ပုံပြင်လေးကတော့ ဒါပါဘဲကွယ် အပိုင်း ( ၂ )
ဘီးကြဲကြီး ရေးသည်။
အခန်း ( ၄ )
သူမအတွက်ဒီအဖြစ်အပျက်ကြီးတစ်ခုလုံးကို အစကနေပြန်စလိုက်ချင်သည်။ဒီလိုအခြေအနေမျိုး ဖြစ်လာမယ်ဆိုတာကိုကြိုသိခဲ့ပါလျှင် ဘုန်းသုတဆိုသည့်ကောင်ကို ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ပြစ်ထားလိုက်မိလိမ့်မည်။ခက် တာက သူမ ကိုယ်တိုင်က ပြတ်သားမှုမရှိစွာ တွေဝေခဲ့မိခြင်းပင်။
တွေဝေနေခဲ့မိခြင်းရဲ့ရလာဒ်က သူမ၏အပျိုစင်ဘဝလေးဖြစ်ခဲ့ရသည်။အရာရာသည် စနစ်တကျဖြစ်ပျက်ရန်အတွက် ကြမ္မာဇာတ်ဆရာက ကြိုတင်ဖန်တည်းခဲ့ လေသည်လား။အမှောင်မိုက်ဆုံးသောပေးဆပ်လိုက်ရခြင်းအတွက် တိတ်ဆိတ်နှုတ်ပိတ်နေလိုက်ရန် သူမ… ဘာကြောင့်ကြိုးစားမိခဲ့ပါသနည်း။
အဖြေကအဆင်သင့်ရှိနေခဲ့ပြီးသားဖြစ်သော်လည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် သေချာ အောင်မသိချေ။အဲဒီ့နေ့ညနေက…အဲဒီ့နေ့ညနေက သူမ စိတ်တွေကို ဘယ်လိုနတ်ဆိုးက ပိုင်ဆိုင်ထိန်းကျောင်းခဲ့တာလဲကွယ်။အခုတော့ သူမကိုယ်တိုင်က အလိုတူအလိုပါလိုဖြစ်ခဲ့ရပြီပေါ့။ငိုနေလို့လဲ ဘာမှထူးမလာနိုင်ပြီဘဲနော်…..။
ပြန်စဉ်းစားရင် ရင်ဖိုသလိုလို၊ ဒေါသထွက်သလိုလို ဘယ်လိုခံစားချက်ကြီးမှန်းကိုမသိတော့။အဲဒီ့ဟော်တယ်ကိုခေါ်သွားခဲ့မိတာကလဲ သူမ ကိုယ်တိုင်ဘဲဖြစ်နေခဲ့သည်လေ။ဘုန်းသုတ တစ်ယောက် ဒီလို ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကိုသိလိုက်ရတော့ သူမ မနေနိုင်ခဲ့။
နောက်ကနေ ခပ်လှမ်းလှမ်းက ခွာပြီးလိုက်ကြည့်မိသည်။မသောက်စဖူး ဘယ်လောက်တောင်သောက်လိုက်သည်မသိ လူက ယိုင်ထိုးနေသည်။လမ်းတစ်လျှောက် တွေ့ ရာလူကို ဝင်တိုက်မိသောကြောင့် ပြဿနာတက်တော့မလိုဖြစ်ရတာလဲအကြိမ်ကြိမ်။
စမ်းချောင်းလမ်းပေါ်ကနေ ပြည်လမ်းမကြီးပေါ်ရောက်တော့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တစ်ခုရှေ့တွင် သုတ လဲကျသွားတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။စူးစမ်းသလို ဝိုင်းကြည့်နေသောမျက်ဝန်းများအောက်တွင် သူမ ဘယ်လိုကဘယ်လို သုတရှိရာကိုရောက်သွားခဲ့ မိသည်မသိ။
မွန်ရည်သားနားသော ကောင်လေးတစ်ယောက်က ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ကာ မူးရူးနေသည်ကို ကောင်မ လေးတစ်ယောက်က လာပြီးတွဲခေါ်သွားသည်ပေါ့။ပတ်ဝန်းကျင်ကတော့ ဒီလိုဘဲမြင်လိမ့်မည်ထင်၏။သူမအနေ နှင့် မူးရူးနေသောလူတစ်ယောက်ကိုတွဲခေါ်ပြီး ဘာဆက်လုပ်ရမည်မသိဖြစ်နေသည်။
အနီးနားတွင်တွေ့ရသော တက္ကစီတစ်စီးကိုဖမ်းတားလိုက်ပြီး သုတကိုတွဲတင်လိုက်ရသည်။လောလောဆယ် ဒီအနီးအနီးနားမှ စူးစမ်းလေ့ လာနေကြသော မျက်ဝန်းများအောက်မှ ရုန်းထွက်ချင်လှပြီလေ။ကားပေါ်ရောက်တော့ ကားဆရာကြီးက ဘယ်ကို မောင်းရမလဲ ဟုမေးသည်။သူမ ဘယ်လိုဖြေရမည်မှန်းမသိ။
ဒီအမူးအရူးကောင်ကို ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မ လဲ သူမ စိတ်ရှုပ်သွားမိသည်။သူမကိုယ်တိုင်ကလဲ ရန်ကုန်မှာ အဆောင်ကို အားကိုးနေရသူမို့နောက်ဆုံးတော့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်၏မွေးနေ့ပွဲအဖြစ်ရောက်ခဲ့ဖူးသော ဟိုတယ်တစ်ခု၏ အမည်ကိုဘဲရွတ်ပြလိုက်ရသည်။ကားဆရာကတော့ သူမကို ဘယ်လိုထင်မည်မသိ။ဒီကြားထဲ အလိုက်မသိစွာ သူမကိုဖက်၍ ငိုနေသော ငမူး ကောင်ကလဲ အငြိမ်မနေ။သူမကို တင်းကြပ်စွာဖက်ထားသည်။
မေကြည်နူး ဆိုသော စကားလုံးတစ်ခုကလွဲလို့ ဘာကိုမှ မပြောတတ်သူတစ်ယောက်လို နာမည်တစ်ခုကိုဘဲ တတွတ်တွတ် ရေရွတ်နေသည်။သူ့ကြောင့် သူမ ရင်တွေ နာကြင်ရသော်လဲ ပြစ်မထားရက်။ဟိုတယ်တွင်ထားခဲ့လိုက်မည်လို့ဘဲစိတ်ကူးမိသည်။
ဟိုတယ်ရောက်တော့ ငမူးက အိပ်တောင်ပျော်နေသည်။ဒီခန္တာကိုယ်ကြီးကို မနိုင်မနင်းပွေ့ဖက်ပြီး ကားထဲမှ ဆွဲထုတ်ရသည်။သတိလွတ်နေသည်မဟုတ်သော်လဲ အမူးလွန်နေသူတစ်ယောက်မို့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်အနေနှင့် ဘယ်လောက် ဒုက္ခရောက်ရမည်ဆိုတာကို စဉ်းစားကြည့်လို့ရနိုင်ပါသည်။
ဟိုတယ် ရောက်တော့ အခန်းတစ်ခန်းယူလိုက်သည်။ကိုယ်ကလဲ အတွေ့အကြုံမရှိသူဆိုတော့ ဘာတွေညာတွေ သိပ်နား မလည်။ဒီကောင့်ကို အခန်းထဲတွင်သိပ်ပြစ်ခဲ့ပြီး အဆောင်ကို အချိန်မီပြန်ရောက်ဖို့ဘဲအရေးကြီးသည်လေ။
ဟိုတယ်မှ ဝန်ထမ်းလေးက အခန်းထဲအထိ တွဲပြီးလိုက်ပို့ပေးသည်။အခန်းထဲရောက်လို့ သုတကို ကုတင်ပေါ် တင်ပေးလိုက်ပြီး သူမလဲ ပြန်ထွက်မလို့လုပ်သည်။သုတ၏ လက်များက သူမကိုမြဲမြံစွာဆုပ်ကိုင်ထား၏။ရုန်း ထွက်ရန်ကြိုးစားနေမိစဉ်မှာဘဲ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းလေးက အလိုက်သိစွာလား၊အလိုက်မသိစွာလား မသိအောင် အခန်းတွင်းမှ ထွက်ခွာသွားခဲ့သည်။
.................................................................................................................................................
ဟိုတယ်တစ်ခု၏ တစ်ခုသောအခန်းတွင်းဝယ် သူမနှင့် သုတ နှစ်ယောက် သာကျန်နေခဲ့ရသည်။
“မေကြည်နူး….နင့်ကိုငါ ချစ်တယ်ဟာ…..နင်ကလဲ ငါ့ကိုပြန်ချစ်လိမ့်မယ်လို့ထင်ထားတာဟ”
သုတ စကားတွေက ဗလုံးဗထွေးနှင့်ဖြစ်နေကြသည်။သို့သော်လဲ ဘာပြောသည်ဆိုတာကိုတော့ သူမ နား လည်ပါသည်။သုတ၏လက်များက သူမကို ပျောက်ကွယ်သွားမည်စိုးရိမ်သည့်အလား ဖက်တွယ်ထားကြ၏။သူမ အနေနှင့် ရင်တွေ နာကျင်ကြေကွဲရပါသည်။
ဒီအမူးကောင်ကို ပြတ်သားစွာငြင်းဆန်နိုင်စွမ်း မရှိသလိုဖြစ်နေမိ၏။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အားနည်းချက်က သနားတတ်ခြင်းတဲ့လား။သုတ ဒီလိုဖြစ်နေတာကိုမြင်နေရခြင်းက သူမ၏စိတ်တွေကို ဝေဝါးစေသည်။ဘုန်းသုတ ငိုနေသည်။
သူမ၏ မျက်ဝန်းမှ မျက်ရည်များကလဲ အလိုလို စီးကျ လာရသည်။ကိုယ့်ကိုယ်ကို နားမလည်နိုင်ဖြစ်ရ၏။ဖြစ်လာနိုင်သော အခြေအနေကို ကြိုတင်မှန်းဆလိုက်မိသော် လဲ ရုန်းထွက်ဖို့အတွက် သူမတွေဝေနေမိပြန်သည်။
“နင့်ကို…ငါဘဲပိုင်ဆိုင်ရမယ်လို့ ယုံကြည်ထားခဲ့တာ…..အခုတော့ နင်က…”
“မရဘူးကွာ….နင့်ကိုပိုင်ဆိုင်သူက ငါဘဲဖြစ်ရမယ်”
“မေကြည်နူးအတွက် အမြဲတမ်းအဆင်သင့်ဖြစ်နေတတ်တဲ့ ငါ့အတွက် နင်ရှောင်ပြေးလိမ့်မယ်လို့ မယုံဘူးကွာ”
ပါးစပ်ကပြောချင်ရာပြောနေသော်လဲ မျက်လုံးများကမပွင့်။သူ့လက်များက သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို သိမ်းကျုံးပွေ့ဖက်ထားသည်။ဖို၊မ အထိအတွေ့ကြောင့်ရော…နှစ်ယောက်ထဲ ဆိတ်ကွယ်ရာတစ်ခုမှာရှိနေကြ သည်ဆိုသောအသိကရော သူမကိုရင်ဖိုစေသည်။
အတင်းရုန်းကန်ထွက်သွားလိုက်ဖို့စဉ်းစားမိသော်လဲ ခန္တာ ကိုယ်က ဘုန်းသုတ၏ ပွေ့ဖက်မှုအောက်တွင်နစ်မျောနေသည်။စီးကျနေသော သူမ၏ မျက်ရည်များကို တို့ထိ သုတ်ပေးလာသော နူးညံ့မှုကြောင့် သူမရင်တုန်သွားရပြန်သည်။
သုတရဲ့နှုတ်ခမ်းများက သူမရဲ့မျက် ရည်များကို ပွတ်သပ်ဖယ်ရှားပေးတာပါလား။သူ့လက်တွေကလဲ အငြိမ်မနေ….သူမရဲhရွှေရင်ဖူးသစ်လေးပေါ်သို့နယ်ကျူးလာကြသည်။စိုးရွံ့စိတ် ကြောင့် သူ့ကိုတွန်းဖယ်ဖို့ သူမကျိုးစားမိသည်။
နှုတ်ခမ်းများပေါ်သို့ကျရောက်လာသော အနမ်းများကြောင့် အသက်ရှူတောင်မှားသွားရသည်။အရက်နံ့တထောင်းထောင်းထနေသော နှုတ်ခမ်းများနှင့် အနမ်းခံရလိမ့်မည် ဟု စိတ်တောင်မကူးမိသော သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ဘုန်းသုတ ကြမ်းတမ်းစွာနမ်းရှုတ်နေသည်။
ရင်တွေ လှိုက်ဖိုလာရသလို အော်ဂလီဆန်ပျို့အန်လိုမှုတွေကလဲ ဖြစ်နေကြသည်။ဘယာဇီယာအောက်သို့တိုးဝင်လာကြသောလက်များက နို့သီးခေါင်းလေးကိုပွတ်သပ်ဆော့ကစား နေပြန်သောအခါ သူမ၏ အသိစိတ်များမျောလွင့်ကုန်ကြသည်။
ယင်ဖိုတောင်မသန်းဖူးဟု အလွန်အကြူးမပြော လိုသော်လဲ ယောက်ကျားတစ်ယောက်နှင့် သည်မျှလောက်အထိ ထိတွေ့ဘူးခြင်းမရှိသူတစ်ယောက်မို့ တွေ့ ကြုံနေရသော အခြေအနေအပေါ်တွင် အနည်းငယ်သာယာမိန်းမောမိသည်ကိုတော့ဝန်ခံပါသည်။
ဒီလိုဆို သူမ ကိုယ်တိုင်က အလိုတူအလိုပါတစ်ယောက်လိုဖြစ်ခဲ့ရသည်လား။နှုတ်ခမ်းခြင်းအနမ်းများ၏နောက်ကွယ်တွင်လျှာဖျားခြင်းထိတွေ့ရမှုကလူကိုအားအင်ကုန်ခန်းသွားစေသလိုဖြစ်ရသည်။နို့သီးခေါင်းလေးကို ပွတ်ချေပေး နေသောကြောင့် ပေါင်ကြားမှ ညီမလေးက ရွစိရွစိဖြစ်လာ၏။
မိမိကိုယ်ကို တစ်ကိုယ်ရည် အာသာဖြေဖျောက်ခဲ့ဖူး သလိုမျိုးလဲမဟုတ်ပြန်။ရင်ဖိုလှိုက်မောမှုကြောင့် မိန်းမောနေမိသည်။အနမ်းများက လည်တိုင်တစ်ဝိုက်ကို နယ် ကျူးလာစဉ် လက်တစ်ဖက်ကလဲ ပိပိလေးကို တိုက်စစ်ဆင်ဖို့ကြိုးစားလာသည်။ပေါင်နှစ်လုံးကို အတင်းလိမ် ကျစ်ကာ ကာကွယ်ထားမိသော်လည်း ရွှေလည်တိုင်ပေါ်သို့ကျရောက်လျှက်ရှိသော အနမ်းများက သူမ၏ ငြင်း ပယ်မှုစွမ်းအားကို လျော့ပါးစေခဲ့သည်။
သူ့လက်တွေက သူမ၏ ပိပိလေးကို တို့ထိလာသည်။အတွင်းခံဘောင်း ဘီအပေါ်က ထိကိုင်ခြင်းဆိုသော်လဲ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ဖြစ်သော ယောက်ကျားလေးတစ်ယောက်၏ အထိအ တွေ့ဟူသောအသိကြောင့် စိတ်ခံစားမှုက လိုအပ်သည့်အတိုင်းအတာတစ်ခုဆီသို့ သူ့အလိုလိုရောက်ရှိနေခဲ့မိ သည်။စိတ်ညှို့ခံထားရသူတစ်ယောက်ပမာ သူမ ဖြစ်နေမိသည်။အသိစိတ်တို့ကအတင်းကာရောငြင်းဆန်နေမိ သော်လည်း ခန္တာကိုယ်ကတော့ သူပြုသမျှနုရတော့မည့်အခြေအနေသို့ရောက်ရှိနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
သုတက တစ်စထက်တစ်စ ပိုမိုရဲတင်းလာသည်။အကိုင်အတွယ်၊အထိအတွေ့များက သူပိုင်ပစ္စည်း တစ်ခုကို ကိုင်တွယ်နေသည့်နှယ် ပိုင်စိုးပိုင်နင်းဖြစ်လာသည်။သူမ၏ ပိပိလေးကို အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်မှနေ၍ ပွတ်သပ်ပေးနေရာမှ အတွင်းခံအောက်သို့အတင်းနှိုက်ကာ အစိလေးကို မထိတထိ ပွတ်ချေပေးနေလေသည်။
တစ်ချက်တစ်ချက် ကျင်တက်သွားသလိုဖြစ်မိသော်လဲ ခံစားရသည့်အရသာအပေါ်သူမမျောပါသွားခဲ့ရပြန်သည်။သူမ၏ အပေါ်ပိုင်းမှအဝတ်အစားများကိုလဲ အတင်းကြီးဆွဲချွတ်နေသောကြောင့် အင်္ကျိမပြဲစေရန် သူမကိုယ်တိုင် ပင် အလိုက်သင့် ကူညီချွတ်ပေးလိုက်မိသည်။
အမိုက်မှောင်နွံထဲသို့သက်ဆင်းရောက်ရှိရတော့မည်ဆိုသည်ကို သိရက်နှင့် လိုက်ရော မျောလွင့်နေမိသော သူမ၏မိုက်မဲမှုကို သူမကိုယ်တိုင်တောင် အံသြမိရပြန်သည်။အပေါ် ပိုင်းဗလာကျင်းသွားတော့ သူမ၏လုံးဝန်းဆူဖြိုးသော နို့လေးများက လှပစွာ ထွက်ပေါ်လာကြ၏။
.........................................................................................................................................
ပန်းနုရောင် သန်းနေသောနို့သီးခေါင်းလေးတစ်ဖက်ကို သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းများနှင့်ဖမ်းယူ စို့လိုက်သောအခါတွင် သူမ၏ပိပိလေး ဆီမှ အရည်ကြည်လေးများစိမ့်ထွက် လျှံကျလာသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်ရသည်။
ဘုန်းသုတဆိုသည့်လူငယ် လေးသည်ဤကဲ့သို့သောအတတ်မျိုးကိုမည်သို့မည်ပုံတတ်မြောက်နေခဲ့သည်မသိ။ယောက်ကျားလေးများ၏ မွေးရာပါ အတတ်ပေလောဟု သူမ စဉ်းစားမိသည်။စိတ်တွေက ထိန်းကွပ်မှုမဲ့စွာ စိတ်နှင်ရာလွင့်ပါလျှက်ရှိနေကြ သည်။
လတ်တလောခံစားနေရသည့် ဖို၊မ ထိတွေ့မှုအရသာ၏ ဆန်းသစ်စွာ ဆွဲဆောင်မှုကြောင့် သူမကိုယ်တိုင် က ဘုန်းသုတ၏ အရုပ်လေးတစ်ရုပ်လို ဖြစ်နေမိသည်။သူမ ပိပိလေးရဲ ့အခေါင်းပေါက်ထဲသို့ထိုးသွင်းလာသော လက်ချောင်းလေးကြောင့် သူမတစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားရသည်။
အတွင်းသားလေးများ၏ နူးညံ့မှုကို တိုးထိ ဝင်ရောက်လာသော လက်ချောင်းလေး၏စွမ်းဆောင်မှုက သူမကို တုန်ယင်သွားစေရသည်တဲ့လား။နို့သီးခေါင်း လေးကို အားနှင့်အစို့ခံလိုက်ရလျှင် သူမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးက လေတွင်မြောက်တက်သွားသည့်အလားခံစားရ သည်။
သူမအော်ဂလီဆန်စွာဖြစ်နေခဲ့မိသော ဘုန်းသုတထံမှ ချဉ်စူးစူးအနံ့လိုလို အရက်နံကလဲ နှာခေါင်းယဉ် သွားပြီဖြစ်သောကြောင့် နံသည်လို့မထင်မိတော့။သူမအသိစိတ်တွင်ရှိနေသည်က ကာမအရသာ၏ သာယာမှုပင်။ယခုကဲ့သို့ထိတွေ့ကိုင်တွယ်ခြင်းခံနေရသည့်အရသာကို တစ်ခါမှခံစားဖူးခဲ့ခြင်းမရှိသည့်အတွက် ကာမရေယဉ်ကြောတွင် သူမ…မျောပါနေခဲ့မိရသည်။
ပိပိလေး၏အခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့လက်ချောင်းလေးတစ်ချောင်းကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေခြင်းကြောင့် အကြောတွေအီစိမ့်နေအောင်ခံစားရပါသည်ဆိုလျှင် သူ့ပစ္စည်းကြီးနဲ့ထိုးသွင်းခံရလျှင် မည်ကဲ့သို့ခံစားရမည်ဆိုသည်ကို သူမ သိချင်နေခဲ့မိပါသည်။
ယောက်ကျားလေးတစ်ယောက်၏ မွေးရာပါဆိုတာ ကို သေချာတွေ့မြင်ဘူးခြင်းမရှိသောကြောင့် တွေ့မြင်ချင်လာသည်။ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်ဟူသောအသိ….၊ ဒီကောင်မူးနေတာဘဲလေ ဟူသောအသိ တို့ကြောင့် သူမ၏ အမှောက်ဘက်ခြမ်းမှ အမိုက်စိတ်တို့ကနိုးထလာ ကြသည်။
သုတ၏ပေါင်ခြံကြားသို့ကြည့်လိုက်မိသောအခါ လျော့ရဲရဲ ပိုဆိုးအောက်မှနေ၍ ထောင်မတ်နေသော မွေးရာပါကြီးကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ပုဆိုးက ဖုံးအုပ်နေသောကြောင့် ဘယ်လိုပုံရှိသည်ဆိုတာကိုတော့ မသိရ။မ မြင်ရသည်ကိုမှ မြင်ချင်ပါသည်…၊မတွေ့ရဘူးဆိုမှ တွေ့ချင်လှပါသည်ဆိုသော လူသားတစ်ယောက်၏ စိတ်သ ဘော သဘာဝအတိုင်း သူ့ရဲ့ပစ္စည်းကြီးကို မည်သို့ပုံရှိသည်ဆိုတာကို သူမအနေနှင့်ပိုမိုသိချင်လာသည်။
သူမ သည်လဲ လူသားတစ်ယောက်ပေမို့ခံစားချက်စိတ်ရိုင်း၏ မောင်းနှင်မှုအတိုင်း သူမ၏လက်များက ဘုန်းသုတ၏ မွေးရာပါကြီးဆီသို့ အလိုလိုလှမ်းမိခဲ့ရသည်။ထိတွေ့လိုက်ရသော ပူနွေးနွေးအတွေ့ကြောင့် သူမ၏ရင်ခုန်သံ များ ပိုပြီးမြန်ဆန်ခဲ့ရ၏။ပုဆိုးကိုဆွဲလှန်လိုက်မိသည်။အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်မှနေ၍ မဆန့်ရင်ကာ ငေါ ထွက်နေသော ပစ္စည်းကြီးက သူမရဲ့သွေးများကို ပိုပြီးဆူဝေစေခဲ့ပါသည်။
အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်သို့သူမ၏သွယ်ပြောင်းနူးညံသော လက်ကလေးကိုထိုးသွင်းလိုက်ပြီး စိတ်ဝင်စားမိသည့် ပစ္စည်းကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ရင်ခုန်သံတွေ ခေတ္တရပ်တန့်သွားသည်ထင်မိရ၏။နီညို ရောင် မှိုပွင့် ကြီးပမာ ကြီးမားကားစွင့်သော ပစ္စည်းကြီးက ဒီလောက်ဆွဲဆောင်နိုင်လိမ့်မည်ဟု သူမ ထင်မထားခဲ့မိ။အကြောများအပြိုင်းအရိုင်းထနေပုံက အတံကြီးပတ်ပတ်လည်တွင် ဖောင်းတက်ဖုကြွနေကြသည်။
ပူနွေး သောအထိအတွေ့ရှိမှန်းသိထားခဲ့ပြီးဖြစ်သော်လဲ ထပ်မံကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်က ဖြစ်လာရပြန်သည်။သူမသည် တဏှာရာဂ ပြင်းထန်လွန်းသောမိန်းမစားမျိုးပေလော….။သူမကိုယ်သူမ ထပ်မံအံ့သြမိရပြန်သည်။သူမကို နတ် ဆိုးတစ်ပါးပါးက နောက်ပြောင်ကျီဆယ်နေသည်ဟု ထင်ခဲ့မိသော်လဲ တကယ်တမ်းမှာတော့ သူမကိုယ်တိုင် ကပင် နတ်ဆိုးတစ်ပါးဖြစ်သည်ဆိုတာကို သိလိုက်ရ၏။
မူးနေသောယောက်ကျားတစ်ယောက်တွင် ကာမစွမ်းအင် သည်လောက်ထိရှိနိုင်သည်တဲ့လား။ဒါမှ မဟုတ် ဒီကောင်အမူးပြေနေပြီလား။အတွေးကြောင့် သူမခန္တာကိုယ်မှာ ဆတ်ကနဲ တောင့်တင်းသွားရသည်။မိန်း ကလေးတစ်ယောက်၏ အရှက်တရားသည် သူမရင်တွင်းသို့ပြန်လည်ခိုဝင်လာကြပြန်သည်။
သူမလက်တွင်းသို့ ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သော ပူနွေးနွေးအတံကြီးကို လွှတ်ချလိုက်မိသည်။ကိုယ်တော်ချောကတော့ ဘာကိုမှသတိ ထားမိပုံမရဘဲ သူ လုပ်ချင်ရာကိုသာဆက်လက်လုပ်ဆောင်နေသည်။
သုတကိုအကဲခတ်ကြည့်ရင်း တကယ်မူး နေသည်လား အမူးပြေနေတာလားဆိုတာကို သူမ မဝေခွဲတတ်ပြန်။စောက်ဖုတ်တွင်းသို့တိုးဝင်လျှက်ရှိသော လက်ချောင်းလေး၏ စွမ်းဆောင်မှုကလဲ ပေါ့သေးသေးတော့မဟုတ်။စောက်စိလေးကို ထိခတ်မိလိုက်တိုင်း အ ကြောများတဆတ်ဆတ်တုန်ယင်ရလောက်အောင် ခံစားမှုကို ပေးစွမ်းနေပြန်သည်။စိတ်သည် မကောင်းမှုတွင် သာ ပိုမိုမွေ့လျော်သည်ဆိုသောစကားက မှန်သည်ထင်၏။
...............................................................................................................................
သူမ၏စိတ်သည် လတ်တလောကျရောက်နေသော ကာမအမှောင်တိုက်တွင်းမှရုန်းထွက်ရန် ခက်ခဲနေသည်။တစ်ခါမှ မခံစားဖူးခဲ့သော ကာမရေလှိုင်းပေါ်တွင် ရင်ဖို လှိုက်မောစွာ ကူးခတ်နေရသော အရသာကိုခုံမင်မိ သလိုဖြစ်နေသည်။
မျက်စိမှိတ်ထားလိုက်ပြီး အထိအတွေ့နှင့် တစ်သားထဲ ကျနေမိသည်။သုတက သူမကိုကုတင်ပေါ်သို့တွန်းလှဲလိုက်ချိန်တွင်တော့ ရင်ထဲတွင် ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားမိသည်။အဆုံးစွန်သောအခြေအနေကိုရောက်ရှိတော့မည်ဆိုတာကို တွေးလိုက်မိသည်မို့ အခုချိန်ကျမှ စိုးရွံ့စွာရုန်းဖယ်မိသည်။အခြေအနေကရုန်းထွက်ရန်မလွယ်ကူတော့မှန်းကို သူမအနေနှင့် နောက်ကျစွာ သိရှိ လိုက်ရ၏။သူမ၏ အပေါ်ပိုင်းသည် ဗလာကျင်းလျှက်ရှိနေချေပြီ။
သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးကို အတင်းနင်းကန်စို့ နေသော သုတ၏ ဆံပင်များကို အတင်းဆွဲထားလိုက်မိသည်။နို့အုံတစ်ခုလုံးကို အားနှင့်စို့ပြစ်လိုက်ချိန်တွင်မူ သူမမှာ လေထဲလွင့်တက်သွားသည့်နှယ် ခံစားလိုက်ရပြန်၏။
ပိပိလေးကိုဆော့ကစားနေသာ လက်ကဖယ်ခွာသွားသည်မို့ အခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့အသွင်းအ ထုတ်လုပ်ပေးနေသော လက်ချောင်းလေးနေရာတွင် လိင်ချောင်းကြီးအစားထိုးဝင်ရောက်လာတော့မလားလို့ သူမ စိုးရိမ်သွားမိသည်။
နွံ့နစ်နေသူတစ်ယောက်ပမာ။ချောက်ကမ်းပါးမှန်းသိရက်နှင့် ရင်လှိုက်ဖိုစွာ ခုန်ဆင်းချင် နေမိသည်။သူမကိုသူမ နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်မိ၏။ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်တော့ဟာ ဆိုပြီးစိတ်ကိုလွှတ်ပေးထားလိုက်သည်။သူမ၏ စောက်ခေါင်းဝလေးတွင် နွေးကနဲဖြစ်သွားသောကြောင့် သူ့ရဲ့လိင်တံအချောင်းကြီးနှင့် လာ ရောက်ထိကပ်လိုက်မှန်းကို သိလိုက်ရသည်။
မျက်လုံးများကို စုံမှိတ်ထားလိုက်ပြီး ခံစားရမည့်အရသာကို ငံ့လင့် နေလိုက်သည်။စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့တင်းကြပ်ပြွတ်သိပ်စွာ တိုးဝင်လာသော လိင်တံကြီးကြောင့် သူမ နင့်ကနဲနေအောင်ခံစားလိုက်ရ၏။နာကျင်သွားရသောကြောင့် အိပ်ယာခင်းများကိုတင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသည်။အမူးကောင်က အညှာအတာမရှိ အတင်းထိုးသွင်းနေပြန်သည်။
စောက်ခေါင်းကျဉ်းလေးကို အတင်းထိုးခွဲ ဝင်ရောက်သွားသော လိင်တံကြီးကြောင့် သူမ၏ ခါးလေးမှာကော့တက်သွားရပြီး နှုတ်ဖျားမှအသံထွက်သည် အထိ အော်ဟစ်ငြည်းငြူလိုက်မိသည်။မျက်ရည်စများက ပါးပြင်ပေါ်သို့လိမ့်ဆင်းလာကြ၏။
ခုနကခံစားနေရသောကောင်းမွန်သည့်ကာမအရသာများသည်ဘယ်ဆီကိုပြေးထွက်လွင့်ပျောက်ကုန်ကြသည်မသိ။နာကြင်မှု ကို ဆိုး ရွားစွာခံစားနေရသည်။အတင်း လူးလွန့်ရုန်းကန်လိုက်မိ၏။ယောက်ကျားလေးတစ်ယောက်၏အားအင် နှင့်မမျှ သောကြောင့် သူမ၏ကြိုးစားမှုက အရာမထင်ပေ။ဆတ်ဆော့ပြီးခံချင်နေမိတဲ့ကောင်မ သေအောင်ခံ ဟု သူမ ကိုယ်သူမ အပြစ်တင်မိသည်။
သုတက သူ့ကောင်ကြီးကို အဆုံးထိတိုင်အောင်တစ်ချက်ထဲဆောင့် သွင်း လိုက်သောကြောင့် သူမ ခံစားနေရခြင်းဖြစ်၏။ဒါတောင် စောစောကနှိုးဆွထားသောကြောင့်စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များ ထွက်နေပြီးသားဖြစ်သည်။လုပ်ချင်ဇောကပြင်းပြနေသည်မို့သူမ နာကြင်မှာကို ဂရုမစိုက်တော့တာ လဲဖြစ်နိုင်ပါသည်။သူ့လီးကြီးကို အသွင်းအထုတ်လုပ်နေသည်။နာကြင်မှုက ပျောက်ပျက်မသွား။
အတွင်းထဲမှ အောင့်တောင့်တောင့်ကြီးခံစားနေရသည်။သူမ၏နိုးအုံကို သူ့လက်များနှင့်ပွတ်ချေပေးနေသည်။ခံစားနေရသည့် နာကြင်မှုများက တဖြေးဖြေးနှင့် လျော့ပါးကုန်ကြသော်လဲ အရှင်းကြီးပျောက်သွားတာမျိုးတော့မဟုတ်ပြန်။သူ့လိင်တံကြီးကိုဆွဲထုတ်သွားသောအခါရင်ထဲမှာဟာတာတာဖြစ်ရသလိုလိင်တံကြီးထိုးသွင်းလိုက်ချိန်တွင်တော့ အောင့်ကနဲဖြစ်သွားသော နာကြင်မှုက ရှိနေပါသေးသည်။မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ကာမစပ်ယှက်မှု၏ အရသာ ကို တော့ သူမ စတင်ခံစားနေရပြီဖြစ်၏။သူ့ ဆောင့်ချက်များက ပြင်းထန်လွန်းလှသည်။
ပါးပြင်ပေါ်သို့စီးကျခဲ့သော မျက်ရည်များခန်းခြောက်သွားရပြီဆိုသော်လဲ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ စောက်ရည်များက လျှံထွက်လာသည်။လိုး ဆောင့်ချက်များကြောင့် သူမ ပီးသွားရသည်ထင်၏။
မိမိကိုယ်ကို အာသာဖြေစဉ်က ခံစားရသည့်ပြီးမြောက်ခြင်း မျိုးထက် စိတ်ကြေနပ်စရာကောင်းသည်။ပိုမိုပြည့်ဝသည်လို့ သူမထင်သည်။သူ ကတော့ပီးမြောက်ခြင်းမရှိသေး ပေ။လိုးဆောင့်လို့ကောင်းတုန်းပင်။
သူမပီးသွားသောအခါ သူ့ကိုလဲပီးလိုက်စေချင်ပါသည်။သို့ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်စေချင်သလိုက အပြင်မှာဖြစ်မလာခဲ့။သူဆက်လက်လိုးနေဆဲမှာပင် သူမအရသာပြန်တွေ့လာပြန်သည်။တစ်ချီပီးပြီးသားမို့နောက်ထပ်အရသာမဖြစ်နိုင်တော့ဟု ထင်နေမိသောကြောင့် သူမအံ့သြသွားရသည်။
နာကြင်မှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိသွားပြီမို့ သူမအတွက် အလိုးခံနေရခြင်းသည် စောစောကလောက်ဖိစီးမှုများဘဲ သက်တောင့်သက် သာရှိလာသည်။
.............................................................................................................................................
စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအတွင်းသို့ဝင်ထွက်လျှက်ရှိသော လိင်တံကြီး၏ ထိတွေ့မှုကို ခံစားနေ ရသည်။သောက်လေသောက်လေငတ်မပြေဟူသော ကာမဆားငန်ရည်၏ သဘောသဘာဝကို တီးမိခေါက်မိရှိ လာသည်။
သိပ်မကြာခင်မှာဘဲ သူ့ရဲ့လိုးဆောင့်ချက်များက ပိုမိုပြင်းထန်မြန်ဆန်လာပြီး ပူနွေးစေးပျစ်သော လရည်များက သူမ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ပန်းထွက်လာကြသည်ကို ခံစားလိုက်ရ၏။ဘာရယ်ကြောင့်မှန်းမ သိ…ရင်ထဲတွင် ထိတ်ကနဲလှိုက်ဖိုသွားသည်။
သုတကတော့ သူမ ကိုယ်ပေါ်မှလှိမ့်ဆင်းသွားပြီး ပက်လက်ကြီး ဖြစ်နေသည်။သုတရှိရာသို့ မျက်လုံးများထောင့်ကပ်အောင် ခိုးကြည့်လိုက်မိသည်။သူမ ဒီလိုကြည့်မိသည်ကို သူ့တ မသိစေလိုသောကြောင့် ခိုးကြည့်မိခြင်းဖြစ်၏။
သူမ၏ စိတ်ထဲတွင် ဖြစ်ခဲ့ရသောကိစ္စအတွက် နောင် တ မရမိသော်လဲ ရှက်ရွံ့စိတ်ကလေးတော့ဖြစ်မိသည်။ဘုန်းသုတဆိုသည့်ကောင်ကတော့ခဏလေးအတွင်းမှာဘဲအဝတ်အစားကင်းမဲ့စွာနှင့်အိပ်ပျော်လျှက်ရှိနေချေပြီ။သူမအနေနှင့် ဘယ်လိုအိပ်ပျော်ပါမည်နည်း။စိတ်၏ လွင့်ပါးမှုနောက်သို့လိုက်ပါရင်းမိုးလင်းခဲ့ရသည်လေ။
သုတကို အဝတ်များဖြစ်သလိုပြန်ဝတ်ပေးလိုက်ပြီး သူမ ပြန်ဖို့လုပ်ရသည်။ဘုန်းသုတ မနိုးခင် သူမထွက်သွားချင်သည်။ဖြစ်ပျက်ခဲ့ရသည့် ကိစ္စအတွက် ရင်မဆိုင်ရဲသလို ဖြစ်နေသည်။ဟိုတယ်မှ မည်သို့ထွက်ခွာရမည်ဆိုတာကိုတောင် တွေးလို့မရ။
မျက်နှာပြောင်တိုက်ရလိမ့်မည် ထင်သည်။ဘုန်းသုတတွင် ပိုက်ဆံလုံလောက်စွာမပါတော့မှန်း သိနေသောကြောင့် ဟိုတယ်ဖိုးကို သူမဘဲ ရှင်းရ လိမ့်မည်မဟုတ်လား။နောက်ဆုံးတော့ဒီအဖြစ်အပျက်များသည် အိပ်မက်တစ်ခုလို မေ့ပျောက်သွားပေလိမ့်မည်။
သူမအနေနှင့် မိုက်မဲစွာတောက်လောင်ခဲ့မိခြင်းအတွက် ဘယ်တော့မှ နောင်တရလိမ့်မည်မဟုတ်ပါ။အရာရာ သည် ကံကြမ္မာ၏သဘောအတိုင်းဖြစ်ပျက်ခဲ့ရသည်လို့ သူမ ယုံကြည်ပါသည်။ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီမို့ ဖြစ်သင့် သလား၊မဖြစ်သင့် သလားဆိုသည်ကို မစဉ်းစားချင်တော့ပါ။
ထို့အတူ ဘုန်းသုတကိုလဲ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပြီးသော ကိစ္စ များအတွက်မေ့ပျောက်သွားစေချင်ပါသည်။တကယ်တော့ သူမသည် နတ်ဆိုးတစ်ပါးဖြစ်ပါသည်။
............................................................................................................................................
အခန်း ( ၅ )
သုတ ကျောင်းကိုရောက်တော့ မြတ်နိုး ကို လိုက်ရှာနေမိသည်။အဆောင်မှာ နှစ်ရက်လောက် အောင်းနေလိုက်မိသောကြောင့် စာတွေလဲ နောက်ကျနေပြီဖြစ်သည်။ကျောင်းမတက်ဖြစ်ဖဲ သူစဉ်းစားနေမိသည်မှာ သူ့လက်ထဲတွင်ရှိနေသော ကလစ်လေး၏ ပိုင်ရှင်ကိုပင်ဖြစ်သည်။ဘာတွေဖြစ်ခဲ့သည်ဆိုတာကို သူ သေချာ မမှတ်မိသောကြောင့် သိချင်နေမိသည်။သူဘယ်လိုဘဲစဉ်းစား စဉ်းစား မြတ်နိုးဇော်ကိုသာမြင်ယောင်နေမိသည်။
ရန်ကုန်လိုနေရာမျိုးတွင် သူ့ကို ဂရုတစိုက်နှင့် ရှိမည့်မိန်းကလေးဆို၍ မြတ်နိုးဇော် တစ်ယောက်သာရှိနိုင်သည်။မြတ်နိုးဇော်နှင့် တွေ့လိုက်ရလျှင် ရှင်းသွားလိမ့်မည်ထင်သည်။တစ်ကျောင်းလုံး လှည့်ပတ်ရှာသော်လဲ မြတ်နိုးဇော်ကို မတွေ့ရ။စိတ်ညစ်ညစ်နှင့် အတန်းထဲဝင်လိုက် မိသည်။ဆရာ ဘာတွေသင်နေသည်ဆိုတာကို သူ စိတ်မဝင်စားမိပေ။စိတ်က ပျံလွင့်လျှက်ရှိနေသည်။
သူငယ် ချင်းတစ်ယောက်ဆီမှ စာအုပ်ငှားပြီး လွတ်သွားသောစာများကိုပြန်ကူးရသည်။မေကြည်နူးအကြောင်းကို မစဉ်း စားမိစေရန် မနည်းကြိုးစားနေရသည်။ကင်တင်းသို့ တရုတ်လေးရောက်လာသောအခါတွင်မှ မြတ်နိုးဇော် နယ် သို့ခေတ္တပြန်သွားကြောင်းကို သိလိုက်ရ၏။
ဘာအကြောင်းကြောင့်လဲဆိုတာကိုတော့ တရုတ်လေးလဲ မသိဟု ဆိုသည်။မေကြည်နူးနဲ့ပတ်သက်သည့်အကြောင်းအရာများကိုတော့ တရုတ်လေးထံမှ မကြားခဲ့ရ။မြတ်နိုးဇော် ဘာကြောင့် နယ်ပြန်သွားသလဲဆိုတာကို သူ သိချင်နေသည်။သူနဲ့ပတ်သက်နေသည်လား။
မဟုတ်ပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်းမိသည်။သူနှင့်ပတ်သက်ခဲ့သည်ဆိုပါက တာဝန်ယူရန်ဝန်မလေးလှသော်လဲ သူဘာကိုမှ မမှတ်မိတာ က ဆိုးသည်။အိတ်ကပ်ထဲတွင် ထည့်လာမိသော ကလစ်လေးကို ယောင်ရမ်းပြီးစမ်းလိုက်မိသည်။ကလစ်လေး ကတော့ သက်မဲ့ပစ္စည်းဖြစ်နေသောကြောင့် ဘာမှ မေးလို့မရနိုင်။
ကျောင်းကနေထွက်လာလိုက်ပြီး ဟိုတယ်ရှိရာသို့ သူ နောက်တစ်ခေါက်ရောက်ခဲ့ရသည်။ဟို တယ်ဖိုး ရှင်းသွားသည်ဆိုသော မိန်းကလေး…ဘယ်အချိန်ပြန်သွားသည်ဆိုတာကို သိရမလားဟူသော မျှော် လင့်ချက်ကြောင့်ဖြစ်သည်။အဲဒီ့နေ့က သူ ထူပူနေသောကြောင့် သေချာ မမေးမြန်းမိခဲ့ချေ။
ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ စိတ်ထဲတွင် ဘဝင်မကျဖြစ်နေမိသည်ကို ရှင်းလင်းလိုသည်။ဟိုတယ်ကိုရောက်တော့ ရီဆက်(ပ်)ရှင်မှာက ကောင်မ လေးများဖြစ်နေ၏။သူဘယ်လိုဝင်မေးရမလဲမသိ ဖြစ်နေမိသည်။
ရှေ့မျက်နှာနောက်ထားပြီး ဖြစ် ပျက်ခဲ့သမျှကို အတိုချုံးပြောပြပြီး စုံစမ်းမိသည်။သူမတို့လဲမသိဘူးလို့ပြောသည်။ညပိုင်းတာဝန်ကျသော ယောက်ကျားလေးများကိုမေးရင်တော့သိလိမ့်မည်ထင်သည် ဟုဆိုသည်။ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောပြီး သူ ပြန် ထွက်လာလိုက်သည်။စိတ်ထဲမှာတော့ ညဘက် တစ်ခေါက်ထပ်လာရန် စဉ်းစားနေမိ၏။
..................................................................................................................................................
ညဘက် နောက်တစ်ခေါက်ရောက်တော့လဲ သိလိုသည်များကိုမသိခဲ့ရပြန်။သူတည်းခိုသည့်နေ့က တာဝန်ကျသည့်ကောင်လေးမှာ သူ့အမေဆုံးသောကြောင့်ရွာပြန်သွားသည်ဆို၏။
သူ တော်တော် စိတ်ပျက်သွား မိသည်။ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ကွာဟူသော စိတ်များဝင်လာကြ၏။မိန်းကလေးဘက်ကတောင်နေနိုင်သေးတာ ငါကိုက မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ် အပြစ်တင်မိသည်။ဘာမှမဖြစ်ခဲ့လို့နေမှာပါဟုလဲ တွေးနေမိသည်။သူ့စိတ် ထဲတွင် ထင်နေမိသော မြတ်နိုးဇော် ကိုတော့ မေ့ဖျောက်လို့မရခဲ့ပေ။ဒီလိုဘဲ သူမြတ်နိုးစွဲလန်းခဲ့ရသော မေကြည်နူး ဆိုသောကောင်မလေးကိုလဲ မေ့ဖျောက်လို့မရသေးချေ။
ဖြစ်နိုင်လျှင် ဘာကိုမှသတိမရချင်တော့။သူ…ဘာတွေဖြစ်နေမိသည်ဆိုတာကို သူ့ဖာသူ နားမလည်နိုင်တော့သလိုဖြစ်နေ၏။ဖွင့်ဟ တိုင်ပင်ရမည့်သူ မရှိ သလိုဖြစ်နေသည်။
တစ်ပတ်လောက်ကြာတော့မြတ်နိုးဇော်ပြန်ရောက်လာသည်။သတင်းကြားကြားခြင်း မြတ်နိုးဇော်ရှိရာ အဆောင်သို့ပြေးသွားမိသည်။အဆောင်ဧည့်ခန်းတွင်ထိုင်ရင်း မြတ်နိုးဇော်ရောက်လာ မည့်အချိန်ကို စောင့်နေ လိုက်မိသည်။မြတ်နိုးဇော်ထွက်လာတော့ ဧည့်ခန်းတွင်ထိုင်စောင့်နေသော သူ့ကိုတွေ့လိုက်ရသောကြောင့် အံ့သြ သွားတာကိုတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။သူဘဲ စိတ်ထင်နေလို့လားတော့မသိ၊မြတ်နိုးဇော်ကို ကြည့်ရတာ ရှက် နေသလို ထင်ရသည်။
“မြတ်နိုး…နင်…နယ်ပြန်သွားတယ်ဆို”
မြတ်နိုးက ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ခေါင်းညှိတ်ပြသည်။
“ငါ…နင့်ကို လိုက်ရှာနေတာ”
သူ့စကားကြောင့် မြတ်နိုးဇော် ခေါင်းငုံ့သွားသည်။
“နင်…ဘာဖြစ်လို့ပြန်သွားတာလဲ”
မြတ်နိုးထံမှ ဘာသံမှ ထွက်မလာ..။ခေါင်းကို တွင်တွင် ငုံ့ထားဆဲ။မြတ်နိုးမျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် မည်သည့် ခံစား ချက် အရိပ်အယောင်များဖြစ်ပေါ်နေသည်ကို သူ မမြင်ရ။
“မြတ်နိုး”
သူ့ခေါ်သံကြောင့် မြတ်နိုး၏ ခန္တာကိုယ်လေး တုန်တက်သွားတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ခေါင်းကတော့ ငုံနေဆဲ။ဝဲဖျာကျနေသော ဆံနွယ်များကိုကြည့်ရင်း ကလစ်လေးကို သူ..သတိရလိုက်မိသည်။
“နင်….ငါ့ကို…ဘာမှပြောစရာမရှိဘူးလား”
သူ့စကားကြောင့် မြတ်နိုး ခေါင်းငုံထားရာမှ မော့လာသည်။မြတ်နိုး၏ မျက်နှာလေးကို မလွတ်တမ်းလိုက်ကြည့် နေမိ၏။သူ့အကြည့်ရိုင်းကြောင့် မြတ်နိုး ရှက်နေကြောင်းတွေ့ရသည်။မျက်ဝန်းများတွင် မျက်ရည်များ ဝေ့ဝဲနေ ကြသည်ဟု ထင်၏။
အကြည့်တို့ကို မြတ်နိုးထံမှ ဖယ်ခွာ၍ ရှေ့မှ စားပွဲ မျက်နှာပြင်ပေါ်သို့ပို့လိုက်ရသည်။သူ့စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေမိသည်လား။
“နင်….ငါ့ကို ဘာဖြစ်လို့လာရှာတာလဲသုတ…..ရန်ကုန်ရောက်ထဲက နင်..ငါ့အဆောင်ကိုလာတာ ဒါ…ပထမဆုံးဘဲနော်”
မြတ်နိုးအသံက ခနဲ့နေသလိုလို၊ဝမ်းနည်းနေ သလိုလို့ဖြစ်နေသည်။စိတ်ထင်လို့ဘဲလားတော့မသိ။လောကကြီးမှာ သူမသိတာတွေက သိပ်များနေကြောင်းကိုတော့ သိလိုက်ရသည်။ဟိုတယ် ကိစ္စ ကို မြတ်နိုးအား ဘယ်လိုမေးရမည်မသိ။မေးရမှာ ပါးစပ်မရဲ ဖြစ်နေသည်။
“နင်…ငါ့ကို ရှောင်နေသလိုဘဲ”
မြတ်နိုးဇော် မျက်နှာပျက်သွားသည်ကို သူ သေချာမြင်လိုက်ရ၏။
“နင့်မှာ…မေကြည်နူးရှိနေတာဘဲ”
ဘယ်လိုသဘောနှင့်ပြောလိုက်သည်မသိ။သူ့ရင်ထဲတွင် ဒိန်းကနဲဖြစ်သွားရသည်။မေကြည်နူးအမည်ပါလာ သောကြောင့် သူ့စိတ်တွေ ဝေဝါး ရှုပ်ထွေးသွားမိရသည်။ဒီတစ်ခါ ခေါင်းငုံသွားမိတာ သူကိုယ်တိုင်ဖြစ်နေသည်။
“နင်ကလဲဟာ….။မေကြည်နူးက........နင်သိပါတယ်”
သူ..ဘာတွေပြောလိုက်မိသည်မသိတော့။သို့သော်….မြတ်နိုးဇော်နားလည်နိုင်လိမ့်မည်ဆိုတာကို သူ သိနေ သည်။
“ငါ…ငါ..သွားတော့မယ်ဟာ”
မြတ်နိုးကို နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး သူထထွက်လာမိသည်။မြတ်နိုးတစ်ခုခု လှမ်းပြောလိုက်သေးသည်ဟု ထင်လိုက်မိ သော်လဲ သူ သေချာမကြားမိလိုက်တော့။
သူ ဘာကြောင့် မြတ်နိုးနှင့်အသည်းအသန်တွေ့ချင်နေမိသည်ဆိုတဲ့ အကြောင်းကို လမ်းလျှောက်ရင်းစဉ်းစားနေမိသည်။မြတ်နိုးနှင့်တွေ့ခဲ့ရပါသည်။သူသိချင်တာကိုတော့ ဘာမှမသိ ခဲ့ရ။
သူ့စိတ်တွေ ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကိုတော့ မြတ်နိုးသိသွားခဲ့သည်ထင်၏။မာကျူရီမီးများထွန်းလင်းလာ ကြသည်။ညအမှောင်သည် တဖြည်းဖြည်းဝင်ရောက်လာပြီဖြစ်၏။
လွန်ခဲ့သော တစ်ပတ်ကျော်လောက်က ဒီလို ညမျိုးတစ်ညတွင် လူမှန်းသူမှန်းမသိ တော့လောက်အောင် သူ မူးခဲ့မိသည်။နောက်ပိုင်းဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်များကို သူ သတိမရတော့။သူ….သတိမရဘဲဖြစ်နေခဲ့မိသည့် ကိစ္စများကို သိရအောင် သူကြိုးစားရလိမ့်ဦးမည်။ရန်ကုန် ညသည် မာကျူရီမီးရောင်အောက်တွင်ဖြတ်သန်းလျှက်ရှိနေ၏။ယနေ့…မီးလာပါသည်။
...........................................................................................................................................
ထို့နောက်ပိုင်းတွင်တော့ ဘုန်းသုတနှင့်မြတ်နိုးဇော်တို့နှစ်ယောက် တစ်တွဲတွဲဖြစ်လာသည်။မေ ကြည်နူးကို မေ့ဖျောက်ချင်သည့်စိတ်ကြောင့် မြတ်နိုးဇော်နှင့် စိတ်ဖြေသလိုဖြစ်နေ၏။တစ်ခါတလေ မြတ်နိုးဇော် ကို စိတ်ထဲမှကြိတ်၍ တောင်းပန်မိရသည်။
မြတ်နိုးဇော်ကြည့်ရသည်မှာ သူနှင့် ဘာမှ မပတ်သက်ခဲ့သလိုဖြစ်နေ သည်။ဟန်ဆောင်နေခြင်းလား၊တကယ်ဘဲ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သည်လား ဆိုတာကိုတော့ သူမသိပေ။
ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် မြတ်နိုးနှင့် အနီးကပ်နေရခြင်းအတွက် သူကျေနပ်ပါသည်။မေကြည်နူးဆီကိုတော့ ခြေဦးမလှည့်ဖြစ်တော့။ရင် ထဲက နာကြင်မှုအတွက် အချိန်ဟူသောဆေးနှင့် ကုစားနေမိသည်။
အချိန်တန်လျှင်မေ့သွားလိမ့်မည်ဟု သူယုံ ကြည်သည်။လောလောဆယ်တော့ မြတ်နိုးဇော်နှင့်ဖြေသိမ့်မိသလိုဖြစ်နေသည်။ချစ်သူတွေဖြစ်မလာသေးသော် လည်း ချစ်သူများလို ဆက်ဆံနေုဖြစ်သည်။တစ်ခါတလေ မြတ်နိုးစိတ်ကောက်လျှင် သူ ချော့ရသည်။
သူချော့ လိုက်လို့စိတ်ဆိုးပြေသွားသော မြတ်နိုးက ချစ်စရာကောင်းနေပြန်သည်။အနေနီးလွန်းသောကြောင့် မြတ်နိုး အ ပေါ်တွင် သူ စိတ်ညွှတ်ခဲ့ရသည်။မြတ်နိုး၏အိုးကြီးများက သူ့ကို ရမ္မက်ထန်စေသည်။မေကြည်နူးတုန်းကတော့ ကာမစိတ်နှင့်မဟုတ်ဖဲ အဖြူထည်သက်သက် ချစ်ခဲ့မိခြင်းဖြစ်သည်။
ဘယ်လိုပင်မေ့ဖျောက်ထားသည်ဆိုသော်လဲ မေကြည်နူးအကြောင်းက ခေါင်းထဲရောက်လာပြန်သည်။အခုတလော မေကြည်နူးနှင့် ပတ်သက်၍ကြားနေရ သည့် သတင်းစကားများက တစ်ခုမှ အကောင်းမပါ။သူ့ကို ငြင်းပယ်ခဲ့သော မေကြည်နူးက ရည်းစားထည်လဲတွဲ ၍ နာမည်ကြီးနေသည်။
ပြောင်းလဲမှုက မယုံနိုင်စရာကောင်းလွန်းနေသည်။မေ့လက်စနဲ့ဆက်လက်မေ့ထားလိုပါသည်။သူ့အနီးနားတွင် မြတ်နိုးဇော်ရှိနေသည်မဟုတ်လား။ကျောင်းမှ သူငယ်ချင်းများက သူ နဲ့မြတ်နိုးကို ချစ် သူတွေအဖြစ်အသိအမှတ်ပြုထားကြသည်။
သူရောမြတ်နိုးရော ဘယ်သူကမှမငြင်းဆန်ဖြစ်ကြ။ဆိတ်ဆိတ်နေ ခြင်းသည် ဝန်ခံခြင်းဖြစ်သည်ဟု အများက အသိအမှတ်ပြုကြသည်။ဘယ်လိုပင်သတ်မှတ်ကြပေမယ့် သူက တော့ မြတ်နိုး၏ လက်ကလေးကိုသော်မှ ကိုင်ခွင့်မရသေးပေ။
မြတ်နိုးနှင့် ချစ်သူတွေဖြစ်ခွင့်ရလျှင် မေကြည်နူး ကို မေ့ရန်အတွက် ပိုပြီး အထောက်အကူဖြစ်မည်ထင်ပါသည်။မြတ်နိုး၏ မျက်ဝန်းများက သူ့ကို ငံလင့်နေကြ သည်ထင်၏။သေချာပါသည်။ဒီတစ်ခါတော့ ဘယ်လိုမှ မလွဲနိုင်ပါ။မြတ်နိုးသည် သူထင်ထားသည်ထက် သူ့ကို ရင်းနှီးနေပုံက သူ့အထင်ကို ပိုပြီးသေချာစေပါသည်။
အဲဒီ့နေ့က သူ့ရင်တွေခုန်သည်မှာ ရင်ဘတ်ကြီးပေါက်ထွက်မလားလို့တောင်ထင်မိသည်။မြတ်နိုး ကတော့ ဘာမှမသိသလို သူ့ဘေးတွင်ဝင်ထိုင်သည်။အပြာရောင်ပါတိတ်ဝမ်းဆက်နှင့် လှချင်တိုင်းလှနေသော မြတ်နိုးကို သူ ဘယ်လိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ရမည်မှန်း မသိအောင်ဖြစ်နေမိသည်။
သူ့အကြည့်များက မြတ်နိုး၏ နက် မှောင်ရှည်လျားသော ဆံနွယ်များပေါ်တွင်သာ ရောက်နေခဲ့၏။မြတ်နိုး၏ ဆံကေသာထက်မှ တစ်ခုသောအရာ သည် သူ့ကို တုန်လှုပ်စေသည်။ဟုတ်သည်။
ကျောက်ပွင့်ကလေးများစီချယ်ထားသော ကလစ်လေးတစ်ချောင်း ပင်ဖြစ်၏။ယောင်ရမ်းပြီး သူ့အိတ်ကပ်ကို စမ်းလိုက်မိသည်ထင်သည်။ထိုကလစ်လေးကို သူ မေ့နေသည်မှာ တော်တော်ကြာနေပြီဖြစ်သောကြောင့် ကလစ်လေးက သူ့အိတ်ကပ်ထဲတွင်ရှိမနေတော့ပါ။
ဘယ်နားထားလိုက် မိမှန်းတောင် သူ..မမှတ်မိတော့။အခုတော့ မြတ်နိုးဇော်က ထိုကလစ်လေးနှင့်ပုံစံတူ ကလစ်တစ်ချောင်းကို သူမ ၏ ဆံကေသာထက်တွင်ဆင်မြန်းလာသည်။သူ…မြတ်နိုးဇော်၏ ကလစ်လေးကို လိုက်ကြည့်နေမိသောအခါ မြတ်နိုး မျက်နှာပျက်သွားသည်။သို့သော် ခဏလေးအတွင်းမှာပင် ဘာမှမဖြစ်သလို သူ့ကို နှုတ်ဆက်နေ၏။
“ဟဲ့….ရှာလိုက်ရတာဟာ…နင်ကဒီမှာလာနှပ်နေတာကိုး….နေ့လည်ကျ ဟိုကောင့်အိမ်ကိုသွားမှာလား”
ရုတ်တရက်မို့ရော၊ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ်ကြောင့်မို့ရော မြတ်နိုးဘာပြောသည်ဆိုတာကို သဘောမပေါက်ဖဲဖြစ် နေမိသည်။သူ့ပုံစံကြောင့် မြတ်နိုးနှုတ်ခမ်းစူသည်။
“ဟဲ့….နင် ဘာဖြစ်နေတာလဲ…အူကြောင်ကြောင်နဲ့…နေမျိုးတို့အလှူကို သွားမှာလားလို့မေး နေတာ”
နေမျိုးက သူ့အိမ်မှအလှုသို့ဖိတ်ထားသည်။သူသတိရပါသည်။သို့သော် မထင်မှတ်ဖဲ ကလစ်လေးကို တွေ့ လိုက်ရသောကြောင့် သူ့စိတ်တွေ ဝေဝါးသွားမိခြင်းဖြစ်သည်။
“သွားမှာပေါ့ဟ…ကျော်ကျော်ကတောင် သူ့အိမ်က ကားယူလာသေးတယ်။သူ့ကားက လူအများကြီးစီးလို့မရမှာစိုးလို့တဲ့…နင်တို့လိုက်မယ်ဆိုရင် သူ့ကားနဲ့ဘဲသွားကြတာပေါ့”
မြတ်နိုးကို သူမ၏ ကလစ်လေးအကြောင်းမေးချင်သော်လဲ တခြားသူငယ်ချင်းများပါ ပါလာသောကြောင့်မမေး ဖြစ်လိုက်။သုတ ထိုင်နေရာမှ ထလိုက်ပြီး မြတ်နိုးတို့နှင့်အတူူ ကျော်ကျော့်ကို လိုက်ရှာရန် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
အဲဒီ့ညက တစ်ညလုံး သုတ အိပ်မပျော်နိုင်ခဲ့။အတွေးများက လွင့်ပျံ့နေကြသည်။အိပ်မပျော်သော ညများကို ထပ်ပြီးရင်ဆိုင်နေရပြန်သည်။မနက်မိုးလင်းတော့ သူ့ဆီမှာ ခိုင်မာသောဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ချို့ ရှိနေပြီး ဖြစ်၏။အာရုံဦးသည် ခါတိုင်းလိုဘဲ သာယာလှပစွာရှိနေလေသည်။
ဘုန်းသုတကတော့ ခါတိုင်းမနက်ခင်းများလို မဟုတ်ဖဲ အူမြူးလျှက်ရှိနေကာ သီချင်းတစ်ပုဒ်ကို အော်ဟစ်သီဆိုလျှက်ရှိနေ၏။
♫ ♪♪ ………ကြည်ဖြူပါ….ကြည်ဖြူပါ..မေရယ်..ဒီညလဲ ကိုယ်လေအိပ်မပျော်နိုင်…အတွေးများက မရေရာ…ကိုယ့်ရဲ့ အထီးကျန်ကမ္ဘာ….သူ..လာနိုင်ပါစေ..တောင်းဆုချွေတယ်…………….♫ ♪♪ ကိုယ့်ရဲ့အလင်းရောင်….မင်းလေးဘဲ… လမ်းပြကူညီ….ညွှန်ကြားပါကွယ်….ငွေစင်ကြယ်လေး..မင်းပါဘဲ….နီယွန်မီးများထက်အလင်းပိုတယ်…………..♫ ♪♪
......................................................................................................
အခန်း ( ၆ )
ဒီတစ်ခါတော့ သူ မျှော်လင့်ထားသလိုပင် မြတ်နိုးဇော်၏ အချစ်ကိုရရှိခဲ့ပါသည်။မြတ်နိုးကို သူ… တကယ်ချစ်ရဲ့လားဟု မေးလာပါလျှင် ချစ်တယ်လို့ဘဲဖြေရလိမ့်မည်ထင်သည်။
သူ့အပေါ် ဂရုတစိုက်ရှိစွာဖြည့် ဆည်းပေးတတ်သော မြတ်နိုးဇော် ဟူသည့်ကောင်မလေးကို သူ..ချစ်ခဲ့မိပါသည်။နေ့စဉ်နှင့်အမျှတွေ့ခွင့်ရနေ သည်မို့သူတို့နှစ်ဦး၏ ချစ်ခရီးလမ်းက သာယာဖြောင့်ဖြူးနေသည်။မြတ်နိုး၏ အလှက သူ့ကို ပူလောင်စွာ ယစ်မူးစေခဲ့သည်။
ကျောင်းမှာ မြတ်နိုးကို သဘောကျနေသူ များစွာရှိကြောင်းကို သိထားသောကြောင့် မြတ်နိုး၏ အချစ်ကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရရှိခဲ့သော သူက အခြားယောက်ကျားလေးများ၏ အားကျ၊မနာလို စရာဖြစ်နေသည်။ဒီလို ဖြစ်ရသည်ကို သူ ကျေနပ်နေမိသည်။
မြတ်နိုး၏ စွင့်ကားသော အိုးကြီးက သူ့စိတ်များကိုနိုးကြွစေသည်။မြတ်နိုး ၏ နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို နမ်းရှိုက်ရယုံနှင့် သူ့သွေးသားများ ဗလောင်ဆူရသည်။အခုအချိန်မှာတော့ ဘုန်းသုတ တစ်ယောက် မေကြည်နူးဟူသော အမည်နာမ တစ်ခုကို အမှန်တကယ် မေ့ထားလိုက်နိုင်ပြီဖြစ်ပါသည်။
ဘုန်းသုတ…မြတ်နိုး၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို အနမ်းချွေလိုက်သည်။မြတ်နိုး၏ တုန့်ပြန်မှုကြောင့်ခါတိုင်း လိုပင် သူ့ကောင်ကြီးက တင်းလာရသည်။မြတ်နိုးကို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်၏ တိုက်ခန်းသို့ခေါ်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ထိုတိုက်ခန်းကို သူငယ်ချင်းက သူ စာကျက်ရန်အတွက် သီးသန့်ဝယ်ထားသည်ဖြစ်သောကြောင့် အခန်းထဲတွင် သူတို့နှစ်ယောက်သာ ရှိနေကြသည်။သူငယ်ချင်းဆီမှ အခန်းသော့ရရန် သူမနဲစည်းရုံးခဲ့ရခြင်းဖြစ်၏။
မြတ်နိုး ဇော် ဆိုသည့် ချစ်သူလေးကို ဆွဲဖြစ်အောင်ဆွဲမည် ဟူသောရည်ရွယ်ချက်နှင့် ဒီအခန်းလေးသို့ ခေါ်ဆောင် လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။အရာရာသည် အဆင်ပြေချောမွေ့စွာ ဖြစ်လာခဲ့၏။
အခုတော့ ချစ်သူ က သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် သူ၏ အနမ်းများကို ပြင်းပြစွာ တုန့်ပြန်လျှက်ရှိနေ၏။လျှာဖျားချင်း အထိအတွေ့က ဆာလောင်ငတ်မွတ်နေကြ သူများပမာ ပြင်းထန်စွာပွတ်တိုက်နေမိသည်။သူ့လက်တစ်ဖက်က မြတ်နိုး၏ ရွှေရင်တံခါးကိုဖွင့်လှစ်ရန် ကြံစည်လိုက်မိသည်။
သူ့လက်ကို မြတ်နိုး၏ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကတွန်းဖယ်သည်။သူက အတင်းပင်အင်္ကျီကို လှန် တင်လိုက်သောကြောင့် ဖြူဝင်းသောအသားစိုင်များကိုသိမ်းထုပ်ထားသော ဘရာစီယာ ပန်းနုရောင်လေးက ပေါ် ထွက်လာသည်။အနမ်းများက ပိုမိုပြင်းထန်လာကြ၏။ပန်းနုရောင် ဘရာစီယာလေးကိုကြိုးဖြုတ်ရန်လက်လှမ်း လိုက်သောအခါတွင် မြတ်နိုး၏ လက်ကလေးက ဒုတိယအကြိမ်မြောက် တားမြစ်သလို တွန်းဖယ်လာပြန်သည်။
“မလုပ်နဲ့ကွာ”
ဟူသောစကားကို ချွဲပျစ်ပျစ်နှင့်ပြောသည်။
သူမအနေနှင့် မည်သို့ပင်တားမြစ်ပါစေ….ဒီအခန်းကို ခေါ်လာသည်ဆိုထဲက သူ့မှာရည်ရွယ်ချက်ရှိပြီးသားဖြစ်၏။သူ့ရည်ရွယ်ချက်ကို သူမလဲ သိနေပြီးသားဖြစ်ပါလိမ့်မည်။သိရက်နှင့်လိုက်ပါလာသည်ဆိုတော့ သူမဘက်က တားမြစ်ခြင်းသည် ဟန်ပြသက်သက်သာဖြစ်သည် ဟု သုတ မှတ်ယူလိုက်ပါသည်။အမှန်တကယ် အလိုမတူဘဲနှင့်တော့ သူ..လုပ်ဖြစ်လိမ့်မည်မဟုတ်ပါ။
သူ့လက် များက ကျွမ်းကျင်မှုမရှိသောကြောင့် ဘရာဇီယာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်လို့မရဘဲဖြစ်နေသည်။နှုတ်ခမ်းခြင်း နမ်းရှုပ်နေမှု ကိုလဲ ခွာမပြစ်ချင်သောကြောင့်အခက်တွေ့နေသည်။လက်တစ်ဖက်ထဲနှင့်ဂျိတ်ဖြုတ်ဖို့ဆိုတာက ခက်ခဲလွန်းနေသည်။မြတ်နိုးကိုသိုင်းဖက်ထားသော အခြားလက်တစ်ဖက်၏ အကူအညီကိုပါ ရယူလိုက်ရသည်။ဒါတောင်တော် နှင့်ဖြုတ်လို့မရ။
နောက်ဆုံးတော့ ဂျိတ်ပြုတ်သွားသည်။နဂိုကမှ အသားဖြူဝင်းသူမို့ သူမ၏ နို့လေးများက ဖြူဥ နေသည်။နေမထိ၊လေမထိ အသားစိုင်လေးများက ဝင်းဥ နေ၏။နို့သီးခေါင်း လေးများက ပန်းရောင်သန်းနေကြသည်။သူ…ကြည့်နေရင်းက စိတ်များထကြွလာ၏။
နို့သီးခေါင်းလေးကို ကုန်းစို့ လိုက်တော့ သူမ၏ လက်များက သူ့ကိုတင်းကြပ်စွာဖက်တွယ်လာသည်။သူမ၏ မျက်နှာလေးက ရှက်သွေးဖျာ နေသောကြောင့် အနီရောင်သန်း နေသည်ထင်ရ၏။ချစ်သူ သက်တမ်းတစ်လျှောက် ဤမျှလောက်ထိ နယ်မကျွံ ဖူးသောကြောင့် သူမ ရှက်ရွံ့ နေ သည်မှာ သေချာပါသည်။
ထမိန်စလေးကို ဆွဲမ လိုက်သောအခါတွင် သူမက အတင်းပြန်ဆွဲပြီး ဖုံးဖိနေပြန်သည်။ အဆုံးစွန်သောအခြေအနေကိုရောက်တော့မည်မို့ သူမ ထိတ်လန့်နေသည်ထင်၏။လက်ကလေးမျာက သိသာ စွာ တုန်ရင်နေကြသည်။
သူ..ဇွတ်အတင်းကြီးမလုပ်ချင်သောကြောင့် ပါးစပ်ထဲသို့ရောက်နေသော နို့သီးခေါင်း လေးကို အားပါးတရစို့နေရင်း အခြားတစ်ဖက်မှနို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ချောင်းလေးများနှင့် ပွတ်ချေပေး လိုက်ပါသည်။သူမ၏ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့တက်လာသည်ကို သိလိုက်ရ၏။
အချိန်အတော်ကြာသည်အထိ နို့သီးခေါင်းလေးကို စို့ပေးနေရင်း ထမိန်အပေါ်မှနေ၍ သူမ၏ ဖုတ်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။အဖုတ် လေးကို ထမိန်ပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေသော သူ့ရဲ့လက်များကို မြတ်နိုးက တားမြစ်သလို တွန်းဖယ်လာ ပြန်ပါသည်။
ဒီတစ်ခါတော့ လျှော့မပေးတော့ဘဲ လုပ်စရာရှိတာကိုသာဆက်လုပ်နေလိုက်၏။စောက်စိလေး ရှိလောက်မည့် နေရာကိုမှန်း၍ ပွတ်ပေးလိုက်သောအခါ သူ့လက်များကို တွန်းဖယ်နေသော သူမ၏ လက်က လေးက သိသိသာသာ အားပျော့သွားသည်။
တစ်ချက်တစ်ချက် သူမ၏ တင်ပါးများကြွတက်လာကြသည်ကို တွေ့မြင်နေရ၏။ထမီစကိုဖြေချလိုက်သောအခါတွင် သူမတားမြစ်မည်စိုးသောကြောင့် နို့သီးခေါင်းလေးကို အား ထည့်ကာ စို့ပေးလိုက်သည်။သူမရင်ဘတ်ကလေး ကော့တက်လာချိန်တွင် ထမိန်စကို ဆွဲချွတ်ပြစ်လိုက် ၏။
တား မြစ်ရန် မေ့လျော့သွားသည်လား၊မတားချင်တော့သည်လားတော့ မသိ။ထမိန်မှာကျွတ်နေပြီဖြစ်သည်။ထမိန်အောက်သို့ လက်ကိုထိုးထည့်လိုက်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်မှနေ၍ အဖုတ်ကလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက် သည်။
................................................................................................
အထိအတွေ့အရ သူမ၏ အဖုတ်လေးမှာ အရည်များရွှဲနေပြီဖြစ်ကြောင်းကို သိလိုက်ရပြန်သည်။အတွင်းခံဘောင်းဘီမှာတောင် စိုစွတ်နေပြီဖြစ်၏။ဘောင်းဘီက ပါးလွှာသည်မို့ ထမိန်ပေါ်မှနေ၍ ပွတ်ပေးနေတုန်းက ထက် ပိုပြီးထိရောက်သည်ထင်သည်။
သူမ၏ နှုတ်ခမ်းဖျားမှ မပီမသ ငြည်းညူသံများ ပေါ်ထွက်လာသည်။ ဘောင်းဘီအောက်သို့လက်လျှိုသွင်းလိုက်သောအခါ သူမ၏ အမွှေးအမျှင်များကို ပြောင်စင်အောင်ရိတ်ထား သည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။လက်ချောင်းများကို စောက်ခေါင်းလေးရှိရာသို့စမ်းရင်းတိုးရွှေ့လိုက်မိသည်။စောက် စိလေးက တင်းမာနေသည်။
အစိလေးကို စမ်းရင်း ပွတ်ချေပေးလိုက်သောအခါတွင် သူမ ဟန်မဆောင်နိုင်စွာ ကာမဆိပ် တက်သွားရသည်။သူ့ကို တင်းကြပ်စွာဖက်တွယ်ရင်း အနမ်းပွင့်များချွေလာသည်။ဒီတစ်ခါ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်သောအခါတွင် သူမ ကိုယ်တိုင်က တင်ပါးလေးကိုကြွပေးလာသည်။
ထမိန်ကျွတ်သွားသောအခါ ဖြူဖွေး သော ပေါင်တံစင်းစင်းနှင့်အတူ အတွင်းခံအောက်မှ ဖောင်းတက်နေသောအဖုတ်အုံလေးကို တွေ့မြင်လိုက်ရ၏။သူ့ရဲ့သွေးသားများက ဆူဝေလာရသည်။သူ့လိင်တံကြီးသည်လဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်မှနေ၍ အတင်း ပင်ရုန်းထွက်နေ၏။မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကိုဖြေချပြစ်လိုက်သည်။မြတ်နိုးက ရှက်ရွံစွာ အကြည့်များလွှဲ ဖယ်ထား၏။
အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါချွတ်လိုက်သောကြောင့် သူ့လိင်တံကြီးက ငေါငေါကြီး ထောင်တက်လာ သည်။မြတ်နိုးရှေ့တွင်ပြန်ထိုင်ချလိုင်ပြီး ကျန်ရှိနေသေးသော မြတ်နိုး၏ အတွင်းခံ ပန်းရောင်လေးကို ဆွဲချွတ် လိုက်သည်။လှန်တင်ထားသော အင်္ကျိကို ချွတ်မလို့လုပ်သောအခါ မြတ်နိုးက သူမဖာသာ သူမ ဆွဲချွတ်ပေး သည်။နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးနှင့်ဖြစ်သွားကြ၏။မြတ်နိုးကို နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်ပြန်သည်။
နမ်းနေ ရင်မှ စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့လက်ချောင်းလေးထိုးသွင်းလိုက်သည်။အရည်များစိုစွတ်နေသောကြောင့်လက်ချောင်းလေးကအလွယ်တကူပင်စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့တိုးဝင်သွား၏။နမ်းနေသည့်ကြားထဲက မြတ်နိုးဆီမှ “အိ”ကနဲ အသံလေးထွက်လာသည်။
မြတ်နိုးကိုတွန်းလှဲလိုက်ပြီး နို့သီးလေးများကိုပြောင်းစို့ပေးလိုက်ပြန်သည်။ထိုမှတစ်ဖန် ဝမ်းဗိုက်သားလေးများကို အနမ်းချွေလိုက်မိရင်း ချက်ပေါက်ကလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် တို့ထိ က စားပေးလိုက်၏။
မြတ်နိုးက အခံရခက်စွာ လူးလွန့်နေသည်။အောက်ပိုင်းသို့ဖြေးဖြေးချင်းဆင်းလာသောအခါ မြတ်နိုးက သူ့ခေါင်းအတင်းဆွဲကာ မလုပ်ရန် တားမြစ်သည်။မွှန်နေပြီမို့မြတ်နိုး၏ တားမြစ်ချက်က အရာမထင်။စောက်ဖုတ်လေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းပြစ်လိုက်သည်။သူ့ဆံပင်များကို မြတ်နိုးက အတင်းဆွဲထား၏။
ဘယ်လိုပင်ဆွဲ ဆွဲ စောက်စိလေးကို လျှာနှင့် ကလော်ပေးလိုက်သောအခါတွင် သူမဘယ်လိုမှ တင်းမထားနိုင်တော့ဘဲ ဖင်လေး ကြွပေးလာပါသည်။စောက်ခေါင်းထဲသို့လျှာဖျားလေးထိုးထည့်လိုက်သောအခါ ညှီစို့စို့ စောက်ရည်နံ့က ဆီး ကြိုနေလေသည်။
စောက်ခေါင်းတွင်းသို့လျှာနှင့်ထိုးခြင်းထက် စောက်စိလေးကိုရက်ပေးတာကို မြတ်နိုးအနေနှင့် ပိုပြီးခံစားရကြောင်းကို သိလိုက်ရသောကြောင့် အစိလေးကိုဘဲ ကုန်းရက်ပေးနေလိုက်သည်။တင်းမာနေသော စောက်စိလေးကို နို့စို့သလို စို့ပေးလိုက်သောအခါတွင်တော့ မြတ်နိုး အရမ်းဖီး(လ်)တက်သွားရပြီး ဖင်ကြီး မြောက်တက်လာကာ သူ့မျက်နှာနှင့် စောက်ဖုတ်ကို အတင်းဖိကပ်နေသည်။
စိတ်တိုင်းကျ နှိုးဆွပြီးသောအခါ သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ဒူးထောက်လိုက်ပြီး သူ့ကောင်ကြီးကို စောက်ခေါင်းဝလေးသို့ဖိတေ့လိုက်သည်။မြတ်နိုးကိုကြည့်လိုက်သောအခါ မျက်စိများမှိတ်ထားပြီး ဖြစ်ပေါ်လာမည့် ကာမအရသာကို ငံ့လင့်နေကြောင့် တွေ့လိုက်ရ၏။
လီးကြီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံထိုးသွင်းလိုက်သည်။စောက်ရည်များစိုရွှဲနေသောကြောင့် အလွယ်တကူ ထိုးသွင်းလို့ရနေသည်။ဖြေးဖြေးချင်းထိုးသွင်းနေရာမှ လီးတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားသောအခါ အဆုံးထိတိုင်အောင် တစ်ချက်ထဲ လိုးဆောင့်ပြစ်လိုက်သည်။
“အား”
ကနဲ အော်ငြည်းသံနှင့်အတူ မြတ်နိုးကော့တက်သွားသည်။လီးတစ်ဆုံးဝင်သွားပြီမို့ထပ်မဆောင့်သေးဘဲ စိမ်ထားရင်း မြတ်နိုး၏ နို့အုံလေးကို နယ်ပေးနေလိုက်သည်။နို့သီးခေါင်းလေးကို မနာ့တနာလေး ဆွဲပေးလိုက်သောအခါ မြတ်နိုး၏ ရင်ဘတ်လေးက ကော့တက်လာ ပြန်၏။
သူ့လိင်တံကြီးကို ဖြေးညင်းစွာ အသွင်းအထုတ်ပြူပေးလိုက်သည်။မြတ်နိုးထံမှ ငြည်းညူဟစ်အော်သံများ ပေါ်ထွက်လာ၏။ခပ်မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးလိုက်သောအခါ သူမ ထွန့်ထွန့်လူးနေသည်။ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဆွဲမ ရင်း ပခုံးပေါ်သို့ သူမ၏ ခြေထောက်များကို ထမ်းတင်ကာ စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးဆောင့်ပေးလိုက်သောအခါတွင် တော့ သူ့လိင်တံထိပ်ဖူးမှ သုတ်ရည်များသည် သူမ၏ စောက်ခေါင်းလေးအတွင်းသို့ပန်းထွက်ကုန်ကြလေ သည်။
တစ်ချီပီးသွားသောကြောင့် သူ မောဟိုက်သွားရသည်။မြတ်နိုးကို ညင်သာစွာပွေ့ဖက်ရင်း သူမ၏ဘေး နားတွင် ဝင်လှဲလိုက်မိသည်။စောက်ဖုတ်တွင်းမှစီးကျလာသော သုတ်ရည်များကို တစ်ရှူးနှင့် သုတ်နေသော မြတ်နိုးဇော် ဟူသည့် ချစ်သူလေးကို ခပ်ဖွဖွ နမ်းလိုက်မိရသည်။
တဏှာမီးက အခုလေးတင် ငြိမ်းခဲ့ပြီးပြီမို့ အနမ်း က ဖြူစင်ပါသည်။သူမ၏ နဖူးဆံစပ်တွင် သီးလျှက်ရှိနေသော ချွေးသီးလေးများကို တစ်ရှူးတစ်စယူပြီးသုတ်ပေး လိုက်မိသည်။
..................................................................................................................................
“သူ…အရမ်းကြမ်းတာဘဲကွာ….မြတ်နိုးဟာလေး ကွဲသွားပြီတောင်ထင်နေတာ”
မြတ်နိုးက သူ့ကို မျက်စောင်းထိုး၍ အပြစ်တင်စကားပြောသည်။အမှန်တကယ် စိတ်ဆိုးနေခြင်းမဟုတ်မှန်း သိ နေသောကြောင့် သူမ၏ နှဖူးလေးကို နမ်းရှိုက်ပြီးချော့မြှူလိုက်မိသည်။
“မြတ်နိုးက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာဘဲကွာ”
“တော်ပါ….သူလိုချင်တာရလို့ချစ်နေတာပါ……အရင်တုန်းကတော့ လူကိုရှိတယ်လို့တောင်မ ထင်ဘူးမဟုတ်လား”
မြတ်နိုးစကားကြောင့် သူ ငိုင်တွေသွားမိသည်ထင်၏။မြတ်နိုးကသူ့ပါးပြင်ကို နမ်းလိုက်ရင်း စိတ်ဖြေစကားပြော လာသည်။
“ဒို့ဆရာကြီးကလဲ…အပြောကိုမခံပါလား။မြတ်နိုးက အလကားစတာပါနော်”
မြတ်နိုး စ,နေမှန်း သူသိပါသည်။စိတ်က ဘယ်လိုလွင့်ပျံ့သွားမိသည်မသိ။သူ မြတ်နိုးကိုပြုံးပြလိုက်မိသည်။ချစ်ရ သူလေးက သူ့ပေါ်သို့ရောက်လာပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းများကို အငမ်းမရ နမ်းရှိက်နေပြန်၏။
ငြိမ်းစပြုနေသော ကာမမီးတောက်လေးက ပြန်လည်လူးလွန့်တောက်လောင်လာပြန်သည်။နှစ်ယောက်စလုံး အဝတ်မကပ်သေး သောကြောင့် သူ့အပေါ်သို့မှောက်ရက်လေးတက်ဖိထားသော မြတ်နိုး၏ ရင်သားများက သူ့ရင်ဘတ်နှင့်ထိ ကာ ပိပြားနေကြသည်။
မြတ်နိုးကို ဖက်ထားမိသောလက်ကို တင်သားစိုင်များဆီသို့ရွှေ့လိုက်ပြီး တင်သားများ ကိုဆုပ်နယ်ပေးမိသည်။တင်သားအကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် လက်ကစားမိတော့ စအိုပေါက်ဝလေးကို စမ်း မိလိုက်သည်။ဖင်ပေါင်လေးကို ကလိလိုက်သောကြောင့် မြတ်နိုး မနေတတ်အောင်ဖြစ်သွားရ၏။
အဲဒီ့နေ့က တစ် နေကုန်နီးပါး မြတ်နိုးနှင့်သူ ဆက်ဆံဖြစ်ကြသည်။ညနေစောင်းလို့ပြန်ရန်ထရပ်လိုက်သောအခါ နှစ်ယောက်စလုံး ဒူးများချောင်ကာ ခွေကျသွားရသည်အထိ ဆားငန်ရည်ကို ငတ်မပြေစွာသောက်သုံးခဲ့မိရသည်။ သူငယ်ချင်း၏ စာကျက်ခန်းလေးသည် သူတို့အတွက် နိဗ္ဗာန်ဘုံလေးတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့သည်။
နောင်လဲ အလျှင်း သင့်သလို ဒီအခန်းလေးကို အသုံးချဖြစ်လိမ့်ဦးမည်ထင်ပါသည်။သူငယ်ချင်းက စီစီတီဗွီ တွေဘာတွေ တပ်ထား သေးလားလို့စစ်ဆေးလိုက်ရသေး၏။အင်တာနက်ပေါ်ရောက်သွားလျှင် နှစ်ယောက်သား စောက်ရှက်ကွဲမည်ကို စိုးရိမ်မိသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ဒီခေတ်ကြီးက သူငယ်ချင်းဆိုတိုင်းလဲ ယုံလို့ရတာမဟုတ်။
လောကကြီးသည် လှပလျှက်ရှိနေ၏။ချစ်သူနှင့်အတူ ရှိနေရသော အ ဖြစ်က ကမ္ဘာကြီးကို ပိုမို လှပစေသည်ထင်၏။အရာရာသည် သမားရိုးကျဆန်စွာဖြစ်တည်နေခြင်းပင်။ချစ်ခြင်း တရားအတွက် ကမ္ဘာမြေကို ကျေးဇူးတင်ပါသည်။အချစ်သည် အရာရာကို အကောင်းမြင်စေတတ်သည်တဲ့လား။
..................................................................................................................................................
အခန်း ( ၇ )
မေကြည်နူးဘဝမှာ တစ်ဦးတစ်ယောက်ထဲကိုသာချစ်ခဲ့ဖူးသည်။သူကတော့ ကိုညီလို့ခေါ်သည့် ကိုညီညီလွင်ဘဲဖြစ်သည်။ကိုညီ့ကိုစတွေ့ဖူးကထဲက သူမ ရင်တွေခုန်ရသည်။မြင့်မားသောအရပ်နှင့်အချိုးအစား ပြေပျစ်သောခန္တာကိုယ်ကအားကစားသမားတစ်ယောက်မှန်းသိသာစေသည်။ကိုညီ့အမက မေကြည်နူးတို့ကွန် ပျူတာ တက္ကသိုလ်မှ ဆရာမဖြစ်သည်။
သူ့အမကို လာလာကြိုတတ်သော ကိုညီ့ကို မေကြည်နူးမှမဟုတ် ကျောင်းသူ အတော်များများက စိတ်ဝင်စားကြသည်။ကံကြမ္မာက သူမကို မျက်နှာသာပေးသည်ထင်၏။
တစ်ရက် ကျောင်းတွင် မေကြည်နူးခြေထောက်ခေါက်လဲသွားသည်။စာသင်ချိန်ကြီးဖြစ်နေသောကြောင့် သူမကိုကူညီ မည့်သူ မရှိဘဲဖြစ်နေသည်။သူမက ဆရာမခိုင်းသောကြောင့်ဆရာမ၏ကားရှိရာသို့လာရင်းခြေထောက်ခေါက် ကာ ချော်လဲကျသွားရခြင်းပင်။
သူမပြန်ထသော်လဲ နာကြင်မှုကြောင့် အထရ ခက်နေသည်။ခြေကျင်းဝတ်က တဆစ်ဆစ်နှင့်ကိုက်လာသောကြောင့် မျက်ရည်များတောင်ဝဲရသည်။သူမ ထိုကဲ့သို့ဖြစ်နေစဉ် မထင်မှတ်သော ကယ်တင်ရှင်ကပေါ်လာသည်။
သူမ တိတ်တခိုးရင်ခုန်နေခဲ့မိသော ကိုညီ ဖြစ်၏။ဘယ်ကနေဘယ်လိုရောက်လာ သည်မသိ။သူမကို လက်မောင်းရင်းမှနေ ရုတ်တရက်ဆွဲထူလိုက်သောကြောင့် လန့်တောင်လန့်သွားမိသည်။ ဆွဲထူပေးသူကို မော့ကြည့်လိုက်မိတော့ သူမရင်ဘတ်တွင် ငလျှင်ကွက်ကျားလှုပ်သွားမိရ၏။
ကောင်းကောင်း မရပ်နိုင်သေးသောကြောင့် ကိုညီ့ကို မှီတွယ်ထားရသလိုဖြစ်နေသည်။အားနာစိတ်၊ရှက်ရွံ့စိတ်တို့ကြောင့် မှီ တွယ်ထားမိသောလက်များကို ယောင်ရမ်းပြီးလွှတ်လိုက်မိပြန်သည်။ခြေထောက်က ဘယ်လိုမှမခံနိုင်ဘဲ ညွှတ်ကျ သွားရ၏။ကိုညီက လျှင်မြန်စွာလှမ်းဆွဲပြီးထိန်းထားပေးသည်။သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးက ကိုညီ့ရင်ခွင်ထဲသို့ ရောက်နေသည်။ရှက်လွန်းသောကြောင့် မျက်ရည်များဝဲတက်လာရ၏။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် »»»»»»»
No comments:
Post a Comment