Saturday, October 31, 2020

ကော်ဖီမစ် နှင့် ချွေးမ အပိုင်း ( ၁ )

ကော်ဖီမစ် နှင့် ချွေးမ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

သားဖြစ်သူ တိုးမောင်က နေပြည်တော်ကို သင်တန်း ၂ ပါတ်သွားရမှာမို့ အိမ်မှာမိန်းမသား ၂ ယောက်ထဲရှိလို့ အိမ်လာစောင့်ပေးပါဦးအဖေ ဆိုလို့ မုဆိုးဖိုကြီး ဦးမြမောင်တစ်ယောက်ရန်ကုန် ကို ဘုရားဖူးလိုသဘောထားပီးရောက်လာခဲ့တယ်။

အသက် ၆၀ ကျော်ဆိုပေမယ့် သန်တုန်းမြန်တုန်းဆိုပါတော့။ ငယ်စဉ်က အားကစားလိုက်စားခဲ့၍ ခုချိန်ထိခန္ဒာကိုယ်ကကျစ်လစ်ပီးသန်မာဆဲ။သားတို့အိမ်ထောင်ကျတာ ၅ နှစ်ကျော်ပီ ကလေးမရကြပေ။ ချွေးမ အေးအေးခိုင်က အထည်ဆိုင်ဖွင့်သည်။

တူမတော်စပ်သူမိတာကို အိမ်အကူအဖြစ်ခေါ်ထားကြသည်။ မွေးကတည်းကဖခင်မရှိခဲ့သော ချွေးမလေးက ဦးမြမောင်အား ဖခင်အရင်းလိုပင် အလွန်ချစ်ရှာသည်။ တိုးမောင်ခရီးမထွက်မှီ ၂ ရက်ခန့်ကြို၍ ရန်ကုန်သို့ ဦးမြမောင်အရောက်သွားသည်။ငယ်သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ဆုံချင်တာလည်းပါတာပေါ့။တိုးမောင်တို့က ရန်ကင်းတွင်တိုက်ခန်းလေးဝယ်၍နေကြသည်။

တိုက်ခန်းလေးက ဦးမြမောင်ရဲ့ တောကအိမ်ထက်စာရင်တော့ ကျဉ်းတာပေါ့။အိပ်ခန်းက၂ ခန်းပဲပါသည်။ထပ်ခိုးလေးကိုကြံဖန်၍လုပ်ထားသည်မှာ ချစ်စရာ၊နေချင်စရာလေးပေါ့။ ဦးမြမောင်ကို အပေါ်ထပ်ခိုးမှာပဲ ချွေးမဖြစ်သူ အေးအေးက နေရာချထားပေးသည်။အဲကွန်းတပ်ထားတော့ဇိမ်ပေါ့ဗျာ။

ရောက်စ ပထမညကတော့ ခရီးကလည်းပန်း၊ရန်ကုန်မြို့ထဲရှိသူငယ်ချင်းထံ သို့ရောက်ရှိကြောင်းသတင်းပို့ရာ ဘီယာတိုက်လွှတ်လိုက်၍ အိမ်ရောက်သည်နှင့် တုန်းကနဲအိပ်။နောက်နေ့မနက်မှ သားနှင့်ချွေးမကိုစကားကောင်းကောင်းပြောရပေသည်။

“ နက်ဖြန်ဘယ်အချိန်သွားမှာလည်း သား... ”

“ မနက် ၅ နာရီကားနဲ့ပါ။ အဖေ ကားမောင်းပီးလိုက်ပို့နော် ... ”

“ အယ်..မောင်ကလည်း..အဖေနားပါစေ တက်စီ နဲ့သွားပေါ့ ... ”

ချွေးမက ဝင်ဟန့်သည်။

“ ရပါတယ် သမီးရဲ့ အဖေလည်း ရန်ကုန်ကား မမောင်းရတာကြာပီလေ သမီးဈေးသွားတော့လဲ။ အဖေလိုက်ပို့မှာပေါ့ ... ”

“ ဟုတ်သားပဲ မိန်းမကလည်း ကားရှိရက်နဲ့တက်စီနဲ့မသွားပါနဲ့ အဖေ မောင်းပို့တာ မောင်ပိုပီး စိတ်ချတာပေါ့ကွ... ”

သားတို့လင်မယားကြည့်ရသည်မှာ အရင်ကထက်ပိုပီးချစ်လာကြပုံရသည်။ ပီးတော့သားဖြစ်သူက ဟိုကိစ္စပိုကဲပုံရသည်။

မနက်အိပ်ယာထ အောက်ထပ်ဆင်းလာတော့ ထပ်ခိုးလှေခါးသေးသေးလေးကြားက မီးဖိုချောင်ထဲကို မြင်နေရတော့အမှုမဲ့ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဦးမြမောင်သားဖြစ်သူကိုအတော်ဖြုံသွားသည်။ ဘေစင်တွင်ပန်းကန်ဆေးနေသော မိန်းမမိအေးကို နောက်မှဖက်ရင်း ဖင်တုံးကြီးကို ညှောင့်နေသည်။ ရှေ့ကမိအေးကပြုံးပြုံးကြီး။

တိုးမောင် တစ်ဆင့်တက်ပီး မိအေးထမီကိုပင့်ကာ လက်ဖြင့်နှိုက်နေသည်။ ဦးမြမောင်တစ်ယောက်ကြည့်ရင်းနှင့်ရင်တွေပါခုန်လာသည်။ မိအေးက သဘောမတူဟန်ပြသည်ကိုပင် တိုးမောင်က ပိုကဲပြလိုက်သည်။ ထမီကိုအပေါ်ထိလှန်တင်ကာ မိအေးဆောက်ဖုတ်ကို နောက်မှနှိုက်နေသည်။ 

ဦးမြမောင်စိတ်ထဲမှာတော့ အဖေတူသားပဲလိုချင်ရင်ဇွတ်၊ရှေ့နောက်သိတ်ပီးမကြည့်တတ်လေ။ဦးမြမောင် လှေခါးပေါ်ခဏထိုင်လိုက်ရင်း သားတို့လင်မယားကိုဆက်ကြည့်နေလိုက်သည်။အခုမှ မနက်၆နာရီကျော်ပဲရှိသေးသည်။ 

ထမီလှန်တင်တုန်းက တိုးမောင်အား လက်ပြန်ရိုက်ချလိုက်သောမိအေးခမြာ ခုကျတော့လည်း ဖင်ကြီးအဖွေးသားနှင့်နံရံကိုလက်ဖြင့် ထောက်ကာပေါင်ကားလိုက်ရင်း ဖင်ကို ကောက်ပေးလိုက်သည် မှာကြည့်နေသောဦးမြမောင်အတွက်ရင်ထဲဗုံးပေါက်သွားသည်။ စိတ်ထဲမတော့သားတို့ကိုအားကျနေသည်။

မိန်းမဆုံးတာ ၁၅ နှစ်ကျော်ပီဖြစ်သောဦးမြမောင်အတွက်တော့ ငယ်မူငယ်သွေးတွေတက်ကြွလာပေပြီ။ ဟောသားဖြစ်သူရဲ့ အံ့မခန်းလုပ်ကွက်ကတော့ ဖအေ့ထက် သားတစ်လမကကြီးချေပြီ တည်း။ကြည့်..မိန်းမကိုနောက်ကနေ ဆောက်ဖုတ်ကရိုင်းနေတာကို အားမရဟန်တူသည်။

ငုတ်တုတ်ထိုင်ပီးဆောက်ဖုတ်နှိုက်နေရာက ထိုင်ချလိုက်ပီး မိအေးပေါင်ကြားထဲသို့ မျက်နှာလှန်၍ဝင်လိုက်လေပြီ။ မိအေးကမငြင်းသည့်အပြင် တိုးမောင်ခေါင်းဝင်နိုင်အောင်ပေါင်ကိုကွပေး လိုက်ပီးပါးစပ်နှင့်အဖုတ်ဝတည့်အောင်ပင်ချိန်ပေးလိုက်သေးသည်။ အာဂမိန်းမပေတည်း။ 

တိုးမောင်ပညာတွေတော်တော်တတ်နေပုံရသည်။ မိအေးခမြာ ပေါင်ကိုဖြဲလိုက် ကွတတ လုပ်လိုက်နှင့်ပါးစပ်ကလဲ ဘာတွေရေရွတ်နေသည်ကိုမကြားရ။ မီးဖိုခန်းတံခါးကမှန်တံခါးလေ။ ခဏနေတော့ မိအေးကော့ပြန်လန်လာသည်။ ကားထားသည့်ပေါင်ကိုပင် အားမရနိုင်ဖြစ်လာပုံရသည်။ ခြေတစ်ဖက်ကိုနံရံတွင်ထောက်လိုက်ရင်းအောက်ကတိုးမောင်မျက်နှာကိုသူ့အဖုတ်နှင့် ပွတ်နေသည်။

၃ မိနစ်ခန့်ကြာတော့ မိအေးကော့ပြန်..ခေါင်းတွေမော့ပီးရေနစ်နေသလို ဖြစ်ပီးငြိမ်ကျသွားသည်။ မိအေးပေါင်ကြားကထွက်လာသော စပ်ဖြဲဖြဲတိုးမောင်မျက်နှာမှာ အရေတွေပြောင်လက်လို့။ မိအေးရဲ့ဖြူဖွေးတောင့်တင်းနေတဲ့ တင်ပါးကို ဖြန်းကနဲရိုက်လိုက်ပီးထမီကို ပြန်ဆွဲချပေးလိုက်သည်။

ဦးမြမောင် သေးပေါက်လိုက်တော့ လီးထိပ်မှအရည်ကြည်မျှင်များ တန်း၍ကျနေလေသည်။ ညပိုင်းပစ္စည်းတွေထုပ်ပိုးပီးတော့ ၉ နာရီထိုးနေပီ။

“ ကဲ ငါတော့အိပ်ပီဟေ...သားတို့လည်းအိပ်ကြတော့မနက်ကိုအဖေသုံးနာရီခွဲလောက်နှိုးမယ်... ”

အိပ်ယာထဲရောက်တော့ ဦးမြမောင်မှာ မနက်ကမြင်ခဲ့ရသော ချွေးမဖြစ်သူ၏ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးနှင့် သေခြာမမြင်လိုက်ရသောအဖုတ်တို့ကိုပြန်မြင်ယောင်ပီးလီးကတောင်လာပီ။

မတ်တပ်ရပ်လျက် အမှုတ်ခံတာကို ပင်ယက်ယက်ရောရော အပေးကောင်းသော မိအေး။ ကုတင်ပေါ်ဆိုရင်တော့မြင်မကောင်းဟုတွေးနေရင်းဦးမြမောင်ကုတင်ပေါ်တွင်ပုဆိုးလေးလှန်ကာ ဂွင်းတိုက်နေသည်။ သားဖြစ်သူက ဖအေထက် လက်ဇောင်းထက်နေသည်ကိုတွေ့ရတော့ ကျေနပ်မိတာအမှန်။ ဦးမြမောင်မှာဂွင်းထုနေရင်းဟိုတွေးဒီတွေးဖြင့်အဲကွန်းအရသာခံစားရင်းမှေးကနဲအိပ်ပျော်သွား လေသည်။

မီးခဏပျက်သွားသည်။ပြန်လာတော့လည်း အဲကွန်းက ချက်ချင်းအလုပ်မလုပ်တော့ ပူလာ၍ ဦးမြမောင်လန့်နိုးသွားသည်။ တစ်နာရီထိုးတော့မည်။ အဲကွန်းပြန်ဖွင့်ပီးအိပ်မယ်လုပ်တော့ မရတော့။ တစ်အိမ်လုံးတိတ်ဆိတ်နေပီး မိုးသံခပ်ဖျောက်ဖျောက်သာကြားရသည်။ဟင်..ရီသံ သဲ့သဲ့လိုကြားလိုက်၍ နားစွင့်ကြည့်တော့ ဟုတ်သည်။ သားတို့ လင်မယားအခန်းက။ 

အင်း ခရီးသွားတော့မယ်ဆိုတော့ သားတော်မောင် အဝကြုံးနေဟန်တူ၏။ ဦးမြမောင်စိတ်ထဲ ချောင်းကြည့်လိုစိတ်ပေါ်လာသည်။ အဓိကမှာ ချွေးမလေးဘယ်လိုများယောက်ကျားဖြစ်သူကို ပေးကျွေးနေသည်ကို မြင်လိုခြင်းပင်။သူတို့အခန်းကအောက်ထပ်မှာ၊ဆင်းလိုက်လျင်လှေခါးမည်သံကြားရမည်။ စဉ်းစားရင်း အခန်းပြင်ထွက်ကာ အသံကိုနားစွင့်လိုက်တော့ သဲကွဲစွာကြားနေရသည်။

“ အာ့..အောင်မလေး..မောင်ရဲ့ကောင်းလိုက်တာ…လုပ်..အား ဟုတ်တယ် အဲ့နေရာက ကောင်းတာ..အိုး..ဟင့်..အားလား..ရှီး.စ်စ်..လုပ်တတ်လိုက်တာ မောင်..ရာ..... ”

 မိအေးအော်သံက ဦးမြမောင်ရင်ကိုဗလောင်ဆူစေပီ။ ဟုတ်ပီ သူတို့အခန်းက ဘုရားခန်းအောက်တည့်တည့်ဆိုတော့ အဲ့အခန်းထဲကနားထောင်လျင် ပိုကြားရမည်ပေါ့။ အသံနားထောင်ရုံသာ ဘုရားခန်းထဲသို့ ခြေဖွနင်းဝင်လိုက်သော ဦးမြမောင်မှာ ဘုရားခန်းကြမ်းပြင်ကြားတစ်နေရာမှ အောက်အခန်း၏ မီးရောင်ကို မြင်လိုက်ရတော့ ပျော်သွားသည်။

အို ...ဟိုး နိပ်ဟ၊ လက်တစ်လုံးနီးပါး ဟနေသော ကြမ်းပေါက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ သားတို့ ကုတင်ကို အတိုင်းသား ရှင်းလင်းစွာ မြင်နေရပီလေ။ ကိုယ့်လှုပ်ရှားမှုကို အသံမကြားအောင်ဦးမြမောင်ဟာ ပုဆိုးချွတ်ပီးကြမ်းပြင်ပေါ်ခင်းကာ အသာအယာပင် ဖင်ပြောင်ကြီးဖြင့် မှောက်ဝါးထိုး၍ချောင်း ကြည့်လိုက်သည်။

မှန်တင်ခုံရှေ့တွင်သားတို့လင်မယားမှာ ကိုယ်လုံးတီးကြီးတွေနဲ့ပေါ့။ မတ်တပ်ရပ်လျက်ပင် တိုးမောင်က မိအေးအဖုတ်ကိုယက်နေသည်။ ဖအေလိုပင်အဖုတ်ယက်ရတာသိတ်ကြိုက်သည့်သားပေတည်း။ ခဏနေတော့မိအေးက

“ တော်တော့ မောင်ရယ်..သူပဲလုပ်နေ..အေးအလှည့်လဲပေးဦး... ”

တိုးမောင်က ကုတင်ပေါ်တွင်အိပ်လိုက်သည်။ လီးကမိုးပေါ်ထောင်နေသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ဖအေ့ထက်သားမကြီးနိုင်တော့။ တိုးမောင်လီးကအရှည်ရောလုံးပါတ်ပါဦးမြမောင်ကိုမမှီဆိုပေ မယ့် သာမန်ယောက်ကျားတွေထက်တော့ စံချိန်မှီသည်။

လီးကုန်းစုတ်နေသည့်မိအေးဖင်ကြီးကို မှန်ထဲမှတစ်ဆင့် မြင်လိုက်ရတော့ ဦးမြမောင် တံတွေးပါနင်ချင်သွားသည်။ ဖင်ကြားကပြူးထွက် နေသောအက်ကွဲကြောင်းနီနီကြီးကအသဲယားစရာ။ဦးမြမောင်ကြည့်ရင်းဂွင်းထုနေသည်။

မိအေးတို့ ထန်ချက်ကတော့ လီးစုတ်တာ အသံတွေတောင် မြည်အောင်စုတ်နေသည်။ ပီးတော့ အပေါ်ကတက်ဆောင့်လေတော့သည်။သူတို့ လင်မယားမိုးအလင်း ဆော်ကြလေသည်။ ဦးမြမောင်လည်းကြည့်ရင်းဂွင်းထုလိုက်ရာမကြုံစဖူး ၂ ချီပင်ပီးသွားလေသည်။

ကောက်ချက်ချရသော် မိအေးသည် ယောက်ကျားအပေါ်တွင် အလွန်တာဝန်ကျေသော မိန်းမဟု ပြောနိုင်သလို ရာဂစိတ်ထန်သည့်မိန်းမ ဟုလည်းဆိုနိုင်ပေသည်။ တစ်ညလုံး တိုးမောင်စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံသည်။တိုးမောင်က ၂ ချီလောက်ပီးတာတွေ့ရပီး မိအေးပီးတာကတော့မရေတွက်နိုင် တော့ချေ။ သားကို ကားဂိတ်ပို့ပီးအပြန်မိအေး ကိုဈေးပို့မည်ပြင်တော့

“ နေ့လည်မှပဲသွားတော့မယ်အဖေ၊မိတာကို လွှတ်လိုက်မယ်၊သမီးနဲနဲနားချင်လို့... ”

ဟုတ်တာပေါ့၊ တစ်ညလုံး အလိုးခံထားရတာနားချင်မှာပေါ့။ အိမ်ရောက်ပီး ခဏမှေးနေတုန်း မိအေးဟာ ဦးမြမောင်အခန်းထဲဝင်လာပီး

“ လျှော်စရာတွေ လာယူတာအဖေ... ”

ကုတင်ခြေရင်းကလုံးထွေးထားသော ပုဆိုးကိုလှမ်းအယူ

“ နေနေ သမီးအဲ့တာ မညစ်သေးဘူးရတယ်... ”

“ အာ..ဟိုနေ့ကတည်းက ပုဆိုးပါ အဖေရယ်... ”

ဦးမြမောင်ပုဆိုးကိုကိုင်ထားတာကို မိအေးက ဇွတ်အတင်းဆွဲယူသည်။ ဦးမြမောင်အတော်ရှက် သွားသည်။အဲ့ပုဆိုးက သူဂွင်းထုပီး လရေတွေပေနေသည့်ပုဆိုးလေ။ မိအေးက ပုဆိုးကို ဆွဲယူပီး ဖြန့်ကြည့်တော့ပုဆိုးတစ်ထည်လုံး သုတ်ရေတွေကအဖွေးသား၊တစ်ချို့နေရာဆိုလျင်အဖြူခဲတွေအပြစ်လိုက်။

မိအေးဦးမြမောင်ကိုကြည့်ပီး ပြုံးစနဲ့ဖြစ်သွားသည်။ မတတ်နိုင်တော့သူလည်း အိမ်ထောင်သည်ပဲ နားလည်မှာပါဟုဖော့၍ဦးမြမောင်တွေးလိုက်သည်။ ညစာချက်တော့ မိအေးက ဦးမြမောင်အတွက်အားရှိမည့် ဟင်းများသာချက်ထားလေသည်။

“ အိပ်ရာဝင် အဖေသောက်ဖို့ နွားနို့ရှိတယ်နော် အဖေ ... ”

ဦးမြမောင် စိတ်ထဲမှာတော့ သူကငါ့ကို အဖေအရင်းလိုစိတ်ထားနေတာငါကသာ ဖောက်ပြန်နေတာ ဟု တွေးပီးလိပ်ပြာမလုံ။ကျုပ်ဆိုတဲ့ ဦးမြမောင်ကလည်းတော်တော်ဆိုးတာပါဗျာ။ စိတ်မကူးအပ် မကြံစည်အပ်ရာ ချွေးမလေးကိုပဲ စိတ်ကူးထဲရောက်နေတော့တာ။

သားတော်မောင် ခရီးသွားလို့ ၃ ရက်လောက်ပဲရှိမယ်မိအေးနဲ့ အတူနေ တူမလေး မိတာက အဝေးသင်စာမေးပွဲဖြေဖို့ အနီးကပ်တက်ရမယ်ဆိုပီး ပြန်သွားတော့ အိမ်မှာ ကျုပ်နဲ့ မိအေးနှစ်ယောက်ထဲပေါ့။မနက်-ညနေ သူ့ကို ဈေးပို့ကြိုလုပ်တာကလွဲရင်အချိန်တွေ အားနေတာကြောင့် သူငယ်ချင်း ပင်စင်စားတွေအိမ်လျောက်လည်၊တစ်ခါတရံ အသောက်အစားလေးနဲနဲပေါ့။

သူငယ်ချင်းထဲက တစ်ယောက်က အစ.အနောက်လဲသန်တယ်။ လိင်ကိစ္စလည်း ဝါသနာကြီးတယ်။သူယူထားတာကလည်းညီအစ်မ ၂ယောက်ကို ယူထားတာ။တစ်ရက် မိအေးကို ဈေးပို့နေတုန်း သူနဲ့တွေ့တော့ ဇတ်လမ်းကစ.ပါလေပီ။ဘယ်လိုမှပြောမရ။ဟာသနှောပီးပြောနေတာဆိုတော့လည်း တားရအခက်။

“ ဟ ခင်ဗျားချွေးမကတောင့်လှချီလားဗျ.ရွေဘိုမင်းကြိုက်ပဲ ခင်ဗျားသားတော့ ဇိမ်ပေါ့... ”

“ ဟမ် ခုအိမ်မှာ ခင်ဗျားတို့ ၂ယောက်ထဲ ဟုတ်လား ပီးတော့ သားကလည်းခရီးထွက်နေတာဆို တော့ ဦးမြမောင်ရေ ဒီလိုအခွင့်အရေးမျိုးဆိုတာ၂ခါ မရဘူးဗျ..ခင်ဗျားစမ်းကြည့်ပါလား..မရလဲ အရင်းပေါ့ဗျာ.အဟင်း ယောက္ခမ နဲ့ချွေးမ ဇတ်လမ်းတွေ ခင်ဗျားလည်းဖတ်ဖူးတာပဲ..ဟဲဟဲ... ”

ကျုပ်စိတ်ထဲ မရိုးသားပေမယ့် ချွေးမလေးက ပကတိဖြူစင်နေတာကြောင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပဲ လူယုတ်မာလိုမြင်လာပါတော့တယ်။ခုဆိုတိုးမောင်သွားတာ၁၀ရက်ကျော်တဲ့တစ်နေ့မှာပဲမိအေးကစိတ်ပျက်စွာဖြင့်

“ အဖေ့သားက   နောက်တစ်ပါတ် လောက်ထပ်ကြာမယ်တဲ့ ရာထူးတိုးဖြေရမှာမို့တဲ့..အဲ့တာ အဖေ့ကို ဆက်နေပေးပါဦးတဲ့... ”

ဟုဆိုလာလေသည်။

“ ရပါတယ်သမီးရဲ့ အဖေက အဖေတို့ ကျောင်းသားဟောင်းများတွေ့ဆုံပွဲ ပီးမှပြန်မှာပါ ... ”

မှတ်မှတ်ရရ အဲ့ဒီနေ့ညက ကျုပ်စိတ်ထဲတစ်မျိုးထင်နေလို့ ချွေးမအခန်းကိုချောင်းကြည့်တာ ထင်တဲ့ အတိုင်းပါပဲ။တိုးမောင်နဲ့ည ၁ နာရီလောက်ကြီးဖုန်းပြောသံကြားရပီးငြိမ်နေလို့ချောင်း လိုက်တာ မိအေးဟာ တိုးမောင်နဲ့ အင်တာနက်ကနေ Video call ခေါ်ပီးတစ်ယောက်ပစ္စည်းတစ်ယောက်ပြကြပီး အာသာဖြေနေလိုက်ကြတာ ကျုပ်အဖို့ပထမဆုံးမြင်ဘူးခြင်းပါပဲ။အဲ့ဒီအခါကျမှ ချွေးမလေးဘယ်လောက်ထန်ကြောင်း ကျုပ်သိခဲ့ရပါတယ်။ သူ့ဆောက်ဖုတ်ကို တယ်လီဖုန်းရှေ့မှာ ဖြဲပြရင်း

“ ကြည့်ပါဦး မောင်ရယ်..အေး လေ မောင့်ကို လွမ်းနေတာ အရည်တွေကို ရွှဲနေတာပဲ... ”

ဆောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ထိုးထဲ့ပီး

“ မောင့်လီး မြင်ရတာ အေးပိုပီးယားလာပီမောင်ရေ..အလိုးခံချင်တာ အရမ်းပဲမောင်ရယ် မြန်မြန်လာပါတော့..အေး အလိုးခံချင်လှပီ... ”

တဲ့။ အပြန်အလှန် တဏှာစကားတွေပြောကြရင်း မိအေးတစ်ချီပီးသွားပါတော့တယ်။ ကိုယ်ချင်းစာတယ်လေ။ကျုပ်ဆို မိန်းမဆုံးကတည်းကလိင်ဆက်ဆံခဲ့တာဆိုလို့ အတော်နည်းပါတယ်။ ရွာမှာတုန်းကထူးဆန်းတဲ့အတွေ့အကြုံတစ်ခုတော့ရှိခဲ့တယ်။ကျုပ် လီးဒစ်မှာအသားပိုလေးတွေထွက်လာလို့ မြို့နယ်ဆရာဝန်ကြီးဆီမှာ ယောက်ကျားချင်းမို့တိုးတိုးတိတ်တိတ်သွားပြမိလိုက်ပါတယ်။

ကျုပ်လီးကို ဆရာဝန်ကြီးကသေခြာကိုင်ကြည့်ပီး တောင်လာအောင် ဂွင်းထုပေးနေတော့ ဒီလူတော့ အခြောက်ကြီးထင်တယ်လို့ တွေးမိခဲ့ပါတယ်။ နောက်နေ့ညပိုင်း သူ့အိမ်ကိုလာပီးဆေးလိမ်းဖို့ ချိန်းတော့ အခြောက်ဆိုတာသေခြာပီ၊ကျုပ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဖင်လိုးတဲ့ အရသာကို စမ်းချင်တာနဲ့ သူ့အိမ်သွားလိုက်တော့ ကျုပ်ထင်တာလွဲသွားတယ်ဗျာ။

ဒီလိုဗျ၊ သူ့ဆီရောက်တော့ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ခိုင်းပီးကုတင်မှာ အိပ်ခိုင်းတာပေါ့။ကျုပ်မျက်စိကို အဝတ်နဲ့စည်းထားတာဗျ။ငြိမ်ငြိမ်နေဖို့ပဲပြောတာ။

ကျုပ်လီးကလည်း ပုဆိုးချွတ်ကတည်းကတောင်နေတာပေါ့။ ကျုပ်လီးကို ဘာအရည်တွေလိမ်းမှန်းမသိဘူး ဆီမွှေးလို့ထင်တာပဲ။လိမ်းရင်းနဲ့ ဂွင်းထုသလိုပါ လုပ်ပေးတော့ ကျုပ် အကြိုက်ပေါ့။ ဆရာဝန်ကြီးက ကျုပ်ကြည့်မှာကိုရှက်လို့ မျက်စိကိုအဝတ်စည်းထားပေးတယ်ထင်နေတာပေါ့။

ဆရာကြီးက ကျုပ်လီးကိုဂွင်းထုပေးပီးတော့ ခဏငြိမ်သွားတယ်။ ပီးတော့ ကျုပ်လီးဒစ်ကို နွေးပီးနူးညံ့တဲ့ အရာတစ်ခုထိလာတာလည်း ခံစားရရောကျုပ်သိပီလေ ဆရာကြီးကျုပ်လီးကိုစုတ်ပေးနေပီဆိုတာ။ကောင်းလိုက်တာဗျာ။တော်တော်မှုတ်တတ်တဲ့ ဆရာဝန်ကြီးလို့တောင် ထင်သွားတယ်။

ကျုပ်ကိုလည်းပြောတယ်။

“ မပီးနဲ့ဦးနော် အကြာကြီးထိမ်းနိုင်တယ် ဟုတ်လား... ”

ကျုပ်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ ဆရာကြီးက ကျုပ်အပေါ်ကို ကားယားခွပီးတက်လိုက်ပါတယ်။လီးကိုလည်း ဆီတွေရွှဲနေအောင်သုတ်ပီး အပေါက်ဝတစ်ခုကိုတေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။

ဖြည်းဖြည်းချင်း ကျုပ်လီးကြီးက အခေါင်းတစ်ခုထဲကိုဗြစ်ဗြစ်နဲ့ ထိုးခွဲပီးဝင်သွားပါတယ်။ ကျုပ် ဖင် ကိုမလိုးဘူးပေမယ့် အခုကျုပ်လီးဝင်နေတာ ဖင်ပေါက်မဟုတ်မှန်းသိတယ်။ဆောက်ပါတ်တစ်ခုထဲ ကျုပ်လီးဝင်နေမှန်းသိတယ်။

လီးအဆုံးဝင်လည်းပီးရော အပေါ်ကမြင်းစီးသလို ဆောင့်နေတာ အတော်ခံလို့ကောင်းတယ်ဗျ။ ဆောင့်တာကြာလာတော့ဆောက်ပါတ်ထဲကထွက်တဲ့ အရေအနံ့ကို ကျုပ်ရနေပီ။အပေါ်ကတက်ဆောင့်တာ ဘယ်သူလည်းဆိုတာ သိချင်လာပီ။ကျုပ်အောက်ကနေပီး ပင့်အဆောင့်မှာအပေါ်ကဆောင့်အချနဲ့လည်းဆုံရော အပေါ်ကမိန်းမမခံစားနိုင်ဘူးဖြစ်သွားတယ်ထင်ရဲ့ အသံထွက်လာတယ်။

“ အာ..ဟင့် ကောင်းလိုက်တာနော်... ”

တဲ့။ကျုပ်မျက်နှာစီးကို ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆွဲဖြုတ်မယ်စဉ်းစားနေတုန်း ဆရာကြီးဆီက

“ မလုပ်နဲ့လေ... ”

ဆိုတဲ့အသံကြားရပီး မျက်နှာစီးကို တစ်ယောက်ယောက်ကဆွဲဖြုတ်လိုက်တော့။ 

ကျုပ်အပေါ်မှာတက်ဆောင့်နေတဲ့သူက ဆရာဝန်ကတော်ကြီးပါရောဗျာ။ဆရာကြီးက မျက်နှာပျက်နေပီ။

“ ချစ် လေးကလည်းကွာ ဘာလို့ဖြုတ်လိုက်တာလဲ ရှက်စရာကြီး... ”

ဆရာဝန်ကတော်ကြီးက မှုန်ယိုနေတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ ကျုပ်ကိုကြည့်ရင်း

“ မရှက်နိုင်တော့ဘူး ဒါလင်ရေ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ လီး ပိုင်ရှင်ကို ချစ်လေးကြည့်ပီး အလိုးခံချင်တာ..နော် ကိုမြမောင် မဟုတ်ဘူးလား ဟင့်... ”

ပြောပီးအားရပါးရဆောင့်နေပြန်ပါတယ်။

“ ကျနော်တို့ကို နားလည်ပါကိုမြမောင်ရယ်မနေ့က ခင်ဗျားလီးအကြောင်းသူ့ကိုပြောမိလိုက်တာ အဟင်းအဲ့ဒီလီးနဲ့ခံချင်ပါတယ်ဆိုလို့ ခုလိုစီစဉ်လိုက်ရတာပါ ဘယ်သူ့မှရှောက်မပြောပါနဲ့ဗျာ.. ။

ကျနော်တို့လင်မယားက ခုလို တစ်စိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံရမှစိတ်ကျေနပ်ကြတာမို့ပါ။ အဲ့လိုနဲ့ပဲ ကျုပ်ဟာဆရာဝန်ကတော်ကြီးကိုရော..ဆရာဝန်ကြီးဖင်ကိုပါ လိုးခဲ့ရဘူးပါတယ်။အဲ့တာတွေက ကြာခဲ့ပါပီ။ခုတော့ကျုပ်မှာ လူပျိုလေးလို အပြာဝထ္ထုတွေ ဖတ်လိုက်  အပြာဗီဒီယိုတွေ ကြည့်လိုက်နဲ့ ၃ ရက်ခြားတစ်ခါလောက် ဂွင်း ထုနေရတာအတော်ကြာခဲ့ပါပီ။လက်သမားဖြစ်နေတာအတော်ကြာပီပဲဆိုကြပါဆို့ရဲ့။

အခုတော့ ငယ်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ ကောင်းမှုကြောင့်သူတွယ်နေတဲ့ ကြိုက်ကုန်းဆော်ကြီးကို ကျုပ်နဲ့မိတ်ဆက်ပေးတာ ၂ ယောက်လုံးမြင်မြင်ချင်းဖီလင်တွေတက်လာတာကြောင့် မနက်ဖြန်ညနေချိန်းပီး ဆော်ကြမှာပါ။နာမည်က မစိုး တဲ့၊ အသက်က ၄၅ ကျော်ပီ မော်လမြိုင်သူ စစ်စစ်၊ သူ့ရဲ့ထူးခြားချက်ကတော့ အသက် ၅၀ ကျော်ဘဲကြီးများကိုသာ စိတ်ဝင်စားတာ ။

သူငယ်ချင်းပြောတာက အဲ့ဒီဆော်ကြီးကနောက်ပေါက်ပါ ဖွင့်လို့ရတယ် တဲ့ ၊ သိတ်ကြိုက်တာဆိုတော့ကျုပ်လီးထိပ်မှာအရေကြည်တွေတောင် စိမ့်သွားတယ် တစ်ကယ်။

ဒီနေ့ဈေးပိတ်တာကြောင့် ချွေးမလေးဟာ အိမ်ရှင်းလင်း အဝတ်လျော် လုပ်နေပါတယ်။ ကျုပ်လည်းနက်ဖြန်အတွက်အားရှိမယ့်အစာတွေစားရင်းတီဗီရှေ့မှာဇိမ်ယစ်ရင်းအိပ်ပျော်သွား ပါတယ်။အိမ်မက်တောင်မက်လိုက်သေး။ဟိုဆော်ကြီးကသူ့ဆောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ခိုင်းနေတာ တဲ့။ မက်လို့ကောင်းလိုက်တာများ ချွေးမလေး လာနှိုးမှနိုးတာတောင် လီးကတောင်နေလိုက်တာ သူတောင်ရိပ်မိသွားတယ်။

“ အဖေ..အဖေ့..အော်..အဖေကဒီမှာလာပီး ဇိမ်ကျနေတာကိုး ..၃ နာရီထိုးပီ အဖေရဲ့ ကော်ဖီသောက်မလား အအေးဖျော်လိုက်ရမလား... ”

“ အော်..အေးသမီး..အအေးပဲဖျော်ခဲ့ပါကွာ အဖေ ကော်ဖီမကြိုက်ပါဘူး... ”

ခဏကြာတော့ အအေးခွက်ကိုင်ပီး ကျုပ်နားမှာထိုင်ချလိုက်ရင်း အေးဆေးစွာပဲပြောလိုက်တဲ့ ချွေးမလေးရဲ့စကားကြောင့်ကျုပ်ဟာကမ္ဘာပျက်မတတ်တုန်လှုပ်သွားပါတော့တယ်။

“ ရော့ အဖေသခွားမွှေးအေးအေးလေး သောက်လိုက်ဦး သမီးကတော့ အဖေ ကော်ဖီ မကြိုက် ဘူးဆိုလို့  အဖေ့စားပွဲပေါ်က ကော်ဖီမစ်အထုတ်လေး ဖျော်သောက်လိုက်ပီ အသဲပုံလေးနဲ့ အထုပ်လေးလေ မွှေးနေတာပဲ)။

အရပ်ကတို့ရေ ကယ်ကြပါဦးဗျာ။ ကျုပ်ချွေးမလေး သောက်လိုက်တဲ့ ကျုပ်စားပွဲပေါ်က ကော်ဖီမစ်ဆိုတာတစ်ခြားလားဗျာ။ ခင်ဗျားတို့သိကြတဲ့ LOVE-COFFEE လေ။မိန်းမတွေ လိင်စိတ်လွန်ကဲ အောင်တိုက်တဲ့ဆေးတစ်မျိုးလေ။ တရားမဝင် တဲ့ဆေးပါ ။ အနံ့ရောအရသာပါတစ်ကယ့်ကော်ဖီလိုပဲတဲ့။ ကျုပ်သူငယ်ချင်းပေးလိုက်တာ ဟိုဆော်ကြီးကိုဖြုတ်ရင် အဲ့ဒီဆေးတိုက်ပီးဆော်တဲ့၊ ကျုပ်လီးကိုမြင်ပီး လန့်သွားမှာစိုးလို့တဲ့။ဆေးတန်ခိုးကသောက်ပီး နာရီဝက်တစ်နာရီလောက်ဆိုပြပီတဲ့။ကျုပ်ကမျက်ပြူးဆန်ပြာနဲ့ မိအေးကိုကြည့်ပီး

“ ဘာ..အဖေ့စားပွဲပေါ်က ကော်ဖီမစ်ဟုတ်လား... ”

“ အမလေး….အဖေရယ်လန့်လိုက်တာ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဒီကော်ဖီလေးတောင် သမီးကိုမသထာဘူးလား ဟွန့်... ”

ဒုက္ခတော့ ရောက်ကုန်တော့မှာပဲဗျာ။

“ ဘယ်အချိန်က သောက်လိုက်တာလည်းသမီးရယ် ဒုက္ခတော့ ရောက်ကုန်တော့မှာပဲ ကွယ် ... ”

ကျုပ်ပုံစံကိုကြည့်ပီး မိအေးလန့်လာပီထင်သည်။

“ နာရီဝက်လောက်ရှိပီအဖေ..ဘာလို့လဲဟင် အဲ့ဒီကော်ဖီကဘာမို့လဲပြောပါဦးအဖေရဲ့... ”

ကျုပ်ကပိုပီးသေခြာသွားအောင် မိအေးလက်ကိုဆွဲပီး

“ ဘယ်နားက ကော်ဖီထုပ်လဲသမီး လာ အဖေ့ကို ပြစမ်း... ”

သေခြာပါပီ၊ဟို ကော်ဖီမစ်ပါပဲ။ သူနဲ့တွဲပီး ယောက်ကျားတွေသောက်ဖို့ ဆေးလုံးလေးက စားပွဲပေါ်မှာ ကျုပ်ကိုလှောင်နေသယောင်။ ဆေးလုံးလေးကိုယူလိုက်ပီးမိအေးကိုသေခြာစူးစိုက်ပီးကြည့်နေတော့ မိအေး ကျုပ်မျက်လုံးတွေကို ကြည့်ရင်း သူ့ကိုယ်သူ နို့ဖုံးသလို ဖင်ကာသလို ယောင်ခြာခြာဖြစ်နေသည်။

ဆေးတန်ခိုးတော့မပြသေး။မတတ်နိုင်တော့အမှန်အတိုင်းရှင်းပြပီး ဆေးပေးလိုက်တဲ့သူငယ်ချင်းကိုဖြေဆေးရှိမရှိမေးကြည့်ရတော့မည်ပေါ့။

“ ကဲ..လာလာ သမီး အဖေရှင်းပြမယ် မကြောက်နဲ့နော် သမီး….ဘာလို့များ အဖေ့ကို မမေးပဲ ကိုယ့်သဘောနဲ့ကိုယ် သောက်ရတာလဲသမီးရယ် ဒုက္ခတွေတော့ရောက်ကုန်တော့မယ်  ထင်ပါရဲ့ သမီးလေးရယ် ဟင်း... ”

“ ဘာ..ဘာ့လို့လဲအဖေ..သမီးလည်း.ဟိုဟို..ကော်ဖီမစ်အမျိုးစားအသစ် အဖေယူလာတယ်ထင်လို့ သောက်ပီးမှပဲပြောတော့မယ်  လို့တွေးပီးသောက်လိုက်တာပါ..ရှင်းပြပါဦး အဖေရယ် သမီးကြောက်လိုက်တာ... ”

ကျုပ် တို့ဧည့်ခန်းမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ကြရင်း ကျုပ်ကပဲစကားစလိုက်ပါတယ်။

“ ဒီလိုသမီးရေ.ခုအဖေ စကားမပြောခင်ကြိုပြောချင်တာက သမီးအဖေ့ကိုအထင်မလွဲပါနဲ့၊ အထင်မသေးပါနဲ့လို့ အရင်ပြောပါရစေ..သမီးအခုသောက်လိုက်တဲ့ ကော်ဖီမစ်က ရိုးရိုးကော်ဖီမစ် မဟုတ်ဘူးသမီး၊ဟိုလေ..အဖေပြောရမှာရှက်လဲရှက်ပါတယ်သမီးရယ်..။ အဟမ်း..အဲ့ဒီကော်ဖီ မစ်ကမိန်းကလေးတွေအတွက်သီးသန့်ထုတ်ထားတဲ့အမျိုးသမီးလိင်စိတ်ထကြွဆေးပဲသမီး၊ အရသာကကော်ဖီမစ်လိုပဲတဲ့။ သောက်ပီးရင် ၄၅ မိနစ်လောက်ဆိုဆေးအာနိသင်စပြတယ်တဲ့။ အဖေ့သူငယ်ချင်းကလက်ဆောင်ပေးလို့အဖေယူလာတာပါသမီးရယ်... ”

ဆက်တိုက်ပြောပြနေတဲ့ကျုပ်ကိုကြည့်ပီး အစပထမတော့ မိအေးဟာ အံ့သြဟန်ပြပေမယ့်လည်း ကျုပ်စကားလည်းဆုံးရောခွက်ထိုးခွက်လန်ရီတော့တာပါပဲ။ ကျုပ်တောင်ကြောင်သွား တယ်။

“ အဖေရယ်..နောက်စရာရှားလို့ ကိုယ့်သမီးကို ခုလိုနောက်စရာလား လန့်သွားတာပဲ... ”

ဒုက္ခော ခက်ခြေပြီကော ဒီကလေးမ ။

“ အဖေ မနောက်ပါဘူးသမီးရယ် တစ်ကယ်ပါ ကွယ်... ”

“ ဟား ဟား..ကဲတစ်ကယ်ဆိုလည်း သမီးသောက်ပီးတာ တစ်နာရီနီးပါးရှိပီ ခုထိဘာမှမဖြစ်သေးပါ့လား..ဟင်းဟင်း အဖေ့ဆေးက အာပလာကြီးနေမှာပါ..အဖေဟာလေ နောက်စရာရှားလို့ ... ”

ပြောပီးထိုင်ရာကအထ မိအေးလက်ကိုဆွဲပီး ကျုပ်ထပ်ပြောပါသေးတယ်။မရဘူးဗျာ။မီးဖိုချောင်ထဲရယ်မောရင်းဝင်သွားလေရဲ့။ကျုပ်လဲ ချွေးမကို နဲနဲတော့တင်းသွားတယ်။

ကဲကြည့်ကြသေးတာပေါ့ ကော်ဖီမစ်ရယ်လို့ ကြိမ်းဝါးလိုက်ပီး လက်ထဲပါလာတဲ့ ယောက်ကျားတွေအတွက် တွဲသောက်တဲ့ ဆေးလုံးလေးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ခါနီးမှသတိရသွားပီး ဆေးအရှိန်မြန်မြန်တက်အောင်ဆေးလုံးကိုဖောက်ပီး အမှုန့်တွေကိုသောက်ချလိုက်ပါတယ်။ကိုင်း မှတ်ထား ငါကွ..။

စိတ်ကြောင့်ပဲလားမသိ တစ်ကိုယ်လုံးရှိန်းကနဲ နွေးသွားတယ်။ချွေးမလေး မိအေး ဘာဖြစ် နေလည်း သိချင် တာနဲ့ မီးဖိုချောင်ထဲ ကြည့်လိုက်ရာပုံမှန်ပဲ ညစာအတွက်ဟင်းတွေ နွေးဖို့လုပ်နေတာ တွေ့ရပါတယ်။ သူ့ နားသွားလိုက်ပီး

“ သမီး…ဘယ်လိုနေလဲ... ”

ဆိုတော့ ကျုပ်ကိုရီပြရင်း

“ ဒို့အဖေကတော့ ရီရတယ်   ဟေ့... ”

တဲ့။ကျုပ်လည်းဘာပြောရမှန်းကိုမသိတော့ဘူး။အဲ..အကြံရပီ။

“ အဖေ့ကိုချစ်တယ်ဆိုရင်ခုပြောတာ သေခြာနားထောင်ပါ သမီးလေးရယ်..အဖေပြောတာတွေ ဟာ အမှန်တွေပါ။ အဖေ့သူငယ်ချင်းက..ဟို…ကဲပါ အဖေ မရှက်တော့ပါဘူး၊ သူငယ်ချင်းက သူနဲ့တွဲနေတဲ့ကြိုက်ကုန်းဆော်ကြီးတစ်ဗွေကို..အဖေနဲ့မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ အဲ့ဒီဆော်ကြီးက လည်းအဖေနဲ့အိပ်ဖို့သဘောတူတယ်ဆိုလို့သူငယ်ချင်းကအဲ့ဒီဆော်ကြီးကိုခုသမီးသောက်လိုက်တဲ့ ကော်ဖီမစ်လိင်စိတ်ကြွဆေးကို တိုက်ပီး ဟိုခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆက်ဆံဖို့ပြောလို့ အဖေ ဒီဆေးကိုယူလာတာပါသမီးရယ်…အဖေ့သူငယ်ချင်းကအဖေ့ကိုနောက်လေ့နောက်ထ တော့ မရှိပါဘူး..သူလည်းအဲ့ဒီဆေးကိုစမ်းပီးပီအတော်ကောင်းတယ်လို့လည်းပြောတယ်သမီးရယ်..ဟင်း…... 

ကျုပ် မျက်လုံးကိုကြည့်ပီး မိအေးမျက်နှာ အရောင်ပြောင်းသွားပီ။

“ ဟို..တ..တ ကယ်လား အဖေ..ဟင်... ”

“ ဒီမယ် သမီးမယုံရင် အဖေ့သူငယ်ချင်းဆီကို သမီးဖုန်းနဲ့ဆက်ပီးမေးပြမယ်၊အဖေ့ ဖုန်းနဲ့ဆိုဇာတ်တိုက်ထားတယ်လို့ သမီးထင်လိမ့်မယ်၊သမီးဖုန်းပေး အဖေ စပီကာဖွင့်ပီးမေးပြမယ်... ”

မိအေးဟာ သူ့ဖုန်းကို ကတုန်ကရင်နဲ့ပေးရှာတယ်။

“ အေး ဝင်းမြင့်လား ငါပါ မြမောင်ပါ ကွ... ”

“ အာ မင်းကလည်း ဘယ်ကဖုန်းနဲ့ ဆက်တာတုန်းကွ... ”

“ ဒါ ငါ့သားဖုန်းပါကွာ ငါ့ဖုန်းဘေလ်ကုန်နေလို့... ”

မိအေးတစ်ယောက် မျက်နှာဇီးရွက်လောက်လေးနှင့် နားထောင်နေရှာသည်။

“ အေးပြော သယ်ရင်း ဘာကိတ်... ”

“ ဟိုကွာ မင်းပေးတဲ့ ကော်ဖီမစ်ဆေးအကြောင်း အသေးစိတ်သိချင်လို့ကွ ရှင်းပြပါဦး... ”

“ အေးကွာ မနေ့က ငါသေခြာမပြောလိုက်ရဘူး ဒီလိုကွ အဲ့ဒီဆေးကမိန်းကလေးပဲသောက်ရတာ အရသာကိုသာမန်ကော်ဖီမစ်လိုလုပ်ထားပေမယ့် သေခြာအရသာခံကြည့်ရင် သစ်ရွက်စိမ်းအနံ့ လေးရတယ်..မြန်မာပြည်မှာ လုံးဝမရှိတဲ့ဆေး..ကွ ... ”

တစ်ဖက်က စကားမဆုံးခင် မိအေးမှာတိုင်ခုံပေါ်သို့အရုပ်ကြိုးပြတ်ထိုင်ချလိုက်လေတော့သည်။

“ သောက်ပီး တစ်နာရီအတွင်းမှာ ဆေးတန်ခိုးပြတယ်.နေဦးမင်းဘာမေးမယ် ဆိုတာ ငါသိတယ် နားထောင်.ဘယ်လို ဆေးအာနိသင်ပြလည်းဆိုတော့ မိန်းမတစ်ကိုယ်လုံး မိတ်ကိုက်သလို ဆစ်ကနဲခဏလေးပဲဖြစ်ပြီးပြန်ပျောက်သွားမယ် ။ ပီးတော့ အတူရှိနေတဲ့ ယောက်ကျားလေးနဲ့ သမီးရီးစားတွေသောက်ကြတာဆိုတော့ ကိုယ့်ကောင်လေးနဲ့ပေါ့ လိင်ဆက်ဆံလိုစိတ်ဖြစ်လာမယ်။ထူးခြားတာက လိင်ဆက်ဆံတာ အရှက်အကြောက်ကင်းသွားတယ်ပေါ့ကွာ..၊မိန်းကလေး ကကိုယ်တိုင်စပီးဖွင့်ပြောလာတာမျိုးပေါ့..၊ဟဲ..ဟဲ..ငါ့မိန်းမကိုအရင်ဦးဆုံးစမ်းကြည့်တာ.. မှန်တယ်မောင်ရေ..သိလား.. တီဗီကြည့်နေတဲ့ ငါ့အနားလာပီး ကိုဝင်းမြင့်..အိပ်ကြစို့လေ..”

တဲ့ ။ငါကလည်း 

“ အာ..မင့်ဟာမင်း အိပ်နှင့်လေကွာ မိန်းမကလည်း..ဒီမှာ စီးရီး-A ပွဲ ကောင်းနေလို့..”

ဆိုတော့..ခဏလေး ငါ့ဘေးမှာ တီဗီထိုင်ကြည့်နေပီး ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ ငါ့ပေါင်ကြားကို လှမ်းနှိုက်ပီး

“ ကိုဝင်းရယ်..ဒီနေ့ကျမဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး..စိတ်တွေ တအားလာနေတယ်..လာပါ..ကျမကို လုပ်ပေးစမ်းပါရှင်..”တဲ့…ဟားဟား..။မိန်းကလေးစိတ်ကဇွတ်တင်းထားရင်ပိုဆိုးတယ်။

ဟိုကွာခဏနေတော့ ဖုတ်ဖုတ်ထဲကပါ ယားလာတော့တာပေါ့ကွာ။ဒီဆေးရဲ့ငါကြိုက်တဲ့အချက်ကတော့ အရှက်ကြီးပါတယ်ဆိုတဲ့ မိန်းမကိုတောင် ကျမကိုလုပ်ပါတော့ အကိုရယ်လို့ ဖွင့်ပြောရသည်အထိ စွမ်းတယ်။  ငါက ဒီဆေးကို ကြိုက်ကုန်းတွေ နှာထန်တဲ့ ဆော်ကြီးတွေကိုပဲ တိုက်လေ့ရှိတယ်။ မင်းသုံးကြည့်လိုက်စမ်းပါကွ ဟို မစိုးကြီးက အဖိုးကြီးတွေပဲကုန်းတာ၊လူငယ်ဆို နိုး။ 

ပီးတော့ ဒီဆေးရဲ့ နောက်အာနိသင်တစ်ခုက ယောက်ကျားရောမိန်းမပါ ဆေးစွမ်းပြလာရင်လေ ညစ်ညစ်ပါတ်ပါတ် တွေကို တစ်ဝကြီးပြောပီးဆက်ဆံတတ်တာပဲကွ၊ အရှက်ကုန်တဲ့ သဘောပေါ့ကွာ..အေးမင်းငါပြောလိုက်မယ် မစိုးကြီးထန်ချက်ကတော့ လန်ထွက်နေတာကွ အဟီး မင်းအကြိုက် ဘီဆိုက်ပါ ကိုင်လို့ရတယ်မောင်ရေ့ ကဲဘာသိချင်သေးလည်း... ”

“ အဲဒီဆေးက တားမြစ် ထားတဲ့ဆေးနော်... ”

“ အေးပါ ကျေးဇူးပါကွာ ငါနောက်သိချင်တာက ဒီဆေးကို မိန်းကလေးကသောက်ပီးခါမှ အစဉ်မပြေလို့ယောက်ကျားနဲ့ မဆက်ဆံဖြစ်ရင်ကော ဘာဖြစ်နိုင်လဲဖြေဆေးရောရှိလား... ”

ချွေးမလေးက ကျုပ်မေးနေတာကို ခေါင်းဆတ်ပီးသဘောတူကြောင်းပြ၏။

“ ဖြေဆေးတော့မရှိနိုင်လောက်ဘူးကွ သွေးထဲကိုရောက်သွားတာကိုး၊ငါတော့မကြုံဖူးသေးဘူး..အဲ့လိုအခြေအနေမျိုးကြုံလာခဲ့ရင်တော့ ငါတွေးမိတာက မိန်းကလေးက သူ့ဟာသူ ပီးအောင်သာကြံဖန်လုပ်ပေတော့ဒါပဲရှိမယ်။အေး မိန်းကလေးက ပီးအောင်လုပ်ရင်လည်း သုံးချီလောက်တော့ လုပ်ပစ်လိုက်မှ ဆေးပါဝါကျသွားမယ်ထင်တယ် ငါထင်တာပြောတာနော် အကောင်းဆုံးကတော့ ယောက်ကျားတစ်ယောက်နဲ့ စိတ်ပါလက်ပါစခန်းသွားလိုက်မှပဲ အေးမှာပေါ့ကွာ... ”

“ အိုကေပါ သယ်ရင်းရယ် မင်းကျေးဇူးမမေ့ပါဘူး ဟားဟား... ”

စကားစဖြတ်နေတာကို ဖုန်းချခါနီး..

“ မြင့်မောင်..မစိုးကြီးက မင့်အကြိုက် အစိကြီးတယ် အရည်ရွှမ်းတယ်ကွ... ”

လုပ်သွားသေးသည်။ ပြောသမျှတွေကို မိအေး အစ အဆုံးကြားသွားလည်း ကျုပ်မရှက်နိုင်တော့ပါ။ခုအရေးကြီးတာက မိအေးကို ဆေးတန်ခိုးပြယ်အောင်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ဆိုတာပါပဲ။

“ ဒုက္ခပါပဲ အဖေ ရယ်..သမီးကိုက ရှည်တာပါ အဖေလုံး၀ မမှားပါဘူး ခုတော့ သမီးဘာဆက်လုပ်ရမလဲ ဟင်အဖေ..ဆရာဝန်သွားပြရင် ကောင်းမလား... ” 

“ အာ..သမီးကလည်းဘယ်ဖြစ်မလဲ ဒီဆေးကတားမြစ်ဆေးပါဆို အဖေတို့နှစ်ယောက်လုံးအဖမ်းခံရမှာပေါ့ ဟင်း..ဒုက္ခ..ခုသမီးဘယ်လို ခံစားရလဲ ဟင်... ”

“ ဟို..အဖေ့သူငယ်ချင်းပြောသလို မိတ်ကိုက်သလိုမျိုးတော့ခဏဖြစ်တာကြာပီ..ခုတော့ဘယ်လိုမှ မနေသေးဘူး... ”

“ ဟုတ်ပီ ဒီလိုလုပ်သမီးခုရေအေးအေးနဲ့ ချိုးချလိုက် နဲနဲတော့စိတ်ပြေသွား မှာပဲ ပီးမှ သနခါးကို တစ်ကိုယ်လုံးလိမ်းကြည့်လိုက် စိတ်ကြည်တာပေါ့ သမီးရယ်... ”

“ ဟုတ်အဖေအတော်ပဲ သမီးရေမချိုးရသေးဘူး ချိုးလိုက်မယ်... ”

“ အေး သမီးဟိုစိတ်ကိုဖျောက်ထားလိုက်နော်အဖေ စောင့်နေမယ် ရေချိုးရင်းတစ်ခုခုဆို အဖေ့ကိုခေါ်လိုက်... ”

ချွေးမလေးကို စိတ်ပူနေ၍ ကျုပ်ဆေးသောက်ထားတာ မေ့သွားသည်။ ရေချိုးနေသော မိအေး ထွက်အလာကိုစောင့်နေရင်း နဲ့ကျုပ်တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းကနဲဖြစ်သွားပီး လိင်ဆက်ဆံချင်စိတ်ကဟုန်းကနဲပေါ်လာသည်။လီးကလည်း သခင့်စိတ်တိုင်းကျပေါ့။

“ ရတယ် အဖေ ဘာမှမဖြစ်ဘူး... ”

ဟု ပြောပီးမိအေးကအခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားသည်။နဲနဲတော့စိတ်အေးသွားသည်။ ကဲကျုပ်လည်း ဂွင်းတစ်ချီလောက်တော့ထုလိုက်မှဟုတွေးပီးကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်လိုက်သည်။

ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ရင်း ဘီဒိုရှိမှန်ကိုကြည့်ကာဂွင်းစပီးထုလိုက်သည်။ ဟား...အတော်ထုလို့ကောင်းတာပဲ၊ စိတ်တွေကထကြွနေသည်လေ။တစ်ကိုယ်လုံးလည်းတစ်ခါမှမဖြစ်ဖူးသောပူနွေးနွေး၊ရှိန်းတိန်း ဖိန်းတိမ်း ခံစားနေရသည် ။ထိုစဉ်အောက်မှ မိအေးအော်သံကြားလိုက်ရသည်။

“ အဖေ ရေ..လာပါအုံး... ”

ဒုက္ခပဲ ကျုပ်ကလည်း လီးထိပ်ကအရည်ကြည်လေးတွေလိုက်လာနေတုန်း..။ကဲ တတ်နိုင်ပါဘူး။ ကျုပ် ပုဆိုးပဲကောက်စွပ်လိုက်ပီး ပြေးဆင်းလိုက်သည်။သူတို့လင်မယားအခန်းတံခါးက အသင့်ပွင့်နေတာကြောင့်..။ ဟင်..ထမီရင်ရှားနှင့် မိအေး မှန်တင်ခုံရှေ့ဝယ် ကပိုကယိုဖြင့်..ခြေသလုံးကို နှိပ်နေသည်။ ကျုပ်သူ့ဘေးဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း

“ ဘာဖြစ်တာလဲ သမီး... ”

“ ကြွက်တက်လို့ အဖေ အား..နာလိုက်တာ တစ်ခါမှမဖြစ်ဖူးပါဘူးနော်... ”

အင်း ကျုပ်ထင်တာတော့ ကြွက်တက်တာ မဖြစ်နိုင်၊ ဆေးတန်ခိုးကြောင့် ပေါင်တွင်းကာမ အကြောတွေတင်းလာတာဖြစ်မည်။ ကျုပ်..ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့ ခြေသလုံးသားလေးတွေကို နှိပ်ပေးလိုက်သည်။ ပိုဆိုးလာသည်ဆေးတန်ခိုးပြသည်ကိုမျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့နေရပီကော။ ခြေသလုံးနှိပ်ပေးနေရင်းမိအေးကပေါင်တွေပါလိမ်ကုန်ပီ။ထမီကပြေသွားပီးနို့တွေပါပေါ်လာပီ။ထမီပြန်ဝတ်ပေးမယ်လုပ်တော့ကျုပ်ကို မိအေးက

“ သမီးမရတော့ဘူး.ဆေးရှိန်တက်နေပီအဖေအပြင်ထွက်ပေး..သမီးဘာသာလုပ်ကြည့်မယ်... ”

“ ဖြစ်ပါ့မလားသမီးရယ်တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှဖြင့်..အဖေဟိုဖက်လှည့်နေမယ်လေ..အဖေ့ကိုမရှက်နဲ့နော် သမီး.. ဒီကိစ္စက ဘယ်သူမှအသိခံလို့မဖြစ်ဘူး သမီးဝေဒနာတွေပျောက်သွားမှ အဆင်ပြေမှာ.လုပ်လုပ်သမီး တစ်ချီပီးအောင်လုပ်ပစ်လိုက်... ”

မိအေးဆီက စကားပြန်မရတော့။သူ့ကို ကျောခိုင်းနေရင်းက ကျုပ်လီးကတစ်စခန်းထပြန်သည်။ မမြင်စေချင်ကာမှပိုကြည့်ချင်လာသည်။အသာငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ မိအေးမှာကျုပ်ကိုပင် ဂရုမ စိုက်နိုင်တော့ ထမီကပိုကယိုနှင့်ပင်လက်လျှိုနှိုက်၍ဆောက်ဖုတ်ကိုပီးအောင်ကလိနေပီ။

သူ့ဆီက အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းသာကြားရသည်။ ခဏနေတော့ မိအေးခမြာမရှက်နိုင်တော့ 

“ အား..ရှီး..အမလေး နော်.ကောင်းတယ်..အ..အ... ”

အော်သံဆုံးတော့…..

“ အား ..အိ..အိ…အဖေရေသမီးပီးလို့မရဘူး တစ်မျိုးကြီးပဲ အ  အ      ဖေရယ်.... ”

တစ်ကိုယ်လုံး နတ်ပူးနေသလို တုန်ရင်နေပီး တွန့်လိန်နေတဲ့ ချွေးမကိုကြည့်ပီး ကျုပ်တော်တော် လန့်သွားတယ်၊အဟုတ်ပြောတာ ..။  တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင်ဒုက္ခ။ မိအေးနောက်ကနေထိုင်ပီး တစ်ကိုယ်လုံးကိုထိမ်းပီးဖက်ထားလိုက်ရင်း….။

“ သမီးလေး..သတိထားလေ…ပီးအောင်လုပ်လိုက်လေ သမီးရယ်...ဒါမှသမီးသက်သာမှာ..အဖေ့ကို ရှက်မနေနဲ့တော့နော်သမီးစိတ်ထဲရှိသလို လုပ်လိုက်..ရအောင် ပီးချလိုက်... ”

မိအေးဟာမရှက်နိုင်တော့ပဲ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကို မှီလိုက်ရင်း ခြေဆင်းကာ ထမီကိုဗိုက်ပေါ်ဆွဲပုံလိုက်ပီးပေါင်ခွကြားထဲလက်နှိုက်ပီး တစ်ချီပီးအောင်ဇောင်းတိုက်နေပါပီ။ လက်နှစ်ချောင်းပူးပီး အဖုတ်ပေါက်ထဲကို ထိုးကလိနေပါပီ…။ ကျုပ်ကလည်း သူ့ပခုံးလေးကိုထိမ်းကိုင်ရင်း

“ လုပ်..သမီး လုပ် ပီးအောင် လုပ်ချလိုက်ဘာမှ မဖြစ်ဘူး အဖေရှိတယ်... ”

ဆောက်ဖုတ်ထဲကိုလက်နှိုက်ပီးကလိနေတာ အရည်တွေဘယ်လောက်ထွက်နေတယ် မသိ၊ တပြွတ်ပြွတ် အသံကထွက်နေတယ်..။ အင်း…..ခက်တာက မိအေးဘယ်လိုပဲ ဆောက်ပါတ်ကို ထိုးပီး ပီးအောင်လုပ်ပေမယ့် မပီးနိုင်ဖြစ်နေလို့ စိတ်တွေတိုလာပီး အားမလို အားမရ ဖြစ်နေ ပါတယ်။ ပီးမှ ငိုသံပါကြီးနဲ့

“ အဖေ ရယ် သမီးပီးလို့မရဘူး..ပီးတာက ပီးချင်နေပီ..အီး..သမီးကို သတ်ပစ်လိုက်ပါတော့ အဖေရယ်..သမီးလေ..သမီး..ဟို.... ”

သူဘာပြောမယ်ဆိုတာကျုပ်သိနေတာကြောင့်…သူ့အရှက်ကို ကာကွယ်တဲ့အနေနဲ့

“ အို သမီးရယ်..အဖေရှိနေတာပဲကွယ် မကြောက်နဲ့နော်..ပီးတော့ သမီးခံစားနေရတဲ့ ဝေဒနာကို သက်သာအောင်လုပ်ပေးတယ်လို့ပဲ သဘောထားနော်..သမီးစိတ်ကိုတင်းမထားနဲ့ လျော့ချလိုက်တော့ သမီးပီးအောင် အဖေပါကူပီး လုပ်ပေးမယ် နော် သမီး... ”

စကားပြန်မပြောတာကြောင့် ကျုပ်ဟာ အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြစ်နေတဲ့ မိအေးရဲ့ နို့တွေကို ပင့်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။နို့သီးလေးတွေကို ချေပေးလိုက်တော့ 

“ အာ့..အား..အဟင်းဟင်း... ”

ဖြစ်လာပါပီ။သူကိုယ်တိုင်က ဟော့နေတာကြောင့် နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ပေးလိုက်ပီး လက်ခလည်နဲ့ဆောက်ဖုတ်ထဲထိုးလိုက်ပီး အစိထောင်ထောင်လေးကိုဖိချေပေးလိုက်ပါတယ်။

“ အား..အဖေ..ရယ်..အီး..ဟင့်..ကောင်းတယ်..စို့ပေးအဖေ နာနာစို့ဟုတ်တယ် အဖေ သမီးကောင်းလာပီ..အအောင်မလေးကောင်းလာပီ..အိုး လာတော့မယ် အဖေအစိကို ဖိချေပေး၊အား အိုးအင်း..အဖေရယ်ပီးချင်နေပီ..အားပီးလို့လဲ မရပြန်ဘူး..ဟား..ကွာ... ”

ဆေးတန်ခိုးကြောင့်မိအေးရဲ့လိင်စိတ်တွေဟာသူမတူအောင်ပေါက်ကွဲနေပါပီ။ ကျုပ်သိလိုက်ပီ လေ ဒါ့ကြောင့်

“ သမီးလေး မိအေး... ”

“ အင်ဟင်.. ရှန်..အဖေ.ဟင်း... ”

လည်ပြန်လေးစောင်းငဲ့ပီးပြန်ထူးတဲ့ မိအေးနားနားလေးကို ကပ်ပီးကျုပ်ပြောလိုက်တယ်။

“  သမီးလေး ပီးသွားအောင် အဖေ သမီးအဖုတ်ကို ယက်ပေးမယ် နော် ဟုတ်ပီလား... ”

ငြင်းဖို့ဟန်ပြင်နေတာမို့

“ သမီးလေးက အဖုတ်ယက်ပေးမှပီးတယ်ဆိုတာ အဖေသိပီးသားပါ…အဖေ့ကိုအားမနာနဲ့..သမီးတစ်ချီလောက်ပီးလိုက်မှ သက်သာမှာ သမီးရဲ့..ပီးတော့ အဖေကိုယ်တိုင်ကလည်း ဟောဒီသမီးလေးကို ပီးအောင်လုပ်ပေးချင်နေတာပါကွယ်... ”

“ ဟင့်..အဖေ ရယ်..သမီးကို သက်သာအောင်သာလုပ်ပေးပါတော့ အဖေရယ်..သမီး အရမ်းကို ပီးချလိုက်ချင်ပီ... ”

မိအေးကို အသာတွန်းလှဲလိုက်ပီး ပေါင်ကြားထဲကို ကျုပ်ခေါင်းထိုးထည့်လိုက်တယ်။ အဟင်း..တိုးမောင်က ကျုပ်သားပါဗျ ကြည့် မိအေးဘယ်လိုအော်သလဲဆိုတာ….။ဆောက်ဖုတ်က လေထိုးထားသလိုဖောင်းနေတာ ဒီတစ်ခါပဲမြင်ဘူးသေးတယ်..။ ဒီတော့ ပဏာမ နှူးနှပ် တာ တွေ လုပ်မနေတော့ဘူး။ အကွဲကြောင်းတစ်ခုလုံးကို ပါးစပ်နဲ့ငုံပီး အားနဲ့စုပ်လိုက်တယ်။

“ ဟင့် .အဖေ..အား ဟင့်ကောင်းတယ် အဖေရယ် ယက်..ယက်..အား အဖေက သိတ်ယက်တတ်တာပဲနော်..အမလေးဟုတ်တယ်စုပ် အစိကိုစုပ်ပေးအား သမီးပီးတော့မယ် အဖေမရပ်နဲ့..အ.အ.အအအောင်မလေးပီးပီအဖေရေ..ထွက်ပီ..သမီးထွက်ပီ..အီး..ရှီးး... ”

ကျုပ်ခေါင်းကိုသူ့ဆောက်ပါတ်ထဲ ဆွဲဆောင့်ပီး သွင်းချလိုက်ရင်းကျုပ်ချွေးမလေးတစ်ချီကောင်း ကောင်းပီးသွားချေပီ။ပေါင်ကြားထဲကမော့ ကြည့်နေတဲ့ ကျုပ်မျက်နှာကိုချွေးမလေးက ရွှန်းရွှန်းစားစားကြီးကြည့်ရင်း

“ ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ အဖေရယ်..ခုမှပဲ သမီးပေါ့သွားတော့တယ် အဟင်း... ”

“ အဖေ ယက်ပေးတာကောင်းလား ဟင် သမီး... ”

 ဆောက်ရေတွေပေပွနေတဲ့ ကျုပ်မျက်နှာကို နမ်းလိုက်ရင်း မိအေးက

“ ဟင်း တိုးမောင် ယက်ပေးတာထက် ကောင်းတယ်  အဖေရယ်... ”

“ သမီးလေး ဘာမှစဉ်းစားမနေနဲ့တော့နော် အဖေတို့ ဆေးအစွမ်းနောက်ကိုပဲလိုက်ကြရအောင် အဖေလည်း ဆေးသောက်လိုက်ပီ..ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး... ”

ဆေးအစွမ်းဟာတစ်ကယ်ပဲအရှက်မဲ့စေပါတယ်။မိအေးမျက်နှာရှေ့မှာကျုပ်ဟာပုဆိုးချွတ်ချ လိုက်ပါတော့တယ်။ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်တွေ တွဲလဲခိုနေတဲ့..ကျုပ်လီးကြီးက အသင့်….။

“ အောင်မလေး တော့ အဖေ့ဟာကြီးက နဲတာကြီးမဟုတ်ဘူးအားရစရာကြီး အဖေရယ်... ”

ကျုပ်လီးကို သေခြာကိုင်ကြည့်ရင်း မိအေးတံတွေးမြိုချနေပါတယ်။ ကျုပ်တောင်မခိုင်းရသေးပဲ ဒစ်ကိုငုံလိုက်ပါတယ်။

“ အို..သမီး..ရယ်... ”

ကျုပ်မတ်တတ်ရပ်လျက် ပေါင်ကားပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျုပ်ဆီးခုံကိုလျာနဲ့ယက်လိုက်တာက တော့ တော်တော် ကောင်းပါတယ်။ ကျုပ်ကို ခွင့်တောင်းသလိုအကြည့်နဲ့ မော့ကြည့်လိုက်ပီး လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ငုံချလိုက်ပါတယ်။

“ အား..ရှီး.စ်စ်..သမီးရယ် ကောင်းလှချီလားကွာ..စုပ်..သမီးစိတ်ကြိုက်သာစုပ်တော့... ”

ကျုပ်ချွေးမနှာထန်ချက်ကတော့ဗျာ (ဆေးကြောင့် ထင်ပါရဲ့) လီးကို အသံတွေထွက်အောင်ကို တဗြွတ်ဗြွတ်စုပ်နေပါတော့တယ်။ခဏနေတော့ ကျုပ်တင်ပဆုံကြီးတွေကို ဆွဲဆွဲပီး ပါးစပ်ထဲကို ဆောင့်ဆောင့်နေတော့ သူ့ပါးစပ်ကို လိုးခိုင်းတာပဲလို့ သဘောပေါက်ပီး သူ့ခေါင်းလေးကိုကိုင်တဲ့ပီး ပါးစပ်ထဲကို ကျုပ်လီးဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။

“ အား.ကောင်းတယ် သမီးရယ် စုပ်ကွာ..ဟား..အီး..သမီးရေ အဖေ ကောင်းလာပီကွာ..စုပ်..ဟုတ်တယ် လျာနဲ့ကလိပေး..အား..အား... ”

ဒစ်ကိုလျာနဲ့ထိုးပေးတာကောင်းလွန်းလို့ကျုပ်ပီးချင်လာပီ။ ဆေးအစွမ်းလဲပါမှာပေါ့။လီးကသံ ချောင်းလိုမာတောင်နေပီးပူလာပီ.လဥတွေထဲကနေပီးကျင်တက်လာပီ။ကျုပ်ကောင်းကောင်း ကြီးပီးချင်လာတာမို့

“ အား သမီး အဖေ ပီးတော့မယ် စုပ်စုပ် ကောင်းတာကွာ..အ..အ..ထွက်တော့မယ် ဖယ် သမီး အဖေအပြင်မှာထုတ်လိုက်မယ်... ”

“ ဟင့်အင်း သမီးပါးစပ်ထဲမှာပဲ ပီးလိုက်အဖေ ရတယ်”

မိအေးဟာပျာပျာသလဲပြောလိုက်ရင်း ကျုပ်လီးကိုပြန်စုပ်လိုက်ပါတယ်။

“ အာ..သမီးရယ်..အဖေက ပီးရင် အရေများတယ်သမီးလေး…ရဲ့”

ကျုပ်ကိုမိအေးစကားမပြန်တော့ပဲ လီးစုပ်နေရင်းက ဥတွေကိုပါ ဖွဖွလေးဆုပ်ပေး ပွတ်ပေးနေတော့ မကြာပါဘူး။

“ အား..အဖေပီးပီ သမီးရေ..မစုပ်နဲ့တော့ ငုံထားပေး ..ထွက်ပီ..အား..အား”

ကျုပ်တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ သွေးတွေပါ ထွက်ကုန်ပီလားထင်ရလောက်အောင် ကျုပ်လရေတွေဟာ ဒလဟောထွက်ကုန်ပါတော့တယ်။

ဂွင်းမထုတာလဲကြာတဲ့အပြင် သောက်ထားတဲ့ဆေးရဲ့ အာနိသင်ကြောင့်ထင်ပါရဲ့ ဒစ်ကိုငုံနေတဲ့ ချွေးမလေးမှာ ကျုပ်လရေတွေကို ဂွတ်..ဂွတ်နဲ့အသံမြည်အောင်ပင်သောက်နေရင်းကနှုတ်ခမ်းဒေါင့်ကနေ လျံထွက်နေပါသေးတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်..ကျေးဇူးပါကွယ်..အဟင်း..အဖေ့အရေတွေက များတယ်ကွဲ့”

ကျုပ်သုတ်ရေတွေကို ကုန်သည်အထိမျိုချနေတဲ့ မိအေးကိုကျုပ်အားနာသွားတယ်။

“ အဟင်း..အဖေ့ဟာတွေက ပြစ်ခဲနေတာပဲမနဲမြိုချရတယ်..ကောင်းလား အဖေ”

“ အရမ်းကောင်းတယ် သမီးရယ်..အဖေ ဒီလို မကောင်းရတာ ကြာပီ..ကျေးဇူးနော် သမီးလေး”

မိအေးဟာ ထမီကို ပြန်ရင်လျားလိုက်ပီး ကျုပ်ရှေ့က ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတာ ကြောင့်ကျုပ်လည်းအခန်းကို ပြန်ခဲ့ပါတယ်။ ကာမစိတ်တွေငြိမ်းသွားမှပဲ အော်..ငါတော့ဆေးတံခိုး ကြောင့် အမှားကြီးမှားလေပီ ဟု နောင်တရနေလေတော့သည်။



အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment