်ခုန်းနှုန်းတွေကလည်း တဒိတ်ဒိတ် နဲ့ မြန်နေတယ် ။ လက်က လည်း အဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ထားပီး အစိလေး ကို ချေနေမိတယ်။

`` မရှက်နဲ့တော့နော် နင့်ကို သုတ်ရည်တွေ လာအောင် ငါပြောပေးမယ်နော်``

``အင်း အားးး အင်းပါ နင်ပြောချင်ပြောတော့ဟာ ငါနားထောင်နေမယ်``

``နင့် ဟာလေးကို ကိုင်ထားနော် ငါ့ လျာဖျားလေး နဲ့ ယက်နေပီ လို့ စိတ်ထဲမှာ တွေးနေနော် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပလက် ``

``အားး အောင်စိုးးး တကယ်ကြီး လိုပဲ ငါ အရမ်း ယားလာပီ ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပလက် ပြွတ်  ``

``အင်းးး အားးး ``

``နင့်ယောင်္ကျား နဲ့ မတွေ့ ခင် အရည်တွေ နေ့တိုင်းထွက်အောင် လုပ်ပေးချင်လိုက်တာ ``

``အားးး အောင်စိုးးး နင်ပြောတာ ငါ စိတ်တွေ တအားလာနေတယ် ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ မသိဘူး ``

``အင်းးး နင့်ဟာ ကို ပွတ်နေနော် အစိလေးကို ပွတ် အရည်တွေ အများကြီးထွက်အောင်လို့ ``

``အင်းးး အားးး စိတ်တွေ အရမ်း လာပီး ပီးချင်လာတယ် အရည်တွေ တအား ထွက်တယ် ``

``အင်းးး အပြင်မှာ တကယ်နေရင် ဘယ်လောက်တောင် အရည်ထွက်လိုက်မလဲ နော် ``

``အင်းး အောင်စိုး ဖုန်းအားကုန်တော့မယ် ဖုန်းချတော့မယ်နော် ``

နီလာ့ စိတ်တွေ ဘယ်လို မှ ထိန်းမရတော့ လို့ ဖုန်း ချပစ်လိုက်ပီး အသားကုန်ပွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ဆယ်မိနစ်လောက် ပွတ်လိုက်တော့ အရည်တွေ ထွက်ပီး ပီးသွားတော့သည် ။ နီလာ စိတ်ထဲ တစ်ခုခု ကို စဉ်းစားမိသွားသည် ။ ယောင်္ကျား နဲ့ မနေ ဖြစ်ခင် အချိန်တွေ မှာ အရည် များများ ထွက်အောင် အောင်စိုး နဲ့ နေချင်မိသည့် စိတ်တွေ ဖြစ်လာမိသည် ။ နီလာ ဉာဉ့်နက်မှ အိပ်ပျော်သွားပီး နောက်နေ့ ကျောင်းတွင်လည်း တစ်ချိန်လုံး ဒီအကြောင်း ပဲ စဉ်းစား နေမိသည် ။ 

အောင်စိုးနဲ့ ဖုန်း ပြောတဲ့ အချိန် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ စိတ်တွေ ကို လည်း အံ့သြမိနေသည် ။ယောင်္ကျား နဲ့ တော် ဒီလိုတွေ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မပြောခဲ့ဖူးပေ။ ကြားဖူးနား၀ အွန်လိုင်း sex chat တို့ sex talk တို့ ဆိုတာ ဒါကို ပြောတာပဲ ဆိုတာ သိလိုက်သည် ။ နောက်တစ်ရက် ညဘက်ရောက်တော့ အောင်စိုး ဖုန်းကို မျှော်နေမိပြန်လေသည် ။ မျှော်နေမိရင်းနဲ့ကို အဖုတ် ထဲမှ အရည်တွေ စိုလာပြန်ပါသည် ။ ထမိန်လေး ကို အသာဖြေလျော့ ကာ အဖုတ်လေး ကို စမ်းလိုက်မိသည် ။

နာရီကြည့်လိုက်တော့ ဆယ်နာရီ ထိုးတော့မည် ။ သူ စဆက်လိုက်ရမလား စဉ်းစားမိသည် ။ ဖုန်းနံပါတ်လေး နှိပ်လိုက် ပြန်ဖျက် မိလိုက် ဖြစ်နေသည် ။ အောင်စိုး ပြောသော သုတ်ရည် များများ ထွက်က မ မျိုးဥ တွေ ပြန်လည် အောင် လာတတ်သည်ဆိုသည်မှာ တကယ်များလား ။ 

တကယ်လည်း ဖြစ်နိုင်သလိုလို ။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ယောင်္ကျား နဲ့ တစ်လ တစ်ခါလောက် ပဲ နေဖြစ်နေတော့ ကြားရက်တွေမှာ စိတ်ထဲ ဆာသလို တော့ ရှိသည် ။ အခုလို အောင်စိုး နှင့် ပြောမိတော့ စိတ် အဆာ ပြေသလိုလို ဘာလိုလို ခံစားချက် တစ်မျိုး ဖြစ်မိတာတော့ အမှန်ပင် ။ ဒါကြောင့်လည်း တောင့်တ စိတ်တွေ ပို ဖြစ်လာတာ ဖြစ်မည် ။

``တူ…တူ…တူ…``

ဖုန်းမြည်သံ ကြားလိုက်ရတော့ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်သွားသည် ။ အောင်စိုး ဆီမှ ဖုန်းပါ ။

``ဟလို …``

``အင်းးး နီလာ ဘာတွေလုပ်နေလဲ ``

``မလုပ်ပါဘူး ဟာ…. တီဗီ ကြည့်နေတာ ``

မုသားစကား ဆိုလိုက်သည် ။

``ဟုတ်လား..ဘာကားတုန်း ဟိုကားလားးး ``

``အောင်စိုး …. နင်နော် ဟွန် း``

``မနေ့က ငါ့ကို ရှက်ပီး ဖုန်းချသွားတာ မလား ဖုန်းချပီး ပွတ်နေဖြစ်သေးလား ``

``အောင်စိုး …. နင်နော် ``

ရှက်သလိုလို မူသလိုလို လုပ်ပစ်လိုက်သည် ။

`` မရှက် ပါနဲ့ နီလာ ရယ် နင်ကလဲ ``

``ထားပါ ပြော … ဘာကိစ္စ ဖုန်း ဆက်တာလဲ ``

မျှော်တုန်းက မျှော်ပီး … ဘာကိစ္စ လဲ လို့ မသိသလို မေးပစ်လိုက်သည် ။ မိန်းကလေး ပဲ ဒီလောက်တော့ မူသင့်တာပေါ့ ။

``ဘာကိစ္စ လဲ ဆိုတော့ မနေ့ကလိုပဲ နင့် ကို အရည်ထွက်အောင် ပြောပေးရဦးမလား မေးမလို့ပါ ``

``အောင်စိုး နင်နော် … ဟွန်းးးး``

``ဟဲ့ …ငါက ကူညီတာပါ ဟ ``

`` သိဘူး ..သွားးး …``

``ဘယ်သွား ရမှာ တုန်းဟ ``

``သိဘူး သွားချင်တဲ့ နေရာ သွား ``

``သွားချင်တဲ့ နေရာ ဆို …. အင်းးးး နင့်ကုတင်ပေါ် သွားရရင်ကောင်းမလားးး``

``နှာဘူးးးးးးးးးးးးး``

``အင်းးး နင့် ကို ဘူး မလား လို့ ``

``အောင်စိုးနော် နင့်မှာ မိန်းမလည်း ရှိနေတာကို ပီးတော့ ငါ့မှာ လည်း ယောင်္ကျား ရှိတယ်နော် ``

``သိပါတယ် နီလာ ရယ် ငါ က နင့်ကို နေတိုင်းလိုလို သုတ်ရည် ထွက်အောင် ပြောပေးချင်တာပါ ဒါမှ နင့် သုတ်ရည်တွေ က မ မျိုးဥ အောင်ပီး နင် မြန်မြန် ကလေး ရနိုင်မှာလေ ဟာ .. နင်ကလဲ ငါက အကောင်း နဲ့ ပြောနေတာပါ ``

`` နင် အကောင်း ပြောနေတာကလဲ တဖြေးဖြေး နဲ့ ငါလည်း နင့်ကုတင်ပေါ် ရောက်ပီး နင့် မိန်းမ ဖြစ်တော့မယ် ဟွန်းးးး``

`` အင်း နင်သာ ငါ့ မိန်းမ ဖြစ်ရင် အခုဆို ကလေး သုံးလေးယောက်မွေးနေလောက်ပီ ``

``ဟွန်းးးး ငါက ကလေး တွေ အများကြီးမွေးချင်တာ အခု က ငါ့ယောင်္ကျားကလည်း အဖြစ်မရှိ ငါကလည်း တားဆေး သောက်ခဲ့တော့ အဆင်မပြေ ဖြစ်နေတာ စိတ်ညစ်ပါတယ်ဟာ``

`` စိတ် မညစ်ပါနဲ့ နီလာ ရယ် နင်က ဖင်ကြီးတဲ့သူ ကလေး တွေ အများကြီး ရမှာ မပူ နဲ့ စိတ်ချ ငါ ပြောတာတွေ ကို မမေ့ နဲ့ နင် သုတ်ရည် များများ ထွက်အောင် နေ ဟုတ်ပီလားး``

``ဟွန်း နင်နော်… ငါလေ နင်နဲ့ အခု လို ပြောဖြစ်တာ ငါ့ယောင်္ကျား နဲ့ တောင် ဒီကိစ္စတွေ အခုလိုတခါမှ မပြောဖူးဘူး ``

``ငါ နဲ့ ပြောတော့ နင့် စိတ်တွေ ဖြစ်လာတယ်မလား မှန်မှန်ပြော မညာနဲ့ ``

``သိနေရဲ့သား နဲ့ ခနခန မေးမနေနဲ့``

``နင်ပြောတာလေး ကြားချင်လို့ ပါ ငါလည်း နင်နဲ့ ပြောလိုက်ရင် စိတ်တွေ ပါပါ လာတယ် ``

``မပါပဲ နေမလား ဒီလောက်ထိ ပြောနေမှတော့ ဟွန် းးး``

``အခုကော စိတ်ပါနေပီလား ``

``သိဘူး``

``နင် အခု ကုတင်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်ထဲမလား ငါလည်း အခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲ တို့ စိတ်တွေကို လွှတ်ပေးလိုက်ကြရအောင် နော် …``

``ဟွန်းးးးဟင်းးးးးးအင်းးးးး``

``နင် အခု ဘယ်လို လေး ဝတ်ထားတာလဲ ငါ့စိတ်ထဲ မြင်ကြည့်ချင်တယ် ``

``အိမ်နေရင်း အကျီ စပန့်အပျော့သား အပြာနုလေးနဲ့ ထမိန် အပြာရောင်လေး နင်ရော ဘာဝတ်ထားတာလဲ ``

``ငါက စွပ်ကျယ်နဲ့ အောက်က စီတီဘောင်းဘီလေးပဲ ဝတ်ထားပီး ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပီး ဖုန်းကို နားကြပ်တပ်ပီး ပြောနေတာ ``

``အင်းးး ငါလည်း နားကြပ်တပ်ထားတယ် ``

``အခု ငါ စိတ်ကူးလေး နဲ့ နင့်ဆီ လာခဲ့မယ်နော် ``

``အင်း… လာခဲ့``

နီလာလည်း ဟန်မဆောင်ချင်တော့ မထိန်းသိမ်းနိုင်တော့ဘူး

``ရောက်ပီနော် …နင့် ကို ဖက်ထားမယ်နော် ``

``အင်း…``

``နင့်ကို ငါ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပီး နုတ်ခမ်းလေး တွေချင်း နမ်းကြမယ်နော် နင့် တင်ပါးတွေကို ကိုင်ထားပီး ပွတ်ပေးနေတယ် ``

``အင်းးးး ဟင်းးးးဟင်းးးးးး``

``နင့် လျာလေးနဲ့  ငါ့လျာလေး ပွတ်သပ်ပီး နမ်းနေတယ်နော် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အင်းးး အားးးး ပြွတ်ပြွတ် ``

``အားးး နင့်တင်ပါးကြီးတွေက တင်းရင်းနေတာပဲ ငါ ဖျစ်ညှစ်ပေးနေတယ် ``

``အားးးး အင်းးးး အားး``

``နင့် လက်လေးကို ဆွဲပီး ငါ့ ဟာပေါ် တင်ပေးထားတယ် ကိုင်ကြည့်နော် ``

``အင်းးးး ကိုင်ထားပီ အားးးး``

``နင့် ထမိန်လေး ကို ဖြေးဖြေး ချင်း ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပီနော် ``

``အင်းးးး ချွတ်လိုက် ငါ အခုလည်း ချွတ်ထားတယ် ``

``အမွှေးတွေ ရှိတယ်မလား ရိတ်ထားလား ``

``မရိတ်ထားဘူး ရှိတယ် တခါတလေမှ ရိတ်တာ ``

``နင့် အဖုတ်လေး က ဖောင်းနေမှာပဲနော် ``

``အင်းး နဲနဲ ဖောင်းတယ် နင့်လီးကြီးကော တောင်နေလား ``

``အင်း မတ်ထောင်နေပီ ``

``အားးးးး အောင်စိုးရယ် ငါ စိတ်တွေ တအားလာနေပီ ``

``အင်းး အတူတူ ပဲ နင်ပွတ်နေလား ငါလည်း လီးကို ကိုင်ပီး ဂွင်းထုနေပီ ``

``အင်း ပွတ်နေပီ အားးးး အရည်တွေ စိုလာပီ ``

``နင် ငါ့လီး ကို မြင်ချင်လား ငါ ဓါတ်ပုံ ရိုက်ပီး ပို့လိုက်မယ်လေ ``

``အင်းးးး ``

အောင်စိုး လီးဒစ်ကို ဖြဲကာ သေသေချာချာ အနီးကပ် ဓါတ်ပုံ ရိုက်ပီး ပို့လိုက်သည်

``အားးး အောင်စိုး နင့်လီးကြီးက တော်တော်ကြီးတယ်နော် အရှည်ကြီးပဲ အားးး``

``အင်းးးး နင့် နုတ်ခမ်းလေးပေါ် ငါ့လီးဒစ်ကြီး တင်ပေးမယ်လေ စုပ်ပေးမယ်မလား ``

``အင်းးး စုပ်ပေးမယ် ``

``အင်း တင်လိုက်ပီ ရော့ စုပ်လိုက် ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ နွေးနေတာပဲ ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ကောင်းတယ် စုပ် အားးးး ``

``အားးး ကောင်းတယ် အောင်စိုး ငါ ပွတ်နေတာ အရည်တွေ ထွက်နေပီ ငါ့ ကိုလည်း ယက်ပေးပါလား ``

``အင်းးး ယက်ပေးမယ် နင့် အဖုတ်ကြီး ဖြဲထား ပေါင်ကားထားလိုက်နော် ``

``အင်း ကားထားပီ အားးးး``

``ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးးး ``

``ပြွတ် ပြွတ် အစိကို စုပ်ပေးနေတယ် လျာနဲ့ထိုးတယ် အင့်အင့်အင့် ``

``အားးး ကောင်းတယ် တကယ် ခံစားနေရတယ် အားးးး```

``လိုးကြရအောင်နော် နီလာ ခံချင်နေပီမလား ``

``အင်း ခံချင်နေပီ အားးးး လိုးပေးတော့ ``

``အင်းးး ဖင်ကုန်းထားလိုက် နင့် ဖင်အိုးကြီးကို ကိုင်ပီးနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးပေးမယ် ``

``အင်း ကုန်းလိုက်ပီ အားးး သွင်းလိုက်တော့ အားးးး``

``အင်း သွင်းလိုက်ပီနော် အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး ကောင်းတယ် ငါ အဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်ထည့်ထားပီ အားးး``

``အားးး ငါဆယ်တန်းထဲက နင့်ဖင်အိုးကြီးကို ငေးငေး နေမိတာ အခု သေချာကိုင်ပီး လိုးပီကွာ ``

``အားးးလိုးးး အင်းးး အားးး ``

``အင့် ကွာ အင့် အင့်အင့် နီလာ နင့်ဖင်ကို ကိုင်ပီး လိုးနေပီ အားးး ``

``အားးးး အောင်စိုး ငါ အရမ်း မောလာပီ ပီးတော့မယ် ထင်တယ် ``

``အင်းးး ငါလည်း ထု နေတာ ပီးတော့မယ် ``

``အားးး အားးး``

``အင့် အင့် အင့် ``

အောင်စိုးနဲ့ နီလာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်မှန်းပီး ပွတ်ကြ ထုကြ လုပ်ရင်း ဆယ်မိနစ်လောက်နေတော့ နှစ်ယောက်လုံး ငြိမ်ကျသွားတော့သည် ။ ဒီလိုနဲ့ နီလာနဲ့ အောင်စိုး ညဘက်တွေ မှာ sex talk ဖြင့် စိတ်ဖြေခဲ့တာ တစ်ပတ်ကျော်ရှိခဲ့ပီ ။ 

အောင်စိုး လည်း အခုလောလောဆယ် စုစု နဲ့ သိပ်မတွေ့ ဖြစ် နေ့လည်ဘက် ခန တဖြုတ်သာ ဖုန်းဆက်ဖြစ်သည် ။ စုစု အလုပ်တွေ ရှုပ်ပီး မအားမလပ်ဖြစ်နေသည်မို့ အချိန်မရသဖြင့် မတွေ့ ဖြစ်ကြ။ နီလာကတော့ အောင်စိုး ရဲ့ အပြောအဆိုတွေ အောက်မှာ နေ့တိုင်း အဖုတ်ပွတ်ရင်း စိတ်ဖြေနေဖြစ်သည် ။

အောင်စိုးက အပြင်မှာ တွေ့ချင်သည် ချိန်းပေမယ့် မဝံ့ မရဲ ဖြစ်နေသေးသည်။ အမှန်တော့ နီလာ လည်း အပြင်မှာ တွေ့ချင်နေမိသည် ။ နောက်ဆုံး အထပ်ထပ် တောင်းဆိုလာတာလည်းများ နီလာ ကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်တွေ မခိုင်တော့သဖြင့် တစ်ခုသော ကျောင်းဖွင့် ရက် မနက်ပိုင်း မှာ အောင်စိုး ကို နေ့လည်ထမင်းစားပီးချိန် ကျောင်းမှာ လာကြိုဘို့ ဖုန်းဆက်ဖြစ်လိုက်သည် ။ 

ကျောင်းအုပ်ဆရာကြီးကို နေမကောင်းသဖြင့် ဆိုကာ နေ့တစ်ပိုင်းခွင့်တိုင်ခဲ့ပီး ထွက်လာခဲ့လေသည် ။

………………………………………………..

ကျောင်းဝတ်စုံ အဖြူအစိမ်းလေး ကို ချပ်ချပ်ရပ်ဖြစ်အောင် သေချာ ဝတ်ဆင်လိုက်ရင်း ဆွဲခြင်းတောင်းလေး နှင့် ကျောင်းပေါက်ဝမှာ စောင့်နေတော့ သိပ်မကြာခင် အောင်စိုး ကားလေး ဆိုက်ရောက်လာသည် ။ ကားပေါ်လှမ်းတက်ပီး အောင်စိုး ကို မဝံ့မရဲတော့ ဖြစ်နေသေးသည်

``နီလာ ဘယ်သွားမလဲ ``

``မသိဘူး နင်သွားချင်တဲ့ နေရာ သွားလေ ``

``ကျောင်းဝတ်စုံကြီး နဲ့ ဆိုတော့ အခြားနေရာ မကောင်းပါဘူး ငါ့ အိမ်ကို လိုက်ခဲ့နော် ဘယ်သူမှ မရှိဘူး ``

``အင်းးး``

ကားလေးကို အောင်စိုးအိမ်ဘက်လှည့်မောင်းသွားသည်။ အိမ်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ တခါးတွေ ကို ပိတ်လိုက်သည် ။

အိမ်ရှေ့ ဆက်တီ မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လိုက်ပီး

``အောင် စိုးး ငါလေ ဟို ``

``အေးပါ ငါသဘောပေါက်တယ် ရှက်မနေနဲ့ ``

``အင်း ငါ တစ်ခု ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ငါ့ ယောင်္ကျား နဲ့ ကလေး မယူခင် အထိ နင် နဲ့ ခနခန တွေ့မယ် လို့ ဒါပေမယ့် နင့် သုတ်ရည်တွေ ငါ့ထဲ မထည့်ရဘူးနော် နင်နဲ့ ကလေး ရလို့ မဖြစ်ဘူး ``

``အင်းပါ သိပါတယ်``

``ပီးတော့ နင် နဲ့ ငါ အခြား အနှောင်အဖွဲ့တွေ မလိုချင်ဘူး သူငယ်ချင်းလို ပဲ ဖြစ်ချင်တယ် အခု လို နေနေ တဲ့ အချိန် ကတော့ တမျိုးပေါ့ ``

``အင်းပါ ဆရာမ ကလည်း ဆရာမ လို့ ကို မပြောရဘူး စည်းကမ်းချက်တွေ ထုတ်လိုက်တာ ဟွန် း``

``အေး ငါက ခနခန ဆက်ဆံမှ အမ သုတ်မျိုးဥ အောင်မှာ မို့လို့ နင်နဲ့ နေဘို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ ပီးတော့ ဘယ်သူ မှ သိလို့ မဖြစ်ဘူးနော် ``

``အေးပါ နောက်ထပ်ကော ဘာရှိသေးလဲ ``

``နောက်ထပ်က တစ်ပတ် ကို သုံးခါလောက် နင်အားအောင်လုပ်ထား ငါလာလာတွေ့မယ် ``

`` သုံးခါမဟုတ်ဘူး နေ့တိုင်း ဆိုလည်း ဖြစ်တယ် ``

``ဟွန်းးး ``

``ပီးတော့ ငါ့ ကို အထင်မသေးနဲ့``

``မသေးပါဘူး နီလာရယ် ``

``ပီးရော အဲ့ဒါဆို ဒါပဲ ``

``နင်ပီးရော ဆို ငါ့ ဘက်က တစ်ခု ရှိတယ် ``

``ပြော ဘာတုန်း``

``နင်နဲ့ ငါ လိင်ဆက်ဆံနေအချိန်အတွင်း ငါ့ သဘောနော် ငါ့ စိတ်ကြိုက် နေပေးရမယ် ``

`` အင်း ပါ ``

``ငါခိုင်းတာ အကုန်လုပ်ရမယ်နော် ``

``အင်းပါ ``

နီလာ ရင်တွေ တော့ အခုန်သား ။ ကလေး ရ လို ချင်စိတ်လား ကာမ စိတ်တွေလားမသိတော့ ။ နီလာက ယောင်္ကျား နဲ့ လွဲပီး အခြားယောင်္ကျားသားဘယ်သူ နဲ့ မှ အခု လို အတူတူ နေဖူးတာ မဟုတ် ။

``လာ နီလာ နင့် စိတ်တွေ အခု အချိန် မှာ လွှင့် ထားလိုက်တော့ ငါ့ပေါင်ပေါ်လာထိုင် ``

အောင်စိုး ကမ်းပေးသော လက်ကို လှမ်းယူလိုက်ရင်း အောင်စိုးပေါင်ပေါ်မှာ တင်ပုလင်လေးလွှဲ ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ 

နီလာ့ ခါးလေးကို တစ်ဖက် တင်ပါးလေးကို တစ်ဖက် လက်နဲ့ကိုင်ရင်း ရင်ခွင်ထဲ ကို ဆွဲသွင်းလိုက်တယ် ။ အောင်စိုး ပိုင်တဲ့ အရုပ်လေး တစ်ရုပ်လိုပဲ အောင်စိုး ရင်ခွင်ထဲ နီလာ ဝင်ခဲ့လိုက်ပီလေ ….

``နီလာ … နင်မရှက်နဲ့နော် ``

``အင်းးးးးးးးး``

`` စိတ်ဖြစ်နေပီလား ``

မချိုမချဉ်လေး ပြုံးပြလိုက်ကာ ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်သည်

``နင့်ကို အခုလို ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေး နဲ့ စိတ်ကူးယဉ်နေခဲ့မိတာ တော်တော်ကြာပီ သိလား ``

``ဟင် … တကယ်လား ``

``အင်း ပေါ့ တကယ်ပြောတာ နင်က ကျောင်းဝတ်စုံလေး နဲ့ ပိုပီး ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ် ``

``အင်းးး တကယ်လားးး``

``အင်းးး နင်ငါ့ဆီလာတိုင်း ကျောင်းဝတ်စုံ ပဲ အမြဲ ဝတ်လာခဲ့နော် ``

``အင်းပါ …``

ရင်ဖုံးအကျီ အဖြူလေးပေါ်မှ နို့အုံလေး ကို ဖိကိုင်လိုက်ရင်း နုတ်ခမ်းလေး ကို နမ်းလိုက်တယ်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

နီလာလည်း အောင်စိုး ပုခုံးလေးပေါ် လက်တင်လိုက်ရင်း အနမ်းတွေ ပြန်လည် တုန့်ပြန်လိုက်သည်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

နီလာ့အတွက်တော့ သူ့ယောင်္ကျား အပြင် နောက်တစ်ယောက်နဲ့ နေဖူးတာ ပထမဆုံး ဆိုတော့ ရင်တွေလည်း ခုန်နေမိသည် ။ ဖုန်းထဲမှာ ပွင့်လင်း ခဲ့ပေမယ့်လည်း လက်တွေမှာတော့ ရင်တွေ တုန်နေမိသည် ။ 

ဖင်အိုးကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ခံလိုက်ရတိုင်း အဖုတ်ထဲကပါ ယွစိ ယွစိ ဖြစ်လာသည် ။နုတ်ခမ်း နှစ်ခု တေ့ဆက်ထားပီး အတွင်းမှ လျာချင်း လိမ်ယှက်စုပ်သပ် နေကြသည် ။ အောင်စိုး ပေါင်ပေါ် ထိုင်ထားတာကြောင့် အောက်ကလီးတံကြီးက တင်းမာလာပီး ရုန်းကန်ကာ နီလာ့ ဖင် ကို ထောက်မိထားသည် ။

``နီလာ အခန်းထဲ သွားရအောင်နော် ``

ဆိုပီး အောင်စိုး က ခေါ်တော့ ရင်ခွင်ထဲမှာ ဆင်းကာ အောင်စိုးနောက်ကနေ လိုက်သွားမိသည် ။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ ကုတင်ဘေးမှာ မတ်တပ်ရပ်ရင်း အောင်စိုး က အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ နီလာကတော့ မချွတ်သေးပဲအောင်စို ကို ကြည့်နေမိတယ် ။ 

အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ကို ချွတ်လိုက်တော့ အောက်ကလီးက ငေါက်ခနဲ ထွက်လာသည် ။ ရှည်လိုက်တဲ့လီးကြီး ဒစ်ကြီးကလည်း နီရဲရဲ ကြီး ထွက်နေသည် ။ နီလာကြောင်ကြည့်နေတုန်း နီလာကို ဆွဲ ဖက်လိုက်ပီး နုတ်ခမ်းချင်း တစ်ချက်နမ်းလိုက်ကာ နီလာ့ ပုခုံးကို လက်နဲ့ ဖိချလိုက်ရင်း ထိုင်ချခိုင်းလိုက်တော့ နီလာလည်း အလိုက်သင့် အောင်စိုးရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည် ။ 

နီလာ့ မျက်နှာရှေ့မှာ အောင်စိုးလီးကြီးက လှုပ်ရမ်းနေသည် ။ နီလာ ဘာလုပ်ရတော့မယ်ဆိုတာ သိပါသည် ။ ဆရာမ ဝတ်စုံလေးဖြင့် ရှေ့မှာဒူးထောက်နေသော နီလာ့ နုတ်ခမ်းလေး ပေါ်ကို လီးဒစ်ဖျားလေး တင်ပေးလိုက်သည် ။

``နီလာ စုပ်လိုက် နင့်ကိုငါ ကျောင်းဆရာမဝတ်စုံလေး နဲ့ ငါ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းပီး လီးစုပ်ခိုင်းမယ်လို့ စိတ်ကူးယဉ်နေတာ ခနခန ပဲ အခုတော့ တကယ် ဖြစ်လာပီ အားးး စုပ်လိုက်တော့ ဆရာမလေးရယ် ``

နီလာလည်း နုတ်ခမ်းလေး ကို အသာဟလိုက်ကာ ဒစ်ဖျားလေးကို ငုံပေးလိုက်သည် ။

``အားးး နွေးသွားတာပဲ နီလာရယ် ``

ဆံထုံးလေး ထုံးထားသော နီလာ့ ခေါင်းလေးကို ကိုင်ကာ လီးတံကို အထဲ ထိ ထိုးထည့်ပေးလိုက်သည်

``အု ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ရှီးးးး အားးးး``

လီးတံ ကို အတွင်းထဲမှ လျာနဲ့ရစ်သိုင်းကာ ယက်စုပ်ပေးလိုက်သည်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ကောင်းတယ် စုပ် အားးး ငါ့လီး ကြိုက်လား``

နီလာ လီးစုပ်ရင်း ခေါင်းလေး ငြိမ့်ပြလိုက်သည် ။ထို့နောက် လက်တစ်ဘက်ဖြင့် ဥလေးတွေ ကို ကိုင်ပွတ်ပေးလိုက်သည်

``အင်းးးအားးး ကောင်းလိုက်တာ ``

လီးအရင်း သို့ နီလာ့ တံတွေး တွေ စီးကျလာသည်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

လီးစုပ်ရင်း စုပ်ရင်း နီလာ စိတ်တွေ ပါလာကာ တရကြမ်း အဆက်မပြတ် စုပ်ပေးနေမိတယ်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ အားးး`

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``နီလာ အားးး နင်တော်တော် စုပ်တတ်တာပဲ အားးးးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ ``

````ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး အရင်းထိ စုပ် အားးးး အင့် အင့် အင့် ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး နီလာ ရပ်လိုက်ဦး ကုတင်မှာ လက်ထောက်ပီး ကုန်းထားပေး ``

``အင်းးး ``

နီလာလည်း ကုတင်မှာ လက်ထောက်လိုက်ပီး ဖင်လေး ကုန်းပေးလိုက်တယ် ။

``အားးး ငါ ငယ်ငယ်ထဲက ကြိုက်ခဲ့တဲ့ အိုးကြီး ငါ့ရှေ့မှာ ကုန်းနေပီပေါ့နော် အားး မိုက်တယ် ``

ကျောင်းစိမ်း ထမိန်ပေါ်မှ တင်ပါးကြီးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်ကာ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားကို နှာခေါင်းပီး နမ်းပစ်လိုက်သည်

``ရှူးးးးးးးးးးးး အားးးးး ``

``နင့် ဖင်ကြီးတွေက တင်းရင်းနေတာပဲ ဒီဖင်မျိုးက ဘယ်လောက်လိုးလိုး မကျတဲ့ ဖင်ပဲ အခြားသူတွေ နဲ့ မတူဘူး ``

နီလာ သူ့ဖင်ကို အမွှန်းတင်ခံလိုက်ရတာကြောင့် ကြည်နူးမိသလို ဖြစ်သွားပီး ဖင်ကြီးကို ပိုကော့ပေးလိုက်သည်။ထမိန်ကို အောက်က မ တင်လိုက်ကာ ခါးပေါ်တင်လိုက်သည် ။ အောက်ခံပင်တီ အနီရောင်ရင့်ရင့် နှင့် တင်ပါးကြီးတွေ ကို မနိုင်ဝန်ထိန်းထားဘိအလား ။ တင်ပါးဆုံကြီးတွေက အခြား မိန်းမတွေလို မဟုတ်ပဲ အသားဆိုင်တွေက ခပ်တင်းတင်းမာမာ ရှိလှသည် ပျော့တိပျော့ရဲမဟုတ် ။ 

ပင်တီမျော့ကြိုးလေးမှ ဆွဲချကာ အလိပ်လိုက် အောက်သို့တစ်ဝက်လောက်ချွတ်ချလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်အမြှောင်းသားကြီး အထင်းသား စိုရွဲရွဲကြီးပေါ်လာ တော့သည် ။ လက်ညိုးလေး နဲ့ အမြှောင်းတစ်လျောက်ကို ဆွဲချလိုက်တော့ တင်ပါးကြီး တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားသည် ။

``အားးး တင်ပါးကြီးကော အဖုတ်ကြီးကောက အားမနာတမ်း လိုးခွဲပစ်ချင်စရာကြီး ``

``အင်းးးး အားးးး နင်ကလဲ အပြောကြမ်းလိုက်တာ ``

``ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပဲ ချစ်ပစ်လိုက်ချင်တယ်ဟာ အင့် ``

ဆိုပီး နီလာ့ အဖုတ်ကြီး လှမ်းယက်တော့သည် ။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် ``

``အားးးး ရှီ းးး အားးးး ``

နီလာ့ လည်း ဖင်ကြီးကိုနောက်သို့ ကော့ကော့ ပေးနေမိတယ် ။ ယောင်္ကျားတောင် အဲ့လောက် မယက်ပေး ပက်လက်လှန်ကာ ခန တဖြုတ်လောက် ယက်ပီး တက်ခွလိုးသည် ။ အခု အောင်စိုး မှ အားရပါးရ ယက်ပေးနေတော့ ဖီလင် အပြည့်အ၀ ရရှိနေသည် ။ 

ကုတင်မှာ လက်ထောက်ပီး ကုန်းထားတာမို့ ဒူးတွေတောင် တဆက်ဆက် တုန်လာသည် ။ အောင်စိုး လျာ က အစိကို ထိုးလိုက် အဖတ်လေးတွေကို ဆွဲစုပ်လိုက် အပေါ်အောက် စုန်ဆန်ကာ ယက်နေရင်း တစ်ချက် တစ်ချက် စအိုပေါက် တစ်ဝိုက်ကို ပါ လျာ နဲ့ ရစ်သပ်လိုက်တာ ကြောင့် နီလာ့ရင်ထဲ ပြောင်းပြန်ဆန်အောင် ဖြစ်ကုန်သည် ။

``အားးး အောင်စိုးး အမလေးးးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြတ် ``

ပေါင်တံ ကို ပိုကားပေးရင်း ဖင်ကြီး ကော့ပေးထားမိတယ်

``အားးးး ရှီးးးးး``

``ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် ``

လက်ခလယ်ကို အဖုတ်ထဲ လှမ်းနှိုက်ရင်း ယက်နေပြန်သည် ။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

လျာကလည်း ယက် လက်ခလယ်က လည်း အဖုတ်ထဲ မွှေနှောက်နေသေးသည်

``အားးးး ရှီးးး အမလေးးးး အောင်စိုးးး``

ခြေထောက်တွေ တဆက်ဆက် တုန်ရင်း မရပ် နိုင်တော့တာကြောင့် ကုတင်ပေါ်တက်ရင်း လေးဘက်ကုန်းထားလိုက်ရတော့သည် ။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးးး ရှီးးးး ကောင်းတယ် အမလေးးးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``နီလာ ကုတင်အောက်ဆင်း နင့် အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်လိုက်တော့ ``

``အင်းးး ``

နီလာလည်း ကုတင်အောက်ကို ဆင်းက ကျောင်းစိမ်း ဝတ်စုံကို တစ်ခုချင်းစီ ချွတ်ချပစ်လိုက်သည်

``ဟားးးးးးးးးး မိုက်တယ် နီလာရယ် နင့်ဘော်ဒီက အရမ်းတောင့်တာပဲ နို့ကြီးတွေကလည်း လုံးဝန်းနေတာပဲ ``

``အင်း ရော့ နို့စို့ပေး `` ဟုဆိုကာ ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်လာရင်း အောင်စိုး နုတ်ခမ်းမှာ နို့သီးခေါင်းလေး တေ့ပေးလိုက်တယ် ။ အောင်စိုးလည်း လက်တဘက်က အဖုတ် ကို နှိုက်ကာ နို့ တွေ ကို တပြွတ် ပြွတ် စုပ်တော့တယ်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

အဖုတ်ကိုနှိုက်လိုက် တင်ပါးကြီး တွေ ကို နယ်လိုက် နို့စို့လိုက်ဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေတော့တယ်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ရှီးးး အားးးး``

``နီလာ နင်အရည်တွေ တအားထွက်နေပီ ရွဲနေတာပဲ ``

စောက်ဖုတ်ထဲ နှိုက်ထားတဲ့ လက်ကို ထုတ်ပြလိုက်သည် ။ လက်မှာ ချွဲပျစ်ပျစ် အရည်တွေ အများကြီး

``အင်း ငါ အဲ့လို ခနခန ထွက်ချင်တယ် နင်ကူညီပေးရမယ်နော် ``

``အင်းးး အမြဲလုပ်ပေးမယ် ``

လက်မှ စောက်ရည်တွေကို နီလာ့ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲ ဆွဲပွတ်ပေးကား စအို၀ ကို သုတ်ပေးလိုက်သည် ။

``နီလာ ကုန်းလိုက်တော့ နော် ငါလိုးချင်ပီ ``

``အင်းးး ပီးမယ်ဆို အရည်တွေ အပြင်ထုတ်နော် ``

``အင်းပါ …စိတ်ချ``

ဖင်ကုန်းလိုက်သော နီလာ့ နောက်တွင် ဒူးထောက်နေရာယူလိုက်ကာ ဒစ်ဖျားဖြင့် အဖုတ် အပေါ်အောက်လေးငါးချက်လောက် ဆွဲလိုက်သေးသည် ။

``အားးးး သွင်းတော့ အောင်စိုးးး``

``အင့် ….ပလွတ် ``

ဖြေးဖြေး ချင်း ထိုးသွင်းလိုက်သည်

``အားးးး နီလာ နင့်စောက်ဖုတ်က စီးတွဲနေတာပဲ အားးး``

``အင်းးး နင့်လီးကြီး အဖုတ်ထဲ တစ်ရစ်ချင်း ဝင်သွားတာ ခံစားမိတယ် အားးးး``

ကျောင်းမှာ ဆရာမ တစ်ယောက်အနေနဲ့ အိန္ဒြေကြီး တစ်ခွဲသား နဲ နေနေရတာ အခုလို လီးတွေ အဖုတ်တွေ လိုးတာတွေ ပြောနေရတော့ ပိုပီး ဖီလင်လာသလို ဖြစ်နေသည် ။ ယောင်္ကျား နဲ့ တောင် အဲ့လိုတွေ မပြောဖူးသေးဘူး ။တဖြေးဖြေး နှင့် လီးက အဖုတ်အတွင်း တဆုံး ဝင်သွားသည်

``အားးး နီလာ ငါ ဆောင့်လိုးတော့မယ်နော် ``

``အင်း လိုး အားးး``

``အင့် အင့် အင့် ရော့ ရော့ အင့် ``

``ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``ဖက် ဖက် ဖက် ``

``ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

``အားးးး ရှီးးး အားးးး ``

``အားးး နီလာ နင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ငါ့လီးကြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ လိုးနေပီ အင့် အင့် အင့် ``

``အားးးး ကောင်းတယ် လိုး အားးးး အမလေးးးး``

``ဖြန်းးးးးးးးးး``

တင်ပါးကြီး ကို အားရပါးရ ရိုက်ချလိုက်သည်

``အားးးး အီးးးးး အမလေးးးး``

``အားးးး အင့်အင့်အင့် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

တင်ပါးကြီးသူ မို့ နောက်ကနေ လိုးရသည်မှာ အားရလှပေသည် ။ အောင်စိုးရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကလည်း အားပြင်းလှသလို နီလာကလည်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးထားသည် ။

``ကောင်းလား နီလာ ငါလိုးတာ ကောင်းလား``

``အင်း ကောင်းတယ် အားးးလိုးးး ``

``ကြိုက်လာ ငါ့လီး ကို ``

``အင်း ကြိုက်တယ် ``

``လီး ကို ကြိုက်တယ်လို့ ပြောစမ်း``

``အင်းးး အောင်စိုး နင့်လီး ကို ကြိုက်တယ် ငါ့ အဖုတ်ကို အားရအောင် လိုး အားးးး``

``အင့် အင့် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

``ဖက် ဖက် ဖက် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အင့်အင့် ရော့ ငါလိုးမ အဖုတ် အင့်အင့်အင့် ``

``အားးးကောင်းလိုက်တာ အမလေးးးးး အားးးး``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားး ထိလိုက်တာ နင့်လီးကြီးက ရှည်တယ် အထဲမှာ ထိတယ် အားးး အ အ ``

``အင့် ရော့ နင့်အဖုတ်ထဲ နှိုက်ထားတဲ့ ငါ့လက်ကို စုပ်ရင်း အလိုးခံ အင့် ``

``အင်းးး ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

အောင်စိုး လက်ကို နီလာပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်တော့ နီလာလည်း တပြွတ်ပြွတ် မည်အောင် စုပ်ရင် ခံတော့သည် ။

`အင့် အင့် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

``ဖက် ဖက် ဖက် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးးးအီးးးးး``

အောင်စိုး ပီးချင်သလိုလို ဖြစ်လာသဖြင့် လီးကို အပြင်ခန ထုတ်လိုက်သည် ။ လီးတံတွင် စောက်ရည်တွေ ရွဲနစ်နေသည် ။ စောက်ဖုတ်ကြီး ကို လှမ်းနှိုက်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ထဲတွင်လည်းအရည်တွေ စီးနင့်နေသည် ။

``အောင်စိုး ပီးတော့မှာလား ``

``အင်း ပီးချင်လာပီ အရည်တွေ ဝင်ကုန်မှာ စိုးလို့ ထုတ်လိုက်တာ ``

``အင်းးး အထဲ မထည့်နဲ့နော် ဂွင်းထုပီး ပီးလိုက်နော် ``

``အင်းးးး နင့် မျက်နှာကိုကြည့်ရင်းထုချင်တယ် ထ ``

အောင်စိုး ဆွဲထူလိုက်တော့ အလိုက်သင့်ထလာသည် ။

``ကုတင်အောက်ဆင်းလိုက် ``

နီလာလည်း အောင်စိုး အလိုကျ ကုတင်အောက်သို့ ဆင်းထိုင်လိုက်သည် ။

``အင့် လီးစုပ်ဦး ``

``ဟင် ညစ်ပတ်နေတာ အရည်တွေ နဲ့ ``

``အဲ့ ဒါ နင့် စောက်ဖုတ်က သုတ်ရည်တွေလေ အဲ့လို ထွက်အောင် ငါလိုးပေးထားရတာ စုပ်``

``အင်း ပါ ပီးရော စုပ်ပီ ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ရှီးးး အားးး ``

``စုပ် အားးးးးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အ အားးး အားး ပီး တော့ မယ် လာစမ်းဟာ နင့်ပါးစပ်ကို လိုးရင်း ပီးမယ် ``

ဟုဆိုကာ နီလာခေါင်းကို ကိုင်ပီး စောက်ဖုတ်လိုးသလို စောင့်သွင်းရင်း လိုးတော့သည်

``အင့်အင့်အင့်``

``အူ အု အု …အွမ့်``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အ အ အားးး ပီးပီ နီလာ အားးးး ``

ဟုဆိုကာ လီးတံကြီး ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရင် နီလာ့ မျက်နှာရှေ့မှာ ဂွင်းသုံးလေးချက်ထုလိုက်တာ လရေတွေ တဖြန်းဖြန်း နှင့် နီလာ့ မျက်နှာ ဆီ ပန်းထွက်သွားတော့တယ်။

``အာ အောင်စိုးး ညစ်ပတ်ကုန်ပီ ``

မျက်နှာတစ်ခုလုံး ညစ်ပတ်သွားသဖြင့် နီလာ ရှုံ့မဲ့ သွားသည် ။

``တော်တော်ညစ်ပတ်တယ် ဟွန်းးးး မပြောလိုက်ချင်ဘူး အဖုတ်ထဲ မထည့်နဲ့ ပြောတာ နဲ့ မျက်နှာကို ပန်းတယ် တတ်လဲတတ်နိုင်တယ် ``

အောင်စိုးလည်း သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ရသဖြင့် မောပန်းသွားကာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် လဲချလိုက်လေသည် ။ နီလာကတော့ ရေချိုးခန်း ဝင်ကာ ကိုယ်လက် သန့်စင်လိုက်သည် ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ နေ့ လည် တစ်နာရီကျော်ကျော် သာ ရှိသေးသည် ။ အိမ်ကို ခြောက်နာရီလောက်မှ ပြန်လို့ရသည် ။ ခုနက ချွတ်ချ ထားသော ကျောင်းဝတ်စုံကို ကောက်ကာ အဝတ်လှန်းစင်ပေါ် တင်လိုက်ရင်း ဗီဒိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အောင်စိုး မိန်းမ ဂါဝန် တစ်ထည်ကို တွေ့တာ နဲ့ ထုတ်ဝတ်လိုက်သည် ။ 

အောင်စိုးက တော့ မှိန်းနေတုန်း ။ ခုန က မာန်ဖီနေသော လီးတံကြီးက အခုတော့ သူမဟုတ်သလို ပျော့ခွေခွေလေး ဖြစ်နေသည် ။ အောင်စိုးဘေးမှာ အသာ ဝင်လှဲလိုက်ရင်း အောင်စိုး ရင်ဘက်လေးကို လက်ချောင်းလေးတွေ နဲ့ ခပ်ဖွဖွ ကစားလိုက်သည် ။ အောင်စိုး နုတ်ခမ်းလေး ကို လျာလေး နဲ့ အသာ တို့လိုက်တော့ အောင်စိုး မျက်လုံး ပွင့်လာပီး ခါးလေး ကို လာဖက်သည်

``ဟားးး နီလာ ငါ့မိန်းမ အကျီနဲ့ပါလား ``

``အင်း မလှဘူးလား ``

`` အင်း လှတယ် ``

ခါးလေး ကို လှမ်းဖက်လိုက်ကာ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းရင်း နုတ်ခမ်းလေး ချင်း ကစ် ပေးလိုက်သည်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

ခုနက ဆရာမဝတ်စုံလေးနှင့် အခု သူ့ မိန်းမ ဂါဝန်လေး နှင့်ဆိုတော့ စိတ်ထဲ ခံစားချက် တစ်မျိုး ဖြစ်မိပြန်သည် ။ဂါဝန်ပေါ်မှ ဖင်သားလေးတွေ ကို ဖျစ်ညှစ်ရင်း အနမ်းတွေ ဖလှယ်လိုက်သည် ။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

နီလာ့ လျာလေးတွေကို ထိကစားရင်း နို့အုံလေးတွေကိုလည်း ညှစ်ပေးနေမိတယ်။ဆယ်မိနစ်လောက် အနမ်းချင်းဖလှယ်ပီးနောက် နုတ်ခမ်းတွေချင်းခွာလိုက်တယ်

``အောင်စိုး …`` မျက်လုံးလေး စိုက်ကြည့်ရင်းခေါ်လိုက်သည်

``အင်း…ဘာလဲ နီလာ ``

``ဘာမှ ဟုတ်ပါဘူး အိမ်မက်လို ဖြစ်နေတယ်နော် …. နင်နဲ့ငါက ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ ပီးတော့ အိမ်ထောင်သည်တွေ အခုတော့ နင့်ရင်ခွင်ထဲ ငါရောက်နေတယ် အိမ်မက်မက်နေသလိုပဲ ``

``အင်း ငါလူပျိုပေါက်စ အရွယ်တုန်းက နင့်ဖင်ကို မှန်းမှန်းပီး ဂွင်းထုဖူးတာ အခု တကယ်လုပ်နေရတယ်ဆိုတော့ ငါပျော်တယ် ``

``နင်လေ တော်တော်ဆိုးတာပဲ ငါတို့ သူငယ်ချင်းတွေ ထဲ မှာ နင့် ကို အအေးဆုံးလို့ ထင်တာ ဟွန်းးးး အခုမှပဲ ကုတ်ကမြင်းလေးမှန်း သိတော့ တယ် ``

``ဟဲ ဟဲ ….``

``ဘာရီတာလဲ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား ဟွန်း``

``ငါက မလစ်ရင် ဘာမှ မလုပ်ပါဘူးဟ နီလာကလဲ ``

``ဟွန်းးးးမပြောလိုက်ချင်ဘူး …`` နီလာ မျက်စောင်းလေး ပင့်လိုက်တယ်

``နီလာ နင်ကလေ ငါတို့ သူငယ်ချင်း မိန်းကလေးတွေ ထဲမှာ ဘော်ဒီ အဖြောင့်ဆုံး အတောင့်ဆုံးပဲ တကယ်မိုက်တယ် ``

မြှောက်ပင့်ပြောခံလိုက်ရသည်မို့ နီလာ သဘောကျသွားတယ်

``တကယ်လား ``

``အင်း နင်က ရင်သားတွေလည်း လှတယ် တင်ပါးတွေကလည်း နောက်ကနေ ကြည့်လိုက်ရင် နိမ့်တုန်မြင့်တုန် နဲ့ တစ်တုံးတခဲကြီး ငါ ငယ်ငယ်ကတည်းက နင့်ဖင်ကို နောက်ကနေ ခနခန ကြည့်ဖူးတယ် နင်အခု ယောင်္ကျားရတာတောင် နင့်ဖင်က လှတုန်းပဲ ``

``တကယ်ကြီးလား နင်ငါ့ဖင်ကို ကြိုက်လား ``

``အင်း တကယ် နင့်ဖင်ကို အရမ်း ကြိုက်တယ် ခနခန လုပ်ချင်တယ် ``

``အခု နင်ပိုင်နေပီလေ ခနခန လုပ်ချင်လုပ်ပေါ့ ခံပေးမယ် စိတ်ကြိုက် ``

``အင်း လုပ်မယ် ငါရှေ့မှာဖင်လေး ရမ်းပြီး လမ်းလျောက်ပြစမ်းပါ ငါကြည့်ချင်တယ် ``

``အင်းးးး``

``လာ ဧည့်ခန်းထဲ သွားရအောင် ``

နီလာ့လက်လေးကို ဆွဲ ကာ ဧည့်ခန်းဘက်ထွက်လာလိုက်သည် ။ ထို့နောက် အောင်စိုးက ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ပီး နီလာက ဖင်လေးနိမ့်တုံမြင့်တုံဖြင့်လမ်းလျောက်ပြလိုက်သည် ။ အမှန်တကယ်ပင် နီလာ့တင်ပါးကြီးမှာ လုံးဝန်းဖြိုးမောက်လျှက် လမ်းလျောက်လိုက်တိုင်း နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက် တင်ပါးကြီးတွေက မြင်ရသူ ပုရိသတွေကို ဆွဲဆောင်နိုင်သည်မှာ အမှန်ပင် ။

``ဂါဝန်ချွတ်ပီး လျောက်ဟာ ``

``ဟွန်း … နင်နဲ့မှ ငါလည်း အရှက်တွေ ကုန်နေပါပီဟာ …``

ပြောသာပြောတာပါ နီလာ ဂါဝန်ကို ချွတ်လိုက်ပီး လမ်းဆက်လျောက်ပြတယ် ။ အောင်စိုးကလည်း လီးပွတ်ရင်း နီလာ့ဖင်ကို အားရပါးရ ရှု့စားနေတော့တယ်။

``နီလာ ဒီမှာ ကြည့်စမ်း နင့်ဖင်ကိုကြည့်ပီး တောင်လာပီ ``

နီလာလည်း အောင်စိုး လီးကို ကြည့်လိုက်တော့ အသည်းတွေယားလာတယ် ။ အောင်စိုးထံ လျောက်လာပီး အောင်စိုး လီး ကို ကိုင်လိုက်တယ် ။ လီးတံကို စုပ်ကိုင်ကာ အပေါ်ဆွဲ အောက်ချ ထုပေးလိုက်တယ်

``နင့်လီးက ရှည်တယ်နော် အထဲမှာ အရမ်းထိတယ် ``

``မကြိုက်ဘူးလား ``

``အင်း ကြိုက်တယ် ``

``နင့်ဖင်ကြီးတွေလည်း တအားကြိုက်တယ်ဟာ … ဆက်တီစာပွဲပေါ် လက်ထောက်ပီး ကုန်းလိုက် ငါ ယက်ပေးချင်တယ်``

နီလာလည်း ဆက်တီစားပွဲကို လက်ထောက် ဖင်လေးနောက်ပစ်ပီး ကုန်းပေးလိုက်တယ် ။ ပေါင်လေး နဲနဲ ကား ကာ ကုန်းထားသည်မို့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြူးထွက်နေသည် ။ အသားက ခပ်ညိုညို ဆိုတော့ ခရေပွင့်လေးက လည်း ခပ်ညိုညိုလေးပဲ ။

``အားးးး နီလာရယ် နင့်ဖင်ကြီးတွေ ကြိုက်လိုက်တာ ``

တင်ပါးကြီးတွေ ကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည် ။ တင်ပါးနှစ်ခြမ်း ကို လက်နှစ်ဘက် နဲ့ အသာဖြဲလိုက်ပီး စအိုပေါက်လေးကို လျာနဲ့ ထိုးပေးလိုက်တယ်။

``အားးး… ဘယ်နေရာ လာနမ်းနေတာလဲ ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် ``

``အားးး အမလေးးးး အားးး ဘယ်လိုကြီးလဲ ``

လျာထိပ်လေးဖြင့် စအိုသား ခရေပန်းလေးတဝိုက် ယက်သပ်ပေးနေမိတယ်။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးးး ယားတယ်ကွာ အားးးရှီးးးး``

စောက်ဖုတ်ထဲကိုလည်း လက်ခလယ်ထိုးထည့်မွှေပေးနေရင်း စအိုပေါက်ကို အားရပါးရ နမ်းပေးနေမိတယ်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ကောင်းတယ် အားးးး ရှီးးးးး အမလေးးး``

နီလာ ပေါင် တဖြည်းဖြည်း ပိုကား လာပီး ဖင်ကြီး ကို နောက်သို့ ကော့ပေးနေမိတယ်

``အားးးး အမလေးးး ရှီးးး ``

``ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ``

``အားးး``

လက်က အဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်လိုက်နှင့် တဇွပ်ဇွပ် အသံတွေထွက်ကာ စောက်ရည်တွေလည်း ထွက်လာလေသည်

``အားးး လိုးတော့ကွာ မခံ နိုင်တော့ဘူး အားးးး``

ဖင်ပေါက် ကိုယက်ရင်း ခန ခွာလိုက်ကာ စအို ပေါက်လေးထဲ သို့ လက်ခလယ်လေး ထိုးထည့်ကြည့်လိုက်သည်

``ဗျစ် ဗျစ် ``

``အားးး နာတယ် အားးး တစ်စို့စို့ကြီး အားး အမလေးးး``

``ခန အောင့်ခံထား ဖြေးဖြေးချင်း ကောင်းလာမယ် ``

ဖင်ပေါက်ကို လက်ခလယ်ဖြင့် အဝင်အထွက် ဖြေးဖြေးချင်း နှဲ့ ပေးနေရင်း တင်ပါးတွေကို လျာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်သည်။

``အားးး အားးး ရှီးးးး``

ဖင်ပေါက်ထဲ တံတွေးထွေးထည့်လိုက် အထုတ်အသွင်းလုပ်လိုက်ဖြင့် တော်တော် ချောချောချူချူ ဖြစ်လာတော့ နောက်ထပ် လက်ညိုးပါ ပူးပီး ထပ်ထည့် ကာ လုပ်ပေးလိုက်သည် ။

``အားး လိုးတော့ကွာ ခံချင်ပီ နင်လုပ်နေတာကြီး မနေတတ်တော့ဘူး အားးးရှီးးးး ``

``အင်း လိုးမယ် နီလာ နင် ဖင်ခံဖူးလား ``

``ဟာာ…. နင် ဖင်ပေါက်ကို လုပ်မလို့လား မခံဖူးဘူး မလုပ်ပါနဲ့နော် ကြောက်တယ် ``

``အေးပါ ငါ အခု မလုပ်သေးပါဘူး နောက်ကျရင်တော့ ငါ နင့်ဖင်ကို လိုးမယ်အခုတော့ အဖုတ်ပဲ လိုးမယ် ``

``အင်းးး အားးးး ``

ဖင်၀ ကို ကလိ နေရာမှ ရပ်လိုက်ကာ နီလာ့ ဖင်နောက်တည့်တည့် တွင်နေရာ ယူလိုက်သည် ။ ဖင်တုံးကြီးက ကားထွက်နေကာ နောက်သို့ ကော့ပေးထားသည် ။

``ဖြောင်းးးးးးးးးး``

``အားးးးး ``

``တောင့်လိုက်တဲ့ ဖင်ကြီး ဒီဖင်ကြီးက ဘယ်သူ့ အတွက်လဲ ပြောစမ်း နီလာ ဖြောင်းးးးးးးး``

``အားးး ငါ့ဖင်က နင့်အတွက်ပါ အားးးး``

``ဖြောင်းးးးးးးးဖြောင်းးးးးးဖြောင်းးးးးးးးးး``

``အားးးးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးးးးးး``

``ဖြောင်းးးးးးး ငါ့လီးကိုကြိုက်လား နီလာ ``

``အင်း ကြိုက်တယ် လိုးပေးပါတော့ ``

``အင်း လိုးပီ ``

နီလာ့ အဖုတ်ဝမှာ လီးဒစ်ကို တေ့လိုက်ပီး ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်

``ဘွတ် ``

``အားးးးးး``

``အင့် အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားး အ အ အ အားး ကောင်းတယ် ဆောင့် အားးး``

``အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ အမလေးးးးအားးရှီးးးး``

နီလာ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ကိုင်ကာ အားရပါးရဆောင့်ပေးနေမိတယ်

``အင့် အင့် အင့်``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး ကောင်းတယ် ဆောင့် အားးး``

``အားးးနီလာရယ် အားးသူငယ်ချင်း နင့်စောက်ပတ်ကို ငါလိုးနေရပီ အားးး``

``အင်းးး သူငယ်ချင်းအောင်စိုး နင့်လီးနဲ့ အလိုးခံပေးနေတယ်နော် အားးးး``

``အားးးး သူငယ်ချင်း ကောင်းလိုက်တဲ့ စက်ပတ် အင့်ဟာ အင့်ဟာ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အမလေး ကောင်းလိုက်တာ နင့်လီးကို စွဲနေပီဟာ အားးး``

``ခနခန လာကုန်းပေးစမ်း အားးးအင့်အင့်အင့် ``

``အင်း ကုန်းမယ် နင်နဲ့ပဲ အလိုးခံချင်တော့တယ် ``

``အားးး နီလာ နင် တော်တော် အဖုတ်ရည်ရွှမ်းတာပဲ ငါ့လီးမှာ နင့် အဖုတ်အရည်တွေ စိုရွဲနေပီ ``

``အားးးနင့်လီးကလည်း ရှည်တယ် ခံလို့ကောင်းတယ် လိုး အားးး``

``အင်းး လိုးနေတယ် နင့်ဖင်ကြီး လိုးလို့ကောင်းတယ် အားးး ငါ့သူငယ်ချင်းလေးတွေ တော်တော် အပေးကောင်းတယ်`` ``ဟင် …ဘယ်က သူငယ်ချင်းလေးတွေ လဲ …``

``အင်း……ငါ စုစု ကိုလည်း လိုးပီးသွားပီ ``

``ဟင် ဟုတ်လို့လား တကယ်ကြီးလား  ``

``အင်း တကယ်ပြောနေတာ နှစ်ခါ ရှိသွားပီ ``

``အမလေးးး တကယ်ကြီးပေါ့ နင်လေ တော်တော် ဆိုးတာပဲ ``

``အင်းးး ဟုတ်တယ် စုစု ဖင်က နင့်ဖင်လောက်မတောင့်ဘူး ပျော့တယ် အသားဖြူတော့ ဖင်ကတော့ ဖွေးနေတာပဲ ``

ပြောလည်းပြော နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့် လိုးပေးနေသည်

``အင့် အင့် အင့် အားးး ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ နီလာရယ် နင့်ဖင်က စုစုထက် သာ တယ် အင့်အင့် အင့် ``

``အားးရှီး ကောင်းတယ် လိုးးးး စုစုထက်သာအောင် ခံပေးမယ် လိုး အားးးး``

``ငါ့ကို ယောင်္ကျားလို့ ခေါ်စမ်း အခု နင့်ကိုလိုးနေတော့ နင့်ယောင်္ကျားဖြစ်သွားပီ စုစုလည်း ငါ့ကို ယောင်္ကျားလို့ ခေါ်တယ် ``

``အင်း …. ယောင်္ကျား လိုး မိန်းမ ခံပေးနေတယ် ``

``အင်းးး အားးး မိန်းမရယ် ကောင်းလိုက်တာ အားးး``

``အင့် အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး ကောင်းတယ် ဆောင့်ပေး အားးး တအားဆောင့်ဟာ အားးး``

``အားးး နင့် အဖုတ် အရည်တော်တော် ရွဲနေပါ့လား အားးး စီးပိုင်နေတာပဲ အင့်အင့်အင့် ``

``အားးး အင့် အင့် အီးးး အားးးး ``

``နင့် ဖင်က တော်တော် တောင့်တယ် ဘယ်လောက်လိုးလိုး ကျမယ့် ဖင်မဟုတ်ဘူး ``

``အင်းးး လိုး နင်စိတ်ကြိုက်လိုး အားးးး``

``အင်းးး အားးး လိုးမယ် နောက်မှ နင်ရော စုစုရော နှစ်ယောက်လုံး တစ်ပြိုင်တည်း ခေါ်လိုးဦးမယ် အင့်အင့် ``

``အင်းးး လိုးပေး အားးး ခံမယ် အားးးရှီးးးး ``

``အင့် အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``ခန ထ ဦး ငါ့ လီးကို စုပ်ပေးဦး အရည်တွေ အများကြီးပဲ ``

``အင်းးး ``

နီလာလည်း လေးဘက်ကုန်းနေရာမှ ထလိုက်ပီး အောင်စိုး ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ် ။ လီးတံကြီးမှာ စောက်ဖုတ်အရည်တွေ ရွဲနစ်နေတာပဲ ။ လီးတံကြီးက မာတောင်ပီး တဆက်ဆက် တုန်နေတယ် ။ နီလာ မရွံနိုင်တော့ အောင်စိုး လီးတံ ကြီးကို ဆွဲယူပီး စုပ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးးကောင်းတယ် လီးအရင်းထိ စုပ် အားးး အင့်``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ``

နီလာ့ လက်တဘက်က ဥ တွေကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးရင်း လီးတံကို ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိ ထိုးသွင်း စုပ်ပေးနေတယ် ။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

ပါးစပ်ထဲက သရေတွေက လီးတံပေါ်မှတဆင့် ဥတွေပေါ် စီးကျနေသလို နီလာ့ မေးစေ့ မှလည်း ယိုစီးကျလာနေတယ် ။

``ကြိုက်လား နီလား ငါ့လီးကို ကြိုက်လား ``

``အွန်းးး ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ် ``

ဗလုံးဗထွေး အသံဖြင့် ခေါင်းညိမ့်ပြကာ ဆက်စုပ်နေသည် ။ ဆယ်မိနစ်လောက် စုပ်ပီး နီလာ မောလာသဖြင့် ပါးစပ်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်သည် နီလာ ပါးစပ် တဝိုက်မှာလည်း ရွဲစိုနေပီ ။

``နီလာ နင့် နို့တွေကလည်း တင်းနေတာပဲ နင့်နို့သီးခေါင်း နဲ့ လီးထိပ်နဲ့ ပွတ်ပေးစမ်းပါ ``

``အင်းးး``

နီလာ လည်း ခန္ဓာကိုယ်ကို အနည်းငယ် မတ်လိုက်ပီး နို့သီးခေါင်းနဲ့လီးထိပ် ကို တို့ထိကာ ပွတ်ပေးလိုက်တယ် ။ အောင်စိုးကလည်း နီလာ့ နို့အုံတွေကို ဖျစ်ညှစ်ပေးလိုက်တယ် ။

``နီလာ မတ်တပ်ရပ်ပီး နံရံမှာ လက်ထောက်လိုက် ဖင်ကို ကော့ပေးထား ``

``အင်း``

နီလာ လည်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ နံရံမှာ လက်ထောက်လိုက်ပီး ဖင်လေး ကို ကော့ပေးလိုက်သည်

``အေး ဟုတ်ပီ ဖင် နဲနဲ ကောက်လိုက်ဦး အင်… တင်ပါး ကို နောက်ကို သေချာပစ်ပေးထား အေးးး ရပီ ``

လိုချင်တဲ့ ပုံစံကို ရအောင်အနေအထား ပြင်ပေးလိုက်ပီး နီလာ့ နောက်မှာ နေရာယူလိုက်ကာ လက်တဘက်နဲ့ ဖင်သားကို ဖြဲပီး လီးတံ နဲ့ အပေါ်အောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်တယ်

``အားးးးး ``

ထို့နောက် စောက်ဖုတ် အ၀ တွင် လီးကို တေ့လိုက်ကာ နို့ အုံနှစ်ဘက်ကို ကိုင်ရင်း ထိုးသွင်းလိုက်တယ်

``ဘွတ် ``

``အားးး ကျွတ် ကျွတ် အားးး``

``အင်…..အင့် အင့် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

`` ဘက် ဘက် ဘက် ``

ဖြေးဖြေးချင်း လိုးပေးလိုက်တယ် ။ နီလာ ကလည်း ဖင်က ပိုကော့တက်လာပီး နောက်ကို ခပ်သာသာလေး ပြန်ပြန် ဆောင့်ပေးလာတယ်

``အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ ထိတယ် အားးးရှီးးးး``

``အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး ကောင်းလာပီ မြန်မြန် ဆောင့်ပေးတော့ အားးးအီးးးး``

``အင့် အင့် အင် …. အားးး ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``နင့်ယောင်္ကျား နဲ့ ဒီလို လိုးခံဖူးလား ``

``မခံဖူးဘူး ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ပက်လက်လိုးလိုက် လေးဘက်ကုန်းလိုးလိုက်ပဲ လုပ်ဖူးတယ် အားးး ကောင်းတယ် ``

``အင့် အင့် အင့် အားးး ကြိုက်လား အင့် ``

``အင်း ကြိုက်တယ် နို့တွေ ဆွဲလိုးပေး အားးး အမလေးးး ဆောင့် ဆောင့် အားးး``

ဆရာမလေး နီလာ တစ်ယောက် ဇာတ်ရှိန်မြင့်လာကာ ဖင်ကြီး နောက်ကော့ကော့ပေးရင်း ပြန်ဆောင့်လာသလို ပါးစပ်ကလည်း လိုးတဲ့ အကြောင်းတွေကို ဖောဖောသီသီ ခရားရေလွှတ် ပြောလာသည် ။ဒီလို ပြောနေရတာကိုက ဖီလ်လင် တစ်မျိုး ဖြစ်ကြောင်း ခံစားတတ်လာတယ် ။ ယောင်္ကျား နဲ့တောင် ဒီလောက်မကောင်းဘူးလို့ တွေးမိလာတယ် ။

``လိုးးးး အောင်စိုး ငါ့ စက်ပတ်ကြီးကို နင့်လီးကြီးနဲ့ စိတ်ကြိုက် ထိုးခွဲပီး လိုးစမ်းပါ အားးး အဖုတ်ထဲ အရမ်းကောင်းနေတယ် နင်လိုးတာ ခံပေးနေတယ် ``

``အင်း လိုးနေတယ် အင့်အင့်အင့် နင့်စောက်ဖုတ်က ငါလိုးနေတာ ကောင်းလိုက်တာ နင့်အဖုတ်ကို လိုးထားပီဆိုတော့ ငါက နင့်ယောင်္ကျားဖြစ်သွားပီ ``

``အင်း လိုး ယောင်္ကျား ကောင်းတယ် လိုးးး အားးးး``

``နင့်အဖုတ်ကို ငါလိုးလိုက်တော့ နင်က ငါလိုးမ လေး ဖြစ်သွားပီပေါ့ ဟုတ်တယ်မလား ``

``အင်း ဟုတ်တယ် ငါ က နင်လိုးတဲ့ သူလေး ဖြစ်သွားပီ ``

``အင်းးး လိုးမယ် ငါလိုးမလေး သူငယ်ချင်း ငါလိုးမဆရာမလေး အင့်အင့်အင့် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် အားးး``

``အားးးး နင့်ဖင်ကြီး တွေ ကို ကြိုက်လိုက်တာ ငါ့ မိန်းမ ထက်တောင် တောင့်သေးတယ် ``

``ကြိုက်ရင် ချဟာ နင်စိတ်ကြိုက်ချ နင်ကျေနပ်အောင်လိုး အားးးး``

``အေးချမယ် နင့်ကို ပါးစပ်နဲ့ အဖုတ်ကိုလိုးပီးပီ နင့်ဖင်ကိုပါ ထပ်ချပေးဦးမယ် အင့်အင့်အင့် ``

``အားးး လုပ်ဟာ နင်ကြိုက်သလိုသာလုပ်တော့ ငါ အရမ်းကောင်းနေတယ် ``

``အင့်အင့်အင့် ရော့ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အားးးရှီးးးးး ကောင်းတယ် ယောင်္ကျား အားးးး လိုးပေး အားးးး``

``အင့် အင့် အင့် နင့်ကို နောက်နေ့မှာ စုစု နဲ့ နှစ်ယောက် အတူတူ ဖင်ချပေးမယ် အခုတော့ အဖုတ်ပဲ လိုးဦးမယ် ရော့ အင့် အင့် အင့် ``

``အားးးးးး ကောင်းတယ် ငါပီးတော့မယ် အားးးး ``

``အင်း အားးး ငါလည်း ပီးတော့မယ် ဘယ်ထဲ ပီးရမလဲ ``

``အဖုတ်ထဲက လွဲပီး ကြိုက်တဲ့ နေရာပီး အားးး``

``အင်းးး အားးးး အင့် အင့် အင့် အားးးး ``

``အင်းးး အီးးးးဟင်းးးးဟင်းးး အောင်စိုး ငါပီးပီ အားးးး အမလေးးးးး``

``အင့် အင့် အင့် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

ဆယ့်ငါးချက်လောက် ဆက်တိုက်လိုးလိုက်ပီး အဖုတ်ထဲ က လီး ကို ချွတ်လိုက်ကာ နီလာ့ ကို နောက်လှည့်မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပီး ပါးစပ်ထဲ လီး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။

``အင့် … စုပ် နီလာ …နင့်စောက်ရည်တွေ အားးးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး မြန်မြန်စုပ် ထွက်တော့မယ် အားးး ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး အီးးး အားးး ထွက်ပီ အားးးး ``

နီလာရဲ့ ဆက်တိုက် စုပ်ပေးနေမှုကြောင့် အောင်စိုး ကြာကြာ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ နီလာ့ ပါးစပ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည် ။ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပီးသည့်တိုင် လီးတံ ကို မချွတ်ပဲ ထိုးထည့်ထားတာကြောင့် နီလာ့ ပါးစပ်ထဲ မှ သုတ်ရည်များ ကို မျိုချလိုက်ရသလို ဖြစ်သွားသည်

``အူးးး အွန့် အူးးးးးဂလု ``

``ဟူးးးးးးးးးဟားးးးးး သုတ်ရည်တွေ မျိုချလိုက် အင့် အင့်အင့် ``

``အူးးးးးးပလွတ် ပလွတ် လွတ် ``

ခေါင်းကိုကိုင်ပီး အတင်းထိုးထည့်ထားရာမှ လီးတံကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့မှ နီလာလည်း အသက်ရှူချောင်သွားတော့သည်။ နုတ်ခမ်း တစ်ဝိုက်မှာလည်း သုတ်ရည်များ ပေကျံနေသေးသည် ။

``ကောင်းလားနီလာ … လရေ သောက်ဖူးလား ``

``အင်းးး မသောက်ဖူးဘူး နင်နဲ့ကျမှပဲ ငါလည်းဘယ်လို ဖြစ်တယ် မသိ အကုန်ကိုလုပ်နေရတယ် အရှက်တွေ ကုန်နေပီ ယောင်္ကျား နဲ့တောင် အခုလောက် မလုပ်ဖူးဘူး ``

နီလာ့မေးစေ့လေး ကို တယုတယ ကိုင်လိုက်ကာ

``ငါ့သူငယ်ချင်းဆရာမလေး ဒီထက် အရှက်ကုန်အောင်ကိုလိုးပေးဦးမယ် နင်နဲ့ငါ အပြင်မှာတွေ့ရင်တော့ သူငယ်ချင်းပေါ့ အခန်းထဲမှာတွေ့ရင်တော့ နင်က ငါ့အတွက် ဖာသယ်မလေး တစ်ယောက်လိုနေရမယ် ကြားလား ``

``ဟွန်း ကောင်စုတ် ငါ့ကို ဖာ နဲ့နှိုင်းတယ် ဟွန်းးးးး``

``ဘာလဲ မခံချင်ဘူးလား နင်က ``

``ခံတော့ ခံချင်တာပေါ့ ဟွန်းးး နင်ပြောပုံတွေက လည်း အရမ်းကြမ်းတာပဲ ကလေးတွေကို စာသင်ပေးနေတဲ့ ငါ့ကို အဲ့လိုကြီးပြောတော့ ရင်ထဲ တမျိုးကြီးပဲ``

``ရင်ထဲမှာပဲ တစ်မျိုး ဖြစ်တာလား အဖုတ်ထဲကော တစ်မျိုးကြီး မဖြစ်ဘူးလား``

``ဟွန်းးး ဖြစ်လို့ ခံနေတာပေါ့လို့ ``

နီလာ့ ဖင်ကို အသာအယာလေး ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ကာ

``နင့် ဖင်ကြီးက ကောက်ချိတ်နေတာပဲ တင်းတင်းရင်းရင်းလည်း ရှိတယ် နင့်ကိုလိုးချင်တဲ့ သူတွေ တော်တော်များမယ်နော် နင့်ကျောင်းက ဆရာတွေ နင့်ကို ခိုးမကြည့်ကြဘူးလား ``

`သိဘူးလေ ကြည့်ချင်ကြည့်မှာပေါ့ ``

``လောလောဆယ်တော့ သူများတွေ ကြည့်ပီး မှန်းနေတဲ့ ဖင်ကို ငါ ပိုင်သွားပီနော် ``

``ဟိတ်နော် အခုလိုအချိန်ပဲ ပိုင်တာနော် ကျန်တဲ့ အချိန် ငါ့မှာ ယောင်္ကျားရှိတာ ငါ့ယောင်္ကျား ပိုင်တယ် ``

``အေးပါဟာ … အခုလို အချိန်တော့ ငါ့ပိုင်တယ်နော် ငါ့ရဲ့မိန်းမ ငါ့ရဲ့ ဖာသယ်မလေး နော် ဟုတ်တယ်မလား``

``ဟွန်း နင်ဟာလေ စကားတွေ အရမ်းကြမ်းတာပဲ ``

``ကြမ်းတော့မကောင်းဘူးလား နောက်ထပ်ကော မခံချင်ဘူးလား စိတ်တွေ မဖြစ်ဘူးလား ပြော``

``အေးပါ ဟယ်ခံချင်ပါတယ် ခံပါ့မယ် နင်နဲ့ခံရတာ အရမ်းကြိုက်ပါတယ် တကယ်ပဲ ဆရာမကနေ ဖာသယ်မ ဖြစ်နေပီ ဟွန်းးးး ကဲဒီမှာ တကိုယ်လုံးလည်း ညစ်ပတ်နေပီ အခုတော့ရေချိုးမှ ရတော့မယ် ``

``အင်းပါ နောက် တစ်ခါကျရင် ငါ စုစု ကို ပါ ခေါ်ထားမယ်နော် အတူတူ လိုးကြမယ်လေ ဘယ်လိုလဲ ``

``ဟာ နင်ကလဲ ရှက်စရာကြီး ``

``ဘာရှက်စရာလိုလို့လဲဟ စုစု လည်း ငါ့ကို ကုန်းပီးသား နင်လည်း ကုန်းပီးသား အတူတူ တွေပဲကို ``

``စုစုက လက်ခံပါ့မလား ``

``ဒါက ငါ့တာဝန် ထားပါ ``

``ပီးရော ငါ့ရှေ့မှာ စုစု ကို လိုးနေတာ ကြည့်ဖူးချင်တယ် အဲ့လို တခါမှ မတွေ့ဖူးသေးဘူး ``

``စိတ်ချ ငါခေါ်တဲ့နေကျရင်နင် ကျောင်းသွားသလိုလို နဲ့ မနက်ကတည်းက ငါ့ဆီလာခဲ့ တစ်နေကုန် အတူတူ နေကြမယ် စုစု ကိုလည်း ငါ အစောကြီး ခေါ်ထားလိုက်မယ် ``

``အင်းပါ ယောင်္ကျား အလိုကျပါနော် ဟွန်းးးး``

``ကဲ ဒါဆို ထ ..ဖာသယ်မလေးရေ လာ အတူတူ ရေချိုးကြမယ် ``

``ဟုတ်ပါပီ ဖာကောင်းလေးရေ…ဟွန်းး``

နုတ်ခမ်းလေး တွန့်ကာ ခပ်ရွဲ့ရွဲ့လေးပြောလိုက်သောနီလာ့ လက်လေးကို ဆွဲကာ ရေချိုးခန်းထဲ အတူတူ ဝင်လိုက်ကြတော့သည် ။

.................................................................

နောက်တစ်ပါတ်ကျော်အကြာ အင်္ဂါနေ့ ။ အလုပ်လည်း နဲနဲ ပါးသည်မို့ နေ့လည်စာ ထမင်းစားပီး အောင်စိုးတစ်ယောက် စုစု ဆိုင်ဘက်သို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည် ။ ဆိုင်ထဲသို့အောင်စိုး ဝင်လာတာ မြင်တာနဲ့ စုစု ပျော်သွားသည် ။

``စုစု အားလား ``

``အင်းးး အားရမှာပေါ့ မျှော်နေတာအခုပဲ နင့်ဆီဖုန်းဆက်တော့မလို့ ``

``သတိရနေတယ်ဆိုပါတော့ ဟင်းဟင်းးး အပြင်သွားရအောင်လေ အဆင်ပြေတယ်မလား ``

``အင်း ခန ``

ဆိုင်ဝန်ထမ်း ကောင်မလေး ကို မှာစရာရှိတာ မှာပီး ထွက်လာလိုက်သည်

``အိမ်ကိုပဲမောင်း အောင်လေး မေမေ ရွာခန ပြန်သွားတယ် မနက်ဖြန်မှပြန်လာမှ သမီးလေးလဲ ပါသွားတယ် ``

``အိုးးးး အိုခေတာပေါ့ ``

``အင်း အိုခေ လို့ နင့်ဆီ ဖုန်းဆက်မလို့ လုပ်နေတာလေ ``

စုစုအိမ်ဘက်သို့ ကားလေး မောင်းလာလိုက်သည် ။ အိမ်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ တံခါးတွေ ပိတ်ပီး အောင်စိုးက ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်မည် အလုပ်

``မောင် အပြင်မှာ မထိုင် နဲ့ ပူတယ် လာ အခန်းထဲမှာ အဲကွန်း ရှိတယ် ``

``အင်းးး ``

အောင်စိုးလည်း စုစု ရဲ့ အိမ်ခန်းထဲ လိုက်သွားလိုက်သည် ။သပ်ရပ်စွာခင်းထားတဲ့ နှစ်ယောက်အိမ်မွှေ့ယာအထူကြီးနဲ့ အခန်းလေးက သန့်ရှင်းသပ်ရပ်နေသည် ။ အခန်းထောင့်က ထမိန်တန်းလေးမှာ အောက်ခံဘောင်းဘီ ရောင်စုံလေးတွေနှင့် ဘော်လီရောင်စုံလေးတွေ စီတန်း ပီး လှမ်းထားသည် ။

အော် …ဒီကုတင်ကြီးက စုစု ကို သူ့ယောင်္ကျား အကြိမ်ကြိမ်လိုးဆော်ခဲ့တဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ့ အခုတော့ ဒီကုတင်ကြီးပေါ်မှာ စုစု ကို တွယ်ရတော့မယ် ဟု တွေးမိလိုက်လေသည် ။ စုစုက အောင်စိုး ကို လာဖက်ပီး

``မောင်ရယ် စု မောင့် ကို လွမ်းနေတာ ``

``အင်းး… ``

စုစု ကို ပြန်ဖက်ထားရင်း နုတ်ခမ်းလေး ကို နမ်းပေးလိုက်သည်။

``မောင် ခန စောင့်ဦးနော် စု ရေချိုးချင်သေးတယ် တစ်နေ့လုံး ပင်ပန်းထားတာ ``

``အင်း ချိုးလေစု မောင် စောင့်နေမယ် မြန်မြန်နော် ဒီမှာ တင်းနေပီ တွေ့လား`` ဟုဆိုကာ စုစုလက်ကို ယူပီး အောင်စိုး လီးတံပေါ် တင်ပေးလိုက်သည် ။ အောင်စိုး လီး ကို တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက်ပွတ်လိုက်ပီး

``ပီးမှ အကြောလျော့ပေးမယ် ခန စောင့် `` 

ဟု ဆိုကာ အဝတ်တန်းလေးနား သွားကာ အောင်စိုး ကို ကျောပေးထားပီး အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်လိုက်သည် ။ စုစု အဝတ်တွေ ချွတ်နေတာကို အောင်စိုး ထိုင်ကြည့်နေရင်း အိတ်ကပ်ထဲမှ ဖုန်းလေး ထုတ်လိုက်ကာ ဓါတ်ပုံလေး မသိအောင် ခိုးရိုက်လိုက်သည် ။ 

အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပီးချိန် တဘက်လှမ်းယူနေတာကို အမိအရ ရိုက်လိုက်တာမို့ စုစု ကိုယ်လုံးတီးပုံအား အနောက်ဘက်မှ သေချာကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်ရနေသည် ။ စုစု ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ နီလာ့ အကောင့်ထဲသို့ မက်ဆင်ဂျာမှ စုစုကိုယ်လုံးတီးပုံလေးကို ပို့လိုက်ပီး ( ခနနေ လိုးတော့မယ် စုစု အိမ်မှာ နှစ်ယောက်တည်း ) ဟုဆိုကာ မက်ဆေ့လှမ်းပို့လိုက်သည် ။ 

ထို့နောက် ဖုန်းလေး အသာဘေးချ ထားကာ အိပ်ယာပေါ်တွင်ပက်လက်လှန်ရင်း စုစု ကို စောင့်နေလိုက်သည် ။ ခနနေတော့ ရေချိုးခန်းထဲမှ တဘက်လေး ပတ်ထားပီး စုစု ထွက်လာသည် ။

``မောင် ….``

ဟု တစ်ခွန်းခေါ်ကာ ကုတင်ဘေးမှာ ရီဝေေ၀ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ လာရပ်သည် ။

``တဘက်ကြီး ချွတ်ခဲ့ လာ တက်ခဲ့ ``

စုစု က သူမ ရင်ဘက်မှ ပတ်ထားသော တဘက်အားချွတ်ချကာ ကုတင်ပေါ် တက်လာခဲ့လေသည် ။ ရေချိုးပီးကာစ ဆပ်ပြာနံလေး သင်းနေသော စုစု ကိုယ်လုံးလေး ကို ဆွဲယူ ဖက်လိုက်ကာ ကစ်ပေးလိုက်သည်

``ပြွတ်….``

စုစု ရဲ့ တင်ပါး နှစ်ခုကြားထဲ လက်ဖြင့် အထက်အောက်ပွတ်ပေးနေရင်း နုတ်ခမ်းတွေ ကို အဆက်မပြတ်နမ်းပေးလိုက်သည်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်းငယ်အတွင်းမှာ အောင်စိုး နဲ့ စုစု တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ရမ္မက်ရှိုက်သံတွေက အတိုင်းသား ကြားနေရသည် ……….

…………

………………..

…………………………….

…………………………………………..

စာသင်ချိန်လည်းပီးသွားပီး နောက်ထပ် အတန်းဝင်စရာလည်း မရှိတော့သည်နှင့် ဆရာများ နားနေခန်းသို့ နီလာ ထွက်လာလိုက်သည် ။ အခန်းအတွင်း အတင်းတုတ်နေကြသော ဆရာမလေး နှစ်ဦးကို နုတ်ဆက်ပြုံးပြလိုက်ပီး တစ်ယောက်ထဲ ခပ်ဝေးဝေးမှာ ထိုင်လိုက်ကာ ဆွဲခြင်းတောင်းလေးထဲမှာ ဖုန်းလေး ထုတ်ကာ အင်တာနက်ဖွင့်လိုက်သည် ။

``တင်… `` ကနဲ့ အသံ နဲ့ အတူ မက်ဆင်ဂျာ အလန်းတက်လာသဖြင့် ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်

``အို …. ``

ဘေးဘယ်ညာသို့ မလုံမလဲ မျက်စိကစားလိုက်ရင်း ပြန်ကြည့်လိုက်သည် ။ ကြည့်ပါဦး စုစု ကိုယ်လုံးတီးကြီးကို နောက်ကနေ ရိုက်ထားတာ ဖင်လုံးကြီးကလဲဖြူဖွေးတင်းရင်းနေသည် ။ လွန်ခဲ့တဲ့ မိနစ် နှစ်ဆယ်က ပို့ ထားတာဆိုတော့ အခုအချိန်လောက်ဆို စုစု နဲ့ အောင်စိုးလိုးနေကြလောက်ပီးပေါ့ ။ စိတ်ထဲ တွေးရင်း နီလာ မရိုးမရွ ဖြစ်သွားသည် ။ 

အဖုတ်ထဲက လည်း ရွစိစိ ဖြစ်လာတာမို့ တင်ပလင် ချိတ်ကာ ထိုင်လိုက်သည် ။ နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ကျောင်းဆင်းဘို့ က အချိန် တစ်နာရီလောက် လိုသေးသည် ။ ဟိုတနေ့ က အောင်စိုးနဲ့ လိုးခဲ့တာတွေလည်းအမှတ်ရလာပြန်သည် ။

``ဟူးးးးးးးး ``

သက်ပြင်းရှည်ကြီး ရှိုက်မိပြန်သည် ။ ပီးတော့ ပြန်စဉ်းစားကြည့်မိသည် ။ အောင်စိုး က ဓါတ်ပုံ ပို့တာ ဆိုတော့ နီလာ့ ကို စုစု အိမ်ကို လာစေချင်လို့ ဖြစ်မယ်လို့ တွေးမိလိုက်သည် ။ စုစု အိမ်ကို လိုက်သွားပီး အလိုးခံချင်စိတ်တွေဖြစ်သွားမိသည် ။ ယခင်ကတော့ ကလေးရရှိဘို့ စိတ်ကူးရှိခဲ့တာဆိုပေမယ့် အခုတော့ အောင်စိုးရဲ့ လီးကို နီလာ စွဲလမ်းသွားပီ ။

စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်ကာ ကျောင်းအုပ်ဆရာကြီးထံ အတန်းချိန်လည်းပီး အရေးကြီးကိစ္စလေး ရှိသည်ဟု ခွင့်တိုင်ကာ ကျောင်းပေါက်ဝမှာ ထွက်ပီး တက္ကစီ ငှားကာ စုစု တို့ အိမ်ဘက်သို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်လေသည် ။

……………………………….

ကုတင်ပေါ်မှာ အောင်စိုးက ပက်လက်လှန်ထားကာ လီးထောင်ထားပီး စုစု က အောင်စိုး လီးတံကို ကုန်းပီး စုပ်နေသည်။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``ပလွတ် ပလွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ စုစု ရယ် အားးး ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး အင်း ကောင်းတယ် အားးးး``

``စုစု ငါ့ပေါ် ပြောင်းပြန်တက်ခွလိုက် ငါလည်း ယက်ပေးမယ် ``

``အွမ်းးးး``

လီးစုပ်နေရင်းမှာ အောင်စိုးပေါ် ပြောင်းပြန်တက်ခွပေးလိုက်သည် ။

``ပြွတ် ပြွတ် ``

စုစု စောက်စိလေး ကို စွဲစုပ်လိုက်သည်

``ပြွတ် ပြွတ် ``

စုစု ရဲ့ လီးစုပ်ချက်တွေကလည်း မြန်ဆန်လာသည် ။

``ပလက် ပလက် ပလက် ``

အောင်စိုးကလည်း စုစု စောက်ပတ် ကို အလျားလိုက် အထက်အောင် စုန်ဆန်ကာ ယက်နေသည်

``ပလက် ပလက် ပလက် ``

စအိုပေါက်လေး တစ်ဝိုက် လျာဖျားလေး နဲ့ ရစ်သပ်လိုက်တိုင်း စအိုလေး ကျုံ့ကျုံ့ သွားသည်။

``ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် `

အောင်စိုးက စုစု စအိုပေါက်ကို တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်လိုက်သည်မို့ စုစုတစ်ယောက် အရမ်းကောင်းလာကာ လီးတံကို ပါးစပ်ထဲမှ ချွတ်ပီး ညည်းညူနေမိသည်

``အားးး ကောင်းတယ် မောင်ရယ် အားးးး ရှီးးးးးး မောင် အားးးးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက်ပလက် ပြွတ် ``

``အားးး မောင်ရယ် တက်ခွလိုးပေးတော့ကွာ စု မခံစားနိုင်တော့ဘူး ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ``

``အားးးးးးးးးး မောင်ရေ အားးးးးး``

အောင်စိုးလီးတံကြီးကို စုပ်ကိုင်ကာ ညည်းညူနေမိသည်

``အားးးး ရှီးးး အားးးး ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး မောင် လိုးပေးပါတော့ အားးး အမလေးးးး ``

လက်ညိုးနဲ့လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးက အဖုတ်ထဲကို မွှေပေးနေပီး ဖင်ပေါက်ကို လျာဖျားနဲ့ အတင်းထိုးပေးလိုက် ယက်ပေးလိုက် လုပ်ပေးနေသဖြင့် စုစု ကာမ စိတ်တွေ အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်လာရသည် ။

``စုစု လေးဘက်ကုန်း ဖင်ထောင်ထားလိုက် နောက်ကနေ လိုးပေးမယ် ``

``အင်းးး မောင် ``

စုစုလည်း ဖင်ကို ထောင်မတ်နေအောင် ကုန်းပေးလိုက်လေသည် ။ အောင်စိုးလည်း စုစု နောက်မှာ ကျကျ နန နေရာယူပီး အဖုတ်၀ မှာ လီး တံ ကို တေ့လိုက်သည် ။လီးတံ ကို ထိုးသွင်း ကြံတုန်း ရှိသေးတယ် စုစုက ဖင်ကို နောက်သို့ ကော့ကာ တွန်းလိုက်သဖြင့် လီးတံက အရည်တွေ ရွဲနစ်နေတဲ့ အဖုတ်ထဲကို တခါတည်း ဝင်သွားတော့သည်

``ပလွတ် …..``

``အားးး ကောင်းလိုက်တာမောင် ``

``ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် ဖတ် ဖုတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အင့်အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ``

အောင်စိုးလည်း စုစု ခါးကို ကိုင်ပီး မနားတမ်း ဆောင့်လိုးတော့သည်

``အင့် အင့် ``

``အားးး ကောင်းတယ်မောင် ဆောင့် ပေး အားးး မညှာနဲ့ အရမ်းကောင်းတယ် ``

ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း စုစု တင်ပါးကြီးတွေက ရေလှိုင်းလို တုန်ခါထွက်သွားသည်

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ စုစု ရယ် နင့်အဖုတ်က တော်တော်အရည်ရွှမ်းတယ်နော် ``

``အင်းးး မောင် စု တအားခံချင်နေလို့ အရည်တွေ ထွက်နေတာ ``

``ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အားးး မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ ``

အောင်စိုးလီးက စုစု စောက်ဖုတ် ထဲသို့ စည်းချက်မှန်မှန် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသည် ။

``အားးး မောင်ရယ် အရမ်းထိတာပဲ အားးးး ``

``ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အင့် အင့်အင့် ရော့ ငါ့လီး ကို ကြိုက်လား အင့် ``

``အားး ကြိုက်တယ်မောင် မောင့်စိတ်ကြိုက်လိုးပါ ``

``အင့်အင့်အင့် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး မောင် အမလေးးးလေးးး အားးး``

စုစု တင်ပါးကြီးကို ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေမိသည်… နှစ်ယောက်သား အပေးအယူမျှမျှ ဖြင့်လိုးနေရသည်မှာ တကယ့်ကို ကာမအရသာ ရှိလှသည်…

``တင်းးးတောင် တင်းးးတောင်``

``ဟင်….အိမ်ရှေ့မှာ လူလာတာထင်တယ် ``

လိုးလို့ ကောင်းနေတုန်မှာ အိမ်ရှေ့ ဘဲလ် တီးသံ မြည်လိုက်သဖြင့် စုစု ရင်ထိတ်သွားသည် ။

``တင်းးးတောင် တင်းးးတောင်``

အိမ်ရှေ့ မှ ဘဲလ် တီးသံက ထပ်မြည်လာပြန်သဖြင့် စုစု ထထိုင်လိုက်သည် ။ အဖုတ်ထဲမှ လီးက ပလွတ်ခနဲ ကျွတ်ထွက်သွားသည် ။

``ဘယ်သူလဲမသိဘူး မောင် ခနနော် စု သွားကြည့်လိုက်ဦးမယ် ``

ဟုဆိုကာ အဝတ်တန်းပေါ်မှာ ဂါဝန်တစ်ထည်ကို ခေါင်းမှ စွပ်ချလိုက်ကာ အခန်းအပြင်ဘက်ထွက်သွားလိုက်သည် ။လိုးလို့ ကောင်းနေကာမှ ဘယ်သူများ လာပါလိမ့်ဟု စိတ်ထဲ မတင်မကျ ဖြစ်မိသည်။ အိမ်ရှေ့ တခါးမကြီး ကို ဂျက်ဖြုတ်ကာ တခါးရွတ်လေးကို လှပ်လိုက်သည် ။

``ဟင်…….. နီလာ ``

ကျောင်းစိမ်းဝတ်စုံလေးနဲ့ ကြိမ်ဆွဲခြင်းတောင်းလေး ကိုင်ထားကာ တံခါးပေါက်ဝမှာ နီလာ ရပ်နေသဖြင့် အံ့သြသွားသည် ။ အခန်းထဲမှာ အောင်စိုး ရှိနေသဖြင့် စိုးရိမ်စိတ်တွေ နဲ့ အတူ လန့်နေမိသည် ။ 

ဒီအတိုင်း တွေ့သွားလို့ကတော့ အောင်စိုး နဲ့ သူမ ဖောက်ပြန်နေတာကို နီလာသိသွားမှာ ကြောက်မိသည်

``ဟဲ့ စုစု ဘာကြောင်ကြည့်နေတာလဲ မမြင်ဖူးတာ ကျနေတာပဲ ``

``အဲ … ဟို…လေ ဟုတ်ပါဘူး သူငယ်ချင်းရဲ့ မလာစဖူး အလာထူးလို့ပါ ``

နီလာက အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာလိုက်ကာ တံခါးမကြီးကို ပြန်ပိတ်ပေးလိုက်သည် ။ အခန်းထဲမှ အောင်စိုး တစ်ယောက် အပြင်မှ နီလာရဲ့ အသံကြားလိုက်တာ မို့ နီလာ ရောက်တာ တာမှန်း သိလိုက်တယ် ။ စုစု က တော့ ဘာမှ မသိတဲ့သူ ခိုးစားတာ မိတော့မှာပဲ ဆိုပီး စိုးရိမ်စိတ်တွေ ဖြစ်နေသည် ။ အောင်စိုးလည်း အိမ်ခန်းထဲမှ ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်းလည်း နဲ့ ပင် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်း အတွင်း သို့ ထွက်လာလိုက်သည် ။

``နီလာ အချစ်လေး ရောက်လာပီလား `` အောင်စိုးက လှမ်းပြောလိုက်သည်

``ဟင် … အို … မောင် ဘယ်လို ဘယ်လို ….``

စုစု က အံ့သြသွားမိသည် ။ နီလာကတော့ အေးအေးဆေးဆေးပင်

``စုစု ရေ နင်တစ်ယောက် အလုပ်ရှုပ်နေမှာ စိုးလို့ ငါ နင့် အတွက် စစ်ကူလာပေးတာ ``

``ကဲ နီလာရေ အခုပဲ စုစု အဖုတ်ကို လိုးထားတဲ့ လီးကြီး အရည်တွေတောင် မခြောက်သေးဘူး လာစုပ်ပေးစမ်းပါ ``

ကြိမ်ဆွဲခြင်းတောင်းလေး ကို ချလိုက်ကာ အောင်စိုးဆီ သွားပီး အောင်စိုးရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်း အောင်စိုး လီးတံကို ဆွဲယူလိုက်ကာ နီလာ ပါးစပ်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပီး စုပ်ပေးလိုက်တော့သည် ။

``မောင် … နီလာ …. နင်တို့ တွေက … ….. ``

စုစုတစ်ယောက် အံ့သြမှုတွေ ကို မဖုံးမဖိနိုင်

``နင်မြင်တဲ့ အတိုင်းပဲလေ `` နီလာ က ပါးစပ်ထဲမှ လီးတံ ကို ခန ချွတ်ရင်း ပြောလိုက်သည် ။ စုစု သဘော ပေါက်လိုက်ပါပီ ။

``အော် နင်တို့ တွေ က ဒီလိုပေါ့ ``

``နင့်နောက်မှပါ စုစု ရယ် ``

 နီလာက အောင်စိုး လီးကို ဂွင်းထုပေးနေရင်းပြောလိုက်သည် ။ သူမ စောက်ဖုတ် ထဲမှ ခုန က မှ ထွက်လာသည့် လီးကြီးကို နီလာက မရွံ့မရှာ စုပ်နေသည် ကို ကြည့်ရင်း စုစု လည်း စိတ်တွေ ပြန်ပါလာရသည်။ မတ်တပ်ရပ်ထားသည့် အောင်စိုးရှေ့တွင် ကျောင်းစိမ်း ဝတ်စုံလေးဖြင့် ဆံထုံးလေးတောင်မဖြည်ထားပဲ လီးစုပ်ပေးနေသည့် နီလာ ကို ကြည့်ရသည်မှာ ကာမစိတ်တွေ တတ်လာရသည် ။

အောင်စိုး က စုစု ကို လက်ယက်ကာ လှမ်းခေါ်လိုက်သည် ။ စုစု လည်း အောင်စိုး ဆီ လျောက်သွားလိုက်ပီး အောင်စိုးကို ဖက်ကာ ကစ်ဆင်ပေးလိုက်သည် ။ စုစု က နီလာ့ ကို ငုံကြည့်လိုက်သည် ။ နီလာက အောင်စိုး လီးကို တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင် အားရပါးရစုပ်နေသည် ။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

`` အားးးး ကောင်းလိုက်တာ နီလာရယ် အားးး ငါ့မယားလေးးးးအားးး ဖာသယ်မ ဆရာမလေး စုပ်စမ်းးးးး အားးးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``စုစု နင်လည်း ထိုင်စုပ်စမ်း .. နင်တို့ နှစ်ယောက်ငါ့လီး ကို အတူတူ စုပ်ကြ ``

``အင်းးး``

စုစု လည်း ထိုင်လိုက်ကာ အောင်စိုး လဥလေးတွေကို လှမ်းယက်လိုက်သည်

`` အားးး.. ကောင်းလိုက်တာ ငါ့သူငယ်မလေးနှစ်ယောက် ငါ့လီး ကို အပြိုင် စုပ်နေကြပီ အားးးစုပ်ကြ အားးး ကောင်းလိုက်တာ ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပလက် ပြွတ် ``

``အားးးရှီးးးး``

တစ်ယောက် ဂါဝန်လေး နဲ့ ဒူးထောက်ထားပီး နောက်တစ်ယောက်က ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေး နဲ့ လီးစုပ်နေသည် ။ နှစ်ယောက်စလုံးက အောင်စိုးရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ ။ သူငယ်ချင်းမ လေး နှစ်ယောက်လုံးကလည်း အိမ်ထောင်သည်တွေ တစ်ယောက်က ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီး ကလေးတစ်ယောက်အမေ ။ 

နောက်တစ်ယောက် အသားညိုညို တင်းတင်းရင်းရင်း ကျောင်းဆရာမလေး ။ သူ့လီးကို နှစ်ယောက်သား အလုအယက် စုပ်ပေးနေကြတဲ့ သူငယ်ချင်းမလေး နှစ်ယောက်ကို အောင်စိုးက ငုံ့ကြည့်ကာ ဇိမ်ခံနေသည် ။အောင်စိုး လီးကြီးက စုစု ပါးစပ်ထဲ ရောက်သွားလိုက် နီလာ့ ပါးစပ်ထဲ ရောက်သွားလိုက် အလုအယက် ။ ရှေ့ ဆက်ပီးတော့လည်း ဒီသူငယ်ချင်းမလေး နှစ်ယောက်ကို ဘယ်အချိန် ဖြစ်ဖြစ် ခေါ်ယူ လိုးပေး ဘို့ ဆိုတာ မြေကြီး လက်ခတ်မလွဲ သေချာလှသည် ။

ခန နေလျှင်လဲ စုစု နဲ့ နီလာ့ ကို နှစ်ယောက်စလုံး ဖင်ကုန်း ခိုင်း ပီး တူးဝမ်း ဆွဲဦးမည် ။ တစ်ယောက် ဆက်ပတ် တစ်ယောက် ယက်ခိုင်းရမည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ကို ဘီဆိုဒ် ဖွင့်မယ်လို့လဲ စိတ်ကူး မိလိုက်ရင်း လီးစုပ်နေသော သူငယ်ချင်း မလေး နှစ်ယောက်ကို ငုံကြည့်လိုက်မိလေသည်။ 

…သူငယ်ချင်းမလေး နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ဆန္ဒတွေကို သာတူညီမျှစွာ ဖြည့်ဆည်းပေးရလေဦးမည်…..ဟုတွေးကာ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်မိလေတော့သည် ....

( အားမကျဘူးလား အချစ်တက္ကသိုလ် ပရိတ်သတ်ကြီး ခင်ဗျားးးးး သူငယ်ချင်းမလေးတွေ ကို စည်းရုံးကြည့်နော် သူငယ်ချင်းကောင်မလေးတွေ ကို လိုးရတာ ကျန်တာတွေ လိုးရတာ ထက် ပိုပီး အနှစ်သာရရှိသဗျို့ …. မယုံမရှိနဲ့ ကိုယ်တွေ့  )

( ဆက်လက်ကြိုးစား သွားဦးမည့် …. လင်းစက်နိုင် )

ပြီးပါပြီ