Tuesday, December 29, 2015

လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ အပိုင်း ( ၁ )

လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

အပိုင်း ( ၁ ) နိဒါန်းအဖွင့် (စုံတောမြိုင်)

ကျမ မိတင်အေး အဖေကမွန် အမေက ဓနုလူမျိုးပါ။ ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ အဖေအလုပ်လုပ်တဲ့ သိမ်ဆိပ်က ဒူးရင်းခြံထဲမှာ မိသားစုလိုက်နေကြပါတယ်။

တခြားရှည်ရှည်ဝေးဝေးမပြောတော့ပါဘူး။ အဓိကပြောချင်တဲ့ကျမဘဝရဲ့အတွေ့အကြုံလေးတွေကတော့အသက် ၁၇ နှစ်လောက်မှာပေ့ါ။ ဒူးရင်းခြံပိုင်ရှင်ရဲ့သား အကိုမောင်နဲ့ကျမသမီးရည်းစားဖြစ်ပီးလို့ ၄ လ အကြာမှာမြို့ထဲကို ဈေးဝယ်စရာရှိလို့ အဖေက အကိုမောင်ရဲ့ဒူးရင်းသီး ထော်လာဂျီနဲ့ ကျမကိုထည့်လိုက်တယ်၊ထော်လာဂျီရေဆူလို့ ရေဖြည့်ရင်းနဲ့လမ်းက မင်းကွတ်ခြံတဲလေးထဲမှာ ထိုင်စကားပြောကြတယ်။

ပြီးတော့ချစ်သူတို့ သဘာဝ အကိုမောင်ဟာ ကျမကိုဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကို နမ်းတယ်လေ။ အနမ်းကကြာတော့ ကျမမောလာတယ်။

“ အကိုမောင်ရယ် မောလာပြီနားပါဦး ”

“ နေပါဦးအချစ်ရယ် ချစ်လွန်းလို့ပါကွာ”

အကိုမောင်က နမ်းရင်းနဲ့ လက်ကလဲကျမရဲ့နို့တွေကို ဆုပ်နယ်နေပါတယ်။ နို့ကိုင်တာ မခံဘူးတဲ့ ကျမဟာရင်တွေ တလှပ်လှပ်တုန်ရင်း သာယာမိလာတယ်။ အကိုမောင်ကတော့ နို့တွေကို နယ်ပေးရင်းနဲ့ ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံကို လှန်တင်လိုက်တဲ့ အခါဝင်းဝါပြည့်ဖြိုးတဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ပေါ်လာပြီး လက်ထဲမှာပြည့်နေတယ်။

နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေပေးတဲ့ အခါမှာတော့ ကျမ တကိုယ်လုံး တုန်လာပါပြီ။ အကိုမောင်က တဆင့်တက်ပြီးနို့ကို ကုန်းစို့တယ်။ လက်တဖက်ကလဲ ကျမရဲ့ပေါင်ကြားထဲက အဖုတ်လေးပေါ်ပွတ်တဲ့ အခါမှာတော့ ကျမဟာ ညည်းသံတွေထွက်ပီး အကိုမောင့်ကို တအားဖက်ထားမိ တော့တယ်။

“ အဟင်း ဟင်း အကိုမောင်ရယ်”

အကိုမောင့်လက်ဟာ ထမိန်အောက်က နှိက်ပြီး အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးနဲ့ အစိလေးကိုပွတ်ချေပေးနေတဲ့အခါ အဖုတ်မှာစောက်ရည်တွေ ရွှဲနေပြီး အကိုမောင်လုပ်သမျှခံရမယ် အခြေရောက်နေပါပြီ။

စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကို လက်ချောင်းထိုးသွင်းပြီး မွှေ့ပေးလိုက်တော့ ကျမဟာ အလိုက်သင့်လေး ကော့ပေးမိတာပေါ့။ အကိုမောင့်လက်ဟာ အဖုတ်ထဲကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်နေတာ ခံလို့ကောင်းလွန်းလို့ရွဲနေတဲ့ အရည်တွေပိုများလာပါပြီ။

အကိုမောင့်ကို အတင်းဖက်ရင်းနဲ့ ကျမလက်က မာပြီးပူနေတဲ့ လီးကြီးကို စမ်းမိတယ်။ အို လီးထိပ်မှာလဲ အရည်တွေရွှဲနေပါလား။ စိတ်တွေပင်းထန်နေတဲ့ကျမဟာ လီးကိုရှေ့နောက်ပွတ်ပေးနေမိတော့ အကိုမောင်ကလဲ ညည်းနေပါပြီ။

“ အင်း ဟင်း အရမ်းချစ်တယ် အချစ်ရယ် ကိုမောင် ချစ်တော့မယ်နော်”

“ အကိုမောင့် သဘောဘဲလေ”

လို့ပြန်ဖြေလိုက်မိတယ်။ ကျမဘဝမှာ လိုးတယ်ဆိုတဲ့ အတွေ့အကြုံကို အရမ်းခံချင်နေပြီလေ။ အကိုမောင်ကတော့ ကျမထမိန်ကိုလှန်ပြီး ပေါင်ကိုဖြဲ အပေါ်ကနေ လီးထိပ်နဲ့စောက်ဖုတ်ကို အပေါ်အောက်ပွတ်တယ် ။ ကျမကလည်း အလိုက်သင့် ကော့ကော့ပေးတယ်။

“ အကိုမောင်ရယ် မိတင်အေး မခံနိုင်တော့ဘူး အင်း ဟင်း ”

ပါးစပ်ကလဲ နို့နှစ်ဖက်ကို စို့လိုက် နှုတ်ခမ်းကိုစုတ်လိုက် လုပ်ရင်းနဲ့ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ် အဝကို လီးထိပ်ထိုးသွင်းလိုက်တော့-

“ ဇွတ်”

“ အား နာတယ် နာတယ် မရဘူး ပြန်ထုတ် ပြန်ထုတ်”

ကျမဟာ ပြောမပြလောက်အောင် နာလွန်းလို့ အော်လိုက်ပေမဲ့ လီးကိုထပ်ပြီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။

“ ဇွတ် ဇွတ် ဖောက်”

“ အား အမလေး နာလိုက်တာ အကိုမောင်ရယ်”

“ အချစ်လေး သည်းခံနော် တော်ကြ ာနာမှာ မဟုတ်တော့ဘူး ”

လီးကတော့ တဝက်လောက် ဝင်သွားပြီထင်ပါတယ် ။ အကိုမောင်က ထပ်မထည့်သေးဘဲ ငြိမ်နေ ပြီး နို့ကိုလျှာလေးနဲ့ ဝိုက်လျက် ပေးနေတော့ နာတဲ့ဝေဒနာ တဝက်လောက် ပျောက်နေပေမယ့် စောက်ဖုတ်ထဲမှာတော့ တင်းတင်းကျပ်ကြီးနေတယ်။

နို့ကိုလျက်ပေးရင်းနဲ့ အကိုမောင်က လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်လုပ်တဲ့ အခါ မှာတော့ လိုးတဲ့အရသာကို စပြီးခံစားရပြီလေ။

“ ဖြည်း ဖြည်း ကိုမောင် နာသေးတယ် အား လားလား ”

အကိုမောင်က လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်း အထဲကိုထိုးသွင်းပေးတယ်။ ကျမလဲ ခံကောင်းလာလို့ အကိုမောင့် နှုတ်ခမ်းကိုပြန်စုပ်ပေးမိတယ်။

“ ဟင်း ဟင်း အကိုမောင်ရယ်”

ပါးစပ်ကညည်းရင်းနဲ့ အတင်းပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ လီးက အဆုံးဝင်သွားပါပြီ။ အကိုမောင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်ကလဲ မှန်မှန်လေးနဲ့ ကောင်းနေတယ်။ စောက်ဖုတ်ကို လီးအရင်းဆီးခုံ လာထိတိုင်း အောင့်ကနဲ အောင့်ကနဲ ခံစားရတာဟာ ဘာနဲ့မှ နှိုင်းပြလို့မရအောင်ကောင်းနေပါတယ်။

“ နာသေးလား ချစ်လေး ”

“ ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း အ အ အကိုမောင် လုပ်ပါ ကြိုက်သလိုသာ လုပ်ပါ အ အား ”

ဟုတ်ပါတယ်ရှင်။ လီးကြီးစဝင်တုန်းက နာတဲ့အနာ ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ဆောင့်နေတာတောင် အားမရလို့ အောက်ကနေ ကော့ကော့ ပေးထားမိပါတယ်။

“ ဖတ် ဖွတ် ဖတ် ဖွတ်”

ဒီလိုနဲ့ အချက် ၃၀-၄ဝ လောက်မှာတော့ အကိုမောင်ဟာ ကျမနှုတ်ခမ်းကိုတအားစုပ်ပြီး-

“ အ အား အား ချစ်လေးရာ အီး ”

လီးကို ဇတ်ကနဲဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ၃-၄ ချက်တွန့်သွားတယ်။ ကျမပေါင်ရင်းမှာလဲ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ကျမကတေ ာ့ခံလို့ ကောင်းနေတုန်းပဲပေါ့။ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတာဟာ သုတ်ရည်တွေ အပြင်ကို ပန်းထုတ်လိုက်တာမှန်း နောက်မှသိရတယ်။

အကိုမောင်ကတော့ ပျော့ခွေသွားပြီး ကျမမှာ ဟာတာတာနဲ့ အဖုတ်က စပ်ဖြင်းဖြင်း ကျန်ခဲ့ပါတယ်။ အဝမှာလည်း သွေးနဲနဲတွေ့တယ်။

“ အကိုမောင်က အရမ်းလုပ်တာဘဲ သွေးတွေထွက်နေပြီ”

“ အဲဒါ အပျိုမှေးပေါက်သွားတာပါ မစိုးရိမ်ပါနဲ့”

“ ဘာ အပျိုမှေးလဲဟင်”

“ အချစ်လေးက အပျိုအစစ်ဆိုတော့ ပထမဆုံး လိုးရင်ဒီလိုဖြစ်တယ်”

“ အကိုမောင်ကတော့ ပထမဆုံးလိုးတာ မဟုတ်ဘူးပေါ့နော်”

“ အကိုမောင်ကလဲ ပထမဆုံးလိုးတာပါဘဲ ဒါပေမယ့် စာအုပ်တွေထဲမှာ ဖတ်ဘူးတာပါ”

“ မိတင်အေးလဲ ဖတ်ချင်တယ်”

“ နောက်နေ့ကျရင် ယူခဲ့ပေးမယ်လေ သွားကြရအောင်နော် ”

ကျမလဲ ပေါင်မှာပေနေတဲ့ သုတ်ရေတွေကို သုတ်ပီးထလာခဲ့ကြတယ်။ နောက် ၂ရက်လောက်အထိတော့ အဖုတ်အထဲမှ ာကျိန်းနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ လိုးတဲ့အရသာကိုတော့ ကျမအစွဲကြီးစွဲသွားခဲ့ပါပြီ၊ ညဖက် အိပ်ယာထဲမှာ ပြန်တွေးရင်းနဲ့ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် လက်နဲ့ပွတ် ပြီးသာယာနေတတ်ပီလေ။

အကိုမောင် ပေးဖတ်တဲ့ စာအုပ်တွေက ဒေါက်တာမောင်မောင်ညိုရေးတဲ့ သိပ္ပံနည်းကျ အိမ်ထောင်သည်ဘဝ နဲ့ ကာမသျှတ္တရကျမ်း မြန်မာပြန်။ နေ့ခင်းပိုင်းဆိုရင် အဖေနဲ့အမိုး တို့ခြံထဲ သွားကြတော့ ကျမ မောင်လေးအိပ်ရင် ဒီစာအုပ်ကိုဖတ်ကြည့်တယ်။ ကျားနဲ့မလိင်ကိစ္စတွေ ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ရေးထားပြီး ကျမအလွတ်မှတ်လိုက်တာကတော့ ရာသီလာတဲ့ ရက်ကနေစ တွက်ပြီး  ကိုယ်ဝန်မရှိနိုင်တဲ့ လိုးချင်တိုင်းလိုးလို့ရတဲ့ ရက်ဇယားကိုဘဲ။

ပါးစပ်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံတဲ့နည်းတွေကိုလည်း ကျမခံစားကြည့်ချင်ပါသေးတယ်။ ပုံစံအမျိုးမျိုးလိုးကြတာကိုလည်း စိတ်ဝင်စားတယ်။

ဒါကြောင့် ကိုယ်ဝန်မရှိနိုင်တဲ့ ရက်ကိုရွေးပြီး အကိုမောင့် ထော်လာဂျီနဲ့မြို့ထဲလိုက်ဖို့ အမိုးကို ပူစာလိုက်တယ်။ အမိုးကခွင့်ပြုတော့-

“ အကိုမောင် မနက်ဖန်မြို့ထဲ ဒူးရင်းသီးသွားပို့ရင် မိတင်အေးလိုက်ခဲ့မယ်”

“ တကယ်လား ”

“ တကယ် အမိုးကိုပြောပြီးပြီ”

“ လိုက်ခဲ့လေ ထမင်းစားပြီးရင်သွားကြမယ်”

ကျမပျော်သွားတယ်။ ညဖက်မှာတော့ မနက်ဖန်မှာ အလိုးခံရမှာကို တွေးပြီး အိပ်မပျော်နိုင်ဘူး ဖြစ်နေတယ်။ အဖုတ်ထဲကို လက်နှိုက်ကြည့်တော့ အရည်တွေရွှဲနေလို့ လက်နဲ့ဘဲ အာသာဖြေလိုက်တယ်။ စောင့်နေရတဲ့ နေ့ခင်းရောက်လာပါပြီ။ ကျမလဲရေချိုးပြီး သေသေချာချာဝတ်စားထားတယ်။

ကျမရဲ့ရတနာရွှေကြုတ်အဖုတ်လေးကိုတော့ မနက်ကထဲက ရေဆေးနေတာ ၅ခါရှိပီပေါ့။

“ မိတင်အေးရေ သွားကြမယ်လေ”

အကိုမောင်ရဲ့ခေါ်သံနဲ့အတူကျမလဲ ထော်လာဂျီပေါ်တက်သွားတယ်။

“ အမိုးရေ ငါသွားပြီဒ

“ အေးအေးသမီး နင့်အဖေအတွက် ဆေးတံဆေးဝယ်ခဲ့ဘို့ မမေ့နဲ့နော်”

“ အေးပါ အမိုးရဲ့”

ထော်လာဂျီရဲ့ ထုတ်ထုတ် ထုတ်ထုတ် အသံဟာကျမရင်ကို ခုန်စေခဲ့တယ်။ လမ်းမှာတော့အတွေးကိုယ်စီနဲ့မို့ စကားသိပ်မပြောဖြစ်ကြဘူး။ ကျမတို့ရဲ့အချစ်ဂေဟာ တဲလေးနားရောက်တဲ့ အခါ-

“ အကိုမောင် ရေလဲဦးမယ်မဟုတ်လား ”

ကျမ မရဲတရဲမေးလိုက်မိတယ်။

“ လဲမယ်လေ ခနလေးနားကြတာပေါ့”

ကျမရင်တွေခုန်နေပါပြီ။ ရေလဲပြီးလို့တဲထဲ ဝင်လိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ အကိုမောင်က ကျမကို သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်း ကိုအားပါးတရစုပ်နေတော့ ကျမလဲ လျာနဲ့အလိုက်သင့် ကစားပေးတယ်။

အကိုမောင့် လက်တွေကတော့ နို့တွေကို ဆုတ်နယ်နေတယ် ကျမက ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပေးပြီး အတွင်းခံအင်္ကျီကိုပါ ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးပေါ်က နို့သီးခေါင်းနီနီလေးတွေကမာပြီး တင်းနေပါတယ်။

အကိုမောင်ကကုန်းပြီး အငမ်းမရစုပ်လိုက်တော့ ခံလို့အရမ်းကောင်းနေပြီပေါ့။

“ ဟင်း ဟင်း အကိုမောင်ရယ်”

ကျမလက်တွေက အကိုမောင့်ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်ပီး လီးကြီးကိုဆုပ်နယ်ပေးတယ်။ လီးကြီးကလဲ အဆင်သင့်ပဲဟေ့ လို့ ပြောရမလောက်အောင် မာပြီး ပူနေတာပဲ။ ကျမရင်တွေခုန်ပြီး အာတွေချောက်လာတယ်။ လီးစုပ်မယ့်အစီအစဉ်ကို စလိုက်ပါပြီ။

အကိုမောင့်အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ရင်းနဲ့ ရင်ဘတ်ကိုနမ်း နို့လေးတွေကိုစုပ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ အကိုမောင့်ရှေ့မှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်ပြီ းလီးကြီးကို သေသေချာချာဖြဲလိုက်တယ် ဒစ်ကြီးကဝင်းကနဲ ပေါ်လာတယ်။ ကျမလဲ လျှာလေးနဲ့ပါတ်လည်လျက်ပေးပြီး ပါးစပ်ထဲကိုဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းတယ်။

ပါးစပ်ထဲရောက်နေတဲ့ဒစ်ကို လျှာနဲ့အထက်အောက် ကစားလိုက်တဲ့အခါမှာတော့-

“ အား အား အချစ်လေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ”

အကိုမောင့်ဆီက ညည်းသံထွက်လာပါတော့တယ်။ ကျမကတော့ ဒစ်ကိုဝိုက်ပီးလျက် လျှာဖျားလေးနဲ့တေ့ပြီးလျက် ပါးစပ်ထဲကို အထုတ်အသွင်းလုပ်နဲ့ အားရပါးရလုပ်ပေးနေပြီး ပုလွေမှုတ်တဲ့ အရသာတွေ့နေတယ်။ နဲနဲလေးကြာသွားတဲ့အခါမှာတော့-

“ အချစ်လေး တော် တော်ပီ အား အား ပြီး ပြီကွာ”

အို အကိုမောင့်လီးထိပ်ကနေ သုတ်ရည်တွေထွက်လာလိုက်တာ ကျမပါးစပ်ထဲ အပြည့်ပေါ့။

မထူးဘူးဆိုပြီး အဲဒီသုတ်ရည်တွေကို မျိုချလိုက်ရင်းနဲ့ လီးကိုပါးစပ်ထဲ အထုတ်အသွင်း ၃ခါ-၄ခါ ဆက်လုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့-

“ အချစ်ရယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ အင်းဟင်း ဟင်း ”

အကိုမောင့် လီးကြီးပျော့ခွေသွားတော့ ကျမမှာ နှမျောနေမိတော့တာပေါ့။ ဒီလိုပြီးအောင် လုပ်ဖို့တော့ မရည်ရွယ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လီးစုပ်ရတာ ကောင်းလွန်းလို့ ပြီးသွားပြီ။

“ အကိုမောင် ဘယ်လို ခံစားလိုက်ရမှန်းမသိဘူး အချစ်ရယ် စိတ်ကို ထိမ်းလို့မရဘူး။ ပြီးသွားတာ နှမျောလိုက်တာ။အချစ်လေး ခနနေဦးနော်”

“ အင်းပါ အချိန်ရပါသေးတယ်”

ကျမတို့လဲ တဲထဲက ကွပ်ပျစ်ကလေးပေါ်မှာ လှဲလိုက်ကြပါတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးအဝတ်မပါကြဘူးလေ။ အကိုမောင်က ကျမကိုဖက်ပြီး နမ်းပြန်တယ်။ နို့ကိုလဲ လက်က နယ်နေတယ်။ ကျမကလဲ လီးကိုပြန်မာလာဘို့ ကိုင်ပေးနေတာပေါ့။

အကိုမောင့်လက်တဖက်က စောက်ဖုတ်ထဲကိုမွှေပေးနေတာနဲ့ အလိုက်သင့်လေး ကားပေးထားလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးကတော့ အရှိန်ပြန်ရလာပါပြီ။ အကိုမောင်ဟာ ကျမရဲ့နို့တွေကိုစို့ပေးရင်း ဗိုက်ပေါ်ကိုလျှာလေးနဲ့လျက်ပေးတယ်။ ပြီးတော့မှ ချက်ထဲကိုလျှာနဲ့မွှေ့လိုက်တာ ကျမကိုယ်လေးတွန့်တက်သွားတာပေါ့။

အကိုမောင်က တဆင့်တက်ပြီး စောက်ဖုတ် အမွှေးနုနုလေးတွေကို နမ်းနေတယ်။ ကျမသိပါပြီ။ဘာဂျာမှုတ်တာခံချင်နေတဲ့ ကျမပေါင်ကိုထပ်ဖြဲ ပေးလိုက်တယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို လျှာနဲ့ ထိလိုက်ပီးအသာအယာ ယက်ပေးနေတဲ့အခါမှာတော့ ယားသလိုလိုနဲ့အရမ်းကိုခံလို့ ကောင်းတာပါဘဲရှင်။

“ အို အကိုမောင်ရယ် ဟီး ရှီး ”

ဒီ အရသာကတော့ ပြောပြလို့ကိုမရအောင်ကောင်းတယ်။ ယားသလို ကျင်သလိုနဲ့ ဆွေမျိုးမေ့မတတ် ပါဘဲရှင်။ အကိုမောင့်လျှာဟာ စောက်စိလေးကို ပါတ်လည်လျက်ပေးလိုက် စောက်ပတ်နားရွက်လေးတွေကို ဘယ်ညာ ကစားပေးလိုက် စောက်ခေါင်းလေးထဲကို ထိုးသွင်းလိုက် ပါတ်လည်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖွဖွလေးထိုးကစားပေးလိုက်နဲ့ ကျမမှာ ထွန့်ထွန့်ကိုလူးနေတော့တာပေါ့။

“ အကိုမောင်ရယ် အမလေး အား လား လား ”

အားမလို အားမရဖြစ်ပြီး အကိုမောင့်ခေါင်းကို ဆုတ်ကိုင်ထားမိတယ်။ တခါတခါမှာတော့ စောက်ဖုတ်ကို ကြွကြွပြီး အကိုမောင့်မျက်နှာဖက်ကို ပိုကပ်အောင် ကော့ပေးမိတယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာရှင်..

အခုပြောရင်းနဲ့တောင် ယားပြီးခံချင်လာပြီ။ တကယ်လို့ ရှင်နဲ့ကျမ လိုးကြရင်ကော ဒီလိုမှုတ်ပေးနိုင်မှာလားပြောပါဦး။

“ အကိုမောင်ရယ် လိုးပါတော့ မိတင်အေးမခံနိုင်တော့ဘူး ”

ကျမ ခံစားမှုသိပ်မင့်လာလို့ လိုးပေးဖို့ပြောလိုက်တာနဲ့ အကိုမောင်က ကျမပေါင်ကို ထပ်ဖြဲပြီး ထောင်လိုက်တယ်။ ဝင်းယောင်နေတဲ့ဒစ်ကြီးကို အကွဲကြောင်းလေးထဲ အသာနှစ်လိုက်တော့-

“ စွပ် ဗြိ”

“ အား အမေ့”

“ နာလို့လား ချစ်လေး ”

“ ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း လိုးပါ”

ဒစ်ကြီးတော့ဝင်သွားပါပြီ။ ဘာဂျာမှတ်ပေး၊ပြီးမှလိုးတဲ့ခံစားမှက ပိုပြီးဆိမ့်ပါတယ်ရှင်။

“ အကိုမောင် အဆုံးထည့်လိုက်တော့လေ”

“ အင်း အချစ်လေးမခံနိုင်မှာစိုးလို့ပါ”

“ ရတယ် အားရပါးရသာလိုးလိုက်”

“ စွပ် ဖတ် စွပ် ဖတ်”

အကိုမောင်ဟာ သူ့လီးကြီးကို ဖြည်ဖြည်းချင်းသွင်းပြီးမှန်မှန်လိုးပါတော့တယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ အကိုမောင်ရယ် အရမ်းချစ်မိပြီကွာ”

“ အင်း အင်း ”

“ စွပ် ဖတ် စွပ် ဖတ်”

တချိန်ထဲမှာ ကျမရဲ့နို့ကို အုံလိုက်အားရပါးရ စုပ်နေတယ်။ လိုးချက်ကလဲ မှန်လာပါပြီ။ ကျမ ခံလို့သိပ်ကောင်းနေပြီး သူ့ရဲ့ကျောပြင်ကြီးကို အတင်းဖက်ထားတယ်။

“ အင်း အင်း လုပ် လုပ်”

အချက် ၆ဝ-၇ဝလောက်မှာ အကိုမောင်ကဖြည်းပြီးရပ်သွားတော့-

“ ပြီးသွား ပြီလားဟင်”

“ မပြီးသေးဘူးချစ်လေး ”

“ ဒါဆို မိတင်အေးအပေါ်ကလုပ်ပေးမယ်”

“ ကောင်းတယ်အကိုမောင်လဲညောင်းလာပြီ”

အကိုမောင်ဟာ ကျမကိုယ်ပေါ်ကဆင်းပြီး ပက်လက်အိပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမကအကိုမောင့်ဘက်ကို မျက်နှာပေးခွထိုင်လိုက်ပြီး စောက်ရည်တွေရွှဲနေတဲ့ လီးကြီးပေါ် ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို နှစ်ချလိုက်တယ် အဆုံးထိပေါ့နော်။

“ စွိ ဗြိ”

“ အား အချစ်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ”

ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကလီးကို ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်တော့ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ တချက်တချက်မှာ အဆုံးနှစ်ပြီးတင်ပါးကို ဝိုင်းပေးတဲ့အခါ-

“ အအား အချစ်လေးရယ် အရမ်းခံစားရတယ်ကွာ”

ကျမလဲ အရှိန်မြှင့်လာပါပြီ ဒီတော့ခပ်မြန်မြန်လေးဆောင့်ပေးတယ်။

“ ဇွိ ဖတ် ဇွိ ဖတ်”

“ အား အား ဆောင့်အချစ်လေး ဆောင့်”

“ ဇွိ ဖတ် ဇွိ ဖတ်ဒ

စိတ်ရှိလက်ရှိဆောင့်ပေးလိုက် မွှေ့ပေးလိုက်တာ အကိုမောင်မခံနိုင်တော့ဘဲ-

“ အား အား ရှိး ကောင်းလိုက်တာ”

တွန့်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျမလဲအားရတယ်။ နောက်ဆုံး ၃-၄ဘခါဆောင့်ချလိုက်ပြီး အကိုမောင့်ပေါ်လှဲချလိုက်ပါတယ်။

“ ဟင်း ဟင်း အကိုမောင်ရယ်”

နှစ်ယေက်ဖက်ပြီးမှိန်းနေလိုက်တာဟာ တကယ့် လောကစည်းဇိမ်ပါဘဲရှင်။ ၁ဝ-မိနစ်လောက်ကြာတော့ အကိုမောင် ထလာပြီး-

“ ချစ်လေး ကိုမောင့်အရည်တွေ ဝင်သွားကုန်ပီလား ”

“ ဝင်တာပေါ့ လုံးဝပြန်မထွက်တော့ဘူး ”

“ ဒုက္ခဘဲကွာ”

“ ဘာဒုက္ခလဲ”

“ အော် ချစ်လေးကိုယ်ဝန်ရှိမှာစိုးလို့ပါ”

“ မပူနဲ့ကိုမောင် စာအုပ်ဖတ်ပြီးပြီ ဒီနေ့တွေက ကိုယ်ဝန်မရှိနိုင်ဘူး ”

“ အဟုတ်လား ချစ်လေးကသိပ်လိမ္မာတာဘဲကွာ”

“ အကိုမောင်သင်ပေးထားတာလေ”

ကျမတို့လဲ နှုတ်ခမ်းကိုစုတ်ပြီး အဆုံးသတ်လိုက်ကြတယ်။

ပြီးတော့ အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ် မြို့ထဲထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ဒီနေ့လိုးလိုက်တာ ကျမအရမ်းအားရပါတယ်ရှင်။ ဒီလိုနဲ့ လွတ်လပ်တဲ့ရက်လေးတွေရွေးပြီး အကိုမောင်နဲ့ ကျမ စားသုံးခဲ့ကြတာ နောက်ထပ် ၇ ကြိမ်လောက်မှာကျမတို့ရဲ့ချစ်ခင်းကို ကွဲကွာစေတာကတော့ အဖေနေမကောင်းဖြစ်ပြီးဆုံးသွားတာပါဘဲ။

အဖေဆုံးပြီး အမိုးလဲ သိမ်ဆိပ်မှ ာမနေတော့ဘဲ သထုံကအမိုးရဲ့ အမတွေဆီ ပြောင်းခဲ့ရာက အကိုမောင်နဲ့ကျမဝေးခဲ့ရပါတယ်။

ကျမကတော့ လိုးတဲ့အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီးသိခဲ့ရပြီလေ။ ကျမဘဝ ပထမအဖွင့်လေးက ယဉ်ပါတယ်နော်။ ကဲ ကျမလဲပြောရတာညောင်းပြီ။ နောက်နေ့ကျရင်တော့ ဒုတိယပိုင်းဆက်ပြောမယ် စိတ်ဝင် စားရင်လာနားထောင်ပါဦး၊

♠ ♥ ♦ ♣♠ ♥ ♦ ♣

အပိုင်း (၂ ) အလယ်မှ ဇာတ်ကြမ်းမင်းသား

ကဲ မနေ့ကအကြောင်းဆက်ပြောမယ်နော်။

သထုံရောက်တော့ ကျမအဒေါ် အမိုးညီမအိမ်မှာနေကြတယ်။ အဒေါ်က ရွှေစာရံဘုရားခြေရင်းကအဝေးပြေးကားဂိတ်ဘေးမှာ ထမင်းဆိုင်ဖွင့်ထားတယ်။ အိမ်ကလဲဆိုင်ကနေအောက်ဖက်နဲနဲလေးဆက်ဆင်းရင်ရောက်တယ် နီးနီးလေးပေါ့။

ကျမတို့သားအမိ သုံးယောက် ထမင်းဆိုင်မှာ ဝိုင်းလုပ်ပေးကြတယ်။ အမေက ဆိုင်ထိုင်ပြီး ကျမနဲ့မောင်လေးက ဈေးဝယ် ဟင်းချက် ကူရောင်းပေးနဲ့ တနေ့တနေ့ မအားရပါဘူး။ ဒါကြောင့် အကိုမောင်နဲ့လိုးခဲ့ကြတာတွေကို သိပ်သတိမရဘူး။

တခါတလေ ညဖက်အိပ်မပျော်ရင်တော့ သတိရပြီးခံချင်လာတယ်။ အဖုတ်ထဲလက်နှိုက်ပီး အာသာဖြေလိုက်တာပါဘဲ၊ ဒီလိုနဲ့ ကျမဘဝထဲကို ဒုတိယဝင်လာသူကတော့ အဝေးပြေးကားဂိတ်တာဝန်ခံ စည်ပင်က ကိုနိုင်ပန်းတင် ပါဘဲ။ သူက မုပွန်ဖက်က ကိုယ်လုံး ကိုယ်ဖန်တောင့်တောင့်နဲ့ မဆိုးလှပါဘူး။

ကျမအသက် ၂၃ နှစ်မှာ သူက ၃ဝ ရှိပြီ။ ဆိုင်ကိုထမင်းလာလာစားရင်းနဲ့ ငြိတယ်လို့ဘဲ အတိုချုပ်ပြောတော့မယ်။ ရှင်တို့နားထောင်ချင်တာဒီအကြောင်းတွေမဟုတ်ဘူးဆိုတာကျမသိပါတယ်။ လာမယ်လေ ဖြေးဖြေးပေါ့။

ကိုနိုင်ပန်းတင်နဲ့ကျမရည်းစားဖြစ်ပြီး ဟိုသွားဒီသွားချိန်းတွေ့တာနဲနဲပဲ ရှိပါတယ်။ နမ်းတာ ကိုင်တာလောက်ပါဘဲ။ သိမ်ဆိပ် ကျိုကော့်မှာလို ခြံတွေမရှိတော့မလွပ်လပ်ဘူးလေ။

၁ဝ-လလောက်အကြာမှာတော့ ကျမကြုံခြင်တာကြုံရတယ်။ အဲဒီနေ့က ရွှေစာရံဘုရားပွဲ ပထမဆုံးနေ့လေ အမိုးကိုဇာတ်ပွဲကြည့်မယ်ပြောပြီး ဆိုင်နီးနားကသူငယ်ချင်း နော်အဲလာနဲ့ အတူ ထွက်ခဲ့တယ်။ မောင်လေးကလိုက်မယ်လုပ်နေလို့ မနဲချော့ထားခဲ့ရသေးတယ်။ အဲလာကလဲ သူ့ရည်းစားနဲ့ချိန်းထားပြီး ပွဲကြည့်ဘို့ ဇတ်ရုံထဲဝင်သွားတယ်။ အကို(နိုင်ပန်းတင်)ကကျမကို-

“ ပွဲကြည့်မှာလား အေး ”

“  အကို့သဘောဘဲလေ ”

“ အကိုကတော့ပွဲမကြည့်ချင်ဘူး အေးအေးဆေးဆေး တနေရာသွားချင်တယ်”

“ ဘယ်သွားမှာလဲ ”

“ အကို့သူငယ်ချင်း သန်းဇော်ဆီသွားမယ်လေ”

ကျမကဒီလိုကြားလိုက်တာနဲ့သိပါပြီ ။ သန်းဇော်ဆိုတာ မြို့အထွက်နားက လယ်စိုက်ရှင်းဝင်းထဲမှာနေတဲ့ သူ လူပျိုပါ အရာရှိအိမ်လေးတလုံးထဲရှိပြီး လူရှင်းတယ်။ ဒီစကားကြားရတာနဲ့တင် ရင်ခုန်နေပါပြီ။

“ ကောင်းသားပဲ”

လို့ဖြည်းဖြည်းလေ းပြောလိုက်တယ်။ အကို့စက်ဘီးနောက်ကလိုက်ရင်းနဲ့ တွေးမိနေတာ စောက်ဖုတ်က အရည်တောင်ထွက်နေတယ်။ ဟိုကိုရောက်တော့ ည ၈ နာရီ ခွဲလောက်ရှိပြီ။

“ ဟေ့ သန်းဇော် တံခါးဖွင့်ပါဦး ”

ကိုသန်းဇော်က တီဗီကြည့်နေရာက ထလာပါတယ်။ စားပွဲပေါ်မှာ အရက်ပုလင်းနဲ့ခွက်တွေ့တယ်။

“ အော် ပန်းတင်တို့ပါလား ဘယ်ကလှည့်လာကြတာလဲ”

“ ငါတို့ဒီဘဲလာတာ မင်းဒီညရုံးမှာ ဂျူတီမစောင့်ရဘူလား ”

အကိုကမေးရင်းနဲ့ မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြလိုက်တာ မြင်ပါတယ် မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။

“ အေးကွာ ဒီနေ့ဂျူတီကျတယ် ငါလဲသွားတော့မလို့”

“ ဒါဆိုရင်ဖြစ်ပါ့မလား ”

“ ရပါတယ် မင်းတို့အေးအေးဆေးဆေးနေကြ မင်းတို့သွားရင် သော့ကို တံခါးဘေးဘောင်မှာ တင်ထားခဲ့ပေါ့”

“ ကျေးဇူးဘဲသူငယ်ချင်း ”

ကျမလဲသူတို့ပြောနေကြတော့ ရှက်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရှက်တာထက်ကို အလိုးခံရမှာပိုပြီးတော့ မျှော်လင့်နေတာတော့ အမှန်ပါဘဲရှင်။

“ အကို ကိုသန်းဇော်ကြီးကို အားနာစရာဖြစ်နေပြီ သူကဟိုမှာ အိပ်မှာလား ”

“ အင်းလေ သူတို့ရုံးမှာညစောင့်ဘို့ အိပ်ခန်းရှိတယ်”

အကိုက ကိုသန်းဇော်ရဲ့အရက်ကိုနဲနဲငှဲ့သောက်တယ်။

“ အကို မများစေနဲ့နော်”

“ အေးပါ ဒါမှပိုကောင်းမှာ”

“ ဘာကောင်းတာလဲ ဒါဘဲနော် ဘာဘာညာညာဆိုရင်တော့ အေးပြန်မယ်”

“ မပြန်ပါနဲ့အေးရာ ဒီလိုအေးအေးဆေးဆေးနေရဘို့ မလွယ်ဘူး ကဲကဲ ဗီဒီယိုကြည့်ရအောင်”

ကျမကတော့ ဗီဒီယို ကြည့်မယ်ဆိုလို့ စိတ်ညစ်သွားပါတယ်။ မြန်မြန်အလိုးခံချင်နေပါမှ ဒီကို ဗီဒီယိုကြည့်ဘို့လာသလိုဖြစ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် အကိုဖွင့်ပြတာက အပြာကားဖြစ်နေတယ် ။တခါမှမကြည့်ဘူးလို့လန့်သွားတယ်။

“ အကို ဘာတွေပနေတာလဲ”

“ အေးကလဲကွာ နှစ်ယောက်ထဲမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြည့်ရတာ ခနလေးနော်”

အမလေးရှင် ဗီဒီယိုထဲမှာ လိုးနေကြ ပလွေ ဘာဂျာမှုတ်နေကြတာတွေမြင်ရတော့ နဂိုကမှ ခံချင်နေတဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်လေးက အရည်တွေပိုရွဲလာတယ်။ အကို့ကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း အရက်တန်ခိုးနဲ့ ဗီဒီယိုအကြည့်ပေါင်းပြီး ပုဆိုးထဲက လီးကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်နေတာ တွေ့ရ တယ်။ ဗီဒီယိုထဲမှာ ၂-ခန်းလောက်လိုးပြီးကြတော့ ကျမစိတ်မရှည်တော့ဘူး။

“ တော်ပီအကို အေးပြန်တော့မယ် ”

ကျမမူလိုက်ရပါပြီ။

“ မပြန်ပါနဲ့ဦးအေးရယ် ခနနေပါဦး ”

“ မနေတော့ဘူး အေးကြောက်တယ်”

“ မကြောက်ပါနဲ့အေးရာ အကိုတို့ချစ်ကြရအောင်”

အကိုလဲ ဗီဒီယိုပိတ်ပီး ကျမကို လှမ်းဖက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းရင်းနဲ့လက်ကလဲနို့ကို နယ်ပေးတယ်။ ကျမဝတ်ထားတာက တီရှပ်နဲ့ဘရာဇီယာမို့ နို့ကတင်းဖောင်းနေတော့ အကိုလဲ ကိုင်လို့ကောင်းမှာဘဲ။ ကျမလဲခံလို့ကောင်းတယ်။ အကိုက အင်္ကျီအောက်ကနေလက်လျှိပြီး ဘရာဇီယာကိုပင့်တင်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုနယ်ပေးတာကောင်းမှကောင်းရှင်။

“ အို အကိုရယ် ဟင်း ဟင်း ”

ပြီးတော့အင်္ကျီကိုလှန်တင်ကာနို့ကိုကုန်းစို့ပါတော့တယ်။ သူစို့တာက နို့အုံတခုလုံးကိုပါးစပ် နဲ့ငုံစို့ပြီး လျှာနဲ့နို့သီးလေးကိုကလိတာ။ သိပ်ကောင်းတယ်ရှင်။

“ အို အကို အေးမခံနိုင်တော့ဘူး ”

လက်ကလဲထမိန်အောက်လျှိပီးစောက်ဖုတ်ကိုနှိက်ပါတယ်။ ကျမက ဒီအခြေမြင်လို့အောက်ခံ တောင်ဝတ်မလာဘူး။ အရည်တွေထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ပွတ်ပေးပြီး လက်ခလယ်နဲ့ထိုးမွှေလိုက်တာ

“ အမလေး အကို့ ကျွတ် ကျွတ်”

ကျမခံစားချက်မြင့်လာပါပြီ။ အကိုကလက်ခလယ်နဲ့ ကုတ်ပီး စောက်ခေါင်းထဲမွှေ့ပေးတာ ခံလို့ကောင်းလိုက်တာ လိုးတာ ကောင်းသလို ဒါကလဲကောင်းတာဘဲနော်။

“ အကို အကိုရယ် ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး ဟင်း ဟင်း ”

ဒါနဲ့ ကျမကိုအခန်းထဲ တွဲခေါ်သွားတယ်။ ကျမလဲ ညှို့ခံထားရသလို လိုက်သွားမိပါတယ်။ ကျမကို အခန်းထဲကကုတင်ပေါ်အိပ်ခိုင်းပြီး ထမိန်ကိုလှန်တင်လိုက်တယ်။ အကိုက ကုတင် အောက်ကနေကျမပေါင်ကိုထောင်ပီး စောက်ဖုတ်ကိုနမ်းပါတော့တယ်။

“ အား အကို ဘာလုပ်တာလဲ”

“ ခနလေးနော် အေး သိပ်ချစ်လို့ပါကွာ”

ကျမစကားမဆက်နိုင်တော့ပါဘူး။ အကို ဘာဂျာမှုတ်တာကကြမ်းတယ်။ စောက်စိကို သွားလေးနဲ့ဖိကိုက်တယ်(သာသာလေးပေါ့) စောက်ဖုတ်နားရွက်လေးနှစ်ဖက်ကို နှုတ်ခမ်းနမ်းသလိုစွဲပြီးစုပ်တယ်။ လျှာနဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို ထိုးသွင်းတယ်။ အို အစုံပါဘဲရှင်။ ကြမ်းနေပြီဆိုတော့ ကျမလဲသိပ်ကိုကောင်းလာတော့တာပေါ့။

“ အား လားလား အမလေး အကိုရယ် အိုး ”

“ ပြတ် ပြတ် ပြွတ်”

ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာရှင် အကိုမောင် မှုတ်ပေးတုန်းက ဒီလောက်မကောင်းဘူး။ ကြမ်းတာက ပိုခံကောင်းနေတယ်။ ကြမ်းလေကောင်းလေဆိုတာ ကျမသိပါပြီ။ ပြောရရင်တော့ အကိုမောင်မှုတ်တာက နှစ်ပါးသွားကနေတာနဲ့ တူတယ် ။ စုံတောမြိုင် ပေါ့။ အကိုနိုင်ပန်းလှကတော့ ဇာတ်ကြမ်းတိုက်နေတာဘဲ ဇာတ်ကြမ်းမင်းသားလေ။

ကျမကတော့ စုံတောမြိုင်ထက် ဇာတ်ကြမ်းမင်းသားကို ပိုစွဲနေပါပြီ။

“ အား အကိုရယ် အေးမခံနိုင်တော့ဘူး ”

အကိုက ဘာဂျာမှတ်တာရပ်လိုက်ပီး သူ့ရဲ့ဒစ်ကြီးကို ကျမစောက်ဖုတ်လေးထဲ မြှုပ်ထဲ့လိုက်ပါတယ်။ ကျမကကုတင်ပေါ်မှာအိပ်နေပြီး သူကတော့အောက်မှာမတ်တတ်ရပ်လျက်ပေါ့။

“ ဗြိ စွပ်”

“ အား လားလား အကိုရယ်နာတယ်”

ကျမလဲ ယောင်္ကျားနဲ့မလိုးရတာကြာတော့ နဲနဲနာသွားပါတယ်။

“ ခနလေးသည်းခံလိုက်နော်အေး ကျွတ် ကျွတ်”

အကိုက ကျမကိုချော့ပြီး အဆုံးလိုးထည့်လိုက်တယ်။

“ အမေ့ ဖြည်း ဖြည်းနော်အကို”

“ အေးပါ ဖြည်း ဖြည်းပါဘဲ အေးမခံနိုင်ရင် ပြောနော်”

အကိုကတော့ မှန်မှန်လေးလိုးနေပါပြီ။ ခံလို့သိပ်ကောင်းပါတယ်။ ဇာတ်ကြမ်းမင်းသားရဲ့ဇာတ်ရှိန်အမြင့်ဆုံးမှာလိုးတာ အကောင်းဆုံးထဲက အကောင်းဆုံးပါဘဲရှင်။

“ စွတ် ဖတ် စွပ် ဖတ်”

“ ကောင်းလားဟင် အေး ”

“ အင်း ဟင်း ကောင်းတယ် အကိုရယ် အဆုံးသာလိုးလိုက်ပါတော့”

“ စွတ် ဖတ် စွပ် ဖတ်”

ဒီလိုနဲ့ လိုးနေလိုက်တာခနကြာတော့။

“ အကိုနောက်က လုပ်ချင်တယ်အေးရာ”

“ အင်း အင်း အကို့သဘောဘဲ ”

ကျမလဲထပြီး ကုတင်ပေါ်ကဆင်း ကုတင်စောင်းကိုလက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်တယ်။

အကို့ရဲ့ ဒစ်ကြီးက ဝင်ပြန်ပါပြီ။

“ စွိ ဖွတ် စွိ ဖွတ်”

နောက်ကလိုးတာကလဲ တမျိုးကောင်းတာဘဲ။ အကိုက ကျမရဲ့ဖွံ့ဖြိုးလှတဲ့ တင်ပါးကြီးကိုလက်နဲ့ထိမ်းရင်းအဆုံးကိုလိုးနေတော့တယ်။ နို့ကိုလှမ်းဆွဲလိုက် ခါးကိုကိုင်ပြီးအားကုန်ဆောင့်လိုက်နဲ့ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ဒီပုံစံလိုးတာကလဲအဆုံးဝင်သွားရင် အသဲထဲကို ခိုက်လောက်တယ်။

ဒါ့ကြောင့် လိုးကြတဲ့သူတွေ ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်းလိုးကြတာဘဲ။ ရှင်တို့လဲ ရှင်တို့မိန်းမတွေနဲ့လိုးကြတဲ့အခါ ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်းလိုးကြနော်။ ဒီအတိုင်းဘဲ လိုးနေကြရင်ရိုးတယ်။ တခါတလေလဲ ဇာတ်ကြမ်းမင်းသားလေးကပေးပေါ့။ ဘာဂျာမှုတ်တာမကြိုက်တဲ့ မိန်းမမရှိပါဘူး။ ရှင်တို့အသုံးမကျတာဖြစ်မှာပါ။

ဒီလိုဘဲ ပုလွေမှတ်တာမကြိုက်တဲ့ ယောင်္ကျားမရှိပါဘူး။ တချို့မိန်းမတွေက ယောင်္ကျားတွေ ဘာဂျာမှုတ်တာကြတော့ ခံချင်ကြတယ်။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကျတော့ လုပ်မပေးချင်ကြဘူး၊ ကျမတော့အသိတွေထဲက အိမ်ထောင်သည်မတချို့ကိုပြောပြထားပါတယ်။ အမြဲတမ်းမဟုတ်တောင် မကြာမကြာလုပ်ပေးဖို့ပေါ့။

ကိုယ့်ယောင်္ကျားက ခံချင်နေပေမယ့် ကိုယ်ကရှက်သလို ရွံသလိုလိုလုပ်နေရင် ပုလွေကောင်း တဲ့ မိန်းမနောက် ပါသွားနိုင်တယ်လေ။ နောက်ပြီး ပုလွေမှုတ်ပေးတယ်ဆိုတာ ကိုယ့်ယောင်္ကျားကောင်းဖို့ တခုထဲမဟုတ်ဘူး ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လဲ အရမ်းအရသာရှိတာဆိုတာ လုပ်ပေးဘူးတဲ့သူ တွေ သိပါတယ်၊ ဒါကိုနားလည်အောင် ရှင်တို့တွေကလဲ ကိုယ့်မိန်းမကိုယ် စည်းရုံးပေါ့။

စကားကဘယ်ရောက်သွားပြီလဲ။ သြော် ..ကျမနဲ့အကို လိုးလိုက်ကြတာ သိပ်ကောင်းနေကြတာ။ အကိုက နောက်ကနေ အတင်းဆောင့်လိုးလို့ ကျမကိုယ်လုံးလေးခါခါသွားတာပေါ့။

“ လိုး လိုး အကို အေးခံလို့သိပ်ကောင်းနေပြီ”

“ အား အေးရယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ”

“ ဗွတ် ဗွတ် ဗွတ်”

ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက လေတွေတောင်ပြန်ထွက်သံကြားနေရတယ်။

“ ဗွတ် ဗွတ် ဗွတ်”

“ အား အား အေးရေ ပြီး ပြီး ပြီကွာ အင့် အင့်”

ဒီလိုနဲ့ သုတ်ရည်တွေ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ အားကုန်ပန်းထည့်လိုက်ပြီး ကျမတို့ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။

“ ချစ်လိုက်တာ အေးရယ်”

“ အေးလဲ အကို့ကိုသိပ်ချစ်တာဘဲ”

ကျမတို့ ကိုသန်းဇော် ရဲ့အိမ်မှာ မနက် ၃ နာရီခွဲအထိ ၄-ကြိမ်လိုးခဲ့ကြပါတယ်။ အရမ်းကိုဘဲအားရပါတယ်။ နောက်တော့ ပွဲခင်းထဲမှာ နော်အဲလာတို့ကိုရှာပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတာပေါ့။ သိပ်ကိုအားရခဲ့ပါတယ်ရှင်။

􀀯 􀀮 ☺ 􀀰

......................................................

အပိုင်း ( ၃ ) လမ်း ကြုံရင်ဝင်စားသွားပါ။

နောက်နေ့ကြတော့ အဲလာက ကျမကိုမေးတယ်။

“ မိတင်အေး နင်တို့ညကဘယ်သွားကြတာလ”

“ ငါနဲ့အကို လယ်စိုက်ရှင်းက ကိုသန်းဇော်အိမ်သွားတာ”

ကျမ မညာဘဲ အမှန်အတိုင်းပြောလိုက်တယ်။

“ ဟယ် နင်တို့အကြာကြီးဘဲ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့ကြလဲ ပြောစမ်း ”

အဲလာကတိုင်းရင်းသူပီပီ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဘဲမေးတော့။

“ နင်ကတော့သူငယ်ချင်းမို့ အမှန်အတိုင်းပြောပြမယ် ဘယ်သူ့မှပန်မပြောနဲ့နော်ဒ

“ အေးပါ ငါမပြောပါဘူး ”

“ ငါတို့ဟိုရောက်တော့ ကိုသန်းဇော်ကရုံးမှာဂျူတီကျလို့ဆိုပီးရှောင်ပေးတယ် ပြီးတော့အကို က ဗီဒီယိုတစ်ကားပြတယ်”

“ နင်ကလဲ ဗီဒီယိုကြည့်တာများ ”

“ မဟုတ်သေးဘူးလေ ပြတာက အပြာကားဟ ”

“ ဘာ - အပြာကားဟုတ်လား ”

“ နင်ကလဲ အ-လလိုက်တာအပြာကားဆိုတာ ယောင်္ကျားနဲ့မိန်းမ ဟိုဟာလုပ်ကြတဲ့ကားပေါ့”

“ ဟုတ်လား မသိပါဘူး ပြောပါဦး ”

အဲဒီကားထဲကအကြောင်းတွေ သေသေချာချာပြောလိုက်တော့ အဲလာက မျက်လုံးပြူးလေးနဲ့ နားထောင်နေတယ်။ သူကအသားဖြူဖြူလေးနဲ့ သိပ်ချစ်စရာကောင်းတယ်။ ကျမထက်တော့အရပ် နဲနဲပုတယ်။ ဒါပေမယ့် နို့တွေကတော့ အရမ်းထွားပြီးလှတယ် နို့အုံအရင်းကနေကြီးပြီးကို ထွားတာ။ တင်ကတော့ ကျမက ပိုထွားတာပေါ့ သိတယ်မဟုတ်လား မွန်မလေ။ ပြီးတော့ အကိုနဲ့ကျမလိုးတဲ့အကြောင်းတွေ ပြောပြလိုက်တော့-

“ သိပ်ကောင်းလား ဟင်”

“ ပြောမပြနိုင်အောင် ကောင်းတယ်ဟာ ဒါမျိုးကကိုယ်တိုင်ခံဘူးမှသိမှာ”

“ ငါလဲ ခံဘူးချင်လိုက်တာဟာ”

“ နင့် စောကျော်လွင်ကိုလုပ်ခိုင်းပေါ့”

“ မလွယ်ဘူးဟ သူက အရက်သောက်ဘို့ကို ငါ့ထက်ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားတယ် ငါနဲ့ရည်းစားဖြစ်တာ ၁-နှစ်ကျော်ပြီ၊ နို့ကိုင်ဘို့မပြောနဲ့ နှုတ်ခမ်းတောင် ၂ခါ ၃ခါဘဲ နမ်းဘူးသေးတယ် နင်တို့ နောက်တခါသွားရင် ငါလဲ ဗီဒီယိုလိုက်ကြည့်ချင်တယ်”

ကျမစဉ်းစားလိုက်ပြီး-

“ အေး ဒီလိုဆိုအကို့ကိုပြောကြည့်တာပေါ့၊ ရရင်မနက်ဖန်ကျ ပြဇာတ်အသစ်ကြည့်မယ်ဆိုပြီး အမိုးကိုနင်ပါဝိုင်းပြောပေးပေ့ါ”

“ အေးအေး နင့်အမိုးကငါပြောရင်ရပါတယ်”

ကျမက အကို့ကိုဒီအကြောင်းပြောလိုက်တော့-

“ ဒီလိုရှိတယ်အေးရာ- သန်းဇော်ကဂျူတီနေ့တိုင်းမကျဘူး။ သူရှိရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ အကိုနဲ့ အေးက အကြောင်းမဟုတ်ဘူး။ အဲလာနဲ့ သန်းဇော်က ရည်းစားဆိုရင်တော့ ဟုတ်တာပေါ့”

“ ရပါတယ် ကိုသန်းဇော်လဲ လူပျိုဘဲ သူ့ဖာသာကျိုးစားကြည့်ပါစေပေါ့”

ကျမလဲပြောလိုက်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ။ စောကျော်လွင်ကိုသနားပေမယ့် အဲလာကလဲ ခံချင်နေတယ်မဟုတ်လား။

“ အိုကေ- ဒါဆိုရင် ဘယ်တော့သွားမှာလဲ”

“ မနက်ဖန်ည ပြဇတ်အသစ် ကြည့်မယ်ဆိုပြီး အမိုးကိုပြောထွက်ခဲ့မယ်လေ”

“ ဒါဆို အကိုလဲသန်းဇော်ကို ကြိုပြောထားလိုက်မယ်”

မနက်ဖန်ညတော့ရောက်လာခဲ့ပြီ။ ကျမနဲ့အကိုကစက်ဘီးတစီး အဲလာကတစီးနဲ့ ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ဟိုရောက်တော့ ကိုသန်းဇော်ကစောင့်နေတယ်။ ကျမတို့နှစ်ယောက်ကို ဧည့်ခန်းထဲထားပြီး သူတို့အထဲဝင်ကာ တတွတ်တွတ်ပြောကြတယ်။

ပြီးမှအကိုက-

“ အေးရေ- ဗီဒီယိုဖွင့်ကြည့်ပြီးခနနေခဲ့ကြဦး အကိုတို့အပြင်သွားလိုက်အုန်းမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ အကို”

ကိုသန်းဇော်က-

“ မတင်အေးနဲ့နော်အဲလာ အားမနာနဲ့နော် ကိုယ့်အိမ်လို သဘောထားပြီးနေပါ၊ ဒီမှာအချိုရည်တွေရှိတယ်”

 ဆို ပြီးအချိုရည်လာချပေးတယ်။ မျက်လုံးတွေကတော့ အဲလာရဲ့ နို့နှစ်လုံးပေါ်ဝဲနေတာ ကျမတွေ့တာပေါ့။

“ ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုသန်းဇော်”

အချိုရည်ဘူးတွေက RA' Shandy Lemon ဘူးတွေ စာစောင်ထဲမှာဘဲမြင်ဘူးတယ်။ သူတို့ထွက်သွားတော့ ဗီဒီယိုကြည့်ကြတယ်။ အချိုရည် ဖောက်သောက်ကြည့်တော့ အရသာက တမျိုးဘဲ သောက်လို့တော့ကောင်းတယ်။ ဘူးတဝက်လောက်မှာ ရီဝေရီဝေဖြစ်လာလို့ ဘူးပေါ်က စာဖတ်ကြည့်တော့ ALCOHOL 1% ပါနေတာသိရတယ်။ ဘီယာအပျော့စားလေးပေါ့နော်။

အဲလာကို ကြည့်လိုက်တော့ ဗီဒီယိုကိုအရမ်းစိတ်ဝင်စားနေပြီး သူလဲ ရီဝေဝေနဲ့ဘဲထင်တယ်။ တခါတခါ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်ပွတ်ပေးနေတာတွေ့ရတယ်။ ကျမလဲယားလာပြီလေ ခံချင်လာပြီ။ ဒီလိုနဲ့ အချိုရည် ၂-ဘူးစီကုန်တဲ့အခါ အကိုတို့ပြန်ရောက်လာကြတယ်။ သူတို့လဲမူးလာကြပြီ။

“ အကို ခန”

ကျမက အကို့ကို အိပ်ခန်းထဲခေါ်သွားတော့-

“ ဘာလဲအေး ”

“ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး သူတို့ကဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ”

“ သန်းဇော်ကတော့ အဲလာကို အရမ်းသဘောကျနေပြီ”

“ ဒါဆိုရင်ပြီးရောပေါ့”

“ မပြီးသေးဘူးအေး ”

“ ဘာမပြီးသေးတာလဲ ”

အကိုကဘာမှမပြောဘဲ ကျမကိုဖက်ပြီးနမ်းပါတယ်။ ကျမလဲ အလိုက်သင့်ပြန်ဖက် ပြီး နမ်း တယ်။ နောက်တော့ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး လိုးကြတာပေါ့။ ကြာနေမှာစိုးလို့ သိပ်ရှည်ရှည် မပြော တော့ပါဘူး။

ကျမတို့ တစ်ချီပီးတော့ အပြင်ကို ချောင်းကြည့်တဲ့ အခါ အဲလာနဲ့ ကိုသန်းဇော် ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ နမ်းနေကြပြီ။ အဲလာ အင်္ကျီ ရင်ဘတ်ပွင့်နေပြီး ဘရာဇီယာ လှန်တင်ထားတယ်။ ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက ၂၅-ဝပ်မီးလုံးအလင်းရောင်အောက်မှာ ဝင်းနေတာပဲ။ ကိုသန်းဇော်က နို့ကြီးတွေကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကိုင်ပြီး ကုန်းစို့တယ်။

“ အဟင်း ဟင်း အယ်ရိုရယ်”

အဲလာက ကိုသန်းဇော်ကို အယ်ရိုလို့တောင် ခေါ်နေပြီ။ ကိုသန်းဇော်က ထမိန်ကိုလှန်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်တော့ အဲလာစောက်ဖုတ်ကြီးက ဖွေးနေတာဘဲ။အရည်တွေလဲရွှဲနေတယ်။ ကိုသန်းဇော်က လက်နဲ့ပွတ်ပေးပြီးနှိုက်တော့-

“ အင်း ဟင်း ဟင်း ”

အဲလာ ညည်းသံထွက်လာပြီပေ့ါ။ ပြီးတော့ကိုသန်းဇော်က ကုလားထိုင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်တယ်။ အဲလာထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အဲလာက သူ့အင်္ကျီကို သူ့ဖာသာဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ကိုသန်းဇော်က ပေါင်ကိုဖြဲ ဘာဂျာစမှုတ်ပါပြီ။

“ အဲတော့ အင်းအင်း အမိုးရေ အားလားလား ”

“ ပြတ် ပြတ် ပြွတ်”

ဇာတ်ကြမ်းတိုက်နေပြီလေ အဲလာကတော့ အိုး အဲ နဲ့ အမိုးကိုတောင် တနေရပြီ။

“ အား ကောင်းမှကောင်း ကျွတ် ကျွတ်”

ကိုသန်းဇော်မျက်နှာနဲ့အပြည့်ရှိတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးတယ်။ တခါတခါမှာ မျက်နှာနဲ့ အရမ်းကပ်ပေးပြီး အရသာ အပြည့်ယူနေတာ ကျမတောင် အရည် ပန်ထွက်လာပြီပေါ့။ ကိုသန်းဇော်က သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်လိုက်တော့ အမလေး သူ့လီးကြီးကလဲ နဲတာမဟုတ်ဘူး။ တိုပီးတုတ်တယ်၊ ဒစ်ကြီးကပိုကြီးသလိုပဲ။ သူက အဲလာစောက်ဖုတ်ကို တေ့ပြီး နှစ်ချလိုက်တယ်။

“ ဖွတ် ဗြိ”

“ အမလေး နာတယ် နာတယ်”

အဲလာကအော်ပေမယ့် ကိုသန်းဇော်ကတော့ အဆုံးထည့်လိုက်တယ်။

“ ဖေါက် ဗျွတ်”

“ အား လား အရမ်းလုပ်ရလား ”

“ ခနလေးနော်အဲလာ အစမို့ပါ”

ကိုသန်းဇော်က ဆက်ပြီးတော့လိုးပါပြီ။ အဲလာက ကောင်းလာလို့ ငြိမ်ကြသွားတာပေါ့။

“ ဖွတ် ဗျွတ် ဖွတ် ဗျွတ်”

“ အင်း အင်း ”

“ အဲလာ နာသေးလားဟင်”

“ ရတယ် ရတယ် လုပ်လုပ် အင်း ဟင်း ”

အဲလာရဲ့ အဖုတ်အဝမှာ သွေးတွေ ထွက်လာတော့ ကိုသန်းဇော်က သနားသွားတယ်။ အဲလာဟာ အပျိုအစစ်လေးမှန်း သူသိလိုက်ရပါပြီ။ အဲလာရဲ့နို့တွေကို ဖွဖွလေးစို့ပေးပြီးတော့မှ ဆက်ပြီးလိုးပေးပါတော့တယ်။

“ အဲလာ မင်းကို ကိုယ်သိပ်ချစ်မိပြီကွာ”

ကျမကတော့ အဲလာအတွက် စိတ်အေးရပါပြီ ဒါ့ကြောင့်ကျမနဲ့ အကိုလဲ အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်ပြီး နောက်တချီထပ်လိုးကြပါတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ကျမတို့ နှစ်ယောက် ပွဲတော်ရက်တွေမှာ ကိုသန်းဇော်ရဲ့အိမ်လေးကို နောက်ထပ် ၄-ညရောက်ခဲ့ကြတယ်။

နောက်တော့ အဲလာက စောကျော်လွင်ကိုဖတ်ပြီး ကိုသန်းဇော်နဲ့လက်ထပ်လိုက်တာ အခုဆို ခလေး ၂-ယောက်တောင်ရနေပြီ။သူတို့အိမ်ထောင်ရေး သာယာပါတယ်။

အမိုးနဲ့ အဒေါ်ကတော့ လူကြီးရောဂါနဲ့ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးသွားကြပြီး။ အဒေါ်ကအပျိုကြီးမို့ ဆိုင် အိမ်နဲ့ အတွင်းပစ္စည်းလေးတွေ ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ရလိုက်တယ်။

ကိုနိုင်ပန်းတင်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ စည်ပင်ကနေ မြေနေရာလေးရတာနဲ့ ကျမလဲဆိုင်သစ်ဖွင့်လိုက်တယ်။ အိမ်ထောင်ကျသွားတဲ့ မောင်လေးကိုတော့ ဆိုင်ဟောင်းနေရာ အပိုင်ပေးခဲ့တယ်။ ကိုနိုင်ပန်းတင် နဲ့ကျမလဲ ဆက်ပြီးလိုးနေကြရင်း မုပွန်ကသူ့အမေက သူတို့နဲ့နီးစပ်တဲ့ သူငယ်မတစ်ယောက်နဲ့ အတင်းအိမ်ထောင်ချပေးလိုက်လို့ ကျမနဲ့ဝေးခဲ့ရပြန်တာပေါ့။

ကျမကတော့ အပျိုကြီးဘဝနဲ့ အခုတော့ တစ်ယောက်ထဲပေါ့။ အလိုးခံချင်တာကတော့ အမြဲတမ်းပါဘဲ။ ဒါပေမယ့် ဆိုင်မှာက ခလေးမလေးတွေရှေ့မှာမို့ ထိမ်းနေရတယ်။ ကျမဘဝ ဒီလိုနဲ့ပြီးတော့မှာလား အားရပါးရကို အလိုးခံချင် ပါသေးတယ်။

ရှင်တို့ ကျမရဲ့အလိုကို ဖြည့်ပေးချင်ရင်တော့ သထုံ - မြိုင်ကလေး(ဘားအံ) ကားလမ်း ပေါ်မှာ မိတင်အေး မွန်မလေးထမင်းဆိုင် ကိုမသပိတ်တောင်ခြေရင်းရောက်ရ င်မေးကြည့်ပါ။ ညအိပ်ညနေတည်းလို့လဲရတယ်။ အားလုံးကြေနပ်စေရပါမယ်။

ပြီးတော့ ကျမတို့ဆိုင်ရဲ့ နာမည်ကြီး ခရမ်းသီးနှပ်နဲ့ ကြောင်လျှာသီးချက် ကိုလဲ ြမည်းကြည့် စေချင်ပါတယ်။

ဒါကြောင့်“  လမ်းကြုံရင် ဝင်စားသွားပါ လို့ ”


အပိုင်း (၂ ) ဆက်ရန် >>>>

Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment