Saturday, July 27, 2013

မေ့မရသောအလွမ်း (စ/ဆုံး)

မေ့မရသောအလွမ်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ရွှေကြာမြိုင်

စာရေးသူက ငယ်ငယ်က ဝါသနာရှင် တစ်ယောက်ပေါ့..။ အချောင်းကောင်း၍ ဖရီးစားရသောအခါများလည်း ကြုံဖူးပါသည်။ ဒီဇာတ်လမ်းလေးက (၁၉၉၆) လောက်က အတွေ့အကြုံလေးကို အခြေခံပါသည်။ အခုခေတ်က တိုက်ခန်းတွေများ၍ ချောင်းဖို့က သိပ်မလွယ်တော့ပေ…။

လှိုင်သာယာမြို့သစ် စပေါ်ပီးနောက် မြို့သစ်အစွန်းပိုင်းများတွင် တစ်နေ့လုပ် တစ်နေ့စားများ စုပြီးနေကြသော ရပ်ကွက် တစ်ခုရှိသည်. .။ ပေ ၂ဝ ကို တစ်အိမ် ဆောက်နေကြတဲ့ အချိန်ပေါ့ဗျာ..။ အိမ်ရှင်အများစုက ဆယ်ပေတစ်ခြမ်းကို ထရံကာပြီး ငှါးစားကြသည့်အချိန်ပေါ့..။

မင်းမင်း နယ်ကတက်လာပြီး ရန်ကုန်မှ အသိတစ်ယောက်ဆီမှာ တည်းခိုရင်း အလုပ်ရှာသည်..။ လှိုင်သာယာက စက်ရုံတစ်ခုမှာ အလုပ်ရ၍.. အလုပ်နှင့်နီးသော ထိုရပ်ကွက်တွင် အိမ်ငှါးနေရန် ရှာရပါတော့သည်။ အကျဥ်းချုပ် ပြောရရင်တော့.. ဆယ်ပေခန်းလေး ရတာပေါ့ဗျာ..။

ခေါင်းရင်းခန်းအိမ်ငှါးနေတဲ့ လင်မယားက.. ကလေး မရှိကြသေး..။ မင်းမင်းက ခြေရင်းခန်းမှာနေသည်.။ ကိုကျော်ကြီးနှင့် မထားက လင်မယား.။ ကျော်ကြီးမှာ ကားစပါယ်ယာဖြစ်သည်..။ မထားမှာ မင်းမင်းနှင့် တစက်ရုံတည်း အတူအလုပ်လုပ်ကြ၍ မင်းမင်းနှင့် သိကြကာ သူတို့ခြေရင်ခန်း ငှါးမည်ဟု အိမ်ရှင်က ပြောသဖြင့် မင်းမင်း ငှါးနေရန် အဆင်ပြေသွားလေသည်…။

အလုပ်ဆင်းချိန် လိုင်းကားစီးလျှင် မထားနှင့် မင်းမင်း ဆုံတတ်ကြသည်..။ မထားမှာ လင်ရှိပေမဲ့.. အပျိုအတိုင်းပင်..။ သင်ဇာဝင့်ကျော်လို ကိုယ်အနေအထားမျိုး.. အသားအရည် ဝင်းဝါသည်။ နှာတံသွယ် မျက်နှာဝိုင်းလေးနှင့် ကြည့်ကောင်းလှသည်..။

သူမကို စသိချိန်က အပျိုထင်၍ မင်းမင်း.. စကားဝင်ရော မိတ်ဆက်ပြီး ခင်အောင်လုပ်ခဲ့သည်..။ လင်ရှိသည်ဟု သိရ၍.. အနေအထိုင် ဆင်ခြင်လိုက်ရသည်..။ အခုတော့ တစ်အိမ်တည်းမှာ တစ်ခြမ်းစီ နေကြသဖြင့် မင်းမင်း ကျေနပ်နေမိသည်…။

အိမ်ပုံစံက သစ်သားအိမ်၊ အလည်က ထရံတောက်လျှောက် ကာထားသည်..။ ရေချိုးလျှင် နောက်ဖေးမှာ ချိုးကြသည်..။ အိမ်ရှေ့ခန်း အိပ်ခန်းရှိပြီး မီးဖိုချောင်မရှိပါ..။ အိမ်သာမှာ တစ်ခုတည်း ရှိသည်..။ ထမင်းဟင်းချက်လျှင် ရေကပြင်မှာပဲ ချက်ကြပြီး.. ရေချိုးနေရာနှင့် အိမ်သာမှာ ဆယ်ပေလောက်သာ ကွာသည်…။

မင်းမင်း ထိုအိမ်မှာ စနေတဲ့နေ့ ချောင်းဂွင်ရလေသည်..။ နောက်ဖေးမှ ရေချိုးသံ ကြားလိုက်ရသည်..။ မင်းမင်း အိပ်နေရင်း ထရံကြားမှ ချောင်းလိုက်ရာ မထား ဖြစ်နေသည်..။ ရေဆေးငါးကြီးလို.. ဝင်းပြောင်နေသည့် ရေစိုထမိန်ကြောင့် တင်းရင်းနေတဲ့ တင်သားကြီးကြားကို ထမိန်အပြင်မှနေ၍ ပွတ်တိုက်နေသည်..။

ဖင်ကြားညပ်ပုံစံကြောင့် မင်းမင်း လီးထတောင်လေသည်..။ ထမိန်ပြန်ပြင်၍ဝတ်ဖို့ ခါလိုက်ရာ.. ဘေးတိုက်မြင်ရသော မြင်ကွင်း.. ကောက်ကြောင်း.. နို့သားမှာလုံးပြီး အပေါ်ဘက် ကော့တက်နေသည်..။ ဆီးခုံနှင့်ဗိုက် တသားတည်း.. တင်လေးက ကောက်လို့ လှနေသည်..။

မထားလင် ကျော်ကြီးမှာ စပယ်ယာဖြစ်၍ အစောကြီး အလုပ်ထသွားရသည်..။ တနင်္ဂနွေ တစ်ရက်ပဲ နားလေသည်..။ အခု ကျော်ကြီးမရှိ အလွတ်ချောင်းလို့ရပေပြီ..။ သူမ ရေချိုးပြီး အဝတ်လဲဖို့ လုပ်နေသည်..။ မင်းမင်း အခန်းဘက်မှာ ပြတင်းပေါက် မရှိ၍ အမှောင်ခန်းလို ဖြစ်နေသည်..။ မထားအခန်းမှာ ပြတင်းပေါက် ဖွင့်ထား၍ မနက်အလင်းအောက်မှာ ပေါ်တင်ကြီး မြင်ရသည်..။

သူမ ထမိန်ချွတ်ချလိုက်ရာ စောက်မွှေးယေးယေးနှင့် အဖုတ်ကို မြင်ရသည်..။ အလုပ်သွား အဝတ်ကို ကုန်းယူလိုက်စဉ် ဖင်နောက်မှ ပြူးထွက်လာသော အဖုတ်နောက်ပိုင်းနှင့် အညိုရောင်ခရေပွင့် စအိုလေးမှာ လိုးချင်စရာပေ..။ တင်သားကြီးများမှာ ပြတင်းအလင်းရောင်ကြောင့် တင်းပြောင်နေသည်..။ မထား အသားအရည်မှာ ဝါညက်ညက်နှင့် အင်မတန် အိစက်နေမှာ ဖြစ်သည်..။ ဒီလိုဖင်နှင့် အဖုတ်ကို ရထားသော ကျော်ကြီး ဘယ်လိုများ လိုးမလည်း ကြည့်ချင်လာမိသည်..။မင်းမင်းလည်း အလုပ်သွားရမည်..။ မနက်ခင်း ဂွင်းထုလျှင် အလုပ်မလုပ်နိုင်မှာစိုး၍ စိတ်လျှော့လိုက်ပြီး အလုပ်သွားရန် ပြင်ရပါတော့သည်…။

ကားမှတ်တိုင်တွင် အလုပ်သွားမည့်သူများ အုံခဲနေသည်..။ ကားက မလာသေး..။ ထိုလူအုပ်တွင် မိန်းကလေးများ ပိုများသည်။ အထည်ချုပ်စက်ရုံနှင့် နီးသောကြောင့် ဖြစ်သည်..။ ထိုခေတ်က ဝိုင်ဘီအက် ဟီးနိုးကားများ မရှိသေးပါ..။ ချက်ကြီးခေါ် ဘက်စ်များသာ ရှိသည်..။ ကားအလွန်ကြပ်သဖြင့် မိန်းကလေးများအတွက် အဆင်မပြေပေမဲ့ ယောက်ျားများအတွက် သာယာလေသည်..။ ထောက်ဂွင် ဖြစ်သည်..။

မထား နှင့် မင်းမင်းမှာ ဘေးချင်းကပ် ရပ်နေကြသည်..။ ဘက်စ်ကား ရောက်လာသည်.. ကြပ်နေသည်.. အလုအယက် ဝိုင်းတက်ကြသည်..။

“ မထား မြန်မြန်လာ အလုပ်နောက်ကျမယ်”

မင်းမင်းအရှေ့မှ တိုးဝှေးတက်သွားသည်။ မထား အနောက်က ကပ်တိုးလိုက်လာသည်..။ အလည်လောက်တွင် တိုးမရတော့ပါ..။ မထားရဲ့ နို့နှစ်လုံးမှာ.. မင်းမင်းကျောကုန်းကို လာဖိမိနေသည်..။ ကားလှုပ်တိုင်း နို့နှင့်ကျော ပွတ်နေရတာ ဖီးကောင်းလွန်းသည်..။ ဆင်းဖို့မှတ်တိုင် နီးလာသဖြင့် မထားဆင်းဖို့ တဖက်လှည့်လိုက်သည်။

မင်းမင်းလည်း လိုက်လှည့်သဖြင့်.. ဖင်ကွဲကြားနှင့် လီး ထောက်မိတော့သည်..။ ရေချိုးပြီး မြင်ထားသော ဖင်ကြီးကို ထောက်မိနေသလို နို့နဲ့အပွတ်ခံရ၍.. လီးက အတွင်းခံထဲမှာ မာတင်းနေသည်…။ မတတ်နိုင်ဘူး ကားကြပ်တာကိုး…။ အရှေ့မှ မထား ငြိမ်နေသည်..။ မင်းမင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ် လီးကို ဖင်နဲ့ အကြိမ်းထောက်လိုက်ရာ သုတ်ရည်များပင် ထွက်နေတော့သည်…။

မင်းမင်း ထောက်နေတာ မထား သိပါသည်..။ ကားကြပ်နေတော့ အပြစ်ပြောမရသလို.. တစ်အိမ်ထဲ အတူနေသောသူဖြစ်၍ နားလည်ပေးလိုက်သည်…။ မထား ကာမအရသာကို ကြိုက်သည်..။ လင်ဖြစ်သူမှာ စပါယ်ယာဖြစ်၍ ပြန်ရင်ပင်ပန်းသည်ဟုဆိုကာ.. အရက်ကလေးသောက်လာပြီး တန်းအိပ်တတ်သည်…။ အိမ်ထောက်သက် တစ်နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသည်..။ ညားခါစကလို ကျော်ကြီး မလိုးနိုင်တော့ပါ..။

မထား လီးငတ်နေတာ ကြာပါပြီ..။ တစ်ပတ်တစ်ခါသာ အလိုးခံရ၍ အားမရနိုင်ပါ..။ တခါတလေ ညဘက် လင်အိပ်နေချိန် လက်ချောင်းများသွင်း၍ အာသာဖြေနေရသည်..။ အခုလည်း ဖင်ကြားထဲက ပူပူနွေးနွေး လီးကို အလိုးခံချင်နေသည်…။

“ မထား တိုးတော့ ရောက်ပြီ”

မင်းမင်း သူမပုခုံးလေးကို လှုပ်ပြောတော့မှ.. တိုးဖို့ သတိရတော့သည်…။ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး ဘေးကပ်လမ်းလျှောက်နေစဉ်..

“ မထား နင်က တကယ့် အပျိုအတိုင်းပဲနော်.. ကလေးမယူဘူးလား”

မထား ပြန်မဖြေ ခေါင်းငုံ့လျှောက်နေသည်။ မင်းမင်း စိတ်မလုံ ဖြစ်သွားသည်။ သူလီးထောက်တာ စိတ်ဆိုးသွားပြီထင်၍..

“ မထား ငါ့ကို ခွင့်လွှတ်ပါဟာ.. ကားကြပ်လို့ ထောက်မိတာပါ..”

ထိုအခါမှ.. မထားက..

“ မတော်လို့ဖြစ်တာပဲ.. ခွင့်လွှတ်ပါတယ်”

နှစ်ယောက်သား ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ ခပ်ခွာခွာ အလုပ်ဆက်သွားကြတော့သည်…။မထား တစ်နေ့လုံး အလုပ်လုပ်၍ မရပါ..။ မင်းမင်းနှင့် အလုပ်ထဲ တခါတလေ တွေ့မိလျှင် ကားပေါ်က အဖြစ်ကို ပြန်သတိရပြီး ပေါင်ကြားထဲ ယားနေသလို ခံစားနေရသည်..။ အလုပ်အိမ်သာထဲ သေးပေါက်သွားလျှင် အစိလေးကိုပွတ်၍ ခဏလောက်ကစားပြီး.. ကာမစိတ် နိုးထနေတတ်သည်…။ ဒီနေ့ညတော့ ယောက်ျားကို လိုးခိုင်းဖို့ တွေးနေမိလေသည်…။

ထိုခေတ်အချိန်သည် အပြာဗီဒီယိုများ အလွယ်တကူ ကြည့်လို့မရပေ။ ခက်ခဲသော ကာလဖြစ်သည်..။ အပြာစာအုပ်နှင့် အပြာကာတွန်းများသာ ခက်ခက်ခဲခဲ ဝယ်ဖတ်ကြရသည်..။မင်းမင်း မထားဖင်နှင့် စဖုတ်ကိုသာ မြင်ယောင်နေမိ၍ လီးလည်း တောင်နေသည်..။ ဖတ်ဖူးသော အပြာစာများအတွင်းမှ လိုးနည်းများကို ပြန်မြင်ယောင်ပြီး မထားကို လိုးဖို့ အကြံထုတ်နေမိသည်..။

အလုပ်ပြန်ချိန် ရောက်လေပြီ..။ ထုံးစံအတိုင်း ကားကြပ်ကြပ် တိုးစီးပြန်ရ၍ မထားများ ရှိနေမလား.. ရှာကြည့်သေးသည်..။ မတွေ့ပါ.. ဘယ်အချိန်ပြန်သည် မသိလိုက်.. ။

စနေနေ့မို့ မထား စောစောပြန်သွားသည်။ လင်တော်မောင် စပါယ်ယာကျော်ကြီး အလုပ်အစော ပြန်တတ်သည်..။ မင်းမင်း အိမ်ပြန်မရောက်ခင် စောစောခံချင်လို့ ဖြစ်သည်..။ မထား တွေးမိပါသည်..။ ခြေရင်းခန်းမှာ ပြတင်းပေါက် မရှိပေ..။ အိမ်ရှေ့ခန်းနှင့် နောက်ဖေးခန်း ထရံကာခွဲထား၍ မီးမထွန်းလျှင် မှောင်နေတတ်သည်..။

မင်းမင်းအိပ်ခန်းနှင့် သူတို့အိပ်ခန်းမှာ ထရံတစ်ချပ်သာ ခြားသည်..။ ချောင်းကြည့်လျင် မြင်နိုင်သည်..။ ထို့ကြောင့် စက္ကူများ သတင်းစာများ ကပ်ထားရသည်..။ ယခု သူမ အိမ်အရင်ဆုံးရောက်သည်။ လင်တော်မောင်က မရောက်သေး။ မင်းမင်းလည်း ပြန်မလာသေး..။ ထို့ကြောင့် သူမအဝတ်လဲရင်း သတင်းစာလွတ်နေသော နေရာတချို့မှ ခြေရင်းခန်းကို ချောင်းကြည့်လိုက်သည်..။ မင်းမင်း အိပ်ယာနှင့် အဝတ်အစားများ တွေ့ရသည်..။ မင်းမင်းချောင်းလျှင် သူမကိုမြင်မှာ သေချာလေပြီ..။ “သူငါ့ကို ချောင်းသေးလား..” ဟု တွေးမိရင်း ရင်ခုန်နေမိသည်..။ ထိုစဉ် ကျော်ကြီး ပြန်ရောက်လာလေသည်..။

“ ဟာ.. မိန်းမ အစောကြီး ရောက်နေပါလား”

“ ဟုတ်တယ်.. ကိုကျော်.. အလုပ်နည်းလို့ ခွင့်တောင်းပြီး ပြန်လာတာ..”

မထား သူ့လင်ကို ဖက်လိုက်ပြီး..

“ ကျမ ကလေးလိုချင်တယ်.. ရှင်ဒီနေ့ ကြိုးစားပေး..”

“ အင်းပါ မိန်းမရယ်.. လာ အခုပဲစရအောင်”

ကျော်ကြီးနှင့် မထား အဝတ်များ ချွတ်ချလိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက်သည်..။

“ ရှင့် သုတ်ရည်ကို အပြင်မထုတ်နဲ့နော် ကလေးယူမယ်”

သူတို့လင်မယား ကွန်ဒုံးသုံးနေတာ ကြာပါပြီ။ ငွေကြေးမပြည့်စုံသေး၍ ကလေးမရအောင် သုံးချင်းဖြစ်သည်..။ မထား တားဆေး မသောက်ချင်ပါ။ ရာသီမလာလျှင် အသားအရည် မွဲခြောက်မှာစိုးလို့ ဖြစ်သည်..။ ကျော်ကြီးမှာ အိမ်ငှါးဘဝနှင့် ကလေးယူရမှာ တွေးပူနေမိသည်။ ထို့ကြောင့် လိုးတိုင်း ကွန်ဒုံးသုံးနေရ၍ စောက်ပတ်အရသာကို ကောင်းကောင်း မခံစားရ..။ မထားလည်း ထို့အတူပင်..။ သူမမှာ မပြီးခင် ယောက်ျားက ကွန်ဒုံးထဲမှာ ပြီးချသဖြင့် သုတ်အရသာကို မခံစားရပေ..။

ဒီနေ့ မထား အရမ်းထန်နေသည်..။ ပက်လက် ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်..။ ကျော်ကြီး လီးမှာ ၅ လက်မလောက်သာ ရှိသည်။ တဆုံးထည့်လိုးမှသာ သားအိမ်နားထိ ရောက်သည်..။ မထားရဲ့ နို့ကလေးများကို ဆွဲစုပ်နေရင်း လီးကိုမသွင်းသေးပဲ စောက်ပတ် အပေါ်သို့ အမြောင်းလိုက်ပွတ်ရင်း လီးပိုတောင်အောင် လုပ်နေသည်..။

စပါယ်ယာအလုပ်မှာ ပင်ပန်းလှ၍.. လီးမှာ ချက်ချင်း မတောင်နိုင်ပါ..။ လိုးချင်သော်လည်း လီးက မလိုက်နိုင် ဖြစ်နေသည်..။

“ မိန်းမ.. စုပ်ပေးဟာ.. မတောင်နိုင်ဘူး..”

ကျော်ကြီး ပက်လက်လှန်လိုက်သည်..။ မထား သက်ပြင်းချလျက် ထလိုက်၍ ကျော်ကြီးပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်ကာ လီးကိုအရင် ဂွင်းကစားလိုက်သည်..။

“ ရှင် အားဆေး သုံးသင့်တယ်..”

“ အေး.. ငါဝယ်ဖို့ မေ့နေတာ.. စုပ်ပါတော့ဟာ.. အာ့မှ ထောင်လာမှာ..”

မထား ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ကာ စုပ်ပါတော့သည်..။

“ ပြွစ်..ပြွစ်..”

“ အင်း.. ကောင်းတယ် မိန်းမရေ..”

မထား လျှာကလေးနှင့် လီးဒစ်လေးကို မွေ့ကစားလိုက်ရာ လီးမှာ ထောင်လာတော့သည်..။ မထား မအားနိုင်တော့ပါ။ ဘယ်လက်က လီးကိုကိုင်၍ စုပ်နေပြီး.. ညာလက်က ဗိုက်အောက်လျှို၍ လက်ချောင်းများက အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက် ထုတ်လိုက် ကစားနေတော့သည်…။

“ အွင်း.. အ့.. ပြွစ်ပြွစ်.. ရှီး… အ့..”

မင်းမင်း အိမ်ပြန်ရောက်လာသည်..။ မထားအိမ်ရှေ့ဘက်ကြည့်တော့ ယောက်ျားဖိနပ်တွေ့ရ၍ ကျော်ကြီး ရောက်နေတာ သိလိုက်သည်..။ မိမိအိပ်ခန်းထဲဝင်၍ လှဲလျှောင်း အနားယူလိုက်သည်..။ ကြမ်းတပြေးတည်း ဖြစ်နေ၍ တဖက်ခန်းမှ ငြီးသံလိုလို ကြားရသဖြင့် ချောင်းလိုက်ရာ..

“ အိုး..ခိုင်မော့…”

အပြာကား မကြည့်ရတာ ကြာပြီဖြစ်သော မင်းမင်း.. ထီပေါက်လေသည်..။ ပြတင်းပေါက်ဘက် ခေါင်းထားကာ သူချောင်းသည့်ဘက် ခြေဆင်းထားသော ကျော်ကြီးနှင့် ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးနှင့် ပုလွေပေးသော မထား.. လက်ချောင်း သွယ်သွယ်လေးများက စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် အရည်ဖြူလေးများပင် ထွက်နေလေသည်..။ ဒူးကားပြီး ဖင်ကုန်းထားခြင်းကြောင့် နို့နှစ်လုံးတင်းတင်းကိုပါ မြင်နေရသည်..။ ထရံ၏ အောက်ခြေမှာ သတင်းစာလွတ်သဖြင့် ချောင်းရ အဆင်ပြေသည်..။

မင်းမင်း ပုဆိုးချွတ်ပြီး ဖင်ကုန်းချောင်းရင်း.. လီးကိုခြေမှပင့်ကာ ဂွင်းတိုက်တော့သည်..။ မထား.. လီးစုပ်နေရင်း တဖက်ခန်းမှ ခြေသံကို ကြားရသည်..။ မင်းမင်း ပြန်လာတာကို သိသည်..။ လီးကို အားပိုသုံး၍ စုပ်လိုက်သည်..။

“ အား..ကောင်းလိုက်တာ..အား..အ့”

ကျော်ကြီး အသံထွက်ပိုကျယ်၍ မင်းမင်း ကြားနိုင်သည်ဟု ထင်လိုက်သည်..။

“ မိန်းမ အပေါ်က ဆောင့်ဟာ.. အရမ်းထန်နေပြီ”

မထား လီးစုပ်တာရပ်ပြီး.. ခြေရင်းဘက်လှည့်၍.. လီးကိုကိုင် အဖုတ်ဝတေ့၍ ဆောင့်ချတော့သည်..။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများမှာ ပြဲလန်မနေပါ ဖောင်းဖောင်းလေးနှင့် စိကပ်နေသည်..။ ပေါင်နှစ်လုံးကိုဖြဲရင်း ဆောင့်သလို.. လက်များက နို့ကိုပွတ်ချေနေလိုက်သည်..။ သူမမျက်လုံးများ ထရံဘက်ကို ကြည့်ရင်း..

“ အ့.. အ့.. ရှီး.. ကိုကျော် အောက်ကပင့်လိုးပါ.. အား.. ကောင်းတယ်..”

လိုးပွဲကြည့်ကောင်းနေသော မင်းမင်း.. ၇ လက်မခန့် လီးကြီးကို ဂွင်းအဆက်မပြတ် တိုက်နေပြန်သည်..။ မထား မျက်လုံးများက သူဘက်ကြည့်နေ၍ ချောင်းတာ သိပုံရနေသည်..။ မထား သူ့ဘက်မျက်နှာမူပြီး ကုန်းလိုက်ပြန်သည်..။ ကျောသားဖွေးဖွေးနှင့် ဖင်ကားထားရာ.. ကျော်ကြီး အနောက်မှ မထားရဲ့ ခါးကိုကိုင်ပြီး လိုးပါတော့သည်..။ နို့သားအိအိကြီးများလည်း ခါရမ်းနေတော့သည်..။

မထား ထောက်ထားသော လက်ကို ကွေးချလိုက်ပြီး ကြမ်းပြင်နှင့် ကပ်လိုက်ရာ မင်းမင်း ချောင်းကြည့်ပေါက်နှင့် တတန်းထဲ ဖြစ်သွားတော့သည်..။ ရမက်ထန်သော မျက်လုံးများနှင့် မထားမှာ တအအ အော်နေရင်း လျှာလေးပင် အနည်းငယ် ထွက်နေသည်..။ နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးနှင့် သွားဖွေးဖွေးကြောင့် မင်းမင်းမှာ အစုပ်ခံရရင် ဘယ်လောက်ကောင်းမလည်း တွေးနေမိသည်..။

ကျော်ကြီး မျက်စိမှိတ်အံကြိတ်ပြီး အဆက်မပြတ် လိုးနေရာ သိပ်မကြာခင် လရည်များ ထွက်ကုန်သည်.။ မထား မပြီးသေးပါ ကျော်ကြီးက ပြီးသွားသည်..။

“ မိန်းမရေ.. သုတ်ရည်တွေ ထည့်လိုက်ပြီနော် ကောင်းလား..”

“ အင်း.. ကောင်းတယ်.. ထပ်လုပ်ပေးပါ”

“ ခဏ အနားယူမယ်.. ညကျရင် ထပ်လုပ်မယ် ဟုတ်ပြီလား”

မထား အာသာမပြေပါ။ မျက်နှာလေး ညှိုးသွားသည်..။ မင်းမင်း စိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားရသည်..။ မထားစိတ်တိုင်းကျ လိုးပေးချင်မိသည်…။ မိမိလည်း ထုလို့ မပြီးသေးပါ..။ ကျော်ကြီးက အပြီးမြန်၍ ပွဲက ရပ်သွားရသည်…။ အပြာကားကြည့်ရင်း မီးပျက်သွားသလို ခံစားနေရသည်..။

ကျော်ကြီး လီးတန်းလန်းနှင့် ပက်လက်အနားယူလိုက်ရာ ခဏအကြာ ဟောက်သံပေး၍ အိပ်ပျော်သွားသည်..။ မထားလည်း ထမိန်ရင်လျှားဝတ်၍ နောက်ဖေးထွက်သွားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ မင်းမင်း ပုဆိုးပြန်ဝတ်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် နောက်ဖေးသို့ ထမင်းချက်ရန် ဟန်ဆောင်ကာ ထွက်လာလိုက်သည်..။

ရေကပြင်အောက် ရေချိုးနေရာမှာ မထားထိုင်ပြီး ရေချိုးရန် ပြင်နေစဉ်..

“ ဟာ မထား အလုပ်အစောကြီး ပြန်တာလား”

“ ဟုတ်တယ် မင်းမင်းရေ.. စျေးဝယ်စရာလေးရှိလို့ ပြန်လာတာ”

မထား လိမ်ပြောလိုက်သည်..။

“ ကျနော်လည်း ထမင်းချက်ပြီး စျေးဝယ်ရဦးမယ်”

မင်းမင်း ပုဆိုးတိုတို ဝတ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ငုတ်တုတ်ထိုင်လျှင် အောက်စလွတ်အောင် တမင်လုပ်လိုက်သည်..။ နောက်ဖေး ထမင်းချက်ရာ နေရာမှာ တစ်ခုတည်းဖြစ်ပြီး သူ့မီးဖိုကိုယ့်မီးဖိုနှင့် ချက်ကြသည်..။ မီးဖိုနေရာနှင့် ရေချိုးရာ နေရာမှာ အထက်အောက် ဖြစ်သည်..။ မထား ရေချိုးနေရာမှကြည့်လျင် ဒဲ့မြင်ရသည်..။

မင်းမင်း ငုတ်တုတ်ထိုင် မီးဖိုပြာများ ရှင်းနေရင်း အောက်စလွတ်တာ မထား မြင်နေရသည်..။ လီးမှာ ထောင်မတ်နေပြီး အမွေးများမရှိ၍ ရိတ်ထားပုံထင်ရသည်..။ မင်းမင်းမှာ မထား၏ ရေစိုကိုယ်လုံးအလှကြောင့် လီးတောင်နေပြီး လိုးပွဲကြည့်ထား၍ အရှိန်က မကျသေးပေ..။ လရည်ကြည်လေးများပင် ထွက်နေသည်…။

၇ လက်မ ကျော်ရှည်သော လီးမှာ ငရုတ်ကျည်ပွေ့အရွယ်ရှိပြီး လီးထိပ်မှာ ဒစ်လန်နေ၍ ထိပ်ဖူးကြီးမှာ ပန်းရောင်ထနေသည်..။ မထား ခိုးကြည့်နေရင်း ခံတွင်းခြောက်လာမိသည်..။ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်တုန်၍ ခံချင်စိတ် ပေါ်လာနေသည်..။ မြန်မာမိန်းကလေး ဖြစ်သည်က တကြောင်း၊ အိမ်ထောင်သည်မို့ ဖောက်ပြန်တယ်ထင်မှာ မခံနိုင် အထင်သေးမှာ စိုးနေပြန်သည်..။ ရေချိုးနေရာမှာ တစ်ခုတည်းဖြစ်၍ မထားပြီးလျင် သူရေချိုးရဦးမည်..။

“ မထား ဘယ်စျေးသွားမှာလည်းဗျ..”

“ မီးခွက်စျေးလေ.. နင်ဘာဝယ်မလို့လဲ”

“ ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူးဗျာ.. အဝတ်အစားလေး ဝယ်မလို့ပါ”

“ ငါ ရေချိုးပြီးရင်သွားမှာ.. နင်လိုက်မလား”

မင်းမင်း ပျော်သွားသည်..။ အခွင့်အရေး ရလေပြီ..။

“ လိုက်မယ်လေ.. ရေချိုးပြီးရင် သွားကြတာပေါ့”

မထား ရေချိုး သနပ်ခါးလိမ်း အဝတ်လည်းပြီး.. အိပ်ပျော်နေသော လင်တော်မောင် ကျော်ကြီးကိုနှိုး၍..

“ ကိုကျော် ထဦးလေ.. ကျမ စျေးသွားမလို့ ရှင်ရော ဘယ်သွားမှာလဲ”

“ ငါလည်း မနက်ဖြန် အလုပ်နားတယ်.. အရက်ဆိုင် သွားလိုက်ဦးမယ်”

“ အရမ်းမမူးနဲ့နော်.. ရှင်ညကျရင် ထပ်လုပ်မယ် ကတိပေးထားတာ မမေ့နဲ့”

ကျော်ကြီး မထားပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး..

“ အေးပါ မိန်းမရယ် နင်ကလေးလိုချင်တာ သိပါတယ်.. ငါကတိပေးတယ်.. အိုကေလား”

ကျော်ကြီးမှာ ရိုးရိုးအေးအေးသမားဖြစ်သည်။ သူ့မိန်းမ ထန်နေတာ မသိရှာပေ..။ အရက်ကိုတော့ ကြိုက်သည်။ အသိမိတ်ဆွေတွေ့လျင် အမူးလွန်အောင် သောက်တတ်၍ တခါတလေ အိမ်ပြန်ရောက်တာတောင် မသိပေ။ မထား ပိုက်ဆံအိတ်ဆွဲယူပြီး.. အပြင်ထွက်တော့သည်..။ မင်းမင်း အိမ်ခန်းရှေ့ ကြည့်လိုက်ရာ ဖိနပ်မတွေ့ရ၍ ထွက်သွားတာ သိလိုက်သည်..။

“ အဲ့ကောင် လိုက်မယ်ပြောပြီး ဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့်”

အမှန်တော့ မင်းမင်း ကားမှတ်တိုင်ကို ကြိုရောက်နေသည်..။ အိမ်ကအတူထွက်လျှင် ကျော်ကြီး တမျိုးထင်မှာစိုး၍ ရှောင်လွှဲထွက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ မှတ်တိုင်ခုံလေးမှာ ထိုင်နေသော မင်းမင်းကို တွေ့လိုက်ရသည့် မထား ပျော်သွားမိသည်..။

“ ဟဲ့ နင်က ကြိုစောင့်နေတာလား”

“ ဟုတ်တယ် အစ်မရေ.. အတူထွက်ရင် မသင့်တော်လို့ပါ”

မထား နားလည်လိုက်သည်။ မင်းမင်းဟာ အခြေအနေကို နားလည်တတ်၍ မိတ်ဆွေကောင်း ဖြစ်နိုင်သည်..။ ထိုစဉ် ဘတ်စ်ကား ရောက်လာသဖြင့် စျေးသို့ ထွက်ခွာကြတော့သည်..။

မိုးချုပ်စပြုနေလေပြီ..။ စျေးအတွင်း စည်ကားလွန်းလှသည်..။ ညစျေးတစ်ခုလို ဖြစ်နေ၍ အလုပ်နားချိန် စျေးဝယ်သူများ စည်းကားသိုက်မြိုက် နေလေသည်..။ မထားနှင့် မင်းမင်း.. အတူတွဲသွား၍ အလွန်ခင်မင်သော မိတ်ဆွေများပမာ ဖြစ်လာသည်..။ လိုအပ်သောပစ္စည်းများ ဝယ်ကြပြီး ပြန်ကြသည်..။

ညမိုးချုပ်ပြီ ဖြစ်သည်..။ လိုင်းကားမှာ မြို့ထဲမှ အပြန်ဖြစ်၍ အလုပ်ပြန်သူများနှင့် ကြပ်နေပြန်သည်..။ မင်းမင်းနှင့် မထား တိုးစီးရပြန်သည်..။ မင်းမင်း ထိုဂွင်ကိုသိ၍ အတွင်းခံဘောင်းဘီ မဝတ်ခဲ့ပေ..။ အခု မထား သူ့ရှေ့မှာ ရပ်နေပြီး အပေါ်တန်းကိုင်ရန် ခက်ခဲနေသည်..။

“ အစ်မ စျေးအိပ် ကျနော့ကိုပေးထား.. အပေါ်ကိုပဲ ရအောင်ကိုင်..”

“ ကျေးဇူးပဲဟာ.. ကြပ်လိုက်တာလွန်ရော”

မင်းမင်း လက်တဖက်က အိပ်ဆွဲပြီး တဖက်က အပေါ်တန်းကိုင်သည်။ မထားမှာ လက်နှစ်ဖက် မြောက်သော်လည် မမှီသေး။ ထို့ကြောင့် မင်းမင်းလက်မောင်းကို အားပြုကိုင်ရတော့သည်..။ ကျောသားအိအိလေးနှင့် ဆံပင်စုစည်းထားသောကြောင့် ပေါ်နေသော ဂုတ်သားလေးက မင်းမင်းကို ရာဂထန်စေလေသည်..။ အောက်မှ လီးစတောင်လာသည်..။ အတွင်းခံ မပါသောကြောင့် လီမှာတဖြောင့်ထဲ ဖြစ်လာပြီး မထား၏ တင်သားအိအိကြီးကို ထိုးနေမိသည်..။

“ မထား ခွင့်လွှတ်နော် ကျနော် ဘောင်းဘီတို မဝတ်ခဲ့မိလို့ အခုလို ထိုးမိတာပါ”

အသံတိုးလေးနှင့် သူမနားနား ကပ်ပြောလိုက်သည်..။ မထား ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြီး လီးနှင့်တင်သား နှစ်ခုကြား တည့်အောင် ချိန်ပေးလိုက်သည်..။ ထိုသို့မလုပ်လျှင် တင်သားကို ထိုးမိနေ၍ အနေအထားမမှန်ပဲ သူ့လီးထိပ် နာသွားလိမ့်မည်..။ မထား သိလိုက်သည်။ သူမ မင်းမင်းကို ခင်တာထက် ပိုမိနေပြီ…။ ကားအတွင်းလည်း မှောင်နေသဖြင့် မည်သူမျှ မမြင်နိုင်ပေ..။

“ မထား.. ဒီဘက်လှည့်လိုက်ပါလား.. ဆံပင်က မျက်နှာနဲ့ပွတ်လို့ ယားနေတယ်..”

မထား မငြင်းပါ။ သူ့ဘက် လှည့်လာသည်..။ မျက်ဝန်းချင်း ဆုံမိကြသည်..။ မထား မျက်ဝန်းလေးမှာ ဝိုင်းဝိုင်းလေးမို့ ချစ်ဖို့ကောင်းလှသည်..။ မင်းမင်း စိတ်မထိန်နိုင်တော့သဖြင့် သူမပါးလေးကို နမ်းလိုက်သည်..။ အခုတော့ လီးမှာ အဖုတ်နှင့် တတန်းထးတည်း ဖြစ်နေလျက် ပိုမိုမာတင်းလာသည်..။ ဆီးခုံကို လာထောက်နေသော လီးကို မထား အမြင်မတော်တော့ပါ..။ ထို့ကြောင့်.. သူမလက်တဖက်ကို အောက်ချပြီး လီးကို ပုဆိုးနှင့် ရောကိုင်၍ ဂွင်းထုပေးနေမိသည်…။

“ မြန်မြန်ပြီးနော် ဆင်းဖို့နီးလာပြီ”

မထား သူ့ပုဆိုးကို အပေါ်သို့ မတင်၍.. လက်အတွင်းနှိုက်ကာ ခပ်သွက်သွက် ထုလိုက်တော့သည်..။ လီးမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်းပြီး လရည်များ ပန်းထွက်လာ၏..။ ပေသွားသော လက်ကို ပုဆိုးအောက်ခြေနှင့် သုတ်လိုက်ပြီး ဘေးလူများမသိအောင် ပုံမှန်ပြန်နေလိုက်သည်..။

“ ကောင်းလား မင်းမင်း”

“ အင်း.. ချစ်တယ် မထားရယ်.. လိုးချင်တယ်”

“ ရှူး…“

မထား မင်းမင်း ပါစပ်ကို ပိတ်လိုက်ပြီး..

“ ဆင်းတော့မှပြော လူတွေကြားမယ်”

ကားမှတ်တိုင် ဆင်းသာအခါ.. မထားအရင် အိမ်သို့ပြန်ပြီး.. မင်းမင်းမှာ ဆယ်ငါးမိနစ်လောက် လမ်းထိပ်က လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ထိုင်နေလိုက်သည်…။ “ဒီညတော့ လိုးပါရစေ မထားရယ်…” လို့ စိတ်ထဲမှာ ရေရွတ်လိုက်မိသည်။

မထား အိမ်ရောက်သောအခါ လင်တော်ကျော်ကြီးမှာ မူးနေလေပြီ.. နှိုးလို့တောင်မရတော့..။ သူ့ကို စောင်လေးခြုံပေးလိုက်ပြီး.. နောက်ဖေးသို့ ထွက်ကာ မင်းမင်းအခန်းဘက်သို့ ကူးလိုက်လေသည်…။မင်းမင်း အိမ်ထဲဝင်လာလေပြီ..။ စျေးဝယ်ထုတ်လေး ဘေးမှာချပြီး. အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်ရာ.. သူ့အိပ်ယာထဲ မထား ရောက်နေသည်..။

“ ရှူး… လာ.. လိုးချင်တယ်ဆို”

မထား အသံတိုးလေးနှင့် သူ့ကို ခေါ်နေသည်..။ မင်းမင်း ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်..။ ထို့နောက် မထား၏ အဝတ်များကို ချွတ်ပေးလိုက်သည်..။ အမှောင်ညတစ်ခုလုံး တဖက်ခန်းမှ ကျော်ကြီးရဲ့ ဟောက်သံက ကြီးစိုးနေလေသည်..။ မထား၏ ပန်းနုရောင် နှုတ်ခမ်းလေးကို မင်းမင်း သူ့နှုတ်ခမ်းနှင့် ထိကပ်ပြီး လျှာအချင်းချင်း စုပ်နေကြသည်…။ လက်အသီးသီးမှာ သိုင်းဖက်ထားကြပြီး.. ခန္တာ ကိုယ်ချင်း ထိကပ်ပွတ်သပ်နေကြသည်..။

မွေ့ယာအပါးလေးပေါ်မှာ လှဲလိုက်ကြပြီး မထား၏ ဆီးခုံနှင့် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ဘာဂျာပေးတော့သည်..။ အရည်များစိုနေ၍ ဆပ်ပြာနံ့ကလေး သင်းနေသော စောက်ပတ်လေးကို မင်းမင်း မြိုချမတတ် ယက်နေတော့သည်..။ မထား ကောင်းလွန်း၍ အသံမထွက်နိုင်ပါ။ ခိုးစားခြင်းဖြစ်၍ အသံမထွက်ရဲ..။ ချစ်လင်ကျော်ကြီးကို ချစ်သလို.. မင်းမင်းကိုလည်း စွဲမိပြီ..။ အစုပ်အမှုတ် ကြမ်းသောကြောင့် သူမ အရည်ပန်းထွက်၍ ပြီးလေသည်…။

“ မထား စုပ်ပေးနော်”

မင်းမင်းရဲ့ လီးကြီးကို မထား စုပ်ပြန်သည်..။ သိပ်မကြာပါ လရည်များ ပန်းထွက်လာ၍ မြိုချလိုက်သည်…။ မထား ကုန်းပေးပြန်သည်..။ နွေးအိနေသော စောက်ပတ် အထိအတွေ့ကြောင့် လီးမှာ မာကြောနေပြီး အဖုတ်အတွင်းသို့ အိခနဲ တိုးဝင်သွားလေသည်..။ စီးပိုင်နေသော အဖုတ်နှင့် ကြီးမားသော လီးကြောင့် ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ပြန်သည်။

မင်းမင်း အနောက်မှနေ၍ နို့နှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲကာ ခွေးလိုးလေး လိုးတော့သည်…။ မထား ခါးလေးကော့၍ ပြန်ပြန်တွန်းပေးနေလေသည်…။

“ အွင်း…အွင်း…ရှီး…”

ပက်လက်ပုံစံ ပြောင်းလိုက်သည်…။ မထား၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ် တင်လိုက်သည်..။ အမှောင်ကြောင့် အဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းမမြင်ရ..။ မင်းမင်းလီး စအိုကို ထောက်မိသည်..။ ဖင်လိုးရန် အကြံရလိုက်သည်..။

“ မထား ဖင်လိုးချင်တယ် ခံဖူးလား”

“ မခံဖူးဘူး လုပ်ကြည့်လေ”

လေသံလေးများနှင့် ပြောဆိုနေကြသည်။ သုတ်ရည်များကြောင့် ချောနေသောလီးမှာ ဆီထည့်စရာမလို.. စအိုဝလေးကို ထောက်၍ ဖိချလိုက်သည်..။ ဒစ်ထိပ်ဝင်သွားရာ မထား ခါးလေး တွန့်သွားသည်..။ ပထမဆုံး ဖင်ခံရသဖြင့် အရသာတမျိုး ရလေသည်..။ ပုံမှန်လေး လိုးနေ၍ ထပ်ပြီးချင်လာသည်..။ မင်းမင်း အလုပ်ရှုပ်နေသည်..။ ဖင်းထဲလိုးလိုက် အဖုတ်ထဲလိုးလိုက်နှင့်ပေါ့..။

“ နင့်အရည်တွေ အပြင်မထုတ်ပါနဲ့နော်.. အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပေးပါ.. ငါ နင့်ကလေး လိုချင်တယ်”

မင်းမင်း သဘောတူလိုက်သည်..။ နောက်ဆုံးတစ်ချီကို အဖုတ်ထဲ သီးသန့်လိုးပြီး ပြီးချလိုက်တော့သည်…။ သုတ်ရည်ပူပူလေးများ အဖုတ်ထဲဝင်လာတဲ့ အရသာက အင်မတန်းကောင်းလွန်း၍ မထားလည်း နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ပြီးလေတော့သည်…။

“ ချစ်တယ် ထားရယ်”

“ ငါလည်းချစ်တယ်..”

ဒီလိုနှင့် မင်းမင်းနှင့်မထား ကြုံသလို ခိုးစားဖြစ်ကြသည်…။ လအနည်းငယ်အကြာ မထား ကိုယ်ဝန်ရှိလာသည်..။ ကျော်ကြီးကလေးလား.. မင်းမင်းကလေးလား မသိရပေ..။ မိန်းကလေး မွေးလာသည်…။ နာမည်လေးက..”သီရီမင်းကျော်” တဲ့..။ မထား မှည့်ပေးတာဟု သိရသည်..။

မင်းမင်းမှာ အလုပ်ကြိုးစားစုဆောင်းပြီး နိုင်ငံခြားထွက်ကာ အလုပ်လုပ်တော့သည်..။ ကျော်ကြီးမှာ ကလေးရပြီးနောက် အရက်ဖြတ်လိုက်ပြီး အလုပ်ကြိုးစားရာ ကိုယ်ပိုင်ကားနှင့်တိုက်နှင့် ကြီးပွားနေပြီး မထားမှာ စတိုးဆိုင်ကြီး ဖွင့်ထားလေသည်….။

အခုတော့ ၂၀၂၀ ခုနှစ် ရောက်လေပြီ..။ အချိန်ဆိုတာ ခဏလေးပါ…..။ အရာအားလုံး ပြောင်းလဲလာသလို… သီရိမင်းကျော် (ခေါ်) သီရိလေးမှာ.. အပျိုလေးပင် ဖြစ်လာလေတော့သည်…။

၂ဝ၂၀ ခုနှစ်သို့ ရောက်ခဲ့ပြီး.. မင်းမင်း.. အမေရိကန်သို့ ရောက်ရှိသည်မှာ နှစ်နှစ်ဆယ် ကြာခဲ့လေပြီ..။ မထားနှင့် ကိုကျော်ကြီးတို့မှာ သူနှင့်အရင်းနှီးဆုံး မိတ်ဆွေများ ဖြစ်ခဲ့ကြပြီး အဆက်အသွယ် မပြတ်ခဲ့ကြပါ…။ ဖေ့ဘွတ် မတ်ဆင်ဂျာနှင့် ဆက်သွယ်၍ ဗီဒီယို‌ကောများ ခေါ်သည့်အထိ အဆင့်တက်လာခဲ့သည်..။

မင်းမင်း အခုထိ စင်ဂယ်ဖြစ်သေးသည်..။ ထို့ကြောင့် တခါတလေ အရမ်းထန်လာရင်.. မထားနှင့် ဆက်စ်ချက်ကြသည်..။ မထား၏ ကိုယ်တုံးလုံးပုံများမှာ မင်းမင်း ဖုန်းထဲ အများကြီးရှိလေသည်..။

“ မထား အားရင် ဗီဒီယိုကော ခေါ်ပါ.. ဒီည ထုချင်လို့”

မထား ကလေးတစ်ယောက်အမေ ဆိုပေမဲ့ နန်းမွေစံလို ဘော်ဒီမျိုး ကိတ်လာလေသည်..။ ဒီနေ့လည် မထား အိမ်မှာ လူရှင်းသည်..။ ထို့ကြောင့် မင်းမင်းဆီ ဗီဒီယိုကော ခေါ်လေသည်..။ ဖုန်းကို ကုတင်ခြေရင်း မှန်တင်ခုံရှေ့ ထောင်လိုက်ပြီး.. အဝတ်များ ချွတ်ထားလေသည်…။ မင်းမင်း.. ဗီဒီရိုကော ကိုင်လိုက်သည်…။ သူလည်း ကုတင်ပေါ်မှာ လီးကို ထုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး..

“ ထားရေ.. ခရမ်းသီးနဲ့ ထိုးပြပါ”

“ ဟဲ့.. ငါ လီးအတု ဝယ်ထားတာရပြီ အဲ့ဒါနဲ့ လုပ်ပြမယ်”

“ ဝိုး.. ရှယ်ပဲ.. ပြီးအောင်လုပ်ပြနော်”

မထား လီးအတုကို အဆင်သင့်ကိုင်လိုက်ပြီး ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပြလေသည်..။

“ အွင်း.. ကိုမင်းရယ်… ပြန်လာပြီး လိုးပါတော့..”

“ ထားရေ.. ကို့လီးကြီး ကြည့်ပါဦး.. အရမ်းကြီးနေပြီ..”

မင်းမင်း.. ဂွင်းထုရင်သုံးသော ဂျယ်ကို လီးပေါ်သုတ်လိုက်ပြီး ထုပါတော့သည်..။ မထား လီးအတုကို.. ကုတင်ပေါ် ထောင်လိုက်ပြီး အပေါ်မှ တက်ဆောင့်ရင်း….

“ အား.. ကိုမင်း လိုးပါ.. လိုးပါ…”

စိတ်အတွင်း မင်းမင်း လိုးသလိုခံစားပြီး.. ဖုန်းအတွင်းမှ မင်းမင်း ထုပြတာကြည့်ပြီး အော်ပြနေတော့သည်…။ ထို့နောက် လီးကိုထုတ်၍ ဖုန်းဘက်သို့ ဖင်ကိုလှည့်ကုန်းကာ လီးကို လက်ပြန်ကိုင်၍.. အဖုတ်ကြီးကြား အဝင်အထွက်မှန်မှန် လိုးပြတော့သည်…။

“ ထားရေ.. ဖင်လိုးပြပါ… အရမ်းကောင်းနေပြီ…”

မထား အဖုတ်တွင်းမှထွက်သော အရည်များကို ဖင်စအိုဝမှာ သုတ်လိုက်ပြီး.. လီးတုကို ဖင်ထဲထည့်လေသည်…။ မင်းမင်း ဖင်လိုးရတာ အရမ်းကြိုက်သည်။ အဖုတ်မှာ ကြာကြာလိုးရင် ချောင်လာ၍ အရသာပေါ့သည်..။ ဖင်စအိုမှာ မည့်သည့်အချိန်မဆို ကြပ်နေပြီး.. စုပ်အားပိုကောင်း၍ လီးပိုကြီးသလို သုတ်ထွက် အရမ်းကောင်းလေသည်…။

မထား အဖုတ်မှာ ဟစိစိနှင့် အရည်များ တစက်စက် ကျနေပြီ… ဖင်ထဲ လီးတုနှင့် လိုးပြသလို လက်ချောင်းသုံးချောင်းမှာ အဖုတ်ထဲသွင်းကာ လိုးရင်း ပြီးသွားတော့သည်..။ ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် မင်းမင်း အထွတ်အထိတ်ရောက်ပြီး.. သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်ပါတော့သည်…။

“ ထားရေ.. ကိုယ်ပြန်လာတော့မယ်.. ထားအိမ်မှာ နေမှာနော် စီစဉ်ပေးထား..”

“ အိုကေ.. ကိုမင်းရေ.. လုပ်ထားမယ်”

“ ထားရေ.. သမီးပုံလေးတွေ ထပ်ပို့ထားဦး.. သတိရလို့..”

မထား ဖုန်းမှ သီရိပုံများကို ပို့လိုက်သည်..။ သီရိမင်းကျော်မှာ အခု အသက် ၂၄ အရွယ် အပျိုမလေးပါ..။ မထား ငယ်စဉ်ကလို ခါးသေးရင်ချီပြီး ဖြူဖြူအိအိလေး ဖြစ်သည်…။ ကျော်ကြီးနှင့် မင်းမင်းတို့ လိုးပြီးနောက်ပိုင်း ကိုယ်ဝန်ရလာပြီး မွေးထားတာ ဖြစ်သည်..။ သီရိမျက်နှာမှာ မထားနှင့် တူနေ၍ အဖေက ဘယ်သူမှန်း မသိရတော့ပေ..။ အခုတော့ အပျိုမ ဖားဖားကြီး ဖြစ်နေလေပြီ..။

မင်းမင်းမှာ သီရိပုံလေးတွေကို ကြည့်ရင်း.. လိုးချင်နေမိသည်..။ မထား နားလည်ပါသည်..။ မင်းမင်း အခုထိ အိမ်ထောင်မပြုပဲ.. မိမိတို့ မိသားစုအတွက် အများကြီး ကူညီခဲ့သူဖြစ်သည်..။

“ ထား.. ခွင့်ပြုမယ်ဆိုရင် သီရိလေးကို လက်ထပ်ချင်တယ်”

ဟု.. မင်းမင်း ပြောဖူးသည်..။ ဖိတ်ချင်းဖိတ် ကိုယ့်အိပ်ထဲ ပြန်ဖိတ်တာ အကောင်းဆုံးပါ..။ မင်းမင်းအသက် ၄၅ နှစ်ရှိပြီ.. သီရိက ၂၄ နှစ်။ အခုခေတ်က ဦးနှင့်သမီးတွေခေတ်..။

မင်းမင်းအရင်လို အိမ်ငှါးငမွဲ မဟုတ်တော့..။ အမေရိကန်နိုင်ငံသား သူဌေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီ။ သမီးလေး သဘောတူရင် စီစဉ်ပေးဖို့ အဆင်သင့်ပါ..။

သီရိသည် ဦးမင်းနှင့် ဖေ့ဘွတ်မှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သည်။ လူချင်းတော့ မတွေ့ဖူးပါ..။ မိဘနှစ်ပါး၏ အရင်းနှီးဆုံး မိတ်ဆွေဖြစ်သလို သူတို့မိသားစုနှင့် ဆွေမျိုးလို ဖြစ်နေသည်..။ သူမပုံလေးတွေကို အသဲလေးတွေပေးပြီး ကောမန့်အမြဲ ပေးတတ်သဖြင့် ကျေနပ်နေမိသည်..။ အခု သူအလည်လာပြီး အိမ်မှာနေမှာဆိုတော့ သီရိ ရင်တွေခုန်မိသည်..။ ဦးနဲ့သမီး ဇာတ်လမ်းလေး စကြစို့..။

ကိုကျော်ကြီး စပါယ်ယာအလုပ် မလုပ်တော့ပါ..။ သမီးလေး သီရိကို မွေးပြီးနောက်.. မင်းမင်း ငွေကြေးအကူအညီနှင့် ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်သည်။ ထိုမှတဆင့် ရန်ကုန်မြို့တွင်းမှာ စတိုးဆိုင်ကြီး ဖွင့်နိုင်ခဲ့ပြီး.. ယခု သူဌေးကျော်ကြီး ဖြစ်နေလေပြီ..။ ကျော်ကြီးရိုးသားလွန်း၍ မထားနှင့်မင်းမင်း ငြိစွန်းတာ မသိခဲ့ပေ…။

ဒီနေ့ မင်းမင်း အလည်ပြန်လာမည်..။ မထားနှင့်သမီး သွားကြိုကြသည်..။ ကျော်ကြီးမှာ ဆိုင်ထိုင်ရင်း ကျန်ခဲ့သည်…။ မထားနှင့်သီရိ လေဆိပ်ရောက်နေသည်..။ မကြာခင် လေယာဉ်ဆိုက်လာပြီး ဆင်းသက်လာသော ခရီးသည်များအကြား မင်းမင်းကို တွေ့လိုက်၍ မထား အရမ်းပျော်သွားသည်…။

ခရီးကြိုသူများကြား ပါတိတ်ဝမ်းဆက်နှင့် လှပနေသော မထားနှင့် သီရိကို မင်းမင်း တွေ့လိုက်သည်။ သားအမိဟု မထင်ရအောင် နုပျိုနေသော မထားနှင့် မြန်မာဆန်ဆန် ခါးသေးရင်ချီ တင်ကားနေသော သီရိမှာ အပြုံးများဖြင့် ဆီးကြိုနေသည်…။

“ မထားရယ် လှနေလိုက်တာ.. သမီးလေးကလည်း အမေတူလေးနော်.. နင်ငယ်ငယ်က အတိုင်းပဲ.. ကိတ်နေလိုက်တာ”

မင်းမင်းမျက်လုံးများ သီရိကိုယ်ပေါ်က မခွာတာ မထား မြင်ရ၍ မနာလို ဖြစ်ရပြန်သည်..။

“ ကိုမင်း အိမ်ပြန်ကြစို့ မိုးချုပ်တော့မယ်”

သီရိလေးမှာ မင်းမင်း ခရီးသွားအိတ်ကို ဆွဲယူပြီး အရှေ့မှ အရင်သွားလိုက်သည်..။ သီရိနောက်ပိုင်းအလှ တင်သားအိအိကြီးများမှာ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ဖွံထွားနေကြသည်…။ “ရအောင် လိုးမည်” ဟု စိတ်ထဲတွေးရင်း….

“ မထား.. ငါ နှစ်လပဲ ဗီဇာ ခွင့်ရတာ.. ငါ့ကို မြန်မာပြည့်အနှံ့ အလည်ပို့ပေးနော်”

“ အေးပါ.. မနက်ဖြန် ချောင်းသာ အရင်သွားကြတာပေါ့”

“ နင် အရင်လို လှနေတုန်းပဲ သိလား.. ပြီးတော့ ပိုကိတ်လာတယ်.. အားရပါးရ လိုးချင်တယ်”

မထား ပြုံးနေလိုက်သည်…။ မိနစ် ၃ဝ အကြာ နှစ်ထပ်တိုက်လေး တစ်ခုသို့ ရောက်လာသည်..။ သီရိ အပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားပြီး…

“ အမေ သမီးခေါင်းမူးနေလို့ ခဏအိပ်မယ်နော်..”

“ အေး.. အေး.. လာ ကိုမင်းနေဖို့ အခန်းပြမယ်”

အိမ်အောက်ထပ် အခန်းနှစ်ခုရှိသည်။ တစ်ခန်းက မထားတို့ လင်မယားအခန်း.. ဘေးချင်းကပ် အလွတ်ခန်းတစ်ခုမှာ မင်းမင်းနေရန် စီစဉ်ထားလေသည်..။ ဦးကျော် ည ၉ နာရီမှ ဆိုင်ပိတ် ပြန်လာမည် ဖြစ်သည်။ အခုမှ ၇ နာရီသာ ရှိသေးသည်..။

အခန်းတွင်း ရောက်သည်နှင့် မင်းမင်း တံခါးကို လော့ချလိုက်ပြီး မထားကို သိုင်းဖက်ကာ အငမ်းမရ နမ်းလေသည်…။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ခွဲခွာနေရသော ချစ်သူလင်ငယ်ရဲ့ လီးကို တောင်းတနေတာ ကြာလှပေပြီ..။ အဝတ်များကို အမြန်ချွတ်၍ နှူးနပ်မနေတော့ပဲ ကုတင်စောင်းမှာပင် မထားကို မတင်၍ ပေါင်နှစ်လုံးမကာ.. လီးကို အဖုတ်ဝတေ့ပြီး လိုးချတော့သည်..။

“ အား.. ဖြေးဖြေး.. နာတယ်ဟ.. ကြပ်လိုက်တာ..”

မထား ခံချင်တာပဲသိသည်။ ငယ်ငယ်ကလို အရည် သိပ်မထွက်တော့ပါ။ အသက် ၄၀ ကျော်ပြီ ဖြစ်သည်..။ မင်းမင်းလီးမှာ အမေရိကန်မှာ နေစဉ်က လီးကြီးရှည်ဆေး သုံးထား၍.. ၈ လက်မခန့် ရှိကာ.. လုံးပတ်မှာ.. ငရုတ်ကြည်ပွေ့လောက်ဖြစ်ပြီး မာထန်နေသည်..။

“ ဗြစ် ဗြစ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ်…”

လဥနှင့်တင်ပါး ရိုက်သံများ ထွက်လာသည်။ အဖုတ်ကြီးမှာ လီးကို အတင်ညစ်နေ၍ လိုးလို့ ကောင်းလှသည်..။

“ အား.. ကောင်းလာပြီ.. ဆောင့်ဆောင့်.. အမေ့.. အ့.. ကိုမင်း.. နို့စို့ပေးရင်းလိုး..”

မင်းမင်း နို့ကုန်းစို့ပြီး အရူးအမဲသားကျွေးသလို ဖြစ်နေသည်..။ မထားကို ဆွဲလှည့်ပြီး ကုတင်စောင်းမှာ မှောက်၍.. ပေါင်ကိုဖြဲကားကာ ဖင်လိုးပါတော့သည်…။

“ အား.. ရှီး.. ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ်..”

စအိုတွင်းလေများ ဆက်တိုက် ထွက်လာသည်..။ မထားခါးကိုဖိ၍.. ကော့လာသော ဖင်ကြီးကို ရမက်ထန်ထန်ကြည့်ပြီး.. ဆောင့်တော့သည်…။

“ ဘွတ်..ဘွတ်..ဘွတ်..”

သီရိ လေဆိပ်ကအပြန် ကားမူးလာပြီး အိပ်ချင်လာမိသည်..။ အိပ်ယာထဲ လှိမ့်နေရင်း သေးပေါက်ချင်လာသဖြင့် အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာခဲ့သည်။ အမေနှင့် ဦးမင်းကို မတွေ့ရ…။ အိမ်သာရေချိုးခန်း၏ ဘေးအခန်းမှ ငြီးသံ ကြားရသဖြင့် ကပ်နားထောင်လိုက်ရာ.. မိမိ မိခင်ရဲ့ အသံနှင့် လိုးသံများ ကြားရတော့သည်..။

သီရိ က ခေတ်လူငယ် အပျိုမ ဖြစ်သည်..။ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းများဆုံလျှင် ကာမအကြောင်း ပြောတတ်ကြသလို.. တခါတလေ အွန်လိုင်းမှ အောကားများလည်း ခိုးကြည့်ဖူးသည်..။ အခုကြားရသော အသံများမှာ အောကားအတွင်းမှ အသံများနှင့် တူနေသဖြင့် အခန်းတွင်း လိုးနေကြတာ သိလိုက်သည်..။

သီရိ သေးပေါက်ချင်စိတ်ပါ ပျောက်သွားပြီး အောကားအတွင်းမှ လိုးကွက်များ စိတ်ထဲပေါ်လာသလို အခန်းတွင်း ဘယ်လို လိုးနေမလဲတွေးရင်း.. အဖုတ်လေးကိုပွတ် နို့လေးကိုပွတ်၍.. တခါးနားကပ် နားထောင်လေသည်..။

“ လိုး.. လိုး.. ဆောင့်လိုး.. ကိုမင်း.. ထားအရမ်းကောင်းနေပြီ…”

“ ကြိုက်လား မထား.. လီးလာစုပ်ပေး.. ပြီးရင် ထားအကြိုက် အပေါ်ကဆောင့်…”

သီရိ တဏှာထန်ထန် စကားသံများ ကြားနေရ၍.. တကိုယ်လုံး ပူတက်လာသည်..။ အစိလေးကို ဖိချေကြည့်ပြီး ဆက်လက်ပွတ်နေမိရာ ဒူးကလေး ပျော့ခွေသွားပြီး စောက်ရည်များ ထွက်လာတော့သည်။မထားမှာ အစုပ်ကောင်းလှ၍ မင်းမင်း သုတ်ရည်များ မထားပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ လီးမှာ ညိုးမသွားပါ.. မာထန်နေဆဲဖြစ်သည်..။ ကုတင်‌ပေါ် ပက်လက်လှန်ပေးရာ မထား အပေါ်မှ ဆောင့်တော့သည်…။

“ အား.. အ့ အ့..”

မင်းမင်း အလိုက်သင့်လေး ကော့ပေးသဖြင့် လီးမှာတဆုံးထိဝင်ပြီး သားအိမ်ကိုပါ ထိမိသည်..။ သိပ်မကြာပါ မထား ပြီးသွားသည်…။

“ ကိုမင်းရယ် ကောင်းလိုက်တာ.. မပြန်ခင် အဝလိုးပေးနော်…”

“ အင်းပါ.. ထားရယ်… မနက်ဖြန် ချောင်းသာ သွားကြမယ်နော်.. သမီးကိုပါခေါ်ခဲ့”

သီရိ ခြေသံလေးဖော့ပြီး သေးသွားပေါက်ကာ.. အပေါ်သို့ ပြန်တက်သွားလေသည်….။ နောက်တနေ့.. အိမ်သားများ မနက်စာ စားရင်း ဆုံကြသည်..။

“ ကိုကျော် ကျမတို့ ချောင်းသာ သွားမလို့ ရှင်လိုက်မလား”

“ ငါမလိုက်အားဘူးလေ ဆိုင်ကတဖက်နဲ့ ဒီကောင်ကြီးကို နင်ပဲ လိုက်ပို့လိုက်ပါဟာ”

“ သီရိလည်းလိုက်ခဲ့ အပျင်းပြေတာပေါ့”

“ ဟုတ် မေမေ.. လိုက်မယ်.. ဦးမင်း ကြိုက်ပါ့မလား”

သီရိ မသိသလို အထာနှင့် မေးလိုက်သည်..။

“ဟာ.. သမီးလိုက်တော့ ပိုကောင်းတာပေါ့.. ဦးမှာက သားသမီးမရှိ တစ်ယောက်ထဲ.. သမီးအဖြစ် မွေးစားဖို့ တွေးနေတာ… ရော့သမီး.. ဒါက သမီးအတွက် ဝယ်လာတာ..”

မင်းမင်း စပရိုက် အနေအထားနှင့် သူမအရှေ့ ဘူးလေးတစ်ခု လာချပေးသည်…။

“ ဝိုး..”

အိုင်ဖုန်း ၁၁ ပရိုမက် ဖြစ်နေသည်..။ နောက်ဆုံးပေါ် ဖုန်းဖြစ်၍ အရမ်းပျော်သွားသည်..။

“ ဟျောင့်.. သားရီး မင်းတူမကို အလိုမလိုက်နဲ့.. မင်းရှိတာ ကုန်သွားမယ်”

“ ရပါတယ် ကိုကျော်.. ကျနော့်မှာ ပေးစရာ လူမှ မရှိတာ.. သီရိ စိတ်ချမ်းသာရင် ပြီးရော”

သီရိ သဘောပေါက်လိုက်သည်။ ဦးမင်း၏ အပေးကောင်းမှု ကူညီမှုများကြောင့် အမေ စွဲသွားတာ ဖြစ်ရမည်..။မထား ကားလက်မှတ်ကို ဖုန်းဖြင့် လှမ်းမှာလိုက်ရာ သုံးစောင် နှစ်ခုံတွဲတစ်ခုနှင့် ရှေ့ခုံတစ်ခုရသည်..။

“ ကဲ.. ကိုမင်းရေ.. သွားဖို့ပြင် လက်မှတ်ရပြီ.. သီရိ ယူစရာရှိတာ ယူတော့ သွားကြမယ်”

ညဘက်ထွက်သော ကားဖြစ်သည်..။ အဝေးပြေးကား အလည်ပိုင်းနှစ်ခုံမှာ သီရိက ပြတင်းပေါက်ဘက်ထိုင်သည်..။ မထားက ဘေးမှာထိုင်သည်..။ ကိုမင်း တိုင်ပတ်လေတော့သည်။ သူ့ဘေး ပြတင်းမှာ အဖွားကြီးတစ်ယောက်ထိုင်၍ အပြင်လေမရ ခေါင်းမူသလို ဖြစ်နေသည်..။

“ မထားရေ.. နေရာလဲရအောင်ဟာ… ငါနဲ့ သီရိနဲ့ အတူထိုင်ပြီး.. ပြတင်းပေါက်ဘက် တစ်ယောက်တစ်လှည့် ချိန်းမယ်လေ.. ငါအသက်ရှူကြပ်လို့”

မထားက သဘောတူလိုက်ပြီး နေရာလဲပေးလေသည်..။ ကားမှာ ညဘက်မောင်းသဖြင့် အနည်းငယ် နှေးသည်..။ ရှေ့ခုံမှ.. မထား ငိုက်နေလေသည်..။ သီရိမှာ အသစ်ရသော အိုင်ဖုန်းနှင့် ရှုပ်နေသည်..။

“ ဦး ကူညီပါဦး.. သမီး မလုပ်တတ်ဘူး..”

တရုတ်ဖုန်းသာ အမြဲကိုင်သဖြင့် အိုင်ဖုန်းစက်တင်ကို သူမ မသိပါ..။

“ အေး.. ပေး.. သမီး..”

ဦးမင်း ဖုန်းစက်တင် အမျိုးမျိုး ပြင်နေသည်..။ သီရိမှာ သိချင်မိ၍ မင်းမင်းဘက် ခါးလှည့်ပြီး လိုက်ကြည့်နေသည်…။ သီရိရင်သား အိအိလေးမှာ မင်းမင်းလက်မောင်းကို ဖိပွတ်သလို ဖြစ်နေသည်…။ မြန်မာပြည် ပြန်ရောက်၍ ပုဆိုးပြန်ဝတ်ထားပေမဲ့ အောက်ခံဝတ်တာ မကြိုက်သော မင်းမင်းမှာ သီရိနို့သားကြောင့် လီးတောင်လာတော့သည်..။ မင်းမင်း အချိန်ဆွဲရန် ဂွင်ဆင်လေသည်။

“ အကောင့်ဖွင့်ရမယ် သမီးရဲ့… ဒါမှ လိုချင်တာ ဒေါင်းလုတ်လုပ်လို့ရမှာ… သမီး လိုက်ကြည့်ထားနော်… ဦးလုပ်ပြမယ်”

“ ဟုတ်ဦး.. တစ်ခုဆီပြနော်.. သမီးက မေ့တတ်တယ်”

ထိုသို့ပြောပြီး.. ခြေထောက်တစ်ဖက် ခုံပေါ်တင်ကာ မင်းမင်းဘက် ဘေးတိုက်လှည့်ထိုင်ပြီး ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကို ကြည့်နေလိုက်သည်..။ ပုဆိုးက ပုံစ အောက်မှာ လီးက အမြောင်းလိုက် ပေါ်ထွက်ပြီး ထောင်လာသည်..။ အဝေးပြေးကားများမှာ ညအချိန်တွင် ခရီးသည်များ အိပ်လို့ရအောင် မီးကို ပိတ်ထားတတ်ကြသည်..။ ရုတ်တရက် ကားကွေ့လိုက်သည်..။

“ အမေ့…”

သီရိ ငိုက်ခနဲ ယိုင်သွားသဖြင့် လက်ထောက်လိုက်စဉ်.. မင်းမင်း ပေါင်နှင့်လီးပေါ် လက်က ရောက်လေသည်..။ ကံတရားက အဲ့လို..။ သီရိလက်က လီးပေါ်မှ ချက်ချင်းမဖယ်.. ခပ်နွေးနွေးလီးကြီးက မာကြောနေသည်..။ ပုဆိုးအပေါ်မှ ကိုင်မိသည်ဖြစ်၍.. လီး ဆိုဒ်ကို မမြင်ရပေမဲ့ ကြီးရှည်ထွားကြိုင်သော လီးမှန်း သိလိုက်သည်…။

“ အ..နာတယ်..”

မင်းမင်း ဖုန်းပွတ်နေရာမှ တစ်ချက် ထငြီးသည်..။

“ ဦး ဆောရီးနော် ကားကွေ့လိုက်လို့.. ပြီးတော့ ဦးက အတွင်းခံလည်းမပါ..”

“ ဟုတ်တယ် သမီး… ထိပ်အရမ်းနာပြီး အောင့်သွားတယ်.. ဦးဟာက ကြီးတော့ ဘောင်းဘီဝတ်ရင် ပူလို့ပါ”

မင်းမင်းလီးမှာ လက်ဖဝါးနုနုလေး ကိုင်ထား၍ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ပါးပြင်းထောင်ထလာသည်။ မင်းမင်း နာချင်ဟန်ဆောင်၍ ငြီးပြနေသည်..။

“ သမီးလည်း မလုပ်တတ်ဘူး.. အောင့်နေတာလား ..”

လီးကြီးမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေသဖြင့် သီရိလန့်ပြီး လွှတ်လိုက်သည်..။

“ ဦးပြောပြမယ် သမီးလိုက်လုပ်ပါ.. ဦးက ဖုန်းဆက်တင် လုပ်ရဦးမယ်”

“ ဟုတ် ဦးပြော..”

မင်းမင်း ထရပ်လိုက်ပြီး ခေါင်းပေါ် အိတ်ထားသော နေရာမှ ခရီးဆောင်အိတ်လေးကို ယူလိုက်ပြီး အတွင်းမှ တံဆိတ်မပါသော လက်ညှိုးအရွယ် ပုလင်းလေးကိုထုတ်၍ သီရိကို ပေးလိုက်သည်..။

“ အဲ့တာလေး လိမ်းပေးနော်..”

မင်းမင်း ပြန်ထိုင်၍ ပုဆိုးပုံစကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်..။

“ အဲ့ဆီလေး လက်ထဲထည့်ပြီး ဦးဟာကို လိမ်းပေးပါ သက်သာလာမှာ.. အားကျွစ်ကျွစ်..”

သီရိ ကယောင်ကတန်းနှင့် ဆီကို လက်ထဲထည့်၍ ပုဆိုးအောက်မှ လီးကြီးကို ဆီသုတ်လိုက်သည်..။ ထိုဆီမှာ မင်းမင်း အမြဲသုံးနေကြ လီးကြီးသန်ဆေး ဖြစ်သည်..။ သီရိမှာ လီးအတွေ့အကြုံမရှိ၍ ဘာမှ နားမလည်ပေ..။ အောကား ကြည့်ဖူးသော်လည်း လိုးကြတာပဲ သိသည်..။ လီးနာသွားတာ မကြည့်ဖူးပေ….။ လီးမာဆက်ကား ကြည့်ဖူးရင် သိမှာဖြစ်သည်။

“ သမီး နည်းနည်းလေးညစ်ပြီး ပရုတ်ဆီ လိမ်းသလို လုပ်ပါနော်.. ဦး ဖုန်းထဲ လိုတာတွေ ဒေါင်းလုပ်ရဦးမယ်”

သီရိ ဘာမှ မပြောတော့ပါ။ တကိုယ်လုံး ပူလာသလိုဖြစ်ပြီး.. စောက်ပတ်အတွင်း ယားလာတာပဲ သိတော့သည်။

ဦးမင်း ဘေးလူများ မမြင်အောင် ခြေထောက်တချောင်း ခုံပေါ်တင်၍ ထောင်ကွယ်ထားလိုက်သည်..။ လီးမှာ ပူလာသဖြင့် ပုဆိုးကို ဖြေလျှော့ကာ လီးကို ထုတ်လိုက်တော့သည်..။ လီးထိပ်ဖူးဒစ်ကြီးမှာ နီညိုရောင်ကြီးနှင့် အရည်ကြည်လေးများပင် ထွက်နေသည်..။ သူမ ယခု ဂွင်းထုပေးနေမှန်းမသိ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲနေသည်..။

ဦးမင်းမင်း ဖုန်းကို မဲကြည့်နေသဖြင့် သူမရဲ့ လက်တစ်ဖက်က စောက်ပတ်လေးဆီ အလိုလိုရောက်၍ ပွတ်နေသည်..။

“ သက်သာတော့မယ် သမီးရေ.. ကျေးဇူးပါ”

“ သမီးအခု ယားနေတယ် မဟုတ်လား..”

“ ဟုတ် ဦး..”

“ လာ ဦးလုပ်ပေးမယ် အပြန်အလှန်ပေါ့နော်..”

စကားဆုံးသည်နှင့် လက်တဖက်က လျင်မြန်စွာ စောက်ပတ်ဆီ ရောက်သွားသည်..။ အစိရှိရာ နေရာသို့စမ်း၍.. ဖိပွတ်ပေးလိုက်ရာ.. သီရိ… အင်းခနဲ.. တွန့်သွားပြီး.. မင်းမင်းပုခုံးပေါ် မှီချလိုက်သည်…။ အခြေအနေ ကောင်းလေပြီ…။ သီရိ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကို ဆွဲနမ်းပစ်လိုက်ပြီး.. လီးကိုင်ထားသော သူမလက်ကို အထက်အောက် လုပ်စေသည်…။

“ ချစ်တယ် သမီးရယ်.. လက်ထပ်ပါရစေနော်”

သူမ မျက်လုံးကလေးမှေးပီး ခေါင်းမော့ပေးသည်..။ လုပ်ချင်တာလုပ်ပါ ဆိုတဲ့ သဘော…။ လီးထိပ်မှာ အရည်လေးများ အဆက်မပြတ် ထွက်နေ၍ ချောမွတ်နေလေသည်..။

“ သမီးရယ်.. ဦးဟာ မြန်မြန်သက်သာအောင် စုပ်ပေးပါလား”

“ ဟာ.. ဦးကလည်း.. လူညာကြီး.. မစုပ်ချင်ဘူး.. ဆီတွေနဲ့..”

“ ဆီက ခြောက်သွားပြီ သမီးရဲ့… အဲ့တာ.. သုတ်ရည်ကြည်လို့ ခေါ်တယ်.. သမီး အဖုတ်လေးလည်း အရေထွက်တယ် မဟုတ်လား… အတူတူပဲလေ.. စုပ်ပေးနော်”

သီရိ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ။ ဦးအလိုကျ လုပ်ပေးချင်လာသည်..။ အဲ့ဒါ.. အချစ်လား..။ မေမေ.. အရမ်းကြိုက် အရမ်းကောင်းပါတယ်လို့.. အော်ဟစ် အလိုးခံတာ ကြားရပြီးကတည်းက.. သူမ.. မေမေ့ကို မနာလို ဖြစ်မိခဲ့သည်..။ အခုတော့ အဲ့လီးကြီးကို သူပိုင်ရတော့မည်..။

“ ခွင့်လွှတ်ပါ မေမေ.. သမီး.. ဦးကို ချစ်မိပြီ..”

သီရိ မျက်လုံးကလေးကို မှိတ်လိုက်ပြီး.. ဦးရဲ့လီးကို အသာလေး ငုံစို့ပေးလိုက်သည်…။မင်းမင်းလောက် ပျော်နေသောသူ.. ရှိမယ်မထင်ပါ..။ နှစ်ပေါင်းများစွာ.. မထား၏ တိတ်တိတ်ပုန်း လင်ငယ်လို သစ္စာရှိစွာ ချစ်ခဲ့သည်..။ သီရိလေးကို စမြင်ကထည်းက မထားရဲ့ ကိုယ်ပွားလေးလို ချစ်မိခဲ့ပြန်သည်..။ သစ္စာရှိခြင်း တန်ဖိုးကို သူပြန်ရလေသည်..။

ဦးမင်းရဲ့ လရည်တွေ သီရိအာဂေါင်ထဲ တိုးဝင်လာသည်..။ သီရိ ထွေးမထုတ်ရက်ပဲ မျိုချလိုက်မိသည်..။မထား အစောကြီးကတည်းက နိုးနေပါသည်။ မင်းမင်း သူ့သမီးကို နမ်းလိုက်စဉ်ကပေါ့။ အိမ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ရှေ့ခုံနှစ်ခုကြားလေးမှ ချောင်းကြည့်နေခဲ့သည်..။ သီရိ လီးစုပ်ပေးသည် အထိပေါ့..။

မထား မျက်ရည်ဝဲမိလေသည်..။ ပီတိ မျက်ရည်ပါ..။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပိုင်ဆိုင်ခဲ့သော လီးကြီးကို သမီးဆီ အမွေးပေးလိုက်ရ၍ နှမြောသလို သမီးဘဝအတွက် စိတ်ချရပါပြီ..။ချောင်းသာသို့ ရောက်လေပြီ… သုံးယောက်သား ပျော်ရွှင်စွာ လည်ပတ်ခဲ့ကြပြီး အိမ်ပြန်ရောက်ခဲ့သည်..။

“ မင်းမင်း.. နင် သီရိကို လက်ထပ်ပြီးရင် ငါ့ကို မေ့သွားမှာလား”

“ ဟာ မဟုတ်တာ နင်က ငါ့အချစ်ဦးလေဟာ”

အလည်ဗီဇာ နှစ်လမပြည့်ခင် မင်္ဂလာပွဲလေး အကျဥ်းချုံး လုပ်လိုက်သည်..။ မင်္ဂလာဦးည သာယာပေစွ…။ သီရိမှာ အစွမ်းကုန် လှနေလေသည်..။ မင်္ဂလာ ကုတင်ဘေးမှာ ခေါင်းလေးငုံ့ပီး ရှက်နေသည်..။

မင်းမင်း မင်္ဂလာဝတ်စုံကို ချွတ်ချလိုက်သည်..။ သီရိလေးကို ပက်လက်လှန်ကာ ပါကင်အဖုတ်လေးကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် အဖုတ်ကွဲတလျှောက် ယက်ချလိုက်ရာ သီရိ နတ်ပြည်ရောက်သလို ခံစားနေရသည်..။ ပန်းရောင် နို့သီးခေါင်းလေးကို ငုံစို့ပေးပြန်သည်…။ ထို့နောက် နှုတ်ခမ်းလေးကို ကစ်ဆင်ရိုက်ပြီး.. အမွေးနုလေးအောက် ရှက်ရွံကာ စိနေသော အဖုတ်လေးကို လီးမာကြီးနဲ့ လိုးချလိုက်ပါတော့သည်..။

“ ဗြစ် ဒုတ် အား….”

သီရိ မျက်ရည်လေးဝဲလာပြီး…

“ ဦး.. သမီးကို.. ပစ်မသွားနဲ့နော်”

ဟု ပြောရင်း မင်းမင်းကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုက်လေတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။ 



မိနှင်း (စ/ဆုံး)

မိနှင်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အိတ်ကြီး

ကျနော်အကို တစ်ယောက် သင်္ဘောမှာ မထမတန်း အရာရှိ(Chief Officer) ဖြစ်တော့ အသက်က ၃၀ ရောက်ပြီ၊ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်နဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှုကရှိနေတော့ သင်္ဘောသားဖြစ်ကတည်းက လိုက်ရတဲ့ သင်္ဘော၊ ကုန်းပေါ်အများဆုံးနေရမှ ၃ လလောက်ပဲ။

သင်္ဘောအရာရှိဖြစ်တော့ ညီဖြစ်တဲ့ ကျနော်ကပဲ သူငယ်ချင်းကောင်မလေးတွေနဲ့ တွေ့ပေးပြီး လှော်ပေးလိုက်တာ သူငယ်ချင်းထဲက မိနှင်းနဲ့ အိမ်ထောင်ကျလေရော၊ မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ကွန်ဒိုတစ်ခုမှာ အခန်းဝယ်လို့ သီးသန့်နေကြတယ်လေ။

အကိုနဲ့ ယူလိုက်လို့ မရီးသာဖြစ်လာတယ်၊ကျနော်တို့က သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ပေါင်းသင်းခဲ့တာ ကြာခဲ့တော့၊ မရီးလို လေးစားကြည့်လို့ကို မရ၊ သူကပြောင်သလိုနောက်သလိုနဲ့ ကျနော်ကို လာဟောက်သေးတာ။

ကျနော်ကလဲ ဂရုမစိုက်၊အကို သင်္ဘောက ပြန်ဆင်းလာပြီး ရန်ကုန်မှာ နားနေတဲ့ အချိန်ဆိုလဲ ကျနော်က သူတို့အိမ်ကို အဝင်အထွက်မပျက်၊အမေအိမ်မှာ အိပ်လိုက် သူတို့အိမ်မှာ သွားအိပ်လိုက်နဲ့၊ အထူးသဖြင့် အရက်သောက်ပြီးရင် အကိုတို့အိမ်မှာအိပ်ခန်းပိုတွေက ရှိနေတော့ ဝင်ခွေနေရော။

အကိုအလဲ အိမ်မှာ လူအေး၊ အိမ်မှာရှိနေရင် စာအုပ်တွေဖက်ပြီး တစ်ယောက်ထဲ ငြိမ့်နေတတ်တာ၊ ကျနော်ကိုလဲ သူ့ထက်အငယ်ဆိုတော့ ဘာမှမပြော၊ သူ့မိန်းမနဲ့ ကျနော်ကလဲသူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ ကျနော်ကတော့ အိမ်ကို ဝင်ချင်သလိုဝင် ထွက်ချင်သလိုထွက်၊ အိမ်သော့အပိုတစ်ချောင်းတောင် ကျနော်ကို ပေးထားရတဲ့အထိပဲ။

သင်္ဘော ပြန်တက်တော့မယ်ဆိုရင်တော့ အကိုက ကျနော်ကို အထူးမှာတယ်၊ သူ့မိန်းမကို ဂရုစိုက်ပေးဖို့ရယ် အိမ်မှာ သွားနေပေးဖို့ရယ်ပေါ့၊ ကျနော်စိတ်ထဲ အကိုရဲ့ အိမ်ထက်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ အိမ်လို့သာ စိတ်ထဲမှာ ထင်နေမိခဲ့တယ်။

ဒီကောင်မကလဲ အိမ်ထောင်ကျတော့မှာ အနေအထိုင်ကလဲ ပိုပတ်စက်လာတယ်၊ သူတို့ အိမ်ထဲကျနော်ရှိနေတာတောင် နို့နှစ်လုံး တရမ်းရမ်းနဲ့ အတွင်းခံမဝတ်ပဲနေတတ်တာ။သူငယ်ချင်းဘဝတုန်းကအပေါ်ယံလောက်ပဲ တွေ့ဖူးခဲ့တာ၊ အခုတော့ နှိ့နှစ်လုံးကိုလဲ အင်္ကျီလည်ပင်းပေါက်ထဲကလည်း မြင်ဖူးခဲ့ရပြီ။

အောက်စလွတ်နေတာလဲ အခါခါရယ်၊ အစ်ကိုရှိနေတုန်းက ပုံစံအတိုင်းပဲ၊ အကိုက အရာရှိဖြစ်လာတော့ ၆ လ တစ်ခါလောက် ပြန်လာတတ်တယ်၊ ၂ လလောက်နားပြီးရင် ပြန်တက်ရရော။သူ့ယောင်္ကျား ကျနော်အစ်ကို မရှိရင်အိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်းနေရတာ ပျင်းလို့ဆိုပြီး ကျနော်သွားတဲ့နေရာတွေ လျှောက်လိုက်ချင်နေတာ၊ကျနော်ကတော့ မခေါ်ဖူး၊ သူက သူငယ်ချင်းဆိုပေမယ့် အရင်လိုမှမဟုတ်တာ။

အိမ်ထောင်သည်လေ၊ နောက်ပြီးကျနော်တို့က အသက်တူတွေဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလဲ သတိထားရသေးတာ၊ဒီလိုနဲ့  ၂ နှစ်လောက်ကြာတော့ သူတို့လင်မယား ခလေးကလဲမရသေး၊ မိနှင်းကလဲ အပျိုလုပ်ကောင်းတုန်း.ကျနော်လဲ မိနှင်းကို မျက်စိနောက်လာတော့ 

" နင်တို့လင်မယား ခလေးမယူသေးဘဲ ဘာလုပ်နေကြတာတုန်း" 

လို့ မေးလိုက်တော့

" ဟဲ့ကောင် ခလေးက မရသေးတာဟ…ငါလည်း ဘာမှ တားမထား…နင်အကိုလည်း ပြန်ရောက်တဲ့ နှစ်လလုံးကြိုးစားတာပဲ….လူလည်း လျှာကိုထွက်ရောပဲ"

လို့ ပြန်အော်တာပေါ့၊ ကျနော်လည်းရယ်ချင်စိတ်ကဖြစ်သွားပြီး 

" နင်တို့က အပေါက်ရော တည့်အောင်လုပ်ကြရဲ့လား" 

ပြန်အော်ပြီး ကျနော်လည်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဘီယာသောက်ဖို့ လစ်သွားရော၊ အိမ်ခန်းတံခါးကို မိနှင်းက လိုက်ပိတ်ရင်း 

" မသာကောင် နင်ညပြန်လာရင် ဘယ်အပေါက်ကို နင့်အကိုလုပ်လည်း ပြမယ်" 

လို ပြန်ခံပက်တာပေါ့၊ ကျနော်လဲ တစ်ဟားဟား နဲ့ ရယ်ရင်း အပြင်ထွက်သွားခဲ့တယ်လေ။ ဒီလိုတွေ ပြောကြတာကတော့ ကျနော်တို့တွေမှာ မထူခြားဘူး၊ သူငယ်ချင်းတွေ ဘဝကတည်းက လစ်လို့ကတော့ အချင်းချင်းက ဆော်နေကြလေ။

ညရောက်တော့ ၁၀ နာရီလောက်မှာ ကျနော်အိမ်ပြန်လာတယ်၊ ဘီယာသောက်ရတာလဲ ဒီနေ့ပိုပြီး ခါးနေသလိုလို၊ အတူသောက်တဲ့ ဝိုင်းထဲ အရက်သောက်တဲ့ သူက ရှိနေတော့ ကျနော် အပေါ့သွားတုန်း ဟိုကောင်တွေ ကျနော်ဘီယာခွက်ထဲ အရက်တွေများ ရောထားသလားမသိ။

ကျနော်တို့အချင်းချင်းကလဲ သိပ်စိတ်မချရ လစ်ရင် တီးကြတာပဲ၊ တစ်ခါတလေ ချိန်းတာ နောက်ကျရင် အရက်ကို ရေမရောရပဲနှစ်ခွက်လောက် အပြစ်ပေးတဲ့ သဘောနဲ့ သောက်ရသေးတာ။အခုတော့ အတော်ကို မူးနေတယ်၊ အိမ်အပြန်လမ်းမှာခြေထောက်တွေကိုတည့်နေအောင် ကြိုးစားပြီး လမ်းလျှောက်နေသော်လည်း ကိုယ်ဟာကို ပြန်သိနေတယ်တစ်လမ်းလုံးပြည့်နေတော့မှာ။အိမ်ရာဝင်း ဂိတ်ပေါက်ရောက်တော့ လုံခြုံရေး ငနဲက စော်ကားမော်ကားပြောသေးတာ 

" ဆရာ လိုက်ပို့ရမလား" တဲ့၊

လမ်းပေါ်က အလေနတ်တော့ ခွေးက မခန့်လေးစားနဲ့ နေ့တိုင်းတွေ့ဖူးနေတဲ့ လူကို ထဟောင်သေးတယ်၊ ခွေးလဲဟောင်မှာပေါ့ သူထမဟောင်ရင် ကျနော် ခွေးကို တက်နင်းမိတော့မှာ၊ ကွန်ဒိုအောက်ရောက်တော့ ရှိနေတဲ့လုံခြုံရေးဘဲကို ဂျိုကြည့် ကြည့်လိုက်သေးတာ။

အောင်မယ် ဒီကောင် စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ ဓာတ်လှေခါးခလုပ်ကိုပြေးနှိပ်ပေးတယ်၊ နံပါတ် ၁၀ ခလုပ်ကိုနှိပ် အပေါ်လဲတက်ရော ခေါင်းထဲမှာ တရိပ်ရိပ်နဲ့ဗျာ၊ ပိုတောင်မူးလားသလားမသိ ဘေးက တန်းကိုကိုင်ထားရင်း အတော်ထိန်းနေရတယ်။ရောက်ပြီး အပြင်ထွက်လိုက်ပြီးအခန်းကိုရောက်အောင် တစ်ခြားသူတွေရဲ့ အခန်းတွေကို ခြေသံလုံအောင် ထိန်းလို့လျှောက် အမြန်လစ်တာပေါ့။

ကျနော် ခွေးလိုနွားလို အရက်မူးနေတာ လူသိရင်ရှက်စရာ၊အခန်းဝရောက်တော့ သော့တံနဲ့ သော့ပေါက်ကို ထိုးနေတာ တော်တော်နဲ့ မတည့် သော့ခလောက်က တံခါးကို ထိမိပြီးအသံပဲထွက်နေတော့တာ။ခဏနေတော့ မိနှင်းက မှန်ဘီလူးပေါက်ကနေ လာချောင်းကြည့်ပြီးတံခါးကိုဖွင့်ပေးလိုက်တော့ အိမ်ထဲရောက်သွားပြီး မိနှင်းကို 

" ငါမမူးသေးဘူး တံခါးဖွင့်နိုင်သေးတယ်"

လို့ ပြောလိုက်တော့ 

" နင်အတော်မူးနေတာပဲ" 

လို့ ချီးကျူးစကားပြောတော့တာလေ၊ စပြီ ကိုယ်ကမရစ်ရသူစရစ်တော့မယ်၊ ကျနော်လဲ ပေကပ်ပြီး 

" မမူးသေးဘူးဟေ့….နင်တို့လို လူမလုပ်နိုင်သေးတဲ့ သူတွေအတွက် သင်တန်းပို့ချနိုင်သေးတယ်" 

လို့ ပြောရင် ထိုင်ချလိုက်တာ ခုံပေါ်မရောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်က ကော်ဇောပေါ် ရောက်သွားရော၊နောက်တော့ မိနှင်းက 

" ထမင်းစားဦးမလား..ငါလဲ ဗိုက်ဆာနေပြီ… တစ်ယောက်တည်း စားရမှာ ပျင်းလို့နင့်ကိုစောင့်နေတာ" 

လို့ပြောတော့ ကျနော်ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်တာပေါ့၊ ကျနော်မတ်တပ် ပြန်ထတာတော်တော်နဲ့ မရ၊မိနှင်းက ပွစိပွစိပြောရင်း လာထူတော့မှ ရပ်နိုင်တော့တယ်။ကျနော်လက်မောင်းကို သူထိန်းပေးရင်ထမင်းစားခန်းရောက်လာပြီး အသင့်ခူးပေးထားတဲ့ ထမင်းပန်ကန်က ဇွန်းနဲ့ ခရင်းကိုကိုင်လို့ စပြီး စားတော့

 " ဟဲ့ထမင်းကို ပါးစပ်ပေါက် တည့်အောင်ထည့်နော် အပေါက်မှားနေရင် ဗိုက်မဝပဲ ဖြစ်နေတော့မှာ"

လို့ ပြန်ရိတော့တာ၊နာချင်နေပြီ၊ 

" ကဲ ကြည့်စမ်း ငါကတော့ မီးမှိတ်ထားလဲ တည့်တည့်ပဲ" 

လို့ ပြောရင်း ထမင်းစားနေတာပေါ့၊ သူကတော့ပြုံးစိစိနဲ့ရယ်၊ ထမင်းစားပြီးတော့ ကျနော် ဧည့်ခန်းက ကော်ဇော်ပေါ်မှာ သွားပြီး လှဲပြီးလိုက်ပြီးသတင်းလိုင်းတစ်လိုင်းကို ကြည့်နေတာပေါ့။ခဏနေတော့ မိနှင်းလဲ ထမင်းစားခန်းကထွက်လာပြီး ကျနော်နဲ့ မလှမ်းမကမ်း ကော်ဇော်ပေါ်မှာထိုင်ရင်းတီဗီကြည့်နေတယ်လေ။

ကျနော်လဲ စကားပြောမလို့ သူဖက်လှည့်လိုက်တော့ မူးနေတာတွေပျောက်သွားပြီးမျက်စိက ကျယ်သွားတယ်၊ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်လို့ ထိုင်နေတာ ဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်အောက်စကလွတ်နေပြီး ပေါင်တံဖြူဖြူကြားမှာ အမွှေးမဲမဲနဲ့ ဖုတ်ဖုတ်ကြီး။

ကျနော်လဲ ပြောမယ့် စကားတွေမေ့သွားပြီး 

" ဓာတ်ပုံတွေ ထွက်လာရင် ငါ့ကိုလာပေး"

လို့ ပြောလိုက်တော့ မိနှင်းက ရုတ်တရက် မသိ၊ 

" ဟဲ့ ဘာပြောတာလဲ" 

လို့ ပြန်မေးတော့ကျနော်လဲ သူ့ပေါင်ကြားနေရာကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်မိတာ၊ မိနှင်းက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ ပြင်ထိုင်လိုက်ပြီး

" မူးတော့မူးတယ်…ဒါမျိုးကျ မြင်တတ်တယ်" 

လို့ ပြန်ပြောရင်း အိပ်ခန်းထဲကို ထွက်ပြေးသွားလေရော၊ ကျနော်လဲသတင်းကြည့်နေရင်း အိမ်ရှေ့ခန်းမှာတင် အိပ်ပျော်သွားတယ် ။

အိမ်မက်ထဲမှာတောင် ဝတ်မှုံရွှေရည်နဲ့ နှစ်ပါးဂဟေဆက် ဖီးလ်တွေတက်လို့ လိင်ကိစ္စကို ပြုကျင့်နေကြတာပေါ့။ဝတ်မှုံရွှေရည်ကကျနော်အပေါ်ကိုတက်ထိုင်ပြီး ရင်ဘတ်ကို သူ့လက်နဲ့ ထောက် မြင်းစီးသလိုလုပ်နေတုန်း မိနှင်းကလဲကျနော်ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ ပွတ်လှုပ်ပြီး လားနှိုးတော့ ကျနော်လည်းနိုးသွားခဲ့ရတယ်။

" ကောင်းခန်းရောက်မှာကွာ…ဖီးလ်ငုပ်တယ် မိနှင်းရာ" 

လို့ ပြောမိတော့ မိနှင်းက 

" သိတယ်ဟေ့….ဧည့်ခန်းထဲမှာ နင့်ဟာကြီးက ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေလို့….အိပ်ခန်းထဲသွားအိပ်" 

လို့ပြောတော့တာ၊ နာရီကြည့်မိတော့ ည ၁၁ နာရီကျော်နေပြီ၊ အူကြောင်ကြောင်နဲ့အခန်းထဲကို မသွားသေးဘဲ တီဗီကို ဆက်ပြီထိုင်ကြည့်နေသေးတာ။မနှင်းကလဲ မအိပ်သေးဘဲ ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း

" ယောင်္ကျားကို လွမ်းလိုက်တာ" လို့ စပြောလေရော၊

" နင်တို့ပေးစားလို့သာ ယူခဲ့ရတာ… သင်္ဘောသားမယား ဖြစ်ရတာ လွမ်းလို့သေတော့မယ်" တဲ့၊

" ဟိုက်….မိနှင်းတစ်ယောက်တော့ ရစ်ပြီ…….နင်လဲကြိုက်လို့ ယူခဲ့တာလေ အခုမှာ လာရစ်မနေနဲ့" 

လို့ ကျနော်ကပြန်ပြောမိတော့ 

" ရစ်တာ မဟုတ်မဟုတ်ပါဘူးဟာ…. ညဆို အိပ်ရာထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲ ငေါင်းစင်းစင်းဟာတာတာနဲ့ အိပ်လို့ကို မပျော်လို့ပါ" တဲ့၊ 

စိတ်လေတယ် ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ၊ သူငယ်ချင်းလို ပြောရမလားမရီးတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး စကားပြောရမလားမသိ၊ အတော်ဂွကျတဲ့ အနေအထား၊

" အိပ်ဆေးသောက်အိပ်ဟာ" 

လို့ ပြောလိုက်တော့ မိနှင်းက အထွန့်တက်ပြီး 

" ရဘူးဟ စိတ်က အိပ်ပျော်ချင်တာ မဟုတ် တစ်ယောက်ထဲ အိပ်ရတာကို ပျင်းနေတာ"

လို့ လျှာပြန်ရှည်နေတော့ ကျနော်လဲ အမြင်ကပ်လာပြီး 

" ငါ့နဲ့ လာအိပ်ဟာ"

လို့ တလွဲကြီး ပြောပစ်လိုက်မိရော၊ဆက်ပြောနေရရင် ဧည့်ခန်းထဲ ဆင်းရဲသားကားတွေ ရိုက်ဖြစ်တော့မယ်။ ကျနော်လဲ ထထွက်သွားပြီး အိပ်ခန်းထဲကိုဝင်ခဲ့တော့တယ်။

သူကတော့ သူ့စကားအတိုင်း ငေါင်းစင်းစင်းနဲ့ ဧည့်ခန်းမှာ ကျန်ခဲ့ပါလေရော၊ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ကျနော်လဲ သွားတိုက် မျက်နှာသစ် ညဝတ်အင်္ကျ ီလဲဝတ်နေတုန်း မိနှင်းတစ်ယေက် အခန်းတံခါးဖွင့်လို့ဝင်လိုက်လာပြန်ရော။

" အိပ်ပါနဲ့ဦးဟာ စကားပြောရအောင် ငါပျင်းလို့ပါ" တဲ့၊ 

စပြီ သူငယ်ချင်းဘဝတုန်းက ဂျစ်ကျတဲ့အကျင့်တွေနဲ့ ကျနော်ကို နှိပ်စက်တော့မယ်၊ 

" နင်ရော ရည်းစားမရသေးဘူးလား" တဲ့၊ 

လုပ်ပြီ မစွံသေးတဲ့ဂုဏ်သိက္ခာကို စပြီးစော်ကားပြီ၊ 

" ရသေးဘူး…ငါ့ကို ကြိုက်မယ်လူ မရှိ နင်သိရဲ့ သားနဲ့ လာမေးမနေနဲ့" လို့ ပြောမိတယ်၊

" အေးလေ ဒါကြောင့် နင်က လွမ်းတာ သတိရတာတွေ ငါဖြစ်နေတာတွေကို ကိုယ်ချင်းမှ မစာတတ်တာ"

ပြောရင်းမိနှင်းကငိုသံပါလာတယ်၊ကျနော်လဲ 

" ကဲဟေ့ နင်မအိပ်ချင်သေးလဲ ဒီအခန်းထဲမှာ အခွေကြည့်ကြမယ်….ကြည့်မလား" 

လို့ မေးလိုက်တော့မိနှင်းက ကျနော်အိပ်ခန်းထဲက အခွေသွားရွေးပြီး DVD စက်မှာ ထည့်လို့ ဖွင့်လိုက်တယ်။ ရီမုဒ်လေး ကိုင်ပြီး ကျနော်ကအိပ်ရာပေါ်မှာလှဲရင်း စကြည့်၊ မိနှင်းကလည်း ကျနော် ကုတင်ပေါ်မှာ လာထိုင်ရင်း စကြည့်မိတော့ Drama ကားတွေပဲပါတဲ့ အခွေ။ သေပြီ ဟိုခန်းဒီအခန်းတွေက ပါတော့မယ်၊ ကျနော်လဲ သူ့ကို အမြန်ပဲ

" ဟဲ့ အဲဒါ ခလေးကြည့်လို့မရတဲ့ ကားတွေဟ"

ပြောမိတော့ မိနှင်းက 

" ငါက ခလေးမှ မဟုတ်တာ ကြည့်မယ်" 

လို့ ဆိုလာတော့ ကျနော်လဲစိတ်ချဉ်ပေါက်သွားပြီး ကြည့်ဟာလို့ ပြောပြီး ခုတင်ပေါ်မှာ ပြောင်းပြန်လှဲ သူထိုင်နေတဲ့နေရာမှာ ခေါင်းအုံးလေးချလို့စကြည့်တာပေါ့။

တွေ့ပါပြီ။ ကားစလို့ ၁၅ မိနစ်ကျော်ရယ်၊ မင်းသားနဲ့ မင်းသမီးရဲ့ အိပ်ရာခန်း၊ သူကလဲ ကျန်နေတဲ့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ယူပြီး ကျနော်ဘေးမှာ လှဲပြီး ဝမ်းလျားမှောက်လို့ အတူကြည့်နေတော့တာ။မိနှင်းတစ်ယောက် မျက်လုံးလေးပြူး သက်ပျင်းလေးတွေချလို့ ကြည့်နေတော့တာလေ၊ ကျနော်လဲ သူ့ကို စကားစလို့

" အဲဒီအခန်းတွေကြောင့် မကြည့်နဲ့လို့ ပြောတာဟ" 

ပြောလိုက်တော့ သူက 

" မိုက်တယ်ဟ" တဲ့၊ 

အခွေက NC-17 ရယ်ကောင်းခန်းတွေက ဆက်တိုက်လာတာ၊ ကြာလာတော့ မိနှင်းတစ်ယောက် မှောက်ခုံကနေ ဘေးတစောင်းလှဲလို့ကြည့်ရင်း ကျနော်ပေါင်ကိုတောင် လာခွထားသေးတာ။ကျနော်လဲ ကြည့်ပြီးသားဆိုတော့ အိပ်ချင်လာပြီ၊မှောက်ခုန်လေးပဲ ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ မျက်စိမှိတ်ထားရင်း အိပ်ပြီပေါ့။

ကြိုးစားပြီးသာ အိပ်နေတာဘေးမှာလူတစ်ယောက်က ရှိနေတော့ နိုးတဝက် အိပ်တဝက်ရယ်၊ မိနှင်းကလဲ ကျနော်ကို အိပ်ပျော်မခံ၊ တော်ကြာကိုယ်လုံးကို လက်နဲ့ လာပုတ်လိုက်။ခြေထောက်နဲ့ခွလိုက်နဲ့ မျက်စိဖွင့်ကြည့်တော့လဲ ဇာတ်လမ်းကို အကြည့်မပျက်ဘူး။အရက်ကလဲ မူးထား အိပ်ကလဲ အိပ်ချင်နေတော့ လူက အူကြောင်ကြောင်တောင် ဖြစ်လာပြီ၊ ကျနော်လဲ စိတ်တိုလာပြီး

" အိပ်တော့မယ်ဟာ" လို့ပြောလိုက်တော့

" အိပ်ပေါ့ ငါလည်းဒီမှာပဲ အိပ်တော့မယ်" 

ဆိုတော့ မှေးစင်းနေတဲ့ ကျနော်ရဲ့မျက်လုံးက ပြူးသွားတော့တယ်၊ ကျနော်လဲ ခြေရင်းကနေ ခေါင်းရင်းကို ပြောင်းပြီး အတည့်အိပ်လိုက်တော့သူကလည်းကျနော်လိုပဲ နေရာလိုက်ပြောင်းပြီး နေရာလိုက်ပြောင်းလို့ ကျနော်ဘေးကို ဝင်ခွေတော့တာ။

စက်တွေကို ရီမုဒ်နဲ့တောင် ပိတ်လိုက်သေး၊ အခန်းထဲမှာ မှောင်သွားတော့ ကျနော်စိတ်တွေလဲ တစ်မျိုးဖြစ်လာတယ်၊ဘေးချင်းယှဉ်ပြီး ပူးပူးကပ်ကပ်ဖြစ်နေတာကိုး၊ နောက်တော့ မိနှင်းက ကျနော်ကိုခွလို့ နားရွက်နားကပ်ပြီး

" ငါဆာနေတယ်ဟာ" တဲ့၊

" ဟာ ဒီအချိန်ရောက်မှပဲ ဆာရင်လည်း မီးဖိုထဲ သွားစားဟာ အိပ်တော့မယ်" 

လို့ ကျနော်ကပြန်ပြောလိုက်တော့၊ ကျနော်ကို 

" ငပိန်း နင်ဒါကြောင့် ရည်းစားတောင် မရတာ နည်းသေး"

လို့ ပြောရင်းကျနော်ကိုယ်ပေါ်ကို တက်ခွတော့ပေါ့၊ သွားပြီ၊ ခေါင်းထဲမှာ မီးတွေပွင့်သွားပြီး အသိစိတ်တွေ ပျောက်သွားပြီ၊ အိပ်နေတာကနေ ဝုန်းခနဲထ၊ သူရဲ့ အင်္ကျီကိုချွတ်၊ သူကလဲ ကျနော်အင်္ကျီကို ပြန်ချွတ်။ 

နှုတ်ခမ်းချင်းစနမ်းမိလိုက်တာ၊ ရင်သားတွေအထိပဲ၊ သတိမထားမိလို့မသိခဲ့တာ မိနှင်းလဲ ပစ္စည်းရှိလူတန်းစားဆိုတာ အခုမှ သိတော့တယ်၊ နောက်တော့ မိနှင်းကို ခုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပြီးလုံချည်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ပိပိကို လက်နဲ့ အုပ်ထားသေးတယ်လေ။

အုပ်ပစေ ကျနော်လဲ သူပေါင်ကြားဝင်ပြီးအုပ်ထားတဲ့ လက်ကို ကျနော်ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လိင်တံနဲ့ ထိုးပေးလိုက်တာ မိနှင်းလက်က လိင်တံကို ကိုင်ပြီးပိပိအဝကို တေ့ပေးရရောလေ၊ စိုရွှဲနေတဲ့ ပိပိထဲက အရည်တွေက အပြင်ကိုတောင် စိမ့်ထွက်နေတာ။

ခလေး မမွေးဖူးသေးတဲ့ ပိပိ၊ လိင်ဆက်ဆံခဲ့ရတဲ့ အကြိမ်ရည် နည်းသေးတဲ့ ပိပိ အဝကျဉ်းလို့ စီးပြီးကျပ်နေတုန်းပဲ၊ကျနော်တို့နှစ်ဦး ဘာစကားမှ မပြောမိကြပဲ လိင်ကိစ္စကို အာရုံစိုက်ပြီးလုပ်နေတာကြတာ။ ကျနော်ကလည်းအရက်မူးနေလို့ ထင်တယ် ။ တော်တော်နဲ့ မပြီးနိုင်၊ မိနှင်းလည်းပိပိထဲ အရည်တွေ ခဏခဏ ကျနေပုံပေါ်တယ်၊ကြာလာတော့ လိက်တံကို အထုတ်အသွင်းလုပ်လိုက်တိုင်း တဗွတ်ဗွတ်နဲ့ အိပ်ခန်းထဲ့ အသံတွေ ညံနေတော့တာပေါ့။

မိနစ် ၃၀ လောက်ကြာတော့ ကျနော်လဲ ဆီးကျောတွေ တောင့်တင်းလာပြီး ပြီးချင်သလိုလို ဖြစ်လာတော့ လုပ်နေတဲ့အရှိန်ကို မြှင့်တင်လိုက်တော့ ဆီးခုန်နှစ်ခု ထိရိုက်တဲ့ အသံက တဖတ်ဖတ်နဲ့ ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာတော့တာပေါ့၊။

ပတ်လက်လှန်ပြီး အောက်ကရှိနေတဲ့ မိနှင်းရင် နို့နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲလို့အားယူရင်း လိင်တံကို တစ်ဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်ချပြီးသွင်းနေလိုက်၊ မိနှင်းဆီကလဲ ညီးသံတွေ ထွက်လာနေပြီ၊အသံကိုကြားရတဲ့ ကျနော်လဲ ဖီးလ်တွေ ပိုတက်လာလို့ သုတ်ရည်တွေကို စတင် ပန်းထုတ်မိတော့တာ။

လိင်တံကို ပိပိထဲ တစ်ဆုံးဆောင့်သွင်း ဆီးခုန်းနှစ်ခုကို ဖိကပ်ထားပြီး လိင်တံထိပ်ခေါင်းက မိနှင်းရဲ့သားအိပ်ခေါင်းထိပ်ကို တေ့လို့ ကျနော်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေကို အားနဲ့ ညှစ်ထုတ်လို့ ပစ်သွင်းနေတော့တာလေ။သုတ်ရည်တွေ ထွက်နေတုန်းမှာပဲ ကျနော်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က မိနှင်းပေါ် မှောက်ချလိုက်တော့ မိနှင်းလဲ ကျနော်ကိုအလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ပေးထားတာပေါ့။

နောက်ဆုံးထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည် တစ်စက်အထိ မိနှင်းရဲ့ ပိပိထဲကိုဝင်ရောက်သွားပြီးမှ ကျနော်လဲ အာကုန်သွားလို့ လိင်တံကို ပိပိထဲက ထုတ်ပြီး ဘေးကိုလှဲချမိလိုက်တော့တယ်လေ။ကျနော်လဲ အမောဖြေနေတုန်း မိနှင်းဆီက အသံစထွက် လာတော့တယ်

" ကောင်းလိုက်တာဟယ်….နင် အဲဒီလောက် အကြာကြီးလုပ်နိုင်တာ အခုမှ အယားပြေ အဆာပြေသွားတော့တယ်" 

လို့ ပြောရင်း ကျနော်ရဲ့ ပါးကိုနမ်းတယ်လေ၊ကျနော်လဲ အစရှိ အနောင်နောင်ဆိုတော့ နောက်တစ်ချီလောက် ထပ်ဆွဲဖို့ ခဏ အနားယူရင်း ကျနော်တို့နှစ်ဦးစကားတွေ ပြောနေကြတာပေါ့၊ 

" နင်နဲ့ငါ အခုအချိန်က စပြီး မရီးနဲ့မတ် ဆိုတဲ့ တော်စပ်နေတာတွေ မေ့လိုက်တော့ဟာ"

လို့ မိနှင်းက စပြောလာတယ်၊

" ငါ့ယောင်္ကျားက လိင်ဆက်ဆံတာ နင့်လောက် အင်နဲ့ အားနဲ့ မလုပ်နိုင်ဘူးဟ.ပြီးတော့လဲ ၁၀ချက်လောက်လုပ်ပြီးသွားရင် သုတ်ရည်ထွက်လို့ ပြီးသွားတတ်တော့ ငါ့မှာ တန်းလန်းကြီး ဖြစ်ကျန်နေခဲ့ရတာအမြဲတမ်းပဲ….နင်အကိုကလဲ ရိုးချက်ဟာ လိင်ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာ ငါရဲ့ ပိပိထဲ သူလိင်တံထည့်ပြီး လုပ်တာလောက်ပဲသိတယ်….. တစ်ခြားနည်းလမ်းတွေ မသိတော့ဘူးထင်တယ်" 

လို့ ပြောနေတော့၊ ကျနော်လဲ မိနှင်းတစ်ယောကဘာဂျာတောင် အမှုတ်ခံရဘူးရဲ့လားမသိဘူး လို့ တွေးနေမိတယ်၊ 

" တို့လင်မယားလဲ နှစ်လလောက်တွေ့ရတာ သူပြန်ထွက်သွားရင် ငါအရမ်းဒုက္ခရောက်တာဟဲ့…. သူလုပ်ပုံက ငါ့ကို ဆွသွားသလို ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီး တို့လို့တန်းလန်းနဲ့ ၆ လလောက် ပြန်စောင့်နေရတာ ကြာတယ်ဟာ"

" ကဲ နင်ချည်းပဲ စကားတွေပြောနေတော့တာပဲ သန့်ရှင်းရေးသွားလုပ်မယ် လာခဲ့" 

လို့ ကျနော်ကပြောပြီးအိမ်ရာပေါ်ကနေ ဆွဲချလိုက်တော့ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်တုံးလုံးလေးနဲ့ ရေချိုးခန်းကို ရောက်လာရော၊ ရေချိုးခန်းမီးရောင်အောက်ရောက်မှ ကြည့်မိတာ မိနှင်းရဲ့ အတွင်းသားတွေ အတော်ဖြူဝင်းတာပဲ။

လုံးကြီးပေါက်လှမဟုတ်ပေမယ့် သူဟာနဲ့သူ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့ တည်ရှိနေတာပေါ့၊ ပိပိကို မိနှင်းတစ်ယောက် ရေဆေးနေတုန်းမှာ

" နင့်သုတ်ရည်တွေ ပိပိထဲက ပြန်ထွက်တာ အများကြီးပဲ နှမြောစရာကြီး" 

လို့ ပြောတော့ ကျနော်လဲ ရှူရှူးပေါက်နေရင်းမျက်နှာကို သူဖက်လှည့်လို့

" ထပ်ဖြည့်ပေးမယ်" 

လို့ ပြောမိတာပေါ့၊ နှစ်ဦးသား သန့်ရှင်းရေးလုပ်လို့ ပြီးတော့ အိပ်ရာပေါ်ပြန်ရောက်လာပြီး မိနှင်းကို ပက်လက်လှဲခိုင်းလိုက်ပြီး ကျနော်က သူ့အပေါ်ကနေ ခွတက်လိုက်တယ်၊ပြီးတော့ နှခမ်းချင်း ပြန်စနမ်းတော့တာပေါ့၊နောက်တော့ လည်ပင်းနဲ့ ရင်သားတွေဆီ ရောက်သွားရော၊ ရင်သားတွေက ၃၃ လောက်ရှိပြီးနို့သီးခေါင်းလေးတစ်ဖက်က အထဲကိုတောင် ဝင်နေတယ်။

ကျနော်လဲ ဝင်နေတဲ့ ဖက်ကို စုပ်ဆွဲလိုက်တာ နို့သီးခေါင်းကထွက်လာတော့တယ်၊ နို့သီးခေါင်းနဲ့ ရင်သားနှစ်ဖက်လုံးကို နေရာလပ်မကျန် လျှာနဲ့နမ်းပေးနေမိတာ မိနှင်းတစ်ယောက်မျက်စိတွေမှိတ်ပြီး ဇိမ်ခံနေတော့တာ။ဝမ်းဗိုက်သားတွေကို လျှာနဲ့ပွတ်ဆွဲသွားတော့ ယားလို့ထင်တယ်ဗိုက်သားတွေလှုပ်နေတယ်၊ မိနှင်းရဲ့ ဆီးခုန်မွှေးတွေက မထူမပါးနဲ့ ပေါင်ကို ကားလိုက်ပြီး ပိပိကိုလျှာနဲ့စလျှက်လိုက်တော့ မိနှင်းတစ်ယောက် 

" ဟဲ့ မလုပ်နဲ့လေ" 

လို့ သာ အသံထွက်လာ ခန္ဓာကိုယ်က မရုန်း၊ ပိပိမှာဆပ်ပြာနံ့လေးက မွှေးနေတော့တာပေါ့၊ အမွှေးတွေကို ဖယ်ပြီး ပိပိကို အုပ်နေတဲ့ ကြွက်နားရွက် နှစ်ခုကိုဘေးရောက်အောင် လျှာနဲ့ ထိုးဖယ်လိုက်ပြီး အစိနဲ့ ပိပိအတွင်းထဲကို ကောင်းကောင်းမွှေပေးလိုက်တာ။ မိနှင်းတစ်ယောက် ခေါင်းကိုမော့လို့ ပါးစပ်ကိုဟလို့ အရမ်းကောင်းနေတဲ့ ပုံစံမျိုး၊မိနှင်းတစ်ယောက် လက်တွေက သူ့ရင်သားတွေကို ပြန်ပြီးပွတ်လိုက် ညှစ်လိုက်နဲ့ ဖြစ်နေပြီ။

ကျနော်လဲ အစိကိုလျှာနဲ့လျှက်ပေးနေရင်း မိနှင်းဖင်ကြီးက ကော့တက်လာတော့ ဖင်လုံးတွေကို လက်နဲ့ ညှစ်ပေးလိုက် ဖင်ကြားထဲကိုလက်ညှိုးနဲ့ ပွတ်လိုက် ဖင်ဝကိုဆွပေးလိုက်နဲ့ မိနှင်းရဲ့ ခါးက မွေ့ယာကနေ မြောက်တက်နေပြီး တစ်ခါတလေမိနှင်းလက်က ကျနော်ဆံပင်ကို လက်ကဆွဲဖိလို့ ပိပိထဲကို ကျနော် ခေါင်းထိုးသွင်းနေတဲ့ ပုံစံ။

ပိပိထဲကနေ အရည်တွေက အဝကနေ တစ်ပွက်ပွက်နဲ့ တောက်လျှောက် ထွက်ကျနေတာ ဖင်ဝတွေတောင် စိုရွှဲလာခဲ့ပြီ၊ကြာလာတော့ မိနှင်းတစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ သီးမခံနိုင်တော့ပဲ။ အိပ်ရာပေါ်ကနေ လူးလဲထလိုက်ပြီး ကျနော်လိင်တံကိုသူ့ပါးစပ်ထဲထည့်လို့ အားပါးတရလွေတော့တာ၊ ကျနော်လိင်တံလဲ မာတောင်ပြီး ပြောင်တင်းလာတဲ့အချိန်ရောက်တော့ 

" နင့်ဟာကြီး ငါ့ပိပိထဲ ထည့်ပြီး အသားကုန် ဆောင့်ပေးတော့ဟာ….ငါ့ပိပိထဲမှာ အရမ်းယားနေပြီ"တဲ့၊

ကျနော် နောက်တစ်ကြိမ် သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆိုင်ကယ်စီးလို့ ကိုင်လို့ ကားထားပြီး ပိပိထဲကို လိင်တံထည့်လို့ဆောင့်တော့တာပေါ့။

အားမရသလို ဖြစ်မိတော့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ရင်ဘတ်မှာကပ် ကျနော်ကိုယ်လုံးကိုရှေ့ကို ကိုင်းလိုက်ပြီး မိနှင်းရဲ့ ပုခုန်းကိုဆွဲလို့ ဆောင့်တော့တာ။ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း မိနှင်းလဲ ဖီးလ်တွေတက်တဲ့ အသံနဲ့ ငြီးငြူနေရပြီလေ၊ ကျနော်လိင်တံ မိနှင်းရဲ့ ပိပိထဲရောက်မှာ တဆက်ဆက်နဲ့ အညှစ်ခံနေရတာနှစ်ခါလောက်ရှိပြီ။

ထုံးစံအတိုင်း အရည်တွေက အထွက်များလို့ လိင်တံအရင်း ကျနော်ရဲ့ အမွှေးတွေမှာတောင်အဖြူရောင် အရည်တွေက အခဲလိုက်ကပ်နေတော့တာ။သူ့ကိုလုပ်နေတာ မိနစ် ၃၀ လောက်ကြာတော့ မိနှင်းက

" ပြီးလိုက်တော့ဟာ ပိပိထဲကို သုတ်ရည်တွေထည့်ပေးတော့….ငါတော့ဘယ်နှစ်ခါကျသွားမှန်း မသိတော့ဘူးအားကုန်ချင်လာပြီ" 

လို့ ပြောတော့တာလေ၊ဒါနဲ့ပဲ ကျနော်လဲ ရင်ဘတ်မှာ ကပ်ထားတဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းထဲက တစ်ချောင်းကို အောက်ချလို့ခွလိုက်တော့ မိနှင်းလည်းဘေးတိုက်လေးဖြစ်သွားပြီး ကျနော်လက်တစ်ဖက်က မိနှင်းရဲ့ နို့တစ်ဖက်က ဆွဲလို့ မိုင်ကုန်ဆောင့်တော့တာနောက်ထပ် ၁၀ မိနစ်ပဲကြာတယ် ။

သုတ်ရည်တွေ အများကြီး ပန်းထွက်လို့ ပြီးသွားပြန်ရော၊ မိနှင်းလဲမော ကျနော်လည်းအားကုန်သွားပြီ၊ အချိန်ကလဲ နောက်နေ့ကူးသွားလို့ မနက် ၃ နာရီထိုးပြီ၊ ကျနော်တို့ နှစ်ဦးအဝတ်အစားတွေတောင် ပြန်မဝတ်နိုင်တော့ပဲ အတူဖက်လို့အိပ်လိုက်ကြတော့တာ၊ မနက် ၁၀ နာရီလောက်မှပဲနိုးတော့တယ်လေ။ မနက်အိပ်ရာကနိုးတော့ ခပ်သွက်သွက်လေး တစ်ချီလောက် ဆွဲဖြစ်လိုက်သေးတာ၊ လုပ်နေတုန်းမိနှင်းကခဏရပ်ခိုင်းပြီး 

" နင့်အတွက် ငါ့ အချိန်ပြည့်ရှိနေသလို ငါ့အတွက်လဲ နင်ကွက်လပ်တွေ ဖြည့်ပေးပါ၊ နင့်အကိုပြန်လာရင်တော့ ခဏလေး သီးခံပြီး စောင့်ပေးပေါ့… ဒါပေမယ့် လစ်ရင်တွေ့ကြမယ်…. နင်နဲ့ငါ့ကြားမှာ တော်စပ်နေတဲ့မရီးနဲ့ မတ် ဆိုတဲ့ဟာတွေ မေ့လိုက်တော့…. နင်မိန်းမ မယူသေးခင်အချိန်အထိ နင်နဲ့ငါဟာ အကောင်းဆုံး sexpartner တွေလိုနေကြမယ်"

သဘောတူညီချက်တွေ ယူတော့တာ၊ ကျနော်က ဘာပြောစရာရှိမှာလဲ 

" အေးပါဟာ"

လို့ ပြောရင်း လုပ်နေတာကို စိတ်တွေ လျှော့ချလိုက်ပြီး မြန်မြန်ပြီးအောင် လုပ်လိုက်တော့တယ်၊ အဲဒီနေ့ အဲဒီအချိန်ကစလို့ မိနှင်းနဲ့ ကျနော်ဟာ အားတိုင်းလုပ် ယားတိုင်းလုပ်ဖြစ်ကြတာ။အကိုပြန်ရောက်နေတဲ့အချိန်တောင် လစ်ရင်လစ်သလိုဆွဲ၊ မီးဖိုခန်းလဲ မရှောင်၊ ထမင်းစားပွဲလည်း ညှောင့်စင်လုပ်၊ တစ်ခါတစ်လေအိပ်ခန်းတွေကြားက လူသွားလမ်းမှာတောင် မိနှင်းက လစ်ရင်လွေပေးတတ်တယ်။

အကိုပြန်လာပြီးနှစ်လလောက်ရန်ကုန်မှာ နေသွားတာ သင်္ဘောပြန်ထွက်တော့ မိနှင်းမှာ ကိုယ်ဝန်ရနေတာကို အကိုတစ်ယောက်သိသွားတော့ ဝမ်းသာသွားပြီး ကျနော်ကိုဂရုစိုက်ပေးဖို့ မှာနေပြီး ခလေးမွေးခါနီးရင် သူ့ပြန်လာမယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းကိုပြောခဲ့တာပေါ့။အကိုတစ်ယောက် လေယာဉ်ပေါ်တက်သွားပြီး အပြန်လမ်းမှာ မိနှင်းကို ကျနော်က

" ဟဲ့ ကိုယ်ဝန်က ဘယ်နှစ်လရှိနေပြီလဲ" လို့ မေးလိုက်တော့ 

" ၂ လ ကျော်နေပြီ….နင့်ဟာလေးလေ"

မိနှင်းက ပြောရင်း ကားပေါ်မှာကျနော်လက်ကို ကိုင်ထားတာပေါ့၊ မိနှင်းတစ်ယောက် ကိုယ်ဝန်ရနေပြီ ဆိုတဲ့ အသိတွေနဲ့များ လိင်စိတ်တွေ ပိုကြွနေလားမသိ၊ အခုနောက်ပိုင်း လိင်ကိစ္စမှာသူကပဲ ဦးဆောင်နေတော့တာ။

ကျနော်အခန်းထဲ လာပြီး အပြာကားတွေကြည့်လိုက် လုပ်လိုက်နဲ့ လိုအပ်နေတဲ့ကွက်လပ်တွေ ဖြည့်ပေးနေရတာ၊ ကြာလာတော့ ကျနော် အစ်ကိုကိုတောင် စိတ်မှာ မှန်းလို့ အားနာလာရတယ်၊သူ့အတွက်ရှာပြီး ပေးစားခဲ့တဲ့ မိန်းမက ကျနော်အတွက်ပဲ ဖြစ်နေခဲ့ပြီ၊။

မိနှင်းကိုယ်တိုင်လဲ ကျနော်ကို သူယောင်္ကျားတစ်ယောက်လိုပဲ ဆက်ဆံနေတော့တယ်၊ ကျနော်ကိုလဲ တစ်ခါတလေ 

" နင်မိန်းမမယူနဲ့တော့ဟာ….ငါဝေပြီးမစားချင်တော့ဘူး" 

လို့ ပြောတော့ ကျနော်လဲ ရယ်ချင်သွားပြီး 

" နင်ကြတော့ရောလို့"

ပြန်ပြောလိုက်တော့ ရယ်ကျဲကျဲလုပ်နေပြီး 

" တစ်နှစ်မှာ ၂ လ ၃ လ လောက်ပဲ နင်နဲ့အတူ မအိပ်တာပါဟာ.ကျန်တဲ့အချိန်တွေမှာ နင့်ဟာက ငါအထဲမှာ အမြဲဝင်နေတာပဲဟာ"

လို့ ပြောရင်း ကွက်လပ်တွေကိုဖြည့်ဆည်းပေးနေကြတုန်းပေါ့လေ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



မယားဦး ဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

မယားဦး ဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျနော် ဆယ်တန်းလောက်က အမေက အိမ်မှာထမင်းချက်အဝတ်လျှော် လုပ်ပေးဖို့ ရပ်ကွက်ထဲက အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်ကို အကူအညီတောင်းလိုက်တယ် ။ ပိုက်ဆံချေးငှါးထားတော့ လာကူလုပ်ပေးတယ် ။ အိမ်ဖော်တော့ မဟုတ်ဘူး။ အမေနဲ့အဖေက ဈေးထဲမှာ ကုန်ခြောက်ရောင်းတော့မနက်သွား ညနေပြန်နဲ့ အိမ်ကိစ္စလှည့်မကြည့်နိုင်ဘူး။

ကျနော့်အမတွေက တက္ကသိုလ်တက်နေကြပြီ။ အိမ်မှာကျနော်တစ်ယောက်တည်းပေါ့ စာလုပ်တာနဲ့အချိန်ကုန်နေတာပဲ။ အဲဒိအဒေါ်ကြီးရောက်လာတော့ …။ အဒေါ်ကြီးနာမည်က ဒေါ်မြင့်ရီ။ တစ်ရက်တစ်ရက်နဲ့ရင်းနှီးလာတော့ စကားပြောတာတွေက ပွင့်လင်းလာတယ်။

“ ကောင်လေးက လူပျိုလေးဆိုပြီး အတော်ညစ်ပတ်တာပဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေက နံဟောင်နေတာပဲ ” တဲ့။

“ ဒေါ်ကြီးနမ်းကြည့်လို့လား”

“ အေးပေါ့”

“ ဒေါ်ကြီးဘောင်းဘီကြတော့ရော”

“ ငါက အတွင်းခံ မဝတ်ဘူးဟဲ့”

“ အတွင်းခံမဝတ်ရင် အောက်စလွတ်တော့ ပေါ်မှာပေါ့”

“ ပေါ်ပါစေ”

အဲ့လို့ ကျနော်တို့အပြောအဆို။ တခါတလေကျတော့

“ ကောင်လေးငါ့လက်မှာဆပ်ပြာတွေနဲ့မို့ ကျောကုန်းထဲ ဘာဝင်သွားလည်းမသိဘူး ”

ဆိုပြီး ကြည့်ခိုင်းတယ်။ဝတယ်ဆိုပေမဲ့ အဆီမရှိ အသားတွေကတင်းရင်းနေတာပဲ။ကျနော်လည်းဟိုပွတ်ဒီပွတ်လုပ်ရင်းတင်ပါးကြီးတွေကိုကိုင်ခြင်လာမိတဲ့အထိ စိတ်ပြောင်းလာတယ်။ တရက်တော့ သူ့ယောကျ်ားအကြောင်းပြောနေတယ်။

“ အိမ်ကမသာ စောက်ပတ်ရေတွေသောက်လာလို့ ငါဒီညအိမ်ပြန်မအိပ်ဘူး”လို့ပြောခဲ့တယ်။

“ ငါ့စောက်ပတ်ရေသာသောက်လို့ ဟုတ်တယ်..ဒီမသာကို ပညာပေးရမယ်”

သူ့ဘာသူပြောသလိုနဲ့ ကျနော့်ကိုပြောတယ်။

“ ဒေါ်မြင့်ရီ စောက်ပတ်ရေကမူးလို့လား”

“ မူးတာပေါ့ နံလွန်းလို့ နှာခေါင်းပါပိတ်သွားမယ်” အဲ့လို။

သူ့အိမ်ပြန်မအိပ်ဖူးဗျာ။ အဖေနဲ့အမေကညဘက်ဆို အစောကြီးအိပ်တာ။အပေါ်ထပ်မှာ ဒေါ်မြင့်ရီက ကျနော်နဲ့မျက်နှာခြင်းဆိုင်အမတွေနေတဲ့အခန်းမှာ ကျနော်စာကျက်နေတုန်း ကျနော့်အခန်းထဲဝင်လာပြီး..

“ ဘယ်လိုမှန်းမသိဘူး အကြောတက်တာအိပ်မရဘူး”

“ ဆေးသောက်ပါလား”

“ ဆေးသောက်လို့မပျောက်ဘူးနှိပ်မှ”

ဆိုတော့ ကျနော် နှိပ်ပေးရမလားပေါ့။ကုတင်ပေါ်မှာ တက်သလောက်မှတ်သလောက်နှိပ်ပေးတယ်။ခန္ဓာကိုယ်ကြီးက ကျနော့ထက်ကြီးတော့ မနည်းနှိပ်ရတယ်။ကောင်းလိုက်တာ အား ကောင်းတယ်ဆိုတာကြီးပဲ

ကုတင်ပေါ်မှာနှိပ်ရတာဆိုတော့ ဖီးကတက်နေတယ်။ လီးကိုတောင်လို့ပေါ့။ တင်ပါးတွေကအစနှိပ်သလိုနဲ့ကိုင်ရတာအရသာ။ပေါင်တွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေနှိပ်ပေးတော့ အဖုတ်ကြီးကိုကိုငိခြင်တာမနည်းထိန်းထားရတယ်။ကျနော့်လည်းပြန်နှိပ်ပေးတယ်။နို့ကြီးတွေနဲ့ထိလိုက် အတွေ့အထိကြောင့် ကျနော့်မှာ ဒုက္ခရောက်နေတယ်။

ပက်လက်လှန်လိုက်တဲ့ ပြီးမှ ဒုက္ခတွေ့တော့တယ်။ငပဲက ပုဆိုးကြားကထောင်ထွက်လာတယ်။ဒေါ်မြင့်ရီကပေါင်တွင်းကြောလျှော့မယ်ဆိုပြီး လက်နဲ့ထိထိသွားတော့ ပိုဆိုးကုန်ရော။

“ အားတော်ပြီ ”

“ နာလို့လား”

“ မဟုတ်ဘူး”

“ မဟုတ်ရင် ဆက်နှိပ်မယ်”

ကျနော့်ဟာ ထနေတာ သိသိရက်နဲ့ လုပ်နေတာ။ ကျနော်လည်းမထူးတော့ဘူးဆိုပြီး ငြိမ်နေလိုက်တယ်။တင်ပါးကြီးတွေကို လက်နဲ့ထိထားရတာရယ်။ ဒေါ်မြင့်ရီလက်က လာလာထိတာရယ်ကြောင့် အစွမ်းကုန်တောင်တက်လာတယ်။ကျနော်ကုန်းထတော့

“ ဘာဖြစ်တာလဲ ”

“ ဆီးအောင့်လို့”

ဆိုပြီး အိမ်သာထဲပြေးဝင်ထုပလိုက်တယ်။နောက်နေ့ကျတော့ အထုပ်အပိုးနဲ့ အိမ်ရောက်လာတယ်။

“ ဒီမသာကို တလလောက်ပညာပြရမယ်။ခလေးတွေတော့ အမေ့အိမ်ပို့လိုက်ပြီ”

ညဘက်ဒေါ်မြင့်ရီမလာရင် ကျနော်သူ့အခန်းကူးပြီး သွားအပြန်အလှန်နှိပ်ကြတယ်။

“ ဆီးအောင့်သေးလား”

“ ဟင့်အင်းမအောင့်ပါဘူး..

ဒေါ်မြင့်ရီပေါင်ကြားကိုနှိပ်ရင် ကျနော့်ဟာတောင်လာလို့ အားနာတာနဲ့...

“ ယောကျ်ားပဲ ဒီလိုဖြစ်မှာပေါ့တဲ့”

ကျနော်လည်းသွေးတိုးစမ်းကြည့်တယ်။

“ ဒေါ်မြင့်ရီကျတော့ ကျနော့်လိုမဖြစ်ဘူးလား”

“ ဖြစ်တာပေါ့” တဲ့။

တညတော့ ကျနော့်အခန်းမှာ လာလှဲနေရင်း အိပ်ပျော်နေတယ်။ အဖေနဲ့အမေကလည်း ညဘက်မရှိတဲ့ရက်ကျနော်နှိုးသေးတယ်။ နောက်တော့ ခြင်ထောင်ချပြီးဝင်အိပ်လိုက်တယ်။ တင်ကြီးတွေကိုကြည့်ရင်းတံတွေးမျိုချနေရတယ်။ နောက်တော့မထူးပါဘူး။ တင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး ဂွင်းတိုက်မိတော့တယ်။ ဖီးတွေတက်လာပြီး တင်နှစ်ခုကြားကို လီးနဲ့ထိလိုက် ထုလိုက်နဲ့အရသာတွေ့ နေတယ်။

ဆော်ကြီးက တဗျင်းဗျင်းနဲ့ကုတ်ရင်း ထမိန်ကို ဆွဲလှန်နေတာ ဖင်ပေါ်နေပြီ။ ကျနော်လည်းဖြစ်ခြင်ရာဖြစ်။ထမိန်ကိုအသာဆွဲလှန်ပြီး ဖင်ကြားထဲ လီးကိုထောက်ထားလိုက်တယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပေါင်ကဟလာသလိုပဲ။ စောက်ဖုတ်အမွှေးတွေကိုတွေ့နေရတယ်။ကျနော်လည်း အသာပြန်ခွာပြီး လက်နဲ့စမ်းကြည့်တာ။စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကိုစမ်းမိတယ်။

အရည်တွေစို့နေတော့ အထဲဝင်သွားတယ်။ကျနော်ပျော်သွားတယ် နမ်းကြည့်တော့အနံ့ကပြင်းတယ်။လျှာနဲ့တို့ကြည့်လိုက်လီးကိုသုတ်လိုက်နဲ့ ဆော်ကြီးကမနိုးဘူး။ကျနော်လည်းအတင့်ရဲလာပြီး နောက်ကနေ ထိုးသွင်းဖို့ကြံတယ်။အစတော့မဝင်ဘူး။ နောက်တော့ဒစ်ကလေးဝင်သွားတယ်။ဝင်သွားတဲ့အတိုင်းပဲညှောင့်နေတာ။ဆော်ကြီးက သူ့နားရွက်တွေထကုတ်တော့ငြိမ်နေရတယ်။ပြီးတော့ ဖင်ကြီးကိုပိုကော့ပေးလာတယ်။ကျနော့်လီးလည်းအဆုံးထိဝင်သွားတော့

“ ဟင်း”

သက်ပြင်းချသလိုလို ကျနော်လည်းခါးကိုဖက်ပြီးလိုးတာပဲ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးတာတောင်မနိုးဘူး တဲ့ ။ နို့တော့မကိုင်ရဲ လီးထိပ်ကအောင့်လာပြီး တချီပြီးတော့မယ် ခပ်သွက်သွက်စောင့်ပြီး ဖိကပ်ပန်းထည့်လိုက်တော့ လူပျိုပေါက်လရည်ပဲ အများကြီးပဲ။

လီးပျော့သွားမှ အသာလေးထုတ်ပြန်ဖုံးလိုက်တယ်။ကျနော်မျက်လုံးလေးမှိတ်အားယူနေတုန်းရှိသေး။ဒေါ်မြင့်ရီ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီးအိမ်သာသွားတယ်။အိမ်သာကအိမ်ထဲမှာ မီးထွန်းထားရင်အပြင်ကသစ်ကြားကနေခြောင်းလို့ရတယ်။ကျနော်အသာလိုက်ခြောင်းတော့ သူ့စောက်ပတ်ထဲကို လက်ညိုးနဲ့နိုက်လိုက် ကျနော့်လရည်တွေကို ကြည့်လိုက် ။နမ်းကြည့်လိုက်သေး။

ပြီးတော့ ရေသေသေချာချာဆေးနေတယ်။ကျနော်ကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲနေရင်း တံခါးကဖွင့်ထားတော့ သူ့အခန်းထဲဝင်သွားတာတွေ့တယ်။ သူ့အခန်းထဲမှာပြန်အိပ်တာဖြစ်မှာလို့တွေးတော့ရင်ထဲဟာသွားသလိုပဲ။ပြီးတော့မှ ထမိန်လဲနေတာတွေ့တယ်။

အခန်းတံခါးပိတ်သံကြားရပြီး ကုတင်ကသိမ့်ခနဲ လှုပ်သွားပြီး ဒေါ်မြင့်ရီတက်လာတယ်။ဒီတခါတော့ ဖင်ပေးမအိပ်တော့ဘူး။မျက်နှာခြင်းဆိုင် ကျနော်လိုးတာအိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်ပြီး ငြိမ်ခံနေတာကို တွေးမိတော့ လီးကပြန်မာလာတယ်။ဒေါ်မြင့်ရီလက်ကလည်းကျနော့်ပေါင်ကြားနဲ့ကပ်နေတော့ လီးနဲ့သူ့လက်ကိုထိထားလိုက်တယ်။

လက်ထဲမရောက်ရောက်အောင်ကျနော်ကလည်းကျန်တယ်။ဒေါ်မြင့်ရီလည်း မဝံ့မရဲကိုင်ထားတယ်။ကျနော်လည်းပုဆိုးကိုလှန်ပြီး လီးကိုဒေါ်မြင့်ရီလက်ထဲကိုင်ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ပြီးတော့ပါးကို ရွှတ်ခနဲနမ်းရင်း နုတ်ခမ်းကိုပါစုပ်လိုက်တယ်။ဒေါ်မြင့်ရီသက်ပြင်းချလိုက်တယ်။

“ ဟင်းအိပ်မပျော်ဘူးလား.”

အိပ်ပျော်နေရာကနိုးလာသလိုလိုနဲ့

“ ကောင်လေး အတတ်ကောင်းတွေတက်နေတယ် .ဒီကခလေးထင်တာ”

“ အိပ်တော့ ”

“ မအိပ်ခြင်တာဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ”

“ အဲတော့ ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ”

ကျနော်လည်းဒဲ့ပြောလိုက်တယ် ။

“ လုပ်ခြင်သေးတယ်”

“ စောစောကလည်းလုပ်သေးတယ် လုပ်ခြင်သေးတာပဲလား”

“ စောစောက သေသေချာချာမကြည့်လိုက်ရဘဲလုပ်ရလို့”

“ ဘာကြည့်ခြင်တာလဲ”

“ ဒေါ်မြင့်ရီ စောက်ဖုတ်ကို”

“ တကတည်း .စောက်ဖုတ်များအထူးအဆန်းလုပ်လို့”

“ တခါမှမမြင်ဘူးလို့ပါဗျာ”

“ တကယ်မမြင်ဘူးဖူးလား”

“ တကယ်မမြင်ဘူးဖူးသာဆိုတယ် ဆရာကြီးကျနေတာပဲနော် ကောင်လေး မလွယ်ဘူး

ပေါင်ကြီးကိုဖြဲပေးတယ် ။ထမိန်တော့မလှန်ပေးဘူး။ ထမိန်လှန်ပေးလေဆိုတော့ ရှက်စရာကြီးတဲ့။ ကျနော်လည်းထမိန်ထဲခေါင်းထိုးဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကြည့်နေမိတယ် အမွှေးတွေကထူတော့ မနည်းကြည့်ရတယ်။

စောက်ဖုတ်နံကလည်းရင်တွေခုန်စေတယ်။ကြည့်ဖူးတဲ့အပြာကားကိုသတိရသွားပြီး လျှာနဲ့ထိုးကြည့်လိုက်။စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းပြာပြာကြီးထဲလျှာကိုထိုးသွားပြီး ယက်တော့

“ အမလေး ကောင်လေးဘာလုပ်နေတာလဲထွက် ငရဲတွေကြီးတော့မယ် "

အတင်းတွန်းတယ်။ ကျနော်ကလည်း အရှိန်တက်နေတော့ တင်ပါးကိုဖက်ပြီး ကပ်ထားလိုက်တယ်။ ကျနော်ဖိယက်ပလိုက်တယ်။ အရှူံးပေးလိုက်တာလား ကြိုက်သွားတာလားမသိဘူး။ ခြေနှစ်လုံးလျှော့ချပြီးငြိမ်သွားတော့မှ အစကပြန်ယက်ပေးတယ်။နူးနူးညံညံကလေး။အစိကြီးကလည်းပြူးနေတာပဲ။ဒေါ်မြင့်ရီထမိန်ကို ဆွဲလှန်လိုက်ပြီး ကျနော့်ခေါင်းကိုကိုင်လာတယ်။ပြီးတော့ ပွတ်လာတယ်။

“ ဟင်း ဟင်း ဟင်း .”

ငြီးသံတွေထွက်လာတော့ ယက်ရတာပိုကောင်းလာတယ်။လက်ညိုးနဲ့လိုးပေးရင်း အစိကိုယက်တော့

“ ကောင်လေးရယ် ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲလို့ အား အ မောင်လေးရယ် သေတော့မှာပဲ ဟင်းဟင်း”

ဒေါ်မြင့်ရီပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်နဲ့ ကျနော့်ကိုညှစ်လိုက် ပြန်ကျသွားလိုက်နဲ့။

“ ငါ့မောင် ထည့်လိုက်တော့ အားအ”

ကျနော်လည်းကုန်းထပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကျနော့်ပုခုံးကိုဆွဲယူပြီး အတင်းဖက်လာတယ်။အထဲကညှစ်ထားတော့ မခြောင်ဘဲ စီးစီးလေးနဲ့ လိုးလို့ကောင်းတယ်ကျနော်လည်း တဗုံးဗုံးနဲ့ပစ်ဆောင့်ပလိုက်တာ အချက် ၂၀ လောက်ရောက်တော့ ကျနော့်ကိုလှုပ်မရအောင် ခြေနဲ့ခွပြီးဖက်ထားတော့တယ်။ပြီးတော့ပါးတွေကိုတပြွတ်ပြွတ်နဲ့နမ်းတယ်။

“ ခလေးရယ် အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ”

ကျနော့်ပါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကပ်ထားပြီး နဖူးခြင်းထိလိုက်နုတ်ခမ်းခြင်းတေ့လိုက်နဲ့

“ ဘာလို့ ပါးစပ်နဲ့လုပ်ရတာလဲ..မရွံဘူးလား ”

“ ဟင့်အင်း”

“ ဘာအရသာရှိလို့ယက်တာလဲ”

“ ယက်လို့ကောင်းလို့ ဒေါ်မြင့်ရီ ကျနော်ယက်ပေးတာမကြိုက်လို့လား”

“ င့ါမောင်ကို ဘုန်းနိမ့်မှာကြောက်လို့”

“ ဘုန်းမနိမ့်ပါဘူး ကျနော်ကအငယ်ပဲ”

“ အင်းပါ မတားတော့ဘူးငါ့မောင်သဘော”

သူ့ယောကျ်ားကယက်ပေးပုံမပေါ် အကြိုက်တွေ့သွားပုံရတယ်။ ကျနော်လည်းမပြီးသေးတော့ ဆက်လုပ်ခြင်တာနဲ့ ပြန်ညှောင့်တယ်။ သူကတော့အလိုက်သင့်နေပေးတယ်။ ကျနော့်ဆောင့်ချက်တွေမြန်မြန်လာတော့ သူလည်းစိတ်ပါလာတယ်။ ကျနော့်အပေါ်ကနေတက်ဆောင့်တော့တယ်။

ကျနောလည်းခုမှနို့တွေကိုသတိရပြီးအင်းကျီကို ချွတ်တော့ကူချွတ်ပေးရှာတယ်။နို့ကြီးတွေကအယ်နေတာပဲ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့စို့ပေးတယ်ဆောင့်ချက်ကြောင့်နို့ကျွတ်သွားရင် ပြန်တပ်စို့ခိုင်းတယ်။မျှော့ပါတယ်ဆိုတာဒါမျိုးဖြစ်မယ်။စောက်ပတ်တာကြီးတာကျပ်စီးနေတာပဲ။ကျနော်လည်းဖီးတွေတက်ပြီး

“ မိန်းမရယ် ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမဆောင့်ပါ နာနာဆောင့်”

ဒေါ်မြင့်ရီ ကြမ်းလာတော့တယ်။ကျနောလည်း ပြီးခြင်လာတာနဲ့ အောက်ကပါပြန်ဆောင့်ရင်းဒုတိယအချီ လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။လရည်တွေနဲ့ဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကခြောင်သွားတယ်။မရှေးမနှောင်းပဲ ဒေါ်မြင့်ရီလည်း အ အ အအော်ပြီးပြီးသွားတော့တယ်။မနက်ရောက်တော့ဒေါ်မြင့်ရီကိုမတွေ့ရဘူး။

ထမင်းကြော် ကြက်ဥကြော်ထားတာတွေ့ရတယ်။ခြံတံခါးဖွင့်သံကြားရပြီး ဒေါ်မြင့်ရီလက်ပြတ်အကျီခါးတိုနဲ့ကိုယ်လုံးအလှကပေါ်လာတယ်သနပ်ခါးတွေလည်းဖွေးလို့ ခါတိုင်းဖြစ်သလိုနေတာနဲ့တခြားစီ။ငယ်နုသွားတယ်။အသက် ၄၀ ဆိုတာအရွယ်ကောင်းမဟုတ်လား။

“ အမဘယ်သွားတာလဲ”

“ အိမ်ခနပြန်တာ”

ဒီတော့သူ့ယောကျ်ားနဲ့သွားပြန်လုပ်တာလားဆိုပြီး မနာလိုသဝန်တိုမိသေး။

“ ဘာပြန်လုပ်တာလဲ”

“ ဟိုသူတောင်းစားအိမ်က ပစ္စည်းတွေမဟုတ်တာလုပ်ထားမှာစိုးလို့”

“ တော်ကလည်း ရဲစစ်သလိုစစ်နေတယ်”

ကျနော့်ကို မျက်စောင်းထိုးပြီး မီးဖိုထဲဝင်သွားတယ်။ကျနော်လ်ည်းနောက်ကလိုက်ပြီး နောက်ကသိုင်းဖက်လိုက်တယ်။

“ မကြီးမြင့် သိပ်လှနေတယ်”

“ လူကို မြောက်အောင်မလုပ်နဲ့ မောင်ရယ်”

“ တကယ်ပြောတာ”

ညဖက်ရောက်တော့ ဒေါ်မြင့်ရီနဲ့ကျနော်လိုးကြတယ်။နေ့ဘက်လူရှင်းရင် အိမ်ပေါ်မှာတက်လိုးတယ်။လင်မယားလိုပဲ။အမေတို့အဖေတို့ရှေ့မှာအနေအထိုင်ဆင်ခြင်တော့ မရိပ်မိဘူး။တလလောက်သူ့အိမ်မပြန်ဘူး။အိမ်ပြန်ပြီးတစ်ပတ်လောက်ထိ သူ့ယောကျ်ားကိုမပေးဘူး။သူ့ယောကျ်ားအရက်မသောက်ဘဲ သူ့စိတ်တိုင်းကျနေတော့မှ ပေးသတဲ့။ကျနော့်ကိုတော့ နေ့ခင်းဘက်ပေးတယ်။မကြာဘူး။ကျနော့်ကိုပြောတယ်

“ ယောကျ်ား ကျမရာသီမလာတော့ဘူး ။ဗိုက်ကြီးပြီနဲ့တူတယ်ရှင်တာဝန်ယူရမယ်” တဲ့

“ အာ့ဆို ခိုးပြေးကြမယ်”

ဆိုတော့ ကျနော့်ကိုနမ်းတယ်။

“ နောက်တာပါ ဒီကလင်လေးလို ခလေးချောချောလေးလိုခြင်လို့ ဆေးမသောက်ဘဲနေတာတဲ့”

ဗိုက်ကြီးပြီး ကိုယ်ဝန်ရင့်လာတော့ အိမ်ကိုမလာတော့ဘူး။ ခလေးမွေးတာတောင် ကျနော်မသိရ။ သူ့အမေရှိရာ ရွာပြောင်းသွားတယ် တဲ့။ ကျနော်မိန်းမရပြီး ခလေး ၂ ယောက်လောက်ရတော့မှ ပြန်တွေ့တယ်။ဝပြီးတောင့်လာတာကလွဲလို့ အရင်အတိုင်းပဲ။ သူ့ယောကျ်ားသေသွားပြီတဲ့။အသားဖြူဖြူနဲ့ကျောင်းကပြန်လာတဲ့ ဆယ်နှစ်အရွယ်ခလေးကို မေးငေါ့ပြတယ်။

“ တော့် ဟာ” တဲ့။

ကျနော် ခလေးအတွက် ငွေထောက်ပံ့ပေးတယ်။ ကျနော် ခရီးသွားစရာနဲ့ကြုံတဲ့ အခိုက်မှာ ဒေါ်မြင့်ရီကို ချိန်းပြီးခေါ်သွားတယ်။ ဟိုတယ်မှာ ၁ ပတ်လောက်တည်းပြီး ဆော်ကြတယ်။ သူ့အိမ်မှာတော့ တစ်ပတ်မှတခါလောက်။ ဒီတခါတော့ ဗိုက်ကြီးလို့မဖြစ်တော့ ၂ ယောက်စလုံး ဆင်ခြင်ရတော့တယ်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ဗိုလ်ကတော် ဒေါ်နီနီကျော် (စ/ဆုံး)

ဗိုလ်ကတော် ဒေါ်နီနီကျော် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ဇော်ရဲတယောက် ချောင်းသားကမ်းခြေမှာ ၁၀ ရက်လောက် အပြတ်ကဲလိုက်သည်။ ထိုအကြောင်းများကို စာဖတ်သူများ အီသွားနိုင်သဖြင့် မပြောတော့ပါ။ မမချိုတို့နှင့် ဆက်ဆံရေးသည်ပုံမှန်အတိုင်းပင်ဖြစ်ပြီး မမချိုရန်ကုန်မှ မပြောင်းမချင်း ဇော်ရဲနှင့် တပတ်တခါလောက်တော့ ကဲဖြစ်ခဲ့သည်။ 

မမချိုနှင့် ပတ်သက်ပြီး စစ်တပ်ဂုဏ်သရေရှိအသိုင်းအဝိုင်းမှ မမကြီးများနှင့်လည်း ကြုံရင်ကြုံသလို ထပ်မံပြီး ကဲဖြစ်သည်များကိုလည်း ပြောပြပါဦးမည်။ သို့သော် ဇော်ရဲတယောက် လူပျိုရည်ပျက်ရသည့်အကြောင်းကိုမူကား ချစ်သောစာဖတ်သူများ သိချင်ပြီးဖြစ်လောက်နေသဖြင့် ယခု တင်ပြလိုက်ရပါသည်။

ဇော်ရဲတယောက် မိဘပိုက်ဆံဖြင့် ၁၀ တန်းကျောင်းသားဘ၀တွင် တေပေခဲ့သောကြောင့် စာမေးပွဲမကျသော်လည်း သူငယ်ချင်းများကဲ့သို့ အမှတ်မကောင်းသဖြင့် ရိုးရိုးမေဂျာအမှတ်ကိုသာ ရရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် နိုင်ငံခြားသို့ အလုပ်သွားလုပ်ရန်သာ ရည်ရွယ်ပြီး အဝေးသင်တက္ကသိုလ်ကိုသာ တက်ခဲ့သည်။ 

သို့သော် ထိုအချိန်ထိ မိန်းမအတွေ့အကြုံ လုံး၀မရှိသေး။ တနှစ်တတန်း မှန်မှန်အောင်ခဲ့သောကြောင့် ၁၀ တန်းအောင်ချိန်တွင် ၁၆ နှစ် ကျော်ကာစပင်ရှိသေးသည်။ ယခုကဲ့သို့လည်း ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းမဖြစ်သေး။ ပိန်ပိန်ရှည်ရှည်နှင့် အတော်အကြည့်ရဆိုးသည်။ လတ်သောအသားအရေသည် အနည်းငယ်ညိုသယောင်ထင်ရသည်။

သူငယ်ချင်းများ ခေါ်တိုင်းအ အပြင်ထွက်လည်သဖြင့် နေလောင်ထားသော အသားအရေများကို မိဘများက အဖိုးတန်အသားအလှဆီများဖြင့် အိမ်ရောက်တိုင်း လိမ်းပေးရသည်။ သို့သော် မည်မျှပင် ခန္ဓာက သေးသွယ်နေစေကာမူ သူ၏ ဖွားဖက်တော်ကြီးကတော့ အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် ကြီးမားနေသည်မှာ သူနှင့် အနီးဆုံးပေါင်းသင်းနေသော သူငယ်ချင်းများ အသိပင်ဖြစ်ပါတော့သည်။ 

အရွယ်က ကလေးဘဝကျော်ပြီဖြစ်သဖြင့် လူပျိုစိတ်များ၀င်နေသော်လည်း မိဘက အရိပ်တကြည့်ကြည့်ရှိနေတတ်သောကြောင့် အခြားလိုလေသေးမရှိသည်များကို တောင့်တပူဆာရဲသော်လည်း မိန်းမကိစ္စကိုတော့ သူမစမ်းသပ်ရဲ။ သူငယ်ချင်းများတိုက်တွန်းမှုဖြင့် စမ်းသပ်လိုစိတ်ဖြစ်သော်လည်း အကြောင်းကြောင်းကြောင့် လွဲချော်ခဲ့ပြန်သည်။ ထို့ကြောင့် ရေမရောသေးသည့် လူပျိုစစ်စစ်ဘ၀ကို ဇော်ရဲတယောက် ထိုအချိန်က ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးပါသည်။

သို့သော် . သို့သော် . တက္ကသိုလ်မတက်ရသေးခင် ကျောင်းပိတ်ရက်အတွင်း သူငယ်ချင်းများနှင့် အချိန်ဖြုန်းနေစဉ်အတွင်း ဇော်ရဲလူပျိုရည်ပျက်ဖို့ရာ အကြောင်းက ဖန်လာပါတော့သည်။ ဇော်ရဲမိသားစုနှင့် ဆွေမျိုးတမျှခင်သော (.... ) မြို့နယ်မှ မ၀တဥက္ကဌ ဗိုလ်မှူးကြီးအောင်ခိုင်နှင့် သူ၏ ချစ်ဇနီး ဒေါ်နီနီကျော်တို့ ရန်ကုန်သို့ အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ရောက်သောအခါ သူတို့အိမ်တွင် တည်းပါသည်။ 

ဒေါ်နီနီကျော်က အရာရှိတယောက်၏ ကတော်မှန်း သိသာသည်။ ညင်သာသိမ်မွေ့သော အပြောအဆိုအနေအထိုင်ဖြင့် လှပသန့်ရှင်းသပ်ယပ်စွာ နေထိုင်တတ်သည်။ ၀တ်စားဆင်ယင်မှုတွေကလည်း မင်းကတော်စိုးကတော်လိုမျိုး ၀တ်စားဆင်ယင်တတ်သည်။ အသက်က ၄၀ ကျော်ကာစပင်ရှိဦးမည်။ 

သို့သော် ချမ်းသာစွာနေထိုင်ရသူတွေ၏ ထုံးတမ်းစဉ်လာအတိုင်း အရွယ်တင်နုပျိုသည်။ အသက် ၂၈ နှစ်ဟုပြောပါက မည်သူမဆိုယုံကြည်မည်ဖြစ်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကလည်း အသက်အရွယ်ကြောင့် ခါးတွင် အဆီအနည်းငယ်ရှိနေသည်မှအပ ရင်သားထွားထွား၊ တင်သားကားကားဖြင့် လုံးကြီးပေါက်လှ ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ပုံစံဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့်လည်း မ၀တဥက္ကဌကတော်ဖြစ်သည်ပေကိုး။ ဇော်ရဲကို တူသားတယောက်လို လင်မယားနှစ်ယောက်လုံးက အထူးပင်ချစ်ခင်ကြသည်။ ရောက်သည့်နေ့ကပင် ဇော်ရဲ၀တ်ဖို့ဆိုပြီး ၀ယ်ပေးသောအ၀တ်အစားတွေက နည်းနည်းနောနောမဟုတ်။ ဇော်အဖေရောအမေရောကပင် တောင်းပန်ယူကြရသည်။ ယောက်ျားလုပ်သူဗိုလ်မှူးကြီးက စစ်ရုံးသို့ တာ၀န်ဖြင့် တနေကုန်သွားနေရချိန်တွင် ဒေါ်နီနီကျော်က ဇော်ရဲတို့အိမ်တွင် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ လူကုံထံတွေသာနေနိုင်သည့် ရပ်ကွက်မို့ ပတ်၀န်းကျင်က တိတ်ဆိတ်လွန်းသည်။ 

ဇော်ရဲအဖေကလည်း ရုံးသွား၊ အမေကလည်း ဗိုလ်ချုပ်စျေးသွားဖြင့် အိမ်တွင် ကားဒရိုင်ဘာ ကိုအောင်ဖေတို့ လင်မယား၊ ဇော်ရဲနှင့် ဒေါ်နီနီကျော်သာ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ အိမ်တွင် ဧည့်သည်ရောက်နေသဖြင့် အပြင်သို့ မထွက်ရန် မိဘများကပြောထားသောကြောင့် ဒေါ်နီနီကျော်၏ အဖော်အဖြစ် ဇော်ရဲတယောက်နေပေးရသည်။

ထိုအချိန်က အမှန်အတိုင်း ၀န်ခံရရင် ဇော်ရဲတယောက် ကလေးစိတ်သာသာပင်ရှိနေပါသေးသည်။ တနေ့ မိခင်ဖြစ်သူ ဗိုလ်ချုပ်စျေးအသွားကိုလိုက်ပို့ရင်း ဒေါ်နီနီကျော်က ဗိုလ်ချုပ်စျေးထဲရှိ မိခင်ဆိုင်နှင့် သိပ်မဝေးသော အထည်ဆိုင်တခုသို့ ခေါ်သွားပြီး ဇော်ရဲအား ဂျင်းဘောင်းဘီများ ၀ယ်ပေးပြန်သည်။ 

ပြီးနောက် မိခင်အားထားခဲ့ပြီး အိမ်သို့ ပြန်ခဲ့ကြသည်။ ထိုရက်ပိုင်းအတွင်း ဗိုလ်မှူးကြီးကလည်း ဇော်ရဲတို့အိမ်သို့ အိမ်ပြန်မလာဘဲ စစ်ရုံးမှ အရာရှိရိပ်သာတွင်သာ နေထိုင်လေ့ရှိသည်။ အိမ်သို့ပြန်ရောက်သော် 

“  သားရေ . အန်တီတို့၀ယ်ခဲ့တဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီလေးတွေ ပြန်၀တ်ပြပါဦး၊ ကိုယ့်တူ လူချောကို ထပ်ကြည့်ရဦးမယ်.... ”

ဇော်ရဲက ရှက်ရွံ့သောအမူအယာဖြင့် ဟုတ်ကဲ့လုပ်လိုက်ရသည်။ ဇော်ရဲတခုသတိထားမိလိုက်သည်ကတော့ ဒေါ်နီနီကျော် ခိုင်းသမျှကို အညှို့ခံထားရသည်ပမာ လိုက်လုပ်နေရခြင်းပင်။ ဇော်ရဲက အခန်းထဲသွားပြီး၀တ်မည်ဆိုတော့

“  အောင်မလေး ကိုယ့်အန်တီကိုရှက်နေပြန်ပြီ၊ အန်တီရှေ့မှာ ၀တ်စမ်းပါ ကလေးပဲ၊ ဘယ်သူမှရှိတာလဲမဟုတ်ဘဲနဲ့.... ”

သို့သော် ဇော်ရဲတယောက် မ၀တ်ရဲပါချေ။

အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် အန်တီနီနီကျော်ကို ယနေ့မှထူးထူးခြားခြားဂရုစိုက်ပြီး ကြည့်မိခဲ့၍ အန်တီနီနီကျော်၏ အိစက်လှပသော တင်သားစိုင်ကြီးများသည် သူ့စိတ်အား တမျိုးတဖုံ ပြောင်းလဲသွားစေခဲ့သည် မဟုတ်လော။ မှန်ပါသည်။ အန်တီနီနီကျော်၏ တင်သားစိုင်ကြီးများကြောင့် အမျိုးအမည်မသိသော ဝေဒနာကို ဇော်ရဲတယောက် စတင်ခံစားနေရသဖြင့် သူ့ပေါင်ကြားတွင်းမှ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ထွားကြိုင်းသန်မာစပြုနေပြီဖြစ်သော လီးကြီးက အောက်ခံဘောင်းဘီအား ရုန်းထွက်နေစပြုနေသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ 

သို့သော် အန်တီနီနီကျော်ကလည်း မရပါချေ။ 

“  ကဲပါသားရယ် လိမ္မာပါတယ်။ အန်တီက ကိုယ့်တူလေး မင်းသားလို လှစေချင်လို့ ၀ယ်ပေးတာကို။ အန်တီကျေနပ်အောင်၀တ်ပြမှပေါ့။ ကိုယ့်အန်တီကိုရှက်နေသေးတယ်.... ” 

ဟု ပြောလည်းပြော ချွတ်လည်းချွတ်လိုက်လေသည်။ ပုဆိုကျွတ်သွားသောအခါ အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်မှ ရုန်းကန်ရင်း အန်တီနီနီကျော်၏ မျက်၀န်အစုံ ပြူးကျယ်သွားလောက်အောင်ပင် ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးက ကြိုဆိုလိုက်ပါသည်။

“  အိုး . သားက ကလေးမှ မဟုတ်တာပဲ။ လူကြီးဖြစ်နေပြီ။ ဒါ့ကြောင့်ရှက်နေတာကိုး.... ” 

ဟု ပြောဆိုကာဖြင့် ဇော်ရဲလီးကြီးကို အန်တီနီနီကျော်က မသိမသာ ကိုင်ကြည့်လိုက်ပါတော့သည်။ 

“  အား ပါးပါး . သားဟာက နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်ဘဲကွယ်။ မင်းအန်ကယ်တောင် သေးသေးလေးရယ်။ အန်တီပွင့်ပွင့်လင်းမေးမယ်နော်။ သား မိန်းမတွေနဲ့ အိပ်ဖူးလား.... ”

“  ဟင့်အင်း ..... ”

ဟု ဇော်ရဲကပြောဆိုလိုက်သည်။ ဇော်ရဲ၏ အခန်းထဲတွင်တော့ အန်တီနီနီကျော်နှင့် ဇော်ရဲ (၂) ဦးထဲသာ၊ ကျောင်းတွင် အပြာစာအုပ်များ၊ သူငယ်ချင်းများနှင့်ကြည့်ဖူးသော အပြာကားများတွင် ဖိုမ လိင်ဆက်ဆံပုံများ တွေ့ဖူးသော်လည်း ရည်းစားတယောက်မှမထားဘူးသေးသော ဇော်ရဲအဖို့ အခန်းထဲတွင် အမျိုးသမီးတဦးနှင့် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံရသည်တွင်တော့ ဇော်ရဲတယောက် ကြက်သီးမွှေးညင်းတွေထကာလာပြီး ရင်တွေအရမ်းခုန်နေသည်။ 

ဒါဟာ အချစ်ဆိုတာများလား . ဇော်ရဲမေးခွန်းတွေ အကြိမ်ကြိမ်ထုတ်နေမိပြန်သည်။ အန်တီနီနီကျော်ကတော့ ရင်စေ့အင်္ကျီလေးကို ခွတ်လိုက်သည်။ ကြီးမားလှပသော နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးက ဘရာစီယာ ကိုကျော်ကာ လျှံထွက်နေသည်ဟုထင်ရသည်။

“  မေမေတို့ ဖေဖေတို့သိရင်တော့ မလွယ်ဘူးထင်တယ်အန်တီ။ သားကြောက်တယ်.... ”

“  သားရယ် အန်တီကရော သိအောင်လုပ်ပါ့မလား။ မင်းမေမေတို့ မသိစေရပါဘူး။ အန်တီခိုင်းတာပဲလုပ်ပေး.... ”

ဟုဆိုကာ ဇော်ရဲလီးကြီးအား အောက်ခံဘောင်းဘီအပြင်သို့ ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ထို့နောက် ဇော်ရဲကို ခုတင်ပေါ်သို့ အသာတွန်းချလိုက်ပြီး သူမ၏ ထမီကို ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ လှပသော ပန်းနုရောင်အောက်ခံဘောင်းဘီက အန်တီနီနီကျော်၏ အသားစိုင်များကို တင်းကြပ်စွာ တုပ်နှောင်ထားသကဲ့သို့ ဖြစ်နေပါသည်။ 

ထိုအောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို အန်တီနီနီကျော်ချွတ်ချလိုက်ချိန်တွင်တော့ ဇော်ရဲတယောက် ကမ္ဘာကြီးတခုလုံးနှင့် အဆက်ပြတ်သွားသည့်အလား လောကကြီးကို ခေတ္တမေ့သွားပါတော့သည်။ နီရဲမို့ဖောင်းနေသော အန်တီနီနီကျော်၏စောက်ဖုတ်လေးက သူ့ဘ၀တွင် ပထမဆုံးအရှင်လတ်လတ်မြင်ဖူးသော စောက်ဖုတ်လေးအဖြစ် တသက်မမေ့နိုင်အောင် ဖြစ်သွားရပါတော့သည်။

အန်တီနီနီကျော့်စောက်ဖုတ်လေးကို မြင်တွေ့လိုက်သည်နှင့် ဇော်မျိုးတယောက် ကမ္ဘာကြီး အိုးထိမ်းစက်ပမာ ခြားခြာလည်သွားသည်ဟု ထင်မိတော့သည်။ စောက်ဖုတ်တခုလုံး အမွှေးအမျှင်များ ကင်းစင်အောင် ရိတ်ထားပြီး စောက်ဖုတ်အုံတခုလုံးက နီရဲ မို့ဖောင်းနေသည်။ ဇော်ရဲတယောက် ကလေးဘ၀က ကျွတ်ခါစ၊ လူပျိုဘ၀စတုန်းပင်ရှိသေးသည်။ ယခုကဲ့သို့ အဖြစ်အပျက်ကို နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံတွေ့ရသောအခါ ရင်တွေအရမ်းခုန်လာသည် အာခေါင်တွေ ခြောက်သွေ့လာသည်။ 

တသက်လုံး လက်းမွှေးမီးမလောင် ခြေမွှေးမီးမလောင် နေခဲ့ရသော သူဌေးသမီးဘ၀၊ တက္ကသိုလ်မှ မဟာတန်းတက်နေရင်း အိမ်မှပေးစားသော ဗိုလ်ကြီးအောင်ခိုင်နှင့် ယူတုန်းက သူမအသက်က ၂၀ ကျော်ခါစပင်ရှိသေးသည်။ မ၀တဥက္ကဌကတော်ဆိုတော့ အရာရာကို ဖြစ်စေနိုင်သူဟုထင်မိသည်။ 

သို့သော် သူလိုချင်သော အချစ်မျိုးကိုကား ဒေါ်နီနီကျော် တယောက် မရရှိခဲ့ပါ။ အဆိုပါလိုချင်တပ်မက်သည့် အချစ်သည်ကား ရမ္မက်တွေနှင့် လှိုက်ဖိုမောပြီး ပင်လယ်ပြင်က လှိုင်းလုံးကြီးများစီးရသည့် အချစ်မျိုးဖြစ်သည်။ သို့သော် ဗိုလ်ကြီးအောင်ခိုင်မှ ဗိုလ်မှူးကြီးအောင်ခိုင်ဖြစ်သည်အထိ ဒေါ်နီနီကျော် အပေါ် အေးစက်သည့်ရေခဲတုံးလို အချစ်မျိုးကိုသာ ပေးဆပ်ခဲ့သည်။

မ၀တဥက္ကဌကတော်ဆိုတော့ သိက္ခာကြီးများ တနင့်တပိုးနှင့် ဟန်ဆောင်နေရသည်။ အမျိုးသမီးရေးရာမှာလည်း မြို့နယ်တခုလုံး၏ အကြီးအကဲဖြစ်ပြန်သဖြင့် သူမ၏ လွတ်လပ်ခွင့်များ ဆိတ်သုဉ်းနေခဲ့သည်။ ယခုတော့ သူမအတွက် လိုချင်တောင့်တနေသော အချစ်အိုအေစစ်ကလေးကို သားအရွယ် ကောင်းလေးငယ်ငယ်လေးဆီမှ ရမည်ကိုသိသဖြင့် ဆယ်ကျော်သက်တယောက်လို ရင်တွေဘာတွေ ပြန်ခုန်နေပြန်သည်။ ရင်ခုန်ရုံသာမက ရင်ပါဖိုသွားရသည်ကတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ 

သူလိုချင်သောအချစ်ကိုပေးမည့် ကောင်းလေးငယ်ငယ်လေးဆီမှလည်း မတန်တဆ အရွယ်နှင့်မလိုက် ကြီးမားထွားကြိုင်းသော လီးကြီးကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ အန်တီနီနီကျော်တယောက် ရင်ခုန်ခြင်း ရင်ဖိုခြင်းများကို ခေတ္တမေ့လျော့ကာထားပြီး ထိုသတ္တဝါကြီးအား မည်သို့ လိမ္မာယဉ်ကျေးလာအောင် သွန်သင်ရမည်ကို အကြံထုတ်ရင်း ဇော်ရဲအား ခုတင်ပေါ်သို့ ညင်သာစွာ တွန်းချလိုက်ပါတော့သည်။ အိစက်ညက်ညောနေသော မွေ့ယာ၏ အထိအတွေ့က သာမန်နေ့များက လဲလျောင်းအိပ်စက်ရသည်နှင့်မတူ အတော်ပင်ထူးခြားနေသည်ဟု ဇော်ရဲထင်မိသည်။

ကြက်သီးမွှေးညင်းများပင် ထနေမိသည်။ အန်တီနီကျော်တယောက်ကတော့ ဇော်ရဲလီးကြီးကိုကိုင်ကာ ပွတ်သပ်နေပါသည်။ အန်တီနီကျော်ကိုကြည့်ရသည်မှ မြွေအလပ္ပာယ်ဆရာမလေးတဦးနှင့်ပင်တူနေပါသည်။ သူမ၏ ဖြူနု၀င်းဝါနေသော လက်ချောင်းမို့မို့ကလေးများကြားမှ ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးက ပြင်းထန်စွာထောင်မတ်လာနေပြီဖြစ်ပါသည်။ 

“  သားရေ ဒါရှက်စရာမဟုတ်ဘူးနော်၊ သားနဲ့အန်တီကြားမှာ ဘာတွေမှမရှိတော့ဘူး။ နောင်တချိန် သား မိန်းမတွေနဲ့ နေရင် အတွေ့အကြုံမစိမ်းရအောင် အန်တီလုပ်ပေးနေတာ။ နောက်ပြီးကျရင် သားဇိမ်ကျသွားလိမ့်မယ်.... ”

ဇော်ရဲကတော့ ကြောက်ရွံ့ခြင်း ရင်ခုန်ခြင်းများစွာဖြင့် အချစ်၏အရသာကို စတင်ခံစားစပြုနေပြီဖြစ်ပါသည်။ အန်တီနီကျော်က ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးအား လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးရာမှ သူမ၏ နီရဲဖူးကြွနေသော နှုတ်ခမ်းအစုံဖြင့် စုပ်လိုက်ပါသည်။ 

“  အိုး သား လီးကြီးက အန်တီ့ပါးစပ်နဲ့တောင် မဆံ့ဘူးကွယ်၊ အားပါး ပါး ကြီးလိုက်တာကြီး.... ” 

ဟုပြောဆိုပြီး လီးဒစ်ပိုင်း၀င်အောင် စုပ်ယူလိုက်ပါသည်။

“  အား . သား တမျိုးကြီးပဲ အန်တီနီကျော်ရယ်၊ မလုပ်ပါနဲ့.... ”

ဇော်ရဲထံမှ ညည်းညူသံနှင့်အတူ ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ၁၅ နှစ်သားခန့်မှစပြီး ဂွင်းထုဖူးသဖြင့် လီးအပေါ်ယံအရေခွံကျွတ်ကာ လူကြီးတယောက်လိုဖြစ်လာခဲ့သော်လည်း အန်တီနီကျော်၏စုပ်ချက်ကို ဇော်ရဲတယောက် မခံနိုင်သေးပါ။ အန်တီနီကျော်ကလည်း အတော်ပင် ကျွမ်းကျင်ပါးနပ်သူတယောက်ဖြစ်ပါသည်။ လီးကိုစုပ်ပြီး ပြန်ထုတ်သောအခါ လျှာဖျားဖြင့် လီးထိပ်ကို သပ်ကာ ထုတ်ပေးပါသည်။ 

ထိုကဲ့သို့ အကြိမ် ၄၀ ခန့်မျှ ဆက်တိုက်စုပ်လိုက် ထုတ် လုပ်ပေးသောအခါတွင်တော့ ဇော်ရဲမျက်လုံးများမှေးစင်းကာ အန်တီနီကျော်၏ ပခုံးသား အိအိဖောင်းဖောင်လေးများကိုကိုင်းရင်း စည်းစိမ်တွေ့လာပါသည်။ ဇော်ရဲ လီးထိပ်မှလည်း ကာမရှေ့ပြေးအရည်ကြည်များ စိမ့်ယိုထွက်စပြုလာပါပြီ။ ထိုအရည်များကို အန်တီနီကျော်တယောက် ထွေးမထုတ်ပစ်ခဲ့ပါ။ ဇော်ရဲတယောက် ကာမအရသာကို စတင်မြည်းစမ်းရင်းမှ စတင်နှစ်သက်လာပါတော့သည်။

ထိုအချိန်တွင် အန်တီနီကျော် စောက်ဖုတ်ကလေးထဲမှနေ၍ ကာမအရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်စပြုနေပြီဖြစ်ပါသည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့်မျှ ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးကို စုပ်ပေးပြီး အန်တီနီကျော်တစ်ယာက် ဇော်ရဲအပေါ်မှ ခွထိုင်ခြင်းကို ပြုလုပ်ပါတော့သည်။ ဇော်ရဲနောက်ကျောကို ခေါင်းအုံးများနှင့် မှီ၍ ထိုင်ထားစေသည်။ ထို့နောက် ထောင်မတ်နေသည့် ဇော်ရဲ လီးကြီးအား တံတွေးထပ်ဆွတ်ပြီး သူမ၏ လှပဖောင်းမို့နေသော စောက်ဖုတ်နီနီရဲရဲလေးထဲသို့ သွင်းလိုက်ပါသည်။ သို့သော် .

“  အောင်မလေး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် . ကြီးလိုက်တာသားရယ်၊ အန်တီ့အဖုတ်လေးတော့ ကွဲတော့မှာပဲ.... ”

ဇော်ရဲတယောက် နားမလည်ပါ။ သူသိသည်ကတော့ အန်တီနီကျော့်စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ့လီးကြီး ၀ငျသှားကာ မည်ကဲ့သို့သော အရသာမျိုးဖြစ်မည်နည်းဟူသောမေးခွန်းပင်ဖြစ်ပါသည်။ အန်တီနီကျော်၏ လှပဝိုင်းစက်စွင့်ကားသော ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးများကလည်း ဇော်ရဲ၏ ကာမဆိပ်ကို ပိုတက်သည်ထက်တက်စေရန် နှိုးဆော်ပြန်ပါသည်။ အန်တီနီကျော်နောက်တကြိမ်ထပ်ကြိုးစားပြန်ပါသည်။ ယခုတကြိမ်တွင်တော့ အန်တီနီကျော်သည် ဇော်ရဲလီကြီးတွင်သာမက သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးတွင်လည်း တံတွေးများ စိုရွှဲနေအောင် သုတ်လိမ်းလိုက်ပါသည်။

ထို့နောက် သူမ၏ ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးများကို အနည်းငယ်ပိုဖြဲလိုကပြီး ဇော်ရဲလီးပေါ်သို့ ဆောင်ချလိုက်သောအခါ . 

“  အား .... ” 

ဇော်ရဲရော အန်တီနီကျော်ရော ၂ ဦးစလုံး၏ အော်သံထွက်သွားပါသည်။ `နာတယ် အန်တီနီကျော်ရယ် . သား နာတယ်.... ” 

“  ကောင်းသွားမှာပါသားရယ်။ ခဏလေးတော့ သည်းခံနော်သား။ အန်တီလဲ အရမ်းနာနေတာပဲကွယ်။ သားလီးကြီးကကြီးတာကိုးသားရဲ့.... ”

“  အန်တီနီကျော်ရော သားရော ကွဲသွားနိုင်လားဟင်.... ”

“  အန်တီတံတွေးဆွတ်ထားပါတယ်သားရဲ့ အား အိုး .... ”

ဟုပြောကာ အန်တီနီကျော်က ထပ်မံဆောင့်ချလိုက်ပြန်ပါသည်။ အသက်အရွယ်လည်းရ၊ အိမ်ထောင်သည်လည်းဖြစ်၊ အတွေ့အကြုံလည်းရင့်ကျက်သော အန်တီနီကျော်၏ လှုပ်ရှားမှုအောက်တွင် ဇော်ရဲတယောက် ယုန်သူငယ်ပမာ ဖြစ်ရပါတော့သည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် အန်တီနီကျော်၏ ဆောင့်ချက်များအောက်တွင် နှစ်ဦးစလုံး အရသာတွေ့လာပါသည်။ 

ဇော်ရဲတယောက် အန်တီနီကျော်၏ ကြီးမားလှပသော နို့အုံကြီးများကို နောက်ကျောမှ သိုင်းဖက်ကာ ပွတ်ချေပေးနေမိသည်။ အန်တီနီကျော်က ဇော်ရဲ၏ ညာဖက်လက်ကိုယူကာ သူမ၏ စောက်စေ့လေးဆီသို့ ပွတ်ချေပေးခိုင်းသည်။

“  အား . ကောင်းလိုက်တာသားရယ်။ အန်တီနီနီကျော်လိုချင်တဲ့ အရသာကို သားက ပေးနိုင်တယ်။ အန်တီနီကျော်ရင်တွေခုန်လာပြီကွယ်။ အား ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် . ကောင်းလိုက်တာ.... ”

ဇော်ရဲတယောက်လည်း အန်တီနီကျော်၏ ဖင်သားကြီးများကိုကြည့်ကာ ထူးခြားသော အရသာတမျိုးကို ခံစားနေရပါသည်။ ထိုအရသာသည် သူသိပ်ကြိုက်သော အစားကောင်းအသောက်ကောင်းများ စားသောက်ရသည်နှင့်လည်းမတူပါ။ ခြားကိုခြားနားလှသည့် အရသာထူးဟု ထင်နေမိပါသည်။ 

၁၅ မိနစ်ခန်မျှ အန်တီနီကျော်တယောက် ဇော်ရဲအပေါ်မှ ဆောင့်ပေးပြီးသည့်နောက် ဇော်ရဲလီးကြီးကို သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ နှုတ်လိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် ဇော်ရဲဘေးတွင် ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကိုကားပေးလိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် ဇော်ရဲအား အပေါ်မှ တက်လုပ်ပေးရန်ပြောလိုက်သည်။ ဇော်ရဲတယောက် မလုပ်တတ်လုပ်တတ်နှင့် အန်တီမျိုး၏စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ လီးကြီးကို ကိုင်ကာသွင်းလိုက်ပါသည်။ 

သို့သော် ၂ ကြိမ်ခန့်မျှ ချော်ထွက်နေသဖြင့် အန်တီနီကျော်မှ ကိုင်ကာထည့်ပေးရပါသေးသည်။ ဇော်ရဲ၏ ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်ကာ ဇော်ရဲ၏နှုတ်ခမ်းများအား အန်တီနီကျော်မှ အငမ်းမရစုပ်လိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင်တော့ ဇော်ရဲတယောက် မြေကြီးနှင့် လွတ်ထွက်သွားလေသလား၊ မိုးပေါ်တွင် ပျံဝဲနေသလားဟုပင်ထင်မိပါသည်။

ဇော်ရဲတချက်ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း အန်တီနီကျော်မှလည်း ဖင်ကြီးကို အပေါ်သို့မြှောက်ကာကော့ပေးပါသည်။

“  သားရေ . အန်တီတော့ ကောင်းလာပြီ၊ အန်တီပြီးတော့မယ်.... ”

ဇော်ရဲတယောက် အန်တီနီကျော်ပြောခြင်းကိစ္စကို နားမလည်နိုင်ပါ။ ပြီးသည်ဆိုခြင်းကိုလည်း သူကောင်းကောင်းမသိပါ။ လီးထဲမှ သုတ်ရည်များထွက်လျှင်ပြီးသည်ကိုတော့ အပြာကားများကြည့်ပြီး ကောင်းစွာသိနေပါသည်။ စောက်ဖုတ်ကတော့ မည်ကဲ့သို့ပြီးသည်ဆိုခြင်းကိုမူ သူမသိပါ။ သို့သော် အန်တီနီကျော်၏စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများသည် စလုပ်စနှင့်မတူဘဲ ပိုမိုတင်းကြပ်လာနေသည်ကိုတော့ ကောင်းစွာသတိထားလိုက်မိပါသည်။

“  သားရေ အန်တီနီကျော်ပြီးတော့မယ်။ ခပ်ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ပေး .. အား . ကောင်းလိုက်တာ .. ကောင်းလိုက်တာ.... ”

“  အား ပြီးတော့မယ် သားရေ .. ပြီးတော့မယ်. ခပ်ပြင်းပြင်းလေးလုပ်ပေးပါဦး ကောင်းလိုက်တာသားရယ် .. .. အိုး ရှီး.အား.... ”

ညည်းညူသံမျိုးစုံထွက်ပြီး ဇော်ရဲ၏ ခါးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ပြီး အန်တီနီကျော်တယောက် ဖင်ကြီးကိုကော့ခါဖြင့် ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားပါလေတော့သည်။ ဇော်ရဲတယောက်လည်း အန်တီနီကျော်စောက်ဖုတ်ကလေးကို စည်းချက်ညီညီ ပြင်းပြင်ထန်ထန်ဆောင်ကာဖြင့် ကာမစည်းစိမ်ကို တွေ့ရှိနေပါသည်။ 

အန်တီနီကျော်စောက်ဖုတ်ကလေး၏ တင်းကြပ်သောဝေဒနာသည် လူပျိုရိုင်းဇော်ရဲအဖို့ မည်သို့မျှ ခံနိုင်စွမ်းရှိမည်မဟုတ်သည်ကိုလည်း စာရှုသူမိတ်ဆွေများကောင်းကောင်း သဘောပေါက်နေမည်ဟု ထင်ပါသည်။

“  အား .. အန်တီနီကျော်.. သားလီးထိပ်က တမျိုးကြီးဖြစ်လာတယ်။ အန်တီနီကျော်.. ကျဉ်လာသလိုပဲ၊ အား ..အိုး .... ”

ဇော်ရဲသည်လည်း ပြီးခါနီးသည်ကို ကောင်းစွာမပြောတတ်သေးဘဲဖြစ်နေပြန်သည်။ အန်တီနီကျော်၏ စောက်ဖုတ်လေးကတော့ ဇော်ရဲလီးကြီးအား ပိုမိုတင်းကြပ်စွာ ညှစ်ပေးနေသဖြင့် ဇော်ရဲ၏ ပြီးချင်စိတ်အား ကောင်းစွာ မထိမ်နိုင်အောင်ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်ပါသည်။

“  အဲဒါ သားလည်းပြီးတော့မယ်။ သား သုတ်ရည်တွေကို အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲပန်းထည့်လိုက်။ ထိန်းပြီးပန်းနော် တအားဆောင့်မပန်းလိုက်နဲ့ အန်တီအောင့်သွားလိမ့်မယ်။ ဖြည်းဖြည်းနော်သား.... ”

“  အား တမျိုးကြီးပဲ အန်တီနီကျော် သားလည်း အန်တီ့လိုကောင်းတာမျိုးလားမသိဘူး။ အား အိုး အား ပြီးပြီး အန်တီမျိုး .. ပြီးပြီ ..အား..... ”

 ဇော်ရဲ အန်တီနီကျော်ပြောသည့်အတိုင်း မလိုက်နာနိုင်ပါချေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် လူပျိုရိုင်းအဖို့ အကောင်းဆုံးအချိန်ဖြစ်ကာ စိတ်နှင့်လူနှင့်လည်း လုံး၀မကပ်ပါတော့ချေ။ အန်တီနီကျော်စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ သုတ်ရည်နွေးနွေးများကို အသားကုန်ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။

အန်တီနီကျော်လည်း သားအိမ်ကိုပြင်ထန်စွာဆောင့်သည့် နာကျင်သောဝေဒနာကို ခံစားမိသော်လည်း ပထမဆုံးအကြိမ် လီးအလွန်ကြီးသော လူပျိုလေးတဦးနှင့် ကာမစပ်ယှက်ရသည့်အရသာကို မိုးမမြင်လေမမြင် ခံစားလိုက်ပါတော့သည်။ 

သားအိမ်တွင်းသို့၀င်လာသည့် ပူနွေးသောအသိစိတ်ကြောင့် ကြက်သီးမွှေးညင်းများဖြင့်ထကာ ဖင်ကြီးကိုကော့ရင်း ဇော်ရဲအား ယခင်ကထက် တင်ကြပ်စွာဖက်ထားလိုက်ပါတော့သည်။ ထို့အတူ ဇော်ရဲသည်လည်း အန်တီနီကျော်၏ ကိုယ်လုံးအိအိနွေးနွေးပေါ်သို့ မှောက်ချကာ အန်တီနီကျော်၏ နှုတ်ခမ်းများကို အငမ်းမရစုပ်ရင်း ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားလိုက်ပါတော့သတည်း။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။




ဖိုးစံနှင့် သူ၏တီတီလေး (စ/ဆုံး)

ဖိုးစံနှင့် သူ၏တီတီလေး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကျွန်တော်တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်တက်နေတုန်း ကျွန်တော်တို့နေတဲ့ နယ်မြို့လေးကို တီတီလေးနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် တာဝန်ကျပြီး ပြောင်းလာတယ်။ တီတီလေးတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က စည်ပင်မှာ အရာရှိပေါက်စလေးတွေ။ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် တစ်မြို့ထဲအတူတူကျအောင် လူကြီးတွေကို ဘလူးလေဘယ်တစ်ယောက်တစ်လုံးနဲ့ ဂေါက်စက် (Golfset) တစ်စုံစီဝယ်ပေးလိုက်ရတယ်တဲ့။

တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပါပဲ ကျွန်တော်တို့နေတဲ့ အိမ်ဘေးက အိမ်မှာ သူတို့နှစ်ယောက် ငှားနေဖြစ်ကြတယ်။ တီတီလေးဆိုတာ ကျွန်တော့်အဒေါ်တစ်ဝမ်းကွဲတော်တယ်ဆိုရမလားပဲ …. အမေ့ဘက်ကအဖွားနဲ့ သူ့အမေနဲ့က ညီအစ်မအရင်း… အဖွားက ညီအစ်မ ၇ ယောက်မှာ အကြီးဆုံး တီတီလေးအမေကတော့ အငယ်ဆုံးပါ။

တီတီလေးက ကျွန်တော့ထက် အသက် ၈ နှစ်လောက်ကြီးတယ်။ အဖေက ဘူမိဗေဒ၊ သတ္တုရှာဖွေရေးဌာနကဆိုတော့ အမြဲတမ်းလိုလို ခရီးထွက်နေရာတာ။ တီတီလေးတို့နှစ်ယောက် အိမ်နားမှာလာငှားနေတော့ အမေလည်း အဖေါ်ရသွားတယ်။ စာမေးပွဲဖြေပြီး ကျောင်းပိတ်တော့ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်လာတယ်။ သင်္ဘောဆိပ်ကဆင်းပြီး မနက် (၇) နာရီလောက် အိမ်ပြန်ရောက်တယ်။

“ ဟေ့ ဖိုးစံပြန်လာပြီ ………….. ”

တီတီလေးရဲ့အသံပါ ခြံတံခါးဖွင့်တုန်းပဲရှိသေးတယ် လူမြင်ရသေးဘူး,အသံအရင် ကြားရတယ်။အိမ်ပေါ်ရောက်တော့အမေရယ် အန်တီလေးရယ်၊ တီတီလေးအရွယ်အစ်မတစ်ယောက်ရယ်တွေ့တယ်။ အဖေကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ခရီးထွက်နေတာပေါ့။ တီတီလေးက

“ သော်သော်၊ ဒါငါ့တူလေ စံမြင့်ကျော်တဲ့၊ အားလုံးကတော့ ဖိုးစံလို့ခေါ်ကြတယ်”

“ ဖိုးစံ… သား .. ဒါ သော်သော်ဝင်းထိန်၊ အန်တီလေးသူငယ်ချင်း၊ ကျောင်းထဲကသူငယ်ချင်း၊ မင်းကမမသော်သော်လို့ခေါ်ပေ့”

ရောက်ရောက်ချင်းအန်တီလေးကမိတ်ဆက်ပေးတယ်။ ……. အမေက

“ ဖိုးစံရေ ငါတော့ မင်းတီတီလေး ရောက်လာကတည်းက မပျဉ်းရတော့ဘူး၊ မင်းလာမယ်ဆိုလို့ သူတို့က ဒီဘက်အိမ်လာပြီး စောင့်နေကြတာ။ ….. ကဲ ကဲ ကောက်ညှင်းပေါင်းနဲ့ ကော်ဖီနဲ့သောက်လိုက်ဦး မင်းအကြိုက် ငါလုပ်ထားပေးတာ”

အခန်းထဲဝင်အဝတ်အစားလဲမျက်နှာသစ်၊ သွားတိုက်ပြီး ပြန်ထွက်လာ …. ကောက်ညှင်းပေါင်းနဲ့ ကော်ဖီသောက်နေလိုက်တယ်။ အမေနဲ့ တီတီလေးတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကတော့ လေပေးဖြောင့်နေလေရဲ့။

တီတီလေးနဲ့ မတွေ့ရတာ သူ ၇ တန်းနှစ်ကထဲက အခုတက္ကသိုလ် ပထမနှစ်ဖြေပြီးပြီဆိုတော့ ၄ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ အဲဒိတုန်းက သူအသက် ၁၂ နှစ် တီတီလေးက အသက်၂၀။ အခုသူ အသက် ၁၇ နှစ်၊ တီတီလေးက အသက်၂၅ နှစ်ရှိပြီ။ 

အရင်တုန်းက ကိုယ်ကပဲငယ်သေးလို့မကြည့်တတ်တာလား၊ အခုမှပဲပိုလှလာတာလားတော့မသိဘူး တီတီလေးက ကျွန်တော့မျက်စေ့ထဲမှာ တော်တော်လှနေတယ်။ အသားလေးက ဖြူဝင်းနေတယ်။ သေးသေးကျင်ကျင် ခါးလေးရဲ့အောက်မှာ ကားစွင့်နေတဲ့ဖင်ကြီးတွေက စည်ပင်ဝတ်စုံ ထဘီအစိမ်းရောင်လေး အောက်မှာ ရုန်းထနေတယ်။ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း စည်းချက်ညီညီတုန်ခါသွားတဲ့ ဖင်အသားစိုင်တွေကို ဖိုးစံ ခိုးမကြည့်ပဲကိုမနေနိုင်ဘူး … ကော်ဖီသောက်၊ ကောက်ညှင်းပေါင်းစားရင်းနဲ့ မသိမသာ လှမ်းလှမ်းရှိုးနေမိတယ်။ 

တီတီလေးသူငယ်ချင်း သော်သော် ကလည် တီတီလေးနဲ့ အပြိုင်ပဲလှတယ်။ တီတီလေးကို အသားမဖြူပေမဲ့ ညိုစိမ့်စိမ့်အသားရေက ကြည်လင်ဝင်းပနေတယ်။ ခန္ဒာကိုယ်က ခပ်ပြားပြားပေမဲ့ ဖုသင့်တဲ့နေရာဖု၊ ဖေါင်းသင့်တဲ့နေရာဖေါင်း တကယ့်ကို စံပြငါရံ့ကိုယ်လုံးလို့ဆိုရမလိုပဲ ရင်တွေတင်တွေက အချိုးအစားကျကျ ပြေပြေပြစ်ပြစ်လေးရယ် ။မေမေနဲ့ တီတီလေးတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်လိုနေနေကြတယ်။

တစ်ရက် ညနေ ၅ နာရီလောက် တီဗွီဂိမ်းဆိုင်က ပြန်လာပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်တက် ကိုယ့်အခန်းထဲ ကိုယ်ဝင် ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ပြီး ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး အောက်ငုံ့ကြည်လိုက်တော့ ……….. လား … လား ….. တီတီလေးတို့ အိမ်ဘက်က တီတီလေးတို့နှစ်ယောက်နေတဲ့ အခန်းပြတင်းပေါက် တစ်ချပ်ပွင့်နေပြီးတော့ တီတီလေးနဲ့ မမသော်သော် ရုံးကပြန်လာပြီး အဝတ်တွေလဲနေကြတယ်။ … တီတီလေးက အပေါ်အင်္ကျီ ချွတ်ထားပြီးသွားပြီ အောက်ကထဘီအစိမ်းရောင်ဝတ်ထားပြီး အပေါ်မှာဘရာစီယာလေးပဲရှိတယ်။

မမသော်သော်က ထဘီကိုအောင်မှာ ကွင်းလုံးပုံချွတ်ထားတယ် အတွင်းခံဘောင်းဘီ အဖြူလေးရဲ့အောက်မှာ ဖင်လုံးလေးတွေ တင်းနေတာပဲ။ အပါ်က မြန်မာအင်္ကျီကိုချွတ်နေတုန်း။ သူတို့နှစ်ယောက်နေတဲ့အခန်းက အိမ်ရဲ့နောက်ဆုံးနားကအခန်း၊ အဲဒိအခန်းနောက်မှာ မီးဖိုပဲရှိတော့တယ် လူသွားလမ်းနဲ့လည်းဝေးတယ်။ ဘေးဘက်အိမ်ကလည်း အမျိုးအိမ်ကြားမှာလည်း လူ့တစ်ရပ်လောက်ဝါးထရံကဒ်တွေကာထားတော့ ဘယ်သူ့မှမမြင်လောက်ဘူးဆိုပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် တံခါးတွေအကုန်မပိတ်ပဲ အဝတ်လဲပုံရတယ်။ ဖိုးစံနေတဲ့အခန်းနဲ့ ဘေးချင်းကပ်လျှက် ဖိုးစံကအပေါ်ထပ် ဆိုတော့ အပေါ်ကမိုးကြည့်ပြီး အကုန်မြင်ရတာပေါ့။ 

ဖိုးစံလည်း သူ့ကိုသူတို့သတိပြုမိမှာစိုးပြီး ချက်ချင်းပဲပြတင်းပေါက်ကိုပြန်ပိတ်လိုက်တယ်။ အကုန်ပိတ်တာတော့မဟုတ်ဘူး ချောင်းကြည့်လို ရရုံလောက်လေး ဟထားပြီး ဆက်ချောင်းတယ်။ သူချောင်းနေတုန်းပဲ သော်သော်က အပေါ်အင်္ကျီချွတ်ပြီးသွားပြီ။ တီတီလေးက လည်းထဘီကို ကွင်းလုံးပုံချွန်လိုက်တယ်။ 

ဖြူဝင်းဖြောင့်စင်းနေတဲ့ ပေါင်တံတွေထက်မှာ တင်းကားပြည့်ဖြိုးနေတဲ့ တီတီလေးရဲ့ဖင်တွေ …. အပေါ်က ထဘီခံထားတာတောင် ဖိုးစံခိုးခိုးကြည့်နေရတာ အခုလို အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးတစ်ထပ်ထဲနဲ့ တွေ့တဲ့အချိန်မှာ ဖိုးစံဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့ဘူး ပုဆိုးကိုကွင်းလုံးပုံချွတ်ချပြီး သူတို့အခန်းကို ချောင်းနေရင်းနဲ့ မာတောင်နေတဲ့ သူလီးကြီးကို ကိုင်လို့ အဆက်မပြတ်ဂွင်းတိုက်ပါတော့တယ်။ …

ကြည့်နေရင်းပါပဲ မမသော်သော်ဝတ်ထားတဲ့ ဘော်လီချိန်တွေကို တီတီလေးက နောက်ကနေ ဖြုတ်ပေးနေတယ်၊ ချတ်တွေ အကုန်ဖြုတ်လိုက်ပြီးတဲ့နောက် မမသော်သော်က ဘော်လီကိုသူ့ဖါသာသူအသာလေးချွတ်လိုက်တယ်။ ညိုစိမ့်စိမ့်နဲ့ ဝင်းမွတ်နေတဲ့ နို့လေးနှစ်လုံးဟာ ဖိုးစံမျက်စေ့ရှေ့မှာ ဘွားကနဲပေါ်လာတော့တယ်။ မမသော်သော်က ပြတင်းပေါက်ဘက်ကို မျက်နှာမူပြီး သူနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်ကလေးနဲ့ အသာပွတ်ပြီး အလင်းရောင်မှာ ကြည့်တယ်။ ဘာကိုကြည့်တာလဲတော့မသိဘူး။

ဒါပေမဲ့ ဖိုးစံတော့ မရတော့ဘူး ။ ဂွင်းထုနေတဲ့လက်က စက်တပ်ထားသလို ဒရစပ်ဖြစ်လာပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်လရည်တွေ ပြစ်ခနဲ၊ ပြစ်ကခဲကျကုန်တော့တယ်။ ဖိုးစံလည်း သက်ပြင်းရှည်ကြီးချပြီး စက္ကန့်ပိုင်းလောက် မျက်စေ့လေးမှိတ်ပြီး အရာသာလေးခံလိုက်တယ်။ နောက်မျက်စေ့ပြန်ဖွင့်ပြီး ပြတင်းပေါက်က ထပ်ချောင်းလိုက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက် မရှိတော့ဘူး အခန်းထဲအတွင်းဘက်ကို ဝင်သွားပြီနဲ့တူတယ်။ 

.........................

ဒီလိုနဲ့ပဲ တီတီလေးနဲ့ မမသော်သော်တို့ရဲ့ ရုံးသွားရုံးပြန်ချိန်တိုင်း အဝတ်လဲတာကို ဖိုးစံတစ်ယောက်ချောင်းလိုက် ဂွင်းထုလိုက်နဲ့ တစ်ပတ်လောက်ရှိလာပါတော့တယ်။ ….. နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်လိုနေနေကြတော့ တီတီလေးတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်နဲ့ ဖိုးစံလည်း တစ်ပတ်အတွင်းမှာ အရင်ကထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုရင်းနီးသွားပါတယ်။ 

ဒီလိုနဲ့သင်္ကြန်နားနီးလာတယ်… တီတီလေးတို့ရုံးက သင်္ကြန်ရုံးပိတ်ရက် ချောင်းသာသွားလည်ကြမယ်။ ၃ ရက်ကြာမယ်တဲ့။ တီတီလေးကော မမသော်သော်ကော လိုက်သွားမယ်။ ဖိုးစံကို အိမ်သော့ပေးခဲ့ပြီး သူတို့အိမ်မှာမွေးထားတဲ့ကြောင် လေးကို မနက်ည အစာကျွေးပေးထားပါတဲ့။ ….

သင်္ကြန်ပိတ်ရက်ရှည် စစချင်းပဲ တီတီလေးတို့နှစ်ယောက် ချောင်းသာ ထွက်သွားကြတယ်။ … ဖိုးစံ မနက်စောစော ကြောင်စာကျွေးဖို့ ထမင်းနည်းနည်းကို ပုဇွန်စိတ်လှော်လေးနဲ့နည်ပြီး တီတီလေးတို့အိမ်ဖက်ကူးလာတယ်။ အမေကတောင်..

“ ကောင်လေး ဝိရိယတော်တော်ကောင်းနေပါလား၊ နင်ကြောင်ချစ်တတ်တယ်လို့လည်း ငါတစ်ခါမှ မကြားမိပါဘူး”…..

ဖိုးစံက သူ့အကြံနဲ့သူပါ …. အိမ်တံခါးဖွင့်ပြီး ကြောင်စာမြန်မြန်ကျွေးတယ် နောက် ……. တီတီလေးတို့နှစ်ယောက်အိပ်တဲ့အခန်းထဲကိုဝင် အိပ်ယာတစ်ချင်းစီရဲ့ဘေးနားလေးက အံစွဲလေးတွေထဲဖွင့်လိုက် …. တွေ့ပါပြီ။ …… သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အတွင်းခံအဝတ်တွေ ….. ။

ဖိုးစံတစ်ယောက် ချက်ချင်းပဲ တီတီလေးနဲ့ မမသော်သော်ရဲ့ ပင်တီလေးတွေ၊ ဘရာလေးတွေကို အိပ်ယာပေါ်ဖြန်ကျဲလိုက်တယ်။ သူ့ကိုယ်သူလည်း ပုဆိုးကိုခါးပုံစဖြည်ပြီး ဂွင်းလုံးပုံချ ။ ဝတ်ထားတဲ့တီရှပ်ကို ချွတ်ပြီး ခုနဖြန့်ကျဲထားတဲ့ ပင်တီတွေဘရာတွေပေါ်မှာ လှဲအိပ်လူလှိမ့်နေတယ်။ ပင်တီလေးတွေက ရတဲ့ပရုပ်လုံးနံ့ သင်းသင်းလေးတွေကို ရှူရှိုက်ရင်း တဖြည်းဖြည်းလီးတောင်လာတယ်။

တီတီလေးအံစွဲထဲဆက်မွေတော့ ပန်းရောင် G-string လေးတစ်ထည်သွားတွေ့တယ်။ အဲဒိ G-string လေးကိုမျက်နှာပေါ်မှာတင် တီတီလေးရဲ့ဖင်ကြီးကိုနဲ့ G-string လေးဝတ်ထားပုံကို စိတ်ကူးယဉ်……. လက်တစ်ဘက်ကလည်း လီးကိုကိုင်ပြီး အားရပါးရ ဂွင်းထုလိုက်တာ ၄-၅ မိနစ်လောက်ပဲကြာတယ် အိပ်ယာပေါ်လရည်တွေပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားတယ် …. မမသော်သော်ရဲ့ဘောင်းဘီလေးတစ်ထည်နဲ့ ဘရာလေးတစ်ထည်တောင် လရည် နည်းနည်းစိုသွားလို့ သုပ်ပြီးတော့ သူ့အဲစွဲထဲ ပြန်ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ 

သုံးရက်မြောက်တဲ့နေမှာ တီတီလေးပြန်လာတယ်၊ မသော်ပါမလာဘူး။ သူ့မိဘတွေရှိတဲ့ မန္တလေးကို ချောင်းသာကနေဆက်သွားတယ်တဲ့၊ သင်္ကြန်ရုံးပိတ်ရက်တွေ ပြီးတော့မှ ပြန်လာမယ်တဲ့။ တီတီလေးက ကြောက်တတ်တယ် တစ်ယောက်ထဲမအိပ်ရဲဘူဆိုပြီး မမသော်သော် မရောက်ခင်အထိ အိမ်မှာညလာအိပ်မယ်တဲ့။

မေမေက သူနဲ့အထူအောက်ထပ်မှာအိပ်လို့ပြောပေမဲ့ သူကညဉ့်နက်တဲ့အထိစာဖတ်တာတို့၊ ဂိမ်းကစားတာတို့ လုပ်တဲ့အတွက်မေမေ့ကို အားနာတယ်ဆိုလို့ အပေါ်ထပ်က ဖိုးစံအခန်းခံကပ်လျှက်အခန်းကို ဖိုးစံပဲ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ကုတင်ပြင်ပေးလိုက်တယ်။ ည ၁၀ နာရီ ခွဲ လောက်ရှိတော့ မေမေအိပ်ပြီ။ ဖိုးစံတစ်ယောက်ကတော့ သူ့အခန်းထဲမှာ လက်တော့ဖွင့်၊ ဖုန်းလေးနဲ့အင်တာနက်ချိတ်ပြီး porn ဆိုဒ်တကာလိုက်လံမွှေနှောက်နေလေရဲ့။ အဲဒိအချိန်မှာပဲ ဟိုဘက်အခန်းကနေ တီတီလေးက နံရံကိုထုတယ်

“ ကောင်လေး၊ ကွန်ပျူတာဖွင့်ပြီး ဘာတွေ မဟုတ်တာတွေလုပ်နေတာလဲ”

ဖိုးစံကလည်း

“ ဟာ တီတီလေးကလည်း ဘာမှမလုပ်ပါဘူး ….. ညီနေမင်းတို့၊ နေမင်းမောင်တို့၊ စံပီးတို့ နည်းပညာဆိုဒ်တွေဝင်ပြီး ဟိုဟိုဒီဒီ လေ့လာနေတာပါ”

တီတီလေးက

“ အေးပါ …. ငါ Laptop ကိုတစ်ချက်လောက် လာကြည့်ပေးပါဦး Themes ပြောင်းလိုက်တာ ဘယ်လိုဖြစ်သွားတယ်မသိဘူး။ မြန်မာလို ရေးထားတာတွေ ကောင်းကောင်းမပေါ်တော့ဘူး။ Themes အဟောင်းပြန်ပြောင်းတာလည်း မရဘူး”

“ ဟုတ်ကဲ့ … ”

ဟုတ်ကဲ့ ဆိုပြီး တီတီလေးအခန်းဘက် ကူးသွားတယ်။တီတီလေးက အပေါ်အောက်တဆက်တည်း ဂါဝန်နို့နှစ်ရောင်ခပ်ပါးပါးလေးကိုဝတ်ထားပြီး အိပ်ယာပေါ်မှာ မှောက်လျှက် အနေအထားနဲ့ လက်တော့ကို အိပ်ယာပေါ်တင်ပြီး သုံးနေတာ။ 

ဖိုးစံ အခန်းထဲဝင်သွားတော့ တီတီလေးက မှောက်လျှက်ပဲ။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက အခန်းတားခံဝကို ပေးထားတယ်။ ဂါဝန်က ပေါင်ရင်းနားကပ်နေပြီ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကလည်း ခပ်ဟဟလေး။ ဖိုးစံ ဂုတ်လေးကို မသိမသာလေးပုပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို ကြည့်ကြည့်သေးတယ် မီးချောင်းအလင်းရောင်က အပေါ်က ထိုးထားတာဆိုတော့ ပေါင်းနှစ်လုံးကြားမှာ အရိပ်ကျနေပြီး သဲသဲကွဲကွဲဘာမှ မမြင်လိုက်ရဘူး။ …

ဖိုးစံရောက်တော့မှ တီတီလေးက အိပ်ယာပေါ်ကထပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေနှစ်ချောင်းတွဲလောင်းချထိုင်လိုက်တယ်။

ဖိုးစံလည်း ကွန်ပျူတာကိုစစ်ကြည့်လိုက်တော့ OS က Win7 တင်ထားတာ Themes ပြောင်းလိုက်လို့ Icon တွေ၊ Folder တွေမြန်မာလို နာမည်ပေးတားထာတွေ မမြင်ရတော့တာ။ သိပ်မခက်ပါဘူး ….. Desktop ပေါ် Right Click ခေါက် Personalize> Windowclor> Advanced appearance setting ထဲဝင်ပြီး အကြောင်းအရာတစ်ခုချင်းစီမှာ Zawgyi ဖေါင့်ပြောင်းပေးလိုက်တယ်။ ……..

ကွန်ပျူတာ အိုကေသွားတာပေါ့ … တီတီလေးက

“ ကောင်လေး …. မဆိုးဘူး တော်သားပဲ …. ဒါတွေလည်းရတာပဲနော်။ ငါကမင်းကို တနေ့တနေ့ ပေါက်တတ်ကရ ဆိုဒ်တွေဝင်ပြီး နှာဘူးချည်းထနေတယ်ထင်နေတာ”

“ ဟာ … တီတီလေးကလည်း ကျွန်တော် အဲဒီဆိုဒ်တွေမကြည့်ပါဘူး။ MPT ကလည်း ပိတ်ထားတာပဲ”

“ အောင်မာ ….. ငါ့ကိုလာလှိမ့်မနေနဲ့ ….၊ ဒေါက်တာချက်ကြီးတို့ ၊ ညမင်းသားတို့ မကြည့်ဘူးလား၊ အချစ်တက္ကသိုလ်ကော မဝင်ဘူးလား”

“ တီတီလေးကလည်း အဲဒါတွေသိတယ်လား …..”

“ သိတာပေါ့ ငါကအမြဲအင်တာနက်သုံးနေတာပဲ။ သူများကြားမှာ မအရအောင် အကုန်လိုက်ကြည့်ထားတာပေါ့၊ နင့် မမသော်သော်ဆို သူ့ကိုယ်ပိုင် porn ဘလော့တောင် ထောင်ထားလိုက်သေးတယ်”

တီတီလေးက ဆက်ပြီး ……

“ ကဲပါ … နင့်ကိုကွန်ပြူတာပြင်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်တဲ့အနေနဲ့ ငါတို့ချောင်းသာမှာ ရိုက်လာတဲ့ ဓာတ်ပုံတွေပြမယ် လာကြည့်”

ဆိုပြီး memory card လေးစိုက်ထားတဲ့ Card reader လေးကို USB အပေါက်မှာထိုးလိုက်တယ်။ ဖိုးစံက..

“ ကြည့်ချင်ပါဘူး …. ကျွန်တော်လည်း ချောင်းသာလိုက်ရတာမဟုတ်ပဲနဲ့။ ….. သူများတွေ မြူးနေကြတာကြည့်ပြီး ဘာလုပ်ရမှာလဲ”

တီတီလေးက

“ လာကြည့်စမ်းပါ …. မင်းစိတ်ဝင်စားစေရမယ် …… မင်းကြည့်နေတဲ့ဆိုဒ်တွေထက်ပိုလန်းတာတွေ ငါ့ကဒ်ထဲမှာရှိတယ် ……။ ငါ့ကိုယုံစမ်းပါ”

ဖိုးစံလည်း တီတီလေးအပြောကြောင့် နည်းနည်းစိတဝင်စွားသွားပြီး ကွန်ပျူတာနားကို ကပ်သွားလိုက်တယ်။ တီတီလေးက ကာဒ်ထဲက ပုံ Folder တွေကို အကုန်လုံးကူူးပြီး Desktop ပေါ်တင်လိုက်တယ်။ နောက် ….. ဓာတ်ပုံတွေကို တစ်ပုံချင်းဖွင့်ပြတယ်။ အစပိုင်းပုံတွေက သူတို့အဖွဲ့ကားပေါ်တက်တဲ့ပုံတွေ၊ လမ်းမှာ ထမင်းစားတဲ့ပုံတွေ၊ ကားပေါ်မှာ ရိုက်ထားတဲ့ပုံတွေပဲဆိုတော့ ဖိုးစံလည်း သိပ်စိတ်မဝင်စားတော့

“ တီတီလေးကလည်း … ဒီပုံတွေကဘာလုပ်ရမှာလဲ ကျွန်တော်လည်းသွားတဲ့အဖွဲ့ထဲမှမပါတာ ဘာစိတ်ဝင်စားစရာရှိလို့လဲ”

တီတီလေးက

“ ကောင်လေးရာ စိတ်ရှည်ရှည်ထားစမ်းပါ လာမှာပေါ့”

ဆိုပြီး ပုံ ၁၀ ပုံ ၁၅ ပုံလောက်ကို ခတ်သွက်သွက်ကလေားကျော်ပစ်လိုက်ပြီး 

“ ကဲ … ဒီမှာမင်းစိတ်ဝင်စားစရာတွေလာပါပြီ” 

လို့ ပြောလိုက်တယ် ဖိုးစံကြည့်လိုက်တော့ တီတီလေးရယ်၊ မမသော်သော်ရယ်၊ တခြားကောင်မလေးရယ် (၃)ယောက် ရေကူးဝတ်စုံလေးတွေနဲ့ အခန်းထဲမှာ ရိုက်ထားကြတာ။ ရေကူးဝတ်စုံကလေးတွေကလည်း နိုင်ငံခြားသူတွေလို့ အပါ်တစ်ပိုင်း၊ အောက်တစ်ပိုင်းတွေနဲ့ မမသော်သော်က ပန်းရောင်လေး၊ တီတီလေးကအဖြူ၊ တခြားကောင်မလေးကတော့ အနက်ရောင်လေး။ ……

ကောင်မလေးသုံးယောက်ရဲ့ ဖေါင်းအိနေတဲ့ အဖုတ်လေးတွေကို ဘောင်းဘီးလေးတွေက မလုံ့တလုံအုပ်ထားတယ်။ စိတ်ဝင်စားဖို့ အကောင်းဆုံးက တီတီလေးပုံပဲ အဖုတ်အကွဲကြောင်းနေရာလေးမှာ ရေကူးဘောင်းဘီအဖြူလေးက ချိုင်ဝင်နေလိုက်သေးတယ်။ ဖိုးစံမရတော့ဘူး မျက်လုံးကျွတ်မတပ်ကွန်ပျူတာမျက်နှာပြင်ကိုကြည့်နေရင်းကနေ ဖွားဖက်တော်ညီလေးကလည်း တစ်ရာရာခိုင်နှုံးထောင်မတ်လာပါတယ်။ တီတီလေးက

“ နှာဘူးလေး စိတ်ဝင်စားသွားပြီမဟုတ်လား ….. ဟိုတယ်မှာ ငါတို့ (၃) ယောက်တစ်ခန်းနေရတာလေ နှစ်ယောက်ခန်းကို Extra-Bed ထပ်ထိုးပြီး နေကြတာ၊ ”

နောက် … ဓာတ်ပုံထဲက ရေကူးဝတ်စုံ အမည်းရောင်လေးဝတ်ထားတဲ့ ကောင်မလေးကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး

“ သူက တောင်ကြီးရုံးကပြောင်းလာတာ နန်းနောင့်နောင့်တဲ့ ကျောင်းမှာတုန်းကတော့ ငါတို့ထက်တစ်တန်းငယ်တယ် အခုတော့ အလုပ်မှာ အတူတူပဲ ဒါရောက်ရောက်ချင်း ရေထဲမဆင်းခင် ဒီဝတ်စုံကလေးတွေနဲ့ ရိုက်ထားကြတာ ဒါတွေနဲ့တော့ လူကြားထဲထွက်ပြီး ရေထဲမဆင်းရဲပါဘူး ရေထဲဆင်းတော့ ဒါတွေဝတ်ပြီး ဆင်းကြတယ်လေ ….”

ဆိုပြီး နောက်တစ်ပုံပြောင်းလိုက်တယ်။ ဒီပုံကတော့သိပ်မစွံပါဘူး။ သူတကာဝတ်နေတဲ့ ရေကူးဝတ်စုံလိုမျိုး အပေါ်အောက် တစ်ဆက်ထဲတွေဝတ်ပြီး ရေစပ်မှာရိုက်ထားတာ။ တစ်ကိုယ်လုံးလုံနေအောင်ထုပ်ထားတဲ့အဝတ်ကို အရောင်တွေက ကြောင်ကြောင်ကြားကြားတွေဆိုတဲ့ ကိုယ်လုံးအလှတောင်ခံစားလို့မရဘူး ဒီကြားထဲ ဖင်နားတစ်ဝိုက်မှာ ဖတ်လပ်ဖတ်လပ်နဲ့ စကဒ်ကို အဖတ်ကြီးက ဖင်ဖုံးအောင်ပါလိုက်သေးတယ်။ ဖိုးစံစိတ်မရှည်တော့ပဲ

“ ကျော်လိုက်ပါ တီတီလေးရာ”

ဆိုတော့ တီတီလေးကကျော်လိုက်တယ် အဲဒိဝတ်စုံတွေနဲ့ ရေထဲမှာကစားနေတာတွေချည်း ၁၀ ပုံလောက်ရှိတယ်။ ဖိုးစံမျက်စေ့ထဲမှာ ခုဏကပုံလောက်တစ်ခုမှ စွဲဆောင်မှုမရှိဘူး ။

နောက် …… ရေကစားပြီး ဟိုတယ်အခန်းထဲ ပြန်တက်လာတော့ရိုက်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံတွေ နည်းနည်းစိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းလာတယ်။

အဲဒိချိန်မှာ တီတီလေးက

“ လာ ….. နင့်ဖါသာနင်ကွန်ပျူတာကို လာနှိပ်လှည့်”

ဆိုပြီး ဖိုးစံကိုနေရာရွှေ့ပေးတယ် ဖိုးစံလည်း တီတီလေးနဲ့အတူ အိပ်ယာပေါ်တက်ပြီး Arrow key လေးတွေနဲ့ကိုယ့်ဖါသာဓာတ်ပုံတွေကို တစ်ပုံချင်းပြောင်းကြည့်တယ်။ တီတီလေးနဲ့ မမသော်သော် တို့နှစ်ယောက် မျက်နှာသုပ်ပဝါလေးတစ်ထည်စီ ရင်လျှားထားတဲ့ပုံတွေ ထွက်လာတယ်။ နောက် နန်းနောင့်နောင့်ဆိုတဲ့အစ်မပုံ သူ့ပုံက တော်တော်မိုက်တယ်။ …… ရေချိုးခန်းထဲက ရေပန်းအောက်မှာရေချိုးနေတာကို ရုတ်တရက် ရိုက်ထားပုံရတယ် လက်တစ်ဘက်က နို့နှစ်လုံးကို ရုတ်တရက်လှမ်းအုပ်လိုက်ပြီး တခြားလက်က ကင်မရာကို လှမ်းတားတဲ့ပုံ ကိုယ်တပိုင်းပုံ၊

ရုတ်တက်ချက်ချင်းကာင်မရာရိုက်တာကို ကာကွယ်ဖို့ နို့တွေကို အမြန်လက်နဲ့အုပ်လိုက်ပေမဲ့ မမှီလိုက်ဘူးထင်တယ် လက်ကနို့တစ်လုံးပဲအုပ်မိပြီး တခြားနို့တစ်လုံးကလွတ်ထွက်နေတယ်။ ရေစက်ရေပေါက်တွေအောက်မှာ အရွယ်ခတ်လပ်လပ် လျှောက်သီးလောက်ရှိတဲ့ နို့တစ်လုံးဟာ သေးသေးချွန်ချွန် နို့သီးခေါင်းလေးတွေနဲ့အတူ ဓာတ်ပုံထဲမှာ ထင်ထင်ရှားရှားကိုမြင်နေရတယ်။ တီတီလေးက

“ ကောင်လေး … နှာခေါင်းကြီးလဲ မီးထလောင်သွားဦးမယ်…… အဲဒိပုံကို ငါရိုက်လာတာ ကောင်မက ငါတို့နှစ်ယောက်နဲ့ အတူရေချိုးရမှာ ရှက်သလေးဘာလေးနဲ့ ဘယ်ရမလဲ သူရေချိုးနေတုန်း ငါရုတ်တရက် ဝင်ရိုက်လိုက်တာလေ။ …… ကြိုက်တယ် မဟုတ်လား”

ဖိုးစံဘာမှပြန်မပြောနိုင်ပါဘူး ကွန်ပျူတာဖန်သားပြင်က နန်းနောင့်နောင့်ဆိုတဲ့ အစ်မရဲ့ နို့ကြီးကိုသာမျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးကြည့်နေမိတယ်။ နောက်တစ်ပုံ နှစ်ပုံလောက်ကျောတော့ မျက်နှာသုပ်ပဝါပတ်ထားတဲ့ သူတစ်ယောက်ဖင်ကုန်းပြီး ကြမ်းပေါ်က ပစ္စည်းကောက်တာကို နောက်ကနေ အမိအရရိုက်ယူထားတဲ့ပုံ။ 

မတ်တပ်ရပ်ရင်တောင် ဖင်ဖုံးရုံလောက်ရှိတဲ့ မျက်နှာသုပ်ပဝါက ဖင်ကုန်းပြီးပစ္စည်းလည်းကောက်လိုက်ကော ဖင်ပေါ်တင်နေတဲ့အပိုင်းက ခါးအထိရောက်သွားပြီး ဖွင်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံး နဲ့ အမွေးတစ်ပင်မှမရှိ ပကတိပြောင်ရှင်းနေတဲ့ ဖင်ကြားက စောက်ပတ်လေးဟာ ဓာတ်ပုံထဲမှာ လွန်ကြည်လင်ပြတ်သားစွာပဲပေါ်နေတယ်။လား… လား …. ဘယ်သူ့ဖင်လဲဆိုတာ သေချာကြည့်မှ တီတီလေးဖင်ကြီးပါလား …….။

ဖိုးစံ ရင်ခုန်နှုံးတွေမြင့်တက်လာပြီး ပေါင်ကြားက ဖွားဖက်တော်ဟာလည်း လွှတ်တင်မဲ့ဆဲဆဲ ဒုံးပျံကြီးတစ်စင်းလို ငေါက်ကခဲ ကိုးဆယ်ဒီဂရိတတိ ထောင်မတ်လာပါတော့တယ်။ … တီတီလေးက

“ သွားပါပြီ ….. သွားပါပြီ …. စောက်ကောင်မတွေ၊ စောက်ကျင့်မကောင်းဘူး၊ ဘီးကျသွားလို့ ကုန်းကောက်တုန်းနောက်ကနေ ရိုက်လိုက်တာကိုး အခုမှသိတော့တယ်။ နှာဘူးလေး နင်ကလည်း ကိုယ့်အဒေါ်ဖင်ကိုတောင် အလွတ်မပေးဘူး ကြည့်နေလိုက်တာ စားတော့ဝါးတော့မတပ်ပဲ.. အဲဒိပုံကျော်လိုက်တော့”

ဆိုပြီး keyboard ပေါ်တင်ထားတဲ့ ဖိုးစံရဲ့ လက်နှစ်ဘက်အောက်ကနေသူ့လက်ကိုလျှိုပြီး Mouse ကိုလှမ်းအစွဲ …. ဓာတ်ပုံတွေကြည့်ပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ ဖိုးစံရဲ့ လီးကြီးကို တံတောင်ဆစ်နဲ့တိုက်မိလိုက်ပါတယ်။ တီတီလေးက .

“ ကောင်လေး၊ နင်တော်တော်နှာထနိုင်လွန်းတယ်။ ကိုယ့်အဒေါ်ဖင်ကိုကြည့်ပြီး အဲလောက်တောင် နင့်ပစ္စည်းက မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်ဖြစ်နေရသလား … သွားတော၊ နင့်အခန်းပြန်တော့၊ ဟို သောက်ကောင်မတွေက ငါ့ကို ဘာပုံတွေ ခိုးရိုက်ထားသေးလဲမသိဘူး။ ငါ့ပုံတွေဖယ်ပြီးမှ နင့်ကိုပြမယ် ငါအရင် ဆင်စာဖြတ်လိုက်ဦးမယ်။ မနက်ဖြန်မှလာကြည့်”

ဆိုပြီး ကွန်ပျူတာကို ဆွဲယူသွားပါတော့တယ်။ ဖိုးစံလည်း မျက်စေ့ထဲမှာ တီတီလေးရဲ့ ဖင်ကြီးကိုသာမြင်ယောင်နေပြီး အိပ်မက်ကထပြီး လမ်းလျှောက်တဲ့လူလို ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ အခန်းဝရောက်အောင်လျှောက်လာခဲ့တယ် အခန်းထဲကပြန်ထွက်မယ်အလုပ်။ တီတီလေးက

“ ကောင်လေး ….. ဒီနေ့ညတော့ နင်အားပြတ်တော့မှာပဲ ဘာပဲလုပ်လုပ် ငါ့ကိုတော့ မမှန်းနဲ့နော် ………”

ဖိုးစံကရုတ်တရက်ဘာဆိုလိုမှန်းနားမလည်လိုက်ပဲနဲ့

“ ဗျာ….. တီတီလေး …… ဘာကိုပြောတာလည်း”

“ ဗျာမနေနဲ့ မနက်ဖြန်ညမှ ပုံတွေလာကြည့်တော့၊ အခုတော့ ငါ့ပုံတွေဖယ်လိုက်ဦးမယ်”

ဖိုးစံလည်း သူ့အခန်းသူပြန်လာခဲ့တယ်။ မနက်ရောက်တော့ ဖိုးစံအစောကြီးနိုးနေတယ်။ တီတီလေးက ငါ့ကိုမမှန်းနဲ့လို့ ပြောလိုက်ပေမဲ့လည်း ဖိုးစံကတော့ ဘီးကုန်းကောက်နေတဲ့ တီတီလေးဖင်ကြီးကို မှန်းပြီး ညမအိပ်ခင် ဂွင်းထုဖြစ်အောင်ကို ထုလိုက်ပါသေးတယ်။ ……..

ဖိုးစံနိုးလာပြီးအောက်ထပ်ဆင်းလာတော့ မေမေနဲ့တီတီလေးမနက်စာပြင်နေတယ်။ မေမေက

“ သားရေ မေမေတော့ ဒီနှစ် မဟာစည်တရားစခန်း ဝင်မယ်စိတ်ကူးထားတယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး တစ်ပတ်ထဲပါ။ မင်တီတီလေးလည်းရှိတော့ စားဖို့သောက်ဖို့ကအစ အစစအရာရာစိတ်ချရတယ် တရားစခန်းက မနက်ဖြန်စမှာ ဒီနေ့ညထဲက ဝင်ရမယ်။ ညနေကျရင်အမေ့ကို ဘုန်းကြီးကျောင်း လိုက်ပို့ဦးနော်”

“ ဟုတ်ကဲ့”

လို့ပဲပြောရသေးတယ်။ တီတီလေးက

“ နင်တစ်ယောက်ထဲဆိုပြီး သောင်းကျန်းမယ်တော့ မကြံနဲ့နော် ငါနဲ့တွေ့သွားမယ်၊ ငါလည်း သင်္ကရြုံးပိတ်ထားလို့ အိမ်မှာအမြဲရှိနေမှာ”

“ တီတီလေးကလည်း ကျွန်တော်မသောင်းကျန်းပါဘူး၊ အခုလည်းဖုန်းမှာ အင်တာနက်တွေရနေပြီဆိုတော့ အိမ်ထဲမှာပဲနေပြီး အင်တာနက်ထိုင်သုံးမှာပါ”

“ အေးအေး… မင်းအန်တီလေးကိုထားပြီး ညဉ့်နက်သန်းခေါ်လျှောက်မလယ်နဲ့၊ သူက ကြောက်တတ်လို့ ဟိုဘက်အိမ်မှာတောင်မအိပ်ဘူး ဒီဘက်အိမ်လာအိပ်တာ”

………………………………..

ညနေ ၅ နာရီ ခွဲလောက်ကျတော့ မေမေ့ကို တီတီလေးနဲ့နှစ်ယောက်သားဖုန်းကြီးကျောင်းလိုက်ပို့တယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ၆ နာရီ ခွဲခါနီးနေပြီ၊ ရေမိုးချိုး ထမင်းစားပြီးတော့ မနေ့ကပုံတွေ ကြည့်ချင်နေတာနဲ့ ဖိုးစံတစ်ယောက် တီတီလေးနားမှာ မယောင်မလည်နဲ့ လုပ်နေတယ်။ ……. တီတီလေးက

“ ဟဲ့ကောင်လေး ….. အိပ်ချင်သွားအိပ်တော့လေ”

“ အိပ်သေးပါဘူး၊ အစောကြီးရှိသေးတာ”

“ ဘာလုပ်နေတာလဲ ငါ့နားမှာ ယောင်ပေယောင်ပေနဲ့၊ နင်အရင်ကဆို ဒီအချိန်အခန်းထဲမှာပါ”

“ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ဒီလိုပဲ”

“ ဘာလဲ …. မနေ့ကပုံတွေ ဆက်ကြည့်ချင်နေတာလား”

“ ဟုတ်”

“ ဒါဆိုလည်း အပေါ်ထပ်သွားရအောင် ငါ့ပုံတွေတောင် ငါမဖယ်ရသေးဘူး” ……

အပေါ်ထပ်တီတီလေးအခန်းထဲရောက်တော့ တီတီလေးက

“ ငါလက်တော့ ပါဝါကြိုးတပ်ပြီး ဖွင့်ထားလိုက်၊ ငါအဝတ်တွေလဲလိုက်ဦးမယ် အိုက်လွန်းလို့ မနေနိုင်ဘူး”

ဆိုပြီး တန်းမှာလှန်းထားတဲ့ ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ တီရှပ်ပါးပါးလေးတစ်ထည်ကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။ ဖိုးစံလည်း လက်တော့ကို ပါဝါကြိုးတွေ mouse တွေတပ်ပြီး ပါဝါခလုပ်ကို ဖွင့်၊ windows တက်ထာကိုစောင့်ရင် တီတီလေး အဝတ်လဲတဲ့ နေရာကို မျက်စေ့ရောက်သွားတယ် …… ဖိုးစံကြည့်မိတဲ့အချိန်မှာ တီတီလေးက ထဘီကိုရင်ရှားထားပြီးသွားပြီဖိုးစံကိုကျောပေးထားတယ်။ သူကြည့်နေရင်းပဲ ဘောင်းဘီတိုလေးကို ထဘီအောက်ကစွပ်လိုက်ပြီး ထဘီစကို ပါးစပ်နဲ့ကိုက် ၊ ထဘီကွင်းထဲလက်နှစ်ဘက်လျှိုပြီး ဘောင်းဘေီလေးဆွဲတင်လိုက်တယ်။

နောက်လက်ကလေးနောက်ပစ်ပြီး ဘရာစီယာလေးကိုပါဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ထဘီကိုပြန်ရင်လျှား၊ နောက် တီရှပ်ကလေးကို ခေါင်းပေါ်ကနေစွပ်၊ စဘီကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်လိုက်ပြီး ထဘီတန်းမှာ ကောက်တင်လိုက်တယ်။ ……… ဖိုးစံဘက်ကို မျက်နှာပြန်လှည့်လာပြီး

“ အိုက်လွန်းလို့ အောက်က ဘာမှမခံပဲ ဒါတွေဝတ်လိုက်တယ် ကောင်လေး ……… နှာဘူးတော့ မထနဲ့နော်။ ငါကနင့်အဒေါ်၊ ငရဲကြီးလိမ့်မယ် လာ”

ဆိုပြီး အဝတ်လဲတဲ့နေရာကနေ လက်တော့ရှိတဲ့ အိပ်ယာပေါ်ကို တစ်လှမ်းချင်းလျှောက်လာတယ်။ တီတီလေးဝတ်ထားတဲ့တီရှပ်က ပွတယ်ဆိုပေမဲ့ ခပ်ပါးပါးအသားဆိုတော့ ဘရာစီယာမပါတဲ့ နို့နှစ်လုံးလွတ်လွတ်လပ်လပ်လှုပ်ရှားတာကို အတိုင်းသားတွေ့နေရတဲ့အပြင် နို့သီးခေါ်င်းနေရာလေးတွေကပါ တီရှပ်ပေါ်မှာ ခတ်ဖုဖုလေးဖြစ်နေတယ် …။

အိပ်ယာပေါ်ရောက်တော့ တီတီလေးက ပုံတွေရှိတဲ့ Folder ကိုဖွင့်လိုက်တယ်။ မနေ့က ရောက်ပြီးတဲ့နေရာကနေစပြီးကြည့်တယ်။ ပုံတွေက တော်တော်လန်းတယ်။ မမသော်သော်ပုံတွေ များတယ်။ ဘာမှမဝတ်ထားပဲ နို့နှစ်လုံးကို လက်ကလေးနဲ့အုပ် G-string လေးဝတ်ပြီး ဖင်ကိုပစ်ရိုက်ထားတဲ့ပုံတွေ၊ ရေချိုးခန်းထဲမှာ မမသော်သော်နဲ့ နန်းနောင့်နောင့် တို့နှစ်ယောက်အောက်က ပင်တီဘောင်းဘီလေးပဲ ပါတယ် အပေါ်ကနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို တိပ်လေးတွေနဲ့ကပ်ပြီးရိုက်ထားတဲ့ပုံတွေ၊ တီတီလေးအပါအဝင် သုံးယောက်သား ပင်တီလေးတွေနဲ့ပဲ ကင်မရာရှေ့မှာ ဖင်တွေကုန်းလို့ရိုက်ထားတဲ့ပုံတွေ အစုံပါပဲ။ ပုံတွေကိုကြည့်ရင် ဖိုးစံရဲ့ ဖွားဖက်တော်ကြီးဟာလည်း အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်မှာ အလွန်အမင်းထကြွသောင်းကျန်းနေပါတယ်။ ……. ပုံတွေအားလုံးကုန်သွားတော့ တီတီလေးက

“ ကဲနှာဘူးလေးရေ ….. ဘယ်လိုလဲ …. တော်တော်ကော ကောင်းရဲ့လား ”

ဖိုးစံပါးစပ်ကပြန်မပြေနိုင်ခေါင်းပဲ ညှိမ့်ပြလိုက်တယ်။ တီတီလေးက ဆက်ပြီးတော့

“ နင်ကြည့်ကြည့်နေတဲ့ အင်တာနက်ထဲက ကောင်မတွေနဲ့ ငါတို့ပုံတွေဘယ်ဟာပိုမိုက်လဲ”

“ တီတီလေးတို့ပုံတွေပိုမိုက်တာပေါ့” …..

“ အေးပါ နင်နှာဗူးထတဲ့ကိစ္စပြီးသွားပြီဆိုရင် နင့်ကွန်ပျူတာသွားယူလာခဲ့ နင့်ကွန်ပြူတာထဲက အသစ်အဆန်းလေးတွေ ငါ့ထဲကိုထည့်ပေးဦး၊ ဟိုကောင်မတွေ ကိုပြရအောင်”

“ ကျွန်တော့မှာသိပ်မရှိဘူး နည်းနည်းပဲရှိတာ”

“ အေးပါ … ရှိတာသာယူခဲ့စမ်းပါ”

ဖိုးစံသူလက်တော့ယူလာပြီး တီတီလေး လက်တော့နားမှာယှဉ်လျှက် နဲ့ပါဝါဖွင့်လိုက်တယ်။ နောက် (XXX) တွေသိမ်းထားတဲ့ D: ထဲကိုဖွင့်လိုက်တယ်။

“ အဲဒိဖိုဒါထဲမှာ ရှိတာအကုန်ပဲ”

ဆိုပြီး ပုံတွေမူဗီတွေ ထည့်ထားတဲ့ ဖိုဒါကို ပြလိုက်တယ်။ တီတီလေးက ဖိုးစံလက်ထဲက mouse ကိုပြောင်းယူလိုက်ပြီး ဖိုဒါကို capacity ကြည့်လိုက်ပြီးတော့ ………….

“ အော် ဖိုးစံ … ဖိုးစံ … သိပ်မရှိပေလို့ပဲ Hard Disk 500GB မှာ ၄၀၀GB နီးပါးလောက်က ဒီဟာတွေနဲ့ချည်း ပြည့်နေတာ”

တီတီလေးက ဖိုးစံကွန်ပြူတာထဲမွှေနှောက်ရှာရင်းနဲ့

“ ဖိုးစံ … နင်ရီးစားရှိလား”

“ မရှိပါဘူး …. ရီးစားလဲမထားဖူးဘူး”

“ နင်တက္ကသိုလ်တောင်ရောက်ပြီး ရီးစားတစ်ယောက်မှ မထားဖူးဘူးလား ဒါဆို မိန်းမကော လုပ်ဖူးလား”

“ ဟင့်အင်း လုပ်ဖူးဘူး”

“ ဖါတွေဘာတွေတောင် မချဖူးဘူးလား ….. ဒီအရွယ်ရောက်ပြီ ညံ့လိုက်တာ”

“ ဖါတော့မချဖူးဘူး ….. ဒါပေမဲ့ မာဆပ်တော့ နှစ်ခေါက် ရောက်ဖူးတယ် … သူငယ်ချင်းတွေ ခေါ်သွားလို့”

“ မာဆပ်က ဘာလုပ်လို့ရလို့လဲ ….. နှိုပ်ရုံပဲကို”

“ လုပ်လို့ရတယ် …… ကိုယ့်အရည်အချင်းပေါ်မှာ မူတည်ပြီးတော့ ….. ဟိုကိုင် ဒီကိုင်တော့ရတယ်”

“ အောင်မာ ….. နင်က ဆရာကြီးပေါ့။ …… ပြောပါဦး မာဆပ်အတွေ့အကြုံလေး …….”

“ တီတီလေးကလည်း ဘာတွေလာမေးနေလဲ မသိဘူး”

“ ဘာရှက်နေတာလဲ …. ခုနဓာတ်ပုံတွေကျ နာမီးတောက်ပြီး ကြည့်နေပြီးတော့ အခုမှ ။ ….. လုပ်ပါ … ပြောစမ်းပါ။ ဧကာန မာဆပ်ကကောင်မကို ဆံပင်လေးကိုင် လက်ကလေးကိုင် လုပ်လာပြီး အဟုတ်ကြီး မှတ်နေတာနဲ့တူပါတယ်”

“ အောင်မာ …. တီတီလေးကလဲ … ကျွန်တော်က အကုန်ကိုင်တာ ဟိုဟာတွေလဲပါတယ်”

“ ပြောစမ်းပါ ဘယ်ဟာတွေလဲ ခြေထောက်တွေလား”

တီတီလေးလာရစ်နေပြီ …. ဖိုးစံလည်း စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့

“ နို့တွေကိုင်တာကို ပြောတာ …. ၊ ကောက်ကဟာကိုတောင် အတွင်းခံဘောင်းဘီအပေါ်က ကိုင်ခဲ့သေးတယ် …”

“ ဟိုကောင်မကကောနင့်ကို ဘာပြန်လုပ်ပေးလဲ နှိပ်ရုံပဲလား ”

“ မဟုတ်ဘူး မုန့်ဖိုးနည်းနည်းထပ်ပေးတော့ ဟိုဟာလည်း လုပ်ပေးတယ်”

“ ဘာလုပ်ပေးတာလဲ”

“ ကျွန်တော့ဟာကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး လုပ်ပေးတာကိုပြောတာ”

“ အေးပါ နင်မဆပ်သွားဖူးတယ်ဆိုတော့ နှိပ်နည်းတွေလဲသိမှာပေါ့။ လာ …. မဆပ်က နှိပ်ပေးသလို နင်ငါ့ကိုလာနှိပ်ပေး၊ ”

“ ဟာ …. တီတီလေးကလည်း …. ဘာမှမဆိုင်ဘူး ပလိန်းကြီးလာနှိပ်ခိုင်းနေတယ်”

“ လာပါ … ငါဇက်ကြောတွေတက်နေလို့ နှိပ်ပေးစမ်းပါ။ ငါနင့်ကိုခုနက ပုံတွေပြထားတယ်လေ …. မနှိပ်ပေးရင် နောက်မပြတော့ဘူးနော်”

ဖိုးစံလည်း စိတ်မပါ့တပါနဲ့ တီတီလေး နောက်ကြောကိုရောက်သွားတယ် …..။တီတီလေးက အိပ်ယာပေါ်တင်ထားတဲ့ ဖိုးစံလက်တော့လေးရှေ့မှာတင်ပျင်ခွေထိုင်ပြီး ဖိုးစံလက်တော့ထဲက အောပုံတွေ၊ မူဗီတွေကိုကို သူ့စက်ထဲကူးဖို့ရွေးပြီး Memory Stick ထည့်နေတယ်။ ဖိုးစံကတီတီလေးနောက်ဘက်ကနေ အိပ်ယာပေါ်မှာဒူးထောက်ပြီး တီတီလေးကို ဇက်ကြောဆွဲပေးနေတယ်။ ပခုံးသားတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ခပ်ဖိဖိလေးနှိပ်ပေးနေရင်းက တီတီလေးက

“ နင့်ဆီမှာပုံတွေကော၊ မူဗီတွေကောအများကြီးပဲ ….. နင်တာတွေကြည့်ကြည့်ပြီး အမြဲလက်နဲ့ လုပ်နေရတာပေါ့ သနားဖို့ကောင်းလိုက်တာ….. ”

“ ဟာ … တီတီလေးကလည်း …. ဘာတွေ လာပြောနေမှန်းမသိဘူး …… ”

“ အောင်မာ …. နင်ကပဲ ရှက်ရတယ်ရှိသေး ”

“ တီတီလေးကလည်း ….. ကိုယ့်အဒေါ်ဆိုတော့ ရှက်တာပေါ့ ”

“ အောင်မလေး ….. နင်ပြောပုံက… နင့်ဆီက ဟိုပုံတွေကူးနေတဲ့ ငါကျတော့ အရှက်မရှိမိန်းမကြီးပေါ့ ဟုတ်လား ”

“ မဟုတ်ပါဘူး တီတီလေးကလည်း အဲလိုပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး ”

“ ထားပါတော့ …. ဒါနဲ့ နင်…. မိန်းမအစစ်ကို လုပ်မကြည့်ချင်ဘူးဘား၊ ”

“ လုပ်ကြည့်ချင်တာပေါ့ ဒါပေမဲ့ ဖါသယ်တွေလည်း သွားမလုပ်ချင်ဘူး … ကျွန်တော်က ပထမဆုံးတွေ့အကြုံကို အမှန်အကန်လေးနဲ လုပ်ချင်တာ ”

“ နင့်ကို ငါစီစဉ်ပြီး ရှင်ပြုပေးမယ် ”

“ ကျွန်တော်ရှင်ပြုပြီးသား…… ငါးတန်းတုန်းက အလယ်တောရ စာသင်တိုက်မှာ ကိုရင် ၁၀ ရက်ဝတ်ခဲ့တယ် ”

“ ငါ့တူလေး … လယ်မလိုလိုနဲ့ နင်တော်တော်ပိန်းတာပဲ ။…. ရှင်ပြုတယ်ဆိုတာ မိန်းမတခါမှမလုပ်ဖူးတဲ့နင့်ပစ္စည်းကို မိန်းမပစ္စည်းအမှန်အကန်နဲ့ ပေးလုပ်မယ်ပြောတာ ”

“ တကယ်လား …. ”

“ တကယ်ပေါ့ …… ငါ သော်သော်နဲ့ နင့်ကို စီစဉ်ပေးမယ် …… ဟိုကောင်မကလည်း ဘဲနဲ့ ပြတ်သွားတာ တစ်နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ရှိပြီ ဆိုတော့ တော်တော် ငတ်နေလောက်ပြီ … ”

“ ကောင်းတယ် မြန်မြန်လေးစီစဉ်ပါလုပ်ပါ …. ဒါနဲ့ မမသော်သော်က သင်္ကြန်ပိတ်ရက်ပြီးမှ ပြန်လာမှာဆိုတော့ တော်တော်စောင့်ရဦးမှာလဲ ”

“ တစ်ခါမှမလုပ်ဖူးတဲ့ကောင်ကများ တစ်ပတ်လောက်စောင့်ရမှာကို စောင့်ပေါ့ နင်လုပ်ဖူးချင်တာပဲမဟုတ်လား၊ နင်ကိုင်ခဲ့တဲ့ မာဆပ်ကကောင်မနို့က ဘယ်လောက်လောက်ရှိလဲ အကြီးကြီးပဲလား ”

“ သိပ်မကြီးဖူး အနေတော်ပဲ …. ကျွန်တော်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပါကိုင်မလို့ သူ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေက နို့အုံအထဲဝင်နေတယ် ကိုင်လို့မရဘူး ”

“ ငါ့နို့နဲ့ဆိုဘယ် သူ့ဟာပိုကြီးလဲ ”

“ ဟာ……တီတီလေးနို့ကို ကျွန်တော်သေချာမှ မကြည့်ဖူးတာ မမှန်းတတ်ဘူး ”

“ အောင်မှာ …. ခုနလေးတင်ငါအင်္ကျ ီလာပြီး ဒီဘက်လှည့်လာတော့ ငါ့နို့တွေကို မျက်လုံးကျွတ်မတတ်ကြည့်ပြီးတောများ … အခုမှ သေချာမကြည့်ဖူးဘူး ဘာဘူးနဲ့ …… ထားပါတော့။ လက်နဲ့စမ်းကြည့်ရင်တော့ ဘယ်သူ့ဟာ ပိုကြီးတယ်ဆိုတာ နင်သိနိုင်တယ်မဟုတ်လား ….. ကဲ လက်နဲ့စမ်းကြည်ချင်လား ”

“ အင်း … စမ်းကြည့်မယ်လေ ”

“ သိပ်မကြိုက်တတ်ရှာဘူးနော်… နှာဘူးလေး ”

ဆိုပြီ ပြောပြောဆိုဆိုပဲ သူ့နောက်မှာ ဒူးထောက်လျှက်ဇက်ကြောဆွဲနေတဲ့ ဖိုးစံရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှဲ့အသာလေးယူကြီး နို့တစ်ဖက်ပေါ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း တင်ပေးလိုက်တယ်။ ဖိုးစံလည်း မရဲတရဲနဲ့ တီတီလေးနို့ကို တီရှပ်ကလေးပေါ်ကနေ ခပ်ဖွဖွလေးကိုင်ကြည့်နေတယ်။ တီတီလေးနို့က ဟင်းချိုပန်းကန်လုံးအလတ်စားလောက်ရှိတယ်။ မာဆပ်ကကောင်မတွေလိုခပ်ပျော့ပျော့မဟုတ်ဘူး ကျစ်ကျစ်တင်းတင်းလေး၊ ပြီးတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလည်း ဇီးစေ့လောက်လေးတွေ၊ ဖိုးစံနို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညှိုး၊ လက်မနှစ်ဘက်ကြားထဲထည့်ပြီး လှိမ့်ကြည့်လိုက်တယ်။ …..တီတီလေးပါးစပ်က အင်းဆို ညဉ်းသဲ့သဲ့လေးတစ်ချက်ထွက်သွားတယ်။ …..

“ ပြောလေ … ဘယ်သူ့နို့ပိုကြီးလဲ ”

“ တီတီလေးနို့က နည်းနည်းပိုကြီတယ် ….. ဒါပေမဲ့ သူ့နို့လို ပျော့ပျော့ကြီးမဟုတ်ဘူး၊ တင်းတင်းလေး၊ ပြီးတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေလည်း အပြင်ကိုထွက်နေတယ် ”

“ ကိုင်လို့ ကောင်းရဲ့လား ”

“ ကိုင်လို့အရမ်းကောင်းတာပဲ ”

“ ဒါဆိုရင်လည်း …. သေသေချာချာကိုင်ကြည့်လေ ”

ဆိုပြီး သူဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်ကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဘရာစီရာလည်း ခံမဝတ်ထားတဲ့အတွက် တီတီလေးရဲ့ ဖြူဖွေးလုံးကျစ်နေတဲ့နို့နှစ်လုံးဟာ ငွားငွားစွင့်စွင့်ပေါ်လာပါတော့တယ်။ ဖိုးစံလည်း တီတီလေးနောက်ကနေသိုင်းဖက်လို့ လက်နှစ်ဘက်နဲ့ တီတီလေးနို့နှစ်လုံးကို နောက်ကနေ အားရပါးရ ကိုင်နေလိုက်ပါတယ်။ တစ်ချီတော့ဖိုးစံ အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး တီတီလေးရံ့နို့တစ်လုံးကို အားနဲ့ဖိညှစ်မိလိုက်တယ် …. တီတီလေးက

“ အား ….. နာလိုက်တာ ဖိုးစံရာ … ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ”

လို့ပြောပြီး လက်တစ်ဘက်ကို နာက်ဘက်ပို့လိုက်ပြီး ဖိုးစံပေါင်ကြာက ဖွားဘက်တောလီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေစပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်။ နောက်တော့ လက်ကို ပုဆိုးထဲထည့်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးနေတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက်လည်း ခပ်တင်းတင်းဆေး ဆုပ်လိုက်သေးတယ်။ …… ဖိုးစံမနေနိုင်တော့ဘူး လီးကြီးကလည်း ဘောင်းဘီကို ပေါက်ပြီး ထွက်တော့မယ်လို့ထင်ရလောက်အောင် အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှာ ရုံးထနေတယ်။ တီတီလေးက

“ ဖိုစံ …. ကောင်းလား ”

“ အင်း ”

တစ်လုံသာပြန်ဖြေနိုင်တယ်။ …. တီတီလေက

“ မင်းကို ငါကိုယ်တိုင်ပဲ ရှင်ပြေုပေးလိုက်တော့မယ် …… လာ … တကိုယ်လုံးချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်လိုက် ၊ …… တီတီလေးနို့ကို နောက်မှဆက်ကိုင် …. ဖိုးစံကို တီတီလေးလုပ်ပေးမယ် ”

ဖိုးစံလည်း အင်္ကျ ီနဲ့ ပုဆိုးကို အမြန်ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်တယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုတော့ မချွတ်ဘူး ချန်ထားတယ်။ အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းနေတဲ့ တီတီလေးကပက်လက်အိပ်နေတဲ့ ဖိုးစံရဲ့အပေါ်ကိုမှောက်ချလိုက်ပြီး ဖိုးစံနဲ့နှုပ်ခပ်းချင်းတေ့ပြီးစုပ်လိုက်တယ်။ 

ဖိုးစံကောင်းကောင်းပြန်မနမ်းတပ်ဘူး။ တီတီလေးကိ သူ့လျှာကို ဖိုးစံလျှာနဲ့ပတ်ပြီး ဖိုးစံပါးစပ်ထဲထည့်လိုက် သူ့ပါးစပ်ထဲ ပြန်စုပ်ယူလိုက်လုပ်တယ်။ ဖိုးစံလည်း တီတီလေးလုပ်သမျှကို ငြိမ်ခံရင်း သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဖိထားတဲ့ တီတီလေးကိုယ်လုံးကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ 

နောက်.. တီတီလေးက နှုပ်ခမ်းချင်းနမ်းနေတာကနေ ခွာလိုက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကိုလည်း လောက်ကို တဖြည်းဖြည်းလျှောချသွာတယ် ဖိုးစံလီးနဲ့ မျက်နှာတမ်းတမ်းလောက်ရောက်မှာ ဖိုးစံလီးကို အတွင်းခံဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ သာသာလေးပွတ်ပေးတယ် နောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲချွတ်လိုက်တယ် အရှည်းခြောက်လက်မ သာသာရှိပြီး လုံးပတ်ကျပ်ပြားဝိုင်းကျော်ကျော် လောက်ရှိတဲ့ ဖိုးစံရဲ့လီးကြီးကာ ဘဘောင်းဘီကနေ လွတ်လွတ်ချင်းပဲ လွှတ်တင်တော့မယ်ဒုံပျံကြီးလို ငေါက်ကနဲ ထထောင်လာတယ်။ … တီတီလေးက

“ ဟယ် …. အကြီးကြီးပဲ၊ ဒါမျိုးနဲ့တွေ့ရင် သော်သော်တို့ကတော့ ခွာလို့ရမှာကို မဟုတ်တော့ဘူး ”

ဆိုပြီး ပြောပြောဆိုဆိုပဲ ဖိုးစံလီးကြီးကို သူ့လက်ဖဝါးနုနုလေးတွေနဲ့လာဆုပ်လိုက်တယ်။ နောက် ဂွင်ထုသလို သာသာလေး ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပေးတယ်။ …. ဖိုးစံမှာလည်း ကောင်းလွန်းလို့

“ အ .. အ.. ”

လို့ အသံထွက်ညီးပြီး လီးထိပ်မှာ အရည်လေးတွေတောင်စို့လာတယ် ……။




ပြီးပါပြီ။