အပေးအယူဆန်သော ချစ်ခြင်း အပိုင်း ( ၄ )
{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }
ရေးသားသူ - Niko Soe
အခန်း (၄၆)
မင်းထက်နဲ့ Emma
Emma က နောက်ဆုံးကျန်နေတဲ့ အနီကတ်ကိုပဲ ယူလိုက်တော့ မင်းထက်ဖြစ်နေသည်။
“ မင်းထက်ရေ။ ယူနဲ့တို့……အဟတ်….ဟတ်”
Emma က ဝိုင်ခပ်များများ သောက်ထားတော့ အတန်ငယ်ထွေနေသည်။ အတွဲအသီးသီးက သူတို့နှင့်သက်ဆိုင်ရာ အိမ်အသီးသီးကို ခေါ်သွားကြတော့ မင်းထက်လည်း သူ့အိမ်ကို ခေါ်လာခဲ့သည်။
အိမ်ချင်းကပ်လျက်ဆိုတော့ ခြေကျင်လာခဲ့တာပင်။ Emmaလက်ကို ဆွဲခေါ်ပြီး သူ့အိမ်ကို ခေါ်ယူလာခဲ့သည်။ Emma က မူးနေလို့ လမ်းလျှောက်တာကို ယိုင်နေသည်။
မင်းထက် Emma အိမ်ရှေ့ထိရောက်တော့ သူမယောကျ်ား John က အိမ်ထဲကနေ လှမ်းအော်လိုက်သည့် အသံကို ကြားလိုက်သည်။
“ မင်းထက်ရေ……Please take care my honey.”
မင်းထက်လည်း မူးနေသည့် Emma ကို မနည်းဆွဲခေါ်လာရသည်။ သူ့အိမ်ရောက်တော့ Emma ကို အိမ်ရှေ့ဆိုဖာပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။
“ Emma….Are you OK?”
“ I’m fine….မင်းထက်. Don’t worry.”
မင်းထက် မီးဖိုချောင်ဆီဝင်ပြီး ပျားရည်နဲ့ သံပရာဖျော်လာခဲ့ပြီး Emma ကို သောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ Emma လည်း အားရပါးရမော့ချလိုက်သည်။ အတန်ငယ်ကြာတော့ Emma အမူးအနည်းငယ်ပြေသွားသလိုပင်။
သူမ အမူးပြေသွားတော့ ဘေးမှာ စောင့်ပေးနေတဲ့ မင်းထက်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမမျက်လုံးထဲမှာ မင်းထက်က ဒီည ပိုကြည့်ကောင်းနေသလိုပင်။
“ Emma ယူ အဆင်ပြေရဲ့လား။ သက်သာရဲ့လား။”
“ အင်း………..”
Emma က ရင်ပြတ် ကိုယ်ကြပ်ကတ္တီပါအမည်းရောင်အကြပ်လေး ဝတ်ထားတော့ သူမအသားစိုင်တွေ အကုန်လုံးက ထင်ရှားလှပနေသည်။
အစကတည်း သူမ ခန္ဓာကိုယ်က လုံးကြီးပေါက်လှ ဆိုတော့ ဘယ်ပုရိသမဆို သူမခန္ဓာကိုယ်ကို အသာငမ်းငမ်းကြည့်ကြတာချည်းပင်။
မင်းထက် လည်း အရက်ရှိန်နဲ့ မျက်နှာနီနေတဲ့ ရီတီတီဖြစ်နေသော Emma က ဒီည တော်တော့ကို ဆွဲဆောင်မှုပြင်းထန်လွန်းနေသည်။
“ Hay……..ယူ့အကြည့်တွေနဲ့……တို့မနေတတ်တော့ဘူး”
မင်းထက်၏ စူးရဲသောအကြည့်တွေကို Emma သတိထားမိသဖြင့် စလိုက်သည်။
“ အဟတ်……ဟတ်”
“ တို့တွေ အချိန်မဆွဲနေတော့ဘဲ စလိုက်ကြတော့လား မင်းထက်ရေ”
“ တို့ကို ယူတို့လင်မယား အခန်းထဲ ချီပေးကွာ။ တို့ လမ်းမလျှောက်ချင်ဘူး။”
Emma မူဟန်နွဲ့နွဲ့နှင့် ပြောလိုက်သည်။ မင်းထက်က စပါးကြီးမြွေညှို့ချက်မှာ မိနေသည့်အတိုင်း ယောင်တောင်တောင်ဖြင့် Emma ကို ပွေ့ချီလိုက်သည်။ Emma က မင်းထက် လည်ပင်းပေါ် ယီလေးခိုကာ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။
သူတို့လင်မယားအခန်းထဲရောက်တော့ Emma ကို ကုတင်ပေါ်ချပေးလိုက်သည်။ Emma ရှည်ရှည်ဝေးဝေးလုပ်မနေတော့ဘဲ သူမ၏ ကတ္တီပါ ဝတ်စုံကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ Emma ရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ခန္ဓာကိုယ်ကို မင်းထက် အရင်ကလည်း မြင်ဖူးပြီးသားပေမဲ့ ထပ်တွေ့ပြန်တော့ ထပ်ကြည့်မိတာပင်။
Emma က ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနဲ့ အတွင်းခံတွေကို ဇာ အတွင်းခံတမင်ဝတ်လာတာပင်။ လှလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ မင်းထက် Emma ရဲ့ body ကို ကြည့်ပြီး သူ့ပေါင်ဂွကြားနေရာကလည်း ဖုဖောင်းလာသည်။
“ ယူ တညလုံး ဒီလိုပဲကြည့်နေတော့မှာလား”
Emma လှမ်းပြောကာမှ မင်းထက် အသိဝင်လာကာ သူ့အင်္ကျီ၊ ဘောင်းဘီ ၊ အတွင်းခံမှန်သမျှ ချွတ်ချလိုက်သည်။ မင်းထက် ညီတော်မောင်က အပြင်က အတွင်းခံ ကျွတ်သွားသည်နှင့် အပြင်သို့ ဖြောင်းခနဲ့ ထွက်လာသည်။ မင်းထက်က လီးက အရမ်းကြီးသည့်အထဲမပါ။ လူစဉ်မှီသော Size ရှိရုံမျှသာ။
Emma ယောကျ်ား John ၏လီး နဲ့ Size သိပ်မကွာ။ (၆)လက်မ မပြည့်တပြည့်လေးရှိမည်။
သို့သော် လီးတချောင်းလုံးက ကာမရှိန်နဲ့နီရဲပြောင်တင်းနေသည်။ Emma ကုတင်ပေါ်ကနေ လက်ညှိုးတချောင်းကွေးကာ မင်းထက်ကို ဟန်မူပါပါခေါ်လိုက်သည်။
“ Please fuck me”
မင်းထက် နွားသိုးကြိုးပြတ်သလို ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး Emma ဘော်လီတွေကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ဒါမျိုးက မင်းထက် ချွတ်ဖူးလေ့မရှိသဖြင့် ချွတ်ရခက်နေသည်။
“ Calm down……..မင်းထက်။ တို့လုပ်ပေးပါမယ်။”
Emma ဇာဘော်လီနဲ့ ဇာပင်တီကို ကျွမ်းကျင်စွာချွတ်ပေးလိုက်သည်။ မင်းထက်တွေ့ဖူးသမျှ၊ ဆုံဖူးသမျှ မိန်းမတွေထဲ ရင်၊ တင်တော်တော်ကြီးသော အမျိုးသမီးပင်။ ခေတ်စကားအရဆို MILF type ပင်။
မင်းထက် သူ့ကိုယ်သူ အပြာမင်းသားလို့ပင် ထင်မှတ်သွားသည်။
“ မင်းထက်…..Condom ရှိတယ်မလား။”
မင်းထက် ခေါင်းညိတ်ပြကာ swingers party သွားမည်ဟု သိကတည်း ကြိုဝယ်ထားသည့် သူ့ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက Condom တွေကို သွားထုတ်လိုက်သည်။
မင်းထက် Condom ဖောက်ကာ သူ့လီးပေါ်စွပ်ချလိုက်သည်။ သူ့လီးက သားကောင်ရှာနေသော မြွေဆိုးလေးလိုဖြစ်နေသည်။ Emma က ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲပြီး မင်းထက်အလာ ပေါင်ဖြဲပေးပြီး စောင့်နေသည်။
တော်တော့ကို အတင့်ရဲတာပင်။ မင်းထက် ကုတင်ပေါ်သို့ ပြေးတက်လိုက်ပြီး နူးနှပ်မနေတော့ဘဲ Emma စပ်ပတ်ရှိရာ သူ့လီးကိုတေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“ အင့်……”
“ ဖတ်………..ဖတ်……..ဖတ်……ဖလတ်”
အားနဲ့ စိုက်ဝင်လာသော လီးချောင်းနဲ့ နူးညံ့မှုနဲ့ မာကြောမှု ရောပြွန်းနေသော အထိအတွေ့ကို Emma ခံစားမိလိုက်သည်။ မင်းထက်က အားသွန်ခွန်စိုက် သူ့ခါးကို သုံးကာ လိုးနေသည်။
“ ဖတ်………ဖတ်…….ဖတ်…….ဖတ်”
“ အဟင့်……..ဟင့်…..ဟင့်……ဟင့်”
“ အ…….good…….yes…….အ……အ”
Emma အကျင့်က အလိုးခံနေရသောအချိန်မှာ မျိုးစုံညည်းတတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ မိန်းမက ညည်းသံမျိုးစုံထွက်ပြလေ လိုးပေးနေသော ယောကျ်ားက ပိုကောင်းလေ ဆိုတာကို Emmaသူမ သမ္ဘာအရသိရှိခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။
....................................................................................
အခန်း (၄၇)
“ တို့ကို ကုန်းပေးပါလား…….Emma”
မင်းထက်တောင်းဆိုမှုကို Emma နှစ်ခါ မစဉ်းစားရ။
ကုန်းပေးလိုက်သည်။
Emma နေရာအဆင်သင့်ဖြစ်တာနဲ့ မင်းထက်က သူမခါးကို ကိုင်ဆွဲ လီးချောင်းက သူမစပ်ပတ်သားတွေကို အားနဲ့ ဝင်ရောက်ပွတ်တိုက်လာသည်။
Emmaဖင်နှစ်လုံးက ဆောင့်ဆောင့်လိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသည်မှာ မြင်ရသူအဖို့ ပိုစိတ်ထန်လာစေသည်။
“ ဖတ်……ဖတ်……ဖတ်…..ဖတ်”
“ အိုး…….ရက်(စ်)………..ရက်(စ်)”
“ အ……အ…….အ….အ”
မင်းထက် ထိန်းမထားနိုင်တော့။ စပ်ပတ်ထဲ ဝင်ချည် ထွက်ချည်ပြုနေသော လီးချောင်းထိပ်ကနေ အကြောပေါင်းတစ်ထောင်စိမ့်တက်လာတာ သုတ်လွှတ်ခြင်းဆီ ရောက်သွားလေတော့သည်။
“ ဟဲ………..ဟဲ…..ဟောဟဲ…..”
မင်းထက် Emma နောက်ကျောကနေ ပွေ့ထားကာ အမောဖြေနေသည်။ Emma ကတော့ မပြီးသေး။ မင်းထက်လည်း Emma မပြီးနိုင်သေးတာကို သိလိုက်သဖြင့် အမောပြေသည်နှင့် သူ့လီးချောင်းမှာ သုတ်ရည်တွေနဲ့ ပြည့်နေသည့် Condom ကို ချွတ်ကာ အမှိုက်ပုံးထဲ လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။
ထို့နောက် Emma ကို ပက်လက်လှဲခိုင်းလိုက်သည်။ မင်းထက် Emma စပ်ပတ်ဆီရာ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ Emma စပ်ပတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုက ပန်းရောင်သန်းပြီး ဖောင်းကားနေသည်။
မင်းထက် လက်လေးနဲ့ အသာပွတ်သပ်ပြီး အပြင်နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို လက်လေးနဲ့အသာဖြဲလိုက်တော့ အထဲနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုက အရည်တွေစိုလဲ့စွာ စောင့်ကြိုနေသည်။ ခဏက သူလိုးထားတဲ့ ဒဏ်နဲ့ Emma စပ်ပတ်အရည်ကြည်တွေ ထွက်နေတာပင်။
Emma စပ်ပတ်ထဲ သူ့လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ်ထိုးထည့်လိုက်သည်။
“ အင့်…….အင့်”
သူလက်ချောင်းတွေဆီ စပ်ပတ်အရည်ကြည်တွေ ကပ်ပါလာသည်။ Emma အတွက်လည်း ခဏက အဆုံးထိမရောက်သေးဘဲ တန်းလန်းဖြစ်နေသော ကာမဇာတ်ရှိန်က ပြန်လည် နိုးကြွလာပြန်သည်။
မင်းထက်၏ နောက်လက်တစ်ဖက်က Emmaရဲ့ မအင်္ဂါစေ့ ရှိရာ လိုက်ရှာနေသည်။
ဟော……တွေ့ပါပြီ။ သူလည်း ငေါက်တောက်တောက်လေးဖြစ်နေသည်။ မင်းထက် သူပါးစပ်ကို Emmaအစေ့ရှိရာသို့ ငုံချလိုက်ပြီး ခဏက လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်က စပ်ပတ်ဆီ ဝင်ချည်ထွက်ချည်ပြုနေသည်။
“ အိုး……….ရက်(စ်)……..(စ်)”
“ ပလတ်………ပလတ်………ပလတ်”
“ အင့်………အင့်……..ရက်(စ်)”
“ ပလတ်………ပလတ်……..ပလတ်”
Emma မျက်နှာကြီး ပိုပိုနီလာပြီး ပိုအော်မြည်းလာသည်။ သူမ ပါးစပ်က ဘာတွေအော်မိနေမှန်း သူမကိုယ်တိုင်လည်း မသိတော့ပေ။
“ အင်………ဟင့်……..အ……….ဟင့်”
နောက်ဆုံးကျ မင်းထက်ရဲ့ယုယမှုအဆုံး Emma တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်တွန့်လူးကာ ဆုံးခန်းတိုင် ရောက်ရှိသွားလေသည်။
ကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။
အရသာရှိလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။
Emma တာဝေးပြေးပြီး ပန်းတိုင်ရောက်သွားသောသူလို ဟောဟဲဆိုက်ကာ အမောဖြေနေသည်။ Emma ဆုံးခန်းတိုင်ရောက်သွားမှန်း မင်းထက် သိလိုက်သဖြင့် စပ်ပတ်ကိုမှုတ်ပေးနေသည်ကို ရပ်လိုက်ပြီးအပေါ်သို့ ပြန်တက်လာသည်။
သူ့ပါးစပ်နဲ့ နှုတ်ခမ်းဝန်းကျင် တစ်ခုလုံးလည်း Emma ဆီက ထွက်သော စပ်ပတ်အရည်ကြည်တွေကြောင့် စိုရဲပေပွနေသည်။
မင်းထက် Emma ဘေးလှဲနေရင်း အမောဖြေနေသော Emma ကို ကြည့်နေသည်။
“ Are you ok, Emma?”
မင်းထက်ရဲ့ အမေးကို ကြားကာမှ Emmaအသိစိတ်တွေ ပစ္စပ္ပုန်ဆီ ရောက်ရှိလာသည်။ ခဏက မူးယစ်ရီဝေနေတာတွေပင် ရမ္မက်ရှိန်ကြောင့် ပျောက်သွားသလိုပင်။
“ I’m fine.”
Emma ကဘေးမှာလှဲနေသော မင်းထက်ကို ဖက်လိုက်သည်။
“ You are so amazing.”
မင်းထက်လည်း အစက အဖက်ခံလိုက်ရသဖြင့်ကြောင့်သွားပြီး သူ့အလိုလို Emma ကို ပြန်ဖက်မိသား ဖြစ်သွားသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ရင့်ငွေ့နဲ့ တစိယောက်နွေးကာ ထွေးဖက်ထားကြသည်။
Emma က ဖက်ရင်း အကြံရလာသဖြင့်
“ တို့တွေ(၃)စုံတွဲ Video call ခေါ်ရင်း တစ်တွဲနဲ့ တစ်တွဲ sex လုပ်နေကြတာ video call ကနေကြည့်ကြမလား”
မင်းထက် အဖို့ အထူးအဆန်းမို့လို့ ကြောင်သွားသည်။
ဟုတ်ပ။
အခုချိန်ဆို သူ့မိန်းမသူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင်ရော ဘယ်လိုဖြစ်နေပါလိမ့်။ မင်းထက် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။Emma က စပြီး သူ့မိန်းမ သူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင်တို့အတွဲဆီ Phone ခေါ်သည်။
“ တီး…….တီ…….တီး……တီ”
“ ဟင်…..ဟိုဖက်က ဖုန်းလည်း မကိုင်ကြဘူး။”
“ မင်းထက်ရေ ယူ့မိန်းမ အရမ်းကောင်းပြီး ဖုန်းမကိုင်နိုင်တော့တဲ့ အချိန်ရောက်နေပြီ ထင်တယ်”
မင်းထက်လည်း အဲစကားသံကြားတော့ ကာမရှိန်ပြန်ကြွလာသလိုပင်။ ငါ့မိန်းမ ဘယ်လိုဖြစ်နေပြီလဲ။
“ ထားလိုက်တော့….ကိုင်မှမကိုင်တာ။ တို့ Darling John ဆီ ခေါ်လိုက်မယ်လေ”
ပြောပြောဆိုဆို John ဆီ ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။
“ တီး……တီ…..တီး……တီ”
“ Hello……..အ……..အ”
ဟိုဖက်က အဝတ်ဗလာဖြစ်နေသော John ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
“ Darling ရေ။ အကြံတစ်ခုရလာလို့”
“ (၃)တွဲစလုံး Video call ခေါ်ပြီး Sex လုပ်တာ ကြည့်ကြရင်မကောင်းဘူးလား”
“ ဟင်…..”
ဟိုဖက်က ဝင့်ဝါကိုမတွေ့။ တအင့်အင့်အော်နေသော John ကိုသာ ဖုန်းscreenပေါ် တွေ့ရသည်။လက်စသတ်တော့ ဝင့်ဝါက သူမယောကျ်ား John ကို ပုလွေပေးနေတာပင်။
..............................................................................................
အခန်း (၄၈)
John နဲ့ ဝင့်ဝါ
မင်းထက် နဲ့ Emma
နှစ်ဖက်စလုံး အသီးသီး Video call screen ဖွင့်လိုက်ကြသည်။
“ Darling ရေ။ အစက (၃)တွဲစလုံးဆိုပြီး ကိုမျိုးလွင်နဲ့ သူဇာပါ ခေါ်ထားတာ။”
“ သူတို့ဆီ ခေါ်တော့ Phone ခေါ်တော့ မကိုင်ကြဘူး…..ခစ်….ခစ်”
“ အရမ်းတွေကောင်းနေကြလို့ နေမယ်”
ဟိုဖက်က Emmaပြောနေသောစကားသံတွေကို John တအင်းအင်းနဲ့ လိုက်ပြောနေပေမဲ့ သူ့အောက်မှာ ပုလွေပေးနေသော ဝင့်ဝါရဲ့ အစွမ်းကြောင့် ကြားတချက် မကြားတချက်ဖြစ်နေသည်။
ဝင့်ဝါလည်း John လီးကို မှုတ်လိုက်၊ စုပ်လိုက်လုပ်ပေးနေပေမဲ့ ဟိုဖက်က Emmaပြောတဲ့စကားတွေ အကုန်ကြားနေသည်။
ကိုမျိုးလွင်တယောက် ဖုန်းမကိုင်နိုင်တဲ့အထိ ဘာတွေ အလုပ်များနေပါလိမ့်။ မင်းထက်လည်း Phone screen မှတဆင့် ဟိုဖက်စုံတွဲ ဘာတွေလုပ်နေကြသည်ကို အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။
John တယောက် တအင်းအင်းနဲ့ အရမ်းကောင်းနေသည်။ ဒါကိုကြည့်ပြီး မင်းထက်၏ ပျော့နေသောလီးချောင်းက တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ ပြန်လည်ထောင်မတ်စပြုလာသည်။
Emma က Phone ကို ကုတင်ဘေးက မှန်တင်ခုံမှာထောင်ပြီးနေရာချလိုက်သည်။
“ Darling ရေ။ ယူ့ဖက်က သေချာမမြင်ရဘူးကွာ။”
“ ဖုန်းကို သေသေချာချာနေရာချလိုက်အုံး။”
“ အေးပါကွာ”
Johnလီးကို ချိုချဉ်ရေခဲချောင်းစုပ်သလို စုပ်နေသော ဝင့်ဝါကို သူလှမ်းပြောလိုက်သည်။
“ Baby girl, wait a second.”
ဝင့်ဝါ စုပ်တာ ခဏရပ်လိုက်တော့ John လည်း ကုတင်ဘေးက ခုံပေါ်မှာ ဖုန်းကို သေသေချာချာထောင်လိုက်သည်။ ဟိုဖက် ဒီဖက် (၂)တွဲစလုံး ready ဖြစ်နေလေပြီ။ Emma က Condom တစ်ခုကို ဖောက်ယူကာ မင်းထက်လီးပေါ် နုနုရွရွလေး စွပ်ပေးလိုက်ပြီး သူမက မင်းထက်ကိုယ်ပေါ်တက်ခွလိုက်သည်။
မင်းထက်လီးကို သူမလက်နဲ့ထိန်းကိုက်ကာ သူမစပ်ပတ်ရှိရာ တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။ စပ်ပတ်ဆီ တရစ်ချင်းတိုးဝင်လာသော လီးချောင်းနှင့် ထိတွေ့မှုလေးက အရသာရှိလိုက်သည့် ဖြစ်ခြင်း။
“ အင့်………..ဟင့်………ဟင့်။”
“ ဖတ်……….ဖတ်……..ဖတ်……..ဖတ်”
John က ဖုန်းကနေ သူ့မိန်းမ Emma ဦးဆောင်ဦးရွက်ပြုပြီး မင်းထက်ကို ပြုစုနေတာ မြင်ရတာ စိတ်ပိုထန်လာသည်။ သူ့မိန်ူမ တစိမ်းတယောက်နဲ့ လိုးခံနေရတာ မြင်တော့ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ ကာမစိတ်တွေ ပိုကြွလာပြန်သည်။ အပြာကားတစ်ကားကို Live action ကြည့်နေရသလိုပင်။ သူလည်း အချိန်မဆွဲတော့။Condom တစ်ခုဖောက်ကာ သူ့လီးပေါ် စွပ်ချရင်း သူ၏baby girl လေး ဝင့်ဝါကို လှဲခိုင်းလိုက်သည်။
ဝင့်ဝါ၏ စပ်ပတ်လေးက ခဏက လိုးထားသော စပ်ရည်တချို့ခြောက်ပြီး အဖတ်လေးတွေ စပ်ပတ်သားပေါ် ကပ်ကျန်နေသည်။ ဝင့်ဝါလည်း Phone screen ပေါ်ကနေ ဟိုဖက်စုံတွဲအော်မြည်းငြီးတွားသံတွေကို ကြားနေရတော့ သူမရမ္မက်စိတ်တွေ ပိုပိုကြွလာသည်။
သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို John က ဖြဲချလိုက်ကာ သူ့ရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကို အသင့်နေရာယူပြီး လီးကို စိုက်ချလိုက်သည်။
“ အင့်”
သန်မာအားပြင်းစွာ John လီးက သူမစပ်ပတ်ထဲ ထိုးဖောက်လာသည်။
“ ဖတ်……….ဖတ်……..ဖတ်………ဖတ်”
“ So good baby girl……….so daddy”
“ Yes……..daddy……..yes………yes”
John လိုးရင်း လိုးရင်း ညောင်းလာတော့ အော်ဟစ်နေစော ဝင့်ဝါလေးရဲ့ ခါးကနေ ပွေ့ကာ ရင်ချင်အတ်အနေအထားသို့ ပြောင်းလိုက်သည်။ သူမ ကိုယ်လုံးသေးသေးလေးက John ကိုယ်လုံးထဲ နစ်မြုပ်နေသည်။
ရင်ချင်အပ်အနေအထားရောက်သွားတော့ John က သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်လိုက်၊ သူမလည်တိုင်တွေနမ်းလိူက်၊ ဆံပင်တွေ နမ်းလိုက်၊ သူ့လက်ကြမ်းကြီးက သူမရင်သားလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေကို ဆုပ်ချေလိုက်နဲ့ အရမ်းကောင်းနေသည်။
သူမကတော့ John ရဲ့ ကြမ်းတမ်းသော ယုယမှုတွေအောက်မှာ လီးပေါ်သူမ စပ်ပတ်လေးကို မတင်လိုက်၊ ပြန်ဖိချလိုက်လုပ်ပေးနေရုံသာ။
Phone screeen တစ်ဖက်ခြမ်းက မင်းထက်နဲ့ Emma တို့အတွဲလည်း ဟိုဖက်က အးမ်းသောင်းကျန်းနေသောအတွဲကို မြင်ရတော့ သူတို့စိတ်တွေ ပိုပိုကြွလာသည်။
Emmaက သူမယောကျ်ားဒီလိုကောင်းနေတာ မြင်တော့ မနာလိုစိတ်ဖြစ်လာဖို့မဆိုထားနှင့်။ သန်မာကြမ်းတမ်းနေသော သူမယောကျ်ားရဲ့ လုပ်ဆောင်မှုကို မြင်နေရတော့ သူမ ပိုတောင်ဂုဏ်ယူမိသေးသည်။Emma က Phone screen တစဖက်ခြမ်းက ဖြစ်ဖျက်နေတာတွေ အတိုင်သားမြင်နေရရင် သူမ ဖင်၊ စပ်ပတ်နဲ့ ခါးအားကို အသုံးပြုကာ ပိုပိုနှဲ့ပေးနေလေသည်။
“ ဟင့်……….ဟင့်………..ဟင့်”
“ ဖတ်……..ဖတ်………ဖတ်……..ဖတ်”
“ ဟင့်………အ……….ဟင့်……..ဟင့်”
ဒီညတော့ သူမက cow boy မလေးပေါ့။ Emma က သူမ နှဲ့ပေးတိုင်း အရမ်းကောင်းနေသည့် မင်းထက်ကို သူမအပေါ်ကနေ မြင်နေရသည်။ အတွဲ(၂)တွဲစလုံး ဖုန်းကိုယ်စီဖွင့်ထားကြကာ မီးကုန်ယမ်းကုန်သောင်းကျန်းနေကြသည်။
“ 10…..9…..8….7…..6…..5…..4…..3…..2…..1”
“ Happy new year”
တနေရာကနေ လူတွေ ပျော်ရွှင်စွာ အော်ဟစ်နေသံသဲ့သဲ့ကို သူတို့တွေ ကြားလိုက်မိသလိုပင်။ ဪ…..နှစ်သစ်တောင်ရောက်နေပြီလား။ ဒီမှာတော့ မမောနိုင် ပပန်းနိုင် ကာမပင်လယ်ကြီးထဲ ကူးခတ်နေကြတုန်း။
ဟိုဖက်၊ ဒီဖက် (၂)တွဲစလုံး နားလိုက်၊ လိုးလိုက်၊ မောလို့ ပြန်နားလိုက်၊ ပြန်နားလိုက်နဲ့ အကုန်လုံးပြီးတဲ့အချိန်ဆို မနက် (၂)နာရီလောက်ရှိမလားပင်။
မင်းထက်လည်း သူ Emma ကို လိုးနေရင်း သူ့မိန်းမ သူဇာရော အခုလိုပဲလား။ ကိုမျိုးလွင်လက်ချက်နဲ့ ဖွတ်ဖွတ်ကြေနေပြီလားလို့ တချက်တချက်တွေးမိသေးသည်။ ဝင့်ဝါလည်း ထိုနည်းတူစွာပင်။
သို့သော် ထိုအတွေးတွေက ခေါင်းထဲ ခဏတဖြုတ်မျှသာ ဝင်ရောက်နေသည်။ လိုးနေရတာ၊ လိုးခံနေရင်းနဲ့ မတွေးနိုင်တော့ပေ။ သူတို့ဘဝအဖို့ မမေ့နိုင်ရာနေ့ရက်တွေထဲ တစ်ရက်အဖြစ်ရှိနေတော့မည်သာ။
.................................................................................................................
အခန်း (၄၉)
ကိုမျိုးလွင် နဲ့ သူဇာ
သူဇာ အပြာယူလိုက်ကတည်းက ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ကျမယ်မှန်း ကြိုသိနှင့်နေပြီးသားဖြစ်သည်။ အတွဲကိုယ်စီကို မဲဆွဲ၍ ကျရာကိုယ်စီဆီ သွားနေကြတော့ သူမလည်း ကိုမျိုးလွင်ရှိရာသို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။
" ကိုမျိုးလွင်ရေ။ ရှင့်နဲ့ ကျမ အတူတူကျတယ်။"
သူဇာ ကျန်တဲ့အတွဲကိုယ်စီရှိနေသေးတော့ စကားကို ထိန်းကာပြောနေကြသည်။ သူမယောက်ျားကတော့ မင်းထက်ကတော့ Emma ကို လက်ဆွဲခေါ်ပြီး သူမတို့အိမ်ရှိရာဖက်ခြမ်းသို့ စထွက်မလို့လုပ်နေသည်။
" သွားမယ်လေ ကျနော်တို့ အိမ်ကို။"
ကိုမျိုးလွင်က မင်းထက်ကို လှမ်းပြောလိုက်သည်။
" မင်းထက်ရေ။ ခင်ဗျားအမျိုးသမီးကို ကျနော်ခေါ်သွားပြီနော်။"
" ကျနော့ မိန်းမကို သေသေချာချာ ဂရုစိုက်ပေးလိုက်ပါအုံး ခင်ဗျား။"
မင်းထက်က နောက်ကွယ်က အကြောင်းအရာတွေ ဘာမှ မသိထားတော့ အရိုးခံအတိုင်း ပြောလိုက်သည်။
" ဟုတ်ကဲ့ပါ။ လာ......သူဇာ ကျနော်တို့ သွားရအောင်"
ကိုမျိုးလွင် သူဇာလက်ဖဝါးလေးကို ဆွဲခေါ်ကာ သူ့ကားပေါ်သို့ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်။ ကားပေါ်ရောက်သည် အထိ နှစ်ယောက်သား ဘာစကားမှ မဆိုကြ။ သူဇာ က သူမအပြစ်နဲ့ သူမ ဆိုတော့ ဘာပြောရမလဲ မတွေးတတ်။
ကိုမျိုးလွင်ကလည်း ဘယ်ကစလို့ စပြီး ပြောရမှန်း မသိဖြစ်နေသည်။ သူ့အိမ်ရှိရာ လမ်းပေါ်သို့ ကားကိုဦးတည်လိုက်ပြီး လမ်းပေါ် လူရှင်းတဲ့တစ်နေရာ အရောက်မှာ လမ်းဘေးသို့ ကားချကာ ရပ်နားလိုက်သည်။
" ပြောပါအုံး......သူဇာ။ မောင်ကို ဘာလို့ အဆက်အသွယ် ဖြတ်ထားလဲဆိုတာကို။"
" သူဇာ မောင့်ကို စိတ်မပြတ်တာ၊ ချစ်နေသေးတာကို မောင်သိတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း သူဇာက မောင်ပြောတဲ့အရောင်ကို ဆွဲခဲ့တာပဲမလား။”
“ သူဇာစိတ် ဟိုဖက် ဒီဖက် လွန်ဆွဲနေမှန်း မောင်သိပါတယ်။"
" ဒါပေမဲ့ မောင့်ကို ဒီလို သစ်စိမ်းချိုး မချိုးပါနဲ့လားကွာ။"
ကိုမျိုးလွင် ရင်ထဲမှာ အောင့်အီးပြီး သိမ်းဆည်းထားရသော စကားတွေ အကုန်လုံးကို ဖွင့်ဟပြောဆိုလိုက်သည်။ သူဇာလည်း ဘာပြောလို့ပြောရမှန်း မသိတော့ဘဲ မျက်ရည်ဝိုင်းလာကာ ငိုချလာသည်။
" အဟင့်.......ဟင့်.......ဟင့်။"
" ဟင်......သူဇာ ငိုနေတာလား။ မငိုပါနဲ့ကွာ။ မောင်ပြောတာ မှားသွားပြီထင်တယ်။"
" မောင် တောင်းပန်ပါတယ် သူဇာရယ်။"
" အဟင့်........ဟင့်......မဟုတ်ပါဘူး မောင်။ မဟုတ်ပါဘူး။"
" သူဇာမှားတာပါ။ မောင့်ကို ချစ်တဲ့ စိတ်၊ စွဲလမ်းစိတ်ကို သူဇာ ဖြတ်နိုင်မယ်လို့ ကိုယ်ဖာသာ ယုံကြည်ခဲ့လို့ပါ။"
" တကယ့်လက်တွေ့မှာတော့ အဲလိုမဟုတ်ပါဘူးမောင်"
" မောင်ကို သူဇာ မဖြတ်နိုင်တော့ဘူးမောင်။"
" သူဇာလေ.......သူဇာ.......မောင့်ကို ရူးရူးမူးမူးချစ်မိနေပြီ ထင်တယ်။"
သူဇာ့ဆီက ရင်တွင်းစကားတွေကို အမှန်တိုင်းကြားလိုက်ရတော့ ကိုမျိုးလွင် ပျော်ရွှင်သွားသည်။
" ဒါဆိုရင်မငိုပါနဲ့တော့လား.....သူဇာရယ်......မငိုနဲ့တော့နော်......တိတ်..........တိတ်......လိမ္မာပါတယ် မောင့်မိန်းမရယ်။"
" အမယ်လေး......ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ ဘယ်သူက သူ့မိန်းမတုံး။"
သူဇာ မျက်ရည်စက်လက်နဲ့ ရန်တွေ့ပစ်လိုက်သည်။
" ဟုတ်လား......မသိပါဘူး.........ဒီကတော့ မိန်းကလေးက မောင်က မောင့်မိန်းမလို့ ထင်နေတာဗျာ။"
" မဟုတ်ဘူးလား......sorry ပါ........အဟတ်.......ဟတ်"
ခဏက ငိုယိုနေသော အတွဲက အခုကျတော့ ကလူကလူကျီစယ်နေသော အတွဲအဖြစ်သို့ ရုတ်ချည်းပြောင်းလဲသွားသည်။
မကြေလည်တာတွေ ရှင်းလင်းပြီးသွားတော့ ရပ်ထားသောကားကို ပြန်လည်မောင်းကာ ကိုမျိုးလွင် အိမ်ရှိရာသို့ မောင်းထွက်လာခဲ့သည်။ အရင်အခြေအနေပြန်ရောက်သည်နှင့် ကိုမျိုးလွင်က သူ့ဇာတိ စပြလေသည်။
သူဇာက party ကို ရင်ပြတ်၊ ပေါင်တို ဖဲဂါဝန်လေး ဝတ်ထားတော့ အလှတရားတွေက ဝင်းလက်နေသည်။ကားပေါ်ထိုင်လိုက်တော့ ဂါဝန်အောက်နားက လိပ်တက်က ပေါင်ရင်းထိကို မရောက်တရောက်ဖြစ်နေသည်။
ဤအချင်းအရာကို ကိုမျိုးလွင်ကလည်း မြင်သည်။
" ဒီပေါင်လေးတွေ အရင်အတိုင်းရှိသေးလဲလား။မှန်းစမ်း။ မောင်စမ်းကြည့်ကြည့်မယ်။"
ကိုမျိုးလွင် ဝင်းလက်နေသော ပေါင်တံအလှကို ကြည့်နေရင်းကနေ မနေနိုင်ဖြစ်လာသဖြင့် လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကားစတီယာတိုင်ထိန်းက ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူဇာပေါင်တွေဆီ ပွတ်သပ်နေသည်။ သူဇာလည်း ကိုမျိုးလွင် သူမကို လူလည်ကျနေမှန်းသိသည်။
သို့သော် ကိုမျိုးလွင် ပွတ်သပ်နေမှုကို သာသာယာယာခံယူနေမိသည်။ ကားက ကိုမျိုးလွင်အိမ်ဆီရောက်ပြီ။ အနောက်တိုင်းဆန်ဆန် တိုက်ပုလေးပင်။ မီးခိုရောင်နဲ့ အဖြူရောင်ကို တစ်အိမ်လုံး သုတ်ထားသည်။
" မောင့်အိမ်က ချစ်စရာလေး။"
" အိမ်ပိုင်ရှင်လေးကိုရော မချစ်ဘူးလား။"
" ချစ်ပါတယ်ရှင့်။ ချစ်ပါတယ်။"
ကိုမျိုးလွင် ကားပေါ်က အရင်ဆင်းပြီး သူဇာရှိရာဖက်ဆီ ကားတံခါးကို လာဖွင့်ပေးသည်။ သူဇာကျေနပ်သွားသည်။ ကိုမျိုးလွင် သူဇာလက်ကို ဆွဲကာ အိမ်တံခါးသော့ ဖွင့်လိုက်သည်။ အိမ်မထဲရေယက်တော့ မီးတွေအကုန်ဖွင့်လိုက်သည်။ အတွင်းပရိဘောဂပစ္စည်းတွေက အရမ်းမများဘဲ ရှင်းရှင်းလေးနဲ့ လှနေသည်။
" သူဇာရေသောက်ချင်တယ်"
" မောင်ယူပေးမယ်"
" သူဇာလည်း လိုက်မယ်"
မီးဖိုချောင်က Chef တစ်ဦးပိုင်သော မီးဖိုချောင်မှန်း သိသာနေသည်။ ဟင်းချက်သောအိုးခွက်ပန်းကန်စုံလင်စွာနဲ့ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းစီရီနေသည်။
ကိုမျိုးလွင်ရေခွက်ကိုယူကာ သူဇာအတွက်ရေထည့်ပေးလိုက်သည်။ သူဇာ အစကငိုထားသဖြင့် ရေဆာနေသည်။
ထို့ကြောင့် အငမ်းမရသောက်ချလိုက်သည်။
" မောင်ရော ရေမဆာဘူး။"
" မောင်က ရေမဆာဘူး။ လူကိုပဲဆာတာ။"
ကိုမျိုးလွင် သူဇာကို ပခုံးကနေ မတင်ကာ မီးဖိုချောင်က ဟင်းချက်သော တန်းဆီပေါ်သို့တင်လိုက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်သည်။
................................................................
အခန်း (၅၀)
ရေခဲရေ သောက်ထားသဖြင့် အေးစက်နေသော သူဇာနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ကိုမျိူးလွင်က သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနှင့် စုပ်ယူနမ်းရှိုက်ကာ နွေးထွေးစေလိုက်သည်။
“ ပြွတ်……..ပြွတ်…..ပြွတ်”
“ မွ………ပြွတ်…..ပြွတ်…….မွ…….မွ”
ကိုမျိုးလွင်၏ ကြမ်းတမ်းပြီး အရိုင်းဆန်သော အနမ်းမုန်တိုင်းအောက်မှာ သူဇာလွင့်မျောသွားမိသည်။ သူဇာလိုအပ်နေတာ ဒီလိုအနမ်းတွေပင်။ သူဇာ တမ်းတနေမိတာ ဒီလိုအနမ်းတွေပင်။ သူဇာ လွမ်းနေမိတာ ဒီလိုအနမ်းတွေပင် မဟုတ်ပါလား။
ကိုမျိုးလွင်က ဖဲဂါဝန်ဝတ်ထားသော ရင်ပြတ်အပေါ်ကနေ သူမရင်သားတွေရှိရာဆီ သူ့လက်တွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်နေသည်။
နမ်းလည်းနမ်း ကိုင်လည်းကိုင်နေသည်။ သူဇာ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသော ကိုမျိုးလွင်လျှာတွေကိုပါ သူမ စုပ်ယူဆော့ကစားပေးနေသည်။ ကိုမျိုးလွင် တရှိုက်မက်မက်နမ်းနေရာမှ ခေတ္တရပ်လိုက်သည်။
“ မရတော့ဘူး။ မောင်အရမ်းလွမ်းနေတာ…….အခု မောင် သူဇာ့ကို အတိုးချချစ်တော့မယ်နော်။”
“ အင်း”
ကိုမျိုးလွင် ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ချလိုက်သည်။ သူဇာကတော့ တန်းပေါ်မှာ ထိုင်လျက်သား။ ကိုမျိုးလွင် သူဇာ ဂါဝန်အောက်လက်နှိုက်ရင်း ပင်တီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူဇာ စပ်ပတ်ရှိရာ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။
“ အိုး……..”
“ ပလပ်……..ပလပ်……….ပလပ်”
ကိုမျိုးလွင်က စိုအိဖောင်းကြွနေသော သူဇာစပ်ပတ်ကို အငမ်းမရ နမ်းရှိုက်ပြီး လျက်လိုက်သည်။
“ အင့်………ဟင့်……….ဟင့်”
မင်္အဂါစေ့လေးကိုပါ မလွှတ်စေရ။ ငုံခဲစုပ်ယူပေးလိုက်သည်။ ကိုမျိုးလွင်လက်တွေ ကလည်း နူးညံ့သော စပ်ပတ်အတွင်းသားတွေဆီ လက်နှိုက်ကာ ဆော့ကစားနေသည်။ ကိုမျိုးလွင် အစွမ်းကြောင့် သူဇာလည်း နတ်ပူးသလို တုန်ရီနေပြီး ငြီးတွားနေမိသည်။
“ မောင်……တော်ပြီ…..ရပ်လိုက်တော့……ရပ်လိုက်ပါတော့”
“ သူဇာကို ချစ်ပေးပါတော့”
“ ဘာလဲ ချစ်ပေးပါတော့ ဆိုတော့ စကားက။ မောင် နားမလည်ဘူး။”
ကိုမျိုးလွင် မလိမ့်တပတ် မေးပစ်လိုက်သည်။
“ ချစ်ပေးပါတော့ဆိုတာ လိုးပေးပါတော့ကို ပြောတာ။”
“ မရတော့ဘူး……လိုးပေးတော့ကွာ……ဒီမှာ အရမ်းအချစ်ခံချင်နေပြီ။”
“ ကဲ……..တောင်းဆိုနေမှတော့ လိုးပေးရတော့မှာပေါ့။”
ကိုမျိုးလွင် ဝတ်ထားသော အင်္ကျီ၊ ဘောင်းဘီ၊ အတွင်းခံ Boxer ခပ်သွက်သွက်လေး ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။
ညီတော်မောင်လီးချောင်းကတော့ ကာမသွေးတွေကြောင့် နီရဲပြောင်တင်းနေသည်။ သူဇာလည်း ဂါဝန်နောက်ကျောက ဇစ်ကို ဆွဲချပြီး ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ အဝတ်အစားတွေအကုန်လုံး မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ပုံလျက်သားရှိနေသည်။ သူဇာ က တန်းပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း ပေါင်(၂)ဖက် ဖြဲပေးထားသည်။
ကိုမျိုးလွင်က ဖြဲပေးထားသော နေရာကနေ အသင့်ယူပြီး လိုးထည့်ပေးလိုက်သည်။
“ အင့်……..အင့်။”
“ ဖတ်……..ဖတ်……..ဖတ်…….ဖတ်။”
အားကြီးနှင့်ဆောင့်ဝင်ချလာသော ကိုမျိုးလွင် လီးဒဏ်ကို သူဇာ ခံနိုင်ရည်ရှိပြီးသား။ လီးနဲ့ စပ်ပတ်ကလည်း မတွေ့ရတာ ကြာတော့ အရမ်းအလွမ်းသယ်နေတာလားပဲ။ ပွတ်တိုက်မှုက နူးညံ့စိုအိနွေးထွေးလှပေသည်။
ကိုမျိုးလွင်၏ ပြင်းထန်လှသော လိုးချက်အောက် သူဇာ လွင့်ထွက်သွားမတတ် ဖြစ်ဖြစ်နေသဖြင့် ကိုမျိုးလွင်လည်ပင်းပေါ် သူမလက်ချိတ်ကာ သူ့ပုခုံးပေါ်မှေးထားရသည်။
ဒီလိုမှမလုပ်လျှင် သူမ တန်းပေါ်က ပြုတ်ကြနေတာ ကြာပြီ။
“ အား………ချစ်တယ်………..မိုက်တယ်………အား………အား။”
“ ဖတ်……….ဖတ်………ဖတ်……..ဖလတ်……ဖလတ်”
“ အင့်……..ချစ်….တယ်…မောင်……….အရမ်းချစ်တယ်……..အင့်………ဟင့်”
“ ကြိုက်လား………ဖတ်……..ဖတ်……..ကြိုက်လား……….ရော့……….ရော့။”
“ အင်း………အင်း…….ကြိုက်…တယ်……….ကြိုက်…တယ်။”
ကိုမျိုးလွင် ပြီးတော့မယ်။ ကိုမျ်ုးလွင် သုတ်မထိန်းနေတော့ပြီ။ သူ၏ စိတ်အလုံးစုံကို အလှဘုရင်မ သူဇာဆီ အပ်နှင်းထားပြီးသားဖြစ်သည်။
“ အ………..အ………အ…….ဟ…….ဟား။”
ကိုမျိုးလွင် တစ်ကိုယ်လုံး ကျဉ်တက်သွားပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ သူဇာ စပ်ပတ်က အချစ်သုတ်ရည်တွေနဲ့ နွေးထွေးသွားသည်။
“ ဟ……..ဟား……….ကောင်းလိုက်တာ…..သူဇာရယ်”
သူဇာဘာစကားမှ မဆိုနိုင်။ အမောဖြေနေသော ကိုမျိုးလွင်ပုခုံးပေါ် မှေးတင်နေသည်။ ကိုမျိုးလွင်က သူ့အပေါ်မှေးတင်နေသော သူဇာကို ပွေ့ချီကာ အိမ်ရှေ့ ဆိုဖာရှိရာသို့ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်စလုံးကိုယ်ပေါ် ဘာအဝတ်အစားမှမကပ်နေတော့ပေ။
ဆိုဖာလေးပေါ် သူဇာကိုယ်လေးကို အသာချကာ သူမနံဘေးတွင် ကိုမျိုးလွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ဖက်ထားသည်။
...............................................................................................
အခန်း (၅၁)
ဆိုဖာပေါ်တွင် နှစ်ဦးသားမလွတ်တမ်းတင်းတင်းပွေ့ဖက်ထားကြသည်။ သူဇာက ကိုမျိုးလွင် ရင်အုပ်ပေါ်တွင်မေးတင်ကာ သူ့ရင်အုပ်ကို လက်နှင့် အသာအယာပွတ်သပ်နေသည်။ သူမ ချစ်ရသောအမျိုးသားရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ သူမမှေးစက်နေရပြီ။
သူရဲ့ ရင်အုပ်တွေကိုချစ်သည်။ သူ့ရဲ့ ရင်ဖတ်မွှေးတွေကိုလည်းချစ်သည်။ သူ့မျက်နှာလေးကိုလည်း ချစ်သည်။ မှုတ်ဆိပ်မွှေးလေးကိုပါချစ်သည်။ သူ့ရဲ့ သန်မာမှု၊ ကြမ်းတမ်းမှုတွေကိုလည်း ချစ်သည်။ သူဖြစ်တည်နေတာကိုပင် ချစ်နေရပါသည်။
“ အေးလာသလိုပဲ….မောင်”
“ အေးမှာပေါ့…သူဇာရဲ့……အခုမောင်တို့နေကြတဲ့ပုံစံကိုကြည့်အုံး….အဟတ်…..ဟတ်”
“ ခစ်…..ခစ်…..ခစ်”
သူဇာလက်ဖျံတွေမှာ အအေးဓာတ်ကြောင့် ကြက်သီးမွေးညင်းတွေထနေသည်။ အဝတ်အစားဆိုလို ဘာမှမရှိ။ တုံးလုံးလေးတွေနဲ့ ဆိုဖာပေါ် အမောဖြေနေကြသည်။
“ လာ……လာ……မောင်တို့အပေါ်ကအခန်းထဲသွားရအောင်။ ဒီမှာဆိုအေးတယ်”
ကိုမျိုးလွင် သူဇာကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ချီကာ အပေါ်ထပ်ရှိ သူ့အခန်းဆီတက်လာကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးက ကမ္ဘာဦးက သက်ရှိလူသား(၂)ဦးလို ဘာအဝတ်အစားမှ မကပ်။
“ အမယ်လေး………..မောတာဗျာ။”
“ ခစ်……..ခစ်……ခစ်”
သူဇာ ယီလေးခိုပြီး ကိုမျိုးလွင်ခေါ်ဆောင်ရာနောက် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။
“ ကဲ………ရောက်ပါပြီခင်ဗျာ။”
“ သူဇာကို အပေါ်ထပ်ထိ ပွေ့ချီလာရလို့ မောင်မောသွားပြီဗျာ။”
အိပ်ခန်းတစ်ခုလုံးက သူ့ပစ္စည်းသူ အစီအရီဖြင့် သပ်ရပ်သန့်ရှင်းနေသည်။ အိပ်ခန်းတစ်ခုလုံးကို အပြာ၊ မီးခိုး၊ အဖြူရောင်ကကို အဓိကသုံးထာသည်။ အိပ်ခန်းနံရံတွေက အဖြူနဲ့ မီးခိုး။ ကုတင်ပေါ်က မွေ့ရာ၊ ဖက်လုံး၊ ခေါင်းအုံးတွေ အကုန်လုံးကိုက အပြာနုရောင်သုံးထားသည်။
“ သပ်ရပ်နေရောပဲ….မောင်ရေ”
“ ဝင့်ဝါလက်ရာလေ……သူပဲအမြဲရှင်းပေးတာ။”
“ မောင်နော်…….သူဇာသိချင်လို့မေးအုံးမယ်……မောင်ဝင့်ဝါကို အတည်လက်မထပ်တော့ဘူးလား”
ကိုမျိုးလွင် တချက်ငိုင်သွားသည်။
“ ဘာလို့မေးတာလဲ သူဇာရယ်”
“ ဟုတ်တယ်လေ…..မိန်းမတယောက်ကို အတည်လက်မထပ်ရသေးဘဲ ပေါင်းသင်းနေတာက သူများနိုင်ငံမှာဆို ရပေမဲ့ ဒီနိုင်ငံမှာကျ အဆင်မပြေဘူးရှင့်။ မိန်းမသားချင်း ကိုယ်ချင်းစာလို့ရတယ်။”
“ ဒါဆို….မောင်မေးမယ်။ သူဇာအမှန်တိုင်းဖြေ။”
“ ဝင့်ဝါနဲ့ မောင် အတည်တကျ လက်ထပ်ယူစေချင်လား………။”
“ ဒါ……..ဒါ……ဒါကတော့”
“ ပြောလေ။ သူဇာက လက်ထပ်လို့ပြောရင် မောင်လက်ထပ်လိုက်မယ်။”
“ တကယ်လား။”
“ အင်း…။”
“ ကောင်းပြီလေ။ မောင် လက်ထပ်ယူလိုက်ပါ ဝင့်ဝါကို။”
“ မောင်လက်ထပ်ပြီးသွားရင်ရော…….မောင်တို့ ဒီလိုဆုံခွင့်ရှိပါ့အုံးမလား။”
“ ရှိလာမှာပါ။ သူဇာကတော့ မောင့်ကို အရင်ကလို မပစ်ထားတော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။”
“ တကယ်ပြောတာလား။”
“ အင်းပေါ့။”
“ ဟား…..ဟား…..ဟား။”
“ ခဏက စကားကိုပြန်ဆက်ပြီး မောင့်ကို ထပ်မေးပါအုံးမယ်။”
“ မေးကွာ….မေး……သူဇာမေးပြီးရင် မောင်အလှည့်မှ မအော်ကြေး။”
“ လူဆိုးကြီး….ဒီအခန်းထဲမှာ မောင်နဲ့ ဝင့်ဝါ အတူတူအိပ်ကြဆိုတော့ ဒီကုတင်ပေါ် ညတိုင်း အတူတူ လိုးနေကြမှာပေါ့နော်။”
“ အရင်ကတော့ ညတိုင်း လိုးဖြစ်တယ်…..ဒီနေရာ…..ဒီနေရာ…..ဒီနေရာရောပဲ။”
ကိုမျိုးလွင် အခန်းထဲရှိ ကုတင်၊ တွဲလျက်ရေချိုးခန်း၊ ဘေးက ခုံ အကုန်လက်ညှိုးထိုးပြနေသည်။
“ ဝင့်ဝါကို မနာလိုလိုက်တာ။”
“ ဒါပေမဲ့လေ သူဇာသိလိုက်တယ်မလား။ ကိုယ်တို့ ချေင်းသားသွားနေတုန်း ဝင့်ဝါအမေဆုံးသွားတာလေ”
“ အင်း”
“ သူ နယ်က ပြန်လာကတည်းက မောင် အားနာလို့ မောင်တိူ့ အချစ်စခန်းမဖွင့်ရတာတောင်ကြာပြီ။”
“ အခုဆို ဝင့်ဝါလေး John လက်ချက်အောက် အရမ်းကောင်းနေမလားပဲ။”
“ John က အကြီးကြီး…..ဝင့်ဝါခံနိုင်ပါ့မလား။”
“ ဟိ…..ဟိ ခံနိုင်မှာပါ။ နေပါအုံး ဒါဆို ဒီနေ့မောင် အရမ်းကြမ်းနေတာက မောင်မလိုးရတာကြာလို့ပေါ့။”
“ မဟုတ်ပါဘူးကွာ…..မောင်က ချစ်လို့ပါကွာ။”
“ တခြား သူစိမ်းဆို မောင်အဲလိုတွေ ချစ်နေမိမှာမဟုတ်ဘူး။ သူဇာမို့လို့….သိလား။”
“ ဟုတ်ပါပြီ….လူတတ်ကြီးရေ။”
“ ဒါဆို မောင်တို့ ပြန်စကြမလား။”
“ ဟင့်အင်း……ဒီအခါ သူဇာအလှည့်။”
..........................................................................................
အခန်း (၅၂)
ကိုမျိုးလွင်ကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေအထားနဲ့ လှဲချခိုင်းလိုက်သည်။ ကိုမျိုးလွင်က လူသာလှဲလိုက်ပေမဲ့ သူ့လီးကတော့ လှဲမနေ။ မိုးပေါ်သို့ထောင်မတ်နေသည်။ သူဇာက ကုတင်ပေါ် တက်လာပြီး ကိုမျိုးလွင်ကိုယ်ပေါ်ခွလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကို စနမ်းသည်။
သူဇာက ချစ်မှုရေးရာတွင် ဆရာမကြီးအဆင့်ရောက်နေလေသည်။ နှုတ်ခမ်းတွေကို လျှာနဲ့လိုက်လျက်သေးသည်။
ကိုမျိုးလွင်၏ မုတ်ဆိတ်မွေး ခပ်ရိတ်ရိတ်ပေါက်နေသော မေးရိုးနဲ့ ပါးပြင်ကို သူမ ပါးတွေနဲ့ လိုက်ပွတ်သပ်ရှာသေးသည်။ ကိုမျိုးလွင်ဆီက ရသော ထိုကဲ့သို့ ကြမ်းရှမှုတွေကို သူမ သိပ်မက်စက်တာပင်။
“ ပြွတ်……ပြွတ်……ပြွတ်”
“ ကောင်းတယ်……သူဇာရယ်….ကောင်းလိုက်….တာ……..အ……..အ”
ထိုမျှနဲ့ မပြီးသေး။
ကိုမျိုးလွင် ရင်အုပ်ဆီက နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပါ စုပ်ရှာသေး။ သူဇာရဲ့ စုပ်ယူမှုကြောင့် ကိုမျိုးလွင် နို့သီးခေါင်းလေးတွေပင် စူတူတူဖြစ်လာနေသည်။ သူဇာ အသည်းယားလာသဖြင့် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကိုက်ချလိုက်သည်။
“ အား……..နာတယ်….သူဇာရဲ့”
“ ခစ်……ခစ်…….နာသွားလားမောင်….ခစ်ခစ်”
နောက်ဆုံးကျတော့ သူမရဲ့အချစ်ဆုံး ကိုမျိုးလွင်လီးဆီ ရောက်လာသည်။ သူ့လီးမှာ ခဏက အားပါးတရလိုးထားတော့ သုတ်ရည်အကြွင်းအကျန်တွေနဲ့ သူမရဲ့ စပ်ပတ်အရည်တွေပါ ကပ်နေသည်။ သူဇာ မရွံရှာအား။ လျှာဖျားလေးနဲ့ ကိုမျိုးလွင်လီး၏ ဒစ်ဖျားလေးကို ကလိကာ စတင်စုပ်ယူရှာသည်။
ကိုမျိုးလွင် လှဲနေရာက ခေါင်းကို အသာပင့်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ပေါင်ရင်းမှာ သူ့လီးကို ပါးတွေခွက်ဝင်အောင် အားပါးတရစုပ်ပေးနေသော သူဇာကို မြင်လိုက်ရသည်ပင်။ ချစ်သူ၏ လီးကို စုပ်ပေးနေသော အမျိုးသမီးက ထိုကဲ့သို့ လှပနေမှန်း အရင်က မသိခဲ့ပေ။
ကိုမျိုးလွင် ကောင်းလည်းကောင်း၊ အချစ်စိတ်တွေကလည်း သူဇာ အပေါ် ပိုပို ယိုဖိတ်လာသည်ပင်။
“ ပြွတ်……..အင့်….……ပြွတ်…..အင့်…..အင့်”
“ အ……အ……..အ”
လီးတချောင်းလုံးလည်း သူဇာ၏ ပညာပြမှုကြောင့် သံချောင်းကြီးလို မာတင်းကာ အကြောစိမ်းတွေက ထောင်မတ်နေသည်။ မှိုလိုကားနေသည့် ဒစ်ထိပ်ကြီးဆို နီရဲပြောင်းတင်းကာ တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ ပေါက်ထွက်တော့မည့်အလား။
“ ဟိုး……..ဟိုး…..ရပ်လိုက်တော့သူဇာ…….မဟုတ်ရင် မောင်ပြီးသွားလိမ့်မယ်။”
ကိုမျိုးလွင် ပြောလည်းပြော၊ သူဇာခေါင်းကိုလည်း မ ကာ စုပ်ပေးနေတာကို ရပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူဇာ နှုတ်ခမ်းတဝိုက်လည်း အရည်တွေနဲ့ ပေပွထနေသည်။ ကိုမျိုးလွင်က ပေပွနေသောသူဇာနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ယူနမ်းလိုက်သည်။
ထို့နောက် သူဇာက မြင်းစီးမည့် cow boyမလေး အသွင်အဖြစ် နေရာယူလိုက်သည်။ သူဇာက ကိုမျိုးလွင်လီးကို စပ်ပတ်အဝနဲ့တေ့ပြီး တဖြည်းဖြည်း ထိုင်ချနေတုန်းမှာပင် ကိုမျိုးလွင် ခါးကော့ကာ လီးတချောင်းလုံးကို ထိုးထည့်ပစ်လိုက်သည်။
“ အင့်”
ကိုမျိုးလွင် အားကြောင့် သူဇာ အပေါ်ပိုင်းတစ်ကိုယ်လုံး ကိုမျိုးလွင်ပေါ် ပြိုကြလာကာ နှစ်ယောက်သား ရင်ချင်းအပ်အနေအထားဆီသို့ ရောက်သွားသည်။
ကိုမျိုးလွင် သူအပေါ် ပြိုကြလာသော သူဇာကိုယ်လုံးကို တင်းတင်းဖက်ထားကာ ခါးကို ပင့်ပင့်ပြီးဆောင့်နေသည်။
သူဇာ စပ်ပတ်က ခဏကလိုးပြီး ကျန်နေသော အရည်တွေရှိနေသဖြင့် ကိုမျိုးလွင် ဒီတစ်ချီ မညှာတော့။ အားနဲ့ ဆောင့်ဆောင့်ထည့်နေသည်။ သူဇာလည်း ကိုမျိုးလွင်၏ သန်မာမှုတွေကြောင့် ဘာတွေဖြစ်လို့ ဖြစ်နေမှန်းမသိတော့။
သူမကိုယ် သူမ တိမ်တွေပေါ်မျောလွင့်နေသလို ခံစားနေရသည်။
....................................................................................................
အခန်း (၅၃)
“ ဖတ်………ဖတ်……..ဖလတ်….ဖလတ်”
“ အ…..အင့်……အင့်……..ဟင့်”
“ အား……အ……….ဟ………အား”
“ ဖတ်………ဖတ်……..ဖတ်……ဖတ်”
နှစ်ယောက်သား ပွေ့ဖက်ထားသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်အောက်က ဆီးစပ်နှစ်ခုကို ပွတ်တိုက်နေတော့ ညည်းတွားနေကြသည်။ အချစ်ပင်လယ်ကြီးထဲ မမောနိုင်မပန်းနိုင် ကူးခတိနေကြသည်။ သူဇာကို ဘေးသို့နေရာချလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်တော့ သူဇာ ခြေနှစ်ချောင်းကို ကိုမျိုးလွင် ပုခုံးပေါ် ဆွဲယူလိုက်သည်။
သူဇာ တစ်ခါမှ အလိုးမခံဖူးသေးသော position ပင်။ လီးကို စပ်ပတ်ဆီ တစ်ဖန်ပြန်ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
တစ်ယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်ကာ လိုးနေကြသည်။ လီးက စပ်ပတ်ထဲ တချက်တချက်ဝင်သွားတိုင်း နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ခု ဟစိ ဟစိဖြစ်ပြီး ညည်းတွားနေသော သူဇာကို မြင်နေရသလို မေးရိုးတွေ၊ အံတွေကြိတ်ပြီး ခွန်အားများစွာသုံးကာ ချွေးတဒီးဒီးပြီး လိုးပေးနေသော ကိုမျိုးလွင်ကိုလည်း မြင်ရသည်။
“ ဖတ်…….ဖတ်…….ဖတ်….ဖတ်”
“ ချစ်တယ်…သူဇာရယ်……အ…ရမ်းချစ်တယ်”
“ အင်း…..မောင်……အင်း…….အင်း”
“ ဖတ်…….ဖတ်……ဖတ်….ဖတ်”
“ ဟင့်………အင့်………အင့်………အင့်”
“ မောင့် အပေါ်ကိုတက်ခဲ့”
သူဇာကို သူ့ကိုပေါ်ပြန်တက်ခိုင်းလိုက်သည်။ လီးနဲ့ စပ်ပတ်က သံမှိုမြဲနေအောင် စိုက်ထားသလို တစ်သားတည်းဖြစ်နေသည်။
ထိုမျှနဲ့မပြီး။
ကိုမျိုးလွင်က ခွထားသော သူဇာပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထိန်းကိုင်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်အနေအထားသို့ ပြောင်းလိုက်သည်။ ကိုမျိုးလွင်က မတ်တပ်ရပ်အနေအထား။ သူဇာက ကိုမျိုးလွင်ကိုယ်ပေါ် တက်ခွထားကာ ရင်ချင်းအပ်အနေအထားနဲ့ ဖြစ်နေသည်။
ထိုအနေအထားက သူဇာအတွက် ခံရခက်သလို အရမ်းလည်းကောင်းသည်။ လီးတချောင်းလုံး၏ ပြည့်ပြည့်ဝဝအရသာကို စပ်ပတ်မှတစ်ဆင့်ခံစားသိရှိသည်။
“ အင့်……..အင့်……..အင်”
“ ဖတ်……ဖတ်….ဖလတ်……ဖလတ်”
“ ကောင်းရဲ့လား…….သူဇာ…..မောင်..လိုးပေးနေတာ”
“ အရမ်း……အ…ရမ်း…….ကောင်း…တယ်….မောင်”
“ ရော့……အင့်…….အင့်…..ကြိုက်…လား”
“ ကြိုက်..တယ်….ကြိုက်တယ်……..အရမ်းကြိုက်တယ်…….ဟင့်……..ဟင့်”
ကိုမျိုးလွင် ရဲ့ဝှေးစေ့နှစ်လုံးက စပ်ပတ်ရှိ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားတွေဆီ လာလာဆောင့်နေသေးသည်။ ကိုမျိုးလွင် သူဇာကိုယ်လုံးလေးကိုမချီကာ အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်အနီးက နံရံဆီခေါ်လာခဲ့သည်။ လိုးလည်းလိုးလျက် အနေအထားနဲ့ပင်။
သူဇာကလည်း အလိုးခံနေရင်းပဲ ပြတင်းပေါက်မှတဆင့် အပြင်လောကကြီး၏ မည်းမှောင်တိတ်ဆိတ်မှုကို သိရှိနေသည်။
ထိုစဉ် ကောင်းကင်ယံ ပြတင်းပေါက်ဆီမှ မီးရှူး မီးပန်းများ ပျံ့လွင့်လာသည်။
“ မောင်…..ခဏရပ်အုံး…..ဟိုးမှာကြည့်….မီးပန်းတွေ”
“ သူဇာရယ်…နာရီကိုကြည့်အုံး……မနက်၁၂နာရီထိုးနေပြီလေ…..နှစ်သစ်ကူးပြီပေါ့”
“ ဟင်…..ဟုတ်သားပဲ”
သူဇာ အလိုးခံနေရတော့ အချိန်တွေကုန်ဆုံးနေမှန်း သတိမထားမိ။ ဒါဆို နှစ်သစ်ကို သူမက ချစ်ရတဲ့အမျိုးသားနဲ့ အလိုးခံနေရင်း ကြိုဆိုနေတာပဲ။ သူမ တောင်တောင်အီအီ အကြာကြီးတွေးနေချိန်မရ။
ကိုမျိုးလွင်က လိုးနေရင်း အရှိန်မသတ်။ လီးက စပ်ပတ်ဆီ ထပ်ဝင်လာတော့ သူမစိတ်တွေက အခု ပစ္စပ္ပုန် အလိုးခံနေတဲ့အချိန်ဆီ ပြန်ရောက်လာသည်။ သူမလက်နှစ်ဖက် ကိုမျိုးလွင် လည်ပင်းပေါ် သိုင်းဖက်လျက်။ သူမခေါင်းက ကိုမျိုးလွင် ပုခုံးပေါ် မှေးတင်ထားသည်။
သူမ စပ်ပတ်တွေဆီက အရည်တွေ တတောက်တောက် စိမ့်ထွက်နေသည့်အပြင် ကျဉ်တက်လာမှုကို စတင်ခံစားသိလိုက်သည်။
“ မောင်….သူဇာပြီးတော့မယ် ထင်တယ်။”
“ အင်း…..မောင်လည်း ပြီးတော့မယ်။”
“ အတူတူပြီးကြမလား။”
“ အင်း”
“ ဖတ်……..ဖတ်…….ဖတ်…….ဖတ်”
“ အ…….ဟင့်……ဟ……..ဟင့်………ဟင့်”
“ အ……..အ…….အား………အား……..အား”
ကိုမျိုးလွင် လီးချောင်းတစ်ခုလုံး စိမ့်တက်လာကာ သုတ်ရည်တွေအကုန်ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင် သူဇာလည်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်ကာ ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်ဆီရောက်သွားသည်။
“ ဟူး………ဟူး……..ဟား”
“ အင့်………အင့်………ဟင့်”
“ ကောင်းလိုက်တာကွာ…….အရမ်းချစ်တယ်….သူဇာရယ်”
“ သူဇာလည်း အရမ်းချစ်တယ်မောင်”
ကိုမျိုးလွင် က ဒီအနေအထားအတိုင်းပင် ကုတင်ပေါ်ဆီ ပြန်လည်ပွေ့ချီလာသည်။ ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ မဟန်နိုင်တော့။ နှစ်ယောက်စလုံး ခြေပစ်လက်ပစ်လှဲချလိုက်သည်။ သူဇာက ကိုမျိုးလွင်၏ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးပေါ် သူမခေါင်းပေါ် မှီအုံးကာ အိပ်စက် အပန်းဖြေနေသည်။
နှစ်ယောက်စလုံး၏ ကိုယ်လုံးတီး ခန္ဓာကိုယ်တွင်လည်း ချွေးတွေနဲ့ စိုရွှဲနေသည်။ နှစ်သစ်ကို သူမ အချစ်တွေနဲ့ စကြိုဆိုလိုက်သည်။ ဒါက ကောင်းတဲ့နိမိတ်လား။ မကောင်းတဲ့ နိမိတ်လား သူမ မသိ။
ဟိုး…..အရှည်ကြီးကိုလည်း သူမ မတွေးလိုပြီ။
ဖြစ်သမျှ အကောင်း လို့သာ မှတ်ယူလိုက်တော့မည်။
..................................................................................
အခန်း (၅၄)
( ၃ )နှစ်ခန့် ကြာသော်………
“ Happy birthday to you…..Happy birthday to you……Happy birthday….ချစ်ချစ်တုန်…..Happy Birthday to you”
မင်းထက်နဲ့ သူဇာတို့၏ သားလေး”ချစ်ချစ်တုန်” (၁)နှစ်ပြည့် မွေးနေ့ပွဲလေးလုပ်ပေးနေကြသည်။ မင်းထက်တို့ အခု နယ်မြို့လေးမှ ရန်ကုန်သို့ ပြန်ပြောင်းခဲ့ကြပြီ။
သူဇာမှ ကလေးယူရအောင် ပြောသဖြင့် သူာ၏ လက်မောင်းထဲ ထည့်ထားသော သန္ဓေတားဆေး အချောင်းလေးကို ထုတ်လိုက်ကာ ကလေးယူလိုက်ကြသည်။
ကလေးရတော့လည်း နှစ်ယောက်သား အရမ်းပျော်နေခဲ့ကြသည်။
ယောကျ်ားလေး မှန်း သူဇာ ကိုယ်ဝန်(၅)လလောက်တုန်းက ဗိုက်ကို Ultrasound ရိုက်တဲ့အချိန်မှာ သိလိုက်ရတော့ မင်းထက် ကမ္ဘာပေါ်တွင် အပျော်ရွှင်ဆုံး လူသားက သူဖြစ်ခဲ့သည်။ သူဇာ က ရိုးရိုးပဲမွေးမည်ဆိုလို့ ကလေးကို သဘာဝအတိုင်း ရိုးရိုးပဲမွေးခဲ့သည်။
ထူးဆန်းတာ တစ်ခုက မင်းထက်ရော၊ သူဇာရောက အသားဖြူပေမဲ့ ကလေးက နည်းနည်းညိုနေသလားပင်။သူ့မိန်းမ သူဇာကတော့တော့ စိတ်ထင်လို့နေမှာပါ ဟု နှစ်သိမ့်ပေးရှာသည်။ မင်းထက်အတွက် အသားအရေအရောင်က အရေးမကြီး။ ကလေး ကောင်းကောင်း ကြီးပြင်းလာဖို့သာ အာရုံရှိသည်။
“ စားပါရှင်…….အားရပါးရစားကြပါအုံးရှင်”
“ အားမနာနဲ့နော် ….စား……စား”
“ ဟယ်……ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါ တစ်ကူးတစ်ကကြီး လာတာလား……ကြွပါရှင်……ကြွပါ”
ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါက New year night swingers party အပြီး (၆)လလောက်အကြာမှာ နှစ်ဦးသဘောတူ လက်ထပ်လိုက်ကြသည်။
မင်းထက်နဲ့ သူဇာတောင် အသိသက်သေအနေဖြင့် လက်မှတ်ထိုးခဲ့သေးသည်။ နောက်ကျမှ မင်းထက်ကို ရန်ကုန်ရုံးက ပြန်ခေါ်သဖြင့် လင်မယား(၂)ယောက်စလုံး ပြန်ပြောင်းလာခဲ့သည်။ John နဲ့ Emma ကတော့ သူတို့နိုင်ငံဆီ ပြန်သွားခဲ့ကြသဖြင့် သိပ်အဆက်အသွယ်တော့ မရှိ။
တစ်ခါတစ်လေ Facebook နဲ့ Instagram ကနေတော့ စကားတွေပြောဖြစ်ကြသေးသည်။
“ ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါ……ထိုင်………စားနော်…..စား……အားမနာနဲ့”
“ ကလေးရော….သူဇာ….ကျနော်ကလေးကို ကြည့်ချင်လို့”
“ ချစ်ချစ်တုန်လေးရေ….လာပါအုံးး”
ကလေးက (၁)နှစ်ပဲရှိသေးတော့ လမ်းလျှောက်တတ်၊ မလျှောက်တတ်အနေအထားဖြင့် သူဇာခေါ်ရာဆီ ပြေးလာနေသည်။
ကလေးလေးကို ရှပ်အင်္ကျီသေးသေးလေး၊ ဘောင်းဘီသေးသေးလေးနဲ့ ဆင်ပေးထားတော့ လူကြီးလေးလို ဖြစ်နေကာ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းနေသည်။
“ ကြည့်ပါအုံး…..ချစ်စရာကြီး”
ကိုမျိုးလွင်ကလေးကို ချီပြီး ကြည့်မဝဖြစ်နေသည်။ တကယ်တော့ “ချစ်ချစ်တုန်”လေးက ဘယ်သူနဲ့ ရထားသလဲဆိုတာကို ဤဘဒ္ဒကမ္ဘာမှာ သိသူ သူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင်သာရှိသည်။ အမှန်တကယ်က ကလေး၏ အဖေအရင်းမှာ မင်းထက်မဟုတ်။ ကိုမျိုးလွင် သာ။
သို့သော် ဒီကိစ္စကို ကာယကံရှင်နှစ်ဦးမှ လွဲပြီး မည်သူမှ မသိ။
“ ကျမတောင် ချစ်ချစ်တုန် ကိုကြည့်ပြီး ကလေးလိုချင်သွားပြီ အစ်မရေ”
“ ယူလိုက်လေ ဝင့်ဝါရဲ့။ ဝင့်ဝါတို့ရဲ့ ကလေးလေးဆို သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းမှာ”
ကိုမျိုးလွင် ကလေးကို အားပါးတရပွေ့ချီပြီး ဖက်နမ်းဆော့ကစားနေသည်။
“ ကြည့်ပါအုံး…အစ်မရယ်……ကိုမျိုးကလေ ကလေး အဲလိုချစ်တတ်မယ်မှန်း ကျမ တကယ်မသိခဲ့ဘူး အစ်မရဲ့”
“ ဟုတ်ပါရဲ့နော်”
“ စကားတွေ ကောင်းနေလိုက်တာ……ကိုမျိုးရေ…..ရန်ကုန်ရောက်တုန်း အလုပ်ကိစ္စတွေ ရှိသေးတယ်ဆို…..ပြန်ရအောင်”
“ အေးပါ မိန်းမရယ်….အေးပါ”
ဝင့်ဝါက ကိုမျိုးလွင်ကို ခေါ်ကာ ပြန်သွားကြသည်။
“ နောက်မှတွေ့မယ်နော် အစ်မ”
“ အေး….အေး….ညီမလေး…..ဂရုစိုက်ပြီး ပြန်ကြနော်…..ကိုမျိုးလွင်ရောပဲ”
ပြန်ခါနီး နှုတ်ဆက်ကြတုန်း သူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင် အကြည့်ချင်းဆုံသွားကြသည်။
ဤအကြည့်တွေက ဘာတွေလဲဆိုတာကတော့ သက်ဆိုင်သူတွေက အသိဆုံးဖြစ်လိမ့်မည်။
“ ကို….ခဏက ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါတို့လာသွားတယ်”
“ ဟုတ်လား…ချစ်….နောင် ဒီမှာ ဧည့်ခံနေတော့ သူတို့လာမှန်းမသိလိုက်ဘူး”
“ အင်း..ကို …သူတို့ အလုပ်ကိစ္စနဲ့လာတြန်း သားသားမွေးနေ့ပါကြုံလို့ ဝင်ခဲ့တာတဲ့”
“ ကိုယ် မနှုတ်ဆက်လိုက်ရတာ အားနာလိုက်တာကွာ”
“ သူတို့လည်း ကိုအလုပ်ရှုပ်နေမှန်း သိပါတယ်။ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ကိုရဲ့”
“ တင်….တင်”
ထိုစဉ် သူဇာ ဖုန်းဆီ message တစ်စောင် ဝင်လာသည်။
“ ချစ်ဖုန်း မှာ message ဝင်လာတယ်ထင်တယ် ကြည့်လိုက်အုံး”
သူဇာ ဖုန်းဖွင့်လိုက်တော့ massage က
“ သန်ဘက်ခါ တွေ့ဖို့ မောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။ ဒီနေ့ အရမ်းလှနေတယ် သူဇာ။ ချစ်တယ်။”
သူဇာ massage ဖတ်ပြီး ရန်ခုန်သွားသည်။
ပို့တဲ့သူက သိတဲ့အတိုင်းပင် ကိုမျိုးလွင် လေ။
“ ဘယ်သူလဲ ချစ်ရဲ့”
“ ဟိုတနေ့က ကို့ကို ချစ်ပြောထားတဲ့ အလုပ်ကိစ္စလေ။ ဒါကောင်းကောင်းအဆင်ပြေသွားလို့။”
“ ဪ …ဒါနဲ့ ချစ်က မနက်ဖြန်ကျ (၂)ညအိပ် (၃)ရက်ခရီး အဲဒီအလုပ်ကိစ္စ အတွက် ခရီးထွက်ရမှာ မလား။”
“ နောက်ဆံမတင်းနဲ့နော်…သားသားကို ကိုလည်း ထိန်းတတ်ပါတယ်”
“ အင်းပါ ကိုရယ်”
သူဇာ အားလည်းနာသည်။ အပြစ်မကင်းသလိုလည်း ခံစားရသည်။ New year night ပြီးကတည်းက သူမ နဲ့ ကိုမျိုးလွင် လျှို့ဝှက်စွာ ခိုးတွေ့ ခိုးလိုးနေကြတာ အခုချိန်ထိပင်။ ဘယ်လောက်တောင် မတွေ့ရ မနေနိုင်ဖြစ်ကြသလဲ ဆိုလျှင် ကိုမျိုးလွင် ဝင့်ဝါနဲ့ လက်မထပ်ခင် တစ်ရက်အလိုအထိ သူမတို့ လိုးကြတုန်း။
သားသားလေး ကိုယ်ဝန်ဆောင်တဲ့ တစ်ချိန်ပဲ ရပ်သည်။ ကလေးမွေးပြီး (၃)လလောက်ကတည်း ခိုးတွေ့နေတာပင်။
အခုလိုမျိုး အရမ်းတွေ့ချင်နေတဲ့ အချိန်ကြ သူဇာက အလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးသွားစရာရှိသည် ဟု မင်းထက်ကို ညာတတ်သလို ကိုမျိုးလွင်ကလည်း ဝင့်ဝါကို ရန်ကုန်သို့ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ သွားရမည် ဟု အကြောင်းပြတတ်တာမျိုးပင်။
သို့သော် သူဇာအဖို့လည်း ကိုမျိုးလွင်ကို လုံးဝမဖြတ်နိုင်မှန်း သူမကိုယ် သူမ အသိဆုံးပင်ဖြစ်သည်။ ကိုမျိုးလွင်လည်း သူမနည်းတူ ထပ်တူ ဖြစ်နေမယ်ဆိုတာ သိသည်။ ဒါဆို ကွာရှင်းပြီး လက်ထပ်လိုက်ကြဖို့လည်း သတ္တိကလည်းမရှိ။ လိမ်ဖယ် လိမ်ဖယ် နဲ့ ရှေ့ဆက်တိုးမိကြသည်။ တချိန်ချိန်ကျ အမှန်တရားက ပေါ်လာနိုင်မှန်း သိပါသည်။
သို့သော် အခုထိ အချစ်နွံထဲက နှစ်ယောက်သား မရုန်းထွက်တော့ဘဲ ကျေကျေနပ်နပ် အနစ်ခံလိုက်သည်။
နှစ်ယောက်သား အရင်စတွေ့မိခဲ့ကြရင်လည်း အကောင်းသား။ အခုကျ နောက်ဆံတင်းစရာ ကိစ္စပေါင်းများစွာနဲ့။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာက အလျား၊ အနံ မရှိပေမဲ့ အသွားနဲ့အပြန်ရှိနေမှန်း သိသည်။
ယူပြီးရင် ပြန်ပေးဆပ်ရမဲ့ အပေးအယူဆန်သော ချစ်ခြင်းကို နှစ်ယောက်သား ငြိတွယ်မိခဲ့သည်။
ပြီးပါပြီ။
...................................
စရေးကာစ မရေးတတ်၊ ရေးတတ်နဲ့ရေးထားသော ကျနော့ ဇာတ်လမ်းကို များစွာဖတ်ရှူပေးကြ၊ များစွာနှစ်သက်ပေးကြသည်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ခင်ဗျား။ ဝေဖန်အကြံပြုလိုပါက DM ပို့လို့ရပါတယ် ခင်ဗျား။
နောက်ထပ် ဇာတ်လမ်းပေါင်းများစွာနဲ့ ပြန်လာပါမည်ခင်ဗျား။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ခင်ဗျား။
{ အခုမှ စမ်းစရေးတဲ့ အသစ်လေးပါ။ မှားတာရှိရင်လည်း သည်းခံပေးကြပါခင်ဗျား။ ကြိုက်မိတဲ့ Hollywood ဇာတ်ကားတခုကို Inspire ယူထားပါတယ်။ }
နစ်ကို
You can contact me via telegram link mentioning below.
........................................💚💛💖💝💙........................................
ပြီးပါပြီ။
https://bagyisan.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment