Monday, April 17, 2017

ကျော်ကျော်၊ မသန်းအေးနဲ့ တင်မေ (စ/ဆုံး)

 ကျော်ကျော်၊ မသန်းအေးနဲ့ တင်မေ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – ကိုကိုအောင်

ကျွန်တော့် ဘဝ တစ်လျှောက်လုံးမှာ မိန်းမ တော်တော်များများနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီထဲက မမေ့နိုင်တဲ့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်အကြောင်းကို ပြောပြချင်ပါတယ်။

ကျွန်တော့်မှာ အရမ်းခင်တဲ့ တင်ဝင်း ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်း ရှိပါတယ်။ သူ့အိမ်က ကျနော့ရဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်ပါ။ သူ့မိဘတွေက တစ်နေကုန် ဈေးမှာ ဆိုင်ထွက်ပါတယ်။ သူ့မှာ ညီမအရင်းတစ်ယောက်ရှိပြီး တင်မေ လို့ခေါ်ပါတယ်။ တင်မေက ၈ တန်း ကျောင်းသူပါ။ နောက်ပြီး မုံရွာကလာပြီး စက်ချုပ်တဲ့ မသန်းအေးဆိုတဲ့ အစ်မတစ်ယောက်လည်း သူတို့နဲ့ အတူနေပါတယ်။

ဇာတ်လမ်းစခဲ့ပုံက ဒီလိုပါ။ အဲဒီအချိန်မှာ တင်ဝင်းက နယ်မှာ သင်တန်းတက်နေပါတယ်။ အိမ်မှာမိသားစုလို ဖြစ်နေတော့ နေ့လယ်နေ့ခင်းဆို ကျနော်က သူတို့ အိမ်မှာနေနေကြ။ အဲဒီအချိန်ဆို တင်မေက ကျောင်းသွားပြီ၊ အစ်မသန်းအေးနဲ့ ကျနော် နှစ်ယောက်ထဲ။

အော်… ပြောရဦးမယ်၊ အစ်မသန်းအေးက ယောကျ်ားရှိတယ်၊ သမီးလေးလည်း တစ်ယောက်ရှိတယ်။ သူ့သမီးလေးနဲ့ ယောက်ျားက မုံရွာမှာ သူ့ယောက္ခမတွေနဲ့ နေတယ်။ ကြည့်ရတာ လင်မယား ရန်ဖြစ်ပြီး ဆင်းလာပုံဘဲ။

အစ်မသန်းအေးက အသက်၃၄ နှစ်ရှိပြီ။ ကျနော်က ၁၉ နှစ်ဘဲ ရှိသေးတယ်။ အဲဒီနေ့က အစ်မသန်းအေးက ဇက်ကြောတက်လို့ဆိုပြီး ကျနော့ကို ဇက်ကြောဆွဲခိုင်းတယ်။ သူက ရှေ့မှာထိုင် ကျနော်က နောက်က ဒူးထောက်ပြီး ဇက်ကြောဆွဲပေးရတာပေါ့။ ဇက်ကြောဆွဲရတာက ပြဿနာမရှိဘူး။ ပြဿနာက သူ့အဝတ်အစား။ ပူကလည်းပူတော့ သူဝတ်ထားတာက စပန့်အင်္ကျီဂျိုင်းပြတ်။ ဂျိုင်းပေါက်ကလည်း ကျယ်ကျယ်၊ လည်ပင်းကလည်း ဟိုက်သလား မမေးနဲ့။ နောက်ကနေ ဇက်ကြောဆွဲနေရင်းနဲ့ သူ့နို့ကို အလုံးလိုက် မြင်နေရတယ်။ နို့ကြီးကလည်း အယ်နေတာဘဲ။

ပြောရရင်တော့ အစ်မသန်းအေးက ကိုယ်လုံးလည်း မလှပါဘူး။ အသားက မဖြူမညို၊ အရပ်ကတော့ ၅ ပေ ၂ လောက်ရှိတယ်။ ကိုယ်လုံးက ခပ်၀၀၊ ဗိုက်ကနည်းနည်းပူတယ်။ ရုပ်ကတော့ မဆိုးပေမဲ့ သာမန် ရွက်ကြမ်းရေကြို လောက်ပါဘဲ။

အဲ့လို သူ့နောက်ကနေ ဇက်ကြောဆွဲရင်း သူ့နို့ကြီးကို မြင်နေရတော့ ကျနော့လို လူပျိုက ဘယ်နေနိုင်ပါ့မလဲ။ ပုဆိုးထဲက သကောင့်သားက ဒေါသထွက် တာပေါ့။ အဲဒီ ကိုဒေါသနဲ့ အစ်မသန်းအေးကျောကို ထောက်မိတော့တာပေါ့။

ပထမတစ်ခါမှာ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော့ကို ဘာမှမပြောဘူး။ ကျနော်ကလည်း သွေးဆူနေပြီလေ။ အဲဒီတော့ သွေးတိုးစမ်းတဲ့ အနေနဲ့ မသိမသာ ထောက်ထောက်ကြည့်တော့ သူက သိသိကြီးနဲ့ ငြိမ်နေတယ်။ ကျနော်ကလည်း တဆင့်တက်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်အပေါ်ပိုင်းကို လက်နဲ့ အသာလေး ပွတ်ပွတ်ပေးတော့ သူ့အသက်ရှူသံကလည်း ပြင်းလာတယ်။ ကျနော်လည်း အတူတူဘဲ။ ခဏနေတော့ အစ်မသန်းအေးက အသံတုန်တုန်နဲ့

“ကျော်ကျော် အခန်းထဲ သွားရအောင်”

လို့ ပြောပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဘာမှမပြောဘဲ သူနဲ့အတူထပြီး အခန်းထဲကို သူ့နောက်က အသာလိုက်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီလိုအချိန်မှာ စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောတာ ပိုပြီးကောင်းပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အစ်မသန်းအေးက ဘာမှမပြောဘဲ ကုတင်ပေါ် လှဲအိပ်လိုက်ပြီး ကျနော့်ကို ကျောခိုင်းထားပါတယ်။ ကျနော်က သူ့ဘေးကို ၀င်လှဲချလိုက်ပြီး သူ့ကို သိုင်းဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးက သူ့တင်ပါးကြီးကို ထောက်လျက်သားပေါ့။

ပထမတော့ သူ့ဗိုက်ကြီးကို သိုင်းဖက်ထားရာကနေ ခဏနေတော့ ကျနော့လက်တွေကို သူ့နို့ပေါ် တင်လိုက်ပြီး ဖြေးဖြေး စနယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ လက်ကို အင်္ကျီထဲထည့်ပြီး သူ့နို့သီးခေါင်းတွေကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးလိုက်၊ လက်ညိုးနဲ့ လက်မကြား ချေပေးလိုက်နဲ့ ကျနော့်ပညာစွမ်း စပြလိုက်ပါတော့တယ်။

အစ်မသန်းအေးဟာ ဘာတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ ငြိမ်ခံနေပြီး အသက်ပြင်းပြင်းသာ ရှူနေပါတော့တယ်။ ပြောရရင် ဒီဘက်မှာ ကျနော်က အတွေ့အကြုံ တော်တော်ရှိပြီးနေပြီ။ ကျနော် ၈ တန်းလောက် ကတည်းက လမ်းထဲက အစ်မကြီး တစ်ယောက်က ပညာကုန် သင်ပေးထားတာ။

အစ်မသန်းအေးက လင်ရပြီး ကလေးသာ တစ်ယောက် မွေးထားတာ သူ့လင်တစ်ယောက်ဘဲ အလိုးခံဖူးသေးတာ။ အဲဒီတော့ ကျနော့်ပညာ အောက်မှာ လိမ့်နေတော့တာပေါ့။ ကျနော်က ဆက်ပြီး သူ့အင်္ကျီကို ခေါင်းပေါ်ကနေ မ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကို ကျနော့်ဘက်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။

အစ်မသန်းအေးက ကျနော့်ဘက် လှည့်လာပေမဲ့ သူ့မျက်လုံးကို မှိတ်ထားပါတယ်။ ကျနော့်ဘက် လှည့်လာတော့မှ သူ့နို့တစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် စို့ပေးလိုက်ပြီး တစ်လုံးကိုတော့ လက်နဲ့ အပီနယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တစ်ဆင့်တက်ပြီး လက် တစ်ဖက်ကို သူ့ပေါင်ကြားထဲ ပို့လိုက်ပြီး သူ့အဖုတ်ကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ သူက သူ့ပေါင်ကို အသာလေး ဖြဲပေးပါတယ်။ အစ်မသန်းအေးကတော့ နိဗ္ဗါန်ရောက်နေပုံပါပဲ။ တအင်းအင်းနဲ့ မျက်လုံးမှိတ် ညည်းနေတော့တာပါပဲ။

ကျနော်လည်း ကျနော့်လက်ချောင်း တစ်ချောင်းကို သူ့အဖုတ်အကွဲကြားထဲ ထိုးထည့်ပြီး စောက်စေ့ကို လက်ခလယ်နဲ့ လက်မကြားထဲ ရွရွလေး ဖိချေလိုက် လုပ်ပေးလိုက်တော့ “အင်း” ကနဲ လည်ချောင်းထဲက အသံတစ်မျိုး ထွက်လာပြီး လူကလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်လာပါတယ်။ သူ့အဖုတ်ကြီးကလည်း စောက်ရည်ချွဲချွဲတွေနဲ့ ရွှဲရွှဲစိုနေပါတော့တယ်။

ကျနော်လည်း ဘေးတိုက် နို့စို့နေရာကနေ သူ့ကို ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ပေါင်ကြား ဝင်လိုက်ပြီး ဗိုက်ပေါ်မှောက်အိပ်ချလိုက်ပါတယ်။ နို့ကိုတော့ မလွတ်တန်း ဆက်စို့နေရင်းနဲ့ သူ့ထမိန်ကိုရော ကျနော့်ပုဆိုးကိုရော ခြေထောက်နဲ့ တွန်းချွတ် ချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ စို့နေတဲ့နို့ကို လွတ်လိုက်ပြီး အသာလေး ဗိုက်ကို လျှာနဲ့ယက်ရင်း အောက်ဘးဖက်ဆင်းဖို့ ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။

ကျနော့်လက်၂ ဖက်က သူ့ပေါင်၂ ချောင်းအောက်က သိုင်းဖက်ထားပြီး သူ့အဖုတ်ကို ရင်ဘတ်နဲ့ ပွတ်ဆွဲပြီး အောက်ကို လျှောဆင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့စောက်စေ့ကို ကျနော့လျှာနဲ့ ဖိဖိပြီး ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အဲ့လိုလည်း ယက်ပေးလိုက်ရော သူ့တကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့် လူးသွားပါတယ်။

ကျနော်က ဆက်ပြီးတော့ သူ့အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိုးထည့်လိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းအထဲကို လျှာနဲ့ ကောင်းကောင်း မွှေ့ပေးလိုက်တာ သူ့ဆီက

“တအင်းအင်း တအအ”

နဲ့ အသံမျိုးစုံ ထွက်လာပြီး ကျနော့်ဆံပင်ကိုလည်း အသားကုန် ဆွဲထားပါတော့တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်က အနံ့ဆိုးမရှိဘဲ စောက်ရည်အရသာကလည်း ချိုချိုလေးနဲ့ ကောင်းလို့ ကျနော်တော့ ယက်ရင်းနဲ့ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသမျှ မြိုချပစ်လိုက်ပါတယ်။ စောက်ရည်ကလည်း ထွက်လိုက်တာ ကျနော့်မျက်နှာ တစ်ခုလုံးလည်း သူ့စောက်ရည်နဲ့ စိုရွှဲနေပါတော့တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း ပြောင်ချောနေပြီး ဆီးခုံပေါ်မှာ အမွှေးပါးပါးလေးဘဲရှိတော့ စုပ်လို့ယက်လို့က အသားကုန် ကောင်းနေ တော့တာပေါ့။

ကျနော်လည်း တော်တော်ကြာကြာစုပ်ပြီး အားရတော့မှ ထထိုင်လိုက်ပြီး မာတောင်နေတဲ့ ကျနော့်ရဲ့ လီးကြီးနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်အဝကို တေ့လိုက်ပါတယ်။ တေ့ထားရင်းနဲ့ ကျနော့်စွပ်ကျယ်ကို ခေါင်းပေါ် ကျော် ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ အခုမှဘဲ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်သား မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားပါတော့တယ်။

နောက် ကျနော့်လီးကြီးကို အရင်းက ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို အပေါ် အောက် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ပါတယ်။ အဲသလို ပွတ်ဆွဲလိုက်၊ အထဲကို ဒစ် တစ်မြုပ်စာလောက် သွင်းလိုက်နဲ့ လေး၊ ငါး၊ ဆယ်ခါလောက် လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူ့မှာ ပိုပြီး ထွန့်ထွန့်လူးသွားပြီး သူ့ဖင်ကြီးက ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ မြောက်ကြွ မြောက်ကြွ ဖြစ်လာပါတယ်။ အဲဒီတော့မှ ကျနော့လီးကြီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းခြင်း တဆုံးသွင်း ထည့်လိုက်ပါတယ်။

ကျနော့်လီး တဆုံးလည်း ဝင်သွားရော သူက ပြန်အထုတ်မခံဘဲ ကျနော့်ခါးကို သူ့လက်နဲ့ အတင်းဆွဲထားပါတယ်။ ကျနော်လည်း သူ့အကြိုက် ခဏ ဖိထိုးထားပေးလိုက်ပါတယ်။ ခဏလေးနေတော့မှ သူ့လက်က ကျနော့်ခါးကို ဆွဲအားနည်းနည်း လျော့လာတော့ ကျနော်လည်း လီးကို တဝက်လောက် ဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ချက်ခြင်း နှေးနှေးမှန်မှန်လေး ဆောင့်လိုးပေးပါတော့တယ်။

အဲ့လိုလိုးနေရင်း အရှိန်ကို နည်းနည်း မြန်လိုက်၊ ဆောင့်အားကို နည်းနည်းတိုးလိုက် လုပ်ပြီး ဆက်တိုက် မနားတမ်း လိုးပါတော့တယ်။ လိုးနေရင်းနဲ့ မြန်မြန်ပြီးမသွားအောင် ဆောင့်ချက်တွေကို ရေနေလိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ အချက်လေးရာလောက် ဆောင့်ပြီးတော့ အရှိန်ကို ထပ်တင်ပြီး အသားကုန် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။

အဲ့လို အချက်တစ်ရာလောက်လည်း ဆောင့်လိုးလိုက်ရော ကျနော်လည်း နည်းနည်း ပြီးချင်လာပါတယ်။ သူ့ကလည်း ကျနော် ဆောင့်ကောင်းအောင် သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ခြေကျင်းဝတ်ကနေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ဘက်ဆွဲကပ်ထားတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းကားပြူထွက်နေပြီး ကျနော် ဆောင့်လိုးနေရင်းနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်နေရပါတယ်။ အဲ့လို စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်လေ ပိုလိုးချင်လေနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း စောက်ရည် တွေနဲ့ ရွှဲစိုနေပါတယ်။ လိုးပြီးသမျှ စောက်ဖုတ်တွေထဲမှာ အကောင်းဆုံးပါပဲ။

အဲ့ဒီလိုနဲ့ ကျနော်ကလည်း မညှာတမ်း အသားကုန် ဆောင့်လိုး၊ သူကလည်း အဓိပ္ပါယ်ဖော်လို့မရတဲ့ “အိအိအအ” သံစုံထွက်ပြီး ကျနော့်လရည်တွေ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပြီး ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ပထမဦးဆုံး မိတ်ဆက်လိုးပွဲကြီး ပြီးသွားပါတော့တယ်။ ပြီးသွားတော့ မောမောနဲ့ လှဲနေရင်း အစ်မသန်းအေးက

“ကောင်းလိုက်တာ ကျော်ကျော်ရယ်။ အစ်မ အခုလို တစ်ခါမှ မကောင်းဖူးဘူး”

လို့ ချီးကျူးစကားဆိုပါတယ်။ ကျနော်က

“အစ်မ၊ နောက်နေ့တွေလည်း လုပ်ဦးမယ်နော်။ ကျနော် အစ်မကို ဒီထက်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးဦးမယ်”

လို့ပြောတော့ အစ်မသန်းအေးက ပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြပါတယ်။ ကျနော်က ဆက်ပြီး

“အစ်မစောက်ဖုတ်ကြီးက စုပ်လို့လည်း အရမ်းကောင်း၊ လိုးလို့လည်း အရမ်းကောင်းတာပဲ”

“ဟယ် နင်ကလည်း ပြောတာက ကြမ်းလိုက်တာ”

“အာ အစ်မကလည်း ကျနော်ပြောတဲ့အထဲမှာ ဘာအမှားပါလို့လဲ”

“မပါ… ပါ… ပါပါ… နားရှက်စရာကြီး”

“အော်… အလိုးခံ အစုပ်ခံ နေရတုန်းကတော့ ရှက်ရမှန်း မသိဘူးလား”

“ဟဲ့… အဲ့ဒီတုန်းက အရမ်းကောင်းနေတာကိုး ဟဲ့။ ရှက်ဖို့မပြောနဲ့ တစ်ဆွေတစ်မျိုးလုံးကို မေ့နေတာ”

“အစ်မလင်ကြီးကိုရော သတိမရဘူးလား”

“အမလေး… ရပါ့။ သူဒီလောက် နေ့တိုင်းလုပ်နေတုန်းက ဒီလိုမှမကောင်းဘဲ။ သူဘဲကောင်းပြီး ဇိမ်ယူခဲ့တာကို တွေးတွေးပြီး ဒေါသထွက်နေတာ”

“အစ်မလင်ကြီးက နေ့တိုင်း ဘာလုပ်တာလဲ”

“ဟဲ့… နင်အခုလုပ်သလို လုပ်တာလေ”

“ကျနော်က ဘာလုပ်လို့လဲ အစ်မရဲ့”

“ဟဲ့… လိုးတာဟဲ့၊ လိုးတာ၊ ကဲ ကျေနပ်ပြီလား၊ ဒါ ကြားချင်နေတာမို့လား ငါ့ပါးစပ်က”

“ဟား… ဟား… အခုမှဘဲ ငါ့အစ်မ အမြင်မှန်ရတော့တယ်။ နောက်ကို ဒီလိုဘဲပြောနော်။ ဝေ့လည်ကြောင်ပတ် မပြောနဲ့”

“တော်ပါ ကောင်ဆိုးလေး။ ဟဲ့ ဒါနဲ့နေပါဦး။ နင်ငါ့ဟာကြီးကို စုပ်တာ မရွံဘူးလား”

“ဘယ်ဟာကြီးလဲ အစ်မရဲ့”

“အော်… ဒီကောင်လေးကလည်း၊ စောက်ဖုတ်ကြီးဟေ့၊ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပြောတာ သိပြီလား”

“ဟား… ဟား… အဲ့လိုရှင်းရှင်း ပြောပါ အစ်မရဲ့။ စောက်ဖုတ်ဆိုတာ ရွံစရာမှမဟုတ်တာ။ အစ်မလင်ကြီးက အစ်မစောက်ဖုတ်ကို မစုပ်ပေးဘူးလား”

“အမလေး… စုပ်ပေးဖို့နေနေသာသာ လက်နဲ့တောင် မကိုင်ဘူး။ သူလိုချင်တဲ့အချိန် လိုးဖို့ပဲ သိတာ”

“အင်း… အစ်မလင်ကြီးက တော်တော်ကို မမိုက်တာဘဲ။ ယောကျ်ားကောင်းဆိုတာ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို အပီစုပ်ပေးတဲ့ သူကိုမှခေါ်တာ အစ်မရဲ့”

“အင်းပါ… ဟုတ်ပါပြီ… ယောကျ်ားကောင်းလေးရယ် ဒါပဲနော်။ နက်ဖန်ကျ မင်းပြောသလို ဒီထက်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးနော်။ အော် မှားလို့.. လိုးပေးနော် ဟင်း ဟင်း ဟင်း”

“စိတ်ချ အစ်မ။ အခုတော့ ကျနော်အိမ်ပြန်လိုက်ဦးမယ်။ နက်ဖန်စောင့်နေနော်”

အဲ့လိုနဲ့ နောက်နေ့ နောက်နေ့တွေမှာ တစ်နေ့တစ်မျိုးနဲ့ မရိုးရအောင် အစ်မသန်းအေးကို ကျနော် နည်းမျိုးစုံနဲ့ လိုးပေးခဲ့ပါတယ်။ အစ်မသန်းအေးကို ကျနော် လိုးလိုးနေတာ တင်မေက သိနေသလိုဘဲ။ သူ့အကြည့်တွေက ငါသိပါတယ်ဆိုတဲ့ ပုံစံမျိုးတွေ ပြနေပါတယ်။ တစ်ခါကဆို

“အစ်ကိုကျော်နော် ကြည့်လဲလုပ်ဦး”

လို့ပြောတယ်။ ကျနော်က မသိသလိုနဲ့

“ဘာလဲဟ ဘာကြည့်လုပ်ရမှာလဲ”

ဆိုတော့

“ဘာမှမဟုတ်ဘူး”

လို့ ပြောတယ်။ အဲ… အဲဒီတော့မှဘဲ ကျနော် တင်မေ့ကို သတိထား ကြည့်မိလာတယ်။ လားလား သူကလည်း မျက်စေ့အောက်မှာတင် နေ့ချင်းညချင်း ထွားလာလိုက်တာ မယုံနိုင်စရာဘဲ။ ဖင်လုံးကြီးတွေကလည်း အယ်နေတာဘဲ။ နို့တွေကလည်း အတော် ထွားလာတယ်။ အပျိုဆိုတော့ တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ ကြည့်ရတာ ပိုပြီးရင်ခုန်စရာကောင်းတယ်။

သူက (—) တန်းဆိုတော့ အသက်က အခုမှ (—) နှစ်လောက်ဘဲ ရှိဦးမှာ။ ထွားတာကတော့ တော်တော့်ကို ထွားလာတာ။ တစ်ယောက်ယောက်ကများ သူ့ကို ကိုင်နေသလား ထင်ရတယ်။ ပြောလို့တော့ မရဘူး။ ဟုတ်ချင်လည်း ဟုတ်နေမှာ။

ကျနော်လည်း တင်မေ့ကို ကြည့်ကြည့်ပြီး တအား ကို လိုးချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာတယ်။ ကျနော်စပြီး လိုးတတ်ကတည်းက အစ်မကြီးတွေ၊ အဒေါ်ကြီးတွေကိုဘဲ လိုးဖူးသေးတာ။ တင်မေ့လို အငံ့လေးတွေကို တစ်ခါမှ မလိုးဘူးသေးဘူး။ အင်း… တစ်နေ့နေ့တော့ ဒီကောင်မလေးကို လိုးရအောင် ကြံဦးမှပါပဲ။

တင်မေ့ကို မလိုးရသေးခင်မှာတော့ အစ်မသန်းအေးနဲ့ နေ့တိုင်းနီးပါး လိုးဖြစ်ပါတယ်။ စနေ၊ တနင်္ဂနွေမှာ တင်မေ ကျောင်းပိတ်လို့ အိမ်မှာ ရှိနေတာကြောင့် အခွင့်မသာပေမဲ့ ကျောင်းဖွင့်ရက်တွေမှာတော့ နေ့တိုင်းဆော်တာပါပဲ။ ကျောင်းပိတ်ရက်တွေမှာတောင် လစ်ရင်လစ်သလို ဟိုနှိုက်ဒီနှိုက် လုပ်ရတာလည်း အရသာတစ်မျိုးပါပဲ။

တစ်ခါဆိုရင် အိမ်ပေါ်မှာ လူစုံတက်စုံ ရှိနေတုန်း ညဘက်ကြီး အိမ်ဘေးမှာ အစ်မသန်းအေးကို လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးခဲ့ဖူးသေးတယ်။ အစ်မသန်အေးကလည်း အခုမှ စိတ်တိုင်းကျ စားရလို့လား မသိပါဘူး ဘယ်အချိန် တက်လိုးလိုး ရယ်ဒီဘဲ။ ကျနော်တို့ ကဲခဲ့ပုံများကတော့ ရာသီလာချိန်တောင် မရှောင်ဘူး၊ သွေးတရဲရဲနဲ့ ကိုင်တာဘဲ။

အဲဒီလို ကဲခဲ့လို့ဘဲ တင်မေ ရိပ်မိလာတာ ထင်တာဘဲ။ တင်မေ့ကို ကြည့်ရတာလည်း တစ်နေ့တစ်ခြား ပုံစံပြောင်းလာတယ်။ ကျနော့်အထင်တော့ အလိုးခံပြီးသွားတဲ့ပုံ ပေါက်နေတယ်။ စုံစမ်းကြည့်တော့ ဘဲက ရှိနေပြီ။ ကျောင်းကတောင် မဟုတ်ဘူး။ အပြင်က အလုပ်လုပ်နေတဲ့ကောင်လေး တစ်ယောက်။ အသက်က ကျနော့်လောက်ဘဲ ရှိမယ်ထင်တယ်။ အလုပ်တောင် လုပ်နေပြီဆိုတော့ အတွေ့အကြုံက ကောင်းကောင်းရှိပြီး နေလောက်ပြီ။ အဲဒီတော့ ဘယ်နေလိမ့်မလဲ၊ ကိုင်တော့မှာပေါ့။

အဲ့ဒါကြောင့် ဒီကောင်မလေးကို ကြည့်ရတာ နည်းနည်းရဲတင်းနေပြီး ပြောတာဆိုတာကလည်း ပိုရဲလာသလိုဘဲ။ အဲဒီတော့လည်း ကျနော့်အတွက် ပိုကောင်းသွားတာပေါ့။ ကျနော်က အစ်မသန်းအေးကို လိုးနေရင်း ပေါ်တင်ဘဲ သူ့ညီမတင်မေ့ကို ကျနော် အရမ်းလိုးချင်နေကြောင်း ပြောလိုက်တယ်။ အဲ့လို ပြောလိုက်ကာမှ အစ်မသန်းအေးက ပိုပိုထလာသလိုဘဲ။ စိတ်မဆိုးဘဲ သူကတောင် ပြန်ပြောလိုက်သေးတယ်။

“ဟဲ့… နင်လိုးချင်ရအောင် ဟိုက ကလေးဘဲ ရှိသေးတဲ့ဟာကို”

“အာ… အစ်မကလည်း ဒါလား ကလေး။ သူ့နို့ကြီးနဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပါလား။ အစ်မထက်တောင် ကြီးဦးမယ်”

“အေး… ဟုတ်တယ်နော် သူ့ဟာတွေကလည်း အယ်နေတာဘဲ”

“ကျနော့်အထင်တော့ သူ့ဘဲက သူ့ကို ကောင်းကောင်းလိုးပေးနေတယ် ထင်တာဘဲ အစ်မရ”

“ဟဲ့.. သူ့မှာ ရည်းစားရှိလို့လား”

“အမလေး… ရှိလွန်းလို့။ သူ့ကောင်က အထည်ချုပ်မှာ လုပ်တာလေ။ မြသောင်း တဲ့”

“အင်.. ဒါဆို သေချာပါတယ်။ ဒီကောင်မ ကြည့်ရတာ ဆီဖူးတခါခါ ဖြစ်နေတာ ဒါ့ကြောင့်ကိုး။ ဒါဆိုရင် နင်လည်း ကြိုးစားလေ။ နင့်ဆိုရင် သူပိုကြွေသွားမှာ။ ဘယ်ကောင်မှ နင့်လောက် အလိုးကောင်းမှာ မဟုတ်ဘူး”

“အစ်မက သဝန်မတိုဘူးလား”

“ကွယ်… မတိုပါဘူး။ ကိုယ့်ညီမလေး ကောင်းစားဖို့ပဲဟာ။ ဟုတ်တယ်မို့လား”

“ဟားဟား…… ဟုတ်တာပေါ့။ သိပ်တော်တဲ့ အစ်မပဲ။ ဒါမှ ညီမကို ချစ်ရာကြမှာ”

“အင်းလေ၊ ကဲ ပြောလည်းပြော လိုးတာလည်း နာနာ ဆောင့်လိုးပေးဟေ့”

“အာ.. စိတ်ချ စိတ်ချ အသားကုန်ကို လိုးဦးမှာ”

အဲ့လိုနဲ့ သူ့ညီမကို လိုးချင်တဲ့အကြောင်း အစ်မကို ပြောပြောပြီး လိုးရတဲ့ အရသာကို ခင်ဗျားတို့ တွေးသာကြည့်ပေတော့။

ဒီလိုနဲ့ အစ်မသန်းအေးကို လိုးလိုးနေတာ ၃ လလောက် ကြာလာတော့ တင်မေက အသေအချာကို ဓါတ်ပေါက်လာပါတယ်။ သူလည်း ခံချင်လာတယ်ထင်တယ်။ မသိမသာရော သိသိသာသာပါ အထာတွေ ပေးလာပါတယ်။ ကျနော်လည်း သူပေးတဲ့အထာကို လက်လွတ်မခံဘဲ ရရင်ရသလို သူခင်းတဲ့လမ်းကို လိုက်လျှောက်ပါတယ်။ အစမှာတော့ စကားနဲ့ပဲ စရတာပေါ့။

“အစ်ကိုတို့ကတော့နော် လုံးဝကို အိုကေနေတာဘဲ။ ဟုတ်တယ်မို့လား”

“ဟဲ့… ကောင်မလေး၊ ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ”

“အံမယ်… မသိချင်ယောင်ဆောင်မနေပါနဲ့နော်၊ ဒီက အားလုံးသိပြီးသား”

“ကဲ… ပြော ဒါဆိုဘာသိတာလဲ”

“သိတာပေါ့၊ အစ်ကိုနဲ့ အစ်မသန်းအေးတို့အကြောင်းလေ”

“ဟဲ့… ငါတို့က ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ ဒီလိုဘဲ ရိုးရိုးနေတာကို၊ မှိုချိုး မျှစ်ချိုး လျှောက်မပြောနဲ့”

“အော်.. အင်း.. ဟုတ်ပါတယ်။ အစ်ကိုတို့ ရိုးရိုးက ဝုန်းဒိုင်းကို ကျဲနေတာဘဲလေ။ မပြောချင်လို့ ကြည့်နေတာကို”

“အော်… နင်ကလည်း ကိုယ့်အစ်မတစ်ယောက် ကောင်းစားနေတာကို မသိချင်ယောင်ဆောင် နေလိုက်ပေါ့ဟာ”

“အင်းပါ၊ နေပါတယ်၊ အမေတို့သိသွားရင် ပြသနာတက်မှာစိုးလို့ ဆင်ခြင်နိုင်အောင်လို့ ပြောတာ၊ စေတနာနဲ့”

“အော်… အေး… ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဟာ။ ဒါနဲ့ နင်လည်း မြသောင်းနဲ့ အဆင်ပြေတယ်မို့လား”

“အမ်… အစ်ကိုက ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ”

“ဒီလိုဘဲပေါ့ဟာ၊ နင်ညည ကျူရှင်သွားမယ်ဆိုပြီး ကျောင်းဝင်းထဲမှာ အစောင့်နဲ့ညှိပြီး အလုပ်ဖြစ်ကြတာလည်း ငါသိသားဘဲ”

“ဟာ… အစ်ကိုနော် အမေတို့ကို လုံးဝမသိစေနဲ့နော်၊ သိရင် ညီမကို အသေဆော်မှာ”

“အေးပါ၊ နင်သာကြည့်စား၊ အရိုးမစူးစေနဲ့”

“အင်… ဘာပြောတာလဲ”

“ဟဲ့၊ ဗိုက်ကလေး ပူမလာစေနဲ့လို့ ပြောတာ”

“အော်၊ ဒါလား၊ ဒီခေတ်ကြီးမှာ ဖြစ်စရာလား၊ ဆေးတွေများ ပေါလွန်းလို့”

“အေးပါ၊ ဟုတ်ပါပြီ၊ သိရင်ပြီးတာဘဲ”

တင်မေနဲ့ အဲ့လိုမျိုးကို ပေါ်တင်တွေလည်း ပြောဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ သူကလည်း ဒီလိုပြောရတာ မျက်နှာတောင် မပျက်ဘူးဗျာ။ နောက်တော့ ကျနော်လည်း ပေါ်တင်ဘဲ

“ဟဲ့… နင်ငါတို့အကြောင်း ဘယ်လိုရိပ်မိသွားတာလဲ”

“အစ်ကိုတို့ကသာ မွှန်ပြီး မသိတာ။ တစ်နေ့ အစ်ကိုတို့ ကဲနေတုန်း ညီမက ကျောင်းမတက်ဘဲ အခန်းထဲမှာ အိပ်နေတာလေ။ အစ်မသန်းအေးကလည်း ညီမကျောင်းမတက်တာ မသိလိုက်ဘူး။ အစ်ကိုတို့ဆီက အသံတွေကြားတော့မှဘဲ ညီမမှာ အသံလုံး၀ မထွက်အောင် ငြိမ်နေရတယ်”

“နင်ချောင်းကြည့်လိုက်သေးတယ်မို့လား”

“ဟီးဟီး… နောက်တော့လည်း အသာလေး အသံမထွက်အောင် ချောင်းတာပေါ့”

“အားလုံးမြင်လိုက်တာပေါ့၊ ဟုတ်လား”

“အင်းပေါ့”

“အဲဒီတစ်ခါထဲလား”

“ဟင့်အင်း၊ အိမ်ဘေးမှာ ညကြီး လုပ်တုန်းကရောပဲ”

“နင် အဲဒါတွေ မြသောင်းကိုရော ပြန်ပြောပြလား”

“အာ….မပြောပါဘူး၊ ကိုယ့်အစ်မ အကြောင်းကို ပြောစရာလား တော်ကြာ လာတန်းစီနေမှဖြင့် ဟီးဟီး”

“နင်သိတာ အစ်မသန်းအေးရော သိလား”

“ဟင့်အင်း၊ မသိဘူး”

“အေးအေး၊ သူ့ကိုမပြောနဲ့နော်။ တော်ကြာ ရှက်သွားပြီး ငါ နောက်မရတော့ဘဲ နေဦးမယ်”

“အမလေး ဝေးသေး။ သူက လိုချင်လွန်းလို့ ဒီလောက် ငန်းငန်းတက် ဖြစ်နေတာကို”

“ဟားဟား…. အဲ့လောက်သိသာလား”

“သိသာတာပေါ့၊ ဟုတ်တယ်မို့လား”

“အင်း၊ ဟုတ်တယ်”

တင်မေနဲ့ ဒီလောက် ပေါ်တင်တွေ ပြောဖြစ်နေတာ သူ့ကိုလိုးဖို့က ဘယ်လိုစရမလဲ မသိဘူး ဖြစ်နေတယ်။ အစ်မသန်းအေးကို ပြောတော့

“ဟဲ့… သူအိပ်နေတုန်း သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အပီယက်ပေးလိုက်ရင် ပြီးတာဘဲ။ နင့်အယက်သာ ခံလိုက်ရရင် အလိုလို အလိုးခံလာလိမ့်မယ်”

ဒါပေမဲ့ ကျနော်ကတော့ နည်းနည်း ကြောက်နေတုန်းပဲ။ သူ့ညီမကို လိုးချင်လေ၊ အစ်မကို ဖိလိုးလေနဲ့ အစ်မသန်းအေးသာ ကောင်းစားနေတော့တာ ပေါ့။ ဒီအတွင်းမှာ တင်မေကလည်း ကျနော့ရှေ့ ထမီရင်လျားနဲ့ ဖြတ်လျှောက်လိုက်၊ တီရှပ်ကို ဘရာစီယာမပါဘဲ ဝတ်ပြီး လျှောက်ပြလိုက်နဲ့ ကျနော့ကို အပီကစားနေပါတယ်။

တစ်နေ့တော့ ကျနော့်အလှည့် ရောက်လာပါတယ်။ အဲဒီနေ့က ကျနော်က အစ်မသန်းအေးကိုလိုးဖို့ နေ့လယ် အိမ်ပေါ်တက်ပြီး အိမ်တံခါးကို ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ နောက် အစ်မသန်းအေးအခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး သူ့အလာကို ထုံးစံအတိုင်း စောင့်နေ လိုက်ပါတယ်။ ခါတိုင်းလည်း ဒီလိုဘဲ ကျနော်ကစောင့်နေ သူက လုပ်စရာရှိတာလုပ်ပြီး (အထူးသဖြင့်ကတော့ ကျနော် ကောင်းကောင်းစုပ်နိုင်ဖို့ သူ့စောက်ဖုတ်ကို အသေအချာဆေးပြီး) ဝင်လာတာပါဘဲ။ ဒီနေ့လည်း အဲ့လိုဘဲ လာမယ်ထင်ပြီး စောင့်နေရင်းနဲ့ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားပါတယ်။

ကျနော် ရုတ်တရက် နိုးလာတော့ တင်မေ့အခန်း ထဲက သနပ်ခါးသွေးသံ တရှဲရှဲ ကြားနေရပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ အသာထပြီး သူ့အခန်းဘက်သွားပြီး ခန်းစည်းဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ တင်မေ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ သနပ်ခါးသွေးနေတာကို တွေ့လိုက်ရ ပါတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်က..

“ဟဲ့… တင်မေ အစ်မသန်းအေးကော”

“သူ့လင်ကြီး ညက ပြန်လာခေါ်သွားပြီ။ ဟား ဟား၊ တို့အစ်ကိုတော့ ကျန်ရစ်ကြီး ဖြစ်ပါပြီ။ သနားပါတယ်”

“အမလေး၊ ပြဿနာမရှိပါဘူး။ ငါ့ညီမတစ်ယောက်လုံး ရှိတာဘဲ၊ ဟုတ်တယ်မို့လား”

လို့ ကျနော်ပြောတော့ တင်မေက ပြုံးစိစိလုပ်ပြီး ဘာမှမပြောဘဲ ငြိမ်နေပါတယ်။ ကျနော်လည်း သူ့အခန်းထဲ ဝင်ပြီး သူ့ကုတင်ပေါ် လှဲအိပ်လိုက်ပြီး သူသနပ်ခါးသွေးတာကို စိန်ပြေနပြေ ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ တင်မေက ဘာမှထပ်မပြောဘဲ သူ့အလုပ်သူဆက်လုပ်ပြီး သနပ်ခါး လိမ်းနေပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာဘဲ အိမ်ရှေ့တံခါး၀ကနေ

“ဟဲ့… တင်မေ”

ဆိုတဲ့ သူ့အမေရဲ့အသံကို ကြားလိုက်ရတော့ ကျနော်လည်း ခေါင်းကြီးသွားပြီး တင်မေလည်း မျက်လုံးပြူးသွားပါတယ်။ သူက သုတ်ကနဲ ထသွားပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်သွားပါတယ်။ ကျနော်လည်း ကုတင်ပေါ်က ထပြီး တံခါးကြားကို ပြေးဝင်လိုက်ပါတယ်။

“ဟဲ့ကောင်မ၊ အိမ်တံခါးမပိတ်ဘဲ ရင်လျားကြီးနဲ့ အိမ်ထဲမှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ”

“အမေကလည်း ရေချိုးပြီး သနပ်ခါးလိမ်းနေတဲ့ဟာကို”

“ဟဲ့၊ အဲလိုဆိုလည်း အိမ်တံခါး၊ ခြံတံခါး ပိတ်ပြီးမှ လုပ်ပါလား။ ခေတ်ကြီးက ကောင်းတာမဟုတ်ဘူး။ နင့်ကို လူတက်လိုးသွားမှ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေဦးမယ်”

“အာ အမေကလဲ”

“အမေကလဲ မလုပ်နဲ့။ တို့ဈေးနောက်က ရပ်ကွက်ထဲမှာ ဖြစ်ပြီးလို့ ပြောနေတာ။”

“အမေက ဘာပြန်လာလုပ်တာလဲ”

“ငါ့စာရင်းစာအုပ် ကျန်ခဲ့လို့ ပြန်လာယူတာ။ အခု ပြန်သွားတော့မှာ။ ကဲ တံခါးတွေ လိုက်ပိတ်ဦး”

“ဟုတ်ကဲ့ အမေ”

ဒါနဲ့ တင်မေလည်း သူ့အမေနောက်ကနေ လိုက်ပြီး အိမ်တံခါးတွေ ခြံတံခါးတွေ လိုက်ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီတော့မှဘဲ ကျနော်လည်း အသက်မှန်မှန်ပြန်ရှူနိုင်ပြီး တံခါးကြားက ထွက်နိုင်ပါတော့တယ်။ တင်မေ ပြန်တက်လာတော့

“တင်မေရယ် ကံကောင်းလို့ ငါ့အသဲတွေ ထိပ်သွားတာဘဲ”

“ညီမလည်း အတူတူပါဘဲနော်။ ဒီကြားထဲ အစ်ကို့ဖိနပ်ကြီးက အိမ်ရှေ့ကပြင်မှာ။ အမေ မမြင်ခင် တံခါးကြား မနည်းကန်သွင်းလိုက်ရတယ်။ မြင်များမြင်သွားလို့ကတော့ မိုးကြိုးပစ်ပြီ”

“နင်အမေက သူ့သမီး လူတက်လိုးသွားမှာ စိုးနေတယ်။ သမီးက လိုးမယ့်လူကို အခန်းထဲ ထည့်ထားတာတော့ မသိဘူး။”

“ဟီးဟီး၊ အစ်ကိုနော် ပြောလိုက်ရင် ပက်ပက်စက်စက်ဘဲ”

“အော်၊ ဒီလိုဘဲ နင့်အမေဆီက သင်ထားတာလေ။ ပက်ပက်စက်စက်ပြောမှ ပြောလို့ကောင်းတာဟ”

“သိပါတယ်။ အစ်မသန်းအေးနဲ့တုန်းကလည်း နှစ်ယောက်သား ပြောလိုက်တာ ပက်ပက်စက်စက်ပဲ။ အကုန်ကြားပါတယ်နော်”

“နင် ငါတို့ပြောတာတွေ နားထောင်ပြီး ဖီးတက်နေတာမို့လား”

“ဟီး… ဟီး… ”

“ဟီး… ဟီး… မလုပ်နဲ့၊ ဒီအနားလာ”

“နေဦးလေ အစ်ကိုရဲ့၊ သနပ်ခါးလိမ်းလိုက်ဦးမယ်”

တင်မေက သနပ်ခါးကို ပြီးအောင် ဆက်လိမ်းနေတာကိုကျနော်လည်း ဆက်ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ အခုနက ပြောထားတဲ့ စကားတွေကြောင့် လူကတော့ သွေးတော်တော် ဆူနေပါပြီ။

မကြာခင် တင်မေ သနပ်ခါးလိမ်းပြီးသွားပါတယ်။ သနပ်ခါး ပါးကွက်ကြားလေးနဲ့ ကြည့်လို့အတော်ကောင်းသား။ တင်မေက အရပ်က ငါးပေ မရှိတရှိ၊ လူက လုံးလုံး၀၀လေး၊ အသားက မဖြူပေမဲ့ ဝင်းဝင်းလေး၊ နောက်ပြီး ရင်သားတွေက သူ့အရွယ်နဲ့စာရင် နည်းနည်းလေး ပိုကြီးနေမလားပဲ။ တင်သားက လည်း လုံးပြီး အသားအပြည့်နဲ့၊ ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့် ရင်ခုန်ချင်စရာ။

“ကဲ လာ ဒီအနား”

ဆိုတော့ ကျနော့်အနားကပ်လာပြီး ဘေးနားမှာ လာထိုင်ပါတယ်။

“အစ်ကိုနော်၊ ညီမက အမသန်းအေးမရှိတော့ အစ်ကို့ကို သနားလို့နော်။ သူများတွေ လုံးဝမသိစေနဲ့”

“အေးပါဟာ၊ ငါ့ညီမလေးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

ကျနော်က ပြောလဲပြော လက်ကလည်း အလုပ်စပါတော့တယ်။ ပထမ သူ့ပုခုံးသားလေးတွေကို ရွရွလေး စပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူက ထမီရင်လျားနဲ့ဆိုတော့ တစ်ဆင့်တက်ပြီး ရင်ဘတ်ကို ပွတ်လိုက်၊ လည်ပင်းကို ပွတ်လိုက် လုပ်ရင်း သူ့ပါးလေးကို သူ့နားရွက်လေးကို အသာနမ်းပေးလိုက်တော့ သူကြက်သီးထလာတာကို မြင်ရပါတယ်။ နောက်တော့ သူ့ထမီကို အသာဖြည်လိုက်ပြီး ကျနော့်ညာလက်နဲ့ သူ့ညာဘက်နို့ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးရင်း သူ့ဘယ်ဘက်နို့ကို အသာလေးစပြီး စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့ဆီကနေ ရှိုက်ကနဲ အသက်ရှူသွင်းလိုက်တာကို ခံစားလိုက်ရပြီး နောက်မှာတော့ သူ့အသက်ရှူသံ နည်းနည်းပြင်းလာပါတယ်။ မျက်စေ့ကို မှိတ်ထားပြီး ကျနော်လုပ်သမျှ ငြိမ်ခံနေပါတယ်။

ကျနော်က သူ့ညာဘက်ရင်အုံပေါ်မှာ တာဝန်ထမ်းဆောင်နေတဲ့ ကျနော့်ညာလက်ကို သူ့ဗိုက်ပေါ် လျှောချပြီး တဖြေးဖြေး အောက်ကို ဆက်ဆင်းလိုက်ပါတယ်။ အစတော့ သူ့ပေါင်ကို ပွတ်ပေးနေရင်းက အသာလေး ပေါင်ကြားထဲ ပို့လိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း တာဝန်ကျေပါတယ်။ သူ့ပေါင်ကို အသာလေး ဖြဲပေးပါတယ်။ အစကတည်းက တင်မေက ခံချင်နေတာဆိုတော့ ကျနော့မှာ ဘာအခက်အခဲမှ မရှိဘဲ စခန်းသွားလို့ ရနေပါတယ်။

ကျနော့်လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ တင်မေ့စောက်ဖုတ်လေးကို အသာလေး ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်၊ စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်ပေးလိုက်နဲ့ တစ်လှည့်စီ လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်လာပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ကလေးလို့ ပြောရင် မှားမယ်၊ စောက်ဖုတ်ကြီးပါ၊ လက်ဖဝါးတစ်အုပ်စာလောက် ရှိပါတယ်။ အယ်နေတာဘဲ။ နောက်ပြီး အမွှေးလုံးဝမရှိဘဲ ပြောင်ရှင်းနေတော့ ပွတ်လို့ကောင်းတယ်။ စောက်စေ့ကလည်း မာပြီး အတော်ကြီးပါတယ်။

ကျနော်က သူ့ကို အသာလေး ဖက်လှဲလိုက်တော့ သူ့ကိုယ်လုံးက ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက အောက်မှာ တွဲလောင်းကျနေပါတယ်။ အဲဒီလိုကြည့်တော့မှ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ပိုပြီး ခုံးထလာပြီး ပိုကြည့်ကောင်းလာပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော် ကုတင်အောက်ကို လျှောဆင်းလိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြားမှာ နေရာဝင်ယူပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ အပေါ်အောက်ဆွဲပြီး ဖြေးဖြေးချင်း စလျက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

သူ့စောက်စေ့ကို လျှာနဲ့လျက်ပေးလိုက်၊ နှုတ်ခမ်း နှစ်ခုကြားမှာ ဖိပြီး စုပ်ပေးလိုက်နဲ့ ဆက်တိုက်လေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း လုံးဝမနေနိုင်တော့ဘဲ ကျနော့်ဆံပင်ကို အတင်းဆွဲထားပြီး ပါးစပ်က “အီး၊ အင်း၊ အူး” နဲ့ အသံမျိုးစုံ ထွက်လာပြီး သူ့ဖင်ကြီးကလည်း တအားကို ကြွတက်လာလိုက် ပြန်ကျသွားလိုက်နဲ့ လောကနိဗ္ဗါန်စည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ခံစားနေပါတော့တယ်။

ကျနော်လည်း ကျနော့လျှာကို သူ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့လိုးပေးနေလိုက်ပါတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း စောက်ရည်ချွဲချွဲတွေနဲ့ ရွှဲရွှဲစိုနေပါတယ်။ ရေချိုးပြီးကာစလည်းဖြစ် သူကလည်း ဆပ်ပြာနဲ့ ကောင်းကောင်းဆေးထားတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက လုံးဝမနံဘဲ ဆပ်ပြာနံ့ သင်းသင်းလေး မွှေးနေပါတယ်။ သူ့စောက်ရည် အရသာကလည်း ချိုတိုတိုလေးဗျ။

ကျနော်လည်း မနားတမ်း စောက်ခေါင်းထဲ လျှာနဲ့လိုးလိုက် စောက်စေ့ကိုစုပ်လိုက်နဲ့ ကျနော့်အထင် နာရီဝက်လောက်ကြာမယ် ထင်တယ်။ သူ့ဆီက “အီး..၊အီး..၊ အီး..၊ အီး..” နဲ့ ရင်ခေါင်းထဲကလို ညှစ်သံကြီး ထွက်လာပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အတင်းဆွဲစေ့ပြီး တစ်ချီပြီးသွားပါတယ်။ ကျနော့်မျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်း သူ့စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲရွှဲစိုနေပါတော့တယ်။ ကျနော့လီးကြီးကလည်း အသားကုန် မာနေပြီး သူ့အလှည့်ရောက်ဖို့ကို စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ စောင့်နေရပါတယ်။ လဖက်ကောင်း စားချင်တော့လည်း ပလောင်တောင်တက် နှေးရမှာပေါ့။

တင်မေလည်း မျက်လုံးကို စုံမှိတ်ထားပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှူလို့ ကွေးကွေးလေး ညိမ်နေပါတယ်။ ကျနော်လည်း တီရှပ်ကိုချွတ်ပြီး ပုဆိုးကိုပါ ဂွင်းလုံးချွတ်ပြီး ဘေးကို ကန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ခဏနေတော့မှ ကျနော် အသာထပြီး သူ့ကို ဘေးတိုက်ပုံစံကနေ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားအောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က ကုတင်အောက်မှာ မတ်တတ်ရပ်ပြီး သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ခြေကျင်းဝတ်ကနေ ထောင်ကိုင်ပြီး အသာဖြဲလိုက်ပါတယ်။

အဲ့သလို ဖြဲလိုက်တော့ မြင်လိုက်ရတဲ့ တင်မေ့စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ ဖောင်းကားပြီးတော့ အမွှေးကလည်း ပြောင်နေတော့ တော်တော်ကို ကြည့်လို့ကောင်းပါတယ်။ ကျနော်လည်း မနေနိုင်တာနဲ့ ခဏထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထပ်ယက်လိုက်ပါတယ်။ ခဏလောက် ယက်ပေးလိုက်ပြီးတော့မှ ထလိုက်ပြီး အစွမ်းကုန် မာတောင်နေတဲ့ ကျနော့လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်ပါတယ်။

တင်မေက မျက်လုံးကို မှေးမှေးလေးဖွင့်ပြီး ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ပါတယ်။ ဘာမှတော့ မပြောဘူး။ ကျနော်က ကျနော့်လီးကြီးကို စိုရွှဲနေတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖြေးဖြေးလေး ဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ စောက်ရည်တွေကလည်း ရွှဲနေ၊ ခံကလည်း အရမ်းခံချင်နေ၊ အရင်က အလိုးခံဖူးပြီးသား စောက်ဖုတ်ကလည်းဖြစ်နေ ဆိုတော့ ကျနော့လီးကြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်ချောချောချူချူဘဲ ဖြေးဖြေးချင်း ဝင်သွားပါတယ်။

“အင်း… အစ်ကိုရယ် ကောင်းလိုက်တာ။ ညီမ တစ်ခါထဲ နိဗ္ဗါန်ရောက်သွားတယ် သိလား။”

“နင်ခုဏရောက်တာ နိဗ္ဗါန်ပထမထပ်ဘဲ ရှိသေးတယ်။ အခုမှ နင့်ကို အမြင့်ဆုံးပို့မှာ။ အဆင်သင့်သာ ပြင်ထားပေတော့။”

ပြောနေရင်းဘဲ သူ့ကိုဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေး လိုးပေးနေလိုက်ပါတယ်။ အစဆိုတော့ အသားကုန် ဆောင့်လိုးလိုက်ရင် သားအိမ်ကိုထောက်ပြီး နာမှာစိုးလို့ လီးကို တစ်လက်မလောက်ချန်ပြီး မှန်မှန်လိုးလိုက်၊ နည်းနည်းသွက်သွက်လိုးလိုက် လုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ အဲလို လိုးပေးနေရင်း

“နင့်စောက်ဖုတ်ကို မြသောင်းရော ငါ့လို ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးလား”

“ယက်တော့ယက်ပေးတယ် အစ်ကိုရ။ အစ်ကို့လိုတော့ အကြာကြီး ပြီးတဲ့အထိ စုပ်မပေးဘူး။ အချိန်ကလည်း မရဘူးလေ။ ရတဲ့အချိန်လေးကို အမြန်လိုးရတော့ အစ်ကို့လို အသေအချာ စုပ်ပေးချိန် မရဘူးလေ။ ရရင်တော့ သူလည်း လုပ်ပေးမှာပါ။”

“အေးပါ… ဟုတ်ပါပြီ။ နင်ကလည်း နင့်အကောင်ကို ကာနေလိုက်တာ”

“ကာတာမဟုတ်ဘူး အစ်ကိုရ၊ တကယ်ပြောတာ။ အစ်ကို့ကို ခံချင်လို့သာခံတာ၊ သူ့ကိုတော့ မပစ်နိုင်ဘူး။ ညီမက သူ့ကို တကယ်ချစ်တာ။”

“အေးပါ၊ ချစ်ပါ။ သူ့ကို ကောင်းကောင်းချစ်ပြီး ငါ့ကိုကောင်းကောင်း အလိုးခံရင် ပြီးတာဘဲ။”

“အွန်း.. သူနဲ့မယူခင်အထိဘဲ အစ်ကို့အလိုးခံမှာ။ ယူပြီးသွားရင် မခံတော့ဘူး။ သူ့တစ်ယောက်ထဲဘဲ အလိုးခံတော့မှာ။”

“အေးပါ၊ ဟုတ်ပါပြီ။ ယူပြီးသွားမှ သူရိုးသွားလို့ သိပ်မလိုးတော့ရင် ပြောပေါ့ဟာ။ ငါ လာလာလိုးပေးမှာပေါ့။”

“အမလေး ဝေးသေး။ ညီမက အပျိုမို့လို့ခံနေတာ။ လင်ရပြီးသွားရင် တစ်ခြားယောကျ်ားအလိုး မခံတော့ဘူး။”

“ကောင်းပါတယ်ဟာ၊ နင်သာပြောနေ၊ ငါအခု လိုးလိုးနေတဲ့ မိန်းမတွေအားလုံးက သူများမိန်းမတွေချည်းဘဲ။ နင်တစ်ယောက်ထဲဘဲ အပျိုရှိတာ။”

“ဟင်.. သူတို့ယောင်္ကျားတွေက မလိုးကြတော့လို့လား။”

“လိုးတော့ လိုးတာပေါ့။ ကြာလာတော့လည်း နည်းနည်းရိုးသွားတော့ ယောကျ်ားတွေက ကိုယ့်မိန်းမကို သိပ်မလိုးကြတော့ဘဲ အပြင်မှာ အသစ်ရှာကြတော့ အိမ်မှာကျန်ခဲ့တဲ့ မိန်းမတွေကို ငါက ကူလိုးပေးရတာပေါ့ဟာ။ ကုသိုလ်ရတာပေါ့။”

“အင်း တော်တော်အပြောကောင်း၊ ကုသိုလ်ရပါလိမ့်မယ် အားကြီးကြီး၊ ဒုသနသောကြီးကို”

“အေး၊ အဲဒီ ဒုသနသောက ကြားရသာဆိုးတာ။ အရသာတော့ တော်တော်ရှိတာဟ”

“ကဲပါ အပြောနည်းနည်းလျှော့၊ အလုပ်လည်း လုပ်ဦး”

ကျနော်လည်း အခုလို ပြောလိုးလေး လိုးနေရင်း အရှိန်ကရလာတော့ အပြောကို ခဏရပ်လိုက်ပြီး လိုးရှိန်ကို မြှင့်လိုက်ပါတယ်။ တင်မေကလည်း ဖီလင်ပိုတက်လာပြီဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကလည်း အရည်ပိုရွှမ်းလာပြီး ပိုလိုးလို့ ကောင်းလာပါတယ်။

ကျနော်လည်း လီးကို အရင်လို တစ်လက်မလောက် မချန်တော့ဘဲ တဆုံးသွင်းပြီး လိုးပါတော့တယ်။ အရင်လို ဖြည်းဖြည်းမလိုးတော့ဘဲ အသားကုန် ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးပေးလိုက်တော့ လီးထိပ်က သားအိမ်ခေါင်းနဲ့ တဒုတ်ဒုတ် ဆောင့်နေတာ တင်မေ့ခင်မျာ တစ်ချက်ဆောင့်တိုင်း အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ဖြစ်နေပါတယ်။

“ဟဲ့ တင်မေ၊ နာရင်ပြောနော်၊ ငါလျှော့လိုးပေးမယ်”

“မလျှော့နဲ့၊ မလျှော့နဲ့၊ ဒီအတိုင်းဘဲ အသားကုန်ဆောင့်၊ ဒီအတိုင်းကောင်းတယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ အစ်ကိုရယ်၊ လိုးပါ.. လိုးပါ.. အသားကုန်သာ ဆောင့်လိုးပါ၊ စောက်ဖုတ်ကြီးကွဲသွားပါစေ”

ကျနော်လည်း သူ့အလိုအတိုင်း ဆက်ဆောင့်ပါတယ်။ ဆောင့်လိုးနေရင်း လီးကို နည်းနည်းနှုတ်လိုက်ရင် သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေ ပြစ်ကနဲ ပြစ်ကနဲ ထွက်လာပါတယ်။ တခါတခါမှာ လီးတချောင်းလုံး ထွက်သွားတဲ့အခါ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေက အရှိန်နဲ့ ပန်းထွက်တာ ကျနော့်ဗိုက်ကို သေးနဲ့ပန်းသလိုမျိုး ဖြစ်ပြီး ကြမ်းပေါ်မှာ အရည်တွေ အိုင်နေပါတော့တယ်။ သူ့စောက်ရည်ထွက်ပုံက ကြမ်းလိုက်တာ။ မသိရင် သေးပေါက် သလား ထင်ရတယ်။

ဒီလို အသားကုန် ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း အားက သိပ်မရချင်တော့တာနဲ့ ကျနော့်ခြေထောက်တစ်ချောင်းကို ကုတင်ပေါ် သူ့ပေါင်တစ်ချောင်းပေါ် တစ်ပေါင်ကျော်ခွလိုက်ပြီး ဆက်ပြီး ဖိဆောင့် လိုးပေးပါတယ်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်က ကပ်ကြေးကိုက်ပုံစံ ဖြစ်နေပြီး လိုးရတာပိုပြီး ထိပြီးတော့ အားလည်း တော်တော်ရပါတယ်။

တင်မေလည်း တအင်းအင်း တအားတအားနဲ့ သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို သူ့ခြေကျင်းဝတ်ကနေ အတင်းဆွဲထားပြီး မျက်လုံးကို စုံမှိတ်ထားပြီး သူ့တင်ကို ကော့ကော့ထိုးပေးပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ တော်တော်ကြာလာတော့ ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာတာနဲ့ မထိန်းတော့ဘဲ အသားကုန် ဆောင့်ဆောင့်လိုးပြီး လရည်တွေကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်ပြီး တစ်ချီပြီးလိုက်ပါတော့တယ်။

ပြီးတော့ ချက်ချင်း ဆွဲမထုတ်သေးဘဲ တင်မေ့ဗိုက်ပေါ် အသာလေး လှဲလိုက်ပြီး အမောဖြေနေလိုက်ပါတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ ခဏအနားယူ နေလိုက်ကြပါတယ်။

“အစ်ကိုရယ် ကောင်းလိုက်တာ၊ အစ်ကိုပြောသလိုဘဲ ညီမ နိဗ္ဗါန်အပေါ်ဆုံးထပ် ရောက်သွားတယ် သိလား”

“အင်း၊ နောက်တစ်ချီဆို နင်ဒီထက် ပိုကောင်းဦးမှာ”

“အင်၊ အစ်ကိုက နောက်တစ်ချီ လုပ်နိုင်သေးလို့လား”

“အံမာ နင်က ငါ့ကို အထင်သေးတယ်ပေါ့”

“မဟုတ်ပါဘူး အစ်ကိုရ၊ အစ်ကိုမောနေလို့ ပြောတာပါ”

“မောတာက ခဏဘဲ။ ၁၀ မိနစ်လောက် နားလိုက်ရင် နောက်တစ်ချီ ပြန်စလို့ရပြီ။ နင်ကရော ခံနိုင်သေးရဲ့လား”

“အောင်မာ၊ ခံနိုင်လွန်းလို့။ အစ်ကိုဘဲ လိုးနိုင်မလား၊ ညီမဘဲ ခံနိုင်မလားတောင် ပြိုင်လိုက်ချင်သေးတယ်။ ဟွန်း”

“လုပ်လိုက်လေ ကြာသလားလို့”

“အခုတော့ မလုပ်လိုက်နဲ့ဦး၊ ဒီတစ်ချီလိုးပြီးရင် ဒိုးတော့။ တော်ကြာ အမေတို့ ပြန်လာတော့မှာ”

“အေးပါ၊ အေးပါ၊ ကဲဒီမှာကြည့် ငါ့ကောင်ကြီး ပြန်ထလာပြီ တွေ့လား”

ကျနော်က ပြန်အသက်ဝင်လာတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး တင်မေ့ကို လှုပ်ပြလိုက်ပါတယ်။ တင်မေက ကျနော့်လီးကို အသာဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးလေး ဂွင်းတိုက်ပေးပါတယ်။

“အစ်ကို့ဟာကြီးက ရှယ်ဘဲ သိလား၊”

လို့ပြောပြီး ခုနကလိုးထားလို့ ပေနေတဲ့ အရည်တွေကို သူ့ထမီနဲ့ သုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်လီးကို အသာလေး သူ့ပါးစပ်နဲ့ ငုံလိုက်ပါတယ်။ ငုံထားရင်းက သူ့လျှာနဲ့ ကောင်းကောင်း ကလိပေးပါတယ်။ ကျနော့်လီးကလည်း အဲဒီတော့မှ ပိုပြီး မာတောင်လာပါတယ်။ သူက သူ့စောက်ဖုတ်ကိုလည်း ထမီနဲ့သုတ်လိုက်ပြီး

“အစ်ကို ညီမကို ဒီတစ်ခါလည်း ကောင်းကောင်းယက်ပေးဦးနော်၊ အစ်ကိုယက်ပေးတာ အရမ်းကောင်းတယ် အစ်ကိုရယ်”

“စိတ်ချ ညီမရေ၊ ငါက မယက်ရရင် လိုးတောင်မလိုးဘူး၊ ခုနလို နင့်ကို အပြီးယက်ပေး၊ စုပ်ပေးဦးမှာ”

အဲ့လိုပြောပြီး သူ့ကို အသာလေး တွန်းလှဲလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အပေါ်ကို ဗြောင်းပြန် 69 ပုံစံ ခွလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်လီးက သူ့ပါးစပ်နဲ့ တည့်တည့်ဖြစ်နေပြီး ကျနော့်ပါးစပ်ကတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ တည်းတည်းကြီး ဖြစ်နေပါတယ်။

ကျနော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အပီအပြင် စစုပ်ပေးလိုက်တော့ သူကလည်း အားကျမခံ ကျနော့်လီးကို အပီစုပ်ပါတော့တယ်။ စောက်ဖုတ်ကို ယက်လိုက်၊ စောက်စေ့ကို စုပ်လိုက်၊ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာစောင်းထိုးလိုက်နဲ့ ကျနော့်ပညာစွမ်း ပြပေးနေရင်းနဲ့ ခဏကြာလာတော့ အသွင်တစ်မျိုးပြောင်းပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ညှိုးတစ်ချောင်းသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်နံရံကို အပီမွှေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။ အဲ့လို လက်က မွှေ့ပေးနေတုန်းမှာ ပါးစပ်ကလည်း သူ့စောက်စေ့ကို မနားတမ်း ဖိဖိပြီး ယက်လိုက်စုပ်လိုက် လုပ်ပေးပါတယ်။ သူ့လည်း လုံးဝမနေနိုင်တော့ဘဲ

“အား အစ်ကိုရေ၊ လုပ်ပါ၊ ကြမ်းကြမ်းလေး စုပ်ပေးပါ၊ ကောင်းလိုက်တာ အစ်ကိုရယ်။ အီး၊ ရှီး၊ ရှီး၊ အူး၊ ဟူး”

“တော်လောက်ပြီလေ၊ ငါ့မေးရိုးတွေ ညောင်းနေပြီဟ”

“အီး၊ အီး၊ မတော်ပါနဲ့ဦး အစ်ကိုရယ်၊ လုပ်ပါဦး၊ စုပ်ပါဦး၊ မရပ်ပါနဲ့ အစ်ကိုရယ်၊ ကောင်းလွန်းလို့ပါ”

ကျနော်က ခုန သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်ထားတဲ့ လက်ညှိုးအပြင် လက်ခလယ်ကိုပါ ထပ်သွင်းလိုက်ပြီး နှစ်ချောင်းပူး လိုးပေးပါတယ်။ စောက်ဖုတ်က စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတော့ လက်နဲ့လိုးရတာ လိုးလို့ တော်တော်ကောင်းနေပါတယ်။ ခဏလောက် နှစ်ချောင်းပူး လိုးပေးပြီးတော့ တစ်ဆင့်ထပ်တက်ပြီး လက်ညှိုး၊ လက်ခလယ်၊ လက်သကြွယ် သုံးချောင်းထည့်ပြီး ဆက်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း စောက်စေ့ကို မနားတမ်း ယက်လိုက်စုပ်လိုက် လုပ်နေတော့

“အား ကောင်းလိုက်တာ လုပ်ပါ၊ လုပ်ပါ၊ မရပ်ပါနဲ့၊ အသားကုန်ဆောင့်ပါ၊ အီး၊ ကောင်းတယ်၊ အရမ်း ကောင်းတယ်။ အူး”

တင်မေ့မှာလည်း ကောင်းလွန်းလို့ သူဖင်ကြီးက ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ မြောက်ကြွမြောက်ကြွ ဖြစ်နေပြီး စောက်ရည်တွေကလည်း ပန်းပန်းပြီး ထွက်နေတာ ကျနော့်လက်ဖဝါး တစ်ခုလုံးရော မျက်နှာတစ်ခုလုံးရော စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲရွှဲစိုနေပါတော့တယ်။ ဒီလိုဆက်တိုက် အသားကုန် လုပ်ပေးနေရင်း ခဏကြာတော့မှ တင်မေ့စောက်ဖုတ်က ကျနော့်လက်ကို အသားကုန်ညှစ်ပြီး ပါးစပ်ကလည်း တအအနဲ့ အသံစုံထွက်ပြီး အချီကြီးတစ်ချီ ပြီးသွားပါတော့တယ်။

တင်မေလည်း အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူရင်း သူ့ပေါင်လေးကို စေ့ပြီး မျက်စေ့ကို စုံမှိတ်လို့ ငြိမ်ငြိမ်ကလေး မှိန်းနေပါတော့တယ်။ ကျနော်လည်း သူအမောပြေတဲ့အထိ ခဏစောင့်ရင်းနဲ့ အနားယူနေလိုက်ပါတယ်။ အနားယူနေရင်း

“ကဲ၊ ဘယ်လိုလဲ ညီမ အဆင်ပြေရဲ့လား”

“အင်း… ပြေသလားတော့ မမေးနဲ့၊ ညီမ ဘာမှမမြင်တော့ဘူး။ အစ်ကိုရယ်…ကောင်းလိုက်တာ”

“အေး၊ ဒီလောက်နဲ့ မပြီးသေးဘူးနော်၊ လီးနဲ့ တစ်ချီလိုးဦးမှာ။ နင်ဘဲပြီးသေးတာ၊ ငါမပြီးသေးဘူး”

“အင်းပါ အစ်ကိုရဲ့၊ လိုးပါ၊ အချိန်လည်း ကြည့်ဦးနော်၊ တော်ကြာ အမေတို့ ပြန်လာချိန် ရောက်နေဦးမယ်”

“ရသေးတယ်၊ အခုမှ ၃ နာရီခွဲဘဲ ရှိသေးတယ်၊ တစ်နာရီလောက် ကောင်းကောင်းလိုးချိန် ရှိသေးတယ်”

“အင်၊ အစ်ကိုက တစ်နာရီတောင် လိုးဦးမလို့လား၊ အဲ့လောက်လိုးရင် သေမှာပေါ့”

“အော် ဘာလဲ၊ နင်က အရှူံးပေးတော့မလို့လား”

“အစ်ကို့ တစ်ခါတစ်ခါက အသားကုန် အကြာကြီးလိုးတော့ အခုတောင် ညီမစောက်ဖုတ်ကြီး ကျိန်းနေပြီ၊ သိလား”

“ကျိန်းတော့ မခံချင်တော့ဘူးလား၊ ပြောနော်၊ နင်မခံနိုင်ရင် ငါအတင်း မလိုးဘူး”

“အမလေး၊ ခံမှာပါ၊ မလိုးဘဲတော့ မနေပါနဲ့၊ ကျိန်းကျိန်း၊ ပြဲပြဲ၊ ကွဲကွဲ ခံမှာဘဲ၊ ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးက ခံချင်လွန်းလို့ ငန်းငန်းတက်နေတာ”

ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ဘဲ ကျနော့်လီးက ပြန်တောင်လာပါတယ်။ ကျနော်က ကုတင်အောက်မှာ မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီး တင်မေ့ကို ကျနော့ဘက် လှမ်းဆွဲလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ တင်မေ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အသာဖြဲလိုက်ပါတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက စောက်ရည်တွေနဲ့ရွဲနေပြီး စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်းက ခပ်ဟဟလေး ပွင့်အာနေပါတယ်။ ခုနက စုပ်တာလိုးတာနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကို သေသေချာချာ ဂရုမစိုက်မိဘူး။ အခုမှဘဲ သေသေချာချာ ကြည့်ဖြစ်တော့တယ်။

သူ့စောက်ဖုတ်က တော်တော်ဖောင်းပြီး အပြားက ခပ်ကြီးကြီးရယ်။ စောက်စေ့က ခပ်ရှည်ရှည်နဲ့ ထိပ်ဖူးလေးက ပန်းရောင်လေး။ စောက်စေ့အောက်မှာ အဖတ်သေးသေးလေး နှစ်ခြမ်းက မဲမဲလေးတွေ။ အဲဒီအဖတ်လေးတွေကြားက မြင်နေရတဲ့ အတွင်းသားလေးကြတော့ ပန်းရောင်သန်းနေတယ်။ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံး အမွှေးအမျှင် လုံးဝမရှိဘဲ ပြောင်ချောနေတယ်။ အမွှေးလုံးဝ မပေါက်သေးတဲ့ပုံမျိုး။

“ဟဲ့… နင်က စောက်မွှေး အခုထိ မပေါက်သေးတာလား”

“အာ၊ ပေါက်သလားမမေးနဲ့၊ အစ်ကို့အကြိုက် ဆေးနဲ့ ရှင်းထားတာ”

“ငါ အဲ့လိုကြိုက်မှန်း နင်ဘယ်လိုသိတာလဲ”

“အစ်ကိုဘဲ အစ်မသန်းအေးကို လိုးနေရင်း ပြောပြောနေတော့ ကြားတာပေါ့၊ အခုလို ပြောင်နေတာ မကြိုက်ဘူးလား”

“အာ ကြိုက်မှကြိုက်၊ ငါ့ညီမက တယ်အလိုက်သိတာကိုး၊ အလိုက်သိတဲ ငါ့ညီမကို ကောင်းကောင်း ထပ်လိုးပေးဦးမယ်နော်”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျနော့်လီးကြီးကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် အပေါ်အောက် ဖိဖိပြီး ဆွဲပေးလိုက်၊ ဒစ်တဝက်လောက် စောက်ခေါင်းထဲ သွင်းလိုက်နဲ့ ကောင်းကောင်း ကလိပေးနေလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီတော့ တင်မေလည်း ပြန်ယားလာပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကို ကော့ကော့ပြီး ထိုးပေးလာပါတယ်။ ကျနော်က တော်တော်ကြာကြာ မလိုးသေးဘဲ အဲ့လိုဘဲ ကလိနေတော့ တင်မေ မနေနိုင်တော့ပါဘူး။

“အစ်ကိုရယ်… ယားလှပါပြီ၊ ညီမ မနေနိုင်တော့ဘူး၊ လိုးပါတော့နော်”

“အေး… အေး… လိုးမယ်လိုးမယ်၊ ခဏလေး၊ ငါက နင်ပိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးနေတာဟ”

“အမလေး၊ ကောင်းလွန်းလှပါပြီ၊ တော်ပါတော့နော်၊ လိုးပါတော့”

အဲဒီတော့မှ ကျနော့်လီးကြီးကို တင်မေ့စောက်ခေါင်းထဲ တဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိ သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ခုနတုန်းကလို ချန်မသွင်းတော့ဘဲ စကတည်းက တဆုံးသွင်းပြီး လိုးပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ အစမှာ အရှိန်နည်းနည်း လျှော့လိုးပေမဲ့ အချက် ၂၀ လောက် လိုးပြီးတော့ အရှိန်ကိုတင်ပြီး အသားကုန် မညှာမတာ လိုးပါတော့တယ်။

တင်မေကလည်း သူ့အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားပြီး အောက်ကနေ ကော့ကော့ ထိုးပေးပါတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ ကျနော့်ဆီးခုံ ရိုက်သံကလည်း တဖျောင်းဖျောင်းနဲ့ ဆူညံနေပါတော့တယ်။

ဒီပုံစံနဲ့ တော်တော်ကြာကြာ လိုးပြီးတော့မှ ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းပြီး သူ့ကို ညာဘက်ဘေးစောင်းလိုက်ပြီး ဘေးတိုက် ဆက်လိုးပေးပါတယ်။ လိုးရတာ တင်ပါး နည်းနည်းခံနေပေမဲ့ ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ ပိုပြီးထိလို့ တင်မေ့မှာ ထွန့်ထွန့်လူးနေပြီး လက်သီးဆုပ်နဲ့ မွှေ့ယာကို တဖုံးဖုံးထုနေပါတယ်။ အဲဒီပုံစံနဲ့ တော်တော်ကြာကြာ လိုးပြီးတော့ အရင်လို ပက်လက်ပုံစံ ပြန်ပြောင်းပြီး ကျနော့်ညာခြေကို သူ့ပေါင်တစ်ပေါင်ကျော် ခွလိုက်ပြီး အသားကုန် ထပ်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီပုံစံက ပယ်ပယ်နယ်နယ် အထိဆုံးမို့ အားအရဆုံးဖြစ်ပြီး ကျနော့်ဖေးဗရိတ်ပုံစံလည်း ဖြစ်ပါတယ်။

လိုးနေရင်းနဲ့ ကျနော့်ညာလက်နဲ့ သူ့စောက်စေ့ကို ဖိပွတ်လိုက် ချေလိုက် ထပ်လုပ်ပေးလိုက်တော့ တင်မေ့မှာ ခေါင်းကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်ခါပြီး တအီးအီး တအားအားနဲ့ အသံမျိုးစုံထွက်ပြီး

“လိုးပါ၊ လိုးပါ၊ အသားကုန်ဆောင့်ပါ၊ အစ်ကိုရေ မညှာပါနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲသွားအောင်လိုးပါ အစ်ကိုရဲ့”

စောက်ရည်တွေလည်း တဖျန်းဖျန်း ပန်းပန်းထွက်တာ တစ်ချက်တစ်ချက် ကျနော့်မျက်နှာထိ တက်စင်ပါတယ်။ ကျနော့်ဗိုက်နဲ့ ရင်ဘတ်ကတော့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲရွှဲစိုနေတာပေါ့။ ဒီကောင်မလေးကလည်း တော်တော် စောက်ရည်ထွက်တာဘဲ ရေပိုက်နဲ့များ ဖျန်းနေသလား ထင်ရလောက်တယ်။

ဒီလိုနဲ့ အသားကုန်လိုးရင်း ကျနော်လည်း တအားကို ပြီးချင်လာတော့ ဆက်မထိန်းတော့ဘဲ အသားကုန် ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လရည်တွေကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုဘဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတယ်။ တင်မေလည်း မျက်ဖြူတွေပါလန်ပြီး ကျနော်တို့နှစ်ယောက်သား အတူတူ ပြီးသွားပါတော့တယ်။

တင်မေရော ကျနော်ပါ စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောနိုင်တော့ဘဲ ပါးစပ်ဟ အသက်ရှူနေရပါတော့တယ်။ ငါးမိနစ်လောက် ကြာတော့မှဘဲ အသက်ကို ပုံမှန် ပြန်ရှူနိုင်လာပါတယ်။

“အစ်ကိုရေ။ ဟင်း…. သေပါပြီ အစ်ကိုရယ်….. ကောင်းလိုက်တာ…. ကောင်းလိုက်တာ… ကောင်းလိုက်တာ…..”

“ကဲ၊ နင့်မြသောင်း လိုးတာနဲ့ ဘယ်လိုနေလဲ”

“ဟင်း… ဘာမှမဆိုင်ဘူး၊ အစ်ကိုလိုးတာကမှ လိုးတာအစစ်၊ အရင်အလိုးခံခဲ့ရတာတွေက အာပလာတွေ”

“နောက်ကော ငါ့အလိုးခံဦးမလား”

“အမလေး.. ခံမှာ… ခံမှာ၊ မလိုးရင်တောင် အစ်ကို့ကို ပြဿနာရှာမှာ”

“မြသောင်းနဲ့ ညားပြီးရင်ကော”

“အမ်… သိဘူး အစ်ကိုရာ၊ ခံချင်ခံမှာပေါ့”

“ခုနတုန်းကတော့ ညားပြီးရင် မခံတော့ဘူးဆို”

“အဲဒီတုန်းက အစ်ကိုက အခုလိုမှ အသားကုန် လိုးမပေးရသေးတာကို၊ အခုတော့ ညီမလည်း ပုံသေမပြောရဲတော့ဘူး၊ တို့အစ်ကိုလိုးတာက စောက်ရမ်းကောင်းတာကိုး အစ်ကိုရ”

“အေး၊ ငါကနောက်ဆို ဒီ့ထက်ဒီ့ထက်ကို ပိုကောင်းအောင် လိုးပေးဦးမှာ၊ စောင့်သာနေ”

“ဟာ၊ အစ်ကို.. လေးနာရီခွဲနေပြီ၊ အမေတို့လာခါနီးပြီ၊ ဒိုးတော့”

“အာ၊ အသားကုန်လိုးထားလို့ ခဏလောက် မှိန်းချင်နေတာ”

“နောက်တစ်ခါမှ စောစောစလိုးပြီးတော့ မှိန်းနော်၊ အခုတော့ လစ်တော့နော် အစ်ကို နော်”

“အေးပါ၊ အေးပါ”

အဲဒီဖြစ်ရပ်တွေက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၂၀ လောက်ကပါ။ အခုတော့ ကျနော်လည်း အသက် ၄၀ နီးနေပြီ။ အစ်မသန်းအေးလည်း သွေးဆုံးပြီး အဖွားကြီးအိုလေး ဖြစ်နေပြီ။ တင်မေကတော့ လုံးကြီးပေါက်လှ၊ အခုထိ ကောင်းတုန်းဘဲ။

တခါတလေတော့လည်း ကျနော်တို့ လိုးဖြစ်ကြပါတယ်။ တစ်နှစ်မှ တစ်ခါနှစ်ခါလောက်ပါ။ ပြောစရာက အစ်မသန်းအေးရဲ့သမီး နုနုရီကိုရော၊ တင်မေ့သမီး မေမြဖူးကိုရော ကျနော် လိုးခဲ့ရပါသေးတယ် ဆိုရင် လွန်ရာများကျမလား ဟင်။ ဒီထက်ပိုဆိုးတာက နုနုရီကိုလိုးတော့ သူ့အဒေါ်တင်မေရဲ့ အကူအညီ ပါသလို၊ မေမြဖူးကိုလိုးတော့ သူ့အစ်မနုနုရီက အကူအညီပေးခဲ့တယ်ဆိုရင် ခင်ဗျားတို့ ဘာများပြောကြဦးမလဲ။

သူတို့လေးတွေတောင် ကလေးအမေတွေ ဖြစ်နေကြပြီ။ ကျနော်ကတော့ အခုထိ တကိုယ်တည်း လူပျိုကြီးပါ။ အခုထိ ဒု၊သ၊န၊သော၊ အလုပ်နဲ့ ကုသိုလ်ယူနေဆဲပါ ခင်ဗျာ။


ပြီးပါပြီ။



ကျော်ကျော့်ကျေးဇူးရှင် မလှမေ (စ/ဆုံး)

ကျော်ကျော့်ကျေးဇူးရှင် မလှမေ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – ကိုကိုအောင်

ကျွန်တော့် ဘဝမှာ ပထမဆုံး တွေ့ကြုံခဲ့ရတဲ့ အစ်မကြီး တစ်ယောက်အကြောင်းကို ပြောပြချင်ပါတယ်။ ပြောရရင် ကျွန်တော့် ကျေးဇူးရှင်ဆိုလည်း မှားမယ်မထင်ဘူး။ သူ့ကြောင့်ဘဲ ကျနော့မှာ ကျွမ်းကျင်အဆင့် (၁) ဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီ အစ်မကြီး နာမည်က မလှမေ ပါ။

ကျနော်တို့ မိသားစုက ဒီရပ်ကွက်ကို နယ်ကနေ ပြောင်းလာကြတာ။ အစ်မလှမေတို့က ကျနော်တို့ အိမ်ရှေ့အိမ်က၊ သူတို့အိမ်မကြီးက ခြံနောက်ဘက်မှာ။ အစ်မလှမေက ခြံရှေ့မှာ အိမ်သေးသေးလေးနဲ့ စက်ချုပ်တယ်။ သူတို့အိမ်မှာ အစ်မလှမေက အိမ်ထောင်သည် ကလေးတစ်ယောက်အမေ။ သူ့ယောကျ်ားက ပုံနှိပ်စက်က စက်ဆရာ။ အိမ်မှာ မလှမေတို့ အမေကြီးရယ်၊ မောင်နှစ်မတွေရယ်၊ အားလုံး အတူတူ နေကြတယ်။ နေ့လယ်ဆိုရင် အိမ်ရှေ့က ဆိုင်လေးမှာ အစ်မလှမေက စက်ချုပ်တယ်။

ကျနော်တို့က ရောက်ကာစဆိုတော့ ရပ်ကွက်ထဲမှာ ရင်းနှီးတဲ့သူ သိပ်မရှိသေးဘူး။ အစ်မလှမေတို့နဲ့ အရင်ဆုံး စခင်တာ။ ပြောရရင် ကျနော်က ၈ တန်း၊ ၁၄ နှစ်ဘဲ ရှိသေးတာ။ နောက်ပြီး လူကောင်ကလည်း သေးသေးညှက်ညှက်နဲ့ ကြည့်လိုက်ရင် ဘာမှမသိတဲ့ ကလေးငယ်ပုံ။ တကယ်လည်း ဘာမှသိပ်မသိ သေးပါဘူး။ မိန်းမဆိုရင် ကျောင်းမှာ ရန်ဖြစ်ဖို့လောက်သိတာ။

နေ့လယ်နေ့ခင်း ကျောင်းကပြန်လာရင် ကျနော်က အစ်မလှမေတို့ဆိုင်မှာ သွားထိုင်ပြီး ဆိုင်မှာရှိတဲ့ ကာတွန်းစာအုပ်တွေနဲ့ စာစောင်တွေကို အမြဲဖတ်နေကြ။ အစ်မကလည်း ကျနော့ကို တော်တော်ချစ် ပါတယ်။ ကျော်ကျော်၊ ကျော်ကျော် နဲ့ နေတာဘဲ။

အစ်မလှမေက အသက်က ၂၆ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ သူ့သားလေးက ၅ လသားလောက် ရှိမယ်။ နေ့ခင်း အစ်မ စက်ချုပ်နေချိန်ဆိုရင် အိမ်မကြီးမှာ အဖွားနဲ့နေတာ။ နို့စို့ချိန်ရောက်မှ အစ်မလှမေဆီ ခေါ်လာပြီး နို့တိုက်ခိုင်းတာ။ အဲဒီတော့ ဆိုင်မှာက ချုပ်ထည်အပ်မဲ့လူ မလာရင် ကျနော်နဲ့ အစ်မလှမေဘဲ ရှိကြတာလေ။ ကျနော်က စာအုပ်ဖတ် အစ်မက စက်ချုပ် စကားတော့ တပြောပြောနဲ့ပေါ့။

အဲ့လိုနေလာရင်းနဲ့ တစ်နေ့မှာ အစ်မလှမေက

“ဟဲ့ ကျော်ကျော်၊ နင့်မှာ ရည်းစားရှိလား”

“အာ၊ အစ်မကလည်း၊ မရှိပါဘူးဗျ”

“နင် ကောင်မလေးတွေနဲ့ ရည်းစားမထားချင်ဘူးလား”

“ဟင့်အင်း၊ မထားချင်ပါဘူး၊ ကောင်မလေးတွေဆို အမြင်ကိုကပ်တယ်”

“ဟင်း ဟင်း ဟင်း ငါ့မောင်က မသိသေးခင်တော့ ပြောထားဦးပေါ့။ နောက်မှ ရည်းစားတွေထည်လဲ ဖြစ်နေမှာ မြင်ယောင်သေးတယ်”

တခါတခါမှာ အစ်မလှမေက သူ့သားလေးကို နို့တိုက်ရင် ကျနော့ရှေ့မှာ ပေါ်တင်ကြီး သူ့နို့ကို လှန်တိုက်တတ်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဒီအတိုင်းဘဲ ကြည့်နေလိုက်တာဘဲ။ အစ်မလှမေနို့ကတော့ မြင်ရလွန်းလို့ ရိုးနေပါပြီ။ တခါဆို အစ်မက နို့တိုက်နေရင်းနဲ့

“ဟဲ့၊ ကျော်ကျော် နင်ရော နို့စို့ဦးမလား”

“အင်၊ မစို့ချင်ပါဘူး၊ ရွံစရာကြီး”

“အံမာ၊ ဘာရွံစရာရှိလို့လဲ။ ချိုချိုလေးဟဲ့”

“အစ်မကလည်း၊ ဟုတ်လို့လား၊”

“ဟဲ့၊ မဟုတ်ရင် ဒီကလေးတွေ စို့မလား။ သူတို့က ပိုတောင် အရသာသိသေးတယ်။ ရော့ နည်းနည်းလေး မြည်းကြည့်”

ဆိုပြီး သူ့လက်ညှိုးနဲ့ နည်းနည်းယူပြီး ကျနော်မြည်းဖို့ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းပေါ် တင်ပေးပါတယ်။

“ကဲ၊ ဘယ်လိုလဲ၊ ချိုရဲ့လား”

“အင်းချိုတယ်၊ အစ်မရ၊ ကောင်းတယ်၊ အရသာရှိတယ်”

“ဒါဆို စို့မလား”

“အင်း၊ စို့မယ်လေ၊ ဒါပေမဲ့ လူတွေမြင်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ၊ ကလေးနို့ လုစို့တယ် ပြောနေဦးမယ်”

“ဟဲ့ လူတွေမြင်လို့တော့ ဖြစ်မလားဟဲ့၊ မိုးမီးလောင်မှာပေါ့။ နေဦး ငါ ကလေး သွားထားလိုက်ဦးမယ်”

အစ်မလှမေက ကလေးကို အိမ်မကြီးပေါ် ပြန်ပို့ပြီး ပြန်လာတော့

“ကဲလာ၊ အခန်းထဲသွားရအောင်၊ အထဲမှာ လူမမြင်အောင်စို့”

ဆိုပြီး ဆိုင်နောက်ဘက်က နေ့လည်နေ့ခင်း ခဏနားရင်း အိပ်ဖို့ ကန့်ထားတဲ့ အခန်းလေးထဲ ကျနော့်ကို ဆွဲခေါ်သွားပါတယ်။ အထဲရောက်တော့

“ခဏနေဦး”

ဆိုပြီး သူအပြင်ပြန်ထွက်ပြီးတော့ ကျနော့်ဖိနပ်ကို အခန်းထဲ ယူသွင်းလာပါတယ်။ ပြီးတော့ အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ပြီး သူ့အင်္ကျီကို လှန်တင်လိုက်ပြီး

“ရော့ စို့၊ အဝစို့”

လို့ ပြောပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဒီအတိုင်း မတ်တတ်ကြီးဘဲ နည်းနည်းလေးကုန်းပြီး သူ့နို့ကို စို့လိုက်ပါတယ်။ သူ့နို့က ကလေးစို့နေတော့ နို့ရည်တွေနဲ့တင်းပြီး တော်တော်ကြီးပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းကလည်းမဲပြီး လက်ညိုးလုံးလောက် ရှိပြီး လက်အဆစ် တဝက်လောက် ရှည်ပါတယ်။

ကျနော်က ဘယ်ဘက်နို့ကို စို့နေတုန်း သူက ကျနော့်ညာလက်ကို ဆွဲယူပြီး သူ့ညာဘက်နို့ပေါ် တင်ပေးပါတယ်။ ကျနော်ကလည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ အဆင်သင့်သလိုဘဲ သူ့နို့ကြီးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ စို့နေတဲ့ နို့ကလည်း နို့ချိုချိုတွေ အများကြီး ထွက်ပါတယ်။ သူက ကျနော့်ခေါင်းကို ကိုင်ထားပြီး ပါးစပ်က တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေပါတယ်။ အဲဒီနေ့က ကျနော် တကယ့်ကို ဗိုက်အဝ နို့စို့လိုက်ရပါတယ်။ သူ့နို့က ချိုပြီး အရသာ တော်တော်ရှိပါတယ်။ အစ်မလှမေက

“ဟဲ့၊ စို့လို့ကောင်းလား”

“အင်း၊ ကောင်းတယ်၊ နောက်နေ့လည်း တိုက်ဦးနော်”

“ငါ့သားလေး စို့ပြီးရင် နင့်ကိုတိုက်မယ် နော်”

“အင်း၊ ကျနော် တအားစို့တော့ အစ်မ မနာဘူးလား”

“မနာပါဘူး၊ နို့စို့ခံရတာ အရသာရှိတယ်ဟဲ့၊ နင့်အစ်ကိုလည်း ညတိုင်း အစ်မနို့ကို စို့တာဘဲ”

“ကျနော်က နို့ဆိုတာ ကလေးတွေဘဲ စို့တယ် မှတ်နေတာ”

“ဘယ်ကလာ၊ ကလေးတွေက နို့ထွက်တဲ့ နို့ကိုဘဲစို့တာ၊ လူကြီးတွေက နို့ထွက်ထွက် မထွက်ထွက် စို့တာဟဲ့”

“ဟလား၊.. အစ်မ၊ ကျနော်အစ်မနို့စို့တာ အစ်ကိုသိရင် ပြဿနာတက်မှာလား”

“အောင်မလေး၊ ငကျော်ရယ်၊ ပြဿနာ ဘယ်ကမလည်း၊ မိုးမီးလောင်ပြီး ငါတို့လင်မယား ကွဲမှာဟဲ့။ ဒါပဲနော်။ နင် ငါ့နို့စို့တာ ဘယ်သူမှ လျှောက်မပြောနဲ့နော်”

“အင်းပါ၊ မပြောပါဘူး၊ ဒါနဲ့ ခုဏက ကျနော်နို့စို့နေတုန်း အစ်မ တဟင်းဟင်း ဖြစ်နေတာ ဘာလို့လဲ”

“အော်၊ နင်ကလဲ၊ ကောင်းလို့ပေါ့ဟဲ့”

“အစ်မသားလေး စို့တုန်းကတော့၊ အဲ့လိုမဖြစ်ပါဘူး မကောင်းလို့လား ”

“မတူဘူးဟဲ့၊ ကလေးစို့တာနဲ့ လူကြီးစို့တာ ဘယ်တူမလဲ။ နင်ကော ငါ့နို့စို့နေတုန်း ဘာမှမဖြစ်ဘူးလား”

“အမ်၊ ဘာဖြစ်ရမှာလဲ၊ ဒီလိုဘဲ ချိုချိုလေးနဲ့ အရသာရှိတယ်လေ။”

“အင်းပါ၊ နင်တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တခြားကောင်းတာတွေ သိလာမှာပါ။ အခုတော့ အားရှိအောင် နို့ဘဲသက်သက်စို့နေဦး”

“ဒါဘဲနော်၊ အစ်မ၊ မနက်ဖြန်လည်း စို့ဦးမယ်နော်”

ဒီလိုနဲ့ နောက်နေ့တွေမှာလည်း အစ်မလှမေနို့ကို မကြာမကြာ စို့ဖြစ်နေပါတယ်။

တစ်နေ့တော့ အစ်မက နို့တိုက်နေရင်းနဲ့ ကျနော့်လီးကို သူ့လက်နဲ့ အသာလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး နယ်ပေးပါတယ်။ အရသာရှိတာနဲ့ ကျနော်လည်း ငြိမ်နေလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ အစ်မက ကျနော့်လီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးပါတယ်။

“ဟဲ့ ကောင်လေး၊ ကောင်းလား”

“အင်း၊ အရမ်းကောင်းတာဘဲ အစ်မရာ”

“အေး၊ နင် ငါ့နို့ကို ကောင်းကောင်းစို့ပေးလို့ နင့်ကိုလုပ်ပေးတာ။ နင်ကော အရင်က ဒါမျိုး ဂွင်းထုဖူးလား”

“အင်း၊ ထုဖူးတယ်”

“အော်၊ ကိုတတ်ပ၊ ဘယ်သူ့ကိုမှန်းပြီး ထုတာလည်း”

“ဘာလို့မှန်းရမှာလည်း အစ်မရ၊ ဒီလိုဘဲ ထုလို့ကောင်းလို့ ထုတာဘဲဟာ”

“အင်၊ နင့်ကိုဘယ်သူက သင်ပေးတာလဲ”

“သင်စရာမလိုပါဘူး၊ ဒီလိုဘဲ ယားလို့ လုပ်ရင်းနဲ့ တတ်သွားတာ။”

“ကဲလာ၊ နင်ကုတင်ပေါ်လာထိုင်၊ ငါ ဒီထက်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်”

အဲဒီလိုပြောပြီး ကျနော့်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး သူက ကုတင်အောက်မှာ စောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်လီးကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ စစုပ်ပေးပါတော့တယ်။ ကျနော့်မှာလည်း အရသာရှိလွန်းလို့ ထွန့်ထွန့်လူးနေပါတော့တယ်။ ကျနော့်လီးကလည်း မာတောင်နေပါတယ်။ အစ်မလှမေက

“ဟဲ့နင့် ဟာကလည်း မသေးပါလား။ လူကောင်ကသာသေးတာ ပစ္စည်းကတော့ တော်တော်တုတ်တာဘဲ။ နင့်အစ်ကိုဟာတောင် နင့်ဟာလောက် မတုတ်ဘူး။”

“ဟုတ်လို့လား အစ်မရဲ့၊”

“ဟဲ့၊ ငါ့လင်ဟာဘဲ၊ ငါမဟုတ်ဘဲ ပြောပါ့မလား။ နင့်ဟာထက်တော့ နည်းနည်း ပိုရှည်တယ်ဟဲ့”

အဲ့လိုပြောပြီး ကျနော့်လီးကို အပီအပြင် စုပ်ပေးတာ ကျနော့်မှာ ထွန့်ထွန့်လူးပြီး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင် ဖြစ်ပြီး ဘယ်လိုကောင်းမှန်းမသိ ကောင်းလွန်းပြီး လရည်တွေ အစ်မလှမေ ပါးစပ်ထဲကို ပန်းထွက်သွားပါတယ်။ အစ်မလှမေက ကျနော့်ရဲ့ လရည်တွေကို မထွေးထုတ်ဘဲ မြိုချပစ်လိုက်ပြီး

“နင်ကလည်း၊ လရည်ထွက်လိုက်တာ၊ အများကြီးဘဲ”

“ကျနော် အရင်က ကိုယ့်ဘာသာကို ဂွင်းထုတုန်းက အဲ့သလောက် မထွက်ဘူးဗျ”

“အေးပေါ့၊ ကိုယ့်ဘာသာ ထုတာနဲ့တော့ ဘယ်တူပါ့မလဲ၊ အခု အရမ်းကောင်းတယ်မို့လား”

“အင်း၊ ဟုတ်တယ်၊ ကောင်းမှကောင်းဘဲ”

“ဒါနဲ့နေပါဦး၊ နင် ငါတို့မိန်းမတွေရဲ့ဟာကော မြင်ဖူးလား”

“ပုံတွေထဲမှာတော့ မြင်ဖူးတယ်၊ အပြင်မှာတော့ မမြင်ဖူးဘူး”

“ကြည့်မလား၊ ကြည့်ချင်ရင် အစ်မဟာ ပြမယ်လေ”

“အင်း၊ ကြည့်ချင်တယ်”

အစ်မလှမေက ကုတင်ပေါ်တက်ထိုင်ပြီး သူ့ထမီကို အောက်ကိုဖြည်ချလိုက်တော့ သူ့ဟာကြီး ပေါ်လာပါတယ်။ ကျနော်လည်း ကုတင်အောက်မှာ သူခုနက ထိုင်သလိုထိုင်ပြီး သူ့ဟာကြီးကို သေသေချာချာ လေ့လာလိုက်ပါတယ်။ သူ့ဟာကြီးက ဖေါင်းဖေါင်းကြီးနဲ့ ပြောင်ရှင်းနေတာဘဲ။ အမွှေးလဲ တစ်ပင်မှ မရှိဘူး။

“အစ်မဟာကြီးက အမွှေး မပေါက်ဘူးလား”

“ဟေ့အေး၊ ငါတို့ညီအစ်မတွေက မပေါက်ဘူးဟဲ့၊ နင် ကိုင်ကြည့်ချင် ကိုင်ကြည့်လေ”

ကျနော်လည်း သူ့ဟာကြီးကို အသာလေး ပွတ်ကြည့်လိုက်တော့ အစ်မလှမေက တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။

“ဘာဖြစ်လို့လဲ အစ်မရဲ့”

“ယားလို့ဟ၊ ရတယ် ဆက်လုပ်။ နင့်သဘောရှိသာလုပ်၊ ရတုန်းလေး သေသေချာချာ လေ့လာထား”

“အစ်မဟာကြီးက ကိုင်လို့ကောင်းတယ်ဗျ၊ အိနေတာဘဲ၊ ဒီအလယ်က ဘာလေးလဲ”

“အဲ့ဒါ စောက်စေ့ပေါ့ဟဲ့၊ အဲဒါလေးကို သေသေချာချာ ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေး၊ အရသာရှိတယ်”

“အင်း အစ်မဟာကြီးကလည်း အရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတာဘဲ”

“အဲဒါ နင်ကိုင်ပေးနေလို့ ကောင်းနေလို့ ထွက်တာပေါ့၊ နင့်ကို ငါလုပ်ပေးသလို ငါ့ကိုလည်း နည်းနည်း လုပ်ပေးပါလား”

“ဘယ်လိုမျိုးလဲ အစ်မ”

“ဟိုလေ၊ နင့်လျှာနဲ့ ငါဟာကို နည်းနည်းယက်ပေးပါလား”

အဲလိုပြောပြီး သူက ကုတင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း သူပြောသလို ယက်ပေးဖို့ သူ့ဟာကြီးအနားကို တိုးလိုက်ပါတယ်။ ပြောရရင် ကျနော်က သိပ်ပြီးတော့ မရွံတတ်ဘူးဗျ။ နောက်ပြီးတော့ သူ့ဟာကလည်း မနံဘူးလေ။ မမွှေးပေမဲ့ သိပ်မဆိုးလှတဲ့ အနံ့သင်းသင်းလေးတော့ ရှိတယ်။

ကျနော်က သူ့အဖုတ်ကို အပြားလိုက် ယက်လိုက်တော့ သူလည်း တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို လက်နဲ့ လှမ်းကိုင်ထားတယ်။ ကျနော်က ဆက်တိုက်ကလေး အထက်အောက် ယက်ပေးလိုက်ပြီး

“အစ်မ၊ ကောင်းလားဟင်”

လို့ မေးလိုက်တော့

“အင်း……. ကောင်းတယ် မောင်လေးရေ ဆက်လုပ်ပေးပါဦးနော်၊ မရပ်လိုက်နဲ့ဦး”

ကျနော်က အောက်ကနေ အပေါ်ကို ပင့်ယက်လိုက်တော့ သူ့အဖုတ်က အာလာပြီး ကျနော့လျှာက အဖုတ်နှုစ်ခမ်း နှစ်ခုကြားထဲ ၀င်သွားပါတယ်။ အဲဒီကြားထဲမှာ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတော့ ကျနော့်ပါးစပ်ထဲလည်း ဝင်ကုန်တာပေါ့။ ထူးခြားတာက စောက်ရည်ရဲ့ အရသာက ချိုချိုလေးဗျ။

ကျနော်လည်း အရသာ မဆိုးတာနဲ့ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို မြိုချလိုက်တာဘဲ။ အဲ့လို အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲကို ယက်ရင်း ယက်ရင်း နဲ့ ဟိုးအခေါင်းအထဲထိ လျှာ၀င်နိုင်သလောက်ကို ထိုးထိုးထည့်ပေးတော့ အစ်မလှမေမှာ ထွန့်ထွန့်လူးနေပါတော့တယ်။

“ကောင်းလိုက်တာ… ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်…. အီး….. ရှီး… ရှီး… ကောင်းလိုက်တာ…. အား…..”

ကျနော်ကလည်း အဲလိုစုပ်ပေးနေရင်းနဲ့ သူ တွန့်တွန့် သွားတဲ့ နေရာတွေကို မှတ်ထားပြီး အဲဒီနေရာတွေကို ပိုဦးစားပေးပြီး စုပ်ပေး ယက်ပေးပါတယ်။ သူ့ အစေ့ကိုများ စုပ်ပေးလိုက်ရင် သူ့မှာ တအအနဲ့ သူ့ဖင်ကြီးက အပေါ်ကို ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ မြောက်ကြွ မြောက်ကြွ ဖြစ်ဖြစ်သွားပါတယ်။

ယက်နေရင်းနဲ့ လျှာဖိအား နည်းနည်းလျော့သွားတာနဲ့ အစ်မလှမေက ကျနော့်ဆံပင်ကို ဆုပ်ဆွဲပြီး သူ့အဖုတ်နဲ့ အတင်းဆွဲကပ်ထားပါတယ်။ နည်းနည်းကြာလာတော့ ကျနော်လည်း လျှာကော မေးကော နည်းနည်း ညောင်းလာပါတယ်။

“အစ်မရေ၊ ညောင်းပြီဗျာ၊ တော်တော့မယ်နော်”

“အင်၊ ခဏလေး၊ ခဏလေး၊ ခဏလေးပါ မောင်လေးရယ်။ မရပ်လိုက်ပါနဲ့ဦး၊ အစ်မပြီးခါနီးနေပြီ၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စုပ်ပေး ယက်ပေးပါဦးနော်၊ ”

ကျနော်လည်း သူပြောသလိုဘဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်ပေး ယက်ပေးလိုက်တာ ခဏနေတော့ အစ်မလှမေ တကိုယ်လုံး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြစ်ပြီး သူ့အဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေ ပန်းပန်းထွက်လာပါတယ်။ အဲဒီအရည်တွေက ကျနော့်မျက်နှာကို ပန်းတာပေါ့။ ကျနော်လည်း မျက်စေ့ထဲ မဝင်အောင် မှိတ်ထားရပါတယ်။

အဲဒီလို စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး အစ်မလှမေက သူ့ပေါင်ကို တအားဆွဲစေ့ပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို တွန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကွေးကွေးလေးအိပ်ပြီး အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူနေပါတယ်။ မျက်လုံးကိုလည်း စုံမှိတ်ထားပါတယ်။ တခါတခါမှာ သူ့ကိုယ်လုံးက ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲနဲ့လည်း တုန်တုန်နေပါတယ်။

ကျနော်လည်း စိုရွှဲနေတဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို သူ့ထမီနဲ့ပဲ သုတ်လိုက်ပြီး သူ့ကိုဘဲ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ၅ မိနစ်လောက် ကြာတော့မှ အစ်မ အသက်ရှူပုံ မှန်လာပြီး မျက်လုံးကို မှေးမှေးလေး ဖွင့်ကြည့်ပါတယ်။ ပြီးတော့

“ဟင်း… ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်။ မင်းအစ်ကိုတောင် ဒီလောက်ကောင်းအောင် မလုပ်ပေးဖူးဘူး၊ မင်းကတော့ ရှယ်ဘဲ၊”

အဲလိုနဲ့ ကျနော်နဲ့ အစ်မလှမေတို့ မကြာကြာ စခန်းသွားနေကြတာ ဘယ်သူမှလည်း မရိပ်မိကြဘဲ တော်တော်ကြာကြာ အဆင်ပြေနေကြပါတယ်။ ကျနော့်ဆိုက်နဲ့ ဂိုက်ကလည် ထင်စရာ မရှိဘူးလေ။

တစ်နေ့တော့ အစ်မလှမေက တဆင့်တက်ပြီး

“ဟဲ့ငကျော်၊ နင့်ကို သင်ခန်းစာအသစ် တက်ပေးမယ်”

“ဘယ်လိုမျိုးလဲ အစ်မ”

“အလိုးသင်ပေးမယ်လေ၊ သင်ချင်လား”

“အင်း၊ သင်ချင်တယ်”

“သူများတွေ လိုးတာ နင်မြင်ဖူးလား”

“ဟင့်အင်း”

“ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ဆိုတာရော သိရဲ့လား“

“အင်း၊ သိသလိုလိုဘဲ”

“ဒါဆို ပြောပြစမ်း”

“ဟို… အစ်မစောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို ကျနော့်လီး ထိုးထည့်ရတာ မို့လား”

“ဒါဆိုပြီးရောလား”

“ဟိုလေ၊ ပြီးတော့ လီးကို ထည့်လိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်ရတာလေ”

“အံမယ်၊ ကောင်လေးက မဆိုးဘူး၊ သိသားဘဲ၊ ဘယ်သူပြောပြတာလည်း”

“ကျောင်းက အစ်ကိုကြီးတွေ ပြောတာ”

“ဟဲ့၊ နေဦး၊ နင် ကျောင်းက နင့်သူငယ်ချင်းတွေကို ငါနဲ့ နင့်အကြောင်း လျှောက်ပြောထားသေးလား”

“အာ၊ မပြောပါဘူး၊ အစ်မကလည်း၊ ပြောစရာလား”

“အေးနော်၊ လျှောက်မပြောနဲ့၊ နှစ်ယောက်စလုံး ပြဿနာတက်ကုန်မယ်၊”

“အစ်မ၊ အလိုးသင်ပေးမယ်ဆို”

“နေဦးဟဲ့၊ ခဏနေရင် အမေတို့ ထောက်ကြံ့မှာ အလှူသွားစရာရှိတယ်။ ငါ့သားလေးကိုလည်း ခေါ်သွားမှာ။ နင် အခု အိမ်ခဏပြန်ပြီး နင့်အိမ်ကို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ယောက်အိမ် စာသွားကူးမယ်ပြောပြီး နာရီ၀က်လောက်နေရင် ပြန်ထွက်လာခဲ့။ ပြီးတော့ ငါတို့အိမ်ထဲက သွားစောင့်နေ၊ သိလား။ မဝင်ခင် လမ်းပေါ်မှာ လူရှင်းမရှင်း ကြည့်ပြီးမှဝင်ဦး။ တော်ကြာ လူမိနေဦးမယ်”

ကျနော်လည်း အိမ်ပြန်ပြီး ခဏကြာတော့ အမေ့ကို ကျနော့်သူငယ်ချင်း တင်ဝင်းတို့အိမ် စာသွားကူးဦးမယ်ဆိုပြီး အိမ်က ထွက်ခဲ့ပါတယ်။ အစ်မလှမေတို့ ဆိုင်ကို လှမ်းကြည့်တော့ ပိတ်ထားတယ်။ အစ်မလည်း အိမ်ထဲရောက်နေပြီ ထင်ပါတယ်။

ကျနော် သူတို့အိမ်ရှေ့ ရောက်တော့ လမ်းထဲက လူတစ်ယောက် ထွက်လာလို့ မသိမသာနဲ့ လမ်းထဲဘက်ကို လျှောက်လိုက်ပါတယ်။ သူ တော်တော်လှမ်းသွားတော့မှ ပြန်လှည့်ပြီး လူလစ်တော့ အစ်မတို့ခြံထဲကို ပြေးဝင်လိုက်ပါတယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက် တော့ အိမ်တံခါးက ဖွင့်ထားတာနဲ့ အိမ်ထဲကို တန်းဝင်လိုက်ပါတယ်။

အစ်မလှမေက အိမ်ထဲမှာ အဆင်သင့် စောင့်နေပါတယ်။ အစ်မက ထုံးစံအတိုင်း ကျနော့်ဖိနပ်ကို မမေ့မလျော့ အိမ်ထဲသွင်းလိုက်ပြီး အိမ်တံခါးကို ပိတ်လိုက်ပါတယ်။

“ဟဲ့၊ နင်ဝင်လာတာ ဘယ်သူမှ မမြင်တာ သေချာတယ်နော်”

“မမြင်ပါဘူး အစ်မရဲ့။ လူတစ်ယောက်လာတာ တွေ့လို့တောင် ကျနော်လမ်းထဲဘက် လမ်းလျှောက်လိုက်ရသေးတယ်”

“အေးပါ၊ မြင်ရင်တောင်မှ နင့်ဆိုက်နဲ့ ဘယ်သူမှ တစ်မျိုးထင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ငါတစ်ခုခု ခိုင်းဖို့ ခေါ်တယ်ဘဲ ထင်ကြမှာ”

“အင်းလေ၊ အခုလည်း အစ်မ တစ်ခုခုခိုင်းဖို့ ခေါ်တာဘဲဟာကို”

“ခိုင်းဖို့မဟုတ်ဘူး၊ နင့်ကို ပညာသင်ပေးဖို့ ခေါ်တာ။ လာ လာ ပြောနေကြာတယ်။ သင်ခန်းစာ စမယ်”

အစ်မလှမေက ကျနော့ကို သူတို့လင်မယား အိပ်တဲ့အခန်းထဲ ဆွဲခေါ်သွားပြီး အထဲရောက်တော့ သူ့အင်္ကျီရော ထမီကိုပါ ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး တဆက်ထဲ ကျနော့်တီရှပ်ကိုပါ မ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ငုတ်တုတ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျနော့်လီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး စစုပ်ပါတော့တယ်။ အဲဒီတော့ ကျနော့်လီးလည်း ပျော့ရာကနေ မာလာပါတယ်။

အစ်မလှမေကလည်း လီးစုပ်ရတာကို တော်တော်ကြိုက်ပုံရပါတယ်။ ပယ်ပယ်နယ်နယ် စိတ်တိုင်းကျ တော်တော်ကြာကြာ စုပ်ပြီးတော့မှ

“ကဲ နင်လည်း ငါ့ကိုတလှည့် စုပ်ပေးဦး”

လို့ပြောပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်ပါတယ်။ ဆိုင်ပေါ်မှာတုန်းကလိုဘဲ ကိုယ်လုံးက ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက အောက်မှာ တွဲလောင်းကျလို့ပေါ့။ ကျနော်လည်း သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြား ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပေါင်ကနေ မတင်လိုက်ပါတယ်။ အဲ့လိုမတင်ပြီး ပေါင်ကို ကားကားလေး ဖြဲလိုက်တော့ သူ့စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပြူထွက်လာပါတယ်။

ကျနော်လည်း အရင်တုန်းကလို သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို စပြီးယက်လိုက် စောက်စေ့စုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်ငန်းစပါတော့တယ်။ ဒီအဆင့်ထိက ကျွမ်းကျင်ပြီးသားဆိုတော့ သင်စရာမလိုဘဲ အပီအပြင် အသုံးတော်ခံလိုက်ပါတယ်။ အစ်မကလည်း တော်တော်လေး အရသာခံပြီးမှ

“ကဲ ထ၊ ကိုယ်တော်လေး၊ သင်ခန်းစာအသစ် တက်မယ်”

လို့ ပြောပါတယ်။ ကျနော်လည်း မတ်တတ်ထရပ်လိုက်တော့

“နင့်လီးကို သေသေချာချာကိုင်ပြီး ငါ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အမြှောင်းအတိုင်း အပေါ်အောက် ပွတ်ဆွဲပေး”

ကျနော်က သူပြောသလို ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့

“အား၊…ရှီး…. ကောင်းတယ်၊ ဖိဆွဲပေး၊ အထဲ မထည့်နဲ့ဦး၊ ဒီလိုဘဲ နာနာလေး ဖိဆွဲပေးနေ”

ကျနော်လည်း သူ့အမိန့်အတိုင်း လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူက သူ့ဖင်ကြီးကို အပေါ်ကို ကော့ကော့ပြီး ထိုးတင်ပေးပါတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကလည်း စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲရွှဲစိုနေပါပြီ။ ဒီလိုနဲ့ ခဏလောက်ကြာတော့မှ

“ကဲရပြီ၊ အထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးထည့်”

ကျနော်က ဆရာမ အမိန့်အတိုင်း လိုက်နာပြီး ကျနော့်လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။ စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ ရွှဲနေပေမဲ့ တကယ်သွင်းတော့ ကြပ်တပ်တပ် ဖြစ်နေပါတယ်။ အစ်မလှမေက

“ငါပြောတယ်မို့လား နင်းလီးက အလုံးတုတ်ပါတယ် ဆို။ နင့်အစ်ကိုဟာဆို ချောချောချူချူ ၀င်သွားပြီ။ နည်းနည်း အားစိုက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်”

ကျနော် သူပြောသလို ဖိသွင်းလိုက်တော့မှ လီးက လျှောကနဲ ၀င်သွားပါတယ်။

“အင်း… ရပြီ၊ အခု တဝက်လောက် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပေး။ အင်း… အဲ့လိုမျိုး.. ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်.. ဆက်လုပ်။ ရှီး….. အ… သွက်သွက်လေး၊ သွက်သွက်လေး…. အေး…… အဲလိုမျိုး၊ အဲလိုမျိုး.. အား.. ကောင်းလိုက်တာ…. ကောင်းလိုက်တာ… မောင်လေးရေ။ ဆောင့်ဆောင့်ပြီး သွင်းပေးစမ်း၊ အင်း.. ဆောင့် ဆောင့်၊ နာနာ ဆောင့်၊ အားထည့်ပြီး ဆောင့်ပါဟဲ့၊ အသားကုန်၊ အသားကုန် ဆောင့်၊ နည်းနည်း လိုသေးတယ်၊ နင့်လီးက နည်းနည်းတိုတယ်။ လာ ပုံစံတစ်မျိုး ပြောင်းရအောင်”

အစ်မလှမေက ပြောပြောဆိုဆို နောက်ဆုတ်လိုက်တော့ ကျနော့်လီးက ပြွတ်ကနဲ ထွက်လာပါတယ်။ အစ်မက ကုတင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်ပြီး ကျနော့်ကို ကျောပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီတော့ ကုတင်ပေါ်ကို မှောက်အိပ်ချလိုက်ပါတယ်။ သူ့ကိုယ်လုံးက ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်တွေက အောက်မှာ၊ ပြီးတော့ သူ့ခြေထောက်တွေကို ကားလိုက်ပါတယ်။

“ကဲ၊ ပြန်သွင်းစမ်း”

“အမ်၊ ဘယ်ထဲသွင်းရမှာလဲ၊ အစ်မဖင်ထဲလား”

“ဟဲ့၊ ဘယ်ဖင်ထဲ သွင်းရမှာလဲ၊ သေသေချာချာ ကြည့်လေ၊ စောက်ခေါင်းကြီး မမြင်ဘူးလား”

“အင်း၊ မြင်ပြီ၊ မြင်ပြီ”

ဟုတ်ပ၊ သေသေချာချာ ကြည့်တော့မှ ဖင်ကုန်းလိုက်ရင် စောက်ဖုတ်ကြီးက နောက်ကို ပြူထွက်လာပြီး အပေါက်ကိုပါ ပီပီပြင်ပြင် မြင်ရတယ်ဗျ။ အခုလေးတင် လိုးထားတာဆိုတော့ စေ့မနေဘဲ နည်းနည်းလေး ဟနေပါတယ်။ စောက်ခေါင်းအထဲက ပန်းရောင်အသားနုနုလေးကိုတောင် မြင်နေရပါတယ်။

ကျနော်လည်း ဘာမှထပ်ပြောမနေတော့ဘဲ ကျနော့်လီးကို သူ့စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ကျနော့်ခါးနားထိ ရောက်နေတော့ ကျနော့်မှာ ခြေဖျားထောက်ပြီး သွင်းတာတောင် ကောင်းကောင်း မဝင်ချင်ပါဘူး။

“မရဘူးဗျ၊ အစ်မ ဖင်ကြီးကို အောက်နနဲနဲ နှိမ့်ပေးဦး”

“အော်၊ ဟုတ်သားဘဲ၊ နင်က ဂျပုဆိုတော့ ဘယ်မှီမှာလဲ၊ ကဲ၊ မှီပြီလား အခုကြည့်”

အစ်မလှမေက သူ့ခြေထောက်တွေကို ခပ်ကားကားလေး ချဲလိုက်ပြီး ဒူးနည်းနည်း ကွေးပေးလိုက်တော့မှ သူ့ဖင်နဲ့ ကျနော့်လီးနဲ့ တတန်းတည်း ဖြစ်သွားပါ တယ်။

“ရပြီ အစ်မ မှီပြီ”

အဲဒီတော့မှ ကျနော့်လီးကို သူ့စောက်ခေါင်းထဲ သေသေချာချာ သွင်းလို့ရသွားပါတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကို တဆုံးသွင်းပြီး ခုနကလို ဆက်လိုးပါတော့တယ်။

“အင်း… အား… အီး… အခုမှဘဲ ထိတော့တယ်။ လိုး မောင်လေး လိုး၊ ကောင်းမှကောင်း၊ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်လိုးပေးနော် မညှာနဲ့”

အစ်မလှမေ ပြောသလို ခပ်ပြင်းပြင်းလေး တော်တော်ကြာကြာ လိုးလိုက်တော့ ကျနော်လည်း နည်းနည်း ပြီးချင်လာပါတယ်။ ဒါကို အစ်မလှမေက သိပုံရပါတယ်။

“မောင်လေး မပြီးနဲ့ဦးနော်၊ ပြီးချင်ရင် အရှိန်နည်းနည်းလျော့ပြီး ၁ ၂ ၃ ၄ ရေနေလိုက်။ စိတ်က တခြား မဆိုင်တာတွေ လျှောက်စဉ်းစားနေလိုက်”

သူပြောသလို ကျနော် လုပ်ကြည့်လိုက်တော့ ဟုတ်တယ်ဗျ၊ ပြီးချင်စိတ် ပျောက်သွားတယ်။ အဲ့လိုနဲ့ ပြီးချင်လာလိုက် ၁ ၂ ၃ ၄ ရေလိုက် အသားကုန် ဆောင့်လိုးလိုက်၊ နည်းနည်း ပြီးချင်လာလိုက် တခြားလျှောက်စဉ်းစားလိုက်နဲ့ လိုးလိုက်တာ ကျနော့်စိတ်ထင်တော့ တစ်နာရီလောက် ရှိမလား မသိဘူး (စိတ်ထင်ပြောတာပါ) လူကလည်း ချွေးက ရေနဲ့လောင်းထားသလို ဖြစ်နေပြီ၊ အစ်မလှမေလည်း အောက်ကနေ အသားကုန် အသံမျိုးစုံ ပေးနေပါတယ်။

ဒီတစ်ခါ ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာတော့ ကျနော်လည်း ခုနကလို မထိန်းတော့ဘဲ အသားကုန် တဖုံးဖုံး ပစ်ဆောင့်လိုးပြီး ကျနော့်လရည်တွေ အစ်မစောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပြီး ပြီးလိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော်လည်း ရပ်တောင်မရပ်နိုင်တော့ဘဲ အစ်မလှမေဘေးမှာ ပစ်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ အစ်မကတော့ သူ့လက်ရှိပုံစံကို မပြင်နိုင်တော့ဘဲ ဒူးလေးကို ကွေးလိုက်ပြီး ဒီအတိုင်းလေးဘဲ ဆက်အိပ်နေပါတယ်။ ၁၀ မိနစ် ၁၅ မိနစ် လောက်ကြာတော့မှ နှစ်ယောက်သား စကားပြန်ပြောနိုင်ကြပါတော့တယ်။

“ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်၊ မင်းကတော့ တကယ့်ကို ရှယ်ဘဲ၊ မင်းလိုကြာကြာ ဘယ်သူမှ မလိုးနိုင်ဘူး သိလား၊ မင်းက တစ်ခါမှသာ မလိုးဖူးတာ၊ လိုးလိုက်တော့လည်း ဆရာကြီးဘဲ”

“ဒါက၊ ကျနော့်ဆရာမက အသင်ကောင်းတာကိုးဗျ၊ ဒါတောင် ကျနော့်လီးက တိုလို့၊ အစ်မ အားမရဘူးမို့လား”

“အင်… ရတယ် ရတယ်၊ တိုတော့ နောက်ကလိုးတာ ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ၊ ရှည်ရင် အခုလို ဆောင့်လိုးရင် နာမှာ၊ ဒါကလည်း မင်းက ငယ်သေးတာကိုး၊ နောက်ဆို ဒီထက် အများကြီး ရှည်ဦးမှာ၊ စိတ်ဓာတ်မကျနဲ့ သိလား”

“ဟုတ်လား အစ်မ၊ ဒီထက်ရှည်လာဦးမှာလား”

“အမလေး၊ ရှည်ဦးမှာ၊ အဲဒီတော့မှ တဆုံးမခံနိုင်လို့ ချန်လိုးနေရဦးမယ်”

“အစ်မကတော့ ဆရာမကြီးဘဲ၊ အစ်ကိုတစ်ယောက်ထဲနဲ့ ခံဖူးတာမှ ဟုတ်ရဲ့လား”

“ဘယ်ကလာ၊ နင့်အစ်ကိုထက်အရင် ၂ ယောက်နဲ့ ခံဖူးသေးတယ်၊ နင်ပါနဲ့ဆို အခု ၄ ယောက်ရှိပြီပေါ့”

“အင်း၊ ဒါ့ကြောင့် ဆရာမကြီး ဖြစ်နေတာပေါ့၊ အော် အစ်မ၊ အစ်ကိုကရော အလိုးကောင်းလား”

“ကောင်းလို့ ယူထားတာပေါ့၊ သေသေချာချာ ခံကြည့်ပြီးမှ ကြိုက်လို့ယူထားတာ၊ အလိုးမကောင်းလို့က မယူသေးဘူး”

“အစ်ကိုက အလိုးကောင်းတာတောင် အစ်မက ကျနော့်အလိုး ဘာလို့ခံသေးလဲ”

“ဟဲ့ ဘယ်လောက် အလိုးကောင်းကောင်း၊ တစ်နေကုန် လိုးနိုင်တာမှ မဟုတ်တာ၊ ငါက တစ်နေ့လုံး ခံချင်နေလို့ နင့်အလိုးခံတာပေါ့၊ ဘာလဲ၊ မလိုးချင်ဘူးလား”

“မဟုတ်ပါဘူး အစ်မရ၊ လိုးချင်ပါတယ်၊ သက်သက် သိချင်လို့ မေးတာပါ၊”

“နင်ရော ဘယ်လိုလဲ။ လိုးရတာ ကောင်းလား”

“အာ ကောင်းမှကောင်း၊ နောက်လဲ အမြဲလိုးကြမယ်နော် အစ်မ”

“နောက်မဟုတ်ဘူး၊ အခုထပ်လိုးရဦးမှာ၊ ဒီအခွင့်အရေးရတုန်း တစ်ခါတည်းနဲ့ ဖြစ်မလား၊ ထပ်လိုးပေးဦးနော်၊ လိုးနိုင်သေးလား”

“အာ လိုးနိုင်တာပေါ့၊ ကြည့်ပါလား ကျနော့်လီးကြီးကို၊ အခုတောင် ပြန်မာတောင်လာပြီ၊ ခုနလိုဘဲ နောက်က လိုးရမှာလား”

“ဘယ်.. နောက်တစ်မျိုး သင်ပေးဦးမှာ၊ အစ်မမောင်ကို လုံးဝ ဆရာကြီးဖြစ်အောင်ကို နည်းမျိုးစုံ သင်ပေးဦးမှာ”

“အင်း၊ ပြောလေ အစ်မ၊ ဒီတစ်ခါ ဘယ်လို ထပ်လိုးရမလဲ”

“လာ ”

အစ်မလှမေက ကျနော့်ကို ပက်လက်ဆွဲလှဲလိုက်ပြီး သူခုနက ချွတ်ထားတဲ့ ထမီနဲ့ ကျနော့်လီးကို သုတ်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကိုလည်း သေသေချာချာ သုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်လီးကို စပြီး စုပ်ပေးပါတယ်။ ဒီတစ်ခါက ခုနလို မဟုတ်ဘဲ သူက ကျနော့်အပေါ် ပြောင်းပြန်ခွပြီး စုပ်တော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ကျနော့်မျက်နှာနဲ့ တည့်တည့် ဖြစ်နေတာပေါ့။ အစ်မက

“ နင်လည်း ငါ့အဖုတ်ကို စုပ်ပေးလေ၊ ဒီပုံစံလုပ်တာကို 69 ပုံစံလို့ ခေါ်တယ်၊ မှတ်ထား”

အစ်မလှမေက ကျနော့်လီးကို စုပ်နေသလို ကျနော်လည်း ခုနက ကျနော်လိုးထားတဲ့ အစ်မစောက်ဖုတ်ကြီးကို ပြန်စုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်က သေသေချာချာ သုတ်ထားတော့ ချောက်နေပြီး စုပ်စမှာ ဘာအရည်မှ မရှိဘူး။ စုတ်ပေးနေရင်းနဲ့မှ တဖြည်းဖြည်း အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပါတယ်။ သူ့အရည်တွေလား ခုနက ကျနော် ပန်းထည့်ထားတဲ့ ကျနော့် အရည်တွေလားတော့ မသိဘူး။ ကျနော်ကတော့ သူ့ကို ယက်ရင်းစုပ်ရင်းနဲ့ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသမျှကိုတော့ မြိုချလိုက်တာဘဲ။

အစ်မလှမေလည်း တဖြည်းဖြည်း ဖီလင်ပြန်တက်လာပြီး သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို ပွတ်နေပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ ပုံစံပြောင်းပြီး ကျနော့်ကို အတင်းဆွဲလှည့်လိုက်တော့ သူက အောက်က၊ ကျနော်က အပေါ်က ဖြစ်သွားပါတယ်။ ခုနက အပေါ်ကနေ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိပွတ်နေတာ ကျနော့်မေးတောင်း ညောင်းလာတယ်။ သူပုံစံပြောင်းလိုက်တော့မှဘဲ နည်းနည်းနေသာသွားတယ်။

ဒီတစ်ခါတော့ ကျနော်က သူ့စောက်ဖုတ်ကို ယက်နေရင်းနဲ့ သူ့ပါးစပ်ကို အခုနက သူ့စောက်ဖုတ်ကို လိုးသလိုမျိုး ဖြည်းဖြည်း ဖြည်းဖြည်းနဲ့ လိုးနေလိုက်ပါတယ်။

“မောင်လေး၊ အစေ့ကို ဖိယက်ပေးစမ်း၊ အင်း… အင်း… အဲ့လိုမျိုး၊ အဲ့လိုမျိုး.. ယက်ယက်၊ ကောင်းတယ် ယက်၊ အား… အီး…”

ကျနော်ကတော့ စကားမပြောနိုင်ဘဲ အလုပ်ကိုဘဲ ဦးစားပေးနေရပါတယ်။ ကျနော်လည်း တတ်သလောက် မှတ်သလောက် ယက်လိုက်၊ စုပ်လိုက်၊ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာဝင်သလောက် ထိုးထည့်လိုက်၊ စောက်စေ့ကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားထဲ ဖိကြိတ်ပြီး ချေလိုက် လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဖီလင်တက်လာပြီး သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို ကော့ကော့ထိုးလာပါတယ်။ စုပ်နေတဲ့ လီးကိုတောင် ဆက်မစုပ်နိုင်တော့ဘဲ ပါးစပ်က တအီးအီး တအအ အသံစုံ စထွက်လာပါ တယ်။

“ရှီး…. အမလေး… အမေရေ၊ ကောင်းလိုက်တာ… အမလေး ယက်ပါ။ နာနာယက်ပါ မောင်လေးရယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ… ရှီး”

အဲ့လို တအားကောင်းနေတုန်း သူက ကျနော့ကို အတင်းတွန်းပြီး

“မောင်လေး၊ ထ ထ၊ လိုးတော့၊ လိုးတော့၊ မင်းလီးကြီးနဲ့ လိုးတော့၊ မြန်မြန်၊ မြန်မြန်”

ကျနော်လည်း အမြန်ထပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးတဆုံး ဆောင့်ထည့်လိုက်ပါတယ်။

“အား……… ကောင်း၊ ကောင်းလိုက်တာ၊ ဆောင့်စမ်း၊ ဆောင့် အသားကုန်ဆောင့်၊ လုံးဝမညှာနဲ့၊ အစ်မစောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲသွားပါစေ၊ နာနာသာ ဆောင့်”

သူပြောသလို ကျနော်လည်း အသားကုန်ဆောင့်တာ ဗိုက်တောင် နည်းနည်း နာလာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော်က အရှိန်လုံးဝမလျှော့ဘဲ ဆက်တိုက် အသားကုန် ဆက်ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီတခါကြတော့ ဘာလို့လဲမသိဘူး ရှေ့ကလိုးတာကိုဘဲ ကျနော့်လီးက သူကစောက်ခေါင်းထဲကို ခုနက ဖင်ကုန်းလိုးသလိုမျိုး တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ထိနေပါတယ်။ အစ်မလှမေလည်း သူ့ခြေထောက်ကို သူ့ခြေကျင်းဝတ်က အတင်းဆွဲကပ်ထားပြီး အရမ်းဖီးတက်လာတော့ စောက်ဖုတ်ကလည်း ကျနော့်ကို အသားကုန် ကော့ကော့ ထိုးနေပါတယ်။

ဒီတစ်ခါက ခုနတစ်ခါလိုးထားတော့ ချက်ချင်းမပြီးသေးဘဲ အကြာကြီး ပိုလိုးနိုင်ပါတယ်။ တော်တော့ကို ကြာတော့မှ ကျနော် ပြီးချင်လာပါတယ်။ အစ်မလှမေကတော့ ဘယ်နှစ်ခါ ဘယ်နှစ်ခေါက် ပြီးနေလည်းတော့ မသိတော့ပါဘူး။ ကျနော်လည်း အရမ်းပြီးချင်လာတော့ ခုနတစ်ခေါက်တုန်းကလို မထိန်းတော့ဘဲ ကျနော့်လရည်တွေကို အစ်မစောက်ဖုတ်ထဲ နောက်တစ်ခါ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး ပြီးလိုက်ပါတော့တယ်။

ပြီးလဲပြီးရော မောမောနဲ့ အစ်မကိုယ်ပေါ်မှာဘဲ အိပ်နေလိုက်ပါတယ်။ အစ်မလှမေကလည်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူလို့ ငြိမ်နေပါတယ်။ ခနလောက်ကြာမှ

“အင်း ငါ့မောင်လေးလည်း တစ်ရက်တည်းနဲ့ကို ဆရာဖြစ် အောင်သွားပြီ၊ တော်လိုက်တာ၊”

“ဒါက ကျနော့်ဆရာမ တော်လို့ပါနော်။ အစ်မရယ် ကျနော်လေ လိုးရတာကို အရမ်းကြိုက်သွားပြီ သိလား၊ နောက်လည်း ကျနော့်ကို ပေးလိုးနော်”

“အေးပါ၊ အေးပါ၊ ပေးလိုးမှာပါ။ ငါကလည်း ကိုယ်ကောင်းကောင်း ခံရအောင် နင့်ကို ပညာကုန် သင်ပေးနေတာ။ နင်မလိုးရင် ငါရှူံးမှာပေါ့။ ကဲ အခုတော့ထဦး၊ နင့်အစ်ကို ပြန်လာခါနီးနေပြီ”

အစ်မလှမေက ကျနော့်ကို အသာဘေးတွန်းချပြီး အခန်းပြင်ကို ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဘဲ ထွက်သွားပါတယ်။ ပြန်ဝင်လာတော့ သူ့မှာ ရေစိုဝတ်တစ်ခု ပါလာပြီး ကျနော့်မျက်နှာနဲ့ ရင်ဘတ်ကို ရေပတ်တိုက်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ကျနော့်လီးကို အဲဒီရေစိုဝတ်နဲ့ဘဲ သေသေချာချာ သုတ်ပေးပါတယ်။ သူကျနော့်လီးကို သုတ်ပေးနေတုန်းမှာဘဲ ကျနော့်လီးက ပြန်အသက်ဝင်လာပါတယ်။

“ဟဲ့ကောင်လေး၊ တော်တော့၊ ဒီနေ့တော့ ဒီလောက်ဘဲ၊ နောက်နေ့မှနော်။ တော်ကြာ နင့်အစ်ကို ပြန်လာမှ ကွိကနဲမိနေလို့ မိုးမီးလောင်ဦးမယ်။ အမလေး၊ ကြောက်ပါပြီတော်၊ အခုမှ ဆရာနဲ့ လာတွေ့နေတယ်၊ သွား၊ သွား ပြန်တော့”

အဲဒီနောက်မှာတော့ ကျနော်နဲ့ အစ်မလှမေတို့ အခွင့်အရေးရတိုင်း မကြာမကြာ လိုးဖြစ်ကြတာ ကျနော် ၁၀ တန်းရောက်တဲ့ အထိပါဘဲ။

ပြီးပါပြီ။