ဖြစ်ရပ်က ချစ်တတ်ခဲ့လို့ (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - Christopher @ မြကျွန်းညို
1980 ဝန်းကျင်ခန့်ကာလဖြစ်သည်။ မိန်းမပျိုတစ်ယောက်၏ လိင်အလွဲသုံးစားခံရမှု ၊ ထို့နောက် နောက်ဆက်တွဲအကျိုးဆက်များ၊ မိန်းကလေးတစ်ယောက်၏ တန်ဖိုး၊ ကိုယ်ကျင့်တရားနှင့်ဘဝလမ်းခရီး၊ အစရှိသော အကြောင်းအချင်းရာများသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ နယ်မြို့လေးတစ်မြို့တွင် ဖြစ်ရပ်မှန်ဇာတ်လမ်းတစ်ခုအဖြစ် သန္ဓေတည်မွေးဖွားလာခဲ့လေသည်။ ဖြစ်စဉ်ကား ဤသို့၊ ဤပုံတည်း။
..............................................................................................
( ၁ )
“ ရှီး .. အအား...ကိုကို ရယျ ”
“ ဟင်း ဟင်း ... ခြူးငယ်ကို နှိပ်စက်နေတာလား ”
“ ဟင်း ကျွတ် ကျွတ် နမ်းပေးကိုကို လုပ်တော့မယ်လေ ကြည့်ပါ့လား။ သူလည်း စိတ်ပါနေတာကို . ”.
“ ခြူးငယ်စိတ်မပါဘဲ ကိုကို ဘာမှ မလုပ်ချင်လို့ပါ ခြူးငယ်ရယ်။ ကိုကို ခြူးငယ်ကို သိပ်ချစ်တာ သိသားနဲ့. . . ကို လာပြီနော် ”
“ အင့် အား မှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေး ကိုကို ”
“ ရှီး ပြွတ် အဟင့် အွန်း ”
“ ကိုရေ ကိုရေ အာ့ အာ အား အာ ရှီး ”
“ ခြူးငယ်။ ခြူးငယ် ပြီးရင်ပြော ”
“ ပြီးတော့မယ် ”
“ ပြီးရင် ပြော ”
“ အအား အား ဟား ”
“ ပြီး ပြီး ပြီ ပြီးပြီ အား ”
“ ဟင်း .ခြူး ”
“ ဟင် ကိုကို ”
“ ခြူးငယ် ပျော်ရဲ့လား ”
“ ပျော်တာပေါ့ကိုကိုရယ်။ ခြူးငယ်လေ ခြူးငယ်ဘဝလေး ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲရောက်တာ သိပ်ကံကောင်းတာပဲ။ ကိုကို ခြူးငယ်ကို ထားမသွားရဘူးနော် ”
“ အင်း း း ထားမသွားပါဘူးခြူးငယ်ရယ်။ ခြူးငယ်က ကိုကို့ကို မယုံလို့လား ”
“ မဟုတ်ဘူး .. ကိုဇော် ”
“ ခြူးငယ်ဘဝမှာ နောက်ထပ်အမှားမျိုး ထပ်မရှိချင်တော့လို့ပါ။ ခြူးငယ်လေ နောက်တစ်ခါ ဘဝနဲ့ရင်းပြီး မမိုက်ချင်တော့ဘူး ကိုကိုရယ် အဟင့် ဟီး ”
“ အာ ဘာလို့ငိုတာလဲ ပြောရင်းဆိုရင်း။ မငိုနဲ့လေ တိတ် တိတ်။ အတိတ်က အကြောင်းတွေမေ့ထားပြီး ကိုယ်နဲ့ဆိုင်မယ့် အနာဂါတ်အတွက်ပဲ ကြိုးစားတည်ဆောက်ဖို့ မျှော်လင့်ထားရင် မကောင်းဘူးလားခြူးငယ်ရယ် ”
“ သိပါတယ်ကိုကို။ ခြူးငယ်သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီ့အရာတွေက ခြူးငယ်ရဲ့အနောက်ကို တစ်ခါတစ်ခါ တိုက်ဆိုင်မှုတွေရှိလာတိုင်း အရိပ်မည်းကြီးတစ်ခုလို အနောက်က ခြောက်လှန့်နေတယ် ကိုကို ”
“ ခြူးငယ်ရယ်။ ကိုကို့ စိတ်ထဲ အတင်းအကျပ် သိချင်တာမျိုးတော့ မဟုတ်ဘူးနော်။ ဒါပေမယ့် ခြူးငယ်ရဲ့ အဲ့ဒီ့အကြောင်းတွေကို ကိုကို နားထောင်ချင်တယ်။ ခြူးငယ်ပြောပြပါ့လား။ အဲ့ဒီ့အရာတွေပြီးရင် စိတ်ထဲ အားလုံးရှင်းထုတ်ပစ်လိုက်ပြီး ကိုယ်နဲ့ခြူးငယ်နဲ့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး နားလည်မှုရှိရှိ ရှေ့ဆက်ကြတာပေါ့ခြူးငယ်ရယ် ”
“ ဘယ်လိုလဲ။ အဆင်ပြေလား ခြူး။ ပြောပြချင်စိတ်ရှိလား ”
“ တကယ်ပေါ့ပါးသွားမယ်ဆိုရင်တော့ ခြူးငယ်ပြောပြချင်ပါတယ်။ ဟင်း ”
“ ခြူးငယ်ဘဝက ဒီလိုပါ ကိုကို. . . ”
...................................
ကျွန်မနာမည် ခြူးသစ်နွေးပါ။ ခင်မင်သူတော်တော်များများက ခြူးငယ်လို့ခေါ်ကြတယ်။ ခြူးငယ်ရဲ့ ပါပါးနဲ့ မာမားက ကုန်စုံဆိုင်သဘောမျိုး ဈေးရောင်းဈေးဝယ်အလုပ် လုပ်ကိုင်ကြပါတယ်။ ခြူးငယ်ပါးပါးက တရုတ်စပ်ပါတယ်။ အဖိုးက တရုတ်အစစ်တဲ့။ မာမားကတော့ ဗမာအမျိုးသမီးတစ်ယောက်ပါ။ ခြူးငယ်က ပါးပါးနဲ့တူတော့ အသားလည်း ဖွေးသလို ငါးပေကျော်ရုံအရပ်လေးကလည်း မာမားရဲ့ အမွေပေါ့။ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ပထမနှစ်တက်၊ နှစ်ဆုံးတော့ အဝေးသင်ပြောင်းပြီး ဆိုင်အလုပ်ကို ဝိုင်းကူလုပ်ပေးခဲ့တာ အခုဆို ခြူးငယ် နောက်ဆုံးနှစ်တောင် ရောက်ခဲ့ပြီလေ။
နောက်လာမယ့် စက်တင်ဘာဆိုရင် ခြူးငယ် အသက် (၂၀) တင်းတင်းပြည့်ပါပြီ။ ခြူးငယ် ပထမနှစ်မှာ ရည်းစားသနာ မရှိခဲ့ပါဘူး။ ခြူးငယ်ကိုသဘောကျပြီး တောင်းဆိုကြတာတော့ နှစ်ယောက် သုံးယောက်လောက်ရှိပါတယ်။ အဲ့ဒီ့တုန်းက ခြူးငယ် ကလေးစိတ်မကုန်သေးတာနဲ့ ရည်းစားမထားခဲ့ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ့ပဲ နှစ်ဆုံးတော့ ပါပါးရဲ့ ဆန္ဒအတိုင်း ဆိုင်အလုပ်ပဲ ဝိုင်းကူဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ။
ပါပါးက တရုတ်စပ်တော့ ပိုက်ဆံရှာဖို့ အားသန်တယ်။ လမ်းသွားနေရင်း ထမင်းစားနေရင်းတောင် ဘာရောင်းရမလဲ စဉ်းစားနေတတ်တဲ့ လူမျိုး။ ခြူးငယ် ဆိုင်မှာပဲ ဈေးကူရောင်းမယ်ဆိုတော့ ပါပါးက သိပ်ပျော်တာပေါ့။ အခုချိန်ထိ ပါပါးက ခြူးငယ်ကို တုန်နေအောင်ချစ်တာ။ ခြူးငယ်ကလည်း ပါပါးစိတ်အလိုကျပဲ နေတတ်ချွဲတတ်တော့ အိမ်မှာ ခြူးငယ်တစ်ခွန်းဆိုတာနဲ့ မရတာ မရှိခဲ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီ့လောက်ထိကို ပါပါးက ခြူးငယ်ဆို သိပ်အလိုလိုက်တာ။
ဈေးရောင်းတာကို ခြူးငယ်ဝါသနာမပါပေမယ့် ခြူးငယ် ကလေးဘဝတည်းက ဒီဆိုင်အလုပ်ပဲ လုပ်လာခဲ့ကြတာဆိုတော့ ခြူးငယ် အကုန်နားလည်ပါတယ်။ ဈေးလည်း ရောင်းတတ်ပါတယ်။ ခြူးငယ်တို့ ဆိုင်က အထည်အလိပ်ကအစ အလှကုန်၊ စားသောက်ကုန်အဆုံး ကုန်မာပစ္စည်းပါမကျန် အကုန်ရောင်းချတဲ့ ဆိုင်ကြီးတစ်ဆိုင်ပါ။ ဆိုင်မှာ ဈေးရောင်းတဲ့ ကလေးမလေးတွေရှိပေမယ့် ခြူးငယ်ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ပေးတော့ ပါးပါးနဲ့မာမားလည်း နည်းနည်း အနားရတာပေါ့။
မနက်မိုးလင်းဆိုင်ဖွင့်ချိန်ကစပြီး ရွာနီး မြို့နယ်နီးဒေသက ဈေးရောင်းဈေးဝယ်သမားတွေနဲ့ ပျားပန်းခတ်ရတာ ညကိုးနာရီထိုး ဆိုင်သိမ်းမှ ခြူးငယ်တို့ နားရပါတယ်။ ကြာလာတော့လည်း အသားကျသွားပြီး ပျင်းရတယ်လို့ မရှိတော့ပါဘူးရှင်။ ဒီလိုနဲ့ တနေ့တော့ ခြူးငယ်ရဲ့ဘဝထဲကို သူစိမ်းတစ်ယောက် တံခါးမခေါက်ဘဲ ဝင်ရောက်လာခဲ့ပါတော့တယ်ရှင်။
.................................................................
“ ခြူးငယ်ရေ။ ဒီမှာ စာရင်းတွေ လာသွင်းပေးပါဦး သမီးရေ။ ကုန်တွေ ထပ်ရောက်လို့။ လာလာ သမီးလာ။ ပစ္စည်းရေရအောင် ဈေးရောင်းမယ့်လူ သုံးယောက်ပဲနေခဲ့၊ ကျန်တဲ့လူ ဒီကိုလာ ”
ဆိုင်ရဲ့ ခေါင်းရင်းဘက်မှာ ပစ္စည်းတွေ အသွင်း လာတာနဲ့ ကျွန်မလည်း ဂဏန်းပေါင်းစက်တစ်လုံးရယ် စာရင်းစာအုပ်ယူပြီး မာမားဆီ သွားလိုက်ပါတယ်။
“ မာမား ဘာသွင်းမှာလဲ ”
“ မုန့်နဲ့ ကြာဆံခေါက်ဆွဲ၊ ပြီးတော့ ဆီတွေ သွင်းမှာ သမီး ”
“ ဟုတ် ဟုတ် ”
“ ကဲ၊ရေမယ် ဆီက အားလုံးပေါင်း ဘယ်လောက်လဲ ”
“ ဆီပုလင်းအသေးက ဖာ ရှစ်ဆယ်။ ကြာဆံက အိတ်ကြီး ကိုးအိတ်။ အဲ့ဒါ အရင်သွင်း သမီး ”
“ ဟုတ်။ ကျွန်မ လက်က ဂဏန်းပေါင်းစက်တစ်ဂျောက်ဂျောက်နဲ့ စာရင်းစာအုပ်ထဲ ဟိုရေးဒီခြစ်လုပ်၊ ကုန်အဝင်စာရင်းတွေ သွင်းရပါတော့တယ် ”
မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်အကြာ အားလုံးအပြီး အမေ့ကို ပိုက်ဆံကိစ္စပြောလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီ့အချိန်မှာ ကျွန်မအနားကို လူတစ်ယောက် ရောက်လာပြီး ရေမွှေးနံ့သင်းသင်းလေး နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်မခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်မကို ပြုံးကြည့်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်။ စပို့ရှပ်ကို အနေတော်ဝတ်ဆင်ထားပြီး ပုဆိုးသေသေသပ်သပ်လေးနဲ့ ကြည့်ကောင်းပါတယ်။
“ ဘာယူမလို့လဲရှင့် ကိုကြီး ”
“ ဪ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီကုန်တွေ လာသွင်းတာပါ ”
“ ဪ ဆောရီး ကိုကြီး။ ထိုင်လေ ထိုင်။ ခဏစောင့် အမေ ငွေသွားယူနေလို့။ ဟုတ် ”
ဒီလူက ခပ်တည်တည်ပဲ ကျွန်မစားပွဲရှေ့က ကုလားထိုင်မှာ ဝင်ထိုင်ပါတယ်။ ကျွန်မကို စိုက်ကြည့်နေတော့ ကျွန်မလည်း မနေတတ်တာနဲ့ ပေါင်းပြီးသားစာရင်းတွေ ပြန်ပေါင်းနေလိုက်ရတယ်။ ယောက်ျားတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေတာခံရတော့ ကျွန်မ မနေတတ်ဘူး။ မျက်နှာပူတယ်။
အဲ့ဒီ့တော့ စာရင်းပေါင်းတာလည်း အလွဲလွဲ အချော်ချော်နဲ့။ မာမားရောက်လာပြီး ငွေချေတော့မှ ကျွန်မလည်း ဈေးရောင်းတဲ့ ခုံပေါ် ပြန်လာလိုက်တယ်။ ဈေးခုံပေါ်ရောက်တော့ အမေနဲ့ အလုပ်ကိစ္စ၊ ငွေကိစ္စပြောနေတဲ့ အဲ့ဒီ့လူကို ကျွန်မ လှမ်းကြည့်မိတယ်။ အရပ်မြင့်မြင့်၊ အသားဖြူဖြူ၊ မေးရိုးကားကားနဲ့ ယောက်ျားပီသတဲ့ပုံစံမျိုးပါ။
ဆံပင်တိုကိုလည်း သေချာနောက်လှန်ဖြီးသင်ထားပြီး သပ်သပ်ရပ်ရပ်နေတတ်သူတစ်ယောက်ပါ။ အလုပ်ကိစ္စအပြီး ကုန်ကားပြန်မထွက်ခင် သူက ကျွန်မကို တော်တော်ကြာကြာစိုက်ကြည့်သွားပါတယ်။ ကျွန်မမှာ ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ တုန်ယင်ပြီး ကြောက်လည်းကြောက်နေတာနဲ့ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်ရပါတယ်။နောက်လည်း မကြာမကြာ သူ ကုန်စည်တွေ ဆိုင်ကို လာပို့ပါတယ်။ ပြန်ခါနီးတိုင်း ခြူးငယ်ကို မာမားတို့မသိအောင် အတန်ကြာ ကြည့်ကြည့်သွားတတ်ပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့။
............................................................
“ ညီမလေး ခြူးငယ် ”
“ ရှင်၊ ကျွန်မနာမည် ဘယ်လိုသိတာလဲ ”
“ ဪ ဒေါ်လေးတို့ခေါ်ရင်း ကြားဖူးနေတော့ သိတာပါ။ အကိုလေ ညီမကို စကားပြောချင်လို့ ဒီစာလေး ရေးထားတာ လက်ခံပေးပါ့လား ”
“ ဘာစာလဲ ကိုကြီး ”
“ ကျွန်မသိရဲ့သားနဲ့ မေးလိုက်မိတဲ့မေးခွန်းပါ ”
“ ခြူးငယ်ကို ကိုကြီး ပြောချင်တာတွေ ထည့်ရေးထားတာပါ။ ယူလိုက်နော် ဒေါ်လေးတို့ မလာခင် ”
“ ခြူးငယ် သူ့စာကို အမြန်ယူပြီး ဝှက်ထားလိုက်ရပါတယ်။ ခြူးငယ်လေ ရင်တွေ ခုန်လိုက်တာ။ ရင်ဘတ်ထဲလည်း သိပ်မောတာပဲရှင် ”
ခြူးငယ် ညရောက်တော့ အိပ်ယာထဲမှာ သူပေးတဲ့စာကို ခိုးဖတ်ပါတယ်။ ခြူးငယ်ရဲ့အလှကို စာဖွဲ့ထားတာတွေပါ။ ခြူးငယ်ရဲ့ အရပ်အမောင်းနဲ့ ခြူငယ်ကိုယ်လုံးသွယ်သွယ်လေးက သိပ်ကို လိုက်ဖက်တာပဲတဲ့။ ဆံပင်ကျောလယ်လောက်လေးနဲ့ ဆွဲကြိုးမျှင်မျှင်လေးက ခြူးငယ်ရဲ့လည်တိုင်မှာ အင်မတန်ကျက်သရေရှိတာပါတဲ့။ ဖြူဖွေးနုဖတ်နေတဲ့ အသားအရည်နဲ့ တင့်တယ်လွန်းပါတယ်တဲ့။ ခြူးငယ်ရဲ့ မျက်လုံးကျဉ်းသွယ်သွယ်လေးတွေကို သူရင်တွေခုန်မိတာ အကြိမ်ကြိမ်ပါပဲတဲ့။ ခြူးငယ်ရဲ့ အလှတွေကို ရေးပြထားတာရယ်။
ဒီလူကြီးကလေ ခြူးငယ်ကို ဘယ်လောက်တောင် သေသေချာချာလိုက်ကြည့်ထားလည်း မသိပါဘူး။ ခြူးငယ်လေ ရှက်မိသလိုလို ရင်ဖိုတယ်ရှင့်။ ဘယ်မိန်းကလေးက ကိုယ့်ကို လှတယ်ပြောရင် မပျော်ရွှင်တာ ရှိလို့လဲ။ ခြူးငယ်လေ ရင်တွေခုန်ပြီး သူပေးတဲ့စာကို ဆက်ဖတ်လိုက်မိတယ်။ အောက်မှာတော့ သူချစ်မြတ်နိုးကြောင်းရေးထားတဲ့စာတွေပါ။ ခြူးငယ်လေ ခေါင်းအုံးစွန်းကို သွားလေးနဲ့ကိုက်ပြီး ရင်တွေ ခုန်နေလိုက်ရတာ။ ခြူးငယ် သူ့ကို စိတ်ဝင်စားမိပြီထင်တယ်။
.............................................................
( ၂ )
အချိန်ကာလ တစ်ခုလောက်စောင့်ပြီး နောက်ဆုံးမှာ ခြူးငယ် သူ့ကို အဖြေပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ ဆိုတာက ကိုမင်းညိုလေ။ ခြူးငယ်ကို ရည်းစားစာပေးတဲ့လူကြီးလေ။ ခြူးငယ်တို့ဆိုင်ကို ကုန်လာသွင်းတိုင်း ခြူးငယ်ကို အားမနာတမ်း စိုက်ကြည့်တတ်တဲ့ လူဆိုးကြီးပေါ့။ ခြူးငယ်ပျော်ပါတယ်။ ပျော်ပါတယ်ဆိုတာထက် ရင်ခုန်မိခဲ့တယ်ဆို ပိုမှန်ပါလိမ့်မယ်။ ဒီလိုနဲ့ ခြူးငယ်ရဲ့ဘဝလေးထဲ အချစ်ဦးဆိုတဲ့ ပုရိသတစ်ယောက် ရောက်ခဲ့ရပြန်ပေါ့ရှင်။
ခြူးငယ်လေ သူ့ကိုအဖြေပေးတုန်းက ရန်ကုန်ကို ဈေးဝယ်ထွက်ချိန်လေ။ ရောက်တုန်းရောက်ခိုက် ဘုရားဖူးမယ်ဆိုပြီး ခြူးငယ်ရန်ကုန်ရောက်တိုင်း ခဏတည်းခိုတဲ့အဒေါ်အိမ်က ကလေးမလေးတစ်ယောက်ကို မုန့်ကျွေးမယ်လို့ အဖော်ခေါ်ရင်း အဲ့ဒီ့နေ့က ကိုမင်းညိုနဲ့ ခြူးငယ်တို့ ဘုရားဖူးကြ၊ လျှောက်လည်ကြနဲ့ သိပ်ကို ပျော်ရွှင်ဖို့ကောင်းခဲ့ပါတယ်။ ကိုမင်းညိုက ခြူးငယ်ကို စကားပြောရင် သိပ်ကိုချိုသာတာ။ ခြူးငယ်ကြိုက်တတ်တဲ့ အစားအစာ၊အဝတ်အစားမှန်သမျှကို ခြူးငယ်ကိုမေးပြီး မှတ်ထားတတ်တယ်။ ဒီလို ဂရုစိုက်တတ်တဲ့ ချစ်သူတစ်ယောက်ရတာ ခြူးငယ် သိပ်ကို ကံကောင်းတာပေါ့ရှင်။
တကယ်တော့ အချစ်ဆိုတာ ပျော်ရွှင်ကြည်နူးစရာတွေနဲ့ တည်ဆောက်ထားတာ မေတ္တာဝင်္ကပါလေးပါ။ ခြူးငယ်လေ အဲ့ဒီ့ဝင်္ကပါထဲက ပြန်အထွက်လမ်းကို ဘယ်တော့မှ မရှာချင်တော့ဘူး။ ပျော်ပျော်ကြီး နစ်မျောလိုက်ချင်ပါတယ်။
.......................................
ကျုပ်နာမည် မင်းညို။ ကျုပ်က အရောင်းအဝယ်လုပ်တယ်။ ကျုပ်အသက်က (၂၃) ကျော်ပြီ။ ခင်ဗျားတို့ထင်သလို ယောက်ျားအများစုလို ဗိုက်ပူ၊နှာဖူးပြောင် ကြည့်ရဆိုးတဲ့ ယောက်ျားမဟုတ်ဘူး။ ခင်ဗျားတို့မျက်စိထဲ မြင်အောင်ပြောရင် ရုပ်ရှင်မင်းသား ဝင်းဦးကို သိတယ်မဟုတ်လား။ အေး ကျုပ်က ဝင်းဦးနဲ့ ခပ်ဆင်ဆင်ပဲ။ အဲ့ဒီ့တော့ ဘာဖြစ်လဲ။ စော်ကြည်တာပေါ့ဗျာ။
ကျုပ်က လူငယ်ဘဝမှာဆို ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့ နှင်းဆီခိုင်ပဲ။ လူငယ်ဘဝမှာပဲ ဂေါ်စွံတယ်လို့ အထင်မသေးပါနဲ့။ ကျုပ်က အခုထိ ဆန်းပွင့်တယ်။ ကျုပ်ရဲ့အကြည့်ကို မိန်းမတော်တော်များများ ကျရှုံးတယ်ဆိုတာ ပြောမယုံ ကြုံမှပဲ ခင်ဗျားကိုယ်တိုင် သိလိမ့်မယ်။ ရှည်ရှည်ဝေးဝေးမပြောချင်ဘူး။ ခင်ဗျား ယုံချင်ယုံ မယုံချင်နေ၊ ကျုပ်ဘဝနဲ့ ကျုပ်ပဲ။
ကျုပ်လူပျိုဘဝမှာ ရည်းစားကို အားရအောင်တွဲပြီးမှ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့တာ။ ကျုပ်တို့အနားက တင်တင်မာ ဆိုတဲ့ မိန်းကလေးကို ကျုပ်ရဲ့ အိမ်ထောင်ဘက်အဖြစ် အခွင့်အရေးပေးခဲ့တယ်။ တင်တင်မာနဲ့ မတိုင်ခင် သူ့အရှေ့မှာ မိန်းမတွေနဲ့ ကြိုက်ခဲ့ဘူးသလို သူနဲ့တွဲနေစဉ်မှာလည်း ကျုပ်အတွက် တွဲနေလက်စ နောက်ထပ် မိန်းမ နှစ်ယောက်ရှိသေးတယ်။ ခင်ဗျား ယုံပြီမဟုတ်လား။
မိန်းမကြောနပ်ရင် မိန်းမဆိုတာ သိပ်ကို ကစားလို့ကောင်းတဲ့ မြွေပေါက်လေးတွေဗျ။ တင်တင်မာ့ကို ကျုပ်ဘာလို့ယူလဲ။ အဖြေက ရှင်းတယ်။ သူက နာမည်နဲ့ကိုလိုက်တယ်။ သူ့တင်က တင်းပြီး မာနေလို့။ ကျုပ်ဘယ်လောက် လိုးလိုး၊ ဆောင့်ဆောင့်၊ ထိုးခွဲချင်ခွဲ၊ ဒူပေတာပေခံတဲ့ တင်ပိုင်ရှင်။
အဲ့ဒါကြောင့် သူ့ကို ခြင်ထောင်ထဲရောက်ရင် တင်တင်းမာ လို့ ကျုပ်ကခေါ်တာ။ ဥစ္စာဓနအနေနဲ့ကြည့်ဦးမလား။ တစ်ဦးတည်းသော သမီးဗျာ။ အဖေအမေက အရောင်းအဝယ်ပွဲစား အကြီးစားတွေဗျ။ ပြီးပြီလေ။ သူ့သမီးကိုပိုင်ရင် သူတို့နဲ့လည်း ဆိုင်ပြီ။ ကျုပ်ဘဝ အာမခံချက်လည်းရတယ်။ တစ်ခြားမိန်းမတွေထက် ကျုပ်ကို အနွံအတာခံနိုင်တဲ့၊ ကျုပ်စိတ်ကြိုက်လိုးတိုင်း မညည်းမညူခံနိုင်တဲ့မိန်းမဗျာ။ ဘာလိုသေးလဲ။
သူနဲ့ ကျုပ် မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့ သူ့အဖေက သူ့လုပ်ငန်းထဲ ကျုပ်ကိုဆွဲသွင်းတယ်။ အေးဆေးပဲဗျာ။ အချိန်တန် အဲ့ဒီ့အဖိုးကြီးအဖွားကြီးသေရင် အမွေတွေအကုန် ကျုပ်ရမှာ။ အခုလည်း ကိုယ့်စိတ်ကြိုက် နေရစားရ ပိုက်ဆံကိစ္စလည်းသိပ်မပူရဘူး။ တင့်တင့်တယ်တယ်နေရသလို တင်ရင်တောင့်တင်းတဲ့ သူ့သမီးကိုလည်း စိတ်ကြိုက်လိုးရတာဗျာ။ ကဲ ဘဝက ဘယ်လောက်ချိုမြိန်သလဲ။ အချိန်ရရင်တော့ သူ့သမီးကို ကျုပ်လိုးခဲ့တာတွေကို ပြောပြဦးမယ်။
ထားလိုက်တော့။ စကားပြန်ဆက်ရရင် ကလေးမယူချင်သေးဘူး တဝကြီးနေချင်သေးတယ်ဆိုတဲ့ တင်တင်မာ၊ ကျုပ်နဲ့ညားပြီး တစ်နှစ်ခွဲလောက်ကြာတော့ ကျုပ်ရဲ့စွမ်းပကားကြောင့် ကိုယ်ဝန်ရှိပါလေရော။ ကျုပ်လည်း တော်တော် စိတ်လေသွားတာ။ သူ့အဖေအမေကတော့ မြေးချီရမယ်ဆိုပြီး ပျော်ရွှင်နေတာမှ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ။ ကျုပ်က တင်တင်မာ ကိုယ်ဝန်ရှိလည်း လိုးစရာရှိတာတော့ လိုးတာပဲ။ သူက ကျုပ်မိန်းမလေ။ ကျုပ်လိုးရင် သူခံရမှာပေါ့။ နောက်ပိုင်း ကိုယ်ဝန်လရင့်လာတော့ သူ ကျုပ်ကို မပေးတော့ဘူး။ အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ဗျာ ကိုယ့်မိန်းမမှ ကိုယ်မလိုးရတာ။ အပြင်မှာ ရှာလိုးရုံအပြင် ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ။ အဲ့ဒီ့တော့ အပြင်မှာ ကျုပ်ကြိုက်တဲ့ အိုးကောင်းကောင်းစော်လေးတွေကို လိုက်ဖန်တယ်။ ရရင် ဘုတယ်။ ဒါပဲ။
ရက်စေ့တော့ ကျုပ်မိန်းမ သားဖွားတယ်။ မိန်းကလေးတဲ့ဗျာ။ ကျုပ်က ယောက်ျားလေး လိုချင်တာ။ ဒေါသထွက်ပေမယ့် ကျုပ်နဲ့ရတဲ့ကလေးဆိုတော့ ကျုပ်ချစ်ပါတယ်။ ကျုပ်လည်း ဖခင်တစ်ယောက်ပဲဗျာ။ ကိုယ့်ရင်သွေးတော့ ကိုယ်ချစ်တာပေါ့။ကလေးရပြီး နောက်ပိုင်းတော့ အဆင်မပြေပါဘူးဗျာ။ ကျုပ်မိန်းမက အရင်လို လိုးလို့သိပ်မကောင်းတော့ဘူး။ ကလေးမွေးဖူးတဲ့ စောက်ပတ်ဆိုတော့ နည်းနည်း ဖွယ်တယ်တယ်နိုင်တယ်။ သူကတော့ ကျုပ်လိုးတိုင်း ခံတာပဲဗျာ။
ဒါပေမယ့် လိုးရတာလည်း သိပ်မကောင်း၊ နောက်ပြီး ကလေးနို့တိုက် ဘာညာနဲ့၊ အဝတ်အစားကအစ တစ်ခါတလေ ဘော်လီတောင်မကပ်တော့တဲ့ မိန်းမက စိတ်ကုန်စရာကြီးဗျာ။ သူ့ကို လိုးဖို့နေနေသာသာ ကြည့်နေရင်းတောင် ပန်းသေချင်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်အိမ်ကကြက်လေ၊ ဘယ်အချိန်ရိုက်သတ်သတ် လီးတောင်ရင်တော့ လိုးစရာ စောက်ဖုတ်တစ်ပေါက်တော့ရှိတာပေါ့။
ဒါပေမယ့် ကျုပ်လိုလူတစ်ယောက်အဖို့ရာ ဒီလို ဘတ်လဘိုင်လိုက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်တစ်ခုနဲ့ နိဂုံးချုပ်ရမှာလား။ နိုး နိုး တဲ့ရစ်ဘလီး ဆောရီးပဲ။ ရာဇဝင်ကို မရှိဘူး။ အပြင်က စော်လေးတွေ၊ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူလေးတွေ၊ ဇာတ်သဘင်ကချေသည်လေးတွေဟာ ကျုပ်ရဲ့ လစ်ဟာနေတဲ့ကွက်လပ်လေးတွေအတွက် အဖြည့်ခံလေးတွေပါပဲ။ ပိုက်ဆံသာ သုံးနိုင်ရင် ဘယ်စော်မဆို ကြွေတာပဲ။ သူတို့ကြွေရင် ခင်ဗျား လိုးလို့ရပြီ။ ပထမတစ်ကြိမ်ပဲ ရအောင်ချုပ်လိုး၊ နောက်ပိုင်းကတော့ တမ်းတမ်းစွဲဖြစ်ပြီး ဖင်ခံလီးစုပ်သွားလိမ့်မယ်။
ဒါပဲ ကျုပ်ပြောချင်တဲ့ အဓိကအချက်က မိန်းမတွေထန်ရင် ယောက်ျားတွေထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုဆိုးတယ်။ကျုပ် ကြုံဖူးတဲ့ အိမ်ထောင်ရှိမိန်းမတွေဆို ပိုဆိုး။ သူတို့ဆို ကျုပ်ကို ပြန်တောင်လျော်တာ။ မမကြီးတွေက လိုးရင်လည်း အပေးကောင်းရုံမဟုတ်ဘူး၊ ငွေကြေးဘာညာလည်း ပြောစရာမလိုဘူး၊ သိပ်ကို ရက်ရောတာ။ တစ်ခုပဲ ရှိတယ်။ အဲ့ဒါက သူတို့အားရအောင်တော့ လိုး။ အရေးကြီးတာ ထပ်ပြောမယ်။ သူတို့ အားရရင်လည်း ရပ်မနေနဲ့ အီစိမ့်ပြီး ပြဲလန်သွားအောင်လိုး။ ရှင်းလား။ သူတို့ခံချင်လို့ သူတို့ စက်ပက်နဲ့ခံတာ။ ခင်ဗျားအပူ တစ်ပြားသားမှ မပါဘူး။။ လိုးစရာရှိတာ မညှာနဲ့။ အေး ပြီးရင်တော့ သူနဲ့ပက်သက်သမျှ အရာအားလုံးဟာ ခင်ဗျားနဲ့ ဆိုင်သွားပြီပဲ။ရှင်းလား၊ အဲ့ဒါ မိန်းမဋီကာ။
.....................................................................
ခြူးငယ် ဒီတစ်ခေါက် ကိုမင်းညိုနဲ့သွားတွေ့ရတာ အရင်ကထက် ပိုပျော်ရတယ် သိလား။ သူက ခြူးငယ်ကြိုက်တဲ့ ပါတိတ်ဆင်လေးတွေ ပိုးထည်လေးတွေကို ခြူးငယ် လှလှလေး ချုပ်ဝတ်ဖို့တဲ့။ အထည်သုံးဆယ်တောင် လက်ဆောင်ပေးလိုက်တာ။ သူဝယ်ပေးတာလေးတွေပဲ ဝတ်စေချင်လို့တဲ့လေ။ ရှင်ရယ် သိပ်ကို တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တာပဲ ဟင်း ဟင်း။
ခြူးငယ်ရဲ့ အဝတ်ဗီရိုထဲမှာလည်း ဝမ်းဆက်တွေ ပုံနေတာပဲလေ။ ဒါပေမယ့် ခြူးငယ်ရဲ့ ချစ်သူ ကိုမင်းညိုအလိုကျ ခြူးငယ်ပျော်ပျော်ကြီး ဝတ်ရမှာပေါ့။ ပျော်လိုက်တာ ကိုမင်းညိုရယ်။ ခြူးငယ်ကို ဘယ်လောက်တောင် အလိုက်သိပြီး ချစ်တတ်ရတာလဲ ရှင်ရယ်။ ဒီမှာ သိပ်ချစ်လွန်းလို့ အသည်းတွေ တစ်ငြိမ့်ငြိမ့် တုန်ယင်နေပြီ သိရဲ့လား။ ရှင်ကြီးကို ကျွန်မကလေ ငုံထားမတတ်ကို ချစ်မိတာရှင့် ခြူးငယ်ရဲ့ အချစ်ဦးကြီး ကိုကိုမင်းညိုရဲ့။
ခြူးငယ်လေ သူ့အကြောင်းတွေးရင်း ရင်တွေဖိုလာလို့ လက်က ရင်ဘတ်ကလေးကို စမ်းမိမှပဲ ပိုဆိုးပါတော့တယ်ရှင်။ အဲ့ဒါလည်း သူ့ကြောင့်ပဲ။ သူက ရုပ်ရှင်ကြည့်မယ်ဆိုပြီးခေါ်သွားတာ။ နှစ်လတစ်ခါလောက်မှ ခြူးငယ်ရန်ကုန်လာလို့ တွေ့ရတာ လေးငါးခါရှိပြီ။ အမြဲတမ်းလျှောက်သွားနေရတာ။ ဒီတစ်ခါပန်းခြံမှာပဲ နားမယ်ဆိုပြီး ပန်းခြံတစ်ခုကို ခေါ်သွားတာ။ ဟိုရောက်တော့ တကယ်လည်း စကားဖြစ်ဖြစ်မြောက်မြောက်မပြောဘူး။ သူလေ ခြူးငယ်ရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ကိုင်ဆုပ်ပြီးနယ်တာ။ နှုတ်ခမ်းတွေလည်း နမ်းတယ်။ ခြူးငယ် တမျိုးကြီးပဲ။ ခြူးငယ်အတွက် အရာရာက အသစ်အဆန်းလေ။ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောတာ ကြားဖူးနားဝရှိပေမယ့် တကယ် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ကြုံရတော့ ခြူးငယ်လေ အစပိုင်းတုန်းကဆို ကြောက်လွန်းလို့ ခြေချောင်းလေးတွေကို ကုပ်ထားရတာ။
သူကတော့ ခြူးငယ်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လျှာကြီးထိုးထည့်ပြီးမွှေတယ်။ ခြူးငယ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုလည်း တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီး ဆွဲစုပ်ပစ်တာ။ လက်ကလည်း ခြူးငယ်ရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ကိုင်တာ။ ခြူးငယ်လေ အပေါ့သွားချင်လာသလိုလို၊ အီသလိုလိုနဲ့ ရင်တွေတုန်ပြီး တမျိုးကြီးပဲ။သူကတော့ ခြူးငယ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ခြယ်လှယ်တာ။ ခြူးငယ်မှာ ဘာတွေပြောမိလို့ ဘာတွေလုပ်မိမှန်းမသိတော့ပါဘူး။ ညနေပန်းခြံပိတ်မှ ထပြန်လာတော့လေ ဟို ဟို ခြူးငယ်ရဲ့ ညီမလေးမှာ အရည်တွေရွှဲနေတာ။ အရမ်းထူးဆန်းတာပဲရှင်။ ဘယ်လိုတွေမှန်းကို ခြူးငယ်နားမလည်နိုင်ပေမယ့် ခြူးငယ် နယ်ပြန်ရောက်တော့ သူ့ကို လွမ်းမိတယ်ရှင်။
သူ အားရပါးရဆုပ်ကိုင်သွားတဲ့ ခြူးငယ်ရင်သားတွေ အရင်ကထက် ပိုတင်းမာလာသလိုပဲ။ အချစ်ဆိုတာ ဒီလိုမျိုးလည်း ရှိသေးတာလား။ သူပြောတာက ခြူးငယ်ကို ချစ်လို့လုပ်ပေးတာတဲ့။ သူချစ်လို့လုပ်ပေးတာပဲ ခြူးငယ်ဒီလောက်တော့ ကြည်ဖြူပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခြူးငယ်ရဲ့အပျိုစင်ဘဝလေးကိုတော့ လက်မထပ်ဘဲ မပေးလိုက်ချင်သေးဘူးရှင်။ ခြူးငယ် ကိုမင်းညိုနဲ့ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးမှ ခြူးငယ်ကို သူလုပ်ချင်သလိုလုပ်။ ခြူးငယ်လေ ကိုမင်းညိုဆိုတဲ့ လင်သားအပေါ် မယားတစ်ယောက်ရဲ့ဝတ္တရား မလစ်ဟင်းစေရဘူးရှင်။ ခြူးငယ် သတ္တိရှိတယ်။ အဲ့ဒီ့အတွက် အားလည်းမွေးထားတယ်။ ကိုမင်းညိုနဲ့ ခြူးငယ်တို့ရဲ့ မင်္ဂလာပွဲလေး စိတ်ကူးထဲမှာပေါ်လာတိုင်း ခြူးငယ် သိပ်ကိုကြည်နူးရတာပဲ။ အပြင်က လက်တွေ့ဘဝမှာလည်း ခြူးငယ်တို့နှစ်ယောက် သေချာတိုင်ပင်ပြီး ကြိုးစားကြရမှာပေါ့။ ပါပါးနဲ့မာမားကလည်း ကိုမင်းညိုလို လူမျိုးနဲ့ဆို ခြူးငယ်ကို သဘောတူမှာပါ။ ခြူးငယ် သိပ်ပျော်တယ်ရှင်။
............................................
“ အိုး .... ရှီး.. ကျွတ် ”
“ ကောင်းလိုက်တာကွာ ”
“ မမရဲ့ လျှာပြားလေးက နတ်ဘုရားတွေများ ဖန်ဆင်းပေးထားသလား အောက်မေ့ရတယ်။ စုပ် စုပ် မမစုပ် အားရအောင်သာစုပ် ”
“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ရှီး ”
“ ကြိုက်လား မောင် ”
“ အင်း ကြိုက်တာပေါ့ မမရဲ့။ အဲ့ဒါကြောင့် မမရဲ့အနားက မခွာနိုင်ဖြစ်နေရတာ။ စုပ်ပါဦး အဲ့ဒါ မမကြိုက်တဲ့ မောင့်လီးကြီးလေ။ မမ စုပ်။ ပလွတ် ပျက် ပြွတ် ရှီး ”
“ အားပါးပါး တော်တော့်ကို အမှုတ်သန်တဲ့ မမရယ်။ ပြီးမှ မမအားရအောင် တစ်ဝကြီး လိုးပေးမှာ။ စုပ်မမ ပြီးချင်လာပြီ။ စုပ် ”
“ ရှီး ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ”
“ လာ အပေါ်တက်တော့။ မမကို မောင်ပြန်ပြုစုပေးမယ်။ လာ။ မောင့်ပါးစပ်ပေါ် ခွထိုင် ”
ကျုပ်ပြောတော့ စော်ကြီးက ဘယ်လောက်တောင် စက်ပက်ယားနေလဲ မသိဘူးဗျာ။ ချက်ချင်းကို ထဘီချွတ်ပြီး ကျုပ်မျက်နှာပေါ် တက်ခွတော့တာပဲ။ အမွှေးအမျှင်တွေနဲ့ သူ့စောက်ပတ်ကို နှစ်ခြမ်းဖြဲပြီး ကျုပ်လျှာနဲ့ထိုးလိုက်တော့
“ စီး း း းရှီး း း မောင်ရယ် အာ့ ”
“ ဖြေးဖြေးမောင် မမအရမ်းဖြစ်နေတာ ”
“ မမစိတ်လျှော့ထား။ တင်းနေတဲ့ မမအကြောတွေ အကုန်ပြေအောင် မောင်လုပ်ပေးမှာ။ ဒီမှာကြည့် မမစောက်ပတ်လေးက အရည်လေးတွေရွှဲနေတာပဲ တွေ့လား ”
ပြောရင်းနဲ့ သူ့စောက်စိကို လက်ညှိုးနဲ့ ဖိပွတ်လိုက်တာ စော်ကြီး ခါးတွေတွန့်လိမ်ကောက်ကွေးပြီး ကျွန်တော့် ခေါင်းကို အတင်းလှမ်းဆွဲတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အသက်ကို ဝဝရှုပြီး သူ့စောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။
“ အား း း အွန်း အွန်း ”
“ ဟွန်အွန်း အား း မောင်ရယ် အား လုပ်တတ်လိုက်တာ မောင့် အား း း ရှီး း မမဟာလေးတော့ မောင့်ကြောင့် ပြုတ်ထွက်ကုန်တော့မယ် မောင်ရယ်။ အာ့ ”
ခင်ဗျားတို့တွေ အပျိုကြီးမမကို လိုးဖူးလား။ မလိုးဖူးရင် ဖန်ပြီး ရအောင်လိုးကြည့်။ အသက်ကြီးကြီးအပျိုကြီးတွေကို ပါကင်ဖွင့်လိုးရတာ ဘယ်လောက်ကောင်းကြောင်းသိလိမ့်မယ်။ ကျုပ်ကတော့ ဝေဝေမာ ဆိုတဲ့ အပျိုကြီးကိုတော့ သိပ်ကြိုက်ဗျာ။ ဒင်းကြီးက ရေလည်းလျှံတယ်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း အကြီးကြီးမှ အယ်စတုံကြီး။ ပေါင်တွေဖြဲပြီးလိုးရင် အိစက်နေတာ။ အသက်ကြီးမှ အလိုးခံရတဲ့စော်ကြီးတွေက ခင်ဗျားလီးကို ညအိပ်ယာဝင်တိုင်း ရှိခိုးအိပ်လိမ့်မယ်။ ခင်ဗျားလိုးဖူးရင် ခင်ဗျားလီးဟာ သူ့ဘဝရဲ့ အရှင်သခင်ပဲ။
ဒီအပျိုကြီးက ကျုပ်ကို သိပ်ချစ်တာ။ ကျုပ်ကို ချစ်တာထက်စာရင် ကျုပ်ရဲ့လီးကို ပိုမက်မောတယ်ဆိုရင် ပိုမှန်လိမ့်မယ်။ သူ့ပုံစံကို သိချင်လား။ ပြောပြမယ်။ ကျုပ်ပြောပြရင် ဒီစော်ကြီးကို ခင်ဗျားပါ လိုးချင်စိတ်ပေါက်သွားမယ်။ အသက်က လေးဆယ်စွန်းစွန်း၊ ရုပ်က သာမန်ပဲ။ အသားညိုတယ်။ ဆံပင်က အရှည်ကြီး တင်ပါးအောက်တောင် ကျော်တယ်။ ဆံထုံးထုံးထားပြီး ထိုင်နေလိုက်ရင် သူ့ပုခုံးက အကျယ်ကြီး၊ခါးက ခွက်ဝင်ပြီး ကျဉ်သွားတာ။ အောက်က အိုးကြီးက ကားပြီး အနောက်ကို ကော့ထွက်နေတာ။ခါးက ဘယ်လောက်ကျဉ်သလဲဆို သူ့အိုးကြီးရဲ့ သုံးချိုး နှစ်ချိုးလောက်ပဲရှိတယ်။
သူ့အိုးကြီးက ခါးအောက်ပိုင်းအလယ်မှာ လက်ဝါးတစ်ဖြန့်စာလောက် ချိုင့်ခွက်နေပြီး ဘေးသားကြီးတွေက ကားထွက်ပြီး အယ်ထနေတာ။ အဲ့ဒီ့အောက်မှာ သူ့တင်သားကြီးက လုံးဝိုင်းပြီး တစ်လုံးချင်းစီ ကားကားကြီး။ ညောင်ရေအိုး အကြီးစားကြီး။ အောက်ကို ဆက်ကြည့်လိုက်ရင် သူ့ပေါင်ကြီးက ကြက်ပေါင်တုံးကြီးနဲ့ကို တူနေတာ။ တုတ်ပြီး အရှေ့ကို ခုံးထနေတာများ ထဘီသာ ခပ်တင်းတင်းလေးဆွဲဝတ်ထားတာတွေ့ရရင် ခင်ဗျားမုဒိမ်းကျင့်ချင်စိတ် ချက်ချင်းပေါက်သွားမယ်။ အရပ်ရှည်ရှည် ဒေါင်ကောင်းကောင်းနဲ့ မဟာဆန်သူ စစ်ကိုင်းအိုးကြီး။ အောက်ပေးကောင်းသလားဆို အဲ့လိုအိုးကြီးမျိုး ခင်ဗျားဖင်ထောင်သာလိုးကြည့်၊ အောက်ပေးကောင်းလားမကောင်းလား ခင်ဗျား တစ်ကိုယ်လုံး စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်စိမ်ချင်သွားမယ်။
ဖြူရွဲ ညိုတွဲဆိုတာ ကြားဖူးတယ် မဟုတ်လား။ အဲ့လောက်အိုးကြီး အကြီးကြီးနဲ့တောင် သူ့စောက်ပတ်က အပေါက်ကျဥ်းကျဥ်းလေးနော်။ မို့မောက်ပြီး စောက်ပတ်မွှေးအုံကြီးက မဲနက်နေတာ။ နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေက အကြီးကြီး၊ အစိက ပြူးနေတာပဲ။ ကျုပ်ဆို စုပ်ဆွဲပစ်တာ ကြိုက်လွန်းလို့။ အဲ့ဒီ့လိုမိန်းမမျိုးဗျာ ဘယ်လိုလိုးလိုး လိုးလို့ကောင်းမှကောင်းပဲ။ မှောက်လိုးမလား၊ လှန်လိုးမလား၊ ဆောင့်လိုးမလား၊ ညှောင့်လိုးမလား၊ ကုန်းပြီးလိုးမလား၊ မတ်တပ်ရပ်ပြီးလိုးမလား၊ ဒိုင်ဗင်ပစ်လိုးချင်သေးလား၊ မွှေပြီးလိုးမလား၊ ခင်ဗျား စိတ်ကြိုက် ကြိုက်သလိုလိုး အလိုးခံတဲ့အိုး ဗျ။
ကျုပ်အတွက်တော့ သူက လောကနိဗ္ဗာန်မကြီးပါဗျာ။ အိမ်ကမိန်းမနဲ့ တခြားစီကို ကွာတာ။ ကျုပ်ပိုက်ဆံလိုရင်လည်း တစ်ခွန်းပဲပြော။ နှစ်ခွန်းမပြောနဲ့ လိုသလောက်ကို ထုတ်ပေးတာ။ အိမ်ကယောက္ခမကြီးကသာ ပိုက်ဆံအသုံးကြမ်းလို့ဆိုပြီး ကပ်စေးနည်းနေတာ။ ဒီအပျိုကြီးကတော့ ကျုပ်လိုသမျှ အကုန်ပေးတယ်။ ကျုပ်ဆီမှာ အလိုးခံဖို့၊ ကျုပ်တောင်းသမျှပေးဖို့ လူဖြစ်လာသလား အောက်မေ့ရတယ်။
အဲ့ဒီ့တော့ သူအားရအောင် လေးငါးခါ လိုးပေးလိုက်ရင် ဘောက်ဆူးတောင် ထပ်ပိုပေးသေးတာ။ ခင်ဗျားလီးကို တနေကုန် ထိုင်စုပ်ခိုင်းမလား။ တစ်ခြား ဘာမှအလုပ်မှ မလုပ်ဘဲ တစ်နေကုန်ထိုင်စုပ်မယ့် အမျိုးသမီးကြီး။ ခင်ဗျားလိုးရင်လည်း ကြိုက်သလောက်ကြမ်း ကြမ်းသလောက်ကို အားရပြီး အလိုးခံတဲ့အိုး။ ခင်ဗျားကြမ်းလို့ ငြိုငြင်တယ်ဆိုတာမရှိဘူး။ စောက်ပတ်ကိုလိုးမလား၊ ခံတယ်။ ဖင်ကိုလိုးမလား၊ ကြိုက်တယ်။ နို့ကြီးတွေကို ညှစ်ပြီးလိုးမလား၊ လီးပါ လျှာနဲ့ လှမ်းတို့ပေးတာ။ ချိုင်းကြားပေါင်ကြားလိုးမလား၊ ညှပ်ထားပြီး အသံဆာဆာလေးနဲ့ ဖီးလ်တက်အောင် ညည်းညူပေးတာ။ သူ့ပါးစပ်ကိုလိုးမလား၊ လရည်ပါတစ်စက်မကျန် အကုန်စုပ်ယူမျိုချပစ်တာ။
အေးလေ ထန်မှာပေါ့ အသက်လေးဆယ်ကျော် လုံးကြီးပေါက်လှသူဌေးမ အပျိုကြီးဘဝရောက်မှ မိန်းမကျမ်းကျေပြီး အောင်မြင်ခန့်ညားတဲ့ ဝါရင့်သဘာရင့် ကျုပ်လီးနဲ့ ပါကင်အဖွင့်ခံရတာလေ။ အရှည်ခုနှစ်လက်မလောက်ရှိတဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ ဒစ်ဖူးကားကားကြီးဟာ သူ့ပါးစပ်ထဲ အမြဲလိုလို ထည့်ငုံထားချင်စရာ ရတနာတစ်ပါးဖြစ်နေတာပေါ့။
“ အား အား း းရှီး အင်ဟင်အား ”
“ အာအား၊ မရတော့ဘူးမောင်။ အား...ရှီး.. ”
ကျုပ် လျှာအစွမ်းပြလိုက်တာ မမကြီးကော့လိမ်ပြီး ပြီး ပြီးသွားတာ အရည်တွေကို ရွှဲနေတာပဲဗျာ။ ကျုပ်မျက်နှာပေါ်က သူ့စောက်ရည်တွေကို လျှာနဲ့ယက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ကျုပ်တစ်ကိုယ်လုံးကို လျှာနဲ့လိုက်လျှက်ပြီး နှုတ်ခမ်းစူတူတူကြီးနဲ့ လိုက်ထိုးဆွနေတာ။ ဘာပြောကောင်းမလဲဗျာ လီးကို နှစ်ချက် ကွင်းတိုက်လိုက်ပြီး သူ့ကိုပက်လက်ဆွဲလှန်လိုက်တယ်။
တစ်ခါတည်း သူ့စက်ဖုတ်အဝမှာတေ့ပြီးတော့ကို ဆောင့်ပစ်လိုက်တာ။ ကောင်းလိုက်တာဆိုတာ အိကနဲပဲဗျာ။ မမကြီးက သွားစိပြီး “ အီး ” ဆိုတဲ့ သံရှည်ဆွဲညည်းနေတာ။ ခဏရပ်ထားပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွဲတွဲကြီးတွေကို ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ အတင်းပဲ ကျုပ်ကို အငမ်းမရဆွဲဖက်ပြီး သူ့စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ ဆွဲညှစ်တာဗျာ မျက်လုံးတွေပါ ပြာထွက်သွားတယ်။
ဒူးကို ထောက်ထား ပေါင်းကားပြီး သူ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ဘေးချဲချ၊ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး ဆွဲညှစ်ပစ်လိုက်တယ်။ သူ့ပေါင်သားအိအိကြီးတွေနဲ့ ကျွန်တော်ခါးနဲ့ရိုက်ခတ်သံတွေက တစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့၊ သူ့တင်ပဆုံကြီးနဲ့ ကျွန်တော့်ဂွေးဥတွေနဲ့တောင် တစ်ဖတ်ဖတ်ရိုက်သံတွေ ထွက်တယ်။
“ အူး း း ရှီး း း း ”
လိုးပြီဗျာ ဆောင့်ပြီးတော့ လိုးပြီ။
“ အား အား းရှီး ဖတ် ဖတ် အား အဟအား ”
“ ဖတ် ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း အား ”
“ ဖြောင်း ဖတ် ဖတ် ဗြုတ် အင့် ထုတ် ထုတ် အင့်ဟင်း အား း း ရှီး ”
“ ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း း ”
“ အား း အာ အာ့ အာ့ အား အား း း ရှီး ”
မိနစ်သုံးဆယ်လောက်ကြာတော့ နှစ်ယောက်လုံးအတင်းပွေ့ဖက်ပြီး အပျိုကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ကျုပ်လရည်တွေကို ပန်းထည့်ရင်း တင်ပါးကြောတွေကို ညှစ်ထားလိုက်တယ်။ အပျိုကြီး ပါးစပ်က “ အီး ” ဆိုတဲ့ သံရှည်ကြီးဆွဲလို့ ကျွန်တော့်ကို အတင်းကုပ်ခြစ်တွယ်ဖက်ထားတော့တယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို လိုးရတာ သိပ်ကောင်းတာပဲဗျာ။
...................................................
ခြူးငယ် ဒီတစ်ခါ ရန်ကုန်ကို ဈေးလာဝယ်တော့ ကိုမင်းညိုနဲ့ လေးကြိမ်မြောက် တွေ့ဖြစ်တယ်။ ခြူးငယ်လေ ကိုမင်းညိုကို ကိုကိုလို့ စခေါ်ဖြစ်တယ်။
ကိုကိုက ခြူးငယ်ထက် အသက်သုံးနှစ်လောက်ကြီးတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် ကိုကိုက မကြိုက်ဘူးတဲ့။ မောင်လို့ပဲခေါ်ပါတဲ့။ ကိုကိုကလေ သူကလည်း အသက်ကြီးသေးတယ် ပြီးတော့ မောင်လို့အခေါ်ခံချင်သေးတယ်။ တကယ်ပါပဲ။ သူက မောင် ဖြစ်ချင်မှတော့ ခြူးငယ်က သူ့ကိုချစ်မိသူပဲလေ၊ သူခေါ်စေချင်သလို မောင်လို့ ပြန်ပြောင်းခေါ်ရပါတယ်။ စစခေါ်ချင်း နှုတ်မရဲသေးပေမယ့် ကိုမင်းညိုကို မောင်လို့ခေါ်တိုင်း ခြူးငယ်ရင်ဖိုရပါတယ်။ စိတ်ထဲလည်း တစ်မျိုးကြီးပဲ။မောင်က ယောက်ျားပီသတယ်။ ခန့်ညားတယ်။စီးပွားရေးလည်း လုပ်နေတာဆိုတော့ ခြူးငယ်အတွက် ပြီးပြည့်စုံတဲ့ယောက်ျားတစ်ယောက်ပါပဲ။
ခြူးငယ်လေ မောင့်ရင်ခွင်ထဲမှာ နေရတဲ့အချိန်တွေကို တန်ဖိုးထားမိနေပြီ။ မောင့်ရင်ခွင်ထဲရောက်တိုင်း ခြူးငယ်ရဲ့ဘဝလေး နွေးထွေးသွားသလို ခံစားရတယ်။ အရာရာပြီးပြည့်စုံပြီး ခြူးငယ်ရဲ့ရင်ထဲ အားအင်တွေ ပြည့်ဖြိုးလာတယ်။ ခြူးငယ် မောင့်ကို သိပ်ချစ်တာပဲ။ တစ်ခါတလေကျရင် မောင်က ဆိုးတယ်ရှင့်။ ဟိုတစ်ခါ ပန်းခြံမှာ ချိန်းတွေ့တဲ့အခေါက်တုန်းကဆိုရင် ခြူးငယ်ကို သူ့အရုပ်လေးကျနေတာပဲ။ အတင်းဆွဲကိုင်မွေ့ရမ်းပစ်တာ။ ခြူးငယ် အမှန်အတိုင်းပြောရင် ရင်တွေတုန်ပြီး တစ်လှပ်လှပ်နဲ့ ခံစားရတာပါ။ ခြူးငယ် သဘောလည်းကျတယ်။
နောက်လည်း အဲ့လိုမျိုး မောင့်ဆီက အကြင်နာတွေ မျှော်လင့်မိတယ်။ မောင်နမ်းလိုက်တိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ထဲ လျှပ်စီးတွေဝင်ရောက်ဖြတ်သန်းသွားသလိုမျိုး ဖိန်းတိန်းကျင်တက်သွားတဲ့ မောင့်ရဲ့ အကြင်နာတွေ အယုအယတွေကို မက်မောတယ်။ အဲ့ဒါတွေထက် ခြူးငယ်ပိုပြီး ခုံမင်တာက ခြူးငယ်မောင့်ရဲ့ ရင်ငွေ့လှုံပြီး မောင့်ရင်ခွင်ထဲ ခြူးငယ်ခေါင်းလေးတိုးဝှေ့ထားမိတဲ့ အချိန်တွေပါ။ ခြူးငယ်ရဲ့ ဘဝလေး တစ်ခဏတာ နွေးထွေးလုံခြုံသွားတဲ့ ခံစားမှုမျိုးကို ခြူးငယ်တစ်သက်လုံး လိုချင်မိပြီရှင်။
အဲ့ဒီ့လို မောင့်ရဲ့အငွေ့အသက်တွေ တစ်ဘဝတာလုံး ပိုင်ဆိုင်ထားချင်တယ်။ ကျွန်မ သိပ်ချစ်မိတဲ့ မောင့်ကို ခြူးငယ်ရဲ့ဘေးနားမှာ အရိပ်တစ်ကြည်ကြည့်နဲ့ ခြူးငယ်ဘဝရဲ့ အရှင်သခင်တစ်ယောက်အဖြစ် မနက်မိုးလင်းတိုင်း ခြူးငယ် မော်ဖူးချင်တယ်ရှင်။
မောင်က ဒီတစ်ခေါက် မြို့ထဲလျှောက်မလည်ဘူးတဲ့။ မောင့်ညီဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ရှိတယ်တဲ့။ သူ့ကိုခြူးငယ်အကြောင်းတွေပြောပြထားတာဆိုတော့ မောင့်ချစ်သူ ခြူးငယ်လေးကို တွေ့ဖူးမြင်ဖူးချင်လို့တဲ့။ ခြူးငယ်မျက်နှာလေး ဘယ်လောက်လှကြောင်း သွားကြွားချင်တယ်တဲ့လေ။ ခြူးငယ်လေ အဲ့လိုကြီးကျတော့ နည်းနည်းရှက်မိတယ်ရှင့်။ သိပ်ဆိုးတဲ့ မောင်လေ။ သူက ခြူးငယ်ထက် အသက်ကြီးရဲ့သားနဲ့ မောင်လို့အခေါ်ခံပြီး ကလေးဆိုးလေးလုပ်ချင်တာ။
တကယ်ပဲ ချစ်သူရတဲ့ကိစ္စ ကိုယ့်ဆွေမျိုးတွေကို ကြွားချင်ရတယ်လို့ နောက်လည်း မင်္ဂလာဆောင်ရင် တွေ့ရမှာကို သူ သိပ်ကိုလောဘကြီးတာပဲ။ ခြူးငယ်နဲ့လက်ထပ်ချင်တယ်တဲ့။ ခြူးငယ်လည်း မောင်က ခြူးငယ်ဘဝမှာ အချစ်ဦးဖြစ်သလို ခြူးငယ်ဘဝရဲ့ အမြဲတမ်းအဖော်မွန်အဖြစ်နဲ့ မောင့်ရဲ့နံဘေးမှာ မောင်သိပ်ချစ်တဲ့ ဇနီးတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်ပါတယ်လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ ခြူးငယ် သိပ်ကို စိတ်ကူးယဉ်ရာကျသွားလား။ မကျပါဘူး။ မောင်က ခြူးငယ်ကို သိပ်ချစ်လို့ တကယ်မေတ္တာသက်ဝင်လို့ ခြူးငယ်ကို လက်ထပ်ဖို့အထိ ရည်ရွယ်ပြီးပြောတာပဲလေ။
ဒါဟာ ခြူးငယ်တို့လို မိန်းမသားတစ်ယောက်ရဲ့ အမြတ်နိုးဆုံးစကားပါပဲ။ ခြူးငယ် ဟန်မဆောင်တတ်ပါဘူး။ မောင့်ကို ခြူးငယ် အဲ့ဒီ့အတိုင်းပဲ ဖြေလိုက်တော့ မောင်ကလေ၊ မောင်က ခြူးငယ်ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ရင်အုပ်အကျယ်ကြီးထဲထည့်ပြီး လက်မောင်းသားကြီးတွေနဲ့ ဖျစ်ညှစ်ထားတာ ခြူးငယ်ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးမှာ နံရိုးတွေတောင် ကျိုးကြေသွားမလားအောင့်မေ့ရတယ်။ ခြူးငယ်ကို နှုတ်ခမ်းတွေလာနမ်းစုပ်တော့လေ ခြူးငယ်ရုန်းမိတယ် သိလား။
ပန်းခြံထဲမှာ ဘေးလူတွေရှိလို့ ခြူးငယ် ရုန်းထွက်လိုက်ရပေမယ့် မောင့်ရဲ့ ကိုယ်အငွေ့အသက်တွေကြောင့် ခြူးငယ်ရဲ့ညီမလေးအထဲမှာလေ ယားယံလာသလိုလို၊ အကောင်လေးတွေပြေးနေသလိုပဲ စိမ့်တက်လာပြီး အချစ်ဝတ်ရည်လေးတွေတောင် စိုစိမ့်စိမ့်ဖြစ်နေပါပြီ။ မောင်က သူ့ညီဆီသွားရအောင်တဲ့။ ခြူးငယ်လေ မောင့်လက်မောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး မောင့်ရဲ့ နံဘေးက မိဖုရားတစ်ပါးလို လမ်းလျှောက်ရတာတောင် ခြေဖဝါးက မြေကြီးနဲ့ မထိသလိုခံစားရတယ်။ တကယ်တော့ မောင်က ခြူးငယ်ရဲ့ အချစ်နန်းတော်မှာ စိုးစံအုပ်ချုပ်မင်းလုပ်နေတဲ့ သင်္ဂါရတိုင်းရဲ့ ဘုရင်ကြီးပေါ့ရှင်။
.................................................................
ဒီတစ်ခေါက်တော့ဗျာ အလန်းလေးတစ်ဗွေမလာခဲ့တယ်။ အသစ်ကလေး။ တောသူ တရုတ်မလေးပေါ့။ အသားဖွေးဖွေး၊ မျက်လုံးကျဉ်းစပ်စပ်ကလေးနဲ့ အိုးလေးကို လုံးလို့၊ သိပ်ကို လိုးလို့ကောင်းမယ့် ကောင်မလေး။ အတွေ့အကြုံလည်းမရှိသေးဘူး။ ရည်းစားဦးတဲ့။ ဟဲဟဲ ပါကင်လေးပေါ့ဗျာ။ ပါကင်မစားရတာကြာတော့ ဒီဟာလေးကို လိုးခွဲပစ်ရမှာ အရသာရှိလိုက်မယ့် ဖြစ်ခြင်း။ ရုပ်ကလည်းချောတယ်၊ အသားကလည်း တရုတ်မဆိုတော့ ဖွေးနေတာပဲ။
အသက်ငယ်တော့ အသားအရည်ညက်ညက်နုနုကလေးနဲ့ အိုးလုံးလုံးလေးကို လိုးရမှာဗျ ဟီး ဟီး။ မင်းညိုတို့ကတော့ လီးကို အာဟာရအပြည့်ဖြည့်ထားတာ။ အားတိုင်း သွားလိုးနေကျ အပျိုကြီးကိုတောင် မလိုးတာ ကြာနေပြီ။ ဒီစော်လေးကို အပီနွှာပစ်မှာ။ ကျုပ်သူငယ်ချင်းအိမ်ကို ညာပြီးခေါ်လာတာ လိုက်တာတယ်။ ပန်းခြံမှာကတည်းက စိတ်ကြွအောင်နှူးမလို့ကို စော်လေးက ရုန်းနေတယ်။ အခုမှ တကယ်အလိုးခံရမယ့်အဖြစ်ကို သူမသိဘူး။
ဟိုရောက်တော့ ကျုပ်ကောင်က အိမ်ရှေ့တောင် ထွက်မျှော်နေတာ။ မျှော်ဆို သူပါ ချောင်းရမှာလေဗျာ။ သူ့အိမ်မှာ ခေါ်ဘုတော့ သူလည်း ချောင်းမှာပေါ့။ ဒီကောင်မလေးက အရိုင်းလေးဗျ။ စစတွေ့တုန်းက သူတို့ဆိုင်ကို ကုန်စည်တွေသွားပို့ရင်း ဂွင်ဖန်ခဲ့တာ။ နောက်ပိုင်း ချိန်းတွေ့မှ အရိုင်းလေးမှန်းသိတာ။ ကျုပ်လို မိန်းမကျမ်းကျေတဲ့လူတစ်ယောက်အတွက် အရိုင်းလေးတစ်ယောက်ကို ကိုင်တွယ်ရတာ မခက်ပါဘူး။ အတွေ့အကြုံ သဘာက စကားပြောပါတယ်။
ဟိုရောက်တော့ ကောင်မလေးကို ဧည့်ခန်းထဲ ခဏထိုင်ခိုင်းထားလိုက်ပြီး ကျုပ်တို့ကိုဧည့်ခံဖို့အတွက် နောက်ဖေးမှာ အအေးသွားဖျော်နေတဲ့ အိမ်ရှင်သူငယ်ချင်းရဲ့အနောက်ကို လိုက်သွားတယ်။ ကောင်မလေးသောက်မယ့် အအေးခွက်ထဲမှာ ကျုပ်ရဲ့ လက်နက်တစ်မျိုးထည့်ပြီး ဖျော်စပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ အဲ့ဒီ့အအေးခွက်ကို ယူလာပြီး ကောင်မလေးကို အရင်တိုက်လိုက်တယ်။
“ ခြူးငယ်၊ ရော့ အမောပြေလေး အအေးသောက် ”
“ မောင်က ဟိုကောင်ဖျော်တာကို မကြိုက်လို့ မောင့်ရဲ့ခြူးငယ်လေးကို မောင်ကိုယ်တိုင်တိုက်ချင်လို့ သွားဖျော်လာတာ ”
“ အင်း မောင်။ ကျေးဇူး။ မောင်က သိပ်အလိုက်သိတာပဲ ”
“ ကဲ၊ ရပါပြီ မောင်မင်းညိုရေ။ ရော့ သောက်။ သူ့ကောင်မလေးအတွက်ကျတော့ ဦးဦးဖျားဖျားယူသွားတယ်။ သူသောက်ဖို့ကျတော့ ငါက ဖျော်ပြီးအနောက်က လိုက်ဆက်သရတယ် ”
အိမ်ရှင်သူငယ်ချင်းက ကျွန်တော့်အအေးခွက်လာပေးရင်း ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ကျုပ်က ဒီကောင့်ကို ကျွန်တော့်ညီဝမ်းကွဲလို့ လိမ်ထားတာ။
“ ကဲ၊ ညီလေးရေ။ ဒါ အကို့ရဲ့ ချစ်သူအသစ်စက်စက်ကလေး။ နာမည်က ခြူးငယ်တဲ့ ”
“ ခြူးငယ်၊ ဒါ အကို့ညီ အောင်ကျော်မိုးတဲ့ ”
ခြူးငယ် ပြုံးပြသည်။ အောင်ကျော်မိုးက
“ အမကို အကိုပြောပြောနေလို့ သိတာကြာပြီ။ အမတို့ မကြိုက်ခင်ကတည်းက အကိုကပြောပြောနေတာ။ အပြင်မှာ တကယ်တွေ့တော့ အကိုပြောတဲ့အတိုင်း အမက တကယ်လှတာကိုးဗျ ”
ခြူးငယ်က ရှက်ပြီး ခေါင်းငုံ့သွားတယ်။
“ ဟာ ဟေ့ကောင်၊ အဲ့လိုကြီး ဘွင်းဘွင်းပြောချလိုက်တာ ငါ့ချစ်သူလေး ရှက်သွားမှာပေါ့ဟ။ မင်းကလေ လုပ်ချလိုက်ရင် ဒဲ့ကြီးပဲ။ ခြူးငယ် သောက်သောက် ”
ခြူးငယ်က ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး ကျုပ်ဖျော်ထားတဲ့ အအေးကို မကုန် ကုန်အောင် သောက်နေတယ်။နောက်ထပ်စကားတွေကိုတော့ ကျုပ်စိတ်ထဲကပဲ ကြိတ်ပြောလိုက်ပါတယ်။
“ သောက်ပါ သောက်ပါခြူးငယ်။ အဲ့ဒါမှ ခဏနေရင် နင်အလိုးခံနိုင်မှာ ”
...............................................
( ၃ )
ခဏကြာတော့ ဟိုကောင်အောင်ကျော်မိုးက အကြွေးကိစ္စလေး ရစရာရှိလို့ သွားတောင်းလိုက်ဦးမယ်တဲ့။ အားနာတယ်၊ ခဏလေး စောင့်ပေးပါ လို့ လိမ်ပြီး ထွက်သွားတယ်။ ကျုပ်လည်း မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့ ဆိုပြီး ဖြီးဖြန်းလိုက်ရတယ်။ကောင်မလေးကတော့ ဘာမှ မသိရှာဘူး။
အောင်ကျော်မိုး ထွက်သွားတာနဲ့ သူ့အနားတိုးပြီး ပါးလေးကို တစ်ချက်နမ်းလိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ရှက်သွားပြီး တစ်ခွန်းပြောတယ်။
“ မောင် ၊ သူများ အိမ်ကြီးမှာနော်တဲ့ ”
“ သူများအိမ်ဆိုပေမယ့် အခု ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး ခြူးငယ်ရယ် ”
“ ပန်းခြံမှာ ခြူးငယ်က အနမ်းမခံတော့ ဒီမှာ လွတ်လပ်တုန်း ခြူးငယ်ပါးလေးကို လွမ်းမိလို့ပါ ”
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ကျုပ် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖိစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေး အင့်ကနဲတစ်ချက်ဖြစ်သွားပြီး ငြိမ်ခံနေတယ်။ အပေါ်နှုတ်ခမ်းတွေရော အောက်နှုတ်ခမ်းတွေရော သူ့လျှာဖျားလေးတွေရော အကုန်ဆွဲစုပ်ပစ်၊ သူ့ခံတွင်းလေးထဲ လျှာထိုးပြီးမွှေပေးတော့ ကောင်မလေး မျက်တောင် စင်းစင်းလေးနဲ့ ကျုပ်ပုခုံးကို တွဲခိုပြီး ညည်းသံသဲ့သဲ့လေးပေးနေတာ။ အခြေအနေကောင်းနေပြီလေ။ သူ့နို့လေးတွေကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပေးတော့ အသက်ရှုသံတွေပြင်းလာတယ်။ ငြိမ်ခံနေတာဗျ။
အဲ့ဒါနဲ့ သူ့အင်္ကျီကြယ်သီးလေးတွေ ဆွဲဖြုတ်ပြီး ဘော်လီထဲက နို့လုံးလုံးလေးတွေကို ထိုးနှိုက်၊ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကလိပေးနေလိုက်တာ ကောင်မလေး တွန့်လိမ်နေတာပဲ။ အောက်ကနေ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့အဖုတ်လေးကို လှမ်းနှိုက်တော့ အသက်ရှုသံတွေ ပိုပြင်းလာပြီး မျက်လုံးတွေပြန်ပွင့်လာတယ်။ ကျွန်တော့်လက်ကို အတင်းတွန်းလွှတ်ပြီး ရုန်းတယ်။ ဘယ်ရလိမ့်မလဲဗျာ။ မင်းညိုတဲ့။ အတင်းဗျင်းရင် အခင်းမလိုတဲ့ မင်းညိုတဲ့ကွ။
ကျုပ်လိုးပြီဆို ဘယ်မိန်းမမဆို လိုးမယ့်နေရာတိုင်း အလိုးခံရတာချည်းပဲ။ ပါကင်လေးမို့လို့ သူငယ်ချင်းအိမ်ကို အသာလေးခေါ်လိုးပေးတာကို ဒီကောင်မလေးက ရောင့်တက်နေတာ။ ကောင်မလေးကို အတင်းတွန်းလှဲပြီး ထဘီဆွဲလှန်ပစ်၊ သူ့အတွင်းခံထဲ လက်နှိုက်ပြီး အဖုတ်လေးကို အတင်းထိုးနှိုက်ပစ်တာ။ ကောင်မလေးက ရုန်းတယ်။ သူ့အပေါ်ကနေ ကိုယ်လုံးနဲ့ တက်ဖိထားပြီး နို့လုံးလုံးလေးတွေကို ဆွဲစို့တယ်။ လက်ကလည်း အောက်ကနေ အဖုတ်ကို နှူးပေးနေရတယ်။
ငါးမိနစ်ဆယ်မိနစ်လောက် ကြာသွားမယ်ထင်တယ်။အဲ့ဒီ့တော့မှ ကောင်မလေး ငြိမ်ကျသွားတယ်။ ငြိမ်ကျသွားတာနဲ့ သူ့အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်ပြီး ကျွန်တော့်ပုဆိုးပါ ချွတ်လိုက်တယ်။ သူ့ပေါင်လုံးလေးတွေကို ဆွဲကားလိုက်တော့ အတင်းပဲရုန်းကန်တယ်။
“ မောင် မောင့် အား ”
“ မလုပ်ပါနဲ့ မောင့် အား း လွန်ကုန်မယ် ”
“ မောင့် မလုပ်ပါနဲ့ ခြူးငယ် တောင်းပန်ပါတယ် ”
ပေါင်ကို အတင်းဆွဲစိထားတာဗျာ။ ဘယ်ရလိမ့်မလဲ။ အတင်းဆွဲဖြဲပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲကို ဝင်လိုက်တယ်။ အပေါ်ကလည်း သူ့ကိုယ်လုံးကို ရုန်းလို့မရအောင် ချုပ်ထားရတာ။ သူငိုတယ်ဗျ။
“ အီး ဟီး ဟီး း း မောင့် မလုပ်ပါနဲ့။ ခြူးငယ် မပေးချင်သေးဘူး။ ခြူးငယ် အဲ့ဒါတွေကို မင်္ဂလာဆောင်မှ ဖြစ်ချင်လို့ပါ မောင်ရယ်။ မလုပ်ပါနဲ့ ခြူးငယ် တောင်းပန်ပါတယ်။ ခြူးငယ်ကို ချစ်ရင် မလုပ်ပါနဲ့ မောင်ရယ် အီး ဟီး ဟီး ခြူး ငယ် တောင်း ပန် ပါ တယ် အီး ဟီး ဟီး မောင်ရေ မောင့် အား း း း ဟီး ”
ကျုပ်စကားပြောစရာ မလိုတော့ဘူးဗျာ။ သူ့နို့လုံးလုံးသေးသေးလေးတွေကို အတင်းဆွဲနယ်ပြီး အောက်ကနေ သူ့အဖုတ်လေးထဲ လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ နှစ်လက်မလောက်ဝင်သွားတာ ဒစ်ဖူးကတော့ မြုပ်သွားပြီ။ အရည်တွေရွှဲနေတော့ အရမ်းကျပ်နေပေမယ့် ထည့်လို့တော့ ရတာပေါ့ဗျာ။
“ အီး း ဟီး အား း း း မောင်..နာ တယ် အင့် ”
“ အား း း း း း အ အား း းဟီး ”
“ မလုပ်ပါ နဲ့ဆို အား း းနာတယ်အဟင့် ဟီး ”
ရပ်နေစရာမလိုဘူး။ ဒစ်ဝင်သွားတာနဲ့ တစ်ခါတည်း အဆုံးထိ ထိုးထည့်လိုက်ရတယ်။ အဓိကက အဆုံးထိဝင်သွားရင် ဆက်လိုးလို့ ရပြီ။ အရှေ့မှာ အပျိုမှေးလေးက ခပ်တင်းတင်းလေးခံနေတာ။ သူ့ရဲ့နောက်ဆုံး တံတိုင်းလေးပေါ့ဗျာ။
ကဲ! ! တိုက်စစ်ကို ဖွင့်။ သူ့ပုခုံးကို လှမ်းဆွဲပြီး အားရှိသလောက် တစ်ချက်တည်း အပြင်းဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။
“ ဗြုတ် . . . ”
“ ဖောက်. . . ”
“ အ...အီး း း အား ”
“ အီးဟီးဟီး း နာတယ် နာတယ် အီး း ဟီး ဟီး း ”
“ အတင်းလုပ်တယ် ဟီး ”
“ မောင် မကောင်းဘူး း ခြူးငယ် လက်မခံပါဘူးဆို အဓမ္မလုပ်တယ် အီး း ဟီး းနာပါတယ်ဆိုမှ ခြူးငယ်ကို ချစ်ရင် မလုပ်ပါနဲ့တော့ တောင်းပန်ပါတယ် နာလို့ပါ။ အထဲက တကယ်အောင့်ပြီး နာလို့ပါ အီးဟီး ကွဲသွားပြီလား မသိဘူး အား ဟင်း း းနာတယ်ဆို ”
“ အား း း း း းအအားး း း အီးဟီး ”
“ ခြူးငယ်ကို သနားရင် ထပ် မလုပ်ပါ နဲ့တော့။ခြူးငယ် တောင်း ပန် ပါ တယ် အီး ဟီး ”
ကောင်းလိုက်ဗျာ။ လီးကို တင်းကျပ်ပြီး ထိပ်ကို ကျိန်းသွားတာပဲ။ ပေါင်လုံးလေးတွေကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းပြီး အောက်ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ သွေးတွေ အပြင်ကို နည်းနည်း စိမ့်ထွက်လာတယ်။ သူ့ဖင်အောက်က ထဘီကို အပေါ်မြန်မြန်ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ လီးကိုဖြည်းဖြည်းလေး ဆွဲနှုတ်တော့ အပျိုသွေးရဲရဲလေးတွေ ပိုထွက်လာတယ်။ ကြမ်းပြင်ပေါ် သွေးစလေးတွေတောင် ပေကုန်တယ်။
အနီရောင်မြင်ကွင်းလေးဗျာ။ ဘယ်လောက်ထိ ကြည့်ရကောင်းသလဲ။ ကြည့်ရတာပဲကောင်းတာ မဟုတ်ဘူး၊ အထိအတွေ့ကလည်း ဘယ်သူနဲ့မှ မတူတဲ့ အထိအတွေ့လေဗျာ။ ကောင်မလေးကတော့ မျက်ရည်ကိုရွှဲနေတာပဲ။ အပေါ်ကမျက်ရည်ရွှဲ၊ အောက်က အဖုတ်ရည်ရွှဲ၊ နောက်ဆုံးတော့ အပျိုသွေးနီနီ ရွှဲ။ ဘယ်လောက်တန်ဖိုးရှိလိုက်သလဲဗျာ။ ပေါင်နှစ်လုံးကို အတင်းဖိထားပြီး အသက်တစ်ချက်ဝဝရှု၊ လီးကို ဒုတိယအကြိမ် ပြန်ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ တင်းကျပ်ကျပ်ကလေး ပြန်ဝင်သွားတာ ကောင်းလိုက်တာဗျာ။
“ အား း နာတယ်လို့ နာပါတယ်ဆို ဟီး ”
ကျုပ်ရင်ဘတ်ကို လက်သည်းနဲ့ကုပ်ပြီး ထပ်ရုန်းဖို့ကြိုးစားတယ်ဗျ။ အတင်းဆွဲဖက်ပြီး ကျုပ်ခါးအားနဲ့ ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးပေးနေလိုက်ရတယ်။
“ ဇွပ် ဇွတ် ဗြွတ် အင်း ရှီး ”
“ အား း း ဟာအီး ”
“ နာလွန်းလို့ပါ အား းနာလို့ပါဆို အား း း း းအီးဟီး းဟီး ”
“ နာတယ် နာ နာတယ် တကယ်အောင့်နေတာ အား း အီး း း နာလို့ပါ ဟီး ”
မိန်းမမျက်ရည်ဆိုတာ မခံစားကောင်းဘူးဗျ။ ခင်ဗျား အဲ့ဒါကို မှတ်ထား။ အခုက ပါကင်မို့ ရှက်ပြီး လျှောက်လုပ်နေတာ။ နောက်ပိုင်းကျရင် အဲ့လိုကောင်မတွေပဲ လီးကို အတင်းလိုက်စုပ်နေတာ။ ခင်ဗျား ပထမတစ်ကြိမ်ပဲ သည်းခံ။ တစ်ကြိမ်လိုးပြီးတာနဲ့ နောက်ပိုင်း ခင်ဗျား စိတ်ကြိုက် လိုးလို့ရပြီ။ ပထမတစ်ကြိမ်ကိုလည်း အထင်မသေးနဲ့။ ပါကင်ဖွင့်ရတဲ့အရသာဟာ ခင်ဗျား တစ်သက်မမေ့နိုင်အောင် ကောင်းတာ။
မျက်ရည်လေး စမ်းတမ်းတမ်းနဲ့ ရှိုက်ငိုနေတဲ့ မိန်းမလှလေးတစ်ယောက်ကို အပျိုသွေးတစ်ရဲရဲနဲ့ လိုးနေရတဲ့မြင်ကွင်းက ကြုံတောင့်ကြုံခဲပေါ့ဗျာ။ အင်္ဂလိပ်လို Once in the blue moon ပေါ့။ ဘဝတစ်သက်မှာ တစ်ကြိမ်တစ်ခါပဲ။ တစ်ချို့လူ့ငနွားတွေကျ တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် အပျိုသွေးတောင် မြင်ဖူးမသွားတဲ့ ယောက်ျားတွေလည်းရှိတယ်။ ကျုပ်ကတော့ ရှေးဘဝကံအကျိုးဆက်ကြောင့်သာ ပါကင်လေးတွေနဲ့ သုံးလေးခါ ဆုံဖူးရတာ
“ အင့် အား ဟား း း ဗြွတ် အင့် ရှီး ”
“ အား း း အင့် အအား း နာတယ် အား း း အင့် အဟွန့်အွန်း း း အား း ထုတ် ထုတ် အင့် ဇွိ အား း ”
မရတော့ဘူး။ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်မှ ရတော့မယ်။ ဒီကောင်မလေး ခံနိုင်နေပြီဗျ။
“ ဖတ် ဖောက် ဖတ် ဇွိ အား း း အင်း း းအား း း ”
“ ဖောင်း း း ဖတ် ဖတ် ဖတ် အား း း း အင့် ဟင်း ဟင်း း း ဟီး း း း နာတယ် နာ တယ် အား း း မလုပ်ပါနဲ့ နာလို့ပါ ခြူး း း နာ လို့ ပါ ”
“ ပြီးတော့မယ် မောင်ပြီးတော့မယ် ”
“ ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဖြောင်း း အင့် အား ”
“ အာ့ အာ့ အာ့ အား း း း အီး ဟီး း းအာ ”
ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ အထဲမှာ ပန်းထုတ်လိုက်ရတာ။ အပျိုအဖုတ်လေးထဲ လရည်ထည့်ရတဲ့အရသာကို ခင်ဗျားတို့ ကြုံဖူးမှပဲ သိလိမ့်မယ်။ အီစိမ့်နေအောင်ကို ကောင်းတာ။ လိုးပြီးသွားတော့ ကောင်မလေးက ငိုတာ မရပ်ဘူးဗျာ။အောက်ကလည်း သွေးတွေရွှဲနေတာ။ ကျုပ်လည်း သွေးတွေသုတ်၊ ရေဆေးပေးလိုက်တယ်။ ရေဆေးတာတောင် သွေးထွက်တာ မရပ်လို့ သူ့အောက်ခံဘောင်းဘီထဲ တစ်ရှူးစတွေခံပြီး ဝတ်ပေးလိုက်ရတယ်ဗျ။
အဲ့ဒီ့ကောင်မလေးကို ချော့ရသေးတာပေါ့။ ကောင်မလေးက ပေါင်လေး ကွတတနဲ့ လမ်းတောင်သိပ်မလျှောက်နိုင်ဘူး၊ မင်းညိုရဲ့လီးဒဏ် ခံထားရတာပဲ ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့။ အနောက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ အိုးလေးက လုံးနေတာပဲ။ အငိုမတိတ်တဲ့သူ့ကို ချော့နေရတော့ နောက်မှပဲ ဒီအိုးလုံးလုံးဖွေးဖွေးလေးကို အပြတ် နွှာပစ်ရမယ်။ တစ်ခါလိုးပြီးရင် နောက်အလိုးမခက်ဘူး။ ခင်ဗျားသိတယ်မဟုတ်လား၊ လရည်ဝင်ရင် အသေခင်တယ်။
.........................................................
ခြူးငယ် အဲ့ဒီ့နေ့က တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသွားခဲ့တာပါ။ မောင်က ဘီလူးသရဲစီးနေသလို ခြူးငယ်ကို လုပ်တာ။ ခြူးငယ်ရဲ့ အပျိုဝင်ဘဝလေးကို ခြူးငယ် လိုလိုလားလား မပေးပါဘဲနဲ့ အနိုင်ကျင့်ပြီး အတင်းလုယူသွားတာ။ ခြူးငယ်ရဲ့ မိန်းမကိုယ်ထဲက အရမ်းနာတယ်။ အောင့်တာလည်း တော်တော်အောင့်တာ။ ခြူးငယ်ရဲ့ဟာလေးထဲကို ငရုပ်ကျည်ပွေ့ကြီးထိုးထည့်ပြီး ထောင်းနေသလိုမျိုး အားကြီးနဲ့ ဆောင့်ထည့်ပစ်တာ။ ရက်စက်လိုက်တာ။ ခြူးငယ်ကို မညှာတာပါဘူး။ ခြူးငယ်ကို တကယ်ချစ်ရော ချစ်ရဲ့လားမသိဘူး။
သူတစ်ချက်ထိုးထည့်လိုက်တိုင်း သားအိမ်ဝက မီးစနဲ့ထိုးသလို ပူပြီးအောင့်တက်သွားတာ။ ပြန်ရုန်းကန်ဖို့ အားလည်း မရှိဘူး။ ပျော့ခွေနုန်းကျပြီး သူထိုးသွင်းသမျှကို ခြူးငယ် တစ်အင့်အင့်နဲ့ စူးကနဲ နင့်ကနဲ နာကျင်ခံစားရဝာာပါ။ အဲ့ဒီ့အချိန် ခြူးငယ်ရဲ့ခေါင်းထဲ ချာချာလည်ပြီး ခြူးငယ် နာကျင်နေတာရယ် ကြောက်နေတာရယ်ပဲ သိတယ်။ ခြူးငယ် အရမ်းကြောက်တယ်။ ခြူးငယ် ကြောက်တယ်။ ခြူးငယ်ကို အဓမ္မကျင့်တာ။ ခြူးငယ်မိန်းမကိုယ်လေးထဲကနေ သွေးတွေ အများကြီးထွက်တာ အီး ဟီး ။
ခြူး ငယ် ကြောက် တယ်။ အီး း ။ ခြူးငယ်ကိုလေ သူရေဆေးပေးတုန်းက ခြူးငယ်မိန်းမကိုယ်က အရမ်းစပ်တာ။ စပ်လွန်းလို့ အသားတွေပါ တစ်ဇတ်ဇတ်တုန်တယ်။ သွေးတွေကလည်း ထွက်တာ အများကြီးကို ဘာမှ တာဝန်မယူဘဲနဲ့ တစ်ရှူးစတွေပဲ ထိုးထည့်ပေးတယ်။ ခြူးငယ်ကို အဝတ်အစားတောင် သေချာပြန်မဝတ်ပေးဘူး။ သူ့ညီဆိုတဲ့ကောင်က ပြန်ရောက်လာတော့ ခြူးငယ်ကို သေချာကြည့်နေတာ။ အပြင်တကယ်သွားတာမှ ဟုတ်ရဲ့လားမသိဘူး။
သူ့မျက်လုံးတွေက အရောင်တွေတောက်နေတာ။ ခြူးငယ် မလုံခြုံသလို ခံစားရတယ်။ ခြူးငယ် ကြောက်တယ်။ လှောင်အိမ်ထဲမှာ ဘီလူးနှစ်ကောင်နဲ့ အတူနေရသလို ခြူးငယ်ကြောက်တယ်။ ပါပါးတို့ဆီပြန်ချင်တယ်။ ခြူးငယ် ဘဝလေး မလုံခြုံတော့ဘူး။ မောင်ကလေ ခြူးငယ်ကို ပြန်ချော့တာတောင် ကြင်ကြင်နာနာမရှိဘူး။ သူ့မျက်လုံးတွေက တစ်ဆင့် ခြူးငယ် သိနေတယ်။
ခဏတည်းခိုနေတဲ့ ဒေါ်လေးတို့အိမ်ကို ခြူးငယ် မနည်းပြန်ရတယ်။ လမ်းလျှောက်တိုင်း မိန်းမကိုယ်ထဲက တင်းပြီး တစ်ချက်တစိချက် ထိုးထိုးအောင့်နေတာ။ ပြန်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှ မသိအောင် အားတင်းပြီး ခြူးငယ် နာကျင်နေပါလျက်နဲ့ ဟန်ဆောင်နေရတာ။ ခြူးငယ် ဘယ်လိုမှ အောင့်အီးမခံစားနိုင်ဘူး။ ခြူးငယ် ပေါက်ကွဲထွက်ပစ်လိုက်ချင်တယ်။
ညဘက်တွေလည်း ခြူးငယ်သားအိမ်ထဲက အောင့်နေလို့ လက်ဝါးလေးနဲ့ဖိအုပ်ပြီး အိပ်ယာထဲမှာ ကွေးကွေးလေး ကြိတ်ငိုခဲ့ရတာ။ ခြူးငယ်ရဲ့ မျက်ရည်တွေကို ခြူးငယ် မထိန်းနိုင်ဘူး။ နာကျင်လွန်းလို့ ဆေးခန်းသွားပြလို့လည်းမရ၊ ဘယ်သူမှလည်း အသိခံလို့မဖြစ်တဲ့ အခြေအနေမှာ မျက်ရည်တွေနဲ့ပဲ ခြူးငယ်အဖော်ပြုရင်း အဲ့ဒီ့ဝေဒနာကို အစိမ်းသက်သက် ခံစားရတယ်။
မောင် ခြူးငယ်ကို လုပ်ရက်လိုက်တာ။ ခြူးငယ် ဘယ်လိုမှ မခံစားနိုင်ဘူး။ ခြူးငယ် ကြောက်နေတာပဲသိတယ်။ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ်ပါ။ အခုတော့ ခြူးငယ်ရဲ့ဘဝကို သူပိုင်သွားပြီပဲ။ ခြူးငယ် အားတင်းထားပါတယ်။ ခြူးငယ် သူနဲ့ပဲ ရှေ့လျှောက် လက်တွဲသွားရတော့မှာပါ။ ခြူးငယ်စိတ်ထဲ ဘာမှန်းမသိတဲ့ ဝေဒနာတစ်မျိုး တိုးလာနေသလိုပဲ။ ခြူးငယ် ကြောက်တယ်။ ညဘက်ဆိုလည်း အိပ်မက်ဆိုးတွေမက်လို့ လန့်နိုးခဲ့ရတာ အကြိမ်ကြိမ်။ ခြူးငယ် ကြောက် မိ တယ်။
...............................................................
ဒီတစ်ခါ ပါကင်ဖွင့်ရတာ အရင်ကနဲ့မတူဘူးဗျာ။ အရင်က ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဟုတ်လှပြီထင်နေတာ။ အခုမှပဲ နည်းနည်းလန့်သွားတယ်။ ခြူးငယ်ဆိုတဲ့ကောင်မလေးရဲ့ အဖုတ်က တင်းကျပ်ပြီး ဆွဲညှစ်ထားတာ။ ကျုပ်ဖြင့် မျက်လုံးတောင်ပြာထွက်သွားတယ်။ မလွယ်ဘူးဗျ။
ဒီကောင်မလေး ဘာသဘောလဲတော့ မသိဘူး။ အပေါ်ကသာ မျက်ရည်လေး စမ်းတမ်းစမ်းတမ်းနဲ့ တောင်းပန်နေတာ။ အောက်ကဆွဲညှစ်ထားတာများ လီးကျိုးမလားတောင် မှတ်ရတယ်။ ကောင်းလွန်းလို့ ညှာတောင်မညှာဘူး။ အသေလိုးပစ်တာ။ လိုးပြီးလို့ ရေဆေးတာတောင် သွေးမတိတ်လို့ တစ်ရှူးစတွေ ထိုးထည့်ပေးလိုက်ရတယ် ဟီ ဟိ။ အဲ့ဒါကြောင့် ခင်ဗျားတို့ကို ပြောတာ။ အပျိုအဖုတ် ဘယ်လိုလိုး၊ အလိုးမဝ တောင့်တရမြဲ တဲ့။ စွဲနေပြီ။ ဒီကောင်မလေးအဖုတ်ကို ကျုပ်ကောင်ကြီးက အရသာစွဲနေပြီ။
အခုတော့ သူ့ကို လက်ချာရိုက်ပြီး အောက်ပေးကောင်းအောင် သင်ပေးချိန်တန်ပြီ။ ဒီကောင်မလေး ပညာပိုတတ်လာလေလေ ကျုပ်အတွက်က ပိုပြီးအရသာတွေ့လေလေပဲ။ ဒီတစ်ခေါက် သူတို့ဆိုင်ကို ကုန်တွေသွားပို့တော့ အခြေအနေကြည့်ပြီး ရေမွှေးတစ်ပုလင်းရယ်၊ စာတစ်စောင်ရယ် ပေးထားခဲ့တယ်။ သူ့ကို ပြန်ချော့ရတာ လွယ်ပါတယ်ဗျာ။
စကားလုံးချိုချိုလေးသာရေးပေးထားလိုက်ရင် အကြိမ်ကြိမ်ပြန်ဖတ်ပြီး အမြဲတမ်းစိတ်ကူးယဉ်နေတတ်တဲ့ကောင်မလေးပါ။ သူ့ဆိုင်ရောက်တုန်းက သူ့အိုးလေးကို အလစ်ငေးကြည့်ရတာ တော်တော်ကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ဗျာ။ ချက်ချင်းတောင် ဆွဲလိုးလိုက်ချင်တာ။ စိတ်ကို အသာနှိမ်ထားရတယ်။ ဒီတစ်ခေါက်ရန်ကုန်ရောက်ရင် ကောင်မလေး သေဖို့သာ ပြင်ထားပေရော့။
.......................................................................
( ၄ )
ဒီတစ်ခေါက် အဲ့ဒီ့ကောင်မလေး ရန်ကုန်ရောက်တော့ ကျုပ်နဲ့ ဘုရားမှာ ချိန်းတွေ့ကြတယ်။ ကောင်မလေးက ပါကင်အဖွင့်ခံရပြီးပြီလေဗျာ။ ကျုပ်ပိုင်ပြီပဲ။ ကျန်တာတွေ အလောသုံးဆယ်လုပ်စရာမလိုတော့ဘူး။ တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ချော့ဖို့ပဲ လိုအပ်တော့တာ။ ဘုရားမှာ ဆီမီး၊ ပန်း၊ရေချမ်း ကပ်တော့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သေးတယ်။
ပန်းနုရောင်ဖျော့ဖျော့ စတော်ဘယ်ရီဖျော်ရည်ရောင် ဝမ်းဆက်လေးမှာ အနီရောင်ပန်းပွင့်သေးသေးလေးတွေနဲ့ ချစ်စရာလေးဗျ။ အင်္ကျီကလည်း လက်မောင်းအိုးလေးဖုံးထားရုံ လက်တိုလေးမို့ သူ့လက်မောင်းသားလေးတွေက ဖြူဖွေးပြီး ကစ်ကစ်လေး၊ သိပ်ကို ကိုက်ဆွဲချင်စရာလေးပါ။ ပုဆစ်တုပ်ထိုင်ပြီး လက်အုပ်ချီလျက်သားနဲ့ ဘုရားရှိခိုးနေတဲ့ ပုံစံလေးက ခါးလေးက ဝိုင်းစက်လို့၊ အောက်မှာလည်း အိုးလေးက လုံးလုံးတစ်တစ်လေးနဲ့ ကားထွက်နေတာ။ပုဆစ်တုပ်ထိုင်ထားလို့ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းလေး ပေါင်သားလေးတွေက ထဘီအောက်မှာ တင်းကျပ်ကျပ်လေး ဖြစ်နေရှာတယ်။ ဖင်လေးကိုကိုင်ပြီး ပေါင်သားလေးတွေဆီ အစုန်အဆန်ပွတ်လိုက်လို့ကတော့ ဖီးလ်ပဲဗျာ။
ဒီလို အိုးမျိုးကိုသာ မှောက်လျက်သား၊ပေါင်နှစ်ချောင်းစုခိုင်းထားပြီး အပေါ်ကတက်ထိုင်ရင်း ဆောင့်လိုးချလိုက်လို့ကတော့ဗျာ၊ ဆွေမျိုးမေ့အောင် လိုးလို့ကောင်းလိုက်မယ့်ဖြစ်ခြင်း။ ကျုပ်ဖြင့် ဘုရားရင်ပြင်တော်မှာမို့ စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားနေရတယ်။ ကောင်မလေးက လည်တံသွယ်သွယ်လေးဗျ။ လည်စင်းစင်းလေးပေါ့။ အဲ့ဒီ့လည်ပင်းလေးကိုကိုင်ပြီး အာခံတွင်းထဲအထိ ဒစ်ကိုထိုးထည့် လိုးလို့ကတော့ ဖြစ်ပေါ်လာမယ့်အရသာကို ကျုပ်မပြောဘူး၊ ခင်ဗျားသာ စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့။
အဲ့လို အိုးလုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေကသာ ကြာရှည်အလိုးခံတာဗျ။ ဘယ်လောက်လိုးလိုး၊ ရိုးအီသွားတယ်ဆိုတာ မရှိစေရဘူး။ ဒီကောင်မလေးကိုရတာ ကံလည်းကောင်းပါတယ်။ ကံကောင်းလို့လည်း ပါကင်ဖွင့်ရတာလေ။ ဒါမျိုးလေးကို သေသေချာချာလေး လိုးရမှာ။ ဟုတ်တယ်။ သေသေချာချာလေး အားရပါးရ ကြာနိုင်သမျှကြာအောင် လိုးရမှာ။
ကျုပ်လည်း ပန်း၊ ဆီမီးကပ်အပြီး သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ရှူစားနေခိုက်၊ ကောင်မလေး ဘုရားဝတ်ပြုပြီးသွားတယ်။ ကျုပ်ကို မော့ကြည့်တယ်။ အားရပါးရ ပြုံးပြလိုက်တော့ သူ့မျက်နှာလေး ရွှင်ပျသွားတာကို အကဲခတ်မိတယ်။ ကျုပ်အပြုံးရဲ့နောက်ကွယ်က အကြောင်းအရင်းကိုတော့ သူလေး မသိနိုင်ဘူးပေါ့ဗျာ။ တန်ဆောင်းတစ်ခုမှာ အတူတူထိုင်ရင်း စကားပြောကြတော့ သူက ကျုပ်လက်ကို လာကိုင်ထားတယ်။ သူတို့မိသားစုအကြောင်းလေးတွေပြောပြနေတာပါ။ ပြောနေရင်းနဲ့ စကားမစပ် သူက ဗြုန်းစားကြီးထမေးတာ။
“ မောင် ခြူးငယ်ကို လက်ထပ်မှာမို့လားတဲ့ ”
“ မဆိုင်းမတွပဲ ဖြေလိုက်ပါတယ် ”
“ လက်ထပ်မှာလေ၊ ခြူးငယ်နဲ့မောင်နဲ့က အခုဆို ချစ်သူရည်းစားတွေထက် နှောင်ကြိုးတွေ ပိုချည်မိခဲ့ပြီလေ။ ကိုယ်တို့ရဲ့ပန်းတိုင်က ခြူးငယ်နဲ့ကိုယ့်ရဲ့ မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲလေးပဲလေ ခြူးငယ်ရဲ့ ”
ကောင်မလေး ပျော်သွားတယ်ဗျာ။ ကျုပ်လက်မောင်းကို အားကိုးတကြီး ဆွဲကိုင်ထားတာ တင်းကျပ်နေတာပဲ။ ဒီလိုမေးခွန်းမျိုးကို ချက်ချင်းပြန်ဖြေဖို့ရာ ကျုပ်အတွက် မခဲယဉ်းလှပါဘူး။ ဒီလိုမေးခွန်းမေးတဲ့မိန်းမတော်တော်များများကို ဒီလိုပဲပြန်ဖြေခဲ့ရတာ အကြိမ်ရေများလွန်းလို့ အိပ်နေရင်း ခါးတို့ပြီး မေးရင်တောင် ပါးစပ်က ယောင်ပြီး ဒီအဖြေပဲ ပြန်ထွက်မှာလေ။ ကောင်မလေးကတော့ တကယ်ထင်ပြီး ကျုပ်ရဲ့မဆိုင်းမတွဖြေရှင်းချက်ကို လုံးဝကျေနပ်သွားပုံပဲ။ ကျုပ်လည်း စကားစဖြတ်ချင်တာနဲ့။
“ လာ ခြူးငယ်။ ဒီနားမှာ အသားပေါင်း လက်ရာကောင်းကောင်းဆိုင် မောင်သိတယ်။ မောင်လိုက်ကျွေးမယ် လာ၊ ထ ”
ကျုပ်လက်ကို လှမ်းချိတ်ပြီး ဘေးနားကနေ လိုက်လာတဲ့ သူ့မျက်နှာလေးမှာ ပျော်ရွှင်မှုတွေ အပြည့်နဲ့။ ဟိုရောက်တော့ ကြက်ပေါင်း စားနေရင်း သူ့ပါးစပ်မှာ ဆီတွေဝေ့နေလို့ တစ်ရှူးတစ်ခုယူပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို သုတ်ပေးမိတယ်။ သူ့မျက်နှာမှာ အပြုံးတွေနဲ့ ချက်ချင်း ဝင်းပလာတာ။
“ ကျေးဇူးပါ မောင်ရယ် ” တဲ့။
ဒီတစ်ခါလည်း စိတ်ထဲက ကြိတ်ပြောလိုက်ရပြန်တယ်ဗျာ။
“ ကျေးဇူးမတင်နဲ့ ကလေးမ။ ခဏနေရင် နင့်နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို ငါလိုးတော့မှာ ”
.......................................
ခြူးငယ် ဒီတစ်ခေါက် မောင်နဲ့တွေ့ရတာ အရင်တုန်းကထက် ပိုပျော်ရွှင်ရတယ် သိလား။ မောင်က ခြူးငယ်ကို အရင်ကထက် ပိုဂရုစိုက်တယ်လေ။ ခြူးငယ် ဘာလုပ်လုပ်၊ ခြူးငယ်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတိုင်း မှန်သမျှကို အရိပ်တစ်ကြည့်ကြည့်နဲ့ ကြည့်နေတတ်တဲ့ မောင်ဟာ ခြူးငယ်ကို အရင်ကထက် အချစ်တွေပိုတိုးလာတာ လက်တွေ့ပါပဲ။
မောင့်ပါးစပ်က ထုတ်မပြောပေမယ့် မောင့်ရဲ့ အပြုအမူတွေကတစ်ဆင့် ခြူးငယ် ယုံကြည်ပါတယ်။ ကြင်နာယုယတဲ့ မောင့်ရဲ့အထိအတွေ့တွေ၊ ဂရုစိုက်မှုလေးတွေက ခြူးငယ်အတွက် အကောင်းဆုံးသော အခိုင်အမာသက်သေပါပဲ။ ခြူးငယ်ပျော်တယ်ရှင်။ ခြူးငယ်ရဲ့ ကြောက်စိတ်တွေ၊ စိုးရိမ်ထိတ်လန့်မှုတွေမှန်သမျှ ဘယ်တုန်းကများ အရည်ပျော်သွားလဲ မသိတော့ပါဘူး။
ခြူးငယ် အရာအားလုံးကို မောင်နဲ့အတူတူရင်ဆိုင်ဖို့ အားအင်တွေ အပြည့်နဲ့ပါ။ ခြူးငယ်ဘဝရဲ့ အရှင်သခင်လေးဟာ ခြူးငယ်ရဲ့နှလုံးအိမ်ထဲက ကြည်နူးခြင်းဟဒယချိုင့်ဝှမ်းလေးရဲ့ အနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာအထိကို အေးချမ်းတဲ့မေတ္တာအငွေ့အသက်လေးတွေ ရိုက်ခတ်ပြီး ခြူးငယ်ရဲ့ ကိုယ်စိတ်နှလုံး သုံးပါးစလုံးကို စစ်မကြေငြာပဲ သိမ်းပိုက်သွားပါပြီ။ သိမ်းပိုက်လိုက်တယ်ဆိုတာထက် ခြူးငယ်ကိုယ်တိုင်က လိုလိုချင်ချင်နဲ့ ခြူးငယ်ရဲ့နှလုံးသားကို လက်ဆောင်ပဏ္ဏာ ဆက်သမိလိုက်တာပါ။
မောင်ရယ်၊ မောင်သာ ခြူးငယ်ကို ဒီလိုအမြဲကြင်နာယုယနေမယ်ဆိုရင်လေ ခြူးငယ် မောင့်အတွက် ဘာပဲလုပ်ရ လုပ်ရ၊ မောင်ပျော်ရွှင်ဖို့ဆို အရာရာ ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ အသင့်ပါမောင်။ ခြူးငယ်ရဲ့ အသီးအသီးသော အသွေးအသားနဲ့ အသည်းအသက်ကို အသင့်အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်မောင်။
မောင့်ရဲ့ခြေလှမ်းတိုင်းဟာ ခြူးငယ်ရဲ့ရင်ခုန်သံကြိမ်နှုန်းလေးတွေဖြစ်ခဲ့ရပြီမို့ အရာရာမောင်နဲ့ထပ်တူကျနေတဲ့ခြူးငယ်ကို မောင် သိမ်းပိုက်လိုက်ပါတော့မောင်။ ခြူးငယ် မောင့်ကို သိပ်ချစ်တယ်။ ခြူးငယ်ကို မြန်မြန် သိမ်းပိုက်လိုက်ပါတော့ မောင်ရယ်။ မောင်ပြုံးလိုက်ရင် ခြူးငယ်ရင်ထဲ တစ်သိမ့်သိမ့်နွေးရလို့ ခြူးငယ်ကို မောင့်ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ ထည့်သိမ်းထားပေးပါ့လားမောင်ရယ်။ ခြူးငယ် ရင်တွေ ခုန်လွန်းလို့ပါ။ ခြူးငယ်ကို သိမ်းပိုက်ပါ မောင်ရယ်။
ခြူးငယ် အတွေးလွန်နေမိတာ မောင်က ခြူးငယ်ပုခုံးလေးကို လှုပ်ပြီးမေးတော့မှ ခြူးငယ် လက်ရှိအခြေအနေကို စိတ်ပြန်ရောက်တယ်။
“ ခြူးငယ် စားလို့ပြီးပြီလား ”
“ အင်းမောင်၊ ပျော်လွန်းလို့ ရင်ထဲပြည့်နေပြီမောင် ”
“ စားပြီးရင် သွားရအောင်လေ ခြူးငယ် ”
“ ဘယ်ကိုလဲ မောင် ”
“ ခြူးငယ်ကို နမ်းချင်တယ်ကွာ။ နှစ်ယောက်တည်းနေကြမယ်လေ ”
“ ဟို ဟို တည်းခိုခန်း ဆိုတာမျိုးလား ”
“ အင်း။ ခြူးငယ် ခွင့်ပြုမှပါ ”
ခြူးငယ် ကြောက်တော့ကြောက်နေသေးပေမယ့် ခြူးငယ် ခွင့်ပြုပါတယ်မောင်။ မောင် ဘယ်ကိုခေါ်ခေါ် ခြူးငယ်လိုက်မယ်။ ဒါပေမယ့် မောင်၊ ခြူးငယ်ကို အရင်တစ်ခါကလို အကြမ်းကြီး မလုပ်ပါနဲ့နော်။ ခြူးငယ် အရမ်းနာတာ မောင်ရဲ့။
“ ဟား ၊ ခြူးငယ်ရယ်။ အရင်တစ်ခါ အပျိုမှေး ခံနေလို့ မောင်က ထိုးဖောက်လိုက်ရတာပါ။ ဒီတစ်ခါ ခြူးငယ်ကို မောင် ဖြည်းဖြည်းလေးပဲ၊ တကယ့်ကို ဖြည်းဖြည်းလေးနဲ့ ခြူးငယ်ကောင်းအောင် မောင် သေသေချာချာ လိုးပေးမှာပါခြူးငယ် ”
“ အို၊ မောင်ရယ်။ သိပ်ဆိုးတာပဲ။ ဘယ်လိုကြီးပြောလိုက်မှန်းကို မသိဘူး။ ခြူးငယ်နားထဲ ကျိန်းပြီး အသားတွေပါ တစ်ဇတ်ဇတ်တုန်တယ်။ ခြူးငယ်ရဲ့ ဟို ညီမလေးထဲကလေ အချစ်ရည်လေးတွေတောင် စိမ့်စိမ့်ထွက်လာသလိုပဲ။ ခြူးငယ် ရင်တွေပန်းတွေ တုန်ယင်နေမိတယ်။ ခြူးငယ် စိတ်တွေ တမျိုးကြီးဖြစ်နေတယ် ”
ခြူးငယ် အားအင်တွေ မနည်းစုပြီး မောင့်ကို ပြန်ပြောလိုက်ရပါတယ်။
“ သွားကြမယ်မောင်ရယ်။ မောင့်ကို ခြူးငယ် သိပ်နမ်းချင်နေပြီ။ မောင့်ကို ခြူးငယ် သိပ်လိုလားနေပြီ ”
“ အား း း း ကျွတ် ကျွတ် မောင်ရယ် ”
“ ဖြေး ဖြေး မောင်။ အ အား း း ရှီး ”
ဖိုမလူသားနှစ်ယောက် ကာမဆက်ဆံနေခြင်း ဖြစ်သည်။ လိုလားတောင့်တမှု ရမ္မက်တွေနဲ့ အခန်းငယ် တစ်ခုထဲက ညည်းညူနေသံတွေဟာ လောကဓါတ်မှာ ချိုမြိန်သယောင်။
“ အား အား ဖတ် ဖတ် အင့် အား ”
“ ပြီးပြီ ပြီးပြီ မောင်ပြီးပြီ။ ခြူးငယ် ရော့ ”
“ မောင့်ဟာကို စုပ်ပေး ”
“ အာ အဲ့လိုတော့ ခြူးငယ်ကို မလုပ် ခိုင် ခိုင်း အု အု ”
“ အင်း း း ဝေါ့ ဂွီ ”
“ လိုးချင်ပြီ ခြူးငယ် ထ၊ လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်း ”
“ မောင်လာပြီနော် မောင့်လီးကြီး ခြူးငယ်ရဲ့ စက်ပက်ထဲလာပြီ။ ခြူးငယ် ဖာသည်မ၊ ငါ့လီးစုပ်မ ရော့ အင့် ဖြန်း ... းအား ”
“ ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ”
“ အအား ရှီး း း ဖောင်း ဖောင်း ဖြန်း း အင့်..အာ ”
“ မောင် ခြူးငယ်ကို မထားသွားရဘူးနော်။ ခြူးငယ် ဒီလိုတွေနေပေးတာ ခြူးငယ် မောင့်ကို သိပ်ချစ်လို့ သိလား။ မောင်က အရမ်း အပြောကြမ်းတာပဲ။ လုပ်ရင်လည်း အရမ်းလုပ်တာ။ ပြီး တော့ ဟို ဟိုလေ.. ”
“ မောင့်ဟာကြီး ခြူးငယ် မစုပ်ပါရစေနဲ့နော်..အာ မောင် ပြောရင်း ဆိုရင်း ပိုဆိုးလာပြီ။ အု အု အော့ဝေါ့ အု ”
“ ရှီး း း ကောင်းလိုက်တာကွာ။ နင့်ပါးစပ်ကို လိုးရတာ လီးတောင်ကျဉ်တယ် ဖေလိုးမရယ် ”
..............................................................................
(၂) နှစ်ခန့်ကြာသော် ရန်ကုန်မြို့၏ ဈေးရုံကြီးတစ်ခုတွင် . . .
“ ဟာ မောင် အဲ ကိုမင်းညို ”
“ ဪ ခြူးငယ်ပါ့လား။ ဈေးလာဝယ်တာလား ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ကိုမင်းညို။ ဒါကရော ဘယ်သူတွေလဲ မိတ်ဆက်ပေးလေ ”
“ ဪ ဒါက ကို့အမျိုးသမီး။ ဒေါ်ခင်နှင်းသက်လေ။ သူကတော့ ကို့သမီး ရွှေနှင်းဟေမန် တဲ့ ”
“ ဪ . . . ”
..................................................
“ အဲ့ဒီ့ကတည်းက ထပ်မတွေ့တော့တာလား ခြူးငယ် ”
“ မဟုတ်ဘူး ကိုကို၊ ခြူးငယ်တို့ ထပ်တွေ့ဖြစ်သေးတယ်။ ခြူးငယ်က လမ်းခွဲကြဖို့ပြောတာကို သူက သဘောမတူဘူး။ အဲ့ဒီ့နေ့က တည်းခိုခန်းမှာ ခြူးငယ်ကို အလိုမတူဘဲနဲ့ သူထပ်ပြီး ကာမဆက်ဆံတယ်။ ပြီးတော့ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေလည်း အရင်ကထက် ပြောတယ်။ ခြူးငယ်ကို သူက ဖာသည်မတစ်ယောက်ကို နှိပ်စက်သလိုမျိုး မညှာမတာ နှိပ်စက်ပြီး ဆက်ဆံတာ။ ခြူးငယ် ပါးစပ်ထဲကိုလည်း သူ့ဟာကြီး အတင်းထိုးထည့်တယ်။ ခြူးငယ် ဆံပင်တွေကို ဆောင့်ဆွဲတယ်။
သူတွေးမိသမျှ ကာမဆက်ဆံတဲ့ နည်းလမ်းမျိုးစုံနဲ့ ခြူးငယ်ကို သူ့အပြည့်အဝစားသုံးတာ။ ခြူးငယ် အဲ့လို မုဒိမ်းကျင့်ခံနေရတာ ကြာလာတော့ ခြူးငယ် သူနဲ့တွေ့ဖို့ကြောက်လာတယ်။ အရင်လို ခန့်ညားတဲ့သူ့မျက်နှာက ဘီလူးတစ်ကောင်လို ကြမ်းကြုတ်လာတယ်။ သူ့မှာ သားနဲ့မယားရှိနေရက်နဲ့ ခြူးငယ်ကို တမင်ခြေတင်ဖျက်စီးခဲ့တာ။ နောက်ဆုံး ခြူးငယ်လည်း ကြံရာမရတာနဲ့ သူ့မိန်းမနဲ့ သွားတွေ့ပြီး အဖြစ်မှန်တွေ ပြောပြလိုက်တယ် ”
“ အဲ့ ဒီ တော့ ”
“ အင်း။ သူနဲ့ သူ့မိန်းမနဲ့ကွဲသွားတယ်။ သူ့သမီးလေးကတော့ သူ့ညီမအိမ်မှာတဲ့။ ခြူးငယ် သူ့အကြောင်းတွေကို လိုက်စုံစမ်းတယ်။ သူအခု ဘောစိမုဆိုးမတစ်ယောက်နဲ့ တွဲနေတယ်လို့တော့ သတင်းကြားတာပဲ။ ဟိုက သူ့ကို ကားတစ်စီးတောင် ဝယ်ပေးထားတာတဲ့။
“ ဟုတ်လား။ ဒီလူက တော်တော် ကပ်တတ်သားပဲ ”
“ ဟုတ်တယ်။ အဲ့မုဆိုးမက ပိုက်ဆံလည်း ရှိတယ်၊ အပြောလည်း ဆိုးတယ်။ သူ့ကိုလည်း တော်တော် အလိုလိုက်ပြီး အစစအရာရာ အကုန်ဝယ်ပေးတယ် တဲ့ ”
“ ခြူးငယ် ဝမ်းမနည်းဘူးလား ”
“ အစကတော့ ဝမ်းနည်းတာပေါ့။ ညဘက်တွေလည်း အိပ်မပျော်၊ အိပ်မက်ဆိုးတွေမက်တယ်။ ကြိတ်ငိုခဲ့ရတဲ့ ကာလတွေ နှစ်နဲ့ချီပြီး ရှိခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီ့နောက်ပိုင်း ခြူးငယ်ဘဝက တန်ဖိုးမရှိတော့သလို ခံစားရတယ်။ တွဲလိုက်တဲ့ရည်းစားတွေက အစကတော့ ခွင့်လွှတ်တယ်ပြောပြီး သူ့တို့ လိုးလို့ဝသွားရင် သူများလိုးပြီးသားမိန်းမကို မယူနိုင်ဘူးဆိုပြီး အဆက်အသွယ် ဖြတ်သွားကြတာ။ တစ်ယောက်လည်းမဟုတ်၊ နှစ်ယောက်လည်း မဟုတ်။ အခု နောက်ဆုံး ကိုကိုနဲ့တွေ့တဲ့အထိပေါ့။ခြူးငယ်လည်း မျှော်လင့်ချက်မရှိပါဘူး။ ကိုကိုထားခဲ့လည်း ခံရမှာပဲလေ ”
“ ခြူးငယ်ရယ်. . . ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲမှာ ခြူးငယ်ကို တစ်သက်လုံး သိမ်းထားမှာပါ ခြူးငယ် ”
💛ပွေ့ဖက်ခြင်းဆိုသည်
သောကများကို ခဏတာ ပြေပျောက်စေသည်။
ငိုကြွေးမှုများကို ထွေးသိပ်နိုင်စွမ်းရှိသည်။
အားငယ်မှုများကို ဖြေဖျောက်ပေးနိုင်သလို
အထီးကျန်ခြင်းများအတွက် အားဆေးတစ်ခွက်ပင်။
.................................................
“ ကိုဇော် ”
“ ခြူးငယ်၊ ရောက်လာပြီလား ”
“ အင်း။ ကိုဇော် စောင့်နေတာ ကြာသွားပြီလား ”
“ မကြာသေးပါဘူး ခြူးငယ်ရယ်။ ကိုကိုက ခြူးငယ် ဈေးဆိုင်မှာ မအားလပ်အောင် အလုပ်ရှုပ်နေမှန်း သိပါတယ်။ ချစ်သူလေးကို တွေ့ချင်လွန်းလို့သာ ခေါ်လိုက်ရတာ ”
“ ဟုတ်ပါပြီ၊ ဟုတ်ပါပြီ ”
“ အခု ဘယ်သွားကြမလဲ ”
“ ကြံရည်သောက်ကြမယ်လေ ကိုကို ”
“ ကဲ အဲ့ဒါဆို လာ စက်ဘီးပေါ်တက် ”
“ ကိုကို့ခါးကိုဖက်ထားမယ်နော် ”
“ ဖက်ထားခြူး။ ကိုကို့ခါးကို ခြူးငယ်ဖက်ပြီး အခုလို စက်ဘီးနောက် အမြဲတမ်း လိုက်စီးရမှာ။ ကိုကိုတို့ တစ်သက်လုံး အခုလို ညနေစောင်းလေးတွေတိုင်း စက်ဘီးတစ်စီးနဲ့ နှစ်ယောက်သား မုန့်တွေ လျှောက်စားကြမယ်။ လာ ခြူးငယ် ”
နေညိုချိန်
စက်ဘီးလေး တစ်ရွေ့ရွေ့ သွားနေစဉ်မှာ ချစ်သူနှစ်ဦး၏ နှလုံးသားများသည် ရင်ခုန်သံတွေ ပို၍ ပို၍ နီးကပ်ခဲ့ကြလေတော့၏။။
..................................................
အချစ်စစ်နှင့်တွေ့ဆုံ၍
တွေ့ဆုံမိတိုင်း အချစ်စစ်နှင့်သာ ချစ်နိုင်ကြပါစေ။
........................................💚💛💖💝💙........................................
ပြီးပါပြီ။
