မောင်သာကကြိုးတွေဖန်တီးရင် ကျမကဗုံတလုံးပါမောင်ရယ် အပိုင်း ( ၁ )
မောင်ခြိမ့် ရေးသည်။
လရောင် တိမ်ဖုံး
အလင်းပျောက်တဲ့
မိုးည မှောင်ရီ
ကြယ်ခပင်းတို့
ရယ်(ရီ)ချင်း ဖွဲ့လည်း
ရာဂ သံသရာ
ကာမကြိုးလေး
ချည်နှောင်မိပေါ့
စေလိုရာစေ
တကယ် အလိုကျ
မောင်သာ ကကြိုးတွေ ဖန်တီးရင်
ကျမက ဗုံတလုံးပါ မောင်ရယ်...။
( သီတာနွေး )
" အမလေး ............ အအ ............... နာလိုက်တာ ......... ဟင့် ............... တော်ပါတော့ "
နွေးလေ နာလွန်းလို့ တောင်ပန်ရင်း မျက်ရည်တွေပါ စီးကျလာတယ်။
" အင့် ... အင့် ............ ခဏလေး အောင့်ခံလိုက် ...... အရမ်းကောင်း လာတော့မှာ''
" အားးးးးးး ............ အ အ ............ ကွဲပြီ ............ နွေးဟာလေး ... ပြဲပြီ နေမှာ ............ နာလိုက်တာ ......... အဟင့် ဟင့် "
အချက်၂၀ ခန့် ဆောင့်လိုးပြီးမှ နွေး အဖုတ်ထဲ လီးကို အရင်းထိ ကပ်ထား လိုက်တာ။
" မနွေး ... ကိုမိုး ... အင်္ကျီ ချွတ်မယ်နော် "
" ဟာ ... မချွတ်နဲ့ "
" အင့် ... အင့် ......... ဘွတ် ...... ဘွတ် "
နွေး ရှက်လို့ နို့အုံပေါ် လက်၂ ဖက် ကာပြီး ငြင်းတော့ ကိုမိုးအောင် က ဖင်ကြီး ပြန်ကြွပြီး ၂ ချက် ဆောင့်လိုးရင်း နွေးလက်တွေ ဆွဲဖယ်ပစ်တယ်။ အချွတ်မခံရင် နာမယ် ဆိုတဲ့ သဘောပေါ့။ အဖုတ်ထဲ တင်းကျပ်အောင် နာနေလို့ နွေးလည်း လက်လျော့ လိုက်ရတယ်။ ချည်သား အင်္ကျီ ပေါ်က နှိပ်သီးတွေ တလုံးချင်း ဖြုတ်ပြီး ဘေးကို ဖြဲချ ပစ်တာ။ နို့အုံကို ဖုံးထားတဲ့ နွေးရဲ့ ဘော်လီကို နို့သီးခေါင်း ပေါ်အောင် ဆွဲချပြီး တဖက်ပြီး တဖက် စို့တော့တာပဲ။နို့စို့နေရင်း ခဏကြာမှ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်ပြီး တချက်ချင်း လိုးပေးနေတယ်။
" မနွေး "
" ဟင် "
" ကျနော် ... မနွေးကို ... ချစ်တယ် "
နွေး ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိဘူး အထိအတွေ့ အောက် သာယာ မိပေမယ့် နွေးမှာ မောင်တယောက်လုံး ရှိနေ တာလေ နောက်တယောက် ချစ်ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ဘူး။
" ကိုမိုးရယ် ... နွေးက ...... ကိုမိုး သူငယ်ချင်းရဲ့ ... မိန်းမလေ ... ဒီလိုမျိုး နေမိတာ ... လူမသိရင် ... ဘာမှမဖြစ်ဘူး ... အချစ်ဆိုတာ ပါလာရင် ... မတူတော့ဘူး ... ခံစားရလိမ့်မယ် "
" ဟင် ... မနွေးက ... ကျနော့် အပေါ် ... မချစ်ပဲ နဲ့ ...... "
တချက်ချင်း လိုးရင်း ကိုမိုးအောင် မျက်ဝန်းထဲ မျက်ရည်တွေ ဝဲလာတော့ နွေးပါ ဝမ်းနည်းလာရတယ်။ မောင့်ကွယ်ရာ သူစိမ်း ယောက်ျားနဲ့ ကာမဆက်ဆံရင်း တကယ်များ ချစ်မိသွားပြီလား ပြန်စဉ်းစား နေမိတာ။ အလိုလိုပဲ နွေးအပေါ်က ဖိလိုးနေတဲ့ ကိုမိုးအောင် မျက်နှာကို ဆွဲပြီး နူတ်ခမ်းကို အကြာကြီး စုပ်ပေး နေမိတယ်။
" အခွင့်ရေး ရှိသလောက် ... ဒီလိုလေးပဲ ......နေရအောင်နော် ... ကိုမိုး ... "
စကား ဆုံးတော့ ကိုမိုးအောင်က မျက်ရည်တွေနဲ့ နွေးမျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုး ပစ်တာ။
" ဇော်ထူး ... ခရီး ထွက်တိုင်း ... ကိုမိုး ကို ...... လိုးခွင့် ပေးနော် "
" နွေးကို ... လိုးတဲ့ချိန် ... တခြားဟာတွေ ...... မတွေးပါနဲ့ ... ကိုမိုးရယ် ... စိတ်ကို လျော့ထားနော် "
ရှိုက်သံ သဲ့သဲ့လေးနဲ့ ပြောတော့ နွေး ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ချက်ချင်း ပေါင်ကြားထဲ ကိုယ်လုံး လျှောဆင်းပြီး လိုးနေတဲ့ အဖုတ်လေးကို ယက်ပေး နေတာ။ နွေး သူမျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ ဆွဲကပ်လိုက်တယ်။ အစိလေး စုပ်ပြီး ပေါင်တံ၂ဖက် မြှောက်ကွေးရင်း လျှာနဲ့ ဖင်ဝလေး ဝိုက်ယက်ပြီး လျှာထိပ်လေး ထိုးသွင်း နေတာ။ လျှာထိပ်လေး နွေးဖင်ပေါက်ထဲ အထုတ်အသွင်း မြန်လာတော့ ရပ်ခိုင်း လိုက်ရတယ်။
" ရှီးးးးး ......... အားဟ ......... ရပ် ...... ရပ်တော့ ... နွေး ......... ကိုမိုးနဲ့ ...... အတူတူ ပြီးချင်တယ် ကွာ "
ဖင်ဝလေး တအား ယားလာတော့ နွေး မထိန်းနိုင်ပဲ ပြီးသွားမှာ စိုးရိမ်နေမိတာပေါ့။ ကိုမိုးအောင်က နားလည်ပါတယ် ချက်ချင်း ဖင်ပေါက်လေး လျှာနဲ့ လိုးပေးနေတာကို ရပ်ပြီး ခါးမတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ နွေးကိုယ်ပေါ် မှောက်ပြီး မနမ်းတမ်း ဆောင့်လိုးပေးတာ။ အချက်ပေါင်း များစွာ ဆောင့်ရင်း ၂ ယောက်သား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် အထွတ်အထိပ် ရောက်ခဲ့ကြတယ်။
................................................................................................................
နွေးတို့ လင်မယား ကိုမိုးအောင် အိမ်ကို တခြမ်း ငှားနေတာ ၈လ ရှိသေးတာပါ။ မောင့် သူငယ်ချင်းမို့ ရင်းရင်းနှီးနှီး နေမိရာက ဒီလိုတွေ ဖြစ်ကုန်တော့တာ။ နွေး နာမည်က သီတာနွေး။ နွေး ယောက်ျား နာမည်က ကိုဇော်ထူး။ ဖုန်းကမ္ပဏီမှာ လုပ်ရင်း ဒီမြို့လေးမှာ ရှိတဲ့ သူတို့ ကုမ္ပဏီ လက်ခွဲတခုကို ပြောင်းလာတာ။ နွေးက ယောက်ျားကို မောင်လို့ပဲ ခေါ်တတ်တာ ချစ်သူဘဝ ကတည်းကပဲ။ မနက် ၈ နာရီဆို အိမ်ကထွက် ညနေ မှောင်ရီပျိုးမှ ပြန်ပြန် လာတတ်တယ်။ မောင် အလုပ် သွားရင် နွေး တယောက်ထဲ အိမ်မှာ ကျန်နေရစ်တာပေါ့။ ကလေးလဲ မရှိတော့ နေ့လည်နေ့ခင်း ပျင်းရင် အခန်းချင်း ကပ်လျက် ကိုမိုးအောင် အိမ်ဘက် သွားလည်မိတယ်။
ကိုမိုးအောင်က မောင်နဲ့ ရွယ်တူပဲ။ ၃၅ နှစ်လောက် ရှိပြီ နွေးထက် ၃ နှစ်လောက် ကြီးတာပါ။ ကလေး ၁ ယောက် အဖေပါ ။သူမိန်းမက ကလေးမွေးပြီး ပြီးချင်း ဆုံးသွားတာ ပြောတယ်။ ကလေးက ၃ နှစ်သားလေး စကား ပြောရင် တီတီတာတာ လေးနဲ့ နွေး စရောက် ကတည်းက အူယား နေတာ။ လူချင်း ခင်တာနဲ့ ကလေးကို သွားသွား ထိန်းပေး မိတယ်။ တခါတခါ ကိုမိုးအောင်ရဲ့ အိပ်ခန်းထဲထိ ဝင်ပြီး ကလေးကို မြူမိတာပေါ့။ ကိုမိုးအောင်က အိမ်မှာပဲ ဖုံးဆိုင်လေး ဖွင့်ထားပြီး ၁ပတ် ၁ခါလောက်ပဲ မြို့ထဲ ဆိုင်ကယ်နဲ့ ဖုန်းအပို ပစ္စည်းလေးတွေ သွားဝယ် တတ်တယ်။ အိမ်မှာဆို ကိုမိုးအောင်နဲ့ နွေးပဲ အမြဲ ရှိနေဖြစ်တာ။
မောင့်ကိုတောင် နွေး ထမိန်လေးပဲ လှန်ပြီး ခံတတ်တာ ကိုမိုးအောင်နဲ့ ကျမှ ပုံစံ အမျိုးမျိုး တုံးလုံးချွတ်ပြီး အကြာကြီး အလိုးခံရ တော့တာ။ မောင်ဆို အလွန်ဆုံး ၅ မိနစ်လောက်ပဲ အရည်ထွက်ပြီး ထိုးအိပ် သွားရောပဲ။ နွေးက ရုပ်ရည် သာမန်ပဲ အရပ်ကတော့ မိန်းကလေး တွေထဲ တန်းမှီပါတယ် ၅ ပေခွဲ နဲနဲကျော်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် ကတော့ ဆွဲဆောင်မှု့ အပြည့်ရှိတယ်။ နိူ့အုံက ပုံမှန်ဆိုဒ် ဆိုပေမယ့် ခါးအောက်က စွင့်ကား လုံး၀န်းနေတဲ့ ဖင်သားစိုင် တွေက ခုထိ မသိတဲ့သူဆို နွေးကို အပျိုပဲ ထင်နေကြတာ။
...................................................................................................................
ကိုမိုးအောင်နဲ့ မှားမိကြတာ ၂ လလောက်ပဲ ရှိသေးတာပါ။ မောင်ခရီး ထွက်သွားပြီး ၃ ရက်မြောက်နေ့ နေ့ခင်းဘက် ထမင်းစား တီဗွီခဏကြည့်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တယ်။ အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီ ချွတ်ပြီး စကပ်နဲ့အင်္ကျီတွဲလျက် အိမ်နေရင်း ဝတ်တဲ့ဟာလေး ယူဝတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ထမိန်ကို ချွတ်ပြီး ခြေရင်းဘက် ခေါက်ထား လိုက်တာ။အိပ်ယာပေါ်လှဲပြီး မနေ့က အဖြစ်အပျက်ကိုပဲ တွေးနေ မိတယ်။
မနေ့ညနေ နွေး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဟိုဘက် အခန်းပေါက် ရှေ့ ကိုမိုးအောင်ရဲ့ ဖိနပ်တွေ့တယ်။ ကလေး အသံတော့ မကြားမိဘူး။ ပျင်းတာနဲ့ ကလေး သွားကြည့်မလို့ ကိုမိုးအောင် အိမ်ခန်းဘက် ကူးလာတော့ တံခါးက နည်းနည်းလေး ဟနေတယ်။ ဧည့်ခန်းလေးထဲ ကိုမိုးအောင်က လက်တဖက် ဖုန်းကိုင်ကြည့်ရင်း ပုဆိုး လှန်ပြီး ဂွင်းထုနေတာ။
ကလေးတော့ မမြင်ဘူး အိပ်နေတာ နေမှာ။ မြင်ကွင်းက နွေးကို စိတ်လှုပ်ရှား စေတယ်။ မောင်က အဝေးမှာလေ။ ဆက်မကြည့်ပဲ ခြေသံမကြားအောင် ပြန်ထွက် လာခဲ့ တာပေါ့။ သူစိမ်းယောက်ျား တယောက်ရဲ့ လီးကို မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးပဲ။ တွေးရင်း နွေးလက်က ဒူးဖုံးစကပ် အောက်နားစထဲ လက်သွင်းပြီး အဖုတ်လေးကို ပွတ်နေမိတယ်။ အစိလေးကို လက်ခလယ် ထိပ်နဲ့ ချေလိုက် အဲလက်ချောင်းလေး ကိုပဲ အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်နဲ့ အသက်ရှု မြန်လာ ရတာ။
လက်ချောင်းလေး အထဲ ရောက်တိုင်း ဖင်ကိုလည်း ကော့ကော့ နေမိတယ်။ ၁၀မိနစ်လောက်ပဲ အရည်တွေ ပန်းထွက်လာ ရောပဲ။ နောက်ရက် နေလည်ဘက် ကလေး သံလေး ကြားတာနဲ့ ကူးလာတော့ သားအဖ ၂ ယောက် ဆော့နေကြတယ်။
" ဟော ...... မနွေး ... ဇော်ထူး မရှိတော့ ... ပျင်းနေတာ ထင်တယ် "
" ဟုတ် ...... ကိုမိုး ... "
နွေးလည်း ကလေးကို ဝင်မြူရင်း အိမ်ရှေ့ ဖုန်းဆိုင်ထဲ ဈေးဝယ် လာတော့ ကိုမိုးအောင်က ထသွားတာ။ အဲချိန် ဘာရယ်မဟုတ်ဖူး ကိုမိုးအောင် ထိုင်တဲ့နားက သူ့ဖုန်းကို တွေ့လို့ ကောက်ဖွင့် ကြည့်မိတယ်။ လော့ချ မထားတော့ နွေးလည်း ဟိုကြည့် ဒီကြည့်နဲ့ ဂယ်လာရီ ဖွင့်ကြည့်တော့ အံအော သွားရတာပဲ။ နွေး နောက်ဖေး ရေချိုးနေတဲ့ ပုံတွေ အိပ်ခန်းထဲ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ပုံတွေ ကလေးနဲ့ ဆော့နေတဲ့ ပုံတွေ အများကြီး။
ထူးခြားတာက နွေး ပေါင်ရင်းထိ မြင်နေရတဲ့ ပုံတွေကို ခိုးရိုက်ထားတာ။ ချက်ချင်းပဲ ဟိုနေ့က ဖုန်းကြည့်ပြီး ဂွင်းမှန်းထုနေတာ နွေးပုံတွေ နေမှာဆိုပြီး တွေးမိတော့ အဖုတ်လေးထဲ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဗွီဒီယိုတွေ ကြည့်တော့ အပြာကားတွေ အများကြီး နွေး အိပ်ပျော်နေတုန်း တံခါးကြားကနေ ချောင်းရိုက်ထားတဲ့ မူဗီ အတိုလေး တွေရောပဲ။
အဲချိန် အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာတဲ့ ခြေသံ ကြားလိုက်ရလို့ ဖုန်းကို ပြန်ပိတ်ပြီး သူ့နေရာလေး ပြန်ထားလိုက်တာ။ ကလေးက အိပ်တောင်နေပြီ။ နွေးလည်း နွေးအိပ်ခန်း ဘက် ပြန်လာခဲ့တာ စိတ်ထဲ ကတုန်ကယင် နဲ့ပဲ။ အိပ်ခန်းထဲ လှဲရင်း အိပ်လဲမရ ကိုမိုးအောင် ဖုန်းထဲက နွေးပုံတွေ အကြောင်းပဲ မတွေးပဲ ပေါ်ပေါ်လာတာ။ ၁၅ မိနစ် လောက်ကျ ကိုမိုးအောင် နွေးအိပ်ခန်းထဲ သူ့ဖုန်းလေး ကိုင်ပြီး ဝင်လာတယ်။ မောင်ကလည်း ခရီးထွက်နေတော့ အိပ်ခန်လေးထဲ ၂ ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့အသိက နွေးတကိုယ်လုံး ရှိန်းကနဲ့ ဖြစ်လာ ရတာပေါ့။ ပက်လက် အနေထားနဲ့ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတဲ့ နွေးဗိုက်ကို ပွတ်ပြီး နိုးပါလေရော။
" ဟင် ...... ကို ... ကို ............ ကိုမိုး ...... "
နွေးမျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်တော့ ကုတင်စောင်း ခြေတဖက် ကွေးတင် ထိုင်ရင် ပုဆိုး အောက်နားစကို ပေါင်ရင်း လှန်တင် နေတယ်။
" မနွေး ... ကျနော့် ဖုန်း ... ဖွင့်ကြည့်သွားတာ မလား "
" ဟင် "
ကိုမိုးအောင် စကားကြောင့် နွေး ရှက်လည်းရှက် လန့်လည်းလန့်ပြီး ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ အေးစက် ကုန်တာ။ အဲချိန် ဘာမှ ဆက်မပြောပဲ ဂွင်းထု ပြတော့ ကြောင်ပြီး ကြည့်နေမိတယ်။
" ကျနော် ...... မနွေးကို ... ချစ်နေတာ ကြာပြီဗျာ ... သူငယ်ချင်း မိန်းမမို့ ... အောင့်အီး နေခဲ့ရတာ ... "
စကားပြောရင်း ဂွင်းထု နေတော့ မျက်နှာ ပူတာနဲ့ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး အပြင်ထွက်ဖို့ ထထိုင်လိုက်တာ။
" မသွားပါနဲ့ ...... မနွေးရယ် ... ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး "
တဆက်ထဲ နွေးပုခုံးကို လက်နဲ့တွန်း တားရင်း သူ့လီးကြီး ကို ကော့ပြနေတာ။
" အိုရ် ... "
" ကိုင်ထား ပေးပါ့လား "
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ နွေးလက်တဖက် ယူပြီး သူ့လီးပေါ် တင်ပေးရင်း နွေးလက်ကို သူ့လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ထားတယ်။
" ဟာ ......... မလုပ် ......... အွန့် ... ပြွတ် ............... ပြွတ် ပြွတ် "
ငြင်းနေတဲ့ နွေးကို နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပြီး လွတ်နေတဲ့ လက်တဖက်နဲ့ လည်ပင်း သိုင်းဖက် ထားတော့ လှုပ်မရဘူး။ ၅ မိနစ် လောက်ကျ နွေးလည်း အထိအတွေ့ အောက် မျောပါ နေခဲ့တာပေါ့။ ပါးစပ်ထဲ ထိုးမွှေနေတဲ့ ကိုမိုးအောင် လျှာကို နူတ်ခမ်းနဲ့ ပြန်စုပ်ပေးရင်း လက်ကလည်း အလိုလျောက် သူ့လီးကို ပွတ်သပ် ပေးနေမိတာ။
စိတ်ပါလာမှန်း သိတော့ နွေးလက်ကို အုပ်ကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက် ခွာပြီး နို့တွေ ညှစ်ပေး နေတယ်။ တဆက်ထဲ အနမ်းမပျက်ပဲ အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီချွတ်ပြီး နို့တွေ ပြန်ညှစ် ပေးပြန်ရော။ တဖြည်းဖြည်း နွေးကို ပက်လက် လှဲခိုင်းပြီး ထမိန် ဆွဲချွတ်တော့ သူ့လီးကို ကိုင်ထားရင်း ဖင်ကြီး ကြွပေး နေမိတာ။ အဖြစ်ပျက်တွေက မြန်လည်းမြန် စိတ်လှုပ်ရှားမှု့လည်း တအား ပြင်းထန် လာရတယ်။ ဘေးနား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် လှဲချတော့ နွေးဖင်နား သူ့မျက်နှာ ရောက်လာတာ။
မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်တော့ သူ့မျက်နာက နွေး အဖုတ်နဲ့ တည့်တည့် ရောက်သွားရောပဲ။ ပေါင်တံတစ်ဖက် မပြီး ပေါင် အတွင်းသား လေးတွေနမ်းနေတုန် နွေး စိတ်လော သွားရတယ်။ အဖုတ်နဲ့ သူ့မျက်နာကို ဆွဲကပ်မိတာပါ။ အလိုက်တသိပဲ အဖုတ်ကို ယက်လိုက် အစိလေး စုပ်လိုက်နဲ့ နွေးမျက်နှာ တည့်တည့် ပုဆိုးကြား လီးကြီးက တန်းမတ် နေရော။ ပုဆိုးလှန်ပြီး ထိပ်လေးကို လျှာနဲ့ တို့ကြည့်တော့ တွန့်သွားသေးတယ်။
" အ "ကနဲ့ ညည်းသံ တိုးတိုးလေး ကြားလိုက်ရတာနဲ့ ဒစ်ဖျားလေး ငုံပြီး ပါးစပ်ထဲမှာပဲ ဒစ်ကို လျှာနဲ့ လိပ်ယက်တော့ ကော့ထိုး နေတာ။ မကြာဘူး နွေးလဲ ကိုမိုးအောင် မျက်နှာကို စောင်ရည်နဲ့ ပန်းလိုက်သလို သူလည်း နွေးပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်နေတာ။ ထထိုင်ပြီး နွေးနဲ့ မျက်နှာချင်း ဆိုင် တစောင်းလှဲတော့ အလိုလို နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်မိကြတယ်။
နွေး နူတ်ခမ်းဒေါင့်က သူ့အရည်တွေ ယက်ပေးတော့ နွေးလည်း သူ့မျက်နာပေါ်က နွေးအရည်တွေ ပြန်ယက် ပေးလိုက်တာပေါ့။ နွေး အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးတော့လည်း သူ့လီးကို ပြန်ဆွ ပေးနေမိတယ်။ ၁၅ မိနစ် လောက်ပဲ လက်ထဲ ပြန်မာလာပြီး အပေါ်က တက်လိုးတော့ တာပဲ။ နွေးယောက်ျား မောင့် လီးထက် နဲနဲ တုတ်တော့ ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခပ်စီးစီး ဝင်လာပြီး နွေးပေါင်တံ ၂ ဖက်ကို စိခံပေးတော့ ကိုမိုးအောင် တအား ကြိုက်သွားရတယ်။
နို့စို့ရင်း တချက်ချင်း ဖိဆောင့် ပေးနေပြီ။ ပထမ အကြိမ် လိုးဖူးတာ ဆိုပေမယ့် ၂ ယောက်သား တချီဆီ ပြီးထား ကြတော့ နဲနဲ ကြာကြာလေး လိုးပြီးမှ နွေးအဖုတ်ထဲ ပူကနဲ့ လရည်ဝင်လာတာ။ အဲချိန် လီးတံကို ပြန်ညှစ်ထားရင်း နွေးလည်း အတူ လိုက်ပြီး လိုက်တယ်။ ကိုယ်ပေါ်က ဘေးလိမ့် ချတော့ နွေးလည်း အလိုက်သင့် ကိုယ်လုံး လှည့်ပြီး ကိုမိုးအောင် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုး ဝင်မိတာပေါ့။ ၂ ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ လိုးပြီး ဖက်အိပ် နေတာ မောင်မြင်ရင် ဘယ်လို နေမလဲ မသိဘူး။
၁ ပတ်လောက် နွေး မျက်နှာပူလို့ ကိုမိုးအောင် ကို ရှောင်နေ မိတယ်။ နောက်ရက် မနက်ပိုင်း ဈေးသွားပြီး ပြန်ရောက်တော့ ထမင်းဟင်းချက် အမှိုက် လှဲပြီး အိမ်ထဲ အမောဖြေနေတာ။ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ပြီး အိမ်ပြတင်းပေါက် ငေးနေတဲ့ နွေးလေ အောက်စ လွတ်နေတာ သတိမထား မိဘူး။ ကိုယ်အိမ်ထဲ ကိုယ်မို့ အမှတ်တမဲ့ ထိုင်မိတာပါ။ စိတ်ထဲ တယောက်ယောက် ကြည့်နေသလို ခံစားရလို့ မျက်လုံး ကစားမိတော့ ပြတင်းပေါက်ကနေ ကိုမိုးအောင်ပေါ့ နွေး ပေါင်ကြားထဲ ခိုးကြည့် နေတယ်။
" မနွေး ... ကိုမိုး ... မြို့ထဲ ...... လိုတဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေ ...... သွားဝယ်မလို့ ... ဘာမှာဦး မတုန်း "
" အော် ...... နွေး ...... ဒီနေ့ ......ဈေးသွားတာ ......အကုန် ဝယ်လာတယ် ... မမှာတော့ပါဘူး "
" ကလေးအိပ်နေလို့ ... နားစွင့် လိုက်ပါဦး "
" ရတယ် ... ကိုမိုး ......... သွား သွား "
အောက်စ လွတ်နေတဲ့ ထမိန်ကို ပြန်ဖုံးရင်း ဖြေလိုက်တာ။ ကိုမိုးအောင် ထွက်သွားတော့မှ နွေးလည်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး မှေးနေလိုက်တယ်။ ၁၂ နာရီ လောက်ကျ မောင် ထမင်းစား ပြန်လာတော့ မှာမို့ ထမင်းဟင်း ခူးခပ်ပြီး စောင့်နေတာပေါ့။ လာတော့ ထမင်း အတူစား ခဏစကားပြောပြီး မောင်လည်း အလုပ် ပြန်ထွက် သွားတယ်။ ပြီးတာနဲ့ နွေး ရေချိုးမလို ထမိန်ရင်လျားပြီးမှ စားပြီးသား ပန်းကန်တွေ ဆေးဖို့ သတိရမိတာ။ ထမိန် ရင်လျားနဲ့ပဲ နောက်ဖေး အိုးခွက် ပန်းကန်တွေ ဆေးကြောနေတုန်း ကိုမိုးအောင် သေးလာပေါက်တာ အိမ်သာထဲ မပေါက်ပဲ နွေးဘက် လှည့်ပြီး ပေါက်ပြနေတယ်။
လီးမြင်တာ မဆန်းပေမယ့် မနက်က အဖြစ်ပျက်ကြောင့် နွေးစိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ အဖုတ်လေး ပူနွေး လာရတာပေါ့။ ပန်းကန်တွေ ဆေးရင်း ကိုမိုးအောင် လီးထိပ်က သေးပန်း ထွက်နေတာကို ကြောင်ကြည့် နေမိတယ်။ အကွာ အဝေးက ခြေလှမ်း ၁၀လှမ်းလောက်ပဲ ကွာတော့ အတိုင်းသားပဲ။
ကိုမိုးအောင် က နွေးရှိနေတာကို သတိမထားမိ သလိုနဲ့ သေးလည်းကုန်ရော လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ရင်း လီးထိပ် အပေါက်က သေးစက်တွေ ခါချပြီးမှ သူတို့ အိမ်ခန်း နောက်ဖေးပေါက် ကနေ ပြန်ဝင် သွားတာ။ နွေးလည်း ဆေးထားတဲ့ ပန်းကန်တွေ အိမ်ထဲ သိမ်းဆည်းပြီးမှ နောက်ဖေး တခေါက် ပြန်ထွက် လာပြီး ရေချိုး လိုက်တယ်။ ရေချိုးနေတုန်း ကိုမိုးအောင် ကလည်း ဖိုးစည်လုံးလေး ချီပြီး ထွက်လာပါရော။
" ဟော ...... ဟိုမှာ ... သား ... တီတီနွေး ရေချိုးနေတာ ...... ချိုးခိုင်းလိုက် "
" ဟေး ...... ဖိုးစည်လုံးလေး ... နိုးပြီလား ...... လာလာ ...... တီတီနွေးနဲ့ ...... ရေချိုးရအောင် "
" တီတီနွေး ...... သားကို ရေချိုးပေး "
စကား မပီကလာလေးနဲ့ ပြောပြီး ဖင်တုံးလုံးလေး လျှောက်လာတဲ့ ဖိုးစည်လုံးကို နွေးက ချိုင်းကနေ ဆီးပွေ့ လိုက်တယ်။
" ဟိတ် ... ခလိ ခလိ ...... "
" ယား ...... ယားတာ ...... မလုပ်နဲ့ ... ခ်လ်း ခ်လ်း "
ကိုမိုးအောင်က အသား ညိုသလောက် ဖိုးစည်လုံးက သူ့မိန်းမ တူတာ နေမယ် အသားက ဖွေးဥ နေပြီး ဗိုက်ပူ ဖင်ကောက် လေးပေါ့။
" လာခဲ့ကွ ...... ဗွမ်း ဗွမ်း ......... "
" ဖှီးးးး ......... ဖလူးးးး ... ဟီး ......... ချချ ချချ ချချ "
နွေး ရင်ခွင်ထဲ မတ်တပ် ရပ်လျက်လေး ထားပြီး ရေဖလားနဲ့ ခွက် ၂၀ လောက် လောင်းပေး လိုက်တော့ တခိခိနဲ့ သဘောတွေ ကျနေရှာတာ။ ကိုယ်လုံးလေး တုန်ပြီး နွေး နို့အုံ ၂ ဖက်ကို လက်ဖဝါး သေးသေးလေးနဲ့ ဆွဲကုတ် ထားတယ်။ နွေးကလည်း ရေချိုးရဲ့ တန်းလန်း ဆိုတော့ ထမိန်ရေစိုက နို့အုံ ကပ်နေတာပေါ့။ ကလေးက ချမ်းလို့ ကိုင်မိကိုင်ရာ ကိုင်လိုက်တာ လက်၂ ဖက် လုံးက နွေး နို့သီးခေါင်း တည့်တည့်ပဲ။ အားနဲ့ ကုတ်ဆွဲတော့ နို့သီးခေါင်း ၂ ဖက် ကျိန်းလာ ရတယ်။
" ကဲ ...... ဆပ်ပြာတိုက် မယ်ဟေ့ "
ပြောပြီး နွေးလည်း ဒူးထောက် ထိုင်နေရာ ခြေတဖက် ကွေးပြီး ဖင်ချထိုင်ရင်း ဖိုးစည်လုံး လေးကို ကွေးထားတဲ့ ပေါင်ပေါ် တင်လိုက်တယ်။ အနီးရှိတဲ့ ဆပ်ပြာခြင်း ထဲက ဆပ်ပြာခဲ ယူပြီး တကိုယ်လုံး တိုက်ပေး လိုက်တာ။
" ဟေ့ ...... ဂျိုးလေးက ... ဘယ် မှာ တုန်း ...... ဒီမှာ ဒီမှာ ... ခ်ခ် ခ်ခ် "
ဖိုးစည်လုံးလေးက တခြား ကလေးနဲ့ မတူဘူး လီးတံ လေးကို ထိရင် တအား ယားတတ်တယ်။ ခုလည်း နွေးပေါင်ပေါ် ထိုင်ရင်း ပေါင်တံလေး စိပြီး နွေးလက်ကို သူ့လက် ကလေးနဲ့ ဆွဲခွာနေတာ။ အဲချိန် ဘာရယ် မဟုတ်ဖူး ခပ်လှမ်းလှမ်းက မျက်စောင်းထိုး အနေထားနဲ့ ထိုင်ပြီး ငြိမ်နေတဲ့ ကိုမိုးအောင် ဘက် နွေး မျက်လုံး ကစား ကြည့်မိတယ်။
ကိုမိုးအောင်က ဒူးတဖက် ထောင်ထားတဲ့ နွေး ပေါင်ကြားထဲ စိုက်ကြည့်ပြီး ပုဆိုး အပြင်ကနေ လက်ကို သူပေါင်ကြားထဲ ထည့်ထား နေတာ။ အဲကျမှပဲ နွေးကိုယ်နွေး သတိထားမိ တော့တယ်။ ထမိန် အောက်နားစက တုတ်ပြီး ဒူးပေါ် တင်နေတော့ အောက်က လွတ်နေတယ်။ ထောင်ထားတဲ့ ဒူးခေါင်းကို ပြန်ချပြီး ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ဖိုးစည်လုံး လီးတံ လေးရော ဥလေး တွေပါ မြန်မြန် တိုက်ရင်း ဖင်ကြား လေးပါ တိုက်ပေးလိုက်တာ။
" ကဲ ...... ပြီးပြီ ...... ရေပြန်ချိုးမယ် ဟေ့ "
ဖိုးစည်လုံးလေးကို ရေအမြန်ချိုးပေးပြီး ကိုမိုးအောင်ဆီ ချီပြီး ပေးလိုက်တယ်။ ကိုမိုးအောင် ပေါင်ကြားက ဟာကြီး သိသိသာသာ ထောင်ထွက်နေတာ နွေး မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက် ရတာပဲ။ ရေဖလားနဲ့ ရေအဝ လောင်းပြီး ဆပ်ပြာ တိုက်နေတုန်း ရေချိုးတဲ့နား လျှောက်လာတဲ့ ခြေသံ ကြားရတယ်။ ခြေသံပဲ ကြားရတယ် မျက်လုံးက ဆပ်ပြာနဲ့မို့ ဖွင့်မရသေးဘူး။ မျက်နှာသစ်ပြီး ကြည့်တော့ ကိုမိုးအောင်လေ နွေးရဲ့ ရေစို ကိုယ်လုံးကို ကြည့်ရင်း တံတွေးမျိုချ နေတယ်။
" မနွေး ......ဒီမှာကြည့်ဦး "
ပြောပြောဆိုဆို နွေးနား ကပ်လာပြီး ပုဆိုးကို ဖြည်ပြ နေတာ။ ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ပုဆိုး အပေါ် အနားစကို ပေါင်လယ်လောက် လျှောပြတော့ လီးက အကြော ပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ အထက်အောက် တုန်နေတယ်။
" ဟင် ......... သွားပါ ............ ကလေး ... အအေးပတ် နေမယ် "
" ကလေးကို ရေသုတ်ပေးပြီး ပါပြီ ... မနွေးရယ် ... ဒါကြီးက ...... တအားတင်းနေတာ ... မခံနိုင်တော့လို့ "
ခုနက နွေး ဟာကို မြင်တော့ စိတ်ကြွလာတာ နေမယ်။ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ နောက်ကျောဘက် ကပ်လာပြီး ဖင်ကြားထဲ သူ့ဟာနဲ့ ထောက်နေတာ။ နွေးဖင်က ထွားတယ် အလိုလို ကော့ထွက် နေတတ်တာ ခါးသေးတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့။
" မနွေး ... ဟိုတနေ့က ...... ကိစ္စ ...... ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ် နော် "
" ဟင် ......... မပြောနဲ့တော့ ...... ရတယ် "
ဖင်ကို လက်နောက်ပြန် စမ်းတော့ လီးထိပ်နဲ့ နွေး လက်ချောင်းတွေ ထိမိသေးတယ်။ လီးကြီး တွန့်ကနဲ့ နောက်ဆုတ်သွားပြီး ချက်ချင်း ပြန်ထောက်ထားတာ။
" ဟာ ...... မလုပ်နဲ့ ...... ကိုမိုး ... "
မောင့်ကွယ်ရာ အညှာလွယ်တဲ့ နွေးလည်း ကိုယ့်ဟာကိုယ် မကျေနပ်ဖူး။
" အဲဒါဆို ... နွေး ... ကျနော့်ကို ... ဂွင်းတိုက် ပေးလေ "
စကား ဆုံးတော့ ကိုမိုးအောင်က နောက်ကျော ဘက်ကနေ ညာဘက်ဘေး ဝန်းထရံနား ကပ်ရပ် ပေးတယ်။ နွေးလည်း ဆပ်ပြာမြုပ်တွေ ကပ်နေတဲ့ လက်နဲ့ပဲ ဂွင်းထု ပေးနေတာပေါ့။ ရုတ်တရက် လက်တဖက်က နွေးနို့တလုံးကို လာကိုင်ပြီး ရေစိုထမိန် အပြင်ကနေ ဆုပ်နယ်ရင်း ထမိန်မှာ ကပ်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညိုးလေးနဲ့ ကွင်းပေး နေတယ်။
နို့အုံလေး ညှစ်တုန်းက ဘာမှ မဖြစ်ပေမယ့် နို့သီးခေါင်း လေး ဝိုင်းပေးတော့ ဆက်ကနဲ့ ကိုယ်လေး တွန့်ပြီး ဂွင်းထု ပေးနေတဲ့ လက်က မြန်လာရောပဲ။ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတယောက် အနေနဲ့ နို့ကိုင်တာ လောက်က အဆန်း မဟုတ်ပေမယ့်။ နေရာရယ် အခြေနေရယ် ကြောင့် နွေးအတွက် အတွေ့ ထူးနေတာပါ။ နောက်ဖေး ဆိုပေမယ့် ရေစည်ကန်က အပေါ်အမိုးပဲ မိုးထားတော့ ဘေးအိမ် ၂ဖက်က ကြည့်ရင် ညာဘက်အိမ်က အိမ်သာ ကွယ်နေလို့ မမြင်ရပေမယ့်။
ဘယ်ဘက်အိမ်က ကြည့်ရင် နွေးဂွင်းထု ပေးနေတဲ့ မြင်ကွင်းက အတိုင်းသားလေ။ကိုမိုးအောင်လည်း ပါးနပ်ပါတယ် ဘယ်ဘက်အိမ်ကို အကဲခတ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေး ကစား နေရာကနေ ပေါင်ကြားထဲ ပြောင်းနိူက် နေတယ်။ နွေး စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင် သတိထား ကြည့်နေတုန်း အဖုတ်ကို နိူက်ရင်း ရေစိုထမိန် အပါးလေးပေါ် ချွန်ပြီး ထောင်ထွက် လာတဲ့ နို့သီးခေါင်း လေးကို စုပ်တော့ ကိုယ်ဟာကိုယ် သတိမထား မိပဲ ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေး နေမိတယ်။
တချက်တချက် နို့သီးလေး သွားနဲ့ ဖိခဲတော့ ဂွင်းထု ပေးနေရာက ရပ်ပြီး လီးတံကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ညှစ်မိပြန်ရော။ လူစိမ်း တယောက် ယောက်များ မြင်သွားမလား ဆိုတဲ့ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ ညှစ်ထားတဲ့ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုပေးတော့ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး လက်ထဲ လီး အရည်ပြား ပေါ်က တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးတာ ခံစားမိတယ်။ ခပ်သွက်သွက် ထုပေး လိုက်တော့ နွေး ရေစို ထမိန်ပေါ် လရည်တွေ ဖွေးကနဲ့ ပေကပ်ကုန်ရောပဲ။
............................................................................................
ရေချိုးပြီးတော့ ကိုမိုးအောင်ကို နွေး ရင်မဆိုင်ရဲလို့ အပြင် ထွက်လည်ပြီး နေ့လည် ထမင်း စားချိန်လောက်မှ အိမ်ပြန် လာခဲ့တာ။
" မနွေးရေ ... မနွေး ရှိလား "
" ရှင် "
ထမင်းစားပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ဖျာခင်း ခဏလှဲနေတုန်း ကိုမိုးအောင် က ဖိုးစည်လုံးလေး ချီပြီး ဝင်လာပြန်ရော။
" သားလေး ... ဟိုမှာ ... မင်း တီတီနွေး ... အိပ်နေတာ "
" တီတီနွေး "
ဖိုးစည်လုံးလေးကို နွေးရှိတဲ့ နေရာ ပြကြီး အောက်ချ ပေးတော့ ကလေးက နွေးဆီ ပြေးလာတယ်။ နွေးလည်း လှဲနေရာက ထထိုင်လိုက်တာ။ အနား ရောက်တာနဲ့ ကွေးထားတဲ့ ဘယ်ဖက် ပေါင်ပေါ် တက်ထိုင်ပြီး နွေးပါးကို ဘယ်ညာ နမ်းတော့ တာပဲ။ အဲချိန် ကိုမိုးအောင်က နွေးရဲ့ ဒူးတဖက် ထောင်ထားတဲ့ ညာဘက် ပေါင်နား ကပ်ထိုင် လိုက်တယ်။
" အွန် "
ပေါင်သားလေး လာထိလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ထမိန် အောက်နားစ ကနေ လက်သွင်းပြီး ပွတ်နေတာ။ ထောင်ကွေးထားတဲ့ ဒူးကို စိလိုက်တော့ မမှီတော့ပါဘူး နွေး အဖုတ်လေးဆီ လက်ချောင်းတွေ ကျရောက် လာတယ်။
" မနွေး ...... မနက်က ...... အားမရဘူး ...... တခါလောက် ...... လုပ်ရအောင်နော် "
" ဟာ ...... ကိုမိုး ကလည်း ...... ကလေးရှေ့ ...... ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ "
" ကလေးက ...... မနွေး သိပ်ရင် ... အိပ်ပါတယ် "
" ဟမ် "
" တီတီနွေး ...... သား ... ဆင်ကြီး စီးချင်တယ် "
ကိုမိုးအောင်နဲ့ နွေးတို့ ပြောနေတုန်း ဖိုးစည်လုံး လေးက ဆင်စီး ချင်တယ် ပြောနေပြန်ရော။ ခါတိုင်း နွေးက မောင့် ပုဆိုးတထည်ကို ဆင်နှာမှောင်း ပုံစံ လုပ်ပြီး လေးဖက် ထောက်ပေးရင်း ဖိုးစည်လုံး လေးက ကျောပေါ် တက်စီး နေကြ။ ခုဟာ ကိုမိုးအောင် ရှိနေတော့ လေးဖက်ကုန်း ရမှာ တမျိုးကြီးပဲ။
" စီးရမှာပေါ့ ... သားရယ် ... မင်း တီတီနွေးကို ... ဆင်ကြီး လုပ်ခိုင်းလိုက် "
စဉ်းစားနေတုန်း ကိုမိုးအောင်က နွေးပေါင်ကြားထဲ အဖုတ် နိူက်နေတဲ့ လက်ကို ပြန်ထုတ်ပြီး ထရပ်လိုက်တယ်။ နွေး ပါးပြင်လေး ပုဆိုးထဲက ဟာကြီးနဲ့ ထိမိသေးတာ။ နွေးတို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး မောင့်ရဲ့ ပုဆိုး တထည်ယူပြီး ပြန်ထွက် လာတယ်။
" သားလေးရေ ...... ဆင်ကြီး လာတော့မှာနော် "
ပုဆိုးကို ဆင်နှာမှောင်း ပုံစံ လိပ်ပြီး နွေးကို မျက်ရိပ် မျက်ကဲ ပြနေတာ။ နွေး နဖူးပေါ် ဆင်နှာမှောင်း ပုံစံ လုပ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို စွပ်ပြီး လေးဖက် ထောက်ခိုင်း နေတယ်။ နွေးလည်း ဘာပြောရမှန်း မသိတော့ပါဘူး ဖိုးစည်လုံးလေးက ပျော်နေရှာတာ။ လေးဖက် ထောက်ပေးတော့ ဖိုးစည်လုံးက နွေး ကျော်ပေါ် တက်ပါလေရော။ အဲချိန် နွေး ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ။
ကိုမိုးအောင်က ကလေးကို နွေးကျောပေါ်က ပြုတ်မကျ အောင် ထိန်းပေးသလိုနဲ့ နွေးဖင်နောက်က ဒူးထောက်ရင်း ကပ်ပါလာတယ်။ ထမိန် အောက်နားစကို ခါးထိ လိပ်တင် ထားတော့ သူ့ရှေ့ နွေးဖင်ကြီး အဖွေးသားပဲ နေမှာပေါ့။ ဧည့်ခန်းလေးထဲ လေးဖက်ထောက် အနေထားနဲ့ ကလေးကို ပတ်ပေးနေတုန်း ကိုမိုးအောင်က ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ ဖင်နောက် ကပ်နေတော့ လီးထိပ်က ဖင်ဝလေး ထောက်မိလိုက် အဖုတ်လေး ထိုးမိလိုက်ပဲ။ တချက်တချက် အစိလေး လီးထိပ်နဲ့ ထိုးမိရင် နွေး လေးဖက်ထောက် လျှောက်ရင်း ခါးလေး တုန်တုန် သွားတယ်။
'' မနွေး ... စောက်ဖုတ်လေး ... တင်းလာပြီ "
နောက်က ပြောရင်း နွေးအဖုတ်လေးကို လက်ဝါးနဲ့ ပင့်ကိုင် ပြန်ရော။
" ကိုင်လို့ ... ကောင်းလိုက်တာ ...... အိနေတာပဲ "
" အ ......... ရှီးးးးး ......... ကလေး ရှိနေတာကို ...... အအ "
" သားလေးက ... နွေးကျောပေါ် ... ငိုက်နေပြီ ... အောက်ချ လိုက်မယ် ... ခဏလေး "
ချက်ချင်းပဲ နွေးကျောပေါ်ကနေ ဖိုးစည်လုံးလေးကို ချိုင်းကမပြီး ဘေးနား ချလိုက်တယ်။ ဖိုးစည်လုံးက တကယ်ကို ငိုက်နေရှာတာ မျက်လုံးလေး စင်းပြီး နွေးဘေးနား ခွေခွေလေး လှဲအိပ်သွားတာ။
" မနွေး ... ဒီအတိုင်းလေးပဲ ...... နေနော် "
စကားသံ ကြားမှ ဖင်ကြီး ကုန်းထားတာ သတိရမိတာ။ ဘေးနား လှဲချရင် ရသားနဲ့ နွေးကိုယ်တိုင်က တစုံတရာကို စောင့်နေတဲ့ အဖြစ်မျိုးလေ။ နွေးလည်း ဘာမှ မပြောတော့ ပါဘူး တခါ လိုးဖူး ပြီးသားလေ။ တကယ်တော့ သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ်မို့ လင်ကွယ်ရာ သာယာမိတာပါ။
" ဟင် ...... အဲဒါ ...... ဖင်ပေါက်ကြီး ......... မယက် ...... ယက် ......... အအ ......... "
ထမိန် အောက်နားစကို ခါးထိ လိပ်တင်ပြီး ဖင်ဝကို လျှာဖျားလေး လာထိတော့ ဆက်ကနဲ့ တုန်သွား ရတယ်။
" ငြိမ်ငြိမ်နေပါ ...... မနွေးရဲ့ ... ကလေး ... နိုးသွား လိမ့်မယ် "
နွေးပြောမှ ဖင်ဝလေး ယက်နေရာကနေ အဖုတ်ကို ပြောင်းယက် ပေးတာ။ အစိလေး စုပ်လိုက် စောက်ခေါင်း ထဲ လျှာနဲ့ ထိုးမွှေလိုက်မို့ အဖုတ်လေး ယားတက် လာတယ်။
'' အ အ ......... ဟင့် ......... နွေး ...... မနေနိုင်တော့ဘူး ............ ထွက် ... ထွက် ............... ထွက်တော့မယ် ......... အ ''
နွေးပြောရင်း လေးဖက်ထောက် အနေထားနဲ့ ခေါင်းလှည့် ကြည့်တော့ ကုန်းယက် နေရာက ဒူးထောက်ရင်း လီးကို ညာလက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ပြီး စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား ၂ခုကြား ဒစ်နဲ့ ပွတ်ပေးနေတာ။
" ကျွတ် ......... ရှီးးး .........လုပ် ... လုပ် ......... လုပ်ပါတော့ ......... ဒီမှာ ...... နွေး သေတော့မယ် "
" လိုးတော့မယ် နော် ... မနွေး "
စကားဆုံးတော့ ဘယ်လက်နဲ့ နွေးခါးကို ကိုင်ပြီး သူ့လီးကို အဖုတ်ထဲ ဖိထည့် လိုက်တယ်။
" ဗြိ ............ အ ......... ဇွိ ............ ဟင့် ... အ ............ ဘွတ် ... ဘွတ် ......... ဗျစ် ......... ဗွပ် ......... ဖွပ် ဖွပ် ......... အ ... အင့် ............ ဗျစ် ...... အား ... အ ..................... ကျွတ် ... ကျွတ် ... "
လှည်ပြန် ကြည့်နေရာက လီးဝင်တာနဲ့ နွေးခေါင်းလေး မော့တက် သွားရတာပေါ့။ အံလေးကြိတ်ပြီး အသက် ပြင်းပြင်း ရှုနေတုန်း ကိုမိုးအောင်က အဖုတ်ထဲ လီးတဆုံး ဝင်တာနဲ့ ချက်ချင်း ခပ်သွက်သွက် ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး အားမနာတမ်း ဆောင့်လိုးနေတယ်။
" ဖွပ် ......... ပလွတ် ......... အား ......... အင့် ...... ကောင်းလိုက်တာ ...... နွေးရယ် ......... ရှီးးးးး ......... အင့် အင့် ...... နာနေလား ဟင် ...... ဖြည်းဖြည်း လုပ်ရမလား ......... ရှီးးးးး ......... အင့် ......... ဘွတ် ... ဖွပ် "
" အ ... အ ............ ဟင့် ......... ရ ... ရ .................. ရတယ် ...... လုပ် ......... ဟင့် ...... အင့် ... "
အချက် ၃၀ လောက်ပဲ နွေး ပြီးသွားခဲ့ရတယ်။ ကိုမိုးအောင် ကတော့ ၁၅ မိနစ်လောက် ဆောင့်လိုးပြီးမှ လရည်တွေ ပန်းထည့်ပစ်တယ်။ ကလေးနိုးရင် လာပို့ဖို့ ပြောပြီး နွေးတို့ အခန်း အနောက်ပေါက်က သူတို့ အခန်းဘက် ပြန်ထွက် သွားတာ။ သူစိမ်းယောက်ျား တယောက်နဲ့ မောင့်ကွယ်ရာ ခိုးပြီး အလိုးခံမိတဲ့ အဖြစ်ကို တွေးမိတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ဝမ်းနည်း လာသလိုပဲ။ ရေချိုးပြီး ထမိန် ရင်လျားနဲ့ သနပ်ခါး လူးနေတုန်း မောင့်ဆီက ဖုန်းဝင် လာတယ်။
" နွေး ... မောင် နောက် ၅ ရက် လောက်မှ ... ပြန်ရောက်မယ် "
" ဟင် ... မောင်ပြောတော့ ... ၁ ပတ်ပဲ ဆို "
" အင်း ... အလုပ်က ... ဒီမှာပဲ ထပ်ပေါ်လာလို့ "
မောင်က ကလေးယူရင် ငွေကြေး အဆင်ပြေအောင် ဆိုပြီး မောင်တို့ ဖုန်းကုမ္ပဏီ က အထက်လူကြီးနဲ့ နားလည်မှု့ လုပ်ပြီး တာဝါတိုင် တပ်ဆင်တဲ့ အလုပ်ပါ တွဲလုပ်နေတာ။ တခါတခါ နယ်ထွက်ရင် အနည်းဆုံး ၁ ပတ်လောက် ကြာတယ်။ မောင်ဖုန်းချ သွားတော့ နွေး ဟိုးအရင် ဒီအိမ် ရောက်ကာစ အကြောင်းတွေ ပြန်စဉ်စား နေမိတာပေါ့။
..................................................................................................
" နွေးရေ ...... ဒီမှာ ... ဘီယာ ပါလာတယ်ကွ ...မိုးအောင်ရော ...... အတူသောက်မှာ ...... အမြည်း လုပ်ပေးနော် "
" ဟမ် ... လာပြီ ... လာပြီ မောင် "
ဒီအိမ်လေး ရောက်လာပြီး ၂ လလောက် နေတော့ နွေး အိပ်ခန်းထဲ လှဲနေတုန်း မောင့်အသံကြောင့် အမြန် ပြေးထွက် လာမိတယ်။ မောင့်သူငယ်ချင်း နွေးတို့ရဲ့ အိမ်ရှင် ကိုမိုးအောင်ရော ဧည့်ခန်းထဲ အတူ ထိုင်နေ ကြတာ။ နွေးလည်း မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်ပြီး အသားတုရယ် ဝက်အူချောင်းရယ် မြေပဲဆန်ရယ် ကြော်ပြီး မောင်တို့ ၂ယောက်နား သွားချ ပေးလိုက်တာ။
" အင့် ... ဒါပဲမြည်းတော့ ... မောင်က ကြိုမှ မပြောတာ "
နွေး အမြည်းပန်းကန် ချတော့ ကိုမိုးအောင် မျက်လုံးတွေ က နွေးရင်သားတွေပေါ် ရောက်နေတာလေ။ အိမ်နေရင်း ဖရိုဖရဲပုံစံနဲ့ နွေးဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီက လည်ပင်း ဟိုက်နေတာ။ အမြည်း ပန်းကန်တွေ ချပေးပီး အခန်းထဲ ပြန်ဝင်တော့ နွေးဖင်ကြီး ခိုးကြည့်နေတဲ့ ကိုမိုးအောင် ရဲ့ မျက်လုံးတွေ သတိထားမိ လိုက်တယ်။ ကိုမိုးအောင် စိတ်က တမျိုးပြီး မောင်ရှိရင် နွေးအပေါ် မိတ်ဆွေ တယောက်လို ဆက်ဆံတတ်ပေမယ့် မောင့်ကွယ်ရာဆို စကားပြောရင် ဟိုပုတ် ဒီပုတ်နဲ့ ပြောတတ်တာ။ နွေးလည်း အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ပြီး နေနေတာပါ။ မောင့်အပေါ် ချစ်တဲ့စိတ်နဲ့ မောင့် သူငယ်ချင်းကို မျက်နှာ မပျက်စေ ချင်ဘူးလေ။
အခန်းထဲ ပြန်လှဲတော့ နွေးဖင် အကြည့်ခံခဲ့ ရတာကို ပြန်တွေးရင်း ထူးထူးခြားခြား စိတ်တွေ မရိုးမရွ ဖြစ်လာရတယ်။ မောင်နဲ့ ညအိပ်ယာဝင် ကာမဆက်ဆံဖို့ ကြိုတွေးမိတော့ လက်က ထမိန်ကြား အလိုလို ရောက်သွား မိတာ။ မောင်နဲ့ အိမ်ထောင် သက်တမ်းက ၃ နှစ်ကျော် ၄ နှစ်ထဲမှာပါ။ အရင် နွေးတို့ နေတဲ့ မြို့လေး ကတည်းက အိမ်ထောင်ရေး သုခ မပြည့်ဝခဲ့တာပါ။ မောင်က သူ့အလုပ်တွေနဲ့ နေ့တိုင်း မအားလပ်ဘူး ညပိုင်း အိမ်ပြန် ရောက်ရင်လည်း လင်မယား လုပ်ဖို့ နေနေ သာသာ ပင်ပန်းပီး တန်းအိပ်ရောပဲ။ နွေးရဲ့ ဆန္ဒလေး တွေကို လက်နဲ့ပဲ အာသာ ဖြည်နေခဲ့ရတာ ကြာပါပြီ။
" နွေးရေ ... အမြည်း လုပ်ပါဦး ... ဒီမှာ သောက်ကောင်းတုန်း ... အမြည်းက မရှိတော့ဘူး "
ရုတ်တရက် အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းက မောင့်အသံကြောင့် နွေး အတွေးစတွေ ပျက်သွားရတယ်။ မီးဖိုချောင် ပြန်ဝင်ပြီး မြေပဲဆံနဲ့ ကြက်ဥ ထပ်ကြော် ပေးလိုက်တာ။ ညပိုင်း အိပ်ယာ ဝင်တော့ မောင်က စပါလေရော။
" နွေး "
" ရှင် "
" ညနေက ... မိုးအောင် ... နွေး ဖင်ပဲ ... ခိုးခိုး ကြည့်နေ သလားလို့ ... ခိခိ "
မောင့် စကားကြောင့် နွေး ချက်ချင်း မျက်နှာလေး အမ်းပြီး ရင်ခုန်သွားရတယ်။
" ဟာ ... မောင်ကလည်း ... ကိုယ့်မိန်းမ ကိုယ် ... ပြောစရာလား "
နွေးက စိတ်ကသိကအောက် ဖြစ်သွားပေမယ့် မောင်က နွေးဖင် အကြည့်ခံရတာကို စိတ်မဆိုးပဲ ပြောနေတော့ အံအော မိတယ်။
" မဟုတ်ပါဘူး ... မိုးအောင်လည်း ... သူ့မိန်းမ ဆုံးသွားတော့ ... နွေးကိုပဲ ... မှန်းပြီး ပစ်မှား နေမှာ တွေးမိလို့ "
" ဟာ ... မောင်ကလည်း ... အဲဒါ ... နွေးက ... ဘာလုပ်ရမှာတုန်း ... ဟွန့် "
နွေး နဲနဲ စိတ်ဆိုးတဲ့ ပုံစံနဲ့ ပြန်ပြောတော့ မောင်အသံ တိတ်သွားရောပဲ။ အဲတုန်းက နွေး တကယ်လည်း ဝမ်းနည်း သွားမိတာပါ။ မောင့်ရဲ့ရှေ့မှာပဲ နွေးဖင်ကို ငမ်းနေတာ သိသိကြီးနဲ့ သဝန်မတိုပဲ သာယာ နေတာလေ။
ခဏ ငြိမ်သွားပြီးမှ အိပ်ယာထဲ ပက်လက်အနေထားနဲ့ နွေးကို မောင်က နို့တွေ ဆုပ်နယ် ပေးနေတာ။ နို့သီးလေး စို့လိုက် ဖွဖွလေးကိုက်လိုက် နဲ့ လက်က အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးပြန်ရော။ မဆက်ဆံဖြစ်တာ ကြာတော့ နွေးလည်း အဖုတ်လေး ခဏနဲ့ ရွှဲနှစ်လာတယ်။
" နွေး ... တကယ်လို့ ... မောင်မရှိတဲ့ ချိန် ... မိုးအောင်က ...... ဇွတ်ကြိုးစားရင် ရော "
" ဟာကွာ ... မောင်က ... နွေးကို ...... ကိုမိုးအောင်နဲ့ ... တကယ် ... လိုးစေချင်နေ တာလား "
ဘယ်ချိန် တက်လိုးမလည်း မျော်နေတုန်း ကိုမိုးအောင် အကြောင်း ထပ်ပြောတာနဲ့ နွေးလည်း ဒီတခါ ရွဲ့မေး ပစ်တာ။
" ဟာ ... နွေး ရယ် ...... ဆောရီး နော် ... "
နွေးစကား ဆုံးတော့ အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးနေတဲ့ မောင်က ပေါင်ကြားထဲ ချက်ချင်း ဒူးထောက် နေရာယူတော့တာ။ ခါတိုင်း နွေးစုပ်ပေးမှ တောင်မတ်လာတဲ့ လီးက ထူးထူး ခြားခြား စုပ်မပေးရပဲ တဆက်ဆက် ထောင်ရမ်း နေတယ်။ မလိုးရတာကြာပီ ဖြစ်တဲ့ နွေးအဖုတ်လေးကို ကုန်းယက် ပေးတာ။ ၅ မိနစ်လောက် ယက်ပေးပြီး မီးကုန်ရမ်းကုန် ဆောင့်လိုးနေတာ နွေးတို့ အိမ်ထောင် သက်တမ်း တလျှောက် တခါမှ မရဖူးတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ပါ။
" နွေး ... တကယ်လို့ ... မှားသွားလည်း ...... မောင် ... မောင် ......... မောင် ခွင့်လွတ် မှာပါ ......... အင့် ...... ဗျစ် ...... ဘွတ် ......... ဖွပ် ......... ဗြိ ......... ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ......... အား ......... အ ......... အင့် အင့် "
ဘယ်ကိစ္စမဆို ပွင့်လင်းတတ်ပေမယ့် ကြောက်စိတ်ရှိတဲ့ မောင်လေ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း နွေးအပေါ် မစဉ်းစား မဆင်ခြင်ပဲ ပြောပြီး ကာမစိတ် တအား ပြင်းထန်နေတာ သတိထားမိ လိုက်တယ်။ နွေးလည်း မောင့် စကားလုံး တွေကြောင့် လီးဝင်လာတိုင်း ကိုမိုးအောင် တက်လိုးနေသလို ခံစားမိနေတာပါ။ နွေးကိုယ်တိုင် ကိုမိုးအောင်ရဲ့ လီးကို စိတ်ထဲ မှန်းပြီး ခံရင်း မယုံနိုင် လောက်အောင် ကာမ အထွဋ်ထိပ် ရောက်ခဲ့ရတယ်။ အဲဒီညက နွေးတို့လင်မယား ၃ ချီ ဆက်တိုက် လိုးဖြစ်ကြတာ။
......................................................................................
နောက်ပိုင်း မောင်ကလည်း လိုးကာနီးကျ ကိုမိုးအောင် အကြောင်းတွေ လုပ်ဇတ် ခင်းပြီး ပြောပြော လိုးတော့ တာပဲ။ မောင်မရှိချိန် ကိုမိုးအောင်က ဇွတ်တက် လိုးတာတို့ နွေးကိုလည်း မောင်မသိအောင် ဘယ်လိုခံမှာ လည်းတို့ အမျိုမျိုး မေးမေး လိုးတာ။ ကြာတော့ နွေးစိတ်ထဲ ကိုမိုးအောင် တကယ် လိုးပေးသလို ခံစားလာရတယ်။
အဲလို နေလာရင်း နောက်ထပ် ၄ လလောက်ကျ မှတ်မှတ်ရရ နွေးတို့ နေတဲ့ ရပ်ကွက်ရဲ့ ကထိန်နေ့ကြီး မောင်အလုပ် သွားတော့ နေ့ခင်းဘက် စားသောက်ပြီး နွေးတို့ ကိုယ်နံ့ သုတ်ရည်နံ့တွေနဲ့ နံဆော်နေတဲ့ အယက်ခင်းတွေ လျှော်ဖွတ် ပစ်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ကုတင်ကို ကြမ်းပိုး ကပ်မဆိုးလို့ ပိုးသတ်ဆေး ဖျန်းလိုက်တော့ အနံ့တွေက မွန်ထူပြီး အိပ်ခန်းထဲ နေမရဘူး။
အနံ့က စိတ်ထဲ စွဲနေတော့ အီလည်လည်နဲ့ နောက်ဖေး တံခါးဖွင့်ပြီး မီးဖိုခန်းလေးထဲ ဖျာအသေး တချပ်ခင်းပြီး လှဲနေလိုက်တယ်။ လှဲနေရင်း ခေါင်းမူး လာတာနဲ့ အိပ်ပျော် သွားတာပါ။ ခါတိုင်းလည်း နေ့လည် နေ့ခင်း ပူလာရင် နွေးအိပ်ဖူးတာပဲ။
နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော် နေရင်း အိပ်မက် မက်နေသလိုပဲ။ ခါးအောက်ပိုင်း နွေးကနဲ့ တရှိန်းရှိန်းလေး မောင်အလုပ်က ပြန်ရောက် လာပြီး အဖုတ်လေး ယက်ပေးတယ် ထင်နေမိတာ။ ပေါင်တံ ၂ ဖက် ဖြဲပေးရင်း အရက်နံ့လေးက တထောင်းထောင်းနဲ့ ဆိုတော့ အလုပ်ကအပြန် ရပ်ကွက် ကထိန်မို့ အပြင်မှာ အရက်သောက် လာတယ် ထင်မိတာပဲ။ အရက်မကြိုက်တဲ့ မောင်က တခါတခါ အထက်လူကြီးတွေနဲ့ ရင်းနှီးအောင် အတူလိုက်သောက် ပေးတာတွေ ရှိတယ်။
မျက်လုံးဖွင့် မကြည့်ပဲ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ ကာမစိတ်တွေ ဟုန်းကနဲ့ ကြွလာရတာ။ အမှန်တိုင်း ပြောရရင် ခုရက် မောင်နဲ့ လိုးတိုင်း ကိုမိုးအောင် အကြောင်းတွေးရင် စိတ်က တအား ကြွနေမိတယ်။ ပိုးသတ်ဆေးနံ့ကြောင့် ခေါင်းက ရီနီတီနဲ့ မူးနေတုန်းပဲ။
ကိုယ်တစောင်း လက်ထောက်ပြီး ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် အနေထားနဲ့ အဖုတ် ယက်ပေးနေတဲ့ မောင်ရဲ့လီးကို ပုဆိုး အပြင်ကနေ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ တံခါးပေါက် ပိတ်ထားလို့ မီးဖိုခန်းထဲ မှောင်နေပေမယ့် လက်ထဲ စမ်းမိနေတဲ့ လီးက အရင်လိုးနေကြ လီးနဲ့မတူပဲ တုတ်တုတ် ခဲခဲကြီး ဖြစ်နေ သလိုပဲ။ ပိုးသတ်ဆေးနံ့နဲ့ မူးပြီး ထင်မိထင်ရာ ထင်တာ နေမှာ တွေးရင်း လက်ထဲ တင်းမာလာတဲ့ လီးကို မြန်မြန်လေး ဂွင်းထု ပေးနေ မိတာပေါ့။
" မောင် ... လိုးမှာဖြင့် ... လိုးတော့လေ "
အဖုတ်လေးထဲ တအားယား လာလို့ လီးကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို လွတ်ပြီး ပက်လက် အနေထားနဲ့ပဲ ပေါင်ကား ပေးလိုက်တယ်။ ပေါင်ဖြဲ ပေးတော့ ကိုယ်တစောင်း လှဲပြီး အဖုတ် ယက်နေရင်း မောင်က ထထိုင်လိုက်တာ။ အင်္ကျ ကြယ်သီး တွေဖြုတ်ပြီး ဘော်လီအလယ် နေရာကနေ နို့ပေါ်ရုံ အောက်ဆွဲ ချတယ်။ ပြီးမှ နွေးပေါင်ကြား နေရာယူပြီး ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချရင်း နို့စို့တော့တာပဲ။ နွေးက ထုံးစံအတိုင်း မျက်နှာလေး လွဲပြီး လီးဝင် အလာကို မျှော်နေမိတယ်။
" အ..အ ...... အားးးးး ......... ကြပ်လိုက်တာ ...... ဘယ်လို ကြီးလည်း ...... ဟင့် "
အဖုတ်ထဲ လီးဝင် လာတာနဲ့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ခါတိုင်း လျှောလျှော ရှုရှု ဝင်လာတဲ့ လီးက အဖုတ်ထဲ တစ်စို့ကြီး ဖြစ်နေတာလေ။ နို့စို့နေတဲ့ မျက်နှာ ဆွဲလှန် ကြည့်မိ တော့မှ နွေး လန့်ပြီး မျက်လုံး ပြူးသွားမိတာ။
" ဟာ ......... ကို ... ကို ... ကိုမိုး ......... မ ဟုတ် လား ......... မလုပ်ပါနဲ့ ... ဖယ် ဖယ် ... ဖယ်ပါ "
နွေး စကားတွေ ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့နဲ့ ကာမစိတ် တွေတောင် ပျောက်သွား ရတယ်။ နွေး တွန်းထုတ်တော့ ကိုမိုးအောင် အခန်းထဲက ထွက်သွားရောပဲ။ ထမိန် အမြန်ပြန်ဝတ်ရင်း မီးဖိုခန်းက ထွက်ပြီး နောက်ဖေး တံခါးရော အိမ်ရှေ့ တံခါးရော ပိတ်ထား လိုက်တယ်။
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment