ဆရာမလေး ကျနော့်မမ (စ/ဆုံး)

ဆရာမလေး ကျနော့်မမ (စ/ဆုံး)

Ko Si ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁ )

ကျမနာမည်က အိအိငြိမ်း အသက်က ၃၃ နှစ်၊ လည်ပြ ကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ မောင်လေးနာမည်က စည်သူ အသက်က ၂၀ ပါ။

ကျမတို့က မွေးချင်းမောင်နှမ နှစ်ယောက်ထဲသာရှိပြီး မောင်လေးထက်ကျမက ၁၃ နှစ်ကြီးပါတယ်။ အမေက မောင်လေး ၂ နှစ်သားမှာဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီး အဖေကတော့ ပြီးခဲ့နှစ်ကပဲလောကီကိုစိတ်ကုန်သွားလို့ဆိုပြီး ရိပ်သာဝင်သွားခဲ့ပါတယ်။ အိမ်ကိုတောင်ရံဖန်ရံခါမှလာလည်တတ်တယ်။

ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ထဲသာ တွယ်တာစရာဆိုလို့ ရှိပါတော့တယ်။ ကျမက အမကြီးအမိအရာဆိုသလို မောင်လေးကိုငယ်စဉ်ထဲမှခုချိန်ထိ ထိန်းကျောင်းပြုစုခဲ့ရပါတယ်။ ကျမခင်ပွန်းနဲ့ စိတ်သဘောထားချင်းမတိုက်ဆိုင်လို့ လမ်းခွဲလိုက်တာ ၆ လခန့်ရှိပါပြီ။

ကျမက ကျောင်းဆရာမပီပီ မြန်မာဆန်ဆန်ဝတ်စုံတွေသာ ဝတ်စားပြင်ဆင်တတ်ပါတယ်။ ကျမ အရပ်က ၅ ပေ ၄ ခန့်ရှိပြီး အသားဖွေးပါတယ်။ နဲနဲလေးဝတယ်ဆိုပေမယ့် ပြည့်တယ်ပြောရင် ပိုမှန်ပါလိမ့်မယ်။ရင် ၃၆ ခါး ၃၀နဲ့ တင် ၃၇ ဆိုဒ်ရှိပြီး ဆံပင်က ကျောလည်လောက်ရှည်ပါတယ်။

သာမန်ရုပ်ရည်ထက်သာတဲ့ လှပချောမွေ့မှုကို ကျမကပိုင်ဆိုင်ထားသူပါ။ ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်က အဖေနဲ့အမေဆီက လှပချောမွေ့မှုကို အမွေရထားကြတာဖြစ်ပါတယ်။ မောင်လေးဆို အရပ်က ၅ ပေ ၁၁ ခန့်မြင့်ပြီး F4 ကားထဲက အိုးမင်းသားဆိုရီဂျောင်နဲ့တူပြီးယောက်ကျားပီသစွာ ခန့်ချောချောသူဖြစ်ပါတယ်။ မောင်လေးက ဘွဲ့ရထားတာမကြာသေးခု pagemaker နဲ့ excel စာရင်းကိုင်သင်တန်းတက်နေပါတယ်။

ကျမကမောင်လေးစည်သူကို အရိပ်လိုကြည့်နေတာ ခုခေတ် လူငယ်တွေက မလွယ်ဘူးလေ။ မူးယစ်ဆေးဝါးများသုံးလား ဘာလားဆိုပြီးညည ကျမ မောင်လေးအခန်းဘက် ထထကြည့်ရတာလည်း အမောပါပဲ။တညတော့ ထကြည့်လိုက်တာ မောင်လေး သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ထားပြီး သူ့ငယ်ပါကြီးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လို့တကိုယ်ရေအာသာဖြေခြင်းဂွင်းထုနေတာကို ကျမတွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ကျမစိတ်ထဲ သူ့ကို ခုထိကလေးလို့ ထင်နေမိတာ ငယ်စဉ်က မောင်လေးဂျိုးလေးကို ကျမကပဲ ရေဆေးပေး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေး သူ့ကိုရေချိုးပေးခဲ့ရတာ။ခုကြည့်ပါအုံး ငယ်ပါကြီးက နဲတာကြီးမဟုတ် ထိပ်ကလည်းအရည်ပြားတောင်လန်နေပြီ။ ဒီကလေးလူပျိုစိတ်ပေါက်နေပြီလို့စိတ်ထဲကပြောလိုက်မိတယ်။

မောင်လေး မျက်လုံးစုံမှိတ်ထားပြီးလှုပ်ရှားမှုက မြန်လာတယ်။ မကြာခင်မှာပဲ လိင်တံထိပ်က သုတ်ရည်များကအပေါ်ပန်းထွက်ပြီး မောင်လေးဆီးခုံပေါ်ကျကုန်တယ်။ ကျမလည်း အသာလေးလှည့်ထွက်ပြီးကို့အခန်းထဲဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။

တနေ့မနက်ပိုင်း ကျမကျောင်းသွားဖို့ ပြင်ဆင်နေချိန်ပေါ့ ။ ထမီရင်လျားပြီး ဘော်လီကိုင်းကိုပခုံးမှာချိတ်လို့ ဂျိပ်တပ်လိုက်တယ်။ကျမကလည်းတအိမ်လုံးမှာ ကို့မောင်လေးပဲရှိတာဘေးလူရှိတာမဟုတ်ဘူးဆိုပြီး အေးဆေးလုပ်နေပါတယ်။

ထမီကို ရင်လျားဖြေချပြီးခါးမှာတင်ဝတ်နေချိန် နောက်မှာ လူတစ်ယောက်ရပ်ကြည့်နေတာကို ခံစားသိရှိလိုက်ရတယ်လို့ထင်ပြီးလှည့်ကြည့်တော့ မောင်လေးပေါ့။ ကျမ အဝတ်အစားလဲနေတာကို ချောင်းကြည့်နေတာလေ။ ခန်းဆီးလိုက်ကာလေးမပြီးကျမလှည့်ကြည့်တော့ လှစ်ခနဲပျောက်သွားတယ်။ ကျောင်းဝတ်စုံဝတ်လို့ ပြီးတော့ ကျောပေါ်ကဆံပင်တွေကို နောက်စေ့နားယူ ဆံထုံးထုံးပြီးပုဝါလေးအုပ်လိုက်တယ်။မောင်လေးရှက်မှာဆိုးလို့ ကျမသူ့ကိုမမေး မဆူပဲ ထားလိုက်ပါတယ်။

ကျောင်းသွားခါနီးသူ့ကို ဆိုင်ကယ်နဲ့ လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျမက မောင်းတတ်ပေမယ့် မမောင်းရဲလို့ပါ ။ ဒီလိုနဲ့ နေလာခဲ့တာ တညနေမှာပေါ့ကျမဘဝတစ်ဆစ်ချိုးပြောင်းလဲခြင်း ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျခြင်းလို့ဆိုရမယ်။အဲနေ့က အစည်းဝေး ဒါဘာရှိတော့ခါတိုင်းထက်နောက်ကျတယ်။

ဆရာတွေ ဆရာမတွေလည်း အသီးသီးပြန်ကုန်ကြပြီ။ ကျမဆီးသွားချင်လာလို့ ကျောင်းနောက်ဖက်က ကျောင်းအိမ်သာကိုသွားပြီး အအပေါ့သွားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။ မောင်လေးကအိမ်သာနဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာရပ်စောင့်နေတယ်။လာ မောင်လေး သွားရအောင်လို့ မောင်လေးကိုပြောလိုက်တယ်။

နေအုံး မမဆိုပြီး ဘယ်လိုမှထင်မှတ်မထားတဲ့ အပြုအမူကို မောင်လေးကလုပ်လိုက်တယ်။ ကျမလက်ကိုရုတ်တရက် ဆောင့်ဆွဲခံလိုက်ရပြီး မောင်လေးက ကျမကိုကျောင်းအိမ်သာထဲ အတင်းဆွဲခေါ်သွားတယ်။ယောက်ကျားအားနဲ့ မိန်းမအား ဘယ်လိုမှ ယှဉ်လို့မရဘူးလေ။ အိမ်သာထဲရောက်တော့ တံခါးချက်ထိုးပြီး ကျမကိုနံရံဖက်မှာဆွဲကပ်လိုက်တယ်။

“မင်း ဘာလုပ်တာလဲ မောင်လေး”

သူမဖြေ ကျမကအတင်းရုန်းကန်ပေါ့ကျမခါးကြားမှာညှပ်ထားတဲ့ လက်ကိုင်ပုဝါလေးကို ယူပြီးပါးစပ်ထဲကို သူထည့်လ်ုက်ခံရတယ်။

“အု အူးး အု”

ကျမမှာ အကျယ်ကြီးလည်းမအော်ရဲ အရှက်ကွဲမှာဆိုးလို့ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမရင်သားကိုအတင်းပဲလက်နဲ့ဆုပ်နယ်နေပြီးနံရံဘက်ကို ကျမကိုယ်လုံးကိုသူဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။ 

ထမီကိုလှန်တင်ပြီးကျမပင်တီကို ပေါင်လည်လောက်ထိ သူဆွဲချလိုက်တယ်။ ကျမရုန်းလို့မရအောင် လက်နှစ်ဖက်ကိုကျောမှာချုပ်ထားပြီး ကျမခြေနှစ်ဖက်ကိုသူဆွဲကားလိုက်တယ်။ အတင်းပဲ သူ့လီးတံနဲ့ ကျမအဖုတ်ထဲကို ဆောင့်သွင်းခြင်းခံလိုက်ရတယ်။ ဇွိဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ မောင်လေးလီးတံက ကျမအဖုတ်ထဲကိုတအိအိနဲ့ တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။

ဖွတ်  ဖတ်  ပြွတ် ပွတ် ပလောက်

“အူးးးး အု အူးး အု”

ကျမမှာ နာလွန်းတာတကြောင်းပါးစပ်ထဲ လက်ကိုင်ပုဝါအစို့ခံထားရတာတကြောင်းကြောင့် မျက်ရည်တောင်ဝဲလာရပါတယ်ရှင်။ ကျမခင်ပွန်းလိင်တံတောင်သူ့လောက်မရှည် မထွားလှ ပြီးတော့ ကလေးလည်းမမွေးဖူးတော့ အဖုတ်ကကြပ်နေတယ်။

မောင်လေးကတော့ ကျမဂျိုင်းကြားသူ့လက်လျှိုသွင်းပြီး ရင်သားကိုဆုပ်နယ်ပြီး အမကိုမုဒိမ်းကျင့်သလိုဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်။

ဖွစ် ဖောက် ဒုတ် အူးး ဖတ် ပြွတ် ဖလွှတ်

“အု အူးးးးးးး အူးး”

ကျမသားအိမ်ကိုတောင် သူ့လီးတံကလာလာထောက်မိနေတော့ အရမ်းလည်းနာကျင်ပြီး မောင်အရင်းရဲ့အလိုးကိုခံနေရတော့ ကျမအတော်လေးသူ့ကို စိတ်နာမိတယ်။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျမအဖုတ်ထဲ သူ့သုတ်ရည်တွေ ပူခနဲပန်းထွက်လာတယ်။ 

သူ့လီးကိုမထုတ်သေးပဲ ဆက်ပြီးလိုးနေပါသေးတယ်။ ကျမရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်နေတာများ ဘော်လီနဲ့အင်းကျီခံနေတာတောင် နာနေမိပါတယ်။ ကျမလည်းရုန်းကန်နေမိတယ် ။ ကျမလက်ကိုချုပ်ပြီးလိမ်ထားတာလေ နာလိုက်တာမျက်ရည်တောင်ကျလာရတယ်။

ဘွစ် ဇွိ ပွတ် ပလောက် ဖတ်

အူးးအု အူးးးး အူးး

အတန်ကြာတော့ သူ့သုတ်ရည်တွေကျမအဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်လာပြန်တယ်။ ကျမလည်း တကိုယ်လုံး တုန်ခါတက်လာပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ အငုံစိတ် မသိတ်စိတ်က အတော်ဆန်းကြယ်တာပဲ။ သုံးချီမြောက်မှာ ကျမရဲ့ စွင့်ကားတဲ့ တင်စိုင်ကြီးနှစ်လုံးကို သူ့လက်နဲ့ဖြစ်ညှစ်ထားပြီးကျမစောက်ဖုတ်ကို မီးပွင့်ထွက်မလားမှတ်ရအောင် အမကိုဆောင့်လိုးနေတယ်။ ကျမဖင်ကို ညှစ်ထားတော့ နာလိုက်တာမပြောပါနဲ့ရှင်။

အရင် ကျမခင်ပွန်းနဲ့ ဆက်ဆံတာတောင် တခါမှခုလိုအကြမ်းပတမ်းမခံဖူးတော့ ကျမ နာကျင်နေမိတယ်။ဖင်မှာတောင်လက်ရာတွေ ထင်နေမလားမှတ်ရအောင် ဆုပ်ညှစ်ထားပြီးပါးစပ်ကလည်းငြစ်ငြမ်းစွာပြောနေသေးတယ်။

“မမအဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်”

လို့လိုးဆော်ရင်းအမကိုသားမယားပြောသလိုပြောနေပါတော့တယ်။

ဖွစ် ဇွိ ပြွတ် ဖလွှတ် ဖတ် ပလောက်

အူးးးးး အူးးး အု

ကျမပေါင်ခြံနဲ့သူ့လအုရိုက်သံတဖတ်ဖတ်ကလည်း ဆူညံစွာထွက်ပေါ်နေပြီး သူ့သုတ်ရည် ကျမစောက်ရည်များကပေါင်ခြံကိုစီးကျနေတယ်။

သူပြီးခါနီးမှာ အဖုတ်ထဲက ပလွတ်ခနဲ သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ကျမဖင်ပေါ် သူ့သုတ်ရည်တွေပန်းထွက်လာတယ်။မိနစ်နှစ်ဆယ်အတွင်းမှာ သူသုံးချီပြီးသွားခဲ့တယ်။ဒုတိယအချီမှာကျမတကိုယ်လုံးဇတ်ခနဲဇတ်ခနဲ ဖြစ်ပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့တယ်။

ကျမ ပါးစပ်ထဲ လက်ကိုင်ပုဝါထုတ်ပြီး အိမ်သာအပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ အပြန်လမ်းဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာ မောင်လေးသူ့အပြစ်နဲ့သူမို့ ကျမကိုဘာမှ မပြောပါ။ အိမ်ရောက်တော့ ကျမ သူ့ပါးကိုဖြောင်းခနဲချလိုက်တယ်ပြီး မအေလိုး အမကို မုဒိမ်းကျင့်တဲ့ကောင် နင်အိမ်ပေါ်ကဆင်းလို့ကျမ ဆဲဆိုပြီးသူ့ကိုမောင်းချတယ်။ သူ့အင်းကျီကြယ်သီးတွေဖြုတ်ပြီးဒီမှာ မမကို သားအရမ်းချစ်လွန်းလို့ မမနာမည်ကုိတက်တူးစာလုံးရေးထားတယ်ဆိုပြီးသူ့ဘယ်ဘက်ရင်အုံကိုပြတယ်။

“သွားတော့ စည်သူ နင်အိမ်ကဆင်း ငါ နင့်ကိုမကြည့်ချင်တော့ဘူးဆိုပြီးကျမပြောလိုက်တယ်”

“မမစိတ်တိုင်းကျ သားအိမ်ပေါ်ကဆင်းသွားပါ့မယ်”

သားနှလုံးသားမှာ မမကအ ချိန်တိုင်းမိနစ်တိုင်းစိုးမိုးထားတယ်။ မမကို သားမိန်းမဖြစ်ခွင့်ရချင်တာသားလူပျိုပေါက် စဖြစ်ထဲကပါ ဒါတွေဟာ သားရဲ့ မမအပေါ်တဖက်သတ်ချစ်နေတဲ့ ချစ်ခြင်းတွေပါ ဆိုပြီး ကျမကိုကျောခိုင်းပြီးအိမ်ပေါ်ကတလှမ်းချင်းမောငါလေးဆင်းသွားခဲ့တယ်။

“အီးးဟီးးးး ဟင့် ရွှတ်”

ကျမငိုရပြီလေ မောင်လေးကို ဒီအရွယ်ထိ လက်ဖျားနဲ့မတို့ခဲ့ မဆူပူခဲ့မိပါ။ အဲအချိန်မှာ အိမ်ရှေ့ကနေဖြတ်သွားတဲ့ထီကားက တကယ်ဆိုရင်အချစ်ပဲလိုတယ် ချမ်းချမ်းရဲ့သီချင်းဖွင့်သွားတယ်။

ကျမလည်း နဂိုကမှငိုချင်ရက်လက်တို့ဖြစ်နေတာဆိုတော့ ဝမ်းနည်းကြေကွဲပြီး ငိုယိုနေမိတာ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ပေါ်ကိုမျက်ရည်များကတပေါက်ပေါက်ကျလို့ပေါ့။ ၅၂၈ မောင်နှမအချစ်ကနေမကြာခင်မှာ တစ်ထောင့်ငါးရာတည်းဟူသော ချစ်ခြင်းအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားမယ်ဆိုတာ ကျမအိအိငြိမ်းအဲရက်ကမသိရှိခဲ့ပါ။

................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

အိမ်မှာ အရင်ထဲက မိသားစုလေးနှစ်ယောက်ရှိတာ မောင်လေးကိုကျမအိမ်ပေါ်ကနှင်ချပြီး ဧည့်ခန်းဆက်တီမှာအရုပ်ကြိုးပြတ်ထိုင်နေမိတယ်။

အဲညနေကအဖြစ်အပျက်များဖြစ်ပြီးငါးရက်ခန့်ကြာခဲ့ပြီ။မောင်လေးဆီဖုန်းဆက်တော့လည်း မမကိုင်သူ့အပြစ်နဲ့သူဆိုတော့ ကျမနဲ့ဖုန်းမပြောရဲတာဖြစ်မယ်။သူ့သူငယ်ချင်းတွေဆီ ဖုန်းဆက်မေးတော့လည်း မလာပါလို့သာပြန်ဖြေကြတယ်။

စိုးရိမ်စိတ်လည်းဖြစ်သွားမိပြီး မောင်လေးမရှိတော့ မျက်စိရှာမိတယ်။ ကျမရဲ့ မသိစိတ်ထဲက မောင်လေးကိုချစ်မိနေပြီဆိုတာ သူအိမ်ကဆင်းပြီးသုံးရက်မြောက်နေ့မှာသိတာဖြစ်ပါတယ်။ ၅၂၈ မောင်နှမချစ်ခြင်းကနေတစ်ထောင့်ငါးရာတည်းဟူသေ ာကိလေသာချစ်ခြင်းကိုရောက်ရှိခဲ့ပြီမှန်း ခုမှ ကျမနားလည်လာမိပါတော့တယ်။

ဟင်းး စွဲလန်းခြင်းသမုဒယက မကောင်းပါလား အချစ်ဆိုတာလည်း ဆန်းကြယ်သားလေလို့ ကျမလည်းတောင်စဉ်ရေမရတွေ တွေးနေမိတယ်။ မောင်လေးစည်သူဘွဲ့ယူတုန်းက ကျမနဲ့အတူရိုက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံကြည့်ပြီးမျက်ရည်ကျနေမိတယ်။ညပိုင်းမှာကျမဆီဖုန်းလာလို့ကိုင်လိုက်တော့ ကွန်ပျူတာသင်တန်းက မောင်လေးသူငယ်ချင်းဆီကဖုန်းဖြစ်နေတယ်။

စည်သူ သူ့အိမ်မှာရောက်နေကြောင်း မေးတော့လည်း ဘာမှ မဖြေကြောင်းမှိုင်ထွေချနေတယ်။အာ့ အမဆီဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားတာပါလို့ ကောင်လေးကပြောတယ်။ငါ့မောင် မနက်ဖြန်သူ့ကိုအိမ်ပြန်လာခဲ့မင်း မမ နေမကောင်းဘူးလို့ပြောလိုက်ပါလို့ ကျမလည်းပြောလိုက်တယ်။

မောင်လေးဆီက သတင်းကြားလို့ ဟိုချာတိတ်ကိုကျေးဇူးတင်စကားပြောဖို့တောင် မေ့နေမိခဲ့တယ်။မနက်ဆိုကျမကအိမ်နောက်ဖက်ခြံဝန်းထဲကခရေပင်ကြီးအောက်မှာ ခရေပန်းကောက်နေကျလေ။ ခရေပန်းကောက်နေလိုက်တယ်။ ခဏအကြာမှာ မမရေဆိုပြီးခေါ်သံနဲ့အတူမာင်လေးတခါးဖွင့်ပြီးခြံထဲဝင်လာတယ်။

ကောက်ထားတဲ့ခရေပွင့်လေးတွေကိုကျမဝမ်းသာလုံးဆို့ပြီးချထားလိုက်ပါတယ်။ကျမကို သူလိုက်ရှာနေတယ်။ဟဲ့ ငါ ဒီမှာလို့လေသံမာမာနဲ့ ကျမ ပြောပြီးရပ်လိုက်တယ်။မမနေမကောင်းဘူးဆို ကျမဆီလျှောက်လာတယ်။

လူကနေကောင်းတယ် စိတ်ကမကောင်းဘူး။ ဝမ်းနည်းနာကျင်ခံစားနေရတယ်လို့ ကျမတမင်ပြောလိုက်တယ်။ ကျမ ရှေ့ရောက်တော့သူဒူးထောက်ချပြီး

" သားကို ခွင့်လွှတ်ပါနော် မမ ဟိုတလောက သား မမကိုချစ်တဲ့စိတ်တွေ လွန်ကဲလို့ဖြစ်သွားတာပါ"

ဆိုပြီးကျမကိုတောင်းပန်နေတယ်။ကဲထပါလို့ပြောပြီးမာင်လေးကို ကျမဆွဲထူပြီးထစေလိုက်တယ်။

“မမ သားကိုတကယ်ခွင့်လွှတ်တယ်နော်စိတ်မဆိုးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား”

“အင်းလို့ ကျမပြောလိုက်တယ်”

"အာ့ဆို သားအချစ်ကိုလက်ခံပေးပါလားမမ သားလွန်ကျူးခဲ့တာကို တာဝန်ယူပါရစေ"

ဆိုပြီးအသနားခံချစ်ရေးဆိုနေလေရဲ့။ ကျမလည်းသူ့အပေါ်ချစ်နေမိပါပြီ။ 

"မင်း ဘာစကားပြောတာလဲ စည်သူငါ မင်းအမကွ"

လို့ပြောပြီးလေသံတင်းပြီးလက်ကိုမြှောက်လိုက်တော့မောင်လေးကမျက်စိစုံမှိတ်ထားတယ်။ကျမတကယ်ရိုက်မယ်ထင်နေတာ။

ကျမလက်ကသူ့ပခုံးကိုကိုင်ပြီး မောင်လေးအရပ်မြင့်မြင့်ကြီးဆီကိုခြေဖျားထောက် သူ့ပါးပြင်ကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်။လူလည်လေး ကျမကိုကျစ်နေအောင်ဖက်ထားပြီး မမ သားအချစ်ကိုလက်ခံတာပေါ့နော်။ကျမကိုမေးနေတယ်။

လက်ခံဘူး သိဘူးလို့ ပြောလိုက်ပြီးကျမလည်းဆယ်ကျော်သက်အပျိုဖြန်းမလေးလိုရင်တွေဖိုနေမိပြီးမာင်လေးပခုံးမှာဟီးလေးခိုထားလိုက်ပါတယ်။သွက်လိုက်တဲ့ မောင်လေး သူ့အရပ်ကြီးကိုင်းပြီး ကျမ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို နှာခေါင်းချွန်ကြီးနဲ့အတင်းဖိနမ်းနေတာလေ။

ရွှတ် ရွှတ်

“အိုးကွယ်”

ခြံထဲကြီးမှာလို့ပြောပြီးသူ့ရှေ့ကကျမလျှောက်ထွက်လိုက်တဲ့အခါမှာ ကျမကိုယ်လုံးလုံးတစ်တစ်လေးကို စွေ့ခနဲပွေ့မလိုက်တယ်လေ။အိမ်ထဲကိုရောက်တော့ကျမကိုချပေးပြီးာမမကိုချစ်တယ်။တသက်လုံး သား တာဝန်ယူပါရစေ သားရဲ့ဇနီးမယားဖြစ်ခွင့်ပေးပါဆိုပြီး ကျမလက်ခုံလေးကိုသူနမ်းလိုက်ပါတယ်။

“သားက မမကိုတကယ်တာဝန်ယူမှာလာ”

“ယူမယ် မမ”

ဘယ်လို ယူမှာလဲမေးတော့ မောင်လေးလေ ကျမကိုပွေ့ချီလိုက်ပြန်တယ် ကျမလည်းခုမှ ကလေးပြန်ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်ရှင်။ချီထားပြီး မောင့်ကိုချစ်လားမတဲ့ ချစ်ဖူးကွာလို့ကျမစလိုက်တယ်။

“မချစ်ရင်အောက်ပြစ်ချလိုက်မယ်”

လူဇိုးလေး မကောင်းဘူး သားအတွက်မမ စိုးရိမ်ပြီးငိုနေခဲ့ရတာဟိုရက်တွေက အာ့ မောင်သိလား။

“ချစ်တယ် မောင်”

ရင်ခုန်ကြည်နူးခြင်းများစွာနဲ့မောင်လေးကိုကျမပြောလိုက်ပါတယ်။မရယ် ပျော်လိုက်တာဗျာဆိုပြီး ကျမကိုချီလို့အခန်းထဲကိုဝင်လာတယ်။ကျမကိုအောက်ချပေးပြီး မြန်လိုက်တာ

ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းပါတယ်ကျမပါးစပ်ထဲကိုမောင်လေးကသူ့လျှာထိုးသွင်းတဲ့အခါကျမကလည်းကျမလျှာနဲ့ထိုးကလိလိုက်တယ်။ကျမလျှာကိုသူ့ပါးစပ်ထဲ့ပြီး ဆွဲစုပ်လိုက်သေးတယ်။စုပ်နမ်းလို့ပြီးတော့မောင်လေးကိုကျမပါးပြင်နှစ်ဖက်ကိုနမ်းခိုင်းလိုက်တယ်။ 

“မ နဖူးလေးကိုနမ်းပါအုံးမောင်”

“မ မျက်နှာပေါ်ကဆံပင်တွေလည်းသပ်တင်ပေးနော် မကိုမကြမ်းပါနဲ့အုံးနော်”

မောင်လေးက ကျမမျက်နှာပေါ်ကဆံပင်စလေးတွေဖယ်ပြီး နဖူးကိုနူးညံ့ညင်သာစွာနမ်းပေးနေပါတယ်။ ပြီးတာ့ ကျမလည်တိုင်လေးကိုပြွတ်ခနဲစုပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမမျက်စိလေးမှိတ်ပြီးခံယူနေလိုက်တယ်။ခုက ကျမဘက်ကလိုလားစွာနဲ့ခွင့်ပြုခြင်းဖြစ်တယ်။ခင်ပွန်းနဲ့လမ်းခွဲပြီး၆လကျော်ပြတ်လပ်နေတဲ့လိင်စိတ်တွေကနားထင်ကိုရောက်နေခဲ့ပြီ။

“အားး..ဟင်းးးးး ”

ကျမတီးတိုးလေးငြီးတွားနေမိပြီး ရမက်သံရောဖီးလ်တက်သံလေးပါရောပြွမ်းနေပါတယ်။ မောင်လေးလက်ကလည်းသွက်လိုက်တာရှင် ကျမရင်စိအင်းကျီနှိပ်စေ့တွေထောက်ခနဲဖြုတ်ပြီးချွတ်လိုက်တယ်။

ဘရာစီယာပေါ်ကနေ ရင်သားအစုံကိုဖွဖွလေးဆုပ်နယ်နေတယ်။ ကျမလည်းသူ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ရင်သားရှိရာကိုမျက်နှာအပ်ပေးထားပြီးဘရာဂျိပ်ဖြုတ် ချွတ်လိုက်တယ်။ဘရာစီယာချွတ်လိုက်တော့အောင်မြင်ခန့်ညားပြီးဖွံ့ထွားလှတဲ့ကျမနို့ထွားထွားကြီးကိုမောင်လေးကစိုက်ကြည့်ပြီး ခလေးကျနေတာပဲ။မောင်လေးလေကျမနို့နှစ်လုံးကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့နေပါတယ်ရှင်။

အားး ဟားး အ အားး

နို့သီးခေါင်းလေးကိုလျှာနဲ့ထိုးလိုက်စို့လိုက်လုပ်ပြီး ကျမရဲ့စူဖြိုးဖြိုးဝမ်းဗိုက်သားလေးအပေါ်အောက်ကိုလျှာနဲ့ယက်နေပြန်တယ်။

“အိုးး အားးးး မောင်”

ကျမထမီကိုခါးကနေသူဖြေချလိုက်တယ် တဆက်ထဲသူ့ အင်းကျီပုဆိုးကိုပါချွတ်ပြီး ကျမကိုယ်မှာတထည်သာကျန်တော့တဲ့ပင်တီကိုအောက်ကိုဆွဲချလိုက်ပြီးတဲ့အခါမောင်လေးကျမရှေ့ဒူးထောက်ချလိုက်တယ်။

ကျမခြေထောက်ကိုမြှောက်ပြီး ပင်တီကိုဘေးမှာပုံထားတယ်။ မောင်လေးမျက်နှာက အဆီများနဲ့တွဲကျမနေပဲတစ်တစ်ရစ်ရစ်လေးနဲ့ကျမရဲ့ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ပေါင်ခွဆုံကိုအပ်လိုက်ပြီး စောက်မွှေးနက်ပါးပါးလေးများနဲ့ဖုံးလွှမ်းထားတဲ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းဝပေါ်သူ့လျှာတင်လိုက်ပါတယ်။ လျှာနွေးနွေးလေးကခုနကသူဆွထားလို့အရည်ကြည်လေးမျာစို့ထွက်နေတဲ့ကျမစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတိုင်းအပေါ်အောက်ယက်ပေးနေပါတယ်။

အားး ရှီးးးး

ကျမရဲ့ရသာဖူးအစိလေးကိုပါ ပါးစပ်ထဲထဲ့ပြီးစွဲဆုပ်နေတော့ခံလို့ကောင်းလိုက်တာမပြောပါနဲ့တော့ရှင် ။ကျမငယ်ထိတ်နဲ့ကောင်းကင်ဘုံကိုတက်ဆောင့်နေသလိုပါပဲ။

အားးးး အီးး မောင် အားးး

တီးတိုးလေးငြီးတွားပြီးသူ့ခေါင်းကိုဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ ယက်နေရင်းမောင်လေးကကျမခြေတဖက်ကိုမပြီးသူ့ပခုံးပေါ်တင်လိုက်ပါတယ်။အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကိုသူလက်နဲ့သာသာလေးဖြဲပြီးသူ့လျှာကကျမစောက်ခေါင်းထဲဝင်လို့ထိုးကလိပေးနေတယ်။ကောင်းချက်ကတော့ညွှန်းစာဖွဲ့လို့မမှီနိုင်လောက်အောင်ပါပဲရှင်။

အားးးး အားးးးးးးးးးးးးးးး

ခဏကြာတော့ အားးးးးးးးးးးးးးးးးးး

လို့ငြီးတွားပြီး ကျမခါးလေးကော့တက်ပြီး ဇတ်ခနဲဇတ်ခနဲဖြစ်ပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။မောင်လေးလျှာအပြားလိုက်ကြီးကျမစောက်ဖုတ်အောက်ထိုးခံထားပြီးထွက်သမျှကျမစောက်ရည်များကိုတစက်မကျန်မြိုချလိုက်တယ်။

“အိုးး မောင်ရယ် မရွံဘူးလား”

“မရွံပါဘူး မရယ် မရဲ့စောက်ရည်တွေကိုအရင်ထဲကရင်းသောက်ချင်နေတာပါ”

”မောင်ရယ်”

ကျမသူ့ကိုထခိုင်းပြီး ဒူးထောက်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျမညာလက်တဖက်ကမောင်လေးရဲ့ သန်မာတုတ်ခိုင်ပြီးအကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့လီးညိုထွားကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ဒစ်ဖူးကြီးကလည်းမှိုပွင့်ကြီးလိုးကားထွက်ပြီးရဲရဲနီနေတယ်။

ကျမတချက်ချင်းမောင်လေးကိုဂွင်းထုပေးနေလိုက်တယ်။မောင် မရဲ့ဆံထုံးကိုကိုင်ထားပါ မျက်နှာပေါ်ကဆံပင်စလေးတွေကိုသပ်တင်ပေးပါနော်လို့ပြောပြီး ပါးစပ်လေးဟပြီးလီးတံကြီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။

“အားးးး ရှီးး မရယ်”

မောင်လေး ကျမရဲ့ဆံပင်စတွေကိုသပ်ပြီးဆံထုံးကိုဖွဖွလေးကိုင်ထားတယ်။ ကျမ အာခံတွင်းလေးထဲမှာလီးတံကြီးကသံချောင်းကြီးလို ပါးစပ်တခုလုံးပြည့်နေပြီးပါးလေးနှစ်ချိုင့်ဝင်တဲ့ထိ စုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။မ တော်ပြီ မစုပ်နဲ့တော့ မ အဖုတ်ထဲမှာ မောင်ပြီးချင်လို့ဆိုပြီးပါးစပ်ထဲကလီးတံကိုဆွဲနှုတ်သွားတယ်။

ကျမကိုမောင်လေးကဆွဲထူပြီးနံရံမှာကျောကပ်ထားစေတယ်။ကျမခြေတဖက်ကိုမပြီးသူ့ခါးမှာချိတ်ထားတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ဝမှာလီးတံတေ့ပြီးသူ့ဒူးတဖက်ကိုကွေးပြီးဒူးဆန့်လိုက်တော့ ဗြိ ပြွပ်ဆိုပြီးမောင်လေးလီးတံကြီးကကျမစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကိုထိုးထိုးခွဲကာစောက်ခေါင်းထဲတအိအိနဲ့တိုးဝင်လာတယ်။ဖတ်ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူကျမတို့ဆီးခုံနှစ်ခုထိကပ်သွားပါတယ်။

အားးးး ဖြေးဖြေး မောင်မကို မကြမ်းပါနဲ့နော်ကျမပြောလိုက်တယ်။

မောင်လေးလက်တဖက်ကကျမကိုဖက်ထားပြီး ပုံမှန်လေးအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီးလိုးပေးနေတယ်။

ဖွတ် စွိ ဖောက် ဖတ် ပလောက်

အားးးး အိ အားး ဟားး အားးးး

သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုဖက်ထားပြီးကျမ ငြီးတွားနေမိတယ်။ငါးမိနစ်ကျော်လောက်အရောက်မှာကျမ ပြီးချင်လာတယ်။မောင်လေးရဲ့သုတ်ထိန်းနိုင်မှုကို ချီးကျူးမိရတယ်။ဟိုတလောက လောလော လောလောလုပ်ရလို့ခဏလေးပြီးတာထင်ပါတယ်။

”မောင် ရပြီ ဆောင့်လုပ်ပေး အားးးးး အီးးးးး မ ပြီးခါနီးပြီ”

ကျမပြောလိုက်တော့ ဖင်ဝကို လအုရိုက်သံတဖတ်ဖတ်ထွက်ပြီးစောက်ဖုတ်ထဲကတောင်မီးပွင့်ထွက်မလားမှတ်ရတယ်။တဖုန်းဖုန်းနဲ့ မောင်လေးကဆာင့်လိုးနေပါတယ်။အသားချင်းရိုက်ခတ်သံတဖတ်ဖတ်ကအိပ်ခန်းထဲမှာ ထွက်ပေါ်နေပါတော့တယ်။

အားးးးးးးးး ကျွတ် ...အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

တီးတိုးလေးငြီးတွားကာငါးရံ့ပြာလူးသလိုထိုးထိုးထွန့်ထွန့်တဖြစ်ပြီးကျမပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ကျမနဲ့မတိမ်းမယိမ်းပဲစောက်ဖုတ်ထဲကိုမောင်လေးသုတ်ရည်ပူများက ရေပန်းခရားကရေကျသလိုဖြောခနဲပန်းထွက်လာတယ်။

ကျမစောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနဲ့လီးတံကိုဆုပ်ညစ်ပြီးသုတ်ရည်လက်ကျန်များကိုစုပ်ယူနေလိုက်တယ်။မောင် မအထဲမှာဒီတိုင်းလေးထဲ့ထားပေးအုံးနော်လို့ကျမပြောလိုက်တယ်။မောင့်ရဲ့ သဲတခြမ်းလေးမရယ် အရမ်းချစ်တယ်ဆိုပြီးကျမနှုတ်ခမ်းကိုမောင်လေးကစုပ်နမ်းပါတယ်။ 

မောင်လေးကခေသူတော့မဟုတ်။ ဒီကလေးအပြာကားတွေ ဘယ်လောက်ကြည့်ထားတယ်မသိ။ ဆက်ခ်ကိုအရမ်းနားလည်နေတယ်။ ဆယ်မိနစ်ကျော်လောက်ရောက်တော့ သူ့လီးတံကကျမစောက်ဖုတ်ထဲမှာနောက်တခါထပ်လိုးဖို့အသင့်ဖြစ်နေတယ်။

“မောင့်ဟာကြီးကလည်း မာလာပြန်ပြီ”

“အာ့ မောင်ကမကိုထပ်ချစ်ချင်လို့မာလာတာ”

"မ မောင့်ပခုံးနှစ်ဖက်မှာလက်တင်ပြီး ဖက်ထားနော်"

ဆိုပြီးကျမကိုချီလိုက်ပါတယ်။ကျမခြေနှစ်ဖက်ကိုသူ့ခါးမှာခါးတစ်ခွင်ချိတ်ထားပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ကျမရဲ့စွင့်ကားတဲ့တင်စိုင်ကြီးနှစ်လုံးကိုကိုင်ပြီး မတ်တပ်ရပ် အောက်ကပင့်လိုးနေတယ်။

ဇွိ ပွတ် ဖတ် ပလောက် ပြွတ် စွိ

အားးးး အိုးး အိ အားးးး အားးးးးးးးးးးး

ကျမကလည်းမောင်လေးပင့်လိုးချက်နဲ့အညီ ဖင်ကြီးကိုအောက်နှိမ့်ချပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ဖွစ် ပြွတ် ဗြိ ပလောက် ဒုတ် ဖတ်

အင့် အားးး ရှီးးးးးးးး ကျွတ် အိုးးးးးးးးးးးး

ခဏကြာတော့ မောင်လေးငြောင်းလို့ထင်ပါရဲ့ကုတင်ပေါ်ကျမကိုချီပြီးတက်ကာအိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ကျမကအပေါ်က ဖင်ကြီးနှဲ့လိုက်ဖိဆွဲလိုက်ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လိုက်နဲ့တက်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။

ဖတ် ဖလွှတ် ပြွတ် ဒုတ် အင့်

အားးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးး

အပေါ်ကတက်ဆောင့်တော့သားအိမ်ကဒါရိုက်ထောက်မိနေပြီးနာလည်းနာကောင်းလည်းကောင်းနာကောင်းကြီးဖြစ်နေတယ်။

မောင်လေးကလည်းအောက်ကပင့်ပြီးလိုးနေလိုက်တာများနို့အုံကြီးနှစ်ဖက်လွှဲယမ်းနေသလိုကျမရဲ့တစ်ကျပ်သားဘတ်ဆွဲကြိုးလေးလဲလွှဲယမ်းလို့နေပါတယ်။မောင်လေးလက်နှစ်ဖက်က ကျမနို့နှစ်လုံးကိုညင်သာစွာဆုပ်နယ်ပြီးပင့်လိုးနေတယ်။

 စွိ စွပ် ဖောက် ပလောက် ဖတ်

အားးးးး အားးးး ဟားး အိ အားးးး

ကျမ မောင်လေးရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ချလိုက်တယ် မောင်လေးကဆရာကြီးပဲ ကျမဖင်ပေါ်က်ထဲသူ့လက်ခလည်ကိုစတွေးစွတ်ပြီးနှိုက်ကာ ပင့်လိုးနေတာကုတင်တိုင်တောင် လှုပ်တဲ့အထိပါပဲ။

အားးးးးးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

“ဖင်နှိုက်ထားတာ မတမျိုးကြီးခံစားရတယ် မောင်ရယ်”

ကျမမှာတပြိုင်နက်ထဲအဖုတ်ကိုလိုးခံရပြီးဖင်နှိုက်ထားလို့အောင့်ပေမယ့် အရသာတမျိုးကောင်းနေစေတယ်လေ။ခဏကြာတော့ ကျမတကိုယ်လုံးဖျိုးခနဲဖျဉ်းခနဲဖြစ်ပြီးကာမပန်းတိုင်ကိုရောက်သွားခဲ့တယ်။

ကျမသားအိမ်နံများထိရောက်အောင်မောင်လီးရည်များကတထုတ်ထုတ်နဲ့ပန်းထွက်လာပါတော့တယ်။ကျမတို့ ဘင်္ဂလားမောင်နှမနှစ်ယောက်ထပ်ရပ်နားနေလိုက်ကြတယ်။ခဏကြာတော့သူ့ပေါ်ကကျမတဖက်ကိုလှိမ့်ဆင်းလိုက်ပြီးကျမတို့နဲနဲမောသွားလို့နားနေလိုက်ကြပါတယ်။

........................................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ကျမနဲ့မောင်လေးကုတင်ပေါ်မှာတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ပြီးနားနေလိုက်ကြတယ်။ကျောင်းသွားဖို့တစ်နာရီလောက်သာလိုတော့တယ်ကျမလှဲနေရာကထလိုက်ပြီးမ ကျောင်းသွားရအုံးမယ်လို့မာင်လေးကိုပြောလိုက်တယ်။

“ဒီနေ့ခွင့်ယူလိုက်ပါ မရယ် မောင်တို့ချစ်ကြအုံးမယ်လေ ချစ်ရတာမဝသေးဘူး”

မောင့်သဘော အာ့ဆို မကို ခွင့်သွားတိုင်ပေးမောင်လို့ ကျမပြောလိုက်တဲ့အခါ ဟုတ်ကဲ့ မဆိုပြီး မောင်လေးအဝတ်အစားဝတ်ပြီး ခွင့်သွားတိုင်ဖို့သွားလေပြီ။ ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ပြန်ရောက်လာတယ်။သူ့အဝတ်တွေကိုချွတ်ပြီးသူ့အင်းကျီအိတ်ထဲကကွန်ဒန်ထုပ်လေးကိုယူကာကုတင်ပေါ်တက်လာတယ်။အာ့ ဘာလုပ်ဖို့လဲ မောင် ကျမကွန်ဒန်ကိုမေးငေါ့ပြပြီးမေးတော့ မ ဖင်ကိုလုပ်ကြည့်မို့ပါလို့ပြောတယ်။

“မ ကြောက်တယ် မောင် နာမှာလားဟင်”

မနာပါဘူး မရဲ့ မောင်ကဖြေးဖြေးလေးပဲလုပ်မှာပါ မကြမ်းပါဘူး မ စိတ်ချပါနော်ချစ်တုံးကြီးမကို မနာကျင်စေရပါဘူးလို့မောင်လေးကပြောတယ်။မောင်လေးကကျမကိုဆွဲထူလိုက်တယ်။မရဲ့ဆံပင်တွေကိုဖြေပေးလေ မောင်နမ်းချင်လို့ပါပြောတော့ ကျမဆံထုံးကိုဖြေချပေးလိုက်တယ်။ အုံထူနက်မှောင်တဲ့ဆံပင်တွေကိုသူ့နှာခေါင်းဝမှာတေ့လို့နမ်းပြီးတော့ကျမရဲ့နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးကိုသူ့နှာခေါင်းချွန်ကြီးနဲ့မောင်လေးကထိကပ်ပြီးနမ်းနေပါတယ်။

ပြီးတော့ ကျမနှုတ်ခမ်းနဲ့သူ့ပါးစပ်ထိကပ်ပြီးပြွတ်ခနဲစုပ်နမ်းကာ ကျမကိုယ်လေးကိုလှဲစေလိုက်တယ်။ကျမပေါင်ကြားမှာမောင်လေးကဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။မောင်လေးလီးတံကြီးကိုကျမလက်လေးနဲ့ဆုပ်ကိုင်ကာဂွင်းထုပေးနေလိုက်တယ်။

ခဏကြာတော့လက်ထဲမှာလီးတံကြီးကတောင်မတ်နေတာမှဒုတ်ချောင်းကြီးကျနေတာပဲ။ရပြီ မဆိုတော့ကျမ သူ့လီးကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီးမျက်စိလေးက်ုစင်းထားလိုက်ပါတယ်။မောင်လေးလေသူ့လီးတံကြီးကိုအဖုတ်ထဲမထဲ့သေးပဲကျမရဲ့ရသာဖူးအစိလေးကိုထိုးကလော်လိုက်တယ်။

အားးးးဟင်းး

စောက်ဖုတ်ဝမှာလီးတံကြီးတေ့ပြီး ကျမရဲ့ဖွံ့ထွားစူဖြိုးတဲ့နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်ကာမောင်လေးခါးကော့သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

ဗြိ ပြွပ် ဖတ်

အားးးး ရှီးးးးးးးးးးး

ဖွတ် စွိ ပွတ် ဖောက် ဖတ် ပြွတ် ပလောက်

အားးးးးး အိုးးးးးး အားးးးးးးးးးး

အတော်ကြာတော့ ကျမရောမောင်လေးပါ ပြိုင်တူလိုပဲပြီးဆုံးခြင်းအထွတ်အထိတ်ကိုရောက်သွားခဲ့ကြတယ်။ကျမတို့ နားနေပြီး မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားကြတာတစ်နာရီလောက်ကြာမှနိုးလာခဲ့ကြတယ်။

ပေါင်ကြားထဲကမောင်လေးလီးတံကြီးကလည်း သုံးချီလောက်လိုးထားပြီးတာတောင် မပျော့မမာလေးဖြစ်နေတယ်။ကျမဘက်လှည့်ပြီး သူ့ပါးစပ်နဲ့ကျမနို့ကိုလှမ်းဟပ်ပြီးစို့နေလေရဲ့ကျမကလည်း သူ့လီးကိုဆိုပ်ကိုင်ပြီးဂွင်းထုပေးနေလိုက်ပြီး ဂွေးအုလေးကိုပါ လက်ဖဝါးထဲထဲ့လှိမ့်ပေးပြီးဖွဖွလေးဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်တယ်။ခဏကြာတော့မောင်လေးကကျမကိုလးဘက်ကုန်းကိုင်းခိုင်းပါတယ်။

“မောင် ဖင်ကိုလုပ်ရင်မကြမ်းနဲ့နော်ပြီးခါနီးကျ မအထဲမှာပြီးပေး”

“ဟုတ်ကဲ့ မ”

မောင်လေးအလိုကျကျမလှဲနေရာကတဖက်လှည့်ပြီး တံတောင်ဆစ်နှစ်ဖက်ကို အိပ်ယာမှာထောက်ကာလေးဘက်ကုန်းပေးထားလိုက်တယ်။မောင်လေးထပြီးကျမနောက်မှာမုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး ကျမဖင်ပေါက်ဝလေးကို မောင်လေးလျှာနဲ့ယက်ပေးနေတယ်။

အားးးး မောငြ အီးးးးးးးးးးးးးး

ဖင်ယက်ခံရတော့ အရသာရှိသွားရသလိုဖင်ခေါင်းထဲမှာလည်းအောင့်တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်နေပါတယ်။မရွံမရှာ မောင်လေးလေ ဖင်ခေါင်းထဲကိုပါ လျှာထဲ့ပြီးကလိပေးနေပါတော့တယ်ရှင်။ကျမအိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ဖူးပေမယ့် ခင်ပွန်းတောင်အရင်ကခုလိုမလုပ်ပေးဖူး သူ့ကိုသာကျမကလီးစုပ်ပေးရတာ ကျမ ဖင်ကြီးယမ်းပြီး မောင်လေးဖင်ယက်ပေးတာခံနေလိုက်ပါတယ်။

ခဏကြာတော့ မဆိုပြီးကျမမျက်နှာနှားသူ့လက်ဝါးဖြန့်ပေးထားပြီး စတွေးထွေးချလိုက် မလို့မောင်လေးကပြောတော့ ကျမသူ့လက်ဝါးပေါ်စတွေးများထွေးချပေးလိုက်တယ်။ကျမဖင်ဝပေါ်စတွေးများလောင်းချပြီးလက်ညှိုးနဲ့ထည့်ကလိပေးနေတယ်

အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးး ကျွတ်

ပြီးတော့လက်ခလည်နဲ့နှစ်ချောင်းပူးပြီးဖင်ကိုချ့ဲပေးနေပြန်တယ်။ခံလို့တော့ကောင်းပါရဲ့ အောင့်လဲအောင့်လှတယ်အိပ်ယာဘေးကကွန်ဒန်ကိုမောင်လေးလှမ်းယူလိုက်တယ်။ကျမခေါင်းလေးငဲ့ပြီးကြည့်နေလိုက်တယ်။ဖောက်ပြီးကွန်ဒန်ကိုသူ့လီးတံကြီးမှာစွတ်နေပါတယ်။

ကျမဖင်ပေါက်မှာမောင်လေးလီးတံကြီးတေ့ပြီး ကျမရဲ့ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုလက်နဲ့ဖြစ်ညှစ်ကာ အသာလေးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

ဗြစ် အမေ့ အားးးး ကျွတ် ကျွတ်

ကျမဖင်ထဲဒစ်ဖူးကြီးမမြုပ်ဝင်လာပါတယ်။ဖင်မခံဖူးပေမယ့်အောစာများဖတ်ဖူးထားလို့ ဖင်ကိုမရှုံ့ထားပဲဖွင့်ပေးထားလိုက်တယ်။ကျမကျောကဆံပင်တွေကိုမောင်လေးယူပြီးဖြေးဖြေးလေးဆွဲကာ ကျန်နေတဲ့လီးတံကိုမောင်လေးကဆာင့်သွင်းလိုက်ပါတယ်။

ဗြစ် အမေ့ ဘွစ် ဘလစ် ဒစ်ဒစ် ဖတ်

အားးးးးးး အီးးးးဟီးးးး ရှတြ ဟငြ့ဟငြ့

မောင်လေးလီးတံကြီးကစအိုအတွင်းသားလေးများကိုထိုထိုးခွဲပြီး ကျမဖင်ခေါင်းထဲကိုကြပ်ကြပ်သပ်သပ်နဲ့တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။ဖင်ခေါင်းထဲမှာသပ်ကြီးလျှိုသွင်းထားသလိုပါပဲနာလို့ငိုနေမိတယ်။မောင်လေးလီးတံကြီးအထုတ်မှာ ကျမဖင်ခေါင်းထဲမှာဟင်းလင်းပြင်ကြီးလိုဖြစ်သွားပြီး ကျမစအိုအတွင်းသားလေးတွေကလီးတံကြီးနဲ့အတူကပ်ပါသွားသလိုပြန်အသွင်းမှာဖင်ခေါင်းတခုလုံးပြည့်ကြပ်ကာနေပြီး နကောင်းကြီးဖြစ်နေရပါတော့တယ်ရှင်။

ဇွစ် ဘွတ် ဘု ဗြစ် ဘလစ် ဖတ်

အားးးးးးးးးးးးးး အိ ဟားး အီးးးး ဟငြ့ မောငြ

မ နာနေလား မောင်ဖြေးဖြေးလေးလုပ်ရမလား လို့ မေးတယ်။

ရတယ်မောင်လို့ကျမပြောလိုက်တယ်။

တော်သေးတယ် ကွန်ဒန်ကချောဆီများကြောင့်အဝင်အထွက်ချောနေတာဒါတောင် ကျမဖင်ကွဲလို့စပ်နေပါတယ်။ခဏကြာတော့ ဖင်ခံရတာကောင်းလာပြီး အရသာလည်းတမျိုးလေး ကောင်းနေပါတယ်ရှင်။ကျမအစိလေးကို လက်တဖက်နဲ့ချေပြီး မောင်လေးက ဖင်ကိုလိုးဆော်နေတယ်။

ဘွစ် ဇွိ ဗြစ် ဘု ဖတ်

အားးးးးးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးးး ကျွတ်

မောင်လေးလေ ကျွမ်းလိုက်တာ ကျမဖင်ကိုလိုးရင်းစောက်စိလေးကို ချေပေးနေတော့ အရသာနှစ်မျိုးကို တပြိုင်ထဲခံစားနေရပါတော့တယ်ရှင်။

အချက်ငါးဆယ်လောက်ရောက်တော့မောင်လေးပြီးချင်လာလို့ထင်တယ် ကွန်ဒန်ကိုဖြုတ်လိုက်ပြီး မအဖုတ်ထဲမှာ ပြီးမယ်လို့ပြောကာကျမအဖုတ်ဝမှာသူ့လီးတံကြီးကိုတေ့လိုက်ပါတယ် ကျမရဲ့သိပ်မတုတ်တဲ့ခါးလေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး တချက်ထဲဆာင့်သွင်းချလိုက်ပါတယ်။

ဇွိ ပြွတ် ဒုတ်

အားးးးးးးးးးးး ကျွတ်

လိုးနေရာရင်းက ကျမဗိုက်အောက်ကိုသူ့လက်သွင်းပြီးပွေ့ဖက်ကာကျမကိုအောက်ပင့်လိုးနည်းနဲ့လိုးဆော်နေပါတယ်။

ပွတ် ဖွစ် ပလောက် စွိ ဖတ်

“အားးးးးး အီးး အိုးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးး”

ကျမ နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်တောင်ရှေ့ကိုလွှဲယမ်းနေအောင် မောင်လေးက လိုးဆော်နေပါတယ်။ခဏကြာတော့ ကျမအဖုတ်ထဲ သူ့လီးရည်များဗြစ်ခနဲပန်းထွက်လာပါတော့တယ်

အားးးးးးးးးးးးးးးးး

အော်ဟစ်ငြီးတွားပြီးကျမတကိုယ်လုံးဖျိုးခနဲဖျဉ်းခနဲဖြစ်ကာပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ကျမကိုယ်ပေါ်မှောက်ချပြီး ဆံပင်များကိုဖယ်ကာ ကျမရဲ့ ဂုတ်သားလေးကိုမောင်လေးကနမ်းနေတယ်။ကျမဖင်နဲနဲတော့ကွဲသွားတာဖြစ်မယ်စပ်နေတယ်။ဖင်ထဲကလီးကိုနှုတ်လိုက်ပြီး ကျမဘေးမှာ မောင်လေးလှဲကာနားနေပါတယ်။

မရဲ့ အဖုတ်လေးရော ဖင်လေးပါ လိုးရတာကောင်းလိုက်တာလို့ ကျမပါးလေးကိုနမ်းပြီးမောင်လေးကပြောတယ်။မောင်ကလည်းကွယ် အပြောကြမ်းလိုက်တာ မရှက်တယ် အဲလိုကြီးပြောနဲ့လို့မူနွဲ့နွဲ့လေးကျမ ပြောပြီး သူ့လက်မောင်းကိုချစ်စနိုးနဲ့ဆွဲလိမ်လိုက်ပါတယ်။

“ချစ်တုံးကြီးမ သဲတခြမ်းလေးမ မောင့်ရဲ့မအရမ်းချစ်တယ်”

“မ ချစ်တဲ့ မောင် အရမ်းချစ်တယ်ကွယ်”

သဲတခြမ်းလေးမ မောင်တို့ရေသွားချိုးရအောင်ဆိုပြီးမောင်လေးထပြီးကုတင်အောက်ဆင်းကာကျောပေးထိုင်လိုက်တယ်။

လာ မ မောင့်ကျောပေါ်တက် လို့မောင်လေးကပြောတဲ့အခါကျမလှဲနေရာကထပြီး မောင်လေးကျောပေါ်တက်ခွကာသူ့ကိုဖက်ထားလိုက်တပါတယ်။ကျမကိုကျောပိုးပြီးရေချိုးခန်းဖို့မောင်လေးထရပ်လိုက်ပါတယ်။ကျမတို့မာင်နှမ နှစ်ယောက်လုံးလုံးရဲ့ ရင်ထဲမှာ ချစ်ခြင်းသာယာကြည်နူးခြင်းများကပြည့်နှက်နေပါတော့တယ်ရှင်။

ကျမနဲ့မောငိလေးခုမှစလို့ နောက်များမှာလည်းကာမဖောင်ကြီးကိုငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်းစီးပြီး ချစ်စခန်းဖွင့်သွားကြမှာဖြစ်ပါတယ်ရှင်။ဒီနေရာမှာပဲ ဆရာမလေးကျနော်မမ မ ချစ်တဲ့မောင်ကို နိဂုံးကဗ္ဗတ်အဆုံးသတ်လိုက်ပါပြီခင်ဗျား။

ပြီးပါပြီ။