Sunday, September 11, 2011

နှစ်သီးစား (စ/ဆုံး)

နှစ်သီးစား (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ ဘာ…!  ”

“ လက်မထပ် တော့ဘူး..!  ”

“ ဟုတ်လား….သက်မာ နင့်နဲ့လည်း ကျောင်းနေဖက်..သူငယ်ချင်း…!  ”

“ ခု သူက လူကြီး လူကောင်းသားသမီး ပီပီ လာတောင်းရမ်းတာလေ .. နင် ငြင်းဖို့ မစဉ်းစားနဲ့…ဒါပဲ  ”

.........................................................................................................................................

ကျွန်မ နာမည်.သက်ခိုင်ပါ။

အသက်က ၃၅ နှစ် ။ညီမလေး သက်မာ က ၂၀ နှစ်ပါ။ သက်ခိုင်နဲ့ ၁၅ နှစ်လောက် ညီမလေးက ကွာပါတယ်…။

မွေးချင်း ၄ ယောက် အစ်ကိုနှစ်ယေက်က စောစီးစွာ အိမ်ထောင်ကျလို့ သူအိမ်သူ့ယာနှင့် ခွဲ ထွက်သွာလိုက်ကြပြီးမို့  ဒီ အိမ်လေးမှာ သက်မာနှင့် သက်ခိုင် နှစ်ယောက်ထဲ နေတယ်…..။ မိဘ နှစ်ပါးလုံး ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆုံးပါးသွားကြ လို့ ညီမလေး သက်မာကို သက်ခိုင် ဂရုတစိုက် တာဝန်ယူ ခဲ့ ရတာပါ။ အရွယ်ရောက်နေ ပြီးမို့ သက်ခိုင်ပိုဂရု စိုက် ထား ခဲ့သည်။

သက် ခိုင် က လယ် / ပြ ဆရာမ ပါ။ နယ်မှာ တာဝန် ထမ်းဆောင် ထားခဲ့ ပြီးပြီးမို့ ခု ကိုယ့် ရပ်ကွက် မူ/လွန် ကျောင်း မှာ အေးအေး ငြိမ်ငြိမ် နေ နေရပြီး အစ်ကို နှစ်ယောက်ကလည်း သက်ခိုင်တို့ နှစ်ယောက်ကို ပစ်မထား..။ တစ်ယောက်ကို သက်ခိုင် လခ ထက်ပင် ပိုတဲ့ အထောက်ပံ့ တွေ ပို့ ပေး သည်။

သက်ခိုင်တို့ မောင်နှမ ယောက် အတွက် ဘာမှ ကို ပူစရာမလို ခဲ့ပါ။ ပူစရာ တစ်ခုပဲရှိ တယ်။ သက်ခိုင် က အပျို ကြီးပဲ လုပ်ဖို့ စဉ်းစား ဆုံးဖြတ် ချက် ချ ထား ပြီးသူ ပါ။ စိတ်ပူ မိတာ ဒီညီမ လေး ပါ။

ဒါကြောင့် ဟိုဘက်လမ်းက ညီအောင်ဆိုသော ကောင်လေးက မိသားဖသားပီပီ လာတောင်းရမ်းတုန်း ပေးစား ပစ်ဖို့ ပါပဲ။

ကိုကြီးတို့ ကလည်း သက်ခိုင် သဘောပါ။ သက်ခိုက်က ဒါဆို ဆက်လုပ် ညီမလေး ဆိုတာမျိုး။ အစောပိုင်းက သက်ခိုင်ပြောတော့ သက်မာ သူလည်းခေါင်းညိတ်တယ်။ ခုမှ ဘာထဖြစ်တာလဲ မသိ ….။

ဒါကြောင့် မို့ သက်မာကို ပေါက်ကွဲပြီး ဖြဲ နေခြင်းဖြစ်သည်။ 

“ သက်မာ ဘယ်သူ့ အိမ်ကိုမှ လိုက်မနေနိုင်ဘူး..မမ..သက်မာ သူများ အိမ် သွားရ မယ်ဆို ဘယ်သူကိုမှ လက်မထပ်နိုင်ဘူး..!  ”

သက်မာ …ကျောင်းနေဖက် ညီအောင်ကို သက်မာငြင်းစရာ မရှိပါ။ သူငယ်ချင်း အရင်းမှ ပြောမနာ ဆို မနာ တွေပါ။

ဒါပေမယ့် အမေက သက်မာကို အသက်ကြီးမှ မွေး တယ်..။သက်မာ ၂တန်း လောက် ပင်ရှိအုံးမည် ။ အမေ ကဆုံး သွားသည်။ မမ ကပဲ သက်မာ ကို ဒီ အရွယ် ရောက်သည်အထိ အနီးကပ် ပြုစု ခဲ့ တာ။

သက်မာ မခွဲ နိုင် ။ဒါ သက်မာ ဆန္ဒ ပဲ။ ညီအောင်နှင့်လည်း တွေ့ ပြီး ဆွေးနွေးရ မည်။ငါ အိမ် လာနေနိုင်ရင် နင့်ကို လက်ထပ်မည် ။မနေနိုင်ရင် ဒိကိစ္စ ကို ခုကတည်း က ပြတ် ။

သက်ခိုင် နည်းနည်းတော့ သူ့ စကားကို ခေါင်းထဲ ထည့်လိုက်သည်။ ဟုတ်သည် ။ ညီမ လေး တပါးသူ အိမ်မှာ ဘယ်လိုလုပ် နေနိုင်မှာလဲ…ဒီမှာက သက်ခိုင် သူ့ ကို ပိုးလို မွေး ထားတာမဟုတ်လား..။

“ အေး ပြီးရော သက်မာ….မမ သူတို့ နှင့် ဒီကိစ္စ ဆွေးနွေးလိုက်မယ်

“ သူတို့ ဘက်က လိုက်လျောရင်ရော ?  ”

“ သက်မာ သဘောတူ မယ်.,  ”

အိပ်ခန်း ထဲသို့ ပြေး ဝင်သွားသော ညီမလေးကို သက်ခိုင် အဆုံးထိ ကြည့်နေလိုက်သည်။

....................................................................................

အရာရာ အားလုံး နှစ်ဖက် လိုအပ်သမျှ ညှိ နှိုင်း ဆွေးနွေး တာ သဘောတူညီမှု ရသဖြင့် မင်္ဂလာပွဲက အဆင်ပြေ စွာ ပြီးဆုံး သွားခဲ့ ပြီ။

နှမျောလိုက်လေခြင်း။ သက်ခိုင် ကိုယ့်ညီမလေးကို နှမျောလို့ ညီအောင့် ကိုပင် လက်မထပ်ခင်က သဘောတူ ခဲ့ ပေမယ့် ခုတော့ သိပ့် လက်မခံ ချင်သလိုလို ဖြစ်မိသည်။ ညီအောင် ဆိုသော ကောင်လေး အလိုက်သိ လို့ သာ ငြိမ်ပေးနေရတာ။

သူနှင့် ညီမလေး နေရတဲ့ အချိန်ထက် ကျွန်မနှင့် နေရတဲ့ အချိန်က ပိုများ သည်။ ညီအောင်က ကုန်ကား ထောင်ထားသည်။ သူ့ အလုပ်က ပြန်လာ လျှင် ညနေ စောင်း နေတတ်သည်။ ဒါ့အပြင် သက်မာက ကျွန်မနှင့် သာ တူတူ ထိုင် စကားပြောနေတတ်သည်။

ညဉ့်နက်မှ ကိုယ့် အခန်း ကိုယ်ဝင် အိပ်ကြသည်။ ညီအောင်နှင့် ကျွန်မ သိပ် စကား မပြော ဖြစ် ။သူလည်းစကားနည်းသလို ကျွန်မလည်း စကား နည်းလို့ပါ။မေး တခွန်း ဖြေ တစ် ခွန်း ဒီ မျှ သာ ။

...........................................................................

ကျောင်းမှ ပြန်ရောက် လာသည်နှင့် အခန်းထဲဝင်ကာ အင်္ကျီယူနီ ဖောင်း ကို သက်ခိုင် လှယ် လိုက်သည်။ရေချိုးသံ ကြား နေရသည်။ သက်မာ ပဲ ဖြစ်မည်။ကိုယ်လည်း ရေချိုး ရမည်မို့ ရင်ရှား လိုက်သည်။

“ အို…..  ”

အပျိုကြီး ကျွန်မ ရင်ခုန် ထွက် သွားသည်။ ရင် တုန်တက်လာသည်။

ထွက်လာသောတွံတွေး ကို အမြန် မျိုချရင်း နောက်ဖေး အဝင်ပေါက်နှင့် တစ်ချက် ကွယ် လိုက် ရသည်။ ရေချိုး မည့် နေရာ ကို နောက်ဖေးခန်း နှင့် တွဲထားပေမယ့် သက်ခိုင်တို့ အိမ်က အဖေတို့ အမေ တို့ ရှိစဉ်ကတည်း က တံခါး မလုပ် ထားပါ ။မီးဖို ခန်း ဘက် ရေတွေ မစင်ရ အောင် အခန်းသာ ဖွဲ့ထားခဲ့ သည်။

အိမ်သာ က တော့ မီးဖိုခန်း တံခါး ပေါက်မှ တဆင့် နောက်ဖေး မြေပို နေရာ မှာ သီးခြား ဆောက် ထားသည်။သက်ခိုင် က ရေချိုး နေသာ သက်မာ အထင်ဖြင့် မီးဖိုဆောင်ထဲ တန်းဝင်ဖို့ လုပ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲ မီး ထွန်းကာ ကိုယ်လုံးတီး ရေချိုး နေတာက ညီအောင် ပါ။

တောင့်တင်းတဲ့ ခန္ဓာ ကိုယ် ကို ပိုင်ဆိုင်ထားပြီး ကြီးမားတဲ့ သူ့ လိင်တံ ကို ဆပ်ပြာ တစ်ချို့ နှင့် အလိုက်သင့် ပွတ်ဆွဲ နေတာ ပါ။ ရင်တစ်ချက် တုန်သွားသည်။ သက်ခိုင် လက်ဖြင့် ဖိထား လိုက်ရသည်။

ဒင်းက လွတ်လပ်စွာ ရေချိုးနေတာ သက်ခိုင် ရောက်နေသည်ကိုပင် မသိ ။သက်ခိုင် တိတ်ဆိတ် စွာ မိမိ အခန်း ထဲ ပြန်ဝင် သွား လိုက်ရသည်။ ညက တော်တော်နှင့် အိပ်မပျော်။ မြင်နေမိတာက ညီအောင် လိင်တံကို ပါ။

ဘာကြောင့် ဆို ရင်မတုန် ဖူး တဲ့ ခံစားချက်ကြောင့်ပါ။ ဒီဘဝ ထိ ဒီလို အရွယ်ရောက် ယောင်္ကျား တစ်ယောက်ရဲ့ လိင်တံကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း သက်ခိုင် မမြင်ဖူး ခဲ့ လိုပါ။

အိပ်ယာထဲ ပက်လက် လှန်ရင်း အတွေးတို့ ကို သက်ခိုင် ချုပ်တည်း ထားလိုက်သည်။

.............................................................................................

ဒီနေ့ အိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်း နေခဲ့ရတာ ညနေပင် စောင်းတော့မည်။ သက်မာက ညီအောင်နှင့် ကားဝင်း လိုက်သွား သည်။ ကျောင်း လည်း ပိတ်သည်မို့ သက်ခိုင် ပျင်းရိလာသည်။ အပြင် ထွက် ရင် ကောင်းမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ သက်ခိုင် ရေချိုး ရန် ပြင်ဆင်လိုက်တော့သည်။

ရှားထားသော ရင် အစုံ ကို ချွတ်ချလိုက်သည်။

နု ဖတ်၍ မတွဲ မတင်း ရင်းသား လေးကို ရေမလောင်းခင် အဓိပ္ပါယ် မဲ့ မိမိလက်ဖြင့် သက်ခိုင် နယ် လိုက်သည်။ ဖြူစွတ်နေသော အသားအရေနှင့် ငါးရံ့ body style လေးက ရေးချိုး ခန်း မီးရောင် အောက်မှာ ယောကျား လေးတစ်ယောက်အတွက် ကာမ အခိုးအငွေ့ တို့ တထောင်းထောင်း ထချင်စရာ…။ သက်ခိုင် ရေတမုတ် ကို ပုခုံးပေါ် မှ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် သို့ ဖြည်းဖြညါးချင်း လောင်းချလိုက်သည်။

ရင်သားနှစ်ခုကြား စီးဆင်းသွား တဲ့ ရေစီးကြောင်း လေးတွေ ကို ကြည့်ရင်း အနည်းငယ်နွေး နေတဲ့ ခန္တာ ကိုယ်ပေါ် မှ အငွေ့ တစ်ချို့ ပျံ့ လွင့် သွား တာကို သက်ခိုင် ခံစား ကြည့် လိုက်တယ်….။

လှ ပ တဲ့ လည်တိုင် လေးကို မော့ ပြီး ရင်းသား နှစ်ခု ကြားထဲ ကို နောက်ထပ်ရေတမုတ် လောင်းချ လိုက်ပြန်တော့ ရေစီးကြောင်း ကြီး တစ်ခု က မိမိ ချက် ချိုင့် ခွက်လေးထဲ ကို အပြည့်ဝင် ပြီးမှ လျှံထွက် လာကာ တန်ဆာ အမွှေး ရိူင်းကြား ငုပ် ဝင် ပျောက် ကွယ် သွားပုံ လည်း တစ်မျိုး အရသာအဖြစ် သက်ခိုင် ခံစား လိုက်ရသည်။ သက်ခိုင် တစ်ကိုယ်လုံး အနှံ့ အအေး ဓါတ်တို့ လွှမ်းခြုံ စေဖို့ ဆက်တိုက် ရေလောင်းချလိုက်သည်။

တန်ဆာ မွှေး တို့ က စုစည်းပြီး ချွန်ထက်ကာ ရေစစ် ပုံစံ အဖြစ်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် မှ ရေ တစ်ချို့ ကို ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်ပေါ် သို့ ကျဆင်းစေမှု ကို အဆုံးသပ်ပေးသည့် အနေထား ဖြင့် သက်ခိုင် မိမိရဲ့ မို့ ဖေါင်း ဖေါင်း skin color တန်ဆာ ပေါ် မှာ black color အဖြစ် ပြောင်းလည်း ထားတဲ့ မွှေးရိူင်းတို့ ကို လက်ကလေးဖြင့် အသာယာ သပ်ချလိုက်သည်။

ဆပ်ပြာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်တိုက် ယူလိုက်ပြီး လောက ကြီး ကို ပြီးပြည့်စုံ စွာ ထွက်တွေ့ နေပြီး ဖြစ်သော နီရဲရဲ ရင်သားနို့ သီးခေါင်းပေါ် မှ ရေဥ အချို့ ကို ဆပ်ပြာဖြင့် အောက်မှ မ မတင်ပဲ အပေါ် မှ ဖိသပ် ရောနှော ပေးလိုက်သည်။

ဆပ်ပြာ အဖြူ ရောင် ပေမယ့် ခန္ဓာအရေးပြား အရောင်ကို မဖုံးနိုင်။ ပို၍ သာ အလှ ဆင်လိုက်သလို ဖြစ်နေသည်။

အနည်းဆုံ ပေါင်ကြား အငွေ့ အနှံ့ သက်တို့ က နုနယ်သော တန်ဆာကို မထိရ လေအောင် ဒဏ်ခံ ကာကွယ် ပေးထားသော အမွှေး ရိုင်း ပေါ် မှ အနှံ့ ဆိုး တို့ ကင်းစေဖို့ သက်ခိုင် ဆပ်ပြာပွတ်ထားသော လက်ကလေးဖြင့် အကြိမ်ကြိမ် ပွတ်တိုက် ပေးနေလိုက်သည်။

တစ်ခါခါ ပေါင်ဆုံ ခွ အောက်သို့ ကွေးကွေး ဝင်သွားသော လက်ထိပ်ချောင်း လေးတွေက သက်ခိုက် အင်္ဂါ စေ့ ထိပ် ကို ကာမ ဆန္ဒဖြစ်ပေါ် စေဖို့ လှုပ်ဆော် ပေးနေသလိုလို။

ဒိလို ပွတ်တိုက်နေရင်းက လွန်ခဲ့ တဲ့ ၃ ပတ်ခန့် လောက်က မြင်ခဲ့ရသော ညီအောင့် လိင်တံကို ရည်ရွယ် ချက်မရှိ  စိတ်ကရောက်ပြီး ပြန်မြင် မိလာတယ်…။

အကြိမ်များစွာ မအင်္ဂါ စေ့ ကို ညီအောင် လိင်တံ ကို မြင်ရင်း ပွတ်တိုက် တာ များလာတော့ ရင်သား နို့သီး လေးတွေပါ ကြိမ်ဖိန်းဖိန်း ဖြစ်လာ မှန်း သက်ခိုင် ခံစား လိုက်ရတယ်…။

အနေထား တစ်ခု ထိ အပေါ် ပိုင်း ကိုယ်ခန္တာ ကို အလှ ဆင်ပုံဖေါ် ပေးကာ ကော့ ..ကား.. နေသော တင်သား ကို လက်လှမ်းမှီ သလောက် ပွတ်သပ်ပြီးနောက် ရေချိုး ခြင်းကို သက်ခိုင် အဆုံးသပ်လိုက်တော့ သည်။

..................................................................................................................................

ညီမလေးနှင့် ညီအောင် တို့ အိမ်ထောင်သက်က ၆ လ အထက်ပင် ရောက်လာခဲ့ လေပြီး။ သူတို့ အိမ်ထောင်ရေး လည်း အဆင်ပြေ ချောမွေ့ စွာ ၆ လ အလွန် သက်တမ်းကို ဖြတ် လို့ လာပါပြီး။

ဒီနေ့ ကျောင်းမှာ သက်ကြီး ပူ ဇော်ပွဲ ရှိသည်မို့ နေ့တစ်ဝက် ပြီးသည်နှင့် သက်ခိုင် အိမ်သို့ ပြန်လာလိုက်သည်။သက်မာကို မတွေ့ ပါ ။ မနက်က ညီအောင်နှင့်လည်း မလိုက် သွားပါ။ သက်ခိုင် မိမိ အခန်းထဲသို့ဝင်မည် အပြု 

“  အင်း… ဟင်း  ”

“ ဖက်  ”

“ ဖေါက်….  ”

“ ဟင်!..  ”

မိမိ အခန်း ဘေးတွင် သက်မာ တို့ လင်မယား အခန်းပါ။ တိုက်ခန်း ပေမယ့် တံခါးက လက်နှစ်လုံးခန့် လောက် ဟ နေသည်မို့ အခန်းတွင်းမှ အသံက အပြင်တို့ တိုက်ရိုက် ထွက်လာသည်။

“ ဖေါက် ..  ”

“ ဖေါက် ..အား  ”

“ အင့်…  ”

“ ညီ …ထည့် မြန်မြန်..စောင့်..

“ အား…  ”

ကြား နေရသည့် အသံ ကြောင့် သက်ခိုင် မနေနိုင်တော့ ပါ ။ သက်မာရဲ့ အခန်းနားကပ်၍ ဟ နေသော တံခါး နား မျက်စေ့ ကပ် ကြည့် လိုက် သည်။

..........................................................................................................................

“ အို!  ”

ရင်ခုန် ရပြန်ပြီး။ မိမိ ဘက်ကို ကြော ပေး ထားသော သူတို့ နှစ်ယောက် သက်ခိုင် ကို ဘယ်လိုမှ မမြင် နိုင်ပါ။

“ ဖေါက်…  ”

“ အို  ”

“  ဖေါက်  ”

“ ဖေါက်…  ”

“ အင်း..ကောင်းလိုက်တာ ညီ..ရယ်  ”

လွတ်လပ်စွာ ကာမအရသာ ကို ယူနေကြသည်က ဒီအိမ်မှာ သူတို့ နှစ်ဦးထဲ ရှိနေသည့်ပမာ ကာမစည်းစိမ် ယူနေကြသည်။ မိမိ နေ့ တစ်ဝက် ပြန်လာမည် လို့ မပြောခဲ့ မိတော့ သက်ခိုင် ညနေမှ ပြန်လာမည် ထင်ထားကြသည်။ သက်ခိုင် ခန္ဓာသွေးလည်ပတ်နှုန်းတို့က ရင်ခုန်းနှုန်းတွေနှင့် အတူ မြင့် တက်လာသည်။

“ ဖေါက်..အား  ”

“ ဖေါက်.,ဇွပ်..  ”

“ အို…  ”

“ ဖေါက်…  ”

“  ဖေါက်.  ”

ကုတင်စောင်း ပေါ် မှာ သက်မာကို ခြေနှစ်ချောင်းထောင်ကာ အပေါ် မှ တက်ဖိကာ သက်မာ တန်ဆာ ထဲသို့ ဆောင့် ရိုက်သွင်းနေသော ညီအောင် လိင်တံ သုတ်လွှတ်ကြော ကြီးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရသည်က သက်ခိုင်ပါ။

ညီအောင် တင်ပဆုံ ကြီးက နိမ့်ချည် မြင့်ချီ ဖြင့် လှုပ်ရှား နေဟန်က သက်ခိုင် မနေနိုင်တော့လောက်အောင်ပင်။မိမိ ရင်သားကို အသာယာ ကိုင်ပေး မိရုံတင် မိမိတန်ဆာမှ အရည်တစ်ချို့ စိုစွတ်ကာ ယားယံ လာ မှန်း သက် ခိုင် သိလိုက်သည်။

“ ဖေါက် ဖေါက် ဖေါက်  ”

“  ညီ..အား  ”

“  ဖေါက် ဖေါက် ဖေါက်  ”

“ အ..  ”

“  အား.အား  ”

အလျှင်မြန်ဆုံး သက်မာ တန်ဆာထဲ သူ့ လိင်တံ ကို သွပ်သွင်း မှု နှင့်အတူ ညီအောင် ခြေပစ်လက်ပစ် သက်မာ ကိုယ်ပေါ် ပစ်ကျ သွားပြီး ငြိမ်သက်သွားသည်နှင့် သက်ခိုင် သူ့ အိပ်ခန်း ထဲ ပြေးဝင် သွားလိုက်သည်။

“ ဟင်း …  ”

ရင်ခုန်နှုန်းက မငြိမ်သေး။တွံတွေးကို အကြိမ်ကြိမ် မျို ချ လိုက် သည်။မျက်စေ့ ထဲ က မထွက်နိုင်သလို..အဲ့ အချိန် ဖြစ်ပေါ် လာတဲ့ သွေးသား ခံစားမှု က လည်း မမေ့နိုင်စရာ။

.........................................................................................................

“ မမ ခိုင်..!  ”

“ မမခိုင်…!  ”

သက်မာ ခေါ် နေသည် မို့

“  ဘာလဲ ? ညီမလေး….  ”

“ သက်မာ ဒီည မန္တလေး သွားမယ် …၁၅ ရက်လောက်ကြာမယ်…! ကို ငယ် ခေါ် နေလို့ …ကိုငယ့်မိန်းမ က သူ့ အမေ တွေဆီ သွား လယ် နေလို့ တဲ့! အဲ့ဒါ သူအိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိတော့ ညလေးကို ခဏ လာနေပေးပါ တဲ့  ”

“ အေး သွား လေ…ညီမလေး…!  ”

“ ညီအောင် က သူ့ အမေ အိမ်မှာ ပဲ အိပ်တော့မယ်..သက်မာ ပြန် လာမှ သူ လာ တော့မယ်..!

“ အော်…! အေးအေး…  ”

............................................................................................................

သက်မာ မန္တလေးသွားတာ ၂ ပတ်ပင် ပြည့်ခဲ့ ပြီး။ ဖုန်းက တော့ တဂျီဂျီ..လာ နေမြဲ။သက်ခိုင် ညီမလေးကို သတိရ နေမိသည်။

ခုတလော ဘာဖြစ်နေသည် ကို မိမိ ကိုယ်တိုင်ပင် ဆုံးဖြတ်ရ ခက်နေသည်။ စိတ်တို့ က ရာဂ ဘက်ကို ကြွနေတတ်သည်။ သက်ခိုင် အရင်က ဒါမျိုး မဖြစ် ခဲ့ ဖူးပါ။

ခုလည်း အခန်းထဲ မှာ တစ်ယောက်တည်းမို့ လို့ လားမသိ ။ လွတ်လပ်စွာ ကာမ စိတ် ဘက်ကို ရောက်မိသည်။ ကာမရာဂ သွေးက ကြွ တာနှင့် သက်ခိုင်က ညီအောင့် လိင်တံ ကိုသာ အရင်ဆုံးပြေးမြင် သည်။

ပြီးတော့ သူ့ ညီမလေး သက်မာ အပေါ် ညီအောင် ဆက်ဆံ သွားသော လိင်ပုံစံ တိုက မျက်စေ့ ထဲ က မထွက်ချင် စရာ။ စိတ်တို့ ကြွလာတာနှင့် ကျွန်မ လက်က ကျွန်မ ရင်သား တွေ အပေါ် လက်က ဖိ ညစ် မိတယ်။

ကျွန်မ ဒိစိတ်တွေ မနိုးကြွ ခဲ့ဖူးပါ။ ဒီလိင်စိတ်နိုးကြွ ချင်းရဲ့ တရားက ခံ ကိုယ့်မောင်လေး တဖြစ်လည်း ညီအောင်ပါ။ကျွန်မ အားမရတော့ အင်္ကျီ   ကိုပါ ချွတ်ချ လိုက် တော့ တယ်….။

“ ထပ်…!

ဘော်လီ ကလစ်ကိုဖြုတ်ချရင်း ထမိန် ကို ခြေထောက် ဖြင့် တင်ပေါ် မှ တွန်းချွတ် လိုက်သည်။ ကျွန်မ ရဲ့ လှ ပတဲ့ ရင်သားအစုံ ကို လက်နှစ်ဖက်စုံ ဖြေညင်းစွာ ပွတ်သပ် နေမိတယ်လေ။လက်ချောင်းလေးက ကျွန်မရဲ့ တန်ဆာ အင်္ဂါစေ့ကို ဖိသပ် ဖြေညင်းစွာ ပွတ်တိုက်နေမိတယ်….။

“ အို….   ”

စိတ်၏ အဟုန်ကြောင့် ထင် သည်။ကျွန်မ တန်ဆာမှ  အရည်တစ်ချို့ အမြန်ဆုံး စီးဆင်းလာတယ်….။ကျွန်မ လိင်အင်္ဂါစေ့ ကို လက်ခလယ်လေး နင့် ခပ်ဆတ်ဆတ် လေး လုပ် ပေးလိုက်သည်။

“ အင်း…  ”

“  အို….  ”

ထူးလိုက်သည်ဖြစ်ခြင်း..။ညည်းသံ ကို ရုတ်တရက် ကျွန်မ မထိန်းနိုင် …။အရာရာ ကို မေ့မျော သွားချင်နေတာက ကျွန်မ ပါ။ ကျွန်မ မအင်္ဂါ ဇတ် ယားကျိကျိ ဖြစ် လာခြင်းနင့် အတူ ကျွန်မ ကာမစိတ်က အဖြိုင်ဖြိုင် တက် လာနေမိတယ်…။

“ အင်း.  ”

“ အင်း…  ”

ကျွန်မ မျက်စေ့ တို့ စင်း လာတယ်။ ကျွန်မ မထိန်းနိုင် ခဲ့ ဘူး။ကျွန်မတန်ဆာ မှ အရည်တွေ အဖြိုင်ဖြိုင် ဆင်း လာတယ်။

“ ကျွီ……  ”

“ ဟာ..မမ  ”

စေ့ ရုံ စေ့ ထားတဲ့ အခန်း တံခါး ဖွင့်သံ နှင့် တပြိုင် နက် ကျွန်မ စိတ်ကူး ရင်း ကာမအရ သာ တစ်ကိုယ်ရည် စိတ်ဖြေ နေတဲ့ ညီအောင် အသံ ကို ကြားလိုက်ရ တယ်….။

“ အို….ညီအောင် !  ”

ကျွန်မ အလှ တွေ အထင်းသား ဖြစ်နေတဲ့ အင်္ကျီ ဗလာ ကိုယ်လုံးတီး ကျွန်မ ရှက်ရှက် နဲ့ ဘာလုပ်ရ မှန်း ကို မသိ တော့ ပါဘူး။

သူ …ဘယ် လို လုပ် ရောက် လာပါလိမ့်။ ကျွန်မ မတွေး တတ်တော့ပါ။ ညီအောင် ဂွ ပုံး တွေ အိမ် မှာ ကျန်ခဲ့ လို့ လာယူခြင်းဖြစ်သည်။

အိမ်ရှေ့ တွင်ထား ထားခြင်းဖြစ်သည်။ မနေ့ ကတည်းက ကားပျက်ချိန် လာယူ ဖို့ ပင် ဖြစ်သည်။ အိမ်ရှေ့ ခန်း တံခါးထောင့် မှ ဂွ ပုံးကို တက်ယူ စဉ် သက်ခိုင် အခန်း ထဲ မှ ညည်းသံ ကြား လို့ တိတ် တဆိတ် ချဉ်းကပ် ကြည့်လိုက်မှ….မိမိ တအား ကာမ ဆက်ယှပ်ချင်သော မမသက်ခိုင်ဖြစ်နေ တော့သည်။ 

ဟုတ်သည်။ ညီအောင် က သက်ခိုင် စိတ်လွှတ် ကိုယ်လွှတ် ရေးချိုးစဉ် တုန်းက တည်းက သူ့ သဘာဝ အရှိ အလှ ပ အားလုံး ကို ကြည့်နေခဲ့ ဖူးသည်။ သက်ခိုင်တော့ မသိပါ။

အဲ့ဒီကတည်းက ညီအောင် စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန် နေခဲ့ တာ။ သက်ခိုင် အလှကိုက တဏှာ ရာ ကြွတက်စရာ ။မကြီးမသေး ဖြူ ဖွေး သော ရင်သားနှင့် ဖွံ့ကားနေသော တင် တို့ က ညီအောင် စိတ် တို့ ကို ဖမ်းစား ထားခဲ့ တာ။

ခု အခြေနေက သက်မာလည်းမရှိ။ မမခိုင် က လည်း မိမိကို စွဲ ဆောင်နေသည့် ပုံစံ အနေအထား။ ဒိတော့ ညီအောင် ဘာမှ မစဉ်းစား တွေဝေ မနေပဲ သက်ခိုင်အပေါ် ကာမ စိတ်တွေ ပေးချင် ယူချင် မိခြင်းဖြစ်သည်။ ခွင့်ပြု ချက်မတောင်းပဲ ဖြစ်ချင်ရာ ဖြစ် ဆိုသည့် သဘောဖြစ် သက်ခိုင် အခန်း ထဲ တံခါးဖွင့် ဝင်ခဲ့ မိသည်။

............................................................................................................

ကျွန်မ ကမန်းကတမ်း ထထိုင်ဖို့ လုပ် လိုက်တယ်..။ကျွန်မ ထ မထိုင်ခင် ..ထထိုင်လို့ မရ တော့ပါ။ ပက်လက်အနေအထား ကျွန် မ ကို ညီအောင် လက်နှစ်ဖက် က ကျွန်မ လက်နှစ်ဖက်ကို ဖိ ထား ပြီး ဖြစ်နေတယ်။

“ အို….ညီအောင်…မင်း ဘာလုပ်..  ”

“ မမ ကို ကျွန်တော့် အတွေ့ လေးတွေ ပေးချင် လို့ ပါဗျာ!   ”

သူ ဒုတိယံမိ ကျွန်မ ခွင့်ပြု ချက် ကို ထပ်မတောင်း ပဲ.ကျွန်မကို သူ့ နုတ်ခမ်းအစုံ နဲ့ အတွေ့ ကို စပေး လိုက်တယ်…။

“ အွမ်  ”

“ ပြွတ်….  ”

ကြက်သီးမွှေးညင်းတို့ ရိပ်ကနဲ့ ရှိသမျှ အမွှေး တိုင်း ထ သွားသည်။

ကျွန်မ ဒီနေရာ ဒီအခြေနေမှာ ဒီ လုပ်ရပ် တွေ လုပ်ရင် မှားနေမှန်း အသိရှိပေမယ့် ကျွန်မသွေး သား က အဲ့ဒီအသိကို ရိုက်ဖျက် ဆီးပြီး ညီအောင် အပြု အပေါ် ကို ကျွန်မ အသွေးသားတွေ က သာယာ နေတယ်။ လျှာ ကြမ်းကြီးနဲ့ စွဲ ပွတ် လိုက်တာ ကျွန်မ လည်တိုင် နုနု လေး အရေပြား လှန်သွား သလား အောက်မေ့ရတယ်…

“ အို….  ”

သူ့ ကျောပြင် ကို တစ်ချက် ဖက်ရင်း ကျွန်မ ညည်းသံ ထွက်မိ တယ်။

“ အင်း..  ”

“ အင်း…  ”

ကြမ်းတမ်းတဲ့ လက်တစ်ဖက်က ကျွန်မ ရင်သား နှစ်ဖက်စလုံး ကို အလှည့်ကျ သူ ကိုင်ပေး ပွတ်သ ပေးနေတာကို က ကျွန်မ လိင်စိတ်တွေ အရစ်ရစ် တက်လာနေသလိုပါပဲ။

“ အို…  ”

“ ပြွတ်…  ”

“ ပြွတ်…  ”

“ အို….  ”

ကျွန်မ ရင့်သား နို့သီး ခေါင်းလေး က သူ စုပ် ယူ မှု ကြောင့် နဂို ထက်ကို ပို ရဲတက် လာ တယ်။ နို့ သီးခေါင်း တွေ ကျိန်း ဖိန်းတဲ့ အရှိန် မကုန် ခင်မှာပဲ ကျွန်မ တန်ဆာနား ကို သူ လက်က လာရောက် ကလိနေပြီး လေ…။

နဂို ကတည်း က အစမခံ တဲ့ ကျွန်မတန်ဆာဝ က သူ့ လက်က စနောက်လိုက်လို့ ငို လိုက်သည့်အလား အရည်တို့ ထပ်လိမ့်ဆင်း လာတယ်..။

“ အင်း….

“ အင်း…မောင်လေးရယ်

တစ်ကိုယ်လုံး လေထု ထဲ မျောသလို ခံစားလာရသည်။ သူ ကျွန်မ တန်ဆာ မွှေး ကို လက် နဲ့ အပေါ် ကို သ တင်လိုက်တယ်။ အောက်ငိုက်နေတဲ့ အင်္ဂါ စေ့က အနည်းငယ် အပေါ် ကို လန်တက် လာသည်။

“ အိုး…  ”

အာငွေ့ နွေး နွေး လေး ကို အရင် မိတ်ဆက်လိုက်ရ တဲ့ ကျွန်မ အင်္ဂါစေ့ က သူ လျှာ စောင်း နှင့် မထိ ခင် တစ်ချက် တည်း နိုးကြွလာ တယ်။

သေးမျှင်တဲ့ အဖု အထစ်လေးတွေ ပါတဲ့ သူ့ လျှာ ကြမ်းကြီးက နုနယ်တဲ့ ကျွန်မ အင်္ဂါ စေ့ ကို အားမနာ တမ်း ကလူကျီဆယ် နေ လေတော့ ကျွန်မ ကုတင် အနားစောင်း နှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက် နှင့် အတင်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ခါး က ကော့လန် ထွက်မိတာ ပေါ့။

“ အင်း…  ”

“ အင်း…ဟင်း  ”

“ အင်း…  ”

ကြွလာတဲ့ လိင်စိတ်က အထိမ်းအချုပ်မဲ့ ညည်းသံ တွေကို ထွကိစေတာလား ကျွန်မ ဝေခွဲ မတတ်အောင် ကို ဖြစ်မိတယ်…။

သူ လျှာ စောင်းတွေက အင်္ဂါ စေ့ အစပ်မှ ကျွန်မ အောက်တန်ဆာဝ အဆုံးကို အကြိမ်ကြိမ် ရွေ့လျား စုပ်ယူ ပွတ်တိုက် ဖန်များ လာတော့လည်း အပျိုကြီး ကျွန်မ ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့ တာ အမှန်ပါ။

သူ ထလိုက် တယ်။ကုတင်အောက်ကို သူ ဆင်းပြီး ဆတ်ကနဲ့ ကျွန်မ ပေါင်တံ နှစ်ချောင်းကို သူ ကုတင်စောင်း ဘက် ဆွဲ ယူ လိုက်တယ်။ ကျွန်မ မလွန်ဆန် နိုင်။

ကျွန်မ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို သူ့ ပုခုံးနှစ်ဖက် ပေါ် တင် လိုက်လို့ ကျွန်မ ခေါင်းထောင်ကြည့်မိတယ်။

“ အို….  ”

ကျွန်မ ပေါင်ရင်းနား မှာ ရောက်နေတဲ့ တင်းမာ တုတ်ခိုင် လှ တဲ့ သူ့ လိင်တံ က ကျွန်မ ကို ချိန်းခြောက် နေတယ်။

ကြက်သီးမွှေးညင်း တို့ ထပ်မံ ဖြန်းကနဲ့ ထ သွားပြန်သည်။ ပထမဆုံး သူလိင်တံ နှင့် စမိတ်ဆက်လိုက်တာက ကျွန်မရဲ့ အင်္ဂါစေ့ ကို ပါ။

“ အင်း….ဟင်း  ”

ဖိပြီး ပွတ် လိုက်တဲ့ သူ့ လိင်တံ ဒဏ်ကို ကျွန်မ မခံနိုင်ပါဘူး။ နာ လို့ မဟုတ်ပါ။ထူးကဲ တဲ့ အရသာ တစ်မျိုး ကြောင့်ပါ။ အကြိမ်ကြိမ် ထက်အောက် ဖိကစား နေရာ မှ မထင်မှတ်ချိန်မှာ…

“ ဇွပ်…  ”

“ အင့်…  ”

ရှိန်ဖိန်း ပြီး ပူနွေး သွားတာက ကျွန်မ တန်ဆာပါ။ စိတ်အစဉ် တို့ ခဏ သာ အထိတ်တလန့် ဖြစ်ပြီး သူ့ လိင်တံ က ကျွန်မတန်ဆာထဲ ထိုး ထုတ် မှု တွေ က ဆက်တိုက်သာယာမှု ကို ဖြစ်ပေါ် နေစေတယ်။ တင်း လာတဲ့ အကြော အမျှင် ကြောင့် ကျွန်မ ပေါင်နှစ်ချောင်းနှင့် သူ့ ခေါင်းကို အတင်း ညှပ် ထားတယ်။

“ ဖေါက်…  ”

“ ဖေါက်…  ”

“ ဖေါက်…  ”

“ အင်း.  ”

“  အား… အ…မောင်လေး ဖြေးဖြေး ပါကွယ်…  ”

ဆုတ်ချည် ထိုးချည် ဆောင့်ချည် နဲ့ သူ့ ရိုက် ချက် ဆောင့်ချက် ရဲ့ သာယာ မှု က ကျွန်မ မခံ နိုင်လို့ တားမိ ခြင်းပါ။

“ ဖေါက်..ဖေါက်..  ”

“ အင့်  ”

“ အင့်  ”

“ ဟုတ် မမ ! ညီ ဖြေးဖြေး လုပ်ပါ့မယ်….  ”

ကျွန်မ သဘော ကို လက်ခံ လိုက်ပေမယ့် သူ ရိုက်ချက်များစွာ ဆက်တိုက် ရိုက်သွင်း နေတယ်။

“ ဖေါက်  ”

“ ဇွပ်…  ”

“ ဇွပ်…  ”

“ အား  ”

“ အား…  ”

ကျွန်မ လိင်စိတ်တို့ အထွပ်ထိတ်ကို ရောက် လာ ပြီးထင်တယ်…။ ပြည့်ဝ သော ကာမ ရသကို ကျွန်မ ခံစား မိလာလို့ သွား များ ကိုတောင် တင်းတင်း စေ့ ထား မိတယ်.။

“ ဖေါက် ဖေါက်  ”

“ အို…

“ ဖေါက်…  ”

“ အား..မမ  ”

သူလည်း ညည်းသံ ထွက်လာတယ်..။

“  ဖေါက် ဇွိ   ”

“ ဖေါက်  ”

“ အိုး…ညီအောင်  ”

“ အား..  ”

“ ဖေါက်…ဖေါက်  ”

“ ဖေါက်…ဖေါက်..  ”

“ အင်း  ”

“ အင်း…  ”

“ ဖေါက် ဖေါက် ဖေါက် ဖေါက်ဖေါက်ဖေါက်..  ”

ညီအောင့် ရိုက်ချက်တို့ သည် ဆက်တိုက်ဆိုသလို အစဉ် လိုက် သက်ခိုင် တန်ဆာ ထဲသို့ ထိုးသွင်းထုတ်ချည် နှင့် ယန္တရား တစ်ခု အဖြစ် လည်ပတ်နေသည်။

နှစ်ဦးသား အင်္ဂါ တို့ ပွတ်တိုက်မှု အရှိန် တိုးမြင့် သလို နှစ်ဦး စလုံး ၏ လိင်တို့ မှာလည်း ကျိန်းဖိန်းနေပြီးဖြစ်သည်။

“ ဖေါက်  ”

“ အား  ”

“ ဖေါက်…ဖေါက်  ”

အားပါးသော ညီအောင် ထိုးသွင်းမှု တွေ ကို သက်ခိုင် မခံနိုင်တော့သလို သက်ခိုင် တန်ဆာ ထဲ ထိုးသွင်းနေသော ညီအောင် လိင်တံ သည်လည်း မခံနိုင်တော့ပါ။

“ အို…အို…  ”

“ ဖေါက် ဖေါက် ဖေါက် ဖေါက် ဖေါက်ဖေါက်  ”

“ အ..အ..အား…  ”

“ အို… ညီအောင်ရယ်….  ”

ပူ ပြီး အကြောအမျှင်တို့က သက်ခိုင် တစ်ကိုယ်လုံးကို ဆွဲ ခါလိုက်သလား အောက်မေ့ရသည်။ များပြားလှ သော အရည်တို့ သက်ခိုင် တန်ဆာ ထဲ ဆင်းသက်လိုက်လေပြီး။ သက်ခိုင် က ညီအောင် ကို အတင်းဖက်ဖို့ ကြိုးစား လိုက်သည်။

ပျော့ခွေ ကျလာသည့် ညီအောင် သူ တမ်းတ ခဲ့သော မရီး သွေးသားကို သောက်သုံးပြီးသည်နှင့် နှစ်သက်စွာ မရီး ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ ရင်အုပ်ဖြင့် ဖိကာ ဖက်ထားလိုက်တော့ သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment