မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၃ )

မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - Silver Moon

အဝေးပြေးကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်နှင့် ထိတွေ့လိုက်ရသည်က ပြင်ဦးလွင်၏ အေးမြမြ လေထု။ အသွင်ကတော့ ခရီးဆောင် အိတ်တွေ သယ်ဘို့ သွားပြီ။ ဝင့်က အညောင်း တစ်ချက် ဆန့်လိုက်ရင်း ဟိုးအဝေးမှ ရှုခင်းစိမ်းစိမ်းတို့ကို ငေးလိုက်၏။ ထင်းရှုးရနံ့ သင်းနေသည့် လေထုအေးအေးက ဝင့် စိတ်ကို လန်းဆန်း သွားစေသည်။ မျက်လုံးလေး ခဏမှိတ်ပြီး လေနုအေးတို့ကို ရှိုက်သွင်းလိုက်သည်။ စိတ်ထဲတွင် မိမိအား တစ်စုံတစ်ဦးက ကြည့်နေသလို ခံစားမိလာ၏။ မျက်လုံးဖွင့်ပြီး အာရုံခံစားမိရာ အနောက်ဘက်ဆီ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တကယ်ပဲ မိမိကို ငေးနေသည့် ချာတိတ်လေး တစ်ယောက်။ 

ချက်ချင်းပဲ ခေါင်းငုံ့ မျက်နှာလွဲ ပြီး ထွက်သွားသည်။ သူခိုး လူမိသွားသည့် အပြုအမူ။ ဝင့် သဘောကျ ပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။ ပြီးမှ ခေါင်းကို ခါ လိုက်ရင်း တွေးမိသည်။ ငါလည်း ခုတလော ဘာလို့များလဲ နော်.. ကောင်လေးချောချောတွေ ကိုယ့်ကို ခိုးကြည့်တာ မြင်ရင် သဘောကျ နေမိတယ်.. ။ 

တကယ်လည်း ဝင့် တစ်ယောက် ရဲရင့်နှင့် ဆုံပြီးနောက် စိတ်ကပဲ ပျိုလာသလား၊ လူက အရင်ထက် နုပျို တက်ကြွလာမိတာ အမှန်။ခုလည်း ရဲရင့် နှင့် မဟန်နီတို့ စီစဉ်ထားသည့် အထူးပွဲသို့ တက်ရောက်ရန် ပြင်ဦးလွင်သို့ ရူးသွပ်မိုက်မဲစွာ ရောက်လာခဲ့ပြီ။ သူငယ်ချင်း ရွှေရုပ်သွင်လည်း အတူ ပါလာ၏။ အထုတ်အပိုး အားလုံး အပြင်ရောက်တော့ အသွင်က ဝင့်အား လှမ်းအော်သည်။

“ မြင်းလှည်း ငှား ဟယ် ဝင့်.. ငါ စီးဖူးချင်လို့..” 

သူပြောသည့်အတိုင်း မြင်းလှည်းတစ်စီး ငှားပြီး (……) ဟိုတယ် သို့ လိုက်ပို့ရန် ပြောလိုက်သည်။ ပြင်ဦးလွင်သို့ တစ်ခါမျှ မရောက်ဖူးသော်လည်း ကြိုတင် စီစဉ်ထားသော ခရီးမို့ အစစအရာရာ အရံသင့်။ 

လင်တော်မောင်ကိုလည်း မိမိတို့ ဆိုင်မှ ဖောက်သည် မော်ဒယ် တစ်ဦး မင်္ဂလာဆောင်၊ စီးပွားရေးအရ ပတ်သက်နေမည်မို့ မပျက်မကွက် သွားရမည့် ပွဲ ဟု ပြောထားသည်။မိမိတို့ ရောက်ချိန်က မနက်စောစော၊ ကျင်းပမည့် ပွတ်သဘင်ပွဲ က ညဘက်မို့ တနေ့ခင်းစာ အနားယူရန် အနီးဆုံး ဟိုတယ် စုံစမ်းကာ booking လုပ်ထားလိုက်ကြသည်။ ပွဲ အပြီး၊ ရန်ကုန်အပြန် ကားဂိတ်မဆင်းမီ အချိန် အတွက်လည်း အနားယူရန် နေရာ လိုသေးသည် မဟုတ်လား။

ဟိုတယ်ရောက်ပြီး မိမိတို့ အခန်းဆီ ရောက်တော့ အထုတ်များ ပစ်ချကာ အိပ်ယာပေါ် ကျော ဆန့်လိုက်၏။ မျက်နှာကျက်ရှိ အလှမီးဆိုင်းများကို ငေးရင်း မကြာမီ ကြုံရမည့် အတွေ့ကြုံသစ်အတွက် ရင်ခုန် နေမိသည်။ ရွှေရုပ်သွင်က ခြင်းတောင်းထဲ မွှေနှောက်ရင်း ကားပေါ်မှာ စားလာလက်စ အာလူးကြော်ထုတ်ကို ဆွဲထုတ်သည်။ ပြီးတော့ တကြွပ်ကြွပ် ထိုင် ဝါး နေ၏။ 

တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်းထဲတွင် အာလူးကြော်ဝါးသံ တကြွပ်ကြွပ်က ဝင့် ကို အာရုံ နောက်စေသလိုပင်။ ကုတင်ပေါ် လှိမ့်လိုက်ရင်း အသွင့်ကို လှမ်းပြောလိုက်သည်။

“ နင်လည်း စားပဲ စားနိုင်လွန်း မိသွင်ရယ်.. တကယ်ပဲ..”

“ ဘာဖြစ်တုန်းဟဲ့.. ငါ့ဘာငါ စားတာ..”

“ နားညည်းတယ် ဟဲ့.. တကြွပ်ကြွပ်နဲ့..”

“ ဟဟ.. ငါ့ဆီက တကြွပ်ကြွပ်မြည်နေလို့ နင် ဖီးလ် ပျက်တယ်ပေါ့လေ..”

“ စောက်ကောင်မနော်..”

“ မဟုတ်လို့လား..” 

ပြောရင်း အာလူးကြော်ထုတ်ကြီး ကိုင်ပြီး ဝင့်နား လာထိုင်သည်။ ပါးစပ်ကလည်း အဝါး မပျက်။

“ အွမ်းးး.. ပေးစမ်း ငါ့ နည်းနည်း..”

“ အွမ့်.. ပြီးမှပဲ ရေချိုးတော့မယ်.. မောသေးတယ် အခု..”

“ တရေးလောက် အိပ်လိုက်ပေါ့..”

“ ဟီး.. အိပ်ပျော်မယ် မထင်ဘူး ဟ..”

“ နင်လည်း ရင်ခုန်နေတယ်ပေါ့..”

“ နေမလားဟဲ့.. ငါ့တွက်လည်း အသစ်အဆန်းဟာကြီး..”

“ ……….”

“ ……….”

“ ……….”

“ ဝင့်..”

“ အွမ်း.. ပြော..”

“ ငါတို့ ဒီကို ဘာ အတွက် လာကြတာလဲ ဟေ..”

“ အလိုး ခံ ဘို့လေ.. အဟီး..”

“ မသာမ.. ရွ နေတယ်.. ကြည့်စမ်း..”

“ ဟီးဟီး.. နင်ပဲ ငါ့ကို အမြဲပြောနေတာ.. ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်မ ဆို.. ခု ဒဲ့ပြောထာလေ..”

“ ခိခိ.. အင်းပါ.. အမှန်ပြောရရင် အဲ့ကိစ္စ နောက်ပိုင်း နင် အရင်ထက် လန်း လာတယ် သိလား ဝင့်..”

“ ဟီးးး..”

“ ငါ တစ်ခုမေးမယ်နော် ဝင့်.. နင် အမှန်ပြော.. စိတ်လည်း မဆိုးကြေး..”

“ ရဲရင့်ကို စိတ်ကူးယဉ်နေလား မေးမလို့ မဟုတ်လား..”

“ အွမ်း..”

“ လုံးဝပဲ အသွင်.. ငါ မောင့်ကို ချစ်တာ.. သူနဲ့ နေလိုက်ရတာ ကြိုက်ပေမယ့် မောင့်နေရာမှာ အစားထိုးတာ မဟုတ်ဘူးဟ.. ဘာမှ မဆိုင်ဘူး..”

“ ………”

“ နင် ငါ့ကို နားလည်နိုင်ပါ့မလားတော့ မသိဘူး.. ”

“ ………”

“ အနီးစပ်ဆုံး ဥပမာပေါ့.. သူ့အပေါ် ငါ့စိတ်က.. ဘယ်လိုပြောရမလဲ ဆိုတော့..”

“ ………”

“ စိတ်ကြွဆေး သဘောဟာ.. အဲ့လိုမျိုး..”

“ ………”

“ ကိုယ်လည်း အိမ်ထောင်သည် ဆိုပေမယ့် ဒါကို ဘာလို့ ကြိုက်ရတုန်း.. သူစိမ်း တစ်ယောက်နဲ့ လုပ်ရတာ ကြောင့်လား.. သူ့ ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့်လား.. ငါ ကိုယ်တိုင်လည်း သိပ်တော့ နားမလည်ဘူး.. ဒါမယ့် နင် သိလာမှာပါ..”

“ အွမ်.. သိရအောင် ငါမှ လင်မယူဖူးဘဲ..”

“ ဟုတ်ဘူးလေ.. ငါ ဆိုလိုတာက ကိုယ်နဲ့ တစ်ခါမျှ မသိကျွမ်းဘူးတဲ့ သူစိမ်း တစ်ယောက်.. ဒီအတွက် တွေ့ကြတယ်ဟာ.. တွေ့ပြီး မိနစ်ပိုင်းလေး အတွင်းမှာ ဟိုဟာ လုပ်ကြတယ်.. အဲ့ ခံစားချက်ပေါ့..”

“ ………”

“ အဲ့ဖီလင်က ဘယ်လိုမျိုး ဆိုတာ.. နင် သိလာမယ်လို့.. အဲ့ဒါ ပြောတာ..”

“ တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် အကောင်းဆုံး ဆိုပါတော့..”

“ အွမ်း..”

“ ဟီးး.. ကြက်သီး ထ တာ ဟယ်.. နာ ရှပတ် ယား လာပြီ သိလား ဝင့်.. အောက်က စိုစိစိနဲ့.. ဟိ..”

“ ဟုတ်တယ် မိသွင်.. အဲ့တုန်းက ငါ စို လာတာများလေ..”

“ ……….”

“ ပင်တီ မှာ စိမ့် ပြီးကို ရွှဲအိုင် နေတာ..”

“ ……….”

“ သူကလည်း ရိပ်မိတယ်ဟ.. ငါ့ကို သူနဲ့ အရမ်း ဘက်ညီမယ့်သူလို့ ပြောပြီးကို စိတ်ကြိုက် လုပ်တော့တာ..”

“ နင် အဲ့ဒီနေ့က မူဗွီ ပြန်ကြည့်ဖြစ်လား..”

“ အွမ်း.. နေ့တိုင်းနီးပါး ပဲ.. အရင်က အဲ့လောက်ကို မာစတာ မဘိတ် ခဲ့ဖူးတာလေ.. ခုနောက်ပိုင်းတော့ နေ့တိုင်းပဲ..”

“ ကိုသန့်စင်ရော.. ကြည့်ဖြစ်သေးလား..”

“ ဟင့်အင်း.. ဟူးးးး.. ငါ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတာလဲ အဲ့ဒါပဲ အသွင်..”

“ အွမ်.. ဘယ်လို..”

“ အဲ့နေ့က ကိစ္စတွေ ငါ တစ်ယောက်တည်း သိမ်းထားမိတာရယ်.. ခုလို ထွက်ချလာတာရယ်.. တကယ်က မဖြစ်သင့်ဘူးလေ.. ဒါမယ့် ငါ လုပ်မိနေတယ်..”

“ ………….”

“ ခုလောက်ဆို သူက ငါတို့ ဒီလာတာ အလုပ်နဲ့ ပတ်သက်နေလို့ ဆိုပြီးပဲ သိထားတာ.. သူ့ဘက်က ငါ လုပ်နေသမျှကို ရိုးရိုးပဲ တွေးတယ်.. ငါ.. ငါ က သူ့ကို သစ္စာ ဖောက်မိ နေသလိုပဲ..”

“ အဲ့လိုတော့လည်း မဟုတ်ပါဘူးဟာ.. ငါတို့ ဒီကိုလာတာ sex အတွက် သက်သက်ပဲ.. သစ္စာဖောက်တယ် ပြောရအောင် တခြားပတ်သက်မှု ရှိနေတာမှ မဟုတ်တာ..”

“ ………….”

“ ပြောရင် ဒါက ယောင်္ကျားတွေ အပျော်ရှာသလိုမျိုး ငါတို့လည်း အရောင်းအဝယ် သဘောပဲ မဟုတ်ဘူးလား.. နင့်ယောင်္ကျား ကိုယ်တိုင် နင့်အတွက် အဲ့လို လုပ်ပေးခဲ့တာလေ.. ”

“ တူတော့ မတူဘူးပေါ့.. အဲ့ဒီတုန်းကတော့ သူ သိတာ.. သူ စီစဉ်တာကိုး.. အခုက..”

“ အဲတော့ နင် အခု နောင်တ ရနေတာလား ဝင့်.. ပြန်လှည့်ချင်ရင် ရနေသေးသားနော်..”

“ အဲ့ဒါကိုကပဲ ပြဿနာ..”

“ ဟမ်.. ဖြစ်ရပြန်ပြီ ပြဿနာ.. နားကို မလည်တော့ဘူး..”

“ စိတ်ထဲ အပြစ် မကင်းသလိုကြီး ခံစားနေရတယ်ဟာ.. ဒါပေမယ့် နောက်ပြန်လှည့်ချင်လား ဆိုတော့လည်း မဟုတ် ပြန်ဘူး.. တစ်ခါ ခံစားဖူးတဲ့ အရသာက ကောင်းလွန်း နေတော့.. အခု ပြောရင်းကိုပဲ..”

“ ရှပတ် ယား လာရော လား.. ခိခိ.. မှန်း.. စိုနေလားလို့..”

“ တောက်တောက်ကို ယို နေတာ ဟေ့.. စို ယုံ မကဘူး.. သိပလား..”

“ ခွီးး.. ဒါနဲ့များ.. အိုက်တင်က ခံချင်သေးတယ်.. စောက်ကောင်မ..”

“ အွမ်းးး.. နင် မသိပါဘူး အသွင်ရယ်.. ခံစားချက်က.. ပြော ရ ရင်.. ဘယ်လိုလေးလဲ ဆို တော့..”

“ အောင်မလေးနော်.. ဟွင်းဟွင်းဟွင်း.. အဲ့လိုလား..”

“ အွမ်း..ခိခိခိ..”

“ ခစ်ခစ်..”

လူတစ်ရပ်ကျော် မြင့်သည့် အုတ်တံတိုင်းကြီးတွင် ပန်းကနုတ်များနှင့် ကြေးဘောင် ကွပ်ထားသည့် တံခါးကြီး တပ်ထားသည်။ ဘဲလ် နှိပ်လိုက်သည်နှင့် ပွင့်သွားသော တံခါးကြီး၏ ဟိုမှာဘက်တွင် ခန်းနားထည်ဝါသော ခြံကျယ်ကြီး။ 

“ ဟယ်.. လှ ထာ ဝင့်ရယ်.. ခြံကြီးက.. ကြည့်စမ်းပါဦး..”

ရောင်စုံမီးတိုင်များနှင့် အဆင့်မြင့် ပြင်ဆင် ထားသည့် ခြံဝန်းကြီးထဲကို ဝေ့ကြည့်ရင်း ရွှေရုပ်သွင် ပြောလိုက်မိသည်။ မြစိမ်းရောင် မြက်ခင်း အလယ်တွင် လူသွားလမ်းလေးကို ကျောက်စိမ်းရောင် ကျောက်ပြားများဖြင့် ခင်းထားသည်။ 

ခန်းနားထည်ဝါသော အဆောက်ဦးကြီးက ခြံဝန်းတံခါးနှင့် အတော်လေး လှမ်း ၏။ မီးတိုင်များ၏ အခြေတွင် ရောမခေတ် ဟန်ပန် ကျောက်ရုပ်ထုများ ရှိနေသည်။ အဝတ်အစား မပါသည့် ရုပ်ထုများက မိမိတို့ အတွက် အမြင်မဆန်းသော်လည်း ယခု မြင်ရသည်က ရုပ်ထုများ အားလုံး ပုံစံ မတူကြသည့်တိုင် ဟန်ပန်အသီးသီးက ရမ္မက်ကို နှိုးဆွ စေသည့် အနေအထားများနှင့်။ 

ခြံကျယ်ကြီး၏ ခန်းနားမှုကို မင်တက်မိနေတုန်း တံခါးဖွင့်ပေးသည့် ဂိတ်၀ တာဝန်ခံ ဖြစ်ဟန်တူသူက စကား စ လာသည်။

“ မင်္ဂလာပါ ခင်ဗျာ.. ဖျော်ဖြေပွဲ ဝင်ခွင့်အတွက် pass word လေး တဆိတ်လောက် ပြောပေးပါ..”

“ Narrow daylight..” 

ဝင့် စကားသံက တိုးသက်လှသော်လည်း ပြောလိုက်သည့် ဟန်ပန်က ရဲရင့် ပြီး ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေသည်။ လူရွယ်က ဦးညွှတ် ပြလိုက်ရင်း အနားရှိ ပလတ်စတစ်ပုံးထဲမှ တစ်စုံတစ်ခုကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

“ Masks လေးတွေ တပ်ပေးပါ ခင်ဗျ..” 

ရွှေရောင် မျက်နှာဖုံးလေး နှစ်ခုကို တစ်ယောက်စီ လက်ထဲသို့ ထည့်ပေး လိုက်ရင်း ပြောလိုက်၏။ဝင့် နှင့် အသွင် လည်း မျက်နှာဖုံးများကို အသီးသီး ယူပြီး တပ်လိုက်ကြသည်။ မျက်ဝန်းတစ်ဝိုက်နှင့် နှာရိုးလေးကိုသာ ဖုံးအုပ်ထားသည့် မျက်နှာဖုံးက မျက်နှာ တစ်ဝက်ကိုသာ ကာကွယ်ပေးထားသော်လည်း နှစ်ဦးသား စိတ်ထဲတွင်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး လုံခြုံသွားသလို ခံစားလိုက်ရ၏။ လူရွယ်က ဦးညွှတ် နှုတ်ဆက်ရင်း 

“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ခင်ဗျာ.. ဒီလမ်းအတိုင်း ဝင်သွားလို့ ရပါပြီ..” 

ဟု ပြောလိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား လက်ချင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ခန့်ငြား ထည်ဝါသော အဆောက်ဦးကြီး ရှိရာဆီ လှမ်းလာခဲ့လိုက်ကြ၏။ အသင့်ဖွင့်ထားသော တံခါးမကြီး၏ တစ်ဘက်တွင် ဧည့်ကြို ဖြစ်ဟန်တူသော လူရွယ်တစ်ဦးက

“ အပေါ်အကျီတွေ သည်မှာ ထားဘို့ပါ ခင်ဗျ..” 

ဟု ပြောရင်း အနားရှိ စဉ် ငယ် တစ်ခုကို ညွှန်ပြသည်။ နှစ်ဦးသား အပြန်အလှန် အချက်ပြလိုက်ရင်း ကုတ်အကျီများကို အသီးသီး ချွတ်လိုက်ကြ၏။ လူရွယ်က အကျီများကိုယူလိုက်ပြီး ရှန်ပိန်ခွက်များ ကိုင်လာသည့် အခြားတစ်ဦးကို ခေါင်းဆတ် အချက်ပြလိုက်သည်။ ဝင့် နှင့် အသွင်လည်း ဒုတိယ လူငယ် ကမ်းပေးသော ရှန်ပိန်ခွက်များကို ယူလိုက်ကြပြီး ခန်းမကျယ်ကြီးထဲ တစ်ချက် ဝေ့ကြည့်လိုက်၏။

ယောင်္ကျား မိန်းမ အားလုံးပေါင်း လူ ခုနစ်ဆယ်ခန့် ရှိမည် ထင်ရသည်။ လေးငါးယောက် တစ်စု စကားပြော နေသူများလည်း ရှိသလို မိမိတို့လိုပင် သည်နေရာနှင့် စိမ်းနေသေးဟန်ရှိသောသူများလည်း တွေ့ရသည်။ အခန်းထဲ ခြေလှမ်း စ လိုက်သည်နှင့် ဝင့် စိတ်တွေ ထူပူ လှုပ်ရှားလာရ၏။ လူတွေ မနည်းပါ့လား.. မျက်နှာဖုံးလှလှလေး၏ အကာအကွယ်ကို ယုံကြည်စိတ်ချရင်း ထိုလူများဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်၏။

အားလုံးသော ယောင်္ကျားမိန်းမများ၏ အကြည့်တို့က မိမိဆီပင် ဦးတည်နေသလား ထင်ရသည်။ စိတ်ထဲတွင် မိမိကိုယ်ကိုယ် ဆယ်ကျော်သက် အလှ နတ်ဘုရားမလေးတစ်ဦး ကြင်ယာ ရွေးမည့် ပွဲ အလား ခံစားနေရ၏။ပတ်ဝန်းကျင်သစ်၊ အတွေ့အကြုံသစ် တစ်ခု၏ စေ့ဆော်မှုက ရင်ခုန်သလိုလို၊ ပျော်သလိုလို။ ပါးလျသော ချည်သား ဘရာလေးအောက်မှ နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခု မာဆတ်ဆတ် ဖြစ်လာတာကိုပင် သိသိသာသာကြီး သတိထားမိလိုက်သည်။

“ ငါတို့ ဘာ စ လုပ်ကြမလဲ ဟင်..” 

အူကြောင်ကြောင် ဆန်လှသော အသွင့် အမေးကို ဝင့်လည်း ဘာ ပြန်ဖြေရမှန်း မသိ။ နှုတ်ခမ်းလေးကို လျှာဖြင့် မသိမသာ သပ်လိုက်ရင်း စဉ်းစားခန်း စ လိုက်စဉ်..

“ ဝင့်ထည်ဝါ..” 

ရင်းနှီးဖူးသော အသံ တစ်ခုနှင့်အတူ ကျစ်လစ်သွယ်လျပြီး အရပ်အမောင်း ကောင်းကောင်း၊ ကိုယ်နေဟန် လှလှနှင့် အမျိုးသမီးတစ်ဦး အနား ရောက်လာသည်။ မိမိတို့လိုပင် မျက်နှာဖုံးတစ်ဝက်နှင့် ဖြစ်သော်လည်း သူမ နှုတ်ခမ်းများနှင့် မျက်နှာဖုံး အောက်မှ မျက်ဝန်းတို့၏ နွေးထွေးမှုကို ဝင့် ချက်ချင်းပင် မှတ်မိလိုက်၏။ သူမကား ဤ အစီအစဉ်၏ ဒါရိုက်တာ မဟန်နီချို..။

“ ရောက်လာပြီလား ဝင့်.. အဆင်ပြေတယ် မဟုတ်လား အစစအရာရာ..” 

ကြည်လင်သော အပြုံးနှင့် ခွန်းဆက်စကား ဆိုရင်း မိမိကို လက်ဆွဲ နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ အသွင့်ကိုလည်း ပြုံးလျှက် ခေါင်းငြိမ့် နှုတ်ဆက်သည်။ 

“ ပြေပါတယ် မဟန်နီ.. အရမ်း လှ တယ်နော်.. ပြင်ဆင်ထားတာတွေ..” 

ခန်းမကြီးကို အကြည့် တစ်ချက် ဝေ့ရင်း ပြောလိုက်သည်။

“ ရှယ် လေ.. ဘုန်းဘောလအော အကုန်ကျ ခံထားတာ..” 

ချိုရွှင် နွေးထွေးသော အပြုံးမျက်နှာနှင့် နှုတ်ဆက်စကား ဆိုရင်း အနား ရောက်လာသူက ရဲရင့်။ သူ့ဟန်ပန်နှင့် နှုတ်ဆက် စကားက ဝင့် ကို ဒီနေရာနှင့်ရော ဒီညနှင့်ပါ တစ်သားတည်း ဖြစ်အောင် ရင်းနှီး သွားစေသည်။အစောကလို စိမ်းသက် နေခြင်းမျိုး၊ တုန့်ဆိုင်း နေခြင်းမျိုး မဖြစ်တော့။ ကိုယ်နဲ့ အရင်းနှီးဆုံး လူတစ်ဦးရဲ့ ဧည့်ခံပွဲ တစ်ခုလိုပဲ စိတ်က သက်တောင့် သက်သာ ဖြစ်သွားသည်။ ဝင့် သူ့ကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

“ ဟိုင်း.. ရဲရင့်.. တယ်လည်း ကြည့်ကောင်းနေပါ့လား..”

“ ဟဟ.. ရွဲ့တာလားဗျ.. ကျနော့် အကျီ ပုံမကျတာ ကြည့်ပြီး..”

“ အိုးး.. မဟုတ်ရပါဘူးဟယ်.. ခစ်ခစ်..”

“ တကယ် မ ရဲ့.. ဘယ်လို ဖြစ်တယ် မသိဘူး.. အောက်က ကား ထွက်နေလို့ အကျီက..”

“ အယ်.. မဟုတ်ပါဘူးဆို.. တို့ဖြင့် သတိတောင် မထားမိဘူး.. မိတ်ဆက်ပေးမယ်.. ဒါ တို့ သူငယ်ချင်း ရွှေရုပ်သွင် တဲ့.. အသွင် သူက ငါ ပြောဖူးတဲ့ ရဲရင့်.. ဒါက မဟန်နီချို..”

“ မင်္ဂလာပါ ညီမ သွင်.. အမ ဟန်နီပါ..”

“ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် မရွှေရုပ်သွင်.. ကျနော် ရဲရင့်ပါ ခင်ဗျ.. အမ အကြောင်း မဝင့် ပြောပြထားလို့ ရင်းနှီး ပြီးသားပါ..”

“ ဟုတ်လား.. မကောင်းကြောင်းတွေပဲ ဖြစ်ရမယ်..”

“ မကောင်းကြောင်းတွေ ချည့်ပဲတော့ မဟုတ်ပါဘူးဗျ.. အဟဲ.. ဒါပေမယ့် အများအားဖြင့်ကတော့.. ဟဲဟဲ..”

ရဲရင့်က အသွင့်ကို လက်ဆွဲ နှုတ်ဆက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ တရင်းတနှီးဆန်သော နှုတ်ဆက် စကားများနှင့်အတူ သူတို့နှစ်ဦးလည်း ခဏ အတွင်းပင် ခင်မင်သွားကြ၏။ မဟန်နီက ဝင့် ကို ပုခုံး ဖက်လိုက်ပြီး.. 

“ ဝင့် အတွက် အထူး စီစဉ်ထားတာ ရှိတယ်.. ညီမ အဆင့်သင့် ဖြစ်ပြီ ဆိုရင် အမ လိုက်ပို့မယ်လေ..” 

ဟု ပြောလိုက်သည်။ အသွင်က ပြုံးလဲ့လဲ့ နှုတ်ခမ်းနှင့် မျက်စောင်းလေး မသိမသာ ချီရင်း 

“ ဟွန့်.. အချင်းချင်းတွေ ဆိုပြီး ကျိတ်တိုးလေးပေါ့လေ.. သွင့် အတွက်တော့ ဘာမှ ရှိပုံ မပေါ်ဘူး..” 

သူမ စကားဆုံးသည်နှင့် ရဲရင့်က တစ်ချက် ရယ်လိုက်ပြီး အလိုမကျသော ကလေး တစ်ယောက်ကို ချော့မြူ နှစ်သိမ့်သည့် အကြည့်မျိုးနှင့် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သွင့် ပခုံးနှစ်ဘက်ကို ပိုင်နိုင်စွာ ဆုပ်ကိုင်ပြီး 

“ သွင့် အတွက်က ကျနော် ရှိတယ်လေ..”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ရဲတင်းသော သူဟန်ပန်နှင့် သူ့စကားက ဝင့်နှင့် တွေ့စကလိုပင်။ ရိုင်းပြသည်လည်း မဟုတ်၊ သိမ်မွေ့တယ်လည်း မဆိုနိုင် သူ့ကိုယ်သူ သေချာပေါက် ယုံကြည်နေသည့် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဟန် မျိုး။ ဝင့် စိတ်ထဲတွင် ဒါကိုကပဲ သူ့ သင်္ကေတ ထင်ပါရဲ့ဟု တွေးမိသည်။ ရွှေရုပ်သွင် အနေနှင့်လည်း ဒီအချက်ကို ရိပ်မိပုံ ပေါ်သည်။ 

ကိုယ်တိုင်က မိမိကိုယ်ကို ပိုင်နိုင်သော ခပ်ရဲရဲ မိန်းမပျို တစ်ဦးပီပီ သူ့ စိန်ခေါ်မှုကို ဘွာမခတ်သလို မျက်နှာပေးနှင့် ပြန်ကြည့်ရင်း ပြုံးပြလိုက်သော်လည်း ရင်ထဲတွင်ရှိန်းမြ လှိုက်ဖို သွားတာတော့ အမှန်ပင်။

“ သွားကြမလား ဝင့်.. ဒီတိုင်းဆို သူတို့ နှစ်ယောက် ထားခဲ့လိုက်လို့ ရပြီ..” 

ဟန်နီ့ စကားဆုံးတော့ လေးဦးသား ရယ်မိကြသည်။ ဝင့်က ဟန်နီ့ကို ခေါင်းဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ပြရင်း သွင် နှင့် ရဲရင့်ကိုပါ ခေါင်းငြိမ့် နှုတ်ဆက်လိုက်၏။နှုတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက်ထားသည့် သွင်က မျက်ခုံးပင့် ပြီး မေးဆတ်ပြသည်။ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦး အသံတိတ် နှုတ်ဆက်ကြရင်း

“ ဟဲ့ မိန်းမ.. သိလား.. ငါ့ ရှပတ်တော့ ရွှဲအိုင် နေပြီ..” 

ဟူသော စကားကိုတော့ မျက်ဝန်းများဖြင့်သာ အပြန်အလှန် အချက်ပြလိုက်ကြတော့၏။ဟန်နီက ဝင့် ခါးလေးကို ဖွဖွ သိုင်းဖက်ရင်း ခန်းမကြီး၏ အလယ်လမ်းမှ ဖြတ်ကာ အပေါ်ထပ် တက်သည့် လှေခါးကြီးဆီ ခေါ်သွားသည်။ မျက်နှာဖုံး တစ်ဝက်နှင့် ဖုံးအုပ် ထားသော်လည်း ယောင်္ကျား မိန်းမ အားလုံး၏ အကြည့်များက မိမိ ခန္ဓာကိုယ်ကို အသေးစိတ် ရှုစားနေကြမှန်း ဝင့် တစ်ယောက် ခံစား သိနေရ၏။ 

ပြည့်တင်း ကျစ်လစ်ပြီး အချိုးအစား ကျနသော ကိုယ်လုံးနှင့် ချပ်ရပ် တိရိနေအောင် ကိုယ်တိုင် ချုပ်ထားသည့် ညခင်း ပွဲတက် ဂါဝန်လေး။ နောက်ကျော ဟိုက်ဟိုက်နှင့် ကြိုးတစ်လုံး ပုံစံ ဖြစ်ပြီး ပုခုံးထက်မှ ကြိုးလေးကို ပိတ်စအစား စိန်ပွင့်လေးများ သီကာ အလှဆင်ထားသည်။

စီးထားသည့် လေးလက်မ ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်ကလည်း ခါးနှင့် တင်အလှကို ကျော့ရှင်း ကားစွင့်နေအောင် ထောက်ပံ့ ပေးနေမည်မလွဲ။ဝင့်ထည်ဝါ၏ ဝတ်စားပြင်ဆင် လာပုံက သိပ်ကြီး မဆန်းပြားသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်အလှအပနှင့် အသက်အရွယ်၏ တင့်တယ်ပြည့်စုံမှုကို ဖော်ပြပေးနေသည်တော့ အမှန်ပင်။

“ ကြည့်ရတာ ဒီထဲကလူ အတော်တော်များများ ညီမနဲ့ တွဲချင်ပုံပဲ..”

“ အဟင်း.. သူတို့က ဘယ်သူတွေလဲဟင်..”

“ အများအားဖြင့်တော့ အိမ်ထောင်သည် စုံတွဲတွေ ဝင့် ရဲ့.. တချို့လည်း လက်မထပ်ရသေးတဲ့ အတွဲတွေပေါ့.. ဒီကို ရောက်လာကြတာ သူတို့အချင်းချင်း အပြန်လှန် သဘောတူချက်နဲ့လေ..”

“ အဲ့ဒါက..”

“ to fuck လေ.. တခြားဘာမှ မစဉ်းစားဘူး.. သူတို့အားလုံးရဲ့ တစ်ခုတည်းသော ရည်ရွယ်ချက်က ခပ်မိုက်မိုက် fuck ကြမယ်..” 

ဟန်နီ့ စကားဆုံးတော့ ခပ်တိုးတိုး ရယ်ဖြစ်ကြ၏။ ဟန်နီက သူ့စကားကို ပြန် ဆက်သည်။

“ ……..”

“ မိန်းမကလည်း သူ သဘောကျတဲ့ ယောင်္ကျားကို.. ယောင်္ကျားကလည်း သူ ကြိုက်တဲ့ မိန်းမကို.. တစ်ခါတစ်လေ ယောင်္ကျား ယောင်္ကျားချင်း.. မိန်းမ မိန်းမချင်း same sex လုပ်ကြတာတွေလည်း ရှိတယ်..”

“ အော..”

“ ဒီထဲက လူတွေမှာ ယောင်္ကျား နဲ့ မိန်းမ ဆိုတာပဲ ရှိတယ်ကွာ.. သူ့ မယားတွေ ကိုယ့်လင်သားတွေ.. စည်းတွေ ဘောင်တွေ မရှိဘူး.. လိုအပ်တာက ကိုယ် တွဲချင်တဲ့သူနဲ့ ကိုယ်နဲ့ အဆင်ပြေဘို့ပဲ..”

“ အော.. ဝင့် ကြားဖူးတာ.. Swinger ဆိုတာ ထင်တယ်..”

“ အွမ်း.. ဟုတ်တယ်.. အမတို့ ပေးထားတဲ့ နံမည်ကတော့ စိတ်ရှင်းကြသူများပေါ့.. သူတို့အားလုံး opened mind လေ.. Free thinkers တွေ.. လိင်ခံစားချက် တစ်ခုတည်းအတွက် ဒီလို ရောက်လာကြတာ..”

“ ……..”

“ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဘယ်သူဘယ်ဝါ သိစရာ မလိုဘူး.. ဒီကိစ္စ နောက်မှာ ဇယား ရှုပ်လာတာတွေ လူမှုရေး ပတ်သက် လာတာတွေ.. တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နှောက်ယှက်တာတွေ မရှိရဘူး.. မရှိကြဘူး ဆိုပါတော့..”

“ အွမ်းးး..”

စကားတပြောပြောနှင့် လှေခါးကြီးကို တက်ခဲ့ကြသည်။ ဝင့်လည်း မဟန်နီ ရှင်းပြတာတွေ နားထောင်ရင်း အောက်က လူအုပ်ကြီးကို ငဲ့ကြည့်ရင်းနှင့် အပေါ်ထပ်သို့ ရောက်မှန်းမသိ ရောက်လာသည်။ ကနုတ်ပန်းကြွများဖြင့် လှပစွာ ပုံဖော်ထားသည့် မဟော်ဂနီရောင် တံခါးချပ်ကြီး တစ်ခုရှေ့အရောက်၊ မဟန်နီက လက်ထဲမှ သော့ကို ကိုင်ပြီး တံခါးဖွင့်ရန် ပြင်ရင်း..

“ ဒါက ဝင့် အတွက် အထူးခန်း..”

ဟု ပြုံး ပြီး ပြောသည်။ ဝင့်လည်း ပြန်ပြုံးရင်း ပခုံးလေး တစ်ချက် တွန့်လိုက်မိ၏။တံခါး ဖွင့်အပြီး ခြေတစ်လှမ်း ဝင်လိုက်သည်။ ဝင့် စိတ်ထဲတွင် မိမိ တလမ်းလုံး ကြွကြွရွရွ စီးလာသည့် ဒေါက်မြင့်ဖိနပ် လေးလက်မက အခုမှ မတန်တဆကြီး မြင့်လာ သလိုလို။ 

တချိန်လုံး စတိုင်ကျကျ လမ်းလျှောက် လာသည့် မိမိ ခြေထောက်များ၊ ခန်းမကျယ်ကြီးထဲက လူအများရှေ့တွင် ကျော့ကျော့ကလေး လျှောက်လှမ်း လာခဲ့သည့် ခြေထောက်များက ဂျယ်လီချောင်းတွေများ ချက်ချင်းကြီး ဖြစ်သွား လေရော့သလား။ သည် အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ကာမှ ဒူးနှစ်ဘက်က တုန်ချိချိ ယိုင်တိုင်တိုင်နှင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မနည်း ထိန်းမတ် ထားရသည်။ ကျောက်သားနံရံဖြင့် အလှဆင်ထားသည့် အခန်းကြီး၏ လေးဘက်လေးတန်လုံးတွင် ရောမခေတ် ပန်းချီကားများကို ချိတ်ဆွဲ ဆင်ယင် ထားသည်။

အဝတ်ဗလာ ကိုယ်လုံးများနှင့် ယောင်္ကျားမိန်းမ ကျည်စယ် နေဟန် ပန်းချီကားများ။ ရမ္မက်ဇော ကြွဖွယ် ဟန်ပန်များနှင့် လူတစ်ရပ်စာ ပန်းချီကားကြီးများက ရင်သပ်ရှုမောဖွယ်။ ဒီထက်ပိုပြီး ဝင့် စိတ်ကို တုန်လှုပ် စေသည်က အခန်းထဲတွင် ရပ်နေသော ဗလတောင့်တောင့် ယောင်္ကျား တစ်ဦး။မျက်နှာပေါ်မှ ရွှေရောင် မျက်နှာဖုံး တစ်ခုကလွဲပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်တွင် ဘာ အဖုံးအကာမျှ မရှိ။ အရပ် ခြောက်ပေနီးပါး ရှိမည့် ညိုဝါသော အသားအရည်နှင့် အဝတ်မဲ့ ကိုယ်လုံးကြီး။ အဆီပို မရှိ၊ ကျစ်လစ်နေသည့် ဝမ်းဗိုက်။

ကြွက်သား အမြောင်းလိုက်ဖြင့် ဖုဖောင်း နေသည့် ရင်အုပ်ကြီးနှင့် လက်မောင်းကြီးများ။ မာတင်းနေဟန် ရှိသည့် သူ့ ကြွက်သားစိုင်များက ကြည့်နေရင်းပင် ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယောင်။ဒီ့နောက်မှာ မိန့်မိန့်ကြီး မြင်နေရသည့်က ကြွက်သား အထစ်ထစ်နှင့် ပေါင်လုံးကြီး နှစ်ခု အလယ်မှ အဓိက နေရာ။ မည်းနက်သော အမွေးအုံ ထူထူကြီးကြားမှ တွဲလောင်း ကျ နေသည့် လိင်တံကြီးက ကိုသန့်စင် ပစ္စည်းနှင့် စာလျှင် သားအဖလောက်များ ကွာနေမလားပင်။

ရဲရင့်ဟာထက်လည်း ကြီးတာ သေချာ၏။ ဒါတောင် သူ့ဟာကြီးက အပြည့်အ၀ နိုးထ မနေသေး။ အမွေးအုံကြီး ထက်တွင် အမြောင်းလိုက် တွဲလောင်းကြီး ကျနေသည့် လီး တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးက ကျန်းမာရေး လေ့ကျင့်ခန်း မလုပ်မီ အကျောပင် လျှော့ချင်သေးပုံ မရသည့် အားကစားသမား တစ်ဦးလို ငြိမ်သက်နေသည်။ ဝင့်တစ်ယောက် ထိုအရာကြီးကို ကြည့်ပြီး မျက်လုံးများ ပြာဝေကာ အာခေါင်တို့ ပူလောင် ခြောက်ကပ်လာရ၏။ တကိုယ်လုံးရှိ ရေဓာတ်များက တနေရာတည်းသို့ တစိမ့်စိမ့် စုပြုံ ဆင်းနေပြီ မဟုတ်ပါလား။

“ ကိုသန့်စင် ရဲ့ ဇနီး.. မဝင့်ထည်ဝါ.. ဟုတ်ပါတယ်နော်..” 

တိုးသက် နွေးထွေးသော စကားသံဖြင့် မိမိကို စတင် နှုတ်ဆက် လိုက်သော လူထွားကြီး။ 

“ ဟုတ်.. ဟုတ် ပါ တယ်.. ကျမ.. ဝင့် .. ဝင့်ထည်ဝါ ပါ..”

ဟန်ဆောင် ပြုံးလေးမျှပင် မပြုံးနိုင်သည့် မင်သက်ခြင်းများဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ ဝင့် အသံက မိုင်တစ်ရာ အဝေးမှ မနားတမ်း ပြေးလာရသူ တစ်ဦးလို မောဟိုက် တုန်ရီလျက်။ 

“ အွမ်း.. လာ လေ.. ဝင့်.. ခုမှ တွေ့ကြပေမယ့် ခင်ဗျားကို ကျနော် ရင်းနှီး ပြီးသားပါ..”

သူ့ အပြုံးနှင့် မျက်လုံးများက ခန္ဓာကိုယ်ကြီးနှင့် မလိုက်အောင် နူးညံ့ နွေးထွေး နေသည်။ ဝင့် တစ်ယောက် ဆေးမိနေသူလို ယောင်နန ခြေလှမ်းများနှင့် သူ့ထံ လျှောက်လှမ်း သွားမိသည်။ ချွေးစို့လာသည့် လက်ဖဝါးများက အေးစက်စက်နှင့် စေးထန်းနေ၏။ မုန်တိုင်း တစ်ခုလို ပြင်းထန်နေသည့် ဝင်သက် ထွက်သက်များကို တည်ငြိမ်အောင် ထိန်းရန် မနည်းကြီး ကြိုးစားနေရသည်။

“ ငါ.. ငါ ဘာ လို့.. ဒီ .. ဒီ လို.. ဒီလိုတွေ လုပ်ပြီး.. မောင့်.. မောင့် ကို.. မောင့် ကို သစ္စာ ဖောက်မိ နေတာလဲ..”

စိတ်ထဲမှ ပြောမိနေသည့် စကားများက ကိုယ့်ဘာကိုယ် ပြန်ထုတ်နေသည့် မေးခွန်း တစ်ခုလို။ သို့သော်လည်း ထိုမေးခွန်း အတွက် အဖြေက မိမိမှာ မရှိ။ 

မဆုံးနိုင်သော မေးခွန်းတို့သည် ကျောက်ပြား ကြမ်းခမ်းပေါ် နင်းလျှောက် လာသည့် ဒေါက်ဖိနပ်မှ မြည်သံနှင့်အတူ ပျောက်သွားလိုက် အသစ်ဖြစ်လိုက်နှင့် အသိစိတ်ထဲတွင် ထပ်တလဲလဲ။ နောက်ဆုံး ခြေလှမ်း လှမ်းပြီးသွားချိန်..။ အဖြေမထွက်သော ထိုမေးခွန်းသည် ရပ်တန့်သွားသော ခြေသံများနှင့်အတူ မမြင်နိုင်သည့် လေထု တစ်နေရာတွင် ငြိမ်သက်စွာ ကျန်ရစ်ခဲ့ လေတော့သည်။

“ ဝင့် အရမ်း လှတယ်ဗျာ.. အထူးသဖြင့် ဒီ body structure ပေါ့..”

“ thank you..” ရှက်ပြုံးလေး ခံနေသည်မို့ ပြန်ပြောလိုက်သည့် ကျေးဇူးတင် စကားသံက တိုးသဲ့သဲ့လေး။

“ ဝင့် အလှကို ဒီထက်ပို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ခံစားချင်တယ်ဗျာ.. ခွင့်ပြုပါ..”

“ ……….” 

မျက်လွှာ ချ ထားလျက်မှပဲ ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်သည်။

“ ဟန်နီ.. ကိုယ့်ကို တစ်ချက်လောက် ကူညီပေးမလား..”

“ ရတာပေါ့..”

မဟန်နီအား လှမ်းပြောလိုက်ချိန်တွင် သူ့ အပြုံးတို့က ချိုအီ နက်ရှိုင်းနေမှန်း ဝင့် မျက်ဝန်းထောင့်မှ မြင်လိုက်ရသည်။ မိမိ ကိုယ်တွင်း တစ်နေရာမှ စိုထိုင်းမှုလည်း အဆ တိုးလာသည်။ 

အရှိန်ဟုန် မြင့်နေသော အသက်ရှုနှုန်းတို့ကို ထိန်းညှိ နေစဉ်မှာပဲ မိမိ နောက်သို့ မဟန်နီ ရောက်လာတာ သိလိုက်သည်။ နှုးညံ့သော လက်ကလေးနှစ်ဘက်က ဝင့် ကျောပြင်ကို တစ်ချက် ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ လည်ကုတ်ဆီ အနမ်း တစ်ချက် ကျရောက်လာ၏။ မိန်းမသား တစ်ဦး၏ သိမ်မွေ့နူးညံ့သော အနမ်း။ လည်တိုင်၏ ပတ်ပတ်လည်ဆီ တစ်ချက်ချင်း ကျ လာသည့် အနမ်းစိုစိုလေးများ။ ဝင့် တစ်ယောက် မျက်လုံးလေး မှေးစင်း ခံစားရင်း ကျောရိုးမကြီး တစ်လျောက်မှ ကြက်သီး ဖျဉ်းဖျဉ်း ထ လာ၏။

မိန်းမသား တစ်ဦး၏ အနမ်းက ယောင်္ကျားတစ်ယောက်လို အား မပါ။ ဖွဖွလေးနှင့် နူးညံ့သည်။ သိမ်မွေ့ နွေးထွေး၍ နှစ်လိုဖွယ် ကောင်းသည်။ မဟန်နီက နွေးထွေးသော အနမ်းတို့ ပေးရင်း ဝင့် အကျီနောက်ကျော ဇစ်ကို ညင်သာစွာ ဆွဲ ချလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပုခုံးထက်မှ ကျောက်စီ ကြိုးလေး နှစ်ဘက်ကို ဆွဲဖယ်ချလိုက်၏။ 

ဝင့် လည်း ကိုယ်ကို ယို့ ကျုံ့ပြီး အလိုက်သင့် နေပေးလိုက်သည်။ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် ကြိုးပျောက် ဘရာ လေးပဲ ကျန်တော့သည်။ ပွဲတက် ဂါဝန်လှလှလေးကတော့ စွင့်ကားသော တင်စိုင်ထက်တွင် ကပိုကယို မေးတင်လျက်။

မဟန်နီက ဝင့် ကိုယ်လေးကို သူ့ဘက် ဆွဲ လှည့်လိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား မျက်နှာချင်း ဆိုင်မိသွား၏။ ကိုလူထွားက မိန်းမသားနှစ်ဦး၏ လှုပ်ရှားမှုကို မမှိတ်မသုန် ငေးကြည့်နေသည်။ ဝင့် ထင်ပါသည်။ ခုလောက်ဆို သူ့ အတံကြီးလည်း အင်အား အသင့်တင့် ဖြစ်နေလောက်ပြီ။ ထိပ်ဖျားတွင် အရည်သီးလေး စို့ ပြီး မာတင်းတင်းကြီးများ ဖြစ်နေမလား မသိ။ မဟန်နီ့ လက်များက ဝင့် ကိုယ်ကို ဖွဖွ ပွတ်သပ်လာသည်။

“ စိတ်ကို လျှော့ချထား ဝင့်.. ဖြည်းဖြည်းချင်း ခံစားကြည့်..” 

ပြောလိုက်ပြီး လက်တစ်ဘက်က ဝင့် ပါးပြင်ဆီ ရောက်လာသည်။ နှုတ်ခမ်းသားများကို လက်မထိပ်လေးနှင့် ဖွဖွ ပွတ်သပ်လိုက်၏။ရင်ချင်း ကပ် လိုက်ပြီး ဝင့် နှုတ်ခမ်းတို့ကို ညင်သာစွာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ဝင့်လည်း သူမ ဦးဆောင် သွားရာနောက် အလိုက်သင့် မြောပါသွားလိုက်သည်။

မဟန်နီ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများက ပါးပါးလျလျနှင့် ချောကျိကျိလေး။ စတော်ဘယ်ရီ ရနံ့သင်းနေသည့် နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို ပြန်လည် စုပ်နမ်းလိုက်၏။ မိန်းမသားချင်း ကြားက အနမ်းစိုတို့က ညင်သာ နူးညံ့၍ ရင်ခုန် လှိုက်မောဖွယ် အတိ။ လျှာ ပါးပါးလေး နှစ်ခုက အနှေးကကွက် တစ်ခုကို ဟန်ချက်ညီညီ တင်ဆက် နေသည့်အလား အချင်းချင်း ပွတ်သပ် ကျည်စယ်နေသည်။ နှစ်ဦးသား စိတ်ထဲတွင် နှုတ်ခမ်းတို့၏ စွဲမက်ဖွယ် ရနံ့ က သူ့ထံမှ လိုလို ကိုယ့်ထံမှလိုလို။

အနမ်းချိုတို့တွင် စီးမြော သွားသော ဝင့် လက်များ မဟန်နီ၏ ကျစ်လစ်သော ရင်သားများကို ဖွဖွ ပွတ်သပ်မိသည်။ ခါးသွယ်သွယ်လေး အောက်မှ တင်လုံး ကျစ်ကျစ်လေးများကို ဖျစ်ညှစ် ချေ မိ၏။ မဟန်နီက ဝင့် ခါးတွင် ချိတ်လျက် ကျန်နေသည့် ဂါဝန်ကို အပြီးသတ် ချွတ်ချပေးလိုက်သည်။ 

ဂါဝန်လေးက ခြေရင်းတွင် အကွင်းလိုက် ပုံလျက်။ ထို့နောက် ရှည်သွယ်သော လက်ချောင်းလေးများကို ပင်တီပါးလေး ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်၏။ ဝင့်လည်း ခြေတစ်ဘက် အသာ ကြွပြီး ပေါင်ကြားလေး မသိမသာ ဟ ပေးလိုက်သည်။ 

မဟန်နီက ဝင့် အဖုတ်လေးကို လက်ဝါးနှင့် အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ လက်ချောင်းလေး အသာ ကွေးကာ အစိလေးနှင့် ပွင့်ချပ် နှစ်ခုကို စမ်းလိုက်၏။ အဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးကို အုပ်ကိုင် ထားရင်းမှပဲ ကွေးထားသော လက်ချောင်းလေးဖြင့် အတွင်းကို ဖွဖွ ထိုးမွှေပေးသည်။ စို့လက်စ ဝတ်ရည်တို့က မဟန်နီ့လက်ထဲ စိမ့်စိမ့် စီးကျ လာ၏။

ဝင့် ခံစားချက် ကောင်းနေဆဲမှာပဲ မဟန်နီက လက်ကို အသာ ပြန်ထုတ် လိုက်သည်။ ဝင့် မျက်ဝန်းများကို ရီဝေေ၀ ကြည့်ရင်း ပါးစပ်လေး ဟ ကာ လက်ချောင်းကို စုပ် လိုက်၏။ လက်မှာ ပေလာသည့် သကာရည်များ ကို မြိန်ယှက်စွာ စုပ်ယူ မြိုချပြနေသည်။ သူ့ အပြုအမူကို ကြည့်ပြီး ဝင့် အဖုတ်လေးထဲမှ တရွရွနှင့် ယား တက်လာသည်။

“ သူ Ready ဖြစ်နေပြီ..” 

ကိုလူထွားဆီ လှည့်ပြောလိုက်ပြီး ဝင့် အား တစ်ချက် နမ်းလိုက်ပြန်၏။ ပြီးတော့ နှစ်ဦးလုံးအား အပြုံးသက်သက်ဖြင့် နှုတ်ဆက်က အခန်းထဲမှ ထွက်သွားတော့သည်။

ဝင့်လည်း ခြေရင်းတွင် ကွင်းလုံး ပုံကျနေသည့် ဂါဝန်လေးကို အပြီးသတ် ဖယ် ပစ်လိုက်သည်။ မိမိကို စောင့်ကြည့်နေသည့် ကိုလူထွားအား မျက်နှာချင်း မဆိုင်မိသေး။ ဝင့် တစ်ကိုယ်တည်းတွင် လိင်အာသီသကို တောင့်တသော တစ်နေရာနှင့် ဖြစ်သင့်ရဲ့လား ဆိုသည့် အသိတရား လွန်ဆွဲ နေသေးသည်။ 

နံရံတစ်ဘက်ဆီ လျှောက်သွားလိုက်ရင်း ပန်းချီကားချပ်ကြီးကို မော့ကြည့်လိုက်မိ၏။ ကိုလူထွား၏ ကိုယ်ငွေ့က မိမိအနား ရောက်လာသည်။ အာရုံထဲတွင် ရှေ့တည့်တည့်မှ ပန်းချီကား ထက် မျက်ဝန်းထောင့်မှ ကိုလူထွား၏ ပုံရိပ်သည်သာ ကြီးစိုးလျက်။

“ သဘော ကျ လား..”

“ ရှင်..”

“ ဒီ ပန်းချီကားကြီးတွေကိုလေ..”

“ အော်.. ဟုတ်..”

“ ……”

“ ……”

ပြောရင်း သူ့လက်က အတံထွားကြီးကို ခပ်ဆဆ ဂွင်းတိုက်နေသည်။ ပြီးနောက် ဝင့် နောက်နားဆီ မထိတထိနှင့် ရောက်လာ၏။ တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်း၊ ယောင်္ကျား တစ်ယောက်၏ အငွေ့အသက်၊ မိမိ ကိုယ်မှ စိမ့်ယို စီးကျနေသည့် ဝတ်ရည်တို့၏ ရမ္မက် ရနံ့။ 

ဝင့် ခေါင်းတွေ မူးမိုက်မိုက်ကြီး ဖြစ်လာသည်။ လူကလည်း မျက်လွှာ ချလျက်သားမှ ခွေ ယိုင်ကျချင်ချင်။ သူစိမ်း တစ်ယောက်နှင့် ဆက်ဆံရမှာချင်းတူတူ မိမိ စိတ်က ရဲရင့်နဲ့တုန်းကလို မလန်းဆန်း။ သည်လူကြီးကို မလိုချင်တာလား ဆိုတော့လည်း မဟုတ်ပြန်။ ခုကိုပဲ ငိုက်စိုက် ချထားမိသည့် မျက်ဝန်းတို့က အားပြည့်လုလု လီး တုတ်တုတ်ကြီးကို မမှိတ်မသုန် ငေးမိနေသည် မဟုတ်ပါလား။

“ အဆင် မပြေဘူးလား ဝင့်.. စိတ်ထဲမှာ ဘာတွေ တွေး နေ လဲ.. ဟွမ်..” 

သူ ပြောလိုက်သော စကားများက မိမိ အတွင်းစိတ်ကို မြင်နေသူ တစ်ဦးလို။ ဆက်ပြောတော့မယ့် စကားတွေကလည်း ဘာတွေ ဆိုတာ ဝင့် သိနေပါသည်။ လိင်အရသာကို ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒနှင့် လွတ်လပ်စွာ ခံစားဘို့ ဆိုတဲ့ စကားတွေ ဖြစ်မှာပဲ။ 

ရဲရင့်တုန်းကလည်း ဒီလို ပြောခဲ့ဖူးတာပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီလူက ပိုနွေးထွေးနေသလို ခံစားရသည်။ မိမိ အခြေအနေကလည်း ဟိုတုန်းကနှင့် မတူဘူးပဲလေ။ ဝင့် လည်း ရပ်နေသည့် အတိုင်းမှပင် သူ့ကို လည်ပြန် မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။ မျက်ဝန်းများကတော့ အပြစ်ရှိသူတစ်ဦးပီပီ လုံခြုံခြင်း ကင်းလျက်။

ရှင် သိလား.. ကျမလေ.. ဒီကို ရောက်လာတာ ကျမ ယောင်္ကျား မသိဘူး.. ဒါ မဖြစ်သင့်မှန်း ကျမ သိတယ်.. ဒါပေမယ့်.. သိလား.. ဟို.. ဟိုလေ.. ကျမ.. ကျမ ရှင် လိုး တာ ခံချင်တယ်.. ။ ရင်ထဲမှ စကားများကို ထုတ်ပြောရန်တော့ ဝင့် မကြိုးစားမိသေး။ ကိုလူထွားက စကား အရင် စ သည်။

“ ဝင့် ကြည့်ရတာ တစ်ခုခုကို တွေးပြီး ပူပန် နေသလိုပဲ.. ဘာလို့လဲ..”

“ ……….”

“ နောင်တ ရနေတာလား.. ဟုတ်လား..”

“ ကျ.. ကျမ..”

“ အွမ်း ပြော.. ကိုယ်တို့ ဒီအတွက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆွေးနွေးလို့ ရတယ်..”

“ ဘာ ပြောရမှန်း မသိဘူး..”

“ ဟဟ.. ကဲပါ.. အများကြီး စဉ်းစား မနေနဲ့လေ.. ဒီနေရာနဲ့ ဒီကိစ္စတွေရဲ့ သဘောသဘာဝကို နားလည်ပြီးသား မဟုတ်ဘူးလား..”

“ ……….”

“ ကိုယ်တို့အားလုံးက ရည်ရွယ်ချက် တစ်ခုတည်း သက်သက်လေ..”

“ ……….”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဝင့်.. ရှေ့မဆက်ချင်တော့တာလား..”

“ အမှန်တော့..”

“ အွမ်း.. ပြော.. ကိုယ့်ကိုအားမနာနဲ့.. စိတ်ထဲ ရှိတာ ပြော..”

“ အမှန်တော့.. ဝင့် ဒီကို မလာသင့်ဘူး သိတယ်.. ဒါပေမယ့်..”

“ အွမ်း..”

“ ဒါပေမယ့်.. ရောက်လာမိပြီ..”

“ အွမ်း.”

“ ရောက်.. ရောက်လာပြီးတော့လည်း.. ပြန် ထွက် မသွားချင်ပြန်ဘူး..”

“ အိုခေ.. ကြိုက်တယ်.. ကိုယ်လည်း မင်းကို ပြန်ထွက်မသွားစေချင်ဘူး.. အွမ်းးး.. တကယ်က ပြန်ထွက်မသွား စေချင်တာထက် မင်း ပြန်ထွက်သွားမှာ ကြောက်နေတာ..”

“ ……….”

“ တကယ်တမ်း ဒီနေရာက ဘယ်လောက်ပဲ ညှိနှိုင်းညှိနှိုင်း ဝင့် စိတ်မပါတော့ရင် ချက်ချင်း ရပ်ပေးရမှာလေ..”

“ ……….”

“ ကိုယ် ဝန်ခံတာပါ.. ခုချိန်မှာ မင်း စိတ်မပါတော့မှာ ကြောက်နေမိတယ်..”

“ ……..”

“ ရဲရင့်ဆီကနေ သိထားတယ်လေ.. ဝင့် က အရမ်း ချစ်လို့ကောင်းတဲ့ အမျိုးသမီး တစ်ယောက် ဆိုတာ..”

“ ……..”

“ ကိုယ် တကယ် မင်းနဲ့ ဆုံချင်ခဲ့တာပါ..”

“ ဒီကောင်လေး အဲ့လိုပဲ လျှောက်ပြောနေတာပဲလား..”

“ နိုးနိုး.. မဟုတ်ဘူး ဝင့်.. သူပြောတုန်းက ဝင့် အနေနဲ့ မဟုတ်ဘူး.. သူ အရမ်း သဘောကျတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက် ဆိုပြီး ပြောတာပါ.. အဲ့ဒီ အမျိုးသမီးက ဝင့် ဆိုတာ ကိုယ်လည်း ဒီအခန်းထဲ ဝင်ခါနီးမှ သိရတာ..”

“ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ခုချိန်ထိတော့ ဝင့် ဘက်က ရှင့်ကို နံမည်တောင် မသိရသေးဘူးလေ..”

“ လိုလို့လား ဝင့် ရယ်.. အွမ်း.. လိုလာလိမ့်မယ် ထင်တယ်.. ခဏနေ ဝင့် ကိုယ့်နံမည်ကို တ ပြီး အော်သင့် အော်ရမှာကိုး..”

မိန်းမသား တစ်ယောက်ကို မလေးစားတာလည်း မဟုတ်၊ လိင်ဆက်ဆံဘက် တစ်ဦး အနေနဲ့ စိန်ခေါ်တာလည်း မဟုတ်၊ ကျီစယ်ခြင်း သဘောသက်သက်ပါသည့် ပြုံးစစ မျက်နှာပေးနှင့် သူ ပြောသည်။ ဝင့် ကပဲ သူ့နံမည်ကို တ အော်ရဦးမတဲ့။ ဘာပဲပြောပြော သည်စကားလေးက ဝင့် ရင်ကို လှပ်ကနဲ လှုပ်ခတ်သွားစေပြန်၏။ ယောင်္ကျားတွေများ စကားကြွယ်ရင် မိန်းမသားတို့မှာ မပြုံးမိဘဲ မနေနိုင်ပါ့လားနော်။

“ ကိုယ့်နံမည် သီဟ ပါ..”

“ …….”

“ ဘယ်လိုလဲ.. ကိုယ့်နံမည်ကို တ ပြီး အော် ဘို့ အသင့် ဖြစ်ပြီလား..” 

ရယ်ကျဲကျဲ မျက်နှာနှင့် သူ ပြောပြန်သည်။ ဝင့်လည်း မချိတင်ကဲ ပြုံးရပြန်၏။ စဉ်းစားရ ခက်နေသေးသော ဝင့်ကို သူ စကားဆက်သည်။

“ ဘာတွေ အဝေးကြီး တွေးနေသေးတုန်း ဝင့် ရာ.. ကိုယ်လည်း အိမ်ထောင်သည် တစ်ယောက်ပါပဲ.. ကိုယ့် ဇနီးကို ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်အောင် ချစ်တယ်..”

“ …….”

“ ဒါပေမယ့် ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်လို့ ကျတော့ ကိုယ့် အနေနဲ့ သူ့ အပေါ် မတင်းတိမ်ဘူး..”

“ …….”

“ ကိုယ် က သိပ် ထန်တဲ့လူ လေ.. သူ မလိုက်နိုင်ဘူး.. ဒီ တစ်ချက်က လွဲရင် ကိုယ်တို့ကြားမှာ ဘာ အခက်အခဲမှ မရှိဘူး..”

“ …….”

“ ဒီ အဆင်မပြေမှုကို သူရော ကိုယ်ရော နှစ်တွေ အများကြီး သည်းခံ ခဲ့ရတယ်.. ကိုယ် သူ့ကို သိပ်ချစ်တယ်လေ.. ဒီ တစ်ခုတည်း အတွက်နဲ့ သူနဲ့ကိုယ် ကြားမှာ ပြောင်းလဲ သွားစရာ ဘာမှ မရှိဘူး..”

“ …….”

“ ကိုယ့်ဘက်က အပြည့်အ၀ သာယာခွင့် မရတာ သူ သိတယ်.. ဒီတော့ သူ ကိုယ့်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တယ်..”

“ …….”

“ ဒါကြောင့် ကိုယ်တို့ ဒီ နည်းကို ရွေးဖြစ်ကြတယ်..”

“ …….”

“ အရမ်း ရိုးစင်းတဲ့ ကိစ္စပါ ဝင့်.. ကိုယ်တော့ ဒီလိုပဲ မြင်မိတယ်..”

“ အခု ကိစ္စ သူ သိတယ်ပေါ့..”

“ ဒါပေါ့.. သူ သိယုံတင် ဘယ် က မလဲ.. ကိုယ့် အတွက် လုပ်ပေးလိုက်နိုင်လို့ သူ ပျော် နေတယ်..”

“ …….”

“ ဝင့် အမျိုးသားလည်း ဒီလိုပဲ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်..”

“ …….”

“ သူတို့ အနေနဲ့ ဒီလို လိုက်လျော ပေးနိုင်ဘို့ လွယ်မှာ မဟုတ်မှန်း ကိုယ် သိတယ်..”

“ …….”

“ သိလို့လည်း ဒီနေ့ ကို တန်ဘိုးထားမိတာ ကွာ..”

“ …….”

“ ခုချိန်မှာ ကိုယ် အဖြစ်ချင်ဆုံးက.. ဝင့် နဲ့ အတူ လောကစည်းစိမ်ကို အပြည့်အ၀ ခံစား ပစ်ချင်တာ ကွာ.. ဘယ်တုန်းကမှ မရဖူးတဲ့ သာယာမှု အသစ်အဆန်းတွေပေါ့..”

“ …….”

“ ကိုယ် လည်း ဝင့်ကို ပေးနိုင်သမျှ ပေးမယ်.. ဝင့် ပေးနိုင်သလောက်တွေလည်း ကိုယ် ခံစားချင်တယ်..”

“ …….”

“ ကိုယ့် ရည်ရွယ်ချက်က ဒီ တစ်ခုတည်းပါပဲ..”

“ …….”

“ ဝင့်လည်း တူတူပဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်လေ.. ကိုယ် မြင်နေရပါတယ်.. ဝင့် ကိုယ့်ကို ဆန္ဒ ရှိနေမှန်း.. မင်း မျက်လုံးတွေမှာ ကိုယ် မြင်နေရပါတယ် ဝင့်ရယ်..”

“ …….”

“ နောက်တစ်ချက်က ဒီအတွက် ကိုယ်တို့ကို နားလည်ပေးတဲ့သူတွေ.. ဝင့် ယောင်္ကျားနဲ့ ကိုယ့် မိန်းမ ပေါ့ကွာ.. သူတို့ကြောင့် ကိုယ်တို့ ဒီလိုနေ့ကို ရလာတာ..”

“ …….”

“ စိတ်ရှင်းရှင်းနဲ့ အဆုံးထိ ခံစားလိုက်သင့်တယ်.. သူတို့ကို ကျေးဇူးတင်တဲ့ စိတ် နဲ့ပေါ့..”

“ …….”

“ ဒါကိုကပဲ ကိုယ်တို့ချင်း ကြားက ချစ်ခြင်းတွေ နားလည်မှုတွေကို ပို ခိုင်မြဲ စေလာတာလေ.. ဝင့် ရော အဲ့လို မထင်မိဘူးလား..”

“ အွမ်းး.. ဒါ.. ဒါ ပေမယ့်.. ကျမ အဘို့မှာက.. ရှင် ပြောနေသလောက် မရိုးရှင်းဘူး ကိုသီဟ..”

“ ဟွမ်.. …… ………”

“ …………”

“ ဝင့်.. ဘာကို ဆိုလို တာလဲ..”

အပြစ်များစွာနှင့် ပြည့်နှက်နေသော ဝင့် မျက်ဝန်းများကို သူ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဝင့် စိတ်တွေ မလုံမလဲ ဖြစ်လာရ၏။

“ ကြည့်ရတာ.. ကိုသန့်စင် မသိဘူး ထင်တယ်..” 

သူ့စကားတိုးတိုးလေးက ဝင့် နားထဲ ကျယ်လောင်စွာ တိုးဝင်လာသည်။ သူ ဘာပြောမလဲ.. ငါ့ကို အပြစ်တင်မှာလား.. ကဲ့ရဲ့မလား.. အထင် သေးသွားမလား.. ။ 

“ ဟုတ်လား ဝင့်.. ဒီကိုရောက်လာတာ အမျိုးသား သိပုံမရဘူး.. ကိုယ် ထင်တာ မမှားဘူး မဟုတ်လား..” ။ ရှက်စိတ်တွေ လှိုက်တက်လာသည်။ ငါ တကယ် မကောင်းတဲ့ မိန်းမ ပဲ.. သူ ငါ့ကို အထင်အမြင် သေးတော့မှာ သေချာတယ်.. ။ 

အိမ်ထောင်သည် မိန်းမ တစ်ယောက် အနေနဲ့က သူစိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံဘို့ ဆိုတာ ယောင်္ကျားက ဖြစ်စေချင်တာပါလို့ ပြောရင်တောင် လူသူလေးပါး လက်ခံနိုင်ဘို့ မလွယ်တဲ့ ကိစ္စ။ အခုမိမိက ယောင်္ကျား မသိဘဲ ခိုးထွက်လာတာ။ ပိုဆိုးပြီလေ။

“ ဟင်.. ဝင့်.. ကိုယ်မေးတာ ဖြေပါဦး.. ခုကိစ္စ ကိုသန့်စင် သိလား..”

သူ မေးနေပြီ.. ငါ ဘယလို ဖြေရမလဲ.. တဘက်က ယောင်္ကျားကြီး ဖြစ်ပြီးတောင် သူ့မိန်းမ သိတယ် တဲ့.. ငါ.. ငါ သိပ်မှားသွားပြီ ထင်တယ်.. ခုနေ ကျမ ယောင်္ကျား လွှတ်လိုက်တာပါ ဆိုရင် နဲနဲတော့ သိက္ခာ ရှိဦးမယ်.. ငါ.. ငါ.. ညာပြောလိုက်ရ ကောင်းမလား..

“ ဟင့်အင်း.. မသိ.. မသိဘူး ကိုသီဟ.. ဒီလာတာ သိပေမယ့် ဒီကိစ္စ လို့ သူ မသိဘူး..”

ပြောလိုက်တော့လည်း ရင်ထဲ ပေါ့ သွားသား။ သူသိပါတယ် ပြောလည်း ဒီလူက မောင့်ကို သွားမေးမှာမှ မဟုတ်ဘဲလေ။ ဒါပေမယ့် ဝင့် မညာချင်။ မိမိ အနေနှင့် ခင်ပွန်းအပေါ် သစ္စာ ဖောက်မိနေပြီ။ 

ဒီကြားထဲ ထပ်ပြီး ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နံမည်သုံးကာ မိမိ၏ ကျပြီးသား သိက္ခာကို ကာကွယ်ဘို့ မကြိုးစားရက်။ မောင် မသိအောင် မှားမိပေမယ့် မောင့်ကို မချစ်လို့ မဟုတ်၊ တန်ဘိုးမထားလို့ မဟုတ်၊ အနည်းဆုံးတော့ မောင့် နောက်ကွယ်မှာ ဝင့် ရိုးသား ချင်ပါသည်။ 

နောက်တစ်ချက်က ဒီနေ့အဘို့ ဝင့် နောက်ကြောင်း ပြန်မလှည့်ချင်။ မိမိ ဒီကို လာတာ လိင်ဆက်ဆံဘို့။ အရှင်းဆုံး ပြောရရင် အလိုး ခံ ဘို့။ ဆန္ဒ ပြည့်သွား ပြီးရင် ပြီးပြီ။ မောင် မသိဘူး ဆိုတာ တစ်ခုသာ ခံမနေရင် ခုလောက်ဆို သူနဲ့ဝင့် အိပ်ရာပေါ် ရောက်နေပြီ မဟုတ်လား။ မိုက်မိုက်မဲမဲ လာခဲ့မိပြီးမှ ယောင်္ကျား မသိတာ ဝန်ခံပြီး ရှက်ရှက်နဲ့ လှည့်ပြန် သွားရတာမျိုးတော့ လုံး၀ မဖြစ်ချင်။ ပင့်သက် တစ်ခုကို မြိုချပြီး စကား ဆက်လိုက်သည်။

“ ရှင် ပြောသလိုပါပဲ ကိုသီဟ.. ကျမ ဒီကိုလာတာ မကြုံဖူးတဲ့ အရသာ တစ်ခုကို ခံစားချင်လို့ သက်သက်ပါ.. ဒါပေမယ့် မောင့် ခွင့်ပြုချက် မပါခဲ့ဘူး.. မောင် မသိဘူး..”

“ …………..”

“ ကျမ ခုလို တွေ လုပ်နေတာ မောင် မသိပါဘူး.. ကျမ လုပ်ရပ်က မောင့်ကို သစ္စာဖောက်သလို ဖြစ်နေပြီ.. ဒါပေမယ့် ကျမ သူ့ကို မချစ်လို့ မဟုတ်ဘူး.. စိတ်ကုန်နေလို့လည်း မဟုတ်ဘူး..”

“ …………..”

“ ဒီထက်ပိုပြီး ကျမ မပြောတတ်တော့ပါဘူး.. ဒါပေမယ့် သေချာတာ နှစ်ခုက ကျမ မောင့်ကို သိပ်ချစ်တယ်.. ဒီကနေလည်း လှည့် မပြန်ချင်ဘူး.. ”

“ …………..”

“ ……………”

အခန်းက ခေတ္တပြန်ငြိမ်သက် သွားသည်။ မျက်လုံး နှစ်စုံတို့ အကြည့် မလွှဲဖယ်ဖြစ်။ စူးရဲသော သူ့ အကြည့်များတွင် မိန်းမ တစ်ယောက်၏ မိုက်မဲမှုအပေါ် နှစ်သက် အားရခြင်းများ ပျော်ဝင်နေသည်။ ဝင့် မျက်ဝန်းတို့တွင်လည်း အပြစ်၏ အငွေ့အသက်တို့ ပျော်ဝင်နေမှာ ဖြစ်သည့်တိုင် ရမ္မက်ခိုးတို့ကတော့ မာန်မကျသေး။ ကိုသီဟ လက်များ ဝင့် ပခုံးပေါ် ရောက်လာသည်။ 

လည်တိုင်ကို ဖွဖွ ပွတ်သပ်လိုက်၏။ ပြီးတော့ ပါးနှစ်ဘက်ကို အသာ အုပ်ကိုင်သည်။ ပန်းဆီရောင်သမ်းနေသော ဝင့် မျက်နှာလေး သူ့ လက်ခုပ်ထဲ ရောက်သွားပြီ။တင်းတင်း စေ့ထားသည့် ဝင့် နှုတ်ခမ်းလေး နှစ်လွှာပေါ်သို့ လက်မနှင့် ဖွဖွ သပ် ပေးရင်း ရမ္မက်ဇော၏ မောတစ်ဝက် အသံနှင့် တစ်ခွန်းချင်း ပြောသည်။

“ ဝင့်..”

“ ………..”

“ ကိုယ် လိုး တာ ခံ ချင်လား..”

“ ……….”

“ ကိုယ်တော့ မင်းကို လိုး ချင် ပြီ.. သိလား..”

“ ……….”

“ ကိုယ့် လီး ကြီးနဲ့လေ.. သိပ် ဆာ နေတဲ့ လီးကြီးနဲ့..”

“ ……….”

“ မင်း စောက်ပတ်ထဲကို.. လိုး ပစ်ချင်တယ် ကွာ..”

“ ……….”

“ ပြီးရင် မင်းလည်း ကိုယ့်ကို တက် လိုး..”

“ ……….”

“ ကိုယ် ခံချင်တယ်.. ဝင့် ရယ်..”

“ ……….”

“ ဝင့် ရော.. ကိုယ် လိုးတာ ခံချင်နေတယ် မှတ်လား.. ဟွမ်.. ပြောစမ်းပါဦး ကိုယ့်ကို..”

“ ……….”

ဝင့် တစ်ယောက် အသက်ကို မနည်း ရှု နေရသည်။ ဟိုး အထဲက ယားလာလိုက်တာလည်း ဘာနဲ့မှကို မတူ။ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် မှတ်စိစုံမှိတ်ပြီး ရှေ့တိုးလိုက်တော့မည်။ ကိုယ့်ဘက်က အခြေအနေကို အရှင်းဆုံး ဝန်ခံ ပြီးပြီပဲ။ ထပ်ပြီး အချိန်ဆွဲနေလို့လည်း ပြန်လှည့်ဖြစ်မှာမှ မဟုတ်တော့မယ့် တူတူ..

“ ခံ ချင် တယ်..”

“ ………”

“ ဝင့် ကို လိုး ပါ ကိုသီဟ..”

“ သစ္စာဖောက်မိတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက်ကိုလေ.. နာနာလေး လိုးလွှတ်လိုက် စမ်းပါ..”

စကားဆုံးတော့ သူ ဝင့်ကို ဆောင့် ဆွဲ ဖက်လိုက်သည်။ တုန်ရီနေသော ကိုယ်လုံး အိအိလေးမှာ ကျောက်သားလို မာကျောသော ကြွက်သားစိုင်ကြီးများကြား နစ် ဝင်သွားတော့၏။ ကြမ်းတမ်းသော အနမ်းများ ဝင့် နှုတ်ခမ်းပေါ် ကျ လာသည်။ အငမ်း မရ စုပ် နမ်းနေသည့် အနမ်းကြမ်းများ။ ဝင့်လည်း သူ့ကို ခပ် ကြမ်းကြမ်း ပြန်နမ်းစုပ် ပစ်လိုက်သည်။ မီး တောက် နေပြီ.. နှစ်ဦးသား ရင်ထဲမှ ရမ္မက်လောင်စာများ က အမြင့်ဆုံး ဒီဂရီဖြင့် မောင်းနှင်ရန် အသင့် အနေအထား။

ကြမ်းတမ်းသော အနမ်းတို့ အောက်တွင် ဝင့် အသက်ရှုသံများ ပြင်းထန် ပေါက်ကွဲလာသည်။ နို့အုံအတွင်းမှ သွေးကြောများတွင် ရမ္မက်၏ စီးဆင်းမှုက တဖျဉ်းဖျဉ်း။ မာဆတ်ဆတ် ဖြစ်လာသည့် နို့သီးလေးနှစ်ခုက ထိတွေ့ပွတ်သပ်မှုကို အလိုရှိလာသည်။ ကိုသီဟ လက်များ ဘရာ ချိတ်ဆီ ရောက်လာသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းက စုပ်နမ်း မပျက်။ 

ဖတ်ကနဲ ပြုတ်ထွက်သွားသော ဘရာချိတ်လေးနှင့် အတူ နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခုမှာလည်း လေ ဟပ်သလို အေးမြမြ ခံစားလိုက်သည်။ သို့သော် ထို အေးမြမှုက စက္ကန့်ပိုင်းမျှပင် မကြာလိုက်။ ရမ္မက်မီးများ တောက်လောင်နေသည့် နှုတ်ခမ်း တစ်စုံ၏ ဆွဲစုပ် ဝါးမြို မှုကို ခံလိုက် ရသည်။ ဝင့် အာရုံထဲတွင် မောင့် မျက်နှာကို ရုတ်တရက် မြင်ယောင် လာ၏။ 

ပျောက်လုလု နောင်တစိတ်က တဖန် ပြန်ဝင်လာသည်။ ဟင့် အင်း.. မတွေး နဲ့တော့.. ဘာမှ မတွေးနဲ့တော့.. ကိုယ့် စိတ်ကို ဇွတ် အတင်းကြီး တွန်းတင်လိုက်မိပြန်သည်။ ခုမှတော့ မထူးတော့ပြီလေ။ လွန်ခဲ့သော သုံးပတ်ခန့်က ရဲရင့်နှင့် ဆုံခဲ့သည့် ည ကို ပြန်မြင်ယောင် လိုက်သည်။ စို့လက်စ ကာမ ရည်တို့ နွေးကနဲ စီးကျလာတာ သိလိုက်ရသည်။

တူတူပဲ.. ဟိုတုန်းက ရဲရင့် ရယ်.. အခု ကိုသီဟ ရယ်.. ဖြစ်ရပ် နှစ်ခုက တကယ်တော့ အတူတူပါပဲ.. ဒါ နောက်ဆုံး ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်.. မောင် မသိအောင် လုပ်မိတာ ဒါ နောက်ဆုံးဖြစ်ရင် ရပြီပဲ.. ကျန်တာ မတွေး နဲ့ .. မတွေး နဲ့.. ဖြုသွယ်သော လက်ချောင်းလေးများက သူ့ ပခုံး ကြွက်သားစိုင်ကြီးများကို ဖွဖွ ပွတ်မိသည်။ မာ တင်းနေသည့် ကြွက်သားကြီးများက ဝင့်အတွက် တစ်ခါမျှ မကြုံဖူးသော စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ပေးနေ၏။ 

ဘဝတွင် ဒီလို လူထွားကြီး တစ်ဦးနှင့် ကိုယ်လက်နှီးနှော ရမည်ရယ်လို့ အိပ်မက်ပင် မမက်ဖူးခဲ့။ မိမိ ရင်ဘတ်တွင် မျက်နှာအပ်ပြီး နို့နှစ်ဘက်ကို တလှည့်စီ အားပါးတရ စို့နေသည့် ကိုသီဟ ဆိုသော လူထွားကြီး။လက်မောင်းနှင့် ပုခုံးကြွက်သားကြီးများ၏ မာကြော ထွားကြိုင်းမှုကို ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ် ကြည့်ရင်း အဓိက နေရာအကြောင်း စိတ်ရောက်လာမိသည်။ 

ပုခုံးတွေ ကျောတွေကတော့ ပြောင်တင်းပြီး မာ နေတာပဲ.. ဟိုဒင်းကြီးကရော ဘယ့်နှယ်များ နေလေမလဲ.. သူက ဝတ်လစ်စလစ်နှင့် အသင့် စောင့်နေခဲ့ပါသော်လည်း မိမိက ဒီအခန်းထဲ စ ရောက်ကတည်းက ဗျာများ နေခဲ့သည်။ ကိုယ့်အတွက် အဓိက ဖြစ်သည့် အရာကို စေ့စေ့ပင် မကြည့်ရသေးဘူး မဟုတ်လား။

ကိုသီဟ အနမ်းများ လည်တိုင်ရင်းဆီ ပြန်ရောက်လာ၏။ ဝင့်လည်း မိမိ နှုတ်ခမ်းရှေ့ ရောက်လာသော နေရာ မှန်သမမျှကို ပြန် နမ်းသည်။သူ့ နားရွက်ဖျားလေးကို အမှတ်မထင် စုပ် ဆွဲ လိုက်မိ၏။ မိမိလည်တိုင်ရင်းမှ အနမ်းများ ရုတ်တရက် တန့် သွားသည်။ ဝင့်လည်း လျှာချွန်ချွန်လေးကို သူ့ နားထဲ ထိုးမွှေ ပေးလိုက်သည်။ 

သူ့ထံမှ အင်းး.. ကနဲ ညည်းသံရှည် သဲ့သဲ့လေးနှင့်အတူ ဝင့် ခါးကို ကိုင်ညှစ်လိုက်သည့် အတွေ့။ နားထဲ ထိုးမွှေ နေသည့် လျှာဖျားလေး ငြိမ်လိုက်ပြီး နားဝတည့်တည့် နှုတ်ခမ်းလေး တေ့လိုက်သည်။ ရှးးး ကနဲ လေ တစ်ချက် စုပ်သွင်းလိုက်၏။

“ အိုး အိုး အိုး. ဝင့်.. အ..” 

မိမိ အပြုအမူကြောင့် ထွန့်ထွန့်လူးသွားသည့် လူထွားကြီးကို ကြည့်ပြီး ဝင့် အရမ်း သဘောကျ သွားသည်။ သူ မိမိ ကို မနမ်းနိုင်တော့။ ဝင့် လည်း သူ့နားတွင်းကို လျှာနှင့် ကလိလိုက်၊ နားထဲမှ လေများ ထွက်လာမည့်အလား ရှလူးကနဲ စုပ်လိုက်နှင့် ကောင်းကောင်း ကလိပေးလိုက်သည်။သူလည်း ယားကျိကျိ ဖြစ်နေဟန် တူသည်။ တကိုယ်လုံးလည်း ကြက်သီးအပိန့်ပိန့်နှင့် ပခုံးကျယ်ကြီးကို ကျုံ့ ကျုံ့ ပြီး ပင့်သက်တွေသာ အလုံးလိုက် မြိုချနေတော့၏။ 

သူ့ ဖြစ်အင်ကို ကြည့်ပြီး ဝင့် စိတ်ထဲတွင် မိမိကိုယ်ကိုယ် ပြိုင်ပွဲတွင် အသာစီးရနေသော ကစားသမား တစ်ဦးလို ခံစားလာရသည်။ သူ့ကို ဒီထက်ပို ထွန့်ထွန့်လူးအောင် ပညာ ပြ ချင်လာသည်။နထင်ရင်းများနှင့် ပါးပြင်၊ နှုတ်ခမ်း တို့ကို စုပ်ကာ နမ်းကာ ပြုရင်း ရင်အုပ်ကြီးနှင့် လက်မောင်းများကို ပွတ်သပ် ပေးလိုက်သည်။ 

မိမိထက် လေးဆလောက် ကြီးမားသည့် ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ယောင်္ကျားရင့်မာကြီးမှာ မိမိ၏ ပဉ္စလက် ဆန်သော အတွေ့အထိများ ကြားတွင် နစ်ဝင် နေ၏။ သူ့ ခါးကို မြဲမြဲ ကိုင်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။ဖောင်းကားနေသည့် ရင်ဘတ်ကြီးကို နမ်းရင်း နို့သီးလေးကို ဆတ်ကနဲ ကိုက် ဆွဲလိုက်၏။ နာလောက်မည့်အား မဟုတ်သော်လည်း သူ သိသိသာသာ တွန့် သွားသည်။ 

နောက်တစ်ဘက်ကို ထပ် နမ်းတော့ ရင်ဘတ်ကြီး မသိမသာ ကော့ ပေးသည်။ နိုး ပဲ.. ဆရာ.. တောင်းတိုင်း ပေးလိုက်ရင် အရသာ မရှိတော့ဘဲနေလိမ့်မယ်.. ဝင့် စိတ်ထဲက ရေရွတ်ရင်း အနမ်းများကို ဗိုက်သားပြင်ဆီ ရွှေ့လိုက်၏။သူ့ လက်တစ်ဘက် ဝင့် ရင်ဘတ်ဆီ ရုတ်တရင် ရောက်လာသည်။ ဝင့် နို့ ကို လာ ညှစ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို ဖိချေလိုက်၏။ ခုဏက ဝင့် လုပ်လိုက်သည့် အပြုအမူကို သူ အားမလို အားမရ ဖြစ်ကျန်ခဲ့တာ သေချာသည်။ 

ဝင့် နို့လေးတစ်ဘက် ထူထူပူပူ ဖြစ်လာသော်လည်း မိမိအာရုံကို သူ့ အတွေ့ထဲသို့ မြော မသွားအောင် ဖျောက်လိုက်နိုင်သည်။

ဝင့် နှုတ်ခမ်းများ အဓိက နေရာဆီ ရောက်ပြီ။ ထူထဲသော အမွေးအုံကြီးများကြားမှ ထိုးထွက်နေသည့် လိင်တံကြီးက ကော့ ပြီး ယမ်း နေ၏။အိမ်ထောင်သက် ဆယ်နှစ်ရှိပြီ ဖြစ်သော ဝင့် တစ်ယောက် ကော့ကော့ ကောက်ကောက်ကြီး ဖြစ်နေသည့် အတံကြီးကို မမြင်ဖူးသလို စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ 

ဆေးထိုးတယ်တွေ ဂေါ်လီ ထည့်တယ်တွေ ကြားဖူး ဖတ်ဖူး နေသော်လည်း ဒီလိုကြီး ကော့ပျံ နေအောင် ပုံသွင်းလို့ ရတယ် လို့တော့ မကြားမိ။ သူ့ဟာကြီးက မြင်တာနဲ့ပင် အသဲအေးစရာ။ဒါကြီးနဲ့သာဆိုရင် တကူးတက ကော့ထိုး စရာတောင် မလိုလောက်ဘူး.. ချက်ကောင်းကို တန်းကနဲ ထိ ပြီး အီစိမ့် နေမှာပဲ.. ဟု တွေးရင်း ခံတွင်းထဲ ဖွဲ့အိုင်လာသည့် တံတွေးများကို မြိုချလိုက်မိသည်။ 

သူ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်၏။ မိမိကို မျှော်လင့်တကြီး ငုံ့ကြည့်နေသည့် သူ့မျက်ဝန်းများ အရောင် တလက်လက်..။ပန်းဆီရောင် နှုတ်ခမ်းလေးကို လျှာဖျားနှင့် တစ်ချက် သပ်လိုက်သည်။ ပုံသွင်းဆံသ လုပ်ထားပုံရသည့် အမွေး မည်းမည်းကြီးများကို လက်နှင့် ဖိသပ်လိုက်၏။ 

ဥ လေးနှစ်လုံး ပါသည့် အိပ်ပျော့လေးက အမွေးအုံကြီး အောက်တွင် ကျစ် ပြီး မာတင်းတင်းဖြစ် နေသည်။ ကြည့်ရတာ ရှိသမျှ အားအင် အကုန်လုံး အတံကြီးထဲ ရောက်နေပုံပင်။ထိပ် အကွဲလေးတွင် အရည်ကြည်လေးက အသီးလိုက်။ ဝင့် နှုတ်ခမ်းလေး စု ချွန်ပြီး ထို အရည်ကြည်လေးကို စုပ် လိုက်သည်။ နားထဲတွင် အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်း တစ်ချက် ကြားလိုက်ရသည်။ 

သူ့မျက်နှာကို မော့ ကြည့်ရင်း အတံကြီးကို ငုံလိုက်သည်။ သူ ဝင့် ကို ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။တုတ်ခဲနေသည့် ကြွက်သားချောင်းကြီးက ဝင့် ပါးစပ်ထဲတွင် အပြည့် နေရာ ယူထား၏။ ထိပ်ဖူးကော့ကော့ကြီးက ဝင့် အာခေါင်နုကို ကျော်ပြီး လည်ချောင်းဝသို့ လာ ထောက်နေသည်။ ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးလိုက်တိုင်း လည်ခေါင်းအဝကို တထုတ်ထုတ် တိုးဝင်နေ၏။

ထို အရသာကို ဝင့် အရမ်း သဘောကျသည်။ လည်ချောင်းထဲမှာ တစ်ဆို့ပြီး နာသလို ယားသလို ခံစားချက်။ ပါးစောင်ထဲ အိုင်လာသော သွားရည်များကို မြိုချလိုက်တိုင်း သူ့ လီးကြီး တောင့်တောင့်သွားမှန်း ဝင့် သိနေရသည်။ သူ့ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ကိုင်ထားသည့် မိမိ လက်များကို လွှတ်လိုက်၏။ 

နောက်ကျော ဘက်တွင် လက်ပြန် ပိုက် ထားလိုက်သည်။ ပါးစပ်နှင့် လီး မှ လွဲ၍ သူနှင့် မိမိကြားတွင် ဘာ ထိတွေ့မှုမှ မရှိ။ ပဉ္စက်လက်ဆန်သော စုပ်ချက်များနှင့် သူ့ကို ဖမ်းစားချင်သည်။ ခဏနေရင် ဒါကြီးနဲ့ ငါ့ အဖုတ်ကို လိုးတော့မှာ ဆိုသော အတွေးနှင့် မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးနေလိုက်သည်။

“ အွမ်းး.. ကောင်းလိုက်တာ.. ကောင်းလိုက်တာ ဝင့် ရာ.. မင်း ကိုယ့်ကို လိုး နေပြီပဲ..”

“ …….”

“ ပါးစပ်လေးနဲ့.. ဟုတ်လား.. အွမ်းး.. ကျစ်ကျစ်.. ကောင်းလိုက်တာ..”

ဝင့်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်၊ ခေါင်းမော့ပြီး အရသာ ခံလိုက်နှင့် အပျော်ကြီး ပျော်နေသည့် လူထွားကြီး။ ဝင့်လည်း သူ့ကို စုပ် ပေးနေရင်းက ပင်တီကြားဆီ လက်ထိုး ထည့်လိုက်သည်။မိမိ အဖုတ်လေးမှာလည်း ဆာလောင်မှုတို့ ပြင်းပြ နေပြီ မဟုတ်ပါလား။ လက်ချောင်း နှစ်ခု ပူးပြီး ဖွဖွ ထိုးထည့်ရင်း မွှေ ကစားလိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲမှ အတံကြီးကိ တောင့်တ နေသည့် အဖုတ်လေးက သည်မျှလောက်နှင့် မတင်းတိမ်။ ဒါကို ရိပ်မိပုံရသော ကိုသီဟက ဝင့်ကို ချိုင်းနှစ်ဘက်မှ ပင့်ပြီး ဆွဲထူသည်။ ပြီးတော့ ဝင့် လက်ကလေးကို ယူပြီး ဖွဖွ စုပ် ၏။ 

“ ချို နေရော ဝင့် ရယ်..” 

သူ့ အသံက ရမ္မက်လှိုင်းတို့ ကြားတွင် မြောပါနေသူပီပီ မောဟိုက်ခြင်း စွက်လျက်။

“ အရမ်း လှ တယ်..” 

လက်မောင်းအိအိလေးကို ဖွဖွ ပွတ်ရင်း သူ ပြောသည်။ 

“ နို့လေးတွေကလည်း လုံး ကျစ်ပြီး အိစက် နေတာပဲ..” 

ပြောရင်း သူ့ လက်များက ဝင့် နို့သီးခေါင်းလေးကို ခပ်ဆဆ ညှစ်ချေနေသည်။ 

“ ဒီနှုတ်ခမ်းလေးကလည်း ကိုယ့် လီးကို စုပ်ပေး သွားတာ အရမ်းကောင်း..” 

သူ့စကားကြောင့် ဝင့် နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ထူထူပူပူ ဖြစ်လာရပြန်သည်။ 

“ သိလား ဝင့်.. မင်းက တကယ့် အာဂ မိန်းမပဲ..”

သူ ဒီလိုပြောတော့ ဝင့် ပြုံးမိသည်။ 

“ ရှင်ကရော.. တကယ့် အာဂ ယောင်္ကျား လား..” 

မချိုမချဉ် မျက်နှာပေးနှင့် ပြန်ပြောတော့

“ ဟဟ.. သိချင်ပြီလား..”

ဟု ပြန်ပြောသည်။ ဝင့် မျက်ခုံးတစ်ဘက် ပင့် ပြလိုက်သည်။ကြမ်းရှရှ လက်ဝါးကြီး နှစ်ဘက် ခါးတလျှောက် လျှော ဆင်းလာသည်။ ပင်တီ ခါးကြား ထိုးထည့်လိုက်ပြီး တစ်ချက်တည်းနှင့် အပြီးသတ် ဆွဲချွတ်ချလိုက်၏။ 

ဝင့်လည်း ခြေတစ်ဘက်ကြွ ပြီး ပင်တီလေးကို ခပ်လှမ်းလှမ်းသို ခတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ဝင့်လက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲယူပြီး သူ့ လည်ကုတ်ပေါ် ခိုထားစေသည်။ ပြီးတော့ ဘာမပြောညာမပြောနှင့် ပေါင်ရင်း နှစ်ဘက်မှ ဆွဲမ လိုက်၏။ 

“ အမေ့..” 

ဝင့် ကိုယ်လေးက လေထဲ တွင် ကားရားလေး စွေ့ကနဲ မြောက် သွားသည်။ သူ့ လည်ပင်းအား ယောင်ယမ်းပြီး ဖက်ထားလိုက်မိ၏။ ပြောင်လက်နေသည့် လီး ညိုညို ကော့ကော့ ကြီးက ဝင့် ဆီးခုံလေးဆီ လာထောက်နေသည်။ လေထဲတွင် ကားရားဖြစ်နေသည်မို့ လီး ဆာနေသည့် အဖုတ်လေးမှာလည်း ပြဲ ဟ နေမည် မလွဲ။ စိုလက်စ အရည်များနှင့် လေအေးတို့ ထိတွေ့ပြီး အေးစက်စက် အရသာကို ခံစားနေရသည်။

ဝင့် ကိုယ်လေးကို အရုပ်တစ်ခုလို မြှောက်ကိုင်ထားရင်းကပဲ သူ့ အတံကြီးကို အ၀ တည့်တည့် ရောက်အောင် တေ့လိုက်၏။ တုတ်ခိုင်သော ပေါင်တံကြီး နှစ်ဘက်ကို ချိန်ဆရင်း အသင့်ပြင်သည်။ဝင့် ကိုယ်လေးကို ခပ်ဆဆ ပင့်လိုက်ရင်း ထောက်ထားသည့် အတံကြီးဆီ ဇွိကနဲ ဆွဲဖိချလိုက်၏။ မာတောင့်တောင့် လီးကော့ကော့ကြီးက အထဲသို့ တစ်ချက်တည်း စူး နေအောင် နစ် ဝင် သွားတော့သည်။ 

“ အိုးးးး.. ကိုသီဟ.. အင့်.. ကျစ်ကျစ်..” 

ဝင့် မျက်ရည်လည်မတတ် နာသွားသည်။ ဖင်လေး နောက်ဆုတ်ပြီး ရုန်းရန် ပြင်မိသော်လည်း ဆောင့်ဆွဲထားသည့် သူ့လက်က မလွတ်။ သူ့ အတံကြီး တဆုံး စိုက်ထားလျက်ကပဲ ကိုယ်လုံးလေးကို စက်ဝိုင်းမွှေ့သလို တစ်ချက် ကစားလိုက်ပြန်သည်။ ဝင့် ခေါင်းလေး နောက်သို့ လန်ကျသွား၏။ ကော့သွားသည့် ခါးကြောင့် သူ့ လီး ရှိရာဆီ အဖုတ်လေး ကော့ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ သူ ဝင့်ကို တစ်ချက်ကလေးမှ လျှော့မပေးတော့။ တကိုယ်လုံးကို ကိုင်ဆောင့် လှုပ်ခါပြီး သူ့ လီး ကော့ကော့ကြီးနှင့် အဆက်မပြတ် ကော့ ထိုးတော့သည်။

တစ်ခါမျှ မကြုံဖူးသည့် အရသာမို့ သူ ပြောသလိုပဲ နံမည် တ ကာ အကြိမ်ကြိမ် အော်ညည်းလိုက်မိတော့သည်။ တကယ့်ကိုပဲ.. တကယ့်ကိုပဲ ထင်တာထက် အများကြီး ပိုနေပါ့လား.. ။သန်စွမ်းလွန်းသော သူ့ ခွန်အားကို ဝင့် ဘယ်လိုမှ မအံ့သြဘဲ မနေနိုင်။ လီး တောင့်တောင့်ကြီးကို ကော့ ထားပြီး ဝင့်ကိုပဲ ပင့်ကာချကာနှင့် သူ့ ခြေလှမ်းများက တစ်ချက်မျှ နေရာ မရွေ့။ 

တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် မကြုံဖူးသည့် ဒီပုံစံကြီးက နာလည်း နာ၊ ကောင်းလည်း ကောင်းလွန်းသည်။ သူ့ လက်ထဲတွင် အရုပ်လေး တစ်ခုလို ပျော့ဖတ် နုန်း ပြီး မျက်လုံးထဲလည်း ကြယ်တွေ လတွေ မြင်ကုန်သည်။

“ ကောင်းလား.. ဝင့်.. ဟမ်..” ဝင့် ကိုယ်ကို အဆက်မပြတ်ဆောင့် ခါ ချရင်း မေးသည်။

“ အွမ်းး.. အွမ့်.. ကောင်း.. အမလေး.. ကောင်းတယ်..” တအစ်အစ် မြည်တမ်းရင်း အံကျိတ် ပြောလိုက်သည့် ဝင့် အသံက လည်ပင်း ညှစ်ခံထားရသူလို။

“ ခံဖူးလား.. ဒီလို မျိုး..” 

မေးလိုက်သော စကားတွင် သူ့ကိုယ်သူ ယုံကြည်မှု အပြည့် ပါနေ၏။

“ ဟင့်.. ဟင့်အင်း.. ဘယ် ခံ ဖူး မလဲ.. ကျစ်ကျစ်..”

“ ကိုသန့်စင်က ဒီလို မလိုးပေးဘူးလား..”

“ ဟင့် အင်း..”

“ ကြိုက်လား.. ကိုယ် လိုး တာ ကြိုက်လား ဝင့်..”

“ အင်းး.. အရမ်း.. အရမ်း ကြိုက်ပါတယ်..”

“ အင့်.. အင့်..”

“ အ.. ကောင်း တယ်.. နာနာလေး.. အမလေး.. ကို သီ ဟ..”

ဝင့် အဖုတ်ထဲမှ စူးမြက် ပြီး ကျဉ် တက်လာသည်။ သပ် သွင်း လျှိုထားသလို ထိုးစိုက်ထားသည့် အတံကြီးကလည်း သံချောင်းကြီးလို မာ တောင်နေ၏။ သည်လို နေပုံမျိုးတွင် ဝင့် ကိုယ်အလေးချိန် ရှိသလောက်က အတံကြီးပေါ် ကျ နေသည်ဖြစ်ရာ အဝင် နက်လွန်းပြီး အထဲတွင် မချိမဆန့် စို့ နေသည် မဟုတ်ပါလား။ 

လေးငါးချက်လောက် ကိုင်ဆောင့် ခံရပြီးခဏတွင် ဝင့် အဖုတ်ထဲမှ ခါတိုင်းနှင့် မတူသော အရည်ကြည်တွေ ဒလဟော ပြိုဆင်း ကျလာသည်။ သန်မာသော လက်မောင်းကြီးများက ဝင့် ပေါင်လေးကို ပင့် မ လိုက်ပြန်၏။ စီးကျလာသော အရည်များက ကော့ထိုးထားသည့် အတံကြီးတလျှောက် မနည်းမနောပင်။ ထို အရည်များနှင့် ထိပြီး အဖုတ်ဝလေး အောက်နှုတ်ခမ်းနားဆီမှ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ခံစားလိုက်ရသည်။ 

ဒုက္ခပဲ.. ဒီ လီး မချိမဆန့်ကြီးနဲ့ ငါ့ ဟိုဒင်းတော့ ပြဲ ကွဲ ကုန်ပြီလား မသိပါဘူး.. သွေးတွေများ ထွက် ကုန်တာလား.. စိတ်ထဲက အထိတ်တလန့် တွေးမိသော်လည်း အထဲက ကောင်းနေသည့် အရှိန်ကတော့ နည်းနည်းမှ လျော့ မသွားသေး။

လူတကိုယ်လုံးလည်း နုန်းချိပျော့ခွေသွားသည်။ ပြုတ်မကျအောင် ရှိသလောက်အားလေးနှင့် သူ့လည်ပင်းကို အတင်း ကုပ်ဖက်တွယ်ထားရ၏။မီး ပွင့် အောင် အလိုးခံရတယ် ဆိုတာ ဒါပဲ နေမှာ.. ကိုယ့်ယောင်္ကျားအပေါ် သစ္စာ ဖောက်ချင်တဲ့ မိန်းမ.. မှတ် ပလား.. ဟင့် ဟင့်.. ဝင့် စိတ်ထဲမှ ကျိတ်တွေးရင်း ငိုချင်လာမိသည်။ 

သို့သော် ထို နောင်တက ကာမ၏ သာယာမှုကို မည်သို့မျှ မတားဆီးနိုင်တာလည်း အမှန်ပင်။ ကိုသီဟက ဝင့် အဖုတ်ထဲ လီး စိုက်လျက် တန်းလန်းအတိုင်းပင် ခုတင် ရှိရာ ချီမ သွားသည်။ ပြီးနောက် မွေ့ယာ ထက်ဆီ ညင်သာစွာ ချပေးလိုက်၏။ ကျောပြင်အောက်မှ ပိုးသား အထိအတွေ့လေးက ဝင့် ကိုယ်ကို သက်တောင့် သက်သာ ဖြစ်သွား စေသလိုပင်။ 

ဝင့် ထံမှ သက်ပြင်းချသံ တစ်ချက် ကြားပြီးမှ သူ့ လီး ဧရာမကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲ နှုတ်လိုက်၏။ ဝင့် စိတ်ထဲတွင် ထို အတံကြီးနောက်သို့ မိမိ သားအိမ်ခေါင်း တစ်ခုလုံး ကျွတ်ပါသွားသလို ခံစား လိုက်ရသည်။ တဖြည်းဖြည်းချင်း ဟာ သွားသည့် ခံစားချက်နောက်တွင် ဟောင်းလောင်း ကျန်ခဲ့သည့် အဖုတ်ဝလေးခမျာ အစောက အရသာကို စားမြုံ့ ပြန်လျက် ဟစိစိလေး ဖြစ်နေရှာ၏။ 

ဝါဝင်း ဖွေးဥ နေသည့် ဝင့် ကိုယ်လုံးလေးက ကြက်သွေးရောင် ပိုးသား အိပ်ရာ ထက်တွင် အရိုး မရှိသည့် အရုပ်ပျော့လေးလို ပုံလျက်သား။ကိုသီဟက ဝင့် ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲဟ ပြီး မျက်နှာ အပ်လိုက်သည်။ အရည်တွေ ရွှဲအိုင်နေသည့် အဖုတ်လေးက နီရဲ ပြဲအာ နေ၏။ အပြင်နှုတ်ခမ်း တဝိုက်ကို လျှာဖျားနှင့် ဖွဖွ သပ် ပေးနေသည်။

နွမ်းဖတ်နေသည့် အဖတ်ကလေး နှစ်ခုကို ညင်သာစွာ ဆွဲ စုပ်လိုက်၏။ လက်နှစ်ဘက်ကလည်း ပေါင်တွင်းသားတွေကို ဖွဖွ ပွတ်ပေးနေသည်။ နွေးထွေးသော အာငွေ့လေးကြောင့် နာကျင်မှုတွေ လျော့နည်းလာသည်။ကာမ၏ ဝတ်ရည်တို့ တဖန် အိုင်ဖွဲ့ လာပြန်၏။ သို့သော်လည်း ဝင့် အနေနှင့် ချက်ချင်းကြီး ထပ် အနာ မခံချင်သေး။ 

ကာမ၏ အရသာကို ပြင်းပြင်းရှရှ ခံစားလိုသည် မှန်သော်လည်း သာမာန် မိန်းမသား တစ်ဦး၏ ခန္ဓာကိုယ်က ဒီလောက်ကြီး အကြမ်းပတမ်း မခံနိုင်တာ အမှန်။ ခုနေများ အစောကလို ထပ် အကြမ်း ခံရရင် နာတာကလွဲပြီး ဘာမျှ ရမည်မထင်။ ဝင့် သူ့ကို လေသံ သဲ့သဲ့လေးဖြင့် ပြောလိုက်မိသည်။

“ ခဏ.. ခဏလေး ကိုသီဟရယ်.. ဝင့် နည်းနည်းလောက် နား ပါရစေ.. နော်..”

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>