အန်တီညိုနှင့်တညတာ (စ/ဆုံး)

  အန်တီညိုနှင့်တညတာ (စ/ဆုံး)

အမရာမောင် ရေးသားသည်။

အန်တီညိုက ကျနော့်သူငယ်ချင်းမင်းမင်းအမေပါ။မင်းမင်းနိုင်ငံခြားထွက်မည်ကိုလိုက်ပို့ဖို့ နယ်ကနေရန်ကုန်သို့ကျနော်ပါလိုက်ပါလာခဲ့သည်။ရန်ကုန်သို့အန်တီညိုမလာတတ်တာလည်းတကြောင်းသူငယ်ချင်းအရင်းလည်းဖြစ်တာတစ်ကြောင်းကြောင့်နုတ်ဆက်အားပေးဖို့လိုက်ပါလာခဲ့သည်။

ထိုနေ့ကလေယာဉ်နောက်ကျ၍ စောင့်ရသည်။ကျနော်လည်းမင်းမင်းကိုအားမငယ်ဖို့ကြိုးစားဖို့ပြောရင်းအားပေးသည်။အန်တီညိုကတော့သူ့သားမျက်နှာကြည့်လိုက် နမ်းလိုက်ဘာမှမပြော လေယာဉ်ပျံတက်သွားတော့ငိုနေသည်။မနည်းချော့ရသည်။တက်စီပေါ်တွင်လည်းငိုနေ၍ ဖက်ထားရသည်။

နာရီကြည့်မိမှ ပြန်ဖို့ကားမရှိတော့မှန်းသိသည်။အန်တီညို ကျနော်တို့ပြန်ဖို့ကားမရှိတော့ဘူးဆိုမှ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ။ကျနော်တို့တည်းခိုခန်းတစ်ခုခုဟော်တယ်တစ်ခုခုရွေးမှရမယ်။အေးပေါ့ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ကားဆရာဈေးချိုသန့်သန့်ဟိုတယ်သိရင်မောင်းပေးပါခိုင်းရသည်။

ကားခရှင်းပြီးတော့ နီးစပ်ရာစားသောက်ဆိုင်မှာ စားဖို့ပါဆယ်ထုပ်သည်။အန်တီညိုက သားအန်တီ့မှာပါတယ် အားမနာနဲ့ ဘီယာသောက်ခြင်ဝယ်ခဲ့ ပြောလာတော့ မြန်မာ ဘီယာ ၂ လုံးဝယ်သည်။ကုတင်နှစ်လုံးနဲ့အခန်းရမလားမေးသေးသည်။မရဆိုသဖြင့်  ရသည့်အခန်းယူရတော့သည်။

ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကြတော့မှ ပြဿနာတက်သည်။အန်တီညိုလည်းအဝတ်စားပိုပါမလာ။နောက်တော့ဟိုတယ်ကထားထားသည့်ညဝတ် အကျီရှည်ကို ၂ ယောက်စလုံးဝတ်ရသည်။အန်တီညိုလည်းရယ်ရယ်မောမောဖြစ်လာသည်။

စားကြသောက်ကြရင်းအန်တီလည်းသောက်မယ်သားရယ်တဲ့။ဘီယာကမလောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ဟိုတယ်ချက်ထဲကယူရတော့သည်။အန်တီညိုအတော်သောက်သည်။ဘီယာ ၃ လုံးလောက်သောက်ပြီးအစားမစားနိုင်ကြတော့ကျနော်လည်းများသွားပြီ။

ဒီတော့မှ အန်တီညိုက ၂ အိပ်ကုတင်ပေါ်သွားထိုင်သည်။သူ့သားကိုသတိရလို့ဟုဆိုကာငိုပါတော့သည်။အေးလေအမေတစ်ခုသားတစ်ခုဆိုတော့သတိရမည်ပေါ့။ကျနော်လည်းချာချာလည်မူးနေရက်ကအန်တီညိုအိပ်ဖို့ နှစ်ယောက်ခြုံအိပ်ယာခင်းစောင်ကိုလှန်ပြီး အန်တီညိုအိပ်လိုက်ပါနော် .. အန်တီညို့ပုခုံးလေးကိုဖက်ခါ လှဲခိုင်းရင်းစောင်ခြုံပေးသည်။

အဲကွန်းအအေးလျှော့ ညအိပ်မီးပြောင်းဖွင့်ရင်း ဟိုတယ်လိုက်ကာခန်းစည်းစဖယ်ကာ အပြင်ကိုငေးကြည့်နေမိသည်။အန်တီညိုငိုရှိုက်သံကြားရပြန်သည်။မနေသာတော့ ကုတင်ပေါ်တက်ခါအန်တီညိုဘေးထိုင်ရင်း ပုခုံးလေးကိုပွတ်ခါ။။

"အန်တီညိုရယ် အလုပ်သွားလုပ်တာပဲ ပြန်လာမဲ့ဟာကို..ငိုနေတော့ ဘယ်ကောင်းမလဲ ...သွားတဲ့သူလည်း ခရီးဘယ်ဖြောင့်ပါ့မလဲ..မငိုပါနဲ့တော့နော်"

"သားရယ်အန်တီ့ဘဝမှာသိပ်အထီးကျန်ပေါင်းများခဲ့လို့ပါ ..တိုးတိုးဖော်မရှိ အန်တီကြိတ်မှိတ်မြိုသိပ်ခဲ့ရတာကွယ်..သားလိုအားပေးနှစ်သိမ့်တာမျိုးတောင်မရခဲ့ပါဘူး..ကျေးဇူးပါကွယ်..ပင်ပန်းနေရင်အိပ်တော့ ဘေးမှာသွားမအိပ်နဲ့နော်..အန်တီ့ဘေးမှာပဲအိပ်"တဲ့။

ကျနော်လည်းခြုံစောင်ထဲဝင်လိုက်တယ်။တဖက်စောင်းငဲ့အိပ်ပေမဲ့ မပျော်။အန်တီညိုသက်ပြင်းချလိုက် ညီးလိုက်နဲ့ဆိုတော့ အန်တီ့ဘက်လှည့် ပုခုံးကိုကိုင်ရင်း အန်တီအဆင်ပြေရဲ့လား ။ ရှိုက်သံသဲ့သဲ့ထွက်လာပေမဲ့ အားနာလို့ထင်တယ်။ကျနော်အန်တီ့ပုခုံးလေးကိုဖက်ပေးထားလိုက်တယ်။

အန်တီကျနော့်ဘက်တိုးလာပြီး 

"သားအန်တီ့ဘက်တိုးလိုက် "တဲ့ ။

ကျနော်လည်းတိုးအန်တီလည်းတိုးတော့ အန်တီကျနော့ရင်ခွင်ထဲရောက်လာတယ်။အန်တီ့ ခန္ဓာကိုယ်က သေးတဲ့အထဲ ပုတဲ့အထဲပါမယ်ထင်သည်။

သို့သော်အသေးကြီးမဟုတ်အပုကြီးမဟုတ်ပြန် အန်တီညိုတင်ပါးစုံကကျနော့်ကွေးထားတဲ့ ပေါင်နဲ့ဆီးစပ်ကြားထဲမှာ ကျနော့်လက်ကိုသူ့ခေါင်းအောက်ဆွဲသွင်းပြီး သားရရဲ့လားအန်တီခနပဲနော်။ကျနော့်လက်ကိုသူ့ရင်ဘတ်ထဲဆွဲသွင်းဖက်ထားသည်။

ဒီအထိ ဘာမှမဖြစ်။စောင်ခြုံထဲအနွေးဓာတ်ကမြင့်တက်လာပြီး အနည်းငယ်ပူသလိုဖြစ်လာသည်။အန်တီစောင်ကိုခါးအထိဆွဲချလိုက်ပြီး ကျနော့်လက်ကိုပြန်ယူခါ ရင်ဘတ်ထဲထည့်ထားပြန်သည်။ကျနော့်လက်ကိုသူ့လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ထားသည်။

အိစက်သောအထိအတွေ့ကြောင့်ဖြန့်ထားတဲ့လက်ဆုပ်မိသည် အန်တီညို့နို့အုံပေါ်မှာနို့ကိုကိုင်ထားသလို ဖြစ်နေရသည်။အန်တီညိုပူလာတယ်နော်တဲ့ စောင်ကိုပေါင်ရင်းအထိ လျှောချလိုက်ပြန်သည်။ကျနော့်လက်ကိုဆွဲယူပြန်သည်။

ဒီတခါတော့ အောက်ဖက်ကသူမညာဖက်နို့အုံ့တည့်တည့် ကျနော့်မှာ....အန်တီညိုကအဲ့လက်နဲ့ကျနော့်တင်ပါးကိုနောက်ပြန်စမ်းလိုက်သေး။သားရရဲ့လားတဲ့..ဟုတ်ကဲ့ဖြေရင်းမှ..ညဝတ်အကျီအရှည်ကနောက်ကွဲဖြစ်နေပြီးတင်ပါးကို တပိုင်းတစတွေ့နေရသည်။

နို့အုံကလည်း အန်တီညိုကျနော့်လက်ကိုသူ့နို့အုံနဲ့ဖိကပ်ဖို့လက်နဲ့တွန်းဖိလာသည်တွင် ကျနော်လည်းကိုင်ကြည့်မိတော့သည်။လက်ကလေးနှင့်တွန်းသလိုဖိသလိုပွတ်သလိုလုပ်နေသည်မို့ အရှိန်နှင့်ရောခါ ကျနော်အသာကလေးညှစ်မိသည်။ညဝတ်အကျီခံထားသဖြင့်သာ ထကြွလာသော ငပဲကထောက်မိတော့မည်။ကျနော်မထောက်မိအောင်ဖင်ကော့ထားရသည်။

"သား ရသေးလား။"

"ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ်။"

အန်တီညိုကျနော့်တင်ပါးကိုဆွဲယူနေပြန်ပြီး ဆွဲသလိုတွန်းသလိုလုပ်လာသဖြင့် ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြစ်နေသည်။တချက်ချက်အန်တီညို့တင်ပါးနှင့်ထိမိသွားခါ အသွေးအသားတွေဆူပွက်လာသည်။ဘီယာတခိုးကအမှောင်ဘက်တွန်းပို့ပြန်သည်။

ကျနော်အန်တီညို့ကိုဖက်ခါနို့ကိုအုပ်ကိုင်ထားရင်းမှ

" ပူလာသလိုပဲနော် အန်တီညို "

"ဟုတ်တယ်။"

"အဲကွန်းအေးလိုက်ရမလား ။"

ကျနော်ထလုပ်မည့်ဟန် လက်ကိုပြင်သည်။ရတယ်သားမလုပ်နဲ့ အေးသွားမှာပေါ့။စောင်ကိုဆွဲချရင်းအန်တီညို့ခြေသလုံးဝင်းဝင်းမွတ်မွတ် ပေါင်သားဖွေးဖွေးတွေပေါ်လာပြန်သည်တွင် ညဝတ်အင်္ကျီအကွဲကြားအသာနိုက်ခါ တောင်နေသောငပဲအပြင်ထုတ်ပေးမိသည်။

အန်တီညို့ကိုပြန်ဖက်ရင်းလက်မောင်းဖြင့် နောက်ဖက်ကအန်တီညို့အင်္ကျီစကိုကပ်တွန်းတင်ခါ လှန်လိုက်သည်မှာ အောင်မြင်သွားသည် အန်တီညို့နို့အုံပေါ်အုပ်ကိုင်ဖက်လိုက်သည်။ဖင်သားကြီးများနှင့်ကျနော့်ငပဲအတားအဆီးအခုအခံမရှိတော့ပေသည့်မတိုးရဲ။အခွင့်အရေးကပေးလာပြန်သည်။

"သားနဲနဲတော့အေးလာပြီ။"

"အန်တီစောင်ခြုံမလား။"

"ဟင့်အင်းရတယ်။သားအန်တီဘက်တိုးလေ"

"ဟုတ်"

ဖြည်းဖြည်းခြင်းတိုးနေရင်း ကော့ထားသောတင်ပဆုံကြားစိတ်ဖြင့်မှန်းချိန်တိုးလိုက်သည်။ကျနော်ခါးကော့လိုက်တာ ဖင်ပြန်ြုကုံလိုက်တာနဲ့ပင် အန်တီညို့ဖင်ကြားငပဲထောက်မိတော့မည်။အန်တီညိုကျနော့်ဖင်ကိုဆွဲယူလှုပ်ရင်း ကိုယ်အနေအထားပြင်သလိုလိုလုပ်နေသည်မို့ မရိပ်ခင်အသာကပ်ထောက်လိုက်တော့သည်။ကျနော့်ငပဲအန်တီညို့ဖင်ကြားထဲထောက်ထားသည်ကို အသာစောင်းငဲ့ကြည့်ရင်းတွေ့နေရသည်မှာ လီးကိုထွားလာစေပြီး လီးထိပ်သွေးတွေတဒုတ်ဒုတ်ဆောင့်တိုးခါလှုပ်လာသည်။

နို့အုံကိုဆုပ်ကိုင်ရင်းညှစ်မိသည်။အန်တီညိုငြိမ်နေသဖြင့်ရဲလာပြီး သိသိသာသာညှစ်မိသည်။လီးကလည်းတအားတောင်နေပြီ။အသာကလေးညှောင့်ကြည့်သည်။အန်တီညိုအိပ်ပျော်နေသလိုထင်ရသည်။

ဒီအဆင့်ကိုပင်ကျေနပ်ရှေ့မတိုးရဲ။အန်တီညိုကျနော့်လက်ကိုဖိကိုင်ပြီး ခေါင်းရင်းဘက်လူးလွန့်တိုးသည်။ရင်ဘတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းကျနော့်လက်ကဝင်သွားပြီး နူးညံ့အိစက်သောနို့ကိုတိုက်ရိုက်ကိုင်ခွင့်တင်မကအန်တီညို့ဖင်ကြားထဲသို့တည့်မတ်စွာ ကျနော့်ငပဲဝင်သွားရာအန်တီညို အပေါ်ပေါင်ကိုရှေ့သို့တိုးလိုက်ပြန်သည်

ကျနော်အရဲစွန့်ဖိကပ်ထားရင်း အားထည့်ဖိကြည့်ရာ လီးထိပ်ကဟိုထိုးဒီထိုးဖြစ်နေသေးသည်။နောက်တော့စိုစွတ်အိစက်သောအပေါက်ထဲစွပ်ခနဲဝင်သွားသဖြင့် လန့်သွားရသည် ။အန်တီညိုဆတ်ခနဲတုန်သွားတာကြောင့်လည်းပါသည် ဘာမှမဖြစ်သဖြင့် လီးရဲ့သုံးပုံတစ်ပုံဝင်နေမိမှုကြည့်မိသည်။

ငါကွဆိုသည့်အားတက်မှုလှိုင်းကလေးက ရှေ့သို့နှင်သည်။လီးရဲ့ခရီးကိုဆက်သည်။တအိအိဝင်သွားတဲ့အရသာကြောင့် ဇိမ်ခံသွင်းမိသည်။အန်တီညို့တင်ကြီးနှစ်လုံးကျနော့်ဆီးခုံထိကပ်သွားပြီ။အန်တီညိုဘက်ကမငြင်းဆန်၍ ကျနော်နို့ကိုညှစ်ကိုင်သည်။

ပထမတော့ဖြည်းညှင်းစွာထိုးလိုက်ထုတ်လိုက် ဖိညှစ်ထားသောလိင်တံမှအရသာက မြန်ဖို့ဖိအားပေးလာသည်ဖြစ်ခြင်ရာဖြစ်ပါစေတော့ အန်တီညို့ကိုနောက်ကနေဆောင့်လိုးမိတော့သည်။ဖင်ကြီးကိုလှန်ပြီးကိုင်လိုးသည်။အတော်ကောင်းလာပြီး လရည်တွေအန်တီညို့အဖုတ်ထဲပန်းထည့်မိသည်ကို ကျေနပ်ဂုဏ်ယူနေသည်။လူပျိုဆိုတော့အတောင်မကျ။ဆောင့်တာနှေးသွားပေမဲ့ မရပ်ချင်။

လီးလျော့သွားသလိုဖြစ်နေရာမှ ပြန်မာလာသည်။ကျနော်ထိုင်လိုက်ပြီး တစ်စောင်းအတိုင်းလိုးမိသည်။ထိုမှ ပက်လက်လှန်ခါလိုးကြည့်ခြင်တော့ မဝံ့မရဲခြေထောက်မဖယ်ခါပက်လက်လှန်သည်။အန်တီညိုအိပ်ပျော်နေသလိုပင် ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲခါ အမွှေးတွေကြားကအဖုတ်ကိုလက်ဖြင့်စမ်းတော့ ဆတ်ခနဲတုန်သွားသည်။

လီးဖြင့်စမ်းပွတ်ပြီးသေချာအောင် ချိန်ပြီးထိုးသွင်းမည်ပြင်တော့ချော်ထိုးမိသည်။ဒါမျိုးလေးငါးခါဖြစ်နေသည်။အန်တီညို့လက်ကကျနော့်လီးကိုကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်ထဲတေ့သွင်းပေးလာသည်။အံ့သြမှင်သက်နေသေးသည်။ပျော်သွားပြီး အားရပါးရလိုးပစ်တော့သည်။နွားသိုးကြိုးပြတ်ဆိုသည်မှာ ကျနော့်အဖြစ်။အန်တီညိုနိုးလာသည့်ပုံစံဖြင့်

"ကလေးရယ်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွယ်။ အန်တီညို့ကိုကွယ်အားအင်းကျွတ်ကျွတ် အ"

ကျနော့်ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းကို အန်တီညိုကြိုက်ပုံရသည်။ကျနော့်ကိုအတင်းဖက်ပြီးခြေနဲ့ညှပ်ခွထားသည်မို့ ဆောင့်မရငြိမ်နေရသည်။အမှန်တော့ပြီးသွားတာကျနော်မသိ။သားအန်တီညိုရေဆေးလိုက်အုံးမယ်တဲ့။ကျနော်ဆက်လုပ်ခြင်နေမှန်းအန်တီညိုသိသည်ဆိုရမည်။

သားနောက်ကနေပဲလုပ်တော့နော် တဲ့ ။ပြောလိုက်သေး။သားအန်တီညိုဗိုက်ကြီးသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။လန့်သွားတယ်။အန်တီညို့ကိုသားမိန်းမအဖြစ်ယူရမှာနော်။နောက်တာပါကွယ်မယူရပါဘူး။အန်တီညိုဖင်ကော့ပေးသည်မို့ကျနော်  ကျနော်ထိုးထည့်ညှောင့်ရင်းသုတ်ရည်တွေမကြာခင်ပန်းထည့်ခါ အန်တီညို့ကိုဖက်အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ 

အန်တီညိုနှင့်ဒုတိယံမိ တတိယံမိ အစရှိ...

အန်တီညိုနှင့်ဟိုတယ်တွင်ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော ကိစ္စအတွက်ကျနော်မျက်နှာပူနေမိသည် သို့သော်အန်တီညိုဗိုက်ကြီးသွားရင်ဆိုသည့်ပူပန်မှုကြောင့် ချောင်းရသည်။ ကိုယ်ဝန်အကြောင်းအတွေ့အကြုံရှိသူတို့အားတီးခေါက်ရသည်။ စာအုပ်တွေရှာဖတ်မှ ၃၇ အရွယ်တားဆေးမသောက်ထားသည့်အန်တီညိုအဖုတ်ထဲလရည်ပန်းထည့်သည့်အဖြစ်သည် စိုးရိမ်မှုကိုကြီးစိုးစေသည်။

သို့သော် ၅ လလောက်စောင့်ကြည့်ပေမဲ့အန်တီညိုကတော့ ပုံမှန်ဗိုက်မကြီး။ သောကများလွင့်စင်သွားမှ လူလည်းပေါ့ပါးသွားတော့သည်။အချိန်များတရွေ့ရွေ့ကုန်သွားပြီး မင်းမင်းပြန်ရောက်လာ။သူဌေးသမီးနှင့်လက်ထပ်မည်ကြားရသည်။မဂ်လာရက်မတိုင်မီတက်လာခဲ့ပါဆိုသဖြင့်အန်တီညိုက အကြောင်းကြားလာသည်။ဆယ်နှစ်တာကာ အတွင်းမတွေ့မဆုံဖြစ်ခဲ့ ။ကျနော်အိမ်ထောင်ကျ ကလေးတစ်ယောက်ပါရသည်ကို အန်တီညိုသိသည်။

အရွယ်မကျဘဲအရင်အတိုင်းအန်တီညိုကိုပြန်တွေ့ရသည်မှာလွန်ခဲ့သောအတိတ်ကိုသတိရနုပျိုသွားသလိုပင်အန်တီညိုအရင်သွားသည်။ကျနော်ကညနေဘက်တွင်မှ မင်းမင်းယောက္ခမလောင်းအိမ်သို့ရောက်သည်။ဧည့်သည်များဧည့်ခံဖို့အခြေအနေကိုနားလည်နေ၍ အန်တီညိုကျနော်တော့မိဘတွေဝယ်ထားတဲ့တိုက်ခန်းသွားနားမယ်ဟုနုတ်ဆက်လိုက်သည်။

မင်းမင်းနှင့်အန်တီညိုစကားပြောနေသည်။သားရေအန်တီလည်းလိုက်မယ်ဆိုလာသဖြင့် တိုက်ခန်းဆီထွက်လာခဲ့သည်။တိုက်ခန်းမှာအိပ်ဖို့ရှင်းလင်းရသည်။ရေချိုးဖို့ရေချိုးခန်းကိုသန့်ရှင်းရသည်။စားဖို့တိုက်အောက်ဆင်းခါ ဝယ်ရင်းအရက်ပြင်းနှင့်ဘီယာဝယ်လိုက်သည်။အမှန်တော့အန်တီညို့ကိုပြန်လုပ်ခွင့်ရမည်ဟုအိပ်မက်မမက်ထားသေး။အန်တီညိုမျက်နှာကကြည်လင်ပေါ့ပါးနေသည်။အသက်အရွယ်ကြောင့်ရင့်ကျက်သွားတာဖြစ်မည်။

"အန်တီညိုသောက်မလား "

"အင်း သောက်မယ်လေ"

"အပြင်းလား အပျော့လား"

"မင်းသောက်တာသောက်မယ်"

ပထမ ဘီယာသောက်ရင်းတီဗီကြည့်ကြသည်။ဂန္တဝင်မြန်သံသီချင်းတိုက်ရိုက်လာနေသဖြင့် အန်တီညိုအကြိုက်ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ဘီယာကုန်ပြီး အပြင်းဘက်ရောက်လာသည်။ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်းရောက်တတ်ရာရာပြောလိုက် အန်တီညိုသီချင်းလိုက်ဆိုလိုက် ရီဝေဝေစိတ်များဖြင့်အလှတရားသည်တိုက်ခန်းထဲပျံလွင့်နေသည်။

"အန်တီညို ဒီတခါမငိုတော့ဘူးနော်"

"အင်း မငိုတော့ပါဘူး"

"ကျနော်လည်းမချော့ရတော့ဘူးပေါ့"

အန်တီညိုသတိရသွားပြီးမျက်နှာရဲခနဲဖြစ်သွားသည်။

"ငိုရင်ချော့မှာလား"

"ချော့ရမှာပေါ့"

အန်တီညိုရီတယ်.သွားကလေးတွေစီတန်းပေါ်လာသည်ကို အပျိုမလေးလိုလက်နဲ့အုပ်ရီပြန်သည်။တီဗီအစီအစဉ်ကပြီးသွားသည်။တီဗီပိတ်လိုက်ပြီး တခွက်စီမော့ကြသည်။

"မူးလာတယ် သားရယ်"

"တကယ်ကို မူးတာ"

အန်တီညိုပြုံးရင်းပြောလာသည်။

"သားလည်းမူးနေပြီ"

"အင်းဘာလုပ်ကြရင်ကောင်းမလဲ"

"ကစားကြမယ်လေ"

"ဘယ်လိုကစားမလဲ"

ကျနော်ရီပြီးကြည့်နေသည်ကို

"လင်မယား လုပ်တမ်းလား"

ကျနော်အလိုက်သင့်ရီသည်။

"ဒီအရွယ်ကလင်မယားလုပ်တမ်းကစားလို့မကောင်းဘူး အိုနေပြီလေ"

"အန်တီညို မအိုပါဘူးအရင်တိုင်းပဲ"

စိတ်ချမ်းသာအောင်ပြောနေပြန်ပါ.ပြီ။

"တကယ်ပြောတာ"

"ကျနော်နဲ့တွဲလျောက်ရင်မောင်နှမလို့ပဲထင်ကြမှာ"

"ဟားဟားသိပ်မမြှောက်နဲ့မြောက်တက်နေပြီ"

အခြေအနေသည် စကားအရပဲဖြစ်နေသေးသည်။အန်တီညိုအဝတ်အစားဘယ်နှစ်စုံပါသလဲ။ဟိုးအတိတ်အပိုင်းအစကိုပြန်ဆွသည့်အနေဖြင့်

"ဒီတခါတော့ပါပါတယ်"ပြုံးရင်း

"နှစ်အိတ်တောင်..အဲ.မေ့တတ်လိုက်တာ တစ်အိတ်ကျန်ခဲ့ပြီ"

ခုံပေါ်တင်ထားတဲ့အိတ်ဆီသွားပြီးဖွင့်ကြည့်သည်။ခေါင်းကလေးကုတ်ခါကုတ်ခါ

"ဒါက လက်ဆောင်ပေးဖို့ ဝယ်လာတာတွေနဲ့ဆေးဗူးတွေ ပေးခဲ့ဖို့သတိမေ့နေတယ် ငါ့နှယ်"

လက်ကလေးထောက်ခါပြန်ထိုင်တော့တင်ပါးအိအိလေးကို ကြည့်မိအောင်ကြည့်လိုက်သေး။တွယ်ခြင်နေပြီလေ။

"အသက်ကြီးတော့မေ့ပြီခလေးရဲ့:"

ကျနော့်ပါးကိုဆွဲလိုက်သေး

"ခလေးမဟုတ်တော့ပါဘူးအဒေါ်ကြီးရဲ့"

စိတ်ပြောင်းအောင်ပြန်စလိုက်တယ်။

"သိပါ့ မိန်းမတောင်ရနေမှပဲ" 

ကျနော့်မျက်နှာကိုအကဲခတ်ရင်း

"ဟိုတုန်းကတည်းကမလွယ်ဘူးမလား  ခလေးခလေး လူကြီးခလေးမလား"

ကျနော်လည်းရှက်ရယ် ရီနေလိုက်တယ်။

"ရေချိုးမလားအန်တီညို အိမ်ကလူတွေ ထမိန်အင်္ကျီအပိုတွေ အခန်းဗီရိုထဲမှာရှိပါတယ် မပူပါနဲ့"

"အင်းပြီးမှပဲချိုးတော့မယ်လေ"

ကျနော်လည်းခေါင်းငြိမ့်လိုက်တယ် သူ့ပြီးမှက ဘာလဲ

"အဲကွန်းရမရသွားစစ်လိုက်အုံးမယ် လူသိပ်မနေတော့လေ "

အမှန်တော့ကျနော်ဖွင့်ကြီးပြီးသား။အသက်ကြီးတဲ့လူဆိုတော့ ပျိုးရတာစိတ်မရှည်လို့မရဘူး။အခန်းထဲဝင်ပြီး ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးကို ပြန်စီကြည့်နေတယ်။အပိုင်ပဲပေါ့။ဘယ်လိုစရပါ့။အန်တီညိုစိတ်ပါနေလားမပါလားစိတ်ပါတယ်တွက်ပြီး လုံးလိုက်လို့ မဟန်မှဖြင့်ကရှိသေး။ကြိုးစားတော့ကြည့်ရမှာပဲ။

"အန်တီညိုရေ အဲကွန်းကကောင်းတယ်။အခန်းထဲသွားလှဲနေပါလား "

"အင်း လှဲလို့မဖြစ်သေးဘူး.အိပ်ပျော်သွားရင်ဆေးမသောက်မိပဲနေလိမ့်မယ်"

ကျနော်ဆေးထည့်ထားတဲ့အိပ်သွားယူပြီး လာပါအန်တီညို ပင်ပန်းနေရောပေါ့ လက်ဆွဲထူလိုက်တော့ ဒူးကလေးကိုကိုင်ခါ ထတယ်။

"အထိုင်အထတွေမကောင်းဘူး ဝလာလို့လားမသိဘူး"

အန်တီညိုသိပ်မဝလာပါ။

"ဟုတ်လိမ့်မယ်အန်တီညိုအရင်ကထက်ဝလာတယ်"

ကုတင်မရှိတော့ မွေ့ယာအထူကြီးခင်းထားတဲ့အိပ်ယာပေါ့။အိပ်ယာဘေးအိတ်ကိုချပြီး

"ဖန်ခွက်နဲ့ရေသွားယူလိုက်အုံးမယ်"

အန်တီညိုအိပ်ယာပေါ်တင်ပါးချထိုင်ပြီး ကြမ်းခင်းပေါ်ခြေချိပ်ထိုင်နေတယ်။ဖန်ခွက်ကမ်းပေးရင်းအန်တီညိုဘေးထိုင်နေလိုက်တယ်။ဆေးထုပ်ဆွဲထုပ်ပြီး ဆေးကဒ် ၃ ကဒ်လောက်ထုတ်လိုက်တယ် အန်တီညိုဆေးသောက်ပုံက ဆေးကြောက်တတ်သူတွေအတိုင်းဆေးပါးစပ်ထဲထည့်ရေမော့ ဆေးကျအောင်ခေါင်းကိုမော့မော့ချ ရေပြန်သောက် မော့ချ ဆေးတွေအိတ်ထဲပြန်ထည့်ပြီးသည်အထိ ပြီးမှ

"အန်တီညိုဘာရောဂါရှိလို့လဲ"

"အမျိုးသမီးရောဂါပေါ့"

"ဟင်"

"ဖြစ်နေတာတော့မဟုတ်ဘူး။ကြိုတင်ကာကွယ်တာ သွေးဆုံးသားဆုံးကိုင်မှာစိုးတာရယ်။သားအိမ်ခေါင်းကင်ဆာဖြစ်မှာကြောက်တာရယ်ပေါ့"

"အားဆေးလည်းပါတယ်လေ:"

"သြော် "

"ဒီဆေးစသောက်တာတော့မကြာသေးဘူး"

"ဆေးမသောက်ခင်က ညဆိုဒူးတွေကိုက် ခါးတွေကိုက် အကြောတက်သလိုလို နေရထိုင်ရမကောင်းဘူး ..အခုတဖြည်းဖြည်းသက်သာလာတယ်"

"အခုရော ကိုက်ခဲသေးလား"

"ခရီးပန်းတာကြောင့်ဖြစ်မယ် နည်းနည်းတော့ဖြစ်တယ်"

"အဲ့လောက်ကတော့ ကျနော်ပိုင်ပါတယ်"

ပြောပြောဆိုဆို အန်တီညို နောက်ကျောဝင်ထိုင်ပြီး ဂုတ်ကြောကိုကိုင်လိုက်တယ်။

"ရပါတယ် သက်သာသွားမှာကို.."

မရဘူးနှိပ်ခြင်နေတာကိုး။ယုတ္တိရှိအောင်အန်တီညိုခြေဆင်းထားလိုက် အန်တီညိုခြေထောက်ဆင်းပြီး ခြေဖဝါးကိုလက်လှမ်းဆွဲသလိုအကြောတက်နေဟန်လုပ်နေတယ်။ဂုတ်သားတွေကို ဇိမ်ခံလို့ကောင်းအောင်ရွရွလေးနှိပ်ပေးတယ်။အန်တီညိုဇိမ်ယူနေတာသိတော့ အန်တီညို အိပ်ယာပေါ်မှာဝမ်းလျားမှောက်လိုက် ..ခါးကြောတွေလျော့ရအောင်

ခြေသလုံးမပေါ်အောင်တောင်ထမိန်ကိုဆွဲချနေသေး ။အကြောလျှော့နှိပ်တယ်ဆိုတာ မနာဘဲမရှိ။အခုကမနာအောင်ဖီးပေးနှိပ်တာမာဆတ်ပေါ့။ခေါင်းအုံးရင်ဘတ်အပ်ပြီးအန်တီညို ငြိမ့်နေတာပေါ့။တင်ပါးနှစ်လုံးကို အသာကိုင်လိုက်သေးနောက်မှတွေ့မယ်ပေါ့။ ပေါင်ရင်းကိုတံတောင်ကလေးနဲ့ဖိပေးတယ်။ပြီးတော့ခြေသလုံးဆင်းရမှာ

"အန်တီညို ပက်လက်ပြန်လှန်ပေး"

ခိုင်းသလိုဖြစ်လာပြီ။ခြေရင်းမှာထိုင်လိုက်တယ်။အောက်စလွတ်မှာစိုး၍ ထမိန်စကိုညှပ်လိုက်ပြီး အန်တီညိုခြေဆင်းလိုက်။ဒူးထောက်ထိုင်နေတဲ့ ကျနော့်ပေါင်ပေါ် ခြေဖဝါးနှစ်ဖက်ကျလာတော့ ကန်တော့နော် တဲ့။

ခြေချောင်းလေးတွေနှိပ်ခြေဖဝါးခြေခုံနှိပ်။ခြေတစ်ဖက်ကိုအပေါ်မြှောက် ခြေသလုံးကိုအောက်က နာနာလေးထုပေးလိုက်တယ်။အောက်စလွတ်နေတာမဖုံးတော့

"ရလားအန်တီညို နာရင်ပြောနော်"

"ရတယ် အင်း"

မိန်းမစိတ်မပါတဲ့နေ့ဆိုကျနော်နှိပ်ပေးမယ်ဆိုပြီးတော့မှ ဖီးလာအောင်လုပ် ဖီးလာနေပြီဆိုမှ ဆော်တာ။အခုလည်းအဲ့အကြံအတိုင်းအလုပ်ဖြစ်မဖြစ်တော့မသိသေးဘူးစောင့်ကြည့်ရအုံးမှာပေါ့။

ဒူးအထက်ပေါင်သားလေးတွေပေါ်နေတဲ့အပေါ် ထမိန်လှန်တင်လိုက်ခြင်ပေမဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြည်းညှင်းစွာဟရင်း....

"အန်တီညိုနည်းနည်းတော့နာမယ်နော်"

"အင်း:"

ဒူးနှစ်ဖက်ကို ပေါင်စပ်မှာပြိုင်တူအသာဖိရင်း ဒူးအပေါ်ထမိန်စကိုတင်ထားလိုက်တယ်။ဖိတယ်ဆိုရုံလေး

"နာလား "

"ဟင့်အင်း"

"အန်တီညိုလက်ပေး"

ဒူးနဲ့ပေါင်စပ်ကိုထောက်ထားရင်း အန်တီညိုလက်နှစ်ဖက်လုံးကိုတစ်ဖက်ဆီဆွဲယူခါတယ်။ပြီးတော့ထမိန်ကြားထဲဒူးခေါင်းထိုးထည့်ခါ လက်နှစ်ဖက်လွှတ်ပေးရင်း အန်တီညို့ပေါင်ကြားထဲဒူးထောက်ခါ နို့အုံအောက်နားလက်ဖဝါးဖြန့်ဖိထပ်ခါရင်ကြောလျှော့တာမှာ။တက်လုပ်နေတဲ့ပုံစံအတိုင်းသွားနေတာ။ရင်ကြောဖြေပြီးတပြိုင်နက်  ကျနော့ခြေကို အန်တီညို့ပေါင်အောက်ကနေ အန်တီညို့ဘက်ခြေဆင်းခါထိုင်ရင်း လှန်တင်ထားတဲ့ပေါင်စပ်ကနေစနှိပ်တော့တယ်။

မျက်လုံးမှိတ်ပြီးငြိမ်ခံနေတဲ့အန်တီညိုကတော့ ကြိုက်သည်မကြိုက်ဘူးငြင်းဆန်မှုမပြု တစ်ဖက်ခြင်းဆီပေါင်းရင်းအထိနှိပ်ပြီး ထမိန်ကိုလည်းစောက်ဖုတ်မပေါ့်တပေါ်ဆွဲတင်ထားနိုင်ပြီ။ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားအပူထုတ်ဟန်လက်မနှင့်ဖိစမ်းရင်း ဆီးခုန်မို့မို့ကို ဖိနှိပ်လိုက်နဲ့မာယာများနေရတယ်။

စောက်ဖုတ်ကြီးတဖြည်းဖြည်းပေါ်လာပြီး သဲသဲကွဲကွဲမြင်နေရပြီ။ပါးစပ်ထဲလက်ညိုးနဲ့လက်မထည့်တံတွေးစိုအောင်အမြန်လုပ်ရတယ်။စောက်ဖုတ်အကွဲလေးအတိုင်းထိကြည့်တော့မယ်။ချုပ်ကွက်လေ။တစ်ဖက်ကဆီးခုံဆီးစပ် အဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းတံတွေးစိုတဲ့လက်မနဲ့ ထိခါရွရွကလေးပတ်လိုက်တယ်။

အခြေအနေကောင်းတယ်။လက်မလက်ညိုးအဖုတ်အကွဲကြောင်းဘေးခွကာ အပေါ်အောက်ဖိဆွဲပေးတယ်။လက်တစ်ဖက်ကစောက်စိနားအထိဆင်းခါလာပြီ။လက်ညိုးတံတွေးစိုအောင်ထပ်လုပ်ပြီးအကွဲကြောင်းအတိုင်းအောက်ကနေထိုးဝင်ခါလက်တစ်ဆစ်လောက် အနေအထားနဲ့အပေါ်အောက်စုန်ဆန်တယ်။အစိကလေးကိုသာသာလေးထိထားရင်း မွှေနေတဲ့လက်ညိုးကို အဖုတ်နုတ်ခမ်းသားတွေကိုပတ်ချာလည်ပွတ်ခိုင်းလိုက်ပြီ။

အန်တီညိုလက်ကလေးနဲ့လှမ်းတားဟန်ပြုတယ်။အစိကလေးကိုပွတ်ပေးရင်း ယန္တရားကိုခပ်မြန်မြန်လည်ပတ်စေလိုက်တော့တယ်။တားတော့တားနေတာပဲ။ကျနော်ခြေဆင်းထားတာကိုဆွဲထုတ်ခါ လက်ရဲ့တာဝန်ဝတ္တရားနေရာမှာ ပါးစပ်ကိုဂျူတီထမ်းခိုင်းတော့မယ်လေ။

ဝန်ထမ်းတွေစက်လည်ပတ်တာကိုမရပ်ဘဲ ဂျူတီချိန်းသလိုပေါ့။လက်ညိုးနဲ့ပွတ်နေတဲ့နေရာလျှာကအမြန်ဝင်လိုက်တယ်။အစိကိုပွတ်နေတဲ့လက်ကိုအလွှတ်လျှာကတက်သွားပြီးခွေကာပတ်ယက်လိုက်တယ်။အန်တီညိုအတော်နဲ့မသိလိုက် အရမ်းကောင်းလာနေပြီး နှိပ်ပေးမယ်ဆိုခါထမိန်လှန်အဖုတ်ကိုကလိနေပါလားဆိုတဲ့ အဆက်အစပ်ကိုသတိလည်လာခိုက်..

"ဟင်..သားကိုဇော်ဘာလုပ်..ညစ်ပတ်နေတာကြီးကို"

ပေါင်နှစ်ဖက်ဖိဖြဲထားပြီးအဖုတ်ကိုပလပ်ပလပ်ယက်နေတဲ့ကျနော့်နဖူးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့တွန်းတယ်။

"ရေမဆေးရသေးဘူးလို့ ကိုဇော် "

အစိကိုဖိယက်တော့ တွန်းထားတဲ့လက်ကလေးက တင်ထားတဲ့လက်ကလေးဖြစ်သွားတယ်။အစအဆုံးပြန်ယက်ရတယ်တရားဝင်အသိအမှတ်ပြုပြီဆိုတော့ အရင်ခလေးဘဝကလိုမဟုတ်တော့ဘူးလေ။လိင်ကျမ်းကိုအတော်အသင့်တတ်မြောက်ပြီးလို့ ခလေးတစ်ယောက်အဖေဘွဲ့တောင်ရပြီးပြီ။

အရည်အချင်းကသူမကိုကာမဘုံဆောင်နန်းက နုပျိုခြင်းမှော်ရုံတောသို့ခေါ်ဆောင်ပေးနိုင်လိမ့်မည်ဆိုတာတဏှာတံခါးကိုပိုင်ရှင်တောင်မသိလိုက်ဘဲဖွင့်နိုင်သောသက်သေ အိမ်ရှင်ကမောင်းထုတ်ရမည်လားကြည့်တော့နတ်သုဒါဓာစားဖွယ်တွေ ရတနာစိန်ကျောက်တွေနဲ့ ပြီးတော့ ဝရဇိမ်လက်နက်ပါလာသလား ပါလာရင် ဘယ်လိုစွမ်းသလဲသိခြင်နေတာလည်းပါတော့..

ကျေကျေနပ်နပ်လက်ခံထားသည့်အခြေအနေ ဝရဇိန်လက်နက်ကြီးသလားသေးသလားက အဖုတ်ယက်နေတာကြည်ဖြူ အရမ်းကောင်းအရမ်းကြိုက်ခါနေသည့်အန်တီညို့ အင်္ကျီကြယ်သီးနှိပ်စေ့ကလေးတွေကိုဖြုတ်တော့..

အပေါ်ကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ပေးရှာသည်။ဗိုက်သားဖောင်းဖောင်းကလေးကိုပွတ်ခါပွတ်ခါ နို့အုံ့ပေါ်မှာ ဘလာစီယာကဖုံးအုပ်ကာထားတော့ စောက်စိကိုလျှာနဲ့ထိုးဖိခါ ချော်ချော်ထိုးတော့ နို့အုံကိုတိုက်ရိုက်ကိုင်ရန်အောက်ခြေတံခါးကနေပတ်သွားနေသည့် ကြောင်ကလေးလို မဖွင့်ရင်အစေ့ကို ပြသာနာရှာမည်မို့အန်တီညိုကျောကချိပ်ကိုဖြုတ်ပြီးလှန်ပေးလိုက်တော့..

နို့အုံလေးကကိုင်လို့ကောင်းသဗျာ ။နို့သီးခေါင်းလေးတွေကအရင့်အရင်ထက်တောင် ပိုချစ်စဖွယ်ဖြစ်နေရှာတယ်။စောက်ဖုတ်ယက်ယာကအပေါ်တက်ခါနို့စို့လိုက်တယ်။အန်တီညိုခေါင်းကလေးမော့ခါ လူကြီးအိန္ဒြေနဲ့ ဖီးယူနေတယ်။

ပုဆိုးကြားက ဝရဇိန်လက်နက်က အန်တီညို့အဖုတ်နဲ့ ခလုတ်တိုက်အောင်နို့စို့ခြင်းထဲထည့်ပေးတယ်။အန်တီညို့လက်ကလေးကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး ကျနော့်လီးနဲ့လက်ဆွဲနုတ်ဆက်စေတယ်။အန်တီညိုကိုင်ဆွပေးတယ်။ဝရဇိန်လက်နက်ကြီးမားကြောင်းသိရတော့ အသက်ရှူသံတွေပြင်းလာမြန်လာတာကြားနေရတယ်။

နို့စို့ရင်းအစွမ်းကုန်ထောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးကို အန်တီညိုကိုင်လျက်ကအဖုတ်ထဲထည့်ပေးဖို့ အန်တီညို့လက်ကို အသိပေးလိုက်တယ်။ကျနော်ဒူးထောက်လိုက်ပြီ။

အန်တီညိုအဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲကျနော့်လီးဒစ်ကို အပေါက်ကိုင်စမ်းနေရင်း အဖုတ်ဝကိုတွေ့တော့ပါးစပ်ကလေးဟခါ ငြိမ်သွားတယ်။ကျနော့်အလှည့် လီးဒစ်ဖူးကြီးကိုမုဆိုးမအဖုတ်ထဲဝင်ခိုင်းတော့မယ်ဆိုတော့ စွင့်ကားတက်လာတယ်။ထိုးထည့်ပြီ။

:"အ အ အ"

ရင်ခုန်ဖွယ်ခရီးစဉ်ကြီးအတိုင်းကျနော့်လီးဟာ အဖုတ်တွင်းကြီးထဲဆင်းသွားရှာသည်မှာ ကျနော့်ကိုယ်ကလည်းအန်တီညို့ပုခုံးထက်မှာတံတောင်ကွေးထောက်ခါ လက်တစ်ဖက်နဲ့နဖူးလေးကိုပွတ်သက်ပေးသည်မှာ ခရီးစဉ်အဆုံးရောက်သွားပါပြီစိတ်မပူနှင့်ဟု ဖျောင်းဖျအားပေးနေသည့်သဘောမဟုတ်ပါလား။

အားလုံးအိုကေသွားပြီ။အန်တီညိုမျက်နှာကလေးကိုကျနော်နှင့်ဆိုင်စေတယ်။မျက်လုံးခလေးဖွင့်ခါ ကျနော်နဲ့အကြည့်ခြင်းဆုံကြပေါ့။နုတ်ခမ်းကလေးကိုညင်သာစွာစုပ်နမ်းရင်း အောက်ကလှုပ်ရှားပေးတယ်။နုတ်ခမ်းလေးစုပ်ရင်းလိုးရသည်မှာရို့မန့်ဆန်လွန်းလှသည်မဟုတ်လား။အန်တီညိုပြုံးပြတယ်

"ကိုဇော် အဘွားကြီးက ကောင်းလို့လား"

"အပျိုမထက်တောင်ကောင်းသေးတယ်"

"တကယ်ပြောတာပါ ညာပြောရင်ကားတိုက်ရပါစေ"

"အို...အဲ့လို.."

ကျနော့်နုတ်ခမ်းပေါ်လက်ကလေးနဲ့လှမ်းတားတယ်။

"ကြိမ်စရာမလိုပါဘူးကွယ်"

"အန်တီညို "

"မ လို့ခေါ်ခြင်တယ် ရလား"

:"အင်း "

"မ"

လိုးပေးနေရင်းနဖူးစလေးတွေယုယစွာပွတ်ရင်း

."အင်း"

"မ ရောကောင်းလား"

"အင်း...ကောင်းတယ်"

"မ ချစ်တယ်"

"တကယ်လား"

ပြုံးရင်း

"တကယ်ပါ""

"သူ့မှာမိန်းမကြီးနဲ့ကို"

"အဲ့တော့ မချစ်ရဘူးလား"

"ဟင့်အင်း မချစ်ရဘူး"

"မ ကရောကျနော့်ကိုမချစ်ဘူးလား"

"မချစ်ဘဲဒီအဆင့်ထိခွင့်ပြုပါ့မလား"

:"အာ့ဆို ကျနော်က ဘာလို့မချစ်ရတာလဲ"

"ချစ်တော့ချစ်အမေလို အမလို"

"ဒါကျတော့လုပ်ခွင့်ပေးပြီး"

"မရဘူးကွာ မယားငယ်မလေး မညိုရယ်..မိန်းမရယ်ချစ်တယ်ကွာ:"

"အို....ဘာတွေပြောမှန်းမသိဘူး ကိုဇော်ရယ်:"

"မောင်လို့ခေါ်စမ်းပါ မမညိုရယ်"

"မခေါ်ရဲသေးဘူးကွယ် ပါးစပ်မရဲဘူး"

"ဘာလို့လဲ"

"တူလို သားလိုနေပြီးမှ ခုလိုပြောင်းသွားတော့လေ"

ကျနော့်လီးကိုအဖုတ်ကြွက်သားမျှင်တွေညှစ်ပေးတယ်။

"မောင်တကယ်ပြောတာပါ မညိုရယ်"

နုတ်ခမ်းစုပ်လိုက်ရင်း..အန်တီညို ကျနော့်မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်တော့ လေးနက်မှုအပြည့် လီးကိုအဖုတ်ထဲစိမ်ထားလိုက်တယ်။ကျနော့်ကိုမျက်လုံးခြင်းဆုံအောင်စေ့စေ့ကြည့်တယ်။

"မောင်...တကယ်ချစ်တယ်ဆိုတာသေချာလား"

"သေချာတယ် "

"ငါ့ကို ကျမကို ယူစရာမလိုပါဘူး "

ပြောရင်းရှိုက်သံတွေနဲ့ငိုတော့မယ်။မျက်နှာကိုဖမ်းချုပ်ခါ

"ပြောကွာ ဘာလဲ ဘာလဲ"

ကျနော့်အသံကျယ်သွားတယ်

"တခါတည်းနဲ့ပြီးသွားမဲ့ဟာကို စိတ်တွေထည့်မထားခြင်ဘူး:"

အန်တီညိုပုခုံးကလေးကိုကိုင်ထားရင်း ဆွံ့အနေတယ်။သူဘာပြောတာလဲစဉ်းစားနေမိတယ်။ကျနော်နုတ်ခမ်းကလေးကိုစုပ်နမ်းတော့လွှဲဖယ်သွားတယ်။ကျနော်အတော်ပိန်းတယ်။

"ဘာပြောခြင်တာလဲ"

ဒဲ့မေးမိတယ်

"ဒါပြီးလို့ ပြန်ရင်အရင်လိုပြန်မဆုံတော့ဘူးမလား"

ကျနော့်အတွေး ယန္တရားတွေမြန်ဆန်လာတယ်။အရင်ကကျနော့်အသုံးမကျသရဲဘောကြောင်မှုတွေကအစဆက်စပ်စဉ်းစားမိလာတယ်။

"မညို အဘွားကြီးဖြစ်ပြီး လုပ်မရတော့လဲ ။မောင်စောင့်ရှောက်ဖေးကူမယ်။ မအိုခင်အထိတော့ မောင်လုပ်ခြင်တယ်"

အန်တီညိုကျနော့်နုတ်ခမ်းကိုစုပ်တယ်

"မောင်..."

"ချစ်တယ်:"

နားလည်သွားကြပြီ။အန်တီညိုအဖုတ်ထဲက အရည်တွေစိမ့်ကျလာတယ်။

"လိုးခြင်နေပြီကွာ"

"လိုးပေါ့"

"မောင်အရမ်းမလုပ်နဲ့အုံး မ မခံနိုင်သေးဘူး။မောင့်ဟာကြီးကို"

"အင်းပါ"

လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့ပြီးသွားကြတယ်။မင်းမင်းမဂ်လာဆောင်ပြီးတဲ့အထိ ၄ ရက် ၄ ည ၄ ခါနဲ့ကျေနပ်ကြတယ်။အိမ်ပြန်တော့ အန်တီညို ညီမမိသားစုနဲ့ခွဲနေဖို့ဆုံးဖြတ်တယ်။အမျိုးထဲက ဆယ်တန်းခလေးမလေးနဲ့အတူနေဖို့စီစဉ်ပြီး ကျနော်နဲ့အတူနေရချိန်တွေအတွက် လက်တွေ့လုပ်တယ်။လေးနက်တဲ့အန်တီညို့အချစ်အတွက်ကျနော်ပေးဆပ်ရတယ်။အိမ်ကမိန်းမတောင် တလမှတခါလုပ်ဖြစ်တော့တယ်။

ဗိုက်ကြီးသလိုဖြစ်သွားသေးတယ်။အချိန်မှီတားဆီးနိုင်ခဲ့တယ်။ကျနော်နဲ့အန်တီညို အဆုံးတိုင်ချည်နှောင်နိုင်ခဲ့တယ်ဆို မိတ်ဆွေကျေနပ်ပါတော့ ။

ပြီးပါပြီ