ပုံပြင်လေးကတော့ ဒါပါဘဲကွယ် အပိုင်း ( ၃ )

ပုံပြင်လေးကတော့ ဒါပါဘဲကွယ် အပိုင်း ( ၃ )

ဘီးကြဲကြီး ရေးသည်။

အဲဒီ့နေ့က ဆရာမကို ကိုညီကိုယ်တိုင်အကျိုးအကြောင်းသွားပြောပြပြီး သူမကို ဆေးခန်းလိုက်ပို့ခဲ့ သည်။ခြေထောက်က ထောက်လို့မရအောင်နာကျင်နေသော်လဲ ကိုညီနှင့် နီးကပ်စွာဆုံဆည်းရခြင်းအတွက် ခြေထောက်ခေါက်လဲသည်ကိုပင် ကျေးဇူးတင်နေမိသေး၏။မေကြည်နူးကို ကိုညီက သိပ်မကြာခင်မှာဘဲ ချစ်တယ်လို့ ဖွင့်ပြောသည်။သူမအနေနှင့် သိပ်ကြာကြာမမူနိုင်ဘဲ ကိုညီ့ကို အဖြေပေးခဲ့သည်။ချစ်သူတွေဖြစ် လာတော့ ကိုညီ့ကို ပိုချစ်မိရသည်။

သူမက အငယ်မို့ကိုညီက အစစအရာရာ အလျှော့ပေးသည်။နှစ်ဦးသားဆုံ တွေ့ချိန်များတွင်လဲ သူမကိုနမ်းရှိက်ယုံမှလွဲ၍ ကိုညီက အခွင့်အရေးမယူခဲ့။ကိုညီ၏ အနမ်းများကြောင့် သူမ၏ ပိပိလေးတွင် အရည်တစိုစိုဖြစ်ရသည်ဆိုသည်ကို ကိုညီကတော့မသိရှာ။အနမ်းတစ်ချက်နဲ့ပန်းထွက်သွားစေရ မယ်ဆိုသည့် ဆွဲဆောင်မှုမျိုး သူ့ထံတွင်ရှိနေကြောင်းကိုလဲ ကိုညီသိပုံမပေါ်။

သူမကတော့ ကိုညီအနမ်းချွေ လိုက်တိုင်း ကာမမီးများတောက်လောင်မိရပြီး အဖုတ်လေးကစိုစွတ်လာရသည်။နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းယုံမှလွဲ၍ သူမ ၏ အပေါ်ပိုင်းကိုတောင် အခွင့်အရေးမယူတတ်သောကိုညီ့ကို လေးစားချစ်ခင်မိရသည်။

သူမ ဘဝအတွက် ကိုညီက အချစ်ဦးဖြစ်သလို သူမအချစ်ဆုံးသူတစ်ယောက်လဲဖြစ်ပါသည်။သို့သော်……..ကိုညီနှင့် သူမတို့နှစ် ယောက်၏ ချစ်ခြင်းက တာရှည် မတည်မြဲလိုက်ပေ။အကြောင်းကြောင်းသောအကြောင်းကြောင်းကြောင့် သူမ နှင့်ကိုညီ လမ်းခွဲခဲ့ရသည်။အချစ်ဦးမို့ခံစားရသည့်အသည်းကွဲဝေဒနာက ပြင်းထန်လွန်းသည်။ညပေါင်းများစွာ အိပ်မပျော်သောကြောင့် ကျန်းမာရေးတောင်ချို့တဲ့လာ၏။

စိတ်လေပြီး ရည်းစားတွေ မှိုလိုပေါက်အောင်ထားမိသည်။တွဲသမျှယောက်ကျားတိုင်းသည် ကိုညီ့လို စည်းမစောင့်ကြ ဆိုသည်ကို သိလိုက်ရခြင်းကြောင့် သူမ ရင်တွေ နာကြင်ခဲ့ရ၏။မေ့ပျောက်နိုင်ရန်အတွက် သူမ ပျော်သလိုနေသည်။

မျက်နှာများသည့်သူ တစ်ယောက် အဖြစ်ကိုကျေနပ်စွာခံယူသည်။တွဲသမျှ ယောက်ကျားလေးတိုင်း၏ တောင်းဆိုမှုကို လိုက်လျောသည်။မှန်ပါ သည်။ရည်းစားများစွာထားပြီး ထိုရည်းစားများခေါ်ဆောင်ရာသို့လိုက်ပါသည်။ကာမစပ်ယှက်မှုကို လုပ်ရိုးလုပ် စဉ်တစ်ခုအဖြစ်သာ သဘောထားသည်။ကိုညီ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရလိုက်သော သူမကိုယ်သူမ တန်ဖိုးမထားတော့။

ရည်းစားပေါင်းသောင်းခြောက်ထောင်ထဲတွင် စိုးကို တစ်ယောက် ကို တော့ သူမသဘောကျမိခဲ့သည်။သဘော ကျသည်ဆိုရာတွင် ချစ်ခင်နှစ်သက်သည့်သဘောမျိုးမဟုတ်ဖဲ ကာမစပ် ယှက်ရမှုကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်ပါသည်။စိုးကိုက သူမ၏ ရမ္မက်ဆန္ဒကို ကောင်းစွာဖြည့်ဆည်းပေးနိုင် သူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။

ကြီးမားထွားကြိုင်း သော သူ၏လိင်တံကြီးကို ခွဲစိတ်ပြုပြင်ထားသည်။ လိင်တံပတ်လည်တွင် ပြောင်းဖူးစိသဏ္ဍန် ဂေါ်လီများထည့် ထားသည်။သူ့လီးကြီးနှင့်တွေ့ကာစက အတွေ့အကြုံ ရှိနှင့်နေပြီဖြစ်သော မေကြည်နူးတစ်ယောက် အော်ဆင်း သွားရသည်။လိုးချက်တွေကလဲ သန်လွန်းလှသည်။လိုးနည်းပေါင်းစုံကို ဆရာတစ်ဆူလိုကျွမ်းကျင်သည်။ဘယ် သူ့ကိုမှ အထိမခံခဲ့သော မေကြည်နူး၏ ခရေပွင့်လေးကိုရအောင်ချွေသွားနိုင်သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

သူမအ နေနှင့်ဘာကြောင့်ဒီလိုတွေ လုပ်နေမိသလဲဆိုတာကို သူမကိုယ်သူမလဲ နားမလည်နိုင်တော့ပါ။စိတ်၏ လွင့်မျော ရာအတိုင်းလိုက်ပါနေမိသောကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်မှာ မည်သို့ပြောဆိုနေကြမည်ဆိုတာကိုလဲဂရုမစိုက်ချင်တော့။

ဒီဆော်က “ကက” ပါကွာဟူသည့် တီးတိုးစကားသံများကိုလဲ အခါခါကြားဖူးနေသောကြောင့် ရိုးနေပြီဖြစ်သည်။စိတ်အလိုကို လိုက်ပါရခြင်းအတွက် သူများတံတွေးခွက်တွင်ပက်လက်မျောမည်ဆိုပါကလဲ ပျော်ပျော်ကြီး မျောပါလိုက်ဖို့အသင့်ပင်။

လောကကြီးကို အရွဲ့တိုက်ရင်း သူမကိုယ်တိုင်ရွဲ ုစောင်းခဲ့ရခြင်းအတွက် သူမမှာဘဲ အပြစ်ရှိသည်။ကိုယ့်အပြစ်ကိုယ်ခံဖို့ ဝန်မလေးသောစိတ်နှင့် ကိုယ်ထင်သလို ကိုယ်ရွက်လွှင့်နေမိ၏။တွဲခဲ့ သော ရည်းစားပေါင်းများစွာထဲတွင် စိုးကို ဆိုသည့်တယောက်ကိုတော့ သူမ အမှတ်တရရှိနေခဲ့မိသည်မှာ အမှန်ပင်။

စိုးကိုနှင့်ဆုံဆည်းရသောအချိန်တွင် သူမက ဆရာမကြီးတစ်ပိုင်းဖြစ်နေချေပြီ။စိုးကိုလိုကောင်စားမျိုးကို လွယ် ကူစွာ ထိန်းချုပ်ကိုင်တွယ်နိုင်လိမ့်မည်ဟု သူမ ယူဆခဲ့မိသည်။တကယ်တမ်းမှာတော့ စိုးကိုက ပါမောက္ခအဆင့်လောက်ဖြစ်နေမှန်းသိလိုက်ရ၏။

မှတ်မိပါသေးသည်။ရန်ကုန်၏ နာမည်ကြီး Night Club တစ်ခုတွင် စိုးကို နှင့် စတင်ဆုံဆည်းခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။အဲဒီ့နေ့က သူမတွဲနေသောတစ်ယောက်၏ စပွန်စာနှင့် ကလပ်တစ်ခုထဲသို့ သူမ ရောက်ရှိနေခဲ့ပါသည်။သူမတွဲနေသောတစ်ယောက်မှာ ငွေရေးကြေးရေတွင်  ပြောစရာမလိုလှအောင် သုံးဖြုန်းနိုင်သူ တစ်ယောက်ဖြစ်နေသောကြောင့်သာ တွဲနေရသော်လဲ သူမသဘောနှင့်သိပ်မတွေ့လှ။

အဲဒီ့ကောင်က လေကြီးမိုးကြီးပြောတတ်သော်လဲ တကယ်တမ်းဖြစ်လာပြီဆိုလျှင် ဖင်တုန်အောင်ကြောက်တတ်သည်။သူမ စကားကိုလဲ မြေဝယ်မကျဆိုသလို နားထောင်ပါသည်။ဒီလို ကောင်စားမျိုးကို သူမ သဘောမတွေ့။သူမ သ ဘောကျသည့်လူစားမျိုးကို အဲဒီ့နေ့ညမှာဘဲ တွေ့ခွင့်ရလိုက်သည်။

............................................................................................................................................

ဖြစ်ပုံကသူမတို့ဝိုင်းဖွဲ့ကနေသောနေရာသို့ ခပ်ရမ်း ရမ်း လူငယ်တစ်စု ဝင်ရောရာမှ စတင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ထိုလူများက သူမကို အတင်းဝင်လုံးသည်။လက်ပါ ခြေပါတွေဖြစ်လာသည်။

သူမ၏ တင်သားများကို ပွတ်သပ်သည်။သူမ၏ နို့လေးကို တံတောင်နှင့်တွန်းထိုးသည်။ပြဿနာမဖြစ်ချင်သောကြောင့် သူမသည် ဖာသည်မ မဟုတ်ကြောင်းကို ကောင်းမွန်စွာပြောပြသော်လဲ မရ။သူ တို့နှင့်လိုက်ခဲ့ဖို့အတင်းခေါ်နေသည်။သူမနှင့် လက်ရှိတွဲနေသော တစ်ယောက်ကို အားကိုးရမလားလို့ တိုင် တည်သောအခါ ငနဲသားက ကြောက်နေသည်။စကားတွေက အချေအတင်ဖြစ်လာသည်။

နောက်တော့ ကိုယ်တော်က သူမကိုတစ်ယောက်ထဲထားရစ်ခဲ့ပြီး ဘယ်အချိန်ရှောင်ထွက်သွားသည်မသိလိုက်ရ။သူမလဲ ဘယ်လိုမှ တောင်းပန်လို့မရသည့်အဆုံးတွင် နဲနဲ ကျွဲမြီးတိုလာမိသောကြောင့် သူမကို အတင်းလာဖက်ထားသောကောင် တစ်ယောက်၏ ပေါင်ခြံကို ဒူးနှင့်တိုက်ပြစ်လိုက်မိသည်။

“ဖြောင်း”

ကနဲ အသံနှင့်အတူ သူမ ကြယ်တွေ၊လတွေ မြင်ပြီး လည်ဆင်းသွားရသည်။အားယူပြီး အမြင်ကြည်လင်အောင်ကြိုးစားလိုက်တော့ သူမကို ကမ်းပေးလာ သည့် လက်တစ်ဖက်ကိုတွေ့လိုက်ရ၏။

 925 ဟန်းချိန်းအကြီးကြီးကို ဝတ်ဆင်ထားသော လက်တစ်ဖက်၊ လက်ချောင်း ငါးချောင်းလုံးတွင်လဲ ပုံသဏ္ဍန်မျိုးစုံသော လက်စွပ်များကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။ထိုလက်ကို အားယူပြီးထနေစဉ် သူမ၏ နံကြားထဲသို့ရိပ်ကနဲပြေးဝင်လာသောအရိပ်တစ်ခုကိုတွေ့လိုက်ရ၏။

သူမယောင် ရမ်းပြီး မျက်စိကိုစုံမှိတ်ထားလိုက်မိသည်။နာကြင်မှုတစ်စုံတစ်ရာဖြစ်ပေါ်မလာသောကြောင့် မျက်စိဖွင့်ကြည့် လိုက်မိသောအခါ သူမကိုပြေးကန်လာသည့်ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ကြားဖြတ်ဟန့်တားပေးခဲ့သော ခြေထောက် တစ်စုံအားတွေ့မြင်လိုက်ရ၏။

ဖိုက်အိုဝမ်း ဂျင်းဘောင်းဘီနှင့်တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားသော Country ဖိနပ်ကြောင့် ရော့(ခ်)ကာ တစ်ယောက်ဆိုတာသိလိုက်သည်။မော့ကြည့်လိုက်မိတော့ ကျောလည်လောက် ဆံပင်နှင့် ဆံရှည်ကိုယ်တော်တစ်ယောက်။ပြဿနာထဲကို ဝင်ရောက်လာပုံက အေးဆေးတည်ငြိမ်လွန်းသည်။ရန်သူ ကိုရှိတယ်လို့တောင်မထင်သည့်ပုံနှင့် သူမကို မိတ်ဆက်နေပြန်သည်။

“အဆင်ပြေရဲ့လား….မင်းနဲ့အတူတူလာတဲ့ဂျော်ရကီးကောင်တော့ လစ်သွားပြီကွ…ကိုယ့်နာမည် က စိုးကိုတဲ့…မှတ်ထားမယ်မှလား”

သူမ အချိုသာဆုံးအပြုံးနှင့် သူ၏ ကူညီမှုကို တုန့်ပြန်လိုက်မိသည်။

 “ကျွန်မ…မေကြည်နူးပါ”

သူမက နာမည်ပြောပြလိုက်သောအခါ သူက ကလေးငယ်တစ်ဦးကိုနှစ်သိမ့်သည့်ဟန်မျိုးနှင့်သူမ၏နဖူးထက်မှဆံနွယ်စများ ကိုပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရင်း သူမနှင့် ကွိုင်နေသောအုပ်စုဘက်သို့လှည့်လိုက်သည်။

“မင်းတို့အေးဆေးလစ်လိုက်ရင်ကောင်းမယ်….နို့မို့ဆို အကုန်ရှောက်လောင်ကုန်လိမ့်မယ်…. ငါ့နာမည်ကိုလဲ မသိရင်မှတ်သွားကြ….#### က စိုးကိုဆိုတာ ငါဘဲ…မကျေနပ်ဖူးဆိုရင်လဲ ဆက်ဆွဲလို့ရ တယ်….Club ထဲမှာတော့မကောင်းဘူး….အောက်က ကားပါတ်ကင်ကို လိုက်ခဲ့”

ပြောပြီးတော့ မေကြည်နူးဖက်ကိုလှည့်လာပြီး  သူမ၏ ပခုံးလေးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း သိုင်းဖက်ကာ ကလပ်ထဲမှ ထွက်လိုက်သည်။သူမအနေနှင့် အလိုက်သင့်နေထိုင်လိုက်ခြင်းက အကျိုးရှိနိုင်သည်ဟု တွေးလိုက်မိပြီး သူ ခေါ် ဆောင်ရာသို့ မငြင်းဆန်ဘဲ လိုက်သွားလိုက်မိရသည်။

သူပြောလိုက်သည့် #### ဆိုသည်မှာ ရန်ကုန်လူငယ် လောကမှ တောင့်တင်းသောအုပ်စုတစ်ခုဖြစ်ကြောင်းကို သူမ ကြားဖူးနားဝရှိထားသောကြောင့် သူ့ရဲ့အကာ အကွယ်ကို အသုံးချလိုက်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်မိခြင်းပင်။ကားပါတ်ကင်ကိုရောက်တော့ စိုးကို၏ အဖွဲ့တွေကိုတွေ့လိုက်ရသည်။သူမကို ကားတစ်စီးထဲတွင် ဝင်ထိုင်နေစေသောကြောင့် ဝင်ထိုင်နေလိုက်ရသည်။ဟိုကောင်တွေ အုပ်စုက မကျေမနပ်နှင့် အနောက်ကနေ လိုက်ဆင်းလာသည်ကို ကားထဲမှလှမ်းတွေ့နေရသည်။

သူမကြောင့်ပြဿနာအကြီးကြီးမဖြစ်စေချင်သော်လဲ လောလောဆယ်အနေအထားအရ သူမ ဘာမှမတတ်နိုင်ဘဲဖြစ်နေသည်။တော်ပါသေးသည်။စိုးကိုတို့လူအုပ် ကိုမြင်လိုက်ရသောကြောင့် ဟိုကောင်တွေ လန့်သွားပုံရသည်။စကားအနည်းအပါးပြောဆိုနေကြသည်ကို တွေ့ မြင်လိုက်ရပြီး လူရမ်းကားအုပ်စု ရှောင်ထွက်သွားကြ၏။

သူတို့ထက်ပိုမိုရမ်းကားတတ်သူတွေနှင့် တွေ့လိုက်ရ သောကြောင့် အမှီးကုပ်သွားကြခြင်းဖြစ်ကြောင်းကို သူမ မှန်းဆလိုက်မိပါသည်။စိုးကို က ကားထဲသို့ဝင်လာပြီး သူမကို ဘယ်လိုက်ပို့ရမလဲလို့မေးသည်။အဆောင်မှာနေတယ်ဆိုတာနှင့်ပြန်လို့မရတော့ဘူးဆိုတာကိုသိသွားသောအခါတွင်တော့ သူမကို ဟိုတယ်တစ်ခုသို့ခေါ်သွားခဲ့သည်။

...........................................................................................................................................

အပေါစားမိန်းမတစ်ယောက်လို အခုဘဲတွေ့၊အခုဘဲ သိရုံမျှနှင့် ဟိုတယ်အထိပါသွားခဲ့ရခြင်းအတွက် သူမကိုသူမ တော်တော်ဈေးပေါနေပြီ လို့ခံစားလိုက်မိရသည်။

သို့သော် စိုးကိုနှင့် ပတ်သက်လိုစိတ်ကြောင့် ဘာကိုမှမတွေးတော့ဘဲ သူခေါ်ဆောင်ရာသို့လိုက်ပါခဲ့မိခြင်းပင်။စိုးကိုနှင့်ပတ်သက်လို့သူမ အတတ်ကောင်းတွေလဲ တတ်ခဲ့ရသေးသည်။ဟိုတယ်ရောက်တော့ ဟိုတယ်အခန်း လေးထဲတွင် သူမကို စိုးကိုက အမုန်းဆွဲ၊ဗုံးကျဲ လိမ့်မယ်လို့ထင်ထားမိခဲ့သည်မှာ မှားသွားပြန်သည်။

တီဗွီချယ် နယ်ကို Mtv လိုင်းသို့ပြောင်းလိုက်ပြီး သူ့ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲမှ ကော်ပုလင်းသေးလေးတစ်ခုကို ထုတ်ယူ ကာ ကုတင်ပေါ်သို့တက်ထိုင်လိုက်သည်။သူမက သူ့ကို စိတ်ဝင်စားစွာလိုက်ကြည့်နေမိသောကြောင့် သူက သူမဘက်သို့လှည့်ကြည့်ပြီး

“အေးဆေး….နေသာသလိုနေ..ကောင်မလေး” လို့ပြောလာသည်။

သူမကို ကောင်မလေးလို့ခေါ်ခြင်းကို နဲနဲ မနှစ်မြို့သလိုဖြစ်မိသော်လဲ ဘာမှမဖြစ်သလိုဘဲ နေလိုက်ရသည်။တကယ်ဆို စိုးကိုနှင့် သူမက အသက်ချင်းသိပ်ကွာမည်မထင်ပါ။ရွယ်တူတန်းတူတွေဖြစ်နိုင် သည်။သူမက ဂရုမစိုက်သည့်ပုံစံနှင့် အေးဆေးပါဆိုသည့်သဘော ပခုံးတွန့်ပြလိုက်ပြီး သူ့ဘေးတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်၏။

သူက တစ်ထောင်တန်တစ်ရွက်ကို ကျစ်ရင်း ပိုက်တစ်ချောင်းလိုဖြစ်အောင်လုပ်နေသည်။ထို့နောက် တွင်တော့ ပုလင်းထဲမှ ဖြူဖြူအမှုန့်များကို ကုတင်ဘေးမှ စားပွဲခုံပေါ်သို့အတန်းလိုက်ဖြစ်အောင် အနည်းငယ်ပုံ ချလိုက်ပြီး ပိုက်ဆံပိုက်နှင့်တေ့ကာရှူလိုက်သည်။

အဖြူရှူတယ်ဆိုတာကို မျက်စိနှင့်တပ်အပ်မြင်ဖူးလိုက်ရသည်။သူလုပ်စရာရှိတာကို လုပ်ပြီးသွားတော့ ကုတင်ပေါ်သို့တက်ပြီး ပက်လက်လှန်ကာဇိမ်ယူနေသည်။သူမကို ရှိ တယ်လို့တောင်ထင်တော့ပုံမရ။သူမလဲ သူ့ဘေးတွင်ဝင်လှဲကာ အကဲခတ်နေလိုက်သည်။တော်တော်ကြာ တော့မှ သူက သူမဘက်သို့လှည့်လာသည်။

 “sorry ကွာ…ကိုယ် နဲနဲယူနေတာ..မင်းကိုတောင်မေ့သလိုဖြစ်သွားတယ်”

သူမပြုံးပြလိုက်သည်။ဘာပြန်ပြောရမယ်မှန်းမသိသောကြောင့်ဖြစ်၏။သူမ၏စိတ်ထဲတွင် စိုးကို ပုံစံက စိတ်ဝင် စားစရာကောင်းနေသည်။သူမတွေ့ဖူးသော ယောက်ကျားလေးများဆိုရင် သူမကိုအခုလိုဟော်တယ်သို့ခေါ်လာ ပြီဆိုလျှင် အခန်းထဲရောက်တာနှင့် ကာမစပ်ယှက်ဖို့ကို အရင်ကြိုးစားကြသည်။သူတို့လိုဘပြည့်ပြီး၍ အနားယူ သောအခါတွင်မှ အလာပ၊သလာပ တွေပြောတတ်ကြသည်။စိုးကိုကတော့ အခြားသူများနှင့်မတူတာသေချာ သည်။

“မင်းရောကစ်တတ်လား”

စိုးကိုက ရုတ်တရက်မေးလာသောကြောင့် သူမကြောင်သွားရပြီး သူ့ကိုအူကြောင်ကြောင်နှင့်ပြန်ကြည့်နေလိုက် မိသည်။သူမ နားမလည်သည်ကို သဘောပေါက်သွားပြီး ခုံပေါ်တွင်တင်ထားသော ပလပ်စတစ်ဗူးလေးကို မေး ငေါ့ပြပြီး

 “ပစ္စည်းချဖူးလာလို့မေးတာ”

ဟုပြောလာသည်။သူမ ခေါင်းကိုသွက်လက်စွာခါပြလိုက်မိ၏။သူက သူမကိုကြည့်ပြီးပြုံးနေသည်။Club မှာတုန်း က ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနှင့်ပခုံးတွေဘာတွေကောက်ဖက်ပြီး ဟော်တယ်အခန်းထဲကိုရောက်တော့မှ မခုတ်တတ်သည့် ကြောင်လို လုပ်နေ၏။

“စမ်းကြည့်ချင်တယ်”

မေကြည်နူးပါးစပ်မှပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ဘာကြောင့်ဒီလိုပြောမိခဲ့သည်ဆိုတာကိုလဲ သူမကိုယ်သူမ နားမလည်။သူမ၏ တောင်းဆိုမှုကို စိုးကိုက အလွယ်တကူလိုက်လျောလိမ့်မယ်လို့ထင်ထားတာမှားသွားပြန်သည်။

ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းကို မသိတော့။လိုက်မလာမိတာကမှကောင်းလိမ့်ဦးမည်။အခုတော့ စိုးကို၏ တော်ကီကို အောင့်အီး တရားနာနေရသည်။မူးယစ်ဆေးဝါးကို သူမရှေ့မှာတင်သုံးစွဲခဲ့သူက သူမကိုမူးယစ်မကောင်းကြောင်း တရားလာဟောနေသည်။

ပြောလိုက်တုန်းကတော့ ဘာရယ်မဟုတ်ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သော်လဲ တားမြစ်နေ သောကြောင့် မရရအောင်လုပ်ကြည့်ချင်လာသည်။စိုးကိုပြောသမျှကို စိတ်ရှည်ရှည်နားထောင်ပေးနေလိုက်ပြီးသူမကျွမ်းကျင်သော မာယာနှင့် ပတ်ချွဲနပ်ချွဲလုပ်ကာ အတင်းပူဆာလိုက်တော့ စိုးကိုက စမ်းခွင့်ပြုလိုက်သည်။

နှာခေါင်းတွင်းသို့တိုးဝင်သွားသောအဖြူမှုန့်များကြောင့် အာခေါင်တွင်းမှ ခါးသက်သည့် အရသာကိုခံစားလိုက် ရပြီး အန်ချင်သလိုဖြစ်လာသည်။အာခေါင်မှ အခါးရည်များကျဆင်းလာပြီး လူကလွင့်မျောနေသလိုခံစားရသည်။မူးယစ်မှုက ဇိမ်ယူချင်စရာကောင်းသော်လဲ ခါးသက်မှုကြောင့် အိမ်သာတွင်းသို့ဝင်၍ အန်လိုက်မိသည်။

စိုးကို က အိမ်သာထဲလိုက်လာပြီး အန်နေသော သူမကို ကျောတွေဘာတွေဖိပေးသည်။ပါးစပ်မှလဲ မလုပ်ဖို့တားခဲ့ ကြောင်း၊အခုတော့ခံရပြီမဟုတ်လားစသည်ဖြင့် ဘာညာ၊သာရကာတွေပြောနေသည်။နောက်တော့ သူမလဲ တော်တော်မျောလွင့်သွားခဲ့ရသည်။လူတစ်ကိုယ်လုံး လေထဲတွင်ပျံဝဲနေသည်။တီဗွီမှဂီတသံစဉ်များနှင့်အတူမျော ပါနေမိသည်။ထူးဆန်းတာက အဲဒီ့ညက စိုးကို သူမကို ဘာဆိုဘာမှ မဘာလိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

............................................................................................................................

နောက်တော့ စိုးကိုနှင့်သူမ တွဲမိသွားသည်။သူမလဲ မူးယစ်လိုင်းထဲသို့ရောက်မှန်းသိသိကြီးနှင့် တိုးဝင်ခဲ့မိသည်။စိုးကိုနှင့် ဆက်ဆံရသည်တွင် ကာမဆက်ဆံရခြင်းကိုလဲ သူမနှစ်သက်မိသည်။တစ်နေ့သား နေ့ခင်းဘက်ကြီး စိုးကိုက သူမကို ကျောက်ကုန်းဘက်ရှိအိမ်တစ်ခုသို့ခေါ်သွားသည်။

ခြံထဲမှာ နေခင်းကြောင် တောင် အရက်ဝိုင်းဖွဲ့နေကြသော စိုးကို၏ အဖွဲ့သားတစ်ချို့ရှိနေသည်။သူမတို့ရောက်သွားတော့ အဲဒီ့ဝိုင်းမှာ ခဏ ဝင်ရောပြီး စိုးကိုက သူမကိုအိမ်ထဲသို့ခေါ်သွင်းလာသည်။စိုးကို သူမကို ဆွဲတော့မည်ဆိုတာကို နား လည်လိုက်သည်။ပတ်သက်မှုများလာသောအခါတွင် စိုးကိုအကြောင်းကို သိနေပြီဖြစ်သည်။

တစ်ခါတစ်လေ မနက်လေးနာရီလောက် အဆောင်မှာလာခေါ်ပြီး ကားပေါ်မှာ ဖိချင်ဖိတတ်သည်။သူစိတ်လာနေလျှင် အချိန်ရွေး သူမဟုတ်။သူစိတ်မလာရင်လဲ တစ်လကိုးသီတင်း လုံးဝမဆွဲ။အဲဒီ့နေ့ကတော့ စိုးကိုခေါ်ဆောင်ရာအတိုင်း အိမ် ထဲသို့သူမလိုက်ပါခဲ့သည်။

စိုးကိုအဖွဲ့တွေနှင့်လဲ ရင်းနှီးနေပြီမို့အိမ်ထဲမှာဝင်ဆွဲရမည်ဆိုလဲ သိပ်ဂရုမစိုက်မိ တော့။မေကြည်နူးဆိုတာက ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဘယ်တုန်းကမှ ခေါင်းထဲထည့်တတ်သူမဟုတ်။အိမ်ခန်းထဲရောက် တော့ စိုးကိုနှင့်သူမ အဖြူကို တစ်ယောက်တစ်တီးစီ ကစ်လိုက်ကြသေးသည်။နောက်တော့ စိုးကိုက သူမကို တစ်ကြောင်းဆွဲသည်။

တစ်ချီပီးသွားလို့နားနေကြသောအခါ စိုးကိုက သူ ပစ္စည်းမှာထားကြောင်းပြောသည်။ ဟောင်လိုက်မှာထားသည်ဖြစ်သောကြောင့် ပစ္စည်းသယ်လာပေးမည့်သူကို သူမအားထိုးကျွေးချင်ကြောင်း စည်း ရုံးလာသည်။သူမ လက်ခံလို့မရ။

သူမစိတ်လာလို့ လမ်းဘေးက ဆိုက်ကားသမားကို ကုန်းချင်ကုန်းလိုက်မည်။ဒါက စကားအဖြစ်ပြောခြင်းဖြစ်သည်။သူမအတန်းအစားက ဆိုက်ကားသမားအတန်းအစားလဲမဟုတ်။အခုတော့ စိုးကိုက သူမကို ဖာသည်မတစ်ယောက်လို သဘောထားနေပြီထင်သည်။သူမအပြတ်ငြင်းလိုက်၏။စိုးကို တော် တော်တင်းသွားသည်။သူလုပ်ချင်သည်ဆို၍ ဘယ်သူ့ကိုမှ ထိခွင့်မပေးခဲ့သော ဖင်ပေါက်လေးကို နာကြင်မှုရော ပြွန်းစွာနှင့် ပေးဆပ်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။အခုတော့ သူမကိုယ်တိုင်က ဖင်ဇိမ်ခံတတ်နေပြီဖြစ်၏။

အခုလဲ သူမကို တစ်ခါ မှ မသိဖူးသော တစိမ်းတစ်ယောက်နှင့်လွှတ်ပေးရန်ကြံစည်နေပြန်သည်။စိုးကိုနှင့်ပတ်သက်ရတာ ပစ္စည်း အလကားသုံးနေရသည်ဆိုပေမယ့် ဒီပစ္စည်းတွေကြောင့် ဇယားတစ်ယောက်လို တွေ့ရာလူကို ထိုးကျွေးရအောင် တော့ သူမ လက်မခံနိုင်ပါ။စိုးကိုက သူမ ခါးခါးသီးသီးငြင်းနေသောကြောင့် ဘာမှထပ်မပြောတော့ဘဲ သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးကို ကုန်းပြီးဂျာနေသည်။စိုးကို မှုတ်ပေးလျှင် မေကြည်နူး ထွန့်ထွန့်လူးနေတတ်၏။

စိုးကို၏ နှုတ်ခမ်းမွှေးငုတ်စိလေးများနှင့် သူမ၏ စောက်စိလေးကို ပွတ်တိုက်မိသောအခါတွင် အကြောများတဖျင်းဖျင်း ဖြစ်သည်အထိ ခံစားရသည်။စိတ်တိုင်းကျ မှုတ်ပေးပြီးတော့ စိုးကိုက သူ၏ ပြောင်းဖူးကြီးနှင့် မေကြည်နူး၏ စအိုပေါက်လေးကို လိုးပါတော့သည်။

ဂေါ်လီပတ်လည်က ပွတ်တိုက်တိုးဝင်သွားသောကြောင့် ဖင်ပေါက်ဘေး သားနုလေးများ ကျိန်းစပ်သွားရသည်။ရှည်လျားသော သူ့လိင်တံကြီးနှင့်နောက်ပေါက်ကိုလိုးခွဲတိုင်း အတွင်းမှ အောင့်နေအောင်ခံရသည်။နာကြင်လွန်းသောကြောင့် ဖင်ခံရတိုင်း မျက်ရည်ဝဲရသည်။

သို့သော်လဲ ထိုကဲ့သို့ နာကြင်မှုနှင့်အတူ ခံစားရသော ကာမအရသာကလဲ ပြောမပြတတ်အောင်ကောင်းမွန်လှသည်။မျက်ရည်ဝဲရ လောက်အောင် ဖင်ပေါက်ထဲတွင်ပြည့်သိပ်နေသော လိင်တံကြီးက စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကို ယားကျိကျိ ဖြစ်စေသည်။

စောက်စိလေးကို ကိုယ့်လက်နှင့်ကိုယ် ပွတ်ပေးနေရင်း ဖင်ကိုအလိုးခံရသည့်အရသာကို သူမ သ ဘောကျသည်။ဖင်ပေါက်ထဲမှနာကြင်မှုနှင့်အတူ စောက်ဖုတ်မှကာမအရသာတို့ပူးတွဲကာ တစ်ပြိုင်ထဲခံစားရ သည့်အတွက် သူမ၏စိတ်ကျေနပ်မှုက အစားထိုးလို့မရနိုင်အောင်ပင်။

အဲဒီ့နေ့က ကျောက်ကုန်းအိမ်တွင် စိုးကိုက သူမကို သုံးချီစိတ်တိုင်းကျဆွဲပြီးပြန်ပို့ခဲ့သည်။သူပြောခဲ့သောကိစ္စကို ဘာမှမပြောခဲ့သည့်ပုံစံနှင့်ဆက် ဆံနေသောကြောင့် စိုးကိုလက်လျှော့သွားပြီလို့ထင်လိုက်မိသည်။သူမအထင်သည်မှားယွင်းကြောင်းကို နောက်တစ်နေ့မှာဘဲသိလိုက်ရ၏။

နောက်တနေ့မနက်အစောကြီးစိုးကိုရောက်လာသည်။မနေ့ကသုံးချီတောင်ဆွဲထားသည်မို့ဒီနေ့ တော့ငြိမ်နေလောက်ဦးမည်ထင်နေရာမှ အစောကြီးလာခေါ်သောကြောင့် မေကြည်နူးအတွက် ထူးဆန်း နေသည်။ကားပေါ်ရောက်တော့ စိုးကိုက ပစ္စည်းထုတ်ပေးသည်။

 “မနက်စောစောစီစီး”

 ဟု မလုပ်ချင်သည့် သဘော မျိုးပြောလိုက်တော့ 

“ပစ္စည်းက အသစ်ရောက်တာ စမ်းကြည့်”

လို့ပြောသည်။မေကြည်နူးဆိုတာက ဒါမျိုးဆိုလျှင် နှစ်ခါပြန်မပြောရသည့်သူမို့ကမ်းပေးလာသော ပန်နဆလင်ပုလင်းကိုယူလိုက်ပြီးလက်မနှင့်လက် ကောက်ဝတ်ကြားထဲသို့ပစ္စည်းနဲနဲပုံလိုက်ပြီး လက်မရင်းနှင့်နှာခေါင်းပေါက်တစ်ဖက်ကိုပိတ်ကာ ကျန်နှာခေါင်း ပေါက်တစ်ဖက်နှင့် အမှုန့်များကို ရှူသွင်းလိုက်သည်။ကောင်းလိုက်တဲ့ ပစ္စည်း။

အာခေါင်က အခါးရည်များချက် ခြင်းဆိုသလိုဆင်းလာသည်။ဆရာမကြီးဖြစ်နေပြီမို့အခါးရည်ဆင်းသောအရသာကိုခံစားရင်း ကားနောက်မှီကို လှဲချကာ ဖီး(လ်)ခံနေလိုက်သည်။ဘယ်ကိုသွားမလဲဆိုတာကိုလဲဂရုမစိုက်။

ဘာသွားလုပ်မည်ဆိုတာလဲ သူမနှင့် မဆိုင်သလို မူးယစ်မှု၏အရသာနောက်သို့ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်ပါရင်း စိုးကိုခေါ်ဆောင်ရာနောက် သို့လိုက်ပါခဲ့မိသည်။

...........................................................................................................................................

သူမကို ကားပေါ်မှဆင်းရန်နှိုးတော့မှ ဘေးဘီကိုကြည့်မိရသည်။ခြံဝင်းတစ်ခု ဖြစ်မှန်းသိလိုက်ရ၏။

 “ဘယ်ရောက်နေတာလဲ”

 “လှည်းကူးမှာ….ဆင်းလေ..အိမ်ထဲရောက်မှတခုခုစားကြတာပေါ့”

စိုးကိုခေါ်ဆောင်ရာနောက်သို့လိုက်ပါရင်း ပတ်ဝန်းကျင်ကိုအကဲခတ်လိုက်မိသည်။ခြံစောင့်ပုံစံက ရုပ်ရှင်ထဲက လူကြမ်းပုံပေါက်နေသည်ဟု ထင်မိသည်။စိုးကိုတစ်ယောက်လုံးပါနေသည်မို့ခြံစောင့်လောက်ကို ဂရုစိုက်စရာ မလိုဘူးထင်သည်။

အိမ်ထဲရောက်တော့ နွားနို့နှစ်ခွက်နှင့် ကောက်ညှင်းပေါင်းပူပူနွေးနွေးကို အသင့်ပြင်ပေးထား ကြောင်းတွေ့လိုက်ရသည်။စိုးကိုစီစဉ်ထားတာဖြစ်လိမ့်မည်။သူမ၏ အကျင့်အတိုင်း ရှည်ရှည်ဝေးဝေးရှောက်စဉ်း စားမနေတော့ဘဲ စားစရာရှိတာစားပြစ်လိုက်သည်။စားပြီးတော့ စိုးကိုက ပစ္စည်းရှူနေသည်။သူမကိုလဲ ကမ်းပေး လာသောကြောင့် မငြင်းဘဲ ယူကစ်ပြစ်လိုက်ပြန်သည်။

စိုးကိုဆီမှာ ပစ္စည်းကို ဝိတ်လိုက်ဖန်ထားပုံရသည်။နဲနဲကျတာ နဲ့ တစ်ခါဆိုသလို ကစ်ချင်တိုင်းကစ်နေသည်။သူမလဲ သူနှင့်အပြိုင်လိုက်၍ ကောင်းနေမိသည်။ကြာတော့လူက မခံနိုင်တော့ဘဲဒေါင်းသွားရသည်။အိမ်ရှေ့ဆက်တီပေါ်မှာဘဲခွေခေါက်ပြီးယူနေလိုက်မိ၏။

သူမသတိပြန်ဝင်လာချိန်မှာတော့ အိမ်ခန်းထဲရောက်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ခန္တာကိုယ်တွင် အဝတ်အစားများရှိမနေတော့တာကို သတိထားမိလိုက်သည်။လူက ကောင်းနေဆဲမို့ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို အတင်းကြီးစိတ်လိုက်ကပ်ရသလိုဖြစ်နေသည်။

သူမ မျက်လုံးများကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်သောအခါ တစ်ခါမှမမြင်ဖူး သော တစိမ်းယောက်ကျားတစ်ယောက်၏ မျက်နှာကိုတွေ့လိုက်ရ၏။သူမက ထိုလူ၏အပေါ်မှာခွရက်သားကြီး ဖြစ်နေသည်။သူမလန့်သွားမိသည်။သူမမသိသောတစ်စိမ်းယောက်ကျားတစ်ယောက်နှင့် ကာမစပ်ယှက်နေခြင်း ဖြစ်ကြောင်းသိလိုက်ရသောကြောင့်ပင်။စိတ်အာရုံတို့ကိုစုစည်းလိုက်သည်။

သူမ၏ နောက်ကျောဘက်တွင်လူ တစ်ယောက်ရှိနေသလိုခံစားမိလိုက်၏။နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်သောအခါ စိုးကိုကိုတွေ့လိုက်ရသည်။စိုးကို ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသောကြောင့် သူမ အားရှိ သလိုဖြစ်သွားသည်။သူမအလိုးခံနေရကြောင်းကို စိုးကိုသိသည်ဘဲ။

သူမကို မနေ့ကစည်းရုံးခဲ့သလို တကယ်ဖြစ်အောင်လုပ်လိုက်သည်လား။ဒေါသကြောင့် အာရုံတို့စုစည်းမိသွား သည်။အို….သူမကို စိုးကိုနှင့်လူစိမ်းတို့နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီးညှပ်လိုးနေကြတာပါလား။သိသိခြင်း သူမအတင်း ရုန်းသည်။

သူမပုံစံက လူစိမ်း၏အပေါ်တွင်ခွရက်သား ကုန်းကုန်းကြီးရှိနေပြီး စိုးကိုက သူမ၏ အနောက်ဖက်မှ နေ၍ နောက်ပေါက်ကိုတွယ်နေခြင်းဖြစ်သည်။လီးနှစ်ချောင်းက သပ်လျှိုထားသလို ဖြစ်နေသောကြောင့်သူမ၏ ရုန်းကန်မှုမှာ အားမပါသလိုဖြစ်နေသည်။သူမထပ်ပြီးရုန်းထွက်ကြည့်သည်။ပါးစပ်မှလဲ အယုတ္တအနတ္တတွေ ဆဲ ရေးအော်ဟစ်လိုက်မိ၏။

သူမအော်လိုက်သောကြောင့် သူတို့နှစ်ယောက်၏ လိုးဆောင့်ချက်များ တန့်သလိုဖြစ် သွားသည်။သို့သော်လဲ ခေတ္တခဏသာဖြစ်၏။စိုးကို၏ လိုးဆောင့်ချက်များက ပိုပြီးပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလာကြသည်။စိုးကို စွတ်ကြမ်းနေသောအခါ လူစိမ်းကလဲ အောက်ကနေ အားကုန်ပင့်ဆောင့်ပေးလာသည်။

စောက်ဖုတ် ဆီမှ ပြည့်သိပ်နာကြင်မှုနှင့် စအိုပေါက်လေးဆီမှ နာကြင်မှုများရောထွေးကုန်ကြသည်။လီးနှစ်ချောင်းနှင့် တပြိုင် ထဲ အလိုးခံနေရသည်ဖြစ်သောကြောင့် အရသာအသစ်အဆန်းနှင့် ကာမစိတ်တို့ကလဲ ထကြွလျှက်ရှိနေသည်။

သူမကို ဖာသည်မတစ်ယောက်လို ဆက်ဆံနေခြင်းကိုလဲ စိတ်က လက်မခံချင်ဖြစ်နေမိသည်။စိတ်ကသာအပြင်း အထန်ငြင်းဆန်နေသော်လဲ ခန္တာကိုယ်ကတော့ ကာမ၏ဆွဲဆောင်မှုတွင် ပျော်ဝင်ကြေနပ်နေမိသည်။ယောက်ကျားနှစ်ယောက်က ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းစွာ ဆက်ဆံလေလေ သူမ၏ ကာမမီးက တောက်လောင်လေလေဖြစ် နေသည်။

နောက်ဆုံးတော့ ရုန်းကန်ဖို့ပင်မေ့သွားရပြီး ယောက်ကျားနှစ်ယောက်၏ ညှပ်ပူးညှပ်ပိတ် လိုးဆောင့် ခြင်းများအောက်တွင် အလူးအလဲနှင့် ကာမအရသာကိုခံစားနေလိုက်မိသည်။

အဲဒီ့နေ့က လှည်းကူးခြံထဲတွင် သူမကို ဖာသည်မတစ်ယောက်လောက်တောင် တန်ဖိုးမထားစွာ ဆက်ဆံပြုကျင့်ခြင်းကို ခံခဲ့ရလေသည်။တော်ရုံ ဖာသည်မဆိုရင်တောင် အခုလို နှစ်ယောက်ပူးကြီးဆက်ဆံဖို့အတော်စည်းရုံးယူရမည်ဖြစ်သည်။

သူမကတော့ မူးယစ်ဆေး အလွန်အကျွံပေးပြီး အသိစိတ်လွတ်နေချိန်တွင် ဆက်ဆံခံလိုက်ရသည်။ကျေနပ်မှုလုံးဝမရှိသော်လဲ တိုင်ဟယ်တောဟယ်လုပ်ပြန်လျှင် သူမကိုယ်တိုင်အရှက်ကွဲရဦးမည်ဖြစ်သလို အမှုဖြစ်ရင်လဲလှည်းကူးနှင့် ကူး ချည်သန်းချည် လုပ်နေရမည်ဖြစ်သောကြောင့် ထိုကိစ္စကို ဤမျှနှင့်သာအဆုံးသတ်လိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်မိပါသည်။

စိုးကိုနှင့် ပတ်သက်ခြင်းသည်လဲ အဲဒီ့နေ့က နောက်ဆုံးပင်ဖြစ်သည်။တစ်နှစ်ဆိုသော အချိန်အတိုင်းအတာအတွင်းမှာ သူမ ဒီလောက်ပြောင်းလဲခဲ့ရခြင်းအတွက် ဘယ်သူ့ကိုမှအပြစ်မတင်လိုပါ။အပြစ်ရှိသည်ဆိုပါက သူမသာလျှင် အပြစ်ရှိသူဖြစ်ပါလိမ့်မည်။ဘယ်သူမပြုမိမိမှုဆိုသည့်စကားရှိသည်မဟုတ်ပါလား။

.............................................................................................................

အခန်း ( ၈ )

 “မောင်….မေကြည်နူးသတင်းကိုကြားပြီးပြီလား”

 မြတ်နိုးက အဆက်အစပ်မဲ့စွာမေးလာသောကြောင့် ဘာကိုပြောမှန်းမသိ။

 “ဘာကိုပြောတာလဲ ချစ်”

ခုနောက်ပိုင်း မေကြည်နူးသတင်းတွေကတစ်ခုမှကောင်းတာမရှိ။မူးယစ်ဆေးစွဲနေသလိုလိုပြောသံကြား ရသည်။တွဲလိုက်တဲ့ ရည်းစားပေါင်းကလဲ မှိုလိုပေါက်နေသည်။ကကဆိုသည့် ကြိုက်ကုန်းဘွဲ့ထူးကို တောင်ရရှိ နေသည်ဆို၏။

မေကြည်နူး ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲဆိုတာကို သူနားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်နေမိသည်။မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဖြစ်နေသည်ဆိုသော်လဲ အချစ်ဦးမို့သိချင်ကြားချင်စိတ်လေးတော့ရှိပါသည်။မြတ်နိုး က နားလည်မှုရှိလို့တော်သေးသည်။

သူ…မေကြည်နူးအပေါ်တွင် ဘယ်လိုသဘောထားခံစားခဲ့ဖူးသည်ဆိုတာ ကို မြတ်နိုးသိထားသောကြောင့် မေကြည်နူးနှင့် ပတ်သက်၍ သတင်းများကြားရတိုင်း မြတ်နိုးက သူ့ကိုပြန်ပြော ပြနေကြဖြစ်၏။မြတ်နိုးက မိန်းကလေးဆိုတော့ မိန်းကလေးတို့ထုံးစံအတိုင်း သတင်းစုံသည်။

 “မေကြည်နူး…ဆုံးပြီတဲ့”

 “ဘာ….ဘာဖြစ်တယ်…မေကြည်နူးဆုံးပြီ..ဟုတ်လား”

သူ့နားကိုတောင် သူမယုံချင်ဖြစ်သွားသည်။သူ့အသံတွေ တုန်ယင်နေကြ၏။ဘေးမှာရှိနေသော ချစ်သူကို အား နာလှသော်လဲ သူ့ကိုယ်သူ ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်အောင်ဖြစ်သွားမိသည်။မေကြည်နူးနှင့် သူမတွေ့တာတော် တော်တောင်ကြာနေပြီဖြစ်သည်။

နောက်ဆုံးတစ်ခါတွေ့တော့ သူမ၏ပုံစံက မမှတ်မိလောက်အောင်ပြောင်းလဲ နေကြောင်း တွေ့မြင်ခဲ့ရသည်။ခေတ်ရှေ့ပြေးလွန်းနေသောဝတ်စားဆင်ယင်မှုနှင့် ပုံစံက ပေါ့ပျက်ပျက်နိုင်လွန်း သည်လို့သူ…ထင်ခဲ့မိသည်။သူမြတ်နိုးတွယ်တာခဲ့ရသောမေကြည်နူးမဟုတ်ဖဲ အခြားသောမေကြည်နူးတစ် ယောက်ကို တွေ့မြင်နေရသလို ခံစားခဲ့ရ၏။

အခုတော့ မေကြည်နူးက လောကကြီးကိုစွန့်ခွာသွားပြီတဲ့။

  “မောင်တို့သူ့အဆောင်ကိုလိုက်သွားကြမလား ချစ်”

“သွားမယ်လေ…..တရုတ်လေးလဲလိုက်လိမ့်မယ်။အခုလောလောဆယ်တော့ သူ..နယ်ကို ဖုန်းဆက် ဖို့လုပ်နေတယ်ထင်တယ်…မေကြည်နူးမိဘတွေကို အကြောင်းကြားရမယ်လေ”

“တကယ်ရောဟုတ်လို့လားချစ်ရယ်”

အခုအချိန်အထိ သူ့စိတ်က မယုံသလိုဖြစ်နေသောကြောင့် မေးလိုက်မိခြင်းဖြစ်၏။သူ့မေးခွန်းကြောင့် မြတ်နိုး မျက်နှာပျက်သွားသည်ကို ဖျတ်ကနဲ တွေ့လိုက်ရသည်။မြတ်နိုး သူ့ကိုဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ သူသိပါသည်။

မေကြည်နူးနှင့်ပတ်သက်လို့ ဘာမှမဖြစ်သလိုဟန်ဆောင်နေသော်လဲ မြတ်နိုးစိတ်ထဲမှာ မိန်းကလေးပီပီ သဝန်တိုခြင်းတစ်ချို့ရှိနေကြောင်းသူသိထားပြီးဖြစ်၏။သို့သော်လည်း အခြေအနေကို သေချာသိချင်စိတ်ကသူ့ ကို လွှမ်းမိုးနေသောကြောင့် သေချာအောင်မေးလိုက်မိသည်။

“ဟုတ်ပါတယ်ဆို….မောင်ကလဲ….မြတ်နိုးက မဟုတ်ဖဲပြောပါ့မလား”

“အဲဒီ့လိုသဘောနဲ့မေးတာမဟုတ်ပါဘူးကွာ…..မောင်ပြောတာက…ချစ် သေချာသိလာတာလား…ဒါမှမဟုတ် ဒီသတင်းကိုဘယ်လိုကြားလာတာလဲဆိုတာကို သိချင်တာပါ”

သူမေးနေရင်းက မျက်ရည်များ ဝေ့ဝဲလာမိသည်။ချစ်သူက သူဖြစ်နေတာကိုမြင်ပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားပုံရ၏။သူမ ကိုယ်တိုင်လဲ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေပုံရသည်။တစ်မြို့ထဲကြီးပြင်းလာကြသူများ မဟုတ်ပါလား။မြတ်နိုးနှင့်မေ ကြည်နူး တို့နှစ်ယောက်ဆိုတာကလဲ အထက်တန်းကျောင်းသူဘဝက တတွဲတွဲလုပ်ခဲ့ကြသော သူငယ်ချင်းများ ဖြစ်ကြသည်လေ။

......................................................................................

 “တရုတ်လေးလာပြောတာမောင်….သူ့အိမ်ကိုဖုန်းဆက်လာတယ်တဲ့….မနက်က သူကိုယ်တိုင် မေကြည်နူးရဲ့ အဆောင်ကို လိုက်သွားပြီးပြီလို့ပြောတယ်….ဆေးလွန်ပြီး ဆုံးတာတဲ့…အဆောင်မှာ ရဲတွေရော ရှုပ်ရှက်ခတ်နေတယ်လို့ပြောတယ်….မောင်သူနဲ့တွေ့ရင် သေချာမေးကြည့်လေ…”

ချစ်သူကို မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။ချစ်သူက သူ့ရင်ထဲကဝမ်းနည်းကြေကွဲမှုများကို စာနာစွာ သူ့ကိုပွေ့ဖက်လာသည်။သူထိုင်နေရာမှထရပ်လိုက်မိသည်။မေကြည်နူးရဲ့အဆောင်သို့သူ..လိုက်သွားချင်သည်။ချစ်သူကို စိတ်ထဲမှနေ၍ တိတ်တခိုးတောင်းပန်လိုက်မိ၏။သူ့ပုံစံက အရမ်းကို ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်ဖြစ်နေသည်ဟု ထင်မိ သောကြောင့်ဖြစ်ပါသည်။

..................................................................................................................................

ဒီနေ့အလုပ်အားသောကြောင့် မြတ်နိုးအိမ်ရှင်းနေမိသည်။ကျောင်းပြီးလို့မောင်နဲ့လက်ထပ်ပြီးတော့ မြတ်နိုးတို့ရန်ကုန်မှာဘဲ အခြေချဖြစ်နေသည်။မောင်က မြတ်နိုးတို့နယ်မြို့လေးမှာပြန်လည်အခြေချချင်သော် လဲ အခြေအနေအရ ရန်ကုန်မှာဘဲ အခြေချဖို ဖြစ်လာသည်။နှစ်ဖက်မိဘများ လက်ဖွဲ့သော အလုံဘက်ရှိ တိုက် ခန်းလေးတစ်ခုတွင် မောင်နှင့်သူမတို့၏ကမ္ဘာသစ်လေးကိုတည်ဆောက်ဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်လုံးက ဆရာဝန်၊ ဆရာဝန်မ များဖြစ်သောကြောင့် စီးပွားရေးအခြေအနေကလဲ သိပ်အဆိုးရွားကြီးမဟုတ်ဖူးလို့ပြောနိုင်ပါသည်။နောက်တစ်နှစ်၊နှစ်နှစ်လောက်ဆိုရင်တော့ နယ်မှာဘဲ ပြန်နေကြဖို့ မောင်နဲ့သူမ တိုင်ပင်ထားသည်။ကိုယ့်မွေး ရပ်မြေလောက် ဘယ်နေရာမှ မကောင်းဘူးလို့သူမထင်သည်။

မောင့်စာရေးစားပွဲကိုရှင်းရင်း အံဆွဲထဲမှ တစ်ခုသောအရာကိုတွေ့လိုက်ရသောအခါ သူမဘာလုပ်နေ တယ်ဆိုတာကိုတောင် မေ့လျော့သွားရပြီး ငိုင်တွေနေခဲ့မိသည်။မောင့်ရဲ့စိတ်ကိုနားလည်ထားသော်လဲ မောင့် ကို ဒီလောက်အထိ အစွဲအလန်းကြီးလိမ့်မယ်လို့ထင်မထားမိခဲ့။

စားပွဲအံဆွဲထောင့်ရှိ တစ်ခုသော စက္ကူကထ္တူ ဘူးလေးကို ဆတ်ဆတ်ဆော့ဆော့ သွားဖွင့်ကြည့်မိသည့် သူမရဲ့စပ်စုလိုမှုကြောင့်သာမဟုတ်လျှင် မောင့်ရဲ့အစွဲ အလန်းကြီးမှုကို သူမ ရိပ်မိလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။

သူမတွေ့မြင်လိုက်ရသည်က စက္ကူဘူးထဲမှာရှိနေသော ကျောက်စီ ကလစ်လေးတစ်ချောင်းသာဖြစ်သည်။ထိုကလစ်လေးက စကားမပြောတတ်သော်လဲ ထိုကလစ်လေး နှင့်ပတ်သက်သည့် အကြောင်းအရာတို့က သူမ၏ စိတ်အစဉ်တွင် ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်လာရသည်။မိန်းမပီပီ ဝန် တိုစိတ်ဖြစ်မိသော်လဲ ထိုကလစ်လေးနှင့်ပတ်သက်လို့မောင့်ကို ဘာမှမမေးမိစေရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်မိသည်။

တည်ငြိမ်နေသော ကန်ရေပြင်ထဲသို့ ခဲတစ်လုံးပစ်ထဲ့ပြီး ဂယက်ထအောင်မလုပ်ချင်တော့။ကလစ်လေးကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့် ကလစ်ပိုင်ရှင်မလေးကို သူမသတိရသွားမိသည်။ငြိမ်းချမ်းရာဘုံဘဝတွင် အေးချမ်းနေပါစေဟု သူငယ်ချင်းအတွက်ဆုတောင်းလိုက်မိ၏။

ဒီလိုကလစ်လေးမျိုး သူမဆီမှာလဲရှိနေပါသည်။အထက်တန်းကျောင်း သူဘဝက မေကြည်နူး သူမကို လက်ဆောင်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။အဲဒီ့နေ့က မေကြည်နူးထံတွင် ကျောက်စီကလစ် လေးနှစ်ခု ပါလာသည်။သူမ အရမ်းသဘောကျနေသောကြောင့် မေကြည်နူးက သူမကို ကလစ်တစ်ချောင်း လက်ဆောင်ပေးသည်။အခုတော့ ကလစ်လေးတစ်ချောင်းကို မောင့်စာကြည့်စားပွဲရဲ့တစ်ခုသောအံဆွဲလေး၏ ဒေါင့်တွင် မထင်မှတ်စွာတွေ့လိုက်ရ၏။

မေကြည်နူးနှင့် ပတ်သက်၍ မောင့်ခံစားချက်များကို ဟိုးအရင်ထဲက သူမသိနေခဲ့ပြီးဖြစ်ပါသည်။သူမ တိတ်တခိုးချစ်ခဲ့ရသော မောင့်ကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရတော့ဟု ထင်နေမိရာမှ ကံကြမ္မာ၏ မျက်နှာသာပေးမှုကြောင့် သူမ မောင့်ကို ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ရသည်။

မောင့်စိတ်များက မေကြည်နူးဆီမှာဘဲ ရှိ နေခဲ့သည်လား။သူမ မျက်ဝန်းတွင် မျက်ရည်များဝေ့ဝဲလာမိရသည်။

ဇနီးသည်တစ်ယောက်အနေနှင့် မောင်ပြန် လာရင် ထုရိုက် ငိုရှိုက်ကာ ရန်တွေ့လိုက်ချင်ပါသော်လဲ မောင်စိတ်ထိခိုက်မယ့်ကိစ္စမျိုးကို သူမအနေနှင့် ဘယ် လိုမှ လုပ်နိုင်စွမ်းမရှိ။သူမအပေါ်တွင် မောင် ဘယ်လိုသဘောထားနေသည်လဲဆိုတာကို သူမ သေချာပြန်စဉ်း စားကြည့်နေမိသည်။မောင်…သူမကို ချစ်ရဲ့လား….။

မောင့်ပုံစံကတော့ ပုံမှန်အတိုင်းဘဲဖြစ်နေသည်။လင်ယောက်ကျားတစ်ယောက်အနေနှင့် သူမအပေါ်တွင်လဲ ဂရုစိုက်ညှာတာပါသည်။သို့သော် သက်မဲ့ကလစ် လေးတစ်ချောင်းကြောင့် မောင့်အချစ်ကို သူမ သံသယဖြစ်မိရသည်။သူမဘာလုပ်သင့်သည်တဲ့လဲကွယ်……။

ရှိမြဲ အတိုင်းလေးဘဲ ပုံမှန်ထားလိုက်တာက အကောင်းဆုံးဖြစ်မည်ထင်ပါသည်။သူမလက်ထဲမှကလစ်လေးကို စက္ကူ ဘူးလေးထဲသို့ပြန်ထည့်လိုက်ပြီး သူ့နေရာတွင်ဘဲပြန်ထားလိုက်မိ၏။ပါးပြင်ပေါ်သို့စီးကျနေသောမျက်ရည်များ ကို လက်တစ်ဖက်နှင့်သုတ်လိုက်ရင်း မောင့် စာကြည့်စားပွဲရှေ့မှ ထလိုက်သည်။

မောင့်ကို သူမ အရမ်းချစ်သည်လေ။မောင်ကလဲ သူမကို ချစ်တယ်လို့ထင်ပါသည်။သက်မဲ့ကလစ်လေးတစ်ချောင်းကြောင့် ဖြောင့်ဖြူးနေသော သူမနှင့်မောင့်ရဲ့ဘဝခရီးလမ်းကို အဖုအထစ် အဖြစ်မခံနိုင်ပါ။အဲဒီ့ကိစ္စကို မေ့ထားလိုက်ဖို့သူမ ဆုံးဖြတ်လိုက်မိ သည်။

ဒီကလစ်လေးနှင့်ပတ်သက်လို့ သူမဘက်က အစမဖော်သရွေ့ မောင့်ဘက်ကဘာမှကြားရလိမ့်မည်မ ဟုတ် ဆိုတာကိုလဲ သူမသိနေပါသည်။စိတ်ကိုထိန်းချုပ်ထားလိုက်ပြီး လုပ်စရာရှိတာများကိုဆက်လုပ်နေလိုက်မိသည်။ညနေ မောင်ပြန်လာလျှင် သူမကို သပ်ရပ်စွာတွေ့မြင်နိုင်ရေးအတွက် ရေမိုးချိုးရဦးမည်မဟုတ်လား။ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် မောင့်ကို သူမ အရမ်းချစ်ပါသည်။ဤမှန်သော သစ္စာစကားကြောင့် မောင်သည်လဲ သူမကို ချစ် မြတ်နိုးပါစေသား။

.....................................................................................................

 နိဂုံး (အဆုံးသတ်ပုံပြင်)

ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ်ရှိခဲ့ဖူးလေသည်။ဟိုးရှေးရှးတုန်းက တောရွာလေးတစ်ခုတွင် ရွာလူကြီးတစ် ယောက်ရှိ၏။ထိုရွာလူကြီးထံတွင် မွေးမြူထားသော နွားတစ်ကောင်နှင့်ဆိတ်တစ်ကောင်ရှိသည်။

တနေ့တော့ နွားကြီးမှာ နေမကောင်းဖြစ်ကာ နွားတင်းကုပ်ထဲတွင် မှိုင်တွေလှဲလျောင်းလျှက်ရှိနေလေ၏။ရသတ္တပတ်လောက် ကြာသည်အထိ နွားကြီးမှာနေမကောင်းလျှက်ပင်ရှိနေသေးသောကြောင့် ရွာလူကြီးလဲ သူ၏ နွားကြီး နေမကောင်းဖြစ်နေသည်ကို သိရှိကာ တရိစ္ဆာန်ဆေးကု ဆရာဝန်တစ်ယောက်ကို ပင့်ဆောင်ကုသစေ ပါသည်။

ဆရာဝန်ကုသပြီးသည့်နောက် ဆရာဝန်ကိုပြန်လိုက်ပို့ရင်း အိမ်ခြံဝအရောက်တွင် ရွာလူကြီးက သူ၏နွားကြီး အခြေအနေ မည်သို့ရှိသည်ဆိုသည်ကိုဆရာဝန်အားမေးမြန်းလေသည်။ဆရာဝန်က အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်ရဦးမည်ဖြစ်ကြောင်း။

နောက်သုံးရက်နေလို့မှ နွားကြီး ထမရပ်နိုင်ဘူးဆိုလျှင် သားသတ်ရုံသို့ပို့ သည်က ကောင်းလိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆိုလေသည်။ထိုကဲ့သို့ပြောဆိုနေကြသည်ကို ခြံစည်းရိုးခြုံစပ်တွင် သစ်ရွက်နုလေးများကို ဆွတ်ချူစားသုံးနေသော ဆိတ်ကြီးက ကြားလိုက်ရလေ၏။

ကြားရသော စကားသံများ ကြောင့် သူ့သူငယ်ချင်း နွားကြီး အတွက် စိတ်ပူသွားမိသည်။နောက်တနေ့မနက် မိုးလင်းသောအခါတွင် သူငယ်ချင်းလှဲလျောင်းနေသည့် နွားတင်းကုတ်ထဲသို့သွားကာ နွားကြီးကို အားပေးစကားဆိုလေသည်။

 “သူငယ်ချင်း…ကြိုးစားပြီးထရပ်ကြည့်စမ်းပါကွာ….မင်းရပ်နိုင်ပါလိမ့်မယ်”

နွားကြီးမှာ နေမကောင်းရသည့်အထဲ ဆိတ်ကြီးက နားပူနားဆာလာလုပ်နေသောကြောင့် စိတ်ညစ်နေသည်။ဆိတ်ကို စကားပြန်ပြောဖို့တောင်အားမရှိသောကြောင့် ဘာမှပြန်ပြောမနေတော့ဘဲ သူ့နေရာတွင်သာ ခွေအိပ် နေလိုက်သည်။

ဆိတ်က တစ်နေ့လုံး အားတိုင်းယားတိုင်း သူ့ကို ထဖို့လာလာပြောနေသည်။ညနေကျတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဆရာဝန်ရောက်လာပြီး ကုစရာရှိတာကုပြီး ပြန်သွားသည်။ခြံပေါက်ဝသို့ရောက်သောအခါ ရွာလူကြီးအား တစ် ရက်တော့ ကုန်သွားပြီ ဟုပြောဆိုသွားသည်။

ဆိတ်က မယောင်မလည်လုပ်ကာ နားစွင့်နေသောကြောင့် သူတို့ ပြောတာကို ကြားလိုက်ရပြန်သည်။ဒုတိယနေ့မိုးလင်းတော့ ဆိတ်က နွားကို သွားနှိုးပြန်သည်။

“ဟေ့ရောင်…..မောင်နွား ထရပ်ကြည့်စမ်းပါကွာ….ငါကူညီပေးမယ်”

ဟုဆိုကာ နွားကြီးကို ဦးခေါင်းနှင့်တွန်းထိုးကာ ထရပ်နိုင်အောင်ကူညီပြန်သည်။နွားကြီးခမျာ မထနိုင်ရသည့် ကြားထဲ ဆိတ်က ဦးခေါင်းနှင့်လာရောက်တွန်းထိုးနေသောကြောင့် အသားများနာကျင်ကာ ဆိတ်ကို မောင်း ထုတ်လိုက်မိသည်။သို့သော် ဆိတ်က သူ့နားက မခွာဘဲ တစ်နေ့လုံးလိုလို သူ့ကိုထရပ်ဖို့သာ တွင်တွင်ပြော ဆိုနေလေသည်။

ညနေပိုင်းရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း ဆရာဝန်ရောက်လာပြီး ကုသပေးကာပြန်သွားပြန်သည်။ပြန်ခါနီးတွင် ရွာလူကြီးကို မနက်ဖြန်မှ နွားကြီး မထနိုင်ဘူးဆိုပါက မျှော်လင့်ချက်မရှိတော့ကြောင်း၊သားသတ်ရုံသို့ ပို့ဆောင်လိုက်သည်က အကောင်းဆုံးဖြစ်ကြောင်းပြောဆိုကာ ပြန်သွားခြင်းဖြစ်သည်။

ဆိတ်က စိတ်ဝင်စားစွာ နား စွင့်နေသည်မို့ ရွာလူကြီးနှင့်ဆရာဝန်တို့ပြောဆိုနေကြသည်ကို အကုန်ကြားလိုက်ပြီးသူ့သူငယ်ချင်းနွားကြီး အတွက် စိုးရိမ်ပူပန်နေလေသည်။နောက်နေ့မိုးမလင်းခင် အစောကြီးနိုးနေပြီး နွားတင်းကုတ်ထဲသို့သွားကာ အိပ်ပျော်နေသောနွား ကြီးကို နှိုးလိုက်သည်။

“ဟေ့ရောင်….မောင်နွား….ထစမ်းကွာ”

နွားကြီးမှာ နေမကောင်းရသည့်ကြားထဲ အိပ်ပျော်နေတာကို စောစောစီးစီးလာနှိုးသောကြောင့် တင်းသွားသည်။

 “မောင်ဆိတ်…..ဘာလဲကွာ….ဒီရက်ပိုင်း မင်းငါ့ကို လာနှောက်ယှက်တာ များနေပြီနော်”

နွားစကားကိုကြားလိုက်ရသောအခါ ဆိတ်မှာ ဂရုနာဒေါသောနှင့် နွားကြီးကို ပြောဆိုလေတော့သည်။

“ဟေ့ရောင်…မောင်နွား…မင်းဆိုတဲ့ကောင်က နွားပီပီ တော်တော်နွားကျတဲ့ကောင်ဘဲကွ။ငါက မင်း ကိုလာနှောက်ယှက်နေတာလို့ထင်နေတယ်ပေါ့လေ….မင်းက ဘာမှမသိဘဲကိုးကွ….မင်းသေမှာစိုးလို့ ငါက ကူ ညီနေတာဟ…..ဒီနေ့မှ မင်းထမရပ်နိုင်လို့ရှိရင် မင်းကို သားသတ်ရုံ ပို့ကြလိမ့်မယ်…..လုပ်ပါကွာ…ကြိုးစားပြီး ထကြည့်စမ်းပါ…နွားဆိုတဲ့ အားတော့ရှိပါသေးတယ်ကွာ…လှဲမနေစမ်းပါနဲ့….ထရပ်လိုက်စမ်းပါ”

ဆိတ်ပြောတာကိုကြားလိုက်ရသောအခါ နွားကြီးခမျာ သေရမည်စိုးသောကြောင့် ရှိသမျှအားနှင့်ကြိုးစားပြီး ထရပ်ရှာသည်။သို့သော်လဲ ရက်ပေါင်းများစွာလှဲလျောင်းအိပ်စက်ထားသောကြောင့် တော်တော်နှင့်ထလို့မရဘဲ ဖြစ်နေသည်။ဆိတ်ကလဲ တတ်နိုင်သမျှ ဖေးကူသည့်အနေနှင့် သူ့ဦးခေါင်းနှင့်တွန်းထိုးကူညီရှာသည်။

သူတို့ နှစ်ကောင် ကြိုးစားလိုက်သည်မှာ မိုးစင်စင်လင်းသည်အထိပင်ဖြစ်၏။နောက်ဆုံးတော့ နွားကြီးခမျာ ထလို့ရ သွားရှာပါသည်။ဆိတ်ကြီးမှာ သူ့သူငယ်ချင်းအတွက် ပျော်လွန်းလို့ခြံထဲတွင် လှည့်ပတ် ပြေးနေလေသည်။ဆိတ် ပျော်ရွှင်စွာပြေးလွှားနေသည်ကို တွေ့မြင်ရသောကြောင့်နွားလဲ ပြေးချင်လာသည်။ဆိတ်ပြေး နေသည့် နောက်မှ ဖြေးဖြေးချင်းလိုက်ပြေးကြည့်မိ၏။

ထိုသို့ရှိနေစဉ်မှာဘဲ ရွာလူကြီးအိပ်ယာကနိုးလာသည်။မျက်နှာသစ်ရန် ခြံထဲသို့ဆင်းလာသည့် အခါတွင်တော့ သူ့အတွက် အံသြစရာမြင်ကွင်းကို တွေ့မြင်လိုက်ရ၏။ပြစ်လိုက်ရပြီဟု သူထင်ထားခဲ့သော သူ့ရဲ့ နွားကြီးမှာ ခြံထဲတွင် လှည့်ပတ်ပြေးနေသည်ကိုမြင်လိုက်ရ၏။

ရွာလူကြီးပျော်သွားသည်။အိမ်ဘက်လှည့်၍ သူ့မိန်းမကို ကောင်းသတင်းလက်ဆင့်ကမ်းလိုက်သည်။

 “ရှင်မရေ…..ဟေ့….ရှင်မ…ခြံထဲကိုလာကြည့်စမ်းပါကွာ…ငါတို့နွားကြီး ကောင်းနေပြီကွ”

ရွာလူကြီးကတော်လဲ သူ့ယောက်ကျားအော်သံကြောင့်ခြံထဲကို အူယားဖားလျား ပြေးဆင်းလာကာ နွားကြီးကို ကြည့်ရင်း ပျော်ရွှင်နေသည်။ရွာလူကြီးလဲ ဝမ်းသာသည့်အထိမ်းအမှတ်နှင့်ပျော်ပွဲကျင်းပရန်စိတ်ကူးရသွားသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့မိန်းမဘက်သို့လှည့်၍

“တစ်ရွာလုံးကို ကြေငြာလိုက်စမ်းကွာ….ဒီနေ့ည ငါ့အိမ်မှာ ပျော်ရွှင်ခြင်းအထိန်းအမှတ်နဲ့ပျော်ပွဲ ရွှင်ပွဲကျင်းပမယ်လို့…..ဖိုးခွေးကို သာခင်တို့အရက်ဖိုကိုလွှတ်ပြီး အရက်ရသလောက်ဝယ်ခိုင်းထား၊သာအေး ကိုခေါ်ပြီး ညကျရင် စားဖို့ ဆိတ်ကိုပေါ်ခိုင်းရမယ်…..ဆရာဝန်လေးကိုလဲဖိတ်ရမယ်ကွ”

ဟု ပျော်ရွှင်စွာပြောလိုက်ပါလေသည်။

မှန်ပါသည်။

ဆိတ်ခမျာ အဲဒီ့နေ့ညနေမှာဘဲ အသတ်ခံလိုက်ရလေသည်။နွားကြီးနေကောင်းသည့်အထိမ်းအမှတ် အဖြစ်ကျင်းပသော ရွာလူကြီး၏ ညစာစားပွဲတွင် ဆိတ်ကင်နံများမွှေးပျံ့လျှက်ရှိနေပါသည်။ပုံပြင်လေးကတော့ ဒီမျှလောက်ပဲဖြစ်ပါသည်ခင်ဗျား။  

ပြီးပါပြီ