ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သားမက် အပိုင်း ( ၄ )

ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သားမက် အပိုင်း ( ၄ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

အမရာမောင် ရေးသည်။

မနက်စောစော နိုးတယ်။ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး အိမ်ထဲ ဒေါ်ထွေးရီကိုရှာတာ မတွေ့ ။ အိမ်ဖော် ကောင်မလေး အထုပ်အပိုးနဲ့ဆိုတော့

“ ဟဲ့ ဒေါ်ထွေးရီရော”

“  နင်ကရော”

“ ဈေးသွားတယ် ပြန်လာရင် သမီးကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့မလို့”

“ ဘာဖြစ်လို့”

“ သမီးကို တစ်ပတ်လောက်ပြန်နားခိုင်းတာ ..လခရောမုန့်ဖိုးရော ပေးထားတယ်”

ကောင်မလေးက ပျော်နေတယ်။ မနက့်စာ စားပွဲပေါ်မှာ။ ဦးနိုးလာရင်စားဖို့ တဲ့။ မနက်စာ စားပြီး အားဆေးတစ်လုံးသောက် အခန်းထဲပြန်လှဲရင်းမှေးခနဲ။ ကျနော့်နဖူးကို လာစမ်းမှ နိုးလာတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ လက်ပြတ်အကျီ သနပ်ခါးအဖွေးသားနဲ့။ ကျနော် ကုတင်ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ ရွာမှာတုန်းက ဒေါ်ထွေးရီပြန်ဖြစ်သွားပြီ။ ကျနော် တရစပ်နမ်းပလိုက်တယ်။ ကျနော့်ကို့ ကြင်နာစွာ ပြန်ကြည့်နေတယ်။

“ အရင်လိုပြန်နေခြင်တယ် ဖိုးသားရယ်"

ဖိုးသားရင်ထဲ သဉ္ဇာရှိနေတာ အမ သိပါတယ်။ သဘောလည်းတူတယ် ။ သဉ္ဇာကိုလည်း သနားတယ်။ မင်းကို အမြဲ သတိရနေတာ။ ဒို့မင်းတို့ ၂ ယောက်ဖြစ်နေတာ သိတယ်။ သဝန်တိုမိလို့ ဒီလို ဝေးကုန်တာ။နောက်ပြီးဟောဒီကိုဖိုးသားနဲ့ဝေးတော့ ယောကျ်ားတွေနုဲ့ ပက်သက် ဆက်နွယ်ခဲ့ပေမဲ့ ဖိုးသားနဲ့လို အရသာမျိုးအာသာမပြေမကျေနပ်ခဲ့ဘူး။

ယောကျ်ားအဖြစ်နဲ့ ဖိုးသားနဲ့ အမယူဖို့က ပတ်ဝန်းကျင်ရှိသေးမို့လား ထားပါတော့ ..ဒီညတော့ နေပေးအုံး။မနက်ဖြန်ရွာကိုသွားကြမယ် သဉ္ဇာ ရှိတယ် ”

“ သဉ္ဇာ့ကို ချစ်သူရည်းစားလိုနှမလေးလိုပဲချစ်တာ လင်မယားလို မချစ်ခြင်ဘူး"

“ လင်မယားလိုမချစ်ခြင်လို့ပဲ ၂ ခါတောင်လိုးတယ်ဆို”

“ အဲ့ဒါက ဟောဒိက ထွေးရီဆိုတဲ့ မောင့်မိန်းမကို တောင့်တလွန်းလို့ ဖြစ်သွားတာ"

“ အပိုတွေစကားတတ်တိုင်း"

“ မရီကလည်း မရီကို မိန်းမအဖြစ်နဲ့ယူခြင်တာ ဒီက"

“ ယူလို့ ရမလား"

“ လင်မယားမဖြစ်ခြင်ဘူးပေါ့"

“ အဲ့လိုပြောတာမဟုတ်ဘူး ပတ်ဝန်းကျင် ရှိသေးတယ်။ သင့်ပါ့မလား အချစ်မွှန်ရမဲ့အရွယ် မဟုတ်ဘူး။ သမီး ၄ ယောက်အမေ မြေးတောင်ရနေပြီ။ ကိုယ့်သားအရွယ် သူငယ်ချင်းရဲ့ သားနဲ့ယူတယ်ဆို လူကြားကောင်းပါ့မလား"

“ ခုခေတ်ကြီးမှာ ကြားကောင်းပါတယ်”

“ တော်ပီစကားကပ်မပြောနဲ့ ကိုလီးသရမ်း ဟောဒိ လီးက ရီ နဲ့ဝေးပြီးဘယ် ၂ ယောက်သရမ်းလဲပြော"

လီးကို အတင်းလာကိုင်တော့ ရှောင်လိုက်တယ်။ သူများဟာကြတော့ ရှင်လုပ်ခြင်သလို လုပ်ပြီး မရဘူး ကိုင်မယ် ကြည့်မယ်။ ကျနော်မရှောင်တော့ဘဲ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော့်လီးကို ကိုင်မိတော့ အံသြနေတယ်။ ဘာတွေလဲ ပုဆိုးလှန်ပြီး ကြည့်တယ်။ ဘာတွေလဲလို့။ အမလေးပြောင်းဖူးကြီး ကျနေတာပဲ။ဂေါ်လီလုံးအသားကို ခွဲထည့်ရကြောင်း မိန်းမတွေအရသာရှိအောင် ထည့်ရခြင်းဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြရတယ်။

“ မနာဘူးလား”

“ နည်းနည်းတော့ နာတာပေါ့”

“ ထွေးရီ ဂေါ်လီနဲ့လိုးတာ မကြိုက်ဘူးလား”

“ ကြိုက်ပါတယ်”

“ အရသာတမျိုးပဲ ကြိုက်လွန်းလို့ ခက်နေတယ်..ဆရာကြီးရဲ့”

“ အာ့ဆို တချီလောက် လီးစုပ်ပေးအုံး”

“ ဟင့်အင်း မစုပ်ရဲဘူး”

“ စုပ်ပါကွာ. ထွေးရီမောင့်အပေါ်ခွလိုက်”

“ မောင်ပြန်ယက်ပေးမယ်”

ဒေါ်ထွေးရီမဝံမရဲနဲ့ လီးကိုငုံ့ပြီးစုပ်ရင်း ဖီးလာပြီး သေသေချာချာစုပ်ပေးလာတော့ ခြေထောက်ကို ဆွဲခွခိုင်း ထမိန်လှန် ဖင်ကြီးကိုကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ပြန်ယက်ပေးတော့

လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး ဖီးတက်နေတယ်။ ဂွင်းထုလိုက်လီးစုပ်လိုက် အပေးအယူမျှနေတယ်။ ပြီးတော့ ပက်လက်လှန်ပြီး လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့ တချီပြီးအောင် လိုးလိုက်တယ်။ အိမ်ရှေ့ကလူခေါ်ခေါင်းလောင်း တီးနေတာခုမှ သတိထားမိပြီး ထမိန်ဆွဲ ဆံပင်တွေသပ်ပြီး.ဒေါ်ထွေးရီ ထွက်သွားတယ်။ အကျီတွေလည်းပြုတ်လို့ အမေလာတာ

“ ညီးနဲ့အော်မကြားခေါ်မကြား ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ."

“ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး ..အိမ်ခန်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတာ"

“ ဟုတ်လို့လား ခလေးမလေးခိုင်းလို့ရတာ ..ခလေးမလေး ရွာပြန်သွားလို့"

“ သြော် ဒါနဲ့ ငါ့သားရော"

“ အိပ်နေတယ်နဲ့ တူတယ် "

“ ညီးတို့သားအမိ အရင်လို ပြန်ဖြစ်သွားပြီလား"

“ အရင်လိုပဲ ဟာကို"

“ ကောင်မနော် နင်မွေးစားခြင်တာ ငါမသိဘူး မှတ်နေလား"

“ မြနော် မရစ်နဲ့"

“ ရစ်တာ မဟုတ်ဘူး နင်နဲ့ဆိုတော့ ငါ့သားလေး မိန်းမလည်တွေနဲ့ မတိုးဘူးပေါ့"

“ အံမယ် နင်က တပ်အပ်ပေးစားနေတာပေါ့"

“ နင့်သားက အရင်လို ခလေးမဟုတ်ဘူး"

ဒေါ်ထွေးရီ မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး ပြောပါလေရော.။

“ နင်မြင်ဖူးကြုံဖူးမှာ မဟုတ်ဘူး ဖိုးသားလီးမှ ာဂေါ်လီတွေနဲ့”

ဂေါ်လီအကြောင်း ရှင်းပြနေတယ်။

“ မတူဘူး ခံရတာ ပိုကောင်းတယ်..နင်ခံကြည့်ပါလား”

“ မသာမ သားအမိချင်းပေးစားနေတယ်”

“ အေးပါ နင့်သားကို နင်ခံလို့မှမရဘဲ”

“ ငါခံတာ နင်ကျေနပ်တယ်မလား”

“ အေးပါ.”

“ ငါတစ်သက်လုံ းချုပ်ကိုင်မထားပါဘူး”

“ သဉ္ဇာနဲ့ပေးစားပြီး အမွေခွဲပေးမှာပါ”

“ အေးပါ နင့်ကို ငါယုံပြီးသား”

“ နင်ဂေါ်လီအရသာ စမ်းခြင် ငါစီစဉ်ပေးမယ်”

“ မသာမ ငါပြန်တော့မယ်”

အမေပြန်သွားတော့ ဒေါ်ထွေးရီ အခန်းထဲ ဝင်လာတယ်။ သူငယ်ချင်း ယောက္ခမ တော့ပြန်သွားပြီ။ ဒီက သားသမက်လင်လေးနားမှာ လားကစားမှာလား..မေမေ မမ ယောက္ခမ မိန်းမကလည်း ကစားမှာပေါ့..ဆိုတော့ ရီတယ်။

သဉ္ဇာရှိရာရွာသို့သွားဖို့ ပထွေးဦးသိန်းရဲ့ surf နဲ့ လဲထားတယ်။ ရွာလမ်းတွေက ကားလေးဗိုက်မလွတ်ဘူးဆိုလို့ပါ။ ရွာသွားရာလမ်းတွေက မြင်ကွင်းတွေပြောင်းလဲနေတော့ မမှတ်မိ။ ဒေါ်ထွေးရီ ပြတဲ့ လမ်းအတိုင်းမောင်းရတယ်။ တွေ့ခြင်လေပိုကြာလေ။ ကားရှေ့ပိတ်နေတဲ့ ဆိုင်ကယ်တွေကို ဟွန်းကြမ်းကြမ်းဖိတီးပစ်တယ်။ နွားလှည်းတွေကို ချောက်ထဲကပတ်ပြီး ကျော်တက် အလျင်လိုနေတဲ့ ကျနော့်ကို ဒေါ်ထွေးရီနားလည်ပါတယ်။

ရွာရိပ်မှ ာသစ်ပင်ရိပ်တွေနဲ့ အေးမြနေတယ်။ ကားနောက် ကဖုန်လုံးကြီးတွေကို ထားခဲ့ပြီ။ ရွာလယ်လမ်းအတိုင်း ကားအရှိန်ကိုလျော့မောင်းရင်း သဉ္ဇာ့ကို တွေ့ရင် ?? စဉ်းစားရင်း ဘာမှထွက်မလာ။ ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်နေတာသာ ပိုကျယ်လောင်လာနေတယ်။ ခြံထဲ ကားထိုးရပ်တော့

“ သား ဟွန်းတီးလိုက်"

“ တီ တီ တီ"

သဉ္ဇာ တစ်ပတ်လျိုဆံထုံးလေးနဲ့ အကျီခပ်နွမ်းနွမ်းကို သပ်ရပ်စွာဝတ်ထားပြီး လူကောင်တောင့်လာတာကလွဲလို့ အရင်အတိုင်း မျက်နှာကတော့ မရွှင်လန်းသလိုပဲ။ ကားတံခါးဖွင့်ဆင်းလာတဲ့ ဒေါ်ထွေးရီတွေ့မှ

“ သြော်အမေ့ အိမ်ကကားမဟုတ်တော့ လေတဲ့

ကျနော့်ကိုမမြင်ဘူး။ ကားတစ်ဖက်မှာကျနော်ရပ်နေမိတယ်။

“ သမီး သဉ္ဇာ ကြည့်စမ်း ဘယ်သူလဲလို့"

ကျနော့်ဘက်လှည့်ပြီး ကြည့်တယ်။ ကျနော့်ကို သေသေချာချာကြည့်တယ်။ အံသြသွားတယ် ။ ဆွံအသွားတယ်။ ပြီးတော့ သဉ္ဇာချာခနဲ လှည့်ထွက်ပြေးတော့

ဒေါ်ထွေးရီ က

“ သမီး သမီးလေး"

“ သား လိုက်ပါအုံး"

သဉ္ဇာ့ကို ဒေါ်ထွေးရီ ယောကျ်ားအခါခါပေးစားခဲ့ပေမဲ့ ငြင်းခဲ့တယ်လို့ဆိုတယ်။ ကျနော်နဲ့ သဉ္ဇာရဲ့ အချစ်ရေးကို ခွဲပစ်လို့ရပေမဲ့ သဉ္ဇာရဲ့ ကျနော့်အပေါ်ထားတဲ့ စိတ်ကို နှိမ်နင်းလို့မရတဲ့အဆုံး ဒေါ်ထွေးရီ သဉ္ဇာကို ရွာမှာ ခပ်နွမ်းနွမ်းနဲ့ အိမ်စောင့်သဘောလို ထားခဲ့တာ။ အခြားသမီးတွေကို အဆောင် အယောင်ပေးပေမဲ့ သဉ္ဇာ့ကိုတော့ မပေးခဲ့ဘူး ။ဒေါ်ထွေးရီ ငိုတယ်။

“ သဉ္ဇာ သဉ္ဇာ "

ကျနော် ခေါ်ရင်းပြေးလိုက်သွားတယ်။ လယ်ကွင်းထဲက ဇီးပင်တစ်ပင်အောက်မှာ သဉ္ဇာ့ကို ဖမ်းတားနိုင်လိုက်ပြီ။ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းဖက်ထားလိုက်တယ်။ သဉ္ဇာ ငိုနေတယ်။ သဉ္ဇာ ငိုတော့ ကျနော်လည်း မျက်ရည်တွေကျ။ သဉ္ဇာနားမှာ နားပေါက်ကဟောင်းလောင်း။ နားကပ်ကလေးတရံတောင် ဆင်ထားတာမတွေ့။

သဉ္ဇာ အားရအောင်ငိုချလိုက် အချစ်ရယ်။ ဇီးပင်ရိပ်မှာ သဉ္ဇာ အငိုတိတ်သွားတဲ့ အထိ။ ကျနော်ဘာစကားမှမပြေ ာထွေးပွေ့ထားတယ်။ သဉ္ဇာ ရှိုက်သံတိတ်သွားတော့မှ

“ သဉ္ဇာ ကိုယ်လည်းအိမ်ထောင်မပြုဘဲ သဉ္ဇာ့ကို ခုထိစောင့်နေတာ ခုတော့ အားလုံးပြီးပါပြီ အိမ်ပြန်ရအောင်နော်"

သဉ္ဇာ့ကို အမြန်ဆုံးလက်ထပ်ပြီး အတူတူနေဖို့ ဆိုင်းပြင်းရတော့မယ်။ သဉ္ဇာ့ကို တခါတည်းကားပေါ်တင်ခေါ်ပြီး မြို့ခေါ်လာခဲ့တယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ သဉ္ဇာ့ကို လက်ဝတ်လက်စားတွေ ဆင်တယ်။ အဝတ်အစားကောင်းပေ့ဆိုတာသွားဝယ်။ ပြီးတော့ beauty saloon မှာ ခေါင်းကနေခြေအထိ သတော့တယ်။

အမေနဲ့ ပထွေးရောက်လာပြီး ရပ်ကွက်ထဲက လူကြီးတွေရှေ့မှောက်မှာ စေ့စပ်ကြောင်းလမ်း မဂ်လာပွဲလုပ်တယ်။ ချိပ်ထမီဝမ်းဆက်နဲ့ လှလိုက်တဲ့ သဉ္ဇာ။ရင်ခုန်သံတွေ အသစ်ဖြစ်စေခဲ့ပြီ။ မဂ်လာဆောင်ကို ဒေါ်ထွေးရီက အကြီးအကျယ်လုပ်ခြင်တယ်။ အားလုံး သူကျခံမယ်ချည်းအမေနဲ့ပထွေးက ကျနော်တို့နေတဲ့ အိမ်ကို အပြီးအပိုင်လွှဲပေးမယ် ။ မဂ်လာဆောင်ကုန်ကျငွေပါတာဝန်ယူမယ် ပြောလာတယ်။

ကျနော့်ပိုက်ဆံနဲ့ သဉ္ဇာကို တင့်တင့်တယ်တယ် လက်ထပ်ယူခြင်တာ ။ ကျနော့်ကို သာမန်လခစားဝန်ထမ်းဆိုတာလို့ပဲ သိထားတာကြောင့်လဲ ပါတယ်။ ကျနော်လူကြီးတွေရှေ့မှောက်မှာပဲ တရိုတသေပြောတယ်။

သဉ္ဇာ နဲ့ ကျနော် မဂ်လာပွဲကုန်ကျမယ့်ငွေကို မိဘမဲ့ကလေးတွေအတွက် လှူပြီး ဘုန်းကြီးရှေ့မှာ ရေစက်ချသာဓုခေါ်မယ်။ မဂ်လာပွဲကုန်ကျငွေ ဘယ်လောက်ကုန်ကုန် ကျနော်ကျခံနိုင်ပါတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီကျနော့်အမေနဲ့ပထွေးတို့က မယုံဘူး။ ဒီတော့ ကျနော်ဘဏ်အသီးသီးမှာ အပ်ထားတဲ့ ဘဏ်စာအုပ်တွေကို အသင့်ယူလာတဲ့ သားရေအိတ်ထဲကထုတ်ပြီး ချပြလိုက်တယ်။

ကျနော့် နာမည်နဲ့ပါ ။ တစ်အုပ်ကို သိန်း ၅ ရာစီရှိပါတယ်။ အားလုံးဝိုင်းကြည့်ကြတယ်။ အကုန်လုံး အံ့သြနေကြတာပေါ့။ ကျနော်မနက်ဖြန် ရန်ကုန်ပြန်မယ်။ လုပ်ငန်းတွေ သိမ်းစရာရှိတာ သိမ်းမယ်။ လည်ပတ်စရာရှိတာကို ရှယ်ယာသမားနဲ့ လွှဲဖို့လုပ်မယ်။ ပြီးတာနဲ့ မဂ်လာဆောင်မလား မဂ်လာဆွမ်းကြွေးလှူမလား ဆုံးဖြတ်ကြပေါ့။ သဉ္ဇာ သဘောကရော လို့လူကြီးတွေကမေးတော့ အစ်ကို့သဘောအတိုင်းပဲ ဂုဏ်ပကာသနတွေ မလုပ်ခြင်ဘူး။

အေးအေးချမ်းချမ်းကုသိုလ်ယူပြီး မဂ်လာပွဲပြီးခြင်တယ် တဲ့။ သဉ္ဇာ နဲ့ ကျနော် ညဘက်အတူ မအိပ်ရပါဘူး။ ဘာမှလည်း မဘာရပါဘူး။ ဘာခြင်စိတ်ထက် သနားစိတ်ငဲ့ညာစိတ် အချစ်စိတ်ပဲ ရှိနေတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ ရန်ကုန် လိုက်ခြင်တယ် ကျနော်ပြန်မလာမှာစိုးလို့ တဲ့။

၂ ရက်နေပြန်လာခဲ့မယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တယ်။ ကျနော်ဘယ်မှာနေတယ် ဘာလုပ်တယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှအတိအကျမသိဘူးလေ။ အမေရင်းတောင် မသိဘူးဆိုတော့ ပူရှာမှာပေါ့။ သဉ္ဇာ့ပါးလေးကို မြတ်နိုးစွာ နမ်းပြီး ကိုယ်ကတိပေးတယ်။ ဒီတခါဒို့ဘယ်လိုအကြောင်းနဲ့မှ မဝေးကြတော့ဘူး။ မသူဇာဆီ သွားပြီး ကျနော့်မပြီးပြတ်တဲ့ လုပ်ငန်းတွေ လွှဲပေးတယ်။ မသူဇာက စားသောက်ဆိုင် စင်တင်ဘက်ပြောင်းခြင်တယ်။ သူတစ်ယောက်တည်း မလုပ်ခြင်ဘူး။ကျနော့်ကို ရှယ်ရာတစ်ဝက်ပါစေ့ခြင်တယ်။

လောလောဆယ်တော့ သူလုပ်ထားမယ်။ ကျနော့မဂ်လာကိစ္စပြီးစီးပြီး ၂ လလောက် အနားယူပြီးမှ ဝင်လုပ်ဖို့ ပြောတာနဲ့ သဘောတူလိုက်တယ်။ မသူဇာက လက်ဖွဲ့ငွေသိန်းတစ်ရာနဲ့ ကျနော့် ပိုငွေသိန်းတစ်ရာ့ငါးဆယ်ငွေသားချည်း ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော့်ကားလေးအပေါ် လိုအပ်တာတွေဝယ်တင်ပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ထဲမှာ လူစုစု ဆူညံညံနဲ့။ ကောင်မလေး တံခါးဖွင့်ပေးတော့ ကားမောင်းသွားလိုက်တယ် ။ ဒေါ်ထွေးရီတအံတသြကောင်မလေးကို အထုပ်တွေကူသယ်ခိုင်းရတယ်။

သဉ္ဇာအပြေးကလေး ထွက်လာတယ်။ အကို တဲ့ ။ ရော့ သဉ္ဇာ ဒါငွေထုပ်ပဲ ကိုယ်တို့နေမဲ့ အခန်းထဲ ထည့်ထား။ လူကြီးအတော်များများဧည့်ခန်းထဲမှာ သောက်နေကြတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီခမျာ သမက်မတော်ခြင်ဘဲ လင်တော်ခြင်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ကျနော့်လုပ်ငန်းတွေကြောင်း အတိုချုံးပြောပြလိုက်တယ်။

ဘာလုပ်ငန်းလုပ်တယ်တော့ မပြောဖူးပေါ့။ နယ်တွေက အထင်သေးတတ်တယ်လေ။ ခဏတာ ဝင်ရောပြီး အခန်းထဲဝင်တော့ သူ့ညီအမတွေနဲ့ စကားပြောနေတဲ့ သဉ္ဇာ လိုက်လာတယ်။ အခန်းတံခါးချက်ချလိုက်ပြီး ဆတ်ခနဲ သဉ္ဇာနုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်တယ်။ ပထမတော့ ကြောင်အမ်းအမ်းနဲ့။ သဉ္ဇာမျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းကျသွားတော့မှ

“ သဉ္ဇာ ကိုယ်ကတိတည်တယ် မဟုတ်လား"

“ ဟုတ်ကဲ့"

“ ကိုယ်သိပ်ချစ်တယ်ကွာ"

“ ဒီကလည်း သိပ်ချစ်တာကို"

နှပ်မယ်ကြံသေး။ ဒေါ်ထွေးရီ တံခါးလာခေါက်တယ်။ သားနဲ့ သမီးထွက်ခဲ့အုံး။  ဧည့်သည်တွေရောက်လာလို့။ မိတ်ဆက်ပေးမလို့တဲ့။ တော်တော်နဲ့ မပြီးဘူး။ ဝိုင်းသိမ်းတော့ သဉ္ဇာအိပ်ပျော်နေပြီ။ မဂ်လာဆွမ်းကြွေးလုပ်ဖို့ မိဘမဲ့ကလေးတွေ အတွက် လှူဖို့နဲ့။ အလုပ်တွေ ရှုပ်လူတွေရှုပ်ဆိုတော့ သဉ္ဇာ နဲ့ ကျနော် ဘာမှမဘာရရှာဘူး။ ကျေနပ်တာတစ်ခုက သဉ္ဇာသိပ်ပျော်နေတာကိုပဲ။ မဂ်လာဦးညလည်း မဘာရပါဘူး။ဧည့်သည်တွေနဲ့ ဖွေးဖွေးထွေးထွေး ညီအစ်မတွေကျောင်းပြန်တဲ့ နောက်နေ့ညမှာ အိမ်ဖော်ကောင်မလေးရယ် ဒေါ်ထွေးရီရယ် ကျနော်တို့ညားခါစမောင်နှံရယ်ပေါ့။

အားလုံးအိပ်ကြပြီဆိုမှ သဉ္ဇာနဲ့ကျနော် တစ်ကပြန်စရတယ်။ သဉ္ဇာကတော သူအရိုးခံလေးဆိုတော့ နုတ်ခမ်းစုပ်တာမှာတင် ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်နေရှာတယ်။ ပါကင်ဖွင့်ဖူးသားပေမဲ့ ပြန်စိသွားလောက်ပြီလေ။ ခုဟာက ဟိုတုန်းက ဖိုးသားဟာမျိုးမဟုတ်တော့ သတိထားလုပ်ရမှာ။ ကျနော်အခန်းပြင်ထွက်မီးတွေမှိတ်ပြီး အကဲခတ်တော့ ဒေါ်ထွေးရီမအိပ်သေးဘူး။ အခန်းတံခါးစေ့ထားတယ်။ အသံဗလံနားစွင့်နေတာ ဖြစ်မယ်။

ကျနော်တို့ အခန်းတံခါးကို လည်းစေ့ရုံစေ့ထားပြီး ညအိပ်မီးဝါဝါလေး ထွန်းထားလိုက်တယ်။ သဉ္ဇာက ရှက်နေတယ်။ မိန်းမရယ် ကိုယ်ယောကျ်ားကိုမရှက်ပါနဲ့ လို့ပြောမှ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပေးတယ်။ ပထမဆုံးနူးနှပ်တဲ့အဆင့်မှာ သဉ္ဇာညီးသံလေး ထွက်လာတယ် ။ ဟိုအရင်က သဉ္ဇာလိုးတာတောင် အသံမထွက်။အခုတော့ အသံတိုးတိုးလေး ထွက်ညည်းလာတယ်။ သဉ္ဇာနာမှာစိုးလို့ နူးနပ်ပေးနေရတာ။ နို့ကလေးတွေကို ယုယစွာညှစ်ကိုင် လျှာနဲ့ ရစ်ပတ်ခွေ စုပ်တာ

“ ပြွတ် ပလပ် ပလပ်"

အသံကျယ်အောင်စို့တော့ သဉ္ဇာ ခေါင်းလေးမော့လို့ ဗိုက်သားအတိုင်း လျှာထိုးဆင်းလိုက်တယ်။ ဗိုက်သားတွေ နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ ချက်တိုင်ထဲ ထိုးဝင်လိုက်ပြီး ဆီးစပ်ဆီဆင်းတော့

“ အစ်ကို ဘုန်းနိမ့်ကုန်လိမ့်မယ်"

ဒါပေသည့် အဖုတ်နံ့လေးက ကျနော့်ကို စိတ်ကြွစေတယ်လေ။ စက်ပတ်နုတ်ခမ်းလွှာကလေးက စက်ပတ်ဝကို အုပ်ထားတယ်လေ လျှာနဲ့ တံခါးတွန်းဖွင့်သလို ဖွင့်ပြီး ကလော်လိုက်တော့

“ အား အ အစ်ကို အ"

ခါးတွေကော့ပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို ကိုင်ထားတယ်။

“ ပလပ် ပလပ် ရွှတ်"

“ အား ရှိ ..အား"

အစိကလေးကို လျှာနဲ့ပတ်ချာလည်ယက်ပေးတော့ ကျနော့်ခေါင်းကို အတင်းဖိထားတယ်။ အပြန်အပြန်အလှန်အလှန်ယက်ပေးရင်း သဉ္ဇာ့ကို အခန်းတံခါးဖက် ခေါင်းထိုးစေပြီး ပေါင်ကလေးကို ဖြဲ ။ လီးနဲ့အဖုတ် ပွတ်ခါ စောက်ခေါင်းဝလေးမှာတေ့ တဖြည်းဖြည်းဖိသွင်းလိုက်တယ်။ အပျိုပဲလေ အရည်ထွက်နေတာမို့

“ ဗြစ်ဗြစ် ဒုတ် ဒုတ် ဘွတ်”

သဉ္ဇာ လက်ကလေးနဲ့ အသာတွန်းထားတယ်။ အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီလေ။ သဉ္ဇာ အသက်ရှူသံ ပြင်းနေတယ်။ ခါးကလေးကိုကိုင်ပြီး တချက်ခြင်းဆောင့်တယ်။

“ ကျိ ကျိ "

ကုတင်ကမြည်တယ်။

“ အ အ အ ရှ် အင်း”

သဉ္ဇာက အော်တယ်။ လက်ထောက်ခါတဆုံးထိ ထုတ် တဆုံးထိသွင်း အချက်နှစ်ဆယ်လောက် လုပ်တော့ သဉ္ဇာကျနော့်လက်တွေကို ကိုင်ထားတယ်။အရှိန်မြင့်လိုက်ပြီ။

“ ဖတ် ဖတ် ပြွတ် ပြွတ် ကျိ ကျိ အား အ အား အား”

စေ့ထားတဲ့ အခန်းတံခါး နားမှာ လူရိပ်မြင်ရတယ်။ပြီးတော့ ရပ်နေတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီလေ။ သမီးကို လိုးတာ အမေ ကကြည့်နေတယ် ဆိုတော့။ တအားလိုးလို့ ကောင်းတာပဲ။ သဉ္ဇာခြေနှစ်ဖက်ပုခုံးပေါ် တင်ပြီးတော့ကို ဆောင့်လိုးပစ်တယ်

“ အား အမေ့ အား အကို အား"

သဉ္ဇာနည်းနည်းတော့ နာလိမ့်မယ်။ နာပေမဲ့လည်း အရည်တွေ ထွက်လာတယ်။ သဉ္ဇာ အတင်းဖက်လာတော့ ကျနော်ပြန်ဖက်ပြီး တဝုန်းဝုန်းနဲ့ ကျူံးတော့တာပေါ့။

“ အား အကိုရယ် ဆောင့်ပါ နာနာ အားအ ကိုရယ်”

သဉ္ဇာ ငြိမ်ကျသွားပြီ။ အရည်တွေက ကျနော့်လိင်တံ တစ်ခုလုံးပြစ်တွဲစိုရွဲနေတယ်။ ဖြည်းဖြည်းကလေး ညှောင့်ရင်း ကစ်ဆင်ဆွဲတော့ သဉ္ဇာအငမ်းမရပြန်စုပ်တယ်။ ဒီတော့ နို့ကလေးကို ကိုငိပြီး လိုးပေးလိုက်တယ်။ သဉ္ဇာ့ကို ဆွဲထူပြီးလေးဘက်ထောက်ခိုင်းတယ်။ သဉ္ဇာ မကုန်းတက်လို့ ပေါင်နှစ်ဖက် ကားခိုင်းပြီးခါးကို နိမ့် ခေါင်းကိုမော့ခိုင်းအဖုတ်အဝမှာ လီးကိုကိုင်ပြီး မွှေလိုက်တယ်။

ဂေါ်လီတွေ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ဝင်သွားတာကို သဉ္ဇာကော့နေတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ ကြည့်နေတယ်။ တချက်ခြင်းဆောင့်တယ်။

“ အား အမလေး သေပါပြီ အကိုရယ်”

ခါးကုံးပြီး ဖင်ရှုံ့လို့ လက်နဲ့ဖိရတယ်။

“ အောင့်တယ် အကိုရဲ့ ကျွတ် ကျွတ်”

ခြေထောက်ကို သဉ္ဇာဖင်အပေါ်ကနေ လိုးတော့တယ်။

“ အား အား.ကျိ ကျွိ အား အမေ့ အား”

ဂေါ်လီတွေ တဗြုန်းဗြုန်းကစားနေကြတာ သဉ္ဇာ မခံစားနိုင်။ ဒူးထောက်ကွေးပြီး သဉ္ဇာ့ကို ဆွဲမတ်ရင်း နောက်ကနေ သိမ်းဖက် မျက်နှာဆွဲလှ ည့်ကစ်ဆင်ဆွဲရင်း ဖြည်းဖြည်းငြိမ့်ငြိမ့်ကလေး သဉ္ဇာ ခံလို့ကောင်းနေတယ်။

“ သဉ္ဇာ နာရင် နာတယ်ပြော အောင့်ရင်အောင့်တယ်ပြော”

ကောင်းရင်ကောင်းတယ်ပြော ။ အကို လေးဘက်ထောက်လိုးရတာ ကြိုက်တယ်။ သဉ္ဇာ ခံလို့ကောင်းရင် ကောင်းကြောင်းပြောနော်"

“ အင်း”

လေးဘက်ထောက်ပြန်လုပ်ပြီး သဉ္ဇာ ဖင်လုံးလေးကို ဆွဲယူဆောင့်တာမှာ အဆုံးထိ မလုပ်ဘဲ ဆောင့်ပေးတယ်လေ။

“ ကောင်းလား "

“ ကောင်းတယ်"

ဖိသွင်းလိုက်တယ်။

“ အား အောင့်တယ်"

အဆုံးထိသွင်းတာမှာ နှေးနှေးသွင်းပြီးဆက်ကာဆက်ကာလိုးပေးတော့

“ ကောင်းတယ် အကို အဲ့လို မြန်မြန်လေး"

“ ဖတ်ဖတ်ဖတ် ပလွတ်ပလွတ်အား အကို နာနာဆောင့် "

ကျနော်လည်း ပြီးခြင်ပြီလေ။သဉ္ဇာ ပုခုံးကိုကိုင်ပြီး ဒဲ့ ဆောင့်ပစ်သွင်းလိုက်တာ သားအိမ်နဲ့ ထိုးမိတယ်။

“ သေပါပြီ အကိုရယ်.အားအား အား ကောင်းတယ်အား"

ဒေါ်ထွေးရီ တံခါးလက်ကိုင်ဘုကို ညှစ်လိုက်သံကိုတောင် ကြားလိုက်ရတယ်။ သဉ္ဇာ စောက်ဖုတ်လေးထဲ နားထားတဲ့ ကျနော့်လီးထဲက လရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ဝင်သွားတာပေါ့။ သဉ္ဇာနဲ့ကျနော် ညတိုင်းလိုးတာ။ ၅ ရက်မြောက်နေ့ သဉ္ဇာရာသီလာလို့ နားရတယ်။

၃ ရက်လောက် ကျနော် နားရတာပေါ့။ ညနေဘက် ဒေါ်ထွေးရီက ရွာမှာ ကြွေးကိစ္စနဲ့ မြေကိစ္စရှင်းရမယ်ဆိုပြီး ကျနော့်ကို ခေါ်ပါလေရော။ ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားရတာ။ လမ်းတစ်လျှောက် ကျနော့ခါးကိုဖက် သူ့နို့ကြီးနဲ့တိုက်တယ်။ ဟိုရောက်တော့ ရေမိုးချိုးပြီး သမီးအကြီးမကို ထမင်းဟင်းပို့ခိုင်းတယ်။အရက် ၂ လုံးနဲ့စားသောက်ရင်း

“ အကြွေးသမားတွေလဲ မလာပါလား”

“ ဘယ်ကလာ ငါ့သမီးလေး သက်သာအောင် မင်းကိုခေါ်လာတာ လူလိုးမလိုးဘူး”

ကျနော်လည်း မူးလာတော့

“ ငါ့မိန်းမငါလိုးတာလေ”

“ ဟဲ့ ခံနိုင်အောင်လုပ်ပေါ့”

“ နင်ကျ ခံနိုင်လို့လား:”

မျက်နှာမဲ့လိုက်သေး။

“ လာခြင်သပ စာတင်ရ မဟုတ်ဘူး အဆင်သင့်ပဲ”

ဘယ်ရမလဲ ခုံပေါ်မှာတင် ထမိန်ချွတ်ပြီး တအားဆောင့်ပစ်တယ်။ အဘွားကြီးပဲ ထန်နေလို့လား မသိ။ တအီးအီးနဲ့ ကျနော့်ဖင်ကို လက်နဲ့ဆွဲယူပေးနေသေး။ နောက်တော့ ဖျာခင်းပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျကျနနဇိမ်ခံလိုးတော့မှ

“ မောင်ရယ် စောစောကအရမ်းနာတာပဲ..အခုလိုလေးက အရမ်းကောင်းတယ်တဲ့”

နုတ်ခမ်းဆွဲစုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လီးတေ့ထားရင်း

“ မရယ် သဉ္ဇာ့ကို မယားလိုလိုးရတာဖီးမလာဘူး..ထွေးရီဆိုတဲ့ မယားကြီးကိုပဲ လိုးရတာ အရသာရှိတယ်”

“ အရသာရှိရင်နေ့တိုင်းလိုးပေါ့”

“ ကောင်းပါ့မလား”

“ နင်က ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သမက်လေ.ငါပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်လေ”

“ ဟုတ်ကဲ့ အေးပါကွာ မိန်းမ မေမေ မမ အို ငါလိုးမကြီးရယ်”

“ စောက်ကောင် စကားသိပ်တတ်”

ဒေါ်ထွေးရီ အဖုတ်ပြဲပြဲကြီးထဲက အရည်ရွှဲရွှဲကျနော့် ပြောင်းဖူးကြီးကို ဖင်ပေါက်ဝမှာ တေ့ပြီးသွင်းချလိုက်တော့တဗြိဗြိနဲ့ စအိုကညှစ်တော့ ကောင်းလိုက်တာ။

“ အမလေး သေပါပြီ ယောကျ်ား ဘယ်ထဲ ထည့်တာလဲ ..အား အမေလေး ပြန်ထုတ်ပါဆို နာတယ်လို့”

နာတဲ့လူက ကျနော့်ခါးကို ခြေနဲ့ချိပ်ထားတယ်။ စောက်ဖုတ်လိုး လိုက် ဖင်လိုးလိုက်နဲ့ သဉ္ဇာ့ကိုတောင် မေ့သွားရတယ် အဲဒိည ။    ။

........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။

ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သားမက် အပိုင်း ( ၃ )

ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သားမက် အပိုင်း ( ၃ )

အမရာမောင် ရေးသည်။

ကျောင်းပြီးရင် သဉ္ဇာ့ကို ယူမယ် ။ ဒေါ်ထွေးရီ က တွဲလုံး ။ အိမ်မက်။ ဘဘဦးသုခရဲ့ ဘဝသံသရာ သီချင်းထဲက ဖြစ်ခြင်တာတွေလည်း မဖြစ်ရပါ ။ မဖြစ်ခြင်တာတွေလည်း ဖြစ်ရတာ။ ဘဝသံသရာက ပထမနှစ်တစ်ဝက်မှာပင် အဖေဆုံးတယ်။ အဖေဆုံးတော့ မိသားစုဝင်ငွေ ပင်မသွေးကြောပြတ်သွားသလိုပင်။ ရစရာရှိသေ ာငွေကြေးများပြန်မရဘဲ ပေးစရာရှိသောကြွေးသမားများကိုတော့ ဆပ်ရ။

ဒုတိယ နှစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ အဆောင်စရိတ်တောင် မတတ်နိုင်တော့ ။ ဖာချခြင်သောကျောင်းသားများကို ဖာခေါ်ပေးရင်း ဖာသယ်မများအပေါ်ဖျံမကျသော ကျနော်။ ဖာခေါ်ပေးပွဲခရ။ ဖာသယ်တွေနဲ့ ရင်းနှီးဖာခေါင်းတစ်ပိုင်းလို ဖြစ်လာတယ်။

လောင်းကစားကော်မရှင် မာဆတ်ကယ်ရီ ပွဲစားစသဖြင့် ကျောင်းစားရိတ် ဖူလုံသဖြင့် ငွေနောက်လိုက်မိတယ်။ စာမေးပွဲလည်းကျပါရော။ ဒေါ်ထွေးရီတို့ကတော့ ပြောင်းပြန်။ သူတို့ရွာအနီးမှာ စီမံကိန်းလိုလို နိုင်ငံတကာ လေဆိပ်လိုလို တည်ဆောက်မည် ဟူသော သတင်းကြောင့် လယ်အများစုပိုင်သော ဒေါ်ထွေးရီ လယ်ဈေးက သိန်းထောင်ချီတန်သော မြေဈေးရပြီး ချက်ခြင်းသူဌေးမကြီး ဖြစ်သွားတယ်။

ခြံမြေပွဲစားလည်း လုပ်သေး ။ ပိုဆိုးသောအဖြစ်က ဝင်ငွေမရှိ ။ အနေရိုးအေးသော အမေ ဒေါ်ထွေးရီ၏ အစီအမံအောက်မှာ ပြောင်းလဲသွားခြင်းပင်။ အမေ နောက်အိမ်ထောင်ပြုတော့မယ်တဲ့။ ဒေါ်ထွေးရီ အသိလူကြီး တစ်ယောက်နဲ့ တဲ့။ ပထမတော့ ကျနော့်အတွက်ပဲ အိမ်ထောင်ပြုရသလိုလို။ နောက်တော့ နောက်ယောကျ်ားလိုခြင်လို့ ဆိုသော အပေါက် ရောက်လာတယ်။

သူဌေးမကြီး ဒေါ်ထွေးရီက ကျနော့်လိုကောင်ကို သဉ္ဇာ နဲ့သဘောတူဖို့ မပြောနဲ့ ။ သူနဲ့တောင် မပက်သက်ဖို့ရိပ်ဖမ်းသံဖမ်း အိမ်ပြန်မှာ ဆုံတော့ ပြောလာတဲ့ အထိ။

အားလုံး ပြောင်းလဲသွားကြပေါ့။ ကျနော့်ဘဝ ရပ်တည်ချက်အတွက် ကျောင်းတက်ရင်း အသက်ကြီးကြီးမိန်းမကြီးတွေရဲ့ လင်ငယ် လုပ်ဖူးတယ်။ နောက် မာဆတ်ထောင်တဲ့ မသူဇာနဲ့။ မသူဇာ စိတ်ပါရင် သွားအိပ်ပေးရင်း လင်မယားလိုလို boyfriend လိုလို ဖြစ်လာခဲ့တယ်။

မသူဇာက ကောင်းပါတယ်။ မာဆတ်တစ်ခုကို လွှဲပေးတယ်။ အရာရှိတွေ ကတော်တွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးရင်း လူမှုပညာ မိန်းမကျမ်းတွေက အစ သင်ပေးတယ်။ ကျနော့်ဘဝ အကြောင်းလည်း အကုန်သိတော့ ကိုယ်ချင်းစာတာလည်း ပါတာပေါ့။

ကျနော် ကောင်းတာနဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမလုပ်တတ်ပေမဲ့ ရပ်တည်နိုင်တဲ့ အဆင့်။ ငွေရလွယ်တော့ ကိုယ်ပိုင်တိုက်ခန်းကားနဲ့ ဘဏ်စာအုပ် ။ကျောင်းပြီးခဲ့ပြီ။ ခုရက်ပိုင်း မာဆတ်မှာ မူးယစ်ဆေးဧည့်သည်တစ်ယောက်က ထားခဲ့ပြီး ရဲတိုင်လို့ မနည်းရှင်းရတယ်။

လူကြီးတွေက ရှောင်နေပါဆိုတာနဲ့ နယ်က အိမ်ပြန်ဖို့ ဖြစ်လာတယ်။ မသူဇာ မအားလို့ မလိုက်ဖြစ်ဘူး။အချိန်တွေ လူတွေပြောင်းလဲသွားပေမဲ့ သဉ္ဇာအပေါ် ထားတဲ့ အချစ်ကမပြောင်းလဲသေး။ သဉ္ဇာ အိမ်ထောင်မကျသေး ။ ပထွေးလုပ်သူက ဆိုင်မှာ လိုက်ကြွေးခြင်သပဆိုလာတော့ စားသောက်ဆိုင် တစ်ခုသီးသန့်ခန်းမှာ စုံဖို့ချိန်းလိုက်တယ်။

အမေကတော့ အနေရခက်နေတယ်။ ပထွေးကချည်း စကားတွေ ပြောနေတယ်။ အရက်ပြင်း မှာပေးတယ်။အမေက ဘီယာတွေ သောက်တတ်နေပါပေါ့။ ပထွေးမှာ အခက်အခဲ တစ်ခုဖြစ်နေတယ်။ သူ့သစ်တွေကို ဖမ်းထားတယ်။ မြို့နယ်အဆင့်ကို ရှင်းနိုင်ပေမဲ့ အပေါ်က ညှိမရဖြစ်နေတယ်။ ပစ္စည်းဆုံးမလား လူထိုးကြွေးပြီး ငွေပုံပေးလိုက်ရမလား ဖြစ်နေကြောင်း ရင်ဖွင့်တယ်။

ပြင်ပပုံပန်းအားဖြင့် ပထွေးဦးသိန်းက တမျိုးဖြစ်ပေမဲ့ စကားပြောဆိုးတာ တစ်ခုပဲ ။ ဝမ်းတွင်းစိတ်ထားကောင်းသူဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ အမေ့ဆီဖုန်းလာသံ ကြားရတော့ စကားပြတ်သွားတယ်။ ဖုန်းပြောနေရင်း ဦးသိန်းက 

“ ဘယ်သူလဲ မြ”

“ ထွေးရီလေ အကို”

“ လာမလို့တဲ့”

“ ခေါ်လိုက်လေ”

“ အင်းသူ့အဖော်လူကြီးတစ်ယောက်ပါတယ်တဲ့”

“ လာခဲ့ မထွေးရီရေ့ ”

လို့ ဦးသိန်းက ဘေးကနေ လှမ်းပြောတယ်။ ကျနော့်အသိ လူကြီးအကောင်ကြီးကြီး တစ်ယောက်ကို ဖုန်းဆက်တီးခေါက်ကြည့်တယ်။ ဖြစ်ခြင်တော့ ဦးသိန်း ကိစ္စကို ရှင်းပေးလို့ရမဲ့ တာဝန်ရှိသူတွေက ကျနော့်ဘော်ဒါအရင်းတွေ ဖြစ်နေတယ်။

ဒေါ်ထွေးရီနဲ့ သူ့အဖော် ၆၀ လောက်ရှိမဲ့ လည်ကတုံးလက်ရှည်နဲ့ လူကြီးတစ်ယောက် ဝင်လာတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ ကျနော့်ဘေးမှ ာဝင်ထိုင်တယ်။ ခွက်တွေဝိတ်တာက ငှဲ့ပေးအားလုံးချီးယားလုပ်ကြတယ်။ ကျနော့်ကို ဒေါ်ထွေးရီ ကျနော်မှန်းတောင် မသိ။ ကျနော် အရပ်အမောင်းတောင့်တောင့် အသားလတ်လတ် ကျစ်လျစ်တဲ့ ဘော်ဒီ ဆံပင်တိုတို သက်သက်ခပ်ခပ် ဝတ်စားဆင်ယင်မှုကြောင့် လူကြီးအသိုင်းအဝိုင်းထဲကဖြစ်မယ်ထင်ပြီး သေချာမကြည့်မရောသေးမှန်း ကျနော်သိတယ်။

အမေက

“ ထွေးရီ ဒီဘက်က ဘယ်သူလဲ သေသေချာချာကြည့်ပါအုံး ” 

ဒေါ်ထွေးရီ ကျနော့်ဘက်လှည့်လာတယ်။ သေသေချာချာကြည့်တယ်။ အံသြနေတယ်။

“ ဖိုး...သား ဟယ် လုံးဝမမှတ်မိဘူး ” 

ကျနော့် အကြောင်းတွေ တရစပ်မေးတော့ ကျနော် ဘွဲ့ရကြောင်း ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ လခစားလုပ်နေကြောင်း အမှန်တစ်ဝက် မုသားတစ်ဝက်နဲ့ ခပ်လျိုလျိုပြောလိုက်တယ်။ ရေပေါ်ဆီ မိန်းမတွေနဲ့ ဆက်ဆံဖူးတော့ ဒေါ်ထွေးရီ ပြောင်းလဲမှုလောက်တော့ စာမဖွဲ့ပါဘူး။ ဒေါ်ထွေးရီနဲ့ ပါလာတဲ့လူကြီးကတော့ တလေးတစား နားထောင်ပေးတတ်တဲ့ စရိုက် ရှိပုံရတယ်။

ကျနော့်ဆီ ဖုန်းဝင်လာတာနဲ့ ကိုင်လိုက်တယ်။ ဦးသိန်းကို ခေါင်းငြိမ့် အသိပေးလိုက်တယ်။

“ ဟုတ်ကဲ့ ဗိုလ်ကြီး ကျနော်ပါ ဖိုးသားပါ နယ်ရောက်နေတာ..အခြေအနေတွေ စိုပြေနေတယ်ပေါ့ ” 

စပီကာ ဖွင့်လိုက်တယ်။

“ ပြေတယ်လည်း မဟုတ်ဘူးပေါ့ ကိုဖိုးသား ကိုဖိုးသား လုပ်ငန်းတွေရော  ” 

“ ပြေပါတယ် အခုတော့ နယ်ပြန်နားနေတာ ” 

“ ဗိုလ်ကြီးလှမ်းဆက်တယ် ကိုဖိုးသားကိစ္စကို ကိုဖိုးသားအဖေ ဦးသိန်းကိစ္စဆိုတော့ ကူညီရမှာပေါ့ ” 

“ ဟုတ်ကဲ့"

“ ဒီလိုဗျာ အခုက အဆင့်ဆင့် အစီရင်ခံနေရတယ်..ကြပ်တယ်ပေါ့ဗျာ..အဲဒီ case ကို မကြာခင်အထက်လွှဲဖို့လုပ်နေတာ အခုကအထက်ကလည်းပြောပြီးသားဆိုတော့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကကျနော်တို့ဆီမှာ.... ” 

“ အေးဆေးကိုဖိုးသား ပြီးပြီလို့သာ မှတ်လိုက်”

“ အိုကေ အိုကေ  ” 

“ ကျေးဇူးပါ ” 

“ နိုး နိုးဆရာ ဒီလူနဲ့ဒီလူကို ခင်ဗျားအဖေ ဦးသိန်းကို ပြောလိုက် ဘာမှမပူနဲ့ ..စိတ်ချလက်ချနေနေပေရော့လို့ အိုကေ အိုကေ ..စီးယူ ” 

ပထွေး ဦးသိန်း ထကတော့မတတ်။ အမေကတော့ သူ့သားက မထင်မှတ်ဘဲ ပြဿနာအကြီးကြီးကို ရှင်းပေးတာကြောင့် သူ့ယောကျ်ားရှေ့မှာ မော်ကြွားနေတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ အထင်ပဲ သေးရမလား အထင်ပဲ ထကြီးပစ်ရတော့မလား မျက်နှာကပြောင်းလဲ နေတယ်။

ဦးသိန်းကိစ္စ သူတို့လည်း ဖြေရှင်းပေးဖူးပြီးသား။ အထက်ထိ မပေါက်တော့ ဘယ်ရမလဲ။ တောမြို့ကလေးက အဆင့်လောက်နဲ့ ဘယ်ရပါ့မလဲလေ။ အပြန်ပထွေးနဲ့အမေ ကားနဲ့လိုက်ပို့ရင်း အိမ်မှာ ထိုင်ပြီးကျေးဇူးတင်ကြောင်း တဖွဖွပြောနေတယ်။

ကျနော့်ကို တစ်ပတ်လောက် နေဖို့ သူတို့ ဧည့်ခံကျွေးမွေးခြင်ပါတယ်လို့ ပြောတယ်။ နောက်နေ့မနက် ဒေါ်ထွေးရီ ကိုယ်ပိုင်ကားနဲ့ အမေ့ကိုတင်ပြီး ခေါ်လာတယ်။ သူလာခြင်လို့ မဟုတ်ဘဲ အမေနဲ့လမ်းကြုံလို့ဆိုတဲ့ ပုံစံ။ ကောင်မလေး ၂ ယောက်လောက်ကို အိမ်သန့်ရှင်းရေး ခိုင်းနေတယ်။ ကျနော့်ကိစ္စတွေက တစ်ခုပြီးတစ်ခုပေါ်လာကြတော့ အခန်းထဲဝင်ပြောရတယ်။

အမေကတော့ ဒေါ်ထွေးရီနဲ့ကျနော့်ကို အရင်လို ဆက်ဆံရေး ထင်ပုံရတယ်။ ထွေးရီ နင့်သားကို နင်ကိုယ်တိုင် ပြုစုဖို့ နေခဲ့အုံးတဲ့။ ဒေါ်ထွေးရီ ကျနော့်အပေါ်ခွဲခြား ဆက်ဆံခဲ့တာတွေရှိခဲ့တော့ ကျနော့်ကို ဆက်ဆံရ ခက်နေတယ်။ ကျနော်ကိုယ်တိုင်က တရင်းတနှီးမရောတာကြောင့်လဲ ပါတယ်။

“ မြရယ် ခလေးမှမဟုတ်တော့ လူကြီးစိတ်နဲ့ လူကြီးကို ဖြစ်သွားပြီလေ ရည်းစားကို ပိုချစ်တဲ့ အရွယ်မလား ” 

ကျနော်ကြားအောင် လှမ်းပြောနေတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ အရွယ် ကျမသွားဘဲ ခေတ်ဆန်ဆန်ဆံပင်ဆေးဆိုးချယ်သ ဝတ်ဆင်နေတာမို့ sexxy တောင်ပိုကျလာတယ်။ ယောကျ်ားတွေအပေါ် ကစားတဲ့ မာယာအတတ်လည်းတတ်လာတော့ ကျားသစ်မတစ်ကောင်နဲ့ တူလှတယ်။

“ မြရေ အရင်လို ခလေးအရွယ် မဟုတ်တော့ဘူး”

“ ဒို့လို အပျိုကြီးတစ်ယောက်တည်းနေခဲ့ရမှာ ကြောက်တယ်တဲ့”

ကျနော့်အမေထွက်သွားတာကြာပြီ။သိသားနဲ့ ပြောနေတယ်။ကျနော်မကောင်းတတ်တာနဲ့

“ ကိုက်မစားပါဘူး" 

လို့ ပြောရတယ်။

“ ကိုက်စားရအောင်လည်း အိုမင်းရွတ်တွနေပါပြီ ” 

စလင်းဘတ်အိတ်ချိပ်ရင်း ပြန်မယ့်ဟန်ပြင်နေတဲ့ ဒေါ်ထွေးရီ

“ ပြန်တော့မလို့လား ” 

“ အင်းအိမ်မှာ ဘယ်သူ့မှမရှိဘူး.ဖွေးဖွေးတို့ညီအစ်မက အဝေးသင်သွားတတ်နေတော့  ” 

သဉ္ဇာအကြောင်း မေးခြင်ပေမဲ့

“ ဒီလိုလုပ်ပါလား အိမ်လိုက်လည်ပါလား တခါတည်းကားနဲ့လိုက်ခဲ့တဲ့  ” 

မက်တူးကားအဖြူလေး ဒေါ်ထွေးရီ ကားသော့ ပေးတယ်။ လမ်းပြပေးမယ် တဲ့။ နှစ်ထပ်တိုက်ရှေ့ရောက်တော့ ခြံထဲကို .လှမ်းအော်တယ်။ ကောင်မလေးတစ်ယောက် တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်။ နယ်အဆင့်နဲ့ဆို ခမ်းနားတယ် ပြောရမယ်။ ဒေါ်ထွေးရီက ရေချိုးပါလားပြီးရင် ထမင်းစားကြမယ်တဲ့။ ရေချိုးဖို့အကျီချွတ်ထားတဲ့ ကျနော့်ကို ။မသိမသာခိုးကြည့်နေတာ သိတာပေါ့။

ပြီးတော့ ဒေါ်ထွေးရီရေချိုးပြီး ဆံပင်တွေ ခြောက်အောင် ဒရိုင်ယာနဲ့ မှုတ်နေတယ် ။ အိမ်ဖော် ကောင်မလေးကို ခိုင်းလိုက်သေ။း ကိုယ့်အခန်းထဲမှာကိုယ် လုပ်လို့ရတာကို ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ ကျနော်မြင်အောင် အိုးကြီးတွေက အရင်ထက်ပိုကြီးလာပြီး ပြဲလာတယ်။ ကျနော်နဲ့ပြီးတော့ ကြားထဲမှာ တစ်ယောက်ယောက်ကိုကုန်းထားတယ်။ ဒါမှမဟုတ် သိပ်မကြာမကြာကုန်းထားတဲ့ လက္ခဏာဆိုတာ အတွေ့အကြုံရ သိနေတယ်။

ဘဲသန့်သန့်ချော..ချောတွေနဲ့ဆို ပြန်ငယ်ခြင်တဲ့ အရွယ်။ ၄၀ ကျော် ၅၀ တွင်း မမ ဒေါ်ထွေးရီ ပေါ့။ သဉ္ဇာ အကြောင်းတော့ မပြောဘဲ အငယ်မတွေ အကြောင်းချည်းထမင်းစားဝိုင်းမှာ ဧည့်ခန်းထဲမှာ တနေ့လုံး ညမိုးချုပ်တော့ ပထွေးနဲ့အမေ ဖုန်းဆက်တယ်။

စားမယ်သောက်မယ် ကာရာအိုကေ ဆိုမယ် ကဲမယ် ပေါ့။ ကာရာအိုကေမှာ သောက်ကြစားကြတယ်။ မြို့က မျက်နှာရှိတဲ့ လူကြီးစုံတွဲပါ ဖိတ်ထားတယ်။ ကျနော်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ ဆိုကြကကြ သောက်ကြပေါ့။ ကျနော့်အတွက်တော့ ဒါမျိုးဝိုင်းတွေဆိုတာ ကြုံဖူးပြီးသား

ဘယ်ဆော်ကြီးက နှာကြွနေတယ်။ ဘယ်သူက ဟန်ဆောင်မြူဆွယ်တာကအစ အကဲခတ်လို့ရတဲ့ အမဲလိုက်ကွင်းကိုး ။ ဒေါ်ထွေးရီက လူရှေ့မှာ အမေ့သားလေးဆိုပြီး ခေါ်တယ်။ ပြီးတော့ ဘေးမှာ ကပ်ထိုင်ရင်း ပေါင်ပေါ်လက်တင်လိုက်အသား ခြင်းထိ လိုက်ကျနော့် ကို အကဲ ခတ်လိုက် မသိခြင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။

အရက်ကို cheer လုပ်သောက်တယ်။ အတော် သောက်နိုင်ကြတယ်။ အမေကတော့ မူးလာတော့ မထိန်းနိုင် ပထွေးနဲ့ နမ်းလိုက်ကလိုက် ဒေါ်ထွေးရီ သူ့အိမ်ပြန်လိုက်ဖို့ ခေါ်တယ်။ ပထွေးနဲ့ အမေကလည်း လိုက်သွားပါ တိုက်တွန်းတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ပုလင်းဆွဲပြီး ဧည့်ခန်းကြမ်းပြင်မှ ာသောက်မယ်တဲ့။ အိမ်ဖော်မလေး အိပ်ခြင်မူးတူးနဲ့ ပြင်ပေးတယ်။ သွားအိပ်တော့ ငါမခေါ်ဘဲ ထွက်မလာနဲ့တဲ့။

“ မှတ်မိသေးလား ရွာမှာဒို့ ၂ ယောက်သောက်တဲ့ည ” 

“ မှတ်မိတာပေါ့ ” 

“ မမှတ်မိတော့ဘူးလားလို့ ” 

ကျနော့်ဘေးမှာ ဆိုဖာကိုမှီထိုင်ရင်း

“ အဲ့တုန်းကမထွေးရီ မွေးစားသားလေးနဲ့ အခု ရုပ်နဲ့တခြားစီပဲနော်  ” 

“ အင်း ” 

“ ဒီညတော့ အန်တီမူးအောင် သောက်မယ် သည်းခံပေးနော် ကိုဖိုးသား ” 

“ ရပါတယ် ” 

“ အဘွားကြီးတစ်ယောက်ကို ဧည့်ခံပေးရတာဆိုတော့ ဘယ်ပျော်ပါ့မလဲ ” 

“ အန်တီကအဘွားကြီးမှမဟုတ်သေးဘဲ"

“ ဒီလိုဆိုတော့ ပျော်ပြီလေ"

ဒေါ်ထွေးရီ သိပ်မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူး။ လွတ်လာပြီ။ ကျနော့ ပုခုံးကို မှီလာတယ်။ သက်ပြင်းတွေ ချလိုက်။အိပ်လည်း အိပ်ခြင်တယ် အိပ်လည်း မအိပ်ခြင်ဘူးတဲ့။ အခန်းထဲ သွားလှဲနေမလား။ ကျနော် ထလိုက်တော့ လက်ကမ်းပေးတယ်။ ခါးကိုဖက်ပြီး တွဲခေါ်လာတယ်။ ဒီလို ဟန်ဆောင်မာယာနဲ့ မိန်းမကြီးတွေဟာအရက်မူးတာကို ကာဗာ ယူတတ်ကြတယ်လေ။

မနက်ကျတော့ ဘာမှမမှတ်မိဘူး လုပ်လို့ရတာကိုး။ အခန်းမီ ဖွင့်လိုက်တယ်။ အဲကွန်း ဖွင့်တယ်။ မူးတဲ့လူက ခုတင်ပေါ်တင်ပေးတော့ ကျနော့်လက်ကို မလွှတ်ဘူး။ နေပါအုံးလားကွယ် တဲ့။ မျက်နှာခြင်းကပ်ပြီးစကားပြောတယ်။ ကျနော့်နုတ်ခမ်းကို စိုက်ကြည့်လိုက်မျက်လုံးကို ကြည့်လိုက်နဲ့ ပြီးတော့ နဖူးခြင်းထိမှီလိုက်တယ်။

တော်တန်ရုံကျားဆို နုတ်ခမ်းစစုပ်လိုက်ပြီပေါ့။ ဘယ်ရမလဲ ကျနော်လေ။ ကျနော်က မစတော့ ပါးစပ်နံနေလား တဲ့။ မနံပါဘူး။ ဒါဆို စခြင်နေပြီ တဲ့။ ဘာစခြင်နေတာလဲ လို့ ခြေလှမ်းနောက်ဆုတ်ပေးလိုက်တယ်။ကိုယ်လူချောက မသိဘူးလားတဲ့။ ကျနော့်နုတ်ခမ်းကို ခပ်ဖွဖွကိုက်တယ်။

ပြီးတော့ ဒေါ်ထွေးရီ နုတ်ခမ်း စစုပ်တော့တယ်။ ကျနော်ပြန်စုပ်တော့ ကျေနပ်သွားပြီး ပြုံးတယ်။ ဒီက မိန်းမတန်မဲ့ သူ့ကို ရေလာမြောင်းပေးနေရတယ်။ ကိုယ်လူချောကြီးရဲ့ တဲ့။ မူနွဲ့နွဲ့ဆံပင်အုံကြီးကို လက်နဲ့ ထိုးဖွ လက်၂ ဖက်နဲ့.ခေါင်းကိုင်ပြီး စုပ်တယ်။

မျက်နှာလေးမော့လို့ ငြိမ်ခံတယ် နားရွက်ကို နမ်းရင်း နွားရွက်ထဲ လျှာထိုးယက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ နုတ်ခမ်းပြန်စုပ်တယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ လည်ပင်းကိုနမ်းတော့ အင်းအင်း အသံထွက်လာပြီး လက်တွေက ကျနော့ခေါင်းကို အောက်ဆင်းစေခြင်တော့ နို့ဆီတွန်းပို့တယ်။ သူ့ဘာသာ အကျီအမြန်ချွတ်တယ်။ ဘော်လီကို အမြန်ချွတ်ရင်း စိတ်လောနေတာ စိတ်ထန်နေတာ ထင်ရှားလှတယ်။

အားကောင်းမောင်းသန် ယောကျ်ားတစ်ယောက်ယောက် ဒါမှမဟုတ် ကြမ်းတဲ့ လူတစ်ယောက်အကြိမ်များစွာ.ညှစ်ထားခဲ့တာ။ အရင်ဒီလောက်ကြီးတာမှ မဟုတ်တာ။ နို့ကြီးတွေက ကားစွင့်နေတယ်။ ထိုင်လျက်ကနေအသာတွန်းလှဲရင်း အပေါ်ကနေတက်စို့လိုက်တယ်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ”

တဖက်စို့ရင် တစ်ဖက်ကို ညှစ်ပေးတယ်။ နို့စို့ရင်း ထမိန်စကတ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ မိန်းမကြီးတွေဝတ်လေ့ရှိတဲ့ အသားကပ်ဘောင်းဘီ ပေါ်ကနေ ပေါင်တွင်းသားတွေ ပွတ်ရင်း ဗိုက်ကို လျှာနဲ့ ယက်ဆင်းလာတယ်။ ဘောင်းဘီ သူ့ဘာသာချွတ်ပေးရှာတယ်။ စောက်ဖုတ်ကို ယက်တော့မယ်လို့ ဒေါ်ထွေးရီ တွေးထားတုန်း အပေါ်ကိုပြန်တက်ပြီး နို့စို့ ကစ်ဆင်ပြန်ဆွဲနေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်အစွန်းကို ရွှေ့လိုက်တယ်။ တဖြည်းဖြည်း အောက်ကို ပြန်နမ်းရင်း ကုတင်အောက် ဆင်းလိုက်တယ်။ ဆီးခုန်နားရောက်တော့ ရိတ်ထားတဲ့ အမွှေးတိုတိုတွေ စောက်ဖုတ်ယက်ပေးမှာကို ရင်ခုန်နေရှာတယ်။

မီးရောင်နဲ့ အသေအချာကြည့်တော့ စောက်ပတ်ကြီးကပြဲ လန်နေတယ်။ ညိုမဲမဲစောက်ပတ်နှစ်လွှာက တံခါးဖွင့်ထားသလို။ ဘေးတစ်ဖက်စီ ကပ်နေတယ်။ အရင်ထက် ပိုပြဲတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲတောင် မြင်နေရတယ်။ အထဲက အသားဆိုင်တွေ လှုပ်နေကြပြီ။ စောက်စိကြီးက ပြူးတောင်နေတယ်။ စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းညိုညိုကြီးတွေကို.စယက်ပေးလိုက်တယ်။

“ အား..အ”

တိုးညင်းစွာ ဆွဲငင်ညီးတယ်။ စက်ဝိုင်းဆွဲယက်တော့ ကျနော့်ကို ကိုင်လာတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးသွင်းယက်တယ်။ ဒီလိုအရွယ်တွေကို ဗာဂျာဘယ်လို ပေးရတယ်ဆိုတာ မသူဇာက သင်ပေးခဲ့တာရယ် အဘွားကြီးတွေနဲ့ ဆွေးနွေးကြည့်တာ နောက်အတွေ့အကြုံအရ ဗာဂျာမှာတင်ပြီးအောင် ယက်ပေးနိုင်တာ ဆွဲသွားအောင်ကို ယက်နိုင်တဲ့အဆင့် စောက်စိတောင် မယက်ရသေးဘူး။ ခါးကော့ကော့ပြီး မရိုးမရွဖြစ်နေပြီ။စောက်စိကို လျှာအကော့လေးနဲ့ အသာတွန်းလိုက်တယ်။

“ အိုး အမေ့"

မထိခလုတ် ထိခလုတ် အသာကလေးထိလိုက် အလျားလိုက်ပြန်ဆင်းသွားလိုက်နဲ့ ကျနော့်ခေါင်းကို လက် ၂ ဖက်နဲ့ ကိုင်လာတယ်။ ဘေးထွက်သွားမှာစိုးသည့်အလား စောက်စိကို ဖိယက်လိုက် စောက်ပတ်တစ်ခွင်မွှေလိုက်နဲ့ မထွေးရီ ငြီးသံက ကျယ်လာပြီ။ဘာမှမရှိ နှာစိတ်ကလွဲလို့...

“ ကျွတ် ကျွတ်အား အားရှီ းအိုး ” 

ဆက်ယက်ရင် ပြီးတော့မယ်။ ပေါင်ဖြဲလိုက်ပြီး ထလိုက်တယ်။ ခုတင်အောက်မှာ ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်ပြီး လီးကို ဆွလိုက်တယ်။ ပေါင်ကြီးကို ဖြဲကာ ပက်လက်ကလေး ။ ဒေါ်ထွေးရီ ကျနော့်လီးက သူမကြုံဖူးရင်းနှီးဖူးတဲ့လူပျိုဖြစ်စ ဖိုးသားလီးမဟုတ်တော့ ။ စံချိန်မှီ နောက်အဖုအထစ်တွေနဲ့ ဂေါ်လီအကြီးကြီးတွေ စီတပ်ထားတဲ့ မော်တာလက်နက်။

ပြဲစမ်းပါစေ ဒီထက်မကပြဲခြောင်နေတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးတွေတောင် စောက်ရည်တ ဗြန်းဗြန်းငိုခဲ့ရတာ။ ခုတင်စွန်းဖက်မယူပြီး လီးကိုကိုင် ပေါင်ကို လက်နဲ့ဖိထားရင်း ယက်ထားလို့ စိုရွှဲလက်ထနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို ပွတ်လိုက်တယ် ဂေါ်လီတွေ ပါစိုအောင် ။

ဒေါ်ထွေးရီ စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ်။ အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာနေတယ်။ အိပ်ယာခင်းကို လက်နဲ့ ဆွဲစုပ်ကိုင်ထားတဲ့ မျက်နှာကို တစ်ဖက် လှည့်ထားတယ်။ စောက်ဖုတ်ကို လီးနဲ့ပွတ်တော့ မျက်နှာ ဟိုလှည့်ဒီလှည့်နဲ့ လီးတစ်ခုလုံး စိုသွားပြီ။ ထည့်တော့မယ်။ ဒေါ်ထွေးရီစိတ်လှုပ်ရှားစွာ စောင့်နေတဲ့ အရာ ။ ဒစ်ကိုအဖုတ်အဝမှာတေ့။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲအောင်ဖိတော့ စောက်ဖုတ်ကြီး ဆူထွက်လာတယ်။ ထိုးထည့်ပြီ။ ဒစ်မြုပ်ဝင်သွားပြီ။

“ အား အ အားအ အ ” 

ထပ်ဖိသွင်းလိုက်တယ် ။ ပထမဆုံး ဂေါ်လီ ၃ လုံးဆင့် နောက်ဖိုခနောက်ဆိုင် ဂေါ်လီအတွဲလိုက်။ စောက်ဖုတ်ကို တိုက်တွန်းပြီး ဝင်သွားတယ်။ ဂေါ်လီအကုန် လီးအဆုံးဖိသွင်းလိုက်တယ်။ ပါးစပ်ကြီးဟပြီး အော်ငြီးနေတယ်။ လက်နစ်ဖက်ကို ပေါင်ကြားကဆွဲယူပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတယ်။ ဂေါ်လီတွေက တဒုတ်ဒုတ်တိုက်နေတယ်။

“ အား ဟင်း အီး ဟီးဟီး.အားအ အားအ အားအ ” 

အရည်တွေ စိမ့်ကျလာတယ်။ ခပ်သွက်သွက်လိုးလို့ရလာပြီ ။ နို့မို့ အရည်မထွက်ရင် ဂေါ်လီက စောက်ဖုတ်နာလို့ မခံနိုင်ဘူး။ စောက်ဖုတ်အဆုံး လီးအဆုံးဆွဲထုတ် ထိုးဆောင့်တယ်။ အားမရလို့ ကုတင်ပေါ် ဒူးထောက် ခြေနှစ်ချောင်းလက်နဲ့ သိမ်းဖိ ပြူထွက်နေတဲ့ တင်ပါးနဲ့ ဆီးခုံရိုက်မိတဲ့ အထိ ပြစ်ဆောင့်ပလိုက်တယ်။

မထွေးရီကို နာကျင်အီစိမ့်သွားစေ့ခြင်တယ်။ မသာမကြီး ငါ့အစွမ်း သိရမယ်။ အချက် ၅၀ လောက် စောင့်ပလိုက်တာ မထွေးရီ ပြီးတော့မယ်။ လက်ကို မထွေးရီ အပေါ်ခွထောက်ရင်းပုခုံးကို အောက်ကနေဖက် မထွေးရီ ခြေနှစ်ဖက်ကခါးကို လာချိပ်တယ်။ ကျိတ်လိုးဖက်လိုး ဆိုတာပေါ့။ ကျနော်လှုပ်မရအောင် အတင်းဖက်ပေါင်နဲ့ ညှပ်ရင်းစောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်တယ်။

“ အား အ အား ကော.င်းလိုက်တာ အားအ ” 

ဖက်ထားညှပ်ထားတာငြိ မ်သွားတဲ့ အထိ ငြိမ်ပေးရင်း ဆံပင်လေးနမ်းနဖူးလေးနမ်းပေါ့ ။ ပြေကျသွားမှ ကစ်ဆင်ဆွဲပြီး ပြန်လိုးပေးတယ်။ ဒုတိယအချီစိတ်ပြန်ထန်တဲ့အထိ အဲ့ပုံစံ။ ညီးသံပြန်ထွက်လာတယ်။ ဒိုက်ဗင်ထိုးသလို လက်ထောက်အားပြုခါးနဲ့ လုပ်ရတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ စိတ်ထန်လာပြီ။

“ အမ မမ လေးဘက်ထောက်လိုက် ” 

ဖင်ကြီးက လီးကိုပိုတောင်စေတယ်။ ကားထွက်နေတယ်။ ဂေါ်လီက လေးဘက်ထောက်ပုံစံမှာ ပိုတိုက်တယ်။ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ပွတ်သိပ်ဝင်နေရတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ ပိုအော်တယ်။

“ အမလေး အား ငါ့မောင်ရယ်..အား ကိုဖိုးသားရယ်..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ...အားအား ” 

လိုးတာ အရှိန်မလျော့ဘူး။

“ နာလို့လား မ ” 

“ ဟင့်အင်းရတယ် ငါ့မောင် အားရှိသလို လုပ် ” 

ကျနော်ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီးလိုးရတာ မှာ ပြီးခြင်သလိုဖြစ် လာတယ်။ တပိုင်းတစ လရည်တွေ အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်မပေမဲ့ ပြန်ထိမ်းထားတော့ ပြန်ငြိမ်သွားတယ်။

“ မထွေးရီ အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေး ” 

ပက်လက်လှန်ပြီးလီးကို ကိုင်ထားတယ်။ မထွေးရီခွထိုင်ပြီး ကြွပေးထားတယ်။ အဖုတ်နဲ့ တည့်သွားတော့ဖြေးဖြေးဖိထိုင်ချလိုက်တယ်။

“ ပြွတ့် ဗြွတ် စွိ အားရှီး ” 

ဒေါ်ထွေးရီ စိတ်ကြိုက်လုပ်ဖို့ မျက်လုံးမှိတ်ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ ကျနော့်ရင်ဘက်ကို လက်ထောက်ကာ ရှေ့နောက်အဖုတ်နဲ့ ပွတ်တယ်။ သဘောရှိအကြိုက် တွေ့သွားပြီး စကောဝိုင်းလှည့်ပွတ်တယ်။ လိင်တံကို နှဲ့ချိုးနေသလိုပဲ။ နောက်တော့ ငုတ်တုတ်ထိုင်ဆောင့်တယ်။

“ ပြွတ် ဖတ်ဖတ် အား အ ” 

မြန်လာတယ်။ အားရဟန်မတူဘူး။ ကျနော်ထဲလိုက်တော့ ကျနော့်ပုခုံးကိုကိုင် ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ချတယ်။လက်နဲ့ဖင်ကြီးကိုမပေးချပေးရင်း ကျနော်လည်း အောက်ကကူဆောင့်တော့ ကုတင်ကတကျီကျွီ

“ ဆောင့် ထွေးရီ ဆောင့်ဆောင့် ” 

“ အား အင်း အိုး ” 

မထွေးရီ မကြာခင်ပြီးတော့မယ်။ ကျနော်စိတ်လွှတ်လိုက်ပြီး ဆောင့်တော့တယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ ဖင်ကြီးလီးနဲ့ကျွတ်လုမတက် ကြွတက်ပြီးခါးကော့ပြီး နောက်လန်ကျမတတ် ဖြစ်လာတယ်။ ပြန်ထိုင်ပြီး လီးနဲ့ အဖုတ်ကို ကလန့်တိုက်ဆွဲရင်း ကြွတက် ကျနော်အောက်က အဆုံးသတ်ဆယ်ချက်လောက် ထိုးဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။

“ အား .. အ..အ ” 

သက်ပြင်းတွေ ချ အသက်ရှူသံ မာန်တင်းတုန်တက်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတယ်။ ကျနော့လရည်တွေရော သူမအရည်တွေရော ကျနော့လိင်တံကတဆင့် ဆီးခုံပေါ်ပူနွေးစွာကျလာတော့တယ်။

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>

ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သားမက် အပိုင်း ( ၂ )

ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သားမက်  အပိုင်း ( ၂ )

အမရာမောင် ရေးသည်။

ဟိုညီအမ ၃ ယောက်က အတော်နဲ့မအိပ်လို့ ဒေါ်ထွေးရီ ဟောက်ဟမ်းနေရတယ်။ ကျနော်ကလည်း အရင်ညလို စကားတောင်တက်မပြောဘဲ အဖွားကြီးကို လိုးရဖို့ပဲ အခန်းထဲ အောင်းနေတယ်။

“ တိုးတိုးနော် အရမ်းမကြမ်းနဲ့ မောင်ဖိုးသား ” 

တကယ့်တကယ် ကာမပြင်းထန်လာတော့ အိမ်အပြင်ဘက် ကွပ်ပျစ်ဆီ သွားကြရတယ်။ ကျနော်လုပ်ဖူးသမျှထဲမှာ ဒေါ်ထွေးရီဟာ အကောင်းဆုံးပဲ။ ယူပါဆိုတောင် ယူမှာ။ ကျနော်ရွာရောက်တာ တစ်လပြည့်တော့မယ်။ ဒေါ်ထွေးရီမြို့သွားပြီး တားဆေးဝယ်မယ်။ ဟိုညီအမတွေ အတွက် တီဗီအောက်စက် မီးစက်ဝယ်မယ်ဆိုပြီး မနက်စောစော ကားထစီးတယ်။ ရွာအပြင်ဘက်ကားလမ်းမှာ ကားစောင့်ရင်း

“ မပျော်လို့ ပြန်လိုက်ခြင်လိုက်လို့ရတယ်နော် ” 

လို့ စတယ်။

“ မိန်းမကလည်း အမြန်ပြန်လာကွာ ”

“ အင်းပါ ခလေးကို ကြိုက်ရတာ ဒို့လည်းခလေးစိတ်ဖြစ်နေပြီ ပြန်လာလို့ရအောင် ကြိုးစားမယ် ..။ ညနေစောင်းလို့ ပြန်မလာရင် တော့ကြိုးစားအိပ်နော် ” 

ကုန်ကားကြီးနောက်က ဖုန်တအိအိလိုက်နေသလို ကျနော့်စိတ်က ဒေါ်ထွေးရီနောက်ကို လိုက်ပါသွားရှာတယ်။ တနေ့လုံးလည်းစိတ်တွေ ထွေနေတယ် ။ နှာမွှန်တယ်ဆိုတာဒါပဲ။ ညနေစောင်းတော့ ရွာတောင်ဘက်ထွက်လာလိုက်တယ်။ ရွာက ကာလသားခေါင်းမဲကြီးတို့အဖွဲ့နဲ့ တစ်ဘက်ရွာ ပိုက်ဆံကြေး ဘောလုံးစိန်ခေါ်ကန်ကြတာကြည့်တယ်။

ရွာက အိမ်ခြေနည်းတော့ ဘောလုံးကန်တတ်တဲ့ လူငယ်တွေလည်း သိပ်မရှိဘူး။ တောကန်တောင်ကန်တွေနဲ့ဆိုတော့ အသင်းက နိမ့်နေတယ်။ မဲကြီး ဒစ်ကုတ် လေးမောင်တို့လောက်သာ ကန်တတ်တာ။ ပထမပိုင်းပြီးတော့ ၄ ဂိုးအသွင်းခံနေရပြီ။ ဟိုညီအစ်မ ၃ ယောက်ဘယ်ကနေ ဘယ်လိုရောက်လာသည်မသိ။ ကျနော့်ကိုတော့ ဘောလုံးကို တောင်သယ်နိုင်ပါ့မလား အထင်သေးတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ မဲကြီးပြူးပြဲပြီး လူရှာနေတယ်။

သူကမခံခြင်စိတ်နဲ့ တစ်ဖက်ရွာကို စိန်ခေါ်ထားတာကိုး။ ကျနော့်ရှေ့ရောက်လာပြီး ပွဲကြည့်ထဲ ဘောလုံးကန်နိုင်မဲ့သူ ရှာတယ် ။ ဟိုဟိုဒီဒီရှာကြည့်တယ်။ ပြီးတော့မှ

“ ငါ့ညီ မင်းဘောလုံးကန်တတ်သလား ”

ကျနော် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တယ်။ အာ့ဆိုကွင်းထဲဝင် တဲ့။ ကျနော့်မှာ ဘောင်းဘီမပါဘူးဆိုတော့ လူစားလဲမဲ့ခြေထောက်နာနေတဲ့ ကိုမြင့်စိုးဆီက ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး ပစ်ပေးတယ်။ ကျနော့်ကို အားလုံးက ကန်တက်ပုံ မပေါ်။ လူကောင်ကိုကြည့်ပြီး မျှော်လင့်ချက်မရှိတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့။ ကျနော်ဘောလုံးကို ခရိုင်တိုင်းအထိကန်ဖူးတယ်။

မြန်မာ့ လက်ရွေးစင် နည်းပြတွေက သင်တန်းနဲ့ လေ့ကျင့်ပေးတာအထိ လေ့ကျင့်ကစားဖူးတယ်။ အသင်းတိုင်း အဖွဲ့တိုင်းကလိုလားတဲ့ ကစားသမားတစ်ယောက်။ ဒါပေသည့် ကျနော့်ကို အသက်ငယ်လွန်းလို့သာ။လေ့ကျင့်ရေးကျောင်းသွားဖို့ အကြံပေးကြတယ်။ ကျနော်ဘောလုံး မကန်တာ ပညာရေးကြောင့်ရယ်။ ပျက်စီးနေတာကြောင့်ရယ်ပါ။ ကျစ်လျစ်သွယ်လျတဲ့ ခြေသလုံးကြွက်သားတုတ်ခိုင်တဲ့ ပေါင်တံက သက်သေပဲ မဟုတ်လား။

အလယ်တန်းနေရာက ဝင်ကစားရင်း ရွာသားတွေထဲမှာ ဘယ်တစ်ယောက်မျှကျနော့်ကို ယှဉ်နိုင်သူ မရှိဘူးဆိုတာ ပရိတ်သက်က သိလာရတယ်။ ပထမဆုံးခြေပဂိုးကို အဝေးက ကန်ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ မဲကြီးကို တစ်ဂိုးဖန်ပေးလိုက်တယ်။ နောက်အနိုင်ဂိုးထိ ကျနော်သွင်းယူတော့ အားလုံးကအံသြတာ ချီးကျူးတာ ကျေးဇူးတင်တာ တွေဖြစ်လာတယ်။ မဲကြီးက ဘောလုံးအောင်ပွဲ ရွာကတစ်ခုတည်းသော အရက်ဆိုင်မှာဂုဏ်ပြုကျင်းပတယ်။

ကျနော်က မင်းသားပေါ့။ အိမ်အရောက် လိုက်ပို့ကြတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ရေချိုးပြီး အဝတ်လဲရင်း အိပ်ယာထဲမူးကြောင်ကြောင်နဲ့ လှဲနေရတယ်။ ဟိုညီအမ ၃ ယောက်ကတော့ လေးစားအထင်ကြီးစွာနဲ့ ဆက်ဆံလာကြတယ်။ မကန်တာကြာတော့ ကိုက်ခဲနေတယ်။ သဉ္ဇာ အိမ်အောက်ဆင်းလာတာနဲ့ သဉ္ဇာကို လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်။

“ အိပ်တော့မလား ” 

“ မအိပ်ခြင်သေးပါဘူး ဟို ၂ ယောက်တော့ အိပ်သွားပြီ ” 

“ သဉ္ဇာအပန်းမကြီးဘူးဆိုရင် ငါ့ကိုဆေးလိမ်းပြီးနှိပ်ပေးပါလား ကိုက်ခဲနေလို့ ” 

ဆေးဗူးသွားရှာပြီးသဉ္ဇာပြန်ရောက်လာတယ်။

“ ဘယ်ကိုနှိပ်ပေးရမလဲ ”

“ ခြေထောက် ”

သဉ္ဇာ့ခြေထောက်တွေကို ဆေးလိမ်းပြီး နှိပ်ပေးတယ်။ ပေါင်ကိုနှိပ်ခိုင်းတော့ လက်တွေက မဝံ့မရဲနဲ့ အပျိုမ သဉ္ဇာ။ မအေတူ သမီးလေး။ ဒေါ်ထွေးရီ နေရာမှာ စိတ်က အစားထိုးလာတယ်။

“ ပေါင်ရင်းကိုနှိပ်ပေး သဉ္ဇာ ဆေးမလိမ်းနဲ့ ” 

သဉ္ဇာ့လက်တွေက မဝံ့မရဲ။ ကျနော့်လီးက သူ့လက်တွေနဲ့ ထိလာတော့ အပျိုမခမျာ ကျနော်ခြေဆင်းထိုင်လျက်က

“ သဉ္ဇာ မနှိပ်ခြင်တော့လို့လား ” 

“ ဟို..ဟာ  ” 

သဉ္ဇာ့လက်နဲ့ကျနော့်လီးထိနေတော့ အသံတွေ တုန်နေတယ်။ သဉ္ဇာ့လက်ကို ကျနော့်လီးပေါ်ရွှေ့လိုက်တယ်။

“ နှိပ်ပေး ”

“ မကိုင်ရဲဘူးဟာ ” 

“ နင်ကလည်း ကိုင်စမ်းပါ ” 

သဉ္ဇာ့ကို ဆွဲဖက်ပြီး နုတ်ခမ်းစုပ်ပလိုက်တယ်။ အပျိုမမေ့မျောသွားရှာတယ်။ သူမ လက်ကို ကိုင်ပြီး ဆွတယ်။ တောင်လာတဲ့ လီးပူပူကို သေသေချာချာထည့်ပေးလိုက်တယ်။ သဉ္ဇာ သူ့ဘာသာသူ ဆွပေးလာတဲ့အထိပျိုးရတယ်။ နို့တွေညှစ်လိုက်နုတ်ခမ်းစုပ်လိုက်နဲ့ပေါ့။

“ ငါကြောက်တယ် ဖိုးသားရယ်"

သဉ္ဇာ့ပေါင်တံတွေကို ပွတ်ရင်း နုတ်ခမ်းကိုဖိစုပ် အသာတွန်းလှဲလိုက်တယ်။ ထမိန်ကြားက လက်လျိုသွင်းရင်းအဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ပွတ်တယ်။

“ ဖိုးသား မလုပ်နဲ့ဆို ” 

ငြင်းသာငြင်းတယ် ပေါင်တွေဖြဲထားတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီသမီးဆိုတော့ အမေအတိုင်းပဲ။ အပျိုဆိုတော့ စောက်ဖုတ်က သေးသေးလေးလျှာစွမ်းပြ သေသေချာချာ ယက်ပေးလိုက်တယ်။ အိမ်အပေါ်ထပ်က ခြေသံကအနှောင့်အယှက်ပေးလာတယ်။ သဉ္ဇာ ထမိန်ကောက်ဝတ်ပြီး အပြင်ထွက်သွားရှာတယ်။ အိမ်ပေါ်ပြေးတက်သွားရရှာတယ်။ ဖွေးဖွေးသေးပေါက်ဖို့ ဆင်းလာတယ်။

အိပ်ခြင်မူးတူးနဲ့ အတော်ကြာတဲ့အထိ သဉ္ဇာအိမ်ပေါ်က မဆင်းလာဘူး။ ကျနော်လည်း မီးခွက်ကလေးမှုတ် တံခါးကဝင်လာတဲ့ မပီဝိုးတဝါးအလင်းရောင်နဲ့ မျှော်တော်ရောင် ဖြစ်နေတယ်။ နောက်ဆုံး စိတ်လျှော့လိုက်တယ်။ အိပ်တော့မယ်ပေါ့။ အဲ့ကျမှ ကျနော့်ခြေထောက်ကို ကိုင်လှုပ်တာ ခံရပြီး သဉ္ဇာလာနှိုးမှန်းသိရတယ်။ သဉ္ဇာကို ခြင်ထောင်ထဲ ဆွဲသွင်းတော့

“ မဝင်ခြင်ဘူး တဲ့ ” 

“ အပြင်မှာခြင်ကိုက်ပါတယ် သဉ္ဇာရယ် ” 

သဉ္ဇာ့ပုံစံက စောစောကလို မဟုတ်။ ခြင်ထောင်အပြင်ဘက် ဘေးခြင်းကခြေချထိုင်ရင်း ပုခုံးလေးကို ဖက် လက်မောင်းအိုးလေးကို ပွတ်ရင်းနူးကြည့်တယ်။

“ ဖိုးသား နင်နဲ့ငါက ရည်းစားလည်းမဟုတ်ဘဲ လင်မယားအဆင့်လုပ်နေတာ မဖြစ်သင့်ဘူး ” 

ကျနော့်လက်ကို အသာဖယ်ထုတ်တယ်။ကျနော်ဘယ်လိုပြောရမလဲ။

“ ပြောစရာ မရှိရင် ငါသွားတော့မယ် ” 

စကားလုံးတွေကစဉ်းစားမရ သဉ္ဇာထိုင်ရာက ထလိုက်တယ်။ သဉ္ဇာလက်ကို ဖမ်းဆွဲပြီး မတ်တပ်ရပ်ဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။

“ ငါနင့်ကိုချစ်နေတာကြာပြီ စရောက်ကတည်းက မပြောရဲလို့ပါဟာ ..ဒီနေ့ည ကြီးကြီးမရှိတော့မှ ငါလည်းအရက်သောက်ပြီး ရဲဆေးတင်ပြောရတာပါဟာ ” 

“ ချစ်တယ် သဉ္ဇာရယ် ” 

ကျနော်ပါးစပ်ထဲရှိသမျှ လျှောက်ပြောပလိုက်တယ်။ သဉ္ဇာငြိမ်နေတာ လက်ခံသွားပုံရတယ်။ သဉ္ဇာမေးစေ့လေးဆွဲမော့ပြီး နုတ်ခမ်းလေး စုပ်လိုက်တယ်။

“ သဉ္ဇာ အဖြေပြန်ပေးအုံး ချစ်ရယ် ” 

“ ပါးစပ်က ပြောမထွက်ဘူး ” 

“ ပြောပါ ငါကြားခြင်လို့ပါ ” 

ခေါင်းငုံပြီးရှက်နေတယ်။

“ ပြောပါ ဒို့ ၂ ယောက်ထဲရှိတာ ” 

“ အင်း ” 

“ ချစ်လား ” 

“ ချစ်တယ် ” 

“ ပျော်လိုက်တာကွာ ” 

သဉ္ဇာကို ဆွဲဖက်ပြီးရင်ခွင်ထဲ သွင်းလိုက်တယ်။ ကျောကုန်းတင်ပါးတွေ ပွတ်သက်ပေးပြီးမှ ပြန်ခွာပြီး ပါးလေးကို နမ်းနုတ်ခမ်းလေးစုပ်ရင်း အိပ်ယာထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။ အစကနေပြန်နူးနှပ်နေရတာ စိတ်မရှည်ခြင်စရာ။ သို့သော် အပျိုပါကင်ဖွင့်ရတော့မှာဆိုတော့ စိတ်ရှည်ရမယ်လေ။ ယဉ်ဖိုတောင် မသန်းဖူးသေးမှန်းသိသာတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက သေးသေး နို့လေးတွေက စုဖွဲ့တည်ခါစအတိုင်း အသာအယာ ညှစ်စို့ရတာပေါ့။

အပျိုမခမျာ ခေါင်းအုံးကို လက်နဲ့ ညှစ်ထားရှာတယ်။ ပေါင်ဖြဲပြီး မှုတ်တော့ စက်ပက်ကလေးက အထိမခံနိုင်လူးလွန့်နေရှာတယ်။ ကျနော့်မှာ ပါကင်ကို မိမိလက်ညိုးကိုတောင် မိမိလီးထက်ဦးတာ မခံနိုင်။ တံတွေးဆွတ်ပြီး လီးကိုစိုအောင် ပတ်ချာလည်သုတ်အဖုတ်ကို အလျားလိုက်ပွတ်ပေးပြီး အပေါက်ဝကိုသေသေချာချာစမ်းပြီး တေ့ထားတယ်။

သဉ္ဇာကို ကစ်ဆင်ပြန်ပေးရင်းမှ အနူးညံဆုံး အသာယာဆုံး ဖြေးညှင်းစွာ လီးကို စက်ပက် အသစ်စက်စက်ကလေးထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ဒစ်ဖျားမြုပ်ပြီး တစ်ဝက်မရှိတရှိလောက် ဝင်သွားတယ်။ထပ်ထိုးသွင်းတာ မရတော့ အားစိုက်သွင်းတော့ အရည်ခွံတွေပါ ပွတ်တိုက်ခံရပြီး ကျိန်းလာတယ်။ သဉ္ဇာ ကျနော့်ရင်ဘက်ကို တွန်းတယ်။

“ ဖိုးသား နာတယ် အရမ်းနာတယ် ” 

သဉ္ဇာ နဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်တယ်။ ဝင်သလောက်ပဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်ရတယ်။

“ သဉ္ဇာ နာသေးလား ” 

“ ဒီအတိုင်းက မနာဘူး ” 

“ ဒီအတိုင်းလေး လုပ်ပေးမယ်နော် ” 

“ အင်း ” 

တစ်ဝက်လောက် အနေအထားနဲ့ပဲ ညှောင့်ပေးရင်း သဉ္ဇာလည်း ကောင်းလာနေတယ်။ ကျနော့်ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖက်လာတယ်။ ကျနော် အရဲစွန့်လိုက်တယ်။ပေါင် ၂ ဖက်ကို ဖြဲဖိလိုက်ရင်းက သဉ္ဇာမသိလိုက်ခင် ဖိသွင်းထိုးထည့်လိုက်တော့

“ ဗြိ ဗြိ  ” 

လီးအရည်ခွံတွေပါ ညပ်ပါသွားပြီး စစ်ခနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ကျဉ်းကျပ်မှုကနေ လွတ်မြောက်သွားပြီး လီးဟာ အပျိုအမှေးကို လွန်မြောက်ပြီး အဖုတ်လမ်းကြောင်းအဆုံး လေဟာနယ်မှာ ရှေ့အနည်းငယ် တိုးရင် သားအိမ် နာကျင်မှုက နောက်ကျပုံရတယ်။ ကျနော်ငြိမ်လိုက်မှ

“ အား အမေလေး ကျွတ်ကျွတ်..နာလိုက်တာ ......သေပါပြီ  ” 

သဉ္ဇာ ရုန်းလာတယ်။ကျနော့်ကို တွန်းဖယ်တယ်။ ကျနော်ပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။

“ အား.နာလိုက်တာ ဖိုးသားရယ် ” 

“ ခဏလေးသည်းခံလိုက်ပါ သဉ္ဇာရယ် ခဏလေး ” 

၁ မိနစ်မရှိတရှိအချိန်လောက်မှာ

“ သဉ္ဇ ာနာသေးလားဟင် ” 

“ သိပ်မနာတော့ဘူး ” 

“ အာ့ဆို ပြန်လုပ်ကြည့်မယ်နော် ” 

“ နာရင်တော့မလုပ်တော့ဘူးနော် ” 

“ အေးပါ ” 

တံတောင်တစ်ဖက်ထောက်ရင်း ဖြေးဖြေးခြင်း အသွင်းအထုတ် လေးငါးဆယ်ချက်လုပ်ကြည့်တယ်။

“ ရလား ” 

“ အင်း ” 

သဉ္ဇာ မနာတော့ဘူး။ ပါကင်ဖွင့်လိုက်ရတဲ့ ဂုဏ်ယူပီတိဖြစ်စိတ်က။ အားအင်တွေပြည့်ဖြိုးနေတယ်။ ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ပဲ။ ကြပ်ကြပ်စီးစီးအဖုတ်ကလေးက ချောဆီတွေ ညှစ်ထုတ်ပေးလာတယ်။

“ ပလွတ် ပလွတ် ဗြစ် ဗြစ် ဖပ်ဖပ် ” 

“ သဉ္ဇာ ကောင်းလား ” 

“ ကောင်းတယ် မနာတော့ဘူး ” 

“ နည်းနည်းဆောင့်ကြည့်မယ်နော် ” 

“ အင်း ” 

လီးကို အဖုတ်အပြင် လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ဓားအိမ်ထဲက ဓားဆွဲထုတ်သလို ပြီးတော့ အဖုတ်ဝသေချာတေ့ အဆုံးထိ တအိအိပြန်သွား

“ စွပ် အင့် ” 

မကြမ်းလွန်းမနုလွန်း အလယ်အလတ်လမ်းစဉ်မှာ သဉ္ဇာ့ကို ချည်နှောင်ထားလိုက်ပြီ။ အရည်တွေကလည်း ထမိန်ပေါ်ထိစိုရွှဲကျလာနေတာ။ ကျနော့်ဂွေးဥတွေပါစိုနေပြီ။ ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်လိုးတယ်။

“ ဖတ်ဖတ် ဖတ် ပလွတ် အင့် ” 

သဉ္ဇာ ကျနော့်ကို အတင်းဖက်ထားတယ်။ ကျနော် ပြီးတော့မယ်။ အားရှိသမျှ ဆောင့်လိုးရင်း လီးကိုဆတ်ခနဲ အပြင်ဆွဲထုတ်လိုက်ရတယ်။ ဖင်ကြားလီးကို ကပ်ထားရင်း

“ ပြွတ် ပြွတ် ” 

သုတ်ရည်တွေ ဖင်ကြားထဲပန်းထည့်လိုက်တယ်။

“ ဗိုက်တွေကြီးမှာလားဟင် ” 

သဉ္ဇာစိုးရွံသံနဲ့

“ မကြီးပါဘူး ကိုယ်အပြင်ထုတ်လိုက်တယ် ” 

သဉ္ဇာ ကနားမလည်ဟန်ဖြင့်

“ ဘာကို ထုတ်လိုက်တာလဲ ” 

“ ဒီလိုကွာ ယောကျ်ားလေးလီးထဲက လီးရည်က မိန်းခလေးအဖုတ်ထဲ ဝင်သွားမှ ဗိုက်ကြီးတာ မဝင်ရင်ဘာမှမဖြစ်ဘူး ” 

“ အင်း အာ့ဒါတွေ ဘယ်လိုသိလဲ  ဒါဆို ကိုယ်က မိန်းမတွေနဲ့ အတွေ့အကြုံရှိတယ်ပေါ့ ” 

“ မရှိပါဘူး စာအုပ်ထဲ ဖတ်ဖူးတာပါ ” 

“ မယုံဖူး ” 

“ တကယ်ဘုရားစူးကွာ ဟောဒိက သဉ္ဇာ နှမလေးက ကိုယ့်လူပျိုဘဝကို ပထမဆုံးယူသွားတာပါ ” 

“ တကယ်နော် ကိုယ် ” 

“ တကယ်ပါ မိန်းမရယ် ” 

“ ကဲကြည့် သူများကို ” 

သဉ္ဇာ သူ့ထမိန်ကို သွားဖွက်ထားရတယ်။ ၂ ယောက်သား လင်မယားလိုအတူအိပ်ခြင်ပေမဲ့ လမ်းခွဲလိုက်ရတယ်။ မနက်စာ သဉ္ဇာကိုယ်တိုင်ပြင်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ကို အကြည့်ခြင်းမဆုံရဲဘူး။ ရှက်နေတယ်။ ရေထခပ်ပေးတဲ့ သဉ္ဇာ့ဖင်လုံးလေးက လှုပ်လီလှုပ်လဲ့။ အခုမှ သဉ္ဇာ့ကို ဇနီးမယားအဖြစ် ပိုင်ဆိုင်ခြင်စိတ်ကဖြစ်လာတယ်။

“ အချစ် ” 

သဉ္ဇာက ကပြာကလျာ 

“ ကြားသွားအုံးမယ် ” 

ညနေဘက် ဒေါ်ထွေးရီ ပြန်ရောက်လာတော့ တီဗီမီးစက် အစုံပါလာတယ်။ တောရွာထုံးစံအတိုင်း လူတွေဝိုင်းအုံနေတယ်။ တီဗီပရိတ်သတ်က အိမ်ပြည့်အိမ်လျံ။ ဒေါ်ထွေးရီ ခရီးပန်းလာတာကြောင့် စောစောစီးစီးအိပ်ယာဝင်သွားတယ်။ သဉ္ဇာနဲ့ကျနော်လည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် မတွေ့ရ။ တီဗီဝယ်လိုက်တာ အိမ်မှာလူမပြတ်တာကြောင့် ဘာမှမဘာရအောင် ဖြစ်နေရတယ်။

မီးစက်ပျက်လို့ဆိုပြီး ကျနော်ပညာပြလိုက်တဲ့ည။ ဒေါ်ထွေးရီနဲ့ကျနော် တားဆေး သောက်ထားပြီးတာကြောင့် ၂ ဦးစလုံး လွတ်လပ်သွားကြတယ်။ ကျနော်လည်း သုတ်တွေ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပန်းထည့်ရတဲ့ ဖီးကိုကြိုက်တယ်။ သဉ္ဇာ့ အပေါ်ထားတဲ့ စိတ်ဟာ ဒေါ်ထွေးရီဘက် ပြန်ရောက်သွားတယ်။ အိမ်မှာ လူတွေရှိနေတာတောင် တံခါးပိတ်။ ကြိတ်လိုးလိုက်သေး။

တကယ့် လင်မယားလို။ သဉ္ဇာ နဲ့ ဒုတိယအချီက မပြီးခင် လူလာတာနဲ့ လမ်းခွဲလိုက်ရတယ်။ ကျနော် ဆယ်တန်းအောင် တက္ကသိုလ် ဝင်ခွင့်လျှောက်လွှာ ကျလာပြီဆိုမှ ရွာကပြန်တယ်။ ဒေါ်ထွေးရီက ကျောင်းပြီးရင် သမီး ၁ ယောက်ယောက်နဲ့ ကျနော့်ကို ပေးစားဖို့ အမေ့ကို ပြောထားတယ်။ ကျနော့်အိမ်မက်တွေက အဆုံးအစမဲ့လို့ပေါ့။

သို့သော် ......

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>

ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သားမက် အပိုင်း ( ၁ )

ငါ့လင် ငါ့သား ငါ့သားမက် အပိုင်း ( ၁ )

အမရာမောင် ရေးသည်။

ဆယ်တန်းဖြေပြီးလို့ အားလပ်နေတဲ့ ကျနော့်ကို အိမ်အလည်ရောက်နေတဲ့ ကြီးကြီးဒေါ်ထွေးရီက သူတို့ရွာလိုက်လည်ဖို့ ခေါ်တယ် ။ ကြီးကြီးဒေါ်ထွေးရီက အမေနဲ့ညီမ ဝမ်းကွဲလည်းတော်သလို ငယ်သူငယ်ချင်း။ အမေကလည်း လိုက်သွားတဲ့။ ကျနော် မလိုက်ခြင်ဘူး။

၁ ပတ်လောက်ပဲနေ။ လူတွေ ဘယ်လိုပင်ပင်ပန်းပန်း လုပ်ကိုင်စားသောက်ရလဲ မင်းကို သိစေခြင်လို့ တဲ့။ ကြီးကြီးကတော့ ရွာရောက်ရင် မင်းပျော်မှာပါ။ ဖုန်တစ်ထောင်းထောင်းနဲ့ ကုန်ကားကြီးစီးပြီး သွားရတယ်။မနက်သွား ညနေစောင်းမှ ရောက်တယ်။

တစ်လမ်းလုံး ကျနော့်ကို ဖုန်ကာပေးတဲ့ အနေနဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ ကာပြီး ဖက်ထားပေးတယ်။ ကြီးကြီးဒေါ်ထွေးရီ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က ယောကျ်ားတွေနဲ့ အရပ်အမောင်း အတူတူလောက်ရှိတယ်။ တောင့်လည်းတောင့် တင်ပါးကြီးက ချွန်ပြီးလုံးတယ်။ ကွမ်းတစားစားနဲ့ မေးရိုးတောင့်တောင့် အသားညိုညို ကျနော်စိတ်ပျက်သွားမှာစိုးလို့ တစ်လမ်းလုံးဂရုစိုက်လာတယ် ။ ကားပေါ်က ခရီးသည် အဒေါ်ကြီးတွေက အမသားလေးလားလို့မေးကြတယ်။

“ ဟုတ်တယ် မြို့မှာကျောင်းတက်နေတာ စာမေးပွဲပြီးလို့ ပြန်ခေါ်လာတာ ” 

“ အသားလေးက ဖြူတယ်နော် ” 

“ ဟုတ်တယ် သူ့အဖေတူတာ ” 

တဲ့။ ပြီးတော့ ကျနော့်ပါးကို နမ်းရင်း မေ့သားလေး ပင်ပန်းနေပြီလားတဲ့။ ရွာက အိမ်ခြေ ၁၀၀ လောက်ပဲရှိမယ်။ နှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီးကတော့ အတော်ကြီးတယ် ပြောရမယ်။ ကြီးကြီးဒေါ်ထွေးရီမှာ ကျနော်နဲ့ရွယ်တူ သမီးတစ်ယောက် အငယ် ၂ ယောက်နဲ့ ယောကျ်ားရနေတဲ့ သမီးအကြီးဆုံး တစ်ယောက်ရယ်လို့ ရှိကြတယ်။

ကျနော်နဲ့ ရွယ်တူက သဉ္ဇာ တဲ့။ ရောက်စက ကျနော့်ကို မောင်လေးတဲ့။ကြီးကြီးက ဟဲ့ နင်နဲ့ရွယ်တူပဲ နင့်ထက်တောင် လကြီးအုံးမယ်။ ဖိုးသားမွေးတော့ ငါတောင် နင့်ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ ခလေးသွားကြည့်သေး။ ယောကျ်ားလေး လိုခြင်လို့ ဒီခလေးလို လေးမွေးပါစေဆုတောင်းသေးတယ်။

အငယ်မ ၂ ယောက်က ဖွေးဖွေး နဲ့ ထွေးထွေး။ ၂ နှစ်ကြီး ၂ နှစ်ငယ်တွေ။ ကြီးကြီးက သားယောကျ်ားလိုခြင်တော့ကျနော့်ကို သားလိုပါပဲ။ ရောက်တဲ့ ညကတော့ ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတယ်။ မနက်နေရောင်မျက်နှာထိုးမှ အိမ်ကြီးရဲ့ အောက်ထပ်ကြီးကြီးရဲ့ အခန်းထဲမှာမှန်းသိရတယ်။ သဉ္ဇာတို့ ညီအမ ၃ ယောက်နဲ့စလိုက်နောက်လိုက်နဲ့ ခင်သွားကြတယ်။ အမအကြီးဆုံးအိမ် သွားလည်လိုက် လယ်ကွင်းတွေထဲလျှောက်သွားကြလိုက်နဲ့ ပျော်လာတယ်။

ညဘက်ရောက်ရင် စကားတွေစုပြောကြတယ်။ ကြီးကြီးကတော့ကျနော်ရှိလို့သာ ညစောစော မအိပ်ခိုငိးတာတဲ့။ ဒါတောင် စကားပြောကောင်းတုန်းရှိသေး။ သားလာ အိပ်ကြမယ်ဆိုပြီးခေါ်တာပဲ။ ညီအမ ၃ ယောက်ကတော့ အပေါ်ထပ်မှာ။ကျနော်က ကျနော့်အသက်ထက် ၃ နှစ်လောက် ပိုငယ်တယ်ထင်ရအောင် လူကောင်လည်းမကြီး ခလေးရုပ်မပျောက်ဘူးလို့ လူတိုင်းကပြောပေမဲ့ အသက်က ၁၇ ပြည့်ပြီ။ တခါတလေဒါကိုပဲ မခံခြင်ဖြစ်ပြီး အသက်ကြီးခြင်ပြန်တယ်။

ရုပ်ရင့်အောင် ဆေးလိပ်ခိုးသောက်တယ်။ အသက်ကြီးတဲ့ ကောင်တွေက ဂွင်းထုရင် ရုပ်ရင့်တယ် ပြောလို့ ထုတာပဲ။ အရွယ်ရောက်ကြောင်းပြခြင်တာနဲ့ ဖာသွားချတာ။ ဖာသယ်မကြီးက ဟဲ့ နင်တို့ ဘယ်ကခလေးလေးခေါ်လာတာလဲ ဆိုပြီး လှောင်ရီတာခံရသေးတယ်။ ရှက်ရှက်နဲ့ ဖာသယ်မကြီးကို ဆော်ပစ်တာ အမလေး အမလေး လူကသာခလေး ဂွေးက တက္ကသိုလ်ပဲဟေ့ ။ နောက်ဧည့်သည်တောင် လက်မခံနိုင်တော့ဘူးဆိုပြီး ကွတကွတနဲ့ ဖြစ်သွားတယ်။

ငါကွဆိုပြီး ဂုဏ်တောင်ယူသေး။ ကျနော်ပျက်စီးနေတာကို အိမ်ကရိပ်မိတယ်။ အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ ဝေးအောင် ရွာကို ထည့်ပေးလိုက်တယ်ဆိုတာ ကျနော်က သိပြီးသား။ ရွာမှာတစ်ပတ်ပဲကြိတ်မှိတ်နေရမှာမို့ လိုက်လာတယ်ပေါ့။ ဘာလိုလိုနဲ့ တစ်ပတ်တောင်ပြည့်တော့မယ်။

တညတော့ လသာသာ။ လေမတိုက် ပူလောင်အိုက်စက်နေတော့ အခန်းတံခါးဖွင့်အိပ်ရတယ် ။ ကျနော်လည်းပူတော့ စွပ်ကျယ်နဲ့ ဘောင်းဘီအတိုလေးနဲ့ ပက်လက်ကလေးလှန်နေတယ်။ ကြီးကြီးကလည်း အကျီတွေချွတ်ပြီး ဘော်လီအကျီနဲ့ကျနော့်ကို ယက်တောင်နဲ့ ဘေးတစ်စောင်းလှဲပြီး ယက်ခတ်ပေးတယ် ။ ဗိုက်လေးကိုပွတ်ပေးတယ်။

ကျနော့် ခြေတစ်ဖက်က ကြီးကြီးအပေါ်တင်ထားတယ်။ လရောင်အောက်မှာ ကြီးကြီးကို မြင်ရတာ ခါတိုင်းနဲ့မတူ သလိုပဲ။ ချခဲ့ဖူးတဲ့ ဖာသယ်မ အန်တီကြီးနဲ့ ဆင်သလိုလို ဖြစ်နေတယ်။ ချခဲ့တာတွေကလည်းပြန်သတိရလာတယ်။ ကြီးကြီးလက်ဖဝါးလက်ချောင်းတွေက စွပ်ကျယ်ကို လှန်ပြီး ရင်ဘက်ကနေ ချက်အောက်ထိ ဆော့ကစားနေတယ်။ ဆီးခုံကလမွှေးတွေဟာ ချက်အောက်နားအထိ ပေါက်နေတာကို ကြီးကြီးကစမ်းမိတော့ ထူးဆန်းနေတယ်။ အမွှေးတွေကို တပင်ခြင်းကိုင်ကြည့်နေတယ် ။ ကျနော်မျက်လုံးမှိတ်ပြီးအာရုံလွှဲနေရတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့.ကျနော့်လီးထောင် မတ်လာတာမို့ပဲ။ ရှက်သလိုကြောက်သလိုဖြစ်နေတယ်။

အမွှေးလမ်းကြောင်းအတိုင်း ကြီးကြီးလက်ချောင်းတွေဆင်းလာပြီး ဘောင်းဘီသားရေကြိုး အဆက်ရောက်တော့ လက်ချောင်းကလေးတွေနဲ့ ဘောင်းဘီအောက်ထိုးစမ်းတယ်။ ကျနော်အမွှေးတအားသန်တာ။ ကြီးကြီးကျနော့်ကို ခလေးလို့ထင်နေတာ ။ အထင်ပြောင်းသွားပြီ ဘောင်းဘီကို တိုးထွက်ထောင်နေတဲ့ ကျနော့်ဟာကို ကြည့်နေတာ ကျနော်ခိုးကြည့်ရင်း တွေ့နေရတယ်။

သက်ပြင်းတွေချလိုက် ကျနော့်ကိုကြည့်လိုက်နဲ့။ ကျနော်အိပ်ပျော်နေရင်း ကိုယ်လှည့်လိုက်သလိုမျိုးကြီးကြီး ဘက်လှည့်လိုက်တယ်။ ကြီးကြီးလက်ဖဝါးနဲ့ ကျနော့်ဟာသွားထိပါရော။ ကျနော်ဟာကြီးက တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။ ကြီးကြီးလက်က တွန့်ဆုတ်နေသေးတယ်။ ပြီးတော့ လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ကြည့်တယ်။

ကျနော့်ဟာလည်း အဆမတန် ထွားလာတယ်။ ကြီးကြီးသက်ပြင်းချပြီး တစ်ဖက်စောင်းလှည့်အိပ်တော့တယ်။ ကျနော့်မှာ ကာမစိတ်ရိုင်းတွေ မွှန်နေပြီ။ ရှည်လျားတုတ်ခိုင်တဲ့ ပေါင်တံ ပေါ်နေတဲ့ ခြေသလုံးသွယ်သွယ် မို့မောက်စွင့်ကားတဲ့ တင်သားဆိုင် နှစ်ခုကြားကနေ ထမိန်သားတွေ ချိုင့်ဝင်နေတဲ့ ပုရိသတို့ရဲ့ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်အပေါ် အတပ်မက်ဆုံး အလိုခြင်ဆုံး ရတနာတွေရှိတဲ့ ဂူ အဲဒိဂူထဲကို ပုရိသတိုင်းဟာ မိမိပိုင် ကာမတုတ်ခြောင်းနဲ့ ထိုးသွင်းရှာဖွေခြင်ကြတာ မဟုတ်လား။

ကျနော့်အနေနဲ့ ကျနော့်ဟာနဲ့ ထိကြည့်ခြင်စိတ်ပြင်းပြနေပေမဲ့ သားအရင်းလို သဘောထားနေတဲ့ ဒေါ်ထွေးရီအပေါ်မလုပ်ရဲ မလုပ်အပ်ဘူးဖြစ်နေတယ်။ အိမ်သာသွားပြီးထုပလိုက်မှ အေးမယ်။ ခြင်ထောင်လှန်အပြင်ထွက်တော့

“ သား ဘယ်လဲ ” 

“ သေးပေါက်ခြင်လို့ ” 

“ သေးပေါက်တာဆိုရင်တော့ အိမ်သာမသွားနဲ့ မြွေပါးကင်းပါးနဲ့ ရေကပျဉ်ကပေါက်ချလိုက်နော် ” 

“ ဟုတ် ” 

“ အိမ်သာထဲ သွားထုမို့ဟာ ” 

ရေကပျဉ်တံခါးဖွင့်ရင်း ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကိုင်နေမိတယ်။ လရောင်ကြောင့် ထရံကြိုးတန်းမှာလှန်းထားတဲ့ ကြီးကြီးထမီ ကျနော့်အဖြစ်က ရှက်လည်းရှက်ဖို့ကောင်းတယ်။ ကြီးကြီးထမီဆိုတဲ့ အသိက ထမိန်ကို ငပဲနဲ့ ထိကြည့်နေမိတယ်။ ထမိန်ဘေးနားတံခါးခြောင်အစပ်မှာ ကြီးကြီးစာစမိုင်ဒါအကြီးကြီး ဟိုဟာမတွေဟာကသေးတယ်လေ။ ရင်တွေတောင် ဖိုတယ်။

တုန်ရင်စွာ ယူပြီးနမ်းကြည့်တော့ မလျှော်ရသေးဘူး။ ကြီးကြီးစောက်ဖုတ်နဲ့ အထိတွေ့ဆုံး ရှေ့ပိုင်းအကျဉ်းမြောင်းဆုံးနေရာကို လရောင်အကူအညီနဲ့ရှာတယ်။ အခြားနေရာတွေထက် ညိုညစ်နေတယ်။ နမ်းကြည့်တော့ မွှေးနေတာပဲ။ အဖုတ်နံ့မွှေးလိုက်ထုလိုက်လျှာနဲ့လည်း ယက်ရင်း ကြီးကြီးအဖုတ်လို့စိတ်ထဲက ပြောမိတယ်။

လူမိမှာလည်း ကြောက်တာနဲ့ အသာပြန်တင်ထားရတယ်။ ငပဲကို ရေအေးအေးနဲ့ ပျော့သွားအောင် ဆေးရတယ်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ ပုဆိုးပိုင်းနဲ့လဲ ဝတ်လိုက်တယ်။ ခါတိုင်းလည်း ခွအိပ်နေကြပဲ။ ကြီးကြီးခါးကိုခြေထောက်နဲ့ ချိပ်ခွလိုက်ပြီး လက်မောင်းကို ဖက်အိပ်လိုက်တယ်။

ကြီးကြီးက ကျနော့်တင်ပါးကို သူ့ဘက်ဆွဲယူပြီး ဖင်ကို ပုတ်ပေးတယ်။ အိပ်မယ်ပေါ့။ ကြီးကြီးတင်ပါးနဲ့ ကျနော့် ငပဲထိနေတယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ပြန်တောင်လာတယ်။ စိတ်ရိုင်းကလည်း ပြန်ထလာတယ်။ ကျနော့်ဟာ ကကြီးကြီးရဲ့ ဖင်ပေါက်အပေါ်တင်ကို ထောက်မိနေတာဆိုတော့ သိပ်မကျေနပ်ခြင် ကြီးကြီးအိပ်ပြီလားကြည့်ရသေး။

ကိုယ်ကို အောက်ဖက်လျှောဆင်းလိုက်ပြီးမှာ ကြီးကြီးရဲ့ တင်ပါးနှစ်ခုကြား အဖုတ်တည့်တည့်နေရာကိုသေသေချာချာချိန် ပုဆိုးအသာလှန်ပြီး ငပဲကိုအပြင်ထုတ်။ ကြီးကြီးကို အသာပြန်ခွရင်း မထိရဲသေးဘူး။တင်ပါးကြီးကကြီးတော့ မရဘူး။ ကြီးကြီးအိပ်နေပြီပဲ မသိနိုင်ပါဘူး။ မခွတော့ပဲ ပုစွန်ထုတ်ကွေး အောက်ကနေပင့်ထောက်လိုက်တယ်။

ကြီးကြီးဘက်က မလှုပ်တာနဲ့ ရဲလာပြီး ချိုင့်ကြားထဲကို ထောက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖက်အိပ်လိုက်တယ်။တင်ပါးကြီးနှစ်ခုက ကျနော့်ဆီးခုံကို ပြန်ထောက်ထားတော့ ဖီးတွေလာတာပေါ့။ လက်နဲ့အသာထုလိုက်ထောက်လိုက်နဲ့ မကြာဘူး။ လရည်တွေ ကြီးကြီးထမိန်ကို ပန်းထုတ်မိတယ်။ သုတ်လည်းမသုတ်ရဲ။ကြောက်လည်းကြောက်ပေါ့။ ကျနော်အိပ်ယာကနိုးတော့ အတော်လန့်နေတယ်။

ကြီးကြီးက သားရေ ထမင်းစားမယ် တဲ့။ လာနိုးတာ ပုံမှန်အတိုင်းပဲဆိုတော့ ဒါတောင် ထမိန်တန်းကိုသွားကြည့်မိသေး။ ညကပန်းထုတ်ခဲ့တဲ့ ထမိန်ရေချိုးပြီးလှန်းထားတာ တွေ့ရတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီယောကျ်ားဦးမြသန်းဟာ အငယ်ဆုံးမလေး ထွေးထွေးလသားအရွယ်မှာ ဆုံးသွားတယ်ဆိုတော့ ထွေထွေးပဲ ဆယ့်နှစ်နှစ်ရှိပြီ။ ယောကျ်ားထားခဲ့တဲ့ လယ်ဧကရာကျော်ကို ချစားပြီးရတဲ့ငွေကို အတိုးပြန်ပေး။ စပါးပဲလှောင်တော့ အခြေအနေမပျက်ဘူး။

ရွာမှာ တတိယမြောက်ချမ်းသာတယ်လို့ ပြောလို့ရတယ်။ စပါးလှောင်တဲ့ သစ်သားကျီဘေးမှာ တောင်ထန်းအမိုးဆွဲချထားပြီး ကွပ်ပျစ်တစ်ခုရှိတယ်။ နေ့လည်နေ့ခင်း ညီအမ ၃ ယောက်နဲ့ စကားပြောရင်း အမေတူသမီးဖြစ်တဲ့ သဉ္ဇာကို ဒေါ်ထွေးရီအမှတ်နဲ့ ဖီးလာနေတယ်။ မောင်နှမတွေလို ရင်းနှီးသွားပြီဖြစ်လို့ အသားခြင်း ထိထိုင်လို့ရတယ်။

တခါတလေ အခွင့်ကောင်းယူပြီး လက်ကိုင်လိုက်သေး။ တစ်ဖက်ကတော့ မသိရှာ။ ဖွေးဖွေးနဲ့ ထွေးထွေးကိုမုန့်သွားဝယ်ခိုင်းပြီး သဉ္ဇာကို လက္ခဏာကြည့်ပေးသလိုလိုနဲ့ လက်ဖဝါးကို ပွတ်လိုက် ခါးကနေ သိုင်းဖက်လိုက်နဲ့။ အချိန်ရှိသမျှဒီနှာစိတ်ထန်တာလည်း သဘာဝကျတယ်။ အိမ်မှာနေတုန်းက တစ်ပတ်တစ်ခါ ဖာဘိသွားတာ။ အခုသွားမှ မသွားရတာကိုး။ ညရောက်တော့ ဒေါ်ထွေးရီက

“ ဒီညတော့ တို့သားအမိ ၂ ယောက် အိမ်အပြင်ကွပ်ပျစ်မှာ ထွက်အိပ်မယ်ဟေ့ ဟိုဟာမတွေ အပေါ်ထပ်ကလေတိုက်တော့ အေးတယ်။ အောက်တံခါးတွေ အသေအချာပိတ်ကြ "

ကွပ်ပျစ်က တောင်ထန်းအမိုး ခပ်စိုက်စိုက်အောက်မှာဆိုတော့ အပြင်ကို အတိုင်းသားမြင်ရပြီး အပြင်ကအထဲကို မမြင်ရဘူး။ ဇာခြင်ထောင် ပါးပါးလေးထောင်ထားတော့ အိမ်ထဲမှာထက် အေးတယ်။ ကျနော့်ဗိုက်ကို ပွတ်ပေးရင်း

“ မိန်းမတွေကို စိတ်ဝင်စားနေပြီလား တဲ့ ” 

ဒေါ်ထွေးရီနှာခေါင်းကမှုတ်ထုတ်တဲ့ လေကမျက်နှာကို တိုးထိနေတယ်။

“ စိတ်မဝင်စားပါဘူး ” 

“ တကယ် ဟုတ်လို့လား ” 

“ အင်း ” 

“ ဖိုးသားကို ခလေးလို့ ထင်နေတာ။ ခလေးမှမဟုတ်တော့ဘဲ လူကြီးဖြစ်နေပြီ ကောင်လေး ” 

ကျနော်လိပ်ပြာမလုံသလို ဖြစ်သွားတယ်။

“ အသက် ၁၇ မလား ရွာမှာဆို ၁၅နှစ်နဲ့ မိန်းမယူခလေးမွေးကြတာကို ” 

“ ကဲ မှန်မှန်ပြော ” 

“ သား ခလေးမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ဘယ်လိုသိလဲ ” 

စကားလမ်းကြောင်းလွှဲလိုက်တယ်။

“ သိတာပေါ့ ခလေးမဟုတ်ရင် မိန်းမတွေကို စိတ်ဝင်စားမှာအမှန်ပဲ ” 

ကျနော့်နှာခေါင်းကို ညှစ်ရင်း ဟုတ်လားတဲ့ ကျနော်ဆိတ်ဆိတ်နေရင်း ဝန်ခံလိုက်တယ်။ အိမ်သာသွားတော့ ကျနော်နောက်က လိုက်ပေးရတယ်။ အိမ်သာထဲက ဒေါ်ထွေးရီ သေးပေါက်သံက တဗြဲဗြဲ။ ကျနော်တက်တော့ သေးနံ့တွေ ရှူရတာ ဖီလင်ပဲ။ အမှောင်ထဲမှာ ဒေါ်ထွေးရီခါးကို ဖက်ပြီး လမ်းလျှောက်ရတာ ကျနော့်ကို ကြည်နူးစေတယ်လေ။

ဒီညတော့ ဒေါ်ထွေးရီ မအိပ်သေးမှန်းသိပေမဲ့ မနေ့ညကလို မကြောက်တော့ သိသိသာသာ ထောက်တယ်။ခါးလေးကို အသံမကြားရအောင်ကစားပြီး ထိလိုက်ထောက်လိုက်ပေါ့။ ဒေါ်ထွေးရီကလည်း ပူသလိုအိုက်သလိုနဲ့ ထမိန်ကိုပေါင်ရင်းထိ ဆွဲလှန်တော့ ပြန်ခွာရတယ်။

ဒေါ်ထွေးရီငြိမ်သွားမှ လိင်တံနဲ့ ထမိန်ကို ထပ်လှန်တင်လိုက်တယ်။ ဒီတခါတော့ တကယ် ရင်တုန်ရတယ်။အသားခြင်း ထိရတော့မှာ။ ရေဆေးထားတာကြောင့် ဖင်မှာ ရေစိုမခြောက်သေး။ ဖင်ကြားထဲ လိင်တံကို ထိကြည့်တယ်။ ဒေါ်ထွးရီဟောက်သံတောင် ပေးလာတယ်။

အိုကေပဲ။ ဖင်ကြားထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ တင်ပါးနှစ်ခုဖိကပ်ထားတာကြောင့် ထိပ်လေးပဲ ရတယ်။စောက်ဖုတ်က အဝေးကြီးမှာ ဒေါ်ထွေးရီ ယောင်သလို ဟောက်သလို အသံထွက်လာတော့ အသာပြန်ခွာရတယ်။ အံမယ် ပေါင်တွေ ဖင်တွေကို ကုတ်ပြီး ပြန်လှည့်အိပ်တာ။ ဖင်ကြီးက ကျနော့်ဘက် ပစ်ထားပြီး ထောက်ဖို့ အကောင်းဆုံးအနေအထား အဖုတ်ထဲမဝင်ရင်တောင် လီးနဲ့အဖုတ်ထိလို့ရတဲ့ ပုံစံပဲ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ဖင်ကြီးတဲ့မိန်းမတွေကို လိုးရတာ ပိုမလွယ်တာကြောင့်ပဲ။

ဖင်ကြားကို လီးနဲ့ထောက်ရတာ ဒီတခါအတော် လွယ်တယ်။ လက်ညိုးနဲ့စမ်းကြည့်တော့ အမွှေးတွေ စမ်းမိတယ်။ လီးတစ်ချောင်းစာတော့ ဟနေသေးတော့ ဟန်ကျတယ်။ ဖင်သားနှစ်ခုကြားထဲ အဝင်အထွက်လေးလိုးလို့ရနေတော့ စောက်ဖုတ်ထဲ မဝင်ရလဲ ကျေနပ်စရာ။ စောက်ဖုတ်နဲ့လီးထိပ်နဲ့တော့ ထိနေရတာ ပျော်ရွှင်ဖွယ်ရာ။ ဖြေးဖြေးလေး ဒစ်မြုပ်အောင်လိုးကြည့်တယ်။ တင်ပါးနှစ်ခုက ဒစ်ကိုညှစ်ပေးထားတော့ စောက်ဖုတ်လိုးရသလိုပဲ။ ဖင်ကြီးကိုကိုင်ပြီး အသာအယာထိုးရတယ်။ မကြာပါဘူး

ဖင်ကြီးထဲမှာ လရည်တွေ ထွက်ကုန်တယ်။ အဲ့ကျမှ စိုးရိမ်ပြန်ရော။ ထမိန်ပြန်ဖုံးပေးပြီး ကျနော့် ခေါင်းအုံးဘက်အသာလှဲ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ ၅ မိနစ်လောက် ကျနော်ငြိမ်နေရင်း ဒေါ်ထွေးရီ လှုပ်ရှားသံကြားရတယ်။

ကျနော့်ဘက်လှည့်ကြည့်တော့ ကျနော်အိပ်ခြင်ယောင် ဆောင်လိုက်တယ်။ ဓာတ်မီးကို ဖွင့်ကြည့်ပြီး ပြန်ပိတ်လိုက်တယ်။ လမင်းကြီး ကမ္ဘာတစ်ဖက်ရောက်သွားတဲ့ အချိန်ဆိုတော့ မှောင်ပြီပေါ့။ ကျနော်လုပ်တာကို ဒေါ်ထွေးရီ သိနေတယ် မသိဘူး ဒွိဟစိတ်က ဟိုဖက်ဒီဘက်ကူးနေတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ အိမ်သာသွားတာ ကျနော် အသာလိုက်ချောင်းတယ်။ အိမ်သာက ပီနံအိတ်ခွံနဲ့ ကာထားတာ။ အိမ်သာအောက်က အသာလျိုကြည့်ရင်လည်း မြင်ရနိုင်တယ်။

လက်နှိပ်ဓာတ်မီး ဖွင့်လိုက်တော့ အိမ်သာဘေးဘက်ကနေ ကျနော်ချောင်းကြည့်တယ်။ လက်နှိပ်ဓာတ်မီးကို သူ့ဘက်လှည့်ပြီး ကြမ်းပြင်ချထားတယ်။ ပြီးတော့ခေါင်းငုံ့ပြီး ဖင်ကြားထဲနိုက်တယ်။ လက်ညိုးလက်ခလယ်နဲ့ ကျနော့်လရည်တွေကို ကြည့်လိုက်နှိုက်လိုက် ။ ပြီးတော့ နမ်းကြည့်တယ်။ ဖြေးဖြေးအေးအေးကို လုပ်နေတာ။ သူ့အဖုတ်ကိုလည်း အဲ့လရည်တွေပေနေတဲ့ လက်နဲ့ စမ်းလိုက်ပွတ်လိုက်နဲ့။ ရေခွပ်ကို ခက်ပြီးရေဆေးတော့ ကျနော်လစ်ထွက်လာခဲ့တယ်။

ကျနော် ညှောင့်တာ ဒေါ်ထွေးရီ သိနေပြီးငြိမ်ခံနေတယ် ဆိုတော့ ရှေ့ဆက်ခရီးက ဖြောင့်ပြီပေါ့။ ကွပ်ပျစ်ပေါ်ထွက်အိပ်တာ ၃ ည။ အဲ့အဆင့်က မတက်နိုင်သေးဘူး။ ဟိုညီအမ ၃ ယောက်တစ်ဘက် ရွာသူ့အဖေအမျိုးမဂ်လာဆောင် ညအိပ်သွားတဲ့ ။ ညနေမှာ ဒေါ်ထွေးရီ ထန်းရည် ၃ အိုးသယ်လာတယ်။ ညနေ မိုးချုပ်စဆိုတော့ ထန်းရည်က ပုစွန်ဆိတ်ခုံနေပြီ။ ဒီည ဒို့သားအမိ သောက်ကြမယ်။ ဟိုကောင်မတွေ မသိစေနဲ့နော် သားလေး တဲ့။

ထန်းလျက်အရက် ၂ လုံးကို ခလေးတစ်ယောက် သွားဝယ်ခိုင်းပြန်တယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ လုပ်သမျှ အသာကြည့်နေတယ်။ ကြက်တစ်ကောင်ကို လည်လိမ်ပြီး ကိုယ်တိုင်သတ်ချက်တယ်။ အတော်တော့ ဖြုံသွားတယ်။ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ ထန်းရည် ၃ အိုးနဲ့ကြက်သားဟင်းနဲ့ ကျနော်တို့ ၂ ယောက်။ ကျနော်ကတော့ထန်းရည် ၃ အိုးကိုကြည့်ပြီး ကုန်မှာမဟုတ်ဘူး တွေးနေတယ်။

ယောကျ်ားဆိုတာ သောက်တတ်ရမယ် မစွဲဖို့ပဲလိုတယ် တဲ့။ တကယ်သောက်တော့ ထန်းရည် ၃ အိုးကပြတ်သွားတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီမျက်နှာ တစ်ချက်မပျက်ဘူး။ မူးပုံလည်းမရ။ ကျနော်သာမူးနေပြီ။ အရက်တစ်လုံးကို ဒေါ်ထွေးရီကသာ ဦးဆောင်ဖြိုတယ်။ နောက်တစ်လုံးဖွင့်တော့ ကျနော် အတော်မူးနေပြီ။ အရက်အရှိန်ကြောင့် တဏှာရာဂကလည်း ဖုံးဖိမရအောင် ဖြစ်နေတယ်။

ဒေါ်ထွေးရီ သမီးတွေမသိအောင် သောက်ပုံရတယ်။ နောက်တစ်လုံး ကုန်ခါနီးမှ ဒေါ်ထွေးရီလည်း ပလပ်ကျွတ်လာမှန်း ကျနော်သိတယ်။ အိမ်သာထိ သေးဆင်းမပေါက်ဘဲ ရေကပျဉ်မှာ သေးအတူ ပေါက်ကြတယ်။ ရေနံဆီမီးခွက်ကို အခန်းထဲ မထွန်းစဖူးထွန်းထားတယ်။

ဝါကျင့်ကျင့်မီးရောင်က ခြင်ထောင်ထဲ ခပ်ဖျော့ဖျော့နေရာယူထားတယ်။ ပက်လက်ကိုယ်စီလှန်ရင်း

“ သား သောက်လို့ ကောင်းလား ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ အရမ်း သောက်ကောင်းတယ် ” 

“ ဒေါ်ဒေါ့မှာ သားလေးမွေးရင်ဒီလိုပဲသောက်ခိုင်းမှာ ” 

ရီဝေစွ ာခြင်ထောင်အမိုးကို မော့ကြည့်နေတဲ့ ဒေါ်ထွေးရီ ဘာပြောမလဲနားထောင်နေရင်း

“ ငါ့မှာ သားလေးရှိရင် ညည ဂျိုးကလေးကို ကိုင်ပြီး အိပ်မယ်ပေါ့ ” 

“ အခုလည်း ငါ့မှာ သားလေးတစ်ယောက် ရှိနေပြီပဲ ” 

ကျနော့်ဘက်လှည့်စောင်းရင်း

“ ဒီသားလေးကတော့ ဂျိုးကိုင်လို့မရတော့ဘူး...လူကြီးဖြစ်နေပြီ ” 

“ ခလေးပါဆို မေမေကလည်း ” 

“ အာ့ဆို ကိုင်ကြည့်ရမလား ” 

“ ကိုယ့် အမေကိုင်တာပဲ ကိုင်ပေါ့ ” 

ဒေါ်ထွေးရီ လက်တစ်ဖက်က တံတောင်ထက်မှီရင်း ကျနော့်ပုဆိုးကို အသာဖြေလိုက်တယ်။

“ ကိုင်မယ်နော် ခလေးလားလူကြီးလား ” 

ရှည်လျားတဲ့ လက်ချောင်းတွေက ဆီးခုံပေါ်ကအမွှေးတွေကို ပွတ်ပြီးမှ ဂွေးတံကို ကျော်ပြီး ပေါင်ကြားထဲဆင်းဂွေးဥကို အသာကိုင်တယ်။ ကျနော့်မှာ အူထဲကလှိုက်တက်လာတဲ့ ခံစားမှုတွေ ပြီးတော့ မပျော့မမာကျနော့ လိင်တံလဲကျနေတာကို လက်နဲ့ ထူမတယ်။

ဖြည်းဖြည်းညင်သာ ညှစ်ပေးနေတယ်။ နဂိုကတည်းက စိတ်ထနေတော့ ငေါက်ခနဲ ထလာတယ်။ လက်ထဲကြီးလာတဲ့ ကျနော့လီးကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ကစားနေပြန်တယ်။

“ ခလေးလား လူကြီးလား ဒါကြီးက ” 

“ မိန်းမယူလို့ ရနေပြီ ” 

လီးဒစ်ကို လက်နဲ့ပွတ်တော့ ကျိန်းခနဲကျိန်းခနဲ ခါးတွေ ကော့ကော့သွားတယ် ။ တဖန် လီးကို စုပ်ကိုင်ပြီးအပေါ်အောက်ဆွဲတော့ အရသာက ခံလို့ကောင်းနေတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီ ကျနော်သူလုပ်ပေးတာ ကောင်းကြောင်းပြနေတော့ သဒ္ဒါတရားပိုဖြစ်လာတယ် ထင်တယ်။ ငုတ်တုတ်ထထိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးလာတယ်။

ဒေါ်ထွေးရီရဲ့ တင်းသားဆိုင်ကြီးကို ကျနော်ပြန်ပွတ်တယ်။ အိစက်နေတဲ့ တင်ကြီးတွေကို ပွတ်ရတာ ဖီးအတော်လာတာပဲ။ နောက်တော့ အကျီကိုနောက်ကလှန်ပြီး ကျောတွေကို ပွတ်တာပေါ့။ ဘော်လီချိပ်ကိုဖြုတ်တာမရတာနဲ့ ထပြီးဖြုတ်ရတယ်။

ကျနော်ပြန်မလှဲခြင်တာနဲ့ ဒေါ်ထွေးရီ ဆံပင်တွေကို ဖြေချလိုက်တယ်။ ဆံပင်တွေ ဖြေချလိုက်တော့ ငယ်ရွယ်ပုံ ပေါက်လာတယ်။ ပါးတွေကို နမ်းလိုက်ဆံပင်တွေကို နမ်းလိုက်။ နောက်တော့နို့တွေကို ကိုင်ဖို့အထိရဲလာတယ်။ ဒေါ်ထွေးရီကတော့ စိတ်ပါလက်ပါ ထုပေးနေတာ။ ဒီအတိုင်းဆို ကျနော်လရည်ထွက်တော့မှာ

“ မေမေ သားမေမေ့နို့ကို စို့ခြင်တယ် ” 

“ စို့လေ ” 

အင်္ကျီ တွေပါချွတ်ပေးတယ်။ ဘော်လီကိုချွတ်ပြီး ဘေးကိုချတယ်။

“ ဘယ်လို စို့မှာလဲ ” 

“ မေမေ ပက်လက်လှန်လိုက် သားအပေါ်ကစို့မယ် ” 

“ အင်း ” 

အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေပြီဖြစ်တဲ့ ဒေါ်ထွေးရီအပေါ်ခွပြီး နို့တွေက ကြီးမယ်ထင်တာ အနေတော်ပဲ။ နို့အုံကြီးတွေကို ညှစ်ပြီး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့စို့တယ်။ နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့သိမ်းယက်လိုက်နဲ့ နို့စို့ခြင်းအတတ်ကို တတ်သမျှစို့ရတာပေါ့။

“ ကောင်းလား သား ” 

“ ကောင်းတယ် မေမေ ” 

နို့စို့လို့ဝတော့

“ မေမေ မေ့မေ့အဖုတ်ကို စို့ခြင်တယ် ” 

“ သားရယ် နို့စို့တာပဲကြားဖူးတယ် ..အဖုတ်စို့တယ်လို့ သားဘုန်းနိမ့်မှာပေါ့ နောက်ပြီး ညစ်ပတ်နေတဲ့ နေရာကို ပါးစပ်နဲ့ ” 

“ ကိုယ့်အမေကို ချစ်လို့ လုပ်ခြင်တာကို စို့ပါရစေနော် ” 

ကျနော် ပူဆာလွန်းမက ပူဆာတော့

“ ဒါဆို ရေသွားဆေးလိုက်အုံးမယ် ” 

“ ရပါတယ် မဆေးနဲ့ ” 

“ အရည်တွေနဲ့ ကို သားရယ်  ” 

ကျနော်လည်း အရည်တွေထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ကို ပိုယက်ခြင်တာနဲ့ ထမိန်ဆွဲလှန်ပြီး ယက်လိုက်တာ။အားပါးပါး အရည်တွေက ညှီစို့စို့ ငန်ကျိကျိ။ ဒေါ်ထွေးရီ အဖုတ်ကြီးက ဘေးနုတ်ခမ်းသားတွေ ညိုပြာပြာ ကြီးကြီးဖြစ်ပေမဲ့ အဖုတ်အဝကတော့ ခပ်ကျဉ်းကျဉ်း။

ပလပ်ပလပ် .. စောက်စိကို ယက်တော့

“ အား အ သားရေ ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ ကွယ် ” 

ကျနော့်ခေါင်းကို ဖိထားပြီး မယက်ပေးမှာ စိုးနေတယ်သဘော။

“ အား အင်း အင်း ” 

ဒေါ်ထွေးရီ အတော်ကောင်းနေုပြီ။

" သားအပေါ်တက်တော့ ” 

ဒူးထောက်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲတယ်။

“ သား သားလေး အရည်တွေအထဲမထည့်နဲ့နော် ..မေမေတို့ဗိုက်ကြီးကုန်မယ် သားသတိထားနော် ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ အပြင်ထုတ်လိုက်ပါ့မယ် ” 

တကယ့်တကယ် လိုးမယ်ဆိုတော့ ခလေးလေးယောက် မွေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်အဝက လီးဝင်ဖို့ မနည်းထိုးရှာရတယ်။ စောက်စိကို လီးနဲ့ထိုးရင်း အသွားအပြန်ရှာနေတဲ့ အလုပ်ကို။ ဒေါ်ထွေးရီ ဖီးတက်နေပြီ။ တွေ့ပြီ။ ကျနော့်လီးက အတော်ထွားတာဆိုတော့ ဒစ်ဖျားမြုပ်ရုံဝင်သွားပြီဆိုတော့ ဒေါ်ထွေးရီအပေါ်အုပ်မိုးပြီး လက်ကို ဒေါ်ထွေးရီ ဘေးထောက်ပြီး ဒေါ်ထွေးရီ နုတ်ခမ်းကိုကောက်စုပ်လိုက်တယ်။

“ မေမေ မေလေး လိုးတော့မယ်နော် ” 

လီးကို ဖြည်းဖြည်းညင်သာ ထိုးသွင်းတော့ နှစ်များစွာပိတ်ဆို့ အရောက်အပေါက်နည်းတဲ့ လမ်းကြောင်းကအဆီးအတားတွေကို ဖြတ်တိုက်ပွတ်သွားတယ်။

“ အ အား အမေ့ ” 

ဒေါ်ထွေးရီ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်တာလေးကို အတော် ဖီးတက်နေရှာတယ်။ နုတ်ခမ်းစုပ်ရင်း အသာလှုပ်ရှားပေးတယ်။ အထဲက ပြန်ညှစ်ပေးနေတော့ ကောင်းနေတယ်။ လက်ထောက်ပြီး ကျနော် အားပါပါဆောင့်လိုးတယ်။

“ ဖတ် ဖတ်ပြွတ် ဗြွတ်  ” 

“ အား အား အ အား ” 

ကျနော် အချက် ၃၀ လောက်ဆောင့်တော့ ပြီးခြင်နေပြီ။ လီးကိုပြွတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်ပြီး ထမိန်ထဲ ပန်းထည့်ရင်းနုတ်ခမ်းတွေ ဖိစုပ်ပလိုက်တယ်။ ကျနော်ပြီးတာ ဒေါ်ထွေးရီသိမှာ စိုးတာကြောင့်ပါ။ လီးကပျော့မသွားဘူး။ပြန်ထည့်ပြီး ပြန်လိုးတယ်။ ကျနော်လိုးတာနှေးသွားတာကြောင့်

“ သား မောနေရင် မေမေ အပေါ်က တက်ပေးမယ် ” 

ကျနော်လည်း ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တော့ ကျနော့ကို ခွလိုက်တယ်။ လီးကိုယူပြီး ကိုယ်တိုင်ထည့်။ ပြီးတော့ ကျနော့်အပေါ်ကိုယ်ကိုကိုင်းချလိုက်ပြီး ညှောင့်တယ်။ ကျနော်လည်း နို့စို့ရင်း တင်ပါးကြီးကို ကိုင်ရတာ အတော်ဖီးလာတယ်။ မကြာဘူး။ ဒေါ်ထွေးရီဖီးတွေ တက်လာပြီး ကျနော့်ကိုဆွဲထူပြီး ပုခုံးကိုကိုင်ခါဆောင့်တော့တယ်။

ပါးစပ်ကလည်း ညီးလိုက်တာ။ အားနဲ့ကော့ပွတ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတယ်ပြီးသွားတာ။ ဖြေးဖြေးလေး ပြန်ညှောင့်ပေးတယ်

“ မေ မောသွားပြီ လေးဘက်ထောက်လိုက် ” 

ခြေတံရှည်တော့ ဒူးထောက်လိုးလို့မရဘူး။ လီးကို ဖင်နဲ့ရိုက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ စောက်ဖုတ်ထဲ သွင်းတယ်။ရှည်တော့ သားအိမ်ထိပုံရတယ်

“ အောင့်တယ် သားရယ် ဖြေးဖြေးလုပ်နော် ” 

ပြောတာပြောသာ။ ကျနော်အဆုံးထိ သွင်းလိုက်ရင်ဖင်ရှုံ့ပြီး နာလို့အော်တဲ့ အသံကြောင့် ပိုတောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပစ်တယ်။

“ အမလေး..အား.ကျွတ် အားရှီး: အောင့်တယ်သားရယ် နာတယ် အားဆောင့်ဆောင့် ” 

ကျနော့် ဆောင့်ချက်တွေကလည်း ပြင်းသထက်ပြင်းလာ နာကျင်တာကိုပဲ ဒေါ်ထွေးရီ ကော့ကော့ခံလာတော့ ပြီးခြင်လာတယ်။ လီးကို အဆုံးထိဆွဲထုတ်ပြီးမှ ဘွတ်ခနဲ ပြန်သွင်းပြန်ထုတ်လိုးလိုက်တာ။ မကြာလိုက်လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး စအိုဝပေါ် လရည်ပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်။ ဒေါ်ထွေးရီက ပြောတယ်။

“ မေမေ့သား မဟုတ်တော့ဘူး ဒီညကစလို့ မေမေ့လင်ဖြစ်သွားပြီ မေမေလို့ မခေါ်နဲ့တော့ ” 

“ ဘယ်လိုခေါ်ရမလဲ ” 

“ အင်း.....မထွေးရီလို့ခေါ် ” 

“ မိန်းမလို့ ခေါ်ရင်ရော ” 

“ ငါ့သားသဘော အဲ ငါ့မောင်လေးသဘော ယောကျ်ားသဘော ” 

ရေဆေးကြပြီး လုံချည်လဲကြတယ်။ အိပ်တော့ ကျနော့်လီးကို သူမအဖုတ်ထဲ ထည့်အိပ်ခြင်တယ် ဆိုတော့ ခွင့်ပြုရှာတယ်။ မနက် ၈ နာရီလောက် နိုးလာတော့ ဒေါ်ထွေးရီ ကျနော့်ပါးကို နမ်းရင်းတိုးတိုးလေးပြောတယ်။

“ ယောကျ်ားထတော့ ရှင့်သမီးတွေ ထမင်းစားဖို့ စောင့်နေတယ် တဲ့ ” 

 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>

အကိုကဖိုက်တော့ အညိုကကြိုက်ပေါ့ (စ/ဆုံး)

အကိုကဖိုက်တော့ အညိုကကြိုက်ပေါ့  (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျမ နာမည် က စိမ်းညို ပါ ။အိမ်က ကျမ မိဘတွေ နဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကတော့ အညိုလို့ဘဲခေါ်ကြတယ် ။ ကျမတို့က ဆင်းရဲတယ် ။ ကျမတို့က ရန်ကုန်မြို့ ရဲ့တခုသော ဆင်ခြေဖုံး.ဆင်းရဲသား ရပ်ကွက်တခု မှာ နေတယ် ။ ကျမအဖေက သစ်စက်မှာ အလုပ်သမား ။ အမေကကျမတို့နေတဲ့လမ်းထိပ်မှာ မုန့်ဟင်းခါး ရောင်းတယ် ။

ကျမ..၈တန်းရောက်တဲ့နှစ်မှာ အဖေ ဆုံးသွားတယ် ။ အမေ့ဝင်ငွေတခုထဲနဲ့ကျမတို့ မလောက်လို့ ကျမ ကျောင်းထွက်ပြီး အမေရောင်းတဲ့ မုံ့ဟင်းခါးဆိုင် ကို ကျမ ဆက်ပြီး ရောင်းတယ် ။ အမေက ဈေးထဲမှာ ပန်းရောင်းတယ် ။ ပန်းက မနက်ပိုင်းတင်ဘဲ ရောင်းရတာ ။ မုန့်ဟင်းခါးဆိုင် က တနေကုန် ရောင်းတာ ..။ညနေ မှောင်တဲ့အထိ ပေါ့ . .။

ကျမ မုံ့ဟင်းခါးဆိုင် တာဝန်ယူလိုက်တာနဲ့ ကျမတို့..ဆိုင်ကအရင်အမေ.ရောင်းတုံးကထက် ပို ရောင်းကောင်းလာတယ် ။ မုံ့ဟင်းခါး က အရင်အတိုင်းပါဘဲ။ ဒီအရသာ ဒီမုံ့ဖတ် ပါဘဲ ။ အမေဘဲ ချက်တာကိုး ။ ကျမကိုလဲ အမေက သင်ထားပေးတယ် ။ လူတွေ ပို စားလာတာက အရင် က အဖွားကြီး ရောင်းရာက အခု အပျိုမလေး ရောင်းလို့ပေါ့။ ရပ်ကွက်ထဲက ကာလသား လူငယ်တွေ လဲ စိမ်းညိုဆိုင်မှာ အစားများလာသလို..ဖြတ်သွားဖြတ်လာ..ယောင်္ကျားသား..ကြီးကြီးငယ်ငယ်...တွေကလဲ..စိမ်းညိုရောင်းနေတာ တွေ့တာနဲ့ မုံ့ဟင်းခါး စားချင်လို့က နဲနဲ ..လူကို ကြည့်ချင်လို့က များများ..ဝင်ထိုင် စားကြတယ်လေ ။

ကျမ ကြောင့် ယောင်္ကျားတွေ လာစားကြတယ် . .ဆိုလို့ ..ကျမ က ဘယ်လိုပုံလဲ . .ဆိုတာ ေြ့ပာပြ ဖို့ လိုမယ် ထင်တာဘဲ . .။ ကျမက ဆင်းရဲပေမဲ့ .မျက်လုံးမျက်ဖန်ကောင်းကောင်း..အသားဝင်းဝင်း နဲ့ ..စွဲဆောင်မှုရှိတဲ့။ မိန်းကလေးတယောက်ပါ ..။နံမည်က အညို ဆိုပေမဲ့ ကျမ အသားက မညိုဘူး . .။

အသား လတ်တယ် ။ ( အင်း..ကျမ ဘယ်လိုရုပ်မျိုးလဲဆိုတာ ရှင်တို့ သိဖို့ နှိုင်းပြရမယ်ဆိုရင်...ဒီနေ့ခောတ်နံမည်ကြီးနေတဲ့..မော်ဒယ်နဲ့ဗွီဒီယိုမင်းသမီးသင်ဇာဝင့် ကျော်လို...ရုပ်မျိုး.. ..) အထူးသဖြင့် ယောင်္ကျားတွေ အရမ်းသဘောကျကြတာက ကျမ ရဲ့ ကိုယ်လုံး ..။ ဘာမှ ..လေ့ကျင့်ခန်း အထူးအထွေ မလုပ်ပါဘဲနဲ့ ကျမ ကိုယ်လုံးတွေ က အချိုးကျ လှပနေတာ . .။

ကျမရဲ့ ခါးလေးက အရမ်းသေးတယ် ။ ထွာဆိုင်ခါးလို့ တင်စားကြတာမျိုး . .။ ခါးသေးသေး ရဲ့ အောက် က ... စွင့်ကားထွက်နေတဲ့ တင်တွေက ကျမ ကိုယ်မှာ လူကြိုက်အများဆုံး အစိတ်အပိုင်းတခုပါဘဲ ရှင် . .။

ကျမလမ်းလျောက်သွားရင်ဒီတင်တွေက..တုံခါသွားကြတာ..ယောကျ်ားတွေက သဲသဲမဲမဲ ..ဒီတင်တွေကို ငမ်းကြပါတယ် ..။ အမေက ကျမ အပျိုဖေါ်ဝင်စကထဲက

“ အညို..လမ်းလျောက်ရင် ဖင်လှုပ် မလျောက်နဲ့ . . ”

လို့အမြဲ ဆူလေ့ရှိပါတယ် . .။ ကျမက သက်သက် လှုပ်လျောက်တာ မဟုတ်ရပါဘူး .ရှင် . .။ တင်တွေက သူ့ဖါသာသူတုန်ခါလှုပ်ကြတာပါ..။ကျမ..ရင်တွေကတော့သိပ်အကြီးကြီးမဟုတ်ပေမဲ့လုံးဝန်း.တင်းမာပြီး..ထိပ်ဖျား..နားရောက်တော့ အပေါ်ကို ခပ်မော့မော့လေး ကော့တက်နေကြတယ် ။ ကျမတို့က .ရေချိုးခန်းနဲ့ ရေချိုးနိုင်တဲ့.. လူတန်းစားမဟုတ်တော့ ကျမ အိမ်ရှေ့က ရေဘုံပိုင်မှာ ရေချိုးပြီ ဆိုရင် ဘေးနားက အိမ်တွေက ..လူပျိုလူအိုယောကျၤားသားတွေ ဟာ ကျမ ..ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်အပေါ်ဖက်ကလျံထွက်နေတဲ့ .. ဝင်းမွတ်တဲ့ ကျမ ရဲ့ ဖြိုးဖြိုးရွှေရင်တွေ နဲ့ ရေစို ထမိန်ကြောင့် ..ထင်းထင်းလင်းလင်း အရှိကိုအရှိအတိုင်းမြင်ရတဲ့ကျမရဲ့စွင့်ကားနေတဲ့တင်ပါးကြီးတွေ ကို တဏှာရာဂစိတ်တွေ ပြင်းထန်ပြီး . ချောင်းကြမြောင်းကြတယ်လို့ ကျမပြန်ကြားသိကြရတယ် .။

နောက်တခု ကျမရဲ့ ထူးခြားချက်တခုက ကျမရဲ့ မျက်လုံးတွေပါဘဲ . .။  ကျမရဲ့မျက်လုံးတွေက..ညှို့ဓါတ်အပြည့်ပါတဲ့မျက်လုံးရွဲကြီးတွေ..လို့တချို့ကောင်လေးတွေက ပြောကြတယ် . .။ ကျမက သဘောရိုးကြည့်လိုက်ပေမဲ့ ယောကျ်ားတွေက..ယောကျၤားတွေက ဒါကို သူတို့ကို မြှူဆွယ်တယ်လို့ ..ထင်ကြတယ်လေ ..။

ကျမတို့ရပ်ကွက်က..မိန်းမတော်တော်များများဟာ..သူတို့ယောကျၤားတွေ.. ..သားတွေ....မတားနိုင်ဘဲ.ကျမဟာရပ်ကွက်ထဲမှာ..ယောင်္ကျားတွေကိုမြှူဆွယ်ပြီးမုံ့ဟင်းခါး...ရောင်းစားသလေးဘာလေးနဲ့ အတင်းချကြတယ်ေ လား .။

ကျမဆိုင်က ယောင်္ကျားတွေတရုံးရုံးနဲ့ .မြင်မကောင်းဘူးလို့..ရပ်ကွက်ရုံးက ဥက္ကဋ္ဌ ကို ပြောတဲ့ လူက ပြောတယ် . .။ရပ်ကွက်ရုံးက ဥက္ကဋ္ဌကလဲ ..ကျမ နဲ့ စကားပြောရင် လေ မပြတ်တော့ဘူး ။သူကလဲ ကျမ ရဲ့ ကိုယ် အစိတ်အပိုင်းတွေကို စူးစူးဝါးဝါး ကြည့်တဲ့ယောင်္ကျားတွေထဲမှာ တယောက် အပါအဝင်ပါ . .။

မုံ့ဟင်းခါးရောင်းတာဘန်းပြပြီး..ခေါ်ရင်လိုက်တယ် .ဆိုပြီး..ကွယ်ရာ အတင်းချတဲ့ အိမ်နားနီးချင်းတွေ လဲ ရှိတာပေါ့ . .။ကျမ က ဘယ်သူဘာဘဲပြောပြော ဂရုမစိုက်ခဲ့ပါဘူး .. ။ ကျမဆိုင်ကို လာစားကြ ..လာထိုင်ကြတဲ့ ယောင်္ကျားတွေ ..ကောင်လေးတွေနဲ့လဲတခါမှ ချိန်းတာ လိုက်တာ မလုပ်ဘူးသေးပါဘူး . .။

ကျမမုံ့ဟင်းခါးဆိုင်လေးရဲ့ရှေ့လမ်းတဘက်တချက်မှာ..စာအုပ်အငှားဆိုင်တဆိုင်ရှိတယ် ။ စာအုပ်ဆိုင်လေး ရဲ့ ပိုင်ရှင်က ကိုသိန်းမြင့် ..တဲ့ .။ ကျမက ..ငယ်ငယ်ကထဲက စာဖတ် ဝါသနာပါတာ .။ ကျမမုံ့ဟင်းခါး..တနေကုန်..ထိုင်ရောင်းတော့နေ့လည်နေ့ခင်းမှာ..အရောင်းပါးတဲ့အခါတွေမှာ.. ဝတ္ထု ဖတ်လေ့ရှိတယ် ။ ကိုသိန်းမြင့် ဆိုင်ကနေငှားဖတ်တယ် ။ ကျမလဲ လိုင်းစုံ...စာရေးဆရာစုံ...စာအုပ်မျိုးစုံ ဖတ်တာ . .အချစ်..စွန့်စားခန်း ..လျှို့ဝှက်သဲဖို..စုံထောက် ..သိုင်း ..ဘာသာပြန် ….ပေါ့ ...။ တနေ့ ရင်သိမ့်တုန် စာရေးဆရာ လို့ အမည်ပေးထားတဲ့ အချစ် ..စွန့်စားခန်း..ရောမွှေထားတာတွေရေးတဲ့..စာရေးဆရာတယောက်ရဲ့ စာအုပ်ကို ဖတ်မိရာက ..သူကအရေးအသားတွေက ကျမစိတ် ...တိတိကျကျ ပြောရရင် .. ကျမရဲ့ ကာမစိတ် ပေါ့ . .ကျမကာမစိတ်တွေကိုထကြွနိုးကြားလာစေတာကြောင့် ကျမလဲ အပျိုပေါက်စ ကောင်မလေးတွေလိုဘဲ.ဒီစာအုပ်ကို အိမ်သာထဲယူဖတ်ရင်း ...ကိုယ့်ပေါင်ကြားကိုကိုယ်.. ပွတ်သပ်..ကိုင်တွယ်မိရတဲ့အထိပါဘဲ ...။

အပျိုဖေါ်ဝင်စတုံးက အဖြစ်တွေကို ပြန်စဉ်းစားရင် အရမ်းရှက်မိတာဘဲ ..။ကျမ လေ..တအား .ထ တာ ..။ အမွှေးပေါက်ခါစ ..ရာသီသွေးလာခါစမှာ စောက်ပတ်ယားတာ အရမ်းဘဲ ..။ စူးစမ်းချင်တဲ့စိတ်နဲ့လဲ ..လိင်အကြောင်းတွေကို လက်လှမ်းမှီရာ စာအုပ်တွေ ဖတ် . .အသက်ကြီးပြီးအတွေ့အကြုံရှိတဲ့..မိန်းမတွေဆီက စပ်စု..နဲ့ ..။ ယောင်္ကျားအင်္ဂါ ..လီး ဆိုတာကိုလဲ တအား တွေ့ဘူးချင်မိခဲ့တာဘဲ ။

ယောင်္ကျားတယောက်ရဲ့ အကိုင်အတွယ်ကို ခံချင်တဲ့စိတ်တွေ ဖြစ်နေမိတာ အရမ်းဘဲ..။ ကျမ ရဲ့ မိန်းမအင်္ဂါစပ် စောက်ဖုတ် .တောင့်တ..ယားယံနေတယ် . .။

ဘာကိုတောင့်တနေသလဲဆိုတာကတော့ ရှင်းနေပါတယ် . .။ ယောင်္ကျားလိင်တန်ဆာ ဘဲပေါ့ရှင် . .။ လီး  ဆိုတဲ့ အတန်ချောင်းကြီးပေါ့ ...။ ကျမလိုသွေးသား..ဆူဖြိုးတဲ့ငယ်ရွယ်တဲ့..မိန်းကလေးတယောက်ဟာ..ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်ကို တောင့်တာတာတကယ်တော့ သဘာဝပါဘဲ . .။မတောင့်တဘူးဆိုရင် တခုခုမှားယွင်းနေလို့ပေါ့ . .။ခက်တာက.. ..ကျမရဲ့ဘေးအနီးအနားမှာက ယောင်္ကျားတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေတယ် . .။ဘယ်သူ့ကို လက်ခံမလဲ . .စဉ်းစားစရာဘဲ . .။

ကျမက တမျိုး ..။ဖြူသန့်ပြီးရုပ်အရမ်းချောတဲ့..ကောင်လေးတွေကိုဆိုရင်..စိတ်က သိပ်မလာဘူး .. ။အရုပ်ဆိုးဆိုး အသားညိုညို ခပ်ကြမ်းကြမ်းကောင်တွေက ကျမ ညအိပ်ရာဝင် စိတ်ကူးထဲက ကျမကို ကာမဆန္ဒတွေ ဖြေဖျောက်ပေးတဲ့ သူတွေပေါ့ . .။

စာအုပ်အငှားဆိုင် က ကိုသိန်းမြင့်ကလဲ အလာကြီး . .။ သူကလဲ တခြားယောကျ်ားတွေလိုဘဲ ကျမကို ရိသဲ့သဲ့ လုပ်ချင်တယ်လေ . .။ သူကကျမကြိုက်တဲ့ပုံစံမဟုတ်ရုံမက..ပိန်ကိုင်းကိုင်း..ဖြူရော်ရော်နဲ့ရောဂါသည်..ပုံပေါက်နေတယ် ။ကိုသိန်းမြင့်ကလဲ စာအုပ်သွားငှားရင် တို့လားဆိတ်လား . .နဲ့ . .။ အင်း..ယောင်္ကျားတွေများ . .ဘယ်သူ့မှ မယုံရဘူး . .။ နှာဘူးတွေ ဘဲ များတာဘဲ. .နှာဘူး ဖြစ်ချင်ဖြစ် ..ဂန်ဒူး ဖြစ်ချင်ဖြစ် ...တခုခုဘဲလေ . .။

တနေ့ညနေပိုင်း..ဆိုင်သိမ်းအပြီး..စာအုပ်သွားငှားတော့..ကျမ..ကိုသိန်းမြင့်ဆိုင်လေးထဲမှာ ...လူတယောက်နဲ့တိုးတယ် . .။ဆိုင်ကလေးကလဲ စာအုပ်တွေက ..များလွန်းတော့ ..ငှားတဲ့လူတွေ အတွက် စာအုပ်ကြည့်ဖို့က နေရာသိပ်ကျဉ်းတယ်။ တခါတလေ လူတွေများနေရင် တယောက်နဲ့တယောက် ..ထိမိတယ် . .။ မလွတ်ဘူး။ကျမ စာအုပ်တွေ ရှာနေတုံး . .ဒီလူဝင်လာတယ် . .။ သူက အသားညိုညို ခပ်ပိန်ပိန်...။သူ့ မျက်လုံးအကြည့်တွေက ကျမရင်ကို တုန်သွားစေတယ် . .။ မြင်မြင်ချင်း ..စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ် . .။ သူ့ရဲ့ စူးစူးဝါးဝါး စိုက်ကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေက သိပ် ရဲတင်းလွန်းတယ်လို့ ကျမ ထင်တယ် .. ။အကြည်ရိုင်းတွေ လို့လဲ ပြောနိုင်တယ် .။

ကျမ ဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ထွင်းဖေါက်ပြီး ကျမရဲ့ ကိုယ်ခန္.အတွင်းအစိတ်အပိုင်းတွေ အားလုံး ကို သူ မြင်နေရတဲ့အတိုင်း ...ဘဲ..ကျမ စာအုပ်ရှာနေတုံး ..သူ ကျမနားကို ရောက်လာတယ် ...။သူနဲ့တထွာအကွာတောင် မဝေးဘဲရှိနေတဲ့ ကျမ တင်သားတွေကို သူ ငုံ့ကြည့်နေတယ်။

ဏှာဘူး..ဘဲ ..။ ကျမလဲ လွယ်လွယ်ဘဲ .စာအုပ်တအုပ်ကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး..စာအုပ်ဆိုင်ပိုင်ရှင် ကိုသိန်းမြင့် ထိုင်နေတဲ့စားပွဲဆီသွားဖို့ လုပ်တယ် . .။ ကျဉ်းတဲ့ လမ်းကလေးအတိုင်း..ကိုယ်ကို ဘေးတိုက်ရွှေ့ပြီးခြေလှမ်းလိုက်တာ ..ဒီလူရဲ့ ကိုယ် အရှေ့ပိုင်းနဲ့ ကျမရဲ့ အနောက်ကို သိသိသာသာ ကားထွက်နေတဲ့ တင်သားတွေ မိမိရရကြီး ပွတ်ထိမိသွားရတယ် . . ။

“ အို ...ဘယ်လိုတုံး . . ”

ကျမရင်တွေ တကယ်ဘဲ ရင်သိမ့်တုန် သွားရတယ် ...။ သူ ...သူ့ ရှေ့ခြမ်း ပေါင်ကြားက မာမာအတန်ကြီးတခု နဲ့ကျမ ဖင်တွေ ..မိတ်ဆက်..ပွတ်တိုက်မိသွားရတာ ကျမ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ ထသွားရပါတယ်ရှင် . .။

“ ဆောရီး ဘဲ . . ”

သူက တောင်းပန်စကားပြောတယ် . .။ ကျမလဲ . .ခပ်တိုးတိုးလေသံ နဲ့ . 

“  အရမ်းတိုးတာဘဲ . . ”

လို့ ပြောလဲပြော မျက်စောင်းလဲ ထိုးပစ်လိုက်တယ် ...။ ကိုသိန်းမြင့် က အရေးထဲ . .

“ ဟဲ့ . စိမ်းညို ..လိုချင်တဲ့ စာအုပ်ရရဲ့လား...နင်မှာထားတဲ့ ဟို . .ရင်သိမ့်တုန်..စာရေးဆရာ ရဲ့ စာအုပ်တော့ မထွက်သေးဘူးဟ .. ”

လို့ ကျမ နံမည် ကိုပါ ဒီလူရှေ့ ခေါ်လိုက်လို့ ..ဒီလူတော့ ကျမနံမည် သိသွားပြီ .လို့ ကျမ သိလိုက်တယ် . .။

“ ငါရလာတာနဲ့နင့်ကို ပထမဆုံး ဦးစားပေး ..ငှားမှာပါ . . .ငါ နင့်ဆိုင်ကို လာပို့မယ်ဟာ . .. ”

ကိုသိန်းမြင့် က ကျမ ငှားမဲ့စာအုပ်ကို ရေးမှတ်နေတုံးလဲ ဒီလူက ကျမအနောက်ကနေ ကျမ တင်တွေကို ခေါ်တောတထောင်အား မျက်လုံးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်နေမယ် ဆိုတာ ကျမ သိနေတယ် . . .။

ကျမ မုံ့ဟင်းခါးဆိုင် က လမ်းတဖက်မှာဆိုတော့ စာအုပ်လေးကိုင်ပြီး ကျမ ဆိုင်ဖက်ကို အသွား မသိမသာ လှည်ကြည့်လိုက်တော့ စောစောက လူဟာ .ကျမကိုယ် နောက်ပိုင်းကို စူးစူးဝါးဝါး ကြည့်နေတာကို ကျမ တွေ့လိုက်ရပါတယ်. ..။တကယ့် နှာဘူး ..ဘဲ...။ ကျမဆိုင်ကို ပြန်ရောက်တော့ .လူတချို့ လာစားကြတာနဲ့ ..ရောင်းနေရတယ် . .။ 

“ မုံ့ဟင်းခါး တပွဲ ..ဘူးသီးကြော်နဲ့ . . ”

နောက်ထပ်..လူတယောက်မှာလိုက်သံကြားတာနဲ့အမှတ်မထင်...မော့ကြည့်လိုက်တော့

“  ဟင် … ”

စောစောကလူ ...။သူ့ကို မျက်မှောင်ကြုံ့ပြီး ကြည့်လိုက်မိပြီး သူမှာတာကို ပြင်ပေးလိုက်ပါတယ် ...။သူ့ကို မကြည့်မိအောင် မျက်နှာလွှဲနေမိတယ် ...။ တဖြေးဖြေးနဲ့ စောစောက..စားနေတဲ့လူတွေပြီးကုန်ကြပြီး..ပိုက်ဆံရှင်းပေးကြတဲ့အချိန်..သူက..စား နေတုံးဘဲ . .။ လူတွေ တယောက်မှ မရှိတော့ ..သူ က 

“ နောက်ထပ် မုံ့ဟင်းခါး ..တပွဲ လုပ်ပါအုံး ...ဘူးသီးကြော် နဲ့ ..ဘဲ . .  ”

လို့ ထပ်မှာတယ် . ။သူ ပိုက်ဆံရှင်းပေးပြီး ထသွား ပြီးတော့ မှ သူ ပေးသွားတဲ့ ပိုက်ဆံပေါ်မှာ ခဲတံနဲ့ . .စိမ်းညို ကို အရမ်းချစ်မိသွားပြီ . လို့ ရေးသွားတာ ကျမ ပိုက်ဆံတွေ ငါးသည်ဒေါ်ပု ကို ပေးဖို့လိုလို့ ရေ ရင်းတွေ့လိုက်တယ် ။ အောက်က .. သံဒိုင် လို့ လက်မှတ်ထိုးထား တယ် ..။ သူ့နံမည်နဲ့ သူ့ ရုပ် နဲ့တော့ လိုက်ဖက်ပါတယ် ။

ကျမလဲ ဘာရယ်မဟုတ် . .သူစာရေးထားတဲ့ ငွေ နှစ်ဆယ်တန် အနွမ်းလေးကို သပ်သပ် ဖယ်ထားမိလိုက်တယ် ။ နောက်တနေ့မှာလဲ .ကိုသံဒိုင်ဟာ..ကျမ ဆိုင်မှာ လာပြီး မုံ့ဟင်းခါး စားပါတယ် .။ ဒီတခါ သူ ပိုက်ဆံပေးတော့ ကျမ .. ငွေစက္ကူ ကို သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်မိတယ် ။ ဘာမှ ရေးမထားဘူး . .။ သူ့ကိုဖျတ်ကနဲ ကြည့်လိုက်မိတော့ . .သူ ..ပြုံးနေတယ် ..။ ကျမ ငွေစက္ကူပေါ်မှာ ဘာများရေးထားမလဲလို့ကြည့်တာ သူ . .တွေ့သွားတယ် ...။

ကျမဆီကို သူ နေ့တိုင်း လာပြီး မုံ့ဟင်းခါး ဝယ်စားတယ် ..။ တခါတလေ ..ကိုသိန်းမြင့် စာအုပ်ဆိုင်ထဲမှာ သူ နဲ့တိုးတယ် ။ နောက်ထပ်တခါ သူနဲ့ ကျမကိုယ်ချင်း ထိမိ ပွတ်မိသေးတယ် ..။ ဒီတခါ ကတော့ သူ့ ဖင် နဲ့ ကျမ ဖင်တွေ ..ပွတ်မိကြတာ . .။ ကျမ ရှိန်းကနဲ ဖိန်းကနဲ ဖြစ်သွားရ တယ် . .။

တခါတလေ သူ မလာတာကြာရင် ကျမ မျှော်မိရ တယ် .. ။ ကျမ စာအုပ်ဆိုင်ကိုများသူ လာသွားသလား သိချင်တာနဲ့ ..စာအုပ်သွားငှားတယ် ။ ကျမလဲ တကယ်တော့ ကိုသံဒိုင် ကို စိတ်ဝင်စားနေမိပါလား . .။ကိုသိန်းမြင့် က ..

“ ကိုသံဒိုင် လာသွားတယ် . .စိမ်းညို . .သူက နင့်ကို တော်တာ်ကြိုက်နေပုံရတယ် . .. နင့်အကြောင်းတွေ လာလာမေးတယ် ဟ.. ...နင်ကကော ...ဘယ်လိုလဲ ..  ”

လို့ စပ်ဖြဲဖြဲ နဲ့ စကားစ တတ်တယ် . .။ ကျမလဲ ကိုသိန်းမြင့်ကို . .

“ ကျမ ဒါတွေ မစဉ်းစားဘူး . .ဈေးရောင်းနေရတာနဲ့ မအားဘူး  ”

လို့ဘဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် . .။ ကိုသိန်းမြင့် က .. 

“ ကိုသံဒိုင် က လူကောင်း နော . ငွေရှာလဲ ကောင်းတယ် ..သူက ပုလဲနဲ့ငါး သင်္ဘောသား . .ငါးဖမ်းသင်္ဘော ပေါ့ဟာ . .အိုဗာတိုင်းတွေ..ဘောက်ဆူးတွေ နဲ့တော်တော် ပွတာဟ ..ငါးကတော့ ..အိမ်ပြန်သယ်လို့ ရတယ်ကြားတယ် . .အေး . .နင်ကလဲ မုံ့ဟင်းခါး ရောင်းတာဆိုတော့ . .သူကလဲ ငါးတွေ အလကားရတဲ့လူ . .ကိုက်ရော... ..စိတ်ကူးမလွဲနဲ့ စိမ်းညိုရေ . . .  ”

လို့ တိုက်တွန်းတယ် ...။ စိမ်းညိုလဲ . .

“ ကိုသိန်းမြင့်ကြီး . .အောင်သွယ်ခ ဘယ်လောက်ရတုံး . .တခါထဲ. .အောင်သွယ်နေလိုက်တာများ..ဟွန်း .  ”

လို့ မျက်စောင်းထိုးပြီး ..စွာပစ်လိုက်တယ် ။ကျမ စိတ်ထဲကတော့ ကျေနပ်မိတယ် ။ ကိုသံဒိုင် ကို ကျမလဲ စိတ်ဝင်စားမိ နေပြီ။ကျမလဲ လူကျလာတာနဲ့ မုံ့ဟင်းခါး ဘဲဖိရောင်းနေတာ ..သူ...သူ..ကိုသံဒိုင်ကျမရှေ့ ရောက်နေတာကို သတိမထားမိဘူး . .. ။ကိုသံဒိုင်ကဆိုင်မှာ..လူရှင်းတဲ့အထိ စောင့်ပြီးမှ..ကျမ ကို စကားတွေ ပြောတော့တာဘဲ ...။

“ စိမ်းညို ကို သိပ်သိပ် ချစ်တယ် . . ”

ဆိုဘဲ . .။ အဟိ ...။

“ တကယ် ချစ်တာပါ . .စိမ်းညိုကို လက်ထပ်ချင်တယ် . တောင်းရမ်း လက်ထပ်ယူမယ်. ”

တဲ့.။ ကိုသံဒိုင် ရဲ့ ပုံက တကယ့်ကို ကျမကို ချစ်နေတဲ့ ပုံ ဘဲလေ ။ ကျမကို ချစ်တာလား .ကျမ ရဲ့ တောင့်တင်းဖွံ့ဖြိုးတဲ့ ကိုယ်လုံးတွေကို ချစ်တာလားတော့ မသိဘူး .။ သူ ကြည့်တဲ့ ပုံကတော့ ကျမကို စားချင်ဝါးချင်တဲ့ ပုံမျိုး . .။ တဏှာစိတ်တွေ ယိုဖိတ်နေတဲ့ ပုံမျိုးလေ ။ ဘယ်လိုဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ကျမလဲ ရင်တအားခုံတာဘဲ..။ သူ့ပုံက သန်မာတောင့်တင်းပြီး . .မိန်းမတယောက်ကို..ကောင်းကောင်း ..ဟိုဒင်းဖြစ် ( မရိုမသေ့စကား နဲ့ .) လိုးမဲ့ပုံမျိုး …. ။

ဒီလိုနဲ့ . .သင်္ကြန် ကို ရောက်လာတယ် ...။ သင်္ကြန်မှာ ကျမ မုံ့ဟင်းခါးဆိုင် မထွက်ဘူး ...။ အမေကတော့ အခါတွင်းတခုလုံး ဥပုဒ်စောင့်တယ် ...။ ကျမကတော့ သက်သက်ကြီး ..ရေသွားမပက်..ပေမဲ့ ဟိုနားဒီနားတော့ ..လျောက်ကြည့်အုံးမယ် လို့တော့ .. စဉ်းစားထားတယ်လေ ..။ တနှစ်ပတ်လုံး..ဈေးဘဲထိုင်ရောင်းနေတော့ ကျမလဲ ဘယ်မှ မရောက်ဘူးလေ ..။ ကျမဆိုင် နဲ့မလှမ်းကမ်းက ကန်ထရိုက်တိုက်မှာ နေတဲ့  ကျော်စိုးသွင် ဆိုတဲ့ တရုပ်ကပြားကောင်လေးကတော့ သူတို့က ဂျစ်ကားနဲ့ လည်မှာမို့ လိုက်ချင်လိုက်ဖို့ ပြောထားတယ် ...။ သူ့ကိုကြည့်ရတာလဲ ရိုးသားတဲ့ပုံဘဲမို့ ..ကျမ လိုက်ချင်လိုက်မယ် လို့ ပြောထားတယ် ...။

သင်္ကြန်အကျနေ့မှာ လမ်းထိပ်မှာ ရပ်ကွက်ထဲက မုံ့လုံးရေပေါ်လုပ်တာ ..ကျမလဲသွားကူတယ် ...။ ကျမကိုရပ်ကွက်ထဲကလူငယ်တွေကရေလာလောင်းကြတယ်. ။ရေ တကိုယ်လုံးရွှဲတော့ ကျမ ဝတ်ထားတဲ့အဝတ်တွေက အသားနဲ့ကပ်နေတာကြောင့် ..ကျမရဲ့တောင့်တင်း အချိုးကျတဲ့ကိုယ်လုံး ကို အရှိကိုအရှိအတိုင်း ဖေါ်ပြနေတာပေါ့ . .. ။ကျမရဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်း အေးမိ ပြောပြတယ် . .။ ကျမ ဖင်တွေက အလုံးလိုက် ထင်းထင်းကြီး ပေါ်လွင်နေတယ် တဲ့ …. ။

အကျနေ့ရောက်တော့ ကျော်စိုးသွင် က လာခေါ်တယ် . .။ သူတို့ ရဲ့ ဂျစ်ကားလေးပေါ်မှာ ကျော်စိုးသွင် အပါအဝင် ယောကျ်ားလေး က ၃ ယောက်. .မိန်းကလေးက ကျမ အပါအဝင် ၃ယောက် ပေါ့ . .။ ကျမလဲ သူများ နည်းတူ မျက်နှာသုတ်ပုဝါတထည် ခြုံသွားတယ် ...။

ကျော်စိုးသွင် ရဲ့ သူငယ်ချင်း ဆိုတဲ့ စိန်ဝင်းထွန်း ဆိုတဲ့ ကောင် က ကျမကို စတွေ့ထဲက ပြီတီတီ နဲ့ ...။ ရေတွေ သဲသဲမဲမဲ ပက်တဲ့နေရာလဲရောက်ရော စိန်ဝင်းထွန်း ရဲ့ ဇာတိရုပ်ပေါ်တော့တာဘဲ ..။ ကျမ ရဲ့ ဖင်တုံးတွေ ကို အနောက်ကနေ သူ့ကိုယ်အရှ့ပိုင်းနဲ့ ဖိကပ် ထောက်တော့တာဘဲ . .။ကျမလဲ ရှက်တာနဲ့ မသိချင်ယောင်ဘဲ ဆောင်နေလိုက်တာ ငြိမ်နေမှန်းသိတာနဲ့ နောက်ပိုင်း ပိုကဲလာ တယ် ...။

ကျမဖင်တွေကိုသူ့လက်ဖဝါးကြီးတွေနဲ့ပါ ကိုင်လာ တယ် . .။လူတွေ အရမ်းစည်ကားတဲ့နေရာတွေမှာ ရေပိုက်တွေနဲ့ ဝိုင်းထိုးတဲ့အထဲဆိုတော့ နားထဲရေဝင်မှာ စိုးရတာကြောင့် ..ကာကွယ်နေတုံး အခွင့်အရေးယူတာဆိုတော့ သူလုပ်သမျှခံရတဲ့သဘော ဘဲ . .။

စိန်ဝင်းထွန်း ဟာ ကျမရဲ့ ဖင်တွေကို ဆုတ်နယ်တာမှ သူ့မယားတောင် ဒီလို လုပ်လို့ ရချင်မှ ရမယ် ။ ဆုတ်နယ်လိုက် ဖင်ကြားထဲ လက်ထိုးပြီး နှိုက်လိုက် နဲ့ လက်သရမ်းနေတာ..ကျမလဲ ကားပေါ်က ရောက်ရာနေရာမှ ဆင်းကျန်ရစ်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်နေမိပြီ ...။

ကျော်စိုးသွင်ကတော့မသိတာဘဲလား၊ မသိချင်ယောင်ဆောင်တာဘဲလားတော့မသိဘူး ။ ကားပေါ်မှာပါလာတဲ့ တခြားမိန်းကလေးတွေ နဲ့အဖွဲ့ကျပြီး တဟားဟား တဝါးဝါး ဖြစ်နေတယ် . . ။ စိန်ဝင်းထွန်း က ကျမကို အထင်အမြင်သေးလို့ လုပ်တာဘဲ လို့ ကျမထင်ပြီး ဝမ်းနည်းမိနေတယ် . .။ တဆင့်တက်ပြီး ကျမ နို့တွေကို တီရှပ်အောက်ကနေ လက်လျိုသွင်းပြီး ပေါ်တင်ကြီး ကိုင်တော့ ..ကျမလဲ တော်တော် စိတ်ဆိုးမိပြီး

“ ဘာလုပ်တာလဲ . .လက်သရမ်းလှချည်လား . . ”

လို့ မေးလိုက်တယ် . .။ ဒီအချိန်မှာ သူတို့က ပန်းခြံကြီးတခုမှာ ခဏနားဖို့ သစ်ပင်အောက်မှာ ကားထိုးဆိုက်လိုက်တဲ့ အချိန်ပေါ့ ...။စိန်ဝင်းထွန်း က အများရှေ့မှာ အအော်ခံလိုက်ရလို့ မျက်နှာတွေနီရဲပြီး .. 

“ ဘာလုပ်လို့လဲ . .အဖြစ်သဲမနေနဲ့ … ”

လို့ လှမ်းဟောက်တယ် ။ကျမလဲ မဟုတ်ရင်မခံဘူး ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ သူ ဆိုတော့ ..ဒီလို လာကျောလို့ မရဘူး . .။

“ ရှင်တချိန်လုံး ကျမဖင်ကိုနှိုက်နေတာဘဲ . . ”

လို့ ကျမလဲ အသံအကျယ်ကြီးနဲ့ အော်လိုက်တော့ အားလုံး ကြားသွားကြရော ...။ စိန်ဝင်းထွန်းလဲ ရှက်ပြီးမျက်နှာတွေ နီရဲပြီး . .

“ ခင်ဗျား . .လာစောက်ရှက်မခွဲနေနဲ့ဗျာ ..ရေပက်ခံထွက်တာဘဲ.ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့ . . . ”

လို့ ပြန်အော် သည် ။ကျမလဲ ကားပေါ်က ခုန်ဆင်းလိုက်တယ် ...။ ရေပက်ခံကားတွေ အများကြီး နားတဲ့နေရာမို့ ..တခြားကားတွေက လလူတွေလဲ ကြည့်နေကြတာပေါ့ . .။ကျော်စိုးသွင် ကားပေါ်ကခုန်ဆင်းပြီး ကျမကို လိုက်တောင်းပန်တယ် . .။

“ စိန်ဝင်းထွန်း ကိုယ်စား ကျနော် တောင်းပန်တယ် မစိမ်းညို . .သူ မူးနေလို့ပါ..ပြန်လိုက်ခဲ့ပါဗျာ . .မစိမ်းညို ဘယ်လို အိမ်ပြန်မလဲ . . ”

“ ရတယ် . .ငါ့ဟာငါ ပြန်နိုင်တယ် . . ”

ကျမလဲ ခြေဆောင့်ပြီး ..ကားတွေကြားထဲကနေ ဝေးရာကို ပြေးထွက်ခဲ့ပေမဲ့ တကယ်တော့ ကျမမှာ ပိုက်ဆံဆိုလို့ တပြားတချပ်တောင် မပါဘူး . .။ စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ ..ထွက်ခဲ့တာ လမ်းမကြီးပေါ်ရောက်လာတယ် . .။ ကျော်စိုးသွင်တော့ ပါမလာတော့ဘူး ..။ လမ်းမကြီးပေါ်သွားနေတဲ့ ကားတွေ က တယောက်ထဲ လျောက်နေတဲ့ ကျမကို . .ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေ အော် စ သွားကြတယ် .. ။တချို့က ကားရပ်ပြီး လိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်တယ် . .။

“ စိမ်းညို . .. .စိမ်းညို ….

ကားတစီးပေါ်က ခေါ်သံ ကြားရတယ် ။ ကျမ နံမည်ကို သိနေပါလား ။ ဘယ်သူများပါလိမ့် ....ဆိုပြီး လှည့်ကြည့်တော့ . .

“ ဟယ် . . .ကိုသံဒိုင်ကြီး . . . ”

“ စိမ်းညို ...ဘယ်သွားမလို့လဲ ...တယောက်ထဲ လျောက်လည်နေတာလား . . ”

“ အဲ..အိမ်ပြန်မလို့ ..ကိုသံဒိုင် ကော တယောက်ထဲလား . .လျောက်လည်တာလား . . ”

“ ဆိုပါတော့ . .ကဲ တက် ..တက် … ”

ကိုသံဒိုင် မောင်းလာတဲ့ ပါဗလစ်ကာ ကားစုတ်စုတ်လေးထဲ ကျမ ဝင်လိုက် တယ် . .။

“ ကျနော်လဲ ပျင်းတာနဲ့ အပြင်တပတ် လျောက်ကြည့်တာ . .စိမ်းညို ..အခုလို . .ထွက်မယ်မှန်းသိရင် . .ကျနော် လာခေါ်ပါတယ်ဗျာ . . . ”

ကိုသံဒိုင် က စိမ်းညိုကို ဝမ်းသာအားရ ပြောရင်း စိမ်းညိုရဲ့ ရေစိုနေတဲ့ ကိုယ်လုံး ကို စူးစိုက်ကြည့်နေရာ စိမ်းညိုလဲ ..သူ့အကြည့်တွေကြောင့် မနေတတ်တော့ . .။

“ အို..အကိုက သိပ်ကြည့်တာဘဲ . .အညို ရှက်လာပြီ . .. .”

“ စိမ်းညိုက သိပ်လှနေလို့ပါ . . .”

ကိုသံဒိုင်ကကားမောင်းရင်း..သူ့ကိုကြည့်ကာပြောနေလို့. .

“ အကို..အကို..ရှေ့လဲကြည့် မောင်းအုံး . .ကလေးတွေ ရေပက်ဖို့ ဖြတ်ပြေးနေကြတယ်” 

လို့ ကျမကပြောလိုက်ရ ပါတယ် . .။

ကိုသံဒိုင်နဲ့ ခုလို ချိန်းမထားဘဲ ဆုံရတာ ကျမအံ့သြနေမိတယ် ။ ကိုသံဒိုင်က ကျမကို စားသောက်ဆိုင်တဆိုင်ကို ခေါ်သွားပြီး . .ကြေးအိုးပြုတ်ပူပူတခွက်တိုက်တယ် ..။ သူက ကျမသောက်ဖို့ . .ဘိလပ်ရည် မှာပေးပေမဲ့ သူကတော့ . .အရက်သောက်တာကြောင့် ကျမလဲ ..

“ ဟယ်. .အရက်တွေသောက်နေတာလား..အကို. .မသောက်ပါ နဲ့”

လို့ တားမိပါတယ် . .။ ကိုသံဒိုင် က ..

“ ရေစိုပြီးချမ်းတာ သက်သာအောင်ပါ အညို . .နဲနဲပါ . . ”

လို့ပြောတယ် ..။ သောက်ပြီးတော့ သူ စကားများ..အာသွက်လာတာ ကျမ သတိထားမိရတယ် .. .။ စာထဲမှာ ဖတ်ဖူးသလို ..ရဲဆေးတင်တယ် ဆိုတာ ..ဖြစ်မယ် ထင်တာဘဲ . . .။

“ အညို . ..အကိုလေ . .အကို . .အညို့ကို သိပ်ချစ်တာဘဲ . . အညို အကို့အချစ်ကို လက်ခံတယ် မဟုတ်လားဟင် . .”

ကျမလဲ သူ့ကို စိတ်ထဲက ကျိတ်ပြီး သဘောကျနေခဲ့ရတာပါ . .။သူမလာတဲ့နေ့ဆိုရင် ကျမဟာ ဈေးရောင်းရတာ မပျော်ဘူးလေ . .။ သူ့မျက်နှာကိုမြင်ရတော့မှ ကျမ အလုပ်ဖြောင့်ဖြောင့် လုပ်နိုင်ခဲ့တာ . .။ဒါ...ဒါ..အချစ် ..ပေါ့နော် ...။

“ အကို..အညို့ကို လက်ထပ်ချင်တယ် . .အညိုက အကို့အချစ်ကို လက်ခံရင်ပေါ့ . .”

ကျမလဲ ဘာပြောရမှန်းမသိတော့ပါဘူး . .။ ရှက်လဲ ရှက်နေလို့ . .။ ကျမနဲ့ သူ တနေကုန် ရေပက်တာတွေ လိုက်ကြည့်တယ် . .။ ပြန်ခါနီးမှာ သူ က ကျမ လက်ကို ဆုတ်ကိုင်လာတယ် . .။

“ အညို..မနက်ဖန် အကို လာခေါ်မယ်နော် . . လျောက်လည်ကြအုံးမယ်. .”

ကျမကလဲ သူခေါ်မှခေါ်ပါ့မလားလို့ . .ပူနေတဲ့ကောင်မ ပါ . .။ ကျမ ပြုံးပြုံးလေး ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်ပါတယ် . .။ အိမ်ရောက်တော့ . .အကိုနဲ့ သွားလာခဲ့ရတာတွေကို စမြုံ့ပြန် စဉ်းစားပြီး ပီတိတွေ ဖြာဝေနေခဲ့ရတာပေါ့ . ..။ အကို့အကြောင်းကို စဉ်းစားရင် ရင်တွေတအား ခုံတာဘဲ . .။ မနက်ဖန် . .တွေ့ကြဖို့ စိတ်စောနေမိတယ် . . ..။

ဒီနေ့သင်္ကြန်အကြပ်နေ့ ...။

ကျမ မနက်စောစောထပြီး ရေမိုးချိုး . .အလှပြင်တယ် . .။ အကိုနဲ့တွေ့ရမှာမို့ ကျမ ရင်တွေခုံနေတယ် . .။ ကိုသံဒိုင် လာခေါ်တော့ အိမ်နားနီးချင်းတွေက ..ဝိုင်းကြည့်ကြတယ် ..။ စိမ်းညို ပထမဦးဆုံး ယောင်္ကျားနဲ့ထွက်တာ ဘဲလေ . . .။

ဒီနေ့ရန်ကုန်မြို့တပတ်..ရပ်ကွက်တွေတခုပြီးတခုလိုက်ကြည့်ကြတာ။ တချို့နေရာတွေမှာ ကားတွေ ပိတ်ပြီး အကြာကြီး ကြာနေတတ်တယ် . . ။ ဒါပေမဲ့ အကိုနဲ့ကျမ ပျော်တယ် . .။ တယောက်အကြောင်းတယောက် ပြောပြကြတယ် .။

အကိုက စကားရောဖေါရောနဲ့ ကျမ လက်တွေကို ဆုတ်ကိုင်တတ်တယ် .။ ကျမလဲ သူနဲ့ထိတွေ့ရတာ ရင်တအားတုန်တာပေါ့ ။ ဒီနေ့လဲ မနေ့က စားသောက်ဆိုင်လေးကို ပြန်ရောက်တယ် . .။ အကိုက ကျမကို 

“ ကြေးအိုး ဘဲလား . .  ”

လို့မေးတယ် . .။ ကျမလဲ ရေတွေစိုနေချိန် ပူပူသောက်ရစားရတာကို သဘောကျမိတယ် . .။ အကိုကတော့ မနေ့ကလိုဘဲ ..အရက်တခွက် မော့တယ် . .။ စားသောက်အပြီး အကိုက ကျလက်တွေကို ဆုတ်ကိုင်ပြီး . .

“ အကို့ကို ချစ်တယ်မှုတ်လား ...စိမ်းညို . . . .  ”

လို့ မေးတယ် ။ ကျမလဲ သိပ်မူမနေချင်တော့ဘူး . .။

“ ဒီလောက်ဆို...မသိသေးဘူးလား...အကိုရယ် . . ”

လို့ ပြန်ဖြေမိတယ် . .။ အကိုက ..

“ အညို ပါးစပ်ကနေ အကို့ကို ချစ်တယ် . .လို့ ဖြေတာကြားချင်တာပေါ့ . . .”

လို့ပြောရင်း ကျမပုခုံးလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်တယ် ။ ယောကျၤားတွေများ..အခြေအနေလေး ကောင်းတာနဲ့ စဖက်ချင်တော့တာပါဘဲ ရှင် ။ အရက်တခွက် ဝင်သွားပြီး အကိုဟာ ပိုရဲတင်းလာတယ် . .။ ကားထဲလဲရောက်ရော . .အကိုက ကျမပါးပြင်ကို အာဘွားပေးတော့တာဘဲ ။

“ အို . . .အကို့ . .  ”

“ ချစ်တယ် အညိုရယ် . . .အရမ်းချစ်တယ် . .  ”

ကျမ ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်း အခုံမြန်နေရတယ် . ..။ အကိုက အတင်းဖက်တာဘဲ . .။ ပါးပြင်တွေကို တအား နမ်းတယ် ...။ ပြီးတော့ . သူဆက်ပြီးနမ်းတာက .ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်း . .. ။ ကျမ နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေနဲ့ ငုံ စုတ် တယ် . .။

ကျမလဲ ယောကျ်ားတယောက် နဲ့ နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ ပထမဦးဆုံး စကြုံဘူးတာ မို့အရမ်း စိတ်တွေ လှု့ပ်ရှားတာဘဲရှင် . .။ ရင်တွေ တုန်ပြီး . .ခြေထောက်တွေ မခိုင်တော့ဘူး....။ နှုတ်ခမ်းချင်း အကြာကြီး ဂဟေဆက် စုပ်နေပြီး တော်တော်ကြာပြီးမှ . .သူ ဖယ်ခွာ ပြီး . .

“ အညို...အကို့ကို ချစ်တယ် လို့ ပါးစပ်က ပြော . . . ”

လို့ ကျမကို ပြောခိုင်းတယ် . .။ ကျမလဲ . . ရုပ်ရှင်တွေ စာအုပ်တွေထဲ ဒီလို အခန်းတွေ မြင်ဘူး..ဖတ်ဘူးတာ များနေပါပြီ . .။

“ အကို့ကို အညို ချစ်ပါတယ် . .. .” 

လို့ ပြောလိုက်ပါတယ် .။ သူက မချင့်မရဲ ပုံစံနဲ့ ကျမခါးသိမ်လေးကနေဆွဲ ဖက်လိုက်ပါတယ် ။ ကျမ ရဲ့ ဆူဖြိုးတဲ့ နို့နှစ်လုံး ဟာ သူ့ရင်အုပ်ကြီးထဲ ပိပြားအောင်ဘဲ ဖိကပ်မိနေကြပြီ .။ သူ့လက်ဖဝါးကြီးက ခါးဆီကနေအောက်ဖက်ကို ရွေ့သွားနေတယ် ။ ကျမလဲ သူ့ပုခုံးထက်မှာ ခေါင်းလေးမှေးမှီထားပြီး သူဖက်ပွေ့ကိုင်တွယ်သမျှတွေကို ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့ ခံနေရတာပေါ့ ။ သူ့လက်ဖဝါးကြီးက ကျမ ဖင်တုံးတွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်နေပြီ . .။ ကြက်သီးတွေထပြီးကျမပေါင်ကြားမှာလဲစိုတိုတို ..ဖြစ်လာရတယ်. ..။ အိုရှင် . .သူ့ လက်ချောင်းတွေက ကျမ ဖင်ကြားထဲကို ထိုးဝင်ပွတ်သပ်နေကြပြီ. .။ 

“ အကို .. . .အညို ကြောက်တယ် . . ”

သူကတော့ ကျမ ဘာပြောနေတယ် ဆိုတာ မကြားသလိုဘဲ . .။ ကျမ ထမိန်စကို ဆွဲဖြုတ်ပစ်နေတယ် . . ..။

“ အကို...ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ . . ”

သူကတော့ကျမ ဘာပြောနေပြောနေ သူလုပ်ချင်တာတွေကိုဘဲ ဆက်လုပ်နေပါ တယ်….။ သူ့လက်ဟာ ကျမထမိန်ထဲ ရောက်နေပြီး ကျမရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ကိုင်နေပါတယ် . ..။ပေါင်တန်တလျောက်စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့်. .ကြက်သီးဖုလေးတွေ တအားထကြွနေရတယ် . .။ ကျမရဲ့ ပေါင်ဂွဆုံ က စောက်ပတ်ကြီးဟာ ပွစိပွစိဖြစ်နေရပြီး ကာမရှေ့ပြေး အရေတွေဟာလဲ ဒလဟော စိမ့်ထွက် စီးဆင်းနေကြတာကျမပေါင်တွေဆီကိုတောင် စီးကျနေကြပြီ .. . ..။

ကျမပေါင်တန်တွေကို ပွတ်သပ်နေတဲ့ အကို့လက်ဟာ ကျမ ရဲ့အတွင်း ခံဘောင်းဘီလေး အပေါ်ကနေ ကျမ စောက်ပတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ကို အုပ်ပြီး ကိုင်တွယ်လာပါတယ် ...။ 

“ အကိုရယ် . . . .ဘာ....ဘာ....ဘာတွေ....လျောက်လုပ်နေတာလဲ . . . ”

အကိုက ဘာမှ ပြန်မဖြေပါဘူး . . ။ ကျမ စောက်ပတ်ကြီးကိုဘဲ အာရုံထားနေပုံရ တယ် . .။ 

“ အို . .  ”

သူ့လက်ချောင်းတွေက ကျမ စောက်ပတ်ကြီး ကို အပီ ကိုင်တွယ်နေကြပြီ .. ။ ချစ်သူ ဖြစ်ဖြစ်ခြင်း ..မှာဘဲ အကိုဟာ ကျမ စောက်ပတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ကိုင်တွယ်နေပါပြီ . . .။

“ အို့ ….အကို့် . . . ”

သူ့လက်ချောင်းတချောင်းဟာ ကျမစေ့နေကြတဲ့ . . စောက်ပတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားထူထူနုနုလေးတွေကို အလယ်ကနေ ထိုးခွဲနေပါတယ် . .။

“ အာ...အာ...အာ.... ”

သူ...သူ ကျမ စောက်ပတ်ထဲ လက်ညှိုး နဲ့ ထိုးကလိနေတယ် . .။

“ အိုး . . .အိုး . .. . ...အဟင့်.............. ”

အကို့နှုတ်ခမ်းတွေက ကျမ နှုတ်ခမ်းတွေကို ငုံစုတ်နေပြန်ပြီး . . .ကျမ နှုတ်ခမ်းတွေကြားထဲ သူ့လျာကြီးကို ထိုးသွင်းပြီး . .ကျမလျာလေးကို လာပတ်သက်နေတယ် ..။ လာကလိနေတယ် . . ။အကို့ရဲ့ နှူးဆွမှုတွေကြောင့် ကျမဟာ . .ကမစိတ်အမြင့်ဆုံးပိုင်း ကို ရောက်ရှီလာရတော့တယ် . . .။ 

“ အညို့ကို အကို နမ်းချင်တယ် . .  ”

“ အာ..အကိုကလဲ .. ခုဘဲ နမ်းနေတာဘဲ မဟုတ်လား . .  ”

“ နိုး...နိုး …..အကို နမ်းချင်တာက အညို့ အောက်ဖက်က နှုတ်ခမ်းတွေ . .  ”

“ ဘာရယ် . .အကို . .အညို ...နားမရှင်းလို့ . .. ”

“ အော်. .အကိုက အညို့ ဒီနေရာကို နမ်းချင်တယ်လို့ . .  ”

ကျမပေါင်ကြားကို သူက ..လက်နဲ့ပုတ်ပြပြီး ပြောပါတယ် . .. ။

“ အို . ..  ”

ကျမ တော်တော် တုန်လှုပ်သွားတယ် ရှင် . . ။ စပြီး ချစ်တယ် လို့ဖြေတဲ့နေ့မှာဘဲ အကိုက ကျမပေါင်ကြားက ဟိုဒင်းကို နမ်းချင်တယ် ဆိုတော့ မစောလွန်းဘူးလား .။ အကိုက ကျမကို ချစ်တယ် ဆိုတာကိုလဲ သံသယ ဖြစ်မိသွားသလိုဘဲ . .။ ကျမ ကို လိင်ဆက်ဆံချင်တာ သက်သက်နဲ့ဘဲ ချဉ်းကပ်တာလား ဆိုတဲ့ မေးခွန်း ကို ကျမ ခေါင်းထဲမှာ မေးမိရတယ် . .။

ဒါပေမဲ့ လက်သွက်တဲ့အကိုက ကျမကို ခွင့်တောင်းနေတာ မဟုတ်ဘဲ အသိပေးနေတာသာ ဖြစ်ကြောင်း ကျမ သိလိုက်ရ တယ် ။ သူ ...သူ ကျမ ထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်လို့ပါဘဲ . . . ။သူ..သူ ကကျမပေါင်ကြားက ကျမတို့ မိန်းမသားတွေရဲ့ ရတနာကြီးတခု ဖြစ်တဲ့စောက်ဖုတ် ကို နမ်းဖို့ လုပ်နေပြီလေ . . .။

ကျမလဲ သူ့ကို တားဖို့ နောက်ကျသွားပြီ . .။ ကျမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး ဟာ သူ့ လက်ထဲကို လွယ်လွယ်ကူကူ နဲ့ ပါသွားရပါတယ် . . .။

အကိုဟာ ကျမ ပေါင်တန်တွေရဲ့ ကြားမှာ ခေါင်းထိုးဝင်ပြီး နေရာယူထားပြီး ဖြစ်နေပြီ. .။တော်တော်သွက်တဲ့ အကို ပါ . . ။သူ ဘာလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ . .ကျမ သိနေတော့ ..ကြက်သီးတွေ ဖြန်းကနဲဖြန်းကနဲ ထတာပေါ့ ရှင် ..။

သူ..သူ ..ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကို ယက်တော့မယ် . . .။ အို ကျမ ...ကျမ ...သူ့ကို အားနာလိုက်တာ . ..။ ကျမ စောက်ပတ်မှာက အရေတွေ တအား စိုစို ရွှဲနေတာ ..။

“ အကို..အကို ….  ”

သူမော့ကြည့်တယ် . .. ။

“ စိုနေတယ် .. အကို . . ”

“ ကိစ္စမရှိဘူး အညို . . . ”

အကိုဟာ မရွံမရှာ ကျမ စောက်ပတ်ကြီးကို စပြီး ယက်ပါတော့တယ် .။ ယက်နေရင်း . ကျမရဲ့ ဖင်အောက်ကို လက်လျိုထည့်လိုက်ပြီး ဖင်တုံးတွေကို ဆုတ်နယ် ပါတယ် .။ အကို့လျာကြီးဟာ ကျမရဲ့ အရသာဖူး စောက်စိလေးကို ကလိနေပါတယ် ။ ကျမလဲ ဖင်တွေ ကော့ထောင်ပေးမိရပြီး . .အရသာက ထူးကဲလှတာမို့ နုတ်ကမညည်းဘဲ မနေနိုင်အောင်ပါဘဲ ...။

တအင်းအင်း ညည်းနေတဲ့ ကျမစောက်ပတ်ထဲကိုသူ့လျာကြီး ..သွင်းထည့်နေပြန်တယ်...။ ကျမလဲ ထွန့်ထွန့်လူးရပြီ . .. ။ကျမရုန်းဖယ်လို့မရအောင် အကို က ..ကျမဖင်တုံးတွေကို ဆုတ်ကိုင်ထားနေတယ် ...။ပြိကနဲ ပြတ်ကနဲ အသံတွေ ကြားနေရတယ် ...။

“ အိုဟို . . အကို . .အကိုရယ် . . အညို့ကို ရက်စက်နေတာလား . .  ”

အကိုကတော့ ကျမ စောက်ပတ်ကို အပီအပြင် ယက်ပေးနေတာကြောင့် ကျမကို စကားပြန်မပေးနိုင်ဘူးလေ . . သဲသဲမဲမဲ ကို ယက်နေတာ .။ ပထမဆုံးအကြိမ် စောက်ပတ် ယက် ခံရတာပါဘဲ ရှင် . . .။ 

“ အား . .. အား .. . .အား ”

“ အား .. .. .အို . . ”

ကောင်းလဲကောင်း . . .ယားလဲယား . . . .။

“ အကို...အကို . . အညို . . .အညို . .. မရတော့ဘူး . .. မခံနိုင်တော့ဘူး . ..  ”

အကို ကျမကို မော့ကြည့်တယ် . . ။ စောက်ပတ်ယက်တာကို ရပ်လိုက်တယ် . .။ကျမလဲ မရှက်နိုင်တော့ပါဘူးရှင် . .။အကို့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဘဲ ပြောရတော့တယ် . . ။

“ အကို . . အညို့ ကို လုပ်ပါတော့ . .အညို့ ဟာအထဲက အရမ်း ယားနေပြီ . .အကို လုပ်ပေးပါတော့ . . . ”

အကိုက ပြုံးနေတယ် .။ ကျမလဲ သူထထိုင်လိုက်တော့ သူ့ပေါင်ကြားကို အမှတ်တမဲ့ကြည့်လိုက်တာ အသက်ရှုမှားသွားရတယ် .။ အို . .သူ . .သူ ..ပုဆိုး မရှိတော့ဘူး . .။ သူ့ပေါင်ကြား က သူ့လီးကြီး က ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင်ဘဲ တုတ်ခိုင် ရှည်လျားနေတာ တွေ့လိုက်ရလို့ပါဘဲ . .။

“ အကြီးကြီးပါလား..အကို . . .”

“ ဘာကြီးတာလဲ အညို . . ”

“ အကို့ဟာကြီးပေါ့ . ..ဖြစ်ပါ့မလားအကိုရယ် . . .”

“ ဖြစ်တာပေါ့ အညို . .လီး နဲ့စောက်ပတ်ဆိုတာ မတန်ဘူး ဆိုတာ မရှိဘူး . .စောက် ပတ်ဆိုတာ ရော်ဘာလိုဘဲလေ . .လီး ဘယ်လောက်ကြီးကြီး . .လက်ခံနိုင်တယ် .. ”

အကိုက လီး ..စောက်ပတ် ဆိုတဲ့ စကားတွေ သုံးနှုံးနေတာ ကျမ လဲ နားရှက်သလိုဘဲ ..။ အကို့ကို ကျမက အရင်က ဒီလို စကားတွေ သုံးလိမ့်မယ်လို့ မထင်ခဲ့မိဘူးလေ . . .။

“ အညို . ..တီရှပ် ချွတ်လိုက်ပါလား .အညို့ နို့တွေကိုလဲ အကို နမ်းချင်လို့ . .ပြီးမှ လိုးပေးမယ်နော် . .  ”

“ အကိုရယ် . .နားရှက်ပါတယ် . .ဘာတွေ ပြောနေမှန်းလဲ မသိဘူး ကွာ . . .”

ကျမက တီရှပ်ကို ချွတ်ရမှာ ရှက်နေတော့ . .အကိုကဘဲ . .ချွတ်ပေးတယ် . .။ ဘရာစီယာလေးကိုလဲ အကိုကဘဲ ချိတ်ဖြုတ်ပြီး ဖယ်ခွါလိုက်တယ် . . .။

“ ရှက်တယ်ကွာ . . . ”

“ အာပါး . . အရမ်းလှတာဘဲအညို . . .အညို့နို့တွေက အရမ်းလှတာဘဲ . . .”

“ အကိုနော် . .ရှက်ပါတယ် ဆိုနေမှ . . . ”

အကိုက ကျမနို့တွေကို နမ်းနေပါတယ် . .။ကျမဟာ အရမ်း ခံချင်နေပါပြီ ။ စောက်ပတ်ကြီးမှာလဲ အရေတွေက ယိုစီးကျနေတာ မြင်မကောင်းအောင်ပါဘဲ ရှင် . .. ။

အကိုက နို့တွေကို စို့နေတယ် .။ သူ့လျာကြီးနဲ့ ကျမနို့သီးဖုလေးတွေကို ကလိတယ် .။ သူ..သူ..သိပ်တတ်တာဘဲ . .။သိပ် လုပ်တတ်တာဘဲ . . .။

“ အကို . .အကို . .အညို မနေတတ်တော့ဘူး . . ”

“ လုပ်စေချင်ပြီလား . .လိုးပေးရတော့မလား . . ”

ကျမလဲ ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်တယ် . ..။အကိုဟာ ကျမကို လိုးဖို့ ပြင်နေပြီ . .။ ကျမပေါင်တွေကို ဘေးကို ကားလိုက်တယ်..။ ကျမစောက်ပတ်ကြီးကို သေသေချာချာ ငုံ့ကြည့်နေလို့ . .ကျမလဲ ရှက်ပြီး . .

“ ဟိတ် . .မကြည့်နဲ့ . .” 

လို့ တားမိတယ် . . ။အကိုက တဟဲဟဲ နဲ့ရယ်တယ် . .. ။ အို့ . . .သူ . .သူ ထိုးထည့်ပြီ . . ။ကျမစောက်ပတ်ကြီးထဲ . .သူ့လထစ်ကြီး . .ပြိကနဲ ဝင်လာတယ် . . .။

“ အ . ..ဖြေးဖြေး . . . ”

သူ့ဒစ်ကြီး က မှိုပွင့်ကြီးလိုဘဲ . .။ထိပ်ဖူးကြီးက ကောက်ကောက်ကြီး . .. ။ အရေတွေက တအားစိုရွှဲနေတာမို့ . .ဒစ်လုံးကြီး မြုပ်ဝင်သွားတယ် . . .။

“ ဖြေးဖြေးအကို . .အညို့ဟာ ကွဲပြဲ သွားနေအုံးမယ် . . . ”

အကိုက ကျမ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်မွှာ ကြားထဲ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီး ဝင်နေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး ကို တဖြေးဖြေး ထိုးကြည့်နေတယ် .။ အရေတွေ စိုစိုရွှဲနေသည့်တိုင် . .သူ့လီးကြီးက တုတ်လွန်းလို့လား . .ကျမရဲ့ အပျိုစစ်စစ် စောက်ပတ်ကြီးကဘဲ ကျပ်လွန်းလို့လားမသိဘူး . .။ တင်းကျပ်နေတယ် . .။ မဆန့်မပြဲကြီး . ..တစ် နေတယ် . . . ။

အကိုကဆက်မသွင်းသေးဘဲ... . .ကျမနို့တလုံးကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး ပြွတ်ပြွတ် နဲ့ တအားစို့တော့တာဘဲ . ..။ ကျမလဲ ...အကိုနို့စို့နေတာဘက် စိတ်ရောက်နေတုံး. .ဗျိကနဲ အကိုက လီးကြီးကို သွင်းထည့်လိုက်တယ် . ..။

“ အိုး . . . ”

လီးတန်ကြီး တဝက်လောက် ဝင်သွားတယ် .. .။ ကျမစောက်ခေါင်းထဲ သူ့လီးတန်ကြီး ရောက်နေတာ ..စိတ်တွေ တအားလှုပ်ရှားရတာဘဲ . .။

“ နာလားဟင်..အညို .  ”

“ ဟင့်အင်း..နာဘူး .  ”

“ အညို့စောက်ပတ်က တအားကျပ်တာဘဲ .  ”

“ ဟွန်း . .အပျို အစစ်ရှင့် . .တခါမှ မကြုံ ဘူးသေးဘူး . . ”

အကိုက ဖြေးဖြေး ချင်း သွင်းလိုက် ဆုတ်လိုက် လုပ်ကြည့်နေတယ် . ..။ သူ့နှုတ်ခမ်းကလဲ ကျမနို့တွေကို တဖက်ပြီးတဖက် စို့လိုက် ..နို့သီးတွေကို လျာထိပ်လေးနဲ့ ကစား ကလိလိုက် လုပ်ပေးနေတယ် . ..။ သစ်ငုတ်တိုတောင် နှဲ့ပါများတော့ လှုပ်လာရသေးတာဘဲ ရှင် . .။ စောက်ပတ်ကျပ်ကျပ်ထဲ ရောက်နေတဲ့လီးလဲ ကြာကြာနေတော့ .လိုးလို့ရလာရတာပေါ့ . . ။

အကို့လီးတန်ကြီး ဖြေးဖြေးလေး ဝင်ထွက်နေပြီ . ..။ စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေက နုလွန်းတော့ အကို လိုးထည့်နေတာ ကျမအဖို့ . .အရမ်းကို အရသာရှိနေတာပါဘဲ ..။ အကို့လီးကြီး က ကျမစောက်ပတ် အတွင်းနံရံတွေကို ပွတ်တိုက်သွားကြတော့ အရမ်း အရသာထူးကဲနေရတာပေါ့ . ..။

ကျမလဲထင်သလောက်မနာဘဲမကြာခင်အတွင်းမှာဘဲ..အကိုလိုးထည့်တာတွေကို ခံနိုင်လာလို့ ..အကိုပြောတဲ့ စောက်ပတ်ဆိုတာ ရာဘာလိုဘဲ . .ဆိုတဲ့စကားကို ကြားယောင်မိရ တယ် . .. ။

အကိုက ခပ်မှန်မှန် ဖြေးဖြေးချင်း လိုးပေးနေတယ် . .။ ကောင်းလိုက်တာရှင် ..ကျမစောက်ပတ်ကြီးထဲ လီးတန်ကြီး ..ထိုးဆောင့်ပေးနေတာ . .အရသာထူးကဲနေလို့ ကျမလဲ ဖင်တွေကော့ဖြဲပြီး အကိုလိုးပေးသမျှ ခံနေမိတယ် .. .။

အကိုလဲ ကျမခံနိုင်လာတာသိတာကြောင့် . .အရင်ထက်ပိုပြီး သွက်သွက်လေး လိုးဆောင့်လာ တယ် ...။ တအားထွက်နေတဲ့ ..အရေတွေကြောင့် စောက်ပတ်နဲ့လီး အဝင်အထွက်တွေ မှာ ဖွတ်ဖွတ် ..ဖပ် ဖပ် နဲ့ အသံတွေ ထွက်နေတယ် . .။ အကိုက ကျမ နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုတ်နယ်နေပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတယ် ...။

ကျမလဲ ကောင်းလာတာနဲ့ အကို့ကို မြန်မြန် လိုးပေးစေချင်လာတယ် . .။ အောက်ကနေ ..ပြန်ကော့ကော့ပေး မိတယ် ..။ အကိုလဲ..ကျမ..မြန်စေချင်လာတာကို သတိထားမိပုံရ တယ် . .။ ခပ်မြန်မြန် နဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်း လိုးဆောင့်ပေးလာတယ် ...။

အသားချင်းထိရိုက်တဲ့အသံတွေက တဖန်းဖန်း ..ထွက်နေတယ် ..။ အကို့ဂွေးစိကြီးနှစ်လုံးက ..ကျမဖင်ကြားကို တဘတ်ဘတ်လာရိုက်ခတ်နေတယ် ..။

“ အို...ကောင်း...ကောင်း . ..ကောင်းလိုက်တာ … ”

ကျမလဲ အကို့ဆောင့်ချက်တွေက ထိလွန်းလို့ ..မရှက်နိုင်တော့ဘဲ နုတ်က ထုတ်ရေရွတ်မိရတယ် . ..။အကိုက ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေရင်း . . .

“ ကောင်းလား အညို . . . ”

လို့မေးတယ် ..။ ကျမလဲ ...

“ ကောင်းတယ်. .အရမ်း ကောင်းတယ် . ..  ”

အကိုလဲ အရမ်းကောင်းပုံရတယ် ။ ကျမရဲ့ အပျိုစောက်ပတ်ကျပ်ကျပ် ကြောင့်သူ အရမ်းကောင်း တာ ဖြစ်မယ် . .။ ကျမလဲ အကို တအားကြုံးလိုးပေးတာများ ..ကြောင့် . .တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ဘဲ အကြောပေါင်းတထောင် စိမ့်ပြီး တအားကောင်းသွားရတယ်....။ တအီးအီး အော်ပြီး ခေါင်းအုံးကို ဆုတ်ညှစ်ပြီး ကာမ အရသာထူးကို ခံစားသွားရချိန် အကို လဲ ဆက်တိုက် ဆောင့်နေတုံး . .

“ အား . .ဟားဟား....အင်း . ..အို.......အို .. .  ”

ဆိုပြီး သုတ်တွေ ကျမ စောက်ခေါင်းထဲကို တဆစ်ဆစ် ပန်းထုတ်ရင်း . .လမ်းဆုံးကို ရောက်ရှိသွား တာ သိလိုက်ရတယ် . .။ ကျမ နဲ့အကို ပြိုင်တူလို ကာမအရသာ ထူးကဲတဲ့ ပြီးခြင်း အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်ရပါတယ် ရှင် . .. ။

အားနဲ့မာန်နဲ့ လိုးဆောင့်ပေးခဲ့တဲ့ အကိုလဲ ကျမဘေးမှာ လှဲချပြီး နားနေတော့တယ် . ။ ကျမလဲ အကို့ရင်ခွင်ထဲ ဝင်တိုးပြီး . 

“ အညို့ကို ချစ်ရဲ့လား . .အကို … ”

လို့ မေးမိတယ် ...။ အကိုက ..

“ အင်း … ” တဲ့ . .. ။

အမောဟောင်းပြေရင် အမောသစ်လေးစ မယ် ဆိုတဲ့ စာသား ကို စာဖတ်များတဲ့ ကျမ စာအုပ်တအုပ်မှာ ဖတ်ဘူးခဲ့ပါတယ် . . . ။ အဲဒီစာကြောင်းလိုဘဲ. .ကျမနဲ့ အကိုဟာအမောလေးပြေတာနဲ့ဒုတိယအကြိမ် .. ..ချစ်တလင်းခေါ်ကြပြန်တယ်. . .။ ကျမလဲ စောစောက လိုးထားလို့ စောက်ပတ်က နဲနဲ စပ်သလိုလို နာသလိုလို ရှိပေမဲ့ ..အကို က ကျမနို့တွေကို ကောင်းကောင်း စို့ပေး ..ကလိပေးသလို ..သူ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့လဲ ကျမ ဆီးခုံမို့မို့ နဲ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို ပွတ်တိုက် ကလိပေးတာတွေကြောင့် ကျမရဲ့ စိတ်တွေ ပြန်ထကြွလာရပြီး အကို ဒုတိယအကြိမ် လိုးပေးတာကို စိတ်ပါလက်ပါ ပါဝင်ဆင်နွဲမိ ရပါတယ် ...။

ကျမနဲ့အကို ဟာ တချီပြီးတချီ လိုးလိုက်ကြတာ ..ကျမလဲ..အဝတ်မကပ်တော့တဲ့အထိပါဘဲ . .။ ထမိန်တောင် ပြန်မဝတ်မိတော့ဘဲ..ဖင်အပြောင်သားနဲ့ အိပ်ပျော်သွားရပါတယ် . ...။ ကျမ နိုးလာတော့ . .တော်တော်တောင် မှောင်နေပြီ . .။

“ အိုး . .အကို...အကို . .. အိမ်ပြန်စို့ . .မှောင်နေပြီ . . . ”

တော်ပါသေးရဲ့ ..။ အိမ်မှာ အမေ မရှိဘူး . .။ အမေက ရိပ်သာမှာ ဥပုသ်စောင့်နေတယ် . .။ ကျမကို လိုက်ပို့တဲ့အကိုဟာ အိမ်မှာ ကျမအမေ မရှိတာလဲ သိရော ထပ်ပြီး ကဲချင်ပြန်တယ် . .။ တော်တော်လဲ တဏှာကြီးတဲ့ လူ …. ။

အကိုရယ် . .နောက်နေ့မှ . .လို့ပြောတာလဲ မရဘူး . .။ အိမ်နားနီးချင်းတွေ သိရင် ရပ်ကွက်ထဲ အညို့ကို နဂိုကမှ အတင်းချတာခံနေရတဲ့ အထဲ . .။အကိုက မနက်ဖန်မှာ ဆက်ဆက်တွေ့မယ် . .ဆိုပြီး မပြန်ချင့်ပြန်ချင်နဲ့ ပြန်သွားပါတယ် . .။ ကျမ လဲ တနေကုန် အကိုနဲက ကဲထားတာကြောင့် ညစ်ပတ်နေသလို ခ့စားရတာနဲ့ ရေအေးအေးနဲ့ ရေချိုးလိုက်ပါတယ် ..။ စောစောဘဲ အိပ်ရာ ဝင်လိုက်တာ . .ပေါင်ကြားက ပူစပ်ပူလောင် ဝေဒနာ ရနေရပေမဲ့ အကို နဲ့ စိတ်ကြိုက် လိုးခဲ့ကြတာကို ကျေနပ်နေမိပါတယ် . .။

အကိုဟာ တကယ့် ဖိုက်တာ ပါဘဲ ရှင် . .။ ကျမ အကြိမ်ကြိမ် ပြီးရအောင် . .အရှက်ကုန်ပြီး . .တောင်းဆိုရလောက်အောင်...ဘဲ အကို့လီး နဲ့ အကို့အလိုးကို ကျမ စွဲသွားခဲ့ရပါတယ် . .။ အကိုက အဖိုက်ကောင်းတော့ အညိုက ကြိုက်တာပေါ့ ရှင် . .။

........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။