ရမ္မက်လှိုင်းထန်ထန် အပိုင်း ( ၅ )
ရေးသားသူ - နရသူ
၁၇။
" အမေက အကြီးမနဲ့ ကိုဖောင်းကိုပါ နှစ်ယောက်လုံး အလုပ်လုပ်ခိုင်းထားတာလား"
မမြင့်ကြည်မေးတော့ အမေက ခပ်ပြုံးပြုံးနှင့်ပင် သူမကိုကြည့်ပြီး ..
" ဒါက သူတို့ဘဝပဲလေ အတန်းပညာလည်း ကောင်း ကောင်း မသင်ကြရတော့ သူတို့ကို လုပ်ငန်း အတွေ့ အကြုံရအောင် ဒီလိုပဲ သင်ပေးရတာပဲ မိတိုးက ခု ဆို အရွယ်တောင် တော်တော်ရောက်နေပြီ မတော် လို့ သူ ရည်းစားသနာတွေရ အိမ်ထောင်တွေ ဘာ တွေ ကျတဲ့အခါ စျေးလေးဘာလေး ရောင်းတတ် ထားတော့ လူမပင်ပန်းဘူးပေါ့ ဟုတ်ဘူးလား ဒါ ကြောင့် အမေ သူ့ကို ခုကတည်းက ကြိုပြီး မြို့က အမေ့အသိ ကုန်စုံဆိုင်ကြီး တစ်ဆိုင်မှာ သွားပြီး အလုပ်သွင်းပေးထားတာ အမေလည်း နောင် အသက်ကလေးကြီးလာရင် ဒီမှာပဲ အိမ်ဆိုင်လေး တစ်ဆိုင်ဖွင့်ပြီး နားနားနေနေ လုပ်သွားတော့မယ်လို့ စဥ်းစားထားတယ် လူဆိုတာ အမြဲတမ်းတော့ နေပူ ကျဲတဲအောက်မှာချည့် အပင်ပန်းအဆင်းရဲခံပြီး အလုပ်ကြမ်းတွေ ကြာရှည် မလုပ်နိုင်ဘူးလေ ဖောင်းဖောင်းကျတော့ ယောက်ျားလေးဆိုတော့ လှေလိုက် ငါးဖမ်း ဟိုဖက်ကမ်း (ထိုင်းနိုင်ငံဖက်ကို ဆိုလို) ကူးပြီး အလုပ်လုပ်ချင်လုပ် သူ့အတွက် ရွေးချယ်စရာ က များတယ် ဒါကြောင့် ဒီနားက အသိ တွေဆီ အလုပ်ကူလုပ်ဖို့ သူ့ကို အငှားချထား လိုက်တာ နိုင်သလောက်လုပ်ပစေပေါ့ အိမ်ကိုတော့ တစ်ပတ် တစ်ခါ ပြန်ပါတယ် အကြီးမလည်း မကြာ မကြာ လာတယ် သူ့လုပ်စာလေး ရတာနဲ့ လာပို့ပေး တယ် လေ"
အမေ့စကား နားထောင်ရင်း သူမ အစီအစဥ်တွေ လည်း ဟုတ်တုတ်တုတ် ကိုယ်ကြံစည်ထားတာနှင့် သိပ်မကွာတာမို့ မြင့်မြင်ကြည် ခေါင်းတဆတ်ဆတ် ညိတ်ရင်း အတန်ကြာ ငြိမ်ကျသွားမိသည်။
" အင်း အမေ့အစီအစဥ်မဆိုးဘူး အကြီးမမိတိုးပါ ပြန်ခေါ်ပြီး အတူတူ စားသောက်ကုန် ဆိုင်လေး ဖွင့်ရရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ သမီးလည်း တစ်ချိန်ကျ ရင် အိမ်ပြန်ပြီး အမေတို့နဲ့အတူတူ ကိုယ်ပိုင် အိမ် ဆိုင်ကလေး တစ်ဆိုင်ဖွင့် အေးဆေး စားကုန်လေး တွေ ရောင်းမယ်လို့ စိတ်ကူးရှိတာ အမေပြောတာနဲ့ တိုက်ဆိုင်သားပဲ အဟင်း ဒီမှာက ငါးဖမ်းထွက်တဲ့ လှေတွေပေါတော့ ဆန် ဆီ ဆား ငြုပ်သီး ကြက်သွန် ဆေးရွက်ကြီးက အစ ခေါက်ပြန်ပေး ရောင်းနိုင်ရင် အလုပ် တကယ်ဖြစ်မှာသေချာတယ် မြို့မှာကျတော့ လူဦးရေ ပိုပိုများလာပြီး စီးပွါးရှာရဖွေရတာလည်း အရင်ကထက် ပိုခက်လာသလိုပဲ အနေအထိုင်က အစ ကြပ်တည်းရှုပ်ထွေးပြီး တောမှာလောက် ပျော် စရာ မကောင်းတော့ဘူး ကိုယ်နေတတ်ရင် တောပဲ ဖြစ်ဖြစ် မြို့ပဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်နေရာ ဘယ်ဒေသ မဆို ပျော်စရာတွေချည်းပဲ မဟုတ်လား အမေရယ် သမီး လည်း ဒီထက်မက ရသလောက် ခြစ်ကုပ် စုဆောင်း ပြီး အမြန်ဆုံး အိမ်ပြန်နိုင်အောင် ကြိုးစားပါ့မယ်"
" ငါ့သမီး ပြောသလို လုပ်နိုင်ရင် အကောင်းဆုံးပေါ့ သမီးရယ် သေချာ ရည်ရွယ်ချက်လေးထားပြီး အလုပ်လုပ်ရင် မကြာခင် အမေတို့ ပြန်ပြီး အဆင် ပြေ လာမှာပါ"
လှိုင်က သူတို့ သားအမိပြောသမျှ ဘေးကနေ အသာ နားထောင်ရင်း ဘာတစ်ခွန်းမှဝင်မပြောမိ။ သူမ အနေနှင့်လည်း စဥ်းစားစရာ တစ်ပုံကြီးပဲ ဖြစ်နေ သည်။ မြို့မှာ အလုပ်အကိုင်က အဆင်မချော တစ်ခါလာလည်း ဒီသံသရာထဲ တဝဲလည်လည်နှင့် လူကသာ တစ်နေ့ပြီးတစ်နေ့ အသက်တွေက ပိုကြီး ကြီးလာတာပဲ အဖတ်တင် သည်။ မြို့မှာ နေလည်း လူ တောမှာ နေရင်လည်း လူ ပါပဲ နေတတ်ရင် အဆင်ပြေမှာချည်းပဲ ဆိုသည့် မမြင့်ကြည်ရဲ့ စကား ကို စိတ်ထဲက ကြိတ်ပြီး သဘောကျ သွားမိသည်။
ကျေးဇူးပါ မမမြင့်ရယ် .. လို့။
အိမ်မှာ တစ်ညအိပ် နံနက်စာ ပဲပြုတ်ထမင်းကြော် စားသောက်ပြီး မနက်ကျတော့ အမေ့ထံ ပိုက်ဆံ အပ်နှံကာ ဒီတစ်ကြိမ် ပေးရန်ကျန်ရှိသည့် ငွေကို အတိုးနှင့်တကွ အကြေအလည် ပေးဆပ်ပြီး နောက်ထပ် အကြွေး မယူတော့ဖို့ မနက်ဖြန် သူမ ကိုယ်တိုင် လိုက်ပါပြီး အိမ်တိုင်ယာရောက် သွားရောက် ပေးအပ်ကြမည် ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆို မှာကြား၍ လှိုင့်ကို ..
" လှိုင် လာ ငါတို့ နှစ်ယောက် ရွာထဲလျှောက်လည်ရအောင် "
ဆိုပြီး မမြင့်ကြည် ပြောတော့ လှိုင်လည်း သူမ ခေါ်ရာ နောက်ကို အသာတကြည်ပဲ လိုက်ပါလာ ခဲ့လေသည်။
ရွာက ကမ်းစပ်တလျှောက် ရွာတန်းရှည်လို ဖြစ်နေ သည်။ ယာယီ အလုပ်လုပ်ရင်း နေထိုင်ဖို့ ဆောက် လုပ် ထားသည့် လူနေ တဲအိမ်ငယ်တွေ တချို့ လုပ်ငန်း ကောင်းသူတွေက အိမ်ခပ်ကြီးကြီး ဆောက်ပြီး သောင်ပြင်ကဲ့သို့ နေရာ ကျယ်ကျယ် ဝန်းဝန်းမှာ ငါးလှမ်းစင်တွေ ဘာတွေနှင့် ငါးစို ငါးခြောက် ပုစွန်ခြောက် လုပ်ငန်းခွင် အမျိုးမျိုးကို မြင်တွေ့ရသည်။ နွမ်းပါးသူတွေက မိမိတို့ရဲ့ အပို ဝင်ငွေရဖို့နှင့် အိမ်စရိတ် ကာမိဖို့အတွက်ဆိုပြီး ကြက် ဘဲ ဆိတ် ဝက်အစရှိသော အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် အချို့ကိုပင် မွေးမြူ ထားလိုက်ကြသေးသည်။ ရယ်စရာ တစ်ခုအနေနှင့် ဘာသာခြား မိသားစုတွေ နေထိုင်သည့် အိမ်အောက်မှာလည်း အခြားအိမ်က အိမ်မွေး ဝက်တွေ သုံးလေးကောင် မက ၄င်းတို့ ဖာသာ အစာရှာစားနေကြသည်ကို မြင်လိုက်ရ၍ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်ကာ ပြုံးမိကြလေသည်။
တချို့အိမ်တွေ ကျတော့လည်း ဒေသထွက် တစ်နိုင် တစ်ပိုင် ထုတ်ကုန်တွေကို မြို့စျေးကွက်သို့ အချိန်မီ တင်ပို့ နိုင်ရန်အတွက် အဆင်သင့် ထုပ်ပိုး ပြင်ဆင် နေကြတာ မြင်ရသည်။ လက်လှုပ်မှ ပါးစပ် လှုပ်နိုင် မည် ဆိုသော ဝေါဟာရကိုပင် လှိုင်တစ်ယောက် သတိရမိသေးတော့သည်။ ဤဒေသကား ဉာဏ အား မသုံး ကာယ တစ်ခုတည်းကိုသာ အားကိုးအား ထား ပြုလျက် ပင်ပင်ပန်းပန်း အလုပ်နှင့် လက် မပြတ် လုပ်နိုင်ကိုင်နိုင်သူတွေသာ နေထိုင်ကျက်စား နိုင်ပြီး လက်ကြောမတင်းသူတွေအတွက် နေရာ မရှိဘူး ရယ်လို့ တောင် ပြောနိုင်သောနေရာဒေသ မျိုး ဖြစ်ကြောင်း သူမတွေးမိလေသည်။
နေအိမ်တချို့မှာ ထိုင်းနိုင်ငံလုပ် စူပါကပ် ဆိုင်ကယ် တချို့ ရပ်ထားတာ တွေ့ရသည်။ ထိုင်းက လာသည့် အိမ် အသုံးအဆောင်တွေ လုပ်ငန်းသုံး ပစ္စည်းပစ္စယ တွေ ဖောဖောသီသီ အသုံးပြုကြတာကို ကိုယ်တိုင် မြင်တွေ့သိရှိရသည်။ အချို့ဒေသတွေ မှာလို တရုတ် နိုင်ငံထုတ် ဆိုင်ကယ်မျိုး လုံးဝ မမြင်မတွေ့ ရပေ။
သုန်သုန် ဖြူးဖြူးတိုက်ခတ်နေသည့် ပင်လယ်လေ နှင့်အတူ တစ်ပါတည်း ကပ်ပါလာသော ဆားငံရည် ရနံ့ ငါးညှီနံ့နှင့်အတူ အလုပ်သမားတွေထံမှ နဖူးမှ သည် ခြေမထိတိုင် စီးကျလာသည့် ချွေးနံ့တွေက သူတို့အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းပြုရာ နေရာဋ္ဌာနနှင့် လုပ်ငန်းသဘာဝကို သက်သေသာဓက ဖော်ညွှန်း ပြသလျက် ရှိနေသလို ထင်ရလေသည်။
ခပ်ဝေးဝေးဆီ လှမ်းမျှော်ကြည့်လျှင် မျက်စိတစ်ဆုံး အလျားလိုက် ဖြောင့်တန်းနေသော မိုးကုပ်စက်ဝိုင်း ရဲ့ အောက်မှာ ငါးဖမ်းပိုက်ချသည့် လှေငယ် တစ်စီး စ နှစ်စီးစနှင့် လှိုင်းလေငြိမ်သက်ကာ ပကတိ ညီညာ ပြန့်ပြူးလျက် ရှိသည့် ပင်လယ်ပြင်ကိုပင် အတိုင်း သား လှမ်းမြင်နေရသည်။ ဝါးလတ် ဝါးတန်း စသည့် ငါးဖမ်းစက်လှေ အကြီးစားတွေ ကိုတော့ သီးခြားတစ်နေရာမှာ ဆိုက်ကပ်လေ့ ရှိကြောင်း မမြင့်ကြည်ထံက သူမ သိရှိရသည်။
သူစိမ်းတစ်ယောက်ပီပီ မြင်သမျှတွေ့သမျှကို တအံ့ တသြ ဟိုငေးဒီငေးနှင့် လိုက်လံစပ်စု မေးမြန်းရင်း တစ်နေရာဆီအရောက်မှာ ..
" မိစန်း စန်းစန်းမဟုတ်လား "
" ဟယ် အမြင့် ကြည့်စမ်း လှလာဝလာလိုက်တာ ဟယ် နင် အိမ်ပြန်မလာကြာနေပြီ ခု သတိရလို့ ပြန်လာတာလား "
" ဆိုပါတော့ အမေနဲ့ ငွေရေးကြေးရေးကိစ္စ ပြောဆို စရာလေးလည်း ရှိလို့ ပြန်ခဲ့တာ"
" ကောင်မ မြို့မှာ အဆင်ပြေနေတယ်ပေါ့ နင် ယောက်ျားရော ရနေပြီလား"
" ဖွဟဲ့ မဦးမချွတ် သေနာမ ငါ့လင်ပဲယူခိုင်းနေပလား နင်ရော ရပြီလား ဘယ်နှစ်သားကျပြီလဲ"
" မယ် ငါက သားကျတဲ့ နအိုမ (နွားအိုမ) ရုပ် ပေါက် နေလို့လား အပျိုဟဲ့ အပျို ယရစ်နဲ့ကိုပြိုတာ နို့တိုက် မယ့် ကလေးတော့ မရှိဘူး လူကြီးတွေဘာတွေ ဆိုရင်တော့ တိုက်ချင်တိုက်မှာပေါ့ နင်ရော မတိုက် ဘူးလို့ ပြောနိုင်လို့လား အမြင့်ရ အဟွင်းဟွင်း"
မမြင့်ကြည်နှင့် ဖက်လှဲတကင်း နှုတ်ဆက်လိုက်သူ က သူမရဲ့ငယ်သူငယ်ချင်း အရင်းခေါက်ခေါက် လှစန်းရီ တဲ့။ ငယ်တုန်းက ဆော့ဖော်ဆော့ဖက်တွေ မြို့ကျောင်းတက်ပြီး ပြန်လာလျှင်လည်း သူတို့ တွေနှင့်ပဲ သွားလာလည်ပတ် စားသောက် နေခဲ့ သည်။ ပြောရလျှင် တစ်ယောက် အကြောင်း တစ်ယောက် အူမချေးခါးမကျန် သိကာ ဆိုမနာ ဆဲမနာတွေ ဖြစ်ကြပြီး အရင်အခေါက်တွေ သူမ ရွာကို ပြန်လာစဥ်က လိုအပ်သည့် အကူအညီတွေ အများကြီး ပေးခဲ့ဖူးသူလည်း ဖြစ်သည်။
" လာ အမြင့် အိမ်လိုက်ခဲ့ဦး ခဏခေါ်တာမဟုတ်ဘူး ကြိုက်သလောက်နေ ညအိပ်ဖို့ပါ ခေါ်တာ နင် ငါ့အကြောင်းသိတယ် မဟုတ်လား ဟင်းဟင်း ဒီက နင့်နဲ့ ပါလာတဲ့ သူငယ်ချင်းလား မိတ်ဆက်ပေး ပါဦး"
" အင်း ဟုတ်တယ် သူငယ်ချင်းဆိုလည်းဟုတ် ညီမ လို ဆိုလည်း ဟုတ်တယ် အဆောင်မှာ အတူ နေကြ တာ သူ့နာမည် လှိုင် ချိုသဲလှိုင်လို့ ခေါ်တယ် ငါတို့ ထက် အသက်ငယ်ပါတယ်"
" လာ ညီမလေးလိုက်မယ် မဟုတ်လား အမြင့် သူ့ပါ ခေါ်လာခဲ့ကွယ် လာ အနောက်ကလိုက်ခဲ့"
" အေး လိုက်ပါ့မယ်ဟယ် ဒီမှာ ရွာရိုးကိုးပေါက် လျှောက်လို့တောင် မဝသေးဘူး"
" ရတယ် အေးဆေး ငါလိုက်ပို့ပေးမယ် ဘုရားပြို ဖက်ကိုရော ရွာထဲအနှံ့ လှေဆိပ်ပါသွားကြမလား"
ပြောရင်း သူမကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါလှည့်ကြည့်တော့ မမြင့်ကြည် သူမဖင်သားကြီးကို ဖျန်းကနဲ လက်နှင့် ရိုက်ပြီး ..
" ကောင်မ စလာပြီ အေးဆေးနေတာနော် လူကို လာမစမ်းနဲ့ သိလား"
မိစန်း လျှာတစ်လစ်ထုတ်ကာ သူမကို ပြောင်ပြရင်း ..
" ဟယ် ငါအကောင်းပြောတာပါဆို နင်ကလဲ ဟင်းဟင်း"
နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် တွန်းထိုးရိုက်ပုတ်၍ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ခင်မင်မှု ဘယ်အဆင့်အထိ ရှိမည်ဆိုတာကို မမေးဘဲနှင့်ပင် သိလိုက်ရပြီ။ စကားအသွားအလာကိုကြည့်ရတာ သူမ မသိသေး သော အကြောင်း တစ်စုံတစ်ခုတော့ဖြင့် ရှိလိမ့်မည် ဟု လှိုင် အကင်းပါးစွာ တွေးလိုက်မိသည်။
မိစန်း နောက်ကို သူတို့နှစ်ယောက် လိုက်ပါလာပြီး ခြေတံရှည်အိမ်တစ်လုံးရှေ့ကို ရောက်ခဲ့ကြသည်။ အိမ်က သိပ်အကြီးကြီးမဟုတ်ပေမယ့် တဲငယ်လေး တော့လည်း မဟုတ်ပြန်ပါ။ မိသားစု တစ်စု ကောင်း ကောင်းနေနိုင်အောင် ခိုင်ခိုင်ခန့်ခန့် ဆောက်လုပ် ထားသော လူနေအိမ်တစ်လုံးဖြစ်သည်။
" လာ အိမ်ပေါ်တက် အိမ်မှာတော့ ဘယ်သူမှ မရှိ ကြဘူး ငါ့တစ်ယောက်တည်း အိမ်က လူတွေ အားလုံး အလုပ်သွားကြပြီ"
" အော် ဟုတ်လား လှေထွက်တာလား"
" အေး ခု ရေတက်ရေကျနဲ့ဆိုရင် ငါးရက်တစ်ပတ် ကြာချင်ကြာမယ် သူတို့ပြန်လာမှ ငါးတွေ လက် မလည်အောင် ခွဲရ လှမ်းရမှာ ငါးအထိများရင်လည်း တခြားလိုတဲ့ ဖောက်သည်တွေဆီ ပို့တန်ပို့ပေါ့"
" ဒါနဲ့ ခုန နင် ဘယ်က ပြန်လာတာလဲ မိစန်း"
" မြို့တက်မယ့်ကားနဲ့ ငါးခြောက်သွားပို့တာလေ မိုးတစ်ပြိုက် နေတစ်ပြိုက်နဲ့ ငါးအရနည်းတော့ ဒီတစ်ပတ် နှစ်အိမ်သုံးအိမ်လောက် စုပြီးတင်မှ လေးဘီး တစ်စီးစာ ရတာ ဟိုးရှေ့က ဒေါ်လှတို့အိမ် ငါးခြောက်ခြင်းတွေ ဝိုင်းကူသယ်ပေးနေရလို့ အချိန်တွေဖင့်ပြီး နင်နဲ့လမ်းမှာဆုံမိကြတာ နို့မို့ လွဲဦးမယ် ထင်တာပဲ"
" ငါ နင့်ဆီကို မဖြစ်မနေ လာမှာပေါ့ မိန်းမရဲ့ တွေ့စရာလူ ဆိုလို့ ဘယ်သူများ ရှိသေးလို့လဲ"
" အံအယ် နင့်အကြောင်းများ မသိရင်အခက် ကဲပါ ထိုင်ကြ ရှိတာလေးနဲ့ ကောင်းအောင် ချက်ပြုတ် စားကြမယ် ညီမ ငါးခေါင်းဟင်းချိုသောက် တတ်လား ကြိုက်တာပြော အစ်မချက်ပေးမယ်"
" လုပ်လာပြီ ငါးခေါင်းဟင်းနဲ့ ငါးဥဆားနယ်သုတ်နဲ့ ဦးရည် လေးနဲ့ဆိုတာ လာဦးမှာ သိနေတယ် ဟင်းဟင်း"
သူမနားမလည်သည့် စကားလုံးအသစ်အဆန်း တွေမို့ ချိုသဲလှိုင် မမမြင့်ကို ပြန်မေးရသည်။
" ဘာတွေလဲ မမမြင့်ရဲ့ ငါးခေါင်းတော့သိပါပြီ အဆောင်မှာဆို စားချင်တဲ့အခါ ကိုယ်တိုင် ချက်ပြုတ် စားနေကျ ဦးရေ ဆိုတာက .."
" အရက်ကို ပြောတာဟေ့ တော တော အရက်လို့ ဆိုလိုတာ တို့ဒေသမှာ ကိုယ်တိုင် အရက်ချက်ရောင်း တဲ့ သူတွေဆီက ဦးဦးဖျားဖျား ရတဲ့အရည်ကို အရက်ဦးရေ (ဦးရည်) ခေါ်တယ် အဲဒီအရည်ကို ရေနဲ့ အချိုးကျ ရောစပ်ပြီး တစ်ခွက်တစ်ဖလားများ သောက်လိုက်ရရင် ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်တဲ့ နတ်သုဒ္ဓါ ယစ်ရွှေရည် ယမကာလေး ရီရီဝေ မေ့မေ့မူးပြီး အတွေ့ထူးလေး ခံစားရသလို ဟင်းဟင်း ဟင်း"
" အော် ဟော် ဒီလိုလား သိပေါင် မမမြင့်ရယ် ဦးရေ ဦးရေ နဲ့ဆိုတော့ လူလား ဘာလား အသက်ကြီးကြီး ထဲကလား ငယ်ငယ်လေးလား ကျမက ဟိုဒီ လျှောက်တွေး နေမိတာ အဟင်းဟင်း ဟင်း"
မိစန်းလည်း သူမစကားကြားတော့ ခွက်ထိုးခွက်လှန် ကို တဟားဟား ရယ်ချလိုက်တာလေ။ တစ်အိမ်လုံး ရယ်သံတွေ ညံစီတဲ့အထိ ဝက်ဝက်ကွဲရောပဲ။
သုံးယောက်လုံး သဘောတူညီချက်နှင့် မီးဖိုချောင် ဝင်ပြီး ချက်ကြပြုတ်ကြ ငါးခေါင်းဟင်း (အရည် သောက် /သောက်ဆမ်းလို့ ပြောရမလားမသိ) အရည်ပူပူလေးကို မီးမြှိုက်ပြီးသား ငြုပ်သီးတောင့် သုံးလေးငါးတောင့် ချွေထည့် ရှူးရှူးရှဲရှဲနှင့် နှာရည် များ ထွက်လျှံကျအောင် သောက်ရင်း မိစန်းက သူ့ အိပ်ခန်းထဲမှာ သေချာ သိမ်းဆည်းထားသည့် အရက်ဦးရည် ဆိုတာကို ရေနှင့်စပ်ကာ သောက်ကြ စားကြ သုံးယောက်သား အိမ်လေးထဲမှာ ပျော်ပျော် ပါးပါး ဝိုင်းဖွဲ့ မိကြလေသည်။
ပင်လယ်ငါးကြီးတွေက အဆီပြည့်အသားပြည့် အရသာလည်း တကယ်ရှိ ဂျင်းနံ့ စပါးလင်နံ့ သင်း သင်း မွှေးကြိုင်ပြီး သံပရာသီးစိပ်ကလေးပါ အရည် ညှစ် ကာ အမြည်းလုပ်စားသောက်ကြရာ ဟင်းချက်သူရဲ့ လက်ရာ ကောင်းလွန်းတော့လည်း တစ်ထိုင်တည်း နှင့် တစ်ပန်းကန် ခဏလေး ကုန်ပြီး အိုးထဲကနေ လိုသလောက် ထပ်မံခပ်ထည့် အလုအယက် လက် မလည်အောင် သောက်ကြရင်း အရက်ဦးရည်လည်း တစ်ပုလင်းကို ပြိုက်ကနဲကုန်၍ နောက်တစ်ပုလင်း ထုတ်ပြီး ရီဝေဝေ ယစ်ရွှေရည်ရဲ့ အရသာကို ကြိုက် တတ်သူတို့ထုံးစံ ဦးတည်ရာမဲ့ ပေါက်ပန်းလေးဆယ် စကားတွေကို အာဝဇ္ဇန်းရွှင်ရွှင် ရယ်ရွှန်းပတ်ရွှန်း ပြောလိုက် ရယ်လိုက် ဟားလိုက် သောလိုက်နှင့် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နှင့်ပတ်သက်သည့် ရင်ဖိုလှုပ်ရှား ဖွယ်ရာ စကားတွေရော ညစ်တီးညစ်ပတ် ဆက်စ် ကိစ္စတွေပါမကျန် မပါမဖြစ်ဆိုသလို ရံဖန်ရံခါ ကြား ညှပ်ပါလာကာ တွန်းကြထိုးကြ ဟီးဟီးဟားဟား ဟီလာတိုက်ကြ သူတို့ချင်း တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ပေါင် တွင်းကြောလေး လိမ်ကြ ဆိတ်ကြနှင့် အရက်ကလည်း မသောက်စဖူး သောက်လို့ဖြင့် အလွန်ကောင်း ဘီယာ ဝီစကီနှင့် လားလားမှမတူ တစ်မူ ကွဲပြား ခြားနားသည့် အရသာ ထူးပေမို့ လစ်မစ်ပြည့် ရေချိန် လေး ကိုက်သည်အထိ နံနက်စာစားဖို့ကိုပင် သတိ မရဘဲ မူးမူးထွေထွေ တဂွပ်ဂွပ်မော့ကာ ပြည့်အင့် သည့်တိုင် လက်လွတ်စပယ် သောက်လိုက် မိကြလေသည်။
.................................
၁၈။
" မိန်းမ ငါ့ခေါင်းနှိပ်ပေးစမ်း ငါတော်တော်ထိနေပြီ"
" လာ အခန်းထဲသွားပြီး ခဏလှဲနေလိုက် ငါ နှိပ်ပေး မယ် တစ်နေ့ခင်းလုံး အိပ် ညနေမှပြန်ထလို့ လည်း ဘယ်သူမှ အပြစ်ပြောမယ့်သူမရှိဘူး ညီမလေး လှိုင်ရော ရရဲ့လား ထပ်လိုချင်သေးရင် မစန်း ကို ပြောနော် မစန်း တစ်အောင့်နေရင် ပြန်လာခဲ့မယ် ကိုယ့်ဖာသာ စိတ်ကြိုက်သာ သောက် ဟုတ်ပီလား"
ပြောပြီး မမြင့်ကြည်ကို ဆွဲထူ၍ နှစ်ယောက်သား ဒယီးဒယိုင်နှင့်ပင် အခန်းတစ်ခုထဲကို ဝင်သွား ကြသည်။ လှိုင်ကတော့ ဗိုက်ထဲမှာ အရက်တွေရော အမြည်းတွေပါ အစာအိမ်တစ်ခုလုံးပြည့်တင်းနေပြီ ဖြစ်ပေမယ့် လက်မှာ ကိုင်လျက်သားရှိသည့် ဖန်ခွက်ထဲက အရက်လက်ကျန်ကို တစိမ့်စိမ့် အရသာခံပြီး ထပ်မံ မော့သောက်နေမိလေသည်။
မူးတာလည်း တော်တော်မူးပြီ။ ဟိုနှစ်ယောက်က ဘာလုပ်နေကြသလဲ မသိ။ စကားပြောသံတွေ ရယ်သံတွေတော့ သူမနားထဲ ကြားမိသလိုပင်။ နှစ်ယောက်သား နှိပ်ရင်း နယ်ရင်း စကားတွတ်ထိုး ရင်း တစ်ဦးကိုတစ်ဦး မနိုင်ရင်ကာ စနောက်ပြောဆို နေကြပုံပေါ်သည်။
တကယ်က မိစန်းတို့ အိပ်ခန်းက သိပ်ပြီး လုံခြုံ လှသည်တော့မဟုတ်။ တံခါးချပ်က အကုန်ပိတ်၍ မရဘဲ တံခါးပတ္တာ ပျက်နေတာမို့ ချက်မချနိုင်ဘဲ မည်ကာမတ္တ စေ့ရုံလောက်သာ စေ့ထားနိုင်သည်။ အကယ်၍ အခန်းပြင်ကနေပြီး ရပ်ကြည့်လျှင်ပင် အခြေအနေအလုံးစုံကို မြင်နိုင်လောက်သည့် အနေ အထားပါ။ အပြင်လူ ရယ်လို့မရှိဘဲ မိသားစု အတွင်းလူတွေ ချည့် နေထိုင်ကြတာမို့ အိမ်ကို ပြီးစလွယ် မပြင်ဘဲ ပစ်ထားကြဟန်တူပါသည်။ မိစန်းမှာက အဖေအမေမရှိ အစ်ကိုနှစ်ယောက် (တစ်ယောက်က အိမ်ထောင်ခွဲ) နှင့် သူ့အောက် မောင်တစ်ယောက် ညီမတစ်ယောက်သာ ရှိသည်။
အစ်ကိုမောင်တွေက အလုပ်လည်းလုပ် အသောက် အစား လည်းမက်ကြပြီး အရက်ကိုလည်း နေ့ည မရှောင် အလွန်အမင်း သောက်ကြသူတွေမို့ အိမ်ရဲ့ ဝေယျာဝစ္စ အမှုကိစ္စအဝဝကို သူမကပင် အစစ အရာရာ ထိန်းကျောင်းကွပ်ကဲပေးရသည်။ ငွေ ဆိုလျှင်လည်း သူမကိုပဲ အပ်နှံရသည်။ ညီမငယ် ဖြစ်သူကို မြို့ပေါ်က ပွဲရုံတစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်ခိုင်း ထားပြီး မိဘ လက်ထက်ကတည်းက အစဥ်အဆက် လုပ်ကိုင်လာသည့် ပုစွန်ခြောက် ငါးခြောက်လုပ်ငန်း ကိုတော့ ပြင်ပ အလုပ်သမား တစ်စုနှင့်အတူ သူမက ပဲ တာဝန်ယူ၍ ကြီးကြပ် လုပ်ကိုင်လာခဲ့သည်။ ပြော ရလျှင် မိစန်းက ဒီအိမ်မှာ မရှိမဖြစ် အခရာပင်။ အားလုံး သူပြီးမှ ပြီးရသူဖြစ်ကာ အစ်ကိုမောင်တွေ ကအစ သူမကို မလှန်ဝံ့ကြပေ။
လှိုင်လည်း အပြင်မှာ တစ်ယောက်တည်း အရက် သောက်နေရတာ ကြာတော့ ငြီးငွေ့လာပြီး ရေချိန် လည်း ကိုက်နေပြီ ဖြစ်၍ ထိုင်ရာက ရုတ်တရက် ကုန်းထလိုက်ရာ ခေါင်းထဲမိုက်ကနဲဖြစ်ပြီး မျက်လုံး များပင် ပြာဝေသွားသည်။
" အား တော်တော်မူးတဲ့အရက်ပဲ တောက်"
မူးပြီဟေ့ဆိုလျှင် သူမ မခံစားနိုင်။ အလိုလိုနေရင်း စိတ်တွေ တိုလာရသည်။ တော်ရုံတန်ရုံ လစ်မစ် လောက်ဆို အမူးဒီဂရီ တရိပ်ရိပ်တက်၍ ဖီလင်ရှိစွာ ဇရက်မှိန်း မှိန်းနေလို့ရသော်လည်း လစ်မစ်ကျွံလာ လျှင်တော့ သူများတကာလိုပဲ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် တွေ တစ်ခုမဟုတ်တစ်ခု ဖြစ်လာတတ်ပါသည်။ ဒါကြောင့် အမူးလွန်အောင် မသောက်ချင်။ ခုဟာ ကလည်း မသောက်ဖူးသော အရက် ဖြစ်တာက တစ်ကြောင်း မိန်းမဖော်ချည်းပဲ ရှိ၍ မျက်နှာပူစရာ မလိုအပ်တာကြောင့် စိတ်ကို လွှတ်ကာ တမင် ဇွတ်မှိတ်ပြီး သောက်မိခဲ့ခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။
လူကိုယ်တိုင် ထိုင်နေရာက ထလျှောက်မိတော့မှပဲ ကိုယ် ဘယ်လောက်မူးကြောင်း သိရတာဖြစ်သည်။ အလွန်အကျွံကြီး မဟုတ်သည့်တိုင် ခြေလှမ်းတွေ မထိန်းနိုင်အောင် ဟိုထိုးဒီထိုးနှင့် တစ်ချက်တစ်ချက် လွတ်ချင်နေပြီဖြစ်သည်။
" မမမြင့်ရေ မမမြင့် မမစန်းရော အားလုံး မူးပြီး အိပ်နေကြပြီလား ဟုတ်လား"
တံခါးကို အတင်းတွန်းဖွင့်ရင်း ရှေ့ကို ယိုင်ထိုးထိုး နှင့် လူက ဟန်ချက်ပျက်ပြီး မပြိုလဲရုံတစ်မယ် အခန်းထဲကို ပုံပျက်ပန်းပျက် ဗြုန်းစားကြီး ရောက်ချသွားတော့ ..
" အိုး လှိုင် ဘယ် လို တွေ ဖြစ်"
" ဟဲ့ဟဲ့ စောက်ပလုတ်တုတ် အမြင့် လှိုင့်ကို ကူပြီး ထိန်းပါဦး ဟဲ့"
" ဟီဟိ ခိခိ ခစ်ခစ်ခစ် လှိုင် လှိုင်လည်း မူးပြီ ထင်တယ် မမမြင့်ရေ ဆောရီး ဆောရီး ဟီးဟီး"
" ခစ်ခစ်ခစ် ကောင်းတယ် သိပ်ကောင်း အဲ အဲလို မူးနေမှ ကြိုက်တာ လှိုင် မူးပုံကလေးက ချစ်စရာ လေး ဟင်းဟင်း ဟင်း အရက်ကို တအား မူးအောင် သောက်မှတော့ မူးမှာပေါ့လို့ ဒါလေးများ အဆန်း လုပ်လို့ ဟင်းဟင်း မစန်းတို့လည်း ကိုယ့်စိတ်ကြိုက် သောက်ပြီး အစောကြီးကတည်းက ရေချိန်ကိုက်လို့ ဒီထဲလာပြီး အသာခိုးနှပ်နေကြတာ ဟင့်ဟင့် မင်း ရောက်တာနဲ့ အတော်ပဲ ခစ်ခစ်ခစ်"
" မမတို့ ဒီမှာ ကြာနေပြီ အိပ်နေတာလား ဘာ ဘာ လုပ် လုပ် အယ် .."
လှိုင့်နှုတ်ဖျားဆီမှ ပြောလက်စ စကားက လေထဲ မှာပဲ တစ်ဝက်တစ်ပျက်နှင့် ရပ်တန့်သွားပြီး သူမရဲ့ မျက်လုံးများက အခန်းထဲက သူ့အဖော်အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်ရှိရာကို အခုမှပဲ အသေအချာ စူးစိုက် ကြည့်မိတော့သည်။
မစန်းရော မမြင့်ကြည်ရော ကိုယ်ပေါ်မှာ အင်္ကျီက ဖိုသီဖတ်သီနှင့် ရင်သားဆိုင်အိအိကြီးတွေ ရှေ့ကနေ အတိုင်းသား ပြုတစ်ထွက်ပေါ်နေကြပြီး ထမီက သူမတို့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ မရှိတော့ ဘဲ အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဟာလာဟင်းလင်း ဗလာ ကျင်းလျက် ရှိနေကြကာ ပေါင်ခွကြားက အမွှေး အမြှင် မည်းမည်းနှင့် လက်တစ်ခုပ်စာမက ဖောင်းမို့ ဖူးရွနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးတွေကိုပါ ဘွင်းဘွင်း ရှင်းရှင်း အနီးကပ် တွေ့မြင်ရလေသည်။ လှိုင့်အနေ နှင့် သူတို့ ဘာလုပ်နေကြသလဲ ဆိုသည့်အဖြေကို မေးစရာ မလိုဘဲနှင့်ကို အလုံးစုံ ခြုံငုံနားလည် လိုက်ရပြီ။
မမမြင့် သူတို့ဖြစ်အင်ကို အားလုံးတွေ့မြင်သွား သည့် လှိုင့်ကို မျက်နှာလေးဖြီးစပ်စပ်နှင့် ကြည့်ရင်း ..
" ဘာလုပ်နေသလဲ ဟုတ်လား လှိုင်နဲ့ မမလိုပေါ့ လူက အရက်တွေလည်း မူးအောင် သောက်ထား တော့ မူးမူးရူးရူးနဲ့ ဟောဒီလို လှိုင်မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ .."
ဆိုပြီး ပြောရင်း အခန်းထဲက ကြမ်းပြင်ထက်မှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် လုံးထွေး ပူးကပ်လျက် ရှိကြရာက မမမြင့် လူးလဲထလာကာ လှိုင့်မျက်နှာ လေးကို အနီးကပ်ကြည့်ရင်းက ..
" ကဲ လှိုင်ရော အိပ်ချင်ပြေ အမူးပြေပြီး မျက်လုံး လေးတွေပါ ကျယ်သွားအောင် မမတို့ နှစ်ယောက်နဲ့ အခုလို မနေချင်ဘူးလား"
ရယ်ကျဲကျဲနှင့်မေးရင်း သူမလက်တစ်ဖက် လှိုင့်ခါး အထက်ဆီ ရောက်ကာ လျော့တိလျော့ရဲ ဖြစ်နေ သော လှိုင့် ထမီစလေးကို ဇပ်ကနဲ ဆွဲချွတ်၍ ..
" အို အို မမ မမမြင့် မ မလုပ် နဲ့ လေ အို ကြည့် ကြည့် ပါလားလို့ လူကို အတင်း အင့် အင့် ဟင့်ဟင့် အင်း ဟင့်"
လှိုင် အလစ်အငိုက်ခံလိုက်ရ၍ ထမီစလေး သူ့ လက်ထဲ ပါသွားပြီး မမမြင့်လည်း လုံးဝ အလျှော့ ပေးခြင်း မရှိတော့ဘဲ ထမီကို အောက်ပိုင်းအထိ ရောက်အောင် ဇွတ်အတင်းပင် လက်မြန်ခြေမြန်နှင့် ဆွဲချွတ်ချလိုက်လေရာ လှိုင်လည်း ထမီတခြား လူတခြား အဖြစ်ကိုရောက်ပြီး ခါးအောက်ပိုင်း ဗလာကျင်း သွားရလေသည်။ ပင်တီပါးကလေး တစ်ထည်သာ ခါးမှာကျန်ရှိတော့ရာ မစန်းလည်း ရှိနေသဖြင့် လှိုင် ရှက်ရှက်နှင့် အင်္ဂါဇပ်ရှိရာကို လက်နှင့် ကပျာကယာ အုပ်ကွယ်ထားမိသည်။
" ကဲပါ လှိုင်ရယ် ခုအခြေအနေရောက်မှ ရှက်မနေနဲ့ မစန်းက မမြင့် သူငယ်ချင်း အရင်းခေါက်ခေါက်ပါ နှုတ်လုံပြီးသား တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် လည်း ငယ်ကျိုးငယ်နာ အကုန်သိပြီးသား ဒီရောက်တိုင်း ငါတို့ချင်း ပွတ်နေကိုင်နေကျ ဘာဖြစ်သေးလဲ မမနဲ့ လှိုင်နဲ့လည်း စကတည်းက ရင်းနှီးပြီးသား လူတွေပဲ မဟုတ်လား လို့"
စကားကို ရှည်ရှည်ဝေးဝေး ပြောရင်း တစ်ဖက် ကလည်း သူမပေါင်ခွကြားမှပင်တီကိုပါ အတင်း ဆွဲချွတ်နေပြန်ရာ လှိုင်လည်း ဘယ်လိုမှ မတတ်သာ တော့ဘဲ သူမတင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို အသာကြွပေး မိရာက မမမြင့်ကို လုံးဝဥဿုံ အလျှော့ပေးရသည့် အဖြစ်ကို ရောက်ရှိသွားသည်။
" ရှက်စရာ မမမြင့်ရယ် မမစန်းရှေ့မှာကြီး ဟင့်ဟင့်"
" အို အို ရှက်စရာလား လှိုင်လေးရယ် မမစန်းက လူချင်း ခင်မိပြီဆို အဲဒီလိုမျိုးမှ သိပ် သဘောကျ တာ ဟီးဟီး လှိုင့်ကိုယ်လုံးလေးက အိတင်းနေတာပဲ ကိုင်လို့လည်း ကောင်း မှန်းစမ်း ဒီဖက်ကို လှည့် မမကို တည့်တည့်ကြည့်လေ ဖင်လေးကိုရော နည်းနည်းလေး ကြွပြီး ဟော့သလို တစောင်းလေး နေကြည့်လိုက် ကြည့်စမ်း အယ်စတုံကြီး ပြည့်တင်း ကားတစ်နေတာပဲ ဖင်ကြီးက တအား နမ်းချင်စရာ ကြီး အဟီးဟီး"
" အ အာ ယား ယားတယ် အစ်မရယ် အို အို ကြည့် ကြည့်ပါလား လို့"
အကြာကြီး မူမနေနိုင်တော့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် ရဲ့ ညှပ်ပူးညှပ်ပိတ် အကိုင်အစမ်း အညှစ်အနယ်ခံ ရမှုက သောက်ထားသောအရက်ရှိန်နှင့်ပါ ပေါင်းပြီး ကာမဓာတ်တွေ ဆူဆူဝေဝေ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ ရွပိုး တွေ သိန်းသောင်းချီမက လှုပ်ရှားနိုးထကာ ရာဂ တဏှာတို့ တဆစ်ဆစ်တရွရွ ငမ်းငမ်းတက် အုံကြွ သောင်းကျန်းလာရလေသည်။
မမမြင့်က လှိုင့်အပေါ်ဝတ်အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ပြီး ရင်စည်း ဘရာစီယာလေးပါ ဆွဲဖြုတ်ကာ ပြွတ်ကနဲ အပြင်ကိုထွက်လျှံကျလာသည့် နို့အုံကြီး နှစ်မြွှာကို ဆွဲဆွဲစို့နေသည်။ မမစန်းက သူမကိုယ်ကိုလှိမ့်တက် ၍ လှိုင်နှင့်ရင်ချင်းအပ်ကာ မှောက်အိပ်ချရင်း သူမ ရဲ့အမွှေးထူသော စောက်ပတ်အုံကြီးနှင့် လှိုင်ရဲ့ ပေါင်ခွကြားရှိ ဆီးခုံမို့အိအိကြီးကို အတင်း မရမက ဖိကပ်၍ ဆီးခုံအောက်မှ စောက်ပတ်ချင်း ဖိကြိတ် ပွတ်တိုက် ထိတွေ့မှုပေးနေသည်။ စောက်ခုံချင်း ထိကပ်ကာ အစိချင်းပါ ရံဖန်ရံခါထိတိုက် မိတာ ကြောင့် လှိုင့်မျက်စိထဲ ပြိုးကနဲပြက်ကနဲ ကြယ်လ တွေ မြင်သလို ဝင်းဝင်းပြက်ပြက် အီဆိမ့်သော အထိအတွေ့ အရသာကို ခံစားရသဖြင့် မျက်လုံး လေး မှေးစင်းကျကာ နှုတ်မှလည်း တကျွတ်ကျွတ် အသံထွက်၍ ညည်းလိုက်မိသည်။ လှိုင် အကောင်း ကြီး ကောင်းနေရပြီ။
သုံးယောက်သား လူးလှိမ့်ပွတ်သပ်ရင်း ဟို ဆရာမ ကြီး နှစ်ယောက်က ဘယ်လောက်အထိတောင်များ အကိုင်အဆွ ကောင်းလိုက်သလဲမသိ လှိုင့်ပေါင်ခွ ကြားရှိ စောက်ဖုတ်တဝိုက်မှာ စောက်ရည်တွေ တစ်စတစ်စ စီးလျှံကျလာကာ ရွှဲရွှဲနစ်နစ်ကြီး အိုင်ထွန်းလာတာ တွေ့ရလေသည်။
" အ အာ့ လွှတ် လွှတ်ပါ လှိုင် အသက် ရှူကြပ်လာပြီ တကယ် မမစန်း အင့်အင့် လက် လက်ကြီးက အို့ အိုး အိဟီး မမရတော့ဘူး အို လှိုင် အ အရည်တွေ တအား ထွက် ထွက်နေပြီ အိ အင့် အင့်"
" လှိုင်လေးရယ် မမ ချစ် ချစ် လွန်းလို့ ဟင့်ဟင့် မင်းလေးကို ခုမှ လူချင်း သိခွင့် ခင်ခွင့်ရတာ ကြည့်စမ်း ကိုယ်လုံးလေးကလည်း ပြောစရာမရှိဘူး လှရက်လွန်းတယ် လှိုင် မမကို နမ်း နမ်းပါဦး"
" အင်း ကဲ ပြွတ်စ် ပြွတ်စ် မမ ကရော လှတာပဲ အသားလေးက ညိုစိမ့်စိမ့်နဲ့ ကိုယ်လုံးက ဖြိုးဖြိုး တောင့်တောင့် ဖင်လုံးကြီးတွေ ကားတစ် နေတာ နို့ကြီးတွေ ကလည်း တစ်ဆုပ် တစ်ကိုင်ကြီး ဟောဒီလို ဖျစ်ကိုင်လိုက်ရင် လက်ထဲမှာ အပြည့် အားရစရာကြီး ဟင်းဟင်း"
" ဟဲ့ ငါ့ကိုလည်း မေ့မထားနဲ့ လှိုင်ရဲ့ တကတည်း အသစ်ကိုမြင်တော့ ကိုယ့်အစ်မကိုယ် မေ့ပစ်ထား ရတယ်လို့ ဟွန်းဟွန်း သိမယ် လှိုင် ညည်း တော့ ကဲ ငါလာပြီ"
မမြင့်ကြည် မကျေမချမ်းပြောရင်း လှိုင့် ကိုယ် အထက်ပိုင်းရော အောက်ပိုင်းပါ ရစရာ မရှိအောင် ကိုင်ပစ်နယ်ပစ်သည်။ နို့ကြီးတွေ ဖျစ်နယ် စောက်ဖုတ်ကို လက်နှင့်ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ဆွ၍ အကွဲကြောင်း အောက်ဖက်က တွင်းဝလေးထဲ လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ ဇွိကနဲ အတွင်းသို့ ဖိနှိုက်ထိုးဆောင့် ထည့်လိုက်ရာ လှိုင် ဖင်ကြီး ကြွမြောက်၍ ခါးလေး ကော့ထိုးတက်သွား ရသည်။ မမစန်းက လှိုင့်နှုတ်ခမ်းလွှာလေး နှစ်ချပ် အား ဒီတစ်သက် ပြန်မလွှတ်တော့မည့်ပုံနှင့် တပြွတ် ပြွတ် အသံထွက်အောင် အပြတ်နမ်းစုပ်ရင်း ပါးစပ် ထဲကို လျှာထိုးမွှေနှောက်ကာ လိမ်ခေါက် ကလိ ကစား ပေးနေသည်။
ဖီလင်တွေက တဖြည်းဖြည်း အရှိန်မြင့်တက်လာပြီး အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လည်း သူတို့ကိုယ်ပေါ်မှ ကျန်ရှိနေသည့် အဝတ်လွှာတွေကို အသီးသီး ဆွဲ ချွတ် ပစ်လိုက်ကြရာက သုံးယောက်လုံး ဝတ်လစ် စားလစ် မိမွေးတိုင်းအနေအထား ဖြစ်လျက် တစ်ယောက် ဟာကို တစ်ယောက် အားမနာစတမ်း ကိုင်ကာညှစ်ကာ နယ်ကာနှင့် ရမ္မက်သွေးဆူကြွ အချစ်နတ်အပူးခံရသည့်နှယ် အလုအယက် တိုးတိုး ဝှေ့ဝှေ့ ဖျစ်ကြကိုင်ကြ နမ်းစုပ်ကြနှင့် မြင်မကောင်း အောင် ဖြစ်နေကြတော့သည်။ မမစန်းက လှိုင့်ကို နမ်းနေရာက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို မသိမသာရွှေ့ကာ လှိုင့် အောက်ပိုင်းအရပ်ဆီ အသာလျှောဆင်းသွား လိုက်ပြီး လှိုင်ရဲ့ပေါင်ခွကြားမှာ အသင့်နေရာယူ လိုက်သည်။ ဒီနောက်မှာတော့ ..
" အို့ အို အို မ မမ မမစန်းရယ် အီး ဟီး အင့် အင့်ဟင့် အို့ အ ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် အ အမေ့ ယား ယား တယ် ရှင်ရယ် အာ့ အား အား လှိုင် မ မနေတတ် တော့ဘူး ကွာ ဟင့် အ အရမ်း ရွ ရွလာပြီ အိ အီး ဟီး"
“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ဖတ် ဘတ် ဘွတ် စွိ စွိ စွပ် ဖွတ် ဘွတ် ဗျစ် ပြွတ်”
စုပ်ကြယက်ကြ နမ်းကြမှုတ်ကြ သူတို့ထံကနေ ညိုးညိုးညက်ညက် ခပ်သဲ့သဲ့လေး ထွက်ပေါ်လာ သော အသံလှိုင်းလေးတွေ တအင့်အင့် တဟင့်ဟင့် ညည်းသံလေးတွေ တကျွတ်ကျွတ် စုပ်သပ်မြည် တမ်းသံတွေရဲ့အကြားမှာ အရိပ်သဏ္ဍာန်လေး သုံးခုက မြွေပျိုအုပ်ကလေး အချင်းချင်း လိမ်ယှက် ထွန့်လူး ယိမ်းနွဲ့ဆော့မြူး နေဘိသည့် အလား ထွေးလုံးရစ်ပတ်ကာ မရပ်မနား တွန့်လိမ်လှုပ်ရှား လျက် ..
အတန်ကြာ ငြိမ်သက်သွားလိုက် ပြီးမှတစ်ဖန် ပြန်လည် အသက်ဝင်နိုးထကာ လူးလွန့်လှုပ်ရှား လာလိုက်နှင့် တစ်ခါတစ်ရံလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်သွက်သွက် ဒေါမာန်ပါပါရမ္မက်ကြွကြွ တစ်ခါ တစ်ရံကျတော့လည်း လှုပ်သည်ဆိုရုံ ညင်သာဖွဖွ အထက်အောက် အရှေ့အနောက် တွန်းထိုးပွတ် တိုက်လျက် ပူးကပ်ယှက်လိမ်ကာ တတွန့်တွန့် ထွန့်လူးရင်းဖြင့် ညှို့အားပြင်းပြင်း အရှိန်အဟုန် ပြင်းလွန်းလှသည့် ကာမဂုဏ်ရေစီးကြောင်းထဲမှာ ပက်လက် မှောက်ခုံ လိပ်ပြာကူး လက်ပစ်ကူး စိတ်ထင်တိုင်း ပုံစံ အနေအထား အမျိုးမျိုးနှင့် တက်ကြွထက်သန်စွာ ကူးခတ်မျောပါနေကြရင်း နေ့တဝက်ခန့် အချိန်တွေ အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိ ကုန်လွန်ကာ နောက်ဆုံးမှာ သုံးယောက်စလုံး အားအင်ကုန်ခမ်း နွမ်းနယ်၍ ခြေကုန်လက်ပန်းကျရသည့်အလား အခန်းရဲ့ကြမ်းပြင်ထက်မှာပဲ မလှုပ်မယှက် ပုံလျက်သား ငြိမ်သက်သွားကြလေသည်။
.................
နိုးလာတော့ ရေမိုးချိုး သုံးယောက်အတူတကွ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် တစ်ယောက်တစ်လက်ဝိုင်းကူကာ ညစာ ချက်ပြုတ်စားသောက်ကြပြီး အာသာပြေ ယစ်ရွှေရည်လေး တစိမ့်စိမ့်သောက် တစ်ယောက် နှင့်တစ်ယောက် ရင်ခုန်ဖွယ်ရာ အနမ်းချင်းဖလှယ်၍ အိပ်ခန်းတွင်းမှာ မဆုံးနိုင်အောင် ချစ်ပင်စိုက်ပျိုး ချစ်မိုးဖြိုင်ဖြိုင်စွေကာ ချစ်ခန်းဖွင့်လှစ် ကာမ ပွဲတော်ကြီး ဆင်ယင်နွှဲပျော်ကြရင်း တစ်ညဥ့်တာ အချိန်ကို မမစန်းရဲ့နေအိမ်မှာပင် ကြည်နူးနှစ်သိမ့် အဆုံးစွန်သော သည်းလှိုက်ဖို ပျော်ပါးမြူးရွှင်မှု အတိ စည်းစိမ်ရှိစွာဖြင့် ကုန်လွန်ခဲ့ကြလေသည်။
..............................
၁၉။
မမမြင့်နှင့် လှိုင်တို့ နောက်တစ်နေ့မနက်မှ အိမ်ပြန် လာခဲ့ကြပြီး မမမြင့်နှင့် သူ့အမေဒေါ်လှစိန်တို့ ငွေစာရင်း ရှင်းရန်အတွက် ဆိုပြီး သားအမိ နှစ်ယောက် လှိုင်နှင့်အငယ်မလေး မိစုကို အိမ်စောင့် ချန်ထားကာ အပြင်ကို အတူ ထွက်သွားကြသည်။
အတန်ကြာတော့ မမမြင့် ပြန်ရောက်လာပြီး သူမက လှိုင့်ကို ..
" ကိစ္စတော့ ပြီးပြီ အမေလည်း သူ့အသိ အိမ်မှာ စကားဝင်ပြောရင်း ကျန်ခဲ့တယ် ငါတို့လည်း အဆာပြေတစ်ခုခု စားသောက်ပြီး မိစန်းအိမ်ဖက် သွားကြရအောင်"
" စောစောစီးစီး သောက်ကြဦးမလို့လား မနေ့က လည်း တစ်နေ့လုံး တစ်ညလုံး .."
" မသောက်ပါဘူး လျှောက်လည်ကြမလို့"
" ဒါနဲ့ သေချာ ရှင်းပြ စမ်းပါဦး မမမြင့်ရဲ့ မမမြင့်တို့ ပေးစရာရှိတာတွေ ရော အကုန် စာရင်းပြတ်ပြီလား လှိုင် သိချင်လို့ပါ"
" အင်း ပြတ်ပြီလေ ခုဟာက နောက်ဆုံးအကြိမ် သွင်းလိုက်တာ အတိုးအရင်းစုစုပေါင်း ( ) လောက် ကျတယ် ရှိပါစေတော့ ကိစ္စပြီးဖို့သာ အဓိကပဲ ရှေ့ဆက် ကိုယ်နိုင်သလောက် စုဆောင်းပြီး စီးပွား ဖြစ်မယ့် လုပ်ငန်းတစ်ခုတော့ သေချာ ရွေး လုပ်ရ တော့မှာ ငါလည်း မြို့မှာနေတာကြာပြီး အလုပ်က အရင်အတိုင်း လူလည်း ဒုံရင်းပဲမို့ ကိုယ့်ဘဝရှေ့ရေး အတွက် တစ်ခုခု ရွေးချယ်ဆုံးဖြတ်မှဖြစ်တော့မယ်"
" ဟုတ်တယ် အစ်မရေ အစ်မစဥ်းစားပြီးရင် လှိုင့်ကို လည်း ပြောပါ မမေ့လိုက်ပါနဲ့ လှိုင်လည်း လူ တစ်မျိုး အစ်မရဲ့ ကိုယ့်အိမ်တော့ မပြန်ချင်ဘူး ဖြစ်နိုင်ရင် အစ်မသွားရာနောက်လိုက်ပြီး အစ်မနဲ့ တူတူ အလုပ်လုပ်ချင်တယ် တောဖြစ်ဖြစ် မြို့ ဖြစ်ဖြစ် အရေးမကြီးဘူး ဂရုလည်းမစိုက်ဘူး ကိုယ့်ဘဝကိုယ် အေးအေးဆေးဆေး နေထိုင် ဖြတ်သန်းချင်တယ် ဘာ အချုပ်အနှောင်မှမရှိဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရ ပြီးရော ဒါပဲ"
" တကယ်လား ဒါဆိုရင် ငါတို့ လက်ဆုပ်လက်ကိုင် ရှိတဲ့တစ်နေ့ စပြီး ပြောင်းလဲလိုက်ကြတာပေါ့ စိန်လိုက် လှိုင်ရေ မမ မင်းကို အပါခေါ်မယ် ဘယ်တော့မှလည်း မေ့မထားဘူး ပစ်မထားဘူး ယုံလိုက် ညီမရဲ့"
" ဒါကြောင့် လှိုင် မမမြင့်ကို ချစ်နေရတာ .. မမမြင့် ရယ် လှိုင်တို့ တစ်သက်လုံး မခွဲဘဲ အတူတူ နေကြရအောင်နော် နော်"
" လင်ယူရင်ရော တစ်ယောက်တစ်ဝက်စီလား အဟား ဟား"
" ဟင့်အင်း ယူပါဘူး စိတ်လာရင် ကြုံရာကုန်းလိုက် စပတ်အယားပြေရင် ပြီးတာပဲ မဟုတ်လား မမရဲ့ ခိခိ ခိ"
" အင်း အင်း အေးပါ အဲဒီကိစ္စ ဖြစ်ရစေ့မယ် ညည်းလေး အယားပြေစေရမယ်ကွာ မမ ကတိ ပေးတယ် အစန်းနဲ့လည်း တိုင်ပင်ထားတာ ရှိတယ်"
" ဘယ် ဘယ်လို ဘာတွေ ကြိတ်ပြီး တိုင်ပင်ထားလဲ ပြော လှိုင့်ကို ပြောပြ"
" ညကျ သိရမှာပေါ့ ကဲ ထ တစ်ခုခုစားပြီး အပြင် သွားရအောင် နေမြင့်လာတာနဲ့ လမ်းမှာ ပူခြစ်နေမှာ အောက်က သဲမြေဆိုတော့ အပူက ပိုပြင်းတယ်"
အိမ်မှာရှိသည့် ထမင်းကြမ်းနှင့် ငါးခြောက်ဖုတ် ဆီဆမ်းလေး အဆာပြေစားသောက်ကြကာ မိစန်းတို့ နေအိမ်ရှိရာကို ထွက်လာကြသည်။
အလုပ်သမားတွေ ရောက်နေကြပြီး နေပူကျဲတဲ အောက်မှာ ငါးခြောက်လုပ်ရန်အတွက် အသင့် ခွဲခြမ်းဆားနယ်ထားသည့် ငါးဗန်းတွေကို ဝါးကပ် များပေါ်တင်ပြီး နေပူပူမှာ အခြောက်လှန်းကြ မိုးရိပ်ပေါ်တာနှင့် အပြေးအလွှား ရုပ်သိမ်းကြ ငါးပုစွန်တွေ အထူးသဖြင့် ပုစွန်ခြောက်ပြီးသားတွေ ဆာလာ အိတ်ကြီး ထဲထည့် ထုထောင်းရိုက်ဖွတ်ကြ စကားတပြောပြော သီချင်းလေး တကြော်ကြော် ဟစ်ကြွေးရင်း လောင်ကျွမ်းမတတ် ပူခြစ်နေသော နေလုံးကြီးကိုမျှ လုံးဝအမှုမထားဘဲ နောက်ကျော ပြောင်ပြောင် ချွေးတလုံးလုံးနှင့် သွက်လက် တက်ကြွစွာ မိမိတို့ အလုပ်တာဝန်တစ်ခုတည်းကို အာရုံစူးစိုက် လုပ်ဆောင်နေကြသည့် ကျောမွဲ အလုပ်သမားများကို ကြည့်ရင်း ရင်ထဲက ကရုဏာ စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်လာရသလို သူတို့ကို အားကျပြီး ကိုယ်တိုင်ပင် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင် လိုစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာရလေသည်။
မမစန်းက သူကိုယ်တိုင်လုပ်သလို အလုပ်သမားတွေ ကိုလည်း ဆူတန်ဆူ ဟောက်တန်ဟောက် ဆဲတန်ဆဲ တရင်းတနှီး ပြောဆိုမာန်မဲ၍ လိုအပ်သလို ညွှန် ကြား စေခိုင်းလျက် ရှိသည်ကို တွေ့ရသည်။ မနေ့က တွေ့ရသော မမစန်းနှင့် အပုံကြီးကို ကွာခြား လှပေ သည်လို့ လှိုင်တစ်ယောက် တွေးမိလေသည်။
အလုပ်တာဝန်နှင့် ရင်ထဲက အချစ်ရမ္မက် စိတ်ခံစား ချက် ကို တစ်ပိုင်းတစ်ကန့်စီ တစ်ကဏ္ဍစီ ခွဲခြား ပိုင်းဖြတ်နိုင်သူ ဖြစ်၍ တော်မှန်ကောင်းမြတ်လှ ပေသည် ရယ်လို့ပင် ရင်ထဲက နှစ်နှစ်ကာကာကြီး လှိုက်လှဲစွာ ချီးကျုးထောပနာ ပြုမိလေသည်။
" လာကြ အိမ်ပေါ်တက်ရအောင် လုပ်လက်စလေး ပြီးအောင်လို့ အမြန်ဖြတ်နေတာ သူတို့ကို မှာစရာရှိတာ မှာပြီးရင် လွှတ်ထားလိုက်လို့ရပြီ"
မစန်းကပြောတော့ လှိုင်က ..
" အို နေပါ့စေ မမစန်းရယ် အလုပ်သာ ပြီးအောင် လုပ်ပါ လှိုင်တို့လည်း တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် မကြုံဖူး မတွေ့ဖူးတာတွေ ဘေးကနေ ထိုင်ကြည့်ရင်း အတွေ့အကြုံတွေ အများကြီး ရတာပေါ့ လှိုင်က နေတတ်ပါတယ် အစ်မရဲ့ အလုပ်ပြီးမှ အိမ်ပေါ် တက်ကြမယ်လေ "
လှိုင်ပြောလိုက်ပြီး မမမြင့်ကလည်း သဘောတူ၍ သူတို့အလုပ်ခွင်ထဲ လျှောက်သွား အလုပ်သမတွေ ထံမှာ ကိုယ် သိလိုတာတွေ မေးမြန်းစပ်စုရင်း ငါးခြောက်ငါးခြမ်း ခွဲခြမ်းကြပုံ ရေငန်ငါးသေးလေး တွေက ဘယ်လို ငါးလိပ်ကျောက် စသည့် ငါးကြီး တွေက ဘယ့်နှယ် ငါးခြောက်အမျိုးအစား အများအပြား ရှိပုံတွေ ငါးစိုခွဲသားအဆင့်ကနေ ရေနှင့် သေချာ သန့်စင်ဆေးကြောပြီး ပိုးလောက် မတက်အောင် ဘယ်လို ဆေးဖြန်းရပုံတွေ တစ်ဖန် ကွန်ကရစ်ကန်လေးထဲ ဆားပက် ညဥ့်သိပ်ကာ အချိန်တန်တာနှင့် ကန်ထဲကပြန်ဖော်ပြီး နေလှမ်းရပုံ များ ရောင်းတန်းဝင်အဆင့်ကိုရောက်ပြီး ဘယ်နည်း ဘယ်ပုံ ထုတ်ပိုးရသည်ဆိုတာကအစ အတန်ကြာ အောင် ဟိုမေးဒီမြန်း စူးစမ်းလေ့လာနေကြပြီး မတ်တပ်ရပ်ဖန်များ၍ ခြေထောက်သွေးကျကာ အတော်ကလေး ညောင်းညာလာတော့မှ မမစန်းပါ အတူလိုက်ပါပြီး အိမ်ပေါ်ကို တက်လာခဲ့ကြသည်။
" ဟူး မောလိုက်တာ မမစန်းရယ် မမစန်းက အလုပ်ကို အသေအလဲလုပ်နိုင်တာပဲနော် လှိုင်တို့လို ကျတော့ ပျော့စိစိနဲ့ ခုလို အပင်ပန်းခံနိုင်ဖို့ အတော်ကြီးကို ကြိုးစားရဦးမှာ ဟင်းဟင်း"
မမစန်းက ..
" တကယ်လုပ်ရင် မဖြစ်ဘူးဆိုတာ ဘယ်ရှိမလဲ လှိုင်ရဲ့ မမတို့လည်း ဘဝပေးအခြေအနေအရ ဒီလို လုပ်ငန်းနဲ့အသက်မွေးရလို့သာ လုပ်ရင်းကိုင်ရင်းက မတတ်မဖြစ် တတ်မြောက်ကျွမ်းကျင်လာတာပေါ့ လှိုင်က ဒီလိုအလုပ်တွေ လုပ်ချင်စိတ်ရှိလို့လား ညီမရဲ့"
" အံမယ် သူက ဒီမှာ အခြေချဖို့တောင် စဥ်းစားနေပြီ အစန်းရဲ့ ညည်းမှမသိဘဲ ဒီနယ်မြေနဲ့ အကျွမ်းတဝင် ဖြစ်ပြီး စိမ်းမနေအောင်လို့ တို့အနေနဲ့ သူ့ကို ခပ်များ များ လေ့ကျင့်ပေးရမှာ နောက်ထပ် တစ်ခေါက် နှစ်ခေါက် လာပြီးရင် လှိုင်လည်း ခုထက်ပိုပြီး ဒီနယ်မြေနဲ့ နေသားကျလာမှာပါ ငါတော့ ယုံတယ် အစန်းရဲ့"
မမမြင့်ကပါ ဝင်ပြောလိုက်တော့ မစန်းလည်း လှိုင့်ခါးလေးကို အသာပင် လာရောက် ပွေ့ဖက် လိုက်ရင်းက ....................
" တကယ်ဟုတ်မဟုတ် မသိပေမယ့် ခုလို စကား လေး ကြားရရုံနဲ့တင် မမစန်းဖြင့် သိပ်ဝမ်းသာတာပဲ လှိုင်ရယ် မမက ကိုယ်ဘာကြီးဖြစ်နေနေ ကိုယ်လုပ် နေရတဲ့ အလုပ်ကိုတော့ချစ်တယ် ဂရုတစိုက်လည်း ရှိတယ် ပြီးတော့ ကိုယ့်ကို လူဖြစ်အောင်မွေးခဲ့တဲ့ ဒီရေဒီမြေကို ချစ်တာလည်း ပါတယ် မမက ဒီမှာ ရော ထိုင်းဖက်မှာပါ အလုပ်တွေလုပ်ဖူးတယ် သူများအလုပ်ဆိုတော့ ခိုင်းသမျှအဆူအဆဲခံပြီး မညည်းမညူလုပ်ရတာပဲ အတွေ့အကြုံအများကြီး ရခဲ့ပါတယ်"
မမစန်းက သူမဘဝကို နောက်ကြောင်းလှန်ကာ ပြန်ပြောပြသည်။ ၇နှစ် ၈ နှစ်နေပြီးမှ ငွေ အတန် အသင့် စုဆောင်းမိပြီး ပြန်လာခဲ့ကာ မိဘလက်ငုပ် လက်ရင်းအလုပ်ကို စတင်လုပ်ကိုင်နိုင်ခဲ့ကြောင်း သူမ ရှင်းပြသည်။ တောမှာနေသူဖြစ်ပေမယ့် ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းနှင့် ရပ်တည်နိုင်သူဖြစ်သည်။
မစန်းက နံနက်စာအတွက် အစောကြီးထပြီး ချက်ပြုတ်ထားကြောင်း မနေ့ကလို အရက်ကြမ်း မသောက်ဘဲ စားသောက်ပြီး အပြင်ထွက် လျှောက်လည်နိုင်ရန်အတွက် ထမင်းမစားသောက် ခင် ဘီယာကိုသာ သောက်ကြမည်ဆိုပြီး ဆိုင်ကနေ သူကြိုဝယ်ထားသည့် ဘီယာပုလင်းတွေ ယူလာ ပေးသည်။
" ကောင်းတယ် အစန်း ဘီယာလေးနဲ့ ပင်လယ်လေ တဖြူးဖြူးနဲ့ဆိုတော့ မနေ့ကလောက် မမူးရင် တောင်မှ ခပ်ထွေထွေရီရီလေးတော့ ရှိမှာပဲ ပြီးရင် သုံးယောက် ဇိမ်နဲ့နှပ်ပြီး အလုပ်သိမ်းတဲ့အချိန်ကျမှ ကမ်းနားဖက် လမ်းလျှောက်ကြတာပေါ့"
မမြင့်ကြည်ပြောလိုက်ရာ မစန်းလည်း လက်ခံပြီး ..
" ငါတို့ ခပ်စောစော သွားရအောင် လူတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့ဖို့တော့ ရှိတယ်"
" ဘယ်သူလဲ နင့် အဆက်ဟောင်းလား လှေထဲကဆို နင့် အသိချည်းဖြစ်နေမှာ အစန်းရဲ့"
" အဆက်ဟောင်း မဟုတ်ပါဘူး လုပ်ငန်းတူထဲက ဆိုပါတော့ တခြားနယ်က လာတဲ့ လှေတွေရှိတယ် တို့ဆီမှာ ခဏတစ်ဖြုတ် ဝင်နားပြီး မကြာခင် ပင်လယ်ကို ပြန်ထွက်ကြမယ့် ဟာတွေ တစ်ပတ် ဆယ်ရက် ကျောက်ချပြီး မိုးလေဝသ အခြေအနေ လည်း ကြည့်ရင်း လှေဒေါက်တင်တာတို့ ပြင်ဆင် စရာ ရှိတာ ပြင်ဆင်ပြီး လိုသလောက် ရိက္ခာတွေ ထပ်ဖြည့်ကြ စုကြ ဝယ်ခြမ်းကြနဲ့ သူတို့လိုချင်တာ ရပြီးရင် ခရီးဆက်ကြမှာလေ"
" နင်က သူတို့လိုချင်တာ အကုန်ပေးမယ့် သဘော ပေါ့ ဟုတ်လား အစန်း"
" ဟဲ့ သေနာမ ဒီမှာ ငါက လှိုင်လေးသိအောင် အကောင်းပြောပြနေတာ စကားကို ကောင်းကောင်း မပြောရဘူး ဟွင်း ဟွင်း ကြည့်နေ ပေးရမယ့်လူက ငါ ဖြစ်မလား နင်ပဲဖြစ်မလား လို့ နောက်မှ အောင့်မေ့လေး အဘရဲ့လို့ မအော်နဲ့ ဟွန်း ကောင်မစုတ်"
" မယ် ငါက ချစ်လို့စတာနော် နင့်ကျ ကောင်မစုတ် လေး ဘာလေးနံ့ အေးဟေ့ စုတ်တယ် ပြဲတယ် ဘာဖြစ်လဲ ငါဘယ်လောက် စုတ်တယ် ပြဲတယ် ဆိုတာ နင်သိအောင် လှန်ပြရမလား"
" လှန်လေ လှန်လိုက် ငါ့အလုပ်ကကောင်တွေပါ ခေါ်ပြီး ကြည့်ခိုင်းလိုက်မယ် ဘာမှတ်လဲ နင့်ဖာနင် ကြိုက်သလောက် စုတ်စုတ်ပြဲပြဲ ဝိုင်းပြီး အသမ မခံရရင် ကံကောင်းပဲ ဟင်းဟင်း ခိ ခစ်ခစ် ခစ်"
လှိုင်လည်း သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ပုံကြည့်ရင်း ခွက်ထိုးခွက်လှန် ရယ်လို့မဆုံးတော့။ ခင်လည်းခင် ချစ်ကြတာလည်း နှစ်ယောက်မရှိ ဒါတောင်မှ မထင်ရင်မထင်သလို နပမ်းလုံးချင် ထလုံး နေကြ သေးတာ ဒီအစ်မနှစ်ယောက်တော့ တကယ့်စံပါပဲ လို့ တွေးရင်း သူတို့ကို အရင်ကထက် အချစ်ပိုမိ ရသေးသည်။
အတန်ကြာမှ နှစ်ယောက်သား ဆွဲလားရမ်းလား လုံးထွေးနေကြရာက အရှိန်ကုန် ရပ်တန့်သွား ကြသည်။ ထမီတွေလည်း ဖိုသီဖတ်သီ ပေါင်ပေါ် ဖင်ပေါ်ကြီးတွေ ဖြစ်လို့ သူတို့မို့ မရှက်ကြတယ်။ ဒါတောင် မောမောနှင့် အမောဖြေရင်း မစန်းရဲ့ ခြေတစ်ဖက်က အမှတ်မထင် မမမြင့်ထမီအောက်စ လေးကို ခြေမနှင့်ဆွဲကော် ပင့်လှန်တင်လိုက်ရာ ထမီကြီး အောက်ကနေလန်တက်သွားပြီး ခွကြားမှ စောက်ပတ်ကြီးကို ဘွားကနဲပင် တွေ့မြင်လိုက်ရ လေသည်။
" ဟယ် နေ့ခင်းကြီး လျှပ်ပြက်သလား ဓာတ်ပုံတွေ ဘာတွေတောင် သေချာချိန်ပြီး ရိုက်လို့ ဟီဟိ အား ဟား ဟား"
" ဟင်း ဟင်း ဟင်း မမမြင့်ကတော့လေ အပြင်လာ တာ ပင်တီတောင် ဝတ်မထားဘူး"
" ငါ့ ချည်းပြောနေ ညည်းရော ဝတ်လို့လား လှိုင်ရဲ့ ပြစမ်း"
" အို အို မ မ ဝတ် ဘူး အဟိ တမင် ဝတ်မလာမိတာ မမရဲ့ ဟင့်ဟင့် ခစ်ခစ်ခစ်"
မစန်းလည်း သူမအနားမှာရှိတာနှင့် သူ့လက်က ဇပ်ကနဲ လှိုင့်ထမီကို အောက်ကနေ ပင့်လှန်ပြီး ကြည့်လိုက်ရာ အမွှေးအဖုတ်လိုက် ဖင်ကြီး အပြောင်သား ဖြစ်နေသည့် လှိုင့်အဖြစ်ကို သေချာ ကွင်းကွင်းရှင်းရှင်း တွေ့မြင်လိုက်ရတော့သည်။
သူမထံက သဘောကျစွာ ရယ်မောလိုက်သံတွေ ထွက်ပေါ်လို့လာသည်။ လှိုင်လည်း ကိုယ့်အဖြစ်ကို လူမိသွား၍ ရှက်ကိုး ရှက်ကန်းနှင့်ပင် မျက်နှာလေး တမင်တည်တည်ထားပြီး ...
" ကဲပါ စားစရာသောက်စရာရှိရင် သောက်ကြစားကြ မယ် ပြီးရင် အိပ်မှာနဲ့ ဘာနဲ့ တစ်မိုးချုပ်သွားကြ ဦးမယ် အစ်မတို့ရဲ့"
" ဟုတ်သား ကလေးတောင် ပြောနေပြီ အဘွားကြီး စိတ်လျှော့"
" ငါ့မပြောနဲ့ သွား သေချင်းဇိုးး မ ဟွင်း"
ရယ်ရင်း သောရင်း ဟားရင်းက အိမ်ရှေ့မှာ သူတို့ အသောက်ဝိုင်းကလေး ပြင်လိုက်ကြကာ မစန်းက ဘီယာတစ်ပုလင်း ဖောက်ပြီး သူ့ရှေ့က ဖန်ခွက်တွေ ထဲ ငှဲ့ထည့်ပေးလိုက်သည်။
" ကိုင်း ချီးယားစ် "
" ချွင် ချွင်"
..........................
၂၀။
သုံးယောက်သား သောက်ကြစားကြ ဘီယာလည်း ကုန်တော့ နံနက်စာ စားသောက်ကာ အိပ်ခန်းထဲမှာ ဝင်ရောက် အနားယူကြသည်။ မမမြင့်ပြောပြသည့် ချစ်ပုံပြင်တွေ သူ့အတွေ့အကြုံကနေ ရလာသည့် ညစ်တီးညစ်ပတ် ဏှာဇာတ်လမ်းတွေ သွားရည် တမြားမြားကျကာ နားထောင်ရင်း မစန်းကလည်း သူထံမှာ လာရောက် အလုပ်လာလုပ်ကြသည့် အရပ် တစ်ပါးမှ အလုပ်သမား လင်မယားချင်း လင်ချင်း မယားချင်း ဖလှယ်ကာ အလုပ်ဖြစ်ကြပုံတွေ သူ့လင် ငါ့လင် ခွဲခြားမရသည် အထိ ဒီလင်နှင့် ဟိုမယား ဒီမယားနှင့် တစ်ဖက်က လင် ဖြစ်ပျက်ပုံ အလုံးစုံကို မျက်စိထဲ ပြန်မြင်ယောင်ကြည့်ရင်း အိမ်နားနီးချင်း လင်မယားစုံတွဲနှစ်တွဲ လေးယောက်သား ဘယ်လို များ စခန်းသွားကြမှာ ပါလိမ့်ဟူ၍ တွေးစဥ်းစားကာ အသည်းထဲ ကျလိကျလိနှင့် ယားကျိကျိ ဖြစ်လာရ လေသည်။
" တကယ့်အဖြစ်အပျက် လှိုင်ရဲ့ ခု သူတို့မရှိတော့ဘူး ပြောင်းသွားကြပြီ ဒီမှာနေတုန်း နှစ်အိမ့်တစ်အိမ် ကူးပြီး သူ့မယားငါချ ငါ့မယားသူချနဲ့ မယားလုပ်တဲ့ ကောင်မတွေလည်း လီးနှစ်ချောင်း တပြိုင်တည်း အချောင်စားရ လင်တွေကလည်း တစ်ယောက်ကို ဘိန်းမုန့်နှစ်ချပ်စီ အလျှံပယ်စားကြရင်း သူတို့ချင်း ကလည်း တတွဲတွဲနဲ့ အသွားအလာမပျက်ဆိုတော့ အံ့သြစရာကြီး ဖြစ်နေတာ သူတို့အသိမိန်းမ တစ် ယောက်ဆီက ကြားရတာကတော့ တချို့ညတွေမှာ ဆိုရင် အိပ်ခန်းတစ်ခန်းထဲမှာ မိန်းမလုပ်သူကို ယောက်ျားနှစ်ယောက် ဝိုင်းလိုးတာတွေ မိန်းမနှစ် ယောက်က ယောက်ျား တစ်ယောက်တည်းကို အလှည့်ကျ တက်ခွလိုးကြတာရော လေးယောက် တစ်ပြိုင်တည်း လီးနှစ်ချောင်း နှစ်ပေါက်ဆော်တာ တွေပါ အစုံပဲ ကြားရတယ် တကယ့်လူတွေပဲ"
" ခေတ်မီ ခေတ်ရှေ့ပြေးတယ် ခေါ်မှာပေါ့ မစန်းရဲ့ ခုခေတ်က ကပ်ကိုးတို့ ဆွင်းတို့ လင်ရှေ့မှာ မယား လုပ်တဲ့လူက သူစိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ကုန်းတာ ကိုယ့် မယား သူများဝိုင်းဆော်တာကိုမှ ကြည့်ပြီး အရသာ ခံတဲ့လင်နဲ့ အတွဲချင်းလဲပြီးချကြတာတွေက အပြာ ကားထဲမှာ ခဏခဏကြည့်နေရပြီ ဆန်းတယ် လို့ တောင် မပြောနိုင်တော့ဘူး အုပ်စုလိုက် တကယ့် လက်နက်ကြီးကြီးတွေနဲ့ ဗျင်းတာမျိုးကျတော့ ကြည့်ရင်းနဲ့တောင် သွေးပျက်စရာကောင်းလွန်းလို့"
" မကြည့်ဘဲ နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား လှိုင်"
" ဟင့်အင်း ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ဇာတ်လမ်းပြီးတဲ့ အထိ ဆက်ကြည့်လိုက်တယ်လေ အဟင့် ဟင့်"
" ဟင်းဟင်းဟင်း"
" ဟားဟား လှိုင်က ရယ်စရာ တော်တော်ပြောတတ် သား အဟက်ဟက် ကြည့်စမ်း မစန်း အသည်းတွေ ယားလာပြီနော် ဟွင်း"
" ယားရင် ကုပ်လိုက်ပေါ့ မမရဲ့ဟင့်ဟင့်"
" ဟွင်း လာ လှိုင်ကိုယ်တိုင် လာကုပ်ပေးပေါ့ အငယ်လေးနော် ပြောပြီးရင် မပြေးနဲ့ ဟင်းဟင်း"
လှိုင် အနားကနေ အသာလစ်ထွက်မည့်ဟန်မျိုး လုပ်ပြလိုက်တော့ မစန်း ပို၍အသည်းယားလာပြီး လှိုင့်ကို အမိဖမ်းကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲထွေးဖက်ထား လိုက်ရင်း လူကို ရစရာမရှိအောင် ဖောင်းမို့မို့ ပါးပြင် ကလေးရော နှုတ်ခမ်းနီထွေးလေးတွေပါ တရှုံ့ရှုံ့ တပြွတ်ပြွတ် နမ်းလိုက် စုပ်လိုက် လုပ်နေလေတော့ သည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ကဲကြသဲကြပုံတွေကို မမမြင့် ဒီအတိုင်း ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် အသာထိုင်ပြီး ကြည့်နေသည်။ အမှန်တော့ တကယ် မပစ်ရသေးခင် မောင်းတင်သည့်အနေနှင့် မသိမသာ အရှိန်ယူနေခြင်းသာဖြစ်ပေသည်။
လှိုင့်နှုတ်ခမ်းထူတွဲတွဲလေးနှစ်ချပ်ပေါ် မစန်းနှုတ် ခမ်း သားတွေ ပိကျလာကာ တအားစုပ်နမ်းပြီး ပါးစပ်ထဲကို လျှာကလေးပါ ထည့်သွင်း၍ မွှေ နှောက် ခလောက်ပေးလာသည်။ လှိုင်ကလည်း သူမကို တုံ့ပြန်၍ အနမ်းပေးသည်။ မစန်း လှိုင့် အင်္ကျီ နှင့်ဘော်လီကို ချွတ်သည်။ တင်းမာအုံခဲ နေသော နို့ကြီးတွေ ထွက်ပေါ်လာသည်။ အပေါ်ပိုင်း ပြီးတော့ အောက်ပိုင်းဆီဆက်၍ ထမီစလေးကို ခါးကနေ ဖြေချွတ်လိုက်ကာ အောက်ခံမပါဘဲ ထွက်လာမိသဖြင့် လုံးလုံးကြီး အကာအကွယ်မဲ့ကာ ဗလာကျင်းသွားသည့် ပေါင်ခွဆုံအရပ်မှ ဆီးခုံ မို့ဖောင်းဖောင်းလေးကို သူမလက်တစ်ဖက်နှင်ံ အသာဖွဖွ ပွတ်သပ်စမ်းကိုင်လိုက်သည်။
အကွဲ ကြောင်းလေးဆီ လက်ချောင်းများနှင့် အထက်မှ အောက် အောက်မှအထက်သို့ စုန်ဆန် ပွတ်ဆွဲ ကစားရင်း လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်း က သူမစောက်ခေါင်း လိုဏ်ကမူဝလေးထဲကို စွိကနဲ ထိုးဖောက်စိုက်ဝင်သွားလေသည်။ လက်နှစ်ချောင်း လှိုင့်စောက်ခေါင်းထဲ ဖောက်ဝင်သည်နှင့် မစန်း လည်း ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့် စောက်ခေါင်းလေးထဲ ထိုးနှိုက်ဆောင့်ကာ ခပ်မှန်မှန် အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေပြီ။ လှိုင်တစ်ယောက် စောက်ပတ်ကို လက်နှင့် ထိမိစေးပိုင်စွာ နှိုက်အလိုးခံလိုက်ရ၍ သိသိသာသာ ဖင်ကြီးကော့ပျံ၍ အပေါ်ကို လိုက်ပါ ကြွတက်လာရလေသည်။
" အား အ အ မမ မစန်းရယ် အ အင့်အင့် ဟင့် အင့် အိအိ အ "
မမမြင့်လည်း ဒီတော့မှ ထလာကာ လှိုင်ရဲ့ စောက် ပတ်ကို အပြတ်အသတ်နှိုက်လိုးပေးနေသည့် သူငယ်ချင်းမဖြစ်သူ မစန်းရဲ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ် လွှာတွေကို သူကိုယ်တိုင် ဂရုတစိုက် ဆွဲချွတ် ပေးလိုက်ကာ နှစ်ယောက်စလုံးကို မိမွေးတိုင်း ဗလာ ကျင်းသည့် အခြေအနေ ရောက်ရှိသွားစေသည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း အင်္ကျီနှင့်ထမီပါ အကုန်ချွတ်ချ လိုက်တော့ သုံးယောက်သား ရမ္မက်တဏှာကြွဖွယ် ရာ ရေဆေးငါးကြီးများနှယ် ဖြစ်သွားကြသည်။
ပြီးနောက်မှာတော့ ဘာဆက်ဖြစ်သလဲလို့ မေးစရာ မလိုတော့ပြီ။
သုံးယောက်သား နှစ်နာရီ သုံးနာရီမက နေ့တဝက် နီးပါး ကြာမြင့်အောင် ပူးတုံခွာတုံ ပွေ့လိုက် ဖက် လိုက် စုပ်လိုက်နမ်းလိုက် ပွတ်နှိုက် ကလိလိုက် နှင့်ပင် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ထွန့်လူးလှုပ်ရှားနေ ကြပြီး အချိန်ကာလ တစ်ခုဆီ အရောက်မှာ သုံး ယောက်သား နွမ်းနယ်ပန်းလျစွာ အခန်းရဲ့ ကြမ်းပြင် ထက်က ဂွမ်းကပ်မွေ့ရာပေါ်မှာ တစ်ယောက်အပေါ် တစ်ယောက် မက်မပြေနိုင်စွာ ပူးကပ်ဖက်တွယ်ရင်း အရုပ်ကြိုးပြတ်သည့်ပမာ ပျော့ခွေ ငြိမ်သက်သွား ရလေတော့သည်။
ပမာဆိုရလျှင် ကြွက်ကြွက်ဆူမျှ ကြမ်းကြုတ် ရက်စက်စွာဖြင့် မုန်တိုင်းမာန်ပြင်း လှိုင်းဂယက် သည်းထန် ရိုင်းကြမ်းတိုက်ခတ်ခဲ့သော ပင်လယ် ပြင်သည် မုန်တိုင်းအားလျော့ပျက်ပြယ်သွားချိန်မှာ လေညင်းကလေး တနော့နော့ ခေါက်တုံ့လူးလာ ဆော်သွေးလျက် ထာဝရတည်ငြိမ်မှုအတိ ပြီးသည့် ကန်ရေပြင် အလား ပြကတေ့ အစစ်အမှန် ငြိမ်သက်ခြင်းသို့ ရောက်ရသည့်နှယ် သာတည်း။
အိပ်ရာက တစ်ရေးနိုးလာပြီး လှိုင်နှင့် မမမြင့်တို့ အိမ်နောက် ရေကပြင်ဆီ သွားရောက်ကာ ကိုယ် လက်သန့်စင်နေကြခိုက် မမစန်းက သူ့အလုပ်ခွင်ထဲ သွားပြီး အလုပ်သမားများနှင့်အတူ ငါးကြပ်စင် အခြောက်ခံ ဗန်းတွေကို တစ်ခုချင်းဆီ သေချာ လိုက်လံ သိမ်းဆည်းနေလေသည်။ အသင့်ပြီးသွား သည့် ပုစွန်ခြောက်အိတ်တွေကို အိမ်အပေါ်ထပ်ဆီ သယ်ခိုင်းလိုက်ပြီး လုပ်လက်စ ကျန်ရှိသည်ကိုတော့ အောက်ထပ်က ဂိုဒေါင်ပုံစံ အခန်းလေးထဲကို သွင်း ခိုင်းထားလိုက်သည်။
" ယုယုတို့ မစီတို့ ညိုမတို့ မနက်စောစောလာကြနော် ငါ့ အလုပ်တွေပြတ်အောင် လုပ်ပေးဦး နက်ဖြန် တစ်ဖြတ်ပြီးရင် ဒီရက်အတွင်း မြို့တင်ပေးရမှာ ငါးနှပ်တန်းတင်ဖို့ကိုလည်း ဒေါ်သန်းရွှေနဲ့ မောင်မိုး ကို သေချာ မှာထားပြီးပြီ ငါးခြောက်တွေက သူ့ အချိန်ရောက်ဖို့တော့ လိုသေးတယ် ကိုလေးတို့ လှေတစ်ခေါက်ဝင်တာနဲ့ နှစ်ခေါက် ပေါင်းပြီး မြို့က ဒိုင်ဆီ ပို့ပေးရမယ် ဒီလတော့ အလုပ်က ခပ်ကျဲကျဲ ပဲ ရှိတာ အေးဆေးလုပ်ကြ မနက်အစောရောက်တဲ့ သူ အိမ်ပေါ်မှာ ကျမအခန်းဘေးက သော့လာယူ လိုက် အားလုံးကြားတယ်နော်"
" ဟုတ် မမစန်း"
" မစန်း ဧည့်သည်နှစ်ယောက်က ချောတယ်နော် "
ခပ်ငယ်ငယ် မိလုံးဆိုသည့်ကလေးမ သူမအနား လာပြီး တိုးတိုးကပ်ပြောတော့ မစန်းလည်း မျက်နှာကို တမင်ခပ်ထန်ထန်လေးလုပ်ပြီး ..
" တယ် ဒီဟာမလေး သူ့ဖာသာသူ လှမလှ အကောင် တွေပဲ သိမှာပေါ့ ညည်းက ဘာလဲ မိန်းမချင်းများ လှတယ်ဆိုပြီး သူတို့မျက်နှာကြီး တက်ပွတ်ချင်နေ လို့လား ပြောစမ်း င လုံးမ"
" အယ် မမ စန်းကလဲ သများက ရုပ်ကလေး ချော ချော လေးတွေမို့ လှလို့ လှတယ် ပြောတာများ ဟွင့်"
မိလုံး ခြေဆောင့်ထွက်သွားတာကို နောက်ကနေ သေချာရပ်ကြည့်ရင်းက မိစန်းတစ်ယောက် သူ့ပါး အထက်က ပါးချိုင့်ကလေး ခွက်ဝင်သွားအောင်ပင် နှစ်နှစ်ကာကာကြီး ပြုံးလိုက်မိလေသည်။ ကောင်မ ကဖြင့်မလွယ် သူနှင့်လည်း အတွင်းကျကျ ပတ်သက်မှုမျိုး ရှိကာ မကြာမကြာ အပေါ်ထပ်က အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်ခေါ်ပြီး နှစ်ယောက်သား ပွတ်ကြ နှိုက်ကြလေ့ ရှိသည်ပဲ မဟုတ်လား။
အလုပ်ဆင်းချိန် နီးပြီဖြစ်၍ အလုပ်သမား အားလုံးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေက မြန်ဆန် သွက်လက် ကာ တက်တက်ကြွကြွ ရှိနေကြသည်။
အလုပ်ကို ခါတိုင်းသိမ်းနေကျထက် နည်းနည်း ပိုစောသိမ်းကာ မစန်းလည်း ရေမိုးချိုး အမွှေးနံ့သာ လိမ်းကျံ ပြင်ဆင်ပြီး သူမရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ဧည့်သည်ဖြစ်သူ လှိုင့်ကို အနီးအပါးရှိ ရွာထဲအနှံ့ လိုက်ပို့ပေးရန် ဆိုပြီး အကြောင်းပြပြောဆို၍ သုံး ယောက်သား အိမ်ကနေ လှမ်းထွက်လာခဲ့ကြ လေသည်။
ရွာတစ်ပတ်လျှောက် အသိအကျွမ်းတွေတွေ့လျှင် နှုတ်ဆက်ပြီး အထူးသဖြင့် သူတို့ထဲက မစန်းနှင့် ရွာရဲ့ လူစိမ်းတစ်ယောက်မဟုတ်သော မမမြင့်က သိဟောင်းကျွမ်းဟောင်းတွေ ပေါသူဖြစ်တာကြောင့် ဟိုနေရာ ခဏရပ် ဒီအိမ်ရှေ့ အသိဟောင်းနှင့်တွေ့ ကာ ရပ်စကားပြောနှင့် နေတောင် တော်တော်ကျ လာကာ ညနေစောင်းအချိန်ကို ရောက်လာသည်။
ဘုရားဟောင်း ဘုရားပြိုဖက်သွားကြမည်ဆိုပြီး လမ်းဟောင်းအတိုင်းမသွားဘဲ လယ်ကွင်းများ ရှိရာဖက် ဖြတ်လမ်းကနေ ခပ်သွက်သွက် လျှောက် လာခဲ့ကြသည်။ ဒီနေရာက သူတို့ငယ်ငယ်က အမြဲ ပြေးလွှားဆော့ကစားနေကျ နေရာလို့ သိရသည်။ ရေငန်ပေါက်သော လယ်ပျက်အချို့ ရှိနေပြီး စပါး စိုက်၍ အလုပ်မဖြစ်တော့တာကြောင့် ဒီအတိုင်း ပစ်ထားကာ ရေလုပ်ငန်းတစ်ခုတည်းကိုပဲ ဇောင်း ပေး လုပ်ကိုင်နေကြသူတွေ ဖြစ်သည်။ ဒီရွာက ယောက်ျားသား တော်တော်များများက ပိုက်ထောင် ပိုက်ဆွဲလုပ်သူ ငါးဖမ်းလှေလိုက်သူ တွေနှင့် အချို့ ကျတော့လည်း အရပ်တစ်ပါးသို့ သွားရောက်ကာ ရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမားအဖြစ် အလုပ်လုပ်ကိုင် နေကြပြီး (အများအားဖြင့် ပိုက်ဆံပိုရသော ထိုင်း နိုင်ငံဖက်ကို အလုပ်ထွက်လုပ်သူတွေ ပေါပါသည်။) တချို့ကတော့ အခြားမြို့ရွာမှာ လုပ်ငန်းကိုင်ငန်း အဆင်ပြေ၍ မွေးရပ်ကို စွန့်ကာ ထိုနေရာမှာပဲ အပြီးအပိုင် သွားရောက် အခြေချ နေထိုင်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။
ယောက်ျားသား ခပ်ရှားရှားရှိကြပြီး ကျန်သူတွေကလည်း အိမ်ထောင်သည်တွေ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းတစ်ခုခုရှိသူတွေ သက်ကြီးရွယ်အို တွေ ကလေးသူငယ်တွေသာ များသောအားဖြင့် ရှိကြသည်။ မိန်းမသားက အများစုဖြစ်၍ သူတို့ အိမ်ထောင်ရက်သား ကျသည့်အခါ အခြားနယ်က လာသည့် လှေသမား ပိုက်သမားတွေ နေ့စား အလုပ်လုပ်သည့် အလုပ်ကြမ်းသမားတွေနှင့်သာ အများအားဖြင့် အကြောင်းပါလေ့ရှိကြသည်။ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်မသိဘဲ ဗြုန်းစားကြီး မြင်တွေ့ချစ်ကြိုက်ကာ အတူနေကြသူ တွေဖြစ်တာမို့ အိမ်ထောင် အကွဲအပြဲ ဇာတ်လမ်း တွေလည်း အများအပြား မကြားချင်မှအဆုံးပင်။ အိမ်ထောင်ပျက်များ၍လည်း လိင်ကိစ္စအပေါ် သမန်ကာလျှံကာလောက်သာ သဘောပိုက်ကြ တော့သည်။ အဖိုနှင့်အမချင်း သမီးရည်းစား ဖြစ်တာ လူကွယ်ရာ ချိန်းချက်တွေ့ဆုံပြီး လိုးကြတာ သူ့လင်ငါ့မယား ဖောက်ပြန်ကြတာ စတာတွေက သူတို့နယ်မှာ ဆန်းပြားသောဖြစ်ရပ်လို့တောင် မထင်မှတ်တော့ပြီ။
မိမိရဲ့အချစ်ရေး လင်ယူသားမွေး အိမ်ထောင်ရေးက မိမိရဲ့စိတ်သဘောအတိုင်းသာ ဖြစ်သည်။ အဆင်ပြေလျှင် နှစ်ဦးသဘောတူပေါင်းသင်းကြ မပြေလျှင်ကွဲကြ နောက်တစ်လင် နောက် တစ် မယားယူကာ အိမ်ထောင်အသစ်ထူထောင်ကြ တစ်ခါ သဘောချင်းမကိုက်ညီ အချိုးမပြေလျှင် ထပ်ကွဲကြ အဆန်းမဟုတ်တော့ချေ။ ရွာခံနည်းပါး သလောက် ရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမား အများစု နေထိုင်ရာ ဖြစ်သဖြင့် မိမိအပေါ် အထူးအထွေ ဂရုစိုက်ကာ အပြစ်ပြောမည့်သူတွေလည်း တစ်ယောက်မှပင် မရှိပါပေ။
ဤမျှ လွတ်လပ်မှုအပေါင်းနှင့် ပြည့်စုံသည့်မြေကို နတ်ဘုံနတ်နန်းတမျှ တင်စားမည်ဆိုလျှင်လည်း မမှား။ တင်စားရလောက်ပေသည်ဟု လှိုင် စိတ်ထဲ က အတွေးပေါက်မိပေသည်။
ဘုရားပြိုရှိရာ ကုန်းမြင့်ထိပ်မှာ ခဏနေပြီး ဘုရား လည်း ဖူးရင်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ပင်လယ်ပြင် ရှုခင်းဆီ အတွေးကိုယ်စီနှင့် ငေးမောကြည့်မိ ကြသည်။ မမမြင့်က လှိုင့်ခါးကို လာဖက်ပြီး နှစ်ယောက်သား စကားတွေ တတွတ်တွတ် ပြောကြ သည်။ မစန်းကလည်း ကမ်းစပ်သဲသောင်ပြင်ဆီ မျက်နှာမူပြီး တွေတွေငေးငေးလေး သူမရဲ့ ငယ်ချစ် ဦးကိုပဲ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့ လွမ်းဆွတ်တမ်းတနေ မလား ဒါမှမဟုတ် ဒီထက်မက အလျှံပယ် ကြီးပွား ချမ်းသာရေးအတွက် စီမံကိန်းတွေပဲ တစ်ယောက် တည်း ကြိတ်ကာ ချမှတ်နေလေမလား တစ်ခုခုပင်။
" ဒီမှာ နေဖြစ်တဲ့တစ်နေ့ ဟောဒီ ဘုရားပြိုဖက်ဆီ နေ့တိုင်းလာမယ် ဘုရားဖူးမယ် ပင်လယ်ကြည့်မယ် သောင်ပြင်ငေးမယ် ဆွေးဆွေးလေးနေချင်တယ်"
" အတွဲလည်း ပေါတယ် တချို့အတွဲတွေ အချိန် မတော် လာလာချိန်းရင်း အောက်က တောစပ်မှာ အလုပ်ဖြစ်ကြတယ် အတွဲချောင်းရင်း အလစ် အငိုက် ပွပေါက်ကြံတဲ့ ကောင်တွေလည်း ရှိတာပဲ သူ့ဟာနဲ့သူတော့ အဆင်ပြေကြရင် ပြီးတာပဲ မသူတော်နဲ့တွေ့တဲ့ ဟာမတချို့ ကိုယ့်ဖက်က ဆတ်စလူးထ အနေမတော်လို့ အကြိတ်အနယ် အဗြုန်းခံရတာကျတော့ စကားလုပ်ပြီး ပြောစရာ မလိုပါဘူး"
ဘေးက မစန်းက ဝင်ပြောခြင်းဖြစ်သည်။
" ဇာတ်လမ်းတွေ အများကြီး ရှိတယ်လား"
မစန်း ခေါင်းညိတ်ပြီး ..
" အင်း တို့ရွာမှာ နေရာတကာ ဇာတ်လမ်းတွေချည်း သူများမြို့ရွာမှာလည်း ဒီလိုပဲ နေမှာပါပဲလေ မထူး လှပါဘူး ယောက်ျားမိန်းမဆိုတာ ရှိနေသရွေ့ ဒီဟာ တွေက ကြားနေမြင်နေရဦးမှာပဲ ကိုယ့်ဟာကိုယ် လည်း ဘယ်သူဘယ်ဝါနဲ့တွေ့ပြီး ရှေ့ဆက် ဘာတွေ ဖြစ်ဦးမလဲ ကြိုမှမသိတာ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် ကွဲကွဲပြဲပြဲ ရင်ဆိုင်ရုံပေါ့ ဟုတ်ဘူးလား"
ဆိုပြီး ..
" ကဲ လာ သွားကြစို့ လမ်းပေါ်ရောက်မှ ဆက်ပြော ကြမယ် ဘုရားပေါ်မှာ မတော်တရော် ပြောမိရင် မကောင်းဘူး လှေဆိပ်သွားကြည့်ကြမယ်"
မစန်းသဘောပဲ ဆိုပြီး သူမခေါ် ရာနောက်ကိုသာ နှစ်ယောက်သား လိုက်ခဲ့ကြသည်။
လှေဆိပ်ရောက်ဖို့ သိပ်မဝေးလှ ဘုရားတက်သည့် လမ်းရဲ့နဘေးက လမ်းချိုးလေးအတိုင်း ကွေ့ဝိုက် ဆင်းသွားလျှင်ပဲ ငါးလှေကြီးတွေ ဆိုက်ကပ်ထားရာ ဆီ လှမ်းမြင်နေရပြီ ဖြစ်သည်။
မစန်းက လှေတစ်စီးရှိရာဆီ ဦးတည်လျှောက်သွား ရင်း ရေဘောင်တစ်ခုရှေ့မှာ ရပ်နေသူတစ်ယောက် ထံ သွားရောက်၍ ခေတ္တခဏ စကားရပ်ပြောသည်။
" နင်တို့ ဒီမှာ ခဏလေးစောင့်ကြ ငါလှေပေါ် တက်လိုက်ဦးမယ်"
ရေဘောင်က အကျယ်အားဖြင့် တစ်ထွာတစ်မိုက် သာသာ လူတစ်ယောက်လျှောက်သာရုံ လှုပ်လီ လှုပ်လဲ့ မို့ သူမက လာပါခေါ်လျှင်တောင် လှိုင်တို့ ဖက်က လိုက်ပါဖို့ ခက်သည့်အခြေအနေပင်။ လှေအဆင်း မြင်းအတက် လို့ ဆိုကြသည့်တိုင် တကယ့်လက်တွေ့မှာ အဆင်းသာမက အတက်ပါ လုံးဝ မလွယ်ကူလှတာကို မျက်မြင်တွေ့ရှိ သိနားလည် လိုက်မိသည်။
" လာဟေ့ လှိုင် အမြင့်ရော အပေါ်ခဏတက်လာပြီး လှေပေါ် လျှောက်ကြည့်ရအောင်"
လှေသားထဲက ဖြစ်ဟန်တူသည့် အကူနှစ်ယောက် ထွက်လာပြီး လက်တစ်ဖက်စီကိုင်ဆွဲ၍ သူတို့ အကူ အညီနှင့်ပင် ရေထဲပြုတ်ကျမှာ တအား စိုးရွံ့ ထိတ်လန့်နေသည့်အကြားက တစ်လှမ်းချင်း တစ်လှမ်းချင်း တရွေ့ရွေ့နှင့်ပင် လှေပေါ်သို့ ဘယ်လိုဘယ်ပုံ ရောက်မိမှန်းမသိ ရောက်ရှိခဲ့ရသည်။
....................
အပိုင်း (၆) ဆက်ရန် >>>>>>
No comments:
Post a Comment