မာယာစံအိမ် အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသူ - ငါ့လင် သာဂိ
သိုက်စိုးတို့သည် ဘိုးဘွား စဉ်ဆတ် မူးယစ်ဆေးဝါး မှောင်ခိုလုပ်ရင်း စီးပွါး ရှာနေသည့် မိသားစု ဖြစ်သည်။ မကောင်းမှုဖြင့် စီးပွါးရေး လုပ်သူများ ပီပီ ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် အဆတ်အဆံ မလုပ်ဘဲ တောစပ်တွင် အိမ်ကြီး စောက်ကာ နေထိုင်ကြသည်။
သိုက်စိုး အဖိုးက အနေအထိုင် ပိရိသဖြင့် အစိုးရက သီတင်းရ၍ စစ်ဆေးရေး ဝင်တိုင်း မမိပေ။ သိုက်စိုးတို့ ဖခင်နှင့် မိခင်က တဖက်နိုင်ငံမှ မူးယစ်ဆေးဝါး ဝယ်ယူပြီး မြန်မာ နိုင်ငံအတွင်း ပြန် ဖြန့်သည်။
ဖေါက်သည်ကြီး သုံးဦး လောက်သာ ရောင်းပေးပြီး တခြား လာရောက် ဆတ်သွယ်သူများအား မရောင်းပေးပေ။ တဖက်နိုင်ငံသို့ ကုန် ဝယ်သွားရင်း အပြန်တွင် ကား accident ဖြင့် နှစ်ဦးစလုံး သေဆုံးသွားသည်။ထို့ကြောင့် အဖိုးက သိုက်စိုးတို့ ညီအကို ကို စောင့်ရှောက်ခဲ့သည်။ သိုက်မိုးမှာ ကျပ် မပြည့်သူ ဖြစ်သဖြင့် အရွယ် ရောက်လာသည့် အခါတွင် သိုက်စိုးက ဦးဆောင်ကာ မှောင်ခို လုပ်ငန်းကို ဆတ်လုပ်သည်။
ဦးမင်းဟန်က ဝယ် လက်နှင့် Joint ပေးသူ ဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် အစိုးရမှ မျက်ချေမပြက် စောင့်ကြည့်နေသဖြင့် အဖိုး စုစောင်းထားသော ရတနာ ပစ္စည်းများ ထုခွဲရောင်းချကာ တစ်ဖက် နိုင်ငံတွင် အခြေချရန် စီစဉ်နေချိန်တွင် အဖိုးမှာ ရုတ်တရက် လေဖြတ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့် အဖိုး ကျမ္မာရေးအတွက် ပြုစုရန် လူငှား ခေါ်သည်။ ယခင်က ရွာနီးစပ်ချုပ်မှ မိန်းမပျိုလေးများကို ခေါ်သည်။ ခေါ်ပြီး တစ်လခန့် အကြာတွင် သိုက်မိုးက မုဒိန်းကျင့်သည်။
နောက်ပိုင်းတွင် အိမ်ရှိ ယောက်ျားသားများ အားလုံး ဝိုင်း၍ မုဒိန်းကျင့်ကြသည်။ သိုက်မိုးက မိန်းခလေးများအား မုဒိန်းကျင့်ရာတွင် အဖွဲ့လိုက် ကျင့်ခြင်း၊ မိန်းခလေးများ၏ နာကျင်စွာ အော်ညည်းသံ၊ ရှုံ့မဲ့ကာ ခံနေပုံများကို သဘောကျသည်။ အစက သိုက်မိုး အလိုကို လိုက်၍ သိုက်စိုးတို့ အဖွဲ့လိုက် မုဒိန်း ကျင့်ခြင်းကို လုပ်သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် တဖွဲ့လုံး ကြိုက်သွားကြသည်။
အိမ်ဖေါ်၊ အဖိုးအိုကို ပြုစုရန် စသည်ဖြင့် ခေါင်းစဉ် အမျိုးမျိုး တပ်ကာ ခေါ်သည်။ ခေါ်သည့် မိန်းခလေးတိုင်းလည်း မုဒိန်းကျင့် ခံရသည်။ မိန်းခလေး တစ်ယောက်ကို နှစ်လမှ သုံးလ အထိသာ ကြိုက်သလို ဆတ်ဆံပြီး နောက်တစ်ယောက် ထပ်ခေါ်သည်။ ငွေကို ပုံအော၍ ပေးသဖြင့် ပြဿနာ မဖြစ်ပေ။
သို့သော် ယခင် သုံးလခန့်က နွဲ့ရီ ဆိုသည့် အပျိုပေါက်မလေး ပါလာသည်။ အသက်က 18 နှစ် ပြည့်ကာစ။ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်က ခပ်ထွားထွားနှင့် အချိုးအစား ကျလှသည်။ ခပ်စွာစွာ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ အဖိုးကြီးအား ပြုစုပြီးလျှင် စားစရာရှိတာ စားပြီး သူမ အခန်းထဲမှာပင် အောင်းနေတတ်သည်။
သိုက်မိုး သူမအား ကျားချောင်း ချောင်းနေသည်ကို သိသဖြင့် သတိနှင့် နေရသည်။ ဒေါ်ညိုနှင့်လည်း အရောတဝင် မဆတ်ဆံပေ။ တစ်နေ့တွင် သူမ အိမ်တွင်း သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေတုန်း သိုက်မိုး၏ အခန်းရှေ့ အရောက်၊ အခန်းတံခါး ဟ နေစဉ်
"အကိုရာ၊ ခဏလေး စောင့်ပါဗျာ၊ ကျွန်တော် စီစဉ်ပေးပါ့မယ်"
"မရဘူးကွာ၊ မရဘူးကွာ၊ အခု လုပ်ပေး၊ ငါ ဒီကောင်မလေးကို လိုခြင်တယ်"
"ကဲ ကိုမိုး၊ တော်တော့၊ ညီလေး ဒီနေ့ ဧည့်သည်တွေနဲ့ change ထားတယ်၊ ဒီတစ်ခေါက် သူတို့ကို ပြုစုမဲ့လူ မရှိလို့ စိတ်ညစ်နေရတဲ့အထဲ၊ ကိုမိုးက တစ်မှောင့်ဗျာ"
"အဲ့ဒါကြောင့် ကိုမိုး ပြောတာပေါ့ ညီညီ ရာ၊ ဒီည နွဲ့ရီကို ကိုမိုး လိုးပြီးရင် ဧည့်သည်တွေကို ပေး လိုးခိုင်းလိုက်၊ ဘယ်လောက် အစဉ်ပြေလဲ၊ ဟီးဟီး"
"အကို ပြောတော့သာ လွယ်တာ၊ အဲ့ ကောင်မလေးက ဂျွတ်ဆက်ဆက်နဲ့၊ အရင်ဟာတွေနဲ့ မတူဘူးဗျ၊ အကုန် ပြဿနာ တက်ကုန်လိမ့်မယ်"
နွဲ့ရီ ကိုသိုက်စိုးတို့ ပြောနေသော စကားများအား အမှတ်မထင် ကြားလိုက်ရသဖြင့် ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားသည်။ သူမ၏ ဘဝအတွက် လုံခြုံမှု မရှိတော့ပေ။ ဆုံးဖြက်ချက်ကို ချက်ခြင်း ချလိုက်သည်။ နွဲ့ရီ ဘာမှ မစဉ်းစားတော့ဘဲ အိမ်အပြင် ထွက်ကာ ခြံဝန်း တံခါးဘက်ပြေးထွက်ခဲ့သည်။နွဲ့ရီ အိမ်ထဲမှ ပြေးထွက်သွားသည်ကို ဒေါ်ညို မြင်လိုက်သဖြင့်
"ဟိတ် ဒါ ဘယ်လည်း"
နွဲ့ရီ ဒေါ်ညို့အား လှည့်ကြည့်ကာ ဘာမှ မပြောဘဲ ခြံတံခါးဘက် အားကုန် ပြေးထွက်ခဲ့သည်။
"ကျားညီနောင် အဲ့ ကောင်မလေးကို တားလိုက်စမ်း"
ဒေါ်ညို့ အသံကြောင့် ခြံ သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေသော ကျားညီနောင်မှာ နွဲ့ရီ အိမ်ထဲမှ ပြေးထွက်လာသည်ကို တွေ့သဖြင့် လမ်းမှ စီးကြိုကာ
"ခွက်!!!!!!! အူးးးးး"
ကျားကြီး၏ သန်မာသော လက်သီးချက်ကြောင့် ပြေးလာသော နွဲ့ရီတစ်ယောက် မြေကြီးပေါ် ခွေခွေလေး လည်းသွားသည်။
"ခေါ်ခဲ့စမ်း အဲ့ ကောင်မကို"
ကျားငယ်က ခွေခွေလေး သတိလစ်နေသော နွဲ့ရီအား ပုခုံးပေါ် ထမ်း တင်ခဲ့သည်။
............................................................................................................
နွဲ့ရီ သတိရလာချိန်တွင် ကုတင်ပေါ်၌
လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်တိုင်တွင် ကြိုးချည်ခံထားရသည်။ အဝတ်အစား ဟူ၍ တစ်ခုမှ မရှိတော့။ သူမ လှုပ်လာသဖြင့် ဦးမင်းဟန်သည် ကုတင်ပေါ် တက်လာကာ သူမ၏ ပါးစပ်ထဲ ခါးသပ်သော အရည်များ လောင်းထဲ့လိုက်သည်။ ပါးစပ်အား လက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ကာ လောင်းထဲ့သဖြင့် အရည်များ အကုန် ဝင်သွားသည်။
"ကိုသိုက်စိုးရေ၊ ဒီတစ်ခါ ခင်များ စီစဉ်ထားတာ တမျိုး ဆန်းနေသလားလို့"
"မဆန်းပါဘူးဗျာ၊ ဒါပေမယ့်၊ ဒီကောင်မလေးက ခင်များတို့ကို ပြုစုဖို့ နဲနဲ ခက်ခဲနေလို့ အကြမ်း ကိုင်ထားရတာ၊ အရိုင်းလေးဗျ"
"ဟားးး ကြိုက်ပြီလေ"
"ကျုပ် အကို ကို ဦးစားပေးပြီးရင် ခင်များတို့ စိတ်တိုင်းကျ နွှာတော့ဗျာ"
"OK OK, cheers!!!!!!!!"
သိုက်မိုး တဟီးဟီးဖြင့် ကုတင်ပေါ် တက်လာသည်။
"လွှတ် လွှတ် ရှင်တို့ ကျွန်မကို လွှတ်နော် လူယုတ်မာတွေ အ အ အ"
နွဲ့ရီတစ်ယောက် မူးယစ် ရီဝေစွာ ရုံးကန်ရင်း သိုက်မိုး၏ ကြမ်းတမ်းစွာ နို့အုံအား ဖျစ်ညှစ်ခြင်း ခံလိုက်ရသည်။
"ဟီးဟီးဟီး နို့လေးတွေက မာကျစ်ပြီး တင်းနေတာဘဲ ဟီးဟီးဟီး"
"အအအ နာတယ် နာတယ် လွှတ် လွှတ် အားးးးးးးး"
သိုက်မိုးတစ်ယောက် နွဲ့ရီ၏ အပျိုပေါက် နို့အုံများအား ကိုင် ကောင်းကောင်းဖြင့် ဖျစ်ညှစ်နေရာ နာကျင်မှုကြောင့် အော်ဟစ်ရင်း နွဲ့ရီ မျက်နှာ နီမြန်းနေသည်။ နွဲ့ရီ ခြေထောက်နှစ်ဖက်အား ကုတင်ပေါ် စောင့်ကာ စောင့်ကာ ရုံးနေသဖြင့်
"ဟီးဟီးဟီး ကောင်မလေးက အလိုးခံခြင်နေလို့တဲ့ ညီညီရ ဟီးဟီးဟီး"
သိုက်စိုးဘက်ကို လှည့် ပြောရင်း နွဲ့ရီ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်း တင်လိုက်သည်။ သိုက်မိုး သူ၏ လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်၍ နွဲ့ရီ၏ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းတလျှောက် လီးဒစ်ဖြင့် ပွတါသပ်ရင်း စောက်စိလေးကို စွစွ ပေးနေသည်။
"အ အ အီးဟီးဟီး ခွေးကြီးတွေ ငါ့ကို လွှတ်စမ်း အီးဟီးဟီးဟီး"
"ဘာ ငါ့ကို ခွေးလို့ ပြောတာလားး ဖျန်းးး ဖျန်းးး ဖျန်းးးး အ အ အ အားးးးး"
သိုက်မိုး၏ လက်ပြန် ရိုက်ချက်များကြောင့် နွဲ့ရီ၏ ခေါင်းများ ဘယ်ညာ ရမ်းထွက်ကာ နှုတ်ခမ်း ဒေါင့်မှ သွေးပင် ကျလာသည်။ နွဲ့ရီ ခေတ္တ ငြိမ်သွားစဉ် သိုက်မိုးက လီးဒစ်အား စောက်ပတ် အကွဲလေးတွင် တေ့လိုက်ပြီး ပုခုံးပေါ် ထမ်းထားသော ပေါင် နှစ်ချောင်းကို နွဲ့ရီ၏ မျက်နှာနှင့် ထိလုနီးပါ ဖိချလိုက်သည်။ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်သကဲ့သို့ ဖြစ်ကာ နွဲ့ရီ၏ စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းလေး အပေါ်သို့ ကြွတက်လာသည်။ သိုက်မိုး ခါးကို အားထဲ့က လီးကြီးကို စောက်ပတ်လေးထဲ ထိုး ထဲ့လိုက်သည်။
"ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျစ် အားးးးးး အမေရဲ့ အီးးးး ဟီးးးး ဟီးးး ဟီးးးး"
နွဲ့ရီတစ်ယောက် နာကျင်လွန်းသဖြင့် အော်ဟစ်ရုံးကန်သော်လည်း လက်နှစ်ဖက်မှာ ကြိုးချည် ခံထားရ၍ အချည်းအနှီးပင် ဖြစ်နေသည်။ လီးကြီး မှာလည်း စောက်ပတ်လေးထဲ တစ်ဝက်ခန့် တစ်စို့ကြီး ဝင်နေသည်။ သိုက်မိုး နောက်တစ်ချက် စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။
"အင့် ဗျစ်ဗျစ်ဗျစ် ဒုတ် အူးးးး ဟူးးးးး ဟူးးးး ဟူးးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့!!! အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး"
သိုက်မိုး သူ၏ လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ စွဲထုတ်ကာ ခေါင်းငုံ့ကြည့်သည်။
"ဟားးးး ညီညီရေ၊ ကောင်မလေး စောက်ပတ် ကွဲသွားပလား မသိဘူး၊ ကိုကို့ လီးမှာ သွေးတွေ ရဲနေတာဘဲ၊ စောက်ပတ်လေးကလည်း ကျပ်လို့၊ လုပ်လို့ ကောင်းလိုက်တာကွာ ဟီးဟီးဟီး"
သိုက်မိုး ပြောသလိုပင် သူ၏ လီး၌ နွဲ့ရီ၏ အပျိုမှေး ပေါက်ကာ စောက်ပတ် အနည်းငယ် ကွဲသွားသဖြင့် သွေးများ ရဲတွတ်နေသည်။ သိုက်မိုး တဟီးဟီးဖြင့် သဘောကျကာ
"အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗျစ် အားးးးးးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့!!! နာတယ် နာတယ် အီးးဟီးးးဟီးးးး ဟီးးးးး"
သိုက်မိုးတစ်ယောက် လီးအား အဆုံးထိ ထုတ်လိုက်၊ အားဖြင့် စောင့်ချလိုက်ဖြင့် စိန်ပြေနပြေ လိုးနေရာ နွဲ့ရီခမျာ ကမ္ဘာပျက်မတက် အော်ဟစ်နေရသည်။သိုက်မိုး ပြီးသွားသော် ဧည့်သည် တစ်ယောက်၏ လီးကြီးက နွဲ့ရီ စောက်ပတ်ထဲ အရှိန်ဖြင့် ထိုးစောင့် လာသည်။
"အင့် ဗျိဗျိဗျိဗျစ် အားးးး ဟားး ဟားးး ဟားးးးး တောက်စ်!!! စောက်ပတ်လေးက စီးပိုင်ပြီး ကျပ်ထုပ်နေတာဘဲ!!!! အင့် အင့် အင့် အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် ဘွတ်ဘွတ် အမလေးး လေ!!! အားးးးး နာတယ်!!! နာတယ်!!! အီးဟီးးးး ဟီးးးးးးးးးးးးး"
ဧည့်သည်နှစ်ယောက် လိုးပြီးသော် သိုက်စိုး၊ ဦးမင်းဟန်၊ ကျားကြီးနှင့် ကျားငယ်တို့၏ လီးများ တစ်ချောင်းပြီး တစ်ချောင်း နွဲ့ရီ စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်လာသည်။ လီးသာ ပြောင်းသွားသည်။နွဲ့ရီခမျာ စောက်ပတ် တစ်ခုလုံး ကျိမ်းစပ်ကာ သားအိမ်လည်း အောင့်နေပြီ။ စောက်ပတ် အတွင်းသားများ ပေါက်ပြဲကာ လူးလည်း မျော့မျော့လေး ကျန်တော့သည်။ အိပ်ယာခင်းပေါ်တွင် စောက်ပတ်မှ ထွက်သော သွေးများ ရဲတွတ်နေပြီ။
7 ယောက်လုံး အားရပါးရ လိုးပြီးသော် ဦးမင်းဟန် ဖေါ်စပ်ထားသော အားတိုးဆေး ပါသည့် အရက်ကို သောက်ရင်း ခေတ္တ နားကြသည်။
15 mins ခန့် နားပြီးသော်
သိုက်မိုး ကုတင်ပေါ် တက်ကာ
"ကဲ ကောင်မလေးရေ၊ နင်က ငါ့ကို ခွေးနဲ့ နှိုင်းတော့ ငါကလည်း နင့်ကို ခွေးမတစ်ကောင်လို သဘောထားပြီး နင့်ဖင်ကို လိုးမယ်ဟေ့ ဟီးဟီးဟီး"
ပြောပြောဆိုဆို နွဲ့ရီ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်း တင်ကာ လီး ဒစ်ကို တံတွေး စွပ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် နွဲ့ရီ၏ စအိုပေါက်ကိုလည်း တံတွေးစွပ်ကာ လီးဒစ်ဖြင့် တေ့လိုက်သည်။
"အ!!! မလုပျ မလုပျပါနဲ့ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာလှပါပွီ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး ဗြိဗြိဇှိ အားးးးးးးးးး မရဘူးးး မရဘူးးးး နာတယျ နာတယျ အီးးး ဟီးးးး ဟီးးးး ဟီးးးးးးး"
"ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း၊ ငါ့ လီးဒစ်ကြီး နင့်ဖင်ထဲ ဝင်နေပြီ အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ် ဗျစ် အူးးးးးး ဟူးးးးး ဟူးးးးး အောင့်တယ် အောင့်တယ် မရဘူးးး မရဘူးးး အမလေးးးး အမေရဲ့ အင့် ဗျစ်ဗျစ်ဗျစ်ဗျိ အားးးးးးးးးးး"
နွဲ့ရီတစ်ယောက် ရုံးကန်နေသည့် ကြားမှပင် ဖင်ပေါက်ထဲ သိုက်မိုး၏ လီးကြီး တစ်ဆုံးထိ ဝင်သွားသည်။ စအို ကြွက်သားများ နာကျင်ကာ ဖင်ပေါက်လည်း ပြဲသွားသည်။ သိုက်မိုး လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ ထုတ်ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။
"အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ် ဗု အူးးးးးးး ဟူးးး ဟူးးးး အမလေးးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့!!! ဖင်ကွဲပါပြီတော့၊ အင့်အင့်အင့်အင့် အားးးလားးး လားးး လားးး "
"ဟားးး ဖင်လေးက လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာကွာ အင့် အင့် အင့် အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျစ် အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာတယ် နာတယ် အင့် အင့် အင့် အင့် ဇွိဇွိ ဗျိ ဗျစ် အားးး ဟားးး ဟားး ဟားးးး"
သိုက်မိုးကသာ လိုး ကောင်းနေ၊ နွဲ့ရီ ခမျာ ငရဲ ခံနေရသကဲ့သို့ ရှိသည်။ သိုက်မိုး၏ စောင့်ချက်တွေ သွက်လာသည်။ နွဲ့ရီ ဖင်လည်း မီးပွင့်မတက် ထူပူနေပြီ။
"အင့် အင့် အင့် အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် ဗျစ်ဗျစ် အားးး လားး လားး ဗျိဗျိဇွိဇွိ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး ဗွတ်ဗွတ်ဗျွတ်ဗျွတ် အအအအ အားးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးး"
သိုက်မိုး၏ သုပ်ရည်များ နွဲ့ရီ ဖင်ထဲ ပန်း ထဲ့လိုက်သည်။
"အားးးး ရှီးးးး လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာကွာ ဟားးးးးးး"
သိုက်မိုး နွဲ့ရီ ကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျကာ နွဲ့ရီ၏ နား နား ကပ်ပြောလိုက်စဉ်
နွဲ့ရီက ရုတ်တရက် ရှိသမျှ အားဖြင့် ခေါင်းထောင်ကာ သိုက်မိုး၏ ပါးအား ကိုက်လိုက်သည်။
"ခွေးကြီး!!!! ကဲဟာ!!!! အားးးး နာတယ် နာတယ်!!!!! ကောင်မ ငါ့ကို လွှတ်စမ်း လွှတ်စမ်းးး အားးးးးး"
သိုက်မိုး မနည်း ရုံးထွက်လိုက်ရသည်။ ပါး ပေါက်သွားကာ သွေးများ စီး ကြလာသည်။
"တောက်စ်!!!! ခွေးမ!!! ငါ့ကို ကိုက်တယ်!!!! နင် နင် သေပေတော့"
သိုက်မိုး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းကာ အမြည်းအတွက် ပန်းသီးလှီးသော ဓါးကို ယူ၍ နွဲ့ရီရင်ဘက်အား အဆတ်မပြတ် ထိုးချလိုက်သည်။
"အင့်ဟာ အင့်ဟာ!!! ငါ့ကို ကိုက်တဲ့ ခွေးမ!!! သေစမ်း!! သေစမ်းး!!! ဟာ ကိုမိုးးးး မလုပ်နဲ့ မလုပ်နဲ့ အားးးးးးးးးးး"
ရုတ်တရက် သိုက်မိုး၏ လှုပ်ရှားမှုကြောင့် သိုက်စိုးတို့ တဖွဲ့လုံး မတားလိုက်နိုင်ချိန်တွင် နွဲ့ရီတစ်ယောက် ကုတင်ထက်၌ သွေးသံ ရဲရဲဖြင့် အသက်မဲ့သွားသည်။
.....................................................................................................................................
နွဲ့ရီ၏ အလောင်းကို ကျားညီနောင်က တောထဲတွင် မြှုပ်လိုက်သည်။ ဧည့်သည် နှစ်ယောက်လည်း လန်းဖြန့်ကာ ပြန်သွားသည်။ နွဲ့ရီ ပျောက်ဆုံးမှုကြောင့် ရွာမှ လူများက လူပြောက် တိုင်ကြားသဖြင့် စံအိမ်သို့ ရဲများ လာရောက် စစ်ဆေးသည်။ သိုက်မိုးအား စိတ်ငြိမ်ဆေး ကျွေးထားသဖြင့် အမှု ပေါ်မသွားပေ။
ထို အချိန်မှ စ၍ မာယာစံအိမ်ကြီးသည် ရဲများ၏ ဂရုတစိုက် စောင့်ကြည့်ခြင်း ခံရသဖြင့် မူးယစ်ဆေးဝါး ရောင်းဝယ်ခြင်းကို ခေတ္တ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ အဖိုးအား ပြုစုရန် အနီးအနား ပတ်ဝန်းကျင်မှ လူခေါ်ဖို့ရာ ခက်ခဲသွားသဖြင့် ဦးမင်းဟန်တစ်ယောက် မြို့သို့ တက်ကာ DR.အောင်မြင့်နှင့် ချိတ်ဆတ်ပြီး လူရှာသည်။
နန်းမွန် ဆိုသော Nurse မလေး ရခဲ့သည်။ ယခုအခါ ထို nurse မလေးသည် သိုက်စိုး ရှေ့တွင် စောက်ပတ်ထဲရော ဖင်ပါ လီးနှစ်ချောင်း ညှပ်လိုးခြင်းကို ခံနေရသည်။နန်းမွန်၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ ကျားကြီး၏ လီးကြီး ဗျွတ်ကနဲ ထွက်လာချိန်တွင် ဖင်ပေါက်မှာ အာတာတာ ဖြစ်ကာ အသားနီပင် လန်နေပြီ။
အောက်မှ ပင့် လိုးနေသော ကျားငယ်၏ လီးကြီးမှာလည်း နန်းမွန် စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ဖြင့်။ သိုက်စိုး ထိုင်ရာမှ ထကာ လီးဒစ်ကို တံတွေး စပ်ပြီး နန်းမွန်၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထဲ့လိုက်သည်။
"အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် ဘွတ်ဘွတ် အားးးးးးး"
.........................................................................................................
"တူ တူ တူ တူ hello ကိုကို လားးးး"
"ပြောလေ နွေ"
"နွေ အခု private အလုပ်ရပြီ ကိုကို ရေ၊ 6 လ လုပ်ရမှာ၊ နေရာကတော့----------"
"ဟာ ဟန်ကျပြီ နွေ၊ ကိုကိုလည်း အဲ့ဒီဘက် တာဝန်ကျတယ်၊ ဒါဆို ကိုကိုတို့ တွေ့လို့ရပြီပေါ့"
"ဒီ 6 လအတွင်း တွေ့ဖို့တော့ အစဉ်မပြေလောက်ဘူး ကိုကိုရေ၊ အဲ့ အိမ်က စည်းကမ်းကြီးလောက်တယ်၊ ---------- အဲ့ဒါကြောင့်၊ စိတ်တော့ မပူပါနဲ့ ကိုကိုရယ်၊ နွေ့ သူငယ်ချင်း နန်းမွန်လည်း အဲ့ဒီမှာရှိတယ်"
"ဟားးးး ချစ်ရယ်၊ ကိုကိုတော့ နီးလျှက်နဲ့ ဝေးနေရဦးမှာပေါ့၊ ချစ် ဈေးဝယ်လေး ဘာလေး ထွက်ရင်း တွေ့လို့ မရဘူးလား ကွာ"
"မရလောက်ဘူး ကိုကိုရေ၊ နန်းမွန် ပြောစကားအရ သူ လိုခြင်တာလေး ရှိရင် အိမ်တော်ထိန်း အဖွါးကြီးကို စာနဲ့ ရေးပြီး မှာရတာ တဲ့၊ နွေ့ကိုတောင် လိုအပ်တာတွေ တခါတည်း ယူခဲ့ဖို့ မှာလိုက်တယ်"
"ဒါဆို ဒီလို လုပ်ကွာ၊ ချစ် အလှကုန် ပစ္စည်းတွေ အကုန် ယူမသွားနဲ့၊ တစ်လစာလောက်ဘဲ ယူသွား၊ ကိုကိုက ရှေ့လမှ ပြောင်းရမှာ ဆိုတော့ အဲ့ အချိန် အဖွါးကြီးကို အမှာစာရင်း ပေးရင်း ကိုကို့စီ လွမ်းကြောင်း ဘာကြောင်း ညာကြောင်း စာလေးပို့၊ ကိုကိုကလည်း ချစ် လိုတာလေးတွေ ဝယ်ပေးရင်း စာထဲ့ပေးမယ်"
"ဟွန့် ကိုကိုကလည်း ပြောတော့ လွယ်တယ်၊ ဒေါ်ညိုဆိုတာ နွေတောင် မမြင်ဘူးသေးဘူး၊ ပြီးတော့ ကိုကိုနဲ့ စာ အပေးအယူ ဘယ်လို လုပ်မလည်း"
"အာ ချစ်ကလည်းကွာ၊ ကိုကိုက ရဲ တစ်ယောက်လေ၊ minor case ပါကွ ဟဲဟဲဟဲ"
"ပြီးရော ပြီးရော ဒါဘဲ"
"Ok ok, I love u so much baby"
နွေဦးမေ တစ်ယောက် မာယာ စံအိမ် သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီ။ ရောက်သည့် နေ့ကပင် နန်းမွန်နှင့် တွေ့ခွင့်၊ စကား ပြောခွင့် ရသော်လည်း တစ်ခန်းထဲ အိပ်ခွင့် မရှိပေ။
နန်းမွန်နှင့် စကားပြော နေချိန်တွင် ဒေါ်ညိုက စောင့်ကြည့်နေသည်။ နန်းမွန်သည် မိမိနှင့် စကား ပြောရာတွင် ပြုံးနေသော်လည်း သူမ မျက်နှာလေး အနည်းငယ် ချောင်ကျသွားမှန်း ရိပ်မိသည်။ နန်းမွန် တခါတခါ ဘာတွေ ပြောမှန်း မသိသော်လည်း ဒီအိမ်တွင် အလုပ် လုပ်ရတာ ပျော်ကြောင်း၊ အစဉ်ပြေကြောင်းသာ အပ်ကြောင်း ထပ်နေသည်။
(ဒေါ်ညို ဆေးတိုက်ကာ နှုတ်တိုက် သင်ထားသော စကားများ ဖြစ်၏)။
သူမ၏ မျက်လုံးတွေက ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေသလိုပင်။နွေဦးမေအားမြင်စ ကတည်းကပင် သိုက်စိုးတစ်ယောက် ပြာယာ ခက်ခဲ့ရသည်။ ဘဝ တစ်လျှောက်တွင် သူ့ ရင်ကို ခုန်စေသည့် မိန်းခလေး ရှိမည် မဟုတ်ဟု ထင်ထားခဲ့သည်။
ယခုအခါတွင် nurse မလေး နွေဦးမေ ၏ ပြုံးချိုသော မျက်နှာ၊ စကားသံ လွင်လွင်လေးများက သိုက်စိုး ရင်ဘက်ထဲ မြင်း 7 ကောင်ခန့် ဒုန်းဆိုင်း ပြေးနေသလို ဖြစ်မိသည်။
"ကိုမိုးကို ကျွန်တော် ပြောစရာ ရှိတယ်"
"ဟားးး ရှီးးးး ခဏနေမှ ပြောကွာ ညီညီ အားးး စုပ်စုပ် ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် ကောင်းလိုက်တာကွာ"
နန်းမွန်က ကျားငယ်ပေါ် ခွလျှက် စောက်ပတ်ထဲ လီး တန်းလန်းဖြင့် အပေါ်မှ ညှောင့် လိုးနေရင်း သိုက်မိုး၏ လီးကြီးကို တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် စုပ်နေသည်။
လီး ဒစ်အား တစ်ချက် တစ်ချက် လျှာဖြင့် ဝိုက်၍ ကလိပြီး စုပ်လိုက်တိုင်း သိုက်မိုး ဇိမ်တွေ့နေသည်။ ကျားငယ်၏ လီးကြီးအား အပေါ်မှနေ၍ ဖင်ကြီး မြှောက်လိုက် စောင့်လိုက် လိုးပေးနေရာ နန်းမွန်၏ စအိုပေါက်လေး ပွစိ ပွစိ ဖြစ်နေသည်
ကျားကြီး ထိုင်ရာမှ လီး တန်းလန်းဖြင့် ထလာကာ နန်းမွန်ကိုယ်ပေါ် ကားယား ခွလိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီး ဒစ်ကို တံတွေး စွပ်ပြီး နန်းမွန်၏ စအို ပေါက်တွင် တေ့လိုက်သည်။
ကျားငယ် က အောက်မှ နေ၍ နန်းမွန်၏ ခါးကို ဖက်ကာ ထိန်းထားလိုက်သည်။
"အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ် အူးးး ဟူးးး ဟူးးး"
လီးဒစ်ကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်လာသဖြင့် နာကျင်မှုကြောင့် အော်ညည်း လိုက်သော်လည်း အာခေါင်ထဲထိ ဝင်နေသော သိုက်မိုး၏ လီးကြီးကြောင့် အသံ သဲ့သဲ့သာ ထွက်လာသည်။ ကျားကြီးက နန်းမွန်၏ ခါးကို လက် ထောက်ကာ ဂေါ်လီ ဘုထစ်များ အပြည့် ဝန်းရံထားသော လီးကြီးကို စအိုပေါက်ထဲ စောင့် ထဲ့လိုက်သည်။
"အင့် အင့် ဗလစ်တစ်တစ် ဗျစ်ဗျစ်ဗျိ အူးးးးး ဟူးးး ဟူးးးး အုအု အွတ် အွတ်"
နန်းမွန်၏ မျက်နှာလေး နီရဲကာ ရှုံ့မဲ့သွားသည်။ ကျားကြီး၏ လီးက နန်းမွန်၏ ဖင်ပေါက်ထဲ တဆုံး ဝင်သွားသည်နှင့် ကျားငယ်ကလည်း အပေါ်မှ စောင့်လိုးနေသော ကျားကြီးနှင့် အပြိုင် အောက်မှ ပင့်လိုးတော့သည်။
"အင့် အင့် ဖတ်ဖတ် ဖတ်ဖတ် ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အူးးးးးးး အုအု အွတ်အွတ် ဇွိဇွိ ဗျိဗျိ အုအု အဟုဟုဟု"
လီးကြီး နှစ်ချောင်းရှိ ဂေါ်လီများက စောက်ပတ်နှင့် စအို အတွင်းသား နံရံ နုနုများအား ကြမ်းတမ်းစွာ ပွတ်တိုက် နေသည့်ဒဏ်ကို လူးလှိမ့် ခံနေရ သကဲ့သို့ ပါးစပ်ထဲရှိ သိုက်မိုး၏ လီးကြီးက အာခေါင်အထိ တိုးစောင့် နေရာ နန်းမွန် အခံရခက်စွာ မျက်ရည်များပင် ကျလာသည်။
"ပြွတ်ပြွတ် အွတ်အွတ် အားးးးးး ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် စုပ်စုပ် အားးးးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးးး"
သိုက်မိုး၏ ညှီစို့စို့ သုပ်ရည်များ နန်းမွန် ပါးစပ်ထဲ အပြည့် ပန်းထုပ်လိုက်သည်။
"မျိုချလိုက်စမ်း ငါ့ လရည်တွေ မျိုချလိုက် ဟီးဟီးဟီး"
သိုက်မိုး နန်းမွန်၏ ပါးစောင်အား လက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ကာ ပြောသည်။ နန်းမွန်လည်း မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ မျိုချလိုက်ရသည်။
"အင့်အင့်အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ်ဗွတ် အ အ အ အားးးးးးး"
သုပ်ရည်ရာ မျိုချအပြီးတွင် ကျားညီနောင်၏ စောက်ပတ်ရော ဖင်ပါ ညှပ် လိုးခြင်းကို အံကြိတ်ကာ ခံရပြန်သည်။နန်းမွန်လည်း သိုက်မိုးတို့ ဝိုင်း လိုးနေခြင်းကို နေစဉ်နှင့်အမျှ ခံ နေရတော့ သဘောကျသလို ဖြသ်လာသည်။ နာကျင်စွာ ခံစားရင်း အကြိမ်ကြိမ် ပြီးသည့် အရသာကို ကြိုက်နှစ်သက် လာသည်။
"ပြော ညီလေး ဘာဒုန်း"
"ဒီလို ကိုကိုရာ၊ အခု ရောက်လာတဲ့ ကောင်မလေးကို ညီလေး ခွင့်ပြုချက် မရဘဲ ဘာမှ မလုပ်ရဘူး"
"သူ့ကို ပြန်မလွှတ်သေးဘူး မလား"
"အင်း ကိုကို သဘောကျရင် ပြန် မလွှတ်သေးဘူးလေ"
"ဒါဆိုလည်း ပြီးရော၊ ဟီးဟီး ကြည့်ပါလား ဒီကောင်မလေး မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့နေတာက ချစ်ဖို့ ကောင်းတယ် ဟီးဟီးဟီး"
သိုက်မိုး ပြောသဖြင့် သိုက်စိုး လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ကျားညီနောင်၏ မညှာမတာ ညှပ်လိုးနေသည့် ဒဏ်ကို ရှုံ့မဲ့ကာ အော်ညည်းနေသော နန်းမွန်၏ မျက်နှာ တစ်ခုလုံး နီမြန်းပြီး ချစ်စရာ ကောင်းနေသည်။
"ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အင့် အင့် အင့် အင့် ဗျိဗျိဇွိဇွိ အ အ အ အ အားးးးး ရှီးး"
ကျားကြီးက သူ့လီးကို နန်းမွန် ဖင်ပေါက်ထဲမှ ဆွဲထုပ်လိုက်ကာ ကျောပြင်ပေါ် သုပ်ရည်များ ပန်း ထုပ်လိုက်သည်။ တပြိုင်ထဲမှာပင် ဦးမင်းဟန်၏ လီးကြီး နန်းမွန် ဖင်ထဲ ထိုးထဲ့လိုက်ပြန်သည်။
"အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် အမလေးးး သေပါပြီ အမေရဲ့!!!!!!!!!!"
............................................................................................................................
နွေဦးမေ တစ်ယောက်မာယာ စံအိမ် သို့ ရောက်ရှိကတည်းက သခင်လေး သိုက်စိုး၏ အထူးတလည် ဂရုစိုက်ခြင်း ကို ခံရသဖြင့် အစဉ်ပြေသော်လည်း နန်းမွန်၏ အမူအယာအား သံသရ ဖြစ်မိသည်။
သူမအား အင်မတန် ခင်တွယ်ခဲ့သော လုပ်ဖေါ် ကိုင်ဖက် သူငယ်ချင်းက ယခုအခါ အရောတဝင် ပြောဆိုခြင်း မရှိသည်ကို သဘောမကျပေ။ အရေးကြီးဆုံး အချက်က နန်းမွန်၏ မျက်လုံးများ ဖြစ်သည်။ Nurse တစ်ယောက် ဖြစ်သဖြင့် နန်းမွန်၏ မျက်လုံးအိမ်း အကျဉ်း အကျယ် ပုံမှန် မဟုတ်သည်ကို ဂရုစိုက်မိသည်။
တစ်ခါ တစ်ခါ နန်းမွန်၏ ပါးစပ်မှ ပြောသော စကားနှင့် နန်းမွန်၏ မျက်လုံး အကြည့်တို့ မညီညွတ်မှန်း သိသည်။ ထို့ကြောင့် နွေဦးမေ စံအိမ်ထဲတွင် သတိဖြင့် နေရသည်။နွေဦးမေ တစ်ယောက် နန်းမွန် အကြောင်းတွေးရင်း ကိုကို ပြောသော စကားကို သတိရမိကာ စာအုပ်ထဲမှ စာရွက် တစ်ရွက်တွင် ကဗျာလိုလို စာ လိုလို စာသားများ ရေးကာ စာရွက်ကို လက်ဖြင့် လုံး ချေလိုက်သည်။ ပြီးနောက်
"ဒေါ်လေးညို"
"ပြော"
"မြို့ဈေးကို သွားရင် သမီး အလှကုန် ပစ္စည်းလေးတွေ မှာခြင်လို့"
"နင် ဒီကို လာကတည်းက တစ်ခါထဲ မယူခဲ့ဘူးလား"
"ဟို ဟို သမီးလေ"
နွေဦးမေ တစ်ယောက် မည်ကဲ့သို့ ဖြေဆိုရမည်ကို စဉ်းစားရ ကျပ်နေစဉ်
"ဝယ်ပေးလိုက်ပါ ဒေါ်ညိုရယ်၊ အပန်း မကြီးပါဘူး"
နွေဦးမေ၏ မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း သိုက်စိုး ဝင်ပြောသဖြင့်
"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်လေး!!!!!! ကဲ ဘာမှာ မှာလည်း!!! အမှာစာရင်း ပေးလိုက်"
"ဒီ ဒီဟာပါဘဲ ဒေါ်လေးညို၊ အဲ့ စာရွက်လေး ပေးလိုက်ရင် အလှကုန် ဆိုင်တွေ သိတယ်"
"ညည်းတို့တွေများ ရှုပ်ရှုပ် ရှပ်ရှပ် ကဲ ပေး ပေး ငါ ဝယ်ခဲ့မယ်"
ဒေါ်ညိုတစ်ယောက် သိုက်စိုး ကြောင့်သာ နွေဦးမေ ပေးလိုက်သော အမှာစာရင်း စာရွက်ကို ယူဆောင် ခဲ့သည်။ စိတ်ထဲတော့ မကြည်လင် လှပေ။
......................................................................................................................
ကိုကို တစ်ယောက်ခမျာ မိမိ တာဝန် ထမ်းဆောင်ရသော မြစ်ဝ ကျွန်းပေါ် မြို့သို့ ရောက်ရှိ ကတည်းက ပထမဦးစွာ ရင်ဆိုင်ရသော အမှုမှာ လူပျောက်မှု။
လွန်ခဲ့သည့် 4 လခန့်က မြို့လေးနှင့် အနီးရှိ ရွာမှ နွဲ့ရီ ဆိုသော ကောင်မလေး ပျောက်ဆုံးနေသဖြင့် ဆွေမျိုးများက လူပျောက် တိုင်ထားသည်။ အမှုကို လေ့လာ ကြည့်ရင်း ကိုကို မျက်လုံး ပြူးသွားသည်။ ဇစ်မြစ်က သူ၏ ချစ်သူ အလုပ် လုပ်ရန် သွားခဲ့သော
"မာယာ စံအိမ်"
ထို စံအိမ်နှင့် ပတ်သတ်၍ အစဉ် အဆတ် စုံစမ်းမှုများ ပြုလုပ်ခဲ့ကြ သော်လည်း သဲလွန်စ မရှိခဲ့။ကိုကို တစ်ယောက် ချက်ခြင်းပင် မြို့ထဲရှိ အလှကုန် ဆိုင်များသို့ စုံစမ်းရန် ထွက်ခဲ့သည်။နွေဦးမေ တစ်ယောက် မာယာ စံအိမ်သို့ private nurse အဖြစ် အလုပ် လုပ်ရန် သွားကတည်းက သူနှင့် အဆတ်အသွယ် မရတော့ပေ။
..................................................................................................................
မာယာစံအိမ်မှ အဖွါးကြီး ဈေးဝယ် လာသဖြင့် ကိုကို ဂရုတစိုက် လိုက်ကြည့်သည်။ သူ တွေး ထင်ထားသည့် အတိုင်း အဖွါးကြီး အလှကုန် ဆိုင်ထဲတွင် စာရွက် တစ်ရွက် ပြကာ မေးမြန်းနေ၏။
ကြိုတင်ကာ စီစဉ်ထားသဖြင့် အရောင်း စာရေးမလေး ပေးလိုက်သော ပစ္စည်းများအား ဝယ်ယူကာ အဖွါးကြီး ဆိုင်ထဲမှ ထွက်သွားသည်။
ကိုကို အရောင်း စာရေးမလေး အနား ကပ်ကာ အဖွါးကြီး ပေးခဲ့သော အမှာ စာရင်းကို ကြည့်လိုက်သည်။***( Lip liner ခပ်ရဲရဲလေး၊ မပြောရဲသူ အတွက်၊ eye showed တပါးသူ သတိထား မိသည့် အရောင်၊ Hair color မှောင်မိုက် မဲနက်သည့် အရောင်၊ လက်သည်းနီ ခပ်ဖြော့ဖြော့)****ကိုကို ဈေးဝယ် အမှာ စာရွက်ကို ကြည့်ကာ ပြုံးမိသည်။ သူ တွေးထင်လိုက်တာ မှန်နေပြီ။ သို့သော် စာရွက်ပေါ်တွင် ရေးထားသော အဓိပ္ပါယ်ကို တွေးမိကာ နွေဦးမေ အတွက် စိတ်ပူမိသည်။နွေဦးမေ ရေးထားသည့် အဓိပ္ပါယ်က***( Lip liner ခပ်ရဲရဲလေး၊ မပြောရဲသူ အတွက်)တစ်ယောက်ယောက်က သိလျှက်နှင့် မပြော မဆိုရဲ ဖြစ်နေသည်။(eye shadow တပါးသူ သတိထား မိသည့် အရောင်)
သူမအား အချိန်ပြည့် စောင့်ကြည့်နေ၏။(Hair color မှောင်မိုက် မဲနက်သည့် အရောင်)ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် အဆတ်အသွယ် ဖျက်ခံထားရသည်။( လက်သည်းနီ ခပ်ဖြော့ဖြော့)သူမ ကြောက်လန့်နေပြီ။***နွေဦးမေ တစ်ယောက် ဒေါ်ညို ပေးသော အလှကုန် ပစ္စည်းများကို ကြည့်ကာ ပျော်နေမိသည်။ ကိုကိုနှင့် သူမ အဆတ်အသွယ် ရပြီလေ။
နှုတ်ခမ်းနီ ရဲရဲလေး တစ်တောင့်၊ Eye Shadow အစိမ်းရောင် တစ်တောင့်နှင့် လက်သည်းနီ အဝါရောင် တစ်ဗူး၊ (ဝါ စိမ်း နီ) နွေဦးမေ အလှကုန် ပစ္စည်းများအား ကြည့်ကာ အူမြူး၍ အခန်းထဲတွင် ခုန်ပေါက် နေမိ၏။ဤသည်ကို နွေဦးမေအား မျက်ချည် မပျက် စောင့်ကြည့်နေသော ဒေါ်ညို တစ်ယောက် တွေ့ မြင်သွားသည်။
"မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ဒေါ်ညိုရာ၊ သူ လိုချင်တာ ရလို့ ပျော်သွားတာ နေမှာပါ"
"အဲ့ဒါတော့ ကျွန်မ မသိဘူး သခင်လေး၊ ဒါပေမယ့် သူကိုတော့ စောင့်ကြည့်ရမှာဘဲ"
"ဒါက ဒေါ်ညို့ အလုပ်ဘဲလေ"
"သခင်လေး ဘက်ကလည်း၊ လက်ဦးထားမှ ဖြစ်မယ်၊ ရှေ့တစ်ပတ်ထဲမှာ အဝယ်တော်တွေ လာဖို့ရာ ရှိတယ်၊ သူတို့ကို ပြုစုဖို့က"
"အဲ့ဒါ နန်းမွန်နဲ့ဘဲ ပေးတွေ့လိုက်မယ်၊ နွေဦးမေက ကျုပ်အတွက် သီးသန့်ဗျ"
-------------------------------------------
စံအိမ်သို့ ဧည့်သည်များ လာမည် ဖြစ်ကြောင်းနှင့် ကိုယ်နဲ့ မဆိုင်သည့် ကိစ္စ မစပ်စုရန် ဒေါ်ညို ပြောထားသဖြင့် နွေဦးမေ တစ်ယောက် ကိုယ် လုပ်စရာ ရှိသည်ကို ပြုလုပ်နေသည်။ အဖိုးအို အား ရေပတ် တိုက်၊ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးပြီး dream bed ပေါ်သို့ ရွှေ့ကာ အိပ်ယာခင်းများ လဲလှယ်စဉ် မွှေ့ယာ အောက်မှ အံဝှက် တစ်ခုကို တွေ့လိုက်သည်။
ပထမတော့ အံဝှက် အဖုံးကို ဖွင့်ကြည့်ရန် စဉ်းစားသေးသည်။ သို့သော် မိမိနှင့် မဆိုင်လျှင် မစပ်စုနှင့် ဟု ပြောထားသော ဒေါ်ညို့ စကားကို ကြားယောင်ကာ မွှေ့ယာခင်းဖြင့် ပြန် ဖုံးထားခဲ့သည်။ အဖိုးအိုအား ကုတင်ပေါ် ပြန် တင်ထားခဲ့ပြီး အခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့သည်။ ဧည့်ခန်းထဲမှ ဖြတ်လျှောက်စဉ်
"ကိုသိုက်စိုးရေ၊ ရှေ့တစ်ပတ်မှာ ကျုပ်တို့ ယူမယ့် ပစ္စည်းက များတယ် ဆိုတော့ နှစ်သုပ် ခွဲပြီး သယ်ချင်တယ်ဗျာ၊ ရဲ ကလည်း လမ်းကြောင်းတွေ ပိတ်ထားတော့ နည်းနည်း ခက်လို့"
"ရပါတယ်၊ ခင်များတို့ အစဉ်ပြေသလို လုပ်ပေါ့ဗျာ၊ ငွေက ဘယ်လို ချေမှာလည်း"
"တစ်ခါသယ်၊ တစ်ခေါက်ရှင်း ပေါ့ဗျာ၊ ဒါနဲ့ ကျုပ်တို့ကို ထုံးစံမပျက် ပြုစုဖို့က အသစ်တစ်ယောက် ရှိတယ်ဆို"
"ဟားးး အဲ့ဒါလေးက ကျုပ်အတွက်ဗျ၊ ခင်များတို့ အတွက် ဟို တစ်ယောက် ရှိတယ်လေ"
"ရှမ်းမလေး လား၊ ဒါလေးလည်း အပြုစု ကောင်းပါတယ်ဗျာ၊ သူ့ အိုးကြီးတွေက အားမနာတမ်း ဆွဲလို့ ကောင်းတယ်ဗျ"
"ကဲ ဒါဆိုလည်း အပေါ်ထပ်က အခန်းထဲကို သွားစို့ဗျာ ဟဲဟဲဟဲ"
ရုတ်တရက် ကြားလိုက်ရသော စကားကြောင့် နွေဦးမွန် မျက်လုံးပြူးကာ အခန်းထဲသို့ ပြေး ဝင်ခဲ့သည်။ သိုက်စိုးတို့ ပြောစကား အရ သူတို့ လုပ်နေသော အရောင်း အဝယ်မှာ မူးယစ်ဆေးဝါး ဖြစ်ဖို့ များသည်။ ပြီးတော့ ထုံးစံအတိုင်း ပြုစုဖို့ ဆိုတာက ဘာ အဓိပ္ပါယ်လည်း၊ ရှမ်းမလေး ဆိုသည်မှာ နန်းမွန်ကို ရည်ညွှန်းမှန်း ရိပ်မိသည်။ အသစ် တစ်ယောက် ဆိုတာ သူမ ဖြစ်မည်။
အိုးးးး ဒါဆိုလျှင် နန်းမွန်တစ်ယောက် အပေါ်ထပ်က အခန်းထဲမှာ သူတို့နှင့်၊ ပြီးလျှင် သူမရော ဘာတွေ ဖြစ်လာမလည်း။ နွေဦးမေ ဆတ် မတွေးရဲတော့။ ကြောက်စိတ်က လွှမ်းမိုးနေပြီ။
ထို့ကြောင့် ကိုကို သင်ပေးသည့် ဝှက်စာ ရေးနည်းဖြင့် စာ တစ်ဆောင် ရေးလိုက်သည်။ မနက်ဖန် ဒေါ်ညို ဈေးသွားလျှင် အလှကုန် ပစ္စည်း တစ်ခုခု မှာရမည်။အပေါ်ထပ် အခန်းထဲတွင်တော့နန်းမွန်ခမျာ ယောက်ျားကြီး ၇ ယောက်ကြား ငရဲ ကျနေသည်။
"ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အ အ အ အ အားးးးးးးးးးးးးးးးးး"
................................................................
နွေဦးမေ မှာလိုက်သည့် စာရွက်အား အရောင်း စာရေးမလေးထံ ပေးလိုက်သည်။ စာရေးမလေးက စာရွက်ကို ကြည့်ကာ အလှကုန် ပစ္စည်း အချို့ကို ထုပ်ပေးသည်။ ပစ္စည်းများကို ယူကာ ဒေါ်ညို ဆိုင်ထဲမှ ပြန်ထွက်ခဲ့သည်။
ဒေါ်ညို ထွက်သွား သည်နှင့် အရောင်း ကောင်တာနား ကိုကို ရောက်သွားကာ စာရေးမ ပေးသော စာရွက်ကို ယူလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပြန်ထွက်ခဲ့သည်။ ဤသည်ကို ဆိုင်အား ပြန်လည် စောင့်ကြည့်နေသော ဒေါ်ညို တွေ့သွားသည်။
..............................................................................
"သေခြာလား ဒေါ်ညို"
"သေခြာတယ် သခင်လေး၊ ဒီကောင် ဒါနဲ့ဆို သုံးကြိမ်ရှိပြီ၊ တိုက်ဆိုင်မှု မဟုတ်ဘူး၊ နွေဦးမေနဲ့ အဆတ်အသွယ် လုပ်နေတာ"
"ဟုတ်တယ် သခင်လေး၊ ကျုပ် စုံစမ်းပြီးပြီ၊ အဲ့ဒီ အကောင်က အသစ်ရောက်လာတဲ့ ရဲ အရာရှိ ကိုကို ဆိုတာဘဲ"
"တောက်စ်"
ဦးမင်းဟန်၏ ပြောစကားကြောင့် သိုက်စိုး ဒေါသ ထွက်သွားသည်။
...................................................................................................
"ဝုန်း"
"အမေ့"
နွေဦးမေ အဖိုးအိုအား ဆေးတိုက်နေစဉ် တံခါး စောင့်ဖွင့်သံ ကြားသဖြင့် လန့်သွားသည်။ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ အခန်းထဲသို့ ဒေါသတကြီး ဝင်လာသော သိုက်စိုးကို တွေ့လိုက်သည်။
"ကို ကိုသိုက်စိုး!!! ဘာ ဘာဖြစ်လို့ အ"
နွေဦးမေ၏ ဆံပင်ကို စောင့်ဆွဲကာ
"မင်း အပြင်က ရဲ တစ်ကောင်နဲ့ ဆတ်သွယ်တာ ဘာသဘောလည်း"
"ရှင် ဟို ဟို အ အ"
"တောက်စ်!!!! လာခဲ့စမ်း ကောင်မ၊ နင် ရဲသီတင်းပေး တစ်ယောက်ဘဲ၊ ငါတို့ စံအိမ်အကြောင်း စုံစမ်းဖို့ လာခဲ့တာ မလား၊ သေဖို့သာ ပြင်ပေတော့"
"အ အ ကိုသိုက်စိုး မဟုတ် မဟုတ်ဘူး အ နာတယ် နာတယ် လွှတ် လွှတ်"
နွေဦးမေအား ဆံပင်ဆွဲကာ အပေါ်ထပ် အခန်းထဲသို့ ဆွဲခေါ်သွားသည်။အခန်းထဲ ရောက်သော် ရုံး ကန်နေသော နွေဦးမေ၏ ပါးကို ဘယ်ပြန် ညာပြန် ရိုက်လိုက်ရာ
"ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း အားးးး"
နွေဦးမေ ကြမ်းပြင်ပေါ် လဲသွားသည်။ သိုက်စိုး ခါးပတ်ကို ချွတ်၍ နွေဦးမေအား လေးငါးချက်ခန့် လွှဲ ရိုက်သည်။
"ရွှမ်း...ရွှမ်း...ရွှမ်း.....အား.........အားးးးးးးးးး"
နွေဦးမေ တစ်ယောက် သိုက်စိုး၏ ခါးပတ်ဖြင့် ရိုက်ချက်ကြောင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် လူး လှိမ့်နေသည်။ခါးပတ်ဖြင့် ရိုက်၍ အားရသော် နွေဦးမေအား ကုတင်ပေါ် ပစ် တင်လိုက်သဖြင့် ခွေခွေလေး ကျသွားသည်။မုဒိန်းကျင့်ခံရတော့မည်မှန်း နွေဦးမေ သဘောပေါက်လိုက်သည်။
"မလုပျ မလုပျပါနဲ့ အီးးး ဟီးးးဟီးးး"
သိုက်စိုး နွေဦးမေ၏ ကိုယ်ပေါ် ကားယား ခွကာ အဝတ်များကို ဆွဲဖြဲလိုက်သည်။
"ဗျီးးး ဗျိ ဗျိ မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း အားးးးးး"
ပါးပြင်ပေါ် အဆတ်မပျက် ကျလာသော သိုက်စိုး၏ ရိုက်ချက်များကြောင့် နွေဦးမေ သတိ လစ်သွားသည်။
..................................................................................................................
နွေဦးမေတစ်ယောက် သတိရလာသော်
ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး ယိမ်းထိုး လှုပ်ခါ နေသည်။ မိမိ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက် မိုးပေါ် ထောင်နေသည်။ စောက်ပတ်ထဲလည်း မာကျောသော အရာတစ်ခု ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ဖြင့်။ မျက်လုံးကို အားယူ၍ ဖွင့်ကြည့်သော် မိမိ မျက်နှာအား မိုးကြည့်နေသော သိုက်စိုးကို ဝေဝါးစွာ တွေ့ရသည်။
"အင့် အင့် အင့် အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အအ အ အ ဗျိဗျိဇွိဇွိ အ အ အ အ!!!!! ဟင် လူယုတ်မာ လွှတ် လွှတ် မလုပ်နဲ့ မလုပ်ပါနဲ့ အ အ အ အ အားးးးးးးး"
နွေဦးမေ အော်ဟစ် ရုံးကန်သော်လည်း သိုက်စိုး၏ လီးကြီးက စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နှင့်။ အပျိုစင် မဟုတ်သော်လည်း သိုက်စိုး၏ စောင့်ချက်များ ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် သားအိမ် အောင့်ကာ နာကျင်လှသည်။
"ဗျိဗျိ ဇွိဇွိ အ အ အ အ ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အားးးးး အားးး အားး အားးး"
နွေဦးမေ၏ ယမ်းခါနေသော နို့အုံကို လက်ဖြင့် အားရပါးရ စုပ်ကိုင်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း စောင့် လိုးနေသည်။
"အင့် အင့် အင့် အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အားး အားး အားးး အားးး ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် အီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာတယ် နာတယ် လူယုတ်မာကြီး လွှတ်လွှတ် အားးးးးး"
ခေါင်းအား ဘယ်ညာ ယမ်းခါရင်း ငိုကျွေးနေသော နွေဦးမေ၏ မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး လိုးရတာ အရသာ ရှိလှသည်။ သိုက်စိုး၏ စောင့်လိုးချက်များ ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် ကုတင် တစ်ခုလုံး သိမ့်သိမ့်ခါနေသည်။ လီးကြီး ဝင်လာတိုင်း စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများ အတွင်းသို့ ရှုံ့ ဝင်သွားသလို ပြန်ထွက်သွားတိုင်း စောက်ပတ် အတွင်းသားများ အမြုံလိုက် ကပ် ပါသွားသည်။
"ဖတ် ဖတ် ဗျွတ်ဗျွတ် အားးး အားးး အားး အားးး ဇွိဇွိ ပျစ်ပျစ် အားးးးးး ရှီးးးးးး ဟင်းး ဟင်းးးး ဟင်းးးးး"
သားအိမ်ခေါင်းထဲသို့ နွေးထွေးသော သုပ်ရည်များ ပန်းထွက်သွားသည်။
...............................................................................................................
နွေဦးမေ ရေးလိုက်သော စာကို ကြည့်ကာ ကိုကို ဗျာ များနေသည်။
SOS (Save our self) တဲ့။ ဒါဆို နွေဦးမေတို့ ဒုက္ခ ရောက်နေပြီ။ ထို့ကြောင့် အထက်ကို သီတင်းပို့ကာ နွေဦးမေတို့ကို ကယ်တင်ရန် ပြင်စဉ်သည်။ ချစ်သူ ဘာတွေ ဖြစ်နေပြီလည်း မတွေးဝံ့တော့။
သိုက်စိုး နွေဦးမေကို အားရအောင် လိုးပြီး တညလုံး အခန်းထဲတွင် သော့ ခပ်ထားခဲ့သည်။ မနက်လင်းမှ ဒေါ်ညို သော့ဖွင့်ပေးသဖြင့် ရေချိုးရသည်။ စားသောက်ပြီး အခန်းထဲ ပြန် ပိတ်ထားသည်။
နံက် 9:00 am ခန့်တွင်
"ဂလောက် ကျွီအီအီ"
တံခါးဖွင့်သံ ကြားသဖြင့် ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲကာ ငိုနေသော နွေဦးမေ လန့်သွားသည်။ သိုက်စိုးတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။နန်းမွန် နွေဦးမေအား တွေ့သဖြင့် ကုတင်ပေါ် ပြေးတက်ကာ ပွေ့ ဖက်လိုက်သည်။
"နန်း နန်းမွန် နွေ့ကို ကယ်ပါဦး အီးးး ဟီးးး ဟီးး ဟီးးး"
"နွေ နွေရယ်"
"ကဲ နန်းမွန် အလွမ်းသယ်မနေနဲ့ ရော့"
ဦးမင်းဟန် ပေးသော ခွက်ကို နန်းမွန် မော့ချလိုက်ပြီး နွေဦးမေအား တစ်ခွက် တိုက်သည်။ နွေဦးမေ နန်းမွန်ကို နားမလည်စွာ ကြောင် ကြည့်နေသည်။
"သောက်လိုက် နွေ၊ ဒါမှ ခံနိုင်ရည် ရှိမှာ"
နွေဦးမေ ဘာမှ မမေးတော့ဘဲ သောက်လိုက်သည်။ ခါးသတ်သတ် ပြင်းရှရှဖြင့် အာခေါင်ထဲ ပူ ဆင်းသွားသည်။ ခဏ အကြာတွင် ခေါင်းထဲ နောက်ကျိ ရီဝေလာသည်။
"ဟီးဟီးဟီး လွလိုက္တာ ကြာ ဟီးဟီး"
သိုက်မိုး တဟီးဟီး ရီကာ ကုတင်ပေါ် တက်လာသဖြင့် နွေဦးမေ ကြောက်လန့်စွာ နောက်သို့ ဆုတ်သည်။ သိုက်မိုးက နွေဦးမေ၏ ခြေထောက်ကို ဆောင့်ဆွဲလိုက်ရာ
"အေမ့"
နွေဦးမေ ခြေကားယားဖြင့် ပါလာသည်။ သိုက်မိုး နွေဦးမေ၏ ထမိန်ကို ဆွဲ ချွတ်လိုက်သည်။
"အို မလုပ် မလုပ်နဲ့ လူယုတ်မာကြီး လွှတ်၊ နန်းမွန်ရေ ကယ်ပါဦး အားးးးးးး"
နွေဦးမေ အော်ဟစ် ရုံးကန်ရင်း ထမိန် ကျွတ်သွားသည်။ ဦးမင်းဟန် တိုက်သော ဆေး အရှိန်ကြောင့် ရုံးကန် ရန် ခွန်အား မရှိပေ။
"ဗျိဗျိဗျီးးး မလုပ်ပါနဲ့ အားးးးးးး"
အောက်ခံ ဘောင်းဘီနှင့် အင်္ကျီများ ဆုတ်ဖြဲခြင်း ခံရသည်။ နန်းမွန်လည်း ဘာမှ မတတ်နိုင်သဖြင့် ဒီအတိုင်း ထိုင် ကြည့်နေရသည်။ သိုက်မိုးက သူ၏ အဝတ်များကို ချွတ်လိုက်ရာ ရှည်လျား တောင်မက်နေသော လီးကြီး ပေါ်လာသည်။
"မလုပ်ပါနဲ့ မလုပ်ပါနဲ့ အီးး ဟီးဟီး အို အမေ့"
သိုက်မိုး နွေဦးမေ၏ ခြေထောက် နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ပြီး မို့ ဖေါင်းနေသော စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းလေးအား လီးဒစ်ဖြင့် ထိုးစွလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကိုယ်ကို ဖိ ကိုင်းလိုက်ရာ နွေဦးမေ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်မှာ သူမ မျက်နှာနှင့် တတန်းထဲ ဖြစ်သွားသည်။
"အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျစ် အားးး ဟားး ဟားးးး"
ခါးကို အားစိုက်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း စောင့် ချလိုက်သဖြင့် လီးကြီး နွေဦးမေ၏ စောက်ပတ်လေးထဲ တစ်စို့စွာ ဝင်သွားသည်။
"အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗွတ် ဒုတ် အူးးးး ဟူးးး ဟူးးး နာတယ် နာတယ် အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး"
နွေဦးမေ သားအိမ် အောင့်သွားသဖြင့် မွှေ့ယာကို လက်ဖြင့် တဖုန်းဖုန်း ရိုက်ရင်း ခေါင်းများ ယမ်းခါကာ ငိုနေသည်။ နွေဦးမေ ငိုလေ သိုက်မိုး စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လေ ဖြစ်ရာ
"အင့် အင့် အင့် အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဇွိဇွိ အားးးးးး ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အအအအ ဗွတ်ဗွတ် ဗျွတ်ဗျွတ် အားးးးးးးးးးးး"
အချက် 30 ခန့် မနားတမ်း စောင့်ပြီးသော်
"ဟားးးးးး ဗလွတ် ဗျွတ် ဗု ဟားးးးး"
သိုက်မိုး သူ၏ လီးကြီးကို နွေဦးမေ စောက်ပတ်ထဲမှ ထုပ်ကာ နန်းမွန် ပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက်သဖြင့် နန်းမွန်လည်း အလိုက်သင့် ငုံ စုပ် ပေးလိုက်သည်။
"ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဟားးးးးးးး ရှီးးးးး ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်ကွာ အအအအ အားးးးးးးးးးးးး"
လီးတန်တွင် ပေကျံနေသော နွေဦးမေ၏ စောက်ပတ်မှ အရည်များနှင့် သုပ်ရည်များပါ နန်းမွန် ခံတွင်းထဲ ရောက်သွားသည်။ သိုက်မိုး၏ လီးကြီး ကျွတ်သွားသည်နှင့် နွေဦးမေ၏ စောက်ပတ်ထဲ လီး တစ်ချောင်း တန်းဝင်လာသည်။
"အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျစ်ဗျစ် အားးးးးးးးးးးးးး"
.......................................................................................................................
သိုက်မိုး၊ သိုက်စိုး၊ ကျားညီနောင်၊ ဦးမင်းဟန်နှင့် ဧည့်သည်နှစ်ယောက် စုစုပေါင်း လူ 7 ယောက် မနားတမ်း လိုးကြသဖြင့် နွေဦးမေ၏ စောက်ပတ်လေး ထူပူ ကြိမ်းစပ်ကာ သားအိမ်လည်း အောင့်နေပြီ။
လီး တစ်ချောင်းပြီး တစ်ချောင်း အဆတ်မပြတ် လိုးသဖြင့် စောက်ပတ် အတွင်းသားနုနုများ ပွန်းပဲ့ကုန်၏။ အော်ဟစ် ငိုကျွေးရလွန်း၍ နွေဦးမေ တစ်ယောက် အသံပင် မထွက်နိုင်တော့ဘဲ မျော့မျော့လေး ဖြစ်နေပြီ။ နန်းမွန်ခမျာမှာလည်း သုပ်ရည်များ မျိုချရလွန်း၍ အာခေါင်ထဲ ညှီစို့စို့ အနံ့များ စွဲကျန်နေပြီ။
"နန်းမွန် လာ ငါ့တို့လီးကို စုပ်ပေးဦး၊ လိုးရတာ အားမရသေးဘူး"
သိုက်မိုး ခေါ်သဖြင့် နန်းမွန် သိုက်မိုး ပေါင်ကြား ဒူးတုတ် ထိုင်ကာ လီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်၍ တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။
"ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဟားးးးးးးးးးးးးး"
သိုက်မိုး လီး ပြန်တောင်လာသဖြင့် ကုတင်ပေါ် တက်ကာ နွေဦးမေ၏ စောက်ပတ်ထဲ လီးကို ဆောင့်ထိုးလိုက်သည်။
"အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျိဗျိ အီးးးး ဟီးးး ဟီးးးး"
နွေဦးမေ၏ ကိုယ်လုံလေး သိမ့်သိမ့် တုန်အောင် ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လှသည်။ ဧည့်သည် တစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်တွင် ပတ်လပ်လှန် အိပ်လိုက်ပြီး နန်းမွန်က အပေါ်မှ တက် လိုးသည်။ နောက်တစ်ယောက်က နန်းမွန် ဖင်ထဲ လီးထဲ့ကာ နှစ်ယောက် ညှပ်လိုးသည်။
"ဗျွတ်ဗျွတ် ဇွိ ဇွိ အအအအ အားးးးးးးး"
သိုက်မိုး ပြီးသွားသော် သိုက်စိုး ကုတင်ပေါ် တက်လာကာ နွေဦးမေ ကိုယ်အား မှောက်လိုက်သည်။ နွေဦးမေ ခမျာ မလှုပ်နိုင်သဖြင့် အရုပ် တစ်ရုပ်ပမာ ဖြစ်နေပြီ။ သိုက်စိုး နွေဦးမေ ကိုယ်ပေါ် ကားယား ခွလိုက်သည်။
ဖင်နှစ်ခြမ်းအား လက်ဖြင့် ဖြဲပြီး စအိုပေါက်ပေါ် တံတွေး ထွေးချလိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီး ဒစ်ကို နွေဦးမေ၏ ဖင်ပေါက်တွင် တေ့ကာ စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။
"အဲ့ဒါတော့ မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ အင့် ဇွိဇွိ ဗျိ အားးးးးးးးးးးး နာတယ် နာတယ် အီးဟီးဟီး"
နွေဦးဖင်၏ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးဒစ် ဝင်သွားသည်။ နွေဦးမေ နာကျင်လွန်း၍ ဖင်ကို ယမ်းကာ ရုံးသော်လည်း အပေါ်မှ ဖိထားသော သိုက်စိုး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကြောင့် လှုပ်မရ။
"အင့် ဗလစ် တစ်တစ် ဗျစ်ဗျစ် ဗျိ အူးးးးး ဟူးးးးး ဟူးးးးး ဟူးးးးး"
နွေဦးမေ မွှေ့ယာခင်းအား လက်သီးဖြင့် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် စုပ်၊ ခေါင်းဦးအား ပါးစပ်ဖြင့်ကိုက် ထားကာ မျက်နှာလည်း ရှုံ့မဲ့နေသည်။ သိုက်စိုး၏ ဖင် packing ဖွင့်ချက်က ရက်စက်လွန်းလှသည်။ သိုက်စိုး နွေဦးမေအား ဖင်လိုးနေပုံကို ကြည့်ရင်း နန်းမွန်အား ညှပ်လိုးနေသော ဧည့်သည်နှစ်ယောက် စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာသည်။
"အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျိဗျိ ဇွိဇွိ အအအအ ဖတ်ဖတ် ဗျွတ်ဗျွတ် အအအအ အ ဟားးးးးးးး"
နွေဦးမေ၏ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးတစ်ဆုံး စောင့်စောင့် သွင်းနေရာ အချက် 20 ခန့် အကြာတွင် ကျဉ်းမြောင်းလှသော စအို ကြွက်သားများ၏ ညှစ်အားကို ကြာကြာ တောင့်မခံနိုင်ဘဲ
"အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် ဗလွတ် ဗု အားးးးး ဟားးးးးး ရှီးးးးးးးးး"
သိုက်စိုး နွေဦးမေ၏ ဖင်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုပ်ကာ နွေဦးမေ၏ ကျောပြင်ပေါ် သုပ်ရည်များ ပန်းထုပ်လိုက်သည်။ သိုက်စိုး လီး ဖင်ထဲမှ ကျွတ်သွားသည်နှင့် ဦးမင်းဟန်၏ လီးကြီး နွေဦးမေ ဖင်ပေါက်လေးထဲ တန်း ဝင်လာသည်။
"အငျ့ ဇှိဇှိဗြှတျဗြှတျ အူးးးးးး ဟူးးးး ဟူးးး ဟူးးးးးးးးးးးး"
နွေဦးမေရော နန်းမွန်ပါ လူ 7 ယောက်၏ ဝိုင်းလိုး၊ ညှပ်လိုးခြင်းကို လူးလှိမ့် ခံနေရသည်။ လိုးသမျှ လီး ထဲတွင် ကျားညီနောင်၏ ဂေါ်လီ လီးများက အနာကျင်ဆုံးပင်။ ညနေထိတိုင် တနေကုန် ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးပြီး အားရမှ လိုးပွဲကြီး ရပ်သွားသည်။ နွေဦးမေ ခမျာ ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ ကွဲပြဲပြီး ယောင်ကိုင်းနေပြီ။
ညပိုင်း တိမ်ဖုံးနေသော အမှောင်ထု အောက်တွင် နှစ်ဆောင်ပြိုင် မာယာ စံအိမ် တစ်ခုလုံး ဆီမီးတိုင် အလင်းဖျော့ဖျော့မှ လွဲ၍ တိပ်စိပ်နေသည်။ နွေဦးမေလည်း နန်းမွန် ဆေးလိမ်းပေး၍ စောက်ပတ်ရော ဖင်ပါ နာကျင်မှု အနည်းငယ် သက်သာပြီး အိပ်ပျော်သွားသည်။
တိပ်စိပ်နေသော စံအိမ် ခြံဝန်းထဲသို့ လူရိပ်အချို့ လျှို့ဝှက် ညှင်သာစွာ ချဉ်းကပ် ဝင်ရောက်လာသည်။ အိမ်ပေါက်တွင် ကင်းစောင့် အလှည့် ကျသော ကျားငယ် နေ့လည်က တစ်နေကုန် နွေဦးမေနှင့် နန်းမွန်ကို လိုးခဲ့သဖြင့် အားကုန်ကာ ငိုက်မြည်းနေသည်။
ဝတ်ရုံနက်နှင့် လူတစ်ဦး ငိုက်မြည်းနေသော ကျားငယ် အနီး ချဉ်းကပ်ကာ ဂုတ်ပိုးကို လက်ဝါးစောင်းဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်း ရိုက်ချလိုက်သည်။
"ဒုတ် အ"
ကျားငယ် ခွေကျသွားသည်။ တစ်ရေးနိုး၍ အပေါ့သွားရန် ထလာသော ကျားကြီး အပြင်မှ အသံကြားသဖြင့် ထွက်ကြည့်ရာ
"ဟာ လူ!!!! လူ!!!!!"
"ယားးးးး ခွက် ခွက် အင့် ဖျောင်း အွတ်"
ကျားကြီးနှင့် ဝတ်ရုံနက်တို့ ဘတပြန် ကျားတစ်ပြန် တိုက်ခိုက်နေကြသည်။ ကျားကြီး၏ လက်သီးချက်များ ခြေ ကန်ချက်များ သန်မာသကဲ့သို့ တစ်ဖက်လူ၏ တိုက်ခိုက်ရေး စွမ်းရေကလည်း မသေးပေ။ တိုက်ခိုက် သံများကြောင့် အိပ်နေသူများ နိုးလာကာ ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်ကုန်သည်။ သိုက်စိုး အပေါ်ထပ်မှ နေ၍ သေနက်ဖြင့် လှမ်းပစ်သည်။
"ဒိုင်းး ဒိုင်းးး ဒိုင်းးး ဟာ ဗိုလ်လေး ဒီကောင်တွေမှာ လက်နက်ရှိတယ်"
အနောက်မှ ရဲတပ်သားလေး သတိပေးသဖြင့် ကိုကို လှိမ့်ရှောင်လိုက်သည်။ ကျည်စံများက သူ့ ခေါင်းပေါ်မှ ပြန်ဝဲသွားသည်။ ကျားကြီး အပြင်သို့ ပြေးထွက်ကာ ရဲတပ်သားလေးကို တိုက်ခိုက်သည်။ အပြင်မှ ရုတ်ရုတ်သဲသဲ အသံများကြောင့် နွေဦးမေနှင့် နန်းမွန် ကြောက်လန့်ကာ တစ်ဦးနှင့် တစ်ဦး တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားသည်။ ဗိုလ်လေး ဟူသော အသံကြားသဖြင့်
"ဒါ ဒါ ကိုကိုဘဲ ဖြစ်ရမယ်"
နွေဦးမေ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ အခန်း တံခါးကို ဖွင့်လိုက်သည်။
"ဟာ နွေ နွေ မထွက်နဲ့"
ကိုကို့ကို နွေဦးမေ တွေ့လိုက်ရသဖြင့် အားတက်သွားသည်။ ထို့ကြောင့် အခန်းထဲမှ ပြေးထွက်ကာ ကိုကို့ကို သေနက်ဖြင့် ပစ်နေသော သိုက်စိုးအား အနောက်ကနေ ကိုယ်လုံးဖြင့် ပစ်တိုက်သည်။
"အွတ်"
သိုက်စိုး လဲကျသွားကာ သေနက်မှာ အိမ်အောက်သို့ ကျသွားသည်။ နွေဦးမေ အိမ်အောက်ထပ်သို့ ဆင်းပြေးစဉ် သိုက်မိုး ခုန်အုပ်ရာ မမိဘဲ လှေခါးမှ အောက်သို့ ဒလိန့်ခေါက်ကွေး ပြုတ်ကျသည်။ နန်းမွန်လည်း ကြောက်လန့်ကာ နွေဦးမေ နောက် ပြေးလိုက်သည်။
"နွေ အပြင်ကို ပြေး ပြေး"
ကိုကို သိုက်စိုးနှင့် တိုက်ခိုက်နေရင်း အော်ပြောသဖြင့် အပြင်သို့ ထွက်ရန် တံခါးပေါက်သို့ ပြေးသွာစဉ်
"ဝုန်း"
တံခါးပေါက်ကို စောင့်ပိတ်ကာ နွေဦးမေ ထံသို့ ဓါးကိုင်၍ ပြေးလာသည်။ နန်းမွန်က နွေဦးမေ၏ လက်ကို ဆွဲကာ အဖိုးအို ထားသော အခန်းထဲ ဝင်ပြီး တံခါး ပိတ်လိုက်သည်။
"ဒုန်းဒုန်းဒုန်းဒုန်း ဟိုကောင်မတွေ ထွက်ခဲ့စမ်း ဖျောင်း အွတ်"
အခန်း တံခါးကို ရိုက်ဖွင့်နေသော ဒေါ်ညို့အား ကိုကို စောင့်ကန်လိုက်သည်။ အိမ်အပြင် ဘက်တွင်လည်း ကျားညီနောင်နှင့် ဧည့်သည်နှစ်ဦးက ဓါးဖြင့် ခုခံသောကြောင့် ရဲတပ်သားနှင့် အပြင်တွင် စောင့်ကျန်ခဲ့သော ရဲများက သေနက်ဖြင့် ပစ်ခက်လိုက်ရာ ပွဲခြင်းပြီး သေဆုံးသွားသည်။
သိုက်မိုး သတိရလာကာ နာကျင်မှုကြောင့် ဒေါသ ထွက်ပြီး နံရံတွင် ထွန်းညှိထားသော ဆီမီးတိုင်ကို ဖြုတ်ကာ အိမ်ကြီးကို မီးရှို့တော့သည်။
"ဟာ ကိုမိုး မလုပ်နဲ့ မလုပ်နဲ့ ဒေါ်ညို ကိုမိုးကို လိုက်ဖမ်း လိုက်ဖမ်း"
အိမ်လှေခါးအား မီးရှို့ပြီး အပေါ်တက်သွားသော သိုက်မိုး နောက်သို့ သိုက်စိုးနှင့် ဒေါ်ညို ပြေးလိုက်သွားသည်။ နွေဦးမေတို့ အခန်းထဲ မီးခိုးများ အူ နေပြီ။
"အဟွတ်ဟွတ်ဟွတ် ဝုန်းးးး နွေ ထွက် ထွက် အိမ်ကို မီးဆွဲနေပြီ"
"ကိုကိုရေ အဖိုးကို သယ်ပေးဦး"
အဖိုးအိုအား ပွေ့ချီစဉ် မီးခိုးများကြောင့် အဖိုးအိုမှာ အသက်ရှူ ရပ်သွားခဲ့ပြီ။
"သေသွားပြီ နွေရဲ့"
"ဒါဆို ခဏလေး"
နွေဦးမေ အဖိုးအိုအား အောက်ချခိုင်းကာ မွှေ့ယာအောက်ရှိ အံဝှက် အဖုံးကို လှပ်လိုက်ရာ
"ဟာ အထုပ် တစ်ထုပ်"
အထုပ်အား ယူ၍ နွေဦးမေတို့ အပြင်သို့ ပြေးထွက်ခဲ့သည်။ ရေနံဂျီး ဝ နေသော မာယာ စံအိမ်ကြီးမှာ မီးတွေ ဆွဲလို့။ သိုက်စိုး၊ သိုက်မိုးနှင့် ဒေါ်ညိုတို့ မီးထဲမှ မလွတ်မြောက်နိုင်တော့ပေ။
မာယာ စံအိမ်ကြီးမှာ မကောင်းမှု အားလုံး မီးလောင်တိုက် ကြားတွင် ပျောက်ကွယ် ပြာကျ သွားခဲ့ပြီ။
နွေဦးမေလည်း ကိုကို့ ရင်ခွင်ထဲတွင် တသိမ့်သိမ့် ရှိုက်ငိုနေသည်။ ကိုကို နွေဦးမေ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားရင်း
"အရာအားလုံး ငြိမ်းချမ်းသွားပါပြီ အချစ်ရယ်"
ရရှိလာသော အထုပ်ကလေးအား ဖြည်လိုက်ရာ ရတနာပစ္စည်း အမြောက်အများ ဖြစ်နေသည်။ တစ်ဝက်ကို နန်းမွန်အား ပေးပြီး ကျန်တစ်ဝက်ကို နိုင်ငံတော်သို့ အပ်လိုက်သည်။
ရတနာ အပ်ပွဲနှင့်အပြိုင် နွေဦးမေနှင့် ကိုကို့ လက်ထပ်ပွဲလေး စည်ကားစွာ ကျင်းပခဲ့သည်။ နန်းမွန်ကတော့ ရရှိသော ရတနာပစ္စည်းများကို ထုခွဲ ရောင်းချရင်း သူမ နေရပ်သို့ ပြန်ကာ အရောင်းအဝယ် လုပ်ကိုင် စားသောက် တော့သည်။
ပြီးပါပြီ
