ပန်းမြိုင်လယ် က ဦးရင်မှူး အပိုင်း ( ၂ )

ပန်းမြိုင်လယ် က ဦးရင်မှူး အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသူ - သာဒင်

ကျနော် က အလုပ်က စီစဉ်ပေးထားတဲ့ မနီယားပလိစ် တက္ကသိုလ် ဟော်တယ်မှာ တည်း တယ်၊ တက္ကသိုလ်ဝန်းထဲ မှာ နေတဲ့ ကျနော့် မိန်းမ ရဲ့ အမ ခရေ ဆီကို မိန်းမ က ထည့်ပေးလိုက်တဲ့ ဗမာအစား အစာ တွေ ပေးဖို့ လှမ်းဖုန်းဆက် ပြီး လာယူ ဖို့ ချိန်းလိုက်တယ်၊ ခရေ နဲ့ တောင် ကျနော် နဲ့ မတွေ့တာ ကြာ လှပြီ၊ ခရေက မြနှင်းဆီ တို့ မောင်နှမ တွေ ထဲ မှာ အမ အကြီးဆုံး လေ၊ အိမ်ထောင် မကျ သေးတော့ အပျိုကြီး ပဲ ခေါ်ရမှာပေါ့၊ တကယ် အပျို စစ်လား မစစ်လားတော့ ခုခေတ်ကြီးထဲ မှာ ဘယ်လို ပြောမလဲ ဟီးဟီး၊

ပစ္စည်းလာယူတော့ မှ ပဲ မခရေ ကို သေခြာကြည့်ဖြစ်တယ်၊ သူက ကျနော့် မိန်းမ မြနှင်းဆီ လိုတော့ မချောဘူးဗျ၊ ညီအမ ဆိုတော့ ရုပ်က တော့ ဘယ်နေရာ သွားဆင်သလဲ မသိ၊ ခတ်ဆင်ဆင်ပဲ၊ သူက မျက်နှာ နည်းနည်း ရှည်တယ်၊ လူက ညှက်ညှက်လေးပဲ ဒါပေမဲ့ ခါးလေး က သိမ်နေပြီး တော့ ဖင်ကြီး တွေ နိူ့ကြီး တွေ က ကြီးထွား အောင်မြင်လိုက်တာ၊ ဟီး၊ ကျနော့် ခေါင်း ကို ခါထုတ် ပြစ် လိုက်ရတယ်၊ ငါ့ မလည်း အဲ လို အတွေးတွေ ကြီးပဲ၊ မကောင်းပါဘူး၊ သူတို့ ငါ့မျက်လုံး ကို ကြည့်လိုက်တာနဲ့ ရိပ်မိသွားနိုင်တယ် လို့ တွေးမိသေးတယ်။

သူက ကျနော့် ဘာအစီအစဉ် ရှိသေးလည်း ဆိုတော့ ဒီည တော့ မရှိသေးဘူး ဆိုလိုက်လို့ သူညစာ တခုခု ကျွေးမယ် ညနေ လာခေါ် မယ် လို့ ပြောပါတယ်၊ ကျနော်ကလည်း အိုကေ ပေါ့၊ မြို့ စိမ်း မှာ တယောက်ထဲ ပျင်းနေမဲ့ အတူတူ ၊ မနက်ဖြန် မနက်တော့ ၊ အဲ ဒီကျောင်းဝန်းထဲ က စမ်းသပ်ခန်း တခု မှာ တတ် ထားတဲ့ ကျနော်တို့ စနစ် တခု ပြဿနာ တက် လို့ တိုင်ထားတာ သွားစစ်ပေးရမှာ၊ နောက် ပြီး ဒီထက် ပိုကောင်းတဲ့ စနစ် ကို ဝယ်ဖို့ လည်း ဆွယ်ပြီး ရောင်းဖို့ ပြင်ဆင် ရအုန်းမှာလေ၊ အဟီး၊

ညနေကျတော့ ဆဲ ဖုန်းကို ဆက်တယ် ဆင်းလာတော့ တဲ့၊ အဲဒါနဲ့ ကျနော်လည်း ကမန်းကတမ်း အောက်ဆင်းလာခဲ့တယ်၊ ဘယ်သွားစားကြမလည်း မေးတော့ ဘာအစားအစာကြိုက်လည်း တဲ့၊ နောက် တော့ မစားခင် တခုခု သောက်ကြ မလားတဲ့၊ ဘား ဖြစ်ဖြစ် ကလပ်တခုခု သွားမလားတဲ့၊ ကျနော်တောင် အံသြ သွားတယ်၊ ဟား ဒီအပျို ကြီး တယ်ဟုတ်ပါလား ပေါ့၊ အဲဒါနဲ့ ကျနော်တို့ လို အရွယ်လောက် တွေ သောက်တဲ့ ဘားတခု ရောက်သွားတယ်၊ အဲဒီ ကနေမှ ဘားဖလိုင်း ရောက်သွားတယ်၊ ဆူညံပြီ း ဘာတွေ တီးနေမှန်း မသိတဲ့ တီးဝိုင်းနဲ့ အခန်းလည် မှာ ကခုန်နေကြတဲ့ လူတွေ နဲ့ ဆိုတော့ ကျနော်တို့ လည်း သွေးဆူ ပြီး ပိုးကူး လာတော့ သူတို့ လိုပဲ ဝင် ရောက် ခုန်ပေါက် ကနေမိကြတယ်၊ ပထမတော့ မခရေ နဲ့ ကျနော် နဲ့ က တယောက်နဲ့ တယောက် မထိပါဘူး လက်တကမ်း အကွာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ကနေကြတာ၊ သူလည်း ကျနော့် လို တကီးလား ရှော့ တွေ ချထားတော့ မျက်နှာလေး လည်း ရဲ နေတယ်၊ အဲ ဒီမှာ ဘဲ တဗွေက သူ့ ကို လာနူတ်ဆက် ပြီး သူနဲ့ တွဲက ဖို့ ခေါ်တယ်၊ မခရေက ခေါင်းယမ်း ပြပြီး ကျနော့် ကို လက်ညိုး ထိုးပြတယ်၊ အဲ ဒီဘဲက ကျနော့်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး လက်ဆွဲ နူတ်ဆက် ဖို့ လက်ကမ်းပေးတော့ ကျနော်လည်း ဘာမှန်း မသိ လက်ပြန်ဆွဲ နူတ်ဆက်လိုက်ရတာပေါ့၊ မခရေက ချက်ချင်း ဆိုသလိုပဲ ကျနော့် နား ဖြတ်ကနဲ ရောက်လာပြီး ကျနော့် လက်မောင်းကို သမီးရီးစား လိုဖက်တွယ်လိုက်ပြီး ဗမာလို မြန်မြန်လေး ပြောလိုက်တယ်၊

“ ဟေ့ ရင်မှုး နင့် ကို ငါ့ ရီးစား လို့ ပြောထားတယ် သိလား၊ ဒီကောင်ကြီး ငါ့ကို အတင်းကပ်နေလို့...  ”

ပြီးမှ၊ အဲ ဒီဘဲ ကြီးနဲ့ ကျနော့်ကို မိတ်ဆက်ပေးတယ်၊ သူတို့ ကျောင်းက လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် ပရော်ဖက်ဆာ တယောက်ပဲ တဲ့၊ ဘဲ ကြီးက ထိပ်ပြောင် နေပြီ ၊ နှာခေါင်းကြီးကြီးနဲ့ တော်တော်တော့ ဘူးမဲ့ကောင်ပဲ လို့ တွေးမိတယ်၊ တချိန်ထဲ မှာပဲ ကျနော့် လက်မောင်းမှာ လာအိနေတဲ့ မခရေ ရဲ့ နိူ့ ကြီး တွေကို လည်း သတိထားမိတယ်၊ ဘရာဇီယာက ပဲ ပျော့လွန်း ပါးလွန်းလို့လား ၊ မခရေရဲ့ နိူ့သီး ခေါင်းတွေက ကျနော့် အသားကို ခဲတံ နဲ့ ထောက်ထားသလိုပဲ ၊ ဟီး ကျနော့် ကောင်ကြီး က မာလာတယ်၊ ကျနော့် ဘယ်ဘက်လက် နဲ့ မခရေ နဲ့ ခါးလေးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ပဲ ဖက်ထားလိုက်တယ်၊ ငတ ကြီးလည်း သိပ်ကြာကြာ စကားမပြောနိူင်ပါဘူး သီချင်းသံ တွေက ဆူညံလွန်းနေလို့ နူတ်ဆက်ပြီး ဘေးနားက ကောင်တာ ဘေးက ခွေးခြေကုလားထိုင် အမြင့်ပေါ် မှာ သွားထိုင်နေတယ်။

သူ့ နေရာက ဆိုရင် ကျနော် တို့ ကို မြင်နေရတာ ဆိုတော့ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် အခုတော့ ရင်ချင်းအပ်ကပ်နေ လိုက်တယ်၊ ကျနော့် လက်ဖဝါး တွေ က အမှတ်တမဲ့ လိုနဲ့ မခရေရဲ့ ခါးလေးကနေ အောက်လျှောကျ သွားပြီး မခရေရဲ့ တင်သား လုံး အိအိ ကြီးကို သွား ပွတ်မိလို့ တချက် ဆုပ်ညှစ်လိုက်တော့၊ ကျနော့် လက်မောင်းကို သူ့ လက်နဲ့ ဆွဲ ဆိတ်တာ ခံလိုက်ရတယ်၊ မခရေ မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မျက်စောင်း တချက် လှမ်းထိုးလိုက် တာတွေ့ ရပေမဲ့ စိတ်ဆိုးတဲ့ ပုံ မပြ၊ လို့ ကျနော်က ဘယ်ဘက်က မခရေ ခါးကလေးကိုင် ညာဘက်က သူ့ တင်ပါးလုံးကြီး တွေကို ပွတ်ပေးရင်း ဆက်က နေ လိုက်တယ်၊ ကျနော့် ကောင်ကြီးက လည်း ဘောင်ဘီအောက်က ခုန်းထ လာနေပြီးူ မခရေ ရဲ့ ပေါင် အရှေ့ ဘက်ကို ပွတ် မိနေတယ်၊ မခရေက သူ့ လက်တွေနဲ့ ကျနော့် လည်ဂုတ် ကို တွဲခိုထားပြီး ကျနော့် ရင်ဘတ်မှာ သူ့ မျက်နှာ တခြမ်း အပ်ထားတယ်၊ မခရေ ရဲ့ အသက် ရူသံ တွေလည်း မြန်နေတယ်၊ အဲ လို ပွတ်နေရာက ကျနော် သူ့ မျက်နှာလေး ကို မေးဖျားက ကိုင်မော့ ပြီး မခရေ ရဲ့ နီထွေးထွေး နှတ်ခမ်း အစုံကို ငုံစုပ်လိုက်မိတယ်၊

“ မ ခရေ..ကျနော့် အခန်းပြန်ကြရအောင်နော်....  ”

ကျနော့် အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ကျနော် တို့ နူစ်ယောက်ရဲ့ အနမ်းတွေ က ကြမ်းလာကြတယ်၊ မခရေနဲ့ ကျနော် နဲ့ တယောက်ကို တယောက် တအားဖက်ပြီး နူစ်ခမ်းချင်း ဖိကပ် လို့ ၊ ရမက်လှိုင်းထန် တဲ့ အနမ်းတွေ နဲ့  အငမ်း မရ နမ်းမိကြတယ်၊ နောက် ကိုက မခရေ အင်းကျီ ကို ချွတ်မလို့ လုပ်တော့ မခရေ က ခန တားပြီး၊

“ မောင်ရင်မှုး ခနလေး  ..  ”

ကျနော် ဘာပြောရမှန်းမသိ ကြောင်နေတုန်း မခရေက ကျနော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး ကျနော့် ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ကို  ဖြုတ်၊ ဇစ်ကို လည်း ဆွဲ ဖြုတ် ပြီး ပေါင်လည် ထိ ဆွဲချလိုက်တယ်၊ နောက် တော့ ကျနော့် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို လည်း ဘောင်းဘီ ဆွဲချထားတဲ့ နေရာထိ တွန်းချ လိုက်တယ်၊ ကျနော့် ကောင်ကြီးက ဖြောင်းကနဲ ထွက်လာတာပေါ့၊

မခရေ က သူ့ လက်ကလေး နဲ့ အသာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူ နူစ်ခမ်းလေး နူစ်ခုကို ဟ လို့ ကျနော့် ဒစ်ထိပ်ဖူး ကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်၊

“ အ..အား...ကောင်းလိုက်တာ မခရေ ရယ်  ”

မခရေ ကတော့ နွားကလေး သူ့ အမေ့ နိူ့ကို စို့ သလို အားရ ပါးရ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးနေတော့တယ်၊ ကျနော့် ရဲ့ ကောင်ကြီးက မတရားတောင် လာတာမို့ မခရေ ရဲ့ အာဂေါင်လေး ကို သွားထိုးမိ တော့ မခရေ ခမျာ အော့ ချင်သလို ဖြစ်သွားတယ်၊

“ အင်..မမ  ဖြစ်ရဲ့လား ..ထိပ်လေး တင် စုပ်လေ မ..  ”

ကျနော်လည်း မခရေ ကနေ မမ ဖြစ်သွားပြီ အဟီး၊ ဒီလောက် ကိုယ့်လီး ကို ကုံးစုပ်ပေးနေ မှတော့ မခရေဆိုတာ ကြီး က သိပ်တစိမ်းဆန်နေ မလားလို့ပါ။

မခရေ က သူ့ ပါးစပ် ထဲက ကျနော့် လီးကြီး ကို ခန အပြင် ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး

“ ဖြစ်ပါတယ်၊..ကိုယ်ထင်တာ ယောက်ကျားလေး တွေက ပါးစပ်ထဲ ပြီးတာ ကြိုက်တတ် သလားလို့..  ”

“ အင်း ဟုတ်တော့ ဟုတ်တယ်လေ မမ .ဒါပေမဲ့ ကျနော်က မမ ကို လုပ်ချင်နေတာ ကြာလှပြီ ဆိုတော့ ခုလို အခွင့်ရတော့ မမ အဖုတ်လေး ကို လုပ်ချင်လို့...  ”

“ ဟွန့် ဒါဆိုရင် လည်း သဘောပဲ...ကဲ သူ က ဘယ်လိုလုပ်ချင်တာလဲ.  ”

“ ကဲ ကနော်က ပထမ ဆုံး အချီ  ကို အချိန် မဆွဲချင်တော့ ဘူး၊ မမ ဟိုဘက်လှည့် ကုတင်ပေါ် မှာ မှောက်လိုက်၊ တတောင် ထောက်ထားလိုက်  ”

မခရေ က ကျနော် ပြောသလို လုပ်နေတုန်း ကျနော် က မခရေ စကဒ်လေး ကို လှန်ပြီး အောက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး ကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်၊ မခရေ ရဲ့ ညာဘက်ခြေထောက်က ဒီအတိုင်း ဆန့်ဆန့် ရပ်နေတဲ့ အတိုင်း ထားလိုက်ပြီး မခရေ ရဲ့ ဘယ်ဘက် ခြေထောက်ကို ဒူးကွေး ပြီး ကုတင်မွေ့ယာပေါ် တင်လိုက်တယ်၊ မခရေ ပေါင်ကြားက ဟ သွားတဲ့ နောက် မှာ ကျနော် ရပ်လိုက်တယ် ၊မခရေ ပေါင်ခွဆုံ က အဖုတ်လေး ကို ကျနော့် လက်ဖဝါးနဲ့ ကိုင် လိုက်တော့ အရည်တွေ က ရွဲနစ်နေ တာပဲ၊

ကျနော် မခရေ ကို ဘာမှ နူးစရာ မလိုတော့ ဘူး ဆိုတာ သိရတော့ ကျနော့် ကောင်ကြီး ကို မခရေ အဖုတ်၀ မှာတေ့ လိုက်တယ်၊ နောက်တော့ ဖြေးဖြေး ချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်၊ အိုး မခရေ ရဲ့ စောက်ခေါင်း အသားလေး တွေက နွေးထွေးပြီး နူးညံ့ နေတာပဲ၊ အရသာ ရှိလွန်းလို့ ကို ဖြေးဖြေးချင်းပဲ အဝင်အထွက် စလုပ်ပေးနေမိတော့တယ်၊ မခရေ ရဲ့ လက်တွေက မွေ့ယာခင်းကို ဆုပ်ကိုင် ပြီး  ဖင်ကြီး ကို ကော့ကော့ ပေးလာတာတွေ့တော့ မခရေ ဆန္ဒ ကို သိတဲ့ အနေနဲ့ ကျနော် က အသွင်းအထုတ် ကို မြန်မြန်လုပ်ပေးတော့တာပေါ့၊ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရရင် သွက်သွက်ကလေး လိုးနေမိတာပေါ့၊ မခရေ ရဲ့ ဖင်သားလုံး နူစ်လုံးနဲ့ ကိုယ့်ပေါင်ခြံ တို့ တဖတ်ဖတ် ရိုက်မိတဲ့ အသံက ဟော်တယ်ခန်းက အဲယားကွန်း အသံကို ဖုံးလွှမ်းနေတယ်လေ၊

ခနနေတော့ ကျနော့် လီးကြီး က တအားယားလာပြီး ကျနော်  ပြီးချင်လာပြီလေ၊

“ မမ ကျနော် ..ပြီးချင်လာပြီ ပြီးလိုက်ရမလား...  ”

ဆိုတော့ မခရေ က ခေါင်းပဲ ငြိမ့်ပြတယ်၊ ကျနော် လည်း နောက်ဆုံးဆောင့်ချက်တွေကို အားပါပါ မခရေ ရဲ့ ခါးကျင်ကျင် လေး ကိုကိုင် ပြီး ဆောင့်ချလိုက်မိတယ်၊

“ အား.အို့....  ”

ကျနော့် လီးထိပ် က သုတ်ရည်တွေ မခရေ ရဲ့ စောက်ခေါင်း ထဲ မှာ ဖြစ်ကနဲ ဖြစ်ကနဲ ထွက်သွားရပြီ၊ ကျနော် က မခရေ ကျောပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး မခရေ ရဲ့ လည်တိုင် နဲ့ မေး လေး ကို နမ်းလိုက် မိတယ်၊

“ ကောင်းလိုက်တာ မမ ရယ်...မမရော ကောင်းရဲ့လားဟင်.....  ”

“ အရမ်းကောင်းတယ်မောင် ရင်မှုး ….  ”

တချီပြီးသွား တော့ ကျနော် က ရေချိုးခန်းထဲ မှာ သွားပြီး ကျနော့် လီးကြီး ကို ဆပ်ပြာမွေးတွေ နဲ့ သေခြာ သွား ဆေးလိုက်တယ်၊ နောက်က မခရေ လည်း လိုက်ဝင်လာတယ်၊ ကျနော် က ကျနော့် လီးကြီးကို ရေချိုးခန်းက သဘက်လေး နဲ့ သုတ်နေတုန်း မခရေ က ရေချိုးခန်းမှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ရှာဝါ ဟို့စ်နဲ့ သူ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ဆေးနေတယ်၊ ကျနော့် လီးကြီး က ပြန်မာတောင်လာလို့ မခရေ နားကို လျှောက်သွားလိုက်မိတယ်၊ ကျနော် အနားလာရပ်တာတွေ့ လို့ မခရေ က မော့ ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ မျက်နှာရှေ့မှာ တည့်တည့် ကြီး ချိန်ထားတဲ့ ကျနော့် လီးတန်ကြီး ကို တွေ့လိုက်ရတယ်၊ မခရေ က အလိုက်တသိပဲ သူ့ ပါးစပ်တည့်တည့်ကို တိုးထဝ်လာတဲ့ ကျနော့် လီးကြီး အတွက် သူ့နူတ်ခမ်းတွေ ကို ဟ ပေးလိုက်တယ်၊ ကျနော့် ဒစ်ကြီးက မခရေ နူတ်ခမ်းလှလှ လေးတွေကြားထဲကနေ မခရေ ပါးစပ်ထဲ ကို ထိုးဝင် သွားတယ်လေ၊ မခရေ က နူတ်ခမ်းကို ပြန်စေ့လိုက်တော့ ကျနော့် လိင်ချောင်းပေါ်မှာ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် လေး ဖြစ်သွားတာပေါ့၊ 

ကျနော်က မခရေ ခေါင်းလေးကို ကိုင်ထိန်းရင်း မခရေ ပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ်လေး ကို လိုးသလို လိုးနေမိတော့တယ်၊ မခရေ ကတော့ သဘောကောင်း လိုက်တာ၊ ကျနော့် ကို ဘာမှကို မပြောဘူး၊ ကျနော် လုပ်သမျှကို ခံနေတော့တာပဲ၊ မခရေ နူတ်ခမ်းနူစ်ခု တင်းတင်း စေ့ထားတာရယ်၊ မခရေ ရဲ့ ပါးစပ်က စုပ်အားတွေ ရယ်က ကျနော့် ကို အကြာကြီး မထိန်းထား နိူင်စေပါဘူး၊ ကျနော့် လီးတန်ကြီး ယားပြီး ပြီးချင်လာခဲ့တယ်၊ မမ ကျနော် ပြီးချင်လာပြီ နော် လို့ ကျနော် ကပြောရင်း မခရေ ပါးစပ်ထဲက ကျနော့် လီးကြီး ကို ဆွဲထုတ် မလို့လုပ်တော့ မခရေက ကျနော့် လီးကြီး အရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ပါးစပ်ထဲ က ပေးမထုတ်ဘူး၊ ခေါင်းလေးကို ပဲ ရမ်းလို့ရသလောက် ရမ်းပြတယ်၊ မထုတ် လိုက်နဲ့တော့ပေါ့၊ ကျနော့် ရင်ထဲ ပျော်သွားတယ်၊ ကျနော် မခရေ ပါးစပ်ထဲ မှာ ပြီးချင်တယ် လေ။

ဒါပေမဲ့ အားနာလို့ မခရေ ကို မတောင်းဆိုရက် လို့လေ၊ အခုတော့ မခရေ က ကျနော့် ကို အခွင့်အရေး ပေးနေပါလား၊ နွေးထွေး နူးညံ့လှတဲ့ မခရေ ရဲ့ အာခံတွင်း လေးရဲ့ အထိအတွေ့ ကျနော့် လီးထိပ် မှာ ခံစားရင်း ကျနော့် ရဲ့ အချစ်ရည်တွေကို တထုတ်ထုတ် နဲ့ ပန်းထုတ် လိုက်မိတော့တယ်၊ မခရေ ရဲ့ ဆံပင်တွေကြားထဲ ကျနော့် လက်ချောင်းတွေ ထိုးထည့်ရင်း မခရေ ခေါင်းလေးကို တင်းတင်းလေး ကိုင်ထိန်းထားမိလို့ မခရေ လည်း လှုပ်လို့ မရတော့လို့လား မသိ အသက်ရူရ ပဲ ခက်လို့လားမသိ ကျနော့် အချစ်ရည်တွေကို မခရေ တဂွပ်ဂွပ်နဲ့ မျိုချပစ်လိုက်တာ ကို သတိထား မိလိုက်မှ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားတယ်၊ အိုး ငါ သိပ်တရားလွန်သွားပြီလား၊ မခရေ ရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ကနေ ပျော့နေပြီ ဖြစ်တဲ့ ကျနော့် လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး မခရေ ကို ဂျိုင်း နူစ်ဘက်က မ ပြီး ထူလိုက်မိတယ်။ မခရေ မျက်နှာ ကို စိုးရိမ်တကြီး ကိုကြည့်မိတော့ မခရေ မျက်နှာလေး က ပြုံးနေတယ်၊

အိုး သိပ်ချစ်စရာကောင်းပါလား မခရေ ရယ်၊ ကျနော် မခရေ ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေး ကို အတင်းသိမ်းကျုံး ဖက်ထားမိတော့တယ်။

ဟော်တယ် ခန်းထဲက အဲယားကွန်းအေးအေး လေးကြောင့် ဘက်ရှိ အောက်မှာ တယောက်ကို တယောက်ဖက်ပြီး ဝင်ကွေးနေကြ ရင်းက ကျနော် တရေးနိူးလာတယ်၊ ကျနော့် လက်မောင်းတဘက်ပေါ်မှာ ပါးအပ်ရင်း အသက်မှန်မှန်လေး ရူအိပ်နေတဲ့ မခရေ ကို ပါးကလေး ငုံ့နမ်းလိုက်မိတယ်၊ မခရေ မျက်လုံးလေး ပွင့်လာတယ်၊ ကြောင်မလေး တကောင်လို လက်နူစ်ဘက် ကို ဆန့်သန်းရင်း အကြောဆန့် လိုက်တဲ့ မခရေ ကို အသာထွေးဖက်ရင်း နူတ်ခမ်းလေး ကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်၊ အောက်ပိုင်း မှာ ဘာမှ မဝတ်ထားကြလို့ မခရေ ပေါင်ချောမွတ်မွတ် လေးတွေနဲ့ ကျနော့် ပေါင် တွေ ပွတ်မိနေတယ်၊ အိပ်ရေး နည်းနည်း ၀ သွားလို့ ထလာတဲ့ ကျနော့် ကောင်လေးက မခရေ ပေါင်နူစ်လုံးကြားကို နွေးနွေးကြီးနဲ့ ပွတ်သတ် တိုးဝင် သွားတယ်၊

ကျနော် က မခရေ ရဲ့ ပေါင်တဘက်ကို ကျနော့် ခါးပေါ် မတင်လိုက်ပြီး မခရေ ဖင်သားကြီးတွေ ကို ဖျစ်ညှစ်ပြီး ကျနော့် ကိုယ်ဘက်ကို ဆွဲ ယူလိုက်တော့၊ ကျနော့် လီးထိပ် က မခရေ အဖုတ်ဝလေး ကို သွားထောက် မိတယ်၊

“ အွန့် …  ”

မခရေ ဆီက အသံလေး ထွက်လာတယ်၊ ကျနော်က ကျနော့် လီး ကြီးကို အသာလေး ဖိ သွင်း မလိုလုပ်တော့၊ မခရေ က ကျနော့် ရင်ဘတ် ကို အသာတွန်းထားရင်း

“ ခန မောင်ရင်မှုး မမ ရှုး ပေါက်ချင်သေးတယ်...ခိခိ..ဆောရီးနော်...  ”

“ အင်း..ရပါတယ်..  ”

ကျနော် က မလွှတ်ချင် လွှတ်ချင်နဲ့ လွှတ်ပေးလိုက်ရတယ်၊

မခရေ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ နည်းနည်း အိုက်သလိုရှိလာတာနဲ့ မွေ့ယာပေါ်က ကွန်ဖေါ့တာ တွေကို ကန်ထုတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ ကျနော့် ကောင်ကြီးကတော့ အလံတိုင်ကြီးပေါ့၊ ကျနော် က ကိုယ့်လက်နဲ့ပဲ အသာလေး ပွတ်ပေးထားလိုက်တယ်၊ ခနစောင့် မင်း မမ ပြန်လာလိမ့်မယ် လို့ ချွေးသိပ်ပေးတဲ့သဘော၊

မခရေ ရေချိုးခန်းထဲ က ပြန်ထွက်လာတော့ ကျနော် တယောက် ကိုယ်လုံတီးနဲ့ မွေ့ယာပေါ်မှာ ပက်လက်ကြီး အလံတိုင် ကြီး ကို ပွတ်နေတာတွေ့ လိုက်ရတော့ ခစ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်၊

“ မင်း ဟာလေ ခနလေးတောင် မစောင့်နိူင်ဘူးလားတဲ့..

“ ကြာတယ် လာခဲ့ အပျိုကြီး မမ....  ”

မွေ့ယာပေါ် ဒူးထောက်တက်လာတဲ့ မခရေ ကို ကျားသစ်က ကျွဲ ဖမ်းသလို အပေါ်က ခုန်အုပ်လိုက်တယ် ၊တကယ်တော့ စတာပါ၊ ဒါပေမဲ့ လေးဘက်ထောက်လေး ဖြစ်နေတဲ့ မခရေရဲ့ ကျော်ပေါ်က အုပ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားတော့ ကျနော့် ကောင်ကြီးက မခရေ ပေါင်ရင်း ကိုထောက်မိ ပြီး မခရေ ပေါင်ခွဆုံ ထဲ ကို ဝင်သွားတယ်၊

ရေဆေးထားလို့ စိုစိုစွတ်စွတ် ဖြစ်နေတဲ့ မခရေ ရဲ့ စောက်ပတ် ဝလေးကို ၊ကျနော့် လီးကြီးက တန်းတန်း မတ်မတ် ကို သွားထောက်မိတယ်၊ အဲဒါနဲ့ ကျနော် လည်း ဖင်ကို အသာလေး ကော့ပေးပြီး လမ်းကြောင်းတည့်ပေးလိုက်တယ်၊ ကျနော့် လီးထိပ်ဖူးက မခရေ စောက်ပတ် အ၀ လေးကို တိုးဝင်သွားတာနဲ့ ကျနော် က ဖိပြီး တွန်းထိုးသွင်းလိုက်တယ်၊

စိကနဲ မခရေ စောက်ခေါင်းထဲကို ကျနော့် လီးတန်ကြီးက စီးစီး ပိုင်ပိုင် နဲ့ ဝင်သွားတယ်၊ ကျနော့် လီးကြီး မခရေ ရဲ့ စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင် နေပြီးတာနဲ့ ကျနော် က မခရေ ကျောပေါ် မှောက်လိုက်ပြီး မခရေ ရဲ့ နိူ့ကြီး တွေကို တဘက်တချက်ကနေ ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်၊ ပြီးတော့မှ အဲဒီနိူ့ကြီးတွေကို ဆွဲဆွဲ အားပြု ရင်း မခရေ စောက်ဖုတ်လေး ထဲ ကို ကျနော့် လီးကြီးနဲ့ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေမိတော့တာပေါ့၊

ဖတ်ကနဲ ဖတ်ကနဲ မြည်တာရယ် စွတ်ကနဲစွတ်ကနဲ အရည်သံရယ်က အခန်းထဲက အဲယားကွန်း အသံနဲ့ သူမသာ ကိုယ်မသာ ဖြစ်နေကြတယ်၊

“ အား  မမ  ကောင်းလားဟင်၊ အခု ကျနော် လုပ်ပေးနေတာ...

….........................

“ ဟင့် မမ က ဘာသံမှ မထွက်ပဲ နဲ့ ကြိတ်ခံနေမှာလား..  ”

“ ခိခိ ကောင်းလို့ကြိတ်ခံတယ်မှတ်ပါ ဟင့်.....  ”

“ မမ က ဖင်လေးကို ကော့ပေးထားလေ အဲဒါမှ ကျနော် က ဖိပြီး ဆောင့်လို့ရမှာ၊ အဲ လိုဖင်ထောင်ကုန်းထားလိုက်ရင် မမ ရဲ့ ဖင်ကြီးက အယ်ကား နေတာပဲ  ခိခိ….  ”

“ စွတ် ဖတ် စွတ် ဖတ်၊ စွတ် ဖတ် စွတ် ဖတ်၊စွတ် ဖတ် စွတ် ဖတ်၊စွတ် ဖတ် စွတ် ဖတ်၊စွတ် ဖတ် စွတ် ဖတ်  ”

စွတ် ဆိုတာက မခရေ အဖုတ်ထဲ မှာ အရည်ရွဲနေတာ ကျနော့် လီးကြီး ဝင်သွားတော့ မြည်သံ၊ ဖတ်က ကျနော့် ပေါင်ခြံနဲ့ မခရေ ဖင်လုံးကြီး ရိုက်မိတဲ့ အသံ ၊ အဲ လို မှန်မှန်ဆောင့်နေတော့ အဲ ဒီ အသံ မှန်မှန် မြည်နေတာ ပေါ့၊

ကျနော် ဘယ်လောက်တောင် အားကုန် ထည့်ဆောင့်မိလည်း မသိဘူး မခရေ ကိုယ်လုံး တခုလုံးရှေ့ကို ရွေ့ရွေ့ သွားလိုက်တာ မခရေ ခေါင်းနဲ့ ကုတင် ဟက်ဘုတ် နဲ့ ထိနေပြီ၊ ခိခိ၊

“ မင်း လေး ကအရမ်းကြမ်းတာဘဲ …. ဒါမဲ့ မမ ကတော့ ကြမ်းလေ ကြိုက်လေဘဲ သိလား ခစ်ခစ်  ”

မခရေ ကလည်း ဖင်ကြီး ကို ရမ်းရမ်းပေးရင်း ပြန်ပြန်ကော့ပေးနေတော့ ကျနော့် လီးကြီးက မခရေ စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိ သပ်ရိုက်သွင်းသလို ဝင်ဝင်သွားသလို အထဲ နံရံတွေကိုလည်း မွေနှောက်နေသလို ဖြစ်နေရတာပေါ့၊

“ မမ ..ပြီးကာနီးပလား..ကျနော် ပြီးတော့မယ်.. ”

“ မမလဲပီးတော့မယ် … ”

“ ကျနော် မမ ခရေ အဖုတ် ထဲ မှာ ပဲ ပြီးလိုက်တော့မယ်နော် မမ... ”

“ ပီးလိုက်  မောင်ရင်မှုး.... ”

“ အ အ အ အ အားးးး ”

ကျနော် က ကျနော့် ပေါင်ခြံကို မခရေ ဖင်လုံးကြီးတွေ နဲ့ ဖိကပ်ထားလိုက်တယ်၊ မခရေ စောက်ခေါင်းထဲ က ကျနော့် လီးကြီးကို ညှစ်ညှစ်ပြီးတော့ သုတ်ရည်ပူူ ပူနွေးနွေး တွေကို မခရေ  စောက်ပတ်အတွင်းကျဆုံး နေရာတွေ ကို ပန်းပစ်နေမိတယ်၊ 

“ ဟူးးးး ”

..................................................................................

မနက်ကျ တော့ မခရေ က သူ့ကျောင်း စာသင်ချိန် ရှိလို့ ဆိုပြီး အစောကြီး ထ တယ်၊ ကျနော် က အိပ်နေတုန်းမို့ ကျနော့် မျက်နှာပေါ် လာနမ်း လို့ သူ့ခါးလေး လှမ်းကိုင် လိုက်တော့၊ ဟေး အချိန်မရှိ ဘူး ညကျမှ ပြန်တွေ့ မယ် အိုကေ ဆိုပြီး လစ်သွားတော့တယ်။

သူထွက်သွားပြီး မှ ကျနော်လည်း ထ ရေမိုးချိုး ပြီး အဝတ်အစားလဲ ၊ ဟော်တယ် အောက်ထပ် မျက်နှာစာ မှာ ရှိတဲ့ စတားဘတ် က ဒတ်ရိုစ်၊ ဗန်တီး တခွက် ဝယ်ပြီး အလုပ်ကိစ္စ ချိန်းထားတဲ့ နေရာ ကို ထွက်လာခဲ့တယ်၊ ကျနော် အလုပ်ကိစ္စ ပြောရမဲ့ နေရာက လည်းဒီတက္ကသိုလ်ဝင်းထဲ မှာ မို့ ကျနော်က လမ်းဘဲ လျှောက်လာခဲ့ လိုက်တယ်။

တနေ့ လုံး အလုပ်လုပ် နေရ ပေမဲ့ စိတ်က လွတ်တာနဲ့ မနေ့ညက မခရေ နဲ့ အချစ်ကြမ်းခဲ့တာတွေ ပြန်စဉ်းစား မိ ပြီး ကိုယ့် ကောင်ကြီး က ပြန်မာမာ လာတယ်၊ အင်း အပျို ကြီး အပျိုကြီးနဲ့ ဖင်မှာလည်း လဥရာ တွေ နဲ့ ပါလား ဆိုတာ ၊ ဒီအပျို ကြီး မျိုး ဖြစ်မယ် လို့တွေးလိုက်မိပါတယ်၊ ဟီးဟီး ၊ အပေးကလည်း ကောင်း၊ အမှုတ်ကလည်း ကောင်း၊ ဟင့်၊ သူ့ညီမ တောင် ခလေး တယောက်ရ နေပြီ သူ့လောက် မကျွမ်း သေးဘူး၊ အင်း သူ့ ညီမ ဆိုမှ မြနှင်းဆီ နဲ့ ကယ်ဗင် ကိစ္စ က ခေါင်းထဲ ပြန်ဝင် ပြန်လာတော့ မအီ မလည် ဖြစ်သွား ရပြန်တယ်၊ ဖုန်းဆက် မယ် ဆိုပြီး ကြည့်လိုက်မှ ကျနော့် အိုင်ဖုန်းက ဘက်ထရီ မရှိတော့ဘူး၊ စောက်ခွပဲ၊ အိုင်ဖုန်းက တက်တားရင်း ဂျေးဘရိတ် လုပ်ထားတာ ဆိုတော့ အားပြန်သွင်းလည်း ကွန်ပြုတာ နဲ့ ဘု မလုပ်လို့ က ပြန်မရ နိူင်တော့ဘူး၊ ခါတိုင်း ဆိုရင် ညတိုင်း အိပ်ခါနီး အိပ်ယာဘေး မှာ အားသွင်းနေကြ၊ မနေ့ညက မရီး အပျိုကြီး မမ နဲ့ ကာမ မုန်တိုင်း ထန်လိုက်တာ နဲ့ အားသွင်းဖို့ မေ့သွားတာ ၊ အဟီး ဘယ်တတ် နိူင်မလဲ လေ၊ အင်း ဒီနေ့ နေ့တာက လည်း ရှည် လိုက်တာ။

...................................................................

ညနေ ကျနော် ဟော်တယ်ခန်း ပြန်ရောက် လို့ ရေမိုးချိုး ပြီး ဂျင်း နဲ့ တီရှပ် ကို ကောက်စွပ်နေတုန်း အခန်းတံခါးခေါက်သံ ကြားတယ်၊ အဲ ဒါ သွားဖွင့် လိုက်တော့ မခရေ ဖြစ်နေတယ်၊

“ ဟေး မောင်ရင်မှုး မင်း ဖုန်း ကို ခေါ်တာ လဲ မကိုင် ပါလား ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ... ”

“ အိုး..ရှစ်...အခု မှ သတိရတယ်၊..ဘက်ထရီ အားကုန်နေတယ်..ဆောရီး..လာ မမ ဘိုက်ဆာ ပလား... ”

“ အေး မင်း ကို ဖုန်းဆက်နေတာ ငါ့ အခန်းမှာ မုန့်ဟင်းခါးချက်မယ်လို့ လာစား မလားလို့ မေးမလို့..ခေါ်လို့ မရတာနဲ့ မချက် တော့ဘူး..တခါထဲ ထွက်လာခဲ့တယ် ”

“ နောက်နေ့ စားမယ်လေ မမ၊ ကျနော်က နောက် ၃-၄ ရက် ကြာအုန်းမှာ၊ မမကမုန့်ဟင်းခါးတွေ ဘာတွေ ချက်တတ် တာပဲ ဘယ်ဆိုးလို့တုန်း.. ”

“ အခြောက်ထုတ် ကို ဖေါက် ရေနွေး ဖြော တာပါကွာ ၊ ခစ်ခစ်..တကယ့်ဟာတော့ ဘယ်ချက်တတ်မလဲ.. ”

ပြောရင်း ဆိုရင်း မခရေနားကို ကျနော်ကပ်သွားပြီး သူ့ နူတ်ခမ်းကို ငုံ စုပ်လိုက် ပါတယ်။ ကျနော် တို့ နှစ်ယောက် အားရ ပါးရ ပြင်သစ် အနမ်း နဲ့ နူတ်ဆက်ကြ နေတုန်း ကျနော့် ဗိုက်က တဂွီဂွီ မြည်လာပါတယ်၊

“ အဟီး ဘိုက်က တော်တော် ဆာနေပြီ မမ ၊ ကဲ ဒီအနီးအနား မှာပဲ တခုခု ရှာစားလိုက်ရအောင်.. ”

ဟော်တယ် အောက်ထပ် ရှေ့မျက်နှာစာ မှာပဲ တဘက်က စတားဘတ် နဲ့ တဘက်က အက်ပယ်ဘီး ( ပန်းသီးပျား ခေါ်မလား ဟီးဟီး ) စားသောက်ဆိုင်လေး ရှိနေတာနဲ့ ဝင် ခဲ့ကြပါတယ်၊ စားသောက်ဆိုင် မှာ ထိုင်ကြရင်း မခရေ ကို ကြည့်မိတယ်၊ ရာသီက နည်းနည်း အေးတော့ အပေါ်က ဆွယ်တာ ပွပွကြီး ဝတ်ထားတော့ သူ့ အချိုး အဆစ်ကျတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး ကို မတွေ့ ရနိူင်ဘူး ဖြစ်နေတယ်၊ ကျနော်သာ သူ့ ကို ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မမြင်ဘူးရင်၊ သူကိုယ်လုံးဟာ ခါးသေးသေး နဲ့ ဆူဖြိုး ထွားကျိုင်းလှတဲ့ ရွှေရင် အစုံ ပိုင်ရှင် လို့ ပြောဖို့ ခက်လှပါတယ်၊ အဲ ဒါကြောင့်လည်း အပျိုကြီး ဖြစ်နေသလား မသိဘူး၊ ကိုယ့် ကိုယ်လုံးအလှ လူမြင်အောင် မပြချင်တာလား ၊ မပြတတ်တာလား မသိ၊ ကျနော်က တော့ ရွှေအိုး ခလုပ်တိုက်မိတာပဲ လို့ တွေးနေမိပါတယ်၊ ခယ်မလေး ကို စိတ်က ပြစ်မှားနေတုန်း မရီး ကို ဆော်ခွင့်ရလိုက်တာ၊ အင်း အခု တောင် ဘိုက်နည်းနည်း ၀ လာတော့ အခန်းထဲ အမြန်ပြန်သွားပြီး ဆွဲချင်လာပြီ၊ အဟီး၊

ကျနော် တို့ နှစ်ယောက်စလုံးပဲ ဟော်တယ် အခန်းကို အပြေး သွားနေမိပါတော့တယ်၊ ဓါတ်လှေခါးထဲ မှာ နှစ်ယောက်ထဲ မို့ ရမက် ပြင်းပြင်း အနမ်းတွေက တပြွတ်ပြွတ် ညံ နေတာပဲ ပေါ့၊ အခန်းတံခါးလော့ က ဂျောက် ကနဲ မကျ ခင်မှာပဲ ကျနော်တို့ က အဝတ်အစားတွေ စချွတ် နေကြပြီလေ၊ မတ်တတ်ရပ်လျှက်မှာပဲ မခရေ ရဲ့ ထွားထွားမိုမို့  နိူ့ကြီး နှစ်လုံး ကို အငမ်းမရ တပြွတ်ပြွတ် စို့ပေးနေမိတယ်၊ မခရေ က ကျနော့် ခေါင်း က ဆံပင်တွေကို သူ့ လက် နဲ့ ထိုးဖွပေးနေချိန် ကျနော့် လက်က သူ့ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ပေါ်မှာ ပွတ်သပ်နေပြီ အဖုတ်နူတ်ခမ်း သားတွေ က ဖေါင်းတင်းနေပြီး အတွင်းသားတွေက အရည်တွေ ရွဲစိုနေပြီလေ၊ မခရေကို ကုတင်စောင်းနဲ့ သူ့ ဖင်ကြီးတွေ ထိအောင်တွန်းရင်း ကျနော့် လီးကြီးကို သူ့ အဖုတ်၀ လေးထဲ ဖိပြီး အသာ ထိုးထည့်လိုက်တယ်၊ မခရေ ရဲ့ အင့်ကနဲ အသံလေး ထွက်လာတယ်၊ နောက် သူ ကုတင်ပေါ် ကို နောက်ပြန်လေး ကျသွားပြီး ကျနော့် ကိုယ်ကို ပါ ဆွဲ ခေါ်သွားတယ်၊ ကျနော်က မခရေရဲ့ ပေါင်တဖက်ကို မ ဖြဲ ပြီး ကျနော့် ကောင်ကြီးကို အတွင်းထဲ ထပ်ထိုးထည့်လိုက်တယ်၊ မခရေ ရဲ့ အပျိုကြီး အဖုတ်က အရမ်းကို စေးကျပ်နေတယ်၊ ကျနော့် လီးကြီး လေးပုံ သုံးပုံလောက်ဝင်တော့ မခရေက ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားတယ်၊

“ မောင် ရင်မှုး မမ မခံနိူင်ဘူး၊ အထဲက အောင့်တယ်၊ မင်း ဟာက အရမ်းရှည်တယ်ကွယ်... ”

ကျနော် လည်း မလုပ်ရက်တော့ သူခံနိူင်သလောက် ထိ ပဲ အသွင်း အထုတ် လုပ်ပေးနေရတာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ အရှိန်ရလာတော့ အားမရတော့ဘူး၊ အဲဒါနဲ့ သူ့ကို တစောင်းကွေး တဘက်လှည့်ခိုင်းပြီး ပုဇွန်ထုတ်ကွေး ပုံမျိုးနဲ့ အနောက်က ပြန်သွင်းရတယ်၊ အဲ ဒီပုံစံနဲ့ ဆို အောက်က ကော့ မဆောင့်လို့ကတော့ အဆုံးထိ မဝင်ဘူးလေ ၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့် ပေါင်ခြံနဲ့ သူ့ ဖင်လုံးကြီးတွေ သွားဖိမိတော့ အဆုံးထိ ဝင်သလို ခံစားရတော့ ကိုယ်လည်း ထိန်းနေ စရာ မလိုဘူး အားရ ပါးရ ဆောင့်လို့ ရတယ် ၊ အဲ လို နဲ့ တဖုန်းဖုန်း ဆောင့်ပစ်လိုက်တာ နှစ်ယောက်စလုံး ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားတဲ့ အထိပေါ့၊

အဲ ဒီည ကတော့ အပီပြင် ကို ကာမ မုန်တိုင်း ထန်ခဲ့ရတဲ့ ညပေါ့၊ မရီး အပျိုကြီး မခရေ တယောက်၊ မျှော့သွား ရလောက်အောင် တညလုံး ကြိုးစားပန်းစား လိုးပစ်လိုက်တယ်၊ မခရေ ရဲ့ ခရေ ပွင့်လေး ကိုလည်း စမ်းကြည့်သေးတယ်၊ သူက နည်းနည်း နာတာနဲ့ လက်မခံ ဘူး အတင်း ငြင်းတယ်၊ ကျနော်လည်း အတင်း မကြိုးစား တော့ပါဘူး၊ သူ့ အဖုတ် တောင် လိုးလို့ မှ မဝသေးတာ လေ၊ မနက် လေးနာရီလောက်မှ အိပ်ပျော်သွား ကြတယ်။

မနက် ဟော်တယ် ပြတင်းပေါက်က နေရောင်ဝင်လာမှ နိူးတော့ ဒီနေ့ အလုပ်ကိစ္စ မိတင်း ရှိတာ သတိရ ပြီး ကမာန်းကတန်း ထ အဝတ်အစားလဲ ရ တာပေါ့ မခရေလည်း အတူတူ ပဲလေ၊ ကျနော် တို့ နှစ်ယောက် ဟော်တယ် အောက်ထပ်က မနက်စာ သွားစား မယ် ဆိုပြီး အခန်းပြင် ထွက်လာခဲ့ကြတော့၊

“ ဟေ့ ဦး...ဂွတ်မောနင်း.... ”

“ ဟိုက်..လီလီ..ဂွတ်မောနင်း...ဘယ်တုန်းက ရောက်နေတာလဲ.. ”

“ မနေ့ညနေကပဲလေ..နင့် ဆီ ငါ မက်ဆေ့ တွေလည်း ပို့တယ်၊ အီးမေးလည်း ပို့ထားတယ်လေ ”

ကျနော့် ဖုန်း ခုထိ ဘု မလုပ်ရသေးတာ သတိရ သွားမိပြီး ကိုယ့်ကို ကိုယ်ကျိန်ဆဲ မိတယ်၊ အက်ပယ်ကိုလည်း ကျိန်ဆဲ မိတယ် ၊ အိုင်ဖုန်းတော့ တော်ပါပြီ နောက်တခါ အန်ဒရိုက်ပဲ ယူတော့မယ် လို့ တေးထားလိုက်တယ်။

“ ဆောရီး ငါ့ ဖုန်းက ဘက်ထရီ အောက် ဖြစ်နေလို့ ညက လည်း အလုပ်များပြီး အားသွင်းဖို့ မေ့သွားလို့.... ”

“ ရပါတယ်..ဒီနေ့ မိတင် ငါလည်း လိုက်မယ်လေ တူတူ သွားကြတာပေါ့၊ ဒါနဲ့ သူက.. ”

ကျနော့်မှာ မလွဲ မရှောင်သာလို့ မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ရပါတယ်၊ မြနှင်းဆီကို လီလီက သိနေတာမို့ လိမ်လို့လည်း မရ တော့ဘူးလေ၊

“ အော်ဒီဟာက ခရေ ငါ့ စစ်စတာအင်လော လေ၊ မခရေ ဒါ ကျနော့် ဘော့စ် လီလီလင်း တဲ့.. ”

သူတို့ နှစ်ယောက် တယောက်နဲ့ တယောက် လက်ဆွဲ နူတ်ဆက်ကြပြီး ကျနော်တို့ သုံးယောက် ဟော်တယ် အောက်ထပ်က နံနက်စာ စားတဲ့ အခန်းဆီကို ဆင်းလာခဲ့ကြပါတယ်။

..............................................................

ဟိုတယ် က မနက်စာ ကို ယူစားကြပြီးတော့ မခရေက သူ စာသင်ချိန် ရှိတာမို့ သွားအုန်းမယ် ဆိုပြီး နူတ်ဆက် ထွက်သွားပါတယ်၊ အခု န သုံးယောက် အတူတူ စားသောက်နေကြတုန်းက တော့ ဘာမှ သတိထားမိ ဟန်မပြပဲ ပုံမှန် မျက်နှာထားနဲ့ လီလီ က မခရေ ထွက်သွား ပြီးတာနဲ့ စပ်ဖြည်းဖြည်း အပြုံး ဖြစ်လာပါတယ်၊ မခရေ ထွက်သွားတော့ မခရေကိုယ်လုံး အနောက်ပိုင်းကို လိုက်ကြည့်ပြီး၊

“ အား..သူက ကိုယ်လုံးတော်တော် လှတာပဲ နော်.. ”

တဲ့ ကျနော့် ကို မျက်စ လေး ပင့်ပြီး မချို မချင်နဲ့ ပြောလိုက်တော့၊ ကျနော် လည်း မနေနိုင် တော့၊

“ ငါ့ ကို အထင်မလွဲ ပါနဲ့.... ”

ကျနော့် ရဲ့ အမူအယာပျက်နေတဲ့ မျက်နှာကို ခပ်ပြုံးပြုံး ကြည့်ရင်း လီလီက သူနူတ်ခမ်း နှစ်လွှာ ရှေ့ မှာ လက်ညိုး သွယ်သွယ်ရှည်ရှည် လေးကို ဒေါင်ထိုက်ထောင်ကပ်ရင်း ရှုး ရှုး အသံလေး လုပ်ပြလိုက်ပါတယ်၊ သူနုတ်လုံ ပါမယ်ပေါ့၊ ကျနော် က နည်းနည်း တော့ စိတ်အေးသွားပါတယ်၊ကျနော်က ပထမတော့ မင်းထင် နေသလို မဟုတ်ပါဘူး ဘာညာ ပေါ့ အာ မလို့ ၊ နောက်တော့ မထူး ပါဘူး လို့တွေးမိပြီး ငြိမ်နေလိုက်တော့တယ်၊ ဟော်တယ် ခန်းထဲ မှာ ယောက်ကျားနဲ့ မိန်းမ နှစ်ယောက် ညအိပ်ပြီး ထွက်လာ တာကို ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ပြောနေရင် လည်း ပေါ်တင်ကြီး လိမ်ရာ ကျနေ မှာ ဆိုတော့ မီးစင်ကြည့်က တာပေါ့ လို့ပဲ တွေးနေမိတော့တယ်၊

တနေ့ လုံး လီလီ နဲ့ အလုပ်ကိစ္စ ဆွေးနွေး ပွဲ တွေ လိုက်တက်နေရပြီး ညနေစောင်းလောက် ကျတော့ မှ ဟော်တယ် ပြန်လာကြတယ်၊ ဒီည ဘာ အစီအစဉ် ရှိသေးလည်း ဆိုတော့ ကျနော်က

“ ငါ တော့ ဘာမှ မရှိပါဘူး နင်ရော...... ”

“ ငါတော့ ရောက်တုန်း လေး အဖေါ်ရှိရင်တော့ ညဘက် ဒီမြို့ ကို လည်ကြည့်ရင် ကောင်းမလား လို့ စဉ်းစားနေတယ်....... နင့် မရီး ရော လာအုန်းမှာလား. ”

“ အင်း  မပြောတတ်ဘူး..အကြောင်းမဟုတ်ပါဘူး ငါလိုက်ပို့ပေးမယ်လေ မြို့ထဲ.... ”

“ အော် သူလာရင် ပိုကောင်းတာပေါ့..လူများတော့ ပို ပျော်စရာ ကောင်းတာပေါ့... ”

လီလီ ရဲ့ ပုံစံက မခရေ ကို ခေါ်ချင်ပုံ အရမ်းပြနေတာနဲ့ ကျနော်လည်း မေးကြည့်အုန်းမယ် ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။

“ မမ  ဒီညလာအုန်းမလား...ကျနော့် ဘော့စ်က မြို့ထဲ ရှောက်လည်ချင်တယ်တဲ့ ...ဘာလို့လဲ မသိဘူး..မမ ကိုလည်း ခေါ်ဖို့ ပြောနေတယ်ဗျ..အဲ ဒါကြောင့်..ကျနော်ကလည်း တွေ့ချင်သေးတယ်လေ ..မ၀ သေးဘူး ဟီးဟီး.. ”

“ နင့် ဘော့စ် ဘာလိုချင်လည်း ငါသိသားပဲ ..ငါတို့ ချင်းက မျက်လုံးချင်း စကားပြောပြီးပြီ မနက်ကပဲ.. ”

“ ဟင်..ကျနော်တောင် မသိလိုက်ပါလား..ဟုတ်ပါ့မလားသူ့ မှာ ယောက်ကျားနဲ့ ခလေး တွေနဲ့.. ”

“ ခိခိ..ငါ့ ပထမ ဆုံးသင်ဆရာ မမကြီးကလည်း ဘဲ ရှိတာပဲ ဟ...နင်သိမှာ မဟုတ်ပါဘူး..ငါလာခဲ့မယ် လို့သာပြောလိုက်..ခိခိ.. ”

“ ဟာဗျာ ခင်ဗျား တို့ ဘာညာဘာညာ ကလည်း ကျနော် လီးတောင် တောင်လာပြီ ဟီး..ကျနော် က အဲ ဒီကျနော့် ဘော့စ် မ ကို ဖြုတ်ချင်နေတာဗျ၊ ခုတော့ လက်စ် ကြီးပါလား... ”

“ အောင်မယ် နင်က ဘာလို့ မဖြစ်နိူင်ရမှာလည်း ဒါမျိုးတွေက ငါ့လိုပဲ လေ၊ ခစ်ခစ် နှစ်ဘက်ရတယ်လေ ခစ်ခစ်၊ နင်စိတ်ဝင်စားရင် ငါဒီည ဖန်တီးပေးမယ်လေ..ခစ်ခစ်..ငါတို့ ကိုတော့ နည်းနည်း အချိန်နဲ့ လွတ်လပ်ခွင့်ပေး.. ”

“ ရတယ်ဗျာ..ကျနော် သူ့ကို ဆော်ရမယ် ဆိုရင်တော့ ဘာပဲ လုပ်ပေးရပေးရ..ဟီး.. ”

မခရေနဲ့ ပြောပြီးတော့ ကျနော့် ခရီးဆောင် ကွန်ပြူတာလေးကို ဖွင့်လိုက်တယ်၊ ပိတောက်ဝါနဲ့ တောင် မချပ်ရတာ ကြာပြီလေ၊ အပြင်မသွားခင်လေး ခန ချပ်လိုက်အုန်းမှ၊ ဟော မီးစိမ်းနေတယ် အတော်ပဲ၊

6:03pm, Nov 10 - မောင်ပျား: အိမ်ပြန်ရောက်ပလား ပိတောက်

6:04pm, Nov 10 - ပိတောက်: ဟုတ်

6:04pm, Nov 10 - ပိတောက်: ခုဘဲရေချိုးပီးလာတာ

6:04pm, Nov 10 - ပိတောက်: ကိုကော

6:04pm, Nov 10 - ပိတောက်: ဘာလုပ်

6:04pm, Nov 10 - ပိတောက်: အလုပ်ကိစ္စတွေ ပြီးပီလား

6:05pm, Nov 10 - မောင်ပျား: YES

6:06pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ဘော့စ် ရောက်လာလို့လေ

6:07pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မနေ့ က မရီးနဲ့ တော်တော် ပွဲကြမ်းလိုက်သေးတယ်လေ

6:08pm, Nov 10 - ပိတောက်: အင်း

6:08pm, Nov 10 - ပိတောက်: မနေ့က ပျင်းနေတာလေ ပျားအွန်လိုင်းတက်မလာလို့

6:09pm, Nov 10 - မောင်ပျား: အခုခန နေရင် အပြင် သွားမလို့ ဘော့စ်မ ရယ်၊ မရီးရယ်၊ ဒီည နှစ်ယောက်စလုံး ဆော်ဖို့ ချန့်စ် ရရင် ကောင်းမယ်၊ လောလောဆယ် ပိတောက်နဲ့ ချပ်မယ်၊

6:10pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ပိတောက် ကတော့ရေချိုးကြီးစ ဆိုတော့ FRESH ဖြစ်နေမှာပဲ ဟိဟိ

6:10pm, Nov 10 - ပိတောက်: ခိခိ

6:11pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ဆပ်ပြာနံ့မွှေးမွှေး လေးနဲ့ပေါ့

6:13pm, Nov 10 - ပိတောက်: ဟုတ်တယ်

6:13pm, Nov 10 - ပိတောက်: ဟိ

6:16pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ထောင်နေတဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စို့ချင်တယ်

6:18pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ပြောင်နေတဲ့ ပိပိလေးကိုလည်း ရက်မယ်

6:18pm, Nov 10 - ပိတောက်: inn

6:19pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ဆစ်စတီနိူင်း လုပ်ကြမယ်

6:19pm, Nov 10 - ပိတောက်: အင်း

6:19pm, Nov 10 - ပိတောက်: ကို့ကိုစုပ်ပေးမယ်

6:20pm, Nov 10 - ပိတောက်: လျှာနဲ့ကစားမယ်

6:20pm, Nov 10 - ပိတောက်: အရမ်းမစုပ်ဘူး

6:20pm, Nov 10 - ပိတောက်: ဖွဖွလေးဘဲ

6:20pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ကို့ ထိပ်ဖျားကို မနူတ်ခန်းလေးနဲ့ငုံပေးပေါ့

(နည်းနည်း အရှိန်ရလာပြီး တင်းလာရင် ပိတောက် ကနေ မ ဖြစ်သွားရောလေ အဟီး )

6:21pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မ နူတ်ခမ်းတွေကိုလည်း ကို့ရှာဖျားနဲ့ တို့ကစားမယ်

6:22pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ကို့ရှာထိပ်နဲ့ မအစေ့ လေးကို ထိုးကြည့်မယ်

6:22pm, Nov 10 - ပိတောက်: inn

6:25pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မစောက်ခေါင်း နုနုလေးအတွင်းထဲ ဝင်နိူင်သလောက် ကို့လျာကို ထိုးထည့်ကြည့် မယ်

6:26pm, Nov 10 - ပိတောက်: inn

6:26pm, Nov 10 - မောင်ပျား: လျာကိုဝင်လိုက်ထွင်လိုက်လုပ်ကြည့်မယ်

6:26pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ထွက်

6:26pm, Nov 10 - ပိတောက်: inn

6:27pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ကို့ကောင်ကြီးမာလာပြီ မရဲ့

6:28pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ဘာလုပ်ရမလဲ

6:28pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ခိခိ

6:28pm, Nov 10 - ပိတောက်: ဟိ

6:29pm, Nov 10 - ပိတောက်: ပီးအောင်စုပ်ရမလား

6:29pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မ က ပါးစပ်ထဲမှာမပြီးချင်ဘူးဆို

6:30pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မကိုပက်လက်လှန်ပြီးပဲအပေါ်က

6:30pm, Nov 10 - ပိတောက်: အင်း

6:30pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မပေါင်နူစ်လုံးကိုမ

6:31pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မ ဒူးခေါက်ကွေး နူစ်ခု ကို ပုခုန်းတဖက်တချက်မှာတင်

6:31pm, Nov 10 - ပိတောက်: အင်း

6:32pm, Nov 10 - ပိတောက်: ကြိုက်တယ်

6:32pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မ ပိပိ လေးအဝမှာကို့ကောင်ကြီးခေါင်းကိုတတ်

6:32pm, Nov 10 - ပိတောက်: အင်း

6:33pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မ ခံနိူင်သလောက်ပဲ

6:33pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ဖြေးဖြေးခြင်း

6:34pm, Nov 10 - ပိတောက်: အင်း

6:33pm, Nov 10 - မောင်ပျား: သွင်းမယ်

6:34pm, Nov 10 - ပိတောက်: နောက်တော့ အရမ်းနော်

6:34pm, Nov 10 - ပိတောက်: ဟိ

6:36pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မ ခံနိူင်ပြီဆိုရင်ပြောလေ

6:36pm, Nov 10 - ပိတောက်: အင်း

6:36pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ကိုဆောင့်မှာပေါ့

6:36pm, Nov 10 - မောင်ပျား: အခုတော့

6:37pm, Nov 10 - ပိတောက်: စိမ်နေမလို့လား

6:37pm, Nov 10 - ပိတောက်: ဟိ

6:38pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မရဲ့ အတွင်းသား နုနုနွေးနွေးလေးကို့ အချောင်းကြီးမှာပွတ်နေတာ အရသာခံနေတယ်လေ

6:38pm, Nov 10 - ပိတောက်: အင်း

6:39pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ကိုက စိမ်ထားပြီးမ နို့တွေကိုလည်းစို့ချင်တာ

6:39pm, Nov 10 - ပိတောက်: အင်း

6:40pm, Nov 10 - ပိတောက်: စကားမစပ်ပြောအူးမယ်

6:40pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မနိူ့က ကြီးတယ် ဆိုလို့၊ မ နို့ဆိုက်နဲ့ဆိုရင် နို့ နူစ်လုံးကြားမှာ ကို့ကောင်ကြီးညှပ်လုပ်ချင်တာ

6:40pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ခိခိ ပြော ဘာလဲ

6:41pm, Nov 10 - ပိတောက်: ပီးသွားရင်တွင်းစိမ်တာအရမ်းကြိုက်တယ်

6:41pm, Nov 10 - ပိတောက်: တော်တော်များများလဲကြိုက်မယ်ထင်တယ်

6:42pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ခိ ပြီး သွားရင် မာတာက သိပ်မခံတော့ဘူးမ

6:43pm, Nov 10 - ပိတောက်: ခိခိ စိမ်ရင်ပလွတ်ဆိုပးီ

6:43pm, Nov 10 - မောင်ပျား: မပြီးခငိစိမ်ထားမှပဲ မဒင်ပြည့်ကျပ်

6:43pm, Nov 10 - ပိတောက်: ထွက်ကျရောလား

6:43pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ပြည့် အရသာရှိမှာ

6:43pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ခိခိ

6:44pm, Nov 10 - ပိတောက်: ပျားကလည်း၊ မနေ့ က မရီး ကို တညလုံးလုပ်ထားတာတောင် စိတ်က ကြွတုန်းနော် ခိခိ

6:44pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ချက်ခြင်းကြီတော့မဟုတ်ပါဘူး

6:45pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ဒါပေမဲ့ဖြည်းဖြည်းချင်း ရှုံ့သွားေ ရာ ခိ

6:45pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ပိတောက် youtube မှာ တခုကြည့်ကြည့် ခနလေး ကိုရှယ်လိုက်မယ်

6:47pm, Nov 10 - ပိတောက်: inn

6:47pm, Nov 10 - မောင်ပျား: Watch "Hal Sparks - Pussy is Tougher" on YouTube - http://www.youtube.com/watch?v=DcM0DPH2bNo&feature=youtube_gdata_player

6:50pm, Nov 10 - မောင်ပျား: ကိုသွားရတော့မယ် ဘော့စ်စောင့်နေတော့မယ်၊

ကွန်ပြူတာ ကိုပိတ်လိုက် ပြီးတော့ ကျနော် တော်တော်တင်းနေပြီ၊ ဘော့စ် ကို မဆော်ရလည်း မခရေ ကတော့ ရမှာပဲလေ၊ ဆိုပြီး ကို့ကောင်ကြီးကို ပွတ်ချော့လိုက်ရတယ်၊

....................................................................................

ကွန်ပြူတာ ပိတ်ပြီးတာနဲ့ ကျနော်လည်း ရေ မိုးချိုး လိုက်ပြီး သဘက်ခါးပတ်ရက်နဲ့ ခေါင်းဖီး ဂျိုင်းကြား အမွေးနံသာ ပွတ် လုပ်နေတုန်း တံခါးခေါက်သံကြားရ တယ်၊ ဒါနဲ့ ချောင်းကြည့်ပေါက်က ကြည့်လိုက်တော့ မခရေ၊ အပေါ်က ဆွယ်တာ ပွပွကြီးနဲ့၊ တံခါး ဖွင့်ပေးလိုက်တယ်၊ မခရေ က အခန်းထဲ ဝင်လာတာနဲ့ အပေါ်ပိုင်း အင်းကျီ ဗလာနဲ့ အောက်မှာ သဘက် ပါတ်ထားတာ တွေ့လိုက်လို့ ပြုံးစိစိ နဲ့ ကြည့်ရင်း၊

“ ဘယ်လိုလဲ ဟ..ဒီည အပြင် မသွားတော့ဘူးလား...ဟဟ.. ”

ဆိုပြီး ကျနော့် မျက်နှာနားသူမျက်နှာလေး ထိုးပေးတာနဲ့ သူ့ နူတ်ခမ်းလေး ကို ငုံပြီး စုပ်နမ်းလိုက်တယ်၊

“ ပြွတ်စ်.... ”

“ မဟုတ်ပါဘူး မခရေရဲ့။ အခု မှ ရေချိုးပြီးတာပါ..အင်းကျီလဲ မလို့ ပြင်နေတုန်း မခရေ ရောက်လာတာလေ... ”

“ အင်း...အပြင် မထွက် ဘူး ဆိုလည်း တို့ ကတော့ စိတ်မဆိုးပါဘူး..ခိခိ.. ”

မခရေက ကျနော့် ကို ပြောရင်းနဲ့ ကျနော့် ရင်ဘတ်က နို့သီးခေါင်း သေးသေး လေးကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ မနာအောင် လာကိုက် လိုက်တယ်၊

“ အား..မခရေ အဲ လို မလုပ်နဲ့လေ.. ”

ကျနော့် ရင်ဘတ် မှာ စစ်ကနဲ ဖြစ်ပြီး ၊ ကျနော့်သွေးတွေက နွေးကနဲ၊ ကျနော့်ကောင်ကြီး က ဖြောင်းကနဲ ခါးမှာ ပတ်ထားတဲံ သဘက်အောက်က နေ ထောင်ထလာတယ်၊

“ ခစ်..ခစ်..အလကား ပြောတာပါကွာ ..ငါ့ အဝတ် အစားတွေ ချွတ်ပြီး ပြန်ဝတ် ဖို့ အချိန် မရ ပါဘူး၊ နင့် ဘော့စ်မ စောင့်နေတော့မယ် ”

“ အင်း ဒါပေမဲ့ မခရေ စခဲ့တဲ့ ပြဿနာ ကို မခရေ ပဲ ဖြေရှင်းပေးမှ ရတော့မယ်၊ ဒီမှာကြည့်... ”

ကျနော်က သဘက်ကို ဖြေပြီး ကြမ်းပေါ် ပုံချလိုက်ပါတယ်၊ ကျနော့် ရဲ့ လီးကြီး က တင်း မာ ထောင်မတ် နေလိုက်တာ၊ ပက်ထရီရော့ ရော့ကက် လို ဖြစ် နေပြီလေ၊

“ ကဲ တွေ့လား ..အခု ကျနော် ဘောင်းဘီထဲ ဒီကောင်ကြီးကို ဘယ်လို ပြန်သွင်းရတော့ မလဲ... မခရေ ပါးစပ်နဲ့ ချော့ပေးမှ သူက ပျော့ပြောင်းသွားမှာ၊ အဟီး... ”

“ ကဲ ကိုဖိုးပို...အပိုတွေ ပြောမနေနဲ့၊ အစုပ်ခံချင် အစုပ်ခံချင်တယ်ပြော... ”

မခရေက အဲ လိုဒါပြောတာပါ၊ ကျနော့် ရှေ့ အမွေးပွကောဇောခင်းထားတဲ့ ဟော်တယ် အခန်းရဲ့ ကြမ်းပေါ်မှာ ဒူးထောက် ထိုင် ချလိုက်ရင်း ကျနော့် ကောင်ကြီး ကို သူ့ လက်ကလေးနဲ့ လှမ်းဆုပ် ကိုင်ကာ သူ့ ပါးစပ် ထဲ ငုံသွင်းလိုက်ပါတယ်၊

မကြာခင်မှာပဲ ၊ ကျနော့် ကောင်ကြီးလည်း ကြည်ကြည်သာသာ နဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ထဲ ပြန်ထည့် လို့ ရ သွား ပြီး မခရေလည်း စောစောစီးစီး ဒင်နာ မတိုင်မှီ အက်ပယ်တိုက်ဇာ ပရိုတင်းရှိတ်လေး သုံးဆောင်ခွင့် ရ သွားပါတယ်။

ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် ဟော်တယ် အောက်ထပ် ဆင်းလာတော့ ဟော်တည် ဧည်ကြို ခန်းမ ထဲ က ဆိုဖါ တခု မှာ ထိုင်စောင့်နေတဲ့ လီလီ ကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

“ ဆောရီး လီလီ စောင့်နေတာ ကြာပြီးလား... ”

“ ဟင့်အင်း ငါ အခုလေးတင် ဆင်းလာတာပါ... ”

အဲ လိုနဲ့ ကျနော် တို့ သုံးယောက်  မခရေ နဲ့ ကျနော် တို့ နှစ်ယောက် ပထမဆုံး ညက ကခဲ့ကြတဲ့ ကလပ် ကို ထွက်လာခဲ့ကြတယ်၊ မခရေ က ဆွယ်တာ ပွပွ ကြီး ကို ချွတ်လိုက်တော့ အတွင်း က အပေါ်မှာ တော်တော်လေး ဟိုက်ထားပြီး အောက်ကလည်း ပေါင်လည်လောက်ရောက် ထိပဲ ရှည်တယ့် အနက်ရောင် ဝတ်စုံ ဝတ်ထားတယ်၊ ခြေထောက်တွေမှာတော့ အနက်ရောင် ဇာ ပါးပါး အသားကပ်ခြေအိပ် ဝတ်ထားတယ်၊

လီလီကတော့ ကော်လာက အမွှေးဖားဖား ၊ အရှည်က ဖင်ဖုံးရုံ၊ အဖြုရောင် သားရေလိုလို အသားပြော့ချောချော ဂျက်ကတ် နဲ့ အတွင်းက ဘလောက်အင်းကျီက ရွှေရောင်လေး နည်းနည်းသန်း တဲ့  အဖြူရောင် ၊ပေါင် လယ် လောက်  ပဲ ရှည်တယ်၊ သူက တော့ အသားကပ် ခြေအိပ်ကို လည်း အင်းကျီနဲ့ လိုက်အောင် အဝါနည်းနည်း သန်းတဲ့ အဖြူ ဝတ်ထားတယ်၊

ကျနော် ကတော့ မထင်မှတ်ပဲ အဖြူနဲ့ အမဲ ဝတ်စုံ ကို တွေ့လိုက်ရတော့ စိတ်က ကြွနေပြီ၊ အဟီး၊ အောကားတွေ ထဲ မှာတော့ အဖြူမ နဲ့ အမဲ မ နှစ်ယောက်နဲ့ ဘဲ တဗွေ၊ ဒါမှ မဟုတ်၊ ဘရုနက် ခေါ်တဲ့ ဆံပင် နက်နက် မျက်လုံးညိုညို ကောင်မလေးနဲ့ ဘလွောန်း လို့ ခေါ်တဲ့ ဆံပင် ရွှေရောင် သို့ မဟုတ် အဖြူရောင် ၊ မျက်လုံးပြာပြာ နဲ့ ကောင်မလေး တို့ နှစ်ယောက်နဲ့ ဘဲ တဗွေနဲ့၊ အဲ ဒီ အခန်းတွေကို ကြည့်ရတာ စိတ်ကို အရမ်းကြွစေတယ် မဟုတ်လား၊ ဟီးဟီး၊ ခု တော့ ဆိုင်လား မဆိုင်လားတော့ မသိ၊ ဗမာမ နဲ့ တရုပ်မ နှစ်ယောက်၊ တယောက်က ဝတ်စုံ အမဲ၊ တယောက်က ဝတ်စုံ အဖြူ ဟီးဟီး၊ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် နုတ်ခမ်းနာနဲ့ တည့်ပါ့မလား ဖြစ်နေပြီ ထင်တယ်၊

ကျနော်က သူတို့ နှစ်ယောက် နဲ့ တယောက်တလှည့်စီ တွဲက ပေးတယ်၊ နှစ်ယောက်စလုံးကလည်း ၊ မာကရီးတား တွေ ၊ ဘလပ်ဒီမေရီတွေ ၊ နဲ့ ဟိုရော ဒီရော ဆိုတော့ အရှိန် ရလာကြပြီ၊ ကျနော်ကတော့ မက်ကောလန် ၁၅ နှစ်သား ကိုပဲ ရေခဲ နဲ့ သောက်နေတယ်၊ မခရေ နဲ့  က ရင်တော့ ကျနော်က ရဲရဲတင်းတင်း ပဲ သူ့ ခါးလေးကို ဆွဲဖက်ပြီး ကျတော့် ကောင်ကြီးနဲ့ ပွတ်ပွတ် ပေးမိတယ်ဗျ၊ လီလီ နဲ့ ကရင်တော့ အဲ လောက် မလုပ်ရဲ ဘူးဗျ၊ ဒါပေမဲ့ မတော်တဆတော့ ထိမိ ခိုက်မိတာပေါ့ဗျာ၊ နောက်တခု က အမျိုး သမီး နှစ်ယောက်က သုံးတဲ့ ရေ မွှေး ခြင်းလည်း မတူဘူးဗျ၊ အဲ ဒီတော့ တယောက်နဲ့ ကပြီး သွား လို့ နောက် တယောက် နဲ့ တွဲ က ရင် ခံစားမှု ကလည်း ပြောင်းပြောင်းသွားရတယ်ဗျ၊ အဟီး၊

အဲ လိုနဲ့ သောက်လိုက်စားလိုက်၊ ကလိုက်နဲ့ အရှိန်လည်း ရလာ ညလည်း နက်လာတော့ ပြန်ကြရအောင် ဆိုပြီး မခရေ ကားလေး နဲ့ ဟော်တယ်ကို ပြန်လာကြတယ်၊ အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်က တယောက်နဲ့ တယောက် လက်ခြင်း ချိတ် လို့၊ ကျနော် တို့ အခန်း စင်္ကြန် ရောက်တော့ မခရေက သူ လီလီ ကို လိုက်ပို့လိုက်အုန်းမယ် နောက်မှ ကျနော့်ဆီလာခဲ့ မယ် ဆိုပြီး သူတို့ နှစ်ယောက် ကျနော့် ကို ကျနော့် အခန်းရှေ့ မှာ ချန်ထားပြီး ထွက် သွားကြတော့ တယ်ဗျ။

ကျနော် လည်း အီလည်လည် နဲ့ ဘာလုပ်ရ ဘာကိုင်ရမှန်းလည်း မသိ၊ လူကလည်း ဝီစကီ အရှိန်နဲ့ ရီဝေေ၀ ဖြစ် နေတော့ ကုတင်ပေါ် တက်လှဲ ပြီး အခန်းထဲက တီဗီကို ပဲ ရီမုတ် နဲ့ ဟိုလိုင်းပြောင်း ဒီလိုင်းပြောင်း ကြည့်နေ လိုက်တာ ဘယ်လို မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားမှန်းတောင် မသိဘူး၊

“ ကလင်းးးးးးးး ”

ကုတင်ဘေး စားပွဲ ပေါ်က ဟော်တယ် ဖုန်းက စူးစူးဝါးဝါး မြည်သံကြောင့် နိူးသွားရတယ်၊ ကယောင်တတမ်း နဲ့ လက်က အကျင့်ပါနေတော့ ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်မိတယ်၊

“ ဟေး ရင်မှုး အိပ်နေပလား.... ”

“ အင်း မ ခရေ မှေး ကနဲ အိပ်ပျော် သွားတယ်.. ”

“ လာ ခဲ့ မလား ငါတို့ အခန်းကို …ခစ်ခစ်.... ”

“ အင်း လာခဲ့ မယ်လေ..... ”

ကျနော် ဖုန်း ပြန်မချခင် မှာပဲ ဟို တဘက်က အမျိုးသမီး နှစ်ယောက် တခစ်ခစ် ရီသံ ကြားလိုက်ရတယ်၊ ကျနော် လည်း ကမန်းကတန်းထ ပြီး တင်းမာနေတဲ့ ဆီးအိပ် ကို လျှော့ဖို့ အိမ်သာ ကို အမြန်ပြေးရတယ်၊ ကို့ကောင်ကြီး က မာန်ဟုန်ပြင်းနေတာေ့ကြာင့် အိမ်သာ အိုးထဲ သေး ဝင်အောင် ပေါက်ဖို့ရာ အခက်ကြုံ ရတယ်၊ လူကို ဝမ်းလျှားထိုးနည်းပါးလောက် ကုံး ပြီး ပေါက်မှ ပဲ အတည့် ဝင်သွားတော့တယ်၊ နောက်တော့ စက္ကန့် ပိုင်း အတွင်းမှာပဲ ကျနော် က မခရေ တို့ အခန်းရှေ့ မှာ ရောက်နေပြီလေ၊

“ ဒေါက်ဒေါက်..... ”

ကျနော့် ကို အခန်းတံခါး လာဖွင့်ပေးတာက မခရေ၊ တကိုယ်လုံးမှာ ဟော်တယ်က သဘက် အဖြူကို ပဲ ရင်လျှား ပြီး ပတ်ထားတယ်၊ ကုတင်ပေါ်မှာက ကျနော့်ဘော့စ် လီလီ၊ အိပ်ယာဖုံးစကို ရင် ညွှန့်ထိ ဆွဲတင်ထားတယ်၊ အောက်မှာတော့ ကိုယ်လုံးတီးပဲ ဖြစ်မှာပဲ မျက်နာက ပြုံးစေ့စေ့ နဲ့၊ အောင့်ထားရ တာ ကြာတဲ့ ကျနော် မနေနိူင်တော့ ကုတင် နားကို သွားပြီး လီလီ နူတ်ခမ်း အစုံကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်၊ လက်က လည်း တဆက်ထည်း အိပ်ယာဖုံးစ ကို ဆွဲ ဖယ်လိုက်တယ်၊ အားလှလိုက်တဲ့ အသားအရည်၊ အသား အရည်က ဖြူဝင်း နေလိုက်တာ မခရေနဲ့ ဘေးခြင်းယှဉ်ကြည့်လိုက်ရင်၊ မခရေတောင် ကုလားမ လို့ ထင်သွားရလောက်တယ်၊ ကုလားမ အပျိုကြီးနဲ့ တရုပ်မ အိမ်ထောင်သည်ဘောစေ့ တို့ နှစ်ယောက်နဲ့ အိစက် ညက်ညှောလှတဲ့ မွေ့ယာကြီးပေါ်မှာ အပီ ဆွဲရတော့မှာ ပါလား အတွေးက ကျနော့် လိင်တန်ကြီး ကြီ မာကြော လာယုံမက တဆတ်ဆတ်တောင် တုန်ခါမိတယ်၊ စိတ်ထိန်းမောင်ရင်မှုး မင်း ခနလေးနဲ့ ပီးလို့ မရ ဘူးလို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတိပေးနေ မိတယ်၊

ကျနော့် တကိုယ်လုံးရှိသမျှ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ချလိုက်ပြီးတာနဲ့ ၊ ကုတင်ပေါ်က ပက်လက်ကလေး နေတဲ့ လီလီပေါ် လွှားကနဲ ရောက်သွားတော့တာပေါ့၊ မခရေက မနေ့ တနေ့ကပဲ အစွမ်းကုန်လုပ်ထားပြီးပြီ ဆိုတော့ အဖုတ်သစ် ဘော့စ်မ လီလီ ကို တအားကုန် ဆွဲ ဖို့ သန်နေတာလေ၊ ဟဲဟဲ၊ ပန်းနုရောင်သန်းနေတဲ့ အသားအရေ ရှိပေမဲ့ ခလေး အမေမို့လားမသိ နိူ့သီးခေါင်း နှစ်လုံးက လက်မ လောက် တုတ်တုတ် ကြီးနဲ့ ညိုညိုကြီးတွေဗျ၊ ကျနော့် ပါးစပ်က နိူ့သီးခေါင်း ညိုညိုတွေကို အားရ ပါးရ စုပ်ပေးနေတဲ့ အချိန် လီလီက မျက်လုံး အစုံမှေးလို့ ကျနော့် ခေါင်းက ဆံပင် တွေကို ထိုးဖွပေးနေတယ်၊ မခရေလည်း ကုတင်ပေါ်ရောက်နေ ပြီလေ၊ သူက ကျနော့် အနောက်ဘက် လီလီရဲ့ ခြေရင်း ဘက်ကနေ လေးဘက်ထောက်လာရင်း ကျနော့် လဥကြီး တွေကို လှမ်းကိုင် လိုက်တယ်၊ 

နောက်တော့ ကျနော့် လီးထိပ်ကို နွေးနွေးစိုစိုစိစိ ခံစားရတော့ မခရေ ကျနော့်လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်တယ်၊ ကျနော်က လည်း လီလီ ရဲ့ ပေါင် နှစ်လုံးကြားကို မျက်နှာအပ်ပြီး လီလီ့ စောက်ဖုတ်ကို ကုန်းရက်တော့၊ လီလီက တစောင်းလှည့်ပေးလိုက်တယ်၊ ကျနော် တို့ သုံးယောက်က အရင်တုန်းက အတွေ့ အကြုံရှိဘူးတာကြနေတာပဲ၊ ကြိဂံပုံ ဖြစ်သွားတယ် ကျနော်က လီလီ့ အဖုတ်ကို ရက်နေတုန်း မခရေက ကျနော့် လီးကြီးကို စုပ်ပေးလို့ မခရေရဲ့ အဖုတ်ကို လီလီက ပြန်ရက်ပေးနေတယ်၊ အင်း ဒီနေ့ ကတော့ ပွဲကြီးပွဲကောင်းပဲ ရင်မှုးရေ လို့ ကိုယ့်ကိုယ် ကို တွေးမိရင်း တတ်သမျှ မှတ်သမျှ ပညာတွေကို အစွမ်းကုန် ထုတ်သုံးနေရ ပါတော့တယ်၊

ခနနေတော့ မခရေ အားရ ပါးရ စုပ်နေမှုကြောင့် ကျနော့် မှာ ပြီးသွားမှာ စိုးလာလို့ မခရေကို ခန လက်တို့လိုက်ပြီး ၊

“ မခရေ..ဒီတရုပ်မ ကို ကျနော် လိုးချင်သေးတယ် အခု ခနနော်.. ”

မခရေက ပြုံးစစ နဲ့ ကျနော့်ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီး ဖယ်ပေးလိုက်ပါတယ်၊ နောက်တော့ ပေါ်တင်ကြီး အင်္ဂလိပ်လိုပဲ လီလီ မျက်နှာနားကို ကပ်ပြောလိုက်ပါတယ်၊

“ ဟေ့ လီလီ ဒီကောင်က သူ့ ဘော့စ်ကို တအားလိုးချင်နေပြီတဲ့ ငါ့ကို ဖယ်ခိုင်းနေတယ်..... ”

လီလီက လည်း တခစ်ခစ် ရီကာ..

“ အေးပါ..ငါလည်း ယောက်ကျားတွေရဲ့ ဖန်တက်ဆီ ကိုသိပါတယ်၊ လိုးပေလေ့စေ ငါလည်း အလိုးခံချင်နေတာပဲ၊ ခန ခွင့်ပြုနော် .. ”

လို့ မခရေကို ပြန်ပြောရင်း ကျနော့် လက်တွေကို ဆွဲပြီး သူ့အပေါ်လက်လုပ်ဖို့ လက်ဟန်ခြေဟန်ပြပါတော့တယ်၊ ကျနော်လည်း ချက်ချင်းပဲ သူ့ ရဲ့ အရည်ရွဲနေ တဲ့ အဖုတ်ဝ ကို ကျနော့် လီးကြီးတေ့ကာ ဖိဆောင့်ချလိုက်ပါတော့တယ်၊ ကျနော်နဲ့ လီလီနဲ့ လှေကြီးထိုးရိုးရိုး ကို ပဲ အစွမ်းကုန် ကြမ်းနေကြတာကို မခရေက ဘေးက ငြိမ်ငြိမ် နေမယ်ထင်ရင် မှားသွားလိမ့်မဗျ၊ သူက ကျနော့်လှုပ်ရမ်းနေတဲ့ ဘောတွေကို လိုက်စုပ်ရက်လုပ်ရင်းက လက်ချောင်တဘက်က လီလီ့ စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ပေးနေသလို နောက်လက်တချောင်းက လီလီ့ ဖင်ဝ လေးကို ပွတ်ပေးနေတယ် ဗျ၊ ကျနော့် ဘောကို ရက်နေ စုပ်နေတာကိုတော့ ကျနော်က သိနေပေမဲ့ လီလီ့ ဖင်ဝ ကို ဆွပေးနေတာကိုတော့ နောက် မှ မခရေ ပြန်ပြောပြ လို့ သိတာဗျ၊ မခရေ အဲ လိုဆွပေးလို့ ထင်တယ်၊ လီလီ ကလည်း တအားကုန် အောက်က ကော့ကော့ပေး၊ ကျနော်ကလည်း လုပ်ချင်တာ အရမ်းကြာနေပြီ ဖြစ်တဲ့ ကျနော့် ဘော့စ် တရုပ်မ လှလှ ကြီးကို အပီတွယ်နေရတော့ သိပ် အကြာကြီး မထိန်းထားနိူင်ပါဘူး၊ သုတ်ရည်တွေ တဖေါက်ဖေါက်နဲ့ လီလီ့သားအိမ်ဝ ဆီ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်မိပါတော့တယ်ဗျာ၊

........................................................................................................................

လီလီ ရုံးချူပ်ကို ပြန်သွားပြီး နောက်တနေ့ မခရေလည်း ကျောင်းပိတ်တဲ့နေ့ ကျနော် အားနေ ပြီး လုပ်စရာ မရှိတော့ မခရေ နေတဲ့ အခန်းကို လိုက်သွားတယ်၊ သူက တခြား အဖြူမ တွေနဲ့ ရုမ်းမိတ်လိုမျိုးနေတာလေ၊ သူက ဒံပေါက် ချက်တတ်တယ်၊ ကျနော့်ကို ချက်ကျွေးမယ် ဆိုလို့ လိုက်သွားတာ၊ သူချက်ပြုတ် နေတုန်း သူ့ကွန်ပြူတာ ကျနော် ရှောက်ကလိ မိတယ်၊ အဟီး  သူလည်း ခေသူ မဟုတ်ဘူးပဲ၊ ဟိုဟာ ဒီဟာ ဆိုက် တွေ ရှောက်သွားထားတာပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော်လည်း အားနာတာနဲ့၊ ( လူကို ကိုယ်တိုင် လုပ်နေရပြီ ပဲ သူ့ အတွင်းစိတ်ကို တော့ သွားမလုပ်တော့ပါ ဘူးလို့ ) အဆင့်တန်း ရှိရှိနဲ့ ပဲ ကိုယ့်ဘာသာ၊ ပိတောက်ဝါနဲ့ ချပ်နေလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ မခရေ အခန်းထဲ ဝင်လာတယ်၊

“ ကဲ စားလို့တော့ ရပြီ ရင်မှုးရေ ငါရေ နည်းနည်း ချိုးလိုက်အုန်းမယ်..ဆာပြီလား.. ”

“ ရတယ် မခရေ ကျနော် စောင့်နိူင်ပါတယ်၊ ဒီမှာစာလေး နည်းနည်းဖတ်လိုက်အုန်းမယ်.. ”

ခနနေတော့ မခရေ အခန်းထဲ ပြန်ရောက်လာတယ် သူ့ခေါင်းပေါ်မှာ ဆံပင်တွေကို သဘက်တခုနဲ့ ပတ်ထားပြီး အောက်ပိုင်းမှာလည်း သဘက်ကြီးတခု နဲ့ ရင်လျှားထားတယ်၊ ကျနော် က ဂျီတော့ မှာ ပိတောက်ဝါနဲ့ ချပ်နေ တာ ခနလှမ်းကြည့်ပြီး သူ့ခေါင်းက သဘက်ကို ဖြေလို့ စိုနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို သဘက် နဲ့ ညှပ်ပွတ်ပြီး ရေခြောက်အောင်သုပ်နေတယ်၊

“ တင်းးးးး..တင်းးး..... ”

သူ့စားပွဲက ဆဲဖုန်းက အသံမြည်လာတယ်၊ သူက ကောက်ယူလိုက်ပြီး၊ ကော်လာ နာမည်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး မျက်နှာက ဝင်းကနဲ ဖြစ်သွားတယ်၊ ချက်ခြင်းပဲ ထူးလိုက်တယ်၊

“ ဟဲလို...ကိုကြီး လား....ဘယ်မှာလဲ အခုက....

ကျနော်က မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ကွန်ပြူတာထဲ မှာ အာရုံစိုက်နေသလိုလုပ်ထားလိုက်တယ်၊ စိတ်ထဲကတော့ အန်မယ် ဒီအပျိုကြီးမှာ ဗမာ အသိတွေ ဘာတွေ ရှိလို့ပါလား၊လို့၊ သူတို့ ညီအမ တွေက ငယ်ငယ်လေး ထဲက ဒီရောက်နေကြပြီး ဗမာလိုတောင် ပီပီသသ ပြောတတ်ကြတာ မဟုတ်ဘူးလေ၊ ဗမာပြည်တောင် ဒီအရွယ်ရှိပြီ ဘယ်နှစ်ခေါက်ရောက်ဖူးသလဲ ၊လက်ချိုးရေလို့လက်တဘက် မပြည့်တာ၊

“ ဟွန့် ကိုကြီးက မလာနိူင်ပဲနဲ့..ဒီမှာ မီး.. ဒံပေါက်ချက်ထားတယ်လေ.လာစားပါအုန်းလား.. ”

အမလေး အသံက ညုတုတု နဲ့ ၊ကျနော့်စိတ်ထဲ မနာလိုဖြစ်သွားတယ်၊ သူ့ အရွယ်နဲ့ အကိုကြီးခေါ်ရအောင် ဟိုဘက်ကလည်း အသက်ဘယ်လောက်တောင်ကြီးနေပလဲ မသိဘူး၊ မခရေ ပြောနေတဲ့ အသံက ကျနော့်ကို ပြောတဲ့ အသံနဲ့တောင် မတူဘူး ၊ဟိုဖုံးထဲက ဘဲကြီးကို ချွဲနေလိုက်တာ ၊ကျနော်တောင် မနာလို ဖြစ်သွားတယ်၊ ကျနော် မနေနိူင်တော့တာနဲ့ ဂျီတော့ကနေ လော့အောက်လုပ်ပြီး ထွက်လိုက်တယ်၊

ကုတင် စောင်း မှာ ထိုင်ပြီး ဖုံး ပြောနေတဲ့ မခရေဘေးနားကို သွားထိုင်လိုက်တော့ သူ့ နူတ်ခမ်းရှေ့ ကို လက်တချောင်း ထောင်ပြီး အသံမထွက်ဖို့ အချက်ပေးလိုက်လို့ ကျနော် ကခေါင်းငြိမ့် ပြပြီး သူ့ ရေမခြောက်တခြောက် ဆံပင် ကို အသာဖယ် ပြီး လည်တိုင်လေးကို ငုံနမ်းလိုက်တယ်၊ သူက တဘက်ကို ခေါင်းစောင်းပြီး ဖုန်းပြောနေတာ ဆိုတော့ နမ်းရ အဆင်ပြေတယ်လေ၊ ခေါင်းလျှော်ရှည်နဲ့ ဆပ်ပြာရည် အနံ့ လေးက သင်းပျံ့ပျံ့ လေး၊ ကျနော့် ညီမောင် နည်းနည်း မာလာပြီ၊ သူ့ရင်သား အပေါ်မှာ ပတ်ချည်ထားတဲ့ သဘက်ကို ဖြေ ချလိုက်တယ်၊ ဘာမှ တော့ မပြောဘူးကျနော့်ကို မျက်စောင်းလှလှ လေး တခုပဲ ပစ်ပေးလိုက် ဖုံးထဲ မှာ အကိုကြီး နဲ့ မီး နဲ့ ပဲ ပတ်ချွဲနပ်ချွဲ လုပ်နေတယ်၊ စောက်မြင်ကပ်ကပ်နဲ့ ရေချိုးပြီးစ လတ်လတ် ဆပ်ဆပ် နိူ့ကြီး တွေကို အားရ ပါးရ ဆုပ်နယ်ပြီး နို့သီးခေါင်းတွေကို ငုံခဲ လို့ တပြွတ်ပြွတ် စို့လိုက်မိတယ်၊

“ အို့..အား.. ”

…...............................

“ အင်း ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ကိုကြီးရဲ့ မီး လမ်းလျှောက်ရင်း ခလုပ်တိုက်မိသွားလို့ပါ.. ”

လက်တဘက်က တော့ ကျနော့်ခေါင်းကို လှမ်းခေါက်လိုက်တယ်၊ မျက်စောင်းလည်း တချက် ပစ်ထိုးလိုက်သေးတယ်၊ ဒါပေမဲ့ သူ့ နိူ့သီးခေါင်းတွေက ထိုးထောင်ထ နေပြီ၊ အပျိုကြီးသာ ဆိုတယ် အလုံးတုတ်တုတ် နဲ့ နိူ့သီးခေါင်းတွေက လက်တဆစ်လောက် ရှည်တယ်၊ ကျနော်က စို့ကောင်းကောင်းနဲ့ စို့နေပြီး လက်တွေက သူ့ဘိုက်သား ရှပ်ရှပ်တွေက အောက်ကို လျှောဆင်းသွားပြီး အမွေးအမြှင် မရှိ တဲ့ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို ကလိနေမိတယ်၊ သူ့ အဖုတ်ကလည်း အရည်ရွဲနေပြီ၊ ဒါတောင်မှ ဖုံးက မချသေးဘူး၊ အဲဒါနဲ့ ကျနော်က သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ပြီး သူ့ပေါင်၂ခုကြားမှာထိုင်ချလိုက်တယ်၊ မခရေရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို တဘက်တချက် ဖြဲရင်းက ဟတတ နဲ့ ဖေါင်းမို့မို့ စောက်ဖုတ်ကို ကျနော့် ပါးစပ်နဲ့ ဖိကပ်ပြီး လျှာကို တတ်နိူင်သမျှ ဆန့်ထုတ် ရက်ပေးလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ ကျနော်လည်း အရှိန်ရလာတာနဲ့ မခရေ ရဲ့ စောက်စေ့၊ရော စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားတွေ၊ စောက်ခေါင်း အတွင်းပါ မကျန် နှံ့နှံ့စပ်စပ် ရက်ပစ်လိုက်တယ်၊

“ အကိုကြီးက လည်း မီးဘာမှ လုပ်မနေပါဘူး၊ အခု ကျောင်းက တရုပ်ကလေး တယောက်ရှိတယ် အခန်းထဲမှာ.. ”

…....................................

“ ဘာလုပ်နေရမလဲ အကိုကြီးကလည်း မီး တို့ က စာဖတ်နေကြတာပါ ”

ကျနော် တော့ လူကလည်း တင်းလာ မခရေ ဖုံးထဲ ချွဲနေတာလည်း စောက်မြင်ကပ်လာတာနဲ့ ထိုင်ရာက ထ ပြီး ပြဲအာနေပြီ ဖြစ်တဲ့ သူ့ အဖုတ်၀ ကို ကျနော့်လီးကြီး ထည့်သွင်းလိုက်တယ်၊ ဒီတခါတော့ သူခနကြိတ်ခံပြီး ဖုန်း မိုက်နေရာ ကို လက်တဘက်နဲ့ ပိတ် ပြီး အီးကနဲ ညီးလိုက်တယ်၊ နောက် ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို တွန်းလွတ်ပြီး ကုတင်ဘက်ကို လှည့် ကျနော့်ကို ကျောပေးပြီး ကုန်းလိုက်တယ်၊ နောက် ကုတင်ပေါ်မှာ တတောင်ထောက်ရင်း နဲ့ ဖုံးဆက်ပြောနေတယ်၊ ကျနော်က သူ့ဖင်ကြီး နူစ်လုံးကို ဆွဲဖြဲပြီး ဖင်အကွဲကြောင်းအောက်က အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း ကြီး ထဲ ကျနော့် လိင်ချောင်းကြီးကို တေ့ပြီး အသားကုန် ဆောင့်ပစ်လိုက်ပါတော့တယ်၊ နောက်တော့ ထုံးစံ အတိုင်း စေးစေးပိုင်ပိုင် နဲ့ ကောင်းလှတဲ့ အပျိုကြီး အဖုတ်ထဲကို တဖုန်းဖုန်း ဆောင့်နေမိ ပါတော့တယ်၊ မခရေလည်း မနေနိူင်တော့ ဘူးထင်ပါတယ်၊ သူလည်း ဖင်ကြီး ကို ကော့ကော့ပေးလာရာက၊

“ အကိုကြီး မီးသွားရအုန်းမယ် မီးဖိုပေါ်မှာ ဟင်းအိုးတန်းလန်း နဲ့မို့.... ”

…........

“ အော်  မီးက လည်း ချစ်ပါတယ် ကိုကြီးရဲ့ လပ်ဗ်ယူ..ဘိုင်ဘိုင်....

မခရေဖုံး ချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျနော် က တော်တော် အရှိန်ရနေပါပြီ၊ သူလည်း အရမ်း ဖီးတက် နေပြီ မို့ ဖင်ကြီးတရမ်းရမ်း နဲ့ ကော့ပေးပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော် က မပြီးသေးပဲ ခါးအတော် ညှောင်းသွားလို့ ခါးဆန့် ရင်း ခနနားလိုက်တာ ကျနော့် လီးကြီးက သူ့ အဖုတ်ထဲက ပလွတ် ကနဲ ထွက်လာတယ်၊ သူ လည်း သိပုံရတယ် ၊ နောက်ပြန်လှည့်လိုက်ပြီး၊

“ မောင်ရင်မှုး ညှောင်းရင် ကုတင်ပေါ်တက်၊ ငါတလှည့်လုပ်ပေးမယ်.. ”

ကျနော် ကုတင်ပေါ်တက် ပက်လက်လှန်လိုက်တာနဲ့ သူက ကျနော့် ပေါ်တက်ခွပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် ချလိုက်ပါတယ်၊ ကျနော့် အလံတိုင် ကြီးကို သူက လက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ရင်း သူ့ စောက်ဖုတ်ဝ မှာ တေ့ ပေး လိုက်ပါတယ်၊ နောက် တော့ ကျနော့် ကို မြင်းစီးသလို အပေါ်က ဆောင့်ပါတော့တယ်၊ အချက် ၂၀ အစိတ် လောက်မှာပဲ သူလည်း တွန့်တက် ကျနော်လည်း တောင့်တင်းပြီး ကာမ စည်းစိမ် အထွတ် အထိတ် ကို ရောက်သွားကြပါတော့တယ်။

.....................................................

ကျနော် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိမ်မှာ ဇီဇဝါနဲ့ သားလေး ပဲ ရှိနေပါတယ်၊ ကျနော့် မိန်းမ မြနှင်းဆီ က သူ့ အဖေ ဦးကြီးမောင် ဟတ်အတက် ဖြစ် ပြီး ဆေးရုံတင်လိုက်ရတယ် ဆိုလို့ ဖရော်ရီဒါကို လိုက်သွားလေရဲ့၊

အဲလို ဖြစ်တဲ့ အချိန်က ကျနော် မခရေ အခန်းထဲ မှာ ရှိနေတယ်လေ၊ တကယ်တော့ ညနေစာ သူချက်တဲ့ ဒံပေါက် စားပြီး ၊ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် ထမင်းစားပြီး တစ် ဆိုတာလို၊ တချီဆွဲ လိုက်ကြသေးတယ်၊ ပြီးတော့ ကျနော် လည်း ဟော်တယ် ပြန်ရမှာ ပျင်းတာနဲ့ မခရေ အိပ်ယာကျဉ်းကျဉ်းလေး ပေါ်မှာပဲ သူ့ အနောက်က ပုဇွန်ထုတ် ကွေးကွေး ပြီး ဖက်ရက် အိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်၊ ည ၁၀ နာရီလောက် မှာ တရေးနိူးတော့ ကျနော့် တကိုယ်လုံး အကြောတွေက တင်းတောင့် နေတာ၊ အဆိုးဆုံးက ကျနော့် ညီတော်မောင်ပေါ့၊ သူက တချောင်းလုံး အကြော တွေချည်း စုနေတာ မဟုတ်လား၊ ကွန်စတွပ်ရှင်း ဆိုက်ထဲက ရီဘား ကတောင် သူနဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင် ပျော့တယ် လို့ထင်ရအုန်းမယ်၊ အဟီး၊ မခရေရဲ့ ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုကြားထဲ အတင်း တိုးဝင် တောင်မတ်နေလိုက်တာ၊ ကျနော့် ကျောပေးအိပ်နေတဲ့ မခရေကို ကြည့်လိုက်တော့လည်း သိမ်သွားတဲ့ ခါးလေး အောက်က စွံ့ကားထွက် လာတဲ့ တင်ပါး အိုးကြီးတွေက မြင်ရတဲ့ ပုရိဿ တွေ သွားရည် ရွှတ်ကနဲ မနည်းထိန်းရမဲ့ ပုံ ဆိုတော့ ၊ ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ၊ ကျနော့် ကိုယ်ကို အသာလေး လျှောချပြီး အောက်ကနေ ဖင်ကို ကော့ပေးလိုက် တော့၊ ညီတော်မောင်က ဝင်နေကြတွင်း ကို လက် အကူညီ မလိုပဲ ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီး တိုးဝင်သွားတော့ တာပေါ့၊ အီးကနဲ အသံလေး နဲ့ နိူးလာတဲ့ မခရေကလည်း ချက်ချင်းပဲ တုန့်ပြန်လာတယ်။

အဲ လို ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် ပုဇွန်ထုတ်ကွေးကလေး နဲ့ ဇိမ်ခံပြီး လိုးနေကြတုန်း၊ မခရေ ဖုန်းက ထမြည်လာပြန်တယ်၊ ပထမ တော့ မကိုင်ပဲ နေပေမဲ့ အပျိုကြီးပီပီ ဖုန်းကို ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူ့ မေမေ ဒေါ်ကန့်ကော် ဖြစ်နေတယ်၊ မခေါ်စဘူး ဒီအချိန် ကြီး ဆိုပြီး သူဖုန်းကိုင်ပြီး ကျနော့်ကို အသံမထွက်ဖို့ အချက်ပေးလိုက် လို့ ကျနော် လည်း အသာငြိမ်လိုက်ရတယ်၊ ခါးကတော့ ရပ်လို့ မရဘူးလေ၊ ညီတော်မောင် ဖြေးဖြေးချင်း ဝင်လို့ ထွက်လို့ရအောင်လှုပ်ပေးနေရတုန်းပဲ၊ နောက်တော့ သူ ကျနော့် ကို တွန်းလိုက်ပြီး ထထိုင်လိုက်တော့ မှ စီးရီးယပ် ဖုံးကော မှန်း သိလိုက်တယ်၊ သူ ပြောနေတာ နားထောင်ပြီး ကျနော့် ယောက္ခထီးကြီး တခုခု ဖြစ် မှန်းတော့ သိတယ်၊ နောက် ဖုံးချသွားမှ သူပြောတာက သူ့ အဖေ ဟတ်အတက်ဖြစ်လို့ ဆေးရုံတင်လိုက်ရ ကြောင်း၊ အခု တော့ စိတ်ချရပြီ ဖြစ်ကြောင်း ၊ မြနှင်းဆီ ကို ခေါ်ထားကြောင်း၊ သူ့ကို တော့ ကျောင်း က ခွင့် မရရင် လာ ဖို့ မလိုကြောင်း စိတ်မပူနဲ့ ဟု ပြောကြောင်း သိရပါတယ်၊ မြနှင်းဆီက တကယ်တော့ သူ့ အဖေ ရဲ့ အချစ်ဆုံးသမီး၊ ဗျ၊ သူတို့ မိသားစု မှာလည်း သူက အထက်ဆုံး အသွက်ဆုံး၊ နောက် ဖာမစ်စစ် ( ဆေးဝါးကျွမ်းကျင်သူ ) ဆိုတော့ ဆေးဝါး အကြောင်းလည်း ကောင်းကောင်းသိတယ်လေ၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော်က အိမ်မှာ မှ မရှိတာ သားကို သူဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ ၊ ကျနော်တွေးနေတုန်း ကျနော့်ဆဲဖုံး မြည်လာတယ်၊

ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ကျနော့်မိန်းမ မြနှင်းဆီ၊ သူ့ အဖေ ဟတ်အတက် ဖြစ်လို့ ၊ သူဖရော်ရီ ဒါကို သွားမယ် ဆိုတာရယ်၊ အိမ်မှာ ဇီဇဝါ ကျနော့် ခလေး ကြည့်ဖို့ ကျန်ခဲ့မယ် ပေါ့၊ ဇီဇဝါက နောက် တပါတ် ဆို ကျောင်းပြန်ဖွင့်တော့ မှာ ဆိုတော့ အိမ်ကို ကျနော် ပြန်ရောက်ပြီး သုံးလေး ရက် ဆိုရင် အဆောင် ပြန်သွားနေမှာ ဖြစ်ကြောင်း ပြောပါတယ်၊ ကျနော်က မခရေ ဆီက သတင်း အကုန်သိ ပြီး ဖြစ်သော်လည်း မသိဟန် ဆောင်ပြီး အံသြ သလိုနှင့် မေးမြန်း အားပေးပြီး စိတ်မပူပဲ သွားဖို့၊ ကျနော်လည်း မနက်ဖြန်ဆို ပြန်လာတော့ မည့် အကြောင်း ပြောပြလိုက်ပါတယ်။

အိမ်မှာ မိန်းမ မရှိပဲ ခယ်မ ချောလေး နဲ့ အတူနေရတော့၊ အဟီး ၊ သူကတော့ ဘယ်လို နေမလဲ မသိဘူး ကျနော်က တော့ တချိန်လုံး စိတ်လှုပ်ရှားနေတာပဲ ၊ ဟီးဟီး၊ ပိုဆိုးတာက မနေ့ တနေ့ ကပဲ မရီးကို အားရ ပါးရ ကောင်းကောင်းကြီး လိုးလာခဲ့တာ ဆိုတော့ ခယ်မလေး သာ လုပ်ခွင့်ရလိုက်ရင် ၊ ညီအမ သုံးယောက် မှာ ဘယ်သူက အကောင်းဆုံးလည်း သိခွင့်ရမှာပဲ လို့ တွေးလိုက်မိတယ်၊ ဒါပေမဲ့ မခရေနဲ့ မြနှင်းဆီ ယှဉ်ပြီး တွေးကြည့်လိုက်တော့ တမျိုးစီကောင်းနေတာပဲ ၊ ဘယ်သူက ပိုသာသလဲ ပြောရတော့ အခက်သား၊ မခရေက အားကစားကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဟာတွေ ကစားတယ်၊ ဘတ်စကက်ဘော တို့၊ တောင်တက် တဲ့ ဟိုက်ခင်း တို့ ဘာတို့ စိတ်ဝင်စား တယ်၊ လုပ်လည်း လုပ်တယ်၊ နောက် ခလေး မမွေးဘူးတဲ့ အပျိုလည်း ဖြစ်တော့ သူ့ကိုယ်ခနွာက အဆီ ဆိုလို့ တစက်မှ မရှိဘူး ကျစ်လစ်နေတယ်၊ ဖင်လုံးသာ ကြီးတာ မာတယ် ပေါင်တန် တွေ ဘာတွေလည်း ကျစ်လစ် နေတယ်၊ မြနှင်းဆီကျတော့ တမျိုး ၊ ခလေး မွှေးထားဘူးတဲ့ အိမ်ထောင်သည်မို့ ဘော်ဒီကတော့ တင်းတင်း မာမာ ကြီး မဟုတ်တော့ ပေမဲ့ သူ့နေရာနဲ့ သူ အမို့ အမေါက်၊ အဖုအထစ် ကလေး တွေနဲ့ ကြည့်ကောင်းသေးတယ်၊ မျက်နှာကတော့ ကျက်သရည် ရှိရှိ နဲ့ အင်မတန် ချောတယ်၊ နှာတန်လေးကို စင်းကော့နေပြီး မျက်လုံးလေး တွေ လည်း အရမ်းလှတယ်၊ 

ဇီဇဝါတောင် ငယ်ဂုဏ်လေး ရှိလို့ သွက်နေပြီး ဘော်ဒီကျစ်ကျစ် လစ်လစ် နဲ့ အပျိုစင်လေး ( လို့ထင်ရတာပဲ၊ ဘဲ မယ်မယ်ရရ မရှိသေးလို့ ) မို့ တပ်မက် ချင်စရာ ကောင်းပေမဲ့ မျက်နှာ အလှက မြနှင်းဆီကို မမှီဘူး၊ မြနှင်းဆီက သူ့ အမေ ဒေါ်ကန့်ကော်နဲ့ ချွတ်စွတ်နည်းပါးလောက်တူတယ်၊ ကျန်တဲ့ ညီ အမ တွေက ဦးကြီးမောင်ဘက် ကို နွယ်သွားကြလို့ထင်တယ်၊ အဲ လို ကျက်သရည်ရှိရှိ မချောကြဘူး၊ အဟီး၊ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ကျနော့် မှာတော့ ရတောင့်ရခဲ အခွင့်အရေးကြုံ တုန်း ခယ်မ လေး ဇီဇဝါကို ဘယ်လို ကြံ ရမလည်း အကြံထုတ်နေမိတော့တယ်။

အဲ ဒီကောင်မ လေး ကလည်း အနေမတတ်ဘူး ( ဗမာ အဖိုးကြီး အဖွားကြီးတွေ အမြင်နဲ့ ပြောတာပါ၊ အဟီး ) အိမ်မှာ ဆိုရင် ဘောင်းဘီတို နဲ့ တိုတာကမှ ပေါင်ခွကြားက အောက်ကို တလက်မ လောက်ပဲ ရှိမလားမသိဘူး၊ ပြီးတော့ ဆိုဖါတို့ ဘာတို့ ပေါ် ထိုင်ရင်လည်း ဖြဲကားထိုင်တယ်၊ ကျနော့် စိတ်ကို ဆွဆွ ပေးနေသလိုပဲ၊ မနေ့ကလည်း အိမ်ရှေ့ ပက်တီယို အောက်က ခုံတန်းရှည်မှာ ထိုင်ပြီး ခြေသည်းဆိုးနေတာ၊ ဒူးတဘက်ထောင်လို့၊ ကျနော်တောင်မှ ဘောင်းဘီခွကြားက အဖုတ်များ မြင်ရ မလား လို့ မသိမသာ မျက်စေ့ကစား လိုက်သေးတယ်၊ ဘောင်းဘီခွကြားကတော့ ဟနေတယ် ဒါပေမဲ့ အထဲ မှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အစိမ်းရောင်ကြီး ဝတ်ထားတယ်၊ ခွိး ကြံကြံဖန်ဖန် အတွင်းခံဘောင်းဘီ တောင်မှ အစိမ်းရောင် နဲ့ ဘယ်လို ဟာမ လေးလည်း မသိပါဘူးလို့ တွေးမိတယ်။

အင်း ကျနော့် အလုပ်က အခြေအနေလည်း နည်းနည်း ပြောရအုန်းမယ်၊ မင်နီဆိုတာ မှာ ကျနော့်ဘော့စ် လီလီ ကို မခရေနဲ့ အတူ တူဘိုင်ဝမ်း ကျနော် ပွဲကြမ်းခဲ့တယ် မဟုတ်လား၊ အခု ကျနော်တို့ ရုံးချူပ်ပြန်ရောက်ပြီး ရုံးပြန်တက်တော့ ဘော့စ်က ပေါ်တင်ပဲ ခေါ်ပြောတယ်၊ ငါ တို့ ဆက်ဆံရေးက လယ်ပယ်တဆင့်တက် သွားပေမဲ့လည်း၊ နင်လည်း အိမ်ထောင်နဲ့ ၊ ငါလည်း အိမ်ထောင်နဲ့၊ ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံးက ပရော်ဖက်ရှင်နယ် တွေ ( ဒီမှာ ပရော်ဖက်ရှင်နယ် လို့သုံးတာက ပညာရပ်တခုမှာ ကျွမ်းကျင်မှု အဆင့် လယ်ပယ်တခု နဲ့ အလုပ်လုပ်နေကြတာကို ဆိုလိုပါတယ် ) ငါတို့ အလုပ်ကို လည်း အထိခိုက် မခံနိူင် ဘူး၊ ဆိုတော့ တတ် နိူင်သလောက် အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ပေးပါ၊ လို့ ပြောပါတယ်၊ သူ့ အပြောအရ တော့ နောက် တခါ အခြေနေပေးရင်လည်း လုပ်ကြမယ် ဆိုတဲ့ သဘောပါပဲ၊ လုပ်ငန်းခွင်နဲ့ လာမပါတ်သက် နဲ့လို့ ပြောတာပေါ့၊ နောက် ကျနော့်ကို လည်း ကောင်းကောင်းရကွန်မန်ဒင်းရှင်း ( ထောက်ခံချက် ) ကောင်းကောင်း ပေးလို့ ရာထူးလည်း တိုးမယ့် အလားအလာရှိနေပါတယ်၊ ရင်မှုးတို့ ကံကောင်းချက်ကတော့၊ဟင်းဟင်း။

အဲလိုနဲ့ စနေတရက်မှာ ကျနော့်သား ဒေးကဲယား ကျောင်းက ပိုက်ဆံရှိတဲ့ မိဘ တွေရဲ့ ခလေး တယောက် မွေးနေ့ပွဲကို ခလေး တွေ ဆော့စရာ စီးစရာတွေ ရှိတဲ့ ပန်းခြံတခု မှာလုပ်တယ်၊ မိဘ တွေကိုလည်း ဖိတ်တယ်၊ အဲဒီပန်းခြံက ဝင်ကြေး က တော်တော် ဈေးကြီး ပါတယ်၊ ဇီဇဝါက သူက သားနဲ့ ကပ်လိုက်ချင်တယ်၊ ကလေး တွေ အတွက် ဆိုပေမဲ့ လူကြီးတွေ အတွက်လည်း အများကြီး ရှိပါတယ်၊ ဒဒ်စ်စနေလန်း ဆန်ဆန်ပေါ့ အဲလောက် တော့ မကြီးပါဘူး၊ အဲဒါနဲ့ ကျနော် တို့ လိုက်သွားကြတယ်၊ ဟိုရောက်တော့ ခလေး တွေကို အုပ်စုနဲ့ပဲ သူတို့ ကစားစရာတွေ ပျော်ပွဲ ရွှင်ပွဲ တွေ လုပ်ပေးပြီး စောင့်ကြည့်မယ့်သူတွေ လည်း ရှိတော့ ကျနော် နဲ့ ဇီဇဝါတို့ လစ်ထွက်လာခဲ့ကြတယ်၊

 အဲ ဒီမှာ ဇာတ်လမ်းစတာပဲ၊ အဲဒီက စီးစရာတွေ က အစုံရှိတယ် ရိုလာကိုစတာ လိုမျိုးတွေ ရော၊ ရေစီးကြောင်းထဲ၊ အမှောင်ထဲ မျိုးစုံပေါ့၊ ဇီဇဝါက စီးရင်း ရုတ်တရက် အောက်ကို ပြုတ်ကျသွား တဲ့ ၊ ရင်ကို ဖိုသွားစေတဲ့ အခါမျိုးကျရင် အော်ဟစ်ပြီး ကျနော့် လက်မောင်ကို တွယ်ဖက်လာပါတယ်၊ ကျနော်လည်း ပထမတော့ သိပ်မရဲသေးဘူး၊ အမှောင်ထဲ ရှောက်ပြေးတဲ့ ရိုလာကိုစတာ မှာ သူက အအော် ကျနော့်လက်မောင်း အဖက် ကျနော်ကလည်း သူ့ခါးလေး ကို ဖက်ထားလိုက်ရာက၊ ပြန်မလွှတ်ဖြစ်တော့ဘူး၊ အဟီး၊ ခပ်တည်တည် ပဲ ၊အဲဒါက ပုံမှန် လိုလို ဘာလိုလို နဲ့ လမ်းလျှောက်ရင်တောင် ခါးကို ကိုင်ထားလိုက် တယ်၊ သူက လည်း ကျနာ့် ရင်ကို မှီတွယ်လို့ပေါ့၊ နောက် ပိရမစ်လို မံမီ တွေ ကြားထဲ မှောင်မှောင်မည်းမည်း ရထားလေး နဲ့ ရှောက်သွား တော့၊ ကျနော့်ဘက်ယိမ်းလာတဲ့ သူ့မျက်နှာကို ငုံ့ပြီး နူတ်ခမ်းလေး ကို ငုံစုပ်ပစ်လိုက်တယ်၊ သူက လည်း ပြန်တုန့်ပြန်လာတယ်ဗျ၊ 

အဲလို ပေါ်တင်ကြီးလည်း ပွင့်လင်း သွားရော၊ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ အနမ်းတွေက အဆက်မပြတ်တော့ဘူးလေ၊ အပျိုမလေး ရဲ့ နူတ်ခမ်းက လည်း ချိုလိုက်တာ၊နုဖတ် ပျော့ပြောင်းပြီး စိုစွတ်နေတယ်၊ ကျနော့် လက်တွေကလည်း သူ့ခါးလေး ကိုသိုင်းဖက်ထားရာက မှောင်တဲ့ နေရာရောက်ရင် သူရဲ့ ရွှေရင် အစုံပေါ်ကို ရောက်ရောက်သွားပြီး သူ့တီရှပ် ပေါ်ကပဲ အားမလို အားမရ ဖျစ်ညှစ်မိတယ်၊ နောက်တော့ နည်းနည်း မှောင်ပြီး နှစ်ယောက်တတွဲ စီးရတဲ့ ဟာမျိုး တွေ လိုက်ရှာပြီး စီးတော့တယ်၊ ကျနော့် ညီတော်မောင်ကတော့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ထဲ မှာ တအားကို တင်းကျပ်လို့ နေနေပါပြီ၊ ခယ်မ အပျိုမလေး ကို တွယ်ရတော့မယ် ဆိုတဲ့ အသိက ကျနော့် ရဲ့ အစားစားချင်တဲ့ စိတ်ကို တောင်ပျောက်နေပါပြီ၊ သားလေး ရဲ့ မွေးနေ့ ပါတီပွဲ အပြီး မှာ အဲဒီပန်းခြံကနေ အိမ်ကို ပြန်မောင်းလာ တော့ ကျနော့် အိပ်သရီး ဟမ်မာ ဟာ ဂျက်လေယဉ်လို တဝီးဝီးနဲ့ ပေါ့၊

..........................................................................................................

အိမ်ရောက်တော့ သားလေး က ကားထဲက ကလေးထိုင်တဲ့ ခုံ ပေါ်မှာ ခေါင်းလေး စောင်းပြီး အိပ်ပျော်နေပြီ၊ သူ့ ကို အသာလေး ချီပြီး သူ့ အခန်း က ကုတင်လေး ပေါ် မှာ အသာ သွားတင်ပြီး စောင်လေး ခြုံပေးခဲ့လိုက်တယ်၊

နောက် ဇီဇဝါ အိပ်တဲ့ အခန်းဘက်သွားကြည့်လိုက်တော့ သူ့ ကို မတွေ့ရဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ရေချိုးခန်း တံခါး ပိတ်ထားပြီး ရေသံတွေ ကြားနေရတော့ ရေချိုးနေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်၊ အင်းလေ အချိန်တွေ ရှိပါသေးတယ်၊ လဘက်ကောင်းစားချင်ရင် ပလောင် တောင်တက် နှေးပေါ့ လို့ တွေးရင်း ကျနော် လည်း ကျနော်တို့ အခန်းထဲ ဝင်၊ အခန်းထဲက ရေချိုးခန်းမှာ ရေပူပူ ဖွင့်ပြီး ရေပန်းအောက် ရေဝင်ချိုးလိုက်ပါတယ်။

အား အခု မှ ပဲ အကြော အခြင်တွေ နည်းနည်း လျှော့သွားတယ်၊ တနေ့လုံးပန်းခြံထဲ မှာ ခယ်မချောလေးနဲ့ တင်းနေခဲ့ရတဲ့ အကြောတွေ၊ ဟိုက် အခု မှ တွေးမိတယ်၊ ဟိုကောင်မလေး မျှော်ရှာလျှော့မယ် မြန်မြန်သွားမှ၊ အဟီး၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို တွေးလို့ သဘောကျမိသလို၊ ညီတောင်မောင်က လည်း သဘောတူကြောင်း ခေါင်းတဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ပြတယ်ဗျ၊ အိမ်မှာက အခု ကျနော်တို့ သုံးယောက် ထဲ မဟုတ်လား သားက လည်း အိပ်မောကျနေ ပြီ ဆိုတော့၊ ကဲ စဉ်းစားတာကြာတယ် ကျနော် ရေချိုးပြီးစ ခါးမှာ သဘက်ပတ်ရက်နဲ့ပဲ ဇီဇဝါ အိပ်တဲ့ အခန်းဆီကို လျှောက်လာခဲ့မိတယ်။

အခန်းတံခါးတွန်းဖွင့် လိုက်တော့ ဘာသံမှ မကြားဘူး၊ ဟင်း ဘယ်များသွားနေသလဲ ၊ သေခြာကြည့်လိုက်မှ အိပ်ယာပေါ်မှာ စောင်ခြုံ ထားတဲ့ အပုံလေး လိုဖြစ်နေတယ်၊ အဟီး ခေါင်းမြီးခြုံ အိပ်နေတာကိုး၊ အခု နလေး တင်ရေချိုးထားတာ၊ စောင်ခေါင်းမြီးခြုံထားပုံထောက်ရင် ကောင်မလေး ရှက်နေပြီထင်တယ်၊ ကျနော်က တော်ကြာ သားနိူးလာပြီး မတော်တဆ သူ့အန်တီလေး လာရှာနေရင် ပက်ပင်းကြီး တိုးနေမှာ စိုးလို့ တံခါးကို ပြန်ပိတ် ဂလန့်ချလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ ခါးမှာ ပါတ်ချည်ထားတဲ့ သဘက်ကို ကြမ်းပေါ် ဖြေချလိုက်ပြီး၊ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ပဲ ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်တယ်၊ ဇီဇဝါရဲ့ ဖုံးထားတဲ့ စောင်လေးကို ခေါင်းပေါ်က အသာလှန်ချလိုက်တော့ ခေါင်းအုံးပေါ် မှောက်ရက်အိပ်နေတယ်ဗျ၊ စောင်ကို ပုခုံးကျော်ရုံလှန်လိုက်တော့ အောက်မှာ ကျနော့် မိန်းမ ရဲ့ ပန်းနုရောင် ဘေဘီဒေါ ပဂျားမားလေး ယူဝတ်ထားတာတွေ့ လိုက်ရတယ်၊ 

ကျနော်က သူ့ ပုခုံးလောက်ပဲ ရှိတဲ့ ဆံပင်လေး ကို အသာဖယ်ရင်း လည်ဂုတ်လေး တွေ ပုခုံးသားလေး တွေကို နမ်းလိုက်တယ်၊ အား လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ရေချိုးပြီး စမို့ ခေါင်းရှော်ရှည်၊ ဆပ်ပြာမွေးနံ့တွေ နဲ့ သင်းပျံ့နေတယ်၊ ဇီဇဝါက လုံးဝ မလှုပ်ရှားဘူးဗျ၊ ကျနော်က စောင်ကို အောက်ဘက်က နေ အပေါ်ကို အသာလှန်တင်လိုက်တယ်၊ ဘေဘီဒေါ ပဂျားမားက ပေါင်ရင်းလောက်ပဲ ရောက်တဲ့ ကောင်မို့လို့ခြေသလုံးပေါင်တန် တွေက ဖွေးကနဲ ပေါ်လာတယ်၊ စောင်ကို သူ့ခါးလည်ပေါ်လောက် တင်ပေးလိုက်တယ်၊ စောင်က သူ့ခါးပေါ်လှန်တင်ခံရပြီး သူ့အောက်ပိုင်းကို ကျနော် ကြည့်နေမှန်း သိဟန်တူရဲ့၊ ဇီဇဝါ က စောင်အပေါ်ပိုင်း ကို လက်နောက်ပြန်နဲ့ ဆွဲ ပြီး၊ သူ့ခေါင်းပေါ် ပြန်ခြုံ ထားလိုက်တယ်၊ အဟီး နေပေ့စေ၊ နောက်မှ အထက်ပိုင်းကို လာခဲ့မယ်၊ အင်္ဂလိပ် တွေ ဗမာပြည်ကို သိမ်းသလိုပေါ့၊ အောက်ပိုင်းက စရမယ် ဟဲဟဲ၊ ခြေသလုံးမွတ်မွတ် ကလေးကို ပွတ်လာပြီး ပဂျားမား အနားကိုပါ သူ့ဖင်လုံးလုံးလေး တခြမ်းပေါ်တဲ့ အထိ လှန်တင်လိုက်တယ်၊ အသားလေး က ချောမွတ်နေလိုက်တာ၊ ကျနော့် လက်ဖဝါး ပေါ်မှာ အထိအတွေ့က အရသာရှိလိုက်တာ၊ ကောင်မလေးရဲ့ ဒူး နောက်ဘက် ပေါင်ရင်း လေးလောက်က စပြီး နမ်းလိုက်တယ်၊ ဆပ်ပြာမွေး အနံ့ အပြင် အပျိုမလေး ရဲ့ အနံ့ လည်း ရနေပြီဗျ။

သူ့ပေါင် အတွင်းသားလေး တွေကို လျှာနဲ့ ရက်လိုက်တော့ သူတုန် သွားတာ သိလိုက်တယ်၊ ကြက်သည်းဖုလေး တွေ လည်း ထလာတယ်၊ အပါး အရသာရှိလိုက်တာ၊ သူ က မှောက်ရက် သူ့ ဘယ်ဘက်ခြမ်း ကို တစောင်းလေး အိပ်နေတာမို့  သူ့ ညာဘက် ပေါင်လေးကို .ဒူးကွေး ပြီး အပေါ်ကို နည်းနည်း တွန်းတင်လေးလိုက်တော့၊ အမွေးပြောင်နေ အောင်ရိပ်ထားတဲ့ သူ့ စောက်ဖုတ် ကလေးက ပေါင်ရင်း မှာ နူတ်ခမ်းထူထူ ကြီး လို ပြူးထွက်လာတယ်၊ အရည်လေး တွေ စို့လို့ပေါ့၊ အဖုတ်က အနံလေး ရနေတယ်၊ ဇီဇဝါ စိတ်လာလို့ စိမ့်ကျလာတဲ့ အရည်က နေမှာပေါ့၊ ကျနော့်မျက်နှာကို ရသလောက်ကပ်ပြီး သူ့ အဖုတ်လေး ကို ရက်လိုက်တယ်၊ စောင်အောက်က အိကနဲ အသံထွက်လာပြီး သူ့လက်တဘက်နဲ့ ကျနော့်ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်၊ 

ကျနော်က သူ့ပေါင် နှစ်လုံးကို တတ်နိူင်သလောက် ဖြဲပြီး လျှာကို သူ့ အဖုတ်လေး ထဲ ဝင်နိူင်သလောက် ထိုးပေးတယ်၊ ဇီဇဝါ ဖင်လေး ကော့ကော့လာတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော့် အနေအထားက လုပ်ရတာ အားမရဘူး၊ ခေါင်းကို ခနကြွလိုက် ပြီး ဒူးထောက်ရက် ကနေ ကျနော့် လက်ချောင်း လေးတွေနဲ့ အပျိုမလေး အဖုတ်ကို ဆော့ကစားရင်း စောက်ခေါင်းထဲ ကျနော့် လက်ခလယ်ကို အသာလေး ထိုးသွင်း ဆော့လိုက်တယ်၊ ကျနော့် လက်ခလယ် ကို အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးတော့ သူ့ ဖင်ကလေး လည်း ကြွကြွပေးတာ ပိုမြန်လာတယ်၊ နောက်တော့ ဘာလို့လဲ  မသိဘူး ကျနော့် လက်ကောက်ဝတ်ကို သူ့လက်ကလေး နဲ့ အတင်း ဆွဲညှစ်ထားတယ်။

အဲဒါနဲ့ ကျနော်လည်း ခနငြိမ် နေရင်းမှ သူ့ ဘယ်ဘက်ပေါင်လေးကို မရင်း သူ့ကို ပက်လက် အနေအထားဖြစ်အောင် ရွှေ့ပေးလိုက်တယ်၊ သူက အလိုက်သင့်လေး ပဲ ပက်လက် လှန်ပေးပါတယ်၊ စောင်က တော့ မျက်နှာပေါ်မှာ အုပ်နေတုန်းပေါ့ ခါးပေါ်က စပြီးတော့လေ၊ ကျနော်က သူ့ ခြေထောက်တွေကို ဒူးထောင်ပေါင်ကားလို မျိုးလုပ်ပေးပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ကျနော့် မျက်နာ ကို အပ်လိုက်ပါတယ်၊ အပျိုမလေး ရဲ့ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ကို ကျနော် အားရ ပါးရ ရက်ပေးနေမိပါတယ်၊ အား၊ အရသာရှိလိုက်တာ၊ အောက်က ကျနော့် ညီတော်မောင်ကတော့ စားရတော့မယ် ကွ ဆိုပြီး တထိုးထိုးတထောင်ထောင်နဲ့ အိပ်ယာကို ထိုးထောက် နေပါတယ်၊ ကျနော့်လက်တွေက စောင်အောက် နဲ့ ပဂျားမား အောက်က နေတိုးဝင် သွားတော့ ဘရာ ဇီယာ မဝတ်ထားတဲ့ ဇီဇဝါရဲ့ နိူ့လေး နှစ်လုံးကို သွားအုပ်ကိုင်မိတယ်၊ နိူ့လုံးလေး တွေက  ကျနော့်မိန်းမ မြနှင်းဆီ တို့ ကျနော့် မရီး မခရေ တို့လောက် မကြီး  ပေမဲ့ အနေတော်လေး လိမ္မော်သီး ထွားထွားလောက်တော့ ရှိတယ်၊ ဗျ၊ 

အိတင်းနေတာပဲ၊ နို့သီးခေါင်းလေး တွေက ထောင်နေတာ ကျနော့် လက်ဖဝါးပေါ်မှာ လာထောက်နေတော့ လက်ဖဝါးတောင် ယားတားတား ဖြစ်မိသေးတယ်၊ အားမလိုအားမရ ဖြစ်မိပေမဲ့ အရမ်းမကြမ်းသေး ပဲ ဖွဖွလေး ဖျစ်ညှစ် ပေးနေတာ အပျိုမလေး ခါးကလေး ကော့တက်လာပါတယ်၊ ကျနော်က သူ့နို့သီးခေါင်း ကလေး တွေကို လက်မနဲ့ လက်ညိူးထိပ်ကလေး တွေနဲ့ ညှပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်လိုက်တော့ အပျိုမလေး ဇာတ်ကနဲ ကျနော့် ခေါင်းကို သူ့ ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ အတင်း ဖိညှပ် ပြီး ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်း သွားပါတယ်၊ ကောင်မလေး တော့ တချီပြီးသွားပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ပါတယ်၊ ကျနော့် အလှည့်ပဲ ကျန်တော့တာပေါ့၊

ကျနော့်ခေါင်းကို ညှပ်ထားတဲံ ပေါင်နှစ်လုံး မာတင်းနေရာ ကနေ ပျော့ကျ သွားတော့ မှ သူ့ပေါင် နှစ်လုံးကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်နေတဲ့ ကျနော်၊ သူ့ ကိုယ် အပေါ်ပိုင်းတခုလုံးကို ခြုံထားတဲ့ စောင် ကို ဘေးဖယ်ချလိုက်ပါတယ်၊

ကျနော်က လက်တွေက တွန်းတင်ထားလို့ သူဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ်အင်းကျီကတော့ နို့တွေရဲ့ အပေါ်မှာ ရောက်နေပြီမို့ ဝင်းဝါ စိုပြေလှတဲ့ မို့မို့ ရွှေရင် အစုံက တောင်ကုန်းလေး နှစ်ခု လို တင်းတင်း လေး မြင်နေရပါတယ်၊ မျက်လုံးအစုံကိုတော့ တင်းတင်း လေး ပိတ်ထားဆဲ ရှိတဲ့ အပျိုမလေး ရဲ့ ပြုံးယောင်ယောင် နူတ်ခမ်း အစုံကို ငုံ့ပြီး စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်၊ ကျနော့်ရင်ဘတ်ပေါ်ကို အိကနဲ ဖိဝင်လာတဲ့ နိူ့ နူစ်လုံး နဲ့ နိူ့သီး ချွန်ချွန် လေး တွေက ကျနော့် လီးကြီးကို အစွမ်းကုန် မာတင်းလာစေခဲ့ပါတယ်၊ ဇီဇဝါကလည်း သူ့ အနမ်းတွေနဲ့ ပြန်လည်း တုန့်ပြန်လာ လို့ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် နူတ်ခမ်းခြင်း လျှာခြင်း ပွတ်သပ်စုပ်နမ်းနေကြမိပါတော့တယ်၊ အနမ်းတွေ ကြမ်းလာတာနဲ့ အမျှ အပျိုမလေး ရဲ့ ကိုယ်လုံး လေးကလည်း တွန့်တွန့် လူးလာလို့ အချိန်တန်ပြီ လို့ ကျနော် တွေးမိလိုက်ပါတယ်၊ ကျနော် က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားကနေ သူ့ အပေါ်မှောက်ရက်သား ဆိုတော့ တကူးတက နေရာပြောင်းစရာ မလိုတော့ပါ၊ ဖင်ကို အသာလေး ကြွလို့ ကျနော့်ကောင်ကြီး ကို လက်နဲ့ ထိန်းရင်း သူ့ အဖုတ်ဝမှာ အသာတေ့ပေးလိုက်ပါတယ်၊ 

အပျိုမလေး ရဲ့ အဖုတ်ဝမှာ ဖျစ်ကနဲ့ ခေါင်းဝင်သွားတော့ ကျပ်လှလာမို့ ကျနော် ဖိမသွင်းရဲပါ၊ အပျိုမလေး ကလည်း ကျနော့် ပါးစပ်ထဲက လျှာကို အတင်း စုပ်နေပါတယ်၊ လက်တွေကလည်း လက်သည်းချွန်တွေနဲ့ ကျနော့် ကျောပြင်ကို ကုတ်ခြစ်လာတယ်၊ ဒါပေမဲ့ တခါပြီးထားတဲ့ အရည်တွေလည်း ရှိတော့ ၊ချော့သွင်းရင်း သွင်းရင်းနဲ့ ကျနော့် လီးကြီး တဝက်လောက်ထိ ကတော့ အဝင်အထွက်လုပ် ပေးလို့ရနေပါပြီ အဲလောက်နဲ့တောင် သူရော ကျနော်ရော အရသာတွေ့ နေရတာမို့ ကျနော့်ခါးကို ထိန်းရင်းက ပဲ မသိမသာ နည်းနည်း နည်းနည်း ပိုပို သွင်းပေးရင်း ချော့လိုးလာခဲ့လိုက်ပါတယ်၊ သူ့ စောက်ခေါင်းသား နွေးအိအိ လေး တွေရဲ့ ဖိညှစ်မှုကြောင့် ကျနော့်ကောင်ကြီးကလည်း ပိုပို ထွားလာသလိုပဲ လို့ထင်မိရပါတယ်၊

“ ဇီဇဝါ..ဘယ်လို နေသေးလည်းဟင် နာလား... ”

“ အင်း ..နည်းနည်း တော့ နာတယ်..ရပါတယ် ”

“ စွိ...စွိ...ရွတ်..ရွတ်... ”

သူက လည်း တော်တော် အရည်ရွှမ်းတယ် ဗျ၊ အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ထွက်လာတော့ ကျနော်လည်း လုပ်ရတာ ပိုချောမွေ့လာတာပေါ့၊ တကယ်တော့ ကျနော် ထိန်းလုပ်နေရတာ ခါးလည်း ညှောင်းလာပြီ၊ စိတ်ကလည်း အရမ်းထ နေပြီ၊ မဟုတ်လား၊ အဲတော့ ကောင်မလေး နူတ်ခမ်းကို ကျနော့် ပါးစပ်နဲ့ ပြန်ငုံခဲ ပြီး ကျနော့်လျှာကို သူ့ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်၊ အဲဒီလျှာကို ကောင်မလေး က စိတ်ထပြီး ကိုက်လိုက်ရော ကျနော်လည်း အောက်က ကောင်ကို အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းချလိုက်မိပါတော့တယ်။

“ ဖွတ်...ဖတ်....ဗျိ.. ”

“ အား....အွတ်.... ”

ကောင်မလေး ဆတ်ကနဲ ဖြစ်သွားပေမဲ့ သိပ် အလူးအလဲ တော့ ခံလိုက်ရပုံ မရဘူးဗျ၊ အရမ်းလည်း ထန်နေချိန်မို့ထင်တယ်၊ ကျနော်က သူ့စောက်ခေါင်းထည်းမှာ ကျနော့် လီးတချောင်းလုံး မြုတ် စိမ်ထားပြီး ခနနေလို့ သူနည်းနည်း ပြန်လှုပ်ရှားလာမှ ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်ဆွဲထုတ်ရင်း နည်းနည်း ချင်း ပြန်ပြန် ဆောင့်သွင်း ပေးကာ၊ လုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်၊ အဲဒီက မှ တဖြေးဖြေး အရှိန်ရလာတော့ ကျနော့် လီးကြီးကို သူ့ အဖုတ်လေး ထဲက ပြုတ်လုကာနီး အထိ ဆွဲထုတ် ပြီးမှ ဖတ်ကနဲ ဖတ်ကနဲ ပြန်ဆောင့်ဆောင့်ချတော့ တာပေါ့၊ သူလည်း အောက်မှ ပြန်ပြန်ကော့ကာ တွန့်တက်လာတော့ ကျနော်လည်း အရှိန်ကို မြှင့်တင် ပေးပြီး မကြာခင် အချိန်တွင်းမှာပဲ ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်ကို နှစ်ယောက်စလုံးပြိုင်တူ ရောက် သွားကြလေတော့တာပေါ့၊

“ အား....အိ.....ကောင်းလိုက်တာ ဇီဇဝါလေးရယ်... ”

ကျနော်နဲ့ ဇီဇဝါတို့ တယောက်နဲ့ တယောက် ထွေးဖက်ပြီး ခန နားနေကြပြီး တော့ ဗိုက်ဆာ လာကြတာနဲ့ ထပြီး ရေချိုးခန်းသွား၊ ကိုယ့် ပစ္စည်း ကိုယ်ဆေး ပြီး မီးဖိုချောင် မှာ စားစရာ ရှာကြတော့တယ်၊ နည်းနည်း ဗိုက်ထဲ အဆာဝင်သွားတော့ ခယ်မ အပျိုလေး ကို ကြည့်ရင်း ပြန်ထန်လာပြန်တယ်၊ မီးဖိုထဲက မနက်စာ စားတဲ့ စားပွဲလေး က ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ရင်း ကော်ဖီ သောက်နေရင်းက ဘေစင်မှာ ခွက်တွေ ဆေးနေတဲ့ ဇီဇဝါကို လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်၊

“ ဟေ..ဇီ...အဲဒါတွေ ထားလိုက်ပါအုန်း နောက်မှ လုပ်လို့ရပါတယ်၊ ကော်ဖီသောက်အုန်းလေ.. ”

ဇီဇဝါက လက်အစိုကို သဘက်လေးနဲ့ သုတ်ရင်း ကျနော့်နား လျှောက်လာတယ် ပြီးတော့ ကျနော့် ပေါင်ပေါ် တက်ထိုင်လိုက်တယ်၊ သူ့ကိုယ်လုံးလေး က သွယ်သွယ်လေး မို့ ကျနော့် အတွက်က တော့ ဘယ်လိုမှ မနေပါဘူး၊ ကျနော့် ကောင်ကြီးကသာ အောက်က နေ ကုန်းရုန်း ထနေတယ်၊ ကျနော်က အိမ်နေရင်း ဘတ်စ ကတ်ဘော ဘောင်းဘီ ပွပွ ပျော့ပျော့ တထည် သာ ဝတ်ထားလို့ ကျနော့် ကောင်ကြီး မာတင်းနေတာကို သူလည်း သတိထားမိမှာပေါ့၊ သူက ကျနော် သောက်နေတဲ့ ကော်ဖီ ခွက် ကိုပဲ ယူပြီး သောက်လိုက်တယ်၊ ကျနော်က သူ့ဆံပင်လေးကို နားနောက် ဖယ်ပြီး လည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက်တယ်၊ ကျနော့်လက်တွေကလည်း သူ့ခါးလေးကတဆင့် သူ့ ညဝတ်အင်းကျီလေး အောက်က လျှောတက် သွားပြီး နိူ့လုံးလုံးလေး တွေကို အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။

သူက ကော်ဖီခွက် ကို ပြန်ချလိုက်ပြီး ကျနော့် မျက်နှာကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း လာစုပ်နမ်းလိုက်တယ်၊ တဖြေးဖြေးချင်း ကျနော် တို့ အနမ်းတွေ ကြမ်းလာတယ်၊ သူ့ လျှာကလေး ကလည်း အငြိမ်မနေဘူး၊ ကျနော့် ပါးစပ်ထဲ အတင်း လာ ထိုးထည့်နေတယ်၊ ကျနော် ထိုင်ရာက ထ လိုက်တော့ သူလည်း အလိုက်သင့်ထ လာတယ်၊ သူ့ကို ကျနော် ပွေ့ချီပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းကို ခေါ်လာခဲ့လိုက်တယ်၊ ဆိုဖါပေါ်မှာ သူ့ကို ပက်လက်တင်လိုက်ပြီး ကျနော့် ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်၊ ကျနော့် ကောင်ကြီးက မာတင်း ပြီး ဖြောင့်တန်းနေတာပေါ့၊ သူက ဆိုဖါပေါ်မှာ တတောင်လေး တဘက်ထောက်ပြီး စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေ တုန်းကျနော်က သူ့ အနားကပ်သွားတော့၊ ကျနော့်ကောင်ကြီးက သူ့မျက်နှာရှေ့မှာ တရမ်းရမ်း နဲ့ပေါ့၊ သူကလည်း ကျနော် ဘာလိုချင်မှန်း သိပါတယ်၊ သူက ဆိုဖါပေါ်မှာ ထထိုင်ရင်း သူ့မျက်နှာနား ကပ်လာတဲ့ ကျနော့်ကောင်ကြီးကို သူ့ရဲ့ လက်ချောင်းကလေး တွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဒစ်ကြီးကို သူ့ နုတ်ခမ်း လွှာလှလှလေး နူစ်ခု ဖွင့်ပြီး ငုံစုပ်လိုက်တယ်၊ ကျနော်က သူ့ ခေါင်းကလေးကို ထိန်းကိုင်ရင်း ကျနော့် လိင်ချောင်းကြီးနဲ့ သူ့ ပါးစပ်ထဲ ကို ဖြေးဖြေးချင်း အဝင်အထွက်လုပ်ပေးလိုက်တယ်၊ သူ့ ကြည့်ရတာ သိပ် အတွေ့ အကြုံ မရှိသလို ပဲ ကျနော် တောင် အံ့သြ နေတယ်၊ ဒီမှာမွေး ဒီမှာ ကြီး ပြီး တက္ကသိုလ်ရောက်နေတဲ့ မိန်းခလေး တွေ ဒီလို အတွေ့ အကြုံ မရှိဘူး ဆိုတာ ရှားမှာပဲ လို့ ၊ 

ဒါပေမဲ့ တဘက်က တွေးလိုက်ရင် သူတို့ အမေ ဒေါ်ကန့်ကော်က တော်တော် စည်းကမ်းကြီးတာ၊ နောက် ဒီ စတန်းဖို့ဒ် လို တက္ကသိုလ် ကို ရောက်ဖို့ ဆိုတာ တော်ရုံတန်ရုံ နဲ့ ဝင်ခွင့်ရဖို့ မလွယ်ဘူး၊ စာနဲ့ မျက်နှာနဲ့ မပြတ် တဲ့ အပြင်၊ တခြား အားကစားတို့၊ ဗေါ်လန်တီရာတို့ အသင်းအဖွဲ့တွေရော ဘက်ပေါင်းစုံ လုပ်ရတာ ဆိုတော့၊ သူ့ခမျာ ဒါတွေလုပ်ခဲ့ ဖို့ အချိန် မရ တာ ဖြစ်နိူင်တယ်၊ သူက ကြိုးစား ပန်းစား ကျနော့် ကောင်ကြီးကို စုပ်ပေးရှာ ပေမဲ့ ကျနော်က အားမရ တော့ဘူး ၊ သူ့ရဲ့ အပျို မလေး စောက်ဖုတ် ကိုပဲ လုပ်ရတာ မဝသေးတာကြောင့် ၊ သူ့ခေါင်းလေးကို ကိုင်ထားရင်း ကျနော့်ကောင်ကြီး ကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်၊ နောက် သူ့ကို ဆိုဖာ လက်ရမ်းပေါ်မှာ ခေါင်းတင်လှဲ စေပြီး သူ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ထဲ ဝင်လိုက်တယ်၊ အရည်ရွှမ်းနေ တဲ့ သူ့ အဖုတ် ဝလေး မှာ ကျနော့် ဒစ်ကြီးကို တေ့ပြီး ဖြေးဖြေး ချင်း စသွင်းလိုက်တယ်၊ ကျနော့် လက်နှစ်ဘက်က လည်း သူ့ပေါင်လုံးတဘက်တချက်ကို ဆွဲမတွန်းလိုက်တော့ သူ့ အဖုတ်က ပိုဟလာပြီး ကျနော့် အတွက် ဆောင့်လိုးလို့ ပိုကောင်းလာတယ်၊ သူ့လက်တွေက ကျနော့် လည်ဂုတ် ကို တွဲခိုလာခဲ့တယ်၊ သူ့ ပါးစပ်ကလည်း ကောင်းလို့လား နာလို့လား မသိ အီးအီးအားအား သံလေး တွေနဲ့ ကျနော် ဆောင့်လိုးလို့ တဖတ်ဖတ် မြည်တဲ့ အသံနောက်က ပဲ့တင်သံလေး လို လိုက်လာတယ်။

နောက်တော့ သူ့ခါးလေး က အတင်းကော့ကော့တက်လာတယ်၊ ကျနော်က လုပ်နေရင်းက ပုံစံပြောင်းချင်လာတာနဲ့ ခန နားလိုက်တယ်၊ သူက သူအရှိန်တက်လာမှ ကျနော်ရပ်လိုက်လို့ ကျနော့် ကို မေးခွန်းထုတ်တဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်တယ်၊ ကျနော်က သူ့ခါးလေး ကနေ ဆွဲမ ပြီး မတ်တတ်ရပ်ခိုင်းလိုက်တယ်၊ ကျနော့်ကောင်ကြီးကလည်း သူ့ အဖုတ်လေး ထဲက ဖလွတ်ကနဲ ပြုတ်ထွက်လာတယ်၊ ပြီးမှ သူ့ကို ဆိုဖာလက်ရမ်းပေါ်မှာ တတောင်ထောက် ပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ် ပထမတော့ ခါးကုန်းကုန်းကြီး ဖြစ်နေတယ်၊ ကျနော်က သူ့ခါးလေး ကို အသာဖိချလိုက်မှ ဖင်ကော့တက်လာတယ်၊ သူ့ ပေါင်လုံး နှစ်ခု ကြားက ပြူထွက်လာတဲ့ အဖုတ်ဝ မှာ ကျနော့် ဒစ်ကြီးကို ပြန်တေ့ပြီး အသာမြောထိုးလိုက်တယ်၊ ပြီး တော့မှ ဖြေးဖြေးချင်း အရှိန်ယူတဲ့ အနေနဲ့ အဝင်အထွက်လုပ်တယ်၊ အသားကျသွားမှ သူ့ခါးလေး ကို ကိုင်ပြီး တဖန်းဖန်း မြည်အောင် တအားကုန် ဆောင့်မိတော့တယ်၊ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး သူလည်း တအားအား တအီးအီးနဲ့ အော်မြည်ပြီး ကျနော်လည်း လီးထိတ် မှာ ပူကနဲ နဲ့ သုတ်ရည်တွေ သူ့စောက်ဖုတ် ဟိုး အတွင်းထဲ မှာ တဖျစ်ဖျစ် ပန်းထည့်နေမိပါတော့တယ်။

ဒီတချီ အပြီးမှာတော့ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး နည်းနည်း ကျေနပ်သွားကြလို့ ဆိုဖါပေါ်မှာ တယောက်နဲ့ တယောက် ပွေ့ဖက်ထားရင်းနဲ့ တီဗီကြည့်နေဖြစ်ကြပါတယ်၊ အဲဒီမှာ ကျနော် လည်း သိချင်တာမေး သူလည်း ပြောပြတော့ မှ သူ့ အကြောင်း ကျနော် တော်တော်လေး သိလာရပါတယ်၊ တကယ်တော့ သူ့ မှာ ရီးစား ရှိနေပါပြီ၊ သူ က နဂိုလ် အတွေ့ အကြုံ ရှိသလို ဟန်ဆောင်ထားတယ် လို့ ပြောပါတယ်၊ သူတို့ အယူ အဆက ဒီအရွယ်ရောက် နေလို့ ဒါတွေ မလုပ်ဖူးဘူး ဗာဂျင် ဆိုရင် ကိုယ့်ကို လူဇာ လို့ သူများ ထင်သွား မှာလည်း စိုးတယ်၊ ( ဗမာပြည်က မိန်းခလေး တွေနဲ့များ ကွာပါ့၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အတွေ့ အကြုံ မရှိဘူးပြောမှ လူ အထင်ကြီးမယ် ထင်နေကြတယ်၊ ) အဲဒါကြောင့် သူ့ ဘဲ နဲ့နှစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် မတွေ့ ခင် အတွေ့ အကြုံ လိုချင်နေတာလေ၊ နောက်တခုကလည်း ကျနော့်ကို တိတ်တခိုး ကြိုက်နေတာလည်း ပါတယ်၊ ချစ်တာ မဟုတ်ဘူးနော် ရောထွေး မသွားနဲ့၊ အဟီး၊ သူ့ အမ နဲ့ ကျနော် နဲ့ လုပ်နေကြတာ လည်း သူ အ ကြိမ်ကြိမ် ချောင်းဘူးတယ် ဆိုပဲ၊ အဲဒါကြောင့် ကျနော့် ဒုတ်ကို လည်း သူ မြင် ထားတာ ကြာလှပြီ တဲ့၊ သူ့ အမ နေရာ အစား သူ ဖြစ်လိုက်ရင် ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲ ခနခန စိတ်ကူးယဉ် ခဲ့ဘူးတယ်တဲ့၊ 

အခု တော့ တကယ်ကောင်းမှန်း သိသွားပြီတဲ့၊ အဟီး ၊ ယောက်ကျားလေး တယောက် ကို သူတို့ ကြိုက်အောင် ဘယ်လို ပြုစု ရမလည်း ဆိုတာလည်း သူ့ ကို သင်ပေးစေချင်တယ်တဲ့၊ ကျနော်က အဲဒါတော့ စိတ်ချလို့ နင် ကျောင်းပြန် မသွားခင် အတွင်း ဒီတေး အကုန်သင်ပေးမယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်၊ ဟဲဟဲ၊  အဲတော့ ခင်ဗျားတို့ စဉ်းစားကြည့်ပေါ့ ဗျာ၊ ဒီရက် ပိုင်း အတွင်း ဘာတွေ ဖြစ်မလဲ ဆိုတာ၊ ဟဲဟဲ။

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>