သုခ စံအိမ် အပိုင်း ( ၃ )
ဒေါက်တာမောင်မောင်တုတ် ရေးသည်။
အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
အခန်း ( ၁၆ )
မာလာနွယ်ရဲ့ပြောစကားအဆုံးမှာတော့ ဦးမြဒင်တို့ သမီးယောက်ခမ နှစ်ယောက်က ကုတင်ကြီးပေါ်ကို ပြိုင်တူလိုပဲ တက်လိုက်ကြပီးတော့ လှဲအိပ်နေတဲ့ မာလာနွယ်ရဲ့ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီကို နေရာဝင်ယူလိုက်ပီး မာလာနွယ်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို တစ်ယောက်တစ်ဖက်စီ စို့နေလိုက်ကြပါတယ်။
မာလာနွယ်ဟာ သူမရဲ့နို့တွေကို တဖက်စီ စို့နေကြတဲ့ အဖေနဲ့ယောက်ျားရဲ့ ပါးစပ်တွေနဲ့ သူမရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ထိကပ်ပေးပီး ရင်ဖက်လေးကို ကော့ပေးနေပါတယ်။နို့ကြီးတစ်ဖက်ကို စို့နေရာကနေ ဦးကျော်ကျော်ရဲ့ လက်က မာလာနွယ်ရဲ့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ပွက်ပေးနေသလို ဦးမြဒင်ကလဲ မာလာနွယ်ရဲ့ ဖင်သားအိအိကြီးကို ဆုက်နယ်နေပါတယ်။ယောက်ျားနှစ်ယောက်ရဲ့ အထိတွေ့နဲ့ အကိုင်တွယ်တွေကို ခံနေရတဲ့ မာလာနွယ်ဟာ ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာပီး သူမရဲ့လက်လေးတွေနဲ့ အဖေဖြစ်သူရဲ့ လိင်တန်ကြီးကိုရော ယောက်ျားဖြစ်သူရဲ့ လိင်တန်ကြီးကိုပါ ဆုက်ကိုင်ပီး ထက်အောက်လှုပ်ရှားပေးနေပါတယ်။
ခဏအကြာမှာတော့ ဦးကျော်ကျော်က နိုစို့နေရာကနေ ထလိုက်ပီး မာလာနွယ်ရဲ့ ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲလိုက်ရင်း ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကြားက စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲကို သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို တေ့ပီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။
ကာမစိတ်တွေတက်ကြွနေတဲ့ မာလာနွယ်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက စောက်ရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတာကြောင့် ဦးကျော်ကျော်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးက တအိအိနဲ့ အဆုံးထိဝင်သွားပါတယ်။
အဆုံးထိ ဝင်သွားတဲ့ လိင်တန်ကြီးကို ပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက်ရင်း ဦးကျော်ကျော်ဟာ မာလာနွယ်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရပဲ ဆောင့်လိုးနေလိုက်ပါတော့တယ်။
" အင်း...ဟုတ်တယ်ကို လိုးလိုး ကို့စိတ်ကြိုက်သာလိုး"
" သမီး ဖေဖေ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးဦးလေ"
" ဟုတ်ဖေဖေ လာ ဖေဖေ့လီးကြီးကို သမီးစုပ်ပေးမယ် ကိုက သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးနေတဲ့အချိန်မှာ ဖေဖေက သမီးပါးစပ်လေးကို လိုးနေပေါ့"
" အင်း လိုးမယ်သမီး သမီးပါးစပ်လေးက ထူထူတွဲတွဲလေးနဲ့ လိုးခြင်စရာလေး "
ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပီး ပေါင်တွေဖြဲကားထားတဲ့ မာလာနွယ်ကို ဦးကျော်ကျော်က အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေသလို ဦးမြဒင်ကလဲ မာလာနွယ်ရဲ့ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ လှပပီး ဆွဲဆောင်မှုအရမ်းကောင်းတဲ့ ပါးစပ်လေးထဲကို လိင်တန်ကြီးကို ထိုးသွင်းပီး လိုးနေလိုက်ပါတယ်။
မာလာနွယ်ကလဲ သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဝလုံးလေးလို ဝိုင်းထားပီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီးကို လျှာလေးနဲ့ ရစ်ပက်ပီး ယက်ပေးလိုက်ရင်း ပူနွေးမာကြောနေတဲ့ လိင်တန်ကြီးကို အားပါးတရပဲ စုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။
" ကောင်းလိုက်တာသမီးရယ် စုပ်စုပ် ဒစ်ကြီးကိုလဲ သမီးလျှာလေးနဲ့ ယက်ပေး အင်း ကောင်းလိုက်တဲ့ပါးစပ်လေးကွာ တော်ပီသမီး ဖေဖေမနေနိုင်တော့ဘူး သမီးကို လိုးခြင်လာပီ"
" ကိုရေ ဖေဖေက လိုးခြင်လာပီတဲ့ ဘယ်လိုလိုးကြမလဲ"
" လိုးမှာကတော့ ဖင်ကိုတစ်ယောက် စောက်ဖုတ်ကို တစ်ယောက် လိုးကြတာပေါ့ မိန်းမခံနိုင်ပါ့မလား "
" ဟုတ်ကို ကြိုးစားပီး ခံကြည့်မယ် မာလာမခံနိုင်တော့တဲ့ အချိန်ကြရင် နားလိုက်မယ်လေ "
" အဲလိုပဲ လုပ်ကြတာပေါ့ကွာ အန်ကယ်ရော မာလာရဲ့ ဘယ်ဟာကိုလုပ်ခြင်လဲ"
" အန်ကယ်ကတော့ ဘာဖြစ်ဖြစ်ရပါတယ်ကွာ"
" ဟုတ် အဲဒါဆိုရင် အန်ကယ်က လူကြီးဆိုတော့ အမောမခံနဲ့တော့ အောက်ကနေ စောက်ဖုတ်ကိုပဲ လိုးပေါ့ ကျနော်က ဖင်ကိုလိုးမယ်"
" အဲဒါကောင်းတယ်ကို ကဲ ဖေဖေလာ ပက်လက်လှန်လိုက် သမီးအပေါ်ကနေ ဖေဖေ့လီးကြီးပေါ်ကို တက်ထိုင်မယ် အင်း..သမီးတက်တော့မယ်နော် ဟင်းးး ကြီးလိုက်တာဖေဖေရယ် သမီးစောက်ဖုတ်ထဲကို ပြည့်နေတာပဲ "
" မိန်းမ ရှေ့နဲနဲကုန်းလိုက် ဟုတ်တယ် အဲလိုနေ ကို မိန်းမဖင်ကို လိုးတော့မယ်နော် စိတ်ကိုရှော့ထား ဖင်ကိုလဲ တင်းမထားနဲ့"
" ဟုတ်ကို ဖြည်းဖြည်းနော် မာလာ တခါမှ ဖင်ကိုအလိုးမခံဖူးဘူး အခုဟာက ဖေဖေနဲ့ ကို့ ကို ချစ်လို့ ခံရမှာ"
………………………………………………
အခန်း ( ၁၇ )
ဦးကျော်ကျော်ဟာ အဖေဖြစ်သူရဲ့ လိင်တန်ကြီးပေါ်ကို တက်ထိုင်ပီး ကုန်းပေးနေတဲ့ မာလာနွယ်ရဲ့ ကြီးမားတဲ့ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ဖြဲပီး ကြည့်လိုက်တော့ အစောက ပက်လက်လှန်ပီး အလိုးခံစဉ်က ထွက်ထားတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေက ဖင်ကြားမှာ စီးကြပီးစိုနေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ပေပွနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို လက်ညှိုးနဲ့ သုက်ယူလိုက်ပီး ဖင်ဝလေးထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်ကာ ဝင်သလောက်ထိုးသွင်းလိုက် ပြန်ဆွဲထုက်လိုက် လုပ်နေရင်း လက်ညှိုးကို အဆုံးထိ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။
လေးငါးခါလောက် အသွင်းထုက်လုပ်ပေးပီးတော့ လက်ညှုိုးကို ဆွဲထုက်လိုက်ပီး သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို ဖင်ဝလေးမှာတေ့ပီး ထိုးသွင်းလိုက်တော့ လိင်တန်ကြီးမှာ ပေပွနေတဲ့ မာလာနွယ်ရဲ့ စောက်ရည်တွေကြောင့် ထိပ်ဖူးကြီးက ဝင်သွားပါတယ်၊
" အား..နာတယ်ကို မာလာခံနိုင်ပါ့မလားမသိဘူး အခု ဘယ်လောက်ထိဝင်သွားပီလဲ"
" တစ်ဝက်လောက်ဝင်နေပီမိန်းမရ အောင့်ခံပေး ခဏနေရင် ကောင်းလာတော့မှာ ဝင်သလောက်ပဲ ကို လိုးပေးမယ်"
" ဟုတ်ကို ဝင်သလောက်ပဲ လိုးပေး ထားဦး အား နာလိုက်တာကိုရယ်"
" သမီး ခံနိုင်ရဲ့လား ဖေဖေလိုးရတော့မလား"
" ဟုတ်ဖေဖေ ရတယ် လိုးသာလိုး သမီးရအောင်ခံမယ် ကိုလဲ မာလာ့ဖင်ကို လိုးပေးတော့"
ဦးကျော်ကျော်က မာလာနွယ်ကို နောက်ကနေ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ဖြဲပီး ဖင်ပေါက်လေးကို လိုးနေသလို ဦးမြဒင်ကလဲ မျက်နာရှေ့မှာ ဝဲနေတဲ့ နိုကြီးတွေကိုကိုင်ဆွဲနေရင်း အောက်ကနေ ကော့ပင့်ပီး လိုးနေလိုက်ပါတယ်။
တစ်ယောက်က လိုးသွင်းလိုက်ရင် ကျန်တစ်ယောက်က ဆွဲထုက်လိုက်ကြပီး သမီးယောက်ခမနှစ်ယောက် တက်ညီလက်ညီ လိုးနေလိုက်ကြတော့ မာလာနွယ်ရဲ့အော်ညီးသံလေးတွေက အခန်းထဲမှာ ကျယ်လောင်စွာပဲ ထွက်ပေါ်နေပါတယ်။
နောက်ကနေ ဖင်ပေါက်လေးကို လိုးနေတဲ့ ဦးကျော်ကျော်က သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို ဝင်သလောက်လိုးနေရာကနေ အဆုံးထိဝင်အောင် ဆောင့်လိုးလိုက်တော့ မာလာနွယ်နဲ့ အော်သံစူးစူးလေး ထွက်ပေါ်လာပီး ပိုမိုပြီး ကျယ်လာပါတယ်။မကြာခင်မှာပဲ နာကျင်လို့အော်တဲ့အသံလေးကနေ ညီးသံလေးဖြစ်လာပြီး မာလာနွယ်ရဲ့ ဖင်ကြီးကလဲ လှုပ်ရမ်းလာပါတော့တယ်။
" ကို ဆောင့်လိုးတော့ မာလာခံနိုင်လာပီ ဖေဖေလဲလိုးပေး သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးပေး အားးးကောင်းလိုက်တာရှင် လိုးကြပါ စိတ်ရှိသလောက်သာ ဆောင့်လိုးပေးကြပါတော့ "
ဦးမြဒင်နဲ့ဦးကျော်ကျော်တို့ရဲ့ အတွဲညီညီ လိုးဆောင့်မှုအောက်မှာ မာလာနွယ်ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက လှုပ်ခါနေရပါတယ်။အထူးသဖြင့်တော့ နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးတာကို ခံလိုက်ရတိုင်း မာလာနွယ်ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက ရှေ့တိုး§နောက်ငင်လေး လှုပ်ခါနေရပီး သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲက ဦးမြဒင်ရဲ့ လီးကြီးဆောင့်ပေးနေသလိုဖြစ်နေကာ စောက်ဖုတ်နဲ့ဖင်ကို ပြိုင်တူလိုးဆောင့်တာကိုခံနေရတာကြောင့် မာလာနွယ်ရဲ့ ကာမစိတ်တွေက အစွမ်းကုန်ထကြွလာပြီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ လီးကြီး ဆွဲနှုတ်လိုက်တိုင်း စောက်ရည်တွေက တသွင်သွင်စီးကြနေကြကာ ဦးမြဒင်ရဲ့ ဆီးဂုံတခုလုံးကို စိုရွှဲနေပါတော့တယ်။
စောက်ဖုတ်နဲ့ဖင် နှစ်နေရာဆီက ရတဲ့ခံစားမှုတွေက ကောင်းလွန်းပီး မာလာနွယ်ဟာ သူမကို ဆောင့်လိုးပေးကြဖို့ပဲ တောင်းဆိုပီး ရမက်တွေ ထန်နေပါတော့တယ်။
" အားးးဖေဖေ လိုးလိုး သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကိုလိုး အားးးကိုရေ ဆောင့်ပါ မာလာ့ဖင်ကို ဆောင့်လိုးပါ အားးးကောင်းလိုက်တာနော် မာလာအရမ်းကောင်းနေပီ အားးးဖေဖေရေ ..သမီးးပီးးတော့မယ် လိုးပါဖေဖေရဲ့ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးပါ အားးးကိုရေ မာလာမရတော့ဘူး ပီးးတော့မယ် အားးးပီးးပီးးတော့..မယ် အားးးဖေဖေရေ သမီးကိုကယ်ပါဦး ...သမီးသေတော့မယ်ထင်တယ် အားးးဖေဖေရဲ့ သမီးးပီးးးပီ...ဟင်း...ကောင်းလိုက်တာရှင် အမလေး..လေး..."
မာလာနွယ်ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးဟာ ထွန့်ထွန့်လူးနေပီး မွေ့ရာကြီးကိုလဲ လက်လေးနဲ့တဘုန်းဘုန်းရိုက်နေပါတယ်၊သူမရဲ့ ကြီးမားတဲ့ဖင်ကြီးက လှုပ်ခါနေပီး စောက်ရည်တွေကလဲ ထွက်ကြလာကာ အဖေဖြစ်သူရဲ့ ရင်ဘက်ကြီးပေါ်ကို မျက်နာလေးအပ်ပီး ကိုယ်လုံးလေး တဆက်ဆက်တုန်ခါရင်း ပီးသွားရပါတယ်။
ကောင်းလွန်းတဲ့ အရသာတွေကြောင့် မေ့မြောမတက်ဖြစ်ပီး မပီဝိုးတဝါးအသံလေးတွေ ညီးတွားရင်း ညိမ်ကြသွားပါတော့တယ်။
……………………….....................................………………………
အခန်း ( ၁၈ )
" သမီး ဘယ်လိုနေလဲ ကောင်းလား ဖင်ရောစောက်ဖုတ်ရော အလိုးခံလိုက်ရတော့ အတော်နာနေမှာပေါ့"
" ဟုတ်ဖေဖေ သမီး ဒီတခါပီးသွားတာက အကောင်းဆုံးပဲ ထကိုမထနိုင်တော့ဖေဖေရယ် သမီးခဏတော့ နားဦးမယ်နော် ကိုရော မာလာ့ဖင်ထဲက လီးကြီးကို ထုက်ပေးပါဦး ဖင်ထဲက စပ်ပီး နာနေလို့ပါ"
" အေးပါမိန်းမရာ ကိုလဲ ကြမ်းလိုက်မိတယ် မိန်းမက ဆောင့်ဆောင့်နဲ့ ပြောတော့ ကိုလဲ အသားကုန်ဆောင့်လိုက်တာ"
" ဟုတ်တယ်ကိုရယ် အရှိန်တက်နေတုန်းကတော့ အရမ်းကောင်းပီး ဆောင့်ခိုင်းလိုက်တာ ပီးသွားတော့ ဖင်ထဲက နာလာတာ"
" ကဲပါမောင်ကျော်ရာ အန်ကယ်တို့ သမီးကို အနားပေးလိုက်ရအောင် သမီး လှဲနေနော် "
" ဖေဖေနဲ့ကို မပီးသေးဘူးမလား မာလာ့စောက်ဖုတ်ကိုပဲ ပီးအောင်လိုးလိုက်ကြနော် မာလာခံနိုင်ပါတယ်"
ဦးမြဒင်နဲ့ဦးကျော်ကျော်က မာလာနွယ်ကို အိပ်ယာကြီးပေါ်မှာ ချလိုက်ကြပါတယ်၊အဲဒီအချိန်မှာပဲ အခန်းတံခါးက ပွင့်သွားပီး ဝင့်ဝါကျော်က ဝင်လာပါတယ်။ဝင့်ဝါကျော် ဝင်လာတာကို ဦးမြဒင်က အထိပ်တလန့်ဖြစ်နေပေမဲ့ ဦးကျော်ကျော်ကတော့ အေးအေးဆေးဆေးပဲ နေနေရင်း ဝင့်ဝါကျော်ကို ဆီးကြိုပီး မေးလိုက်ပါတယ်၊
" သမီး အိပ်မပျော်လို့ ထလာတာလား"
" အိပ်မပျော်တာ မဟုတ်ဘူးဖေဖေရေ အသံတွေက ကျယ်လွန်းလို့ လန့်နိုးလာတာ မေမေ့ အော်သံကြားလိုက်ရလို့ ဘာဖြစ်တာလဲလို့ လာကြည့်တာ"
" သမီးမေမေ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကွာ ဖေဖေနဲ့သမီးဖိုးဖိုးတို့ နှစ်ယောက် ဝိုင်းလိုးလိုက်လို့ အပီးကြမ်းပီး အော်လိုက်တာပါ"
" ဟင်...ဖေဖေနဲ့ဖိုးဖိုးက မေမေ့ကို ဝိုင်းလိုးကြတာ ဟုတ်လားမေမေ"
" အင်း ဟုတ်တယ်သမီးရယ် သမီးဖေဖေနဲ့ဖိုးဖိုးတို့ လိုးကြလို့ မေမေအရမ်းကောင်းပီး အော်နေမိတာပါ သမီးအိပ်ရေးပျက်သွားတာလား"
" အိပ်ရေးပျက်တာက အရေးမကြီးပါဘူးမေမေရယ် ဖေဖေတို့ကလဲ သမီးတော့ မခေါ်ပဲနဲ့ မေမေ့ကို ဝိုင်းလိုးရသလား ဖိုးဖိုးနဲ့ဖေဖေ့ကို သမီးမကြေနပ်ဘူး "
" ဘာလို့လဲသမီးရဲ့ ဘာလဲ သမီးကို မခေါ်လို့လား"
" ဟုတ်တယ်ဖေဖေ သမီးကို လိုးပေးရမယ် အင်း...နေဦး သမီးက ဖိုးဖိုးလိုးတာ မခံဖူးသေးဘူး ဖိုးဖိုးနဲ့ခံမယ် ရတယ်မလားဖိုးဖိုး"
" အေး နေပါဦးကွဲ့ ဘာတွေဖြစ်ကုန်ကြတာလဲ ဖိုးဖိုးတော့ နားမလည်တော့ဘူး "
" ဒီလိုဖေဖေရေ သမီးနဲ့ဖေဖေလိုပဲ ကိုနဲ့ သမီးဝင့်ဝါတို့ကလဲ အတူနေနေကြတာ"
" ဟင် အဲဒါဆိုရင် မြေးလေးနဲ့ မြေးလေးဖေဖေတို့ကလဲ ဖိုးဖိုးတို့လို လုပ်နေကြတာပေါ့ ဟုတ်လား"
" ဟုတ်တယ်လေဖိုးဖိုးရဲ့ မေမေနဲ့ဖိုးဖိုးတို့ လိုးကြပီဆိုရင် သမီးက အမြဲတန်းချောင်းကြည့်နေကြ ဖိုးဖိုးလီးကြီးကို ကြည့်ပီး သမီးအဖုတ်လေးကယားနေရတာ မေမေ့ကိုတောင်သမီးက မနာလိုဖြစ်နေသေးတယ် ဖိုးဖိုးလီးကြီးကို အပိုင်စီးထားလို့လေ သမီးလဲ ဖိုးဖိုးလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံခြင်သေးတာပေါ့"
" အဲဒါဆိုရင်လဲ သမီးဖိုးဖိုးနဲ့ အလိုးခံလိုက်လေ ဖေဖေက သမီးမေမေကို လိုးလိုက်မယ် ဖေဖေတို့မိသားစု ပျော်ပျော်ကြီး လိုးကြတာပေါ့"
" အင်း အဲဒါကောင်းတယ်ဖေဖေ ကဲဖိုးဖိုး သမီးကိုလိုးပေးတော့ ဒီကိုမလာခင်ကနဲက သမီးအဖုတ်လေးက အသံတွေကြားပီး အရည်လေးတွေစိမ့်ထွက်နေတာ"
" အေးပါကွယ် ဖိုးဖိုးလိုးပေးပါ့မယ် မောင်ကျော် မင်းက သမီးမာလာကိုပဲ လိုးလိုက်တော့ကွာ အန်ကယ်ကတော့ မြေးမလေးကိုပဲ လိုးလိုက်တော့မယ် "
"ရတယ်အန်ကယ် လုပ်လိုက်တော့ သမီးကလဲ သူ့အမေအတိုင်းပဲ အခံကတော့ ပက်စက်တယ်ဗျ ကောင်းကောင်းသာ လိုးပေးလိုက်တော့"
……..................................…………………………………………
အခန်း ( ၁၉ )
ဒီလိုနဲ့ပဲ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ဦးမြဒင်နဲ့မြေးမလေးဝင့်ဝါကျော်တို့က တစ်တွဲ မာလာနွယ်နဲ့ ဦးကျော်ကျော်တို့က တစ်တွဲ အတွဲနှစ်တွဲဟာ ကာမပွဲကြီး ကျင်းပကြဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်ကြပါတယ်။ဦးမြဒင်က မြေးမလေးရဲ့ အဝတ်တွေကို ချွပ်နေသလို ဦးကျော်ကျော်ကလဲ မာလာနွယ်ကို တယုတယနမ်းပေးနေရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်ပေးနေပါတယ်။
မြေးမလေးရဲ့ အဝတ်တွေချွပ်ပြီးသွားတော့ အမေတူသမီးလေးဖြစ်တဲ့ ဝင့်ဝါကျော်ဟာ အဖိုးဖြစ်သူကို တွန်းလှဲလိုက်ရင်း အပေါ်ကနေတက်ခွပြီး ဦးမြဒင်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးကို သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ဝလေးမှာ တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။
ကြီးမားတဲ့ အဖိုးလီးကြီးက သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို တအိအိနဲ့ ဝင်နေတာကို ငုံကြည့်နေရင်း တစ်ဝက်ကျော်လောက်အရောက်မှာတော့ ဖင်ကြီးကို အားနဲ့ဖိချလိုက်ပါတယ်။ကြီးမားရှည်လျားတဲ့ လီးကြီးအဆုံးဝင်သွားတော့ ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ မျက်နာလေးက မော့သွားပီး နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာက ဟ သွားရပါတယ်။
သပ်ကြီးလျှုိထားသလို တင်းတင်းကြီးဝင်နေတဲ့ လီးကြီးကြောင့် ချက်ခြင်း မလှုပ်ရှားနိုင်သေးပဲ ငြိမ်နေရင်း ခဏနေတော့ ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ ဖင်လုံးလုံးလေးက ကြွတက်လာပီး စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားရဲရဲလေးတွေကလဲ လီးကြီးနဲ့အတူ အပြင်ကို ကပ်ပါလာပါတယ်။အဖိုးဖြစ်သူရဲ့ လီးကြီးကို တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ရောက်အောင် ဖင်လေးကိုကြွလိုက်ပီး တဖန်ပြန်ပီး သူမရဲ့ဖင်လေးကို ဖိချလိုက်ပါတယ်။
ရှုမညီးဖွယ်ရာ ငယ်နုနေတဲ့ မျက်နာလေးက မဲ့တဲ့တဲ့လေးဖြစ်နေကာ အဖိုးဖြစ်သူရဲ့ လီးကြီးပေါ်ကို ထိုင်လိုက်ကြွလိုက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းခြင်း လုပ်နေရာကနေ အရှိန်ရလာတဲ့အခါမှာတော့ ဝင့်ဝါကျော်ဟာ သူမရဲ့ဖင်လေးကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ လှုပ်ရှားလိုက်ပါတော့တယ်။
ဘေးမှာရှိတဲ့ မာလာနွယ်နဲ့ဦးကျော်ကျော်တို့ အတွဲကတော့ ဆူညံအော်ဟစ်ပီး ရမက်တွေထန်နေကြပါတယ်၊မာလာနွယ်က ဦးကျော်ကျော်ကို ကုန်းပေးထားပီး နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း အော်ညီးသံလေးတွေပေးရင်း ဖင်ကြီးကို နောက်ကိုပြန်ပစ်ပေးပီး အလိုးခံနေပါတယ်၊အမေဖြစ်သူရဲ့ အော်ညီးသံတွေနဲ့ အဖေဖြစ်သူရဲ့ နောက်ကနေ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေတာတွေကို မြင်နေရတော့ ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ ကာမစိတ်တွေကလဲ ထကြွလာပီး အဖိုးဖြစ်သူရဲ့ လိင်တန်ကြီးပေါ်ကို အားရပါးရ ဆောင့်နေလိုက်ပါတော့တယ်။
ဦးမြဒင်ဟာ အပေါ်ကနေ တက်ပီးဆောင့်နေတဲ့ မြေးမလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးသွယ်သွယ်လေးကို ကြည့်ရင်း ကိုယ်လုံးလေးလှုပ်ခါမှုနဲ့အပြိုင် လှုပ်နေကြတဲ့ အပျိုနို့လေးတွေကို ကိုင်ဆွဲပီး အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်လိုက်ပါတယ်။
အပေါ်က မြေးမလေးရဲ့ ဆောင့်ချက်နဲ့အပြိုင် ပင့်ဆောင့်လိုက်တော့ ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကနေ တအင့် အင့် နဲ့ ညီးသံလေး ထွက်ပေါ်လာပါတယ်၊ခဏအကြာမှာတော့ ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက ဦးမြဒင်ရဲ့ ရင်ဘက်ကြီးပေါ်ကို မှောက်ကြလာပြီး တုန်ရီနေတဲ့ အသံလေးနဲ့....
" သမီးမဆောင့်နိုင်တော့ဘူးဖိုးဖိုးရယ် မောလိုက်တာ ဖိုးဖိုးလုပ်ပေးဦးနော် "
" အေးပါကွယ် ဖိုးဖိုးတလှဲ့ လုပ်ပေးမယ် သမီးဘယ်လိုနေခြင်လဲပြောလေ ကုန်းပေးမလား"
" ဟုတ်ဖိုးဖိုး သမီးကုန်းပေးမယ် မေမေ့လိုကုန်းပီးအလိုးခံခြင်လို့ ဖေဖေက မေမေ့ကို ဆောင့်လိုးနေသလို ဖိုးဖိုးကလဲ သမီးကို ဆောင့်လိုးပေးနော်"
………………………………......................………………
အခန်း ( ၂၀ )
ပြောရင်းနဲ့ပဲ ဝင့်ဝါကျော်က ဦးမြဒင်ပေါ်ကနေ ထပီး အမေဖြစ်တဲ့ မာလာနွယ်ရဲ့ဘေးမှာ ယှဉ်ပီး ကုန်းပေးလိုက်ပါတယ်၊မာလာနွယ်ကလဲ သူမရဲ့ဘေးမှာလာပီး အဖိုးဖြစ်သူ လိုးတာကိုခံဖို့ ကုန်းပေးတဲ့ သမီးကိုကြည့်ပီး ပြုးံပြလိုက်ပါတယ်။ဦးမြဒင်ကလဲ ဖင်လေးကိုကုန်းပီး ခါးလေးခွက်ထားတဲ့ မြေးမလေးရဲ့နောက်ကို ဝင်လိုက်ရင်း သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားက ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို တေ့ပီး လိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။
မာလာနွယ်နဲ့ဝင့်ဝါကျော်တို့ သမီးနဲ့အမေဟာ ဖင်တွေကိုကုန်းထားကြပီး လိုးဆောင့်မှုတွေကို အတူတူခံနေကြပါတယ်၊ဦးမြဒင်ဟာ သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သွင်းပီးတာနဲ့ နောက်ကနေ အားရ ပါးရဆောင့်လိုးနေလိုက်ပါတယ်။
ပြင်းထန်တဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက လှုတ်ခါနေရပီး အဖိုးဖြစ်သူရဲ့ လိုးဆောင့်တွေနဲ့အပြိုင် ဝင့်ဝါကျော်ကလဲ အားကြမခံ ဖင်လေးကိုနောက်ပြန် ဆောင့်ပေးရင်း ညီးသံလေးတွေပေးကာ အလိုးခံနေပါတော့တယ်။ဦးမြဒင်နဲ့ဦးကျော်ကျော်တို့ကလဲ ဖင်တွေကုန်းပေးနေကြတဲ့ မာလာနွယ်နဲ့ဝင့်ဝါကျော်ကို နောက်ကနေ အားကုန်ဆောင့်လိုးနေကြပါတယ်။
ပြင်းထန်လှတဲ့ ဆောင့်လိုးမှုတွေကြောင့် အမေနဲ့သမီးနှစ်ယောက်စလုံးဟာ အော်ညီးနေကြပီး ဖင်ကြီးတွေတရမ်းရမ်းနဲ့ အလိုးခံနေကြပါတယ်၊အချိန်တွေကြာလာတာနဲ့အမျှ မာလာနွယ်နဲ့ဝင့်ဝါကျော်တို့ရဲ့ ကာမစိတ်တွေက တိုးလာကြပီး...
" အားးးဖိုးဖိုးရေ လိုးလိုး သမီးအဖုတ်ကိုဆောင့်လိုးပေး အားးးဖိုးဖိုးရဲ့ သမီးကောင်းလိုက်တာရှင်"
ဝင့်ဝါကျော်ကို လိုးနေတဲ့ ဦးမြဒင်ကလဲ မြေးမလေးရဲ့ တောင်းဆိုမှုကြောင့် နောက်ကနေ ခါးလေးကို ကိုင်ဆွဲပီး တအားဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်၊ဝင့်ဝါကျော်ကလဲ ဖင်လေးကိုနောက်ပစ်ပေးပီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ရမက်တွေထန်ပီး အလိုးခံနေရင်းနဲ့...
" အားးးကောင်းလိုက်တာဖိုးဖိုးရယ် လိုးပါ သမီးအဖုတ်ကိုဆောင့်လိုးပေးပါ အားးးဖိုးဖိုး သမီး ပီးတော့မယ် အားးးဖိုးဖိုးရေ လိုးလိုး သမီးအရမ်းကောင်းနေပီ အားးးဖိုးဖိုးရေ သမီးပီးးးပီးးးပီ အားးးကောင်းလိုက်တာနော် ဟင်းးး..."
ဝင့်ဝါကျော်ဟာ အဖိုးဖြစ်သူရဲ့အလိုးကိုခံရင်း ရမက်တွေထန်ပြီး ဖင်လေးတရမ်းရမ်းနဲ့ ပီးသွားပါတယ်၊ဝင့်ဝါကျော်ပီးနေတဲ့ အချိန်မှာပဲ မာလာနွယ်ရဲ့ ဖင်ကြီးကလဲ ခါရမ်းလာပီး ...
" ကိုရေ...မာလာအရမ်းကောင်းနေပီ လိုးလိုး တအားဆောင့်လိုး အားးးကောင်းလိုက်တာကိုရာ ဟုတ်တယ် ဆောင့်ဆောင့် အားးးလိုးပါ ကို အားးးမာလာပီးတော့..မယ်..အားးးကိုရေ...မာလာပီး...တော့...မယ်...အားးး အမလေးးး...ကိုရဲ့ မာလာပီးပီ ဟင်းးး ကောင်းလိုက်တာကိုရယ်"
ဦးမြဒင်နဲ့ဦးကျော်ကျော်တို့လဲ မာလာနွယ်နဲ့ဝင့်ဝါကျော်တို့ ပီးသွားတာနဲ့ မရှေးမနှောင်းမှာ အားကုန်ဆောင့်လိုးကြရင်းနဲ့ သုက်ရည်တွေကို ထုက်လွှတ်လိုက်ကြပါတယ်။ကာမရဲ့ကောင်းမွန်တဲ့ အရသာတွေကို ကိုယ်စီခံစားကြရင်းနဲ့ ခန္ဒာကိုယ်တွေဟာ အိပ်ယာကြီးပေါ်ကို လဲကြကုန်ရင်း အမောဖြေနေကြပါတယ်။
ဝင့်ဝါကျော်က အဖိုးဖြစ်သူရဲ့ ရင်ခွင်ကြီးထဲမှာ ဝင်နေသလို မာလာနွယ်ကလဲ ဦးကျော်ကျော်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ ကြောလေးပေးပြီး တစောင်းလေး လှဲအိပ်နေပါတယ်။များမကြာခင် အချိန်မှာတော့ ကာမဂုဏ်အရသာတွေကို ဝလင်အောင် မြိန်ရေရှက်ရေ ခံစားလိုက်ရတဲ့အတွက် ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ အဝတ်စားကင်းမဲ့စွာနဲ့ အိပ်ပျော်ကုန်ကြပါတော့တယ်။
...............................
အခန်း ( ၂၁ )
ကောင်းကင်ပေါ်မှာ ကြယ်လေးတချို့ပဲ မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ်လင်းနေကြပီး လမင်းကြီးကတော့ သူ့တာဝန်ချိန်မဟုတ်လို့ အနားယူနေပါတယ်။လမိုက်ညအခါဖြစ်လေတော့ ညငှက်အချို့ရဲ့အော်မြည်သံတွေကိုလဲ ကြားနေရပီး ပုစဉ်းရင်ကွဲတစ်ကောင်ကတော့ ဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့အော်မြည်နေမှန်းမသိပဲအော်နေလေရဲ့၊တချက်ချက်မှာ သုတ်ခနဲ့တိုက်ခတ်လာတဲ့လေနှင့်အတူပါလာတဲ့ ပန်းရနံ့အချို့ဟာလဲ အမျိုးမည်ခွဲခြားရခက်လှအောင်ကိုရောပြွန်းပီးလေခေါ်ဆောင်ရာကို လိုက်ပါစီးမျောနေကြပါတယ်။
၀န်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်နေကြသလို သုခစံအိမ်ကြီးထဲမှာလဲ အပ်ကျရင်တောင်ကြားနိုင်လောက်အောင်ကို တိတ်ဆိတ်မှုက ကြီးစိုးနေပါတယ်၊ထိုအချိန်မှာပဲ သုခစံအိမ်ကြီးရဲ့အောက်ထပ်မှာရှိတဲ့ရှေးဟောင်းနာရီကြီးဆီက နာရီထိုးသံ ၁၂ ချက် ထွက်ပေါ်လာပါတယ်။
အဲဒီ သုခစံအိမ်ကြီးရဲ့ အပေါ်ထပ်က အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာတော့ ကာမလူသားလေးယောက်ဟာ အဝတ်စားကင်းမဲ့စွာနဲ့ ခန္ဒာကိုယ်ခြင်း ပူးကပ်ပီး အိပ်မောကြနေပါတယ်၊ကာမရေစီးကြောင်းထဲမှာ စီးမျောခံစားခဲ့ကြရင်း ကြေနပ်ပျော်ရွှင်စွာပဲ တစ်ညဥ့်တာအချိန်ကို အိပ်စက်ခြင်းနဲ့ ကုန်ဆုံးလိုက်ကြပါတော့တယ်။
နံနက်မိုးသောက်လို့ နောက်တစ်နေ့ကို ရောက်လာခဲ့တော့ ဦးမြဒင်ဟာ ထုံးစံအတိုင်းပဲ စောစီးစွာနိုးလာပီး ဘေးနားကိုကြည့်လိုက်တော့ သားမက်နဲ့သမီးရယ် မြေးမရယ်ကို တွေ့လိုက်ရလို့ မနေ့ညက ကာမပွဲကြီး အကြောင်းကို တွေးမိပီး ကျေနပ်အားရစွာ ပြုံးလိုက်မိပါတယ်။
မာလာနွယ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူမရဲ့ညအိပ်ဂါဝန်ကြီးကို ဝတ်ထားတာတွေ့ရတာကြောင့် ကြည့်ရတာတာ့ မနေ့ညက တရေးနိုးချိန်မှာ ဆီးထသွားပီး ပြန်အိပ်တော့ ဝတ်ထားတာနေမယ်လို့ အောက်မေ့လိုက်ပါတယ်၊ဝင့်ဝါကျော်တို့သားအဖကတော့ မနေညက မအိပ်ခင်အတိုင်းပဲ အဝတ်ဗလာနဲ့ ဖြစ်နေကြပါတယ်။စောစောနိုးနေတက်တဲ့ အကျင့်ကြောင့် ထလိုက်ပေမဲ့ ကျန်တဲ့သူတွေကို နိုးသွားမှာ စိုးတာကြောင့် အသာယာပဲ အိပ်ယာကြီးပေါ်ကနေ ဆင်းပီး ရေချိုးခန်းထဲမှာ မျက်နာသစ် သွားတိုက်လုပ်နေလိုက်ပါတယ်။
ကိစ္စတွေ ပီးသွားတော့ အိမ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာရင်း အိမ်တံခါးမကြီးကို ဖွင့်ပီး လမ်းလျှောက်ထွက်လာခဲ့ပါတယ်၊သာယာလှပတဲ့ မနက်ခင်းအချိန်မှာ လတ်ဆတ်တဲ့ လေတွေကို ရှူရှိက်လိုက်ရင်း ခြေလှမ်းတွေကို ပုံမှန်တိုင်းလျှောက်လာလိုက်တော့ ဆုံနေကြနေရာမှာ ဦးလှဟန်က ရပ်ပြီး ခြေလက်တွေကို ဆန့်တန်းလှုပ်ရှား နေတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ မသိမသာလေး ပြုံးလိုက်မိပါတယ်၊ပြုံးလိုက်ရတာက လွန်ခဲ့တဲ့ရက်အနည်းငယ်က မြေးမလေးငယ်ငယ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး မေးမြန်းခဲ့တာတွေ ပြန်ပီးသတိရလာလို့ ပြုံးလိုက်မိတာပါ။
ဦးမြဒင်ကိုမြင်တော့ဦးလှဟန်ကလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေရာကနေ ရပ်လိုက်ပြီး...
" ဘာတွေများသဘောကျပြီး ပြုံးနေတာလဲကွ"
" ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးကွာ လွန်ခဲ့တဲ့ရက်တွေတုန်းက အကြောင်းကို သတိရသွားလို့ပါ"
ဦုးမြဒင်နဲ့ ဦးလှဟန်တို့လဲ ရောက်တက်ရာရာတွေ ပြောကြရင်းနဲ့ ထုံးစံအတိုင်းပဲ လမ်းလျှောက်လိုက်ကြပါတယ်၊လမ်းလျှောက်ကိုယ်လက်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပီးတဲ့အခါမှာ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့တော့ အိမ်ရှေ့မှာတံမြက်စည်းလှဲနေတဲ့ ငယ်ငယ်ကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်၊။
တံမြက်စည်းလှဲနေတဲ့ ငယ်ငယ်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပီး အိမ်ထဲကို ၀င်လာတော့မာလာနွယ်ကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်၊သမီးဖြစ်တဲ့ မာလာနွယ်ကိုတွေ့တာနဲ့ အကျင့်ပါနေတဲ့ မျက်လုံးတွေက အလိုလိုပဲ သူမရဲ့ ခန္ဒာကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ကြည့်လိုက်မိပါတယ်။
အိမ်နေရင်းအ၀တ်စားနဲ့ မဟုတ်ပဲ ပြင်ဆင် ၀တ်စားထားတာကြောင့်ဈေးသွားမလို့နေမယ်လို့အောက်မေ့လိုက်ရင်း မာလာနွယ်ရှိရာကို လာလိုက်တော့ သမီးဖြစ်တဲ့ မာလာနွယ်ကလဲ ဦးမြဒင်ကိုတွေ့တာနဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူပြဲပြဲလေးကနေ အပြုံးလေးတစ်ပွင့်ပေါ်လာပီး အဖေဖြစ်သူကို နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။
………………………………………….........................……
အခန်း ( ၂၂ )
" ဖေဖေဒီနေ့ လမ်းလျှောက်ကပြန်လာတာစောနေပါလားအပြင်က ဘာစားခဲ့သေးလဲဖေဖေ"
" ဒီနေ့တော့ ဘာမှကိုမစားခဲ့ပါဘူးသမီးရယ်သမီးဈေးသွားမလို့လား"
" ဟုတ်ဖေဖေ သမီးလဲဈေးမသွားခင်အိမ်ကပဲကော်ဖီသောက်သွားမလို့ လာလေဖေဖေကော်ဖီနဲ့မုန့်စားလိုက်ပေါ့ သမီးဈေးက ပြန်လာမှဖေဖေစားဖို့ တစ်ခုခုဝယ်ခဲ့မယ်"
" အေးပါသမီးရယ်ရပါတယ်ဘာမှဝယ်မနေပါနဲ့တော့ အရေးမကြီးပါဘူး ဒါနဲ့သမီး ညကအိပ်ပျော်ရဲ့လား"
" ဟုတ်အိပ်ပျော်ပါတယ်ဖေဖေရဲ့ ညက တစ်ခါလားပဲ ထလိုက်တာ ဘာလို့လဲဟင်ဖေဖေ"
" သြော်ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးသမီးရယ်မနေ့ညကဖေဖေနဲ့မောင်ကျော်တို့နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ လိုးတာကို ခံလိုက်ရလို့ သမီးများ နာပြီး ညကအိပ်မပျော်ပဲ ဖြစ်နေမလားလို့ပါ"
………………………………………………
" ပျော်ပါတယ်ဖေဖေရဲ့မနေ့ညကသမီးဖြင့် ခါတိုင်းညတွေထက်တောင်ပိုပီး အိပ်ပျော်သွားသေးတယ်ဖေဖေတို့လိုးတာခံရလို့လားမသိဘူး အရမ်းကောင်းပြီး သမီးဖြင့်ချက်ခြင်းကို အိပ်ပျော်သွားတာ "
" သမီး ညကြရင်ဖေဖေသမီးဖင်ကို လိုးမယ်နော် မနေ့ညကမောင်ကျော်က သမီးဖင်ကိုလိုးနေတာ မြင်ရခနဲကဖေဖေလဲ သမီးဖင်ကို လိုးခြင်နေတာ"
" ဟင့်...ဖေဖေလဲသမီးဖင်ကို လိုးခြင်နေတာပေါ့လေ ဟုတ်လားဖေဖေ "
" အေးပေါ့သမီးရဲ့ သမီးဖင်ကြီးကလဲ မြင်တာနဲ့ကို လိုးခြင်စရာကြီးဖြစ်နေတာလေ ဒီမှာကြည့်ပါလား သမီးဖင်ကြီးက အိစက်ပီးတော့ အကြီးကြီးပဲ"
ဦးမြဒင်လဲပြောရင်းနဲ့ မာလာနွယ်ရဲ့ ဖင်ကြီးကို ကိုင်လိုက်ပါတယ်၊မာလာနွယ်ကလဲ သူမဖင်ကြီးကိုကြည့်ပီး အားပါးတရကိုင်နေတဲ့ အဖေဖြစ်သူကိုကျေနပ်နေတဲ့ အပြုံးလေးနဲ့ ကြည့်နေလိုက်ပီး...
" ဖေဖေကတော့လေ အရမ်းကဲတာပဲ သမီးဖင်ကြီးကိုပဲ ကိုင်ခြင်နေတာပေါ့လေ ကဲပါဖေဖေရယ် ညကြမှပဲ ဖေဖေ့သဘောရှိလုပ်နော် အခုတော့ကော်ဖီသောက်ကြစို့ လာဖေဖေ "
" အေးပါသမီးရယ်ညကြရင်တော့ ဖေဖေစိက်ကြိုက်အကုန်လုပ်မှာနော်"
ဦးမြဒင်လဲ မာလာနွယ်ကိုပြောလိုက်ရင်း ထမင်းစားခန်းရှိရာကို သားဖနှစ်ယောက်အတူလာလိုက်ကြပါတယ်၊ထမင်းစားခန်းထဲရောက်တော့ စားပွဲအရှည်ကြီးဘေးက ခုံပေါ်မှာထိုင်ပီးကော်ဖီသောက်နေတဲ့ ဦးကျော်ကျော်ကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်၊ဦးမြဒင်နဲ့မာလာနွယ်၀င်လာတာကိုမြင်တော့ ဦးကျော်ကျော်ကကော်ဖီသောက်နေရာကနေ...
" အန်ကယ်ရေ မနေ့ညကအဆင်ပြေရဲ့လားဗျ သမီးကတော့ ကျနော်အိပ်ယာကနေ ထလာတဲ့အထိကို အန်ကယ်ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်နေခဲ့တုန်းပဲ"
" ပြေပါတယ်မောင်ကျော်ရာမြေးလေးဝင့်ဝါ မထသေးတာက မနေ့ညက အိပ်ရေးပျက်သွားလို့နေမှာပါ "
" ဟုတ်အန်ကယ်သြော်...ဒါနဲ့ မာလာရေ အစောက မင်း သား ဖုန်းဆက်သေးတယ်မနက်ဖန်ကြရင်အိမ်ကို ပြန်လာဦးမှာတဲ့ကွ ကြာတော့မကြာဘူးတဲ့ အဲဒါ မင်းဖြစ်ဖြစ်ကိုယ်ဖြစ်ဖြစ်သူ့ကိုလာခေါ်ဖို့ပြောနေတာ"
" ဟုတ်ကို ကိုမအားရင်မာလာပဲသွားကြိုလိုက်မယ်လေ "
" အေးအေး အဲဒါဆိုရင်မင်းပဲ သွားကြိုလိုက်ပေါ့ အန်ကယ်ကျနော်ဆေးခန်းသွားလိုက်ပါဦးမယ်"
ဦးကျော်ကျော်က ဦးမြဒင်ကို နှုတ်ဆက်ပီးတာနဲ့ ထမင်းစားခန်းထဲကနေ ထသွားပါတယ်၊မာလာနွယ်လဲ အဖေဖြစ်သူရှေ့ကိုကော်ဖီခွက်ချပေးပီးတော့ သူမလဲသောက်နေလိုက်ရင်း ခဏနေတော့ ထမင်းစားခန်းထဲကို ငယ်ငယ်၀င်လာတော့ မှာစရာရှိတာတွေမှာပီးဈေးကို ထွက်သွားပါတော့တယ်။
ဒီနောက်မှာတော့ သုခစံအိမ်ကြီးထဲမှာရှိတဲ့ လူတွေဟာနေ့စဉ်အချိန်ဇယားအတိုင်းပဲ ပုံမှန်လည်ပတ်ကြရင်းနဲ့ တစ်နေ့တာ ကုန်ဆုံးသွားကြပါတော့တယ်။မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ အလည်ပိုင်းမြို့ကြီးဖြစ်တဲ့ မန္တလေးမြို့ဟာနွေရာသီမှာတော့ အပူက ရက်စက်လှပါတယ်၊အရိပ်ရသစ်ပင်တွေမရှိတဲ့ လမ်းတွေမှာဆိုရင်အပူငွေ့တွေပြန်ပီး တလျှပ်လျှပ်ထနေတာကို မြင်နေရလေ့ရှိပါတယ်။
အဆောင်ရှေ့ သစ်ပင်ရိပ်အောက်မှာ ထိုင်နေရင်း မင်းခန့်ကျော်တစ်ယောက်လမ်းပေါ်မှာ သွားလာနေကြတဲ့ ကားတွေ ဆိုင်ကယ်တွေကို အဓိပ္ပာယ်မဲ့ငေးမောကြည့်နေရင်း အတွေးနယ်ချဲ့နေပါတယ်၊သူ့ရဲ့ အတွေးတွေထဲမှာတော့ ပုံရိပ်တစ်ခုက ထင်ထင်ရှားရှားပဲ ရှိနေပါတယ်။
အဲဒီ အတွေးထဲက ပုံရိပ်ကို ပိုမိုထင်ရှားလာစေတာကတော့ အစောတုန်းကမေမေ့ဆီက ဖုန်းခေါ်ဆိုလာမှုကြောင့်လို့ပြောရင်လဲ မမှားပါဘူး၊မင်းခန့်ကျော်ဟာ သူ့ရဲ့အဖေဦးကျော်ကျော်ကို လာကြိုဖို့ပြောပေမဲ့ အလုပ်မအားတဲ့ အတွက်မေမေကပဲ လာကြိုလိမ့်မယ်လို့ မနေ့ညခနဲကဖေဖေက ဖုန်းဆက်ပီးပြောလို့ သိလိုက်ရပါတယ်။
ဒီနေ့မနက် ၉ နာရီလောက်မှာမေမေ့ဆီက ဖုန်းလာလို့ ကိုင်လိုက်တော့မေမေက သူမလာနေပီလို့ပြောပီး ညီမဖြစ်တဲ့ ၀င့်ဝါကျော်ပါ ပါလာတယ်လို့ပြောလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ မင်းခန့်ကျော်ရဲ့ ရင်ထဲမှာဝေဒနာတစ်ရပ်က စတင်ပီး ၀င်လာရပါတယ်။
ညီမ၀င့်ဝါရဲ့ မျက်နာလေးက သူ့ရဲ့အာရုံထဲမှာပေါ်လာရင်း စိတ်တွေကလဲ ကုန်လွန်ခဲ့တဲ့ အချိန်တွေဆီကိုရောက်သွားပါတော့တယ်။
…………………………………….............................…………
အခန်း ( ၂၃ )
မင်းခန့်ကျော်ရဲ့ အတွေးတွေထဲမှာပေါ်လာရတာကတော့ အခုလိုပဲ ပူပြင်းတဲ့ နေ့လေးတစ်နေ့ပါ၊အဲဒီနေ့လေးကတော့ မင်းခန့်ကျော်ရဲ့ အာရုံထဲမှာ စွဲမြဲစွာနဲ့ပဲနေရာယူနေပါတယ်။အဲဒီတုန်းကနေ့လေးဆိုတာကတော့ မင်းခန့်ကျော်၁၀တန်းအောင်ပီးစနေ့ရက်တွေထဲကနေ့လေးတစ်နေ့ပါပဲ၊မင်းခန့်ကျော်၁၀တန်းအောင်ပီးတော့ အိမ်မှာနားနေရင်း ၀င့်ဝါကျော်ကလဲကျောင်းပိတ်တော့ အိမ်ကြီးထဲမှာ မိသားစုတွေ စုံစုံလင်လင်ရှိနေကြတဲ့ အချိန်ဖြစ်ပါတယ်။
တစ်ရက်မှာတော့ ဖေဖေနဲ့မေမေကလဲ မန်းလေးသွား ဖိုးဖိုးကလဲ မြို့ထဲက သူ့မိတ်ဆွေဆီကို သွားနေတဲ့အချိန်မှာ မင်းခန့်ကျော်တို့မောင်နှမပဲ အိမ်မှာကျန်နေခဲ့ကြပါတယ်။ခဏအကြာမှာတော့ မင်းခန့်ကျော်လဲ မြို့ထဲက သူငယ်ချင်းဆီကို သွားမယ်ဆိုပီး ၀င့်ဝါကျော်ကို အိမ်စောင့်နေဖို့ပြောတော့ သူမက တစ်ယောက်ထဲ မနေခြင်ဘူး ပြင်းတယ်လုပ်နေလို့ ပြန်လာရင်ရေခဲ့မုန့်နဲ့ အကင်၀ယ်ခဲ့မယ်လို့ပြောပီးချော့ထားခဲ့ပါတယ်။
သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုရောက်တော့ သူ့အိမ်မှာ ကိစ္စတွေပေါ်နေလို့ မအားတာကြောင့်မင်းခန့်ကျော်လဲ ၀င့်ဝါကျော်အတွက်ရေခဲ့မုန့်ဝယ်ပီး ပြန်လာခဲ့ပါတယ်၊အဲဒီလို ပြန်လာတာကိုက မင်းခန့့်ကျော်အတွက်ဝေဒနာတစ်ခုခံစားရဖို့ ဖြစ်လာခဲ့တာပေါ့။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မင်းခန့်ကျော်လဲ ၀င့်ဝါရေလို့ခေါ်မလို့ပြင်လိုက်ပီးခါမှကြောက်တက်တဲ့ ဒီကောင်မလေးကို စ ဦးမယ်ဆိုပီး အိမ်ထဲကို အသာလေး အသံမကြားအောင်၀င်လာခဲ့ပါတယ်။အိမ်အောက်ထပ်မှာ ၀င့်ဝါကျော်ကို ရှာကြည့်တော့ မတွေ့တာကြောင့်အိမ်အပေါ်ထပ်က သူမရဲ့ အခန်းကို သွားကြည့်လိုက်တော့လဲ မတွေ့ဘူးပဲ ဖြစ်နေပါတယ်။
ဒါနဲ့ပဲရေများချိုးနေတာလား ဆိုပီးအပေါ်ထပ်ကရေချိုးခန်းရှိရာကို လာလိုက်တော့ ၀င့်ဝါကျော်ရဲ့ သီချင်းဆ်ိုနေသံလေးကို ကြားလိုက်ရပါတယ်၊ရေချိုးပီးမှပဲခြောက်တော့မယ်ဆိုပီးအောက်ထပ်ကိုဆင်းဖို့ခြေလှမ်းပြင်ပီးကာမှရေချိုးခန်းတံခါးက အနည်းငယ်ဟနေတာကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။
မင်းခန့်ကျော်လဲရေချိုးခန်းရှိရာကိုသွားပီး စနောက်မယ်လို့တွေးရင်းခြေလှမ်းတွေကိုရေချိုးခန်းရှိရာသို့ ဦးတည်လိုက်တော့ မထင်မှတ်တဲ့ မြင်ကွင်းတစ်ခုကိုတွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်၊မင်းခန့်ကျော်ဟာ ၀င့်ဝါကျော်က သူ့ထက်၂နှစ်ပဲ ငယ်ပေမဲ့ ညီမအငယ်လေးလို သဘောထားပီး ချစ်တဲ့မျက်လုံးနဲ့ပဲ ကြည့်နေခဲ့တာပါ။
အဲဒါကြောင့်လဲ တစ်နေ့တခြား အရွယ်ရောက်လာတာကိုတွေ့မြင်နေရပေမဲ့ သူကတော့ ညီမဆိုတဲ့ ချစ်ခြင်းတွေနဲ့ပဲ ချစ်နေခဲ့တာပါ၊အခုရေချိုးခန်းထဲမှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကတော ၀င့်ဝါကျော်အပေါ်မှာ မြင်တဲ့ မင်းခန့့်ကျော်ရဲ့အမြင်တွေဟာ လုံးဝကိုပြောင်းလဲသွားရပါတယ်။
ဟနေတဲ့တံခါးကြားကနေ မင်းခန့်ကျော်မြင်လိုက်ရတာကတော့ ညီမဖြစ်သူရဲ့ ငယ်နုနေတဲ့နောက်ပိုင်းအလှလေးပါပဲ၊အိမ်မှာ သူမတစ်ယောက်ထဲရှိတာဆိုပီး ရေချိုးခန်းတံခါးကိုစေ့ယုံလေးပဲစေ့ထားပီးရေချိုးနေတဲ့ ၀င့်ဝါကျော်ဟာ မင်းခန့်ကျော်ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲရေချိုးပီးသွားလို့ ထမိန်ရင်ရှားလေးကို ဖြည်ချပီး သူမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို တဘက်ကြီးနဲ့ ပတ်နေတဲ့အချိန်ပဲဖြစ်ပါတယ်။
ခဏလေးပဲ ဖျက်ခနဲမြင်လိုက်ရပေမဲ့ မင်းခန့်ကျော်ရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာတော့ အဲဒီမြင်ကွင်းလေးက စွဲမြဲသွားရပါတယ်၊ချက်ခြင်းဆိုသလိုပဲ အကြည့်ကို လွဲပီး အိမ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာရင်း ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်နေလိုက်ပါတယ်။ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်နေရင်း မင်းခန့်ကျော်မြင်မိနေတာကတော့ ၀င့်ဝါကျော်ရဲ့နောက်ပိုင်းအလှလေးပါပဲ၊အိမ်မှာနေရင်စကပ်ဖားဖားလေးတွေပဲ ၀တ်ပီး ကလေးလိုနေတက်တဲ့ ၀င့်ဝါကျော်ရဲ့ ခန္ဒာကိုယ်က အခုလိုအ၀တ်မပါတော့ အတော်လေးကို ဖွင့်ထွားပြီး ကြည့်လို့ကောင်းနေတာပဲလို့တွေးလိုက်မိပါတယ်။
ချက်ခြင်းဆိုသလိုပဲခေါင်းကို ခါရမ်းပီး အဲဒီအတွေးတွေကိုမောင်းထုက်ပစ်လိုက်ပေမဲ့ ဆက်လက်ပီးပဲ မြင်ယောင်နေလို့ မင်းခန့်ကျော်လဲ သူ့စိတ်ကို နားမလည်နိုင်ဖြစ်နေရပါတယ်၊ဒါနဲ့ပဲ အိမ်မှာနေလို့်တော့ မဖြစ်တာ့ဘူး အပြင်သွားမှ ဆိုပီး ထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။
……………………….........................................………………………
အခန်း ( ၂၄ )
မင်းခန့်ကျော်လဲ မြို့ထဲမှာပဲ အချိန်ဖြုန်းပီးညနေမှောင်လာခါနီးလို့ မီးတွေလင်းလာပီဆိုမှ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့ပါတယ်၊အိမ်ပြန်ရောက်တော့မေမေက ဘယ်သွားနေတာလဲလို့မေးတော့ အလွယ်ပဲပြောလိုက်ပီး အခန်းထဲမှာ ၀င်မှာနေလိုက်ပါတယ်။
အတော်လေးကြာတော့ အခန်းအပြင်ကနေမေမေ့ရဲ့ခေါ်သံကြားလို့ ထွက်လာတော့ ထမင်းစားဖို့ပြောနေတာကြောင့်စိတ်မပါစွာနဲ့ပဲ ထမင်းစားလိုက်ပါတယ်၊မိသားစုတွေ စုံလင်စွာနဲ့စားနေရပေမဲ့ မင်းခန့်ကျော်ကတော့ စားလို့မ၀င်သလိုပဲ ဖြစ်နေပါတယ်။
မျက်လုံးတွေကတော့ တချက်ချက်မှာ ၀င့်ဝါကျော်ဆီကိုရောက်သွားပီး အိမ်နေရင်းဝတ်ဂါဝန်ပွပွလေးနဲ့ ချစ်စရာဟန်ပန်လေးရှိနေတဲ့ ညီမဖြစ်သူကို ကြည့်နေလိုက်မိပါတယ်၊ဒီလိုနဲ့ပဲ ညစာစားပီးသွားကြတော့ မင်းခန့်ကျော်လဲ သူ့အခန်းထဲကိုပဲ ၀င်နေလိုက်ပါတယ်။
အခန်းထဲရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲအိပ်လိုက်ပီး မကြာသေးခင်ကမှဖေဖေ၀ယ်ပေးထားတဲ့ ဖုန်းလေးကို ဖွင့်ပီးကြည့်နေလိုက်ပါတယ်၊ညနေကမှကူးလာတဲ့ အပြာကားတွေကို ဖွင့်ကြည့်နေရင်း အတွေးတွေထဲမှာ ၀င့်ဝါကျော်ရဲ့ အ၀တ်စားကင်းမဲ့နေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို မြင်ယောင်လာရပါတယ်။
မျက်လုံးတွေကတော့ ဖုန်းမျက်နာပြင်ကို ကြည့်နေပေမဲ့ မင်းခန့်ကျော်ရဲ့ အာရုံတွေကတော့ ဖုန်းဆီမှာ ရှိမနေကြပါဘူး၊အတွေးတွေနဲ့မျောလွင့်နေရင်း အတော်လေးကြာတော့ တစ်စုံတစ်ခုကို သတိရပီး အခန်းထဲကနေထွက်ပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်ကို တက်လာခဲ့ပါတယ်။
အိမ်အပေါ်ထပ်ကို တက်လာခဲ့ပီး ၀င့်ဝါကျော်ရဲ့ အခန်းဆီသို့လျှောက်လာရင်း အခန်းရှေ့ကိုရောက်တော့ တံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်ပါတယ်၊ဒီအချိန်ဆိုရင်၀င့်ဝါကျော်က အိမ်အောက်ထပ်မှာပဲ TV ကြည့်နေတယ်ဆိုတာရယ်သူမရဲ့အခန်းကိုလော့ခတ်လေ့မရှိဘူးဆိုတာရယ်ကို သိတာကြောင့်တံခါးကို တွန်းဖွင့်ပီး ၀င်လိုက်ပါတယ်။အခန်းထဲရောက်တော့ မင်းခန့်ကျော်လဲ ၀င့်ဝါကျော်ရဲ့ အကြောင်းကိုသိတာကြောင့်အခန်းထောင့်က အ၀တ်ပေတွေထဲ့ထားတဲ့ ခြင်းရှိရာကို လာလိုက်ပါတယ်။
၀င့်ဝါကျော်ဟာ သူမရဲ့အ၀တ်တွေကိုလျှော်လေ့မရှိပဲ ခြင်းထဲမှာပဲ ထဲ့ထားလေ့ရှိတာပါ၊မင်းခန့်ကျော်လဲ ခြင်းထဲက ပင်တီလေးတစ်ထည်ကိုကောက်ယူပြီးအောက်ထပ်က သူ့အခန်းကို ပြန်လာလိုက်ပီး အခန်းထဲရောက်တော့နေ့လည်က မြင်လိုက်ရတဲ့ ၀င့်ဝါကျော်ရဲ့ ဖင်လုံးလေးကို မြင်ယောင်ရင်း ပင်တီလေးကို အားရပါးရ နမ်းနေလိုက်ပါတယ်။
ပင်တီဂွဆုံလေးဆီက ရတဲ့ အနံ့လေးရယ်မြင်လိုက်ရတဲ့ ဖင်လုံးလုံးလေးရယ်ကိုပေါင်းလိုက်တော့ မင်းခန့့်ကျော်ရဲ့ စိတ်တွေက လှုပ်ရှားလာပီးဘောင်းဘီထဲက လိင်တန်ကိုဆွဲထုက်ပြီး ကစားပေးလိုက်တော့ မကြာခင်မှာပဲ ပီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားပါရပါတယ်။
အဲဒီညကတော့ မင်းခန့်ကျော်ဟာ အိပ်လို့မပျော်နိုင်ပဲ ဖြစ်နေရပီး ည၁၂နာရီကျော်တော့ ထိန်းလို့မရတဲ့ စိတ်တွေကြောင့်၀င့်ဝါကျော်ရဲ့ အခန်းကို အရဲစွန့်ပီး တက်လာလိုက်မိပါတယ်။တက်သာလာပေမဲ့ ၀င့်ဝါကျော်ကများ သူမရဲ့အခန်းတံခါးကိုလော့ချထားမလားပဲ လို့လဲတွေးနေရင်း အခန်းရှေ့ကိုရောက်တော့ အသာယာတွန်းကြည့်လိုက်ပါတယ်၊
၀င့်ဝါကျော်ကပဲတံခါးလော့ချဖို့ မေ့တာလား သူကပဲ ကံကောင်းတာလားဆိုပီးမင်းခန့်ကျော်လဲ ညီမဖြစ်သူရဲ့ အခန်းတံခါးကို ဟ ပြီး အတွင်းထဲကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ပါတယ်၊ကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်လေးပေါ်မှာ ဖက်လုံးကြီးကို ခွအိပ်နေတဲ့ ၀င့်ဝါကျော်ကိုတွေ့တာနဲ့ မင်းခန့်ကျော်လဲ အခန်းထဲကို ၀င်လိုက်ပါတယ်
ညီမဖြစ်သူက အိပ်ရင်ဆင်အော်တာတောင်မနိုးဘူး ဆိုတာမျိုးလို အိပ်တက်လေ့ရှိတာကို သိတာကြောင့်မင်းခန့်ကျော်လဲ ကုတင်ဘေးကိုသွားပီး အိပ်နေတဲ့ ၀င့်ဝါကျော်ကို ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ဂါဝန်ပွပွလေးကိုဝတ်ပီး အိပ်နေတဲ့ ၀င့်ဝါကျော်ဟာသူမရဲ့ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်ကို မစ်ကီးမောက်အရုပ်လေးတွေပါတဲ့ ဖက်လုံးကြီးကို ခွထားရင်းနဲ့ အိပ်နေတာပါ၊။
ပေါင်လေးတစ်ဖက်က ဖက်လုံးကြီးကို ခွထားတော့ ဂါဝန်လေးက လန်တက်နေပီး ဖြူနုနေတဲ့ခြေသလုံးသားလေးနဲ့ ဒူးအထက်ကပေါင်သားလေးတွေကို မင်းခန့်ကျော်မြင်နေရပါတယ်၊ပေါင်လေးတစ်ဖက်က ဖက်လုံးကို ခွထားတော့ ၀င့်ဝါကျော်ရဲ့ ဖင်လေးနှစ်လုံးကလဲ ဟနေကြပီး အဲဒီ ဟနေတဲ့ ဖင်အကွဲကြောင်းလေးကို ဂါဝန်လေးပေါ်ကနေ မြင်နေရတော့ မင်းခန့်ကျော်ရဲ့စိတ်တွေဟာ လှုပ်ရှားလာရပါပီ။
ဦးနှောက်ရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုမပါပဲ လက်တွေဟာ အလိုအလျှာက်ပဲ ၀င့်ဝါကျော်ရဲ့ ဂါဝန်လေးကို ဖြည်းဖြည်းခြင်း မ လှန်ကြည့်နေမိပါတယ်။အဲဒီနောက်မှာတော့ ညီမဖြစ်သူရဲ့ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးတွေနဲ့ ဟနေတဲ့ ဖင်အကွဲကြောင်းလေးကိုကြည့်ပီး မင်းခန့်ကျော်လဲ သူ့ရဲ့လိင်တန်ကို ကစားပေးနေလိုက်မိပါတော့တယ်။
……………………………………....................................…………
အခန်း ( ၂၅ )
" တီ တီ တီ"
မျောလွင့်နေတဲ့စိတ်အစဉ်ဟာ ကားဟွန်းသံကို ကြားတာကြောင့်အတိက်ဆီကနေ ပစ္စုပ္ပုန်ကို ပြန်ရောက်လာပါတယ်၊အသံကြားရာဆီကို ကြည့်လိုက်တော့ မင်းခန့်ကျော်ထိုင်နေတဲ့ရှေ့တဲ့တဲ့မှာရောက်နေတဲ့ ကားလေးကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။
ကားထဲမှာတော့ မင်းခန့်ကျော်ရဲ့အမေဒေါ်မာလာနွယ်က ပြုံးရွှင်စွာနဲ့ပဲ သူ့ကိုလှမ်းကြည့်နေတာကိုတွေ့ရတော့ မင်းခန့်ကျော်လဲ အိပ်ကိုကိုင်ဆွဲပီး ထိုင်နေရာကနေထလိုက်ပါတယ်။ကားရှိရာကိုလာရင်း ၀င့်ဝါကျော်ကို ကားနောက်ခန်းမှာ ထိုင်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရတော့ မင်းခန့်ကျော်လဲ ညီမဖြစ်သူအား ပြုံပြလိုက်ပါတယ်။
တဆက်ထဲပဲကားတံခါးကို ဆွဲဖွင့်ပီး ၀င်ထိုင်လိုက်တော့နောက်မှာထိုင်နေတဲ့ ၀င့်ဝါကျော်က အကိုဖြစ်သူကိုနောက်ကနေ လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်လိုက်ပါတယ်။
" ကိုကို ၀င့်ဝါကမေမေ့ကိုအင်္ကျီဝယ်ပေးဖို့ ပူဆာမလို့လိုက်လာတာ ကိုကိုကရော ၀င့်ဝါကို ဘာမုန့့်ဝယ်ကျွေးမှာလဲ"
" ကိုကို့မှာပိုက်ဆံမရှိပါဘူး ၀င့်ဝါရာ အခုအိမ်ပြန်တာကိုကဖေဖေ့ဆီက ပိုက်ဆံတောင်းမလို့"
" ဟင့်...ကိုကိုက ၀င့်ဝါကြ ပိုက်ဆံမရှိဘူးတဲ့ ကိုကို့ကောင်မလေးကိုကြတော့ မုန့်တွေလိုက်၀ယ်ကျွေးနေတာ ဟိုနေ့က fb မှာ ကိုကိုတင်ထားတာ ၀င့်ဝါတွေ့တယ်သွား...ကိုကို့ကို မခေါ်တော့ဘူး"
" အဲဒီတုန်းက ရှိတယ်လေ အခုမရှိတော့တာပြေဟတာ ကဲပါဝင့်ဝါရာရေခဲမုန့်တော့ ၀ယ်ကျွေးဖို့ရှိပါတယ်ဟုတ်ပီလား စတ်ကောက်မနေနဲ့တော့"
" ဟင့်အင်း...ကောက်မှာပဲ အဲလောက်နဲ့မရဘူးကိုကို "
" အဲဒါဆိုရင်လဲ နှပ်ချေးကျွေးမယ်လေ စားမယ်မလား"
" ဟင့်...ကိုကိုနော်ညစ်စုတ်ကြီး ကွကိုယ်သာစား"
၀င့်ဝါကျော်ကပြောရင်းနဲ့ မင်းခန့်ကျော်ရဲ့ကျောကို လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ ထုလိုက်ပါတယ်၊မေမေကတော့ သူတို့မောင်နှမပြောဆိုနေကြတာတွေကို ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ပဲ နားထောင်နေပီး ကားကိုဂရုတစ်စိုက်မောင်းနေပါတယ်။ခဏအကြာမှာပဲ ဒိုင်းမွန်းပလာဇာရှေ့ကိုရောက်လာတော့မေမေက ကားကို ရပ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ၀င့်ဝါကျော်ဟာသူမဖင်ကို ကင်းကိုက်လိုက်သလို ခုန်ထပီး ဆင်းသွားပါတယ်။
မေမေနဲ့ မင်းခန့်ကျော်တို့လဲ ကားတံခါးတွေပိတ်ပီး ၀င့်ဝါကျော်နောက်ကို လိုက်လာလိုက်ကြရင်း အထဲရောက်တော့မေမေကသူ့ကိုမေးလိုက်ပါတယ်။
" သား ဘာဝယ်ခြင်လဲ ၀ယ်လေ"
" ရတယ်မေမေ သိပ်၀ယ်စရာမရှိပါဘူး သားလျှောက်ကြည့်နေလိုက်မယ်"
" အေးအေး သား အဲဒါဆိုရင်လဲမေမေ သမီးနောက်လိုက်သွားလိုက်ဦးမယ် သားဝယ်ခြင်တာရှိရင်လဲ ကြည့်ထားလိုက်ပေါ့"
မေမေကပြောပီး ၀င့်ဝါကျော်နောက်လိုက်သွားတော့ မင်းခန့်ကျော်လဲ ပလာဇာထဲမှာလျှောက်ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်၊အတော်လေးကြာတော့ အပြင်ပြန်ထွက်လာပီး ကားနားကနေပဲမေမေတို့ကိုစောင့်နေလိုက်ပါတယ်။ခဏနေတော့ လက်ထဲမှာ ဆိုင်တံဆိပ်ပါတဲ့ အ၀တ်စားအိပ်လေးကို ကိုင်ထားရင်း ပြုံးရွှင်နေတဲ့ မျက်နာလေးနဲ့ ၀င့်ဝါကျော်က ထွက်လာပါတယ်၊
မေမေကလဲ သူမနောက်ကနေပါလာပီး မင်းခန့်ကျော်ကိုတွေ့တော့ သား ဘာမှမ၀ယ်တော့ဘူးလား လို့မေးတော့ သူလဲမ၀ယ်တော့ဘူးမေမေ သားမှာ အကုန်ရှိပါတယ်။သားကမေမေ့သမီးလို ဂျီကျပီး မ၀ယ်ခိုင်းတက်ပါဘူးလို့ပြောလိုက်တော့ ၀င့်ဝါကျော်က မျက်စောင်းလေးထိုးပီး နှုတ်ခမ်းလေးစူနေပါတယ်၊မင်းခန့်ကျော်ပြောတာကိုမေမေက သဘောကျသလိုလေး ပြုံးလိုက်ရင်း ကားတံခါးကိုဖွင့်ပီး ထိုင်လိုက်တော့ သူတို့မောင်နှမလဲ ကားထဲဝင်လိုက်ကြတယ်၊ကားပေါ်ရောက်ရောက်ခြင်းပဲ ၀င့်ဝါကျော်က ကိုကို ၀င့်ဝါကို ရေခဲမုန့်ဝယ်ကျွေးရမှာနော်လို့ပြောနေတာကြောင့်မင်းခန့်ကျော်လဲမေမေ့ကိုရွှေနိုင်လွန်ရေခဲမုန့်ဆိုင်ကို မောင်းဖို့ပြောလိုက်ပါတယ်။
ရွှေနိုင်လွန်မှာရေခဲမုန့်စားပီးတော့ အိမ်ကိုပဲ တန်းပြန်လာကြရင်း မင်းခန့်ကျော်ဟာ ၀င့်ဝါကျော်ရဲ့ အကြောင်းတွေကိုတွေးနေမိပါတယ်၊ကားတံခါးပေါက်ကနေမြင်နေရတဲ့ ရှုခင်းတွေကိုကြည့်နေရင်း မင်းခန့်ကျော်ရဲ့ စိတ်အာရုံကလဲ ကုန်လွန်ခဲ့တဲ့ အတိတ်ဆီကို ပြန်ရောက်သွားပါတော့တယ်။
အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>
No comments:
Post a Comment