Monday, February 5, 2024

ဆရာမ မိုးသန္တာ (စ/ဆုံး)

ဆရာမ မိုးသန္တာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

တက္ကစီ ဆရာမမိုးသန္တာတစ်စီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည် ။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင်ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထားသော အမျိုးသား တစ်ဦး ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည် ။ ကားဘက်မှန်ထဲ ကို ခနခန လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမိသည် ။ မကြာပါ ….အဖြူအစိမ်းဝတ်စုံလေးနဲ့ ခြင်းတောင်းလေးဆွဲလာသော ဆရာမ တစ်ယောက် ဖြတ်လျောက်လာသည် ။ ဆရာမ က ကားတံခါးနားအရောက် ခြေအစုံ ရပ်တန့်သွားကာ ဘေးဘီသို့ တစ်ချက် ဝေ့ဝိုက်ကြည့်ပီး ကားတံခါးလေး ဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်သည် ။ 

“ မောင် ….စောင့်နေတာ ကြာပီလား  ” 

“ မကြာသေးပါဘူး အခုလေးတင်ပဲ ရောက်တာ ကျောင်းကို ခွင့်တိုင်လာခဲ့တယ်မလား  ” 

“ ဟုတ် တိုင်ခဲ့တယ် တခြားလူတွေ တစ်ခုခု ထင်မှာစိုးလို့ ကျောင်းဝတ်စုံနဲ့ပဲ ထွက်လာတာ  ” 

“ ကားဆရာ … ** လိပ်စာ ကိုမောင်းပေးပါ  ” 

ကားလေး ဘီးစလိမ့်သွားသည် ။

ကားဆရာကတော့ ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်နှင့် မောင်းနှင်နေလေသည် ။ ခြံဝင်းလေးနှင့် နှစ်ထပ်တိုက်အိမ်လေး ရှေ့မှာ ကားရပ်သွားသည် ။ “ကျွန်နော် ဖုန်းဆက်လိုက်ပါ့မယ် ဖုန်းဆက်တဲ့ အချိန် လာခေါ်ပေးပါ“ လက်ထဲမှာ တစ်သောင်းတန် သုံးရွတ် ထုတ်ပေးလိုက်သည် ။ 

“ အပြန်လာခေါ်ခပါ ယူသွားလိုက်ပါ ဆက်ဆက် လာခေါ်ပေးပါ  ” 

“ စိတ်ချပါဆရာ ဖုန်းသာဆက်လိုက်  ” 

အိမ်လေးထဲသို့ နှစ်ယောက်သား ဝင်လာလိုက်သည် ။ အိမ်တခါးကို သေချာစွာ ပြန်ပိတ်လိုက်ပီး နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက်ဖက်ကာ တက်လာခဲ့ကြလေသည် ။ အခန်းထဲ အရောက် အခန်းတံခါးကို သေချာစွာ ပိတ်လိုက်လေသည် ။ အိမ်ကြီးက တိတ်ဆိတ်နေသော်လည်း အခန်းတွေရဲ့ လုံခြုံလှသည် ။ အခန်းထဲမှာ သီချင်းသံ ကျယ်ကျယ် ဖွင့်ထားလျှင်တောင် အပြင်က ကြားနိုင်မည်မထင် ။ အခန်း ထဲ စားပွဲပေါ်သို့ ဆွဲခြင်းတောင်းလေး တင်လိုက်ပီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားကြလေသည် ။

...............................................................................

ထို နှစ်ဦးသည်က အခြားသူများ မဟုတ်ပါလေ မီမီသိမ့် အမျိုးသား မျိုးမင်းနှင့် ဝင်းနိုင် မိန်းမ မိုးသန္တာတို့ပင်ဖြစ်လေသည် ။ 

“ လွမ်းလိုက်တာ မောင်ရယ်   ” 

“ မောင်လည်း အတူတူ ပါပဲ မိုးရယ်  ” 

ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ခု ခွာလိုက်ကာ တစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက်ဖက်ထားရင်း ရီဝေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေ နဲ့ ကြည့်မိကြသည် ။ ကျောင်းဝတ်စုံ ခါးတို အကျီအဖြူရောင်လေးနဲ့ ထမီ အစိမ်းရောင်လေးအား ခပ်ကြပ်ကြပ်စည်းနှောင်ထားပီး ဆံထုံးလေး ထုံးထားသော မိုး ကို မျိုးမင်းကြည့်မဝ ဖြစ်နေလေသည် ။ မိုးသန္တာ မေးစေ့လေးအား လှမ်းဆွဲလိုက်ကာ နုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်လိုက်သည် ။ ကျောင်းစိမ်း ထမီပေါ်မှ တင်ပါးလေးတွေ ကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရင်း အနမ်းမိုးတွေ ဆက်တိုက် ရွာနေမိသည် ။ တင်ပါးအောက်ခြေနားတွင် အတွင်းခံမျော့ကြိုးရာလေးက အထင်းသား ဖြစ်နေသည် ။ နုတ်ခမ်းချင်း ပြန်ခွာလိုက်ပီး မျိုးမင်း ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ မှီလိုက်သည် ။

မျိုးမင်း က မိုးသန္တာရဲ့ တင်ပါးလေးတွေ ဆက်ပွတ်ပေးနေလိုက်သည် ။ လွန်ခဲ့သည့် သုံးနှစ်ကျော်လောက်က ရခဲ့ဖူးသော ကိုယ်သင်းရနံ့လေးတွေ ကို ပြန်လည် ရှူရှိှုက်မိကြသည် ။ တင်းရင်းလွန်းတဲ့ ရင်သားတွေက မျိုးမင်း ရင်ဘတ် နှင့် ဖိကပ်ထားမိလေသည် ။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲကို လက်နဲ့ ဆွဲပွတ်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ မိုးသန္တာရဲ့ အသက်ရှူသံတွေ မြန်ဆန်လာရသည် ။

“ အားးးးရှီးးးး မောင်  ” 

“ မိုးးးး  ” 

“ ရှင်…. ” 

“ အရင်တုန်းက လို ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေပီကွာ ” 

“ အတူတူပါပဲ မောင်ရယ်  ” 

“ မိုးက အရင်တုန်းကလို စကပ်တိုမလေး မဟုတ်တော့ပဲ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးနဲ့ ဆိုတော့ ပိုပီး ရင်ခုန်နေမိတယ်  ” 

“ စကပ်တိုမလေး တုန်းကလိုပဲ အချစ်တွေ များများ ပေးပါမောင်  ” 

“ ဆရာမလေး ကို စကပ်တိုမလေး ထက် အချစ်တွေ ပိုပေးချင်တာပါ  ” 

“ အင်းးးး အားးးးမောင် ရယ် ” 

“ မောင့်လီးကို ကိုင်ကြည့်ပါဦး မိုး  ” 

“ အင်းးးး အကြီးကြီးပဲနော် အောက်ခံဘောင်းဘီကြီး ပေါက်ထွက်သွားဦးမယ်  ” 

မျိုးမင်း ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပီး အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ပေါ်မှာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည် ။

“ အရင်လို နမ်းမပေးချင်ဘူးလား   ” 

“ အင်းးးး မောင့် စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေရမယ်နော်  ” 

မိုးသန္တာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည် ။ မျိုးမင်း လီးနဲ့ သူ့မျက်နှာက တစ်တန်းတည်း အနေ အထား ဖြစ်သွားသည် ။ ဘောင်းဘီမျော့ကြိုးလေး ကို အသာအယာ ကိုင်ပီး ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အောက်က လီးက ငေါက်ကနဲ ထွက်လာသည် ။ မျိုးမင်းလည်း အပေါ် အကျီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ မျိုးမင်း အဝတ်အစားမဲ့ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသည် ။ သူ့ရှေ့မှာတော့ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးနဲ့ မိုးက ဒူးထောက်ကာ မျိုးမင်းလီး ကို အသာကိုင်ပွတ်ပေးနေသည် ။ 

“ မောင့်လီးက အရင်ထက် ပိုကြီးလာသလိုပဲနော်   ” 

“ အင်းးး စုပ်ပေးတော့   ” 

“ အင်း   ” 

လီးတံထိပ်ဖျားလေး ကို လျာနဲက အသာ တို့ထိလိုက်ကာ နုတ်ခမ်းလေး ဟပီး ငုံပစ်လိုက်သည်

“ အားးးရှီးးးးးး ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

လီးစုပ်နေရင်း မိုးသန္တာ အရင်တုန်းက အချိန် တွေကို ပါ သတိရလိုက်မိသည် ။ တက္ကသိုလ် တက်တဲ့ အချိန်မှာ မောင်နဲ့ ရည်းစားတွေ ဖြစ်ပီး ချစ်ရည်လူးခဲ့ကြတာ အကြိမ်ကြိမ် ။ ထို့နောက် မောင်က နိုင်ငံခြားထွက်သွားသည် ။

..................................................................................

သူလည်း ဝင်းနိုင်နဲ့ မိဘတွေ ပေးစားလို့ သဘောတူလက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့ပီး ကျောင်းဆရာမ တစ်ယောက်အဖြစ် ဘဝ ကို ရပ်တည်လာခဲ့ကာ မျိုးမင်းနဲ့ အဆက်အသွယ် ပြတ်ခဲ့လေသည် ။ အခု ပီးခဲ့တဲ့ သုံးပတ်ကျော်လောက်က မျိုးမင်းနဲ့ အမှတ်မထင် ပြန်ဆုံကြတော့ နှစ်ယောက်လုံး အိမ်ထောင်ကျနေသည့် အဖြစ် ဖြစ်နေသည် ။ 

သို့ပေမယ့်လည်း ငယ်စဉ်က အချစ်တွေ က တဖန်ပြန်မွေးဖွားလာသည်မို့ ဒီနေ့ အချိန် က သူတို့ နှစ်ဦးအတွက် ပထမဆုံး ပြန်လည်အချစ်နယ်ကျွံကြခြင်းဖြစ်လေသည် ။ မျိုးမင်းက တောင်းဆိုလာခဲ့သည်မို့ တော်တော်ကြာစဉ်းစားခဲ့မိသေးသည် ။ သို့သော်လည်း အရင်က အချစ်တွေက လွန်ဆန်မရတဲ့ အဖြစ်မျိုး ခံစားမှုတွေ ပြန်လိုချင်ခဲ့မိသဖြင့် လိုက်လျောရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ ကျောင်းကို ခွင့်တိုင် ၊ ဝင်းနိုင်ကိုတော့ ကျောင်းသွားမည်ဟု လိမ်ညာခဲ့ကာ စောစော ထွက်လာဖြစ်ခဲ့လေသည် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်   ” 

“ အွတ် အွတ် ပြွတ် ပြွတ်   ” 

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် အရင်တုန်းကအတိုင်းပဲ မိုးက စုပ်တာ တော်လိုက်တာ  ” 

နုတ်ခမ်း နှစ်ဘက်ကို ဖိကပ်ထားရင်း အတွင်းလျာကို ရစ်ပတ်ကစား က အားရပါးရ စုပ်နေမိသည် ။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး မိုးးးးကောင်းလိုက်တာ အားးး  ” 

လက်တစ်ဘက်ကလည်း ဥတွေကို ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေသေးသည် ။

“ အားး ရှီးးး အားးး ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်   ” 

လီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ပြန်ထုတ်လိုက်ကာ 

“ ကောင်းလားမောင်  ” 

“ အင်းးး အရင်တုန်းကထက် ပိုကောင်းလာတယ် ယောကျင်္ားရပီး ပိုကျွမ်းလာတယ်ထင်တယ်  ”  

“ ဟွန်းးးးမောင်နော်  ” 

လီးကို ပြန်ငုံကာ စုပ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးးးး မိုးရယ် ကောင်းလိုက်တာ  ” 

ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးဖြင့် လီးစုပ်ပေးနေသော မိုးသန္တာကို ငုံကြည့်ရင်း စိတ်တွေ ပိုထလာရပြန်သည်။

“ အားးးး ကောင်းလိုက်တာ  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ရှီးးး အားးး မိုးးးး  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး မိုး မောင် လိုးချင်ပီကွာ စုပ်တာ ရပ်လိုက်ဦး  ”  

လီးတံ ကို ချွတ်လိုက်ပီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ အပေါ်မှ ရင်ဖုံးအကျီအဖြူကြယ်သီးလေး ကို ဖြုတ်မည်အလုပ် 

“ မချွတ်နဲ့မိုး မိုးကို ကျောင်းစိမ်းလေး နဲ့ လိုးချင်သေးတယ် ပီးမှ မိုးအဖုတ်ကို အားရအောင် ပြန်ယက်ပေးမယ် အခု လိုးချင်နေပီ ကုတင်မှာ လက်ထောက်ပီး ကုန်းလိုက်   ” 

“ အင်းးးး ပါ မောင့်သဘောနော်   ” 

ကုတင်စောင်းမှာ လက်လေးထောက်ပီး ကုန်းလိုက်တယ် ။ ကျောင်းစိမ်း ထမီ အောက်မှ ဖင်အိုးကြီးတွေ က ကားပီး အယ်ထွက်နေသည် ။

မျိုးမင်းလည်း မိုးသန္တာနောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်နေရာယူလိုက်ပီး တင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်သည် ထို့နောက် ထမီလေးကို အသာလှန်တင်လိုက်သည် ။ အောက်ခံပင်တီ အသားရောင်လေးမှာ တင်ပါးတွေကို တင်းကြပ်နေအောင် ထိန်းထားသည်။ 

“ အားးးး မိုးတင်ပါးကြီးတွေက အရင်ထက် ပို ထွားလာတယ်ကွာ  ” 

“ ဖြန်းးးဖြန်းးး ” 

“ အ … မောင် အားးး  ” 

မောင်က သူမ တင်ပါးကို အားမလို အားမရ အမြဲရိုက်တတ်သည်ကို ပြန်သတိရမိကာ အဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်များ စိမ့်ကနဲ စိမ့်ကနဲ ကျလာသည်။

“ ဖြန်းးးးး ဖြန်းးးး ” 

“ အားးးးရှီးးးးမောင် လိုးတော့ကွာ ခံချင်ပီ  ” 

မိုးသန္တာ အတွင်းခံပင်တီလေးကို ဒူးနားလောက်ထိ ဆွဲချလိုက်သည် ။ လီးကို အဖုတ်ဝ မှာ အသာတေ့လိုက်ပီး ဖြေးဖြေးချင်းထိုသွင်းပေးလိုက်သည်။

“ အားးးး ဝင်လာပီမောင် အားးးးအမလေးးးးး ” 

“ အားးးးရှီးးးး အင့် အင့် အင့်   ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်   ” 

“ အားးး မောင် အားးးး ကောင်းလိုက်တာ အမလေးးးးလေးးးးး   ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်   ” 

လည်ပင်းအထက်နားရှိ ဆံထုံးလေး ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ကာ လက်တစ်ဘက်က ခါးစပ်နားလေး ကို ကိုင်ထားရင် ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

“ အင့် အင့် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်   ” 

“ အားးး ကောင်းတယ်မောင် လိုးးးး လိုးးးး အားးးရှီးးးးဟင့် ဟင်းးးး  ” 

“ အင့် အင့် အင့် ဒုတ် ဒုတ်ဒုတ် အင့်  ” 

“ အားးး မောင့် အလိုးမခံရတာ ကြာပီကွာ အားးးး   ” 

ကျောင်းစိမ်းဝတ်စုံလေးဖြင့် ဖင်ကုန်းခံပေးနေသော မိုးသန္တာကို လိုးနေရသည်မှာ စိတ်ထဲ ပိုပီး ဖီလင် လာလှပေသည်။

“ အင့် အင့် အင့်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်   ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်   ” 

“ အားးး မိုးဖင်ကြီးက ပိုကြီးလာလို့ အရင်ထက် ပို အားရတယ်ကွာ အင့်အင့်အင့် ” 

“ အားးး မောင် အားးး ကောင်းတယ် လိုး အားးး ဆောင့်ပေး အားးးး ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

“ အင့် အင့် အင့်   ” 

“ အ အ အားးး ဟင်းးး  ” 

“ အင့် အင့် အင့် ခံလို့ကောင်းလား မိုးးးး  ”  

“ အင်း ကောင်းတယ်မောင် အားးး အ ဆောင့် ပေး မိုး ခံနိုင်တယ် ဆောင့်ဆောင့်  ” 

“ အင့်ကွာ အင့်ကွာ ရော့ အင့်အင့် ဖတ်ဖတ် ဖုတ် ဖတ် ဘွတ်  ” 

“ ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

ကုတင်စောင်း ဖင်ကုန်းထားသည့် အနေအထားမို့ လိုးရသည်မှာ အားရှိလှသည် ။ ငယ်ချစ်တွေ အခုမှ တဖန်ပြန်တွေ့ ပြန်လိုးရသည်မို့ စိတ်တွေ တအားထန်နေလေသည်။

“ အင့်ကွာ အင့် အင့် အင့် မိုးဖင်ကို ကြိုက်တယ်ကွာ အင့် အင့် အင့်  ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ” 

လီးတံမှာ အဖုတ်ထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လာလိုက် စည်းချက် ကျနေပေသည်။

“ မိုး … ထလိုက် နံရံမှာ လက်ထောက် ဖင်ကော့ပေးးး ” 

“ အင်းးးးး ” 

မိုးသန္တာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပီး ထမီကို ပါ ချွတ်ချလိုက်ကာ အောက်ခံပင်တီလေးကိုလည်း အောက်ထိ ချွတ်ချလိုက်သည်။ 

“ မောင် အကုန်ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော် အကျီတွေ ကြေကုန်လိမ့်မယ်  ” 

“ အင်းးး မိုသဘော  ” 

အကျီရော ဘော်လီပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။

“ ဟားးးး မိုး နို့တွေကလည်း အယ်နေတာပဲကွာ   ” 

ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား လီးကို အမြှောင်းလိုက် ကပ်ပေးလိုက်ရင်း နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ကာ နို့အုံကြီးတွေကို အားရပါးရ နယ်ပစ်လိုက်သည် ။

“ အားးး ရှီးးးမောင် အားးးး ” 

နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ် အနေအထား ဖြင့် မိုးသန္တာကလည်း ဖင်ကြီးကို နောက်ကို ပစ်ကာ ကော့ကော့ပေးနေမိသည် ။ ထို့နောက် အခန်းနံရံ ဆီသွားကာ နံရံမှာ လက်ထောက်လိုက်ရင်း ဖင်ကော့ပေးလိုက်သည်။ 

“ မိုး ပေါင် နဲနဲ ကားလိုက်   ” 

“ အင်းးး ” 

မျိုးမင်းက မိုးသန္တာ နောက်မှ ထိုင်ချလိုက်ကာ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲကြည့်လိုက်သည် ။ 

“ အားးး မိုး စောက်ဖုတ်ကြီးက အရမ်းလှတာပဲကွာ ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်  ” 

ပြောလဲပြော လျာဖြင့် လှမ်းထိုးယက်ပစ်လိုက်သည် ။

“ အားးးးကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ် မောင်ယက်ပေးတာ မခံရတာ ဘယ်လောက်တောင်ကြာသွားပီလဲ အားးး  ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်   ” 

ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား အနောက်မှ ဖြဲပီး ယက်နေသည်မို့ မျိုးမင်း နှာခေါင်းက မိုးသန္တာ ဖင်ကြားထဲ နစ်မြုပ်နေသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ်   ” 

“ အားးး ရှီးးး  ” 

မျိုးမင်း လျာကို အဖုတ်မှ ဖင်ဝထိ အလျားလိုက် ဆွဲသပ်ပေးလိုက်သည်။

“ ပလက် ပလက် ပြတ် ပြတ် ပြတ်   ” 

“ အားးးး မောင်ရယ် အားးးး  ” 

မိုးသန္တာက အသား သိပ်မဖြူသည်မိုး အဖုတ်က လည်း နဲနဲ တော့ အညိုဘက်သန်းသည် ။ ဖင်ဝ ကလည်း ညိုတိုတို လေး ။ စအို ခရေသားတလျောက်ကို လျာနဲ့ ရစ်သိုင်း ပတ်ကာ ယက်ပေးလိုက်တော့ ဖင်ကြီး ကော့ကော့တတ်သွားသည် ။

“ အားးးး မောင် …..အမလေးးးးအားးးးး ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးးရှီးးးးကောင်းတယ် မောင် အားးးး  ” 

“ ဖြောင်းးးးးး ” 

“ အ မောင် အားးးး  ” 

သူ့ယောကျင်္ားက အခုလို ဖင်ကို မရိုက်ပေးခဲ့ဖူးဘူး ။ မျိုးမင်း တစ်ယောက်သာ လိုးရင် ဖင်ရိုက်တတ်လေသည် ။ မိုးသန္တာဖင်ကြီးမှာ မျိုးမင်း လက်ဝါး ရိုက်ချက်ကြောင့် တုန်ခါသွားသည် ။ 

“ ဖြောင်းးးးးးဖြန်းးးးဖတ် ဖတ်  ” 

“ အားးးးး အ အီးးးး အားးးးး ” 

မျိုးမင်း လက်ခလယ်ကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ တံတွေး စွပ်လိုက်ပီး မိုးသန္တာ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ထိုးထည့်ပစ်လိုက်သည် ။

“ အားးး အင်းးး အီးးး ” 

“ အမလေးးးး အားးးး မောင်ရေ အားးးး  ” 

လက်ခလယ်ကို ဖင်ခေါင်းထဲမှာ ကွေးလိုက်ဆန့်လိုက် လုပ်ရင်း မွှေထိုးပေးကာ အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်သည်

“ အားးး မောင် အားးးး ရှီးးးးး  ” 

မိုးသန္တာ ဒူးတွေ ပါ တဆက်ဆက် တုန်လာလေသည် ။

“ အီးးး အားးးးးး  ” 

ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားကို တံတွေး ပစ်ခနဲ ထွေးလိုက်တော့ တံတွေးတွေက ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ ဖင်ပေါက်ဝထိ စီးကျလာက ပိုမိုစိုစွတ်လာပီး လက်ခလယ် အသွင်းအထုတ်မြန်ဆန်လာသည်။ 

“ အ အ အ အားးးး  ” 

“ အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် အင့်  ” 

“ အားးး မောင် လိုးတော့ အားးးရှီးးးး   ” 

“ အင်းးး မိုး ဒီတခါ ဖင် ချ မယ်နော် မိုးဖင်ကို မချရတာ ကြာလှပီ   ” 

“ အင်းးးး မောင့်သဘော မိုး တကိုယ်လုံး မောင့်သဘောပဲ ကြိုက်တာလုပ် အားးးး ” 

မိုးသန္တာ နောက်တည့်တည့် တွင်နေရာယူလိုက်ပီး ဒူးကို အသာကွေးလိုက်ကာ ဖင်ပေါက်ဝ တွင် လီးဒစ်ကို တေ့လိုက်သည် ။ ဒစ်ခေါင်း ကို မြုပ်ရုံ လက်ဖြင့် ထိန်းကာ အသာ ထိုးထည့်လိုက်သည် ။

စိုစွတ်နေသည်မို့ ဒစ်ချောင်းက ပလွတ်ခနဲ့ တိုးဝင်သွားသည်။

“ အ ….   ” 

“ ဖြေးဖြေးချင်း အကုန်ထည့်မယ်နော်  ” 

“ အင်းးးး အားးးး ဖြေးဖြေး မောင်   ” 

“ အင်းးး….အင့်   ” 

စီးတွဲတွဲ တစ်ရစ်ချင်း ထိုးဝင်သွားတဲ့ အရသာ ကို နှစ်ယောက်လုံး ခံစားနေမိသည် ။

“ အားးး ရရဲ့လား မိုး တအားကြပ်တယ်နော်   ” 

“ အင်း ရတယ်မောင် ထိုးထည့် အားးးးး ”  

“ အင်းးး တော်တော် ဝင်နေပီ အဆုံးထိ ရောက်တော့မယ်  ”  

“ အင်းးးးအ အ အ  ” 

လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်ပါး နှစ်ခြမ်း ကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကြည့်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အားးးး အဆုံးထိ ရောက်သွားပီ  ” 

“ အားးး မောင်ရယ် နာလည်းနာတယ် ကြပ်တယ်   ” 

“ အင်းးး အထုတ်အသွင်းလုပ်မယ်နော်  ” 

“ အင်းး ဖြေးဖြေး မောင် အားးး မောင်လိုးပီးကတည်းက အခုထိ ဖင်မခံဖြစ်ဘူး   ” 

“ အင်းးး ဟုတ်လား ယောကျင်္ားက ဖင် မချ ဘူးလားးး ” 

“ ဟင်အင်းးး မချဘူး  ” 

“ အင်းးး မိုးကို မောင်နဲ့ မိုးယောကျင်္ား အပြင် အခြားသူ နဲ့ လိုးကြသေးလား  ” 

“ အာာာ မောင်ကလည်း မိုးက မောင်နဲ့ပဲနေဖြစ်ခဲ့တာလေ အခြားလူ နဲ့ မနေပါဘူး ယောကျင်္ားရပီးး ယောကျင်္ားနဲ့ပဲခံတာပေါ့လို့ ဟွန်းးးး  ” 

အဝင်အထွက် နဲနဲ ကြပ်နေသေးသည်မို့ ဖြေးဖြေးချင်း အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးရင်း နို့တွေကို ညှစ်ပေးနေမိသည် ။ 

“ အင်းးးး အာ့ကြောင့် မိုး ဖင်က ကြပ်နေတာကို းးး အားးးးး ” 

“ အင်းးးး အားးး ဖြေးဖြေးမောင် ကွဲ သွားမှာ စိုးတယ် အားးးရှီးးး  ” 

“ အင်းးးရှီးး အားးးး  ” 

“ အားးး မောင် ပြန်ထုတ်ပီး အဖုတ်ထဲ ပြန်သွင်းပီး ချောအောင်လုပ်လိုက်ဦး ကြပ်နေတယ် အားးးး ” 

မျိုးမင်းလည်း လီးတံကို ဖင်ပေါက်ထဲက ပြန်ချွတ်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲ လေးငါးချက်ဆောင့်ပေးလိုက်တယ် လီးတံမှာ စောက်ရည်များ နဲ့ ချွဲကျိကျိ ဖြစ်လာတော့မှာ ဖင်ဝမှာ တေ့ပီး ပြန်ထိုးထည့်လိုက်တော့ စောစောက ထက်စာလျှင် ပို ချောမွတ်လာတယ် ။

“ အားးးး မောင် ကောင်းလာပီ အင်းးးးးအားးးးး ” 

“ အားးးး မိုး ဖင်ကို လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ အားးးးးး ဖြေးဖြေး ဆောင့်တော့မယ်နော်  ” 

“ အင်းးး မောင် အားးး လိုးးးအမလေးးးးးး  ” 

ဖင် ခေါင်းထဲမှာ လီးတံ က တော်တော်လေး ချောချောမွေ့မွေ့ ဖြစ်လာသည်။

“ အင့် အင့် အင့် အင့်  ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အားးးးး ရှီးးးး အားးးးး  ” 

“ ဘု ဘုဘု …ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ”  

“ အားးးး အမလေးးးးးးး မောင် အားးး ကောင်းလာပီ ဆောင့် အားးးးး ” 

“ အင့် အင့် အင့် ရော့ အားးး ကောင်းလားမိုး ကြိုက်ရဲ့လားးး ” 

“ အင်းးး အရမ်းကြိုက်တယ်ကွာ အားးးး  ” 

မိုးသန္တာ ရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဘက်ကို ဆွဲကိုင်ပီး နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေသည်။

“ အားးးးးးကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်ကွာ အားးးးး  ” 

“ အားးးး မောင် … မိုး ဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့ဘူးအားးးးး ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်ကွာ မရပ်နိုင်တော့ဘူး ” 

ဟုတ်ပါသည် ။ မိုးသန္တာ ဒူးတွေ တဆက်ဆက် တုန်လာပီး ရပ်နိုင်စွမ်း သိပ်မရှိတော့ ။ ဒူးတွေ ညွှတ်ချင်လာသည်။ 

“ အင်းးးး လာ မိုးးးးး   ” 

ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲခေါ်လာပီး မျိုးမင်း ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ မျိုးမင်းဘေးမှာ ဒူးလေး တုတ်ကာ ထိုင်လိုက်ပီး လီးတံကြီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးလိုက်သည်။ 

“ မောင့်လီးကြီး က အရင်ထက် တော်တော် ကြီးလာတယ်နော် တုတ်လည်း တုတ်လာတယ်  ”  

“ မိုးရဲ့ အလှတွေကို မြင်လိုက်ရတော့ လီးက ပိုတောင်လာပီး ပိုထွားလာတာလေ   ” 

သူမ ဖင်ပေါက်ထဲမှ ထွက်လာပီး အရည်တွေ စိုရွှဲနေသော လီးတံ ကြီးကိုကြည့်ကာ စိတ်တွေ ပိုထလာရင်း လီးတံကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ကောင်းလိုက်တာ မိုးးးး ရယ်   ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ” 

“ အားးး ရှိးးး  ” 

“ မိုးးး တက်ဆောင့်ပေးကွာ   ” 

“ အင်းးးး ” 

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ချွတ်လိုက်ကာ မျိုးမင်းပေါ် ကျောပေးပီး ခွလိုက်သည် ။ မိုးသန္တာ သူ့လက်ကို သူ တံတွေး စွတ်လိုက်ပီး ဖင်ဝမှာ သုတ်လိမ်းကာ လီး တံကို ကိုင်ပီး တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်သည် 

“ ဘွတ် …..  ” 

“ အားးး ရှီးးးး အားးးးး  ” 

“ အင့်အင့်အင့်အင့်  ” 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်   ” 

ကျောပေးကာ ထိုင်ဆောင့်ပေးနေသည်မို့ မိုးသန္တာရဲ့ ဖင်အိုးကြီးရော လီး အဝင်အထွက်ကော သေချာစွာ မြင်နေရလေသည် ။

“ အားးးး အီးးး အားးး  ” 

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်  ” 

“ အင့် အင့် အင့်  ” 

“ ဖြန်း ဖြန်း းးးးး  ” 

“ အားးးး ဆောင့်ကွာ အားးးးး  ” 

“ အင့် အင့် အင့် အင့်   ” 

“ အားးး တောင့်လိုက်တဲ့အိုးကွာ မိုး နဲ့သာ လက်ထပ်ဖြစ်ရင် မိုးကို ဖင်ရော အဖုတ်ရော နေ့တိုင်းလိုနေမိမှာပဲ အားးး ” 

“ အင်းးးးး အင့် အင့် အားးးး ကောင်းတယ်မောင်ရယ် အားးးး  ” 

“ အင်းးးး ဆောင့်ကွာ အားးးး ” 

“ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြောင်းဦးမယ်မောင် အားးး မိုး ပီးချင်လာတယ် အားးးးး  ” 

လီးတံကို လက်နဲ့ လှမ်းဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း အဖုတ်ထဲ သို့ ပြောင်းထည့်လိုက်ကာ စကောဝိုက်ပုံစံ ဖြင့် လှည့်ကာ ညှောင့်နေမိသည် ။ 

“ အင့် အင့်အင့်   ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်   ” 

“ အင်းးးး အားးး ရှိးးးးး ” 

“ အားးးးမောင်ရေ အားးးး အမလေးးးးး  ” 

“ အားးး ဆောင့် မိုးးး မောင်လည်းပီးတော့မယ် အားးးးးး  ” 

“ အင့် ကွာ အင့် အင့်အင့်  ” 

မျိုးမင်း ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ကာ မိုးသန္တာကို တွန်းလိုက်ပီး လေးဘက်ကုန်း အနေ အထား ဖြစ်အောင်လုပ်လိုက်သည် ။ လီးတံကတော့ ကျွတ်မသွား 

“အင့် အင့် အင့် အင့်  ” 

နောက်ကနေ ခါးကို ကိုင်ပီး အားကုန်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

“ အင့်အင့် ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဖွတ်  ” 

“ အားးးးးမောင် အားးး ထိတယ် အားးးအမလေးးးး ” 

“ အင့် အင့် အင့် ရော့ကွာ အင့်  ” 

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်   ” 

“ ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ်   ” 

“ အားးးး ထွက်တော့မယ် မိုးးးးအားးးး အင့်အင့် အီးးးးး ” 

ဆောင့်ချက်တွေက ပိုပို မြန်လာပီးနောက် မျိုးမင်း ဆက်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ မိုးသန္တာ ဆောက်ဖုတ်ထဲသို လရေတွေ တဖျောဖျော ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည် ။

“ အ အ အ အ အ အားးးးထွက်ကုန်ပီ မိုးးးအားးးး ” 

“ အားးး မိုးလည်း ပီးပီ အားးးး ကောင်းတယ် အားးးးး ” 

နှစ်ယောက်သား ဘေးသို့ ခွေခွေလေး လဲကျသွားတော့သည် ။ အဖုတ်ထဲမှ လီးတံကလည်း ကျွတ်ထွက်သွားကာ အဖုတ်ထဲမှ လရေတွေ စီးကျလာလေသည် ဘယ်လောက်ကြာကြာ အိပ်ပျော်သွားသည်မသိ မိုးသန္တာ ရေချိုးခန်းမှ ပြန်ထွက်လာတော့မှ မျိုးမင်းလည်း နိုးလာသည် ။ 

“ မိုးးး ရေချိုးလိုက်တာလား  ” 

“ ဟုတ်တယ် ညစ်ပတ်နေလို့   ” 

တဘက်အဖြူရောင်ကြီး ပတ်ထား သည့် မိုးမှာ တမျိုးလှနေသည် ။

ရေစွတ်ထားသည့် တဘက် အသေးတစ်ထည် ဖြင့် မျိုးမင်း လီးတံကို ယုယုယယ သုတ်ပေးနေသည် ။ ဟိုး အရင်တုန်းကတည်းက လိင်ဆက်ဆံပီးတိုင်း မိုးသန္တာက မျိုးမင်း လီး ကို သေချာ သန့်ရှင်းပေးနေကျမို့ မျိုးမင်း အရင်ကအချိန်လေးတွေ ကို တွေးမိရင်း ပြုံးမိလိုက်သည် ။

“ မိုးက အရင်တုန်းကလိုပဲနော် မောင့်ကို သန့်ရှင်းပေးတတ်တာလေး သဘောကျတယ်  ” 

ပါးလေးကို သာသာဖွဖွ နမ်းလိုက်သည်



........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment