မိဂျမ်း အပိုင်း ( ၄ )

မိဂျမ်း အပိုင်း ( ၄ )

ဘုံခုနှစ်ဆင့် ရေးသားသည်။

ကြည့်နေတုန်းလေးပဲ ကျမစောက်ပတ်လေးထဲ ဖြိုးသူလီးကြီး ဒုတိယ အကြိမ်ပြန်ဝင်လာပြန်ပြီ။ ဒီတခါတော့ မညှာဘူးရှင် လီးအရင်းထိ ဖိလိုးပစ်တာ။ ကျမကိုယ်လုံးပေါ် မိုးထားပြီး လက်တဖက်က ကျမပါးစပ်ကို ပိတ်ထားတာပေါ့။ စောက်ခေါင်းတခုလုံး ကျင်နေပြီး သပ်လျိူထားသလိုပါပဲ။ ကျမ သူ့လက်ကို ဆွဲဖယ်တုန်း တဖုန်းဖုန်း ပစ်လိုးတော့တာ။

ပါးစပ်ပိတ်ခံထားရလို့ ကျမလည်း ဖြိုးသူ ရင်ဘတ်ကို တဘုံးဘုံးနဲ့ ထုရိုက်ပစ်တာပေါ့။ တဖြည်းဖြည်း စောက်ရည်စိမ့်ထွက်လာမှ ကျမ နာကျင်တာတွေလျော့လာပြီး ခံနိုင်လာတာတာပါ။ ကျမ ခံနိုင်လာမှ ဖြိုးသူက ပါးစပ်ပိတ်ထားလက်ကို ခွာပေးတာ။ ကျမ မျက်နာကို စိုက်ကြည့်ရင်း လီးအရင်းထိဖိဆောင့်တိုင်း စောက်ခေါင်းထဲ မီးပွင်မတတ်ပါပဲ။

ကော့တက်လာတဲ့ ကျမနို့အုံတွေကို ညှစ်ချေရင်း ဘရာစီယာကို အောက်ဆွဲချလိုက်ပါပြီ။ အင်္ကျီမချွတ်ပေမယ့် ဘရာစီယာ အပြင်ဘက်ထွက်လာတဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို စုပ်လိုက် သွားလေးနဲ့ ကိုက်လိုက်လုပ်နေတာပေါ့။ လိုးချက်တွေက မချဘူးရှင်။ရက်ရက်စက်စက် ဖိဖိလိုးနေတာ။နဲနဲကြာတော့မှ ကျမလည်း ဂေါ်လီအရသာကို ခံစားမိလာတာ။ လီးအဝင်အထွက်တိုင်း စောက်ခေါင်းနံရံတွေကို ပွတ်တိုက်နေတော့ စောက်ရည်တွေလည်း တဗြန်းဗြန်း ပန်းထုတ်နေရတာပေါ့။

ဖြိုးသူက ကျမ တချီပြီးတော့ လီးကို စိမ်ထားရင်း မျက်နာအနံ့နမ်းပေးလိုက် လည်တိုင်လေးစုပ်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးစို့လိုက်နဲ့ပေါ့။ အဲဒီခံစားမှု့ကလည်း ဘာနဲ့မှ မလည်းနိုင်အောင် အရသာရှိတာရှင့်။ မောင်ဆို သူလိုးပြီးတာနဲ့ ဘေးချက်ချင်းလှဲအိပ်ပစ်တာ။ တခါတခါ ကျမ အဆုံးထိ မရောက်ခဲ့ရပါဘူး။ ဖြိုးသူက ခဏနားပြီး နို့လေးတွေစို့ရင်း ထပ်လိုးပေးနေပြန်တာ။

ကျမ ဒုတိယ အချီမှ သူလည်းပြီးတာ။အတော်ကြာမှ ကျမပေါင်ကြားထဲ နေရာပြန်ယူပြီး စောက်ပတ်ကို ပြန်ယက်ပေးနေတော့ အားနာစိတ်လေးဖြစ်မိရတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲ ကျမစောက်ရည်တွေရော သူ့လရည်တွေရောလေ။ ဆေးပေးမယ်ပြောတာတောင် သူချစ်လို့ပါတဲ့ရှင်။ ကျမပါးစပ်က လိုးပေးဖို့ မပြောမချင်း ဖင်ရော အဖုတ်ရော ယက်ပေးတော့တာပဲ။

သူအပေါ်က လိုးရင်း ခဏကြာတော့ ကျမကို လေးဖက်ကုန်းခိုင်းတာ။ နောက်ကနေ ကျမခါးလေးစုံကိုင်ပြီး ပစ်ပစ်လိုးတော့တာပါပဲ။ ကျမ နာတယ်ငြီးတိုင်း လိုးတာရပ်ပြီး စောက်ပတ်ကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ယက်ပေးတာပါပဲ။ ယက်လိုက်လိုးလိုက်နဲ့ ကျမ တတိယအချီ ပြီးသွားပြန်ပြီ။သူဆက်လိုးဖို့ ခါးကော့ရင်း ဖင်ကို ရသလောက်မြှောက်ပေးထားလိုက်တာပေါ့။

" ဘွတ် … ဗြိ … ဖွပ် ဖွပ် … ဗျစ် ……… ကောင်းလိုက်တာ အမရယ် … အင့် … ရှီးးး းးးးးး "

" အမလည်း ကောင်းတယ် … လိုးကွာ … လိုးလိုး "

ကျမ စကားသံကြောင့် ဖြိုးသူ ဆောင့်ချက်တွေပိုပြင်းလာတာပေါ့။အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းလာပြီး သူပြီးတော့မယ့် အကြောင်း မောနေတဲ့ အသံနဲ့ ပြောနေပြီရှင့်။

" ဘွတ် … အားးး … ဘွတ်ဘွတ် …… အမပါးစပ်ထဲ ပြီးချင်တာဗျာ "

" ပြီးလေ … ဖြိုးသူ … "

စောက်ခေါင်းထဲ လီးကြီးဆီက တင်းကနဲ့တင်းကနဲ့ ခံစားမိလာတာမို့… ကျမလည်း လေးဖက်ကုန်းနေရာက ခန္ဓာကိုယ် တစ်ပတ်လှည့်ပြီး ဖြိုးသူလီးရှေ့ ပါးစပ်လေး ဟပေးလိုက်တာပေါ့။စောက်ရည်တွေပေကပ်နေတဲ့ ဒစ်ဖူးကြီး ပါးစပ်ထဲ အရောက် တပျစ်ပျစ်နဲ့ လရည်ပူပူတွေ ပန်းထွက်လာပါရော။လရည်တွေက ကျမပါးစပ်ထဲပြည့်လာပြီး နူတ်ခမ်းထောင့်က လျှံကျလာမှ ဖြိုးသူက ဒစ်ဖူးကြီးကို ပြန်ထုတ်ပေးတာ။

ကိုယ်လုံးလေး မတ်ပေးရင်း သူလရည်တွေမျိုချဖို့ ပြောတာနဲ့ ကျမလည်း ကြိုးစား မျိုပစ်ရတယ်။လရည်တွေကုန်မှ ကျမကိုယ် ခပ်တင်းတင်းဖက်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်နေတာ။ခဏအကြာမှ လူချင်းခွာပြီး အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်လိုက်ကြတာ။ထမင်းစားခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြီး ထမင်းအတူစားပြီးမှ ကျမလည်း အပေါ်ထပ်က ကျမတို့အိပ်ခန်းထဲ အနားယူလိုက်တာပေါ့နော်။

မိဂျမ်းရော ဖြိုးသူရော ဆေးခန်းထဲက ပြန်မထွက်ခင် အိမ်အတွင်းတံခါးပေါက်က မျက်ဝန်းတစ်စုံကိုတော့ မမြင်လိုက်ကြပေ။ညပိုင်း အိပ်ယာထဲ မောင့်ဆီက သက်ပြင်းချသံ တိုးတိုးက ခဏတိုင်းကြားလာရတယ်။ညနေပြန်လာကတည်းက မျက်နှာလည်းမကောင်း ထမင်းတောင်သိပ်မစား။

မောင်ဆန္ဒရှိရင် ခံပေးမလို့ပါ…တခြားဘက်လှည့်အိပ်နေတာလေ။ကျမလည်း ဖြိုးသူနဲ့ နေ့တပိုင်းနီးပါးလောက် လုပ်ထားတော့ စိတ်ကသိပ်မပါတော့ပါဘူး။ကျမအိပ်ပျော်မလို့ရှိသေး မောင်ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ရေထသောက်နေတာ။ခါတိုင်း ကျမကို ကျော်ခွဆင်းတာ ဘာလို့များ ဟိုဘက်ကဆင်းတာပါလိမ့်…ရေခဲသေတ္တာက ကျမဘက်နဲ့ပိုနီးတာလေ။အတွေးမဆုံးခင်လေး မောင်ဆီက စကားသံထွက်ပေါ်လာတာ။

" မိဂျမ်း "

" ဟင် … မောင် "

" ဖြိုးသူက သူပြီးတိုင်း မိဂျမ်းပါးစပ်ထဲ ပြီးတာလား "

" ဟမ် … မောင် အိမ်ထဲရှိနေတာလား "

" ငါမေးတာ ဖြေစမ်းပါဟာ "

ဒေါက်တာသက်ပိုင်မှာ နေ့ခင်းသူပြန်ရောက်ချိန် ဆေးခန်းတွင်း ဂျမ်းပုံနှင့်ဖြိုးသူတို့ လိုးနေကြသည်ကိုမြင်တွေ့လိုက်ရာ အားရကျေနပ်စွာ ချောင်းကြည့်နေမိသည်။သို့သော်ဖြိုးသူမှာ ပြီးခါနီး ဂျမ်းပုံပါးစပ်အား ပြောင်းလိုးကာလရည်ပန်းထည့်လိုက်သဖြင့် စိတ်ထဲ အူတိုသလိုမျိုးခံစားလာရတော့သည်။

အရင်တကြိမ် ဦးခန့်ကြည် လရည်နံ့များ ဇနီးဖြစ်သူ ပါးစပ်မှ အနံ့ရချိန် မမြင်လိုက်ရသဖြင့် သိပ်မသိသာသော်လည်း ဒီတကြိမ်ဖြိုးသူမှ ဇနီးဖြစ်သူ ပါးစပ်အားလိုးနေချိန် အနီးကပ်မြင်လိုက်ရသည်မို့ ဇနီးဖြစ်သူပေါ်ကြိတ်၍ မကျေမနပ်ဖြစ်နေမိခဲ့သည်။

" ဟုတ်တယ် … မောင် "

" အောက်ထဲပြီးရင် ရသားနဲ့ကွာ "

" ခုမှ အပြစ်ပြောချင်တာလားမောင် … ဒါတွေက မောင့်ဆန္ဒတွေလေ "

" ဟူးးးးး "

ဒေါက်တာသက်ပိုင်မှာ ကိုယ့်အပြစ်နဲ့ကိုယ်မို့ ငြိမ်နေရပေမယ့် စိတ်ထဲတနုတ်နုတ်နဲ့ခံပြင်းနေရသည်။

" မတားနဲ့တော့မောင်ရယ် ကျမ ဖြိုးသူလီးကို မောင့်လီးထက် စွဲလမ်းမိနေပြီ "…ဒီစကားကိုတော့ ကျမစိတ်ထဲကနေပဲ ပြောမိလိုက်တာပါ။မောင်လည်း ငြိမ်သွားပြီး ကျမဘေးနားပြန်အိပ်သွားပါပြီ။မနက်ခင်း အိပ်ယာအထ ခါတိုင်းလို မောင့်ဆီက အပြုစုလေးတွေ မရှိတော့ပါဘူးလေ။

အိပ်ရာနိုးတာနဲ့ ကျမနို့လေးတဖက်စို့ရင်း စောက်ပတ်လေးပွတ်ပေးနေတတ်တာ…ခု… ဘယ်ချိန် နိုးမှန်းတောင် မသိလိုက်ရပါဘူး။စကားကို လိုတာထက် ပိုမပြောဖြစ်ကြပဲ ခပ်တန်းတန်းနေဖြစ်ခဲ့ကြတာပေါ့။ကျမလည်း ဖြိုးသူလီးကြီးကို စွဲလမ်းနှစ်ချိုက်မိပြီး တနေ့ တခါတော့ အလိုးခံချင်လာတာ။အခွင်းရေးရရင် ရသလို ဖြိုးသူက လိုးပေးတတ်ပါတယ်။

တခါတခါတော့ ကျမဘက်ကပဲ အခွင့်ရေးဖန်တီးပေးမိတာပေါ့။တဖြည်းဖြည်း အတင်းရဲလာရင်း မောင် ဆေးခန်းလူနာများချိန် ဖြိုသူက အိမ်ထဲခဏဝင်ရင်း သူ့လီးကိုစုပ်ခိုင်းတတ်တယ်။တခါတခါတော့လည်း ထမင်းဟင်းချက်နေတဲ့ ကျမကို မီးဖိုခန်းလေးမှာ ရေနွေးလာယူရင်း ထမိန်လှန်ပြီး ယက်ပေးတတ်လာပြီလေ။မီးဖိုချောင် … ရေချိုးခန်း… ဧည့်ခန်းဒေါင့်လေးတွေက မောင်မသိအောင် ကျမတို့ ခိုးလိုးတဲ့ နေရာလေးတွေပေါ့ရှင်။

တဖြည်းဖြည်း မောင်နဲ့လိုးတဲ့ခါ ကျမစိတ်တွေ သွေးအေးသွားရပေမယ့် ဖြိုးသူနဲ့ဆို အမြဲတမ်း ထကြွလာခဲ့ရတာပေါ့။မောင်နဲ့ကတောက်ကစ စကားများတိုင်း ဖြိုးသူကို စိတ်တိုင်းကျ လိုက်လျောပေးပစ်လိုက်တာ။ထူးထူးခြားခြား တရက်က ဧည့်ခံပွဲ တခု မောင်နဲ့ဖြိုးသူတို အတူသွားရင်း ညနက်မှ ပြန်လာကြတာ။

မောင်က တအားမူးလာတာရှင့် ဖြိုးသူက မောင့်လောက်တော့ မမူးပါဘူး။ဖြိုးသူကိုယ်တိုင်ပဲ မောင့်ကို အိမ်ပေါ်တွဲပို့ပေးတာ။ကျမလည်း အိပ်ယာခင်းတွေ အမြန်ဆွဲဆန့်ပေးရင်း မောင့်ကို အဝတ်စားလဲပေးတော့ ဖြိုးသူကပါ မောင့်အဝတ်စားတွေ ကူချွတ်ပေးနေတာပေါ့။

" ကျိ … ဂျွိ … ကျိ ကျလိ "

မောင်က မူးလာရင် ထုံးစံပေါ့ရှင်။သူများတွေလို ရမ်းကားတာမျိုး မရှိပေမယ့် အံတကြိတ်ကြိတ် လုပ်နေတတ်တာ။အဝတ်စားလဲပြီး မောင့်အင်္ကျ ီကြယ်သီးတွေပြန်တပ်တော့ ကျမညဝတ် ဝတ်စုံ အင်္ကျီနဲ့တွဲရက် ပေါင်လယ်ထိဖုံးတဲ့ စကပ်လေးက ပေါင်းရင်းဘက်တခြမ်းလှန်တက်နေတာ သတိမထားမိလိုက်ဘူး။ဗြုံးဆို ဖြိုးသူလက်တဖက်က ကျမပေါင်ကြားရောက်လာတာပေါ့။

ကျမ မောင့်အင်္ကျီကြယ်သီးတပ်ပေးနေရင်း လက်တဖက်နဲ့ဖယ်ထုတ်ပစ်လိုက်တာ။မောင်က မူးပြီးအိပ်နေပေမယ့် လင်ဖြစ်သူရှေ့ ဖြိုးသူကို အလိုးခံဖို့ထိ စိတ်က မရဲပါဘူး။ဒါပေမယ့် ဖြိုးသူက ချက်ချင်းပဲ ကျမစောက်ဖုတ်ကို မိမိရရ ပြန်နိုက်နေတာ။မောင့်အင်္ကျီကြယ်သီးပြန်တပ်နေရလို့ ဖြိုးသူကို လှည့်ကြည့်ရင်း မျက်လုံးနဲ့ပဲ မောင့်မျက်နာဘက် မျက်စပစ်ပြလိုက်တာ။

ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တစောင်းထိုင်ရင်း ကြယ်သီးတပ်ပေးနေတဲ့ ကျမကို ဖြိုးသူက ဘယ်ဖက်ပေါင်ကိုမှပြီး ညာဖက်ခြေသလုံးပေါ် လိမ်တင်လိုက်တာ။ရုတ်တရက်ပဲ ကျမခါးလေးညွတ်ပြီး မောင့်ရင်ဘတ်ပေါ် နို့အုံတွေနဲ့ ဖိမိသလို ဖြစ်လို့ ပက်လက်အိပ်ပျော်နေတဲ့ မောင်ညာဖက်လက်မောင်းဘေး လက်လှမ်းထောက်ထားရတာပေါ့နော့။

မောင့်ရင်ဘတ်ပေါ်ကန့်လန့်ဖျက်မိုးပြီး လက်ထောက်ထားရတဲ့ ကျမအောက်ပိုင်းက ဘေးတစောင်းအနေထားလေးပဲ။ ကွေးထားရတဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ထိပ်က ဖင်ဝလေးထဲ လျှာနွေးနွေးလေး ထိကပ်လာတော့ တွန့်ကနဲ့ဖြစ်မိရသေးတယ်။

ဖင်ပေါက်လေးထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့လျှာလေးက ကန့်လန့်ဖျက် စူထွက်နေတဲ့ ကျမစောက်ပတ်လေးဆီ တချက်ချက်ရောက်ရောက်လာတော့ မခံနိုင်တော့ပါဘူး။လင်ဖြစ်သူကို အပေါ်က မိုးထားပြီး သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကို အယက်ခံနေမိတဲ့ ကျမ ဖေါ်ပြမရတဲ့ ခံစားမှု့တွေအပြည့်ပေါ့။

စောက်ပတ်တပြင်လုံးကန့်လန့်ပျက်အနေထားတိုင်း လျှာအပြားလိုက်ယက်ပေးပြီး ဖင်ဝထိတောက်လျှောက် ထိုးကလိပေးတိုင်း တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်မိနေတာ။ခပ်ကြာကြာလေးယက်ပေးပြီးမှ ဖြိုးသူက ကျမခါးလေးမှပြီး လေးဖက်ထောက်အနေထားလေး ဖြစ်စေခဲ့တာ။

ပက်လက်လေးအိပ်ပျော်နေတဲ့ မောင့်ဗိုက်နေရာလောက် ကန်လန့်ပျက်လေးမိုးပြီး လေးဖက်ထောက်ပုံစံလေးဖြစ်မှ ဖြိုးသူက နောက်ကနေ ကျမစောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်ဖူးနဲ့တေ့လိုက်တာရှင့်။

" ဟင် … နင် လိုးမလို့လား "

" အင်းလေ … မ… "

" ကျွတ် … ဒုက္ခပါပဲ … ဖြိုးသူရယ် … မောင်နိုးလာရင် … "

" ရှုးးး … မ … စကားပြောမှ နိုးလာလိမ့်မယ် ထင်တယ် "

" အောက်ထပ်က … နင့် … အခန်းထဲ … သွား …… အ … အ

ကျမ စကားမဆုံးခင် ဖြိုးသူက လီးကို စောင့်သွင်းလိုက်တာ… အလိုးခံနေကြ လီးဖြစ်ပေမယ့် လီးထိပ်က ဂေါ်လီက အစပိုင်းနဲနဲနာတယ်ရှင့်။ခံနေကြမို့ ခဏကြိတ်ခံလိုက်တာပဲ သိပ်မကြာပါဘူး ဂေါ်လီရဲ့အရသာ ခံစားမိပါပြီ။

" ကျိ … ကျလိ … ကျိ ကျိ "

ရုတ်တရက် မောင့်ဆီက အံကြိတ်သံထွက်လာလို့ ကျမ ခေါင်းနပမ်းကြီးသွားရသေးတယ်။ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ အေးစက်လာရင်း ကြောက်စိတ်တွေပေါ်လာတာပေါ့။သူကိုယ်ပေါ်မှာ တစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကို လေးဖက်ထောက် အလိုးခံမိနေတာလေ။

ဖြိုးသူလည်း လိုးတာ ခဏရပ်ပြီး အခြေနေကြည့်နေပုံပါ။မောင့်ဆီက အံကြိတ်သံတွေ ငြိမ်သွားမှာ ဖြည်းဖြည်း ပြန်လိုးနေတာ။ကျမလည်း လင်ဖြစ်သူနိုးလာရင်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ စောက်ခေါင်းတစ်လျှောက်ဝင်ထွက်နေတဲ့ လီးရဲ့ပွတ်တိုက်မှု့ ဒွန်တွဲပြီး ခံစားနေမိတာပါ။

" ဘွတ် … ဖွပ် …အိ့ …… ဘွတ် ဘွတ် …… ဗျစ် … အိ့ "

ဖြိုးသူ လိုးချက်တွေမြန်လာပေမယ့် ကျမအသံထွက် မညည်းရဲဘူးရှင့်။စိုးရိမ်စိတ်နဲ့အတူ အလိုးခံရတဲ့ အရသာလေးကလည်း တရှိန်းရှိန်းလေး။ဖင်ကို မသိမသာထပ်ကော့ပေးပြီး အလိုးခံနေတုန်း ကျမဖင်ဝလေးထဲ နွေးကနဲ့ဖြစ်ပြီး ဖြိုးသူလက်ချောင်လေး ဝင်လာပါပြီ။

ဖင်ဝထဲ တင်းကနဲ့ ဖြစ်တော့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေက လီးကိုညှစ်ပေးမိသလိုဖြစ်တာပေါ့။ညှစ်ပေးမိရင်း စောက်ခေါင်းထဲ ဂေါ်လီကပွတ်ဆွဲတော့ ဖင်အတွင်းကြွတ်သားတွေလျော့ချပစ်လိုက်ရတာပေါ့ရှင်။တဖြည်းဖြည်း ဖြိုးသူက ဖင်ထဲလက်အသွင်း လီးကိုနောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်…လီးပြန်သွင်းချိန် ဖင်ထဲကလက်ကို နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်နဲ့ … ကုတင်ပေါ်ထောက်ထားတဲ့ ကျမပေါင်သားတွေ တဇပ်ဇပ်တုန်လာရင်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ခဲ့ရတာပေါ့။

" အ …… မ … ရ …တော့ဘူး … ရှီးးး းးးး … ဟူးးးး းးးးး "

ကျမ ဘယ်လိုမှ မခံစားနိုင်တော့ပါဘူး…ဒီချိန်ခဏတော့ မောင်နိုးသွားလည်း ဂရုမစိုက်တော့ဘူးလေ။အသံထွက် ညည်းတွားရင်း ခါးကော့ပြီး ဖြီူးသူဆီးခုံးထိ ကျမဖင်ကို ကပ်ထားပစ်လိုက်မိတာ။ဖြိုးသူက လီးကိုထုတ်ပြီး ကုတင်စောင်းပြန်ထိုင်နေတာ။

ကျမသိပါတယ် သူမပြီးသေးခင် ဘာလုပ်ပေးရမလဲဆိုတာ။ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီးသူ့ပေါင်ကြားထဲ ထိုင်ရင်း ပါးစပ်လေး ဟပေးလိုက်တာပေါ့ရှင်။ကျမခေါင်းကို ဘယ်ဖက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပြီး ညာဖက်က သူ့လီးသူ ဂွင်းထုနေတာ။အချက် ၂၀ လောက်ထုလိုက် ကျမ ပါးစပ်ထဲ လီးထဲ့လိုးလိုက်…ပြန်ထုတ်ပြီး ဂွင်းပြန်ထုလိုက် ကျမပါးစပ်လိုးလိုက်နဲ့ပေါ့ရှင်။

နောက်ဆုံး သူလရည်ထွက်ကာနီးဆို ကျမမျက်နာကို သူ့ဆီးခုံးထိဆွဲကပ်ရင်း လရည်တွေ တဖျောဖျောနဲ့ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်တော့တာပဲလေ။အဲတာ ဖြိုးသူ အကြိုက်ပေါ့နော့။မောင်ကတော့ဟိုးတနေ့ကမြင်ပြီး ကြိတ်ဆွေးကြိတ်ခံစားနေရတာလေ။

လရည်တွေကုန်မှ လီးကိုထုတ်ပေးလေ့ရှိတာ။လီးအပြင်ရောက်ရင်လည်း ထုံးစံအတိုင်း လီးတချောင်းလုံး ပြောင်စင်အောင် ကျမက ယက်ပေးရတာ…ပြီးမှ ကျမလျှာကို အပြင်ထုတ်ခိုင်းပြီး ဒစ်ဖူးနဲ့ တဘတ်ဘတ် ရိုက်ချတာသူ့အကျင့်ပါပဲ။ခဏပဲနားရတာပါ…လီးကို တင်းမတ်လာအောင် ပြန်စုပ်ခိုင်းနေပြီ။

" ဖြိုးသူ … အောက်ဆင်းမယ်ကွာ … တော်ကြာ မောင်နိုးလာရင် မကောင်းဘူး "

" ဟာ … မ…ကလည်း…မနိုးပါဘူးစိတ်ချ…ဘီယာထဲ ကျနော်ကိုယ်တိုင် ဆရာမသိအောင် အရက်ပြင်းတွေရောပေးခဲ့တာ…ပြီးတော့…"

" ဟင် … ပြီးတော့ ဘာဖြစ်လဲ … ဆက်ပြောဟာ "

" ဆရာ ရှေ့မှာ … မ…ကို လိုးချင်လို့ "

" ဟာ … နင်ကလည်း "

" မ…ရော ခါတိုင်းနဲ့တူလား အလိုးခံရတာ "

" မတူတော့ မတူဘူးဟ … ကြောက်သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ … ခံလို့တော့ ကောင်းတယ်ဟာ "

ထူးထူးခြားခြား ဒီနေ့ညမှ ဖြိုးသူက … ကျမကို … မ …ဆိုပြီး ပြောင်းခေါ်နေတာ။ကျမလည်း ဖြိုးသူက မောင့်ကို ဘီယာထဲ အရက်ရောတိုက်ထားတယ်ပြောလို့ စိတ်အေးပြီး ရဲရဲတင်းတင်း စကားပြန်ပြောနေမိတာ။မောင်မျက်နှာ ကြည့်မိတော့ စိတ်ထဲအားနာမိသလိုလို ခံစားမှု့တော့ ဖြစ်မိပါတယ်။

စကားပြောလိုက် စုပ်လိုက်နဲ့ လီးက ပြန်မာလာတော့ ဖြိုးသူက မောင့်ဘေးနား ပက်လက်လှန်လှဲလိုက်တာပဲ။ကျမကို အပေါ်က ခွလိုးပေးဖို့ ခြေဟန်လက်ဟန် ပြနေတာရှင့်။တချီုပီးထားပေမယ့် ရမ္မက်စိတ်တွေ မကျသေးတဲ့ကျမ ဖြိုးသူပေါ်တက်ခွပြီး လီးအရင်းကထိမ်းကိုင်ပြီး ကျမစောက်ခေါင်းပေါက်လေးနဲ့တေ့ရင်း ဖိချပြစ်လိုက်တာပါပဲ။

တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ တိုးဝင်လာတဲ့ လီးအရသာကို မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ခံစားရင်း လီးအရင်းထိကပ်မှ ကျမစောက်ပတ်လေးကို ငုံကြည့်လိုက်တာ။စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားတွေ လိပ်ဝင်နေပြီး ဖြိုးသူလမွှေးနဲ့ကျမစောက်မွှေးတွေပါ ရောပြီး ထိနေတာပေါ့ရှင်။ခဏငြိမ်ပြီးမှ ဖြိုးသူရင်ဘတ်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကိုအသာကြွပြီး ပြန်ဖိကြည့်တာ။ကျမ စောက်ပတ်ထဲ ခပ်စီးစီးလေး ပြန်ဝင်သွားရောပဲ။

မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး နောက်တကြိမ် ထပ်လုပ်တယ်…တစ်ခါ နှစ်ခါ သုံးခါ… စီးပိုင်နေတုန်းပါပဲ။အချက်ရေ နဲနဲများလာမှ မျက်လုံးပြန်ဖွင့်ကြည့်တော့ ဖြိုးသူက ကျမမျက်နှာလေး စိုက်ကြည့်နေတာပေါ့နော့။ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆောင့်မပျက်ပဲ ဖိချရင်း ဖြိုးသူဘေးနား မူးအိပ်နေတဲ့ မောင့်မျက်နှာလေး ကြည့်မိပြန်တယ်။တကယ်ပါရှင်…လင်ဖြစ်သူဘေးထားပြီး တခြားယောင်္ကျားပေါ်ခွလိုးနေမိတဲ့ ကျမခံစားချက်က တထိတ်ထိတ်နဲ့ စိတ်လူပ်ရှားမှု့မြင့်တက်လာနေပါပြီ။

ဖြိုးသူလီးကြီးကလည်း ကျမအဖုတ်ထဲ လျှောလျှောရှုရှု ဝင်ထွက်နေပြီမို့ ခပ်ဆက်ဆက်လေး ဖိဆောင့်ပေးလိုက်မိပြန်ရော။ဖြိုးသူလက်နှစ်ဖက်က ကျမခါးလေးကို ထိန်းပေးရင်း ကျမဖင်ပြန်အကျကို အောက်ဆွဲကပ်နေတော့တာ။ကျမလည်း မောင့်မျက်နှာလေးကြည့်လိုက် ဖိဆောင့်လိုက်နဲ့ ဖြိုးသူလက်နှစ်ဖက်က နို့အုံတွေညှစ်ပြီး နို့သီးခေါင်းတွေချေပေးချိန်မှာ သတိလက်လွတ် ဖိလိုးမိပါတော့တယ်။ကုတင်တခုလုံး ရမ်းခါနေအောင်ကို ဖိဖိဆောင့်ပစ်အိတာ။

ဆောင့်ချက်နဲ့အတူ ဖြိူးသူလီးထိပ်က ဂေါ်လီရဲ့ ချိတ်ဆွဲနေမှု့က ထပ်ခါထပ်ခါ ဖိလိုးပေးချင်အောင် ဆွဲဆောင်နေတာရှင့်။ကျမ မောင့်မျက်နှာကို တချက်ကြည့်ပြီး မျက်လုံးအစုံမှိတ်ရင်း စောက်ရည်ထောင်ပန်းတဲ့အထိ မနားတမ်း ဖိဆောင့်ပစ်တာ။ဒီတခါတော့ ဖြိုးသူလည်း ကျမနဲ့ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြီးသွားရတာ။နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ရင်း အောက်ကနေပင့်ဆောင့်ပြီး ညည်းနေတော့တာပေါ့။

" အားးးး းးးးး …မ…ရယ်……လုပ်တတ်လိုက်တာ…… ရှီးးး းးးး းးးးး "

စောက်ရည်ပန်းပြီး စိတ်လျော့လိုက်မှ ပေါင်တွေနာလာတာရှင်။ဒီလောက်ကြာကြာ အပေါ်က မလိုးဖူးသေးဘူး။မောင်နဲ့တောင် ခဏပဲဆောင့်ပြီး ပက်လက်ပဲလှန်ပြီး အလိုးခံတာများတယ်။ဖြိုးသူရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ချရင်း ခဏအမောဖြေရသေးတယ်…ပြီးမှ ကုန်းထပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလိုက်ရတာ။

ရေခဲသေတ္တာထဲက နို့အေးနှစ်လုံးဖေါက်ပြီး ဖြိုးသူနဲ့ကျမ သောက်ရင်း ကုတင်အောက်ထိုင်လိုက်ကြတာ။ကျမထင်တာက ခဏနေ ဖြိုးသူ အိမ်အောက်ဆင်းမယ်ပေါ့။အထင်နဲ့အမြင် တက်တက်စင်အောင်လွဲတဲ့အပြင် မောင်တောင်မရခဲ့တဲ့ ကျမဖင်ကို ပက်ပက်စက်စက်လိုးခံလိုက်ရတာပါ။

နို့အေးကုန်တော့ ကုတင်အောက်မှာပဲ ပက်လက်လှန်ပေးတဲ့ သူ့မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်ခိုင်းတော့တာ အဖုတ်ရော ဖင်ရော အားရအောင်ယက်ပေးပြီး ကျမကိုကုတင်ပေါ်ပြန်တက်ခိုင်းတာ။ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ မောင်မျက်နှာပေါ် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ခွခိုင်းပြန်ရောပဲ။ခေါင်းရင်းဘက်ရောက်နေတဲ့ ကျမဖင်နောက်က ဖြိုးသူ နေရာယူပြီး ဖင်ကိုတန်းလိုးတာရှင့်။

" အ … သေပါပြီ … ဖြိုးသူရယ် "

ဖင်ပေါက်ထဲတစ်စို့ကြီးဖြစ်လာပြီး အသဲခိုက်အောင်နာလိုက်တာရှင်။မခံနိုင်တော့လို့ ခါးညွတ်ချမိတော့ ကျမစောက်ပတ်က မောင့်နှဖူးပေါ်ကပ်မိရက်သားပေါ့။

" အားးးး းးးးးးးး … မရဘူး ဖြိုးသူ ပြန်ထုတ်ဟာ … ကျွတ် ကျွတ် "

ဖြိူးသူက မရပ်ဘူးရှင့်။ကျမခါးကို ပြန်မှတင်ပြီး အတင်းအဓမ္မလိုးတော့တာပဲ။တောင်းပန်လို့ မရမယ်အတူတူ လုပ်စမ်းဟာဆိုပြီး ကျမ စိတ်လျော့ပစ်လိုက်ပါတယ်။ဖင်အတွင်းကြွတ်သားတွေ ဖျော့ခံပေးတော့ နာကျင်တာတွေ သက်သာလာပြီ။

လီးဝင်လာတိုင်း အလိုက်သင့်လေး ခါးကော့ရင်း ဖင်အလိုးခံရတဲ့ အရသာတွေ့လာတာပေါ့။တချက်တချက်တော့ အောင့်နေသေးတယ်။ဖြိူးသူဆောင့်လိုးတိုင်း အမှတ်တမဲ့ ခါးညွတ်ညွတ်ကျတော့ မောင့်နဖူးလေးနဲ့ ကျမစောက်စိလေးက မထိတထိလေး။မောင့်ကို စိတ်ထဲကပဲ တောင်းပန်မိတော့တယ်။

" အ … … ကန့်တော့ပါ … မောင်ရယ် "

ဖြိုးသူမှာ ဂျမ်ပုံခါးသေးကျဉ်လေးအားဆွဲကာ ကော့ပေးထားသော ဖင်ကြီးအားကြည့်ရင်း တဘွတ်ဘွတ်နှင့် ဆွဲလိုးနေသည်။ဆရာဖြစ်သူမိန်းမအား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ခွခိုင်းကာ လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး နောက်မှ လိုးနေသဖြင့် ပက်လက်လေးမူးအိပ်နေသောဆရာဖြစ်သူဒေါက်သက်ပိုင်၏ ခေါင်းပေါ် ဖြိုးသူလဥနှစ်လုံးက ဝဲနေတော့သည်။

ဂျမ်းပုံမှာလည်း လင်ဖြစ်သူဒေါက်တာသက်ပိုင်မျက်နှာပေါ်ခွကာ ဖင်အားအစွမ်းကုန်ကော့ပေးရင်း ဖြိုးသူ၏ ထိထိမိမိလိုးချက်များအား တောင့်ခံပေးထားသည်။ဖြိုးသူမှာ မနားတမ်းပစ်လိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက်ဆွဲဆောင့်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးအရင်းထိကပ်ထားရင်း လရည်များညှစ်ထုတ်လိုက်တော့သည်။

ဂျမ်းပုံလည်း ဖင်ခေါင်းထဲနွေးကနဲ့ဖြစ်သွားသည်နှင့် ထိန်းထားသောစောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်းပန်းထုတ်ရာ အောက်မှ လင်ဖြစ်သူဒေါက်တာသက်ပိုင် မျက်နှာအား ရွှဲနှစ်သွားစေတော့သည်။

" အားးး … … ကောင်းလိုက်တာ … မ…ရယ် "

" အင်းးးး းးး … ဟုတ် ဟုတ် … ဟုတ်တယ်ဟာ …… ရှီးးး းးးး "

ကျမလည်း ဖြိုးသူလီးထုတ်သွားမှ မောင့်ဘေးနား လှဲချ အမောဖြေရတော့တယ်။ဖြိုးသူက ကျမမျက်နာအနံ့နမ်းပေးရင်း နို့လေးတွေ ပွတ်သပ်ပေးပြီးမှ အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းသွားပါပြီ။ခဏအမောဖြေပြီးမှ ကုန်းထလိုက်တော့ ဖင်ဝက စပ်လိုက်တာရှင်…ကွဲသွားတာနေမှာ။အဝတ်ဟောင်းတခုရှာပြီး မောင့်မျက်နှာပေါ်က ကျမစောက်ရည်တွေ သုတ်ပေးပြီးမှ ကျမလည်းအိပ်ပစ်လိုက်တာပေါ့။

မနက်လင်းတော့ လမ်းလျှောက်ရတာအဆင်မပြေပါဘူး ဖင်ဝက တအားနာနေတာ။နေမကောင်းချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အိပ်ယာထဲလှဲနေရတယ်။ဖြိုးဝေက မနက်စာလာပို့ရင်း ဖင်ကိုကြည့်ပေးတော့ ဖင်ဝလေနဲနဲကွဲသွားကြောင်း ပြောပြသွားတာ။နေ့လည် မောင်မရှိချိန် ကျမတို့အိပ်ခန်းထဲဝင်လာပြီး ဖင်ဝလေးယက်ပေးရင်း ဆေးထည့်ပေးတော့ ထပ်လိုးမလို့လားတွေးရင်း စိုးရိမ်မိသွားမိတာပေါ့။ဖြိုးသူ အောက်ပြန်ဆင်းမှ သက်ပြင်းချရင်း ပြန်မှေးနေလိုက်တာ။၂ ရက်လောက် ကွတကွတဖြစ်နေတော့ မောင်က ရိပ်မိပြီး ဖွင့်မေးလာပါတယ်။

" မိန်းမ … ကွတကွတဖြစ်နေတာ … မောင့်စိတ်ထင် … ဖင်များ … တခုခု "

" ဟုတ်တယ်မောင် … ဖြိုးသူက ဖင်ပါလိုးပြီးသွားပြီ "

မောင့်မျက်နှာ ချက်ချင်း မဲကနဲ့ ဖြစ်သွားတော့တာပဲ။၂ရက်လောက် မောင့်ဘက်ကစတိုင်း ကျမ အလိုးမခံခဲ့တာ ဖင်ဝက တအားကျိန်းစပ်နေလို့ပါ။ဒီနေတော့ နာကျင်တာတွေ သိသိသာသာ သက်သာလာပြီမို့ မောင်လိုးရင် ခံဖို့ အဆင်သင့်ပေါ့။ညရောက်တော့ ကျမနဲ့ဖြိုးသူ လိုးခဲ့တာတွေ ပြန်မေးရင်း မီးပွင့်မတတ် လိုးတော့တာပဲ။မောင့်မျက်နှာပေါ်ခွပြီး ဖင်အလိုးခံခဲ့တာကိုတော့ လွဲပြောလိုက်ပါတယ်။

အားနာစိတ်ရယ် မောင့်ကိုလည်း မခံစားစေချင်တာကြောင့်ပါ။အဲဒီနောက်တော့ မောင်က ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားပြီး အရင်လိုပြန်ဆက်ဆံလာပါတယ်။ထူးခြားတာက ကျမစောက်ဖုတ်လိုးရင်း ဖင်ဝလေးကိုပါ လီးထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးကြည့်နေတတ်တာ။အထဲထိတော့ မသွင်းဘူးရှင့် ဘာလဲတော့ နားမလည်ပါဘူး။ဖြိုးသူကတော့ နောက်ပိုင်း ဖင်ပဲလိုးတော့တာရှင် စောက်ဖုတ်ကိုကျမပါးစပ်က ထုတ်ပြောမှ လိုးတော့တာ။တရက်ကျ မောင့်အဖေ နေမကောင်းလို့ မောင်အိမ်က ဖုန်းဆက်တာ ကျမပါ ခေါ်ခဲ့ခိုင်းတာ။

မောင်တို့အိမ်ရောက်တော့ မောင့်အေမေ ဒေါ်ဖြူဖြူသက်က ဒါရိုက်ဘာကိုမျိုးရယ် ထမင်းချက်ဒေါ်သန်းရယ် နောက်ထပ် ခြံစောင့်လင်မယားရယ် အကုန် ကျမနဲ့အိတ်ဆက်ပေးပါတယ်။မောင့်အဖေဦးစိုးပိုင်ကိုတော့ မတွေ့ရသေးပါဘူး။

မောင့် အမေကတော့ ကျမကို သိပ်မကြည်ဘူးပေါ့ရှင်။သူ့သား ဆရာဝန်ကို အရယူတဲ့ ဈေးသည်မ ဆိုတဲ့အမြင်နဲ့ပါ။ရောက်ရောက်ချင်း ကျမတို့ အိပ်ခန်းကို မောင့်အမေကိုယ်တိုင် လိုက်ပြပေးတာ။ကျမလည်း ယူလာတဲ့ အဝတ်စား အိတ်တွေ အသင့်ရှိနေတဲ့ ဘီရိုထဲ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ထည့်ပြီး ခဏနားနေတုန်း မောင်လာခေါ်လို့ မောင်နဲ့အတူ မောင့်အဖေရှိတဲ့ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့လိုက်တာ။

" လာ … သမီးလေး "

" ဟုတ် … အဖေ "

မောင်က ဒယ်ဒီခေါ်ပေမယ့် ကျမက အဖေပဲခေါ်လိုက်တာ။လက်မောင်းသွင်းထားတဲ့ ဆေးရည်ပိုက်ကို မောင်က အတိုးအလျော့လုပ်ပေးတုန်း ကျမလည်း မောင့်ဒယ်ဒီ ကုတင်ဘေးက ခုံပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်တာ။မောင့်ဒယ်ဒီမျက်လုံးတွေက ခုံပေါ်ကားထွက်နေတဲ့ ကျမဖင်သားကြီးတွေဆီ ချက်ချင်းကျရောက်လာပါတယ်။မောင်ကတော့ ဆေးရည်ပုလင်းကြည့်လိုက် ဆေးသွင်းပိုက်ချိန်လိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတော့ သတိထားမိပုံမရပါဘူး။

ကျမလည်း ကုတင်ဘေးနား ဆေးပုလင်းအခွံတွေ တစ်ရှုးအဟောင်းတွေ စားလက်စ မုန့်ထုပ်တွေ ရှင်းလင်းပေးလိုက်တာပေါ့။အခန်းတွင်း အဝတ်ဟောင်းတွေ တခြားမလိုတဲ့ အသုံးဆောင်ပစ္စည်းတွေ သက်သက်ခွဲပြီး မောင့်အမေ ဝင်လာတာ။

တခဏတွင်း သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်သွားတဲ့ အခန်းကိုကြည့်ရင်း အနည်းငယ် ကျေနပ်သွားပုံပါ။မောင်နဲ့ သားအမိ စကားပြောရင်း ခဏနေတော့ မောင့်ကိုခေါ်ပြီး အောက်ဆင်းသွားကြတာပေါ့။အခန်းထဲ မောင့်အဖေနဲ့ ကျမပဲ ကျန်နေရစ်တာပဲ။

" သမီး "

" ရှင် အဖေ "

" ခုမှ ရောက်တာ … နားနားနေနေ လုပ်ပါ သမီးရာ "

" ရပါတယ် အဖေရဲ့ … သမီးလည်း … မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ခုမ အဖေနဲ့ တွေ့ရတော့တာ ၁နှစ်တောင် ကျော်ပြီ "

" ဒယ်ဒီက … ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး … ညည်း အမေသာ တည့်အောင်ပေါင်းထား "

" ဟုတ် အဖေ … သမီး နားလည်ပါတယ် "

မောင့်အဖေနဲ့ကျမ ခဏတွင်းလေးပဲ စကားလက်ဆုံကြရင်း ရင်းနှီးသွားကြတာပါ။ကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလို့ တင်ပလွဲထိုင်ရင်း နေမကောင်းဖြစ်တဲ့ကြောင်းမေးတော့ အလုပ်ပင်းပန်းပြီးဖျားကြောင်း စိုးရိမ်ဖို့မလိုကြောင်း ပြန်ရှင်းပြနေတာပေါ့။

ရယ်မောရင်း ညာဖက်လက်က ကျမပေါင်ပေါ်ရောက်ရောက်လာတတ်တာ။ဘယ်ဖက်က ဆေးသွင်းထားတော့ လှုပ်မရပုံပဲ။မောင် ဝင်လာတော့ အဖေ့လက်တွေ ကျမပေါင်ပေါ်ကနေ အောက်ပြန်ရွေ့သွားတာပဲ။အဖေ့ဖို့ ထမင်းဟင်းကို လင်ဗန်းလေးနဲ့သယ်လာရင်း ကျမကို အောက်ထပ် ထမင်းစားဖို့ ပြောနေတာပေါ့။

အဖေ့ကို မောင်ထမင်းကျွေးနေတုန်း ကျမလည်း အောက်ဆင်းခဲ့တာ ဗိုက်လည်းဆာနေပါပြီ။အောက်ထပ်ရောက်တော့ မောင့်အမေက ဧည့်ခန်းထဲ အချိုပွဲစားရင်း တီဗွီကြည့်နေတာ။ကျမမြင်တာနဲ့ ပြုံးပြီး စကားစပြောလာပါတယ်။

" ဂျမ်းပုံ … ထမင်းစားခန်းထဲ ထမင်းစားလိုက်သမီး … "

" ဟုတ် အမေ "

မောင့်အမေ့ဘေးနား ရပ်နေတဲ့ ထမင်းချက်အဒေါ်ကြီးက ကျမကို ထမင်းစားခန်းဖက်ခေါ်ပြီး ထမင်းဟင်း ပြင်ဆင်ပေးပါတယ်။ထမင်းစားသောက်ပြီးမှ ဧည့်ခန်းဘက် မောင့်အမေ နားလေးဝင်ထိုင်လိုက်တာ။ကျမထိုင်တာနဲ့ ထမင်းချက်အဒေါ်ကြီးကို ခြံစောင့် လင်မယား သွားခေါ်ခိုင်းပြီး မောင်တို့ ခြံဝင်းကြီးထဲ လိုက်ပြပေးခိုင်းတာပဲ။ခြံစောင့်လင်မယား ကိုတင်ထွန်းနဲ့မမြ တို့က ခြံထဲလိုက်ပြပေးပါတယ်။

ပေ ၇၀ ပေ ၁၀၀လောက်ရှိတဲ့ မောင်တို့ ခြံဝင်းကြီးက လူတရပ်စာမက မြင့်တဲ့ အုတ်တံတိုင်း ဖြူဖြူကြီးနဲ့ကာရံထားတာရှင့်။အိမ်ရှေ့ထွက်လိုက် ကျမဝင်လာတုန်းက သတိမထားမိတဲ့ အိမ်ရဲ့ညာဖက်ခြမ်းသစ်ခွရုံကြီးအရင်တွေ့လိုက်ရာ အပြာရောင် ဇာအပါးလေးတွေ ပတ်ကာထားပြီး ပေ ၂၀ ပေ ၃၀ လောက်ရှိမယ်ထင်တယ်။

အိမ်ရဲ့ ဘယ်ဖက်ခြမ်းမှာတော့ ပန်းခြံအသေးစားလေး လုပ်ထားတာပါ။ရှေ့ကို ပန်းခြံနဲ့သစ်ခွရုံလေး လုပ်ထားပြီးမှ မောင်တို့နေတဲ့ နှစ်ထပ်တိုက် အဝါရောင်ကြီးကို ကားဂိုဒေါင်နဲ့ တွဲလျက်လေးဆောက်ထားတာပေါ့။ကားဂိုဒေါင်အနောက်ဘက် ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ခြံစောင့်လင်မယားနေတဲ့ ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးတစ်လုံး သွပ်မိုးလေးနဲ့ပါ။

အဲဒီအနောက်ဖက်အုတံတိုင်းအဆုံးထိ ဆောက်ထားတဲ့ ဂိုဒေါင်ကြီးကလည်း အကြီးကြီးပေါ့ရှင်။ခြံတစ်ခုလုံး လိုက်ပြပြီးတော့ ခြံစောင့်ကိုတင်ထွန်းတို့ လင်မယားက သူတို့အိမ်လေးထဲ နေရစ်ခဲ့ကြတာ။ကျမ အိမ်ထဲပြန်ဝင်တော့ မောင်လည်း အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းထဲပြန်ရောက်နေပါပြီ…သူ့အမေနဲ့ စကားပြောရင်း ကျမဝင်လာတော့ မြင်တော့ လှမ်းခေါ်နေတာ။

" မိန်းမ … ဒီလာဟေ့ … သစ်သီလာစားဦး "

ကျမ မောင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ ဒီအိမ်မှာ မောင့်အဖေ နေကောင်းတဲ့ အထိနေကြဖို့ ပြောနေတာ။ဆေးခန်းကိုလည်း ဖြိုးသူကို ဖွင့်ခိုင်းထားပြီး မောင်က ဒီကနေပဲ သွားလိုက်ပြန်လိုက်ပေါ့။မောင်တို့ဘက်က အထက်တန်းလွှာတွေမို့ လူသွားလူလာနည်းပုံပဲ…ည၈နာရီလောက်ဆို လူခြေတိတ်ရောပဲ။

တဖြည်းဖြည်း အမှောင်ထု ကြီးစိုးလာပြီး ည၉နာရီလောက်ကျ ဒါရိုက်ဘာ ကိုမျိုးက မောင့်ကိုခေါ်ပြီး ဘီယာသောက်နေကြတာပဲ။ကျမက အဖေ နေမကောင်းလို့ သိပ်မသောက်ဖို့ပဲ ပြောလိုက်ပါသေးတယ်။ကျမတို့ အိပ်ခန်းကနေထွက်လာပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်တက်တော့ မောင့်အဖေတို့အခန်းထဲ ဒေါ်ဖြူဖြူသက်ကို တွေ့လိုက်ရတော့တာပဲ။

" လာ … သမီး … ဒီဘက်ထိုင် "

" ဟုတ် အမေ "

တဖြည်းဖြည်း မောင့်အမေက အမြင်ကြည်လာလို့ ကျမဝမ်းသာမိတာပေါ့။စကားပြောရင်း လည်ပင်းစောင်းပြီး တဂျွတ်ဂျွတ်ချိုးနေလို့ ကျမလည်း မောင့်အမေကို ဇတ်ကြောတွေ နှိပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။အဆင်ပြေနေတဲ့ ဆက်ဆံရေးလေး ကျမထိန်းထားချင်မိတာပါ။

ခဏကြာ မောင်တက်လာတော့ နဲနဲမူးလာပုံပဲ…အမေကတော့ ဘာမှ မပြောပါဘူး။မောင်ဝင်လာပြီး ဒီနေည အဖေနဲ့အိပ်မယ် ဆိုလို့ ကျမလည်း အောက်ထပ်က စောင်တွေ ခေါင်းအုံးတွေယူပြီး အဖေ့ကုတင်ဘေး အိပ်ယာပြင်ပေးလိုက်ရတယ်။အမေက အဖေနဲ့အတူမအိပ်ပဲ ကန့်ထားတဲ့ နောက်ထပ်အိပ်ခန်းတခုမှာအိပ်ကြောင်းပြောပြရင်း အဖေခြေရင်းဘက် မျက်နှာချင်ဆိုင်က တံခါးပေါက်လေးဖွင့်ပြီး အမေဝင်သွားပါပြီ။

မောင်လည်း စကားခဏပြောပြီး ကျမပြင်ပေးထားတဲ့ အိပ်ယာပေါ်လှဲနေတာ။အဖေ့ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်နေပုံပေါ်တာနဲ့ ကျမလည်း မောင့်ဘေးနား ဝင်အိပ်လိုက်တာပဲ။အိပ်ယာအပြောင်းလဲကြောင့် နဲနဲကြာမှ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ရတာ။အိပ်မောကျနေရင်း အသံကြားမိလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ အဖေ့ဆီက ဖြစ်နေတာရှင့်။

ရေသောက်ချင်ကြောင်း ပြောတာနဲ့ အခန်းထဲက ရေခဲသေတ္တာ ဖွင့်ပြီး ရေဖူးထုတ် ဖန်ခွက်လေးထဲ ငှဲ့ပေးလိုက်တော့…ရေခဲရေ မသောက်ချင်ဘူးဆိုလို့…အောက်ထပ်က ဧည့်ခန်းထဲ ရေဘူးယူမလို့ ဆင်းလာခဲ့လိုက်တာ။ဧည်ခန်းဘက်အကွေ့ ကပ်လျက်အခန်းမှာနေတဲ့ ဒါရိုင်ဘာကိုမျိုးအခန်းက အသံသဲ့သဲ့လေး ကြားလိုက်လို့ ကျမခြေလှမ်းတွေ တုံံ့ကနဲ့ ရပ်မိသွားရတာ။

" အဖိုးရီးက မသက်သာသေးဘူးလား မမသက် "

" သက်သာပါတယ်ကွာ…သူ့သားကို လွမ်းပြီးခေါ်ထားချင်လို့နေမှာပါ "

" ကျနော်တို့ကိုများ ရိပ်မိနေလား "

" မရိပ်မိပါဘူး မောင်မျိုးကလည်း … တနေကုန် အိမ်မကပ်ပဲ အလုပ်မှအလုပ်လေ မိန်းမဖြစ်သူကိုတောင် သတိမရတဲ့ဟာကြီး

" ဟုတ်ပါပြီ မမသက်ရယ် … မမသက်ဆန္ဒတွေ ကျနော်ပဲ ဖြည့်ဆည်းပေးရမှာပေါ့ … ကဲ ရော့ မမသက်အကြိုက်လေး "

ကျမလည်း မောင့်အမေက ဒါရိုင်ဘာ အိပ်ခန်းထဲ ဒီအချိန်ကြီးဘာလာလုပ်တာပါလိမ့် စဉ်းစားရင်း အခန်းတခါးကို အသာဖိတွန်းကြည့်တာ။အမလေး ထင်ကိုမထင်ထားတာရှင့်။ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေးနဲ့ မောင့်အမေပေါ့ ဒါရိုင်ဘာကိုမျိုးလီးကို ကုတင်အောက်ကနေ ဒူးထောက်ပြီးစုပ်နေတာ။ကိုမျိုးက ကုတင်ဇောင်းထိုင်ပြီး လီးစုပ်ခံရင်း ဘီယာဗူးကိုင်ပြီးသောက်နေတော့တာ။

ကျမ ကြည့်နေတုန်းလေး ကိုမျိုးက မောင့်အမေ ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်ရင်း သူပြောထားတဲ့နာရီလေး နက်ဖန်ဝယ်ပေးဖို့ ပူဆာနေတာရှင်။မောင့်အမေက ခေါင်းအမြန်ညိတ်ရင်း ကိုမျိုးလီးကို အငမ်းမရ တပြွတ်ပြွတ် ပြန်စုပ်နေတော့တာပဲ။ကိုမျိုးက မောင့်အမေရဲ့ကာမဆန္ဒကို ချုပ်ကိုင်ရင်း ခြူနေတဲ့ပုံစံပဲလေ။

" မောင်မျိုး ပက်လက်လှန်ကွာ …ဒီနေ တနေကုန် သားတို့လင်မယားရှိလို့ ဆင်ခြင်နေရတာ မမအဖုတ်ကြီးယားနေပြီကွယ် "

ကုတင်ပေါ်ထိုင်လျက်တန်းလန်း ကိုမျိုးလည်း ပက်လက်လှန်ချတော့ ခြေနှစ်ချောင်းက ကုတင်အောက်ချထားတုန်းပဲ။ပေါင်ကြားက လီးကြီးက ထောင်မတ်နေပြီး မောင့်အမေ ဒေါ်ဖြူဖြူသက် တံတွေးတွေနဲ့ ပြောင်လက်နေတာပေါ့။လီးအောက်က လဥကြီးနှစ်လုံးကလည်း တွဲလောင်းလေးပေါ့ရှင်။

ဒေါ်ဖြူဖြူသက် က ညဝတ်အင်္ကျီ အောက်အနားစကို မှတင်ပြီး ခေါင်းပေါ်က ချွတ်တော့ ခန္ဓာကိုယ်က မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားတာပေါ့။ကျမဒေါ်လေးမြင့်ကြည်နဲ့ အသက်က မကွာပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်က အများကြီးကွာတာ။မောင့်အမေက ဝလည်းဝ နို့အုံတွေတွဲကျနေပြီး ဗိုက်ခေါက်ကြီးကလည်းထူပြီးရွှဲနေတာ အတော်သင့်ယောင်္ကျားတော့ စိတ်လာမယ် မထင်ပါဘူး။

သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်တက်ပြီး ကိုမျိုးအပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးရင်း ညည်းနေလေရဲ့။ကျမလည်း မောင့်အဖေဖို့ ရေဘူးယူပြီး အိမ်ပေါ်ပြန်တက်လာတာပေါ့။အခန်းထဲရောက်တော့ ခုန ရေခဲရေထည့်ထားတဲ့ ဖန်ခွက်ကို ကျဉ်းပြီး ရိုးရိုးရေ တခွက် ငှဲ့ပေးလိုက်တယ်။ရေသောက်ဖို့ မောင့်အဖေကို ကျောကနေပွေ့ထူပေးတော့ အဖေ့ညာဖက် တံတောင်က ကျမနို့အုံကို ထိမိရက်သားလေး။

ရေသောက်ပြီး ပြန်လှဲပေးတော့ အိပ်ရတာညှောင်းလို့ဆိုပြီး ကျမကို သူ့ပေါင်တွေ နှိပ်ခိုင်းတော့တာပဲ။စောင်အပါးလေးကို ရင်ဘတ်ထိခြုံပေးရင်း ကျမလည်း မောင့်အဖေဦးစိုးပိုင်ကို နှိပ်ပေးနေရတာပေါ့။ဒူးအထက်နားကနေ ညာဖက်ပေါင်ကိုစနှိပ်ရင်း တဖြည်းဖြည်း ဦးစိုးပိုင်ပေါင်ကြားက ခုံးခုံးကြီးဖြစ်လာတာရှင့်။

ဦးစိုးပိုင်မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ဘေးနားဒူးတုတ်ထိုင်ပြီးနှိပ်ပေးနေတဲ့ ကျမဖင်ကြီးကိုစိုက်ကြည့်နေတာလေ။ကျမလည်း ခါးနဲနဲညွတ်ပြီး ဘယ်ဘက်ပေါင်နှိပ်ပေးလိုက်တော့ မကြာပါဘူး ပေါင်ကြားက ခုံးကြွနေတဲ့အရာကြီးက မြှောက်တက်လာပြီး ကျမ လက်မောင်းသားတွေကို ထိလိုက် ပြန်ကျသွားလိုက်နဲ့ပေါ့။အတော်ကြာကြာလေးနှိပ်ပေးရင်း ကျမစိတ်ထဲလည်း တဖိန်းဖိန်းလေးခံစားမိတုန်း……

" ကလစ် … ကျွီ … အီ့ "

အခန်းတံခါး ဖွင့်သံနဲ့အတူ မောင့်အမေ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာပါလေရော။" ဟော … သမီးဒယ်ဒီ နိုးနေတာလား မာမီက ဗိုက်ဆာတာနဲ့ အောက်မုန့်သွားစားနေတာ ဟင်းဟင်း "

ဒေါ်ဖြူဖြူသက်က ဦးစိုးပိုင်ကို တချက်ကြည့်ပြီး ခြေရင်းဘက် သူမအတွက် သက်သက်ခွဲထားသော အိပ်ခန်းလေးထဲဝင်သွားတော့တာပါပဲ။မောင်ကလည်း ကွေးနေအောင်အိပ်နေတော့ ကျမနဲ့မောင့်အဖေ ပဲရှိတော့တာပေါ့။ပေါင်တွေအထက်အောက် နှိပ်ပေးရင်း မောင့်အဖေလက်တဖက်က ကျမဘယ်လက်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်တာ။

" သမီး "

" ရှင် … အဖေ "

" ဒီနေရာလေးရော နှပ်ပေးပါဦးကွာ "

" အာ … အဖေကလည်း "

ကြိုတွက်ထားပေမယ့် ရုတ်တရက်မို့ ကျမလန့်မိတာပါ။မောင့်အဖေက ကျမလက်ကို ဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ ထည့်နေတာလေ။အလိုလျောက်ကိုင်မိတော့ မောင့်အဖေဟာက ပုံမှန်ပဲရှိတာ။ဒါကြောင့်မို့များ မောင့်အမေက ဒါရိုက်ဘာကို ကုန်းနေတာနေမှာ။ဒါရိုက်ဘာ ကိုမျိုးဟာက အကြီးကြီးရှင့်။ပထမရက် ဆိုတော့ ကျမလည်း သိပ်မရဲပါဘူး ပုဆိုးအပြင်ကပဲ မောင့်အဖေကို ဂွင်းထုပေးလိုက်တာပေါ့။

လီးက သိပ်လည်း မမာလာပါဘူး လရည်တော့ထွက်တယ်…တစ်ရှုးနဲ့လီးထိပ်ကို ပုဆိုးလှန်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးရသေးတာ။တခူးခူးနဲ့ အိပ်မောကျသံ ထွက်လာမှ ကျမလည်း ကုတင်အောက်မှာ အိပ်နေတဲ့ မောင့်ဘေးနားလေး ဝင်အိပ်လိုက်တယ်။မနက်လင်းတော့ မောင်တို့အိမ်က အစောကြီးထကြပုံပါပဲ။ကျမ အောက်ဆင်းတော့ ဧည့်ခန်းမှာ ကော်ဖီနဲ့ မုန့်တချို့စားသောက်နေကြတာ။

" ဟော … လာလေ မိဂျမ်း "

မောင်က လှေကားအောက်ဆုံးထစ်ရောက်နေတဲ့ ကျမကို လှမ်းခေါ်လိုက်တာ။မောင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်တော့ ထမင်းချက်ဒေါ်ကြီးက ကော်ဖီလာငှဲ့ပေးတော့တာပဲ။စားသောက်ပြီးတာနဲ့ မောင်အမေစကားသံ ထွက်ပေါ်လာတာပဲ။

" သား … မင်းတို့လင်မယား ဒီမှာနေကြဦးမယ်ဆို အဝတ်စားတွေ ပြန်ယူထားကြပေါ့ … အမေလည်း မင်းဒယ်ဒီကို ပြုစုရတာ ပင်ပန်းလှပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ သွားတွေ့ဦးမယ် "

" ဟုတ် မာမီ "

" မောင်မျိုးရေ … မမကို … အပြင်လိုင်ပို့ပါဦးကွယ် "

မောင့်အမေက မောင်နဲ့ပြောရင်း ဒါရိုင်ဘာ ကိုမျိုး အခန်းဘက်လှမ်းအော်နေတာ။အပြင်သွားမလို့ ပြင်ဆင်ထားတာ ခုမှ သေချာ ကြည့်မိတာပါ။ပါတိတ်အပွင့် ဝမ်းဆက်နဲ့ မိတ်ကပ်ပါးပါး လူးထားပြီး ပိုက်ဆံအိတ်အနက်ကြီးလွယ်ထားတာလေ။ကိုမျိုးထွက်လာတော့ ကျမနဲ့မောင့်ကို ပြုံးပြပြီး ကားဆီလျှောက်သွားတော့တာ။ကျမက အဖေ့ဖို့ မုန့်ပြင်ခိုင်းတော့ မနက် ၉ နာရီလောက်မှ စားတတ်တာပြောတယ်။ကျမလည်း ဧည့်ခန်းတွင်း အမှိုက်လှဲရင်း အမြင်မတော်တာလေးတွေ ရှင်းနေတော့…ထမင်းချက်ဒေါ်ကြီးက ပြေးလာပြီး…

" အမလေး … သမီးရယ် … ဒေါ်ထွေးလုပ်ပါ့မယ် … ထားလိုက် "

" ရပါတယ် … ဒေါ်ထွေးရဲ့ "

ဒေါ်ထွေးက ကျမကို အားနာနေပုံပါပဲ။ခဏနေတော့ မောင်က အိမ်ပြန်အဝတ်စားယူမလို့ ပြောနေတာပဲ။ဆေးခန်းလည်း ခဏထိုင်ချင်ပုံပါ။မနက် ၉ နာရီလောက်ကျ မောင်ထွက်သွားတော့ ကျမလည်း မီးဖိုချောင်ဝင်ပြီး ဒေါ်ထွေးကို ခဏကူလိုက်သေးတယ်။ဒေါ်ထွေးက မာန မရှိတဲ့ ကျမကို တခဏတွင်း ခင်သွားတာပေါ့။မီးဖိုချောင်က ထွက်ပြီး ခြံထဲ လျှောက်ကြည့်ရင်း ခြံစောင့် ကိုတင်ထွန်းတို့ နေတဲ့ အိမ်လေးနာရောက်လာမိတာ။စကားသံသဲ့သဲ့ ကြားမိတာနဲ့ ခြေလှမ်းတွေ ရပ်လိုက်မိတယ်။ကျမ နာမည် ပါလာလို့ သေချာနားထောင်ချင်မိတာပေါ့။

" တော်ပါ ကိုတင်ထွန်းရယ် … ခုမှ ဟွန့် … မနေ့က ဂျမ်းပုံဆိုလား ဂျမ်းဆုံဆိုလား အကိုလေးမိန်းမကို ငမ်းနေတာများ တော့်မျက်လုံးတွေက အဲဒီမမလေးဖင်ကို ကပ်နေတော့တာ "

" ဒါကတော့ မမလေးက ချောလည်းချော ဖင်ကြီးတွေကလည်း တင်းထုတ်နေတာကိုးဟ … မမြ ကလည်း "

" တော်ပါ … ရှင်တို့ ယောင်္ကျားတွေများ မလွယ်ပါဘူး … ဟွန်း … ဒေါ်ထွေးနဲ့ ရှင် သွားသွားလိုးနေတာ ကျမ မသိဘူး မထင်နဲ့

" ဟာ မမြကလည်းကွာ … ဒေါ်ထွေးကို ဆရာကြီးက လိုးပြီး ပြစ်ထားလို့ … ဒေါ်ထွေးကိုယ်တိုင်က ကြည်ကြည်ဖြူဖြူနဲ့ ခံတာပါဟ "

" ဒါပဲနော် … မမလေး ကို ရမလားဆိုပြီး သွားမစမ်းနဲ့ … ရှင်ရော ကျမရော… ခေါင်းနဲ့ဆင်းပြေးနေရမယ် "

" အေးပါဟ … ပြောလို့သာပြောတာ မမလေးလိုဟာမျိုး မလိုးရက်ပါဘူး စောက်ပတ်ကို အားရပါးရ ယင်ပေးချင်တာ "

" မအေလိုး တဏာရူးကြီး ခုထဲက ဇာတိ ပြနေတာ… ဒီလောက်ယက်ချင်နေရင် … ရော့ ငါ့ စောက်ဖုတ်ကြီးလာယက်လိုက် "

ကိုတင်ထွန်းစကားတွေကြောင့် ကျမစောင်ပတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်သွားရတာပေါ့။ကျမကွယ်ရာမှာ ကျမစောက်ဖုတ်လေးကို ယက်ပေးချင်ကြောင်း သူ့မိန်းမ ကိုပြောပြနေတာရှင်။ကိုတင်ထွန်းက အိမ်လေးအတွင်း ကုတင်ရှေ့ အင်္ကျီ  မပါပဲ ပုဆိုးတိုတိုနဲ့ ရပ်ပြောနေတာ… မမြက ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရဲ့လေးပြောပြီး ပက်လက်လှန် လှဲချပစ်တာ။ကိုတင်ထွန်းက ခါးကုန်းပြီး ကုတင်ပေါ်ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့မိန်းမ မမြ ထမိန်ကို ဆွဲလှန်ပြီး တပြတ်ပြတ်နဲ့ ယက်ပါလေရောရှင်။

" ယက်ယက် … ကိုတင်ထွန်း … မမလေး စောက်ဖုတ်လိုသဘောထားပြီးယက် … အင်း အင်း "

အော် … ဘယ်လိုဟာပါလိမ့်နော် … လင်ဖြစ်သူကို တစိမ်းမိန်းမတစ်ယေက်ဟာကို မှန်းပြီး ယက်ခိုင်းနေတာ။မမြ ပေါင်ကြားထဲ ကိုတင်ထွန်းခေါင်းကြီးက လှုပ်ခါနေတော့တာပဲ။တော်တော်လေးကြာမှ ကိုတင်ထွန်းက ခါးဆန့်ပြီး ပုဆိုးခါးပုံစဖြည်ရင် သူ့ပါစပ်က မမြ စောက်ရည်တွေသုတ်ပစ်နေတာ။

" မမြ … နင့် ထမိန်ချွတ်လိုက်ဟာ "

" အင်းပါ … ရှင့်လီး ကျမစုပ်ပါရစေဦး "

" ရတယ်ဟာ ပြီးမှစုပ်တော့ ဒီမှာ တအားတောင်နေပြီ လိုးချင်လှပြီဟ "

ကိုတင်ထွန်းက ပြောပြောဆိုဆို သူ့ပုဆိုးကို ခေါင်းကမှချွတ်ပြီး လီးကြီး ထောင်ပြနေတာရှင်။မမြမျက်လုံးတွေ လက်ကနဲ့ဖြစ်သွားရင်း ထမိန်ကို ပြာယိပြာယာ ချွတ်နေတော့တာ။

" ကဲလာ … လိုးတော့ … ကျမစောက်ပတ်ကို မမလေး စောက်ပတ်လို သဘောထားပြီး နာနာလေးလိုးပေး "

မမြစကားတွေက ကျမ ရမ္မက်စိတ်ကို ထကြွစေတာပဲရှင်။ခုချိန် မောင်ဖြစ်ဖြစ် ဖြိုးသူဖြစ်ဖြစ် တစ်ယောက်လောက်ကို ကုန်းပေးချင်လိုက်တာ။ကိုတင်ထွန်း လိုးနေတာကလည်း တကယ်ကို အားပါတာပဲ။မမြပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ပစ်လိုးနေတာ။

ကျမစောက်ဖုတ်လေးလည်း အရည်တွေ စီးကျနေရတာ။ပိုဆိုးတာက ကိုတင်ထွန်းပေါ့ အားရပါးရ စောင့်လိုးရင်း…မမလေး ကောင်းလား …မမလေး ကောင်းလားနဲ့ … ကျမကို လိုးနေတဲ့ အတိုင်းပဲရှင်။ကျမလည်း မနေနိုင်တော့ပါဘူး ပေါင်ကြားလေးထဲ လက်သွင်းပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို ဖိပွတ်ပေးနေရတာ။ဒါမှ အယားပြေတာရှင့်။ကိုတင်တွန်းမျက်နာကြီး မော့တက်လာပြီး မနားတမ်းလိုးတာ ကုတင်ပါ တကျွိကျွိနဲ့ အသံပေါင်းစုံထွက်နေတော့တာ။

" လိုး လိုး … အားးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုတင်ထွန်းရယ် … ခု ရှင်လိုးနေတာ မမလေး စောက်ပတ်ကြီး … ကွဲသွားအောင်လိုး "

မမြစကားသံတွေနဲ့ အတူ ကိုတင်တွန်းလည်း မီးကုန်ရမ်းကုန်လိုးရင်း ပေါင်ကြီးတွေတဇပ်ဇပ်တုန်ပြီး မမြကိုယ်လုံးပေါ် ဝုန်းကနဲ့ ပစ်ကျသွားတာ။မမြက ချွေးတွေရွှဲနှစ်နေတဲ့ ကိုတင်တွန်းမျက်နှာကို နမ်းရင်း တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းနေတာပေါ့။

" ကောင်းလိုက်တာ … သူတောင်းစား တဏာရူးကြီး … မမလေး စောက်ဖုတ်လည်း မှန်းလိုးခိုင်းရော ရက်ရက်စက်စက်ကို လိုးတော့တာပဲ ကျမ ၂ ခါတောင် ပြီးရတယ် "

" အေးဟာ … မမလေး စောက်ဖုတ်သာ တကယ်လိုးခွင့်ရရင် ကောင်းမှာ မမြရာ "

ကျမလည်း စောက်စိလေး ချေရင်း တချီပြီးသွားခဲ့ရတာပါပဲ။ကာမစိတ်ကတော့ မကျဘူးရှင် ညနေ မောင်ပြန်လာရင် မောင်နဲ့တခါလောက် လိုးမှဖြစ်မယ်။ကျမလည်း ချောင်းနေရာက နောက်လှည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးဒေါင့်ထဲ လူရိပ်တရိပ်မြင်လိုက်ရတာ…စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်မိသေးတယ်။

ခြေဖွဖွ နင်းရင်း အိမ်မကြီးဘေးက ကပ်လျှောက်ရင်း အိမ်ထဲဝင်လာလိုက်တာ။ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ရေငတ်တာနဲ့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေဘူးထုတ်ပြီး ဖန်ခွက်အပြည့်ထည့်ရင်း အကုန်မော့သောက်ပစ်လိုက်ရတာ။ရေဘူးပြန်ထည့်ပြီး လှည့်အထွက် ကျမ ပေါင်ကြားထဲ လက်တဖက်က ဗြုံးကနဲ့ ရောက်လာတာရှင်။

" ဟင် … ကိုမျိုး … ရှင် ရှင် … ဒါ ဘာ လုပ် ……… "

ကျမ စကားမဆုံးသေးဘူး နူတ်ခမ်းကို တေ့စုပ်ခံလိုက်ရတော့တာပဲ။ကျမလည်း ကိုမျိုးပုခုံးကို တွန်းရင်း ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ရမ်းနေတာပေါ့။ကိုမျိုးကလည်း ကျမ ရမ်းတဲ့ဘက် လိုက်နမ်းရင်း ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကို မိမိရရ နိုက်နေတော့တာပဲ။

ဒီလောက်ထိ အတင်းရဲနေတဲ့ ကိုမျိုးကို ကျမ အချိုသပ်လိုက်ရတယ်။အိမ်မှာ ကိုမျိုးရောက်မှတော့ မောင့်အမေလည်းပြန်ရောပေါ့။ပြီးတော့ ထမင်းချက်ဒေါ်ထွေး…မောင့်အဖေကတော့ ထားပါ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာမို့ အောက်ဆင်းမလာလောက်ဘူး။

" ခဏ … ကိုမျိုး … ဟို ဟို … အမေ မြင်သွားရင် မကောင်းပါဘူး "

" မမြင်ပါဘူး … ဆရာဝန်ကတော်ကြီးရယ် … မမသက်ကို မနက်က လမ်းမှာပဲ တချီလိုးပြီး ဖဲဝိုင်းပို့ထားခဲ့ပါပြီ "

" အ …… ကျွတ် …… ဒါပေမယ့် … ဒေါ်ထွေးက … "

" ဒေါ်ထွေးလည်း ဈေးသွားပြီလေ နေ့လည်မှ ပြန်လာတော့မှာ "

ဟူးးး းးး … ကျမ မေးခွန်းတွေဖြေရင်း စောက်ဖုတ်ကို ကလိနေတော့ စောက်ရည်တွေက အလိုက်ကန်းဆိုး မသိပဲ ထပ်ထွက်လာပြန်ပေါ့။ကိုမျိုးက တကယ့်ကို ဆရာကြပါတယ်။အိမ်မှာလူမရှိတဲ့ အချိန်တွေကို တွက်ချက်ပြီးမှ ကျမစောင်ဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးသွားခဲ့တာ။ရေခဲသေတ္တာကို လက်ထောက်ခိုင်း နောက်ကနေ ဖင်ရော အဖုတ်ရော ယက်ပေးတော့တာပဲ။

မတ်တပ်ရပ်ရဲ့ တချီလိုးင်္ပြးမှ သူအိပ်ခန်းထဲ ကျမကို ပွေ့ခေါ်သွားတာ။အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ပက်လက် အိပ်စေခဲ့တာ… ကျမရင်ဘတ်ပေါ်ခွပြီး ကျမပါးစပ်ကို ၁၅ မိနစ်လောက်လိုးသေးတာ။ပြီးမှ ကုတင်ပေါ်လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်ရော အဖုတ်ရော ၂ ပေါက်လုံး သူ့စိတ်တိုင်းကျ လိုးတော့တာပဲ။မောင့်အမေ စွဲနေတာလည်း မပြောနဲ့ ကျမလည်း တခါခံပြီး ဆက်တိုက်ခံချင်လာတာပါပဲ။

လီးကလည်း စံချိန်မှီပြီး မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုပြုစုရမယ်ဆိုတာ နောကျေနေတဲ့ လူတစ်ယောက်ပေါ့။မောင်မလာ မချင်း ကျမလည်း ကိုမျိုးစိတ်တိုင်းကျအလိုးခံနေမိတော့တာ။မောင်လာကာနီးလေးပဲ ကျမစောက်ရည်တွေရော လရည်တွေရော ပေကပ်ပြီး ပျော့နေတဲ့ ကိုမျိူးလီးကြီးကို အားရပါးရ စုက်ပေးရင်း အပေါ်က ခွလိုးပစ်လိုက်တာ။

အပေါ်က စောင့်ရတော့ ကျမ စိတ်တိုင်းကျပေါ့ လိုချင်သလို ဖိဖိချပစ်တာ။စောက်ရည်ထွက်ကာနီး ကိုမျိုးမျက်နှာပေါ်ခွရင်း ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာပေါ့။အရည်ထွက်ရင်း တန်းလန်းကို စောက်စိဆွဲစုပ်ပေးတော့ ကျမလည်း တဗြန်းဗြန်းနဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်ရတာ။

ညပိုင်း မောင်နဲ့ လိုးတော့ မောင့်လီးကို ကျမ တက်မက်စိတ် မရှိသလောက်ပါပဲ။မောင့်နေရာကို ကိုမျိုးလိုးနေတယ်ဆိုပြီး တွေးမှ ပြီးခဲ့ရတာ။ကျမလည်း တဖြည်းဖြည်း မောင်မသိအောင် အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်က ပြင်းပြင်းပြပြကို ဖြစ်လာပါပြီ။

မနက်ပိုင်း မိုးအုံ့နေမယ့် နေ့လည်ခင်းကျ နေရောင်ခြည်က လင်းထိန်နေပါရော။မောင်လည်း ဆေးခန်းသွား မောင့်အမေကလည်း ထုံးစံအတိုင်း ကိုမျိုးနဲ့ထွက်သွားတာပေါ့။ကျမလည်း ဒေါ်ထွေးကို ထမင်းဟင်းကူချက်ပြီး အိမ်ပေါ်ခဏတက်နားနေလိုက်တာ။မောင့်အဖေကိုလည်း နေ့လည်စာကျွေးပြီးတော့ ဘာမှ လုပ်စရာလည်း မရှိတော့ဘူးလေ။ကုတင်ပေါ်လူးလိမ့်ရင်း အိပ်မရတာနဲ့မို့ အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းခဲ့လိုက်တာပေါ့။အောက်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ခြံဝတံခါးဖွင့်နေတဲ့ မမြကို ဒေါ်ထွေးက လှမ်းမှာနေတာ။

" ဟေး မမြ … လက်ဖက်ရည်ဝယ်လား … ငါ့ဖို့ အကိုက်ခဲပျောက်ဆေးလေး ဝယ်ခဲ့စမ်းပါအေ "

" ဟုတ် … ဒေါ်ထွေး … နဲနဲကြာဦးမှာနော် ဈေးဘက် ခဏဝင်ဦးမှာမို့ "

" အေးပါဟဲ့ … ညည်းပြန်တဲ့ချိန် ဝယ်ခဲ့ပေါ့ … အပြန်ကျမှပိုက်ဆံယူတော့ "

မမြထွက်သွားတော့ ဒေါ်ထွေးလည်း သူ့အခန်းသူ ဝင်ပြီး အနားယူတော့တာပဲ။ကျမလည်း အိပ်မရတာနဲ့ ခြံထဲလမ်းလျှောက်ရင်း မမြတို့ အိမ်လေးနား အလိုလို လျှောက်မိရဲ့သားဖြစ်နေတာ။ကိုတင်ထွန်း တစ်ယောက်ထဲရှိချိန်မို့ စပ်စုချင်တဲ့ စိတ်ကလည်း ပေါ်လာတာပေါ့။

ဘေးဘီကြည့်ရင်း အိမ်လေးနားကပ်လိုက်တာ…လှမ်းချောင်းကြည့်လိုက်တော့ … ပက်လက်ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ကိုတင်ထွန်းကြီးလေ ပုဆိုးလှန်ပြီး ဂွင်းထုနေတာ။ပါးစပ်ကလည်း မမလေးရယ် ကောင်းလိုက်တာနဲ့… ကျမကို မှန်းပြီးထုနေတာရှင့်။

ကျမကြည့်နေတုန်းလေး ကိုတင်ထွန်းလီးထိပ်က လရည်တွေ ပန်းထွက်လာတော့တာပဲ။ကျမလည်း သူစိမ်းယောင်္ကျားလီးတွေမြင်ရင် စောက်ဖုတ်က ယားယားလာတာ အကျင့်ဖြစ်နေပါပြီလေ။တံခါးပေါက်ရှေ့ ရပ်ပြီး အလိုလျောက် တံခါးခေါက်မိလိုက်တော့တာပဲ။

" ဒေါက် … ဒေါက် … မမြရေ မမြ "

" ဗျာ … မမလေး … မမြ မရှိဘူး … ဈေးဘက်သွားတာဗျ "

စကားသံနဲ့အတူ ကိုတင်ထွန်းက တံခါးဖွင့်ပေးပါတယ်။

" အော် … ကျမ ဇတ်ကြောတွေ တက်နေလို့ … နှိပ်ခိုင်းမလို့ပါ … မရှိလည်း နေပါစေတော့ရှင် "

မမြ အပြင်သွားမှန်း ကျမ သိပြီးသားပဲ။သေချာကို လမ်းစဖွင့်ပေးလိုက်တာပါ။ထင်တဲ့ အတိုင်း ကိုတင်ထွန်းမျက်နာကြီး ဝင်းကနဲ့ဖြစ်သွားတော့တာပဲ။

" ရပါတယ် မမလေးရဲ့ … မမြမရှိလည်း ကျနော်နှိပ်ပေးပါ့မယ်

" ဒေါ်ထွေးကလည်း အိပ်နေလို့ … အားနာလိုက်တာ ကိုတင်ထွန်းရယ် … ဒါဆိုလည်း ကျမ အခန်းထဲက စောင့်နေပါ့မယ် … ကိုတင်ထွန်း အားရင် လာနှိပ်ပေးပေါ့ "

" မနက်ကတည်းက ခြံထဲရှင်းပြီးပါပြီ မမလေးရဲ့ … အားပါတယ် … မမလေးသွားနှင့်လေ နောက်က လိုက်လာခဲ့မယ် "

ကျမလည်း အိမ်မကြီးဘက် ပြန်လျှောက်လာပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်က ကျမ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာလိုက်တယ်။မှန်ရှေ့ ကျမကိုယ်လုံးလေး တပတ်ပတ်ကြည့်ပြီး ကိုတင်ထွန်းပြောပြောနေတဲ့ ကျမဖင်ကြီးကို ရမ်းကြည့်လိုက်တာ။ခါးသေးပြီး ဖင်ကကော့ထွက်ဝိုင်းစက်နေတော့ ကိုတင်ထွန်း စွဲလန်းနေတာထင်တယ်။အောက်ခံဘောင်းဘီချွတ်ပြီး ကျမလည်း ကုတင်ပေါ်မှောက်နေရင်း စောင့်နေလိုက်တာ။

မကြာပါဘူး … မမလေး …ကျနော်ဝင်ခဲ့မယ်နော်ဆိုတဲ့ စကားသံနဲ့အတူ တံခါးဖွင့်သံပါ ကြားလိုက်ရတယ်။ခြေသံက ကုတင်နားအရောက်မှ ရပ်သွားတာမို့ ကျမလည်း ခေါင်းထောင်ပြီး လှည့်ကြည်လိုက်တာ။ခန္ဓာကိုယ် ထွားထွားနဲ့ စွပ်ကျယ်ဝတ်ထားတဲ့ ကိုတင်ထွန်းကြီးပေါ့ ကုတင်ပေါ်မှောက်အိပ်နေတဲ့ ကျမဖင်ကို မက်မက်မောမောကြီး ကြည့်နေတာရှင်။

နှိပ်လေ … ကိုတင်ထွန်း ဘာကြည့်နေတာလဲ "

" အော်… ဟုတ်ဟုတ် … မမလေး … ခြေသလုံးကနေ စနှိပ်ပေးမယ်နော် "

ပြောပြောဆိုဆို ကိုတင်ထွန်းက ကျမခြေသလုံးကြား ဒူးတုတ်ထိုင်ရင်း ခြေချင်ဝတ်ကစပြီး သူ့လက်ဘယ်ညာသုံးပြီး နှိပ်တော့တာပဲ။တဖြည်းဖြည်း ကိုတင်ထွန်းလက်တွေက ကျမဖင်အောက် ပေါင်ရင်းထိရောက်လာတာပေါ့။ဝတ်ထားတဲ့ ထမိန်က ပါးတော့ နောက်ကနေ ထမိန်အောက်က ကျမအဖုတ်ကို ခပ်ရေးရေး မြင်နေရမှာပါပဲ။

ပေါင်အတွင်းဘက်တွေပါနှိပ်တော့ ကျမအဖုတ်လေးလဲ ယွလာရတာပေါ့နော်။ကိုတင်ထွန်း သက်ပြင်းချသံ ခပ်တိုးတိုးလေး ကြားနေရသေးတာ။ဇိမ်ယူကောင်းနေတုန်းလေး ကိုတင်ထွန်းက ကျမပေါင်တွေကို စိခိုင်းနေတာ။ပေါင်လေးစိပေးလိုက်တော့ ကိုတင်ထွန်းက ဖင်အောက်နားလေးခွပြီး ခါးကနေ ဇတ်ကြောထိ အထက်တက်လိုက် အောက်ဆင်းလိုက် နှိပ်ပေးနေပြန်ရော။

ဖင်ကြားထောက်ထားတဲ့ ခပ်နွေးနွေးဟာကြီးက တဖြည်းဖြည်း မာလာပြီရှင်။ကျမ ခန္ဓာကိုယ်လေး တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းနဲ့ တမျိုးလေးပေါ့။သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ဦး ဖင်ပေါ်ခွထိုင်ပြီး နှိပ်ပေးတဲ့အရသာ ပထမဆုံး ခံစားဖူးတာပါပဲ။အတော်လေး ကြာတော့ ကျမလည်း ကိုတင်ထွန်းကို ဖင်ပေါ်က ဆင်းခိုင်းပြီး ပက်လက်လှန်ပြီး အနှိပ်ခံနေလိုက်တာ။

ဒီတခါလည်း ကိုတင်ထွန်းက ကျမခြေထောက်တွေဖြဲပြီး ခြေသလုံးကြား ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း အောက်ကနေ စနှိပ်ပေးနေတာပါ။ကိုတင်ထွန်းမျက်လုံးတွေကတော့ ကျမပေါင်ကြားထဲက စောက်ဖုတ်နေရာလေးမှာပေါ့။အဖုတ်လေး ကြည့်လိုက် ကျမ မျက်နှာလှမ်းကြည့်လိုက်နဲ့ တံတွေးတွေ မျိုချနေတော့တာ။

" ကိုတင်ထွန်း "

" ဗျာ … မမလေး "

" ရှင့် မျက်လုံးက … ဘယ်ကြည့်နေတာလဲ … ခ်ခ် "

" ဟို ဟို … ဟို "

" တဟိုဟိုနဲ့ … ဘာဖြစ်နေတာလဲ … ကဲပါရှင် ရော့ … အားရအောင်ကြည့် "

ကျမကို ရှိန်းနေလို့ ကျမဘက်ကပဲ ဦးဆောင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ရင်း ထမိန်အောက်နားစကို ချက်ပေါ်ထိဆွဲတင်ပေးလိုက်တာ။ကိုတင်ထွန်းမျက်နှာက ချွေစေးတွေပြန်နေတာလေ။ကျမစောက်ပတ်ကို ကြည့်လိုက် ကျမမျက်နှာကိုကြည့်လိုက်နဲ့ ကိုတင်ထွန်း မျက်လုံးတွေက ဝေခွဲမရသေးတဲ့ ပုံစံလေး။

ကျမလည်း မျက်လုံးလေးမိတ်ထားပေးတော့ မကြာပါဘူး အဖုတ်နားလေး ခပ်နွေးနွေးဝင်သက်ထွက်သက် အငွေ့လေးတွေ ရောက်လာတာပဲ။မျက်လုံးပြန်ဖွင့်တော့ ကိုတင်ထွန်းကကျမပေါင်ကြားထဲ ကုန်းကုန်းကြီး အဖုတ်ကို တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ ကပ်ရှုနေတာလေ။

" ဟောတော် … ရှုပဲ ရှုနေတော့မှာလား … ရှင်ပဲ ကျမစောက်ပတ်ကို ယက်ချင်လှချည်ရဲ့ဆို "

" ဟင် … မမလေးက … ဘယ်လိုသိနေတာလဲ "

" ရှင် ကျမကို မှန်းလိုး မှန်းပြီး ဂွင်းထုတာတွေက အစ သိနေတာရှင့် "

" ဗျာ "

" ကဲပါ … နောက်မှ ပြောတော့မယ် … ခု ရှင့်စိတ်တိုင်းကျ ယက်တော့ "ကိုတင်ထွန်းခေါင်းကို ကျမ စောက်ဖုတ်နဲ့ ဆွဲကပ်လိုက်မှ တပြတ်ပြတ်နဲ့ ယက်တော့တာပဲ။တကယ်ကို မက်မက်မောမောနဲ့ ယက်ပေးနေတာရှင်။စောက်ပတ်ယက်ပေးရင်းနဲ့ ကိုတင်ထွန်းလျှာက ကျမဖင်ဝလေး လာလာထိုးမိတော့ ကိုမျိုး သတိရမိသေးတယ်။ကိုမျိုးက စောက်ပတ်ယက်ရင်း ဖင်ဝတွေပါ ထိုးကလိတတ်တာလေ။

ကြံကြံဖန်ဖန် တွေးမိသေးတယ်ရှင် ကိုတင်ထွန်းကို အဖုတ်ယက်ခိုင်းပြီး ကိုမျိုးကို ဖင်ပေါက်ယက်ခိုင်းလိုက်ရင် တပြိုင်ထဲ ဖင်ရော အဖုတ်ရော ယက်ပေးတဲ့ခံစားမှု့ကို သိချင်လိုက်တာနော်။ကိုတင်ထွန်း လျှာကြမ်းကြီးအောက် ကျမစောက်ရည်တွေ ထွက်ကျလာခဲ့ရပါပြီ။သူ့မျက်နာကို ဖိကပ်ရင်း ကျမ စောက်ရည် ကုန်တဲ့ထိ ပွတ်ပစ်လိုက်တာ။ကိုတင်ထွန်းကလည်း လိုလိုလားလားကို စောက်ပတ်နဲ့ အပွတ်ခံနေတာရှင်။

ကျမ အမောဖြေတုန်း စောက်ဖုတ်ကို ပြန်ယက်နေတာ သူခမျှ ကျမအဖုတ်ကို စွဲလမ်းနေတာနေမှာ။ကျမလည်း ကိုမျိုးလီးကြီးကို စွဲလမ်းနေရတာပဲလေ။ကိုမျိုးလီးအကြောင်းတွေးမိတော့ လီးစုပ်ချင်တဲ့ စိတ်က ပေါ်လာပြန်ရောပဲ။ဒါနဲ့ ကိုတင်ထွန်းကို ကုတင်အောက်ဆင်းခိုင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။

ကျမလည်း ကုန်းထပြီး ကိုတင်ထွန်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထား ကုတင်ပေါ်ကနေ ခြေတွဲလောင်းချထိုင်လိုက်တာပေါ့။ကိုတင်ထွန်းပုဆိုး ဆွဲချွတ်တော့ သူ့မျက်နာက အံအောနေတဲ့မျက်နှာဘေးနဲ့ပါ။ကိုတင်ထွန်းပေါင်ကြားထဲက လီးကြီးကလည်း တုတ်လိုက်တာရှင် ဒစ်ကြီးက ကားပြီးလန်နေတာ။အရှည်က ကိုမျိုးကို မမှီပေမယ့် အတုတ်က နဲနဲနောနော မဟုတ်ဖူး။

ကျမလို ဆရာဝန်ကတော်တစ်ယောက်က ခြံစောင့်လီးကို စုပ်ပေးနေတယ်ဆို ယုံကြပါ့မလား။ကာမစိတ်တောက်လောင်လာရင် ဒါရိုင်ဘာတို့ ခြံစောင့်တို့ဆိုတာတွေ စိတ်ထဲ မရှိတော့ပါဘူးရှင်။လမွှေးအုံထူထူကြီးအောက်က ထောင်မတ်နေတဲ့ ကိုတင်ထွန်း လီးတုတ်ကြီးကို ကျမလက်ဖက်နဲ့ အရင်းကကိုင်ပြီး ဒစ်ကြီးကို စငုံလိုက်တာ။ပထမဆုံး လချီးနဲ့ ချဉ်စူးစူးကြီး ကျမနှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတော့တာပဲ။

ကျမ ပျို့တက်မတတ်ပဲ အောက်သိုးသိုးအနံ့ကြီးလေ … ခြံစောင်ဆိုတော့ နေတာထိုင်တာ ညစ်ပတ်တာလည်းပါမှာပေါ့။ပြီးတော့ လင်မယားလိုးပြီးလည်း သေချာဆေးပုံမရလောက်ဘူး။အသက်အောင့်ပြီး လီးတဝက်လောက်ထိ မျိုပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကစားပေးမိနေတာ။လီးက တုတ်တော့ အရင်းထိ မမျိုနိုင်တာပါ။ဒစ်နောက်နားက အရည်ပြားကြားထဲမှာလည်း လချီးဖတ် ဖြူဖြူလေးတွေကပ်နေတာရှင်။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ချဉ်စူးစူး အောက်သိုးသိုး လီးနံ့က ယဉ်ပါးပြီး ကျမ ရမ္မက်စိတ်ကို ပိုပြီးထကြွစေခဲ့တာပါ။ဒစ်ဖူးကို ဖြဲချပြီး ဒစ်နောက်နားကပ်နေတဲ့ လချီးဖတ်တွေပါ စုပ်ယူမျိုချပစ်မိတော့တာပါပဲ။အစက ကိုတင်ထွန်းကို စောက်ပတ်ပဲ ယက်ခိုင်းပြီး အာသာဖြေမလို့ပေါ့။နောက်ပိုင်း ကိုတင်ထွန်းလီး စုပ်မိတော့ အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်က ပေါ်လာရတာ။

မူမနေတော့ပါဘူး လချီးနံ့ တထောင်းထောင်း ထနေတဲ့ လီးကို အားရပါးရ စုပ်ပြီး ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်တာပဲ။ကိုတင်ထွန်းလိုးချက်က ကြမ်းပေမယ့် ကိုမျိုးလောက် ထိထိမိမိတော့ မလိုးတတ်ပါဘူး။ဒါပေမယ့် လီးက တုတ်တော့ စောက်ခေါင်းထဲ ခပ်စီးစီးလေး ဖြစ်နေပြီး နှစ်ချီဆက်တိုက် ပြီးခဲ့ရတာ။ကိုတင်ထွန်က ထပ်လိုးချင်တဲ့ ပုံစံပြပေမယ့် ကျမ ထပ်မပေးတော့ပါဘူး။

ဒါမျိုးက ပီအောင်ချုပ်နိုင်မှရှင့်။ဒါတောင့် စောက်ရည်ရွှဲနေတဲ့ ကျမစောက်ပတ်ကို ပြောင်နေအောင် ယက်ပြီးမှ အောက်ဆင်းသွားတာ။ကိုတင်ထွန်း ထွက်သွားမှ ကျမလည်း မှေးရင်း အိပ်ပျော်သွားတာ။အိပ်ပျော်နေရင်း ပါးပြင်လေးကို တစ်စုံတစ်ယောက် လာနမ်းသလို ခံစားမိတော့ ဖျက်ကနဲ့ နိုးလာရတာ။

" ဟင် … မောင် "

" ဟုတ်တယ် မိန်းမရေ … ဆေးခန်းဖို့ လိုတဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေ ဝယ်ရင်း ခဏဝင်လာတာ "

ပာပြောဆိုဆိုပဲ ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ ကျမပေါ် မောင်က တက်ခွပြီး နူတ်ခမ်းကို တေ့နမ်းနေတာ။ကျမ ပါစပ်လေးထဲ လျှာထိုးထည့်ပြီး ချက်ချင်းပြန်ထုတ်ရင်း ကျမမျက်နာစိုက်ကြည့်နေတော့တာပဲ။

" မိန်းမ ပါးစပ်က … အနံ့က ပျင်းတာ ဘာအနံ့ကြီးလဲ "

" ခ်ခ် … လချီးနံ့လေ မောင်ရဲ့ "

" ဟေ "

ကျမလည်း ဟိုးတခါ မောင်နဲ့ စကားများပြီးနောက်ပိုင်း မောင့်စိတ်ကို နားလည်သွားတာပါပဲ။မောင်မသိအောင် အလိုးခံပြီးတိုင်း မောင့်ကို ပြန်ပြောပြရတဲ့ ခံစားမှု့က မောင်ရော ကျမရော စွဲလမ်းနှစ်ချိုက်နေကြတာပေါ့။

" ကိုမျိုးလည်း မရှိပါဘူး မိန်းမကလည်း "

" ကိုမျိုးလီး မဟုတ်ဖူးလေ မောင်ရဲ့ ဒါက အသစ် "

" ဒယ်ဒီ လီးကလည်း အမြဲ သန့်ရှင်းနေတာပါ … ဒီအိမ်မှာ ယောင်္ကျားဆိုလို့ … အဲ "

" ဟုတ်တယ် မောင် … ကိုတင်ထွန်း လီးပါ "

" ဟာ … မိန်းမရာ "

မောင်က ချက်ချင်း ကိုတင်ထွန်းကို တွေးမိတဲ့ဟန်မို့ ကျမလည်းဖွင့်ပြောရော နူတ်ခမ်းတွေ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ပြန်စုပ်နေတောတာပဲ။

" ဘယ်လို စပြီး စုပ်ဖြစ်တာတုန်း မောင့်လည်း ပြောပြလေ "

" ဒီလို မောင်ရဲ့ ………… ………… "

ကျမလည်း ကိုတင်ထွန်းက သူ့မိန်းမ မမြကို လိုးတိုင်း ကျမနာမည် တပြီးလိုးကြောင်း… ကျမကိုလည်း မှန်းပြီး ဂွင်းထုတတ်ကြောင်း ပြောပြလိုက်တာပေါ့။ကျမ စကားအဆုံး မောင်က ကျမကိုယ်လုံးပေါ်က လိမ့်ချပြီး ပုဆိုးအပြင်ကနေ သူ့လီးသူ ပွတ်နေတော့တာ။

" ဒါနဲ့ပဲ မိန်းမက ဘယ်လိုများ … အလိုးခံလိုက်တာတုန်း "

" နောက်ကျောတက်နေလို့ ဘာညာပေါ့ မောင်ရယ် ခေါ်နှိပ်ခိုင်းလိုက်တာ… နောက်ပိုင်း အလိုးခံတဲ့ အဆင့်ထိ ရောက်ခဲ့တာပေါ့ "

" အာ … မိန်းမရယ် "

မောင်က ပုဆိုးလှန်ပြီး ဂွင်းတိုက်နေပါပြီ။ကျမလည်း ထထိုင်ပြီး မောင့်လက်ကိုဖယ်ရင်း လီးကို ကိုင်လိုက်တာပေါ့။ပုံမှန်လေး ဂွင်းထုပေးရင်း မောင်မေးတာတွေ ဖြေပေးနေမိတာ။

" ကိုတင်ထွန်း လီးက နံဆော်နေတာလား "

" အင်းပေါ့ မောင်ရဲ့ … စစုပ်ပေးတော့ ပျို့တက်မတတ်ပါပဲ…ထူးဆန်းတာက အဲဒီ လချီးနံ့ ချဉ်စူးစူး အောက်သိုးသိုး အနံ့တွေလေ တဖြည်းဖြည်း ရမ္မက်စိတ်ကို တောက်လောင်စေတာ "

" ကိုမျိုးလီးစုပ်တုန်းက မနံဘူးပေါ့ "

" ကိုမျိုးက လီးကိုဆေးတယ် မောင်ရဲ့ … ကိုတင်ထွန်းက လိုးပြီး လီးကို ဆေးတဲ့အကျင့်မရှိဘူးနေမှာ … လီးကတော့ ကိုမျိုးထက် တုတ်တယ်မောင် "

" ကိုမျိုး နဲ့ ကိုတင်ထွန်း ဘယ်သူက လိုးတာကောင်းလည်း … အားးး ရှီးးး းးးး "

မောင်လည်း မေးရင်း ပြီးချင်လာပြီထင်ပါရဲ့ မောင့်လီးက ကျမလက်ထဲ ဒုတ်ကနဲ့ဒုတ်ကနဲ့ … သွေးတိုးလာပြီ။

" တမျိုးစီပေါ့ မောင်ကလည်း … ကိုမျိုးက နဲနဲသာတာပေါ့ "

" မောင်လိုး တာရော ဟင် "

" ကျမ လိုးပေးတဲ့ အထဲ မောင် အညံ့ဆုံးပဲ လီးကလည်း အသေးဆုံးလေ "

" အီး … မိန်းမရယ် … အားးး အ … ထွက် ထွက် … ထွက်ပြီ "

ကျမ စကားအဆုံး မောင့်မျက်နာ တချက်ပျက်သွားရင်း လရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထွက်လာတော့တာပါပဲ။ကျမလည်း နောက်ဆုံးလရည်ကုန်တဲ့ထိ ခပ်သွက်သွက်လေး ဂွင်းထုပေးလိုက်တာပေါ့ရှင်။ဘာလိုလိုနဲ့ မောင်တို့အိမ်ရောက်တာ၂လပြည့်တော့မှာပါ။မောင်ကတော့ အိမ်ပြန်ဖို့ပြောပြီး အဝတ်စားတွေ ဖြည်းဖြည်းချင်း သယ်နေတာပေါ့။ကျမကိုလည်း သုံးလေးရက် နေပြီး ပြန်ဖို့ ပြောထားတာပဲ။

ကျမ အတွက်က မောင်တို့အိမ်က နတ်စည်းစိမ်ပေါ့ရှင်။ကျမရဲ့ ကာမစည်းစိမ်တွေက မောင်ကိုယ်တိုင် လမ်းဖေါက်ပေးခဲ့တာပဲလေ။မောင်ဆေးခန်း သွားတာနဲ့ ကိုမျိုးနဲ့လိုးလိုက် ကိုတင်ထွန်းနဲ့လိုးလိုက်ပေါ့နော့်။ကိုတင်ထွန်းက ကျမ စကားအတိုင်းလိုက်နာပေမယ့် ကိုမျိုးက မရဘူးရှင့်။အတင်းရဲလိုက်တာလည်း လွန်ပါရောပဲ။မနေ့ညကကို မောင်အိပ်တော့ ကိုမျိုးအခန်းတံခါး လာခေါက်တော့တာပဲ။အခန်းဝလေးမှာပဲ သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးသွားတာ။ကျမကလည်း အလိုလိုက်မိတာတွေ ရှိပါတယ်လေ။

မောင်တို့နဲ့ မနက်စာ စားချိန်တိုင်း ကိုမျိုးက ဧည့်ခန်းဝကနေ မသိမသာ အချက်ပြတတ်တာ။ကိုမျိုးအချက်ပြပြီး ခဏနေဆို ကျမလည်း မယောင်မလည်နဲ့ ဧည့်ခန်းက ထွက်ပြီး ရှာတတ်နေတာပေါ့။နေရာတွေက အများကြီးတော့မဟုတ်ပါဘူး ရေချိုးခန်း မီးဖိုချောင် အိမ်နောက်ဖေးပေါက်နားက စတိုခန်း အဲလိုနေရာတွေမှာ ကိုမျိုးကို တွေ့တတ်ပါတယ်။

လူချင်းကပ်တာနဲ့ ဘာမှမပြောပဲ ကျမထမိန်လှန်ပြီး စောက်ပတ်ကို ယက်တော့တာပဲ။ကျမလည်း သူယက်ပြီးတာနဲ့ ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးကြီးကို အားရပါးရ စုက်ပေးတတ်တာပဲလေ။ပြီးတဲ့အထိ မရောက်ပေမယ့် မနက်ပိုင်း အာသာပြေပေါ့ရှင်။

နောက်ပိုင်း မောင်တို့အိမ်အတွက် ၁ပတ်စာဈေးဝယ်ထွက်တော့ ကျမကိုပါ ဒေါ်ထွေးနဲ့ အတူလိုက်ဖို့ပြောတော့တာပဲ။လိုက်သွားတိုင်း အိမ်အတွက် ၁ပတ်စာဆိုတော့ ဒေါ်ထွေးဈေးပတ်ရင် ၁နာရီခွဲကျော်ကျော်လောက် ကြာတတ်တာပေါ့နော့။ကားပက်ကင်ထိုးပြီး ဒေါ်ထွေးကားပေါ်က ဆင်းတာနဲ့ ကားမှန်တွေအလုံပိတ်ပြီး ကားရှေ့ခန်းကနေ ကျမရှိတဲ့ နောက်ခန်း ကူးလာတော့တာပဲ။

ဈေးကြီးဆိုတော့ ကားဘေး လူတွေ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ရှိတာပေါ့ရှင်။ကိုမျိုးက နောက်ခန်းရောက်တာနဲ့ ထမိန်ကို ပေါင်ရင်းလိပ်တင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကျကျနနလေး ယက်တော့တာပဲ။ကျမဖြင့် ကားဘေး လူလာတိုင်း ရင်တွေတုန်ရင်း စောင်ပတ်အယက်ခံနေရတာပေါ့။

စိတ်ထဲလည်း လူမြင်သွားမလား စိုးရိမ်စိတ်လေးနဲ့ စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်းနေရတော့တာပဲရှင်။ အသစ်အဆန်းခံစားမူ့ အမျိုးမျိုးပေးတတ်တဲ့ ကိုမျိုးလေ။မနေ့ည ကတော့ အခန်းဝလိုးရင်း ဒီနေ့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ပို့ပေးမယ်လို့ ပြောလို့ ကျမလည်း မောင်ဆေးခန်း မြန်မြန်သွားဖို့ ဆုတောင်းနေမိတာ။မောင်ဆေးခန်းသွားပြီး မကြာပါဘူး မောင့်အမေကို ကိုမျိုး ချိန်းဝိုင်းပို့ပေးပြီး ပြန်ရောက်လာတာပေါ့။ဘာလိုလိုနဲ့ မောင်တို့အိမ်ရောက်တာ ၂ လပြည့်တော့မှာပါ။

မောင်ကတော့ အိမ်ပြန်ဖို့ပြောပြီး အဝတ်စားတွေ ဖြည်းဖြည်းချင်း သယ်နေတာပေါ့။ကျမကိုလည်း သုံးလေးရက် နေပြီး ပြန်ဖို့ ပြောထားတာပဲ။ကျမ အတွက်က မောင်တို့အိမ်က နတ်စည်းစိမ်ပေါ့ရှင်။ကျမရဲ့ ကာမစည်းစိမ်တွေက မောင်ကိုယ်တိုင် လမ်းဖေါက်ပေးခဲ့တာပဲလေ။မောင်ဆေးခန်း သွားတာနဲ့ ကိုမျိုးနဲ့လိုးလိုက် ကိုတင်ထွန်းနဲ့လိုးလိုက်ပေါ့နော့်။

ကိုတင်ထွန်းက ကျမ စကားအတိုင်းလိုက်နာပေမယ့် ကိုမျိုးက မရဘူးရှင့်။အတင်းရဲလိုက်တာလည်း လွန်ပါရောပဲ။မနေ့ညကကို မောင်အိပ်တော့ ကိုမျိုးအခန်းတံခါး လာခေါက်တော့တာပဲ။အခန်းဝလေးမှာပဲ သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးသွားတာ။ကျမကလည်း အလိုလိုက်မိတာတွေ ရှိပါတယ်လေ။မောင်တို့နဲ့ မနက်စာ စားချိန်တိုင်း ကိုမျိုးက ဧည့်ခန်းဝကနေ မသိမသာ အချက်ပြတတ်တာ။

ကိုမျိုးအချက်ပြပြီး ခဏနေဆို ကျမလည်း မယောင်မလည်နဲ့ ဧည့်ခန်းက ထွက်ပြီး ရှာတတ်နေတာပေါ့။နေရာတွေက အများကြီးတော့မဟုတ်ပါဘူး ရေချိုးခန်း မီးဖိုချောင် အိမ်နောက်ဖေးပေါက်နားက စတိုခန်း အဲလိုနေရာတွေမှာ ကိုမျိုးကို တွေ့တတ်ပါတယ်။လူချင်းကပ်တာနဲ့ ဘာမှမပြောပဲ ကျမထမိန်လှန်ပြီး စောက်ပတ်ကို ယက်တော့တာပဲ။ကျမလည်း သူယက်ပြီးတာနဲ့ ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးကြီးကို အားရပါးရ စုက်ပေးတတ်တာပဲလေ။ပြီးတဲ့အထိ မရောက်ပေမယ့် မနက်ပိုင်း အာသာပြေပေါ့ရှင်။

နောက်ပိုင်း မောင်တို့အိမ်အတွက် ၁ ပတ်စာဈေးဝယ်ထွက်တော့ ကျမကိုပါ ဒေါ်ထွေးနဲ့ အတူလိုက်ဖို့ပြောတော့တာပဲ။လိုက်သွားတိုင်း အိမ်အတွက် ၁ပတ်စာဆိုတော့ ဒေါ်ထွေးဈေးပတ်ရင် ၁ နာရီခွဲကျော်ကျော်လောက် ကြာတတ်တာပေါ့နော့။ကားပက်ကင်ထိုးပြီး ဒေါ်ထွေးကားပေါ်က ဆင်းတာနဲ့ ကားမှန်တွေအလုံပိတ်ပြီး ကားရှေ့ခန်းကနေ ကျမရှိတဲ့ နောက်ခန်း ကူးလာတော့တာပဲ။

ဈေးကြီးဆိုတော့ ကားဘေး လူတွေ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ရှိတာပေါ့ရှင်။ကိုမျိုးက နောက်ခန်းရောက်တာနဲ့ ထမိန်ကို ပေါင်ရင်းလိပ်တင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကျကျနနလေး ယက်တော့တာပဲ။ကျမဖြင့် ကားဘေး လူလာတိုင်း ရင်တွေတုန်ရင်း စောင်ပတ်အယက်ခံနေရတာပေါ့။စိတ်ထဲလည်း လူမြင်သွားမလား စိုးရိမ်စိတ်လေးနဲ့ စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်းနေရတော့တာပဲရှင်။ 

အသစ်အဆန်းခံစားမူ့ အမျိုးမျိုးပေးတတ်တဲ့ ကိုမျိုးလေ။မနေ့ည ကတော့ အခန်းဝလိုးရင်း ဒီနေ့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ပို့ပေးမယ်လို့ ပြောလို့ ကျမလည်း မောင်ဆေးခန်း မြန်မြန်သွားဖို့ ဆုတောင်းနေမိတာ။မောင်ဆေးခန်းသွားပြီး မကြာပါဘူး မောင့်အမေကို ကိုမျိုး ချိန်းဝိုင်းပို့ပေးပြီး ပြန်ရောက်လာတာပေါ့။ဘာလိုလိုနဲ့ မောင်တို့အိမ်ရောက်တာ ၂ လပြည့်တော့မှာပါ။

မောင်ကတော့ အိမ်ပြန်ဖို့ပြောပြီး အဝတ်စားတွေ ဖြည်းဖြည်းချင်း သယ်နေတာပေါ့။ကျမကိုလည်း သုံးလေးရက် နေပြီး ပြန်ဖို့ ပြောထားတာပဲ။ကျမ အတွက်က မောင်တို့အိမ်က နတ်စည်းစိမ်ပေါ့ရှင်။ကျမရဲ့ ကာမစည်းစိမ်တွေက မောင်ကိုယ်တိုင် လမ်းဖေါက်ပေးခဲ့တာပဲလေ။မောင်ဆေးခန်း သွားတာနဲ့ ကိုမျိုးနဲ့လိုးလိုက် ကိုတင်ထွန်းနဲ့လိုးလိုက်ပေါ့နော့်။

ကိုတင်ထွန်းက ကျမ စကားအတိုင်းလိုက်နာပေမယ့် ကိုမျိုးက မရဘူးရှင့်။အတင်းရဲလိုက်တာလည်း လွန်ပါရောပဲ။မနေ့ညကကို မောင်အိပ်တော့ ကိုမျိုးအခန်းတံခါး လာခေါက်တော့တာပဲ။အခန်းဝလေးမှာပဲ သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးသွားတာ။ကျမကလည်း အလိုလိုက်မိတာတွေ ရှိပါတယ်လေ။မောင်တို့နဲ့ မနက်စာ စားချိန်တိုင်း ကိုမျိုးက ဧည့်ခန်းဝကနေ မသိမသာ အချက်ပြတတ်တာ။

ကိုမျိုးအချက်ပြပြီး ခဏနေဆို ကျမလည်း မယောင်မလည်နဲ့ ဧည့်ခန်းက ထွက်ပြီး ရှာတတ်နေတာပေါ့။နေရာတွေက အများကြီးတော့မဟုတ်ပါဘူး ရေချိုးခန်း မီးဖိုချောင် အိမ်နောက်ဖေးပေါက်နားက စတိုခန်း အဲလိုနေရာတွေမှာ ကိုမျိုးကို တွေ့တတ်ပါတယ်။

လူချင်းကပ်တာနဲ့ ဘာမှမပြောပဲ ကျမထမိန်လှန်ပြီး စောက်ပတ်ကို ယက်တော့တာပဲ။ကျမလည်း သူယက်ပြီးတာနဲ့ ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးကြီးကို အားရပါးရ စုက်ပေးတတ်တာပဲလေ။ပြီးတဲ့အထိ မရောက်ပေမယ့် မနက်ပိုင်း အာသာပြေပေါ့ရှင်။

နောက်ပိုင်း မောင်တို့အိမ်အတွက် ၁ပတ်စာဈေးဝယ်ထွက်တော့ ကျမကိုပါ ဒေါ်ထွေးနဲ့ အတူလိုက်ဖို့ပြောတော့တာပဲ။လိုက်သွားတိုင်း အိမ်အတွက် ၁ပတ်စာဆိုတော့ ဒေါ်ထွေးဈေးပတ်ရင် ၁နာရီခွဲကျော်ကျော်လောက် ကြာတတ်တာပေါ့နော့။ကားပက်ကင်ထိုးပြီး ဒေါ်ထွေးကားပေါ်က ဆင်းတာနဲ့ ကားမှန်တွေအလုံပိတ်ပြီး ကားရှေ့ခန်းကနေ ကျမရှိတဲ့ နောက်ခန်း ကူးလာတော့တာပဲ။

ဈေးကြီးဆိုတော့ ကားဘေး လူတွေ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ရှိတာပေါ့ရှင်။ကိုမျိုးက နောက်ခန်းရောက်တာနဲ့ ထမိန်ကို ပေါင်ရင်းလိပ်တင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကျကျနနလေး ယက်တော့တာပဲ။ကျမဖြင့် ကားဘေး လူလာတိုင်း ရင်တွေတုန်ရင်း စောင်ပတ်အယက်ခံနေရတာပေါ့။

စိတ်ထဲလည်း လူမြင်သွားမလား စိုးရိမ်စိတ်လေးနဲ့ စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်းနေရတော့တာပဲရှင်။ အသစ်အဆန်းခံစားမူ့ အမျိုးမျိုးပေးတတ်တဲ့ ကိုမျိုးလေ။မနေ့ည ကတော့ အခန်းဝလိုးရင်း ဒီနေ့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ပို့ပေးမယ်လို့ ပြောလို့ ကျမလည်း မောင်ဆေးခန်း မြန်မြန်သွားဖို့ ဆုတောင်းနေမိတာ။မောင်ဆေးခန်းသွားပြီး မကြာပါဘူး မောင့်အမေကို ကိုမျိုး ချိန်းဝိုင်းပို့ပေးပြီး ပြန်ရောက်လာတာပေါ့။

အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>