Tuesday, July 27, 2021

မသိဘူး ချစ်တယ် အပိုင်း ( ၂ )

မသိဘူး ချစ်တယ် အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

အခန်း ( ၅ )

ဖိုထဲမီးစွဲနေပြီမို့ လက်ကျန်ထင်းတုံးတွေကို အလုပ်သမားသုံးလေးယောက် အကူအညီဖြင့် ဖိုထဲပစ်သွင်းလိုက်ပြီး အောင်မောင်း ဖိုဝကနေ လှည့်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ မောမောပန်းပန်း ချွေးတလုံးလုံးနှင့် အရက်ဖြူတစ်လုံးကို ခွက်လှည့်သောက်နေကြသည့် ကျော်ဦး မြတ်ထွန်း ငနီတို့ သုံးယောက်အနားသွားပြီး အရက်တစ်ခွက် တောင်းသောက်ကာ အမြီးပန်းကန်ထဲမှ ငါးကင်နှင့် ပုစွန်ထုပ်ခေါင်းတစ်ပိုင်းယူပြီး ကောက်ဝါးလိုက်သည်။

ထိုအခိုက် …

သူ့လူရင်း ဖေမြင့် အနားကိုရောက်လာပြီး တီးတိုးလေသံဖြင့် …

"ငအောင် …မင်းစကီလေး စောင့်နေတာကြာပြီ အရင်နေရာပဲ "

ပြောလိုက်တော့ …

"အေး လာခဲ့မယ် မင်းရော ဘာအစီအစဉ်ရှိလဲ "

"ငါ့ဟာမလေး ရွာပြန်သွားတယ် သုံးလေးရက်တော့ အငတ်ပေါ့ကွာ ဟားဟား "

"ငါဖန်ပေးရမလား "

"ပြောစမ်း "

"တဲတန်းထိပ်က အနဲသမီးလေး …ဘာ တဲ့ … စူးစီ ဆိုလား … "

"ထွီ … မဲမဲသဲသဲ ကြီး ကို … မင်းကတော့ "

"ဟ အသားမည်းမလည်း စောက်ဖုတ်ပါတာပဲ … မဲတော့ စွဲသတဲ့ "

"မင်းပဲလုပ် နားလိုက်တော့ ဟျောင့်ရေ … ငါ့ဖာသာ ဂျပန်ကားကြည့်ပြီး ထုပလိုက်မယ် အေးရော ဟင်းး"

"ဟားဟား ဟား "

အောင်မောင်း အပြောင်အပျက်ပြောပြီး တဟားဟားအော်ရယ်ပစ်လိုက်သည်။

လူရိပ်လူခြည် အကဲခတ်ကြည့်လိုက်သည်။ သူဋ္ဌေးက ပျောက်ချက်သားကောင်းနေသည်။ သူ့ကောင်မလေး အေးအေးစိုးကို ဘွတ်ချင်တိုင်းဘွတ်ပြီး အသစ်မြင်လာသဖြင့် ခွင်အဟောင်းကို မသိမသာလေး လက်ရှောင် နေလိုက်ကာ မြေကြီးရွက်သည့် အလုပ်သမ အသစ်ကလေးတစ်ယောက်ဆီ ချဉ်းကပ်နေသည် ဟု သူကြားသိရသည်။ ဒညင်းကုန်းဆိုလား ပိန္နဲကုန်းဆိုလား အဲဒီနယ်ဖက်က အလုပ်လာလုပ်သော ဘာသာခြား ကောင်မလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူနှင့်တော့ သိပ်မရင်းနှီးသေး။ လှတော့ တော်တော်ကလေး လှသည် ဟုဆိုရမည်။ မှိုစို့မျှစ်ပေါက် အတောင်အလက်စုံကာစ မြီးကောင်ပေါက် အငုံးကလေးဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးကလေးက ငါးရံ့ကိုယ်ကလေးဖြစ်ပြီး သူမမျက်လုံးအကြည့်တွေက ကြာမူခပ်ပါပါဟု သူထင်သည်။

ငွေကြေးနွမ်းပါးချို့တဲ့သည့် အရပ်မှလာသောမိန်းမပျိုအချောကလေးဖြစ်၍ သူ့အနေနှင့် အခြားသူစားနေကျ ကောင်မလေးတွေလိုပင် လွယ်လင့်တကူ ခြေတော်တင်သိမ်းပိုက် နိုင်ဦးမှာပဲဖြစ်သည်။ သူ့ဆီက ပန်တော်ကျ ပန်းကလေးတွေကိုမှ အောင်မောင်းတို့လို အောက်လက်ငယ်သား အဆင့်တွေ လည်လျှင်လည်သလို သူ့ခြေရာဆက်ခံကာ ပွဲတော်တည်ခွင့်ရရှိနိုင်မှာဖြစ်သည်။

အောင်မောင်းလည်း စိတ်ဝင်စားသည်ဆိုပေမယ့် ဒါလောက်ကြီးတော့မဟုတ်သေး။ ဒီကိစ္စအသာထားပြီး သူ့မှာလောလောဆယ် ဖြတ်ရမည့် ကိစ္စဝိစ္စကလေးတွေ အများကြီး ကျန်ရှိနေသေးသည်။ ကိုယ့်ကိစ္စ ကိုယ်အရင်ရှင်းဦးမှ ဆိုပြီး သူ့ဟာမလေးအေးအေးစိုး စောင့်နေမည်ဆိုသော အလုပ်သမားတန်းလျားကလေး ဖက်ဆီ လူသူအလစ်မှာ ထွက်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

ဓနိသက်ကယ်မိုးပြီး ဝါးထရံတစ်ပိုင်း မိုးကာဖျင်တစ်ပိုင်း ဖြစ်သလိုကာရံထားသည့် နှစ်ခန်းတွဲအခန်းငယ်လေးရဲ့ အနောက်ဖက်အခန်းကျဉ်းကလေးထဲမှာ အေးအေးစိုးတစ်ယောက်တည်း ရှိနေသည်။ သူ့အလာကို စောင့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ လူအသိမခံချင်လျှင် ဘိတစ်ခုပြောင်းဦးမှဖြစ်မည် လို့တွေးရင်း မသိန်းတင်မျက်နှာကြီး ပြေးမြင်လိုက်မိလေသည်။ အရှေ့ခန်းမှာ သူ့အမေလင်မယားရှိနေသည်။ 

အဘွားကြီးက လင်ငယ်နှင့်နေသည်။ အေးအေးစိုးရဲ့ပထွေးပေါ့။ ဒါပေမယ့် အဲဗားမူးပြဲနေတတ်သည့် အမူးတစ်လိုင်း ကဇော်သမားစစ်စစ် တစ်ယောက်ဖြစ်၍ သူမအတွက် ဘာပြဿနာမှတော့မရှိပါ။ အေးအေးစိုးမှာ မောင်တစ်ယောက် ညီမတစ်ယောက် ရှိပေမယ့် အဒေါ်လင်မယားနှင့်သာ အတူနေကြပြီး သူတို့နှင့်အလှမ်းသိပ်မဝေးလှသည့် လယ်တစ်ခင်းမှာ တစ်ရာသီစာ ပင်တိုင်အလုပ်ကို ဒိုးတူပေါင်ဖက် ဝင်လုပ်နေကြလေသည်။

"ရွှတ် ရွှတ် အေးစိုး "

"ဘယ် သူလဲ "

"ငါပါဟ "

"အောင်မောင်း လား …ဟင်း … ဝင် … ဝင် ခဲ့လေ "

နှစ်ယောက်သား တိုးတိုးတိတ်တိတ် အသံထွက်ရုံမျှ လေသံနှင့်ပြောဆိုကြပြီး အောင်မောင်းသူမအခန်းထဲကို ခြေချလိုက်မိသည်။

"နင့်ကို စောင့်နေတာ ကြာ ပြီ "

"အလုပ်နေ့ ဖြစ်နေတယ် တော်ရုံနဲ့ မပြတ်ဘူး "

"နင် … ပြန်ဆင်းရဦးမှာပေါ့ "

"အင်းး … ဆင်းရမှာပေါ့ ဘာဖြစ်လို့ "

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မေးကြည့်တာ "

အေးအေးစိုး ခေါင်းကလေးကို ငုံ့ထားပြီး သူမခြေသည်းကလေးကို ကြမ်းပြင်မှာ ကုပ်ခြစ်ကစားနေသည်။

"ဒီဖက်လှည့် "

"လှည့်ဘူး "

"ဘာဖြစ်လို့ "

အောင်မောင်း မချိတင်ကဲဖြစ်ပြီး သူမကိုယ်လုံးကလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ စွေ့ကနဲ ပွေ့ဖက်ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။

"အို အို မကဲနဲ့ကွာ အောင်မောင်း "

"နင်ပဲ …တွေ့ချင်တယ်ဆို "

"ဒါ ဒါ … တော့ ဒါပေါ့ "

"ဒါပေါ့ …မလုပ်နဲ့ အဖုတ်ဖြဲပြ အစိမ်းလိုက်ကိုက်စားချင်တယ် "

"ဟင် … နင် နင် … မ မ မိုက်ရိုင်းးနဲ့ "

"ရိုင်းမယ် လိုးချင်တယ် နင့်ကို လိုးချင်လို့ ဒီလာတာ … ဒါပဲ ဟင်းဟင်း "

"နင် နင်နော် အမေ တို့ ကြားကုန်လိမ့်မယ် တိုးတိုးပြော "

"တိုးတိုးပြောမယ် နင် နားထောင်မလား "

"ထောင်မယ် "

"ဒါဖြင့် ငါမေးတာမှန်မှန်ဖြေ … နင့်စောက်ပတ် တအားရွနေပြီလား "

"ဟဲ့ တိုးတိုး … ပါ ဆို "

"ဖြေလေ ဖြေစမ်းဟာ "

"မ … ရွဘူး …စောစောတုန်းက … "

"ဒါဖြင့် … ဘာလဲ …ဆက်ပြော "

"ခု … နင် နင် ရောက် …မှ … ရွ … ရွ တာ ဟင့် ဟင့် "

"တယ်လေ ဒီကောင်မတော့ ငါ လိုး သတ်လိုက်ရ ဟွင်းး "

"လိုး …လေ သတ် သတ္တိ ရှိ … ရှိ … ရင် … ဟင့် ဟင့် ဟင့် "

"အေးစိုး !! "

"ဘာလဲ ငအောင် ပြော "

"နင့်အခန်း ကျဉ်းတယ်ဟာ တခြားသွားမယ် "

"အင် … အပြင်မှာ လယ် လယ်ကွက်ပဲ ရှိတာ မှောင် မှောင်မည်း …နေတာ ကြီး "

"နင်မြွေကိုက်မှာကြောက်လို့လား "

"နို့ … ဘာကြောက်လဲ "

"လ …လ … လီး … လီး ကိုက်မှာ ကြောက်တာ ဟိ ခိခိခိ "

"ငမြွေထိုးမ ချဉ်ပေါင်ရိုး ဒုတ်ထိုးးး မ … ရေတွင်းပျက် မ …ပွက်ဆိတ် အကောင်တစ်ထောင်ကိုက်မ "

"ခစ်ခစ် ခစ်… ဆဲတယ် …ပေါ့ "

"ဆဲတယ် မလိုက်ရင်ဆဲမှာပဲ တစ်ကွင်းလုံးညံအောင်ကို ဆဲပစ်မှာ "

"တော် တော် ပြီ အောင်မောင်း ငါ ရီ ရလွန်းလို့ စောက်ရည်ပါ ထွက်ရတော့မယ် "

"မဆိုင်ဘူးနော် နင့်ဖာနင် ဟိုလီးဒီလီး လိုက်တွေးပြီး စောက်ရည်တွေထွက်တာ ငါ နင့်ကို လက်ဖျားနဲ့ တို့သေးလို့လား "

"အေး မတို့ပါဘူး လီးထိပ်နဲ့ပဲ ထိုးတာ ထိုးတာ ကဲ … ဒါလောက်တောင်ဖြစ်လှ "

အေးအေးစိုး ထိုင်ရာက ရုတ်ကနဲထသည်။ ပြေကျသွားသော ထမီကို ခါးပေါ်အမြန်ဆွဲဝတ် ဖင်ကဖုန်တွေကို ဖုတ်ဖက်ခါပြီး တဲနန်းလေးရဲ့အပြင်ကို ခပ်သွက်သွက်ကလေး ပြေးထွက်လိုက်သည်။ အောင်မောင်း သဘောပေါက်သွားပြီး သူမအနောက်ကနေ လေအဟုန်လို လွှားကနဲလွှားကနဲ ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်ပါလာခဲ့လေသည်။

မနီးမဝေးရှိ ချောင်းရိုးအစပ်နားဆီအရောက် သူမခြေလှမ်းရပ်တန့်သွားပြီး အောင်မောင်းရှိရာဖက်ဆီ ပြန်လှည့်လိုက်ကာ အဓိပ္ပါယ်ဖော်ဆောင်ရန်ခက်သော အကြည့်ဖြင့် အတန်ကြာအောင် စူးစိုက်ကြည့် နေလိုက်ပါသည်။

အောင်မောင်း သူမအနားကို တရွေ့ရွေ့ချဉ်းကပ်သွားလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား ဘာသာစကားတစ်ခုကို အသံထွက်ပြောဆိုရန်ပင် မလိုအပ်ပါဘဲ ကိုယ်ခန္ဓာချင်းနီးစပ်ပူးကပ်သွားကြပါသည်။

"အင်းး ဟင်း ဟင်းးး အင့် အင်းး ဟင့်ဟင့် "

"ချစ် ချစ် တယ် အေးစိုးရယ် … ငါ ငါ နင့်ကို ပြောစရာ ရှိ တယ် "

"ပြော လေ … ငအောင် "

"ငါတို့ အမြဲ ဆုံနိုင်မယ့် နေရာ တစ်ခု … တွေ့ …တွေ့ပြီ … အဲဒီမှာ … တို့နှစ်ယောက် … "

"…… …… …… "

အသံတွေ ဗလုံးဗထွေး … ပြီး တော့ တိုးတိုးတိတ်တိတ် … တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် … ။

ပတ်ဝန်းကျင်ကတော့ အကွယ်အကာမဲ့သော ဗလာထီးတည်း လယ်ကွင်းပြင်ကြီးရဲ့ အလယ်မှာ … ။

နှစ်ယောက်သားဆီမှ ထွက်ပေါ်လာသော ရွှေရင်တဒုန်းဒုန်း နှလုံးခုန်သံတွေက လွဲလို့ … အသံဗလံရယ်လို့ ဘာဆိုဘာမှ မကြားရပါ။ တစ်ချက်တစ်ချက် ရွာအပြင်ဖက်ဆီကနေ ဆွဲဆွဲငင်ငင်အူသံပေးလိုက်သော ခွေးလေခွေးလွင့် တစ်ကောင်နှစ်ကောင်ရဲ့အသံများကိုသာ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့ ကြားရလေသည်။

လောကဓာတ် တစ်ခွင်လုံးမှာလည်း မှောင်နှင့်မည်းမည်း ဆိတ်ငြိမ်နေလျက်သာတည်း။

........................................................................................................................................

အခန်း ( ၆ )

အေးအေးစိုးကိုခေါ်ပြီး မသိန်းတင်အိမ်ကို သူရောက်လာသည်။

အာလူး ကြက်သွန် ငါးခြောက်ငါးခြမ်း ကြက်ဥဘဲဥ စားစရာအမယ်စုံတွေ မီးဖိုချောင်သုံး တိုလီမုတ်စ ပစ္စည်းကလေးတွေကို ဆိုင်မည်ကာမတ္တ တစ်ပိုင်တစ်နိုင် တင်ရောင်းသည်။ အဓိက အလုပ်ခွင်ထဲမှ အလုပ်သမားမိသားစုတွေအတွက် လပေးသဘောမျိုးရောင်းချပြီး အသေးသုံးဝင်ငွေရှာခြင်းဖြစ်သည်။ ရောင်းအားကတော့ သူ့ဆိုင်အခင်းအကျင်းနှင့်သူ သိပ်တော့မဆိုးလှချေ။ ဒီကြားထဲ တခြားလူမသိသူမသိ ခွင်ကလေးတွေလည်း ရှိနိုင်ပါဦးမည်။

မသိန်းတင်က လွယ်တော့လွယ်တာမဟုတ်။ သူမအတွင်းရေးကို အပြင်လူသိဖို့ ခက်လှသည်။ အနေအထိုင် အရမ်းပိရိပြီး လူမှုဆက်ဆံရေးဖက်တွင်လည်း အတော်ကလေး လိမ္မာပါးနပ်မှုရှိသူဖြစ်သည်။ လင်သေမုဆိုးမပီပီ သူမထံ လာရောက် ချဉ်းကပ်သူတွေလည်း မနည်းပါချေ။

အောင်မောင်း မသိန်းတင်ကို တီးတိုးစကားပြောပြီး အေးအေးစိုးကို အခန်းထဲခေါ်သွင်းလာခဲ့သည်။

အိမ်အနောက်ဖက် မသိန်းတင်အိပ်သောအခန်းနှင့် ဘေးချင်းယှဉ်လျက်သားမှာ အခန်းလွတ်တစ်ခုရှိနေသည်။ သစ်သားကုတင်တစ်လုံးချထားပြီး နှစ်ယောက်သား အေးအေးဆေးဆေး နေလို့ရသည်။ မသိန်းတင်က သူ့ကို အေးဆေး လုပ်ချင်တာလုပ်ဆိုပြီး ခွင့်ပြုထားပြီးသား။

"နင် ဖြစ် ဖြစ်မလား ဟ မကြီးသိန်းနဲ့ … "

"ဘာလို့ မဖြစ်ရမှာလဲ အေးစိုး ဒါ ငါ့ခွင် … ပိုင်ပြီးသား ဟဲဟဲ "

"အပေါက်ဆိုးတယ်ဟ ဒီမိန်းမ "

"ဆိုးရင် လီးနဲ့ ထည့်ပိတ်ပလိုက်မယ် ဂရုစိုက်စရာမလိုဘူး "

"နင်ကတော့ ပြောရော့မယ် သူက နင့်မယားကျနေတာပဲ "

"ဖြစ်ချင်လည်း ဖြစ်မှာပေါ့ ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"ဘာရီတာလဲ ရီစရာပါလို့လား ဧကန္တတော့ နင် နင် သူ့နဲ့ … အဟွင်း ဟွင်း "

"အသာနေစမ်း အေးစိုး ငါ … မပြောလိုက်ချင်ဘူးနော် "

"နင် ညားပြီးသားပဲ မဟုတ်လား သူနဲ့ "

"အေး ဟုတ်တယ် "

"ဘယ်နှစ်ခါ လိုးပြီးပလဲ ပြော "

"သိချင်ရုံပဲလား ကြည့်ကောမကြည့်ချင်ဘူးလား "

အေးအေးစိုး ပါးစပ်ကိုလက်နှင့်ပိတ်ပြီး ခွိကနဲရယ်လိုက်သည်။ အမှန်တော့ အောင်မောင်းကို သူမ ဆွပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

"နင်လုပ်ပြမလား ကြည့်ချင်တယ် "

"နောက် နင် မငိုနဲ့နော် အေးစိုး "

"ဘာငိုစရာအကြောင်းမှ မရှိဘူး နင်ငါ့ကိုလုပ်တယ် ငါကြိုက်လို့ ငါခံတယ် နင်သူ့ကိုလုပ်ရင်လည်း သူကြိုက် သူခံမှာပဲ … မခံပါနဲ့ဆိုပြီး ဝင်ပြောလို့မှ မရတာ ဘာမှ သဝန်တိုနေစရာ မလိုဘူး "

"အေး အဲဒါ အသာထားဦး လောလောဆယ် နင်နဲ့ငါနဲ့ ချိန်းတွေ့တာ သူနဲ့လာလုပ်ဖို့မဟုတ်ဘူး နင်တာဝန်ကျေချင်ရင် အင်္ကျီနဲ့ ထမီ ချွတ်လိုက် "

"ရတယ် ဒီလောက်ကတော့ အေးစိုးတို့ စပျော့ ဟင်းဟင်း ခိခိ ခိ'"

အေးအေးစိုး အတွေ့အကြုံရှိသူမှန်းသိသာသည်။ လီးမကြောက်တတ်တော့။ လီးကိုသာ မကြောက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား တွေ့ရမယ့်အရေးကိုတော့ဖြင့် ရင်ကလေးက အခုန်သားပင်။ အောင်မောင်းနှင့်နှစ်ယောက်ချင်း တွေ့ဆုံလိုက်တိုင်း ယခုလို ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း ဘယ်သောအခါမှ တွေ့ခွင့်မရခဲ့။ မမြင်ကွယ်ရာမှာသာ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ချိန်းတွေ့ခဲ့ရတာချည်း။ ဒီတစ်ခေါက်ကျမှ အောင်မောင်း နားပူနားဆာလုပ်လွန်း၍ သူ့အလိုကိုလိုက်လျောခဲ့ပြီး သူမ အတော်ကလေး အရောက်အပေါက်နည်းခဲ့သည့် မကြီးသိန်းအိမ်ကို တစ်ခါတစ်ခေါက် လိုက်ပါလာခဲ့မိခြင်း ဖြစ်ပေသည်။

အေးအေးစိုး ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေရာက သူမဘလောက်စ်အင်္ကျီကြယ်သီးကလေးတွေကို စတင်ဖြုတ်ချွတ် လိုက်သည်။ အင်္ကျ ီ ပြီးတော့ ရင်သားအိအိထွေးထွေးနှစ်မြွှာအပေါ်က ဖုံးအုပ်ထားသည့် တောင်ပေါ်ဘရာစီယာ ကလေးကို ကြိုးလျှော့၍ ချွတ်သည်။ ရင်သားလုံးလုံးအိအိတွေက မို့မောက်တင်းကြွလျက် အပြင်ကို ခုန်ထွက်လာကြသည်။ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး ထမီလည်းချွတ် ပင်တီပါးကလေးကိုပါ ကုန်းချွတ်လိုက်ရာ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်သွားသော သူမ၏မိမွေးတိုင်းအလှကိုမြင်ရပြီး အောင်မောင်းလည်း ပုဆိုးကြားကလီးကြီး ဖြောင်းကနဲနေအောင် ကန်ထွက်လာရလေသည်။

အောင်မောင်းလည်း ပုဆိုးရော သူ့ရှပ်အင်္ကျ ီကိုရော ချွတ်သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီမပါဘဲ ဒီအတိုင်း ထွက်ချလာခြင်းဖြစ်၍ ပုဆိုးကွင်းလုံးကျွတ်သည်ဆိုတာနှင့်ပင် သူ့လီးက ၈၀ ဒီဂရီလောက် အပေါ်ကို မတ်တောင်ပြီး လဒစ်ကြီးအပြူးသားနှင့် သံဒုတ်ကြီးတစ်ချောင်းထောင်ထားသလို ဖြစ်နေတာကို အေးအေးစိုး တွေ့မြင်လိုက်ရတော့၏။

"အောင်မောင်းရယ် နင့် လီး ကြီးကတော့ အဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"နင် စုပ်ပေးချင်လာပြီ မဟုတ်လား … ဟဲ ဟဲ "

"စုပ်ဆိုလည်း စုပ်ရမှာပေါ့ အောင်မောင်းရယ် … ဟင့် ဟင့်ဟင့် "

အေးအေးစိုး တမင်ဟန်လုပ်ပြီး လေပြေကလေးနှင့် ခပ်အေးအေးပင်ပြောလိုက်သည်။ အောင်မောင်းရဲ့ ခြေရင်းနားမှာ ထိုင်ချပြီး သူ့လီးကို လက်ဖြင့်အပေါ်အောက်ဆွဲတင်ဆွဲချ ဂွင်းထုသည့်ပုံစံမျိုး လုပ်ပေးလိုက်ရင်း လဒစ်သားရေကိုဖြဲ၍ အနီးကပ် စေ့စေ့စပ်စပ်ပင် လှည့်ပတ်ကြည့်နေလေသည်။

"စုပ်စမ်းပါ ချစ်လေးရာ "

"အံမယ် လူကိုများ"

"ငါ့လီးက ရွှေထွက်လို့လား ဒါလောက် အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေတာ ပြောစမ်း အေးစိုး "

"လှလို့ ငါ့ဖာသာ လှလို့ကြည့်တာပေါ့ ဟဲ့ … သေချင်းဇိုးငမောင်းရဲ့ … ဟင်းး … ဒီလောက် လီးအစုပ်ခံချင်နေတာ တစ်ခါမှ မခံဖူးတာကျလို့ ဟွင်းးး "

"လီးအစုပ်တော့ခံဖူးတာပေါ့ … ဒါနဲ့ ပြောပါဦး ငါ့လီး လှတယ် … ဟုတ်လား …ဒါမျိုး ဘယ်သူပြောတာမှ မကြားဖူးဘူး "

"ငါပြောတာ အောင်မောင်း … နင့်လီး ငါကြိုက်တယ် ငါ သူဋ္ဌေးနဲ့နေဖူးတယ် ဒီ့အရင်ကလည်း တစ်ယောက် လိုးဖူူးတယ် … ယောက်ျားလီးဆိုတာ ငါ့အတွက်မဆန်းပါဘူး …ဒါပေမယ့် နင့်လီးကျတော့ အလုံးရောအရပ်ရော မျှပြီး ဘယ်သူနဲ့မှ မတူအောင် ကြည့်ကောင်းတယ် ပြောင်ချောပြီး ရှင်းလင်းနေတာပဲ … ရုပ်ထွက်ကောင်းတယ် ဆိုပါတော့ဟာ …ဘယ်ကောင့်လီးမှ နင့်လီးလောက် မကြိုက်ပါဘူး … ငါ တကယ်ပြောနေတာ …နော် "

အောင်မောင်း သူမစကားကို သဘောကျစွာ ရယ်မောလိုက်ပါသည်။

အေးအေးစိုး တကယ်အတည်ပေါက်ပြောနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူမက ကာမဆက်ဆံတဲ့နေရာမှာထန်သလောက် အပြောပက်စက်သည်။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိလွန်းသည်။ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်ဆိုလည်း ပြောတာပဲ။ ဇဝနဉာဏ် ၊တင်္ခဏုပ္ပတ္တိဉာဏ်နှင့်လည်း ပြည့်စုံသူကလေးဖြစ်သည်။

အေးအေးစိုး အောင်မောင်းစိတ်ကျေနပ်အောင်ဆိုပြီး သူ့အလိုကျ သူမပါးစပ်ထဲ လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကြီးထည့်ကာ တပြွတ်ပြွတ်နှင့်ကြံစုပ်သလို အားရပါးရစုပ်လေတော့သည်။ အောင်မောင်း ခါးကော့သွားပြီး သူမခေါင်းကလေးကို ကပျာကယာ ထိန်းကိုင်ပေးလိုက်သည်။ စုပ်မယ့်စုပ်တော့လည်း အေးအေးစိုး သူ့လီးကြီးကို ပြန်မလွှတ်တော့။ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်အောင်ဖြစ်နေသော လီးကို အရင်းရောက်ပြီး အာခေါင်ထောက်သည်အထိ စိတ်လိုလက်ရစုပ်သည်။ အောင်မောင်းလည်း လိုးချင်စိတ်ကြောင့် လီးအပြတ်တောင်လာရပြီး …

"အား အ အ မိုက်တယ် စုပ်စုပ် အေးစိုး ဒစ်အရင်းကိုရော လဥနှစ်လုံးပါ တစ်ခါတည်း စုပ်ပေးစမ်း အား ကျွတ်ကျွတ် … လရည်တောင် ထွက်ချင်လာပြီ ငုံထား ပါးစပ်ထဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး ထည့်ငုံထားလိုက် … "

ဖီလင်ယူ အရသာခံရင်း အေးအေးစိုးဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို သူ့လက်က နှိုက်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ထိုးဆွ ကစားနေပေသည်။

"နင့်ဖင်ကြီးလည်း အယ်နေတာပဲ အေးစိုးရာ ဖင်နှစ်ခုဆွဲဖြဲပြီး ငါ အပြတ်လိုးထည့်လိုက်ချင်ပြီ "

"ဖင်လိုးမှာလား စောက်ပတ်လိုးမှာလား ရှင်းရှင်းပြော အောင်မောင်း "

"နှစ်ခုစလုံး လိုးမယ် "

"ငါမှ ဖင်မခံဖူးတာ …အောင်မောင်းရဲ့ "

"မပူနဲ့ ငါသင်ပေးမယ် နင် …ဇိမ်ရှိစေရမယ် "

"နင် မကြီးသိန်း ဖင်ရော လိုးဖူးလား …ငါမေးတာဖြေစမ်း "

"လိုးတယ် ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော ဘာရရ လိုးတာပဲ … ဖင်လိုးတာက ပိုကြပ်တော့ အရသာပိုရှိသေးတယ် နင်မယုံရင် ခံကြည့်လိုက် "

"နာမှာပေါ့ဟဲ့ အောင်မောင်း မဟုတ်ကဟုတ်က … နင်ကလဲ "

"နင် ဒီလာစမ်း ငါဆွပေးတာခံပြီးရင် နင် ဖင်ခံချင်စိတ်ပေါက်သွားစေရမယ် … ထ ဒီဖက်ကိုလာ "

"အာ မလုပ် … လုပ် နဲ့ လေ … အဟင့် ဟင့် "

အောင်မောင်း သူမကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ဖက်ဆွဲယူလိုက်သည်။ ရင်သားတင်သား လုံးဝန်းဖွံ့ထွားစွင့်ကားပြီး အဝတ်မဲ့နေသော အေးအေးစိုး ခန္ဓာကိုယ်က ဘယ်နေရာကြည့်ကြည့် လိုးချင်စရာကြီးဖြစ်သည်။ အသက်က သူနှင့်အေးအေးစိုး သိပ်တော့မကွာလှပါ။ ကွာလွန်းလျှင်လည်း တစ်နှစ်နှစ်နှစ် လောက်ပဲဖြစ်မည်။ အရွယ်ကောင်းတုန်းမို့ ငွားငွားစွင့်စွင့် အလှပန်းပွင့် နေတုန်းပင်ဖြစ်လေသည်။ 

အသားမဖြူမညို အရပ် ၅ ပေ ၁ လက်မခန့် အရပ်ခပ်ပျပ်ပျပ်ပေမယ့် တင်ပါးကလေး လုံးလုံးကစ်ကစ် တစ်ရစ်ကားစွင့်ပြီး ရွှေရင်ထွားထွား ခါးကလေးသေးသေးသွယ်သွယ် အချိုးအဆက်ကျနလှပ၍ ထွားထွားစို့စို့ မှိုစို့မျှစ်ပေါက်သဏ္ဍာန် ပြစ်မျိုးမှည့်မထင် ရှိလေသော အပျိုပေါက် မိန်းမပျိုချောကလေးတစ်ယောက်ပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။

အောင်မောင်း သူမကိုယ်ကလေးပွေ့ချီပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်နှစ်ဖက် ကားရယားကြီးဖြစ်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ရာက ပေါင်ခွကြားရှိသူမစောက်ပတ်ကို အပီကုန်းနမ်းကုန်းယက်လိုက်လေသည်။ စောက်ပတ်က သူ ညစဉ်နီးပါး ယက်ဆွပေး နေကျမို့ မထောင်းတာလှသော်လည်း ဖင်ပေါက်အထိနယ်ချဲ့ကာ စအိုဝကလေးထဲ လျှာကိုကစားပေးလိုက်ရာ အေးအေးစိုး မခံစားဖူူးသည့်အရသာမို့ မျက်လုံးထဲ ကြယ်တွေလတွေပါမြင်ပြီး ငါးပြေမဆားထိသည့်နှယ် ဖျပ်ဖျပ်လူးသွားရလေသည်။

"အ အ င ငမောင်း… ဘာ ဘာတွေ လုပ် … အိ အိ အ အင့် အင့် ယား …ယား တယ် ယား တယ် "

ဖင်စအိုထဲ လက်နှိုက်၍ ကလိပေးရင်း သူမဖင်ဝမှနေ၍ စောက်ပတ်အထိကိုပါ တစ်ပါတည်း အောက်ကနေ အထက်ကို လျှာအပြားလိုက်ကြီး ပင့်ယက်သပ်တင်ပစ်လိုက်ပြန်သည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းရာကလေးကို ယက်လိုက် အစိထိပ်ဖူးပြူးတူးပြဲတဲကလေးကို ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက်ငုံလိုက် ဖင်ပေါက်ထဲ လက်နှစ်ချောင်းပူး၍ ထိုးနှိုက်ဆွပေးလိုက်နှင့် အေးအေးစိုး စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်တွေက အလိမ့်လိုက်အလိမ့်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲကနေအပြင်ကို ဒလဟော စီးယိုထွက်ကျလာခဲ့ရလေသည်။

"အ အ တော် တော်ပီ …အောင် အောင်မောင်း … နင် နင် ငါ မရွ ရွအောင် လုပ် လုပ်နေတယ် … အ လာ လိုး လိုးတော့ မ ရတော့ ဘူး အ အား အီးအိ ဟီး … "

ငိုသံပါပါ အသံရှည်ကြီး ညည်း၍ ပြောဆိုလိုက်သော အေးအေးစိုးရဲ့အသံနက်နက်ကြီးက အခန်းထဲမှာ ဟိန်းထွက်သွားရလေသည်။

....................................................................................................................................

အခန်း ( ၇ )

"နင် ဖင်ကုန်း လိုက် … အေးစိုး ငါ … လိုးပေးမယ် "

"ကုန်းဘူး နင်ဖင်ချမှာ ငါ သိတယ် စောက်ပတ်ပဲ လိုး "

အေးအေးစိုး အကြောက်အကန် ကျုံးအော်သည်။ ဒီလောက်တောင်ဖြစ်လှ ဆိုပြီး အောင်မောင်းလည်း သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ဆွဲဖြဲပြီး ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပုံစံအတိုင်း အပေါ်စီးကနေ သူမစောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးထိပ်ကြီး ထိုးနှစ်ထည့်သွင်းကာ လိုးဆောင့်ချလိုက်သည်။

"စွတ်ဖွတ် ဖွပ် စွတ် … ဖွတ် စွိ ဖတ် … ဘတ် ဘုတ် ဘတ်… စွိ ဇွပ် … ဘုတ် စွပ် ပြွတ် … ဘုတ် ဘတ် ဗလပ် ဘွပ် … ဗြွတ် "

"အင့် အိ အိ အင့် … ဟင်… အင့် အ အင်းးး … အင့် အင့် ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ အောင်မောင်းရယ် … အဟင်း ဟင်း … ဆောင့် ဆောင့် … တအားနဲ့ဆောင့် ငါ့စောက်ပတ်လေး ပြဲလန်သွားအောင် ဆောင့် … လိုး အသေလိုး … လိုး လိုက်စမ်း "

"မိုက်တယ် … နင့်စောက်ပတ် ခုလို ပေါ်တင်လိုးရလို့လား မသိဘူး … စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်တာထွက်တာ …တွေ့ရလို့ … ပို … ဇိမ်ရှိတယ် … သိလား … အေးစိုး "

"အင်း အင်း …နင် နင်နဲ့ငါ ဟိုတုန်းက အ အမှောင်မှာချည်း … လလိုး လိုး ရတာ … ငါလည်း ခုလို နေရတာ ကြိုက်တယ် … ငါ ငါလေ နင့် … နင့်ကို အရမ်းချစ်တာပဲ အောင်မောင်းရယ် တစ်သက်လုံး ဒီလို နေချင်တယ် "

"ဘာ ဘာရယ် ပြန်ပြောစမ်း …အေးစိုး "

"ငါ နင့်ကို သိပ်ချစ် အရမ်းချစ်တယ်လို့ ပြောတာ ဘာလဲ နားလေးချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား "

"ကျားသားမိုးကြိုး …နင် ငါ့ကို တစ်ခါမှ ဒီလို ပြောတာမကြားဖူးလို့ ပြန်မေးကြည့်တာ အေးစိုးရာ ငါလည်း နင့်ကို အရမ်းချစ်တယ် "

"တို့ အတူတူ နေကြမလား အောင်မောင်း နင် ဘာလုပ်လုပ် ကြိုက်တာလုပ် ငါခွင့်ပြုတယ် မကြီးသိန်းနဲ့ လိုးချင်လည်း ရတယ် … ပေါ်တင်လိုး နှစ်ယောက်လုံး လိုး … နင့် စိတ်ချမ်းသာအောင် ငါထားပေးမယ် "

"တကယ်လား အေးစိုး ဟင်း ဟင်း "

အောင်မောင်း သူမစောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးစိမ်ထားရင်း နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ် ဖက်နမ်းမိကြသည်။

"ငါပြောတာ ယုံ အောင်မောင်း နင်မိန်းမယူမယ်ဆို ငါ ထိပ်ဆုံးက ဖြစ်ပစေ "

"စိန်လိုက် နင့်ကတိ နော် … ဘာနဲ့ သက်သေပြမလဲ "

"သက် သက်သေ လား အင်း … "

"ခုန နင်ပြောတာလေ "

"ဘာလဲ "

"ဒီတစ် ချီ နင့် ကိစ္စ ပြီးရင် … နောက်တစ်ချီ ငါ့ဖင် ဖင် ကို လိုး …ချင် လိုး … လောလောဆယ် ငါ ပေးနိုင်တာ ဒါပဲ "

"အဟုတ်လား "

"နင် ခုထိ မယုံသေးဘူးလား… အောင်မောင်း ရယ် …"

"အို … အို … ယုံ ယုံ ပါတယ် တဲ့ … ကွာ …ဟင်း ဟင်း … ဟင်း "

အောင်မောင်း အားသွန်ပြီး လိုးတော့သည်။

ဆောင့်ချက်များက ကြမ်းလာသည်။ သွက်လာမြန်လာသည်။ အေးအေးစိုး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှင့် တစ်ဖက်တစ်ချက် ဖိဖြဲကာ လိုးခြင်းဖြစ်၍ ဟဟပြဲပြဲကလေးဖြစ်နေသော သူမစောက်ပတ် လိုဏ်ဂမူဝကလေး ထဲကို သူ့လီးက အဆုံးထိ ရှောကနဲရှောကနဲနေအောင် ဇွတ်တိုးဝင်နိုင်ကာ နှစ်ဦးစလုံးအရသာ အတွေ့ကြီး တွေ့လာရလေသည်။

"လိုး လိုး မြန်မြန် ဆောင့် အင့် အ အ … အောင်မောင်း ငါ ငါ … ပြီး …ချင်လာပြီ … မြန်မြန် လေးသာ ဆောင့် ဆောင့်ပေး "

"စိတ်ချ အေးစိုး ငါလည်း နင်အစုပ်ကောင်းလို့ လီးက လရည်ထွက်ချင်နေတာ … ကဲ ကဲ ကွာ "

"စွတ် ဖွပ် စွတ် ဖွပ် … ဇွပ် ဘုတ် စွိ ဇွပ် ဗွပ် … ဘုတ် ဖတ် ဘတ် … ဘုတ် ဗွပ် ဗလပ် လပ် …ဘွပ် "

"အင့် အိ အိ အ အ အင့် အင်းးး ဟင်းးး အ "

အေးအေးစိုး ကော့တွန့်တက်သွားပြီး သူ့ခါးကို တအားဖက်ဆွဲကာ အောက်ကနေ အဆက်မပြတ် ကော့ထိုးပေးလာသလို အောင်မောင်းလည်း သူမကိုညှာမနေအားတော့ဘဲ အချက်လေးငါးဆယ်လောက် ဇယ်ဆက်သကဲ့သို့ ဖိဖိစီးစီး အားစိုက်လိုးပစ်လိုက်ရင်း အချိန်အကြာကြီး ထိန်းမထားတော့ဘဲ သူ့လီးထိပ်မှ လရည်များကို အေးအေးစိုးရဲ့ စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။

အေးအေးစိုးလည်း သူ့ကိုအမီလိုက်ပြီး စောက်ရည်ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။

သဘာဝတရားအရ ဖိုနှင့်မစပ်ယှက်မှုကြောင့် လရည်နှင့်စောက်ရည်များ လှိုင်လှိုင်ပန်းထွက်ခဲ့ကြသော်လည်း စိတ်ကတော့မူ တင်းတိမ်ရောင့်ရဲနိုင်ခြင်း မရှိကြသေးချေ။ အောင်မောင်း ရှေ့ဆက်ချင်သလို အေးအေးစိုးလည်း သူ့နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ဖို့အသင့်ပဲဖြစ်သည်။

လီးကိုပြန်မချွတ်ဘဲထားပြီး ဒုတိယအချီ ဆက်မိကြပြန်သည်။

အောင်မောင်း သူမစောက်ပတ်ထဲကို လီးကြီးသွင်းပြီး တဘွတ်ဘွတ်တဇွတ်ဇွတ် အသံထွက်အောင် အားပါးတရဆောင့်လိုးလိုက်သည်။

"နင်မောနေမယ် ငါ တစ်လှည့်လုပ်မယ်"

"အပေါ်တက်ဖို့လား "

"အေး နင့်လီးကို အောက်ကနေ မတ်မတ်ထောင်ထားပေး ငါ့ကိုလည်း နည်းနည်းထိန်းကိုင်ပေးဦး အောင်မောင်း "

"ရတယ် နင့်သဘောပဲ ကဲ တက် ငါ့လီးကအပြတ်တောင်နေပြီ မြင်လား "

ဒီလိုနှင့် အေးအေးစိုး အလှည့်ဖြစ်ရပြန်ပြီ။

ပွဲစစချင်း အောင်မောင်းက အစပြုခဲ့ပေမယ့် အေးအေးစိုးက ချစ်သူကိုအသနားပိုပြီး သူမကိုယ်တိုင် သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ မြင်းစီးသလိုလုပ်ကာ အောင်မောင်းလီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲသွင်းပြီး ဖင်သားဆိုင်အိအိကြီး တလှိမ့်လှိမ့်နှင့် အပေါ်ကနေ အားပါးတရ တက်ထိုင်ဆောင့်လိုးပေးသည်။ အေးအေးစိုး၏ ဇက မသေးမှန်း သူလည်း ကြိုသိပြီးသားပင်။ ကာမရယူရာ၌ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး မရှက်မကြောက် ရင်းနှီးပွင့်လင်းလွတ်လပ်စွာဖြင့် ု ယခုလို စိတ်ရှိလက်ရှိ ကာမစပ်ယှက်ဆက်ဆံမှုမျိုးကို ယောက်ျားတိုင်း အမျိုးသားတိုင်း နှစ်သက်ခံစား သဘောကျလေ့ ရှိကြပါသည်။ အောင်မောင်းလည်း တဏှာရမ္မက်ကြီးသူတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်ရာ ဤအချက်ကို ကောင်းစွာသဘောပေါက်ပြီး အေးအေးစိုးအပေါ် နားလည်မှုရှိနေပါသည်။

နာရီဝက်ခန့် စိမ်ပြေနပြေ အပြန်အလှန်လိုးကြပြီးမှ နှစ်ယောက်သား ရမ္မက်အာသာပြေနိုင်ကြပြီး ခေတ္တအနားယူ အားဖြည့်သည့်အနေနှင့် ကုတင်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖက်ကာ လဲလျောင်းရင်း စကားတတွတ်တွတ် တွတ်ထိုးပြောဆိုလျက် ရှိနေကြလေသည်။

အတန်ကြာနားပြီးနောက် အောင်မောင်း ဖင်လိုးဖို့ပြင်သည်။

ထုံးစံအတိုင်း ခေါင်းလိမ်းဆီကို သူ့လီးမှာရော အေးအေးစိုးဖင်ပေါက်မှာပါ သုတ်လိမ်းကာ လီးတောင်လာအောင် လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် ဂွင်းထုပြီးနောက် အေးအေးစိုးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ သူ့လီးကို သူမဖင်ပေါက်ထဲ စတင်ထည့်သွင်းလိုက်လေသည်။ ဖင်ပေါက်ကလေးက ပါကင်မပွင့်သေး၍ တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်ပင် ဖြစ်လို့နေသည်။

"ဖြစ် ဖြစ် ပါ့မလား အောင်မောင်း … နင့်လီးကြီး ဒီလောက်ကြီးတာ "

"မရှည်နဲ့ ဖင်ထဲမတော်တဲ့ လီး မရှိဘူး ငါလုပ်မယ် အသာငြိမ်နေစမ်း "

"ကောင်းပါပြီတော် … ကိုရင့်လီးနဲ့ ကျုပ်ကိုသာ မာလကီးယားအောင် အပြီးလိုးသတ်လိုက်ပါတော့ ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"အေး အေး လိုးမယ် လိုးပေးမယ် စိတ်ချ စောက်ရေးထဲမှ လီးမဝင်နိုင်ရတဲ့အထဲ နင်က ကဗျာဆန်ချင်နေရသေး ဟင်းးး "

"အဟိ ခွိ "

အေးအေးစိုး နာကျင်နေတဲ့ကြားက လျှာကလေးတစ်လစ်နှင့် ခွိကနဲရယ်လိုက်မိသည်။

အောင်မောင်း သူမဖင်ထဲဝင်စပြုနေသော သူ့လီးကို တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန် ချော့လိုးကလေးလိုး၍ အချိန်အနည်းငယ်အတွင်း လီးအရင်းထိဆိုက်အောင် ဖင်ထဲကလီးကို နှဲ့ကာနှဲ့ကာဖြင့် မသိမသာအားစိုက်ပြီး လိုးပေးနေပါသည်။ အေးအေးစိုး အံကလေးတကြိတ်ကြိတ်နှင့် လီးအရသာ ခံစားသည်။ ဖင်ခံသည်နှင့် ပတ်သက်၍ စောက်ပတ်အလိုးခံရသည်နှင့်မတူဘဲ တစ်မူကွဲပြားပြီး ကြပ်ကြပ်ထုပ်ထုပ်နိုင်စွာ အတွေ့ဓာတ်တစ်မျိုးကို ပေးစေနိုင်ကြောင်း သူမကောင်းကောင်း သဘောပေါက်စပြုလာသည်။

သူမအနေနှင့် ဤအဆင့်ကို ကျော်လွန်ပြီဆိုတာနှင့်ပင် ဖင်ဇိမ်ခံတတ်သည့်အခြေသို့ တဖြည်းဖြည်း ဆိုက်ရောက်လာရတော့မည် ဖြစ်သည်။

အောင်မောင်းကတော့ ဆက်လိုးပေးနေသည်။ ဖင်ကိုလိုးရင်း သူမစောက်ပတ်ကိုပါ လက်လျှိုပြီး အပြတ်ဆွနှူး ပေးနေသဖြင့် အေးအေးစိုးစောက်ရည်များပင် ထိန်းမရတော့ပေ။ ဖင်ကလည်းကောင်း စောက်ပတ်ကလည်း ထလွန်းရွလွန်းနေပြီမို့ ဒီတဒင်္ဂခဏမှာ လီးနှစ်ချောင်းနှင့်သာ အလိုးခံချင်စမ်းပါဘိ ရယ်လို့ သူမစိတ်ထဲက အတွေးပေါက်မိသေးတော့သည်။

.......................................................................................................................................

အခန်း ( ၈ )

"အောင်မောင်းနဲ့ မိစိုး အံမယ် … နင်တို့က ငါ့အိမ်လာပြီး မဟုတ်ကဟုတ်ကတွေ အဆန်းထွင်လုပ်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား "

မသိန်းတင်အသံကြောင့် သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး လန့်သွားသည်။ အောင်မောင်းနှင့်အေးအေးစိုး ကပျာကယာ အနောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်မိကြသည်။

"ဟာ မသိန်း ဘာ …လာ လုပ် လုပ် … "

မသိန်းတင် မျက်နှာထိမျက်နှာထားနှင့် …

"အော …ငါ့အိမ်ခန်းထဲ ငါလာတာ ဘယ်သူ့စောက်ဂရုစိုက်ရမှာလဲ မှန်း ကြည့်စမ်းပါဦး နင်တို့ဟာက … "

ဆိုပြီး သူမစကားတစ်ပိုင်းတစ်စနှင့် ရပ်တန့်သွားပြီး …

"အောင်မောင်း နင်တို့နှစ်ယောက် ဒါလိုးတယ်ခေါ်သလား နင်သူ့ကို စောက်ပတ်လိုးနေတာလား ဖင်ကိုပဲ တမင်တကာ လိုးနေတာလား "

မသိန်းတင်ကုတင်အနားလျှောက်လာပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ပျက်နေပုံကို အသေအချာငုံ့ကြည့်၍ မေးလိုက်သည်။ အောင်မောင်းရော အေးအေးစိုးပါ ဘာစကားမျှ မပြောနိုင်ကြ။ အေးအေးစိုးတစ်ယောက် ဖင်ကုန်းနေရင်းတန်းလန်းကနေ ခေါင်းကိုတွင်တွင်ငုံ့ထားပြီး သူမမျက်နှာကိုသာ လက်ကလေးနှင့် အုပ်ကာ ထားလိုက်မိတော့သည်။ အောင်မောင်း သူ့လီးကို အေးအေးစိုးဖင်ပေါက်ထဲကနေပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့လေသံနှင့် …

"ဖင် ဖင်ကို လုပ် လုပ်တာပါ အစ်မရဲ့ ဘာဖြစ်လို့လဲ "

"ဟဲ့ နင့်လီး ဒီလောက်အကြီးကြီးနဲ့ ဖင်လိုးရင် ကောင်မလေး သေရောပေါ့ … အောင်မောင်းရယ် နင့်ဟာကြီးက လူသာငယ်တာ ပစ္စည်းကမနောမနောကြီး … ကျွဲလီးနွားလီးကျနေတာပဲ ငါ့ကိုယ်တွေ့နော် အောင်မောင်း … အဟင်းဟင်း "

"မသိန်းကတော့ လုပ်ချလိုက်ပြီ ဗျာ "

"ဘာလုပ်ချရမှာလဲ နင် ကျားပိန်တွယ်တွယ်ပြီး လူကို လိုးကောင်းတုန်းကတော့ မမသိန်း မမသိန်းနဲ့ ပါးစပ်ကသီးနေလိုက်တာများ ခုကျမှ ဟွင်း … "

မသိန်း ရင်တွင်းဖြစ်တွေ အုံကြွရာကနေ အပြင်ကိုပေါက်ကွဲထွက်ချင်လာသည်။ အောင်မောင်း စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိပြီး မထုံတက်တေးပုံစံနှင့် …

"အခုရော ကျွန်တော် မသိန်းကို ဘာအပြစ်ပြောလို့လဲ ဘာတစ်ခုမှအပြစ်မမြင်ပါဘူး ဘာလဲ အစ်မခုကိစ္စကို မကျေမချမ်းဖြစ်နေတာ မဟုတ်လား ကျွန်တော်သိတယ် "

"နင်နော် နင် ငါ မပြောကောင်းလို့ ဟွန်း "

မသိန်းတင် သူ့ကိုမျက်လုံးရွဲကြီးများနှင့် ပြူးတူးပြဲတဲစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ အောင်မောင်း သူမကို မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြလိုက်ရင်း အနားကပ်လာလိုက်ပြီး မသိန်းကိုယ်လုံးအိအိကြီးကိုဖက်ကာ ကုတင်ဖက်ဆီ ဆွဲခေါ်လာခဲ့သည်။

"မသိန်းရယ် ကျွန်တော့်ကို အထင်မလွဲစမ်းပါနဲ့ နှစ်ပင်ဆွဲဆိုလည်း ဆွဲပါ့မယ် ကျွန်တော့်ကို အထင်သေးသလား ပြော "

"ဘာ … ဘာလဲ နင့်စကား က … "

"နှစ်ပင်တစ်ပင် ကင်မယ်လို့ပြောတာ မသိန်းရော ဟောဒီက အေးစိုးရော ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား အေးစိုး နင် ငါပြောတာ လက်ခံတယ်မဟုတ်လား "

အေးအေးစိုး ကုတင်ပေါ်မှာ ကုန်းးနေရာကနေ အနေအထားပြန်ပြင်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျုံ့ကျုံ့ရုံ့ရုံ့ကလေး ရှိနေပါသည်။ အေးအေးစိုး သူ့ကိုမျက်လုံးလှန်၍ကြည့်ပြီး မသိမသာ ခေါင်းညိတ်ပြရှာသည်။

"ဟော တွေ့တယ်မဟုတ်လား လူငယ်ကတောင် အစ်မထက်ပိုပြီး သဘောထားင်္ကြီးရဲသေးတယ် အစ်မသိန်း လူကြီးလုပ်ပြီး အူမတိုစမ်းပါနဲ့ "

"အောင်မောင်း "

"ဘာလဲ မသိန်း"

"နင် နင် ငါ့ကို ဒီလို စိန်မခေါ်နဲ့ "

"ဒါဖြင့် အစ်မ … ဘယ် လို … "

"အေး ငါ အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး အကုန် ချွတ်ပစ်လိုက်ရမလား ပြော … နင့်လီး ဘယ်လောက်တောင်ပြီး ဘယ်နှစ်ချီလိုးနိုင်မလဲ ကြည့်ကြသေးတာပေါ့ "

"ဟား ဟား ဟား လုပ်လိုက် မသိန်း …အောင်မောင်းတဲ့ လေးငါးနှစ်သားလောက်ကတည်းက လီးတဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ လက်ခမောင်း ထခတ်လာတာ … မယုံရင် စမ်းကြည့်လိုက် အကြောင်းသိရမယ် "

"စောက်ပြောကြီးတဲ့ကောင် နင်တော့ တွေ့မယ် "

မသိန်း တံခါးကို ဂျိန်းကနဲဆောင့်ပိတ်ပစ်လိုက်သည်။

အောင်မောင်းဖက်လှည့်ပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က ထမီရော အင်္ကျီရော အတွင်းခံဘော်လီနှင့်ပင်တီကိုပါ အကုန်ချွတ်ချပစ်လိုက်ရာက ကိုယ်လုံးတီးအတိုင်းရပ်ကာ သူ့ကို ခပ်တည်တည်စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်မှာတစ်ယောက် အောက်မှာ ရပ်နေသူက တစ်ယောက်။ အောင်မောင်း စတင်လှုပ်ရှားလိုက်ပြီး မသိန်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက်နမ်းလိုက်ကာ သူမနို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးကို တစ်ဖက်စီဆွဲစို့ပစ်လိုက်သည်။

"အွန်း ဟွန်း အင်း အင့်အင်းး အ အ အင့်အင့် "

နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုကို ဖွဖွကလေး ဖိကိုက်ပေးလိုက်တော့ သူမကော့တက်သွားရသည်။ နို့တစ်ဖက်စီကိုအားပါးတရ လက်နှင့်ဖျစ်ကိုင်ကာ နယ်ပေးလိုက်သည်။

သူမပေါင်ခွကြားထဲအထိ လက်လျှိုနှိုက်ပြီး ဖောင်းကြွတင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်အုံကြီးရှိရာကို စမ်းကိုင်လိုက်စဉ်မှာပင် ကုတင်ပေါ်ကတစ်ယောက် (အေးအေးစိုး)အောက်ကိုဆင်းလာပြီး သူ့နဘေးမှာ လာရပ်လိုက်သည်။ တစ်ယောက်ကိုင်နေရာက နှစ်ယောက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်ဖက်ကာ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် နမ်းစုပ်ညှစ်နယ်ပေးနေလိုက်ပြန်သည်။ အေးအေးစိုးနှုတ်ခမ်းလေးကို ကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်ချိန်မှာ မသိန်းရဲ့ လက်တစ်ဖက်က သူ့လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးရှိရာဆီ ရောက်ရှိလာပြီး ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက် လုပ်ကာ အထက်အောက် အပြန်အလှန်လျှောထိုးပွတ်သပ်ဆွနှူးရင်း အပီအပြင်ကြီး ဂွင်းထုပေးနေလေသည်။

"ဟား မိုက်တယ် မသိန်း ထုစမ်း လရည်ထွက်အောင်ထုပေး "

"ခွေးသားလေး လရည်ထွက်ရင် နင်ဘယ်လို လိုးမလဲ "

မသိန်းတင် ပျစ်ပျစ်နစ်နစ်ပင် ပြောသည်။ လီးကိုတော့ လုံးဝလက်မလွှတ်ဘဲ ဆက်ပြီး ဂွင်ထုပေးနေပေသည်။

အေးအေးစိုးလည်း လိမ္မာပါးနပ်စွာပင် သူ့ရှေ့မှာဆောင့်ကြောင့်ကလေးထိုင်ချလိုက်ပြီး မသိန်းဂွင်းထု၍နေသော သူ့လီးမာတောင်တောင်ကြီးကို စတင်စုပ်ပေးဖို့ ပြင်လိုက်လေသည်။

"မရဘူး တစ်ယောက်တည်း မလုပ်နဲ့ နှစ်ယောက်အတူ စုပ် ပေး"

အောင်မောင်း မသိန်းကို ကြည့်၍ ပေါ်တင်ပြောပစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

"ရတယ် ငအောင်မောင်း နင်တင်းလာအောင်ကို ဆွပေးမယ် …မိစိုး ဟိုဖက်နည်းနည်းရွှေ့ သူ့လီးကို နင်ရောငါရောစုပ်မယ် "

"ဟုတ် ဟုတ် မမ "

နှစ်ယောက်သား ဒီနေရာမှာတော့ စိတ်တူကိုယ်တူဖြစ်ကြသည်။ အောင်မောင်းလီးကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် အလှည့်ကျ စုပ်ပေးကြသည်။ အေးအေးစိုး သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို နှုတ်ခမ်းကလေးအသာဖွင့်ဟ၍ စုပ်ငုံလိုက်ချိန်မှာ မသိန်းတင်က အောက်ဖက်ကနေ အောင်မောင်း၏ ဂွေးဥပျဉ်းတွဲနှစ်လုံးကို အပြတ်ပင် စုပ်ဆွပေးနေပေသည်။ အမှန်မှာတော့ မသိန်းတင် ယုတ္တိယုတ္တာ ရှိအောင်ဆိုပြီး သူမမျက်နှာထားကို အေးအေးစိုးအရှေ့မှာ တမင်ဟန်လုပ် တင်းထားရခြင်းဖြစ်သည်။ စိတ်ထဲကတော့ မကြည်ဖြူစရာဘာမှမရှိချေ။ ဒါကို အေးအေးစိုးကမသိဘဲ သူမအပေါ် အနည်းငယ်မျှ အလျှော့ပေးလာသည်ဟူ၍ ပီတိစိတ်ကလေး မဝံ့မရဲ ဖြစ်ပေါ်လာမိပေသည်။

မသိန်းတင် အပိုင်ကြံနေခြင်းဖြစ်သည်။ အောင်မောင်းအလိုးကို နှစ်ယောက်အတူခံရင်း အေးအေးစိုးကဲ့သို့ သော တဏှာရူးမကလေးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ခန်းမြိုင်မြိုင်ကြီးဖွင့်ဖို့ စိတ်ကူးယဉ်နေမိပေသည်။

"တော်ပြီ ဒီလောက်တင်းရင်တော်ပြီ စောက်ပတ်လိုးမှာမဟုတ်ဘူးနော် ခရေသက်သက်ချွေမှာ ဖင်ပေါက်လိုးမှာ သိတယ်မဟုတ်လား "

"စကားများမနေနဲ့ လိုးမှာသာလိုး ငမောင်း ဘယ်သူ့အရင်စမလဲ အေးစိုးပဲမဟုတ်လား"

အောင်မောင်းခေါင်းညိတ် အဖြေပေးသည်။ အေးအေးစိုးကို ခုနကပုံစံအတိုင်း ထပ်မံဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ပေါက်ထဲ လဒစ်မြုပ်နေအောင် သွင်းပစ်လိုက်သည်။ လီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ရှေ့တိုးသွင်းလိုက် နည်းနည်ပြန်လျှော့ ပြန်ဖိသွင်းလိုက်နှင့် ချော့လိုးကလေးလိုးသွင်းနေရင်း လီးတစ်ဝက်လောက်အထိ ခေါင်းဝင်ကိုယ်ဆန့် ဖြစ်လာအောင် စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဖိလိုးပေးနေပေသည်။ အေးအေးစိုး နာကျင်မှုကို မေ့ထားလိုက်ဖို့ ကြိုးစားသည်။ မရ။ စောက်ဖုတ်ကဲ့သို့ ချောဆီမထွက်သည့်ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲမှာ အောင်မောင်းလီးကြီး တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်ကာနေသည်။

"ငမောင်း နင့်လီးတံတွေးဆွတ်လိုက်ဦး ဖင်မလိုးတတ်ဘဲ မလိုးနဲ့ "

"တောက် ခင်ဗျားရီး အလှည့်ကျမှ အစိမ်း ဆီမဆွတ်တမ်း လိုးခွဲပစ်မှာ "

"နင် စကားအကောင်းပြော ပျော်လို့များ ဖင်ခံနေတယ်ထင်သလား ဟင်း ဟင်းဟင်း "

မသိန်းတင် သူ့စိတ်ကို တို့မီးရှို့မီးလုပ်ကာ ဆွပေးသည်။ အောင်မောင်း တဖြည်းဖြည်းတင်းလာပြီ။ ဤသည်ကပင် ကာမသျှတ္တရကျမ်းကို တစ်ဖက်ကမ်းခတ် ကြေလွန်းလှသည့် မသိန်းတင်လို ကာမမှော်ကဝေမကြီး၏ သာမန်လူလိုက်မီနိုင်ဖွယ်ရာမရှိသော ဣဒ္ဓိပါတ်အစွမ်းပင် ဖြစ်ချေတော့၏။

"ပျော်လို့မခံ ဝမ်းနည်းလို့ဖင်ခံရမှာလား ကဲ ကျုပ်တံတွေးထွေးပြီ ခင်ဗျားကြီးလည်း ထွေး ဖင်ကိုပါယက်ပေးလိုက် "

ဆိုပြီး …

ထွီကနဲ ထွီကနဲ အေးအေးစိုးဖင်ပေါက်ထဲကို တံတွေးလည်းထွေး လျှာနှင့်လည်း နာရီလက်တံလားရာအတိုင်း အဝိုင်းလှည့်ကာ ယက်သပ်ဆွနှူးပေးလိုက်သည်။ မသိန်းတင်လည်း အေးအေးစိုးဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် ညှစ်လိုက်နယ်လိုက် ဖြဲကိုင်လိုက်နှင့် သူနှင့်အတူ ဝိုင်းကူပြီး မရွံမရှာနမ်းစုပ် လျှာထိုး ယက်ဆွပေးသည်။ အေးအေးစိုး ဖင်ကြောရှုံ့ကနဲတွန့်ကနဲဖြစ်ကာ သူမစောက်ခေါင်းထဲမှလည်း စောက်ရည်တွေ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင် အလျှံပယ် ယိုစိမ့်စီးဆင်းကျလာခဲ့ရလျက် ကာမဆန္ဒရိုင်းတွေ အတောမသတ်အောင်ပင် နိုးနိုးကြွကြွ ဖြစ်ထွန်းပေါ်ပေါက်လာခဲ့ရချေပြီ။

"အ အ … လိုး …လိုးပါ တော့ အောင်မောင်းရယ် … ငါ ငါ ဖင်တအားရွ ရွနေပြီ … နင့် လီးတုတ်တုတ်ကြီး အထဲကို တစ်ခါတည်း …ဆောင့်ထည့်လိုက်ပါတော့ "

"နင် ဖင်အလိုးခံချင်နေပြီ မဟုတ်လား … တအားရွနေလား … စောက်ဖုတ်ရော ရွမလာဘူးလား "

"ရွ ရွတယ် နင် …နင် မြန်မြန် လိုး တော့ …ဒါမှမဟုတ်ရင်လည်း ငါ့ကို … မသေ သေ အောင်ပဲ သတ်လိုက်ပါတော့ အောင်မောင်းရဲ့ … ငါ ငါ ရူးချင်နေပြီ အူး ဟူးးး ဟူးး လိုးပေး မြန်မြန် လိုးပေး ယား ယားတယ် ဟင့်ဟင့် မ မ ခံနိုင်ဘူး "

သူမပြောမယ်ဆိုရင်လည်း ပြောစရာပါပေ။ အောင်မောင်းဖင်ယက်ပေးသလို မသိန်းတင်ကလည်း သူမစောက်ဖုတ်အုံဖောင်းအိအိ ကလေးကို လက်ဖဝါးအပြားလိုက် ပွတ်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ရင်း အစိကိုရော စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက် ကလေးထဲကိုပါ လက်ဖြင့် အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ နှိုက်ကလိဆွပေးနေရာ ထူးဆန်းလွန်းသည် ဟုဆိုရမည့် ပိုးမျိုးရှစ်ဆယ်ထက်မကသော ရာဂတဏှာဖိစီးမှုဝေဒနာကို သူမအနေနှင့် ဘယ်လိုမှပင် သည်းသည်းခံနိုင်စွမ်းမရှိရှာတော့ဘဲ တစ်ကိုယ်လုံးထွန့်ထွန့်လူးလာရလျက် စောက်ဖုတ်ရောဖင်ပါ ရွစိထသည်အဆင့်ထိ ဖြစ်လာရသည်မှာ သဘာဝကျလွန်းလှပေသည်။

"ငါအပြတ် လိုးပေးမယ် နင့်ဖင်ကို ခုနကလိုပဲ ထောင်ပြီးကုန်းထားလိုက် "

"နင် ဖြေးဖြေးသာသာ လိုးနော် အောင် အောင်မောင်း "

"အေးပါ ဒီလောက်ကြီး စိုးရိမ်မနေစမ်းနဲ့ ဒါ ငါ့ကိစ္စ ငါသိပြီးသား"

အောင်မောင်းပြောပြီး သူ့လီးကို သူမဖင်ထဲ လဒစ်မြုပ်အောင် ထပ်မံ၍ထည့်သွင်းပေးလိုက်လေတော့သည်။

...............................................................................................................................................

အခန်း ( ၉ )

"အ အိ အိ အင့် အင့် အ အမေ့ အစ် အစ် အိ ဟင့်ဟင့် အ ဆောင့် ဆောင့် နာနာလေးဆောင့် အောင်မောင်း "

"စွိ ဖွတ် ဇွပ် စွိ ဖွတ် ဇွက် ဘွတ် ဗလွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘုတ် ဘတ် ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ဗွပ် ပလွတ် ဗြွတ် "

တံတွေးကြောင့် ချွဲကျိကျိဖြစ်နေသော စအိုဝ ဝင်ပေါက်လမ်းကလေး ပွင့်အာလာပြီး လီးဒဏ်ကို ဖင်ဖွင့်ခံစား နိုင်လာသည်။ နာသည်။ ကောင်းလည်း ကောင်းလို့လာပြီး နာကောင်းကြီးဟု ဆိုရမည့်အခြေသို့ တဖြည်းဖြည်း ဆိုက်ရောက်လာသည်။

အောင်မောင်းလိုးသည်။ အချက်လေးငါးခြောက်ဆယ် ဇယ်ဆက်သလိုလိုးသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလိုးသကဲ့သို့ တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ် အသံထွက်လာသည်အထိ မောင်းအားကောင်းကောင်းနှင့် အရှိန်နှုန်းမြှင့်ကာလိုးပေးနိုင်ခဲ့ရာ ထိုအခြေအနေမှာ အေးအေးစိုးတစ်ယောက် စတင်ပြီး ဖင်ဇိမ်တွေ့ချိန်ဟုပင် ဆိုရပေတော့မည်။

အောင်မောင်းဆောင့်ချက်ပြင်းလွန်း၍ အေးအေးစိုးအဖို့ ကြာလေ ပိုပြီးမျက်ဖြူဆိုက်လာရလေပင် ဖြစ်နေတော့သည်။ သူ့ဆောင့်လိုးချက်ဖြင့် သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက် တုန်ကနဲတုန်ကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားသလို ဖင်ဝဆီမှနာကျင်မှုက တဖြည်းဖြည်းသက်သာလာပြီး နာရကျင်ရမှန်းကိုလည်း သူမအနေနှင့် လုံးလုံးလျားလျား မေ့လျော့စပြုလာရလေပြီ။

မသိန်းတင်လည်း မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကမျှ သူမကို အတင်းအကြပ် စေခိုင်းတိုက်တွန်းခြင်း မရှိပါဘဲလျက် အေးအေးစိုး၏ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်လိုက်နယ်လိုက် ကိုင်လိုက်စို့လိုက်နှင့် သူမစောက်ပတ်ကို လက်လျှိုကာ စောက်စိကလေးကိုရော စောက်ခေါင်းအပေါက်ထဲကိုပါ လက်ဖြင့် တရစပ်ထိုးနှိုက်ဆွကစား ပေးရင်း နဘေးကနေ တစ်ချက်ကလေးမှ အငြိမ်မနေဘဲ သူမတတ်အားသရွေ့ အောင်မောင်းတို့နှစ်ယောက်၏ အနောက်ပေါက်ဆက်ဆံမှု(ဖင်လိုးမှု) ကို စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် ဝိုင်းဝန်းကူညီလုပ်ကိုင်ပေးနေသည်။

"အ အ အောင်မောင်း နင် နင် ဘာလို့ ရပ် ရပ်ပစ်လိုက်တာလဲ ဆောင့် တအားဆောင့် မရပ်နဲ့ ဆက်တိုက်လိုး လိုးပေးစမ်းပါ ဆောင့် အင့် အင့် အင့် အ ကောင်း ကောင်းတယ် ဟင့် အိအင့် အမေ့"

"ငါ လိုးနေတာပဲ အေးစိုးရ ဖင်စက်တပ်သလို လိုးနေတာ နင်မမြင်ဘူလား နင် ထန်ချင်တိုင်း ထန်ပြီး ထင်ရာ လျှောက်ပြောနေ"

"ဟုတ် တယ် ထန်တယ် နင် အဆက်မပြတ်လိုးနေလေလေ ငါထန်လေလေ ဘာဖြစ်လဲ "

"ဖေလိုးမလေး ဖင်ကွဲအောင် အပြတ်မွှေ့လိုးပေးမယ် ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့နော် ဟင်းဟင်း "

"စွိ ဖွတ် ဖွပ် ဇွိ ဘုတ် ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ဗလွတ် ဘွတ် ပွပ် ဗွပ် "

"အ လိုး လိုး အောင်မောင်း အသေလိုး ငါ့ကို ကျွဲသတ်နွားသတ် အသေသာလိုးပစ်လိုက် ဟင့် အိအိ အ သေ သေရင်လဲ အေးရော အင့် ဟင့် အင့် "

အောင်မောင်း သက်လုံကောင်းကောင်းနှင့်မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးဆောင့်မှုက မိနစ်လေးဆယ်လောက် ကြာမြင့်သွားသည်။ ဒီကြားထဲ အေးအေးစိုး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နှင့် နှစ်ကြိမ်တိတိဖြစ်ကာ ကာမအထွတ်အထိပ်ကို ရောက်ရှိသွားသလားမပြောတတ်ပေ။ သူကလည်း အရေးတယူလုပ်ပြီး မေးမနေတော့ဘဲ ဇွတ်အတင်း ရပ်နားခြင်းအလျဉ်းမရှိဘဲ မာန်သွင်းကာ အကွဲကွဲအပြဲပြဲဆောင့်ချပေးနေသည်။ ဖင်ပေါက်ကိုလိုးရင်းကလည်း သူမစောက်ပတ်ဖက်ဆီ လက်က မကြာခဏရောက်ရောက်သွားပြီး အစိထိပ်ဖူးကလေးကိုလှုပ်နှူးဆွပေးလိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လက်သွင်းပြီး တဇပ်ဇပ်ထိုးနှိုက်ဆောင့်လိုက် လုပ်ပေးနေလေသည်။

အေးအေးစိုး စမုန်ထပြီး သိသိသာသာ သူမဖင်ကို နောက်ပြန်တွန်းညှောင့်ဆောင့်ပေးလာသည်။

အောင်မောင်းလည်း တစ်လိုးတည်းလိုးရင်း လီးလည်းထူပူလာသလို စဉ်ဆက်မပြတ်ထိတွေ့ပွတ်တိုက်နေသော လီးနှင့်စောက်ပတ်တည်းဟူသော အတွေ့ဓာတ်၏ဆွဲဆောင်မှုကြောင့် လရည်ထွက်ချင်ချင်ဖြစ်လာရပြီး နောက်ဆုံးပိတ်အနေနှင့် အသည်းအသန် အံကြိတ်လိုးပစ်လိုက်ရာ အချက်လေးဆယ်ငါးဆယ်လောက် ထပ်မံလိုးပြီးချိန်မှာ အေးအေးစိုးထွန့်လူးပြီး ဖင်ကြီး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါ၍တက်သွားရသလို သူ့လီးကြီးထိပ်ဆီမှ လရည်တွေလည်း သူမဖင်ပေါက်ထဲကို တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့် အဆက်မပြတ် ပန်းလွှတ် ဝင်ရောက်သွားရလေတော့သည်။

သူမဖင်ထဲ လီးစိမ်ပြီး ခေတ္တငြိမ်နေလိုက်ရာ သူမစအိုအတွင်းဖက်ရှိကြွက်သားများက သူ့လီးကို မျှော့သွေးစုပ်သလို ရစ်ပတ်စုပ်ဆွဲပြီး တစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ် တင်းကြပ်လာသလိုခံစားလိုက်ရ၍ လီးကို အမြန်ပြန်ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက် ရသည်။

"ဟားး ရှယ်ပဲ ဖင်ကြီးက ကောင်းလွန်းပါတယ်ကွာ … ဒီတစ်ချီလိုးရတာနဲ့တင် သေလို့ရတယ်"

အောင်မောင်းပြောပြီး သူ့လီးကို အေးအေးစိုးဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ပေါ်တင်ကာ တဖတ်ဖတ်နှင့် အသံထွက်အောင် လေးငါးချက်ခန့် ရိုက်ပုတ်ကျီစယ်လိုက်မိသည်။ သူမဖင်ပေါက်က ပါကင်မှန်းသိသာစွာပင် ကြပ်တပ်တပ်တော့ အရှိသားပဲ။ လီးထိပ်ကသွေးစသွေးနလေးတွေကို သူမမသိအောင် သူ့ပုဆိုးစနှင့် အမြန်သုတ်ပစ်နေခိုက်မှာပဲ မထင်မှတ်ဘဲ ရောဂါက စလာတော့သည်။


အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment