ကိုကျော် အပိုင်း ( ၃ )
ရေးသားသူ - ကိုကျော်
အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
ညနေ မုန့်ဟင်ခါး သွားစားတော့ မိသားစုအကုန် ထမင်းလွတ် အားပေးကြသည်။ ကလေးထိန်း အလှည့်ကျ သူက ကိုကျော်ပေါ့၊ ကလေးကို လက်ပြောင်းယူရင်း နီလာ့ နို့ကြီးတွေကို အားမလိုအားမရ ဆုပ်နယ်မိသည်မှာ အကြာကြီး။ သားအဖမြေးအဖိုးမို့ အမြင်တင့်တယ်ပါသည်။ နီလာကလည်း လှေကြီးထိုးလေး တစ်ချီလောက်နဲ့ အားမရသေးတာမို့ ကလေးအကြောင်းပြ ကပ်ပြီး နို့ကြီးကော့ဖိပေးထားသည်။ သူ့အဖေကို ဝ,အောင် ကျွေးချင်တာလဲပါသည်လေ ။
" ဒါ..သမီးကြီးလေ...အထက်ဖက်မှာ အိမ်ထောင်ကျနေတာ..မြင်ဖူးမယ် ထင်ပါရဲ့.."
သီတာနဲ့တော့ အလွမ်းသင့်ပါသည်။ မောင်ကျော်ကလည်း သိပ်ပုံမပျက်ပါ။ သူသူ ကတော့ လေ့လာဆဲ။ မောင်ကျော်က အရွယ်တင်ပြီး သွက်လက်နေသည်လေ။ သမီးတွေကလည်း အကိတ်တွေဆိုတော့ ဆန်းနေပေမည်။
" ဆွေမျိုးပေါ့...မမသူ..အိမ်လာလည်နော်..အန်တီ ဝေနဲ့ လိုက်လာ..သီတာက မလည်နိုင်လို့နော်..."
" လာမယ်လေ...လာရမှာပေါ့..ညီအစ်မတွေပဲ..တစ်နေကုန် နေမယ်..."
စည်သူကတော့ သီတာ့ နို့ကြီးတွေကို ချောင်းနေတာ တွေ့ရသည်။ နီလာက ဆွဲဆွဲဆိတ်နေတာ ရိပ်ကနဲ မြင်ရသည်။ စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ခယ်မပေါင်တော့ ပိုင်မှာ မသေချာဘူး.. နင့်အစ်မ စောက်ဖုတ်တော့ မျက်ခုံးခပ်လှုပ်လှုပ်..ဟု ပြောလိုက်ချင်သည် ။
........................................................................................................
မုန့်ဟင်းခါး မစားရတာကြာ၍ ဗိုက်ထဲ တင်းအောင် စားပစ်သည်။ ကောင်းလဲ ကောင်းပါသည်လေ။ နီလာ့ညီမလေးက ဖော်ရွေပြီး အဖေက ရင်ခုန်စရာကောင်းသည်။ လက်မောင်း၊ လက်ဖျံ၊ပေါင်တန်တွေကသန်မာတောင့်တင်းပြီး မျက်နှာထားက တည်တန့်သည်။
အသက်ကလည်း ၃၇..၃၈ ဆိုတော့ အစ်ကိုကြီးလို့များ ခေါ်လိုက်ရ ရင်ကောင်းမလား ဟု တွေးပြီး တခိခိ ကြိတ်ရယ်မိသေးသည်။ ၁၅ နှစ်လောက်ကွာမှာပေါ့နော်..။ ဟိုနေရာက..တော်တော်ဖုနေသည်ကို ရိုးတိုးရိပ်တိတ် မြင်ရသည်။ အတွင်းခံ မဝတ်လောက်ဘူး ထင်ပါရဲ့..။ ပုဆိုးပြင်ဝတ်တော့ ထင်းထင်းကြီး မြင်ရသည်။ အားပါး..အရှည်ကြီးပါလား။ ဖောင်းဖုနေတာကလဲ ကြီးမှန်းသိသာလှသည်။
မုဆိုးဖို..ပိုင်သူမရှိဆိုတော့...ဟင်း...နေ့လည်က အမေပြောသလို..ပုံစံမျိုးစုံနဲ့သာ အလိုးခံပစ်လိုက်ချင်သည်။ ကိုယ်ကလဲ နှယ်နှယ်ရရ မဟုတ်..ကိုယ့်ဖင်ကြီးကိုယ် ပြန်ကြည့်ပြီး စိမ်ခေါ်ချင်စိတ်ဖြစ်လာသည်။ အမေ ပြောသလို ခိုးကျွေးသင့်ရင် ကျွေးလိုက်ဦးမည်။ မနက်ဖြန်တော့...အမေနဲ့ လိုက်သွားလည်ဦးမှပါပဲလေ..။
..................................................................................................................................
မနေ့ညက အဖေကြမ်းချက်များ အောချယူရသည်။ မနက်လင်းတော့ မထနိုင်..။ ဆိုင်ကပြန်ရောက်..ပစ္စည်းတွေ နေရာချပြီး အိပ်ယာပေါ် ဆွဲခေါ်သွားတော့ ပုံမှန်လို့ပဲထင်ခဲ့သည်။ နို့တွေ ဆွဲကတည်းက အားပါနေမှန်းသိသာနေလို့ သီတာ့မှာ ချက်ချင်းစောက်ရည် စို့ရသည်။ နမ်းချက်တွေကလဲ ရမက်ပြင်းလွန်းလှသည်..။ စူးရှမွတ်သိပ်လွန်းလှသည်မို့ ဒီည အကြမ်းအရမ်းတွေ အလိုးခံရတော့မည်ကို ကြိုသိခဲ့သည်လေ။
အဖေ ဘာဂျာ မမှုတ်ပေးပါ။ သီတာ့ စောက်ပတ်ကလဲ အဖေနှူးစရာ မလိုတော့လောက်အောင် နူးအိနေပါပြီ။ စိုရွှဲ နေပါပြီ။ အဖေ့ လီးကြီးနဲ့ တစ်ခါတည်းသာ လိုးပစ်လိုက်ပါတော့..ရှင်...။
သီတာ ဆုတောင်းပြည့်ပါသည်။ သီတာ့ကို ကုတင်စောင်းမှာ နေရာချကတည်းက အဖေ့ဆန္ဒကို သိနေလို့ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ပင့်မ,ပြီး တစ်ခေါက်ကွေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ဆွဲ ကော့ထားပေးလိုက်သည်။ဖောင်းမို့ပွင့်အာနေသော သီတာ့ စောက်ပတ်ကြီးထဲ အဖေ့လီး မာမာတောင်တောင်ကြီးက တစ်လှုပ်လှုပ် ထိုးဝင်လာတော့ နေ့တိုင်းခံနေရပါလျက် အသက်အောင့်ပြီး အဆုံးထိ ကြိုနေမိသည်။
လီးတန်ကြီး အဆုံးထိဝင်..ဆီးခုံနှစ်ခုပူးကပ်မိမှ သက်ပြင်းကြီး..ဟူး..ကနဲချပြီးလီးကြီးကို ထွက်မပြေးနိုင်အောင် ညှစ်ဆွဲစုပ်ယူပေးသည်။ ဒါလဲ...ထွက်ပြေးတာပါပဲ..။
ဒီ လောက် စုပ်ဆွဲထားတဲ့ကြားက နောက်ကို လှစ်ကနဲဆုတ်ပြီး..ဖုန်းကနဲ ပြန်တိုးဝင်လာသည်။ မြန်ချက်။ အဖေ့ လီးဒစ်ဖူးကားကြီးက သီတာ့ သားအိမ်ပေါက်ဝကို မီးရထားခေါင်းတွဲကြီးလို ဒိန်းကနဲ ဒိန်းကနဲ ဆောင့်ဆောင့်ထိုးသည်။ သားအိမ်ပေါက်ပွင့်ပြီး အထဲထိအောင် ဝင်ပါသည်ရှင်..။
" ဆောင့်...ကိုယ်..ဆောင့်ပေး..သီတာကောင်းတယ်...ကောင်းတယ်ကိုယ်..ဆောင့်..ဖုန်း..ပလွတ်.. ဖုန်း..ပြွတ်..အင့်ကြမ်းပါကိုယ်...သီတာကောင်းလို့..အား"
" လိုးပါကိုယ်...လိုး..အသေလိုး...အင့် အင့် သွက်သွက်ဆောင့်..အင်း..ဆောင့်..အား တအားဆောင့်ကိုယ်...ဆောင့်ဦး..အု..အုပြွတ် ပြွတ်..ဖုန်း..ဖုန်း..ဖောင်း.."
အဖေ အားရပါးရ ဆောင့်ပေးသည်။ သီတာ့ အကြိုက် ပြောလိုက်တိုင်း အဖေက ပြည့်စုံအောင် ပြင်းပြင်း ထန်ထန် ဆောင့်ပေးသည်။ သီတာ လိုချင်သလို လိုးပေးတော့ ခဏခဏ ပြီးရသည်။ စောက်ရည်တွေ ဖင်ခေါင်းထဲထိ စီးကျသည်။ နောက်တော့ သီတာ့ ခြေထောက်တွေကို ကိုင်ပြီးရှေ့ကိုတွန်းတင်သည်။
ဘယ်လိုလုပ်မှာပါလိမ့် လို့တွေးဆဲ ခြေကျင်းဝတ် နှစ်ဖက်ကို သီတာ့ခေါင်း တစ်ဖက်တစ်ချက်ထိ တွန်းတင်ဖိထားပြီး ဖင်ထောင်ပင့်တင်နေသည့် စောက်ပတ်ကြီးကို အချက်ပေါင်းတစ်ရာ နှစ်ရာ တစ်ဖန်းဖန်းဆောင့်လိုးပြီး လီးရည်များဆယ့်လေးငါးချက် ပန်းပန်းထည့်ပေးပါသည်။ အထူး ကျေးဇူးတင်မိပါသည် ချစ်ဖေဖေ ရှင်....။
ဒါတွေ မက,သေးပါ..။ အဖေ့ အလိုး ကြမ်းချက်တွေများ..ခဏနားပြီး အခန်းဆက်ပါတော့သည်။ မြင်းစီးခွင့်လေးတောင် မနည်းတောင်းတောင်းပန်ပန် ပြောရသည်အထိ စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးသည်။
ကုတင်ပေါင်ကို လက်ထောက်ကုန်း ခိုင်းပြီး နောက်က ဆောင့်လိုးသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက် ကုန်းခိုင်းပြီးလိုးသည်။ ပြူးနေတဲ့ စောက်ဖုတ်..ပွင့်အာ ကားထွက်သွားအောင် လိုးသည်။ တစ်ညလုံး လိုးပေးသည်။ တစ်ပေါင်ကျော်ကိုတော့ တစ်သက်မမေ့နိုင်အောင် နင့်နင့်သည်းသည်း ထိထိမိမိ စူးစူးရှရှ လိုးသည်။
ဒါကြောင့်လဲ...အဖေ့ကို အသဲနင့်အောင် ချစ်ပါသည်။
.................................................................................................................................
သူသူနှင့်အတူ ကိုကျော့်က အိမ်ထွက်ခဲ့တော့ ဦးဉာဏ်မြင့်က လမ်းလျောက်ရင်း လိုက်ပို့သည်။ နံနက်စောစောမို့ လမ်းလျောက်လို့ ကောင်းပါသည်။ ကိုယ်ဝန်လဲ တဖြည်းဖြည်းရင့်လာပြီလေ..။ ကိုကျော့်အိမ်ရောက်တော့ နှုတ်ခွန်းဆက် စကားလေးငါးခွန်းပြောပြီ းဦးဉာဏ်ပြန်လှည့်သွားသည်။
" ကျေးဇူးပါပဲ ညီလေးရာ...ခမည်း ခမက်ဆိုတော့လဲ ဆွေမျိုးပါပဲ..အစစ အားကိုးပါတယ်..ဒေါ်ဝေတို့ သူသူ တို့ကိုလဲ အပ်ပါတယ်..စောင့်ရှောက် သွန်သင် ဆုံးမ နိုင်ပါတယ် ညီလေး..."
" ဟုတ်ကဲ့ပါ အစ်ကိုကြီး..ကျွန်တော့်ကိုလဲ ဆုံးမပါ အစ်ကိုကြီးခင်ဗျ.."
ကဲ...ဘယ့်နှယ်လုပ်ရပါ့..။ သူခိုးကိုမှ ဘဏ္ဍာစိုးခန့်သွားပြီ...။ သူသိတယ်. ဆက်လုပ်....ဆိုတဲ့ သဘောများလား..။
" သီတာ ဈေးသွားပြီလား.."
" မသွားသေးဘူးမမဝေ...သွားတော့မယ် ထင်ပါရဲ့..ဒီနေ့နောက်ကျတယ် "
ပြောနေတုန်းပဲ သီတာ ထွက်လာတယ်။
" မမသူ..ဈေးလိုက်မလား.."
" မလိုက်သေးဘူး သီတာ...ဒီအိမ်ထိ ပဲဆိုပြီး ထွက်လာတာ..အဝတ်လဲ ..."
" သွားပြီမမ...မြန်မြန်ပြန်ခဲ့မယ် "
ကိုကျော်က ပုဆိုး အနွမ်းနဲ့ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်လေးနဲ့။ သန်မာတဲ့ ပေါင်တန်..ခြေသလုံးကြွက်သားတွေ..လက်မောင်းလက်ဖျံတွေ..ရင်အုပ်တွေကို အရှိအတိုင်း မြင်နေရတော့..မဝေရော သူသူပါ ရင်ခုံချင်နေမိကြသည်။
မဝေက အိမ်နေ ထမီခပ်နွမ်းနွမ်းနဲ့ ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီ ၊ကိုယ်ဝန်ဆောင်နို့ကြီးတွေက ပြူးကားပြီး ကိုကျော့်ကိုနှုတ်ဆက်နေကြသလို။ သူသူကတော့..ပြောင်ထမီအပါးလေးနဲ့ လည်ဟိုက် ဘလောက်စ် နွမ်းလေးဝတ်ထားသည်။ ဘရာမနိုင် နို့ကြီးတွေက ကိုကျော့်ကို မြင်ဖူးချင်၍ ခုန်ပေါက်ရုန်းကန်နေသလို တစ်လှုပ်လှုပ်။ဖင်ကားကားကြီးကလည်း မနေ့တုန်းက ကိုကျော် သူတို့ကိုမကြည့်ခဲ့လို့ စိတ်ဆိုးဆန္ဒပြသလို တုန်ခါယိမ်းကနေသည်။ ဒီကြားထဲ သူသူက ခြေဆောင့်ဆောင့်နေသဖြင့် ဖင်ကြီးတွေ လှိုင်းထ,တုန်ခါပြနေသည်မှာ လီးတောင်ချင်စရာ..။
သူသူက တမင် ဝတ်ခဲ့ခြင်းပါ။ အိမ်ထာင်ကျခဲ့ပြီးသူမို့ အဝတ်အစား၊ အပြောအဆိုရဲတင်းလှသည်။ သူအမြဲဂုဏ်ယူလေ့ရှိသည့် သူ့ဖင်ကြီးအစွမ်းကို သူယုံသည်။ ယောင်္ကျားတွေကလည်း သူ့ဖင်ကြီးကို မြင်ရုံမျှနှင့်လီးတောင်သူတွေက အများကြီး။
ကိုကျော် သူတို့ကို ဦးဆောင်ပြီး အိမ်ထဲခေါ်လာခဲ့သည်။ ဖြစ်ချင်တော့ မဝေ က ဖိနပ်ပြတ်ပါလေရော..။ အိမ်နဲ့နည်းနည်းလျောက်ရဦးမည်။
" သီတာ့ ဖိနပ်အဟောင်းလေ းစီးထားနော်..မဝေ၊ ဒီနား ခဏထိုင်စောင့်ပေး ကျွန်တော်သွားယူပေးမယ်.."
" မဟုတ်ထာ ကိုကျော်ကလဲ..မိန်းမ ဖိနပ်ကိုင်လာရမယ်လို့...သူသူ လိုက်ယူလိမ့်မယ်...ပြရုံပြပေးလိုက်နော်..ကဲ လိုက်သွား သူသူ.."
သူသူနှင့်အတူ အိမ်ဖက်လျောက်သွားပြီး သီတာ့အခန်းထဲ ဝင်တော့ သူသူလိုက်ဝင်သည်။ ဖိနပ်စင်နားအသွား..ကြွက်တွေထ,ပြေးတော့ သူသူကြောက်အား လန့်အားဖြစ်ပြီး ကိုကျော်ကို အတင်းဖက်သည်။ နို့အုံကြီးက ကိုကျော့် ရင်ဘတ်မှာ ပြားကပ်လုနီးပါးဖက်သည်။ ကြွက်က များသည်မို့ ခေါင်းမဖော်ရဲ။
ကိုကျော်ကလည်း ယောင်ယမ်းပြီး သူသူခါးကို ကျော်ကာ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ဖက်ကိုင်ဆုပ်ထားသည်။ရင်ဘတ်နှင့် နို့ကြီးတွေ ကပ်ဖိနေသလို..လီးတန်ကြီးက သူသူ့ဆီးခုံကို အလျားလိုက်ကပ်ဖိနေပြီမို့ လီးက တဖြေးဖြေးတောင်လာသည်။ အမှတ်မထင် လက်က ဖင်လုံးကြီးတွေကို ဆွဲဆွဲကပ်တော့ သူသူက ခြေထောက်တွေကို ကားပြီး ကပ်လိုက်သွားသည်။ ရုန်းထွက်ရန်လည်း ဆန္ဒမရှိသလို ကြိုးလည်း မကြိုးစားမိ။ သူ့ ဖုဖုကြီးကွာသွားမှာပဲ စိုးရိမ်ပြီး သူ့ပုခုံးကိုသိုင်းဖက်ထားသည်။
ကိုကျော်က တစ်ချက် စမ်းညှောင့်ထိုးကြည့်တော့ သူသူက တစ်ချက်ပြန်ကော့သည်။ နောက်တစ်ချက်ထပ်ညှောင့်တော့ နှစ်ချက်လောက် ပြန်ကော့လာသည်။ ပါးစပ်ကတော့..အိ..ကြောက်တယ်..ကြောက်တယ်..အိ..အိ..ဟု တိုးတိုး အော်နေပြီး ဖင်ကြီးက ကိုကျော့်ညှောင့်ချက်များကို စည်းဝါးကိုက် ပြန်ကော့ပေးနေသည်။
သူ့ခြေထောက်ကို ကားထာသဖြင့် ကိုကျော်က ဒူးကို အသာညွှတ်ပြီး လီးကို သူ့စောက်ပတ် တည့်တည့်လက်ဖြင့် ကိုင်ထိုးထဲ့ပြီးညှောင့်တော့ ပင်တီ မဝတ်ထားသည့် စောက်ပတ်ကို ထမီပါးပေါ်မှ ထိုးမိပြီး..အိ..ဆိုတအားတင်းကြပ်စွာ ဖက်သည်။ ကိုကျေ ာ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပုဆိုးနှင့်ထမီကို ပင့်လှန်ပြီး သူ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းထဲ ဒစ်ဖြင့် ထိုးပွတ်နေဆဲ သူသူက ခြေထောက်တစ်ဖက်မြှောက်ပြီး အနေအထိုင်ပြင်ပေးလိုက်၍ စောက်ခေါင်းထဲ ဒစ်ဖူးကြီးဝင်သွားသည်။
သူသူ ခြေထောက်ကို လက်ဖြင်မ,မြှောက်ပေးပြီး လီးအဆုံးထိ တအိအိ သွင်းပစ်တော့ သူသူက ကော့ကော့ညှောင့်နေသည်။ အချိန်က မရ...။ နောက်မှ ရှင်းတာပေါ့ ဆိုသည့် စိတ်ဖြင့် သူသူစောက်ပတ်ထဲ အချက်နှစ်ဆယ်..သုံးဆယ်ခန့် သွက်သွက်ဆောင့်ပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ လီးဆွဲထုတ်လိုက်တော့..သူသူက ရှိသည့်ဖိနပ်တစ်ရံကောက်ယူပြီး
" နောက်ခန်းထဲသွား...ပြီးရင် ထပ်တွေ့မယ်..ရှောင်မယ်မကြံနဲ့.."
ဟု ပြောပြောဆိုဆို သူ့အမေထံ ပြေးပါတော့သည်။ ကိုကျော် မီးဖိုခန်းထဲက ရင်တစ်ထိတ်ထိတ် ဖြင့် စောင့်သည်။ ခဏလေးနေတော့ သူတို့သားအမိ အိမ်ထဲဝင်လာပြီး သီတာ့အခန်းထဲဝင်ပြီး စကားတတွတ်တွတ် ပြောနေကြသံတီးတိုး ကြားရသည်။ နောက် ရယ်ရယ်မောမော ပြန်ထွက်လာကြပြီး မီးဖိုခန်းထဲ လိုက်လာကြသည်။
" သီတာက အီဗာတွေ သေချာမသိမ်းတော့လကြွက်သိုက်နဲ့ တွေ့တာပေါ့ ခ်ခ်..ကိုကျော်....သမီးပစ္စည်းတွေ သေချာသိမ်းခိုင်းဦး ခ်ခ် ခ်ခ်.."
" မေမေရယ်...သီတာ ရှက်နေပါ့မယ် မပြောပါနဲ့..."
" ခ်ခ်...နဲနဲတော့ ပြောရမယ်...ငါက နီလာ့ယောက္ခမ...သီတာ့ အမေပဲလေ..နဲနဲတော့ ပြောရမယ်..ခ်ခ်..လာပေ့စေ."
" ကျွန်တော် အိုးခွက်ပန်းကန်တွေ သွားဆေးဦးမယ် မမဝေ...ထိုင်ဦးနော်.."
" ရတယ် ကိုကျော်..သွား..တစိမ်းမဟုတ်ဘူး.."
" သမီး လိုက်သွား"
........................................................................................................................................
ကိုကျော် အိုးခွက်ပန်းကန်တွေ ယူပြီး ရေတွင်းကိုသွားတော့ သူသူ နောက်ကလိုက်သည်။ ကိုကျော် ခြေလှမ်းမမှန်ချင် ဖြစ်နေသလို သူသူရင်ဖိုနေသည်။ အခုလေးတင် အလိုးခံလိုက်ရသည့် အဖြစ်က. အိပ်မက်လိုလို..ထမင်းလုံးတစ္ဆေခြောက် ခံရသလိုလို ။
" သူသူ...ကိုယ့်ကို စိတ်ဆိုးနေလားဟင်.."
ကြည့်...မေးပုံကြီးက ဖြေရခက်စရာ။ နောက်ကနေ မျက်စောင်းထိုးမိသည်။
" ဆိုးတယ်..."
" တောင်းပန်ပါတယ် သူရယ်..ကိုယ်စိတ်မထိန်းနိုင်ခဲ့တာ ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ အနူးအညွတ်တောင်းပန်ပါတယ်.."
" ဆိုးတယ်..ဆိုးတယ်..သူများကို "
ရေတွင်းရောက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ပြီး အိုးခွက်ပန်းကန်တွေ ဆေးကြသည်။
" ဘာလို့ စိတ်ဆိုးလဲသိလား..."
" ပြောပြပါသူ...ကိုယ်ပြင်ဆင်ပါ့မယ်..နောင်မဖြစ်စေဖို့လဲ ကတိပေးပါတယ် "
" ကြာကြာမလုပ်ပေးလို့ စိတ်ဆိုးတာသိပီလား...ကြာကြာမလိုးပေးလို့ "
" အာ....ဒါ..ဒါ..ဒါက..မမဝေ အပြင်မှာ စောင့်နေပြီး မိသွားမှာစိုးလို့ မပြီးချင်ပဲ လွှတ်လိုက်ရတာပါ သူရယ်.. အဲ...ကိုယ်နောက်တစ်ခါ အကြာကြီး လိုးပေးမှာပါ..စိတ်မဆိုးနဲ့နော်...သူ..နော်.."
" ခ်ခ်...နောက်တစ်ခါတဲ့..ခ်ခ်.. ဘယ်တော့လဲ...ခ်ခ်.."
" သူရယ်...ဒီမှာကြည့်..."
ကိုကျော် ထိုင်နေလျက်က အောက်စ,လွှတ်ပြီး ပုဆိုးလှန်ပြတော့..လီးကြီးက မိုးပေါ်ထောင်နေပြီး လှုပ်တုပ် လှုပ်တုပ်တောင်နေသည်ကို တပ်မက်စရာ မြင်ရသည်။
" အိ....အကြီးကြီး...လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်နဲ့..."
ဟု ပြောရင်း သတိလက်လွတ်ကာ လက်လှမ်းမည့်ဟန် ပြင်သည်။ ပြီးမှအိမ်ဖက် လှမ်းကြည့်ပြီး လက်ရုတ်သည်။
" အဲဒါ..သူသူ့ကို လှမ်းခေါ်နေတာ..လာခဲ့..တဲ့။ တစ်ယောက်ထဲ လာရင်လိုးမှာတဲ့...လာခဲ့နော်.."
" အွန်း...လာဘူး.."
" လာပါကြာ...ဒီလီးကြီးကို မကြိုက်လို့လား....သူ့စောက်ပတ်ပြပေးလေ..."
" ခ်ခ်...သူသူစောက်ပတ်က သူထိုးထားလို့ ငိုနေတာ..ခ်ခ်..ဒီမှာကြည့်..ခ် "
ပြောပြောဆိုဆို သူသူကလည်းထမီ အောက်စ,လွှတ်ပြီး ရေစည်ကို ကွယ်၍ အပေါ်စ,ကို ခါးထိဆွဲတင်ပြသည်။
" အင့်....အကြာကြီးကြည့်..လိုးရင်လဲ အကြာကြီး လိုးပေးရမှာနော်..ဒါပဲ "
ဖင်စိုင်ကြီး နှစ်လုံးကြားတွင် စောက်မွေးရိတ်ထားသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖုဖုကြီးကို ပြူးကနဲ မြင်ရသည်။ နခမ်းသားတွေမှာ ကြက်သီးဖုလေးများ ထနေပြီး စောက်ခေါင်းနေရာ၌ အဟ,လေးဖြစ်နေသည်။ ထူထဲမို့ဖောင်းသောစောက်ဖုတ်ကြီး၏ အလယ်အထက်စွန်းအနီး စောက်စေ့ထိပ်ကလေး ရေးရေးပေါ်နေသဖြင့်တော်တော်စောက်စေ့ကြီးမည်ဟု ခန့်မှန်းရသည်။
စောက်ပတ်မှာ စိုအိနေပြီး လီးရည်စောက်ရည်များ ယိုစီး ထွက်ထားဟန်တူသည်။ သူသူက အားရဟန် မတူ...ဖင်ချထိုင်လိုက်ပြီး လက်မ..လက်ညှိုးတို့ဖြင့် စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲပြသည်..။
" အင့်...ကြည့်....လင်ရတယ် ဆိုပေမယ့်..ဖွတ်ဖွတ်ကျေအောင် အလိုးခံထားရတဲ့ စောက်ပတ်မဟုတ်ဘူး...လီးစမောနဲ့ စတိသဘော အလိုးခံထားတဲ့ စောက်ပတ်နော်....ကြိုဆိုပါ၏ အပေါက်ကိုလဲ သေချာကြည့်...လက်ခလယ်လောက်ပဲ ထည့်ဖူးတာ..ခ်ခ်...ကြည့်..ဝပြီဆိုမှပိတ်မယ်..အမြဲ အိုးပင်း...ခ်ခ်.."
ကိုကျော် လီးဒုက္ခရောက်ပြီ..။ မနေနိုင်တော့။ စောက်ပတ်ကြီးက အလွန် ဆွဲဆောင်အားကြီးလှသည်။ သူသူ ကလည်းလီးကြီးထံမှ မျက်စေ့ခွာမရ..။ စိတ်ကူးဖြင့် အလိုးခံရင်းစောက်ရည်တွေ စောက်ပတ်ထဲကတစိမ့်စိမ့် ယိုစီးထွက်နေသည်။
ဖြဲပြထာသည့် လက်ချောင်းလေး စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်ပြီး ပြန်ထုတ်ပြတော့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲ အိပြီး ကြွက်မြီးတန်း လိုက်လာသည်။ ဒီလီး...ဒီလောက်သန်မာထွားကြိုင်းသည့် လီးမျိုးဖူးကားထဲက လွဲပြီး ဘဝတသက်မှာ တစ်ခါမှမမြင်ဘူး။ ရှိတာတော့ ရှိပါလိမ့်မည်။ အချိန်မဆွဲပဲ ချက်ချင်း အလိုးခံလိုက်ချင်သည်။
" ဇွတ် လိုးတာပဲ..ခါထဲ၊ မွှန်တာ..ဘေးမှာ သီတာ့ ကုတင် ရှိရဲ့သားနဲ့ မော်တော်ဆပ်သွားတယ်...ကောင်းရမယ့်ဟာ..ပျက်ရော...လူစုတ်..ဟွန်း..."
သူသူ ကမကျေမချမ်းဖြစ်နေဆဲ။ သူကလဲ သူပါပဲလေ...ဟု ယူကြုံးမရဖြစ်မိသည်။ ဒီလိုအိုးကြီး..ဒီလိုစောက်ပတ်ကြီး လိုးခွင့်ရနေပါလျက်...မစို့မပို့ လိုးလိုက်ရတာမို့..ကိုယ်စီမကျေနပ်ကြ..အားမရကြပါ။ အလုံးအထည်ကြီးကို မြင်တိုင်းနှမြှောသည်။ သူသူက ပိုဆိုးသည်။ ဒီလိုဖြစ်ဖို့ မနေ့ကတည်းက စိတ်ကူးအကောင်အထည် ဖော်ခဲ့ရသည်လေ။ ကဲ...အခုဘယ်လို လုပ်ကြမလဲ။ သီတာကလည်း ဈေးကပြန်လာပြီ..။
" ဝ, ပြီလား..ကိုယ်..."
" သူသူ ရော....".
" ဝ,သေးဘူးကွယ်...ဒါပေမယ့် ဟိုမှာ မေမေ လိုက်လာပြီ...ဒုတ်ကြီး သိမ်းလိုက်တော့နော်...ခ်ခ်..နှမြှောတာ...နောက် ဒီလိုမဖြစ်စေနဲ့နော်...ကိုယ်.."
" သူသူရယ်....ဆွေးတာပဲ.."
" သူသူ ကြံပါဦးမယ်ကွာ...ကိုယ်ကလဲ"
" မနက်ဖြန် ပွဲကွ၊ ကထိန်ပွဲ။ သီတာနဲ့ ပွဲသွားမယ်..သီတာနဲ့ အိပ်မယ်ဆိုပြီး ထွက်လာခဲ့...မလွှတ်ရင် ကိုယ်လိုက်ပို့မယ်ပြေ ာအဆင်ပြေလောက်တယ်.."
" အိုကေ....တစ်ညလုံး.ဒီအိုးကြီးဝ,အောင်ဖြိုတော့ ခ်ခ်..."
............................
ကိုကျော် မသန်းမြဆီ လျောက်သွားတော့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ပင့်ဆုပ်ပြီး စပ်ဖြဲဖြဲ နဲ့လှုပ်ပြသည်။ တစ်လုံးတက် တစ်လုံးဆင်း။ ကလေးနှစ်ယောက် အမေဆိုပေမယ့် နို့ကြီးတွေက အနှစ်။ အိတွဲပျော့ကျမနေပဲ မို့မို့တင်းတင်း ဖောင်းဖောင်းကားကား ကိုက်စားပစ်ချင်စရာကောင်းသည်။ ကြိုက်ကုန်းဆိုပေမယ့် ပစ္စလက္ခတ်မဟုတ်။ တည်တည် တန့်တန့် သိက္ခာရှိရှိကုန်းသည်။ လူရင်းမှ ဝါးလို့ရသည်။
ကိုကျော့်ကိုတောင် စိတ်ချရသူ..တည်ကြည်သူ..နာမည်ပျက်မရှိသူမို့ ကုန်းခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ခါကုန်းမိတော့ ထပ်ကုန်းချင်သည်။ တခြားလူတွေက..လီးသေးတဲ့လူ...အလိုးမကျွမ်းတဲ့သူ..သက်လုံမကောင်းတဲ့သူတွေ များသည်။ စိတ်မလာ...။ ဒီညတော့..ခ်ခ်...မျက်နှာပိုးက သိပ်မသေချင်....
" ဖွင့်ဦးလေ..လို့၊ ဒီလိုပဲကြည့်နေတော့မှာလား..ခ်ခ်...အရောက်လာကျွေးတာနော်...ဖွင့်.."
အလိုးခံပြီးသားမို့ ပွင့်လင်းရဲတင်းလှသည်။ မြင်ရ..ကြားရသူမှာ လီးတောင်လှပြီ။ ဆောင်းတွင်းမို့ မှောင်စပျိုးပြီး လူသွားလူလာပြတ်သည်။
" လာ...မြန်မြန်ဝင်ပြီး အခန်းထဲမှာစောင့်ပေး...ချက်ချင်းလာခဲ့မယ်.."
" မကြာနဲ့နော်...ကြောက်တယ်.."
" လီး ကြောက်တာလား..."
" ခ်ခ် မကြောက်လို့ လာစိမ်ခေါ်တာနော်...ပြီးမှစောက်ပတ်ထဲ မျက်ရည်မကျနဲ့...ကျွန်မက ကြိုက်ကုန်း..ခ်ခ်.."
ခြံထဲလိုက်ကြည့်၊ ဝင်းတံခါး သော့ခတ်ပြီး ပြန်ဝင်လာတော့ မသန်းမြက ကုတင်ပေါ် တုံးလုံးချွတ် ခြေချ ထိုင်ပြီးစောင့်နေသည်။ နို့ကြီးတွေက သင်္ဘောသီးကြီးတွေ တွဲလောင်းဆွဲထားသလို။ စက်ဝန်းကကျယ်သည်။ညိုသည်။ နို့သီးခေါင်းတွေက လက်ညှိုးထိပ်လောက်ရှိပြီး မာထောင်နေပြီ။ နို့သီးခေါင်းဘေးမှာ အမွှေးလေးတစ်ပင်နှစ်ပင် ပေါက်နေကြပြီး တော်တော်လေးရှည်သည်။
ကိုကျော်အဝတ်တွေ ချွတ်နေတော့ ကုတင်ပေါ်ကထ,လာပြီး ရမက်သည်းထန်စွာ ဖက်နမ်းသည်။ ပါးစပ်ထဲ လျှာထိုးထည့်ပြီး လျှာချင်းအငမ်းမရ စုပ်ဆွဲသည်။ နမ်းနေရင်း လက်တစ်ဖက်က လီးကို လာပွတ်ပြီး ဖွဖွဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ လဥတွေကို လက်ဖဝါးနှင့် မထိတထိ ပွတ်သပ် ယုယပေးသည်။
လမွေးတွေကို ဖွဖွဆွဲပြီး ဆော့သည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို သူ အပိုင်စီးထားပြီး လုပ်ချင်သလို လုပ်နေသည်။ ဒစ်ဖူးကြီးကို ဖွဖွလေးလက်မနှင့် ပွတ်ရစ်ပြီး မျက်စေ့ကို ဝိုက်ပေးတော့ စိမ့်ကနဲ ကြက်သီးထ,သည်။ ပုခုံးတွန့်သွားတော့ တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး လက်တစ်ဖက်ဖြင့် နို့ပေါ်အုပ်ကိုင်ခိုင်းသည်။
နို့တစ်လုံးကို ဆုပ်ချေပေးရင်း နို့သီးခေါင်းကိုညှစ်တော့ သူက လီးတန်ကြီးကိုပြန်ညှစ်သည်။ နို့တစ်လုံးကို စို့ပေးတော့ ခေါင်းကိုလက်နှင့် အုပ်ဖိပြီး နို့နှင့်မျက်နှာဖိကပ်ချေနေသည်။ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်တော့ ကော့ပေးပြီး နှိုက်ခိုင်းသည် ။အကွဲကြောင်းကို လက်ညှိုးဖြင့်ပွတ်ထိုးကြည့်တော့ စောက်စေ့ကို အရင်ဖိမိပြီးဖင်တွန့်သွားသည်။ ပြီးမှ ပြန်ကော့ထိုးပေးသည်။ စောက်ခေါင်းထဲထိုးကြည့်တော့ အရည်ရွှဲအောင် လိုက်နေပြီ...
" အဲ စောက်ရည်တွေ ယက်ချင်လိုက်တာကွာ..."
" ဟွန့်...ရွံလဲမရွံဘူးတော့ လူကြီးက စောက်ရည်မယက်နဲ့..စောက်ပတ်ယက် အင့်...ယက် "
ပြောပြောဆိုဆို ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ် ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်ကြီးဆွဲထားပေးသည်။ စောက်ပတ် ပြဲအာအာကြီးက ပွင့်ကားနေသည်။ အော်...ကိုကျော်လိုးခဲ့သမျှ မိန်မတွေတိုင်းလိုလို ကုတင်စောင်း အလိုးခံရတာ တော်တော်ကြိုက်ကြသည်ပဲ ဟု တွေးပြီး ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။
ဖင်ပေါက်မှ စောက်စေ့အထိ လျှာပြားနဲ့ ယက်တင်လိုက်တော့...ရှီးကနဲ လေတွေ ဟ,သွင်းပြီး သက်ပြင်းဖြည်းဖြည်းချသည်။ ကြွက်နားရွက်တွေကို နှုတ်ခမ်းမွာနဲ့ ဆွဲဆွဲစုပ်တော့ ဖင်ကြီးကော့ပြီး လှုပ်စိလှုပ်စိဖြစ်လာသည်။ စောက်စေ့ကို လျှာဖြင့် ယက်မွေတော့..ဖင်ပြန်မကျနိုင်အောင် ကော့ပေးထားသည်။ ခြေဖဝါးပြန်ချ လက်တွေက အိပ်ယာခင်းကိုဆုပ်ချေပြီး အံကြိတ်အော်သည်။
အဲ...နှုတ်ခမ်းဖြင့်ငုံ လျှာဖြင့် စုပ်ဆွဲစောက်ခေါင်းထဲ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူးထည့်ပြီး တဇတ်ဇတ် ဆောင့်လိုးပေးတော့...ဖင်ကြီးပြန်မကျနိုင်တော့ပဲ ကော့ကော့ထိုးပြီး စောက်ရည်တွေ ညှစ်ညှစ်ထုတ်ပြီး ကတုန်ကရင် အော်တော့သည်။
" ကိုကျော်ရေ...ဟား...ရက်စက်တယ်..အားဟား..ကောင်းတယ်တော့...အူဟူး..ထွက်ကုန်ပြီတော်...ထွက်ကုန်ပြီ...ရှီး...."
" ကျွတ်ကျွတ်...ပြွတ်ပြွတ်...အောင်မလေး..ပြွတ်ပြွတ်..ပီးပီ..ပီးပီ..မခံနိုင်တော့ဘူး..တကယ် မခံနိုင်တော့ပါဘူး.....ပီးပီ..လိုးခွဲပေးလိုက်...လိုးပေး....လီးလိုတာ ..လီးပဲလိုတာ.."
ကိုကျော် အသာထ,ပြီးမ သန်းမြပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို နို့နှင့်ကပ်နေအောင် တွန်းပို့သည်။ မသန်းမြ ဘာလုပ်မလဲ သိချင်၍တစ်တောင်နှစ်ဖက် နောက်ပြန်ထောက်ပြီး ထ,ကြည့်တော့ ကိုကျော်ကပေါင်ကြားမှာ ရပ်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ကိုင်လှုပ်ပြရာ ဒစ်ကြီးပြောင်ပြောင်ကားကားဖြင့် မြင်ရသဖြင့်မျ က်လုံးများဝင်းပြောင်ပြီး မျော်လင့်စွာ နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို လျှာဖြင့်သပ်နေသည်။
မကြာပါ။ လီးဒစ်ဖူးကြီး စောက်ပတ်နံရံသားများကို ထိုးခွဲပြီး တအိအိဝင်လာသည်။ မသန်းမြ ခဏကြည့်ပြီး ကိုယ်ကိုပစ်ချလက်က ကုတင်ပေါင်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။ ကိုကျော့်ဆောင့်အားကို သူခံဖူး၍ သိနေသည်။ ဒီလိုမှမကိုင်ထားလျင် တရွေ့ရွေ့ အဆောင့်ခံရင်း ကုတင်အောက်ပြုတ်ကျသွားနိုင်သည်။ နို့ကြီးနှစ်လုံး ဆုပ်ကိုင်ခံလိုက်ရတော့...လာပြီ ဟု ရင်တစ်ဖိုဖို ခန့်မှန်းဆဲ...
" ဖုန်း..ပြွတ်..ဖုန်း..အင့်..ပြွတ်ပြွတ်..ပြွတ်ပြွတ်..ဖုန်း..အာ့...ဖုန်း..ဆောင့်..အု..ဆောင့်..ဖုန်း...ဆောင့်ပေး..ပြွတ်ပြွတ်..ဖုန်း..ဘွတ်..ဖုန်း..ပြွတ်..ဘလပ်..ဖုန်း.."
........................................................................................
ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း ဆောင့်လေလေ မသန်းမြ ကြိုက်လေလေ...စောက်ပတ်က ညှစ်ဆွဲလေလေ...စောက်ရည်ကထွက် လေလေ မသန်းမြ ကောင်းပြီးရင်း ကောင်းနေသည်မှာ နှစ်နာရီခန့်ကြာသည်။ ဘာဂျာကြောင့်လဲ ပြီးရသည်။ ကုတင်စောင်းမှာ ဘယ်နှစ်ကြမ် ဘယ်နှစ်ခါပြီးမိသည်ကို မမှတ်မိနိုင်တော့..။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲခြေထောက်တွေ ကား၊ ခြေကျင်းဝတ်တွေကို သူကိုယ်တိုင် လက်ကြီးတွေနှင့် ဆုပ်ကိုင်တွန်းပြီး လီးတစ်ဆုံးထုတ် ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့..စောက်ပတ်ထဲက မီးတွေ ပွင့်ထွက်ကုန်ပီလား ထင်မိသည်။
သူမို့လို့ ဒီလိုပက်ပက်စက်စက် လိုးရက်သည်။ တသက်လုံး ဘယ်ယောကျ်ားမှ ဒီလောက်ရက်ရက် စက်စက် မသန်းမြကို မလိုးခဲ့ဘူးပါ။ ရပါတယ်လေ။ သန်းမြတို့ကလဲ ရက်စက်လေကြိုက်လေပါ။ ကြမ်းလေကြိုက်လေပါ။ ရက်ရက်စက်စက်လိုးလေလေ ပက်ပက်စက်စက် ကြိုက်လေလေပါ..။
အလှည့်ကျ မနွဲ့ကြစတမ်းပေါ့...။
အောင်မယ်လေး။ အမောဖြင့်ပြေမယ်လို့ စိတ်ကူးရုံရှိသေး။ သူ့လီးကြီးက တောင်နေပြန်ပြီ။ ဘေးစောင်းလေးမှေးနေသည့် မသန်းမြ ဖင်ကို လီးမာမာကြီး ဒစ်နဲ့ထိုးလိုက်...ဖင်ကြားလျောထိုးလိုက် ပေါင်ကြားက ပင့်ပြီး စောက်ပတ်ကို ထိုးလိုက်နဲ့ ဝင်လမ်းဝင်ပေါက်လိုက်ရှာနေပြန်ပြီ...။ ဒီလူ..မဟုတ်တော့ပါဘူး...။သူ့လည်တိုင်ကို နောက်ပြန်ဖက်ရင်း တိုးတိုးပြောမိသည်....။
" တရုတ်ပြည်က မော်တာတွေဝယ်ပြီး..လီးမှာ တပ်ထားတာလား ဟင် "
" ခ်ခ်...ကျွေးမယ့်ကျွေးလဲ..ဝ,အောင်တော့ ကျွေးပါ မသန်းမြရယ်...မစို့မပို့တော့ ဆွမသွားပါနဲ့..."
" ဘုရား..ဘုရား....ဒါ မစို့မပို့တဲ့လား စောက်ပတ်ထဲပူနေပြီရှင့်...မီးခြစ် ခြစ်ကြည့်ရင်...မီးတောက်သွားနိုင်တယ်...ဒါကိုပဲ...ဆွရုံဆွတယ်တဲ့လား...ရှင်ဒီလိုလိုးလို့.ရှင့်မိန်းမသေတာဖြစ်ရမယ်..ဟွန်း "
" မသန်းမြနော်...ချစ်နေတာကို စိတ်တိုအောင် မလုပ်နဲ့...ကျုပ်ကသိပ်ချော့တတ်တာ မဟုတ်ဘူး....ခံမှာလား..မခံဘူးလား...ဒါပဲပြော..."
" မခံဘူးရှင်....ပြန်မယ် "
" ရော့....ပြန်.."
ပြောပြောဆိုဆိုပါပဲ..။ ခါးကို ကိုင်လှည့်...မှောက်လျက်ကြီး အပေါ်က ထပ်အိပ် ဖင်ပေါက်အောက်ခြေ အစပ်လေးကနေ လီးတန်ကြီး ခေါင်းထိုးဝင်လာပါသည်။ ဖင်ကို နဲနဲအပေါ်မြင့်အောင် ခါးပင့်ပေးတော့ စောက်ခေါင်းပေါက်တည့်တည့် လီးဒစ်ကြီးဝင်လာတာ တစ်ထုတ်ထုတ်နဲ့ သိနေသည်။ ဖင်ကိုနောက်ထပ်နဲနဲကောက်ပေးရင်း..
" မလုပ်နဲ့နော်...မကြိုက်ဘူး..မလုပ်နဲ့ မလုပ်နဲ့...အာ့..မလုပ်နဲ့ဆို.."
လီးက တစ်ရှောရှောဝင်လာပြီး စောက်ရည် ချူ နေသည်။ စောက်ရည်ကလည်း နဲနဲလေးမှအချူ မခံ...ချက်ချင်းလိုက်သည်။
" မကြိုက်ဘူးနော်..ကိုကျော်..ဒါမျိုးမလုပ်နဲ့..မကြိုက်ဘူး..အ.."
တစ်တွတ်တွတ် ပြောရင်း ဖင်ကိုမြှင့်မြှင့် တင်ပေးနေတော့ လီးက ပိုပိုအဝင်နက်လာသည်။ နောက်ဆုံးရုန်းကန်သည့်အနေဖြင့်..
" မလုပ်နဲ့...."
ဟု အော်ပြီး ဒူးထောက်ပေးလိုက်တော့....
" ဖုန်း...ဖူး...ဘွတ်..ဘူ...ဖူး...ဘွတ်...ဘူး....ဘလွတ်..ဘတ်...အင့်...အူး.ဟူး...မလုပ်နဲ့.."
ပါးစပ်က မလုပ်နဲ့ဟု တစ်ဖွဖွအော်ရင်း သူ့တင်ပါးကြီးကို လက်တစ်ဖက်နှင့် နောက်ပြန်ဆွဲကပ်ပြီး ဖင်ကိုနောက်ပြန်တွန်းတွန်း ဆောင့်ရုန်းနေမိသည်။ ကိုယ်က နောက်ပြန်တွန်းလေလေ...သူကရှေ့ကို ဆောင့်လိုးလေလေ...စောက်ပတ်ကလည်း အသံမျိုးစုံအော်ဟစ်ပြီး ကူညီတောင်းပန်ငြင်းဆိုပါသည်...
" ဘွတ်...ဘူ...ဖူး...ဗလစ် တစ်တစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..ဖူး...ဘူ...အား...ဆောင့်စမ်း...ဘွတ်...ဖူး..ဘွတ်...ဗလပ်..ဘလပ်ဘွတ်...ဖူး...ဆောင့်လေ...ဆောင့်.."
နာရီဝက်ကျော်ကျော် ဆော်ပြီးတော့ မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ဆောင့်ပြန်ရော..ဒူးနာလို့ထင်ပါရဲ့။ ဒီလောက်ရက်စက်တဲ့လူ..သေဟဲ့ ဆိုတဲ့ နာကျည်းချက်နဲ့ ဖင်ကို တွန်းတွန်း ဆောင့်ပေးနေမိသည်။ မုဆိုးဒူးထောက်ကလည်း...ဘယ်ညောင်းတော..ညာပြောင်းလိုးသည်။
မသန်းမြမှာ ပြောင်းစရာကမရှိ။ လက်ကို ထောက်လိုက်၊ တစ်တောင်ထောက်လိုက် ဝပ်ချ လိုက်နှင့်ပဲ သူ့ကို အနိုင်မခံအရှုံးမပေး..ပြန်ပြန်လိုးရသည်။ လီးကြီးကလည်း မာတောင်ခဲ နေတာ နည်းနည်းလေးမှ မလျေှာ့...တစက္ကန့်လောက်လေးမှ မလျော့...ရက်စက်လွန်းလှသည်။ ဒီလိုနဲ့တစ်နာရီလည်း မပြီးနိုင်..။နောက်ထပ် ဘယ်လောက်ကြာကြာများ ဝဋ်ခံရဦးမည် မသိ။ အဲ...ဝပ်ခံရဦးမည် မသိ။ တော်ပါသေးသည်။ဒူးနှစ်လုံး နာသွားပြီ ထင်ပါရဲ့...ဟု တွေးနေဆဲ....မတ်တပ်ရပ် ဖင်ကြီးတွေကိုခွ...ပေါင်ကိုကွပြီးသူ့လီးကြီး ထိုးသွင်းလာတော့မှ...ထင်တာမှားသွားမှန်း သိလာရသည်။
လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်အပြင် ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းဆောင့်ဆောင့် လိုးတော့ သားအိမ်ထဲထိအောင်ဝင်သွားသလား ထင်မိသည်။ တစ်ချက်ဆောင့်..တစ်ချက်အောင့်မို့ အသက်ပင် ဝ,အောင် မရှူ မိလောက်အောင် ကောင်းလှသည်။
သန်းခေါင်ကြက်တွန်သံ ကြားတော့ သူ သွက်သွက် ဆောင့်ပေးသည်။ သွက်လေ ကောင်းလေ..ဖင်ကြောရှုံ့လေ..စောက်ရည်ထွက်လေ..။ သွက်လွန်းလာတော့ မသန်းမြမခံနိုင်တော့ပါ။ အရှုံးပေးပြီး...အော်ဟစ်အကူအညီတောင်းရတော့သည်...
" ကိုကျော်..ပီးတော့မယ်..ပီးတော့မယ်...ဆောင့်..ဆောင့်..လီရည်တွေပန်းထည့်ပေးနော်... ဆောင့်. ဆောင့်..ပီးပီ..ကိုကျေ ာ်ရေ..ပီးပီ..ပီးအောင်လိုးတော့.အဲ့..ဟုတ်ပီ...ဟုတ်ပီ...ဟုတ်ပီ..ဟုတ်."
နောက်ဆုံး..အသံတောင် မထွက်နိုင်တော့ပါ။ သာခွေယိုင်ပြီး..အိပ်ယာပေါ် မှောက်ကျသွားပါသည်။ ဒီတစ်ခါနဲ့ဆို ဒီလိုပုံစံနဲ့..ဒီကုတင်ပေါ်မှာ..ဒီလူကို အရှုံးပေးရတာ....နှစ်ခါရှိသွားပြီ....ဟု စဉ်းစားရင်း မဲ့ပြုံးလေးပြုံးနေမိပါသည်....။
.............................................................................................................................
ဘုရားအစ်မက ကိုယ်ဝန်သည်။ နီလာက..ကလေးအမေ ဆိုတော့ ပွဲကို ကြာကြာအချိန်ပေးမကြည့်နိုင်။သန်းခေါင်ကျော်တော့ ပြန်ကြဖို့ပြင်သည်။ သူသူ က သီတာ့ နားကပ်၍ ပူဆာသည်။
" သီတာ...မသူ သီတာနဲ့ လိုက်အိပ်မယ်...မေမေ့ကို ကူပြောပေး..".
သီတာ စူးစမ်းသလိုကြည့်လိုက်တော့ မျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြသည်။ သီတာ့ လက်ဆုပ်ကလေးထဲ သူ့လက်ညှိုးထိုးထည့်ပြီး လေးငါးချက်ညှောင့်လိုက်ခါ
" ဒါ...ဒါ.."
ဟု ပြောပြီး လျှာတစ်လစ်နဲ့ ပြုံးနေသဖြင့် လက်ညှိုးလေးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ထားပေးလိုက်သည်။
" မေမေ...သမီး သီတာနဲ့အိပ်မယ်..အဲမှာပဲ ဆင်းနေခဲ့မယ် နော်.."
ဘုရားအစ်မက သိသည်။ ဟင်း.ဟင်း ဝါးနုက ဝါးရင့်ပတ်..။ ဒီအလုပ်တွေ ဒီအကွက်တွေ ရိုးရှင်းလွန်းသည်။ ပွဲကြည့်ချင်တယ် ဆိုကတည်းက မယုံ။ မောင်ကျော့်ကို သူသူ ဝါးတော့မည်။ ဒါပေမယ့်.....ရှိပါစေတော့...။
" ဖြစ်ပါ့မလား သမီးရဲ့...သီတာ အနေခက်ပါ့မယ်..ကုတင်က တစ်လုံးထဲ..."
" ရပါတယ် အန်တီ...အိပ်လို့ရပါတယ် သီတာလဲ တိုးတိုးဖော်ရတာပေါ့..."
" အေး..အေး..ဖေကြီးရေ...သူသူ့ကို သီတာ့အိမ်မှာပဲ ထားခဲ့တော့မယ်နော်..."
" ရတယ်..ဝေ...ကဲ လူစုံရင် ပြန်ကြရအောင်...ကိုယ်လိုက်နှုတ်ဆက်ပြီးပြီ "
ခုချိန်ထိ သီတာ့ လက်ဆုပ်ထဲက သူသူ့ လက်ညှိုးလေး ပြန်မထုတ်ပေးပါ..။ သီတာက ဖွဖွလေး ကိုင်ပေးထားသလို သူသူကလည်း ဖွတ်ဖွတ်ကလေး ထိုးပေးနေမိသည်..။ မျက်ဝန်းတွေက ရွှန်းစိုလင်းလက် နေကြသည်လေ...။
........................................................................................................
မသန်းမြ ပွဲခင်းသွားမည်ဆိုတော့ ကိုကျော် စိတ်ညစ်သွားသည်။ တစ်ညလုံးများ လိုးရမလားလို့ အားခဲထားသမျှလျော့ချလိုက်ရသော်လည်း လူက လျော့၍ရသည်။ လီးကလျေှာ့ မရ။မသန်းမြ ကလေးတွေကို ပွဲခင်းမှာ ပြန်ကြည့်ရမည်။ မသွား၍ မဖြစ်။ ငွေပေးတော့..မယူ၊ ပေးချင်ရင် လီးကြီးပေးလိုက်..ဟု ပြောသည်။ မဖြစ်မနေ ကလေးနှစ်ယောက် မုန့်ဖိုးနှစ်သောင်းပေးလိုက်သည်။ ဒါတောင်..
" ကျွန်မက မောင့်ကိုကြိုက်လို့ ကုန်းတာပါ မောင်..."
လုပ်နေသေးသည်။ ငါ့လီး...အလကားပဲ ဆိုတော့ တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး စပ်ပတ်လှန်ပြသွားသည်။ ခြံဝင်းတံခါးသော့ခတ်...အိမ်တံခါးကို စေ့ထားပြီး ကုတင်ပေါ် ယောင်ချာချ ာထိုင်နေမိသေးသည်။ ထူးပါဘူး...ဆိုပြီး ခဏမှေးလိုက်တော့..အိပ်ပျော်သွားပြီး သူသူ့ကို အိပ်မက် မက်နေသည်။ လိုးလို့ ကောင်းချက်...လီးကို မချွတ်ချင်...စောက်ပတ်ကြီးထဲ ထည့်မြုပ် ထားပြီး တောင်နေသည် ..။
...............................................................................................
သီတာနှင့် သူသူတို့ အိမ်ပြန်လာတော့ တံခါး စေ့ထားသဖြင့် ခြေကို ဖွနင်းဝင်လာခဲ့ကြသည်။ နှစ်ယောက်သား ကိုကျော့် အခန်းကို ဝင်လိုက်တော့...လီးကြီးက မိုးပေါ်ထောင်ပြီး လှုပ်တုတ်လှုပ်တုတ်..။ နှစ်ဦးသား ပါးစပ်လေးတွေ လက်ဖြင့် ကိုယ်စီပိတ်ပြီး တခစ်ခစ်ရယ်ရင်း ပြန်လှည့်လာကြရသည်။ အပြင်ရောက်တော့..သီတာက သူသူ့ကို အသာအယာ တွန်းလွှတ်ပြီး သူ့အိပ်ခန်း သူ ဝင်သွားသည်။
သူသူတစ်ယောက်ထဲ ကျန်မှ တစိမ့်စိမ့်နှင့် စောက်ပတ်ထဲက ရွလာသည်။ အခန်းထဲ ဖွဖွဝင်သွားပြီး ကိုကျော့်လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်က ဆုပ်ထားပြီး ပါးလေးကို လက်ညှိုးလေးဖြင့် တို့ထိကစားနေတော့ ကိုကျော်က မျက်စေ့မဖွင့်ပဲ လှမ်းဖက်ရာ ဖင်လုံးကြီးကို ဖက်မိသည်။ တကယ်တော့ သီတာထင်၍ ဖက်လိုက်ခြင်းသာဖြစ်ပြီး သူသူ ပါလာမည်ဟု မထင် မတွေးမိခဲ့ပါ။
အားဖြင့်ဆွဲပြီး နို့ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတော့...သီတာ့ နို့ထက် ပိုကြီး ပိုအိနေတာ သတိပြုမိပြီး မျက်လုံးကိုကပျာကယာ ဖွင့်ကြည့်သည်။ အလို....သူသူ ပါလား....။
ဖင်လုံးကြီး ကိုင်မိကတည်းက ခါတိုင်းထက် ကြီးနေတာကို သတိတော့ ထားမိသား...။ အားရဝမ်းသာ နမ်းရှိုက်မိသည်...။ သူသူက ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် လီးကြီးကို..တစ်ချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက်ပေးပြီး
" လိုးချင်နေပြီလား၊ အဝတ်တွေ ချွတ်ဦးမယ်နော်..ခဏ "
မမြင်ရခင်က သိပ်မသိသာ။ သူသူ့ကိုမြင်ရမှ လိုးချင်စိတ် ပြင်းထန်လာသည်။ ဖင်ကြီးကိုက လိုးချင်စရာ လီးခေါ်နေသည်။ သူသူ့ကိုတော့ ဖင်ပါ လိုးပစ်မည်..။ သူသူကလည်း မြန်ပါသည်။ အလိုးခံချင်လို့ လိုက်လာတာပဲလေ...မြန်ရမှာပေါ့။ ကုတင်နားကပ်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လှမ်းပွတ်သည်။
" စောက်ဖုတ်ကြီးက အကြီးကြီးပဲကွာ....ဖောင်းအိနေတာပဲ.."
" ကိုယ်..ကြိုက်လား.."
" ကြိုက်တယ်...ပါးစပ်ထဲမှာ ငုံထားချင်တယ်..."
" ခ်ခ်...ပါးစပ်ထဲ နောကမှငုံ...လီးကြီးနဲ့ အရင်လိုးပေးကွယ်...အားရပါးရ လိုးပေး စောင့်ရတာ မောလှပြီ..."
ပြောပြောဆိုဆို...ကိုကျော့်ကို ကျော်ခွတက်သွားပြီး အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှန်ဒူးထောင် ပေါင်ကား ထားသည်။
" လာ...ရွှဲနေပြီ.."
ကိုကျော် သူသူ့ဖက် လှည့်ပြီး လက်တစ်ဖက်က နို့အုံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်က တစ်တောင်ထောက်ပြီး သူသူ့ပေါ်တက်မှောက်သည်။ ပေါင်ကြားစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် လီးတန်ကြီးမှေးတင်ထားပြီးနှုတ်ခမ်းကို ဇိမ်ယူနမ်းစုပ်သည်။ သူသူ ကလည်း ကိုကျော့်ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ပြီး ကျွမ်းကျင်စွာဖြင့် ရမက်ပြင်းသော အနမ်းများတုန့်ပြန်ပါသည်။
ခဏနေတော့ ကိုကျော်က သူသူ့နို့ကြီးတစ်လုံးကို လက်ချောင်းများဖြင့် လုံးချေဆော့ကစားနေပြီး ကျန်နို့ကြီးတစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲ ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင်သွင်းပြီး စို့နေသလို သူသူ့လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကိုကျော့်လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းအတိုင်း ပွတ်ဆွဲလိုက်..စောက်စေ့ကို ဒစ်နဲ့ပွတ်လိုက် လုပ်နေသည်။ လီးဒစ်ဖျားကို စောက်ခေါင်းဝ,တွင် နှဲ့နှဲ့သွင်းနေပြီး မျက်ဝန်းများပြူးကျယ်ဝိုင်းစက် ရွှန်းလဲ့နေသည်။ ကိုကျော်နားနားကပ်ပြီး
" လီးကြီးက သိပ်ကြီးတာပဲကွယ်..သူသူ ရင်ဖိုနေပြီ....လိုးပေးတော့နော် "
ဟု တိုးတိုးလေးပြောသည် ။
.......................................................................................................................
သူသူ့ စောက်ဖုတ်က တစ်လက်ကိုင်လည်းဖြစ်၊ သူ့ဘဲက ပုံမှန်ပေးနိုင်သူလည်း မဟုတ်..ပေးပြန်တော့လည်းတပ် ထွက်ဆိုတော့...တော်တော်လေး သန့်သည်၊။
ကိုကျော် မှောက်လျက်က ဒူးထောက်ပြီး သူသူ့ခါးမှဆွဲယူလိုက်တော့ သူသူက အလိုက်တသိ ဖင်ရွှေ့ပေးပြီးပေါင်တွေကို ကိုကျော့်ပေါင်တွေပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ ပေါင်သားချင်းထိနေပြီး အလိုးခံရတော့မည်ဟု သိနေရသည်ကိုက ရင်ထဲ နှလုံးထဲကို ဆွဲလှုပ်နေသလို တုန်ရီနေမိသည်။ ကိုကျော်က သူသူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို သူ့လက်မောင်းတွေပေါ်မှေးတင်ပြီး ရှေ့ကို တွန်းပို့ကာ သူသူ့နို့ကြီးတွေကို အခြေအရင်းက ဆုပ် ကိုင်သည်။ ဖွံ့ထွားလှသော နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ရသည်ကိုက အရသာထူးလှသည်။ အကိုင်ခံရသည့် သူသူမှာလည်း တစ်ဖိန်ဖိန်း..တစ်ရှိန်းရှိန်း စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာသည်။
လီးဒစ်ကြီးက စောက်ခေါင်းထဲ တအိအိ ပွတ်တိုက် တိုးဝင်လာတော့ သူသူခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက် ပြန်ကျသွားလိုက် ဂဏှာမငြိမ်နိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်။ လီးကြီးက ဆုံးပဲ မဆုံးနိုင်...တစ်အိအိရှေ့တိုးဝင်နေသည်။ လီးတစ်ဝက်လောက် သွင်းပြီးတော့ ကိုကျော် ဝင်သလောက်နဲ့ပဲ ဆောင့်ပေးနေသည်။ ဆယ်ချက်ဆယ့်ငါးချက်လောက် ဆောင့်ပေးတော့ စောက်ရည်တွေ လျှံထွက်အောင် လိုက်လာသည်။
သူသူ..မကြုံဖူးလို့ အထူးအဆန်း ကောင်းလှသည်။ ကောင်းနေလို့မှ မဆုံးသေး...ကိုကျော်က လီးအရင်းအထိဆောင့်သွင်းချလိုက်တော့ သူသူ ဖင်ကလေး တွန့်ပြီး လွတ်မလားလို့ နောက်တွန့်ရှောင်သည်။
မလွတ်နိုင်ပါ။ လီးဒစ်ကြီးက သားအိမ်ဝကို ထိုးဖွင့်နေသည်။ အောင့်သော်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို စောက်ခေါင်းကြွက်သားများ အားဖြင့် ဆွဲဆွဲ ညှစ်ထားမိသည်။
အောင်မယ်လေး..ညှစ်လေလေ စောက်ရည် ထွက်လေလေပါလားနော်....။ သူ့ယောင်္ကျားမပေးနိုင်ခဲ့သည့် အရသာများကို သူသူ အားရပါးရ ခံစားရယူနေရင်း လောကကို မေ့နေသည်။ ဆီးခုံချင်း ခဏလောက်ကပ်ဖိထားပြီးမှ ကိုကျော် လီးတစ်ဝက်လောက် ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်လိုးပေးတော့...အော် လိုးတယ် ဆိုတာ ဒီလိုပါလားဟု သူသူ နားလည်ခံစားရသည်။ ကောင်းလိုက်သည်မှာ တင်းပြည့် ကျပ်ပြည့်..။
သူ့ ယောင်္ကျားတုန်းက မှောက်လျက်ဒိုက်ထိုး အချက်တစ်ရာခန့် မနားတမ်း အဆောင့်ခံခဲ့ရတာကိုပဲ..လိုးတာလို့ သိခဲ့ရသမျှ အခုလို အနှစ်ပြည့်ပြည့် အဆီပြည့်ပြည့် တစ်ဗြွတ်ဗြွတ် အလိုးခံနေရမှ အလွဲကြီး လွဲနေမှန်း သိရတော့သည်။ လီးကြီးကလဲ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေပြီး စောက်ရည်တွေ တစ်စိမ့်စိမ့်ထွက်နေတာတောင်မှ ချောင်မသွားပါ။ ကြီးလှ တုတ်လှ ချည့်လားရှင်..။ လီးတစ်ဝက်လောက်ဖြင့် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် လိုးပေးတော့ သူသူ ကိုကျော့်ကျောကို အတင်းဆွဲဖက်ပြီး အတင်းနမ်းသည်။
ရမက်တွေ ကြွတက်နေပြီ..။ ဒီတော့ ကိုကျော် လီးကို ဒစ်ပေါ်အောင် အထိ ဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးသည်။ အရှည်ကြီးမို့ အချိန်ယူ ဆွဲထုတ်ရတော့ ပွတ်မှုတိုက်မှု အချိန်ကကြာပြီး ရမက်စည်းစိမ် ပြည့်ပြည့်ဝဝ ပေးသည်။ ဆောင့်လိုးလိုက်ပြန်တော့လည်း နင့်ကနဲ နင့်ကနဲ...လေအံအောင် ခံရသည်။ ကောင်းလှချည့်လားနော်...။
ကောင်းတာကို ခံစားရတော့ စောက်ပတ်က အလိုလိုသိသည်။ လီးကြီးကို တစစ်စစ်ညှစ်ထားပြီး အပြင်မထွက်ပြေးအောင် ဆွဲယူနေသည်။ ကောင်းလွန်း၍ အလွတ်မခံနိုင်။ အခုနေ ကိုကျော် မလိုးပဲ ထွက်သွားလျင် ရူးသွားနိုင်သည်။ ဆောင့်ပါကိုကျော်ရယ်...ဆောင့်ပါ..။ ဆောင့်စေချင်ပါမှ...ကိုယ်တော်က မဆောင့်ပဲ ရပ်နေသည်။
" ဆောင့်လေကွာ....ဟွန့်..ကိုကျော် ညစ်စုတ်တာကွာ....ဆောင့်ပေး..ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ပေး...အင့်.."
ဆောင့်ခိုင်းမိတာ မှားပြီထင်ပါတယ်ရှင်။ ဒူးထောက်ပြီး အသေဆောင့်သည်။ တစ်ချက်လေးမှ အနားမပေး။လီးကို ဒစ်ဖျားထိ ဆွဲထုတ်ပြီး အဆုံးထိ ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။ နို့ကြီးတွေလဲ အဆွဲခံရလွန်းလို့ ကျိမ်းနေပါပြီ။ ဒါလဲ မလွတ်ပေးဘူးရှင်...ဆွဲတာပဲ..ဆောင့်တာပဲ...လိုးတာပါပဲလား ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ကြီး ကော့ကော့ပေးမိတာလဲ လူးနေတာပဲနော်...တစ်ချက်မှ အငြိမ်မနေနိုင်အောင် ကော့ကော့ပေးနေမိပါသည်။စောက်ရည်တွေကလည်း ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ စောက်ပတ်ထဲ ရေတွင်းများတူးထားမိလေသလား မသိ..ဗွက်ပေါက်အောင် ထွက်နေသည်။
" ပြွတ်..ပြွတ်..ဖုန်း...ပြွတ်ပြွတ်..ဖတ်..အင့်..ကိုကျေ ာ်..အင့်..ဆောင့်..ပြွတ် ဖတ်....စွပ် စွပ်စွပ် ဖန်း...ဖတ်...ဆောင့်..အား...ရှီး...ကျွတ်ကျွတ်...ပြွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖုန်း"
အဲ...ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး လိုးတယ်ရှင် ။ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် လိုးတော့ လီးက မော့မော့ပြီး ဝင်ဆောင့်သည်။ အရသာက တစ်မျိုးထူးသည်။ ကောင်းပြန်ရော...ဟော...ခြေဖျားထောက်ပြီး ဆောင့်ပြန်ပြီ။အောင်မယ်လေး...စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးကစိုက်ဝင်ပြီး သားအိမ်များ ပွင့်ထွက်သွားမလား ထင်ရသည်။ခန္ဓာကိုယ်က အထက်ဖက်ရွေ့ရွေ့ပြေးလို့ ထိထိမိမိရှိအောင် သူ့ခြေကျင်းဝတ်တွေ လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ဆွဲ အားပြုပြီးခံပေးရသည်။
ကောင်းလိုက်တဲ့ လိုးချက်..။ ဆောင့်လေကော့ပေးလေ...အသေဆောင့်လေ...အသေ ကော့လေ..။ လီးကိုတစ်ချောင်းလုံးထုတ်...ဒစ်နဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ကို လေးငါးချက်ဆွ..မနေနိုင်အောင် ရွလို့ ဖင်ကော့တက်လာမှ အဆုံး ဆောင့်ဆောင့်လိုးထည့်တာ...လေးငါးခါလောက် ဆွဆွဆောင့်လိုးပေးတော့ သူသူ့ ဖင်ကြီးမြှောက်ကော့တက်နေသလို...ကိုကျော့်မှာလည်း ဒစ်တစ်ခုလုံး ပုရွက်ဆိတ်တွေ ဝိုင်းအုံတက်ပြေးနေသလို တစစ်စစ်ခုန်လာပြီး လီးရည်တွေ တစ်ဖျောဖျော....တစ်ဖျောဖျော...သူသူ့ စောက်ပတိကြီးထဲ ပန်းထည့်ပေးပြီး နှုတ်ခမ်းတွေ အငမ်းမရ မလွတ်တမ်း စုပ်ခဲထားမိကြပါသည်။ ကော့တဲ့သူကလဲ ကော့ထားဆဲ။
.................................................................................................................
" သူ...ကောင်းရဲ့လားဟင်..."
" ကိုယ်ရယ်....သူက..အိမ်ထောင်ကျခဲ့ပေမယ့်...အခုမှ အလိုးခံဖူးတာ..ကိုယ်လိုးပေးတော့မှ...လိုးတဲ့အရသာကို သိရတာ...ဒါဆိုကျေ နပ်နော်..."
" ဒါဆို ကြိုုက်တယ်ပေါ့..."
" အင်း...လူရော..လီးရော..ဆောင့်လိုးချက်တွေရော...ကြိုက်တယ်..."
" ကိုယ်လဲ..သူသူကို..လူရော..နို့ကြီးတွေရော..စောက်ပတ်ကြီးရော..ဖင်ကြီးရော ကြိုက်တယ်..။
" ခ်ခ်...နို့လောက်..စောက်ပတ်လောက်ဆို တော်ရောပေါ့ ကိုယ်ရာ..ဘယ့်နှယ် ဖင်ကြီးပါကြိုက်တယ် လို့ပဲ.."
တကယ်တော့ သူသူက မူပြောခြင်းသာ ဖြစ်ပါသည်။ သူ့ဖင်ကြီးကြောင်း သူသိသည်။ ဒီ ဖင်ကြီး ပြပြပြီး ယောင်္ကျားတွေကို သွေးဆောင်သည်မှာ သူ့ဝါသနာ..။ ဖင်ကြီးတာကို ဂုဏ်ယူသည်။ ယခု ဖင်ကြီးကို ကြိုက်တယ် ဆိုတော့..မူတူး လုပ်သည်။ သူ့ဖင်ကြီးမှာ ခုတော့ ကိုကျော့် အပွတ်ခံနေရပြီ။ ဖင်ကြီးကို ပွတ်ရင်း ဖင်ခေါင်းလေးထဲ လက်ညှိုးဖျားဖွဖွထိုးထည့်တော့ တွန့်သွားသည်။
" တကယ်ပြေတာ..သူ၊သူ့ဖင်ကြီးက သိပ်လှတယ်။ ဖုတယ်..ဖောင်းတယ်..ကားတယ်..ကြီးတယ်..ခါးသိမ်သိမ်လေးကနေ ဖုဖောင်းကားပြီး ဆင်းလာတာ သိပ်လှတာပဲ...ကိုယ်ကြည့်လို့ မဝဘူး..."
" ခ်ခ်...ကိုယ်ရယ်..ဒီဖင်ကြီးလဲ ကိုယ်ပဲ ပိုင်တာပါ..ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးလဲ ကိုယ်ပဲ ပိုင်တာပါ..မြှောက်နေဖို့ မလိုပါဘူးနော် "
" မြှောက်တာ မဟုတ်ဘူး၊ အရှိကိုပြောတာ...ဒီဖင်ကြီး ကိုယ်သိပ်ကြိုက်နေပြီ "
" ကြိုက်ရင် ယူ..ကိုယ်ရေ...ကြိုက်တာ အကုန်လုံး ယူ..ခ်ခ်.."
" ကိုယ် သူသူ့ ဖင်ကြီးကို လိုးမယ်နော်..သူ.."
" အန်....ဘယ်လို.."
" ကိုယ်..သူသူ့ကို ဖင်လိုးမယ်..လို့..နော်..သူ..နော်.."
" အဲ....ဒီဖင်ကြီးကို လိုးမှာလား.."
" အင်း...ပေးလိုးနော်.."
" ခု လိုးမှာလား...ခ်ခ်..ရင်ခုန်ထာ.."
" အင်းပေါ့...လိုးပြမယ်..ကြည့်.."
" အာ...မလိုးနဲ့ဦးကွာ...သူသူ ဝမ်းနှုတ်ထားမယ်...သုံးရက်စောင့်...နော်..၊ ကိုယ့်လီးက အရှည်ကြီး...ဟိုထဲထိရောက်မှာ...သူဝမ်းနှုတ်ဦးမယ်...ပြီးမှစိတ်ချလက်ချ လိုး...နော်..ခ်ခ်.."
" ကိုယ် သူသူ့ဖင်ကြီးမြင်နေရတာ စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူး...သိပ်လိုးချင်တာပဲ.."
" ဒါဆို...စတိလိုးမလား...ဒစ်ဖူးမြုပ်ရုံပဲလေ...ကိုယ် ကတိပေးရင်..သူခံမယ် "
" ဒစ်ဖူးနဲ့ ဆောင့်မှာနော်..."
" အင်း...ရတယ်....အထဲထိ ထိုးထည့်ရင် ပေကုန်မှာစိုးလို့...ကိုယ့်လီးကြီးက တအားရှည်တယ်.."
" သူ ဘယ်လိုခံမလဲ.."
" ပက်လက်ပဲ လိုးကွာ...သူ ဖင်ကော့ပေးမယ်..အောက်က ခေါင်းအုံးခံပေး "
" ဆီ နဲနဲ ဆွတ်မယ်နော်.."
" အင်း...ရွှဲနေအောင်ဆွတ်..သူ ဖင်မခံဖူးဘူး...ဖူးကားတွေထဲမှာပဲ ကြည့်ဖူးတာ ဒစ်ဖူးပဲနော်...ကိုယ်.."
" အင်းပါ...သူကလဲ...ကပ်စေးနည်းတာ..."
" ခ်ခ် ပေမှာစိုးလို့ကွ...ပျော်စရာက စိတ်ညစ်စရာ ဖြစ်မှာစိုးလို့.."
" ကုန်းလိုက်ကွာ...ဆီလူးရတာ ကုန်းထားပေးမှ အဆင်ပြေတာ..."
သူသူ့ ဖင်ပေါက်လေးကို ဆီရွှဲနေအောင်လူးရင်း..လက်ညှိုးတစ်ချောင်း သွင်းကြည့်သည်။ နဲနဲတွန့်သွားပြီးညှစ်ထာသဖြင့် ကျပ်သည်။
" ဖွင့်ထားလေကွာ သူကလဲ...ညှစ်နေရင် ကျပ်ပြီး သူသူ့ ဖင်နာမှာပေါ့...ဖွင့်ထား...အင်း..ဟုတ်ပြီ.."
ဆီထပ်လိမ်းပေးရင်း လက်နှစ်ချောင်း နောက်တစ်ခါသုံးချောင်း သွင်းပေးသည်။ အဆင်ပြေလောက်ပြီ ထင်သည်။ သူသူ့ကို ပက်လက်လှန်ပေးပြီး နေရာပြန်ယူသည်။ သူသူက ဖင်ကြီးအောက်မှာ ခေါင်းအုံးခံထားပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကိုကျော့်ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး ခြေဖျားချင်းချိတ်ထားသည်.။
လီးဒစ်ဖူးကို ဆီအိနေအောင် သုပ်ပြီးသူသူ ဖင်ပေါက်လေးကို ပွတ်ဝိုက်ပေးရင်း နဲနဲထိုးသွင်းတော့ ဖင်ပေါက်လေး စူပွစူပွလုပ်ပြီး ညှစ်ချင်သည်။
" ဖွင့်ထား.."
ဟု သတိပေးမှ အသာအယာဖျော့ချထာသည်။ နဲနဲချင်း စိတ်ရှည်လက်ရှည် သွင်းတော့ ဒစ်ဖူးကြီး ဝင်သွားပြီး စအိုကြွက်သားများနှင့် ချိတ်ပွတ်နေသည်။ သူသူက မျက်တောင်မခတ် ကြည့်သည်။ ဒစ်ဖူးကြီးဝင်သွားတော့ သူသူသက်ပြင်းချပြီး ပက်လက်လန်သွားသည်။ လီးကို ဆီထပ်ပွတ်ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက်ဆောင့်တော့ သူသူမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်သည်..။ ဖင်စအိုကြွက်သားတွေက ကျပ်ကျပ်တည်းတည်း ဆွဲညှစ်ထားသဖြင့် ရှေ့ကိုနဲနဲတိုးပြီး ထိုးသွင်းတော့ သူသူက လက်နှင့်တွန်းထားသည်။
" နဲနဲလေးပဲ သူ...နဲနဲလေးပဲ.."
ဆိုပြီး တစ်ဝက်လောက် ထိုးသွင်းသည်။ အနေအထား မဆိုး။ ဆက်မသွင်းတော့ပဲ ဝင်သမျှနဲ့ လိုးပေးနေလိုက်သည်။ သူသူကလဲ ညှစ်လွန်းသည်။ တစ်စက်ကလေးမှ အနားမပေးပဲ ညှစ်နေသည်။ သူ့စောက်ပတ်မှလည်း စောက်ရည်တွေ စိမ့်စိမ့်ထွက်နေတာ မြင်ရသည်။
စအို ကြွက်သားတွေ၏ ဆွဲအားညှစ်အားက စောက်ပတ်ထက် ပိုပြင်းထန်သည့် အပြင် ဖင်ထဲက စောက်ရည်မထွက်သဖြင့် ဆီလောင်းလောင်းလိုးရသည်။ အချိန်ကြာတော့ ဖင်ပေါက်နှင့်လီးအဆင်ပြေပြီး တရှောရှော လိုးလို့ကောင်းလာသည်။ သူသူကလဲ ညှစ်ပြီးရင်း ညှစ်သည်။
လီးအဆုံးထိ မဆောင့်ရတော့ အားမရ။ ဒါပေမယ့် ဒစ်ဖူးနှင့်စအိုဝ ထိတွေ့မှုက ကောင်းလှသည်။ ခရေပွင့်လေး ကပ်ကပ်ပါလာပြီး စူစူ ထွက်လာသည်။ လိုး၍တော့ အလွန်ကောင်းပါသည်။ သူသူဖင်ကြီးကို လိုးရခြင်းဖြစ်၍ သာမန်ထက်ထူးပြီး ကောင်းသလို ခံစားရသည်။ သူသူကတော့ ညှစ်ပြီးရင်းညှစ်။
" အဆုံး လိုးချင်တယ်ကွာ သူ.."
" အာ...မလုပ်နဲ့ကိုယ်...စောက်ပတ်ထဲ ပြောင်းလိုး..စောက်ပတ်ထဲ.."
လီးကို အမြန်ချွတ်ပြီး စောက်ပတ်ထဲ ဆောင့်လိုးတော့ တွန်းတွန်းထိုးထိုး ဝင်သွားသည်။ သူသူလည်း စိတ်ချပြီး ရမက် ထန်ထန် ကော့ကော့ ထိုးသည်။ ကိုကျော်နို့ကြီးတွေကို ဆွဲပြီး စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ အချက်တစ်ရာကျော်ကျော်လောက်ပဲ ဆောင့်လိုက်နိုင်ပြီး လီးရည်များ ပန်းထွက်သွားပါသည်။
အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment