ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၄ )

ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - မောင်ကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

စောက်ရည်တွေရွှဲနေပေမယ့် လီးကြီးက တော်တော့်လေး တုတ်တော့ စောက်ခေါင်းထဲကို စေးစေးကျပ်ကျပ်နဲ့တိုးတိုက်ပြီးမှ ဝင်လာရတာပါပဲ။ လဒစ်ပြူးပြူးကြီး ဝင်လာပြီး သုံးလေးချက်လောက် နှဲ့နှဲ့ဆွဆွ လိုးပေးနေတော့ မတင်ဝိုင်း မျက်လုံးဖွင့်ပစ်ချင်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် အရသာက တအားကောင်းနေတော့ ထူးမော်လန့်ပြီး အလိုးရပ်သွားရင်အရသာ ပျက်သွားမှာစိုးရတာမို့ မျက်စေ့မှိတ်ပြီးမှိန်းခံတယ်။ မလှုပ်ပဲတော့ မနေနိုင်ဘူးလေ။

စောက်ဖုတ်ကအုံထူထူ အသားပြည့်ပြည့်ကြီးဆိုပေမယ့် ထူးကျော် လီးကြီးအတွက်ဆိုရင်တော့ လိုးရတာ စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်သိပ်နေပြီး ခပ်စေ့စေ့လေး တင်းခံနေသေးတယ်။ လေးငါးချက် ခပ်ချွချွခပ်ဆွဆွလေးအလိုးခံပေးရုံနဲ့ အားမရသေးတော့ အင်းကနဲ သံရှည်ပေးရင်း ခွအုံးပေါ်ကားလျက်ကြီးတင်ပြီးခွထားတဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို အသာဟ,တင်ပေးလိုက်တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ လီးကြီးကလျှောထိုးပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ကော့ထိုးဝင်လာသလို လက်တစ်ဖက်ကလည်းချိုင်းကြားက လျိုဝင်လာပြီး နို့လုံးကြီးကိုဖိညှစ်တော့ အရင်းထိ ထိုးထည့်ဖို့ဟန်ပြင်နေပြီဆိုတာ အာရုံရ သိလိုက်တာပေါ့။

အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေလို့ မဖြစ်တော့ဘူး ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ မျက်စေ့ကိုအသာဖွင့် ခေါင်းကို သမင်လည်ပြန်နဲ့ သူ့ဖက်ကိုဖြည်းဖြည်း လှည့်လိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းအစုံကို အားရပါးရငုံစုပ်ခံလိုက်ရရောပေါ့။ ခေါင်းကို ဖြေးဖြေးချင်းခါပေးရင် းရုန်းသလိုကန်သလိုနဲ့ ခါးကိုလိမ်ထားလျက်နဲ့ သူ့လီးကြီးစောက်ခေါင်းထဲ အရင်းထိဝင်နိုင်အောင် ဖင်ကော့ထားပေးလိုက်တယ်။

လည်ချောင်းသံ တစ်အင်းအင်းနဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုပိုဟ,တင်ပေးပစ်လို့ သူ့အတွက်စောက်ခေါင်းကိုဖွင့်ပေးထားမိသလိုဖြစ်နေတော့မှ စောက်ပတ်ကလီးကို တစ်ချက်ညှစ်ပြီးစုပ်လိုက်တယ်လေ။ နို့ကြီးကိုအားရပါးရဆုပ်ဆွဲပြီးတင်ဝိုင်းဖင်နဲ့ သူ့ဆီးခုံပိကပ်နေအောင် ဖိလိုးထဲ့လိုက်တာများ သူ့လဒစ်ဖျားက သားအိမ်ဝ,ကိုတောင်ထိုးဖိမိတဲ့အထိပါပဲ။ တင်ဝိုင်းကို အနောက်ကနေလိုးတဲ့ သူတိုင်း ဘယ်သူမှဒီလောက်ကြီး ထိအောင်မလိုးပေးနိုင်ကြပါဘူး။ ကိုစိုးမြင့်ဆိုပိုဆိုးပေါ့။

သူ့လီးက တိုပါတယ်ဆိုမှ တင်ဝိုင်းဖင်လုံးကြီးတွေက ခံနေတာကို ပြိုအောင်ဖြို မလိုးတတ်တော့ သူနဲ့လိုးတိုင်း ထိထိမိမိမရှိခဲ့ရဘူး။ ခုတော့ သူ့လဒစ်ဖျားကြီးက သားအိမ်ဝ,ကို တင်းတင်းကြီးထိုးဖိနေတာ အခွာမခံနိုင်တော့တာနဲ့ သူ့ခေါင်းကိုလက်ပြန်ဖက်ပြီးခြေထောက်တစ်ဖက်ကလည်းသူ့တင်ပါးပေါ်နောက်ပြန်ခွတင် အားရှိအားကုန်ဆွဲကပ်ရင်း ဖင်ကြီးကိုသူ့လိုးချက်တွေနဲ့အညီ ကပ်ပေးနေမိတယ်။ နှစ်ယောက်သား အထာသိသိနဲ့ အပေးအယူမျှမျှလိုးကြတာ ဆိုတော့သိပ်အရသာရှိလွန်းလို့ စကားတောင်မှ မပြောနိုင်ကြတော့ပါဘူး။

အကြာကြီးမှတကယ့်ကို အကြာကြီးလိုးနေတာဆိုတော့ ကိုယ့်သားမှဟုတ်ရဲ့လားလို့. .နမ်းနေရင်းနဲ့ မျက်လုံးဖွင့်ပြီးကြည့်လိုက်မိသေးတယ်။ ထူးမော်ကနှုတ်ခမ်းကို အတင်းစုပ်နမ်းနေရာကဖြည်းဖြည်းဖွဖွလျှော့ပေးတယ်။ အလိုးအဆောင့်တော့မလျှော့ပါဘူး.။ လျှော လျှောပြီး ပက်ပက်စက်စက် ဖိကပ်ဆောင့်လိုးနေဆဲပါပဲ.. ။

“ ကောင်းလား အမေ. ကြိုက်လား ” 

“ ဟွန့်..ကြိုက်လို့ပေါ့..ဒီလောက်လိုးတတ်တာ ကိုယ့်သားမှ ဟုတ်ရဲ့လားလို့အား..လီးကြီးကလဲတုတ်ပြဲကြီး..အမေ့စောက်ခေါင်းထဲပြည့်နေတော့ ခ်ခ် ” 

“ အင့်..အင့်..ဘာလဲ ဇက်ကြောဆွဲတဲ့ ဘိုးတော် လာလိုးနေတယ်ထင်လို့လား..ဟင်း ..ရော့ ရော့..”  

“ အင့်..ဟင့်..အာ့..အိုးဟိုး လိုးချက်..အဲလူတွေက အို့..အိုး..အလကားတွေပါကွာ..အင့် အင့်..ဆောင့်..တစ်ယောက်မှ လာမလိုးပါဘူး.အင့်..ဟင့်..ကောင်းထာ ဆောင့်..အင့်..”  

“ ပေါင်ကြီးထောင်လိုက်အမေ.ထိုင်ပြီးလိုးပေးမယ် ” 

“ အင်းအင်း..အင့် သိပ်ကြိုက်တာပေါ့ရော့..စိတ်ကြိုက်လိုး..အင့်..ရီရီတို့ သားအဖေတို့ မသိစေနဲ့နော်..အမေတို့ပဲ အမြဲလိုးရအောင်..”  

မတင်ဝိုင်း သိပ်ကြိုက်တာပေါ့ ဖြစ်သွားရပြန်ရော။ ထူးမော်ကမတင်ဝိုင်းရဲ့ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးဆင်းထားတဲ့ပေါင်လုံးဖြူဇြူတုတ်တုတ်ကြီးကိုသူ့ခြေထောက်နဲ့ ကျော်ခွပြီးဆောင့်ကြောင့်ခွထိုင်လိုက်တယ်။ သူ့လီးကအရှည်ကြီးဆိုတော့ တစောင်းလှဲပြီးလိုးနေရာက အဲလိုကျော်ခွထိုင်လိုက်တာတောင် စောက်ခေါင်းထဲကကျွတ်ပြီ းထွက်မလာဘူး။ အားရစရာကြီး။

အထိုင်ကျအောင် နေရာယူပြီးပြီဆိုတော့မှ လက်တစ်ဖက်ကထောင်ပေးထားတဲ့ မတင်ဝိုင်းရဲ့ပေါင်တန်သွယ်သွယ် ဖြူဖြူတင်းတင်းကြီးကိုဖက်..လက်တစ်ဖက်ကနို့ လုံးကြီးတစ်လုံးကို မြဲမြဲဆုပ်ဆွဲပြီး လီးကြောကြီးစောက်ခေါင်းထဲ ဆန့်ဝင်သွားအောင် တစ်အိအိနဲ့ဖိထိုးသွင်းတယ်။ လီးချောင်းကြီးနဲ့ စောက်ခေါင်းကိုခွင်ကျအောင်အထိုင် ယူထားတော့ လီးချောင်းကြွက်သားတွေက အရှည်အဆုံးဆန့်ထွက်လာပြီး မတင်ဝိုင်းရဲ့သားအိမ်ဝ,ကိုထိုးဖိတော့တာပေါ့။

ထိုးထိရုံမက,ဖိပြီးထိုးတာဆိုတော့ မတင်ဝိုင်းမှာမခံနိုင်အောင်အောင့်တယ်။ အိ အိနဲ့ဖိထိုးလေ မတင်ဝိုင်းကထူးမော်ရဲ့ဗိုက်ကိုတွန်းလေ…ဗိုက်ကိုတွန်းရုံနဲ့ လီးအစန့်က မပြေနိုင်တော့ ဆီးခုံကို တွန်းပြန်ရော။ သူ့လက်ကဘယ်ကိုတွန်းတွန်း လီးဒစ်ကြီးကဖိ ဖိတိုးပြီးဝင်နေဆဲဆိုတော့ နှုတ်ခမ်းကြီးကို အတင်းကိုက်ပြီး ဖင်ကြီးရမ်းပစ်တယ်။

အဲဒီတော့မှ ခွင်အကျဆင်ပေးသလိုဖြစ် နေပြီးလီးအရင်းထိ ပိပြီးဝင်သွားတော့ ခေါင်းအုံးကြီးပေါ်မျက်နှာမှောက်ချပြီးကိုက်ဆွဲ။ မွေ့ယာကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ တစ်ဘုံးဘုံးထုထုပြီး ဝမ်းခေါင်းသံကြီးနဲ့ တစ်အီးအီး တစ်အားအား ကြိတ်ပြီးအော်တော့တာပဲ။ အသာလေးမှိန်းပြီးငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေး လို့အောင့်တာသက်သာတော့မှ လီးကိုတစ်ဝက်လောက် ဆွဲထုတ်ပြီး အချက်လေးငါးဆယ်လောက် ခပ်ငြိမ်ငြိမ်လျှောလိုးပေးမှအရသာကောင်းကောင်းကြီး သိသွားတာပေါ့။

အဲဒီနောက်တော့ သူ့ဘယ်ဖက်ပုခုံးကို ညာဖက်လက်နဲ့ဆွဲ..ညာဖက်ပုခုံးကို ဘယ်ဖက်လက်နဲ့ဆွဲ.ပေါင်လုံးကြီးကိုမေးစေ့နဲ့ကပ်ထိန်းထားပြီး အတင်းဆွဲလိုးပစ်တာ မတင်ဝိုင်းခမျှာ လီးကိုဆွဲအနှုတ်မခံရဲတော့ဘူး။ လီးဆွဲထုတ်ဖို့ဖင်ကို ကြွလိုက်တိုင်း ထူးမော်လည်တိုင်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့သိုင်းဖက်ထားပြီးသူ့တစ်ကိုယ်လုံး ဖင်ဆုံကြီးပါမြှောက်ကပ်ကပ်ပြီး လိုက်တက်လာရတယ်။အချက်တစ်ရာကျာ် လိုးပေးလိုက်တော့  

“ လိုး..အင့်.ဆောင့်.ဆောင့်.အာ့.အာ့အူးဟူး.ထိတာ.အားဟား ပြီးပြီ ပြီးပြီ.အီးဟီး ပြီးပြီ ”   

ထူးမော်ကရောဘာသားနဲ့ ထုထားတာမို့လဲ။ လီးရည်တွေ ဖျောကနဲ ဖျောကနဲပန်းထွက်သွားပြီး သူ့ပေါင်လုံးအိအိကြီးကို ကိုက်ဆွဲငုံခဲနေမိတာပဲပေါ့..။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားမိတဲ့ ဇောအားတွေကလျော့လာတော့ ထူးမော်လက်တွေက မဝိုင်း ပုခုံးပေါ်ကနေနို့လုံးကြီးတွေပေါ်ကို မသိမသာရွေ့လာသလို မဝိုင်းလက်တွေကလည်း ထူးမော်ရဲ့ လက်ခုံတွေပေါ်ရောက်လာပြီးဖိကိုင်ထားပြီ။ အခုချိန်ထိ သူတို့အဝတ်တွေက ကိုယ်ပေါ်မှာဖရိုဖရဲဖြစ်နေကြတုန်းပဲ။

ထူးမော်ပုဆိုးကတော့ ဘယ်တုန်းကချွတ်မိလိုက်တယ်မသိပါဘူး။ ခြေရင်းကိုရောက်နေပြီ။ လီးကြီးကမတင်ဝိုင်း ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာ မာမာခဲခဲလဲလျောင်းလို့နေဆဲပေါ့။ လိုးနေတုန်းကဇောသန်သန်နှာထန်ထန်နဲ့ ပက်ပက်စက်စက်ကြီးလိုးခဲ့ ဆောင့်ခဲ့ပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ်နမ်းလို့စုပ်လို့ နို့ကြီးဆွဲလို့နေခဲ့ပေမယ့် လီးရည်ထွက်ပြီးသွားတော့ သူ့အမေရဲ့မျက်နှာကို ဘယ်လိုကြည့်ရမလဲမသိတာနဲ့ ပေါင်လုံးကြီးကိုပဲ ငုံခဲစုပ်ရင်းမျက်နှာဖွက်ထားနေမိတယ်။

သူ့အမေက ထိထိမိမိပြည့်ပြည့်ဝဝ အလိုးခံပြီးတစ်ချီပြီးတစ်ချီ အလီလီပြီးခဲ့ရတာကို ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေပြီမို့ ထူးမော်ငုံပြီးစုပ်ကိုက်နေတဲ့ အဲဒီဖက်ခြေထောက်တစ်ခေါက်ကွေးကို သူ့ပုခုံးပေါ်ချိတ်တင်ထားပြီး ခြေထောက်တွဲလွဲချလှုပ်ဆော့ကစားနေတော့ ဖင်ဆုံကြီးက ဟ,လာလိုက်စေ့သွားလိုက်..ဟ,လာလိုက် စေ့သွားလိုက်နဲ့ လီးကိုဆွနေသလိုပဲ လို့ထင်မိရလောက်တယ်။

အချိန်တော်တော်ကြာတဲ့အထိ ထူးမော်ခေါင်းကမော့မလာတော့ ဒီကောင်လေး မအေ့မျက်နှ ာကြည့်ရခက်နေပြီဆိုတာ ရိပ်မိလာပြီးတစ်ခစ်ခစ် တစ်သိမ့်သိမ့်ရယ်တာပေါ့။ သူ တစ်သိမ့်သိမ့်ရယ်လေလေ..စအိုကပွစိပွစိရှုံ့ လေလေဆိုတော့ သူ့စောက်ခေါင်းထဲက လီးကြီးကို မွစိမွစိနဲ့ ဆွပေးနေသလို ဖြစ်နေလေလေဆိုတာကိုတော့ သူသတိမထားမိခဲ့ဘူး။

ဖဲဝိုင်းကစကားသံတွေ ရယ်မောသံတွေ အရက်သောက်သံတွေနဲ့ ပွဲစည်နေပြီမို့လို့ ပုံမှန်အသံနဲ့ပြောရင်တောင်ကြားနိုင်မှာ မဟုတ်တော့ပေမယ့် စိတ်ထဲက မူနွဲ့နွဲ့ခံစားနေရတော့ တိုးတိုးလေးပဲပြောမိတယ်။

“ လိုးတုန်းကတော့ ဒီစောက်ပတ်ကြီး အသေလိုး. .လီးရည်ထွက်ပြီးပြီဆိုတော့ မကြည့်ချင်သလို  မကြည့်ရဲသလိုနဲ့ သိပ်စပ်မြင်ကပ်ဖို့ကောင်းတာပဲ ခိခိ..”  

ဒီလောက်စကားခေါ်လိုက်ရင် လမ်းပွင့်လောက်ပြီထင်တာပါပဲ။ ထူးမော် ချွေးသံရွှဲရွှဲနဲ့ခေါင်းလေးမော့လာတော့ ပေါင်လုံးဖြူဖြူတုတ်တုတ်ကြီးမှာသွေးခြေဥလုနီးပါး အစုပ်ခံအနမ်းခံထားရတာတွေကမြင်လို့တောင် မကောင်းဘူး။   

“ ခိခိ အညိုအမဲတွေ စွဲကုန်တော့မှာပဲ.လိုးရတာ အားမရလို့ အဲလောက်တောင်မှ စုပ်ပစ်ချင်နေရင်လဲ အမေ့ စောက်စေ့ပြူးပြူးကြီးကိုစုပ်..ခိခိ ” 

သူ့အမေအပြောနဲ့ မျက်နှာပေးကလိုးပြီးလို့ ငြိမ်သက်စ,ပြုလာတဲ့ တဏှာစိတ်ကို နှိုးဆွပေးလိုက်သလိုပဲ။ ပြီတီတီနဲ့လျှာလေးတစ်လစ်လုပ်ပြနေပုံက မထီလေးစားပုံစံမို့ စောက်ခေါင်းထဲကမာတာတာလီးကြီးက ငေါက်ကနဲ ဆတ်ကနဲတောင်လာပြန်တယ်။ နှစ်ချက် သုံးချက် စောက်ခေါင်းထဲမှာအဲလိုတောင်ပြနေပြီး အားပြည့်အင်ပြည့်မာတင်းလာတာခံစားလိုက်ရတော့ မဝိုင်းအံ့သြပြီးအားရပားရကျနပ်သွားတာမျက်နှာတစ်ခုလုံ းအပြုံးတွေနဲ့ဝင်းထိန်နေတာပဲ။

သူ့တစ်သက်မှာအလိုးခံခဲ့ဖူးသမျှ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ဟာ အခုလို လီးကိုစောက်ခေါင်းထဲကမချွတ်စတမ်း နှစ်ချီဆက်လိုးပေးတာတစ်ခါမှမခံခဲ့ရဖူးဘူး။   

“ ခိခိ..ပါးစပ်ကစကားမပြောတတ်လို့ လီးကပြောတာလား..ခ်ခ်..လီးစကားလဲ စောက်ပတ်ကနားလည်တယ် ဆရာ..ဟီဟိ..သူ့လီးကြီးကတောင်လာလိုက်တာမှ မာတောက်ခဲနေတာပဲ..စောက်ခေါင်းထဲမှာ အပြည့်ပါပဲရှင် ခ်ခ်..သိပါ့ ”    

ရယ်ကျဲကျဲ အမေ့မျက်နှာလေးကို မြင်နေရတော့ အမေ့ရင်ထဲက အချစ်တွေကို ခံစားမိလာတယ်။ အချစ်အပြည့်နဲ့အလိုးခံနေတဲ့ အမေပါလားလို့ နားလည်လာတော့ ရင်ထဲမှာနွေးနွေး ထွေးထွေး လုံလုံခြုံခြုံ ခံစားရသလိုပဲ ချုပ်တည်းနှောင်ဖွဲ့မှုတွေထဲက လွတ်ထွက်သွားတယ်။ အနေအထားမပျက်တစ်ပေါင်ကျော်ထိုင်နေရင်း သူ့လီးကြီးကိုတစ်ဝက်ပိုပိုဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အရင်းအထိ လေးငါးချက် ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ မတင်ဝိုင်းမျက်လုံးပြူးပြတယ်။

“ ဟိုး ဟိုးဆရာ..ဒီလိုသာ နောက်ထပ်တစ်နာရီလောက် ထပ်အလိုးခံရမယ်ဆိုရင် ကျွန်မအနှိပ်သည် ခေါ်ပြီးသားအိမ်ပြင်လိုက်ဦးမယ်..ခ်ခ်..သူ့လီးကြီးက ဆောင့်လိုးတိုင်း သားအိမ်ထောက်နေတာ ဟွန်း.တုတ်တုတ်ကြီးကို ကြိုက်ပေမယ့် ရှည်တာကြီးကိုတော့ ခ်ခ်  ”

“ မကြိုက်ဘူးပေါ့.ဟုတ်လား အမေ  ”

ထူးမော် ဆက်မဆောင့်ပဲ ခဏရပ်ထားတုန်းမေးလိုက်တော့ မတင်ဝိုင်းက ဆင်းထားတဲ့ခြေထောက်ကို ဆွဲရုတ်ပြီးပုခုံးပေါ် တင်ပေးလိုက်ရင်း....

“ အင့်..ဒီလိုလိုး..ခ်ခ်..ကြိုက်တာပေါ့ယောင်္ကျားရယ်..အမေ့တစ်သက်မှာ အလိုးခံခဲ့ရသမျှ ဒီလီးကြီးအကြိုက်ဆုံးပဲ ဒီလို လီးကြီးမှန်းသိခဲ့ရင် စောစောကြီးကတည်းကအလိုးခံလို့ ခုချိန်ဆိုကလေးတောင်မွေးပြီးနေလောက်ပြီ ခိခိ..”

“ ခ်ခ်..အမေ ခဏခဏ ကိုင်ကြည့်ခဲ့တာပဲ..မသိဘူးလားတဲ့ ဟီးဟီး  ”

“ ဟင့်..မေ ကိုင်ခဲ့တုန်းကတော့သူ့လီး ကြီးက တောင်ဖြင့် မတောင်ပြပဲနဲ့ ဟွန်း.. သူများဖင်လုံးတွေကိုချည့်ပဲ မွှန်ထူပြီးကိုင်နေတော့ လီးတောင်ဖို့ မေ့နေတာနေမှာ.. ခ်ခ်..ခုလိုတောင်ပြခဲ့ပါလား လို့  ”

မတင်ဝိုင်းက သက်တူရွယ်တူလိုမူနွဲ့နွဲ့နဲ့ပြောနေတော့ ထူးမော်စိတ်ထဲမှာ လိုးချင်တဲ့စိတ်တဏှာက တအားထန်လာတယ်။ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုပုခုံးနှစ်ဖက်မှာတင်ပြီးသားဆိုတော့ ဖင်ဆုံကကြွတက်နေပြီး လီးနဲ့စောက်ခေါင်းကိုတန်းနေအောင် တေ့ထိထားရင်းနို့ ကြီးနှစ်လုံးကိုလှမ်းဆုပ်နယ်နေတာ.မတင်ဝိုင်းကမစောင့်နိုင်ဘူး။ သူ့စောက်ပတ်ကတစစ်စစ်နဲ့ရွလှပြီ..။

“ ဟင့်..လိုးပါဆိုကွာ မောင်ကလဲ..လိုး တော့..အဲနို့ ကြီးတွေ ဆွဲပြီးလိုးပေး.ထည့် ထည့်..အာ့ ဖြေးဖြေးဆရာ..ခ်ခ် လိုးဆိုတာနဲ့ အသေလိုးတာပဲ..သူ့လီးကော့ကြီး ကကော်ကော်လိုးတာ.အာ့.အာ့.ကောင်း ထာမောင်ရာ..တအားကောင်းတာ အင့် ဆောင့် ဆောင့်..အိုးဟိုး.ဖွတ်ဖွတ်ပြွတ်နဲ့ အသံ တအားထွက်တာပဲ..အားဟား. အသံ မထွက်အောင်လိုးပါလားကွာ ကြမ်းထာ..ဆောင့် ဆောင့်..အပြင်ကကြားရတယ် မောင်ရ.အသံမထွက်အောင်လိုး  ”

“ ဖျော့ဖျော့ပြီး ဆောင့်တာပါ မမရယ်..မမစောက်ပတ်ကိုက စောက်ရည် ရွှဲနစ်နေလို့ပါ..”

“ ခ်ခ်..စောက်ရည် မဟုတ်ပါဘူး မောင်ရာ..ချစ်ရည် ချစ်ရည် ခ်ခ်..မောင့်ကို ချစ်လို့ စောက်ပတ်ထဲကထွက်လာတဲ့ ချစ်ချစ်ရည်..ခိခိ..လိုး လိုး..လိုးလို့ကောင်းလား...ကောင်းလား..ဆောင့် ဆောင့် မောင်  ”

တအားကောင်းတာပေါ့။ စောက်ခေါင်းထဲက ရွှဲနေပေမယ့် ပေါင်နှစ်လုံးကိုပူးပြီး အလိုးခံတာဆိုတော့နခမ်းထူထူကြီးတွေက စူထွက်လာပြီးစောက်ခေါင်းကကျဉ်းသွားသလို ဖြစ်သွားတာလေ။

တစ်ညလုံး မတင်ဝိုင်းကဆွ‌ ပေးလိုက်..ထူးမော်ကလိုးလိုက်..ဆွလိုက် လိုးလိုက်လိုးလိုက်ဆွလိုက်နဲ့ သားအမိနှစ်ယောက်လိုးပြီးရင်းလိုးနေကြတာ တစ်ရေးမှမအိပ်ကြဘူး။ မနက်ငါးနာရီကျော်နေတဲ့အထိမြွေ မကြောက် ကင်းမကြောက်နဲ့ လိုးလို့ကောင်းနေကြတုန်း။

တစ်ညလုံးလိုးထားတာဆိုတော့ မတင်ဝိုင်းကိုယ်လုံးကြီးက ဖွတ်ဖွတ်ကျေနေပြီ။ အိပ်ယာပေါ် ဟိုရွေ့ဒီပြေး..အလိုးခံလိုက်ရတာ ရြေရင်းဖက်ထိရောက်နေပြီ။ ပျော်ပျော်ကြီး ဖင်ကုန်းခံနေတုန်းပဲ။ ထူးမော်ကလည်းလိုးတတ်ခါစ..လိုးဖူးခါစ ဒေါ်လေးရီရီသင်ပေးခဲ့တဲ့ လိုးနည်းတွေအကုန်ထုတ်သုံးပြီး လိုးလိုက်တာမှ နွားသိုးကြိုးပြတ်ပဲ။ ပက်ပက်စက်စက်ကြီးလိုးတယ်။

မတင်ဝိုင်းကြည့်လိုက်ပြန်တော့လည်း တစ်သက်လုံး ငတ်လာခဲ့သမျှ ကိုယ့်သားနဲ့ကိုယ် အလိုးခံရတော့မှပဲ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံရတော့တာမို့ လိုးရင်းနဲ့ သေချင်သေပါစေတော့ လီးမကျွတ်စေနဲ့ဆိုတဲ့ပုံစံ။ ဘယ်အချိန် ပဲကြည့်ကြည့် သူ့မျက်စေ့ကထူးမော်ရဲ့ လီးကြီးဆီမှာပဲ ဝေ့ဝဲနေသလို လက်ကလည်းဒီလီးကြီးကိုအလွှတ်မခံနိုင်တော့တဲ့အထိ အချစ်ကြီးချစ်နေပြီ။

ဖင်ကုန်းပြီးခံနေတာဆိုတော့ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူ့ဖင်လုံးကြီးတွေနဲ့ ထူးမော်ရဲ့ ဆီးပုံးဆီးခုံပေါင်ရင်းသားတွေ ရိုက်တဲ့အသံက တစ်ဖြန်းဖြန်းတဖောင်းဖောင်း.စောက်ခေါင်းထဲက လေအံသံတွေက တစ်ဖူးဖူး တစ်ဖွတ်ဖွတ်..လီးဝင်သံကတစ်စွတ်စွတ် တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ဆူညံနေပေမယ့် အရသာရှိလွန်းနေတော့သူများတွေသိမှာ ကြားမှာတွေ ဂရုကိုမစိုက်နိုင်တော့ဘူး။

ထူးမော်တင်ပါးကြီးကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ နောက်ပြန် ဆွဲထားပြီး လိုးချက်ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ ဆွဲကပ်ထားတယ်။ ထူးမော်က မဆောင့်ရင် သူကဖင်ကြီးနောက်ပြန် ပစ်ပစ်ပြီး တအားဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ လီးအဝင်နက်လေ ပိုပိုကြိုက်လေဖြစ်လာတော့ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီးတော့ကို အလိုးခံတာ..  ။ 

“ ဖွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဖောင်း..အင့် အင့်.အားဟာ့ လိုး လိုး..ဆောင့် အားရပါးရဆောင့်.အားဟား..ကောင်းတယ် ကြိုက်တယ်..ဆောင့် ဆောင့်.နာနာဆောင့်..အင့်.အင့် အင့် ပြီးရအောင် ပြီးရအောင်ကောင်းထာ.အား အာဟား အာ့.ပြီးပြီပြီးပြီလား..အူးဟူး လီးရည်တွေထွက်ပြီလီးရည်တွေပန်းထွက်တာကွာ..အားဟာ့ထည့် ထည့် အားရတယ် ထည့်.အူးဟူး.အလိုးသန်လိုက်တဲ့သား.အားဟား ”   

ထူးမော် မတင်ဝိုင်းရဲ့ဖင်ဆုံကြီးတွေကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ဆွဲ..လီးအရင်းအထိ စောက်ခေါင်းထဲ ကပ်နေအောင်ထိုးမြုပ်..ခေါင်းကြီးကိုမော့ တင်ပါးကြီးခွက်ခွက်ပြီးချိုင့်သွားအောင် လီးရည်တွေတစ်ချက်ပြီး တစ်ချက်ဆောင့်ဆောင့်ပန်းထည့်တယ်။ မတင်ဝိုင်းကလည်းထူးမော်ရဲ့တင်ပါးကို လက်နောက်ပြန်ဆွဲကပ်ပြီးဆောင့်ထည့်ချက်နဲ့အညီ ဖင်ဆုံကြီး ပြန်ပြန်ကန်တွန်းနေတာ မမောနိုင်မပမ်းနိုင်ပဲ။   

“ ဒေါက်ဒေါက်.. ဒေါက် မတင်ဝိုင်းရေ မိန်းမ..မတင်ဝိုင်း..အိပ်တုန်းလားဟ..”   

အပြင်ကကိုစိုးမြင့်ရဲ့ တံခါးခေါက်သံ.နှိုးသံ.ခေါ်သံတွေကြားရတော့ ဖင်တောင်ပြီး မှိန်းနေရာက ဆတ်ကနဲထ,လိုက်လို့ထူးမော်လီးကြီးစောက်ခေါင်းထဲက ထွက်လာပြီး ငေါ့လျက်တန်းလန်းကြီးဖြစ်နေတာပေါ့။ မတင်ဝိုင်း ကပျာကယာထမီကိုကောက်ပြီးရင်လျှားရင်း စွပ်ကျယ်ဝတ်နေတော့ ထူးမော်ကအိပ်ယာခြေရင်းမှာပုံထားတဲ့ ပုဆိုးကို ကောက်ဝတ်ပြီးစောင်ကို ခေါင်းမြီးခြုံ အိပ်ချပစ်လိုက်တယ်။

မဝိုင်း အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့ သူ့လင်ကပိုက်ဆံတွေပုဆိုးနဲ့ထုပ်ယူလာတာမှ အများကြီးပဲ.. ။  

“ ဟ…ငါ့သားက ခြေရင်းမှာ အိပ်တာလား..မလုပ်ပါနဲ့ကွာ မိန်းမရ..ငါ့နေရာမှာပဲ အိပ်ပါစေဟ..ယောင်္ကျားလေး.ဘုန်းနိမ့်နေပါ့မယ်.သားအမိ အတူအိပ်ပါကွာ ”  

ပုဆိုးနဲ့ထုပ်ပြီး ယူလာတဲ့ပိုက်ဆံတွေကို အိပ်ယာနံဘေးမှာ ပုံချလိုက်ပြီး  

“ စောက်ကျိုးနည်း.ကောင်းလိုက်တဲ့ဖဲကွာ..ဝိုင်းသိမ်းခါနီးမှ နှစ်ချီထဲ ဝိုက်ရတာနှစ်ရာ သုံးရာတော့မက,လောက်ဘူး..ငါ့မိန်းမ ပက်လက်အိပ်နေလို့ဖြစ်မယ်..ဟီးဟီး..ရီရီကိုနှိုးပြီး ငွေတွေရေထားနှင့်ကွ ာကိုယ် စားစရာတစ်ခုခုထွက်ဝယ်လိုက်ဦးမယ် ”   

ငွေတစ်ထပ်ဆွဲပြီးအပြင်ပြန်ထွက်သွားမှ ထူးမော်ခေါင်းမြီးခြုံထဲက လျှာတစ်လစ်နဲ့ ထွက်လာပြီးအိပ်ယာတွေ ပြန်ရှင်းကြရတယ်။ ငွေပုံကြီးကိုနံဘေးမှာထား ပုဆိုးကိုလှန် သူ့သားလီးကြီးပလွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက်ပြီး တစ်ခစ်ခစ် ရယ်နေတာပျော်စရာ မနက်ခင်းတစ်ခုရဲ့အစ,လို့ပဲဆိုရလေမလား ထူးမော် ဝေခွဲမရနိုင်တော့ပါဘူး။ အခန်းအပြင်ထွက်မယ်ပြင်တော့   

“ ဟွန့်..ယောင်္ကျားများ အဲလိုပဲတော့်..လိုးပြီးပစ်တာချည့်ပဲ..စောက်ပတ်လေးများတစ်ချက်တောင်ယက်ပေးမသွားနိုင်ဘူး..တကယ် စပ်မြင်ကပ်ဖိုကောင်း ”  

ဘာပြောကောင်းမလဲ..မတင်ဝိုင်းကိုအိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လှန်လှဲ ထမီကြီးဆွဲလှန် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအပေါ်တွန်းမြှင့် စောက်ပတ်ဖူးဖူးဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးကို အားရပါးရ ယက်လိုက်စုပ်လိုက်တာမှ တင်ဝိုင်းဖင်ကြီး ကော့လန်ပျံကား တစ်အားအားနဲ့အော်ပြီးတောင်းပန်ရတဲ့ အထိပက်ပက်စက်စက်ယက်ပစ်တယ်။

ခေါင်းပြန်မော့လာတော့ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးနှာခေါင်း နှုတ်ခမ်း မေးစေ့တွေမှာစောက်ရည်တွေအရွှဲသား..ပါးစပ်ထဲက စောက်ရည်တွေမျိုချခဲ့ရတာလည်း ဂလုဂလုနဲ့ လေးငါးခါလောက်ဂလုခဲ့ရတယ်။   

“ တစ်ချီလောက် ထပ်လိုးမှရမယ်ထင်တယ် အမေ..ဒီမှာကြည့်ဦး လီးက တအားတောင်နေပြန်ပြီ..တစ်ချီ တစ်ချီ ”   

သွေးကြောပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ ကော့ထောင်ပြီးပြူးတက်နေတဲ့ လီးကြီးကိုမြင်နေရတော့ မတင်ဝိုင်းလိုနှာကြီးတဲ့မိန်းမ..ဘယ်မခံပဲနေပါ့မလဲ.. ။  

“ အင့် လိုး..ပြင်းပြင်း သွက်သွက် မြန်မြန်ကြီးသာဆောင့်လိုးပစ်..ထည့် ထည့်အိုး..တန်းနေတာပဲ ခ်ခ်..တအားဆောင့်တအားဆောင့်..နာနာဆောင့်လိုး.အိုး..ကြိုက်ထာ.ဆောင့် အသေဆောင့်..အင့်အင့်..အင့်.သိပ်ကောင်း.အင့်..”   

နာရီဝက်ကျော်ကျော် တရစပ်ဆောင့်လိုးတော့ မတင်ဝိုင်းမျက်နှာမွှန်ထူနီရဲလာပြီ။ ဖင်ကြီးကိုလည်းအိပ်ယာပေါ် ပြန်မကျနိုင်အောင် ကော့ပေးထားမိပြီ။   

“ လိုး မောင်ရေ..အသေလိုးတော့.လိုးဆောင့်..သွက်သွက်ကြီး သွက်သွက်ကြီးအင့် အင့် အင့် အင့်.အာ့.အာ့.သွားပြီ..သွားပြီ..အားဟား..ထည့် ထည့်.ဆောင့်အင်းဟင့်.ပန်းထည့် ပန်းထည့်.အာ့ အာ့ ဟူး.”   

ကိုစိုးမြင့်ပြန်ရောက်လာတော့ ငွေတွေရေလို့ပြီးခါစ..အိပ်ရေးပျက်မို့ လီးတောင်တယ် ။  

“ မိန်းမရေ..ဝိုင်းမပျိုးခင် လပ်ကီးယူရအောင်ကွာ..တစ်ချီလောက် သွက်သွက်ပေါ့.”   

“ အွန့် လိုးပါတော်..စိတ်ကြိုက်လိုး.ခ်ခ်စိတ်ကြိုက်သာ လိုးတောမူပါ.အမြဲအသင့်ပါပဲ.နှစ်ချီလိုးလည်းရပါတယ် ခ်ခ်  ”

ထုံးစံအတိုင်း ဆယ်နာရီဆိုဖဲဝိုင်းပျိုးပြီ။ အမြဲတမ်းဆိုရင်တော့ အကောက်နဲ့ပဲ မိုးလင်းတတ်ပေမယ့် ဖဲဝိုင်းပျိုးစ,မှာအိမ်မပြည့်သေးလို့ ကိုစိုးမြင့်ကအိမ်ဖြစ်ဆိုပြီး တစ်အိမ်ဝင်ထိုင်ပေးကတည်းက နိုင်လာလိုက်တဲ့ဖဲ။ လူစည်လာလို့အိမ်ဖယ်ပေးဖို့ထ,လာလိုက်တဲ့အချိန် မတင်ဝိုင်းဆီမှာတော်တော်များများကြီးရောက်နေပြီ။ အခန်းထဲကိုကျန်တဲ့ငွေတွေကို ထပ်လာပေးရင်းစပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ 

“ ဒီလီးက လပ်ကီးဖွင့်ထားတာ..ဟီးဟီး ” 

ဆိုပြီးပုဆိုးလှန်ပြလို့ သူ့လီးတွဲလောင်းကြီးကို မွှေးမွှေးတစ်ချက်ပေးလိုက်ရသေးတယ်။ သူထွက်သွားမှငွေတွေသိမ်းပြီးဖဲဝိုင်းနားမှာ အိပ်နေရှာတဲ့ ထူးမော်ကို တယုတယနဲ့ မွှေးမွှေးပေးပြီးသွားနှိုးတယ်။ ထူးမော်က မတင်ဝိုင်း လည်တိုင်ကိုလက်ပြန်ဖက်ပြီးရွှတ်ကနဲပြန်နမ်းတော့နှာခေါင်းဆွဲလိမ်ခဲ့လိုက်တယ်။ လူရှေ့သူရှေ့ဆိုပေမယ့် သားအမိ အချစ်ကဲတာက သဘာဝ ဆန်လွန်းနေလေတော့ ဘာမှမထူးဆန်းသလိုပါပဲ။

မတင်ဝိုင်းရဲ့အနောက်ကနေ အိပ်ခန်းထဲကို လိုက်လာတယ်ဆိုတာကလဲ သားနဲ့အမိ အမြင်တင့်ပါပေရဲ့။ ဒါပေမယ့် အိပ်ခန်းတံခါးချက်ထိုးပြီးတဲ့အချိန်မှာ မတင်ဝိုင်းက ပုဆိုးကိုဖြုတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပြီး လီးကော့ကော့ကြီးက ငေါက်တောက်ငေါ့တော့ မော့မော့ကြီးတောင်မတ်နေလျက်သားပေါ်လာတာကတော့ သားအမိရဲ့ အသွင်မဟုတ်တော့ဘူး..။

တဏှရမက်ကြီးကြီးနဲ့ ရေကုန်ရေခမ်းလိုးကြတော့မယ့် ညားခါစ,လင်မယားအသွင်ဖြစ်သွားပြီ။ကိုစိုးမြင့်က သူ့လီးလေးနဲ့ မဝတစ်ဝ..ဆွပေးသလောက်ပဲလိုးနိုင်ခဲ့လို့ စောက်ပတ်တစ်အုံလုံး စစ်တစ်စစ်တစ်နဲ့ ရွခဲ့ရလေသမျှ အခုမှသက်ပြင်းချနိုင်တော့တယ်။

ဒီဘဝမှာဘယ်လိုမှ ဘယ်တုန်းကမှစိတ်ကူးနဲ့တောင် မပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးတဲ့ငွေတွေကို ဖြုန်းကနဲအိပ်မက်မက်သလို ချက်ချင်းကြီးပိုင်ဆိုင်လိုက်ရတော့ ဘဝင်ကမတည်ငြိမ်နိုင်သေးတဲ့ အချိန်မှာတဏှာစိတ်က ပေါင်းဝင်လာတော့ မြောက်ကြွမြောက်ကြွဖြစ်သွားရတာလဲ ပါတာပေါ့။

တံခါးချက်ချနေတာကလဲကြာ လွန်းနေသလားထင်မိတဲ့ အထိ စိတ်ကစောနေတော့ ထူးမော်အိပ်ယာထဲရောက်တဲ့အထိ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။ ဇွတ်အတင်းဆွဲလှဲပြီး လီးတောင်တောင်ကြီးအပေါ်ခွထိုင် လိုးတော့တာပါပဲ။ စိတ်ကစောနေတော့ နှစ်ချက်သုံးချက်ပဲ နှဲ့ကာနှဲ့ကာ ဆော့ပြီး လီးအရင်းထိတစ်ချက် ထဲ ပစ်ဆောင့်ထိုင်ချပစ်တာ ပါးစပ်ကြီးပွင့်ပြီး ဟားကနဲ လေတွေမှုတ်ထုတ်မိရတဲ့အထိ အီဆိမ့်သွားရတယ်။

ခဏတော့ငြိမ်ပြီးဖင်ကြီး လှုပ်လှုပ်ဆော့ပေးရုံထိုင်နေပမယ့် ဒီလောက်နှာကြီးတဲ့မိန်းမ ဒီအရသာမျိုး နဲ့ဘယ်ဝ,ပါ့မလဲ..တစ်ချက် နှစ်ချက် သုံးလေးချက်စမ်းဆောင့်မိပြီးတာနဲ့ အသည်းအသန်ကြမ်းတော့တာပါပဲ။ ထူးမော်ရဲ့ရင်ပတ်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးလိုက်.နှဲ့နှဲ့ပြီးဝိုက်လိုးလိုက်နဲ့ လီးအရင်းထိ ဖိဖိလိုးတယ်။ သူ့စိတ်တိုင်းကျချယ်လှယ်ပြီးလိုးရ ဆောင့်ရတာဆိုတော့ စိတ်က လွတ်နေပြီးစောက်ရည်တွေအိုင်ထွက်နေအောင် ယိုစိမ့်လာတယ်။

ထူးမော်ရဲ့လီးကြီးကို စောက်ပတ်ကညှစ်စုပ်ပြီး လှိမ့်လှိမ့်လိုးနေတော့ ငြိမ်မခံနိုင်တော့ဘူး။ တအားကောင်းလွန်းတော့ သူ့အမေနို့ ကြီးကိုပင့်ပင့်ဆုပ်ဆွဲပြီးအောက်ကနေ ကော့လိုးပစ်တော့တာပေါ့။ မိန်းမကဘယ်လောက်ပဲ ဆောင့်လိုးလိုး..ယောင်္ကျားတစ်ချက်လိုးတာနဲ့မတူဘူးလေ..။ သဘာဝချင်းကွာဟသလို အနှစ်ချင်းကလည်းကွာတယ်။ ဖင်ဆုံကြီးကားပြီး ခါးကော့ကော့ ကွတတ..စောက်ခောင်းကြီးပွင့်ဟ,ဟနဲ့ အလိုးခံနေတဲ့ သူ့အမေကို အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ပြီးအသေပစ်လိုးတာ ဖောင်းဖောင်းဖောင်းနဲ့ ဖဲဝိုင်းကတောင်ကြားလောက်မယ်။

တင့်တင့်မော်ဘောလုံးကွင်းမှာ ထရိန်နင်ဆင်းနေရပေမယ့် စိတ်ကအိမ်ကိုပဲ ပြန်ရောက်နေသလို မိသော်ကလည်းတလွဲတချော်တွေချည့်ကန်မိနေတယ်။ မတိုင်ပင်ထားပဲ ခဏနားချိန်ရောက်တော့ ကွင်းနံဘေးပွဲကြည့်စင်အစပ်မှာ အတူထိုင်ပြီးအနားယူမိကြတယ်။ မနေ့ညက အမေနဲ့ ထူးမော်လိုးနေတာကို သူတို့နှစ်ယောက်အတူချောင်းပြီးကြည့်ခဲ့ကြတာကိုး..။

“ မမ..မိသော်မျက်စေ့ထဲ အမေတို့ လိုးနေကြတာချည့်ပဲမြင်နေတယ်ကွာ.ကစား ရတာ စိတ်မပါဘူး  ”

“ ဟုတ်ပါ့..ငါလဲ မျက်စေ့ထဲကမထွက်တော့ အယောင်ယောင်အမှားမှားပဲ  ”

မိသော်က မျက်လုံးလေးရီဝေဝေနဲ့

“ အမေတော့ ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူး တော်တော်ထိတဲ့သဘောရှိမယ်.တစ်ညလုံးလူးလှိမ့်နေတာပဲ. ကိုမော့်လီးကြီးကလဲ အကြီးကြီးပဲကွာ .ငါတို့စောက်ပတ်ဆိုရင် ပြဲထွက်သွားလောက်မယ်  ”

တင့်တင့်မော် ထရိန်နင်ဆင်းရတာ စိတ် မပါတော့ဘူး။ ဘာကိုစိတ်တိုနေမှန်းလဲ မသိဘူး.ညီအစ်မသုံးယောက်အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ဖဲဝိုင်းထဲမှာ အဖေ့ကို ရယ်ရယ်မောမောတွေ့ရပြီး ညွန့်ညွန့် က သူ့အခန်းကိုဆက်လျှောက်သွားတာကို လိုက်ငေးနေတယ်။

ညွန့်ညွန့်က မိသော်နဲ့အသက်တူပေမယ့် အရွယ်ကမတူ ချင်ဘူး။ အရပ်ပိုမြင့်ပြီး ဖင်ကကောက်လို့ အရွယ်မတူဘူးလို့ပြောတာပါ။ အမေ့တူမ ဆိုပေမယ့် အဖေနဲ့ကသွေးသားအနေနဲ့ ဘာမှမတော်ဘူးဆိုတော့ ဖင်ကြည့်ပြီးလိုး ချင်နေတာများလားမသိဘူး။

စိတ်တိုတိုနဲ့ ညီအစ်မနှစ်ယောက် လက်ကုတ်ပြီးသူတို့ အခန်းထဲဝင်ခဲ့ကြတော့ ဟိုဖက်အခန်းက အမေနဲ့ထူးမော်တို့လိုးသံ ဆောင့်သံတွေညည်းသံတွေကိုတိုးတိုးကြိတ်ကြားရပြန်ရော။ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် မတိုင်ပင်ပဲကြည့်မိကြပြီး ထရံပေါက်ဖက် ဆီကို ကိုယ်စီမျက်စေ့ရောက်သွားကြပြန်တယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်ချောင်းကြည့်မိ ကြတာ နောက်တောင်ကျနေပြီလား မသိပါဘူး..အမေတို့ကပြိုင်တူပြီးဖို့ အသည်းအသန်ကြီးဆောင့်လိုးနေကြပြီ။

သူတို့လိုး လို့အသံတွေထွက်တာ ဖဲဝိုင်းကမကြား ရအောင်ဆိုပြီး မိတင့်တို့ အခန်းနဲ့ကပ်လျက်ထရံနံဘေးမှာ လာလိုးကြတာဆိုတော့ သူတို့လိုးနေပြောနေကြတာ တစ်ထွာတောင်မှ မကွာဘူး…စောက်ခေါင်းထဲကို လီးကြီးဝင်နေထွက်နေတာကို ရှင်းရှင်းကြီးမြင်ကြရတယ်။

“ ပြီးခါနီးပြီလား အမေ ”

“ အင်း အင်း ပြီးခါနီးပြီ..တအားကြီးကောင်းနေပြီ..ဆောင့် ဆောင့် ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပေး အင့် အင့် ဟုတ်ပြီ အာ့ အာ့..ဟုတ်ပြီ..ကောင်းလိုက်ထာ..”

“ ပြီးပြီလား..ပြီးပြီလား..လီးရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တော့မယ်နော် အာ့ ”

“ အင်း အင်း..ထည့် ပြီးပြီ ပြီးပြီ ထည့် ..ထည့် ပန်းထည့်..ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ အာ့.....များလိုက်တဲ့ လီးရည်တွေ ခိခိ…ဆောင့် ..ဆောင့်.. အားရပါးရကြီး တစ်ချက်လောက်အဝေးကြီးက ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါသားရယ်…အင့်ဟူး..အူး..အားရလိုက်တာနော်..” 

လီးနဲ့စောက်ပတ် တပ်လျက်ကြီးခဏ ကြာကြာနားနေကြတုန် းထရံပေါက်ကြားကနေ အမေနဲ့မိတင့် မျက်လုံးချင်းဆုံမိကြတယ်။

 အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>