Wednesday, April 20, 2011

အငှါးလင် (စ/ဆုံး)

အငှါးလင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

နေမိုးသည် အသက် ၂၅ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရုံးတစ်ရုံးတွင် စာရေးအဖြစ် အလုပ်လုပ်နေသည် ။  သူ၏ အဓိက ဝင်ငွေလမ်းကတော့  ရာဂကြွယ် ရမက်ထန်ကာ လောကစည်းစိမ် ကောင်းကောင်း ခံစားပျော်ပါးလိုသော အမျိုးသမီးများကို အခကြေးငွေယူကာ လိုးပေးရသော  “  အငှါးလင်  ” အလုပ်ဖြစ်သည်..။

အပတ်စဉ် တနင်္လာနေ့ ညနေပိုင်းတွင် နေမိုး အငှါးလင်အဖြစ် အလုပ်သွားလုပ်လေ့ရှိသည်.။ နေမိုး၏ အထက်အရာရှိ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရှမ်းတရုတ်မ တစ်ယောက်ဖြစ်သည် ။ အသက်အရွယ်ကတော့ နေမိုးနှင့် မတိမ်းမယိမ်း ဖြစ်သည် ။ အသားဖြူကာ အရပ်မြင့်ပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည် ။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ လင်တော်မောင်က အင်ဂျင်နီယာကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ နိုင်ငံခြားတွင် သွားရောက် အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသည် ။ ကလေးလည်း မမွေးကြသေး ။

နေမိုးသည် သူ့အထက်အရာရှိမ ဒေါ်ထားထားစိုးကို ကြိတ်ပြီး သဘောကျနေသည် ။  သို့သော် နီးစပ်ရန် ဖန်ဖို့ အခွင့်အလမ်းမရသောကြောင့် ကြိတ်ပြီးတော့သာ ပစ်မှားနေပြီး ၊ခိုးလို့သာ ငမ်းနေရသည် ။

တစ်ခုသော တနင်္လာနေ့တွင် နေမိုးသည် ရုံးတွင် အလုပ်များသွားကာ ရုံးဆင်းနောက်ကျသဖြင့် အငှားလင်အဖြစ် အလုပ်လုပ်ရာ နေရာသို့ တစ်နာရီလောက် နောက်ကျမှ ရောက်သွားခဲ့ရာ ဒေါ်ထားထားစိုးကို အထူးအမှောင်ခန်းခေါ် အလင်းရောင် လုံးဝမရှိပဲ မှောင်ချထားသော အခန်းထဲတွင် ကာမစည်းစိမ်ခံစားပျော်ပါးရန် ဝင်ရောက်ဖို့အတွက် အဝတ်လဲခန်း၌ အဝတ်အစားများ ချွတ်နေသည်ကို ချောင်းကြည့်ပေါက်မှ အသာချောင်း ကြည့် တွေ့မြင်ခဲ့သည် ။ ဒေါ်ထားထားစိုးကို လိုးပေးရမည့် အငှါးလင်မှာ နေမိုး၏ သူငယ်ချင်း လုပ်ဖော်ကိုင်ဘက် သန်းဝင်းဖြစ်သည် ။

သန်းဝင်းက မိမိမှာ ဧည့်သည် မိန်းကလေး ငယ်ငယ် တစ်ယောက်နှင့် အပြတ်လိုးထားရလို့ သည်မိန်းမကြီးကို တစ်ရှိုးစာ အပြည့် မချနိုင် ၊ တစ်ချီလောက်သာ ဝင်ချပြီး မိမိနှင့် လာပြီး လူစားလဲရန်ပြောရာ နေမိုးက အကြိုက်တွေ့ပြီး သဘောတူလက်ခံလိုက်သည် ။

အမှောင်ခန်းထဲတွင် နေမိုးနှင့် ဒေါ်ထားထားစိုး ကာမစပ်ယှက် ပျော်ပါးကြသည် ။ မှောင်နေသောကြောင့် မိမိနှင့် စပ်ယှက်နေသူမှာ မိမိ၏ လက်အောက်မှ စာရေးလေး နေမိုး ဖြစ်ကြောင်း အစပိုင်းတွင် ဒေါ်ထားထားစိုး မသိခဲ့ပေ ။ သို့သော် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကို နေမိုးက ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးနေသည့် အချိန်တွင် ခုတင်ဘေးဘောင်တွင် တင်ထားသော ( မိမိကိုလိုးနေသည့် အငှါးလင်နှင့် လင်းလင်းချင်းချင်း ကြည့်မြင်လိုလျင်လျပ်စစ်မီးဖွင့်နိုင်ဖို့ စီစဉ်ထားသည့် )  ခလုတ်လေး ရှိသည် ။ ဖင်လိုးခံရင်း ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေသော ဒေါ်ထားထားစိုးက မတော်တဆ ထိကိုင်နှိပ်မိရာမှ မီးရောင်လင်းလာကာ ဖင်လိုးဖင်ခံ လုပ်နေကြသူနှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မြင်တွေ့သွားခဲ့ကြရသည်..။

နေမိုးက ကျကျနန ဖင်လိုး အဖုတ်ပွတ်ပေးထားရာ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ခံစားနေရသော ကာမစည်းစိမ်ချမ်းသာကို လက်လွှတ်မခံနိုင်ပဲ ၊ မိမိကို ဖင်လိုးနေသူမှာ မိမိ၏ လက်အောက်မှ စာရေးဖြစ်သူ နေမိုးမှန်း သိလျှက်နှင့် ဆက်ပြီး အလိုးခံလေတော့သည် ။

သည်လိုနှင့် ပြေလည်သွားကြကာ နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုးကို ကာမအရသာ တနင့်တပိုးခံစားရရှိစေရန် သူတတ်မြောက်ထားသော ကျွမ်းကျင်မှု နည်းလမ်းအားလုံးကို  အိပ်သွန်ဖာမှောက် အကုန်အစင်ထုတ်သုံး လိုးပေးရာ လိုးသူနေမိုးရော အလိုးခံသူ ဒေါ်ထားထားစိုးပါ မကြုံဖူးသော ဖီလင်တွေ ခံစားရလျှက် အရသာကောင်းကောင်းတွေ့သွားခဲ့ရလေသည်……..။

တစ်ရှိုးစာ လိုးပွဲအတွက် သတ်မှတ်ထားသော အချိန် ၃ နာရီ စေ့သွားသည့် အတွက် အလိုးရပ် ၊ စပ်ယှက်မှုများ တစ်စခန်း သတ်သောအခါ နေမိုးနှင့် ဒေါ်ထားထားစိုးတို့သည် အထူးအမှောင်ခန်းထဲတွင် ထုံးစံအတိုင်း မိမိတို့နှင့် သက်ဆိုင်သည့် ဝင်ပေါက် အသီးသီးမှ လမ်းခွဲထွက်လာခဲ့ကြသည် ။

နေမိုးအနေဖြင့် သူကြိတ်ကာ သဘောကျနေခဲ့သော သူ့အထက်အရာရှိ ဒေါ်ထားထားစိုးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးခဲ့ရသည့်အတွက် အထူးပင်ပျော်ရွှင်ကျေနပ်မိသလို ၊ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း  သူမကြုံဖူးသမျှသော ပျော်ပါးစပ်ယှက်မှုများတွင် အထူးကဲဆုံးသော ကာမအရသာနှင့် စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ  ခံစားခဲ့ရသည့် နေမိုးနှင့်လိုးခဲ့ရသော  ယခုလိုးပွဲကို စွဲစွဲမက်မက် ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်..။

လိုးရသည်ကို ပင် အားမရနိုင်ခဲ့သေး..။ ထို့ကြောင့် အငှါးလင်းများနှင့် ဆုံတွေ့ ပျော်ပါးစပ်ယှက်မှု အ၀၀ကို တာဝန်ယူစီမံ ဆက်သွယ်ဆောင်ရွက်ပေးသူ  မာမီအေး အားသွားရောက်တွေ့ဆုံကာ အမှောင်ခန်းထဲတွင် သူမနှင့် ပျော်ပါးခဲ့သူ နေမိုးကို မနက်ဖြန်တွင် အထူးအော်ဒါယူကာ တစ်ရှိုးစာ ထပ်မံပျော်ပါးလိုကြောင်း ပြောဆိုခဲ့လေသည်..။

“  မနက်ဖြန် နေမိုးအလုပ်ဆင်းတဲ့နေ့ မဟုတ်ဘူး ၊ တစ်ခြားလူတစ်ယောက်နဲ့ လာပျော်ချင်ရင်တော့ ရနိုင်လိမ့်မယ်… ”

“  ကျမက နေမိုးဆိုတဲ့လူနဲ့ပဲ ပျော်ချင်တာ ..။ သူအလုပ်ဆင်းတဲ့နေ့ မဟုတ်ပေမဲ့ စပါယ်ရှယ် အော်ဒါလုပ်ပြီး ချိန်းလိုက်လို့ မရဘူးလား..၊ မနက်ဖြန် မရရင်တောင် သန်ဘက်ခါ ပေါ့…. ”

“  ဟာ..အဲဒါလဲ မရနိုင်ဘူးလေ..၊ မာမီတို့ဆီမှာက ကောင်လေးတွေကို တစ်ပတ်တစ်ခါပဲ အလုပ်လုပ်ရပြီးတော့ ၊ အလှည့်ကျ နားနေနိုင်အောင် စီစဉ်ထားတာ..ညီမရဲ့..၊ ဒီအလုပ်က အားပြည့်လန်းဆန်းနေဖို့ လိုတယ်မဟုတ်လား..၊ ခြောက်ရက်နားထားပြီး အားအပြတ် ပြန်ပြည့်နေမှ ဧည့်သည်မိန်းမတွေ အရသာကောင်းကောင်း ခံစားရအောင် အလုပ်လုပ်ပေးနိုင်မှာပေါ့..ညီမကြီးရယ်..၊ နေမိုးနဲ့ ရှင်တကယ်ပျော်ချင်တယ်ဆိုရင်တော့ နောက်အပတ် တနင်္လာနေ့အထိ စောင့်ရလိမ့်မယ်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး အနည်းငယ်တွေပြီး စဉ်းစားနေသည် ။ တစ်ပတ်ကြီးများတော့ သူမအနေနှင့် မစောင့်လို ။ မိမိနှင့် တစ်ရုံးတည်း အတူတူ အလုပ်လုပ်နေသည်မို့ နေမိုးကို မိမိဖာသာ အချိန်းအချက်လုပ်ကာ ပျော်ပါးလို့ ရနိုင်ကြောင်း စဉ်းစားမိသည် ။

“  ကောင်းပါပြီ…။ ဒါဆိုလဲ ကျမစောင့်လိုက်မယ် ..နောက်လာမဲ့ တနင်္လာနေ့မှာ သူနဲ့တွေ့ချင်တယ်.. ”

“  ဒါဆိုရင် စရံတော့ ပေးသွားရလိမ့်မယ်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး မာမီအေးတောင်းသော စရံငွေကို ပေးချေပြီးနောက် အငှါးလင်များနဲ့ ပျော်ပါးရာမှ ပြန်ထွက်လာခဲ့သည် ။အိမ်သို့ပြန်ရောက်သောအခါ နေမိုးနှင့် လိုးခဲ့ဆော်ခဲ့ပုံများကို ပြန်သတိရနေသည်..။ ထိုနေ့ညက ဒေါ်ထားထားစိုးသည် မမက်စဖူး ကာမစပ်ယှက်ခံရသည့် အိပ်မက်ကို မက်သည်.။ အိပ်မက်ထဲတွင် သူမနှင့် ကာမစပ်ယှက်ခဲ့သူကလည်း နေမိုးပင် ဖြစ်နေပါသည်..။

နောက်တစ်နေ့နံနက် ရုံးသို့ ရောက်သောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ နေမိုးနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာ မျက်နှာပူသလိုလို ၊ ရှက်ရွံ့သလိုလို ဖြစ်နေသည် ။  နေမိုးမှာလည်း အတော်ပင် နေရခက်နေသည်..။  နှစ်ယောက်စလုံးပင် အရင်နေ့ ညနေပိုင်းက ရက်ရက်ရောရော ကာမစပ်ယှက်ခဲ့ကြပုံများကို ပြန်လည်မြင်ယောင်ကာ နေကြသည်..။ နေမိုးအနေဖြင့် ဒေါ်ထားထားစိုးကို ကြည့်မိတိုင်း မိမိမြင်ခဲ့ တွေ့ခဲ့ အားရပါးရ ကိုင်တွယ်ခဲ့လေသော ရင်သားတင်သား ပေါင်လုံးပေါင်တန်များကို အထင်းသား အရှင်းသား ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်လာလျက် လီးမှာလည်း မတ်ခနဲ တန်းခနဲ တောင်ကာနေရသည် ..။

ဒေါ်ထားထားစိုးအဖို့လည်း နေမိုးကို ကြည့်မိလေတိုင်း မိမိကို တက်ခွလိုးခဲ့ပုံများ နှင့် နေမိုး၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းကြီးကို မြင်ယောင်ကာ အဖုတ်ထဲမှာ စိုစိစိ ၊ ဖင်ပေါက်က ယားသလိုနှင့် အရမ်းကို နေရခက်နေသည် ။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားပြောရမည်ကိုပင် ရွံ့တွန့်တွန့် ဖြစ်ကာနေကြသည်..။ လူချင်းမတွေ့ဖူးပဲ မိဘဆွေမျိုးများ စေ့စပ်ပေးမှုကြောင့် ညားခဲ့ရသော ဇနီးမောင်နှံတွေလို မင်္ဂလာဦးညလွန်မြောက်ကာ နောက်တစ်နေ့ တွင်ခံစားရသော ခံစားမှုမျိုး နှင့် အတော်ပင် ယင်းထ နေကြသည်..။

နေမိုးတို့လို အငှါးလင်များတွင် မိမိတို့ စပ်ယှက်ဖျော်ဖြေပေးခဲ့ဖူးသည့် ဧည့်သည်အမျိုးသမီးများနှင့် မတော် တဆ အပြင်ဘက်တွင် တွေ့ဆုံမိလျင် မသိလိုက် မသိဖာသာ နေပေးရသော စည်းကမ်းရှိသည်..။  ဧည့်သည် အမျိုးသမီးများကလည်း မိမိတို့နှင့် လိုးဖူးသော အငှါးလင် တစ်ယောက်ယောက်ကို အလုပ်နေရာ မဟုတ်သော အခြားတစ်နေရာတွင် တွေ့ဆုံမိပါက မသိသလို ခပ်တည်တည် နေကြတာများသည်..။

ပြောရလျင် အငှါးလင်များနှင့် ပျော်ပါးကြသူ အမျိုးသမီးများသည် အလုပ်နေရာတွင်သာ တွေ့ဆုံပျော်ပါးကြသည်မှလွဲပြီး အပြင်အပတွင် အသိအကျွမ်းဖြစ်သွားကြမှု ရှားပါးသည်..။ ယခု ဒေါ်ထားထားစိုးကတော့ နေမိုး၏ အထက်အရာရှိ ဖြစ်နေလေရာ နေမိုးမှာ ခါတိုင်းလို ဆက်ဆံ ပြောဆိုရကောင်းနိုး ၊ မသိသလိုပဲ ခပ်တည်တည် နေရကောင်းနိုးနှင့် အခက်တွေ့နေရလေသည်..။

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် နေမိုးနှင့် သီးသန့် တွေ့ဆုံနိုင်ရန် ချိန်းဆိုဖို့ စိတ်ကူးရှိသော်လည်း ဘယ်ကဘယ်လို စတင်ကာ အချိန်းအချက် လုပ်ရမည်ကိုတော့ စဉ်းစားမရ ဖြစ်နေသည်..။ သူမသည် ရာဂရမက် ထန်ပြင်းပြီး လိုအင်ကြီးမားသော မိန်းမ တစ်ယောက်ဖြစ်သော်လည်း ဆိတ်ကွယ်ရာ လူသူကင်းဝေးရာတွင်သာ အရှက်အကြောက်မရှိ ကာမအရသာကို  အပီအပြင် ခံစားမည် ၊ လူရှေ့သူရှေ့တွင်တော့ ပိပိပြားပြား ၊ အရှက်အကြောက် ကြီးသော ဂုဏ်သရေရှိ အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်အနေဖြင့်သာ နေထိုင်သွားလာသည် ။ အခု သူမ၏ တန်ဖိုးထားရသော ရာထူးဂုဏ်သိမ် အမှတ်အသားဖြစ်သော ရုံးနေရာတွင် မိမိ၏ လက်အောက်မှ စာရေးလေးကို အငှါးလင် အဖြစ် သဘောထားကာ အချိတ်အဆက်ပြုလုပ် ပြောဆိုဖို့ရာမှာ အတော်ဝန်လေး ခက်ခဲရသည်..။ 

ဒီလိုနဲ့ တစ်ရက် ကုန်ဆုံးသွားသည်..။  နောက်တစ်နေ့တွင်တော့ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရုံးအလုပ်ဖြင့် အပြင်သို့ သွားနေရပြီး ရုံးသို့ ညနေ ရုံးဆင်းကာနီးလောက်မှ ပြန်ရောက်ရာ သူမနှင့် နေမိုး တွေ့ရုံမြင်ရုံမျှလောက်သာ ရှိခဲ့သည်…။  နောက်တစ်ရက်မှာလည်း ရုံးအလုပ်များ ပုံကျကာ အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့ရပြီး နေမိုးနှင့် တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် ပင် မျက်နှာချင်းမဆိုင်ဖြစ်ခဲ့ရပေ..။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ကာမရမက်စိတ်များမှာ ရက်ကြာလာသည့်အခါ လျှော့ကျခြင်း မရှိပဲ ထန်ပြင်းမြဲ ထန်ပြင်းနေသည်..။

ဒီလိုနဲ့ သောကြာနေ့တွင်တော့ နေမိုးကို မဖြစ်ဖြစ်အောင် ချိန်းဆိုကာ ညနေပိုင်းတွင်  အတူတူ တစ်နေရာရာ သွားပျော်ပါးရန် ဒေါ်ထားထားစိုး ကြံစည်စိတ်ကူးမိတော့သည်..။ ပါးစပ်နှင့် ပြောဆိုဖို့ ဝန်လေးသောကြောင့် စာတစ်စောင် ကြိုတင်ရေးထားသည်..။ နေမိုးကို အမှတ်မထင် အသာ စာပေးပြီး အချိန်းအချက် ပြုလုပ်ရန်ဖြစ်သည်..။ အကြံကကောင်းသော်လည်း ထိုနေ့တွင် နေမိုးတစ်ယောက် ရုံးမတက်ပဲ ခွင့်ယူသောကြောင့် ဘယ်လိုမှ အကောင်အထည် မဖော်နိုင်ခဲ့ရပေ..။ သည်ကောင်လေး ဘာလို့များခွင့်ယူတာပါလိမ့်..၊ အငှါးလင်အဖြစ် နေ့ဘက် အလုပ်များ သွားလုပ်နေရောလားဟုပင် ဒေါ်ထားထားစိုး တွေးမိလေသည်..။ 

သို့သော် နေမိုး အလုပ်ရှင် မာမီအေးက ( ယောက်ျားထိန်းဟု ခေါ်ရမည်လား  မသိ )  နေမိုးသည် တနင်္လာနေ့ တစ်ရက်သာ အလုပ်လုပ်သည်ဟု ပြောထားသည့်တိုင် ၊ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ သို့လောသို့လော အတွေးများဖြင့် စိတ်မောနေရတော့သည်..။ နောက်နေ့များမှာတော့ စနေ၊ တနင်္ဂနွေ ကျသဖြင့် သူမ မချင့်မရဲ ဖြစ်ကာ စိတ်လျှော့လိုက်ပြီး တနင်္လာနေ့ကျမှသာ ဒီငနဲ လိုးတာ အပီခံပစ်လိုက်တော့မည်ဟု စိတ်ထဲ တေးမှတ်ထားလိုက်သည်..။ 

နောက်ဆုံးတော့ ဒေါ်ထားထားစို အားခဲ မောင်းတင်ကာ စောင့်ဆိုင်းနေသော တနင်္လာနေ့ညနေပိုင်း သို့ရောက်လာလေတော့သည်..။

.....................................................................................................................................

တနင်္လာနေ့ညနေ ရုံးဆင်းတာနဲ့ ကျမလည်း အိမ်ကို အမြန်ပြန်ပြီး ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားတွေ လဲလှယ်ဝတ် ဆင်ပြီး နေမိုးနဲ့ ပျော်ပါးဖို့ ထွက်လာခဲ့ပါတယ်.။ နေမိုးအလုပ်လုပ်တဲ့ နေရာကို ၅ နာရီခွဲတိတိမှာ ကျမရောက်တယ်.။ တစ်ရှိုးစာအတွက် ကျန်ငွေကို ချေပြီးတာနဲ့ ပျော်ပါးမယ့်အခန်းထဲကို တစ်ခါတည်း တန်းသွားလိုက်တယ်..။  အစတုန်းက လင်းလင်းချင်းချင်း ရှိမဲ့ အခန်းတစ်ခန်းကို ယူမယ်လို့ပဲ စိတ်ကူးမိပါသေးတယ်..။  ဒါပေမယ့် ကျမ ဒီမှာလာပြီး အရသာခံတိုင်း အထူးအမှောင်ခန်းကိုပဲ ရွေးချယ် အသုံးပြုခဲ့တာမို့ ၊ အခြားအလင်းရောင်းရှိမယ့် အခန်းတစ်ခုခု ယူလျင် ဖီလင်လာသင့်သလောက် မလာမှာကို စိုးလို့ပါ..။  ခါတိုင်း ပျော်ပါးနေကျ အမှောင်ခန်းကိုပဲ ယူလိုက်တယ်..။  

နေမိုးတို့ရဲ့ အလုပ်ရှင် မာမီအေးကလည်း ကျမအတွက် အထူးအမှောင်ခန်းကိုပဲ ကြိုတင်ဖယ်ထား စီစဉ်ပေးထားတာဆိုတော့ အဆင်ပြေသွားတာပေါ့..။ အမှောင်ခန်းဆိုပေမယ့် လိုအပ်ရင် မီးဖွင့်လို့ရတာပဲ..။ အထဲရောက်တဲ့ အခါ ကြိုက်တဲ့အချိန် မီးဖွင့်နိုင်တယ်..။ မှောင်ထဲမှာ ပျော်ချင်ရင်လဲ ရတယ်..။ ကဲ….ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ..။

ကျမဟာ ဒီအထူးအမှောင်ခန်းထဲမှာ လာပြီးစပ်ယှက်ပျော်ပါးခဲ့တာဟာ အခု ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်တော့ပါဘူး.။ ခြောက်ခါလောက်ကို ရောက်ဖူးပြီးပါပြီ ။ အထာကျနေပြီလို့တောင် ဆိုနိုင်ပါတယ်..။ ဒါပေမယ့် အခုတစ်ခေါက်လောက်  တစ်ခါမှ စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုတာမျိုး အရင်က မကြုံခဲ့ရဘူး ။ အိုလေ….ပြီးခဲ့တဲ့ တနင်္လာနေ့က အမှတ်မထင် နေမိုးလိုးတာခံခဲ့ရ ၊ နေမိုးဟာ အငှါးလင်တစ်ယောက်အဖြစ် အလုပ်လုပ်နေမှန်း သိခဲ့ရတဲ့ အချိန်ကစပြီး တစ်ပတ်လုံးလုံးကို ကျမစိတ်တွေ အနည်းနည်းအဖုံဖုံ လှုပ်ရှားနိုးကြွနေခဲ့တာပါ ။  နေမိုးနဲ့ လိုရမှာကို အရမ်းတမ်းတ လိုလားနေခဲ့တာပါ ။ ဒီနေ့တော့ အဲဒီတမ်းတစိတ်တွေဟာ အပြင်းထန်အနိုးကြွဆုံးပေါ့…..။

အမှောင်ခန်းထဲကို မဝင်ခင် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ရတဲ့အခန်းငယ်လေးထဲရောက်သွားတာနဲ့ကျမဟာ အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားလာပါပြီ ။ ကျမအဖို့ ကိုယ်သိကျွမ်းနေတဲ့ ယောကျ်ားတစ်ယောက်နဲ့ လိုးရမှာ ဒါပထမဆုံးအကြိမ်ပါပဲ..။ အရင်က ဒီမှာလာပြီး အငှါးလင်တွေနဲ့ ပျော်ပါးစပ်ယှက်ခဲ့ဖူးပေမယ့် သူတို့ကို ကျမ လုံးလုံးမသိခဲ့သလို ၊ သူတို့ကလဲ ကျမကို မသိခဲ့ပါဘူး..။ ဒီနေ့လိုးကြမယ့် နေမိုးကတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကောင်းကောင်းသိနေကြတယ်လေ..။  စိတ်လှုပ်ရှားရမက်ထန်တဲ့အခါ ဝဖြစ်လေ့ရှိတဲ့အတိုင်းပါပဲ ၊ ကျမပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ကြီး မို့ဖောင်း အရည်စို ရွှမ်းအိနေသလို နို့အုံကြီးတွေ တင်းမာပြီး နို့သီးတွေ စူတက်ကော့ထောင်လို့ နေကြပါပြီ..။

ကျမဟာ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ဝတ်ထားတဲ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ခွာချပစ်လိုက်ပါတယ်..။ ကျမနို့ကြီးတွေဟာ အရမ်းတင်းမာနေတာကြောင့် ရင်ဘတ်တောင် ကျိန်းတိန်းတိန်း အေးတေးတေးဖြစ်နေပါတယ်..။ နို့သီခေါင်းဟာလည်း တင်းမာပြီး ကော့ချွန်ထောင်တက်နေတာ အောင့်သလိုလိုတောင်  ရှိနေလေရဲ့ ။  ဟော….အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်မယ်လုပ်တော့ ဘောင်းဘီခွကြား အသားနေရာဟာ ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲက ယိုစိမ့်ထွက်တဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေနဲ့ အပြတ်ကို စိုရွှဲနေပါရောလား..။ ရေဆွတ်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ..။ ကျမဟာ ရှမ်းတရုတ်ကပြားမမို့ စောက်ရည်အထွက်များပါတယ်..။  ကာမစိတ်ထန်ပြင်းတဲ့အခါတွေမှာ စောက်ရည်အတော်ကို ထွက်ပါတယ်..။ ဒါပေမယ့် အခုလို အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခွကြားနေရာတစ်ခုလုံး ( အရည်ညှစ်ယူရင်တောင် ရနိုင်လောက်အောင်) ရွှဲရွှဲစိုသွားတာမျိုးတော့ မဖြစ်သေးပါဘူး..။

အင်း …နေမိုးကတော့ ကျမကို တကယ် နှာထန်ရမက်ကြွအောင် လုပ်နိုင်တဲ့ ယောကျ်ားပါပဲ ။  သူလိုးတာတောင် မခံရသေးဘူး..။ ကျမ အရည်တွေ အရမ်းကိုထွက်ပြီး ကာမဆိပ်လည်း အပြတ်ကို တက်နေပါပြီ..။ သူနဲ့လိုးကြရရင်တော့ ဘယ်လိုများနေမယ်ဆိုတာ စဉ်းစားကြည့်ရုံနဲ့ ကြက်သီးများတောင် ထမိပါရဲ့..။  အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ခွာပြီးတာနဲ့ ကျမဟာ အလိုးခံရမယ့် အမှောင်ခန်းထဲကို အသာပဲ လျှောက်လှမ်းဝင်လာခဲ့ပါတယ်..။  ဒီအခန်းထဲမှာ မကြာခင် ကြုံတွေ့ခံစားရတော့မယ့်ကာမအရသာကို တွေးကြည့်ရင်း ဒူးတောင် မခိုင်ချင်သလို ဖြစ်လာရတယ်..။ အခန်းထဲမှာတော့ ဘာမီးမှ မထွန်းထားတာကြောင့် ပိန်းပိတ်အောင် မှောင်လို့နေပါတယ်..။

ဒီအခန်းအထာကို အကျွမ်းဝင်ပြီးသားမို့ ခုတင်ရှိရာကို အလွတ်ပဲ လျှောက်လှမ်း အရောက်သွားနိုင်ခဲ့ပါတယ်..။ ခုတင်စောင်းမှာ အသာထိုင်ရင်း ၊ အခန်းထဲကို လျှောက်လှမ်းဝင်လာမယ့် နေမိုးရဲ့ ခြေသံကို နားစွင့်နေလိုက်တယ်..။  ကျမရဲ့ ဘယ်ဖက်လက်ကို ခုတင်ဘောင်မှာရှိတဲ့ မီးခလုတ်ပေါ် အသင့်တင်ထားလိုက်တယ်..။

အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ ခြေသံကိုကြားရတာနဲ့ ခလုတ်ကိုနှိပ်ပြီး မီးဖွင့်လိုက်မယ်..။ ပြီးတော့ မီးရောင်အောက်မှာ နေမိုးနဲ့ ကျမ အပီပြင်ကို ဖိုက်ပစ်လိုက်မယ်..။

ဒီအပတ်တနင်္လာနေ့မှာတော့ ကျနော်အလုပ်နေရာကို ခပ်စောစောပဲ အရောက်သွားခဲ့တယ်..။ ရောက်တာနဲ့ မာမီအေးက ကျနော့်အတွက် အထူးအမှောင်ခန်းထဲမှာ လိုးပေးရမယ့် အလုပ်ရှိတယ်..။ တစ်ရှိုးစာအော်ဒါလို့ ပြောတာကြောင့် ကျနော်လည်း အမှောင်ခန်းထဲကို အဝင် ဧည့်သည်အမျိုးသမီးတွေ အဝတ်အစားချွတ်ထားခဲ့ရတဲ့ အခန်းလေးထဲကို ချောင်းကြည့်နိုင်တဲ့ ချောင်းကြည့်ပေါက်နားမှာ အသင့်သွားစောင့်နေတယ်..။  ဧည့်သည်မိန်းမ အဝတ်ချွတ်ပြီး အမှောင်ခန်းထဲ ရောက်သွားမှ ကျနော်က ဝင်ရမှာကိုး..။ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့  လူမတွေ့ရဘူး..။ ဧည့်သည်မိန်းမ မရောက်သေးဘူး.လေ…။  ဒါကြောင့် ကျနော် အသာပဲ ထိုင်စောင့်နေတယ်..။ ထိုင်မိလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သန်းဝင်း ရောက်လာတယ်..။

“  ဘယ်လိုလဲ..မင်းအမှောင်ခန်းထဲမှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ ရှိတယ်ဆို.. ”

သန်းဝင်းကမေးလို့ ကျနော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်..။

“  ငါတော့ ဒီနေ့ အလုပ်မဖြစ်သေးဘူးကွ..၊ မင်းကတော့ အခုရောက် အခုအလုပ်ဖြစ်နဲ့ တယ်ဟုတ်ပါလား..၊  မင်းဖိုက်ပေးရမဲ့ ဆော်ကော ရောက်ပြီလား.. ”

“  စောစောကကြည့်တုန်းကတော့ မရောက်သေးဘူးကွ… ”

“  မရောက်ဘူးဆိုတာနဲ့ မင်းကထိုင်နေရလားကွာ..၊  အသာစောင့်ကြည့်နေပေါ့..၊ ဒါမှ သူရောက်ကိုယ်ရောက် အထဲကို ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဝင်နိုင်မှာလေ..မှန်း ငါကြည့်ပေးမယ်.. ”

သန်းဝင်းက ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ အသာကြည့်တယ်..။ ကျနော်ကတော့ အသာပဲ ဆက်ထိုင်နေတယ်..။ အရင်ပတ်တုန်းက ဒေါ်ထားထားစိုးနဲ့ အပီဖိုက်ခဲ့ကြရပုံတွေ ပြန်စဉ်းစားမိတယ်..။ ဒီအပတ်လည်း ဒေါ်ထားထားစိုးနဲ့ ပြန်ဆုံ၇ရင်ကောင်းမှာ ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုပြန်ဆုံဖို့ဆိုတာကလည်း သိပ်ကိုခက်ပါတယ်လေ…။

“  ဟော…လာပီဟေ့….ဟာ…အရင်ပတ်က မင်းနဲ့ငါ တစ်လှည့်စီ ချပေးခဲ့ကြတဲ့ ဆော်ကြီးပါလားကွ…တောက်မိုက်တယ်ကာ…အယ်နေတာပဲ…ဟီး…. ”

ခဏကြာတော့ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ သန်းဝင်းရဲ့ အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ ပြောလိုက်တဲ့ စကားသံကို ကြားရတယ်..။ ကျနော့်ရင်ထဲ အတော်ကို လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သွားတယ်..။

ဒါဟာတကယ်ပဲလား..။ အခု ကျနော် အထူးအမှောင်ခန်းထဲမှာ လိုးပေးရမယ့် ဧည့်သည်အမျိုးသမီးက  ဒေါ်ထားထားစိုးပဲလား..။ သန်းဝင်းဆိုတဲ့ကောင်က လူနောက်..။ သူပြောတာ အတည်ယူလို့ ရတာမဟုတ်ဘူး..။ ဒါကြောင့်သူ့ကို အသာတွန်းဖယ်ပြီး ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ဒေါ်ထားထားစိုးဟာ အဝတ်အစားတွေ အကုန်လုံး ချွတ်ပစ်လို့ ဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေပါပြီ။ မို့ထွားတဲ့ ရင်သားဆိုင်ကြီးတွေ ၊ ကားအိတဲ့ တင်သားကြိးတွေ..၊ တုတ်ဖြိုးတဲ့ ပေါင်တန်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးတွေ ၊ အိုး…မြင်ရတဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အချိုးအဆက်တွေကတော့ အားပါးပါးလို့ ပြောရအောင်ကို စိုပြေထွားကြိုင်းလှပါတယ်..။ ဟော….ဒေါ်ထားထားစိုး ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ အထူးအမှောင် ခန်းထဲကို လှမ်းဝင်သွားပြီး ကျနော်ဝင်လိုက်သွားဖို့ပဲ ကျန်တော့တယ်..။ အထဲရောက်ရင် …၊ ဟား…တွေးလိုက်တာနဲ့တောင် ဖီလင်တွေ အရမ်းရလာပြီ..။

“  ဟိုဆော်ကြီးပဲကွ…ဒါကြီး ဖြူဖြူတောင့်တောင့်၊ နှာကလည်း ထန်ထန်နဲ့ လိုးရတာ ဂွတ်ရှယ်ပဲကွ..။ ကိုင်းဟေ့..ဒီတစ်ပတ်လည်း ဟိုအရင်ပတ်တုန်းကလို မင်းတစ်လှည့် ငါတစ်လှည့် ဖိုက်ကြရအောင်ကွာ..။ မင်းအခု အရင်သွားဆော်နှင့်..ငါမာမီအေးကို သွားပြောပြီး တစ်လှည့်ဝင်ချမယ် ဟုတ်လား.. ”

ကျနော် ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ မျက်လုံးခွာလိုက်တော့ သန်းဝင်းက ပြောတယ်.။ ကွိုင်ပဲဗျာ..။ ကျနော် ဒေါ်ထားထားစိုးကို တစ်ရှိုးစာ ( ၃ နာရီ ) အချိန် အကုန်လုံးကို အပြတ် လိုးပစ်ချင်တာ..။ အခု သန်းဝင်းက တစ်လှည့်ဝင်ဖိုက်မယ် ဆိုတော့ အခက်ပဲ..။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် သန်းဝင်းကို တစ်လှည့်ပေးလိုစိတ် မရှိဘူး..။ ဒါပေမယ့် အပြတ် ငြင်းပစ်လိုက်ဖို့ကလဲ မသင့်ဘူးလေ..။ အရင်အပတ်တုန်းက သူ့အတွက် လိုးရမယ့်အလုပ်မှာ ကျနော့်ကို အစားဝင်ပေးဖို့ခေါ်ခဲ့တာကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးကို လိုးခဲ့ရတာမဟုတ်လား..။ သူ့ကျေဇူးရှိတယ်လေ. ။ ကျနော့်အလှည့်ကျတော့ ကပ်လို့ မဖြစ်ဘူး…။ 

ဒါကြောင့် မငြိမ့်ချင်ငြိမ့်ချင်နဲ့ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရတယ်..။ သန်းဝင်းလည်း ခပ်မြူးမြူးပဲ လျှောက်လှမ်းထွက်သွားတယ်..။ သူ့ကြည့်ရတာ ဒေါ်ထားထားစိုးကို လိုးရတာ သိပ်သဘောကျနေပုံပဲ..။ ဟုတ်မှာပါပဲလေ…။ ဒေါ်ထားထားစိုးလို ရုပ်ကလဲ ချော ၊ ငယ်ကလည်း ငယ်.. လုံးကြီးပေါက်လှ ဖြူဖြူတောင့်တောင့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကို လိုးရတာ ဘယ်ယောကျ်ား မကြိုက်ပဲ နေမှာလဲ..။ ကျနော့်ကိုပဲ ကြည့်လေ….ဒီမိန်းမကို မြင်ရကတည်းကကို လိုးချင်နေခဲ့တာ ။ သန်းဝင်းထွက်သွားတော့ ကျနော်လည်း အဝတ်အစားတွေ အမြန်ဆုံးချွတ်ပြီး အထူးအမှောင်ခန်းထဲကို ချက်ချင်းပဲ လှမ်းဝင်လိုက်ပါတော့တယ်..။ အခန်းထဲမှာ  မှောင်မဲနေတာဆိုတော့ ဘာမှ မမြင်ရပါဘူး ။ ဒါပေမယ့် အခန်းထဲက ခုတင်ပေါ်မှာ ဒေါ်ထားထားစိုး ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ ရှိနေမယ်ဆိုတာကိုတော့ ကျနော် သိနေတယ်လေ ။ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကြီး မကြာခင် ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်တော့မှာ မဟုတ်လား ။

နို့ကြီးတွေကို အပီကို ဆွဲပစ်လိုက်မယ် ။ စောက်ပတ်ကြီးကိုရော ၊ ဖင်ပေါက်ကိုပါ အပြတ်ကို လိုးပစ်လိုက်မယ်..။ ကျနော်ဟာ ခုတင်ရှိရာကို ခြေလှမ်း ကြဲကြဲနဲ့ အမြန်ဆုံးရောက်အောင် လျှောက်လှမ်း ချည်းကပ်သွားပါတယ်..။ ခြေသုးံလှမ်းပြည့်အောင်တောင် မလှမ်းရသေးဘူး ။  ချောက် ခနဲ ခပ်တိုးတိုးအသံကလေးနဲ့ အတူ အခန်းထဲမှာ မီးထိန်ထိန်လင်းလို့သွားပါတယ်..။ ရုတ်တရက် မမျှော်လင့်ပဲ မီးရောင်လင်းထိန်လာတာကြောင့် ကျနော် ခြေလှမ်းတုံ့ ရပ်သွားတယ်..။ မှောင်မဲနေတဲ့ နေရာမှာ မီးရောင်လင်းထိန်လာတာမို့ ကျနော့် မျက်လုံးတွေလည်း ပြာဝေပြီး ချက်ချင်း ဘာကိုမှ သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်နိုင်သေးဘူး..။ မျက်တောင်ကို လေးငါးချက်လောက် ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ် လုပ်လိုက်တော့မှ အလင်းရောင်မှာ အသားကျပြီး မြင်နိုင်တွေ့နိုင်လာပါတော့တယ်…။

............................................................................................................................................

ကျမဟာ မျက်စေ့တွေကို စုံမှိတ်ပြီး ရမက်ထန် စိတ်လှုပ်ရှားစွာပဲ အမှောင်ခန်းထဲက ခုတင်စောင်းမှာ အသာထိုင်ရင်း အထဲကို ဝင်လာမည့် နေမိုးရဲ့ ခြေသံကို စောင့်လင့်နေတယ်..။ မှောင်နေရာက ရုတ်တရက်ကြီး မီးလင်းထိန်သွားရင် မျက်စေ့တွေ ပြာဝေပြီး မသဲမကွဲဖြစ်သွားမှာကို ကြိုတင်ပြင်ဆင် ကာကွယ်တဲ့ အနေနဲ့ မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ထားတာ ။ နေမိုးဟာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး လီးချောင်းကြီး အတောင်သားနဲ့ ဒီအခန်းထဲ ဝင်လာမှာကို ကျမသိတယ်လေ..။ မီးဖွင့်လိုက်လို့ အလင်းရောင် လင်းထိန်လာတာနဲ့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ကျကျနန ပီပီပြင်ပြင် မြင်ချင်ကြည့်ချင်လို့ ခုလိုလုပ်ထားတာ..။ အရင်အပတ်တုန်းက သူနဲ့ ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးခဲ့ရပြီးပြီဖြစ်ပေမဲ့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ကျမ သေသေချာချာ မကြည့်ရသေးဘူး..။ ဒီနေ့တော့ အားရအောင် ကြည့်မယ် ။ စိတ်ကြိုက်လည်း အီစိမ့်နေအောင် အလိုးခံမယ်..။

ဟော….။

အထဲကို ဝင်လာတဲ့ ခြေသံကြားရပါပြီ ။ ခြေသံကြားရတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမလည်း အသင့်လက်တင်ထားတဲ့ မီးခလုတ်ကို ဆတ်ခနဲ ဖိပြီး ဖွင့်လိုက်တယ်….။

“  ချောက်.. ”

မီးခလုတ်ဖွင့်လိုက်တဲ့ အသံပေါ်လာတာနဲ့ ကျမလည်း မှေးမှိတ်ထားတဲ့ မျက်လုံးတွေကို အသာပဲ ဖွင့်လိုက်တယ်..။

ဟော….နေမိုးတစ်ယောက် ခုတင်နဲ့ ခြေလှမ်း သုံးလေးလှမ်းလောက်အကွာမှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မတ်တတ်ရပ်လျက်ကြီး ရှိနေတာ ကောင်းကောင်းကြီး မြင်ရပါပြီ ။ ကျမ မျက်လုံးတွေဟာလည်း ချက်ချင်းပဲ သူ့ပေါင်ကြားက လီးချောင်းကြီးဆီကို ရောက်သွားတယ် ။ အင်း….သူ့တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ကျမကို အဆွဲဆောင်နိုင်ဆုံးက အဲဒီ လီးကြီးပဲ မဟုတ်လား..။ အမယ်လေး…လေး….၊ တကယ့်ကို ကြီးတဲ့ လီးကြီးပါပဲ..ရှင်…၊ အားလည်း အားရစရာကြီး…။ ကျမ စိတ်အထင်တော့ လီးချောင်းကြီးရဲ့ အရှည်က ရှစ်လက်မ ကျော်ကျော်လောက်ကို ရှည်မလားပဲ…။ လုံးပတ်ကတော့ ကျပ်လုံးထက်တောင် ပိုတုတ်သေးတယ်…။ အသည်းယားစရာ အကောင်းဆုံးကတော့ လီးထိပ်ဘက်ပိုင်းက ဒစ်ပြဲကြီးပါပဲ…။ အရေပြားလှီးဖြတ်ထားတာကြောင့် ဒစ်ကြီးဟာ အော်လန်ကြီးလို ပြဲအာလန်နေတယ်…။ လီးဒစ်ရဲ့ အရှည်ကလည်း သုံးလက်မနည်းပါး ရှိတာကလား..။ နီရဲ ပြဲအာလန်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးဟာ မီးရောင်အောက်မှာ လက်လက်တောက်ပြောင်လို့ …။ 

ပြီးတော့ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်မှန်းတော့ မသိပါဘူး..၊ သူ့ငပဲကြီးက ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ခါနေသေးတယ်..။ ကျမကို လီးတော့ပြီး နှုတ်ခွန်းဆက်စကား ပြောနေတဲ့ အသွင်မျိုး…။ အင်း…သူ့လီးချောင်းကြီးဟာ ကျမရဲ့ အသွေးအသားတွေနဲ့ ထိတွေ့ရင်းနှီးပြီးသားမို့ အခုလည်း ထပ်ပြီးစားချင်လို့ ငေါ့ ငေါ့ပြနေတာ ထင်ပါရဲ့..။ သူကတော့ ကျမကို ချက်ချင်း မြင်ပုံမရဘူး..။ ရုတ်တရက် လင်းထိန်လာတဲ့ မီးရောင်မှာ မျက်စေ့ ကျင့်သားမရပဲ ပြာဝေနေပုံပါပဲ..။ ဒါကြောင့် ကျမက ထိုင်နေရာက ထပြီး သူ့ကို လက်တွဲခေါ်လိုက်ရတယ်..။

“  လာ….ဒီမှာ… ”

လက်တစ်ဘက်နဲ့ သူ့ကိုဆွဲခေါ်လာရင်း ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ပေါင်ခွကြားက မတ်တောင်နေတဲ့ လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲကလိမိတယ်…။ လီးကြီးက ရှည်ရုံ ကြီးရုံတင်မဟုတ်ဘူး..။ မာတာလည်း အပြတ်ကို မာနေတာပဲ..။ ဒါကြောင့်လည်း အရင်အပတ်တုန်းက သူလိုးတာခံရင်း ကျမ ကာမအရသာတွေ ကောင်းကောင်းခံစားခဲ့ရတာပေါ့….။ အခုလည်း အဲဒီ ဖီလင်မျိုး ခံရအုန်းတော့မယ်…။ ကျမလေ အရမ်းကို နှာထန်နေပါပြီ…ရှင်…။  ဒါကြောင့် ခုတင်နားရောက်တာနဲ့ သူ့ကို ချက်ချင်းပဲ ခုတင်ပေါ် တွန်းလှဲချလိုက်တယ်..။ 

သူ ခုတင်ပေါ် ပက်လက်လန်ကျသွားတာနဲ့ ကျမလည်း ချက်ချင်းပဲ သူ့ဘေးမှာ ဒူးတုတ်ချပြီး လီးချောင်းကြီးကို ကုန်းစုပ်လိုက်တော့တာပါပဲ…။ ကျမဟာ အငှါးလင်တွေနဲ့ ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးလွန်ခဲ့ပေမယ့် သူတို့ရဲ့လီးတွေကိုတော့ စုပ်မပေးခဲ့ပါဘူး..။ နေမိုးရဲ့ လီးကိုပဲ စုတ်ခဲ့တာ..။ ပြီးတော့ အဲဒီလို စုပ်ခဲ့ရတာကိုလည်း အရမ်းကို ဖီလင်ရနေတာ…။ ဒါကြောင့် ဒီနေ့မှာတော့ သူ့အနေနဲ့ အထွေအထူး ပြောဆိုဆွဲဆောင်နေစရာကို မလိုတော့ပဲ လီးကို မြင်ရတာနဲ့ ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်မိတာပါပဲ….။

ဘယ်လောက်များ အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ အစုပ်ကြမ်းသလဲ ဆိုရင် သူ့လီးကြီး တစ်ချောင်းလုံး ကျမပါးစပ်ထဲ တစ်ခါတည်း အကုန်လုံးဝင်အောင်ကို သွင်းယူစုပ်ပစ်လိုက်တာ..။ကျမရဲ့ လင်တော်မောင် မနှစ်က သင်ပေးထားလို့ ကျမ လီးကောင်းကောင်း စုပ်တတ်ပါတယ်…။ ဒါကြောင့်လည်း သူ့ရဲ့ လီးတန်ရှည်ရှည်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲ အကုန်ဝင်အောင် စုပ်ပေးတတ်တာပေါ့..။ လီးမစုပ်တတ်တဲ့ မိန်းမဆိုရင် ဘယ်ဒီလို လီးအကုန်ဝင်အောင် စုပ်နိုင်ပါ့မလဲ …ရှင်…။  သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးဆိုတာ ကျမရဲ့ အာခေါင်ကို ကျော်ပြီး လည်ချောင်းထဲအထိ တနင့်တပိုးကို ရောက်နေတာ…။

“  အားပါးပါး…ဟုတ်ပြီ စုပ်စမ်းပါ..၊ ကျနော့်လီးကို ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးပါ…၊ မမ စောက်ပတ်ကိုလည်း ကျနော် အပီ ရက်ပေးမယ်…..အား….ရှီး….ဟုတ်ပြီ…အဲဒီလို လျှာလေးနဲ့လည်း ကလိပေးတာ သိပ်မိုက်တာပဲဗျာ…၊   ..မမက လီးစုပ် အရမ်းကျွမ်းတာပဲ..ကိုး…. ”

ကျမ အားရပါးရ စုပ်ပေးတာကြောင့် နေမိုးဟာ အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ လူးလွန့်နေပါတယ်..။ လီးကို စုပ်ရင်း ဒစ်တစ်ဝိုက်ဆိုရင် နေမျိုးဟာ တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲကို ဖြစ်သွားတာပဲ..။

“  ဂွေးဥကို လည်း ကိုင်ဆော့ပေးပါအုန်း မမရယ်..၊ လီးစုပ်ပေးရင်း ဂွေးဥကို ကိုင်ပွတ်ပေးတာ သိပ်ခံလို့ ကောင်းလွန်းလို့ပါ.. ”

နေမိုးက တောင်းဆိုလာတယ်..။ သူ့ကို ကျမက ပိုက်ဆံပေးခေါ်ထားတာ ဖြစ်ပေမယ့် လိုးကြတဲ့အခါမှာ ယောကျ်ားစေစားတာကို မိန်းမက လိုက်လုပ်ပေးရတာက သဘာဝပဲ မဟုတ်လား..။ ဒါကြောင့် သူခိုင်းသလို ကျမ လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်..။ ကျမကိုယ်တိုင်ကလည်း  သူ့ကို ဖီလင်တက် စိတ်ထ်ကြွအောင် လုပ်ပေးနေနိုင်တာကိုး…။ လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရင်း သူ့ဂွေးဥတွေကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးတယ်..။ အသာပင့်မြှောက်ပေးလိုက်သေးတယ်..။  သူ့ဂွေးဥတွေက တွဲလည်း မတွဲဘူး ၊ အပေါ်တက်ပြီးတော့လည်း ကပ်မနေဘူး..။  မတွဲပဲ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးနဲ့ ပွတ်လို့ကိုင်လို့ အဆင်ပြေရုံပဲ..။ ကျမက လီးစုပ် ၊ ဂွေးဥကိုင် လုပ်ပေးနေတုန်း သူက ကျမ ပေါင်ကြားကို လက်လှမ်းပြီး စောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်တယ်..။ အို….စောက်ပတ်တင် မဟုတ်ပါဘူး..။ စအိုပေါက်ကိုလည်း မထိတထိ လှမ်းကလိနေသေးတယ်..။ ဒီလို အကလိခံရတော့ ကျမ စောက်ပတ်ထဲက ယားလာတယ်..။ ဖင်ထဲကလဲ  ယားလာတယ်..။

ကျမဟာ စိတ်ထထနဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာရှိနေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီးကို မဲပြီး အပီအပြင်ကို စုပ်ပစ်လိုက်မိတယ်..။သူက စောက်ပတ်ကို ပွတ်နေရာကနေ လက်နဲ့ညှပ်ပြီး ညှစ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်..။ ကျမ အဖုတ်ဟာ စိတ်ထနေချိန်ဆိုတော့ လေထိုးထားသလိုကို ဖူးရွ ဖောင်းကြွတက်နေတာကလား..ရှင်..။ ညပ်ပြီး ညှစ်ဆွဲလိုက်တဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေအကြားမှာ ကျမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား တစ်ဖက်ဟာ တစ်တစ်ပြီး ညှပ်ပါသွားတာ ဘယ်လိုခံလို့ကောင်းမှန်း မသိပါဘူး…။

ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးနေလို့ မတ်တောင် မာကြောနေတဲ့ လီးချောင်းကြီးနဲ့ လိုးတာကို ခံချင်လာပါပြီ…။ လီးစုပ်လို့ ကောင်းလှပေမယ့် ဒီလီးနဲ့ လိုးတာ ခံရရင် ဒီထက်ပိုကောင်းမှာကို နားလည်တာကြောင့်  လီးအပီအပြင် ဆက်ပြီးစုပ်ပေးချင်သေးတဲ့ အာသာတွေကို ထိန်းချုပ်ပြီး လီးအစုပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်..။ ကျမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးချောင်းကြီးကိုလည်း မထုတ်ချင်ထုတ်ချင်နဲ့ ထုတ်ပေးလိုက်ရပါတယ်..။

လီးကို အစုပ်ကြမ်းလို့ သူ့စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ ထွက်ကုန်မှာကိုလည်း ကျမက မလိုလားဘူးလေ..။ သုတ်ထွက်သွားတယ်ဆိုရင် ဘာပြောပြော သူ့လီးကတော့ အခုလောက် ဘယ်မာတောင်နေတော့မှာလည်း..။ ကျမကိုလည်း ချက်ချင်း ဘယ်လိုးနိုင်မှာလည်း..။ အချိန်နည်းနည်းလောက်ဖြစ်ဖြစ်တော့ သူ့လီးကို အနားပေးရအုန်းမှာပေါ့..ရှင်..။ ဒါမျိုး မဖြစ်ချင်လို့ လီးအစုပ်ကို ရပ်လိုက်တာပါ..။ ဆက်တော့ စုပ်ချင်သေးတယ်..ရှင့်…။

“  လီးစုပ်လို့ ၀ သွားပြီလား….မမ ”

ပါးစပ်ထဲက လီးကျွတ်သွားတဲ့အခါ သူကမေးတယ်..။  ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကိုလည်း လက်ချောင်းတစ်ချောင်း ဆတ်ခနဲ ထိုးထည့်လိုက်တာကြောင့် ကျမဖြင့် ရင်တောင် တုန်သွားရတယ်..။

“  အို ဟင့်……ဝတော့ ဘယ်၀ အုန်းမလဲ..၊ စုပ်ရတာ သိပ်ကောင်းတာပဲ..၊ ဒါပေမယ့် အခုတော့ ခနရပ်လိုက်အုန်းမယ်..၊ နောက်လုပ်စရာတွေ လုပ်ရအုန်းမယ် မဟုတ်လား… ”

ကျမက သူ့ကို မျက်စလေးချီပြီး  ပြောလိုက်တယ်..။ ဒီလို ရင်းရင်းနှီးနှီး ဖြေဆိုလိုက်ရတာကလည်း အရသာတစ်မျိုးပါပဲ…။

“  ဒါဆို…ပက်လက်အိပ်လိုက်….. ”

“  တက်ချတော့မလို့လား….ဟင်. ”

“  မချသေးပါဘူး…. ”

ကျမလည်း သူပြောသလို ပက်လက်လှန်ပြီး ချက်ချင်းအိပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူက တက်မချသေးဘူးဆိုတော့ ကျမအဖုတ်ကို ယက်ပေးဖို့ ပက်လက် အိပ်ခိုင်းတာမှန်း နားလည်ပါတယ်..။ ကျမကလည်း ဒီလို အဖုတ်ရက်ပေးတာကို  သိပ်ကို ကြိုက်ပေါ့.ရှင်…။ ဒီလို အဖုတ်ရက်ခံရတဲ့ ဖီလင်ကို ကြိုက်လို့လည်း အငှါးလင်တွေနဲ့ ပိုက်ဆံအကုန်ခံပြီး ကာမစပ်ယှက် ပျော်ပါးနေတာပေါ့…။ ဒါကြောင့် ပက်လက်လှန်ရုံတင် မဟုတ်ဘူး…၊ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုပါ ခပ်ကားကား အသင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူလည်း ကားသွားတဲ့ ကျမပေါင်ကြားကို မျက်နှာအပ်ချလိုက်တယ်..။ သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကျမ စောက်ပတ် စပြီးထိမိတယ်ဆိုတာနဲ့  ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ပွက်ပွက်ဆူပြီး ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထသွားစေလောက်တဲ့  အတွေ့ထူး အရသာကို စတင်ခံစားရတော့တာပါပဲ…။

ဒါကြောင့် သူ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းအုပ်ကိုင်ပြီး အဖုတ်ပေါ် မျက်နှာ ပိုကပ်မိအောင် ဆွဲကပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူက လျှာထုတ်ပြီး ၊ ကျမစောက်ပတ်ကို တပျပ်ပျပ်မြည်အောင်ကို မရွံမရှာ ရက်ပေးပါတော့တယ်..။ ကျမဆိုတာ ကော့ပျံလန်တက်သွားရတဲ့ အထိ ဖီလင်တွေ တက်လာရတော့တာပါပဲ…ရှင်…။

“  အားပါးပါး…ရှီး…ကောင်းလိုက်တာကွာ…ရက်ပေး..ရက်လေ..၊ ဟင့်ဟင့်..စောက်ခေါင်းထဲကို ဝင်အောင် ထိုးရက်ပေးစမ်းပါ…၊ အမလေးလေး…အား အား..အီး..အားအား ရှီး..အား. ”

ဒီတော့သူက အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို အလျားလိုက် ရက်ပေးနေရာက လျှာကို ဆန့်ထုတ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်တယ်..။ အပေါက်ရှာရ ခက်နေလို့လား ၊ ဒါမှမဟုတ် ကျမကို မရိုးမရွဖြစ်အောင် တမင်လုပ်ချင်လို့လားတော့ မပြောတတ်ဘူး..။ သူ့လျှာက စောက်ခေါင်းထဲကို ကျကျနန မဝင်ဘူး..ရှင့်…။ လျှာဖျားလေးသာ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် တစ်ပြူတစ်ပြူ ဖြစ်နေတယ်…။

ဘယ်လောက် အနေရခက်မယ်ဆိုတာ စဉ်းစားသာကြည့်ပါတော့..ရှင်..။  ကျမ ဘယ်နေနိုင်တော့ မှာလဲ…၊ စိုစိုစွတ်စွတ် လျှာဖျားလေးနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ မဝင့်တဝင် တစ်ပြူတစ်ပြူ ရက်ထိုး ကလိပေးတာ ခံနေရတဲ့ ဟာပဲ…။ ပြီးတော့ စောစောက သူ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးခဲ့ရလို့ ရမက်ထန်ဖီလင်တက်နေတဲ့ အရှိန်နဲ့လည်း ပေါင်းပြီး ကျမဟာ ပြီး လုလု အနေအထားကိုတောင် ရောက်နေပြီ..။  အာသာရမက်တွေက  သိပ်ကိုပြင်းထန်နေတာကြောင့် ကျမဟာ ကာမအရသာကလွဲလို့ အခြားဘာကိုမှ စိတ်ထဲ မထားနိုင်တော့ဘူး..။ ဒါကြောင့် သူရက်ပေးကလိပေးနေတဲ့  ကျမစောက်ပတ်ကို ကျမကိုယ်တိုင်ပဲ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ကျကျနန ဆွဲဖြဲပေးလိုက်ပါတယ်…။ အဖုတ်ဖြဲပေးလိုက်လို့ ဟပြဲပြဲဖြစ်ပြီး ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ကလည်း အထင်းသားပေါ်သွားတာပေါ့…။ သူ့အဖို့ လွဲချော်နေစရာ အကြောင်းမရှိတော့ပါဘူး..။ လျှာထိုးထည့်စရာလည်း မခက်တော့ဘူးပေါ့…။

“  ဟင့်ဟင့်….အခေါင်းထဲကို လျှာထိုးကလိရက်ပေးလေ..၊ လုပ်စမ်းပါ…….ယား….အရမ်းယားနေပြီ..ထိုးစမ်းပါ..ရှင်ရယ်… ”

ပါးစပ်ကလည်း အငမ်းမရ ပြောဆိုတောင်းခံမိတယ်.။ ဒီတော့မှ ကိုယ်တော်ချောက သူ့လျှာကို ကျမစောက်ခေါင်းထဲ လျောခနဲဆို ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်..။ အောင်မလေးလေး….ကောင်းချက်ကတော့ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ…။ ကျမရဲ့ ဖင်ကြီးဆိုတာ မွေ့ရာပေါ်ကနေ တစ်ထွာလောက်ကြွတက်သွားအောင်ကို ကော့တက်သွားတာ..။ သူက ကျမရဲ့ ကားအိတင်းမောက်နေတဲ့ တင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကို သူ့လက်ဝါးကြီးတွေနဲ့ မိမိရရ ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ပြီး လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲ ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန် ထိုးသွင်း လှုပ်ရှားပေးတယ်..။ စောက်စေ့ကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ ညှပ်ပြီး စုပ်ပေးသေးတယ်..။ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကို ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်ရင်း စောက်စေ့ကိုပါ စုပ်ပေးတာမျိုး ပေါ့..ရှင်..။

သူမို့ လုပ်တတ်တယ်ရှင်..။ တကယ်ကို မိန်းကလေးတစ်ယောက် ကာမအရသာတွေ့ပြီး ဖီလင်အပြတ်တက်အောင် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် လုပ်တတ်တဲ့ လူပါပဲ..။ ဘယ်လိုကနေများ ဒီလောက် ပညာစုံအောင် တတ်နေတာပါလိမ့်…။

တစ်ချီချပြီး ခဏနားတုန်းကျမှ မေးကြည့်အုန်းမယ်…။ အခုလောလောဆယ်မှာတော့ သူကလိပေးနေတာတွေက ထိမိလွန်းတာမို့ ကျမဟာ ရင်ဖိုလှိုက်မော သွေးဆူရှိန်မြသော အရသာဖီလင်တွေ တနင့်တပိုးကြီး ခံစားရတာကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး တက်တက်တုန်ခါပြီး ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို တက်လှမ်း ရောက်ရှိသွားပါတယ်…၊ တစ်ခါ ပြီးသွားခဲ့ရပါပြီ…ရှင်…။

“  အား..အား…ကောင်းလိုက်တာကွာ…မင်း အဖုတ်ရက်ပေးတာ…သိပ်ကိုမိုက်တာပဲ…..အမလေး.လေး..မနေနိုင်တော့ဘူး… အား..အရမ်းယားနေပြီ…အား အား…ထွက်ကုန်ပြီ…အမလေး..လေး..စောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီ… အား အား အီး အိ..အီး….ကောင်းလိုက်တာ….ကောင်း….လိုက်..အား..အား…အား… ”

ပြီးသွားတာမှ တကယ့်ကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ပြီးသွားရတာ…၊ ကျမ စောက်ပတ်ထဲက ပြီးလို့ ထွက်ကျတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေဆိုတာ များမှ များပဲ..။ တပွက်ပွက် ကို ထွက်ကျနေတာ..။ သူက အဲဒီ အရည်ကြည် ပျစ်ချွဲချွဲတွေကို ရှူးခနဲ ရှူးခနဲ စုပ်မျိုယူပြီး တဂွပ်ဂွပ် နေအောင် သောက်ချနေတယ်..။ ပြီးတော့ ကျမစောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့ ပြောင်စင်သွားအောင် ဝေ့ဝိုက် လျက်ပေးသေးတယ်..။ ကျမဟာ ခြေပစ်လက်ပစ် လဲလျောင်းရင်း ဖီလင်ဆက်ယူနေမိတယ်..။

“  မမ..ပြီးသွားပြီ မဟုတ်လား… ”

အားရအောင် ရက်ပေးပြီးမှ ကျမပေါင်ကြားက ခေါင်းခွာပြီး မေးတယ်..။

“  အေးကွာ…မင်းက လိုးတောင် မလိုးရသေးဘူး…၊ စောက်ပတ်ရက်ပေးရုံနဲ့ ကို ပြီးသွားရတာ..၊  ကဲ မင်းလိုချင်တယ် ဆိုရင် လိုးလေ…ထားခံမယ်… ”

တစ်ချီပြီးသွားတယ် ဆိုပေမယ့် သူ့လီးကြီးနဲ့ လိုးတာမခံရသေးတဲ့ အတွက် ကျမ သိပ်အားမရနိုင်သေးပါဘူး..။ ဒါကြောင့် ပြောလိုက်တာ..။ သူကလည်းး သူပါပဲ..။ အထာပေါက်တာပေါ့..။

“  မမ ခံချင်တယ်ဆိုရင်တော့ လိုးပေးရမှာပေါ့…. ”

“  အံမယ်..သူကတော့ မလိုးချင်တဲ့ အတိုင်းပဲ..၊ ကဲ..ဘယ်လိုချချင်လဲ ပြော…. ”

“  မမ နည်းနည်း မောနေသေးတယ် မဟုတ်လား… ဒီတော့ အရင်ဆုံး အပေါ်ကနေပဲ တက်ခွပြီး လိုးမယ်.. ..ကြိုက်လား…. ”

“  အင်း….လုပ်လေ…လာ တက်.. ”

ကျမက ခေါင်းလေးငြိမ့် သဘောတူလိုက်တော့ သူလည်း ပက်လက်စင်းစင်းလေးရှိနေတဲ့ ကျမကိုယ်ပေါ် အလိုက်သင့် တက်ခွပါတော့တယ်…။

ပက်လက်စင်းစင်းလေးနဲ့ ပေါင်ကြီးတွေ ခပ်ကားကား အိပ်နေတဲ့ ဒေါ်ထားထားစိုး ကိုယ်ပေါ် တက်ခွလိုက်ပြိးတာနဲ့ ကျနော်က သူ့နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေး အစုံကို  ဖိကပ်နမ်းစုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူ့အဖုတ်ကို ခုနလေးတင် က ရက်ပေးထားခဲ့တာကြောင့် ကျနော့်ပါးစပ်မှာ သူ့စောက်ပတ်နံ့တွေ သင်းနေတယ်..။ ဒီလို  နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့ကပ် စုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါ အဖုတ်နံ့ကို သူမ ပြန်ခံစားရမှာပါ..။ ဒါလည်း ကျနော်တို့ အငှါးလင်တွေရဲ့ နည်းပရိယာယ် တစ်ခုပေါ့..။

စောက်ပတ်ရက်ထားပြီးတဲ့ ပါးစပ်နဲ့  ကာယကံရှင် မိန်းမကို နှုတ်ခမ်းစုပ်ပေးပြီး သူ့အဖုတ်နံ့ သူပြန်ရအောင် သူ့အဖုတ်ကထွက်တဲ့ အရည်ကြည်တွေ သူပြန်လျှာနဲ့ ထိမိရက်မိအောင် လုပ်ပေးရင် အဲဒီမိန်းမရဲ့ သွေးသားတွေ တစ်မျိုးတစ်မည် နိုးကြွ ရမက်ထန်လာတယ်..။ စွဲစွဲမက်မက်လည်း ဖြစ်တတ်တယ်..။ ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ်ပြီး ခပ်မျှင်းမျှင်း စုပ်ယူရင်း ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ မို့ထွားတဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို တစ်လှည့်စီ ဆုပ်နယ်ပေးသေးတယ်..။ကော့ထောင်တက်နေတဲ့ နို့သီးတွေကိုလည်း ဖျစ်ညှစ် ဆွဲဆိတ်ပေးတယ်..။

ဒါတင် ဘယ်ဟုတ်မှာလဲ..။  မတ်တောင်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးနဲ့လည်း သူမပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ကြီးကို ထိလိုက် ထိုးလိုက် ပွတ်မိအောင် လုပ်နေသေးတယ်..။  နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ပေးရာက အသာ လည်တိုင်ကြော့ကြော့လေးကို မထိတထိ ဖွဖွလေး နမ်းပေးတယ်..။

ဒီမိန်းမ တစ်ချီ ပြီး သွားခဲ့ပြီ ဖြစ်တာကြောင့် လျှော့ကျသွားတဲ့ ကာမစိတ်ကို ပြန်ပြီး အားကောင်း ထန်ပြင်းလာအောင် ဆွပေးမြှင့်ပေးတာပါ..။ သူမနှာထန် ရမက်ပြင်းလာမှ တက်ချတာ သူမအဖို့ရော ကျနော့်အတွက်ပါ ပိုကောင်းမယ်..မဟုတ်လား..။ ဒေါ်ထားထားစိုး ဟာ နှာကြီးလွန်းတဲ့ မိန်းမပဲ…။ သိပ်ကြာကြာ မဆွပေးရပါဘူး..။ လူးလွန့်ကော့တက်လာပြီး နှာပြန်တင်းလာပါတယ်..။

“  ဟင့်ဟင့်…နေမိုးရာ…မင်းကတော့ တကယ်ပဲ အနှိုးဆွ ကောင်းတဲ့ ကောင်လေးပဲ.. ထားစိတ်တွေ ပြန်ထလာပြီ..၊ လုပ်ခံချင်ပြီကွာ….ချတော့…နော်.. ”

သူမပါးစပ်က ထုတ်ဖော်ပြောလာပါတယ်..။ ဒီစကားသံမျိုးကြားချင်နေတဲ့ ကျနော်….အပြတ် ခိုက်သွားတာပေါ့..။

“  ကျနော့် လီးကြိးကို ကြိုက်ရဲ့လား…. ”

“  အင်း..အင်း…ကြိုက်တယ်..၊ ကြိုက်လို့ လုပ်ခိုင်းတာပေါ့…. ”

“  မမ ကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးမယ်..နော်.. ”

“  အင်း… ”

ဒီလိုအမေးအဖြေ လုပ်တာက ဒေါ်ထားထားစိုးကို ပိုစိတ်ကြွလာအောင် ဖန်လိုက်တာ..။ မေးရင်းပြောရင်းက သူမရဲ့ ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲယူကိုင်မြှောက်ပြီး ကားနိုင်သမျှ ကားအောင် တွန်းထုတ်လိုက်တယ်..။ ဒီအခါမှာ သူမရဲ့ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းက ဟက်တက်ကွဲပြီး စောက်ခေါင်းဝဟာလည်း အပြူးသား ပေါ်လာပါတယ်..။

ကျနော်က ကိုယ်လိုးရတော့မယ့် စောက်ပတ်ကြီးကို သေသေချာချာ တစ်ချက်ကုန်းကြည့်ပြီး လီးကို စောက်ပတ်ပေါ် အလျားလိုက် အသာလေး ကပ်တင်ပေးထားတယ်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးက ပက်လက်အိပ်နေရာကနေ အသာလေး ခေါင်းလေးထောင်ပြီး သူ့အဖုတ်ပေါ် လီးချောင်းတေ့ကပ်ထားတာကို ကြည့်တယ်..။

“  အမလေးကွာ…မင်းဟာကြီးကတော့ကွာ…တကယ့်ဟာကြီးပဲ.၊ နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး..၊ မာတောင်နေတာပဲ ..သွင်းတော့လေကွာ….ချပါတော့..ထားမနေနိုင်တော့ဘူး… ”

လီးကိုကြည့်ပြီး ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပြောတယ်..။ ကျနော်က လီးကို ညာဖက်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ စောက်ပတ်ကို ပိုပြဲသွားအောင် ဘယ်လက်နဲ့ဆွဲဖြဲလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ငေါက်တောက်ကြီးပေါ်လာတဲ့ စောက်စေ့ကို လီးထိပ်နဲ့ တေ့ကပ်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်..။ စောက်စေ့ဟာ ထိပွတ်မိတော့ စစ်ခနဲစစ်ခနဲ ကို ဖြစ်သွားတယ်..။

“  အိုး….အို…မောင်ကလည်းကွယ်…ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲ….လို့ ထားမနေနိုင်တော့ဘူးကွယ်..၊ စောက်ပတ်ထဲက သိပ်ကိုယားနေပြီ…လိုးပါတော့ကွာ..မောင့်လီးကြီးနဲ့ ထားကို လိုးပါတော့..သွင်လေ…. ”

“  တစ်ချက်တည်း အဆုံးဝင်အောင် သွင်းချရမလား.. ”

“  အင်း အင်း…. ”

“  မမ ခံနိုင်ပါတယ်..နော်… ”

“  ရတယ်..သွင်းမှာသာ သွင်းစမ်းပါ…၊ ဒီမှာ ယားလို့ သေလိမ့်မယ်…လိုးမှာလိုးတာ မဟုတ်ဘူး..``

ဒေါ်ထားထားစိုးဟာ ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပေးထားတယ်..။ သူ့ဖင်အကော့မှာ ကျနော်ကလည်း ခါးအား ပေါင်အားတွေ အပြင် ကိုယ်လုံးဖိအားပါ ဖြည့်ထည့်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ လီးကို ထိုးဆောင့်သွင်းချလိုက်ပါတယ်…။ ဒီလိုသွင်းတာ…ကြမ်းတော့ကြမ်းတယ် ပြောရမယ်..။ ဒါပေမယ့် အဝင်အရမ်းထိတာကြောင့် အသွင်းခံရတဲ့ မိန်းမဟာ နာပေမယ့် အရမ်းကို စွဲမက်သွားတတ်ကြတာ ကိုယ်တွေ့ပဲ..၊ အခုလည်း ဒေါ်ထားထားစိုး ဒီလိုဖြစ်ရအောင် တမင်ကို လုပ်လိုက်တာ..။

“  ဘွတ်.ဘု ဘု ဘွတ်.ဗျစ်….. ”

သူ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ စောက်ရည်တွေ ပြည့်လျှံနေပြီး..၊ အဖုတ်ကို ကျကျနန ဆွဲဖြဲပြီးမှ အားပြင်းပြင်းဖိထိုးသွင်းချလိုက်တာမို့ လီးက တရှိန်ထိုး ဝင်သွားတယ်.. ။ ဝင်တာမှ အဆုံးထိပဲ…စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သွားတဲ့ အသံကလည်း တော်တော်ကျယ်တယ်..။

“  အား အာ….အ…နာတယ်…ကျွတ်ကျွတ်…အရမ်းကြီးပဲ……နာလိုက်တာကွာ….ဟင့် ဟင့်….. ”

ဒေါ်ထားထားစိုး မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့သွားပြီး ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုလည်း လက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ ဆီးပြီးတွန်းရှာတယ်…။ တော်တော်ကို နာသွားပုံပါပဲ…။

“  ပါးစပ်က သာသွင်းပါ သွင်းပါပြောနေပြီး တကယ်ထိုးသွင်းတော့ ဒီလောက်အော်ရလား…မမရ… ”

ကျနော်က သူ့နို့ကြီး တစ်ဖက်ကို လှမ်းကိုင်ဆွဲလိုက်ရင်း ပြောတယ်..။

“  အလုပ်ခံချင်နေတာကိုး….သွင်းခိုင်းရတာပေါ့..၊ ဟင့်..မောင့်လီးက အရမ်းကြီးတဲ့.ဟာ..၊ ဒါကြီးကို တအားဆောင့်ချလိုက်မှတော့ နာတာပေါ့…၊  နာရင် အော်မှာပဲ… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက နှုတ်ခမ်းလေး မစူတစူနဲ့ ပြောတယ်..။ အပျိုပေါက်မလေး အမူအရာမျိုးမို့ ကျနော့်ရင်ထဲ ကျလိကျလိဖြစ်ပြီး သူ့ပါးတစ်ဖက်ကို လှမ်းလိမ်ဆွဲလိုက်မိတယ်..။

“  နာတယ်ဆို လီးပြန်ထုတ်လိုက်မယ်..လေ…. ”

“  အံမယ်..တော်စမ်းပါ…သွင်းပြီးမှတော့ ထုတ်မနေပါနဲ့တော့…. ”

“  ဒါဆို…ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ…. ”

“  ဆောင့်ပေးပေါ့…လို့…တကယ်ပဲ…. ”

ကျနော်လည်း သူ့စောက်ပတ်ထဲ အကြပ်အသိပ်တိုးဝင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို ခပ်ဖြည်းဖြည်း ပြန်ဆွဲထုတ်တယ်..။ တစ်ဝက်သာသာလောက် ထုတ်ပြီးတော့ ခပ်ဖြည်းဖြည်းပဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်နဲ့ ညှောင့်ပေးတယ်..။ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လိုးနေပေမယ့် စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်နေတဲ့ အသံလေးတွေကတော့ တဖုတ်ဖုတ် တဖတ်ဖတ် မြည်နေတယ်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးဟာလည်း မျက်တောင်တွေ မှေးစင်းကျပြီး တဟင်းဟင်း ဖြစ်နေတယ်..။

“  ဘယ်လိုလဲ…ဒီလိုညှောင့်ပေးတာ ခံလို့ကောင်းရဲ့လား… ”

“  ကောင်းတော့ ကောင်းတယ်… ဒါပေမယ့် သိပ်အားမရဘူး…. ”

“  ဒါဆို ဆောင့်လိုးပေမယ် လေ…. ”

“  ဒီလိုမျိုး ပက်လက် ပေါင်ထောင်အနေအထားနဲ့ တအားဆောင့်ရင်တော့ ထားခံနိုင်မယ် မထင်ဘူး မောင်ရဲ့..၊ ဟို….ထား တစောင်းကွေးပေးမယ်လေ…နောက်ကချပေါ့…. ”

“  မမကြိုက်သလို လိုးပေးရမယ့်လူပါ… ကဲ..ကွေးပေးလေ..၊ လီးကိုတော့ အဖုတ်ထဲ ထိုးကပ်ပေးထားမယ်… စောက်ပတ်ထဲ လီးတပ်ရက်နဲ့ နေရာပြောင်းတတ်တယ်မဟုတ်လား…. ”

“  လုပ်ကြည့်မယ်လေ….ကျွတ်ထွက်သွားလည်း ပြန်ထည့်ပေါ့လို့…. ”

ပက်လက်ပေါင်ထောင်လိုးနေရာကနေ တစောင်းကွေးအနေအထား ပြောင်းရတာ သိပ်တော့ မခက်လှပါဘူး..။ ဆွဲထောင်ထားတဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ညာဖက်ခြေထောက်ကို အသာတိမ်းယူပြီး ကိုယ်ဘယ်ဖက်ကွေးချ ခါးအသာလိမ်လိုက်  ဘယ်ဘက်စောင်းလိုက်ပြီး ခပ်ကွေးကွေးလေးဖြစ်အောင်းပြုပြင်လိုက်ရုံပါပဲ…။ လီးနဲ့စောက်ပတ် တပ်ရက်သားက ကျွတ်ထွက်မသွားအောင် နှစ်ယောက် အပေးအယူမျှမျှ လှုပ်ရှားဖို့ပဲ လိုပါတယ်..။

ဒီလို အလှုပ်အရှားမှာ လီးကစောက်ပတ်ထဲ ထိထိမိမိ ပွတ်ကပ်နေတာရယ် ၊ လီးကျွတ်မသွားရအောင် သတိထားနေရယ်ကလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ဖီလင်တစ်မျိုးပေါ့..။ နှစ်ယောက်သား အလိုက်သင့် လှုပ်ရှားလိုက်ကာ  ဒေါ်ထားထားစိုး တစ်ယောက် ဘယ်ဘက်စောင်းရက် ခပ်ကွေးကွေးလေးနဲ့ ကျနော် သူ့နောက်က ဘေးစောင်းကပ်အိပ်ရက် အနေအထားကို ပြောင်းရွှေ့သွားပါတယ်..။

လီးကလည်း အဖုတ်က ကျွတ်မထွက်ဘူး..။ တပ်ရက်တန်းလန်းပဲ..။ ကျနော်က ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ ကားအိနေတဲ့ ဖင်ဆုံကြီးအပေါ် ညာပေါင်ခွချိတ်ပြီး နောက်ကနေ ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးဆောင့်ပေးတယ်..။ တစောင်းကွေးလိုးကြတဲ့အခါမှာ အထိရောက်ဆုံးနည်းဖြစ်တဲ့ အောက်ပင့်ဆောင့်နည်းနဲ့ လီးကို ကော်ကော်ထိုးပင့်တင်ပြီးဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာပါ…။

စောက်ပတ်ဟာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားညှပ်နေတာမို့ အဝင်အထွက် ပိုစီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိတယ်..။ တဗျစ်ဗျစ် တဘုဘု အသံလေးတွေတော့ ဆက်တိုက်မြည်နေတယ်..။

“  အခုလို တစောင်းကွေးထားပြီး ချတာ စောစောက ပက်လက်လိုးပေးတာနဲ့ ဘယ်လိုထူးခြားလဲ…ပိုခံလို့ကောင်းလား…မမ… ”

အောက်ပင့်ဆောင့်ချက်တွေ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုပေးရင်း ကျနော်က မေးလိုက်တယ်..။

“  ဟင့်ဟင့်…အခုလို ကွေးပြီးနောက်က ခွလိုးတာ ထားရဲ့စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ လီးချောင်းကြီး ပိုပြီးထိမိ ပွတ်တိုက်မိတော့ စီးစီပိုင်ပိုင်နဲ့ အရသာတစ်မျိုးရှိတယ်..၊ ဒါပေမယ့် ဟို…..လီးကအဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်လို့မရတော့ တစ်မျိုးကြီး ပဲကွာ…. ”

``ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်ထောင်ချမှ လီးက စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်မှာပေါ့…အခုလို နောက်က ကွေးချရင် လီးအဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်ပေးဖို့ခက်တယ်…မမရဲ့… ”

“  ဟုတ်ပါတယ်…ဒါပေမယ့် ပက်လက်ပေါင်ထောင်ပြီး အရမ်းဆောင့်လိုးရင် ကြာရှည် ဘယ်ခံနိုင်မှာလဲ..၊ သားအိမ်ကို စိုက်စိုက်ထိသွားတဲ့ဟာ… မောင်ကော နောက်ကနေ ကပ်လိုးရတာ အားရရဲ့လား… ”

“  ကျနော်က ရပါတယ်…မမရယ်… ၊ မမ ဖီလင်ကောင်းကောင်းရဖို့ အဓိကပါ..၊ သားအိမ် ကို လီးမစိုက်မိပဲ အဆုံးဝင်အောင် အပီးဆောင့်နိုင်တဲ့ ပုံစံရှိတယ်..၊ အဒီပုံစံနဲ့ ခံကြည့်ပါလား… ”

“  အင်း…စမ်းကြည့်တာပေါ့…အခုလေးငါး ဆယ်ချက်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးအုန်းကွာ… ”

ကျနော်က သူမခါးကို တင်းတင်းဆွဲပြီး လီးကို တအားကော့ပင့် ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်တယ်..။

“  ဘွတ်…ဘု…အား ဟင့်….ခါးကိုမဆွဲနဲ့ကွာ…နို့ကို ကိုင်ညှစ်ပြီး ဆောင့်ပါလား…. ”

ဒါကြောင့် ကျနော်လည်း ခါးကို မဆွဲတော့ပဲ နောက်ကနေ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်း စုံကိုင် ဆွဲညှစ်ပေးပြီး ကော့ကော့ ဆောင့်ပေးလိုက်တာ ဒေါ်ထားထားစိုး ဖင်လုံးကြိးတွေ တတုန်တုန် လှုပ်ခါနေတာပဲ..။ ဆယ်ချက်လောက် အားပြင်းပြင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လီးကို အရင်းထိ ထိုးကပ်ဖိစိမ် ပေးထားလိုက်တယ်…။

“  မမ…လိုးနည်းပုံစံ ပြောင်းရအောင်… ”

“  ပြောင်းလေ…ဘယ်လိုမျိုးလဲ…. ”

“  ညာပေါင်ကြီးကို ထောင်လိုက်…၊ ဘယ်ပေါင်ကို တော့ ခပ်ကွေးကွေးလေး မွေ့ရာပေါ်မှာ ချထား..၊ ကိုယ်ကို မစောင်းတစောင်းလုပ်…ဟုတ်ပြီ….. ”

သူမကို အနေအထားပြောင်းပေးဖို့ ပြောဆိုသင်ပြရင်း ကျနော်လည်း သူမနောက်ကျောမှာ ကပ်ပြီး တစောင်းအိပ်နေရာက အသာထထိုင်လိုက်တယ်..။  အလိုက်သင့် ထောင်ပေးလာတဲ့ သူမ ညာဖက်ပေါင်ကြီးကို ပွေ့ပိုက်ထိန်းထားပြီး ကျနော့်ညာဖက်ပုခုံးပေါ် ဆန့်လျက်တင်ပြီး သူမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲ ဖိကပ်ထိုးစိုက်ထားတဲ့ ကျနော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီး ပြုတ်မထွက်သွားရအောင် ထိန်းတဲ့သဘောနဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြွနိုင်သမျှ ကြွတင်ပေးထားတယ်…။ ကျနော်က အလိုက်သင့် သူမပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်ပြီး ဘယ်ဖက်ခြေထောက်ကို မွေ့ရာပေါ်ကွေးတင်ထားတဲ့  သူမဘယ်ဖက်ပေါင်အပေါ် ခွဲချိတ်လိုက်တယ်..။ တစ်ဖက်ပွင့် ဘယ်တစောင်းလိုးနည်း မှန်သွားပါပြီ..။

ထောင်ထားတဲ့ ညာဖက်ပေါင်တန်ကြီးကို အပီကိုင်ထိန်းပြီး ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..။ ဆောင့်နေရင်းက သူမညာဖက် ဖင်သားခြမ်းကြီးကိုလည်း ကိုင်ညှစ်လိုက် ၊ ပွတ်ပေးလိုက် တစ်ခါတစ်ခါ ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်ပေးလိုက် လုပ်ပေးတယ်..။ ခါးက မလိမ့်တလိမ် စောက်ပတ်ထဲကို  ဘေးစောင်းမကျတကျ လမ်းကြောင်းကနေ လီးကို ဆောင့်ထိုးလိုးပေးတာမို့ လီးဟာ သားအိမ်ကို မထိခိုက်တော့ပဲ သားအိမ်ဘေးနားက ကပ်ပြီး အတွင်းဘက်ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း တိုးဝင်နေတယ်…။ ဆောင့်လိုးနေတဲ့ ကျနော့်အနေနဲ့  ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ ပေါင်ကြီးနဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးကို  အနေအထားမှန်နေအောင်တော့ စနစ်တကျ ကိုင်းထိန်း မပေးထားရတာပေါ့…။

ဒီလိုကိုင်ထိန်းပေးမထားရင် အနေအထားလွဲပြီး လီးက သားအိမ်ကို ချော်ထိုးမိထောက်မိသွားနိုင်တယ်..။  အလိုးခံနေတဲ့ ဒေါ်ထားထားစိုး နာနာကျင်ကျင် ဖြစ်သွားနိုင်တယ်..။  ဒါကြောင့် သတိထားပြီး သေသေချာချာ ဆွဲထိန်းရင်း ဆောင့်လိုးရတာ..။ လီးကို စောက်ပတ်ထဲအဆုံးဝင်အောင် အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်လိုးရတာကြောင့် ကျနော့်အဖို့ သိပ်ကို အကြိုက်တွေ့နေရပါတယ်..။

“  ဘယ့်နှယ်လဲ…ဒီလိုပုံစံနဲ့လိုးတာ လီးအဆုံးဝင်ပေမယ့် သားအိမ်ကို မထိဘူးမို့လား..၊ ခံရတာ ကောင်းလား…. ”

“  အင့်..ဟင့်ဟင့် ကောင်းပါတယ်ကွာ..၊ လီးကြီးက အဆုံးဝင်တာ အဖုတ်အတွင်းဘက်ထဲအထိ နင့်နေတာပဲ..၊ ဒါပေမယ့် နို့ကြီးတွေကို လှမ်းမဆွဲနိုင်တော့ အဲဒီမှာ ဟာတာတာကြီးနဲ့ ၊ ထားက နို့ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတာကို သိပ်ကြိုက်တာ ”

“  ဒါဆို…ကျနော် နို့လှမ်းဆွဲကြည့်မယ်..မမက ကိုယ်ကို ကော့ကြွပေး…ဟုတ်လား…. ”

ဒီလိုတစ်ဘက်ပွင့်လိုးနည်း ပုံစံနဲ့ လိုးရင်း..၊ ဖင်ကြီးကိုပဲ အဓိကထားကိုင်ပွတ် ဖျစ်ညှစ်နိုင်တာ…၊ နို့ကိုတော့ တစ်ခါမှ လှမ်းဆွဲပြီး မလိုးဖူးသေးဘူး…။ ဒေါ်ထားထားစိုးက နို့ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတာမှ အားရတယ်ဆိုတော့ ကျနော်လည်း စမ်းကြည့်ရတာပေါ့..။  ထောင်ထားတဲ့ သူ့ညာဖက်ပေါင်ကို  ညာလက်နဲ့ပဲ ကိုင်ထိန်းပြီး ဘယ်လက်ကိုတော့ သူ့နို့ကြီးတွေဆီ လှမ်းလိုက်တယ်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးကလည်း တတောင်ဆစ်နဲ့ အားပြုထောက်ပြီး ရင်ဘတ်အလိုက်သင့် ကြွပေးတော့ နို့ကြီးတစ်လုံးကို လှမ်းမီတယ်..။ ခပ်တင်းတင်း ဆွဲညှစ်ပေးပြီး တအားကုန် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်..။

“  ဘွပ် ဘွပ် ဗျစ် ဗျစ်…ဒုတ်……ဒုတ် ”

ဆောင့်ရတာ ပိုကောင်းလာသလိုပဲ..။ နို့ကြီးကို ဆွဲကိုင်ညှစ်ထားရတာကလည်း စီးစီပိုင်ပိုင်နဲ့..။ အဲ …ခါးက မကုန်းတကုန်းမို့ နောက်ကျောတော့ အတော်ညောင်းတယ်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာတော့ နို့အပီဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတာခံရလို့ အရမ်းကို သဘောကျဇိမ်တွေ့နေတာ အသိသာကြီးပါပဲ…။

“  အင့်ဟင့်ဟင့်….ကောင်းလိုက်တာကွာ..။ နို့ကို ဆွဲပြီး အပီးလိုးစမ်းပါ…အောင်မယ်လေး လေး… ”

“  မမ…အခုလို လိုးတာ ကြိုက်ပြီလား… ”

“  အင်း….အင်း လိုးစမ်းပါ တအားဆောင့်….နို့ကိုလည်း တအားဆွဲညှစ်…ဆောင့် ဆောင့်… ဆောင့်စမ်းပါ….. အား…..ဆောင့်ပါ….ဆောင့်ပါ…..တအားကြီး ဆောင့်ပစ်စမ်းပါ…..မောင်ရဲ့….အီး…..အိုး……..ဟင့်ဟင့်… ”

ကျနော်လည်း နောက်ကျောညောင်းလို့ ညောင်းမှန်း မသိတော့ပဲ ရှိသမျှ အားတွေ အကုန်ထုတ်သုံးပြီး ဒရကြမ်းကို လိုးပစ်လိုက်မိတယ်…။ အချက်တစ်ရာကျော စက်သေနတ်ပစ်သလို ဆောင့်လိုးပေးပြီးတဲ့အခါ ကျနော့် သုတ်ရေကို ဆက်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး…။ ပန်းထုတ်ချင်လာပြီ…။ ဒေါ်ထားထားစိုးကြည့်ရတာလည်း နောက်တစ်ချီ ထပ်ပြီးတော့မယ့် အနေအထားမို့ အားခဲပြီး ဆယ်ချက် အသားကုန် ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးထဲ ကျနော့်လီးချောင်းကြီးကို အဆုံးထိ ဖိကပ်ထိုးသွင်းပြီး ညာဖက်ပေါင်တန်ကြီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲထားလိုက်တယ်..။ 

သူ့နို့ကြီးတစ်လုံးကိုလည်း အုပ်ကိုင်ပြီး တအားဆွဲညှစ်ပေးထားလိုက်တယ်..။ အဖုတ်ထဲ ဖိကပ်ထိုးသွင်းထားတဲ့ လီးက ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ခါတယ်..။ ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး အကြောတွေဆွဲသလို တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲ ဖြစ်တယ်..။ အဲ….နောက်တော့ လီးတန်ထိပ်က သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်ပြီး ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဝင်ကုန်တယ်..။ အဲဒီအခါမှာ ဒေါ်ထားထားစိုးဟာလည်း သိမ့်သိမ့်တုန်ခါပြီး နောက်ထပ်တစ်ချီ ပြီးသွားပြန်ပါတယ်…။

“  အောင်မယ်လေး လေး….ကောင်းလိုက်တာ…မောင်ရာ…သိပ်ကောင်းတာပဲ၊ ဟင့်ဟင့်….မောင့်လရေတွေကလဲ တကယ်ပဲ…များလိုက်တာ….ထားတော့ မောင့်ကို အပြတ်စွဲသွားပြီ ကွာ… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက အံကြိတ်သံလေးဖြင့် ပြောရင်း သူမ၏ နို့အုံတစ်ဖက်ကို တအားကိုင်ညှစ်ထားတဲ့ ကျနော်ရဲ့ ဘယ်လက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်တယ်..။ သူ့စောက်ပတ်ကလည်း တရွရွလှုပ်ရှားပြီး ကျနော့်လီးကို စစ်ခနဲ စစ်ခနဲနေအောင်ကို စုပ်ယူနေတာ…သိပ်ခံလို့ကောင်းတယ်ဗျာ….။ လီးကို စောက်ပတ်ထဲ အတော်ကြာအောင် ထိုးကပ်စိမ်ထားပြီး  ဒေါ်ထားထားစိုးလည်း အသက်ရှူမှန်သွားတဲ့ အခါကျမှ အသာပဲ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်..။ လူချင်းလည်း ခွာပြီး ခုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ချလိုက်တယ်..။

“  မင်းက မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဖီလင်တွေ အပြတ်ရအောင် ၊ အရသာတွေ့အောင် လုပ်ပေးတဲ့နေရာမှာ သိပ်ကို ကျွမ်းကျင်တာပဲနော်…။ ဒီလို လုပ်နည်းကိုင်နည်းတွေ ကျွမ်းနေအောင် မင်းဘယ်လိုများ သင်ထားတာလဲ။ မင်းကို သင်ပေးတဲ့လူရှိလား…၊ ထားသိချင်တယ်…..ပြောပြပါလား…ဟင်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက မေးလာတယ်..။ ဒီလို မေးလာတဲ့ အခါမှာ  ကာမမှုတွေအကြောင်း လက်ထပ်သင်ကြားပေးခဲ့တဲ့ လူတွေ အကြောင်း ကျနော် ပြန်အမှတ်ရလာတယ်…။ တကယ်တော့ အဲဒီအကြောင်းတွေ  သူများကို ကျနော် ပြောလေ့ပြောထ မရှိပါဘူး..။ ဒါပေမယ့် ဒေါ်ထားထားစိုးကိုတော့ ဒီအကြောင်းတွေ ပြောပြချင်တဲ့စိတ် ရှိနေပါတယ်..။

“  မမ….တကယ်ပဲ….ဒီအကြောင်းတွေ သိချင်လို့လား… ”

“  အင်းပေါ့….သိချင်တယ်….ပြောပြကွာ… ”

“  အဲဒီအကြောင်းတွေ ပြောရရင်တော့ ဇာတ်လမ်းရှည်တယ်….မမရဲ့…၊ မမက နားထောင်ချင် သိချင်တယ်ဆိုတော့ ကျနော်ပြောပြရတော့မှာပေါ့လေ… ”

“  ဒီ…..လို….ပါ…..မမ…….ရယ်… ”

............................................................................................................................................

“  ကဲ….ပြောလို့တော့ကောင်းတယ်…၊ ကျနော်တို့ နောက်တစ်ချီ ဆက်ချကြရအောင်လား…မမထား… ”

နေမိုးက သူ၏ နောက်ကြောင်းဖြစ်ရပ်များကို ပြန်လည် ပြောပြနေမှုကို ခဏရပ်ကာ ၊ ဒေါ်ထားထားစိုးနှင့် ကာမစပ်ယှက်ရန် စကားစလိုက်သည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း နေမိုးပြောပြသည်များကို နားထောင်ရင်း အမောလည်းပြေ ၊ ကာမစိတ်လည်း ထန်လို့နေသည်..။ ထို့ပြင် လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရာတွင် နှစ်ယောက်တည်း သီးသန့် ရှိနေကြရကာ  ၊ သည်နေရာသို့လည်း လိုးဖို့ခံဖို့ ချိန်းဆိုတွေ့ဆုံ ရောက်ရှိနေသည်ဖြစ်သောကြောင့် နေမိုးက ထပ်လိုးကြဖို့ စကားစလာသောအခါ အလိုက်သင့်ပင် ခေါင်းငြိမ့် သဘောတူလိုက်သည်…။

“  အေး….လုပ်ကြတာပေါ့… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက သဘောတူလက်ခံပြီး ရင်လျားထားသော ထမီကို ဖြေလျှော့ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ နေမိုးကလည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရာ ၊ နှစ်ယောက်စလုံး ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားကြလေတော့သည်..။

“  လိုးနည်းပုံစံ အဆန်းတစ်မျိုးနဲ့ လိုးပေးမယ်..ဖြစ်မလား ”

အဝတ်အစားများ ချွတ်ပြီးသောအခါ နေမိုးက ပြော၏..။

“  ဟာ….ဖြစ်တာပေါ့..၊ ဟင့်ဟင့်…တို့ကို မင်းကြိုက်သလိုသာ လိုးပါကွာ…၊ မင်းလိုးချင်တဲ့ ပုံစံအတိုင်း တို့နေပေးမှာပေါ့…. ”

“  ဒါကြောင့် မမထားကို ချစ်ရတာ… ”

“  အမယ်….သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးနေရတာကိုး ”

“  မမကကော အလိုးမခံချင်ဘူးလား ”

“  ခစ်ခစ်…..ဒါကတော့ကွာ… ..၊ ကဲ..ပြောလေ….တို့ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက မျက်စလေးချီကာ ပြောရင်း….ခုတင်ပေါ်တက်မည် ပြုလိုက်သည်..။

“  ဟာ….ဘာလို့ ခုတင်ပေါ်တက်ရတာလဲ ”

“  လုပ်တော့မယ်ဆို..ခုတင်ပေါ်တက်တာပေါ့… ”

“  ဟာ…မမကို အခု ခုတင်ပေါ် တင်ဆော်မှာ မဟုတ်ဘူး… ”

“  ခုတင်ပေါ်မှာ မဆော်ရင် ဘယ်မှာ ချမှာလဲ… ”

“  ဟို..ထိုင်ခုံနောက်မီပေါ်မှာ မမက ပုခုန်းတင် ကုန်းပေးထားပြီး ကျနော်က နောက်ကနေ ခွပြီးလိုးမှာ… ”

နေမိုးက ခုတင်ဘေးနားရှိ ထိုင်ခုံကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး ပြောသည်..။

“  ဖင်ချမှာလား…၊ စောက်ပတ်လိုးမှာလား… ”

“  ဒါကတော့..တကယ်အလိုးခံရတဲ့ အခါ သိမှာပေါ့..၊ ကဲ…အဲဒီထိုင်ခုံကို နံရံနားရောက်အောင် ရွှေ့လိုက်အုန်း…၊ ပြီးရင် ကုန်းပေးတော့… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် ထိုင်ခုံကို အခန်းနံရံနား သို့ယူသွားသည်..။ ပြီးတော့ ထိုင်ခုံနောက်မှီပေါ် ပခုန်းကပ်မိအောင် ကုန်းလိုက်သည်..။ ထိုင်ခုံနောက်မှီ အစွန်းပိုင်းသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ခါးသာသာလောက် ရှိရာ ထိုနေရာပေါ် ပုခုန်းချမှီသောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ကိုယ်လုံးသည် ခါးနေရာမှ ကိုးဆယ်ဒီဂရီ နီးနီး ကွေးညွှတ်ကိုင်းသွားသည်..။ ထိုအခါ ဖင်ကြီးက ကားအိတစ်ထွက်လာသည်..။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆန့်ကာခပ်ကားကားထောက်ပြီး ထားလေရာ ၊ ပေါင်ခွကြားမှ စောက်ပတ်ကြီးက ပြူးနေသလို ဖင်သားကြီးနှစ်ခု အကြားရှိ စအိုပေါက်ကလည်း ဟပြဲပြဲလေး ဖြစ်နေသည်..။

သည်လို ကုန်းထားပေးမှုကို နောက်မှ ခွပြီးလိုးမည်ဆိုလျင် စောက်ပတ်ကို လိုးလို့ရသလို ဖင်လည်းဆော်ဖို့ အဆင်ပြေသည်..။ ဘယ်အပေါက်ကိုများ လိုးမှာလည်းဟု ဒေါ်ထားထားစိုး တွေးကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးကတော့ ဖင်လိုးလိုး ၊ စောက်ပတ်ကိုပဲ ချချ ခံဖို့အသင့်ပင်…။  အရသာကောင်းကောင်းတွေ့မည်ကိုလည်း သိနေသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ကာမမှု အတွေ့အကြုံ ရင့်ကျက်ကာ လိုးနည်းပုံစံ အနေအထား အတော်များများဖြင့် အလိုးခံဖူးသည်..။  

သို့သော် ယခုလို အခန်းနံရံနားကပ်ချထားသော ထိုင်ခုံ၏ နောက်မှီပေါ် ပခုန်းတင်ကာ ဖင်ကုန်းပေးထားရသည့် အနေအထားဖြင့်တော့ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ အလိုးမခံဖူးသေးပေ..။ သည်ပုံစံက ဒေါ်ထားထားစိုးအတွက် လိုးနည်း အသစ်အဆန်းတစ်ခုလို ဖြစ်နေသည်..။ လိုးနည်းပုံစံ တစ်မျိုးပြောင်းသည်နှင့် ရရှိသော ကာမအရသာသည်လည်း တစ်ဖုံတစ်နည်း ပြောင်းလဲတတ်ကြောင်း လက်တွေ့ခံစားသိရှိထားသောကြောင့် ၊ သူမ အရင်က အလိုးမခံဖူးသေးသော သည်အနေအထားတွင် တစ်မူဆန်းသော ထိတွေ့မှု ဖီလင်အရသာကို ခံစား၇ပေအုန်းတော့မည်ဟု နားလည်သိရှိကာ စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုလှိုက်မောနေရလေသည်..။

“  ကဲ..လာလေ…ဒီမှာ ကုန်းထားပြီးပြီ… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက ခေါင်ငုံ့ကာ ကြည့်ရင်း ပြောသည်..။ နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တင်ဆုံကြီးနောက်တွင် မတ်တတ်ရပ်ကာ နေရာယူသည်..။  သူ၏ လီးချောင်းကြီး မတ်တောင်နေသည်ကို ဒေါ်ထားထားစိုးက အသည်းယားစဖွယ် တွေ့ရှိရသည်..။

“  ဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ အရင်က …မမအလိုးခံဖူးလား..ဟင် ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်သားကြီးတစ်ခြမ်းကို ခပ်တင်းတင်းကိုင်ညှစ်ရင်း မေးသည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်အတော်ကြီးသည်..။ ယခုလို ကုန်းပေးထားသောအခါ သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးက ပိုလို့တောင် ကားအိတစ်ရစ်နေသေးသည်..။ ကိုင်ရတာလည်း တဆုပ်တခဲရှိလှသည်…။

“  ဟင့်အင်း…..မခံဖူးသေးဘူး..၊ ဘယ်လိုနေမလဲ မသိဘူး… ”

“  မမ ကောင်းကောင်းဇိမ်တွေ့သွားမှာပေါ့..၊ ဒီလို ကုန်းပေးထားတဲ့ အနေအထားမှာ လီးအဝင် သိပ်ထိမိတာ..၊ ဖင်ထောင်ကုန်းပြီး အလိုးခံရတာထက်တောင် လီးအဝင် ပိုကောင်းတယ်..။ ကျနော့်အနေနဲ့လည်း ပိုးအားပြင်းပြင်းနဲ့ ဖိဆောင့်နိုင်တယ်…၊ မမထား ကြိုက်မှာပါ..၊ ..မမထားလို နို့ကြီးကြီး ဆုံထွားထွား ခါးသေးသေး ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မျိုးက ဒီအနေအထားနဲ့ သိပ်ကိုလိုက်ဖက်တာ…ကြည့်လေ..ဖင်ကြီးက တင်းပြီးအိနေတာပဲ…. ”

ပြောရင်း ဖင်ကြီးကို လက်ဝါးဖြင့် ဖျန်းခနဲ တစ်ချက်ရိုက်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးက အိုး….ဟုမြည်တမ်းကာ ခါးနွဲ့ပြီး ဖင်းဆုံကြီး လှုပ်ရှား ယမ်းပေးလိုက်သည်..။

“  လိုးတဲ့အခါမှာလည်း..၊ ဒီလိုပဲ ဖင်ကြီးကို လှုပ်ရှားယမ်းခါပေးအုန်းနော် …မမထား… ”

“  အေးပါ…..ကဲ..လုပ်မယ်ဆို သွင်းလေ… ”

အလိုးခံရန် ကုန်းထားပြီးဖြစ်သော်လည်း လီးက ဝင်မလာသေးသည်မို့ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ စောက်ပတ်ထဲ အရည်ကြည်တွေ စိုရွှဲလှုပ်ရှား..၊ စအိုပေါက် ဟစိဟစိဖြစ်ကာ ယားနေလျက် မချင့်မရဲ ဖြင့် ပြောသည်..။လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းကာ ဖင်ဆော်မှာလား..၊ စောက်ပတ်ထဲထိုးထည့်ပြီး စောက်ပတ်ကိုပဲ ချမှာလား… တိတိကျကျ မသိရမှုကလည်း ဒေါ်ထားထားစိုးကို အတော်လေး ရင်ဖိုမောစေသည်..။  

နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ဆုံကြီးနောက်တွင် ကျကျနန နေရာယူသည်..။ ယခုအနေအထားတွင် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ အပီအပြင် ကုန်းနေရလျှက် ၊ တင်ကြီးမှာ ဟီးကာ ကားယားထွားကြိုင်းပြီး တစ်ရစ်နေသည်..။ သည်လိုအနေအထားမျိုးတွင် ဒေါ်ထားထားစိုး ရှိနေပုံကို နေမိုး အတော်ကို အားရသည်..။ လီးကို စောက်ပတ်ဝတွင်လည်း မတေ့..၊ စအိုပေါက်တွင်လည်း မထောက်ပဲ… ဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုအလယ် ဖင်ကြားတွင် အသာထိုးညှပ်ကာ ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ ကိုင်းသည်..။ 

ဒေါ်ထားထားစိုး ဂျိုင်းနှစ်ခုကြားမှ ဘယ်ညာလက်နှစ်ဖက်ကို  ထိုးသွင်းလျက် မို့ဝန်းကားအိသော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်သည်..။ နို့သီးခေါင်းများကို ဖိပွတ်ချေပေးသည်..။

“  ဟင့်ကွယ်…. နို့ပဲ ဆွဲနေတော့မှာလား..၊ လီးမသွင်းတော့ဘူးလား..၊ ချတော့ကွာ….တကယ်ပဲ….ဟင့်ဟင့်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက အံကြိတ်ကာ မချင့်မရဲ ပြော၏..။ တင်ကြီးကိုလည်း နောက်သို့ ကော့ကော့ဆောင့်တွန်း သည်..။ ဖင်ကြားထဲကို ညှပ်ထားသော လီးချောင်းကြီးဟာ ဖင်ကြားတလျေက် လျှောတိုက်သွားနေသည်..။ စအိုဝကို ပွတ်မိသလို ၊ စောက်ပတ်ကိုလည်း ထိမိပွတ်မိသည်..။

နေမိုးသည် ခါးကို အသာဆတ်ဆတ်ကော့ပြီး လီးကို ကော့ကော့ထိုးသည်..။ လီးက ဟိုထောက်သည်ထောက်ဖြစ်နေသည်..။ ဖင်ပေါက်ထဲကို မဝင်သလို ၊ စောက်ပတ်ထဲလည်း မဝင်..။  နေမိုး လီးကို ထိုးတော့သွင်းနေပြီကို ဒေါ်ထားထားစိုး သိသည်..။ ဘယ်အပေါက်ကို ချိန်ထိုးသည်ကိုတော့ မသိ..။  သို့သော် ကော့ကော့သာ လိုးနေဆော်နေသော်လည်း ဖင်နှင့် စောက်ပတ် မည်သည့်အပေါက်ထဲမှ လီးက ထိထိမိမိ တိုးဝင်လာခြင်း မရှိသောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ အလွန်ကို အခံရခက်နေသည်..။

စိတ်လည်း မရှည်နိုင်တော့…။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ ဖင်ကြီးကို အသာချိန်ဆကာ နေမိုးကော့အထိုးတွင် တင်ပါးကိုလည်း အလိုက်သင့်အောင် နောက်သို့ ဆတ်ခနဲ တွန်းလိုက်၏  ။  လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ နင့်ခနဲ တိုးဝင်သည်..။

“  အားပါးပါး….အီး….ဝင်ပြီ…ဟင့်…..ဝင်ပြီ ”

လီးမဝင်နိုင်လို့ ဆန့်တငံ့ငံ့ နှင့် အကြီးအကျယ် မချင့်မရဲဖြစ်နေသော ဒေါ်ထားထားစိုး ၊ အားရဝမ်းသာပင် ပါးစပ်မှ ရေရွတ်လိုက်သည်…။ နေမိုး၏ လီးကြီးသည် စောက်ပတ်ထဲ တဝက်သာသာဝင်နေကာ လီးအထိအတွေ့သည် စောက်ပတ်အတွင်းသားများမှာ တဆင့်  တစ်ကိုယ်လုံးသို့ ပျံ့နှံ့ကာ ဒေါ်ထားထားစိုး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထသည်..။ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်သည်..။

“  ဘယ်ထဲ ဝင်သွားတာလဲ..ဟင် မမ…၊ စောက်ပတ်ထဲလား…ဖင်ထဲလား… ”

နေမိုးက ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်နေသော ဒေါ်ထားထားစိုး၏ နို့အုံကြီးများကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲညှစ်ရင်း မေးသည်။ သူ့လီးထိုးဝင်သွားတာ စအိုလား ၊ စောက်ပတ်လားဆိုတာကို နေမိုး တကယ် သေသေချာချာ မသိပါ..။ ထိတွေ့မှုအရတော့ စောက်ပတ်ဖြစ်ဖို့များသည်ဟု တွေးမိသည်..။  ထိုသို့ မေးရင်း ခါးကို ဆတ်ခနဲ လှုပ်ပြီး ဖိဆောင့်ချလိုက်ရာ ကျန်နေသေးသော လီးတဝက်လည်း စောက်ပတ်ကြီးထဲ နင့်ခနဲ အိခနဲ မြုပ်ဝင်သည်…။

လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်သွားသည်မို့ ဒေါ်ထားထားစိုး တုန်ခိုက်ခါသွားသည်..။ ဖင်ဆုံကြီးကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း တစ်ချက်လှုပ်ခါပေးလိုက်သည်..။ လီးက စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်နေရာ ဖင်ကြီးယမ်းခါသောအခါ လီးကို စောက်ပတ်နှင့် ငုံညှစ်ကာ ဆွဲခါပေးသလိုဖြစ်သည်..။ နေမိုး၏ လီးကြီးသည် စောက်ခေါင်းထဲတွင် အတွင်းသားများ၏ အဖက်ဖက်မှ ဖျစ်ညှစ်မှုကို ခံစားရသလို ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း စောက်ခေါင်း ဘယ်ညာ အထက်အောက် နှံ့စပ်အောင် တုတ်ခိုင်သန်မာသော လီးချောင်းထွားထွားရှည်ရှည်ကြီးနှင့် ဖိကပ်ပွတ်ထိုးမှုကို အပီအပြင် ခံစားရလျက် အရသာ အပြတ်တွေ့သွားသည်..။

နေမိုးမေးသည်ကို ချက်ချင်းမဖြေနိုင်…။ တဟင့်ဟင့်၊ တအင့်အင့်ဖြင့် ရမက်ဇော ထန်ထန် မြည်သံလေးများ ပြုနေမိသည်..။

“  ပြောစမ်းပါအုန်း မမထားရဲ့..၊ ကျနော့်လီး ဘယ်ထဲဝင်သွားတာလဲ…၊ ဖင်ထဲကို မဟုတ်လား…. ”

နေမိုးက ထပ်မေးတော့မှ ဒေါ်ထားထားစိုးထံမှ ရမက်လွှမ်းသော အသံဖြင့် အဖြေစကားထွက်လာသည်..။

“  ဟာ…မဟုတ်ဘူး…စောက်ပတ်ထဲဝင်နေတာ… ”

“  ဘယ်လိုနေလဲ ဟင်… ”

“  အို….ကောင်းတာပေါ့ ကွာ ”

“  အရင်လိုးခဲ့တဲ့ ပုံစံတွေနဲ့ အခုပုံစံ  လီးအဝင် ကွာခြားတယ် မဟုတ်လား… ”

“  အင်း…အင်း… ”

“  ဒီ ပုံစံနဲ့ လိုးတာ ကြိုက်ရဲ့လား… ”

“  အင်း…….ကြိုက်ပါတယ်……ဆောင့်လေကွာ….မောင်ကလဲ… ”

လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်နေကာ ၊ နေမိုးက လှုပ်ရှားဆောင့်လိုးခြင်းမပြုပဲ ၊ ဖိကပ်ထိုးစိမ်ထားသောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးက မနေနိုင်တော့ပဲ ပြောလိုက်သည်..။ နေမိုးက နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်နာနာ ကိုင်ညှစ်ဆွဲကာ ခါးအားနှင့် ပေါင်လုံးအားများကို သုံးပြီး အောက်ပင့်ဆောင့်ချက် ငါးချက် ခပ်ပြင်းပြင်း ပင့်တင်ဆောင့်သွင်းသည်..။

“  ဘွပ်…အင့်….ဘွပ်…အားပါး….ဘွပ်…ဘွပ်….ဘွပ်…..အောင်မယ်လေးလေး…..ကောင်းလိုက်တာ….အိအိ……..အာ့အာ့ အိုး… ”

ပထမဆောင့်ချက်နှစ်ချက်ကို တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်သွင်းကာ ကျန်သုံးချက်ကိုတော့ ဆက်တိုက် တစ်ဆက်ထည်း ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ ဒေါ်ထားထားစိုးတစ်ယောက် ခါးကော့ ခေါင်းမော့ ၊ ဖင်ကြီးယမ်းကာ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်းနှင့် ကာမအရသာ အကြီးအကျယ် တွေ့သွားရလေသည်..။

နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ နို့ကြီးများကို ကုန်းဆုပ်ဆွဲနယ်နေရာမှ ၊ ခါးမတ်ကာ ကိုယ်ကို နောက်သို့ ပြန်ဆုပ်ယူသည်..။ နို့ကိုင် နေသော လက်များကိုလည်း လွှတ်ပေးလိုက်သည်…။ နေမိုး၏ လက်နှစ်ဖက်သည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ကားအိတစ်ရစ်နေသော ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးပေါ်သို့ နေရာပြောင်းသွားသည်..။ ဖင်ဆုံကြီးကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်သည်…။  နို့အကိုင်မခံရတော့သောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရင်ဘတ်ဆီတွင် ဟာတာတာလို ဖြစ်သွားသည်..။ နို့ကိုင်နေသည့် လက်များ ဖယ်သွားသော်လည်း ခပ်တင်းတင်း ကိုင်ညှစ်ထားခဲ့သည့်အရှိန်က ကျန်သေးရာ ၊ နို့အုံကြီးနှစ်ခု ကျိန်းတိန်းတိန်း ဖြစ်ကျန်ခဲ့သည်..။ ဖြူဖွေးအိသော နို့အုံသားများ ပေါ်တွင်တော့ လက်ချောင်းရာ အညိုအမည်းများ အထင်းသား ကျန်ရစ်သည်..။

နို့အကိုင် မခံရသော်လည်း.. ဖင်သားကြီးများကို အကိုင်ခံနေရသည်မို့ ဒေါ်ထားထားစိုးအတွက် ဖီလင်ကတော့ ကျမသွားပါ…။ တစ်မျိုးထူးသော အထိအတွေ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ပြောင်းလဲ ခံစားရသည်..။

“  လိုးလေ..မောင်ရာ… တို့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးစမ်းပါကွာ…မင်းလီးကြီးနဲ့ အပီ ဆောင့်လိုးတာ တို့သိပ်ခံချင်နေတာ… လီးကို အဆုံးနင့်ဝင်သွားအောင် တအား ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ  ”

....................................................................................................................................................................

ဒေါ်ထားထားစိုးက နောက်သို့ ခေါင်းငဲ့ကာ ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပြောသည်..။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ချပြီးထောက်ထားသော ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုလည်း အားထည့်ကာ တောင့်ထားလိုက်သည်..။  ထိုအခါ တင်ဆုံကြီးက ပိုပြီး ကားအိလုံးတက်လာသည် ။ နေမိုးက တစ်ဆုပ်တစ်ခဲ ဖင်သားအိအိတစ်တစ်ကြီးများကို  လက်ချောင်းများ ဖင်သားထဲ နစ်ဝင်သွားအောင်ပင် အားရပါးရ ကိုင်ညှစ်လိုက်သည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကြီး ရှေ့တိုးနောက်ကော့ ဖြစ်လာသည်..။ နေမိုးကလည်း လီးကို အလိုက်သင့်ပင် လုပ်ပေးထားလိုက်ရာ တင်ဆုံကြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင် လှုပ်ရှားသည်နှင့်အမျှ လီးချောင်းကြီးကလည်း စောက်ပတ်ထဲသို့ တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်နေသည်..။

ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ အားပြင်းပြင်းဆောင့်တွန်းလျင် လီးက စောက်ပတ်ထဲ အားပြင်းပြင်း ဆောင့်တိုးဝင်သည် ။ နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက် ပြဲပြဲအာသွားအောင် ဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကို ဆွဲဆွဲဖြဲပေးသည်..။  အစပိုင်းတွင် ကိုယ်ကို မတ်မတ်ထားကာ ငြိမ်ပြီးရပ်နေရာမှ ခဏအကြာတွင် နေမိုးက ခါးကိုလှုပ်ကာ လီးကို ကော့ကော့ပြီး လိုးဆောင့်ပေးသည်..။ ထိုအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးက သူမတင်သားကြီးကို နောက်သို့ ကော့တွန်းပေးမှုအရှိန်ကို အသာလျှော့ချသည်..။

လိုးဆောင့်မှုကို နေမိုးအား လုပ်ရန် တာဝန်ပေးလိုက်သည့်သဘောပင်…။ နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ဆုံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားရပါးရကိုင်ကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်လိုးတော့သည်..။ အောက်ပင့်ဆောင့်ချက် ၊ အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်ချက်နှင့် မြေစိုက်ဆောင့်ချက်တို့ကို အချက်ကျကျ အသုံးပြုကာ ဆောင့်လိုးသည်..။ အောက်ပင့်ဆောင့်ချက်ဖြင့် ဆောင့်လိုးသောအခါ နေမိုးက ဒူးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ကွေးကွေးလုပ်ကာ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ပေါင်နှစ်ခုကြား အောက်ဘက်မှနေပြီး ကော့တင်ထိုးဆောင့်သည်..။  

ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ဆုံဖွေးဖွေးကြီးများ လုံးတစ်ကာ အပေါ်သို့ပင် မြောက်မြောက်ကြွတက်သည်..။ အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်ချက်ဖြင့် ဆောင့်သောအခါတွင်တော့ နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကြီးနောက်နားတွင် ခါးဆန့်ထုတ် မတ်ကာရပ်လျက် လီးကို စောက်ပတ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်အောင် ဆွဲထုတ်ပြီး အချိန်အဆမှန်မှန် အားပြင်းပြင်းဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ပြန်လည်ထိုးဆောင့်သွင်းသည်..။

လီးဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါ စောက်ခေါင်းဝမှာ ပြဲအာကျန်နေခဲ့ကာ ထိုစောက်ခေါင်းဝ ပြန်လည်စေ့မသွားမီ ၊ ဆွဲထုတ်ထားသော လီးက ပြန်လည်တိုးဝင်လာရာ အဖုတ်ဝ ပြန်ပြဲအာသွားသည်..။ လီးချောင်းကြီးနဲ့အတူ လေလုံးကလည်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တိုးဝင်လာရာ ထိုလေလုံးထိခတ်မှုသည် စောက်ခေါင်းအတွင်ဘက် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းသို့တိုင် ရောက်သည်..။ ကိုယ်အတွင်းရှိ အသည်း အူ ကလီစာများတိုင်အောင် လီးဆောင့်ချက်က ကျရောက်သလိုမျိုး ဖြစ်သည်..။ အမြောက်ကြီးပစ် ဆောင့်ချက်ကို ခံရသောအခါတွင်တော့ ၊ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကြီးသည် ထစ်တောင့်ကာ နေရာမပျက်ရှိကာ ၊ နေမိုး၏ ဆီးစပ်နှင့် အပြတ်ထိရိုက်မှုဖြင့်သာ တင်ပါးသားဖြူဖြူကြီးများ သိမ့်သိမ့်လှုပ်တုန်သွားသည်..။

မြေစိုက်ဆောင့်ချက်ဖြင့် အလိုးခံရသောအခါတွင်တော့ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ခါးကွေးညွှတ်ကာ တင်ကြီးနောက်သို့ ကားနိုင်သမျှကားကာ ကော့တစ်ထွက်ပြီး နေမိုးကလည်း ရှေသို့ခြေတစ်လှမ်းစာတက်ကာ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တင်ပါးဆုံကြီးအထက်နားဆီ ကျကျနန နေရာယူဆုပ်ကိုင်ထားသော ဖင်သားကြီးများကို အောက်သို့ ဖိတွင်းနှိမ့်ချပြီး လီးကိုလည်း အောက်သို့ တည့်တည့်စိုက်ကာ ဆောင့်ချခြင်း ဖြစ်သည်..။ လီးသည် စောက်ပတ် အတွင်းဘက်၏ အောက်ပိုင်းကို အရှိန်ပြင်းပြင်းထိမိသည်..။ စောက်အုံကြီးသည် မောက်ပြီး ကြွတက်ကာ စောက်စေ့ကြီးကလည်း ပုံမှန်ထက် ပိုပြူတစ်ထွက်နေသည်..။

အမျိုးသမီး၏ ပါးစပ်မှ အားခနဲ အီးခနဲ အော်ဟစ်သံများပင် ပြုရသည်အထိ အဝင်ရက်စက်ကာ ဆောင့်အားပြင်းသည်..။ နေမိုးဆောင့်လိုးသော ထိုဆောင့်ချက်သုံးမျိုးစလုံးမှာ လီးအဝင်နက်ကာ အားအပြည့်ပါဝင်ပေရာ တော်ရုံတန်ရုံမိန်းမ မခံနိုင်ပါ…။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ လေးလုံးခြောက်ဖက် ၊ လူကောင်ကြီးထွားကာ ကာမရမက်လည်း အထူးထန်ပြင်းသည့် ၊ ရာဂကြွယ်သော မိန်းမစားမို့ သည်ဆောင့်လိုးချက်တွေကို အပြတ်ခံနေနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်း ထိမိလှသော ဆောင့်ချက်များကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ နှစ်ချီပင် ပြီးသွားခဲ့ရသည်..။ အလိုးခံရချိန် ၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ထွက်သော အရည်ကြည်ရော ၊  ပြီးသွားလို့ ထွက်ကျသော အရည်တွေရော စောက်ပတ်ထဲတွင် အရည်များ ရွှမ်းရွှမ်းစို နေသည်..။ နေမိုး ဘယ်လောက်ဆောင့်ဆောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးကတော့ မဖြုံပါချေ…။  ပြီးသွားခဲ့ချိန်များတွင်လည်း တရကြမ်း ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးချက်များကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ  ကာမရမက်ဇောအဟုန် အရှိန်လျော့ကျသွားမှုမျိုးပင် မဖြစ်ပဲ တဏှာထန်ပြင်းမှုက တဆက်တည်းပင် မြင့်မားတက်ကြွနေလေသည်..။

နေမိုးက အချက်နှစ်ရာနည်းပါးပင်တရကြမ်းဆောင့်လိုးပြီးနောက် ၊  သုတ်ရည်အထွက်မမြန်ရအောင် ထိန်းသည့်သဘောဖြင့် ဆောင့်ချက်အားကို လျှော့ချလိုက်သည်..။ အားပြင်းပြင်း စိုက်ထုတ်ရသော  အောက်ပင့်ဆောင့်ချက် ၊ အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်ချက် ၊ မြေစိုက်ဆောင့်ချက်များကို မသုံးတော့ပဲ ၊ အားသိပ်မကုန် ခပ်မှန်မှန်လိုးနိုင်သော အခြေခံလိုးနည်းဖြစ်သည့် ကြမ်းပြင်ညီဆောင့်နည်းကို သုံးကာ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် အသာ အယာ ဆက်လိုးသည်..။

အလိုးခံနေရသူ မိန်းမ အရသာအတွေ့ထူးအောင် အားဖြည့်ပေးသည့်အနေဖြင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်ပေါ်သို့ တံတွေး ထွေးချသည်။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်လိုးခံဖူးပြီး ဖင်လိုးခံမှုအတွေ့ကိုလည် ဖီလင်ယူတတ်နေသော မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်ရာ ဖင်ပေါက်ပေါ်တည့်တည့် အေးမြစိုစွတ်သော တံတွေးများ ထွေးချခံရသောအခါ စအိုဝ ယားပြီး ရင်တဖိုဖိုဖြစ်လာသည်..။ ဖင်ဝလေးမှာလည်း စူစူပွပွဖြစ်သည်..။

နေမိုးက ဖင်ပေါက်ပေါ်သို့ တံတွေးထွေးချရုံသာမဟုတ် ညာဖက်လက်မကို တံတွေးဆွတ်ပြီး ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ကလိဆွပေးသည်..။ အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ပတ်ကို လီးနှင့်လိုးရင်း ၊ ဖင်ပေါက်ကို လက်မထိုးကာ လိုးပေးနေသည့် သဘောပင်..။ ဘယ်လက်ကတော့ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ဖင်သားကြီးများကို ပွတ်လိုက် ၊ ပေါင်ရင်းကို ကိုင်လိုက် ၊ ပခုန်းလှမ်းဆွဲလိုက် လုပ်ပေးနေသည်..။

ဒေါ်ထားထားစိုးအဖို့ စောက်ပတ်ရော ဖင်ပေါက်ပါ နှစ်ပေါက်ပြိုင်တူ အရသာတွေ ရနေသည်..။  နေမိုးအနေဖြင့် နို့အုံကြီးများကို ကိုင်ဆွဲရန် လက်မအားနိုင်ပဲ ရှိရာ ဒေါ်ထားထားစိုးက မိမိဖာသာ မိမိ နို့အုံများကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်ပြီး လိုအပ်မှုကို ဖြည့်စွက်လိုက်သည်..။

“  မမထား… ”

စောက်ပတ်ကို လီးနှင့် လိုး ၊ ဖင်ပေါက်ကို လက်နှင့်လိုး လုပ်ပေးနေရာမှ နေမိုးက ခေါ်သည်..။

“  ဟင်….ဘာလဲ မောင်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ပြန်ထူးသံမှာ ရမက်ဇောနှင့် တုန်ခါလို့ နေသည်..။

“  ကျနော့်လီးကို  စောက်ပတ်ထဲကထုတ်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းထည့်မယ်…မမ ဖင်ခံချင်လား ”

နေမိုးနှင့် ဖင်လိုးဖူးပြီး ဖြစ်ရာ ယခု နေမိုးက ထပ်ပြီး ဖင်ဆော်လျင် ဒေါ်ထားထားစိုး ငြင်းစရာအကြောင်း မရှိ..။ ဖင်ခံမည်မှာ သေချာသည်..။ အထွေအထူးမေးနေစရာ မလိုပါ..။ အမျိုးသမီးကြီး ရမက်ထန်အောင် ဖန်တီးသည့်အနေဖြင့်သာ နေမိုးက မေးခြင်းဖြစ်သည်..။  ဘာကြောင့် သည်မေးခွန်း မေးခြင်းဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်ထားထားစိုးကလည်း နားလည်သည်..။  သို့သော် သည်လို အမေးခံရမှုသည် ဒေါ်ထားထားစိုးကို စိတ်လှုပ်ရှားစေတာတော့ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်..။ လက်မဖြင့် ထိုးကလိခံနေရသော ဖင်ဝကပင် ယားလို့လာရသည်..။

“  အင်း….လိုးလေကွာ… ”

“  ဖင်လိုးမယ်နော်….မမ… ”

“  မမဖင်ပေါက်က တံတွေးစိုနေပြီဆိုတော့ ဆီထပ်မဆွတ်တော့ဘူးနော်… ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကိုထိုးထည့်ထားသော လက်မနှင့် စောက်ပတ်ကို လိုးနေသော လီးကို အသာဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။

ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ကလိပေးနေသော လက်မကို အရင်ထုတ်သည်..။ လက်မကို အထုတ်တွင် စအိုဝ အာတာတာ လန်တန်တန်လေးဖြစ်လာပုံကို  သေသေချာချာ ကုန်းပြီး ကြည့်သည်..။  ဖင်ထဲမှ လက်မထုတ်ပြီးမှ  စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ယူသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ထဲမှ လက်မကျွတ်ထွက်သွားသည်တွင် စအိုဝ ယားကျိကျိနှင့် ဟာတာတာ ခံစားရသည်..။ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကျွတ်ထွက်သွားချိန်မှာတော့ ဟာတာတာဖြစ်မှုက ပိုအားကြီးလာသည်..။ ပါးစပ်မှ….

“  ဟင့်ကွယ်…..အို အို… ”

ဟုပင် ရေရွတ်သံလေးများပြုမိသည်..။ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီးနောက် စအိုဝတွင် တေ့ထောက် ထားလိုက်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး ခါးလေး တစ်ချက်တွန့်သွားသည်..။

“  ဖင် ဖြဲပေးပါလား…မမ… ”

နေမိုးက ခပ်တိုးတိုးပြောသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးသည် လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ကာ သူမ၏ တင်ပါးသားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ကိုင်ပြီး ကျကျနန ဆွဲဖြဲပေးသည်..။ ဖင်ပြဲသွားရာ စအိုပေါက်လေး အပြူးသား ပေါ်သည်..။  အလိုးခံဖူးပြီးဖြစ်လို့ လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းသိနေလေသော ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်သည် လိုးသွင်းလာမည့် လီးချောင်းကြီးကို ကြိုဆိုသည့်အလား…စူပွစူပွလှုပ်ရှားနေသည်..။

တံတွေးများဖြင့် စိုနေသည့် စအိုပေါက်လေးသည် အလိုးခံရန် အသင့်ရှိနေသည်။ နေမိုးက ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဥ်းလေး၏ အဝတွင် သူ့လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို တေ့ထောက်လိုက်သည်..။

“  သိပ်မကြမ်းနဲ့နော်.. ဖြည်းဖြည်းသွင်း..၊ ဒီလို ကုန်းပေးပြီး ဖင်လိုးရင် အရမ်းနာတယ်ဆိုတာ သိပါတယ်နော်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက ပြောသည်..။  ကြောက်လို့လား ၊ စိတ်လှုပ်ရှားလို့လားတော့ မသိ..၊ သူမ၏ အသံက တုန်ရင်လှုပ်ခါနေသည်..။

“  နာပေမယ့်..မမ အရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့မှာတော့ စိတ်ချပါ….၊ မမကို ဖင်ကောင်းကောင်း အီစိမ့်သွားအောင် ကျနော် သေသေချာချာ လိုးပေးပါ့မယ်… ”

“  အို….ကွာ….နာရင်တော့ အော်မှာပဲ… ”

ထိုစကားအဆုံးတွင် နေမိုးသည် ကျကျနန တေ့ထောက်ထားပြီးဖြစ်သော သူ့လီးချောင်းကြီးကို  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်သည်…။

သိပ်အကြမ်းမဟုတ်သော်လည်း သိပ်ပြီးတော့လည်း ဖြည်းဖြည်းညင်ညင်လည်းမဟုတ်..။ ခပ်ဖိဖိလေးစိုက်ကာ ထိုးသွင်းခြင်းဖြစ်သည်..။ အလိုးခံဖူးသော ဖင်ပေါက်မို့ စအိုဝကလည်း လီးဝင်လမ်းကြောင်းမှန်အောင် အလိုက်သင့် ဖွင့်ပေးတတ်နေရာ..၊ လီးချောင်းကြီးက တစ်ကာ ထစ်ကာ တိုးဝင်သည်.။

“  အားကျွတ်ကျွတ်…..ဝင်လာပြီ…..အို အမေ့….နာတယ်ကွ….အား အား….ဖြည်းဖြည်းသွင်းလို့ ဆို…..အိုအို…ဟင့် အင့်အင့်..အားပါးပါး…သိပ်မကြမ်းနဲ့လေ…၊ အို အို….ဝင်လာပြန်ပြီ….အမလေးလေး..နာတယ်…မောင်ရယ်……နာတယ်….အားအား… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် အော်ဟစ်ညည်းညူမြည်တမ်းရင်း ဖင်ထဲလီးသွင်းမှုကို ခံနေသည်..။ နာကြင်မှုက စူးစူးရှရှ ရှိသလို ၊ လီးကြီးတိုးဝင်လာမှု၏ ထိတွေ့မှု အရသာကလည်း ရှိန်းရှိန်းမြမြ ဖြစ်သည်..။ လီးတစ်ထစ် တိုးဝင်လာတိုင်း ရင်သိမ့်တုန်အောင်ပင် ဖြစ်သွားရသည်..။

ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်နေသည်..။ သည်တစ်ခါ ဖင်လိုးခံရတာက ယခင်အလိုးခံခဲ့ရသည်များနှင့် မတူ…။  ထူးခြားသော ထိတွေ့မှုအရသာ ရှိနေကြောင်းကိုလည်း ဒေါ်ထားထားစိုး နားလည်သည်..။  လီးဒဏ်ကြောင့် စအိုဝ ကျိန်းစပ်ကာ ဖင်ခေါင်းထဲတွင် အောင့်ပြီး နေသော်လည်း အရသာကလည်း ထူးခြားလွန်းသောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပေးလျက် ဖင်လိုးမှုကို အပီအပြင် ခံနေသည်..။

တစ်ရစ်ချင်း ဝက်အူလှည့်သလို ဖိဖိပြီး ထိုးသွင်းရာ နောက်ဆုံးတော့ ရှစ်လက်မကျော်ကျော် လောက်ရှည်သော လီးချောင်းကြီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အဆုံးဝင်သွားလေတော့သည်..။

ထိုသို့ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး အဆုံးဝင်သွားသောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေထကာ စောက်ပတ်ထဲက စိုးစိုးစစ်စစ်နှင့် လှုပ်ရှားလာလျက် အရည်ကြည်တွေထွက်ပြီး တစ်ချီ ပြီးသွားရလေတော့သည်..။

“  ဖင်ထဲ လီးအဆုံး ဝင်သွားပြီ….မမ… ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ညာဖက်ဖင်သားခြမ်းကြီးကို တစ်ချက်ပုတ်လိုက်ရင်း ပြောသည်..။

“  အေးကွာ….တစ်ဆို့ပြွတ်သိပ်နေတာပဲ… ”

“  နာသေးလား….ဟင်….မမ. ”

“  အိုး….ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးကြီးထိုးသွင်းထားတာ နာတာပေါ့ကွာ….မေးမှ မေးရက်ပလေတယ်….ဟင်း… ”

“  ကောင်းရော ကောင်းရဲ့လား….မမရဲ့… ”

“  အင်း….ကောင်းတယ်….၊ ကောင်းလွန်းလို့လည်း…နာတာကို ကြိတ်မှိတ်ပြီး ခံနေရတာ ”

“  ဆောင့်လိုးရတော့မလား… ”

“  အာ…မဆောင့်နဲ့အုံး…၊ ဖင်ပေါက်ကျိန်းစပ်ပြီး နာနေတယ်…၊ အရမ်းဆောင့်ရင် ခံနိုင်မှာ မဟုတ်သေးဘူး ”

“  ဒါဆို…တအားကြီး မဆောင့်ဘူးလေ..၊ ကျနော့်လီးကို မမဖင်ပေါက်ထဲက အသာဆွဲထုတ် ၊ ခပ်ဖြည်းဖြည်းပြန်ထိုးသွင်းနဲ့ ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးမယ်…ဒါတော့ ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား… ”

“  အင်း…ဖြစ်မယ် ထင်တာပဲ….ညှောင့်ကြည့်အုံးလေ… ”

“  ကျနော် ညှောင့်လိုးတဲ့အခါ မမကလည်း အလိုက်သင့်အဆင်ပြေအောင် ဖင်ကြီးကို ဝေ့ဝိုက်လှုပ်ရှားပြီး ကစားပေးပါလား..နော် ”

“  ဟွန့်…..တကယ်ကို ကဲတယ်… ”

“  ကဲတာ မဟုတ်ပါဘူး…..မမရဲ့..၊ ဒီလို ဖင်ကစားပေးရင် မမလည်း ပိုဖီလင်ရတာပေါ့… ”

“  သွားပါ….ဒီမှာ နာနေတဲ့….ဟာကို… ”

“  အဲဒီလိုနာနေတာ ပျောက်ပြီး ဖီလင်တွေ တက်လာအောင် ဖင်ကစားပေးဖို့ ပြောနေတာပေါ့… ”

“  ကဲ…ကဲ..လုပ်ပေးမယ်…..တကယ်ပဲ… ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်ထဲ အဆုံးထိထိုးသွင်းထားသော လီးချောင်းကြီးကို အသာအယာဆွဲထုတ်သည်..။  လီးကြီး ဖင်ထဲက ထွက်လာရာ လီးတန်လုံးပတ်နှင့် စအိုပေါက်တို့ အပြတ်ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး အသည်းတအေးအေး ဖြစ်ကာ ပါးစပ်မှ တကျွတ်ကျွတ် စုတ်သပ်ညည်းမိသည်..။  မိမိဖင်ကို လှုပ်ကစားပေးရန် ပြောဆိုလာမှုကိုလည်း  ဒေါ်ထားထားစိုး အတော်လေး သဘောကျနေသည်..။ သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း နေမိုးကို နှစ်သက်တပ်မက်ကာ နေမိုးလိုးတာကို ကောင်းကောင်းခံချင်လျက် ၊ နေမိုးကိုလည်း အရသာတွေ့အောင် လုပ်ပေးလိုသည့် အာသီသပြင်းပြနေသည်..။

ပါးစပ်ကသာ အမူပိုပိုနှင့် ဘာလေးညာလေး ပြောနေသော်လည်း ဖင်ကို လှုပ်ကစားပေးဖို့ လိုလားစွာပင် အသင့်ရှိနေသည်..။ လီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဆွဲထုတ်ပြီးနောက် ဖင်ထဲသို့ အသာအယာပြန်ထိုးသွင်းသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးသည် ကားစွင့်တင်းရင်းသော တင်ပါးဆုံကြီးကို ဝေ့ဝိုက်ကာ ခပ်သာသာလှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်..။ ဖင်ကြီးလှုပ်ရှားကစားမှုနှင့် အတူ ဖင်ခေါင်းပေါက်၏ အနေအထား အခြေအနေကလည်း အမျိုးမျိုးပြောင်းသွားရာ တအိအိ ထိုးသွင်းသော လီးချောင်းကြီးသည် ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ ဟိုထိုးသည်မွှေ ထိုးမိထောက်မိဖြစ်ကာသွားသည်..။ ဖင်လိုးသူရော ဖင်ခံသူပါ နှစ်ယောက်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထကုန်ကြသည်..။

“  အိုး……ဟင့် ဟင့်…မောင်ရာ……အားပါး….ပါး ဟင့်ဟင့်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးတစ်ယောက် နာကြင်မှုဝေဒနာကို မေ့ပျောက်ကာ အရသာ တွေ အပြတ်ခံစားရလျက် ပါးစပ်မှ ကျေနပ်အားရစွာ ရေရွတ်မိသည်..။

“  ဟုတ်ပြီ….အဲဒီလိုမျိုး ဖင်ကစားပေးမှပေါ့…ကောင်းတယ် မမရာ..၊ ဖင်ကိုကစားလိုက်တော့ ဖင်ထဲ လီးအဝင်က အရမ်းကို ထိမိတာပဲ…..၊ လှုပ်ပေးနော်…ဖင်ကြီးကို လှုပ်ပေး….ကော့ပေး…၊ ကျနော် ဆက်ညှောင့်ပေးမယ်… ”

နေမိုး၏ အံကြိတ်ကာ အားရပါးရပြောလိုက်သံက ဒေါ်ထားထားစိုးကို အားရကျေနပ်ပြီး စိတ်လည်း ပိုလှုပ်ရှားသွားစေသည်..။ နေမိုးသည် ဆက်ပြီး ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးသလို ဒေါ်ထားထားစိုးကလည်း ဖင်ကြီးကို အပီအပြင် လှုပ်ကစားပေးသည်..။ စိတ်ထကာ ဖီလင်တက် အရသာတွေ့လျက် ဖင်ဇိမ်ရလာပြီမို့ နာတာတွေ ကျိန်းစပ်တာတွေ အောင့်တာတွေ ကို အရေးမစိုက်နိုင်တော့…။ လီးချောင်းကြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်ပြန်ထုတ်လုပ်နေတာကိုလည်း အားမရတော့..။

“  ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်စမ်းပါကွာ…၊ တို့ဖင်ကို တအားလိုးပေးစမ်းပါ…..ဟင့်..လုပ်လေကွာ…ဆောင့်ပါလို့ဆို… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးကပင် စတင်ကာ အာသာငမ်းငမ်း ပြောလာသည်..။ သည်အပြောမျိုးကို စောင့်နေသော နေမိုးကလည်း တုံ့ဆိုင်းမနေတော့..။

“  ဖင် အီဆိမ့်လာပြီမို့လား…မမက ဖင်ခံလည်း အတော့်ကို ကောင်းတာပဲကိုး….၊ ကိုင်း လာပြီ မမရေ….၊ အပီဆောင့်လိုးတော့မယ်…အားရပါးရသာ ခံဖို့ပြင်ပေတော့… ”

နေမိုးက ပြောပြောဆိုဆို သူ့လီးကြီးကို ဒစ်ပေါ်လာသည်အထိ ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး အသက်အောင့်ကာ ထောက်ထားသော ခြေထောက်များကို တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိနေအောင် အားဖြည့်ထောက်ထားလိုက်သည်..။

နေမိုးက သူ့လီးချောင်းကြီးကို အားပြည့်အင်ပြည့်ဖြင့် တအားဆောင့်ချလိုက်သည်..။ လီးကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အလွန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဝင်သွားသည်..။

“  ဘွပ်…..ဘုဘု….ဘွပ် ဘွပ်ဘွပ်…..ဘု ”

“  အောင်မယ်လေးလေး…ကြမ်းလှချည်လား……မောင်ရဲ့…..အား အား…အား… ”

ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလှသော ဖင်လိုးချက်ကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ထဲ နင့်နေအောင် ခံလိုက်ရသည်..။ နာတာတော့ နာသည်..။ ကောင်းတာကလည်း လက်ကုန်ပဲ ဆိုတော့ နာကြင်မှုကို အရသာက အပြတ်ဖုံး လွှမ်းသည်..။ ကြမ်းတမ်းသော ဆောင့်လိုးချက်သည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တင်ပါးကြီးကိုပင် တုန်ခါရမ်းကာ ကော့တက်သွားစေသည်..။ နေမိုးက ထိုဆောင့်ချက်မျိုး နောက်ထပ် ငါးချက် တရကြမ်း မနားတမ်း ဆောင့် သည်..။

“  ဘွပ်…အား……..ဘွပ်….အမလေးလေး…ဘွပ်…..အိုး မားမား……ဘွပ်…..သေပါပြီ….ဘွပ် …ရှီး…..အ… ”

ထိုဆောင့်ချက် ငါးချက်သည် ဒေါ်ထားထားစိုးအာ ဘဝင်တုန် ရင်ခုန်သွားစေသည်..။ နောက်ထပ် တစ်ခါထပ်ကာ ပြီးလုလု ဖြစ်သည်..။ ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလှသော ဆောင့်ချက်အားကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ထောက်ထားသော ခြေထောက်မျာ ကွေးညွှတ်ကာပင် ကျသွားရသည်..။

သို့သော် ဒေါ်ထားထားစိုးသည် ချက်ချင်းပင် ခြေထောက်များကို ပြန်လည် အားပြုမတ်ထောက်ပေးသည်..။ နေမိုးက ထိုသို့ ဆောင့်လိုးပြီးသည်နှင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ သူ့လီးချောင်းကြီးကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်သည်..။

ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်မြန်မြန် ဆွဲထုတ်ခြင်းမို့ စအိုဝ ပြဲလန်ပါသွားရာ ဒေါ်ထားထားစိုး  တအားအားနှင့်…..

“  အား…..နာလိုက်တာ…….အမလေးလေး… ”

ဟုပင် အော်ဟစ်လိုက်ရသည်..။ ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သောလီးကို စောက်ပတ်ထဲသို့ ပြောင်းထည့်သည်..။ လီးအထုတ် ပြန်ကြမ်းသလို အသွင်းလည်း ပိုကြမ်းသည်..။ လီချောင်းကြီးကို တစ်ချက်တည်း အဆုံးဝင်အောင် ဖိဆောင့်ချလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ စောက်အုံကြီး ပိပြားကာ စောက်ခေါင်းထဲ အကြပ်အသိပ် ဖြစ်နေသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး မှာ အော်ဟစ်လိုက်ရပြန်သည်..။

“  အောင်မယ်လေး လေး…..ကြမ်းလှချည်လား…ကွာ….. ကျွတ် ကျွတ်…ကျွတ်… ”

သို့သော် ထိုဆောင့်သွင်းချက် က ထိမိလှသောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုး တစ်ချီထပ်ပြီးသွားရပြန်သည်.။ နေမိုးကတော့ စောက်ပတ်ထဲ လီးအဆုံးထိုးသွင်းပြီးသည်နှင့် တအားကျုံးကာ  လိုးဆောင့်သည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးအဖို့ တစ်ချီထပ်ပြီးလို့ ကာမစိတ်လျော့ကျဖို့ နေနေသာသာ ဆောင့်ချက်များကြောင့် ဖီလင်တက်ကာ ပိုလို့တောင် ထကြွ နှာထန်နေရမှုကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပါပဲ…..။

“  ဘွပ်ဘွပ်ဘွပ်…..အားပါး ကောင်းတယ်….အဲ့လိုမျိုး တအားဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ…..ဘွပ်ဘွပ်…ဟုတ်ပြီ မရပ်လိုက်နဲ့နော်….ဘွပ် အိ…..အားလည်း လျော့မသွားစေနဲ့..။ ဆောင့် ဆောင့်……သားအိမ်ထဲ လီးဒစ်ကြီး မြုပ်သွားအောင် ဆောင့်လိုးလိုက်စမ်းပါ….မောင်ရဲ့……အား… ”

“  ဘွပ်..ဘွပ်ဘွပ်….ဆုံကြီးကိုလှုပ်ပေးလေ…..ဟုတ်ပြီ…ဒီလိုမှပေါ့….ဘွပ်ဘွပ်…..ခါးကိုလည်း နွဲ့ပေး အုန်းလေ… ”

“  ဘွပ် ဘုဘု..ဘွပ်…..အား ဟင့်ဟင့်ဟင့်……အိုအို… ”

“  ဘွပ်ဘွပ်…..လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ….မမရာ  ”

“  ဘွပ်ဘွပ်ဘု…..ကောင်းရင်ဆောင့်လေကွာ…..ဆောင့်…ဟင့်…ဘွပ်ဘုဘွပ်…..ပတစ်…အို ဘာလို့ ထုတ်….ထုတ်….ဘုဗျစ် ဗျစ်….အောင်မယ်လေး……..လေး…အားအား… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး အရမ်းဖြစ်ကာ ဖင်ကြီးလှုပ်ခါကော့တွန်းပြီး ပေးလာခိုက်..၊ နေမိုးက လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။ လီးကျွတ်ထွက်သွားရာ.၊အပြတ်ဖီလင်တက်ကာကောင်းနေသော ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရုတ်တရက်  မချင့်မရဲကြီးဖြစ်ကာ ဘာလို့ထုတ်ရသလဲ ဟု အငမ်းမရ ပြောရန်ပြင်လိုက်စဉ်မှာ ဆုံးအောင်ပင် မပြောလိုက်နိုင်သေးခင် နေမိုးက ဆွဲထုတ်လိုက်သော သူ့လီးချောင်းကြီးကို ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်ထဲ ပြောင်းကာ တအားထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သပ်ရိုက်သလို ထိုးသိပ်ဝင်သွားလျက် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ တုန်တခိုက်ခိုက်ပင် အော်ဟစ်ညည်းတွားလိုက်ရသည်..။ နေမိုးက ဖင်ကို ဆယ်ချက်  ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုး၏  ။ ပြီးတော့ ဖင်ထဲမှ လီးထုတ်ကာ စောက်ပတ်ထဲ ပြောင်းထည့် ဆောင့်ပြန်သည်..။

သည်တစ်ခါတော့ စောက်ပတ်ကို ငါးချက် တအားဆောင့်လိုးပြီး ဖင်ထဲ သို့ပြောင်း လိုးပြန်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာတော့ ဖင်နှင့် စောက်ပတ် အပေါက်နှစ်ပေါက်ကို ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင် ၊ ထိမိကြမ်းတမ်းစွာ အပြန်အလှန် အလိုးခံနေရမှုကြောင့် ဆက်တိုက်ကို ပြီး ပြီးရင်း ပြီးလို့နေလေသည်… ။ ဘယ်နှစ်ချီ ဘယ်နှစ်လား….ပြီးသွားရမှန်းပင် မမှတ်မိတော့…။ အမျိုးသမီးကြီး အတော်လည်း မောဟိုက်လာပြီ…။

ဒါပေမယ့် လိုးနေသူက စံချိန်မကျပဲ တအားကျုံးကာ လိုးဆောင့်နေရာ…၊ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း နောက်ပိုင်းကျမှ ဘုံးဘုံးလဲကာ မှလဲရော…၊ ယခုလောလောဆယ်တွင်တော့ လိုးသမျှကို အပီအပြင်  ရက်ရက်ရောရော ခံလို့နေသည်..။ နေမိုးအနေနှင့်လည်း သူလိုးချင်နေသော မိန်းမကို စိတ်တိုင်းကျ ဇက်ကုန်လွှတ်ကာ အပီလိုးနေရသောကြောင့် ရှိသမျှအားအင် စွမ်းပကားများ အိပ်သွန်ဖာမှောက် ဆိုသလို ၊ အကုန်အစင် ထုတ်သုံးကာ ကာမနတ်ရဲ ပူးကပ်နေသူ တစ်ယောက်လို အားကုန် လိုးပစ်လိုက်လေသည်..။

သုတ်ရည်မထွက်ရအောင်လည်း အတတ်နိုင်ဆုံး အချိန်ဆွဲကာ ထိန်းထားသည်..။  သို့သော် နာရီဝက်ကျော်ကျော်ကြာသောအခါတွင်တော့ နေမိုးမှာ သုတ်ရည်မထွက်အောင် ဆက်မထိန်းနိုင်တော့..။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ပေါက်နှင့် စောက်ပတ်တို့ကလည်း စုပ်အားညှစ်အား ပိုကောင်းလာရာ နေမိုး၏ လီးမှ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်..။ သုတ်ရည် စထွက်သည့်အချိန်တွင် နေမိုး၏ လီးသည် စောက်ပတ်ကို လိုးနေသည့် အချိန်ဖြစ်သည်..။  စောက်ပတ်ထဲတွင် သုတ်ရည်အချို့ ပန်းထည့်ပေးပြီး လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်သည်..။ ဆက်ပြီး ထွက်လာသော သုတ်ရည်များက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ခေါင်းထဲ  ဝင်သွားကြသည်..။ စောက်ပတ်နှင့် ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးပြောင်းအထည့်တွင် သုတ်ရည်အချို့ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်သားကြီးများပေါ်သို့ ကျရောက်ပေကျံသွားလေသေးသည်..။ 

ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ပေါက်နှင့်စောက်ပတ် အပြန်ပြန် အလှန်လှန် ဝက်ဝက်ကွဲအောင် အလိုးခံခဲ့ရသည် သာမက ၊ သုတ်ရည်များကလည်း အပေါက်နှစ်ခုထဲသို့ ခွဲပြီး ပန်းထည့်ပေးခြင်းခံရလေရာ ဖင်ထဲမှာရော စောက်ပတ်ထဲမှာပါ အီစိမ့်နေအောင် အရသာတွေ့လျက် ဘယ်နှစ်ချီမြောက်မှန်း မသိ ပြီးလျက် မိန်းမူးလွန့်လူးအောင် ခံရလေသည်..။  နေမိုး သုတ်ရည်ထွက်သွားပြီမို့ လိုးပွဲက တစ်စခန်း အဆုံးသတ်သွားပေရာ ဒေါ်ထားထားစိုးသည် တောင့်ထားသမျှ ဖြေလျှော့ချလိုက်ရာ ထိုင်ခုန်ပေါ်မှ အောက်သို့ ယိမ်းယိုင်လဲကျသွားလုလု ဖြစ်သွားသဖြင့် နေမိုးက အသာကိုင်ထိန်းပေးထားလိုက်ရသည်..။ သုတ်ရည်ထွက်သွားပြီး မပျော့တပျော့ နှင့် မာန်ကျသွားသော လီးချောင်းကြီးမှာ သူမ၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်သွားတော့သည်..။

“  ကျနော်လိုးတာ သိပ်ကြမ်းသွားလို့ မမ နုံးသွားရပြီ ထင်တယ်.. ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုးကို အသာဖေးမ သိုင်းဖက်ကာ ပြောသည်..။

“  အေးကွာ …တော်တော် မောသွားတယ်… ”

“  ဆောရီး…မမရာ….လိုးရတာကောင်းလွန်းလို့ပါ… ”

“  ရပါတယ်ကွာ…မင်းလိုးပေးတာ မမလည်း သဘောကျပါတယ်. ”

“  ခဏနားလိုက်မယ်လေ….ဟုတ်လား… ”

“  အင်း… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ရော အဖုတ်ပါ ကျိန်းကာ ဒူးတွေချောင်ကျ ၊ ပေါင်တွေလည်း ကွနေရာ ခုတင်ရှိရာသို့ပင် ကောင်းကောင်းလျှောက်လှမ်း မသွားနိုင်…။ ကွတကွတနှင့် ခြေလှမ်းတွေ ယိမ်းယိုင်နေသည်..။  နေမိုးက အသာဖေးမကာ တွဲခေါ်ယူခဲ့ရသည်…။ ခုတင်ပေါ်သို့ ရောက်သောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုး ခြေပစ်လက်ပစ် ဖြစ်သွားတော့သည်..။  နေမိုးကလည်း အလိုက်သိစွာပင် ခုတင်အစွန်းနား၌ အသာထိုင်နေလိုက်သည်..။

“  မမ…ဗိုက်ဆာသလား…၊ တစ်ခုခု စားမလား… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး အတန်ငယ် အမောဖြေပြီး အသက်ရှူမှန်စပြုချိန်တွင် နေမိုးက မေးလိုက်သည်..။

“  အေး အေး….စားတာပေါ့….ဘာရှိလဲ ”

“  ချစ်ကင်းဆန်းဒွစ်ချ် ရှိတယ်..၊  ဟန်ဘာဂါလည်း ဝယ်ထားတယ်…၊  ပြီးတော့ ..ကြက်ဥတို့ ငှက်ပျောသီးတို့လည်း ရှိတယ်…မမ ဘာစားချင်လဲ… ”

“  ရပါတယ်ကွာ...အဆင်ပြေတာ…စားတာပေါ့… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် လဲလျောင်းနေရာမှ ထကာ ထမီကို ကောက်ယူ ရင်လျားလိုက်သည်..။  နေမိုးလည်း ပုဆိုးယူကာ ဝတ်သည်..။ ထို့နောက် နေမိုးက အသင့် ဝယ်ယူထားသော စားသောက်ဖွယ်ရာများကို သွားရောက်ယူငင် ပြင်ဆင်ပြီး နှစ်ယောက်အတူ စားသောက်နေကြတော့သည်…။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




ရင်နာအောင် လုပ်ရက်တယ် (စ/ဆုံး)

 ရင်နာအောင် လုပ်ရက်တယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - ဇမ္ဗူတလူ

"ကောင်းလိုက်တာ နှင်းနှင်းရယ် ညီးစောက်ခေါင်းထက် ဒီဖင်ကိုလိုးရတာ ပိုအရသာရှိတယ် .. ဟဲဟဲဟဲ"

"ပြွတ်ပြွတ် စွပ် ဘူး ဖွတ် ပြွတ် ဘွတ် ဘူး အား အား အား အား။"

ကျမလဲ နာနာနဲ့ အော်လည်းအော် လေလည်သံတွေကလဲ တဘူဘူနဲ့ ဆူညံနေတာဘဲ။ ကံကောင်းလို့ ချီးမထွက်တာ လက်တစ်ဖက်က စောက်ခေါင်းကိုနှိုက်ပြီး စောက်စေ့ကို ကလိပေးနေမိတယ်။ ဖင်တစ်ခုလုံး ကျိန်းနေတာဘဲ။ သူကတော့ မှန်မှန်ကြီးလိုးနေတယ်။ ဖင်ခံ ရတဲ့ ကျမကိုကျမ စိတ်နာမိတယ်။ ငွေတစ်ထောင်မက်လို့ပေါ့။

"အား အား ပြွတ် ကောင်းလိုက်တာ နှင်းနှင်းရယ် အင်း အမေ အိုး အား.."

ကျမစောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေဟာ သူ့လက်ခုပ်ထဲ ဝေါကနဲ ကျသလို သူ့သုတ်ရည်တွေ ကျမစအိုထဲမှာ လျှံကျလာပါတယ်။ ကောင်းမကောင်းမခံစားနိုင်ဘဲ အိပ်ရာပေါ်ဗိုင်းကနဲ ကျသွားတယ်။ သူလဲ ကျမပေါ် ထပ်ကျလာတာပေါ့။ လီးက ဖင်ထဲမှာညှပ်လျက်ပါဘဲ။ အဲဒီညကတော့ ကျမတို့အဲဒီမှာ အိပ်ရတယ်။ ထမှမထနိုင်တာ။ မနက်ကျတော့ ကျမအရမ်းဖျားနေတယ်။ မေမေ့ကိုလဲ မကြည့်ရဲဘူး။ ရှက်တာပေါ့ မောင်ဇော်မောင်မောင် လိုက်ပို့တဲ့ကား နောက်ခန်းမှာ ဦးကျင်ဆွေပေးလိုက်တဲ့ ငွေနဲ့လက်ဆောင်တွေ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ရပါတယ်။

ကျမစိတ်တွေညစ်နေတယ်။ လူ့ဘဝဆိုတာ အလကား ဖိုမဆန္ဒတွေ ဘက်မှာဘဲ တကယ်လို့ ကျမသာ ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ တွဲသွားမယ်ဆိုရင် ဝိုင်းပြီးလက်ညှိုးထိုးမဲ့ လူချည်းဘဲ ဘာဖြစ်လို့ လူလူချင်း နာမလည်နိုင် ရတာလဲ။ ကိုယ်လဲ ဒီလိုကိစ္စမျိုးဖြစ်နိုင်တယ် ဆိုတာ မေ့နေသလား။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မရှက်တတ်တဲ့ လူတွေဘဲ။ လူ့အဖွဲ့အစည်းကြီးတစ်ခုလုံးဟာ ဗရုတ်သုက္ခပါဘဲ။

"အခုလဲ ကြည့်လေ"

ကျမရဲ့ မေမေပေါ့....။

သူကိုယ်တိုင်ကျတော့ သမီးတွေရှေ့မှာ လင်ငယ်နေတယ် ကျမတို့ကိုကျတော့ တစ်ခါတစ်ရံမှ အပြင်ထွက်လည်ခွင့်ပြုတယ်။ ဒါတောင်သူပါမှ။ ဟိုတစ်ခါကလဲကြည့်လေ .. ကျမကို ငွေတစ်ထောင်နဲ့ သူ့လင်ငယ်ဆီ ရောင်း စားတယ်။ ပထမ ကျမကို သူ့လင်ငယ်ရဲ့ လက်ထောက်က မုဒိမ်းကျင့်ခဲ့တာကိုး ။ ပြီးတော့ လင်ငယ်က ဝင်လိုးတယ်။ ဒါပေမယ့် စောက်ဖုတ်ကိုမလိုးဘူး ထူးထူးဆန်းဆန်း ဖင်ကိုလိုးတယ်။

အဲ့ဒီတုံးက ဖျားလိုက်တာ ဆရာဝန်ခေါ်ယူရတယ်။ ရိုးရိုးဆရာဝန်တောင် မဟုတ်ဘူး။ သားဖွားနဲ့မီးယပ် ပါရဂူတဲ့။ တစ်လလုံး အိပ်ရာထဲလဲနေလိုက်တာ အခုမှဘဲ နလံထူတော့တယ်။ ကျမရဲ့ ငွေတစ်ထောင်ရော တစ်ထောင်လုံး မေမေ သုံးလိုက်တယ်။ ကျမကို ယုန်မွှေးဆွယ်တာ တစ်ထည်တော့ ဝယ်ပေးရဲ့။ ဖဲရှူံးပစ်လိုက်တယ် တဲ့။ အံ့ ... ပါရဲ့။

အဲ့ဒါတွေကြောင့် ကျမအလှမပျက်သွားပါဘူး။ မပျက်တာကိုဘဲ ဝမ်းသာရမယ်။ နို့မို့ဆိုရင် ကျမ စိတ္တဇနာ စွဲပြီး သေယုံဘဲရှိတော့တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ... ဘာမှအကျိုး မရှိဘဲ မုဒိမ်းကျင့်ခံခဲ့ရတယ် ပြီးတော့ ဖင်မှာလိုးခံ ရတယ်။ ပြန်ပြောရင်တောင် ဖင်တွေကျိန်းလာရဲ့။ ကျမစောက်ဖုတ် နဲနဲနာသေးတာက လွဲရင် ဘာမှမဖြစ်တော့ဘူး။

ယောင်္ကျား တွေကိုလဲ စိတ်နာတယ်။ တစ်သက်မှာ တစ်ခါအလိုးခံပါတယ်။ တစ်လလောက် ဘုံးဘုံးလဲတာ ဘာကောင်းလဲ။ သူတို့ကတော့ လိုးပြီး ဖြစ်လိုက်တာဘဲလား ဒါမှမဟုတ် မေမေကြားကခံနေလို့လား ။ ဒီခေတ်က သားအမိချင်းတောင် မယုံရဘူး။ မေမေလဲ လှတယ်မဟုတ်လား။ နောက်ပြီး ဒီပညာမှာ ကျမထက်ကျွမ်းတယ်လေ။ ဦးကျင်ဆွေ နဲ့ ကိုဇော်မောင်မောင်တို့ သူ့ကိုစွဲနေပြီလား မသိ။ အခုလဲ ဘယ်သွားနေလဲ မသိဘူး။ လင်ငယ်နဲ့ အိပ်နေလား သူ့ရုံးက စာရေးအရာရှိတွေနဲ့ အိပ်နေသလား။ ဖြစ်နိုင်တာတွေကို စဉ်းစားတာပါ။ ဒီလိုဘဲ မေမေနဲ့ ဖေဖေကပြောင်းပြန် ဖေဖေက အမြဲအိမ်စောစော ပြန်ပြီး သူ့ကို စောင့်ရတယ်။ သူကတော့ အမြဲ ည ၉နာရီကျော် တာ အနည်းဆုံးဘဲ။

"တော်သေးတယ်ပေါ့။..."

ဖေဖေက မေမေ့ကို ချစ်လို့ယူထားတာ ... မေမေ့ မိသားစုထက် ဖေဖေတို့က ပိုချမ်းသာတယ်လေ။ သူတို့မိသားစုက မေမေ့ကို ပျိုးထောင်ပြီး ဒီအခြေအနေရောက်အောင် လုပ်ခဲ့တာ။ ဖေဖေတစ်ခါက ပြောဖူးတယ်။

"နင်တို့အမေကို ချစ်တာ ရယူဖို့မဟုတ်ဘူး ပေးဆပ်ဖို့" တဲ့

ကျမတို့ လင်ရမယ်ဆိုယင်လဲ ဒီလိုလင်မျိုးကို လိုချင်လိုက်တာ... ကိုယ့်စိတ်ကြိုက် နေ။ ဖေဖေ့လိုလူမျိုးကတော့ ရှားပါတယ်။ မေမေတို့လူမျိုးကော.... အများကြီးဘဲ ရိုက်သတ်လို့ မကုန်နိုင်ဘူး ။ မမနဲ့ ကျမ တို့ လူမှန်းသိတတ်စ ကစပြီး မေမေနဲ့ ဖေဖေဟာ အတူတူမအိပ်တော့ဘူး။ တစ်ခါတစ်လေ အိပ်လားတော့မသိပါဘူး။ အကဲခတ်မှတ်မိသလောက်တော့ မအိပ်ကြပါဘူး။ ကဲ ပါလေ... သူတို့အကြောင်းက သိပ်စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းမှာ မဟုတ်ဘူး။ စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းတာက ကျမတို့လူငယ်တွေ အကြောင်း။ ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား။

ဒီလောကကြီးမှာ လူငယ်တွေကြောင့် သာယာစိုပြေနေတာပါ။ လူကြီးတွေဟာ အလကား။ လူငယ်တွေ လုပ်သမျှ အပြစ်မြင်ဘို့ဘဲ။ သူတို့ငယ်ရာက ကြီးလာတယ်ဆိုတာ မေ့နေတယ်။ သတိပေးဖို့ လိုလာပြီနော်...။

"ဟဲ့ .... မီးငယ်"

"အိုး မိုင်ဂေါ့(ဒ်) လန့်လိုက်တာ မမရယ် ဘာလဲ။"

"ဟား ဟား ဟား ... နင်ကလဲလန့်ရတယ် ရှိသေး၊ ငါပစ်ကနစ်ထွက်မလို့ လိုက်မလား။"

"ဟင့်အင်း မလိုက်ချင်ဘူး ၊"

"ကျော်မြင့်တို့ပါတယ်နော် နောက်ပြီး သူတို့အုပ်စုမှာ နင်ခိုက်နေတဲ့ ညီညီလဲပါမှာ"

"နေပါစေ အခုငါအနားယူမလို့ ဒီကောင်တွေ စောက်သုံးကျမှာမဟုတ်ဘူး အားအားရှိ စာ စာ နဲ့ သေနေတာ၊ ငါတို့တောင် အေး အေး နေသေးတာဘဲ"

"ဟင်... နင်ကလဲ အမျိုးမျိုးဘဲ"

"နင် တို့ ဘယ်တော့သွားမှာလဲ"

"မနက်ဖြန်"

"ဟင်း ... ဒါဆို မနက်ဖြန် အိမ်မှာ ငါတစ်ယောက်ထဲ မေမေလဲမရှိ။ နင်လဲမရှိ။ ဖေဖေကလဲ သူ့သူငယ်ချင်း အိမ်သွားမှာ"

"အေးပေါ့... အဲ့ဒါကြောင့် နင့်ကိုခေါ်တာပေါ့။"

"ကိစ္စမရှိပါဘူး။ သွားမှာသာ သွားပါ။"

"နင် နေရဲလို့လား"

"ကြည့်ပေါ့" 

ပြောသာပြောတယ် ကျောချမ်းနေမိတယ်။ အခုတလော ကျမတို့တဝိုက်မှာ သူခိုး ပူနေတယ်လေ တစ်ယောက်ထဲနေတုန်း သူခိုးလာရင်တော့ ဟင်း ဟင်း..."

"အေးလေ ဒါဆိုလဲ ပြီးရော ငါကနင့်သနားလို့ ခေါ်တာ"

"ရပါတယ် မမရယ် ငါနေရဲပါတယ် နင်သာ ရေနစ်မသေဘို့ ဂရုစိုက်"

"သေနာမ နိမိတ်မရှိ နမာမရှိ"

ကျမတို့ညီအမနှစ်ယောက် နောက်ယင်းပြောင်ရင်းနဲ့ ညဉ့်နက်လာတာမို့ အိပ်ယာဝင်လိုက်တယ်။ မနက်မိုးလင်းတော့ မေမေတို့ အိမ်မှာ မရှိတော့ဘူး။ ကျမတောင် မမနှိုးလို့နိုးလာတာ။ ကျမကို နမ်းပြီး နှုတ်ဆက်တယ်။

"ဟိုအရင်က မာဖီးယားဂိုဏ်းမှာ သေခါနီး နမ်းကြတယ်တဲ့"

"ဟဲ့ မသာမ သွားခါနီး လာခါနီး နင်နော်"

"ဟဲဟဲ မမကလည်း စိတ်ကြီးဘဲ နောက်တာပါ ဒါနဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီပါလား။ ကားထဲမှာ အနှိုက်ခံနေရအုံးမယ် ဒါမှမဟုတ် ရေထဲမှာ အောက်ကနေလာပြီး လက်ကြီးနဲ့"

"တော်တော့ စောက်ကောင်မ အသက်က ငယ်ငယ်လေးရှိသေး ။ ဒါတွေတတ်နေဘီ နင်တော့လား မြန်မြန်လင်ရအုံးတော့ မှာဘဲ"

ဟုတ်ပါတယ်ရှင် မမဟာ သိပ်ရှက်တတ်တာဘဲ။ တစ်ခါမှ ဒီလိုညစ်ပတ်တဲ့ စကားတွေ ထွက်တာမကြားဖူးဘူး။ ဟိုအရင်တစ်ခါ ယောကျာ်းစပ်ခံရလို့ ငိုလိုက်တာ။ အခုတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပစ်ကနစ် ထွက်မယ်တဲ့။အေးပေါ့လေ အချိန်နဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်က စကားပြောလာပြီပေါ့။ ကျမလိုသာ မုဒိမ်းကျင့်ခံရရင်တော့ သူလန့်သွားမှာဘဲ ကျမတောင် စိတ်ခိုင်လို့ဘာမှမဖြစ်တာ။ သူ့လို ပျော့ညံ့တဲ့မိန်းကလေးဆို ယောကျာ်းဆိုတဲ့စကား တောင် နားထောင်ချင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ မတားသာဘူး လေ။ စောင့်ကြည့်ရုံဘဲ... ဘာမှတော့ အသက်အန္တရယ်ထိခိုက်လောက်အောင် ဖြစ်မယ်မထင်ဘူး။

မမထွက်သွားတော့ ကျမတစ်ယောက်ထဲ ကြောက်တော့ကြောက်မိတယ်။ ကံကြမ္မာဆိုတာ ပြောမရဘူးလေ။ အဲ့ဒီအချိန်မှာဘဲ လက်ကိုစိုစွတ်အေးစက်တဲ့ အရာတစ်ခု လာထိလို့ လန့်အော်လိုက်မိတယ်။ ဟူး... ပါပီပေါ့ ပါပီ ဆိုလို့ ခွေးပေါက်စလေး မထင်လိုက်နဲ့ အရပ် ၆ပေ ရှိတဲ့ ဖေဖေ့ခါးလယ်လောက်ရှိတဲ့ ဧရာမအယ်ဇေးရှင်းခွေးကြီး ငယ်ငယ်ကချစ်စနိုးခေါ်ရင်း ပါပီလို့နာမည်တွင်သွားတာ။ ပညတ်သွားရာ ဓါတ်သတ်မပါလိုက်တာနော်။

သိပ်လိမ္မာတဲ့ခွေးကြီး ။ အိပ်ရာဘေးမှာ အမြီးတနံ့နံ့နဲ့ အစာတောင်းနေရှာတယ်။ ဆာရောပေါ့။ မေမေအစာကျွေးဖို့ မေ့ခဲ့တယ်ထင်ပါရဲ့။ ကျမလဲ သူရှိနေတာကိုအားတက်မိတယ်။ အခုနေ ကြောက်စိတ်တွေ ပျောက်သွားပြီလေ။

သူ့ကိုမွေးကာစလေးထဲက နို့ဗူးတိုက်မွေးထားတာ အခု အသက် (၇)နှစ်ရှိပြီ။ သူ့ရဲ့အကောင်းဆုံး အချိန်ပေါ့။ ငယ်ငယ်ကလို မမြူးတော့ဘူး။ ရင့်ကျက်တဲ့ ပုံစံနဲ့ အားကိုးချင်စရာပါဘဲ။ တစ်အိမ်သားလုံးထဲမှာ မေမေ့ကိုအချစ်ဆုံး။ ကျမတို့ဘယ်လောက် ကျွေးကျွေးမွေးမွေး မေမေဘဲ ဘာလို့လဲတော့မသိဘူး။ အခုတော့ ဘယ်သူမှမရှိလို့ အစားလာတောင်းနေပြီ။အခုတော့ ဘယ်သူမှမရှိလို့ အစားလာတောင်းနေပြီ။

"ကဲ လာလာ နင့်ကိုကျွေးမယ် ပြီးရင် ငါ့နားမကပ်နဲ့တော့ ဟုတ်လား ပါပီ ကောင်စုတ်"

ခြေနဲ့တစ်ချက်ခတ်ပြီး အိမ်နောက်ဖေးခေါ်သွားတယ်။ သူ့အစာက အမဲပြုတ်နဲ့ ထမင်းဘဲ သိပ်ကြိုက်တာ ငှက် ပျောသီးလဲ စားတာဘဲ။ နို့အေးချောင်းလဲ စားတာဘဲ။ လူတွေစားတာ အကုန်လိုက်စားတယ်။ သူ့ရှေ့မှာ ဘာမှမစား ရဲဘူး။ မြင်တာနဲ့ ကောက်ဝါးနေတယ်။ နို့ဆီအကြိုက်ဆုံးဘဲ။ တစ်ခါက နို့ဆီဗူး စားပွဲပေါ်တင်ထားတာကို ကိုက်ဖေါက်ပြီး ယက်နေတယ်။ နို့ဆီတွေကုန်ရော။ နို့ဆီကုန်တာအရေးမကြီးဘူး။ သူ့ပါးစပ်တွေ ရှကုန်တယ်လေ။ မေမေဆို မျက်ရည်တောင်ကျတယ်။ ဒီနောက်ပိုင်းသူ့ကို အဆာမခံဘဲ အချိန်တန်ရင် အစာကျွေးပေးရတယ်။ အခုလဲကြည့်လေ သူ့အချိန်နဲ့ အစာမစားရတော့လာတောင်းတာကိုး။

"ကဲ စား ငါလဲစားလိုက်ဦးမယ် စားပြီးအိမ်ရှေ့သွားနေ ဘယ်မှလျှောက်သွားမနေနဲ့"

ကျမလဲ မေမေအဆင်သင့်လုပ်ထားခဲ့တဲ့ ကော်ဖီနဲ့ ပေါင်မုန့်ကို အဝစားလိုက်ပါတယ်။ လူကအားပြည့်နေချိန် မဟုတ်လား။ များများစားပေးမှပေါ့။ ပြီးတော့ ပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့ သီချင်းဖွင့်နားထောင်နေမိတယ်။ မေမေအရင်က အရမ်းကြိုက်တဲ့ ဒေါနာဆမ်းမားရဲ့ အခွေပေါ့။ ခေတ်မကုန်ပါဘူး။ ကျမလဲကြိုက်ပါတယ်။ နားထောင်ရင်းနဲ့ လဖ်လဖ်တူဘေဘီ ဆိုတဲ့ သီချင်းလဲရောက်ရော တီးလုံးပြောင်းသွားပြီး နှေးသွားတယ်။ အဆိုတော်ရဲ့ အသံကို ဦးစားပေးထားတယ်။ အဆိုတော်ရဲ့ ဆွဲဆွဲငင်ငင်ညီးတွားသံဟာ ကျမရဲ့အေးစက်နေတဲ့ ရမ္မက်မီးပုံကို တစတစပြန်ပြီး တောက်လောင်လာစေပါတယ်။ နားထောင်ဘူးတဲ့ လူတွေကတော့သိမှာပါ။ အင်မတန်စောက်ပတ် ယားကျိကျိအလိုးခံချင်လွန်းလို့ မချိမဆန့်ငြီးတွားသံနဲ့ ဆိုထားတဲ့သီချင်းပါ။ သူတို့ဂီတလောကရဲ့ လိင်ဆုမဘွဲ့ကို ပေးထားတယ်။

ကျမလဲဘာလုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့ သီချင်းအကျယ်ကြီးဖွင့်ပြီး တစ်ခန်းဝင်တစ်ခန်းထွက်နဲ့ ဆန္ဒတွေပြေလိုပြေညား လျှောက်သွားနေမိတယ်။ အခုမှ သတိရတယ် မေမေ့ဆီမှာ ဖက်ရှင်စာအုပ်တွေရှိတယ်။ ကျောင်းပြန်တတ်ရင် ဝတ်ဖို့ ဒီဇိုင်းထိုင်ရွေးနေတာမှ ကောင်းအုံးမယ်။ ဒါမှစိတ်ငြိမ်မယ် မဟုတ်လား။ ဖက်ရှင်စာအုပ်တွေ တစ်ထပ်ကြီးဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ အံဆွဲနဲ့အပြည့်ဘဲ။ မေမေက စာအုပ်လဲဝါသနာ ပါတယ်လေ။ နောက်ဆုံးပေါ်ဖက်ရှင်တွေကတော့ ဘားမားနဲ့မကိုက်သေးလို့ ပယ်ချလိုက်ရတယ်။ သိတယ်မဟုတ်လား ဘားမားက (၁၀) လောက်နောက်ကျနေမှ။

၁၉၉၀ ပြည့်နှစ်လောက်က ဖက်ရှင်စာအုပ်များရှိသေးလား မသိဘူး။ အင်န်းတစ်ပေါ့ တစ်အုပ်ပြီးတစ်အုပ် ကုန်သွားတောင်မရှိပါဘူး။ ကျမကြိုက်တဲ့ စာအုပ်တစ်အုပ်မှ မတွေ့ဘူး။ ဟို့အောက်မှာတော့ ထူးထူးဆန်းဆန်း ပလပ်စတစ်အိတ်ထဲထည့်ထားတဲ့ စာအုပ်တွေကိုတွေ့လိုက်တယ်။ စိတ်ဝင်စားလာလို့ ထုတ်ကြည့်မိတယ်။ အသစ်ကျပ်ချွတ်တွေဘဲ။ တစ်အုပ်ကိုလှန်လိုက်တယ်။ 'အို' ကျမအရွယ်ကောင်မလေးတွေ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ပုံစံ အမျိုးမျိုးရပ်နေကြတယ်။ ဘာလုပ်တာလဲ မဂ္ဂဇင်းနာမည်က ဟတ်စလာတဲ့။ တစ်ခါမှမကြားဘူးဘူး။ ကြုံမှ မဂ္ဂဇင်းရောင်းတဲ့ဆိုင်တွေမှာမေးရအုံးမယ်။ အခုတော့ ပြီးအောင်ကြည့်လိုက်အုံးမယ်။

တစ်ပုံပြီးတစ်ပုံကြည့်ရင်း လန့်လာပါတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ သူတို့လေးတွေ မရှက်မကြောက် ကိုယ်တုံးလုံးရိုက်ပြီး တစ်ကမ္ဘာလုံးအနှံ့ပြနေတာ လန့်စရာမကောင်းဘူးလား။ ဒီမှာကြည့်အုံး ကောင်မတစ်ကောင် စောက်ဖုတ်ကို လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်နဲ့ ဖြဲပြထားတယ်။ ဒီမှာလဲ တစ်ယောက်စောက်ခေါင်းထဲ နို့အေးချောင်းသွင်းမဲ့ပုံမျိုး။ ဟောဒီမှာ ကုန်းပြီး ဖင်ကိုဖြဲပြထားတယ်။ သူတို့လှတယ်ဆိုတာမှာ စက်စက်ယိုလှတာ။ ရက်ရက်စက်စက် လှတာ။ အသားလေးတွေဖွေးလို့။ မျက်လုံးပြာတွေနဲ့ ဆံပင်ငွေရောင်လေးတွေနဲ့။ ရီဝေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ မဂ္ဂဇင်းဖတ်တဲ့လူကို ဖိတ်ခေါ်နေတယ်။ သူတို့လှလွန်းလို့ ကျမတောင်သွားရည်ကျမိတယ်။ ကိုယ်ကလဲ မလှတာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူတို့လိုကြည့်လိုက်တဲ့ ယောင်္ကျား လီးတောင်လာအောင် မလုပ်နိုင်ဘူး။ စောက်ခေါင်းရဲရဲလေးတွေ မာပြီး ပြုံးပြနေပုံဟာ ကိုယ်တော်ချော်တွေ ရှူံးစေလောက်တယ်။

ကျမမေမေဟာ လိုင်းစုံဘဲ။ စာအုပ်တစ်အုပ်ပြီး တစ်အုပ်ကြည့်ယင်း နောက်ဆုံးတစ်အုပ်မှာ အရင်ဟာတွေလို ရှိုးမဟုတ်တော့ဘူး။ စုံတွဲတွေဖြစ်လာပြီ။ ကောင်မတွေလဲ အရင်ဟာတွေလောက် မချောတော့ဘူး။ လူသားပိုဆန်လာတယ်လို့ ပြောရမလား။ အခုနဟာတွေကျတော့ နတ်သမီးတွေလိုပါဘဲ။ အခုမှစစ်စစ်တွေ မြင်ရတယ်။ ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ အားရပါးရးလိုးနေပုံတွေတွေ့တော့ ကျမစိတ်တွေ သောင်းကျန်းလာတယ်။ ပုံလဲကြည့် စောက်ဖုတ်ကိုလဲ ကလိပေးနေမိတယ်။ အရည်တွေ ရွှဲလို့ လိုးပုံတွေက ကြောက်စရာကြီး နည်းပေါင်း ၂၀၀ ကျော်တယ်။ မစဉ်းစားဘူးတဲ့ ရက်ရက်စက်စက် နည်းတွေလဲပါတယ်။ ကျမကိုယ်တိုင် ခံစားမိသလိုဖြစ်လာမိတယ်။ စာအုပ်ဆုံးခါနီးမှာတော့ တိရစ္ဆာန်တွေနဲ့လိုးနေပုံတွေ မိန်းမတစ်ယောက်ဆို မြင်းလီး အဆုံးဝင်တာတောင် အားရပါးရကော့ပေးနေတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်ကလိတာတောင် အားမရတော့ဘူး။

ဒီတော့ တစ်ခုခုရှာရတော့တာပေါ့။ ဟော ဘိုမတစ်ယောက်ကို ရောမခွေးကြီးတစ်ကောင်က လိုးနေတဲ့ပုံ။ ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ။ အကြံရပြီ ဒါပေမယ့် နဲနဲတော့စွန့်စားရမှာပေါ့။ ကျမဆီမှာ ပါပီရှိသားဘဲ။ သူကောင်းရင် လင်ယူစရာ တောင် လိုမှာမဟုတ်တော့ဘူး။ ဒီကောင်ကြီး သဘောကောင်းပါတယ်။ သခင်တွေကို ဆိုရင်ပေါ့။ ထိုင်ဆိုထိုင် ထဆိုထဘဲ။ အခုလဲ ဒီလိုဘဲခိုင်းရမှာဘဲ။ ပြောနေတာ ကြာတယ်။

"ပါပီ ဟေ့ ပါပီ လာလာ လာလာ ဒီမှာမုန့်လာယူ လာခဲ့ လာလာ လာလာ"

သီချင်းသံကိုဖောက်ပြီး ပါပီကိုလှမ်းခေါ်လိုက်ပါတယ်။ သူ့ဘော်ဒီနဲ့ မလိုက်အောင်လျားကနဲ အခန်းထဲခုံဝင်လာတယ်။ ဟင်းးး စားဖို့ဆိုပထမတန်း ဒါပေမယ့် စားရမှာပါ မုန့်တော့မုန့်ဘဲ အာပုံဆိုတဲ့မုန့်ပေါ့။ လူသားလှလှလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို နင်စားရမှာ မပူနဲ့။ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ သူ့ကိုလည်း လန့်အောင်လုပ်လို့မဖြစ်ဘူး။ ချော့မော့လုပ်ရမှာဘဲ။ ပါပီကို လှမ်းကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ ဒေါနားဆမ်းမားရဲ့ သီချင်းက တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ပေါ့။ ပါပီရဲ့ အမွှေးနုနုလေးတွေက ယုန်မွှေးလောက်ကို နူးညံ့ပါတယ်။ အမွှေးတွေကို ပွတ်သပ်ရင်းနဲ့ ကျမရဲ့ စိတ်တွေ သောင်းကျန်းလာပါတယ်။ မသိမသာနဲ့ သူ့လီးကြီးကို လက်လျိုပြီး စမ်းကြည့်လိုက်တယ် တော်တော်ကြီးတာဘဲ။

အဲ တစ်ခုတော့ ပြောရအုံးမယ်။ ပါပီကမိန်းမ မရသေးဘူး။ သူနဲ့သင့်တော်မဲ့ ကောင်မမတွေ့သေးလို့ မေမေက မပေးစားတာ။ ခွေးလူပျိုဆိုပါတော့။ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ပြီး ပါပီကို ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ သူကလူနဲ့ အိပ်ရမယ်ဆို သိပ်သဘောကျတာ။ သူ့နှုတ်သီးအေးအေးကြီးကို စောက်ဖုတ်မှာတေ့ပေးတော့ အင်မတန်သန့်လှတဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်ကို တစ်ချက်နမ်းပြီး မျက်နှာလွှဲ သွားတယ်။

"ဟဲ့ စောက်ကောင် နင်ကများလာပြီး မာနကြီးပြနေတယ် ဟင်းးး နေအုံး နင့်ကိုငါလုပ်ပြမယ်"

ပြောပြောဆိုဆို အိမ်နောက်ဖေးဘက် ထွက်လာခဲ့မိတယ်။ ဒီကောင်ကို ငမ်းငမ်းတတ်အောင် လုပ်တဲ့နည်းရှိတယ်။ နဲနဲတော့ ညစ်ပတ်မှာဘဲ။ ကြောင်အိမ်ထဲက နို့ဆီဘူးထုတ်လိုက်တယ်။ မေမေ့အခန်းထဲတော့ ပြန်မသွားတော့ဘူး။ အခန်းတွေညစ်ပတ်ကုန်မှာ စိုးလို့ပါ။ ကျမအခန်းနဲ့ ရေချိုးခန်းကြားက စတိုခန်းလေးထဲမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ စတိုခန်းထဲမှာ တွေ့ရတဲ့ ဖျာကြမ်းတစ်ချပ်ကို ကြမ်းပေါ်မှာခင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တအိအိကျဆင်းလာတဲ့ နို့ဆီတွေပေါ့။ ကျမနို့တွေပေါ်မှာ ပြောင်လက်နေတဲ့ အကြောင်းလေးတွေနဲ့ ရှုပ်ယှက်ခက်နေတယ်။ နို့နှစ်ဖက်လုံးမှာလဲ ကျေနပ်လောက်အောင် ရပြီဆိုတာနဲ့ လက်နဲ့လျှောက်လိမ်းလိုက်တယ်။ နို့တွေ ဟာတင်းမာပြောင်လက် လို့ ကြွေရည်သုတ်ထားသလိုဘဲ။

အဲဒီနို့ဆီတွေ ရွှဲနေတဲ့လက်ကို ဗိုက်မှာလိုက်သုတ်ပြီး ဗူးထဲက နို့ဆီတွေကို စောက်ဖုတ်မှာထပ်လောင်းလိုက်တယ်။ ပါပီက နို့ဆီကြိုက်တယ် မဟုတ်လား။ ဒီတော့ အတွင်းရောအပြင်ရော နှံ့အာင်သုတ်ထားပေးလိုက်တယ်။

အပြင်မှာ နို့ဆီတွေ ရွှဲနေပြီး စောက်မွှေးနုနုလေးတွေဟာက ပိလို့နေတယ်။ ရေစိုနေတဲ့ဘဲပေါက်စလေးတွေ လိုဘဲ။ အခေါင်းမှာ နို့ဆီနှုတ်ခမ်းကိုတေ့ပြီး ခပ်များများလေး လောင်းထဲ့ပေးလိုက်တယ်။ နို့ဆီဝင်သွားလို့ ချွဲကျိတဲ့ အရသာဟာ တစ်မျိုးခံလို့ကောင်းနေပါတယ်။ နို့ဆီတွေနဲ့ စေးကပ်နေပြီး စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ပြစ်ချွဲနေတယ်။ လက်ကျန်နို့ဆီနဲနဲကို ပေါင်မှာသုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့

"လာလာ လာ ပါပီ လာလာလာ တောက်တောက်တောက် တောက်တောက်တောက် ပါပီလာခဲ့ ဒီမှာ နင့်အတွက်နို့ဆီတွေ လာ လာ"

ကျမပက်လက်အိပ်ရင်း ပါပီကိုလှမ်းခေါ်လိုက်ပါတယ်။ ကြောက်စိတ်နဲ့ ရမက်စိတ်တို့ကြောင့် အသံတွေဟာ တုန်ရီလို့နေတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တာပေါ့။ မတော်လို့ နို့ကိုဖြစ်ဖြစ် စောက်ဖုတ်ကိုဖြစ်ဖြစ် ကိုက်လိုက်ရင်...ဖြစ်ပြီးမှတော့ မထူးတော့ဘူး ဒီကောင်ကြီး ဒီလောက်ရိုင်းမှာတော့ မဟုတ်ဘူး။ သူ့ထုံးစံအတိုင်း အခန်းထဲ ဝုန်းကနဲ ဝင်လာတယ်။ သူ့မျက်လုံးတွေက တဝင်းဝင်းတောက်နေပြီ။ လျှာကြီးက တစ်ထွာကျော်လောက် အပြင်ကို တန်းလန်းကျနေလေရဲ့။

"လာ လာ ဒီမှာ နင့်အတွက် နို့ဆီတွေ"

ပေါင်ကိုလိမ်ယှက်ပြီး ပါပီကို ခေါ်လိုက်တယ်။ အံ့သြတဲ့ပုံစံနဲ့ တစ်လှမ်းချင်း ကျမဆီကိုလာပြီး ပထမနို့တွေကို နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စယက်ပါတော့တယ်။

"အိုးးး အားးးး အမယ်လေး ကျွတ် ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာ ပါပီရယ် အားးး အားးး အ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ရှီးးးး"

ကျမပါးစပ်ထဲက မနေနိုငဘဲ ရမက်သံတွေထွက်လာရပါတယ်။ သိပ်ကောင်းတာဘဲ လူတွေထက်တောင် ကောင်းသေး သူ့လျှာကြီးက ရှည်လဲရှည် ကြမ်းလဲကြမ်းတော့ အင်မတန် အရသာ ရှိလှပါတယ်။ သူနို့ကို ယက်နေ တာ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ရွစိရွစိ ဖြစ်လာပါတယ်။

လျှာနီနီကြီးနဲ့ တရှဲရှဲ နို့သံတွေကို အသံထွက်အောင်ယက်နေတာ ကျားလျှာနဲ့ အတိုက်ခံရသလိုပါဘဲ။ တစ်ကိုယ်လံုံးအသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး မောလာတယ်။ နို့တွေလဲ ဖောင်းကြွနီရဲလို့လာရဲ့။ သူ့ခေါင်းကို အားမလို အားမရနဲ့ ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ ခေါင်းကိုလက်နဲ့ထိန်းပြီး ကျမလိုးချင်တဲ့ နေရာတွေကိုလိုက်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ပါပီက သဘောကောင်းပါတယ်။ ကျမခိုင်းတဲ့အတိုင်း တသွေမတိမ်းလိုက်လုပ်တယ်။ ခွေးလူပျိုဆိုတော့ ဝတ်တော့မှ သိတယ်ထင်ပါရဲ့။ နို့နှစ်ခုလုံးမှာရှိတဲ့ နို့ဆီတွေပြောင်နေအောင်ယက်ပြီးသလို ကျမလဲနို့တွေ စပ်ဖျင်းပြီး နီရဲလာပါပြီ။ အခုမှပိုလှလာ သလိုဘဲ။ သူ့ဟာက တရွေ.ရွေ.နဲ့ ဗိုက်သားကို ရှောက်ယက်ပေးနေတယ်။ တရွေ.ရွေ.ပေါ့။ အသဲယားစရာကြီး တဖြေးဖြေး စောက်ဖုတ်ဆီသွားနေတယ်။ ရင်ထဲကလှိုက်လှိုက် လှိုက်လှိုက်ဖြစ်လာတယ်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဒူးခေါက်ကွေးကနေဆွဲကိုင်ပြီး ဖြဲပေးလိုက်တယ်။

ပထမတော့ သူ့လျှာကြီးဟာ အပေါ်ယံကိုပြောင်နေအောင် ယက်ပစ်လိုက်တယ်။ တကယ်ပါ ယက်တဲ့နေရာမှာ လူတွေထက်တော်ပါတယ်။ ခွေးအမြီးဖြတ်ပြီး လင်လုပ်ရတာပိုကောင်းမှာပါ။ အစစအရာရာ ကိုယ့်လက်ကိုယ့်ခြေ ကြီးဘဲ။ တံစဉ်းတစ်ချောင်းလို ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကြီးထိုးဝင်လာပါတယ်။

"အားးးး"

မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင် အရသာရှိလွန်းလို့ လည်ပင်းကြောတွေထောင်ထအောင် ကုန်းအော်ပစ်လိုက်တယ်။ နူးညံ့တဲ့စောက်ခေါင်းကို လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ ယက်ခံရတာ ဘယ်လိုနေမယ်ထင်လဲ။ ခံဘူးတဲ့လူဘဲ သိမယ်။ စောက်စေ့ကို မော့ယက်လိုက်တိုင်း တစ်ခါပြီးသွားတယ်။ ချက်ချင်းဘဲ စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေ နီရဲလာတယ်။ စောက်ဖုတ်လဲ ငုံပြီးဖောင်းလာတယ်။ စောက်စေ့ဟာခွေးရဲ့လျှာကို အရသာတွေ့လွန်းလို့ တဆတ်ဆတ်နဲ့ တုန်လို့နေတယ်။ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားဟာ စကားပြောတော့မဲ့ပုံနဲ့ ဟစိဟစိဖြစ်နေတယ်။ ခွေးရဲ့လျှာဟာ ဟိုးအဆုံးထိဝင်ပြီး သားအိမ်အစပ်ကိုတောင် သွားယက်မိတယ်။ ဒီတစ်သက်ဒါမျိုးတစ်ခါဘဲရမယ် ဆိုတဲ့အသိနဲ့ အစွမ်းကုန်ဖြဲပေးထားလိုက်တယ်။

"ပါပီ အဟိုး ပါပီ ယက် ယက် အထဲမှာ နို့ဆီတွေရှိသေးတယ် အိုး အား အမေ့"

ကြမ်းပြင်မှာ ကျမလူးလိမ့်နေပုံဟာ ဆားပက်ခံထားရတဲ့ တီကောင်တစ်ကောင်လိုပါဘဲ။ စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး လျှာကြီးနဲ့အမွှေခံရတာကိုး။ ၁၅ မိနစ်အတွင်း ဘယ်နှကြိမ်တောင်ပြီးသွားလဲ မသိလိုက်ဘူး။ ကျမစောက်ခေါင်းလဲ ပြောင်သလင်းခါသွားဟန်တူတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေလဲ ပါပီယက်ပစ်လိုက်တာဘဲ။ ကြိုက်လဲကြိုက်ပုံရတယ်။ တစ်စက်မှ အဖိတ်အစင်မရှိဘူး။ ကျမသိပ်မောလာတာနဲ့ သူ့ခေါင်းကို ဖယ်ပစ်လိုက်တယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးလဲချွေးတွေရွှဲလိုပေါ့။ သူ့ကိုအနားဆွဲပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးနေမိတယ်။ လီးကယောင်္ကျား တွေ လီးလောက်တုတ်ပါတယ်။ အရှည်ကတော့ တော်တော်ရှည်တယ်။ တောင်လေ ရှည်လေဘဲ။ ကျမလက်ထဲမှာတော့ အပြင်သိပ်မထွက်လာဘူး။ သူ့ကိုပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်တယ်။ နဲနဲတော့ခက်တာပေါ့။ မရွံမရှာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့တေ့စုပ်မိတယ်။

"တိန် အုဝု အုဝုဝု အူးးး တိန် အူဝူးး ဝူးးး အူး ဝူးး ကိန် ကိန် အု ဝု ဝူးးးး"

ခွေးလဲ ဖီလင်တက်လာတာပေါ့။ ပါးစပ်ကအော်သံတွေ ထွက်လာတော့တယ်။ သိသိသာသာဘဲ။ အရသာရှိလို့ တိုးတိုးလေးနဲ့ လှိုက်မောသံလေး။ နောက်ပြီး သူပက်လက်အနေအထားကနေ ပုံစံမပြောင်းအောင် ဟန်ချက် ထိန်းထားပေးလေရဲ့။ ကျမရဲ့အာငွေ့ကြောင့် သူ့လီးဟာရှည်ရှည်ပြီး ထွက်လာပါတယ်။ လည်ချောင်းထဲတောင်ဝင်နေပြီး ဆန့်လိုက်ရင်တော့ ဗိုက်ထဲအထိရှည်လာမလားဘဲ။ လီးထိပ်ကအရည်တွေလဲ စိမ့်ကျလာတယ်။ သူ့လီး စုပ်ရတာ တစ်ခုတော့ဆိုးတယ်။ နဲနဲညှီတယ်။ ဒါကတော့ဘယ်ခွေးမဆိုဖြစ်မှာပါဘဲ။ သူ့ကို မေမေတစ်ရက်ခြား ရေချိုးပေးတာဘဲ။ ဒါတောင်ညှီတယ်။ ပင်ကိုအနံ့ပေါ့လေ။ ပါးစပ်ထဲမှာ ကြာကြာမထားရဲလို့ သူ့ကိုအသာထူပေး ပြီး မတ်တပ်အနေအထားလုပ်လိုက်တယ်။ ခွေးမတ်တပ်ဆိုတာ လေးဘက်ထောက်ကိုပြောတာနော်။ ပြီးတော့ကျမ ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ ခွေးမတွေလိုပေ့ါ။ ဒီနည်းက ကလေးကအစသိတာ မဟုတ်လား။ ခွေးတွေမိတ်လိုက်တာ တွေ့နေကြဆိုတော့ ကလေးဘဝထဲက သိနေတာပေါ့။

"ပါပီ ပါပီ လိုး လိုး လာပါဟဲ့ ပြူးပြဲကြည့် မနေနဲ့"

ခွေးကို ဂုတ်ကကိုင်ပြီး ကျမနောက်ကို ဆွဲခေါ်လိုက်ရတယ် ပြီးတော့ သူ့ရှေ့လက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲပြီး ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်တယ်။ ဒီတော့ သူလဲသဘောပေါက်လာသားဘဲ။ ဟိုစမ်း ဒီစမ်းနဲ့ စောက်ခေါင်းဝကို ရှာနေတယ်။ စိုအိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကြီးဝင်လာသလို အခုလဲ သူ့လီးဟာ ရှောကနဲ ဝင်လာပါတယ်။ လီးဟာ တရစ်ချင်းတရစ်ချင်း ဝင်လာလိုက်တာ သားအိမ်လည်တိုင်ထဲတောင် ဝင်သွားတယ်။

"အားးးး အ အ အ အားးး"

ကောင်းလဲကောင်း နာလဲနာတယ်။ လူလီးနဲ့တော့ မတူတာအမှန်ဘဲ။ သူ့လီးက ကြမ်းတမ်းတဲ့အရေပြား မရှိဘူးလေ။ ပန်းနုရောင် အသားဆိုင်ဘဲရှိတာကလား။ နောက်ပြီး အလိုလိုချောနေတော့ ခံရတာသိပ်အရသာ ရှိတာဘဲ။ လီးလဲအဆုံးဝင်သွားရော ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းတွေက ဖမ်းညှစ်သလို သူ့ရဲ့လီးကြီးကလဲ ပိုကြီးလာတယ်ထင်ပါရဲ့။ ပြီးတော့ ခွေးတွေရဲ့ထုံးစံအတိုင်း ဖင်ချင်းဆက်အနေအထားဖြစ်အောင် ပုံစံပြောင်းလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား လေးဘက်ထောက်ရက် ဖင်ချင်းဆက်နေတယ်လေ။ သူ့လီးကတော့ ပြန်မထွက်တော့တာ သေချာတယ်။ အထဲမှ ကြပ်သိပ်ပြီး လူတွေလို ပြန်ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီးမဆောင့်ဘူး။ လီးကို တိုလိုက်ရှည်လိုက်ပြီး ဆောင့်တာ။ အနေမပျက်ဘူးပေါ့။

"အားးး အားးး အင် အားးး အင်းး ပါပီရေ ဆောင့်စမ်း ဆောင့်စမ်း"

ကျမနှုတ်ခမ်းက အားမလိုအားမရပါပီကိုတွန်းအားပေး နေမိတယ်။ ပါပီလဲစိတ်ကြွလာဟန်တူတယ်။ တအီအီ နဲ့ ညီးယင်း လီးက သားအိမ်ကိုအားနဲ့ ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ မြည်အောင်ဆောင့်နေလေရဲ့။ ကျမဖင်ကိုကော့ကော့ ပေးနေမိတယ်။ လီးဟာ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လည်နေသလိုဘဲ။ သေးသေးနဲ့ ရှည်ရှည်ဆိုတော့ စောက်ခေါင်းမနာဘူးပေါ့။ သားအိမ်ကို ဆောင့်တာတစ်ခုဘဲ ပြောစရာရှိတယ်။ ကျမတို့ကြိုက်ပါတယ်ဆိုတဲ့ ယောက်ျားတွေ ထက် သူကပိုတောင် အလိုးကောင်းသေး။ ကျမအရည်တွေ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲကျတာ ခနခနဘဲ။ စိတ်ကအရမ်းပါနေတာကိုး။ ဟိုအရင် ယောကျာ်းတွေလိုးတုန်းက ဒီလောက်စိတ်မရှိဘူး။ အခုအင်မတန် စိတ်အားထက်သန်နေလို့ ခနခနပြီးသွားတယ်။

ပါပီလဲအားကုန်လောက်အောင် ဆောင့်ပြီးတော့ သူ့သုတ်ရည်နွေးနွေးလေးတွေ ကျမစောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံ တဆတ်ဆတ်တုန်လို့ ကျမလဲ စောက်ခေါင်းကြွက်သားတွေနဲ့ သူ့လီးကို စုပ်နေမိ တယ်။ တတိန်တိန် တဂိုင်ဂိုင်နဲ့ လီးကိုအတင်းချွတ်ယင်းအော်နေလေရဲ့။ နေလို့မတတ်တော့ဘူး ထင်တယ်။ ကျမလဲနောက်ဆုံးအကြိမ်ပြီးသွားတယ်။ ဒီတစ်ခါ ပိုများထွက်လေသလားဘဲ။ ကျမညှစ်အား ရှော့ပေးတာနဲ့ သူ့လီး ကျွတ်သွားလေရဲ့။ အခုကျတော့လဲ နဂိုရ်အတိုင်း သေးသေးလေးဘဲ။ ကျမမောမောနဲ့ ပက်လက်လှန်အိပ်နေမိတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲမှာအရည်တွေ ပြည့်နေတုန်းဘဲ။ စောက်ဖုတ်အပြင်ကိုတောင် နဲနုဲယိုနေသေးတယ်။ ပါပီဟာ ကျမကိုတစ်ချက်ကြည့်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနေပြန်တယ်။ အင်မတန် နူးနူးညံ့ညံ့ယက်တာ။ စောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်သမျှ ဘာမှမကျန်အောင် ယက်ပစ်လိုက်တယ။ ကျမစိတ်တွေ ပြန်ကြွလာမလိုနဲ့ နှုံးကလဲနှုံး မောကလဲမောတာနဲ့ အိပ်ပျော်သွားပါတယ်။ ပါပီဘာတွေ ဆက်လုပ်မှန်းတောင် မသိတော့ဘူး။

"ကရင်း ရင်း ကရင်း ကရင်း ကရင်း"

ဘယ်လောက်ကြာဘဲလ်မြည်နေတယ် မသိဘူး။ ပါပီအတင်းကိုက်နှိုးမှ နိုးတော့တယ်။ ဒုက္ခဘဲ မေမေတို့များလား။ အဝတ်အစားတွေ ကမန်းကတန်းဝတ်ပြီး တံခါးဝကိုပြေးရတယ်။ ပါပီက တကောက်ကောက်လိုက်နေလို့ မောင်းထုတ်ရသေးတယ်။ ဒါလဲမရပါဘူး လိုက်လာတာဘဲ။

"ကောင်မစုတ် နေ့လည်ခင်းကြီး သေနေလား တီးလိုက်တာ တစ်နာရီလောက်ရှိနေပြီ"

မမက သူ့ထုံးစံအတိုင်း ဆူဆူဆောင့်ဆောင့်နဲ့ ပြောပြီးဝင်လာတယ်။ သူလား ၁နာရီကြာအောင် တံခါးဝမှာ ရပ်နေမှာ။ ၏

"ငါမှ နေမကောင်းတာ"

"ငါ အခု ဒေါက်တာခေါ်လာတယ် ကြည့်စမ်း ဘယ်သူလဲလို့"

"အိုးးး"

မမနောက်က ကပ်ပါလာတဲ့လူကို သတိမထားမိဘူး ညီညီပါ။ ကျမအသဲစွဲ ချစ်တဲ့ညီညီပေါ့။ ကျမကို မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြရင်း ခပ်တည်တည်ဝင်လာတယ်။ သူ့နောက်က မမနဲ့ ဘာလိုလို သတင်းထွက်နေတဲ့ ညီညီတို့ အုပ်စုက ဟင်နရီဆိုတဲ့ ငတိပါလာတယ်။ သူလဲကျမကို မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြတယ်လေ။ ဘယ်လို ဘရုတ်သုက္ခကောင်တွေခေါ်ပြီး ကျမရဲ့ငြိမ်းချမ်းတဲ့ နေ့လည်ခင်းကို လာဖျက်ဆီးတယ်မသိဘူး မသာမ။

"ကဲ ဒါကဘယ်လို အစီအစဉ်နဲ့ ကြွချီတော်မူလာကြတာလဲ"

"ဟိုမှာလေ ကိုယ်တော်ချောက နင်နေမကောင်းဘူးဆိုတာနဲ့ ပစ်ကနစ်မလိုက်တော့ဘူး နင့်ဆီသွားမယ်လို့ အတင်းလုပ်နေလို့ ငါတို့ပါလိုက်ခဲ့ရတယ်"

"အံမာ သူနဲ့ငါနဲ့က ဘယ်တုန်းကများသိလို့ ငါ့ဆီလာရတာလဲ"

"ဟာကွာ လေစိမ်းတွေ မတိုက်စမ်းပါနဲ့"

"သွားစမ်းပါ အရင်တုန်းကတော့ ကျွဲလူးတဲ့အိုင်မှာ ငါးဖမ်းနေပြီးတော့"

"အိုး ဒါက ဒို့ကကြိုးစားနေလို့ပါ နှင်းနှင်းရယ် ဒါပေမယ့် ဒို့ရင်ထဲမှာ မင်းဟာ ထာဝရရှိနေပါတယ်"

"တောမှာသွားပြော"

"ကဲ ကဲ နှစ်ယောက်တွေ့တာနဲ့ ကိုက်မနေကြနဲ့  ဒို့ဆီမှာ ဗီဒီယိုတွေပါတယ် ကြည့်ရအောင်"

"ကျမ ဝမ်းသာသွားပါတယ်။ ပျင်းစရာ ကောင်းတဲ့ နွေနေ့လည်ခင်းကို ဗီဒီယိုကြည့်ပြီး အချိန်ဖြုန်းတာထက်ကောင်းတာ ဘာများရှိမလဲ"

"ဟယ် ဘာကားတွေလဲ"

"သရဲကား ချည်းဘဲလား နင်တို့ကလဲ အားအားရှိ ဒါဘဲကြည့်နေ"

"သရဲ ချည့်ဘဲ မဟုတ်ဘူး ဘလူးလဲပါတယ်"

"မညစ်ပတ်နဲ့နော် သူများအိမ်မှာ"

"ဟ ဘာညစ်ပတ်လို့လဲ"

"ဘာလို့ ဘလူးကားလို့ ပြောတာလဲ"

"အဟတ် ဘလူးကားမို့ ဘလူးကားပြောတာ မယုံရင်ကြည့်"

"ကဲ ကဲ လျှာရှည်မနေနဲ့ ဧည့်ခန်းကို လာကြ နင်တို့ကို စောင့်မနေနိုင်ဘူး"

ကျမတို့ ၄ယောက်သား ဧည့်ခန်းကို တန်းစီသွားကြတယ်။ မမကြီးပြီးတော့ ဟင်နရီ ပြီးတော့ ကျမပေါ့ ညီညီက ကျမရဲ့လက်ကိုဖမ်းကိုင်တယ်။ ခါထုတ်ပစ်ပေမယ့် ခိုင်မြဲနေလို့ မကျွတ်သွားပါဘူး။ အော်တာတို့ ဘာတို့တော့  မလုပ်ချင်ဘူး ခေတ်နောက်ကျနေပြီ။ ဒီတော့ အသာငြိမ်နေလိုက်တယ်။ အရသာရှိမရှိတော့ မသိဘူး။ အခုလိုညီညီတစ်ယောက် ကျမကို ဂရုတစိုက်လုပ်နေတာကို သာယာမိတယ်။ ကျမသူ့ကိုတွေ့ကတည်းက ချစ်ခဲ့တာ။ အခုဆို ၃နှစ်ရှိပြီ။ သူလဲသိတယ်။ ကျမရဲ့ အသာပေးတာတွေကို သူတင်မကဘူး။ အတော်များများသိပါတယ်။ ကျမတို့အိမ်ကတောင် သိတယ်။ သူကတော့ ဥပေက္ခာပြုထားခဲ့တယ်။ ကျမမှာ ဘာလိုလို့လဲ။ ရုပ်ရည်ရော ဘော်ဒီရော ပစ္စည်းဂုဏ် မိဘဂုဏ်အကုန်အစုံ ရှိတာဘဲ။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘာမှငြင်းစရာ မရှိဘူး။ သူကတော့ ကျမကို ငြင်းခဲ့တယ်။ အခုမှ ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ် မသိဘူး။

"သွား လာမကိုင်နဲ့"

"ဘာလဲ မချစ်တော့ဘူးပေါ့ ဟုတ်လား"

"မသိဘူး"

ကျမ မူနေမှန်းလဲသိရော ပိုကဲလာပါတယ်။ ကျမရဲ့ လက်ကလေးတွေကို အသာညှစ်နယ်ရင်း ဖြတ်ကနဲ ပါးကိုခိုးနမ်းလိုက်တယ် အိုးးး မမတို့ မြင်သွားလို့ကတော့ စလို့ဆုံးတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။

"ဟင်း နော် ရုတ်ရုတ် ရုတ်ရုတ် မလုပ်နဲ့ မကြိုက်ဘူးသိလား"

"ငါကတော့ ကြိုက်တယ် အခု ဒို့စာမေးပွဲပြီးသွားပြီလေ လွတ်လပ်သွားပြီ နှင်းနှင်းနဲ့ ပျော်ချင်းတိုင်းပျော်ဖို့လာတာ ဘယ်လိုလဲ သဘောကျရဲ့လား"

"ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ရှင်ပြောတာ နားမလည်ဘူး"

"နားမလည်ချင်ယောင်ဆောင်တာ မဟုတ်လား"

ဒီထက်ပိုပြီး ကျမတို့ စကားပြောခွင့်မရှိတော့ပါဘူး။ ဧည့်ခန်းထဲရောက်လို့ မမ ဗီဒီယိုဖွင့်ဘို့ ပြင်ဆင်နေပါပြီ

"ဟို နှစ်ကောင် ငြိမ်ငြိမ်ကြည့်နော် ဆူ

ညံဆူညံလုပ်ပြီး ပွဲကြည့်ပရိသတ်ကို အနှောင့်အယှက် မဖြစ်စေနဲ့"

"မမတို့သာ ငြိမ်ငြိမ်နေ"

"ဒို့က ငြိမ်ပြီးသားနော်"

"ဟဲ့ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း"

ကျမဘေးနား ကပ်ထိုင်ပြီး အခြောက်ပုံစံလုပ်ပြတဲ့ ညီညီ့ကိုပိတ်ဟောက်လိုက်တယ် ဟုတ်တယ်။ စိတ်တိုနေပြီး ဘာမှန်းလဲမသိ သိပ်နောက်တာပေါ့။ ကျမဘယ်လောက်တည်တည် သူကတော့ ခပ်ပြုံးပြုံးဘဲ ကျမနား ကပ်သထက်ကပ်လာတယ်။ သဘောကျပေမယ့် ဆိုဖာဟိုဘက်အစွန်းရောက်အောင် ရွှေ့ထိုင်ပစ်လိုက်တယ်။

.................................................................................................................................................

ကားအစကတော့ စိတ်ဝင်စားစရာ မကောင်းပါဘူး။ ကားနာမည်က ရဲလိုးအီမန်နျူရယ် ဗမာလိုတော့ အဝါရောင်အီမန်နျူရယ် ပေါ့။ ကားအစက ပျင်းစရာကြီး နောက်ပိုင်းမှာ အရမ်းကြမ်းလာတယ်။ ကျမတို့ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ ကြည့်နေသလို ယောကျာ်းလေးတွေလဲ ဖင်တကြွကြွဖြစ်နေလေရဲ့။ လိုးတာတွေ ဗြောင်ကျကျတွေပေါ့။ ဒါပေမယ့် ယဉ်ယဉ်လေးပြတော့ ဆိုလိုတာက မုဒိမ်းခန်းဘာခန်း မပါဘဲ စိတ်ကူးယဉ်အချစ်ခန်းလေးတွေပေါ့။ ကျမတို့မိန်းကလေးတွေနဲ့တော့ သင့်တော်တယ်။ လိုးပုံလိုးနည်းတွေက ကြောက်စရာ မကောင်းဘူး။ စိတ်ဝင်စားပြီး ကိုယ်ပါအလိုးခံချင်စိတ် ပေါ်လာအောင် ရိုက်ပြထားပါတယ်။

မမလဲ စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောနိုင်ဘူး။ သူမထင်မှတ်တဲ့ကားမို့ အံ့အားသင့်ပြီး ငေးကြည့်နေတယ်။ သူဆိုပိုစိတ်လှုပ်ရှား နေမှာပေါ့။ အင်မတန်ရှက်တတ်တဲ့ အပျိုစင်ကိုး။ သူ့ဘေးက ဟင်နရီက မမကို တတွတ်တွတ်နဲ့ ဘာသာပြန်ပြနေတယ်။ သူကအင်္ဂလိပ်စာ တော်တယ်လေ။ နောက်ပြီးမွေးကတဲက အင်္ဂလိပ်စကားပြောတဲ့အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ ကြီးလာတော့ ကျမတို့ဗမာတွေထက် အင်္ဂလိပ်လိုပိုနားလည်တယ်။ မမဟာ သူ့ရဲ့ထိရောက်တဲ့ဘာသာပြန်ချက်တွေကြောင့် စိတ်တွေအရမ်းလှုပ်ရှား နေပုံပါဘဲ။ ဟင်နရီအသံအချို့ ကျမတို့ဘက်ကို ဗီဒီယိုသံပြတ်ပြတ်သွားတဲ့ကြားမှာ ရောက်လာတယ်။ ချောနေအောင် ဘာသာပြန်ပြနေတာဘဲ။ ဒီမှာလဲတမှောင့် ညီညီပေါ့။

"နှင်းနှင်းရယ် ဒို့ကို ဒီလိုဘဲ ထားတော့မှာလား"

"အံမယ် ဒီလိုမထားလို့ ခေါင်းပေါ်တင်ထားရမှာလား "

"မဟုတ်ဘူးလေကွာ နှင်းနှင်းက အသဲမာတာဘဲ ဒို့ဒီလိုဘဲ နေနေရင် ပျင်းစရာကြီး နှင်းနှင်းကို ဒို့ချစ်တယ်ဆိုတာ တကယ်မှ ဟုတ်ရဲ့လား"

"ဘယ်သူကပြောလို့လဲ"

"တစ်ကျောင်းလုံး သိတယ် ဒို့မှာတော့ နှင်းနှင်းစိတ်နဲ့ စာမေးပွဲတောင် မဖြေနိုင်ဘူး နှင်းနှင်းသာတို့ကို ကစားပြီးထားသွားတာ"

"ညီညီ နှင်းနှင်းကို တကယ်ချစ်လို့လား နှင်းနှင်းကတော့ မယုံဘူး မမ အဆွယ်ကောင်းလို့ပါလာတာ ထင်တယ်"

"အိုး မမဆွယ်တိုင်း လာရအောင် ဒို့ကနွားမှ မဟုတ်တာ ဒို့စိတ်နဲ့ဒို့ကိုယ် နှင်းနှင်းကိုစိတ်ပူလို့ လာတာ နှင်းနှင်းမယုံလဲ ဒို့ကံဘဲပေါ့"

"မယုံလို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး  နှင်းနှင်းကို လာပြီးနောက်နေတာလားလို့"

ဒီလိုကျမတို့စကားပြောနေတုံးမှာ ဟင်နရီနဲ့မမတို့ ဘာအငြင်းအခုန်ဖြစ်နေတယ် မသိဘူး။ ပွစိပွစိနဲ့ ဟင်နရီဟာ မမကို တစ်ခုခုတောင်းနေပုံဘဲ။ မမက ခေါင်းခါခါလည်ငြင်းနေလေရဲ့။ ဧကန္တလိုးခွင့်တောင်းနေတာဘဲ ဖြစ်ရမယ်။ ဒီလို ၄ ယောက်သား ပတ်ရှုပ်နေတုန်း ဗီဒီယိုပြီးသွားပါတယ်။ နောက်တစ်ကား ထပ်ထည့်တော့ ဂျာမန်ကားပါ။

"ဟဲ့ ဒို့ကိုဂျာမန်လိုတတ်တယ်များ ထင်နေလား နင်တို့ဘာတွေငှါးလာတာလဲ"

"ကြည့်ပါအုံးလေ နင်တို့ နားမလည်လည်း စိတ်ခံစားနိုင်ပါတယ်"

"ဒါတွေဘယ်တုန်းက ငှါးလာတာလဲ"

"ညီညီဆီမှာ အဆင်သင့်ရှိတာနဲ့ ယူလာခဲ့တာ နင်တို့ကို ကြည့်စေချင်လို့ ဒါမျိုးတွေက ကြည့်ရခဲတယ် နင်တို့မိန်းကလေးတွေဆို ဒါမျိုး တစ်နှစ်တစ်ခါတောင် ကြည့်ဖို့ခဲယဉ်းတယ် ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား"

သူပြောတာလဲ မှန်တာဘဲ။ ကျမတို့ဆို ဒီအရွယ်ထိ တစ်ခါမှဘလူးစာအုပ်တောင် မကြည့်ဖူးဘူး။ ကျမကတော့ ဒီနေ့မနက်ကမှ မေမေရဲ့အခန်းထဲမှာ ကြည့်ခဲ့ရတာ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ ဒါပါဘဲ တစ်သက်မှာဒါပထမဆုံးပါဘဲ။ အခုဘလူးပစ်ချာ ကြည့်နေရပြီ။ ကုသိုလ်ကံများကောင်းချင်တော့လည်း ဆက်တိုက်ဘဲ။ ဂျာမန်တွေက ပိုခေတ်ဆန်ပြီး ပိုကြမ်းလာတယ်။ ဂျာမန်တွေရဲ့လီးကြီးတွေကလည်း နဲတာကြီးတွေမဟုတ်ဘူး။ အဲဒီထဲမှာ မင်းသမီးတွေကတော့ အားရပါးရဖြဲဖြဲကော့ပေးနေတာ ကြက်သီးထစရာကြီး။ ဗြုန်းဆို ကျမရဲ့ ခြောက်သွေ့နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ်ကို ညီညီရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ထပ်ကျလာပါတယ်။ ကျမလဲဒါဘဲစောင့်နေတာ။ သူအံ့သြသွားအောင် သူ့ရဲ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီးအားရပါးရ ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ်။ သူတကယ်လဲ အံ့သြသွားပုံရတယ်။ ပါးစပ်ကလေးဟလို့။

ဟနေတဲ့ ပါးစပ်ထဲကျမလျှာကို ထိုးထဲ့လိုက်ပါတယ်။ ချိုမြိန်တဲ့အနမ်းပါဘဲ။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက နွေးပြီး ချိုမွှေးနေတယ်။ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူမို့လားတော့ မသိဘူး။ ကျမလဲသူ့ကို နမ်းရင်းပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ နမ်းတာကသူ ဆက်ပြီးတာဝန်ယူတာက ကျမ။ ကျမဟန်မဆောာင်တော့ဘူးလေ ဘာလုပ်မှာလဲ အချိန်ကုန်တယ်။ အရှေ့ကအတွဲတွေလည်း သောင်းကျန်းနေလေရဲ့။ အပေးအယူတည့်သွားဟန် တူတယ်။ မမက ကျမကိုတောင် ဂရုမစိုက်ဘဲ ဟင်နရီနဲ့ကစ်(စ)ပေးနေတယ်လေ။ ဟင်နရီဆိုတဲ့ကောင်က မိန်းမကြမ်းကျေပြီးသား။ မမလိုရှက်တတ်တဲ့လူကိုတောင် ဒီလိုဖြစ်စေတဲ့အစွမ်းကိုသာ စဉ်းစားကြည့်။ ကျမညီညီ့အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို ကြယ်သီးတစ်လုံး ချင်းဖွင့်ပြီး ကျမလက်တွေနဲ့ သူ့ရင်ဘတ်အမွှေးတွေကို ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ ညီညီအရမ်းစိတ်တွေ ကြွလာတယ်ထင်ပါရဲ့။ ကျမကို အတင်းဖိနမ်းပါလေရော။ အသက်ရှူကြပ်လိုက်တာ။

သူ့လျှာဟာ အဆုံးအစမရှိတဲ့ လက်တံရှည်ကြီးတစ်ခုလို ကျမပါးစပ်ထဲရှောက်သွားနေတယ်။ ကျမလျှာကို ပတ်ဆွဲတယ်။ ကျမလျှာနဲ့သူ့လျှာဟာ မြွေနှစ်ကောင်လိုတွန့်လိမ် ပွတ်ဆွဲပြီး အားပြိုင်နေတယ်။ သူ့လက်တစ်ဖက် ဟာ ဖြတ်ကနဲ ကျမရဲ့မို့မောက်တဲ့ ရင်သားတွေပေါ်တင်လာတယ်။ ကျမဘာဆက်လုပ်ရမလဲ။ သူကတောင်နေပြီလေ။ မထူးပါဘူး ပေးလိုက်တာဘဲ အေးတယ်။ မမတောင်မှ ပေးချင်ပေးတော့မှာ သေချာပါတယ် ပေးမှာ။ ဟင်နရီလဲ တောင်းမှာသေချာတယ်။ မမနဲ့ဟင်နရီလိုးတာ ကြည့်ချင်လိုက်တာ။ ဗီဒီယိုထဲမှာတော့ စုံတွဲတွေစုပြုံပြီး လိုးနေလိုက်ကြတာ ကင်မရာမင်း(န်)က ပညာသားပါပါ အကွက်စုံထောင့်စုံကနေ ရိုက်ပြထားတယ်။ ဘာမှ ဟာကွက်မရှိဘူး။ သိပ်လှတာဘဲ။ သူတို့လူမျိုးတွေလဲ လှတာပါဘဲ။ အင်မတန်နု အင်မတန်လှတဲ့ ကောင်မလေးတွေကို ဧရာမလူထွားကြီးတွေက လိုးနေကြတာ။

ကျမတို့အနေနဲ့ကြည့်ရင် သူတို့တွေက ဒီလူကြီးတွေလိုဘဲ။ လီးကြီးတွေက ကျမတို့သောက်တဲ့ဘီယာဘူးလောက် တုတ်တယ်။ ပြီးတော့အနဲဆုံး ၁၀လက်မလောက်ရှိတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကောင်မလေးတွေ မျက်နှာမဲ့သွားရှာတယ်။ ကျမလဲကြည့်ယင်း စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ခံချင်စိတ်တွေတအားများလာတယ်။ ညီညီကို လိုးခိုင်းရင်ကောင်းမယ်။ သူ့အစွမ်းအစလဲ သိရတာပေါ့။ ကျမအာရုံဗီဒီယိုဘက်ရောက်တုန်း ညီညီက ကျမရဲ့တီရှပ်ကို လှန်လိုက်တယ်။ ကျမကအိမ်မှာနေရင် ဘာအောက်ခံမှမဝတ်တတ်ဘူးလေ။ အပေါ်အင်္ကျီနဲ့ ထမီနဲ့ဆို ကျမအတွက် လုံလောက်နေပြီ။

အခုသူလှန်လိုက်တော့ ကျောက်ကျောတုံးကြီးတွေလို တအိအိလှုပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ပုံမပျက်နို့အုံတွေဟာ တကယ်ကို အသက်ရှူမှားစေပါတယ်။ ကျမရဲ့နို့တွေဟာ ဦးကျင်ဆွေနဲ့ဇော်မောင်မောင် တို့နှစ်ယောက်လက်ချက်ကြောင့် ပြည့်ဖြိုးတင်းမာပြီး နို့သီးတွေထောင်ထနေပါတယ်။ အက်(စ်)ပရင်ဆေးပြား တစ်ပြားလောက်ရှိတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးပေါ်နေပါပြီ။ အရင်ကဆို လုံးလုံးပြောင်ပြောင်နဲ့ ဘာမှမရှိပါဘူး။ လက်တစ်အုပ်စာကျမနို့အုံကို သူအုပ်ကိုင်ပြီး ဖြစ်ညှစ်ပေးနေပါတယ်။ နို့အုံဟာရော်ဘာဘောလုံးတစ်လုံးလို တင်းမာနေလို့ညှစ်သူလဲ အရသာရှိတယ် ခံရတဲ့ကျမလဲ အရမ်းကောင်းတာဘဲ။ ကျမရဲ့သွေးတွေကို ညှစ်ပြီးလည်ပတ်နှုန်းမြန်စေသလိုပါဘဲ။ ပြီးတော့ နို့သီးထိပ်တွေကို လက်ညှိုးလက်မနှစ်ခုကြားမှာညှပ်ပြီး လှိမ့်ခြေပေးနေတယ်။ ဒီကိစ္စတွေအတွက် သူကလဲခွင့်မတောင်းဘူး။ ကျမကလဲ မကန့်ကွက်ဘူး။

သူ့ပခုံးပေါ် ခေါင်းတင်ပြီးအသာမှိန်းနေလိုက်တယ်။

"နှင်းနှင်းရယ် သိပ်လှတာဘဲ။ မင်းကိုစောစောစီးစီး ပိုင်ဆိုင်မှုမရခဲ့တာ ဒို့အပြစ်ဘဲ။ ကြည့်စမ်း မင်းနို့အုံကြီးတွေကို ဟိုထဲကဟာတွေနဲ့တခြားစီဘဲ တစ်ခါထဲ တင်းမာပြီး ချွန်မို့နေတာ ကိုယ်စို့ချင်တယ်ကွာ နော် စို့မယ်"

"ဟင့်အင်း ရှက်တယ်"

ဒီထက်ပိုပြီး ဘာပြောရမှန်းမသိဘူး။ ညီညီကလဲ အခုမှယဉ်ကျေးနေလိုက်တာ။ အခုခေတ်မှာ ရည်းစားချိန်းတွေ့ပြီဆို လိုးဘို့အခွင့်မသာရင် နို့တွေကိုင် စောက်ဖုတ်တွေနှိုက် လီးတွေကိုင် နို့ကိုစို့ လုပ်ကြတာထုံးစံဘဲ။ အခုမှ သူကခွင့်တောင်းနေရသေးတယ်။ ကျမ ဘာပြောရမှာလဲ ကိုညီညီရယ်။ ကျမနို့တွေ စို့ပေးပါ ကျမနို့စို့သိပ်ခံချင်နေတယ်လို့ ပြောရမှာလား။ သူလဲ ဝတ်ကျေတန်းကျေခွင့်တောင်းတဲ့ပုံဘဲ။ ကျမ မူနေပေမယ့် ကျမနို့သီး တစ်လုံးကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်လိုက်တယ်။ မမတို့အတွဲကလဲ သောင်းကျန်းနေလိုက်တာ။ ဟင်နရီဟာ မမနို့တစ်လုံးကိုစို့ တစ်လုံးကိုညှစ်ပေးနေရင်း မမကိုစိတ်ကြွအောင်လုပ်ပေးနေတယ်။ မမခမြာ တလူးလူး တလွန့်လွန့်နဲ့ အခံရခက်နေပုံဘဲ။ သူက အပျိုစင်ကိုး။ အစပိုင်းတော့ ဒီလောက်တော့ရှိမှာဘဲ။ မမမျက်နှာလေးရော နားရွက်တွေပါ နီရဲနေတာဘဲ။ ရှက်လဲရှက်နေဟန်တူပါရဲ့။

မမရဲ့အရှက်ကို အရသာက ဖုံးလွှမ်းသွားပါတယ်။ ရင်ကိုကော့ကော့ပေးရင်း ဟင်နရီခေါင်းကို တယုတယပွတ်သပ်ပေးနေရဲ့။ နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ရင်းမျက်စိမှိတ်ထားတယ်။ မမဟာကျမထက် နို့ပိုကြီးပါတယ်။ နှာဆန်တဲ့ ယောင်္ကျား တွေအကြိုက်ဘဲ။ နယ်လို့သိပ်ကောင်းတဲ့ နို့တွေပေါ့။ ဖြူဖွေးပြီး ကျောက်ဖြူသားလိုအရောင် တလက်လက်တောက်ပနေတယ်။ သိပ်လှတဲ့နို့တွေပါ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်မှာ မလှတာဘာမှ မရှိပါဘူး။ အကုန်လှလာတာဘဲ။ ကြည့်လိုက်ရင် လိုးချင်စရာတွေပေါ့။ အဲ့လိုကျမတို့ ၄ယောက်နှူးနှပ်နေတုန်းမှာဘဲ

"ကရင်း ကရင်း ရင်း ရင်း ကရင်း ကရင်းးး"

ဒုက္ခပါဘဲ။ အားလုံးဟိုပြေးဒီပြေးနဲ့ ရှုပ်ကုန်တယ်။ ဟင်နရီနဲ့ညီညီဆို ပိုဆိုးတယ်။ လီးကတောင်နေတော့ မတ်တပ်ရပ်လို့မရဘူး။ ဂျင်း(န်)ပင်တွေထဲမှာ ခေါက်ချိုးထိုးထားတော့ လီးတောင်ရင်နာတာပေါ့။ ဒီတော့ အင်မတန် ယဉ်ကျေးတဲ့ဧည့်သည်တွေလို ထိုင်နေရတယ်။ ကျမနဲ့မမလဲ အင်းကျီတွေ ထဘီတွေကိုသပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်အောင်ပြန်ဝတ်ရင်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဘယ်သူဖြစ်မယ်ထင်သလဲလို့ အကြည့်နဲ့မေးလိုက်တယ်။

ဒါကတော့ မကြည့်ဘဲ ဘယ်သူပြောနိုင်မှာလဲ။

"ကရင်း ကရင်း ရင်း ရင်း ကရင်း ကရင်းးး"

စောက်ဘဲလ်ကထပ်မြည်လာပြန်ပါပြီ။ မမဗီဒီယိုကို ကမန်းကတန်းသွားပိတ်လိုက်တယ်။ ရိုးရိုးဧည့်သည်ဆို ကိစ္စမရှိဘူး။ မေမေတို့ ဖေဖေတို့ဆို ပြဿနာတက်နေအုံးမယ်။

"လာပြီ လာပြီ ခနလေး"

ကျမက အိမ်ထဲကနေအသံပေးလိုက်တယ်။  ကောင်းခန်းရောက်မှ အနှောင့်အယှက်ခံရလို့ စိတ်တွေအင်မတန်တိုနေတယ်။ အလကားသတ်သတ် လာရှုပ်တဲ့သူဆိုရင်တော့ နားရင်းပိတ်တီးပစ်လိုက်မယ်။ တံခါးကို ဝုန်းကနဲ ဖွင့်ချလိုက်တယ်။

"ဟယ် မေမေ"

"ကြာလိုက်တာ သမီးတို့ရယ် ဘာတွေများလုပ်နေလဲ"

မေမေက မျက်စိကစားရင်း မေးလိုက်တယ်။ သူလဲငယ်ရာကကြီးလာတာဘဲ။ ဒီကိစ္စတွေကြည့်ရင် သိပါတယ်။ ဒီတော့လည်း

"သြော် သူငယ်ချင်းတွေရောက်နေလား ကဲကဲကဲ နေကြ နေကြ။ မေမေနေမကောင်းလို့ ပြန်လာတာ သမီးငယ်ရဲ့ သွားကြ သွားကြ နောက်ဖေးမှာဘာစားစရာ ရှိလဲ။ ဗိုက်လဲသိပ်ဆာနေတယ်"

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျမတို့စကားပြန်တာတောင် စောင့်မနေတော့ဘဲ နောက်ဖေးဘက်ကိုထွက်သွားပါတယ်။ အားလုံးစိတ်ပျက်မိတယ်။ အနှောင့်အယှက်က ရောက်နေပြီကိုး။ ကျမတို့လည်း ဇာတ်လမ်းဆက်လို့မရတော့ဘူး။

ဗီဒီယိုလည်းတန်းလန်းကြီး စိတ်ပျက်စရာကောင်းလိုက်တာ။ အားလုံးတစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်နေကြတယ်။ တော်တော်လေးကြာတော့ မေမေပြန်ထွက်လာတယ်။ အခုတော့ အိမ်နေရင်း အဝတ်အစားနဲ့ ရှန်သားအင်္ကျီပါးပါးလေး အောက်ခံနို့တွေကို ထွင်းဖောက်ပြီးမြင်နေရတယ်။ တသိမ့်သိမ့်တုန်လို့ပေါ့။ သူ့သမီးပျိုတွေနဲ့အပြိုင် လှချင်တိုင်းလှနေတယ်။

"သမီးတို့တော်တော် စားပြီးပြီလား။ မေမေကြောင့် အနှောင့်အယှက်မဖြစ်ပါဘူးနော်။ မေမေက ခဏနေရင်အိပ်မှာ"

မေမေဟာ မိန်းမသားချင်းကိုယ်ချင်းစာဟန် တူပါတယ်။ ကျမတို့ကိုလွတ်လွတ်လပ်လပ် နေဖို့သူအိပ်မယ်တဲ့။ အမှန်တော့ မေမေနေ့လည်အိပ်တတ်တဲ့အကျင့် မရှိပါဘူး ခေါင်းကိုက်တတ်လွန်းလို့။ ယောကျာ်းနှစ်ယောက်ကို အကဲခတ်ကြည့်ရင်း

"သားတို့က သမီးတို့နဲ့ မေဂျာတူတူဘဲလား"

"ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ ဟုတ်ပါတယ် အန်တီ"

"အံမယ်လေးဟဲ့ အခုမှယဉ်ကျေးနေလိုက်ကြတာ ကုတ်ကုတ်လေးတွေနဲ့ တကယ့်လူရိုးလေးတွေပုံစံနဲ့။ အခုနပုံစံနဲ့များ ကွာလိုက်တာ။"

"ဘယ်မှာနေကြလဲ"

"ကျနော်က ဝင်ဒါမီယာမှ ာနေပါတယ် ခင်ဗျ"

"ကျနော်ကတော့ ရန်ကင်းမှာနေပါတယ်"

"ရန်ကင်းမှာဆိုတော့ ဘယ်နားမှာလဲ"

"ရန်ကင်း ၁၂ လုံးတန်းပါ"

"အော် တိုက်တန်းလျားတွေမှာလား"

"မဟုတ်ပါဘူး ကိုယ့်ခြံနဲ့ကိုယ်ပါ အားလုံးခြုံပြီး ၁၂လုံးတန်းလို့ ခေါ်ပါတယ်"

"ဘယ်နားလဲကွဲ့ အန်တီက ၁၂လုံးတန်းမှာ အသိတော်တော်များတယ် အော် အရပ်မြင့်မြင့်ရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့်နဲ့ ဒါကြောင့် မင်းကို ကြည့်နေတာ အတင့်သားနဲ့တူပါတယ်လို့"

"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် အဲဒါကျတော့အမေဘဲ အန်တီနဲ့သိလား"

"သိတာပေါ့ကွဲ့ အန်တီတို့က ရှယ်ယာဝင်တွေဘဲ မသိလို့မဖြစ်ဘူး သိပ်ခင်ကြတာ ကျောင်းတုန်းကလဲ သူငယ်ချင်းတွေ"

"အော် မာမီနဲ့ အန်တီတို့က ခင်ကြတာလား ဒါဆိုဝမ်းသာစရာပေါ့ မိတ်ဟောင်းဆွေဟောင်းတွေဘဲ"

ဟင်နရီက မေမေ့ကို ဒိုင်တစ်လုံး ပစ်သွင်းလိုက်ပါတယ်။

ကျမတို့ စိတ်မရှည်တော့မှန်းသိလို့ မေမေက

"ကဲ အေးအေးဆေးဆေး ညစာစားပြီးမှ ပြန်ကြပေါ့ အန်တီခဏ အနားယူလိုက်ဦးမယ် သမီးတို့ကလည်း ဧည့်သည်တွေကို ဘာမှမကျွေးဘူးလား"

"အာ ရပါတယ် အန်တီ ကျတော်တို့ အပြင်မှာစားခဲ့တာ ဗိုက်တင်းနေပါပြီ"

"ကဲ ကဲ စကားပြောရစ်ကြ"

မေမေစကားဖြတ်ပြီး ထွက်သွားမှ ကျမတို့သက်ပြင်းချနိုင်တော့တယ်။ မတော်လို့ ဗီဒီယိုကြည့်ရအောင် ဒါမှမဟုတ် ရုပ်မြင်သံကြားကြည့်ရအောင်ဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။

"ဟူးးးးးး"

ဟင်နရီလဲ သက်ပြင်းကြီးကိုမှုတ်ထုတ်လိုက်တယ်။ မေမေထွက်သွားတာနဲ့ ညီညီဟာလက်သရမ်းပါတော့တယ်။ မမတို့လဲ ကျမတို့ကိုဂရုမစိုက်အားပါဘူး။ သူတို့နှစ်ယောက် စကားတွတ်ထိုးနေလေရဲ့။ ညီညီလက်ဟာ ကျမ စောက်ဖုတ်ပေါ်မှာ ပင့်ကုူတစ်ကောင်လို ဟိုသွားဒီသွားနဲ့ပေါ့။ အပေါက်လိုက်ရှာ နေဟန်တူပါရဲ့။ ရှက်မနေတော့ဘဲ အသာပေါင်ဟပေးလိုက်တယ်။ ခြောက်သွေ့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲလက် အလွယ်တကူမဝင်နိုင်ဘူး။ ဒီတော့ အဝနားမှာ ခေါင်းပြူနေတဲ့  စောက်စေ့လေးကိုဘဲ လက်ချောင်းတွေနဲ့ကလိပေးနေတယ်။ အစပျိုးတာပေါ့။

ဟင်နရီနဲ့ မမတို့ဟာ ကျမတို့နဲ့မျက်စောင်းထိုးမှာပေါ့။ သူတို့ကအရှေ့နားမှာ ထိုင်နေတော့ တမင်လှည့်ကြည့်မှဘဲမြင်ရမယ်။ ကျမတို့ကအနောက်မှာဆိုတော့ သူတို့လုပ်တာအကုန် မြင်နေရတယ်။ ဟင်နရီလေ မမနို့တွေကို ညှစ်လိုက် စို့လိုက်လုပ်နေရဲ့။ မမခမြာ အရှက်နဲ့အရသာပေါင်းပြီး တကိုယ်လုံးတုန်ခါနေတယ်။ သနားလိုက်တာမမရယ်။ မနေနိုင်တော့တဲ့မမဟာ သူ့နို့တွေကိုလက်နဲံ့ပင့်ပေးပြီး ဟင်နရီပါးစပ်မှာ တေ့ပေးနေရှာတယ်။ ဟင်နရီလက်ကြီးကို ကြည့်ဦး။ မမထဘီကိုဖြေမချဘဲ အောက်ကနေလက်လျှိုပြီး နှိုက်နေတယ်လေ။ မမကဒါတော့ မပေးသေးဘူး ပေါင်ကိုစိထားတယ်။ ဒါပေမယ့် မရပါဘူး။ မကြာခင်မှာ ပေးရလိမ့်မယ် စောင့်ကြည့်နေ။

ဒီမှာကလဲတမှောင့် ညီညီလေ။ စောက်စေ့ကိုကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်နဲ့ ကလိပေးလို့ကျမစောက်စေ့ဟာ လီးအသေးလေးတစ်ချောင်းလိုတောင်မတ်လာပါတယ်။ တကယ်ဘဲ တဆတ်ဆတ်နဲ့။ အဲ့ဒါကိုကိုင်ပြီး အသာပွတ်ပေးတယ်။ ဖင်ကျောတွေကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ဖြစ်လာအောင်ကောင်းလှပါတယ်။ အခုတော့ ပုလဲရည်တွေလဲ ကျမရဲ့အခေါင်းထဲကနေ တစိမ့်စိမ့်ကျလာပါတယ်။ အခုမှလက်က နဲနဲကစားလို့ရလာပါတယ်။ ချွဲပြစ် တဲ့အရည်တွေကြောင့် နူးညံ့တဲ့အတွင်းသားတွေ မနာမကျင်ဘဲ လက်ချောင်းလေးတွေဝင်လာပါတယ်။ ကျွတ်တစ်ကောင်လို တွန့်တွန့်တွန့်တွန့်နဲ့ သိပ်အရသာရှိတာဘဲ။

"အားးး ဟင်း ဟင်း ဟင်း ညီညီရယ် အိုးးး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အားး နာတယ် သိပ်မကြမ်းနဲ့ကွယ်"

ကျမရဲ့ဟန်ဆောင်မှု အရေခွံဟာ ညီညီရဲ့လက်တွေကြောင့် ပျောက်ကွယ်သွားပါတော့တယ်။ ဆိုဖါပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ ကျမဟာ ပေါင်တစ်ဖက်ကို လက်တန်းပေါ်မှာ လှမ်းချိတ်လိုက်ပါတယ်။ တစ်ခြမ်းခွဲထားတဲ့ ကောက်ညှင်းထုပ်လို နီရဲတဲ့ကျမစောက်ဖုတ်နဲ့ ညီညီ့ကိုဖမ်းစားလိုက်ပါပြီ။ သူ့ကိုရအောင်ယူမယ်ဆိုတဲ့ သံဓိဌာန်ကိုမြဲမြဲကြီးချလိုက်ပါတယ်။ ကျမကိုလုံးဝမပစ်နိုင်အောင် အစွမ်းကုန်ပညာပြလိုက်မယ်။ ညီညီ့လီးဟာ ကျမ စောက်ဖုတ်ကိုမြင်တာနဲ့ ဒုတ်တစ်ချောင်းလို ထောင်ထနေပါပြီ။ ကျမသူ့ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်တယ်။ ညီညီကတော့ အံ့သြတာပေါ့။ ကျမသူ့ကိုတစ်ချက် ပြုံးပြလိုက်တယ်။ သူကတော့ ဘယ်လိုထင်မယ် မသိဘူး။ ကျမဟာ နင် ငါ့လင်ဘဲဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်နဲ့ ပြုံးပြလိုက်တာပါ။ လူကောင်နဲ့မလိုက်အောင် လီးရှည်လှပါတယ်။ ရှည်တာနော် မနည်းဘူး။ လုံးပတ်ကတော့ ကျပ်လုံးလောက်ရှိမယ်။ အရှည်ကတော့ ကျမမြင်ဘူးသမျှ လီးထဲမှာ သူ့လီးအရှည်ဆုံးဘဲ။ ခေါင်းတစ်ဆတ်ဆတ်နဲ့ လေယာဉ်ပစ်အမြှောက်တစ်လက် ပစ်မှတ်ရှာသလို ဟိုရမ်းဒီရမ်းဖြစ်နေတယ်။

ကျမရဲ့လက်ဝါးနုနုလေးနဲ့ ဖမ်းဆုပ်ပြီး ငြိမ်အောင်ထိန်းလိုက်ပါတော့တယ်။ပြီးတော့ ငုံပြီးပါးစပ်ထဲ ထည့်စုပ်လိုက်ပါတယ်။

"အိုးးးး နှင်းနှင်းရယ် ကိုယ့်ကို ဒီလောက်တောင်ချစ်သလား"

ညီညီတော်တော်လေး အံ့သြသွားပုံဘဲ။ သူ့လီးဘေးနားကပ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ဆံပင်တွေကို ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ ဟုတ်ကဲ့ ကျမလဲ သူ့လီးကို ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ စုပ်ယူနေမိတယ်။ လီးရဲ့အရေပြားဟာ ပြောင်တင်းလို့နေလို့ ပါးစပ်ထဲမှာ တံတွေးနဲ့တွေ့ပြီး ချွဲကျိနေပါတော့တယ်။ နာရီချိန်သီးပုံစံ သူ့ဂွေးအုတွေကို လက်နဲ့အသာညှစ်နယ်ပေးနေမိတယ်။

"အား အ နှင်းနှင်း အိုးးး အချစ်လေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ အားးး အားးး ဟင်းဟင်းဟင်း သိပ်ချစ်သွားပြီ နှင်းနှင်းရယ်"

သူအော်လေ ကျမသူ့လီးကိုပိုစုပ်လေဘဲ။ သူလဲကျုယ်ကျယ်မအော်ရဲပါဘူး။ မမတို့ကြားသွားရင် အနှောင့် အယှက်ဖြစ်နေအုံးမယ်။ သူတို့စုံတွဲလဲ အခြေအနေဘယ်လိုရှိလဲ မသိဘူး။ ကျမကတော့ သူ့လီးကို အသာငမ်းငမ်း နဲ့စုပ်နေတယ်။ ကျမခွန်အားစိုက်ထုတ်ရာက ထွက်လာတဲ့သူ့ရဲ့ လရည်တွကို ကျမအားရပါးရသောက်ချင်တယ်။ ဒီတော့ ပါးနှစ်ဖက်ကို အဖွားကြီးတစ်ယောက်လိုချိုင့်အောင် လီးကိုစုပ်ပြီး ခေါင်းကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေတယ်။ ရင်ထဲမှာအရမ်းမောနေပြီ။ သူလဲ ခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဆောင့်ပေးနေတယ်။ ကျမလိုချင်တာရပြီ ....

"အားးးးး နှင်းနှင်းး နှင်းနှင်းး အိုးးးး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်"

မချိမဆန့်အော်ပြီး ကျမခေါင်းကို သူ့လီးနဲ့ဖိကပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကျမရဲ့လည်ချောင်းတစ်လျောက် ပြစ်ခဲပြီးပူနွေးတဲ့သုတ်ရည်တွေ စီးဆင်းသွားတယ်။ သိပ်အရသာရှိတာဘဲ။ ဝမ်းထဲရောက်သွားတာနဲ့ အခုနမောခဲ့ပန်းခဲ့ တာတွေများသွားတာဘဲ။ သူ့လီးမှာ ခေါင်းစိုက်ပြီး မှိန်းနေမိတယ်။ သူလဲအသာလေး မှိန်းနေလေရဲ့။

ပထမဆုံးအသက်ဝင်လာတာ ကျမပါဘဲ။ သူကတော့ တန်ဖိုးရှိတဲ့ရတနာတွေ စွန့်ထုတ်ပြစ်လိုက်ရလို့ နှမြောဟန်နဲ့ငြိမ်နေရဲ့။ မမတို့ဆီကို အသာလှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ အား ဟာ ဖြစ်နေပုံကိုကြည့်အုံး။ အင်မတန်ရှက်ပါတယ် ဆိုတဲ့ မမပေါ့။ ဒခေါက်ကွေးကနေပေါင်ကိုဆွဲဖြဲပြီး သူ့ရဲ့စောက်ဖုတ်ကို အတင်းဟပေးထားတယ်။ လူဆိုတာဘာလဲ။ ပျော့ကွက်အကိုင်ခံရရင် ဘာမှမတတ်နိုင်ပါလား။ မမကိုဘဲကြည့်လေ ယောင်လို့မှ ဒူးဆစ်အထိထဘီမလှန် ခဲ့ဘူးတဲ့သူက အခုတော့ချစ်သူအတွက် အင်မတန်သူဖုံးဖိထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုရက်ရက်ရောရော ဖြဲပေးထားတယ်လေ။ နတ်ဆိုးတစ်ကောင်ရဲ့လျှာလို ချွန်ချွန်ရှည်ရှည်နဲ့ဟင်နရီရဲ့လျှာဟဟာ မမစောက်ဖုတ်ထဲ လျှောကနဲ ဝင်သွားပါတယ်။

"အားး အ အ အ အားးးး ဟင်နရီ အိုးးး ဟင်နရီ အားး အားးး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဟင်နရီ"

မမနှုတ်ကလဲ ဟင်နရီနာမည်ကို မရှူနိုင်မကယ်နိုင်တဖွဖွနဲ့ ရေရွတ်နေတယ်လေ။ ဟင်နရီကလဲ သူ့ရည်းစားကို အပီအပြင်ချုပ်ထားတယ်ထင်ပါရဲ့။ မမရဲ့ဖောင်းအိတဲ့အပြင်နှုတ်ခမ်းသား ၂လွှာကိုလက်မနဲ့ဖြဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့မေးစေ့တစ်ခုလုံးမြှုပ်ပြီး မမကိုယက်ပေးနေတော့တယ်။ ကျမတောင်ကြည့်ရင်း အရည်တွေဆင်းလာတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ဟင်နရီမုတ်ဆိတ်မွှေးဟာ ရိတ်ထားပေမယ့် အခုလိုညနေခင်းမှာ နဲနဲလေးတော့ ပြန်ထွက်နေမှာဘဲ။ အဲဒီတိုနံ့နံ့လေးတွေနဲ့ မမစောက်ဖုတ်ကို စူးမိရင် ဟင်းးး မတွေးရဲဘူး။ မမတော့ ငရဲကျသလိုနေမှာဘဲ ကြည့်ကြည့်။

"အားးး အ အားးး အားးး အားးး ဟင် ဟင်းး နရီ အယား အ အားးးး အိုးးးး သေပြီ ဟင်နရီတော်တော့ သူဇာသေလိမ့်မယ် အားးး အ"

မမခမြာ လိမ့်နေတာဘဲ။ နှုတ်ခမ်းကိုပြတ်မတတ်ကိုက်ရင်း ခေါင်းကိုဘယ်ညာရမ်းနေလေရဲ့။ တစ်ခါမှ ဘာဂျာအမှုတ်မခံဘူးဘူး။ နောက်ပြီး ဘယ်လိုအောင့်ရမှန်းလည်း မသိဘူး။ ဟင်နရီကိုမြင်တာနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ မှာလည်း ရွရွတက်နေတော့ ကြာကြာအမှုတ်မခံနိုင်ပါဘူး။

"အားးး အ ဟင်နရီ ဟင်နရီ အိုးးး အင်းးး"

တစ်ချက်နှစ်ချက်ကော့တက်ပြီး ဟင်နရီပါးစပ်ထဲ သူ့ရဲ့ငွေရည်တွေပန်းချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဟင်းကနဲသံပတ်ကုန်တဲ့စက်ရုပ်လို ခုံပေါ်ကိုခြေပစ်လက်ပစ်ကျသွားပါတော့တယ်။ မမရဲ့ပေါင်ကြားထဲကနေ တဖြည်းဖြည်း ထလာတဲ့ဟင်နရီမျက်နှာဟာ အချစ်ရဲ့အဆီအနှစ်တွေနဲ့ ပေပွနေပါတယ်။ အားကျလိုက်ပါဘိ ညီညီရာ။

"အိုး ညီညီရယ် နှင်းရှက်တယ် ဟင်းးး"

ကျမ မမတို့ကိုကြည့်နေတုန်းမှာ ညီညီဟာထပြီးကျမပေါင်ကို ဖြဲပစ်လိုက်ပါတယ်။ အခုန သူ့ကိုလုပ်ပေးခဲ့တာကို ပြန်ပြီးအကြွေးဆပ်မလို့ ထင်ပါရဲ့။ သူ့ရဲ့အချစ်ကို အကဲခတ်ရတော့မှာဘဲ။ ဟန်ဆောင်ချစ်လား အချစ်စစ်လား ဆိုတာ။ ကျမလဲ မမအတိုင်း ပေါင်ဖြဲပေးလိုက်တယ်။ ဒီနည်းကမိန်းကလေးတွေအဖို့ အသက်သာဆုံးနဲ့အထိရောက်ဆုံးနည်းလမ်းဘဲ။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာ အစာတောင်းနေတဲ့ ရေမြင်းပါစပ်လိုဟနေပါတယ်။ ညီညီဟာ သူ့လျှာကိုအပြင်ထုတ်ပြီး လှုပ်ပြရင်းနဲ့ ကျမကိုမခန့်လေးစားနဲ့ စိန်ခေါ်သလိုမော့ကြည့်ပါတယ်။ ရပါတယ် စမ်းကြည့်လေ။

"အ အ ညီး ညီး အိုးးး အိုးး ဟင်းးး ရှီးးးး"

ကျမစကတည်းက ရှုံးသွားပါပြီ။ သူ့လျှာဟာ ကျမကိုဓါတ်လိုက်ခံရသလို တုန်နေစေပါတယ်။ တရားခံစစ်ရင် ဝါယာကြိုးကို ဆီးချောင်းထဲထိုးထည့်တယ်တဲ့။ အဲ့လိုများ ဖြစ်နေမလားကွယ်။ သူ့ခေါင်းကိုပွတ်ပေးရင်း နှုတ်က တတွတ်တွတ်နဲ့ သူ့နာမည်ကိုရွတ်နေမိတယ်။ ညီညီတဲ့ သူ့လျှာဟာစောက်ခေါင်းထဲမှာ ပန်ကာအသေးစားကလေးတစ်ခုလို မွှေနှောက်နေတယ်။ စောက်ခေါင်းအသားနုနုလေးတွေနဲ့ သူ့လျှာအတွေ့ဟာ ဘာနဲ့မှမတူဘူး။ စောက်စေ့ကလေးကလဲ ဧရိယာတိုင်တစ်ခုလိုခါယမ်းနေတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျမမထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ပြီးသွားပါတယ်။ တစ်သက်မှာ ချစ်သူနဲ့ပထမဆုံးကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြီးသွားတာပေါ့။ ဟင်းး ဟင်းး သူ့မျက်နှာမှာ မီးသတ်ပိုက်နဲ့ပက်ခံလိုက်ရသလို အရည်တွေရွှဲနေတယ်။ နဲနဲတော့ အဖိတ်အစဉ်ရှိမှာပေါ့။ ကျန်တာအားလုံးကို သူမြတ်မြတ်နိုးနိုးမျိုချလိုက်တယ်။ ဒီလိုဆိုတော့လည်း ကျမကိုတကယ်ချစ်သားဘဲ။

ကျမတို့နှစ်ယောက်နားရင်း မမတို့ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ လားး လားး ဟင်နရီ မမကိုစလိုးဖို့ပြင်နေပြီဘဲ။ ကျမတို့ကိုရှိတယ်တောင် မထင်ဘူး။ သူ့လီးကြီးကလဲ ကပြားပီသပါပေတယ်။ ခုနကဗီဒီယိုထဲက မင်းသားတွေရဲ့ လီးကျနေတာဘဲ။ မမရဲ့ ခြေထောက်တွေကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ပြီး မမရဲ့စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဝမှာလီးကိုတေ့လိုက်တယ် ပြီးတော့ ဇတ်ကနဲမမပါးစပ်ကို ပိတ်လိုက်တယ်။

"ဗြစ် ဗြစ် အ အု ဝု ဖေါက် ဒုတ် အားး"

မမခမြာဘယ်လောက်နာမလဲမသိဘူး။ မျက်ရည်တွေဒလဟော စီးကျလာတယ်။ သူအတင်းဆောင့်လိုးလို့ လီးကတော့အဆုံးဝင်နေပြီ။။ အပျိုစင်မှေးကို ဖေါက်တဲ့အသံ ကျမတို့တောင်ကြားရတယ်။ မမပါးစပ်ပိတ်ထားရင်း လီးကိုဆွဲထုတ်ပြန်ထည့်နဲ့ လုပ်နေလိုက်တာ မမတဖြည်းဖြည်းအရှိုက်ရပ်သွားတယ်။ ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ အသာမှိန်းခံနေလေရဲ့ ကောင်းလာပြီထင်တယ်။ 

ဟင်နရီက မမရဲ့သားအိမ်ကိုထိအောင် အတင်းဖိဖိဆောင့် တာတောင်မဖြုံတော့ဘူး။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့မသိမသာ ကော့ကော့ပေးနေတယ်။ လီးရဲ့အရသာတွေ့သွားပြီလေ။ ဖောင်းကြွတင်းမာတဲ့ မမနို့တွေကိုဖမ်းနယ်ရင်း မှန်မှန်ကြီးဆောင့်နေလေရဲ့။ လီးဝင်လီထွက်မှာ စောက်ဖုတ်ဟာ တအိအိလှုပ်ရှားနေတယ်။ တော်တော်ကြာကြာဆောင့်ပြီးတာနဲ့ ဟင်နရီဟာလဥမြုပ်မတတ်ဆောင့်ချရင်း သုတ်ရည်တွေပန်းချလိုက်ပါတယ်။ မမလဲပထမဆုံးသုတ်ရည်ဝင်ခံရလို့ တီကောင်ဆားပက်သလို တုန်တုန်ရီရီနဲ့။

"အားးး ကောင်းလိုက်တာ ဟင်နရီ အားးးး အားး အားးး ဟားးး"

သူ့စောက်ဖုတ်အစွမ်းကုန်ဖြဲပေးရင်း ဟင်နရီ့သုတ်ရည်တွေကိုစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ သူ့အရည်တွေအမြှုပ်တွေ တလိမ့်လိမ့်နဲ့စီးဆင်းလာတော့တယ်။

"ကောင်းလိုက်တာ ဟင်နရီ ရယ်"

"တကယ်လား ဒါဆို နေ့တိုင်းလိုးကြရအောင်နော်"

"ဟင်းး ကိုဖိုးကဲ"

ညီညီဟာ သူ့သူငယ်ချင်းဟင်နရီကိုကြည့်ပြီး အားရလာပုံပါဘဲ။ လီးဟာမိုးကိုမျှော်နေပြီ။ ညီညီ့ကိုအခုထဲက နဖားကြိုးတပ်ထားရမယ်။ ဒီတော့

"ညီညီ အိပ်လေ နှင်းနှင်း ဆောင့်ပေးမယ် ညီညီ့ကိုမမောစေချင်ဘူး"

"အော် နှင်းနှင်းရယ်"

ကျမကိုမြတ်မြတ်နိုးနိုးကြည့်ရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်ပါတယ်။ သူ့လီးထိပ်ဟာ ကြမ်းပြင်အထက်မှာထောင်မတ်နေတယ်။ သူ့လီးကို ကိုင်ပြီးကျမသူ့ကို ခွထိုင်ချလိုက်တယ်။ ရှည်တော့နဲနဲအလန့်သား။ စိုစွတ်တောက်ပြောင်နေတဲ့ ကျမရဲ့နှင်းဆီပုံစောက်ခေါင်းဝမှာ လီးကိုတေ့လိုက်ပြီး ဖင်အားနဲ့တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိထိုင်ချလိုက်တယ်။

"ပြွတ် ဗြစ် အ အ အ အားးး"

ဟိုက်ဒရောလစ်သုံးတဲ့ ပစ်စတင်လိုတအိအိနဲ့ အဆုံးထိဝင်သွားတယ်။ သားအိမ်ကိုဖိထောက်ထားလို့ အောင့်တော့အောင့်တယ်။ နဲနဲကျင့်သားရသွားအောင် တစ်ဝက်လောက်ဆွဲထုတ်ပြီး အသာလေးဆောင့်နေတယ်။ အဆုံးထိမသွင်းဘူးနော်။ တစ်ဝက်မှာဘဲ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်နဲ့ပေ့ါ။ စောက်စေ့ကလေးကလဲ တောင်နေတော့လီးနဲ့တိုက်မိကြတာပေါ့။ စောက်စေ့ကလေးလဲ တောင်နေတော့စိတ်ကပိုထလာတယ်။ တဖြည်းဖြည်းအဆုံး ထိဝင်ပြီး အားနဲ့ဆောင့်လာတယ်။ ကျမနို့တွေပြုတ်သွားမလား အောက်မေ့ရတယ်။ အထက်အောက်ခုန်နေတာ။ သူ့လီးလဲ အရမ်းတောင်နေပြီး စောက်ခေါင်းထဲမှာ ဒုတ်ကြီးကျနေတာဘဲ။ သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ မြည်အောင် ဆောင့်နေတယ်။

အခုတော့လုံးဝမနာတော့ဘူး။ ဒီတော့စိတ်ရှိသလိုဆောင့်တယ်။ ဖင်ကိုစကောဝိုင်းသလို လှည့်ရင်းဆောင့်တာဟာ အကောင်းဆုံးဘဲ။ နှံ့နှံ့စပ်စပ်ထိတယ် ပိုလဲအရသာရှိတယ်။ ခုန်နေတဲ့ ကျမနို့ကို ဖမ်းကိုင်ပြီး ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်မမှီမကမ်းနဲ့ လှမ်းစို့ပေးနေမိတယ်။ ပိုကောင်းအောင်ပေါ့။

"နှင်းနှင်း အားး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ကိုယ်တို့အမြန်ဆုံး လက်ထပ်ရအောင်နော်။ မင်းနဲ့ကိုယ်ခွဲမနေနိုင်တော့ဘူး။ အားးး ကောင်းလိုက်တာ နှင်းရယ် အိုးးး အချစ်ရယ်"

"မမနဲ့တိုင်ပင်လိုက်ဦးမယ် သူသဘောတူမယ်ဆိုရင် နှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်တည်းလက်ထပ်မယ် သဘောတူမှာပါ သူလဲ"

ဖြတ်ကနဲ အခန်းဆီးလှုပ်သွားတယ်။ ဒါမေမေဘဲ ဖြစ်မယ်။ ဘယ်အချိန်ထဲက ကြည့်နေလဲမသိဘူး။ အင်းလေ သူလဲ သောင်းကျန်းခဲ့တာဘဲ။ မိန်းမချင်းတော့ စာနာမှာပါ။

"ဗြစ် ဗြစ် အ ဝု ဝု ဖေါက် ဒုတ် ဝူးးး"

"အားးး အ  အားးးး အားးးး အားးး အ အ အိုးးး သေပြီ သေလိမ့်မယ် အားးးးးး"

"အားးး ကောင်းလိုက်တာ ညီညီရယ် ကော့ပေးဟုတ်ပြီ"

ပိုပြီးအားရပါးရဆောင့်ပြလိုက်တယ်။ ကျမအစီအစဉ်အတိုင်း ကျမပထမပြီးအောင် လုပ်လိုက်တယ်။ ဝေါကနဲစီးကျတဲ့ အရည်တွေ ညီညီ့လီးပတ်လည်မှာ အိုင်နေတယ်။ အံကြိတ်ပြီး ဆက်ဆောင့်ပေးနေတော့မှ သူ့လီးထဲက ရေပန်းလိုသုတ်တွေပန်းပြီး သားအိမ်ထိဝင်သွားတယ် သိပ်ကောင်းတာဘဲ။ ကိုယ်အောက်ကခံရင်တောင် ဒီလောက်ကောင်းမှာ မဟုတ်ဘူး။ သူ့အပေါ်ဖိချရင်း

"အမြန်ဆုံးလက်ထပ်ရအောင်နော် ညီ နော်"

မေမေကြားအောင် တမင်ကျယ်ကျယ်ပြောလိုက်တယ်။ နားဖောက်ပြီးသား ဖြစ်သွားတာပေါ့။


ပြီးပါပြီ။