Sunday, February 10, 2013

စားချင်သလို စားလို့ရတယ် (စ/ဆုံး)

စားချင်သလို စားလို့ရတယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျနော် မန္တလေးကနေ ရန်ကုန်ကို ရွှေမန်းသူ အိပ်စ်ပရက်စ်ကားနဲ့ လာခဲ့တယ်။ ကားကညနေ (၅း၄၅) မှာကားကြီးဝင်းကစထွက်တယ်ဗျ။ ကျနော်ကခုံနံပါတ် (၁၅) ဆိုတော့ ပြူတင်းပေါက်ဘေးမှာလေ။ ခုံနံပါတ် (၁၄) ကလွတ်နေလို့စပါယ်ယာကိုမေးတော့ ကျောက်ဆည်ကတက်မှာတဲ့။ ကျနော်လည်းမှေးပြီးလိုက်လာတာပေါ့။ ကားထဲက မီးတွေလင်းသွားလို့ ကျနော်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ကျနော်ခုံဘေးက ခရီးသည်အစ်မတစ်ယောက်ဖြစ်နေတယ်။

သူနဲ့ကျနော် အပြန်အလှန် မိတ်ဆက်ကြတယ်။ ဆောင်းတွင်းမို့ အအေးဒဏ်ခံနိုင်အောင် ဆောင်တွေပေးထားတယ်။

" မောင်လေး မအေးဘူးလား စောင်ခြုံလေ"

ဆိုပြီး အဲ့ဒီအစ်မကြီးက စေတနာနဲ့ ပြောရှာတယ်။ ကျနော်တို့က ငပေငတေလိုနေတဲ့ ကောင်တွေမို့လား။ ဒါနဲ့ကျနော်စောင်ခြုံထားလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီအစမကြီးက အသက်ကခန့်မှန်းရင် (၃၀) ဝန်းကျင်လောက်ရှိပြီ။ ကျနော်ထက် ( ၈ ) နှစ်ကျော်လောကြီးမယ်။ ညိုချောဗျ။ ရီလိုက်ရင်ပါးချိုင့်က ပါသေးတယ်။ ကျောက်ဆည်ကနေကား ဆက်ထွက်တော့ ကျနော်လည်း အိပ်လာတာပေါ့။

ကျနော်တမှေးအိပ်ပျော်နေတုံးမှာပဲ ကျနော့်လီးကို တစ်ယောက်ယောက်ကကိုင်စွနေသလို ခံစားရလိုက်လို့မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ဘေးကအစ်မကပြုံးပြတယ်။

" အဆင်ပြေလားတဲ့"

မေးတယ်။ ကျနော်လည်းခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ ဒါမိန်းမတွေရဲ့ အားသာချက်ဘဲနော်။ သူတို့စိတ်ထလို့ဘယ်ယောကျာ်းကိုမဆို စလိုက်ရင် ဘယ်သူကမှညင်းတာ မရှိဘူးလေ။ ယောကျာ်းသာနှာထပြီးတစ်စိမ်းမိန်းမကိုဒီလိုသွားလုပ်လို့မှ မရတာနော။

သူလက်က ကျနော်စောင်ထဲကို လျှိုသွင်းပြီးပုဆိုးပေါ်ကနေ ကိုင်စွနေတာလေ။ ကျနော်ပုခုံးကိုမှီလာလို့ သူအသက်ရှုမြန်နေတာကို သိလိုက်တယ်။ သူလည်း အတော်စိတ်ထနေပုံဘဲ ဗျ။ ကျနော်လည်း ဘေးကစောင်ခြုံထဲလက်လျှိုသွင်းပြီ းဖက်လိုက်တယ်။ နောက်နို့တွေကို ပွတ်ကစားပေးလိုက်တယ်။ သူဝတ်ထားတာ ဘလောက်အကျီမို့ကျောအောက်ကနေ မ,တင်လိုက်ပြီး ဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်ဖို့ လုပ်တော့ သူကရှေ့ကိုနဲနဲကုန်းပေးတယ်။ ဘရာစီယာချိတ်လည်းပြုတ်ရော နို့ကို ကိုင်တော့တာပေါ့။ 

အိုး တင်းနေတာဘဲဗျာ။ နို့သီးခေါင်းကလည်း ပြောင်းဖူးစေ့လောက်လေးဗျ။ တအင်းအင်းညီးသံတိုးတိုးလေးထွက်လာတယ်။ သူလက်ကလည်း လီးကို စွနေရာကနေပုဆိုးကိုဖြေပြီး ကိုင်ထားတယ်။ လီးရည်ကြည်တွေနဲ့လီးထိပ်ကို ပွတ်တာဗျာ။ ကျနော်ကြင်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွာတာပေါ့။ နောက်ဂွင်းထုပေးတော့တာဘဲဗျ။ ကျနော်ကို သူ့ဘက်လှဲ့ခိုင်းပြီးကစ်ဆင်ဆွဲသေးတယ်။ တစ်ကားလုံးလည်းအိပ်နေကြပြီလေ။

ကျနော်လည်း ဖက်ပြီးနို့ကိုင်နေတဲ့ဘယ်လက်ရုတ်ပြီးထမီထဲ လက်လျှိုသွင်းလိုက်တယ်။ ဟာဗျာ အရည်တွေမှ ရွှဲနင့်နေရောဘဲ။ ကျနော်လည်းလက်ခလယ်နဲ့စောက်စိကို ဖွဖွလေးကုတ်ဆွဲလိုက်တာပေါ့။

" မောင်လေးရယ်--"

ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ သူလက်ကလည်းဂွင်းထုပေးတာမြန်လာတယ်။ပြီတော့

" မောင်လေးဒစ်က အကြီးကြီးဘဲနော်" 

လို့ပြောသေးတယ်။ ကျနော်လည်းပြီချင်လာပြီလေ။ ဒါကြောင့် လီးရည်တွေပန်းထွက်ရင်ကားက ပေးထားတဲ့စောင်မှာပေမှစိုးလို့ ပုဆိုးကိုပြန်အုပ်လိုက်တယ်။

" ပြီးတော့မှာလား"

တဲ့မေးတယ်။ ကျနော်ခေါင်းညိမ့်ပြတော့ သူ့ဆလင်းဘက်အိပ်ထဲက လက်ကိုင်ပုဝါလေးထုတ်ပြီး လီးရည် တွေသုတ်ပေးဘို့လုပ်တယ်လေ။ ကျနော်ပြီးသွားတယ်။ သူကပြီးနေတာတောင် ဆက်ထုပေးနေတာဗျ။အရမ်းကောင်းတယ်ဗျာ။ နောက်

" မောင်လေးအရည်တွေကအများကြီးနော်" 

တဲ့။ ကျနော်အလှဲ့ပြီးတော့ သူ့အလှည့်ပြန်ရောက်ပြီ။ ကျနော်ထမီအောက်က လက်လျှိုပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ထဲ့ ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။ သူအရမ်းကောင်းနေတယ်။ နော်မှီကိုခေင်းတခြမ်းစောင်းမှီရင်း ဖီးလ်ယူနေတယ်ဗျ။ ကျနော်လည်း မရပ်မနားဆောင့်တာပေါ့။ ဆယ်ငါးမိနစ်ကြာမယ်ထင်တယ်။

" တော်ပြီမောင်လေး" 

လို့ပြောလာတယ်။ ကျနော်လက်ပြန်ထုတ်တော့ သူလက်ကိုယူပြီးလက်ကိုင်ပုဝါနဲ့ သုပ်ပေးတယ်။ ကျနော်က

" မမလည်းအရည်တျွေအများကြီး နော်"

လို့ပြောတော့

" အရမ်းကောင်းတာကိုး မောင်လေးရယ် မောင်လေးဒါကြီးနဲ့ လုပ်တာကိုခံချင်လိုက်တာ"

လီးကို ပုဆိုးပေါ်က အုပ်ကိုင်ရင်း တောင်းတောင်းတတ လေသံလေးနဲ့ ပြောလာတယ်ဗျာ။ (၁၁၅) မိုင်ရောက်တော့မှ သူနဲ့ကျနော်စကားတွေပြောဖြစ်တယ်။

" မောင်လေးက လူပျိုလား"

တဲ့။ ကျနော်က ဟုတ်တယ်လို့ ပြောတော့

" မမလည်း အိမ်ထောင် မရှိပါဘူး"

တဲ့။ သူသုံးနှုံးသွားတဲ့ စကားကအရမ်းလှတယ် နော်။ နောက်တော့

" မမကို အထင်မသေးပါနဲ့၊မမမောင်လေးအိပ်ပျော်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကိုကြည့်ရင်း ဖီးလ်အရမ်းဝင်လာလို့ပါ" 

တဲ့။ ပြီးတော့ 

" မမ ဆန္ဒကို လက်ခံပေးလို့ကျေးဇူးပါ"

တဲ့။ရန်ကုန်ကျရင်ကျနော်နဲ့အတူနေဘို့ပါ ပြောတယ်။ အခုမှသူ့ကိုသေချာကြည့်မိတော့မှ ပုပုလုံးလုံးလေးဗျ။ကားပြန်ထွက်တော့ ကျနော်ကိုဂွင်းတစ်ချီထုပေးသေးတယ်။ သူ့ကိုလည်းလက်နဲ့ ငါးမိနစ်လောက်ဆောင့်ပေးရတယ်။ သူဘယ်နှစ်ချီပြီးတယ်ဆိုတာ ကျနော်မသိဘူး။

ရန်ကုန်ရောက်တော့ မနက်လေးနာရီမထိုးသေးဘူး။ ကကနဲ့သူ့တိုက်ခန်းကို ခေါ်သွားတယ်။ ဟိုရောက်တော့ မျက်နှာသစ်ရေချိုးပေါ့ဗျာ။ နံနက်စာကတော့ သူပဲရေခဲသေတ္တာထဲက ထုတ်ပြီး စီစဉ်တယ်။ အိမ်ရှေ့မှာ ချိတ်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံတွေကြည့်မှ သူမဟာရှေ့နေဆိုတာသိရတော့တယ်။

" ကဲ မုန့်လာစားတော့လေကွာ"

ဆိုမှကျနော်သတိပြန်ဝင်ပြီး သူအနားကိုသွားတယ်။ပေါင်မုန့်နဲ့ကြက်ဥဟဖ်ဖရိုက်ကြော်ဗျ။ပြီးမှသူအကြောင်းပြောပြတယ်။ မိဘတွေမရှိတော့ဘဲ တစ်ဦးတည်းတဲ့။ မန္တလေးကိုအမှုလာလိုက်တာတဲ့။ စကားပြောဆို့ပီးလာ ဆိုပြီးသူအိပ်ခန်းထဲခေါ်သွားတယ်။ မတ်တတ်ရပ်လျက်ကစ်ဆင်ဆွဲကြတယ်။ 

ပြီးသူရောကျနော်ရောအဝတ်တွေချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်တယ်။ ကျနော်သူနို့တွေစို့တော့ သူလူး ပြီးညီးနေတာပေါ့ဗျာ။ ကျနော်လည်း ဒီလိုတခါမှ မကြုံဘူးတော့ တတ်သမျှမှတ်သမျှဗိုက်တွေပါလျာနဲ့ ယက်ပစ်တာဗျ။ သူမခါယမ်းနေရော။ ကျနော် သူပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီးဘာဂျာကိုင်တော့ သူပေါင်ကားပေးတာ ၉ဝိံ ပဲဗျ။တော်တော်အကြောပျော့တယ်။ ဘားဂျွမ်းကစားဘူးတယ်နဲ့ တူတယ်။

ဖီးလ်တက်ပြီးထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေလည်းမနဲဘူး။ သူ့အကြောင်းသူသိလို့ထင်တယ်။ မွှေ့ယာပေါ်မှာထမီခင်းထားတယ်လေ။ ကျနော်လည်းစောက်စိကို နှုတ်ခမ်းထဲမြုတ်ကာ စောက်ရည်တွေ ကျအောင်စုတ်တာပေါ့။ တခါတလေလည်း အတွင်းအသားနုလေးတွေကို လျာထိပ်နဲ့ထိုးယက်တယ်လေ။ သူမလဲ ကော့ပျံခါယမ်းရင်း

" မောင်လေးရယ် မမကောင်းလွန်းလို့ အသဲခိုက်အောင် ချစ်သွားပြီ"

တဲ့။ ပြောတယ်ဗျ။ သူမောလို့ဆိုပြီးအတင်းရပ်ခိုင်းတယ်။ ကျနော်ရပ်လိုက်တော့သူ ခနနားတယ်။ ကျနော်လည်းလီးကအတော့်ကို တောင်နေပြီလေ။ သူကကျနော့်အပေါ်တက်ခွပြီးနှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ရင်းနို့တွေနဲ့ရင်ဘတ်ကို ပွတ်တယ်။ ကျနော်လျာက တခါတခါသူ့ပါးစပ်ထဲ ပါသွားတယ်။ လည်ပင်းကိုဖွဖွလေးစုပ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်တာဗျာ။ ကျနော်ဖီးလ်အရမ်း ရှိတာဘဲ။ နောက်နားရွက်လေးကိုဖွဖွလေးကိုက်လိုက်နားပေါက်ထဲလျာနဲ့ထိုးလိုက်လုပ်တော့ ကြက်သီးဖြန်း့ဖန်းထရတာပေါ့ဗျာ။

ပြီးကျနော့်နို့တွေကိုလျာနဲ့ယက်ပေးတယ်။ အား လား လား ကျနော်လူးရတဲ့အလှဲ့ပေါဗျာ။ လီးကိုနို့နှစ်လုံးကြားထဲထဲ့ပွတ်ပြန်တယ်။ ပြီးမှဂွေးဥကို တစ်ချက်စုပ်ပြီးပုလွေကိုင်တော့တာဘဲဗျ။ ဒစ်ကိုဖြဲပြီး လျာနဲ့ဝိုက်ယက်လို့ကလီးတန်ပတ်လည်ကို လျာနဲ့ယက်ခိုက်လုပ်ပြီးစုပ်တော့တာဘဲဗျာ။ ကောင်းလွန်းလို့ ကျနော်အံကြိတ်ထားရတယ်။ အတော်ကြာမှ

" မောင်လေးလိုးတော့လေ"

တဲ့။ ပြောတယ်။ကျနော်လည်းအတွ့အကြုံမရှိတော့ ယောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေတာပေါ့။

" မတ်တတ်ရပ်လိုက်မမပြမယ်"

ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်ရပ်ခိုင်းတယ်။ သူက ကျနော်ဘက်ခေါင်းလှည့်အိပ်ပြီး ကျောကနေကွေးလိုက်တယ်။ သူခြေနှစ်ချောင်းကို ထိန်းခိုင်းထားတယ်။

ပြီးအပေါ်ကနေလိုးခိုင်းတော့တာဘဲ။ဆပ်ကပ်ထဲကပုံစံမျိုးတွေနေပြီး လိုးခိုင်းတာ။ ကျနော် စာတောင်ဖွဲ့မရေးတတ်ပါဘူးဗျာ။ ကျနော်တစ်ချီပြီးတော့ သူသုံးချီပြီတယ်တဲ့။ ကျနော်ကိုသူကမေးတယ်။

" မမအပေးကောင်းရဲ့လား"

တဲ့။လိုးပြီးသွားတော့ ရင်းနှီးသလိုဖြစ်သွားပြီး

" မမပေး တဲ့ပုံစံတွေကိုကျနော်အံ့အောပြီးနေတာ"

လို့ ပြောတော့ သူ ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်တယ်။

" မမကိုရော ချစ်ရဲ့လားတဲ့"

ပြီးတော့

" မမကမင်းရဲ့လိုးမယား ဖြစ်သွားပြီနော်" 

တဲ့။ သူ့အသုံးအနှုံးလေးတွေက အရမ်းလှတယ်မို့လား။ ကျနော်အတွက်တော့ စားချင်တိုင်းစားလ့ိုရတဲ့ ဟင်းအိုးကြီးရသွားတာပေါ့ဗျာ။


........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment