နေမွန်းတည့်တိုင်း ခံခြင်တယ် (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - မောင်တုတ်စနေ
လွန်ခဲ့တဲ့ 2003/ 2004/ လောက်ကခေတ်ဟောင်းတစ်ခု မဟုတ်ပေမယ့် စနစ်မပြောင်းသေးတဲ့ ကျနော်တို့ နိုင်ငံ ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး ပြောခြင်တာက. လေးတန်းပြီးရင် ကျောင်းဆက်တက်ဖို့ အခွင့်ရေး နည်းတာကို ပြောတာပါ။
မျိုးဆန်းဦး ဆိုသူကတော့ စီးပွါးရေး အဆင်ပြေသူမို့ အလယ်တန်း အထက်တန်း ဆက်တက်နိုင်တဲ့သူ ။အကြီးတွေ ကျောင်းဆက်မထားနိုင်လို့ အငယ်ဆုံးသား ကျောင်းပြီးအောင် ဆက်ထားမယ်လို့ မိဘများက ရည်ရွယ်ထားကြတယ်။
အဲဒီ ရွာလေးမှာ အဖြစ်ဆိုး တစ်ခု ရှိလာတယ်။မိဘများ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆုံးသွားတော့ သမီးလေးတစ်ယောက် ကျန်ခဲ့တယ် ။သဲနုခိုင်တဲ့ ။ငါးနှစ်အရွယ် ကျောင်းစနေရမယ့် အရွယ်ပေါ့ ။မျိုးဆန်းဦး အဖေ ဦးသာလှက. ရွာသိရပ်သိ တရားဝင် အမွေစား အမွေခံမွေးစားလိုက်တယ်။
မျိုးဆန်းဦးက သုံးတန်းတက် ။သဲနုလေးက ကျောင်းစထား စ။ ကျောင်းပြန်လာရင် မျိုးဆန်းဦး စာကျက်ပြီး သဲနုလေးကို စာပြပေးဖို့ ဆရာကြီးက မှာထားတော့ သင် ပြပေးရသေးတယ် ။အဲတုန်းက ငယ်သူကို ကြီးသူကစာပြပေးရတဲ့ ကျူရှင် ယဥ်ကျေးမှုတစ်ခုပေါ့။
ထားပါတော့ ။အလယ်တန်းရောက်တော့ နှစ်မိုင် ဝေးတဲ့ရွာကို စက်ဘီးနဲ့ သွား ကျောင်းတက်ရတယ်။သဲနုလေးက ငါးတန်း တစ်နှစ်လိုက်ပြီး ဆက်မတက် တော့ပဲ အမေကို ကူလုပ် ။တောလိုက် ထမင်းပို့ ။တောင်သူလယ်လုပ် ဓားမခုတ် နေခဲ့တယ်။
မျိုးဆန်းဦးကတော့ ဆယ်တန်းရောက်တော့ မြို့မှာ အဆောင်နဲ့ နေပြီးကျောင်းတက် ။ တစ်ခါ တလေ ကျောင်းပိတ်ရက်ဆို ရွာပြန်လာ စာမေးပွဲပြီးတော့မှ နားရက်ကြာကြာနေရမှာ ။ဆယ်တန်းကျောင်းသားဆိုတော့ ဆေးလိပ်ခိုးသောက် ။ တစ်ခါတရံ အရက်လေးကသောက်လိုက်သေး ။ စနေ တနဂ်နွေဆို Video ရုံသွား။ ဖူးကားကြည့် ဂွင်းထု ။အတတ်ကောင်းတွေ ရနေပြီ။
မျိုးဆန်းဦးကတော့ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်တယ်။ ဘားဆွဲဝိတ်မ ဟိုင်းထိုးနဲ့ ဗလက အတော်ကို ကြည့်ကောင်းတယ်ပြောရမယ် ။အတန်းထဲက ကောင်မလေးတွေ ကြိတ်ပိုးတာကို ခံနေရပြီ ။မိဘတွေ ပေးတဲ့ ငွေကို တန်ဘိုးထားတော့ အပျော်ပါး မလိုက်စားပဲ စာပဲကြိုးစားနေခဲ့တယ် ။စာမေးပွဲဖြေပြီး ဒီဇင်ဘာကျောင်းပိတ်မှာ ကြာကြာနားဖို့ ရွာပြန်လာခဲ့ပြီ။
ရွာရောက်တော့လဲ တစ်ရက်သာ နားပြီး တောလိုက်ရပါပြီ။ တောင်သူကြီးဆိုတော့ ယာခင်းက များတော့ နွားရှင်းခွဲ ထွက်ရတယ် ။ သဲနုလေးနဲ့ မျိုးဆန်းဦးနဲ့တစ်ဆိုင်း ထွက် ။မျိုးဆန်းဦးက ထွန် ထယ်ထိုး ။သဲနုကမြက်သဲ့။ နွားစာရိတ် ။နေ့ခင်းကြ တရေးတမော အိပ်အနားယူ။ ညနေ လေးနာရီကျော်မှ ရွာပြန်ဝင် ။ဒါရိုးရာပဲ။
ငယ်ငယ်ထဲက အတူနေ မောင်နှမ အရင်းလိုနေလာကြတာ ခုစိတ်ကစားတဲ့ အရွယ် ရောက်တော့လဲ ရိုးသားချစ်ခင်မှုတွေနဲ့ အကို ညီမလေးနဲ့ တစ်နေကုန် တောထဲ အတူသွား အတူစား နေလာကြတယ် ။ဝေးတဲ့ ယာခင်းသွားရင် အစောကြီး ၄ ခွဲ ၅နာရီလောက်သွားရတယ် ဆိုရင် သဲနုက အကိုဖြစ်သူရဲ့ ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးပြီး အိပ်လိုက်တယ်။
တစ်ရက်ကြ သနပ်ခါး ကြမ်း အဖွေးသားနဲ့ အိပ်နေတဲ့ ညီမလေးကို အူယားတာနဲ့ ကုန်းနမ်းလိုက်တယ် ။ လှည်းဆောင့်တာနဲ့ သဲနု အိပ်မပျော်ပါဘူး။ အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ် ။ ညီမလေးရဲ့ ဆံနွယ်လေးကို သပ်ပေးနေပြီး ဒီတစ်ခါတော့ နမ်းတာအားပါသွားတယ် ။သဲနု မျက်နာလေးက အပြုံးရောင်လေးကို သမ်းနေတာ ။မောင်နှမ အရင်းမှ မဟုတ်တာ သိနေတော့ မသိစိတ်က ကြိတ်ပြီး ရင်ခုန်နေကြတာ။
အဲအချိန်ကစပြီး သဲနုလေးရဲ့ အလှပကို မျိုးဆန်းဦး သတိထားမိလာတယ် ။ထွားတဲ့မျိုးရိုးကလာတော့ နို့ကမကြီးပေမယ့် တင်တွေ ရင်တွေကတော့ ကာလာသားတွေ မျက်စိကြ သွားရည်ယိုရမယ့် ကိုယ်လုံးကိုပေါက်နဲ့ ။အသက်ကလဲ ၁၆ နှစ် ကျော် ၁၇ထဲရောက်နေပြီဆိုတော့ စိတ်ကစားတဲ့ အရွယ် အနမ်းတစ်ပွင့်နဲ့ကို လွမ်းနေပြီ။
မောင်နှမဆိုတော့ တစ်ခါတလေ ရေတောင်အတူတူချိုးဖြစ်ကြတယ်။ ရင်ရှားထားတဲ့ အပေါ် မောက်ထွက်နေတဲ့ ရင်သားတွေပေါ် မျက်စိက ရောက်ရောက်သွားတော့ ပေါင်ကြားက ညီတော်မောင်က ထောင်လာတာ ပြောစရာ ကို မလိုဘူး ။ မိန်းမတွေ ဖြတ်လျှောက်လို့ ခြေသလုံးသားပေါ်တာမြင်ရရင်တောင် လီးတောင်တဲ့ အရွယ် ၁၉ နှစ်သားလေ။
သဲနုခိုင် ရေချိုးပီး သနပ်ခါး လိမ်းပြီးတော့ခါတိုင်း ခိုးနမ်းရတာ အားမရတော့လို့ မျိုးဆန်းဦးက ဘာမှ မပြောပဲ ဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တာ
“ ကိုနော် အဖေနဲ့ တိုင်လိုက်မှာနော် ”
မျိုးဆန်းဦး စကားပြန်မပြောပဲ ရွာထဲထွက်သွားလိုက်တော့တယ်။အဲဒီညက ညီမလေးက တကယ်များတိုင်လေမလား ကြောက်စိတ်နဲ့ ဒေါ်တာရဲ့ ထန်းလျက်အရက်တစ်ပိုင်းသောက်ပြီး ကြောက်စိတ်ဖြေ ။မနက်တော့ သဲနုကို ချစ်တယ် ဖွင့်ပြောဖို့ သတ္တိတွေမွေးဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ပြီ။
ဝေးတဲ့ ယာခင်းသွားတဲ့ ရက်ကို တိုက်ဆိုင်ပြီးမနက် ၄ နာရီကျော်ကို ထသွားရတာ ။သဲနုက ဒီနေ့ ပိုပြီးအလှပြင် လာသလားတောင် ထင်ရတယ်။ ဒီနေ့တော့ မအိပ်တော့ပဲ နောက်က ထိုင်လိုက်လာတယ်။ရွာပြင်ရောက်တာနဲ့ ရည်းစားစကား စပြောဖို့ စဥ်းစားထားပြီး နှစ်ယောက်သား တိတ်ဆိတ်စွား လှည်းမောင်းထွက်လာပြီး ရွာမပြင်ရောက်ရော
“ ညီမလေး ”
“ ရှင် ကိုကြီး ”
“ ညက အဖေကို တိုင်လိုက်လား ”
“ ဟင့်အင် အစကတိုင်မလို့ ကိုကြီးကို အဖေကရိုက်မှာ သနားလို့ မတိုင်တာ ”
“ အေးပါ ညီမလေး ရယ် ”
“ ညီမလေး ”
“ ရှင် ကို ”
“ ကိုလေ ညီမလေးကို အရမ်းချစ်မိနေပြီ ”
“ ဟာ ကိုကြီးကလဲ မောင်နှမတွေလေ မိုးကြိုးပစ်တော့မှာပဲ ”
“ ညီမလေးကလဲ ကိုတို့က မောင်နှမ အရင်းမှမဟုတ်တာ ညီမလေးလဲ သိသားနဲ့ ချစ်လို့ရပါတယ် ”
“ ချစ်တယ်ကွာ ”
ဖက်ထားပြီးတော့ မျက်နာပေါ်ကသနပ်ခါးတွေ ပြောင်မတတ် နမ်းနေမိတယ် ။သဲနုကလဲ အဖေတို့ ကြောက်လို့သာ အရင်ထဲက ကိုကြီးအတွက်ရင်ထဲမှာ နေရာရှိပြီးသားဆိုတော့
“ သဲ ”
“ ရှင် ကို ”
“ ကို့ ကို ချစ်လား ”
“ ကိုရယ် ချစ်တော့ချစ်တယ် သဲလေ အဖေကို ကြောက်တယ် ”
“ အဲအတွက် မပူပါနဲ့ သဲရယ် ကို စီစဥ်မယ် ”
အဲဒီနေ့ကတော့ နှစ်ယောက်သား မျက်နာပေါ်မှာအပြုံးလေးတွေနဲ့ အလုပ်ကို လာတိုင်းထက် ပိုပြီးတက်ကြွ လုပ်နေကြတာ ။ခဏ နားတိုင်း အနမ်းပေးပြီး အမောကို ပြေနေကြတာ ။ နေ့ခင်းအနားယူတော့ နွားတွေကို ကြိုးနဲ့ ချီထားပြီး တစ်ရေးတမော အိပ်ဖို့ နားချိန်မှာ တစ်ဆင့်တက်ပြီး ပါးစပ်ခြင်းအပ်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲ တော့
“ ဟာ ကိုနော် ဘယ်လိုတွေ နမ်းတာလဲ သဲမောတယ် ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိဘူး ”
“ ချစ်လို့ပါ သဲရယ် ”
ကျောင်းတက်တုန်းက စနေ တနဂ်နွေတိုင်းဖူးကား ကြည့်ထား အပြာစာအုပ်ကို ဖတ်ထားတော့ တကယ်သာ မလိုးဖူးသေးတာ။ မျိုးဆန်းဦးက မိန်းမကျမ်းကြေသလိုရှိနေတာတော့ ဧကန်မလွဲပါ။
နှမလေးတစ်ယောက်လိုလဲဖြစ် ။အချစ်ဦးဆိုလဲဟုတ် ။သူများလက်ဦးမှာလဲ မလိုလား ။ကိုယ်တိုင်လဲ မခူးရက် မခြွေက်ရက်။ အလှကြည့်နေယုံ သက်သက်လဲမဟုတ် ။ရည်းစားဦး မြေးဦးရတောင် မမေ့ဘူး ဆိုတာ မလိုးပဲ အလှကြည့်နေလို့ ကွဲရတယ်ဆိုတာလဲ စာရောအမြင်ရော တွေ့မြင်နေရတာဆိုတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သဲနုလေးကိုတော့ အသဲစွဲ မခွဲနိုင်အောင် လိုးထားမှ ပိုင်ဆိုင်ဖို့ ဖြစ်မယ်ဆိုတာ အသိရှိနေတာ ကြိမ်းသေ။
သိပ်မကြာခင် အချိန်ကမှ ရွာရဲ့ ကျက်သရေဆောင် မခင်သက်ထားနဲ့ ကိုဆန်းထူးတို့ အတွဲက ရှေ့သွားနောက်လိုက် အတော်လိုက်ဖက်တဲ့ အတွဲလို့ ရွာနီးနားက အခြား ရွာတွေကိုက သတ်မှတ်ခြင်း ခံရတဲ့ အတွဲ ။မင်္ဂလာမဆောင်ရသေးပဲ တွဲသွားတွဲလာ သွားနေကြတာ ။ဘေးကမြင်ရင် ငေးယူရအောင်ကို လိုက်ဖက်ပါပေတယ်။
ဘာမှ မဘာပဲ အလှသာထိုင်ကြည့်နေတဲ့ ကိုဆန်းထူး။ခုတော့ ရင်ကွဲ ပက်လက်ပဲ ရှေးထုံး အစဥ်လာအရ မင်္ဂလာမဆောင်ပဲ အတူမနေရဘူး ။ မလိုးရဘူးလို့ ပြောတာ ။မခင်သက်ထားတို့ အိမ်က အလုပ်မနိုင်လို့ မိတ်ဆွေ သားတစ်ယောက် အကူ ခဏခေါ်ထားလိုက်တာ လိုးပြီး ခိုးပြေးသွားတော့ ကိုဆန်းထူး သေပြီပေါ့။
ရုပ်ကလဲ ဆိုးသေး ။အသက်ကလဲ ကြီးသေး ။တစ်ရွာလုံး အံ့သြလို့ကို မဆုံးဘူး ။တွေးကြည့်တော့ လိုးချက်ကောင်းလို့ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားတာပါ။ မျိုးဆန်းဦးတစ်ယောက် ကိုဆန်းထူးလို အသဲမကွဲဖို့သဲနုလေးကို လိုးထားပြီး စရံယူထားမှ တော်ကာကြမယ် ဆိုတာ စိတ်ကူးရှိပေမယ့် နှမလေးလိုလဲ ချစ်နေတော့ သဲနုလေးကို လိုးဖို့စိတ်ကူးလို့ မရဖြစ်နေတယ်။
ကိုယ့်တော ကိုယ့်ယာဆိုတော့ ချောင်းမြောင်းကလဲ ရှိနေတော့ ရွာထဲမပြန်ခင် တစ်ခါတလေ ရေချိုးပြီးမှ ပြန်ကြတာ ။
“ ကိုရေ ညီမလေး ရေချိုးလိုက်အုံးမယ် ”
“ အေး သဲ ကိုရော ချိုးမယ် အိမ်ကြချိုးဖို့ မလိုတော့ဘူး ပေါ့ ”
နှစ်ယောက်သား ရေချိုးဖို့ပြင် ချောင်းလေးရှိရာကိုလှမ်းလာခဲ့တော့ပြီ။
သမီးရည်းစားသာ ဖြစ်နေတာ။ သဲနုက ရှက်နေသေးတော့ ကိုနဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းလေးမှာ အကျီ ချွတ်ပြီးမှ ချောင်းထဲအတူ ဆင်းချိုးကြပြီး ရေက ခါးလောက်ပဲနက်တော့ မျက်နာလေးငုတ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ သဲနုရဲ့ အပေါ်ပိုင်း အမို့အမောက် ရင်သားအလှကမျိုးဆန်းဦး ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ရပြီ ။
လူသူကင်းမဲ့ပြီးသစ်ပင်အကာကွယ်လေးကလဲ ရှိနေတော့ မျိုးဆန်းဦးစိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာပြီး သဲနုလေးကို ရင်ခြင်းအပ်ဖက်ထား ။ပြီး ပါးစပ်အပ်ကစ်ဆွဲရင်း ရင်ရှားထမိန်ကိုဖြေချရင်း နို့သီး မာမာ ခဲခဲလေးကို ညင်သာစွာပွတ်သပ်ပေးနေတော့ သဲနုတစ်ယောက် အသက်ရှူသံကြမ်းလာပြီး ခြေထောက်က ရိုင်ခြင်သလိုလေးဖြစ်လာတော့ ကမ်းစပ်က လက်တစ်လန် အကွာဝေးကိုဖြေးဖြေးခြင်း ဆွဲခေါ်ခဲ့လိုက်တယ်။
နှစ်ယောက်လုံး ရေစိုတွေနဲ့ ။ရေစပ်ကို ညင်သာစွာလှဲချပေးပြီး ရေနွေးအကြမ်း ပုဂံလောက် နို့လေးနှစ်လုံးကို ဘယ်ညာ ပြောင်းစို့ပေးပြီး ဗိုက်သားလေး လေးကို ပွတ်ပေး ။လုံခြည်ကို ကွင်းလုံးကျွတ် အောက်ကိုကန်ချလိုက်တော့ ပင်ကိုက အသားဖြူသူမို့ နေရောင်မဝင် လေမတိုးတဲ့ ဗိုက်သားပြင် ချပ်ချပ်လေးနဲ့ အဂ်ါနံကို ညှပ်ထားတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးရဲ့ အလှကို သက်ရှိထင်ရှား မြင်လိုက်ရတဲ့ မျိုးဆန်းဦးတစ်ယောက် အသက်ရှူသံတွေ ရပ်သွားလားထင်ရအောင် မှင်သက်လို့သွားတာ။
စောက်ပတ်လေးကရဲနေပြီး စောက်မွှေးလေးတွေ ရေးရေးလေးပေါက်ခါစ။ လှခြင်တိုင်း လှနေတော့ လိုးရက်စရာကို မရှိအောင် လှနေတာ ။ ကိုယ်မလိုး သူများလိုးမှာပဲ လေ. ကိုဆန်းထူးလို အသဲမကွဲချင်ဘူး။ သိပ်လှတဲ့ စောက်ပတ်လေးကိုလိုးဖို့ 100% နှုန်း ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ပြီ။
ဖူးကားတွေကြည့် အပြာစာတွေဖတ်ထားတဲ့ပညာကို လက်တွေ့အသုံးချဖို့ လိုလာတဲ့ အချိန်ကျရောက်လို့ လာပါပြီ ။လိုးရက်စရာ မရှိတဲ့ စောက်ပတ်လေးကို မလိုးခင် နမ်းခြင်စိတ်က တဖွားဖွားပေါ်လာပြီး စနေနှစ်ခိုင်ကို ညင်သာစွာ ကိုင်နယ်ပေး ။ဗိုက်သားပြင်လေးကိုအနမ်းစ။ ချက်တိုင်လေး ကို လျှာလေးနဲ့ထိုးပြီး ဆီးခုံခေါ် စောက်ခုံကို အနမ်းဆင်းလိုက်တော့
“ အင်း ဟား ကို ဘာလုပ်တာလဲ ”
သဲနုက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခေါင်းကိုတွန်းထုတ်ပြီး
“ ကိုကြီး ဘာတွေလုပ်နေလဲ ငရဲတွေကြီးလိမ့်မယ် ”
ဘယ်လို ပြောပြောမရပါဘူး။ အစာငတ်နေတဲ့ သားရဲတစ်ကောင်လို စောက်ပတ်ဆီကို မျက်နာအပ်ပြီးနမ်းပစ်လိုက်တာ
“ အား အဟင့်းးးး အား ရှီး ကိုကြီးသဲ မနေတတ်တော့ဘူး ”
စောက်ပတ်လေးကသေးတော့လျှာ တစ်ပျားစာကိုမရှိဘူး ။စောက်စိလေးက မာတင်းနေတာ ရေချိုးရင်းဆိုတော့ စောက်ပတ်က ဘာအနံ့မှမရှိ ။နမ်းလို့ကို ဝတော့မယ် မထင်ဘူး ။သုံးမိနစ်လောက်နမ်းလိုက်တော့ သဲနုလေး ညိမ်သွားပြီး
“ အင်းးးး အင်းးးအားးးအဟင့်းးးး အားးရှူးးးးဟားးး ”
သဲနုတစ်ယောက်ငိုသံလား ငြီးသံလား မသဲမကွဲပဲ သံစုံတီးဝိုင်းလိုအသံတွေမြိုင်လို့နေပြီ။စောက်ပတ်လေးကို ၇ မိနစ်လောက်နမ်းတာ ကြာလာတော့
“ အာ့ အာ့ အားးအိုးးရှူးးး အဟင်းးးဟင့်းး ”
အိပ်ထ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသလိုဖြစ်နေတာ ငါးခါလောက်ဖြစ်ပြီးတော့ မျိုးဆန်းဦးက လိုးဖို့ပြင်လိုက်တာ။ မုဆိုးထိုင် ထိုင်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ပတ်လေးနားကပ်ထားကြည့်တော့ သတ္တဝါနဲ့ လက်နှက်နဲ့ ဘယ်လိုမှမမျှဘူး ။ လီးအရှည်က ခြောက်လက်မကျော်ရှိပြီး အတုတ်က ဂွင်းတိုက်ရင်တောင် လက်ထဲမဆံ့ဘူးရယ် ။ဂွင်းတိုက်လို့ လီးရည် ထွက်ရင် လီးကရှည်တော့ လက်ကို မဆန့်ဘူး ။ ဒစ်နေရာကဆို မှိုပွင့်ကြီးအလား အတော်ကြီးတာ ။
သဲနုက မျက်လုံးလေးမှေးပြီးနေတော့ လီးမမြင်လိုက်ရဘူး ။သဲနု အပေါ် တက်ခွပြီး စောက်ပတ်ကြားထဲ လီးကို အလျှားလိုက် ကပ်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းလေး နမ်းလိုက် ။နို့လေးစို့လိုက်နဲ့ သဲနုကို အာရုံပြောင်းအောင်လုပ်ပေး ။စောက်ပတ်ကို လီးနဲ့ ချော်ထိုးလိုက် အပေါက်လေး တေ့ကြည့်လိုက် လုပ်ပေး နေတော့..
“ အင်းး အဟင့်းးးးး ကိုကြီး သဲ နာမှာကြောက်တယ် တော်ပါတော့ သဲ ကြောက်လို့ပါ ”
“ သဲ ရယ် ကိုယ့်ချစ်ကလေး နာအောင် မလုပ်ပါဘူး ...သဲက စိတ်လေးရှော့ထားနော် သဲနာရင် မလုပ်ဘူး ချစ်တယ် သဲရယ် ”
နောက်ကို အသာလေး ပြန်ထိုင်ပြီး လီးကို စောက်ဖုတ် တေ့ပြီး ပွတ်ပေး တော့
“ အဟင့်းးးး အဟင့်းးးး ဟီးးး ဟီးးး သဲကြောက်တယ်လို့ ”
လီးကြီး ကို ကိုင်ပြီး လထစ်ကိုဝင်အောင် မနည်းကို ထိုးထည့်လိုက်တော့
“ အာ့း အားး ကိုကြီး ညီမလေး မရဘူး သေလိမ့်မယ် ”
လီးထစ်ကို မထွက်အောင် တောင့်ထားပြီး သဲရဲ့ပါးစပ်ကို ကစ်လေးပြန်နမ်းပေး နည်းနည်း အားထည့်လိုက်တော့
“ အာ့ အဟင့်းးးး အဟီးးးအဟာ့းးး ”
သုံးလက်မလောက်ထိ လီးဝင်ပြီးရှေ့ဆက်ထိုးလို့ မရနိုင်အောင်ကို တစ်ခုခုပိတ်ဆို့ထားသလို ဖြစ်နေတာ။ အနမ်းကြမ်းကြမ်းပေးပြီး ဖင်အားလေးနဲ့ ထည့်ထိုးလိုက်တော့ ပျစ်...ဖောက်..ဆိုတဲ့အသံကြား လိုက်ရသလို ခံစားရတော့ သဲနုလေးလဲ ငယ်သံပါအောင်အော်တော့တယ် ။
“ အမလေး အားးးး အဟိ အဟိ အဟီးးးး ”
ရေစိုနေပေမယ့် ကြောက်ချွေးတွေ ရွဲနေပြီးမျက်ရည်ပါ ကျနေတော့ သနားစိတ်လေးထားပြီး လီးကို ဆက်မထိုးပဲ အနမ်းလေးနဲ့ ဖြေသိမ့်ပေးနေပြီး ငြိမ်နေရတယ်။ လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်ရင်လဲ နောက်တစ်ကြိမ်ထည့်ဖို့ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်လို့ ရောက်တဲ့နေရာ ကပ်ထားပြီး ဖြေသိမ့် အနမ်းသာဆက်နမ်းပေး နေတော့
“ ကိုကြီး ထုတ်လိုက်ပါတော့ သဲ သေတော့မယ် နာလွန်းလို့ပါ ”
၅မိနစ်လောက်ကြာလာတော့ သဲနုလေး ငြိမ်သလိုရှိခါတော့ ဝင်ထားတဲ့ နေရာကို ဆက်မကျော်ပဲ လေးလက်မလောက်လေး ချော့လိုးနေတော့ သဲနု က
“ အင်းး အင်းး အားးး ဟင်းး ဟားးး အားးး ”
ငြီး သံလေးအစပြုလာတော့
“ သဲလေး ကိုဆောင့်ရမလား ”
“ တော်ပြီလို့ မခံနိုင်ဘူး ”
“ အေးပါ သဲရယ် ”
ပါကင်ဆိုတော့ သွေးကထွက် ရေစပ်လိုးတာ ဆိုတော့ ရေရော သွေးကော နည်းနည်း သက်သာတာပေါ့ ။အစိမ်းသက်သက် လိုးတာထက်စာရင်တော်သေး ။လိုးချိန်သာ ကြာနေတာ သဲနုက ဘယ်လိုမှ ဖီးမဖြစ်ပဲ
“ အာ့းး အာ့ အားးး ကိုကြီး သဲ နာတယ်လို့ ဟီးးး အဟင့် ”
လူပျို ဒီလောက် အကြာကြီး မလိုးနိုင်ဘူး မပြောနဲ့။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးရည်ဝင်ရင် ဗိုက်ကြီးမှာ စိုးတဲ့ ကြောက်စိတ်ကြောင့် သုတ်မထွက်အောင် အာရုံပြောင်းလိုးနေတာ။ မိနစ် ၂၀ လောက်ကြတော့ ဘယ်လိုမှ ထိမ်းနိုင်စွမ်း မရှိတော့လို့ လီးကိုထုတ်ပြီး သဲနုလေး ဗိုက်ပေါ် ဂွင်းတိုက် ပန်းချလိုက်တာ လီးရည် များချက် ပန်းတာ။ သန်ချက်ကတော့ သဲနု မျက်နာကိုကျော်ပြီး နို့လဲစင် ဗိုက်ပြင်ပေါ်လဲအပြည့် ဖွေးဥနေတဲ့ အသားရည် ပေါ်ကို အဖြူပြစ်ပြစ် အနှစ်တွေက ဖုံးလွှမ်းသွားတော့တယ်။
“ ဟင် ကိုကြီး ဘာရည်တွေလဲ ပေကုန်ပြီ ”
“ ဟူးးးး ရှီးးးးဟူးးးးဟားးး ”
အဲဒါက ကိုကြီးရဲ့ ချစ်ရည်တွေလေ သဲထဲ ဝင်သွားရင် ကိုယ်ဝန်ရှိသွားမှာစိုးလို့ အပြင်ထုတ်လိုက်တာ နောက်ကြ ဆေးသောက်ပြီးမှ သဲထဲ ထည့်ပေးမယ် သဲ ထရေချိုးကြစို့ သန့်ရှင်းသွားအောင်
“ အာ့ အဟင့်းးးး စပ်လိုက်တာ ကိုကြီးရယ် အဟင့်းးးး ”
“ အစမို့ပါ သဲရယ် နောက်ဆို မနာတော့ဘူး ”
“ တော်ပြီ သွား နောက်တစ်ခါ မလုပ်ရဘူး နာတာ သဲ သေတော့မယ် ”
ရေချိုးပီး လှည်းဆီသွားတာကို သဲက
“ ကိုကြီး ညီမလေး အရမ်း နာတယ် လမ်းမလျှောက်နိုင်ဘူး ”
“ လာပါ သဲရယ် ..ဖြေးဖြေး လျှောက် ရပါတယ် ”
ခြေထောက်ကို ကားပြီးကွတ ကွတနဲ့ လှည်းရှိရာ အရောက်လှမ်းခဲ့လိုက်ပြီ။ ရွာကိုပြန် အိမ်ရောက်တော့ သဲနုက သိပ်နေမကောင်းလို့ဆိုပြီး စောစော အိပ်ယာဝင်လိုက်တယ်။မျိုးဆန်းဦးကတော့
“ အဖေ ကျနော်မနက် မုံရွာခဏ သွားအုံးမယ် သူငယ်ချင်းက အရေးကြီးပြောစရာရှိလို့ တဲ ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားလိုက်မယ် ”
“ အေးပါ ဖြေးဖြေးစီး ”
ဂျာလင်းဆိုင်ကယ်က. ပေါ်ခါစ ဝက်သောက်ကို လူတိုင်းမဝယ်နိုင်သေးတဲ့ အချိန်။ တကယ်တမ်းက ဘယ်သူငယ်ချင်းနဲ့မှ မချိန်းဘူး။ကိုယ်ဝန် တားဆေးသွားဝယ်မလို့။
ကျမ သဲနုခိုင်လေ ကိုကြီးကို အစထဲက ချစ်နေတာ ။ဒါကြောင့် ကိုကြီး လိုခြင်တာကို ပေးလိုက်တာ ။အမှန်ပြောရရင် အလိုးခံရတာ တအားကောင်းမယ် ထင်ပြီး ခံလဲ ခံခြင်လို့ ခု ကိုကြီး လီးနဲ့ လိုးတာကို ခံရတော့ နာတာပဲ အဖတ်တင်တယ် ။ဘာမှမကောင်းလိုက်ဘူး။
ကိုကြီး ပါးစပ်နဲ့ နမ်းပေးတုန်းကတော့ တစ်ခါမှ မခံစားရဘူးတဲ့ အရသာတခု ရလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲက. တစ်ခုခု ထွက်သွားသလို ဖြစ်ပြီး နတ်ပြည်ကိုရောက်သွားတယ် ထင်ရအောင် အရသာထူးကြီး ခံစားလိုက်ရတာတော့ အမှန်ပဲ ။ခုတော့ ကိုကြီးရဲ့ လီးဒဏ်ကြောင့် အိပ်ယာထဲ လှဲနေရတယ် ။သေးပေါက်ရင်လဲ စပ်တာ အနာဆားနဲ့ ပက်သလိုမျိုး ခံစားရ တော့ နောက်တစ်ခါများ လိုးမယ်ဆို ကျက်သိမ်းထ ကျောချမ်းမိပါတယ် ။ကိုကြီး လီးကလဲ ကြီးလိုက်တာ နှစ်ခဲထိုးဓါတ်မီးလောက်ကို မကဘူးထင်ရတယ်။
မျိုးဆန်းဦးလဲ ကျောင်းတက်တုန်းက ဘယ်ဆေးဆိုင်က လာဆေးရတယ် ညာဆေးရတယ် သူငယ်ချင်းတွေပြောတာကြားတော့ မှတ်ထားပြီး ခုမေးမြန်းပြီး တားဆေး အကိုက်ခဲပျောက်ဆေး သူသုံးဖို့က တစ်ရာအားဆိုလား နောက်တစ်ခါ လိုးဖြစ်ရင် သဲနုလေး မနာအောင် ဖီးဆေးဆိုလား အပြည့်စုံ ဝယ်ပြန်လာ။တဏှာစိတ်က ငယ်ထိပ်ရောက်နေတော့ နေ့ပိုင်းကို ရွာပြန်ရောက်လာပြီး အိမ်ထဲ ကြည့်လိုက်တော့ သဲလေးအိပ်နေတဲ့ နေရာသွား သဲ ကိုပြန်လာပြီ။
ကျမ သဲနုခိုင်လေ ကိုယ်ကြီးကို မြင်လိုက်မှ အလိုလို အားတွေရှိလာတယ်။ အဖေတို့များ သိရင်ရိုက်ပြီး နှင်ထုတ်လေမလား။ မနေ့က လိုးထားတာက မတော်လို့ ကိုယ်ဝန်များရှိရင် စောက်ဖုတ်က အနာက ပြည်ထည့်လို့ ဆေးရုံများ တက်နေရမလား စိုးရိမ်စိတ်က. ကြီးစိုးနေတာ ။ခု ကိုကြီး ပြန်လာတော့မှပဲ ရောက်တာနဲ့ ပိုပိုလိုလို ကြိုထားပြီး တားဆေးတစ်လုံး အကိုက်ခဲပျောက်ဆေး တစ်လုံးတိုက်ပြီး အိမ်အလုပ် လုပ်စရာရှိတာလုပ် နေလိုက်တယ်။
၁၅ မိနစ်နေတော့ ကျမ သဲနု ကိုက်တာတွေနာတာတွေယူပစ်လိုက်သလို ပျောက်သွားတာ ဆေးကပဲ စွမ်းတာလား ကိုကြီး ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အားကြောင့်လား မဝေခွဲတတ်တော့ပါဘူး။
အနက် မိုးလင်းတော့ ထုံးဆံတိုင်း အတူ တောထွက် လှည်းပေါ်မှာ အကြည်ဓါတ်တွေနဲ့ တို့လိုက် ဆိတ်လိုက်နမ်းလိုက်နဲ့ တောကိုရောက် မျိုးဆန်းဦးကတော့အကြံနဲ့ ဆေးအစုံကို ကြက်ပေါင်ဂွ လွယ်အိတ်ထဲ ထည့်လာပြီး နေ့ခင်း နားချိန်ရောက်ရင် အလိုးပွဲ နွှဲဖို့ပဲ တွေးပျော်နေတယ်။၁၁ နာရီ၊ ထိုးတော့ စော်ဖီးဆေးဆိုတာကို ရေခွက်ထဲထည့်ပြီး
“ သဲ မောနေလား ရော့ ရေလေး သောက်လိုက်အုံး ”
“ ဟုတ် ချစ်ကိုကြီး ”
၁၂ နာရီ၊ ထိုးရင် နားမှာ ဆိုတော့ ကြိုတိုက်ထားလိုက်တာ ။နာရီဝက်ကြာတော့ သိသိသာသာ သဲနု က အူမြူးပြီး လာလာစနေပြီ။အလုပ်ကို မြန်မြန်လက်စသတ်ပြီး နွားတွေကိုအမြန်ချီထားလိုက်တော့တယ်။
တဲထဲရောက်တော့ ရေလေးသောက်ပြီး ကြမ်းစင်ပေါ် လှဲဖို့ ပြင်ရင်ပဲ သဲနုက ရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး အနမ်းကြမ်းတွေနဲ့ စ နေတော့ မျိုးဆန်းဦးလဲ ဆိုင်းမနေတော့ပဲ ရာဂကို ပိုကြွစေမယ့် အနမ်းမျိုးနဲ့ တုန့်ပြန်ပြီး စနေနှစ်ခိုင် အမြန်မြင်ရဖို့ အင်္ကျီ ကို ကပျာကယာ ချွတ်ပြီး အမေကအဝေးသွားပြီး ပြန်အလာ နို့ဆာနေတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို အငမ်းမရ စို့ပေးလိုက်တော့ သဲနုလေးကလဲဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ပမာ မပေးရင် လုမယ်ဆိုတဲ့ အနေထားနဲ့ လီးကို မရမကအတင်းကို လိုက်ဆွဲနေတာ။ နို့ကို ဘယ် ညာ စို့ပေးနေတာကို ကိုကြီးရဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို ဖိထားဖို့ အတင်းဖက်မိနေတယ်။
ကိုကြီးရဲ့ လီးကြီးကလဲ လက်ထဲအပြည့်ကြီးတယ်ဆိုတာ အထူးမပြောတော့ဘူး ။ဘယ်လောက် ကြီးကြီး ကွဲခြင် ကွဲပါစေတော့ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်မှကို ကျမ ရတော့မယ်။ ကိုကြီးက နို့ပဲစို့နေတာ ဖြစ်နေတာက. စောက်ဖုတ် ရူးခြင်သလိုကို ဖြစ်နေပြီ။
“ ပြွတ် ပြွတ် အင်းး အဟင့်းးးး အားး ဟားးး အဟင့်းးးး ”
ကိုယ်က အရမ်း ခံခြင်နေမှတော့ ရှက်နေလို့ အဖြစ်တော့ဘူး ကိုကြီးက စောက်ပတ်ကို နမ်းဖို့ အနမ်းကအောက်ဆင်းနေတော့
“ ကိုကြီး အဟင့်းးးး ညီမလေးမနေနိုင်တော့ဘူး ကိုကြီးဟာကြီးနဲ့ ထိုးထည့်ပေးပါတော့ ”
“ အော် သဲက ခံခြင်နေပြီလား ”
“ အင်းလို့..ထည့်ပေးပါတော့ဆို အဟင့်းးးး ”
“ ကိုကြီး လိုးရတော့မလား ”
“ အင်းး ဟုတ်ကဲ့ သဲကို လိုးပေးပါတော့ ”
ပုဆိုးကို အမြန်ချွတ်ပြီး လုံခြည်ကို ကွင်းလုံးဆွဲချ သဲလေး အရမ်းလိုခြင်နေတဲ့ လီးကို မြန်မြန် ထိုးထည့်ဖို့ သဲရဲ့ ခြေထောက်လေး မပြီး စောက်ဖုတ်အနား လီးကပ်ပေးတော့ သဲရဲ့ စောက်ဖုတ်က လီးရှိရာကို တိုးလာနေတယ်။စောက်ဖုတ်လေးက ဟိုနေ့က လိုးထားတဲ့ ပွန်းပဲ့ရာလေး သွေးခြောက်လေးကို အလုပ် လုပ်ထားလို့ ချွေးရော ။ခု အရမ်းထန် နေလို့ထွက်နေတဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရော နူးနေပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်လိုက်တော့
“ အာ့ အင်းးး အားးးး ”
သဲလေး နာသွားသလို ရှိသွားပေမယ့် လီးကိုဆက်ထိုးဖို့ တောင်းနေတဲ့ သဏ္ဍန်နဲ့ လီးအဆုံး ထိုးထည့်လိုက်မှ
“ အာ့းးး အဟင့်းးးး ”
“ နာတယ် ကို ဖြေးဖြေးပဲဆောင့်ပေး ”
“ ဖောက် ဖောက် အာ့းး အားးးးးအားးးးး ရှီးးးး ဟားးးးး အင်းးးးး အဟင်းးးးး ”
အချက် နှစ်ဆယ်ကျော် ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ သဲလေး က အောက်ကနေ အားရှိသလောက် ကော့ပေးတော့တယ်။ဒါနဲ့ အားပါပါ ဆယ်ချက်လောက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ အသားတွေ တုန်ပြီး အမောဆို့ နေသလို ကိုကြီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားပြီး ငြိမ်ကြသွားတာ။
ကျမ သဲနုခိုင် ယောကျ်ား ယူကြတဲ့ အရသာအလိုး ခံရတဲ့ အရသာ ဘာနဲ့ မှ လဲလို့မရတာ ခုတော့ သိလိုက်ရပါပြီ။
ချွေးလေးသုတ်ပေးပြီး မောနေတဲ့ သဲလေးကိုဆံနွယ်လေးသတ်ပေး အနမ်းလေးနဲ့ နှစ်သိမ့်ပေးတော့ သိပ်မကြာဘူး ။သဲလေး အနမ်းတွေ ပြန်ကြမ်းလာတယ်။နို့နှစ်လုံးကို နာနာစို့ပေးတော့ သဲနု ဂဏာမညိမ် ပြန်ဖြစ်လာနေတော့ သဲလေး အပေါ်က နေဖို့ ပေါင်တစ်ဖက် ဆွဲတင်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ သဲလေးက အပေါ် တက်ခွပြီး လီးကြီးကို ကိုယ်တိုင်ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ် ၀တေ့ပြီး ဖိချနေပြီး
“ အားးး အင်းးအားးးအဟင့်းးးး ရှီးးး အိုးးး အဟငျ့းးးး အာ့ းးးးး ရှူးးးးအားး ”
လူကလဲ ထန် ။ ဆေးစွမ်းကလဲပြ ဆိုတော့ စောက်ပတ်က သေးသေး ကျဥ်းကျဥ်းလေး ။ ပုံမှန်ဆို လီးဝင်ဖို့မနည်းကို ထိုးရမှာ ။ခုတော့ ဒီလီးမှ မဝင်ရင် သဲ တယောက် ရူးမလိုကိုဖြစ်နေတော့တာ။
“ အာ့းး အာ့ းးးးအဟင့်းးးးအားးးရှူးးးးဟားးးး အဟင့်းးး ”
လီးအဆုံးလဲ မဆောင့်ရဲဘူး ။သားအိမ်ထိတော့ နာတာ ဖင်ကြီး ကြွကာ ကြွကာ နဲ့ ဆာလောင်နေတဲ့ ခံခြင်စိတ်ကို သဲနု သူ ခံနိုင်သလောက် ဆောင့်လိုးပြီး ဒုတိယ အကြမ် ပြီးမြောက်ခြင်းကို ရောက်ရှိသွားပြီး ရှေ့ကို မှောက်ကြလာပြီး နှစ်ခါမြောက် အမောဆို့လို့ နေပါပြီ။
တောထဲက ကျမ်းစင်ပေါ် ဖျာလေးခင်း ပုဆိုးလေးခင်းပြီး လိုးရတာဆိုတော့ နှစ်ယောက်လုံး ဒူးတွေပွန်း ။လိုး ခြင်စိတ် ခံခြင်စိတ် ပြင်းပြနေကြလို့သာ နာတာကို ဂရုမစိုက်နိုင်ကြတာ။မျိုးဆန်းဦးက ရေလေးသောက်ပြီး
“ သဲလေး ”
“ ရှင် ကိုကြီး ”
“ သဲ ကောင်းလားလို့ ”
“ သိဘူး သွား မြင်သားနဲ့ ”
“ အော် ဒါဆို ကိုကြီးက မလိုးရသေးဘူး ”
“ ကိုယ့် အလှည့်ရောက်ပြီ သဲလေး ကုန်းပေး ”
“ ဟင် ဘယ်လို နေရမှာလဲ ”
“ လေးဘက်ထောက်ထား ခွေးလိုး လိုးမလို့ ဟာ ”
“ ကိုကြီးကလဲ ရှက်စရာကြီး ”
“ ဘာရှက်တာလဲ ကုန်းပါ နောက်ကနေ လိုးပေးမလို့ ”
ကုန်းပေးရှာပါတယ်။ သဲနုလေးက ကုန်းလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်လေးက နောက်ဖက် ပြူလာတယ် ။စောက်ဖုတ်လေးက နှစ်ခါပြီးထားတော့ ရဲနေတာပဲ။စောက်ရည်ခြောက်နေရင် နာမှာစိုးလို့ တတွေးလေးထွေးပြီး လီး တေ့လိုက်တော့ သဲလေးက ရှေ့ကို စိုက်သွားပြီး
“ ကို သာသာလုပ်နော် သဲမနာအောင် ”
လီး ဝင်ခါစတော့ နာလို့ အော်တယ် ဆယ်ချက်လောက် လိုးပြီးတော့ ဖင်ကြီး ထိုးထိုး လိုက်လာတယ် ။လီးကို အဆုံး နီးနီး ထုတ်။ အဆုံးပြန်ထိုးထည့် လုပ်ပေးလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ထဲက. လေချဥ်ပြန်သလို အနံ့ ထွက်လာတော့ သဲလေး ပြန်ကောင်းနေပြန်ပြီ ထင်လို့ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်း အလိုး ကြမ်းကြမ်း လိုးပစ်လိုက်တာ။
ဆယ်မိနစ်လောက် မနားတမ်း အလိုးကြမ်းလိုက်တော့ အသံစုံ အော်ပြီး ရှေ့ကို အရုပ်ကျိုးပြတ် မှောက်ကြသွားတော့ မျိုးဆန်းဦးလဲ သဲအပေါ်က မှောက်ချပြီးအနားယူလိုက်ရတယ်။ နောက်ရက်တွေလဲ နေမွန်းတည့် ၁၂နာရီ၊ ထိုးရင်လိုးဖို့ပြင်ကြတယ် ။သဲနုလေးကလဲ မလိုးရင်ကို အပစ်မြင်တာ ။ဒါမိန်းမတွေရဲ့ သဘာဝပဲလေ။
ညပိုင်း အိမ်မှာလဲ လူကြီးတွေ အိပ်ရင် လစ်တာပဲ။ဒါပေမယ့် သဲနုလေးက အလိုးခံရင် အသံအော်ပြီး ခံခြင်တာ ။တောထဲ လိုးရတာလောက် မကောင်းလို့တဲ့။တောထဲကြမှ အားရ ပါးရ ခံမယ်တဲ့ ။ ညပိုင်း အိမ်မယ်လိုးရင် မပြီးလို့တဲ့ ကိုကြီး လိုးခြင်ရင်တော့ လိုးပါတဲ့။
ဆယ်တန်း တစ်နှစ်နားတုန်း ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ အလိုးကုန်လိုးလိုက်တာ ။သဲလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အတော်ကျယ်သွားတာ ။ခုဆို သဲလေးက လီးလဲစုတ်တတ်နေပြီ။လိုးပြီဆိုရင် ဖင်ပါ ခံရမှ အားရတာ တဲ့။
လူကြီးတွေလဲ ရိပ်မိတယ်ထင်ပါတယ် ။မျိုးဆန်းဦး ကျောင်းပြန် တက်တော့ သဲလေးကို ယောကျ်ားပေးစားဖို့ ညစီစဥ်ကြတာ။ ကျနော်ဆီ စာရောက်လာတော့ နောက်ကြနေပြီ ။ မင်္ဂလာဆောင် ရက်တောင် သတ်မှတ် လိုက်ကြပြီလေ ။
မျိုးဆန်းဦးလဲ အသဲတွေကွဲပြီး အရက်တောင်စွဲနေပြီ ။ မင်္ဂလာဆောင်ရက်တော့ ခွင့်ယူပြီး လာလိုက်တယ် ။ရွာရောက်တော့လဲ အိန္ဒြေမပျက် နေရသေးတာလေ ။ ဒီအခြေနေရောက်နေမှတော့ ဘာမှလုပ်လို့ အဆင်မပြေတော့ဘူး ။လူလစ်တာနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဖက်ပြီး ငိုကြရတာပေါ့။
ညကြီးသန်းခေါင်ရောက်တော့ သဲနုလေးက နောက်ဆုံးအနေနဲ့ လိုးပေးဖို့ ချိန်းလိုက်သေးတယ်။သတိုးသားနဲ့က နောက်ညမှ အတူအိပ်ကြမှာတဲ့။ ည ၁၂ နာရီ၊ ထိုးတာနဲ့ သဲနု အခန်းကူးလာပြီ လီးကို အတင်းစုတ်ပြီး
“ ကို သဲ ကောင်းနေပြီ ကြမ်းကြမ်းလေးလိုး ပေးတော့ ”
သဲကို ကိုယ့်ခြေထောက်ကိုပါ ကိုင်ခိုင်း ပြီး ကုတင်စွန်း ဖင်ဆွဲယူပြီး အောက်ဆင်း မတ်တတ်ရပ်ပြီး အားပါပါနဲ့ အလိုး ကြမ်းကြမ်းနဲ့ စလိုက်တာ ။သိပ်မကြာဘူး ။သဲနုက အထန်မဆိုတော့ ဆယ်မိနစ်လောက် လိုးတာနဲ့ ပြီးသွားတာ။ တစ်ခါထဲပဲ တမ်းပြီး ကို နောက်ကနေလိုးပေးတော့
“ သဲ နောက်တစ်ခါ ပြီးတာ မြန်ခြင်လို့ နာနာလေးသာလိုးပေး ကိုကြီး လီးရည်တွေလဲ ထည့်ပေး မညှာနဲ့ ..နာနာ လိုးပေးတော့ ”
ဆံပင်ကို နောက်ကဆွဲပြီး အလိုးကြမ်းတွေနဲ့ လွမ်းနေအောင် သဲလေးတောင်းဆိုတဲ့ အတိုင်း ပဲ အားပါပါ လိုးချက်တွေနဲ့ မိနစ် နှစ်ဆယ်လောက် မနားတမ်း လိုးပေးလိုက်တာ မျိုးဆန်းဦးရော သဲနုခိုင်ပါ အမောတွေဆို့ပြီး အထွတ်ထိပ် ရောက်သွားကြပါတယ်။
ကျမ သဲနုခိုင်လေ အမှန်တိုင်း ဝံခံရရင် ကိုကြီး ပထမဆုံး လိုးတာနဲ့ နောက်ဆုံး လိုးပေးတဲ့ ရက်ကို ဒီတစ်သက် မေ့နိုင်မယ် မထင်တော့ပါဘူး။အိမ်ထောင်ရေးလဲ မဖောက်ပြန်ခြင်တော့လို့ ခု ယူထားတဲ့ ယောကျ်ားက လီးကတော့ တုတ်ပါတယ်။ အရှည်ကတော့ ကိုကြီးကို မမှီပါဘူး ။ လိုးတာကဆို တက်ထွက် ဘယ်လိုမှ အသာမပြေတာ အမှန်ပါ။
မောင်တုတ် ။စနေ။
အားပေးကြပါအုံးလို့ ကြိုးစားလျှက်ပါ။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
