အပျိုကြီးမမြခက်၏ စျာန်လျှောခန်း (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - အမည်မသိ
ကုက္ကိုစုရွာလေးက မိန်းမချော မမြခက် ကို တနယ်လုံး သိကြသည်။ လွန်ခဲ့ ၂၀ နှစ်က ကွမ်းတောင်ကိုင် ဖြစ်သည်။ အလှူပွဲရှိ၍ ကွမ်းတောင်လေး ခါးစောင် တင် သွားရင် လှုပ်ခါ ခုံပေါက် သွားတဲ့ဖင်ကြီးကို ကျားတိုင်းငေးမောကြည့်ကြရ၏။
ယခုတော့ ၄၀ နားနီးအပျိုကြီး။ ငယ်တုန်းက အရှေ့နယ် ဆီစက်ပိုင်သားက ရွှေတဆင်စာနဲ့ လယ်ဧက ၃၀ တင်တောင်းဘို့စကားကမ်းပြီးကာမှ အဲဒီကိုယ်တော် မသန့်တဲ့ အရက်သောက်မိပြီး သေပါသည်။ ဒါနဲ့ အပျိုကြီး ဖူးစာကံ ကုန်သည်။ ပေါက်စျေးကို ဘသူမှ မလိုက်နိုင်တာလည်း ပါ၏။ အပျိုကြီးကလည်း စိတ်ဒုံးဒုံးချလိုက်သည်။ သည်ဘဝ အိမ်ထောင် မပြုတော့ပြီ။
သိုံသော် ကံတရားက ဆန်းချေသည်။ မနှစ်ဆောင်းပိုင်းက တနယ်တကျေးက အုတ်ဖုတ်သမား လင်မယား သူတို့ရွာမှာ အုတ်လာလုပ်သည်။ ဆွေမျိုးမိတ်ရင်းမရှိတော့ နေဖို့ကို အပျိုကြီးမိဘ အိမ်ဝင်းထဲက နွားစာတဲလေး ငှားနေသည်။ အပျိုကြီးတို့ကလည်း နွားတွေမရှိတော့တာနဲ့ ငှားလိုက်၏။
ဇာတ်လမ်းက အဲသည်ကစပါသည်။ တည အပျိုကြီးမိဘတွေ အိပ်ချိန်။ အပျိုကြီးက အပေါ့သွားချင်လို့အိမ်သာဘက်လာသည်။ ညက တိတ်နေတာမို့အုတ်သမား လင်မယားတဲထဲက ထွက်လာသောအသံတွေ အပျိုကြီးကြားရ၏။ သူ့အရွယ်နဲ့ ချောင်းဘို့မတော်မှန်း သိသော်လည်း ခြေထောက်တွေ လှမ်းမိသည်။ အပျိုကြီး မမြင်ဖူးလို့အရမ်းကြည့်ချင်သည်။
အို ဘသူသိတာမှတ်လို့။ ကြုံတဲ့အခိုက် ကြည့်ဦးမည်။ ပြီးတော့ တဲက အိမ်သာလမ်းဘေးတွင်ဘဲလေ။အုတ်သမားက သူ့မိန်းမ နက်ချောက် ပိန်ကပ်ကို မီးထွန်းပြီး ရှယ်ဆော်နေ၏။ အရက် အရှိန်ရော နှာသန်တာကြောင့်ရော အကြမ်းစား နွှာနေတာဖြစ်သည်။ အပျိုကြီး အံ့အားသင့် ရင်ဖိုရပါ၏။ နက်တူးမက တအားအား ညည်းနေအော်နေပေမဲ့ ယောက်ျားကို ဖက်ထားတာကျတော့ မလွှတ်။
“ ကောင်းလိုက်တာတော် ”
က ပြောသေးသည်။ ဘယ့်နှယ်ကြီးပါလိမ့်။ အပျိုကြီး ကြည့်ကောင်းလွန်းလို့ပြီးသည်ထိဆက် ကြည့်သည်။အိပ်ယာထဲ ရောက်မှ ခြင်ပုန်းဖုတွေ အများကြီးပါလာတာ သိ၏။ ဒါပေမဲ့ ခြင်ဖုနာတာကို အုတ်သမားရဲ့ ဟိုဟာကြီး မြင်နေမိတာက လွှမ်းမိုးသွားသည်။
သည်လိုနဲ့ ချောင်းကြည့်ရ တဲ့ အရသာ အပျိုကြီးစွဲသွားသည်။ ညတိုင်းချောင်း၏။ မလုပ်တဲ့ညလည်း ချောင်း၏။ ကပ်ထရံအိုလေးသာ ခြားတဲ့ အုတ်သမားရဲ့ ပေါင်ကြားကဟာကြီးကို အနီးကပ် ကြည့်နေရတာ တကယ့်အရသာ ဖြစ်တော့သည်။
ဒီရက်ပိုင်း အုတ်သမားမယား သူမ အမေ မကျန်းမာလို့ ပြန်သွားတော့ လုပ်တာ မကြည့်ရတော့။ တည နေ အုတ်သမားက အပျိုကြီးချောင်းကြည့်နေကျ နေရာလေးက ဝပ်ကျင်းလို ပြောင်နေတာကို အသေချာကြည့်နေတာ တွေ့ရသည်။ ပထမ အပျိုကြီးက သည်ကောင် ရိပ်မိသွားသလားလို့တွေး ကြောက်သေး၏။
ဒါပေမဲ့ ဒီငမူး မသိနိုင်ပါ ဘူးလေ လို့ ပြန့်တွေးမိပြီး ခပ်တည်တည် မင်မပျက်နေလိုက်သည်။ လသာ တဲ့တည အပျိုကြီး အိမ်သာဘက် အသွား တဲက မီးလင်းနေသည်။ ဟို နက်တူးမ ပြန် မ ရောက်သေးပါဘူး။ ဘယ့်နှယ် ပါလိမ့် သိချင် တာနဲ့ အပျိုကြီး ချောင်းနေကျ မှောင် ရိပ် အသာကပ်၏။
ပလပ်စတစ် လေးနင်းမိပြီး ချွတ်ကနဲ အသံထွက်သွားလို့ငြိမ်နေရ သေးသည်။ကပ်ပေါက် ကကြည့်တော့ ငမူးက သူ့ဟာကို သူ့ လက်နဲ့ ဖြေ နေ၏။ဒါပေမဲ့ ငမူးပါးစပ်က အသံတွေ ကြားလိုက် ရ တော့အပျိုကြီး ဖိန်းရှိန်းသွား၏။
” အ အ ကောင်းလိုက်တာ အပျိုကြီးရယ်။ တ ချောင်းလုံးမြုပ်နေပြီ။ ကော့လေ ကော့ပေး။ အား ကောင်းလိုက်တာ။ အပျိုကြီးရဲ့ .... ကြီးက ကောင်းလိုက်တာ ”
တဲ့။ အပျိုကြီး နားကြောတွေ စိမ့် သွားသည်။ ရှက်စရာ ကောင်းလှသည်။ ဒါပေမဲ့ အပျိုကြီးရဲ့ နားတွေက ဆက်ကြားချင်နေပြန်သည်။ တဲထဲက မီးလေးငြိမ်းသွားတော့ အပျိုကြီး ပြန်ဘို့ထ လိုက်သည်။ မှောင် ရိပ် ထဲက အထွက် ဖြတ်ကနဲ တ ယောက်ကပွေ့ဖက်ပြီး ဆွဲလှဲတာ ခံလိုက် ရ၏။
“အမ လေး ”
လို့လန့်အော်တာ အော်သံမဆုံးခင်သူမ ပါးစပ်ကို လက်တဘက်က ပိတ်သည်။ ဟိုက် ။ အုတ်သမား ငမူး။ ဘယ် အချိန်က အပျိုကြီးနောက် ရောက်လာသည် မသိလိုက်။ ငမူးသည် သွက်လှချေ၏။ အပျိုကြီး ယောင်တောင် တောင် ဖြစ်နေတဲ့ ခဏလေးမှာဘဲ အ ပေါ်က တက်ခွ ပြီး အင်္ကျီ ကြယ်သီး တွေ ဖြုတ်ပြီးပြီ။အပျိုကြီးက အရှက် လွန်ပြီး ရုန်းတော့ ငြင်းတော့
“အသာနေ နော် ။ ခများ ည တိုင်းချောင်းတာ လျှောက်ပြောလိုက် ရမလား” တဲ့။
အပျိုကြီး မလှုပ်ဝံ့တော့ ။ မျက်ရေ လေး လည် လာသည်။ ဒါပေမဲ့ ဝမ်းနည်းတာ ခဏ လေးပါ။အုတ်သမားရဲ့ အကိုင် အတွယ် ကြောင့် ရင်တွေ ဖို ကတုန်ကယင်။ဘသူမှ မမြင်အောင် ခိုးဝှက် ထားတဲ့ အပျိုကြီးနို့ ကြီးကြီးတွေကို ပိုင်စိုးပိုင် နင်းဆွဲစို့သည်။
ထင် သလို ကိုင် သည်။ နို့အုံတွေ ဆုပ်နယ်သလို အသီးဖျားတွေ ကလိသည်။ စို့သည်။ နောက် လုံချည်ကို ဆွဲချွတ်ပြီး ပေါင်ကြားထဲလက်ထိုးကာ သူမ ခုံကို အုပ်ကိုင်။ မြောင်းတ လျှောက်သူ့ဟာကြီးထိပ်နဲ့ ဆွဲပွတ် စုန်ဆန်သည်။ ပြီးတော့ တခါမှ အဝင် ခံရဘူးတဲ့ အပျိုကြီးဟာကြီးထဲ သူ့အ ချောင်းကြီး တေ့သွင်းသည်။
“မ မလုပ်ပါနဲ့။ တောင်းပန်ပါတယ်”
အပျိုကြီး စကား ငမူးက ဂရုမစိုက်။ခပ်သွက်သွက်ဘဲ အမြုပ်သွင်းလိုက်ပါသည်။ နောက် ဆောင့် လုပ်သည်။ အပျိုကြီးက ငမူးရဲ့ တုံးလုံးချွတ်ကိုယ်ကြီးကို ရှက်ရွံ့ရွံ့ကြည့်ရင်းက နောက်တော့ အရသာရှိလာသည်။ လုပ် ရခံရတဲ့ သုခကို မြိန်လာ၏။
သို့နှင့် ငမူးခိုင်းသလို ကော့ပေးဦး ဟုတ်ပြီ မြှောက်လိုက် ဆိုတွေ နားဝင် ချို ရင် ဖို လာပါသည်။ ၂ချီ ပယ်ပယ်နယ်နယ် လုပ်တာ ခံပြီးတော့ ငမူးက သူ့ပါးကို ဖွဖွ နမ်းကာ
“ဘသူမှ မသိစေရပါဘူး အပျိုကြီးရယ်။ မိန်းမနဲ့လည်း အိုကေ စေရပါမယ်။ ကျုပ် မိန်းမက ကြုံဖူးပြီးသား” တဲ့။
သူ့မိန်းမ ပြန်လာတဲ့ ညနေ နက်တူးမက အပျိုကြီးကြီးဆီ ရောက်လာပြီး
“အကိုက ပြောပြလို့ကျမ သိပြီးပါပြီ။ အမကိုဘဲ ဦးစားပေးပါ့မယ်။ အကိုက ည သူ့ဆီလာခဲ့ဘို့မမကို မှာလိုက်တယ်။ ကျမလည်း ဒီက ရှေ့ ညတိုင်း ဗွီဒီယို သွားကြည့်ခွင့်ရပြီပေါ့။ အားလုံး အိုကေပါဘဲ”
အပျိုကြီး ရှက်လွန်းလို့ခေါင်းတောင်မ ဖော်နိုင်တော့ပါ။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
No comments:
Post a Comment