စိတ်ပျော့တဲ့ ကျွန်မ အပိုင်း ( ၃ )
သူရဇော် ပုံဖော်သည်။
အခန်း (၂၀)
အိ တို့ ရောက်နေတဲ့ အိမ်က မြို့အစွန်ကျတယ်။ အိမ်ပိုင်ရှင်က ဦးစီးမှူးတစ်ယောက် ။ ဒီမြို့မှာ တာဝန်ကျတုန်းက ပေါချောင်ကောင်း ရထားလို့ ယူထားပြီး အငြိမ်းစားယူရင် နေရအောင် ဆိုပြီး တစ်ထပ်တိုက်လေးကို ဘန်ဂလို ဆန်ဆန်လေး ဆောက်ထားတာ ခြံထဲလဲ သီးပင်စားပင် ပန်းပင်တွေနဲ့ အပန်းဖြေဖို့ ကောင်းတဲ့နေရာလေးပေါ့။
တစ်ခြားမြို့ ပြောင်းသွားတော့ စန္ဒာသိန်း ရဲ့ ရီးစား ဇော်ဟိန်းရဲ့ ညီဝမ်းကွဲ တေဇကို ခြံစောင့်ငှါးထားတာ။ အာ့ကြောင့် စန္ဒာသိန်းတို့ အိ တို့တွေ အတွက် ခိုနားရာ နေရာလေးပေါ့။ မကြာခဏ နေ့ရော ညပါ အနားယူအပန်းဖြေလာနေကြ။ ရီးစားရှိသူတွေအတွက် အကောင်းဆုံး ဘိလေး။
အိ ကတော့ အမြဲအဖေါ်လိုက် အစားစားအပန်းဖြေ ပါရမီဖြည့်ပေါ့။ ခုတော့လေ မရွှေမေယမင်း လုပ်ချလိုက်တာ အိနဲ့ အောင်အောင်မှာ ကိုးလိုးကန့်လန့် ဖြစ်နေပါလေရော။ မေယမင်းဆီက ဖုန်းရတော့ အောင်အောင်က အရက်ပုလင်းပြားလေး တစ်ဝက်ကျိုးနေပြီ။
“ ကဲ အောင်အောင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..” လို့ အိ မေးလိုက်တော့ အောင်အောင်လဲ တော်တော်စိတ်ညစ်သွားပုံပဲ။ ခေါင်းကို စုံကုတ်ပြီး
“ ဘာတတ်နိုင်မလဲဟာ ခုမှတော့ ဟန်မပျက်နေပြီးမှ ပြန်ချိန်ကျ ငါလိုက်ပို့ပါ့မယ်..” တဲ့။ အိ လဲဘာမှပြောစရာမရှိတာနဲ့
“ အေးလေ ဒါပဲရှိတော့တာပေါ့..” လို့ ပြောပြီး သက်ပြင်းချလိုက်မိတယ်။
“ နင် ရောဘာသောက်မလဲ ငါတော့ ဒါလေး ကုန်အောင် ဖြိုလိုက်အုန်းမယ်..”
ဆိုပြီး သူ့လက်ထဲက ပုလင်းပြားလေးကိုမြှောက်ပြတယ်။
“ ကိုကာပဲ သောက်မယ် ရှိတယ် မဟုတ်လား..” ဆိုတော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြီး ထမင်းစားခန်းဘက် ထွက်သွားတယ်။ သူတို့က ရည်မှန်းချက်နဲ့ဆိုတော့ နေ့လည်ထဲက လိုအပ်တာတွေ အကုန်ပြင်ထားပြီးသား။ ခြံစောင့်တေဇ တောင် ခြံအစောင့်ရှိလို မြို့ထဲလစ်သွားခဲ့ပြီလေ။
ခဏနေတော့ ကိုကာဗူးတစ်ဗူးနဲ့ ဖန်ခွက်ကြီးတစ်ခွက် ယူလာပြီး အိ ကိုပေးတယ်။
“ ဘာစားချင်သေးလဲ ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ရှိတယ်..” တဲ့။
“ တော်ပါပြီ ဟာ ဒါပဲသောက်တော့မယ်..” ဆိုတော့ သူအမြည်းလုပ်စားနေတဲ့ အားလူးကြော် ပန်းကန်ကို အိ ဖက် တိုးပေးရင်း “ စား..” တဲ့။
အိ လဲသောက်လိုက် စားလိုက်က အောင်အောင့် ကြည့်လိုက်တော့ သူ့မျက်လုံးက အရောင်တွေ တောက်ပြီး အိ ကိုယ်လုံးကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေတာ တွေ့ရတော့ “ အို..” ဆိုပြီး ရင်တောင် ဖိုသွားတယ်။ ပြီးတော့ တစ်အိမ်လုံးမှာ သူနဲ့ငါနှစ်ဦးနှစ်ယောက်ထဲပါလား ဆိုတဲ့ အသိဝင်လာတော့ ကြောက်စိတ်လိုလို ဘာလိုလိုဖြစ်လာမိတယ်။
“ နင် ကလဲ ဘာကြည့်တာလဲ မမြင်ဖူးတာကြနေတာပဲ..” လို့ လွှတ်ခနဲ့ ပြောမိပြီးမှ စကားမှားသွားမှန်းသိလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ စကားဆိုတာက ပြောပြီးရင် ပြန်နှုတ်လို့မှ မရတာ။ အောင်အောင်ကလဲ ရတဲ့အခွင့်အရေးကို ဘယ်လက်လွှတ်ခံပါ့မလဲ။
“ မမြင်ဖူးတာ မဟုတ်ဘူးဟ နင်ကလှလို့..”
“ ဟာ နင်နော် အဆန်းလုပ်ပြီး ပြောနေ..”
“ အဆန်းလုပ်တာ မဟုတ်ဘူးဟ နင်က တကယ် မိုက်တယ်..”
“ ဟာ ပေါက်ကရတွေမပြောနဲ့ ငါ မေယမင်းကို တိုင်လိုက်မယ်..”
“ တိုင်ပေါ့ ငါက အမှန်ပြောတာပဲ..”
ပြောလေ ဆိုးလေ ဖြစ်မှာဆိုးလို့ ဘာမှမပြောတော့ဘဲ လက်ထဲက ကိုကာခွက်ကိုပဲ ငုံ့သောက်နေလိုက်တယ်။ ခေါင်းငုံ့ထားပေမယ့် အောင်အောင် ဘာများလုပ်မလဲလို့ စူးစမ်းစိတ်နဲ့ မျက်လုံးထောင့်ကနေအကဲခတ်နေမိတယ်။
အောင်အောင်ကလဲ စကားပြောရာက အိဖက်ကို သူ့ကိုယ်လုံးကို ရွေ့လာတာ သိရတယ်။ အိတို့ထိုင်နေတာကလဲ နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာခုံပေါ်မှာ ဆိုတော့ ကြားမှာ အတားအဆီးကလဲ ရှိမနေဘူး။
“ အိထွေး..”
အောင်အောင့် ခေါ်သံက ခြောက်ကပ်ကပ်နဲ့ တစ်စုံတစ်ခုကို ကြိုးစား နေရသလိုပဲ။
“ အင်..” လို့ အိ ပါးစပ်ကလဲ အလိုလို ထွက်သွားသလို အောင်အောင့်ကို မော့ကြည့်မိတယ်။ အောင်အောင်မျက်လုံးတွေက ကာမအခိုးတွေ အရက်အခိုးတွေ ရောယှက်နေသလိုပဲ။ အိ လက်ကို ဖမ်းဆုပ်ပြီး
“ အိထွေး ငါတို့က တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်သိတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောမယ် ငါနင့်ကို သဘောကျတယ်ဟာ..”
“ ဟာ အောင်အောင်နော် မဟုတ်တာ နင့်မှာ မေယမင်း တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာကို..” လို့ ပြန်ပြောတော့
“ မသိဘူးကွာ ငါသိတာ နင့်ကို သဘောကျတာပဲသိတယ်..” ပြောလဲပြော အိ ကိုလဲ အတင်းဆွဲဖက်တော့တာပဲ အိလဲဘယ်ခံမလဲ ။ အတင်းရုန်းပြီး
“ မလုပ်နဲ့နော် ငါမကြိုက်ဘူး..”
“ ငါတော့ ကြိုက်တယ်..” ဆိုပြီး အိ ရုန်းနေတဲ့ လက်တွေကို အတင်းချုပ်ပြီး အိ ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို အတင်းနမ်းစုပ်တော့တာပဲ။ အရက်နံ့တွေနဲ့အတူ သူ့လျှာကြီးက အိရဲ့ ပါးစပ်ထဲ တလစပ် မွှေနှောက်နေတော့ အိလဲသူချုပ်ထားတဲ့ကြားကပဲ လက်သီးဆုပ်နဲ့ သူ့ရင်ဘတ်ကိုထုရင်း ခေါင်းခါလို့ သူ့သူ့အနမ်းကို ရှောင်တိမ်းနေမိရော။ နှုတ်ခမ်းစုပ်မရတော့ အောင်အောင်ရယ်လေ အိ နို့အစုံကို အကျီင်္အပေါ်ကနေ စုံကိုင်ညှစ်တော့တာပဲ။
“ အားး နာတယ် နာတယ် ဖေလိုးမသား တအားပဲ..”
အိ လဲ ရုန်းလဲရုန်း ဆဲလဲပဲ ဆဲလိုက်မိတယ်။ အိ အဲ့လို ဆဲတာက အောင်အောင့်ရဲ့ တဏှာစိတ်ကို များဆွပေးသလို ဖြစ်သွားလား မသိဘူး။ သူကပိုအားထည့်ညှစ်လာတော့ အိ နို့လေးတွေ သူ့ရဲ့လက်ထဲမှာ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်က ကုလားနံပြားရိုက်ဖို့ ဂျုံနယ်သလို အနယ်ခံနေရတယ်။ ပါးစပ်ကလဲ
“ ဖေလိုးမသား မဟုတ်ဘူး နင့်ကိုလိုးမယ့် နင့်လင်..” တဲ့။ သူ့ပါးစပ်က စကားတွေကြားရတာ ရင်ပိုဖိုလာတယ်။
“ ဟင့်အင်း မလိုးနဲ့ မလိုးနဲ့..” ကြည့်စမ်း အိ ပါးစပ်ကလဲ ပေါက်ပေါက်ရှာရှာအဲ့လိုစကားတွေထွက်သွားတော့
“ မရဘူးလိုးမယ် နင့်စောက်ပတ်ကို ဗွက်ပေါက်အောင်ကို လိုးမှာ..” အောင်အောင့် စကားကြားပြီး အိ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ပွက်ခနဲ့တောင် ထွက်ကျတာ ကျမ စိတ်ပျော့လို့လားဟင်။
................................
အခန်း (၂၁)
တကယ်ဆိုရင် အိ လဲ ဦးထွန်း လိုးပြီးနောက်ပိုင်း အဲ့ အရသာကို ပြန်တမ်းတ နေမိပေမယ့် မိန်းခလေးပီပီ မြိုသိပ်ထားခဲ့ရတာ။ ခုလို အောင်အောင်က အကြမ်းဖက်လာတော့ လူကငြင်းနေပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ် ကမငြင်းနိုင်ဖြစ်နေရော။ နောက်ပြီး အောင်အောင်ကလဲ သူတို့တွေ့နေကြမို့ မေယမင်းကို အပီလိုးမယ် ဆိုပြီး ဖီးဆေးကို အရက်နဲ့ သောက်ထားတာ တဲ့။ အာ့က နောက်မှသူပြောပြလို့ သိရတာလေ။
ဆေးအရှိန်ရယ် အရက်ရယ် ပြီးတော့ နှစ်ယောက်တည်းဆိုတဲ့ အခွင့်အရေးရယ်ကြောင့် သူ့စိတ်တွေကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့ အိ က သူရဲ့ သားကောင်ဖြစ်ရပြီပေါ့။
“ အား တအားမညှစ်နဲ့လေ နာလို့ သေတော့မယ်..” မာန်တက်ပြီး အိ နို့လေးကို အတင်းနယ်နေချေနေလို့ နာလွန်းလို့ ပြောမိမှ
“ ဆောရီး..ဆောရီး ငါနဲနဲ ထန်သွားတယ်..”
နို့ကို ကိုင်နေတဲ့ လက်ကို နို့က ဖယ်ပြီး အိ ရဲ့ တင်ပါးအိအိကြီးတွေ ပွတ်သပ်ချေနယ်နေပြန်ရော အိ အတွက်ကတော့ တစ်မျိုးတစ်ဘာသာ အရသာထူးနေရတယ်လေ။ ဦးထွန်းနဲ့တုန်းက နူးနူးညံ့ညံ့ညင်ညင်သာသာနဲ့ ကာမအရသာကို ပေးစွမ်းတာကြုံခံခဲ့ရသလို။ ခု အောင်အောင်နဲ့ကြတော့ ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း ခက်ခက်ထန်ထန်နဲ့ ကာမအရသာကို ခံစားနေရပြန်တယ်။
အောင်အောင် က အိ ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်နေချေနေတာမှ အသက်ရှူသံတွေက အဟင်းဟင်း နဲ့ နွားသိုးကြီးလိုပဲ။ နောက်တော့ အိ ရဲ့ အကျီင်္ကိုအတင်းဆွဲချွတ်လို့
“ ဟာ.တအားမလုပ်နဲ့ ပြဲကုန်တော့မှာပဲ..”
“ အဲ့ဒါဆို နင်ချွတ်ပေး..”
မချွတ်ပေးရင် ပြဲမှာစိုးတာနဲ့ အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးလိုက်ရတယ်။ အပေါ်အင်္ကျီ ကွျတ်သွားတော့ အိ ရဲ့ နို့လေးတွေက ဘရာထဲမှာ အံဝင်ခွင်ကျလေးရယ်ပါ။ အိ က အစထဲက ပြောသားပဲ။ အိ က ဖင်သာ ကြီးတာ နို့ကမထွားဘူးလေ။ အာ့ကိုပဲ အောင်အောင် က ဘရာကို တွန်းတင်လိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ နို့တွေကို အငမ်းမရ စို့ရင်း
“ ဟာ အိထွေးရာ နင့်နို့လေးတွေက လုံးကျစ်နေတာပဲ ယမင်းတို့ နို့တွေကဖြင့် ပျော့ပြဲနေတာပဲ..”
“ ဟင့်. ခုမှ ပျော့သလေးဘာလေးနဲ့ အစကတော့ အာ့ပဲ ကြိုက်နေတာ မဟုတ်လား..”
“ အဲ့ဒါက နင်ဟာ မရခင်ကပါ နောက်ဆို နင့်ကိုပဲ ချစ်တော့မယ်...”
“ ဟင့်အင်း.ဟင့်အင်း.မရပူးနော် ခုတောင် မဖြစ်သင့်ဘူး..”
“ ဘာလို့မဖြစ်သင့်ရမလဲ နောက်မှစွဲနေမယ်..”
“ ဟင့်အင်း.ဟင့်အင်း..” နဲ့သာ အိ ပါးစပ်ကငြင်းနေပေမယ့် အိ နို့ကိုစို့နေတဲ့ သူ့ရဲ့ခေါင်းကို လက်ချောင်းတွေထိုးဖွလို့ မျက်လုံးလေးမှေးပြီး အရသာခံနေမိတယ်။ အောင်အောင်ရယ်လေ နို့ကိုလဲစို့ရင်း အိခါးကထမိန်ကို ဖြေချွတ်ချလိုက်တော့ အိ တစ်ကိုယ်လုံး ပင်တီပန်းရောင်လေးသာ ကျန်တော့တယ်။
ပန်းရောင် ပင်တီအောက်က အိ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးကတော့ ရှေ့ပြေးအရေတွေနဲ့ ပင်တီလေးတောင်ကွက်နေပြီ။ အောင်အောင့် လက်တွေက ဒူးလောက်ကနေ အပေါ်ဘက်ကို လျောတိုက်တက်လာပြီး အိ စောက်ဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်လိုက်ရင်ပဲ
“ အဟင့်..အင့်..” ဆိုပြိီး ဖင်လေးတောင် ကော့ပေးမိတယ်။ အောင်အောင်ကလဲ ပင်တီအပေါ်ကနေကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လက်ခလယ်နဲ့ ထက်အောက်စုန်ဆန် ပွတ်ပေးနေတော့ အပေါ်အရောက် အစိလေးကိုလာထိတိုင်း အထဲမှာကျင်ကနဲ့ကျင့်ကနဲ့ ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီး လူလဲ တွန့်ခနဲ့ တွန့်ခနဲ့ဖြစ်သွားရသလို နှုတ်ကလဲပဲ
“ ဟင့်..အင့်.အ..အ...” ဆိုတဲ့ သံစဉ်တွေကလဲ အလိုအလျှောက်ထွက်ကြလာရရော။
အိ လဲ အောင်အောင့် ပုခုံးပေါ် မေးလေးတင်လို တအိအိနဲ့ ဝက်မလေးလို ငြီးနေမိတယ်။ အောင်အောင်ကလဲ စိတ်တွေတအားထန်လာတော့ ပင်တီကို အားမလို အားမရနဲ့ မချွတ်ပဲဆွဲဖြဲပစ်လိုက်တော့ “ ဗြိ.ဗျစ်..” ဆိုပြီး ပင်တီလေး ပြဲပြတ်ပါသွားသလို လက်တစ်အုပ်လောက်ရှိတဲ့ အိ စောက်ဖုတ်လေးက စောက်မွှေးလေးတွေ မလုံ့တလုံ ဖုံးလျှက်ပေါ်လာတော့ အောင်အောင်က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖြဲကြည့်ရင်း
“ ဟာ အိထွေးရာ နင့်စောက်ပတ်က လှချက်ကွာ..” တဲ့။
“ ဟာ..ရှက်စရာကြီး ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ..”
“ လျှောက်ပြောတာ မဟုတ်ဘူးဟ တကယ်ပြောတာ လိုးလို့ကောင်းလိုက်မယ့် ဖြစ်ခြင်း..” ဆိုပြီး အသဲယားလာလို့ ထင်တယ်။ အိ စောက်ဖုတ်လေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆွဲကုတ်လိုက်တာမို့
“ အာ..နာတယ်ဟ သူ့အသား မဟုတ်တိုင်း အရမ်းအရမ်းပဲ..” ဆိုတော့ မှ
“ ဆောရီး..ဆောရီး လာအခန်းထဲ သွားရအောင်နော်..” တဲ့။
အဲ့ကျမှ ဧည့်ခန်းမှာ ဖြစ်နေမှန်း သတိထားမိတော့တယ်။ အောင်အောင်က အိ ကို ဆတ်ခနဲ့ ကောက်ပွေ့ပြီး အိပ်ခန်းရှိရာကို သွားလေတော့ ယက်ကန်ယက်ကန်နဲ့ ပါသွားခဲ့ရပြီပေါ့။
..............................
အခန်း (၂၂)
အခန်းထဲ ရောက်တော့ အိ ကို ကုတင်ပေါ်တင်းပါးလွဲ တင်ပေးပြီး သူကတော့ အဝတ်တွေချွတ်လိုက်တယ်။ အိ ကတော့ သတိလက်လွတ်နဲ့ အောင်အောင်လုပ်သမျှ ငေးကြည့်နေမိတယ်။ အောင်အောင်က လူငယ်ပေမယ့် အားကစားမလိုက်စားလို့ ထင်တယ်။ ဦးထွန်းလို မာဆယ်တွေ ဘာတွေမရှိဘူး။ လူကလဲ ခပ်ပိန်ပိန်ဆိုမို့ ရင်ဘတ်ကလဲ သာမာန်ပါပဲ။
အဲ..အောက်က ပုဆိုးချွတ်လိုက်တော့ အမွှေးမဲမဲနက်နက်တွေကြားက မြွေဟောက်တစ်ကောင်လို မာန်ဖီနေတဲ့ လီးကြီးကတော့ ဖြင့် ဦးထွန်းလို မမဲဘူး။ အသားရောင်လိုပဲ ထိပ်က မှိုပွင့်ကြီးကတော့ ရဲရဲကြီးပေါ့။ ဒါပေမယ့် မြင်တာနဲ့ သိလိုက်တာကတော့ ဦးထွန်းထက် သေးတာကိုပေါ့။ အောင်အောင်က ပုဆိုးချွတ်ပြီးတာနဲ့ အိ ရှေ့ကိုလာရပ်တော့ ကုတင်မှာထိုင်နေတဲ့ အိ မျက်နှာနဲ့ သူ့လီးက ရေပြင်ညီ အနေအထား ဖြစ်နေရော။
“ ရော့ အိထွေး ငါ့လီးကိုစုပ်ပေး..” တဲ့။ အထက်စီးကနေခိုင်းနေတာမို့ စိတ်ထဲမှာခိုးလိုးခုလို့ ဖြစ်သွားတာမို့
“ ဘာလို့ စုပ်ရမှာလဲ မစုပ်ပါပူး..” လို့ ပြောလဲပြော ခေါင်းကိုလဲ နောက်ကို ဆုတ်ပြီးဖယ်လိုက်တာပေါ့။
“ ဟာ နင်ကလဲ စုပ်ပါဆို..”
“ မစုပ်ပါဘူး..” အိ ကငြင်းနေတော့ အောင်အောင်က စိတ်မရှည်တော့တာကြောင့် အိ ရဲ့ ငယ်ထိပ်နားဆီက ဆံပင်တွေကို သူ့ညာလက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဆောင့်ဆွဲလို့ သူ့လီးရှိရာကို အိ ပါးစပ်နဲ့ တေ့ပေးတော့တာပဲ။
“ အ..အားး..” ဆံပင်ကိုဆောင့်ဆွဲခံရလို့ နာကျင်မှုကြောင့် အသံထွက်ငြီးငြူမှုကြောင့် ဟ သွားတဲ့ အိ ပါးစပ်ပေါက်ကို သူ့လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်တာမို့
“ အု..အွတ်..” အာခေါင်ကိုထောက်ပြီး အသက်ရှူတောင်မှားပြီး ပျို့အန်မိတယ်။ မျက်ရည်တွေဝဲအောင် အခံရခက်နေတဲ့ အိ ကိုတွေ့တာတောင် မသနားဘဲ အပြင်ပြန်ရောက်သွားတဲ့ သူ့လီးကိုပဲ အတင်းပြန်ထိုးသွင်းနေတယ်။
“ နင်ကလဲ စုပ်စမ်းပါဆို..” ပါးစပ်ကလဲ အတင်းခိုင်းနေတာမို့ အိ လဲသူ့လီးကြီးကိုပါးစပ်ထဲ ငုံထားပြီး အထဲရောက်နေတဲ့ ဒစ်ကားကားကြီးကို လျှာနဲ့ရစ်ပတ်ပြီးကစားပေးလိုက်တော့
“ အားးး..ကောင်းတယ်. ကောင်းတယ်.လုပ်လုပ်..”
အောင်အောင် တစ်ယောက် လီးကြီးကို အိပါးစပ်ထဲ ကော့ကော့ထိုးပြီး အော်နေရော။ အိ ကလဲ သူ့လီးကြီးအာခေါင်မထောက်အောင် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ထိန်းထားပြီး ရေခဲချောင်းစုပ်သလို အားရပါရ စုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ အိ အစုပ်ပဲတော်လို့လား သူကပဲ ဖီးဆေးတွေသောက်ထားလို့လား မသိပူး။ ရှေ့ပြေးအရေတွေကထွက်လာလိုက်တာ ပါးစပ်ထဲမှာ ပြည့်လာရော။
ထွေးထုတ်မယ် လုပ်ပေမယ့် အောင်အောင်က လီးကို အပြင် ပေးမထွက်ဘဲ အတင်း ထိုးကပ်ထားတာမို့ အိ လဲ သူ့အရေညှီစို့စို့တွေကို မရွံမရှာ မြိုချရတော့တာပေါ့။ တော်တော်လေး ကြာတော့
“ တော်ပြီ တော်ပြီ လိုးချင်ပြီဟာ..” ဆိုပြီး သူ့လီးကို အိ ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး အိ ကို ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်တော့ ဖင်ကကုတင်စောင်းမှာတင်ပြီး ခြေတွေကအောက်ကို ကျနေတော့ ကုတင်စောင်းလိုးဖို့ အဆင်သင့်ပုံစံ ဖြစ်သွားတာပေါ့။ သူလိုးတော့မယ်ဆိုတာ သိနေတာတောင် မိန်းခလေးပီပီ ပေါင်နှစ်လုံးကို တင်းတင်းလေးစေ့ ထားမိတယ်။ အာ့ကို အောင်အောင်တွေ့တော့
“ ကျွတ်..ပေါင်ဖြဲထားလေဟာ..” ပြောလဲပြော အိ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ အိ ရဲ့အရေတွေ လူးလိမ်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးက ပြဲပြဲလေး ဖြစ်သွားရော အောင်အောင်က ပေါင်ကြားထဲဝင်ရပ်ပြီး သူ့လီးကို အိရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ပြီး ပခုံးနှစ်ဖက်ကိုစုံကိုင်ပြီး ခါးအားနဲ့ ဆောင့်လိုးတော့
“ ဖွတ်. ..” ဆိုတဲ့ အသံနဲ့ အတူ အိ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို သု့လီးကြီးက နခမ်းသားတွေကို ပွတ်ဆွဲပြီး ပြေးဝင်လာတော့
“ အမလေး.အ.အ..” လို့ နှုတ်ကငြီးမိသလို မပြောတတ်တဲ့ အရသာကလဲရှင် ကောင်းလိုက်တာ မျက်လုံးလေးတွေစင်းကျသွားသလို အောက်နခမ်းလေးကို အပေါ်သွားလေးတွေနဲ့ ကိုက်ပြီး လီးအရသာကို ခံစားနေမိတယ်။
အောင်အောင်ကလဲ အိ ရဲ့လီးဝင်လို့ ဖီးတက်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး သူ့လီးကို အိ ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ပန်းပဲဖိုက ဖားဖိုထိုးသလို တဖုန်းဖုန်းနဲ့ မဆက်မပြတ်လိုးလေတော့ အိ တစ်ယောက် အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်သလို ဖြစ်ပြီး သူ့ကျောပြင်ကို အတင်းဖက်ပြီး ပါးစပ်ကလဲ အမည်မဖေါ်နိုင်တဲ့ သံစဉ်တွေနဲ့အတူ ကာမအရသာကို ခံစားနေမိပါတော့တယ်ရှင်။
............................................
အခန်း (၂၃)
အောင်အောင်က မှောက်လိုးနေရာကနေ သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့
“ မှောက် လိုက်..” တဲ့။
“ ဟမ်..” ဘာဆိုတာကို နားမလည်လို့ “ ဟမ်..” ဆိုပြီး သူ့ကိုမျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ အိ ကို
“ မှောက်ခိုင်းတာ ဟ နင့်ဖင်ကြီးက ကားနေတော့ အာ့ကြီး ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့ နင့်ကို ခွေးလိုးလိုးမလို့..”
ကြမ်းလွန်းတဲ့ သူ့စကားတွေကြောင့် စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုကြီးဖြစ်မှန်း မသိဘူး။ ရှက်လဲ ရှက်သလို နားထောင်ရတာ ရင်ဖိုပြီး သဘောလဲကျသလိုလိုကြီး
“ ဟာ..နင်ကလဲ ဘယ်လိုပြောမှန်းမသိဘူး ပက်စက်လိုက်တာ..” လို့စောဒကတက်တော့
“ လိုးတဲ့နေရာမှာ အဲ့လိုကြမ်းကြမ်းပြောမှ ပိုဖီးလာတာ ဟ လုပ်ပါ မှောက်မှောက်..” ဆိုပြီး အိရဲ့ ဖင်ကြီးကို ဆွဲမှောက်လိုက်တော့ အိ လေ ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လျှက် ဖင်ကုန်းပေးသလို ဖြစ်သွားရော။ အောင်အောင်က အိခါးကိုဆွဲပြီး ဖင်ကို အသင့်အနေအထားပြင်လိုက်ပြီး
“ ဝိုးးးအားရစရာကြီးကွာ မိုက်တယ်..”
“ ဘာဖြစ်ပြန်တာလဲ..” လို့ အိကမေးတော့
“ နင့် စောက်ပတ် လေ ငါ့လီးတောင် အားငယ်သွားတယ် နင့် စောက်ပတ်က နီဂရိုးလီးနဲ့ လိုးပေးရမှာ နဲတာကြီး မဟုတ်ဘူး..”
သူ့အပြောကြောင့် အိ နှုတ်ကအလိုလို “ ဟင့်..” လို့ ထွက်ပြီးညုတဲ့ ပုံတောင် ပေါက်သွားလို့
“ မဟင့် နဲ့ နင့်စောက်ပတ်ကမုန့်ပေါင်း လိုးလို့ကောင်းမှကောင်း..”
“ ဟာ တော်ပြီဟာ ဘာတွေလျှောက်ပြောနေမှန်းမသိပူး..”
ပါးစပ်ကသာ အဲ့လို ပြောနေပေမယ့် အိ လေ သူ့လီးသွင်းလာမှာကို မျှော်နေမိတယ်။ အပြာ စာအုပ်တွေထဲ ကလို လိုးပေးပါတော့လို့ မပြောရဲပေမယ့် အိ စောက်ဖုတ်လေးကတော့ လိုးပေးပါလို့ ပွစိပွစိနဲ့ အချက်ပြနေတာကို ကိုယ့်ဖာသာတော့ သိနေတယ်။
အောင်အောင် ပြောတာလဲ မမှားပါဘူး။ အစထဲက အိ တို့ အမျိုးက ဖင်ကြီးတယ်။ နောက် အိ ကလီးနဲ့ တည့်တာလဲ ပါမယ် ထင်တယ်။ ဦးထွန်း လိုးပြီးထဲက အိ ဖင်ကြီးကပိုကားလာ ပိုထွားလာလို့ အိလမ်းလျှောက်ရင် နောက်ကနေကြည့်ပြီးယောက်ျားလေးတွေ စိတ်နဲ့ လိုးနေတာကို သတိထားမိတယ်။ ဒါကလဲ စန္ဒာသိန်းတို့ ပြောလို့ပါ။
“ အိထွေးရေ စိတ်နဲ့လုပ်တိုင်းတာ ဗိုက်ကြီးရင် နင်တော့ မိီးဖွားခန်းကနေ ထွက်ရမှာမဟုတ်ဘူး..” တဲ့။
“ ဟင် ဘာလို့လဲ..”
“ ဘာလို့ရမလဲ နင်ကလဲ အ ချက်..နင်ရှေ့ကသွားရင် နောက်ကကြည့်နေတဲ့ ဘဲတွေက နင့်ဖင်ကို ပြစ်မှားနေကြတာလေ..” တဲ့။
“ အို..” လို့ ရှက်ရှက်နဲ့ ပြောလိုက်ရပေမယ့် သူတို့ပြောသလို ဟုတ်မဟုတ် အကဲခတ်ကြည့်တော့ တကယ်ပါပဲ ။ လူတောင် လမ်းလျှောက်ရတာ ကွတတဖြစ်ချင်တယ်။ ခုလဲ အောင်အောင်က အိ ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး အားရပါးရ ပြောနေတော့ ရှက်ရမလိုလို ဂုဏ်ပဲယူရ မလိုလို။
နောက်တော့ အိ ရဲ့နောက်ကို ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လက်ခလယ်နဲ့ သုံးလေးချက် အထိုးအထုတ်လုပ်ပြီး လမ်းကြောင်းဖွင့်တော့ အိ မှာကအဟင့် အဟင့်နဲ့ ဖင်ကို ကော့ကန်ကားနေရော။ ပြီးမှ အိခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကို စုံကိုင်ပြီး သူ့လီးကို မညှာမတာဆောင့်သွင်းတော့ ဝင်လာတဲ့ လီးအရသာက ဘာနဲ့မှနှိုင်းမရအောင် ကောင်းလွန်းလို့
“ အီး...” ဆိုတဲ့ သံရှည်ကြီးဆွဲလို့ အိ ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လီးကြီးအဆုံးမဝင် ဝင်အောင် နောက်ကိုကော့ပေးလိုက်တယ်။ လီးဝင်တာနဲ့ အောင်အောင်ရယ်လေ အိ ခါးကိုစုံကိုင်ပြီး တလစပ် အသေ ပစ်လိုးတော့တာပဲ။
“ ဘွတ် ဘတ်.ဖွတ်.ဖွတ် ဘတ် ဘွတ်....” ဆိုတဲ့ လီးနဲ့စောက်ဖုတ် အတွေ့မှာသံစဉ်မျိုးစုံတွေ ထွက်နေသလို သူဆောင့်လိုက်တိုင်း အိ နှုတ်ကလဲ “ အင့်.ဟင့်..” နဲ့စီးချက်လိုက်နေမိတယ်။
အိ ဘဝမှာ ကာမဂိတ်ဆုံးနှစ်ကြိမ်ကြုံရတာမှာ။တစ်မျိုးတစ်ဘာသာခြားနေတယ်။
ဦးထွန်းတုန်းကတော့ ငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်း ညင်ညင်သာသာနဲ့ ချော့မော့ပြီး ပန်းတိုင်ဝင်ခိုင်းတယ်။ ခုအောင်အောင်ကြတော့ မြန်မာ့လက်ဝှေ့ထိုးသတ်သလို ကြမ်းပေ့ရမ်းပေ့။ တော်သေးတယ် ။ အိ က ဦးထွန်းအလိုးခံပြီးသားမို့ သူကြမ်းတာကို ခံနိုင်တာ ။ သူသာအရင်ဆုံး လိုးရင် အိ စောက်ဖုတ်လေး စုပ်ပြတ်သတ်သွားမယ်ထင်တယ်။
ဘာပြောပြော သူကြမ်းကြမ်းလိုးတာကိုလဲ သဘောကျနေမိပြန်တယ်။
“ ဟာ..အသံတွေ တအားထွက်နေတယ်..” တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ အသံတွေ ထွက်နေလို့ သူ့ကိုပြောတော့
“ ထွက်မှာပေါ့ ဟ နင်စောက်ပတ်က အရေတွေက အိုင်ထွန်းနေတာ..” တဲ့။ သူအဲ့လို ပြောတော့လဲ ရှက်မိပြန်ရော
“ ဟင့်.ဟင့်..”
“ ဟင့် မနေနဲ့ ငါးလိုးတာကောင်းလား..” လို့ မေးတော့ အပြာစာအုပ်တွေ ဖတ်ဖူးတယ်။ စာအုပ်ထဲမှာတော့ မိန်းခလေးက ကောင်းတယ် တအားကောင်းတယ် လိုးပေးပါနဲ့ ပြောကြတယ်။ ခု အိကြတော့ အဲ့လို မပြောရဲပါဘူး။
“ ဟာ.မမေးနဲ့ဟာ..”
“ အေး..မပြောရင် ပြောအောင်ကို လိုးမယ်..”
ဆိုပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ဆောင့်လိုးတာ အိ မလဲသွားအောင် ကုတင်ပေါ် လက်ထောက်ထားရတယ်။ သူ့ကိုသာ ပါးစပ်ကပြန်မပြောပေမယ့် သူလိုးတာကို ကောင်းလွန်းလို့ သူဆောင်လိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ်လေး ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲက ကျဉ်သလိုလို ယားသလိုလိုရွသလိုလိုဖြစ်နေတဲ့ ဝေဒနာတွေဟာ သူဆောင့်လိုးလေ အရသာရှိလေမို့ စိတ်ကပျော့ပျော့နဲ့ ကျမ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေပါလေရောရှင်။
.....................................................
အခန်း (၂၄)
နောက်တော့ အောင်အောင်လဲ ပြီးချင်လာတော့ အိ ရဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို စုံကိုင်ပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ အားရပါးရဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။
“ အားးးအ.အီး.. အီး..” ဆိုတဲ့ ဗျည်းမပါတဲ့ သရသံတွေ ထွက်ပြီး သူ့လီးကိုအိ ထဲအဆုံးထိ ထိုးသွင်းပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ သုတ်ရေတွေကို ပန်းထည့်ပြီး အိ ကျောပေါ် မေးတင်ပြီး ဝက်မှိန်းမှိန်းတော့ အိ လဲ ခွေကျသွားတာမို့ ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တစ်ခြမ်းမှောက်လျှက်ကြီး နှစ်ယောက်သား ထပ်လျှက်ပေါ့။
မောရတဲ့အထဲ သူကအပေါ်က ဖိထားတော့ အသက်တောင်မရှူနိုင်တော့လို့
“ ဖယ်တော့လေ သေတော့မှာပဲ..”
“ ဟာ နင်ကလဲ လိုးလို့သေတာ မရှိပါဘူးဟ..”
“ ဟဲ့ လိုးလို့မဟုတ်ပူး နင်ဖိထားလို့ အသက်တောင်မရှူနိုင်ဘူး..”
အဲ့ကြမှ အိ ပေါ်က ဆင်းပြီး ကုတင်ပေါ် ပိုးလိုးပက်လက် အိပ်နေရောအိ လဲ သူ့ဘေးမှာ ခွေခွေလေးအိပ်ပြီး အမောဖြေနေရတယ်။ ခနနေအမောပြေတော့မှ အောင်အောင်က အိ နဖူးက ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့သပ်တင်ပေးပြီး
“ အိထွေးရာ နင့်ကိုငါချစ်သွားပြီဟာ..” တဲ့။
“ ဟာ.ဘယ်ဖြစ်မလဲ ယမင်းတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာ..”
“ ရှိရှိပေါ့ နင့်ကိုပိုချစ်တာ..”
“ မဟုတ်တာ..”
“ ဟုတ်တယ် နင့်ကို ချစ်မဝဘူး..”
“ ပိုမနေနဲ့ ယမင်းနဲ့ကျလဲအဲ့လိုပဲ ပြောနေကြ မဟုတ်လား..”
“ မပြောပါဘူးဟာ ငါအစထဲက နင့်ကိုသဘောကျတာ နင်က အတည်ကြီးလုပ်နေလို့ ယမင်းနဲ့ ဖြစ်သွားတာ..”
“ ယုံအောင်လဲ ဖြီးပါနော်..”
“ တကယ်ပါဆို အခု နင့်ကို ချစ်ရတော့ ပိုစွဲသွားပြီ..”
“ ဘာမှလဲ မဆိုင်ပူး..”
“ ဆိုင်တာပေါ့ဟ ယမင်းထက် နင်က ပိုလိုးလို့ ကောင်းတယ်..”
လိုးနေချိန်ကဘယ်လိုပဲပြောပြော ခုလို အချိန်ပြောခံရတော့ ရှက်တာပေါ့။
“ ဟာ.မသာနော်)..”
“ တကယ်ပါဆို နင့်ဖင်ကြီးတွေက ကားနေတာပဲ မြင်တာနဲ့ လီးက တောင်လာရော..”
“ ပြောလေ ဆိုးလေပါလား..”
“ မယုံဘူးလား ဒီမှာကြည့်..” ဆိုပြီး သူ့လီးကိုကိုင်ပြတော့ ဟုတ်ပါ့စောစောကခွေနေတဲ့ လီးက ပါးပြင်ပြန်ထောင်လာရော။
“ ဟာ ခက်တာပဲ..”
“ မခက်ပါဘူးဟ သူက မဝသေးလို့တဲ့..”
“ ဟင့်အင်း ညစ်ပတ်နေပြီ ရေချိုးအုန်းမယ်..” ဆိုတော့ အောင်အောင်က အတူတူ ချိုးမယ်ဆိုပြီး အိ ကို ပွေ့ချီပြီး ရေချိုးခန်းကိုသွားတော့ အိလဲ စိတ်ထဲမှာ ကျေနပ်သလိုလို ကြည်နူးသလိုလိုနဲ့ သူများရီးစားကိုပဲ ကိုယ့်ရီးစားလို သဘောထားပြီး ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ သူ့လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ရင်းလိုက်သွားမိတော့တယ်။ ရေချိုးတော့ အိ ကိုယ်လုံးကို သဲသဲမဲမဲကြည့်နေတာမို့
“ နင် ငါ့ကို အဲ့လောက် ကြည့်နေရအောင် ယမင်းနဲ့ ဘာကွာလို့လဲ..”
“ ကွာတာပေါ့ဟ ပြောရရင် ယမင်းက နင့်ထက် နို့ကြီးတာပဲရှိတာ ခါးကလဲ တုတ်သေးတယ်..နောက်အဓိက က စောက်ပတ်ပဲ..”
“ အမ် အာ့က ဘာဖြစ်လို့..”
“ မှတ်ထား ယမင်းစောက်ပတ်က ညောင်ရွက်ပုံ အထက်ကားပြီး အောက်ရှူးသွားတာ.. နင်က စောက်ဖုတ်မုန့်ပေါင်း လိုးလေဖောင်းလေပဲ ကောင်းမှကောင်း..”
သူပြောတာဟုတ်မဟုတ်တော့ မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် သူအဲ့လိုပြောတာ ကြားရတော့ အိ အဖုတ်လေးက ရွလာပြီး အလိုးခံချင်လာတာကတော့ တကယ်ပါပဲ။
“ ဟင့်..ဟင့်..” လို့နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး အသံထွက်လိုက်တော့
“ အဲ့လိုလေးက ပိုလိုးချင်စရာလေးကွာ..”
ဆိုပြီး ရေချိုးပြီးစ အိ ကို ထပ်လိုးဖို့ အိပ်ခန်းဆီကို ပွေ့လို့ခေါ်သွားတာကို လက်ခံမိတာကလဲ အိ စိတ်ပျော့လို့လားရှင်။
........................................
အခန်း (၂၅)
အောင်အောင်က အိ ကို ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်ပြီးတော့
“ အိထွေး နင်အပေါ်ကနေ လိုးပေးဟာ..” တဲ့။
“ ဟာ ငါမလုပ်တတ်ပူး..” ဆိုတော့
“ လွယ်ပါတယ်ဟာ ဘာမှမခက်ဘူး..” ဆိုပြီး သူကပက်လက်လှန်အိပ် ပြီး အိ ကို “ လာ..” ဆိုပြီး သူ့အပေါ်ကို တက်ဖို့ လက်ကို ဆွဲခေါ်တာမို့ အိ လဲ မတ်တပ်ရပ်ပြီး သူ့အပေါ်ခြေတစ်ချောင်းကျော်ပြီး ခွရပျလိုကျတယျ။
“ အေး ဟုတ်ပြီး ထိုင်ချလိုက်..” တဲ့။
လက်တွေ့သာ မကြုံဖူးပေမယ့် အပြာကားတွေ ကြည့်ဖူးတာမို့ အနေအထား ဘယ်လိုဆိုတာတော့ သိနေတယ်။ သူ့ပေါင်ခွကြားကို ချိန်ဆလို့ ဆောင့်ကြောင် ့ထိုင်လိုက်တယ်။ ဖင်ကိုတော့ အောက်ထိ မရောက်အောင် အပေါ် ကြွထားတာပေါ့။ အောင်အောင် က အိရဲ့ ဖောင်ကားနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ကြည့်ပြီး အံ့တွေတောင်ကြိတ်နေတော့ အိ တောင် ခပ်လန့်လန့်ဖြစ်နေတယ်။
“ အောက်ကိုချလေ နင့်ဖင်ကြီးမြှောက်မထားနဲ့ ငါ့လီးကိုတည့်အောင်ထိုင်ချ..” တဲ့။
“ ဟင့်..” လို့ ကြာသံလေး ပေးမျက်စောင်းလေး ထိုးတော့ သူပိုပြီး စိတ်ထန်လာတယ် ထင်တယ်။ အိ ဖင်ကြီးကိုစုံကိုင်လို့ ဆွဲချလိုက်ရော။ ဒါပေမယ့် လီးက အပေါက်ထဲ တည့်တည့်မဝင်ဘဲ ချော်ပြီး အစိကို ကော်ထိုးပြီးဆီးခုံမှာ လာကပ်နေတယ်။ အစိကိုကော်ထိုးခံလိုက်ရတော့ ဓာတ်လိုက်ခံလိုက်ရသလိုကျင်ပြီး ချော်သွားတဲ့သူ့ရဲ့လီးကြီးကို မဝင်ရမလားလို့ မချင့်မရဲ ဖြစ်ပြီး အိ ကိုယ်တိုင်ပဲ သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး အပေါက်တည့်တည့်တေ့ပေးပြီး ဖိထိုင်ချလိုက်မှ
“ ဖွတ်..” ဆိုတဲ့ အသံပေးပြီး လီးကြီးက အတွင်း နခမ်းသားနံရံတွေကို ပွတ်ဆွဲလို့ သားအိမ်ဝထိ ရောက်သွားတယ်။ အိ စောက်ဖုတ်လေးကလဲ သူလိုချင်တာကို ရသွားလို့ ထင်တယ်။ အထဲက အချက်ပြ အရေတွေပွက်ခနဲ့ ထွက်လာတယ်။ အဆုံးထိဝင်သွားတဲ့ လီးကြီးကို ပြန်ထွက်မှာစိုးသလို ခံစားချက်နဲ့ အတင်းဖိကပ်ထားမိတယ်လေ။
အိ ကသာ ပြန်မထွက်စေချင်ပေမယ့် အောင်အောင်ကတော့ လီးအယားမပြေလို့ ဆောင့်ချင်နေတာမို့ အိဖင်ကြီးကို ဆွဲမြှောက်ပြီးဆောင့်ဖို့ လုပ်နေတာကို အိက အမြှောက်မခံဘဲ ဆီးခုံချင်းအတင်းကပ်ထားပြီး ကြိတ်ပွတ်နေလိုက်တယ်။
“ အိထွေး ဆောင့်ပါဟ ဆောင့်ပေး ဆောင့်ပေး..” နဲ့ ခလေးမုန့်ပူဆာသလို ပူဆာနေရော။ အိ လဲ ကြိတ်ပွတ်လိုက်ရလို့ အာသာပြေလာတာမို့ ဖင်ကြီးကို မြှောက်ခါမြှောက်ခါနဲ့ ဆောင့်ပေးလိုက်တော့
“ အားးအ.အီးး အီးး .ရှီုးး ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်ကွာ..”
ဆိုပြီး မျက်လုံးမှိတ်လို့ စောက်ပတ်အရသာကို ခံနေတဲ့ အောင်အောင့်ရဲ့ မျက်နှာကို မြင်ရတော့ အိ စိတ်တွေလဲ ပိုပြင်းလာပြီး အားပါပါနဲ့ ဆောင့်လိုးပေးနေမိတယ်။ အရေတွေက နှစ်ယောက်လုံးဆီက ထွက်တာမို့ လီးအဝင်အထွက်တိုင်း “ ပြွတ် ဖွတ် ဘွတ်..” နဲ့အသံစုံတွေ ညံနေရောပဲ။ လီးအယားပြေသွားမှ မျက်လုံးဖွင့်ပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးအဝင်အထွက်ကို ခေါင်းထောင်ကြည့်ရင်း
“ နင်က အရေတွေတွေ ရွမ်းတယ်..” တဲ့။
“ ဘာလဲ အာ့ မကောင်းပူးလား..”
“ ဟာ ကောင်းတာပေါ့ အရေ မရွမ်းရင် နင်လဲနာမှာ ခြောက်ကပ်ကပ်ကြီးက လိုးမကောင်းဘူးဟ..”
“ အော် အဲ့လိုလား..”
“ အေး အဲ့လို အဲ့လို နင့်ကိုတော့ စွဲသွားပြီဟာ..” လို့ ပြောလဲ ပြော ဖင်ကိုလဲ စုံကိုင်လို့ အတင်အချလုပ်ပေးနေတယ်။
“ အောင်အောင် ငါ ညောင်းလာပြီဟာ..” ဆိုတော့
“ အာ့ဆို ဆင်းတော့ ငါအပေါ်က ပြန်လိုးပေးမယ်..” တဲ့။
အိ ပက်လက် ဖြစ်သွားတော့ အိပေါင်တစ်ချောင်းကို ဆွဲထောင်ပြီး သူ့ပခုံးနဲ့ထမ်းထားပြီး တစ်ပေါင်ကျော်လိုးဖို့ နေရာပြင်တယ် ။ အဲ့လို ပေါင်တစ်ချောင်းထဲ ထမ်းထားတော့ စောက်ဖုတ်က တစ်ခြမ်းဖြဲခံထားရတော့ အပေါက်ကို သက်သက်ကျဉ်းခံထားရသလိုမို့ သူလိုးတော့ လီးကပဲ ပိုကြီးလာသလိုလို အထဲမှာ ကြပ်နေရော။
“ အဟင့် နာတယ် ဖြေးဖြေးလုပ်..” အဲ့လို ပြောမှသူကပိုပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးလို့
“ အားးအမလေး..သေပြီ သေပြီ ဟင့် ဟင့်..” လို့ မရည်ရွယ်ပဲ အသံတွေ အိ ပါးစပ်က ထွက်ကုန်ရော။ အဲ့လိုထွက်လေ သူက လိုးလေနဲ့ ခနကြာတော့
“ အာ...မရတော့ပူး..မရတော့ပူး ပြီးတော့မယ်..” ဆိုပြီး ထောက်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်သလို ခါးကော့ပြီးဖင်ကြီးလဲမြှောက်ပေးလို့ အထဲက သုတ်ရေတွေ တဖျန်းဖျန်းပွင့်ထွက်ကုန်သလို အောင်အောင်ကလဲ
“ အီးးအားးရှီးး..” ဆိုတဲ့ အသံတွေထွက်လို့ သူ့လီးကို အိ စောက်ဖုတ်လေးထဲ အဆုံးထ်ိုးထည့်လို့ သုတ်ရေတွေ တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ ပန်းထဲ့လို့ ထောင်ထားတဲ့ ပေါင်ကိုချ အိ အပေါ်မှောက်လို့ ငြိမ်သွားသလို အိ လဲ လက်နှစ်ဖက်ဘေးချလို့ နှုန်းခွေလို့ အမောဖြေနေရပါတော့တယ် ရှင်။
..........................................
အခန်း (၂၆)
အဲ့ညက ပြန်တော့ အကျီင်္တွေ ထမိန်တွေက ကြေနေလို့ မီးပူထိုးပြီး ဟန်မပျက်လေး ပြန်ဝတ် သွားရကေမယ့်လဲ ပင်တီလေးကတော့ အောင်အောင် ဆွဲဖြဲလိုက်လို့ မပါတော့တာကိုတော့ အိနဲ့ အောင်အောင်ပဲ သိတယ်။
အာ့တောင် ကိုယ်တော်ချောက ဆေးအရှိန်မကုန်သေးလို့ တစ်ချီလောက် ထပ်လိုးချင်နေသေးတယ်။ အိ ကတော့ စိတ်ကျေနပ်သွားပြီမို့
“ ဟာ အိမ်ပြန်နောက်ကျလို့မဖြစ်ပူးလေ ပုံမှန်အချိန်ပြန်မှဖြစ်မယ် ဟ..” ဆိုတော့
“ အာ့ဆို နောက်လဲပေးလိုးမလား..” တဲ့။ အိ လဲသူကျေနပ်အောင်အလွယ်တကူပဲ
“ အေးပါ..” လို့ ပြန်ပြောလိုက်တော့
“ ငါ လိုးတာကြိုက်ရဲ့လား..” လို့ မေးပြန်ရော
“ ဟာ နင်နော် ဘာတွေ လျှောက်မေးနေတာလဲ အိပ်ရာထဲက စကား အိပ်ရာထဲပဲထား..” ဆိုတော့မှ
“ အေးပါ ဟာ ငါက နင်မကြိုက်မှာစိုးလို့ပါ..” တဲ့။
“ မကြိုက်ဘဲ အဲ့လိုနေမလား..” ဆိုတော့မှ ပြုံးပြုံးကြီးလုပ်ပြီး
“ တကယ်ဟာ နင့်ကိုတော့ လိုးလို့မဝဘူး..”
“ မပြောနဲ့ဆို ပိုဆိုးတယ် တော်ပြီ ပြန်ရအောင်..” ဆိုတော့မှပဲ စကားပြတ်သွားတော့တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ မေကြီးက
“ မွေးနေ့က လူစည်လား သမီး..” တဲ့။
“ စည်ချက်ကတော့ ဗွက်တောင်ပေါက်တယ် မေကြီးရေ..”
လို့ ပြန်ပြောလိုက်တော့ မေကြီးကယုံပြီး ခေါင်းငြိမ့်နေတာကြည့်ပြီး အိ လေ ရီချင်လိုက်တာမှ တအားပဲ။ ဗွက်ပေါက်တာက သမီးအဖုတ်လေးလို့ စိတ်ထဲကပဲ ပြောနေမိတယ်။
အိပ်ရာပေါ် ရောက်တော့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ပြန်စဉ်းစားတော့ ခံစားရတဲ့ အရသာကို နှစ်ခြိုက်မိပေမယ့် အခုလို အလွယ်တကူနဲ့ ရီးစားမဟုတ်တဲ့ သူငယ်ချင်းရီးစားရဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်အလိုးခံမိတာက ကျမ စိတ်ပျော့လို့ မဟုတ်လား။
ကျမဆိုတဲ့ အိ ဒီလိုသာစိတ်ပျော့နေရင် ဘဝမှာ နောက်ထပ် ဘယ်၍ ဘယ်မျှ ယောင်္ကျားလေးတွေ အတွက် အသုံးတော်ခံနေမိမလဲလို့ တွေးရင် ရင်မောစွာဖြင့် သက်ပြင်းချမိပါတော့တယ်။
ေဩာ် ပြောရအုန်းမယ် ။ စာဖတ်နေတဲ့ အကိုတို့လဲ အပြင်မှာများအိ ကို တွေ့ရင် မသိချင်ယောင် ဆောင်သွားကြနော် ။ အိ အနားကို မကပ်ကြပါနဲ့ ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ အိ က စိတ်ပျော့တော့ အကိုတို့ ရင်ခွင်ထဲရောက်မှာစိုးလို့ပါရှင်။။
အားလုံး ကိုယ်စိတ်ရွှင်လန်းကြပါစေ လို့ အိ ဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ်။
ဤတွင် စိတ်ပျော့တဲ့ ကျမ ကို အဆုံးသတ်လိုက်ပါပြီ။
.............................................
ပြောရရင် ဒီစာကို လေပြေအေးအေးရဲ့ “ သတ္တိ နည်းတဲ့ ကျမ ” ကို ဖတ်မိလို့ ရေးမိတဲ့ အကြောင်းရှေးဦးစွာ ဝန်ခံပါရစေ။ ကျနော့် ဇာတ်ကောင် အိအိထွေး က သတ္တိတော့ မနည်းပေမယ့် လိင်နဲ့ ပတ်သက်လာရင် စိတ်ပျော့တယ် ပြောရမလား။ လိင်စိတ် ကဲတယ် ဆိုရမလား။ ဘာပြောပြော အမည်လေးလှအောင်လို့ “ စိတ်ပျော့တဲ့ ကျမ ” လို့ စာစုကို အမည်ပေးပါရစေ။
ကျေးဇူးတင်စွာဖြင့်
သူရဇော်
...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
No comments:
Post a Comment