ရှုပ်ထွေး ပွေလိမ် အချစ်အိမ် အပိုင်း ( ၂ )

ရှုပ်ထွေး ပွေလိမ် အချစ်အိမ်  အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး @ မြကျွန်းညို

အခန်း ( ၄ )

နောက်နေ့ကျတော့ စနေနေ့မို့ ကျောင်းမသွားရပေမယ့် ဘကြီးတို့ အိမ်ကိုပြန်ကာ အဝတ်စားလှဲပြီး သူတို့အလုပ်ကို ကူပြီးမှဘဲ ဆရာမဆီကို ပြန်ခဲ့တယ် ။ ဆရာမက ဘကြီးအိမ်မှာ ထမင်းမစားဘဲ သူနှင့်အတူစားဖို့ပြောထားလိုစောစောဘဲ ဆရာမအိမ်ကိုလာခဲ့တယ် ။ ဘကြီးတို့ကိုလည်း ဆရာမက ခေါ်ထားလို့ပါ လို့ ပြောလိုက်တာနှင့် သွားသွားလူလေး လို့ပဲ ပြောတယ် ။

ဆရာမဆီကို ရောက်သွားတော့ ဆရာမကချက်ပြုတ်ပြီးလို့ ကျွန်တော့်ကို စာကြည့်ကာ စောင့်ခိုင်းတယ် ။ အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ ပန်းရောင်ထမိန်ပါးပါးကို ရင်လျား ထားတာတွေ့ရတယ် ။ ဝင်းဝါစိုပြည်တဲ့အသားရေက အရုပ်မလှပေမဲ့လည်း အချိုကျတဲ့ဘော်ဒီကြောင့် သူကိုမြင်တာနှင့် လီးတောင်လာတယ် ။ စာကြည့်နေတုန်း ဆရာမရေချိုးသံကြားလိုက်ရတယ် ။ 

ဆရာမ ပြန်တက်လာတော့ ကျောင်းစိမ်းရေလှဲထမိန်က အသားမှာကပ်ပြီးတော့ သူရဲ့ပေါင်တံလှလှတွေကို ငေးမောကြည့်မိတယ် ။ သူလည်း သနပ်ခါးလူးပြီး ပြန်ထွက်လာမှ ကျွန်တော့ကို ထမင်စားဖို့ ခေါ်တော့ သူ့နောက်ကနေ လိုက်သွားတယ် ။

အိမ်နေ ထမိန်အဝါ ပါးပါးလေးနှင့် အမဲရောင်တီးရရှပ်ကို ဝတ်ကာ အရှေ့က လျှောက်သွားတယ် ။ အနေကနေ သူ့ရဲ့ ကောက်ကြောင်းကို ကြည့်ကာ လိုက်သွားတယ် ။ သူကပဲ အကုန်ခူးခပ်ပေးပြီး ထမင်းလက်ဆုံစားကြတော့ ဟင်း တွေထည့်ပေးသလို သူလည်း ထည့်စားတယ် ။ “ စားနော် အားမနာနဲ့ ” လို့ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ ” လို့ ပြောတော့ သူက “ မနေ့ညက လင်မယားဖြစ်သွားပြီ ဘာဆရာမလဲ တစ်စိမ်းတွေရှေ့မှာဘဲ ဆရာမခေါ် ၊ နှစ်ယောက်တည်းရှိချိန်မှာ မမလို့ ခေါ် ” လို့ ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ” လို့ စကားကို မဆုံးခင် မမ လို့ ပြင်ကာ ပြောလိုက်တယ် ။

အဲ့နေ့က ထမင်းစားပြီးတော့ ခဏနားကာ စာကြည့်ခိုင်း တယ် ။ တနာရီကြာ စာသင်ပြီးမှဘဲ သူ့အခန်းခေါ်သွား တယ် ။ စာသင်နေချိန်ကတည်းက လီးတောင်နေတာ သူလည်းသိတယ် ။ အနီးကပ်သင်နေတာ ပုဆိုးထဲကနေ လီးတောင်နေတာ ပုဆိုးပါထောင်နေတာ သူမြင်သွားတယ် ။

ဆရာမ အခန်းထဲလည်း ရောက်တော့ သူရဲ့ ပါးကို နမ်းတယ် ။ သူက ကျွန်တော့် မျက်နှာကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်ကိုင်ပြီးတော့ “ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပါကွယ် ” လို့ ပြောကာ နုတ်ခမ်းနှစ်ခုပူးကပ် ကာ အနမ်းပေးကြတယ် ။ ဆရာမလျှာက ကျွန်တော့လျှာကို လာထိကာ ကစားပေးတယ် ။

နှစ်ယောက်သား အိမ်ရာပေါ်မှာ လဲလိုက်ကြပြီး အဝတ်အစား အကုန်ချွတ်လိုက်ကြတယ် ။ ဆရာမက နုတ်ခမ်းကနေစပြီး သူ့အဖုတ်အထိ နမ်းပေးဖို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းကနေစပြီး အနမ်းပေးတယ် ။ လက်ကလည်း သူ့နို့ဆီ ပို့ပေးကာ ကျွန်တော့ရဲ့လက်အပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့လက်နှစ်ညှစ် ကာ လုပ်ပြတော့ သူခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ်ပေးတယ် ။ 

သူ့ရဲ့လက် နှစ်ဘက်က ကျွန်တော့်ခေါင်ကို သူ့အဖုတ်ဆီသို့ ပို့ပေးတယ် ။ မဲနက်ပြီးကောက်ကွေ့ကာ အဖုတ်ကို ဖုံးအုပ်ထားတယ် ။ သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကြီးက နည်းတဲ့ ဟာကြီးမဟုတ်ဘူး ၊ မို့ကာဖောင်းပြီး ကြွနေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အမွေးကို ဖယ်ကာ သူ့အဖုတ် ကို လျှာဖျားနှင့် အကွဲကြောင်းထဲကို သွင်းကာ ငုံစုပ်လိုက်တယ် ။

သူ့ရဲ့ညီးသံလေးကလည်း ထွက်လာတော့ ပိုပြီးတော့ လုပ်ပေး လိုက်တယ် ။ သူက အစေ့ကိုလည်း ကစားပေးဖို့ ပြောလာသလို လက်ခလယ်ပါ အသွင်းအထုတ်လုပ်ဖို့ ပြောလာတယ် ။ သူ့က ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးတာ (၂ ) မိနစ်ကြာတယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်နှစ်ဘက်က ကျွန်တော့ခေါင်းကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာကပ်ပြီး ဖင်ကြီးပါကြွတက်လာပြီး 

“ အား...ရှီး... မောင်ရယ်... အား ” လို့ ညီးပြီးတော့ သူဖင်ကြီးက ပြန်ကျကာ ငြိမ်သက်သွားတယ် ။ သူက ရင်မောသံလေးနှင့်လေကို ဝဝ ရူရိုက်နေတယ် ။ သူလည်း အမေပြေသွားလို့ ပြုံးပြတော့ 

“ ဆရာမ ကောင်းလား ” လို့ သူ့ကို မေးလိုက်တာ သူက “ အောင်ဇော်ရယ် မင်းမိန့်မ ဖြစ်နေပါပြီ ” ပြောမှဘဲ “ ဟုတ်ကဲ့မမ ကျွန်တော်လုပ်ပေးတာ ကောင်းလား ” လို့ မေးတော့ “ အင်း အရမ်းကောင်းတယ် မောင် ” လို့ ပြန်ပြော တယ် ။ ဆရာမ လက်က ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ပြီး ဆွပေးကာ အနမ်းတွေပေးကြတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို လှဲချလိုက်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်လီးကို ဂွင်းထုပေးတဲ့အစား သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာနှင့် လီးကိုငုံကာ စုပ်ပေးတယ် ။ လျှာလေးရဲ့နုညံ့မူက အရမ်းဘဲ ထိသလို သူ့ရဲ့အာငွေ့ နွေးနွေးလေးကလည်း အရမ်းကို ထိတယ် ။

“ အိုး..ရှီး.မမရယ်..” လို့ ညီးကာ သူ့ရဲ့ခေါင်းကို ဖိကပ်တော့ သူ့ရဲ့ လည်ချောင်းထဲကို လီးဝင်သွားကာ ပြီးသွားမလားလို့တောင် ထင်လိုက်ရတယ် ။ သူက လီးကိုပြန်ထုတ်ပြီး ဂွင်းထုပေးကာ မြန်မြန်မပြီးအောင်လို့ စိတ်ကို ထိန်းခိုင်းတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုဆွဲတင်ပြီး အနမ်းပေးကာ ပက်လက် အနေထားနေခိုင်းကာ အပေါ်က မှောက်ချလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာ လီးကိုတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိသွင်းလိုက် တယ် ။ 

“ အား..ရှီး.မောင်ရယ် ” ညီးကာ နုတ်ခမ်းချင်းအနမ်း ပေးလာတယ် ။ အနမ်းပေးပြီး ကျွန်တော်လည်း ရိုရိုးဘဲ သူ့ကို လိုးပေးတယ် ။ “ အား...ရှီး. မောင်ရယ် ခဏ ” လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကိုခြေဆန့်ကာ ထိုင်ခိုင်းတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးအပေါ်ကနေ သူ့အဖုတ်ကိုတေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ် ။

“ အား...ရှီး..မောင်ရယ်... ကောင်းလိုက်တာကွယ်... ” လို့ ပြောပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ ထိုင်ရက်နှင့် လိုးကြပြန်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်ကို နောက်ပြန်ထောက်ပြီးတော့ လက်အားကိုယူကာ ကျွန်တော့်ကို လိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့ကိုကိုင်ပြီး အောက်ကနေ ဖင်လေးကြွကြွကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူလည်း ပြီးချင်လာသလို ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်ပြီ ပြောတော့ သူက ပိုဇေရှင်းပြောင်းကာ လေးဘက်ထောက်ပေးတယ် ။ သူ့အနောက် ကနေပြီး လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။

“ အား..ရှီး.မောင်ရယ်... မမလည်း... အား.... ပြီးတော့မယ်ကွယ် မောင်စိတ်သဘောရှိ လုပ်ပေးတော့ကွယ်...... အား.. ရှီး... ” လို့ ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ 

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်.... အား.. .. မြန်မြန်...အား..ရှီး... ပြီးတော့မယ်...အား. မောင်ရယ်... အား. ” ညီးကာ သူပြီးသွားတယ် ။ သူပြီးတော့မှ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို နောက် အချက်အစိပ်ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတော့တယ် ။ နှစ်ယောက်သား အမောဖြေပြီးတော့ အဲ့ဒီစနေနေ့က နောက်ထပ် ( ၃ ) ကြိမ် ထပ်လိုးဖြစ်ကြတယ် ။ 

ကျွန်တော်နှင့်ဆရာမ တို့ဟာ လူမသိသူမသိ စနေနေ့တစ်ရက်မှာ သူလည်းအဆင်ပြေရင် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲ ဖြေဆိုဖို့ (၂) လ အကြာမှာဘဲ ရပ်တန့်သွားတယ် ။ လုံးဝကြီးတော့ ရပ်တာ မဟုတ်ဘူးဗျ ..။ သူလည်း လိုချင်ရင် တစ်ကြိမ် ၊ ကျွန်တော် လိုချင်ရင် တစ်ကြိမ်တော့ လိုးဖြစ်ကြတယ် ။ ခရေကို ချွေလို့ရတာ ဆရာမရဲ့ ညီမပြောမှ ခရေပါ ချွေခဲ့ရသလို ဆရာမရဲ့ ညီမကိုပါ ကျွန်တော်ဟာ လိုးပေးခဲ့ရတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း အတွေးတွေနှင့် အိပ်ပျော်သွားတာ မနက် နိုးစက်က “ တီ တီ တီ တီ” လို့ အလန်းမြည်မှ အိပ်ရာကနေ နိုးလာခဲ့တယ် ။ ရေမိုးချိုးပြီးတော့ အလုပ်သွားမလို့ အခန်းက ထွက်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ရှေ့ဆင်ဝင်းအောက်မှာ အထုတ်တွေ တင်နေတာမြင်တော့ ကူပြီးတင်ပေးတယ် ။ ခေတ်နှင်းဆီက ပြုံးပြီး ကိုအောင် ခေတ်က ဘော်ဒါဆောင်မှာ နေတော့မယ် လို့ ပြောကာ ကားပေါ်တက်သွားတယ် ။ လေးလေးအုန်းက ကားကိုမောင်းကာ ထွက်သွားမှဘဲ ကျွန်တော်လည်း အလုပ်သို့ သွားလိုက်တော့တယ် ။

အလုပ်ရောက်တော့ ကျွန်တော်ဟာ အရောင်းမထွက်ရဘဲ နယ်ကဆိုင်တွေနှင့် စရင်းစယားတွေကို နယ်ထွက်မယ့် လူတွေကို ရှင်းပြပေးရတယ် ။ ရုံးဆင်းခါနီးတော့ မန်နေဂျာက ခေါ်လို့ သွားလိုက်ရတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ရဲ့လစာကို ရှင်းပေးပြီး နောက်နေ့ကစပြီး အလုပ်မဆင်းရင်လည်း ရပြီ လို့ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ လို့ ပြောကာ ရုံးဆင်း တော့ အိမ်ကိုဘဲ တန်းပြန်ခဲ့တယ် ။ ကိုယ်လုပ်ခဲ့တဲ့ရုံး ဆိုတော့လည်း သံယောဇဉ်ဖြစ်ပေမဲ့လည်း ရုံးကိုတစ်ချက် ကြည့်ကာ ပြန်ခဲ့တယ် ။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးဒေ့ဗစ်က ကျွန်တော့်ရဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ဒီအိမ်ကြီးဆီကို သယ်လာပြီး ပြောင်းနေဖို့ပြောတယ် ။ သူက ကျွန်တော်တို့နေတဲ့ တန်းလျားက အခန်းနှစ်ခုကို သူ့ရဲ့ပစ္စည်း ထားဖို့ အစီစဉ်လုပ်လိုက်ပြီလို့ ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့ပါ လို့ပြောပြီး ကျွန်တော်လည်း အခန်းကို ပြန်ခဲ့တယ် ။ အခန်းက သိမ်းစရာက သိပ်မရှိဘူး ၊ အဝတ်အစားသေတ္တာတစ်လုံးနှင့် အိပ်ရာတွေဘဲမို့ မြန်မြန်ပြီးသွာတယ် ။ အိမ်ကြီးထဲက အောက်ထပ်မှာ အခန်းသုံး ခန့်နှင့် အပေါ်ထပ်မှာ လေးခန့် ရှိတာကိုတွေ့ရတယ် ။ 

ကျွန်တော် က အောက်ထပ်က အခန်းတစ်ခုမှာ နေရသလို မနွယ်လည်းဘဲ တစ်ခန်းနေရတယ် ။ မနွယ်နှင့်ကျွန်တော့အခန်းက ကပ်ရက် ဖြစ်သွားတယ် ။ ညကျတော့ ဦးဒေ့ဗစ်နှင့်အန်တီမေတို့ ထမင်းစားသောက်တုန်း ကျွန်တော့်ကိုပါ တစ်ခါတည်း ဝင်စားဖို့ပြောပေမဲ့ ကျွန်တော်က “ မဆာလို့ နောက်မှစားပါ့မယ်  ” လို့ စကားလှအောင် ပြောလိုက် ရတယ် ။ သူတို့နှင့်အတူ ထမင်းစားရမှာ နည်းနည်းတော့ စိတ်မှာ ကျဥ်းကြပ်သလို ခံစားရသလို ဖြစ်တယ် ။ သူတို့စားပြီးမှဘဲ ကျွန်တော် ၊ မနွယ် နှင့် လေးလေးအုန်းတို့ ထမင်းစားကြတယ် ။

စားသောက်ပြီးသွားတော့ လေးလေးအုန်း လင်မယားလည်းဘဲ သူတို့အခန်းရှိရာ ပြန်သွားကြတယ် ။ ကျွန်တော်နှင့်မနွယ်က အိမ်ရှေ့ခန်းက တီဗွီတိုင်ကြည့်နေတဲ့ ဦးဒေ့ဗစ်တို့ လင်မယား ဘေးက ဆက်တီပေါ်ကိုထိုင်ကာ ပြည်တွင်း ရုပ်သံလှိုင်းကနေ ထုတ်လွှင့်နေတဲ့ Ghost Rider ဇာတ်လမ်းကို စိတ်ဝင်တစား ကြည့်ကြတယ် ။ 

ဂန္ထဝင် မင်းသားကြီးရဲ့ သရုပ်ဆောင်မူ အရမ်းကြိုက်လို့ ဇာတ်ကားကိုဘဲ ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ ညဇာတ်လမ်းပြီးသွားမှဘဲ ဦးဒေ့ဗစ်က အောင်ဇော် မင်းကို ဦးလေးတို့က ယုံကြည်စိတ်ချလို့ကို မင်းကိုအလုပ်ပေးပြီး အိမ်ကြီးထဲမှာနေခိုင်းတာ ၊ ဘာမှအားနာစရာမလိုဘူးနော် လို့ ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးလေး ၊ အဲ့ဒီအတွက် အရမ်းကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ခင်ဗျား လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။

သူကလည်း ခေါင်းညှိတ်ပြီး နေတော့ ကျွန်တော်က သူ့ကို မနက်ကနေစပြီး အလုပ်ဆင်းဆင်းစရာ မလိုတော့ဘူးလို့ ပြောတော့ အဲ့ဒါဆိုလည်း မင်းရဲ့အန်တီနှင့်လိုက်သွားပြီး အလုပ်သင်ပေတော့ လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်က ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးလေးပြောလိုက်တယ် ။ သူက စပြီးတော့ good night လို့ ပြောကာ အပေါ်ထပ်ကို တက်သွား တယ် ။ အန်တီလည်း အန်ကယ်နောက်ကနေ အပေါ်ကို တက်သွားတယ် ။

ကျွန်တော်နှင့်မနွယ်တို့လည်း အခန်းကိုယ်စီဝင်ကြတယ် ။ ကျွန်တော်ကတော့ အိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်တာနှင့်ကို အိပ်ပျော်သွားတော့တယ် ။ မနက်စောစောထပြီးတော့ ရေချိုးပြီး အန်တီနှင့်အလုပ်သင်ဖို့အတွက် အဆင်သင့် စောင့်နေလိုက်တယ် ။ ဦလေးနှင့်အန်တီတို့ က သူတို့နှင့် အတူကော်ဖီသောက်ဖို့ ခေါ်တော့ မငြင်းဘဲ အတူဝင်ကာ ကော်ဖီသောက်၊ မုန့်စားကာ သူတို့ဘာပြောမလဲ လို့ စောင့်ကာ နေလိုက်တယ် ။ သူတို့က စကားမပြောဘဲ ကော်ဖီသောက်ကာ ဦလေးကအရင်ဆုံး ထွက်သွားတယ် ။

အိမ်ကကား (၃) စီးမှာ အာကာရဲ့ကားကို တစ်ခါတစ်ခါထုပ် ဆေးကြောပြီး ပြန်သွင်းထားတာဘဲ များတယ် ။ အန်တီရဲ့ ကားကိုတော့ ကျွန်တော်ကမောင်းပြီး ပို့ပေးရမှာမို့ အန်တီ ထရပ်တော့မှ ကျွန်တော်အရင်ဆုံးသွားကာ ကားတံခါးကို ဖွင့်ထားလိုက်တယ် ။

အန်တီကားပေါ်တက်မှဘဲ ကားတံခါးကိုပိတ်ပြီး အရှေ့က ယဉ်မောင်းနေရာကို ဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ။ အန်တီဆီက ပန်းပဲတန်းက သူ့ရဲ့ရွှေဆိုင်ကို မောင်းခိုင်တာကြားပြီးမှဘဲ ကျွန်တော်ကားကို မောင်းသွားလိုက်တယ် ။ ရွှေဆိုင်ကို ရောက်တော့မှ ကားကိုအနောက်က ကားပါကင်ထဲကို သွင်းကာ ပြန်လာခဲ့တယ် ။ အန်တီနှင့်အတူ ဆိုင်ထဲကို ဝင်လိုက်တော့တယ် ။ 

ကောင်မလေး (၅) ယောက်က မှန်ဘီဒိုကို မှန်ကြည်ဆေးနှင့် သန့်စင်နေတာကို တွေ့တယ် ။ အန်တီက ဆိုင်ထဲက မိန့်ခလေး (၅) ယောက်နှင့် မိတ်ဆက်ပြီး ကောင်တာမှာဝင်ထိုင်ကာ စရင်တွေကို သေချာစစ်နေတာ တွေ့ရတယ် ။ ကျွန်တော့ကို ခေါ်ပြီး စရင်းတွေကိုပြပြီးတော့ ပန်ထိမ်ဆရာတွေက လာပို့တဲ့ရွှေထည် ၊ စိန်ထည်တွေနှင့် လက်ခ ငွေရှင်းရတာတို့ကို အသေးစိတ်ရှင်းပြတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း အသေချာလေ့လာလိုက်တယ် ။ အန်တီက ထမင်းဖို့ပြောမှဘဲ ကျွန်တော်လည်း အန်တီကားကိုသွားပြီး ထုတ်လိုက်တယ် ။ ဆိုင်က မန်နေဂျာကို အန်တီကမှာကြားပြီး ထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အနောက်က ကားတံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီဝင်ထိုင်ပြီး ကျွန်တော်လည်းဘဲ ကားမောင်းသူနေရာဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ။ အန်တီကို ဘတ်မှန် ကနေကြည့်ပြီး ဘယ်နေရာသွားရမလဲ မေးတော့ အန်တီက လသာမြို့နယ် ချစ်ကမ္ဘာထမင်းဆိုင်ကို ပြောတော့ ကားကို ချစ်ကမ္ဘာဆီကို မောင်းသွားလိုက်တယ် ။

အန်တီမှာတွေကို ငြိမ်ပြီး နားထောင်လိုက်တယ် ။ အန်တီက အောင်ဇော် လည်း မှာလေ ဆိုတော့ ကျွန်တော်က အန်တီမှာ တွေက နှစ်ယောက်စာထက် ပိုများနေလို့ မမှာတော့ပါဘူး လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ သူက အင်း လို့သာ ပြောပြီး ထမင်းဟင်း လာပို့မှာကို စောင့်ပြီး ဆိုင်ထဲကလူတွေကို ကြည့်လိုက်တယ် ။

ဆိုင်က စားသောက်သူတွေကတော့ စကားလေး တပြောပြောနဲ့ စားသောက်သူ အချို့ကိုဘဲ တွေ့ရတယ် ။ အန်တီက စပြီး အောင်ဇော်ရယ် မင်းက မန်နေဂျာဆီကလည်း ထပ်ပြီးတော့ သင်ရမယ် လို့ ပြောတယ် ။ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီလို့ ပြန်ပြော လိုက်တယ် ။ အန်တီက မင်းကလည်း တစိမ်းမှမဟုတ်တာ ဘဲ ရင်းရင်းနှီးနှီး နေပါကွယ် လို့ ပြောတယ် ။ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ လို့ ပြန်လိုက်တယ် ။ ထမင်းဟင်းတွေရောက်လာတော့မှဘဲ ထမင်းစားလိုက်ကြတယ် ။

အန်တီနှင့်အတူဘဲ ဆိုင်ကိုပြန်လာကာ မန်နေဂျာမမကြီး ဆီကနေ စရင်းတွေကို ထပ်ပြီးသင်ကြားတယ် ။ ညနေ (၅) နာရီထိုးမှဘဲ ဆိုင်ကနေ တန်ဖိုးကြီးပစ္စည်းအထည်တွေ ယူပြီးပြန်လာခဲ့ကြတယ် ။ အချို့ကိုထားခဲ့တယ် ဆိုပေမဲ့ အရောင်းဝန်ထမ်းတွေက အဲ့ဆိုင်နောက်ဘက်မှာဘဲ အဆောင်လိုနေကြတာမို့ အချို့ကို ထားခဲ့တယ် ။ အန်တီ နှင့် (၃) ရက်ခန့် အသွား ၊ အပြန်ပို့ပေးနေရတော့ ပိုပြီးတော့ ရင်းရင်းနှီးနှီးဖြစ်လာခဲ့တယ် ။ 

ဦးလေးကလည်း (၄) ရက် ကြာပြီးနောက် ခရီးထွက်သွားတယ် ။ သူက အလုပ်ဆိုရင် တရားဝင်တာရော ၊ တရားမဝင်တာရော လုပ်တာတွေကို လေးလေးအုန်းက ပြောပြတာကြောင့် သိနေတယ် ။ အန်တီက ရွှေဆိုင်မှာဘဲ ထိုင်နေတာမဟုတ်ဘူး ၊ သူက စိန်ပွဲစားလိုမျိုး အော်ဒါမှာထားတဲ့ အထည်တွေ ပို့ပေး သလိုဘဲ ရောင်းလည်းရောင်းတယ် ။ 

အဲ့ဒါကြောင့်ဘဲ ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့ယဉ်မောင်းလည်းဖြစ် ၊ လေးလေအုန်း နှင့်ဘဲ သွားခဲ့တာ အခုဆိုရင် ကျွန်တော်က လေးလေးအုန်း နေရာမှာအစားဝင်မောင်းပေးရတယ် ။ လေးလေးအုန်းထက် ကျွန်တော့ကိုရွှေးတာက ငယ်ရွယ်သူလည်းဖြစ် ကိုယ်ရံတော် လည်း ဖြစ်အောင် ရွှေးတာလို့ ကျွန်တော်တွေးမိတယ် ။

အန်တီနှင့်အတူဘဲ အချို့သော သူဌေးကြီးတွေရဲ့ကတော် ၊ အရာရှိကြီး လူကြီးပိုင်းကတော်တွေရဲ့ အိမ်တွေကို လိုက်လံ ပို့ပေးရတယ် ။ အန်တီအိမ်ထဲကို ဝင်သွားတော့ ကျွန်တော် ကားပေါ်မှာနေပြီး စောင့်နေရတယ် ။ အလုပ်ဝင်ပြီးတော့ တစ်ပတ်အကြာမှာ ကျွန်တော်က အန်တီကိုစောင့်နေတုန်း ဖုန်းဝင်လာတယ် ။ ကြည့်လိုက်တော့ ဒေါ်ကေသီဖြစ်လို့ ဖုန်းကိုင်လိုက်တယ် ။ 

“ ဟဲလို မောင်လေး အလုပ်တွေက အဆင်ပြေရဲ့လား ” လို့ မေးတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ  ” လို့ ဘဲ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ သူက “ မောင်လေး မမ မောင့်ကို အရမ်းလွမ်းတာဘဲ ၊ မနက်ဖြန်အားရဲ့လား ” မေးတော့ ကျွန်တော်က “ အားပါတယ် မမ ” လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။ သူက “ အားရင် မနက်ဖြန် မမတိုက်ခန်းကို လာခဲ့ကွယ် ” လို့ ပြောတယ် ။ အန်တီပြန်ထွက်လာတော့ ကျွန်တော် ဒေါ်ကေသီကို “ အလုပ်ပေါ်လာပြီ မမ”  လို့ပြောကာ ဖုန်း ချလိုက်တယ် ။

အန်တီကို ကားတံခါးဖွင့်ပေးပြီး ၊ အန်တီသွားလိုတဲ့ သူ့ရဲ့ သူငယ်ချင်းအိမ်ကို လိုက်ပို့ပေးရတယ် ။ အန်တီကိုအပြင် ကနေထွက်ကြိုနေတော့ သူတို့နှစ်ယောက်က စကားပြောပြီး အိမ်ထဲကို ဝင်သွားကြတယ် ။

.............................................................

အခန်း ( ၅ )

အန်တီမေနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းထွက်လာတော့ ကျွန်တော်က ကားတံခါးဖွင့်ပေးဖို့ ဆင်းလာတာကို အန်တီမေရဲ့သူငယ်ချင်းကြည့်ကာ သူက လို့ မေးတယ် ။ အန်တီမေက ကျွန်တော့ကို သူ့သားရဲ့သူငယ်ချင်း ဖြစ်သလို အခု သူ့ရဲ့ PA လို့ ပြောလိုက်ပြီး ကားထဲကို ဝင်တယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း ကားတံခါးပိတ်ပြီး ကားမောင်းသူနေရာ ဝင်ထိုင်တော့ အန်တီမေက ကားတံခါး ဖွင့်ပြီး သူ့သူငယ်ချင်းက နားနား တိုးတိုး ကပ်ကာ ပြောတာကို နားထောင်တယ် ။ ဘာပြောမှန်းတော့မသိဘူး ၊ အန်တီမေက သူ့ရဲ့သူငယ်ချင်း ပခုံးကိုပုတ်ကာ ရယ်ပြီး “ မဟုတ်ပါဘူး ..ကဲ ဒို့ပြန်ပြီကွာ ” လို့ ပြောပြီး ကားတံခါးကို ပိတ်ကာ ဆိုင်ကို သွားဖို့ပြောတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း အန်တီမေကို ဆိုင်ကို ပို့ပြီး ကားပါကင်မှာ ကားထားပြီး ဆိုင်ထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ကျွန်တော်က ဆိုင်ထဲမှာဘဲ အမြဲနေချတာဗျ ၊ မန်နေဂျာမမ ရဲ့ အနီးကနေပြီး သူသင်ပေးတာကို သင်ယူပြီး အီစီကလိ လုပ်ကာနေရတာ အရမ်းကြိုက်တယ် ။ သူ့ကို နောက်ပြောင် လို့ သူစိတ်ဆိုးရင် ပြန်ချော့ရတာကို အရမ်းကို ပီတိဖြစ်တယ် ။

ကျွန်တော်က မန်နေဂျာမမ အနားကမှာ ရပ်ပြီး သူ့ကိုစနောက် မလို့ ကြံတုန်း အန်တီမေက ဆိုင်သိမ်းကြဖို့ လှမ်းပြောတော့ တန်ဖိုးကြီးပစ္စည်းတွေကို ပြန်သိမ်းရမှာမို့ မန်နေဂျာမမက ပစ္စည်းတွေကို ဟင်ကူကာ သိမ်းပေးသလို ကျွန်တော်လည်း ဝင်ကာ သိမ်းဆည်းပေးရတယ် ။ အကုန်ပြီးသွားတော့မှဘဲ ကျွန်တော်လည်း ကားကိုထုတ်ကာ အန်တီမေ မလာမှီ ကားတံခါးဖွင့်ကာ စောင့်နေလိုက်တယ် ။

အန်တီမေဟာ အရင်နေ့တွေနှင့်ကို မတူဘဲ မျက်နှာထား နည်းနည်း ပျက်နေတာကို တွေ့ရတယ် ။ ပြီးတော့ သူက ကားနောက်ခန်းမှာဘဲ ပစ္စည်းတွေကို ဘေးမှာထားပြီး အနောက်ခန်းမှာထားပြီး ကျွန်တော့ဘေးက အရှေ့ခန်းမှာ လာထိုင်တယ် ။ ကျွန်တော်ကတော့ သူ့သူငယ်ချင်းအိမ်က ပြန်လာခဲ့တုန်းကလို မျက်နှာနီမြန်းနေမို့ သူအရှက်မပြေ သေးဘူးထင်ကာ အိမ်ကိုဘဲတန်းပြန်ခဲ့တယ် ။ 

အိမ်ကို မရောက်မီ (၃) မှတ်တိုင်ဘဲလိုတဲ့ အချိန်မှာမှ သူ့ရဲ့မျက်နှာက ပြန်လည်ကာ ပုံမှန်အတိုင်းဖြစ်သွားတယ် ။ အခွင့်ရေးရတုန်း ကျွန်တော်လည်း မနက်ဖြန် ဒေါ်ကေသီဆီ သွားရမှာမို့ သူ့ကို အပြင်သွားစရာ ရှိသလား မေးလိုက်တယ် ။ သူက မရှိပါဘူး လို့ ပြန်ဖြေတော့ ကျွန်တော်က မနက်ဖြန် အပြင်သွားစရာ ရှိပါတယ်လို့ ပြောတော့ သူက ကျွန်တော့် ဘက်ကို လှည့်ပြီး ချစ်သဲနှင့်သွားမလို့လားလို့ မေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်က မဟုတ်ပါဘူး အရင်အလုပ်က သူငယ်ချင်းနှင့် ချိန်ထားလို့ဘဲ ပြောလိုက်တော့ သူက အင်းသွားလေ လို့ပြောတယ် ။ 

သူက ပြောလည်းပြောပြီး သူ့ပိုက်ဆံအိတ်ထဲကနေ ငွေ (၁) သိန်း ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်က “ ရပါတယ် အန်တီမေ လို့ ”  ပြောပေမဲ့ သူက “ ယူပါကွယ် ” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့် ဘောင်းဘီးအိတ်ထဲ ထည့်ပေးတယ် ။ အိမ်ရောက်သွားတော့ ဦးလေး ဒေ့ဗစ်လည်း ပြန်ရောက်နေတာတွေ့လိုက်ရတယ် ။ အန်တီမေကတော့ အိမ်ပေါ်ပဲ တက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်က ကားထဲကနေ ဦးလေးကိုနုတ်ဆက်ပြီး ကားဂိုဒေါင်ထဲမှာထည့်လိုက်တယ် ။

သူ့အနီးရပ်တော့ သူက အလုပ်လုပ်ရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား လို့မေးတော့ ဟုတ်ကဲ့ အဆင်ပြေပါတယ် လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။ အင်း ကြိုးစားကွာ လို့ ပြောကာ သူ့ရဲ့ဖုန်းကိုကိုင်ကာ လက်ပြ တယ် ။ သူက ဖုန်းထဲကဘယ်သူနှင့်ပြောလဲတော့ မသိဘူး ။ အင်းအင်း အေးပါ လို့ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို လက်ပြမှဘဲ ကျွန်တော်လည်း အိမ်ထဲကိုဝင်ကာ အခန်းထဲမှာ အဝတ်စား လှပြီး အိပ်ရာပေါ်တက်ကာ မိချစ်သဲ ဆိုတဲ့ မန်နေဂျာမမကို တွေးကာ ရယ်မိတယ် ။ 

မန်နေဂျာမမက တကယ့် ဟဲဗီးဆိုဒ် ဗျ ၊ ဝပေမယ့် လည်း အချိုးစားကျကျဝတာ ဗိုက်ခေါက်လည်း ဝတဲ့သူအတွက် အပြင်ထွက်တယ်လို့ ပြောလို့မရဘူး ။ သူ့ရဲ့စကားသံလေးက ဘော်ဒီနဲ့မလိုက်ဘူး အရမ်းဘဲ ညှင်သာလွန်းတယ် ၊ နားဝင်ချိုတယ်လို့တွေးမိသလို သူကို ချစ်ကြောင်းပြောဖို့ ကြံရွယ်မိတယ် ။ နောက်နေ့မနက်မှာတော့ ကျွန်တော်ဟာ တက္ကစီနှင့် ဒေါ်ကေသီရဲ့ တိုက်ခန်းကို သွားတယ် ။ ဘဲလ်ကို (၂) ချက်ဘဲတီးလိုက်ချိန်မှာ တံခါးပွင့်လာပြီး အထဲကို ဆွဲသွင်းကာ တံခါးကိုပြန်ပိတ်လိုက်တယ် ။ နံရံမှာ ကျွန်တော့ကိုကပ်စေပြီး ဒေါ်ကေသီက အနမ်းတွေ ပေးလာတော့ သူ့ရဲ့ ကိုယ်လေးကို ဖက်ပြီး ပြန်ကာ အနမ်းပေးမိတယ် ။

ဒေါ်ကေသီဟာ ကျွန်တော့် ရဲ့ပုဆိုးရော အတွင်းခံပါ ချွတ်ချလိုက်ပြီး ကျွန်တော့် လီးကို စုပ်ပေးတော့တယ် ။ မမ ဟာ.. လို့သာ ပြောနိုင်ခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့စုပ်ပေးမူမှာဘဲ သာယာသွားခဲ့တယ် ။ သူ့ကို ဆွဲထူလိုက်တော့ သူက မောင်ရယ် မကို ဒီနေရာမှာဘဲ ချစ်ပေးတော့ကွယ် လို့ ပြောတယ် ။ သူ့ရဲ့ဂါဝန်ရှည်ကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး ဆွဲကာ လီးကို သူ့အဖုတ်မှာ တေ့ပေးတယ် ။ သူ့ကိုနံရံမှာ ကပ်ပြီး မတ်တပ်ဘဲရပ်ကာ ကျွန်တော် လိုးပေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ရဲ့တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်သည်းနှင့်ညှစ်ကာ ပေးတော့ ပိုပြီးမြန်မြန်ဖြစ်အောင် လိုးပေးလိုက်တယ် ။

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်.. အရမ်းထိတယ်ကွာ.... အား... အရမ်းဘဲ....အား...ကြိုက်တယ်... လုပ်ပါ...မောင်”

လို့ ပြောကာ ကျွန်တော်ဆောင့်လိုးသမျှကို ကြိတ်ပြီး ခံပေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကို တွန်းလိုက်ပြီး ဆက်တီကို ဆွဲခေါ်သွားတယ် ။ ဆက်တီနောက်မှီမှာ လက်တင်ကာ ကုန်းပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အနောက်ကနေ ရပ်ပြီးတော့ လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ကာဆောင်းသွင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေ “ အား.ရှီး..မောင်ရယ်...” ညီးကာ နောက်ပြန် ဆောင့်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်အကျႌချွတ်တော့ သူက နောက်ပြန် မြန်မြန်လေးဆောင့်ပေးတယ် ။ အကျႌလည်း ချွတ်ပြီးမှ သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်ကာ မြန်မြန် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ချိန်တယ် ။ သူကလည်းဘဲ ပြန်ဆောင့်ကာအကူပေးပြီး 

“ မောင်ရယ်...အား....မြန်မြန်.... မမ... ပြီးတော့မယ်..အား..ရှီး... ” လို့ ညီးလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တာ သူပြီးသွားတယ် ။ သူ ပြီးသွားပေမဲ့ ကျွန်တော်က မပြ်ီးသေးတော့ ဆက်ပြီးတော့ကို ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ အသံငြိမ်သွားပြီးတော့ ကြိတ်ခံ နေရာမှ ကျွန်တော် ပြီးခါနီးမှာ သူဆီကနေပြီး ညီးသံလေးနှင့် နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးဆုံးဖို့ကို တောင်းဆိုလာတော့တယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ပခုံးကိုဆွဲကာ မြန်မြန်နှင့်ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုးလိုက်မှဘဲ သူဟာ ဒုတိယအကြိမ်ပြီးဆုံးသွားသလို ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွား တယ် ။

သူနှင့်အတူ ခဏနားထိုင်ပြီး မောဖြေကြတယ် ။ ခုံပေါ်ကနေ တီချူးယူကာ သူ့အဖုတ်ကအရည် နှင့် ကြမ်းပြင်က အရည်တွေကို သုတ်လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း တီချူးနှင့်လီးကိုသုတ်လိုက်တယ် ။ အဝတ်စားတွေကို ကောက်ယူပြီးတော့ ဒေါ်ကေသီရဲ့ အခန်းထဲမှာထားကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်လိုက်ကြတယ် ။

ရေမချိုးဖြစ်ဘဲ ဆေးကြောကာ ဒေါ်ကေသီရဲ့အိပ်ကုတင် ဆီကိုသွးလိုက်ကြတယ် ။ သူနှင့်အတူဖက်ကာ စကား ပြောဖြစ်ကြတယ် ။ ဒေါ်ကေသီက “ မောင် ဟိုနေ့က ချစ်ကမ္ဘာ ထမင်းဆိုင်မှာ မောင်နှင့်အတူထိုင်တဲ့မိန်မက မောင်နှင့်မမ လိုဘဲလား ” လို့ မေးတယ် ။ ကျွန်တော်က “ ဟာ မမကလည်း လျှောက်ပြောနေတယ် အဲ့ဒါက မောင့်ရဲ့အလုပ်ရှင်သူဌေး ဖြစ်သလို မောင့်သူငယ်ချင်း ရဲ့အမေ မောင့်ရဲ့ ကျေးဇူးရှင်ပါဗျာ မမ ” လို့ ပြောလိုက် တယ် ။ သူကအရပ်မြင့်မြင်နှင့် ဘောဒီအချိုးစာလည်း မိန့်မချင်းတောင် ပြန်ငေးရတယ်လို့ ပြောတယ် ။

ကျွန်တော်ကတော့ သူ့ကို အဲ့လောက်ထိ မကြည့်ဖြစ် ပါဘူး လို့ဖြေလိုက်တယ် ။ သူက ပြုံးပြီးတော့ “ မောင် မကြည့်ဘူးဆိုတာ မမ မယုံပါဘူး ..ဒါပေမဲ့လည်းဘဲ မောင်ကိုချစ်လို့ ယုံလိုက်မယ် ” ပြောပြီး သူ့လက်က လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ဂွင်ထုပေးတယ် ။ “ မောင် မမရဲ့ အမေက (၂) နာရီမှ မမအကိုကြီးအိမ်ကပြန်လာမှာ ဆိုတော့ အချိန် (၂ ) နာရီရသေးတယ် .. မမကို နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် ချစ်ပေးအုံးနော် ” လို့ ပြောကာ လီးကို သူ့ရဲ့ပါးစပ်နှင့် စုပ်ပေးတော့တယ် ။

သူ့ရဲ့အကိုင်တွယ် စုပ်ပေးမူကြောင့် လီးကမာပြီး သံချောင်းကြီးလိုဖြစ်လာတယ် ။ သူ့ကို အပေါ်ကို ဆွဲထူပြီးတော့ နုတ်ခမ်းကိုနမ်းကာ သူ့ကိုလဲလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နို့တွေကို တစ်လုံးချင်း ပြင်းပြင်းစို့ပေးတယ် ။ လက်ကလည်း သူ့ရဲ့အကွဲကြောင်းကို ပွတ်သပ်ကာ ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေ ညီသံလေးတွေဟာ ဆည်းလည်းသံလိုထွက်လာတော့ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လျှာဖျားလေးနှင့်ကလော်လိုက် အစေ့ကိုသွားနှင့် မနာအောက် ကိုက်ပေးလိုက် လုပ်ပေးတယ် ။

သူက ကျွန်တော့ကို အပေါ်ကိုဆွဲယူပြီးတော့ မောင် မမကို လိုးပေးတော့ကွယ် မမ အရမ်းခံ လှပြီ လို့ ပြောလာတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း လီးကိုသူရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်း လိုက်တယ် ။ 

“ အိုး..ရှီး... မောင်ရယ်..မောင့်..လီးက မမရင်ထဲမှာ ပြည့်သွားစေတာဘဲ..အား... ရှီး...မောင်ရယ်... ကောင်းလိုက်တာ ” လို့ ကျွန်တော် ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးတိုင်း ညီးနေတော့တယ် ။ (၃ ) မိနစ်အကြာမှာ သူက ပြီးချင်လာလို့ မောင် မမကို အနောက်ကနေ ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးတော့ မမ ပြီးတော့မယ် လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အနောက် ကနေ လီးကို ခပ်ဆတ်ဆတ်ဆောင့်ကာ သွင်း လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့တယ် ။ သူဆီကနေပြီး

“ အား..ရှီး...မောင်ရယ်...အား...ရှီး... အား...အား.. မောင်ရယ်...အရမ်းထိတယ်...အား... ရှီး...မောင်...မောင်...မောင်ရယ်... မမ ပြီး..တော့..မယ်...အား. ”

ညီးသံပေးပြီး ခေါင်းအုံးပေါ်မှောက်ချကာ ပြီးသွား တယ် ။ သူပြီးတော ကျွန်တော်လည်း သူ့ပါးလေး ကို ကုန်းပြီးနမ်းလိုက် သူကလည်း နုတ်ခမ်းချင်း ပြန်နမ်းပေးတယ် ။ ကျွန်တော် ပက်လက်လှန်ကာ နေလိုက်တော့ သူကကျွန်တော့အပေါ်ကနေ ခွကာ လီးအပေါ်မှာထိုင်ချလိုက်တယ် ။

တင်ပါးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုပ်နှင့် လီးကိုဖိပွတ်ကာ အနှေးမမြန်လေးလိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းသူ့ရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုဆုက်ကိုင်ကာ ကစားပေးတယ် ။ အချိန် နောက်ထပ် (၃) မိနစ်ခန့်မှာတော့ မြန်မြန် ဆောင့်လိုးလာပြီးတော့ 

“ အား...ရှီး... အမလေး... မောင်ရယ်...မမ...ပြီးတော့မယ်..အား... ရှီး.... အား..မောင်ရယ်... အမလေး... အား.. မောင် ” လို့ ညီးပြီး ကျွန်တော့အပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော့်ပါးကို လေပြင်းပြင်းရှူကာ အနမ်းပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုပြန်နမ်းပြီးတော့ အောက်ကနေ ပင်ကော်ထိုးပြီးတော့ လိုးပေးတယ် ။

မကေသီက (၂ ) ကြိမ်ပြီးသွားပေမယ့်လည်း ကျွန်တော် အစဘဲရှိသေးတာမို့ သူ့ကို ဘေးကို လိမ့်ချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးမှာတင်ကာ ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ကာလိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း သူ့ရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်ညှစ်ကာ ကျွန်တော်ဆောင့် လိုးသမျှကို 

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်... အား... ရှီး. အား... အမလေး...ကောင်းလိုက်တာ....အား.... မောင်ရယ်... အား... အား... မောင်...အား...မမ...လေ.. အား...နောက်တစ်ကြိမ်...အား....ရှီးအား... ပြီးတော့မယ်မောင်...အား...မောင်ရယ် ”

လို့ ညီးကာ သူဟာ ( ၃ ) ကြိမ်မြောက် ပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဆက်လက်ပြီး မထိန်းတော့ဘဲနောက်ထပ် အချက် (၃၀) ခန့် ဆောင့်လိုးကာ ပြီးသွားတော့တယ် ။ နှစ်ယောက်သား ရေချိုး ၊ စားသောက်ကြပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်ကာ စကားပြောနေကြတယ် ။

ဒေါ်ကေသီရဲ့အမေ ရောက်လာတော့ ဒေါ်ကေသီ ဟာ သူ့အမေနှင့် ကျွန်တော့ကိုမိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ ဒေါ်ကေသီအမေက ဒေါ်လဲ့ရည်ဝင်းလို့ ပြောကာ ကျွန်တော်က အောင်ဇော်ပါလို့ ဒေါ်ကေသီက ပြောလိုက်တယ် ။ ဘွားတော်ကတော့ အပြုံးလေးနှင့် ခေါင်းညှိတ်ပြပြီးတော့ အိမ်ကိုလည်း မကြာခဏ္ဏလာဖို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဟုတ်ကဲ့ပါလို့ ပြောပြီး နုတ်ဆက်ကာ အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။ 

အိမ်ကို ပြန်ရောက်မှ ဆူညံဆူညံကြားလို့ ဝင်ကြည့်တော့ ဦးလေးဒေ့ဗစ်နှင့် အန်တီမေ တို့စကားများနေကြတာကို တွေ့ရတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ့်ရဲ့အခန်းကို အသာလေးဝင်ပြီး အိပ်ရာပေါ်မှာ မှေးပြီးနေလိုက်တယ် ။

ညနေထမင်းစားပြီးတော့ TV မကြည့်ကြဘဲ အိပ်ယာကို စောစောဘဲ ဝင်ကြတယ် ။ တစ်အိမ်လုံးလည်းတိတ်ဆိတ် သွားတယ် ။ ညဘက်ရောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း သေးပေါက်မလို့ အခန်းအပြင်ထွက်တော့ မနွယ်ဟာ လှေကားကနေ တက်သွားတာ မြင်လိုက်ရတယ် ။ သူ့ အနောက်ကနေ ခြေသံဖွဖွနှင့် အဝေးကနေ လိုက်သွား တော့ မနွယ်ဟာ တံခါးကိုအသာလေးဖွင့်ပြီး ဝင်သွား တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သေးပန်းပြီးမှ အခန်းထဲကို ဝင်ဖို့ပြင်ပြီးမှ မနွယ်ဘာသွားလုပ်သလဲ သိချင်လာတယ် ။

အဲ့ဒါနှင့်ဘဲ မနွယ်ဝင်သွားတဲ့ အခန်းနားကို သွားပြီးအထဲက အသံကို နားစွင့်လိုက်တယ် ။ အထဲကနေ အသားချင်း ရိုက်သံ ဖတ်ဖတ် နှင့်အတူ မနွယ်ရဲ့ ညီးသံကိုကြားတယ် ။ တံခါးကို ဖွင့်မကြည့်ဘဲ ကိုယ့်အခန်းကိုဘဲ ပြန်လာခဲ့တယ် ။ မနွယ်က အန်တီမေရဲ့ တူမ ဝမ်းကွဲ ။ ဦးလေးဒေ့ဗစ်ဟာ ဘယ်အချိန်ကတည်း စပြီး မနွယ်ကို လိုးနေသလဲဆိုတာ မသိဘူး ။ 

ဦးလေးဒေ့ဗစ်ကို အကိုကြီး ခေါခေါ်ကာ ညီးနေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း တွေးရင်းနှင့်ကို အိပ်ပျော်သွားတယ် ။ နောက်နေ့ မနက်စောစောနိုးတော့ ရေချိုး အဝတ်စားလှဲပြီး ကားထုတ်ကာ အန်တီမေကို စောင့် နေလိုက်တယ် ။ ဦးလေးဒေ့ဗစ်က မနက်စာမစားဘဲ စောစောဘဲကားနှင့်ထွက်သွားတယ် ။ အန်တီမေဟာကော်ဖီသောက်မုန့်စားပြီး ထွက်လာတော့ ကျွန်တော် သူ့အတွက်ကားတံခါးကို ဖွင့်ပေးတယ် ။ သူကလည်း ကားထဲကိုဝင်တော့ ကားတံခါးကိုပိတ်ပြီးတော့ ရွှေဆိုင်ဘက်ကို ထွက်လာခဲ့တယ် ။

အန်တီမေက ဘာစကားမှမပြောဘဲ ဖုန်းကိုဘဲ ကြည့်ကာ လိုက်လာခဲ့တယ် ။အန်တီဆိုင်ထဲကို ဝင်သွားမှဘဲ ကားပါကင်မှာ သွားထိုးလိုက်တယ် ။ ဆိုင်ထဲကို ဝင်တော့ ကောင်မလေးတွေဘဲ ရှိပြီး အလုပ်အတွက်ဆွေးနွေးခန်းထဲကနေ မန်နေဂျာမမ ထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူထိုင်တဲ့ ထိုင်ခုံအနားကိုသွားပြီး သူ စာရင်းလုပ်တာကြည့်နေလိုက်တယ် ။ သူစရင်းလုပ်ပြီးသွားတော့ စာရင်း စာအုပ်ယူကာ အန်တီရှိတဲ့ဆွေးနွေးခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ 

ကျွန်တော်ကတော့ လုပ်စရာမရှိ အရောင်းကောင်မလေးတွေနှင့် စကားပြောလိုက် ရယ်လိုက်နှင့်နေလိုက်တယ် ။ မန်နေဂျာမမကြီး ထွက်လာတော့ အန်တီက ကျွန်တော့် ကိုခေါ်တယ် လို့ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဆွေးနွေးခန်းကို သွားလိုက်တယ် ။

အထဲကိုရောက်တော့ တံခါးပြန်ပိတ်ပြီး အန်တီရဲ့ အရှေ့မှာရပ်နေလိုက်တယ် ။ အန်တီက ထိုင်လေ အောင်ဇော်ပြောမှဘဲ ခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ။ အန်တီက အခု အန်တီတို့ ဘဏ်ကို အရင်ဆုံး သွားမယ် ။ ဟိုငွေအိတ်ကို ယူပြီးအဆင်သင့် လုပ်ထားပါ ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီလို့ ပြောလိုက်တယ် ။ ငွေထုတ်ကိုယူပြီး ကားရှိရာ ကိုသွား ၊ ငွေထုတ်ကိုကားနောက်ခန်းမှာထားပြီး ကားမောင်ကာ ဆိုင်ရှေ့မှာရပ်လိုက်တယ် ။

အန်တီထွက်လာမှ ကားတံခါးကိုဖွင့်ပေးတယ် ။ အန်တီကားပေါ်တက်တာနှင့် တံခါးပိတ်ပြီး အန်တီအမြဲသွားတဲ့ ဘဏ်အရှေ့မှာ ကားရပ် ငွေထုတ်ထမ်းကာ အန်တီနှင့်အတူ ဘဏ်ထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။

အန်တီငွေအပ်ပြီးချိန်က (၁၁) နာရီဆိုတော့ ထမင်း စားဖို့အတွက် ဘယ်သွားရမလဲ မေးလိုက်တယ် ။ ပန်တီက ဂလက်ဆီ စားတော်ဆက်ကို သွားခိုင်း တော့ ကားမောင်းကာ လိုက်ပို့ပေးတယ် ။ အထဲကို ရောက်သွားတော့ အန်တီကဟင်းပွဲမမှာသေးဘဲ အမြည်းနှင့်ဝိုင် မှာလိုက်တယ် ။ မနေ့က အဖြစ် ပြန်သတိရပြီး ဘာမှမပြောဘဲ ငြိမ်နေလိုက်တယ် ။

အန်တီကပြုံးပြီး ကျွန်တော့ကို စိုက်ကြည့်ကာ ဘာလဲကွ အန်တီဝိုင်နှင့်အမြည်းမှာလို့ စဉ်းစား နေတာလို့ မေးတော့ ကျွန်တော်မဖြေဘဲ ပြုံးကာ ပြလိုက်တယ် ။ သူက အန်တီက ဝိုင်ကိုတော့ မကြာမကြာသောက်တယ်ကွ လို့ ပြောတယ် ။

ဝိုင်ရောက်လာတော့ စားပွဲထိုးလေးက ဝိုင်ပုလင်း ဖောက်ကာ ဖန်ခွက်နှစ်လုံးမှာ တစ်ဝက်စိထည့် ပေးပြီး ပြန်သွားတယ် ။ အန်တီက ဝိုင်ခွက်ကို ယူပြီး ကျွန်တော့် ခွက်မှာထိကာ တစ်ငုံသောက် လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့လိုဘဲ တစ်ငုံ သောက်တော့ အန်တီက အမြည်းစားပြီး တစ်ငုံ ထပ်သောက်တယ် ။ သူ့ခွက်မှာ ကုန်သွားတော့ ကျွန်တော်က ထပ်ဖြည့်ပေးလိုက်တယ် ။ ပြီးမှ ကျွန်တော်လည်း သောက်ပြီးပြန်ဖြည့်လိုက်တယ် ။

ထမင်းဟင်းတွေရောက်လာတော့ စားသောက်ပြီး ငွေရှင်းကာ ကားထဲကိုဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အန်တီဆီကနေပြီး ဆိုင်မသွားနဲ့ ရုပ်ရှင်ရုံဘက်ကိုသွား လို့ ပြောတော့ ရုပ်ရှင်ရုံဘက်ကို သွားလိုက်တယ် ။ အန်တီက ရုပ်ရှင်ရုံတွေကိုကြည့်ပြီးတော့ နိုင်ငံခြား တစ္ဆေဇာတ်ကားရုံရှေ့မှာ ရပ်ခိုင်းတယ် ။ လက်မှတ် ရောင်းတဲ့နေရာကို သွားကာ လက်မှတ်ဝယ်တယ် ။

ကားပြခါနီးမှ ရုံထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အမှောင် ဖြစ်တဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ဓတ်မီးနှင့်ထိုင်ခုံနေရာကို ရုံဝန်ထမ်းက ပို့ပေးတယ် ။ ထိုင်ခုံက အတွဲတွေထိုင်တဲ့ခုံဖြစ်နေတယ် ။ အန်တီက ဘာမှမပြောဘဲခုံမှာထိုင်ကာ ကျွန်တော့်ကိုလည်း ထိုင်လို့ပြောတော့မှ သူနှင့်ခွာခွာလေးထိုင်လိုက်တယ် ။

ဇာတ်လမ်းအစမှာတော့ စုံတွဲတွေကိုယ်စီနှင့် ခရီး ထွက်လာကြတယ် ။ အဲ့ဒီအိမ်က တစ္ဆေအိမ်မှန်းကိုသိသိနှင့် တစ္ဆေကို အမျိုးမျိုးလှောင်ပြောင်ကြတယ် ။ ည (၁၂) ထိုးတာနှင့် တစ္ဆေကြမ်းလာတဲ့ အချိန်မှာအန်တီက ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို ကိုင်ထားတယ် ။

....................................................

အခန်း ( ၆ )

အန်တီက ကြည့်လည်းကြည့်ကြောက်လည်းကြောက် ဖြစ်နေတယ် ။ သူကြောက်လို့ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားတာ သူ့ရဲ့နို့ကြီးနှင့်ဖိကပ်ကာ ထားတယ် ။ သူ့ဆီကနေ ရေမွေးရနံ့ကလည်း မရိုးသားစိတ်ပိုပြီးတော့ တွန်းပို့နေတယ် ။ တစ်ခါတစ်ခါကြောက်ပြီးမျက်နှာက ရင်ခွင်ထဲကို ရောက်ရောက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းစိတ်ကို လျောချပြီး ဇာတ်ကားကိုဘဲ အာရုံစိုက်ကာ ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ 

အန်တီရဲ့ လက်တွေက လက်မောင်းကို ဖက်ထားရုံသာမဘဲ ပေါင်ကိုပါ လက်သည်းတွေနှင့်ကုပ်လာတယ် ။ အဲ့အချိန်မှာတော့ စိတ်ကို အတင်းပြန်ထိန်းချုပ်ပြီး နေလိုက်တယ် ။ ဇာတ်လမ်းပြီးသွားမှ အနျတျီနှငျ့အတူ ကားထားတဲ့နရောကို သှားလိုကျကွတယျ ။

အန်တီမေကို ကားတံခါးဖွင့်ပေးပြီး သူဝင်ချိန်မှာမှ သူ့ဖင်ကြီးကို ကြည့်မိတယ် ။ လုံးပြီးကျစ်နေတဲ့ဖင်က ဒေါ်ကေသီပြောသလို တကယ်ဖြစ်မှန်း သိလိုက်တယ် ။ ကားတံခါးကိုပြန်ပိတ်ပြီးမှ ကျွန်တော်လည်း ကားမောင်းသူနေရာကို ဝင်ကာထိုင်လိုက် တယ် ။ အန်တီက ဆိုင်ကိုဘဲ ပြန်မယ် ပြောတော့ ဆိုင်ကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ 

အန်တီမေကို ဆိုင်ရှေ့မှာချပေးကာ ကားထားပြီး ဆိုင်ထဲကိုဝင်ခဲ့တယ် ။ ဆိုင်မှာဝယ်ယူသူအချို့ ရှိနေတော့ ကျွန်တော်လည်း ကူပြီးတော့ ရောင်းပေးတယ် ။ ညနေဆိုင်သိမ်းကာ အန်တီမေနှင့်အတူ ပြန်သွားကြတော့အန်တီမေက ကျွန်တော့်ရဲ့ Fb အကောင့်ကိုမေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းပြောပြလိုက်တော့ သူ့အပ်ထားတယ် လို့ ပြောတော့ ဟုတ်အန်တီမေ လို့ ပြောလိုက်တယ် ။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးလေးဒေ့ဗစ် မရောက်သေးဘူး ။ ကျွန်တော်လည်း ကားကိုဂိုဒေါင်ထဲမှာထည့်ပြီး အခန်းဝင် ခဏနားပြီးမှ ရေချိုးလိုက်တယ် ။ ဖုန်းကိုယူပြီး Fb ကို ဖွင့်လိုက်တော့ လာအပ်သူ (၅) ယောက်ရှိတယ် ။ မိန့်မ နှစ်ယောက် ယောကျ်ား သုံးယောက်ပေါ့ အကုန်လက်ခံ လိုက်တယ် ။ မိန့်မနှစ်ယောက်မှာ အန်တီပုံ PF နှင့် မေနှင်းဆီ ဆိုလို့ အမည်ထဲကိုဝင်ကြည့်တယ် ။ သူရဲ့ ပို့စ်တွေက လက်ဝတ်ရတနာတွေရဲ့ ပုံတွေများတယ် ။

လက်ခံလိုက်တဲ့ (၅)ယောက်မှ အန်တီမေ မဟုတ်တဲ့ ချစ်သူဆိုတဲ့အကောင့်ကနေ လာ ဟိုင်းတယ် ။ သူ့ကိုပြန်ပြီး ဟိုင်းလိုက်တော့ သူက စာတွေမပို့တော့ဘူး ။ ကျွန်တော်လည်း လှိုင်းအောက်ကာ အခန်းအပြင်ကို ထွက်လာခဲ့တယ် ။ အန်တီမေဟာ လှေကားပေါ်က ဆင်းလာတာကို တွေ့လိုက်တယ် ။ ချည်သားထမိန်ပန်းရောင်နှင့် ပန်းရောင်လက်ပြတ်အကျႌဝတ်တာကို တွေ့ရတယ် ။

ကျွန်တော်ကပြုံးပြလိုက်တော့ သူက ပြန်ပြုံးပြတယ် ။ အန်တီမေကို ဒီနေ့မှဘဲ တဏှာစိတ်နှင့်ကြည့်မိတယ် ။အရှေ့ကကြည့် ကြီးမားတဲ့နို့နှစ်လုံးနှင့်မျက်နှာလေးက ကျက်သရေရှိတယ် ။ ရယ်လိုက်ရင် ပါးချိုင့်လေးနှစ်ခု ပေါ်လာသေးတယ် ။ အနောက်ကကြည့်ရင်လည်း သူရဲ့ စွင့်ကားတဲ့တင်ပါးကြီးက နောက်ကိုကော်ကာချိတ်နေတယ် ။ ခါးနည်းနည်းဘဲတုတ်ပြီးတော့ ဂီတာတစ်လုံးကို ထောင်ထားသလိုဖြစ်နေတယ် ။ သူထမင်းစားခန်းထဲကို ဝင်သွားတာကို ကြည့်ပြီး အူး... လေပူတစ်ချက်ထုတ်ကာ အိမ်ရှေ့ကခြံထဲကို ဆင်းကာနေလိုက်တယ် ။ 

မနွယ်လာပြီး ခေါ်မှဘဲ ထမင်းစားကာ စောစောဘဲ အနားယူလိုက်တယ် ။ နောက်နေ့မနက် ကော်ဖီသောက်တော့ ဦးလေးဒေ့ဗစ်ကို မတွေ့ဘူး ။ မနွယ်က ဦးလေးဒေ့ဗစ် ခရီးထွက်သွားတယ် ဆိုတာကို သိလိုက်ရတယ် ။ အန်တီမေနှင့်အတူ ဆိုင်ကို သွားပြီး မန်နေဂျာမမကြီးကို ဒီနေ့ဆိုင်ကို နေ့တစ်ဝက် ပိတ်မယ်လို့ ပြောတာကြားလိုက်ရတယ် ။ ကောင်မလေးတွေကတော့ အပြုံးကိုယ်စီနှင့် ပျော်နေကြတာတွေ့တယ် ။ (၈) ခွဲကနေဖွင့်ပြီး (၁၀) နာရီမှာတော့ ဆိုင်ပိတ်ခိုင်းတယ် ။

အန်တီမေက ကားပေါ်တက်ပြီးသူ့ရဲ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း ဒေါ်မေသက်ဝေအိမ်ကိုမောင်းခိုင်တယ် ။ ရောက်သွားတော့ အထဲကိုလိုက်ဝင်ဖို့ပြောတယ် ။ အန်တီမေသက်ဝေဟာ တံခါးဖွင့်ပေးတော့ အိမ်ထဲကိုဝင်လိုက်ကြတယ် ။

အရှေ့ကနေသွားနေတဲ့ မိန်မနှစ်ယောက်ကို အနောက်နေ ကြည့်ပြီးလိုက်သွားတယ် ။ အန်တီမေသက်ဝေကတော့ မော်ဒယ်တွေလို ပိန်ပိန်ပါးပါးဆိုပေမဲ့ သူ့နေရာနှင့်သူတော့ ပြည့်စုံနေတယ်လို့ စိတ်ကနေမှတ်ချက်ချမိတယ် ။ သူတို့ နှစ်ယောက်ဆက်တီပေါ်မှာ အတူထိုင်ပြီး စကားပြောကြ တယ် ။ ကျွန်တော်က ဝင်မထိုင်သေးဘဲရပ်ကာ အိမ်ခန်း ထဲက ဓတ်ပုံကြီးကြီးတွေကို ကြည့်နေလိုက်တယ် ။

အန်တီမေက နောက်လှည့်ကြည့်ပြီး အောင်ဇော် ထိုင် လို့ ပြောမှဘဲ သူတို့ဘေးက ဆက်တီခုံပေါ် ဝင်ထိုင်တယ် ။ အန်တီမေသက်ဝေက ဪ မေ့နေလို့ မင်းနှင့်အတူ သောက်မလို့ ကိုကိုပို့လိုက်တဲ့ဝိုင်ကို သွားယူအုံးမယ် ။ ပြောလို့အပြီး အိမ်နောက်ကို ဝင်သွားတော့ အန်တီမေလည်း အိတ်ကိုရှေ့ကမှန်တင်ခုံမှာထားပြီး လိုက်သွားတယ် ။

ဝိုင်ပုလင်းရယ် ဖန်ခွက်သုံးခွက်နှင့်အတူ အန်တီမေ ထွက်လာတယ် ။ အန်တီမေသက်ဝေက စပျစ်သီးတွေပါတဲ့ ပန်ကန်နှင့်ထွက်လာခဲ့တယ် ။ သူမကပြုံးပြီးတော့ ကျွန်တော့ကိုကြည့်ကာ အောင်ဇော် အားမနဲ့နော် မင်းလည်းသောက်ရင် မပျင်းတော့ဘူးပေါ့ လို့ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်က ဟုတ်ကဲ့ပါ လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ 

ကျွန်တော်က ပုလင်းကိုဖောက်ပြီးဖန်ခွက်သုံးလုံးမှာထည့်လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်းထည့်ပြီးတော့ အန်တီမေနှင့် အန်တီမေသက်ဝေ က အောင်ဇော် ဒို့နှစ်ယောက်က တက္ကသိုလ်မှာတုန်းက မေလင်မယားလို့တောင် သူငယ်ချင်းတွေပြောကြတယ် လို့ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့သာ ပြောလိုက်တယ် ။

သူတို့နှစ်ယောက်က ဖန်ခွက်ကိုကိုင်တော့ ကျွန်တော်ပါ ကောက်ကိုင်လိုက်ရတယ် ။ သူတို့က ခွက်ချင်းတိုက်မလို့စောင်နေတာကိုဗျ ၊ အန်တီမေကတော့ ခွက်ရဲ့ကဝိုင်ကို အကုန်သောက်ပြစ်လိုက်တယ် ။ ပြီးမှ အောင်ဇော် အန်တီဒီနေ့တော့ အများသောက် မလို့ ကြံထားတယ် လို့ပြောကာ ဖန်ခွက်ထဲကိုဝိုင် ထပ်ဖြည့်ကာ ထပ်သေညက်လိုက်တယ် ။ 

ကျွန်တော် ဟာ ဟုတ်ကဲ့လို့သာ ပြောပြီး ဝိုင်နည်းနည်းချင်ဘဲ သောက်တော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီကြီးနှစ်ယောက် စကားပြောတာကို နားမထောင်ဖြစ်ဘဲ အိမ်ထဲက ဓါတ်ပုံတွေကိုဘဲ ကြည့်ကာနေလိုက်တယ် ။

အန်တီဆီမှာ ခွင့်တောင်းပြီး အပြင်ကနေ စောင့်ပါမယ် လို့ ပြောကာ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ အပြင်ကိုထွက်ပြီးကားပေါ်မှာထိုင်နေကာ FM က သီချင်းနားထောင်နေလိုက်တယ် ။ မိုးရွှာလာတော့ အန်တီမေဆီကဖုန်းခေါ်ပြီး အထဲကိုလာဖို့ခေါ်တော့ ဝင်သွားတယ် ။ အန်တီမေတို့က ဝိုင်တစ်ပုလင်းကုန်ပြီး နောက်ထပ်တစ်ပုလင်းတောင် ကုန်တော့မှာကိုတွေ့လိုက်ရတယ် ။

သူတို့စကားသံတွေက အတော်ကောင်းနေပြီဆိုတာကို သိလိုက်ရတယ် ။ အန်တီမေ လက်ကျန်ဝိုင်ကိုဖန်ခွက်မှာဖြည့်ပြီး ကျွန်တော့ကိုပေးကာ အကုန်လုံးကို မင်းသောက်လိုက်တော့ လို့ ပြောတယ် ။ကျွန်တော်လည်း သောက်ပြီးတော့ အန်တီမေကမျက်လုံးမှိတ်ကာ ဆက်တီပေါ်မှာမှီပြီး မှေးနေတယ် ။အန်တီမေသက်ဝေကို နုတ်ဆက်ပြီး ကျွန်တော်နှင့်အန်တီမေတို့ကားနှင့်ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ အိမ်ပြန်ပြီးရောက်တော့ မနွယ်ကတံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် ။

အန်တီကို အပေါ်ထပ်သို့တွဲကာ တင်ပေးကြတယ် ။မနွယ်က အန်တီထမင်းစားဖို့အတွက် အသစ်ပြန်ချက်ခိုင်းလို့ပြန်ဆင်းတော့ ကျွန်တော်ပါ မနွယ်နှင့်အတူဆင်းလာခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်ရေချိုးဖို့အတွက် ပြန်ထွက်လာတော့ မနွယ်က မချက်တော့ဘဲ ပန်ကန်တွေဆေးနေတယ် ။ အန်တီမစားတော့ဘူးတဲ့ကွယ်..မမလည်းနေမကောင်းလို့ စောစောနားတော့မယ် ။

မောင်က ကိုယ့်ကိုပဲ ခူးစားတော့လို့ ပြော။ကာ သူ့ အခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်စားလှဲပြီးတော့ ဖုန်းမှာမတ်စေ့ဝင်လာတယ် ။ ကြည့်လိုက်တော့ အန်တီမေဆီကမို့ ကြည့်လိုက်တယ် ။ထမင်းစားပြီးရင် အခန်းကိုလာခဲ့ လို့ ပို့ထားတယ် ။ သူ့ကို ပြန်ပြီး ဟုတ်ကဲ့ ပို့လိုက်တေ့ သူက စားပြီးပြီလား ပြန်ပို့ တယ် ။ မစားရသေးပါဘူး အန်တီ လိုအပ်ရင် အခုဘဲ လာခဲ့ပါ့မယ် လို့ ပြန်ပို့လိုက်တော့ သူက အင်း လို့ ပြန်ပို့တယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း အန်တီမေ အခန်းဆီသို့ သွားလိုက်တယ် ။ မိုးခြိမ်းသံတွေနှင့်အတူ မိုးကလည်းသည်းသည်းမဲမဲရွှာနေတယ် ။ အခန်းတံခါးခေါက်တော့ဝင်ခဲ့ကွယ် လို့ပြောတယ် ။ အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။အန်တီဟာ ညအိပ်ဝတ်စုံကိုဝတ်ကာ ကုတင်ပေါ်ကနေ ရီဝေဝေနှင်ထလာပြီး အခန်းတံခါးကို လောချလိုက်တယ် ။

ကျွန်တော့ကိုဖက်ပြီးတော့ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကအန်တီကို ဖယ်ခွာပြီး အန်တီ ကျွန်တော်တို့ မဖြစ်သင့်ပါဘူး လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ အန်တီက ပြန်ပြီးဖက်ကာ ဖြစ်လို့ရတယ်ကွယ် အန်တီနောက်မှဘဲ ရှင်းပြမယ် ။ အခုတော့ အန်တီကိုချစ်ပေးလို့ ပြောပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလျှာဖျားချင်း ကလိပေးလာတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီးတော့ ငြင်းဆန်ဖို့ အားမရျိတော့ သူ့ကိုပြန်နမ်းပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုသွားကြတော့တယ် ။ ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာရော ၊ အန်တီမေသက်ရဲ့ အိမ်ကနေတွဲခေါ်လာတဲ့အချိန်မှာရော စိတ်တွေက ဆူကြွနေခဲ့တာ အခုတကြိမှာ တစ်ခါငြင်းနိုင်ခဲ့တယ် ။

အန်တီကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေးလှဲချပြီး နုတ်ခမ်းနမ်းတယ် ။ အန်တီက အနမ်းကို ဖယ်ခွာပြီးသူ့ရဲ့ညအိပ်ဝတ်ရုံကို ခွတ်လိုက်ကာ ကြင်ကြင်နာနာချစ်ပေးကွယ်လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းသူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းပြီး သူ့ရဲ့နို့တွေကို စုပ်နယ်ကာ ကစားပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့နို့တစ်လုံးကိုစို့ပြီးတော့နောက်တစ်လုံးကို လက်ညို ၊ လက်မလေးနှင့်ချေကာ ပေးလိုက်တယ် ။ 

“ အိုး...ရှီး.... ကလေးရယ်... ” လို့ သူ့ရဲ့ညီးသံတွေ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နောက်တစ်လုံးကိုပြောင်းစို့ပြီးလက်ကိုအန်တီမေရဲ့အဖုတ်ဆီဆင်းကာ အကွဲကြောင်းကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီမေ ညီသံတွေပိုတိုးလာပြီးတော့ ကျွန်တော့်ဆံပင်ကို လက်နှစ်ဘက်နှင့် ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။ သူ့ရဲ့ နို့ကနေ အောက်ကိုဆင်းပြီး အဖုတ်ကိုလျှာဖျားနှင့်ကလော်လိုက်ချိန်မှာ အန်တီမေက ထကာထိုင်ပြီးကျွန်တော့ကို မလုပ်ဖို့ပြောတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုပြန်လှဲအိပ်စေကာ နုတ်ခမ်းချင်နမ်းလိုက်တယ် ။ အန်တီမေကို ကြင်ကြင်နာနာလုပ်ပေး မလို့ပါ လို့ ပြောပြီး သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားထဲကို တိုးဝင်ကာအဖုတ်ကို လက်နှင့်ဖြဲပြီး လျှာဖျားလေးသွင်းကာ မွှေပေးလိုက် တော့တယ် ။ 

“ အိုး...ရှီး... ကလေးရယ်... အား....” လို့ သူ့ရဲ့ညီသံလေးတွေ ပိုတိုးကာထွက်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုဆွဲယူကာ သူ့အဖုတ်မှာကပ်ပြီး 

“ အား...အမလေး... အား....အိုး..ရှီး... အား.... ” လို့ ညီးကာ အန်တီမေဟာ တစ်ကြိမ်ပြီးသွားတယ် ။ အသက်ရှုသံတွေတောင် ပြင်းပြင်းရှုတာကို ကြားလိုက်ရတယ် ။ အမွေးတွေ က အကွဲကြောင်းလေးဘဲ ပေါ်အောင်ပေါက်တာမို့ မို့ကာဖောင်းကြွနေတာ တောအုပ်လေးတစ်ခုလိုဘဲ လို့တွေးမိတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး အဝတ်အစား အကုန်လုံးကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ အန်တီဆီက အရည်တွေကို အကုန် စုပ်ယူသောက်လိုက်တော့ လီးကအရမ်းမာကာ ဒုံးပျံကြီးတစ်ခုလိုထောင်မတ်နေတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း ကုတင်ပေါ်တက်တော့ အန်တီက ကျွန်တော့လီးကို ကြည့်ပြီး “ ကြီးလိုက်တာကွယ် ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော် ” လို့ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဟုတ်ကဲ့ပါ လို့ပြောပြီး သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားမှာ နေရာယူလိုက်တယ် ။

အန်တီအဖုတ်ထဲကိုမသွင်းခင်မှာ လီးကို အကွဲကြောင်း ဖိပြီးချော်ချော်ကာ (၄/၅)  ကြိမ်ကစားလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ လီးကိုဖိပြီး ဖြည်းဖြည်းထည့်တော့ အန်တီမေရဲ့လက်က ကျွန်တော့ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ သွင်းကာ သူ့ရဲ့လက်ကိုဖယ်လိုက်တယ် ။

သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ပြီးတော့ နုတ်ခမ်းချင်းအနမ်းပေးကာ ညှောင့်ကာလိုးပြီး သွင်းလိုက်တယ် ။ ဆီးခုံနှစ်ခုထိကပ်ချိန် အန်တီမေရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းက ကျွန်တော်လှုပ်မရအောင် ကျစ်ထားပြီး နုတ်ခမ်းချင်းပြင်းပြင်းရှရှအနမ်းပေးတယ် ။ စက္ကန့် (၃၀) ခန့်အနမ်းပေးပြီး ခြေနှစ်ဖက်ကို ဖြေပေးကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ အလိုးခံတယ် ။ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကတော့ တကယ်အပျိုမလေးအတိုင်းဘဲ စီးပြီးကျပ်နေတာ လီးကို သရေပင်နှင့်ချည်ထားသလို ဖြစ်နေတာခံစားရတယ် ။

ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ (၃) မိနစ်ကျော်ခန့် လိုးပေးပြီးနောက် အန်တီမေရဲ့လက်နှစ်ဘက်က ကျွန်တော့ရဲ့ပါးနှစ်ဘက်ကို ကိုင္ကာ 

“ အား...အမေလး...သားရယ္..အား.. အန္တီ..အား..ပြီးချင်လာပြီ... အား... မြန်မြန်လုပ်ပေးကွယ်...အား... အမလေး...အား...ရှိး.ကလေး... မြန်မြန်ကွယ်.”

လို့ ပြောတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့လက်အောက်ကနေ လက်နှစ်ဘက်ကိုပခုံးကိုဆွဲယူကာ ကြမ်းကြမ်းနှင့် မြန်မြန်ဆောင့်ကာလိုးလိုက်တော့တယ် ။ 

“ အား...ရှီး....အန်တီ.. အား... ” လို့ ညီးရင်းနှင့် မြန်မြန်ဘဲဆောင့်လိုးတာ “ အား....ရှီး.. အမလေး..ပြီးတော့မယ်... အား.. အား... ကလေးရယ်..အား.. အန်တီ..ပြီးပြီ.. အား..” လို့ ညီးပြီး ကျွန်တော့ကျော့ကိုဖက်ခံနေတဲ့ လက်တွေဟာ အားလျော့သွားတယ် ။ ကျွန်တော်က အန်တီမေပြီးသွားတော့ ဆက်မလုပ်ဘဲ လီးကိုထုတ်မလို့ကြံတော့ အန်တီမေလက်က ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲထားတယ် ။ 

“ သားမှမပြီးသေးတာ ပြီးအောင် လုပ်ကွယ် ” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကိုဆွဲကာ ဖက်ထားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မထုတ်ချင်ဘူး သူ့ရဲ့အဖုတ်က လီးတစ်ချောင်းလုံးကို စုပ်ယူနေသလို ခံစားရတယ် ။ အန်တီမေဟာ မျောပါတဲ့ မိန်မဖြစ်နေသလို ကျွန်တော်တစ်ခါမှလည်း မလိုးဖူးဘူး ဖြစ်နေတယ် ။ ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ပါးတွေကို တရှုပ်ရှုပ်နမ်းပြီး အပေါ်က ဖြည်းဖြည်းလိုးပေးတယ် ။ အန်တီလက်တွေကလည်း နောက်ကျောကို စုန်ဆန်ပွတ်သပ်ပေးပြီး အောက်ကနေပင့်ကာ ခံပေးတယ် ။ 

“ အား...ရှီး...ကောင်းလိုက်တာ...အန်တီမေရယ်” လို့ ညီးရင်းနှင့်လိုးပေးတယ် ။ အန်တီမေကလည်း

“ အား.ရှိး..ကလေး..အန်တီမေလည်း.အရမ်းကောင်းတယ်” လို့ ပြန်ပြောတယ် ။ ဖြည်းဖြည်းချင်းပက်လက်လိုးနေရာမှ အန်တီမေက

“ အား...ရှီး...သားရယ်... အန်တီ... ပြီးချင် လာပြီကွယ် ” လို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း အန်တီမေကို ဘေးတစ်စောင်းနေစေပြီး ကျွန်တော်ကအနောက်ကနေ သူ့ခါးကိုဆွဲကာ မြန်မြန်ဘဲ လိုးပေးလိုက်တယ် ။

“ အား...ရှီး...အမလေး.... အရမ်း ကောင်းတယ်...အား... ရှီး.. ကလေးရယ်...မြန်မြန်..အန်တီ...လေအား...ပြီးတော့မယ်...အား.... လို့ ” ညီးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း “ အား..ရှီး...အန်တီ...အား.. ရှီး....အား..ပြီးတော့မယ်... အား...” လို့ ညီးကာ စက်သေနတ်ပြစ်သလိုဘဲ တဒိုင်းဒိုင်းနှင့် ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီမေက 

“ အား...ရျီး..ကလေးရယ်...အား...အန်တီ..ပြီးတော့မယ်...အား...ပြီးတော့မယ်.. အား... ပြီး...ပြီးပြီ....အား....”

လို့ ညီးကာ ပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သုတ်ထွက်တော့မှာမို့ လီးကိုနုတ်တော့ အန်တီက ဆွဲထားကာ 

“ အထဲမှာ ပြီးလိုက်ကွယ် ” လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ် အချက် (၂၀) ခန့် ဆောင့်လိုးပြီးတော့သူ့အထဲမှာဘဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ် ။အန်တီမေရဲ့လက်တွေက နောက်ပြန် ကျွန်တော့် ကိုဖက်ထားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီမေ ရဲ့ဗိုက်လေးကိုဖက်ထားလိုက်တယ် ။ အန်တီမေ က နောက်ပြန်လှည့်ကာ အနမ်းပေးလာတယ် ။

နှစ်ယောက်သား လီးကိုမချွတ်ဘဲ (၃) မိနစ်လောက်ထိ ဖက်ကာ ငြိမ်သက်သွားကြတယ် ။ အန်တီမေကစပြီးရေသွားဆေးရအောင်ကွယ် လို့ ပြောမှဘဲ သူ့ကိုဖက်ထားတာ လွတ်ပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီမေဟာ ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းပြီးရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သွား တယ် ။ အန်တီမေ ထွက်လာမှဘဲ ကျွန်တော်လည်းရေဆေးလိုက်တယ် ။ 

ကျွန်တော် ထွက်လာတော့ အန်တီမေက သူ့ဘေးကနေရာကို လက်နှင့်ပုတ်ပြီး သူ့အနားကို လာဖို့ခေါ်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ သူ့ရဲ့နံဘေးမှာကပ်ကာ ပက်လက်ကလေးလှဲချလိုက်တယ် ။ အန်တီမေက ပြုံးပြီးတော့ ကျွန်တော့်ဘက်ကို လှည့်ကာ သားက အတွေ့ကြုံရှိတယ် ထင်တယ် လို့ ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့ အန်တီမေ လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။

သူက ဘယ်သူနှင့်လဲ မေးတော့ ဆရာမနှင့်ဆိုတာကို ပြောပြလိုက်တယ် ။ အန်တီမေက ကျွန်တော်ပြောပြီးသွားမှဘဲ သူက ကျွန်တော့်ကို သူနှင့် ဦးလေးဒေ့တို့ရဲ့အကြောင်းကို ပြောပြပါတော့တယ် ။

( ဇာတ်လမ်းက အခုမှစမလားလို့ မထင်ကြပါနဲ့နော် ။ နောက်ကြောင်းပြန်တာတွေလည်း ပါမှဘဲ ပြည့်စုံမှာမိုလို့ ကျွန်တော်ထင်ပြီး ရေးလိုက်တာပါ။ )

.....................................................................

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>