Thursday, April 23, 2009

အရသာနှစ်ခု (စ/ဆုံး)

အရသာနှစ်ခု (စ/ဆုံး)

ဘခက် ရေးသည်။

ဘခက် အသက် ၄၀ အရွယ်လူပျိုကြီး ။ တွေ့မရှောင်ဆိုတဲ့ဘွဲ့ကတော့ ရင်းနှီးသူများပေးထားတာပါ။ ဟုတ်တော့လဲဟုတ်သည်။ ဘခက်ဆိုတဲ့လူက နုရွယ်စဉ်လူပျို ပေါက် ကတည်းက ပျို ပျို အိုအိုမရွေး ဘယ်မိန်းကလေးမဆို အထာပေးပါက ရှောင်လွှဲခဲ့ခြင်း အလျ ဉ်းမရှိခဲ့ပါ။ ဘခက်သဘောကျသော မိန်းခလေးများဆိုလျှင်လဲ တနည်းနည်းနဲ့ ရအောင်ဖန်တီးယူတတ်သည်။ 

ထိုကြောင့် ရင်းနှီးသူများက တွေ့မရှောင်ဘွဲ့ပေးထားကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘခက်ကိုယ်တိုင်ကလဲ ထိုဘွဲ့အမည်ကို သဘောကျ နှစ်ခြို က်နေလေသည်။ ဘခက်ကတဦးထဲသောသား။ မိဘက နယ်မြို့လေးရဲ့ ဆီစက်ပိုင်ရှင်တွေ။ ဘခက်အမေက ဘခက်ကိုသိပ်ချစ်တာ။ အလိုလဲလိုက်တယ်။ 

သားတော်မောင် မျက်နှာမညိုးစေရဘူး။ ဒီတော့ ဘခက်အတွက် အမေရှိရင် ငွေရှိတယ်။ တိတိကျကျပြောရရင် အမေ့ ပိုက်ဆံအိတ်မြင်နေရသ၍ ဘခက်ငွေကြေးပူစရာမလို။ အမေကလဲ ပိုက်ဆံအိတ်ကိုဘယ်တော့မှမဖွက် ။ ဘခက်မြင်သာအောင် ထားနေသလားအောင့်မေ့ရတယ်။ 

ဘခက်မှာကောင်းတာလေးတခုတော့ရှိတယ်။ ကျောင်းနေစဉ်ကာလပတ်လုံး ကျောင်းစာကိုတော့သေချာစနစ်တကျလုပ်တတ်တယ်။ ဒီတော့ AGTI လက်မှတ်ကလေးတော့ ရခဲ့သည်။ မိဘက ပိုက်ဆံရှိတာရော ကိုယ်တိုင်က အစိုးရအလုပ်မလုပ်ချင်တာရောကြောင့် မိဘ လက်ငုတ်လက်ရင်းဖြစ်တဲ့ ဆီစက်လုပ်ငန်းမှာ သူ့ပညာတွေ ဝင်ရောက်အစွမ်းပြလေသည်။ 

စက်မှု့အင်ဂျင်နီယာ ဘာသာရပ်ကိုအထူးပြု ခဲ့သူမို့ မိဘပိုင် ဆီစက်ထဲမှာ စိတ်ကူးပေါက်ရာ စက်တွေ ဆင်သည်။ သူလုပ်တာ အချိုးကျတော့ ပုံမှန်ဆီစက် တလုံးမှာ လူ ၃ ယောက်တာဝန်ယူရပေမယ့် သူလက်စွမ်းပြလိုက်တဲ့နောက်မှာ လူတယောက် စက်တလုံးသာ လိုတော့သည်။

အရင်က လူ ၃ ယောက်လုံးပင်ပင်ပမ်းပမ်း အလုပ်လုပ်ရပေမယ့် သူ့ရဲ့တီထွင်မှု့ကြောင့် လူတယောက်ထဲက အေးဆေးသက်သာစွာ လုပ်ကိုင်နိုင်တော့သည်။ သူများစက်တွေမှာ လူ ၃ ယောက်လောက် တောင်းတွေထမ်းနေရချိန်မှာ သူ့စက်မှာ လူတစ်ယောက်ထဲက အေးဆေးစွာ လေလေးချွန်နေရုံသာ။ မြေပဲ နဲ့ နှမ်းရဲ့ နေလှန်းကွင်းကိုလဲ စက်ရဲ့ အမိုးပေါ်ကို တင်လိုက်တော့ လှန်းစရာနေရာလဲ အကျယ်ကြီး ရတော့တာပေါ့။

ဒီတော့ အလုပ်သမား စားရိတ်တွေ သက်သာ လာတယ်။ အလုပ်လဲ ပိုတွင်ကျယ်လာတာပေါ့။ဒီတော့ အကျိုးအမြတ်က အများကြီးပိုထွက်လာတယ်လေ။ ဒီတော့ ဘခက်ရဲ့ မွေးသဖခင်က လုပ်ငန်းတခုလုံး ဦးစီးဖို့ ဘခက်ကို တာဝန်ပေးလာတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘခက်က လုပ်ငန်းကို စိတ်ဝင်တစားကြီးမဟုတ်တော့ ငြင်းပယ်လိုက်တယ်။ တခါတရံတော့ ကွပ်ကဲပေးပါ့မယ် ဆိုတဲ့ ဆင်ခြေလေးနဲ့ပေါ့။ 

ဒီလိုနဲ့ ဘခက် အသက် ၄၀ နားသာကပ်လာတယ်။ အိမ်ထောင်ချဖို့ တိုက်တွန်းလို့လဲ မရခဲ့ပါဘူး။ မိဘ ၂ ပါးက မြေးချီချင်တယ်ဆိုလဲ အရေးမလှုပ်ဘူး။ ဘခက်သဘောက ကိုယ့်ဖာသာ ကဲမယ် မိန်းမတော့ မယူနိုင်ဘူး ဆိုတဲ့သဘော။ အဲ့လိုနေလာရင်း တနေ့မှာတော့ …။

မထွေးကြည်… … မုံရွာမြို့နဲ့ ရွှေဘိုမြို့ကြား အရာတော်ဆိုတဲ့ မြို့ ငယ်လေး တမြို့ရှိပါတယ်။ အရာတော်မြို့နယ်ရဲ့ အုပ်စုဝင် ရွာလေးတရွာဖြစ်တဲ့ ကျီတောဆိုတဲ့ ရွာကလေးက ကွမ်းတောင်ပန်းတောင်ကိုင်မလေး မထွေးကြည် … … အညာဒေသရဲ့ ပူပြင်းမှု့တွေကြောင့် သူမရဲ့အသားအရည်က ဝင်းဝါမနေပါဘူး။ 

သူ့အလှဟာ စွဲညှိစရာ ယဉ်သကို ဆိုသလို ညို စိမ့်စိမ့် အသားအရည်လေးကို တောင့်တင်းကျန်းမာတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ လိုက်ဖက်စွာ မြင်တွေ့ရမှာပါ။ ထူလွှလွှ နှုတ်ခမ်းအစုံက နှုတ်ခမ်းနီမဆိုးတာတောင် နီတျာရဲလေးပါ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ မင်းကြို က်စိုးကြို က် ထယ်ထယ်ဝါဝါ လှလှပပကြီးပေါ့ဗျာ။ မြို့ကျောင်းမှာ ၈ တန်းအထိနေခဲ့ဖူးသူလေးပေါ့ ။ ဒီတော့ စာလေးပေလေးလဲ လူဝင်ဆန့်ရုံတော့ တတ်ရှာတာပေါ့။ 

မထွေးကြည်က ရွာရဲ့ကွမ်းတောင်ကိုင် မိန်းမချောလေးဖြစ်နေတော့ ကျီ တောရွာကတင် မက ရွာနီးချု ပ်စပ် ကျေးရွာတွေရဲ့ ကာလသားများ ပါးစပ်ဖျားမှာလဲ ရေပန်းစားနေပါရဲ့။

" ဟိတ်မောင် ဘယ်သွားမလို့လဲဟ “

မင်းစုရွာလယ်လမ်းမှာ လူပျို ကြီး ကိုသောင်းကို မော့တော့မော့တော့နဲ့ ဆိုင်ကယ်စီးလာရင် ရွာထိပ်က ကိုမြမောင်ဆိုင်မှာ ဆီဝင်ဖြည့်လို့ မင်းစုရွာ ကာလသားခေါင်း ကိုဘဦးက နှုတ်ဆက်စကားမှာ မေးခွန်းလေးပါ ထည့်လိုက်တာပါ။ ကိုသောင်းကတော့ ကျီ တောရွာနဲ့ ကပ်ရက်က မင်းစုရွာသား လူပျို ကြီးပါ။

အသက် ၃၅ နှစ်လောက်ရှိပြီး မိခင်ဖြစ်သူနဲ့ အေးဆေးစွာ နေသူပါ ။မရှိမရှားဆိုတာ ကိုသောင်းလို လူမျိုးကိုခေါ်တာပါ။ ပစ္စည်းဥစ္စာတွေ ရှိလားဆိုတော့ မရှိပါဘူး။ အစာရေစာ ရှားပါးလားဆိုတော့လဲ မရှားပါးပါဘူး။ စုမိဆောင်းမိသာ မဖြစ်တာပါ။ အခုလဲ ကျီ တောရွာဖက် သွားဖို့ ဆီဖြည့်ရာမှာ မင်းစုရွာကာလသားခေါင်း ကိုဘဦးနဲ့ တွေ့တော့တာပါ။ 

 ” ဟိုဖက်က ကျီ တောရွာကို သွားမလို့ပါ ဘဦးကိုရ  ”

 “  ဟားး ဒီမောင် ကတော့ ထွေးကြည်မ ဆီ သွားမလို့ထင်ပါ့ “

 ” ကျီ တောက ဆရာတော်ဆီ အမေ့ဒူးနာအတွက် ဆေးလေးတောင်းစရာရှိလို့ပါဗျ “ 

” ဟုတ်ပါပြီ မောင်ရာ ဘုရားလဲ ဖူးရင်း လိပ်ဥလဲ တူးမယ်ပေါ့ ဟား ဟား “

လူပျို ကြီး ကိုသောင်းကတော့ ပြုံးစေ့စေ့ ပဲ လုပ်နေလိုက်ပါတယ်။ဒါကို ဆိုင်ကယ်ဆီထည့်ပေးနေတဲ့ ကိုမြမောင်က ဝင်ပြောလိုက်ပြန်ရော။ 

” ဟားး ဘဦးကိုရေ ဒီမောင့်ကို အထင်မသေးနဲ့ဗျ ဒီဝါကျွတ်ဆို လူပျို ကြီး စွံတော့မယ် ထင်တယ်နော “

ကိုမြမောင်က အဲ့လိုပြောလိုက်ရင်ပဲ ကိုမြမောင်မိန်းမ မအေးစိန်ကလဲ အနားကို ရောက်လာပြန်တယ်။ 

” ဟုတ်တယ် ကာလသားခေါင်းကြီးရဲ့ ခများက မသိလေသလားလေ လူပျို ကြီးကံဇာတာတွေ တက်နေပြီကော “

 ” ဟားး အေးစိန်မရယ် မဟုတ်သေးပဲ မပြောပါနဲ့အုံးဟ ခုမှ ငါက ကြိုးစား ဆဲပါဟ “

ကိုသောင်းက စကားလေးကို ဖာထေးပြောပေမယ့် မရပါဘူး။ 

” အမလေး ကသောင်းကိုရယ် အေးစိန်မတို့က သတင်းတွေကြားပြီးသားပါနော် ဟင်း ဟင်း “ 

မအေးစိန်အပြောကြောင့် ကိုသောင်း နည်းနည်းရှက်မိသည်။ အပူမရှာချင်လို့ တယောက်ထဲနေလာပြီးမှ ထွေးကြည်မလေးကို တမ်းတမ်းစွဲ ဖြစ်မိတာကိုး။ 

” ကဲပါအေးစိန်မရာ နင်ပြောနေတာနဲ့ ဆရာတော်ဆီ သွားဖို့ နောက်ကျနေတော့မယ် ကဲ သွားပြီဗျာ အားလုံးပဲ “

လူပျို ကြီးကိုသောင်း ဆိုင်ကယ်စီးထွက်လာရင်း အနောက်က ကာလသားခေါင်း ဘဦးကို စကားသံကြောင့် ပြုံးလိုက်မိသေးလေသည်။ 

” ဖြည်းဖြည်းသွားပါဗျ ခုမှ ခလေးမက အခုမှ သနပ်ခါးလူးနေတုန်းနေမှာပါ “

ကျီ တောရွာရဲ့ ကွမ်းတောင်ကိုင်မလေး ထွေးကြည်ရဲ့ အချစ်ကိုရဖို့ ကိုသောင်း တော်တော်ကြို းစားရပါသည်။ လူငယ်ကာလသားတွေ ကြားထဲကနေ အသက် ၃၀ စွန်းစွန်းကျော်လာတဲ့ လူပျို ကြီးတယောက်အနေနဲ့ အတော်လေးတော့ မျက်နှာပြောင်လဲ တိုက်ခဲ့ရတာပါ။ ဒါပေမယ့် ဖူးစာကံကြောင့်လားမသိ။ 

ထွေးကြည်မက ကိုသောင်းကို စိတ်ဝင်စားသည်။ စိတ်ဝင်စား၍ အရေးပေးမိရာမှ လက်သွက်လှတဲ့ လူပျို ကြီးကြောင့် မထိတထိလေးတွေ ကိုင်တွယ်ခြင်းခံရကာ ရင်တဖိုဖိုနဲ့ ခံစားလာရသည်။ဒီနေ့တော့ ကိုသောင်းကို အဖြေပေးဖို့ အချိန်းအချက်လုပ်ထားလေသည်။ 

” ဟဲ့ အဲမ နွားတွေကျွေးပြီးပြီလား “( အဲမ ဆိုတာက တောဓလေ့အရ သမီးလို့ ခေါ်တာပါ ) 

ထွေးကြည်မတယောက် လှေကားခုန်လေးမှာ ထိုင်ရင်း အဖြေပေးရမည့်အရေး ရင်တဖိုဖိုနဲ့ စဉ်းစားနေစဉ် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်အေးဘုံရဲ့ အော်သံကြောင့် အတွေးစများ ပြတ်တောက်ရလေတော့သည်။ 

” ဟုတ်ကဲ့ အမေ အစောကပဲ နွားစာတွေ ထည့်ထားပြီးပါပြီတော့ “

 ” အေးအေး ဒါနဲ့ နင်က ဒီနားထိုင်ပြီး ဘာလုပ်နေတာတုန်းအေ့ “ 

ဒေါ်အေးဘုံက မီးဖိုထဲကထွက်လာရင်း လှေကားအောက်ခြေရင်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ သမီးကို မေးလိုက်တာပါ။ 

” ဟိုလေ ကျုပ်ရေချိုးမလို့တော့ “ 

” အေးအေး ချိုးမှာဆိုလဲ မြန်မြန်ချိုးလေ တော်ကြာ မိုးချု ပ်သွားမယ် “

 ” ဟုတ် အမေ “ 

လှေကားရင်းမှာ ဆက်မထိုင်ရဲတော့ပဲ အမေ့ရှေ့က အိမ်ပေါ်တက်ပြေးရတော့သည်။ အခန်းထဲ ရောက်၍ ရေချိုးဖို့ အင်းကျီ ချွတ်ပြန်တော့ ချစ်ရသူ လူလည်ကြီးကိုသတိရမိပြန်သေးသည်။ ရှေ့ကထောင်ထားတဲ့ မှန်ထဲမှာ ပေါ်နေသော သူမရဲ့ နို့လုံးလုံးလေးတွေကို အဲ့လူလည်ကြီးက မထိတထိ ရော ထိထိမိမိပါ ကိုင်တွယ်ဖူးသည်လေ။ 

တခါတရံ ထွေးကြည်မ လက်မောင်းလေးကို ကိုင်သလိုနဲ့ နို့အုံလေးကို လက်ဖမိုးနဲ့ ပွတ်တတ်သလို တခါတလေကျ ရင်ဘတ်ပေါ်က ပုရွက်ဆိတ်ကို ဖယ်ပေးသလိုနဲ့ နို့တွေကို ညာတာပါတေးနဲ့ ကိုင်တတ်သည်။ အဲ့လိုအထိတွေ့တွေကြောင့် ထွေးကြည်မရင်တွေ ခုန်ရလေသည်။ ဒီည ချစ်တယ်လို့ ပြောလိုက်ရင် ကိုလူလည်ကြီးက နို့တွေကို ကိုင်အုံးမှာလားမသိ။ စဉ်းစားမိတာနဲ့ အဖုတ်လေးက ယွစိစိ ဖြစ်လာသလို ဖြစ်ကာ ပေါင်လေး၂ ဖက်ကို လိမ်ကျစ်ကျစ်လေး လုပ်ထားမိလိုက်သည်။

 ”ဟူးး မဖြစ်သေးပါဘူး ရေအမြန်ချိုးမှပါ  ”

လို့ တွေးမိရင် လုံခြည်ကို ရင်ရှားက တဘက်ကလေး ပုခုံးပေါ်ခြုံ ရင်း အိမ်နောက်ဖက်က ရေစည်ပိုင်းဆီသို့ ခြေလှမ်းပြင်လိုက်လေတော့သည်။ဆရာတော်ဆီမှာ ဆေးဝင်တောင်းပြီးတာနဲ့ ကိုသောင်းတယောက် ကျီတောရွာရဲ့ တခုထဲသော ဘုံဆိုင်လေးဆီမှာ သွားထိုင်နေလေသည်။ အချိန်လဲ ဖြု န်းရင်း ရဲဆေးလဲ တင်ရင်းပေါ့။ ကျီတောရွာက လျှပ်စစ်မီး မရသေးပါဘူး။ 

ရွာဦးဘုန်းကြီးကျောင်းက မီးစက်နှို းကာ တရွာလုံးကို မီးပေးထားလေသည်။ ညဦးပိုင်း ၇ နာရီလောက်မှာ မီးစက်နှိုးကာ ည ၉ နာရီလောက်ကျ မီးမှိတ်လေသည်။ ဒီတော့ ည ၉ နာရီဆိုလျှင် တရွာလုံး အိပ်ကြတာများသည်။ ကာလသား လူငယ်တွေက လွဲလို့ပေါ့။ ကာလသားတွေကတော့ ၉နာရီခွဲကျော်မှ ပြီးလေ့ရှိတဲ့ ရွာအနောက်ဖက်က ကိုတုတ်ကြီးရဲ့ ဗွီဒီယို ရုံက နောက်ကျကားလေးတွေပြီးမှ ပြန်လေ့ရှိကြလေသည်။ 

နောက်ကျကား ဆိုတာတော့ ဘလူးကား ပေါ့။ ကိုသောင်းတယောက် အရက်ကိုမြှင်းသောက်ရင်း ကုန်ခဲလှတဲ့ အချိန်ကို စောင့်နေရရှာလေသည်။ ထွေးကြည်မ အိပ်ယာထက်မှာ လှဲရင်း တဒုန်းဒုန်းခုန်နေတဲ့ ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ဖိထားရသည်။ အရင် ညတွေကလဲ သူနဲ့ တွေ့ဆုံဖူးပေမယ့် အခုလို ချစ်သူတွေ အနေနဲ့မဟုတ်တော့ ဒီလောက်ရင်မခုန်ဖူးပေ။ 

အခုတော့ မတွေ့ရခင်ကတည်းက ရင်တွေခုန်လွန်းလှလေပြီ။ အဖေနဲ့အမေက တောဓလေ့ ထုံးစံအတိုင်း စောစောအိပ်ကြသည်။ ဒါမှ မနက်စောစောထကာ လယ်ယာလုပ်ငန်းခွင် ဝင်နိုင်ပေသည်။ အတွေးများစွာ စဉ်းစားနေစဉ် ဖြတ်ကနဲ့ မီးမှိတ်သွားတော့ ထွေးကြည်မ လန့်တောင်သွားရသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် ခပ်လှမ်းလှမ်းဆီက ဆိုင်ကယ်သံသဲ့သဲ့ကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက် အသံက ပြန်ပျောက်သွားလေသည်။ သူ လာနေပြီပဲ။

အိမ်နားရောက်လို့ ဆိုင်ကယ်ကို စက်သပ်ကာ တွန်းလာတာဖြစ်မည်။ အိမ်မှာ မွေးထားတဲ့ ခွေးမလေး မိကျားကတော့ သူ့ကို ယဉ်ပါးနေပြီမို့ တချက်ကလေးတောင် ဟောင်သံထွက်မလာခဲ့ပါ။ ထွေးကြည်မ ဆင်းတွေ့ရမှာကို မဝံမရဲဖြစ်နေပေမယ့် ချစ်ရသူရဲ့ မျက်နှာကိုလဲ မြင်ချင်နေမိပြန်သည်။ တလှပ်လှပ်ခုန်နေတဲ့ ရင်အစုံကို အသာဖိရင်း အိမ်အောက်ကို ဖွဖွလေးဆင်းလာခဲ့သည်။ သူစောင့်နေမယ့်နေရာက အိမ်နောက်ဖက်က ငှက်ပျောပင်တွေကြားမှာပါ။ လရောင်ဖျ ဖျ အားကိုးနဲ့ ငှက်ပျောပင်တန်းတွေကြားရောက်လာခဲ့ရပါပြီ။

 ” အထွေး “ 

ထွေးကြည် ကိုမြင်ကာ လှမ်းခေါ်လိုက်သော ကိုသောင်းအသံက အနည်းငယ် တုန်ခါနေသလိုပင်။ သူမရှေ့မဆက်နိုင်ပဲ နေရာမှာတင် ရပ်နေမိသည်။ 

” လာလေ အထွေး “ 

ကိုသောင်းက သူမလက်ကို ဆွဲခေါ်သဖြင့် ခေါင်းလေးငုံ့က ချစ်သူခေါ်ရာ ပါသွားရသည်။ မြေပြန့်ပြန့်မှာ ပုဆိုးလေးတထည်ခင်းထားသောနေရာအရောက်မှ ကိုသောင်းနဲ့ အတူ ထိုင်ချလိုက်မိသည်။ သူမခေါင်းကတော့ ငုံ့ထားဆဲပင်။ 

” အထွေး ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ခေါင်းလေးမော့ပါအုံး “ 

ထွေးကြည်မ ရှက်လို့ခေါင်းငုံ့ထားတာကို မေးဖျားကနေလက်နဲ့ပင့်ရင်းမော့ခိုင်းနေပြန်သည်။ ရှက်စိတ်ကြောင့် ထွေးကြည် မမော့ပေးခဲ့ပါ။ 

” အာ အထွေးရယ် ဘာလို့လဲကွာ အကို့ကို အဖြေပေးမယ်ဆို အကို့ကို မချစ်လို့လားဟင် အကို့ကို မကြည့်ချင်တော့တာလားဟင် “ 

ထွေးကြည်မ ပါးစပ်ကမဖြေပဲ ခေါင်းကိုတွင်တွင်ရမ်းနေလေသည်။ နောက်တော့ အကို့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ ဖွက်ထားလိုက်တော့သည်။ အကို့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ထားမှတော့ အကို့ကို ထွေးကြည်မ ချစ်တယ်ဆိုတာ အကိုလူလည်ကြီး သိမှာပါ။ 

” အော် အထွေးလေးက ရှက်နေတာလား မရှက်ပါနဲ့ကွာ ဒါက ရှက်စရာမှမဟုတ်တာ နော် “ 

အကိုကတိုးတိုးလေးပြောရင်း မေးဖျားကနေ ဆွဲထူပြန်သည်။ဒီတခါတော့ ထွေးကြည်မ အလိုက်သင့်လေးမော့ပေးလိုက်မိသည်။ အကိုက ထွေးကြည်မ ပါးကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တော့ ရင်ထဲ နွေးထွေးသွားသလိုပါပဲ။ 

” အထွေးရယ် အထွေး အကို့ကို ချစ်တယ်ပေါ့နော် “ 

အော်အကိုရယ် ချစ်လို့အနမ်းတောင်ခံနေပြီပဲလို့ ပြောလိုက်ချင်ပေမယ့် ပါးစပ်က ထွက်မလာခဲ့ပဲ ခေါင်းကိုသာ ညိမ့်နေလိုက်မိတယ်။ 

” အာ အထွေးလေးရယ် ပါးစပ်ကဖြေပေးပါလားကွာ “ 

လူပျို ကြီး အသံတွေက နူးညံလွန်းလှသည်။ 

” နော် လို့ အထွေးလေးရယ် ချစ်တယ်လို့ ပြောပေးပါလားကွာ “

 ” အဲ့အကိုက ဇွတ်ပဲတော့ ကျနော်ရှက်ပါတယ်ဆို “ 

ထွေးကြည်မအသံက တိုးတိုးလေးပေမယ့် တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့် ကောင်းကောင်းကြားရပါတယ်။ 

” အော် အထွေးလေးရယ် ရှက်စရာ မဟုတ်ပါဘူးကွာ အကိုကြားချင်လို့ပါ “

အကိုရယ် အကိုကြားချင်တာ ထွေးကြည်လဲ ပြောချင်ပါတယ် လို့ စိတ်ထဲကပြောမိတယ်။ 

” ကဲ ဒီမှာ အကို့ကို သေချာကြည့် “ 

လရောင် ရိပ်တိတ်တိတ်ကြားကနေ အကို့ မျက်နှာကိုသေချာကြည့်မိတယ်။ အကိုနဲ့ မျက်လုံးခြင်းဆုံတယ်ဆိုရင်ပဲ အကိုက

 ” အထွေး အကို့ကို ချစ်လား “ 

” ချစ်တယ် … … အဲ တော့ ခစ် ခစ် “

သံလိုက်ဓါတ်လို ဆွဲဆောင်လွန်းတဲ့ အကို့စကားသံနောက်ကို ထွေးကြည် ကိုယ်တိုင်မသိလိုက်ပါပဲ အလိုက်သင့် ဖြေမိသွားရတယ်။ အကိုကလေ ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ စကားအဆုံးမှာပဲ ထွေးကြည်ရဲ့ခေါင်းကို လက်၂ ဖက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ရင်း နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကို ပြွတ်ကနဲ့ နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ 

ထွေးကြည်မခမျာ ရုတ်တရက်မို့ လန့်သွားမိတယ်။ အဲ့လိုနမ်းကြတာကို အရီးမြတို့အိမ်မှာ တီဗီ သွားကြည့်ရင်း ၂ ခါ ၃ ခါလောက်တော့ မြင်ဖူးပါတယ်။ အခုမှ လက်တွေ့အနမ်းခံရတာ။ အခုလိုနမ်းတာလဲ ပါးကိုနမ်းသလိုပါပဲလို့တွေးနေတုန်း အကို့လျှာကြီးက ထွေးကြည် ပါးစပ်လေးထဲ အတင်းထိုးပြီးဝင်လာတယ်လေ။

ပူနွေးနွေး စိုတိုတို လျှာကြီးက ထွေးကြည်မ လျှာလေးကို လိုက်ဖမ်းနေသလို ခံစားလာရတယ်။ 

” အွင်း အူး အူး “ 

လန့်ဖြန့်ပြီး ထွေးကြည်မ ခေါင်းကိုနောက်ဆုတ်ပေမယ့် အကိုက ခေါင်းအနောက်ကနေ လက်နဲ့ဖမ်းထိန်းထားတော့ အကို့ အနမ်းအောက်က ရုန်းလို့မလွတ်ခဲ့ပါဘူး။မကြာခင်မှာပဲ အကို့လျှာက ထွေးကြည်မ လျှာလေးကို လိပ်ဆွဲကာ လိုသလိုမွှေနှောက်ပါတော့တယ်။ အကို့ရဲ့ လျှာအထိအတွေ့တွေနောက်ကို ထွေးကြည်မ ယစ်မူးစွာ လိုက်ပါသွားရပါတော့တယ်။ အကိုက လျှာနဲ့ပဲ သူလိုချင်တဲ့ပုံစံကို ပြပေးသလို ထွေးကြည်မ လဲ သူခိုင်းသလို လိုက်လုပ်နေမိတော့သည်။ ထွေးကြည်မ ရင်ထဲမှာတုန်ခါနေပြီး တခုခုကို လိုလားတောင့်တနေမိသလိုပါပဲ။

သူမ သတိထားမိချိန်မှာ သူမ ရင်စေ့အင်းကျီလေးရဲ့ နှိပ်သီးတွေ ပွင့်ထွက်နေပြီး အကို့လက်တွေက ဘော်လီပေါ်ကနေ နို့တွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေတာ သိလိုက်ရတော့ ကြက်သီးဖုလေးတွေပင် ထလာရသည်။ အမျို းအမည် မသိသော ခံစားချက်တခုက လွှမ်းမိုးလာရသည်။ ထို ခံစားချက်ကိုပဲ ဒိထက်မက ရချင်နေမိပြန်သည်။ အကိုက လက်ကိုနောက်လျှို ကာ ဘော်လီချိတ်တွေကို ဖြု တ်တော့ သူမမတားမိပါ။ သူမကိုယ်တိုင်က ဘော်လီမပါပဲ ထိတွေ့မှု့ကို လိုချင်မိတာလေ။

 ” အထွေးလေး အင်းကျီတွေ ချွတ်လိုက်မယ်နော် “ 

အကိုက ထွေးကြည်မ ကို နမ်းနေရာက ခနရပ်ကာ အသံတိုးတိုးလေးနဲ့ ပြောလိုက်တာပါ။ 

” ဟင့်အင်း အကိုရယ် ကျနော် ရှက်တယ် “ 

ယောကျာ်းလေး တယောက်ရှေ့မှာ ထွေးကြည်မ အင်းကျီမပါပဲ မနေတတ်ပါဘူး။ တကယ်ရှက်တာပါ။ အကိုက ဘာမှထပ်မပြောတော့ပဲ သူဝတ်ထားတဲ့ စပို့ရှပ်ကို ခေါင်းပေါ်ကကျော်ပြီး ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ လုပ်ငန်းခွင်ဝင်နေတဲ့တောသားပေမို့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့ပါ ။

နောက်တော့လေ ထွေးကြည်ရဲ့ဟနေတဲ့ ရင်စေ့အင်းကျီအောက်က ဘော်လီကို လက် ၂ ဖက်နဲ့ ပင့်တင်ပြီး သူမရဲ့ လုံးကျစ်နေတဲ့ နို့တွေကို ကလေးတွေ နို့စို့သလို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပါတော့တယ်။ 

 ” အိုးးး အကိုရယ်  ”

ကျနော်ကလွဲလို့ ဘယ်သူတဦးတယောက်မှ မထိတွေ့ဖူးသေးတဲ့ နို့တွေကို အကိုက ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီး စို့နေလိုက်တာများ အနေရ ခက်လိုက်တာရှင်။ ကျနော့် တကိုယ်လုံး လေထဲမှာလွင့်နေသလိုပါပဲ။ ကျနော့် အဖုတ်လေးထဲကလဲ ယားယံကာ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတော့ စိတ်ထဲ နဲနဲ လန့်မိသွားရသည်။ 

ဟုတ်တယ်လေ။ ကျနော် ရာသီလာပြီးသွားတာ ၃ ရက်ပဲရှိသေးတာကိုး။ ထိတ်လန့်မိတဲ့စိတ်ဟာ ခနလေးပါပဲ။ အကို့ရဲ့ လက်ရဲဇက်ရဲ လုပ်ဆောင်မှု့တွေအောက်မှာ ကျနော် လူးခါနေအောင်ခံရတာပါ။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ပြေကျနေမှန်းမသိတဲ့ လုံချည်အတွင်းထဲကို အကို့လက်ကြမ်းကြီးက တရွေ့ရွေ့ တိုးဝင်လာတာ သိနေပေမယ့် ဖယ်ပစ်ဖို့လဲ အင်အားက မရှိနေပြန်ဘူးလေ။ အကိုက နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာနဲ့လိပ်ဆွဲနေတဲ့ အသိနောက်မှာ ကျနော် ကောက်ကောက်ပါသွားရတာပါ။ 

တရွရွနဲ့ တိုးဝင်လာတဲ့လက်ကြမ်းကြီးက အဖုတ်လေးပေါ်ကို ထိထိမိမိကြီးကို အုပ်မိသွားပါပြီ။ တောသူမလေးမို့ ရာသီလာချိန်ကလွဲရင် အောက်ခံဘောင်းဘီကလဲ ဝတ်လေ့ဝတ်ထမှ မရှိခဲ့တာ။ ဒီတော့ လက်ကြမ်းကြီးက အဖုတ်လေးပေါ်ကို တိုက်ရိုက်ရောက်သွားတော့တာပေါ့ရှင်။ တယွယွတက်နေတဲ့ ရင်ထဲက ခံစားမှု့တွေကြောင့် မသိစိတ်က ပေါင်ကို ခပ်ဟဟလေး ကားပေးလိုက်မိလေတော့သည်။

ချစ်ရသူကို နမ်းပေးနေရင်း အဖုတ်ကလေးကိုလဲ လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ပေးလိုက်သည်။ ခပ်ဟဟ ဖြစ်နေတဲ့ ပေါင်ကြားမှာ အပျို စင် အဖုတ်လေးက စေ့စေ့လေးဖြစ်နေပီး အရည်လေးတွေတော့ စိမ့်ထွက်နေလေပြီ။ အဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်ခလယ်နဲ့ အသာပွတ်ဆွကာ အောက်မှအထက်ကို ကုတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့ သူမ ရင်ကိုကော့ကာ ကျနော့် ပုခုံးကို သူမလက်သည်းများနစ်ဝင်သွားရမတတ် ကုတ်ထားတော့သည်။ 

ကျေးတောသူမလေးမို့ လက်သည်းရှည် မထား၍သာ တော်တော့သည်။ လက်ခလယ်က အဖုတ်လေးရဲ့ အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို ပွတ်တိုက်ပေးနေတော့ ချစ်ရသူ ထံမှ ညည်းညူ သံ တိုးတိုးလေးကနေ နဲနဲတောင် ကျယ်လာရသလို အဖုတ်လေးထဲကလဲ အရည်တော်တော်များများ ထွက်လာတော့သည်။

 ” အင့် အ ကို အီး ဟီး ဟီး “

သူမ မျက်နှာလေးကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ မျက်စေ့ကို မှိတ်ကာ အံကိုကြိတ်ရင်း တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းနေရှာလေသည်။ ကျနော်လဲ ထကြွနေတဲ့ ကာမစိတ်ကြောင်း ပုဆိုးကို ချွတ်ကာ သူမ ပေါင်ကြားကို ဒူးထောက်ဝင်ရောက်လိုက်တော့သည်။ အနှင်းကို အသာလှဲချခိုင်းလိုက်တော့ ပက်လက်အနေအထားလေးဖြစ်သွားရရှာပြီ။ ကျနော့်အနေနဲ့က မြို့ပေါ်သွားရင် မကြာခဏ ဖာချ ဖူးတာမို့ မိန်းမတယောက်ကိုဘယ်လို လိုးရတယ်ဆိုတာ ကောင်းကောင်းသိသည်။ 

အခုဟာက ကိုယ်နှစ်နှစ်ကာကာ ချစ်ရသူမို့ သူမနာကျင်သွားမှာ မလိုလားပါ။ ဒီတော့ လီးထိပ်ကို အဖုတ်ဝလေးမှာ အသာတေ့ထားလိုက်သည်။ ဒီအချိန်မှာ သူမက မျက်လုံးလေးဖျတ်ကနဲ့ ပွင့်လာကာ အကို လို့တိုးညှင်းစွာခေါ်လေသည်။ သူမ မျက်ဝန်းမှာ စိုးရိမ်မှု့တွေကို တွေ့နေရသည်။ 

” စိတ်မပူနဲ့နော် အထွေးလေး မနာအောင် လုပ်ပေးမယ်နော် “ 

သူမကိုနှစ်သိမ့်ရင်း အစေ့လေးကို လက်မနဲ့ ပွတ်ချေလိုက်တော့ မျက်လုံးပြန်မှိတ်ကာ အဖုတ်လေးကို ကော့ကာ ကော့ကာ ပေးနေတော့သည်။ ချစ်သူစိတ်မပြောင်းခင်မှာပဲ လီးဒစ်ဝင်သွားအောင် ဖိသွင်းလိုက်သည်။ အစေ့ကိုပွတ်ပေးနေတာတော့ မရပ်ပေးပါ။

” အင့် ဟင့် “ 

တင်းကြပ်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကြောင့် သူမဆီက ညည်းသံလေးထွက်လာရပြန်သည်။ ရွှဲရွှဲထနေတဲ့ အရည်တွေကြောင့်သာမဟုတ်ရင် နောက်ထပ်ထိုးသွင်းဖို့တောင်လွယ်မယ်မထင်ပေ။ ဒစ်မြု တ်ရုံ လောက်ကို ရှေ့တိုး နောက်ငင် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူမလေးက အံကိုကြိတ်ထားရှာသည်။ 

အစေ့လေးကို ပွတ်ပေးနေတဲ့လက်ကို လက်ကောက်ဝတ်နေရာကနေသူမလက်ကလေးနဲ့ ဖမ်းဆုပ်ထားရင်း တင်းနေအောင် ညှစ်ထားလေသည်။ လေးငါးခါလောက် အထုတ်အသွင်းလုပ်ရင် ပြန်သွင်းတဲ့တချက်မှာ ပိုပိုသာသာလေးသွင်းလိုက်တော့ လီးက တဝက်လောက်ဝင်သွားလေသည်။

 ” အမေ့ အင်း ဟင်းး ဟင်းး ရှီးး ” 

ရောက်နေတဲ့နေရာမှာ အသာရပ်ထားရင်း အစေ့လေးကို ဖွဖွဆက်ပွတ်နေလိုက်တော့ သူမခါးလေး ကော့လာရပြန်သည်။ ဒီတခါတော့ ၃ ခါခန့်သာ အထုတ်အသွင်းလုပ်ကာ အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်တော့သည်။ 

” အားး အမေ့ ရှီးး အီးး အီးး “ 

အဆုံးထိဝင်သွားချိန်မှာတော့ အားနေတဲ့ လက်တဖက်က နို့ လုံးလုံးတင်းတင်းလေးတွေကို ပွတ်သပ် ဖြစ်ညှစ်ပေးလိုက်တော့ အဖုတ်လေးထဲက ပွစိပွစိနဲ့ တုန့်ပြန်လေတော့သည်။ 

” အီးး အ ကို ရယ် နေရ ခက်လိုက်တာ အီး ဟီးး ဟီး” 

ညည်းညူ တာလား ငိုတာလားမသိရပေမယ့် မျက်ဝန်းထောင့်လေးတွေက မျက်ရည်စလေးကျလာတာတော့ မြင်လိုက်ရသည်။ အဆုံးထိ သွင်းထားရင်း သူမကိုယ်ပေါ် မှောက်ချလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းအစုံကြား လျှာကိုထိုးသွင်းကစားပေးလိုက်သည်။ နွေးထွေးစိုစွတ်တဲ့ အနမ်းတွေကြောင့် သူမပြန်လည်တုန့်ပြန်နမ်းလာလေသည်။ ကျနော်လဲ အချိန်ကျပြီမို့ ခါးကိုလှုပ်ကာ အသွင်းအထုတ်ကို မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ အချစ်တွေနဲ့ပေါင်းစည်းထားတဲ့ ကာမဆက်ဆံမှု့ဟာ နူးညံပြီး ဘယ်အရာနဲ့မှ မတူအောင် အရသာထူးလှတာကို လက်တွေ့ခံစားရမိလေတော့သည်။ ဖြည်းညှင်းစွာ တချက်ချင်းဆောင့်နေရင်း သူမက ခါးကိုကော့ကော့ပေးလာတော့သည်။

 ” အူး ဟူး အကို ရယ် တမျိုးကြီးပဲ ဟီး ဟီး ရှီးးး ဟီးး” 

သူမကိုကြည့်ရတာ ပြီးကာနီးလာပြီထင်မိတာကြောင့် ဆောင့်အားကိုအနည်းငယ်တင်ပေးလိုက်တော့ ကျနော်ကျောပြင်ကို အတင်းကုတ်ဆွဲထားရှာသည်။ ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းကာ တဟင်းဟင်း သာ ညည်းနေနိုင်တော့သည်။ ကျနော်ကိုယ်တိုင်လဲ ကြပ်တည်းလွန်း၍ အရည်တွေစိုစွတ်နေသော အဖုတ်ကလေးကြောင့် ပြီးချင်နေရပါပြီ။ ကျနော်ဆောင့်နေရင်းမှာပဲသူမဖင်ကို ပင့်ပင့်ပေးကာ တဟီးဟီးအော်ဟစ်ရင်း ကာမဆက်ဆံခြင်းရဲ့ အဆုံးစွန်သော ခံစားမှု့ကို ရရှိသွားလေတော့သည်။

 ” အ ဟီးး ဟီးး ဟင့် ဟင့် ရှီးး ဟင်းး ဟင့် အိုးး အမေရေ အီးးးးးး “ 

သူမဆီက ညည်းသံရှည်ကြီးထွက်လာပြီး အဖုတ်လေးထဲက အားနဲ့ညှစ်သလို ဖြစ်လာတာကြောင့် ကျနော်လဲ ဆက်မဆောင့်နိုင်တော့ပဲ သူမအဖုတ်လေးထဲကို သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။အစရှိတော့ အနောင်နောင် ဆိုသလို့ ကိုသောင်းနဲ့ ထွေးကြည်တို့ တပါတ်မှာ ၃ ခါလောက်တွေ့ဖြစ်ကြသည်။ ကိုသောင်းက မြို့က ဝယ်လာတဲ့ ဆေးကဒ်လေးကို ထွေးကြည်ကိုသောက်ခိုင်းသည်။ တရက်တလုံးမှန်မှန်သောက်ရမယ် ဆိုပဲ ။ ချစ်သူဖြစ်ကြပြီး ၃ လလောက် အကြာမှာတော့ ချစ်မိကြတော့လဲ အတူနေချင်ကြလေပြီ ။ 

ဒီတော့ အတူနေနိုင်ဖို့ ကိုသောင်းကြိုးစားရပေတော့သည်။ ချစ်ရသူကို တင့်တောင်းတင့်တယ် ထားနိုင်ဖို့ ရွာကလူတွေ သွားနေကြတဲ့ မလေးရှားနိုင်ငံကို အလုပ်သွားလုပ်ပါတော့သည်။ ချစ်သူကိုခွဲခွာကာ အလုပ်လုပ်ရတာမို့ ကိုသောင်းတယောက် ငွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်စုသည်။ ၃ နှစ်အကြာမှာတော့ သိန်း ၁၀၀ ခန့် စုမိဆောင်းမိ ရှိနေလေပြီမို့ ချစ်သူနဲ့ လက်ထပ်ဖို့ ဇာတိမြေကို ပြန်လာခဲ့တော့သည်။

ချစ်ရတဲ့အကို့ကို ရန်ကုန်လေဆိပ်မှာ သွားရောက်ကြို ဆိုဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည်လေ။ ရန်ကုန်မြို့ကြီးကို လုံးဝမရောက်ဖူး၍ အကိုက လာမကြို နဲ့လို့မှာထားသည်။ အမေတို့ကလဲ လွှတ်မည်မထင်။ ဒါကြောင့် ရွာဦးဘုန်းကြီးကျောင်းက ဥူးဇင်းဆီမှာ ရန်ကုန်အကြောင်း မေးမြန်းထားလိုက်သည်။ 

ဒီလိုပဲ သိချင်တဲ့ ပုံစံနဲ့ မေးရတာပေါ့။ ထွေးကြည်သွားချင်လို့မေးတယ် ဆိုရင်ကတော့ မပြောပြတဲ့အပြင် ခေါင်းပါခေါက်ခံရအုံးမယ်လေ။ ဥူးဇင်း မိန့်တဲ့အတိုင်းဆို ရန်ကုန်ဆိုတာ ပိုက်ဆံပါရင် သွားလိုရာသွားဖို့မခက်ပါဘူး။ အကို့ကို အံသြသွားအောင် သွားကြို ဖြစ်အောင် ကြို ရမည်။ ရင်တွေခုန်လိုက်တာ အကိုရယ် … … အချိန်အားဖြင့် ညနေ ၆ နာရီ … … မုံရွာ မန်းလေး လမ်းမကြီးပေါ်မှာ အဖြူ ရောင် Mark II ကားလေး အရှိန်မှန်မှန်နဲ့ မောင်းနှင်နေလေသည်။ ကားမောင်းနေသူက ဘခက်။ တွေ့မရှောင် ဘခက် ။

မနက်ဖြန် မန်းလေးတွင် အလုပ်ကိစ္စရှိသည့်အတွက် ဘခက်မန်းလေးသို့သွားနေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ သီချင်းလေးညည်းကာ ကားကို ပုံမှန်အရှိန်လေးနဲ့ မောင်းနေလေသည်။ မြင်းမူ တိုးလ်ဂိတ်ကိုကျော်ကာ ထီးဆောင်းလမ်းခွဲအရောက်မှာ လူတယောက် သူ့ကားကို တားနေတာ မြင်နေရသည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ဘခက်ကားပေါ်မှာ လူကြုံ မတင် တတ်ပါ။ 

အနားရောက်မှ ကြည့်မိတော့ မိန်းခလေးတယောက်ဖြစ်နေသည်။ မိန်းမဆိုတဲ့အသိရောက်လာချိန်မှာပဲ အကျင့်ပါနေတဲ့ ညာခြေထောက်က ခြေထောက်က လီဗာမှ ဘရိတ်ကို အလိုလို ရွေ့သွားလေတော့သည်။ အရှိန်ကြောင့် ကားလေးက မိန်းကလေးကိုကျော်ကာ ၁၀ ပေလောက်မှာ ရပ်သွားသည်။ ကြက်သွေးရောင်ဖျော့ဖျော့ ဝမ်းဆက်ကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ မိန်းခလေးက ကားဆီခပ်သွက်သွက် လျှောက်လာတာကို နောက်ကြည့်မှန်ကတဆင့် မြင်နေရသည်။

အားပါးပါး … …ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က အမိုက်စားပါလားဟ ဝါသနာအတိုင်း ကိုယ်လုံးကို အရင်ကြည့်မိတာကိုး။ နဘေးမှာလာရပ်တဲ့ မိန်းခလေးကြောင့် ဘခက်မှန်ကို အောက်လျှောပေးလိုက်တော့ ညို ညက်ညက် မျက်နှာလှလှလေးကို မြင်တွေ့လိုက်ရပြီ။ 

” မန်းလေးကို လိုက်ချင်လို့ လိုက်လို့ရမလားရှင့် “

 မျက်နှာလှလှလေးနဲ့ ရွှေရင်ဖြိုးဖြိုးလေးကို ငမ်းနေဆဲ ခပ်တိုးတိုးအသံလေးနဲ့ သူမက ပြောလာလေသည်။

“ အော် အင်း ရပါတယ် လာလေ ဟိုဖက်ကတက် “ 

ဘခက်က ပြောရင်း တံခါးဖွင့်ကာဆင်းလိုက်သည်။ အားပါးပါး အလန်းကြီးပါလားဟ ဘခက်စိတ်ထဲကကြိတ်တွေးရင်း သူ့ကားပေါ်မတက်မှာ စိုးရိမ်သည့်အလား မိန်းခလေးတက်ရန် ကားတံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ သူမက ကားပေါ်ဝင်ထိုက်လိုက်တော့ တင်သားတွေက ခပ်ကားကားလေးနဲ့ ရင်ဖိုချင်စရာပင်။ ဘခက်ကားကိုမောင်းလာစဉ်မှာပဲ

 ” ကားခက ဘယ်လောက်ပေးရမှာလဲဟင် “

 သြော် ဒီကလေးမက ငါ့ကို အငှားကားထင်ပြီးတားတာပဲကိုး လို့ ဘခက်တွေးလိုက်မိသည်။ 

” ကားခမပေးရပါဘူး ညီမရ မန်းလေးကျ ဘယ်ကိုသွားချင်သလဲပဲ ပြောပြပါ “ 

” ရှင် ဟိုလေ ဘူတာကြီးကို သွားမှာရှင့် ဒါနဲ့ ကားခက ဘာလို့မယူတာလဲဟင် “

 ” သြော် ဒါလား ဒါက အကို့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်ကားပါ အငှားကားမဟုတ်ပါဘူး “ 

သူ ပြောလိုက်တော့ ကောင်မလေး မျက်နှာပျက်သွားရသည်။ 

” အဲ ဟို ဟိုလေ ကျနော်မသိလို့ပါရှင် အဲ့တာဆို ကျနော် နေခဲ့မယ်လေ “ 

ကောင်မလေးက နေခဲ့ဖို့ပြောလို့ ဘခက်ပြာပြာသလဲ ဖြစ်သွားရသည်။ ဒီလို ကောင်မလေးနဲ့ ခရီးသွားရတာ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အပျင်းပြေတာပေါ့။

 ” ဟာ ရပါတယ် လိုက်ခဲ့ပါကွ အကိုကူညီတယ်ပေါ့ ဟုတ်ဘူးလား “ 

 ” ဟာ တကယ်ကြီးလား “

 ” တကယ်ပေါ့ ညီမရ မန်းလေးရောက်ရင်လဲ ထမင်းကျွေးမယ်ကွာ ” 

ဘခက်က စေတနာတွေပိုပစ်လိုက်သေးသည်။

” ဟယ်တော် အကိုကအရမ်းသဘောကောင်းတာပဲ အကိုက သူဌေးထင်တယ်နော် ကားကလဲ အကောင်းစားကြီးပဲ “ 

ဘခက်စိတ်ကို မသိပဲ အထင်ကြီးနေတဲ့ ကောင်မလေးကို ကြည့်မိရင်း ဘခက်ပြုံးနေမိသည်။ တလမ်းလုံး စကားတွေ အများကြီး ပြောဖြစ်ကြသည်။ စကားပြောကောင်းတဲ့ ဘခက်ကို ခင်သွားတာ အဆန်းတကျယ်တော့မဟုတ်ပါလေ။ 

” ဒါနဲ့ ညီမ နံမည်က “ 

ကားမောင်းရင်း ဘခက် စကားစကြည့်လိုက်သည်။ 

 ” ထွေးကြည် ပါ “

 ” အင်း အကို့ နံမည်က ဘခက်တဲ့ မုံရွာမှာနေတယ်”

 ” ခစ် ခစ် အကို့ နံမည်ကြီးကလဲ ဘခက်တဲ့ “ 

ကောင်မလေးနဲ့ ရင်းနှီးမှု့ ရစေရန် ဘခက် စကားစ အပြတ်မခံတော့ပါ။ 

” ဘာဖြစ်လို့လဲ ညီမရဲ့ “ 

” ဟိ သိပါဘူး ခေါ်ရတာ တမျိုးကြီးမို့ပါ “

 ” သြော် ဟုတ်လား ဒါနဲ့ ညီမက ဘယ်ရွာကလဲ “ 

ဘခက် မသိမသာစပ်စုလေပြီ။ 

” ကျနော်က ကျီ တောရွာကပါ “ 

” အင်းအခု ဘယ်ကိုသွားမလို့လဲ” 

ကောင်မလေးက တချက်တွေဝေ သွားပြီးမှ

 ” ရန်ကုန်ကို သွားမလို့ အကိုရ ကျနော့် ချစ်သူ မလေးရှားက ပြန်လာမှာကို သွားကြို မလို့ “

ချစ်သူကိုသွားကြို မလို့တဲ့လား ။ အေးလေ ဒီလောက်လှပြီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကောင်မလေးမှာ ချစ်သူရှိနေတာတော့ မဆန်းပါဘူး။ 

” ဒါနဲ့ ညီမက အဖော်မပါဘူးလား “ 

” အင်း ဟုတ်တယ် အကိုရ ကျနော့်ကို အိမ်က သွားမကြို ခိုင်းဘူးလေ အာ့ကြောင့် အိမ်ကမသိအောင် ခိုးထွက်လာခဲ့တာ “ 

” သြော် ဟုတ်လား “ 

ဒီလိုနဲ့ မန္တလေးကို ရောက်တော့ ညနေ ၇ နာရီခွဲလေပြီ။ ဘခက်က ကန်တော်ကြီးထဲက ကုက္ကို ကျွန်း စားသောက်ဆိုင်ကို တန်းမောင်းသွားလိုက်သည်။ ရေကန်စပ်မှာ ဘန်ဂလိုပုံစံ တဲလေးတွေနဲ့မို့ ကောင်မလေး မျက်လုံးထဲ အဆန်းတကျယ် ဖြစ်နေပုံရသည်။

 ” အကို ဒါကဘယ်နေရာလဲဟင် “

 ဘခက်လဲ ကားလေးကို ပါကင်ထိုးရင်း 

 ” သြော် ဒီမှာ ထမင်းစားကြမယ်လေ “ 

 ” အော် ဟုတ် ဟုတ် “

 ရေစပ်ကတဲလေးပေါ်ကိုရောက်တော့ ကောင်မလေးပုံစံက ပျော်နေတဲ့ပုံစံကိုတွေ့ရသည်။ စားစရာများမှာလိုက်ပြီး အရင်ဆုံးရောက်လာတာက ဘခက်အတွက် သောက်စရာ ဝီစကီ ပင်ဖြစ်လေသည်။

 ” အကို… အကို ဟိုကောင်မလေးတွေက ဘာတွေ သောက်နေတာလဲဟင် ” 

ဘေးနားကတဲပေါ်မှာ မိန်းခလေးအဖွဲ့တဖွဲ့ရှိနေပြီး Spy ဝိုင်သောက်နေတာကို မြင်မိလို့မေးလာတာပါ။

 ” အင်း ဝိုင်သောက်နေတာလေ “ 

 ” အဲ့ ဝိုင်က ချို လားဟင် အကို “

 ” အင်း ချို ပါတယ် ဒါပေမယ့် နဲနဲတော့ ရီဝေရီဝေ ဖြစ်တယ် “

” ဟုတ်လား ကျနော်အဲ့တာ မသောက်ဖူးသေးဘူး သောက်ကြည့်ချင်တယ် “

 ” အင်းသောက်တာက သောက်လို့ရပါတယ် ဒါမယ့် မူးနေလိမ့်မယ် “

ကောင်မလေးက ဝိုင်သောက်ချင်တယ်ဆိုကတည်းက ဘခက်ရင်ထဲက ကြိတ်ပျော်နေတာပါ။ 

” အင်း အကိုကလဲ သူတို့တောင်သောက်နေတာပဲကို ဟင့် အကိုက သဘောကောင်းတယ်ထင်ထားတာ တကယ်ကျ ကပ်စီးကုပ်ပါ “

 ငင့် သူ့ကို ဝိုင်မတိုက်တာနဲ့ပဲ ကပ်စီးကုပ်ဖြစ်ရလေပြီ။

 ” အေးပါကွာ တိုက်ပါ့မယ် ဟုတ်ပြီလား “ 

ဒီလိုနဲ့ပဲ ကောင်မလေးရှေ့မှောက် ဝိုင်တခွက် ရောက်လာရပြီ။ ကောင်မလေးအကြောင်းကို လမ်းမှာ စပ်စုခဲ့တာမို့ မနက်ကို ရထားနဲ့ ရန်ကုန်သွားမှာ သိထားသည်။ ဝိုင်တခွက်ကုန်သွားတော့ သူမကစကားပြော ပိုသွက်လာသည်။ 

” ဒါနဲ့ ညီမက ဒီည ဘယ်မှာအိပ်မှာလဲ “

 ” အာ အကိုကလဲ ကျနော်က ဘူတာမှာ အိပ်မှာပေါ့ဗျ “ 

” အမ် အဲ့လိုမဖြစ်ဘူးလေ ဘူတာမှာ အိပ်လို့မရဘူးလေဟ တော်ကြာ လူဆိုးတွေနဲ့ တွေ့နေမှဖြင့် ‘”

 ” အမ် ဒါဆို ကျနော်ဘယ်မှာအိပ်ရမလဲဟင် “ 

ကောင်မလေးက မျက်တောင်လေးပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်နဲ့ မေးလေတော့သည်။

” အင်း ညီမ ယုံကြည်ရင်တော့ အကိုနဲ့ လိုက်ခဲ့ပေါ့ အကိုက ဘူတာကြီးနားက ဟိုတယ်မှာတည်းမှာ “ 

” ဟုတ် အကို ဒါကြောင့် ကျနော်ထင်နေတာ အကိုကသဘောကောင်းပါတယ်လို့ နောက်တခွက်လောက်လဲ တိုက်အုံးနော် ဟီး “

ပြောင်ခါနေတဲ့ ဖန်ခွက်ကို မြှောက်ပြရင်း နောက်ထပ် ထပ်တောင်းနေတော့သည်။ စားသောက်အပြီးမှာတော့ ကောင်မလေးအရှိန်အတော်ကောင်းနေလေပြီ။ ဘခက် ဟိုတယ်ကိုပဲ တန်းမောင်းသွားပြီး အခန်းယူလိုက်သည်။ တည်းနေကျ ဟိုတယ်မို့ အားလုံးအဆင်ပြေလေသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကောင်မလေးကုတင်ပေါ်မှာ ခေါင်းစိုက်နေလေပြီ။ 

” ညီမ ညီမ ထအုံးလေ ရေလေးချိုးလိုက်အုံး “ 

” အင် ဟင် ဟုတ် “ 

ပါးစပ်ကသာ ဟုတ်ပြောနေသော်လည်း လူက သိပ်မလှု ပ်။ 

” ညီမ … ညီမ ရေချိုးရအောင် ထအုံး တကိုယ်လုံး ညစ်ပတ်နေပြီ “ 

” အင်းး ဟုတ် “

ပြောရင်း သူမလက်တွေက ရင်စေ့အင်းကျီ ကို ချွတ်ဖို့ ကြိုးစားနေလေသည်။ သောက်ထားတဲ့ အရှိန်ကြောင့် လက်တွေက လိုရာမရောက်နိုင်ပါခြေ။

 ” ကဲ ကဲ အကိုချွတ်ပေးမယ် “ 

တွေ့မရှောင်ဘခက်ရဲ့ ကျွမ်းကျင်လှတဲ့ လက်တွေကြောင့် သူမကိုယ်ပေါ်မှာ ကျောအပြည့် ဘော်လီနဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီသာ ကျန်တော့သည်လေ။ လုံးတင်းနေတဲ့ နို့တွေက ဘော်လီထဲက လျှံထွက်နေလေသည်။ များပြားလှတဲ့ ချိတ်တွေကို ဖြု တ်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ဝင်းမွတ် လှပကာ တင်းရင်းတဲ့ ရင်သားအစုံက တဏှာစိတ်ကို ထကြွလာစေပြီ။ ကောင်မလေးမှာ ဘာမှမသိလိုက်ခင်မှာတင် ကိုယ်တုံးလုံးလေးဖြစ်သွားရရှာလေသည်။ ဘခက်ကိုယ်တိုင်လဲ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပစ်ကာ သူမကို ပွေ့ချီ၍ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။

ရေပန်းအောက်မှာ ဖက်ထားကာ ရေပန်းကို ဖွင့်လိုက်တော့ ကောင်မလေးအသားတွေ ဆတ်ကနဲ့တုန်သွားရှာသည်။ ဘခက်က သူမခေါင်းကိုမော့စေကာ နှုတ်ခမ်းခြင်းတေ့လျှက် အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေပေးပစ်လိုက်တော့ သူမလက်တွေက ခပ်တင်းတင်းလေး ပြန်ဖက်ထားလေသည်။ 

” အွင်းး အင်းး ပြွတ် ပြွတ်”

ဝိုင်အရှိန်နဲ့ ရီဝေဝေ ဖြစ်နေတဲ့ကောင်မလေးက ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ လျှာကို လိုက်ဖမ်းနေလေသည်။ အနမ်းတွေကို တဆင့်တိုးကာ နို့အုံ လုံးလုံးလေးကို ငုံစို့လိုက်ချိန်မှာတော့ ကောင်မလေးခမျာ ထွန့်ထွန့် လူးသွားရှာလေပြီ။ နို့တွေကို စို့ရင်း တင်းရင်းကောက်ကားနေတဲ့ တင်ပါးအစုံကို ဖြစ်ညှစ်နေမိပြန်သည်။ 

ရေပန်းမွှားမွှားအောက်မှာ တဏှာရမ္မက်စိတ်တွေ တရိပ်ရိပ် ထကြွလာရခြေပြီ။ နို့အစုံကို ဘယ်ညာစို့ရင်း အားရမှ ကောင်မလေးကို အသာဆွဲကာ အဖုံးပိတ်ထားတဲ့ ဘိုထိုင်ကမုတ်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို တချက်စုပ်ယူလိုက်ပြီး သူမရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။

ပြည့်ဖောင်းတဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ဘေးဖက်ဆီ ကားထုတ်လိုက်တော့ အမွှေးမည်းမည်းလေးတွေကို မြင်လိုက်ရပြီ။ အမွှေးတွေကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဖယ်လိုက်တော့ ပန်းဆီရောင် နှုတ်ခမ်းသားလေး တွေက အဖတ်ကလေး ၂ ခုကို ထိကပ်နေသည်။ ဒီကောင်မလေး လိင်ဆက်ဆံမှု့ အကြိမ်ရေ အတော်နည်းသေးသည်လို့တောင် စိတ်ထဲက တွေးမိနေသေးသည်။ ရေတွေ ဆိုနေတဲ့ အမွှေးတွေကို ဖယ်ရင်း အဖုတ်ကလေးထဲကို လျှာပစ်သွင်းလိုက်သည်။

 ” အို အမေ့ ရှီး အ ကို ဘာ လုပ် ရှီး အဟီးးး “ 

အဖုတ်ရဲ့ အတွင်းသားတွေကို လျှာနဲ့ ထိုးမွှေပေးတဲ့ဒါဏ်ကို ကောင်မလေး ခံနိုင်ရည် ရှိပုံမရပေ။ ဖင်ကြွတက်လာသည်အထိ ဖြစ်လာရသည်။ သေချာတယ် ဒီကလေးမ ဘာဂျာအပေးမခံရဖူးသေးပေ။ထိုအတွေးစဉ်းစားမိကာမှ လျှာက အလိုလိုကို အရသာတွေ့နေလေပြီ။ ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်တဲ့ လျှာအစွမ်းအောက်မှာ သူမအဖုတ်လေးလဲ ရွှဲရွှဲစိုနေရလေပြီ။ အစေ့လေးကို လျှာနဲ့ ဝိုက်စုပ်လိုက်ချိန်မှာတော့ သူမအနေနဲ့ မခံစားနိုင်တော့သည့်အလား တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ပီးသွားရရှာသည်။ ကောင်မလေး ပီးသွားမှ သူမကို အသာပွေ့ထူကာ ရေပြန်ချိုးပေးလိုက်သည်။

သူမကတော့ရှက်အမ်းအမ်းနဲ့ အတင်းလိုက်ဖက်ထားတော့သည်။ ကုတင်ရှိရာ ခေါ်လာတော့ ခေါင်းလေးငုံကာ ရင်ဘတ်လေးပိုက်ပြီး လိုက်လာရှာသည်။ မွှေးပွတဘက်နဲ့ ဖွဖွသုတ်ပေးတော့ သူမမျက်နှာလေးက နီမြန်းနေရှာသေးသည်။ အင်းး သူမလေး ရှက်နေရှာမှာပေါ့ ။ ကုတင်ပေါ်မှာအတူလှဲရင် သူမကို ဖက်ထားကာ သူမမျက်နှာကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်မိတော့ သူမ မနေတတ်ပြန်။ 

” ဘာကြည့်နေတာလဲ အကိုရယ် အထွေးမနေတတ်တော့ဘူး “

” အော် အထွေးတဲ့လား ခလေးမရယ် ဟင်း ဟင်း ”

” အထွေးကို ချစ်လို့ပေါ့ကွာ “ 

” ဟင်း အပိုတွေပါ အကိုရယ် အထွေးကို ချစ်တယ်ဆိုပြီး ဘာတွေလုပ်တာမှန်းလဲ မသိဘူး “ 

” အင် ဒါဆို အထွေးက အကိုလုပ်ပေးတာ မကြို က်ဘူး ပေါ့ “ 

” အာ အကိုနော် ဘာဒေလာမေးနေလဲမသိဘူး “ 

” ဖြေလေ အထွေးရဲ့ အကိုလုပ်ပေးတာ မကြို က်ဘူးလား “

 ” အာကွာ ငိုချင်လာပြီ ဘာတွေမေးနေတာလဲဆို “ 

ဘခက်ကတော့ စကားလဲပြောရင်း သူမရဲ့နို့တွေကို ပွတ်သပ်ဆော့ကစားပေးနေလိုက်သည်။ 

” အာ အကိုရာ ယားတယ်ဗျ ဟင်းး ဟင်းးး အို အကို့ “ 

ဘခက် သူမနို့တွေကို စို့ရင်း အဖုတ်လေးကို လက်ခလယ်နဲ့ ကလိပေးလိုက်သည်။

 ” အို ဗျာ ဟင့် ဟင့် အကို “ 

သူမအဖုတ်လေးက အရည်ချွဲချွဲလေးတွေ စိုလာပြန်ခြေပြီ။ ကောင်မလေးရဲ့လက်တဖက်ကို အသာဆွဲယူက လိင်တန်ပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ 

” အို အကို ဟင့် မာမာကြီး ရှီးးး အို့ အ ကို အမေ့ ရှီးး” 

အစေ့လေးကို လက်နဲ့ဖိကာ မွှေပေးလိုက်တော့ သူမလက်က လိင်တန်ကိုတင်းနေအောင် ညှစ်ထားတော့သည်။ မရတော့။ မနေနိုင်တော့ပါ။ ဘခက်ရဲ့ စပါးအုံးမြွေကြီးက ခိုအောင်းစရာ တွင်း လိုအပ်နေလေပြီ။ ဘခက်လဲ သူမအပေါ်အုပ်မိုးကာ လိင်တန်ကို အဖုတ်ဝမှာတေ့လိုက်သည်။

 ” ဟင့် အကို ဖြည်းဖြည်းနော် ဟင့် “ 

အကြမ်းပတမ်းလုပ်တဲ့အကျင့်ဟာ ဘခက်မှာ မရှိရိုး အမှန်ပါ။ ဖြည်းဖြည်းချင်းနဲ့ တရစ်ချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတော့ ခေါင်းဝင်ကိုယ်ဆန့် ဆိုသလို လိင်တန် အရင်းထိ သွပ်သွင်းမိတော့သည်။ စေးပိုင်ကြပ်ထုပ်နေတဲ့ အဖုတ်ကလေးကြောင့် အရသာရှိလိုက်ပုံများ ပြောပြဖို့တောင် မဖြစ်နိုင်အောင်ပါပဲ။ ကောင်မလေးကလဲ အံလေးကြိတ်ကာ ဇွဲနဘဲ ကောင်းလှပါသည်။ အဖုတ်လေးက တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေတဲ့ အရည်များကြောင့် အသွင်းအထုတ်ကို ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေးကနေ မှန်မှန်လေး အဆင့်ကို မြှင့်တင်နိုင်ခဲ့သည်။

 ” အင့် အင့် ကောင်းလား အထွေး “ 

 ” အဟင့် ကောင်း ဟင့် ကောင်းတယ်အကိုရယ် ဟင့်” 

အချစ်ဆိုတာမပါသော်ငြား ယုယမှု့တွေ ထုံမွှန်းထားတဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှု့ကြောင့် သူမလဲ အရသာတွေ့နေမှာပါ။ အားပြု ထောက်ထားတဲ့ ဘခက်ရဲ့ လက်မောင်းတွေကို လက်သည်းမြုတ်မတတ် ကုတ်ထားရင်း ဖင်ကြီးကြွကာကြွကာနဲ့ တဆတ်ဆတ် တုန်သွားပြန်ပါတယ်။ သူမ နောက်တကြိမ်ပြီးသွားပြန်ပြီပေါ့။ ကောင်မလေးပြီးသွားပြီဆိုတဲ့အသိနဲ့ အသာငြိမ်ပေးလိုက်တော့ သူမက ဖင်လေးကြွကြွပေးပြန်သည်။ 

( စကားချပ် – တချို့မိန်းခလေးတွေက တကြိမ်ပီးသွားရင် နောက်ထပ် ဆက်ဆံလိုစိတ်မရှိတော့ပါ ။ တချို့ကျ တကြိမ်ပြီးသွားတဲ့နောက် နောက်တကြိမ်အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်နေကြတတ်သည် ကြုံ ဖူးသည်ကို ဖေါက်သည်ချခြင်းသာ ဖြစ်ပါသည် ) 

အဆင်သင့်ဖြစ်နေတဲ့ ကောင်မလေးအတွက် ဘခက် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ခပ်စိပ်စိပ်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ အဖုတ်လေးထဲက လိင်တန်ကို ဖိညှစ်နေတော့သည်။ လှို င်းကလေးများသဖွယ် တလိပ်လိပ် ညှစ်နေသော အရသာကြောင့် ဘခက်လဲ စိတ်တွေမထိမ်းနိုင်တော့ပါ။

” အင့် အင့် ရှီးး အမေ့ အူးး အားးးး “

ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်အားနဲ့အတူ သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေ ပန်းထုတ်လိုက်သလို သူမလဲ နောက်တကြိမ် ထပ်ပီးကာ ကော့လန်သွားရတော့သည်။ဘခက် တရေးနိုးတော့ သူ့ရဲ့ဘယ်ဖက်လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းလေးတင်ကာ နှစ်နှစ်ခြို က်ခြို က် အိပ်မောကျနေသော ကောင်မလေးကို တွေ့ရလေသည်။ 

အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ မျက်နှာလှလှလေးက ချစ်စရာလေးပင်။ ထူလွှလွှ နှုတ်ခမ်းအစုံက အနမ်းတွေကို လက်ခံဖို့ အသင့်ဖြစ်နေတဲ့ပုံစံ။ စောင်အောက်က ကိုယ်လုံးလေးကို လက်နဲ့ဖွဖွပွတ်ရင်း တင်းရင်းနေတဲ့ တင်သားတွေအရောက်မှာ လက်နဲ့ ဖြစ်ညှစ်လိုက်မိတယ်။

 ” အင်းးး ဟင်းး “

အအိပ်ဆတ်ပုံရတဲ့ ကောင်မလေး လူးလွန့်လာတော့သည်။ တင်ပါးအနောက်ကနေ အကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်ခလယ်ကိုထိုးထဲ့ကာ စအိုဝလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ … …

 ” အိ အင့် ဟင့် “ 

ဖင်လေး ဆတ်ကနဲ့ ကော့သွားကာ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ တုန်နေလေတော့သည်။ သူမ မျက်လုံးအစုံကတော့ ပိတ်ထားဆဲပင်။ ဘခက်က သူမ နဖူးလေးကို ဖွဖွ နမ်းရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကို ငုံနမ်းပစ်လိုက်လေသည်။

 ” အင်း ပြွတ် ပြွတ် အွင်းး ပြွတ် အု အု ပြွတ် ပြွတ် “ 

တရေးနိုးစ ငံကျိကျိ အရသာနဲ့ လျှာစိုစိုလေး အရသာကို မက်မက်သက်သက်ကို ခံစားပစ်လိုက်လေသည်။ ကောင်မလေးကလဲ ဘခက်ကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားကာ တုံ့ပြန်အနမ်းများပင် ပြန်လည်ပေးလာချေ ပြီ။ အနမ်းရှည်ကြီး ကျဲ နေပေမယ့် ဘခက်လက်တွေက အငြိမ်မနေပါ။ အကြိမ်ကြိမ် ပွဲတိုးထားတဲ့ အတွေ့အကြုံ အရ စအိုဝလေးကိုတလှည့် အစေ့လေးကို တလှည့် ပွတ်သပ်ပေးနေတော့သည်။ 

” အု ဟု ပြွတ် အင်း ပြွတ် ပြွတ် အူးး ဟူးး ပြွတ် “ 

နှုတ်ခမ်းကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် အနမ်းခံနေရတော့ အော်ညည်းသံတွေက မပီမသ ဗလုံးဗထွေး သာ ။ ပိပိလေးထဲကလဲ အရည်ချွဲ ချွဲ လေးများ စိမ့်ထွက်နေလေပြီ။ဘခက် သူမကို ဘေးတစောင်းအနေအထားကနေ ပင်လက်အနေအထားကိုပြောင်းယူလိုက်သည်။ နောက် လုံးတင်း ကော့လန်နေတဲ့ နို့အစုံကို အငမ်းမရ စို့ပါတော့သည်။ အောက်ဖက်က တိုက်စစ်အဖြစ် လက်ခလယ်ကလဲ သူမရဲ့ အစေ့လေးကို ဖိကာ ပွတ်ပေးနေသေးသည်။

စစ်မျက်နှာ ၂ ဖက်ဖွင့်ထားတာတောင် အားမရသေးသည့်အလား အဖုတ်လေးထဲက စီးကျလာတဲ့ အရည်လေးတွေနဲ့ စအိုဝကို တချက်တချက် ကလိလိုက်သေးသည်။ ကောင်မလေး ခမျာမှာတော့ ဘယ်တိုက်စစ်ကို ခုခံရမယ် မသိအောင်ကို အလူးအလိမ့် ခံနေရတော့သည်။ ဘခက်စိတ်ထဲမှာ ကောင်မလေးကို နောက်ပေါက်ဖွင့်ချင်လာမိသည်။ ဘခက်က လိုချင်တာကို ရအောင်လုပ်တတ်သူ ပဲလေ။ 

ကောင်မလေး အဖုတ်လေးထဲ လက်ခလယ်ကို ဖြည်းဖြည်းထည့်တော့ ခေါင်းလေးမော့ကာ အံကြိတ်ထားရှာသည်။ သတ္တိ ခဲမလေးပင်။ လက်ခလယ် တချောင်းလုံးဝင်မှ ဂျီစပေါ့ နေရာကို လက်ထိပ်နဲ့ စမ်းကာ ဖိပွတ်ပေးလိုက်တော့ ကောင်မလေးခမျာ ငါးရံပြာလူး ဆတ်ဆတ်ခါနေလေတော့သည်။ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကလဲ လက်ခလယ်ကို အတင်းညှစ်ထားလေသည်။ ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေဆိုတာများ အောက်က အိပ်ယာခင်းကိုပင် စိုစိုရွှဲနေလေပြီ။ 

” အဟင့် ရှီး ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဟင့် အမေ့ အိုးးးး ရှီးး ဟီးးးး အ … ကို … ဟင့် မနေ … တတ် တော့ ရှီးးး “

ကောင်မလေးခမျာ ဖင်ကို အိပ်ယာပေါ်က ကြွတက်လာသည်အထိ တဆတ်ဆတ် ကော့ပေးနေတော့သည်။ ထိုစဉ် ဘခက်က လက်ကို ရုတ်တရက်ထုတ်ကာ ရပ်ပစ်လိုက်တော့ ကောင်မလေးဖင်ကြီး အိပ်ယာထက်ပေါ် ဘုန်းကနဲ့ ပြန်ကျသွားရသည်။ ဆီးခုံလေးဆို တဇတ်ဇတ် ခုန်နေတော့သည်။

 ” အင့် ဟင့် … ဘာလို့ ရပ်လိုက်တာလဲလို့ ဟင့် ဟင့် “

ကောင်မလေးအသံက မချင့်မရဲ ဖြစ်နေသောအသံ။ အင်းလေ ။ သူမ မလွန်ဘူးလေ ။ ပြီးကာနီး အရမ်းကောင်းနေချိန်မှာ ဆန့်တငံငံ ဖြစ်သွားရတာကိုး။ 

” ဒီထက် ပိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးမလို့လေကွာ အထွေးလေး မခံစားချင်ဘူးလား “ 

” ဟင့် … ဟင့် တကယ်လား ဟင် အာ့ဆို အကို့သဘော ပဲ “ 

” အကို လုပ်ပေးတာကို ငြိမ်ငြိမ်လေးခံ အကိုပြောတဲ့အတိုင်း လိုက်လုပ်ရင် အထွေးလေး ထူးခြားတဲ့ အရသာတွေ ရစေရမယ် သိလား “ 

ဘခက်က အနောက်ပေါက်ရဖို့ ကြုံးသွင်း နေတာပါ။ ကောင်မလေးကတော့ ဘခက်ပြောသမျှ နားထောင်ဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပြီလေ။ဒါနဲ့ ဘခက်လဲ ခရီးဆောင်အိတ်ထဲမှာ အမြဲဆောင်ထားတဲ့ အဖော်ဂျယ်လ် ဗူး ကို ထုတ်ယူလိုက်တော့သည်။ နောက် ကောင်မလေးပေါင်ကြားကို ခေါင်းတိုးဝင်ကာ အဖုတ်နဲ့ ဖင်ဝကို လျှာဖျားနဲ့ တလှည့်ဆီ ကလိလေတော့သည်။ အစေ့လေးကို လျှာနဲ့ ကစားပေးနေချိန်မှာ ဖင်ပေါက်လေးထဲကို လက်ခလယ်နဲ့ ဖွဖွလေး ထိုးပေးသည်။ နောက် ဂျယ်ကိုညှစ်ကာ ဖင်ဝလေးထဲ ဝင်အောင် ထည့်တော့သည်။

 ” အင့် အဟင့် ဘာကြီးလဲဟင့် ဟင့် အီး ဟီး “

 ” စိတ်ကိုလျော့ အကြောတွေလျော့ထား အထွေး “

 ” အီးး ရှီးး ဟုတ် “ 

ဘခက်လဲ အစေ့ကို သေချာလေး စုပ်ပေးကာ ဖင်ဝကို အပီအပြင်ချဲ့လေတော့သည်။ လက်ခလယ် လက် ၂ ဆစ်ခန့် ဝင်ချိန်မှာတော့ အစေ့လေး စုပ်ပေးတာကို ရပ်ကာ ကောင်မလေး ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်နေရာ ယူလိုက်တော့သည်။ လက်ဖဝါးထဲကို အဖော်ဂျ ယ်လ် အတော်များများ ညှစ်ထည့်ကာ လိင်တန် တချောင်းလုံးကို နှံစပ်အောင် သုတ်လူးလိုက်လေသည်။

” အထွေးလေး စိတ်ကိုလျော့ထားနော် အကို ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ် သိလား” 

အခုအချိန်မှာ ဘခက်ပြောသမျှ လိုက်နာနိုင်လောက်အောင် သူမမှာ ကာမအဆိပ်တွေ တက်နေလေပြီလေ။ ဘခက်က သူမတင်ပါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးတလုံးထိုးထည့်လိုက်တော့ ဖင်ပေါက်လေးက အသင့်အနေအထားလို ကော့တက်နေတော့သည်။ 

သူမရဲ့ ပေါင် ၂ လုံးကို သူမလက်နဲ့ ပြန်ဆွဲခိုင်းထားတော့ ဖင်ပေါက်လေးက လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကို အလိုးခံဖို့ ဖိတ်ခေါ်နေသယောင်ပင်။ ဂျယ်တွေ အရည်တွေနဲ့ စိုလူးနေတဲ့ စအိုဝထိပ်လေးကို လိင်တံဒစ်နဲ့ တေ့ထောက်လိုက်တော့သည်။ နောက် အစေ့လေးကို လက်မဖြင့် ဖိပွတ်ကာ မွှေနှောက်ကစားပေးလိုက်တော့ ကောင်မလေး ဆတ်ဆတ်ခါအောင် ဖြစ်နေရလေပြီ။ ထိုအခါမှ ဘခက်က လိင်တံကို စအိုဝထဲ တရစ်ခြင်း သွင်းလေတော့သည်။

 ” အီးး ရှီးးး အူးဟူးးးး အာ့ ဟ ဟ “

ကောင်မလေးခမျာ ဖင်ထဲကို လီးကြီးဝင်လာတာ နင့်နေအောင်ခံစားနေရသလို အစေ့ကိုလဲ ပယ်ပယ်နယ်နယ်အဆွခံရတော့ အရမ်းထူးခြားတဲ့ အရသာကို ခံစားရရှာမှာပါ။ ပွစိပွစိ ညှစ်နေတဲ့ကြားကကို လီးကြီးတဆုံး ဝင်ရောက်သွားတာပါ။ ကောင်မလေး မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ ရမ္မက်ဇောတွေနဲ့ နီမြန်းနေလေသည်။ 

ဂျယ်လ်ရဲ့အစွမ်းနဲ့ အဖုတ်လေးထဲက စီးကျတဲ့ အရည်တွေက ဖင်ထဲဝင်ချည် ထွက်ချည် လုပ်နေတဲ့ လီးတံကို အကူအညီပေးကြလေသည်။ ဘခက်က ခါးကို မတ်မတ်ထားရင်း တချက်ချင်း ပုံမှန်အားလေးနဲ့ ဆောင့်ပေးနေသည်။ စအိုကြွက်သားတွေရဲ့ ညှစ်အားကြောင့် လီးတချောင်းလုံး အရသာတွေ့နေရတော့သည်။

 ” အီးးး ရှီးး အကို ပွတ်  ဆောင့် ပေး အင့် ဟင့် ဟင့် အားးးး အရမ်း ……ကောင်း … … ပွတ် … ဟင့် … … ဆောင့် … ဟင့် အမေရေ့ … …ဟင့် “

ကောင်မလေးခမျာ အရသာ ၂ ခုကို တပြို င်နက် ခံစားနေရတော့ ပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းချင်နေရှာပြီလေ။ဒီတခါတော့ အတော်ကို ခံစားရ ရှာပုံရသည်။ ခါးလေးများပင် ကော့တက်လာရaလသည်။ 

” အမေရေ့… … ရှီးးး … ဟီးးး အမလေး …လေး ဟူးးး အီးးးး ပြီးတော့မယ် ဟင့် ပွတ် … …ဆောင့် … …ဆောင့် “

အံကိုကြိတ်ကာ ပြောနေတဲ့လေသံကြောင့် ဘခက်မှာ အစေ့ကိုပွတ်တာရော ဖင်ကိုလိုးနေတာကိုပါ အရှိန်တင်လိုက်တော့သည်။ မကြာပါ ၁၀ ချက်လောက် ဆောင့်ချိန်မှာ အဖုတ်ထဲက အရည်များစိမ့်ကျလာကာ ခါးလေးကော့ကာကော့ကာနဲ့ တဇတ်ဇတ်တုန်ရင်း ကောင်မလေး ပီးသွားတော့လေသည်။ 

ဘခက်ကိုယ်တိုင်လဲ ကောင်းလွန်းတဲ့ အရသာကြောင့် ဆက်လက်ထိမ်းထားနိုင်စွမ်း မရှိတော့ပဲ ဖင်ထဲသို့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ကာ လက်ကားယား ခြေကားယား ပုံစံဖြင့် ကောင်မလေးကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ရက်သားလေး ကျသွားရပါတော့သည်။ 

* * *နေ့တိုင်းးးး စာအုပ်တွေ နေ့စဉ်ဖတ်ပါတယ် ဟာသတွေ ကြည့်နေခဲ့သော်လည်း ၁၅ မိနစ်ကျော်ရင် အလိုလို လွမ်းလာတယ် * * * 

ရုတ်တရက်ထမြည်တဲ့ ဖုန်းသံကြောင့် ဘခက်အိပ်မှုန်စုံမွှားနဲ့ ဖုန်းကိုင်လိုက်မိသည်။ 

” ဟလို “ 

” ဟလို ကိုဘခက်လား “ 

” အာ ဟုတ်တယ်အကို အကိုရောက်ပြီလား “

 တဖက်က ဖုန်းက ဘခက် ဒီနေ့တွေ့ဖို့ ချိန်းထားသူပါ ။

” ဟုတ်ကဲ့ ကျနော် ရောက်ကာနီးပီ အကို “ 

” ဟုတ်ပြီ ကျနော် ခနနေ ထွက်ခဲ့ပါ့မယ် “

 ” ဟုတ်အကို ဒါပဲနော “ 

ဖုန်းချသွားမှ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၈ နာရီတောင် ထိုးနေပြီပဲ။ အဲ ဟိုကောင်မလေးရော … သတိရလို့ ရှာမိတော့ အခန်းထဲမှာ ရှိမနေတော့။ သူမရဲ့အသုံးအဆောင် အဝတ်အစားတွေလဲ မရှိတော့ဘူးဆိုတော့ မနက်စောစော ဘူတာဆင်းသွားတယ် ထင်ပါ့။ ညက ၂ နာရီလောက်ထိ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ ချစ်ပွဲဝင်ခဲ့တာမို့ မနက်ကျ မထနိုင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ အတော် ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ကောင်မလေး။ အမြဲသတိတရရှိနေမယ့် ကောင်မလေးပါ ။          ။


ပြီးပါပြီ။





အန်တီနဲ့ မိပန်း (စ/ဆုံး)

 အန်တီနဲ့ မိပန်း (စ/ဆုံး)

အိတ်ကြီး ရေးသည်။

ကျွန်တော် နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲတွေပြီးလို့ အိမ်ပြန်လာတော့ အလုပ်အကိုင်ကလည်း မရှိသေး။ဟို ယောင်ယောင်ဒီယောင်ယောင် အိပ်လိုက်စားလိုက် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်လိုက်နဲ့ လူပျင်းတို့ ထုံး နှလုံးမူကာ မိဘပိုက်ဆံကိုထိုင်ဖြုန်းနေတုန်း တစ်နေ့ခေါင်းရင်းအိမ်က အန်တီချိုရီက လှမ်းခေါ်လိုက်ပြီး

 'သားရေ မင်းလည်း အလုပ်မရသေးခင် အန်တီတစ်ခုလောက် အကူအညီတောင်းချင်လို့'

'ပြောပါ အန်တီ ကူညီနိုင်တာဆို ကူညီပါ့မယ်။ '

 'ဒီလိုကွယ့် မင်းညီမက ဒီနှစ် ဆယ်တန်းတက်ရမှာ မင်း အပန်းမကြီးဖူးဆိုရင် စာလေးပြပေးပါလားလို့'

 'ရပါတယ် အပန်းမကြီးပါဘူး ကျွန်တော် နည်းနည်းပြန်ဖတ်လိုက်ရင် အဆင်ပြေပါတယ်'

 'အေးကွယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ခက်တာက ကျူရှင်တွေလည်းမလွှတ်ချင်ဘူး၊ ဟိုမှာက လူစုံတယ်လေ'

 'ရပါတယ်။ ဒါဆိုဘယ်နေ့စမလဲ'

 'မင်းအဆင်ပြေတဲ့နေ့ပေါ့ကွယ်။ လခကတော့'

 'မဟုတ်တာ..မလိုပါဘူး။ အိမ်နီးချင်းတွေပဲ ကူညီတာသက်သက်ပါ'

 'အားနာစရာကွယ်။ အေးပါ နောက်တော့ အန်တီကြည့်စီစဉ်ပေးပါ့မယ်'

ဒီလိုနဲ့ မိပန်းလေးကို ကျွန်တော် ဂိုက်လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ လခကတော့ သိပ်မများပါဘူး.။ အန်တီချိုရီ့ တို့မိသားစုကို ကူညီရုံသက်သက်ပါ။ 

သူ့ခမျာ ယောင်္ကျားဆုံးထားတာ သုံးလေးနှစ်ပဲရှိသေးတော့ ဈေးဆိုင်တစ်ဖက်နဲ့ကလေးပညာရေးကို မကြည့်နိုင်ဘူးလေ။ နောက်ပြီး သူတို့အိမ်နဲ့က နှစ်အိမ့်တစ်အိမ် ဖြစ်နေကြတာဆိုတော့ မိပန်းလေးဆိုတာကလည်း သူတို့လက်ပေါ်တင် ကြီးလာရတာမဟုတ်လား။

စာသင်ရတာလည်း အဆင်ပြေပါတယ် စာသင်နေတုန်းမှာ စားစရာက လိုလေသေးမရှိ တစ်ခုပဲရှိတယ် မိပန်းလေးက Grammar ပိုင်းတော်တော်လေး အားနည်းနေတာကို တွေ့ရတယ်။ ဒါကြောင့် တော်တော်လေးဂရုစိုက်သင်ပေးနေရတယ်။

မိပန်းလေးကို သတိထားကြည့်လိုက်မိတော့မှ တော်တော်လေးကို ဖွံ့ထွားလာတာကိုတွေ့ရတယ်။ ( ×× ) နှစ်လောက်ဆိုပေမယ့် လူကောင်က ထွားတော့ တကယ့်အပျိုတွေအတိုင်းပဲ မိန်းမတစ်ယောက်မှာ ရှိသင့်ရှိအပ်တာတွေ အကုန်ပြည့်စုံနေပါပြီ။

တစ်ဖက်သားကို အသက်ရှူမှားလောက်အောင် လှသွေးကြွယ်နေပြီပေါ့။လူကလည်း ပြင်တတ်ဆင်တတ်မို့ တစ်ခါတစ်လေ စာသင်နေရင်းနဲ့တောင် ပြစ်မှားချင်လာတယ်။ အနီးကပ်နေတာကြာလာတော့လည်း ကျွန်တော့စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်လာတာပေါ့။

သနပ်ခါးနံ့ သင်းသင်းလေးကို ရှူလိုက်၊စာငုံ့ရေးနေတုန်း ပေါ်လာတဲ့ လည်ဟိုက်လေးထဲက ရင်ညွန့်လေးကို ခိုးကြည့်လိုက်နဲ့သာ နေရပြီး ၊ လူကြီးဆန်ဆန်ထိန်းသိမ်းနေရတာ မနိပ်ပါဘူး။စာသင်နေတုန်း ထိမိ ၊ ပွတ်မိ တာလေးတွေနဲ့ပဲ ရင်ခုန်နေရပါတယ်။ တစ်နေ့တော့ အင်္ဂလိပ်စာ စာမေးပွဲစစ်တာ လုံးဝမရလို့ ကျွန်တော်ဒေါသ တော်တော်ထွက်သွားတယ်။

ဒီ လောက်သင်ထားတာမရ ရမလားဆိုပြီး ကော်ပေတံနဲ့ ငါးချက်လောက် ရိုက်လိုက်တာ ဒင်းက ငိုပါလေရောဗျာ။တော်တော်နဲ့ကိုမတိတ်ပါဘူး။ စာလည်းဆက်မရေးတော့ဘူး။စားပွဲခုံပေါ်ကိုခေါင်းစိုက်ကာ အပီအပြင်ကို ငိုနေပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း မဖြစ်တော့ဘူးဆိုကာ ချော့လိုက်ရပါတော့တယ်။ အနားသွားပြီးလက်မောင်းလေးကိုင်ကာ..

'ကဲ..မိပန်းလေးရေ တိတ်ပါတော့ကွာ ငါနောက်မရိုက်တော့ပါဘူး'

 လို့ပြောလိုက်တော့

'မတိတ်ဘူး။ သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း ရိုက်လိုက်တာ။ နာတယ်။ '

 ဟုဆိုကာ လက်ကိုဖယ်ထုတ်ပါတယ်။

'မဟုတ်တာကွာ ငါကလည်းဒေါသနည်းနည်းထွက်သွားလို့ပါ။ ကဲလာ..စာဆက်သင်ရအောင်နော်'

'မသင်ဘူး။ မသင်တော့ဘူး။ မေမေလာရင်ပြောလိုက်မယ်။ သမီးကိုတအားရိုက်တယ်လို့'

ဟောဗျာ…ပြဿနာကတော့စပြီ။ ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်းပုခုံးလေးကိုဖက်ကာ ချော့လိုက်ပါတယ်။ သူကလည်းဆက်ငိုနေတာမို့ တတွတ်တွတ်ပြောရင်းချော့ရင်းက သနပ်ခါးနံ့လေးကလည်းရလာတာမို့ ဆံပင်လေးကိုမသိမသာလေး ခိုးနမ်းလိုက်ပါတယ်။

လက်ကလည်း လက်မောင်းသားလေးကို အသာလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။နောက်တော့ နားရွက်နားလေးကပ်ပြောလိုက် ၊ နားလေးကိုမသိမသာနမ်းလိုက် ကျောကုန်းလေးကိုပွတ်ပေးလိုက်နဲ့ရသလောက်အခွင့်အရေးယူနေမိပါတယ်။ 

ကျောကုန်းကိုပွတ်နေရင်းလက်က ချိုင်းကြားကိုတဖြည်းဖြည်းရောက်သွားပြီးနို့လုံးလေးကိုဘေးတိုက်လေးပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ နှာခေါင်းလေးကတော့ပါးလေးကို မထိတထိလေးဖြစ်အောင်ခိုးခိုးနမ်းနေမိပါတယ်။တအောင့်လောက်ကြာတော့ မိပန်းလည်းအငိုတိတ်သွားကာ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို မရဲတရဲလေးမော့ကြည့်လိုက်ရာ ကျွန်တော်လည်း....

'မိပန်းရယ်..မင်းသိပ်လှတာပဲ..ကိုယ်ရင်တွေခုန်နေတယ်ကွာ' လို့တိုးတိုးလေးပြောလိုက်ပါတယ်။

'အို..ကိုကြီးကလည်း..ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ'

 လို့ပြောကာ ခေါင်းလေးပြန်ငုံ့သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းမိပန်းမျက်နှာလေးကို ပြန်မော့လိုက်ရင်း

'အရမ်းချစ်တယ်…မိပန်းရယ်' 

လို့ပြောကာ မိပန်းပါးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။

'အို'..

လို့ပြောကာမိပန်းတစ်ယောက်ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းလေးဖွက်ထားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်းအလိုက်သင့်လေး ပြန်ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။မိပန်းကို ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ ပက်လက်လေးဖြစ်သွားအောင်လုပ်လိုက်ရင်း...

'မိပန်း ပြောပါအုံး ကိုယ့်ကိုချစ်လားဟင်' လို့ပြောရင်းနဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်။

'မသိဘူးကွာ။ မိပန်းရင်တွေအရမ်းခုန်နေတယ်'

'ဒါဆို..ချစ်တယ်ပေါ့' 

လို့မေးလိုက်တော့ခေါင်းလေးညိတ်ပြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းစိတ်ထဲမရိုးမရွလေးဖြစ်လာပြီးမိပန်းပါးလေးကိုငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ နောက်တော့ တဆတ်ဆတ်တုန်ရီနေတဲ့မိပန်း နှုတ်ခမ်းလေးကိုအသာလေးငုံကာစုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက်ကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်လေးလာဖက်ပါတယ်။ 

ကျွန်တော့်လျှာကိုမိပန်းပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်ကာ လျှာချင်းကစားပေးလိုက်ရာ သူကလည်းသူ့လျှာလေးကို ပြန်ထုတ်ပေးပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လည်းတဖြည်းဖြည်းနဲ့အပေးအယူမျှလာပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းအတော်ကြာလေးနမ်းပေးလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့လေးကိုအသာကိုင်လိုက်ရာ တစ်ချက်တွန့်သွားပြီး နည်းနည်းတော့ရုန်းပါတယ်။ 

ဒါပေမယ့်သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ကျောမှာဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်ကိုကျွန်တော်က ကိုင်ထားတာကြောင့် ဘယ်လိုမှရုန်းလို့မရတာကြောင့်ပြန်ငြိမ်သွားပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းနို့အုံလေးကိုအပေါ်ကနေကိုင်ပေးနေရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကိုစမ်းကာ ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလေးလည်းတွန့်လိမ်သွားပါတယ်။

ဒီတော့ကျွန်တော်လည်း နှိပ်စေ့လေးတွေကိုတွန်းဖြုတ်လိုက်ကာ အတွင်းခံအုံကြားထဲ လက်နဲ့နှိုက်ကာနို့အုံလေးကိုထုတ်လိုက်ရာ အပျိုဖော်ဝင်ကာစနို့အုံ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကိုတွေ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းနမ်းနေတဲ့ပါးစပ်ကိုခွာလိုက်ကာ ပန်းနုရောင်ထနေတဲ့နို့သီးခေါင်းလေးကို အသာငုံပြီးစို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းခမျာကျောလေးကော့သွားပြီး....

 'အ..အ..ကိုရယ်'..

လို့ပဲအသံထွက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းသူ့ရင်တွေတဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေတာကိုအတိုင်းသားကြားနေရပါတယ်။ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလည်းအတင်းဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်းလက်တစ်ဖက်က ဒူးအထက်နားလေးကိုပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ပွတ်ပေးနေရင်းကစကပ်အောက်နားစလေးအောက်ကနေ လက်ကိုထိုးသွင်းလိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကိုအတွင်းခံပေါ်ကနေစမ်းလိုက်ပါတယ်။ 

အရည်တွေစိုနေတာကို လက်ကခံစားလိုက်ရပါတယ်။ အထဲကိုမနှိုက်ဘဲ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေသာသာလေး အထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း နားရွက်ဖျားလေးကို လျှာလေးနဲ့ ကလိပေးလိုက်ရာ တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်လာကာ တအင်းအင်းနဲ့အသံလေးတွေပါထွက်လာပါတော့တယ်။

အောက်ကလည်း စောက်စေ့နားလေးကိုပဲဖိပွတ်ပေးနေရာ တစ်အောင့်လောက်ကြာတော့ကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းလေးဖက်ကာငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း မိပန်းကိုကြမ်းပေါ်အသာလှဲချလိုက်ကာစကပ်လေးကိုလှန်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကိုမချွတ်ဘဲ လက်နဲ့အသာဖယ်လိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကိုလျှာလေးနဲ့ထိုးပေးလိုက်ပါတယ်။

'အွန့်…ကို…ငရဲတွေကြီးကုန်တော့မှာပဲ..ဘာတွေလုပ်နေလဲမသိဘူး'

ကျွန်တော်လည်း အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် အထက်အောက်အသာလေးယက်ပေးလိုက်ရာ

'အိုး..အင်း..ဟင်း..ဟင်း..'

အသံလေးကြားလိုက်ရတော့ ကျွန်တော်လည်းမာန်တက်လာပြီး ခပ်မြန်မြန်လေးယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

'အိုး..ရှီး..အားလားလား..ကို..သိပ်ချစ်တာပဲကွာ'

တော်တော်လေးကြာအောင်ယက်ပေးလိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကိုပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

'အ..အ..အ..ကို..ပန်းဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းတောင်မသိတော့ဘူးကွာ'

လို့ပြောလိုက်ပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း မိပန်းပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်လိုက်ကာ လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ဝတေ့လိုက်ရင်းစောက်စေ့လေးကို ဒစ်ဖျားလေးနဲ့ပွတ်ပေးလိုက်ရာ

'ကို..ပန်းမနေတတ်တော့ဘူး.' 

လို့ဆိုလိုက်တော့ လီးတန်ကိုသေချာကိုင်ကာ အသာလေးဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ အထဲမှာတင်းကြပ်နေပြီး ညှစ်ထားသလိုခံစားလိုက်ရပါတယ်။

'ကိုရယ်…အရမ်းနာတယ်..တအားကြပ်တာပဲ'

'ဖြည်းဖြည်းလေးလုပ်ပေးမှာပါ မနာစေရဘူး' 

လို့ပြောရင်းနည်းနည်းထပ်သွင်းလိုက်ရာ

'မရဘူးထင်တယ်..အရမ်းအောင့်နေတယ်' 

လို့ပြောလိုက်တော့ အုန်းဆီပုလင်းလေးထယူပြီး လီးကိုနည်းနည်းပွတ်လိုက်ကာ ပြန်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ အထဲကိုဝင်သွားပေမယ့် မိပန်းခမျာ နာလွန်းလို့ အံကြိတ်ကာခံနေရပါတယ်။လက်ကလည်း ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကြီးကိုဆီးကာတွန်းထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းတစ်ဝက်လောက်ပဲသွင်းကာသာသာလေးညှောင့်ပေးလိုက်တော့ မိပန်းလည်းနည်းနည်းအရသာတွေ့လာဟန်တူပါတယ်။ 

အသံသိပ်မထွက်တော့ဘူး။ ကျွန်တော်လည်း အားလေးနည်းနည်းထည့်ကာ လက်ကျန်လီးတစ်ဝက်ကို ဖိသွင်းပေးလိုက်ရာ တားဆီးနေတဲ့အမြေးလေးကိုပါ မညှာမတာထိုးခွဲလိုက်ပြီး မဆန့်မပြဲကိုတစ်ဆုံးဝင်သွားပါတယ်။ စောက်ပတ်သေးသေးလေးမှာလီးဒဏ်ကိုမခံနိုင်ပဲ နှုတ်ခမ်းသားလေးပါနည်းနည်းကွဲသွားပါတယ်။

'အား…နာလိုက်တာကိုရယ်..ညှာညှာတာတာလေးလုပ်ပါ'

'တဖြည်းဖြည်းကောင်းသွားမှာပါပန်းရယ်' 

လို့ပြန်ပြောကာ အဝင်အထွက်မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းခမျာ စောက်ပတ်သေးသေးလေးထဲကို မတန်တဆလီးကြီးအတင်းထိုးဝင်လာတာမို့ အသည်းခိုက်သွားအောင်နာလှပေမယ့်လည်း ကိုယ်က တစ်စက္ကန့်တောင်အနားမပေးပဲဆက်တိုက်လိုးပေးနေတာမို့ အထဲကအရည်လေးတွေပါလိုက်လာကာ တစစ ကောင်းလာတာမို့ ပေါင်လေးနှစ်လုံးကိုအစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ကိုကြီးကျောပြင်ကိုလည်း လွတ်ထွက်သွားမှာစိုးတဲ့အလား တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးကိုဖက်ထားနေမိပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း အချိန်ယူကာစိမ်ပြေနပြေလုပ်မယ်လို့လုပ်စိတ်ကူးထားပေမယ့် အထဲကစုဆွဲထားသလို တင်းကြပ်နေတာကြောင့် စောစောဘဲပြီးသွားခဲ့ပါတယ်။

တော်သေးတယ်။ နှစ်ယောက်သား သောင်းကျန်းပြီးလို့ အဝတ်တွေပြန်ပြင်နေတုန်း အန်တီပြန်ရောက်လာပါတယ်။နို့မို့ဆိုမလွယ်ဘူး။အန်တီပြန်ရောက်လာတော့ ဟန်မပျက်စာကိုပဲဆက်သင်နေလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလေးကတော့ ခေါင်းငုံ့ကာစာရေးနေပါတယ်။ စာသင်ချင်စိတ်လည်းမရှိတော့တာမို့ မိပန်းစာအုပ်လေးကိုယူကာ 

'ညကျရင်တွေ့ရအောင်' 

လို့ရေးပေးလိုက်ကာစာသင်တာကိုရပ်လိုက်ပါတယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရင်ထဲမှာတသသ ဖြစ်နေတာမို့ မြန်မြန်ညဖက်ရောက်ပါစေလို့ ထိုင်ဆုတောင်းနေမိတယ်ကြားဖူးနားဝရှိတာနဲ့ ကြက်ဥ အကာကျက် ၂ လုံးသောက်ကာ အားဖြည့်ထားလိုက်ပါတယ်။ ညဖက်လူကြီးတွေ အိပ်တော့မှခြံစည်းရိုးကို အသာကျော်တက်လိုက်ရင်း မိပန်းတို့အိပ်ခန်းနားကို ကပ်လိုက်တော့ အန်တီ့ဟောက်သံတောင်ကြားနေပြီမိပန်းကတော့စာထိုင်ကျက်နေပါတယ်။ 

ဒါနဲ့ပြတင်းပေါက်တံခါးလေးကိုသာသာလေးခေါက်လိုက်တော့မိပန်းလာဖွင့်ပေးပါတယ်။ လက်လေးကာပြလိုက်ကာပြန်ပိတ်သွားပြီးနောက်ဖေးတံခါးလာဖွင့်ပေးပါတယ်။

'ကိုဘာလုပ်တာလဲ'

'ပန်းကိုချစ်မလို့လေ'

'တော်ပြီကွာမလုပ်ပါနဲ့'

'မအောင့်နိုင်တော့ဘူးကွာ'

'မေမေနိုးသွားလိမ့်မယ်ပြန်တော့နော်'

'ပန်းကလည်းကွာ။ ကိုယ်အရမ်းခံစားနေရလို့ပါနော်' 

လို့ပြောကာမိပန်းကိုဖက်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုအသာစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလည်းရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ကျွန်တော့်ရန်ကလွတ်ဖို့ကြိုးစားနေပါတယ်။နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းနေရင်းကလျှာကို မိပန်းပါးစပ်ထဲ ပို့လိုက်ပြီးလက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကို တစ်ရွရွနဲ့နယ်ပေးလိုက်ရာမိပန်းခမျာခေါင်းလေးမော့သွားရင်းအနမ်းတွေကိုတုံ့ပြန်လာပါတယ်။

လက်ကလည်းကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းကြီးဖက်လာပါတယ်။ သူလည်းလိုချင်ပြီပေါ့။ တစ်ခါကြုံထားရတော့လည်းဘယ်အာသာပြေမတုန်း။ 

ကျွန်တော်လည်းအောက်ခံဝတ်မထားတဲ့မိပန်းနို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုအပေါ်ကနေလက်နဲ့ညှပ်ကာခြေပေးလိုက်၊နို့အုံလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်၊ခပ်နာနာလေးညှစ်လိုက်နဲ့လုပ်ပေးနေတော့မိပန်းကျောလေးပါကော့တက်လာပါတယ်။ 

နောက်တော့ တီရှပ်လေးကိုဆွဲလှန်လိုက်ရင်းစောစောကကျွန်တော်ကလိထားလို့ထောင်မတ်နေတဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုစို့ပေးလိုက်ရာမိပန်းတစ်ယောက်ငြီးသံလေးတွေပါထွက်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလည်းရင်ခွင်ထဲအတင်းဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်းလက်တစ်ဖက်ကမိပန်းပေါင်တန်လေးတွေကိုပွတ်ဆွဲပေးနေရင်းစောက်ပတ်လေးကိုလက်ဝါးလေးနဲ့အုပ်ကာကိုင်ကြည့်လိုက်တော့အရည်တွေတော်တော်လေးထွက်နေပါတယ်။ဒါနဲ့ မိပန်းကိုကြမ်းပြင်ပေါ်မှာအသာလေးလှဲလိုက်ရင်း ထမီလေးဖြေလိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကို ရွရွလေးပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းတစ်ယောက်တော့တွန့်လိမ်နေပါတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်းထမီကိုအောက်ကိုတွန်းချလိုက်တော့မိပန်းကတင်ပါးလေးအသာကြွပေးပါတယ်။နို့စို့နေရင်းကနို့အုံလေးကို တစ်ချက်ခပ်ပြင်းပြင်းလေးစုပ်လိုက်ရင်း အောက်ဖက်ကိုတဖြည်းဖြည်းဆင်းလာကာပေါင်ကြားလေးကို လျှာစောင်းလေးနဲ့သိမ်းလိုက်ပြီး စောက်ပတ်လေးကိုအောက်ကနေ ပင့်ကာယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

'အား..လား…လား…ကို…ရှီး' 

လို့ဆိုကာခေါင်းလေးကိုလာကိုင်ပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း စောက်ခေါင်းလေးထဲကိုလျှာထည့်ကာ အထဲမှာမွှေပေးလိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက်ကော့တက်လာပါတယ်။ အထဲမှ ာအားရအောင်မွှေပြီးတော့စောက်စေ့လေးကို အသားပေးပြီးယက်လိုက်ရင်းလက်ခလယ်ကိုစောက်ခေါင်းထဲထည့်ကာကလိပေးလိုက်ပါတယ်။

မိပန်းတစ်ယောက်ပါးစပ်က တတွတ်တွတ်နဲ့ရေရွတ်ကာဆံပင်တွေကို အတင်းဆွဲလာပါတော့တယ်။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့မိပန်းတစ်ယောက်ကော့ပြန်လန်ကာငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလည်းအပေါ်ကိုအတင်းဆွဲကာအနမ်းတွေတဖွဖွပေးနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်းတအောင့်အနားပေးပြီးမိပန်းစောက်ပတ်ဝကို လီးတေ့လိုက်ပြီးအသာလေးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလည်းတစ်ချက်တွန့်သွားပြီးကျွန်တော့်ကိုအတင်းလာဖက်ပါတယ်။

'ပန်းရရဲ့လား'

'နာတော့နာတယ်။ နေ့လည်ကလောက်တော့မနာတော့ဘူး''

'ဒါဆိုထပ်သွင်းမယ်နော်'

'ဖြည်းဖြည်းတော့လုပ်ပါ။ တစ်ညနေလုံးကွတတကြီးဖြစ်နေတယ်'

'ဒီတစ်ခါသိပ်မနာတော့ပါဘူးကွာ'

 လို့ပြောကာတဖြည်းဖြည်းသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

'အား..ဖြည်းဖြည်းကိုရယ်..အောင့်တယ်'

ကျွန်တော်လည်းတစ်ချက်ခြင်းသာသာလေးညှောင့်ပေးလိုက်ရာ တစ်ဖြည်းဖြည်းအရည်တွေရွှဲလာတာမို့ နည်းနည်းမြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။

'အင်း..အင်း..ကိုရယ်ကောင်းတယ်။ မေမေနိုးသွားအုံးမယ်ဖြည်းဖြည်း'

ကျွန်တော်လည်းမှန်မှန်လေးလုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးနဲ့တော်တော်လေးကောင်းလာတာမို့စောစောပြီးမသွားအောင်မနည်းထိမ်းနေရပါတယ်။ မိပန်းလည်းနေ့ခင်ဖက်ကလိုမဟုတ်တော့ပဲအောက်ကနေအဝင်ကောင်းအောင်နေတတ်သွားတာမို့ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်အပေးအယူတော်တော်လေးမျှလာပါတယ်။

'ပန်း..ဘယ်လိုလဲကောင်းရဲ့လား' 

လို့တိုးတိုးလေးကပ်မေးလိုက်တော့

'အ…အ..အ..ကောင်းလိုက်တာကိုရယ်' 

လို့ပြောကာကျွန်တော့်ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းမြန်မြန်လေးလုပ်ပေးလိုက်ရာမိပန်းတစ်ယောက်ကျွန်တော့်ကျောပြင်ကြီးကိုတအားဖက်ထားပါတယ်။ 

အထဲကလည်း အတင်းညှစ်ထားတာမို့ထိန်းနေလို့လဲ မရတော့တာမို့အချက်တစ်ရာလောက် ဆက်တိုက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးညှောင့်ပေးလိုက်ရင်း ကျွန်တော်လည်းမိပန်းစောက်ခေါင်းထဲ သုက်ရည်တွေပန်းထည့်ကာမိပန်းပေါ်ကိုမှောက်ကာကျသွားပါတယ်။

 နှစ်ယောက်သားထပ်ရက်နားနေကြရင်း

'မိပန်းလေး..ကောင်းလားဟင်'

'အင်း'

'နောက်တစ်ခါလောက်ထပ်လုပ်ရအောင်လေ'

'အို..တော်တော့ကို..မေမေတရေးနိုးတော့မယ်။ နောက်နေ့တွေရှိသေးတာပဲ။ ကျေနပ်တော့နော်'

လို့ပြောတော့ကျွန်တော်လည်းအန်တီ့ကိုသတိရသွားပြီးပြန်ဖို့ ပြင်ဆင်ရပါတယ်။ နှစ်ယောက်သားအဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီးကျွန်တော်ပြန်မယ်လုပ်တော့ မိပန်းကတံခါးဝကိုလိုက်လာရင်းနှစ်ယောက်သား နှုတ်ဆက်အနမ်းတွေတစ်ဝကြီးပေးကြရင်း လမ်းခွဲခဲ့ပါတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း နောက်ဖေးပေါက်ကနေ အသာလေးပြန်တက်လာရင်းအိပ်ယာထဲကို ပြန်ဝင်နေ လိုက်ပါတယ်။ဒီလိုနဲ့ကျွန်တော်နဲ့မိပန်း နေ့လည်ဖက်တစ်ခါ ညဖက်တစ်ခါ ခိုးစားနေကြတာနေ့စဉ်ရက်ဆက်ပါပဲ။

ကျောင်းဖွင့်ချိန်ရောက်တော့ ရန်ကုန်ကမိပန်းဘကြီးက ကျောင်းတက်ဖို့လာခေါ်သွားတာမို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရင်ကွဲပက်လက်ဖြစ်ရပါတော့တယ်။ မိပန်းသွားခါနီးညမှာ သုံးချီလောက်ဆွဲပေးလိုက်ကာ နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။

မိပန်းလည်း ရန်ကုန်ရောက်တော့ စာအဆက်အသွယ်လုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုလွမ်းတဲ့အကြောင်း၊ သတိရတဲ့အကြောင်းရယ်၊အဆင်ပြေရင် ရန်ကုန်တက်လာဖို့ရယ်ပေါ့။တစ်လလောက်တော့ဒီလိုပါပဲ။လွမ်းလိုက်ရတာပေါ့။

တစ်နေ့ အပြင်သွားမလို့အိမ်ကထွက်လာရင်း မိပန်းတို့အိမ်ကို အလွမ်းပြေကြည့်လိုက်တော့ အန်တီထိုင်နေတာကိုတွေ့ပါတယ်။သူလည်း သမီးကိုလွမ်းလို့ထင်တယ်။မျက်နှာသိပ်မကောင်းဘူး။ကျွန်တော်လည်း ယောက္ခမလောင်းကို ဖားတဲ့အနေနဲ့ စကားမရှိ စကားရှာကာ

'ဟင်..အန်တီ..ဆိုင်မထွက်ဘူးလား'

'အေးကွယ်..နည်းနည်းနေသိပ်မကောင်းလို့ပါ'

'ကျွန်တော်ဆရာဝန်ခေါ်ပေးရမလားဒါမှမဟုတ်ဆေးခန်းလိုက်ပို့ပေးရမလား'

'နေပါစေကွယ်..ခေါင်းတွေကိုက်ပြီးဇက်ကြောလေးတက်နေတာပါ.ဆေးလည်းသောက်ထားပါတယ်။'

'အာ..မဟုတ်တာ။ကျန်းမာရေးလည်းဂရုစိုက်အုန်း။ ကျွန်တော်ဇက်ကြောနည်းနည်းဆွဲပေးမယ်လေ'

'အားနာစရာကွယ်'

'အားနာရမယ့်သူတွေမှမဟုတ်တာ၊အပန်းမကြီးပါဘူး' 

လို့ပြောကာ အန်တီ့နောက်ကျောဖက်မှာ ခွေးခြေပုလေးယူထိုင်ကာ စတင်နှိပ်ပေးနေပါတယ်။နှိပ်ပေးနေရင်းက အန်တီ့ကိုသတိထားကြည့်လိုက်မိတော့ ကလေးတစ်ယောက်အမေသာဆိုတယ်။တော်တော်အရွယ်တင်သေးတာပဲ။ အသက်ကလည်း ၃၅ လောက်ပဲရှိသေးတယ်။သွေးသားဆူတုန်းအရွယ်ပဲလေ။ သူ့ခမျာယောင်္ကျားဆုံးထားတာ ၆ လလောက်ပဲရှိသေးတော့ သူလည်းစိတ်တွေရှိနေမလားလို့စဉ်းစားနေမိတယ်။

စဉ်းစားနေရင်း နှာခေါင်းထဲကိုသနပ်ခါးနံ့လေးကလည်းတိုးဝင်လာတာမို့ ရင်တွေနည်းနည်းလေးဖိုသွားပါတယ်အို..မသင့်တော်ပါဘူးလေ။သူနဲ့ကိုယ်နဲ့ နောက်ဆိုယောက္ခမတော်ရမှာပဲ လို့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဖြေသိမ့်နေပါတယ်။အနှိပ်ခံတဲ့သူကထိမထိတော့မသိဘူး။ကျွန်တော့်မှာ ကောင်းတဲ့စိတ်နဲ့ မကောင်းတဲ့စိတ် လွန်ဆွဲနေပါတော့တယ်။

အပေါ်ကနှိပ်နေရင်း စိတ်တွေဖောက်ပြန်နေတာကို လည်ပင်းပေါက်ကနေ မြင်နေရတဲ့ နို့အုံထွားထွားကြီးတွေကလည်း မီးလောင်ရာလေပင့်ဆိုသလို အမှောင်ထဲတွန်းပို့နေတာမို့ အောက်ကကောင်ကလည်း ငြိမ်မနေတော့ပဲ ရုန်းကန်ထကြွလာပါတယ်။ဟိုက်..သေပြီ..ဒီနေ့ကျမှ အောက်ခံဝတ်မလာမိဘူး.. ဒါကြောင့်တစ်ချက်တစ်ချက်ကျောကုန်းကိုသွားထောက်မိပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတုန်း

'ဟဲ့..နှိပ်လေ..လက်ကဘာလို့ပျော့သွားတာလဲ.ဘာတွေများစဉ်းစားနေလဲ'

ကျွန်တော်လည်း သူခိုးလူမိဖြစ်သွားလို့ ထိတ်ထိတ်ပြာပြာနဲ့

'ဟို…မစဉ်းစားပါဘူး'

'မင်းစဉ်းစားနေတာသိပါတယ်။မိပန်းကိုမဟုတ်လား'

'ဗျာ…အန်တီဘယ်လို…သိလဲဟင်'

'ငါအကုန်သိတာပေါ့ မင်းည ညမိပန်းနဲ့ချိန်းတွေ့ပြီးဆော်နေကြတာလေ။'

'ဟုတ်…ဟုတ်…' 

လို့ပဲပြောရသေးတယ်။အန်တီကကျွန်တော့်ဖက်ကိုလှည့်လာပြီး ပေါင်ကြားထဲမှာထိုးထိုးထောင်ထောင်ထွက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကိုကြည့်ကာတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း လုံခြည်ပေါ်ကနေအသာလေးအုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်းရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကြောင်သွားပါတယ်။ကျွန်တော်ရုန်းမယ်လုပ်တော့ အန်တီ့လက်က လုံခြည်အောက်စထဲကနေဝင်သွားပြီးထိပ်ဖျားလေးကို တရွရွလေးပွတ်ပေးနေတာမို့ ကျွန်တော်လည်းအရမ်းကောင်းလာပါတယ်။

အန်တီမျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ တကယ့်အပျိုဖြန်းလေးလို ရှက်သွေးဖြာနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ အန်တီက လက်တစ်ဖက်က ဒစ်နားတစ်ဝိုက်ကို ပွတ်ပေးနေရင်း နောက်တစ်ဖက်က ဂွေးဥတွေကိုပါ နယ်ပေးနေပါတယ်။

'မောင်မောင်'

'ဗျာ…အား…အင်းအင်း'

'မင်းငါ့ကိုအထင်သေးသွားပြီလားဟင်'

'အင်းကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်….မဟုတ်ပါဘူးအန်တီ'

'အန်တီလို့မခေါ်စမ်းပါနဲ့ကွာ..မမလို့ခေါ်ပေါ့နော်

'အင်း..ဟုတ်.အားလားလား..အန်တီ..အဲ..မမ'

'မင်းနဲ့မိပန်းတို့လုပ်နေကြတဲ့အချိန်ဆို မမမှာတစ်ယောက်ထဲစိတ်ဖြေနေရတယ်ကွာ'

လို့ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော့်လုံခြည်ကိုအကုန်လှန်တင်လိုက်ပြီး စောစောက ကလိထားလို့အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ ကျွန်တော်လီးတန်ကြီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ငုံစုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

'အား..လားလား..ရှီး..မမ'

မမလည်း ကျွန်တော့်လီးတန်အောက်ဖက်ကို လျှာနဲ့ဝိုက်ကာ ကစားပေးနေရင်း လက်ကလည်း ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုဖွဖွလေးကလိပေးနေရာ ကျွန်တော်လည်း မမခေါင်းကို အတင်းဖက်ထားရပါတယ်။အတန်ကိုစုပ်ပေးနေရင်း အောက်ကိုရောက်သွားပြီး ဂွေးစိတစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲစုပ်သွင်းလိုက်ရာ...

'အိုး…မမရယ်။ကောင်းလိုက်တာ' 

လို့ပြောကာကျွန်တော့်ဖင်ပါကြွတက်လာပါတော့တယ်။ကျွန်တော်လည်းမမ နို့တွေကိုအတင်းလှမ်းဆွဲကာ ခြေပေးနေပါတယ်။မမလည်းဂွေးစိကိုပြန်ထုတ်ကာ အချောင်းလိုက်ပြန်ငုံလိုက်ပြီး အပေါ်အောက်ခပ်သွက်သွက်လေးလုပ်ပေးလိုက်ရာ ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှတောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ မမပါးစပ်ထဲအပြည့်သုက်ရည်တွေပန်းထုတ်မိပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်းအားနာကာ မမကိုထွေးထုတ်ဖို့ပြောတော့ မမကကျွန်တော့်ကိုတစ်ချက်ပြုံးပြကာ အားလုံးမျိုချလိုက်ပါတော့တယ်။ကျွန်တော်လည်း မမ မျက်နှာကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ အနမ်းတွေပေးလိုက်ရင်း အလိုက်သင့်လေးဆွဲထူလိုက်ကာအခန်းထဲကိုခေါ်ခဲ့ပါတယ်။

မမလည်းတစ်ချက်လှည့်ထွက်ကာ တံခါးပြေးပိတ်လိုက်ပြီး အိမ်ခန်းထဲကိုအပြေးလေးဝင်လာပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းမမ ကိုယ်လုံးလေးကိုဆီးဖက်လိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား အငမ်းမရနမ်းနေကြရင်း

အဝတ်အစားတွေအကုန်ချွတ်ပြစ်လိုက်ကြပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းမမကို ခုတင်ပေါ်အသာလှဲစေပြီး မမပေါ်ကနေအုပ်မိုးလိုက်ကာမမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်ယူလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကိုခပ်တင်းတင်းလေးခြေပေးလိုက်ပါတယ်။မမကလည်းကျွန်တော့်အနမ်းတွေကို ကျွမ်းကျင်စွာပြန်လည်တုံ့ပြန်ရင်း ကျွန်တော့်ကိုယ်လုံးကို ဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း မမလည်တိုင်လေးကို စုပ်ပေးလိုက် နားသီးလေးကို စုပ်ပေးလိုက်လုပ်နေတာမို့ မမတစ်ယောက်သဘောတွေ့နေပါတယ်။နောက်တော့အောက်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းလာပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အားနဲ့စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။

'အိုး..မောင်မောင်..အရမ်းကြမ်းတာပဲကွယ်။ပြုတ်ထွက်ကုန်တော့မှာပဲ'

နို့သီးခေါင်းလေးကိုစုပ်ပေးလိုက် နို့အုံလေးကိုယက်ပေးလိုက်နဲ့ အားရအောင်ကစားနေတုန်း မမကကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလက်နဲ့အောက်ကိုတွန်းချပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း မမဘာလိုနေတယ်ဆိုတာကိုသိလိုက်ပြီး အောက်ကိုတဖြည်းဖြည်းဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။

အောက်ရောက်တော့ စောက်ပတ်ကိုမယက်သေးပဲ ပေါင်ကြားလေးကိုပဲဝေ့ဝိုက်ကာယက်ပေးနေရာ မမတစ်ယောက် မနေနိုင်တော့ပဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းနဲ့မတည့် တည့်အောင်နေရာလိုက်ပြင်ပေးနေပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း သနားသွားပြီး အရည်တွေလဲ့နေတဲ့ မမစောက်ပတ်ကြီးကို အောက်ကနေပင့်ကာ စောက်စေ့အထိကို တစ်ချက်သိမ်းဆွဲပေးလိုက်ရာ..

'အား..လား..လား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..မောင်ရယ်' 

လို့ဆိုကာကျွန်တော့်ခေါင်းကိုအတင်းဖိကပ်ထားပါတယ်။ကျွန်တော့်လည်း လျှာကိုစောက်ခေါင်းထဲပို့ကာ အထဲမှာစိတ်ရှိလက်ရှိမွှေနှောက်ပေးလိုက် စောက်စေ့လေးကိုယက်ပေးလိုက်နဲ့လုပ်ပေးနေရာ မမတစ်ယောက် တအီးအီးနဲ့ ငှက်ဖျားတက်သလိုဖြစ်နေပါတယ်။

'အား..အီး..လား..လား..ကောင်းလိုက်တာကွယ် မရပ်ပါနဲ့ဆက်လုပ်ပေးပါ။' လို့တောင်တောင်းဆိုလာပါတော့တယ်။

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း လက်ခလယ်ကို စအိုဝလေးထဲအသာလေး ထိပ်ဖျားလေးထိုးသွင်းပေးလိုက်ကာ စောက်စေ့လေးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားစုပ်ပေးလိုက်တော့ ...

စောစောကစအိုဝကိုထိုးသွင်းလို့ လက်ကိုအတင်းဆွဲဖယ်ပေမယ့် ကျွန်တော်စုပ်လိုက်တဲ့ဒဏ်ရော စအိုထဲကကောင်းတဲ့ဒဏ်ပါနှစ်ခုပေါင်းကာ မမတစ်ယောက် ကော့ပြန်လန်နေပါတော့တယ်။ကျွန်တော်အားရအောင်ကလိပေးလိုက်ပြီးတော့မှ အသာလေးပြန်ထိုင်လိုက်ကာ

'မမ..ကျွန်တော်သွင်းလိုက်တော့မယ်နော်' လို့ပြောလိုက်ရာ မမကခေါင်းလေးညိတ်ပြပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း လီးတန်ကြီးကို အရင်းနားကနေကိုင်ကာ မမစောက်ပတ်ဝလေးကိုတေ့လိုက်ပြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေးသွင်းပေးလိုက်ရာ

'အား…ကျွတ်ကျွတ်..မောင်လေးရယ်..အသည်းထဲကိုခိုက်သွားတာပဲ' 

လို့ပြောလိုက်တော့ မမအသံလေးကြားရတော့ကျွန်တော်ပိုပြီးဖီးတက်သွားကာ အဝင်အထွက်ခပ်မှန်မှန်လေးလုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။မမက အတွေ့အကြုံရှိပြီးသားအိမ်ထောင်သည်မို့ ကျွန်တော်ဆောင့်လိုက်တဲ့ဆောင့်ချက်တိုင်း ကို ကောင်းကောင်းကြီးကိုပြန်ပြီးတုံ့ပြန်တတ်ပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း အချက်လေးငါးဆယ် မနားတမ်းဆောင့်ပေးလိုက်ပြီးနောက် 

'မ..ကျွန်တော့်ကိုကုန်းပေးပါလား..ဒီလိုကပိုကောင်းမယ်ထင်တယ်'

လို့ပြောလိုက်ရာ မမလည်း လေးဖက်ထောက်ကာ ခေါင်းလေးစိုက်ပြီး အလိုက်သင့်လေးကုန်းပေးပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း မမခါးလေးကိုကိုင်ကာ စိတ်တိုင်းကျနေရာပြင်လိုက်ပြီး ပြူထွက်နေတဲ့မမစောက်ပတ်ကြီးကိုသေချာချိန်ကာ တစ်ရှိန်ထိုးဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

'အား..အား..အား..ကောင်းလိုက်တာကွယ်.ခပ်သွက်သွက်လေးလုပ်ပေးနော်'လို့ပြောလာပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အားရှိပါးရှိလုပ်ပေးလိုက်ရာ အခန်းတစ်ခန်းလုံး မမဖင်နဲ့ကျွန်တော့်ဆီးခုံရိုက်သံ တဖတ်ဖတ်ထွက်နေပါတော့တယ်။မမတစ်ယောက်လည်းခေါင်းဘယ်ညာရမ်းကာ ကျွန်တော်ဆောင့်ပေးတဲ့ဒဏ်ကိုကြံ့ကြံ့ခံနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်းအပေါ်ကဆောင့်ပေးနေရင်း စိတ်ကူးတစ်မျိုးရလာလို့ လက်ခလယ်ကို တံတွေးဆွတ်ကာ မမဖင်ပေါက်ထဲထည့်ကာ တဖြည်းဖြည်းအပေါက်ချဲ့ပေးနေပါတယ်။

မမက ဖင်ထဲထည့်ထားတဲ့ကျွန်တော့်လက်ကိုအတင်းဆွဲဖယ်နေပေမယ့် ကျွန်တော်ကပြန်ဖယ်ထုတ်ကာလက်ခလယ်ကို ခပ်နက်နက်လေးဝင်အောင်သာထိုးသွင်းနေပါတော့တယ်။

'အို..မောင်လေးရယ်..ခက်လိုက်တာ..ဘာတွေလုပ်နေတာတုန်း' 

လို့ပဲပြောကာ ကျွန်တော့်ကိုပြောမရမှန်းသိလို့လက်လျှော့သွားပါတယ်။တစ်အောင့်လောက်နေတော့မမတစ်ယောက် တစ်ချက်တွန့်လိမ်သွားကာပျော့ခွေကျသွားပါတယ်။မမပြီးသွားတယ်နဲ့တူပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်းမမကိုအနားပေးလိုက်ပြီး ချိုင်းကြားထဲကနေ နို့အုံလေးကိုလှမ်းခြေပေးလိုက်ရင်း မမကျောတစ်လျှောက်လျှာနဲ့သိမ်းကာယက်ပေးလိုက်ရာ မမတစ်ယောက်ကျောလေးပါကော့တက်လာပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်းစောက်ဖုတ်ထဲကလီးကိုပြန်ထုတ်လိုက်ရင်း စောစောကလမ်းကြောင်းထားတဲ့ စအိုဝလေးကိုတေ့လိုက်ပြီး ဒစ်ဖျားကိုလက်မနဲ့ဖိကာ အတင်းသွင်းလိုက်တော့ ဒစ်ဖျားလေးကြပ်ကြပ်တည်းတည်းနဲ့ဝင်သွားပါတယ်။

မမလည်းခါးလေးကုန်းသွားပြီးအတင်းရုန်းထွက်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့်။ကျွန်တော်က ခါးကိုတင်းတင်းလေးကိုင်ထားကာ နည်းနည်းချင်းသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

'အား..နာလိုက်တာကွယ်..အဲဒါကိုမလုပ်ပါနဲ့' 

ခေါင်းလေးလှည့်လာကာတောင်းပန်ပါတယ်။

'ကျွန်တော့်ကို ချစ်ရင်လိုက်လျောပါမရယ်' 

လို့ပြောကာ လက်ကျန်တစ်ဝက်ကို အနာခံကာ ဆက်သွင်းလိုက်ပါတယ်။

'အား..သေပါပြီမောင်လေးရယ်။ကွဲများထွက်ကုန်ပြီလားမသိဘူး'

ကျွန်တော်လည်း မြန်မြန်လုပ်ချင်ပေမယ့် အထဲကညှစ်ထားသလိုအရမ်းကြပ်နေတာကြောင့် ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲလုပ်ပေးနေပါတယ်။မမလည်း ကျွန်တော့်ကိုချစ်လို့သာလိုက်လျောရပေမယ့် သူလည်းတော်တော်လေးကိုခံစားနေရပါတယ်။တအောင့်လောက်ကြာတော့ နည်းနည်းလေးချောင်သလိုဖြစ်လာတာမို့ မှန်မှန်လေးဆက်သွင်းပေးနေလိုက်ပါတယ်။

'မ..အဆင်ပြေရဲ့လားဟင်'

'နာတာပေါ့မောင်လေးရယ်။ဒီကသူ့ကိုချစ်လို့သာလိုက်လျောရတာ။သေမတတ်ပဲ'

'အခုရောကောင်းလား'

'နည်းနည်းလေးတော့ကောင်းလာပြီသိပ်မကြမ်းနဲ့နော်မောင်။'

ကျွန်တော်လည်းခပ်မှန်မှန်လေးလုပ်ပေးနေရင်း ကအထဲကတအားကိုညှစ်ထားတာကြောင့် ဆက်ထိန်းထားလို့မရတော့ပဲလွှတ်လိုက်ရပါတော့တယ်။ကျွန်တော်ရောမမပါ ထပ်ရက်ခုတင်ပေါ်ကိုကျသွားပါတော့တယ်။ နှစ်ယောက်သား တပ်မက်စွာနဲ့အတော်ကြာနမ်းနေကြပြီးနောက်..

'မ..ကောင်းတယ်မဟုတ်လား'

'အရမ်းကောင်းတာပဲမောင်ရယ်။နောက်ဆိုနေ့တိုင်းလာနော်'

'စိတ်ချပါမရဲ့။နောင်မှသာလုပ်လွန်းလို့ မ ထွက်ပြေးနေရမယ်။'

'ဟင်းနော်လူဆိုးလေး။အမေရောသမီးရောသူလိုးတယ်'

'မိပန်းပြန်လာရင်ကော မ'

'လွယ်ပါတယ်မောင်ရယ်။ မိပန်းနဲ့မင်းနဲ့ယူလိုက်ကြပေါ့။ ဒါပေမယ့် မကိုတော့ပစ်မထားရဘူးနော်'

'သိပ်ကောင်းတဲ့ အကြံပေါ့ မရယ်' 

လို့ဆိုကာ နောက်တစ်ချီ ချဖို့အတွက် အရှိန်ယူတဲ့ အနေနဲ့ မကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရှိုက် လိုက်ပါတော့တယ်။ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်တော်က တစ်ယောက် သူတို့သားအမိနှစ်ယောက် ဘယ်လိုဆက်ဖြစ်ကြတယ်ဆိုတာ စာဖတ်သူများကိုယ့်ဖာသာကိုယ်သာ ဆက်လက်ခံစားကြပါတော့ခင်ဗျား။ 


ပြီးပါပြီ



Tuesday, April 21, 2009

အိပ်မက်ထဲက စင်္ကာပူ (စ/ဆုံး)

အိပ်မက်ထဲက စင်္ကာပူ (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - သဲမာဦး

ကျမနာမည် သဲသဲပါ။ အသက်က ၂၂ ပါ။အခု မြန်မာတွေအခေါ် စလုံးမှာနေပါတယ်။စလုံးကိုလာချင်နေတာကြာပါပြီရှင်။စလုံးမှာ မြန်မာမိန်းခလေးတွေက အရမ်းအရမ်းကို နာမည်ကြီးနေတော့ မေမေက မလွှတ်ပါဘူး။

ဒီတော့လဲ ကွန်ပျူတာနဲ့ မြန်မာပြည်မှာ ကျောင်းပီးပြီ ဒီလိုပဲ အိပ်လိုက် စားလိုက် လည်လိုက်နေနေတာပေါ့ရှင်။ဒါပေမယ့် သဲ ကံကောင်းတယ်လေ။ တစ်နေ့မှာ စလုံးက မေမေတို့ရဲ့ အသိထဲက မမစီဆိုတဲ့ မမကြီးတစ်ယောက်အိမ်လာလည်တယ် ။အသက်က ၃၀ လောက်ရှိပါပြီ။ မမကြီးက စလုံးမှာ PR နဲ့နေနေတာကြာပါပြီ။

တရုတ်အနွယ်ထဲကပဲထင်တယ်။ ဂိုက်က အပျိုကြီး ဂိုက်ပါ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တောင့်တောင့် တင်ကားကားနဲ ၊မြန်မာပြည်ရောက်တုံးမို့ ပါတိတ်အပွင့် ဝန်းဆက် ကို ခါးတင်လေးကို ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေးဝတ်ထားပါတယ်။

လှတဲ့စာရင်းထဲမှာပါတယ်လို့တော့ပြောလို့ရပါတယ်။ အသားဖြူတာကတော့ တကယ့် တရုတ်မ တစ်ယောက်လိုပါပဲ။ပြောစရာရှိတာက မမကြီးဟာတရုတ်ပီပီ မျက်လုံးမှေးမှေးလေး ဖြစ်နေတာပါပဲ။ကျန်တာတွေကတော့ အားလုံး မိုက်တယ်ရှင့်။

မေမေတို့နဲ့စကားကောင်းရင်း စလုံးအကြောင်းပြောကြ ။ ရယ်ကြပေါ့။သဲက ဘေးကနေ နားထောင်သမားပါ။သဲနဲ့ မမကြီးကို မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ ကျောင်းပြီးစ အလုပ်မရှိသေးကြောင်း ၊ သဲ လဲ စလုံးမှာ အလုပ်သွားလုပ်ချင်နေကြောင်း၊စိတ်မချလို့ မလွှတ်ရဲကြောင်းတွေ ပါ မေမေက ပြောပါလေရော။

ဒီတော့ မမကြီးက အံမယ် အစ်မရယ် ခလေးဟာ အလုပ်မရှိရင် စိတ်လေတက်တယ်၊ စိတ်ချ၊ ကျမလဲ ရှိနေတာပဲ၊နောက်ခလေးအလုပ်လုပ်ချင်တာ အားပေးရမှာပေါ့၊ဟိုရောက်ရင်လဲ ကျမနဲ့ပဲ အတူနေရမှာပါ။ထည့်လိုက်။ ပျက်စီးကြတယ်ဆိုတာက အုပ်ထိန်းသူမရှိတဲ့ ခလေးတွေပါ စသဖြင့် ပြောပြီး သဲကို အားပေးရှာတယ်။

သဲ လဲ မမကြီးကို စိတ်ထဲကျိတ်ပြီး ကျေးဇူးတင်လိုက်တာရှင်။ဒီလိုနဲ့ စလုံးသွားဖို့အစီအစဉ်ကို မေမေနဲ့မမကြီး စီစဉ်လိုက်တာ သိပ်မကြာပါဘူး။ သဲ လဲ စလုံးရောက်လာပါတော့တယ်။လေဆိပ်မှာ မေမေ တို့ကို မမကြီးကိုတဖွဖွ မှာနေတာတွေ သဲ ကြားရတယ်။ ဒါပေမယ့် စိတ်မဝင်စားပါဘူး။ သဲကစလုံးရောက်တော့မှာမို့ အပျော်တွေ တပွေ့တပိုက်နဲ့ပေါ့ရှင်။ခုတော့ သဲရောက်တာ ၁ နှစ်ကျော်ပါပြီ။

ရောက်စ ကပျင်းလိုက်တာ၊ စလုံးက မိုးကလဲ ရွာ၊ အလုပ်ကလဲ မရသေး၊ မမကြီးကိုလဲ သိပ်မရင်းနှီးသေးတော့ ရှိန်နေတာပေါ့။မေမေကတော့ အင်တာနက်ဆိုင် လာလာပြီးVZO ကနေ အားပေးပါတယ်။ အလုပ်မရသေးတော့ အွန်လိုင်းမှာပဲပေါ့။

မနက်အိပ်ယာထ ၊ မမကြီးကို အလုပ်သွားဖို့ကူးပေး၊ ပြီးရင် သတင်းစာထဲမှာ အလုပ်ခေါ်တဲ့နေရာတွေ လိုက်ဖက် ၊ ရှောက်။ ၃ လလောက်ကြာပါတယ် အလုပ်ရဖို့။ နေ့လည်ခင်းကျတော့ အိမ်မှာ သဲ တစ်ယောက်ထဲပေါ့ရှင်။

မမကြီးကတော့ အလုပ်နားတဲ့အချိန် သဲဆီ ဖုန်းလှမ်းလှမ်းဆက်တက်ပါတယ်။ သဲလဲ အွန်လိုင်းမှာ ဘဲဘဲတွေနဲ့ကြူ၊ ချက်တာပေါ့။ဒါပေမယ့် သိပ်ဖီးလ် မလာပါဘူး။

ဒါနဲ့ မမကြီးရဲ့ ကွန်ပျူတာထဲမှာ မမကြီးအသုံးပြုထားတဲ့ ၊ကြည့်ထားတဲ့ လင့်တွေထဲ လိုက်ရှာတော့ သဲလဲ အရမ်းအံ့သြသွားတယ်။နိုင်ငံခြား အပြာကားဆိုဒ်တွေ ၊ မိုးကျရွှေကိုယ် နိုင်း ဆိုဒ်တွေရတယ်၊ တွေ့တော့ ဝင်ကြည့်တာပဲ။

မမကြီးက တယောက်ထဲသမားဆိုတော့ လင့်တွေပြန်ဖျက်ဖို့မေ့သွားတယ်ထင်ပါတယ်။ သဲလဲ တံခါးဂျက်ချ၊လိုက်ကာတွေလိုက်ပိတ်ပြီး တယောက်ထဲ အားရပါးရ ကြည့်တော့တာပဲ။ကြည့်ခါစတော့ ရင်တွေခုန်၊ မျက်နှာတွေလဲ ရဲပြီးရှက်လိုက်တာ။ မမကြီးက နိုင်ငံခြားဆိုဒ်တွေ အကြည့်များပုံရတယ်။ သဲလဲ ကြည့်ဖြစ်တယ် အာရစရာ လိင်တံကြီးတွေနဲ့မြိန်မြိန်ကြီး ခံနေလိုက်ကြတာရှင်။

သဲ လဲ ကြည့်ရင်း မနေနိုင်တာနဲ့ လက်နဲ့ အဖုတ်ကို ဇောင်းတိုက်၊ လက်ညှိုးနဲ့အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး ပြီးပစ်တာပေါ့။နေ့စဉ် ဒီလိုပဲ အပျင်းပြေ အာသာဖြေရတာပဲပေါ့။ မမကြီး အလုပ်ပိတ်ရက်တွေမှာ မမကြီးနဲ့စကားတွေပြောဖြစ်ကြတယ်။

မမကြီးက တည်တည်ကြီးနဲ့မှင်အရမ်းကောင်းတော့ သဲ လဲသိပ်ရင်းရင်းနှီးနှီး ဘယ်ပြောရဲပါ့မလဲ။ မမကြီးကရယ်စရာလေးတွေပြော၊ ရေလာမြောင်းပေးစကားတွေပြောမှ သဲနဲ့ ၂ လလောက်ကြာတော့ ရင်နှီးလာတယ်။မမကြီးအကြောင်းလဲပိုသိလာရတယ်။ မမကြီးက မုဆိုးမ၊ ခလေးမရှိဘူး၊ မသိတဲ့သူတွေက အပျိုကြီးပဲထင်နေကြတာ။ စလုံးမှာ ဇာတ်မြုပ်ပြီးလာနေတာ။

အကြောင်းသိပြီး ရင်နှီးလာတော့ မမကြီးက ခင်ဖို့အရမ်းကောင်းလာတယ်။တစ်နေ့ မှာ မမကြီးက စမေးလာတယ် ၊ သဲ ရည်းစားထားဖူးလားတဲ့။သဲလဲ ရှက်တာနဲ့ မဖြေရဲတော့ မမကြီးကပဲ။ အံမယ် သဲရယ် ရည်းစားထားဖူးတာပဲ ရှက်စရာလား။

ဒါ လူသားတွေဘယ်သူမှ မကင်းတဲ့ကိစ္စတွေပဲဟာ။ ဒါနဲ့ သဲလဲ မေမေတို့ကို ပြန်မပြောရင် ပြောပြမယ်ဆိုပြီးရည်းစားအကြောင်းတွေပြောပြဖြစ်တယ်။ ဒီလိုနဲ့မမကြီးနဲ့အရမ်းရင်းနှီးပြီး အနေကြာလာတော့

မမကြီးယောင်္ကျားရတုန်းက အတွေ့အကြုံတွေ အိပ်ခါနီးတိုင်းပြောပြတယ်။ သဲတို့အိပ်ယာက တခန်းထဲမှာပါ။ ၂ ယောက်အိပ် ကုတင်ပုံစံပေါ့။ ကျယ်တော့ခပ်ချောင်ချောင်ပဲ အိပ်ရတာအဆင်ပြေပါတယ်။

မမကြီး ပြောပြတဲ့ ယောင်္ကျားရဲ့အရသာတွေက အရမ်းမိုက်တယ်၊ မမကြီးက နှာလဲ ထန်ပုံရတယ်။ သဲလဲ နားထောင်ရင်းအရမ်းခံချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာတယ်။ မမကြီးက ဒါကိုရိပ်မိမှာပေါ့။တညမှာ မမကြီးက သဲကို လာဖက်တယ်။ ခါတိုင်း ခပ်ခွါခွါ အိပ်နေကြပါ။ ညဝတ်အကျီ င်္ပါးပါးလေးတွေနဲ့စောင်တထည်စီနဲ့ပါ။

မမကြီးကတော့ ဘရာစီယာတွေ အတွင်းခံတွေ မဝတ်ပါဘူး။ သဲကတော့ မရဲဘူးလေ၊ ညဝတ်အကျီ င်္အောက်မှာဝတ်ထားရသေးတယ်။ 

ညဝတ်အကျီ င်္ပါးပါးလေးပေါ်ကနေ ချွန်ထွက်နေတဲ့မမကြီးရဲ့နို့သီးလှလှေလေးတွေနဲ့စောက်ဖုတ်ပေါ်မှာပေါ်နေတဲ့ မမကြီးရဲ့ စောက်မွှေးလေးတွေကတော့ သဲ အမြဲမြင်နေကြပါ။ မမကြီးက အပြင်လဲထွက်ခဲပါတယ်။ အိမ်မှာပဲကွန်ပျူတာလပ်တော့ တစ်လုံးနဲ့နေတာပါ။

တည မမကြီးက သဲကိုလာဖက်တယ်၊ သဲလဲ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ နောက်သူက သဲလေး တဲ့။

သဲလဲ ရှင်လို့ပြန်ထူးပြီး ၊

ပြောလေ မမကြီး ။

မမကြီး ဒီည အိပ်မရဘူးကွယ်။

ဘာလို့လဲ မမကြီးရဲ့။

မမကြီးယောင်္ကျားကို အရမ်းသတိရလို့ပေါ့။

သူနဲ့ဆို မမကြီးကိုသူက ညတိုင်း လုပ်ပေးတာ။

သဲလဲ သိလိုက်တယ် မိန်းခလေးချင်း ပလူးတာတွေလိင်ဆက်ဆံတာတွေ အပြာကားတွေမှာ ကြည့်ဖူးတာပေါ့။

မမကြီး ဘာတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ သိတော့ ။

မမကြီး သဲ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ပြောလေ။

ကဲ ဒါဆို မမ ဘက်လှည့်။ မမကြီးနို့တွေကို ပွတ်ပေးစမ်းပါ။

သဲ လဲ မမကြီးနို့တွေ မြင်ဖူးနေပေမယ့် တခါမှ မကိုင်ဖူးဘူး။

ခုတော့ ကိုင်ကြည့်ခွင့်ရပြီ။ မမကြီးနို့တွေ့ဟာဝိုင်းစက်ပြီးတင်းနေတာပဲ။

သဲလဲ ရည်းစားထားဖူးတော့ ရည်းစားက ကိုယါ့ကို ပွတ်ပေး ကိုင်ပေးခဲ့သလို မျိုး မမကြီးကို လိုက်လုပ်ပေးတယ် ။ မမကြီးကသဲလေးက တော်လိုက်တာ၊ မမ ယောင်္ကျားလုပ်ပေးနေသလိုပဲ။

သဲ ရည်းစားက သဲကိုလုပ်ပေးသလိုမျိုး လုပ်ပေးတာပါ မမကြီးရဲ့။ နောက် အပြာကားတွေထဲမှာလဲ သဲကြည့်ဖူးတယ်လေမမကြီးရယ်။

အင်း ဟုတ်မယ်။ ဒါကြောင်းအရမ်းကောင်းနေတာ။

မမကြီးလဲ သဲ လုပ်ပေးနေတဲ့ အတွေ့မှာ တရှီး ရှီးနဲ့ဖီးလ်တွေ တက်နေပြီး သဲကို တင်းတင်း ဖက်ထားတယ်။ နှုတ်ခမ်းကလဲ သဲနှုတ်ခမ်းကို လာစုပ်တယ်။

ပထမတော့ မမကြီးကို ပြန်မစုပ်ရဲဘူး။နောက်တော့ သဲလဲ ဖီးလ်တွေတက်လာတော့ ပြန်စုပ်ပေးမိတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ ယောင်္ကျားလေးစုတ်တာနဲ့မတူဘူး။မိန်းခလေး နှုတ်ခမ်းက ပိုနူး ညံ့တယ်။ကျမလဲ တရှီးရှီး နဲ့ဖီးလ်တွေတက်လာတာပေါ့။

မမကြီးလဲ အရှိန်ရလာတယ်ထင်တယ်။ သဲလေး မမကိုယ်ပေါ် တက်ခွလိုက်၊ သဲလေးလဲ မမကြီးပြောသလိုလိုက်လုပ်ပေးနေမိတယ်။ ယောင်္ကျားလေးတွေ လုပ်ရင် ခွသလိုမျိူး မမကြီးအပေါ် တက်ခွလိုက်တယ်။ မမကြီးကအောက်က သဲကအပေါ်ကပေါ့။ 

မမကြီးဟာ ညဝတ်အကျီ င်္လှန်တင်ထားတာကြောင့် အဖုတ်မွှေး မဲမဲလေးနဲ့ ဖောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုအတိုင်းသား မြင်နေရတယ်။သဲရယ် မမကြီး မနေနိုင်တော့ ဘူး မမကြီး အဖုတ်ကိုကလိပေးစမ်းပါ။

ဒါနဲ့သဲလဲ မမအဖုတ်ကို လက်နဲ့ စမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ အမွှေးတွေအပေါ်မှာရော ဆီးခုံမှာပါ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေပြီ။သဲလဲ မမကြီးအဖုတ်ဖောင်းဖောင်းထဲ လက်ညှိုးနဲ့ နဲနဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ မကြီးလဲ နဲနဲကော့သွားပြီး။

ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ သဲရယ်။ မမကြီးအဖုတ်ဟာ ကြီးလဲကြီး ဖောင်းလဲဖောင်း တင်းလဲတင်းနေဆဲပါ။

သဲလဲ အဖုတ်ကြီးထဲ အထုတ်အသွင်းမှန်မှန်လုပ်နေမိတယ်။ မမကြီးအဖုတ်ထဲကအရည်တွေ ပိုထွက်လာတယ်။ မမကြီးကတော့အောက်ကနေတအင်းအင်းနဲ့ပေါ့ရှင်။

မမကြီးနဲနဲကြာလာတော့ သဲရေ မမ ပြီးတော့မယ် လက်၂ချောင်းထည့်ပြီး လုပ် သွပ်သွပ်လေး လုပ်စမ်းပါ။ဒါနဲ့သဲလဲ ခပ်သွပ်သွပ်လေး ယောင်္ကျားလေးတွေ ညှောင့်သလိုမျိုး အချက် ၂၀ လောက်လုပ်ပေးလိုက်တော့ မမကြီးလဲ ကော့ပြီးသဲခါးကို သူ့ခြေထောက်တွေနဲ့ လာညှပ်ထားတော့တယ်။ 

လက်မှာလဲ မမကြီးစောက်ရည်တွေ ပေကုန်တယ်။ သဲလဲစောက်ဖုတ်ထဲမှာ တမျိုးဖြစ်လာတယ်။နောက်တော့ မမကြီးက သဲကို အတင်းထဖက်ပြီး လှဲခိုင်းလိုက်တယ်။သဲရဲ့ ဘရာစီယာကို မတင်ပြီး သဲနို့တွေကို ပွတ်ပေးတယ်။ မမကြီး လုပ်ပေးတာ အရမ်းညှင်သာတာပဲ။ပြီးတော့ လျှာဖျားလေးနဲ့နိုးသီးခေါင်းတွေကို တို့တို့ပြီး ကလိနေလိုက်တာ သဲမနေနိုင် တော့ဘူး။

သဲ နို့တွေဟာအရမ်းမကြီးပေမယ့် လှလှလေးပါ။ သိပ်လဲမတွဲသေးပါဘူး။အဲဒီအချိန်မှာပဲ မမကြီးလက်တွေဟာသဲရဲ့ အဖုတ်ဆီရွေ့လာပြီး ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ သဲ အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးတယ်။တကယ့်ညှင်ညှင်သာသာလေးပါ။ ကျမလဲ တရှီးရှီးနဲ့ဖီးလ်တွေတက်လာပြီး ပင်တီကြားမှာ စောက်ရည်တွေရွှဲနေပါပြီ။

မမကြီးလဲ ဘောင်းဘီးလေးကို လိတ်ပြီး အောက်ဖက်ရှော့ကာ သဲရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ညှင်ညှင်သာသာ ပွတ်ပေးတယ်။သဲက စောက်မွှေးသိပ်မထူပါဘူး။ အမွှေးပါးပါးပဲရှိတယ်။

ကြားခံဘာမှမရှိတော့တဲ့သဲရဲ့အဖုတ်လေးဟာ မမကြီးပွတ်လိုက်တိုင်း တွန့်တွန့်သွားသလားပဲ။ နောက်မမကြီးက ပွတ်တာအကွဲထိပ်က စောက်စေ့လေးကို ထိထိသွားအောင်ကလိပြီး ပွတ်ပေးတာ ။

သဲ လဲအရမ်းဖီးလ်တွေတက်လာပြီး မမကြီးပြန်ဖက်ားမိတယ်။ မမကြီးဟာ သဲရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လုံးဝ လက်နဲ့မထိုးထည့်ပါဘူး။အကွဲကြောင်းတလျောက် လက်နဲ့ထက်အောက် ပွတ်ပေးပါတယ်။တခါတခါမှ အပေါက်နေရာလေးကို နဲနဲ ဖိဖိလေး ပွတ်ပေးပါတယ်။သဲလဲ အရမ်းဖီးလ်တွေတက်ပြီး ပြီးချင်လာတယ်။

အား ...မမ သဲ ပြီးချင်လာပြီ အ..အ။

ရတယ် သဲ ပြီးလိုက်ဆိုပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး သဲကို ပွတ်ပေးတယ်။

သဲ လဲ စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပြီး ပြီးသွားတယ်။

ဝူး ..မောသွားတာပဲ ။ ကောင်းလဲကောင်းတယ်။

ကျမတို့လဲ ၂ယောက်လုံးအိပ်မောကြပြီး တယောက်နဲ့တယောက်ဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။

မိုးလင်းတော့ မမကြီးက အလုပ်ပိတ်ရက်ဆိုတော့ တည်တည်နေတက်တဲ့မမကြီးဟာ သဲကိုပြုံးပြရင်း သဲလေး

ညကကောင်းလားတဲ့။ ဟုတ် မမကြီး ကိုယ်ဖာသာလက်နဲ့လုပ်တာထက်စာရင် ပိုကောင်းတယ်။

သဲ က ဘာမှမသိသေးပဲကိုး ။ မမကြီးသဲကို သင်ပေးစရာတွေအများကြီးရှိသေးတယ်။

အဲဒီကစပြီး မမကြီးပိုရင်နှီးသွားတယ်။ သဲလဲကြိုက်တယ်လေ အဲဒီဖီလင်ကို။

ရင်နှီးသွားတဲ့နောက် မမကြီးက တစ်တစ်ခွခွတွေ ရဲရဲတင်းတင်းပြောလာတယ်။

သူ့ယောင်္ကျားက သူ့ကို ဘယ်လို လိုးတာတွေ ၊ သူကြိုက်တာက အပေါ်ကနေရတာတွေပါ ပြောလာတယ်။

မျက်စိထဲမှာ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်အောင်ကို ပြောတက်တယ်။

အရင်ကဆိုတယောက်နဲ့တယောက်ရှိန်ပြီး အင်တာနက်သုံးနေရင်တောင် အပြာကားကြည့်ကြတာ ခိုးကြောင် ခိုးဝှက်ပါပဲ။ ခုတော့မမကြီးက လပ်တော့နဲ့ အပြာကားကြည့်တယ်။ သဲကလဲ ဒက်တော့နဲ့ကြည့်ကြတယ်။

မမကြီးက ထိုင်း၊အမေရိကန် လိုဖက်စပ်ကားမျိုးတွေ ကြိုက်ပုံရတယ်။

သူကြည့်နေရင်း ကောင်ခန်းတွေရောက်ရင် သံကိုပါ ခေါ်ပြီး ပြလေ့ရှိတယ်။

တခါတခါ ကြည့်ရင်း ဖီးလ်လာပြီး 69 တွေ ဘာတွေ ဆွဲပစ်တာ။ မမကြီးက အရည်အရမ်းရွှဲတာပဲ။

သဲက သိပ်မထွက်ဘူး။ နဲနဲ စိမ့်ရုံလောက်ပဲ။ ဒီလိုလဲ သဲလဲ မမကြီးလုပ်တဲ့ ကမ္မဏီမှာအလုပ်ရတော့ သွားအတူ လာအတူအလုပ်ပိတ်ရက်တူတော့ အလုပ်ပိတ်ရက်တွေဆို မမကြီးနဲ့အတူ ကဲကြတယ်။

ပျော်ဖို့လဲကောင်းတယ်။ မမကြီးကတော့ သူ့မှာ လိင်တံအတုကြီးရှိနေတော့ အဲဒါနဲ့အတူ သူ့ကိုလုပ်ပေးရတယ်။

သဲကိုတော့ အတွေ့အကြုံမရှိသေးသူမို့ အဲဒါသုံးပြီး မလုပ်ပေးပါဘူး။

လက် ၂ ချောင်းပူးပဲ ထည့်ပြီး လုပ်ပေးတယ်။

သူ့အတုက သိပ်အကြီးကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် နဲနဲမာမာကြီးဆိုတော့ သဲလဲ ကြောက်တာပေါ့။

တစ်နေမှာ မမကြီးက သဲရေ မမလဲ လူသားမစားရတာကြာပြီကွာ တဲ့။

ဟင် မမကလဲ ဘယ်လိုစားမှာလဲ၊ ကြံကြံဖန်ဖန်။

သဲ ကလဲ အရင်က မမ ဖန်စားနေကြ။ အခုသဲ ရောက်လာလို့ ဘရိတ်အုပ်နေရတာ။

ခုတော့ သဲလဲ သိပ်မနုံတော့ပါဘူး.။

ဒီလောက် မြန်မာတွေများတဲ့နေရာမှာ သဲရယ် အလကားဆို အားပေးမယ့် သူတွေတပုံကြီးပါ။

ဟာ မမကြီးကလဲ တော်ကြာ ရှောက်ပြီး ဖွရင် ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ၊ သဲတော့ကြောက်ပါတယ်။

သဲ ကြောက်လဲ ပွဲကြည့်ပရိသတ်လုပ်ပေါ့။ မမ ပဲစီစဉ်ပါ့မယ်။

နောက်မှ သွားရေကျပြီး မတောင်းစားနဲ့။

ဟာ မမကလဲ အဲလောက်တော့ သဲထိန်းနိုင်မှာပါ။

ပြီးတာပဲ ဒါဆိုလဲ။

ဒါဆို လာမည့်အပါတ်ထဲမှာ မမ စီစဉ်လိုက်မယ်။

ဒါနဲ့ မမရဲ့အစီစဉ်ကို ပြောပါဦး။

ရှေ့အပါတ်ထဲမှာ မမမွေးနေ့ရှိတယ်လေ။

သဲ သိတယ်လေ။

နောက် မင်းမင်းကိုရော သိလား.။

သိတယ်လေ မမရဲ့ ၊အဲဒါ မမ မောင်မဟုတ်လား။

အမျိုးတော့ တော်ပါတယ်။ နဲနဲ ဝေးတယ်ဟဲ့။

သူက အခြားသူနဲ့စာရင် စိတ်ချရတယ်၊ သန့်တယ်။

မမကြီးပြောတော့ သဲလဲ မင်းမင်းပုံကို ပြေးမြင်မိတယ်။

ကောင်လေးက အေးအေး ပိန်ပိန်ပါးပါး ၊ မမနဲ့ ရုပ်အတော်ဆင်တယ်။

သဲက အစက သူ့ကိုရိုးရိုးလို့ပဲထင်ထားတာ မမကြီးပြောပုံအရဆို သူတို့ ခိုးစားကြဘူးတယ်ထင်တယ်။

မမ တယောက်ထဲအရင်နေတုံးက ခိုးစားနေကြ ။

အခုက သဲပါ ကြည့်ရအောင်မမက စီစဉ်ရမှာ။ သဲ လဲ အပြာကားမှာကြည့်တာထက် အပြင်မှာ ပိုဖီးလ်လာတယ်ဆိုတာ သိရတာပေါ့။ဒီလိုနဲ့ မမကြီးမွေးနေ့ရောက်ရော။ နီးစပ်ရာသူငယ်ချင်းတွေနဲ့အကျွေးအမွေးလေးလုပ်ပြီး ညနေပိုင်းမှာ မင်းမင်းကို အိမ်ခေါ်လာပြီး မမကြီးနဲ့အတူ ဘီယာသောက်ဖြစ်ကြတယ်။

အဲဒီမှာ သဲက မမကြီး စီစဉ်ခိုင်းထားတဲ့အတိုင်း ဘီယာထဲမှာ အရက်ပျင်းရောပြီး မင်းမင်းမသိအောင် ထည့်ပေးရတယ်။ နဲနဲလဲညဉ့်နက်လာရော မင်းမင်းတစ်ယောက် မူးပြီး ပက်လက်ကြီး ကြမ်းပေါ်မှာအိပ်ပျော်သွားပါလေရော။

ဒီတော့ မမကြီးက သဲကို မျက်စိ တဖက်မှိတ်ပြပြီး မိုက်တယ်မှတ်လားတဲ့။သဲ လဲ မမကြီး ဘယ်လိုလုပ်မလဲဆိုတာ ရင်တခုန်ခုန်နဲ့ သိချင်နေတာပေါ့။မမကြီးလဲ ရေချိုးပြီးတော့ 

ကဲ သဲရေ လုပ်ငန်းစမယ် ဆိုပြီး မမ ကြီးက ပင်တီဝတ်ထားတဲ့ကိုယ်ကို သဘက်တထည်နဲ့ပဲ ခါးမှာပတ်ထားတော့တယ်။

ပြီးတော့ မင်းမင်း အနားလာပြီး။

ကဲ သဲရေ မင်းကံကောင်းလို့ကြည့်ရတယ်မှတ် ဆိုပြီး မင်းမင်းရဲ့ ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ကို စဖြုတ်တော့တယ်။

သဲ ကတော့ ရင်တွေတုန်လို့။ နိုးသွားရင် အခတ်ပေါ့။

ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး အတွင်းခံလေးသာရှိတော့တဲ့ မင်းမင်းဟာ တုပ်တုပ်မှမလှုပ်ဘူး။

မူးပြီး နေတာများမပြောနဲ့တော့။

သဲလဲ မင်းမင်းရဲ့ ပေါင်တံကြားမှာ ဖုနေတဲ့ မင်းမင်းလီးကို ကြည့်လိုက်တော့ ခက်တုပ်တုပ် နဲ့ ခပ်ပျော့ပျော့ ခပ်ရှည်ရှည် ပုံသဏ္ဌာန်ကိုမြင်ရတော့ စိတ်တွေ ဗလောင်းဆူလာတယ်။

မမကြီးကတော့ အတွေ့အကြုံရှိသူပီပီ မင်းမင်းရဲ့ အတွင်းခံကို အောက်ရှောလိုက်ပြီး မင်းမင်းလီးကို အသာအယာ မပြီးထူပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ လီးထိပ်ကို စပြီးငုံလိုက်တယ်။ သဲကတော့ ကြည့်နေရင်း စိတ်ထဲ ရွှစိ ရွှစိဖြစ်လာတယ်။

ပြီးတော့ မမဟာ လီးအရေလေးကိုနဲနဲ အောက်ကို ဒစ်ပေါ်ရုံ ဖြဲချပြီး နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ဒစ်တဝှိုက် လျှာနဲ့ယက်နေတော့တယ်။

မင်းမင်းလဲ မူးသာမူးနေတာ သူ့လီးဟာနဲနဲတော့ မာလာပြီ။ မာလာတော့မှ သူလီးဟာတော်တော်ကြီးတာပဲ အရှည် ၆လက်မလောက်ရှိပြီး လုံးပတ်က ကျပ်လုံးလောက်ရှိလာတယ်။ လူနံပိန်ဆိုတာ ဒါမျိုးထင်ပါရဲ့ရှင်။

သဲ အထင်တော့ အိပ်ချင်ယောင်များဆောင်နေတာလား။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အပြာကားကြည့်ရတာထက် ဖီးလ် လာတယ်။မူးနေလို့လားမသိ သိပ်အမာကြီးမဟုတ်ပေမယ့် ခပ်တင်းတင်းတော့ ဖြစ်လာနေပြီ။ ဒီတော့မှ မမကြီးက အပေါ်ကနေခွပြီးအတွင်းခံကို ချွတ်ပြီး ပစ်ထုတ်လိုက်တယ် ။ ပြီးတော့မှာ အပေါ်ကနေ ထိုင်လိုက်တယ် ။ 

အပေါက်နားရောက်တော့မှ မင်းမင်းလီးကို ကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်ကိုလဲ လက်ညှိုး လက်မလေးနဲ့ နဲနဲ ဖြဲပြီး တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။

သဲ ကတော့ ရှေ့တည့်တည့်ကနေ ဒူးလေးထောက်ပြီး အနီးကပ်ကြည့်နေရတာပေါ့။

လီးဟာ ဒစ်လေးဝင်ပြီး ဒစ်ကျော်တာနဲ့ မမ ကြီးလဲ သဲ ပခုံးကို လှမ်းကိုင်ပြီး မှေးထားတယ်။

နောက်ပြီး သဲကိုလဲ မမကို ကူပါဦး သဲ ရဲ့။

သူ့လီးက သိပ်မမာသေးဘူး။ အရင်းက ကိုင်ပြီး ထောင်ထားပေးပါလား။

သဲလဲကြောက်ကြောက်နဲ့ မမကြီးပြောသလို လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ မမကြီးလဲ ဖိပြီး ထိုင်ချလိုက်တာ လီးဟာတဝက်လောက်ဝင်သွားတယ်။ နောက်မမကြီး အဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ရွှဲလာတယ်။ မင်းမင်းလီးလဲ မာလာပြီ။သဲရဲ့ လက်ကို မမကြီးအဖုတ်လာထိတော့မှ သဲလဲ လက်ဖယ်လိုက်တယ်။

မမကြီးဆီးစပ်နဲ့ မင်းမင်း င်္ဆီးစပ်ထိနေပြီ။ ဒီတော့မှ မမကြီးက စလှုပ်ရှားတော့တယ်။ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်း မမကြီးဟာဖီးလ်အ့ပြည့်နဲ့မျက်လုံးလေးမှေးစင်းပြီး ဖီးလ်အပြည့်န ဲ့ ပုံမှန်ဆောင့်တော့တယ်။

သဲလဲ ကြည့်နေရတာ ဖီးလ်တွေအရမ်းတက်လာတယ်။ ဝင်တိုင်းထွက်တိုင်း စောက်ရေ တွေနဲ့ စိုနေတဲ့ ပြောင်လက်နေတဲ့

မင်းမင်းလီးကြီးဟာ မမကြီးစောက်ပတ်ကို ဝင်ထွက်နေတာ အားရစရာကြီး။မင်းမင်းလဲ သတိဝင်လာတယ်ထင်တယ် အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ပြီး ဆောင့်နေသလိုပဲ။မမကြီး အဖုတ်ကလဲ ဘေးသားတွေက ဖောင်းအိနေတာ လီးဝင်လိုက်တိုင်း ဘေးသားဖောင်းဖောင်းတွေဟာ ဘေးကိုကားကားသွားတယ်။

သဲ မနေနိုင်တော့တာနဲ့ ကိုယ့်အဖုတ်ကို ကိုယ်လက်နဲ့ပွတ်နေမိတယ်။ကိုယ်ရှေ့မှာ ပေါ်တင်ကြီးလိုးနေတာ မြင်တော့ ဘယ်နေနိုင်မှာလဲ။

မမကြီးကတော့ ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာတယ်။ အသံတွေလဲ တဗွမ်းဗွမ်းနဲ့မြည်လာပြီ။အချက် ၂၀ လောက် သဲပခုံးကို ကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုက်ပြီး မမကြီးဟာ သဲအပေါ် မှီလဲပြီး ကျလာတယ်။မမကြီး တချီပြီးသွားပြီ ထင်တယ်။မင်းမင်းလီးကတော့ တောင်နေတုံးပါပဲ။

မမကြီးကပြောဖူးတယ်။ ယောင်္ကျားလေးတွေ မူးပြီး လိုးရင် ကြာတက်တယ်ဆိုတာကို။

မမကြီးလဲ ခဏမှိန်းပြီး သဲ ခံချင်လား။

ဟင့်အင်း သဲကြောက်တယ်။

ဟာ ဘယ်သူသိတာမှတ်လို့။

ဟင့်အင်း သဲကြည့်ပဲကြည့်မယ်။

ဒါဆိုပြီးရော ဆိုပြီး မမကြီးဟာ မင်းမင်းအပေါ်က ထလိုက်တော့ ပြွတ်ကနဲ့လီးဟာအပြင် ထွက်လာတယ် ။

မမကြီးစောက်ဖုတ်မှာလဲ အရည်တွေ တွဲလွဲခိုလို့။

မမကြီး ဘယ်လိုဆက်လုပ်မယ်ဆိုတာ သဲလဲဆက်ကြည့်နေမိတယ်။ မမကြီးဟာ ရေတခွက်ခပ်ပြီး

မင်းမင်းမျက်နှာကိုပက်လိုက်တယ်။

မင်းမင်းလဲ အင်း ကနဲ့လှုပ်လာတယ်။ ဒီတော့ သဲလဲ မင်းမင်းအမူးပြေပြီထင်ပြီး မမ သဲကိုသူမြင်တော့မှာပဲ မမရယ်။

မြင်ပါစေ ဟယ်။

ဘာထူးမှာလဲ။

မင်းမင်းလဲ မူးရာကနဲနဲ ပြေလာတယ်ထင်တယ် ငုတ်တုပ်ထထိုင်လိုက်တယ်။

သူ့ဘောင်းဘီကျွတ်နေတာ ကိုသူသတိထားမိမှာပေါ့။မမကြီးလဲ မင်းမင်းကိုဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းစုပ်လိုက်တယ်။မင်းမင်းလီးကို ကိုင်ပြီးနဲနဲလဲထုပေးလိုက်တယ်။မင်းမင်းလဲ နဲနဲ အမူးပြေလာပြီဆိုတော့ လီးဟာ မာလာတယ် ပြီးတော့ မမကြီး အဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်လာတယ်။သူတို့က ခိုးစားနေကြထင်ပါတယ်။

မမကြီးဟာ မင်းမင်းမျက်နှာတည့်တည့်မှာ တင်ပါးကြီး ကပ်ပြီး ဖင်ထောင်ပေးထားတယ်။မင်းမင်းလဲ တင်ပါးကြီးကို လက်နဲ့ဖြဲပြီး မျက်နှာ အပ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့ မမကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ယတ်ပေးတော့တယ်။ မမလဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ဖီးလ်တက်လာတယ်။သဲလဲ မင်းမင်းနောက်ဖက် ခပ်လှမ်းလှမ်းကပဲ ကြည့်နေမိတော့တယ်။

နောက်တော့ မင်းမင်းလဲ ဒူးထထောက်လိုက်ပြီး လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး မမကြီးတင်ပါးနောက်ကနေ နေရာယူပြီး ဖင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဖြဲပြီးစလိုးတော့တယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ စသွင်းတယ်။

မမကြီးလဲ ကျောလေးကော့သွားပြီး ခေါင်းမော့သွားတယ်။ပြီးတော့မှ နောက်ကိုတင်ပါးကြီးတွန်းပေးတယ်။ မင်းမင်းလဲ စပြီးဆောင့်တော့တာပဲ။အချက် ၃ဝ လောက် မရပ်မနား ဆောင့်ပစ်တယ်။ မမကြီးတင်ပါးတွေဟာမင်းမင်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း တုန်တုန်သွားတယ်။

သဲ လဲ ကြည့်နေရင်း ဘေးက ဖုန်းကိုသွားတိုက်မိတော့ အသံထွက်သွားတယ်။မင်းမင်းလဲ အသံကြားတော့သဲကို လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။သဲလဲ လူမိသွားတော့ရှက်လိုက်တာရှင်။

မင်းမင်းကပဲ..

ဟင်..သဲလေးပါလား လာကြည့်လေ၊ အနီးကပ်။

လာပါ ဗဟုသုတပေါ့တဲ့။

သဲလဲ မထူးတော့ပါဘူးစိတ်ထဲကထင်ပြီး သူပြောမှ အနားကပ်သွားလိုက်တယ်။လီးတပ်ရက်ကြီးနဲ့ နောက်ကနေ မမကြီးကိုလိုးနေတဲ့ အနေအထားကို အနီးကပ်မြင်လိုက်ရတယ်။မင်းမင်းလီးကြီးဟာ အစွမ်းကုန်ကြီးတောင်နေတာ ပေါက်ထွက်မတက်ပါပဲရှင်။မင်းမင်းလဲ မမကြီးကို ကုန်းဖက်လိုက်ပြီး နားနားကိုကပ်ပြောလိုက်တယ်။

မမကြီးလဲ ချက်ချင်းပဲ

ဟာ အဲဒီနေရာမခံတာကြာနေပီ ပြန်နာမယ်ထင်တယ်ဟ။

ဟာ မမကြီးကလဲ သဲလေးလဲ မမကို ကူညီပေးမှာပေါ့။

မင်းမင်းကပြောပြောဆိုဆို လီးကိုဆွဲထုပ်ပြီး မမကြီးတင်ပါးကြားမှ လီးကိုမေးတင်လိုက်တယ်။သဲ သဘောပေါက်လိုက်တာ မင်းမင်းဖင်လိုးတော့မယ်ဆိုတာပဲ။

သဲ ရင်တွေခုန်လာတယ်။ကိုယ့်ရှေ့မှာ ဖင်းလိုး ဖင်ခံတာတွေ့ရတော့မယ်မဟုတ်လား။မမကြီးက ကဲ ဒါဆိုလဲ ပြီးရောဆိုပြီး ကုန်းနေတဲ့အနေအထားကိုပဲ ဒူး၂ ဖက်ကို ပိုပြီးကားပေးလိုက်တယ်။

မမကြီး ဖင်ပေါက်အနေအထားပိုပေါ်လာတယ်။မင်းမင်းလီးကြီးက လဲ အရည်တွေနဲ့ပြောင်လက်နေတာပဲ။ပြီးတော့ မင်းမင်းဟာ မမ ကြီး ဖင်ပေါက်နေရာတင်ပါး ၂ ဖက်ကို ဖြဲလိုက်တယ်။

မမကြီးဖင်ပေါက်ဟာ နဲနဲဟသွားတယ်။ကဲ သဲလေး အကို့ဟာကို ကိုင်ပြီးတေ့ပေး။သဲလဲ လက်တွေတုန်ပြီး မင်းမင်းလီးကို ကိုင်ပြီး မမ ဖင်ပေါက်မှာတေ့ပေးလိုက်တယ်။

ဒစ်ခေါင်းလေးတဝက်လောက်မမ ကြီးဖင်ပေါက်မှာ တစ်သွားတယ်။မင်းမင်းလဲ ဖြဲထားတဲ့ လက်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး မမကြီး ခါးကိုဆွဲကိုင်ပြီး ဖိထည့်လိုက်တယ်။လီးကြီးဟာ ဖင်ပေါက်ထဲ တဝက်လောက်ဝင်သွားပြီး မမကြီးလဲ ကော့တက်သွားတယ်။

အ ...အ ကျွတ်ကျွတ် ဆိုပြီး အသံထွက်လာတယ်။

မင်းမင်း ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဟာ။

အဲဒီနေရာက မခံရတာလဲ ကြာနေပြီး။

သဲက မမ တင်ပါးကို ဖြဲထားပေး။

သဲ လဲ မမကြီးပြောတဲ့အတိုင်း ဖြဲပေးလိုက်တော့ တဝက်လောက် ဝင်နေတဲ့ လီးကြီးဟာ မမ ဖင်ပေါက်ဟာ ကြပ်တစ်ပြီး ဝင်နေတာမြင်ရတယ်။

သဲလဲ အရမ်းဖီးလ်တွေလာပြီး ဖင်ထဲကတောင် ရွစိရွစိ ဖြစ်လာသလိုပဲ။

မင်းမင်းလဲ အားနဲ နဲစိုက်ပြီး လီးကို ဆက်သွင်းတယ် ။ ဖြဲပေးထားလို့လီးဟာ ကြပ်ကြပ်တဲတဲ တိုးပြီး ဝင်သွားတယ်။

အဆုံးထိပဲ။

မင်းမင်းလဲ ခါးကို ဖက်ထားပြီး အား...မမရေ ကောင်းလိုက်တာ ကြပ်နေတာပဲ။

မင်းက ကောင်းနေ ဒီမှာ အောင့်လှပြီ။

ကဲ မမရေ ဆောင့်ပြီးနော်။

မင်းမင်းလဲ လီးကို တဝက်ထိ ဆွဲဆွဲ ထုပ်ပြီး မှန်မှန်ဆောင့်တော့တယ်။

လီးကြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်း သဲလဲ ဖီးလ်တွေတက်ပြီး အရည်တွေ တတောက်တောက်နဲ့ ကျလာသလိုပဲ။

မင်းမင်းလဲ ပုံမှန်ဆောင့်နေရာက မြန်လာတယ်။

မမကြီးလဲ ခံနိုင်လာပြီ ထင်တယ်။

နောက်ကိုတွန်းတွန်းပေးတယ် ဖင်ကြီးကို။

အချက် ၂၀ လောက်ဆောင့်လိုက်တော့ မမကြီးဆီ က မင်းမင်း မမ ပြီးတော့မယ်။ အဖုတ်ထဲ ပြောင်းပြီး ခဏ လိုးပေးစမ်းပါ။

မင်းမင်းလဲ လီးကို ချွတ်ပြီး အဖုတ်ထဲ ဒါရိုက်ဆောင့်ထည့်ပြီး ဆောင့်တော့တယ်။

အား.... ဟုတ်ပြီ နာနာသာဆောင့် ၊ မကြီးအလိုကျ မင်းမင်းလဲ သွပ်သွပ်ကြီးဆောင့်ပစ်တာ မမကြီးပြီးသွားတယ်ထင်တယ် လေးဘက်ထောက်ထားတဲ့ လက်တွေ ညွှတ်ကျသွားတယ်။

မင်းမင်းလဲ မမကြီးပြီးသွားမှန်းသိတော့ လီးကို ဖင်ထဲ မြန်မြန်ထည့်ပြီး အားရပါးရ လိုးပါတော့တယ်။

မမ ကြီး ဖင်ဝလေးဟာ လီးဝင်တိုင်းထွက်တိုင်း ခွက်ခွက်ဝင်သွားတယ်။

မင်းမင်းလဲ အားနဲ့ဆောင့်နေတာ အချက် ၂၀ လောက်မှာ တကိုယ်လုံးတဆက်ဆက်တုန်ပြီး ပြီးသွားတယ်ထင်တယ်။

ပြီးတော့ အတင်းဖိကပ်ထားတယ် မမ တင်ပါးကြီးနဲ့ သူ့ဆီးစပ်ကို။

အား...ကောင်းလိုက်တာမမရယ် မလိုးရတာကြာပြီ။

ခဏမှိန်းနေပြီး လီးကို အသာအယာ ဆွဲထုပ်လိုက်တော့ ပလွတ်ကနဲ့အသံနဲ့အတူ သုတ်ရေ ဖြူဖြူတွေဟာ နဲနဲ ဟနေတဲ့ ဖင်ဝကနေ ထွက်ကျလာတဲ့ မြင်ကွင်းကို သဲတစ်ယောက် ခုထိ မြင်ယောင်နေတုံးပါပဲရှင်။

ကလင် ..ကလင်...ကလင်..

ဟာ နိုးစက်ကျပြီပဲ။

သြော်... သဲ အိပ်မက်မက်နေတာပါလား။

လက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုစမ်းကြည့်တော့ အရည်တွေ ရွှဲလို့ပါလား။

သြော် ..စလုံးစလုံး အိပ်မက်ထဲတောင်ပျော်စရာပါလား။


သဲသဲ (ခေတ္တ၊စင်္ကာပူ)

(၂၀၀၉)


ပြီးပါပြီ



အပြာရောင်မျက်ရည် အပိုင်း ( ၅ )

 အပြာရောင်မျက်ရည် အပိုင်း ( ၅ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ဘွား ရေးသည်။

မူလစာအုပ်အမည် - ၀ပ်ရှော့ထဲမှာ ဟူ၍ဖြစ်ပါသည်။

လူဆာမိ ၀ပ်ရှော့ကို ရောက်လာတဲ့ အချိန် ပြူတင်းပေါက်ကနေ ရဲလွန်းက တွေ့လိုက်သည် ။ပီတာသည် လဲ့လဲ့တင်ကို စိတ်တိုင်းကျ လိုးပြီးတဲ့နောက် ရေချိုးပစ်လိုက်သည် ။ ရေချိုးပြီးတဲ့အချိန် ဆွေငြိမ်းတို့ အိပ်ခန်းထဲမှာ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ကိုယ်မှာ ပတ်ရင်း စကားပြောနေကြတာကို တွေ့လိုက်တဲ့အခါ ဆွေငြိမ်းကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ထန်လာလို့ လိုးဖို့ ကြိုးစားတော့သည် ။

ဒီအချိန်မှာ ရဲလွန်းက ရောက်လာပြီး လူဆာမိ လာနေတာကို ပြောပြလိုက်သည် ။ ပီတာလည်း သူကျတော့ ရဲလွန်း လိုးနေတဲ့အချိန်မှာ ရောက်လာပြီး ၀ေစုခွဲတဲ့အနေနဲ့ လဲ့လဲ့တင်ကို လိုးခဲ့ပေမယ့်လူဆာမိကိုတော့ ၀ေစု မပေးချင်လို့ “ ဒီကောင် မသိစေနဲ့..” လို့ ပြောပြီး အပေါ်ထပ်ကနေ အမြန် ဆင်းကြဖို့ လုပ်လိုက်သည် ။ ပီတာနဲ့ ရဲလွန်းတို့လည်း လူဆာမိ တယောက် ၀ပ်ရှော့ထဲကို ရောက်လာတဲ့အချိန် အလုပ် အ၀တ်အစားတွေကို လဲလှယ်နေကြသည် ။

လူဆာမိလည်း သူ့ထက် စောအောင် ရောက်နှင့်နေကြတဲ့ ပီတာနဲ့ ရဲလွန်းကို အံ့သြနေသည် ။ အလုပ် အမြဲ နောက်ကျတတ်တဲ့ ပီတာ တယောက် အစောကြီး ရောက်နေတာက ဆန်းသည် မဟုတ်လား ။အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းထဲမှာတော့ ဆွေငြိမ်းနဲ့ မိလဲ့တို့သည် တညလုံး စိတ်ကြိုက် အလိုး ခံခဲ့ကြလို့ မောမောနဲ့ အိပ်နေကြသည် ။

ဆွေငြိမ်းသည် ပီတာ့ကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ထလာခဲ့တဲ့အတွက် ပီတာနဲ့ တပွဲတလမ်းလောက် လိုးပစ်လိုက်ချင်မိသည် ။ လူဆာမိ ရောက်လာတယ် ဆိုလို့ ပီတာတို့ ပြေးဆင်းသွားလိုက်ကြတဲ့အတွက် နောက်မှဘဲ လိုးကြမည် လို့ စိတ်လျော့လိုက်လေသည် ။

လဲ့လဲ့တင်လည်း မိန်းမချင်း ကြိုက်တဲ့ လက်စဘီယန် ဘ၀ကနေ ယောကျ်ားလီးတွေနဲ့ ကြုံသွားလိုက်တော့ ယေကျ်ားလီးရဲ့ အရသာကို ကောင်းမှန်းသိသွားရသည် ။ပီတာနဲ့ ရဲလွန်းသည် လူဆာမိကြောင့် အောက်ထပ်က ၀ပ်ရှော့ကို ဆင်းလာခဲ့ရပေမယ့် အလုပ် လုပ်ချင်စိတ် မရှိကြဘဲ အပေါ်ထပ်က ကောင်မလေး နှစ်ယောက်ကိုဘဲ ထပ် လိုးချင်စိတ်တွေ ရှိနေကြသည် ။

လူဆာမိကတော့ မရိပ်မိဘဲ ကားပြင်စရာတွေကို တခုပြီး တခု ကြိုးစားပြီး ပြင်နေသည် ။နေ့လည် ၁၂ နာရီကျော်ကျော် လောက်မှာ ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ ဘိုက်ဆာလို့ အိပ်ရာက ထကြသည် ။ရေချိုးခန်းထဲကို နှစ်ယေက် အတူတူ ၀င်လိုက်ကြပြီး ကိုယ်တွေပေါ်က မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးတွေကို ဖယ်ခွာလိုက်ကြပြီး တန်းပေါ်ကို လွှားတင်လိုက်ကြသည် ။

မိမွေးတိုင်း အလှအပတွေနဲ့ မိန်းမချောလေး နှစ်ယောက်သည် ရေပန်းရဲ့ အောက်ထဲကို နှစ်ယောက် အတူတူ ပူးကပ်ပြီး ၀င်ရောက်ပြီး ရေချိုးလိုက်ကြတဲ့အခါ ရင်သားချင်း တင်သားချင်း ထိမိခိုက်မိကုန်သည် ။ ကဲတာက မိလဲ့ ။

မိလဲ့ က ဆွေငြိမ်းရဲ့ နို့တွေကို ကိုင်နေကျ စို့နေကျ ။ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း ယက်ပေးနေကျဆိုတော့ အခုလို နီးနီးကပ်ကပ် ရေချိုးကြတဲ့အခါ ဆွေငြိမ်းရဲ့ ဆူကြွလုံးတင်းနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဖမ်းဟတ် ငုံစို့လိုက်မိသည် ။ ဆွေငြိမ်းကလည်း ဒါကို သဘောကျပြီး မိလဲ့နို့စို့ပေးတာကို ခံယူနေရင်း မိလဲ့ရဲ့ ဖင်တုံးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်သည် ။ ညှစ်သည် ။နှစ်ယောက်သား စိတ်တွေ ပြင်းထန်လာကြပြီး မိလဲ့က ဆွေငြိမ်းရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ၀င်ထိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို အငမ်းမရ ယက်ပေးတော့သည် ။

ဆွေငြိမ်းလည်း မိလဲ့ ယက်တာကို ခံရင်း မိလဲ့ကို ပြန်ယက်ချင်လာသည် ။ သဲကြီးမဲကြီး ဖြစ်လာပြီး အပြန်အလှန် ယက်ကြ စုတ်ကြ နှိုက်ကြသည် ။ ဒီအချိန်မှာ လီးတန်ကို နှစ်ယောက်လုံး တောင့်တလိုလားမိကြသည် ။ ဆွေငြိမ်းက ပီတာကို အအပေါ်ထပ်ကို ခေါ်ပြီး လိုးချင်လိုက်တာ လို့ မိလဲ့ကို ပြောလိုက်တဲ့အခါ မိလဲ့က

 “ ဟို လူဆာမိကြီး သိသွားနိုင်တယ်....ကောင်းတာက ပီတာကို အပြင်ကို ခေါ်ထုတ်ပြီး တနေရာရာမှာ သွားလိုးကြရင် မကောင်းဘူးလား ဆွေငြိမ်း...” 

လို့ အကြံပေးသည် ။ဆွေငြိမ်းက သဘောတူသည် ။ လူဆာမိ မသိအောင် ပီတာကို ကားစမ်းထွက်တဲ့အနေနဲ့ အပြင်ကို ကားနဲ့ ထွက်ဖို့ ပြောမည် လို့ စဉ်းစားလိုက်လေသည် ။

ရေချိုးတာကို ရပ်ပစ်လိုက်ကြပြီး အိပ်ခန်းထဲကို ပြန်လာခဲ့ကြသည် ။ တယောက်ကို တယောက် မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးတွေနဲ့ ရေသုတ်ပေးလိုက်ကြပြီး အ၀တ်အစားတွေ ၀တ်ကြ အလှတွေ ပြင်လိုက်ကြသည် ။ လှေခါးထိပ်ကနေပြီး ဆွေငြိမ်းက 

“ ရွှတ် ရွှတ်..ရဲလွန်း..ရဲလွန်း...ခဏ လာအုံး.....” 

လို့ ခေါ်လိုက်သည် ။ ရဲလွန်းက မကြား ။ ပီတာက ကြားသည် ။

“ ဟိတ် ရဲလွန်း....... အပေါ်ထပ်က ခေါ်နေတယ်..” လို့ ရဲလွန်းကို လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည် ။

လူဆာမိလည်း ကားပြင်နေရင်း “ အပေါ်ထပ်က ဘာခေါ်ခိုင်းအုံးမလို့လဲ မသိပါဘူး..ဟွန်း..ကျားလည်း ကြောက်ရ ကျားချေးလည်း ကြောက်ရ ဆိုတာ မင်း ဘ၀ဘဲကွ ရဲလွန်း...” လို့ လှမ်းပြီး နောက်လိုက်သည် ။ လူဆာမိသည် ဘောစိ ဆရာငြိမ်း အိမ်မှာ မရှိတာကို သိလို့ ဒီလို စကားမျိုးကို ပြောရဲတာ ဖြစ်သည် ။

ရဲလွန်း အပေါ်ထပ်ကို ပြေးတက်သွားသည် ။ဆွေငြိမ်းက ပီတာနဲ့ ရဲလွန်းတို့ ကားစမ်း ထွက်မည် ဆိုပြီး ထွက်သွားရင်း လမ်းထိပ်က စောင့်ဖို့ ရဲလွန်းကို ပြောသည် ။ရဲလွန်းလည်း ကားပြင်စရာတွေ ရှိနေလို့ သူနဲ့ ပီတာတို့ ဆွေငြိမ်းတို့နဲ့ မသွားသင့်ဘူး ဆိုတာကို သိပေမယ့် လိင်စိတ်က အလုပ်ကို အနိုင်ယူသွားပြီး အောက်ထပ်ကို ပြန်ဆင်းသွားကာ ပီတာကို လူဆာမိ အလစ်မှာ ဆွေငြိမ်း လုပ်ခိုင်းတာကို ပြောပြလိုက်သည် ။ ဒီအချိန်မှာ လူဆာမိက ကားလာပြင်တဲ့လူနဲ့ ၀ပ်ရှော့အရှေ့မှာ စကား ထွက်ပြောနေတာမို့ သူတို့ ပြောဆိုနေတာတွေကို မသိလိုက်ဘူး ။

ပီတာက သူ ပြင်နေတဲ့ ဘောက်စ်၀က်ဂွန်း ဂေါ့ဖ်ကားစိမ်းလေးကို တဗီးဗီး နဲ့ စက်သံဟဲနေသည် ။လူဆာမိက လှည့်ကြည့်သည် ။

“ ဘာဖြစ်လဲ ပီတာ......”

“ ဒီကားက စက်သိပ် မမှန်ဘူး..စမ်းမောင်းကြည့်လိုက်အုံးမယ်.......ဆာမိရေ..ငါ ကားစမ်းထွက်မယ်..ကားက လမ်းမှာ ရပ်သွားနိုင်တာကြောင့် အကူ လိုကောင်းလိုမယ်..ငါ ရဲလွန်းကို အဖေါ် ခေါ်သွားလိုက်မယ်.....မင်းဘဲ ကြည့်လုပ်ထားလိုက်ကွာ.....”

“ အိုကေလေ.....သွားကြ...သွားကြ......”

ပီတာလည်း ရဲလွန်းကို ခေါ်ပြီး ကားလေးကို မောင်းထွက်သွားလိုက်သည် ။ ခဏကြတော့ အပေါ်ထပ်က ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ လှေခါးကနေ ဆင်းလာကြတာကို လူဆာမိ တွေ့ရသည် ။

“ ဟေး..သမီးတို့ ဘယ်သွားကြမလို့လဲ....” 

လို့ လူဆာမိက နုတ်ဆက်လိုက်သည် ။ ဆွေငြိမ်းက 

“ မြို့ထဲ သွားလိုက်အုံးမယ်....ဦးဆာမိ ” လို့ ပြောလိုက်သည် ။

“ ဟာ..ညည်းတို့နဲ့ နည်းနည်းလေး လွဲသွားတယ်..ပီတာတို့ စောစောကဘဲ ကားစမ်း ထွက်သွားကြတယ်...ညည်းတို့ သူ့ကို လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်ရင် ပြီးရော....” လို့ လူဆာမိက ပြောသည် ။

“ ရတယ်..နေပါစေ...ဦးဆာမိ.....” လို့ ဆွေငြိမ်းက ပြောလိုက်သည် ။

သူတို့ နှစ်ယောက် လမ်းထိပ်မှာ ပီတာနဲ့ ရဲလွန်းတို့ နဲ့ ဆုံသည် ။ ကားထဲ ၀င်သည် ။

“ ဘယ်သွားကြမလဲဟင် ကိုပီတာ....”

“ ဟိုတယ်ကိုပေါ့ ဆွေငြိမ်း.....”

လဲ့လဲ့တင်က “ သိပ်ကြာလို့ ဖြစ်ပါ့မလား ဦးဆာမိကြီး တယောက်ထဲ...” လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ပီတာက “ ဦးဉာဏ် ..မကြာခင် ရောက်လာလိမ့်မယ်..သူက မနက်ပိုင်း ဆေးခန်း သွားနေလို့....”လို့ ပြောလိုက်သည် ။

........................................................................................................................

ဆရာမဒေါ်မြမြနွယ်နဲ့ စိတ်တိုင်းကျ လိုးခဲ့ရလို့ သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်တို့ တအား ကျေနပ်နေသည် ။

ရဲလွန်း အလုပ်လုပ်တဲ့ ကိုမောင်ခိုင်ရဲ့ လဖက်ရည်ဆိုင်မှာ သူတို့ နှစ်ယောက် ထိုင်ပြီး နို့ကြက်ဥ မှာသောက်ရင်း ကောင်တာ ထိုင်နေတဲ့ ကိုမောင်ခိုင်ရဲ့ မိန်းမ သက်သက်နှင်း၀ေကို သူတို့ မသိမသာ ရှိုးနေကြသည် ။ သက်သက်နှင်း၀ေ ရွနေသည် ဆိုတာကို ရဲလွန်း အာချောင်ထားဘူးလို့ သူတို့ နှစ်ယောက် သိနေသည် ။ သက်သက်နှင်း၀ေကလည်း သူတို့ကို တခါတခါ ကြည့်ပြီး ပြုံးပြသည် ။

စားဘူးရဘူးသွားလို့ သန်းေ၀နဲ့ မင်းထိုက်တို့သည် သူတို့ကိုယ် သူတို့ ကျားတွေလို့ ထင်သွားသည် ။ သူတို့ဖန်ရင် စားရလိမ့်မည်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အထင်ကြီးသွားသည် ။ဒီအချိန်မှာ ရဲလွန်း ရောက်လာသည် ။

“ ဟေး....မင်းတို့ ရောက်နေတာ ကြာပြီလား . . ”

“ မကြာသေးပါဘူး....”

ရဲလွန်းက နုတ်ဆက်ပြီးတဲ့နောက် ဆိုင်ကောင်တာက သက်သက်နှင်း၀ေကို သွားပြီး စကားပြောနေသည် ။

“ မသက်..ကိုမောင်ခိုင်ကြီးကော....”

“ ကားပွဲစားတွေနဲ့ ထွက်သွားလေရဲ့...အရောင်းအ၀ယ် ဆိုင်ထားတယ် တဲ့...”

“ ဆိုင် လူပါးနေတယ်..မလိုရင်လည်း ကျနော် ဒီည အလုပ် မဆင်းတော့ဘူး မသက်ရေ...”

“ ဘာလဲ...ဘော်ဒါတွေ နဲ့ တွေ့တာနဲ့ အလုပ်မဆင်းချင်တော့တာလား..မရဘူး..ဒီည ကိုမောင်ခိုင် ပြန်မလာဘူး..မသက် တယောက်ထဲ ဆိုင်ပတ်ရမှာ....မင်း ကူမှ ဖြစ်မယ်....ဒို့ တယောက်ထဲ.....

“ မသက် လိုရင်လည်း လုပ်ပေးဖို့ အဆင်သင့်ဘဲလေ....”

ရဲလွန်းရဲ့ စကားကြောင့် မသက်က ဖျတ်ကနဲ ရဲလွန်းရဲ့ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်သည် ။ သူ့စကားက ဘာလိုလို ကြီးလေ ။

“ တကယ်လား..တကယ် လုပ်ပေးမှာလား....”

မသက်ကလည်း အလာကြီး ။ ရဲလွန်းကို ပြုံးစိစိနဲ့ စိုက်ကြည့်ပြီး ပြန်မေးလိုက်သည် ။ ရဲလွန်းကလည်း စားနေကျကြောင်ပါးလေး ဖြစ်နေပြီလေ ။ ဒီနေ့ဘဲ ဟိုတယ်ကို ပီတာနဲ့သွားပြီး ဆွေငြိမ်းနဲ့ လဲ့လဲ့တင်တို့ကို အပီ ဖြုတ် လိုက်ကြသေးသည်လေ ။

“ မသက်ကို အမြဲ လုပ်ပေးချင်နေတယ်ဆိုတာ သိသားနဲ့ မသက်ရယ်.....”

ရဲလွန်းစကားကြောင့် သက်သက်နှင်းေ၀လည်း ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထသွားရသည် ။ ရဲလွန်းနဲ့ သူ ဖြစ်တော့ မလိုလို ပွတ်ခါသီခါလေးတွေ ခဏ ခဏ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ကြသည် မဟုတ်လား ။ ရဲလွန်းရဲ့ ပုဆိုးထဲက မတ်ထောင်နေတဲ့လီးကိုလည်း ဆိုင်မှာ လုပ်ရင်းကိုင်ရင်း တွေ့ဘူးခဲ့သည် ။ ရဲလွန်းရဲ့ သူ့ကို ကြည့်တဲ့အကြည့်တွေကလည်း ရဲလွန်းသည် ။ တဏှာအပြည့်နဲ့ အကြည့်တွေ ။ သူ့ပါးစပ် နှုတ်ခမ်းတွေကလည်း စောက်ပတ်ကို ယက်ချင်နေတဲ့ ပုံပေါက်နေသည် ။

တနေ့တော့ သူနဲ့ ပွဲကြီးပွဲကြောင်း တအားတအားတွေ ဖြစ်ကုန်ကြလိမ့်မယ် လို့ ထင်ထားသည် ။ဒီည များလား ။ရဲလွန်းက ဆိုင် အနောက်ထဲကို ၀င်ပြီး အင်္ကျီ အကောင်းကို ချွတ်သည် ။ ဆိုင်နံမည် ပါတဲ့ တီရှပ်ကို ၀တ်လိုက်တဲ့အချိန် အထဲကို မသက် လိုက်၀င်လာသည် ။

လဖက်ရည် အဖျော်သမား အာဝါးက ၀င်သွားတဲ့ မသက်ရဲ့ ခါးသေးသေး အောက်က စွင့်ကားလုံးထယ်နေတဲ့တင်ပါးကြီးတွေကို လှမ်းငေးနေသည် ။ မသက် စောက်ပတ်ရွနေတယ် ဆိုတာ အာဝါးလည်း သိသည် ။ ရဲလွန်းကို အထာခင်းနေတယ် ဆိုတာကိုလည်း သူ သိသည် ။

ရဲလွန်း မသက်ကို ဝါပါစေလို့ အာဝါးက ဆုတောင်းနေတာ။ ဒါဆိုရင် လွယ်ကူသွားမည် ။ ရဲလွန်းကို ကျွေးသလိုငါ့လည်း ကျွေးပါဟာ လို့ မသက်ကို ကပ်တီးမူးလဲ လုပ်ပြီး ဖိုက်ရုံဘဲလေ ။ဟီး....လိုးလိုက်ရရင် အီဆိမ့်နေမှာဘဲ ။ အာဝါး လဖက်ရည် ဖျော်ရင်း လီးကြီး မတ်လာသည် ။

“ မသက်...ဆိုင်သိမ်းပြီးရင် တနေရာ သွားမလား..”

“ ဘာ....ဘာလဲ..ဘယ်....ဘယ်သွားချင်လို့လဲ.....”

“ အော်..လွတ်လွတ်လပ်လပ်..ကေတီဗီ ခဏ ၀င်ပြီး သီချင်း ဆိုမလားလို့ပါ..ကိုမောင်ခိုင်က ဘယ်အချိန် အိမ်ပြန်လာမှာတဲ့လဲ...”

“ သူက အတိအကျ မရှိပါဘူးဟာ..သူ့ပွဲစား သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ထွက်ရင် စားလိုက် မူးလိုက်နဲ့ညဉ့်နက်တတ်တယ်”

“ အင်း..ဒါဆိုရင် ခဏတော့ ၀င်လို့ ရတယ် မဟုတ်လား..ကျနော် အကုန်အကျ ခံမှာပါ..”

“ အင်းလေ..ကြည့်သေးတာပေါ့....”

ရဲလွန်းလည်း ဆွေငြိမ်းနဲ့ မိလဲ့တို့ကို ဒီလောက် လိုးထားတာတောင် မသက်ကို လိုးချင်စိတ်တွေကို သူ ထိန်းလို့မရဘူး ဖြစ်နေသည် ။

..............................................................................................................................

သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်တို့က ရဲလွန်းကို ဆရာမကို သူတို့ တအား လိုးခဲ့တယ် ဆိုတာ မပြောကြဘူး ။ အချင်းချင်းတွေ ဖြစ်ပေမယ့် ဆရာမကလည်း သေသေချာချာ ပိတ်ထားလို့ သူတို့ ရဲလွန်းကို အသိမပေးကြဘူး ။

သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်က မသက်ကို ကြည့်ပြီး စိတ်လာကြောင်း ရဲလွန်းကို တီးတိုး ပြောကြသည် ။ ရဲလွန်းကလည်း မသက် အကြောင်းကို ဆက်မပြောဘဲ စကား လွှဲပစ်လိုက်သည် ။ သူတို့ အာချောင်ကြလို့ တဆင့်စကား တဆင့်နား နဲ့ ကိုမောင်ခိုင်ဆီကို ပြန်ပေါက်သွားရင် ကွိုင်တက်နိုင်တယ် မဟုတ်လား ။

ရဲလွန်းလည်း ဆရာမနဲ့ မတွေ့တာ ကြာပြီ ။ဆွေငြိမ်းနဲ့ မိလဲ့တို့ကို ကောင်းကောင်းလေး မှန်မှန်လေး လိုးနေရတော့ သူလည်း ဆရာမဖက်ကို အလှည့်မပေးနိုင်ဘူး ။ ပီတာလည်း ဆွေငြိမ်းကို လိုးရလို့ အရမ်း ကျေနပ် ၀မ်းသာပြီး ရဲလွန်းကို မိလဲ့နဲ့ လိုးခိုင်းပြီး ဆွေငြိမ်းကို သူ့တယောက်ထဲ အပိုင် အဖြစ် သိမ်းချင်သည် ။

မိလဲ့သည် ရဲလွန်း အတွက် တအား အိုကေနေသည်မို့ ရဲလွန်းသည် ဆွေငြိမ်းနဲ့ မလိုးရလည်း မလွမ်းလှ ။ ဆရာမကို ဖုန်းဆက်ကြည့်တော့ ဆရာမက သူ ခရီးထွက်ဖို့ လုပ်နေတဲ့အကြောင်း ပြောပြသည် ။ ခရီးထွက်တာ ကနေ ပြန်လာမှ တွေ့ကြမည် လို့ ပြောသည် ။

သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်တို့ တော်တော်ကြာကြာ စကားထိုင်ပြောပြီး နုတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားသည် ။ညဖက် ရောက်လာတော့ လဖက်ရည်ဆိုင်မှာ လူကျလာသည် ။ကိုမောင်ခိုင်က မသက်ဆီကို ဖုန်းဆက်ပြီး သူ ကား အရောင်းအ၀ယ် ဖြစ်လို့ ဘော်ဒါ ပွဲစားတွေနဲ့ “ ၀မ်းတေဘယ် ” ဝါးကြော ဆွဲကြမယ်..ညနက်မယ်....ဆိုင်သိမ်းပြီး အိမ်ကို ပြန်နှင့်ဖို့ ပြောသည် ။

မသက်ကလည်း ပျော်နေသလိုဘဲ ။ဆိုင်သိမ်းချိန် ရောက်လာတော့ အထဲခန်းထဲမှာ မသက် ဒီနေ့ ရောင်းရငွေတွေကို ရေတွက်နေတဲ့အချိန် ရဲလွန်းကအပြင်က ဆိုင် သန့်ရှင်းရေး အလုပ်တွေကို စားပွဲထိုး ချာတိတ်လေး နှစ်ယောက်နဲ့ အတူ လုပ်သည် ။ လဖက်ရည် ဖျော်သမား အာဝါးကတော့ ဆရာကြီး စတိုင်နဲ့ ဘာမှ ၀င်မကူဘူး ။ လဖက်ရည် စပ်တဲ့အလုပ်ကို သူက ကျွမ်းကျင်တယ် ဆိုပြီး ဘ၀င်ကိုင်နေတာ ။သူက ရန်ကုန်မြို့ထဲက ရွှေလှေခါးတို့ မုတ်ဆိတ်တို့က လဖက်ရည်လို အရသာကို စပ်နိုင်လို့ ကိုမောင်ခိုင်က သူ့ကို လစာကောင်းကောင်းပေးပြီး ခေါ်ခန့်ထားတာ ။

အာဝါးက တော်တော်နဲ့ မပြန်ဘူး ။ စားပွဲထိုးလေးတွေ ပြန်သွားတာတောင် သူက မပြန်သေးဘူး ။ ရဲလွန်းလည်း သူ ပြန်သွားမှ အထဲခန်းကို ၀င်နိုင်သည် ။ မသက်သည် ငွေရေတွက်လို့ ပြီးသွားပြီ ။ ကျဉ်းမြောင်းတဲ့ ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာခန်းလေးထဲမှာ မသက် ရှိနေသည် ။ ရေသံတွေ တဗျတ်ဗျတ် ကြားနေရသည် ။ ရဲလွန်းလည်း မသက်ရေချိုးနေတာ ဖြစ်မည် လို့ ထင်လိုက်သည် ။

သွပ်ပြားဟောင်းတွေနဲ့ ကာရံထားတဲ့ ရေချိုးခန်းလေးမို့ သံပေါက်ရာတွေ ဗလပွနဲ့ ဆိုတော့ ရဲလွန်း အထဲကိုချောင်းကြည့်လို့ရသည် ။ အချိုးကျ တောင့်တင်းတဲ့ မသက်သည် ရေချိုးနေသည် ။ မီးလုံးလေး အလင်းရောင်နဲ့ မသက်ကို ကိုယ်တုံးလုံး တွေ့လိုက်ရသည် ။

“ ဟင်.....”

ရဲလွန်း စိတ်ထဲက မှတ်ချက်ချလိုက်သည် ။ သူ့ပေါင်ကြားက ဒုတ်က တအား မြူးနေသည် ။ မာတင်းကြီးထွား တောင်မတ်နေသည် ။လုံးထွားတဲ့ မသက်ရဲ့ နို့ကြီးတွေက တုန်ခါနေကြသည် ။

ဂျောက်....ကျွီ.....

ရေချိုးခန်း တံခါး ပွင့်လာသည် ။ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ကပိုကရို ထွက်လာတဲ့ မသက်သည် ရဲလွန်းကို ရေချိုးခန်းက ထွက်ထွက်ခြင်း အပြင်မှာ အနီးကပ် တွေ့လိုက်ရလို့ အံ့သြသွားသည် ။

“ မသက်.....”

“ ဟင်..ရဲလွန်း.......”

“ နင်...နင်..........ငါ ရေချိုးတာကို လာချောင်းနေတာလား.....”

“ ဟာ..မသက်ကလဲ...ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ......”

“ အံမာ..ရုပ်က ပြောင်ချော်ချော် စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့.....”

မသက်က ရဲလွန်းရဲ့ ပုဆိုးရှေ့ဖက်က ငေါငေါကြီး ဖုနေတာကို တွေ့သွားသည် ။

“ ဟယ်....သေချာပြီ....နင့်ဟာကြီး မတ်နေတယ်..နင်...ငါ့ကို ချောင်းတယ်...ကောင်စုတ်လေး....”

“ မသက်ရယ်....မသက်ကို ကျနော် သဘောကျနေတာ ကြာပြီ ဆိုတာ မသက်လည်း သိမှာပါ......မသက် တအား လှတာဘဲဗျာ..ကျနော်တို့ လုပ်ကြရအောင်ပါ......”

မသက်သည် စိတ်ဆိုးတဲ့ပုံ မရှိ လို့ ရဲလွန်းလည်း ရမည် ဆိုတာ သေချာနေလို့ မသက်ကို ဖက်လိုက်ပြီး မျက်နှာ လည်တိုင်တို့ကို နမ်းရှုံ့ရင်း ပြောလိုက်သည် ။ မသက်က 

“ ငါလည်း စိတ်ရှိတာဘဲ ရဲလွန်းရယ်....ဒါပေမယ့် ကိုမောင်ခိုင်ကြီး သိသွားရင်လည်း မလွယ်ဘူးလေဟာ.....ငါကလည်း သူ့ အားကိုးနေရတာ နင်လည်း သိသားဘဲ....” 

လို့ ပြန်ပြောရင်း ရဲလွန်း လုပ်သမျကို ခံနေသည် ။ဆိုင် အတွင်းခန်းလေးထဲက ကိုမောင်ခိုင်နဲ့ မသက်တို့ စာရင်းတွက် ငွေရေတွက်တဲ့ စားပွဲအရှည်လေးပေါ် ကို မသက်ကို တင်လိုက်ပြီး ထမိန်ရင်လျားကို ဆွဲဖြေလိုက်ရင်း မသက်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို နမ်းရှုံ့လေသည် ။မသက် ခေါင်းလေးမော့ပြီး သူ့ အနမ်း အစုတ်တွေကို ခံယူနေသည် ။သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက မသက် နို့သီးခေါင်းတွေကို တဖက်ပြီး တဖက် မက်မက်မောမော နဲ့ စုတ်ယူနေသည် ။ သူ့လက်တွေက မသက်ရဲ့ ဖင်အိအိကြီးတွေကို အားပါးတရ ဆုပ်နယ်နေသည် ။

“ ရဲလွန်း..လုပ်ရင်လည်း လုပ်.....တယောက်ယောက် ၀င်လာအုံးမယ်...”

မသက်ရဲ့ အသံတွေက တုန်ရီနေသည် ။ ရဲလွန်းရဲ့ ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားသည် ။ ရဲလွန်းသည် နို့ကြီးတွေကို စို့နေရာက အောက်ကို လျောဆင်းသွားပြီး ပေါင်လုံးတွေ ကြားထဲကို မျက်နှာ ထိုးအပ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ထိုးယက်သည် ။

“ အိုး.....ဟင်း.....အား..........ဟား........အင်း........အင်း.......”

သူ မသက်ကို စောက်ပတ် ယက်ချင်နေတာ ကြာပြီ ။ အခုတော့ သူ တကယ်ကို ယက်နေရပြီ ။ စောစောလေးကဘဲ ရေချိုးထားလို့ ဖြစ်မည် ။ ဆပ်ပြာနံ့ သင်းတာလေးဘဲ ရှိနေသည် ။ အနံ့အသက်မရှိဘူး ။ လျာ အပြားလိုက်နဲ့ ယက်ရုံတင် မကဘဲ လျာထိပ်ကို စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲကို ထိုးသွင်းမွှေနှောက်သည် ။

“ အို...အို.......ဟင့်ဟင့်.....ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ.......ငါ....ငါ...ငါ...မခံနိုင်တော့ဘူး........”

မသက် သူ့အယက် အဆွတွေကြောင့် ဖင်ကြီးတွေ တဆတ်ဆတ် ခါအောင် ကော့ပျံ လူးခါနေသည် ။ သူ လျာနဲ့ ထိုးမွှေ ကလိပေးနေရာက စောက်စိကို စုတ်ထည့်ပစ်လိုက်သည် ။

“ အူး.....”

မသက် သူ့ခေါင်းကို တအား ညှစ်ကိုင်ပြီး အော်လိုက်ချိန် စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကို လျာနဲ့ ပင့်ကော် ယက်ပစ်လိုက်ပြီး ဒူးထောက်နေရာက ထလိုက်သည် ။သူ့တကိုယ်လုံးမှာ ဘာ အ၀တ်မှ မရှိတော့ဘဲ သူ့ဒုတ်ကြီး မတ်မတ်ထောင်နေသည် ။ မသက်ရဲ့ ပေါင်တန်တွေ ကြားထဲကို ၀င်ရပ်လိုက်ပြီး ဒစ်လုံးကြီးကို မသက် စောက်ဖုတ်မှာ တေ့လိုက်သည် ။

“ ထည့်..ထည့်...သွင်းထည့်.......”

မသက် တအား ယားနေသည် ။ မရှက်နိုင်ဘဲ ထိုးသွင်းထည့်ဖို့ ပြောသည် ။ သူ တအားဖိသွင်းထည့်လိုက်သည် ။

“ အိုး...အူး.....”

အတွင်းသား အိအိတွေကို တအားကြီး ပွတ်တိုက် ထိုးခွဲပြီး သူ့ဒစ်ဖူးကြီးက တွင်းနက်ထဲကို ၀င်ရောက်သွားသည် ။ အီဆိမ့်တဲ့ အရသာထူးကြောင့် နောက်ပြန် ဆုတ်ပြီး ထိပ်ဖိသွင်းထည့်သည် ။ ဆုတ်လိုက် သွင်းလိုက်...ဆုတ်လိုက် သွင်းလိုက် ။

“ အား......အူး........”

မသက်က ကော့ပေးသလို သူက ဖိဆောင့်သည် ။

“ အိုး..ကောင်းတယ်....အား........ဆောင့်...ဆောင့်.......”

မသက်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က တအားကြီး တင်းကြပ် မနေပေမယ့် လိုးရတာက အရမ်း ကောင်းသည် ။ မသက် ခြေထောက်တွေကို ထမ်းပြီး ဖိဆောင့်ပစ်လိုက်သည် ။ ညနေတုံးက မသက်ကို ဆိုင်ပိတ်ပြီးတဲ့ အခ့ ကေတီဗီကို ခေါ်သွားပြီး ကိုင်မည် လို့ စဉ်းစား ထားခဲ့ပေမယ့် အခုလို ဆိုင် အတွင်းခန်းမှာဘဲ လိုးလိုက်ရတာက သူ့အတွက် ကံကောင်းခြင်းဘဲ ။

မသက်ကလည်း ဒီကောင်လေးကို ဖီးလ်လာနေတာ စိတ်လာနေတာ ကြာပြီ ။ တကယ့်ကို သူနဲ့ အခုလို လိုးလိုက်ချင်တာ ။ အခုတော့ ဆိုင်ပိတ်ချိန် ကိုမောင်ခိုင်ကလည်း သူ့အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ ညဉ့်နက်ထိ ထွက်နေချိန် အခွင့်ကောင်း တခု ရလိုက်သည် ။လီးက တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည် သလို လိုးပုံလိုးနည်းကလည်း ကောင်းသည် ။ စောက်ဖုတ်လည်း ယက်လိုက် စုတ်လိုက် တအား လုပ်တော့ ဖီးလ်က တအားတက် ကြွတက်ပြီး ကြိုက်သည် ။ဆီးစပ်ခြင်း ရိုက်ခတ်သံတွေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ မြည်နေသည် ။

“ အား........အား....အားရှီး.........အား...အား...ရှီး..........”

မသက်ရဲ့ နို့ကြီးတွေက တကယ့်ကို လုံးချော တင်းနေဆဲ ။ လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း နို့ကြီးတွေက တုန်ခါနေကြသည် ။

“ ပုံစံ ပြောင်းရအောင်...”

ခံလို့ ကောင်းနေတုံး ပုံစံ မပြောင်းချင်ပေမယ့် မသက်လည်း သူ့ကို အလိုလိုက်တဲ့ အနေနဲ့ “ ဘယ်လို ပြောင်းချင်လဲ..” လို့ မေးလိုက်သည် ။

“ ဖင်ကုန်းပေး....”

“ အင်း..အင်း..လုပ်လေ.....”

ကိုမောင်ခိုင်ကိုလည်း ဖင်ကုန်းပေးနေကျပါ ။ သူက ဖင်ကိုလိုးဖို့တောင် လုပ်သည် ။ သူ မလုပ်တတ်တာနဲ့ မအောင်မြင်ဘူး ။ အလုပ် မဖြစ်ဘူး ။မသက် စားပွဲပေါ် မှောက်လိုက်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်သည် ။မီးရောင်အောက်မှာ မသက်ရဲ့ ဖင်ဖြူဖြူကြီးတွေက တပ်မက်စရာ ၀င်းပြောင်နေသည် ။ စွင့်ကား ထယ်ဝါနေသည် ။ ဖင်ပေါက် ညိုညိုလေးက ထင်းနေသည် ။ စောက်ဖုတ် အမြောင်း လိုင်းကြီးက အရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက် စိုနေသည် ။

ရဲလွန်း ဖင်ပေါက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျာကြီးနဲ့ ယက်နေပြန်သည် ။

အို.....

မသက်လည်း မလိုးသေးဘဲ စောက်ဖုတ်ကိုရော စအိုပေါက်ကိုရော ယက်လိုက် လျာထိပ်နဲ့ ထိုးလိုက် လုပ်နေလို့ စိတ်မရှည်တော့ ။

“ ဟဲ့ လိုးပါ..ငါ ယားလွန်းနေပြီ......” 

လို့ ပြောမိလိုက်သည် ။ဒီတော့မှ ရဲလွန်းလည်း ဖင်အနောက်မှာ ပေါင်ကားရပ်ပြီး သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲ သွင်းလိုက်သည် ။လိုးတေ့လည်း မရပ်မနား တအား ပြင်းတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ သူ လိုးပေးသည် ။ မသက် တအား ကြိုက်သည် ။ ဒီကောင် ဝါရင့် အလိုးသမား ဘဲ ။ မသက် ပြီးအောင် ထိန်းပြီး လိုးပေးသွားသည် ။

“ ကောင်းလိုက်တာဟာ.....” လို့ ထုတ်ပြောမိသည် ။

သူ့လီးကြီးကို အရည်တွေ ပြောင်စင်သွားအောင် လျာနဲ့ ယက်ပေးမိသည် ။ပွက်ကနဲလည်း ချစ်စနိုး နမ်းလိုက်မိသည် ။သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်လည်း ဆရာမက ခရီး ခဏ ထွက်မည်...ခရီးက ပြန်လာမှ တွေ့ကြမည် လို့ ပြောထားလို့ဆရာမ အိမ်ဖက်ကို မရောက်ကြ ။ စိတ်တွေမှာတော့ ဆရာမနဲ့ ထပ်ပြီး လိုးချင်နေကြသည် ။ ကျောင်းမှာလည်းဆရာမ ကိုယ်စား လုပ်အားပေး ဆရာမလေး တယောက်က စာ လာသင်သည် ။ 

ဒီ လုပ်အားပေး ဆရာမလေးကသူတို့ ဆရာမလို မတောင့်ဘူး ။ လှလည်း မလှဘူး ။ ပိန်ကပ်ကပ် အသားမဲမဲလေး မို့ သူတို့ ဖီးလ်ငုတ်နေကြသည် ။ ဆရာမ ဘယ်တော့ ပြန်လာမလဲ ဆိုတာကို သူတို့ မျှော်နေကြသည် ။သို့ပေမယ့် သူတို့ မမျှော်လင့်ထားတာ ဖြစ်သွားသည် ။

ဒီကနေ့ မနက်စောစော ကျောင်း စတက်တဲ့ အချိန် အတန်းထဲကို ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီး ရောက်လာသည် ။ဆရာမ အလုပ်က ထွက်သွားပြီ....နိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားလိုက်ပြီ လို့ ကျောင်းသူကျောင်းသားတွေကို ပြောပြသည် ။ ဆရာမ နေရာမှာ ဆရာ အသစ် တယောက် အစားထိုးပေးမည် လို့လည်း ပြောသည် ။

သန်း၀ေနဲ့ မင်းထိုက်တို့ မယုံကြည်နိုင်ကြဘူး ။ ဆရာမသည် တိတ်တဆိတ် လစ်သွားပြီ ။ ညနေဖက် ကျောင်းဆင်းချိန်မှာ ဆရာမအိမ်ဖက်ကို စက်ဘီးနဲ့ သွားကြည့်လိုက်ကြသည် ။ တကယ်ဘဲ ဆရာမရဲ့ အိမ်သည်သော့ခတ်ထားတာကို မြင်ကြရသည် ။ သူတို့နှစ်ယောက် ဒီသတင်းကို ရဲလွန်းကို ပြောပြချင်ကြတာကြောင့် ရဲလွန်း ရှိနေမယ့် ၀ပ်ရှော့ဖက်ကို ထွက်ခဲ့ကြသည် ။

ရဲလွန်းသည် အလုပ် မပြီးသေး ။ ကားတစီးကို မက်ကင်းနစ် ပီတာက ပြင်နေတာကို ၀ိုင်းကူနေသည် ။ သန်း၀ေနဲ့မင်းထိုက်တို့ ရှိရာကို ချက်ချင်း ထွက်မလာအားသေး ။ ဒါကြောင့် သန်းေ၀နဲ့ မင်းထိုက်တို့သည် ၀ပ်ရှော့အရှေ့က ဘန်ဒါပင်လေး အောက်က ခုံတန်းလျားလေးမှာ ခဏ ထိုင်စောင့်နေကြရသည် ။ဒီအချိန်မှာ တောင့်ဖြောင့်တဲ့ မိန်းကလေး နှစ်ယောက်သည် သူတို့ အရှေ့က ဖြတ်ကျော်ပြီး ၀ပ်ရှော့ထဲကို ၀င်သွားကြတာကို သူတို့ နှစ်ယောက် တွေ့လိုက်ရသည် ။

( အိုး..တယ်ကောင်းပါလားကွ....ဟီး...မင်းထိုက်ရေ..ပိုင်ရှင်ရဲ့ သမီး ဆိုတာ ဖြစ်မယ်......)

သန်း၀ေသည် ခေါတော ၁၀၀၀အား မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ ကောင်မလေးတွေရဲ့ အနောက်ပိုင်း အလှအပတွေကို ငေးမောရင်း ပြောလိုက်သည် ။ကောင်မလေးတွေရဲ့ ခါးသေးသေးတွေ အောက်က တင်ပါးကြီးတွေကလည်း တလှုပ်လှုပ်နဲ့ တုန်နေကြသည် ။ခဏကြာတော့ ရဲလွန်း ခဏ အားသွားလို့ သူတို့ဆီကို ထွက်လာသည် ။

“ ရဲလွန်းရေ..ဒို့ ဆရာမတော့ လစ်သွားပြီကွ.....”

“ ဘာ....ဘာလစ်တာလဲကွ...မင်းဟာက....”

“ ဆရာမ ကျောင်းထွက်သွားပြီ....နိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားပြီ.....တဲ့....”

“ ဟင်..ဟုတ်လား......”

ကြည့်ရတာ ဆရာမသည် စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ သူ့ကျောင်းသားတွေနဲ့ လိင်ဆက်ဆံမိခဲ့ပြီး လူမသိခင် မမိခင် လစ်ပြေးသွားတာ ဖြစ်မည် လို့ ရဲလွန်း တွေးလိုက်မိသည် ။ဆရာမနဲ့ သူတို့ ဇာတ်လမ်းကတော့ တခန်းရပ်သွားခဲ့ပါပြီ ။လတ်တလောတော့ မသက်နဲ့ ရဲလွန်း ဟိုတညက မှားယွင်းခဲ့တဲ့အခါ မသက်သည် သူ့ကို အပြတ်ခိုက်သွားပြီး

“ ကောင်းမှန်းသိ သာအိ တစိုစို ” ဆိုတာမျိုး ဖြစ်နေလို့ တနေ့ ကိုမောင်ခိုင်ကြီး သိသွားမှာကို စိတ်ပူနေရသည်။

မသက်သည် လူလစ်တာနဲက ရဲလွန်းကို “ ချိန်းလိုးကြဖို့ ” ပြောတတ်သည် ။ မသက်ကို ကြည့်ရတာ တအား စိတ်ကြွစရာကြီး ။ လိုးချင်စရာကြီးမို့ ရဲလွန်းလည်း ကိုမောင်ခိုင် သူ့ဆွေမျိုးတွေ ရှိတဲ့ စစ်ကိုင်းဖက်ကို သွားလိုက်တဲ့အချိန် မသက်ကို အပီ လိုးပေးသည် ။ မသက်က တအားကြိုက်သည် ။

ဒီအတောအတွင်းမှာ ဆရာငြိမ်းရဲ့ သမီး ဆွေငြိမ်းကို အပိုင်သိမ်းလိုက်ချင်တဲ့ မက်ကင်းနစ် ပီတာသည် တနေ့ဆရာငြိမ်းတို့ လင်မယား ပဲခူးဖက်ကို ခရီးသွားတဲ့အချိန် ၀ပ်ရှော့ကလည်း ပိတ်တာမို့ ပီတာလည်း မိလဲ့ကို အိမ်မခေါ်နဲ့လို့ ဆွေငြိမ်းကို မှာထားခဲ့သည် ။ ဆွေငြိမ်းတို့ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ ဆွေငြိမ်းနဲ့ အပီလိုးကြသည် ။

ကာမဇောကပ်နေကြတာမို့ သူတို့ နှစ်ယောက်သည် လိုးပြီးရင်း လိုးရင်း ကာမရေစီးမှာ မျောပါလျက်နေကြစဉ်ရုတ်တရက် ဆရာငြိမ်းတို့ လင်မယား ပြန်ရောက်လာကြတာနဲ့ ပက်ပင်းတိုးသည် ။ ဆွေငြိမ်းကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီးတဖန်းဖန်းနဲ့ ဆောင့်လိုးနေတဲ့အချိန် ဆရာငြိမ်းတို့ သည် သူတို့ ရှိနေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ဗြုံးကနဲ ၀င်လာကြပြီးသမီးနဲ့ ပီတာ ဖြစ်နေကြတာကို မျက်မြင် တွေ့သွားသည် ။

ဆရာငြိမ်းလည်း ရှက်လည်းရှက် ဒေါသလည်း တအားထွက်တာမို့ ပီတာကို မီးဖိုချောင်က ဓါးမနဲ့ လိုက်ခုတ်တော့တာဘဲ ။ ပီတာလည်း တကျိုးထဲ ပြေးတာ ယနေ့တိုင် ပြန်မလာတော့ဘူး ။ ဆရာငြိမ်းလည်း သူ့အိမ်ကို လိုက်သည် ။ သို့ပေမယ့် ပီတာသည် အိမ်မှာပါ မနေတော့ဘဲ လစ်ပြေးခဲ့သည် ။ ဆွေငြိမ်းကို တာ၀န်မယူလိုတာကြောင့် ထွက်ပြေးသွားသည် လို့ သတင်းတွေ ထွက်လာသည် ။ ပီတာက ရဲလွန်းနဲ့ပါ အပီလိုးဖူးတဲ့ ဆွေငြိမ်းကို မယား အဖြစ် လက်မထပ်နိုင်ဘူး လို့ ရဲလွန်းကို ဖုန်းဆက်ပြီး ပြောပြခဲ့သည် ။

ဆရာငြိမ်းသည် ဒီကိစ္စကြောင့် စိတ်ဆင်းရဲလွန်းလို့ ကား၀ပ်ရှော့ကိုတောင် ခဏ ပိတ်ပစ်လိုက်သည် ။ရဲလွန်းလည်း ၀ပ်ရှော့ ပိတ်ထားလို့ ကိုမောင်ခိုင်ရဲ့ လဖက်ရည်ဆိုင်မှာဘဲ လုပ်နေသည် ။ မသက်နဲ့ နေ့တိုင်းလိုတွေ့တဲ့အခါ မသက်ကို ဖြုတ်ချင်စိတ်တွေက ကြီးစိုးနေခဲ့သည် ။ လစ်တာနဲ့ ချိန်း ဖြုတ်ကြသည် ။တနေ့မှာတော့ ကိုမောင်ခိုင်က ရဲလွန်းကို အရေးတကြီး စကားပြောစရာ ရှိတယ်လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ရဲလွန်းလည်း တအား လန့်သွားသည် ။ ကိုမောင်ခိုင့် မျက်နှာကလည်း မကောင်းဘူး ။

ရဲလွန်းကို ဆိုင် အတွင်းခန်းက စားပွဲလေး ဆီကို သူက ခေါ်သွားပြီး “ ထိုင်ကွာ..မင်းကို မေးစရာတွေ ရှိတယ် ” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ မသက်နဲ့ လိုးကြတာကို မေးမည် လို့ ရဲလွန်း တွေးလိုက်ပြီး သူ့ကို ဘယ်လို ညာရမလဲ ဆိုတာ စိတ်ထဲမှာ စဉ်းစားနေမိသည် ။ “ မေးလေ..ကိုမောင်ခိုင်..ဘာမေးမလဲ..” လို့ မျက်နှာမပျက်မိအောင် သတိထားပြီး ပြန်မေးရင်း ထိုင်လိုက်သည် ။

သူက “ မင်း ဆရာငြိမ်း ၀ပ်ရှော့မှာ အလုပ်ဆင်းသေးလား...” လို့ မေးသည် ။ “ မဆင်းတာ ကြာပြီ ကိုမောင်ခိုင်...၀ပ်ရှော့က ခဏ ပိတ်ထားတယ်....” လို့ သူ ပြန်ဖြေလိုက်သည် ။

“ အေး..ဒါဆို မင်း ငါ့ဆိုင်ကို အချိန်ပြည့်ဆင်းပေးနိုင်မလား......ငါက စစ်ကိုင်းက မြေကွက်တကွက်ကို သွားရောင်းမလို့ကွ..နည်းနည်းကြာမယ်....နှစ်ပတ်လောက်ပေါ့......ဒီအတောအတွင်း မင်း ငါ့ဆိုင်ကို ကြည့်ပေး စေချင်တယ်..”

လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ “ တော်ပါသေးရဲ့ ...” လို့ ရဲလွန်းရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ပြောလိုက်မိသည် ။ ကျိတ်ပြီးလည်း ၀မ်းသာသွားသည် ။သူမရှိရင် မသက်နဲ့ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆွဲနိုင်ပြီ မဟုတ်လား ။

ကိုမောင်ခိုင် ထွက်သွားပြီးတဲ့ညမှာတော့ ရဲလွန်းနဲ့ မသက်သည် ဆိုင်သိမ်းတဲ့အချိန်မှာ စိတ်တွေ ထန်လာပြီး အတွင်းခန်းမှာ ကြမ်းကြဖို့ ပြင်နေခိုက် ပြန်သွားပြီ လို့ ထင်နေတဲ့ လဖက်ရည် အဖျော်ဆရာ အာဝါး ရုတ်တရက်ပြန်ရောက်လာလို့ သူတို့ ကိုယ်ရှိန် သတ်လိုက်ကြရသည် ။

မသက်က တိုးတိုးလေး..“ ကိုမောင်ခိုင်က ခရီးသွား ဟန်ဆောင်ပြီး အာဝါးကိုများ စောင့်ကြည့်ခိုင်းသလား မသိဘူးဒို့တတွေ အသာလေး လျိုနေလိုက်ကြရအောင်..” လို့ ပြောပြီး ရဲလွန်းကိုတောင် အိမ်လိုက် မပို့ခိုင်းဘဲ သူ့ဖါသာတက်ဆီကားနဲ့ ပြန်သွားလိုက်သည် ။

တကယ်တော့ အာဝါးသည် ကိုမောင်ခိုင် မရှိရင် ရဲလွန်းက မသက်ကို လိုးမှာ သေချာသည် ဆိုပြီး လာကြည့်တာပါ ။ ကိုမောင်ခိုင်က ခိုင်းလို့ မဟုတ် ။ သူကလည်း မသက်ကို လိုးချင်နေတာမို့ ရဲလွန်း လိုးတာ တွေ့ခဲ့ရင် သူ့ကိုလည်း လိုးခွင့်ပေးဖို့ တောင်းမလို့ ပြန်လာတာ ဖြစ်သည် ။

ရဲလွန်းလည်း အိမ်ပြန်တဲ့လမ်းမှာ ဆရာငြိမ်းနဲ့ တိုးသည် ။ ဆရာငြိမ်းက “ မင်းကို ငါ တွေ့ချင်နေတာကွ....ငါတို့မိသားစု ရွာကို သွားကြမလို့...ဒီတခါ ရွာမှာ နည်းနည်း ကြာမယ်...မင်း ငါ့၀ပ်ရှော့နဲ့ အိမ်ကို ညဖက်လာစောင့်အိပ်ပေးနိုင်မလား...”လို့ မေးသည် ။

ရဲလွန်းလည်း အပန်းမကြီးတာကြောင့် ကိုမောင်ခိုင်ရဲ့ လဖက်ရည်ဆိုင်မှာ လုပ်ပြီး ညဖက် ဆရာငြိမ်း ၀ပ်ရှော့နဲ့အိမ်ကို ညစောင့်အိပ်ပေးမည် လို့ သဘောတူလိုက်သည် ။ ဆရာငြိမ်းက “ မင်းကို မုန့်ဖိုး ပေးမယ်....” လို့ ပြောသွားသည် ။

ကိုမောင်ခိုင် မရှိတဲ့အချိန် မသက်ကို ရဲလွန်း အစစ ကူညီရသည် ။ မသက်သည် နေ့ခင်းဖက်ကြီးတောင် ဆိုင် အတွင်းခန်းမှာ ရှိနေတဲ့အချိန် ရဲလွန်း အထဲကို ၀င်လာတဲ့အခါ ရဲလွန်းရဲ့ လီးကို ပုဆိုးပေါ်က ဖမ်းကိုင်တတ်သည် ။မသက်သည် တအား ခံချင်နေသည် ။ ဒီညတော့ ဆိုင်သိမ်းပြီးတဲ့အချိန် အတွင်းခန်းမှာ 

“ ရဲလွန်း....လိုးကြရအောင်ဟာ..” 

လို့ ကပ်ပြောရင်း ရဲလွန်းရဲ့ လီးကို ဖမ်း စမ်းလိုက်သည်။ ရဲလွန်းလည်း 

“မသက်..ခဏလေး အောင့်ထားဗျာ....ကျနော် ဒီည ၀ပ်ရှော့မှာ စပြီး ညစောင့်အိပ်ပေးရမှာ....ကျနော်တို့ ၀ပ်ရှော့မှာ သွားလိုးကြမယ်...”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။မသက်ကို ၀ပ်ရှော့ကို ခေါ်သွားပြီး ရဲလွန်း စိတ်တိုင်းကျ လိုးသည် ။ ပုံစံ အမျိုးမျိုး နဲ့ အကြိမ်ကြိမ် လိုးသည် ။များသောအားဖြင့် သူက အပေါ်က တက်လိုးပေမယ့် တခါတခါမှာ မသက်က အပေါ်က နေသည် ။ တခါတလေလည်း လေးဖက်ကုန်းပေးသည် ။သူ လိုးခဲ့တဲ့ မိန်းမတွေထဲ မသက်နဲ့ လိုးရတာကို သူ အကြိုက်ဆုံးဘဲ လို့ ရဲလွန်း တွေးနေသည် ။


ပြီးပါပြီ

 ဘွား

 ၂၀၀၉ နို၀င်ဘာလ ၂၀ ရက်နေ့ ။