ရမ္မက်ရဲ့ အမွှာ (စ/ဆုံး)

 ရမ္မက်ရဲ့ အမွှာ (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

 ကျမကဒေါ်ဖြူဖြူလွှင်ပါ။ ကျမအသက် ၃၈ နှစ်ရှိပါပြီ၊ ဒါပေမယ့် အရွယ်တင်ပါတယ်၊ အသက်ရလာပေမယ့် ဝလာတာ့မရှိဘူး၊ ကျမမှာ သမီးလေးတစ်ယောက် ရှိပါတယ်၊၊ သမီးလေးနာမည်က ဖြူဖွေးလို့ သူ့အဖေမှည့်ထားခဲ့တယ်။ သူ့အဖေတော့ မရှိတော့ပါဘူး၊ ကျမက နယ်ကပြောင်းလာတာပါ။ တောင်ဒဂုံမှာ နေပါတယ်၊ သမီးအဖေရှိကတည်းက ရဝတကိုပြောပြီး မြေကွက်လပ်မှာ အိမ်လေးဆောက်ပြီး ခြံလေးစိုက်ထားတာပါ၊၊ အိမ်လေးက ဆယ်ပေပတ်လည်လောက်နှင့် မီးဖိုခန်းအတွက် အဖီသေးသေးလေးဆွဲထားပါတယ်။ နောက်တော့ သမီးအဖေတုံးသွားတဲ့အခါ ခြံထဲမှာ ဝင်ငွေရအောင်လို့ ပဲခူးကပြောင်းလာတဲ့ မိသားစုကို တလသုံးသောင်းနှင့် အိမ်ဆောက်ပြီး ငှားထားပါတယ်၊ တကယ်တော့လည်း ဒီခြံက ကျမတို့အပိုင်မဟုတ်ဘူးလေ။

ဒီလိုနှင့် သမီးလေးကြီးလာတော့ သမီးကစက်မှု့ဇုန်မှာ အထည်ချုပ်လုပ်ရင်း ယောက်ကျားရပါတော့တယ်၊ သမီးက ဆယ်ရှစ်နှစ်၊ ကောင်လေးကနှစ်ဆယ့်ငါးနှစ်။ ကောင်လေးက ထွန်းဇော်တဲ့။ ဗလတောင့်တောင့် အသားညိုညို သမီးက ကျမနှင့်တူတော့ အသားကဖြူဖြူ၊၊ သူတို့က ကျမအိမ်မှာပဲ အတူနေပါတယ်၊၊ သမီးအိမ်ထောင်ကျတော့ ကျမမှာ ဒုက္ခရောက်ရတော့တယ်၊၊ သူတို့အိပ်ဖို့နေရာကို ပြင်ရတာပေါ့။ အခန်းကလည်းကျဉ်းတော့ ကျမတစ်ကိုယ်စာလေးကို ကန့်ပြီးခန်းဆီးစတစ်စဝယ်ပြီး ကာရတယ်၊၊ ဒါတောင် တစ်ခါတလေ သမီးက ကျမဘက်ကို ရောက်လာတတ်သေးတယ်၊၊

သမီးတို့အလုပ်က အိုဗာတိုင်ဆင်းနေ့ ညမှရောက်လာတတ်တယ်။ သူ့ယောက်ျားလေးကလည်း ညရှစ်နာရီလောက်မှ ရောက်လာတတ်တယ်။ သူတို့ကို ထမင်းခူးခပ်ကျွေးပြီး ကျမကအိပ်နေရတယ်။ သူတို့ကလည်း ထမင်းလည်းစားပြီး အိပ်ရာဝင်ကြတာပေါ့လေ၊ ကျမမှာလည်း ယောက်ျားဆုံးပြီးကတည်းက ကာမကိစ္စမလုပ်ရပဲ တည်ငြိမ်နေခဲ့တာ သမီးအိမ်ထောင်ကျမ ပြန်ပြီးနိုးထလာတယ်၊၊ မထဘဲနေနိုင်ရိုးလား။ အိပ်ရာထဲရောက်ပြီဆိုနှင့် ညားခါစလင်မယားဆိုတော့ အသားကုန်လိုးကြတယ်လေ၊၊ သမီးက တအင့်အင့်နှင့်ညည်းသလို မောင်ထွန်းဇော် ဆောင်ချက်ကလည်း ကျတို့အိမ်ကလေး တခါတခါသိမ့်သိမ့်တုန်သွားတာလေ။

ပထမတော့ ကျမလည်းမကြည့်ဖြစ်ပါဘူး။ "ပလပ်ပလပ်ပြွတ်ပြွတ်နှင့် သမီးညည်းသံကြားတော့မှ ချောင်းကြည့်မိတာ ကျမလည်း သူတို့ကိုကြည့်ပြီး ကာမစိတ်တွေ ဆူဝေလာတယ်လေ၊။ ကျမလည်း သေချာချောင်းကြည့်လိုက်တော့မှ အားပါးပါးမောင်ထွန်းဇော်တစ်ယောက် ဖြူဖွေးပေါင်ကြားမှာ ခေါင်းဝင်ပြီး ဖြူဖွေးအဖုတ်ကို ယက်နေတာကိုး။ ကျမက နို့စို့နေလို့ အသံထွက်တယ်မှတ်နေတာ။

ကျမလည်း ရင်တွေပန်းတွေတုန်သွားပြီး အာခြောက်လို့နေပါတယ်၊၊ တချက်ချက် ဘာမှမရှိဘဲ မြိုချနေရတယ်၊၊ ကျမအဖုတ်တောင် ယားကျိကျိဖြစ်လာတော့ စမ်းကြည့်တာ အရည်တွေထွက်လို့ သူတို့လုပ်နေတာကိုကြည့်ပြီး လက်နှင့်အဖုတ်ကို အသာအယာလေး ပွတ်နေရတော့တယ်။ ကျမလည်း ချောင်းကြည့်မိရင်း အရသာရှိလာတယ်၊၊ ဒါကြောင့်မို့ ကျမလည်း ဆက်ပြီးကြည့်တယ်၊၊ မောင်ထွန်းဇော်ဟာ သမီးလေးအဖုတ်ကို ယက်နေတာ ထန်းလျက်ခဲခွေးယက်နေသလိုပဲ။ သမီးသာ ထန်းလျက်ခဲဖြစ်ရင်တော့ လုံးပါးပးပြီး ပျောက်သွားမှာပဲ။ သမီးရဲ့ညည်းသံ

"အီးးး..ရှီးကောင်းလိုက်တာ၊ အား ကိုဇော် ဖြူးဖွေး မခံနိုင်တော့ဘူး အားရှီး..ရှီး "

ဆိုတဲ့အသံဟာကျမစိတ်ကို အရမ်းဆွနေသလိုပဲ၊ တံတွေးလေးမြိုချနေပြီး ခါးလေးကော့ကော့နေတဲ့ သမီးလေး မောင်ထွန်းဇော်ရဲ့ပြုစုမှု့အောက်မှာ အရမ်းကောင်းနေပါလား၊ ငါလည်း အယက်ခံချင်လိုက်တာ။ တော်တော်ကြာတော့ သမီးလေးဟာ တချက်နှစ်လောက်တွန့်ပြီး ငြိမ်သွားတယ်၊၊ အင်းသမီးလေးတော့ ပြီးသွားပါလား။ မောင်ထွန်းဇော်က သမီးလေးပြီးသွားတော့ အသံတိုးတိုးလေးနှင့်

"ဖြူဖွေး ငါ့ကိုလည်း စုပ်ပေးပါလားကွာ"

"ဟင်းးးမစုပ်ချင်ပါဘူးဆို"

"ဟာကွာ ငါကတော့နင့်ကိုမှုတ်ပေးရပြီးတော့"

"အဲဒါ ကိုဇော်ဘာသာမနေနိုင်လို့မှုတ်တာပဲ''

"တစ်ခါလောက်တော့ လုပ်ပေးပါကွာ"

"တစ်ခါလည်း မလုပ်ပေးဘူး၊ ကျမကရွံတတ်တယ်၊ အဲဒါကြီးကိုစုပ်ပေးရင် အံထွက်လိမ့်မယ်၊ အဖုတ်ကို လုပ်ချင်လုပ် မလုပ်ရင်အိပ်မယ်''

"ဟာကွာ"

ဆိုပြီးထလာတယ်။ အော်မိုက်လိုက်တဲ့သမီး ကိုယ့်ယောက်ျားဟာပဲ ရွံရတယ်လို့။ အင်း ငါ့သမီးက လီးမစုပ်ဖူးပဲကိုး၊ တကယ်စုပ်မိရင် နင်တော့စွဲသွားမှာ မြင်ယောင်မိတယ်။ ကျမလည်း တွေးလိုက်ပြီး ဆက်ချောင်းတယ်၊၊ မောင်ထွန်းဇော်ဟာ ဖြူဖွေးပေါင်ကြား ဒူးထောင်ပြီးထိုင်တာ ကိုမြင်လိုက်ရတယ်၊၊ ပြီးတော့ သူ့လီးကြီးကိုဖြူဖွေးအဖုတ် ပေါ်လွှတိုက်သလိုလုပ်ပြီး ဖြူဖွေးရဲ့အစေ့ကို ချော်ထိုးနေတယ်၊၊ ဖြူဖွေးက

"အာ့...''

ဆိုပြီးညည်းနေတယ်။ အယ်.. မောင်ထွန်းဇော်လီးက အကြီးကြီးပါလား။ မဲတုတ်လို့တော်တော်ကြီးတယ်။ ကျမရဲ့သွားလေသူနှင့်တခြားစီပါလား... ကြီးကလည်း ကြီးရှည်ကလည်းရှည်နဲ့။ ဒါကြောင့် ညတိုင်း သမီးဖြူဖွေးအံကြိတ်အော်နေတာကိုး၊ ဟီး အားရစရာကြီး ကျမလည်း မောင်ထွန်းဇော်လီးကို မျက်လုံးထဲကကို မထွက်ဘူး။ မောင်ထွန်းဇော်လေ သမီးပေါင်ကိုတွန်းတင်ပြီး လီးကို အဖုတ်ထဲထည့်လိုက်တာ တဗျစ်ဗျစ်နှင့် ဝင်သွားတယ်၊ သမီးကိုကြည့်တော့လည်း မျက်လုံးလေးမှိတ်အံကြိတ်ပြီး ကျမ မကြားအောင် ညည်းနေတာ။ အရမ်းကောင်းနေတယ်ထင်တယ်၊၊ မောင်ထွန်းဇော်ဟာ အားကောင်းမောင်းသန်ဆိုတော့လိုးချက်ကလည်း အားရစရာ၊ ကျမလေ သူတို့ကိုကြည့်ပြီး အဖုတ်ထဲကျိမ်းသလိုယားသလို တဆစ်ဆစ်နှင့် ဖြစ်လာတယ်၊၊ အားနှင့်ဆောင့်တော့

"ကိုဇော် ဖြေးဖြေးမေမေနိုးသွားလိမ့်မယ်"

သိပ်မကြာပါဘူး ကျမသမီးလေးပြီးသွားတယ်လေ၊၊ ဒါပေမယ့် မောင်ထွန်းဇော်ကမပြီးသေးဘူး။

"ဖြူဖွေးကုန်းပေးပါအုံး"

"ကိုဇော်ရှင်ကလည်း အမြဲကုန်းခိုင်းတာ၊ ရှင့်ဟာကြီးကကြီးတော့ ကျမနာတယ်၊ ဖြေးဖြေးလုပ်နှော်"

"အေးပါဖြူဖွေးရာ ကဲကုန်းပေးစမ်းပါ"

လို့စိတ်မရှည်တဲ့လေသံနှင့်ပြောသေးတယ်၊ အေးလေ သူကလီးအစုပ်ခံချင်တာ သမီးက စုပ်မှမပေးဘဲလေ။ သမီးလေးကုန်းပေးတော့ မောင်ထွန်းဇော်ဟာ နောက်ကနေပြီးသွင်းတယ်၊ သမီလေးဖြူဖွေးပြီးသွားလို့ အရည်တွေချွဲနေတာတောင် မနည်းသွင်းနေရတယ်၊၊ လီးလည်းဝင်သွားရော ကြိတ်ပြီးဆောင့်တော့တာပဲ၊ သမီးက ပြီးသွားပေမယ့် အသံလေးပြန်ထွက်လာတယ်၊ မောင်ထွန်းဇော်က ဆောင့်လေ ကျမလည်းအဖုတ်နှိုက်တာ ပိုမြန်လေ၊၊ ကျမလည်း အရမ်းကောင်းလာတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျမအသံမထွက်ရဲဘူး သမီးကြားသွားမှာ စိုးရိမ်လို့၊၊ ကျမလည်း အဖုတ်နှိုက်တာ ဖီလ်းအရမ်းရှလာလို့ ပြီးတောင်သွားတယ်၊ မောင်ထွန်းဇော်က မပြီးသေးဘူး။ တော်တော်လိုးနိုင်တဲ့သူပဲ။

နောက်ထပ်ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာတယ်၊ မောင်ထွန်းဇော်လည်း အီးအားဆိုပြီးလီးကို အဆုံးထိသွင်းပြီးခဏငြိမ်တယ်။ မောင်ထွန်းဇော် ပြီးသွားပြီ။ မောင်ထွန်းဇော်လီးပျော့ပြီး ထွက်လာသလို သမီးအဖုတ်ထဲက သုတ်တွေအပြင်ကို စီးထွက်လာတယ်။ တော်တော်လေးလည်း များတယ်။

ကျမလည်း သူတော့ပြီးသွားတော့ အိပ်ရာထဲ ဖြေးဖြေးချင်းလှဲချကာ အိပ်လိုက်တော့တယ်၊ ကျမလည်း နေမြင့်လေအရူးရင့်လေ ဖြစ်နေရတော့တယ်၊၊ သမီးနှင့်ဖြူဖွေးဟာ တစ်ရက်ခြားတစ်ကြိမ် လိုးနေကြတော့ ကျမလည်း တနေ့ထက်တနေ့ ကာမစိတ် ပြင်းထန်လာတယ်၊၊ သူတို့လုပ့်မယ့်နေ့ဆို အစောကြီးအိပ်ရာဝင်တယ်၊၊ သူတို့အလုပ်စပြီဆို ကျမလည်း ထချောင်းတော့တာပေါ့။ မောင်ထွန်းဇော်လည်း နေ့စဉ်ပဲ သမီးအဖုတ်ကိုယက်ပေးပြီး လုပ်တယ်။ သမီးကလည်း ခေါင်းမာတယ်၊၊ ဘယ်တော့မှ ပြန်မမှုတ်ပေးဘူး၊၊ မောင်ထွနွးဇော်လုပ်တာပဲ ပက်လက်ခံတယ် ကုန်းခံတယ်၊၊ အပေါ်ကတောင် တက်ပြီးမလုပ်ပေးဘူးလေ။

ဒီလိုနှင့် တနေ့တော့ မောင်ထွန်းဇော်တစ်ယောက် အလုပ်ကနေ အစောကြီးပြန်လာတယ်၊ အရက်ကလည်း တော်တော်လေးမူးနေတယ်လေ၊ ကျမလည်း သူ့ကို ထမင်းဟင်းခူးကျွေးပြီး ပင်ပန်းလို့ ခဏလေးမှေးရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်၊၊ ခန်းဆီးလေးတောင် မကာမိဘူး။ သမီးကလည်း ဒီနေ့နောက်ကျမယ် ပြောထားတယ်လေ၊ သူပြန်လာမှ ထမင်းခူးခပ်ကျွေးပြီး အိပ်မယ်အကြံနှင့်ပါ၊၊ မောင်ထွန်းဇော်လည်း မူးပြီးအိပ်နေတယ်၊

ညဘက်တရေးနိုးလာတော့ မီးမှောင်နေတယ်လေ၊ မောင်ထွန်းဇော်ဟာ လူမှားပြီး ကျမကို အတင်းလုပ်တော့တာ။ ကျမလည်း မအော်ရဲဘူး ပတ်ဝန်းကျင်ရှိသေးတယ်၊ ခံတောခံချသ်တယ်၊ ဒါပေမယ့် သမက်နှင့်ဖြစ်နေတယ်လို့ ပြောခံရမယ်လေ။ သမီးလေးလည်း အရှက်ရမှာစိုးလို့ မအော်ရဲပဲ ငြိမ်ခံနေရတာပေါ့။ ကျမထမီကို အတင်းချွတ်ပြီး အတင်းယက်တော့တာပဲ။ ကျမလည်းရှက်တော့ မျက်နှာကို စောင်လေးအုပ်ပြီးနေလိုက်တယ်၊၊

အဖုတ်ကို ယက်လိုက်တာမှင့် ကျမကြက်သီးနွေးတောင် ထသွားတယ်ရှင်။ လျှာပူပူနွေးနွေးကြီးက အဖုတ်ထဲတိုးဝင်လာတာ၊ ယောက်ျားနှင့်မဆက်ဆံခဲ့တာ လေးနှစ်လောက်ရှိပြီဆိုတော့ ကာမမီးက ဓာတ်ဆီလောင်းလိုက်သလိူ ဟုန်းကနဲ တောက်လာတယ်လေ၊၊ ချက်ချင်းပဲ အရေတွေထွက်လာရတော့တယ်။ လျှာက နေရာစုံရောက်လာလေ ကျမကကော့တက်လာလေ ညည်းသံလေးပါပေးမိတယ်၊ တကယ်လည်း အရမ်းကောင်းနေတာကိုး။ စိတ်ထဲမှာကောင်းတော့ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ထွက်လာတော့တာပဲ။

ကျမအစေ့ကိုစုပ်တော့ ကျမဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး မြန်မြန်ပဲပြီးသွားတယ်။ မောင်ထွန်းဇော်ဟာ သူအားရအောင်မှုတ်ပြီး ကျမကိုလိုးဖို့ပြင်လာတယ်၊၊ ကျမလည်း အခုမှမထူးတော့ဘူးဆိုပြီး ံဖို့ဆုံးဖြတ်တယ်။ ခါတိုင်းတော့ သမီးကိုသူ့လီးစုပ်ပေးဖို့ ပြောနေကျပါ၊ ဒီနေ့တော့ မူးနေလို့လားမသိဘူး၊ ကျမကို တန်းပြီးလိုးတာ၊၊ အရည်တွေချွဲနေတာတောင်" ဗျစ် ဗျစ် ဆိုတဲ့ အသံထွက်လာတယ်၊၊ အမယ်လေး ကျိန်းစပ်သွားတာပဲ။ သူ့လီးပူနွေးနွေး အဖုတ်ထဲဝင်လာတော့ ကောင်းလိုက်တာ အီဆိမ့်နေတာပဲ။

မောင်ထွန်းဇော်ဟာ မူးနေလို့လားမသိဘူး ခံတိုင်းထက်ပိုဆောင့်တယ်၊၊ ဥရိုက်တာက ကျမဖင်ကို တဖတ်ဖတ်မည်နေသလို၊ ကျမအဖုတ်နှင့် သူ့ဆီးခုံရိုက်ချက်ကလည်း တဖန်းဖန်းနှင့်ရှင်၊၊ ကျမလည်း ငတ်နေတာကြာပြီဆိုတော့ စိတ်ထဲမှာလွတ်ပြီး အော်ညည်းမိတယ်။ သူ့ဆောင့်ချက်တွေက ကြမ်းလွန်းလို့ သိပ်တောင်မကြာဘူး။ ကျမပြီးသွားတော့တယ်။ ကျမပြီးသွားမှန်းသိတော့ မောင်ထွန်းဇော်က ကျမအုပ်ထားတဲ့စောင်ကို ဖယ်ပြီး

"ဖြူဖွေးကုန်းပေးဦး... ဟာ..အန်တီပါလား"

"အေး ထွန်းဇော် နင့်မှာလည်းငါ့ကိုလူမှားရတယ်လို့"

"အန်တီကလည်း မအော်ဘူးဗျာ"

"ငါအော်ရင်ပတ်ဝန်းကျင်ကကြားမှာပေါ့ဟေ့၊ နင်ကမူးနေတာလေ"

"ကဲဗျာ အန်တီရေမထူးတော့ပါဘူး၊ ကျနော်လည်း မပြီးသေးဘူး၊ ဆက်လုပ်ချင်သေးတယ်"

"အေးလုပ်ချင်လည်း လုပ်၊ သမီးတော့မသိစေနှင့်"

"ဟုတ်အန်တီ...မှုတ်ပေးပါလား"

"နင်ကလည်း ငါ့ကိုမလုပ်ခိုင်းနှင့်လေ၊ ဖြူဖွေးကိုခိုင်းပေါ့"

"ဖြူဖွေးက လုပ်မပေးဘူး"

"အေးငါလည်း နင်ကငါ့အဖုတ်လိုးပြီးပြီဆိုတော့ ငါမမှုတ်ပေးတော့ဘူး"

"အဲဒါဆို နောက်နေ့မှုတ်ပေးနှော်"

"ဟေ့..နင်ကနောက်နေ့လုပ်အုံးမှာမို့လား၊ ငါ့သမီးသိသွားမယ်"

"မသိအောင်လုပ်မှာပေါ့"

"ကဲပါပြောမနေနှင့်တော့ သမီးပြန်လာလို့ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေဦးမယ် လုပ်မယ်ဆိုလဲ မြန်မြန်သာလုပ်တော့"

ဆိုပြီးကုန်းလိုက်တယ်။ ထွန်းဇော်လည်း ကျမနောက်ကနေလိုးတာ

"ဖွတ် စွပ် ဖတ်"

နှင့်အဖုတ်ဆီကအသံထွက်လာသလို ဆောင့်လိုးသံ "ဖန်း ..ဖန်း"နှင့်ထွက်လာတယ်။ လီးကလည်း ကြီးလည်းကြီး ရှည်လည်းရှည်ဆိုတော့ သားအိမ်တောင် တချက်တချက်ထိပြီး အောင့်လာတယ်၊၊ ဒါကြောင့် ကျမသမီးလေး အံကြိတ်ခံနေရတာလေ။ ဆယ်မိနစ်လောက်တောင် လိုးသေးတယ်။ ကျမလည်းမြန်မြန်ပြီးပါစေဆိုပြီး ညည်းသံတွေ ပိုကျယ်ပေးတော့ သူလးည်း ပြီးသွားတယ်။ အဲဒိအချိန်အိမ်ရှေ့ ကားရပ်သံကြားလိူ့ မီးအမြန်ထွန်းလိုက်ပြီး

"ဟေ့ ထွန်းဇော် သမီးကိုသွားကြို''

ဆိုပြီးလွှတ်လိုက်ရတယ်၊ ကျမလည်း ဟန်မပျက်ရအောင် ထွက်ကျလာတဲ့ မောင်ထွန်းဇော်သုတ်တွေကို သုတ်ပစ်ပြီး ထမင်းဝိုင်းထပြင်ရတယ်။ သမီးလေး အိမ်ထဲရောက်လာတယ်၊ နောက်တနေ့ ညနေရောက်တော့ မောင်ထွန်းဇော် အစောကြီးရောက်လာတယ်။ ပြီးတော့ကျမကို

"မမ.လာဗျာစရအောင်"

"ဟေ့ထွန်းဇော်နင်ငါ့ကို ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်"

"မမလို့ခေါ်တာလေ"

"အယ်နင်ကလည်း"

"မမကလည်း ကျနော်နှင့်မမက လိုးပြီးပြီလေ၊ အန်တီ ခေါ်လို့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ၊ မမလည်း ကျနော့်ကို မောင်လေးလို့ခေါ်"

"ခေါ်တာကအရေးမကြီးဘူး သမီးရှေ့ကျရင်တော့ သတိနှင့်နေမှနှော်"

"အို ကေပါ မမကလည်း"

"လာပါ မမကျနော့်ကိုလီးစုပ်ပေး"

"မောင်လေး အရင်လုပ်ပေးလေ"

"ဒါဆိုလည်း မမအိပ်လိုက် မောင်လေးရှယ်ယက်ပေးမယ်"

ကျမလည်း အဝတ်အစားချွတ်လိုက်တော့ ကျမနှုတ်ခမ်းကို အရင်လာနမ်းတယ်၊၊ ကျမလည်ုး ပန်းပစ်လိုက်တာပေါ့၊ အခုတော့ ကျမမရှက်တော့ဘူး၊ သူစုပ်သလို ကျမလည်း ပြန်စုပ်ပေးတယ်။ နောက်တော့ ကျမနို့စူစူဖြိုးဖြိုးကို လာစို့တော့တာပဲ။

"အားအခုမှနို့စို့ရတာ အားရတယ် ဖြူဖွေးနို့က သေးတော့အားမရဘူး"

"မောင်လေးကလည်း မမကကလေးမွေးထားလို့ နို့ကြီးနေတာလေ၊"

"ဟုတ်တယ်မမ၊ ဖြူဖွေးနို့က နို့သီးခေါင်းမထွက်သေးတော့ စို့ရတာ အားမရဘူး မမနို့မှစို့ရတာအားရပါးယရှိတယ်"

ဆိုပြီးတပြွတ်ပြွတ်စို့တာ၊၊ အခုလိုနို့စို့ခံရတာ ကလေးနို့တိုက်သလိုမဟုတ်ဘူး အရမ်းခံလို့ကောင်းတယ်၊၊ ထွန်းဇော်ကလည်း တပြွတ်ပြွတ်မည်အောင်ကို စို့ပြီး ကျအဖုတ်ကိုယက်တယ်၊၊ အကွဲကြောင်းတလျောက် ပေါ်လာစေဖို့ ခြေကို အပေါမြှောက်တင်ပြီး ကိုယက်တာ။ အရမ်းလည်းကောင်းတယ်၊၊ တချက်တချက်လည်း အစေ့ကိုစုပ်စုပ်ဆွဲတယ်။

"အားးရှီး ကျွတ်ကျွတ်"

ကျမစုပ်သပ်နေရတယ်၊၊ အကွဲကြောင်းထဲကို လျှာဝင်နိုင်အောင် နှုတ်ခမ်းသားလေးကိုဖြဲပြီး ယက်ပေးတာ အမလေးတောင်တရတယ်။

"အီးးးးကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်"

အရည်တွေတစိမ့်စိမ့်ထွက်နေတာသိရတော့ အရမ်းကိုရွှဲနေတာ။ မောင်ထွန်းဇော်လည်း မရွံမရှာကိုမြိုချတယ်လေ၊၊ ကျမလည်း တားမနေတော့ဘူး ကိုယ့်အလှည့်ရောက်လည်း မြိုချနေရမှာပဲ မဟုတ်လား၊ တော်ကြာတော့ မောင်လေးကရပ်လိုက်ပြီး ကျမကိုလီးစုပ်ခိုင်းတယ်၊ သူကအိပ်လို့ ကျမကသူ့ဘေးဒူးထောက်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်တယ်၊၊ မောင်ထွန်းဇော်က လီးအစုပ်ခံချင်နေသူမို့လို့ ကျမကလည်း သေသေချာချာစုပ်ပေးတာ

"အားးးအရမ်းကောင်းတာပဲ မမရယ်၊ စုပ်စုပ်ဒစ်တွေပါ လျှာနှင့်ယက်ပေး"

ကျမလည်းဒစ်တွေကိုပါ လျှာနှင့်ယက်ပစ်တယ်၊၊

"အားးးရှီးကောင်းတယ်မမစုပ်.စုပ်"

မောင်လေးလီးက အစွန်းကုန်တောင်လာမှ ကျမရပ်ပစ်လိုက်တယ်။ သူကထလာပြီး

 "အရမ်းကောင်းတယ်မမ မောင်လေးတော့မမကို အရမ်းချစ်သွားပြီ"

"မမကလည်း မောင်လေးကိုချစ်ပါတယ်ကွယ်"

သူကကျမကိုအပေါ်တက်ပြီး ဆောင့်ခိုင်းတယ်၊၊ သူကအောက်ကနေပြီး ဇိမ်နှင့်ပေါ့၊ ကျမလည်း ကျမအဖုတ်ထဲလီးဝင်အောင် ကိုင်ထည့်ပြီးသွင်းတယ်၊၊ ပြီးတော့ ကျမကဆောင့်လိုက်တယ်၊ သူကတော့ အေးအေးဆေးဆေး ကျမနို့ကိုတောင် လှမ်းကိုင်လိုက်သေးတယ်၊၊ ကျမလည်း အသက်က စကားပြောလာပြီလေ၊ သူ့လီးကို တချက်ဆောင့်တိုင်း သားအိမ်ကိုထိသလို ကျင်ကျင်တက်တာမို့ အသက်တောင် ကောင်းကောင်းရှူမရဘူး၊ သူကလည်း အောက်ကနေပြီး ပင့်ဆောင်ြသေးတယ်၊၊

ကျမငါးမိနစ်လောက်ပဲ ဆောင့်နိုင်တယ်၊ ဒူးတွေလည်း မခံနိုင်သလို မောလည်းမောလာပြီမို့ ရပ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျမသူုအပေါ်ကဆင်းပြီး သူ့လီးကို ခဏစုပ်လိုက်သေးတယ်၊ ကျမမရွံတော့ဘူး မောင်လေးကိုလည်း ချစ်သွားမိပြီလေ။ ကျမလှဲပြီး ပက်လက်ကလေးလှန်တော့ မောင်လေးကလည်း အားကျမခံ ပြန်ယက်ပေးသေးတယ်၊ ပြီးမှ ကျမပေါင်ကိုမေမြှာက်ပြီး အပေါ်ကထိုင်ကာ လီးကိုစိုက်သွင်းတော့တာပဲ။ သူဖိချတိုင်း သူ့ဂွေးဥက ကျဖင်ပေါ်မှာ တဖတ်ဖတ်နှင့် လာလာထိတယ်၊ သူက ကျမအပေါ်က စိုက်ချတာ ကျမလည်း တော်တော်ခံစားရတယ်၊ အရမ်းလည်းထိတယ်၊၊ အသံတွေကလည်း ဖွတ် ဘွတ်ဖွတ်ဘွတ်လို့မြည်နေတာ အပြင်က ကြားရမလားတောင် ထင်ရတယ်၊၊

ခဏလေးဆိုပေမယ့် ခါးတောင် အောင့်လာတယ်၊၊ သူကအဲသလိုအားရအောင်ဆော်ပြီး ဖင်ဗူးတောင်းထောင်ခိုင်းတယ်။ ဒူးနှစ်ချောင်းကို ပူးပြီးခေါင်းအုံးကို မျက်နှာအပ်ပြီးလုပ်တယ်၊ ဒီနည်းလည်း ခံရတာမလွယ်ဘူး တချက်တချက် ကျမလည်း လက်ထောက်ပြီး ကုန်းကုန်းထလာလို့ ကျမလက်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲပြီး လုပ်တော့တာပဲ။ ကျမလည်း ငါးမိနစ်လောက်ပဲခံနိုင်တယ် ပြီးသွားတော့တာပါပဲ။ သူက နောက်ထပ် ရှစ်မိနစ်လောက်လုပ်ပြီး သုတ်ထွက်သွားတော့တာပါပ။ ကျမအဖုတ်ထဲ သုတ်ပန်းထွက်တာ ကျမလည်း ခံရတာ အရမ်းကောင်းတယ်။ သားအိမ်နံရံတစ်လျောက်လည်း အီဆိမ့်နေအောင်ကို ကောင်းနေတာလေ၊

နောက်ရက်တွေမှာ သမီးက အိုဗာတိုင် မဆင်းရတော့ဘူး၊ မောင်လေးဟာ အရူးအမဲသားစားမိသလို ဖြစ်နေတယ်။ ကျမလီးစုပ်တာပဲ ခံချင်နေတာလေ။ သူက သမီးအိပ်နေရင် ကျမကိုအသာလေးခေါ်ပြီး လီးစုပ်ခိုင်းသေးတာ ကျမလည်း သမီးနိုးမှာကြောက်ပြီး သိပ်မလုပ်ရဲဘူး၊ တချက်နှစ်ချက်သာ စုပ်ပေးတယ်လေ၊ ကျမလည်း ဘာထူးတုန်း သမီးတို့လိုးတာကို ချောင်းကြည့်ပြီး အာသာဖြေနေရတယ်။ ကျမနှင့်ထွန်းဇော်ဟာ ကာမတဏှာမှာ စွဲငြိနေကြပြီလေ။

တခါတစ်ခါထွန်းဇော်က အလုပ်မသွားပဲ အိမ်မှာပဲနေပြီး ကျမကိုလိုးတာပေါ့၊၊ သူကလည်း အတတ်ဆန်းချင်တယ်၊၊ ဖင်ထောင်လိုးရင်း ဖင်ထဲအုန်းဆီလောင်းကျပြီး နှိုက်လာတယ်။ ဒီကောင်လေး ကျမဖင်ကိုချချင်နေပြီ၊ ဒါပေမယ့် အဲလောက်ကြီးတဲ့ လီးခံနိုင့်ဖို့မလွယ်ဘူးလေ။ သူကတော့ အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီး ဖင်လုပ်ဖို့တောင်းဆိုနေတော့တယ်၊

...................................................................................................................................................

တကယ်တမ်းကြတော့ ကာမဆိုတာ သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ ဆားငံရေပဲလေ၊၊ ဘယ်လောက်သောက်သောက် ငတ်မှမပြေတာ။ အခုတော့ ခိုးစားရတဲ့သစ်သီးက ပိုချိုနေသလိုပါပဲ။ ထွန်းဇော်ကလည်း သခွပ်ပင် မီးတကျီကျီနှင့်ပေါ့၊ တကယ်ဆို သူက ကျမသမီးလေးနုနုထွဋ်ထွဋ်လေးနှင့် ပျော်ပါးနေရမှာဖြစ်ပေမယ့် ကျမလိုအိမ်ထောင်ကျဖူးပြီး ကာမအတွေ့အကြုံများတာကြောင့် သူဟာ ကျမကိုတန်းတန်းစွဲဖြစ်နေတာပါ။ 

ကျမက ခိုးစားနေရသူမဟုတ်လားရှင်၊ တရားဝင်တောင်းဆိုခွင့် မရတော့ သူကျမကို စိတ်ဝင်စားလာအောင် များပြားတဲ့အတွေ့အကြုံကို အသုံးချခဲ့မိတာ။ ကျမမှာလည်း အခုတော့ ထွန်းဇော်လီးကို တန်းတန်းစွဲဖြစ်နေရတယ်၊၊ ကျမက တစ်ခုတော့သတိထားတယ်၊ ထွန်းဇော်ကြောင့် ခလေးရသွားမှာ စိုးရိမ်တယ်လေ၊ ဒါကြောင့် ဆေးဆိုင်တွေမှာ သမီးးအတွက် ဆေးဝယ်သလိုနှင့် ဆေးကဒ်တွေ ဝယ်သောက်နေရတာပေါ့။ ကျမမှ သွေးမဆုံးသေးတာလေ။

နေမြင့်လေ အရူးရင့်လေဆိုသလို နည်းနည်းလောက် ကျမကို မလုပ်ရရုံနှင့်ထွန်းဇော်ဟာ ကျမကို ထာဝရပ်ုင်ဆိုင်ချင်ကြောင်း ပြောလာတယ်၊ ကျမလည်း တဏှာစိတ်မွှန်နေတာပေါ့လေ။ အစတုန်းက ခိုးစားယုံကြံခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ မဝမလင်စားရတဲ့အခါ စိတ်ထဲလည်း မကျေနပ်နိုင်တော့ပါဘူး။ စားပြီးရင်း စားချင်နေတဲ့ ကာမစိတ်ကြောင့် ကျမလည်း ရူးသွပ်စွာပဲ၊ ထွန်းဇော်နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ခဲ့တယ်။ ဒါဟာလည်း အတူနေသံယောဇဉ်နှင့် တဏှာရောထွေးနေတာကြောင့် ကျမဟာ ဆင်ခြင်တုံးတရားကို သတိမထားမိပဲ။ ထွန်းဇော်နှင့်အတူ ကာမရေကို အတူသောက်စုံးဖို့ ကြံရွယ်ခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

ထွန်းဇော်ခေါ်ရာနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ခဲ့တဲ့ ကျမဟာ ထွန်းဇော်တစ်ယောက် ဘယ်လိုကြံစည်ထားလို့ ရထားမှန်းမသိတဲ့ နယ်မြို့လေးတစ်ခုရဲ့ မအပ်ရသေးတဲ့ တိုက်သစ်ကြီးတစ်ခုမှာ အစောင့်လိုသဘောထားပြီး အလကားနေထိုင်ရတယ်။ ရေမီးပြည့်စုံတယ်လေ။ ရေလုံမိုးလုံအခန်းမို့ ကျမတို့စိတ်တိုင်း ကျလိုးလို့ရတော့မယ်။ အဲဒီနေ့ကတော့ ရောက်ပြီး နေရာထိုင်ခင်းနှင့် အိပ်ရာလေးနေရာချနေရုံရှိသေး ထွန်းဇော်က နောက်ကနေဖက်ပြီး

"မမ..နေရာသစ်လေးဖွင့်ပွဲစလိုက်ရအောင်မမ"

"မောင်လေးကလည်းလေ၊ အဲလောက်ခရီးတွေ ပမ်းလာတာကို"

"ဟာ မမလည်း တလမ်းလုံးကားပေါ်အိပ်လာတာကို မပင်ပမ်းပါဘူး"

"ကဲ..အဲလောက်တောင်ဖြစ်နေမှ ကိုယ်တော့သဘောပဲ မမရေဆေးလိုက်ဦးမယ်"

"ဆေးမနေပါနှင့်မမရာ၊ မနံပါဘူး မွှေးတောင်မွှေးသေး"

ကျမလည်း အခုမှယောက်ျားရဖူးသလိုပင် ခံစားနေရသလိုပဲ ရင်ထဲခံစားမိတယ်။ တကယ်ပါ နေရာထိုင်ခင်းအသစ်မှာ လင်ငယ်ငယ်ကလေးနှင့် ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရတော့မယ်၊၊ ကျမတွေးရင်းပျော်မိတယ်၊ ဒါကြောင့်မို့ ကျမက ကျမချစ်လင်ကလေးပါးကို မြတ်နိုးစွာနမ်းလိုက်တယ်။ အခုတော့ ကျမမှာ အားကိုးရမယ့်လင်ယောက်ျားရှိလာ ပြီလေ။ ကျမက သူ့ပါးပြင်ကိုနမ်းလိုက်တယ်ဆိုတာနှင့် မောင်လေးထွန်းဇော်ဟာ ကျမဖက်ပြီး ကျမနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းတော့တာပါပဲ။

သူက နမ်းစုပ်ရင်းကျမထမီကိုချွတ်လိုက်ပြီး

အင်္ကျီကိုပါ ကြယ်သီးဖြုတ်လိုက်တယ်၊၊ ပြီးတော့ ဘရာစီယာချိတ်ပါ ဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ်၊၊ ကျမလည်း ပြေလျော့လာတဲ့ ဘရာကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။ ကျမလည်း ဘရာကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး တဆက်တည်းမှာ အောက်ခံဘောင်းဘီပါ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျမလည်း အိပ်ရာပေါ် လှဲချပစ်လိုက်တော့တယ်။ မောင်လေးက ကျမပေါင်ကြားထဲ ဝင်လာတယ်လေ၊၊ ပြီးတော့ ကျမကိုငတ် မွတ်စွာပဲအတင်းမှုတ်တော့တာပဲ။ သမီးမလစ်လို့ မလုပ်ရတာလည်းကြာခဲ့ပြီဆိုတော့ သူလည်း ကျမနှင့်ဆက်ဆံဖို့ကိုဆန္ဒပြင်းပြနေတာလေ။

တကယ်တမ်းမှာ မောင်လေးဟာ ကျမသမီးဆီ သူလိုချင်တဲ့အရာတွေ မရခဲ့လို့ ကျမဆီကိုကပ်တာပါ။ သူလိုချင်တာတွေ မရတော့လည်း သမီးကို စိတ်ကုန်နေတာပါ၊၊ ကျမက ဒီအချက်ကို ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ ဒီတော့လည်း ကျမက သူ့အတွက် အဆင်ပြေအောင် ခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုလိုက်တယ်။ သူလည်း ဆန္ဒပြင်းပြသလို ကျမလည်းဆန္ဒပြင်းပြနေတာ အမှန်ပါ။ သူကျမရဲ့ဆာလောင်ပြင်းပြမှု့ကြောင့် ကျမအစေ့တောင် တင်းမာနေတယ်။ သူကလည်း အားရပါးရစုပ်လေ ကျမကဖီးလ်ဖြစ်ပြီး အော်ရလေပဲ။

"အင်းးးဟင့် အာ့.......အင်းဟင်း...အားးရှီး"

အခုဆို အရင်လိုတဲအိမ်လေးမဟုတ်တော့ ကျမစိတ်ကို ချုပ်တည်းစရာလည်းမလိုတော့ အသံပိုကျယ်ညည်းပစ်လိုက်တယ်၊၊ ကျမက အိမ်ထောင်ကျဖူးတွဲသူလေ၊ ယောက်ျားတွေက ကာမဆက်ဆံရင်သစ်တုံးလိုနေရင် ဘယ်ကြိုက်မလဲ၊ ဒီလိုမသံထွက်လေ သူတို့စိတ်ပိုကြွလေပဲပေါ့။ ကျမအသံပေးသလို မောင်လေးရဲ့ ယက်ချက်စုပ်ချက်ကို ပိုပြင်းပြီး ပိုကောင်းနေတာပေါ့၊

"ပလပ်ပလပ်၊ ပြွတ်ပြွတ်"

"အားးကောင်းတယ်မောင်လေး၊ အစေ့ကိုနာနာစုပ်"

"ပြွတ်ပြွတ်"

"အားးးးရှီးးးးကောင်းလိုက်တာ အားးးမောင်လေး အားးးးး"

ကျမအရည်တွေထွက်လာတယ်။

"မောင်းလေးအရမ်းကောင်းတယ်.အားးးရှီး အားရှီး"

"မမ မောင်လေးလီးကို စုပ်ပေးဦး"

"အင်း..စုပ်ပေးမယ်၊ မောင်လေးမမ မထတော့ဘူး ပါးစပ်ထဲလာထည့်လိုက်တော့"

မောင်လေးသူ့လီးကိုလာထည့်တယ်လေ၊ ကျမလည်း အားရပါးရစုပ်ပစ်လိုက်တယ်၊

"အားကောင်းတယ်မမ ရှီးးးအားး"

ကျမကရှူးပေါက်တဲ့လီးအဝပါလျှာနှင့် ထိုးလိုက်တယ်၊

"အား ကျင်ကနဲကျင်ကနဲ အရမ်းကောင်းတယ်"

ကျမလည်းလီးကိုထုတ်ပြီး အပေါ်ကိုမကာ ဂွေးဥတွေပါဖွဖွလေးစုပ်ပစ်လိုက်တယ်၊၊

"အားးးးလုပ်တတ်လိုက်တာ မမရယ်၊ အောက်ကို နည်းနည်းစုပ်ပေးဦး"

ဆိုကာလူကိုကြွပြီးရှေ့ကိုအတင်းတိုးလာတယ်၊၊ သူအတိုးနှင့်ကျမက ဂွေးဥလှမ်းအယက်မှာ သူဖင်ကြီးကို ယက်မိသွားသေးတယ်။

"အားးးရှီး ရှယ်ပါပဲ မမ၊ ထပ်လုပ်ပေးဦးနှော်မမ"

လို့ပြောရင်းဖင်ကိုထင်ယက်ခိုင်းလို့ ကျမလေးငါးချက်ယက်ပေးလိုက်တယ်၊၊ အဲလိုလုပ်လိုက်တော့ မောင်လေးဂွေဎဥဟာအပေါ်ကို တက်သွားပြီး လီးဟာ တအားတောင်လာတော့တာပေါ့။ သူအရမ်းကောင်းနေတာမြင်ရတော့ ပြီးသွားမှာ စိုးရိမ်တဲ့ကျမဟာ လီးစုပ်တာရပ်ပစ်လိုက်တယ်၊၊ ဒီတော့ မောင်လေးက ကျမပေါ်ကဆင်းသွားပြီး ကျမပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ လိုးတော့တာပ။ သူလိုးပုံက ကျမခြေဖဝါးနှစ်ဘက်ကို စုကပ်ပြီး လက်တဖက်နှင့်ကိုင်ကာ ဖိချပြီးလိုးတယ်၊၊ သူဖိချလေ ကျမအဖုတ်က ပိုပြဲလေပါပဲ။ ကျမက သူဖိုးလိုးတာ ကောင်းလွန်းလို့ ခြေဖဝါးကတောင် ကျင်ပြီးတက်တယ်။

"အားကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးဆောင်စမ်းပါ ကွဲရင်လည်းကွဲပါစေ"

"ဖွတ် ဘွတ်"

"အားးးးရှီးးးအားး"

"မောင်လေးအရမ်းကောင်းတယ် အား"

"ဘွတ်ဘွတ် ဖန်းးးးးဖန်း"

ဆောင့်တွေအရမ်းကောင်းသလို အသံတွေလည်း ဆူညံနေတာပေါ့။

"အားမောင်လေး.မမပြီးသွားတော့မယ် မြန်မြန်လေး...အား"

""ဘွတ်ဘွတ် ဖန်းးးးးဖန်း"

"အားးးးးးးပြီးပြီ...အားပြီးပြီး အား"

"အိုးးးးးးးကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးးရယ်"

"မမ ပြီးသွားပေမယ့် မောင်လေးမပြီးသေးဘူး"

"အေးပါ......မမဘယ်လိုနေပေးရမလဲပြော"

"မောင်လေးဖင်ချချင်တယ်"

"မောင်လေး..မမဖင်မခံဖူးဘူး"

"မောင်လေးကိုချစ်ရင် ခံပေးလေ"

"ဟာကွာ.....ချစ်လို့ပဲလိုက်လာပြီးပြီပဲ"

ကျမနည်းနည်းတော့မူလိုက်တယ်၊ ဒီလိုဖြစ်လာမှတော့ ကျမကဖသ်လိုးခံဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသားပါ၊၊ လွယ်လွယ်ရရင် တန်ဘိုးမထားမှာစိုးလို့။ ကျမတိူ့မိန်းမသားတွေမှာ လိုးစရာအဖုတ်ပါပြီးသားပါ။ ဒါပေမယ့် မောင်မင်းကြီးသား ယောက်ျားတွေက အဖုတ်တစ်ခုနှင့် မတင်းတိမ်ကြဘူးလေ။ ကျမက ဖင်ခံရမှာ နည်းနည်းတော့ကြောက်တယ်။ မောင်လေးထွန်းဇော်လီးက ကြီးလွန်းတော့ ကျမလိုကလေးမွေးထားတဲ့ မုဆိုးမတောင် မနည်းခံရတာ ဖင်ဆိုကွဲသွားမလားလို့ တွေးပူမိတာပေါ့။

"ချစ်တယ်ဆိုရင် သက်သေပြပေးပေါ့''

"ကဲမောင်လေးက သိပ်စကားပြောတယ်၊ မောင်လေးသဘောရှိသာလုပ် ဒါပေမယ့် ဖြေးဖြေးနှော်'"

"ဟုတ်..မောင်လေးနားလည်ပါတယ်''

" မောင်လေးမမဘယ်လိုနေပေးရမလဲ"

"ရတယ်မမ ပက်လင်ပဲ အရင်လုပ်မယ်၊ မောင်လေးကြားဖူးတာက ဖင်ပါကင်ဖောက်ရင် ပက်လက်ဖောက်ရတယ်တဲ့"

"ဟယ်...မောင်လေးပြောမှဖင်ပါကင်လို့ ကြားဖူးတော့တယ် ကဲလုပ်မယ်ဆိုလည်း လုပ်တော့၊ နေ့လည်ထမင်းစားရအုံးမယ်"

"ခဏလေး..မမ .ဆီယူလိုက်ဦးမယ်"

"ဘာဆီမှမဝယ်ရသေးဘူးလေ"

"ခေါင်းလိမ်းဆီပါပါတယ်"

"အေး..ဒါဆိုလည်းမြန်မြန်လေးလုပ်နှော်"

ထွန်ူဇော်ဟာ ကျမဖင်ကိုအရင်ခေါင်းလိမ်းဆီ သုတ်တယ် ပြီးတော့သူလီးကိုလည်းသုတ်တယ်။ ပြီးတော့ ကျမဖင်ကိုမြှောက်ပြီး ဖင်ကို တံတွေးထွေးထည့်လိုက်သေးတယ်။ ပြီးတော့လည်း သူကသူ့လက်ဝါးပေါ် တံတွေးထွေးထည့်ပြီး သူ့လီးကို ဂွင်းတိုက်သလိုလုပ်သေးတယ်၊ ကျမဖင်ကို သူ့လီးသွင်းတော့ ကျမလည်းကြောက်ပြီး ဖင်ချုံထားမိလိုက်တယ်။ ဒီတော့ လီးကမဝင်ပဲဘေးကိုချော်မေတာပေါ့။။

"မမဖင်ကို ရှုံမထားနှင့်လေ၊ ကျနော်က အားနှင့်သွင်းရင် မမနာသွားလိမ့်မယ်"

ကျမလည်းစိတ်လျော့ပြီးနေပေမယ့် သူ့လီးဖင်ဝနားရောက်လာရင် ပြန်ပြီးရှုံ့မိနေတတ်လို့ ထွန်းဇော်က ကျမနို့ကိုလာစို့ပေးတယ်၊၊ ခနလောက်စို့ပြီး ကျမလည်း ဖီးပြန်ဖြစ်လာတာ့ပေါ့။ ဒီတော့မှ ထွန်းဇော်ဟာ ကျမဖင်ထဲ လီးကိုသွင်းထည့်တော့တယ်။။ လီးခေါင်းလေးဝင်လာရုံရှိသေး ဖင်ထဲ ကျိန်းစပ်သွားတယ်။ ဒါနှင့်

"အာ့..မောင်လေးနာတယ်"

"ခဏပါမမရာ တော်ကြာကောင်းသွားမှာပါ"

ဆိုပြီးနို့ကိုလာစို့ပေးတယ်၊ ၊နို့စို့တာလည်း ကာမခလုတ်တစ်ခုမဟုတ်လား၊ သူနို့စို့ရင် အားရပါးရရှိတော့ ကျမလည်းဖီးပိုတက်တယ်။၊ သူက ထပ်သွင်းတယ်၊၊ ဒီအခေါက်ကြတော့ မနာဘူးအောင့်လာတယ်၊

"မောင်းလေးအောက်လိုက်တာကွယ်"

"ခဏပါမမ.ခုနကလိုမနာဘူးမဟုတ်လား"

"အင်း.."

ထွနိးဇော်ဟာဆက်ပြီးမသွင်းပဲ နို့စို့ရင်း ဝင်သလောက်ပံအသွင်းအထုတ်လုပ်နေတယ်၊၊ ကျမမအောင့်တော့ဘူး နို့စို့တာရောဆိုတော့ ဖီးလ်ကောင်းလာတာပေါ့။

"အင့်း ဟင့်း..အင်းးအင်း"

ဆိုပြီးအသံလေးထွက်လာတာပေါ့၊

""မမ မအောင့်တောဘူးလား"

"အင်းမအောင့်တော့ဘူး"

"ဒါဆိုအဆုံးထိသွင်းမယ်နှော်"

"အင်းးး"

ထွန်ေးဇော်ကအဆုံးထိသွင်းလာတော့ နည်းနည်းတော့ အောင့်နေသေးတာပဲ၊

"မောင်လေးမမအောင့်သေးတယ်နှော် အရမ်းကြီးမကြမ်းနှင့်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါမမရဲ့"

ဆိုပြီးတချက်ချင်းလိုးပါတယ်၊ သုံးမိနစ်လောက် လိုးပြီးတော့

"မမရပြီလား''

"အင်းရပြီမောင်လေး"

အဲဒီအခါကြတော့ မောင်လေးထွန်းဇော်ဟာ နည်းနည်းပိုမြန်လာတယ်၊၊ ကျမတွေးထင်ထားတာက အဖတ်ကြိုလိုးရင်သာ ဇိမ်ရှိမယ်ထင်ထားတာ ဖင်လိုးခံရရင်လည်း ကောင်းပါလားလို့,တွေးမိတာပါပဲ၊ ကျမဆီက အသံထွက်လေ မောင်လေးက ပိုဆောင့်လေ ကျမကပိုကောင်းလေပါပဲရှင့်၊၊

"အားးးးကောင်းတယ် မောင်လေးလုပ်တော့ အားးအီးအရမ်းကောင်းဆယ်၊အင်းးးးးဟင်းးး''

" အားးးရှီးရှိးရှီး"

ကျမအော်လေ မောင်လေးက ပိုကြိုက်လေပေါ့။

"အားးအရမ်းကောင်းတာပဲ မမရယ် ကြပ်ထုပ်နေတာပဲ"

"အားးးးးရှီးးးးးးးးးအား"

ဖင်လိုးချိန်ဆယ်မိနစ်ခန့်မှာ ကျမက ကောင်းလွန်းအားကြီးလို့ အဖုတ်ထဲမှာ လှုပ်ရှားလာနေတယ်၊

"အားးမောင်လေးးးးးမြန်မြန်ကောင်းတယ်အားးး"

"အာ့....ရှီးးးရှိးးးး"

ကျမမှာနာနာလေးနှင့် အရမ်းကောင်းနေတာပေါ့၊ ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်လုပ်နေတာတောင် အဖုတ်ထဲက ပြီးသွားတယ်၊ အဖုတ်ကပြီးတော့ရှုံ့လေ၊ ဖင်ကလည်း ညှစ်လေနှင့်နောက်ထပ် ငါးမိနစ်လောက်မှာ ထွန်းဇော်လည်း ပြီးသွားပြီး စအိုဝထဲမှာပဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်၊၊ ပြီးတော့ လီးဆဲ့ထုတ်ပြီး ကျမအနားလာအိပ်ကာ နို့ကိုင်ပြီးနမ်းနေတော့ ကျမလည်း ကြည်နူးရတာပေါ့လေ၊ ကျမတို့လည်း မောင်လေးထွန်းဇော်နှင့် နယ်မြို့ကိုရောက်တာ နှစ်လလောက်ရှိပါပြီ။ မောင်လေးဟာ လုပ်လည်း လုပ်နိုင်တယ်။ ကြာတော့လည်း ခလေးမွေးထားတဲ့ ကျမအဖုတ်ဟာ ကျယ်လာတာပေါ့၊ အဲဒါကိုအကြောင်းပြပြီး လီးစုပ်ခိုင်းလိုက် ဖင်ချလိုက်ပေါ့၊

ကျမကလည်း သမီးလိုအရွယ်ကောင်းကိုတောင် စွန့်ပစ်ပြီး ကျမလိုအရွယ်ကိုယူထားတဲ့ မောင်လေးထွန်းဇော်ကို အလိုလိုက်နေရတယ်။ ကျမလည်း သူ့အရွယ်နှင့် လိုက်အောင်ကို တဏှာကြွနေရတာပေါ့လေ။ အခုဆို မောင်လေးထွန်းဇော်ဟာ သူ့လီးကထွက်တဲ့ သုတ်ကိုတောင် မြိုခိုင်းလာတယ်လေ၊၊ နောက်ပြီး လိုးခါနီးဆိုရင် ဖင်ပါယက်လာပေးရတယ်၊၊ ကျမလည်း အရှက်နည်းလာတယ်၊၊ ညည်းသံတွေကလည်း ပိုဆူလာတာပေါ့လေ။

တနေ့က ဂျာနယ်အဟောင်းတစ်ခုမှာ ရန်ကုန်မှာ ကျူးတွေအရမ်းလုပ်စားနေတယ်။ ညချင်းတွင်း အဆောက်အဦးတွေဆောက်ပြီး ကျူးနေကြတယ်၊၊ သူဌေးတွေလည်းပါတယ်တဲ့။ သူတို့က ပိုက်ဆံတန်နိုင်တော့ မြေနေရာဦးပြီး ညချင်းကို အိမ်လေးငါးလုံးဆောက်နေကြတယ်တဲ့။ ပြီးတော့ ကျူးတဲ့နေရာကလည်း တောင်ဒဂုံဘက်တဲ့။ ကျမမှာသိချင်လို့ သမီးဆီလည်း ဖုန်းမဆက်ရဲဘူး၊ သမီးလေးက အမေကိုစိတ်နာနေမှာလို့ တွေးမိတယ်လေ၊ ဖုန်းဆက်လည်းကိုင်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုပြီးတော့ ကျမလည်း မဆက်ဖြစ်တော့ပါဘူး။

မောင်လေးထွန်းဇော်ဟာ နေ့ဘက်အဲဒီမြို့မှာ အလုပ်ဆင်း ညဘက်တော့ ကျမနှင့်အိမ်ပြန်အိပ်ပေါ့၊၊ သုံးလလောက်ကြာတဲ့အခါမှာ မောင်လေးထွန်းဇော်တစ်ယောက် ငေးငေးငိုင်ငိုင် ဖြစ်နေတာတော့ သတိထားမိတယ်လေ၊၊ ကျမက သူအဲလိုဖြစ်လေ ကျမကြောက်လေပဲ။ ကျမတို့အိမ်ထောင်ရေးဟာ တကယ်တမ်းတွေးကြည့်တော့ ရင်းနှီးမှု့နှင့်တဏှာကို အခြေခံတယ်လေ၊ ဘာလို့လည်းမေးကြည့်တော့

"မောင်လေး မင်းကြည့်ရတာ ငေးငေးငိုင်ငိုင်နှင့် ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"အော် ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး မမရယ်၊ ဒီမှာသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လာနေချင်လို့ ပြောနေတယ် အဲဒါသူဌေးကိုပြောရမလား မပြောရမလားတွေးနေလို့"

"မောင်လေးသူငယ်ချင်းအခက်အခဲဖြစ်နေရင် ပြောပေါ့၊၊ လက်ဆော့ခြေဆော့မရှိရင် ပြောပေးလိုက်ပေါ့"

"ပြောတာကရတယ် မမရဲ့..ကျနော်တို့များ အနေကျုံသွားမလားလို့ပါ"

"အော်မောင်လေးကလည်း သူ့ဟာသူနေရင် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"

ဒီလိုနှင့်မောင်လေးထွန်းဇော်သူငယ်ချင်းရောက်လာတယ်။ သူရောက်လာခြင်းဟာ ကျမအတွက် ကောင်းသော လာခြင်းမဟုတ်ဘူးဆိုတာ၊ ကျမ မသ်ခဲ့ပါဘူး အမှန်က မောင်လေးထွန်းဇော် ကုလားဖန်ထိုးတာပါ။ ကျမလိုအသက်ကြီးကြီး မိန်းမကို သူမလိုချင်တော့ဘူးလေ၊ ဒီမြို့မှာ အလုပ်လုပ်ရင်း ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို တွေ့ထားပြီးပြီ၊ ကျမကိုခွာထုတ်ချင်နေပြီ၊၊ ကျမကလည်း ငယ်ရွယ်သူကိုယူထားပြီး ကျမက ဘယ်လိုလုပ်ဖယ်ခွာလို့မဖြစ်ဘူးလေ။

ကျမက ကျမသမီးဆီပြန်လို့လည်း မဖြစ်တာဆိုတော့ သူ့ကိုပဲ လင်မျက်နှာတရွာထားပြီး နေရတယ်လေ၊၊ သူတို့မှာအကြံအစည်ရှိနေတာကို မသိခဲ့ရိုးအမှန်ပါ။ သူရောက်တော့လည်း ကျမတို့က အိပ်ခန်းရှိပေမယ့် သူကတော့အပြင်မှာအိပ်တာပေါ့၊၊ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ တစ်ပူးပူးတစ်တွဲတွဲလေ။ ဒါပေမယ့် သူငယ်ချင်းတွေ ဒီလိုပဲနေမှာပဲလေ၊ သူတို့က တီးတိုးတီးတိုးနှင့်နေကြတာ။ မေးကြည့်တော့လည်း မောင်လေးထွန်းဇော်က ပြောတယ်၊၊

"သူငယ်ချင်းပပြောတယ်မမ ၊မမက အသက်သာကြီးတာ မပျက်စီးသေးဘူးတဲ့၊ အခုထိလည်း လန်းတုန်း၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း ရှယ်ပဲတဲ့''

အဲလိုပြောတော့ ကျမလည်း ကိုယ်ဟာကိုယ်တောင် ပြန်ကြည့်မိသေးဆယ်။ ကျမလည်း ညကျလို့ မောင်လေးထွန်းဇော်နှင့်လုပ်ဖြစ်ရင် တိုက်ခန်းပဲ လုံတယ်ဆိုပြီူ အော်မြဲတိုင်းအော်နေဆဲပါပ။ တကယ်တမ်းဆိုတော့ အခန်းကအသံမလုံတာတဲမှာ နေဖူးတဲ့ ကျမဘယ်သိမှာလည်းလေ။ ဒိလိုနှင့် တစ်လလောက်ကြာတော့ ကျမတို့နေတဲ့တိုက်က အပ်ရတော့မယ်ဆိုပြီး သတင်းရောက်လာတယ်လေ၊၊ ဒီကိုရောက်တာလည်း မနည်းကြာပြီလေ။

နောက်တရက် ညမှာတော့ အဲဒီနေ့ကပေါ့ ကျမနှင်မောင်းလေးဟာ ခါတိုင်းလိုပဲ ပုံမှန်လိုးဖြစ်ကြတယ်။ ကျမအဖုတ်ကိုယက်ပြီး သူ့လီးကို ကျမကအသေအချာ စုပ်ပေးလိုက်တယ်လေ။ သူစိတ်ပိုကြွလာအောင် သူ့ဖင်ကလေးကိုတောင် ယက်ပေးလိုက်သေးတယ်၊၊ ကျမကရပ်လိုက်တဲ့အခါ

"မမ အပေါ်ကဆောင့်ပေးပါလား"

ဆိုပြီးဖင်အောက်ခေါင်းအုံးခံလိုက်တယ်၊ ကျမအတွက်တော့ အပေါ်ကဆောင့်တာ ပိုကြိုက်တယ်လေ၊ ကိုယ်စိတ်ကြိုက် အားရပါးရလိုးလို့ရတယ်။ ဒါကြောင့်

"အင်းပါ မောင်လေး"

ဆိုပြီးအပေါ်ကတက်ဆောင့်လိုက်တာပေါ့။ ဘယ်လောက်ပဲကြိုက်ကြိုက် အသက်အရွယ်အရ ငါးမိနစ်လောက်ဆောင့်ပေးရုံနှင့် မောလာတယ်လေ။ ဒါကြောင့်မို့ အမောဖြေလေ းမောင်လေးနှုတ်ခမ်းကို နမ်လိုက်တာ မောင်လေးလည်း ကျမကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်လေး ဖက်ပြီးပြန်နမ်းတာပေါ့။ အဲလိုလေးနမ်းနေတုန်း တံခါးဖွင်သံ ကြားလိုက်ရတယ်လေ။ ကျမလည်း နောက်ကို လှည့်ကြည့်မယ်လုပ်တော့ မရဘူးမောင်လေးက ကျမခေါင်းကိုပါ ချုပ်ပြီးနမ်းနေတယ်၊၊

ချက်ချင်းပါပဲ ကျမနောက်ကို တစ်ယောက်ရောက်လာပြီး ဒူးထောက်ကာ ကျမဖင်ထဲတံတွေးထွေးကာ လီးသွင်းပစ်လိုက်တယ်။ ကျမလည်း လန့်သွားပေမယ့် နောက်ကျသွားရပြီ။ ဓင်ခံနေကျဖြစ်ပေမယ့် နောက်ကလီးက ကျမဖင်ထဲ တဗျစ်ဗျစ်နှင့်ဝင်လာတယ်။ နာလိုက်တာလည်း အရမ်းဘဲ၊၊ ကျမတော့ ရိပ်မိလိုက်ပြီ ထွန်ဇော်နှင့်သူ့သူငယ်ချင်းပေါင်းကြံလိုက်ပြီဆိုတာ။ကျမအော်ဖို့ လုပ်ပေမယ့်အော်လို့မရအောင် ထွန်းဇော်က ချုပ်ပြီးပါးစပ်ပိတ်ထားတယ်၊ အော်တဲ့အသံက အုအုလို့ပဲထွက်တယ်။

ကျမမှာအသက်ရှူမဝတဲ့အပြင် မျက်ရည်တွေပဲ ကျလာတာပေါ့။ ရုန်းကန်ဖို့ကြိုးစားလဲ နောက်ကလူက ကျမခါးကိုကိုင်ပြီး ဖိထားတယ်။ နောက်က လီးဖင်ထဲဝင်လာတဟာ ပုံမှန်မဟုတ်ဘူး စအိုနံရံကို "ဒုတ်..ဒုတ်နှင့်ဝင်သွားတယ်။ ဆောင့်ချက်တွေက ပြန်းထန်လွန်းလို့ သူ့ဆီးခုံနှင့် ကျမတင်သားဆောင်သံတွေက တဖန်းဖန်းထွက်လာတယ်။ ကျမရဲ့အဖုတ်နှင့်စအိုကြားက အရေပြားစုပ်ထွက်မလားတောင် ထင်ရတယ်၊၊ လီးနှစ်းချောင်းက ပူးကပ်ပြီးဝင်လာသလိုပဲ၊၊ နောက်ကလူက ဖင်လိုးလိုက် တံတွေးထွေးထည့်လိုက်မို့လို့ ချောလာတယ်၊၊ အောက်က ထွန်းဇော်ကလည်း တိုင်ပင်ကိုက်ပြီး အောက်ကနေပင့်လိုးနေလို့ ကျမလည်း တော်တော်ခံရခက်ပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ကတော့ ကျမငိုနေပေမယ့် သူ့တာဝန်သူကျေပွန်ပါတယ်။

ရှစ်မိနစ်လောက်မှာ ကျမငိုညည်းပြီးသွားတယ်လေ။ဝမ်းနည်းမိလို့ မျက်ရည်တောင်ထွက်လာတယ်၊၊ ကျမမှာထွန်းဇော်အပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေပြီး ထွန်းဇော်ကတော့ ကျမဖင်ထဲလီးသွင်းထားပြီး လက်နှစ်ဘက်ကတော့ ကျမနို့ကိုကိုင်ထားသေးတယ်၊၊ ထွန်းဇော်သူငယ်ချင်းဟာ ကျမတို့ပေါင်ကြားထဲ ဝင်လာပြီး ကျမခြေထောက်ကိုမြှောက်ကာ လီးကို ကျမအဖုတ်ထဲသွင်းပါတယ်။

"ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ်"

"အာ့.......အိုးးးးအီးးးး"

ဖွတ်...ဘွတ်...ဖတ်ဖတ် '"

"အာ့...အင့်...ဟင့်းးးးရှီး..အာ့ .ရှီး''

လီးအဝင်အထွက်မှန်လာလေ နာကျင်တာတွေ ပျောက်ပြီးနေလို့,ကောင်းလာပါတယ်။ ထွန်းဇော်လည်းး တိုင်ပင်ကိုက်င်္ပြး အောက်ကနေ ပင့်ပေးနေသေးတယ်၊၊

"ဖွတ်...ဇွပ် ဖတ် "

အာ့..ရှီး အူး အာ့လားလား ရှီး''

လုပ်ချိန်ဆယ်မိနစ်လောက်မှာ

"ဟေ့ကောင်ရေ ခဏရပ်အုံး၊ ငါပြီးတော့မယ်"

ထွန်းဇော်သူငယ်ချင်းလည်းရပ်ပေးတယ်။ ထွန်းဇော်က ကျမကိုတွန်းဖယ်ပြီး ကျမကိုကုန်းပြီး လီးစုပ်ခိုင်းတယ်။ သူကဒူးထောက်ထိုင်ပြီး နေပေးတယ်။ ကျမလည်း ဒူးထောက်ကုန်းပြီး လီးစ့ပ်ပေးရတာပေါ့ရှင်၊၊ နောက်ကလည်း အလိုးခံရင်းပေါ့မကြာပါဘူး၊

"အားစုပ်..စုပ်..ထွက်တော့ မယ်...အာ..ရှီး အိုး''

ဆိုပြီးထွန်းဇော်လီးက သုတ်တွေထွက်လာလို့ မြိုချပေးရပါတယ်။ ကျမနောက်က သူ့သူငယ်ချင်းကတော့ မပြီးသေးပါဘူး သူလည်း ငါးမိနစ်လောက်ဆောင့်ပြီးတော့ ပြီးချင်လာတဲ့အခါ ကျမပါးစပ်ထဲလာပြီးပါတယ်။ အဲဒီအချိန် ထွန်းဇော်က ကျမတို့ကိုကြည့်ပြီး လီးကိုပြန်ဆွနေတယ်။

"ကဲ...သူငယ်ချင်းနောက်တသ်ကြောင်း ထပ်ဆွဲရအောင်"

"ဟေ့ထွန်းဇော်တော်ပါတော့ဟယ် ငါတော့ကျိန်းစပ်နေပါပြီ"

"ဟ......မိုးအလင်းလုပ်ပါမယ်လို့ ပြောထားတာ"

"ဟေ့ကောင်ရ ငါသိပ်မတောင်သေးဘူး"

"လွယ်ပါတယ် ကုန်းလိုက်"

"ကဲ မမသူ့ဖင်ကိုယက်လိုက်တော့"

ကျမလည်းသူ့သယ်ငယ်ချင်းဖင်ကို ယက်ပေးရတယ်။။

"အိုး အားးးးကောင်းတယ်ကွာ..အာ့ရှီးရှီး"

ကျမလည်းသောက်မြင်ကပ်တာနှင့် ဖင်ဝတံတွေးထွေးပြီး လက်ညို့းနှင့် ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ အဲဒါက ပိုတောင်ဆိုးတယ်။ လီးက ဇပ်ကနဲတောင် တောင်လာတယ်။။ သူက ကုန်းနေတာက ရပ်လိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျမခါင်းကို လှမ်းဆွဲပြီးလီးကိုစုပ်ခိုင်းတယ်။ ကျမလီးစုပ်နေချိန်မှာ ထွန်းဇော်ဟာ ကျအဖုတ်ထဲလီးသွင်းပြီး လိုးနေတယ်။။

"ဖွတ်..ဖွတ်..ဘွတ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်"

"အားးးးအွတ် ..အော့ အားးး"

ကျမမှာလီးကပါးစပ်ထဲကိုဝင်သွားလို့ မရှိမဆန့်ခံလာရပါတယ်။ ထွန်းဇော်သူငယ်ချင်းဟာ ထွန်းဇော်အဆောင့်ကို ချိန်ပြီးလိုက်ဆောင့်နေလို့ ကျမခံရခက်တာပါ။။ ထွန်းဇော်ဟာ ဖင်ကိုတစ်ခါချလိုက် အဖုတ်တစ်ခါချလိုက်နှင့် လုပ်ပါတယ်။။ ပြီးရင် ကျမပါးစပ်ထဲပြီးပါတယ်၊၊ သူပြီးရင်လည်း သူ့သူငယ်ချင်းက ထွန်းဇော်လိုပဲ ဖင်တလှည့် အဖုတ်တလှည့်လိုးပါတယ်။ အဲဒီအချိန် ထွန်းဇော်က လီးအစုပ်ခံပါတယ်။

ဒီလိုနှင့်မိုးလင်းချိန်ရောက်တော့မှ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမလုံးဝမခံနိုင်တော့ပါဘူး၊ အားကောင်းမောင်းသန် လူငယ်နှစ်ယောက်ရဲ့အလိုးကြောင့် မခံနိုင်တော့လို့ ခဏလေးအိပ်ရာပေါ်လှဲနေရင်းကနေ အိပ်ပျော်သွားပါတယ်၊၊ မနက်ဆယ်နာရီလောက်မှ နိုးပါတယ်၊၊

အဲဒီအချိန်မှာ ထွန်းဇော်ရော သူ့သူငယ်ချင်းရော သူတို့ပစ္စည်းတွေပါ ပျောက်ခြင်းမလှ ပျောက်နေတော့တယ်။ ပိုက်ဆံသုံးသောင်းတော့ ကျမအတွက် ထားခဲ့ပါတယ်။ ကျမလည်း ရေမိုးချိုးထမင်းစာပြီး ပစ္စည်းသိမ်းကာ ကားဂိတ်ကို သွားပြီး ရန်ကုန်ကိုလာခဲ့ပါတယ်။

ပြီးပါပြီ