Wednesday, April 18, 2018

လျှောက်မပြောရင် အစ်မကျေနပ်ပါပြီ (စ/ဆုံး)

 လျှောက်မပြောရင် အစ်မကျေနပ်ပါပြီ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ- အမည်မသိ

သူမ လက်သီးဆုပ်နှင့်ထု ပေါင်တွင်းကြော ဆွဲလိမ်သည်ကို ကျော်မိုးအောင် တဟားဟားရယ်သည်။ ဒေါ်ချိုရီ မလုံမလဲနှင့် သူမမျက်လုံးရွဲကြီးများက ဂျော်နီ့တစ်ကိုယ်လုံးဆီ ဝေ့ဝဲရောက်ရှိသွားသည်။ သူ့ပေါင်ကြားရှိ လီးနေရာကိုပါမကျန် အလုံးစုံ သိမ်းကျုံးကြည့်ပြီးဖြစ်သည်။ အကြည့်ရဲသည်။ သူ ယောက္ခမကို အပီချုပ်ပြီး ဖြစ်မည်ဆိုတာ ဟိုကောင် သဘောပေါက်လိုက်ပါသည်။

“ ကဲပါ ကျွန်တော့ကို အမြည်းပန်းကန်ပေးဦး ဟျောင့် ဂျော်နီ သောက်မှာသောက်စမ်းပါ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် လုပ်မနေနဲ့ မပြန်နိုင်ရင်အိပ် အစ်မချို မင်းကို စောင့်ပေးမယ် ”

“ တော်ပါတော့ ငကျော်ရယ် သူတောင် အနေခက်နေပြီ ငါ့မောင် စိတ်မရှိနဲ့ ငါ့သားမက်စောက်ရူးက အဲ့လိုပဲ ယောက္ခမလည်း သားပြောမယားပြောနဲ့ မင်း မြင်တဲ့ကြားတဲ့အတိုင်းပဲ ဟွင်းးး ”

အရက်တစ်ခွက်ကို မော့သောက်ပြီး သူတို့အရက်ဝိုင်း တစ်ဖက်စွန်းက အမြည်းပန်းကန်ကို လေးဘက်ထောက် ကုန်းယူလိုက်သော ဒေါ်ချိုရီ ဖင်သားအိအိကားကားကြီး နှစ်ဖက်ကို ယောက်ျားနှစ်ယောက်၏ အကြည့်က တစ်ပြိုင်တည်း ရောက်ရှိသွားသည်။ ဟင်း လိုးချင်စရာ။ အမြဲလိုးနေရသည့်ကျော်မိုးအောင်ပင် လီးတောင်လာမိမှတော့ ဟိုကောင်ဂျော်နီ မတောင်ဘဲ ဘယ်နေလိမ့်မလဲလေ။

သူမကလည်း အထာနပ်သည်။ သားမက်ဖြစ်သူ သူမကို သူ့သူငယ်ချင်း တက္ကစီဒရိုင်ဘာနှင့် ဇာတ်လမ်းထွင်ခိုင်းနေသည့် အဖြစ်ကို ချက်ဆိုတာနဲ့ နားခွက်မီးတောက်ပြီး ကောင်းစွာ ရိပ်စားမိပြီးလည်း ဖြစ်ပေသည်။

“ သူ့အတွက် ငှဲ့ပေးလိုက်ဦး အစ်မ…. ရေခဲရော ကုန်ပြီလား ”

“ ငါ ယူပေးပါ့မယ် ဟယ်….. စိတ်ချ…. အေးအေးဆေးဆေးသာ သောက်တော်မူကြ ”

မချိုရီ အရက်ငှဲ့၍ ဂျော်နီ့ဖက်လှည့်ကမ်းပေးလိုက်ရာ နှစ်ယောက် အကြည့်ချင်း ဆုံကြသည်။ အလိုက်သိစွာထပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေခဲဗန်းကို သွားယူနေတုန်း ဂျော်နီ့ကို ခြေနှင့်ကန်၍ အချက်ပြလိုက်တော့ ဟိုကောင် ဖိုးကျိုင်းတုတ် ဖြစ်သွားရပြီ။ ဂျော်နီထကာ သူမအနောက်ကနေ ကပ်လိုက်သွားရင်း …

“ အစ်မ… ပေး…. ကျွန်တော် ကူသယ်ပေးမယ်…. ဖန်ခွက်ရော ထပ်ပေးပါဦး ”

“ ဘယ်သူ့အတွက်မို့လဲ ဖန်ခွက်က ”

“ အစ်မနဲ့ အေးစိုး တစ်ခွက်စီ…. နောက် ရေခဲရေထည့်ဖို့က တစ်ခွက်လေ ”

“ အင်း ဒီအောက်ထပ်က ဖန်ခွက်အားလိုက်မယ် ”

ရေခဲဗန်းကိုကမ်းယူပြီး အောက်ထပ်က အအေးပုလင်းများနှင့် အတူရှိနေသည့် နေ့ခင်းက သောက်လက်စ အအေးဖန်ခွက် နှစ်ခွက်ကို ကုန်းနှိုက်ယူစဉ် ဂျော်နီ၏ ခါးအရှေ့ပိုင်းက သူမတင်ပါးအိအိ နှစ်ဖက်အကြားရှိ အကွဲကြောင်းအရာလေးဆီကို တည့်တည့်မတ်မတ် ဖိထောက်မိလာပြီး ခါးအရှေ့ပိုင်းရှိ သူမအင်္ဂါဇပ်ကိုပင် မထိတထိကလေး ပွတ်ဆွဲမိသွားသည်။

ဟိုကောင် ကျော်မိုးအောင် ကျောခိုင်းပြီး မသိဟန်ဆောင်နေတုန်း ဂျော်နီ့ကိုယ်လုံးကြီး သူမကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးရောက်ရှိလာကာ သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမခါးလေးကို အနောက်ဖက်ကနေ မသိမသာ သိုင်းဖက်၍ ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာကိုပင် မထိခလုတ်ထိခလုတ် လုပ်နေပြီ။

“ ဂျော်နီ…. ဘာ ဘာလိုချင်သေးလဲ ဟင် ”

“ ဒီမှာထည့်ထားတာ အသားတုတွေလား ”

“ အစစ်ပါဟယ် သေချာချင် ကိုင်ကြည့်ပေါ့ ”

“ အင်း အင်း ဟင်း ”

ရေခဲသေတ္တာထဲက အသားလား သူမရင်အုံအိအိကို ပြောခြင်းလား မကွဲပြားပါ။ လက်ကတော့ တစ်စုံတစ်ရာကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း စမ်းမိသွားတာ သေချာပါသည်။

“ အစစ်ပဲ အဟင်း ”

ဂျော်နီ နို့အုံတစ်ဖက်ကို ညှစ်သည်။ သူမက ဂျော်နီ့လက်ကို မဖယ်ရှားသည့်အပြင် သူ့လက်ကိုပါ အပေါ်ကနေ အသာအယာ အုပ်ကိုင်၍ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ ငြင်းဆန်ခြင်း မရှိမှတော့ အဖြေကို သိရပြီလို့ထင်သည်။ နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ရာ မျက်နှာချင်း နီးနီးကပ်ကပ်ပင် ဖြစ်သွားပြီး တစ်ယောက် ဝင်လေ ထွက်လေကို တစ်ယောက် ရှူရှိုက်မိတော့သည်။

အမျိုးသမီးကြီး တင်းနေမှန်းသိတော့ ဂျော်နီ့ လက်က ပိုတင်းကြပ်သွားသလို နို့နှစ်လုံးကို အပီညှစ်နယ်ကိုင်ပြီး အောက်မှ သူ့လီးငပဲတုတ်တုတ်ကြီးကလည်း သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကြားထဲကို ပိုမိုမာတောင်ကာ စိုက်နစ်တိုးဝင်လာသလိုပင်။ သူ့လီးက ကျော်မိုးအောင်ထက်တော့ မလျော့လို့ မချိုရီ စိတ်ထဲကနေ တွက်ဆလိုက်မိပါသည်။

“ အင်း ယုံပြီလား အသေအချာဖိကြည့် လတ်လတ်ဆတ် မာနေတုန်းပဲ ဟင့်ဟင့်….. ဒီဖက်က အသားတု အစစ်ကကျတော့ မနက်ဖြန်အတွက် ကြိုဝယ်ထားတဲ့ အမဲပေါင်သားတွေပါ ကြည့်ကြည့်မလား ”

“ ဟားးး မိုက်တယ် … ဟိုကောင်ကြီး အားပိုရှိရင် ဒုက္ခ … ပြစမ်းပါဦး အသားတွေက ရဲတွတ်နေတာပဲ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီးတွေ… ဟဲဟဲ ”

“ ဘာ ဟဲဟဲလဲ… ယောက်ျားပဲ အားရှိတော့ ကောင်းတာပေါ့ ….. အလုပ်လုပ်နိုင်တယ် ”

“ အလုပ်စုံလား အစ်မချိုရီ ရဲ့ ”

“ အင်း ဟင်းဟင်း….. သွား သူဘာထင်နေလို့လဲ မလွယ်ဘူးနော် ”

“ အို ရိုးရိုးပြောတာပါ ဆန်းဆန်း မတွေးပါနဲ့ ဟဲဟဲ ”

စကားစရှာ ပြောဆိုနေရာက မထင်မှတ်ဘဲ အလုပ်ဖြစ်မှန်း သိလိုက်ရသည်။ ဂျော်နီ အမဲသားတွေ စမ်းကိုင်ကြည့်ရင်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း အနောက်ကနေ လျှိုနှိုက်ပြီး မဖွယ်မရာ နေရာအချို့ကိုပါ လိုက်လံထိတွေ့ စမ်းသပ်လာသည်။ တစ်နည်း အကဲစမ်းလာသည်ဟု ဆိုရမည်။

ဒေါ်ချိုရီကို အချိန်တိုလေးအတွင်းမှာ တစ်ကိုယ်လုံး ရစရာမရှိအောင် ကိုင်သည်။ ရင်သားဆိုင်အိအိ နှစ်မွှာရော ပေါင်ကြားရှိ အင်္ဂါဇပ်ကိုရော နှိုက်ကိုင်ပွတ်ဆွ၍ အကြိုအကြားမကျန် လိုက်လံပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရာ ဖျင်းကနဲ ဖျင်းကနဲ ကြက်သီးမွှေးညင်းများပင် ထောင်ထလာပြီး ဏှာစိတ်တွေ ထလာခဲ့ရလေသည်။ ထောက်ထားသောလီးကို မချိုရီ လက်နောက်ပြန်စမ်း၍ ဆုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်သည်။

“ အ”ကနဲ လေသံတိုးတိုးလေး သူ့ဆီက ထွက်လာတာ ကြားရသည်။ မချိုရီလည်း စောက်ပတ်မှ စောက်ရည် စစ်ကနဲ စိမ့်ထွက်သွားမိသလိုပင်။ သူမတို့နှစ်ယောက် အပရိက အထိအတွေ့ အရသာခံနေတာ သိသိနှင့်ပင် ကျော်မိုးအောင် သောက်ချင်စိတ်ကို ထိန်းမရ။ စိတ်မရှည်နိုင်တော့။

“ လုပ်ပါ ကြာတယ် ရေခဲစောင့်နေတာ….. ပြီးမှ ကိုယ့်ဖာသာ ဆက်ကြ ဟုတ်လား ”

“ အံမယ် ငါက ဘာတွေများ လုပ်နေတယ် မှတ်လို့လဲ”

“ သိဘူးလေ ဟဲဟဲ ”

နှစ်ယောက်သား ကိုယ်ရှိန်သတ်ပြီး ဒေါ်ချိုရီ ထမီပြင်ဝတ်ကာ အရက်ဝိုင်းထဲ ပြန်ရောက်လာသည်။ မကြာမီ အေးအေးစိုးလည်း အပြင်ကနေ ပြန်လာကာ ပါဆယ်ဆွဲလာသော အရက်ပုလင်းနှင့် စားစရာအမြည်းထုပ်တွေ အရက်ဝိုင်းမှာ လာချပေးလိုက်သည်။

“ ငါးကင်ရယ် အသည်းကြော်နဲ့ ကြက်ခြေထောက်သုတ်…. အမေနဲ့ စိုးနဲ့ စားဖို့ ဝယ်လာတယ် ”

“ အတော်ပဲ ဒီယူလာခဲ့ ညည်းပါလာထိုင် ”

“ တကယ်နော် ကိုကျော် ”

အေးအေးစိုး ယောက်ျားဖြစ်သူကို မေးလိုက်တော့ ကျော်မိုးအောင် သူမကို ခေါင်းညိတ်ခေါ်လိုက်သည်။

“ လာစမ်းပါ ဒီည အားလုံး အကွဲအပြဲပေါ့ မနက် အလုပ်နားရမယ့်ဥစ္စာ…. ဟိုကောင် မပြန်နိုင်ရင် အိပ်ခိုင်းလိုက်မယ်….. မူးမူးနဲ့ အကုန် လျှောက်တိုက်မိလိမ့်မယ် ”

“ စိုး အင်္ကျီ လဲလိုက်ဦးမယ် ”

အေးအေးစိုး အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး အိမ်နေညအိပ်အဝတ်အစားတစ်စုံ လဲလှယ်ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။ အပြင်လူ သူစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက် ရှိနေပေမယ့် သူမဝတ်လာသည်က ခါတိုင်းညဖက်ဝတ်နေကျဖြစ်သော ပေါင်လယ်လောက်အထိသာရှိသည့် ညအိပ်ဂါဝန်ပါးလေး တစ်ထည်သာ ဖြစ်သည်။ အတွင်းမှာ ဘာအခုအခံမှ မပါ၍ ဆက်စီကျကျ ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်း ရှိလေသည်။

အတန်ငယ် အရှိန်ရနေပြီဖြစ်၍ ကျော်မိုးအောင် မျက်စိထဲမှာ မယားချောလေးအားကြည့်ရင်း သူမနှင့်အတူ လိင်ဆက်ဆံလိုစိတ်တွေ အတော်ကလေး ပြင်းပြလာမိသည်။ သဝန်တိုတတ်သူ မဟုတ်၍ မယားချောလေး၏ ပေါ်လွင်ထင်ရှားနေသော ပင်ကိုယ်အလှကို တစိမ့်စိမ့် အရသာခံကြည့်နေကာ မြူတစ်မှုန်စာမျှပင် အပြစ်မြင်ခြင်းလည်း မရှိပါချေ။

အေးအေးစိုးက ကျော်မိုးအောင်နှင့် ဂျော်နီ အကြားကို ဝင်ရောက် ထိုင်လိုက်၍ အမေလုပ်သူက တစ်ဖက်သို့ အလိုက်တသိ ဖယ်ပေးလိုက်သည်။ ဂျော်နီရဲ့ တစ်ဖက်မှာ ကပ်ထိုင်သည်။ ပေါင်ချင်းထပ်မိနေပြီး တစ်ဖက်မှာတော့ သူမနှင့် ကျော်မိုးအောင်အကြားမှာ တီဗွီစင်တစ်ခု ခြားနေပေသည်။

သူတို့လေးယောက် အဖွဲ့ကျပြီး စကားတပြောပြောနှင့် သောက်စားရင်း ည ၁၁ နာရီအထိ အချိန်ကုန်လို့ ကုန်မှန်း မသိကြချေ။ ကျော်မိုးအောင်လည်း ခေါင်းစိုက်နေပြီ။

“ ကိုကျော် တအားမူးနေလား….. ဒီတစ်ခွက်သောက်ပြီး ခဏနားရအောင်လေ ”

“ ကောင်းတယ် အခန်းထဲမှာ သွားနားမယ် ”

“ ဟင်း သိပါတယ်နော် ဒီက သူမူးပြီဆိုတာနဲ့ … ဟင်းဟင်း ဟင်း ”

“ ဟဲဟဲ ငါ့မယားလေး ငါ သတိရလို့ပါကွာ ”

“ ကဲပါ သောက်…. ဒီက ခဏလှဲချင်နေပြီ ”

“ လှဲလေ ပေါင်မှာအိပ် ရတယ် ”

အေးအေးစိုး လင်ဖြစ်သူ ပေါင်ပေါ်မှာ ခေါင်းလေးတင်၍ လှဲအိပ်ချလိုက်ရင်း သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဂျော်နီ့ကို မထိမိအောင်ဆိုပြီး သူမဖက်ကို ဆွဲယူကာ ဒူးတစ်ဖက်ထောင် တစ်ဖက်ချ ပုံစံ လုပ်လိုက်ပါသည်။ သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းမှ ဂါဝန်စကလေး လျှောကျသွားပြီး ဂျော်နီရော အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ချိုရီပါ သူမ၏ ပေါင်ကြားမှ အောက်စလွတ်၍ လပ်ဟာသွားသော အသားဝါဝါဝင်းကလေးကို တွေ့လိုက်မိကြသည်။

ဖောင်းမို့ ကြွရွလျက်ရှိသော သူမ၏ အင်္ဂါဇပ် မုန့်ပေါင်းကြီး တစ်ပြင်လုံး ဂျော်နီတို့နှစ်ယောက် ရှိရာဖက်ကို လှည့်ကာ ဖြဲပြထားသလို ဖြစ်နေပေတော့သည်။ အင်္ဂါဇပ် အကွဲကြောင်းကလေးကမူ အရည်အနည်းငယ် စွတ်စိုလို့နေကာ အပေါက်ဝကလေး မဟတဟ အနေအထားမျိုး ရှိနေတာကို တွေ့ရလေသည်။

ကျော်မိုးအောင် သူ့အရက်ခွက်ကို အပြည့်ထည့်ပြီး တစိမ့်စိမ့် မျှင်းသောက်နေစဉ်မှာပင် ဂျော်နီ သူမစောက်ပတ်ကို ကြည့်၍ အရသာခံရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က မချိုရီ ပေါင်ကြားဆီ နှိုက်ကိုင်လို့နေပါသည်။ မချိုရီလည်း အလိုတူအလိုပါပင် ဂျော်နီ၏ စောက်ဖုတ်ကိုင်နေသော လက်ကို သူမပေါင်နှစ်လုံးဖြင့် ဖျစ်ညှပ်ထားလိုက်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားကို လက်တစ်ဖက် လျှိုဝင်ကာ လီးကြီးကို သူမလက်ကလေးနှင့် မသိမသာ ထိကိုင် စမ်းသပ်၍ အသာဖွဖွ ပွတ်သီးပွတ်သပ် ဆွနှိုးပေးနေပေသည်။

ကျော်မိုးအောင် မူးနေပေမယ့် ဒါကိုသိသည်။ သိလို့လည်း အချိန်ဆွဲ၍ တမင်တကာ လွှတ်ပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သားမှာ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ရလာကြဟန်တူသည်။ ဒေါ်ချိုရီကိုယ်လေး တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲဖြစ်၍ သွားသလို သူမလက်တစ်ဖက်က အရက်ခွက်ကို ဟန်ပါပါကိုင်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်ဖြင့် ဂျော်နီ့လီးအား တလှုပ်လှုပ်တရွရွ အထက်အောက် လျှောတိုက်ပြီး စတင် ဂွင်းထုပေးနေတာကို သတိထားမိလိုက်သည်။ ကျော်မိုးအောင်လည်း လီးတစ်ချောင်းလုံး တင်းသထက် တင်းလာရပြီ ဖြစ်သည်။

“ ကဲ ထ စိုးစိုး အခန်းထဲ ခဏဝင်မယ် ”

“ အင်း အင်း စိုး တစ်မှေးတောင် မှေးလိုက်ချင်ပြီ ”

အေးအေးစိုး သူ့ပေါင်ပေါ်ကနေ လူးလဲထပြီး ဂျော်နီ့ မျက်လုံးအိမ်တည့်တည့် အဓိပ္ပါယ်ပါပါ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဂျော်နီ စူးစိုက်ကြည့်နေသော သူမပေါင်ကြားအတွင်းရှိ ဖုဖောင်းကြွရွနေသာ သူမ၏ စောက်ပတ်အလှမှာ မျက်စိပသာဒရှိစွာဖြင့် သူတို့နှစ်ယောက် မြင်ကွင်းရှေ့မှာ ထင်သာမြင်သာ ပေါ်ထွန်းလျက်ရှိသည်ကို သူမအနေနှင့် သိနှင့်ပြီးလည်းဖြစ်သည်။ အမေလုပ်သူကလည်း သမီးအကြောင်း အသိဖြစ်၍ သူမအောက်စလွတ်နေတာကို ဘာမှဝင်ပြောမနေဘဲ မသိဟန်ပြုကာ ဣန္ဒြေမပျက်နေလေသည်။

ဂျော်နီ ရာဂဇော မကြွကြွအောင်ဆိုပြီး တမင်တကာ စိတ်ဆွသည့်အနေနှင့် အေးအေးစိုးက သူမအောက်စကို လွှတ်ပြထားခဲ့ခြင်းလည်း ဖြစ်ပေသည်။ အေးအေးစိုးနှင့် ကျော်မိုးအောင်တို့ လင်မယား တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက်ဖက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်ရောက်သွားသည်ကို သူတို့နှစ်ယောက် မျက်စိတစ်ဆုံး လိုက်ကြည့်နေပြီး ဂျော်နီ မချိုရီဖက်ကိုလှည့်ကာ …

“ ကဲ အစ်မ ဒီတစ်ခွက် သောက်လိုက်ဦး ချီးယာ့စ်”

ပြောပြီး ဖန်ခွက်နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့လိုက်ရာက နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ မော့ချလိုက်သည်။ အမြည်းလုပ်ထားသည့် အမဲနှပ်တစ်ဖတ်ကို မချိုရီ နှုတ်ခမ်းဆီ တယုတယ ခွံ့ကျွေးလိုက်ကာ ဂျော်နီက …

“ အစ်မ အိမ်သာဘယ်မှာလဲ ဆီးသွားချင်လွန်းလို့ တင်းနေပြီ ဝိတ်နည်းနည်း လျှော့ချင်တယ် ”

“ လာလေ အစ်မ လိုက်ပြပေးမယ် ”

အိမ်နောက်ဖက် လျှောက်ဝင်လာခဲ့ရာ အေးအေးစိုးတို့ အခန်းရှေ့ အရောက်မှာ အသံဗလံတွေကို စတင်ကြားနေရပြီ ဖြစ်သည်။ ပုလွေဘာဂျာ ဒါမှမဟုတ် အေးအေးစိုး အပေါ်ကနေ မြင်းစီးပေးနေတာမျိုးလည်း ဖြစ်နိုင်ပေသည်။ နှစ်ယောက်သား မသိချင်ယောင်ဆောင်၍ ခပ်တည်တည် ဆက်လျှောက်လာကြကာ ဒေါ်ချိုရီက အိမ်သာကို ညွှန်ပြလိုက်တော့ ဂျော်နီလည်း အထဲဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

ဂျော်နီ အပေါ့သွားပြီး အပြင်ပြန်ထွက်လာရာ မချိုရီ မီးဖိုခန်းထဲမှာ မယောင်မလည်နှင့် ရပ်လျက် ရှိနေတာ တွေ့ရတော့ သူမအနောက်ကနေ သွားရောက် သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး …

“ မမရော အထဲသွားချင်သွားလေ ”

“ ဟင့်အင်း မသွားပါဘူး … မင်းကို စောင့်နေတာ ”

မချိုရီ သူ့ဖက်လှည့်လာသည်။ ဘာစကားတစ်ခွန်းမှပင် ပြောဆိုနေတော့ဘဲ သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် ဂျော်နီ့လည်ဂုတ်ကို သိုင်းယှက်ဖက်တွယ်ကာ အောက်ကိုဖိနှိမ့် ဆွဲချလိုက်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ချင်းအပ် ပွေ့ဖက်ကာဖြင့် သူမနှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးတွဲတွဲကလေး နှစ်လွှာတို့ဖြင့် ဂျော်နီ့နှုတ်ခမ်းများကို လာရောက်ထိတွေ့ နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။ ဂျော်နီကလည်း အားကျမခံပင် သူမကို တုံ့ပြန်အနမ်းပေးသည်။ မချိုရီ ဘာကိုမှ ဂရုစိုက်မနေတော့ပေ။

သူမအနေနှင့် ဂျော်နီနှင့် အထိအတွေ့မှာ သာယာနေပြီး နှစ်ယောက်သား ပွေ့လိုက်ဖက်လိုက် နမ်းစုပ်လိုက်နှင့် အတန်ကြာအောင် အတွေ့ရေယဉ်ကြောထဲ မျောပါနေမိကြသည်။ သူမအနေနှင့် ဂျော်နီ့ကို တိုးတိုးလေးကပ်ပြီး တစ်ခုပဲ တောင်းဆိုသည်။

“ မောင်လေး ”

“ ပြောလေ မမ ”

“ မင်း ဒီအကြောင်း နှုတ်လုံရမယ်နော် ”

“ စိတ်ချ မမရယ် ကျွန်တော် အသေအချာ ကတိပေးပါတယ် ”

“ အစ်မတို့ လက်ရှိအနေအထားကို မင်းလည်း သိတဲ့ မြင်တဲ့ အတိုင်းပဲလေ…. တခြားလူကို နားမလည်ရင်နေ…. မင်းသူငယ်ချင်းကိုတော့ နည်းနည်းလေးဖြစ်ဖြစ် နားလည်ပေးဖို့လိုတယ်….. တကယ်လည်း အားနာသင့်ပါတယ်…. အမှန်ပြောရရင် အစ်မတို့ သားအမိကို သူပိုင်တယ်လေ ”

“ ကျွန်တော် နားလည်ပြီးသားပါ မမရယ်…. မမကိုမြင်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်လွန်းလို့ အတူတူ ပျော်ချင်လွန်းလို့သာ ခုလို … ”

“ ဟိုး ရပြီ တော်ပါတော့ ငါ့မောင်ရယ်…. အပြင်လူ တစ်ယောက်ယောက် လျှောက်မပြောရင်ဘဲ အစ်မ ကျေနပ်ပါပြီ….. ကဲ သူပြန်ထွက်မလာခင်လေး မင်း မမကို သဘောရှိပဲ … မင်း ဘာဖြစ်ချင်သလဲ မမကိုပြော ”

မချိုရီ၏ စကားအဆုံးမှာ ဂျော်နီ သူမခါးလေးကို ရုတ်တရက် ပွေ့ချီပြီး အခန်းထောင့် တစ်နေရာဆီ ဦးတည် ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ချေပြီ။ နှစ်ယောက်သား မွတ်သိပ်သော အနမ်းများဖြင့် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့နေကြရာက လက်များက လျှို့ဝှက်ရာ ကိုယ်အင်္ဂါ အထက်အောက် ရပ်ဝန်းများဆီကို မကြာခဏ ရောက်ရှိ ပွတ်သပ်ပေးလာကြသည်။ သွေးတွေ ဆူဝေလာကြသည့်အလျောက် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်လာခဲ့ကြပြီ။

“ မမ ချွတ်လေ ”

“ ဟင့်အင်း ချွတ်ဘူး ဒီအတိုင်းပဲ ”

“ ဒါဖြင့် အောက်က လှန်လိုက် ”

“ အင်း ဒီလို … ရ ရပြီ မဟုတ်လား ”

မချိုရီက ထမီကို အောက်ကနေ ပင့်လှန်ပေးလိုက်သည်နှင့် သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက် စတင်ဆုံတွေ့ရာ ပေါင်ခွဆုံနေရာမှ ဖုဖုဖောင်းဖောင်းရှိကာ အမွှေးငုတ်တိုမျှသာ ပေါက်ရောက်နေသည့် အဆီတဝင်းဝင်း ဖြစ်နေသော သူမစောက်ဖုတ်ကြီးက ဂျော်နီ့ မြင်ကွင်းရှေ့မှောက်မှာ ဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာရလေပြီ။ မချိုရီ ထမီလှန်ပေးရုံသာ မဟုတ်ဘဲ သူမအင်္ကျီကို ပင့်မ လှန်တင်၍ ချွတ်လိုက်ရာက ဘော်လီဝတ်ဆင်ထားခြင်း မရှိသည့် သူမနို့အုံအိအိနှစ်လုံးကိုပါ ဂျော်နီ့ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖျစ်မကိုင်ပြလိုက်ပါသည်။

ဂျော်နီလည်း သူ့ပုဆိုးအား ချွတ်လိုက်ရာ ပေါင်ကြားမှ လီးတုတ်တုတ်ကြီးက ကျော်မိုးအောင်လီးနှင့် နင်လားငါလား ဆိုသလိုပင် အလုံးအထည်ရော အလျားရော ရှည်ရှည်ထွားထွား စံချိန်မီမီ မတ်တောင်နေလျက်သား ရှိနေတာကို မချိုရီ အသေအချာ မြင်တွေ့လိုက်ရလေသည်။

လူမျိုးခြားသွေးစပ်သူဖြစ်သည့် ဂျော်နီ့လီးမှာ ငယ်စဉ်ကတည်းက လီးထိပ်သားရေကို ဖြတ်ထားဖူးဟန်တူသည်။ လဒစ်သားရေထိပ်လှန်ကာ ဒစ်ကြီးက ပြူးတူးပြဲတဲ မြင်နေရသည်ကပင် အသည်းယားစရာ ဖြစ်နေသည်။

“ ဟင်း ကုလားလီးအတိုင်းပဲ ကြောက်စရာ ”

“ ကုလားလီး မဟုတ်ဘူး ဗမာလီးအစစ် ”

“ သေချာလား မမယုံအောင်ပြော ဟင်းဟင်း ”

“ တကယ် အဖေစပ်တာ အမေဗမာ…. တစ်အိမ်လုံး ကျွန်တော်ကလွဲရင် ငါးပါးသီလမြဲတယ် … သေချာရင် ကျွန်တော်ခိုင်းတာ မမလုပ်ပေးမလား ”

“ ပြောလေ ဘာလဲ ”

“ မမ ကျွန်တော့်လီးစုပ်ပေး ”

“ စုပ်ပေးမယ် မောင်လေးလီးကို လရည်ထွက်တဲ့အထိ မမ အပီအပြင် စုပ်ပေးမှာပါ လာခဲ့ ဒီကို ”

“ နေဦး ကျွန်တော် အရင်မှုတ်မှာ မမစောက်ဖုတ်ကို ရေမဆေးဘဲ မှုတ်ချင်တယ် ”

“ ဖြစ်ရပြန်ပြီ အမှုတ်တော်တော် သန်မယ့်ပုံ ဟွင်း … ဒါဖြင့် စစ်စတီနိုင်းပဲ လုပ်တာပေါ့ မောင်လေး…. နှစ်ယောက်လုံး အဆင်ပြေအောင် ပြောတာ ”

“ အိုကေ မမစိတ်ပါရင် ပွဲပြတ်ပြီပဲ ”

ကြမ်းပြင်မှာပဲ အလုပ်ဖြစ်ကြသည်။ ဂျော်နီက ဒေါ်ချိုရီကို သူ့မျက်နှာပေါ် တက်ခွထိုင်ခိုင်းပြီး သူမစောက်ပတ်ကို အောက်မှနေ၍ အပြတ်စုပ်နမ်းယက်ဆွပေးသည်။ ဒေါ်ချိုရီကိုယ်တိုင်လည်း ဂျော်နီ့ ခြေရင်းဖက်ကို မျက်နှာမူကာ မှောက်အိပ်ချရင်း သူ့ပေါင်ကြားမှ လီးရှိရာကို မျက်နှာအပ်ပြီး လီးကို အငမ်းမရ စုပ်ပေးလေသည်။

လီးစုပ်သံ စောက်ပတ်ယက်သံ များနှင့်တကွ တအိအိ တအင့်အင့် မချိတင်ကဲလေး ထွန့်လူးညည်းညူ၍နေသော မချိုရီအသံက အခန်းတစ်ခန်းလုံးကို လွှမ်းခြုံလို့နေလေပြီ။ သူမပေါင်နှစ်ဖက် အကြားရှိ စောက်ဖုတ်တစ်ဝိုက်ဆီမှ စောက်ရည်တွေက ရွှဲနစ်စွာ ဒလဟော ယိုစီးထွက်ကျလာသည်။ ဂျော်နီလည်း မချိုရီ၏ ပုလွေအစွမ်းဖြင့် လီးတောင်သထက် တောင်လာကာ ပေါက်ကွဲမတတ်ပင် ရှိတော့သည်။

“ လိုးချင်ပြီ လီးက တအားတင်းနေပြီ မမရယ် ”

“ မမလည်း မင်းလုပ်တာနဲ့ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ရွှဲနေပြီ လိုးရင်လည်း ခုပဲလိုးရအောင် ”

“ မမ ပက်လက်လှဲလိုက် ရိုးရိုးပဲ လှေလှော်ကြရအောင် ”

“ ကောင်းပါပြီ … မင်းသဘောပဲ မောင်လေး ”

မချိုရီ ကြမ်းပြင်မှာ ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပုံစံအတိုင်း ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလေး လုပ်ပေးလိုက်ရာ ဂျော်နီလည်း သူမပေါင်တန် နှစ်ဖက်အကြား ဝင်ရောက်နေရာယူပြီး သူ့လီးထိပ်ကြီးကို မချိုရီ စောက်ဖုတ်အဝမှာ လာရောက်တေ့ပေးလိုက်သည်။ လီးကို သူမစောက်ဖုတ်အဝမှာ တစ်ချက်နှစ်ချက် ထိုးမွှေပစ်လိုက်ရင်း သူက …

“ မမ စောက်ဖုတ်ဖြဲပေးထားနော် ဒါမှ လီးအဝင်လွယ်မှာ ”

“ လိုးမှာသာ လိုးပါ မောင်လေးရယ်…. စိတ်ချ မမ အဖုတ်ပြဲနေအောင် ဖြဲထားပေးပါ့မယ် ”

ပြောပြီး သူမ ဖြဲပေးလိုက်တော့ ဂျော်နီလည်း သူ့လီးကို တစ်ချက်တည်းနှင့် သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်အောင် အပေါ်စီးကနေပြီး အားပါပါ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်တော့သည်။ လီးကြီး သူမအဖုတ်ထဲမှာ ကြပ်သိပ်လှစွာဖြင့် ရင်ခေါင်းထဲအထိ ထိုးဖောက် ဝင်ရောက်သွားသည်။ ကြီးလည်းကြီး ရှည်လည်းရှည်လွန်းလှသဖြင့် စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ကွဲပြဲတော့မတတ် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဆန့်ပြဲထွက်သွားရကာ ဆီးခုံတစ်ခုလုံး အပေါ်မောက် ကြွတက်လာပြီး သူမရင်ညွန့်ပင်လျှင် အောင့်တောင့်တောင့်ကလေး ဖြစ်သွားရတော့သည်။

“ အ အား စောက်ဖုတ်တော့ ပြဲပြီနဲ့တူတယ် ”

“ ကျွန်တော့်လီး ကြိုက်လား အစ်မ ”

“ ကြိုက်တယ် နည်းနည်းတော့ လျှော့လိုးပါ မောင်လေးရယ်…. တစ်ခါတည်း ဆောင့်ချလိုက်တာ…. အပျိုသာဆိုရင် ဆေးရုံကို တန်းကနဲ ရောက်လောက်တယ် ”

“ အစ်မစောက်ဖုတ်က အပျိုအတိုင်းပဲနော ”

“ ဟင်း ဟင်း ထင်လို့ပါကွယ် အဲလောက်ကြပ်တာ အစ်မဟာကြောင့် မထင်ပါဘူး မင်းလီး ကြီးလွန်းလို့ပဲ ဖြစ်မှာ ”

“ အစ်မကို ဟိုကောင်မိုးအောင်ကြီး လိုးနေကျပဲ မဟုတ်လား…. မငြင်းနဲ့နော် အားလုံးသိတယ် အမေရော သမီးရော လိုးတာလေ ”

“ တစ်ခါတစ်လေမှပါ မောင်လေး သူ့မှာ မယားငုတ်တုတ် ရှိနေတာပဲ ”

“ မယားရှိရှိ အစ်မကိုလိုးရင် စောက်ပတ်က ပြဲပြီးသား ဖြစ်ရမှာပေါ့… ဒီကောင့်လီးလည်း ကြီးတယ်…. တော်ရုံစော်လေးဆိုရင် လက်ဖျားတောင်ခါရတယ် ”

“ မင်းရော အတူတူပဲ မဟုတ်လား ”

ဆိုပြီး …

“ နေ့တိုင်းမလိုးပါဘူး တစ်ခါတစ်လေ ဆယ်ခါတစ်ခါ လိုးတာပါ…. ဟိုးတုန်းကတော့ အစ်မနဲ့သူ အမြဲလုပ်ပါတယ်…. နောက်ပိုင်း တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ရိုးအီလာတာလည်း ပါမှာပေါ့ ”

“ ဒါဆို သူနဲ့မလုပ်ဖြစ်ရင် ကျွန်တော်နဲ့ ဒိတ်လုပ်ရအောင် နေ့ခင်းအားတာနဲ့ လာခဲ့မယ်…. အိမ်မှာမတွေ့ချင်လည်း အပြင်တစ်နေရာ သွားလို့ရတယ် ”

“ မင်း အစ်မကို တကယ်စိတ်ရှိလို့လား ”

“ ရှိမရှိ မသိဘူး…. အစ်မအိုးကြီး မြင်တာနဲ့ လိုးချင်လာတာပဲ…. အစ်မကို မှုတ်ရလိုးရမယ်ဆိုရင် ထမင်းမစား ဟင်းမစားဘဲလည်း လိုးနိုင်တယ် ဟဲဟဲ ”

“ ကဲ ကိုအပြောကောင်း ဒီအတိုင်းလည်း ရပ်မထားနဲ့ဦး ဆတ်တငံ့ငံ့နဲ့…. ဟင်း… လုပ် လုပ်ပါ…. ဆောင့် နာနာလေးဆောင့်…. အင့် အ အ ဟုတ် ဟုတ်ပီ…. ကောင်း ကောင်းတယ် အင့် အင်းး ”

ဂျော်နီ အပီတွယ်တော့သည်။ သူ့ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်၍ မချိုရီ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲပြီး သူမစောက်ဖုတ်ကို လီးသွင်းကာ တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း တဖြောင်းဖြောင်း တဖွပ်ဖွပ် လိုးဆောင့်သံများ ထွက်ပေါ်လာအောင်ပင် အသေအလဲ ဖိဆောင့်လိုးပေးနေတော့သည်။

မချိုရီစောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သူ့လီးဝင်သွားချိန်မှာ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်က အဆမတန် ပြဲကား ဆန့်ထွက်သွားရပြီး လီးပြန်ထုတ်လိုက်သည့် အခါမှာတော့ လီးကြီးကြောင့် ပြဲလန်သွားသော နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်က ချက်ချင်းပြန်စေ့မလာဘဲ အာတာကွဲပြဲ ဟဟဖြစ်၍ ကျန်နေခဲ့ရသည်။ စောက်ရည်များဖြင့် ပြဲအာ၍နေသော မချိုရီ စောက်ပတ်ကြီးမှာ ကျော်မိုးအောင်လီးရော ဂျော်နီ့လီးပါ စံချိန်လွန် လီးနှစ်ချောင်း တစ်လှည့်စီ လိုးခဲ့သည့် ဒဏ်ကြောင့် နဂိုနေပြန်မရနိုင်ဘဲ ဝါရင့် ဖာသည်မတစ်ယောက်၏ စောက်ပတ်ကဲ့သို့ မတန်တဆ လီးအဝင်အထွက် ပြုမှုအောက်မှာ မြင်မကောင်းအောင် ကွဲပြဲစုတ်ပြတ်နေခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။

တစ်နည်းဆိုရလျှင် သူမစောက်ပတ်ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့်လည်း တဏှာဘယ်လောက် ထက်သန်ပြီး အဘယ်မျှလောက်အထိ ထောင်းလမောင်း ကြေအောင် သူမ အလိုးခံခဲ့ဖူးသလဲဆိုတာ အတွေ့အကြုံ ရင့်ကျက်သူများအနေနှင့် လွယ်လင့်တကူ ခန့်မှန်းသိနိုင်ပေသည်။

အခန်းထဲက နှစ်ယောက်ကလည်း ပြန်ထွက်မလာသေး။ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကျော်မိုးအောင်က သူအခွင့်အရေးရအောင် တမင်သက်သက် မယားဖြစ်သူနှင့် အချိန်ဆွဲလိုးနေခြင်း ဖြစ်ကြောင်း သူနားလည် နေပါသည်။ ဂျော်နီ အစားကောင်း စားခွင့်ရ၍ သူငယ်ချင်း မိုးအောင်ကို အလွန်အမင်း ကျေးဇူးတင်မိသွားရသည်။

ဒေါ်ချိုရီကလည်း အပြင်မှာ ဒီအတိုင်း မြင်ရတာထက်စာလျှင် လက်တွေ့မှာ သူထင်တာထက်တောင် ပိုပြီး အကိတ်ကြီး ကိတ်လှသဖြင့် ဘယ်လိုလိုးလိုး လိုးလို့ကို မဝနိုင်ပါချေ။ သူမတင်ပါးကြီး နှစ်ဖက်နှင့် နို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို အားပါးတရ သူ့လက်နှင့် ဖျစ်နယ်ကိုင်ဆွဲပြီး မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ကြာအောင် အဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် တရစပ် ဝေ့ဝိုက်လိုးဆောင့်နေလေရာ နှစ်ယောက်စလုံး ပြီးလုပြီးခင် အခြေအနေကို ဆိုက်ရောက်လို့ လာကြသည်။ ဂျော်နီက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲပြီး အပေါ်စီးကနေ လီးအောက်စိုက် လိုးနည်းအတိုင်း တရစပ် ဖိလိုးပစ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

“ ဖြေးဖြေးသာသာ လိုးပါဟယ်… ကျွဲသတ် နွားသတ် လူကို သူ့လီးနဲ့ အသေလိုးသတ်တာ ကျနေတာပဲ…. ဘယ်ကတည်းကများ ငတ်နေသလဲ မသိဘူး ဟင်း ”

“ လူပျိုဆိုတော့ အဖုတ်ငတ်တာပေါ့…. အစ်မစောက်ဖုတ်ကြီး အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ် ”

“ ဘယ်လိုကောင်းတာလဲ ပြောပါဦး ”

“ မပြောတတ်ဘူး ဖာချတာနဲ့မတူဘူး…. ဖာဆို အဖုတ်ချောင်နေတာ…. ခုဟာက လီးဝင်ရုံ တစ်ကြပ်ပြီး စွိကနဲ စွိကနဲ စီးစီးပိုးပိုးနဲ့ လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတာပဲ ”

“ အော ဖာစောက်ပတ်နဲ့တော့ ဘယ်တူမှာလဲ ငါ့မောင်ရယ်…. ဟိုဟာတွေက တစ်နေ့တစ်နေ့ အယောက် တစ်ရာ နှစ်ရာ မကအောင် ဆက်တိုက်လိုးနေတာ…. စောက်ပတ် ဘတ်လဘိုင်လိုက်နေမှာပေါ့…. အစ်မတို့က တစ်လက်သုံးဆိုတော့ သန့်သန့်လေးပါနော် ”

“ သိပါတယ် အစ်မရယ်… ဒါကြောင့် အချစ်ပိုရတာပေါ့…. ကဲ အစ်မ ဖင်ကို ဟိုဖက်လှည့်ကုန်းလိုက်…. အစ်မဖင်ကကြီးပြီး အယ်နေတော့ အနောက်ကလိုးရင် ပိုအားရမှာပဲ ”

“ ဟွင်း လူကိုညာပြီး ဖင်ပေါက်မလိုးနဲ့နော် ဒါပဲ ”

“ လိုးသင့်လိုးမှာပေါ့ အစ်မရဲ့ ”

“ မလိုးရဘူး စောက်ပတ်ပဲလိုး…. စောက်ပတ် တအားရွလို့ ခုလို အလိုးခံချင်နေတာ ကြာပြီ ”

သူမကလည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင် ရင်ဖွင့်ပြောလိုက်ပေသည်။ ဂျော်နီကုန်းခိုင်းသလို ဖင်ကို လေးဘက်ကျကျ မှောက်ခုံရက်ကုန်းပြီး ခွေးကုန်းပုံစံ နေပေးလိုက်ရာ ဂျော်နီလည်း သူမဖင်သားကားကားကြီး အနောက်ဖက်ကနေ စောက်ပတ်ထဲကို လီးသွင်းပြီး ဖင်နှစ်ဖက်ကို အားရပါးရ ဆုပ်ဆွဲ၍ လိုးနေပြန်လေသည်။ လိုးချက်က ပြင်းထန်ပက်စက်လွန်းလှသည်။

မချိုရီလည်း သူမသားမက် ကျော်မိုးအောင် လိုးသလို လိုးအားကောင်းပြီး လီးဝင်လီးထွက် အနှုတ်အသိမ်း မြန်ဆန်သွက်လက်ကာ အကွက်စေ့လွန်းလှသည့် ဂျော်နီ့ လိုးဆောင့်မှုမှာ မိန်းမူးမေ့မျော လိုက်ပါရင်း သူ့ဆောင့်လိုးချက်နှင့်အညီ သူမဖင်သား အိအိထွားထွားကြီး နှစ်ဖက်ကို ကော့ဝိုက်ထွန့်လူး၍ ဖင်ကို နောက်ပြန် တွန်းဆောင့်ရင်း အားပါးတရ ညှောင့်ခံပေးနေမိကာ ဂျော်နီလည်း နောက်ထပ် နာရီဝက်နီးပါး မနားစတမ်း လိုးပေးလိုက်သဖြင့် မချိုရီတစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မဟန်နိုင်တော့ဘဲ နှစ်ချီဆက်တိုက်ဆိုသလို စောက်ရည်များ တဗြစ်ဗြစ်ပန်း၍ ပန်း၍ ထွက်လာခဲ့ရပြီး ကာမပန်းတိုင်သို့ အလီလီရောက်ရှိကာ ကိစ္စပြီး ရလေတော့၏။

ဂျော်နီလည်း သူမစောက်ဖုတ်ထဲမှာ လရည်တစ်ကြိမ် ထွက်ခဲ့ပေမယ့် လီးအကျိန်းခံပြီး နောက်ထပ်တစ်ချီကို ဟန်မပျက် ဆက်လိုးပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ လိုးအားသန်သူမို့ သူ၏ ဆက်စ်ပါတနာ တစ်ယောက်ဖြစ်သော မချိုရီကိုယ်တိုင် သူပြီးခဲ့တာကို သတိမထားမိလိုက်ပေ။ သူနှင့်မချိုရီ ပထမအချီကို မရှေးမနှောင်းပင် ပြီးခဲ့ကြသည်။

မချိုရီ လက်များက သူ့ကျောပြင်ကို ကုပ်ကပ်ပြီး ဖက်တွယ်လာချိန်မှာ သူကလည်း အဆက်မပြတ် အားသွန်၍ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ရင်း နှစ်ယောက်သား ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ဇိမ်ယူ ခံစားလိုက်ကြသည်။ နောက်ထပ် ရှိသမျှ အားအင်တွေ အကုန်ညှစ်ထုတ်၍ တရစပ် လိုးပေးလိုက်ရင်း တစ်ကြပ်လှသော မချိုရီ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ အတွင်းနှုတ်ခမ်းသား နုနုကလေးများ၏ ဖိကြိတ်ပွတ်တိုက်မှုအားကြောင့်လည်း သိပ်အကြာကြီး သုတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လိုးရင်း ဆောင့်ရင်း အချိန်အနည်းငယ်ခန့် အကြာမှာ သူ့လရည်တွေကို မချိုရီ စောက်ခေါင်းထဲမှတစ်ဆင့် သားအိမ်ဆီအရောက် တဗြစ်ဗြစ်နှင့် အဆက်မပြတ် ပေါက်ကွဲပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ရလေသည်။

လရည်ပူပူတွေကြောင့် မချိုရီတစ်ယောက် ရင်ထဲမှာ နွေးကနဲ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားကာ ကာမစည်းစိမ်ကို ပြည့်ပြည့်ဝဝပင် ရရှိသွားရပြန်လေသည်။

“ အစ်မ လီးစုပ်ပေးဦးနော် ထပ်လိုးချင်သေးတယ် ”

“ မမောဘူးလား ဂျော်နီရယ် … မင်းလိုးတာ အားပါလွန်းတယ် ခံရတာတောင် စောက်ဖုတ်ကျိန်းစပ်စပ်နဲ့ တကတည်း နားချိန်လေးတောင် ပေးတာ မဟုတ်ဘူး ”

“ ဘာလဲ အလိုးမခံချင်တော့ဘူးလား… ဒါဖြင့် အရက် ထပ်သောက်ကြမလို့လား ”

“ ဟင့်အင်း ဘယ်သူပြောလဲ အလိုးမခံချင်ဘူးလို့ … လိုးပါ မင်းလိုးနိုင်သလောက် ဆက်လိုးပါ… နောက်လေးချီငါးချီ လိုး…. စောက်ပတ်ကွဲပါစေ အစ်မ ကြိုက်တယ် … မင်းတစ်ညလုံးလိုးလည်း စောက်ပတ်ကွဲကွဲ ဖင်ကွဲကွဲ ရအောင်ခံမှာပဲ… အရက်သောက်တာ နောက်မှသောက် ”

“ ကိုင်း ဒါဖြင့် … ဆက်လုပ်ရအောင်လေ မမ ”

“  …… …… ”

မချိုရီ လီးစုပ်ပေးသည်။ လီးမြန်မြန် တောင်အောင်ဆိုပြီး ဂျော်နီ့လီးကြီးကို လဒစ်ထိပ်လုံးကနေ လချောင်းတစ်လျှောက် အသွားအပြန် လျှာနှင့်သိမ်းယက် ပါးစပ်နှင့် တပြွတ်ပြွတ် မြိန်ရည်ယှက်ရည် စုပ်၍ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ တယုတယ ယက်နမ်းစုပ်ဆွပေးနေသည်။ လက်နှင့်လည်း ရှေ့သွားနောက်ပြန် အပြန်အလှန် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးသည်။ သူမအနေနှင့် အတွေ့အကြုံများစွာရှိခဲ့ပြီး ပုလွေမှုတ်သည့် အတတ်ကို ကာလကြာမြင့်စွာကတည်းကပင် ယဉ်ပါးထိတွေ့လာခဲ့ရသူ ဖြစ်လေရာ မခိုမကပ် ပညာလျှိုထားခြင်းပင် မရှိဘဲ တတ်သမျှ မှတ်သမျှ ပညာစုံသုံးပြီး စိတ်ပါလက်ပါနှင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် လီးစုပ်ပေးနေခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။

“ အော … သူတို့က ဒီလိုကိုး … လိုးပါ လိုးလိုး … ခံတဲ့သူလည်း စေတနာအပြည့်နဲ့ခံတယ်…. လီးလည်း အားရပါးရစုပ် စောက်ဖုတ်ပြဲရွဲအောင်လည်းခံ…. လိုးတဲ့သူလည်း အသေအကြေ လိုးပေး ဆောင့်ပေး… ဒါပဲပေါ့ … အဟင်းဟင်း ဟင်း … ”

ရုတ်တရက် … သူတို့အနောက်နားဆီက ကပ်ပြီး ပြောလိုက်သံကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး အကြီးအကျယ် လန့်ဖြတ်သွားရသည်။

“ ဟင် သမီးး ”

“ မ မအေးစိုးးး … ”

ဂျော်နီနှင့် မချိုရီ နှစ်ယောက်သား တိုင်ပင်မထားပါဘဲ နှုတ်မှနေ၍ ပြိုင်တူလိုလို အသံထွက်သွားရပေသည်။ တအံ့တသြလည်း ဖြစ်မိသည်။ အေးအေးစိုး ဘယ်အချိန်ကတည်းက သူတို့နှစ်ယောက်အနားကို ရောက်ရှိလာသလဲ သူတို့မသိလိုက်ကြချေ။ နှစ်ယောက်စလုံး သဲကြီးမဲကြီး လိုးကြောရှည်နေမိကြရင်း တစ်ချီပြီးခိုက် ယခုလို လီးစုပ်နေချိန်မှာပင် နှစ်ယောက်သား လက်ပူးလက်ကြပ် လူအမိခံလိုက်ရခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။

အေးအေးစိုးကိုယ်မှာ အဝတ်အစား ဖိုသီဖတ်သီ မလုံမလဲနှင့်ပင် ဖြစ်သည်။ လင်ဖြစ်သူနှင့် စိတ်လိုလက်ရ အချစ်ပွဲဝင်ပြီး အပေါ့အပါး သွားမည်ဆိုကာ အပြင်ထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်ဟန်တူသည်။

“ နင် ဘယ်တုန်းက ရောက်နေတာလဲ ”

“ ခုပဲလေ ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ် ”

ဆယ်မိနစ်ဆိုသော အတိုင်းအတာအရပင် သူမနှင့်ဂျော်နီတို့၏ ဖြစ်ပျက်ပုံ အလုံးစုံကို သမီးဖြစ်သူ ကောင်းစွာ မြင်တွေ့သွားနိုင်ပြီဆိုတာ ဒေါ်ချိုရီ အသေအချာ သိလိုက်ရပါပြီ။

“ ကျော်မိုးရော အိပ်ပြီလား ”

“ ဒါပေါ့ အိပ်ပြီလေ … သုံးလေးချီ လိုးပြီး လိုးလို့ဝတော့ အိပ်ပြီပေါ့ … နောက်မှ ပြန်နိုးတော့မယ် … သောက်ထားလိုက်တာလည်း တရားလွန်ဆိုတော့ မဟန်တော့ဘူးနဲ့ တူတယ်”

အေးအေးစိုး သူ့အမေကို ပြောလိုက်သည်။ သူမမျက်လုံးများက မိခင်ဖြစ်သူလက်ထဲမှာ ဆုပ်ကိုင်ရင်းတန်းလန်း ရှိနေသည့် ဂျော်နီ့လီးကြီးကို မမှိတ်မသုန်သော မျက်လုံးများဖြင့် စိုက်ငေးကြည့်လျက် ရှိပေသည်။ လီးကြီးက လဒစ်ထိပ်ပွင့် ကားကားကြီးဖြစ်၍ ကျောချမ်းစရာလည်း ကောင်းနေပေသည်။ လင်ဖြစ်သူ ကျော်မိုးလီးနှင့် နင်လားငါလား ရှိမည်ဆိုတာ မြင်ရုံနှင့် ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။

“ ရှင့်လီးက ကြီးသားပဲ ဟင်းဟင်း ”

အေးအေးစိုး အနားကို လျှောက်လာပြီး သူမလက်က ဂျော်နီ့လီးကြီးရှိရာကို ရောက်ရှိ ကိုင်စမ်းကြည့်လိုက်သည်။ လီးကြီးမာတောင်ပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေကာ သူမလက်အတွင်းကနေ အတင်းကာရော ရုန်းထွက်တော့မလိုပင် ဖြစ်နေပေသည်။ အေးအေးစိုး ဂျော်နီ့လီးကို သူမလက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ အပေါ်ကနေ အောက်ဖက်ကို လေးငါးချက် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။ လဒစ်သားရေ ပြဲလန်ကာ လီးမဲမဲသဲသဲကြီး စကာ့ဒ်ဒုံးကျည် တစ်စင်းလို မိုးသို့မျှော်ကာ မားမားမတ်မတ်ကြီး မတ်တောင်လို့နေပုံမှာ သူမပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ပတ်ကိုပင် အရည်စစ်ကနဲ ထွက်ကျလာအောင် အထူးပင် ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်း ရှိနေပေသည်။

“ အ အား အရမ်းမလုပ်နဲ့နော် လီးပြဲသွားဦးမယ် ”

“ အာ့ကျတော့ ကြောက်တယ်ပေါ့ … သူများသားသမီးကို စောက်ပတ် မကွဲကွဲအောင် ဆွဲဖြဲ လိုးပေးတဲ့အခါကျတော့ အားမနာပါးမနာ ဟွင်း ဟွင်းး ”

အေးအေးစိုးပြောရင်း သူမကိုယ်ပေါ်မှာ ဝတ်ဆင်ထားသည့် ညအိပ်ဂါဝန်ကို ကိုယ်ပေါ်ကနေ အသာအယာ လျှောချွတ်ချလိုက်လေသည်။ အောက်ခံမပါသော ဝတ်စုံကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးနီးပါး ဟင်းလင်းဖွင့် ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။

“ အေးစိုး နင် နင် နော် … အတင့်မရဲနဲ့ နင့်လင် … နိုးလာရင် ”

“ အိုးးး ဂရုစိုက်လို့… ကိုယ့်စောက်ပတ်နဲ့ ကိုယ်ခံတာ ကိုယ်လိုးတာ ဘာဖြစ်မှာမို့လို့လဲ … အမေရော သူနဲ့ အမိခံရမှာ မကြောက်ဘူးလား ဟင်း ဟင်း ဟင်း ”

“ အို ငါက သူ့မယားမှ မဟုတ်တာ ဘယ်လီးနဲ့ လိုးလိုးပေါ့ ဘာကို ကြောက်ရမှာလဲ ”

“ ဒါဖြင့် ရပြီ… အမေ ဘေးမှာ အသာဖယ်နေ … ဂျော်နီ ရှင် ဒီလာခဲ့လေ ”

အေးအေးစိုး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်ကင်းမဲ့စွာဖြင့် ဝတ်လစ်စားလစ်ပင် ဖြစ်နေပြီ။ ဖုထစ်ကြွရွ၍ ရင်သားတင်သား ဖြိုးဖြိုးပြည့်ပြည့် စိုပြေကြော့ရှင်း အချိုးကျလှစွာဖြင့် ခုနစ်လွှာနတ်မိမယ်လေး တစ်ယောက်လို လှချင်တိုင်း လှကာနေသော သူမကို ဂျော်နီတစ်ယောက် ခေါ်တောတစ်သိန်းအား မကသော မျက်လုံးကြီးများဖြင့် အရသာခံ စိုက်ငေးကြည့်လျက် ရှိပေသည်။

အေးအေးစိုး ကိုယ်ကို ခပ်ကော့ကော့လေး လုပ်ပြီး သူ့အလာကို စောင့်ကြိုနေရာ ဂျော်နီကလည်း မဆိုင်းမတွပင် အနားရောက်လာပြီး သူမခါးကို သူ့လက်ကြီး နှစ်ဖက်နှင့် ရစ်သိုင်းပွေ့ဖက်၍ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေမိကြသည်။ ဂျော်နီ့လက်က မြန်ဆန်လှစွာဖြင့် အေးအေးစိုး ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာအား လက်တစ်ဖက်က ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ကာ နယ်ပေးရင်း မတ်တပ်ရပ်လျက်က သူမနို့ကို တစ်လှည့်စီ ကုန်းစို့ပေးနေသည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကတော့ သူမပေါင်ကြား တိုးဝင်ပြီး အေးအေးစိုး စောက်ဖုတ်ကို အပြတ်ပင် ပွတ်နှိုက်ဆွနှူးပေးနေပေပြီ။

အေးအေးစိုးလည်း နို့အစို့ခံ စောက်ပတ်နှင့်ဖင်သား အနှိုက်ခံရင်း ဂျော်နီ၏ လီးကြီးကို လက်နှင့် အားပါးတရ ဆုပ်ညှစ်ဖျစ်နယ်၍ ဂွင်းတိုက်ပေးနေပေသည်။ အမေလုပ်သူ မချိုရီခင်မျာ ဘာလုပ်ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ။ ဂျော်နီ့အနောက်ကနေ သူ့ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို တယုတယ ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်ပေးနေမိရင်း စုံတွဲနှစ်ယောက်၏ အဟုန်တညီးညီး ရုန်းကြွ ထက်သန်၍နေသော ရမ္မက်မီးကို ပိုမိုဆူကြွ အားကောင်းလာအောင် သူမကိုယ်တိုင် ကူညီလိုက်ပါ အားဖြည့်ပေးနေမိတော့သည်။

နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ်လျက် အပြိုင်အဆိုင် ပွေ့ဖက် နမ်းစုပ်နေကြရာက ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း လဲပြိုကျသွားရလေပြီ။ ဂျော်နီက အပေါ် … အေးအေးစိုးက အောက် … နှစ်ယောက်ထပ်မိလျက်သား ဖြစ်သွားကြသည်။

“ အို့ အို့ ဂျော် ဂျော်နီ … အင့် အင့် အင်း အင်းးး … ဟင်း အင့် ဟင်းးးး ဟင်းးးးးး … ”

သူတို့နှစ်ယောက်ထံမှ ညိုးညိုးညက်ညက် အိုးအိုးအင့်အင့် အသံဗလံများက ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထွက်ပေါ်လာကြသည်။ အောဝတ္ထုရေးဆရာ တစ်ဖြစ်လဲ ကျော်မိုးအောင် တစ်ယောက်လည်း သူကိုယ်တိုင် အရက်အမူးလွန်ပြီး ခွေးသခွေးမော အိပ်မောကျကာ ယောက္ခမနှင့် မယားဖြစ်သူကို အကာအကွယ် မပေးနိုင်ခြင်းလား ဒါမှမဟုတ် သူကပဲ ဒီအဖြစ်တွေကို တမင်တကာ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေခြင်းလား ဆိုတာကိုတော့ ကာယကံရှင်ဖြစ်သည့် သူကိုယ်တိုင်မှသာလျှင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကွဲကွဲပြားပြား သိနိုင်မည် ဖြစ်ပေသည်။

ဒီ့နောက်ပိုင်း အဖြစ်အပျက်တွေက မြန်ဆန်စွာ ဖြစ်ပေါ်သွားခဲ့သည်။ ဂျော်နီ့ လီးငပဲ တုတ်တုတ်ကြီးက အေးအေးစိုး၏ အရည်များဖြင့် ချွဲကျိ စွတ်စိုလို့နေသော စောက်ပတ်မုန့်ပေါင်းလေးထဲကို စွိ ဇွပ်ကနဲ ထိုးဖောက် တိုးဝင်လို့သွားကာ … တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ် စောက်ဖုတ်နှင့်လီး စတင် မိတ်ဆက် တွေ့ဆုံမိရာမှ အသံဗလံများ မြည်ဟီး ထွက်ပေါ်လာရလျက် ဝင်ချည်ထွက်ချည် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်ပေးနေပြီ ဖြစ်သည်။ ပိန်ပိန်ပါးပါး ခြေတံလက်တံရှည်ရှည်နှင့် မထင်မှတ်အောင်ဘဲ လိုးအားဆောင့်အား အလွန်ကောင်းသူဖြစ်ပြီး သူမ၏ ဖောင်းဖောင်းရွရွ ဖြစ်နေသော ပေါင်ကြားရှိ အင်္ဂါဇပ် တစ်ခုလုံးကို ပိပြားသွားမတတ် အပေါ်စီးကနေ ဖိကာဖိကာ ထပ်တလဲလဲ မနားစတမ်း လိုးဆောင့်ပေးနိုင် နေပေသည်။

“ စွတ် ဖွတ် ဖွပ် စွိ ဇွပ် စွတ် ဖွတ် ဖွပ် ဗွပ် ဗလပ်လပ် ဘုတ် ဘတ် ဗြိ ပြွတ် ဗြွတ် ဘွတ် ဖွပ် ဗွပ် ”

“ အ အိ အိ အင့် အဟင့် ဟင့် အင့် … အင်းး အင့် အင်းး အင်းး … ကိုဂျော် …အ ဆောင့် ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့် လိုး လိုးစမ်း … အ အိ အီးး အားးး … ကောင်းး ကောင်းတယ် အ အရမ်း … ကောင်းတယ် အ အားးး ”

“ ကြိုက် ကြိုက်လား … ကိုယ်လိုးတာ ကြိုက်ရဲ့လား …အေးစိုး ”

“ ကြိုက်တယ် အရမ်းကြိုက် တအားမိုက် … စောက်ရမ်းကြိုက်တယ် လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင် ဝင်အောင်လိုး အ ကြပ် ကြပ် လိုက်တာ …ဟင်း ဟင်း မထင်ရဘူး ဂျော်နီ … လီးတအားကြီးတယ် ကျော်မိုးအောင် လီးနဲ့ လိုးပုံချင်း မတူဘူး တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီပဲ … လိုး လိုးသာလိုး … ကျွန်မကို လိုးပြီးမှ အမေ့ကို ထပ်လိုးချင်လိုး … ဟုတ်ပြီလား ”

“ စိတ်ချ လိုးပေးမယ် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် အရည်လိုက်နေအောင်ကို လိုးပေးမှာ ဟဲ ဟဲ ”

ဂျော်နီ ပြောလည်းပြော သူ့လိုးအားကိုလည်း လုံးဝမလျှော့ဘဲ ဇယ်ဆက်သကဲ့သို့ တဖွပ်ဖွပ် တဗွပ်ဗွပ် ဖိဆောင့်လိုးချပေးနေပေသည်။ အေးအေးစိုးက သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဂျော်နီ့ကျောပြင်ပေါ် ပစ်တင်လိုက်ရင်း သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ခြေနှစ်ဖက်အကြားမှာ ဖျစ်ညှပ်ဆွဲယူ၍ ဂျော်နီ့ခါးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်ကာ အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို အားပါးတရ ကော့ကာကော့ကာ ညှောင့်ခံပေးနေပေသည်။

ဂျော်နီ အေးအေးစိုးကို လိုးရင်းက အနားရောက်လာသည့် မချိုရီ၏ နှုတ်ခမ်းကို လှမ်းစုပ်ကာ သူမနို့နှစ်လုံးကို ခဲရာခဲဆစ် ဖျစ်နယ်ပေးနေသည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်က မချိုရီ၏ ခါးအောက်ပိုင်းဆီ လျှောဆင်းသွားပြီး စောက်ပတ်နှိုက် ဖင်နှိုက်လုပ်ကာ ဆွပေးနေပြန်ရာ မချိုရီလည်း စောက်ပတ်တရွရွနှင့် အလိုးခံလိုစိတ်များ တဖွားဖွားပင် ဖြစ်ပေါ်လာရလေတော့၏။ မချိုရီ ဟန်မဆောင်နိုင်ဘဲဖြစ်ကာ သမီးဖြစ်သူကို ကုန်းနမ်းလိုက်သည်။ အေးအေးစိုးလည်း သူမလည်ဂုတ်ကို ဖိဆွဲချ၍ အမေလုပ်သူကို တုံ့ပြန်အနမ်းပေးနေသည်။ သားအမိနှစ်ယောက် ရမ္မက်သွေးတွေ ထိန်းမရအောင်ဘဲ တပွက်ပွက် လှုပ်ရှားနိုးထကာ ဆူဝေအုံကြွလျက် ရှိနေချေပြီ။

“ အ အမေ သ သမီး နို့ကို စို့ … စို့ပါလား ”

“ အင် အင်း အင်း … စို့ပေးမယ် ”

သမီးဖြစ်သူရဲ့ နို့အုံအိအိ နှစ်လုံးကို မအေလုပ်သူက ဖျစ်နယ်ကိုင်၍ စို့ပေးသည်။ သူမဖင်ကြီး ကုန်းကုန်းကွကွနှင့် နို့ကုန်းစို့ပေးနေပုံက ဂျော်နီသာ အေးအေးစိုးကို လိုးရင်းတန်းလန်း မဟုတ်ဘူးဆိုလျှင် ဒေါ်ချိုရီ့ဖင်ကို ခုချင်ချင်းလက်ငင်း ကောက်လိုးမိမှာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။ ဂျော်နီထန်နေသလောက် အေးအေးစိုးကလည်း သူ့နည်းတူ ထန်နေသည်။ ပက်ပက်စက်စက် အပေးကောင်းလွန်းနေသည်။ သူ့လီးဒစ်ကြီးကို အထက်ရောအောက်ရော နဘေးဘယ်ညာ လှည့်ပတ်ရစ်ဝိုက် ထိုးမွှေကာ လိုးပေးရင်း လီးအရင်းထိ သူမသားအိမ်ကို ဒုတ်ဒုတ်ထိ ထိမိအောင်ပင် အားပါပါ ဆောင့်ဆောင့်ချပေးနေချိန်မှာ အေးအေးစိုး ကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်ဟန်ဖြင့် ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် တစ်တောင်လောက်ပင် ကြွအောင် အစွမ်းကုန် ပင့်မြှောက်၍ ဝက်ဝက်ကွဲမျှ အလိုးခံပေးနေပေသည်။

အရှိန်ရလာသည်နှင့်အမျှ သူမစောက်ပတ်က တဆစ်ဆစ်တရွရွ ပိုးမျိုးရှစ်ဆယ် တိုက်ခိုက်ခြင်းကို ခံရသလို ဖြစ်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ဣန္ဒြေမဆယ်နိုင်လောက်အောင် တွန့်လိမ်ကော့ပျံထွန့်လူးလာရလျက် သူမခါးလေးကို တဆတ်ဆတ် ဆန့်ငင်ကော့ထိုး ခံညှောင့် လိုးပေးလိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲကနေ စောက်ရည်များကို တဗြစ်ဗြစ် ပန်းညှစ်ထုတ်ကာ ပထမတစ်ချီကို နိဂုံးမချုပ်ချင်ဘဲ ချုပ်လိုက်ရလေသည်။

သူမ မောမောနှင့် ခြေကုန်လက်ပန်းကျ၍ ပျော့ခွေသွားပြီး ဂျော်နီ သူ့လီးကို စောက်ပတ်ထဲကနေ ဆွဲချွတ်ထုတ်၍ သူမပါးစပ်နားတိုးကပ်ကာ လီးကို စုပ်ခိုင်းလိုက်ရာ အေးအေးစိုးလည်း စိတ်ပါလက်ပါနှင့် သူ့ဆန္ဒအလိုကို မငြင်းဘဲ စုပ်ပေးရှာသည်။ လီးကိုပါးစပ်ထဲမှာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လိုးသလို လုပ်ပေးရင်း လက်နှင့်လည်း ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ လရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်၍ ပါးစပ်ထဲကနေ ပြည့်လျှံရုံမက အပြင်ကိုပါ ယိုဖိတ်စီးကျလာကာ သူမရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဂျော်နီ့လရည်တွေ ရွှဲနစ်စွာ ပေကျံသွားရလေသည်။

ဂျော်နီ သူ့ဝတ္တရားရှိသည့်အတိုင်း လုံးဝအနားယူခြင်း မရှိသေးဘဲ မချိုရီကို လေးဘက်ထောက် မှောက်ခုံရက် ဖင်ကုန်းထောင်ခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးသွင်း၍ လိုးသည်။ မချိုရီ၏ ဖင်သား စွင့်စွင့်ကားကားကြီး နှစ်ဖက်ကို အနောက်ကနေကြည့်ရင်း မာန်တက်ပြီး လိုးချင်တိုင်း လိုးရသည့် အဖြစ်မှာ ဂျော်နီ့အဖို့ ရတောင့်ရခဲသော အခွင့်အရေးမျိုးပင် ဖြစ်ပေသည်။

အေးအေးစိုးလည်း ခြေပုလွေရိုး ဆိုသလောက် အလိုးသန်လွန်းလှသော ဂျော်နီ့လိုးပုံကို နဘေးကနေ အသာစောင့်ကြည့်ရင်း ရမ္မက်ဇော မပြေပျောက်နိုင်အောင် ဖြစ်ကာ သူမစောက်ပတ်ကို လက်နှင့် အသာဖွဖွ ပွတ်သပ်ပေးနေမိလျက် ရှိလေတော့သည်။ တစ်ချီအလိုးခံပြီးဖြစ်သော သူမစောက်ပတ်မှာ ထပ်မံ၍ စောက်ရည်များ ရွှဲစိုလာကာ ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ အလိုးကို နောက်တစ်ကြိမ်ခံဖို့ရန် အသင့်ဖြစ်လာပေပြီ။

ဂျော်နီလည်း လိုးကောင်းကောင်းနှင့် မချိုရီ နို့အုံနှစ်လုံးကို လက်လျှိုဆွဲကာ သူဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲ၍ စောက်ပတ်ကို တရစပ် ဖိလိုးပစ်လိုက်ပြီး သူ့လီးထိပ်မှ လရည်တွေကို မချိုရီ သားအိမ်ထဲသို့ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။

တစ်ချီစီ လိုးပြီးသွား၍ သုံးယောက်သား အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်ကာ ထပ်မံ၍ အရက်သောက်နေကြသည်။ မကြာမီ … အိပ်ခန်းထဲကနေ အိပ်မှုန်စုံဖွားထလာပြီး သူတို့ရှိရာကို ဒယိုင်းဒယိုင် လျှောက်လှမ်းလာသော ကျော်မိုးအောင်ကို တွေ့လိုက်ရကာ ကျော်မိုးအောင်က သူတို့သုံးယောက်လုံးကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံး၍ကြည့်လိုက်ရင်း …

“ ကဲ ဘယ်လိုလဲ ဝိုင်းက ကောင်းတုန်းပါလား ပျော်ရော ပျော်ကြရဲ့လား ”

“ ပျော်တယ် ဒီည ဘယ်လောက်သောက်သောက် မမူးဘူး ”

အေးအေးစိုးက ဖုံးဖုံးဖိဖိလေး လုပ်ပြောလိုက်ရင်း ဂျော်နီလည်း စကားရောသော ဖောသောနှင့် ကျော်မိုးအောင်ဆီ အရက်ခွက်တစ်ခွက် ကမ်းပေးလိုက်ရာက …

“ ကျော်မိုး ထိုင်ကွာ ထပ်လုပ်ရအောင် ”

“ အိုခေ ပြန်ဆက်တာပေါ့ ရေလည်းနည်းနည်းကျနေပြီ အတော်ပဲ ”

ပြောရင်း ကျော်မိုးအောင် မချိုရီနှင့် အေးအေးစိုး နှစ်ယောက်အကြားမှာ ဝင်ထိုင်ချလိုက်ကာ အရက်ခွက်ကိုယူ၍ ကောက်မော့ချလိုက်လေသည်။ မိန်းမလုပ်သူက သူ့ကို အမြည်းတစ်ဖတ် လာ၍ ခွံ့ကျွေးသည်။ မကြာမီ အရက်ဝိုင်းကလေး ပြန်လည်စိုပြေသွားရပြီး စကားသံတွေ ရယ်မောသံတွေနှင့် စောစောတုန်းကအတိုင်း ပြန်လည် အသက်ဝင် စည်ပင်လာကြလေသည်။

အေးအေးစိုး လင်တော်မောင် အနားကပ်ပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်မှာ လှဲအိပ်ချကာ မူးချင်ယောင်ဆောင်သည်။ သူမလက်တစ်ဖက်က ကျော်မိုးအောင် ပေါင်ကြားကို လျှိုဝင်ပြီး သူ့လီးကို နှိုက်စမ်းပေးနေသည်။ မိန်းမအနားကပ်ရလို့ပဲလားမသိ ဟိုကလည်း လီးတောင်ချင်ချင် ဖြစ်နေပြီ။

“ နင် မူးပြီလား အေးစိုး အိပ်ချင်ပြီလား ”

“ ဟင်းဟင်း ရတယ် နည်းနည်းမှိန်းချင်လို့ … ကို ဝအောင်သာ သောက်ပါ စိုး ဒီကပဲ စောင့်မယ် ကို့အနားမှာ နေပေးမယ် ”

“ ဟင်း သိပ်လိမ္မာလိုက်တဲ့ မိန်းမ ဟားဟား … အေးပါ ဒီတစ်ပိုင်းကုန်ရင် အခန်းထဲဝင်တာပေါ့ ”

“ ဟုတ် အစ်ကို ”

အေးအေးစိုး ပေါင်ပေါ်လှဲအိပ်ရင်း ညောင်းညာလာဟန်နှင့် သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ဆန့်ဆန့်ကလေး ဖြဲကားထုတ်လိုက်လေသည်။ သူမဂါဝန်လေးက ဒူးအထက်ဆီ လှန်တက်သွားသည်။ ဧည့်ခန်းမှာ ဖွင့်ထားသော လေပန်ကာအရှိန်နှင့် ဂါဝန်စကလေး တလူလူလွင့်လို့ … သူမစောက်ပတ်က လေသလပ်ခံနေရကာ မပေါ်တစ်ချက် ပေါ်တစ်ချက်။

ဂျော်နီလီးက ပါးပြင်းထောင်ချင်လာသည်။ လိုးလို့မဝသေး။ ဒီတစ်ချီတော့ သူမစောက်ဖုတ်ရော ဖင်ကိုပါ အားရပါးရ လိုးလိုက်မည်ဟုလည်း စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြီး ကြုံးဝါးလိုက်မိလေသည်။

“ ဂျော်နီ မင်း အိပ်ဖို့ အိပ်ယာ … အစ်မကို ပြင်ခိုင်းလိုက်မယ် ”

“ ရတယ် မပူနဲ့ ငါက ဖြစ်သလို အိပ်လို့ရတယ် ”

“ ဟ ဖြစ်မလား ငါ့အိမ်လာတဲ့ ဧည့်သည်ပဲ…. အစ်မ ကြည့်လုပ်ပေးလိုက်… မင်းလည်း မသောက်နိုင်ရင် ခဏနားလိုက်ဦး ”

“ လာလေ မောင်လေး အစ်မမင်းအတွက် အနောက်ခန်းမှာ မွေ့ယာခင်းပေးမယ်…. ဒီည သောက်တာလည်းများပြီ ခဏနားဦးမှပေါ့… အမူးလွန်ရင် အလုပ်မဆင်းနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေဦးမယ်…. လာ အစ်မနဲ့ လိုက်ခဲ့ ”

မချိုရီ နားချသည်။ အထာနှင့် ပြောခြင်းလည်း ဖြစ်ပေသည်။

“ ဟုတ်ကဲ့ မမ ချို ”

ဒေါ်ချိုရီ၏ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ ခါယမ်းသွားသော တင်ပဆုံ အိအိထွားထွားကြီးရဲ့ အနောက်ကနေ ဂျော်နီတစ်ယောက် ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်ပါလာခဲ့လေသည်။ ကျော်မိုးအောင် အရက်ခွက်ကို ရေမရောဘဲ ဒီအတိုင်း နိစ်သက်သက် ဇိမ်ယူစုပ်သောက်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက် ထွက်သွားရာကို ပြုံးတုံ့တုံ့လုပ်ကာ လိုက်ကြည့်နေမိပေသည်။

“ ကို ကျော် “

“ ဘာလဲ မိန်းမ ရဲ့ ”

“ အခန်းထဲဝင်မယ် လိုးရအောင်ကွာ ကို့ဟာရီး စိုးအထဲမှာ စိမ်ထားလိုက်ချင်တယ် ”

“ စိတ်ချ တစ်ညလုံး စိမ်ပေးမယ် … ဒီည စိုး … ပျော်တယ်မဟုတ်လား ”

“ အင်း ပျော်တယ် …မူးမူးနဲ့ ဘာလျှောက်လုပ်မိမှန်းတောင် မသိဘူး ”

“ ဟားဟား … ဟား …မသိတာကောင်းတယ် … မူးရင် ထန်လာတယ် ယောက်ျားမိန်းမ ဘယ်သူမဆိုပဲ ယုံတယ်မဟုတ်လား … အရက်ဟာ အဖုတ်ကို တအားရွလာစေတယ် ဒုတ်ကိုလည်း ထစေတယ်တဲ့…. လိုးချင်စိတ်ပေါ်လာရင် ဘယ်သူမှ မှားတယ်မှန်တယ် မစဉ်းစားမိတော့ဘူး ”

“ ကို့ ဒုတ်ကြီးကတော့ အဲဗားတောင်ပဲ ဒီက မနည်းမှီအောင် လိုက်ရတာပါနော် ”

“ မိန်းမစောက်ပတ်လည်း အရည်လိုက်လာပြီဆို ကပ္ပလီလီး မြင်းလီးတောင် အရှုံးပေးရမယ် စောက်ပတ်က ခံနိုင်ရည်ရှိသမှ သံနဲ့လုပ်ထားတာကျနေတာပဲ ဟဲဟဲ ”

“ ဟွင်း ပြောတော့မယ်…. ကဲ ထ ထပါဆို ဒီက အရမ်းဆာနေပြီ ”

“ …… …… ”

“ …… …… ”

နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက်ဖက်၍ အခန်းထဲ ဝင်လာချိန်မှာ အနောက်ဖက် အခန်းဆီမှ တစ်စုံတစ်ရာ ပြုတ်ကျသံလို ဒိုင်းကနဲ အသံတစ်ခု ကြားလိုက်ရသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ဒါကို လုံးဝသတိမထားနိုင်ကြတော့။ ရာဂစိတ်ကြောင့် အားလုံးမွှန်ထူပြီး အသိစိတ်ကို အမှောင်ဖုံးစေခဲ့ပြီ။

အနောက်ခန်းထဲမှာတော့ မချိုရီနှင့် ဂျော်နီ နှစ်ယောက်သား မချိုရီ၏ ကုတင်ပေါ်မှာ လူးကာလှိမ့်ကာ ကာမစိတ်ကြွ အချစ်နလန်ထချင်တိုင်း ထနေကြပြီး ဂျော်နီ မချိုရီ ထမီကို အနောက်ကနေ ဆွဲလှန်ပြီး သူမဖင်သားအနောက်ကနေ ပြူးပြူးကြီး ထွက်ပေါ်နေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးထဲကို သူ့လဒစ် ထိပ်ပြဲကြီး ထိုးနှစ်ဖိစိုက်၍ ဆောင့်ချလိုက်သည်။ ဂျော်နီ တော်တော် တင်းနေပြီ။ စောက်ဖုတ်ကို လိုးရင်း ဆောင့်ရင်း မချိုရီ၏ ဖင်စအိုဝ ပြူတစ်တစ်ကလေးကို လက်မနှင့် လှည့်ပတ် ထိုးနှိုက်ဆွ၍ အပေါက်ချဲ့ပေးလိုက်ကာ ဖင်ကိုပါလိုးဖို့ ပြင်လိုက်သည်။

စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူမဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လဒစ်ကြီး မရမကသွင်း၍ ဖိလိုး ဆောင့်ချလိုက်ရာ လီးကြီးတစ်ဝက်လောက် ကျွံနစ် စိုက်ဝင်သွားသလို မချိုရီလည်း အားကနဲ လန့်ဖျပ်အော်ရင်း သူမကိုယ်ကို ရှေ့တစ်လှမ်းစာတိုးပြီး ရုန်းထွက်လိုက်ရာ အရှိန်မထိန်းနိုင်ဘဲ ကုတင်အောက်ကို ဝုန်းကနဲ ပြုတ်ကျသွားသည်။

“ အိုး မမ ”

ဆိုပြီး ဂျော်နီ လှမ်းဆွဲလိုက်ပေမယ့် မမီလိုက်။ မချိုရီ နဖူးနှင့် ကြမ်းပြင် ဒိုင်းကနဲ ဆောင့်မိပြီး နဖူးမှာ အာလူးသီး ထွက်သွားရလေသည်။ ဂျော်နီ ကပျာကယာ အောက်ဆင်းပြီး သူမကို ပွေ့ထူသည်။

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ”

“ မမ ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ ”

“ ဟင့် မင်း … အရမ်းလုပ်တာကိုး … မပြောမဆို စောက်ဖုတ်လိုးရာကနေ ဖင်လိုးတော့ မမလည်း လန့်လန့်နဲ့ ရုန်းရင်း အရှိန်လွန်သွားတာ ကုတင်တိုင် ဖမ်းမမိလိုက်ဘူး ”

“ ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ… မှန်း သိပ်နာနေလား …ကျွန်တော် မှုတ်ပေးမယ် ”

“ ရတယ် မမှုတ်နဲ့ မှုတ်ချင် စောက်ပတ်နဲ့ဖင်ပဲ မှုတ်ပေး ဟင့် ဟင့် … ဖင်လိုးချင်ရင်လည်း အစောကတည်းက လိုးမယ် ပြောရောပေါ့ ”

“ ကဲပါ မမရယ် မမ ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုရင် ကျွန်တော် ဆက်လိုးချင်တယ် ”

“ ဘာလိုးမှာလဲ ဖင်လိုးမှာလား ”

“ အင်း ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား ”

“ ဖြစ်ပါတယ် ခုနကလို တအားတော့ မထည့်နဲ့ ”

ဂျော်နီ ထင်တိုင်းကြဲလေပြီ။ ဒေါ်ချိုရီ၏ စူတူတူကလေး မပွင့်တပွင့် ပွင့်ဟနေလျက်ရှိသော ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲသို့ သူ့လီးကို တစ်ဆုံး စိုက်ကာ အပီအပြင် ဖိဆောင့်လိုးသွင်းလျက် ရှိချေပြီ။ ဖင်ခံရတာ မကြိုက်လှပေမယ့် ဖင်ခံကျင့်ရှိပြီးဖြစ်၍ ဒေါ်ချိုရီအဖို့တော့ မထောင်းတာလှချေ။ ဂျော်နီ၏ လီးဝင်လီးထွက် အတိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်စအိုကို ဖွင့်ခံပေးနေသည်။

ဂျော်နီလည်း ဖင်အပေးကောင်းလှသော ဒေါ်ချိုရီ၏ နောက်ပြန် ညှောင့်လိုးမှုများကို အခိုက်ကြီးခိုက်မိသွားရလေသည်။ သူ့အနေနှင့် မထင်မှတ်ဘဲ အလကား လိုးခွင့်ရခဲ့သော မချိုရီ၏ ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို ဝက်ဝက်ကွဲ လိုးပြီးလျှင် သမီးဖြစ်သူ ကျော်မိုးအောင်၏ မယားချောလေး အေးအေးစိုးကို ထပ်မံ၍ သူမစောက်ပတ်ရော ဖင်ရော ဖွင့်ဖို့ အချိန်ယူ အားမွေးရဦးမည် ဖြစ်သည်။ ဒီတစ်ညတော့ သူတို့ မိန်းမသားနှစ်ယောက်လုံးကို အပြတ်အသတ် လိုးရပေလိမ့်မည်။ အခွင့်သာတုန်း ရတုန်းရခိုက်မှ မဆော်လိုက်ရလျှင် သူ့လောက် မိုက်မဲမည့်သူ ဒီကမ္ဘာမှာ ရှိနိုင်မှာ မဟုတ်တော့ချေ။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။ 



အချစ်ကျောင်းတော်သား (စ/ဆုံး)

အချစ်ကျောင်းတော်သား (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - နရသူ 

(အချစ်တက္ကသိုလ် မှကူးယူသည်)

ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ကို ကျောင်းစောင့်ငနီ ဆိုသူ နေ့တိုင်းလိုလို သူ့အခန်းထဲမှာ ဆွဲဆွဲစားနေကြောင်း ကျော်မျိုးနိုင်တစ်ယောက် သူငယ်ချင်းတွေထံမှ တစ်ဆင့်စကား ကြားဖူးခဲ့တာကြာပြီ။ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်မှာ သူတို့ကျောင်းကို အရင်နှစ်ကမှပြောင်းရွှေ့လာသော အင်္ဂလိပ်စာပြဆရာမတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ 

အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ခန့်ရှိပြီး ရုပ်ရည်ရူပကာချောမောလှပသလို သူမရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် အဆက်အပေါက်ကလည်း တောင့်တင်းဖွံ့ထွားပြီး ရွှေရင်ထွားထွား တင်ပဆုံအိုးကြီးများ ပြည့်ပြည့်ကားကားနှင့် မြင်သူတကာ ဏှာထန်စေနိုင်လောက်သည့် ပုရိသယောက်ျားသားများအကြိုက် ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားပင် ဖြစ်သည်။ မွန်တရုတ်စပ် ဖြစ်ကာ အသားဖြူဖြူ အရပ် ၅ ပေ ၄ လက်မခန့်ရှိပြီး နိုင်ငံကျော် ရုပ်ရှင်မင်းသမီးတစ်ယောက်နှင့်ပင် တစ်မိတည်းဖွား ညီအစ်မအလား ထင်မှတ်မှားရသူ ဖြစ်သည်။

ကျော်မျိုးနိုင်တို့လို ဆယ်တန်းတစ်နှစ်ကျ ကျောင်းသားကြီးတွေရော ၈ တန်း ၉ တန်းအရွယ် ကြီးကောင်ဝင်စ ကျောင်းသားတွေသာမက တစ်ကျောင်းလုံးက ဆရာအရင့်အမာကြီးတွေပါမကျန် ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ အချိုးအဆစ်ကျနလှပသော ကိုယ်လုံးအလှနှင့် ဆူဖြိုးပြည့်ဝသော အိုးကြီးတွေကို တဏှာဆပွား စိတ်ဝင်တစားရှိကြသည်။ မြင်သူတိုင်း သွားရည်တမြားမြားကျရသည့် အလှပိုင်ရှင် မိန်းမချောတစ်ဦးပဲ ဖြစ်သည်။

အထူးသဖြင့် စာသင်ချိန်တွေမှာဆိုလျှင် ဝှိုက်ဘုတ်ဖက်ကိုလှည့်ကာ စာတွေရေးပြနေသော ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်၏ တအိအိ လှုပ်ယမ်း တုန်ခါနေသော အိုးပြည့်ပြည့်ကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ရင်သပ်ရှုမောငေးကြည့်ပြီး စိတ်နဲ့မပြစ်မှားဖူးသူဟူ၍ မရှိပါချေ။ ကျောင်းဆင်းပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တာနှင့်ပင် လွယ်အိတ်ကို ကမန်းကတန်းပစ်ချ အိမ်နောက်ဖေးရှိ အိမ်သာခန်းထဲ အပြေးအလွှားဝင်ရောက်ပြီး အာသာဖြေ ဂွင်းထုရတာလည်း အကြိမ်ကြိမ်မမောနိုင်အောင်ဘဲ ဖြစ်သည်။ ယုတ်စွအဆုံး သူတို့ယောက်ျားလေးတွေသာမကဘဲ အတန်းထဲက ယောက်ျားလျာ သူငယ်ချင်းမလေး ချိုလဲ့ရီကပင် ဆရာမအိုးကြီးတွေကို သိပ်ခိုက်သည် ဆရာမနှင့်အတူနေရလျှင် သေပျော်ပြီ ဟူ၍ နှုတ်မှ ထုတ်ဖော်ပြောကြားရသည်အထိ ဖြစ်သည်။

အကြောင်းတိုက်ဆိုင်သည့်တစ်နေ့မှာတော့ ငနီနှင့်ဆရာမတို့ရဲ့ ဖြစ်ပျက်ပုံဇာတ်လမ်းစုံကို ကျော်မျိုးနိုင် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မျက်စိနှင့်တပ်အပ် ပက်ပင်းမြင်တွေ့လိုက်ရပြီဖြစ်သည်။

ကျော်မျိုးနိုင် သင်္ချာဆရာမဒေါ်နန်းရွှေ ခိုင်းထား၍ ဆဋ္ဌမတန်းကျောင်းဆောင်ပြုပြင်ရန်ကိစ္စအတွက် လက်သမားအဖွဲ့ခေါ်ဖို့ ကျောင်းစောင့် ကိုနီ (ငနီ) ထံကို သွားရောက်အကြောင်းကြားရာ အိမ်ရှေ့မှာ လူသူတစ်ယောက်မှ မတွေရသဖြင့် ငနီတစ်ယောက်တည်းရှိနိုင်သည့် အိမ်အတွင်းဖက်ဆီကို လက်သမားသုံးပစ္စည်း တန်ဆာပလာတွေ ဖြစ်ကြသည့် တူတွေ လွှတွေ တံစဉ်းတွေ ရွှေဘော်နှင့် ဆောက်တွေ သံတံရွင်းတွေ မြေတူးဂေါ်ပြားတွေ အားလုံးကို ကျော်ခွပြီး အသာလျှောက်ဝင်လာခဲ့သည်။ သူ့ဆီ မကြာမကြာလာလည်နေကျဖြစ်၍ ဘယ်နေရာ ဘာရှိတယ် ငနီသောက်လက်စအရက်ပုလင်း ဘယ်နားထားတယ် ဆိုတာကစ သိနှင့်ပြီးလည်းဖြစ်သည်။

အခန်းတစ်ခုရှေ့အရောက်မှာ အတွင်းမှ အသံဗလံတချို့ကြားရာ ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ ခြေလှမ်းတွေ တုံ့ကနဲ တန့်ရပ်လို့သွားသည်။ အသံကြားရာ အရပ်ဆီကို သူခိုးလျှောက်သလို ခြေသံလုံလုံနှင့် ချွတ်နင်းလျှောက်လာခဲ့ပြီး အခန်းနံရံမှာနားကပ်၍ အသေအချာ အာရုံစူးစိုက် နားထောင်ကြည့်မိသည်။

“ အိ အ ကျွတ်ကျွတ် နာ တယ် ကိုနီ ဖြေးဖြေး အ အ သူ့ဟာကြီး ဘယ် ဘယ်နေရာကို လိုက် ထိုးထည့် နေတာလဲလို့ ဟင့် အိ အ အမေ့ အား အ ”

အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အသံကြားရ၍ 

“ ဒါ ဒါ အလုပ်ဖြစ်နေတဲ့အသံပဲ ကိုနီ စော်တစ်ပွေပွေ ခေါ်ဖြုတ်နေတာထင်တယ် သူဖာအမြဲချတယ် ဆိုတာ ဟိုကောင်တွေပြောသံကြားဖူးတယ် ဧကန္တ ကောင်မကို အပေါက်တွေဘာတွေများ မှားပြီး ချော်ချက်ထိုးမိနေလားမသိ  ”

လို့ တွေးရင်း စိတ်ထဲက ကြိတ်အူမြူးသွားကာ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကို လိုက်ရှာကြည့်ရာ အခန့်သင့်ဆိုသလိုပင် သူ့အိပ်ခန်းတံခါးကို အသေအချာပိတ်မထား၍ ခပ်ဟဟဖြစ်နေသည့်အဖြစ်ကို ရှာရှာဖွေဖွေ မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။

ကျော်မျိုးနိုင် အခန်းတံခါးဝနားသွားပြီး ဟနေသော တံခါးနှစ်ချပ်ကြားနေရာလေးကနေ အတွင်းထဲကို တိတ်တိတ်လေး ခိုးချောင်း ကြည့်လိုက်မိသည်။

“ ဟာ  ”

သူ ရုတ်တရက် ခေါင်းနပန်းကြီးပြီး ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ သွေးတွေပါ တမုဟုတ်ချင်း ဆူပွက်သွားသလိုပင်။

ဘယ်လိုမှ မယုံနိုင်စရာအဖြစ်။ သေချာအောင်ဆိုပြီး ကိုယ့်မျက်လုံးကိုယ် အထပ်ထပ်အခါခါပြန်ပွတ်၍ မျက်လုံးနှစ်လုံးစလုံး အသေအချာ ပြူးပြဲ စိုက်ကြည့်လိုက်မိသည်။

ဆရာမမှ ဆရာမအစစ်။ ဆရာမ ဒေါ်မြတ်ဝတ်ရည် သေချာပါသည်။

သူမတစ်ကိုယ်လုံး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းပုံစံနှင့် အဝတ်အစားနတ္ထိ ခန္ဓာကိုယ်ဗလာကျင်းနေလျက်ရှိကာ ကြီးမားဖွံံ့ထွား၍ အနည်းငယ်မျှပင် အိတွဲကျခြင်းမရှိသေးသည့် ရင်သားဆိုင်အိအိကြီးနှစ်မြွှာ ဆူခြင်းကျုံခြင်းမရှိ သွယ်လျပျောင်းနွဲ့လွန်းသည့်ခါး ထိုမှသည် အောက်ပိုင်းရပ်ဝန်းဆီ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်လျှင် မြင်သူတကာ မျက်စိပသာဒဖြစ်စရာ အစွမ်းကုန် ထည်ဝါကြွားဝင့်ကားစွင့်လျက်ရှိကြသည့် တင်ပါးဆိုင်အသားစုံ့ကြီးနှစ်ဖက်တို့ကို အထင်အရှား မြင်တွေ့နိုင်ပေသည်။ 

ဆရာမ၏ ကနွဲ့ကလျဟန်နှင့် ဘေးတစောင်းလှဲအိပ်ကာ အပေါ်ဖက်ကို ဘေးတိုက်အနေအထားနှင့် တစ်ဖက်ထောင်တစ်ဖက်ချပုံစံ ခပ်ကားကားလေး ဖြဲဟမြှောက်ထောင်ပေးထားသော ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်သည့် ဆင်စွယ်ဆင်နှာမောင်း သဏ္ဍာန် ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ဖက်အကြားမှ တောအုပ်ပျိုငယ်အလား အမွေးနက်နက်များ တစ်စုတစ်ဝေးတည်း ဝန်းရံပေါက်ရောက်လျက်ရှိရာ အဓိက အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်း ဖြစ်သော မို့ဖောင်းကြွရွနေသည့် စောက်ဖုတ်ပြင်ကျယ်ကြီးကို နှလုံးတဆတ်ဆတ် မတ်တပ်ကနေ ချက်ချင်း မွှေ့ယမ်းကုန်းဟပ်ပစ်ချင်စရာ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ဘွင်းဘွင်းရှင်းရှင်းကြီး တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။

ငနီကိုယ်တိုင်လည်း သူမနည်းတူပင် ဖင်ပြောင်ကြီးအတိုင်းသား ဖြစ်နေပြီး အလုပ်ကြမ်းမျိုးစုံ လုပ်၍ နေပူခံရဖန်များလွန်းတာမို့ ကြေနီရောင် အသားအရေမျိုး ရှိသော ငနီ၏ ဖင်ပြောင်ကြီးအောက်မှနေ၍ ဟီးလေးခိုတွဲလျက်ရှိသော သူ၏ဂွေးဥပျဉ်းတွဲကြီးနှစ်လုံးကိုပါ အတိုင်းသားတွေ့မြင်ရပြန်ရာ ကျော်မျိုးနိုင် အသည်းထဲအူထဲကျလိကျလိနှင့် ရယ်ချင်ပက်ကျိ ဖြစ်သွားမိသည်။

ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ဝတ်ဆင်လာသည့် အဖြူအစိမ်း ကျောင်းဝတ်စုံကလေးကမူ သူတို့နှစ်ယောက် လုံးထွေးနေကြသည့် နဘေးမှာ အပုံလိုက် အကွင်းလိုက်ကျနေကာ သူမကိုယ်တိုင် ပြီးစလွယ် ချွတ်ပုံချထားဟန် တူပေသည်။ ဆရာမရဲ့အတွင်းခံဖြစ်မည်ဟု ယူဆရသော ပန်းနုရောင်ပင်တီကလေးတစ်ထည်သာ အခန်းခြေရင်းဖက်မှာ အထီးတည်း ကျနေသည်။

ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရော ကိုနီ (ငနီ)ပါ အခန်းအလယ်ရှိ လျှာထိုး ပျဉ်ခင်းကြမ်းပြင်ထက်မှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပူးထပ် ခွမှောက်လျက်သား မြင်မကောင်းအောင် ရှိနေကြကာ ငနီရဲ့ပေါင်ကြားမှ သူ၏ထွားထွားလျားလျား ရှိပုံရသော လိင်တန်ဆာချောင်းကြီးမှာ ဆရာမ၏အင်္ဂါဇပ် တစ်နည်း ရှေ့ပေါက်မဟုတ်ဘဲ အနောက်ဖက်ရှိ အစာဟောင်းစွန့်ပယ်ရာဋ္ဌာန ဟုဆိုရမည့် စအိုပေါက်ကလေးထဲကို စီးစီးပိုးပိုး ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်နိုင်လွန်းစွာဖြင့် လဒစ်လုံးထက်ဝက်ခန့်ပင် အတင်းအကြပ် ထိုးသွင်းနှစ်မြှုပ် ထားသည့်အဖြစ်ကို တအံ့တသြ မြင်လိုက်ရသည်။

“ ဟာ ဒီဘဲ ဆရာမဖင်ကို လိုးနေပါလား ဒီလီးနဲ့ဆို သေချာပေါက် ဖင်ကွဲမှာပဲ”

သူတွေးနေစဉ်မှာပင် ငနီ ဆရာမဖင်ပေါက်ထဲဝင်နေသောလီးကြီး ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်လုံးကို ဘေးတစောင်း လှဲအိပ်လျက် အနေအထားအတိုင်း ဆရာမဖင်ဆုံအိအိနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဖြဲလျက် ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားရှိ ဖင်စအိုဝစူတူတူထဲကို လီးချောင်းကြီး ထပ်မံ ဖိဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပြန်တာ တွေ့ရသည်။

“ အင့်အ ကိုနီရယ် အ မ မညှာဘူး အင့် နာ နာတယ် ချွတ်ပါ မြန်မြန် ကိုနီ့ဟာကြီး ကျွန်မ ဖင်နဲ့ မ မတော်ဘူး အင့်ဟင့်ဟင့်”

“ အို မတော် ရှိမလား ဝတ်ရည်ရယ် ခဏလေး စောက်ဖုတ်က လိုးနေကျဆိုတော့ တစ်ခါမှမလိုးဖူးသေးတဲ့ဖင်ပေါက်ကို လိုးကြည့်တာ အပေါက်ကကျဉ်းပေမယ့် ဖင်ကိုဖွင့်ပေးတတ်ရင် လိုးရမခက်ပါဘူး”

ငနီပြောပြီး ဖင်ပေါက်ထဲကို လီးကြီးမရမကထိုးသွင်းနေသလို သူ့လက်တစ်ဖက်က မြတ်ဝတ်ရည်၏ ပေါင်တန်တစ်ဖက်ကို မြှောက်ထောင် ထိန်းကိုင်ထားလျက်က ကျန်တစ်ဖက်ဖြင့် သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အထက်ပိုင်းရှိ ကျွဲကောသီးအလတ်စား အရွယ် ထက်ပင်မကသော နို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးကို နို့အခြေကရော အပေါ်ကိုကော့ထောင်နေသည့် နို့သီးချွန်တက်တက် ကလေးနှစ်ခုကိုပါ အပြတ်ချေနယ် ပေးနေလိုက်ရာ မြတ်ဝတ်ရည် အတော်ကလေး ဖီလင်တက်လာဟန်နှင့် လှုပ်ရှားမှုတွေ တစ်စတစ်စ ငြိမ်သက်လာပြီး သူလည်း အောက်ကလီးကြီးကို လဒစ်လုံးမြုပ်ရုံ တစ်လက်မချင်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် (ချော့လိုးလိုးသည့်ပုံစံ) တဖြည်းဖြည်း လုပ်နိုင်လာတာ တွေ့ရသည်။

“ အ အ ကို နီ ရယ် အ မေ့ အိ ဖြေး ဖြေး တ တအား မ မဆောင့်နဲ့ နော်”

“ အေးပါ ငါ စောက်ရမ်း မဆောင့်ပါဘူး ဖြေးဖြေး လိုးမှာပါ နင်မနာစေရဘူး ဟုတ်လား ကဲ ဒီဖက်လှည့် “

“ ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်”

နမ်းစုပ်သံများ ကြားရပြီးနောက် ငနီလည်း အနောက်ကနေ ခါးကို ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နှင့် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ကာ လီးကို ဇပ်ကနဲ ဇပ်ကနဲ ကော့ကော့ထိုးပေးနေရာ ကြာလာလေ တဖြည်းဖြည်းအရှိန်ရကာ လီးအဝင်ချောလာပြီး ငနီလည်း လိုးရတာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာဟန်နှင့် …

“ ခဏလေး ဝတ်ရည် နင်ဖင်ကုန်းလိုက်စမ်းပါ ငါအနောက်ကနေ ဖင်ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့”

ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်လည်း သူ့ကို အရှက်ကုန်နေသူပီပီ သူ့ကိုလည်ပြန်လှည့်ကြည့်ကာ မျက်စောင်းလဲ့လဲ့တစ်ချက်ထိုးပြီး …

“ ကျွတ် ကိုနီရယ် အားအားရှိ ဒီဖင်ပဲကြည့်နေ ရှင် ကျွန်မဖင်ရော စောက်ပတ်ရော တစ်ခုမကျန်အောင် ကြည့်လိုက်လိုးလိုက် လုပ်နေတော့တာပဲ ကြာရင် လူလည်း လုံးပါးပါးတော့မယ် ဟွန်း”

မကျေမနပ်ပုံစံနှင့် မဲ့ရွဲ့ပြောလိုက်ပေမယ့် သူမကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို လေးဖက်ထောက် မှောက်ခုံရက်လုပ်ကာ ဖင်ကြီးကို အနောက်ဖက်သို့ ပစ်ပြီး ရက်ရက်ရောရော ကုန်းထောင်ပေးလိုက်ပါသည်။ ဆရာမဖင်သားဆိုင်ကြီးနှစ်ဖက်မှာ အပေါ်ဖက်သို့ ခပ်ကြွကြွလေးငေါ့ထောင်နေကာ စောက်ပတ်ရော ဖင်စအိုပေါက်ရော ကြိုက်တာလိုး ဆိုသည့်သဘောနှင့် အပေါက်ဝလေးဖွင့်ပြီး ကော့ကော့ကြီးလုပ်ထားတာတွေ့ရသည်။ သူမစောက်ပတ်က လရည်ဝနေ၍ လိုးလို့လည်း တော်တော်ကောင်းမည့် ပုံစံပဲ ဖြစ်သည်။

သူမ ဖင်ကုန်းကုန်းချင်းမှာပဲ အခွင့်အခါကောင်းစောင့်နေသည့် ငနီလည်း သူ့လီးကိုသူ တံတွေးများ တထွီထွီနှင့်ထွေးထည့်လိုက်ကာ လချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးရဲ့အပေါ်မှာရော ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ဖင်စအိုတဝိုက်မှာပါ တံတွေးရွှဲနေအောင် လက်ခုပ်နှင့်ခံယူ၍ သုတ်လိမ်း ပစ်လိုက်ရင်း လီးဒစ်ထိပ်ကို ဆရာမရဲ့ဖင်ပေါက်ဝ၌တေ့ကာ အနောက်ကနေ ခပ်ပြင်းပြင်းဖိဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

လီးထိပ်ကြီး ဘု ဗွပ်ကနဲ ဆောင့်ချလိုက်သံနှင့်အတူ ဆရာမဖင်ပေါက်ထဲကို လီးကြီးတဝက်နီးနီးလောက် ရုတ်တရက် ကျွံနစ်တိုးဝင် သွားသည်။ တံတွေးများက ချောဆီအဖြစ်ရှိနေတာမို့ ရှောကနဲ စအိုအတွင်းထဲထိ ဝင်ရောက်သွားပေမယ့် လဒစ်ထိပ်ခေါင်းပြဲလန်ကာ လက်တစ်ဆုပ်နီးနီးရှိမည့် လီးတုတ်တုတ်ကြီးက သူမဖင်ဝနှင့်မဆန့်အောင် တစ်ကြပ်နေတာတော့ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။ ဆရာမမျက်နှာလေး ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်နေချိန်မှာပင် ငနီတစ်ယောက် သူမဖင်သားအိအိကြီးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားရပါးရ ဖိဖြဲလျက် အပေါ်စီးကနေ လီးကိုနှဲ့ကာနှဲ့ကာဖြင့် တစ်ချက်ချင်းတစ်ချက်ချင်း ဖင်ကိုနှိမ့်လိုက်ချလိုက် မြှောက်လိုက်ကြွလိုက်နှင့် စတင်လိုးဆောင့်သွင်းနေပြီ ဖြစ်သည်။

“ အား အ အိအိ အမေ့ အင့်ဟင့်ဟင့် နာ နာတယ် ကိုရယ် ဖြေး ဖြေး လိုးပါ အင့်အ ကျွတ်ကျွတ် ”

“ ဘု ဖွတ် ဇွပ် ဘုတ် ဖတ် ဗလပ် ဘွတ် ဖွတ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဘွပ် ဗလပ်ဘုဘွပ်”

“ ဟင့် အိ အ အ လိုးလိုး ဖင်ကွဲအောင်လိုး ဒီလောက် ဖင်လိုးချင်ရင် အစကတည်းက စပတ်မလိုးဘဲ ဖင်ပေါက်ချည်းသက်သက် လိုးပါတော့လား ကျွန်မ ဖင်ပြဲအောင်ခံပေးမယ် အိ အိ အ ဟင့် အင့် အိ အိ ကို ကိုနီ အ အ လာ့ လာ့ အဆုံးထိ မ မသွင်းနဲ့ လေ အို သေပါပြီနော် လူကို နဲနဲမှ မညှာဘူး အင့် ဟင့် ဟင့်ဟင့် လိုး လိုး နာနာလိုး ရှင့်လီးကြီး တဆုံးသာ ထည့်လိုးပလိုက် ဟင်းဟင်း”

ဆရာမ အသံခပ်အုပ်အုပ်နှင့် မခံချိမခံသာ ကြိတ်ညည်းနေပေမယ့် နာကျင်လွန်းလို့ပဲလားမသိ။ သူမအသံက တဖြည်းဖြည်းနှင့် ပိုကျယ်လာ၍ ငနီ သူမပါးစပ်ကို လက်နှင့် အလျင်အမြန်ဖိအုပ်ကာ ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားလိုက်ရသည်။

ငနီ လိုးချက်က လက်လန်သည်။ ပက်စက်သည်။ သူ့ဖင်မဲပြောင်ပြောင်ကြီး အပေါ်ကို မြှောက်ကာမြှောက်ကာနှင့် လီးတစ်ဆုံး မဝင်ဝင်အောင် အတင်းကာရော တရစပ် ဖိသိပ်လိုးပစ်နေရာ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ဖင်ပေါက်မှာ လီးအဝင်အထွက်လုပ်လိုက်တိုင်း ပြဲကနဲပြဲကနဲ အာတာပြဲဖြစ်လို့သွားပြီး လီးအဝင်မှာ စအိုနှုတ်ခမ်းသားတွေအားလုံး အထဲကိုကျွံဝင်သွားလိုက် လီးပြန်အနှုတ်မှာ နှုတ်ခမ်းသားတွေက အပြင်ကိုတစ်ပြုံလုံး လီးနှင့်အတူ အုံကြွကပ်ပါပြီး ပြန်အံထွက်လာလိုက်နှင့် အသည်းတယားယား ရင်တဖိုဖို ဖြစ်အောင် အားပါးတရ မြင်တွေ့ရှုစား နေရတော့သည်။ အစပိုင်းမှာ ကြပ်သိပ်နေသလောက် ဖင်လိုးကျွမ်းသော ကာမမုဆိုးကြီးငနီရဲ့ ပိုင်နိုင်ကျွမ်းကျင်သည့် ချော့လိုး ထောက်လိုး ညှောင့်လိုး လိုးချက်များအောက်မှာ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ဖင်စအိုကလေးမှာ လီးအဝင်လမ်း တဖြည်းဖြည်းပွင့်ကာ ငနီလီးကြီး ဘုကနဲဗွပ်ကနဲ ဖွတ်ကနဲဘွတ်ကနဲ ရှောရှောရှူရှူ ဝင်ထွက်နိုင်ပြီဖြစ်သည်။

ဆရာမလေး သနားစရာဖြစ်နေသည်။ ပွဲက ဘယ်လိုမှ ကြည့်၍မကောင်းတော့။ ငနီကလည်း ဆရာမလေးကို တစ်ချက်ကလေးမှ အလျှော့မပေးဘဲ သူမစောက်ပတ်ကို ညစ်တီးညစ်ပတ်နည်းလမ်းမျိုးစုံနှင့် နေ့တဓူဝ အားရအောင်လိုးခဲ့ရသူပီပီ ယခုလိုဖင်လိုးမှုကို မဆွကပင် သူ့စိတ်ထဲကကြိတ်ပြီး ကြံစည်အားခဲထားသည့်အတိုင်း ဆရာမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်အား အားရပါးရဆုပ်ဆွဲကိုင်ပြီး အနောက်မှနေ၍ ဆောင့်ဟယ်ညှောင့်ဟယ်နှင့် ကိစ္စပြီးမြောက်ဖို့အရေးအတွက် ကြိုးစားပမ်းစား အားထုတ်စခန်းသွားနေလေတော့သည်။

အချိန်ကြာလေ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ဖင်စအိုပေါက်ကြပ်တည်းတည်းလေးထဲကို အရင်းနား မရောက်တရောက် အထိ ပိုမိုအဝင်နက်လာလေပင်ဖြစ်သည်။ ဆရာမလေးခမျာမှာလည်း နာကျင်မှုဒဏ်ကိုပဲ တဖြည်းဖြည်းခံနိုင်ရည် ပိုရှိလာတာလား ဒါမှမဟုတ် အရသာရှိရှိ ဖင်ခံကောင်းကောင်းနှင့်ပဲ ဇံတ်မှိတ်ကုန်းခံနေလေသလားမပြောတတ်ပါ။ အဖြေမှန်ကို သူမကိုယ်တိုင်သာ သိပေလိမ့်မည်။ သူမခေါင်းကလေး ဘယ်ညာယမ်းခါပြီး ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့ထောင်တွန်းထိုးကာဖြင့် သူမနှုတ်မှနေ၍ တအားအား တအိအိ အဆက်မပြတ် ရေရွတ်ညည်းညူသံတွေကမူ ငနီရဲ့ဆောင့်လိုးချက်များနှင့်အညီ အခန်းတစ်ခုလုံးကို လွှမ်းမိုးထွက်ပေါ် နေတာကတော့ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။

ဒီအချိန်မှာ အခန်းဝကနေ သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ပျက်သမျှကို တိတ်တဆိတ်ခိုးချောင်းကြည့်နေသည့် ကျော်မျိုးနိုင်ခမျာမှာတော့ သူ့လီးတောင်လွန်းလှ၍ အောက်က ဘောနှစ်လုံးပါ အောင့်တောင့်တောင့်ဖြစ်လာခဲ့ရပြီး မနေနိုင်မထိုင်နိုင် သူ့ကျောင်းစိမ်းပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ကာ ဘာအခုအခံမှ ဝတ်မထားသဖြင့် အတွင်းကနေ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဖြောင်းကနဲ အပြင်ကိုကန်ထွက်လာသည့် ပီဘိ လတ်ဆတ်သန့်စင်လွန်းလှသည့် လူပျိုရိုင်းကလေး၏လချောင်းတန်ကို ညာဖက်လက်နှင့် အားပါးတရလှမ်းကိုင်ဆုပ်ဆွဲကာ လက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် တဖတ်ဖတ်နှင့်နေအောင် လီးသားရေကို ဆွဲချည်ဆန့်ချည်နှင့် အဆက်မပြတ် ဂွင်းရိုက်ပစ်လိုက်မိတော့သည်။

လီးက သူ့လက်နှင့်ထိကိုင်လိုက်ချိန်မှာပင် တဖျင်းဖျင်းနှင့် ပူပူနွေးနွေးကြီးဖြစ်ကာ အကြောအခြင်တွေ ရုန်းကြွထောင်ထလာရပြီး လှုပ်ရှားမှုအောက်မှာ တဖြည်းဖြည်းမာတောင်တောင့်တင်းလျက် တလိမ့်လိမ့်ဆိမ့်ကျင်တက်လာရာက လီးထိပ်ရှိ လက်ညှိုးထိပ်တစ်ခုစာ အကွဲကြောင်းကလေး ဆီကနေ ပျစ်တိပျစ်ချွဲနိုင်လှသည့် လရည်ညိုညစ်ညစ်တွေက ဒိန်ခဲဒိန်ဖတ်များနှယ် တဖတ်ဖတ်နှင့်အခန်းနံရံဆီ တစ်ရှိန်ထိုးကြီး ပန်းလွှတ်ထွက်သွားရသည်။ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် အရှိန်မပျက် ဆက်ကာဆက်ကာ ဂွင်းထုနေပြီး တင်းထားသမျှ လရည်လက်ကျန်တွေကို တစ်စက်ကလေးမှမကျန်အောင် ဖျစ်ညှစ်ပန်းထုတ်လိုက်ပြီးမှ သူ့လက်ကိုရပ်လိုက်သည်။ လရည်တွေ အခန်းနံရံမှာရော အောက်မှာပုံချွတ်ချထားသည့် သူ့ပုဆိုးပေါ်မှာပါ အစုလိုက်အပြုံလိုက်ကြီး ပေကျံကုန်တော့သည်။

လူပျိုပေါက်နုနုထွတ်ထွတ်ကလေး ဆိုပေမယ့် ဂွင်းထုသက်ရင့်ကာ လဒစ်ထိပ်ပင် အညိုစွဲနေပြီဖြစ်သည့် သူ့လီးက ချက်ချင်းပဲ အရှိန်လျော့ကာ ပျော့ကျသွားသည်။ လဒစ်ထိပ်ပွင့်ဖြစ်၍ ဒစ်အောက်ခြေအထိ လီးသားရေပြဲလန်ကာတွန့်ခေါက်နေပြီး ဒစ်ထိပ်ကားကြီး တစ်လုံးတည်း ပြုးတူးပြဲတဲဖြစ်ကျန်ခဲ့သည်။ ကျော်မျိုးနိုင်လီးက ယခုလို မတ်တောင်နေရာကနေ ပျော့ကျသွားချိန်မှာပင် အရှည် ၆ လက်မခွဲ သာသာ ၇ လက်မ နီးနီးလောက် ရှိနေသေးသည်။ သူ့လီးက လူရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အရွယ်အစားနှင့် ဘယ်လိုမှမလိုက်ဖက်ပါချေ။ 

ကျောင်းနေဖက် ဘော်ဒါဘော်ကျွတ်တွေထဲမှာ လီးအကြီးဆုံးဟု သတင်းမွှေးသူ ဖြစ်ပြီး ကာမစိတ်ကြွ၍ လီးတောင်လာချိန်မှာ လီးအရှည် ၈ လက်မသာသာခန့် တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်း ရှည်သည့်လီး ဖြစ်သည်။ လူပျိုဖော်ဝင်စ နှစ်ဆယ်ပင်မပြည့်သေးသည့် ယောက်ျားပျို တစ်ယောက်အနေနှင့် လူနှင့်လီးက မတန်မရာဖြစ်နေသလိုထင်ရပြီး လူမူကြို လီးတက္ကသိုလ် ဆိုသည့်စကားအတိုင်း မိန်းမတကာတို့အား ရင်ဖိုလှိုက်မောဖွယ်ရာ အတွေ့ဓာတ်ကိုပေးစွမ်းစေနိုင်မည့် အလွန်ပင်ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည့် ရှာမှရှားသော တုတ်တုတ်ထွားထွား လီးကြီး တစ်ချောင်းပါပေ။

ဒါကလည်း သူ့အဖေဖက်မှ သွေးပါ၍ဖြစ်သည်။ ကျော်မျိုးနိုင်၏ ဖခင်ဖြစ်သူမှာ အိန္ဒိယတိုင်း မဒရပ်နယ်သား ကျော်မျိုးနိုင်၏အဘိုးနှင့် ကပြားသွေးနှောသည့် သူ၏အဘွားဖြစ်သူတို့ထံမှ ပထန်သွေး ၈၀ ရာခိုင်နှုန်းလောက် ပါလာသူတစ်ယောက်ဖြစ်ရာ အရပ်အမောင်း ကောင်းကောင်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် တောင့်တောင့်နှင့် တိုက်ခိုက်ရေးသမားကောင်းတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရုပ်ရည်မျိုး ရှိသူဖြစ်ပြီး လီးလည်းတကယ်ကြီးသူ ဖြစ်တာမို့ ဒီနေရာမှာ ကျော်မျိုးနိုင်နှင့် သားအဖချင်း တော်တော်ကလေးဆင်တူသည်ဟု ပြောရမည်ဖြစ်သည်။ 

ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ဖခင်ဖြစ်သူ ဂိုပါးကတော့ ခြေမြန်တပ်ရင်းတစ်ခုမှာ တကကအဆင့်နှင့် စစ်တပ်မှ ထွက်လာသူ တစ်ယောက် ဖြစ်ကာ ဉာဏသမားမဟုတ်သည့် ကာယသမား တစ်ယောက် ဖြစ်သည်နှင့်အညီ ဘဝကို ခက်ခဲကြမ်းတမ်းစွာ ရုန်းကန်ဖြတ်သန်း လာသူဖြစ်သည့်အလျောက် အနေအထိုင်အစားအသောက်ကအစ ဆင်ခြင်မှုမရှိ၍ အစာအိမ်ရောဂါစွဲကပ်ပြီး အသက်ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့်ပင် ဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ လီးမရှိလျှင်မနေတတ်သည့် သူ့မိခင်ဖြစ်သူ ကတော့ ဖခင်သေပြီးမှ နောက်အိမ်ထောင် ထပ်ပြုခဲ့သဖြင့် ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ငယ်စဉ်ကတည်းက ပထွေးနှင့်နေခဲ့ရသည်။ ပထွေးလက်မှာပဲ ကြီးပြင်းခဲ့ရသည်။

ကျော်မျိုးနိုင်၏မိခင်မှာလည်း ကပြားသွေးနှောသူဖြစ်ရာ အသားလတ်လတ် နှာတံခပ်ပေါ်ပေါ် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တောင့် တင်းတင်းနှင့် ဘောလိဝုဒ် ရုပ်ရှင်မင်းသမီးများကဲ့သို့ ရူပါတကယ်ချော တကယ်လှသည့် ဒေါင်းတင်မောင်းတင် အမျိုးသမီးကြီး တစ်ယောက် ဖြစ်ရာ သူမငယ်စဉ်က ချစ်သူခင်သူ ဝိုင်းဝိုင်းလည်ကာ ယောက်ျားထည်လဲ တွဲနိုင်ခဲ့သူဟူ၍ မိခင်ကိုယ်တိုင်ရဲ့ ပြောကြားချက် အရ ကျော်မျိုးနိုင် သိခဲ့ရသည်။ ယခုလက်ရှိ အမေနှင့် တရားဝင်ပေါင်းသင်းနေသော ပထွေးကြောင့်သာ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် အပူအပင် အကြောင့်အကြ မရှိ သက်တောင့်သက်သာ နေနိုင်ခဲ့ကြပြီး ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ပထွေးလောင်းရိပ်အောက်မှာ တိုင်းရင်းသားစစ်စစ် တစ်ယောက်အဖြစ် ကြီးပြင်းရှင်သန်ခွင့် ရလာခဲ့သည်။

သူ့အရပ်လည်း တော်တော်မြင့်သည်။ အထက်တန်းကျောင်းက ဘတ်စကက်ဘောကစားသမားများကဲ့သို့ အရပ်၅ ပေ ၈ လက်မခန့်ရှိရာ ကျောင်းသားတွေထဲမှာ အရပ်အတော်ကလေးမြင့်သူဟု ပြောရမည့်သူ ဖြစ်သည်။ ရုပ်ကတော့ အဖေဖက်ကို လုံးလုံးလျားလျား လိုက်လို့ပဲလား မသိ။ အခြားကျောင်းသားလေးတွေနှင့်နှိုင်းယှဉ်လျှင် စာတတ်ပေတတ် ဖြစ်မည့်ပုံစံ ပျော့ညံ့နုဖတ်၍မနေဘဲ မျက်နှာပေါက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း မာရေကြောရေနိုင်သည့် ရုပ်ရည်မျိုးရှိသူဖြစ်သည်။

ကျော်မျိုးနိုင်က ဉာဏ်ရည်အားဖြင့် သိပ်ကောင်းလှသူ မဟုတ်၍ စာမေးပွဲတွေအလီလီကျခဲသြူဖြစ်သည်။ ခုနစ်တန်း ရှစ်တန်း တစ်နှစ်စီ စာမေးပွဲကျပြီး ကိုးတန်းနှစ်ချင်းပေါက်အောင်ကာ ယခု ဆယ်တန်း ဒုတိယနှစ်ကျောင်းသားဖြစ်သည်။ အသက်က ၁၈ နှစ်ကျော်လွန်၍ ၁၉ နှစ်ပင်ဝင်လာခဲ့ပြီ။ ဆယ်တန်းကိုလည်း ပျော်ပျော်ကြီး ဆက်ကျသွားမည့် ကျောင်းပျော်ကျောင်းဆွေးတစ်ယောက် ပုံမျိုး ရှိပေသည်။ ပညာရေးဖက်မှာ မဖြစ်ထွန်းပေမယ့် အခြားနေရာတွေမှာတော့ သူတကာထက်ထူးချွန်သူဖြစ်သည်။ 

ဆေးလိပ် အရက်ကွမ်းယာ အစုံရသည်။ ဘာလာလာ တစ်ခုမှမငြင်းဘဲ အကုန်လုပ်တတ်သည်။ စော် ထားဖူးသည်။ ဖြုတ်လည်းဖြုတ်ဖူးသည်။ ဆရာကောင်း သမားကောင်း တွေ့၍ ဖာလည်းနှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်မက ချဖူးသူဖြစ်သည်။ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ကို သူစိတ်ဝင်စားမိသည်မှာလည်း ဆရာမအိုးကြီးတွေကို အပီဖြုတ်ချင်၍ဖြစ်သည်။ ကျောင်းသားနှင့်ဆရာမဆိုသော အတားအဆီးက ရှိနေပေမယ့် သူ့အလိုအလျောက် ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ကာမဂုဏ်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ ပြင်းပြထက်သန်စွာ ခံစားလိုသည့် ရမ္မက်စိတ်ကို ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်၍မရနိုင်ပေ။

ခုတော့ ပက်ပင်းတွေ့ခွင့်ရပြီ။ တကယ်တမ်း တွေ့မယ့်တွေ့တော့လည်း ဆရာမတစ်ယောက် ငနီရဲ့ရင်ခွင်အောက်မှာ ပြားပြားမှောက် ရသည့် အခြေအနေမျိုးနှင့် ရင်ဆိုင်တွေ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ငနီ သူမကို ရိုးရိုးတန်းတန်း စောက်ပတ်လိုးရုံသာမဟုတ်ဘဲ နောက်ပေါက်ဖွင့် ဖင်ပေါက်ကိုပါ စိတ်ရှိဆော်နေ၍ သူ့စိတ်ထဲမယ် အတိုင်းမသိ နှစ်ထောင်းအားရဖြစ်နေမိကာ အာစရိဟုဆိုထိုက်သော သူနှင့်တစ်ခါတစ်ရံ ဖာအတူချဖက်ဖြစ်ဖူးသည့် ကာမမုဆိုးကြီး ငနီ့ကို အထူးပဲအားကျနေမိသည်။ ငနီလီးနှင့်သူ့လီးမှာ ယှဉ်၍ကြည့်လျှင် သိပ်မကွာလှဟု သူထင်သည်။ အရှည်ရော လုံးပတ်ပါသိပ်မကွာတာမို့ ပါကင်ဖွင့်မရတဲ့လီးဟူ၍ ငနီကိုယ်တိုင် သူ့ကိုသမုတ်ခဲ့ဖူးသည်။

ငနီတစ်ယောက် ဆရာမကို အပီကိုင်ကာလိုးနေပြီဖြစ်၍ အခြေအနေပေးလျှင် သူပါ ရောယောင်ပြီး ဆရာမနှင့်အတူ ချစ်ရေယဉ်ကြောထဲ မျောပါ စခန်းသွားခွင့်ရနိုင်ပေလိမ့်မည် ဟူ၍လည်း စိတ်ထဲက တစ်ထစ်ချယုံကြည်နေမိသည်။

ငနီကား ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ဖင်ကို တဖန်းဖန်းနှင့်အသံထွက်အောင် အနောက်ကနေ တရစပ်တွယ်ကာ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးကောင်း နေတုန်းပင် ဖြစ်သည်။ ဆရာမတစ်ယောက် မရှူနိုင်မကယ်နိုင် တအိုးအိုးတအင်းအင်းနှင့် နှုတ်မှနေ၍ အဆက်မပြတ် ရေရွတ် မြည်တမ်းလျက် ဖင်ဆုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်စလုံး ကော့ပျံနေအောင် အလူးအလှိမ့် ဝေဒနာခံစား အလိုးခံနေပုံက ကြည့်ရက်မြင်ရက်စရာပင် မရှိတော့ပါ။ 

ကျော်မျိုးနိုင် သူတို့နှစ်ယောက်လိုးဆော်နေပုံကို ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် မျက်တောင်မခတ်စတမ်း ချောင်းမြောင်း ငေးကြည့် နေဆဲမှာပင် နှစ်ယောက်သား လှုပ်ရှားမှုတွေ တဖြည်းဖြည်း သွက်လက်မြန်ဆန်လာကြပြီးနောက် ငနီလည်း သူမကို ဖင်အနောက်ကနေ စအိုထဲလီးကြီးထည့်ကာ စိမ်ပြေနပြေ တစ်ကြောင်းချင်းဆွဲလိုးနေရာကနေ တရှူးရှူးတရှဲရှဲနှာမှုတ်သံများ ထွက်လာရပြီး သူ့ခါးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကော့လိုက်ညှောင့်လိုက်နှင့် ဇယ်ဆက်သလို တအုန်းအုန်းတဘုန်းဘုန်း ဝုန်းဒိုင်းကြဲ လိုးလာတာတွေ့ရတော့သည်။

ဆရာမကိုယ်တိုင်လည်း တဏှာသွေးအလွန်ကြွလာဟန်နှင့် ငနီ သူမဖင်ပေါက်ထဲကို လီးပြဲကြီးနှင့် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်ချက်များ အတိုင်း သူမဖင်ကြီးကိုလည်း တယမ်းယမ်းလုပ်၍ ဖင်နောက်ပြန်တွန်းညှောင့် ကော့ဆောင့်ပေးလာရာ မကြာမီ နှစ်ယောက်သား သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အပြိုင်ကြဲလိုက်ကြရာက ရာဂဇောအဟုန် ငယ်ထိပ်ကပ်ပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် အဖြစ်မျိုးနှင့် ငနီလည်း သူ့လရည်တွေကို ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ပေါ် တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထုတ်လိုက်ရာက မြတ်ဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင်လည်း သူမစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်များကို ဖြစ်ဖြစ်မြည်အောင် အပြင်ကိုပန်းထုတ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်ပြိုင်တူပင် ပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားကြလေသည်။

ကိစ္စပြီးပြီ။

ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် တစ်ကိုယ်လုံး ရှေ့ကိုဟပ်ထိုးလဲပြိုကျသွားပြီးနောက် ငနီလည်း သူမအနောက်ကနေ ထပ်ချပ်မကွာပင် ဆရာမကိုယ်ပေါ် ထပ်မှောက်အိပ်လျက်သားကျကာ နှစ်ယောက်သား ပူးပူးကပ်ကပ်ဖိထပ်လျက် အတန်ကြာအောင် ငြိမ်နေကြလေသည်။

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း စိတ်ထဲကနေ မိမိဘာလုပ်ရမည်ဆိုသည်ကို တစ်ယောက်တည်းကြိတ်၍ စဉ်းစားအကြံထုတ်နေရာက နောက်ဆုံး အကောင်းဆုံးအကြံတစ်ခု ရပြီး ပုဆိုးကို အလျင်အမြန် ကောက်ဝတ်လိုက်ကာ သူတို့နှစ်ယောက်ရှိရာအခန်းထဲကို အမှတ်မထင်ပင် လှစ်ကနဲ ဝင်ချသွားလိုက်ပါသည်။

“ ကိုနီ ဗျို့ ကို … နီ နီ အဲ ဆ ဆရာ မ … ဟာ … ဒါ ဒါက ဘယ် ဘယ် လို  ”

“ အယ်တော့ ကို ကို နီ … ထ ထ ဒုက္ခပါပဲ”

ဆရာမတစ်ယောက် ရုတ်တရက်ဖြစ်ပေါ်လာသောအခြေအနေမို့ ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိ မျက်ကလူးဆန်ပျာဖြစ်သွားသည်။ ကိုနီလည်း ထိုနည်းလည်းကောင်းပင်။

နှစ်ယောက်သား ဖင်ထဲမှာ မချွတ်စတမ်း လီးတပ်လျက်သား ထပ်မှောက်အိပ်နေရာက ပျာပျာသလဲ ကုန်းရုန်းထလိုက်ကြကာ ဆရာမက သူ့မျက်နှာကိုပင် စေ့စေ့မကြည့်ရဲဘဲ သူမတို့နှင့်မလှမ်းမကမ်းမှာ ပုံရက်သားကျနေသည့် ကျောင်းစိမ်းထမီကို အလျင်အမြန်ဆွဲယူကာ သူမရင်ဘတ်နှင့်ပေါင်ကို မလုံမလဲ ဖုံးကွယ်ထားလိုက်ပါသည်။ ထမီကလုံးထွေးနေတာမို့ လုံခြုံမှုတော့မရှိဘဲ သူမပေါင်တစ်ဖက်ကိုရော သလဲသီးပမာဏ ရင်သားဆူဖြိုးဖြိုးကြီးနှစ်မြွှာနှင့် ပေါင်တန်နှစ်ခုဆုံရာကြားအရပ်မှ သန်စွမ်းနက်မှောင်ထူထဲသည့် စောက်ဖုတ်မွေး တစ်စွန်းတစ်စကိုပင် အတိုင်းသားကြီး တွေ့မြင်နေရလေသည်။

ငနီလည်း နောက်ကိုလှည့်ကြည့်ပြီးနောက် ကျော်မျိုးနိုင်တစ်ယောက် အခန်းထဲကို မပြောမဆ်ုရောက်ရှိနေမှန်းကို သိလိုက်ရ၍ မျက်စိမျက်နှာပျက်ပျက်နှင့် …

“ ဟာ ငနိုင် သားကြီး … ဘယ် ကဘယ်လို ရောက် ရောက်လာတာလဲ အပြင်ထွက်စမ်းကွာ ဒီကိစ္စ မင်းနဲ့မဆိုင်ဘူး”

ကျော်မျိုးနိုင် ခေါင်းတယမ်းယမ်းခါပြီး …

“ မဟုတ်သေးဘူးနော် ကိုနီ ကျွန်တော်ဖွလိုက်ရမလား ခင်ဗျားနဲ့ဆရာမနဲ့ ဟောဒီလိုလုပ်နေတာ ကြာပြီ ကျွန်တော်ချောင်းကြည့်နေတာ အားလုံးမြင်တယ် သိတယ်”

“ နေ နေပါဦး ဟျောင်ရ စောက်ရမ်းတွေလျှောက်မလုပ်နဲ့ ငါရောသူရော ဒုက္ခရောက်သွားမှာ အေးဆေး ညှိလိုက်ရအောင်ကွာ”

“ ဘာလဲ ခင်ဗျား မုန့်ဖိုးပေးပြီး ပြန်လွှတ်မလို့လား ကျုပ် သူငယ်နှပ်စားမဟုတ်ဘူးဗျ ဟဲဟဲဟဲ”

ကျော်မျိုးနိုင် မခိုးမခန့်နှင့်ရယ်သည်။ ဆရာမရော ငနီရော ဘာပြော၍ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့။ ဆရာမဆိုလျှင် ထိုင်ရအခက် ထရအခက် ငိုရအခက် ရယ်ရအခက်နှင့် ကျော်မျိုးနိုင်မျက်နှာကိုတောင် စေ့စေ့ရင်ဆိုင်ပြီး မကြည့်ဝံ့တော့။ သူမအရှက်တွေလည်း ကုန်ပြီ။

ဟုတ်သည်။ ဒီကောင်ဟာ သူပြောတဲ့အတိုင်းပဲ သူငယ်နှပ်စားတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ဘူး။ သူ့ထက်အပုံကြီးငယ်သော ကျောင်းသားလူငယ် တစ်ယောက်ဖြစ်ပေမယ့် အကင်းတော့ပါးသည်။ အကုန်နှံ့နှံ့စပ်စပ်ရှိကာ စော်တွေဘာတွေဆိုလည်း အတူဖြုတ်ဖူးတာ သတိရမိသည်။ လီးလည်း သူနှင့်မတိမ်းမယိမ်းရှိသည့်ကောင်။ ငနီ တစ်ခုခုကို စဉ်းစားမိသွားပြီး ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ရှိရာဖက်ကို အကဲခတ်သလို လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ သူ့ကို တစ်စုံတစ်ရာပြောလိုဟန်နှင့် အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြန်လည်စူးစိုက်ကြည့်နေသော ဆရာမရဲ့ ရွှန်းလဲ့လဲ့မျက်ဝန်းတစ်စုံကို အသေအချာမြင်လိုက်ရပေသည်။

ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်လည်း ကိုယ်ပေါ်ကထမီကို ခပ်သွက်သွက်ပင် ရင်လျားဝတ်ဆင်ထားလိုက်ပြီဖြစ်သည်။ သူမရင်ထဲမှာတော့ မလုံမလဲစိတ်တွေကြောင့် သွက်သွက်ခါရူးချင်လောက်အောင် ဗြောင်းဆန်နေရပြီး ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်စေတော့ရယ်လို့များ စိတ်ကို ဒုန်းဒုန်းချထားမိပြီလား မပြောတတ်တော့ပါ။

“ ကဲ ပြောစမ်း မင်း ခုလာတာ ကိစ္စတစ်ခုခုရှိလို့လား”

ကျော်မျိုးနိုင် ခေါင်းညိတ်ပြီး သင်္ချာဆရာမဒေါ်နန်းရွှေက ဆဋ္ဌမတန်းကျောင်းဆောင်ပြင်မည့်ကိစ္စ လက်သမားအဖွဲ့ခေါ်ရန် ငနီ့ကို တာဝန်ပေးလိုက်ကြောင်း ဆရာမမှာသည့်အတိုင်း ၏သည်၍မလွဲ ပြန်လည်ပြောပြလိုက်သည်။

ငနီ ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့်နားထောင်နေပြီး သူ့စကားဆုံးတော့မှ …

“ ထားလိုက်တော့ ဒီကိစ္စ မနက်ဖြန် လက်သမားတစ်ဖွဲ့လုံး ခေါ်ခဲ့မယ်လို့ ဆရာမကို ပြန်ပြောလိုက် ကျော်မျိုးနိုင် ခု မင်းအပြင်ကို ခဏ ထွက်ပေးစမ်းကွာ ဒီမှာ ဆရာမနဲ့ ငါနဲ့ နှစ်ယောက်ချင်း ပြောစရာရှိလို့  ”

“ ကောင်းပြီလေ တစ်ခုတော့ရှိတယ် ခင်ဗျား ဟိုဟိုဒီဒီ ဉာဏ်ဆင်ပြီး ကူလီကူမာတော့ လုပ်မယ်မကြံနဲ့နော် ကိုနီ ကျွန်တော့်အကြောင်း သိပါတယ်”

“ အေးပါကွာ သားကြီး ခဏလေး အချိန်ခဏလေးပေး”

ကျော်မျိုးနိုင်ကို ချော့မော့ဖျောင်းဖျပြီး အပြင်ကို ခဏထွက်ခိုင်းလိုက်၍ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာအောက်ပိုင်း ရပ်ဝန်းဆီကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်ကာ အခန်းထဲက မထွက်ချင်ထွက်ချင်နှင့် အပြင်ဖက်ထွက်လာသည်။ ဆရာမခမျာလည်း ထမီရင်လျား ဝတ်ထားရင်းနှင့်တောင်မှ ကျော်မျိုးနိုင်ထံမှ အကြည့်ရိုင်းရိုင်းများက သူမ ရင်သားကြီးနှစ်မြွှာနှင့် ခါးအောက်ပိုင်း အသားဆိုင်များဖက်ဆီကို တရစ်ဝဲဝဲရောက်လာခဲ့၍ မနေတတ်မထိုင်တတ်ဖြစ်နေကာ ရင်ကိုပဲ လက်နှစ်ဖက်ကာပြီးဖုံးရမလို ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်စွာစီးအိုင်ထွက်ကျနေသော စောက်ဖုတ်ရှိရာကိုပဲ မလုံမလဲ သူမလက်ဖဝါးကလေးနှင့် အုပ်ကွယ် ဝှက်ထားရမလိုဖြစ်ပြီး ကျော်မျိုးနိုင်ဆီကို မျက်စောင်းကလေးတခဲခဲနှင့် အခန်းထဲမှာ ကျန်ခဲ့သည်။

ကျော်မျိုးနိုင် အပြင်မှာစောင့်နေသည်။

“ ဆရာမကို လိုးချင်တယ် ဆရာမစောက်ဖုတ်ကို လီးကြီးကြီးနဲ့ လိုးခွဲပစ်လိုက်ချင်တယ်”

သူ့စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်နေသော ရမ္မက်စိတ်ကို ဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်၍မရ။ ကြောက်မက်ဖွယ် ရမ္မက်စိတ်ပင်ဖြစ်သည်။ ဒီစိတ်ကြောင့်ပင် လူတော်တော်များများ ဘဝတွေ စုတ်ပြတ်သတ်ကုန်သည်အထိ ပျက်စီးချင်တိုင်း ပျက်စီးခဲ့ရသည်။ ရမ္မက်နွံထဲမှာမျောပါပြီး အတိုင်းအဆမရှိ နစ်မွန်းချင်တိုင်း နစ်မွန်းကြရသည်။ မုဒိန်းတွေဘာတွေကျင့်ကြ လုကြယက်ကြ သတ်ကြဖြတ်ကြ ထောင်ထဲရောက်သူ ရောက်ကြရသည်။ 

ယခုတလော နေပြည်တော်မှာ ဟိုးလေးတကျော်ဖြစ်ပွားသွားခဲ့သည့် Victoria (ဗစ်တိုးရီးယား)ခေါ် အသက် ၂ နှစ် ၁၁ လသာ ရှိသေးသော ကလေးမလေးကို သက်ငယ်မုဒိန်းမှုကျူးလွန်သည့်ဖြစ်စဉ်မှာလည်း ဤသဘောနှင်နှင်သာဖြစ်ပေသည်။ အင်အားကြီးမားထက်သန်စွာ ဖြစ်တည်လာသော ကာမဂုဏ်ချဉ်ခြင်းရမ္မက်ကို အချိန်မီတားဆီးထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းမရှိခဲ့လျှင် အကွပ်မဲ့ကြမ်းကဲ့သို့ ဗရမ်းဗတာဖြစ်ကာ မိမိ၏အသက်တာကိုရော ဘဝရှင်သန်မှုကိုပါ အကြီးအကျယ် ဒုက္ခရောက်စေမည်ဖြစ်သည်။

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း စောစောက သူကိုယ်တိုင် မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့ခွင့်ရခဲ့သော ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်၏ဖင်အိုးကားကြီးများနှင့် ဖင်ဝစူတူတူ နက်မှောင်ထူထပ်သောအမွေးအမြှင်များဝန်းရံနေသည့် ဖောင်းဖောင်းရွရွစောက်ဖုတ်မျက်နှာပြင်ကျယ်ကြီးကို မျက်စိထဲ ပြန်လည်မြင်ယောင်ပြီး သူ့ပုဆိုးခါးပုံစကို အသာဖြေချလိုက်ကာ ပေါင်ကြားထဲကိုလက်နှိုက်၍ လီးပြန်တောင်လာအောင် လချောင်းကြီးကို ဆွကာဆွကာဖြင့် ရှည်လမျောဖြစ်နေသော လီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်သပ်ဆွဲဆန့်ကာ ဂွင်းတိုက်ကစားနေမိသည်။ 

သွေးသားလန်းဆန်းတက်ကြွဆဲ အာရုံခံစားမှုသစ်လွင်နိုးကြွဆဲ လူငယ်တစ်ယောက်ပီပီ အချိန်သိပ်ကြာကြာ နှုးဆွရခြင်းမရှိဘဲ သူ့လီးက တစ်မုဟုတ်ချင်း ပြန်တောင်မတ်လာသည်။ လီးတန်ရှည်ဆန့်ထွက်လာသလို လီးလုံးပတ်ကလည်း ရမ္မက်ဇောအဟုန်ကြောင့် နဂိုအနေအထားထက်ပင် နှစ်ဆသုံးဆခန့် ပိုမိုကြီးထွားလာသလိုထင်ရသည်။

ကျေနပ်လောက်သည့် အခြေအနေရောက်သည်အထိ လီးကိုဆွဲဆန့်ပြုပြင်ကာ အထက်လှန်အောက်ချ လျှောတိုက်ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပြီး လီးအတောင်ဆုံးဖြစ်သည့် အနေအထားမှာ သူ့လက်ကို ဆတ်ကနဲရပ်တန့်ထားလိုက်ပြီး ပုဆိုးကိုအသာပြန်ဖုံးထားလိုက်သည်။ ဒါက ဆရာကြီးများ၏သင်ကြားချက်အရ ဖြစ်ပြီး ယခုလို ဂွင်းထုလိုက် ရပ်လိုက် မကြာခဏလုပ်ခြင်းအားဖြင့် အိမ်ထောင်တစ်ခု၏ ရှေ့တန်း တိုက်ခိုက်ရေးသမားများ ဖြစ်ကြသော မိမိတို့ယောက်ျားသားများ၏လီးက တောင်မတ်စွမ်းအားပိုကြီးကာ မိန်းမဖြစ်သူနှင့် ကာမနှီးနှော ဆက်ဆံရာမှာလည်း စွမ်းအားသန်သန် လိုးရှိန်မြင့်မြင့်နှင့် သုက်ကိုအကြာကြီး ထိန်းကာ အချိန်ကြာကြာ ဆွဲလိုးနိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း ရပ်ကွက်ထဲက ကာလသားကြီးများထံမှာ သူ အသေအချာသင်ကြားခဲ့ရသည်။ ကျော်မျိုးနိုင် ဒီလိုမကြာခဏလုပ်သည်။ 

သူ့လီးကို လေ့ကျင့်ပေးသည်။ အရွယ်ငယ်ပေမယ့် လေ့ကျင့်သားကျလာလေလေ တစ်ခါထက်တစ်ခါ သိသိသာသာ ပိုမိုအဆင်ချောအောင် လိုးနိုင်လေလေဖြစ်တာကို သူ့ကိုယ်တွေ့သိမြင်ခဲ့ရသည်။ လိင်ကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍လည်း သူ့ကိုယ်သူ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ယုံကြည်မှု ပိုရလာသည်။

အဆင်သင့်ဆိုသလိုပင် ငနီရဲ့အိမ်ခန်းတံခါး ကျွီကနဲပွင့်လာပြီး ငနီနှင့် ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်တို့ အိပ်ခန်းထဲကနေ နှစ်ယောက်အတူတူ ထွက်လာကြတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ငနီမျက်နှာ စပ်ဖြီးဖြီးဖြစ်နေသလို ဆရာမပုံစံကြည့်ရတာလည်း စောစာကကဲ့သို့ ကြက်မကြီး လည်လိမ်သလို ဖြစ်မနေတော့ဘဲ အနည်းငယ် ရွှင်ပျလာဟန်ရှိသည်။ အကြောင်းတစ်ခုခုတော့ ရှိရမည်။

ငနီ အပြင်ရောက်တာနှင့် သူ့လက်ကိုဆွဲပြိး …

“ ငနိုင် မင်း ဒီနေ့ကိစ္စ နှုတ်လုံကို လုံရမယ်နော် ကတိပေးမလား”

ပြောလိုက်ရာ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း …

“ ကျွန်တော်ပြောပြီးပြီလေ ကိုနီရ”

“ မင်း ကတိပေးနိုင်လား ဒါပဲပြော ဒီမှာဆရာမလေးလည်းရှိတယ်”

“ ဟာ ဒါ ဒါတော့ မပေးနိုင်ဘူး”

“ မင်း ဆရာမကို ချချင်လား သား”

ကျော်မျိုးနိုင် ကြောင်တက်တက်ဖြစ်သွားသည်။

ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဒီမေးခွန်းကိုမေးလိုက်သူက ကိုနီမဟုတ်ဘဲ သူ့နဘေးမှာလာရပ်လိုက်သည့် ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင် ဖြစ်နေခြင်းကြောင့်ပင်။

“ ဟာ ဆ ဆရာ မ ကျ ကျနော် အင်း အဲ …  ”

“ ပြောလေ မင်း ပြောမှသိရမှာ မင်းဆရာမကို ချချင်တယ်မဟုတ်လား”

“ ဒါ ဒါက ဟို ဟို … အဲ  ”

ကျော်မျိုးနိုင် ခွေးအလှည်းနင်းထားသလို စကားတွေ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့် အာစေး အမိခံထားရသလိုဖြစ်နေသည်။

“ ပြော ပြောလိုက်လေ ငနိုင် မင်း ယောက်ျားမဟုတ်ဘူးလား”

ငနီလည်း ဘေးကနေ သူ့ကိုအချွန်နှင့်မပေးလိုက်သည်။ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ခေါင်းငိုက်စိုက်ချကာ အဖြေခက်နေရာက ကိုနီက ဒီလို ပြောလိုက်တာကြောင့် မထူးဘူးဆိုပြီး စိတ်ကို ဇွတ်မှိတ်အားတင်း၍ ဆရာမကိုလှည့်မကြည့်ဘဲ အခြားတစ်ဖက်ကိုမျက်နှာလွှဲပြီး …

“ ချမယ်ဗျာ ဘာဖြစ်ဖြစ်”

ပြောလိုက်ရာ …

“ ကောင်းပြီ ဒီလိုမှပေါ့ ကဲ ဝတ်ရည် ဒီကောင့်ကို အထဲခေါ်သွားလိုက် ငနိုင် မင်းလိုချင်တာရပြီဆိုတော့ ခုနတို့ပြောတဲ့ ကတိတစ်ခုတော့ မဖြစ်မနေ ပေးရမယ်နော်”

“ ဟုတ်တယ် သား နိုင်နိုင် ဆရာမတို့ကို မင်း အရင်ဆုံးကတိတော့ပေးပါ တို့ကိစ္စ ဘယ်သူမှလျှောက်မပြောပါဘူးလို့ ဒီအတွက် နှုတ်ပိတ်ခ အနေနဲ့ မင်းကို ဖြစ်ချင်တာဖြစ်ခွင့် ဆရာမပေးမယ် စိတ်ချလိုက် ကဲ ဘယ့်နှယ်လဲ”

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်တစ်ကိုယ်လုံးကို ခုမှပဲ ရဲရဲတင်းတင်းဝေ့ဝိုက်ကာ စူးစိုက်ငေးကြည့်လိုက်ရင်း တံတွေးတစ်ချက်ကို ဂွက်ကနဲနေအောင်မျိုချပစ်လိုက်ရာက …

“ ပေး အင်း ပေးပါတယ် ဆရာမ အဲဒီကိစ္စ ဘယ်သူ့မှလျှောက်မပြောပါဘူး  ”

“ အို လိမ္မာလိုက်တာ ကလေးရယ် ဒီလိုမှပေါ့ ဟင်းဟင်း ကဲ လာ အချိန်တော့ သိပ်မရဘူး မင်း ဆရာမနောက်ကလိုက်ခဲ့”

မြတ်ဝတ်ရည် ကျော်မျိုးနိုင်အနားကို ကပ်လာပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ကျေးဇူးတင်စကားပြောဆို၍ အခန်းထဲ ဆွဲခေါ်လိုက်ရင်း တစ်ဆက်တည်း ငနီဖက်ကိုပါလှည့်ကာ …

“ ကိုနီ ရှင် အထဲလိုက်ဝင်မလာနဲ့နော် အပြင်မှာပဲ စောင့် ကြားလား ဝင်လာရင်တော့ အသိပဲ”

ကိုနီ ပြုံးစစနှင့် သူ့ခေါင်းကိုညိတ်ပြီး …

“ အေးပါ ဝတ်ရည်ရာ ငါနားလည်ပါတယ်ဟ လုပ်စရာရှိတာသာ ရဲရဲလုပ် တစ်ခုတော့ရှိတယ် နင် ဒီကောင့်ကိုတော့ လုံးဝလျှော့မတွက်နဲ့ ဒီကောင်က ဆရာအဆင့် ရှင်းလား ငါပြောတာ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ရှင် ဟုတ်ကဲ့ပ ါတဲ့ ဟွင်းဟွင်း  ”

“ ကဲ လာဟေ့ နိုင်နိုင်”

ဆိုပြီး ငနီ့အရှေ့မှာပဲ ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လက်ကို ပြောင်ပြောင်တင်းတင်းဆွဲခေါ်ကာ အခန်းထဲဝင်လာခဲ့လိုက်ရာ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သူမ၏ကြီးမားကားစွင့်လှသော ဖင်အိုးကြီးနှစ်ဖက်နှင့် သူ့ခန္ဓာက်ုယ်အရှေ့ပိုင်းတို့ ထိလုထိခင်အနေအထားနှင့်ပင် ဆောင်သဉ္ဇာဘုံခန်း ထဲကို လိုက်ပါလာခဲ့ရလေသည်။

“ ကဲ အပေါ်ဖက်ရွှေ့ ထိုင်လိုက် ဆရာမမင်းကို သနားလို့ နှုတ်ပိတ်ခပေးတာနော် ကြားလား နိုင်နိုင်”

ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ပြောလိုက်ခြင်းပင်။ နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲကိုရောက်လာပြီး ဆရာမက ကျော်မျိုးနိုင်ကို ခုနက သူမနှင့်ငနီတို့ နှစ်ယောက် ချစ်ဗျူဟာကျင်းခဲ့ကြသည့် ငနီအသင့်ခင်းထားသော ဂွမ်းကပ်အခင်းတစ်ခုပေါ်မှာ ဝင်ရောက်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တာ ဖြစ်သည်။

ကျော်မျိုးနိုင်ဆိုပြီး အရင်က ခပ်မာမာခေါ်ဝေါ်လာခဲ့သလောက် ခုများကျတော့လည်း နိုင်နိုင်မှနိုင်နိုင် တစ်နိုင်တည်းသီးနေအောင် ခပ်ချွဲချွဲလေး ခေါ်ပြီး စကားပြောဆိုနေရာ ချက်ချင်းလက်ငင်းပင် ဆက်ဆံပုံပြောင်းလဲသွားသည့်အဖြစ်ကို ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သတိထားမိပြီး ဘာမှမပြောဘဲ ခေါင်းကတညိတ်ညိတ်နှင့်ပင် ဆရာမထိုင်ခိုင်းသောနေရာမှာ အသာဝင်ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။

ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် သူမကိုယ်ပေါ်မှ အဖြူရောင်လက်စက ကျောင်းရင်ဖုံးအင်္ကျီကြယ်သီးများကိုဖြုတ်ကာ အပေါ်အင်္ကျီကို ကိုယ်ပေါ်ကနေ အသာချွတ်ချလိုက်သည်။ အောက်ခံဘရာစီယာအောက်မှ ရုန်းကန်ထွက်လုမတတ်ဖြစ်နေသော ဆရာမရဲ့စနေနှစ်ခိုင် (ဝါ) ရင်သားထွားအိအိနှစ်မြွှာကို ကျော်မျိုးနိုင်မျက်စိရှေ့မှောက်မှာ အတိုင်းသား တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။

“ မမကို ဘော်လီ ကူချွတ်ပေးဦး”

“ ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့  ”

သူ့ကိုယ်သူ မမဟု ရည်ညွှန်းပြောဆိုလိုက်သော ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ကို ကျော်မျိုးနိုင် ဘယ်လိုသုံးနှုန်းခေါ်ဝေါ်ရမှန်း မသိတော့။ လူက ထူထူပူပူဖြစ်နေသည်။ မကြာမီ လိုးရတော့မည်ဆိုသောအသိက ဇောကပ်နေတာမို့ သူ့ခါးအောက်ပိုင်း ပေါင်ခွကြားရှိလီးက ဖျင်းဖျင်းဖျင်းဖျင်းနှင့် တစ်မျိုးကြီးဖြစ်ကာ ထောင်ထလာတာ အမှန်ပင်။ တင်ကြိုမျှော်လင့်ထားခြင်းမျိုးမရှိဘဲ လောလောဆယ် သူကြုံတွေ့လိုက်ရသည့် အခြေအနေများကြောင့်လည်း လူပျိုပေါက် ကလေးသာသာအရွယ်မျှသာရှိသေးသော သူ့အဖို့ အသည်းအသန် စိတ်လှုပ်ရှားမိတာကို အပြစ်လို့ ဆိုစရာတော့မရှိပါချေ။

ရာဂစပ်လျဉ်းသည့် ခန္ဓာကိုယ်အသွးအသား ဖောက်လွဲဖောက်ပြန်မှုကိစ္စဟူသည် အရွယ်သုံးပါးမရွေး ချိန်ခါမရွေး ဖြစ်ပေါ်လာန်ုင်သည့် ထူးဆန်းသည် ဟု မဆိုနိုင်သည့် ခန္ဓာဗေဒဆိုင်ရာ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ် ဓမ္မတာတစ်ခုပေပဲ မဟုတ်လား။

ကျော်မ်ျုးနိုင် သူ့ဖက်ကို နောက်ကျောလှည့်ပေးလိုက်သည့် ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ဘော်လီချိတ်ကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်ပင် တစ်ခုချင်း ချိတ်ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ ဘော်လီကျွတ်ပြီး အပေါ်ပိုင်း နိကက်ဖြစ်နေသောခန္ဓာကိုယ်နှင့် သူ့ဖက်ကိုဘှည့်လာသည့် ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ရင်သားဆိုင်အိအိကြီးနှစ်မြွှာကို ကျော်မျိုးနိုင်တစ်ယောက် မျက်တောင်မခတ်စတမ်းဘဲ ငေးကြည့်နေမိသည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ ဆုပ်ညှစ်ချေနယ်ပစ်ချင်စရာကောင်းလောက်အောင်ပင် အယ်အယ်ထွားထွားကြီးများဖြစ်သည်။

နို့သီးခဲကျစ်ကျစ်ကလေး နှစ်ခုက လက်တစ်ဆုပ်စာပင်မကသော နို့အုံနှစ်ဖက်ထိပ်ဆီမှာ စပျစ်သီးခဲကလေးနှစ်လုံးပမာ သွားရည်ယိုချင် စဖွယ် အပေါ်ငေါ့ထောင်လို့နေတာ တွေ့ရလေသည်။ အသားအရေဖြူဝင်းသူမို့ သူမနို့အုံကြီးနှစ်ဖက်ရဲ့အခြေမှာ သွေးကြောစိမ်းစိမ်း ကလေးများ ယှက်ဖြာလို့နေသည်ကိုပင် အတိုင်းသား တွေ့မြင်နိုင်ပေသည်။

“ ကိုင်လေ ဖျစ်ချင်ဖျစ် ကိုင်ချင်ကိုင် စို့ချင်သလောက်စို့ အားလုံး မင်းသဘောပဲ စိတ်ရှိလုပ် ဆရာမ အဲ မမ မင်းကို အကုန် လိုက်လျော ပေးမယ်”

“ ဆ ဆရာမ ရယ် ချစ် ချစ် ချင်စရာကြီးဗျာ  ”

သှူုစကားတွေ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြစ်နေသည်။ ရင်ပဲကြပ်သလိုလို တံတွေးတွေဘာတွေပဲ နင်သလိုလို လည်ချောင်းထဲ တစ်ခုခု ဆို့ပိတ်နေသလိုဖြစ်နေသည်။ သူ့ခြေရင်းဖက်မှာ ပုဆစ်ဒူးတုပ်ပုံစံနှင့် ထိုင်နေသော ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ လက်တစ်ဖက်က သူ့ခေါင်းပေါ်ရောက်လာပြီး ဆံပင်တွေကို လာရောက် ဆုပ်ဆွဲကုပ်ဖွလိုက်ချိန်မှာပဲ ကျော်မျိုးန်ုင်ရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ရင်သားဆိုင်နှစ်ဖက်ဆီ အလိုအလျှောက်ရောက်ရှိသွားရကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားပါးတရ ဆုပ်ညှစ်ဖျစ်ချေပေးနေမိပြီဖြစ်သည်။

“ အဟင်းဟင်း ဟင်း အို အို ကဲ ကဲလိုက်တာကွယ် ဘယ်ကတည်းက ခုလိုကိုင်ချင်နေတာလဲ မသိပါဘူး”

ကျော်မျိုးနိုင် ဆရာမမျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ဆရာမရဲ့မျက်လုံးကလေးများ ရီဝေစွာဖြင့် သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတာတွေ့ရပြီး သူမအကြည့်များက ရမ္မက်အခိုးအငွေ့များယှက်ဖြာနေသည်ဟု သူ့စိတ်ထဲမှာ ခံစားလိုက်ရကာ လိုးချင်စိတ်များ ထိန်းမရအောင် ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

“ ချယ် ထ ထမီ ချွတ်ပါလား ဟင်”

“ အို ဘာ ဖြစ်လို့  ”

“ ကြည့်ချင်လို့ပေါ့  ”

“ ဘာကြည့်ချင်တာလဲ ပြော နို့နှစ်လုံး ဖွင့်ပေးထားတာပဲ စို့လေ ကလေး ပါးစပ်နဲ့စို့ ပေးဦး”

“ စို့မှာပေါ့ နို့လည်းစို့မယ် ဟိုဟာလဲ ကြည့်ချင်တယ်”

“ အမလေးနော် ဘာများလဲ သားရဲ့”

“ ချယ့် စောက်ပတ်ကြည့်မလို့  ”

“ ဟယ် ကြည့်စမ်း ခွေးဆိုးလေး မင်းက စပတ်ကြည့်ပြီး ဘာလုပ်မလဲ ကြည့်ရုံကြည့်မှာလား  ”

“ ဟင့်အင်း ကြည့်လည်းကြည့် လိုးလည်းလိုးမယ်”

ဆရာမရဲ့လက်တစ်ဖက် သူ့ငယ်ထိပ်ပေါ် ဒေါက်ကနဲ ရောက်လာသည်။ ကျော်မျိုးနိုင် ဆရာမလက်ခေါက်စာမိသွားသည်။

“ သွား ပါးစပ်ကြီးက အရွယ်နဲ့ မလိုက် ပြောရဲလိုက်တာကွာ ပြန်ပြောစမ်း ဘာလုပ်ချင်တယ်”

“ ကျ ကျနော် ဆရာမကို လ လိုး လိုး ချင်တယ် ”

“ ဘာရယ်  ”

“ လိုးချင်တယ် လို့ ”

“ ခိခိ ခစ်ခစ်ခစ် ”

ဆရာမကိုယ်ကလေး တသိမ့်သိမ့်ခါအောင်ရယ်သည်။ ကျော်မျိုးနိုင်အနားကပ်ထိုင်လာပြီး သူ့ပါးတစ်ဖက်ကို မချင့်မရဲဟန်နှင့် လက်ညှိုးလက်မနှင့်ဖျစ်လိမ်ဆွဲလိုက်ကာ ရုတ်တရက် နှုတ်ခမ်းကလေးတိုးကပ်ပြီး ရွှတ်ကနဲနေအောင် နမ်းလိုက်ရင်း ဆရာမက …

“ ချယ် အလကား စတာပါကွယ် နိုင်နိုင် စိတ်မဆိုးနဲ့နော် ပြီးတော့လည်း … ”

“ ပြီးတော့ ဘာလဲဟင် ချယ်”

“ ချယ် အဲဒါပြောမလို့ မင်း ငါ့ကို ချယ်ခေါ်လိုက် ဆရာမခေါ်လိုက် လုပ်မနေနဲ့ကွာ မကြာခင်ပဲ တို့နှစ်ယောက် လင်လိုမယားလို နေရတော့မှာကွ ခုန မင်းပြောသလို လိုးရတော့မှာ အပိုလုပ်မနေနဲ့ ချယ် မင်းကို နိုင်နိုင်ပဲခေါ်မယ် ချယ့်ကိုလည်း အင်း မင်းနဲ့ဆို မောင်လေးနဲ့မမအရွယ်ဆိုတော့ မမလို့ပဲခေါ် ကြားလား သား”

“ ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ချယ် အဲ မ မမ အဟင်း ဟင်း”

“ ကောင်းပြီ ဒါဖြင့် မင်း ဟိုဖက်ခဏလှည့် ချယ် က ကိုယ့်တပည့်အရှေ့မှာ မျက်နှာပြောင်ပြောင်နဲ့ ထမီချွတ်ရမှာလေ ဒီတော့ ချယ့်ဖက်ကလည်း စိတ်မရဲသလိုကြီးဖြစ်တာပေါ့လို့ အဟင်း ဟင်းဟင်း”

“ ဟုတ် ရပါတယ် ကျွန်တော် လှည့်ပေးထားမယ်”

ကျော်မျိုးနိုင် သူမကိုကျောခိုင်းပြီး တစ်ဖက်ကို လှည့်လိုက်သည်။

အမှန်တော့ သူမ လုံးဝ စိတ်မရဲတာမဟုတ်။ မြတ်ဝတ်ရည်ကဲ့သို့ အခွက်ပြောင်သော မိန်းမစားမျိုးဆိုတာက အပြစ်ပြောစရာမရှိအောင် ရုပ်ကလေး နုပျိုချောလှသလောက် တဏှာရာဂအလွန်ထက်သန်ပြီး ကာမဂုဏ်အာရုံခံစားရာမှာလည်း အတိုင်းအဆမရှိသူပင်ဖြစ်ရာ ဘယ်ယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့အရှေ့မှာမဆို ဖင်ပေါ်ခေါင်းပေါ် နေဝံ့သူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော လှန်ပြဖြဲပြလုပ်ရဲသူ တစ်ဦးပဲဖြစ်သည်။ ယခု ကျော်မျိုးနိုင်ကိုလည်း ကြောင်က ကြွက်ကို ကစားနေသည့်နှယ် မချိတရိ ကလိတိတိလေးဖြစ်အောင် အမူပိုပိုနှင့် မာယာကြွယ်ပြီး မူလကျီတူလကျီ လုပ်နေခြင်းသာဖြစ်သည်။

သူတစ်ဖက်ကို လှည့်လိုက်တာနှင့် မြတ်ဝတ်ရည်လည်း ထမီကို ဗြုန်းကနဲနေအောင် ကွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်လျှောချလိုက်ပါသည်။

“ ရပြီ ပြန်လှည့်တော့” 

ဆိုပြီး ထမီကို နဘေးဖက်ဆီ ခြေဖျားနှင့်အသာခတ်ထုတ်ပစ်လိုက်ကာ သူမကိုယ်ပေါ်မှာ နောက်ဆုံးကျန်နေသည့် အတွင်းခံပင်တီကို ကုန်း၍ချွတ်နေစဉ်မှာပင် ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သူမဖက်ကိုလှည့်လိုက်ရာ လုံးဝန်းပြည့်ဖြိုးလှသည့် ဖင်ဆုံအိအိနှစ်ဖက် အဖုံးအကွယ်မဲ့စွာဖြင့် ပြောင်သလင်းခါနေပြီး ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ပေးထားတာမို့ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ တုန်အိအိဖြစ်နေသော ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်အကြားမှ မဲနက်၍အဖုတ်လိုက်ဖြစ်တည်နေသော စောက်မွေးဦးစွန်းဖုတ်ကလေးကိုပါ ရမ္မက်သွေးကြွဖွယ်ရာ အထင်းသားအရှင်းသား အသေအချာ ရှုစားခွင့်ရလိုက်လေသည်။ ကျော်မျိုးနိုင်လက်က သူ့ပေါင်ကြားကိုယောင်ယမ်းစမ်းပြီး တောင်မာနေပြီဖြစ်သော သူ၏လီးကို အရင်းအညှာဖက်ကနေ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ်ပွတ်သပ်လိုက်မိသည်။

သူ တအား လိုးချုင်နေပြီ။

မြတ်ဝတ်ရည် မခို့တယို့ပုံစံနှင့် မတ်တပ်ရပ်လျက်ကပင် သူ့ဖက်ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်လာသည်။ ကျော်မျိုးနိုင်နှင့် မျက်လုံးချင်းဆိုင်၍ အကြည့်မှာ သူမမျက်နှာဝယ် ရမ္မက်နှင့်သက်ဆိုင်သော အရိပ်ကလေးတချို့ဖြတ်ပြေးသွားကြသည်။ ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ မျက်လုံးအကြည့် များက သူ့ဆရာမဖြစ်သူရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းအရပ်ရှိ ပေါင်တန်နှစ်ခုတွေ့ဆုံရာအကြားမှ အမွေးနက်နက်များစုဝေးဝန်းရံကာ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့လေး ခုံးထနေသော လက်တစ်အုပ်စာပင်မကသည့် စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကို စူးစိုက်ရောက်ရှိလို့သွားသည်။

“ စိုက်ကြည့်မနေနဲ့ ကိုယ်တော် ရှက်စရာကြီး ဟင်း ဟင်းဟင်း ကဲပါ မင်းလည်း ချွတ်တော့”

“ ဟုတ် ကဲ့ မမ”

ကျော်မျိုးနိုင် ကျောင်းစိမ်းလုံချည်ကို ခါးမှနေ၍ ချွတ်ချလိုက်သည်။ အတွင်းခံမပါ ဝတ်လေ့ဝတ်ထမရှိတာမို့ စောက်ဖုတ်အနံ့ရရုံနှင့်ပင် ချိုကြွနေပြီဖြစ်သော သူ့လီးက ပြဲလန်နေသောလဒစ်ကြီးအပြူးသားနှင့် ပုဆိုးခြုံအောက်ကနေ ဖြောင်းကနဲ အပြင်ကို ကန်ထွက်လာသည်။

“ ဟားး …  ”

ဆရာမလေးနှုတ်ခမ်းကလေး ဝိုင်းစက်သွားကာ သူမနှုတ်ဖျားမှ အို ဟုပင် အသံမထွက်ဘဲ ဟားး ကနဲ အမေဋိတ်သံနှင့် တအံ့တသြ ရေရွတ်လိုက်မိသည်။

မြတ်ဝတ်ရည် မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်သွားသည်။ ကြည့်စမ်း အရွယ်နှင့်မလိုက် ကြီးမားဖွံ့ထွားလိုက်တဲ့လီး။ ငနီ့လီးထက် မကြီးဘူး ဆိုလျင်တောင်မှ နည်းနည်းလေးမှ လျှော့မည့်ပုံစံမျိုးမရှိ။ ဒီလီးမြင်ရုံနှင့်ပင် သူမရဲ့ကံကြမ္မာသည် ဆိုးသည်ဟုထင်မှတ်နေရာကနေ အကောင်းဖက်ကို ရောက်ရှိခဲ့ပြီဆိုတာ မြတ်ဝတ်ရည် အသေအချာ သဘောပေါက် လိုက်မိပြီ။

“ နိုင် နိုင် အို ကြည့်စမ်း မင်းလီး တကယ်ကြီးတာပဲ ချယ် အဲ မမတော့ လူကဲခတ်မှန်သွားပြီထင်တယ် ကလေးရယ်”

ပါးစပ်က ပြောလည်းပြော သူမလက်တစ်ဖက်က ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လီးတန်ရှိရာ ပေါင်ခွကြားထဲကို လျှပ်တပြက်တိုးဝင်သွားပြီး လချောင်းတုတ်တုတ် ရှည်လမျောကြီးကို အရင်းကနေ လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်မိလေသည်။

ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် သူ့လီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ကျကျနနကြီးဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးကို လဒစ်ထိပ်ကနေအရင်းအဆုံးအထိ လက်နှင့်ဆကာဆကာဖြင့် အသေးစိပ်လိုက်လံလှည့်ပတ်ကြည့်ရှုနေသည်။

“ ကိုနီက မင်းကို ဆရာအဆင့်တဲ့ ဟုတ်လား”

“ ဟာ မဟုတ်တာ ဒီလူကြီး သက်သက်လိုက်ကြပ်နေတာ”

“ မင်း စော်ချဖူးလား”

“ ဟင့်အင်း”

“ မှန်မှန်လိမ်နော်”

“ အာ ချယ် အဲ မ မမ ကလဲ”

ကျော်မျိုးနိုင် ဘူးခံငြင်းရင်း ဆရာမလက်ထဲမှ လီးကြီးက ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ တုန်ခါလှုပ်ယမ်းသွားသည်။ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာကို မျက်လုံးကလေးမှေးစင်း၍ကြည့်လိုက်ကာ ပြီတီတီလေသံနှင့် …

“ ဟော ကြည့် “

ဆိုပြီး …

“ မင်းဟာကြီးက သူဆော်ချဖူး ဖြူတ်ဖူးတဲ့အကြောင်း ဝန်ခံနေတာ တွေ့လား အို ထားလိုက်ပါ မင့်လီးကြီး တအားတုတ်ဖီးနေတာပဲကွာ ဒစ်ကြီးကလည်း ထိပ်ပြဲကြီး ကုလားလီးဒစ်ကျနေတာပဲ သားရေကိုခုလို ဖြဲလိုက်လှန်လိုက်ရင်ကို အသည်းယားစရာ ဟင်းဟင်း ချစ်လိုက်တာ မောင်လေးရာ ဟင်း ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်”

မြတ်ဝတ်ရည် ပါးစပ်က တဖွဖွပြောဆိုရင်း ဣန္ဒြေကလေးသော်မှမဆယ်နိုင်ရှာဘဲ ကျော်မျိုးနိုင်၏လီးထိပ်ကို သူမနှုတ်ခမ်းလွှာကလေး နှစ်ချပ်စုကာဖိကပ်ပြီး ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ် ဟူ၍ အသံထွက်အောင်ပင် တယုတယနမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။

“ အား မမ ရယ်  ”

ကျော်မျိုးနိုင်ပေါင်နှစ်ဖက်ကားကနဲဖြစ်သွားကာ လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲအပေါ်ငေါ့ထိုးပစ်လိုက်ရာ ဆရာမနှုတ်ခမ်းနှင့် သူ့လီးက ကျကျနနပင် မိတ်ဆက်လို့သွားရတော့သည်။ မြတ်ဝတ်ရည် သူမရသည့်အခွင့်အရေးကို လုံးဝလက်လွှတ်မခံတော့ပေ။ တပည့်ကျော်ဖြစ်သူ ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားကို ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်ရင်း လီးကြီးကို လက်နှင့်ဖျစ်လိုက်ဆုပ်လိုက်နယ်လိုက် အလျားရှည်သထက် ပိုရှည်လာအောင် အထက်အောက်ဆွဲဆန့်ကာ ယောက်ျားလေးများဂွင်းထုသကဲ့သို့ ရှေ့သွားနောက်ပြန် စုန်ချည်ဆန်ချည် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆွဲဆောင့်ထုရိုက်ပေးနေရင်း ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လီးထိပ်ဒစ်လုံးကို သူမနှုတ်ခမ်းကလေးဟပြီး အသာအယာပင် စုပ်ငုံပစ်လိုက်ပြန်သည်။ လီးထိပ်လုံးက သူမပါးစပ်ထဲကို အခန့်သင့်ပင်ဝင်ရောက်သွားသည်။

“ အူး ဆ ရာ မ အ မ မမ ရယ် ကောင်းတယ် ကောင်းလိုက်တာ စုပ် စုပ်ပါ အ ကျွတ်ကျွတ်”

ကျော်မျိုးနိုင် ကတုန်ကယင်ပြောရင်း လီးကို ဆရာမနှုတ်ခမ်းဝဆီ ကော့ကာကော့ကာ ထိုးပေးလိုက်ရာ မြတ်ဝတ်ရည်လည်း သူ့ရဲ့ဒစ်လုံးထိပ်ကို တစ်ချက်နှစ်ချက်ဖိစုပ်လိုက်ရာက အတန်ကြာတော့ ခေါင်းကလေးထောင်ထလာပြီး …

“ မောင်လေး မင်း လီးကြီး မမကို တကယ် စုပ်ခိုင်းတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား”

“ ဟုတ် ဟုတ် အဲ အဲဒါ မ မ မ မကြိုက်လို့လား ဟင်”

“ အိုး ရတယ် ကိစ္စ မရှိဘူး မင်းစုပ်စေချင်ရင် ငါစုပ်ပေးရမှာပေါ့ မိန်းမဆိုတာ ယောက်ျားလီးကို စုပ်ပေးရမယ့်တာဝန်ရှိတယ် ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အလှည့်ဆိုတာတော့ရှိရမယ် ကြားလား မောင်လေး  ”

“ ကျ ကျနော် မမစောက်ပတ်ကို မှုတ်ပေးမယ် ယက်လည်းယက်ပေးချင်တယ်”

မြတ်ဝတ်ရည် မျက်နှာကလေးပြုံးရွှင်သွားသည်။

“ တကယ်လား မင်းတကယ်ပြောတာလား မင်းကလေး မှုတ်ချင်တယ်ဆိုရင် အခုပဲစလိုက်ရအောင်လေ မမ မင်းအပေါ်ကနေ တက်ခွစီးပေးမယ် စစ်စတီနိုင်းတဲ့ ကြားဖူးရဲ့မဟုတ်လား မောင်လေး”

“ ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ သိ သိပါတယ် မမ အပေါ်ကနေလီးစုပ် ကျနော်ကလည်း အောက်ကနေ စောက်ပတ်ယက်ပေးမယ်  ”

“ အိုခေ ဒါပဲပေါ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း မင်းကိုတော့ မမသိပ်ချစ်သွားပြီ မောင်လေး ဒီလိုမှပေါ့ ယောက်ျားဆိုတာ လိုးချင်တိုင်း တစ်လိုးတည်း လိုးနေလို့တော့မရဘူး လိုးရုံလိုးတာ ခွေးတွေ နွားတွေ မြင်းတွေ အို ဘယ်တိရစ္ဆာန်မဆို စောက်ပတ်ထဲလီးထည့် လိုးတတ်တာချည်းပဲ တစ်ဖက်လူအကြိုက် အပြုအစုကလေးတွေပါဦးမှ ယောက်ျားကောင်းရဲ့အင်္ဂါရပ်နဲ့ညီတာ ငါ့မောင်ရဲ့ ကဲ လာစမ်း”

ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ဏှာထန်လိုက်သမှ ပြောရက်စရာမရှိအောင် ထန်သည်။ ပိုးစိုးပက်စက် အထန် အထန်တစ်လိုင်းတည်းလို့တောင် ပြောရမည်လားမသိ။

ခုလည်းကြည့်။

တစ်ခါမှမလိုးဖူးသေးသော တပည့်ကျော်ကလေးရဲ့လီးကို လက်ကမလွှတ်ဘဲ သူ့အပေါ်ကနေကျော်ခွပြီး ကောင်လေးရဲ့ မျက်နှာ တည့်တည့်အပေါ်ကို သူမရဲ့ဖားခုံညင်းကဲ့သို့ မို့မောက်ဖောင်းကြွ၍ နေသော စောက်ပတ်ကြီးနှင့် နီးနီးစပ်စပ် ဖိကပ်မိအောင် အပေါ်စီးကနေ ဖိမှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး ကျော်မျိူးနိုင်ရဲ့လီးရှိရာဖက်ကို မျက်နှာလှည့်ကာ ဆယ်ကျော်သက်ချာတိတ်ကလေးရဲ့ စံချိန်မီဟုဆိုအပ်သည့် လီးကြီးကို အားပါးတရ ပါးစပ်ထဲအပြည့်ထည့်ငုံကာ ကုန်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။

ကျော်မျိုးနိုင် တစ်ချက်တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သူလည်း ဆရာမဖင်အိုးကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ခုမှပဲ စိတ်တိုင်းကျဖျစ်နယ်ကိုင်ခွင့်ရပေပြီ။ ဖင်ကိုင်ခွင့်ရရုံသာမက သူ့မျက်နှာပေါ်တည့်တည့်ကို ရောက်ရှိလာသော ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကိုပါ နီးနီးကပ်ကပ် ကြည့်မြင်ရှုစားခွင့်ရကာ ချိုအီအီအနံ့အသက်တစ်မျိုးဖြင့် နှာဝကို ကလူ၏သို့ မြှု၏သို့ ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်လျက်ရှိသော နူးညံ့ကောက်ကွေးသည့် အမွေးအဖုတ်လိုက်နှင့် ဆရာမ၏စောက်ပတ်မျက်နှာပြင်ကြီးကို အာသာငမ်းငမ်း မွတ်သိပ်တပ်မက်ခြင်း ကြီးစွာဖြင့် တရှိုက်မက်မက် ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာထုတ်ယက်သပ်လျက် အကွဲကြောင်းကလေးဘေးနှစ်ဖက်ရှိ ထူထူထဲထဲ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ချပ်ကိုရော အကွဲကြောင်းထိပ်တွင် အထီးတည်း ငေါ့ထောင်တည်ရှိနေသည့် လက်သန်းထိပ်လုံး ပမာဏခန့်ရှိမည့် နီညိုညိုအဆင်းရှိသော စောက်စိထိပ်ဖူးကြီးကိုပါ တပြွတ်ပြွတ်တပြပ်ပြပ် အသံများထွက်အောင်ပင် နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုဖြင့် ဖျစ်ညှပ်ကာ လျှာနှင့်လှန်လှောထိုးဆွ၍ သွားနှင့်မနာမကျင်အောင်ကိုက်ငုံခဲကာဖြင့် မိမိတတ်သမျှမှတ်သမျှ နည်းဗျူဟာစုံစွာ အပြတ်အသတ် လှုပ်နှူးဆွပေးနေမိလေတော့၏။

စောက်ရည်တွေတွေ ကျဆင်းလာသည်။ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်လည်း ဘယ်လိုမှ တင်းမခံနိုင်ရှာပါ။ ဘယ်လောက်အတွေ့အကြုံရှိသည်ဟု ဆိုဆို ကာမခလုတ်ဖြစ်သော ဗီဇံခေါ်အစေ့အား အနှူးအဆွခံရခြင်းအားဖြင့် မပြေနိုင်သည့် ရမ္မက်ချဉ်ခြင်းတွေ အဆိပ်ငမ်းဖမ်းသလို တုန်တခိုက်ခိုက် မခံချိမခံသာဖြစ်အောင် အလူးအလဲဖြစ်ပေါ်ခံစားလာရမြဲပဲ မဟုတ်လား။

အူးအူး အိအီးအီး အ အားအား ဟူသော မပီမသ ဗလုံးဗထွေးညည်းညူသံတွေက သူတို့နှစ်ယောက်အနက် မည်သူ့ထံမှ ပေါ်ထွက်လာသည် ကိုပင် ခွဲခြားပြောဖို့ရန် ခက်လှပေတော့၏။ အပြင်မှာ စောင့်နေသည့်ငနီသည်လည်း ဝါသနာဗီဇကြီးမားလှသူ ဖြစ်သည်နှင့်အညီ မိမိအတွက် ကောင်းခန်းရောက်အောင်စောင့်ရင်း နှစ်ယောက်သားရဲ့လှုပ်ရှားမှုမှန်သမျှကို အစကနေအဆုံး မျက်ခြေမပြတ်ပင် အကဲခတ်စောင့်ကြည့်ကာ သူ့ခါးကြားမှ တစ်ခုတည်းသော ကိုယ်ပိုင်လက်နက်ဖြစ်သည့် ၈ လက်မဆိုဒ် တစ်လုံးထိုး ပစ္စတိုကြီးအား တသသနှင့် ရှိနေပေသည်။ လိုးရည်ဝပြီးသောလီးက စားရလေငတ်လေ ဆိုသည့်အစားထဲက ဖြစ်သည်ပဲ မဟုတ်ပါလား။

အခန်းထဲမှာလည်း ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လီးကြီး ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့အာငွေ့ရပြီး ရာဂအဟုန်ဖြင့် တဖြည်းဖြည်း တောင်မာပြောင်လက် လာသလို ငနီ၏လရည်တည်း ဟူသော မဟာသြသဓဆေးဖြင့် ပြည့်ဝကုံလုံလျက်ရှိသော မြတ်ဝတ်ရည်၏ဖူးဖူးယောင်ယောင် အစွမ်းကုန် ပွင့်အာလျက် ရှိသည့် စောက်ပတ်သည်လည်း ကျော်မျိုးနိုင်၏လျှာအစွမ်းပြကာ ဝေ့လိုက်ဝိုက်လိုက် ထိုးလိုက်မွှေလိုက် အစုပ်အမှုတ် ကောင်းမှုဖြင့် စောက်ရည်များရွှဲစိုအိုင်ဖွဲ့၍နေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများက ပွစိပွစိနှင့် အချက်ပြလျက်ရှိကြကာ ဆန့်ကျင်ဖက် ဖိုလိင်အင်္ဂါ၏ အင်ဂျင်ထဲတိုးဝင်မည့် ပစ္စတင်ချောင်းကြီးသဖွယ် အသွင်းအထုတ်လုပ် မွှေနှောက်ခလောက်ဆန် လိုးသွင်းမှုကို အကြီးအကျယ် မွတ်သိပ်တောင့်တလျက် ရှိနေချေပြီ။

“ အား အ အ မ မရတော့ဘူး မောင်လေး ဒီအတိုင်းသာဆို မမ အရည်အထွက်လွန်ပြီး ပြီးသွားလိမ့်မယ် တော်ပြီ မ မယက်နဲ့တော့ ရပ် ရပ်လိုက်တော့ မင်းလီးကိုသာ မမစောက်ဖုတ်ထဲ တစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် ထည့်လိုးပစ်လိုက်တော့ကွာ”

“ ဟုတ် ဟုတ် ကဲ့ မမ”

ကျော်မျိုးနိုင် သိပ်လိမ္မာသည်။ ဒီလိုတပည့်မျိုး မရစဖူးမို့ မိမိကံကောင်းလွန်းလှသည်ဆိုပြီး အတွေးနှင့်ပင် တစ်ချီပြီးချင်ချင်ဖြစ်ရသည်။ စောစောက ငနီဒဖင်လိုးပြီးသားမို့ ဒီတစ်ချီတော့ဖြင့် ကျော်မျိုးနိုင်လီးကြီးကို မိမိစောက်ပတ်ထဲစိမ်သွင်းကာ အတိုးအဆုတ် အနှုတ်အသွင်း မိမိစိတ်တိုင်းကျ ပြုလုပ်စေလျက် စောက်ပတ်ယားယံမှုကို ဖြေဖျောက်ရပေတော့မည်ဟူ၍ မြတ်ဝတ်ရည်စိတ်ထဲ ကြိတ်ပြီး အားခဲထား မိပေသည်။

ကြမ်းပြင်တည်းဟူသော မွေ့ရာထက်တွင် တင်ပဆုံလုံးအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အကျအနအထိုင်ချပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို ပက်လက်ဒူးထောင်ပုံစံ ဆင်စွယ်ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ ဖြဲကားပေးလိုက်ခြင်းအားဖြင့် ဖိုလိင်အင်္ဂါဝင်ပေါက်ဖြစ်သော မစေ့တစေ့ မဟတဟ နှုတ်ခမ်းသားထူအိအိနှစ်ချပ်အကြားမှ စောက်ပတ်လိုဏ်ကမူဝကလေးက လှစ်ကနဲ တံခါးချပ်ဖွင့်ပြလိုက်သလို ဖြစ်သွားလေရာ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ဆရာကောင်းတပည့်ပီပီ ပက်လက်ဒူးနှစ်ဖက်ထောင် ပေါင်ကားပုံစံဖြစ်လျက်ရှိသော မိန်းမလုပ်သူ ဆရာမ မြတ်ဝတ်ရည်၏ ဒွါရဖြစ်သည့် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ချပ် အလယ်တည့်တည့်မှ လီးဝင်ပေါက်ကလေးဆီသို့ မိမိ၏ လချောင်းတုတ်တုတ် ဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို တည့်တည့်မတ်မတ် ချိန်ရွယ်ပြီး ဒစ်လုံးကို ဘယ်ဝိုက်ညာဝိုက် ထိုးကာမွှေ့ကာဖြင့် စောက်ရည်များ ရွှန်းရွှန်းဝေဝေလျှံကျလာအောင်ပြုရင်း အနေတော်ဖြစ်ပြီဟု ယူဆရချိန်တွင်မှ သူ့လီးကို အရင်းကနေ ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်အဝဆီကို ဆတ်ကနဲဖိကာ အသားကုန်ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

လီးက အဝင်လမ်းချောကျိပြီးသား ဖြစ်နေသည့် မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်နှင့်ပင် စောက်ခေါင်းနံရံတွေကို တထုတ်ထုတ် ဟိုထိဒီငြိထိတိုက်ကာ အရင်းဆုံးအထိ ရှောထိုးဝင်ရောက်သွားသည်။ လီးရှည်လမျောဖြစ်၍ သူမ၏သားအိမ်ကိုပင် ဒုတ်ကနဲ နေအောင် ထိတိုက်မိသည့်အဖြစ်။

“ အ ရှီး အလာ့ လာ့ ကျွတ် အိ ဟီး အသေလိုးရသလားဟဲ့ ငါ့မောင်ရယ် မင်းဟာက ကြီးသလောက် သိပ်ရှည်လွန်းတယ် သားအိမ်တောင် သွားထောက်နေပြီ တကယ်ပဲ ကိုငနီ့လီးနဲ့နင်လားငါလားပြောရမယ်  ”

မြတ်ဝတ်ရည် ညည်းသံရှည်ကြီးဆွဲပြီး ပြောလိုက်ရာ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ပျာပျာသလဲနှင့် …

“ နာ နာလားဟင် ချယ် ကျွန်တော် ပြန်ထုတ်လိုက်ရမလား”

မေးလိုက်တော့ …

“ နာ နာတယ် ခဏ ပြန်ထုတ်ဦး ဖြေးဖြေးချင်းပဲ ဆောင့် အစမှာ ခုလို တစ်ချက်တည်း လီးတစ်ဆုံးဆောင့်လိုးတော့ မခံနိုင်ဘူး တကတည်း လူနဲ့လီးက မလိုက်ဖက်လိုက်တာကွယ် မင်းဟာ ကြီးတယ်ကွယ့်”

“ ကျ ကျွန်တော် တောင်း တောင်းပန်ပါတယ် မမရယ်”

“ ကဲ ထုတ် ပြီးမှ တစ်ချက်ချင်း ပြန်လိုး ဖြေးဖြေးနော် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ် လီးက တအား ကြပ်နေတာ ဟွင်း”

ကျော်မျိုးနိုင် လီးပြန်ဆွဲထုတ်သည်။ နောက်တစ်ကြိမ် လီးပြန်ဆောင့်မသွင်းခင် သူ့ရှေ့မှာ အတိုင်းသားမြင်နေရသော ဆရာမရဲ့ ကျွဲကောသီးကြီးနှစ်လုံးလို အယ်အယ်ထွားထွညးရှိလှသော ရင်သားဆိုင်ကြီးနှစ်မြွှာဆီကို သူ့လက်ကရောက်ရှိသွားပြီး တစ်ဖက်စီဆွဲညှစ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဟင်း ကနဲ ခါးလေးကော့တက်သွားရာက မြတ်ဝတ်ရည်က …

“ အို ဟုတ်ပေသားပဲ နို့လေးစို့ချင်သေးလား မောင်လေး စို့စို့ နို့သီးကလေး အသေအချာကိုက်ခဲပြီးစို့ပေး ကြားလား”

ခပ်ညုညုလေသံနှင့်ပြောလိုက်ရာ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ဖိုးကျိုင်းတုတ်ဖြစ်ပြီး နို့နှစ်ဖက်ညှစ်လိုက်နယ်လိုက် ကုန်းစို့လိုက်နှင်ါ အတော်ကလေးအလုပ်များသွားသည်။

“ အို ခိခိ ယားယားတယ်ကွာ ဘယ်လိုကလေးလည်း မသိဘူး ဟင်း မမ နို့ကိုများ ဒီလောက်ငတ်ကြီးကျရသလားကွယ့်မောင်လေးရဲ့ခိခိ ခစ်ခစ်ခစ်”

“ မမရယ် အရမ်းလှတာပဲ ဘယ်လိုလှမှန်းမသိဘူး ဒီနို့ကြီးစို့ချင်နေတာ ကြာပြီ အဟင်းဟင်းဟင်း  ”

“ မမနို့ကြီး ကြိုက်လား”

“ ကြိုက်တယ် မမ”

“ ကြိုက်ရင် နို့နှစ်လုံးပြုတ်ထွက်သွားအောင်နယ်ပေးစို့ပေး နို့သီးလေးချေပေး မင်းလီးကြီးကိုလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့နှဲ့ပြီးလိုးလေ မမပေါင်ကားပေးမယ်”

ဟုတ်ကဲ့ မမ ဆိုပြီး ကျော်မျိုးနိုင်လည်း နို့နှစ်ဖက်ဆွဲပြီး အောက်ကနေလီးကြီးကော့ကာပင့်ကာ နှဲ့လိုးလိုးလေတော့ရာ မြတ်ဝတ်ရည် အသည်းခိုက်မတတ် အကြိုက်တွေ့သွားရသည်။

“ အားအ အ ဟုတ် ဟုတ်ပီ နဲနဲလေး အားစိုက်လိုက် မမပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး လိုး အို လေ မင်းအားရသလိုလိုးစမ်းပါကွယ် လီးကြီး ဒစ်ပေါ်အောင်ဆွဲထုတ် အထဲလိုးထည့် အင်းအင်း ဟုတ် ဟုတ်ပီ အ အ ကောင်း ကောင်းတယ်င်ေလေး မ မရပ်နဲ့ ဆက်လိုး အိအီး အီး ဟုတ်ပီ လိုး လိုးတတ်လိုက်တာ နိုင်နိုင်လေးရယ် ဟင်း မမအနားလာစမ်း ပါးစပ်ကလေးဟ အင်းအင်း ပြွတ်ပြွတ် ခုလို နှုတ်ခမ်းလေး စုပ်စုပ်ပြီးလိုး မမနို့ကြီးတွေလည်း လက်နဲ့ဖျစ်ချေပေးစမ်းကွယ် အို အား အ အင့်အင့်ကျွတ်ကျွတ် အားရလိုက်တာ ကလေးရယ် ခုလိုမှန်းသိရင် အစကတည်းက ခေါ်လိုးခိုင်းလိုက်မှာ သိလား အဟင့်ဟင့်ဟင့်”

“ မ မမမှ မပြောတာ ကျွန်တော် မမဖင်ကြီးကြည့်ပြီး လိုးချင်တာ အရမ်းပဲ တ တကယ်ပြောတာ”

“ စွတ် ဖွတ် စွိဇွပ် ဘုတ် ဖွတ် ဘွတ် ဗွပ် ဗလပ်လပ် ဘုတ် ဘတ်ဖတ် ဖွတ် ဘုတ် ဘတ်ဖွပ် ဗွပ် ဗလွတ် လွတ် ဖွတ် ဘလွတ် ဘု ဖွပ် ဘွပ်”

စောက်ရည်သံ လိုးဆောင့်သံ အသားဆိုင်ချင်းပွတ်တိုက်ရိုက်သံတွေအကြားမှာ နှစ်ယောက်သား ကယုကယင်ဖက်ကြနမ်းကြ စကားတွတ်ထိုးမိကြရင်း အရှိန်ကလေးပါလာကြသည်။ ခန္ဓာကိုယ် ပိန်ပိန်ပါးပါး အရပ်ရှည်ရှည်နှင့် ခြေသလုံးပုလွေရိုးကဲ့သို့ရှိသူ ကျော်မျိုးနိုင်အနေနှင့် အသက်အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် လိုးအားဆောင့်အားရှိသလို သုက်ထ်န်းနိုင်စွမ်းလည်း ပြည့်ဝသူဖြစ်ကြောင်းကို မြတ်ဝတ်ရည် အချိန်နှင့်အမျှ တဖြည်းဖြည်း ရိပ်စားသိရှိလာသည်။ စော်မလိုးရင်တောင် ဖာတော့လိုးဖူးရမည်။ မိန်းမအသားတော့ တစ်ကြိမ်မက စားကို စားဖူးရမည်လို့ တစ်ထစ်ချတွက်ဆလိုက်မိသည်။

ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ခါးကို အောက်ကနေ အားပါပါဆွဲဖက်၍ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို လူးကာလှိမ့်ကာ စကောဝိုင်းလှည့်ပတ်ကော့ထိုး ပင့်ညှောင့်ပေးရာ သူကလည်း အလိုက်သိသိပင် ခါးလေးကိုယိမ်းနွဲ့ကစားပြီး အဖြောင့်မလိုးဘဲ ဘယ်ထိုးညာထိုး ပင့်ထိုးဝိုက်ထိုး လိုသလိုရွှေ့ပြောင်းကစားပြီး ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် လိုးပေးလာတာတွေ့ရပြန်သည်။

“ မင်းလိုးတာ အချိုးကျလှပါလား မောင်လေး ဖာတွေသွားသွားလိုးနေလား ဒါမှမဟုတ် ဘယ်သူသင်ပေးလဲ ဘယ်ကဟာမလဲ မမကို ပြောစမ်းပါ မမ သိချင်လို့မေးတာ”

“ ဒါ ဒါက ဟိုဟို …”

“ ပြော ဘာဆင်ခြေပေးမလို့လဲ ကိုနီသင်ပေးလား ကိုနီ့မယားသင်ပေးလား”

“ ဟာ မ မဟုတ်တာ မမရယ် ကိုနီ့မိန်းမ ကျ ကျွန်တော့်နဲ့ မဆိုင်ပါဘူး ဟို လေ တခြား မိန်းမတစ်ယောက်သင်ပေးတာပေါ့”

“ ပြောစမ်း မမကြားချင်တယ် မင်းလိုးပုံက ကိုနီနဲ့လိုးရတာနဲ့ ဘာမှမကွာခြားဘူး အရွယ်ရောက်ပြီး ပညာစုံတဲ့ အိမ်ထောင်သည် လူကြီးတစ်ယောက် လိုးနေသလိုပဲ ချက်ကောင်းလည်းထိတယ် ခုလို အကြာကြီး သုက်ထိန်းပြီးလိုးတာ ဘယ်ကလေးမှ မစွမ်းပါဘူး”

“ မမ ကျွန်တော်လိုးတာ ကြိုက်လား”

“ လိုးတာလည်းကြိုက် လီးကြီးလည်းအကြိုက်ပဲ မင်းကို မမအနားမှာပဲနေစေ့ချင်တယ် စာသင်ဖို့ဆိုပြီး အိမ်ကိုနေ့တိုင်းလာနိုင်တယ်  ”

“ ကျွန်တော့်ကို ခုလို ပေးလိုးမှာလား”

“ မင်းကလဲ ဒုန်းဝေးလိုက်တာလွန်ရော မမဆီလာရင် မင်းသိမှာပေါ့ တစ်နေ့ဘယ်နှစ်ခါလိုးချင်သလဲ ပြောလိုက်”

မြတ်ဝတ်ရည် စကားကို နားနှင့်ဆတ်ဆတ်ကြားရတော့ ကျော်မျိုးနိုင်စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပါ။ ဖင်ကိုလှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ် ခါးကိုနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် နှဲ့ကာနှဲ့ကာ အဆက်မပြတ် ဇယ်ဆက်သလို လိုးကောင်းကောင်းနှင့်လိုးရင်း …

“ အား အ အ မ မမ ကျ ကျွန်တော် ပြီး ပြီးချင်လာပြီ ဟိုဟာ ထွက် ထွက် ထွက်တော့မယ် မ မရ တော့ အား အားဟား”

“ ဆောင့် လိုးလိုး လိုးစမ်း တရစပ်လိုး မရပ်နဲ့ ဆောင့် လရည်ထွက်ချင်လား အထဲမှာပန်းထည့်လိုက် မမ ဆေးကြိုသောက်ခဲ့ပြီးသား စိတ်ကြိုက်လိုး လိုးစမ်း အား အား ကောင်း ကောင်းတယ် ဆောင့် အင့် ဟင့် ဟင်ဟင် များ လိုက်တဲ့လရည်တွေ မရပ်နဲ့ဦး ဆက်လိုး ဆက်လိုးပေးင်ေလေး အားအ အ ထိ ထိတယ် အား အရှီး အိအိ ဟုတ် ဟုတ်ပြီ ဟင်းဟင်း လိုးထည့်လိုက်ကွာ လီးတစ်ဆုံးထည့်ပြီး မမအဖုတ်ထဲစိမ်ထားလိုက် အား ချစ် ချစ်တယ် ချစ်လိုက်တာ မောင်လေးရယ် အ ဟင်း ဟင်းဟင်း”

လူငယ်ပီပီ ဒီဗလာက်လိုးနိုင်တာပဲ မဆိုးလှဟု သူမ ထင်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည်လည်း သူ့နောက်ကို မမီမကမ်းလိုက်ပြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ တဖြောဖြောပန်းညှစ်ထုတ်ကာ ပြီးလိုက်ရသည်။ အချိန်ကိုက်ပါပဲ။

သူမလက်များက ကျော်မျိုးနိုင်ကို တအားဖက်တွယ်ထားသလို ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သူမကိုယ်ပေါ်မှာ မှောက်အိပ်ချလိုက်ကာ အောက်ကလည်း မြတ်ဝတ်ရည် စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးစိမ်ထိုးထားရင်း အတန်ကြာအောင် ဇိမ်ယူမှိန်းနေလိုက်ကြသည်။

မြတ်ဝတ်ရည် သူ့ကို နို့စို့ခိုင်း၍ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း အကြိုက်တွေ့ကာ နို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ညှစ်နယ်ပြီး တစ်ဖက်စီဆွဲဆွဲစို့ပေးလိုက်ရာ သူမခမျာ အောက်ကနေ လူးကာလှိမ့်ကာနှင့် အပြတ်ကိုထွန့်လူးကော့ပျံနေပါတော့သည်။

အမှန်က မြတ်ဝတ်ရည်တစ်ယောက် ယခုမှပင် အချီပြည့်ပြီးခွင့်ရလိုက်ခြင်းဖြစ်ကြောင်းကို ကျော်မျိုးနိုင် လုံးဝရိပ်စားမိခြင်းမရှိလိုက်ပါ။ တစ်ဖက်ကလည်း နို့စို့ရုံသက်သက်မဟုတ်ဘဲ လီးချောင်းတစ်ချောင်းလုံးကိုပါ သူမစောက်ပတ်ထဲ အပြည့်အဝထည့်စိမ်ပေးထားမိခြင်းက မြတ်ဝတ်ရည်အတွက် ကောင်းဖို့ဖြစ်သွားပြီး ကျော်မျိုးနိုင်ကို အထူးပင် ကျေးဇူးတင်မိသွားရပြန်သည်။

“ ကဲ ထ မောင်လေး အနောက်မှာ ရေသွားဆေးလိုက်ဦး မင်းလီးမှာလည်း ပေပွနေပြီ”

“ မမရော ကျွန်တော် ရေဆေးပေးရမလား”

“ ဆေးစရာမလိုဘူး မင်းဆရာမကို ငါတစ်လှည့်လိုးဦးမှာ ဟားဟား”

ဒီစကားပြောလိုက်သူကတော့ အခန်းထဲကို ဘယ်အချိန်က ဝင်ရာက်လာမှန်းမသိသည့် ကျောင်းစောင့်ကြီးငနီကိုယ်တိုင်ပဲ ဖြစ်လေသည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


ကွက်လပ်ကိုယ်စီ (စ/ဆုံး)

ကွက်လပ်ကိုယ်စီ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - စည်းစိမ်ရှင်

ကျွန်တော့်အစ်ကိုတစ်ယောက် သင်္ဘောမှာ မထမတန်း အရာရှိ (Chief Officer) ဖြစ်တော့ အသက်က ၃၀ ရောက်ပြီ။ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်နဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှုက ရှိနေတော့ သင်္ဘောသားဖြစ်ကတည်းက လိုက်ရတဲ့ သင်္ဘော။ ကုန်းပေါ်မှာ အများဆုံးနေရမှ ၃ လလောက်ပဲ။

သင်္ဘောအရာရှိဖြစ်တော့ ညီဖြစ်တဲ့ ကျနော်ကပဲ သူငယ်ချင်းကောင်မလေးတွေနဲ့ တွေ့ပေးပြီး လှော်ပေးလိုက်တာ သူငယ်ချင်းထဲက မိနှင်း ဆိုသူနဲ့ အိမ်ထောင်ကျလေရော။ မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ကွန်ဒိုတစ်ခုမှာ အခန်းဝယ်လို့ သီးသန့်နေကြတယ်လေ။ အစ်ကိုနဲ့ ယူလိုက်လို့ မရီးသာ ဖြစ်လာတယ် ကျနော်တို့က သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ပေါင်းသင်းခဲ့တာ ကြာခဲ့တော့ မရီးလို လေးစားကြည့်လို့ကို မရ။ သူက ပြောင်သလို နောက်သလိုနဲ့ ကျနော့်ကို လာဟောက်သေးတာ။ ကျနော်ကလည်း ဂရုမစိုက်။

အစ်ကို သင်္ဘောက ပြန်ဆင်းလာပြီး ရန်ကုန်မှာ နားနေတဲ့ အချိန်ဆိုလဲ ကျနော်က သူတို့အိမ်ကို အဝင်အထွက် မပျက်။ အမေအိမ်မှာ အိပ်လိုက် သူတို့အိမ်မှာ သွားအိပ်လိုက်နဲ့။ အထူးသဖြင့် အရက်သောက်ပြီးရင် အစ်ကိုတို့အိမ်မှာ အိပ်ခန်းပိုတွေက ရှိနေတော့ ဝင်ခွေနေရော။

အစ်ကိုကလည်း အိမ်မှာ လူအေး။ အိမ်မှာရှိနေရင် စာအုပ်တွေဖတ်ပြီး တစ်ယောက်ထဲ ငြိမ့်နေတတ်တာ။ ကျနော်ကိုလည်း သူ့ထက်အငယ်ဆိုတော့ ဘာမှမပြော။ သူ့မိန်းမနဲ့ ကျနော်ကလည်း သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ ကျနော်ကတော့ အိမ်ကို ဝင်ချင်သလိုဝင် ထွက်ချင်သလိုထွက်၊ အိမ်သော့ အပိုတစ်ချောင်းတောင် ကျနော့်ကို ပေးထားရတဲ့အထိပဲ။ သင်္ဘောပြန်တက်တော့မယ်ဆိုရင်တော့ အစ်ကိုက ကျနော်ကို အထူးမှာတယ်။ သူ့မိန်းမကို ဂရုစိုက်ပေးဖို့ရယ် အိမ်မှာ သွားနေပေးဖို့ရယ်ပေါ့။ ကျနော့်စိတ်ထဲ အစ်ကိုရဲ့ အိမ်ထက် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ အိမ်လို့သာ စိတ်ထဲမှာ ထင်နေမိခဲ့တယ်။

ဒီကောင်မကလည်း အိမ်ထောင်ကျတော့မှ အနေအထိုင်က ပိုပက်စက်လာတယ်။ သူတို့ အိမ်ထဲ ကျနော်ရှိနေတာတောင် နို့နှစ်လုံး တရမ်းရမ်းနဲ့ အတွင်းခံ မဝတ်ပဲ နေတတ်တယ်။ သူငယ်ချင်းဘဝတုန်းက အပေါ်ယံလောက်ပဲ တွေ့ဖူးခဲ့တာ။ အခုတော့ နို့နှစ်လုံးကိုလည်း အင်္ကျီ လည်ပင်းပေါက်ထဲကလည်း မြင်ဖူးခဲ့ရပြီ၊ အောက်စလွတ်နေတာလည်း အခါခါရယ်။ အစ်ကိုရှိနေတုန်းက ပုံစံအတိုင်းပဲ။

အစ်ကိုက အရာရှိဖြစ်လာတော့ ၆ လ တစ်ခါလောက် ပြန်လာတတ်တယ်။ ၂ လလောက် နားပြီးရင် ပြန်တက်ရရော။ သူ့ယောင်္ကျား ကျနော့်အစ်ကို မရှိရင် အိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်းနေရတာ ပျင်းလို့ဆိုပြီး ကျနော်သွားတဲ့နေရာတွေ လျှောက်လိုက်ချင်နေတာ။ ကျနော်ကတော့ မခေါ်ဖူး။ သူက သူငယ်ချင်းဆိုပေမယ့် အရင်လိုမှ မဟုတ်တာ အိမ်ထောင်သည်လေ။ နောက်ပြီး ကျနော်တို့က အသက်တူတွေဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်း သတိထားရသေးတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ၂ နှစ်လောက်ကြာတော့ သူတို့လင်မယား ကလေးကလည်း မရသေး။ မိနှင်းကလည်း အပျိုလုပ်ကောင်းတုန်း။ ကျနော်လည်း မိနှင်းကို မျက်စိနောက်လာတော့

“ နင်တို့လင်မယား ကလေးမယူသေးဘဲ ဘာလုပ်နေကြတာတုန်း”

လို့ မေးလိုက်တော့

“ ဟဲ့ကောင် ကလေးက မရသေးတာဟ…။ ငါလည်း ဘာမှ တားမထား။ နင်အစ်ကိုလည်း ပြန်ရောက်တဲ့ နှစ်လလုံး ကြိုးစားတာပဲ။ လူလည်း လျှာကိုထွက်ရောပဲ”

လို့ ပြန်အော်တာပေါ့။ ကျနော်လည်း ရယ်ချင်စိတ်က ဖြစ်သွားပြီး

“ နင်တို့က အပေါက်ရောတည့်အောင် လုပ်ကြရဲ့လား”

လို့ ပြန်အော်ပြီး ကျနော်လည်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဘီယာသောက်ဖို့ လစ်သွားလိုက်တယ်။ အိမ်ခန်းတံခါးကို မိနှင်းက လိုက်ပိတ်ရင်း

“ မသာကောင် နင် ညပြန်လာရင် ဘယ်အပေါက်ကို နင့်အစ်ကိုလုပ်လည်း ပြမယ်”

လို ပြန်ခံပက်တာပေါ့။ ကျနော်လည်း တစ်ဟားဟား နဲ့ ရယ်ရင်း အပြင်ထွက်သွားခဲ့တယ်လေ။ ဒီလိုတွေ ပြောကြတာကတော့ ကျနော်တို့တွေမှာ မထူခြားဘူး။ သူငယ်ချင်းတွေ ဘဝကတည်းက လစ်လို့ကတော့ အချင်းချင်းက ဆော်နေကြလေ။

ညရောက်တော့ ၁၀ နာရီလောက်မှာ ကျနော် အိမ်ပြန်လာတယ်။ ဘီယာသောက်ရတာလည်း ဒီနေ့ပိုပြီး ခါးနေသလိုလို။ အတူသောက်တဲ့ ဝိုင်းထဲ အရက်သောက်တဲ့ သူကရှိနေတော့ ကျနော် အပေါ့သွားတုန်း ဟိုကောင်တွေ ကျနော့်ဘီယာခွက်ထဲ အရက်တွေများ ရောထားသလားမသိ။

ကျနော်တို့ အချင်းချင်းကလည်း သိပ်စိတ်မချရ လစ်ရင် တီးကြတာပဲ။ တစ်ခါတလေ ချိန်းတာနောက်ကျရင် အရက်ကို ရေမရောရပဲ နှစ်ခွက်လောက် အပြစ်ပေးတဲ့ သဘောနဲ့ သောက်ရသေးတာ။ အခုတော့ အတော်ကို မူးနေတယ်။ အိမ်အပြန်လမ်းမှာ ခြေထောက်တွေကို တည့်နေအောင် ကြိုးစားပြီး လမ်းလျှောက်နေသော်လည်း ကိုယ်ဟာကို ပြန်သိနေတယ် တစ်လမ်းလုံးပြည့် နေတော့မှာ။ အိမ်ရာဝင်း ဂိတ်ပေါက်ရောက်တော့ လုံခြုံရေး ငနဲက စော်ကားမော်ကား ပြောသေးတာ

“ ဆရာ လိုက်ပို့ရမလား”

တဲ့။ လမ်းပေါ်က အလေနတ်တော့ ခွေးက မခန့်လေးစားနဲ့ နေ့တိုင်း တွေ့ဖူးနေတဲ့လူကို ထဟောင်သေးတယ်။ ခွေးလည်း ဟောင်မှာပေါ့ သူထမဟောင်ရင် ကျနော် ခွေးကို တက်နင်းမိတော့မှာ။ ကွန်ဒိုအောက်ရောက်တော့ ရှိနေတဲ့ လုံခြုံရေးဘဲကို ဂျိုကြည့် ကြည့်လိုက်သေးတာ။ အောင်မယ် ဒီကောင် စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ ဓာတ်လှေခါးခလုတ်ကို ပြေးနှိပ်ပေးတယ်။ နံပါတ် ၁၀ ခလုပ်ကိုနှိပ် အပေါ်လဲတက်ရော ခေါင်းထဲမှာ တရိပ်ရိပ်နဲ့ဗျာ ပိုတောင် မူးလားသလားမသိ။ ဘေးက တန်းကိုကိုင်ထားရင်း အတော်ထိန်းနေရတယ်။ ရောက်ပြီး အပြင်ထွက်လိုက်ပြီး အခန်းကိုရောက်အောင် တစ်ခြားသူတွေရဲ့ အခန်းတွေကို ခြေသံလုံအောင် ထိန်းလို့လျှောက် အမြန်လစ်တာပေါ့။

ကျနော် ခွေးလိုနွားလို အရက်မူးနေတာ လူသိရင်ရှက်စရာ။ အခန်းဝရောက်တော့ သော့တံနဲ့ သော့ပေါက်ကို ထိုးနေတာ တော်တော်နဲ့ မတည့်။ သော့ခလောက်က တံခါးကို ထိမိပြီး အသံပဲ ထွက်နေတော့တာ။ ခဏနေတော့ မိနှင်းက မှန်ဘီလူးပေါက်ကနေ လာချောင်းကြည့်ပြီး တံခါးကိုဖွင့်ပေးလိုက်တော့ အိမ်ထဲရောက်သွားပြီး မိနှင်းကို

“ ငါမမူးသေးဘူး တံခါးဖွင့်နိုင်သေးတယ်”

လို့ ပြောလိုက်တော့

“ နင်အတော်မူးနေတာပဲ”

လို့ ချီးကျူးစကား ပြောတော့တာလေ။ စပြီ ကိုယ်ကမရစ်ရ သူစရစ်တော့မယ်။ ကျနော်လည်း ပေကပ်ပြီး

“ မမူးသေးဘူးဟေ့…. နင်တို့လို လူမလုပ်နိုင်သေးတဲ့ သူတွေအတွက် သင်တန်းပို့ချနိုင်သေးတယ်”

လို့ပြောရင်း ထိုင်ချလိုက်တာ ခုံပေါ်မရောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်က ကော်ဇောပေါ် ရောက်သွားရော။ နောက်တော့ မိနှင်းက

“ ထမင်းစားဦးမလား။ ငါလည်း ဗိုက်ဆာနေပြီ။ တစ်ယောက်တည်း စားရမှာ ပျင်းလို့ နင့်ကိုစောင့်နေတာ”

လို့ပြောတော့ ကျနော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တာပေါ့။ ကျနော် မတ်တပ်ပြန်ထတာ တော်တော်နဲ့ မရ။ မိနှင်းက ပွစိပွစိပြောရင်း လာထူတော့မှ ရပ်နိုင်တော့တယ်။ ကျနော့်လက်မောင်းကို သူထိန်းပေးရင်း ထမင်းစားခန်းထဲ ရောက်လာပြီး အသင့်ခူးပေးထားတဲ့ ထမင်းပန်ကန်က ဇွန်းနဲ့ ခရင်းကိုကိုင်လို့ စပြီး စားတော့

“ ဟဲ့ ထမင်းကို ပါးစပ်ပေါက်ထဲ တည့်အောင်ထည့်နော် အပေါက်မှားနေရင် ဗိုက်မဝပဲ ဖြစ်နေတော့မှာ”

လို့ ပြန်ရိတော့တာ၊ နာချင်နေပြီ၊

“ ကဲ ကြည့်စမ်း ငါကတော့ မီးမှိတ်ထားလည်း တည့်တည့်ပဲ”

လို့ ပြောရင်း ထမင်းစားနေတာပေါ့။ သူကတော့ ပြုံးစိစိနဲ့ရယ်။ ထမင်းစားပြီးတော့ ကျနော် ဧည့်ခန်းက ကော်ဇော်ပေါ်မှာ သွားလှဲနေလိုက်ပြီး သတင်းလိုင်းတစ်လိုင်းကို ကြည့်နေတာပေါ့။ ခဏနေတော့ မိနှင်းလည်း ထမင်းစားခန်းက ထွက်လာပြီး ကျနော်နဲ့ မလှမ်းမကမ်း ကော်ဇော်ပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း တီဗီကြည့်နေတယ်လေ။

ကျနော်လည်း စကားပြောမလို့ သူဖက်လှည့်လိုက်တော့ မူးနေတာတွေ ပျောက်သွားပြီး မျက်စိက ကျယ်သွားတယ်။ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်လို့ ထိုင်နေတာ ဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်အောက်စက လွတ်နေပြီး ပေါင်တံဖြူဖြူကြားမှာ အမွှေးမဲမဲနဲ့ ဖုတ်ဖုတ်ကြီး။ ကျနော်လည်း ပြောမယ့် စကားတွေ မေ့သွားပြီး

“ ဓာတ်ပုံတွေ ထွက်လာရင် ငါ့ကိုလာပေး”

လို့ ပြောလိုက်တော့ မိနှင်းက ရုတ်တရက် မသိ။

“ ဟဲ့ ဘာပြောတာလဲ”

လို့ ပြန်မေးတော့ ကျနော်လည်း သူ့ပေါင်ကြားနေရာကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်မိတာ၊ မိနှင်းက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ ပြင်ထိုင်လိုက်ပြီး

“ မူးတော့ မူးတယ်… ဒါမျိုးကျ မြင်တတ်တယ်”

လို့ပြန်ပြောရင်း အိပ်ခန်းထဲကို ထွက်ပြေးသွားလေရော။ ကျနော်လည်း သတင်းကြည့်နေရင်း အိမ်ရှေ့ခန်းမှာတင် အိပ်ပျော်သွားတယ်။ အိမ်မက်ထဲမှာတောင် ဝတ်မှုံရွှေရည်နဲ့ နှစ်ပါးဂဟေဆက် ဖီးလ်တွေတက်လို့ လိင်ကိစ္စကို ပြုကျင့်နေကြတာပေါ့။

ဝတ်မှုံရွှေရည်က ကျနော့်အပေါ်ကို တက်ထိုင်ပြီး ရင်ဘတ်ကို သူ့လက်နဲ့ထောက် မြင်းစီးသလို လုပ်နေတုန်း မိနှင်းကလည်း ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ ပွတ်လှုပ်ပြီး လားနိုးတော့ ကျနော်လည်း နိုးသွားခဲ့ရတယ်။

“ ကောင်းခန်းရောက်မှာကွာ… ဖီးလ်ငုပ်တယ် မိနှင်းရာ”

လို့ပြောမိတော့ မိနှင်းက

“ သိတယ်ဟေ့…. ဧည့်ခန်းထဲမှာ နင့်ဟာကြီးက ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေလို့…. အိပ်ခန်းထဲ သွားအိပ်”

လို့ ပြောတော့တာ။ နာရီကြည့်မိတော့ ည ၁၁ နာရီ ကျော်နေပြီ။ အူကြောင်ကြောင်နဲ့ အခန်းထဲကို မသွားသေးဘဲ တီဗီကို ဆက်ပြီး ထိုင်ကြည့်နေလိုက်တယ်။ မိနှင်းကလည်း မအိပ်သေးဘဲ ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း

“ ယောင်္ကျားကို လွမ်းလိုက်တာ”

လို့ စပြောလေရော။

“ နင်တို့ပေးစားလို့သာ ယူခဲ့ရတာ… သင်္ဘောသားမယား ဖြစ်ရတာ လွမ်းလို့သေတော့မယ်” တဲ့။

“ ဟိုက်… မိနှင်းတစ်ယောက်တော့ ရစ်ပြီ။ နင်လဲ ကြိုက်လို့ ယူခဲ့တာလေ အခုမှ လာရစ်မနေနဲ့”

လို့ ကျနော်က ပြန်ပြောမိတော့

“ ရစ်တာမဟုတ်… မဟုတ်ပါဘူးဟာ။ ညဆို အိပ်ရာထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲ ငေါင်းစင်းစင်း ဟာတာတာနဲ့ အိပ်လို့ကို မပျော်လို့ပါ” တဲ့။ 

စိတ်လေတယ် ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ။ သူငယ်ချင်းလို ပြောရမလား မရီးတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး စကားပြောရမလား မသိ။ အတော်ဂွကျတဲ့ အနေအထား။

“ အိပ်ဆေးသောက်အိပ်ဟာ”

လို့ ပြောလိုက်တော့ မိနှင်းက အထွန့်တက်ပြီး

“ မရဘူးဟ စိတ်က အိပ်ပျော်ချင်တာမဟုတ် တစ်ယောက်ထဲ အိပ်ရတာကို ပျင်းနေတာ”

လို့ လျှာပြန်ရှည်နေတော့ ကျနော်လည်း အမြင်ကပ်လာပြီး

“ ငါ့နဲ့ လာအိပ်ဟာ”

လို့ တလွဲကြီး ပြောပစ်လိုက်မိရော။ ဆက်ပြောနေရရင် ဧည့်ခန်းထဲ ဆင်းရဲသားကားတွေ ရိုက်ဖြစ်တော့မယ်။ ကျနော်လည်း ထထွက်သွားပြီး အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့တော့တယ်။ သူကတော့ သူ့စကားအတိုင်း ငေါင်းစင်းစင်းနဲ့ ဧည့်ခန်းမှာ ကျန်ခဲ့ပါလေရော။

အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ကျနော်လည်း သွားတိုက် မျက်နှာသစ် ညဝတ်အင်္ကျီလဲဝတ်နေတုန်း မိနှင်းတစ်ယောက် အခန်းတံခါးဖွင့်လို့ ဝင်လိုက်လာပြန်ရော။

“ မအိပ်ပါနဲ့ဦးဟာ စကားပြောရအောင် ငါပျင်းလို့ပါ” တဲ့။ 

စပြီ သူငယ်ချင်းဘဝတုန်းက ဂျစ်ကျတဲ့ အကျင့်တွေနဲ့ ကျနော့်ကို နှိပ်စက်တော့မယ်။

“ နင်ရော ရည်းစားမရသေးဘူးလား”

တဲ့။ လုပ်ပြီ မစွံသေးတဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို စပြီး စော်ကားပြီ။

“ မရသေးဘူး… ငါ့ကို ကြိုက်မယ့်လူ မရှိတာ နင်သိရဲ့သားနဲ့ လာမေးမနေနဲ့”

လို့ ပြောမိတယ်။

“ အေးလေ… ဒါကြောင့် နင်က လွမ်းတာ သတိရတာတွေ ငါဖြစ်နေတာတွေကို ကိုယ်ချင်းမှ မစာတတ်တာ”

ပြောရင်း မိနှင်းက ငိုသံပါလာတယ်။ ကျနော်လည်း

“ ကဲဟေ့ နင်မအိပ်ချင်သေးလဲ ဒီအခန်းထဲမှာ အခွေကြည့်ကြမယ် ကြည့်မလား”

လို့မေးလိုက်တော့ မိနှင်းက ကျနော့်အိပ်ခန်းထဲက အခွေသွားရွေးပြီး DVD စက်မှာ ထည့်လို့ ဖွင့်လိုက်တယ်။ ရီမုဒ်လေး ကိုင်ပြီး ကျနော်က အိပ်ရာပေါ်မှာလှဲရင်း စကြည့်၊ မိနှင်းကလည်း ကျနော့်ကုတင်ပေါ်မှာ လာထိုင်ရင်း စကြည့်မိတော့ Drama ကားတွေပဲ ပါတဲ့အခွေ၊ သေပြီ ဟိုအခန်း ဒီအခန်းတွေက ပါတော့မယ်၊ ကျနော်လည်း သူ့ကို အမြန်ပဲ

“ ဟဲ့ အဲဒါ ကလေးကြည့်လို့ မရတဲ့ ကားတွေဟ”

လို့ ပြောမိတော့ မိနှင်းက

“ ငါက ကလေးမှ မဟုတ်တာ ကြည့်မယ်”

လို့ ဆိုလာတော့ ကျနော်လည်း စိတ်ချဉ်ပေါက်သွားပြီး

“ ကြည့်ဟာ”

လို့ ပြောပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ပြောင်းပြန်လှဲ သူထိုင်နေတဲ့နေရာမှာ ခေါင်းအုံးလေးချလို့ စကြည့်တာပေါ့။ တွေ့ပါပြီ ကားစလို့ ၁၅ မိနစ်ကျော် မင်းသားနဲ့ မင်းသမီးရဲ့ အိပ်ရာခန်း။ သူကလည်း ကျန်နေတဲ့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ယူပြီး ကျနော့်ဘေးမှာ လှဲပြီး ဝမ်းလျားမှောက်လို့ အတူကြည့်နေတော့တာ။ မိနှင်းတစ်ယောက် မျက်လုံးလေးပြူး သက်ပျင်းလေးတွေချလို့ ကြည့်နေတော့တာလေ။ ကျနော်လည်း သူ့ကို စကားစလို့

“ အဲဒီအခန်းတွေကြောင့် မကြည့်နဲ့လို့ ပြောတာဟ”

လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက

“ မိုက်တယ်ဟ”

တဲ့။ အခွေက NC-17 ရယ် ကောင်းခန်းတွေက ဆက်တိုက်လာတာ။ ကြာလာတော့ မိနှင်းတစ်ယောက် မှောက်ခုံကနေ ဘေးတစောင်း လှဲလို့ကြည့်ရင်း ကျနော့်ပေါင်ကိုတောင် လာခွထားသေးတယ်။ ကျနော်လည်း ကြည့်ပြီးသားဆိုတော့ အိပ်ချင်လာပြီ မှောက်ခုန်လေးပဲ ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ မျက်စိမှိတ်ထားရင်း အိပ်ပြီပေါ့။

ကြိုးစားပြီးသာ အိပ်နေတာ ဘေးမှာ လူတစ်ယောက်က ရှိနေတော့ နိုးတဝက် အိပ်တဝက်ရယ်။ မိနှင်းကလည်း ကျနော့်ကို အိပ်ပျော်မခံ။ တော်ကြာ ကိုယ်လုံးကို လက်နဲ့ လာပုတ်လိုက်၊ ခြေထောက်နဲ့ခွလိုက်နဲ့။ မျက်စိဖွင့်ကြည့်တော့လည်း ဇာတ်လမ်းကို အကြည့်မပျက်ဘူး။ အရက်ကလည်း မူးထား အိပ်ကလည်း အိပ်ချင်နေတော့ လူက အူကြောင်ကြောင်တောင် ဖြစ်လာပြီ။ ကျနော်လည်း စိတ်တိုလာပြီး

“ အိပ်တော့မယ်ဟာ”

လို့ပြောလိုက်တော့

“ အိပ်ပေါ့ ငါလည်းဒီမှာပဲ အိပ်တော့မယ်”

ဆိုတော့ မှေးစင်းနေတဲ့ ကျနော်ရဲ့ မျက်လုံးက ပြူးသွားတော့တယ်။ ကျနော်လည်း ခြေရင်းကနေ ခေါင်းရင်းကို ပြောင်းပြီး အတည့်အိပ်လိုက်တော့ သူကလည်း ကျနော့်လိုပဲ နေရာလိုက်ပြောင်းပြီး ကျနော့်ဘေးကို ဝင်ခွေတော့တာ။ စက်တွေကို ရီမုဒ်နဲ့တောင် ပိတ်လိုက်သေး။

အခန်းထဲမှာ မှောင်သွားတော့ ကျနော့်စိတ်တွေလည်း တစ်မျိုးဖြစ်လာတယ်။ ဘေးချင်းယှဉ်ပြီး ပူးပူးကပ်ကပ် ဖြစ်နေတာကိုး။ နောက်တော့ မိနှင်းက ကျနော်ကို့ခွလို့ နားရွက်နားကပ်ပြီး

“ ငါဆာနေတယ်ဟာ” တဲ့။

“ ဟာ ဒီအချိန်ရောက်မှပဲ ဆာရင်လည်း မီးဖိုထဲ သွားစားဟာ အိပ်တော့မယ်”

လို့ ကျနော်က ပြန်ပြောလိုက်တော့ ကျနော့်ကို

“ ငပိန်း နင်ဒါကြောင့် ရည်းစားတောင် မရတာ နည်းသေး”

လို့ပြောရင်း ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်ကို တက်ခွတော့ပေါ့။ သွားပြီ ခေါင်းထဲမှာ မီးတွေပွင့်သွားပြီး အသိစိတ်တွေ ပျောက်သွားပြီ။ အိပ်နေတာကနေ ဝုန်းခနဲထ သူရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ် သူကလည်း ကျနော့်အင်္ကျီကို ပြန်ချွတ်၊ နှုတ်ခမ်းချင်း စနမ်းမိလိုက်တာ ရင်သားတွေအထိပဲ။ သတိမထားမိလို့ မသိခဲ့တာ မိနှင်းလည်း ပစ္စည်းရှိ လူတန်းစားဆိုတာ အခုမှ သိတော့တယ်။

နောက်တော့ မိနှင်းကို ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်ပြီး လုံချည်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ပိပိကို လက်နဲ့ အုပ်ထားသေးတယ်လေ။ အုပ်ပါစေ ကျနော်လည်း သူ့ပေါင်ကြားဝင်ပြီး အုပ်ထားတဲ့ လက်ကို ကျနော့်ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လိင်တံနဲ့ ထိုးပေးလိုက်တာ မိနှင်းလက်က လိင်တံကို ကိုင်ပြီး ပိပိအဝကို တေ့ပေးလေရော။ စိုရွှဲနေတဲ့ ပိပိထဲက အရည်တွေက အပြင်ကိုတောင် စိမ့်ထွက်နေတယ်။ ကလေးမမွေးဖူးသေးတဲ့ ပိပိ၊ လိင်ဆက်ဆံခဲ့ရတဲ့ အကြိမ်ရည် နည်းသေးတဲ့ ပိပိ အဝကျဉ်းလို့ စီးပြီး ကြပ်နေတုန်းပဲ။

ကျနော်တို့နှစ်ဦး ဘာစကားမှ မပြောမိကြပဲ လိင်ကိစ္စကို အာရုံစိုက်ပြီး လုပ်နေတာကြတယ်။ ကျနော်ကလည်း အရက်မူးနေလို့ထင်တယ် တော်တော်နဲ့ မပြီးနိုင်။ မိနှင်းလည်း ပိပိထဲ အရည်တွေ ခဏခဏ ကျနေပုံပေါ်တယ်။ ကြာလာတော့ လိင်တံကို အထုတ်အသွင်း လုပ်လိုက်တိုင်း တဗွတ်ဗွတ်နဲ့ အိပ်ခန်းထဲ အသံတွေ ညံနေတော့တာပေါ့။

မိနစ် ၃၀ လောက်ကြာတော့ ကျနော်လည်း ဆီးကျောတွေ တောင့်တင်းလာပြီး ပြီးချင်သလိုလို ဖြစ်လာတော့ လုပ်နေတဲ့ အရှိန်ကို မြှင့်တင်လိုက်တယ်။ ဆီးခုန်နှစ်ခု ထိရိုက်တဲ့ အသံက တဖတ်ဖတ်နဲ့ ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာတော့တာပေါ့။ ပတ်လက်လှန်ပြီး အောက်ကရှိနေတဲ့ မိနှင်းရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲလို့ အားယူရင်း လိင်တံကို တစ်ဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်ချပြီး သွင်းနေလိုက်တယ်။ မိနှင်းဆီကလည်း ညီးသံတွေ ထွက်လာနေပြီ။ အသံကိုကြားရတဲ့ ကျနော်လည်း ဖီးလ်တွေ ပိုတက်လာလို့ သုတ်ရည်တွေကို စတင် ပန်းထုတ်မိတော့တာပေါ့။

လိင်တံကို ပိပိထဲ တစ်ဆုံးဆောင့်သွင်း ဆီးခုန်းနှစ်ခုကို ဖိကပ်ထားပြီး လိင်တံထိပ်ခေါင်းက မိနှင်းရဲ့ သားအိပ်ခေါင်းထိပ်ကို တေ့လို့ ကျနော်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေကို အားနဲ့ ညှစ်ထုတ်လို့ ပစ်သွင်းနေတော့တာလေ။ သုတ်ရည်တွေ ထွက်နေတုန်းမှာပဲ ကျနော်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က မိနှင်းပေါ် မှောက်ချလိုက်တော့ မိနှင်းလည်း ကျနော့်ကို အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ထားပေးတယ်။ နောက်ဆုံးထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည် တစ်စက်အထိ မိနှင်းရဲ့ ပိပိထဲကို ဝင်ရောက်သွားပြီးမှ ကျနော်လည်း အာကုန်သွားလို့ လိင်တံကို ပိပိထဲက ထုတ်ပြီး ဘေးကိုလှဲချမိလိုက်တော့တယ်လေ။

ကျနော် အမောဖြေနေတုန်း မိနှင်းဆီက အသံ စထွက်လာတော့တယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာဟယ်…. နင် အဲ့ဒီလောက် အကြာကြီး လုပ်နိုင်တာ အခုမှ အယားပြေ အဆာပြေသွားတော့တယ်”

လို့ပြောရင်း ကျနော့်ရဲ့ ပါးကိုနမ်းတယ်။ ကျနော်လည်း အစရှိအနောင်နောင်ဆိုတော့ နောက်တစ်ချီလောက် ထပ်ဆွဲဖို့ ခဏ အနားယူရင်း ကျနော်တို့ နှစ်ဦး စကားတွေ ပြောနေကြတာပေါ့။

“ နင်နဲ့ငါ အခုအချိန်ကစပြီး မရီးနဲ့မတ် ဆိုတဲ့ တော်စပ်နေတာတွေ မေ့လိုက်တော့ဟာ”

လို့ မိနှင်းက စပြောလာတယ်။

“ ငါ့ယောင်္ကျားက လိင်ဆက်ဆံတာ နင့်လောက် အင်နဲ့အားနဲ့ မလုပ်နိုင်ဘူးဟ။ ပြီးတော့လည်း ၁၀ ချက်လောက် လုပ်ပြီးသွားရင် သုတ်ရည်ထွက်လို့ ပြီးသွားတတ်တော့ ငါ့မှာ တန်းလန်းကြီး ဖြစ်ကျန်နေခဲ့ရတာ အမြဲတမ်းပဲ။ နင့်အစ်ကိုကလည်း ရိုးချက်ဟာ။ လိင်ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာ ငါရဲ့ ပိပိထဲ သူလိင်တံထည့်ပြီး လုပ်တာလောက်ပဲ သိတယ် တစ်ခြားနည်းလမ်းတွေ မသိတော့ဘူးထင်တယ်”

လို့ ပြောနေတော့ ကျနော်လည်း မိနှင်းတစ်ယောက် ဘာဂျာတောင် အမှုတ်ခံရဘူးရဲ့လား မသိဘူး လို့ တွေးနေမိတယ်။

“ တို့လင်မယားလည်း နှစ်လလောက်ပဲ တွေ့ရတာ။ သူပြန်ထွက်သွားရင် ငါအရမ်းဒုက္ခရောက်တာဟဲ့။ သူလုပ်ပုံက ငါ့ကို ဆွသွားသလို ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီး တို့လို့တန်းလန်းနဲ့ ၆ လလောက် ပြန်စောင့်နေရတာ ကြာတယ်ဟာ”

“ ကဲ နင်ချည်းပဲ စကားတွေ ပြောနေတော့တာပဲ။ သန့်ရှင်းရေးသွားလုပ်မယ် လာခဲ့”

လို့ ကျနော်ကပြောပြီး အိမ်ရာပေါ်ကနေ ဆွဲချလိုက်တော့ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်တုံးလုံးလေးနဲ့ ရေချိုးခန်းကို ရောက်လာရော။ ရေချိုးခန်း မီးရောင်အောက်ရောက်မှ ကြည့်မိတာ မိနှင်းရဲ့ အတွင်းသားတွေ အတော်ဖြူဝင်းတာပဲ။ လုံးကြီးပေါက်လှ မဟုတ်ပေမယ့် သူဟာနဲ့သူ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့ တည်ရှိနေတာပေါ့။ ပိပိကို မိနှင်းတစ်ယောက် ရေဆေးနေတုန်းမှာ

“ နင့်သုတ်ရည်တွေ ပိပိထဲက ပြန်ထွက်လာတာ အများကြီးပဲ နှမြောစရာကြီး”

လို့ပြောတော့ ကျနော်လည်း ရှူရှူးပေါက်နေရင်း မျက်နှာကို သူ့ဖက်လှည့်ပြီး

“ ထပ်ဖြည့်ပေးမယ်”

လို့ ပြောမိတာပေါ့။ နှစ်ဦးသား သန့်ရှင်းရေးလုပ်လို့ ပြီးတော့ အိပ်ရာပေါ် ပြန်ရောက်လာပြီး မိနှင်းကို ပက်လက်လှဲခိုင်းလိုက်ပြီး ကျနော်က သူ့အပေါ်ကနေ ခွတက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းချင်း ပြန်စနမ်းတော့တာပေါ့။ နောက်တော့ လည်ပင်းနဲ့ ရင်သားတွေဆီ ရောက်သွားရော။ ရင်သားတွေက ၃၃ လောက်ရှိပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတစ်ဖက်က အထဲကိုတောင် ဝင်နေတယ်။ ကျနော်လည်း ဝင်နေတဲ့ဖက်ကို စုပ်ဆွဲလိုက်တာ နို့သီးခေါင်းက ထွက်လာတော့တယ်။

နို့သီးခေါင်းနဲ့ ရင်သားနှစ်ဖက်လုံးကို နေရာလပ်မကျန် လျှာနဲ့နမ်းပေးနေမိတာ မိနှင်းတစ်ယောက် မျက်စိတွေမှိတ်ပြီး ဇိမ်ခံနေတော့တယ်။ ဝမ်းဗိုက်သားတွေကို လျှာနဲ့ပွတ်ဆွဲသွားတော့ ယားလို့ထင်တယ် ဗိုက်သားတွေလှုပ်နေတယ်။ မိနှင်းရဲ့ ဆီးခုန်မွှေးတွေက မထူမပါးနဲ့။ ပေါင်ကို ကားလိုက်ပြီး ပိပိကို လျှာနဲ့စလျက်လိုက်တော့ မိနှင်းတစ်ယောက်

“ ဟဲ့ မလုပ်နဲ့လေ”

လို့သာ အသံထွက်လာတယ် ခန္ဓာကိုယ်က မရုန်း၊ ပိပိမှာ ဆပ်ပြာနံ့လေးက မွှေးနေတော့တာပေါ့။ အမွှေးတွေကို ဖယ်ပြီး ပိပိကို အုပ်နေတဲ့ ကြွက်နားရွက် နှစ်ခုကို ဘေးရောက်အောင် လျှာနဲ့ ထိုးဖယ်လိုက်ပြီး အစိနဲ့ ပိပိအတွင်းထဲကို ကောင်းကောင်း မွှေပေးလိုက်တာ မိနှင်းတစ်ယောက် ခေါင်းကိုမော့လို့ ပါးစပ်ကိုဟလို့ အရမ်းကောင်းနေတဲ့ ပုံစံမျိုး။

မိနှင်းတစ်ယောက် လက်တွေက သူ့ရင်သားတွေကို ပြန်ပြီးပွတ်လိုက် ညှစ်လိုက်နဲ့ ဖြစ်နေပြီ။ ကျနော်လည်း အစိကို လျှာနဲ့လျက်ပေးနေရင်း မိနှင်းဖင်ကြီးက ကော့တက်လာတော့ ဖင်လုံးတွေကို လက်နဲ့ ညှစ်ပေးလိုက် ဖင်ကြားထဲကို လက်ညှိုးနဲ့ ပွတ်လိုက် ဖင်ဝကို ဆွပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ မိနှင်းရဲ့ ခါးက မွေ့ယာကနေ မြောက်တက်နေပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် မိနှင်းလက်က ကျနော့်ဆံပင်ကို လက်ကဆွဲလို့ ပိပိထဲကို ကျနော်ခေါင်းထိုးသွင်းနေတဲ့ ပုံစံ။ ပိပိထဲကနေ အရည်တွေက အဝကနေ တစ်ပွက်ပွက်နဲ့ တောက်လျှောက် ထွက်ကျနေတာ ဖင်ဝတွေတောင် စိုရွှဲလာခဲ့ပြီ။

ကြာလာတော့ မိနှင်းတစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ သည်းမခံနိုင်တော့ပဲ အိပ်ရာပေါ်ကနေ လူးလဲထလိုက်ပြီး ကျနော့်လိင်တံကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်လို့ အားပါးတရလွေတော့တာ။ ကျနော်လိင်တံလည်း မာတောင်ပြီး ပြောင်တင်းလာတဲ့ အချိန်ရောက်တော့

“ နင့်ဟာကြီး ငါ့ပိပိထဲ ထည့်ပြီး အသားကုန် ဆောင့်ပေးတော့ဟာ…. ငါ့ပိပိထဲမှာ အရမ်းယားနေပြီ”

တဲ့။ ကျနော် နောက်တစ်ကြိမ် သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆိုင်ကယ်စီးသလို ကိုင်လို့ ကားထားပြီး ပိပိထဲကို လိင်တံထည့်လို့ ဆောင့်တော့တာပေါ့။ အားမရသလို ဖြစ်မိတော့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ရင်ဘတ်မှာကပ် ကျနော့်ကိုယ်လုံးကို ရှေ့ကိုကိုင်းလိုက်ပြီး မိနှင်းရဲ့ ပုခုံးကိုဆွဲလို့ ဆောင့်တော့တာပေါ့။

တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း မိနှင်းလည်း ဖီးလ်တွေတက်တဲ့ အသံနဲ့ ငြီးငြူနေရပြီ။ ကျနော့်လိင်တံ မိနှင်းရဲ့ ပိပိထဲအရောက်မှာ တဆစ်ဆစ်နဲ့ အညှစ်ခံနေရတာ နှစ်ခါလောက်ရှိပြီ။ ထုံးစံအတိုင်း အရည်တွေက အထွက်များလို့ လိင်တံအရင်း ကျနော်ရဲ့ အမွှေးတွေမှာတောင် အဖြူရောင် အရည်တွေက အခဲလိုက် ကပ်နေတော့တယ်။ သူ့ကိုလုပ်နေတာ မိနစ် ၃၀ လောက်ကြာတော့ မိနှင်းက

“ ပြီးလိုက်တော့ဟာ ပိပိထဲကို သုတ်ရည်တွေ ထည့်ပေးတော့ ငါတော့ ဘယ်နှစ်ခါပြီးသွားမှန်း မသိတော့ဘူး အားကုန်ချင်လာပြီ”

လို့ ပြောတော့တာလေ။ ဒါနဲ့ပဲ ကျနော်လည်း ရင်ဘတ်မှာ ကပ်ထားတဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းထဲက တစ်ချောင်းကို အောက်ချလို့ခွလိုက်တော့ မိနှင်းလည်း ဘေးတိုက်လေးဖြစ်သွားပြီး ကျနော့်လက်တစ်ဖက်က မိနှင်းရဲ့ နို့တစ်ဖက်က ဆွဲလို့ မိုင်ကုန်ဆောင့်တော့တာပေါ့။

နောက်ထပ် ၁၀ မိနစ်ပဲ ကြာတယ် သုတ်ရည်တွေ အများကြီး ပန်းထွက်လို့ ပြီးသွားပြန်ရော။ မိနှင်းလည်းမော ကျနော်လည်း အားကုန်သွားပြီး အချိန်ကလည်း နောက်နေ့ကူးသွားလို့ မနက် ၃ နာရီထိုးပြီ။ ကျနော်တို့နှစ်ဦး အဝတ်အစားတွေတောင် ပြန်မဝတ်နိုင်တော့ပဲ အတူဖက်လို့ အိပ်လိုက်ကြတော့တယ်။ မနက် ၁၀ နာရီလောက်မှပဲ နိုးတော့တယ်လေ။

မနက် အိပ်ရာကနိုးတော့ ခပ်သွက်သွက်လေး တစ်ချီလောက် ဆွဲဖြစ်လိုက်သေးတယ်။ လုပ်နေတုန်း မိနှင်းက ခဏရပ်ခိုင်းပြီး

“ နင့်အတွက် ငါအချိန်ပြည့်ရှိနေသလို ငါ့အတွက်လည်း နင်ကွက်လပ်တွေ ဖြည့်ပေးပါ။ နင့်အစ်ကို ပြန်လာရင်တော့ ခဏလေး သည်းခံပြီး စောင့်ပေးပေါ့…။ ဒါပေမယ့် လစ်ရင်တွေ့ကြမယ်။ နင်နဲ့ငါ့ကြားမှာ တော်စပ်နေတဲ့ မရီးနဲ့မတ် ဆိုတဲ့ဟာတွေ မေ့လိုက်တော့….။ နင်မိန်းမ မယူသေးခင်အချိန်အထိ နင်နဲ့ငါဟာ အကောင်းဆုံး sex partner တွေလို နေကြမယ်”

ဆိုပြီး သဘောတူညီချက်တွေ ယူတော့တာ။ ကျနော်က ဘာပြောစရာရှိမှာလဲ

“ အေးပါဟာ”

လို့ပြောရင်း လုပ်နေတာကို စိတ်တွေလျှော့ချလိုက်ပြီး မြန်မြန်ပြီးအောင် လုပ်လိုက်တော့တယ်။

အဲဒီနေ့ အဲဒီအချိန်ကစလို့ မိနှင်းနဲ့ ကျနော်ဟာ အားတိုင်းလုပ် ယားတိုင်းလုပ်ဖြစ်ကြတယ်။ အစ်ကိုပြန်ရောက်နေတဲ့ အချိန်မှာတောင် လစ်ရင်လစ်သလို ဆွဲ၊ မီးဖိုခန်းလဲ မရှောင်၊ ထမင်းစားပွဲလည်း ညှောင့်စင်လုပ်၊ တစ်ခါတစ်လေ အိပ်ခန်းတွေကြားက လူသွားလမ်းမှာတောင် မိနှင်းက လစ်ရင် လွေပေးတတ်သေးတယ်။

အစ်ကိုပြန်လာပြီး နှစ်လလောက် ရန်ကုန်မှာ နေသွားတယ်။ သင်္ဘောပြန်ထွက်တော့ မိနှင်းမှာ ကိုယ်ဝန်ရနေတာကို အစ်ကိုတစ်ယောက် သိသွားတော့ ဝမ်းသာသွားပြီး ကျနော့်ကို ဂရုစိုက်ပေးဖို့ မှာနေပြီး ကလေးမွေးခါနီးရင် သူ့ပြန်လာမယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းကို ပြောခဲ့တာပေါ့။ အစ်ကိုတစ်ယောက် လေယာဉ်ပေါ်တက်သွားပြီး အပြန်လမ်းမှာ မိနှင်းကို ကျနော်က

“ ဟဲ့ ကိုယ်ဝန်က ဘယ်နှလရှိနေပြီလဲ”

လို့ မေးလိုက်တော့

“ ၂ လ ကျော်နေပြီ နင့်ဟာလေးလေ”

လို့ မိနှင်းက ပြောရင်း ကားပေါ်မှာ ကျနော့်လက်ကို ကိုင်ထားတာပေါ့။ မိနှင်းတစ်ယောက် ကိုယ်ဝန်ရနေပြီဆိုတဲ့ အသိတွေနဲ့များ လိင်စိတ်တွေ ပိုကြွနေလားမသိ။ အခုနောက်ပိုင်း လိင်ကိစ္စမှာ သူကပဲ ဦးဆောင်နေတော့တာ။ ကျနော့်အခန်းထဲ လာပြီး အပြာကားတွေကြည့်လိုက် လုပ်လိုက်နဲ့ လိုအပ်နေတဲ့ ကွက်လပ်တွေ ဖြည့်ပေးနေရတာ။

ကြာလာတော့ ကျနော် အစ်ကို့ကိုတောင် စိတ်မှာ မှန်းလို့ အားနာလာရတယ်။ သူ့အတွက်ရှာပြီး ပေးစားခဲ့တဲ့ မိန်းမက ကျနော့်အတွက်ပဲ ဖြစ်နေခဲ့ပြီ။ မိနှင်းကိုယ်တိုင်လည်း ကျနော့်ကို သူ့ယောင်္ကျား တစ်ယောက်လိုပဲ ဆက်ဆံနေတော့တယ်။ ကျနော်ကိုလည်း တစ်ခါတလေ

“ နင်မိန်းမ မယူနဲ့တော့ဟာ…. ငါဝေပြီး မစားချင်တော့ဘူး”

လို့ပြောတော့ ကျနော်လည်း ရယ်ချင်သွားပြီး

“ နင်ကြတော့ရောလို့”

ပြန်ပြောလိုက်တော့ ရယ်ကျဲကျဲလုပ်နေပြီး

“ တစ်နှစ်မှာ ၂ လ ၃ လ လောက်ပဲ နင်နဲ့အတူ မအိပ်တာပါဟာ….။ ကျန်တဲ့ အချိန်တွေမှာ နင့်ဟာက ငါ့အထဲမှာ အမြဲဝင်နေတာပဲဟာ”

လို့ ပြောရင်း ကွက်လပ်တွေကို ဖြည့်ဆည်းပေးနေကြတုန်းပေါ့လေ။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။