Wednesday, September 17, 2014

ငယ်ချစ်ဦးမို့ မမေ့နိုင်ပါ (စ/ဆုံး)

ငယ်ချစ်ဦးမို့ မမေ့နိုင်ပါ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

တက္ကစီ တစ်စီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည် ။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင်ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထားသော အမျိုးသား တစ်ဦး ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည် ။ ကားဘက်မှန်ထဲ ကို ခနခန လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမိသည် ။ မကြာပါ …. အဖြူအစိမ်းဝတ်စုံလေးနဲ့ ခြင်းတောင်းလေးဆွဲလာသော ဆရာမ တစ်ယောက် ဖြတ်လျောက်လာသည် ။ ဆရာမ က ကားတံခါးနားအရောက် ခြေအစုံ ရပ်တန့်သွားကာ ဘေးဘီသို့ တစ်ချက် ဝေ့ဝိုက်ကြည့်ပီး ကားတံခါးလေး ဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်သည် ။

“ မောင် ….စောင့်နေတာ ကြာပီလား  ”

“ မကြာသေးပါဘူး အခုလေးတင်ပဲ ရောက်တာ ကျောင်းကို ခွင့်တိုင်လာခဲ့တယ်မလား  ”

“ ဟုတ် တိုင်ခဲ့တယ် တခြားလူတွေ တစ်ခုခု ထင်မှာစိုးလို့ ကျောင်းဝတ်စုံနဲ့ပဲ ထွက်လာတာ  ”

“ ကားဆရာ … — လိပ်စာ ကိုမောင်းပေးပါ  ”

ကားလေး ဘီးစလိမ့်သွားသည် ။ ကားဆရာကတော့ ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်နှင့် မောင်းနှင်နေလေသည် ။ ခြံဝင်းလေးနှင့် နှစ်ထပ်တိုက်အိမ်လေး ရှေ့မှာ ကားရပ်သွားသည် ။ 

“ ကျွန်နော် ဖုန်းဆက်လိုက်ပါ့မယ် ဖုန်းဆက်တဲ့ အချိန် လာခေါ်ပေးပါ ”

လက်ထဲမှာ တစ်သောင်းတန် သုံးရွတ် ထုတ်ပေးလိုက်သည် ။

“ အပြန်လာခေါ်ခပါ ယူသွားလိုက်ပါ ဆက်ဆက် လာခေါ်ပေးပါ  ”

“ စိတ်ချပါဆရာ ဖုန်းသာဆက်လိုက်  ”

အိမ်လေးထဲသို့ နှစ်ယောက်သား ဝင်လာလိုက်သည် ။ အိမ်တခါးကို သေချာစွာ ပြန်ပိတ်လိုက်ပီး နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက်ဖက်ကာ တက်လာခဲ့ကြလေသည် ။

အခန်းထဲ အရောက် အခန်းတံခါးကို သေချာစွာ ပိတ်လိုက်လေသည် ။ အိမ်ကြီးက တိတ်ဆိတ်နေသော်လည်း အခန်းတွေရဲ့ လုံခြုံလှသည် ။ အခန်းထဲမှာ သီချင်းသံ ကျယ်ကျယ် ဖွင့်ထားလျှင်တောင် အပြင်က ကြားနိုင်မည်မထင် ။ အခန်း ထဲ စားပွဲပေါ်သို့ ဆွဲခြင်းတောင်းလေး တင်လိုက်ပီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားကြလေသည် ။ ထို နှစ်ဦးသည်က အခြားသူများ မဟုတ်ပါလေ မီမီသိမ့် အမျိုးသား မျိုးမင်းနှင့် ဝင်းနိုင် မိန်းမ မိုးသန္တာတို့ပင်ဖြစ်လေသည် ။ 

“ လွမ်းလိုက်တာ မောင်ရယ်  ”

“ မောင်လည်း အတူတူ ပါပဲ မိုးရယ်  ”

ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ခု ခွာလိုက်ကာ တစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက်ဖက်ထားရင်း ရီဝေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေ နဲ့ ကြည့်မိကြသည် ။ ကျောင်းဝတ်စုံ ခါးတို အကျီအဖြူရောင်လေးနဲ့ ထမီ အစိမ်းရောင်လေးအား ခပ်ကြပ်ကြပ်စည်းနှောင်ထားပီး ဆံထုံးလေး ထုံးထားသော မိုး ကို မျိုးမင်းကြည့်မ၀ ဖြစ်နေလေသည် ။ မိုးသန္တာ မေးစေ့လေးအား လှမ်းဆွဲလိုက်ကာ နုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်လိုက်သည် ။

ကျောင်းစိမ်း ထမီပေါ်မှ တင်ပါးလေးတွေ ကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရင်း အနမ်းမိုးတွေ ဆက်တိုက် ရွာနေမိသည် ။ တင်ပါးအောက်ခြေနားတွင် အတွင်းခံမျော့ကြိုးရာလေးက အထင်းသား ဖြစ်နေသည် ။ နုတ်ခမ်းချင်း ပြန်ခွာလိုက်ပီး မျိုးမင်း ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ မှီလိုက်သည် ။ မျိုးမင်း က မိုးသန္တာရဲ့ တင်ပါးလေးတွေ ဆက်ပွတ်ပေးနေလိုက်သည် ။ လွန်ခဲ့သည့် သုံးနှစ်ကျော်လောက်က ရခဲ့ဖူးသော ကိုယ်သင်းရနံ့လေးတွေ ကို ပြန်လည် ရှူရှိုက်မိကြသည် ။ တင်းရင်းလွန်းတဲ့ ရင်သားတွေက မျိုးမင်း ရင်ဘတ် နှင့် ဖိကပ်ထားမိလေသည် ။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲကို လက်နဲ့ ဆွဲပွတ်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ မိုးသန္တာရဲ့ အသက်ရှူသံတွေ မြန်ဆန်လာရသည်။

“ အား….ရှီး မောင်  ”

“ မိုး  ”

“ ရှင်…. ”

“ အရင်တုန်းက လို ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေပီကွာ ” 

“ အတူတူပါပဲ မောင်ရယ် ”

“ မိုးက အရင်တုန်းကလို စကပ်တိုမလေး မဟုတ်တော့ပဲ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးနဲ့ ဆိုတော့ ပိုပီး ရင်ခုန်နေမိတယ်  ”

“ စကပ်တိုမလေး တုန်းကလိုပဲ အချစ်တွေ များများ ပေးပါမောင်  ”

“ ဆရာမလေး ကို စကပ်တိုမလေး ထက် အချစ်တွေ ပိုပေးချင်တာပါ  ”

“ အင်း အား….မောင် ရယ် ” 

“ မောင့်လီးကို ကိုင်ကြည့်ပါဦး မိုး ” 

“ အင်း အကြီးကြီးပဲနော် အောက်ခံဘောင်းဘီကြီး ပေါက်ထွက်သွားဦးမယ်  ”

မျိုးမင်း ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပီး အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ပေါ်မှာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည် ။

“ အရင်လို နမ်းမပေးချင်ဘူးလား  ”

“ အင်း မောင့် စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေရမယ်နော် ”

မိုးသန္တာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည် ။ မျိုးမင်း လီးနဲ့ သူ့မျက်နှာက တစ်တန်းတည်း အနေ အထား ဖြစ်သွားသည် ။ ဘောင်းဘီမျော့ကြိုးလေး ကို အသာအယာ ကိုင်ပီး ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အောက်က လီးက ငေါက်ကနဲ ထွက်လာသည် ။ မျိုးမင်းလည်း အပေါ် အကျႅီ ကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ မျိုးမင်း အဝတ်အစားမဲ့ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသည် ။ သူ့ရှေ့မှာတော့ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးနဲ့ မိုးက ဒူးထောက်ကာ မျိုးမင်းလီး ကို အသာကိုင်ပွတ်ပေးနေသည် ။ 

“ မောင့်လီးက အရင်ထက် ပိုကြီးလာသလိုပဲနော်  ”

 “ အင်း စုပ်ပေးတော့  ”

 “ အင်း “

 လီးတံထိပ်ဖျားလေး ကို လျာနဲက အသာ တို့ထိလိုက်ကာ နုတ်ခမ်းလေး ဟပီး ငုံပစ်လိုက်သည်။

“ အား ”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

လီးစုပ်နေရင်း မိုးသန္တာ အရင်တုန်းက အချိန် တွေကို ပါ သတိရလိုက်မိသည် ။ တက္ကသိုလ် တက်တဲ့ အချိန်မှာ မောင်နဲ့ ရည်းစားတွေ ဖြစ်ပီး ချစ်ရည်လူးခဲ့ကြတာ အကြိမ်ကြိမ် ။ ထို့နောက် မောင်က နိုင်ငံခြားထွက်သွားသည် ။ သူလည်း ဝင်းနိုင်နဲ့ မိဘတွေ ပေးစားလို့ သဘောတူလက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့ပီး ကျောင်းဆရာမ တစ်ယောက်အဖြစ် ဘ၀ ကို ရပ်တည်လာခဲ့ကာ မျိုးမင်းနဲ့ အဆက်အသွယ် ပြတ်ခဲ့လေသည် ။ အခု ပီးခဲ့တဲ့ သုံးပတ်ကျော်လောက်က မျိုးမင်းနဲ့ အမှတ်မထင် ပြန်ဆုံကြတော့ နှစ်ယောက်လုံး အိမ်ထောင်ကျနေသည့် အဖြစ် ဖြစ်နေသည် ။

သို့ပေမယ့်လည်း ငယ်စဉ်က အချစ်တွေ က တဖန်ပြန်မွေးဖွားလာသည်မို့ ဒီနေ့ အချိန် က သူတို့ နှစ်ဦးအတွက် ပထမဆုံး ပြန်လည်အချစ်နယ်ကျွံကြခြင်းဖြစ်လေသည် ။ မျိုးမင်းက တောင်းဆိုလာခဲ့သည်မို့ တော်တော်ကြာစဉ်းစားခဲ့မိသေးသည် ။ သို့သော်လည်း အရင်က အချစ်တွေက လွန်ဆန်မရတဲ့ အဖြစ်မျိုး ခံစားမှုတွေ ပြန်လိုချင်ခဲ့မိသဖြင့် လိုက်လျောရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ ကျောင်းကို ခွင့်တိုင် ၊ ဝင်းနိုင်ကိုတော့ ကျောင်းသွားမည်ဟု လိမ်ညာခဲ့ကာ စောစော ထွက်လာဖြစ်ခဲ့လေသည် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

“ အွတ် အွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

“ အား ကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် အရင်တုန်းကအတိုင်းပဲ မိုးက စုပ်တာ တော်လိုက်တာ “ 

နုတ်ခမ်း နှစ်ဘက်ကို ဖိကပ်ထားရင်း အတွင်းလျာကို ရစ်ပတ်ကစား က အားရပါးရ စုပ်နေမိသည် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

“အား…. မိုး..ကောင်းလိုက်တာ အား….း “

 လက်တစ်ဘက်ကလည်း ဥတွေကို ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေသေးသည် ။

“ အား..အား….“

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

လီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ပြန်ထုတ်လိုက်ကာ 

“ ကောင်းလားမောင် “ 

“ အင်း အရင်တုန်းကထက် ပိုကောင်းလာတယ် ယောင်္ကျားရပီး ပိုကျွမ်းလာတယ်ထင်တယ် “ 

“ ဟွန်းမောင်နော် “ 

လီးကို ပြန်ငုံကာ စုပ်လိုက်သည် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

“ အား….း မိုးရယ် ကောင်းလိုက်တာ “ 

 ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးဖြင့် လီးစုပ်ပေးနေသော မိုးသန္တာကို ငုံကြည့်ရင်း စိတ်တွေ ပိုထလာရပြန်သည် ။

“အား…. ကောင်းလိုက်တာ “ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

“အား..အား….မိုး“

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

“ အား မိုး မောင် လိုးချင်ပီကွာ စုပ်တာ ရပ်လိုက်ဦး “ 

လီးတံ ကို ချွတ်လိုက်ပီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ အပေါ်မှ ရင်ဖုံးအကျီအဖြူကြယ်သီးလေး ကို ဖြုတ်မည်အလုပ် 

“ မချွတ်နဲ့မိုး မိုးကို ကျောင်းစိမ်းလေး နဲ့ လိုးချင်သေးတယ် ပီးမှ မိုးအဖုတ်ကို အားရအောင် ပြန်ယက်ပေးမယ် အခု လိုးချင်နေပီ ကုတင်မှာ လက်ထောက်ပီး ကုန်းလိုက် “ 

“ အင်း ပါ မောင့်သဘောနော် “ 

ကုတင်စောင်းမှာ လက်လေးထောက်ပီး ကုန်းလိုက်တယ် ။ ကျောင်းစိမ်း ထမီ အောက်မှ ဖင်အိုးကြီးတွေ က ကားပီး အယ်ထွက်နေသည် ။

မျိုးမင်းလည်း မိုးသန္တာနောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်နေရာယူလိုက်ပီး တင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်သည် ထို့နောက် ထမီလေးကို အသာလှန်တင်လိုက်သည် ။ အောက်ခံပင်တီ အသားရောင်လေးမှာ တင်ပါးတွေကို တင်းကြပ်နေအောင် ထိန်းထားသည်။ 

“ အား…. မိုးတင်ပါးကြီးတွေက အရင်ထက် ပို ထွားလာတယ်ကွာ “

“ အ … မောင် အား….း“ 

မောင်က သူမ တင်ပါးကို အားမလို အားမရ အမြဲရိုက်တတ်သည်ကို ပြန်သတိရမိကာ အဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်များ စိမ့်ကနဲ စိမ့်ကနဲ ကျလာသည် ။

“ အား….ရှီးမောင် လိုးတော့ကွာ ခံချင်ပီ“ 

မိုးသန္တာ အတွင်းခံပင်တီလေးကို ဒူးနားလောက်ထိ ဆွဲချလိုက်သည် ။လီးကို အဖုတ်၀ မှာ အသာတေ့လိုက်ပီး ဖြေးဖြေးချင်းထိုသွင်းပေးလိုက်သည်

“ အား…. ဝင်လာပီမောင် အား….အမလေး“ 

“ အား….ရှီး အင့် အင့် အင့် “

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “

“ အား မောင် အား…. ကောင်းလိုက်တာ အမလေးလေး “

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ 

လည်ပင်းအထက်နားရှိ ဆံထုံးလေး ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ကာ လက်တစ်ဘက်က ခါးစပ်နားလေး ကို ကိုင်ထားရင် ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

“ အင့် အင့် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “

“ အား ကောင်းတယ်မောင် လိုး လိုး အားရှီးဟင့် ဟင်း“ 

“ အင့် အင့် အင့် ဒုတ် ဒုတ်ဒုတ် အင့် “ 

“ အား မောင့် အလိုးမခံရတာ ကြာပီကွာ အား…. “ 

ကျောင်းစိမ်းဝတ်စုံလေးဖြင့် ဖင်ကုန်းခံပေးနေသော မိုးသန္တာကို လိုးနေရသည်မှာ စိတ်ထဲ ပိုပီး ဖီလင် လာလှပေသည် ။

“ အင့် အင့် အင့် “

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် “ 

“ အား မိုးဖင်ကြီးက ပိုကြီးလာလို့ အရင်ထက် ပို အားရတယ်ကွာ အင့်အင့်အင့်“ 

“ အား မောင် အား ကောင်းတယ် လိုး အား ဆောင့်ပေး အား….“

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် “ 

“ အင့် အင့် အင့် “

“ အ အ အား “

“ အင့် အင့် အင့် ခံလို့ကောင်းလား မိုး “ 

“ အင်း ကောင်းတယ်မောင် အား အ ဆောင့် ပေး မိုး ခံနိုင်တယ် ဆောင့်ဆောင့် “

“ အင့်ကွာ အင့်ကွာ ရော့ အင့်အင့် ဖတ်ဖတ် ဖုတ် ဖတ် ဘွတ် “

“ ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဘွတ် ဘွတ် “ 

ကုတင်စောင်း ဖင်ကုန်းထားသည့် အနေအထားမို့ လိုးရသည်မှာ အားရှိလှသည် ။ငယ်ချစ်တွေ အခုမှ တဖန်ပြန်တွေ့ ပြန်လိုးရသည်မို့ စိတ်တွေ တအားထန်နေလေသည်။

“ အင့်ကွာ အင့် အင့် အင့် မိုးဖင်ကို ကြိုက်တယ်ကွာ အင့် အင့် အင့် “ 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် “ 

လီးတံမှာ အဖုတ်ထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လာလိုက် စည်းချက် ကျနေပေသည် ။

“ မိုး … ထလိုက် နံရံမှာ လက်ထောက် ဖင်ကော့ပေး“ 

“ အင်း“ 

မိုးသန္တာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပီး ထမီကို ပါ ချွတ်ချလိုက်ကာ အောက်ခံပင်တီလေးကိုလည်း အောက်ထိ ချွတ်ချလိုက်သည်။

“ မောင် အကုန်ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော် အကျီတွေ ကြေကုန်လိမ့်မယ် “

“ အင်း မိုသဘော “ 

အကျႅီ ရော ဘော်လီပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။

“ ဟား.. မိုး နို့တွေကလည်း အယ်နေတာပဲကွာ “ 

 ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား လီးကို အမြှောင်းလိုက် ကပ်ပေးလိုက်ရင်း နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ကာ နို့အုံကြီးတွေကို အားရပါးရ နယ်ပစ်လိုက်သည် ။

 “ အား ရှီးမောင် အား….“

နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ် အနေအထား ဖြင့် မိုးသန္တာကလည်း ဖင်ကြီးကို နောက်ကို ပစ်ကာ ကော့ကော့ပေးနေမိသည် ။ ထို့နောက် အခန်းနံရံ ဆီသွားကာ နံရံမှာ လက်ထောက်လိုက်ရင်း ဖင်ကော့ပေးလိုက်သည်။ 

“ မိုး ပေါင် နဲနဲ ကားလိုက် “ 

 အင်း.. မျိုးမင်းက မိုးသန္တာ နောက်မှ ထိုင်ချလိုက်ကာ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲကြည့်လိုက်သည် ။

“ အား မိုး စောက်ဖုတ်ကြီးက အရမ်းလှတာပဲကွာ ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် “ 

ပြောလဲပြော လျာဖြင့် လှမ်းထိုးယက်ပစ်လိုက်သည်။

“ အား….ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ် မောင်ယက်ပေးတာ မခံရတာ ဘယ်လောက်တောင်ကြာသွားပီလဲ အား“ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

 ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား အနောက်မှ ဖြဲပီး ယက်နေသည်မို့ မျိုးမင်း နှာခေါင်းက မိုးသန္တာ ဖင်ကြားထဲ နစ်မြုပ်နေသည် 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် “ 

“ အား “ 

မျိုးမင်း လျာကို အဖုတ်မှ ဖင်ဝထိ အလျားလိုက် ဆွဲသပ်ပေးလိုက်သည် ။

“ပလက် ပလက် ပြတ် ပြတ် ပြတ် “ 

“ အား…. မောင်ရယ် အား….“ 

မိုးသန္တာက အသား သိပ်မဖြူသည်မိုး အဖုတ်က လည်း နဲနဲ တော့ အညိုဘက်သန်းသည် ။ ဖင်၀ ကလည်း ညိုတိုတို လေး ။ စအို ခရေသားတလျောက်ကို လျာနဲ့ ရစ်သိုင်း ပတ်ကာ ယက်ပေးလိုက်တော့ ဖင်ကြီး ကော့ကော့တတ်သွားသည် ။

“ အား…. မောင် …..အမလေး အား….“

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

“ အား ရှီးကောင်းတယ် မောင် အား…. “ 

“ အ မောင် အား…း“

သူ့ယောင်္ကျားက အခုလို ဖင်ကို မရိုက်ပေးခဲ့ဖူးဘူး ။ မျိုးမင်း တစ်ယောက်သာ လိုးရင် ဖင်ရိုက်တတ်လေသည် ။မိုးသန္တာဖင်ကြီးမှာ မျိုးမင်း လက်ဝါး ရိုက်ချက်ကြောင့် တုန်ခါသွားသည် ။ 

“ ဖြောင်းဖြန်းဖတ် ဖတ် “

“ အား…. အ အီး.. အား….“ 

မျိုးမင်း လက်ခလယ်ကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ တံတွေး စွပ်လိုက်ပီး မိုးသန္တာ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ထိုးထည့်ပစ်လိုက်သည်။

“ အား… “ 

“ အမလေး အား…. မောင်ရေ အား….“ 

လက်ခလယ်ကို ဖင်ခေါင်းထဲမှာ ကွေးလိုက်ဆန့်လိုက် လုပ်ရင်း မွှေထိုးပေးကာ အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်သည်။

“ အား….“

 မိုးသန္တာ ဒူးတွေ ပါ တဆက်ဆက် တုန်လာလေသည် ။

“ အီးအား….း“ 

ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားကို တံတွေး ပစ်ခနဲ ထွေးလိုက်တော့ တံတွေးတွေက ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ ဖင်ပေါက်ဝထိ စီးကျလာက ပိုမိုစိုစွတ်လာပီး လက်ခလယ် အသွင်းအထုတ်မြန်ဆန်လာသည်။

“ အ အ အ အား….း“ 

“ အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် “ 

“ အား မောင် လိုးတော့ အားရှီး “

“ အင်း မိုး ဒီတခါ ဖင် ချ မယ်နော် မိုးဖင်ကို မချရတာ ကြာလှပီ “ 

“အင်း မောင့်သဘော မိုး တကိုယ်လုံး မောင့်သဘောပဲ ကြိုက်တာလုပ် အား….“

မိုးသန္တာ နောက်တည့်တည့် တွင်နေရာယူလိုက်ပီး ဒူးကို အသာကွေးလိုက်ကာ ဖင်ပေါက်၀ တွင် လီးဒစ်ကို တေ့လိုက်သည် ။ ဒစ်ခေါင်း ကို မြုပ်ရုံ လက်ဖြင့် ထိန်းကာ အသာ ထိုးထည့်လိုက်သည် ။ စိုစွတ်နေသည်မို့ ဒစ်ချောင်းက ပလွတ်ခနဲ့ တိုးဝင်သွားသည်။

“ အ …. “ 

“ ဖြေးဖြေးချင်း အကုန်ထည့်မယ်နော် “

“ အင်း အား…. ဖြေးဖြေး မောင် “ 

“ အင်း….အင့် “ 

စီးတွဲတွဲ တစ်ရစ်ချင်း ထိုးဝင်သွားတဲ့ အရသာ ကို နှစ်ယောက်လုံး ခံစားနေမိသည် ။

“ အား ရရဲ့လား မိုး တအားကြပ်တယ်နော် “

“ အင်း ရတယ်မောင် ထိုးထည့် အား….း“

“ အင်း တော်တော် ဝင်နေပီ အဆုံးထိ ရောက်တော့မယ် “ 

“ အင်းအ အ အ “ 

လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်ပါး နှစ်ခြမ်း ကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကြည့်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အား….အဆုံးထိ ရောက်သွားပီ “

“ အား မောင်ရယ် နာလည်းနာတယ် ကြပ်တယ်  ”

“ အင်း အထုတ်အသွင်းလုပ်မယ်နော် “

“ အင်း ဖြေးဖြေး မောင် အား မောင်လိုးပီးကတည်းက အခုထိ ဖင်မခံဖြစ်ဘူး  ”

“အင်း ဟုတ်လား ယောင်္ကျားက ဖင် မချ ဘူးလား“ 

“ ဟင်အင်း မချဘူး “

“ အင်း မိုးကို မောင်နဲ့ မိုးယောင်္ကျား အပြင် အခြားသူ နဲ့ လိုးကြသေးလား “

“ အာ မောင်ကလည်း မိုးက မောင်နဲ့ပဲနေဖြစ်ခဲ့တာလေ အခြားလူ နဲ့ မနေပါဘူး ယောင်္ကျားရပီး ယောင်္ကျားနဲ့ပဲခံတာပေါ့လို့ ဟွန်း“ 

အဝင်အထွက် နဲနဲ ကြပ်နေသေးသည်မို့ ဖြေးဖြေးချင်း အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးရင်း နို့တွေကို ညှစ်ပေးနေမိသည် ။

“ အင်း အာ့ကြောင့် မိုး ဖင်က ကြပ်နေတာကိုး အား….“

“ အင်း အား ဖြေးဖြေးမောင် ကွဲ သွားမှာ စိုးတယ် အားရှီး“အား….“

“ အား မောင် ပြန်ထုတ်ပီး အဖုတ်ထဲ ပြန်သွင်းပီး ချောအောင်လုပ်လိုက်ဦး ကြပ်နေတယ် အား….“ 

မျိုးမင်းလည်း လီးတံကို ဖင်ပေါက်ထဲက ပြန်ချွတ်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲ လေးငါးချက်ဆောင့်ပေးလိုက်တယ် လီးတံမှာ စောက်ရည်များ နဲ့ ချွဲကျိကျိ ဖြစ်လာတော့မှာ ဖင်ဝမှာ တေ့ပီး ပြန်ထိုးထည့်လိုက်တော့ စောစောက ထက်စာလျှင် ပို ချောမွတ်လာတယ်။

“ အား…. မောင် ကောင်းလာပီ အင်းအား….“ 

“ အား…. မိုး ဖင်ကို လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ အား….း ဖြေးဖြေး ဆောင့်တော့မယ်နော် “

 “ အင်း မောင် အား….း လိုးအမလေး“ 

ဖင် ခေါင်းထဲမှာ လီးတံ က တော်တော်လေး ချောချောမွေ့မွေ့ ဖြစ်လာသည်။

“ အင့် အင့် အင့် အင့် “ 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ 

“ အား….း အား….း“

“ ဘု ဘုဘု …ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ 

“အား…. အမလေး မောင် အား ကောင်းလာပီ ဆောင့် အား….း“

“ အင့် အင့် အင့် ရော့ အား ကောင်းလားမိုး ကြိုက်ရဲ့လား“

“ အင်း အရမ်းကြိုက်တယ်ကွာ အား…. “ 

မိုးသန္တာ ရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဘက်ကို ဆွဲကိုင်ပီး နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေသည်။

“ အား….းကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်ကွာ အား….း“ 

“ အား…. မောင် … မိုး ဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့ဘူးအား….း ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်ကွာ မရပ်နိုင်တော့ဘူး“

ဟုတ်ပါသည် ။မိုးသန္တာ ဒူးတွေ တဆက်ဆက် တုန်လာပီး ရပ်နိုင်စွမ်း သိပ်မရှိတော့ ဒူးတွေ ညွှတ်ချင်လာသည်။ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲခေါ်လာပီး မျိုးမင်း ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ မျိုးမင်းဘေးမှာ ဒူးလေး တုတ်ကာ ထိုင်လိုက်ပီး လီးတံကြီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးလိုက်သည် ။

“ မောင့်လီးကြီး က အရင်ထက် တော်တော် ကြီးလာတယ်နော် တုတ်လည်း တုတ်လာတယ် “

“ မိုးရဲ့ အလှတွေကို မြင်လိုက်ရတော့ လီးက ပိုတောင်လာပီး ပိုထွားလာတာလေ “

သူမ ဖင်ပေါက်ထဲမှ ထွက်လာပီး အရည်တွေ စိုရွှဲနေသော လီးတံ ကြီးကိုကြည့်ကာ စိတ်တွေ ပိုထလာရင်း လီးတံကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။

 “ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

 “ အား ကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် “ 

 “ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

 “ အား“ 

 “ မိုး တက်ဆောင့်ပေးကွာ “ 

 “ အင်း“ 

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ချွတ်လိုက်ကာ မျိုးမင်းပေါ် ကျောပေးပီး ခွလိုက်သည် ။ မိုးသန္တာ သူ့လက်ကို သူ တံတွေး စွတ်လိုက်ပီး ဖင်ဝမှာ သုတ်လိမ်းကာ လီး တံကို ကိုင်ပီး တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်သည် ။

“ ဘွတ် …..“

“ အား…အား….း“ 

“ အင့်အင့်အင့်အင့် “ 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ 

ကျောပေးကာ ထိုင်ဆောင့်ပေးနေသည်မို့ မိုးသန္တာရဲ့ ဖင်အိုးကြီးရော လီး အဝင်အထွက်ကော သေချာစွာ မြင်နေရလေသည် ။ 

“ အား….အီး အား….“ 

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ 

“ အင့် အင့် အင့် “ 

“ ဖြန်း ဖြန်း“

“ အား….း ဆောင့်ကွာ အား….း“ 

“ အင့် အင့် အင့် အင့် “

“ အား တောင့်လိုက်တဲ့အိုးကွာ …. မိုး နဲ့သာ လက်ထပ်ဖြစ်ရင် မိုးကို ဖင်ရော အဖုတ်ရော နေ့တိုင်းလိုနေမိမှာပဲ အား“

“ အင်း အင့် အင့် အား…. ကောင်းတယ်မောင်ရယ် အား….“

“ အင်း ဆောင့်ကွာ အား….“

“ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြောင်းဦးမယ်မောင် အား မိုး ပီးချင်လာတယ် အား….း“ 

လီးတံကို လက်နဲ့ လှမ်းဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း အဖုတ်ထဲ သို့ ပြောင်းထည့်လိုက်ကာ စကောဝိုက်ပုံစံ ဖြင့် လှည့်ကာ ညှောင့်နေမိသည် ။

“ အင့် အင့်အင့်… “ 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “

“ အား…“ 

“ အား….မောင်ရေ အား….း အမလေး“

“ အား ဆောင့် မိုး မောင်လည်းပီးတော့မယ် အား….း“ 

“ အင့် ကွာ အင့် အင့်အင့် “ 

မျိုးမင်း ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ကာ မိုးသန္တာကို တွန်းလိုက်ပီး လေးဘက်ကုန်း အနေ အထား ဖြစ်အောင်လုပ်လိုက်သည် ။ လီးတံကတော့ ကျွတ်မသွား 

“ အင့် အင့် အင့် အင့် “ 

နောက်ကနေ ခါးကို ကိုင်ပီး အားကုန်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

“ အင့်အင့် ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဖွတ် “ 

“ အား….းမောင် အား ထိတယ် အား အမလေး“ 

“ အင့် အင့် အင့် ရော့ကွာ အင့် “ 

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် “

“ ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် “

“ အား…. ထွက်တော့မယ် မိုး..အား…. အင့်အင့် အီး“ 

ဆောင့်ချက်တွေက ပိုပို မြန်လာပီးနောက် မျိုးမင်း ဆက်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ မိုးသန္တာ ဆောက်ဖုတ်ထဲသို လရေတွေ တဖျောဖျော ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည် ။

“ အ အ အ အ အ အား…ထွက်ကုန်ပီ မိုးအား….“ 

“ အား မိုးလည်း ပီးပီ အား…. ကောင်းတယ် အား….“ 

နှစ်ယောက်သား ဘေးသို့ ခွေခွေလေး လဲကျသွားတော့သည် ။အဖုတ်ထဲမှ လီးတံကလည်း ကျွတ်ထွက်သွားကာ အဖုတ်ထဲမှ လရေတွေ စီးကျလာလေသည်..ဘယ်လောက်ကြာကြာ အိပ်ပျော်သွားသည်မသိ မိုးသန္တာ ရေချိုးခန်းမှ ပြန်ထွက်လာတော့မှ မျိုးမင်းလည်း နိုးလာသည် ။ 

“ မိုး ရေချိုးလိုက်တာလား “ 

“ ဟုတ်တယ် ညစ်ပတ်နေလို့ “ 

တဘက်အဖြူရောင်ကြီး ပတ်ထား သည့် မိုးမှာ တမျိုးလှနေသည် ။ ရေစွတ်ထားသည့် တဘက် အသေးတစ်ထည် ဖြင့် မျိုးမင်း လီးတံကို ယုယုယယ သုတ်ပေးနေသည် ။ ဟိုး အရင်တုန်းကတည်းက လိင်ဆက်ဆံပီးတိုင်း မိုးသန္တာက မျိုးမင်း လီး ကို သေချာ သန့်ရှင်းပေးနေကျမို့ မျိုးမင်း အရင်ကအချိန်လေးတွေ ကို တွေးမိရင်း ပြုံးမိလိုက်သည် 

“ မိုးက အရင်တုန်းကလိုပဲနော် မောင့်ကို သန့်ရှင်းပေးတတ်တာလေး သဘောကျတယ် “ 

ပြောရင်း ပါးလေးကို သာသာဖွဖွ နမ်းလိုက်လေသည်။


ပြီးပါပြီ။




Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment