Monday, July 12, 2021

ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၂ )

ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

အချိန်ကောင်းပင်ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သားမှာလည်း ရမ္မက်စိတ်က ငယ်ထိပ်ရောက်ပြီး တစ်ချီပြီးဖို့အရေး အသည်းအသန် ကြိုးစားရုန်းကန် နေကြချိန်မှာ သူတို့အခန်းနားကို ကပ်လာခဲ့သော ခြေသံတစ်စုံကို မကြားမိလိုက်ဘဲရှိကြလေသည်။

ခြေသံရှင်က သဲမောင်အိပ်ခန်းအဝထိရောက်ရှိလာသည်။

သူကား အခြားသူတော့မဟုတ်။

မရင်ရွှေ၏သမီးအကြီးမဖြစ်သော နီနီမြင့်ပင်ဖြစ်လေသည်။

နီနီမြင့် စိတ်တွေအရမ်းလှုပ်ရှားနေသည်။ ညနေစောင်းက အမေနှင့်ကိုသဲမောင်လိုးတာကို ချောင်းကြည့်ပြီး ကတည်းက စိတ်တွေ ဂဏှာမငြိမ်ဖြစ်နေပြီး အိပ်ယာထက်မှာ တစ်ညနေခင်းလုံး တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့်နှင့် ပေါင်ကြားထဲလက်ထိုးနှိုက်ကာ အာသာဖြေရင်း အချိန်တွေကုန်လွန်ခဲ့ရသည်။

နေမကောင်းလို့ဆိုပြီး အကြောင်းပြချက်ရထားသူမို့ လင်တော်မောင်ပြန်လာတာကိုတောင် နှုတ်ဆက် မနေအားတော့ဘဲ မိမိဖာသာ အိပ်ယာထဲမှာ ကျောပေးအိပ်စက်ရင်း ဆေးအရှိန်နှင့်မှေးကနဲဖြစ်သွားပြီး တစ်ရေးနိုးချိန်မှာ သတိဝင်လာတာနှင့် အမေလုပ်သူအခန်းကို သွားရောက်ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ အမေမရှိတာကို တွေ့ရသဖြင့် ဧကန္တ တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲဆိုပြီး သင်္ကာမကင်းဖြစ်ကာ အိမ်နောက်ဖက် အပေါက်ကနေ အပြင်ထွက်လာခဲ့ပြီး ကိုသဲမောင်နေထိုင်ရာ နဘေးအိမ်ဖက်ဆီကို တိတ်တဆိတ် လှမ်းလာမိခဲ့ခြင်းဖြစ်ပေသည်။

ဒီရောက်တော့ ထင်သည့်အတိုင်း မသင်္ကာဖွယ် ချိုးချိုးချွတ်ချွတ် တအိုးအိုးတအင့်အင့်အသံဗလံများကို စတင်ကြားလိုက်ရသည်။

"အင်း အမေတော့ အခန်းထဲရောက်နေတာ သေချာပါတယ် ဒီလူကိုအမေတမ်းတမ်းစွဲဖြစ်နေတာ ငါ့မျက်မြင်ပဲ သူဟိုလူကြီးဆီကို ကျိန်းသေပေါက်ရောက်လာမှာပဲ "

တပ်အပ်သေချာတွေးရင်း သူ့အိမ်အနောက်ဖက်တံခါးကို အသာတွန်းဖွင့်ကြည့်ရာ ဒီအတိုင်းစေ့ရုံသာ စေ့ထားတာမို့ အရဲစွန့်ဝင်ရောက်လာခဲ့မိလေသည်။ ဒါကလည်း ရာဂဇောကြောင့်သာဖြစ်သည်ကို နီနီမြင့်ကိုယ်တိုင် သတိမထားလိုက်မိချေ။ သူမအနေနှင့်လည်း လင်နှင့်ကျေနပ်အားရတင်းတိမ်နိုင်စွမ်း မရှိခဲ့လေသမျှ သဲမောင်၏ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်သော ပကတိရုပ်သွင်ကို အနုလုံပဋိလုံ ရှုမြင်သုံးသပ်ခွင့် ရရှိခဲ့ပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို လုံလုံလောက်လောက်ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်မည့် ယောက်ျားတစ်ယောက်ဖြစ်မှန်း အသေအချာသဘောပေါက်ခဲ့ပြီး တော်တော်ကလေးလည်း မျက်စိကျမိခဲ့ကြောင်းကို ဝန်ခံရပေမည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ပျက်သမျှ အခြေအနေကိုလည်း သူမကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မျက်ဝါးထင်ထင် ထပ်မံတွေ့မြင် လိုပေသေးသည်။

ရာဂလိုအင်ဆန္ဒမပြည့်ဝသည့် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတို့သဘာဝ အခြေအနေပေးလျှင်ပေးသလို တစ်စုံတစ်ရာ ရင်းနှီးပေးဆပ်လိုစိတ်လည်း ရှိနေပေသည်။ ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် သူမအနေနှင့် သဲမောင် မလိုးချင်လိုးချင် ဖြစ်လာအောင် ကျကျနန ခွင်ဆင်လိုသည်။ တဏှာကြီးသူတို့ထုံးစံ မိမိဖက်က စရမည်ဆိုလျှင်လည်း နည်းနည်းလေးသော်မှ ဝန်လေးမည့်သူမဟုတ်ပေ။

နီနီမြင့် ခံချင်စိတ် အားကြီးနေပြီး စောက်ပတ်ထဲက မနေနိုင်မထိုင်နိုင် တရွရွပင်ဖြစ်နေသည်။

စေ့ထားသည့် အခန်းတံခါးဝကနေ အခန်းထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ အနေအထားက ဂွတ်ရှယ် ထူးရှယ်ကြီးပင် ဖြစ်နေပေသည်။ သဲမောင် အမေ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးတင်ထမ်းပြီး အားပါးတရ လိုးနေချိန်ဖြစ်သည်။ သူ့လီးညိုတုတ်တုတ် လချောင်းရှည်လမျောကြီးက အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လဒစ်ထိပ်ကနေ အရင်းဆုံးအထိ တဇွပ်ဇွပ်တိုးဝင်ကာ လီးဝင်လီးထွက်မှန်မှန်နှင့် တစ်ချက်ချင်း အပီအပြင် ဆောင့်လိုးပေးနေလျက်ရှိလေသည်။ အမေကလည်း အောက်ကနေ သူမခါးလေးကို ကော့ကာကြွကာနှင့် တုံ့ပြန်ညှောင့်လိုးပေးနေတာတွေ့ရပြီး တစ်ချီပင်ဆုံးခန်းရောက်လုနီး ဖြစ်နေပြီဆိုတာကို သူမတစ်သက်တာ အတွေ့အကြုံများအရ နီနီမြင့်တစ်ယောက် ကောင်းစွာခန့်မှန်းမိလိုက်ပါသည်။

နီနီမြင့် သဲမောင်လိုးနေပုံ အမေအောက်ကနေ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ကြွကာကြွကာနှင့် ကော့ထိုးမြှောက်ဆောင့်ပေးနေပုံများကိုကြည့်ရင်း စောက်ပတ်တအားရွလာပြီး အခန်းဝမှာတင် ထမီလှန်ကာ သူမပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်သပ်နှိုက်ဆွပေးနေမိလေသည်။ လိုးခန်းက ထင်တာထက် ပိုကြမ်းလာပြီး တဘောက်ဘောက်တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ၤဗွပ်အသံဗလံများက ပိုထွက်လာသလို ထင်ရလေသည်။

"အိ အင့်ကျွတ် ကျွတ် အ အားရှီး …အ အလာ့ ဆောင့် လိုးစမ်း မြန်မြန် ဆောင့်ဆောင့်ပေး အ ထိ ထိတယ် ဟင့် ကိုမောင်ရယ် ချစ်ချစ်လိုက်တာ အင့်အင့် လိုးပါ အစ်မကိုအသေလိုးလိုက်စမ်း စောက်ပတ်ပြဲအောင်လိုးပါ မောင်လေးရယ် အိ အင့်အင့် မင်းလီးကြီးက ကြီးလွန်းတော့ တအားထိတာပဲ အစ်မစောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးထားတယ်နော် လိုး အားရသလိုလိုး "

"အစ်မ နာရင် နည်းနည်း အောင့်ထားနော် ကျွန်တော်ပြီးချင်လာလို့ အပြတ်လိုးတော့မယ် "

"ရတယ် ဒီထက်ပိုပြီး ကြမ်းကြမ်းလိုး အစ်မခံနိုင်တယ် အလိုးမခံရတာကြာတော့ ခုလိုမင်းလီးကြီးနဲ့ လိုးခွင့်ရတာ အစ်မမောင်ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်တာပဲ အစ်မကိုလိုးလည်းလိုး နမ်းလည်းနမ်းပါကွယ် ပြီးရင် နို့နှစ်ဖက်စို့ပေး အစ်မ အစ်မလည်း ပြီးချင်လာပြီ ဟင့်ဟင့် စောစောကတင် စောက်ရည်ပန်းထွက်သွားတာ ခုလည်း ဟင်းးး ဟင်းးး  "

"အစ်မပြီးချင်ရင် အပေါ်တက်လိုးပါလား ကျွန်တော်အောက်ကနေ လီးကော့ထိုးပေးမယ် "

"ဒါ ဒါလည်း ကောင်းတာပဲ နို့ဖြင့်ဖယ် မမ အပေါ်တက်ပေးမယ် "

နီနီမြင့်အဖို့တော့ မြင်ကွင်းက ရှင်းလွန်းနေပြီး သူတို့လိုးသမျှ လီးနှင့်စောက်ပတ်အင်္ဂါအစုံကို ပြက်ပြက်ထင်ထင် မြင်တွေ့ခွင့်ရရှိနေပေရာ သဲမောင်လဒစ်ပြဲကြီးက အမေ့အဖုတ်ထဲကို တဇွပ်ဇွပ်ဆောင့်ကာလိုးနေရာက လီးကို ရုတ်တရက်ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှဲလျောင်း၍ လရည်တန်းလန်းကျနေသော လီးဒစ်ကြီးကို မိုးပေါ်ငေါ့ထောင်ပေထားလိုက်တာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

အမေမရင်ရွှေလည်း သဲမောင်လီးချွတ်ထုတ်လိုက်၍ ဟာတာတာကြီးဖြစ်သွားသော သူမစောက်ဖုတ်ကို လက်နှင့် တစ်ချက်နှစ်ချက် ပွတ်သပ်လိုက်ရာက သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့တက်ခွ၍ လီးနှင့်စောက်ဖုတ်ကို အံဝင်ခွင်ကျ တစ်သားတည်းကျအောင် ဖိထိုင်ကာ လိုးဆောင့်ချလိုက်ပြန်ပါသည်။ သဲမောင်လီးငပဲကြီးတစ်ချောင်းလုံး သူမစောက်ပတ်ထဲကို အရင်းထိတိုင် ဒုတ်ဒုတ်ထိ ထိုးနစ်ဆောင့်ဝင်သွားလေသည်။ မရင်ရွှေရင်ခေါင်းပါ အောင့်တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ သဲမောင်လီးက စံချိန်လွန်အောင်ပင် မဟားဒရား ကြီးလွန်းထွားလွန်း ရှည်လွန်းနေသည်မဟုတ်လား။

မရင်ရွှေ နာကျင်မှုဝေဒနာကိုအောင့်အည်းမျိုသိပ်ကာဖြင့် တရစပ်ပင် ဖင်ကိုစကောဝိုင်းမွှေ့လိုးလိုက် တစ်ချက်ချင်း ဖိလိုက်ကြွလိုက်လုပ်၍ ဆင့်ကာဆင့်ကာ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်နှင့် လီးအရသာကိုမျက်စိစုံမှိတ်ကာ အံကြိတ်ခံစားရင်း အဆက်မပြတ် ဦးဆောင်လိုးပေးလိုက်ရာ မိနစ်အနည်းငယ်အကြာတွင် နှစ်ယောက်စလုံး သုက်ထွက်လုနီးပါးအခြေသို့ ရောက်ရှိခဲ့ရပြီး တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ်နှင့် ဇယ်ဆက်သလို အားသွန်လိုးရင်း သဲမောင်လည်း အောက်ကနေ သူ့လီးကို ကော့ကာကော့ကာ ထိုးဆောင့်လိုးပေးနေလေရာ ဆယ်မိနစ်ခန့်အကြာမှာပဲ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး လရည်ရောစောက်ရည်များပါ ပြိုင်တူပန်းထွက်လာပြီး ဒုတိယအချီပြီးသွားကြရလေသည်။

မရင်ရွှေလည်း သဲမောင်၏ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်အိပ်လှဲချလိုက်ရာက နှစ်ယောက်သားနှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် သဲမောင်က နို့စို့လိုက်နှင့် အတန်ကြာ အမောဖြေနေမိကြလေသည်။ များမကြာခင် လူချင်းခွာ၍ စကားတွတ်ထိုးနေကြရင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန်နှူးဆွပေးနေကြပြန်သည်။

သဲမောင်က သူမကိုပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲထောင်ကားခိုင်းလိုက်ရင်း စောက်ပတ်ကိုမျက်နှာအပ်၍ ဘာဂျာအပြတ် ကိုင်ပေးသည်။ မရင်ရွှေတစ်ချီပြီးလုလုပင်ဖြစ်သွားသည်။ သူမကလည်း သဲမောင်လီးကို တစ်လှည့်ပြန်စုပ်သည်။ သဲမောင်တဏှာကြီးသလောက် အမေလုပ်သူကိုယ်တိုင်လည်း ရာဂထန်ပြင်းလှသည် ဆိုတာကို နီနီမြင့်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှမငြင်းနိုင်ဘဲ ရှိရလေသည်။ မထူးပါဘူး။ သူမကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် ဘာမှ သွေးမတော်သားမစပ်ဖြစ်သည့် သဲမောင်၏လီးကို အလိုးခံချင်စိတ်နှင့်မိန်းမသားတို့ဣန္ဒြေတောင် မဆည်နိုင်ဘဲ သူ့အိမ်သို့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ရောက်လာခဲ့ရပြီ မဟုတ်ပါလား။

နီနီမြင့်လည်း ကြည့်နေရင်းက ရာဂစိတ်တွေ အပြတ်ပင် နိုးကြွပြီး စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်၍မဆုံးနိုင်အောင် ရှိနေလေသည်။ သူမကြည့်နေခိုက်မှာပင် နောက်တစ်ချီပြန်စသည်။ ဒီတစ်ချီ ကုတင်စောင်းမှာ အမေ့ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး သဲမောင်အပေါ်စီးကနေ အားရပါးရကြီး ဆောင့်လိုးလိုက်ခြင်ဖြစ်သည်။

"အ အိ အိ အင့် အင့် အ အ ဆောင့် ဆောင့် အင့် အင့် "

"စွတ်ဖွတ် ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ဇွပ် ဖွပ် ဗွပ် … စွိ စွပ် ဖွတ် ဗြွတ် ဖွပ်ဗွပ် "

အသံဗလံတွေ အဆက်မပြတ်ထွက်ပေါ်လာပြန်သည်။

သဲမောင်တစ်ယောက် ဒီတစ်ကြိမ် နောက်ဆုံးပိတ်အနေနှင့်ဝက်ခေါင်းထိုးလိုးသည်။ နွားသိုးကြိုးပြတ်သလို လိုးသည်။ ဇောင်းထဲကလွတ်လာသည့် မြင်းရိုင်းတစ်ကောင်လို အားအင်အပြည့်နှင့် နှာမှုတ်သံတရှူးရှူးတရှဲရှဲ ထအောင်ပင် တရစပ်ကြီး လိုးပေးနေသည်။ မရင်ရွှေ စကားပြောချိန်တောင်မရတော့။ နှုတ်မှ အိုးအိုးအင့်အင့် အသံများသာထွက်နိုင်ရှာပြီး သူမစကားသံအစား အသားဆိုင်ချင်း တဘုတ်ဘုတ်တဘောက်ဘောက် ရိုက်ခတ်သံ စောက်ဖုတ်လေအံသံများကိုသာ တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ် ထွက်ပေါ်လာသည်ကို ကြားရလေသည်။

နှစ်ယောက်လိုး၍အားရသည်အထိ စောင့်ကြည့်နေမိပြီး  နီနီမြင့်လည်း အခန်းဝမှာ ထမီကိုခါးအထက်ထိ လှန်တင်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်နှိုက်၍ ဆွနှူးပေးနေမိသလို လက်တစ်ဖက်ကလည်း ရင်ဘတ်ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်ကျွတ်ကာနေသည့် သူမ၏ ရင်သားအိအိအစုံကို ဖျစ်လှိမ့်ချေပြီး နို့သီးနှစ်ခုကို ပွတ်လှိမ့်ချေကာကစားရင်း တဏှာအကြွကြီးကြွလျက် တစ်ယောက်တည်း ဖြေမဆည်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေရလေသည်။

စောက်ရည်လည်း ဘယ်နှစ်ကြိမ်ထွက်လို့ ထွက်သွားရသလဲမသိတော့ပါ။ သူမ ဒူးတွေတောင် ညွှတ်ခွေကာ ပျော့ကျလုမတတ် ရှိရလေသည်။

သဲမောင်လည်း အဆက်မပြတ်ဖိလိုးလိုက်သဖြင့် နှစ်ယောက်သား ခုနင်ကလောက်မကြာဘဲ မိနစ်နှစ်ဆယ် ခန့်လောက်အချိန်အတွင်း ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်ရှိပြီး ခပ်မြန်မြန်ကိစ္စပြတ်သွားရကာ သဲမောင်လည်း သူ့လီးကို မရင်ရွှေအဖုတ်ထဲကနေ ပြန်လည် ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်သဖြင့် မရင်ရွှေစောက်ရည်များရော သဲမောင်လရည်များပါရောပြွန်းပြီး မရင်ရွှေစောက်ခေါင်းလေးထဲကနေ သုက်ရည်အကျိအချွဲများ ဝေါကနဲ အံထွက်ကျဆင်းလာရလေတော့သည်။

သူတို့နှစ်ယောက် ဒီညအဖို့ ကိစ္စပြီးလောက်ပြီဟုတွေးရင်း ခဏတာရှောင်ပေးသည့်အနေနှင့် နီနီမြင့်တစ်ယောက် အမှောင်ရိပ်ကျသည့် အိမ်အနောက်ဖက်ထောင့်တစ်ထောင့်မှာ အသာကပ်ကာ ရပ်နေလိုက်ပြီး မကြာမီ သူမထင်ထားသည့်အတိုင်းပင် အမေတစ်ယောက်တည်း အိပ်ခန်းကနေ ထမီပြင်ဝတ်ရင်း ခပ်သုတ်သုတ် လှမ်းထွက်လာတာတွေ့လိုက်ရပြီး တစ်အောင့်အကြာတွင် သဲမောင်၏အိပ်ခန်းမီးလည်း ဖျတ်ကနဲ မှိတ်လို့သွားတာကို သူမသတိပြုလိုက်မိတော့သည်။

နီနီမြင့် သက်ပြင်းတစ်ချက်ကို ဝှူးကနဲ မှုတ်ထုတ်လိုက်မိသည်။

အမေအိမ်ပြန်ရောက်သည့်အချိန်အထိ ခေတ္တခဏ သည်းခံစောင့်ဆိုင်းပြီးနောက် သဲမောင်အခန်းဖက် တရွေ့ရွေ့တိုးကပ်လာခဲ့ရာ တိတ်ဆိတ်နေသောအိပ်ခန်းထဲမှာ သဲမောင်၏ခပ်မှန်မှန်အသက်ရှူသံများကိုသာ ကြားရပါ သည်။ ဧကန္တ ကိုကိုသဲမောင်တစ်ယောက် အတော်ကလေး ပင်ပန်းသွားရလို့ပဲ ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။

နီနီမြင့်ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ်ပြုံးပြီး စိတ်နှလုံးဒုံးဒုံးချကာ သူ့အခန်းတံခါးကို အသံမကြားအောင်တွန်းဖွင့်၍ အိပ်ခန်းထဲကို ခြေသံဖွဖွကလေးနင်းလျက် လျှောက်ဝင်လာလိုက်သည်။

အခန်းတစ်ခန်းလုံး မည်းမှောင်နေသည်။

သဲမောင်အိပ်စက်ရာ ကုတင်အနီးသို့အရောက်တွင် နီနီမြင့်လည်း သူမကြိုတင်စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားခဲ့သည့်အတိုင်း ကိုယ်ပေါ်က ဝတ်ဆင်ထားခဲ့သည့် အင်္ကျ ီနှင့်ထမီကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ချွတ်ပုံချလိုက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စားလစ် နိကက်အနေအထားအတိုင်းပင် သဲမောင်ရှိရာကုတင်ကြီးပေါ်ကို အသာအယာ လှမ်းတက်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

သဲမောင်အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေပေမယ့် လုံးဝကြီးအိပ်ပျော်သေးတာတော့မဟုတ်ပါ။ နားထဲမှာ တံခါးဖွင့်သံလိုလို အဝတ်လွှာများပွတ်တိုက်လှုပ်ရှားသံလိုလိုကြားရပြီး ကုတင်ကြီး အိကနဲသိမ့်ကနဲဖြစ်သွားလျက် သူ့ကိုယ်ခန္ဓာကို နူးညံ့သောအသားဆိုင်တစ်ခုက လာရောက်ထိတွေ့လိုက်မိသလိုခံစားလိုက်ရသဖြင့် ဆတ်ကနဲ အသိဝင်လာရပြီး …

"ဟင် ဘယ်သူလဲ "

"ဖျောက် "

မေးလိုက်သံနှင့်အတူ အကျင့်ပါနေသောလက်က ကုတင်ခေါင်းရင်းရှိ အခန်းမီးခလုတ်ကို ဖျောက်ကနဲ လှမ်းဖွင့်လိုက်လေရာ …

"ဟင် … မ မ …နီ … မ နီမဟုတ်လား … ဘယ် ကနေ ဘယ်လို … ဟို … "

နီနီမြင့် ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးလုပ်ရင်း သူ့နဘေးကို အသာကပ်လာခဲ့သည်။ သဲမောင်မျက်နှာရှေ့မှာ ကိုယ်ကို ငုံ့ကိုင်း၍ ကြည့်လိုက်ရာက …

"ဘာလဲ နီ့ကိုများ လူမှားနေလို့လား ကိုမောင်  တကတည်း ကြည့်နေလိုက်တာ မျက်လုံးကြီး ကျွတ်ကျတော့မယ့် အတိုင်းပဲ … ဟင့်ဟင့်ဟင့် "

"မ မ မှားပါဘူး မနီ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကျွန်တော့်အခန်းထဲကို … အို … အိပ်မက်များမက်နေတာလား နော် "

"အိပ်မက်မဟုတ်ဘူး တကယ်ပါ ကိုမောင်ရဲ့  နီနီ ဒီအခန်းရှေ့ကို ရောက်နေတာကြာပြီ အမေနဲ့အစ်ကိုနဲ့ ဟိုဟာ … … လုပ် ကတည်းက ဆိုပါတော့ "

"ဟင် ဟုတ် ဟုတ်လား … ဒါ ဒါဆို … "

သဲမောင် ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားပြီးနီနီမြင့်ကို အကဲခတ်သလိုစူးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ နီနီမြင့် ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်မှမပါ။ ဖြူဖြူဝင်းဝင်း အိအိပုံ့ပုံ့ကလေး…မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ပကတိရေဆေးငါးအသွင်နှင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံးပွေ့ဖက် ဖျစ်နယ်နမ်းစုပ်ပစ်ချင်စဖွယ် အလှဖူးငုံအစုစုတို့ဖြင့် ရှုမငြီးလောက်အောင်ပင် တင့်တယ်ချင်တိုင်း တင့်တယ်လို့နေပေသည်။ သူအခြေအနေကောင်းပုံရတာကို ချက်ချင်းပဲ အကဲဖြတ်လိုက်မိသည်။

သူမကလည်း တဟင်းဟင်းရယ်လိုက်ရာက သဲမောင်မျက်စိရှေ့မှောက်မှာ သူမကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ပိုမိုပေါ်လွင်အောင် ခပ်ကော့ကော့ကြွကြွကလေး လုပ်ပြလိုက်ရင်း …

"ဟုတ်တယ် အားလုံးမြင်တယ် မြင်လို့လည်း မနေနိုင်အောင်ဖြစ်လာတာ အမေ့အပြန်ကိုစောင့်ပြီး သူအိပ်တုန်း ဒီအခန်းထဲဝင်လာတာပဲ ကဲ ဘယ်လိုလဲ နီနီ့ကို ပြန်မောင်းထုတ်မှာလား ဒါဖြင့် နီနီ ပြန်မယ် ဟင်းး "

နီနီမြင့် ကြောင်တက်တက်ဖြစ်နေပုံရသောသူ့ကို အားမရတော့။ ကုတင်ပေါ်ကနေ ချက်ချင်းပဲ ဆင်းတော့မည့်ပုံနှင့် ခြေတစ်ဖက်ကို အောက်ချရပ်လိုက်ရာ သဲမောင်သူမလက်ကို လှမ်းဆွဲထားလိုက်သည်။

"မပြန်နဲ့ ကိုယ် နီနီ့ကိုမောင်းမထုတ်ပါဘူး "

သဲမောင်လည်း ကုတင်အောက်ဆင်းကာ ထရပ်ပြီး သူမကိုယ်လုံးအိအိကလေးကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်း ပွေ့ဖက်ထား လိုက်တော့သည်။

အဝတ်မဲ့နေသော ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက ပူးပူးကပ်ကပ်ဖြစ်သွားခဲ့ကြသည်။ သဲမောင် သူမကိုလက်မလွှတ်တော့ပြီ။ အလကားနေရင်းအချောင်စားခွင့်ရမည်မို့ ဘယ်သူကောင့်သားတစ်ယောက်မှလည်း ဒီအခွင့်အရေးမျိုးကို လက်အလွတ်ခံနိုင်ကြလိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ။ သဲမောင် သူမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွဲတွဲကလေးနှစ်လွှာကို တအားဖိကပ် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ နီနီမြင့်ကလည်း သူ့ကိုတုံ့ပြန်၍နမ်းနေသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ခါးကို တစ်ယောက်ဖက်ရင်း နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် ကိုင်လိုက်တွယ်လိုက်နှင့် ရမ္မက်ဇောတွေ အကြွကြီးကြွလို့လာကြသည်။ သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်ကိုယ်နှင့်မပြတ်ထိတွေ့နေရ၍ လီးကတောင်ချင်ချင် ဖြစ်လာခဲ့ရပြီ။

သဲမောင်၏လီးကတောင်ချင်နေသလို နီနီမြင့်လည်း ပေါင်ကြားရှိအင်္ဂါဇပ်ဆီမှ စိုစိစိဖြစ်၍လာသည်ဟု သူမဖာသာခံစားမိပေသည်။ သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်၏တင်ပါးအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ညှစ်နယ်ကာ ကိုင်နေရာက သူမနားနားကပ်ပြီး အသံတိုးတိုးဖြင့် …

"လာ မနီ ကုတင်ပေါ်တက်ရအောင် မနီကို ကျွန်တော် အားရပါးရချစ်ချင်ပြီဗျာ စောက်ဖုတ်ကို အရည်ရွှဲနစ်နေအောင် အပြတ်မှုတ်ပေးမယ် ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား "

နီနီမြင့်လည်း နားရှက်စရာကောင်းလှသည့်သူ့အမေးကို ဘာပြန်ဖြေရမှန်းပင်မသိဘဲ မျက်နှာကိုတစ်ဖက်သို့လွှဲပြီး …

"အို ကို ကို သဲမောင် ကောင်းသလိုသာ လုပ်ပါ ကျွန်မတော့ ဘာမှနားမလည်ပါဘူး "

"နီက အခုမှ ရှက်နေရသလားလို့ "

"ဟင့် ရှက်ထာပေါ့လို့ မိန်းကလေးပဲ "

"မိန်းကလေးပေမယ့် အိမ်ထောင်သည်လည်းဖြစ်တယ် လီးနဲ့လည်း နေ့တိုင်းအလိုးခံဖူးတာပဲမဟုတ်လား  ကဲ ဒီမှာကြည့်စမ်း ဒါကြီးကိုရော မှုတ်မပေးချင်ဘူးလား ဟင်း ဟင်း "

သဲမောင်သူ့လီးကို လက်နှင့်ဆုပ်ကာကိုင်ပြလိုက်သည်။ နီနီမြင့် လည်း သူ့လီးကို စူးစူးရဲရဲကလေးစိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း …

"သူ့ သူ့ဟာရီး အရမ်းကြီးတာပဲ 'ဒီလောက်ကြီးတာ နီ တစ်ခါမှတောင်မတွေ့ဖူးပါဘူး "

"ဟုတ်ရဲ့လား နီနီ့ယောက်ျားကရော လီးကြီးတဲ့ကောင်ပဲ မဟုတ်လား "

"ဟင်း မကြီးပါဘူး သေးသေးလေး ပဲမြစ်လောက်ကလေး ဥစ္စာ "

"ဟာ မဖြစ်နိုင်တာ အရွယ်ရောက်စ ခြောက်လက်မတော့ အနည်းလေးရှိမှာပဲ "

"မရှိပါဘူး ခြောက်လက်မ မပြောနဲ့ ငါးလက်မတောင်မပြည့်ဘူး သေးတယ်တိုတယ် "

"ဒါဖြင့် ကိုယ့်လီးကရော "

"သူ့ သူ့ လ လ လီးက ကြီးတယ် တအားကြီးတယ် နီ့ယောက်ျားထက်သုံးဆလေးဆလောက်ရှိမယ် ပြီးတော့ … လည်း ဟို ဟို ရှည်တာလည်း ကြောက်စရာကြီး ဟင့်ဟင့် "

"ဟယ် လီးဆိုတာ ကြောက်စရာမှ မဟုတ်တာ ကိုင်ကြည့် စွဲသွားမယ် ပြီးတော့ တစ်ခါတည်းမှုတ်ချင်လာမယ် ဟင်းဟင်းဟင်း "

သဲမောင်သူမကိုယ်လုံးကို ကုတင်ပေါ်မှာ သူနှင့်ယှဉ်လျက်ထိုင်စေလိုက်ရာက သူမလက်တစ်ဖက်ကို သူ့လီးပေါ်ဆွဲတင်၍ အုပ်ကိုင်ထားလိုက်ရာ နီနီမြင့်လည်း မလွှဲရှောင်သာတော့ဘဲ သူ့လီးကို ထိကိုင်စမ်းကြည့် လိုက်မိသည်။ လီးကြီးက သူမလက်တစ်ဆုပ်စာနှင့်အပြည့်ရှိနေပြီး ပူပူနွေးနွေးကြီး ဖြစ်နေကာ တဒုတ်ဒုတ် သွေးတိုးလှုပ်ခါနေပါသည်။ နီနီမြင့်တံတွေးတစ်ချက်ကို ကပျာကယာ မျိုချလိုက်မိပြီး ခြောက်ကပ်ကပ်လေသံဖြင့် …

"အ အကြီးကြီးပဲနော် ဘယ်လိုလုပ် လုပ်မှာလဲ လို့ "

"နီ့စောက်ပတ်က ကျဉ်းကျဉ်းကလေးလား ဒါဆို အရင်ဆုံးစောက်ရည်ရွှဲနေအောင် ကိုယ်မှုတ်ပေးမယ် မှန်းစမ်း ပေါင်လေးနဲနဲကားလိုက် စောက်ပတ်ကြည့်ချင်လို့ "

"ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

နီနီမြင့် နှာသံကလေးနှင့်ရယ်နေပေမယ့် ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကိုတော့ ကားပေးရှာပါသည်။ သဲမောင် ပေါင်ကြားထဲကိုမှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး နီနီမြင့်စောက်ပတ်ကို လျှာနှင့်ကုန်းယက်နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ပါသည်။

"ပြွတ် ပြတ် ပလပ်   ရှလွတ် ရှလွတ်လွတ် ပလပ် ဗြပ် "

"အင့် အင့် မ မ မလုပ် အ အိအိ အင့်ဟင့် ကို ကို မောင် ကို မောင်ရယ် အို့ အိုးး အင့် ဟင့်ဟင့် ကျွတ်ကျွတ် ယား ယားတယ် ယားတယ် အ အမေ့ အင့် အ "

နီနီမြင့်မေးကလေးကော့ထိုးတက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက် ပြဲပြဲကားကားကြီးဖြစ်သွားရလျက် တစ်ကိုယ်လုံး တခိုက်ခိုက်တုန်ယင်ပြီး ကုတင်ကြီးပေါ်သို့ လဲပြိုကျသွားရရှာလေသည်။ သဲမောင် သူမအပေါ်ကနေ ခွထိုင်လိုက်သည်။ ဒါက ဗျူဟာအမှန်ဖြစ်သည်။ နီနီမြင့်ခေါင်းပေါ်ကနေကျော်ပြီး သူမခြေရင်းဖက်ဆီ ဦးခေါင်းလှည့်၍ သူမစောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်လိုက်ခြင်းဖြစ်လေရာ သူ့လချောင်းရှည်မျောမျောကြီးက နီနီမြင့်မျက်နှာပေါ်ဝယ် အသည်းယားစဖွယ် ဝဲကျကာ စစ်စတီနိုင်းပုံစံအသင့်ပြင်ပြီးဖြစ်၍ နေပေတော့သည်။

သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်၏စောက်မွေးအုံထူသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းရွရွကလေးကို နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ဖိဖြဲ၍ အကွဲကြောင်းထိပ်မှအစိကလေးကစပြီး လျှာနှင့်ယက်သပ်ကာ အထက်အောက်နှုတ်ခမ်းဖြင့်ညှပ်၍ တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် စုပ်ဆွဲယူလိုက်ပါသည်။ နီနီမြင့်ကော့ထိုးတက်လာကာ သူမစောက်ပတ်နှင့် သဲမောင်၏ပါးစပ်ကို ဆင်ကော်နှင့်အကပ်ခံထားရသည့်အလား ဖင်ဆုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်စလုံး ကုတင်အထက်ကို တစ်တောင်လောက်ကြွတက်လာပြီး သဲမောင်၏ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်ယက်ဆွပေးမှုကို လိုလိုလားလားပင် စည်းစိမ်ယူခံစားနေမိပါသည်။

သူမလက်နှစ်ဖက်က သဲမောင်၏လီးငပဲကြီးအား ဆုပ်ကိုင်မိသွားသလို ပါးစပ်နှင့်လည်း အမှတ်မထင်စုပ်ပေးမိလျက်သားဖြစ်သွားလေသည်။ လီးကြီး သူမပါးစပ်ထဲကို မဆန့်မပြဲ တိုးဝင်လာသည်။ ပါးစပ်နှင့်တောင်မဆန့်ချင်ပါ။ လဒစ်ထိပ်လုံးကြီးပင် အာခေါင်ထောက်မိသည်အထိ နီနီမြင့် သတိလက်လွတ် လီးစုပ်ပေးမိသည်။ စောက်ပတ်ယက်ပေးမှုကိုလည်း လုံးဝငြင်းဆန်ရုန်းကန်ခြင်းမျိုး မရှိတော့ပေ။

နီနီမြင့် ကာမအဆိပ်တက်ပြီးအကောင်းလွန်သွားရသည်။ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များပင် တဖြစ်ဖြစ် ပန်းလွှတ်မိသည်အထိဖြစ်သွားရသည်။ သဲမောင်ကလည်း နီနီမြင့်စောက်စိလေးကိုစုပ်လိုက် အကွဲကြောင်းတစ်ခုလုံးကို လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်သပ်တင်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲရှိ အသားနုနီတာရဲကလေးကို လျှာလိပ်ချွန်ကာ ထိုးသွင်းထိုးထုတ်ပြုလုပ်၍ လျှာနှင့်လိုးသကဲ့သို့ အပြတ်အသတ် ဆွနှူးပေးနေပေရာ နီနီမြင့်မှာ တစ်ချီကောင်းရုံအပြင် နောက်ထပ်တစ်ချီ စောက်ပတ်ယားယံ၍ ပြန်လည် အစပြုနိုးထလာခဲ့ရပြီး စောက်ရည်များ မရပ်မနားပင် စီးယိုထွက်လျှံကျကာ ရာဂမီး တဟုန်ညီးညီးတောက်၍သာ နေရလေတော့၏။

တစ်ဖက်ကလည်း သဲမောင်လီးကို လက်နှင့် ရှေ့နောက် အသွားအပြန် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးရင်း သူ့လီး တစ်ချောင်းလုံးကို ခက်ခက်ခဲခဲစုပ်ဆွဲကာ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါမကျန် သူမအာခံတွင်းထဲမှာ ငုံပေးယက်ပေး နေသည်။ သူမလီးစုပ်တာ ပညာသားတော့ပါသည်ဟု သဲမောင်သိလိုက်သည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို နို့အေးချောင်းစုပ်သလို မျိုချမတတ်စုပ်ပေးနေသလို လဒစ်ထိပ်ကိုရော လီးကိုယ်ထည်နှင့်ဂွေးဥများပါမကျန် နေရာလပ်မကျန်အောင် လျှာနှင့် ရစ်ဝိုက်လှည့်ပတ်၍ စုပ်ယက်ဆွနှုးရင်း ရှေ့ပြေးလရည်တွေ ထွက်ကျလာသည်အထိ ထက်သန်စွာ စိတ်ရှိလက်ရှိ ပုလွေကိုင်ပေးနေခြင်းဖြစ်ရာ သူမအဆင့်က သာမန်တော့ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သဲမောင်အသေအချာ နားလည်လိုက်ပါသည်။

ဧကန္တ သူ့လင်တစ်ယောက်တည်း မူပိုင်မဟုတ်ဘဲ လင့်နောက်ကွယ်မှာ အခြားတပါးသော ယောက်ျားသနာ များနှင့်ရော ဇာတ်လမ်း မရှိနိုင်ဘူးလား ဆိုပြီး သဲမောင် ကြံဖန်တွေးမိသွားသည်။ သူမပုံစံအရ အမေထက်ပင် တစ်လကြီးမည့်သူမို့ မျောက်ဇာတ် အကြိမ်ကြိမ်ခင်းဖို့ ဘယ်အခါမှဝန်လေးမည်မဟုတ်မှန်း လွယ်လင့်တကူ သိနိုင်ပေသည်။

ရာဂထူပြောသည်။ အလိုရမ္မက်အတော်ကလေးသည်းထန်သည်။

အသက်က ၂၀ကျော် အရွယ်ကောင်းတုန်း သွေးသားဆူဖြိုးတုန်းမို့ လီးမက်သလောက် အလိုးခံလိုစိတ်လည်း ထက်သန်မှာ သေချာလွန်းလှပေသည်။ သဲမောင် နီနီမြင့်လီးစုပ်တာကိုခံရင်း သူမစောက်ပတ်ကို စောက်ရည်များ နူးအိရွှဲစိုနေအောင်ကို ဆွပေးလိုက်ရာက စတင်လိုးဖို့ အချိန်တန်ပြီလို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး စောက်ပတ်ယက်ပေးခြင်းကို ရပ်နားလိုက်ကာ …

"ကဲ နီနီ ပက်လက်လှန်ပြီး အောက်ကနေစောက်ပတ်ကိုဖြဲပေးထား ကိုယ်လိုးချင်ပြီ "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရာ နီနှီမြင့်လည်း နှာထန်သည့်မိန်းမပီပီ …

"လိုးချင်ရင်လိုးလေ ကိုမောင် နီနီလည်း အရမ်းအနေခက်လှပြီ "

သူမကပြန်ပြောပြီး သဲမောင်အလိုကျ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထား ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး လုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။

နီနီမြင့်ပေါင်ကြားထဲမှာ သူနေရာဝင်ယူလိုက်သည်။

လချောင်းတုတ်တုတ်ရှည်မျောမျောကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်အဝမှာတေ့ပြီး လဒစ်ထိပ်နှင့် သုံးလေးချက်မွှေ့လိုက်ကာ သဲမောင်အပေါ်စီးကနေ ဖိဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။ လီးက ရှေရှောရှူရှူဝင်ရောက်ခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ သူမအဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲမှာ အံ့သြလောက်ဖွယ်ရာ တစ်ကြပ်ပြည့်သိပ်နေကာ အနည်းငယ် အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြစ်ပြီးမှ အထဲကိုထောက်ကန် ဆောင့်ဝင်သွားလေသည်။

"အ အင့် အိ အိ အင့် အင့် ဟင့်ဟင့် "

"နာလား နီနီ "

"ရ ရတယ် ဆောင့် ကို မောင် လီး တကယ်ကြီးတယ်ကွာ ဟင့် နီဖြင့် လန့်တောင်သွားတယ် ဟင့်ဟင့် အို အ အမေ့ ဖြေးဖြေး ဆရာရဲ့ "

သဲမောင် ထပ်ဆောင့်သွင်းသည်။ လီးတစ်ဝက်လောက်နစ်ဝင်သွားသည်။ သဲမောင်နီနီမြင့်၏ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ပင့်မကိုင်ကာ သူ့ခါးကို အတိုးအဆုတ်လုပ်၍ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လေးငါးဆယ်ချက် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးသည်။ လီးတစ်ဝက်ဝင်ရုံဆောင့်လိုးခြင်းမို့ အနည်းငယ်မျှ ခုသာခံသာ ရှိသော်လည်း လုံးဝဥဿုံ နာကျင်မှု မရှိခြင်းတော့ မဟုတ်ပါချေ။ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် လီးကြီးကြီးနှင့် အလိုးခံရတာဆိုလို့ ယခုတစ်ကြိမ်သာ အခွင့်ရခဲ့ခြင်းမို့ နီနီမြင့် အခံစားခက်နေသလို တစ်ဖက်ကလည်း လိုးလည်းအလိုးခံချင်သလောက် နာကျင်မှာကိုလည်း စိုးထိတ်ကြောက်ရွံ့နေမိရှာပါသည်။

တစ်နည်းအားဖြင့်ပြောရလျှင် သူမဘဝက သဲမောင်သနားမှသာ ချမ်းသာရာရမည့်ဘဝမျိုးလို့ ဆိုလျှင်လည်း မမှားနိုင်ပါချေ။

သဲမောင်ကတော့ သူမထင်သလို အလျှော့ပေးမည့်ပုံမပေါ်ပါ။

သူ့လီးကို နီနီမြင့်စောက်ပတ်ထဲသို့ တစ်ချက်ချင်း ချော့လိုးကလေးလိုးပေးနေရာက တစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ် တဖြည်းဖြည်းတိုး၍ လီးတစ်ချောင်းလုံး အထဲမဝင်ဝင်အောင် ထပ်မံဖိဆောင့်လိုးသွင်းပေးနေပါသည်။ အချက်နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်ဆောင့်လိုးပြီးချိန်မှာ သူ့လီးဒစ်ကြီးက နီနီမြင့်စောက်ခေါင်းလေးထဲကို အဆုံးမရောက်တရောက် အခြေအနေအထိ ထိုးနစ်ဆောင့်ဝင်သွားခဲ့လေသည်။

နီနီမြင့်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ သပ်အရိုက်ခံရသကဲ့သို့ တစ်ဆို့ဆို့နှင့်အခံခက်လှသည့်ဝေဒနာကို ကြိတ်မှိတ်ခံစားရင်း မျက်နှာကလေးက ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင် ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်လို့သွားကာ သဲမောင်ရင်ဘတ်ကို လက်စုံကန်၍တွန်းထားလိုက်မိသည်။

"အာ့ နာ နာတယ် …ကိုမောင် လီး ပြန် ထုတ်ပေးပါဦး … စောက်ဖုတ်တော့ကွဲပြီထင်တယ် အ ရှီး … ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် "

"မကွဲပါဘူး ကိုယ့်လီးက ခုမှ အထဲဝင်ရုံရှိသေးတာ … ဒီမှာအရှိန်ကောင်းတုန်း လိုးချင်လှပြီနီရယ် လက်ကိုဖယ်စမ်းပါ "

သဲမောင် ပေါင်နှစ်ဖက်မရမကထမ်းပြီး ခဲရာခဲဆစ်လိုးသည်။ တဖြည်းဖြည်းမာန်ပါလာပြီး လိုးချက်လည်း ပက်စက်လာကာ စောက်ဖုတ်ကို အကွဲအပြဲ အညှိုးကြီးကြီးနှင့်လိုးသလိုတောင် ထင်ရလေသည်။ နီနီမြင့်စကားပြန်မပြောနိုင်တော့ စကားသံအစား သူမနှုတ်မှ တအွန့်အွန့်တအင့်အင့် ညည်းသံတွေသာ ကြားရတော့သည်။

"ကောင်းလား နီ ဘယ်လိုလဲ "

"ဟင့် သိဘူး တအားမလုပ်နဲ့ဆို …သူ့လီးကြီးနဲ့ လူသတ်တာကျနေတာပဲ နီတစ်ခါမှ ဒီလိုမဖြစ်ဖူးဘူး ကိုရာ ကို့စိတ်ကြိုက်သာလိုး … စောက်ပတ်ကွဲလည်းကွဲ ပြောလို့ဆိုလို့ရမှာမှ မဟုတ်ဘဲ လိုး တအားလိုး အသေလိုး "

"ဟင်း ဆဲတယ်ပေါ့ မအေလိုး လို့ "

"အာ ဟုတ်ပု မအေ အဲ အသေလိုး အသေလိုးစမ်း လို့ပြောတာ … ဟွင်း အရေးထဲ နားပင်းနေရသေး ဟွန့် "

"ဟားဟား စတာပါ နီရယ် ဟင်း ဟင်း ကိုယ့်အချစ်တုံးလေး ကဲ လာစမ်းကွာ မွမွ "

"အု အွန်း ဟွန်း ဟွန်း ကိုရယ် … အောက်ကလိုးသေး အပေါ်ကလည်း ဟင့် အသက်ရှူကြပ်တယ် ကိုရယ် စောစောဖြင့် သူ မခုတ်တတ်သလို ဘာလိုလိုနဲ့ သွား … ခုမှ သူများကို လာပြီး အဖြစ်သည်းနေ "

"ချစ်တာကိုး လို့ နီရယ် အရမ်းချစ်တယ် နီရော ကိုယ့်ကို "

"အိုးး ချစ်လို့ တမင်လာတာ လာပြီး အလိုးခံတာ … ရှင်းပလား ဟင့်ဟင့် "

သဲမောင်ပွဲကြမ်းသွားသည်။ ကရှူးမူးထိုး ဆော်ချင်တိုင်းဆော်ပစ်လိုက်သည်။ ဝက်ဝက်ကွဲလိုးသည်။ ဆောင့် သည်။ အပေါ်စီးကနေ ပေါင်ထမ်းပြီးကို လိုးသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် အချိန်အတွင်း နှစ်ယောက်စလုံး ဖတ်ဖတ်ကို မောသွားကြသည်အထိ။ လရည်များရော သူမစောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်များပါ ဝေါကနဲ သွန်ပြီး အိပ်ရာခင်းတစ်ခုလုံးရွှဲသည်အထိ ထွက်ကျလာခဲ့ကြရတော့သည်။

နှစ်ယောက်သား မောမောနှင့် ခဏအနားယူပြီး သဲမောင်က နီနီမြင့်စောက်ပတ်မှာပေကျံနေသည့်အရည်တွေကို ထမီစနှင့်လိုက်သုတ်ပေးသည်။

"နီ ကိုယ့်အပေါ်တက်ခွလိုက် စောက်ပတ်မှုတ်ချင်လို့ "

"ဟင်း ကို မပြီးသေးဘူးလား ထပ်လိုးဦးမလို့လား "

"လိုးဦးမယ် ခုမှစတွေ့ရတော့ လိုးလို့မဝသေးဘူး "

"စောစောက မေမေနဲ့လည်း လိုးသေးတယ် ဘယ်နှစ်ခါတောင်လည်း မသိဘူး "

"နီ အစအဆုံးကြည့်နေလား  "

"အင်း တော်တော်လိုးနိုင်တဲ့လူကြီး ဘာဆေးစားထားလဲ "

"ဆေးမစားဘူး နဂိုသန်တယ် တစ်ညလေးချီအေးဆေးပဲ ယုံလား "

"ယုံပါဘူး သက်သေပြမှ ဟင်းဟင်း "

"နောက်ည ထပ်တွေ့မယ်လေ ဒီတော့မှ … "

ဒီည အလွန်ဆုံး သူလိုးနိုင်လှ နောက်တစ်ချီပေါ့လို့ စိတ်ထဲကတွေးရင်း နီနီမြင့်ကိုယ်လေးကိုပွေ့မချီကာ သူ့မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်စေလိုက်သည်။ သူလိုးထားပြီး ပြဲအာအာကလေးဖြစ်နေသောနီနီမြင့်စောက်ပတ်ကြီးက သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ တည့်တည့်မတ်မတ် ရောက်ရှိလို့နေပါပြီ။ နီနီမြင့်၏ ထူထူထဲထဲရှိနေသော စောက်မွှေးအုံအဖုတ်ကြီးက သူ့နှာဝကို ကလူကျီစယ်ပြုနေသည်သို့ရှိ၏။

သူမ ဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်နယ်ညှစ်ကိုင်ရင်း စောက်ပတ်ကို နောက်တစ်ကြိမ် ပါးစပ်နှင့်တေ့ကာ နမ်းစုပ်၍ လျှာနှင့်ထိုးမွှေယက်ဆွပေးလိုက်သည်။ သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်အကြားရှိ စအိုဝကလေးထဲကိုပါ လက်နှင့်ထိုးနှိုက်ကလိပေးလိုက်ရာ နီနီမြင့်တစ်ယောက်ကော့ကနဲဖြစ်သွားတာ တွေ့ရသည်။ နီနီမြင့်လည်း သူ့ခြေရင်းဖက်ဆီမှောက်အိပ်ချလိုက်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားက ပျော့ပျော့တွဲတွဲဖြစ်ကာ နေသော လီးတန်ကြီးကို တယုတယကိုင်ကာ သူမပါးစပ်နှင့်စုပ်ငုံ၍ နမ်းစုပ်ပေးနေပြန်သည်။ လီးမှာပေကျံနေသော အရည်တွေကုန်အောင် လျှာနှင့်မရွံမရှာ ရစ်ဝိုက်၍ယက်ပေးသည်။

နှစ်ယောက်သား အပေးအယူမျှသွားကြသည်။

မကြာမီ သဲမောင်လီးက မတ်တောင်လာပြီး မြွေဟောက်ပါးပြင်းထောင်သလို ထောင်ထလာသည်။ နီနီမြင့်လည်း စောက်ပတ်အရွကြီးရွလာပြန်တာမို့ နောက်တစ်ချီဆွဲဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်ကြသည်။

"နီ ဖင်ကုန်း အလိုးခံဖူးတယ်မဟုတ်လား "

"ဟုတ်ကဲ့ နီနီ နေပေးရမလား ကို "

"အင်း အနောက်ကလိုးမယ်လေ နီနီ့ ဖင်ကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့ "

"ခုထိ ကြည့်မဝသေးဘူးလား ကိုရယ် "

"မဝဘူး ဖင်ပေါက်ကလေးလည်း လိုးချင်သေးတယ် "

"နောက်မှလိုး ကိုရယ် စောက်ပတ်ကိုပဲ ဝအောင်လိုး ကိုယ့်စိတ်ကြိုက်လိုးဖို့ အခွင့်ပေးပြီးသားပဲ "

နီနီမြင့်၏ ပြောလိုက်သံနှင့်အတူ ကုတင်ထက်မှာ သူမလေးဘက်ကျကျ ဖင်ကိုကုန်းကွ၍ ပေးလိုက်ရာ ဖင်သားကားစွင့်စွင့်နှစ်ဖက်အကြားမှ သူမစောက်ပတ်ဟပြဲပြဲကလေးပြူတစ်ထွက်လာပြီးနောက် သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်စောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လီးကိုတေ့၍ ဖြည်းဖြည်းချင်းပင် ချော့သွင်းလိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပြန်ပါတော့သည်။ သဲမောင် တစ်ချက်နှစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက် နီနီ့နို့နှစ်လုံးကိုပါ အောက်ကနေလျှို၍ဆွဲပြီး ညှစ်နယ်ကိုင်ပေးသည်။ နို့သီးကလေးနှစ်ခုကို ညှစ်ချေကိုင်ဆွဲရင်း လိုးပေးနေရာ ထိထိမိမိအရသာရှိလွန်းလှသဖြင့် နီနီမြင့်လည်း နှုတ်မှနေ၍ တအီးအီးတအင်းအင်း ညည်းသံရှည်ကလေးဆွဲပြီး အံကလေးကြိတ်ကာကြိတ်ကာနှင့် လီးအရသာကို ဇိမ်ယူအလိုးခံနေတာတွေ့ရလေသည်။

သဲမောင် လီးကို အဆုံးထိရောက်အောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ နီနီမြင့် အ ကနဲညည်းရင်း မေးကလေးကော့ထိုးတက်ကာ မွေ့ယာခင်းစကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ဆွဲရင်း ဖင်ကိုကော့ကော့ကလေးလုပ်ကာ ရက်ရက်ရောရောပင် သူမကိုယ်တိုင်ကပါ အလိုက်သင့်ညှောင့်၍ အလိုးခံပေးလာသည်။

"အ အား ကောင်း ကောင်းတယ် ကိုရယ် "

"ကောင်းရင် ငြိမ်ငြိမ်ကလေးကုန်းပေးထား တောက် ရှယ်ပဲ ဒီလို ကောင်းတဲ့စောက်ဖုတ်မျိုး ရှိလိမ့်မယ်မှန်း အစကမသိခဲ့ဘူး ဟူး "

"ကို နီနီ့ကို လိုးရတာ ကြိုက်လား "

"ဘယ့်နှယ်ပြောပါလိမ့် မိန်းမရယ် စောက်ပတ်က တထုတ်ထုတ်နဲ့စီးကြပ်နေတာပဲ ကိုလိုးခဲ့သမျှ နီ့စောက်ပတ်ကအကောင်းဆုံးပဲ "

"သွား ဟုတ်ပဲနဲ့ နီက လင်ငုတ်တုပ်ရှိတယ်နော် ကို တော့ ငရဲကြီးပြီ "

"ကြီး ဘာဖြစ်လဲ "

"နောက်ဘဝ မိန်းမဖြစ်မှာပေါ့ လို့ အဲဒီအခါကျရင် ဟင့်ဟင့် "

"အေး ဖြစ်တော့လည်း ခံလိုက်ရုံပေါ့ ယောက်ျားဖြစ်ရင်လိုးမယ် မိန်းမဆိုရင်အလိုးခံမယ် ဒါ သဘာဝပဲ "

"အခြောက် ဆိုရင်ကော "

"လိုးလည်းလိုး ခံလည်းခံပေါ့ ဟားဟား ဟားး "

"သွား ပေါက်တတ်ကရ ဟွင်းးး လိုးပါကိုရယ် ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန် နီနီ မရတော့ဘူး တအားဖြစ်နေပြီထင်တယ် ဟင့် ဟင့် "

သဲမောင် ပါးစပ်ကထွက်ရာပြောသလို လိုးအားလည်း တစ်စက်ကလေးမှမလျှော့ပေ။

သူခပ်ပြင်းပြင်းလိုးဆောင့်ချသည့်အရှိန်နှင့် နီနီမြင့်ကုန်းကွနေရာကနေ ဝမ်းလျားထိုးမှောက်လျက် လဲပြိုကျမတတ်ဖြစ်ရသည်။ အသေအကြေလိုးခြင်းဖြစ်၍ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ရောက်အားပြင်းထန်ပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် သူမအသက်ထွက်မတတ်ပင် မချိမဆန့် ဝေဒနာခံစားနေရလေသည်။ ထိုအထဲကပင် နီနီမြင့်စောက်ရည်တွေ အလျှံပယ်စီးယိုကျလာရကာ ဘယ်လိုကဘယ်လို တစ်ချီပြီးလို့ ပြီးသွားရမှန်း သူမဖာသာ သတိမထားမိလိုက်ပါချေ။ နီနီ ပြိုလဲကျချိန်ဝယ် သဲမောင် အနောက်ကနေ ထပ်လျက်သားလိုက်ပါလာပြီး တရစပ် သဲကြီးမဲကြီး အားသွန်လိုးသည်။

"ကောင်းလားနီနီ ကိုလိုးတာ ကြိုက်လား "

"ဟင်း နီတော့ မသာပေါ်ပြီတောင်ထင်နေတာ တအားကြမ်းလိုက်တာ ကိုမောင်ရယ် "

"!ဟင့်အင်း ကိုမောင်မခေါ်နဲ့ ကို လို့ပဲ ခေါ် '"

"အင်းပါ ကိုရယ် လျှော့ လျှော့ပါ စောက်ဖုတ်လည်း အနားပေးပါဦး ကိုရာ တကတည်း မိန်းမမလိုးဖူးတာ ကျနေတာပဲ "

"မိန်းမလိုးဖူးတာပေါ့ နီ့ကိုသာ ခုမှ လိုးရတာ "

"နီလေ ကို့ကို နောက်လည်း ပေးလိုးဦးမှာပါ ကိုလိုးတာကြိုက်တယ် ကို့လီးကိုလည်း အရမ်းကြိုက်တယ် ဒီ ဒီညတော့ ပထမဆုံးအကြိမ်မို့ နည်းနည်းတော့ လျှော့လိုးပေးစမ်းပါလို့ ကြာရင် နီသေလိမ့်မယ် ဟင့် ဟင့် "

"အင်းပါ ကလေးရယ် ကဲ ပြီးတော့မှာပါ နီအစုပ်ကောင်းတာနဲ့ လရည်က ထိန်းမရတော့ဘူး ထွက်ချင်နေပြီ.နာရင်လည်း ခဏတော့အောင့်ခံထား ကြားလား "

"လုပ်ပါ ကိုရယ် မြန်မြန်သာပြီးအောင်လုပ် ပြီးအောင်လိုး  နီ ဖင်ကိုအသေအချာဖြဲပေးထားပါ့မယ် "

နီနီလည်း ပြောသည့်အတိုင်းပင် ဖင်ကိုလေးဘက်ကျကျ မှောက်ခုံရက်ကုန်းပြီး ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံပေးနေရှာပါသည်။ သဲမောင်ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် ထပ်မံ မောင်းတင်ကာ အသည်းအသန်ဆောင့်လိုးရင်း လရည်တွေ ပန်းထွက်သွားသည်။ နီနီလည်း ဒုတိယအချီ စောက်ရည်များ ပန်းလွှတ်ထွက်ကျလာကာ သူနှင့်အတူ လိုက်ပါပြီး ကိစ္စပြီးလိုက်ရပြန်သည်။

နှစ်ယောက်သား စကားအနည်းငယ်ပြောပြီး လူချင်းခွဲလိုက်ကြသည်။

နောက်နေ့များမှာ သဲမောင်အလုပ်ရှုပ်ရတော့သည်။

အမေဖြစ်သူ မရင်ရွှေနှင့်သမီးဖြစ်သူ နီနီမြင့်ကို အချိန်လွှဲ၍တွေ့ဆုံရသည်။ မရင်ရွှေက တဏှာပြင်းသူပီပီ နေ့ဖက်ရောညဖက်မှာပါ သူနှင့်တွေ့ဆုံပြီး သူမလိုဘမပြည့်ဝမချင်း  အချစ်ရေယဉ်ကြောထဲမျောပြီးရင်း မျောပါခဲ့ကြသည်။

မရင်ရွှေ အဘယ်မျှ ရမ္မက်တဏှာကြီးလိုက်သလဲဆိုလျှင် လင်သားရှိစဉ်အခါက လင်ဖြစ်သူကိုတောင် တစ်ခါမှ မပေးဖူးခဲ့သည့် သူမ၏အနောက်ပေါက်ဖြစ်သော ဖင်စအိုကိုပါ သဲမောင်ကို ရက်ရက်ရောရော ဆက်ဆံခွင့် (လိုးခွင့်)ပြုခဲ့ပြီး ညစဉ်လိုလို သူမဖင်ပေါက်ကို အနည်းဆုံးတစ်ချီတော့ လိုးခွင့်ပြုခဲ့သည်အထိပါပေ။

နီနီမြင့်ကတော့ အလုပ်ကနေ ကျန်းမာရေးအကြောင်းပြကာ မကြာခဏခွင့်ယူ၍ သဲမောင်နှင့်တွေ့ဆုံသည်။

ညဖက်တွေမှာဆိုလျှင်လည်း အမေလစ်သည့်အချိန်ကျမှ သူမက သဲမောင်နှင့်အတူ နေခွင့်ရသည်။ နီနီမြင့်တို့ လင်မယားလည်း ယခုတလော ဆက်ဆံရေး မပြေလည်ကြတော့ချေ။ ခဏခဏ ကတောက်ကဆ စကားများ ရန်ဖြစ်လေ့ရှိကြပြီး လင်မယားချင်း သဘောချင်းမတိုက်ဆိုင်ဘဲ ဖြစ်လာကြသည်။

တစ်လခန့်အကြာတွင် နီနီမြင့်ယောက်ျား ကြည်အောင်တစ်ယောက် သူ့ဇာတိ မြောင်းမြသို့ အပြီး ပြန်သွားခဲ့သည်။ နောက်ထပ် ရန်ကုန်ကို ခြေဦးမလှည့်တော့ပေ။

အမှန်တော့ နီနီမြင့်ကိုယ်တိုင် သူမတို့ဇာတ်လမ်းကို ဖွင့်ဟပြောဆိုခဲ့ပြီး သူမစိတ်ဆန္ဒမပြည့်ဝ၍ အခြားယောက်ျားများနှင့်လည်း ဆက်ဆံခဲ့ဖူးသည့်အကြောင်း လင်ဖြစ်သူကို ဆက်လက်၍ မပေါင်းသင်းလိုတော့ကြောင်း စိတ်နာအောင်ပြောလိုက်တာကြောင့် ကြည်အောင်တစ်ယောက် ဒေါသအိုးပေါက်ကွဲပြီး ဏှာထန်သောမယားဖြစ်သူကို သေခန်းပြတ်မျှအသည်းနာကာ အိမ်ပေါ်ကနေ အပြီးအပိုင်ဆင်းသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဒီလိုနှင့် နီနီမြင့်တို့ လင်မယားလည်း အသွင်မတူ၍ လမ်းခွဲပြတ်စဲခဲ့ကြပြီး သူမလည်း အရှင်လတ်လတ် တစ်ခုလပ်မဘဝကို ရောက်ရတော့သည်။

နီနှီမြင့်လွတ်လပ်သွားသည်။ လင်မရှိတော့၍ မည်သူ့ကိုမှ ငဲ့ကွက်စရာမလိုတော့တာကြောင့် သဲမောင်နှင့် အခွင့်အရေးရသလို တွေ့ခွင့်ရသွားသည်။ မရင်ရွှေအဖို့ရာမလည်း သမက်အိမ်ကဆင်းသွား၍ သတိထားစောင့်ကြည့်ရမည့် မျက်လုံးတစ်စုံ လျော့သွားခဲ့ရပြီး သဲမောင်နှင့်နှစ်ကိုယ်တွေ့ချိန်တွေ ပိုများလာခဲ့ပေသည်။

တစ်နေ့ သားအမိနှစ်ယောက် မလွှဲမရှောင်သာဘဲ ထိပ်တိုက်တွေ့မည့် အဖြစ်တစ်ခုနှင့်ကြုံကြိုက်ရသည်။

ထိုနေ့က မိုးအေးအေးနှင့် မရင်ရွှေတစ်ယောက် သိပ်အနေအထိုင်မကောင်း၍ သဲမောင်နှင့် နေ့ခင်းဖက် မတွေ့ဖြစ်ကြဘဲ ညနေပိုင်းကျတော့လည်း ဆေးခန်းသွားကာ ဆေးအရှိန်နှင့် စောစောစီးစီး အိပ်ယာဝင်ခဲ့သည်။ သမီးအငယ်မရီရီဝင်းက မနက်ဖြန်မနက် အထည်ဆိုင်ပိုင်ရှင်အိမ်က အလှူတစ်ခုရှိသည်ဆိုပြီး လုပ်အားပေး ခေါ်ထား၍ ဟိုမှာပဲ ညအိပ်ဖြစ်ဖို့များသည်။ နီနီမြင့်လည်း အခွင့်အရေးရခိုက် သဲမောင်အိမ်ဖက်ကူးလာပြီး နှစ်ယောက်သား လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်ပွဲဝင်ခဲ့ကြရာ ည ၁၁ နာရီအချိန်အထိ ရောက်ရှိလာခဲ့ကြပေပြီ။

မရင်ရွှေ တစ်ရေးနိုးလာတော့ လူက လန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်နေတာနဲ့ သဲမောင်သူမကိုမျှော်နေမည်ဆိုပြီး ညအိပ်ဝတ်စုံလဲလှယ်၍ အိမ်ထဲကနေထွက်လာခဲ့ရာ သဲမောင်အိပ်ခန်းဆီအရောက်တွင် သားအမိနှစ်ယောက် အခန်းထဲမှာ ပက်ပင်းတိုးမိကြလေတော့သည်။

"ဟင် နီနီ နင် နင် … "

"အ အမေ  … "

နီနီမြင့် တစ်ချီပြီး၍ ခဏနားပြီး သဲမောင်လီးကို စုပ်ပေးနေချိန်ဖြစ်သည်။ သူမကိုယ်ပေါ်မှာလည်း ဘာအဝတ်တစ်စုံတစ်ရာမျှမကပ်ဘဲ မမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ဗလာကျင်းနေချိန်ဖြစ်သည်။ သူကသဲမောင်လီးကိုစုပ်ပေးနေသလို သဲမောင်လည်း သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းကို အပီကိုင်ပြီး သူမပေါင်ကြားထဲရှိစောက်ပတ်ကို ဘာဂျာ အပြတ်မှုတ်ပေးနေချိန်ဖြစ်သည်။ နီနီမြင့်တစ်ယောက် ကာမအဆိပ်တက်နေချိန်ဖြစ်၍ အမေဖြစ်သူရဲ့အရှေ့ကနေ ထွက်ပြေးဖို့မပြောနှင့်။ တစ်ကိုယ်လုံးမလှုပ်ချင်လောက်အောင် စောက်ဖုတ်အရွကြီးရွနေချိန်လည်းဖြစ်ပေရာ မျက်စိစုံမှိတ်၍ ဖြစ်သမျှကို ရင်ဆိုင်တော့မည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားလိုက်မိသည်။

မရင်ရွှေ အခန်းထဲအထိ လျှောက်ဝင်လာသည်။

မရင်ရွှေမျက်နှာသုန်မှုန်နေသည်။ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်၍ ကြမ်းပြင်ကို ခြေသံပြင်းပြင်း နင်းလျှောက်လာသော သူ့အသွင်က အပြစ်သားနှစ်ယောက်အတွက် သွေးပျက်ထိတ်လန့်ချင်စရာကောင်းနေသည်။

မုန့်ကိုသာဝေစားမည် တုတ်ကိုတော့မဝေစားနိုင်ဟူသော မာန်တင်းထားပုံက သူမမျက်နှာပြင်မှာ အထင်းသား ပေါ်လွင်လို့ နေသည်။ နီနီမြင့်ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိသဖြင့် သဲမောင်လီးကြီးကိုသာ သူမလက်မှာ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ငိုင်တွေတွေ ဖြစ်နေမိလေသည်။ မရင်ရွှေ သူတို့နားကို ရောက်ချလာပြီး သဲမောင်ခြေထောက်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သည်။ ပါးစပ်မှလည်း …

"နီနီ ကိုမောင် နင် နင်တို့ … ဘယ်အချိန်ကတည်းက ဒီအခြေအနေအထိ ရောက်နေကြလဲ ပြောစမ်း ငါ့ကို "

သဲမောင် လဲလျောင်းရာက ကုန်းရုန်းထသည်။ မထလို့ မဖြစ်ပေ။ တော်ကြာ သားအမိနှစ်ယောက် ကျော်မကောင်းကြားမကောင်း သတ်ကြပုတ်ကြ အဆင့်ထိဖြစ်လာလျှင် သူ့အတွက်လည်းမကောင်း ဘယ်သူ့အတွက်မှမကောင်း ဖြစ်ရော့မည်။ သဲမောင် ရုတ်တရက်ကုန်းထလိုက်၍ နီနီမြင့်ပုလွေအပေးကြမ်းပြီး ကောင်းခန်းရောက်ကာ တောင်ချင်တိုင်း တောင်မတ်ထကြွကာနေသော သူ့လချောင်းကြီးမှာ လေထဲမှာ တန်းလန်းကြီးဖြစ်ကာ မရင်ရွှေအား လက်နက်ကြီးဖြင့် တမင်တကာနောက်ပြောင်ချိန်ရွယ်ထားသည့်အလား ဖြစ်သွားသည်။ ဟိုက သောက်မြင်ကပ်ကပ်နှင့် သဲမောင်လီးငပဲကြီးကို လက်နှင့်လှမ်းဆွဲကိုင်လိုက်ကာ …

"ဟင်း လီးက သရမ်းကို သရမ်းတယ် အမေလည်းလိုး ခုသမီးကိုလည်း ဘယ်ကတည်းက ဘယ်နှစ်ချီ လိုးနေသလဲ ငမောင် မှန်မှန် ပြောစမ်းပါ "

"အာ မမ ရင်ကလဲ … သိပ် မ … မကြာ သေးပါဘူး … ဟို …  ဟို  တစ် တစ် ပတ်လောက် "

"ဘာ!!!! တိတ်စမ်း ငမောင် … "

မရင်ရွှေ အသံကြီး ဟိန်းထွက်လာတာကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး လန့်ဖျပ်သွားသည်။ သူမဒေါသက သမီးဖြစ်သူထံ ကျရောက်လာပြန်သည်။

"နီနီ ဒီဖက်လှည့်စမ်း နင် နင့်စောက်ပတ် ဒီလောက်ရွရလား ဟင် နင် နင် အလိုးခံစရာလူ ဒီလောက်ရှားလို့ ဒီငမောင်ဆိုတဲ့ကောင်နဲ့မှ လာကုန်းရသလား ဟဲ့  ဖေလိုးမရဲ့ "

"မေ မေ မေ  သ သမီး ပြော ပြော … ဟင့် အင့် အင့် အီး ဟီးး ဟီးးး သ သမီး ရှက် ရှက်တယ် "

"အော နင်က ခုမှ ရှက်တယ်ပေါ့ နင့်လင်ကိုကျတော့ ငမောင်လောက် အလိုးမကောင်းလို့ တစ်ခါတည်း ခွာပြဲလိုက်တယ်မဟုတ်လား ဟွင်း ညည်း အကြံ ငါမသိတာမှတ်လို့ ငနီမ ရယ် ညည်းက ငါမွေးမှ ငါ့သမီးပါ ငါ့စောက်ပတ်ထဲက ငါကိုယ်တိုင်ညှစ်ထုတ်ပြီး မွေးလာခဲ့တာ  လာ လာစမ်း ဒီလောက် ယားတဲ့ ရွတဲ့စောက်ပတ် ငရုပ်ဆီပုလင်းနဲ့ ငါကိုယ်တိုင် လိုးပေးမယ် ဟဲ့ လာစမ်း မသာမ လီးသဒေါင်းဇားမ ချဉ်ပေါင်မ  ခွေးလိုးမ ရဲ့ "

ဒေါသကြောင့် သူမလက်ပါ ပါလာသည်။ သမီးဖြစ်သူဆံပင်ကိုဆောင့်ဆွဲသည်။ နီနီမြင့် အကြောက်အကန် ရုန်းရင်း သဲမောင်ဖက်ကို အားကိုးတကြီး အကူအညီတောင်းသည့်မျက်နှာပေးလေးနှင့် ကြည့်လိုက်ရှာသည်။

"မ မလုပ်ပါ နဲ အ အမေ ရယ် "

"မ မလုပ်နဲ့ လေ မမ အေးအေးဆေးဆေး ပြော ရသားနဲ့ "

သဲမောင် ရီချင်စိတ်ကိုမျိုသိပ်ရင်း အခြေအနေထိန်းသည့်အနေနှင့် ဝင်ပြောလိုက်သည်။

မရင်ရွှေကား မရတော့။ ဘယ်လိုတားတား တားမရတော့။ ဏှာကတော်တော်တင်းနေပြီ။ အကြီးအကျယ် ပေါက်ကွဲနေပြီ။ သမီးနှင့်လုံးထွေးကာ ဆွဲလားရမ်းလားလုပ်နေရာက သဲမောင်ဖက်လှည့်လာပြန်သည်။

"နင်မဆွဲနဲ့နော် သဲမောင် ဒါအားလုံး နင့်အပြစ်တွေချည်းပဲ ပြောစမ်း သဲမောင်ရယ် နင် ငါတို့သားအမိ နှစ်ယောက်စလုံးကို လိုးချင်တယ်မဟုတ်လား ဟင်း ဒီလောက်တောင်ချင်နေတဲ့လီး ကဲ ကဲဟယ် ငါ ငါကိုယ်တိုင်စုပ်ပေးမယ် လိုးပေးမယ် နင့်အကြိုက်ဖြစ်စေရမယ် ဟုတ်လား "

"ဟို မမ အဲ အဲလိုတော့ မ မ ဟုတ် …  "

"နင် အသာနေ ငမောင် ထိုင်နေ နင့်လီးကိုသာ တောင်နိုင်ဖို့ကြိုးစား ဟုတ်ပီလား ငါ … စိတ်ကို တော်တော်ထိန်းထားရတာနော် နင်တစ်ခုခု လှုပ်ရှားမယ်မကြံနဲ့ ငါ ခုနစ်အိမ်ကြားရှစ်အိမ်ကြား အော်ထည့်ပစ်လိုက်မှာ  ဟင်း လူကို ဘာမှတ်နေလဲ "

မရင်ရွှေ စိတ်ရိုင်းတွေ အတားအဆီးမဲ့စွာ ပေါက်ကွဲသွားရသည်။ သဲမောင်လည်းမတားဝံ့။ သမီးဖြစ်သူ နီနီမြင့်လည်း အသံထွက်နိုင်ဖို့ဝေးစွ။ တုပ်တုပ်ကလေးသော်မှ မလှုပ်ဝံ့ဘဲ ဖြစ်နေရရှာသည်။

မရင်ရွှေ ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီအဝတ်အစားတွေ အကုန်ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဗလာကျင်းပြီး သမီးဖြစ်သူနှင့် နင်လားငါလား အလှချင်းပြိုင်သလိုပင်ဖြစ်သွားရလေသည်။

ကုတင်ပေါ်တက်ကာ သဲမောင်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကျကျနနဖင်ခုထိုင်ရင်း မရင်ရွှေ သဲမောင်လီးကြီးကို အားပါးတရ ကုန်းစုပ်သည်။ သဲမောင်လီးက တောင်လိုက်သမှ သံချောင်းတစ်ချောင်းလို ဒေါင်ဒေါင်မြည်ကာ အရှိန်မလျှော့ကျသေးဘဲရှိလေရာ မရင်ရွှေ၏အာငွေ့ထိရုံမျှနှင့်ပင် လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးက တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလျက် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ မာန်ဖီ၍လာပုံမှာ သူမကို မထီမဲ့မြင် ပြုမူနေဘိသည့်အလား … ။ မရင်ရွှေတစ်ယောက် စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် ဘာကိုမှမြင်နိုင်စွမ်းမရှိရှာတော့ဘဲ သဲမောင်ကိုယ်ပေါ်ကို ရုတ်တရက်ပင် တက်ခွထိုင်လိုက်ရာက သူမစောက်ဖုတ်ကို သူ့လီးထိပ်နှင့်တည့်တည့် အသေအချာတေ့ချိန်၍ အပေါ်စီးကနေ ဖိထိုင်ဆောင့်သွင်းချလိုက်လေသည်။

လီးကြီးက သူမအဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲကို နစ်ကနဲတိုးဝင်လာပြီး မရင်ရွှေတစ်ယောက် သူမစားဖူးနေကျ လီးအရသာကိုအီဆိမ့်နေအောင် တဝကြီးခံစားလိုက်ရကာ စိတ်ထဲက အနည်းငယ်ဘဝင်ကျချင်သလို ဖြစ်သွားရသည်။ သူမတင်ပါးအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ကြွ၍ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လည်ဖိဆောင့်ချလိုက်ပြန်ကာ လီးအဝင်တဖြည်းဖြည်း နက်သထက်နက်လာအောင် ဖင်ကြီတလှိမ့်လှိမ့်နှင့် လူးကာလှိမ့်ကာ ဖိဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။

သဲမောင်လည်း မထူးဇာတ်ခင်းပြီး မရင်ရွှေ၏ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပင့်မကိုင်ကာ တစ်ချက်ချင်း လီးကိုကော့၍ကော့၍ ညှောင့်လိုးပေးသည်။ နှစ်ယောက်အပေးအယူမျှပြီး လိုးခန်းလေးက ပီပြင်စွာ အသက်ဝင်လို့လာကာ နဘေးမှနီနီမြင့်တစ်ယောက်လုံး အငုပ်လိုက်ကြီး ရှိနေတာကိုတောင် နှစ်ယောက်စလုံး သတိမရတော့သလို ဖြစ်နေလေတော့၏။

"စွတ်ဖွတ် ဖွပ် ဗွပ် … ဘုတ်ဖွတ် ဗွပ် … စွပ်… စွိ ဖွတ်ဗလပ် … ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဗွပ် "

"အာ့ ကောင်း ကောင်းတယ် အစ် မ မြန်မြန် ဆောင့် လိုးပေးစမ်း အား မိုက်တယ် ခဏ ခဏလေး နို့လေးစို့ချင်လို့ ကောင်း ကောင်းလားဟင် အစ်မ ကျွန်တော့် လီးကို စိမ်ပြီး လှိမ့်ပေး အင်းအင်း အဲဒီလို "

"ငမောင် နင် နင် ရတယ် မဟုတ်လား ငါ …မြန်မြန် ဆောင့်မှာနော် "

"ဆောင့် ဆောင့်လေ စိတ်ကြိုက်ဆွဲတာပေါ့ အစ်မရဲ့ ကျွန်တော့လီးတစ်ချောင်းလုံး ဂွေးစေ့ပါမြုပ်ဝင်သွားအောင် ထည့်လိုးပစ်လိုက်စမ်းပါ အား မိုက်တယ် ထိတယ် အဲဒီလို စကောဝိုင်းလေးမွှေ့ပေးတာ ဘယ်အရသာနဲ့မှမတူဘူး တကယ့်ကိုဇိမ်ပဲ အစ်မရယ် အ အားးး ဟားးး "

"စွတ် ဖွတ် ပွပ် ဗွပ် ဘွတ်ဖွတ် ဗလွတ် ဘတ်ဘုတ် ဘတ်ဗွပ် "

အသံဗလံများက မြိုင်ဆိုင်စွာပင် ထွက်ပေါ်လို့လာသည်။ မရင်ရွှေလည်း စောက်ရည်တွေ လှိုင်ဘောလယ်အောင် စီးယိုထွက်လျှံကျလျက် ရှိပြီ။ အမေလုပ်သူက ဖင်ဆုံအိအိထွားထွားကြီးနှစ်ဖက်ကို ပြဲကနဲကားကနဲ သဲမောင်ရဲ့အပေါ်စီးကနေ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်သဘောရှိကရောဟိ လုပ်နေပုံကိုကြည့်ရင်း နီနီမြင့်လည်း စိတ်ပြောင်းလဲစ ပြုလာရပြီဖြစ်သည်။ နီနီမြင့်တင်းလာသည်။ ထန်လာကြွလာသည်။ စောက်ပတ်တရွရွဖြစ်ကာ လက်နှင့်မပွတ်သပ်ဘဲ မနေနိုင်အောင်ဖြစ်လာရလေသည်။


အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment