Monday, April 29, 2019

ကျွန်တော်ဟာလူဆိုး မောင်သာဒိုး အပိုင်း ( ၂ )

ကျွန်တော်ဟာလူဆိုး မောင်သာဒိုး အပိုင်း ( ၂ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်

လူလူ ရေးသည်။

ဘေးတိုက် တစောင်း ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော်နေသော ကြည်ပြာသည် သူမ တင်ပါးကြီးတွေ ကြားက အထိအတွေ့ကြောင့် ဖျတ်ကနဲ နိုးလာရ သည် ..။ သာဒိုး သည် သူမ ကို အနောက်ဘက်ကနေ ဖက်ထား သည် ..။ အို . . .သာဒိုး ရဲ့ အတန်မာမာကြီး က သူမ တင်စိုင်ကားကား ကြား က အင်္ဂါစပ် အမြောင်းကို ထိကပ်နေ သည် ..။ ထမိန် ကြားက ခံနေပေမဲ့ အတန်ချောင်းကြီး ကထိထိမိမိကြီး ..ထိုးထောက်ထားနေ သည် ..။ 

သာဒိုး လက်တွေ က ကြည်ပြာ့ ရင်စိုင်တွေ ကို ဆုတ်ကိုင်ထားနေ သည် ..။ကြည်ပြာ လက်နောက်ပြန် နဲ့ သူမ တင်ပါးတွေ နဲ့ သာဒိုး အတန်ကြီး ထိကပ်နေတဲ့ နေရာကို စမ်းကြည့်လိုက် သည် ..။ အို..သာဒိုး ..ပုဆိုး က ရင်ဘတ်နေရာ အထိ လန်တက်နေပြီး ..သူ့အတန်ကြီး ကို ကြည်ပြာ စမ်းမိသွား သည် ..။ ဒီအချိန်မှာ သာဒိုး ရဲ့ သူမ ရင်စိုင်တွေကို ဆုတ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေ က လှုပ်ရှား လာ သည် ..။ ဖွဖွလေး ကိုင်နေ သည် ..။

ဟင်..သူ..သူ..သူ........နိုးနေတာဘဲ.........။

“မောင်လေး ..”

“ အင်..မမ ....”

“ ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ ..”

“ မမကို ကျနော် ချစ်တယ် ...”

“ ဒီလို မလုပ်ကောင်းဘူးလေ..”

“ ကျနော် နဲ့မမ တကယ် သွေးမတော်ဘူး ..ကျနော် သိပြီးပြီ ...”

“ဟင် ...”

“ ဟုတ်တယ် ..ကျနော် မမ ကို ချစ်တယ် ဗျာ ...”

သာဒိုး လက်ချောင်းတွေ က ကြည်ပြာ့ ရင်သားစိုင် ထိပ်ဖူးလေး ကို ချေနယ်ပေးနေ သည် ..။ တင်သားတွေကြား က လိင်တန်ကြီး က လဲ မသိမသာ ထိုးညှောင့်နေ သည် ..။

အတွေ့အထိ က မိန်းမူးစေ သည် ..။ ကြည်ပြာ သာဒိုး ရဲ့ အကိုင်အတွယ် နဲ့ အထိအတွေ့တွေ ကို သာယာ နေမိသည် ..။

“ မကောင်းဘူး ထင်တာဘဲ ..မမ ....မမ..သွားတော့မယ် ....”

“ ဒီလို တော့ မလုပ်နဲ့လေ..မရတော့ဘူး...မမ ရယ်..မမ ကို ကျနော် ချစ်တယ်ဗျာ.....မမ ပြန်ချစ်တယ် မှုတ်လားဟင် ....”

သာဒိုး လက်တွေ က ရင်သားအိအိဖြိုးဖြိုးတွေကို ဆုတ်နယ် နေ သည် ..။

“ မောင်လေး ..တော်တော့ကွာ....”

“ဟင့်အင်း..တော်ဘူး..မမကို ချစ်ပစ်မယ် ..”

သူပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် ကြည်ပြာ ကြက်သီးတွေ ဖြန်းကနဲ ထသွားရ သည် ..။ကြည်ပြာ့ ထမိန်လေး က ပေါင်လည်ထိ လိပ်တက်နေတာ..အခု သာဒိုး က လှန်တင်နေ သည် ..။ ကြည်ပြာလဲ အိမ်မှာ နေရင်းဆိုရင်..ဘာမှ ခံ ဝတ်လေ့ မရှိဘူး ..။ ကြည်ပြာ့ တင်ပါးကြီးတွေကို သူ ကိုင်နေပြီ ..။

“သာဒိုး ...တော်ပြီကွာ..မမ သွားတော့မယ်....”

“ မမဘဲ ကျနော့်ကုတင်မှာ လာအိပ်နေပြီး ခုမှ သွားလို့ မရတော့ဘူး..ရော့..ကိုင်..ဒါ ကို ကိုင် ..”

သာဒိုး က သူ့ လိင်တန် ကို ကြည်ပြာ့လက် ကိုဆွဲပြီး ကိုင်ဆုတ်ခိုင်းနေ သည် ..။

အို..နွေးနွေးကြီး ...အကြီးကြီးဘဲ....တုတ်လိုက်တာ ......။

ကြည်ပြာ လဲ ဟိုးတုံးထဲက ဒီသာဒိုးရဲ့ လိင်တန်ကြီး ကို ကိုင်ချင် ထိချင်ခဲ့တာ ဆိုတော့ ..အခုလို သာဒိုး က အတင်းကိုင်ခိုင်းလိုက်တော့ ..စိတ်ထဲမှာ ကျိတ်ပြီး သဘောကျသွားရပြီး ပွတ်သပ် ဆုတ်နယ်နေ သည် ..။ ဒီအချိန်မှာ သာဒိုး သည် ကြည်ပြာ့ ဘလောက်စ်အကျ ႌ ပါးပါးလေး ရဲ့ နှိပ်ကြယ်သီးတွေ ကို တဖြောက်ဖြောက် နဲ့ ဆွဲဖြုတ်ပစ်နေ ပြီး ..ကြည်ပြာ့ ရင်သားတွေကို နမ်းရှုံ့နေပြီ ...။

သာဒိုး သည် ကြည်ပြာ့ပေါင်တွေကို သူ့ဒူးတွေ နဲ့ ဘေးတဖက်တချက်ကို တွန်းခွဲလိုက်ပြီး ပေါင်တွေကြားမှာ နေရာဝင်ယူ လိုက် သည် ..။ ကြည်ပြာ လဲ ခံချင်စိတ်တွေ များပြားပြီး ဖေါင်တိန်ချောင်း တုတ်တုတ်ကြီး ထိုးကလိလိုက် ..လက်ညှိုး နဲ့ ထိုးကလိလိုက် နဲ့ အာသာဖြေ နေရပြီး ယောင်္ကျားတယောက် ရဲ့ လိင်တန် အစစ် နဲ့ ကြုံဘူးချင်နေမိခဲ့တာ ကြာလှပြီ ..။ တကယ်တမ်း ကြုံလာရတော့လဲ ကြောက်စိတ် က ..ပေါ်လာ သည် ...။ “ သာဒိုး ..ဟာကြီး က တုတ်လွန်းတော့ ငါ့ ပိပိလေးများ ကွဲပြဲသွားမလား..အရမ်းများ နာမလား ...” လို့ တွေးကြောက်တာ ...။

သာဒိုး က ကြည်ပြာ့ ရင်သားထိပ်ဖူးတွေကို တလှဲ့စီ..ဘယ်ညာပြောင်း ကာ စို့နေရင်း..သူ့ လိင်တန် ကို ကြည်ပြာ့ အင်္ဂါစပ်ကြီး မှာ တေ့လိုက် သည် ..။သာဒိုး လဲ မေဘယ်လ်..အမာနီ တို့ နဲ့ အတွေ့အကြုံ က များပြီ ဆိုတော့ မြန်ဆန်နေ သည် ..။ မမကြည်ပြာ ကို ကြည့်ကြည့်ပြီး သူ ထန်နေတာ ကြာပြီ . .။ စိုစိစိ ဖြစ်နေတဲ့ မမကြည်ပြာ့ အဖုတ် ထဲ ဖိသွင်းကြည့်လိုက် သည် ..။

“အင်..မောင်လေး .. . .”

လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီး တင်းကနဲ တစ်နေ သည် ..။ ကြည်ပြာ့ အဖုတ်သည် ကာမစိတ်တွေ ထကြွနေမှုကြောင့် အရေတွေ စိုစိုရွှဲနေသည့်တိုင် ..လိင်တန်ကြီး မဝင်ဘဲ တင်းကျပ်စွာ တစ်နေသည် ..။ သာဒိုး လဲ သူ့ လက်ဖဝါးထဲကို တံတွေးတွေ ထွေးထည့်ပြီး ..သူ့လိင်တန်ထိပ် ကို လူးသုတ်လိုက် သည် ..။ ဒီတခါ ထပ်သွင်းတော့ တင်းကျပ်လွန်းပေမဲ့...နဲနဲ ဝင်သွား သည် ..။

ကြည်ပြာလဲ ခံကလဲ ခံချင် ..နာမှာ လဲ ကြောက်နေ သည် ..။ လိင်တန်ကြီး သူမ ပိပိထဲ အထိုးခံရတာတော့ အရမ်း ကျေနပ်နေ သည် ..။ သဘာဝစိတ်တွေ က တအား ကြွခဲ့ရပြီး ခံချင်စိတ်တွေ ကြောင့် အိပ်လို့ မရတဲ့ ညပေါင်းတွေ များခဲ့ပြီ မဟုတ်လား ...။

သာဒိုး က ကြည်ပြာ့ ရင်သားတွေ ကို ဆုတ်နယ်ဖျစ်ညှစ်..လျာထိပ် နဲ့ ကလိ ..ပါးစပ်နဲ့ စို့ပေး..အမျိုးမျိုး လုပ်နေပြီး ကြည်ပြာ့စိတ်တွေကို ပိုပို ထလာစေ သည် . ..။

အောက်ဘက် က လိင်တန် ရဲ့ အပိုင်းကိုလဲ တချိန်ထဲမှာ..တိုးလိုက် ဆုတ်လိုက်..ကစားကာ ထိုးထည့်နေ သည် ..။ ကြည်ပြာ့ အဖုတ်ကလဲ အရေတွေ ပိုပို စိမ့်ထွက်လာ သည် ..။ လိင်တန်ကလဲ ..တထစ်ချင်း ..တဆင့်ချင်း..ဝင်နိုင်လာ သည် ..။ နူးညံ့လွန်းတဲ့ ..ကြည်ပြာ့ ပိပိ အတွင်းသားတွေ နဲ့ ကျပ်နေတဲ့ အရသာထူးက သူ့ကို ဖိဖိပြီး ထိုးသွင်းစေ သည် ..။

တချက် မမကြည်ပြာ ရဲ့ ညည်းသံက ကျယ်သွားလို့ သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ မမကြည်ပြာ့ ပါးစပ် ကို လှမ်း ပိတ် သည် ...။

လိင်တန်ကြီး က..တင်းကျပ်စွာ တစ်လစ်ကြီး ဝင်နေပြီ ..။ အတိုးအဆုတ်လေးပေါင်းများစွာ နဲ့ သာဒိုး ..ကြိုးစားပြီး ..ကျင့်ပေးရင်း ..တိုးတက်မှုတွေ ရရှိလာ သည် ..။ကြည်ပြာ လဲ သာဒိုး..ခေါ်ဆောင်ရာ နောက်ကို သာဒိုး ခါးကို တအားဖက်ရင်း..ပေါင်တွေကို ကားပေးရင်း..လိုက်ပါနေ သည် ..။

သာဒိုး လဲ ..ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်းအထုတ် နဲ့ ထိုးပေးနေ သည် ..။ အဆင်ပြေလာတာနဲ့ အမျှ သူ့အထိုးအသွင်း တွေ က ဆောင့်ထည့်တဲ့ အဆင့်ကို ရောက်လာရ သည် ..။ ဆောင့်တာတွေ လဲ တဖြေးဖြေး နဲ့ မြန်လာ သည် ...။ ကြည်ပြာ လဲ တအင့်အင့် နဲ့ အရသာထူးလာပြီး..သာဒိုး ဆောင့်တာတွေ ကို ..သဘောကျလာ သည် ..။ နာကျင်တယ်လို့ လဲ မထင်တော့..။ ထပ်ထပ်ပြီး လိုလားတဲ့ စိတ်ကြောင့် ..အရှိန်မြန်လာတာကို ပိုပို သဘောကျလာမိ သည် ..။

ကောင်းသထက် ကောင်းလာ သည် ..။ သာဒိုးအဖို့မှာ လဲ ကြည်ပြာ ရဲ့ ကျပ်လှတဲ့ အဖုတ် ကြောင့်ဆက်ပြီး ထိန်းမထားနိုင်တော့..။ ကြည်ပြာ ..တကိုယ်လုံး ကျင်တက်ပြီး..တဆတ်ဆတ်ခါ အောင် ကောင်းသွားချိန်မှာ သာဒိုး လဲ ဆက်တိုက် ဆောင့်ထည့်ရင်း..သုတ်ရေတွေ တစစ်စစ် ပန်းထုတ်မိလိုက်လေ သည် ..။

“အို..ကောင်းတယ်..အရမ်း..အရမ်း .. ..”

ကြည်ပြာ လဲ အရသာထူး ကို ခံစားပြီးပြီး ခြင်း..သာဒိုး ကို တိုးတိုးလေး မေးလိုက်တာ က..” မောင်လေး..မမ ဘိုက်ကြီးသွားမလားဟင်...” တဲ့ ..။

သာဒိုး ပန်းထည့်ထားတဲ့ သုတ်ရေတွေ ကြည်ပြာ့အထဲ က စီးကျလာလို့ ကြည်ပြာ ရေချိုးခန်းကို ပြေးပြီး ဆေးကြော ရ သည် ..။သာဒိုး ကို...“ မမသွားတော့မယ် ..” နုတ်ဆက်ပြီး သူမ အခန်းကို ပြန် သည် ..။

သာဒိုး လဲ မထင်မှတ်ဘဲ မမကြည်ပြာ နဲ့ အချစ်လွန်လိုက်ရတာ အိပ်မက်လိုဘဲ ဖြစ်နေ သည် ..။မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွား သည် ..။ “ ကိုကိုလေး...ကိုကိုလေး ...” သူ့ လက်မောင်း ကို လှုပ်ပြီး နှိုးနေတဲ့ အသံလေးကြောင့် အိပ်မောကျနေရာ က နိုးလာ သည် . .။ မူလေး သည် ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်ကာ သူကို လာနှိုးနေ သည် ..။ မူလေး ဆီက သနပ်ခါး အနံ့လေး ရလိုက် သည် ..။ အရင်တခါကလိုဘဲ မူလေး လက်ကို ဆွဲကာ သူ့ လိင်တန်အပေါ် တင်ပေးလိုက် သည် ..။

သူ့ပုဆိုးကတော့ ထုံးစံအတိုင်း . .လည်ပင်းတက်ချိတ် နေတယ်လေ ..။ မူလေး က ဒီတခါတော့ ရှက်တဲ့ ပုံ မရှိတော့ဘူး..။ လိင်တန် ကို ဆုတ်နယ်ပွတ်သပ်နေ သည် ..။သူ့ လိင်တန် သည် မူလေး လဲ ကိုင်ဆုတ်လိုက်ရော..ဒုန်းကနဲ မတ်မတ်ထောင်ကာ ထွားကြိုင်းလာတော့တာဘဲ ..။

သူ မူလေး ကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင် သည် ..။မူလေး ထမိန် က ကျွတ်ခါနီးပြေလျော့နေ သည် ..။ နွမ်းပါး စုတ်ပြတ်သော အိမ်နေရင်း ဝတ်တဲ့ထမိန်လေး ကို သူ ချွတ်ပစ်လိုက် သည် ..။သူကလက်ဖဝါးတဖက် က မူလေး ပေါင်ဂွဆုံကို ဖမ်းစမ်းလိုက်တော့ ..အရေတွေ ရွှဲနေတာ စမ်းမိလိုက် သည် ..။ အချိန်ဆိုင်းမနေတော့ ..။

မူလေး ကို ပက်လက် အိပ်စေကာ ပေါင်တွေ ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး သူ့ လိင်တန် ကို မူလေး အဖုတ်နေရာကို မှန်းပြီး ထိုးထည့် သည် ..။ စိုနေတဲ့ အင်္ဂါစပ်နှုတ်ခမ်းသားတွေထဲ..လိင်တန် ထိပ်ဖူးကြီး တိုးဝင် သွား သည် ..။

“ အို....အင် .....ကိုကိုလေး . . .”

မူလေး က သူ့ လည်ပင်းကို ဖမ်းဆွဲကာ ဖက် သည် ..။ လိင်တန် က စီးကနဲ မူလေးဟာထဲ..ထပ်တိုးဝင် သည် ..။ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာ ဘဲ လို့ သိလိုက် ခံစားလိုက်မိ သည် ..။လိင်တန် တဝက်ခန့် ဝင်အပြီး သူ ပြန်ဆွဲနုတ် သည် ..။ ထိပ်ဖူး အရစ်လောက်မှာ တခါပြန်ထိုးသွင်း သည် ..။ မူလေး...အို...အို...ဆိုပြီး ဖင်တွေ ကော့သွားသလို သူမ ပေါင်တွေကို ကားခြေထောက်တွေကို ထောင်မြှောက် သည် ..။ သူ့လိင်တန် က မူလေး အဖုတ်ထဲ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ကြီး ဖြစ်နေ သည် ..။ ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်း ..လုပ်တိုင်း..သူကောင်းကိုယ်ကောင်း ဖြစ်နေ သည် ..။ ကောင်းတော့ ထပ်လုပ် ..လုပ်ပြီးရင်း လုပ်ချင်ရင်း..လုပ်တော့လဲ ပိုမြန်လာ သည် ..။

“ကိုကိုလေး ရယ်..ကြီးလိုက်တာ..အမလေး ..တချက်ထိုးတိုင်း..မူလေး အတွင်းသားတွေကို ပွတ်ဆွဲသွားလိုက်တာ ..မူလေးဖြင့် ဆတ်ဆတ်ခါနေရတယ် ...”

မူလေး က တတွတ်တွတ် နဲက သူ့ကို ပြောနေ သည် ..။ သူထင်တာတော့ မူလေး သည် အရင်က အတွေ့အကြုံ ရှိပုံရ သည် ..။

နာကျင်ပုံလဲ မပေါ်..ခံနိုင်တဲ့ ပုံဘဲမို့ သာဒိုး..ကြမ်းပြီ ..။ ညဦးပိုင်း က ကြည်ပြာ့ကို လုပ်ခဲ့လို့ သူ့လိင်တန် ထိပ် ကျိန်းစပ် နာကျင်နေပေမဲ့ ..မူလေးလို ဖြူဖွေး ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ဆော်လေး ကို လုပ်ရတာမို့ ..တအား ..လုပ်ပါတော့ သည် ..။

“အို...အ.......အ.......ကိုကိုလေး...ဖြေးဖြေး . . . ..”

သူကလိင်တန် နဲ့ မူလေး အင်္ဂါစပ် အဝင်အထွက် ပွတ်တိုက်သံတွေ ..ဘွတ်..ဘတ် နဲ့ မြည်လာ သည် ..။တော်ပါသေးရဲ့ ..။ သူ့အခန်း က တခြား အိမ်သားတွေ နဲ့ ဝေးလို့ ..။မူလေး သည် ရင်သားစိုင်တွေက ကြည်ပြာ..မေဘယ်လ်..အမာနီ တို့လောက် မကြီးပေမဲ့ တင်းမာ..လှ သည် ..။ ရင်သားထိပ်ဖူးလေးတွေကို သူ တဖက်ပြီးတဖက် စို့ သည် ..။

စို့နေတုံး ..ဆက်တိုက်ဘဲ ထိုးညှောင့်ပေးနေ သည် ..။မူလေး အောက်ကနေ ပြန်ကော့ပင့်ပေးလိုက် ...တင်ပါးတွေကို ပတ်ခြာလည်မွှေ့ပေးလိုက် နဲ့ ..သူ ဆောင့်တာနဲ့ ဆုံသွားရင်..တော့်တော့် ကို ထိမိလှ သည် ..။

“ကောင်းလား..မူလေး ....”

“ အင်း...အင်း.....”

“ ဘာ အင်း...အင်း..လဲ...”

“ အရမ်းအရမ်း..ကောင်းတယ် ....အို..အို..ကိုကိုလေး...ဆောင့်..တအားဆောင့်...မူလေး...မူလေး........ပြီးတော့မယ်....ဟာ...အို.............အီး......ဟင့်ဟင့်...ပြီး.....ပြီးပြီ..”

မူလေး ခေါင်းအုံးကို ဆွဲညှစ်ကာ တုန်တက်ရင်း..လမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းသွား သည် ....။သာဒိုး လဲ မရပ်မနား ဆက်ဆောင့်ထည့်ရင်း ..လိင်တန် ကို မူလေး အဖုတ်ထဲက ဖျတ်ကနဲ ဆွဲထုတ် ပြီး မူလေး ဘိုက်သားရှပ်ရှပ်လေး ပေါ်မှာ သုတ်တွေ ဖျန်းကနဲ...ဖျန်းကနဲ..ပန်းထုတ်လိုက်လေ သည် .....။

“ အား....အား.................ကောင်းလိုက်တာ မူလေး ရယ် ..................”

“ ကိုကိုလေး..မူလေး..သွားတော့မယ် ..နောက်မှ တွေ့မယ် ...”

မူလေး ဘိုက်ပေါ်က အရေတွေကို ထမိန် နဲ့ သုတ်..ထမိန်ပြန်ဝတ်ပြီး ..သာဒိုး အခန်းက ထွက်သွား ပြီးနောက်..သာဒိုးလဲ သွားတိုက်..မျက်နှာသစ်ပြီး ထုံးစံအတိုင်း ညေပးဖို့ အိမ်ပေါ်က ဆင်းလာတော့ ..အောက်ထပ်မှာ သူ့ကို ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ စောင့်နေတဲ့..မမကြည်ပြာ့ကို တွေ့လိုက် သည် ..။အင်း..တော်ပါသေးရဲ့ ..အခန်းထဲ လာမနှိုးလို့ ..။

မမကြည်ပြာ ..ထုံးစံအတိုင်း..တီရှပ် အဖြူရောင် နဲ့ အသားကပ်ဘောင်ဘီ အနက်လေး ဝတ်ထား သည် ..။

“ မမ သိပ်လှတာဘဲ ....”

“ မပိုနဲ့ကွာ ..သွားစို့ ....”

မမကြည်ပြာ ကို တိတ်ဆိတ်မှောင်မဲနေတဲ့ မနက် စောစောကြီး ..မှာ ခုလိုတွေ့ရတော့ အရင်လို မဟုတ်တော့ဘဲ..ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း အချစ်လွန်ပြီးကြပြီ ဆိုတော့ ညက လုပ်ခဲ့တာတွေ ပြန် မြင်ယောင်သတိရပြီး ..ဒိုင်းကနဲ စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန် သောင်းကျန်းလာတော့ သာဒိုး လဲ အပြင်ထွက် ပြေးရမှာ ထက် မမကြည်ပြာ ကို နောက်ထပ်တချီ ထပ် လုပ်လိုက်ချင်တဲ့စိတ်က..ပိုများသွား သည် ..။

“ မမ ..ခဏ ..”

“ သာဒိုး ...ဘာလဲလို့...”

မမကြည်ပြာ ကို ခါးလေးကနေ သိမ်းဖက်ပြီး ..ပါးလေးကို နမ်းလိုက် သည် ..။

“ချစ်တယ် ...”

“ ဟိတ်..လူမိမယ် ...”

“ မိတော့ကော ဘာဖြစ်လဲ ..မမ နဲ့ ကျနော် က ချစ်လို့ရတာဘဲ ..”

သာဒိုး မမကြည်ပြာ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုတ်နမ်း သည် ..။ မမကြည်ပြာ ခါးကို ဖက်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေ က မမကြည်ပြာ ရဲ့ စွင့်ကားတဲ့ တင်ပါးတွေ အပေါ် ရောက်သွားကြ သည် ..။ တင်စိုင်တုံးတွေကို သူ ဆုတ်နယ်နေရင်း..လိင်တန် က အရမ်း မာကျော ပြီး ထောင်လာပြီ ...။

မမကြည်ပြာ က..“နောက်မှကွာ...နေ့ခင်း လူကြီးတွေ အပြင်သွားမှ ..ခု ပြေးကြရအောင် ..သာဒိုးရယ် . .” လို့ ပြော ရင်း ..ရုန်းထွက် သည် ..။

သူတို့ အိမ်ထဲက ထွက်လာကြပြီးနောက် ..လမ်းမကြီး ပေါ်ရောက်တဲ့ အထိ သာဒိုး ရဲ့ လိင်တန် တင်းမာတာက ပြန်မလျော့ကျသေး ..။သာဒိုး လဲ ပြေးဖို့ စိတ်မပါ ..။ မမကြည်ပြာကိုဘဲ လုပ်ချင်နေ သည် ..။

“ မောင်လေး ရယ် ..မပြေးချင်လဲ လမ်းလျောက် ..ဒို့ မြေနီကုန်း က လဘက်ရည်ဆိုင်လေးဘဲ သွား ထိုင်ကြတာပေါ့ ..”

ဖွားဖွား လဲ နေပြန်ကောင်းလာတာမို့ ဒက်ဒီ နဲ့ မာမီ လဲ မန်းလေး ကို ပြန်ကြမည် ...တဲ့ ..။ဒက်ဒီ နဲ့ မာမီ က သာဒိုး ကို မန်းလေး ပြန်လိုက်မလား ..မေးကြ သည် ..။သာဒိုး က ဘယ်လိုက်ချင်မလဲ ..။

ဒီမှာ က မမကြည်ပြာ နဲ့ ..မူလေး နဲ့ ဖြစ်ပျက်နေတာလေ ..။အင်း..မူလေး လဲ အန်တီလေး ..စစ်တွေ ပြန်တော့မှာ ဆိုတော့ မကြာခင်တော့ ..သာဒိုး နဲ့ ခွဲရ တော့မှာ ...။

မမကြည်ပြာ ရှိနေတဲ့ အချိန် ..မာမီ က ..“ မေဘယ်လ်လေးတော့ သားကို မျှော်နေမှာဘဲ ..သား မေဘယ်လ့်ဆီကို ဖုန်းဆက်ရဲ့ လား ...” လို့ မေးတော့ မမကြည်ပြာ

မျက်နှာ ကွက်ကနဲ ပျက်သွား တာ သာဒိုး သတိထားလိုက်မိ သည် ...။မာမီတို့ မန်းလေး အတွက် လိုတာတွေ ဈေးဝယ်ဖို့ ထွက်သွားတာနဲ့ မမကြည်ပြာ လဲ သာဒိုး ကို ..မေဘယ်လ် နဲ့ ဘယ်လိုလဲ ..ဘာလဲ..မေးတော့တာဘဲ ..။

သာဒိုးလဲ ..စိတ်မပူပါနဲ့ ..ဘာညာ နဲ့ လျောက် လိမ်လိုက်တာပေါ့ ..။မမကြည်ပြာ အခန်းထဲ သူ လိုက်သွားပြီး အတွင်းက ဂျက်ထိုး လိုက် သည် ..။

“မောင်လေး ...ဘာဉာဏ်များပြန်ပြီ လဲ..”

“ မနက်ထဲက မမ နဲ့ တွေ့ချင်နေတာ ..လာပါ..မမရယ်..ချစ်ကြရအောင် ...”

“အို..သိပ်ကဲတာဘဲကွာ..ဟဲ့..ဟဲ့ ..”

သာဒိုး..မမကြည်ပြာကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲခေါ် သည် ..။

“ဟိတ်...အို ...ဘာ...ဘာလုပ်မလို့ လဲ ....”

“ နမ်းမလို့...”

“အို..ဘယ်ကို နမ်းမှာ လဲ ...”

“ ဒီကို ...”

သာဒိုး..မမကြည်ပြာ ရဲ့ ထမိန်ကို လှန်တင်ပြီး ပေါင်ကြား ကို ခေါင်း ထိုးသွင်းနေပြီ ..။

“ သာဒိုး ..ဘာတွေ လျောက်လုပ်နေတာလဲ ...အို...ဒီနေရာ ကို နမ်းရလို့လား ..အို...အာ..လျာ နဲ့ ယက်နေပြန်ပြီ ...ခက်တော့တာဘဲ ..အို......အင်း.....အ ...”

မမကြည်ပြာ ရဲ့ အမွှေးရေးရေး နဲ့ အင်္ဂါစပ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ကို သာဒိုး ..လျာ နဲ့ ယက်ပေးနေပြီ ..။ကြည်ပြာလဲ ..နိုင်ငံခြား ဓါတ်ပုံ နဲ့ စာအုပ်တွေမှာ တွေ့ဘူးသလိုမျိုး ..အဖုတ်ကို လျာ နဲ့ ယက်တာ ပထမဆုံး ကြုံဘူးရတာမို့ .တကိုယ်လုံး တုန်ရီကာ ..လျာပြားကြီး နဲ့..အပေါ် နဲ့ အောက်.. အောက်ကနေ အပေါ် စုန်ချီ ဆန်ချီ လျက် တိုင်း...ထောင်ထနေတဲ့ အစိလေးကိုပါ လျာကြီးက ပွတ်ထိသွားတော့..အရမ်း အရသာရှိနေ သည် ..။ ကြည်ပြာရဲ့ အင်္ဂါစပ် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ရဲ့ အလည် ကြား..အတွင်းထဲကို လျာထိပ်က တချက်တချက် ထိုးပွတ် သွားတတ် သည် ..။ ကြည်ပြာမှာ မျက်လုံးတွေ မှိတ်ပြီး ..သာဒိုး ယက်သမျှခံနေမိ သည် ..။ သာဒိုးလဲ ကြည်ပြာ့ တင်သားတွေကို ဆုတ်ကိုင်ကာ သဲသဲမဲမဲ ယက်ပေးနေ သည် ..။သည် အချိန်မှာ . .ဒေါက်..ဒေါက်..ဒေါက် . ... ဆိုပြီး တံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရ သည် ..။

“ ဟင်..ဘယ်သူလဲ ...သာဒိုး..ဖယ် ..ဖယ် ...”

ကြည်ပြာ လူးလဲ ထ သည် ..။

သာဒိုး ..မမကြည်ပြာ ရဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ အမြန် ပြေးဝင်ရ သည် ..။ ပုဆိုးတောင် မဝတ်နိုင် ..။ လက်မှ ကိုင်ပြီး ပြေးရ သည် ..။ကြည်ပြာ ထမိန် ကို ပြင်ဝတ်ပြီး တံခါး သွားဖွင့် သည် ..။

ဆရာမလေး ဂျာတောင် .....။

“ မကြည်ပြာ..ဖွားဖွား ခေါ်လို့..မကြည်ပြာ ကို ခေါ်ပေး ပါ...တဲ့ ...”

“ ဟုတ်လား ..ဖွားဖွား..ဘာဖြစ်လဲ ..နေကောင်းရဲ့ လား...”

“ ကောင်းပါတယ်..မကြည်ပြာ ...တခုခု လိုချင်လို့ နဲ့ တူတယ် ..”

မမကြည်ပြာ ဖွားဖွား အခန်း ကို ထွက်သွားတော့ သာဒိုး..ရေချိုးခန်းထဲမှာ လိင်တန်ကြီး မတ်မတ်တောင် လျက် ..ဆန့်တငန့်ငန့် ဖြစ်ကျန်ရစ် သည် ..။ဖွားဖွား က အပြင်ကို ခိုင်းတာ ..။ ဘဏ်မှာလဲ ငွေထုတ်ခိုင်းတော့ ..ကြာမဲ့ သဘော ရှိနေ သည် ..။

သာဒိုး လဲ မမကြည်ပြာ ကို အဖုတ်ယက်ပေးပြီး ..ဘာမှ မလုပ်လိုက်ရလို့ ..စိတ်ထဲ မကျေနပ် ဖြစ်နေ သည် ..။ အပြာစာအုပ် တအုပ် ရှာဖတ်ပြီး ..သူ့ဖါသာ လက်နဲ့ အာသာဖြေဖို့ လုပ် သည် ..။ သူ့စာကြည့်စားပွဲမှာ ထိုင်..ပုဆိုး ကို လှန်တင် ..စာအုပ် ဖွင့်ဖတ် ပြီး သူ့ လိင်တန် ကို ပွတ်တိုက် သည် ..။ဗြုံးကနဲ ..တံခါးပွင့်လာပြီး ..မူလေး ဝင်လာ သည် ..။မူလေး မျက်ရေတွေ ဝဲလို့ ..။

“ကိုကိုလေး ..”

“ ဟာ မူလေး ...”

“ ကိုကိုလေး..ဘာလုပ်နေတာလဲ..အို့ ....ကွင်းထုနေတာလား...”

“ အင်း ..ဘာလဲ...နင် ငါ နဲ့ လုပ်ချင်လို့ လား...”

“ မူလေး ညနေကျရင် ပြန်ရတော့မယ် ..”

“ ဟေ..ဟုတ်လား ...”

“အင်း..ကိုကိုလေး နဲ့ မခွဲချင်ဘူး . . ”

“ဟာ ..ဒါပေါ့..ငါ လဲ နင် နဲ့ မခွဲချင်ဘူး ...”

“ မူလေး..အခု ..ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ဟင် ....”

“ မူလေး ..စုတ်ဘူး လား ...”

“ ဟင့်..ကိုကိုလေးကလဲ..ဘာတွေ လာမေးနေတာလဲ ..”

“ ရှက်မနေပါနဲ့ဟာ ..စုတ်ဘူးလဲ ဘာဖြစ်လဲ..လာ..ငါ့ကို စုတ်ပေးနိုင်မလား . . .”

“ မူလေး..စုတ်တတ်ဘူး ..”

“ လာပါဟာ..ငါ သင်ပေးမယ် ..လာ..ထိုင်လိုက် ..လာ...လာ...”

မူလေး ဒူးလေးတုပ်ခါ ကားထားတဲ့ သူ့ပေါင်ကြားမတ်တောင်နေတဲ့ သူ့ လိင်တန်ကြီးရဲ့ ရှေ့မှာ ထိုင်လိုက် သည် ..။

“ စုတ်..စုတ်..လိမ္မာတယ် ...”

“ ဟင်း ..ဘာလိမ္မာတာလဲ..ခစ်ခစ်ခစ် ..”

မူလေး က ရယ်လိုက်ပြီး..သာဒိုး လိင်ချောင်း တုတ်တုတ်ကြီး ကို ဆုတ်ကိုင်လိုက် သည် ..။ချစ်စရာ ကောင်မလေး ရဲ့ အစုတ်ကို ခံရမှာ မို့ သာဒိုး ..သဘောတွေ ကျနေ သည် .....။မူလေး ..သာဒိုးရဲ့ လိင်တန်ကြီး ကို ငုံလိုက် သည် ..။ထိပ်ဖူးပိုင်း ကို ငုံတာ ..။မူလေးလျာလေးက ထိပ်ဖူးကြားကို ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့ ..။

ဟင်း..ဒီကောင်မလေး..အညာလေး ..။ မစုတ်တတ်ဘူး..တဲ့ ..။တကယ့်ပညာသည်လေး ..နဲ့လာတွေ့နေတာ ...။ မူလေး စုတ်ပေးတာ ပြီးခါနီးတောင် ဖြစ်ဖြစ်သွား ရ သည် ..။

“တော်ပြီ...တော်..တော် ...ပြီ...”

မူလေး ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တော့..“ ကိုကိုလေး ကလဲ..ဘာဖြစ်တာလဲ...နာလို့လား ...” ဆိုပြီး ..မျက်စောင်းလေးထိုး ..နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး မကျေနပ် ..။

“ဟုတ်ဘူး ..ပြီးသွားမှာ စိုးလို့ ...”

“အို..ကိုကိုလေး ကလဲ..မူလေး..ပါးစပ်ထဲ ပြီးလိုက်ပေါ့ ..ကိုကိုလေး..ကောင်းဖို့က အဓိက ဘဲ...”

“ဟင့်အင်း ..ငါ က မူလေး နဲ့ လုပ်ချင်သေးတာ...”

“ ကိုကိုလေး..အချိန် သိပ်မရဘူး..လာ..လာ..ဘယ်လိုပုံနေပေးရမလဲ ...”

မူလေး ကို သူ့အပေါ် ခွထိုင်ခိုင်းလိုက် သည် ..။ မူလေး လဲ ထမိန်လေး မပြီးသူ့အပေါ်ခွလိုက်ပြီး သူ့လိင်တန်ကို လက်ကလေးနဲ့ ဆွဲပြီး သူမ အဖုတ်မှာ တေ့လိုက် သည် ..။

ကြည့်ရတာ မူလေး သည် လုပ်နေကျ အလုပ်လိုဘဲ ..။ ကျွမ်း သည် ..။ဖြေးဖြေးချင်း ထိန်းပြီး ထိုင်ချတော့ လိင်တန်က စီးကနဲ ဝင် သည် ..။မူလေး အဖုတ် ကို လုပ်ရတာ သူဖတ်ဘူးတဲ့ စာအုပ်တအုပ် က စာရေးဆရာကြီးတယောက် ရေးသလို ..ဂီးထောပတ်တွေထဲ ကို လိင်တန် ထိုးထည့်လိုက်ရသလိုဘဲ ..ဆိုတာမျိုး ..။

အေးစိုစို နဲ့ နူးညံ့တဲ့ အရသာ က လိင်တန်ထိပ်ဖူး မှာ ခံစားရပြီး ..လိင်တန် လုံးပတ်ကို ကျတော့ သားရေကွင်း နဲ့ စည်းနှေင်ခံထားရသလိုမျိုး ..တင်းကျပ်နေ သည် ..။ကြည့်ရတာ မူလေး သည် အတွေ့အကြုံ ရှိပေမဲ့ သိပ်တော့ လုပ်ခဲ့ပုံ မပေါ်သေး .. မူလေး အဖုတ် က ကောင်းနေဆဲ ..။

မူလေး က မြင်းစီးသလို ဖင်လေးကြွကာကြွကာ နဲ့ အပေါ်က လုပ်ပေးနေသလို သာဒိုး ကလဲ အောက်ကနေ ပင့်ထိုးပေး သည် ...။

“အင်း..အင်း...အင်း ....”

မူလေး တင်ပါးတွေကို သူ ဆုတ်ကိုင်ကာ ပင့်ထိုး သည် ..။ မူလေးကလဲ တဟင်းဟင်း နဲက ဖိဖိကျိတ် သည် ..။

အို..ဘာကောင်းသလဲ မမေးနဲ့ ..။

သိပ်မကြာလိုက် ..။ မူလေး..သူ့ပုခုံး ကို တအားကိုင်ရင်း..ကော့တက်ခါ ပြီးသွား သည် ..။ သူလဲ ထပ်ခါထပ်ခါ ပင့်ထိုးရင်း..မူလေး တင်ပါးတွေကို ဆုတ်ညှစ်ရင်း ..သုတ်တွေ ..တထုတ်ထုတ်ပန်းထွက်ခါ ပြီးသွားရ သည် ...။

“ အိုး..ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုလေး ရယ် .....အင်း.....”

မူလေး သည် သာဒိုး အပေါ်မှာ ခွရက်ကြီး ခဏ မှိန်းနေပြီးမှ ..သာဒိုး..ပါးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းကာ ..“ ကိုကိုလေး..ချစ်တယ် ...”လို့ တိုးတိုးလေး ပြောပြီး .. အခန်းထဲက ပြေးထွက်သွား သည် ..။သာဒိုးလဲ ပေရေနေတဲ့ သူ့လိင်တန် နဲ့ ပေါင်ကြားတွေကို ဆေးကြောဖို့ ရေချိုးခန်း ဆီ ထသွားဖို့ အလုပ် စားပွဲပေါ်က ဖုန်း မြည်လာ သည် ..။

“ဟလို ...”

“ ဟိတ် ..သာဒိုး..လူဆိုး ....”

“ ဟာ...မေဘယ်လ် .....”

“ ဟိတ်...ယူ့အသံ က မောသံကြီး ..ဘာလုပ်နေလဲ..ဟိဟိ...ကွင်းကစားနေတာလား ....”

“ မေဘယ်လ် က မဆိုးဘူး..ခန့်မှန်းတတ်သားဘဲ ...ဟီး...”

“ ဟယ်..တကယ်လား..တကယ် ကွင်းတိုက်နေတာလား ....”

“ ဟုတ်ပါဘူး..စတာပါ ..ဒါနဲ့ ဒက်ဒီတို့တောင် မန်းလေး ပြန်လာတော့မယ် ...”

“ ဟုတ်လား ..ယူကော..မန်းလေး..ပြန်မလာဘူးလား ...”

“ မလာသေးဘူး ...”

“ ဘာလို့..ဒို့ကို မလွမ်းဘူးလား ...”

“ ဟာ..လွမ်းတာပေါ့..အရမ်း လွမ်းနေပြီ . . . .”

“ အပိုတွေ..လူညာကြီး..မသိရင်ခက်မယ် ..သက်လယ်..ခိခိ...”

“ တကယ်..မေဘယ်လ်ကော မလွမ်းဘူး လား ..မောင်ညိုကြီး ကို ...”

“ လွမ်းတာပေါ့ ..ဟွန်း . .ညည ..လိုချင်လို့ ..အိပ်လို့မရ ..မောင်ညိုကြီး ကို သတိရရနေတာ ..”

မောင်ညိုကြီး ဆိုတာ က သာဒိုး နဲ့ မေဘယ်လ်တို့ အကြား ..စကားဝှက် ..အဖြစ် နဲ့ သာဒိုး ရဲ့ လိင်တန်ကြီး ကို ခေါ်တဲ့ နံမည် ပါ ...။

“ ဒို့ လဲ မေဘယ်လ့်ကို အရမ်း သတိရနေတာဘဲ..”

“ မပိုနဲ့..ခု လာတွေ့ ..အခု ဒို့ ရန်ကုန်မှာ ရောက်နေပြီ..အဖွားအိမ်မှာ ..ခု လာတွေ့ ..”

“ ဟင်..တကယ်..အို..မေဘယ်လ် ရယ် .....”

.....................................................

အမာနီ ပထွေးဦးအောင်သိုက် လစ်ရင် လစ်သလို ဆွဲဆွဲ လုပ်နေတာ မခံနိုင်တော့ ..။ဒီတခါ ဆိုရင် ဖြစ်ချင်ရာ ဖြစ် ပြန်ဖိုက်မည် ..လို့ တွေးထား သည် ..။ တတ်နိုင်ရင် ရဲတောင် တိုင်ချင် သည် ..။ အမေ့ကို ထောက်ထားနေတာ ..။အကို ကလဲ ရန်ကုန် ပြန်သွားတာ ဘာမှ ဆက်သွယ်မလာတော့ဘူး ...။

အကိုတို့ ကားယဉ်မောင်းကြီး ..ဖထီး လာပြီး ကွမ်းယာ ဝယ်တော့ အကို့အကြောင်း ..မေးကြည့် သည် ..။ အကို့မိဘတွေပါ ရန်ကုန်မှာ ရောက်နေတယ်...တဲ့ ။

အောင်ကိုလတ် ကလဲ အခွင့်အရေးသမားသက်သက် ..။ အမာနီ့ကို အချောင် လာလာ လုပ်နေ သည် ..။ သူတို့နဲ့ ဝေးရာ ကို ထွက်ပြေးချင် သည် ..။ ဒီနေ့လဲ အမေ မရှိဘူး ..။အမေ ..သူကအမျိုးတွေ ဆီ မြင်းခြံဘက် ကို သွား သည် ..။သိနေ သည် ..။ စားနေကျကြောင်ဘားကြီး ..ပထွေးလူယုတ်မာကြီး ..ဟိုဒင်းပြုဖို့စောင့်နေတော့မယ် ဆိုတာ ...။တတ်နိုင်ရင် အိမ် မပြန်ချင်ဘူး ..။

မပြန်ဘူးဟာ..ဆိုပြီး ..စိတ်ရူးပေါက်လာပြီး ..ဆိုင်သိမ်းပြီး ..တယောက်ထဲ ကျုံးဘေး တလျောက် ..စိတ်တွေ လေလွင့်ရင်း လျောက်ခဲ့ သည် ..။လျောက်ရင်း..လျောက်ရင်း နဲ့ ညာဘက်မှာမန္တလေးဟိုတယ် ကို မြင်နေရပြီ ..။ အကို့အိမ်ကို တခါမှ မတွေ့ဘူး..။ ဖထီး ပြောပြတာကတော့ တိုက်ဖြူဖြူတွေ ရဲ့ ဟိုးဘက် အစွန်ဆုံး က တိုက် ...တဲ့ ..။ သွားကြည့်အုံးမယ်..ဆိုပြီး အကြံဝင်လာ သည် ..။

ဟိုတယ် ကို ကျော်လာပြီး ကျုံးထောင့် ကို ရောက်လာ သည် ..။ ဘယ်ဘက်ကို ချိုးလိုက် သည် ..။ညာဘက် လမ်းတဖက်မှာ က စစ်တပ်ဝင်း ..။ ဒီနားမှာ က လူ ပြတ် သည် ..။ မှောင် သည် ..။ ဆက်လျောက် သည် ..။ အကိုတို့ နေတယ်ဆိုတဲ့ တိုက်လေးတွေ ကို တွေ့ပြီ ..။ စစ်ရောင်မှန်ကားလေးတွေ ..ဂျစ်ကားလေးတွေ တိုက်တိုင်းလိုလို ရှေ့မှာ ရပ်ထားတာ တွေ့ရ သည် ..။

ကိုယ့်ခြံ နဲ့ ကိုယ် ..ပန်းပင်တွေလဲ စိုက်ထား သည် ..။ အမာနီတို့ နေတဲ့ အဆင့်အတန်း နဲ့ တခြားစီဘဲ ..။ ဟော...အစွန်ဆုံး..တိုက်လေး ...နား ရောက်လာပြီ....။အမာနီ..ဒါ အကိုသာဒိုးတို့ နေတဲ့ အိမ် ဘဲ..ဆိုပြီး ငေးကြည့်နေတုံး ...စက်ဘီးသုံးစီး သူ့အနား ရောက်လာပြီး ရပ်လိုက်ကြလို့..ဘယ်သူတွေလဲ ကြည့်မိ သည် ..။

ဆံပင်ရှည်ရှည် နဲ့ လူသုံးယောက် ..။

“ညီမလေး ...ဘယ်သွားမလို့လဲ..ဘီး မပါရင် အကိုတို့ နဲ့ လိုက်ခဲ့..ညီမလေး သွားချင်တဲ့ နေရာ လိုက်ပို့ပေးမယ် . ..”

ရှေ့ဆုံးက မျက်နှာရှည်ရှည် နဲ့ ကျောက်ပေါက်မာ နဲ့ လူ က ပြောလိုက် သည် ..။

အမာနီ လဲ..“မလိုပါဘူး..ကျမ လမ်းဘဲ လျောက်မှာ ...”လို့ပြောပြီး လမ်းဆက်လျောက် ပေမဲ့ နောက်တယောက် က လမ်း ပိတ်ရပ်လိုက် သည် ..။

“နေအုံးလေ ...ညီမလေး ..စကားနဲနဲ ပြောပါရစေအုံး ...”

“ ဘာလုပ်တာလဲ ..ဖယ်ပါ....”

ဒီလူ သုံးယောက် လိုက်နှောက်ယှက်နေတာကြောင့် အမာနီ အတင်း လမ်း ဖြတ်ကူးဖို့ ကြိုးစားလိုက် သည် ..။

မော်တေ်ာဆိုင်ကယ်တစီး ..ကျွီကနဲ ထိုးရပ်လာ သည် ..။

“ ဟေ့..အမာနီ မဟုတ်လား ...”

“ ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ ...”

“ မှတ်မိလား..သာဒိုး နဲ့ အမာနီ့ ဆိုင် ..ရောက်ဘူးတယ်လေ ..”

“ အော်..မှတ်မိပြီ ...အကို့ကို...ကိုထုံးလေ ......”

“ အခု အိမ်ပြန်မှာ လား..လာလေ..အကို လိုက်ပို့ပေးမယ် ...”

ဟို လူသုံးယောက် က မကျေနပ် ...။

“ဟေ့..ဘာဝင်ရှုပ်တာလဲ ..နာချင်လား ...”

လှမ်းအော် သည် ..။အမာနီ ဘာမှ စဉ်းစားမနေတော့ ..။ ကိုထုံးရဲ့ ..ဆိုင်ကယ် အနောက်ဘက် မှာ ဝင်ထိုင်လိုက် သည် ..။ကိုထုံး ..ဆိုင်ကယ် မောင်းထွက်ခဲ့ သည် ..။ လေက တဟူးဟူး တိုက်နေ သည်..။ အမာနီ့ ဆံပင်တွေ တဖျတ်ဖျတ် လွင့်နေ သည် ..။ ကိုထုံး ..ခါးကို ဖက်ပြီး လိုက် တော့ ..အမာနီ့ ရင်ထွားထွားတွေ က ကိုထုံး ကျောပြင် နဲ့ ဖိမိ ကပ်မိနေ သည် ...။

ကိုထုံး က လဘက်ရည်ဆိုင်တခု မှာ ထိုးရပ်လိုက် သည် ..။

“လာ..အမာနီ..တခုခုသောက်အုံး ..ဘာစားမလဲ ..ပဲထပ်တရာ စားမလား..ဒိဆိုင်ကောင်းတယ်..မြီးရှည် လဲ ကောင်းတယ် ...”

ဘိုက်ထဲ ဆာသလိုလိုတော့ ရှိသား ...။

“ စားမယ် အကို..”

“ အမာနီ စောစော က တွေ့တဲ့ လူသုံးယောက် က လိုက်နှောက်ယှက်နေတာ လား ..”

“ ဟုတ်တယ်..ကိုထုံး ...ကျမ လမ်းလျောက်နေတုံး..လိုက် စကားပြော..ရှေ့က ပိတ်ရပ် နဲ့ ....”

“ အကို က အမာနီ နဲ့ တူပါတယ် ဆိုပြီး ကမန်းကတမ်း လမ်းဘေး ထိုးရပ်လိုက်တာ ...”

“ ကျေးဇူးပါဘဲ အကိုရယ် ..ကျမလဲ ဆိုင်သိမ်းပြီး အိမ် မပြန်ချင်တာ နဲ့ ..”

“ဘာလို့ မပြန်ချင်တာလဲ ..အမာနီ့ကြည့်ရတာ စိတ်ပျော်ပုံမရဘူး ..အိမ် နဲ့ ဘာဖြစ်လဲ..အဆင်မပြေဘူး လား ...”

“ ကိုထုံးရယ် ..ပထွေးနဲ့ နေရတာလေ ..ကျမ တတ်နိုင်ရင် အိမ်တောင် လုံးဝ မပြန်ချင်တော့ဘူး..တကယ်ပါ ..ပထွေးက အရမ်းယုတ်မာတာ ...”

ပဲထပ်တရာ နဲ့ လဘက်ရည် ရောက်လာလို့ ကိုထုံး က ..“ ကဲ..အမာနီ..စား..စား ..စားလိုက်အုံး ..အမာနီ ဖြစ်ချင်တာပြော..အကို ကူညီမယ် ...” လို့ ပြော သည် ..။

.....................................................................................................................

သာဒိုး ..သူ့ပြိုင်စက်ဘီးလေး နဲ့ မေဘယ်လ့် အဖွားအိမ် ကို ရောက်သွား သည် ..။မေဘယ်လ် က ခြံတံခါး လာဖွင့်ပေး သည် ..။

အိုး ..မေဘယ်လ် အရမ်းချောတာဘဲ ...။

“ဟိတ် ..မောင်လူဆိုး ...ဘယ် ရီးစား နဲ့ ရန်ကုန်မှာ ပျော်နေလဲ ..မန်းလေးတောင် ပြန် မလာချင်တော့ဘူး ...ဟွန်း ..သူ့ကို လွမ်းလွန်းလို့ လိုက်လာရတာ . . .”

“ဒို့ အရမ်း ဝမ်းသာတာဘဲ မေဘယ်လ် ..ကဲ..ဘာစားမလဲ..ဘယ်သွားမလဲ ..”

“စက်ဘီး လျောက်စီးကြမလား ..”

“ ကောင်းတယ် ..သွားမယ် ...” 

မေဘယ်လ်က လဲ ပြိုင်ဘီးလေး တစီး..ကားဂိုဒေါင်ထဲက ဆွဲထုတ်လာ သည် ..။သူတို့ နှစ်ယောက် ဦးဝိစာရလမ်း အတိုင်း ..စီး သွားကြ သည် ..။

“အင်းလျားကန်စောင်း ဘက် သွားရအောင် ....”

........................................................................................................

ကြည်ပြာ ဖွားဖွား အပြင်ခိုင်းလိုက်လို့ သွားလိုက်ရတော့ ...သာဒိုး ..အဖုတ်ယက်ပေးနေတုံး.. တန်းလန်းကြီး မို့ ..စိတ်တွေက ထကြွနေဆဲကြီး ..။တိုးလို့တန်းလန်းကြီး ထသွားရတာ....။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သာဒိုး မရှိ ..။ ဒေါ်အုန်းခင် ကို မေးကြည့်တော့ စက်ဘီးတစီး နဲ့ ထွက်သွားတယ် လို့ ပြော သည် ..။ဖွားဖွား ကို သူထုတ်ခိုင်းတဲ့ ငွေတွေ ပေး..သူဝယ်ခိုင်းတာတွေ ပေး အပြီး ကြည်ပြာ လဲ ရေချိုး သည် ..။ ရေချိုးရင်း..တကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာတိုက်တော့ ..ပေါင်ကြား..ဖင်ကြားနေရာတွေကိုဆပ်ပြာတိုက်ရင်း ..စိတ်တွေ ထကြွလာရ ပြန် သည် ..။

အန်တီလေး လဲ စစ်တွေ ပြန်ပြီ ..။ မူလေး လဲ မျက်နှာပျက်ပျက် နဲ့ ပြန်ပါသွား သည် ..။ ကြည်ပြာ စိတ်ထဲမှာ မူလေး ပြန်သွားတာ ကျေနပ်နေ သည် ..။သာဒိုး ကို ညုတုတု နဲ့ မူလေး သည် တော်တော် ထ တဲ့ ကောင်မလေး ဆိုပြီး..ကြည်ပြာ ကြည့်လို့ မရ ...။

..................................................................................................................

ရေစပ် က သစ်ပင်ကြီးအကွယ် မှာ ထိုင်ကြရင်း..သာဒိုး ..မေဘယ်လ့်ကို နမ်း သည် ..။မေဘယ်လ်က အငမ်းမရ ပြန်နမ်း သည် ..။နှုတ်ခမ်းချင်းအခွာ ..“ အရမ်းအရမ်း လွမ်းတယ်..သိလား ...” လို့ ပြော သည် ..။

မေဘယ်လ် က ရှပ်ပွပွကြီး ဝတ်ထားတော့..သာဒိုး..အင်္ကျီအောက်ထဲ လက်လျိုပြီး မေဘယ်လ့် ရင်စိုင်တွေကို ကိုင် သည် ..။ ဘရာစီယာလေး ထဲကို လက်သွင်း ကာ ကိုင် သည် ..။

မေဘယ်လ့်လက်ကို ဆွဲယူကာ သူကပေါင်ကြားကို ပို့ပေး သည် ..။ဘောင်းဘီ ထဲက ဖွားဖက်တော် ..က မတရားကြီး ထကြွနေ သည် ..။

“အိုး..သာဒိုး..မောင် ညိုကြီး အရမ်း ..တင်းနေပြီ ...”

“ အင်း..မေဘယ်လ် လျော့ပေးမလား ...”

“ သာဒိုး ..အတွဲချောင်းတဲ့ ကောင်တွေ ...တအားများတာ ..နောက်မှကွာ ..နော်...နောက်မှ....”

သာဒိုး သည် မေဘယ်လ် ရန်ကုန် ရောက်လာတာ သူ့အတွက် ဒုက္ခလှလှတွေ့တော့မည် ဆိုပြီး လန့်နေ သည် ..။မမကြည်ပြာ မကြာခင် သိတော့မည် ...။ မူလေး က စစ်တွေ ပြန်သွားရလို့ တော်ပါသေး သည် ..။ မမကြည်ပြာ နဲ့ ဖြစ်တာလဲ မေဘယ်လ် သိသွားရင် မလွယ် ..။

မေဘယ်လ် ကို နှိုက်လိုက်..နမ်းလိုက် လုပ်ပြီး စိတ်တွေ အရမ်း သောင်းကျန်း ဖေါက်ပြန်လာပြီး ...မေဘယ်လ့်ကိုဘယ်မှာ လုပ် ရင် ကောင်းမလဲ ..သူ စဉ်းစားပေမဲ့ အကြံမပေါ် ..။မေဘယ်လ့်ကို သူ့အဖွားအိမ် ပြန်ပို့ပြီး ..အိမ်ပြန်လာခဲ့ သည် ..။ မေဘယ်လ် သည် သူ့ကို ဖုန်းတွေ ခေါ်တော့မည် ..။ မမကြည်ပြာ သိတော့မည်..။ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ ..။

သာဒိုး ...အခက်ကြုံနေပြီ ...။ သူ အိမ်ပြန်ရောက်တော့..ဒက်ဒီ နဲ့ မာမီတို့က မမကြည်ပြာ နဲ့ စကားထိုင်ပြောနေကြ သည် ..။ မာမီ့ နောက် ညီမတယောက် ဖြစ်တဲ့ အန်တီငယ် လဲ ရောက်နေ သည် ..။ အန်တီငယ် က စင်္ကာပူမှာ နေတာ ..။ သူ့ယောင်္ကျား က မြန်မာသံရုံး က ..။

“ သား ..ခဏ လာအုံး ...”

မာမီ က လှမ်းခေါ် သည် ..။ “ ဖွားဖွား လဲ နေကောင်းလာပြီး ..အန်တီငယ်လဲ ..ဖွားဖွား နဲ့ တလ နှစ်လလောက် နေမယ် ဆိုတော့ ..ကြည်ပြာ့ကို မာမီတို့ မန္တလေး ခေါ်သွားမလို့..သမီး က ဖွားဖွားကို ပြုစုရတာလဲ တော်တော် ပင်ပမ်းနေပြီလေ ...ဖွားဖွား နဲ့ က အန်တီငယ် အပြင်..ဆရာမလေး ဂျာတောင် နဲ့ ဒေါ်အုန်းခင် လဲ ရှိနေမှာ ဘဲ လေ ..မာမီ နဲ့ ဒက်ဒီ နဲ့ မန္တလေး မှာ အေးအေးဆေးဆေး ခဏ နားခိုင်းမလို့ ..သားရော ..မန်းလေး လိုက်အုံးမလား ...”

“ မလိုက်သေးဘူး..မာမီ ..”

ဒက်ဒီကတော့ မိုးကုတ်မှာ သူ နဲ့ အန်ကယ်လ်ကျော်သာ ကျားပစ်ကြတဲ့အကြောင်း..အန်တီငယ် ကို ပြောပြနေ သည် ..။ အန်တီငယ် က ဖွားဖွား ဆေးရုံတက်ရတယ် ဆိုလို့ ပြန်လာတာ ..။

သူ့ယောင်္ကျား အန်ကယ်လ် မျိုးမြင့်ထွန်းတော့ လိုက်မလာနိုင်ဘူး ..။ အင်း..မမကြည်ပြာ ..မန်းလေး လိုက်သွားဖို့ ဖြစ်လာတာ သူ နဲနဲ အသက်ရှုချောင်ဖို့ ဖြစ်သွားသလို ဘဲ ..။

သူ့အခန်းထဲ သူ ပြန်ရောက်ချိန် ဖုန်းလာ သည် ..။ မန်းလေး က ကိုထုံး ခေါ်တာ ..။ကိုထုံး က သူ့ဆီ အမာနီ ရောက်နေကြောင်း ..အမာနီ သူ့ပထွေးကြောင့် အိမ်မပြန်ချင်တာ နဲ့ သူခေါ်ထားကြောင်း ပြောပြ သည် ...။ သာဒိုးလဲ သူလဲ ဒီမှာ ဆော်နှစ်ယောက် နဲ့ လက်ခဲနေကြောင်း ကိုထုံး ကို ပြောပြလိုက် သည် ..။ကိုထုံး ကလဲ..“ သဘောပေါက်ပြီ ညီလေး ..အကို ဘဲ အမာနီ့ကို စောင်မ ကြည့်ရှုလိုက်မယ် ..ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ ...” လို့ ပြောပြီး ဖုန်းချသွား သည်...။

ဒက်ဒီ နဲ့ မာမီတို့ အိပ်သွားတော့..သူ့အခန်းကို မမကြည်ပြာ ရောက်လာ သည် ..။

မမကြည်ပြာ ..က. သူ့ကို “မောင်လေး ”လို့ ခေါ်နေကျ ..။ အခု “ လေး ” ဖြုတ်လိုက်ပြီး ...“မောင် ..”လို့ ခေါ်သည် ..။

“မောင်..မမ မာမီ ခေါ်လို့ မန်းလေး လိုက်သွားအုံးမယ် နော်..မကြာပါဘူး..နှစ်ပတ်လောက် ပေါ့ ..”

မမကြည်ပြာ ကို သူ နမ်း သည် ..။ နှတ်ခမ်းလေးတွေ က တဆတ်ဆတ် တုန်နေသလိုဘဲ ..။မမကြည်ပြာ ကို ဒီည အတိုးချပြီး ချစ်မည် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက် သည် ..။ မန်းလေး သွားမှာမို့ ..။ မမကြည်ပြာ ကို နေ့ခင်းတုံး က တန်းလန်းကြီး မပြီးပြတ်သေးတဲ့ ဟာ ဆက်လုပ်ကြရအောင်...လို့ သူ ပြောတော့ မမကြည်ပြာ ရုတ်တရက် သဘော မပေါက် ...။

ကုတင်စောင်းမှာ ပက်လက် အိပ်ခိုင်းပြီး ထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်တော့မှ သဘောပေါက် သွား သည် ..။ မမကြည်ပြာ ရဲ့ ပေါင်ကြားမှာ ခေါင်းထိုးအပ်ပြီး ..အရေတွေ စိုနေပြီ ဖြစ်တဲ့ မမကြည်ပြာ ရဲ့ အင်္ဂါစပ် ပိပိကြီး ကို သူ စပြီး နမ်းရှုံ့ပါတော့ သည် ...။

“အို..မောင်....အိုး ...ဟင့်ဟင့်...မောင်က သိပ် လုပ်တတ်တာဘဲ ....ဘယ်တုံးက ဒါမျိုးတွေ လုပ်တတ်နေတာလဲ..သိဘူး...”

သူ့လျာကြီး ..စုတ်တံ နဲ့ ဆေးသုတ်သလို အပေါ်အောက် တပြတ်ပြတ် နဲ့ ယက်နေတော့ မမကြည်ပြာ..မျက်စိတွေ မှိတ် ..ပါးစပ်လေး မဟတဟ နဲ့..တအင်းအင်း နဲ့ ဖြစ်နေပြီ ..။

...................................................................

မမကြည်ပြာ ..ဒက်ဒီ..မာမီတို့ နဲ့ မန်းလေး လိုက်သွားပြီ ..။

မေဘယ်လ် နဲ့ သာဒိုး လဲ မနက်လင်းတာနဲ့ အိမ်က ထွက် ..ဘာပျော်သလဲ မမေးနဲ့ ..။ ကဲလိုက်ကြတာ ..နေ့ရော ည ရော ..။ မေဘယ်လ့် အဖွား က မေဘယ်လ့် အဖေ နဲ့ အမေ ကို ဖုန်းဆက် သည် ..။ မေဘယ်လ်.. သာဒိုး ဆိုတဲ့ ကောင်လေး နဲ့ အရမ်းတွဲနေ ပူးနေ..အမြင်မတော်လို့ ...။

မေဘယ်လ့် အမေ နဲ့ အဖေ ကလဲ ..သာဒိုး နဲ့ သူတို့ သဘောတူထားကြောင်း ..စိတ်မပူဘို့ ပြော သည် ..။ သာဒိုး နဲ့ မေဘယ်လ် လဲ ...သောက်လေသောက်လေ ..ငတ်မပြေ လို့ ဆိုတဲ့ ဆားငံရေ ကို သောက်သုံးမိတဲ့ လူတွေ ..လို သာဒိုး အဖွားအိမ်မှာရော..မေဘယ်လ့်အဖွားအိမ်မှာ ရော ..အချစ်လွန်ကြ သည် ..။

အခုလဲ မေဘယ်လ့် အဖွားအိမ်မှာ ..မေဘယ်လ်နေတဲ့ အခန်းထဲ ..မေဘယ်လ် က သူရေးထားတဲ့ ကဗျာလေးတွေ ပြ နေတုံး ..သာဒိုး ..မေဘယ်လ့် ကို ဖက် နမ်း သည် ..။မေဘယ်လ် ကလဲ ပြန်နမ်း သည် ..။

“မေဘယ်လ် ..မောင်ညိုကြီး ကို နမ်းပေး ..”

“ လူဆိုးနော် ..ခဏခဏ ဘဲ နမ်းခိုင်းနေတာဘဲ ....”

“ ဒီကောင်ကြီး က သိပ် တင်းကျပ်နေတယ်..လျော့ပေးလိုက် ...”

“ခစ်ခစ် ..ရွှေခရု ကလဲ တချိန်လုံး ..ငိုနေတာဘဲ..မျက်ရေတွေ စိုစိုရွှဲ လို့ ..”

ရွှေခရု ဆိုတာက မေဘယ်လ့် ပိပိ ကို သူတို့ နံမည်ပေးထားတာ ..။ သူတို့ ဖတ်ဖူးတဲ့ ၁၈+ အပြာ စာအုပ်ထဲက စာရေးဆရာတယောက် သုံးနှုံးထားတာ ကို ကြိုက်လို့ ..။

“ရွှေခရု ကို လဲ နမ်းပေးမယ် လေ ..လာ ..မောင်ညိုကြီး ကို အရင် နမ်းပေး . ..”

သာဒိုး က သူ ဝတ်ထားတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ကို ချွတ်ချ သည် ..။သူ့ လိင်တန်ကြီး က အရမ်း တင်းမာပြီး ထောင်နေ သည် ..။ မေဘယ်လ် က ထိပ်ဖူးကြီး ကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေး ..ပွတ်သပ်လိုက်..ဖျစ်ညှစ်လိုက် လုပ်နေ သည် ..။

“မောင်ညိုကြီး ကို အနီးကပ် ခုလို တွေ့ရင်လေ..ဒို့ စိတ်ထဲ ကျလိကျလိ နဲ့ ..ဟိုက ယားသလိုလို..ဒီက ယားသလိုလို ..မောင်ညိုကြီး ကို ဒို့အထဲ ထည့်ချင်လာရော ...”

“ ရွှေခရုထဲကို လား ...”

“ အင်း ....ရွှေခရု လဲ အရမ်း ငိုနေပြီ ...”

မေဘယ်လ် က ပြောပြော ဆိုဆို ..သာဒိုး ရဲ့ လိင်တန် တုတ်တုတ်ကြီး ကို ငုံ လိုက် သည် ..။ထိပ်ဖူးပိုင်း ကိုဘဲ ..ကျွမ်းကျင်စွာ နဲ့ လျာလေး သုံးပြီး ..စုတ်လိုက်..ကလိလိုက် လုပ်ပေးနေပါ သည် ...။သာဒိုး မှာ ..ထိလွန်းလို့ ..တအင်အင်..တအီအီ နဲ့ ..မေဘယ်လ့် ခေါင်းကို ယောင်ပြီး ကိုင်လိုက်မိတဲ့ အထိဘဲ ..။

“အိုး......အား ....အားပါး ......”

ဒေါ်အိုင်ရင်းဘမိုး ..မြေးလေး မေဘယ်လ် နဲ့ ပတ်သက်ပြီး စိတ် မအေးဘူး ..။မေဘယ်လ် မန္တလေး ကနေ ရန်ကုန် ကို ရုတ်တရက်ကြီး ပြန်လာ သည် ..။ ကျောင်းလဲ ပြန် မဖွင့်သေးဘဲ ..။ ရောက်တဲ့ နေ့ဘဲ ..ဘာလို့လဲ ဆိုတာ ဒေါ်အိုင်ရင်းဘမိုး သိလိုက်ရ သည် ..။

သာဒိုး ဆိုတဲ့ ကောင်လေး ..သူ့မြေးမလေး မေဘယ်လ့် ဆီကို ရောက်လာလို့ ..။နေ့တိုင်းကိုဘဲ မျက်စိနောက်လောက်အောင် ..စက်ဘီး စီးရတာနဲ့..ကားနဲ့ ထွက်ရတာနဲ့ ..။သမီး နဲ့ သားမက် ဆီကို ဖုန်းဆက်ပြီး ..မြေးလေး အကြောင်း ပြော သည် ..။ သူတို့က သာဒိုး က သူတို့ မိတ်ဆွေ ရဲ့ သားမို့ သဘောတူထားသည် လို့ ပြောသည် ..။ စိတ်မပူပါနဲ့ မေမေ...တဲ့ ..။

သာဒိုး ဆိုတဲ့ ကောင်လေး က လူလည် ပုံလေး ..။ ဒေါ်အိုင်ရင်းဘမိုး ...မြေးလေး အတွက် စိတ်ပူ သည် ..။ တော်ကြာ ..မြေးလေး ..ဘိုက်တလုံး နဲ့ ကျန်ခဲ့နေမှ ဟုတ်ပေ့ ဖြစ်နေမည် ..။ဒီနေ့တော့ ..သာဒိုး ရောက်လာသောအခါ ..မြေးလေး ကို မေးမိ သည် ..။

“မေဘယ်လ် ..ဒီနေ့ အပြင်ထွက်မှာ လား ..” လို့ ..။

“ထွက်မယ် ဖွား ..ရှော့ပင်သွားမယ် .ဗိုလ်ချုပ်ဈေး မှာ ..ဝက်သားဒုတ်ထိုး သွား စား မယ်....ပြီးတော့ ..ကုန်ဈေးတန်းလမ်း က အိုက်စ်ကရင်းမ် စားမယ် ...” လို့ ပြော သည် ..။

သူ့ကောင်လေး နဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်နေတာတော့ ရှေးလူကြီးပီပီ ..ဒေါ်အိုင်ရင်းဘမိုး ..မကြိုက်ဘူး ..။အင်း..ခက်တယ် ..။ လွန်ကျူးကုန်ကြပြီလား မသိဘူး...။ဒေါ်အိုင်ရင်းဘမိုး ..မေဘယ်လ့် အိပ်ခန်း နား ကပ်ပြီး အသံ နားထောင်ကြည့် သည် ..။ ဟယ်...။

အသံ ...အသံတွေ ..။

အသံတွေ ကြားနေရတယ် ...။

ဘာသံတွေလဲ ...။

ညည်းနေတဲ့ အသံတွေ . . ..။

တအင်အင် နဲ့ ...။ ဒါ..မေဘယ်လ့်အသံဘဲ ..။

ဘာများ ဖြစ်နေလဲ ...။ ဘာတွေ လုပ်နေကြလဲ ...။

သိပ် သိချင် သည် ..။

မနေနိုင်တော့ ..။ တံခါး ကို လှည့်ဖွင့်ကြည့် သည် ...။

အိုး...ပွင့်သွားသည် ..။ ဖွင့်လို့ ရ သည် ..။

ဟာ ....။

ဒေါ်အိုင်ရင်း ..မြင်တွေ့လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်း က ..မြေးမလေး သည် လေးဘက်ထောက် ကုန်းနေပြီး ..သာဒိုး ဆိုတဲ့ ကောင်လေး က အနောက်ဘက်မှ ..အားနဲ့ ဆောင့်ဆောင့် လုပ်နေတာ..။ မေဘယ်လ့် ခါးကို ကောင်လေး က လက်နှစ်ဘက် နဲ့ ဆုတ်ကိုင်ပြီး..ဆောင့်ထည့်နေတာ ...။မေဘယ်လ် သည် ခွေးငယ်လေးတွေ နို့တောင်းသလို တအီအီ နဲ့..ညည်းနေ သည် ....။

ဒေါ်အိုင်ရင်း ကို မြင်လိုက်သော သာဒိုး သည် ကြောက်လန့်ပြီး ..ဖျတ်ကနဲ ..မေဘယ်လ့် အထဲ ..ထိုးညှောင့်နေတဲ့ သူ့အတန်ကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက် သည် ...။ပွတ်..ကနဲ အရေတွေ စိုပြောင်နေတဲက လိင်တန်ကြီး တန်းလန်း နဲ့ ..ကောင်လေး..အနောက် ဆုတ် သွား သည် ..။

မေဘယ်လ် လဲ ရုတ်တရက် အဖွား ဝင်လာလို့ ..“ဖွား..ဘာလာလုပ်တာလဲ ...” လို့ အော် သည် ..။ဒေါ်အိုင်ရင်း..သမီး နဲ့ သားမက် ကို ချက်ချင်း ဖုန်းဆက် တော့ တာဘဲ ...။

“ မင်းတို့ သဘောတူနေတာ ငါ ဘာမှ မပြောလိုဘူး ..သူတို့ အခြေအနေ က တအား လွန်နေပြီ ..လင်မယားတွေ ဖြစ်နေကြပြီဟဲ့ ..ညားနေကြပြီ ...သမီးတို့ ..ကလေးတွေကို လက်ထပ်ပေးလိုက်တော့ ...တော်ကြာ ဘိုက်တွေဘာတွေ ရှိလာမှ ခက်မယ် ...”

ဒီလို သိရတော့လဲ မေဘယ်လ့် မိဘများ ..စိတ်ပူလာ သည် ..။ ချက်ချင်း..သာဒိုး မိဘတွေ ဆီ ဖုန်းဆက်ကြ သည် ..။

သာဒိုး..ဒက်ဒီ နဲ့ မာမီလဲ ..မေဘယ်လ့် မိဘတွေ နဲ့ “ ကျောင်းတက်တုံး ဆိုပေမဲ့ အခြေအနေအရ ..လက်ထပ်ပေးလိုက်တာ က အကောင်းဆုံးဘဲ...”လို့ ဆုံးဖြတ် သဘောတူ လိုက်ကြ သည် ..။

ကြည်ပြာ သည် ဒီသတင်းကို ကြားလိုက်ရတော့ ဟန်မဆောင်နိုင်ဘဲ ..မျက်ရေတွေ တတောက်တောက်ကျ လာ သည် ...။

မာမီ က ..“ အင်း..သမီး လဲ မောင်လေး အကြောင်း ကြားရလို့ ..ဝမ်းသာဝမ်းနည်းကြီး ..ဖြစ်နေမှာဘဲ..ပညာရေး ..ဆုံးခန်းတိုင် မရောက်ခင် ..မိန်းမယူလိုက်ရပေမဲ့ ..မာမီ တို့က ..ကိုယ် ဖြစ်စေချင်တဲ့ မိန်းကလေး နဲ့ မို့ ..ကျေနပ်တယ် ...စိတ်မကောင်း မဖြစ်နဲ့ ..သမီး .” လို့ ပြော သည် ..။

ကြည်ပြာ့ စိတ်ထဲမှာတော့ ..“ သာဒိုး..လူဆိုး ..လူယုတ်မာလေး ...” လို့ ကျိန်ဆဲနေပေ သည် ...။

ဒီအချိန်မှာ ..အမာနီ နဲ့ ကိုထုံး လဲ..တအိမ်ထဲ အတူတူနေနေတာကြောင့်..အိုးချင်းထား..အိုးချင်းထိ..ကြိုးချင်းထား..ကြိုးချင်းညိ ..ဆိုသလို ..မရှောင်သာတဲ့ လမ်းမြှောင်ကြား ..ညားကြပြီ..။မူလေး မှာတော့ စစ်တွေ ပြန်ရောက်ပြီး ..မကြာခင်မှာ ဘဲ ပြန်ရောက်လာတဲ့ အန်တီလေး ရဲ့ ယောင်္ကျား..သင်္ဘောအရာရှိ နဲ့ အရင်လိုဘဲ အန်တီလေး အလစ်..ခိုးခိုး ကျိတ်တာ..အန်တီလေး မိသွားလို့..မူလေး ကို အိမ်ပေါ်က မောင်းထုတ်တာ ခံလိုက်ရ သည် ..။

...................................

အင်းယားကန်စောင်း ..။နေဝင်ရီတရော အချိန် ...။ သာဒိုး သည် မမကြည်ပြာ ချိန်းလို့ ရောက်လာ သည် ..။ မမကြည်ပြာ ငိုနေ သည် ..။သူ့ ပါး ကို တဖြန်းဖြန်း ရိုက် သည် ..။ ထု သည် ..။ ကုတ် သည် ..။

“ မင်း...မင်း ...လူဆိုး..လူယုတ်မာ ...သစ္စာဖေါက် ..”

သာဒိုး ..ခေါင်းငုံ့ကာ ခံနေ သည် ..။ သူ့စိတ်ထဲမှာ သူ သိ သည် ..။ကျနော်ဟာ လူဆိုး ပါ ...။


ပြီးပါပြီ 





Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment