Wednesday, September 17, 2014

ငယ်ချစ်ဦးမို့ မမေ့နိုင်ပါ (စ/ဆုံး)

ငယ်ချစ်ဦးမို့ မမေ့နိုင်ပါ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

တက္ကစီ တစ်စီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည် ။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင်ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထားသော အမျိုးသား တစ်ဦး ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည် ။ ကားဘက်မှန်ထဲ ကို ခနခန လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမိသည် ။ မကြာပါ …. အဖြူအစိမ်းဝတ်စုံလေးနဲ့ ခြင်းတောင်းလေးဆွဲလာသော ဆရာမ တစ်ယောက် ဖြတ်လျောက်လာသည် ။ ဆရာမ က ကားတံခါးနားအရောက် ခြေအစုံ ရပ်တန့်သွားကာ ဘေးဘီသို့ တစ်ချက် ဝေ့ဝိုက်ကြည့်ပီး ကားတံခါးလေး ဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်သည် ။

“ မောင် ….စောင့်နေတာ ကြာပီလား  ”

“ မကြာသေးပါဘူး အခုလေးတင်ပဲ ရောက်တာ ကျောင်းကို ခွင့်တိုင်လာခဲ့တယ်မလား  ”

“ ဟုတ် တိုင်ခဲ့တယ် တခြားလူတွေ တစ်ခုခု ထင်မှာစိုးလို့ ကျောင်းဝတ်စုံနဲ့ပဲ ထွက်လာတာ  ”

“ ကားဆရာ … — လိပ်စာ ကိုမောင်းပေးပါ  ”

ကားလေး ဘီးစလိမ့်သွားသည် ။ ကားဆရာကတော့ ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်နှင့် မောင်းနှင်နေလေသည် ။ ခြံဝင်းလေးနှင့် နှစ်ထပ်တိုက်အိမ်လေး ရှေ့မှာ ကားရပ်သွားသည် ။ 

“ ကျွန်နော် ဖုန်းဆက်လိုက်ပါ့မယ် ဖုန်းဆက်တဲ့ အချိန် လာခေါ်ပေးပါ ”

လက်ထဲမှာ တစ်သောင်းတန် သုံးရွတ် ထုတ်ပေးလိုက်သည် ။

“ အပြန်လာခေါ်ခပါ ယူသွားလိုက်ပါ ဆက်ဆက် လာခေါ်ပေးပါ  ”

“ စိတ်ချပါဆရာ ဖုန်းသာဆက်လိုက်  ”

အိမ်လေးထဲသို့ နှစ်ယောက်သား ဝင်လာလိုက်သည် ။ အိမ်တခါးကို သေချာစွာ ပြန်ပိတ်လိုက်ပီး နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက်ဖက်ကာ တက်လာခဲ့ကြလေသည် ။

အခန်းထဲ အရောက် အခန်းတံခါးကို သေချာစွာ ပိတ်လိုက်လေသည် ။ အိမ်ကြီးက တိတ်ဆိတ်နေသော်လည်း အခန်းတွေရဲ့ လုံခြုံလှသည် ။ အခန်းထဲမှာ သီချင်းသံ ကျယ်ကျယ် ဖွင့်ထားလျှင်တောင် အပြင်က ကြားနိုင်မည်မထင် ။ အခန်း ထဲ စားပွဲပေါ်သို့ ဆွဲခြင်းတောင်းလေး တင်လိုက်ပီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားကြလေသည် ။ ထို နှစ်ဦးသည်က အခြားသူများ မဟုတ်ပါလေ မီမီသိမ့် အမျိုးသား မျိုးမင်းနှင့် ဝင်းနိုင် မိန်းမ မိုးသန္တာတို့ပင်ဖြစ်လေသည် ။ 

“ လွမ်းလိုက်တာ မောင်ရယ်  ”

“ မောင်လည်း အတူတူ ပါပဲ မိုးရယ်  ”

ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ခု ခွာလိုက်ကာ တစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက်ဖက်ထားရင်း ရီဝေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေ နဲ့ ကြည့်မိကြသည် ။ ကျောင်းဝတ်စုံ ခါးတို အကျီအဖြူရောင်လေးနဲ့ ထမီ အစိမ်းရောင်လေးအား ခပ်ကြပ်ကြပ်စည်းနှောင်ထားပီး ဆံထုံးလေး ထုံးထားသော မိုး ကို မျိုးမင်းကြည့်မ၀ ဖြစ်နေလေသည် ။ မိုးသန္တာ မေးစေ့လေးအား လှမ်းဆွဲလိုက်ကာ နုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်လိုက်သည် ။

ကျောင်းစိမ်း ထမီပေါ်မှ တင်ပါးလေးတွေ ကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရင်း အနမ်းမိုးတွေ ဆက်တိုက် ရွာနေမိသည် ။ တင်ပါးအောက်ခြေနားတွင် အတွင်းခံမျော့ကြိုးရာလေးက အထင်းသား ဖြစ်နေသည် ။ နုတ်ခမ်းချင်း ပြန်ခွာလိုက်ပီး မျိုးမင်း ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ မှီလိုက်သည် ။ မျိုးမင်း က မိုးသန္တာရဲ့ တင်ပါးလေးတွေ ဆက်ပွတ်ပေးနေလိုက်သည် ။ လွန်ခဲ့သည့် သုံးနှစ်ကျော်လောက်က ရခဲ့ဖူးသော ကိုယ်သင်းရနံ့လေးတွေ ကို ပြန်လည် ရှူရှိုက်မိကြသည် ။ တင်းရင်းလွန်းတဲ့ ရင်သားတွေက မျိုးမင်း ရင်ဘတ် နှင့် ဖိကပ်ထားမိလေသည် ။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲကို လက်နဲ့ ဆွဲပွတ်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ မိုးသန္တာရဲ့ အသက်ရှူသံတွေ မြန်ဆန်လာရသည်။

“ အား….ရှီး မောင်  ”

“ မိုး  ”

“ ရှင်…. ”

“ အရင်တုန်းက လို ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေပီကွာ ” 

“ အတူတူပါပဲ မောင်ရယ် ”

“ မိုးက အရင်တုန်းကလို စကပ်တိုမလေး မဟုတ်တော့ပဲ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးနဲ့ ဆိုတော့ ပိုပီး ရင်ခုန်နေမိတယ်  ”

“ စကပ်တိုမလေး တုန်းကလိုပဲ အချစ်တွေ များများ ပေးပါမောင်  ”

“ ဆရာမလေး ကို စကပ်တိုမလေး ထက် အချစ်တွေ ပိုပေးချင်တာပါ  ”

“ အင်း အား….မောင် ရယ် ” 

“ မောင့်လီးကို ကိုင်ကြည့်ပါဦး မိုး ” 

“ အင်း အကြီးကြီးပဲနော် အောက်ခံဘောင်းဘီကြီး ပေါက်ထွက်သွားဦးမယ်  ”

မျိုးမင်း ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပီး အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ပေါ်မှာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည် ။

“ အရင်လို နမ်းမပေးချင်ဘူးလား  ”

“ အင်း မောင့် စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေရမယ်နော် ”

မိုးသန္တာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည် ။ မျိုးမင်း လီးနဲ့ သူ့မျက်နှာက တစ်တန်းတည်း အနေ အထား ဖြစ်သွားသည် ။ ဘောင်းဘီမျော့ကြိုးလေး ကို အသာအယာ ကိုင်ပီး ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အောက်က လီးက ငေါက်ကနဲ ထွက်လာသည် ။ မျိုးမင်းလည်း အပေါ် အကျႅီ ကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ မျိုးမင်း အဝတ်အစားမဲ့ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသည် ။ သူ့ရှေ့မှာတော့ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးနဲ့ မိုးက ဒူးထောက်ကာ မျိုးမင်းလီး ကို အသာကိုင်ပွတ်ပေးနေသည် ။ 

“ မောင့်လီးက အရင်ထက် ပိုကြီးလာသလိုပဲနော်  ”

 “ အင်း စုပ်ပေးတော့  ”

 “ အင်း “

 လီးတံထိပ်ဖျားလေး ကို လျာနဲက အသာ တို့ထိလိုက်ကာ နုတ်ခမ်းလေး ဟပီး ငုံပစ်လိုက်သည်။

“ အား ”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

လီးစုပ်နေရင်း မိုးသန္တာ အရင်တုန်းက အချိန် တွေကို ပါ သတိရလိုက်မိသည် ။ တက္ကသိုလ် တက်တဲ့ အချိန်မှာ မောင်နဲ့ ရည်းစားတွေ ဖြစ်ပီး ချစ်ရည်လူးခဲ့ကြတာ အကြိမ်ကြိမ် ။ ထို့နောက် မောင်က နိုင်ငံခြားထွက်သွားသည် ။ သူလည်း ဝင်းနိုင်နဲ့ မိဘတွေ ပေးစားလို့ သဘောတူလက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့ပီး ကျောင်းဆရာမ တစ်ယောက်အဖြစ် ဘ၀ ကို ရပ်တည်လာခဲ့ကာ မျိုးမင်းနဲ့ အဆက်အသွယ် ပြတ်ခဲ့လေသည် ။ အခု ပီးခဲ့တဲ့ သုံးပတ်ကျော်လောက်က မျိုးမင်းနဲ့ အမှတ်မထင် ပြန်ဆုံကြတော့ နှစ်ယောက်လုံး အိမ်ထောင်ကျနေသည့် အဖြစ် ဖြစ်နေသည် ။

သို့ပေမယ့်လည်း ငယ်စဉ်က အချစ်တွေ က တဖန်ပြန်မွေးဖွားလာသည်မို့ ဒီနေ့ အချိန် က သူတို့ နှစ်ဦးအတွက် ပထမဆုံး ပြန်လည်အချစ်နယ်ကျွံကြခြင်းဖြစ်လေသည် ။ မျိုးမင်းက တောင်းဆိုလာခဲ့သည်မို့ တော်တော်ကြာစဉ်းစားခဲ့မိသေးသည် ။ သို့သော်လည်း အရင်က အချစ်တွေက လွန်ဆန်မရတဲ့ အဖြစ်မျိုး ခံစားမှုတွေ ပြန်လိုချင်ခဲ့မိသဖြင့် လိုက်လျောရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ ကျောင်းကို ခွင့်တိုင် ၊ ဝင်းနိုင်ကိုတော့ ကျောင်းသွားမည်ဟု လိမ်ညာခဲ့ကာ စောစော ထွက်လာဖြစ်ခဲ့လေသည် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

“ အွတ် အွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

“ အား ကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် အရင်တုန်းကအတိုင်းပဲ မိုးက စုပ်တာ တော်လိုက်တာ “ 

နုတ်ခမ်း နှစ်ဘက်ကို ဖိကပ်ထားရင်း အတွင်းလျာကို ရစ်ပတ်ကစား က အားရပါးရ စုပ်နေမိသည် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

“အား…. မိုး..ကောင်းလိုက်တာ အား….း “

 လက်တစ်ဘက်ကလည်း ဥတွေကို ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေသေးသည် ။

“ အား..အား….“

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

လီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ပြန်ထုတ်လိုက်ကာ 

“ ကောင်းလားမောင် “ 

“ အင်း အရင်တုန်းကထက် ပိုကောင်းလာတယ် ယောင်္ကျားရပီး ပိုကျွမ်းလာတယ်ထင်တယ် “ 

“ ဟွန်းမောင်နော် “ 

လီးကို ပြန်ငုံကာ စုပ်လိုက်သည် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

“ အား….း မိုးရယ် ကောင်းလိုက်တာ “ 

 ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးဖြင့် လီးစုပ်ပေးနေသော မိုးသန္တာကို ငုံကြည့်ရင်း စိတ်တွေ ပိုထလာရပြန်သည် ။

“အား…. ကောင်းလိုက်တာ “ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

“အား..အား….မိုး“

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

“ အား မိုး မောင် လိုးချင်ပီကွာ စုပ်တာ ရပ်လိုက်ဦး “ 

လီးတံ ကို ချွတ်လိုက်ပီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ အပေါ်မှ ရင်ဖုံးအကျီအဖြူကြယ်သီးလေး ကို ဖြုတ်မည်အလုပ် 

“ မချွတ်နဲ့မိုး မိုးကို ကျောင်းစိမ်းလေး နဲ့ လိုးချင်သေးတယ် ပီးမှ မိုးအဖုတ်ကို အားရအောင် ပြန်ယက်ပေးမယ် အခု လိုးချင်နေပီ ကုတင်မှာ လက်ထောက်ပီး ကုန်းလိုက် “ 

“ အင်း ပါ မောင့်သဘောနော် “ 

ကုတင်စောင်းမှာ လက်လေးထောက်ပီး ကုန်းလိုက်တယ် ။ ကျောင်းစိမ်း ထမီ အောက်မှ ဖင်အိုးကြီးတွေ က ကားပီး အယ်ထွက်နေသည် ။

မျိုးမင်းလည်း မိုးသန္တာနောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်နေရာယူလိုက်ပီး တင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်သည် ထို့နောက် ထမီလေးကို အသာလှန်တင်လိုက်သည် ။ အောက်ခံပင်တီ အသားရောင်လေးမှာ တင်ပါးတွေကို တင်းကြပ်နေအောင် ထိန်းထားသည်။ 

“ အား…. မိုးတင်ပါးကြီးတွေက အရင်ထက် ပို ထွားလာတယ်ကွာ “

“ အ … မောင် အား….း“ 

မောင်က သူမ တင်ပါးကို အားမလို အားမရ အမြဲရိုက်တတ်သည်ကို ပြန်သတိရမိကာ အဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်များ စိမ့်ကနဲ စိမ့်ကနဲ ကျလာသည် ။

“ အား….ရှီးမောင် လိုးတော့ကွာ ခံချင်ပီ“ 

မိုးသန္တာ အတွင်းခံပင်တီလေးကို ဒူးနားလောက်ထိ ဆွဲချလိုက်သည် ။လီးကို အဖုတ်၀ မှာ အသာတေ့လိုက်ပီး ဖြေးဖြေးချင်းထိုသွင်းပေးလိုက်သည်

“ အား…. ဝင်လာပီမောင် အား….အမလေး“ 

“ အား….ရှီး အင့် အင့် အင့် “

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “

“ အား မောင် အား…. ကောင်းလိုက်တာ အမလေးလေး “

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ 

လည်ပင်းအထက်နားရှိ ဆံထုံးလေး ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ကာ လက်တစ်ဘက်က ခါးစပ်နားလေး ကို ကိုင်ထားရင် ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

“ အင့် အင့် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “

“ အား ကောင်းတယ်မောင် လိုး လိုး အားရှီးဟင့် ဟင်း“ 

“ အင့် အင့် အင့် ဒုတ် ဒုတ်ဒုတ် အင့် “ 

“ အား မောင့် အလိုးမခံရတာ ကြာပီကွာ အား…. “ 

ကျောင်းစိမ်းဝတ်စုံလေးဖြင့် ဖင်ကုန်းခံပေးနေသော မိုးသန္တာကို လိုးနေရသည်မှာ စိတ်ထဲ ပိုပီး ဖီလင် လာလှပေသည် ။

“ အင့် အင့် အင့် “

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် “ 

“ အား မိုးဖင်ကြီးက ပိုကြီးလာလို့ အရင်ထက် ပို အားရတယ်ကွာ အင့်အင့်အင့်“ 

“ အား မောင် အား ကောင်းတယ် လိုး အား ဆောင့်ပေး အား….“

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် “ 

“ အင့် အင့် အင့် “

“ အ အ အား “

“ အင့် အင့် အင့် ခံလို့ကောင်းလား မိုး “ 

“ အင်း ကောင်းတယ်မောင် အား အ ဆောင့် ပေး မိုး ခံနိုင်တယ် ဆောင့်ဆောင့် “

“ အင့်ကွာ အင့်ကွာ ရော့ အင့်အင့် ဖတ်ဖတ် ဖုတ် ဖတ် ဘွတ် “

“ ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဘွတ် ဘွတ် “ 

ကုတင်စောင်း ဖင်ကုန်းထားသည့် အနေအထားမို့ လိုးရသည်မှာ အားရှိလှသည် ။ငယ်ချစ်တွေ အခုမှ တဖန်ပြန်တွေ့ ပြန်လိုးရသည်မို့ စိတ်တွေ တအားထန်နေလေသည်။

“ အင့်ကွာ အင့် အင့် အင့် မိုးဖင်ကို ကြိုက်တယ်ကွာ အင့် အင့် အင့် “ 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် “ 

လီးတံမှာ အဖုတ်ထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လာလိုက် စည်းချက် ကျနေပေသည် ။

“ မိုး … ထလိုက် နံရံမှာ လက်ထောက် ဖင်ကော့ပေး“ 

“ အင်း“ 

မိုးသန္တာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပီး ထမီကို ပါ ချွတ်ချလိုက်ကာ အောက်ခံပင်တီလေးကိုလည်း အောက်ထိ ချွတ်ချလိုက်သည်။

“ မောင် အကုန်ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော် အကျီတွေ ကြေကုန်လိမ့်မယ် “

“ အင်း မိုသဘော “ 

အကျႅီ ရော ဘော်လီပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။

“ ဟား.. မိုး နို့တွေကလည်း အယ်နေတာပဲကွာ “ 

 ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား လီးကို အမြှောင်းလိုက် ကပ်ပေးလိုက်ရင်း နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ကာ နို့အုံကြီးတွေကို အားရပါးရ နယ်ပစ်လိုက်သည် ။

 “ အား ရှီးမောင် အား….“

နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ် အနေအထား ဖြင့် မိုးသန္တာကလည်း ဖင်ကြီးကို နောက်ကို ပစ်ကာ ကော့ကော့ပေးနေမိသည် ။ ထို့နောက် အခန်းနံရံ ဆီသွားကာ နံရံမှာ လက်ထောက်လိုက်ရင်း ဖင်ကော့ပေးလိုက်သည်။ 

“ မိုး ပေါင် နဲနဲ ကားလိုက် “ 

 အင်း.. မျိုးမင်းက မိုးသန္တာ နောက်မှ ထိုင်ချလိုက်ကာ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲကြည့်လိုက်သည် ။

“ အား မိုး စောက်ဖုတ်ကြီးက အရမ်းလှတာပဲကွာ ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် “ 

ပြောလဲပြော လျာဖြင့် လှမ်းထိုးယက်ပစ်လိုက်သည်။

“ အား….ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ် မောင်ယက်ပေးတာ မခံရတာ ဘယ်လောက်တောင်ကြာသွားပီလဲ အား“ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

 ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား အနောက်မှ ဖြဲပီး ယက်နေသည်မို့ မျိုးမင်း နှာခေါင်းက မိုးသန္တာ ဖင်ကြားထဲ နစ်မြုပ်နေသည် 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် “ 

“ အား “ 

မျိုးမင်း လျာကို အဖုတ်မှ ဖင်ဝထိ အလျားလိုက် ဆွဲသပ်ပေးလိုက်သည် ။

“ပလက် ပလက် ပြတ် ပြတ် ပြတ် “ 

“ အား…. မောင်ရယ် အား….“ 

မိုးသန္တာက အသား သိပ်မဖြူသည်မိုး အဖုတ်က လည်း နဲနဲ တော့ အညိုဘက်သန်းသည် ။ ဖင်၀ ကလည်း ညိုတိုတို လေး ။ စအို ခရေသားတလျောက်ကို လျာနဲ့ ရစ်သိုင်း ပတ်ကာ ယက်ပေးလိုက်တော့ ဖင်ကြီး ကော့ကော့တတ်သွားသည် ။

“ အား…. မောင် …..အမလေး အား….“

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

“ အား ရှီးကောင်းတယ် မောင် အား…. “ 

“ အ မောင် အား…း“

သူ့ယောင်္ကျားက အခုလို ဖင်ကို မရိုက်ပေးခဲ့ဖူးဘူး ။ မျိုးမင်း တစ်ယောက်သာ လိုးရင် ဖင်ရိုက်တတ်လေသည် ။မိုးသန္တာဖင်ကြီးမှာ မျိုးမင်း လက်ဝါး ရိုက်ချက်ကြောင့် တုန်ခါသွားသည် ။ 

“ ဖြောင်းဖြန်းဖတ် ဖတ် “

“ အား…. အ အီး.. အား….“ 

မျိုးမင်း လက်ခလယ်ကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ တံတွေး စွပ်လိုက်ပီး မိုးသန္တာ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ထိုးထည့်ပစ်လိုက်သည်။

“ အား… “ 

“ အမလေး အား…. မောင်ရေ အား….“ 

လက်ခလယ်ကို ဖင်ခေါင်းထဲမှာ ကွေးလိုက်ဆန့်လိုက် လုပ်ရင်း မွှေထိုးပေးကာ အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်သည်။

“ အား….“

 မိုးသန္တာ ဒူးတွေ ပါ တဆက်ဆက် တုန်လာလေသည် ။

“ အီးအား….း“ 

ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားကို တံတွေး ပစ်ခနဲ ထွေးလိုက်တော့ တံတွေးတွေက ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ ဖင်ပေါက်ဝထိ စီးကျလာက ပိုမိုစိုစွတ်လာပီး လက်ခလယ် အသွင်းအထုတ်မြန်ဆန်လာသည်။

“ အ အ အ အား….း“ 

“ အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် “ 

“ အား မောင် လိုးတော့ အားရှီး “

“ အင်း မိုး ဒီတခါ ဖင် ချ မယ်နော် မိုးဖင်ကို မချရတာ ကြာလှပီ “ 

“အင်း မောင့်သဘော မိုး တကိုယ်လုံး မောင့်သဘောပဲ ကြိုက်တာလုပ် အား….“

မိုးသန္တာ နောက်တည့်တည့် တွင်နေရာယူလိုက်ပီး ဒူးကို အသာကွေးလိုက်ကာ ဖင်ပေါက်၀ တွင် လီးဒစ်ကို တေ့လိုက်သည် ။ ဒစ်ခေါင်း ကို မြုပ်ရုံ လက်ဖြင့် ထိန်းကာ အသာ ထိုးထည့်လိုက်သည် ။ စိုစွတ်နေသည်မို့ ဒစ်ချောင်းက ပလွတ်ခနဲ့ တိုးဝင်သွားသည်။

“ အ …. “ 

“ ဖြေးဖြေးချင်း အကုန်ထည့်မယ်နော် “

“ အင်း အား…. ဖြေးဖြေး မောင် “ 

“ အင်း….အင့် “ 

စီးတွဲတွဲ တစ်ရစ်ချင်း ထိုးဝင်သွားတဲ့ အရသာ ကို နှစ်ယောက်လုံး ခံစားနေမိသည် ။

“ အား ရရဲ့လား မိုး တအားကြပ်တယ်နော် “

“ အင်း ရတယ်မောင် ထိုးထည့် အား….း“

“ အင်း တော်တော် ဝင်နေပီ အဆုံးထိ ရောက်တော့မယ် “ 

“ အင်းအ အ အ “ 

လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်ပါး နှစ်ခြမ်း ကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကြည့်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အား….အဆုံးထိ ရောက်သွားပီ “

“ အား မောင်ရယ် နာလည်းနာတယ် ကြပ်တယ်  ”

“ အင်း အထုတ်အသွင်းလုပ်မယ်နော် “

“ အင်း ဖြေးဖြေး မောင် အား မောင်လိုးပီးကတည်းက အခုထိ ဖင်မခံဖြစ်ဘူး  ”

“အင်း ဟုတ်လား ယောင်္ကျားက ဖင် မချ ဘူးလား“ 

“ ဟင်အင်း မချဘူး “

“ အင်း မိုးကို မောင်နဲ့ မိုးယောင်္ကျား အပြင် အခြားသူ နဲ့ လိုးကြသေးလား “

“ အာ မောင်ကလည်း မိုးက မောင်နဲ့ပဲနေဖြစ်ခဲ့တာလေ အခြားလူ နဲ့ မနေပါဘူး ယောင်္ကျားရပီး ယောင်္ကျားနဲ့ပဲခံတာပေါ့လို့ ဟွန်း“ 

အဝင်အထွက် နဲနဲ ကြပ်နေသေးသည်မို့ ဖြေးဖြေးချင်း အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးရင်း နို့တွေကို ညှစ်ပေးနေမိသည် ။

“ အင်း အာ့ကြောင့် မိုး ဖင်က ကြပ်နေတာကိုး အား….“

“ အင်း အား ဖြေးဖြေးမောင် ကွဲ သွားမှာ စိုးတယ် အားရှီး“အား….“

“ အား မောင် ပြန်ထုတ်ပီး အဖုတ်ထဲ ပြန်သွင်းပီး ချောအောင်လုပ်လိုက်ဦး ကြပ်နေတယ် အား….“ 

မျိုးမင်းလည်း လီးတံကို ဖင်ပေါက်ထဲက ပြန်ချွတ်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲ လေးငါးချက်ဆောင့်ပေးလိုက်တယ် လီးတံမှာ စောက်ရည်များ နဲ့ ချွဲကျိကျိ ဖြစ်လာတော့မှာ ဖင်ဝမှာ တေ့ပီး ပြန်ထိုးထည့်လိုက်တော့ စောစောက ထက်စာလျှင် ပို ချောမွတ်လာတယ်။

“ အား…. မောင် ကောင်းလာပီ အင်းအား….“ 

“ အား…. မိုး ဖင်ကို လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ အား….း ဖြေးဖြေး ဆောင့်တော့မယ်နော် “

 “ အင်း မောင် အား….း လိုးအမလေး“ 

ဖင် ခေါင်းထဲမှာ လီးတံ က တော်တော်လေး ချောချောမွေ့မွေ့ ဖြစ်လာသည်။

“ အင့် အင့် အင့် အင့် “ 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ 

“ အား….း အား….း“

“ ဘု ဘုဘု …ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ 

“အား…. အမလေး မောင် အား ကောင်းလာပီ ဆောင့် အား….း“

“ အင့် အင့် အင့် ရော့ အား ကောင်းလားမိုး ကြိုက်ရဲ့လား“

“ အင်း အရမ်းကြိုက်တယ်ကွာ အား…. “ 

မိုးသန္တာ ရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဘက်ကို ဆွဲကိုင်ပီး နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေသည်။

“ အား….းကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်ကွာ အား….း“ 

“ အား…. မောင် … မိုး ဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့ဘူးအား….း ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်ကွာ မရပ်နိုင်တော့ဘူး“

ဟုတ်ပါသည် ။မိုးသန္တာ ဒူးတွေ တဆက်ဆက် တုန်လာပီး ရပ်နိုင်စွမ်း သိပ်မရှိတော့ ဒူးတွေ ညွှတ်ချင်လာသည်။ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲခေါ်လာပီး မျိုးမင်း ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ မျိုးမင်းဘေးမှာ ဒူးလေး တုတ်ကာ ထိုင်လိုက်ပီး လီးတံကြီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးလိုက်သည် ။

“ မောင့်လီးကြီး က အရင်ထက် တော်တော် ကြီးလာတယ်နော် တုတ်လည်း တုတ်လာတယ် “

“ မိုးရဲ့ အလှတွေကို မြင်လိုက်ရတော့ လီးက ပိုတောင်လာပီး ပိုထွားလာတာလေ “

သူမ ဖင်ပေါက်ထဲမှ ထွက်လာပီး အရည်တွေ စိုရွှဲနေသော လီးတံ ကြီးကိုကြည့်ကာ စိတ်တွေ ပိုထလာရင်း လီးတံကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။

 “ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

 “ အား ကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် “ 

 “ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ 

 “ အား“ 

 “ မိုး တက်ဆောင့်ပေးကွာ “ 

 “ အင်း“ 

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ချွတ်လိုက်ကာ မျိုးမင်းပေါ် ကျောပေးပီး ခွလိုက်သည် ။ မိုးသန္တာ သူ့လက်ကို သူ တံတွေး စွတ်လိုက်ပီး ဖင်ဝမှာ သုတ်လိမ်းကာ လီး တံကို ကိုင်ပီး တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်သည် ။

“ ဘွတ် …..“

“ အား…အား….း“ 

“ အင့်အင့်အင့်အင့် “ 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ 

ကျောပေးကာ ထိုင်ဆောင့်ပေးနေသည်မို့ မိုးသန္တာရဲ့ ဖင်အိုးကြီးရော လီး အဝင်အထွက်ကော သေချာစွာ မြင်နေရလေသည် ။ 

“ အား….အီး အား….“ 

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ 

“ အင့် အင့် အင့် “ 

“ ဖြန်း ဖြန်း“

“ အား….း ဆောင့်ကွာ အား….း“ 

“ အင့် အင့် အင့် အင့် “

“ အား တောင့်လိုက်တဲ့အိုးကွာ …. မိုး နဲ့သာ လက်ထပ်ဖြစ်ရင် မိုးကို ဖင်ရော အဖုတ်ရော နေ့တိုင်းလိုနေမိမှာပဲ အား“

“ အင်း အင့် အင့် အား…. ကောင်းတယ်မောင်ရယ် အား….“

“ အင်း ဆောင့်ကွာ အား….“

“ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြောင်းဦးမယ်မောင် အား မိုး ပီးချင်လာတယ် အား….း“ 

လီးတံကို လက်နဲ့ လှမ်းဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း အဖုတ်ထဲ သို့ ပြောင်းထည့်လိုက်ကာ စကောဝိုက်ပုံစံ ဖြင့် လှည့်ကာ ညှောင့်နေမိသည် ။

“ အင့် အင့်အင့်… “ 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “

“ အား…“ 

“ အား….မောင်ရေ အား….း အမလေး“

“ အား ဆောင့် မိုး မောင်လည်းပီးတော့မယ် အား….း“ 

“ အင့် ကွာ အင့် အင့်အင့် “ 

မျိုးမင်း ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ကာ မိုးသန္တာကို တွန်းလိုက်ပီး လေးဘက်ကုန်း အနေ အထား ဖြစ်အောင်လုပ်လိုက်သည် ။ လီးတံကတော့ ကျွတ်မသွား 

“ အင့် အင့် အင့် အင့် “ 

နောက်ကနေ ခါးကို ကိုင်ပီး အားကုန်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

“ အင့်အင့် ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဖွတ် “ 

“ အား….းမောင် အား ထိတယ် အား အမလေး“ 

“ အင့် အင့် အင့် ရော့ကွာ အင့် “ 

“ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် “

“ ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် “

“ အား…. ထွက်တော့မယ် မိုး..အား…. အင့်အင့် အီး“ 

ဆောင့်ချက်တွေက ပိုပို မြန်လာပီးနောက် မျိုးမင်း ဆက်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ မိုးသန္တာ ဆောက်ဖုတ်ထဲသို လရေတွေ တဖျောဖျော ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည် ။

“ အ အ အ အ အ အား…ထွက်ကုန်ပီ မိုးအား….“ 

“ အား မိုးလည်း ပီးပီ အား…. ကောင်းတယ် အား….“ 

နှစ်ယောက်သား ဘေးသို့ ခွေခွေလေး လဲကျသွားတော့သည် ။အဖုတ်ထဲမှ လီးတံကလည်း ကျွတ်ထွက်သွားကာ အဖုတ်ထဲမှ လရေတွေ စီးကျလာလေသည်..ဘယ်လောက်ကြာကြာ အိပ်ပျော်သွားသည်မသိ မိုးသန္တာ ရေချိုးခန်းမှ ပြန်ထွက်လာတော့မှ မျိုးမင်းလည်း နိုးလာသည် ။ 

“ မိုး ရေချိုးလိုက်တာလား “ 

“ ဟုတ်တယ် ညစ်ပတ်နေလို့ “ 

တဘက်အဖြူရောင်ကြီး ပတ်ထား သည့် မိုးမှာ တမျိုးလှနေသည် ။ ရေစွတ်ထားသည့် တဘက် အသေးတစ်ထည် ဖြင့် မျိုးမင်း လီးတံကို ယုယုယယ သုတ်ပေးနေသည် ။ ဟိုး အရင်တုန်းကတည်းက လိင်ဆက်ဆံပီးတိုင်း မိုးသန္တာက မျိုးမင်း လီး ကို သေချာ သန့်ရှင်းပေးနေကျမို့ မျိုးမင်း အရင်ကအချိန်လေးတွေ ကို တွေးမိရင်း ပြုံးမိလိုက်သည် 

“ မိုးက အရင်တုန်းကလိုပဲနော် မောင့်ကို သန့်ရှင်းပေးတတ်တာလေး သဘောကျတယ် “ 

ပြောရင်း ပါးလေးကို သာသာဖွဖွ နမ်းလိုက်လေသည်။


ပြီးပါပြီ။




Tuesday, September 9, 2014

ဒေါ်သိန်း (စ/ဆုံး)

ဒေါ်သိန်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - milflover(ခ)မောင်မောင်

ဒေါ်သိန်း.....။ဒေါ်သိန်း မမေ့နိုင်တဲ့ အသင်အပြကောင်း အရမ်းထန်တဲ့ အကြမ်းခံတဲ့ မမကြီးပေါ့...။ ဒေါ်သိန်းဆိုတာက အသက် ၅၀နီးပါး ...။ အရပ်ကပုပု ဖင်ကြီးကြီး ခပ်ဝဝနဲ့ အမြဲချွေးတွေပြန် လောကဓံအခက်အခဲတွေကြားရုန်းကန်နေရသူဖြစ်ပါတယ်။ 

အိမ်တွေမှာ အဝတ်လျှော်တဲ့ အလုပ်လုပ်ပြီး ကလေး ၄ ယောက်အမေဖြစ်ပါတယ်။ သူမဟာ တောင်ဒဂုံဘက်မှာ နေထိုင်ပြီး သူမလင်ဟာ  အရက်သောက် ကြက်တိုက်ကာ...မူးရူး တွေ့ကရာအိပ်နဲ့ ကလေးတွေအပေါ်တာဝန်မကျေဖြစကာ ကာ သူမကိုယ်တိုင်အဝတ်လိုက်လျှော်အလုပ်လုပ်ရင်း စား၀တ်နေရေး အတွက်ရုန်းကန်နေရသူဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်တော်ဟာ အသက် ၁၄နှစ် ၊၁၅နှစ် အရွယ်ကတည်းက အောကားကြည့် ပွဲစျေးတန်း ခိုးရောင်းတဲ့ တစ်အုပ် ၂၀၀ တန်အောစာအုပ်ဖတ် ဂွင်းထုကာ...အသာဖြေတတ်လေ့ရှိပြီး ဒေါ်သိန်းမှာ ထိုအချိန်တွင် ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာ အဝတ်လာလျှော်ရင်း ဒေါ်သိန်းနဲ့ကျွန်တော် ၁၈နှစ်အရွယ်မှာ ဒီဇာတ်လမ်းလေးဖြစ်သွားခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။

တနေ့ အော စာအုပ်ဖတ်ရင်း ဖီးတက်ဂွင်းထုကာ လရေများထွက်လာသောကြောင့် အနားကချွတ်ထားတဲ့ပုဆိုးနဲ့ကောက်သုတ်လိုက်ရင်း  ဒေါ်သိန်းဝင်လာပြီး...

" မောင်မောင်...တူလေးလျှော်စရာတွေပေး..."

" မရှိသေးဘူး ...အဒေါ်...ရတယ် ..."

" အေးအေး ပြီးတာပဲ ဒီကုတင်အောက်က ပုဆိုးက လျှော်မှာလား..."

" ဟာ...မလျှော်ဘူး ရတယ်..."

" ပေနေတာ လျှော်လိုက်မယ် တစ်လက်စတည်း နောက်အပတ်တွေ အဝတ်ပုံနေမယ်..."

ဒေါ်သိန်း ကောက်ကိုင်လိုက်သောအခါ လရေသုတ်ထားသည်မှာမကြာသေးဘဲ လက်မှာပေကျံသွားပြီး..

" ဟဲ့ ဒါဘာတွေလဲ..."

ဒေါ်သိန်းမှာ ပုဆိုးကိုနမ်းကြည့်ရင်း ...

" ဟဲ့ ဒါဟိုအရည်တွေမလား နင်ဘာလုပ်ထားတာလဲ..."

" မလျှော်ပါနဲ့ဆိုဗျာ .."

" နင် အတတ်ကောင်းတွေတတ် ဟုတ်လား..."

" အသက် ၁၈ကျော်ပြီလေဗျာ အတတ်ကောင်းမဟုတ်ပါဘူး..."

" ငါက ကောင်စုတ်လေး နင့်ကို ကလေးလို့မြင်နေတာ....ဘာတွေတွေးပြီး ဖြစ်နေတာလဲ...ဖြေစမ်း..."

ဒေါ်သိန်းမှာ အနားလာ လီးကို စုပ်ကိုင်ပြီး ဖြေစမ်း ဖြေစမ်းနဲ့   ကျွန်တော်မှာ မိန်းမတစ်ယောက် လီးလာကိုင်သောကြောင့် ဖီးတက်နေပါတော့တယ်...။

" ဟဲ့ နင့်ကိုမေးနေတာ ဇိမ်ခံနေသေးတယ်..."

" စာအုပ်ဖတ်နေတာ...ဒီမှာ..."

" ဟယ် နင် အားနေတယ် ဟုတ်လား ...ကြံကြံဖန်ဖန် နင့်ဟာကလည်း မာတောင်နေတာ...ငါသွားပြီ လျှော်လိုက်တော့မယ် ပုဆိုးယူသွားပြီ..."

ဒေါ်သိန်းထွက်သွားမှ ဖီးတက်ကျန်ခဲ့ကာနောက်တကြိမ် ထပ်ထုမိပါတော့တယ်...။ နောက်နှစ်ပတ်လောက်အကြာ အခန်းတံခါးလော့မချမိဘဲ အောကားကြည့်ဂွင်းထုနေချိန် ရုတ်တရက် ဒေါ်သိန်းဝင်လာပြီး

" ဟယ် ဒီကောင်လေး တံခါးလည်းသေချာမပိတ် လုပ် လုပ်..."

ပြောကာ ပြန်ထွက်သွားပါတော့တယ်...။ နောက်နေ့အခန်းထဲ ဒေါ်သိန်းဝင်လာပြီး

" ဟဲ့ ကောင်လေး..."

" အင်း..."

" နင် မလုပ်တော့ဘူးလား...."

" ဘာလုပ်ရမှာ...."

" နင်ပုံမှန်လုပ်နေတဲ့ အရာလေ..."

"  အမြဲတော့ မလုပ်နိုင်ဘူးလေဗျာ..."

" ငါပြောမယ် နင့် အသက်အရွယ်နဲ့ နင်ဘယ်ငယ်တော့မလဲ  နင်မကောင်းတဲ့ နေရာတွေ ဘာတွေသွားပြီးပြီလား..."

" မသွားပါဘူးဗျာ မသွားရဲဘူး ရှက်စရာကြီး..."

" နင် မိန်းမနဲ့ရော နေဖူးလား..."

" မနေဖူးဘူး..."

" ဒါကြောင့် နင်အမြဲလက်နဲ့လုပ်နေတာ.ကိုး"

" အင်းပေါ့ဗျာ ခံမယ့်လူမှမရှိတာ ဖာသွားချမလို့ ကြောက်လို့သာ.."

" အခု နင့်အိမ်ဘယ်သူမှ မရှိဘူး ငါ့အသက်အရွယ်တော့ကြီးနေပြီ...နင် ငါ့လုပ်မလား..."

" ဟမ်..."

" အကောင်းပြောတာ ...ငါခံပေးမယ် လုပ်မလား ငါဘယ်သူမှလည်း မပြောဘူး..."

" လုပ်မယ် တကယ်ပြောတာလား..."

" တကယ်ပေါ့ဟဲ့.."

ဒေါ်သိန်းမှာ သူ့ထဘီကို ကောက်ချွတ်ကာ...ဘေးနားလာအိပ်ပြီး

" လုပ်လေ ...."

တကယ်တမ်းကျ ရှက်နေကြောက်နေပြီး

" လာ ငါ ပေါင်ကားပေးထားတယ် ဒီမှာ ထည့်တော့..."

ဒေါ်သိန်းအဖုတ်မှာအမွှေးထူထပ်နေပြီး စောက်ဖုတ်မှာ မဲတူးနေပါတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မထူးပါဘူး လိုးမယ် ဆိုပြီး ဘောင်းဘီချွတ်ကာ သူ့ကိုတက်ခွကာ လီးကိုထိုးထည့်ပါတော့တယ်...

" ဟဲ့ မတည့်ဘူးလား...ငါ့ဟာ အဲ့လောက်ပြဲနေတာကို...ငါကိုင်ပေးမယ် ထည့်..."

လီးကိုကိုင်ကာ အဖုတ်နဲ့တေ့မှ အတင်းထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်...။ (အဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားချိန်နွေးနေကာ တခြားနောက်ထပ်လိုးဖူးသမျှနဲ့ဒီအခိုက်အတန်ဟာ အလွန်ကွာဟနေပါတော့တယ်)

" ရပြီ လုပ်တော့..."

ကျွန်တော်လည်း အတင်းလိုးပါတော့တယ်..။

" အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ်.."

၃ မိနစ်ခန့်လိုးပြီး လရေများပန်းထွက်သွားပါတော့တယ်...။

" မြန်လိုက်တာ လူပျိုလေးပဲ များလိုက်တဲ့ လရေတွေ...."

ကျွန်တော်ကို ထခိုင်းပြီး လီးကို အနားမှပုဆိုးးနဲ့သုတ်ကာ ထဘီစွတ်ကာ အခန်းထဲမှာ ထထွက်သွားပါတော့တယ်။

တစ်ပတ်လုံး ကျွန်တော်ဟာ ဒေါ်သိန်းနဲ့ လုပ်ခဲ့တဲ့ အရသာကိုကြိုက်ပြီးပြန်တွေးကာ ဒီတခါတော့ ကြာကြာလုပ်မယ် စွဲသွားအောင်လုပ်မယ် ဟု တွေးကာ စနေနေ့ ဒေါ်သိန်း အဝတ်လာလျှော်မယ့်နေ့ကို စောင့်မျှော်လျက်ရှိပါတော့တယ်။ 

ထောင်အနှစ် ၂၀ကျသောအကျဥ်းသမားထောင်မှလွတ်ခါနီး ၂လ အလိုမှာ ထောင်ဖောက်ပြေးတတ်ဆိုသလို တစ်ပတ်ကိုတစ်သက်လောက်ထင်ကာ ဒဂုံဘက်လိုက်သွားရမလား အားမလို အားမရ ဖြစ်နေပါတော့တယ်။ တဖြည်းဖြည်း စနေနေ့ ဒေါ်သိန်းအသံကြား၍အောက်ဆင်းလာကာ

" အဒေါ် အပေါ်မှာ အဝတ်တွေများလို့ လာယူပေးပါဦး.."

" အေးအေး အဒေါ်တက်ခဲ့မယ်...."

ဒေါ်သိန်းအခန်းထဲဝင်လာမှ ကျွန်တော်မှ ာအတင်းဖက်ကာ...

" ဒေါ်သိန်းထပ်လုပ်ရအောင်လေ..."

" ဟဲ့ နင့်အိမ်မှာ လူကြီးတွေရှိတယ်လေ..."

" မရတော့ဘူး ကျွန်တော် စောင့်နေတာ တော်တော်ကြာနေပြီ...."

" ဟီး လီးပြစမ်း ကောင်လေး..."

တောင်မတ်နေသောလီးကိုကိုင်ကြည့်ပြီး

" ရောဂါထနေပြီပဲ.... ငါတံခါးသွားပိတ်လိုက်မယ် ..."

ဒေါ်သိန်းမှာ တံခါးပိတ်ပြန်လာပြီး

" ပုဆိုးချွတ်လိုက်လေ...."

သူမမှာ လီးကို ခဏကြည့်ကာ ရုတ်တရက်ပါးစပ်နဲ့ ကောက်ငုံလိုက်ပါတော့တယ်။ အောကားထဲတွေ့ဖူးတဲ့ လီးစုပ်ခံရခြင်းကို ၁၈နှစ် လူပျိုပေါက်စတစ်ယောက်အရသာတွေ့ကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေပါတော့တယ်။

" အီး အီး ...ကောင်းလား ကောင်လေး ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်...."

ဒေါ်သိန်းမှာ လီးထိပ်ကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ယက်ကာ လက်မှဂွင်းထုပေးပြီး ကျွန်တော်မှာ တွန့်တက်နေပါတော့တယ်။ ထို့နောက် လီးတစ်ခုလုံးကိုငုံကာ ပါးစပ်ဖြင့်အထက်အောက် ဆွဲစုပ်ပါတော့တယ်...။

" ပြွတ် ပြွတ် အီး အီး ပြွတ် အအ ကောင်းတယ် အဒေါ် ပြွတ် အအအ... ဟဲ့ ဟဲ့ အမလေး...."

လရေများမထိန်းနိုင်ဘဲ ဒေါ်သိန်းပါးစပ်ထဲပန်းမိပါတော့တယ်...လရေများကို ပုဆိုးပေါ်ထွေးထုတ်ကာ...

" ဒါ ငါလျှော်ဖို့ယူသွားပြီ နင်က အခုမှစလုပ်တော့မြန်တယ်။ ဒါကြောင့် ငါပါးစပ်နဲ့လုပ်ပေးတာ နင့်အိမ်မှာ လူကြီးတွေ လစ်ရင်နေကြမယ်...."

" ဟုတ်ကဲ့ ကောင်းလိုက်တာ အရမ်းပဲ..."

" နောက်ဆို နင့်ကိုငါ့ဟာပါ ယက်ခိုင်းမယ်...အဲ့ကျမှ မရွံနဲ့...."

" လုပ်မှာပါ...."

ဒေါ်သိန်းမှာ ရယ်ပြီးလျှော်စရာ အဝတ်တွေယူကာ ထွက်သွားပါတော့တယ်။ နေ့ခင်းထမင်းစားအပြီး ဒေါ်သိန်း အဝတ်လျှော်တဲ့နားသွားပြီး...

" လူလစ်ရင် အပြင်ထွက်ကြရင် လာခဲ့နော်..."

" အေးပါ သွား သွား...."

၂ နာရီ လောက်ဒေါ်သိန်းအခန်းထဲဝင်လာပါတော့တယ်...။

" ငါ့မှာလည်း သူခိုးကြနေတာပဲ လူ့အရိပ်အခြေကြည့်မှ...."

" ကျွန်တော်လည်း ကြည့်နေရတာပဲ..."

" အချိန်မရှိဘူးဟဲ့....လုပ်ကြမယ်...."

ဒီတခါ ထဘီရေ ာအင်္ကျီရောချွတ်ကာ ..ကုတင်ပေါ်တက်လာပါတော့တယ်...။နို့ကြီးမှာ တွဲလောင်းကျနေကာ နို့သီးခေါင်းကြီးမှာမဲတူးကာ ဂျိုင်းမှာလည်း အမွှေးများနှင့်

" ဟဲ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ....ကြည့်မနေနဲ့ အခုတော့ ရွဲသွားပြီ.. အရင်ကတော့ ငါ့ကို လိုးချင်နေကြတာ အများကြီး....."

" မဟုတ်ပါဘူး မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဒီလို ဘာမှမပါဘဲ အပြင်မှာ မမြင်ဖူးလို့ပါ..."

" လာ လိုးတော့...ခဏလာ ....နင့်လီးမျက်နှာနားတိုး ခဏလုပ်ပေးမယ် မပီးလိုက်နဲ့ဦး...."

လီးခဏစုပ်ပေးကာ စလုပ်ခိုင်းပါတော့တယ်...။

" ဝင်ပြီ ဝင်ပြီ ဆောင့်တော့...ဖြေးဖြေးလုပ်..."

" အွတ် အွတ် အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အ အ အ အ ကောင်းတယ်အဒေါ် နွေးနေတာပဲ အွတ် အွတ် အအ..."

" ခဏနားဦး နင်ပီးသွားမယ် နို့စို့ပေး..."

ကျွန်တော်မှာနို့သီးခေါင်းမဲကြီးကို နို့စို့သလောက်စုပ်လိုက် အောကားထဲကလို လျှာထိပ်လေးနဲ့ ယက်လိုက် နို့ကြီးကိုမွှေလိုက်နဲ့....

" ခဏ အဖုတ်နံ့ ရူကြည့်မယ်..."

" ဟဲ့ ဟဲ့ ဘာနံ့ရလဲ..."

" ဘယ်လိုကြီးလဲမသိ ညှိသလို အောက် သလို အနံကြီး...."

" နင်အမွှေးတွေနဲ့ အုပ်နေလို့ အဖုတ်ကိုဖြဲပြီး  သေချာရူ"

" အင်း အနံက စူးရှရှ ...ယက်ကြည့်မယ်"

ကျွန်တော်မှာ သူ့အဖုတ်မှာပြဲနေသော အတွင်းသားထဲကို လျှာဖြင့် ဇာတ်ကားထဲကလို ယက်ပါတော့တယ်....။

" အမလေး အယက်မခံတာကြာ ကောင်းလိုက်တာ အစိကိုဆွဲစုပ်.."

" ပြွတ် ပြွတ် အစိကိုဆွဲစုပ်ကာ....ဟဲ့ တော်တော့ ...."

" အဒေါ် အဖုတ်အရသာက ခါးတတ်တတ်..."

" အဲ့ဒါစောက်ရည် ငါကတနေကုန်ချွေးပြန် အလုပ်လုပ်လေ ခုနကမှဆေးထားလို့ ....ဒါတောင် မိန်းကလေးငယ်လေးတွေကတော့ ခုခေတ် ဆပ်ပြာတွေရှိတော့ မွှေးရင်မွှေးမှာပေါ့ ...ငါ့သိခဲ့တဲ့ ယောင်္ကျား တွေကပြောတာ နံတာကြိုက်တာတဲ့..လူအမျိုးမျိုးပါ ဒါမဲ့...လာ လိုးတော့.."

" တည့်တယ် ထိုး စတော့..."

" အွတ် အွတ် "

အဖုတ်အနံရထားလို့ လီးမှာအရင်က ထက်မာနေကာ ကျွန်တော်မှာဒေါ်သိန်းနူတ်ခမ်းကိုဆွဲစုပ် လက်မှာနို့ကိုကိုင်ကာတရပ်စပ်ဆောင့်ပါတော့တယ်...။

" အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ်အအအ အွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ဖြွတ် ဖတ် ဘွတ် အအ  ကောင်းတယ် လိုး အဲ့လိုဆောင့် သန်လာပြီ လိုးစမ်း...အအအွတ် ...အား အားအား"

၁၀ မိနစ်ကျော်ခန့်ကောင်းလွန်းလို့တရပ်စပ်လိုးဆောင့်ပြီးလီးမှာတုန်တက်ကာ လရေများပန်းထွက်နေပါတော့တယ်...။

" ဟဲ့ ဟဲ့ အိပ်ရာတွေပေမယ် ထသုတ်..."

" မသုတ်နဲ့ ငါလုပ်ပေးမယ် လီးထိပ်ကိုလှန် လရေတွေပုဆိုးနဲ့သုပ်ပေးကာ..

" တော်လာပြီ နောက်ကျ ကျွမ်းလာမှာ ငါသွားတော့မယ် နောက်ကျနေပြီ အပြန်ကားကြပ်တယ်...."

" ဟုတ်ကဲ့ စောင့်နေမယ်နောက်အပတ်..."

" အမလေး ....သွားပြီ သွားပြီ..."

" အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် လိုး လိုး ကောင်းလာပြီ တတ်လာပြီ လိုး..ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ်"

နောက်အပတ်ဒေါ်သိန်းလာတော့ အဝတ်လျှော်လက်စ အိမ်ပေါ်တက်လာပြီး လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။

" လိုး ကောင်းတယ် အွတ် အွတ် မွှေ အဖုတ်ထဲ ငါပေါင်စိပြီး နင့်ဟာကို ညှစ်ပေးမယ် အား ကောင်းတယ် ဒေါ်သိန်း အား ရပြီလား ပြန်ဆောင့် ငါကုတင်ပေါ်က နေကားပေးမယ်.. နင်အောက်ဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုး.....အ အအ ဖတ် ဖတ် ပြွတ် အွတ် အအအ ....ဖွတ် ဖွတ် ငါ့နို့ပေါ်တံတွေးထွေးချ လက်နဲ့ဆုပ်ပြီးနို့ကိုင် လုပ် .....အင်း အင်း အင်း အအအ အွတ် လီးမှာအဖုတ်ပြဲကြီးကို တရပ်စပ်ထိုးဆောင့်နေကာ ...အဖုတ်အတွင်းသားနုများမှာ ရှုံပွနေကာ အရည်များကြမ်းပြင်မှာကြနေရင်း....အ အ အ အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အွတ် အအအ အား...."

လရေများအဖုတ်ထဲအပြည့်ပန်းကာ ပြီးဆုံးသွားပါတော့တယ်......။

" ပြွတ် ပြွတ် အား အား အား..."

နောက်အပတ် လူမလစ်သောကြောင့် အခန်းထဲ ဒေါ်သိန်းမှာ ချောင်ကွယ် လီးစုပ်ပေးနေခြင်းဖြစ်တယ်။

" အား အား အား အူး အူး ခေါင်းကိုကိုင်အမြန်လုပ်လိုက် အူး အူး အအ ပြွတ် ပြွတ် အား အား......."

လရေများပါးစပ်မှလျှံကျကာ...

" ရော့ ရော့ တစ်ရူး...."

" ဒေါ်သိန်း လူကမလစ်ဘူးဗျ ......"

" ဒီနေ့တော့နားလိုက်လေဟယ်...အခုကျေနပ်ပြီမလား ထစ်ခနဲ ငါအစ သွားလုပ်မိတာမှားပြီလား မသိ ......"

" ဒေါ်သိန်း အိမ်လာခဲ့မယ်လေ...."

" မလုပ်ပါနဲ့ဟယ်...."

" လုပ်ပါဗျာ..."

" နင်၂၀၃စီးခဲ့ (    ) မှာဆင်း ကွမ်းယာဆိုင်ရှိတယ် ။လမ်းကြား ခဏလျှောက်လာ လယ်ကွင်းအစပ်မှာ ငါ့အိမ်ရှိတယ် ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ ၁၀ နာရီလောက်လာခဲ့...."

" ဟုတ် ဟုတ် ..."

" ဒါတွေ ချစ်တာ..."

" အပိုတွေ ...."

ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ ၂၀၃ မထသ စီး၊ အဲဒီနောက် ဒေါ်သိန်းပြောထားသော လမ်းအတိုင်းသွားပြီး ...စက်ရုံတွေ တစ်ဖက် လယ်ကွင်းနား ခြံဝင်းနဲ့တဲအိမ်လေးတွေ့ပြီး ၁၀နှစ်အရွယ် ကလေးအရွယ် နှစ်ယောက် ဆော့ကစားနေသည်ကိုတွေ့ရသောကြောင့်

" ညီလေး အဝတ်လျှော်တဲ့ ဒေါ်သိန်းတို့အိမ်လား ဒါ..."

" ဟုတ်တယ် ကိုကြီး..."

" စွပ်ကျယ် အနက် ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ ကလေးမှဖြေပြီး အမေ အမေ ဧည့်သည် ..."

" အော် မောင်မောင်လာ ဒါ ငါ့ကလေးလေ...."

" သားလေး ရပြီ ဆော့နေ ...."

ကလေးပြန်ထွက်သွားမှ

" လာ အိမ်ထဲ..."

" ခုနကဒေါ်သိန်းကလေးလား..."

" အေး အငယ်ကောင်လေး...."

" ဖြစ်ပါ့မလား ဒေါ်သိန်းယောကျာ်းရော..."

" မူးပြီး အိပ်နေမှာပေါ့ ဘယ်လမ်းဘေးမှာလည်းမသိ..."

" ဘယ်အချိန်ပြန်လာမှာလဲ..."

" ထမင်းတော့ ပြန်လာစားတတ်တယ်..."

အချိန်မရှိဘူးဆိုတာသိသောကြောင့် ...နှစ်ယောက်သိုင်းဖက်ကာနူတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ အဝတ်တွေချွတ်ပါတော့တယ်...။.

" ငါခဏသွားဆေးလိုက်ဦးမယ်လေ.."

" ရတယ် မဆေးနဲ့တော့..."

ဒေါ်သိန်းဘော်လီအနွမ်းကြီးကို ချွတ်ရင်ပေါ်လာသော နို့အုံကြီးကို လျှာဖြင့်ယက်ကာ ဂျိုင်း လည်ပင်း ဗိုက်သာမကျန်အကုန်ယက်ပါတော့တယ်။ 

" အီး အီး...." 

ဒေါ်သိန်းမှာလည်းကျွန်တော့်ပုဆိုးကိုချွတ် လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးပါတော့တယ်...။ ခဏအကြာ နှစ်ယောက်တိုင်ပင်မထားဘဲ ဒေါ်သိန်းကိုလှဲအိပ် ပြောင်းပြန်တက်ခွကာ တစ်ယောက်နဲ့တယောက်အပြန်အဖုတ်ယက် လီးစုပ်ပါတော့တယ်....။

" ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ်..."

ဒေါ်သိန်းမှာ လီးထိပ်ကို ဆွဲစုပ်ကာ လက်က ဥများကိုကစားလိုက် ဖင်ပေါက်ကို လက်ထိပ်နဲ့ ပွတ်လိုက်လုပ်ရုံမက ကျွန်တော်လည်း အဖုတ် အမွှေးကြားထဲနှာခေါင်းထိုးထည့်ကာ ....လျှာနဲ့ပြင်လိုက်ယက်လိုက် အုံတစ်ခုလုံးကိုပါးစပ်နဲ့ ကိုက်လိုက် ပြဲနေသော နူတ်ခမ်းသားများကို ဆွဲကိုက်လိုက်နဲ့ နာရီဝက်ခန့်စကားတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ အစွမ်းပြနေကြတော့တယ်...။

" ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ်....."

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပလပ်"

ထို့နောက် ဒေါ်သိန်းလှဲနေရာမှပေါင်ကားပေးကာ လီးကိုနေရာယူ၍ ထိုးထည့်ပြီးအသားကုန်ဆောင့်ပါတော့တယ်...။

" အု အု အု အား အအ အား ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် အအအ..."

အဖုတ်ထဲအားရပါးရထိုးဆောင့်ရင်းနှစ်ယောက်လျှာများမှာ ရစ်ပတ်နေကာ

" အအအ အား အား အွတ် ကောင်းလား ကောင်းလား ကောင်းတယ် ကောင်း အ အား အွတ် ..."

" ကုန်းလိုက်..."

ဖင်ကြီးကုန်းပေးသောအခါ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ထဲ မတ်တပ်ရပ်ခါးကုန်းကာ လီးကိုထိုးစိုက်ကာ အမုန်း လိုးပါတော့တယ်....လိုးချက်များပြင်းထန်ကာ တဲမှာပင် လူပ်နေကာ...

" လိုးစမ်း လိုး ...အွတ် အွတ် အအအ တဲပြိုပစေ လိုး အအအ အွတ် အအအ...ဖတ် ဖတ် ...အအ..."

လီးကိုစိုက်လိုးကာ လီးအထုတ်အဖုတ်မှအသားနုများ ပေါ်ထွက်လာပြီးအရည်များစီးကျကာ ....

" အအအ အွတ် ဖတ် ဖတ် ....."

" အွတ် အွတ် အအ ကောင်းတယ် လိုး....."

ထို့နောက် လီးကိုခဏထုတ် စောက်ရည်များလရေများပေကျံနေသည်ကိုဒေါ်သိန်းပါးစပ်နား တေ့ပေးကာ ပေးစုပ်ခိုင်းပြီးအနားယူပါတော့တယ်...။ ဒေါ်သိန်းမှာ လီးပတ်လည်ကိုလျှာဖြင့်လျက်ကာ လီးဒစ်ကို လက်ချောင်းနဲ့ ဖြည်းဖြည်းပွတ်ကစားပေးကာ ကျွန်တော့်လည်း လက်ညှိုး လက်ခလယ်၂ချောင်းပူးကာ အဖုတ်ထဲ အချက် ၅၀ခန့်တစ်ရပ်စပ်နိူက်လိုးကာ ခဏရပ်ထားလိုက် ခဏနေ ၅၀ခန့်ပြန်နိူက်လိုက်နဲ့ အဖုတ်ထဲကအရည်များတရပ်စပ် ထွက်နေကာဒေါ်သိန်းမှာမော၍ ကော့တက်နေပါတော့တယ်....။

ထို့နောက် ဒေါ်သိန်းခြေထောက်ကိုပုခုံးပေါ်တင် အဖုတ်ကိုတေ့ကာ အမုန်းလိုးပါတော့တယ်..။

" အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အအအ အား သေပြီ ကောင်းတယ် အအအ အွတ် အွတ် အအအ ...ဖတ် ကောင်း အအ အား အား..."

လရေများ ပန်းထွက်လာသောအခါ ခဏထပ်လျက်မှိန်းကာ နှစ်ယောက်ပြောင်းပြန် ထပ်လျက်ပြန်အိပ်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပါတော့တယ်...။ လီးမှာပေနေသောအရည်များ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီးဒေါ်သိန်းအဖုတ်အား လည်းလျှာဖြင့်ယက်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးကာ

" ငါ့လင်လေး အတတ်မြန်တယ်...ကောင်းတယ်..."

" လိုးကောင်းလိုက်တာ..."

" မပြန်နဲ့ဦး...နေ့ခင်း ငါ့လင် ပြန်မလာရင် နောက်က အပေါက်ပေးချမယ်..."

" အားမွေးထားမယ်...."

နေ့ခင်းထမင်းစားပြီးခဏမှေးနေကာ တစ်နာရီခွဲခန့်အရောက်

" ထတော့ ပြန် မလာဘူး..."

ဒေါ်သိန်းမှာ ခဏလှဲနေခိုင်းပြီး လီးကိုခဏစုပ်ပေးကာ.....

" နင့်လီး ဆီသုပ်လိုက်...."

" ဘာဆီတွေလဲ..."

" ဘာရှိမှာလဲ အုန်းဆီတွေ..."

" ရလို့လား...."

သူမဖင်ကိုပါသုပ်လိုက်ကာ...ကုန်းပေးကာ

" ထည့်ကြည့်..."

လီးကို တေ့ထိုးသောအခါမဝင်ဘဲ..

" တံတွေးစွပ်ကြည့်လေ...အပေါက်ဝကိုရော ...ဆီနဲနဲထပ်သုပ်..."

နည်းနည်းအားထည့်ထိုးကြည့်သောအခါ နည်းနည်းဝင်သွားပြီ...။

" နာတယ်ဟဲ့ ငါလျှော့ပေးမယ် နင်ထိုး..."

တစ်ဝက်ခန့်ဝင်သွားသောအခါဆက်မသွင်းဘဲ အချက်၂၀ခန့်ညှောင့်ပေးကာ...

" ထည့်တော့....နာတော့ နာတယ်..."

" အွတ် အား "

လီးအကုန်ဝင်သွားမှ ခဏစိမ်ကာ....

" ရပြီ လုပ် ..."

" အွတ် အု အု ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အား နာတယ် အား နာ အအ ဖတ် ဖတ် လိုးလိုး ရတယ် အအ အား အား..."

ဥနှစ်လုံးမှာ အဖုတ်အုံကြီးကိုရိုက်ကာ...တစ်ဖတ်ဖတ်နဲ့ မြည်နေရင်း...ဒေါ်သိန်းတော့မသိ ကျွန်တော့်မှာကျပ်သိပ်ကာအကောင်းကြီးကောင်းကာ...

" အွတ် အု အု အွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အု အု အအအ..."

ဖင်ထဲမှာ လီးကိုထုတ်ချိန် ပြန်ထုတ်ချိန်..

" ဗွက် ဗွက် ဘွတ်ဘွတ် အအအ..."

ဒေါ်သိန်းအဖုတ်မှလည်းအရည်များထွက်နေကာ..

" ကောင်းလာပြီ လိုးစမ်း လိုးစမ်း အအအ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ....ဘွတ် ကောင်း အအ အား အား..."

အောင့်မခံနိုင်ဘဲ လရေများထွက်ချင်သောကြောင့် ထုတ်လိုက်ကာ ဒေါ်သိန်းကျောပေါ်ပန်းလိုက်ပါတော့တယ်...။

" ဟူး ဟူး နာပေမယ့် နာကောင်းဟ..."

" ကျွန်တော်တော့ ကြပ်ပြီး ကြိုက်တယ်....".

" နောက်လည်း ပေးလုပ်နော်...ဖင်ကို..."

" တခါတလေမှ ရမယ်..."

" ခဏနားပြီး ပြန်တော့မယ်နော်..."

" အေး ဒီအပတ်အလုပ်နားမယ် နင့်အိမ်မလာတော့ဘူး ..."

" ငတ်ပြီပေါ့..."

" စားရတဲ့ကလေး ပိုငတ်ဒါပြောတာ..."

ထို့နောက် ၄နာရီလောက်အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်....။

ထိုနေ့မှစ ဒေါ်သိန်းနဲ့ အိမ်မှ ာခုထိလစ်ရင်လုပ် သူ့အိမ်သို့သွား၍ ၂ပတ်တခါ တစ်လတစ်ခါ လုပ်ဖြစ်ကာ တခါတလေ သူ့အိမ်တွင်ကလေးများ မလွတ်၍မလုပ်ဖြစ်သည်များသာရှိ၍ အသက် ၁၈နှစ် လူငယ်တစ်ယောက်ကို ပြုပြင်သင်ပြပေးသွားလေတော့တယ်....။

အသက် ၆၀ကျော်ပြီး ဒေါ်သိန်းမှာလည်း စိတ်သာရှိ၍ အလုပ်ပင်ပန်းသော ဒဏ်များကြောင့် သိပ်မလုပ်ဖြစ်ကြတော့ဘဲ သူ့ယောကျာ်း ဆုံးသွားပြီးနောက် သူတို့ရွာသို့ ပြောင်းသွားခဲ့ပါတော့တယ်....။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။