ချစ်ခြင်းနှလုံးသား၏တည်မှီရာ ရမ္မက်ဖြင့် နှောင်ငင်ရစ်ဖွဲ့အပ်သည့်တရား အပိုင်း ( ၅ )

ချစ်ခြင်းနှလုံးသား၏တည်မှီရာ ရမ္မက်ဖြင့် နှောင်ငင်ရစ်ဖွဲ့အပ်သည့်တရား အပိုင်း ( ၅ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

နရသူ ရေးသည်။

တကယ်လိုးကြတော့ Alex က သူမစောက်ပတ်ကိုလိုးသည်။ တစ်ခါမှ မဆုံဖူး မလိုးဖူးသေး၍ လိုးချင်စိတ် အလွန်အမင်း ပြင်းပြနေမှန်း သိသာသည်။ သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်သို့ ပြဲပြဲကားကား လုပ်ခိုင်းပြီး စောက်ပတ်ထဲ လီးအရင်းရောက်သည်အထိ အားပါပါနှင့် ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်ကာ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူသွားအောင် ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ သက်မှူးခင်ကိုယ်ကလေးကို စွေ့ကနဲ ပင့်မပွေ့ချီလိုက်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်တစ်ပတ်လှိမ့်လိုက်ပြီး သူကအောက်ဖက်က ပက်လက်နေပြီး သူမကို အပေါ်စီးကနေ ကုန်းကုန်းကွကွ ဖိမှောက်အိပ်သည့် အနေအထားသို့ ရောက်အောင် ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်း၍ ပြုပြင် နေရာ ချပေး လိုက်လေသည်။

သက်မှူးခင် အပေါ်စီးကနေ Alex လီးပေါ်ကို မြင်းထိုင်ဆောင့်လိုးသည့် ပုံစံမျိုးဖြစ်သွားပြီး သူက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူမကိုယ်လုံးလေးကို အောက်ကနေ သိုင်းဖက်နမ်းရှုံ့ကာ နှုတ်ခမ်းကိုစုပ် ကစ်ဆင်ပေးလျက် သူမနို့နှစ်လုံးကို ဆွဲညှစ်နယ်လိုက် ဖျစ်ကစားလိုက် နို့သီးကလေး လှိမ့်ချေလိုက် လုပ်ပေးနေ၍ သက်မှူးခင်လည်း သူ့ကိုပြန်လှန်နမ်းစုပ် ပေးနေမိရင်း သူမဖင်သားကားကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကိုပါ အနောက်ဖက်ကို တစ်ခါတည်း ကုန်းထောင်ဖွင့်ပေး ထားလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်။ Alex သူမဖင်ပေါက်ဝကလေးဆီ လက်လျှိုပြီး လက်တံတွေးဆွတ်ကာ ဖင်ထဲနှိုက်ကလိ ဆွပေးလိုက်သည်။ တစ်ဖက်ကလည်း သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ ထည့်စိမ်ထားရင်း ဖင်ပေါက်ကို အပီဆွကစားပေးနေတာမို့ သက်မှူးခင် မနေနိုင်အောင် စောက်ပတ်ထဲကရော ဖင်ပေါက်ထဲကပါ ယားယံလာရပြီး ဖင်ခံချင်စိတ်ပင် အလိုလိုပေါက်လာမိပြန်တော့သည်။

"ငါ လုပ်ပေးတာ … ကောင်းလား  … သက်မှူး …"

"အ အ တ တစ်မျိုးပဲ အစ်ကို ဟင့်ဟင့် …စောက်ပတ်ကိုလည်း လိုးသေးတယ်… ဖင်ကိုလည်း …မနေနိုင်အောင် ဆွပေးနေပြန်ပြီ … အိုး အို့ အို့ အ အင့် … ဟင်းး   … အနေခက်လိုက်တာ အစ်ကို ရာ…  အ အိ အိ ဖင် ဖင်ကို တ တအား မ …မနှိုက် နဲ့လေ … အင့် ခက် ခက် တော့တာပဲ …အင့်ဟင့် ဟင့်"

"နင် ဖင်ခံချင်စိတ် ပေါက်အောင် လုပ်ပေးတာ ဒါမှ ဦးစိုးမြင့် နင့်ဖင်ကို ကောင်းကောင်း လိုးနိုင်မှာ သက်မှူးရ"

"အ ဖင် ဖင် နာတယ် စပ်တယ် အိ အိ အင့်"

"မနာပါဘူး လက်နဲ့ လိုးတာပဲ ကဲ … ငြိမ်မနေနဲ့ အပေါ်ကနေ လိုးပေး ငါ့လီး အရင်းထိ ဝင်တယ် မဟုတ်လား"

"ဝင် ဝင် တယ် အ အရင်းတော့ မ မရောက်သေးဘူး ထင်တယ် နည်း နည်း …  ဖိ ဖိကြည့်မယ်နော်"

"ဖြေးဖြေးသာသာဖိ မနေနဲ့ တစ်လက်စတည်း အားနဲ့ဆောင့်ထိုင်ချလိုက် ဒါမှ လီးက အရင်းခိုက်သွားမှာ …ကဲ လိုးစမ်း ငါ့ အချစ်ကလေး … စောက်ပတ်ကလေးက ဘယ်သူနဲ့မှကိုမတူဘူး အိအိနွေးနွေးကလေးး လိုးရတာ သိပ်မိုက်တာပဲ"

"ဟင့် တကယ်ကြီးလား တီ တီ မွန်ကရော "

"မမ မွန် စောက်ပတ်လည်း တစ်မျိုးကောင်းတာပဲ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းထူပြီး လီးကို စုပ်ဆွဲပေးထားတာ မျှော့ပါလို့ထင်တယ် ဟင်းဟင်း"

"သ သမီးစောက်ပတ် ကျ … မျှော့ မျှော့ မ ပါ ပါဘူး … ဒီအတိုင်း ရိုးရိုးပဲ လိုး လိုးတတ်တယ် လီးကို ဘယ်လိုစုပ်ပေးရမလဲ"

"ဒီလိုပဲ စောက်ပတ် က ညှစ်ပြီးစုပ် … မျှော့ဆိုတာ အလကားပြောတာ လီးကို အားစိုက်ပြီး ညှစ်ညှစ်ပေးသွားရင် ကြာတော့ အကျင့်ရလာမယ် … တချို့ မိန်းမတွေ … ငှက်ပျောသီးကို စောက်ပတ်ထဲထည့်ပြီး နေ့တိုင်း တစ်နေ့ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်လောက် လေ့ကျင့်ပေးကြတာ … ကောင်းတော့ တော်တော်လေး ကောင်းတယ် ပြောကြတာပဲ"

"ဟင့် သမီး မ လုပ်တတ် ပါဘူး အစ်ကို ရယ် … မကောင်းရင်နေ"

"ကောင်းပါတယ် သက်မှုးရဲ့"

"ဘာ ကောင်းတာလဲ"

"ဒီအတိုင်း လိုးလည်း ကောင်းနေတာပဲဥစ္စာ …သက်မှုးစောက်ပတ်လေးက အပျိုစောက်ပတ်ကလေး လိုးရတာ နဂိုရည်မပျက် စီးကြပ်နေတာပဲ … ဒါကြောင့်လည်း ဒီကကောင်တွေ သက်မှူးကိုချည်း နင်းကန် ပိတ်လိုး နေကြတာပေါ့ …ကဲ ဆောင့် မြန်မြန် ဆောင့် … ဖင်ကို ဖိလိုက်ကြွလိုက်လုပ် …အဲ ဟုတ် ဟုတ်ပီ ဟုတ်ပီ စောက်ပတ်က ဖိလိုးရင်း ဖင်ကိုလည်း အနောက်ဖွင့်ပေးထားလိုက် ဟိုမှာ ဦးစိုး စောင့်နေပြီ"

သူမ ဖင်ကြီးတလှိမ့်လှိမ့်လုပ်ကာ ဖိဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။ လီးကြီးကြီးနှင့် လိုးနေရတာဖြစ်၍လည်း အရသာတွေ့လွန်းလှပြီး ပြောမပြတတ်အောင်ကောင်းလွန်းနေပါသည်။

သူမဖင်ကို အနောက်ဖက် ကုန်းထောင်ပေးလိုက်ရင်း စိတ်မလုံမလဲဖြစ်ကာ အနောက်ဖက်ကို သမင်လည်ပြန်ကလေး လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမဖင်စအိုလေးကိုကြည့်ရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က လီးကိုတဆဆနှင့် အဆင်သင့်လီးပြင်နေသည့် ဦးစိုးမြင့်ကို တွေ့လိုက်ရလေတော့သည်။ သူက အချိန်ကောင်းစောင့်ပြီး အခြေအနေကောင်းပြီလို့ ယူဆရတော့မှ သက်မှူးခင် ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက် အနောက်ကို တဖြည်းဖြည်း တိုးကပ်လာခဲ့ပါသည်။

………...................................................................

အပိုင်း ( ၁၇ )

သူ့လီးကိုရော သူမဖင်စအိုအဝကလေးကိုပါ တထွီထွီနှင့် တံတွေးနိုင်နိုင်ထွေးထည့်ပြီးမှ လီးဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးကို သူမဖင်ပေါက်ဝမှာ တေ့ပြီး လှည့်ပတ်ထိုးမွှေ သွင်းပေးနေသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှာ လီးတစ်ချောင်းရှိနေသလို သူမဖင်ပေါက်ထဲမှာပါ နောက်လီးတစ်ချောင်းက တအိအိစိုက်နစ်တိုးဝင်လာပြီး တစ်ခါမှမတွေ့ဖူး မကြုံဖူးသေးသော ထူးခြားဆန်းပြားလှသည့် အတွေ့အရသာကို ပေးနေပြီဖြစ်သည်။

"အ အိ အိ ဖြေး ဖြေး ဦး စိုး ဟင့် … နာ နာ တယ်"

"နာမှာ မကြောက်နဲ့ ခဏလေးပဲ အောင့်ခံထားလိုက် နောက်ကို ဖင်ကိုချည်း လာလိုးပါ လာလိုးပါ ဆိုပြီး ဖြစ်နေမှာမြင်ယောင်သေးတယ် ဟဲ ဟဲ ကဲ ဖြေးဖြေးပဲ လိုးမှာလား နာလား နာတယ် အခံရခက်တယ် ဆိုရင်ပြော … ဟုတ်ပီလား သက်မှူးလေး … ဟင်း ဟင်း … ကဲ ကဲ"

"ဖျစ် … ပတစ် စွိ … ဖွတ်…  စွပ်"

"အိ အု အု ယ … အာ့ လာ့ လားး … အား အင့် အင့် … လိုး လိုးစမ်းပါ … ဖိ ဖိသွင်း အင့် လိုက် …အ … ရ ရပီ တော် တော်ပြီ … ဆက်မသွင်းနဲ့ ဦးရဲ့ … အ !! အဲဒီလောက်ပဲ လိုးးး …!!  အ ဟင့် … အိ အိ အစ် အင့် ဟင့်"

အောက်က Alex ကလည်း လီးကို အပေါ်ငေါ့ထောင်ပြီး အဆက်မပြတ် ညှောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်။ လီးက ဖွပ်စွပ် ဖွပ်စွပ် ဘုတ်စွိ စွပ် ဘွပ် ဘုတ် စွပ် ဇွပ် … ဆိုပြီး လိုဏ်သံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး မှာလည်း အရည်တအားရွှဲနေပြီ။ တဖြည်းဖြည်း အကောင်းဖက်ရောက်လာသဖြင့် ဖင်လိုးမှုကို နည်းနည်းကလေးမှ စိတ်အနှောင့်အယှက် မဖြစ်မိတော့ပေ။ အမှန်တော့ အလိုးခံရဖန်များ၍ ထူပူနေတာပဲ ဖြစ်သည်။ နာရကျင်ရ စောက်ဖုတ် ကျိန်းရမှာကိုလည်း မသိတော့ပါ။ အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့်သာ ကုန်းခံနေလိုက် တော့သည်။

Alex တစ်ချက်ဆောင့်လိုက် နားလိုက် အနောက်ကနေ ဦးစိုးမြင့် ဖင်ကို သုံးလေးချက် ဆင့်လိုးလိုက် ရပ်လိုက် Alex စောက်ပတ်ပြန်လိုးလိုက် ဦးစိုးမြင့် နောက်တစ်ကြိမ် ဖင်ဆော်လိုက်နှင့် တစ်ချက်ချင်း သုံးလေးချက်ချင်း ကနေ တဖြည်းဖြည်း အဆင့်တိုးပြီး ဆယ်ချက်စီ အောက်ကနေ စောက်ပတ်လိုးလိုက် အနောက်ကနေ သူမဖင်ပေါက်ကို ဆော်လိုက် လုပ်နေကြပြီး နောက်တော့ သူတစ်ချက်လိုး ကိုယ်တစ်ချက်လိုး အဝင်အထွက် ထိန်းညှိရင်း Alex စောက်ဖုတ်ကနေ လီးအကြွမှာ ဦးစိုးမြင့် အနောက်ကနေ ဖင်ပေါက်ထဲ ဖိလိုးသွင်းပြီး သူ့လီးအကြွနှင့် ချိန်သားကိုက်ဆိုသလို Alex အောက်ကနေ စောက်ပတ်ထဲ လီးပင့်လိုးပေးနေပေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အပေါ်နှင့်အောက် တစ်လှည့်စီ လိုးရင်း သာသာယာယာ ရှိနေချိန်မှာ သက်မှူးခင်တစ်ယောက် ထွန့်ထွန့်လွန့်လူး ကော့ပျံနေရကာ ကာမဇောအဟုန်ကို မထိန်းနိုင်အောင် ဖြစ်လျက် တစ်ချီပြီးတစ်ချီ ဆက်တိုက်ပင် ပြီးနေရလေတော့သည်။

Alex စောက်ဖုတ်ထဲ လရည်ညှစ်ပန်းထုတ်ချိန်မှာ သက်မှူးခင် တတိယအချီပြီးသွားသည်။ ဦးစိုးမြင့် ဆက်လိုး နိုင်အောင် ရှောင်ပေးလိုက်ပြီး ဦးစိုးမြင့်လည်း သူမဖင်ပေါက်ကို စောက်ပတ်လိုးသလို မညှာစတမ်း ဆက်လိုးနေပြီး အောက်ကနေ လက်လျှိုကာ နို့ကိုင်လိုက် စောက်စိကလေးကို လက်ညှိုးလက်မ ကြားညှပ်၍ ပွတ်လှိမ့်ချေပေးလိုက်နှင့် နောက်ထပ် မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ကြာတော့ သူရောသက်မှူးခင်ပါ လရည်နှင့်စောက်ရည်များ အရောရောအနှောနှော ပန်းထွက်လာကြကာ နှစ်ဦးပြိုင်တူ တစ်ချီပြီးကြရပြန်ပါသည်။ သက်မှူးခင်တစ်ယောက် စတုတ္ထအချီ လေးချီမြောက် ပြီးခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။

Mr.Ahmad လည်း မွန်မွန်ကျော်နှင့်ချစ်ရေယဉ်ကြောထဲမျောပြီးရင်းမျောနေကြဆဲဖြစ်သည်။

Mr.Ahmad ၏ လီးမဲကြီးကို စုပ်လိုက် သူမကိုယ်တိုင် အပေါ်စီးကနေ တစ်ချီတက်ထိုင် ဆောင့်လိုးလိုက်နှင့် မမောနိုင်အောင်ဘဲရှိလေသည်။ သက်မှူးခင်နှင့် ဦးစိုးမြင့် Alex ကတစ်တွဲဖြစ်သော်လည်း Mr.Ahmad က Alex ကို လှမ်းခေါ်လိုက်ပြီး မွန်မွန်ကျော်အား နှစ်ယောက်တွဲ လိုးမည်ပြော၍ သူ့အာစရိအလိုကို လိုက်လျော ရပြန်ပါသည်။

Alex မွန်မွန်ကျော်ဖက်ကို လှည့်သွား၍ သက်မှူးခင်လည်း သက်သာရာရသွားသည်။ စိုးမြင့်သူမကို One by One ဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်တစ်လှည့် ဖင်ကိုတစ်လှည့် စိတ်ကြိုက်လိုးတော့သည်။ နောက်ထပ်နှစ်ချီဆော်ပြီး အရက်သောက်ရင်း မိန်းမသားနှစ်ယောက်ကို သူတို့သုံးယောက်လီး အစုပ်ခိုင်းကြပြန်သည်။ လီးတောင်လာတော့ နှစ်ယောက်လုံးကို ဖင်အကုန်းခိုင်းပြီး သူတို့သုံးယောက် တစ်ယောက်စီတစ်ယောက်စီ ဆိုသလို အနောက်ကနေ ခွေးကုန်းကျားရေသောက် ပုံစံမျိုးစုံအောင် တက်လိုးကြပါသည်။ ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို တစ်လှည့်စီ အနားမရအောင် ဆော်ခြင်းဖြစ်သည်။

တစ်ညလုံး ဖြစ်ချင်သလိုဖြစ်ကြပြီးနောက် မနက် ၄ နာရီခန့် အချိန်တော်တော်လေး လင့်တော့မှသာ အသီးသီး အိပ်ယာဝင်လိုက်ကြတော့သည်။

နောက်တစ်နေ့ ကားတစ်စီးနှင့် သူတို့ ထွက်သွားတော့ ဒရိုင်ဘာတစ်ယောက် (ဒရိုင်ဘာနာမည်က ကိုညွန့်ရွှေဖြစ်သည်။) နှင့် ကားတစ်စီး ချန်ထားခဲ့သည်။ သွားလာလည်ပတ်လိုက သွားနိုင်အောင် အသင့်ပေးထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား ညကအရှိန်နှင့် ခေါင်းတွေကိုက်နေကြတာမို့ အိပ်ယာကနေတော်ရုံနှင့်မထနိုင်ကြချေ။ ၁၁ နာရီလောက်မှ ထပြီး ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲ နံနက်စာစားသောက်ကြသည်။ ဒရိုင်ဘာကိုညွန့် (ညွန့်ရွှေ) အခန်းထဲကို ရောက်လာပြီး ဘယ်သွားချင်သလဲ ဟုမေးရင်း စကားရောသောဖောသော လာပြောသည်။ သူလည်း ညကတည်းက ဒီမိန်းမနှစ်ယောက်စလုံးကို အပီလိုးဖူးခဲ့သူဖြစ်ရာ အမူအယာ အပြောအဆိုကအစ ရဲတင်းနေသည်။

"မသွားချင်ဘူး … နေကပူ ပင်ကပင်ပန်းနဲ့ … ရှင့်လူတွေ တစ်ညလုံး သောင်းကျန်းထားကြတာ လူတွေကိုလည်း ကြည့်လိုက်ဦး အကုန်လုံး စုတ်ပြတ်သတ်နေပြီ ဟင်း ဟင်း"

"ဟုတ်တယ် ကိုညွန့် …သမီးလည်း လမ်းတောင်ဖြောင့်ဖြောင့် မလျှောက်နိုင်ဘူး … အိပ်ရေးကပျက် ကိုဟ်လက်တွေလည်း နာ … ပြီးတော့ … ပြီးတော့ လဲ  … ဟွင်းးး … မပြောလိုက်ချင်ဘူး"

"ပြောလိုက်စမ်းပါ အားလုံး … အဖုတ်ရော ဖင်ရော ပြဲရွဲကုန်တာ ပဲ …လို့… ရစရာကို မရှိဘူး … လို့ … ဟင်းဟင်း ဟင်း … ကိုညွန့်ရွှေ ရှင်လဲ တစ်ယောက် အပါအဝင် ပါနော် … ဂေါ်လီ လေးငါးလုံးနဲ့ ကို ဂေါ်လီကြီး ဟွန်း ကိုယ့်ဖာကိုယ် သိ … ဒါပဲ"

"ဟင်းဟင်း ကျွန်တော် … ဘာ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ပြောပါ မမွန်ရဲ့…  ဒီနေ့ ကျွန်တော့် Holiday ပဲလေ တစ်နေကုန်အားတယ်"

"ဒါဆိုရင် ကျွန်မတို့အလှည့် … ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ကို ရှင်ကောင်းကောင်း ဆားဗစ်လုပ်ပေးရမယ် … ပြုစုပေးရမယ် … ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုရင် ဇက်ကြောလေးဘာလေး ဆွဲပေး …နင်းပေး နှိပ်ပေး …ကိုညွန့် … ပြီးရင်တော့ … ရှင် ဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်လို့ရတယ် နော် … ကျွန်မ ဘာဆိုလိုလဲဆိုတာ ရှင် သိတယ် မဟုတ်လား … ဟင့်ဟင့် … ဟင့်"

"တကယ် …နော် မမွန်"

"အို တကယ် ပါ ဆို … လာခဲ့ … ဒီ ကုတင်ပေါ် လာထိုင် … အနောက်ကနေ ဇက်ကြောလေးဆွဲ ပြီး … နှိပ်ပေး … ပေါင်ကြောလေးလည်း နှိပ် ခြေသလုံးကြောရော တင်ပါးရော အကုန်ပဲ …ဟိုနှိပ်ဒီနှိပ် ဟိုကိုင်ဒီကိုင်ပေါ့ … ခိခိ ခိ"

"ခစ်ခစ် ခစ် သမီးရောပဲ နော် ဦး … ညွန့်ရွှေကြီး … တီမွန်ပြီးရင် သမီးအလှည့် ဟင်းဟင်း"

"ဟာ … ဒီကလေးမ လုပ်ပြီ ဦး …မခေါ်စမ်းနဲ့ …အဲ အ အစ်ကိုကြီး …လို့ ခေါ် ဟီးဟီး ဟီး"

"အင်း အင်း ဟင်း … ခေါ်ပါ့မယ် တဲ့ ရှင် … ဟင်း ဟင်း … အ စ် ကို ကြီးးးး … ကို ရီးးးးး   ဟီ ဟီ ဟိ အဟစ်  … ခိ ခိ ခိ …ခစ်ခစ်"

နွားပြာကြီး အောက်သွားမရှိလို့ ဆိုသည်။ ညွန့်ရွှေ နပြာကြီး (နွားပြာကြီး) ကို ဖြစ်လို့ … သွားကြီး အဖြီးသားနှင့် အာတောင် မစေ့နိုင်တော့ပေ။ သက်မှူးခင်လည်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ။ သူမတို့ သုံးယောက် တည်းသာမို့ ညွန့်ရွှေ နဘေးနား အသာတိုးကပ်လာပြီး ပတ်ချွဲနပ်ချွဲလုပ်ကာ အရှက်မဲ့ချင်တိုင်း မဲ့နေပေတော့သည်။

ညွန့်ရွှေကုတင်ပေါ်တက်ပြီး မွန်မွန်ကျော့်ဇက်ကြောကို ကိုင်သည်။ သူက အိမ်ကမိန်းမခင်မာကြူကိုရော အရပ်ထဲမှာပါ နင်းပေးနှိပ်ပေးဖူးသည့် အတွေ့အကြုံတွေ အများကြီးရှိခဲ့သူဖြစ်သည်။ အနောက်ကနေ အရွယ်ရောက်ပြီး မိန်းမတစ်ယောက်၏ ကိုယ်သင်းရနံ့လေး ရှူရှိုက်ရင်း အထိအတွေ့၌ ညွှတ်နူးရသည့် အရသာမှာ ဘာနှင့်မှလဲနိုင်သည့် အရာမျိုးမဟုတ်ချေ။ ပြီးတော့ သူ့နဘေးမှာ နောက်ထပ် ကောင်မလေး ချောချောကလေးတစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်လှဲအိပ်ကာ နှစ်ယောက်သားနှိပ်နယ်နေကြပုံကို ကြည့်ရှု၍ သူ့ဖာသာသူ အတွေးတစ်မျိုးပေါက်ကာ ဖီလင်ယူ ခံစားနေပုံရသည်။ ညွန့်ရွှေ မွန်မွန်ကျော်ကို နှိပ်ပေးရင်း လီးကထောင်ချင်ချင် ဖြစ်လို့လာပါသည်။ အသားဆိုင်ချင်း တစ်ချက်တစ်ချက်ထိမိနေသလို ကိုယ့်ဖီလင်နှင့်ကိုယ် တမင်အသားယူ ထိမိနေကြခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား ကားပေါ်မှာတုန်းက တစ်ညလုံးနီးပါး လိုးခဲ့ရတာကို ပြန်တွေးရင်း သူရော မွန်မွန်ကျော်ရော ကာမစိတ်တွေ တဖြည်းဖြည်းတငွေ့ငွေ့ နိုးထလာခဲ့ကြသည်ပဲဖြစ်သည်။

"အား ထိ ထိတယ် ကိုညွန့်ရယ် ခုနောက်ပိုင်း အသက်နည်းနည်းကြီးလာလို့လား မသိဘူး အာရုံကြောက သိပ်မကောင်းချင်ဘူး အဲဒီ ဇက်ပိုးအရင်းနားလေး ကပ်ပြီးနှိပ် အား မိုက်တယ် … အင်းဟင်း ကြက်သီးတွေတောင် ထလာပြီ ကျောကုန်းမှာရော ခါးမှာပါ … နေ …နေ ကျွန်မ ရှေ့ကို နည်းနည်းကုန်းပေးမယ် … လက်ညောင်းရင် တံတောက်နဲ့သာ ထောင်းပေးပေတော့ အင်း အင်း … အဲဒီလို … အင်း ဟုတ် ဟုတ်ပီ"

"တံတောင်နဲ့ ဆိုရင် ထိမိနေမှာပေါ့ မမွန်ရ …"

မွန်မွန်ကျော်၏ဖင်ကားကြီး အနောက်ဖက်ကို ရွှေ့ကာ ကုန်းထောင်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွား၍ ညွန့်ရွှေ သူမကို တမင်ကျီစယ်ပြီး ပြောသည်။

"ရှင် ဘာ ဘာပြောတယ် ရှင့် ဟာကြီး ရှင့်လီးနဲ့ ကျွန်မဖင်ထိတာကိုပြောတာလား ရတယ် ရတယ် ဖင်ကို ဒီထက်မြုပ်နေအောင် လီးနဲ့ ထောက်ထားလည်း ရတယ် …လရည်ထွက်ရင်တော့ ကိုယ့်ဒေါသနဲ့ကိုယ် တာဝန်တော့ မယူဘူး ဒါပဲ အဟင့်ဟင့် ဟင်းး"

"လူက နေပေမယ့် သူကမှမနေတာ မမွန်ရဲ့"

"ဟဲ့ ဟိုဟာမလေး မကြားဘူးလား ပြောနေတာ"

"ရှ ရှင် …ကျ ကျွန် မ ဘာ ဘာရယ် …"

အတွေးလွန်နေ၍ သက်မှူးခင် မကြားလိုက်မိ။ မွန်မွန်ကျော်ကို ကြောင်အမ်းအမ်းနှင့်ကြည့်ပြီး ပြန်မေးသည်။

"အော် ဒီဟာမနဲ့တော့ …ဒီမယ် နင့်လူကြီး ငါ့ဖင်ကြည့်ပြီး လီးတောင်နေသတဲ့ အဲဒါ ညည်းတစ်ခုခုတော့ လုပ်ပေးလိုက်"

"အာ တီမွန်ရှိနေတာပဲ ကိုယ့်ဖာသာလုပ် ဒီမှာ ဖီးလ်နဲ့နှပ်နေတဲ့ဥစ္စာ"

"အော ညကဟာတွေ စမြုံ့ပြန်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား ရတယ် ရတယ် …ကိုညွန့် ရှင်ထောက်ချင်ရင် ဒီမှာလာထောက် မွန် အသင့်ပြင်ထားတယ် … နှိပ်တာလည်း ဆက်နှိပ်ပေးဦး"

"ကောင်းပြီ စိန်လိုက် မမွန်ရေ့ … "

မွန်မွန်ကျော် သူမဖင်ကိုအသာကြွပြီး သူမ၏ခါးဝတ်ထဘီအောက်နားစလေးကို ပင့်လှန်တင်ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ အောက်ခံပင်တီမပါ၍ ဖင်သားနှစ်ဖက် အတိုင်းသားပေါ်ထွက်လာသည်ကို ညွန့်ရွှေအနောက်ကနေ ပုဆိုးလှန်ကာ လီးသွင်း၍ သူမစောက်ပတ်ကို ဖိကပ်မိအောင် ထောက်ထားလိုက်ပြီး မွန်မွန်ကျော့်ကျောပြင်ကို တံတောက်ဆစ်နှစ်ဖက်နှင့် ဆက်လက်ထောက်ကာ နှိပ်နယ်ပေးနေပေသည်။ အပေါ်ကလည်းနှိပ်နေသလို အောက်ကလီးကလည်း မဝင့်တဝင်ပုံစံမျိုး စောက်ပတ်နှင့် မထိတစ်ချက်ထိတစ်ချက် ထိတွေ့မိတ်ဆက်ကာ အရသာခံနေကြသည်။ နှိပ်နယ်သည့်ကိစ္စမပြီးခင် လရည်ထွက်မှာကိုတောင် ကြောက်နေရသည်။

သက်မှူးခင်လည်း ခုမှ သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်နေပုံကို ဂရုတစိုက်ကြည့်မိရင်း ပြုံးစိစိကလေးဖြစ်လာကာ အနားမှာ လာရောက် ကပ်ထိုင်လိုက်ရင်း …

"ဘယ်မလဲ ကိုညွန့် လီး ပြစမ်း …"

ဆိုပြီး လီးကို မရအရနှိုက်ကိုင်၍ ဂေါ်လီးလဒစ်ကြီး တင်းမာတောင်မတ်နေတာတွေ့ရသဖြင့် လီးကိုဆုပ်ကိုင် ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း တစ်ဖက်ကလည်း စသလိုနောက်သလိုပုံစံနှင့် မွန်မွန်ကျော့်ဖင်အောက်ကနေ လက်လျှိုသွင်းပြီး သူမစောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို လက်ချောင်းများနှင့် ပွတ်သပ်ဆွနှူးကာ ဇာတ်လမ်းကို စတင်လိုက် ပါတော့သည်။ မကြာမီ သုံးယောက်သား လုံးထွေးသွားကြပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဟိုကိုင်ဒီနယ် ကျီစယ်ပွတ်သပ် နမ်းစုပ်၍ သူမတို့နှစ်ယောက်ထံမှ ခိုးခိုးခစ်ခစ် အူမြူးစွာ ဟီလာတိုက်နေသော အသံဗလံများ ကိုပါ စတင်ကြားလာရတော့၏။

ဂေါ်လီလီးကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် အလုအယက်စုပ်ကြသလို ညွန့်ရွှေကိုလည်း သူမတို့နှစ်ဦး၏ စောက်ပတ်တွေကို တစ်လှည့်စီမှုတ်ခိုင်း ဂျာခိုင်းသည်။ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ထင်တိုင်းကြဲခွင့် ရနေကြလို့လားမသိ။ သူမတို့ နှစ်ယောက်စောက်ပတ်ဆီမှာ စောက်ရည်တွေ ရွှဲစိုလာလိုက်တာများ ပြောမနေပါနှင့်တော့။

သည့်နောက်မှာတော့ မွန်မွန်ကျော်တစ်လှည့် သက်မှူးခင်တစ်လှည့် သူမတို့ နှစ်ဦး၏စောက်ပတ်နှစ်ခုကို ညွန့်ရွှေ၏ဂေါ်လီလီးနှင့် စတင် မိတ်ဆက်ထိတွေ့သံများ အခန်းထဲမှာ အဆက်မပြတ်ထွက်ပေါ်လို့ လာရချေပြီ။

"စွတ် ဖတ် …စွတ် ဖတ်… ဘုတ် စွိ ဖတ်ဘွပ် … စွတ် ဖွတ် ဇွပ် …  စွတ် ဖွတ် ဗွပ် ဇွပ်  ဘုတ် ဖတ် ဗလပ်  … "

"အိ အင့်အင့် ကို ကို ညွန့် ဆောင့် ဆောင့် …လိုး လိုးဦး မြန်မြန်လိုး … တအားလိုး အ အီး …အီးအင့် …ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ … နော် … အင့်ဟင့် ဟင့်"

"မြန်မြန် လိုး ပြီးရင် ကျွန်မအလှည့် … မွန့်ကိုလည်း ဖင်ထဲရော … စောက်ဖုတ်ထဲရော အပီလိုးပေးး ကိုညွန့်ရွှေ ရေ …"

"လိုး လိုး ပါ့မယ် ဗျာ … ဟောဒီကောင် လီးတောင်နိုင်သရွေ့…  မသေမချင်း ဗျင်း …ဦးမှာ …လိုးပေး ဦးမှာပါ … တဲ့ ဗျားးး  … ဟား  … ဟား ဟား"

လိုးသံ ဆောင့်သံ အာခေါင်ခြစ်မတတ် အော်ဟစ်ညည်းသံ မာန်သွင်းသံ အသားဆိုင်တွေအချင်းချင်း ထိတွေ့ရိုက်ခတ်သံတွေက ပွက်လောရိုက်မျှ ဆူညံနေကြပြီး ဘဝဂ်အထိ လျှံမတတ်ပင် ရှိနေလေတော့၏။

………

အခန်း ( ၁၈ )

ညဉ့် ၁၀ နာရီလောက်ကျမှ Mr.Ahmad တို့အဖွဲ့ပြန်ရောက်လာသည်။

တစ်နေရာရာမှာ သောက်စားပြီး တော်တော်ကလေး အရှိန်ရလာခဲ့ကြဟန်နှင့် လေးယောက်သား သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို အခန်းထဲခေါ်ကာ ညစ်တီးညစ်ပတ် မဖွယ်မရာတွေပြောကြဆိုကြ ကိုင်ကြနယ်ကြနှင့် ကမ်းကုန်အောင် သူတို့စိတ်ကြိုက် ပြုစုခိုင်းကြသည်။

ယခင်ညကအတိုင်း အရက်ပြင်းတွေလည်းတိုက် သောက်ကြစားကြ မူးရူးပျော်ပါးကြနှင့် တစ်ကိုယ်လုံးလည်း စက်ဆုပ်စရာအတိ ရစရာပင် မရှိတော့လောက်အောင် ကိုယ်ရောစိတ်ရော အစွမ်းကုန် လိုက်လျောပေး ခဲ့ရပါသည်။ သူတို့ဆက်ဆံမှုက ကမ်းကုန်သည်။ စောက်ပတ်ကိုရော ဖင်ပေါက်ရော ပါးစပ်ကိုရော နေရာလပ်မရှိအောင် ပိုးစိုးပက်စက်ဆက်ဆံကြ လိုးကြသည်။ သက်မှူးခင်အနေနှင့် သူမကို ကလန်ကဆန် ပြန်မလုပ်တာကိုပင် ကြံဖန် ကျေးဇူးတင်နေရသေးတော့သည် ဟု မွန်မွန်ကျော် စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်တွေး လိုက်မိပါသည်။

ပသို့ဆိုစေ သူမမှာ ဒီကောင်မလေးနှင့်ပတ်သက်၍ တာဝန်အပြည့်ရှိသည် ဟု ခံယူထားသည်ပဲမဟုတ်ပါလား။

ကျန်ရက်များမှာလည်း ထုံးစံအတိုင်း သူတို့ အုပ်စု တစ်နေကုန်သွားကြလာကြ တာဝန်ရှိသူတွေနှင့် အလုပ်ကိစ္စ တိုင်ပင်ညှိနှိုင်းကြနှင့် အခြား သွင်းကုန်နှင့်ဆိုင်သည့် သီးခြားလုပ်ငန်းစု နှစ်ခုအတွက်ပါ အလုပ်များလျက်ရှိကြပြီး ၄ ရက်မြောက်နေ့မှ သူမတို့ နှစ်ယောက်အတွက် အလုပ်သစ်ကို စယူလာခဲ့ပါသည်။

မွန်မွန်ကျော်ရော သက်မှူးခင်ပါ သူတို့ပြောဆိုစေခိုင်းသမျှ ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့် တစ်လုံးတစ်ပါဒမျှပင် တုံ့ပြန် ငြင်းဆန်ဝံ့ခြင်း မရှိကြပါချေ။

နေပြည်တော်မှာ သုံးလေးရက်မျှဟုသာ အစကထင်မိသော်လည်း ရက်သတ္တ တစ်ပတ်ကျော်ကျော် (တစ်ပတ် ဆယ်ရက်) ခန့် နှစ်ယောက်သား သောင်တင်သွားခဲ့ရသည်။

အစိုးရဋ္ဌာနမှ …… အဆင့်ရှိ ခရီးသွားလုပ်ငန်း တာဝန်ရှိလူကြီးမင်း နှစ်ယောက်၏နေအိမ် (သီးသန့် အပျော်အိမ်ပဲ ဖြစ်လိမ့်မည်။) တွင် သူမတို့နှစ်ယောက် တစ်လှည့်စီ အလှည့်ကျသွားရောက်နေထိုင်ကာ သူတို့စိတ်တိုင်းကျ ညဉ့်လုံးပေါက်ပင် ဖျော်ဖြေမှုပေးခဲ့ရသည်။ တစ်ညတည်း မဟုတ်ဘဲ လေးငါးညဆက်တိုက် သူမတို့၏ အသွေးအသား အဆီအနှစ် တွေကို ဝဝလင်လင်ကြီး စိတ်ကြိုက် ဝါးမျိုသုံးဆာင်ခဲ့ပြီးမှ ပြန်ခွင့်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။

Mr.Ahmad နှင့်အဖွဲ့က သုံးရက်လောက်စောကာ ရန်ကုန်ကို ကြိုဆင်းသွားခဲ့ပြီး ဟိုကျတော့မှ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လည် တွေ့ဆုံခွင့် ရခဲ့ပါသည်။ ကျေးဇူးတင်စကားများ ပြောကြားပြီး သူမတို့နှစ်ဦးအတွက် သိန်းဆယ်ဂဏန်း မက အတော်အတန်ပင် များပြားလှသည်ဟု ဆိုရမည်ဖြစ်သော မုန့်ဖိုးငွေ(ဘောက်ဆူး)နှင့် လက်ဆောင်ပစ္စည်း များ တစ်ပုံတစ်ပင်နင့်နေအောင်ပေးခဲ့ကာ နောက် သုံးရက်မြောက်နေ့မှာ သူတို့နှင့် ထပ်မံတွေ့ဆုံဖို့ ကြိုတင်၍ အချိန်းအချက်လုပ်လိုက်ကြပါသည်။

ဒေါ်သန္တာခင် ခင်မီမီဇော်တို့နှင့်လည်း ပြန်လည်တွေ့ဆုံဖြစ်ကြသည်။

တွေ့သမျှကြုံသမျှဖောက်သည်ချကြ အတွေ့အကြုံချင်း ဖလှယ်ကြပြီး မွန်မွန်ကျော်တစ်ယောက် ဒေါ်သန္တာခင့် နေအိမ်မှာပဲ တစ်ညအိပ်ကာ နောက်တစ်နေ့ ခပ်စောစောထပြီး သူမနေအိမ်ကို ပြန်လာခဲ့ပါသည်။

………......................................................................

သုံးရက်မြောက်နေ့ ဖြစ်သော သောကြာနေ့ညမှာ မွန်မွန်ကျော် သူ့အိမ်ကကားလေးနှင့် သန္တာခင့်နေအိမ်ဆီ ရောက်ရှိလာခဲ့ပါသည်။ အိမ်က ကားဒရိုင်ဘာ မောင်ထူးကိုယ်တိုင် မောင်းလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဒေါ်သန္တာခင်ဆီရောက်ပြီး အသင့်ဝတ်စားပြင်ဆင်ပြီးတာနှင့် သန္တာခင်က ကားတစ်စီး မွန်မွန်ကျော်ကတစ်စီး Mr.Ahmad တို့ လူစု ချိန်းဆိုထားရာ ဟိုတယ်ဆီထွက်ခွာလာခဲ့ကြသည်။

အပ်ကြောင်းထပ်မှာစိုး၍ ဟိုတယ်အိပ်ခန်းအတွင်းမှာ သူမတို့ဖြစ်ပျက်သမျှအလုံးစုံတို့ကို ခရေစေ့တွင်းကျ ဖွင့်ဟ မပြောလိုတော့ပြီ။ မွန်မွန်ကျော်နှင့်သန္တာခင်တို့နှစ်ယောက် နှစ်ရက်နှင့်နှစ်ညတိတိ ဟိုတယ်မှာနေပြီး ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကို သူတို့လူစုနှင့် ထားပစ်ခဲ့လေသည်။

နှစ်ယောက်သား အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြပါသည်။

ဒရိုင်မောင်ထူးတစ်ယောက် အကွက်ကောင်းဆိုက်ရတော့သည်။

အိမ်မှာ သန္တာခင်ရယ် မွန်မွန်ကျော်ရယ် သန္တာခင့်တပည့် အိမ်ဖော်မကလေး ထွေးထွေး(အိအိထွေး)ရယ် အမျိုးသမီးချော သုံးယောက်နှင့် တစ်ညဉ့်တာ မီးကုန်ယမ်းကုန် ချစ်ပွဲဝင်ခွင့်ရခဲ့တော့သည်။ အမျိုးသမီးသုံးယောက်စလုံး တဏှာအပြတ်ကြီးကြသူတွေပီပီ လီးအတုနှင့်ရော မောင်ထူးလီးနှင့်ရော အပြတ်အသတ်ဆော်ကြသည်။ မှုတ်ကြစုပ်ကြ နမ်းကြနှင့် မောင်ထူးက သူမတို့သုံးယောက်ရဲ့ စောက်ပတ်တွေကို အလှည့်ကျဆိုသလိုပင် မရိုးမရွ ထန်လာရွလာအောင် တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ဘာဂျာကိုင်ပေးရသည်။ အပေါ်စီးကနေ စောက်ပတ် ယက်ပေးရသလို အောက်ကနေ ပက်လက်လှန်ပြီးတော့လည်း ယက်ပေးရသည်။

လီးအတုနှင့်ကျတော့ သူတို့အချင်းချင်းသာ စခန်းသွားကြခြင်းဖြစ်သည်။ လီးအတုအရွယ်အစား စုံလင်သည်။ ဆိုဒ်စုံရှိသည်။ နှစ်ဖက်ချွန်တွေရော တစ်ဖက်ပိတ်လီးတွေပါ စုံလို့။ သန္တာခင်၏စောက်ပတ်ကို ခွေးကုန်းလိုးရင်း တစ်ဖက်ကလည်း မွန်မွန်ကျော့်အား လက်နှင့်လိုးပေးရသလို မွန်မွန်ကျော်ကလည်း အိမ်ဖော်မလေး ထွေးထွေးကို ဂေါ်လီကဲ့သို့ အလုံးလုံးအထစ်အထစ်ပါသော လိင်တန်ဆာအတု (ရော်ဘာလီးအတု) ချောင်းကြီးဖြင့် စောက်ပတ်တစ်လှည့် ဖင်ပေါက်ကိုတစ်လှည့် အားရပါးရ ထိုးသွင်းလိုးဆောင့်ပေးနေပါသည်။ ထွေးထွေးပြီးတော့ သန္တာခင်ကို လိုးသည်။

မောင်ထူးက ဖင်သားအိအိကြီးများကို အသင့်ကုန်းထောင်ပေးထားကြသည့် မွန်မွန်ကျော်နှင့် ထွေးထွေးတို့၏ ဖင်ပေါက်နှင့်စောက်ပတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ရွေးချယ်ဆော်နေပြီး ဖင်ပေါက်ပိုကျဉ်းကြပ်၍ ဖင်ပါကင် အသစ်စက်စက် လိုဖြစ်နေသည့် အိအိထွေး၏ဖင်ကို နှစ်ချီ ဆက်တိုက်ပင်ပြီးအောင် အားပါးတရ လိုးခွဲပစ် လိုက်သည်။ အိအိထွေးရဲ့ ဖင်စအိုဝ စူတူတူကလေးမှာ ဆက်လက်ပြီး စူမနေနိုင်တော့ဘဲ ဖင်ပါကင် ပွင့်အာ သွားခဲ့ရကာ သူ့လီးကြီးအဝင်အထွက်ပြုသည့်ဒဏ်ကြောင့် သွေးစသွေးနကလေးတွေပါ ထွက်လာတာ တွေ့ရလေတော့သည်။

ဒီနောက်မှာတော့ သန္တာခင်အမြဲတစေ ဆောင်ထားလေ့ရှိသည့် သူမအကြိုက် မက်မန်းဝိုင်ပုလင်းတွေထုတ်လာပြီး သောက်ကြစားကြ ဝိုင်မူးမူးနှင့်ထပ်ခါတလဲလဲ လိုးကြနှင့် တစ်ညတာ အချိန်တွေ ကုန်လွန်ခဲ့လေတော့၏။

နောက်တစ်နေ့ နံနက်ပိုင်းကျမှပဲ မွန်မွန်ကျော် သူမနေအိမ်သို့ ပြန်ဖြစ်တော့၏။

…………….....................................................................................

နိဂုံး။

နောက်ထပ် လအနည်းငယ်မျှ ကြာပြီးနောက် …

ဒေါ်မွန်မွန်ကျော် လက်ကိုင်ဖုန်းဆီ Miss Call နှစ်ကြိမ်တိတိ ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။သွားရောက်ကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ မလေးရှားမှခေါ် လိုက်သော ဖုန်းများဖြစ်နေသည်။ တစ်ယောက်က ခင်မီမီဇော် နောက်တစ်ယောက်က သက်မှူးခင် … ။

စကားတွေအများကြီးပြောဖြစ်ကြသည်။

သာကြောင်းမာကြောင်း အဆင်ပြေကြောင်းများနှင့်တကွ သူမတို့အလုပ်နေရာကောင်းကောင်းရနေပြီ ဖြစ်သည့် အကြောင်း ယခုလို ပံ့ပိုးကူညီမှုများစွာ ပေးခဲ့သည့်အတွက် ဒေါ်သန္တာခင်ကိုရော ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်ကိုပါ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ကျေးဇူးဥပကာရ တင်ရှိနေပါမည့်အကြောင်း ခင်မီမီဇော်မှာ စားသောက်စရာ အဖျော် ယမကာများ တွဲဖက်ရောင်းချသည့် နိုင်ငံခြားသားအဝင်အထွက်များသည့် ဟိုတယ်တစ်ခုမှာ အခိုင်အမာနေရာရနေပြီး ဗီဇာနှစ်စေ့မှ တစ်ခေါက်ပြန်လာမည်ဖြစ်ကြာင်း။ သက်မှူးခင်ကတော့ ပထမအလုပ်ဖြစ်သော မိတ်ကပ်ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ သိပ်အဆင်မပြေ၍ နှစ်လခန့် ယောက်ျားလေးမိတ်ဆွေ တစ်ယောက်ထံမှာ သောင်တင်နေပြီးမှ ယခု KL ဆာလာရန်း အရပ်ရှိ နာမည်ကြီး နိုက်ကလပ် တစ်ခုမှာ စတင်အလုပ်ဝင်နေပြီဖြစ်ကြောင်း ညကြေးငွေ ဘောက်ဆူးများ သောက်သောက်လဲ ရသဖြင့် ငွေလည်း အတော်ကလေး စုမိနေပြီဖြစ်ကြောင်း ပြောသည်။ 

သက်မှူးခင်က မွန်မွန်ကျော်တို့ နောက်ထပ်ပို့မည့် မိန်းကလေး ငယ်ငယ်ချောချော ကလေးများရှိလျှင် သူ့ကို လက်တို့ဖို့နှင့် နေရာကောင်းကောင်းရအောင် သူမဝိုင်းကူ ရှာပေးနိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်သန္တာခင်နှင့်လည်း ယခုပင် အဆက်အသွယ်ရပြီး ထိုကိစ္စကို ပြောဆိုဖြစ်ကြောင်း။ ဆာလာရန်းအရပ်မှာ အကြောင်းမသိသူ ဝင်ဖို့ခက်၍ သူခိုးဂျပိုး ဘိန်းစားလူမိုက် ကြေးစားသေနတ်သမားတွေ ပေါများလွန်းလှသဖြင့် တော်ရုံလူမနေရဲကြောင်း အကြောင်းသိ ဂျောသိလျှင် နေထိုင်ကျက်စားဖို့ မခက်ပါကြောင်း သူမအဖို့တော့ ရတနာသိုက်ကြီးတစ်ခု တွေ့ရသလိုပင် ဖြစ်နေမိကြောင်း သူမအတွေ့အကြုံတွေကို ရှင်းလင်းပြောပြနေပါသည်။

နာရီဝက်ခန့် စကားပြောပြီး နောက်ထပ်ဆက်သွယ်ဦးမည် ဆိုပြီး ဖုန်းချသွား၍ မွန်မွန်ကျော်လည်း သူမအတွက် ထွေလီကာလီ အတွေးပွားရင်းသာ ကျန်ခဲ့လေတော့သည်။

သန္တာခင်နှင့်ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်သည့် အကျိုးအမြတ်ကို စတင်ခံစားလာရသည်။ လူပို့သည့်ကိစ္စနှင့်ဆက်နွယ်ပြီး နောက်ထပ် တရားဝင်ရော တရားမဝင်ရော ငွေမြက်မြက်ကလေးရှိမည့် အကွက်အကွင်းကောင်း ရပေါက်ရလမ်း ကလေးတွေ ကြိုကြားကြိုကြား သူမမြင်တွေ့လာသည်။ နေပျော်လာပြီး အလုပ်မှာပျော်မွေ့တတ်လာသည်။

ခုလည်း ဧရာဝတီတိုင်းဖက်မှလာသည့် အသုတ်မှာ အငုံအဖူး အလန်းကလေးတွေ ပါဝင်လာကြောင်း သူမ စတင် သတိထားလိုက်မိပြီ။ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သန္တာခင်လည်း သူမဆီ ဖုန်းမက်ဆေ့ချ်ပို့၍ မီးစိမ်းပြ အချက်ပေးလိုက်ပြီ ဖြစ်သည်။

……

မွန်မွန်ကျော် ဒီတစ်ခေါက် လင်တော်မောင် ဦးမောင်မောင်ကြီးကိုရော ဒရိုင်ဘာမောင်ထူးကိုပါ အသိမပေး တော့ဘဲ အိမ်ကကားလေးကို ကိုယ်တိုင်ပဲ မောင်းထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူမ၏ အလိုအလျောက် သိမြင် နေတတ်သည့် အာရုံထဲမှာတော့ ဒေါ်လာငွေစက္ကူ သင်းရနံ့ကလေးတွေ ကြိုင်လှိုင်နေပါတော့သည်။

အခွင့်အလမ်းက သူမလက်တစ်ကမ်းဆီ မကြာမီ ရောက်ရှိလာခဲ့တော့မည်။

_______________________________

စာရှုသူတို့အား အစဉ်လေးစားလျက်

နရသူ

ပြီးပါပြီ။